HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Poétique, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 82 formes différentes pour 344 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[26]   ἐστιν· εἰ οὖν ἐστι τά γ᾽ ἄλλα κρείττων, τοῦτό γε οὐκ

[20]   φωνὴν γινόμενον ἀκουστόν, οἷον τὸ Γ καὶ τὸ Δ. Ταῦτα δὲ

[25]   σίδηρον ἐργαζομένους, ὅθεν εἴρηται (ὁ Γανυμήδης Διὶ οἰνοχοεύειν’ οὐ πινόντων οἶνον.

[26]   τέλος τῆς μιμήσεως εἶναι (τὸ γὰρ ἀθροώτερον ἥδιον ἢ πολλῷ κεκραμένον

[16]   ἄλλως ὑπὸ τῶν συβοτῶν· εἰσὶ γὰρ αἱ μὲν πίστεως ἕνεκα ἀτεχνότεραι,

[10]   ἁπλοῖ οἱ δὲ πεπλεγμένοι· καὶ γὰρ αἱ πράξεις ὧν μιμήσεις οἱ

[7]   χρόνου γινομένη) οὔτε παμμέγεθες (οὐ γὰρ ἅμα ἡ θεωρία γίνεται ἀλλ᾽

[17]   τούτου ὃ ἐπετιμᾶτο Καρκίνῳ. Ὁ γὰρ Ἀμφιάραος ἐξ ἱεροῦ ἀνῄει, ὃ

[3]   εἴη μιμητὴς Ὁμήρῳ Σοφοκλῆς, μιμοῦνται γὰρ ἄμφω σπουδαίους, τῇ δὲ Ἀριστοφάνει,

[19]   τι καὶ ἄξιον (σπουδῆς. Τί γὰρ ἄν τις ὑπολάβοι ἡμαρτῆσθαι ἃ

[9]   γενόμενα φανερὸν ὅτι δυνατά· οὐ γὰρ ἂν ἐγένετο, εἰ ἦν ἀδύνατα.

[19]   παρὰ τὸν λόγον γίγνεσθαι. Τί γὰρ ἂν εἴη τοῦ λέγοντος ἔργον,

[17]   μάλιστα πρὸ ὀμμάτων τιθέμενον· οὕτω γὰρ ἂν ἐναργέστατα (ὁ) ὁρῶν ὥσπερ

[16]   τῆς εἰρημένης ἁμαρτίας ἐστίν, ἐξῆν γὰρ ἂν ἔνια καὶ ἐνεγκεῖν. Καὶ

[1]   τυγχάνουσι μέχρι τοῦ νῦν· οὐδὲν γὰρ ἂν (ἔχοιμεν ὀνομάσαι κοινὸν τοὺς

[1]   κατὰ τὸ μέτρον προσαγορεύοντες· καὶ γὰρ ἂν ἰατρικὸν ἢ φυσικόν τι

[4]   λέγεται ἔστω ἡμῖν εἰρημένα· πολὺ γὰρ ἂν ἴσως ἔργον εἴη διεξιέναι

[23]   τέλος ἐπιχειρῆσαι ποιεῖν ὅλον· λίαν γὰρ ἂν μέγας καὶ οὐκ εὐσύνοπτος

[9]   λέγειν ἢ ἄμετρα διαφέρουσιν (εἴη γὰρ ἂν τὰ Ἡροδότου εἰς μέτρα

[15]   Δεύτερον δὲ τὸ ἁρμόττοντα· ἔστιν γὰρ ἀνδρείαν μὲν τὸ ἦθος, ἀλλ᾽

[20]   ἐπὶ τῶν ὀνομάτων· τὸ μὲν γὰρ ἄνθρωπος’ ἢ λευκόν’ οὐ σημαίνει

[21]   τέταρτον πρὸς τὸ τρίτον· ἐρεῖ γὰρ ἀντὶ τοῦ δευτέρου τὸ τέταρτον

[15]   Τέταρτον δὲ τὸ ὁμαλόν. Κἂν γὰρ ἀνώμαλός τις ᾖ ὁ τὴν

[20]   καθ᾽ αὑτὰ σημαίνει τι (οὐ γὰρ (ἅπας λόγος ἐκ ῥημάτων καὶ

[24]   τὴν ἐποποιίαν τῇ τραγῳδίᾳ, ἢ γὰρ ἁπλῆν ἢ πεπλεγμένην ἢ ἠθικὴν

[24]   τὴν ἐποποιίαν τῇ τραγῳδίᾳ, ἢ γὰρ ἁπλῆν ἢ πεπλεγμένην ἢ ἠθικὴν

[17]   καὶ τοῖς σχήμασιν (συναπεργαζόμενον. Πιθανώτατοι γὰρ ἀπὸ τῆς αὐτῆς φύσεως οἱ

[15]   (δεῖται προαγορεύσεως καὶ ἀγγελίας· ἅπαντα γὰρ ἀποδίδομεν τοῖς θεοῖς ὁρᾶν. Ἄλογον

