Alphabétiquement     [«   »]
τυχοῦσαν 1
τῷ 66
Τῶν 5
τῶν 145
Υ 1
ὑδαρῆ 1
υἱὸν 4
Fréquences     [«    »]
132 ἐν
137
116 τὰ
145 τῶν
177 μὲν
192 γὰρ
208
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Poétique, livre I

τῶν


Chapitre
[9]   ποιητῶν δι᾽ αὐτούς, ὑπὸ δὲ  τῶν   ἀγαθῶν διὰ τοὺς ὑποκριτάς· ἀγωνίσματα
[13]   ἐπὶ γὰρ τῶν σκηνῶν καὶ  τῶν   ἀγώνων τραγικώταται αἱ τοιαῦται φαίνονται,
[20]   φωνῶν πεφυκυῖα συντίθεσθαι καὶ ἐπὶ  τῶν   ἄκρων καὶ ἐπὶ τοῦ μέσου
[20]   φωνῶν πεφυκυῖα τίθεσθαι καὶ (ἐπὶ  τῶν   ἄκρων καὶ ἐπὶ τοῦ μέσου.
[19]   ἐπεισόδιον ὅλον; ~Περὶ μὲν οὖν  τῶν   ἄλλων εἰδῶν εἴρηται, λοιπὸν δὲ
[4]   παίδων ἐστὶ καὶ τούτῳ διαφέρουσι  τῶν   ἄλλων ζῴων ὅτι μιμητικώτατόν ἐστι
[22]   ἐπὶ τῶν μεταφορῶν καὶ ἐπὶ  τῶν   ἄλλων ἰδεῶν μετατιθεὶς ἄν τις
[22]   συνάψαι· κατὰ μὲν οὖν τὴν  τῶν   ἄλλων> ὀνομάτων σύνθεσιν οὐχ οἷόν
[1]   μορίων, ὁμοίως δὲ καὶ περὶ  τῶν   ἄλλων ὅσα τῆς αὐτῆς ἐστι
[1]   διὰ τριμέτρων ἐλεγείων  τῶν   ἄλλων τινῶν τῶν τοιούτων ποιοῖτο
[24]   γὰρ καὶ διηγηματικὴ μίμησις  τῶν   ἄλλων) τὸ δὲ ἰαμβεῖον καὶ
[24]   γὰρ καὶ διηγηματικὴ μίμησις  τῶν   ἄλλων) τὸ δὲ ἰαμβεῖον καὶ
[21]   δ᾽ οὐκ ἔστιν ὄνομα κείμενον  τῶν   ἀνάλογον, ἀλλ᾽ οὐδὲν ἧττον ὁμοίως
[14]   ταῦτα τὸ (μέλλοντα ποιεῖν τι  τῶν   ἀνηκέστων δι᾽ ἄγνοιαν ἀναγνωρίσαι πρὶν
[9]   καὶ τῆς τύχης, ἐπεὶ καὶ  τῶν   ἀπὸ τύχης ταῦτα θαυμασιώτατα δοκεῖ
[4]   θεωροῦντες, οἷον θηρίων τε μορφὰς  τῶν   ἀτιμοτάτων καὶ νεκρῶν. Αἴτιον δὲ
[4]   προάγοντες ἐγέννησαν τὴν ποίησιν ἐκ  τῶν   αὐτοσχεδιασμάτων. Διεσπάσθη δὲ κατὰ τὰ
[19]   καὶ ἐν τοῖς πράγμασιν ἀπὸ  τῶν   αὐτῶν ἰδεῶν δεῖ χρῆσθαι ὅταν
[9]   ποιεῖν, οὐθὲν ἧττον ποιητής ἐστι·  τῶν   γὰρ γενομένων ἔνια οὐδὲν κωλύει
[9]   (ποιοῦσιν. Ἐπὶ δὲ τῆς τραγῳδίας  τῶν   γενομένων ὀνομάτων ἀντέχονται. Αἴτιον δ᾽
[22]   τὰ τοιαῦτα. Τὰ δὲ ἐκ  τῶν   γλωττῶν βαρβαρισμός. Δεῖ ἄρα κεκρᾶσθαί
[9]   ἐνίαις μὲν ἓν (ἢ δύο  τῶν   γνωρίμων ἐστὶν ὀνομάτων, τὰ δὲ
