Chapitre |
[15] |
βελτιόνων
ἢ
ἡμεῖς,
δεῖ
μιμεῖσθαι
|
τοὺς |
ἀγαθοὺς
(εἰκονογράφους·
καὶ
γὰρ
ἐκεῖνοι |
[7] |
μήκους
ὅρος
ὁ>
μὲν
πρὸς
|
τοὺς |
ἀγῶνας
καὶ
τὴν
αἴσθησιν
οὐ |
[23] |
θεσπέσιος
ἂν
φανείη
Ὅμηρος
παρὰ
|
τοὺς |
ἄλλους,
τῷ
μηδὲ
τὸν
πόλεμον |
[24] |
Δεδίδαχεν
δὲ
μάλιστα
Ὅμηρος
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
ψευδῆ
λέγειν
ὡς
δεῖ. |
[23] |
πρὸς
ἄλληλα.
Ὥσπερ
(γὰρ
κατὰ
|
τοὺς |
αὐτοὺς
χρόνους
ἥ
τ᾽
ἐν |
[17] |
τινὰς
ἐπιθέμενος
αὐτὸς
μὲν
ἐσώθη
|
τοὺς |
δ᾽
ἐχθροὺς
διέφθειρε.
Τὸ
μὲν |
[1] |
τῷ
μέτρῳ
τὸ
ποιεῖν
ἐλεγειοποιοὺς
|
τοὺς |
δὲ
ἐποποιοὺς
ὀνομάζουσιν,
οὐχ
ὡς |
[2] |
χείρους·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ
|
τοὺς |
διθυράμβους
καὶ
περὶ
τοὺς
(νόμους, |
[13] |
πρῶτον
μὲν
δῆλον
ὅτι
οὔτε
|
τοὺς |
ἐπιεικεῖς
ἄνδρας
δεῖ
(μεταβάλλοντας
φαίνεσθαι |
[25] |
μὲν
πρῶτον’
ἴσως
γὰρ
οὐ
|
τοὺς |
ἡμιόνους
λέγει
ἀλλὰ
τοὺς
φύλακας· |
[2] |
τὰς
ἀνομοιότητας,
καὶ
(τὸ)
περὶ
|
τοὺς |
λόγους
δὲ
καὶ
τὴν
ψιλομετρίαν, |
[3] |
πάντας
ὡς
πράττοντας
καὶ
ἐνεργοῦντας
|
(τοὺς) |
μιμουμένους.
Ἐν
τρισὶ
δὴ
ταύταις |
[13] |
τοῦτο
ἀλλὰ
μιαρόν
ἐστιν·
οὔτε
|
τοὺς |
μοχθηροὺς
ἐξ
ἀτυχίας
εἰς
εὐτυχίαν, |
[1] |
ἔχει,
καὶ
πῶς
δεῖ
συνίστασθαι
|
τοὺς |
μύθους
(εἰ
μέλλει
καλῶς
ἕξειν |
[14] |
καὶ
ποίους
τινὰς
εἶναι
δεῖ
|
τοὺς |
(μύθους
εἴρηται
ἱκανῶς.
~Περὶ
δὲ |
[23] |
ἐν
μέτρῳ
μιμητικῆς,
ὅτι
δεῖ
|
τοὺς |
μύθους
καθάπερ
ἐν
ταῖς
τραγῳδίαις |
[13] |
καὶ
ἃ
δεῖ
εὐλαβεῖσθαι
συνιστάντας
|
τοὺς |
μύθους
καὶ
πόθεν
ἔσται
τὸ |
[17] |
αἱ
ἐκ
συλλογισμοῦ.
~Δεῖ
δὲ
|
τοὺς |
μύθους
συνιστάναι
καὶ
τῇ
λέξει |
[2] |
περὶ
τοὺς
διθυράμβους
καὶ
περὶ
|
τοὺς |
(νόμους,
ὥσπερ
γᾶρ
Κύκλωπας
Τιμόθεος |
[17] |
(χώραν,
ἐν
ᾗ
νόμος
ἦν
|
τοὺς |
ξένους
θύειν
τῇ
θεῷ,
ταύτην |
[14] |
καθάπερ
καὶ
Εὐριπίδης
ἐποίησεν
ἀποκτείνουσαν
|
τοὺς |
παῖδας
τὴν
Μήδειαν·
ἔστιν
δὲ |
[17] |
εἰσιν.
Τούς
τε
λόγους
καὶ
|
τοὺς |
πεποιημένους
δεῖ
καὶ
αὐτὸν
ποιοῦντα |
[18] |
τε
(καὶ
ὡς
νῦν
συκοφαντοῦσιν
|
τοὺς |
ποιητάς·
γεγονότων
γὰρ
καθ᾽
ἕκαστον |
[6] |
ὃ
ποιούς
τινας
εἶναί
φαμεν
|
τοὺς |
πράττοντας,
διάνοιαν
δέ,
ἐν
ὅσοις |
[7] |
μετ᾽
ἐκεῖνο
ἕτερον.
Δεῖ
ἄρα
|
τοὺς |
συνεστῶτας
εὖ
μύθους
μήθ᾽
ὁπόθεν |
[1] |
Σώφρονος
καὶ
Ξενάρχου
μίμους
καὶ
|
τοὺς |
Σωκρατικοὺς
λόγους
οὐδὲ
εἴ
τις |
[1] |
γὰρ
ἂν
(ἔχοιμεν
ὀνομάσαι
κοινὸν
|
τοὺς |
Σώφρονος
καὶ
Ξενάρχου
μίμους
καὶ |
[9] |
(οὐκ
εἰκῇ
γίνεσθαι·
ὥστε
ἀνάγκη
|
τοὺς |
τοιούτους
εἶναι
καλλίους
μύθους.
~Εἰσὶ |
[25] |
κνημὶς
νεοτεύκτου
κασσιτέροιο’
καὶ
χαλκέας
|
τοὺς |
τὸν
σίδηρον
ἐργαζομένους,
ὅθεν
εἴρηται |
[22] |
ἠιόνες
κράζουσιν’
Ἔτι
δὲ
Ἀριφράδης
|
τοὺς |
τραγῳδοὺς
ἐκωμῴδει
ὅτι
ἃ
οὐδεὶς |
[13] |
πρῶτον
μὲν
γὰρ
οἱ
ποιηταὶ
|
τοὺς |
τυχόντας
μύθους
ἀπηρίθμουν,
νῦν
δὲ |
[9] |
ὑπὸ
δὲ
τῶν
ἀγαθῶν
διὰ
|
τοὺς |
ὑποκριτάς·
ἀγωνίσματα
γὰρ
ποιοῦντες
καὶ |
[26] |
ἐστίν,
ὡς
καὶ
οἱ
πρότερον
|
τοὺς |
ὑστέρους
αὐτῶν
ᾤοντο
ὑποκριτάς·
ὡς |
[25] |
οὐ
τοὺς
ἡμιόνους
λέγει
ἀλλὰ
|
τοὺς |
φύλακας·
καὶ
τὸν
Δόλωνα,
ὅς |