[6]   ῥητορικῆς ἔργον ἐστίν· οἱ μὲν γὰρ ἀρχαῖοι πολιτικῶς ἐποίουν λέγοντας, οἱ

[4]   συμβαῖνον (ἐπὶ τῶν ἔργων· ἃ γὰρ αὐτὰ λυπηρῶς ὁρῶμεν, τούτων τὰς

[25]   πέπονθε τὰ περὶ Ἰκάριον. Οἴονται γὰρ αὐτὸν Λάκωνα (εἶναι· ἄτοπον οὖν

[21]   δὲ ταμεῖν ἀρύσαι εἴρηκεν· ἄμφω γὰρ ἀφελεῖν τί ἐστιν. Τὸ δὲ

[16]   Οἰδίποδι καὶ τῇ Ἰφιγενείᾳ· εἰκὸς γὰρ βούλεσθαι ἐπιθεῖναι γράμματα. Αἱ γὰρ

[5]   ἐστι τὸ γελοῖον μόριον. Τὸ γὰρ γελοῖόν ἐστιν (ἁμάρτημά τι καὶ

[9]   αἱ τραγῳδίαι εἰσίν, (ἀντέχεσθαι. Καὶ γὰρ γελοῖον τοῦτο ζητεῖν, ἐπεὶ καὶ

[9]   οὐθὲν ἧττον ποιητής ἐστι· τῶν γὰρ γενομένων ἔνια οὐδὲν κωλύει τοιαῦτα

[25]   οἱ Κεφαλλῆνές φασι· παρ᾽ αὑτῶν γὰρ γῆμαι λέγουσι τὸν Ὀδυσσέα καὶ

[18]   εἰκὸς ὥσπερ Ἀγάθων λέγει, εἰκὸς γὰρ γίνεσθαι πολλὰ (καὶ παρὰ τὸ

[25]   δ᾽ ἄμμορος’ κατὰ μεταφοράν, τὸ γὰρ γνωριμώτατον μόνον. Κατὰ δὲ προσῳδίαν,

[15]   δὲ (ἐν ἑκάστῳ γένει· καὶ γὰρ γυνή ἐστιν χρηστὴ καὶ δοῦλος,

[24]   ὅρος ἱκανὸς ὁ εἰρημένος· δύνασθαι γὰρ δεῖ συνορᾶσθαι τὴν ἀρχὴν καὶ

[24]   ὅρος ἱκανὸς ὁ εἰρημένος· δύνασθαι γὰρ δεῖ συνορᾶσθαι τὴν ἀρχὴν καὶ

[24]   ὃ δεῖ ποιεῖν αὐτόν. Αὐτὸν γὰρ δεῖ τὸν ποιητὴν ἐλάχιστα λέγειν·

[16]   ἀνεγνώρισεν ὅτι Ὀρέστης· ἐκείνη μὲν γὰρ διὰ τῆς ἐπιστολῆς, ἐκεῖνος δὲ

[18]   ὅλον ποιοῖ μῦθον. Ἐκεῖ μὲν γὰρ διὰ τὸ μῆκος λαμβάνει τὰ

[24]   ἡ δὲ (Ὀδύσσεια πεπλεγμένον (ἀναγνώρισις γὰρ διόλου) καὶ ἠθική· πρὸς δὲ

[24]   ἡ δὲ (Ὀδύσσεια πεπλεγμένον (ἀναγνώρισις γὰρ διόλου) καὶ ἠθική· πρὸς δὲ

[14]   ἔχει, καὶ οὐ τραγικόν· ἀπαθὲς γάρ. Διόπερ οὐδεὶς ποιεῖ ὁμοίως, (εἰ

[20]   οἷον κατ᾽ ἐρώτησιν ἐπίταξιν· τὸ γὰρ ἐβάδισεν’ ἢ βάδιζε’ πτῶσις ῥήματος

[7]   οὐ τῆς τέχνης ἐστίν· εἰ γὰρ ἔδει ἑκατὸν τραγῳδίας ἀγωνίζεσθαι, πρὸς

[25]   τέχνην, (ἡμαρτῆσθαι) οὐκ ὀρθῶς· δεῖ γὰρ εἰ ἐνδέχεται ὅλως μηδαμῇ ἡμαρτῆσθαι.

[25]   ἢ κατ᾽ ἄλλο συμβεβηκός; ἔλαττον γὰρ εἰ μὴ ᾔδει ὅτι ἔλαφος

[15]   μιμεῖσθαι τοὺς ἀγαθοὺς (εἰκονογράφους· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι ἀποδιδόντες τὴν ἰδίαν μορφὴν

[2]   μιμεῖσθαι τοῦτον τὸν τρόπον. Καὶ γὰρ ἐν ὀρχήσει καὶ αὐλήσει καὶ

[3]   τούτων (μιμήσαιτο ἄν τις. Καὶ γὰρ ἐν τοῖς αὐτοῖς καὶ τὰ

[9]   ἐν τῷ Ἀγάθωνος Ἀνθεῖ· ὁμοίως γὰρ ἐν τούτῳ τά τε πράγματα

[22]   τὸ δ᾽ εὐτελές. Αἰσχύλος μὲν γὰρ ἐν τῷ Φιλοκτήτῃ ἐποίησε φαγέδαιναν

[21]   αὐτὸς τίθεται ὁ ποιητής, δοκεῖ γὰρ ἔνια εἶναι τοιαῦτα, (οἷον τὰ

[16]   τούτῳ εἵμαρτο ἀποθανεῖν αὐταῖς, καὶ γὰρ ἐξετέθησαν ἐνταῦθα. Ἔστιν δέ τις

[15]   ἡ ἐν Αὐλίδι Ἰφιγένεια· οὐδὲν γὰρ ἔοικεν ἡ ἱκετεύουσα τῇ ὑστέρᾳ.

[8]   τὰ τοιαῦτα ποιήματα πεποιήκασιν· οἴονται γάρ, ἐπεὶ εἷς ἦν ὁ Ἡρακλῆς,

[5]   καὶ περὶ ἐπῶν· ἃ μὲν γὰρ ἐποποιία ἔχει, ὑπάρχει τῇ τραγῳδίᾳ,

[24]   τὸν ποιητὴν ἐλάχιστα λέγειν· οὐ γάρ ἐστι κατὰ ταῦτα μιμητής. Οἱ

[25]   θεωροῦσιν γένοιτ᾽ ἂν φανερόν. Ἔπεὶ γάρ ἐστι μιμητὴς ὁ ποιητὴς ὡσπερανεὶ

[6]   δεύτερον δὲ τὰ ἤθη (παραπλήσιον γάρ ἐστιν καὶ ἐπὶ τῆς γραφικῆς·

[13]   αὐτοῦ εἰς δυστυχίαν τελευτῶσιν. Τοῦτο γάρ ἐστιν ὥσπερ εἴρηται ὀρθόν· σημεῖον

[15]   Τρίτον δὲ τὸ ὅμοιον. Τοῦτο γὰρ ἕτερον τοῦ (χρηστὸν τὸ ἦθος

[22]   ας τε σημεῖόν ἐστι· τὸ γὰρ εὖ μεταφέρειν τὸ τὸ ὅμοιον

[25]   ἀλλὰ τὸ πρόσωπον αἰσχρόν, τὸ γὰρ εὐειδὲς οἱ Κρῆτες τὸ εὐπρόσωπον

[16]   σοφιστοῦ περὶ τῆς Ἰφιγενείας· εἰκὸς γὰρ ἔφη τὸν Ὀρέστην συλλογίσασθαι ὅτι

[13]   γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶ πάντων, οὐδὲν γὰρ ἔχει ὧν δεῖ, οὔτε γὰρ

[26]   τραγική, διαπορήσειεν ἄν τις. Εἰ γὰρ ἡ ἧττον φορτικὴ βελτίων, τοιαύτη

[7]   τι γένοιτο καλὸν ζῷον (συγχεῖται γὰρ ἡ θεωρία ἐγγὺς τοῦ ἀναισθήτου

[2]   σπουδαίους ἢ φαύλους εἶναι (τὰ γὰρ ἤθη σχεδὸν ἀεὶ τούτοις ἀκολουθεῖ

[3]   καὶ οἱ ἐκ Σικελίας, ἐκεῖθεν γὰρ ἦν Ἐπίχαρμος ὁ ποιητὴς πολλῷ

[24]   πολλοῖς, ἀπρεπὲς ἂν φαίνοιτο· τὸ γὰρ ἡρωικὸν στασιμώτατον καὶ (ὀγκωδέστατον τῶν

[24]   πολλοῖς, ἀπρεπὲς ἂν φαίνοιτο· τὸ γὰρ ἡρωικὸν στασιμώτατον καὶ (ὀγκωδέστατον τῶν

[9]   τὴν δόξαν δι᾽ ἄλληλα· τὸ γὰρ θαυ (μαστὸν οὕτως ἕξει μᾶλλον

[4]   ἐστιν· σημεῖον δὲ τούτου, πλεῖστα γὰρ ἰαμβεῖα λέγομεν ἐν τῇ διαλέκτῳ

[22]   ἐκ γλωττῶν, βαρβαρισμός. Αἰνίγματός τε γὰρ ἰδέα αὕτη ἐστί, τὸ λέγοντα

[19]   (τοῖς περὶ ῥητορικῆς κείσθω· τοῦτο γὰρ ἴδιον μᾶλλον ἐκείνης τῆς μεθόδου.