[6]   μελοποιία. Οἷς μὲν οἷον καὶ  τῶν   γραφέων Ζεῦξις πρὸς Πολύγνωτον πέπονθεν·
[5]   ἐξ ἀρχῆς ἐκ Σικελίας ἦλθε,  τῶν   δὲ Ἀθήνησιν Κράτης πρῶτος ἦρξεν
[3]   πράττειν προσαγορεύειν. Περὶ μὲν οὖν  τῶν   διαφορῶν καὶ πόσαι καὶ τίνες
[1]   καὶ μέτρῳ, ὥσπερ τε  τῶν   διθυραμβικῶν ποίησις καὶ τῶν
[1]   ~(Περὶ ποιητικῆς αὐτῆς τε καὶ  τῶν   εἰδῶν αὐτῆς, ἥν τινα δύναμιν
[6]   ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστῳ  τῶν   εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων
[26]   καὶ ἐποποιίας, καὶ αὐτῶν καὶ  τῶν   εἰδῶν καὶ τῶν μερῶν, καὶ
[9]   συστήσαντες γὰρ τὸν μῦθον διὰ  τῶν   εἰκότων οὕτω τὰ τυχόντα ὀνόματα
[25]   τέχνην. Αἱ δὲ λύσεις ἐκ  τῶν   (εἰρημένων ἀριθμῶν σκεπτέαι. Εἰσὶν δὲ
[9]   ὅλου ἐστίν. ~Φανερὸν δὲ ἐκ  τῶν   εἰρημένων καὶ ὅτι οὐ τὸ
[22]   δὲ μέγα μὲν τὸ ἑκάστῳ  τῶν   εἰρημένων (πρεπόντως χρῆσθαι, καὶ διπλοῖς
[6]   τραγῳδίας λέγωμεν ἀναλαβόντες αὐτῆς ἐκ  τῶν   εἰρημένων τὸν γινόμενον ὅρον τῆς
[24]   πρὸς δὲ τὸ πλῆθος τραγῳδιῶν  τῶν   εἰς μίαν ἀκρόασιν τιθεμένων παρήκοιεν.
[24]   πρὸς δὲ τὸ πλῆθος τραγῳδιῶν  τῶν   εἰς μίαν ἀκρόασιν τιθεμένων παρήκοιεν.
[6]   ὀνομασίας ἑρμηνείαν, καὶ ἐπὶ  τῶν   ἐμμέτρων καὶ (ἐπὶ τῶν λόγων
[13]   δυστυχίαν ἀλλὰ δι᾽ (ἁμαρτίαν τινά,  τῶν   ἐν μεγάλῃ δόξῃ ὄντων καὶ
[3]   Μάγνητος· καὶ τῆς τραγῳδίας ἔνιοι  (τῶν   ἐν Πελοποννήσῳ) ποιούμενοι τὰ ὀνόματα
[4]   κωμῳδία, καὶ μὲν ἀπὸ  τῶν   ἐξαρχόντων τὸν διθύραμβον, δὲ
[21]   εἰς Η καὶ Ω, καὶ  τῶν   ἐπεκτεινομένων εἰς Α· ὥστε ἴσα
[26]   ἧττον μία μίμησις  τῶν   ἐποποιῶν (σημεῖον δέ, ἐκ γὰρ
[22]   δὲ ἁρμόττον ὅσον διαφέρει ἐπὶ  τῶν   ἐπῶν θεωρείσθω ἐντιθεμένων τῶν ὀνομάτων
[4]   κωμῳδοποιοὶ (ἐγένοντο, οἱ δὲ ἀντὶ  τῶν   ἐπῶν τραγῳδοδιδάσκαλοι, διὰ τὸ μείζω
[4]   δὲ τούτου τὸ συμβαῖνον (ἐπὶ  τῶν   ἔργων· γὰρ αὐτὰ λυπηρῶς
[26]   ἐν τῇ ἀναγνώσει καὶ ἐπὶ  τῶν   ἔργων· (ἔτι τῷ ἐν ἐλάττονι
[18]   τὰ (μὲν ἔξωθεν καὶ ἔνια  τῶν   ἔσωθεν πολλάκις δέσις, τὸ
