HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Poétique, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 56 formes différentes pour 72 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[11]   οἵ τε ἐν τῷ φανερῷ θάνατοι καὶ αἱ περιωδυνίαι καὶ τρώσεις

[18]   ἡ ἀπὸ τῆς αἰτιάσεως τοῦ θανάτου μέχρι τοῦ τέλους. Τραγῳδίας δὲ

[9]   Ἄργει ἀπέκτεινεν τὸν αἴτιον τοῦ θανάτου τῷ Μίτυι, θεωροῦντι ἐμπεσών· ἔοικε

[2]   δὲ ὁμοίους, Ἡγήμων δὲ ὁ Θάσιος ὁ> τὰς παρῳδίας ποιήσας πρῶτος

[25]   προσῳδίαν, ὥσπερ Ἱππίας ἔλυεν ὁ Θάσιος, τὸ δίδομεν δέ οἱ εὖχος

[8]   γενομένου ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἰκὸς θάτερον γενέσθαι, ἀλλὰ περὶ μίαν πρᾶξιν

[23]   χρόνοις ἐνίοτε γίνεται θάτερον μετὰ θάτερον, ἐξ ὧν ἓν οὐδὲν γίνεται

[23]   τοῖς ἐφεξῆς χρόνοις ἐνίοτε γίνεται θάτερον μετὰ θάτερον, ἐξ ὧν ἓν

[8]   ἐν τῷ ἀγερμῷ, ὧν οὐδὲν θατέρου γενομένου ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἰκὸς

[11]   ἐστιν ἀναγνώρισις, αἱ μέν εἰσι θατέρου πρὸς τὸν ἕτερον μόνον, ὅταν

[25]   ἄκρατον ὡς οἰνόφλυξιν ἀλλὰ τὸ θᾶττον. Τὸ δὲ κατὰ μεταφορὰν εἴρηται,

[9]   δόξαν δι᾽ ἄλληλα· τὸ γὰρ θαυ (μαστὸν οὕτως ἕξει μᾶλλον ἢ

[9]   καὶ τῶν ἀπὸ τύχης ταῦτα θαυμασιώτατα δοκεῖ ὅσα ὥσπερ ἐπίτηδες φαίνεται

[24]   δι᾽ ὃ συμβαίνει μάλιστα τὸ θαυμαστόν, διὰ τὸ μὴ ὁρᾶν εἰς

[24]   τοῖς ἔπεσιν λανθάνει. Τὸ δὲ θαυμαστὸν ἡδύ· σημεῖον δέ, πάντες γὰρ

[24]   ἐν ταῖς τραγῳδίαις ποιεῖν τὸ θαυμαστόν, μᾶλλον δ᾽ ἐνδέχεται ἐν (τῇ

[18]   (ἁπλοῖς πράγμασι στοχάζονται ὧν βούλονται θαυμαστῶς· τραγικὸν γὰρ τοῦτο καὶ φιλάνθρωπον.