[13]   καὶ ἐλεεινῶν εἶναι μιμητικήν (τοῦτο γὰρ ἴδιον τῆς τοιαύτης μιμήσεώς ἐστιν)

[9]   εἰκὸς ἢ τὸ ἀναγκαῖον. Ὁ γὰρ ἱστορικὸς καὶ ὁ ποιητὴς οὐ

[25]   ποιητικῆς διττὴ ἁμαρτία, ἡ μὲν γὰρ καθ᾽ αὑτήν, ἡ δὲ κατὰ

[18]   νῦν συκοφαντοῦσιν τοὺς ποιητάς· γεγονότων γὰρ καθ᾽ ἕκαστον μέρος ἀγαθῶν ποιητῶν,

[14]   πρότερον καὶ ποιητοῦ ἀμείνονος. Δεῖ γὰρ καὶ ἄνευ τοῦ ὁρᾶν οὕτω

[8]   ἐὰν περὶ ἕνα ᾖ· πολλὰ γὰρ καὶ ἄπειρα τῷ ἑνὶ συμβαίνει,

[2]   ἀεὶ τούτοις ἀκολουθεῖ μόνοις, κακίᾳ γὰρ καὶ ἀρετῇ τὰ ἤθη διαφέρουσι

[24]   καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ γὰρ καὶ ἡ διηγηματικὴ μίμησις τῶν

[24]   καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ γὰρ καὶ ἡ διηγηματικὴ μίμησις τῶν

[25]   ποτὲ οὐκ ἄλογόν (ἐστιν· εἰκὸς γὰρ καὶ παρὰ τὸ εἰκὸς γίνεσθαι.

[18]   δὲ εἴδη εἰσὶ τέσσαρα (τοσαῦτα γὰρ καὶ τὰ μέρη ἐλέχθη) ἡ

[1]   μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὥσπερ γὰρ καὶ χρώμασι καὶ σχήμασι πολλὰ

[7]   ὑπάρχειν μὴ τὸ τυχόν· τὸ γὰρ καλὸν ἐν μεγέθει καὶ τάξει

[15]   ἀκολουθούσας αἰσθήσεις τῇ ποιητικῇ· καὶ γὰρ κατ᾽ αὐτὰς ἔστιν ἁμαρτάνειν πολλάκις·

[23]   ἔτυχεν ἔχει πρὸς ἄλληλα. Ὥσπερ (γὰρ κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους ἥ

[19]   εἰπὼν Μῆνιν ἄειδε θεά’ Τὸ γὰρ κελεῦσαι, φησίν, ποιεῖν τι ἢ

[2]   ὥσπερ οἱ γραφεῖς· Πολύγνωτος μὲν γὰρ κρείττους, Παύσων δὲ χείρους, Διονύσιος

[2]   καὶ περὶ τοὺς (νόμους, ὥσπερ γᾶρ Κύκλωπας Τιμόθεος καὶ Φιλόξενος μιμήσαιτο

[3]   τὰ ὀνόματα σημεῖον· αὐτοὶ μὲν γὰρ κώμας τὰς περιοικίδας καλεῖν φασιν,

[3]   κωμῳδίας οἱ Δωριεῖς (τῆς μὲν γὰρ κωμῳδίας οἱ Μεγαρεῖς οἵ τε

[4]   τὸ οἰκεῖον μέτρον εὗρε· μάλιστα γὰρ (λεκτικὸν τῶν μέτρων τὸ ἰαμβεῖόν

[4]   ἀλλὰ τὸ γελοῖον δραματοποιήσας· ὁ γὰρ Μαργίτης ἀνάλογον ἔχει, ὥσπερ Ἰλιὰς

[22]   ἁπάντων ἐστὶ τῶν μερῶν· καὶ γὰρ μεταφοραῖς καὶ γλώτταις καὶ τοῖς

[4]   ἁρμονίας καὶ τοῦ ῥυθμοῦ (τὰ γὰρ μέτρα ὅτι μόρια τῶν ῥυθμῶν

[14]   μὴ πρᾶξαι χείριστον· τό τε γὰρ μιαρὸν ἔχει, καὶ οὐ τραγικόν·

[14]   πράξαντα δὲ ἀναγνωρίσαι· τό τε γὰρ μιαρὸν οὐ πρόσεστιν καὶ ἡ

[4]   καὶ αὗται φυσικαί. Τό τε γὰρ μιμεῖσθαι σύμφυτον τοῖς ἀνθρώποις ἐκ

[6]   τούτων καὶ τὰς πράξεις εἶναί γὰρ μιμοῦνται, δύο μέρη ἐστίν, ὡς

[3]   σπουδαίους, τῇ δὲ Ἀριστοφάνει, πράττοντας γὰρ μιμοῦνται καὶ δρῶντας ἄμφω. Ὅθεν

[6]   ὁ μῦθος ἡ μίμησις, λέγω γὰρ μῦθον τοῦτον τὴν (σύνθεσιν τῶν

[21]   μυρί᾽ Ὀδυσσεὺς ἐσθλὰ ἔοργεν’ τὸ γὰρ μυρίον πολύ ἐστιν, ᾧ νῦν

[20]   δέ ἐστι λόγος διχῶς, ἢ γὰρ ὁ ἓν σημαίνων, ἢ ὁ

[17]   δ᾽ ἐποποιία τούτοις μηκύνεται. Τῆς γὰρ Ὀδυσσείας οὐ μακρὸς ὁ λόγος

[24]   (Ἔστι δὲ τοῦτο παραλογισμός. Οἴονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι, ὅταν τουδὶ ὄντος

[17]   ποιητική ἐστιν ἢ μανικοῦ· τούτων γὰρ οἱ μὲν εὔπλαστοι οἱ δὲ

[13]   τὴν τῶν θεάτρων ἀσθένειαν· ἀκολουθοῦσι γὰρ οἱ ποιηταὶ κατ᾽ (εὐχὴν ποιοῦντες

[13]   καὶ τὸ γιγνόμενον· πρῶτον μὲν γὰρ οἱ ποιηταὶ τοὺς τυχόντας μύθους

[13]   μᾶλλον τῆς κωμῳδίας οἰκεία· ἐκεῖ γὰρ οἳ ἂν ἔχθιστοι ὦσιν ἐν

[25]   (ἀριθμὸν ἕν τι ἀεί, ἢ γὰρ οἷα ἦν ἢ ἔστιν, ἢ

[7]   (μίμησιν ἐχούσης τι μέγεθος· ἔστιν γὰρ ὅλον καὶ μηδὲν ἔχον μέγεθος.

[24]   καὶ ἐπεισοδιοῦν ἀνομοίοις ἐπεισοδίοις· τὸ γὰρ ὅμοιον ταχὺ πληροῦν ἐκπίπτειν ποιεῖ

[24]   καὶ ἐπεισοδιοῦν ἀνομοίοις ἐπεισοδίοις· τὸ γὰρ ὅμοιον ταχὺ πληροῦν ἐκπίπτειν ποιεῖ

[26]   τῶν ἐποποιῶν (σημεῖον δέ, ἐκ γὰρ ὁποιασοῦν (μιμήσεως πλείους τραγῳδίαι γίνονται)

