Chapitre |
[6] |
μὲν
τὰ
ἤθη
ποιοί
τινες,
|
κατὰ |
δὲ
τὰς
(πράξεις
εὐδαίμονες
ἢ |
[22] |
οὐχ
οἷόν
τε
τοῦτο
ποιῆσαι,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
μεταφορῶν
ἐνδέχεται,
οἷον |
[12] |
εἴδεσι
δεῖ
χρῆσθαι
(πρότερον
εἴπομεν,
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
ποσὸν
καὶ
εἰς |
[12] |
εἴδεσι>
δεῖ
χρῆσθαι
πρότερον
εἴπαμεν,
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
ποσὸν
καὶ
εἰς |
[3] |
τοῦ
κωμάζειν
λεχθέντας
ἀλλὰ
τῇ
|
κατὰ |
κώμας
πλάνῃ
ἀτιμαζομένους
ἐκ
τοῦ |
[21] |
δὲ
ποιῇ,
οἷον
τὸ
δεξιτερὸν
|
κατὰ |
μαζόν’
ἀντὶ
τοῦ
δεξιόν’
Αὐτῶν |
[22] |
τὸ
λέγοντα
ὑπάρχοντα
ἀδύνατα
συνάψαι·
|
κατὰ |
μὲν
οὖν
τὴν
τῶν
ἄλλων> |
[6] |
ἐστίν,
οὐ
ποιότης·
εἰσὶν
δὲ
|
κατὰ |
μὲν
τὰ
ἤθη
ποιοί
τινες, |
[1] |
μὲν
ἅμα
πᾶσιν
αἱ
δὲ
|
κατὰ |
μέρος.
Ταύτας
μὲν
οὖν
λέγω |
[18] |
Ἰλίου
ὅλην
ἐποίησαν
καὶ
μὴ
|
κατὰ |
μέρος
ὥσπερ
Εὐριπίδης,
ἢ>
Νιόβην |
[25] |
δ᾽
ἂν
τοῦτό
γε
καὶ>
|
κατὰ |
μεταφοράν.
Δεῖ
δὲ
καὶ
ὅταν |
[25] |
ἀλλὰ
τὸ
θᾶττον.
Τὸ
δὲ
|
κατὰ |
μεταφορὰν
εἴρηται,
οἷον
πάντες
μέν |
[25] |
γὰρ
πάντες’
ἀντὶ
τοῦ
πολλοί
|
κατὰ |
(μεταφορὰν
εἴρηται,
τὸ
γὰρ
πᾶν |
[25] |
Καὶ
τὸ
οἴη
δ᾽
ἄμμορος’
|
κατὰ |
μεταφοράν,
τὸ
γὰρ
γνωριμώτατον
μόνον. |
[4] |
πολλαῖς
τῶν
πόλεων
διαμένει
νομιζόμενα-
|
κατὰ |
μικρὸν
ηὐξήθη
προαγόντων
ὅσον
ἐγίγνετο |
[4] |
οἱ
πεφυκότες
πρὸς
αὐτὰ
μάλιστα
|
κατὰ |
μικρὸν
προάγοντες
ἐγέννησαν
τὴν
ποίησιν |
[5] |
μίμησις
φαυλοτέρων
μέν,
οὐ
μέντοι
|
κατὰ |
πᾶσαν
κακίαν,
ἀλλὰ
τοῦ
αἰσχροῦ |
[25] |
γὰρ
καθ᾽
αὑτήν,
ἡ
δὲ
|
κατὰ |
συμβεβηκός.
Εἰ
μὲν
γὰρ
προείλετο |
[4] |
ἐκ
τῶν
αὐτοσχεδιασμάτων.
Διεσπάσθη
δὲ
|
κατὰ |
τὰ
οἰκεῖα
ἤθη
ἡ
ποίησις· |
[20] |
ἄνθρωποι’
ἢ
ἄνθρωπος’
ἡ
δὲ
|
κατὰ |
τὰ
ὑποκριτικά,
οἷον
κατ᾽
ἐρώτησιν |
[24] |
ἐλάχιστα
λέγειν·
οὐ
γάρ
ἐστι
|
κατὰ |
ταῦτα
μιμητής.
Οἱ
μὲν
οὖν |
[20] |
ἐβάδισεν’
ἢ
βάδιζε’
πτῶσις
ῥήματος
|
κατὰ |
ταῦτα
τὰ
εἴδη
ἐστίν.
Λόγος |
[6] |
εἶναι,
διάνοια
καὶ
ἦθος)
καὶ
|
κατὰ |
ταύτας
καὶ
τυγχάνουσι
καὶ
ἀποτυγχάνουσι |
[25] |
ὡς
παρὰ
τὴν
ὀρθότητα
τὴν
|
κατὰ |
τέχνην.