[19]   οἰόμενος ἐπιτάττει εἰπὼν Μῆνιν ἄειδε θεά’ Τὸ γὰρ κελεῦσαι, φησίν, ποιεῖν

[13]   ποιηταὶ κατ᾽ (εὐχὴν ποιοῦντες τοῖς θεαταῖς. Ἔστιν δὲ οὐχ αὕτη ἀπὸ

[26]   ἔχει. Τὴν μὲν οὖν πρὸς θεατὰς ἐπιεικεῖς φασιν εἶναι οἳ> οὐδὲν

[26]   τοιαύτη δ᾽ ἡ πρὸς βελτίους θεατάς ἐστιν ἀεί, λίαν δῆλον ὅτι

[17]   ἀνῄει, ὃ μὴ ὁρῶντα (τὸν θεατὴν) ἐλάνθανεν, ἐπὶ δὲ τῆς σκηνῆς

[4]   αὑτὸ κρῖναι καὶ πρὸς τὰ θέατρα, ἄλλος λόγος. Γενομένη δ᾽ οὖν

[16]   καὶ συνθετὴ ἐκ παραλογισμοῦ τοῦ θεάτρου, οἷον ἐν τῷ Ὀδυσσεῖ τῷ

[13]   εἶναι πρώτη διὰ τὴν τῶν θεάτρων ἀσθένειαν· ἀκολουθοῦσι γὰρ οἱ ποιηταὶ

[17]   σκηνῆς ἐξέπεσεν δυσχερανάντων τοῦτο τῶν θεατῶν. Ὅσα δὲ δυνατὸν καὶ τοῖς

[26]   οἷον εἴ τις τὸν Οἰδίπουν θείη τὸν Σοφοκλέους ἐν ἔπεσιν ὅσοις

[18]   ὥσπερ ἐν τῷ Λυγκεῖ τῷ Θεοδέκτου (δέσις μὲν τά τε προπεπραγμένα

[16]   συμβαίνει θύεσθαι. Καὶ ἐν τῷ Θεοδέκτου Τυδεῖ, ὅτι ἐλθὼν ὡς εὑρήσων

[20]   αὑτὸ σημαῖνον, οἷον ἐν τῷ Θεόδωρος τὸ δωρος’ οὐ σημαίνει. Ῥῆμα

[25]   εἴρηται, οἷον πάντες μέν ῥα θεοί τε καὶ ἀνέρες εὗδον παννύχιοι’

[15]   ἀγγελίας· ἅπαντα γὰρ ἀποδίδομεν τοῖς θεοῖς ὁρᾶν. Ἄλογον δὲ μηδὲν εἶναι

[21]   τὸν καρπόν, διὸ εἴρηται σπείρων θεοκτίσταν (φλόγα’ Ἔστι δὲ τῷ τρόπῳ

[17]   τὸ δὲ ὅτι ἀνεῖλεν ὁ θεὸς (διά τινα αἰτίαν ἔξω τοῦ

[23]   ὥσπερ εἴπομεν ἤδη καὶ ταύτῃ θεσπέσιος ἂν φανείη Ὅμηρος παρὰ τοὺς

[17]   ἦν τοὺς ξένους θύειν τῇ θεῷ, ταύτην ἔσχε τὴν ἱερωσύνην· χρόνῳ

[25]   οὕτω φασίν, οἷον τὰ περὶ θεῶν· ἴσως γὰρ οὔτε βέλτιον οὕτω

[22]   εὖ μεταφέρειν τὸ τὸ ὅμοιον θεωρεῖν ἐστιν. Τῶν δ᾽ ὀνομάτων τὰ

[20]   ἕκαστον ἐν τοῖς μετρικοῖς προσήκει θεωρεῖν. Συλλαβὴ (δέ ἐστιν φωνὴ ἄσημος

[17]   παρατείνειν. Λέγω δὲ οὕτως ἂν θεωρεῖσθαι τὸ καθόλου, οἷον τῆς Ἰφιγενείας·

[22]   ὅσον διαφέρει ἐπὶ τῶν ἐπῶν θεωρείσθω ἐντιθεμένων τῶν ὀνομάτων εἰς τὸ

[19]   καὶ οὐ τῆς ποιητικῆς ὂν θεώρημα. ~(Τῆς δὲ λέξεως ἁπάσης τάδ᾽

[20]   τὸ ΓΡΑ. Ἀλλὰ καὶ τούτων θεωρῆσαι τὰς διαφορὰς τῆς μετρικῆς ἐστιν.

[7]   παμμέγεθες (οὐ γὰρ ἅμα ἡ θεωρία γίνεται ἀλλ᾽ οἴχεται τοῖς θεωροῦσι

[7]   καλὸν ζῷον (συγχεῖται γὰρ ἡ θεωρία ἐγγὺς τοῦ ἀναισθήτου χρόνου γινομένη)

[7]   καὶ τὸ ὅλον ἐκ τῆς θεωρίας) οἷον εἰ μυρίων σταδίων εἴη

[19]   λέξιν ἓν μέν ἐστιν εἶδος θεωρίας τὰ σχήματα τῆς λέξεως, (ἅ

[4]   τὰς εἰκόνας ὁρῶντες, ὅτι συμβαίνει θεωροῦντας μανθάνειν καὶ συλλογίζεσθαι τί ἕκαστον,

[4]   εἰκόνας τὰς μάλιστα ἠκριβωμένας χαίρομεν θεωροῦντες, οἷον θηρίων τε μορφὰς τῶν