[20]   οὐδεμίαν ἔχον φωνήν, μετὰ δὲ  (τῶν   ἐχόντων τινὰ φωνὴν γινόμενον ἀκουστόν,
[7]   ἐπὶ τῶν σωμάτων καὶ ἐπὶ  τῶν   ζῴων ἔχειν μὲν μέγεθος, τοῦτο
[6]   δὲ λοιπῶν μελοποιία μέγιστον  τῶν   ἡδυσμάτων, δὲ ὄψις ψυχαγωγικὸν
[15]   τἆλλα τὰ τοιαῦτα ἔχοντας ἐπὶ  τῶν   ἠθῶν τοιούτους ὄντας ἐπιεικεῖς ποιεῖν,
[13]   δὲ εἶναι πρώτη διὰ τὴν  τῶν   θεάτρων ἀσθένειαν· ἀκολουθοῦσι γὰρ οἱ
[17]   τῆς σκηνῆς ἐξέπεσεν δυσχερανάντων τοῦτο  τῶν   θεατῶν. Ὅσα δὲ δυνατὸν καὶ
[20]   συνθετὴ γίγνεσθαι φωνή· καὶ γὰρ  τῶν   θηρίων εἰσὶν ἀδιαίρετοι φωναί, ὧν
[4]   οἰκείαν φύσιν οἱ μὲν ἀντὶ  τῶν   ἰάμβων κωμῳδοποιοὶ (ἐγένοντο, οἱ δὲ
[25]   Ἔτι ποτέρων ἐστὶ τὸ (ἁμάρτημα,  τῶν   κατὰ τὴν τέχνην κατ᾽
[22]   μὲν οὖν ἐστιν ἐκ  τῶν   κυρίων ὀνομάτων, ἀλλὰ (ταπεινή· παράδειγμα
[2]   εἴκαζεν. Δῆλον δὲ ὅτι καὶ  τῶν   λεχθεισῶν ἑκάστη μιμήσεων ἕξει ταύτας
[6]   φεύγει) διόπερ οὐκ ἔχουσιν ἦθος  τῶν   λόγων ἐν (οἷς μηδ᾽ ὅλως
[6]   ἐπὶ τῶν ἐμμέτρων καὶ (ἐπὶ  τῶν   λόγων ἔχει τὴν αὐτὴν δύναμιν.
[6]   καὶ τὰ ἁρμόττοντα, ὅπερ ἐπὶ  τῶν   λόγων τῆς πολιτικῆς καὶ ῥητορικῆς
[21]   καὶ (πολλαπλοῦν, οἷον τὰ πολλὰ  τῶν   Μασσαλιωτῶν, Ἑρμοκαϊκόξανθος’ (Ἅπαν δὲ ὄνομά
[24]   Εἴη δ᾽ ἂν τοῦτο, εἰ  τῶν   μὲν ἀρχαίων ἐλάττους αἱ συστάσεις
[24]   Εἴη δ᾽ ἂν τοῦτο, εἰ  τῶν   μὲν ἀρχαίων ἐλάττους αἱ συστάσεις
[6]   καθόλου τι ἀποφαίνονται. Τέταρτον δὲ  τῶν   μὲν λόγων λέξις· λέγω
[22]   δὲ μέτρον κοινὸν ἁπάντων ἐστὶ  τῶν   μερῶν· καὶ γὰρ μεταφοραῖς καὶ
[26]   αὐτῶν καὶ τῶν εἰδῶν καὶ  τῶν   μερῶν, καὶ πόσα καὶ τί
[22]   τῆς γλώττης δὲ καὶ ἐπὶ  τῶν   μεταφορῶν καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων
[1]   εἴθ᾽ ἑνί τινι γένει χρωμένη  τῶν   μέτρων ἀνώνυμοι τυγχάνουσι μέχρι τοῦ
[1]   ἰατρικὸν φυσικόν τι διὰ  τῶν   μέτρων ἐκφέρωσιν, οὕτω καλεῖν εἰώθασιν·
[24]   γὰρ ἡρωικὸν στασιμώτατον καὶ (ὀγκωδέστατον  τῶν   μέτρων ἐστίν (διὸ καὶ γλώττας
[24]   γὰρ ἡρωικὸν στασιμώτατον καὶ (ὀγκωδέστατον  τῶν   μέτρων ἐστίν (διὸ καὶ γλώττας