Αἱ
δὲ
λύσεις
ἐκ |
[19] |
ἐκείνης
τῆς
μεθόδου.
Ἔστι
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
διάνοιαν
ταῦτα,
ὅσα
ὑπὸ |
[25] |
ὡς
μάλιστ᾽
ἄν
τις
ὑπολάβοι·
|
κατὰ |
τὴν
καταντικρὺ
ἢ
ὡς
Γλαύκων |
[9] |
ἢ
τῶν
μέτρων,
ὅσῳ
ποιητὴς
|
κατὰ |
τὴν
μίμησίν
ἐστιν,
μιμεῖται
δὲ |
[1] |
δὲ
ἐποποιοὺς
ὀνομάζουσιν,
οὐχ
ὡς
|
(κατὰ |
τὴν
μίμησιν
ποιητὰς
ἀλλὰ
κοινῇ |
[4] |
ἐφ᾽
ἑκατέραν
τὴν
ποίησιν
ὁρμῶντες
|
κατὰ |
τὴν
οἰκείαν
φύσιν
οἱ
μὲν |
[25] |
μὴ>
ἧττον
ἐνεδέχετο
ὑπάρχειν
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
περὶ
τούτων
τέχνην,
(ἡμαρτῆσθαι) |
[25] |
ποτέρων
ἐστὶ
τὸ
(ἁμάρτημα,
τῶν
|
κατὰ |
τὴν
τέχνην
ἢ
κατ᾽
ἄλλο |
[13] |
ἢ
ποιῆσαι.
Ἡ
μὲν
οὖν
|
κατὰ |
τὴν
τέχνην
καλλίστη
τραγῳδία
ἐκ |
[21] |
τοῦ
εἴδους
ἐπὶ
εἶδος
ἢ
|
κατὰ |
τὸ
ἀνάλογον.
Λέγω
δὲ
ἀπὸ |
[4] |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα.
Ἐν
οἷς
|
κατὰ |
τὸ
ἁρμόττον
καὶ
τὸ
ἰαμβεῖον |
[25] |
πλείω
ἀμφίβολόν
ἐστιν.
Τὰ
δὲ
|
κατὰ |
τὸ
ἔθος
τῆς
λέξεως.
Τὸν |
[10] |
συμβαίνειν
(ἢ
ἐξ
ἀνάγκης
ἢ
|
κατὰ |
τὸ
εἰκὸς
γίγνεσθαι
ταῦτα·
διαφέρει |
[17] |
(Εὐριπίδης
εἴθ᾽
ὡς
Πολύιδος
ἐποίησεν,
|
κατὰ |
τὸ
εἰκὸς
εἰπὼν
ὅτι
οὐκ |
[11] |
καὶ
τοῦτο
δὲ
ὥσπερ
λέγομεν
|
κατὰ |
τὸ
εἰκὸς
ἢ
ἀναγκαῖον,
οἷον |
[9] |
ἄττα
συμβαίνει
λέγειν
ἢ
πράττειν
|
κατὰ |
τὸ
εἰκὸς
ἢ
τὸ
ἀναγκαῖον, |
[7] |
διορίσαντας
εἰπεῖν,
ἐν
ὅσῳ
μεγέθει
|
κατὰ |
τὸ
εἰκὸς
ἢ
τὸ
ἀναγκαῖον |
[9] |
ἂν
γένοιτο
καὶ
τὰ
δυνατὰ
|
κατὰ |
τὸ
εἰκὸς
ἢ
τὸ
ἀναγκαῖον. |
[20] |
καὶ
ὅσα
τοιαῦτα,
ἡ
δὲ
|
κατὰ |
τὸ
ἑνὶ
ἢ
πολλοῖς,
οἷον |
[7] |
τοῦ
σύνδηλος
εἶναι
καλλίων
ἐστὶ
|
κατὰ |
τὸ
μέγεθος·
ὡς
δὲ
ἁπλῶς |
[1] |
τὴν
μίμησιν
ποιητὰς
ἀλλὰ
κοινῇ
|
κατὰ |
τὸ
μέτρον
προσαγορεύοντες·
καὶ
γὰρ |
[20] |
ὀνόματος
ἢ
ῥήματος
ἡ
μὲν
|
κατὰ |
τὸ
τούτου
ἢ
τούτῳ’
(σημαῖνον |
[23] |
ἔχει
πρὸς
ἄλληλα.
Ὥσπερ
(γὰρ
|
κατὰ |
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους
ἥ
τ᾽ |
[1] |
αὐτῆς
ἐστι
μεθόδου,
λέγωμεν
ἀρξάμενοι
|
κατὰ |
φύσιν
πρῶτον
ἀπὸ
τῶν
πρώτων. |