[9]   αἴτιον τοῦ θανάτου τῷ Μίτυι, θεωροῦντι ἐμπεσών· ἔοικε γὰρ τὰ τοιαῦτα

[7]   θεωρία γίνεται ἀλλ᾽ οἴχεται τοῖς θεωροῦσι τὸ ἓν καὶ τὸ ὅλον

[25]   ποίων εἰδῶν ἐστιν, ὧδ᾽ ἂν θεωροῦσιν γένοιτ᾽ ἂν φανερόν. Ἔπεὶ γάρ

[24]   δεῖ συνίστασθαι τοιούτους. ἂν δὲ θῇ καὶ φαίνηται (εὐλογωτέρως ἐνδέχεσθαι καὶ

[6]   ἦθος. Ἔτι ἐάν τις ἐφεξῆς θῇ ῥήσεις ἠθικὰς καὶ λέξει (καὶ

[21]   ἐστὶν δύο, Ψ καὶ Ξ) θήλεα δὲ ὅσα ἐκ τῶν φωνηέντων

[21]   τὰ μὲν ἄρρενα τὰ δὲ θήλεα τὰ δὲ μεταξύ, ἄρρενα μὲν

[21]   ὅσα τὰ ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα· τὸ γὰρ Ψ καὶ τὸ

[25]   εἰ μὴ ᾔδει ὅτι ἔλαφος θήλεια κέρατα οὐκ ἔχει ἢ εἰ

[20]   γίγνεσθαι φωνή· καὶ γὰρ τῶν θηρίων εἰσὶν ἀδιαίρετοι φωναί, ὧν οὐδεμίαν

[4]   μάλιστα ἠκριβωμένας χαίρομεν θεωροῦντες, οἷον θηρίων τε μορφὰς τῶν ἀτιμοτάτων καὶ

[8]   (ἁμαρτάνειν ὅσοι τῶν ποιητῶν Ἡρακληίδα Θησηίδα καὶ τὰ τοιαῦτα ποιήματα πεποιήκασιν·

[25]   διαιρέσει, οἷον Ἐμπεδοκλῆς αἶψα δὲ θνήτ᾽ ἐφύοντο τὰ πρὶν (μάθον ἀθάνατ᾽

[22]   δὲ ἀντὶ τοῦ ἐσθίει’ τὸ θοινᾶται’ μετέθηκεν. καὶ (νῦν δέ μ᾽

[12]   ἀναπαίστου καὶ τροχαίου, κομμὸς δὲ θρῆνος κοινὸς χοροῦ καὶ (ἀπὸ σκηνῆς.

[15]   καὶ μὴ ἁρμόττοντος ὅ τε θρῆνος Ὀδυσσέως ἐν τῇ Σκύλλῃ καὶ

[17]   ᾗ νόμος ἦν τοὺς ξένους θύειν τῇ θεῷ, ταύτην ἔσχε τὴν

[16]   ἀδελφὴ ἐτύθη καὶ αὐτῷ συμβαίνει θύεσθαι. Καὶ ἐν τῷ Θεοδέκτου Τυδεῖ,

[17]   μύθου· ἐλθὼν δὲ καὶ ληφθεὶς θύεσθαι μέλλων ἀνεγνώρισεν, εἴθ᾽ ὡς (Εὐριπίδης

[16]   ἢ ἀστέρας οἵους ἐν τῷ Θυέστῃ Καρκίνος, τὰ δὲ ἐπίκτητα, καὶ

[13]   καὶ Ὀρέστην καὶ Μελέαγρον καὶ Θυέστην καὶ Τήλεφον καὶ ὅσοις ἄλλοις

[13]   καὶ εὐτυχίᾳ, οἷον Οἰδίπους καὶ Θυέστης καὶ οἱ ἐκ τῶν τοιούτων

[17]   κόρης καὶ ἀφανισθείσης ἀδήλως τοῖς θύσασιν, ἱδρυνθείσης δὲ εἰς ἄλλην (χώραν,

