Chapitre |
[21] |
μὲν
ὅσα
τελευτᾷ
εἰς
τὸ
|
Ν |
καὶ
Ρ
καὶ
Σ
καὶ |
[21] |
δὲ
μεταξὺ
εἰς
ταῦτα
καὶ
|
Ν |
καὶ
Σ.
~Λέξεως
δὲ
ἀρετὴ |
[21] |
τὸ
δόρυ’
τὸ
πῶυ’
τὸ
|
νᾶπυ’ |
τὸ
γόνυ’
τὸ
ἄστυ’
Τὰ |
[23] |
ἥ
τ᾽
ἐν
Σαλαμῖνι
ἐγένετο
|
ναυμαχία |
καὶ
ἡ
ἐν
Σικελίᾳ
Καρχηδονίων |
[4] |
τε
μορφὰς
τῶν
ἀτιμοτάτων
καὶ
|
νεκρῶν. |
Αἴτιον
δὲ
καὶ
τούτου,
ὅτι |
[24] |
ὀκτώ,
οἷον
ὅπλων
κρίσις,
Φιλοκτήτης,
|
Νεοπτόλεμος, |
Εὐρύπυλος,
πτωχεία,
Λάκαιναι,
Ἰλίου
πέρσις |
[23] |
ὀκτώ,
οἷον
ὅπλων
κρίσις,
Φιλοκτήτης,
|
Νεοπτόλεμος, |
Εὐρύπυλος,
πτωχεία,
Λάκαιναι,
Ἰλίου
πέρσις |
[25] |
φασιν
εἶναι,
ὅθεν
πεποίηται
κνημὶς
|
νεοτεύκτου |
κασσιτέροιο’
καὶ
χαλκέας
τοὺς
τὸν |
[23] |
ἐπεισοδίοις
κέχρηται
αὐτῶν
πολλοῖς,
οἷον
|
νεῶν |
καταλόγῳ
καὶ
ἄλλοις
ἐπεισοδίοις
(δὶς) |
[6] |
(νοιτ᾽
ἄν·
αἱ
γὰρ
τῶν
|
νέων |
τῶν
πλείστων
ἀήθεις
τραγῳδίαι
εἰσίν, |
[21] |
γένους
μὲν
(ἐπὶ
εἶδος
οἷον
|
νηῦς |
δέ
μοι
ἥδ᾽
ἕστηκεν’
τὸ |
[2] |
τὰς
παρῳδίας
ποιήσας
πρῶτος
καὶ
|
Νικοχάρης |
ὁ
τὴν
Δειλιάδα
χείρους·
ὁμοίως |
[22] |
σέθεν’
καὶ
τὸ
ἐγὼ
δέ
|
νιν’ |
καὶ
τὸ
Ἀχιλλέως
πέρι’
ἀλλὰ |
[18] |
κατὰ
μέρος
ὥσπερ
Εὐριπίδης,
ἢ>
|
Νιόβην |
καὶ
μὴ
ὥσπερ
Αἰσχύλος,
ἢ |
[16] |
περιπετείας,
(ὥσπερ
ἡ
ἐν
τοῖς
|
Νίπτροις, |
βελτίους.