[21]   δέ μοι ἥδ᾽ ἕστηκεν’ τὸ γὰρ ὁρμεῖν ἐστιν ἑστάναι τι. Ἀπ᾽

[24]   ὁ μῦθος γελοῖον· ἐξ ἀρχῆς γὰρ οὐ δεῖ συνίστασθαι τοιούτους. ἂν

[26]   τῷ τῆς τέχνης ἔργῳ (δεῖ γὰρ οὐ τὴν τυχοῦσαν ἡδονὴν ποιεῖν

[25]   τὸ οὐρῆας μὲν πρῶτον’ ἴσως γὰρ οὐ τοὺς ἡμιόνους λέγει ἀλλὰ

[26]   ἡ ἅπαντα μιμουμένη φορτική· ὡς γὰρ οὐκ αἰσθανομένων (ἂν μὴ αὐτὸς

[14]   (γένη αἱ τραγῳδίαι εἰσίν. Ζητοῦντες γὰρ οὐκ ἀπὸ τέχνης ἀλλ᾽ ἀπὸ

[25]   οἷον τὰ περὶ θεῶν· ἴσως γὰρ οὔτε βέλτιον οὕτω λέγειν οὔτ᾽

[1]   ἁρμονίας ἡ τῶν ὀρχηστῶν (καὶ γὰρ οὗτοι διὰ τῶν σχηματιζομένων ῥυθμῶν

[14]   λέγομεν, εἴπωμεν σαφέστερον. Ἔστι μὲν γὰρ οὕτω γίνεσθαι τὴν πρᾶξιν, ὥσπερ

[4]   μάλιστα ποιητὴς Ὅμηρος (ἦν (μόνος γὰρ οὐχ ὅτι εὖ ἀλλὰ καὶ

[6]   εἰπεῖν κέχρηνται τοῖς εἴδεσιν· καὶ γὰρ ὄψις ἔχει πᾶν καὶ ἦθος

[24]   μήτε ἠθικοῖς μήτε διανοητικοῖς· ἀποκρύπτει γὰρ πάλιν ἡ λίαν λαμπρὰ (λέξις

[25]   πολλοί κατὰ (μεταφορὰν εἴρηται, τὸ γὰρ πᾶν πολύ τι. Καὶ τὸ

[25]   αὐλῶν συρίγγων τε ὅμαδον’ τὸ γὰρ πάντες’ ἀντὶ τοῦ πολλοί κατὰ

[25]   Ζεῦξις ἔγραφεν, ἀλλὰ βέλτιον· τὸ γὰρ παράδειγμα δεῖ ὑπερέχειν. Πρὸς ἅ

[14]   (παρασκευάζοντες οὐδὲν τραγῳδίᾳ κοινωνοῦσιν· οὐ γὰρ πᾶσαν δεῖ ζητεῖν ἡδονὴν ἀπὸ

[13]   ἔλεον οὔτε φόβον, ὁ μὲν γὰρ περὶ τὸν ἀνάξιόν ἐστιν δυστυχοῦντα,

[24]   μελοποιίας καὶ ὄψεως ταὐτά· καὶ γὰρ περιπετειῶν δεῖ καὶ ἀναγνωρίσεων καὶ

[24]   μελοποιίας καὶ ὄψεως ταὐτά· καὶ γὰρ περιπετειῶν δεῖ καὶ ἀναγνωρίσεων καὶ

[25]   παρῴχηκεν δὲ πλέω νύξ’ τὸ γὰρ πλείω ἀμφίβολόν ἐστιν. Τὰ δὲ

[9]   ποίησις ἱστορίας ἐστίν· ἡ μὲν γὰρ ποίησις μᾶλλον τὰ καθόλου, ἡ

[6]   μελοποιία καὶ λέξις, ἐν τούτοις γὰρ ποιοῦνται τὴν μίμησιν. Λέγω δὲ

[9]   ἀγαθῶν διὰ τοὺς ὑποκριτάς· ἀγωνίσματα γὰρ ποιοῦντες καὶ παρὰ τὴν δύναμιν

[8]   τέχνην ἢ διὰ φύσιν· Ὀδύσσειαν (γὰρ ποιῶν οὐκ ἐποίησεν ἅπαντα ὅσα

[10]   τὸ εἰκὸς γίγνεσθαι ταῦτα· διαφέρει γὰρ πολὺ τὸ γίγνεσθαι τάδε διὰ

[6]   πρὸς Πολύγνωτον πέπονθεν· ὁ μὲν γὰρ Πολύγνωτος ἀγαθὸς ἠθογράφος, ἡ δὲ

[14]   ταῦτα οὐκ ἔστιν ἄλλως. Ἢ γὰρ πρᾶξαι ἀνάγκη ἢ μὴ καὶ

[25]   δὲ κατὰ συμβεβηκός. Εἰ μὲν γὰρ προείλετο μιμήσασθαι ἀδυναμίαν, αὐτῆς ἡ

[11]   οὖν καὶ ἄλλαι ἀναγνωρίσεις· καὶ γὰρ πρὸς ἄψυχα καὶ (τὰ τυχόντα

[8]   καὶ κινεῖσθαι τὸ ὅλον· ὃ γὰρ προσὸν (ἢ μὴ προσὸν μηδὲν

[24]   θαυμαστὸν ἡδύ· σημεῖον δέ, πάντες γὰρ προστιθέντες ἀπαγγέλλουσιν ὡς χαριζόμενοι. Δεδίδαχεν

[4]   τετραμέτρου ἰαμβεῖον ἐγένετο. Τὸ μὲν γὰρ πρῶτον τετραμέτρῳ ἐχρῶντο διὰ τὸ

[4]   ἤθη ἡ ποίησις· (οἱ μὲν γὰρ σεμνότεροι τὰς καλὰς ἐμιμοῦντο πράξεις

[21]   μὴ τοῖς αὐτοῖς δέ· τὸ γὰρ σίγυνον’ Κυπρίοις μὲν κύριον, ἡμῖν

[9]   τῷ Μίτυι, θεωροῦντι ἐμπεσών· ἔοικε γὰρ τὰ τοιαῦτα (οὐκ εἰκῇ γίνεσθαι·

[25]   πάθη τῆς λέξεώς ἐστι· δίδομεν γὰρ ταῦτα τοῖς ποιηταῖς. Πρὸς δὲ

[25]   τοῦ τέλους τοῦ αὑτῆς (τὸ γὰρ (τέλος εἴρηται) εἰ οὕτως ἐκπληκτικώτερον

[16]   ἐν Κυπρίοις τοῖς Δικαιογένους, ἰδὼν γὰρ τὴν γραφὴν ἔκλαυσεν, καὶ ἡ

[25]   δόξαν δεῖ ἀνάγειν. Πρός τε γὰρ τὴν ποίησιν αἱρετώτερον πιθανὸν ἀδύνατον

[19]   εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον. Παρὰ γὰρ τὴν τούτων γνῶσιν ἢ ἄγνοιαν

[6]   ἥκιστα οἰκεῖον τῆς ποιητικῆς· ἡ γὰρ τῆς τραγῳδίας δύναμις καὶ ἄνευ

[24]   ἀπὸ τῆς πείρας ἥρμοκεν. Εἰ γάρ τις ἐν ἄλλῳ τινὶ μέτρῳ

[24]   ἀπὸ τῆς πείρας ἥρμοκεν. Εἰ γάρ τις ἐν ἄλλῳ τινὶ μέτρῳ

[6]   καὶ ἐπὶ τῆς γραφικῆς· (εἰ γάρ τις ἐναλείψειε τοῖς καλλίστοις φαρμάκοις

[22]   ἐξαλλαγαὶ τῶν ὀνομάτων· διὰ μὲν γὰρ τὸ ἄλλως ἔχειν ἢ ὡς

[20]   ἀφώνου καὶ φωνὴν ἔχοντος· καὶ γὰρ τὸ ΓΡ ἄνευ τοῦ Α

[21]   καὶ τεμὼν ταναήκεϊ χαλκῷ’ ἐνταῦθα (γὰρ τὸ μὲν ἀρύσαι ταμεῖν, τὸ

[22]   (καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα. Διὰ γὰρ τὸ μὴ εἶναι ἐν τοῖς

