Chapitre
[14]	οἷον ἐν Ἀντιγόνῃ τὸν Κρέοντα	ὁ	Αἵμων. Τὸ δὲ πρᾶξαι δεύτερον.
[14]	δ᾽ αὐτῇ τῇ τραγῳδίᾳ οἷον	ὁ	Ἀλκμέων ὁ Ἀστυδάμαντος ἢ ὁ
[18]	δ᾽ ἐξαπατηθῇ, ὥσπερ Σίσυφος, καὶ	ὁ	ἀνδρεῖος μὲν ἄδικος δὲ ἡττηθῇ.
[9]	ἐπίτηδες φαίνεται γεγονέναι, οἷον ὡς	ὁ	ἀνδριὰς ὁ τοῦ Μίτυος ἐν
[22]	διακωμῳδοῦντες τὸν ποιητήν, οἷον Εὐκλείδης	ὁ	ἀρχαῖος, ὡς ῥᾴδιον ὂν ποιεῖν
[5]	γὰρ χορὸν κωμῳδῶν ὀψέ ποτε	ὁ	ἄρχων ἔδωκεν, ἀλλ᾽ ἐθελονταὶ ἦσαν.
[14]	τῇ τραγῳδίᾳ οἷον ὁ Ἀλκμέων	ὁ	Ἀστυδάμαντος ἢ ὁ Τηλέγονος ὁ
[3]	καὶ ὥς. Ὥστε τῇ μὲν	ὁ	αὐτὸς ἂν εἴη μιμητὴς Ὁμήρῳ
[24]	Πύθια ἀπαγγέλλοντες ἢ ἐν Μυσοῖς	ὁ	ἄφωνος ἐκ Τεγέας εἰς τὴν
[25]	τὸν σίδηρον ἐργαζομένους, ὅθεν εἴρηται	(ὁ	Γανυμήδης Διὶ οἰνοχοεύειν’ οὐ πινόντων
[4]	ψόγον ἀλλὰ τὸ γελοῖον δραματοποιήσας·	ὁ	γὰρ Μαργίτης ἀνάλογον ἔχει, ὥσπερ
[24]	μὲν ἑστῶτες καὶ οὐ διώκοντες,	ὁ	δὲ ἀνανεύων, ἐν δὲ τοῖς
[22]	ἥ μου σάρκας ἐσθίει ποδός,	ὁ	δὲ ἀντὶ τοῦ ἐσθίει’ τὸ
[11]	ὁ μὲν ἀγόμενος ὡς ἀποθανούμενος,	ὁ	δὲ Δαναὸς ἀκολουθῶν ὡς ἀποκτενῶν,
[24]	μιμοῦνται δὲ ὀλίγα καὶ ὀλιγάκις·	ὁ	δὲ ὀλίγα (φροιμιασάμενος εὐθὺς εἰσάγει
[13]	περὶ τὸν ἀνάξιόν ἐστιν δυστυχοῦντα,	ὁ	δὲ (περὶ τὸν ὅμοιον, ἔλεος
[20]	ἡ Ἰλιὰς μὲν (συνδέσμῳ εἷς,	ὁ	δὲ τοῦ ἀνθρώπου τῷ ἓν
[24]	μὲν οὖν μήκους ὅρος ἱκανὸς	ὁ	εἰρημένος· δύνασθαι γὰρ δεῖ συνορᾶσθαι
[24]	μὲν οὖν μήκους ὅρος ἱκανὸς	ὁ	εἰρημένος· δύνασθαι γὰρ δεῖ συνορᾶσθαι
[20]	γὰρ ὁ ἓν σημαίνων, ἢ	ὁ	ἐκ πλειόνων συνδέσμῳ, οἷον ἡ
[15]	μὴ ἀναγκαίας οἷον ὁ Μενέλαος	ὁ	ἐν τῷ Ὀρέστῃ, τοῦ (δὲ
[14]	ὁ Ἀστυδάμαντος ἢ ὁ Τηλέγονος	ὁ	ἐν τῷ τραυματίᾳ Ὀδυσσεῖ. Ἔτι
[20]	ἐστι λόγος διχῶς, ἢ γὰρ	ὁ	ἓν σημαίνων, ἢ ὁ ἐκ
[13]	τοιαῦται φαίνονται, ἂν κατορθωθῶσιν, καὶ	ὁ	Εὐριπίδης, εἰ καὶ τὰ ἄλλα
[8]	οἴονται γάρ, ἐπεὶ εἷς ἦν	ὁ	Ἡρακλῆς, ἕνα καὶ τὸν μῦθον
[2]	Κλεοφῶν δὲ ὁμοίους, Ἡγήμων δὲ	ὁ	Θάσιος ὁ> τὰς παρῳδίας ποιήσας
[25]	δὲ προσῳδίαν, ὥσπερ Ἱππίας ἔλυεν	ὁ	Θάσιος, τὸ δίδομεν δέ οἱ
[17]	ἱερείας, τὸ δὲ ὅτι ἀνεῖλεν	ὁ	θεὸς (διά τινα αἰτίαν ἔξω