Δεύτεραι
δὲ
αἱ
πεποιημέναι |
[24] |
δὲ
τούτου
τὸ
ἐκ
τῶν
|
Νίπτρων. |
Προαιρεῖσθαί
τε
δεῖ
ἀδύνατα
εἰκότα |
[6] |
τραγῳδία,
ἄνευ
δὲ
ἠθῶν
γέ
|
(νοιτ᾽ |
ἄν·
αἱ
γὰρ
τῶν
νέων |
[4] |
ἐν
πολλαῖς
τῶν
πόλεων
διαμένει
|
νομιζόμενα- |
κατὰ
μικρὸν
ηὐξήθη
προαγόντων
ὅσον |
[17] |
εἰς
ἄλλην
(χώραν,
ἐν
ᾗ
|
νόμος |
ἦν
τοὺς
ξένους
θύειν
τῇ |
[2] |
τοὺς
διθυράμβους
καὶ
περὶ
τοὺς
|
(νόμους, |
ὥσπερ
γᾶρ
Κύκλωπας
Τιμόθεος
καὶ |
[1] |
διθυραμβικῶν
ποίησις
καὶ
ἡ
τῶν
|
νόμων |
καὶ
ἥ
τε
τραγῳδία
καὶ |
[26] |
ὅπερ
καὶ
Καλλιππίδῃ
(ἐπετιμᾶτο
καὶ
|
νῦν |
ἄλλοις
ὡς
οὐκ
ἐλευθέρας
γυναῖκας |
[21] |
γὰρ
μυρίον
πολύ
ἐστιν,
ᾧ
|
νῦν |
ἀντὶ
τοῦ
πολλοῦ
κέχρηται.
Ἀπ᾽ |
[23] |
μεγέθει
μετριάζοντα
καταπεπλεγμένον
τῇ
ποικιλίᾳ.
|
(Νῦν |
δ᾽
ἓν
μέρος
ἀπολαβὼν
ἐπεισοδίοις |
[22] |
τις
λέγοι
τὰ
κύρια
μετατιθεὶς
|
νῦν |
δέ
μ᾽
ἐὼν
μικρός
τε |
[22] |
ἐσθίει’
τὸ
θοινᾶται’
μετέθηκεν.
καὶ
|
(νῦν |
δέ
μ᾽
ἐὼν
ὀλίγος
τε |
[13] |
ποιηταὶ
τοὺς
τυχόντας
μύθους
ἀπηρίθμουν,
|
νῦν |
δὲ
περὶ
ὀλίγας
οἰκίας
αἱ |
[24] |
εἰ
αὐτὰ
φαῦλος
ποιητὴς
ποιήσειε·
|
(νῦν |
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
ἀγαθοῖς
ὁ |
[13] |
ἐφεξῆς
ἂν
εἴη
λεκτέον
τοῖς
|
νῦν |
εἰρημένοις.
Ἐπειδὴ
οὖν
δεῖ
τὴν |
[4] |
τὰ
φαλλικὰ
ἃ
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
ἐν
πολλαῖς
τῶν
πόλεων
διαμένει |
[2] |
δὲ
βελτίους
μιμεῖσθαι
βούλεται
τῶν
|
νῦν. |
~Ἔτι
δὲ
τούτων
τρίτη
διαφορὰ |
[25] |
γὰρ
τότ᾽
ἐνόμιζον,
ὥσπερ
καὶ
|
νῦν |
Ἰλλυριοί.
Περὶ
δὲ
τοῦ
καλῶς |
[4] |
μέτρον_
διὸ
καὶ
ἰαμβεῖον
καλεῖται
|
νῦν, |
ὅτι
ἐν
τῷ
μέτρῳ
τούτῳ |
[1] |
μέτρων
ἀνώνυμοι
τυγχάνουσι
μέχρι
τοῦ
|
νῦν· |
οὐδὲν
γὰρ
ἂν
(ἔχοιμεν
ὀνομάσαι |
[6] |
πολιτικῶς
ἐποίουν
λέγοντας,
οἱ
δὲ
|
νῦν |
ῥητορικῶς.
Ἔστιν
δὲ
ἦθος
μὲν |
[18] |
πλεῖστα,
ἄλλως
τε
(καὶ
ὡς
|
νῦν |
συκοφαντοῦσιν
τοὺς
ποιητάς·
γεγονότων
γὰρ |
[25] |
δὲ
ἀμφιβολίᾳ,
παρῴχηκεν
δὲ
πλέω
|
νύξ’ |
τὸ
γὰρ
πλείω
ἀμφίβολόν
ἐστιν. |