[22]   κεκρᾶσθαί πως τούτοις· τὸ μὲν γὰρ τὸ μὴ ἰδιωτικὸν ποιήσει μηδὲ

[16]   Ὀδυσσεῖ τῷ (ψευδαγγέλῳ· τὸ μὲν γὰρ τὸ τόξον ἐντείνειν, ἄλλον (δὲ)

[24]   ἢ γενέσθαι ᾖ, προσθεῖναι· διὰ γὰρ τὸ τοῦτο εἰδέναι ἀληθὲς (ὂν

[16]   γὰρ βούλεσθαι ἐπιθεῖναι γράμματα. Αἱ γὰρ τοιαῦται μόναι (ἄνευ τῶν πεποιημένων

[11]   πράξεως ἡ εἰρημένη ἐστίν· ἡ γὰρ τοιαύτη ἀναγνώρισις καὶ περιπέτεια ἢ

[20]   ἐστι καθ᾽ αὑτὸ σημαντικόν· ἐν γὰρ τοῖς διπλοῖς οὐ χρώμεθα ὡς

[9]   ἤδη τοῦτο δῆλον γέγονεν· συστήσαντες γὰρ τὸν μῦθον διὰ τῶν εἰκότων

[16]   ἡ ἐν τοῖς Φινείδαις· ἰδοῦσαι γὰρ τὸν τόπον συνελογίσαντο τὴν εἱμαρμένην

[25]   σφιν ὄρθ᾽ ἐπὶ σαυρωτῆρος’ οὕτω γὰρ τότ᾽ ἐνόμιζον, ὥσπερ καὶ νῦν

[26]   αὑτῆς, ὥσπερ ἡ ἐποποιία· διὰ γὰρ τοῦ ἀναγινώσκειν φανερὰ ὁποία τίς

[16]   ἡ ἐν Ἀλκίνου ἀπολόγῳ, ἀκούων γὰρ τοῦ κιθαριστοῦ καὶ μνησθεὶς ἐδάκρυσεν,

[13]   ἐξ ἀτυχίας εἰς εὐτυχίαν, ἀτραγῳδότατον γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶ πάντων, οὐδὲν γὰρ

[18]   στοχάζονται ὧν βούλονται θαυμαστῶς· τραγικὸν γὰρ τοῦτο καὶ φιλάνθρωπον. Ἔστιν δὲ

[14]   μητέρα ἐκδιδόναι μέλλων ἀνεγνώρισεν. Διὰ γὰρ τοῦτο, ὅπερ πάλαι εἴρηται, οὐ

[22]   μέγιστον τὸ μεταφορικὸν εἶναι. Μόνον γὰρ τοῦτο οὔτε παρ᾽ ἄλλου ἔστι

[4]   ἐπὶ βραχὺ (κοινωνοῦσιν αὐτοῦ. Διὰ γὰρ τοῦτο χαίρουσι τὰς εἰκόνας ὁρῶντες,

[6]   ἦθος καὶ τὴν διάνοιαν (διὰ γὰρ τούτων καὶ τὰς πράξεις εἶναί

[6]   ἡ τῶν πραγμάτων σύστασις. Ἡ γὰρ τραγῳδία μίμησίς ἐστιν οὐκ ἀνθρώπων

[1]   διαφέρουσι δὲ ἀλλήλων τρισίν, ἢ γὰρ τῷ ἐν ἑτέροις μιμεῖσθαι ἢ

[26]   ἔχει ὅσαπερ ἡ (ἐποποιία (καὶ γὰρ τῷ μέτρῳ ἔξεστι χρῆσθαι) καὶ

[20]   πέφυκε συνθετὴ γίγνεσθαι φωνή· καὶ γὰρ τῶν θηρίων εἰσὶν ἀδιαίρετοι φωναί,

[6]   ἠθῶν γέ (νοιτ᾽ ἄν· αἱ γὰρ τῶν νέων τῶν πλείστων ἀήθεις

[24]   καὶ πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ γὰρ τῶν ποιημάτων ἑκάτερον συνέστηκεν ἡ

[24]   καὶ πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ γὰρ τῶν ποιημάτων ἑκάτερον συνέστηκεν ἡ

[13]   ὀρθόν· σημεῖον δὲ μέγιστον· ἐπὶ γὰρ τῶν σκηνῶν καὶ τῶν ἀγώνων

[26]   αὐτῶν ᾤοντο ὑποκριτάς· ὡς λίαν γὰρ ὑπερβάλλοντα πίθηκον ὁ Μυννίσκος (τὸν

[13]   εἰς δυστυχίαν μεταπίπτειν· τὸ μὲν γὰρ φιλάνθρωπον ἔχοι ἂν ἡ τοιαύτη

[13]   γὰρ ἔχει ὧν δεῖ, οὔτε γὰρ φιλάνθρωπον οὔτε ἐλεεινὸν οὔτε φοβερόν

[13]   ἐξ εὐτυχίας εἰς δυστυχίαν, οὐ γὰρ φοβερὸν οὐδὲ ἐλεεινὸν τοῦτο ἀλλὰ

[2]   τὴν κωμῳδίαν διέστηκεν· ἡ μὲν γὰρ χείρους ἡ δὲ βελτίους μιμεῖσθαι

[5]   σπουδάζεσθαι ἐξ ἀρχῆς ἔλαθεν· (καὶ γὰρ χορὸν κωμῳδῶν ὀψέ ποτε ὁ

[21]   ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα· τὸ γὰρ Ψ καὶ τὸ Ξ σύνθετά

[25]   ἐκ πέντε εἰδῶν φέρουσιν· ἢ γὰρ ὡς ἀδύνατα ἢ ὡς ἄλογα

[15]   ἐστιν χρηστὴ καὶ δοῦλος, καίτοι γε ἴσως τούτων τὸ μὲν χεῖρον,

[25]   οἶνον. Εἴη δ᾽ ἂν τοῦτό γε καὶ> κατὰ μεταφοράν. Δεῖ δὲ

[6]   γένοιτο τραγῳδία, ἄνευ δὲ ἠθῶν γέ (νοιτ᾽ ἄν· αἱ γὰρ τῶν

[26]   τά γ᾽ ἄλλα κρείττων, τοῦτό γε οὐκ ἀναγκαῖον αὐτῇ ὑπάρχειν. Ἔπειτα

[1]   τὴν μίμησιν. Πλὴν οἱ ἄνθρωποί γε συνάπτοντες τῷ μέτρῳ τὸ ποιεῖν

[16]   ποιητοῦ καὶ ὑπόθεσις, (καὶ εἴ γε τὸ τόξον ἔφη γνώσεσθαι ὃ

[13]   εὖ οἰκονομεῖ, ἀλλὰ τραγι (κώτατός γε τῶν ποιητῶν φαίνεται. Δευτέρα δ᾽

[15]   δράματος, ἢ ὅσα πρὸ τοῦ γέγονεν ἃ οὐχ οἷόν τε ἄνθρωπον

[9]   τῆς κωμῳδίας ἤδη τοῦτο δῆλον γέγονεν· συστήσαντες γὰρ τὸν μῦθον διὰ

[9]   δοκεῖ ὅσα ὥσπερ ἐπίτηδες φαίνεται γεγονέναι, οἷον ὡς ὁ ἀνδριὰς ὁ

[18]   ὡς νῦν συκοφαντοῦσιν τοὺς ποιητάς· γεγονότων γὰρ καθ᾽ ἕκαστον μέρος ἀγαθῶν