Chapitre
[11]	οἵ τε ἐν τῷ φανερῷ	θάνατοι	καὶ αἱ περιωδυνίαι καὶ τρώσεις
[18]	ἡ ἀπὸ τῆς αἰτιάσεως τοῦ	θανάτου	μέχρι τοῦ τέλους. Τραγῳδίας δὲ
[9]	Ἄργει ἀπέκτεινεν τὸν αἴτιον τοῦ	θανάτου	τῷ Μίτυι, θεωροῦντι ἐμπεσών· ἔοικε
[2]	δὲ ὁμοίους, Ἡγήμων δὲ ὁ	Θάσιος	ὁ> τὰς παρῳδίας ποιήσας πρῶτος
[25]	προσῳδίαν, ὥσπερ Ἱππίας ἔλυεν ὁ	Θάσιος,	τὸ δίδομεν δέ οἱ εὖχος
[8]	γενομένου ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἰκὸς	θάτερον	γενέσθαι, ἀλλὰ περὶ μίαν πρᾶξιν
[23]	χρόνοις ἐνίοτε γίνεται θάτερον μετὰ	θάτερον,	ἐξ ὧν ἓν οὐδὲν γίνεται
[23]	τοῖς ἐφεξῆς χρόνοις ἐνίοτε γίνεται	θάτερον	μετὰ θάτερον, ἐξ ὧν ἓν
[8]	ἐν τῷ ἀγερμῷ, ὧν οὐδὲν	θατέρου	γενομένου ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἰκὸς
[11]	ἐστιν ἀναγνώρισις, αἱ μέν εἰσι	θατέρου	πρὸς τὸν ἕτερον μόνον, ὅταν
[25]	ἄκρατον ὡς οἰνόφλυξιν ἀλλὰ τὸ	θᾶττον.	Τὸ δὲ κατὰ μεταφορὰν εἴρηται,
[9]	δόξαν δι᾽ ἄλληλα· τὸ γὰρ	θαυ	(μαστὸν οὕτως ἕξει μᾶλλον ἢ
[9]	καὶ τῶν ἀπὸ τύχης ταῦτα	θαυμασιώτατα	δοκεῖ ὅσα ὥσπερ ἐπίτηδες φαίνεται
[24]	δι᾽ ὃ συμβαίνει μάλιστα τὸ	θαυμαστόν,	διὰ τὸ μὴ ὁρᾶν εἰς
[24]	τοῖς ἔπεσιν λανθάνει. Τὸ δὲ	θαυμαστὸν	ἡδύ· σημεῖον δέ, πάντες γὰρ
[24]	ἐν ταῖς τραγῳδίαις ποιεῖν τὸ	θαυμαστόν,	μᾶλλον δ᾽ ἐνδέχεται ἐν (τῇ
[18]	(ἁπλοῖς πράγμασι στοχάζονται ὧν βούλονται	θαυμαστῶς·	τραγικὸν γὰρ τοῦτο καὶ φιλάνθρωπον.
[19]	οἰόμενος ἐπιτάττει εἰπὼν Μῆνιν ἄειδε	θεά’	Τὸ γὰρ κελεῦσαι, φησίν, ποιεῖν
[13]	ποιηταὶ κατ᾽ (εὐχὴν ποιοῦντες τοῖς	θεαταῖς.	Ἔστιν δὲ οὐχ αὕτη ἀπὸ
[26]	ἔχει. Τὴν μὲν οὖν πρὸς	θεατὰς	ἐπιεικεῖς φασιν εἶναι οἳ> οὐδὲν
[26]	τοιαύτη δ᾽ ἡ πρὸς βελτίους	θεατάς	ἐστιν ἀεί, λίαν δῆλον ὅτι
[17]	ἀνῄει, ὃ μὴ ὁρῶντα (τὸν	θεατὴν)	ἐλάνθανεν, ἐπὶ δὲ τῆς σκηνῆς
[4]	αὑτὸ κρῖναι καὶ πρὸς τὰ	θέατρα,	ἄλλος λόγος. Γενομένη δ᾽ οὖν