[1]   Κένταυρον μικτὴν ῥαψῳδίαν ἐξ ἁπάντων  τῶν   μέτρων, καὶ ποιητὴν προσαγορευτέον. Περὶ
[9]   μύθων εἶναι δεῖ ποιητὴν  τῶν   μέτρων, ὅσῳ ποιητὴς κατὰ τὴν
[6]   δὲ λέξιν μὲν αὐτὴν τὴν  τῶν   (μέτρων σύνθεσιν, μελοποιίαν δὲ
[4]   μέτρον εὗρε· μάλιστα γὰρ (λεκτικὸν  τῶν   μέτρων τὸ ἰαμβεῖόν ἐστιν· σημεῖον
[9]   τούτων ὅτι τὸν ποιητὴν μᾶλλον  τῶν   μύθων εἶναι δεῖ ποιητὴν
[15]   οὖν ὅτι καὶ τὰς λύσεις  τῶν   μύθων ἐξ αὐτοῦ δεῖ τοῦ
[7]   εὐσύνοπτον εἶναι, οὕτω (καὶ ἐπὶ  τῶν   μύθων ἔχειν μὲν μῆκος, τοῦτο
[10]   εἶναι καλλίους μύθους. ~Εἰσὶ δὲ  τῶν   μύθων οἱ μὲν ἁπλοῖ οἱ
[6]   γέ (νοιτ᾽ ἄν· αἱ γὰρ  τῶν   νέων τῶν πλείστων ἀήθεις τραγῳδίαι
[24]   Παράδειγμα δὲ τούτου τὸ ἐκ  τῶν   Νίπτρων. Προαιρεῖσθαί τε δεῖ ἀδύνατα
[1]   τῶν διθυραμβικῶν ποίησις καὶ  τῶν   νόμων καὶ τε τραγῳδία
[2]   δὲ βελτίους μιμεῖσθαι βούλεται  τῶν   νῦν. ~Ἔτι δὲ τούτων τρίτη
[21]   ἄλλως, προσαγορεύσαντα τὸ ἀλλότριον ἀποφῆσαι  τῶν   οἰκείων τι, οἷον εἰ τὴν
[17]   καὶ μόνου ὄντος, ἔτι δὲ  τῶν   οἴκοι οὕτως ἐχόντων ὥστε τὰ
[22]   ἐπεκτάσεις καὶ ἀποκοπαὶ καὶ ἐξαλλαγαὶ  τῶν   ὀνομάτων· διὰ μὲν γὰρ τὸ
[22]   ἐπὶ τῶν ἐπῶν θεωρείσθω ἐντιθεμένων  τῶν   ὀνομάτων εἰς τὸ μέτρον. Καὶ
[22]   μάλιστα λέξιν μιμεῖσθαι ταῦτα ἁρμόττει  τῶν   ὀνομάτων ὅσοις κἂν ἐν λόγοις
[21]   ἀντὶ τοῦ δεξιόν’ Αὐτῶν δὲ  τῶν   ὀνομάτων τὰ μὲν ἄρρενα τὰ
[20]   καθ᾽ αὑτό, ὥσπερ καὶ ἐπὶ  τῶν   ὀνομάτων· τὸ μὲν γὰρ ἄνθρωπος’
[25]   οὕτως εἶχεν, οἷον τὰ περὶ  τῶν   ὅπλων, ἔγχεα δέ σφιν ὄρθ᾽
[1]   ῥυθμῷ (μιμοῦνται) χωρὶς ἁρμονίας  τῶν   ὀρχηστῶν (καὶ γὰρ οὗτοι διὰ
[6]   δὲ κυριωτέρα περὶ τὴν ἀπεργασίαν  (τῶν   ὄψεων τοῦ σκευοποιοῦ τέχνη
[4]   τούτῳ ἰάμβιζον ἀλλήλους. Καὶ ἐγένοντο  τῶν   παλαιῶν οἱ μὲν ἡρωικῶν οἱ
[9]   Ὥστ᾽ οὐ πάντως εἶναι ζητητέον  τῶν   παραδεδομένων μύθων, περὶ οὓς αἱ
[16]   Αἱ γὰρ τοιαῦται μόναι (ἄνευ  τῶν   πεποιημένων σημείων καὶ περιδεραίων. Δεύτεραι
[11]   ἀποκτενῶν, τὸν μὲν συνέβη ἐκ  τῶν   πεπραγμένων ἀποθανεῖν, τὸν δὲ σωθῆναι.