[24]   Ἕκτορος δίωξιν ἐπὶ σκηνῆς ὄντα γελοῖα ἂν φανείη, οἱ μὲν ἑστῶτες

[22]   ἀπρεπῶς καὶ ἐπίτηδες ἐπὶ τὰ γελοῖα τὸ (αὐτὸ ἂν ἀπεργάσαιτο. Τὸ

[4]   ἐκ μικρῶν μύθων καὶ (λέξεως γελοίας διὰ τὸ ἐκ σατυρικοῦ μεταβαλεῖν

[4]   ὑπέδειξεν, οὐ ψόγον ἀλλὰ τὸ γελοῖον δραματοποιήσας· ὁ γὰρ Μαργίτης ἀνάλογον

[24]   ὅτι ἀνῄρητο ἂν ὁ μῦθος γελοῖον· ἐξ ἀρχῆς γὰρ οὐ δεῖ

[5]   τὸ γελοῖον μόριον. Τὸ γὰρ γελοῖόν ἐστιν (ἁμάρτημά τι καὶ αἶσχος

[5]   ἀλλὰ τοῦ αἰσχροῦ ἐστι τὸ γελοῖον μόριον. Τὸ γὰρ γελοῖόν ἐστιν

[5]   οὐ φθαρτικόν, οἷον εὐθὺς τὸ γελοῖον πρόσωπον αἰσχρόν τι καὶ διεστραμμένον

[22]   πως χρώμενον τούτῳ τῷ τρόπῳ γελοῖον· τὸ δὲ μέτρον κοινὸν ἁπάντων

[9]   τραγῳδίαι εἰσίν, (ἀντέχεσθαι. Καὶ γὰρ γελοῖον τοῦτο ζητεῖν, ἐπεὶ καὶ τὰ

[15]   χρηστήν. Ἔστιν δὲ (ἐν ἑκάστῳ γένει· καὶ γὰρ γυνή ἐστιν χρηστὴ

[1]   μετ᾽ ἀλλήλων εἴθ᾽ ἑνί τινι γένει χρωμένη τῶν μέτρων ἀνώνυμοι τυγχάνουσι

[8]   ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἰκὸς θάτερον γενέσθαι, ἀλλὰ περὶ μίαν πρᾶξιν οἵαν

[24]   τούτου ὄντος ἀνάγκη εἶναι ἢ γενέσθαι ᾖ, προσθεῖναι· διὰ γὰρ τὸ

[9]   ἂν εἰκὸς γενέσθαι (καὶ δυνατὰ γενέσθαι) καθ᾽ ὃ ἐκεῖνος αὐτῶν ποιητής

[9]   τοιαῦτα εἶναι οἷα ἂν εἰκὸς γενέσθαι (καὶ δυνατὰ γενέσθαι) καθ᾽ ὃ

[2]   καὶ αὐλήσει καὶ (κιθαρίσει ἔστι γενέσθαι ταύτας τὰς ἀνομοιότητας, καὶ (τὸ)

[14]   πάλαι εἴρηται, οὐ περὶ πολλὰ (γένη αἱ τραγῳδίαι εἰσίν. Ζητοῦντες γὰρ

[25]   οἷον εἰ μείζονος ἀγαθοῦ, ἵνα γένηται, ἢ μείζονος κακοῦ, ἵνα ἀπογένηται.

[11]   δὲ ἀναγνώρισις, ὅταν ἅμα περιπετείᾳ γένηται, οἷον ἔχει ἡ ἐν τῷ

[9]   καὶ μάλιστα (καὶ μᾶλλον) ὅταν γένηται παρὰ τὴν δόξαν δι᾽ ἄλληλα·

[4]   μιμήσεως εἰρήσθω ταῦτα. ~Ἐοίκασι δὲ γεννῆσαι μὲν ὅλως τὴν ποιητικὴν αἰτίαι

[25]   εἰδῶν ἐστιν, ὧδ᾽ ἂν θεωροῦσιν γένοιτ᾽ ἂν φανερόν. Ἔπεὶ γάρ ἐστι

[9]   (λέγειν, τὸν δὲ οἷα ἂν γένοιτο. Διὸ καὶ φιλοσοφώτερον καὶ σπουδαιότερον

[24]   ἂν ἦν ἀνεκτὰ δῆλον ἂν γένοιτο, εἰ αὐτὰ φαῦλος ποιητὴς ποιήσειε·

[9]   ἔργον ἐστίν, ἀλλ᾽ οἷα ἂν γένοιτο καὶ τὰ δυνατὰ κατὰ τὸ

[7]   διὸ οὔτε πάμμικρον ἄν τι γένοιτο καλὸν ζῷον (συγχεῖται γὰρ ἡ

[6]   ἄνευ μὲν πράξεως οὐκ ἂν γένοιτο τραγῳδία, ἄνευ δὲ ἠθῶν γέ

[9]   διαφέρει, τῷ τὸν μὲν τὰ γενόμενα (λέγειν, τὸν δὲ οἷα ἂν

[9]   καὶ ὅτι οὐ τὸ τὰ γενόμενα λέγειν, τοῦτο ποιητοῦ ἔργον ἐστίν,

[9]   δυνατόν· τὰ μὲν οὖν μὴ γενόμενα οὔπω πιστεύομεν εἶναι δυνατά, τὰ

[9]   τὰς πράξεις. Κἂν ἄρα συμβῇ (γενόμενα ποιεῖν, οὐθὲν ἧττον ποιητής ἐστι·

[9]   πιστεύομεν εἶναι δυνατά, τὰ δὲ γενόμενα φανερὸν ὅτι δυνατά· οὐ γὰρ

[4]   πρὸς τὰ θέατρα, ἄλλος λόγος. Γενομένη δ᾽ οὖν ἀπ᾽ ἀρχῆς (αὐτοσχεδιαστικῆς-

[4]   εἶναι τὴν ποίησιν, λέξεως δὲ γενομένης αὐτὴ ἡ φύσις τὸ οἰκεῖον

[3]   ἐπὶ τῆς παρ᾽ αὐτοῖς δημοκρατίας γενομένης καὶ οἱ ἐκ Σικελίας, ἐκεῖθεν

[13]   οἷον Ὀρέστης καὶ Αἴγισθος, φίλοι γενόμενοι ἐπὶ τελευτῆς ἐξέρχονται, καὶ ἀποθνῄσκει

[8]   τῷ ἀγερμῷ, ὧν οὐδὲν θατέρου γενομένου ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἰκὸς θάτερον

[9]   ἧττον ποιητής ἐστι· τῶν γὰρ γενομένων ἔνια οὐδὲν κωλύει τοιαῦτα εἶναι

[9]   Ἐπὶ δὲ τῆς τραγῳδίας τῶν γενομένων ὀνομάτων ἀντέχονται. Αἴτιον δ᾽ ὅτι

[21]   ἀπὸ τοῦ εἴδους ἐπὶ τὸ γένος ἢ ἀπὸ τοῦ εἴδους ἐπὶ

[21]   τι. Ἀπ᾽ εἴδους δὲ ἐπὶ γένος ἦ δὴ μυρί᾽ Ὀδυσσεὺς ἐσθλὰ

[21]   ἀλλοτρίου ἐπιφορὰ ἢ ἀπὸ τοῦ γένους ἐπὶ εἶδος ἢ ἀπὸ τοῦ

[21]   τὸ ἀνάλογον. Λέγω δὲ ἀπὸ γένους μὲν (ἐπὶ εἶδος οἷον νηῦς

[13]   καὶ οἱ ἐκ τῶν τοιούτων γενῶν ἐπιφανεῖς ἄνδρες. Ἀνάγκη ἄρα τὸν

[22]   (Μαραθῶνάδε βαδίζοντα, καὶ οὐκ ἂν γεράμενος τὸν ἐκείνου ἐλλέβορον. Τὸ μὲν

[21]   μὴ ἐκ σημαινόντων σύγκειται, οἷον γῆ, τὸ δὲ διπλοῦν· τούτου δὲ

[16]   σύμφυτα, οἷον λόγχην ἣν φοροῦσι Γηγενεῖς’ ἢ ἀστέρας οἵους ἐν τῷ

[25]   Κεφαλλῆνές φασι· παρ᾽ αὑτῶν γὰρ γῆμαι λέγουσι τὸν Ὀδυσσέα καὶ εἶναι

[21]   ἢ ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς, καὶ τὸ γῆρας ἑσπέραν βίου’ (ἢ δυσμὰς βίου’