[16]	καὶ συνθετὴ ἐκ παραλογισμοῦ τοῦ	θεάτρου,	οἷον ἐν τῷ Ὀδυσσεῖ τῷ
[13]	εἶναι πρώτη διὰ τὴν τῶν	θεάτρων	ἀσθένειαν· ἀκολουθοῦσι γὰρ οἱ ποιηταὶ
[17]	σκηνῆς ἐξέπεσεν δυσχερανάντων τοῦτο τῶν	θεατῶν.	Ὅσα δὲ δυνατὸν καὶ τοῖς
[26]	οἷον εἴ τις τὸν Οἰδίπουν	θείη	τὸν Σοφοκλέους ἐν ἔπεσιν ὅσοις
[18]	ὥσπερ ἐν τῷ Λυγκεῖ τῷ	Θεοδέκτου	(δέσις μὲν τά τε προπεπραγμένα
[16]	συμβαίνει θύεσθαι. Καὶ ἐν τῷ	Θεοδέκτου	Τυδεῖ, ὅτι ἐλθὼν ὡς εὑρήσων
[20]	αὑτὸ σημαῖνον, οἷον ἐν τῷ	Θεόδωρος	τὸ δωρος’ οὐ σημαίνει. Ῥῆμα
[25]	εἴρηται, οἷον πάντες μέν ῥα	θεοί	τε καὶ ἀνέρες εὗδον παννύχιοι’
[15]	ἀγγελίας· ἅπαντα γὰρ ἀποδίδομεν τοῖς	θεοῖς	ὁρᾶν. Ἄλογον δὲ μηδὲν εἶναι
[21]	τὸν καρπόν, διὸ εἴρηται σπείρων	θεοκτίσταν	(φλόγα’ Ἔστι δὲ τῷ τρόπῳ
[17]	τὸ δὲ ὅτι ἀνεῖλεν ὁ	θεὸς	(διά τινα αἰτίαν ἔξω τοῦ
[23]	ὥσπερ εἴπομεν ἤδη καὶ ταύτῃ	θεσπέσιος	ἂν φανείη Ὅμηρος παρὰ τοὺς
[17]	ἦν τοὺς ξένους θύειν τῇ	θεῷ,	ταύτην ἔσχε τὴν ἱερωσύνην· χρόνῳ
[25]	οὕτω φασίν, οἷον τὰ περὶ	θεῶν·	ἴσως γὰρ οὔτε βέλτιον οὕτω
[22]	εὖ μεταφέρειν τὸ τὸ ὅμοιον	θεωρεῖν	ἐστιν. Τῶν δ᾽ ὀνομάτων τὰ
[20]	ἕκαστον ἐν τοῖς μετρικοῖς προσήκει	θεωρεῖν.	Συλλαβὴ (δέ ἐστιν φωνὴ ἄσημος
[17]	παρατείνειν. Λέγω δὲ οὕτως ἂν	θεωρεῖσθαι	τὸ καθόλου, οἷον τῆς Ἰφιγενείας·
[22]	ὅσον διαφέρει ἐπὶ τῶν ἐπῶν	θεωρείσθω	ἐντιθεμένων τῶν ὀνομάτων εἰς τὸ
[19]	καὶ οὐ τῆς ποιητικῆς ὂν	θεώρημα.	~(Τῆς δὲ λέξεως ἁπάσης τάδ᾽
[20]	τὸ ΓΡΑ. Ἀλλὰ καὶ τούτων	θεωρῆσαι	τὰς διαφορὰς τῆς μετρικῆς ἐστιν.
[7]	παμμέγεθες (οὐ γὰρ ἅμα ἡ	θεωρία	γίνεται ἀλλ᾽ οἴχεται τοῖς θεωροῦσι
[7]	καλὸν ζῷον (συγχεῖται γὰρ ἡ	θεωρία	ἐγγὺς τοῦ ἀναισθήτου χρόνου γινομένη)
[7]	καὶ τὸ ὅλον ἐκ τῆς	θεωρίας)	οἷον εἰ μυρίων σταδίων εἴη
[19]	λέξιν ἓν μέν ἐστιν εἶδος	θεωρίας	τὰ σχήματα τῆς λέξεως, (ἅ
[4]	τὰς εἰκόνας ὁρῶντες, ὅτι συμβαίνει	θεωροῦντας	μανθάνειν καὶ συλλογίζεσθαι τί ἕκαστον,