[20]	οἷον ἐν τῷ βαδίζει Κλέων	ὁ	Κλέων’ Εἷς δέ ἐστι λόγος
[22]	γλῶττα καὶ ἡ μεταφορὰ καὶ	ὁ	κόσμος καὶ τἆλλα τὰ εἰρημένα
[24]	(Οἰδίπους τὸ μὴ εἰδέναι πῶς	ὁ	Λάιος ἀπέθανεν, ἀλλὰ μὴ ἐν
[6]	ὅ τι προαιρεῖται ἢ φεύγει	ὁ	λέγων διάνοια δὲ ἐν οἷς
[17]	Τῆς γὰρ Ὀδυσσείας οὐ μακρὸς	ὁ	λόγος ἐστίν· ἀποδημοῦντός τινος ἔτη
[15]	ἐὰν ὥσπερ ἐλέχθη ποιῇ φανερὸν	ὁ	λόγος ἢ ἡ πρᾶξις προαίρεσίν
[4]	Ὁμήρου ἀρξαμένοις (ἔστιν, οἷον ἐκείνου	ὁ	Μαργίτης καὶ τὰ τοιαῦτα. Ἐν
[7]	τοῦ πράγματος ὅρος, ἀεὶ μὲν	ὁ	μείζων μέχρι τοῦ σύνδηλος εἶναι
[11]	ἐποίησεν· καὶ ἐν τῷ Λυγκεῖ	ὁ	μὲν ἀγόμενος ὡς ἀποθανούμενος, ὁ
[13]	ἀλλ᾽ οὔτε ἔλεον οὔτε φόβον,	ὁ	μὲν γὰρ περὶ τὸν ἀνάξιόν
[6]	γραφέων Ζεῦξις πρὸς Πολύγνωτον πέπονθεν·	ὁ	μὲν γὰρ Πολύγνωτος ἀγαθὸς ἠθογράφος,
[7]	εἶναι. Τοῦ δὲ μήκους ὅρος	ὁ>	μὲν πρὸς τοὺς ἀγῶνας καὶ
[15]	μὲν ἤθους μὴ ἀναγκαίας οἷον	ὁ	Μενέλαος ὁ ἐν τῷ Ὀρέστῃ,
[13]	τούτων λοιπός. Ἔστι δὲ τοιοῦτος	ὁ	μήτε ἀρετῇ διαφέρων καὶ δικαιοσύνῃ
[24]	τὸ λέγειν ὅτι ἀνῄρητο ἂν	ὁ	μῦθος γελοῖον· ἐξ ἀρχῆς γὰρ
[16]	βούλεται ὁ ποιητὴς ἀλλ᾽ (οὐχ	ὁ	μῦθος· διὸ ἐγγύς τι τῆς
[23]	καὶ οὐκ εὐσύνοπτος ἔμελλεν ἔσεσθαι	ὁ	μῦθος, ἢ τῷ μεγέθει μετριάζοντα
[6]	ἔστιν δὲ τῆς μὲν πράξεως	ὁ	μῦθος ἡ μίμησις, λέγω γὰρ
[6]	πράξεις· ὥστε τὰ πράγματα καὶ	ὁ	μῦθος τέλος τῆς τραγῳδίας, τὸ
[6]	μὲν οὖν καὶ οἷον ψυχὴ	ὁ	μῦθος τῆς τραγῳδίας, δεύτερον δὲ
[26]	ὡς λίαν γὰρ ὑπερβάλλοντα πίθηκον	ὁ	Μυννίσκος (τὸν Καλλιππίδην ἐκάλει, τοιαύτη
[26]	καὶ διᾴδοντα, ὅπερ ἐποίει Μνασίθεος	ὁ	Ὀπούντιος. Εἶτα οὐδὲ κίνησις ἅπασα
[17]	χειμαίνει ὁ χειμαζόμενος καὶ χαλεπαίνει	ὁ	ὀργιζόμενος ἀληθινώτατα. Διὸ εὐφυοῦς ἡ
[17]	τιθέμενον· οὕτω γὰρ ἂν ἐναργέστατα	(ὁ)	ὁρῶν ὥσπερ παρ᾽ αὐτοῖς γιγνόμενος
[18]	ἠθική, οἷον αἱ Φθιώτιδες καὶ	ὁ	Πηλεύς· (τὸ δὲ τέταρτον ὄψις,
[16]	δὲ αὐτὸς λέγει ἃ βούλεται	ὁ	ποιητὴς ἀλλ᾽ (οὐχ ὁ μῦθος·
[24]	(νῦν δὲ τοῖς ἄλλοις ἀγαθοῖς	ὁ	ποιητὴς ἀφανίζει ἡδύνων τὸ ἄτοπον.