[6]   ἄν· αἱ γὰρ τῶν νέων  τῶν   πλείστων ἀήθεις τραγῳδίαι εἰσίν, καὶ
[24]   πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ γὰρ  τῶν   ποιημάτων ἑκάτερον συνέστηκεν μὲν
[24]   πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ γὰρ  τῶν   ποιημάτων ἑκάτερον συνέστηκεν μὲν
[6]   τοῦ σκευοποιοῦ τέχνη τῆς  τῶν   ποιητῶν ἐστιν. ~Διωρισμένων δὲ τούτων,
[8]   Διὸ πάντες ἐοίκασιν (ἁμαρτάνειν ὅσοι  τῶν   ποιητῶν Ἡρακληίδα Θησηίδα καὶ τὰ
[24]   καὶ δὴ καὶ ὅτι μόνος  τῶν   ποιητῶν οὐκ ἀγνοεῖ δεῖ
[23]   τέλος. Σχεδὸν δὲ οἱ πολλοὶ  τῶν   ποιητῶν τοῦτο (δρῶσι. Διὸ ὥσπερ
[13]   οἰκονομεῖ, ἀλλὰ τραγι (κώτατός γε  τῶν   ποιητῶν φαίνεται. Δευτέρα δ᾽
[4]   ἔτι καὶ νῦν ἐν πολλαῖς  τῶν   πόλεων διαμένει νομιζόμενα- κατὰ μικρὸν
[7]   τινὰ δεῖ τὴν σύστασιν εἶναι  τῶν   πραγμάτων, ἐπειδὴ τοῦτο καὶ πρῶτον
[14]   καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς συστάσεως  τῶν   πραγμάτων, ὅπερ ἐστὶ πρότερον καὶ
[8]   ὅλης, καὶ τὰ μέρη συνεστάναι  τῶν   πραγμάτων οὕτως ὥστε μετατιθεμένου τινὸς
[15]   ὁμοίως ὥσπερ καὶ ἐν τῇ  τῶν   πραγμάτων συστάσει ἀεὶ ζητεῖν
[14]   πάθη. Περὶ μὲν οὖν τῆς  τῶν   πραγμάτων συστάσεως καὶ ποίους τινὰς
[6]   (Μέγιστον δὲ τούτων ἐστὶν  τῶν   πραγμάτων σύστασις. γὰρ τραγῳδία
[6]   γὰρ μῦθον τοῦτον τὴν (σύνθεσιν  τῶν   πραγμάτων, τὰ δὲ ἤθη, καθ᾽
[16]   βελτίστη ἀναγνώρισις ἐξ αὐτῶν  τῶν   πραγμάτων, τῆς ἐκπλήξεως γιγνομένης δι᾽
[6]   ποιάς τινας, (πέφυκεν αἴτια δύο  τῶν   πράξεων εἶναι, διάνοια καὶ ἦθος)
[11]   μὲν εἰς τὸ ἐναντίον  τῶν   πραττομένων μεταβολὴ καθάπερ εἴρηται, καὶ
[6]   πράξεως καὶ διὰ ταύτην μάλιστα  τῶν   πραττόντων. Τρίτον δὲ διάνοια·
[10]   συστάσεως τοῦ μύθου, ὥστε ἐκ  τῶν   προγεγενημένων συμβαίνειν (ἢ ἐξ ἀνάγκης
[11]   εἰς φιλίαν εἰς ἔχθραν,  τῶν   πρὸς εὐτυχίαν δυστυχίαν ὡρισμένων·
[1]   ἀρξάμενοι κατὰ φύσιν πρῶτον ἀπὸ  τῶν   πρώτων. Ἐποποιία δὴ καὶ