[4]	εἰκόνας τὰς μάλιστα ἠκριβωμένας χαίρομεν	θεωροῦντες,	οἷον θηρίων τε μορφὰς τῶν
[9]	αἴτιον τοῦ θανάτου τῷ Μίτυι,	θεωροῦντι	ἐμπεσών· ἔοικε γὰρ τὰ τοιαῦτα
[7]	θεωρία γίνεται ἀλλ᾽ οἴχεται τοῖς	θεωροῦσι	τὸ ἓν καὶ τὸ ὅλον
[25]	ποίων εἰδῶν ἐστιν, ὧδ᾽ ἂν	θεωροῦσιν	γένοιτ᾽ ἂν φανερόν. Ἔπεὶ γάρ
[24]	δεῖ συνίστασθαι τοιούτους. ἂν δὲ	θῇ	καὶ φαίνηται (εὐλογωτέρως ἐνδέχεσθαι καὶ
[6]	ἦθος. Ἔτι ἐάν τις ἐφεξῆς	θῇ	ῥήσεις ἠθικὰς καὶ λέξει (καὶ
[21]	ἐστὶν δύο, Ψ καὶ Ξ)	θήλεα	δὲ ὅσα ἐκ τῶν φωνηέντων
[21]	τὰ μὲν ἄρρενα τὰ δὲ	θήλεα	τὰ δὲ μεταξύ, ἄρρενα μὲν
[21]	ὅσα τὰ ἄρρενα καὶ τὰ	θήλεα·	τὸ γὰρ Ψ καὶ τὸ
[25]	εἰ μὴ ᾔδει ὅτι ἔλαφος	θήλεια	κέρατα οὐκ ἔχει ἢ εἰ
[20]	γίγνεσθαι φωνή· καὶ γὰρ τῶν	θηρίων	εἰσὶν ἀδιαίρετοι φωναί, ὧν οὐδεμίαν
[4]	μάλιστα ἠκριβωμένας χαίρομεν θεωροῦντες, οἷον	θηρίων	τε μορφὰς τῶν ἀτιμοτάτων καὶ
[8]	(ἁμαρτάνειν ὅσοι τῶν ποιητῶν Ἡρακληίδα	Θησηίδα	καὶ τὰ τοιαῦτα ποιήματα πεποιήκασιν·
[25]	διαιρέσει, οἷον Ἐμπεδοκλῆς αἶψα δὲ	θνήτ᾽	ἐφύοντο τὰ πρὶν (μάθον ἀθάνατ᾽
[22]	δὲ ἀντὶ τοῦ ἐσθίει’ τὸ	θοινᾶται’	μετέθηκεν. καὶ (νῦν δέ μ᾽
[12]	ἀναπαίστου καὶ τροχαίου, κομμὸς δὲ	θρῆνος	κοινὸς χοροῦ καὶ (ἀπὸ σκηνῆς.
[15]	καὶ μὴ ἁρμόττοντος ὅ τε	θρῆνος	Ὀδυσσέως ἐν τῇ Σκύλλῃ καὶ
[17]	ᾗ νόμος ἦν τοὺς ξένους	θύειν	τῇ θεῷ, ταύτην ἔσχε τὴν
[16]	ἀδελφὴ ἐτύθη καὶ αὐτῷ συμβαίνει	θύεσθαι.	Καὶ ἐν τῷ Θεοδέκτου Τυδεῖ,
[17]	μύθου· ἐλθὼν δὲ καὶ ληφθεὶς	θύεσθαι	μέλλων ἀνεγνώρισεν, εἴθ᾽ ὡς (Εὐριπίδης
[16]	ἢ ἀστέρας οἵους ἐν τῷ	Θυέστῃ	Καρκίνος, τὰ δὲ ἐπίκτητα, καὶ
[13]	καὶ Ὀρέστην καὶ Μελέαγρον καὶ	Θυέστην	καὶ Τήλεφον καὶ ὅσοις ἄλλοις
[13]	καὶ εὐτυχίᾳ, οἷον Οἰδίπους καὶ	Θυέστης	καὶ οἱ ἐκ τῶν τοιούτων
[17]	κόρης καὶ ἀφανισθείσης ἀδήλως τοῖς	θύσασιν,	ἱδρυνθείσης δὲ εἰς ἄλλην (χώραν,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 21/10/2005