[21]   ἡμέραν· ἐρεῖ τοίνυν τὴν ἑσπέραν γῆρας ἡμέρας’ ἢ ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς, καὶ

[21]   ἀσπίδα φιάλην Ἄρεως’ Ἢ ὃ γῆρας πρὸς βίον, καὶ ἑσπέρα πρὸς

[14]   καὶ ἐλεεινὸν ἐκ τῆς ὄψεως γίγνεσθαι, ἔστιν δὲ καὶ ἐξ αὐτῆς

[10]   ταῦτα· διαφέρει γὰρ πολὺ τὸ γίγνεσθαι τάδε διὰ τάδε ἢ μετὰ

[10]   ἀνάγκης ἢ κατὰ τὸ εἰκὸς γίγνεσθαι ταῦτα· διαφέρει γὰρ πολὺ τὸ

[19]   παρασκευάζεσθαι καὶ παρὰ τὸν λόγον γίγνεσθαι. Τί γὰρ ἂν εἴη τοῦ

[20]   ἀλλ᾽ ἐξ ἧς πέφυκε συνθετὴ γίγνεσθαι φωνή· καὶ γὰρ τῶν θηρίων

[16]   αὐτῶν τῶν πραγμάτων, τῆς ἐκπλήξεως γιγνομένης δι᾽ εἰκότων, οἷον ἐν τῷ

[13]   χείρονος. Σημεῖον δὲ καὶ τὸ γιγνόμενον· πρῶτον μὲν γὰρ οἱ ποιηταὶ

[22]   τὸ κύριον παρὰ τὸ εἰωθὸς γιγνόμενον τὸ μὴ ἰδιωτικὸν ποιήσει, διὰ

[3]   μὲν ἀπαγγέλλοντα, ἢ ἕτερόν τι γιγνόμενον ὥσπερ Ὅμηρος ποιεῖ ἢ ὡς

[17]   (ὁ) ὁρῶν ὥσπερ παρ᾽ αὐτοῖς γιγνόμενος τοῖς (πραττομένοις εὑρίσκοι τὸ πρέπον

[7]   εἰκὸς ἢ τὸ ἀναγκαῖον ἐφεξῆς γιγνομένων συμβαίνει εἰς εὐτυχίαν ἐκ δυστυχίας

[14]   οἱ παλαιοὶ ἐποίουν εἰδότας καὶ γιγνώσκοντας, καθάπερ καὶ Εὐριπίδης ἐποίησεν ἀποκτείνουσαν

[10]   μετάβασίς ἐστιν. Ταῦτα δὲ δεῖ γίνεσθαι ἐξ αὐτῆς τῆς συστάσεως τοῦ

[15]   εἰκὸς καὶ τοῦτο μετὰ τοῦτο γίνεσθαι ἢ ἀναγκαῖον ἢ εἰκός. Φανερὸν

[18]   ὥσπερ Ἀγάθων λέγει, εἰκὸς γὰρ γίνεσθαι πολλὰ (καὶ παρὰ τὸ εἰκός.

[25]   γὰρ καὶ παρὰ τὸ εἰκὸς γίνεσθαι. Τὰ δ᾽ ὑπεναντίως εἰρημένα οὕτω

[7]   δ᾽ ἕτερον πέφυκεν εἶναι ἢ γίνεσθαι· τελευτὴ δὲ τοὐναντίον ὃ αὐτὸ

[14]   σαφέστερον. Ἔστι μὲν γὰρ οὕτω γίνεσθαι τὴν πρᾶξιν, ὥσπερ οἱ παλαιοὶ

[24]   καὶ τὸ πρότερον εἶναι ἢ γίνεσθαι· τοῦτο δέ ἐστι ψεῦδος. Διὸ

[9]   γὰρ τὰ τοιαῦτα (οὐκ εἰκῇ γίνεσθαι· ὥστε ἀνάγκη τοὺς τοιούτους εἶναι

[7]   (οὐ γὰρ ἅμα ἡ θεωρία γίνεται ἀλλ᾽ οἴχεται τοῖς θεωροῦσι τὸ

[21]   καὶ τὸ δῶ’ καὶ μία γίνεται ἀμφοτέρων ὄψ’ Ἐξηλλαγμένον δ᾽ ἐστὶν

[23]   ἐν τοῖς ἐφεξῆς χρόνοις ἐνίοτε γίνεται θάτερον μετὰ θάτερον, ἐξ ὧν

[9]   φοβερῶν καὶ ἐλεεινῶν, ταῦτα δὲ γίνεται καὶ μάλιστα (καὶ μᾶλλον) ὅταν

[10]   περιπετείας ἢ ἀναγνωρισμοῦ ἡ μετάβασις γίνεται, πεπλεγμένην δὲ ἐξ ἧς μετὰ

[8]   εἰσιν, ἐξ ὧν μία οὐδεμία γίνεται πρᾶξις. Διὸ πάντες ἐοίκασιν (ἁμαρτάνειν

[23]   θάτερον, ἐξ ὧν ἓν οὐδὲν γίνεται τέλος. Σχεδὸν δὲ οἱ πολλοὶ

[24]   ὄντος τοδὶ ᾖ ἢ γινομένου γίνηται, εἰ τὸ ὕστερον ἔστιν, καὶ

[14]   ὥστε τὸν (ἀκούοντα τὰ πράγματα γινόμενα καὶ φρίττειν καὶ ἐλεεῖν ἐκ

[7]   θεωρία ἐγγὺς τοῦ ἀναισθήτου χρόνου γινομένη) οὔτε παμμέγεθες (οὐ γὰρ ἅμα

[10]   δὲ ἁπλῆν μὲν πρᾶξιν ἧς (γινομένης ὥσπερ ὥρισται συνεχοῦς καὶ μιᾶς

[20]   δὲ (τῶν ἐχόντων τινὰ φωνὴν γινόμενον ἀκουστόν, οἷον τὸ Γ καὶ

[6]   αὐτῆς ἐκ τῶν εἰρημένων τὸν γινόμενον ὅρον τῆς οὐσίας. Ἔστιν οὖν

[24]   τουδὶ ὄντος τοδὶ ᾖ ἢ γινομένου γίνηται, εἰ τὸ ὕστερον ἔστιν,

[26]   γὰρ ὁποιασοῦν (μιμήσεως πλείους τραγῳδίαι γίνονται) ὥστε ἐὰν μὲν ἕνα μῦθον

[14]   εἰδότας. Τούτων δὲ τὸ μὲν γινώσκοντα μελλῆσαι καὶ μὴ πρᾶξαι χείριστον·

[25]   κατὰ τὴν καταντικρὺ ἢ ὡς Γλαύκων λέγει, (ὅτι ἔνιοι ἀλόγως προϋπολαμβάνουσί