[21]	καλούμενον ὑπὸ τινῶν αὐτὸς τίθεται	ὁ	ποιητής, δοκεῖ γὰρ ἔνια εἶναι
[9]	ἀναγκαῖον. Ὁ γὰρ ἱστορικὸς καὶ	ὁ	ποιητὴς οὐ τῷ ἢ ἔμμετρα
[3]	Σικελίας, ἐκεῖθεν γὰρ ἦν Ἐπίχαρμος	ὁ	ποιητὴς πολλῷ πρότερος ὢν Χιωνίδου
[25]	φανερόν. Ἔπεὶ γάρ ἐστι μιμητὴς	ὁ	ποιητὴς ὡσπερανεὶ ζωγράφος ἤ τις
[18]	οἷον αἵ τε Φορκίδες καὶ	ὁ	Προμηθεὺς καὶ ὅσα ἐν δου.
[14]	ὕστερον ἀναγνωρίσαι τὴν φιλίαν, ὥσπερ	ὁ	Σοφοκλέους Οἰδίπους· τοῦτο μὲν οὖν
[18]	φιλάνθρωπον. Ἔστιν δὲ τοῦτο, ὅταν	ὁ	σοφὸς μὲν μετὰ πονηρίας δ᾽
[24]	ὀρχηστικὸν τὸ δὲ πρακτικόν. (οἷον	ὁ	τὰ Κύπρια ποιήσας καὶ τὴν
[23]	καὶ μίαν πρᾶξιν πολυμερῆ, (Οἷον	ὁ	τὰ Κύπρια ποιήσας καὶ τὴν
[2]	ὁμοίους, Ἡγήμων δὲ ὁ Θάσιος	ὁ>	τὰς παρῳδίας ποιήσας πρῶτος καὶ
[14]	ὁ Ἀλκμέων ὁ Ἀστυδάμαντος ἢ	ὁ	Τηλέγονος ὁ ἐν τῷ τραυματίᾳ
[2]	παρῳδίας ποιήσας πρῶτος καὶ Νικοχάρης	ὁ	τὴν Δειλιάδα χείρους· ὁμοίως δὲ
[15]	Κἂν γὰρ ἀνώμαλός τις ᾖ	ὁ	τὴν μίμησιν παρέχων καὶ τοιοῦτον
[6]	ἂν εἴη τι μόριον τραγῳδίας	ὁ	τῆς ὄψεως κόσμος· εἶτα μελοποιία
[20]	ῥημάτων καὶ ὀνομάτων σύγκειται, οἷον	ὁ	τοῦ ἀνθρώπου ὁρισμός, ἀλλ᾽ ἐνδέχεται
[9]	γεγονέναι, οἷον ὡς ὁ ἀνδριὰς	ὁ	τοῦ Μίτυος ἐν Ἄργει ἀπέκτεινεν
[24]	ὑφ᾽ ὧν οἰκείων ὄντων αὔξεται	ὁ	τοῦ ποιήματος ὄγκος. Ὥστε τοῦτ᾽
[24]	ὑφ᾽ ὧν οἰκείων ὄντων αὔξεται	ὁ	τοῦ ποιήματος ὄγκος. Ὥστε τοῦτ᾽
[14]	ἀδελφόν, καὶ ἐν τῇ Ἕλλῃ	ὁ	υἱὸς τὴν μητέρα ἐκδιδόναι μέλλων
[17]	τοῖς πάθεσίν εἰσιν, καὶ χειμαίνει	ὁ	χειμαζόμενος καὶ χαλεπαίνει ὁ ὀργιζόμενος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/10/2005