[4]   (τὰ γὰρ μέτρα ὅτι μόρια  τῶν   ῥυθμῶν ἐστι φανερὸν) ἐξ ἀρχῆς
[16]   χρῶνται δι᾽ ἀπορίαν, διὰ  τῶν   σημείων. Τούτων δὲ τὰ μὲν
[13]   σημεῖον δὲ μέγιστον· ἐπὶ γὰρ  τῶν   σκηνῶν καὶ τῶν ἀγώνων τραγικώταται
[16]   τῆς τροφοῦ καὶ ἄλλως ὑπὸ  τῶν   συβοτῶν· εἰσὶ γὰρ αἱ μὲν
[14]   καὶ φρίττειν καὶ ἐλεεῖν ἐκ  τῶν   συμβαινόντων· ἅπερ ἂν πάθοι τις
[14]   δεινὰ ποῖα οἰκτρὰ φαίνεται  (τῶν   συμπιπτόντων, λάβωμεν. Ἀνάγκη δὴ
[1]   τοιαῦται τὴν δύναμιν, οἷον  τῶν   συρίγγων, αὐτῷ δὲ τῷ ῥυθμῷ
[1]   ὀρχηστῶν (καὶ γὰρ οὗτοι διὰ  τῶν   σχηματιζομένων ῥυθμῶν μιμοῦνται καὶ ἤθη
[26]   φασιν εἶναι οἳ> οὐδὲν δέονται  τῶν   σχημάτων, τὴν δὲ τραγικὴν πρὸς
[7]   ζῷον· ὥστε δεῖ καθάπερ ἐπὶ  τῶν   σωμάτων καὶ ἐπὶ τῶν ζῴων
[4]   τὸν διθύραμβον, δὲ ἀπὸ  τῶν   τὰ φαλλικὰ ἔτι καὶ
[1]   μὲν οὖν λέγω τὰς διαφορὰς  τῶν   τεχνῶν ἐν οἷς ποιοῦνται τὴν
[13]   καὶ Θυέστης καὶ οἱ ἐκ  τῶν   τοιούτων γενῶν ἐπιφανεῖς ἄνδρες. Ἀνάγκη
[4]   καλὰς ἐμιμοῦντο πράξεις καὶ τὰς  τῶν   τοιούτων, οἱ δὲ εὐτελέστεροι τὰς
[6]   ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν  τῶν   τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν. Λέγω δὲ
[1]   ἐλεγείων τῶν ἄλλων τινῶν  τῶν   τοιούτων ποιοῖτο τὴν μίμησιν. Πλὴν
[11]   ἀτυχεῖν καὶ τὸ εὐτυχεῖν ἐπὶ  τῶν   τοιούτων συμβήσεται. Ἐπεὶ δὴ
[18]   χορὸν δὲ ἕνα δεῖ ὑπολαμβάνειν  τῶν   ὑποκριτῶν, καὶ μόριον εἶναι τοῦ
[24]   τὸ ἐπὶ τῆς σκηνῆς καὶ  τῶν   ὑποκριτῶν μέρος μόνον· ἐν δὲ
[24]   τὸ ἐπὶ τῆς σκηνῆς καὶ  τῶν   ὑποκριτῶν μέρος μόνον· ἐν δὲ
[4]   αὑτῆς φύσιν. Καὶ τό τε  τῶν   ὑποκριτῶν πλῆθος ἐξ ἑνὸς εἰς
[9]   Τοιαῦται δὲ ποιοῦνται ὑπὸ μὲν  τῶν   φαύλων ποιητῶν δι᾽ αὐτούς, ὑπὸ
[4]   τοιούτων, οἱ δὲ εὐτελέστεροι τὰς  τῶν   φαύλων, πρῶτον ψόγους ποιοῦντες, ὥσπερ
[21]   Ξ) θήλεα δὲ ὅσα ἐκ  τῶν   φωνηέντων εἴς τε τὰ ἀεὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipep Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 21/10/2005