[21]   ὄνομά ἐστιν ἢ κύριον ἢ γλῶττα ἢ μεταφορὰ ἢ κόσμος ἢ

[22]   ποιήσει μηδὲ ταπεινόν, οἷον ἡ γλῶττα καὶ ἡ μεταφορὰ καὶ ὁ

[21]   Κυπρίοις μὲν κύριον, ἡμῖν δὲ γλῶττα. Μεταφορὰ δέ ἐστιν ὀνόματος ἀλλοτρίου

[25]   ἐξαγγέλλεται λέξει ἐν ᾗ καὶ γλῶτται καὶ μεταφοραὶ καὶ πολλὰ πάθη

[22]   ἁρμόττει τοῖς διθυράμβοις, αἱ δὲ (γλῶτται τοῖς ἡρωικοῖς, αἱ δὲ μεταφοραὶ

[22]   μερῶν· καὶ γὰρ μεταφοραῖς καὶ γλώτταις καὶ τοῖς ἄλλοις εἴδεσι χρώμενος

[22]   χρῆσθαι, καὶ διπλοῖς ὀνόμασι καὶ γλώτταις, πολὺ δὲ μέγιστον τὸ μεταφορικὸν

[21]   κύριον μὲν ᾧ χρῶνται ἕκαστοι, γλῶτταν δὲ ᾧ ἕτεροι· ὥστε φανερὸν

[21]   ἕτεροι· ὥστε φανερὸν ὅτι καὶ (γλῶτταν καὶ κύριον εἶναι δυνατὸν τὸ

[22]   ξενικοῖς κεχρημένη· ξενικὸν δὲ λέγω γλῶτταν καὶ μεταφορὰν καὶ ἐπέκτασιν καὶ

[22]   ὄνομα μεταθέντος, ἀντὶ κυρίου εἰωθότος γλῶτταν, τὸ μὲν φαίνεται καλὸν τὸ

[24]   τῶν μέτρων ἐστίν (διὸ καὶ γλώττας καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ

[24]   τῶν μέτρων ἐστίν (διὸ καὶ γλώττας καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ

[25]   (λέξιν ὁρῶντα δεῖ διαλύειν, οἷον γλώττῃ τὸ οὐρῆας μὲν πρῶτον’ ἴσως

[22]   τὸ μέτρον. Καὶ ἐπὶ τῆς γλώττης δὲ καὶ ἐπὶ τῶν μεταφορῶν

[22]   μεταφορῶν, αἴνιγμα, ἐὰν δὲ ἐκ γλωττῶν, βαρβαρισμός. Αἰνίγματός τε γὰρ ἰδέα

[22]   τοιαῦτα. Τὰ δὲ ἐκ τῶν γλωττῶν βαρβαρισμός. Δεῖ ἄρα κεκρᾶσθαί πως

[6]   ἀποδεικνύασίν τι ἢ καὶ ἀποφαίνονται γνώμην. Ἀνάγκη οὖν πάσης τῆς τραγῳδίας

[9]   ἐπεὶ καὶ τὰ γνώριμα ὀλίγοις γνώριμά ἐστιν, ἀλλ᾽ ὅμως εὐφραίνει πάντας.

[9]   τοῦτο ζητεῖν, ἐπεὶ καὶ τὰ γνώριμα ὀλίγοις γνώριμά ἐστιν, ἀλλ᾽ ὅμως

[9]   μὲν ἓν (ἢ δύο τῶν γνωρίμων ἐστὶν ὀνομάτων, τὰ δὲ ἄλλα

[25]   ἄμμορος’ κατὰ μεταφοράν, τὸ γὰρ γνωριμώτατον μόνον. Κατὰ δὲ προσῳδίαν, ὥσπερ

[16]   εἴ γε τὸ τόξον ἔφη γνώσεσθαι ὃ οὐχ ἑωράκει· (τὸ δὲ

[19]   τοιοῦτον. Παρὰ γὰρ τὴν τούτων γνῶσιν ἢ ἄγνοιαν οὐδὲν εἰς τὴν

[11]   τοὔνομα σημαίνει, ἐξ ἀγνοίας εἰς γνῶσιν μεταβολή, ἢ εἰς φιλίαν ἢ

[21]   τὸ πῶυ’ τὸ νᾶπυ’ τὸ γόνυ’ τὸ ἄστυ’ Τὰ δὲ μεταξὺ

[20]   φωνὴν ἔχοντος· καὶ γὰρ τὸ ΓΡ ἄνευ τοῦ Α συλλαβὴ καὶ

[20]   μετὰ τοῦ Α, οἷον τὸ ΓΡΑ. Ἀλλὰ καὶ τούτων θεωρῆσαι τὰς

[16]   Ἰφιγενείᾳ· εἰκὸς γὰρ βούλεσθαι ἐπιθεῖναι γράμματα. Αἱ γὰρ τοιαῦται μόναι (ἄνευ

[2]   (ἢ καὶ τοιούτους, ὥσπερ οἱ γραφεῖς· Πολύγνωτος μὲν γὰρ κρείττους, Παύσων

[6]   Οἷς μὲν οἷον καὶ τῶν γραφέων Ζεῦξις πρὸς Πολύγνωτον πέπονθεν· ὁ

[6]   ἀγαθὸς ἠθογράφος, ἡ δὲ Ζεύξιδος γραφὴ οὐδὲν ἔχει ἦθος. Ἔτι ἐάν

[16]   τοῖς Δικαιογένους, ἰδὼν γὰρ τὴν γραφὴν ἔκλαυσεν, καὶ ἡ ἐν Ἀλκίνου

[6]   γάρ ἐστιν καὶ ἐπὶ τῆς γραφικῆς· (εἰ γάρ τις ἐναλείψειε τοῖς

[15]   ἰδίαν μορφὴν ὁμοίους ποιοῦντες καλλίους γράφουσιν· οὕτω καὶ τὸν ποιητὴν μιμούμενον

[24]   (φροιμιασάμενος εὐθὺς εἰσάγει ἄνδρα ἢ γυναῖκα ἢ ἄλλο τι ἦθος, καὶ

[26]   νῦν ἄλλοις ὡς οὐκ ἐλευθέρας γυναῖκας μιμουμένων. Ἔτι ἡ τραγῳδία καὶ

[15]   τὸ ἦθος, ἀλλ᾽ οὐχ ἁρμόττον γυναικὶ οὕτως ἀνδρείαν ἢ δεινὴν εἶναι.

[15]   (ἐν ἑκάστῳ γένει· καὶ γὰρ γυνή ἐστιν χρηστὴ καὶ δοῦλος, καίτοι

Chapitre
[26]	ἐστιν· εἰ οὖν ἐστι τά	γ᾽	ἄλλα κρείττων, τοῦτό γε οὐκ
[20]	φωνὴν γινόμενον ἀκουστόν, οἷον τὸ	Γ	καὶ τὸ Δ. Ταῦτα δὲ
[25]	σίδηρον ἐργαζομένους, ὅθεν εἴρηται (ὁ	Γανυμήδης	Διὶ οἰνοχοεύειν’ οὐ πινόντων οἶνον.
[26]	τέλος τῆς μιμήσεως εἶναι (τὸ	γὰρ	ἀθροώτερον ἥδιον ἢ πολλῷ κεκραμένον
[16]	ἄλλως ὑπὸ τῶν συβοτῶν· εἰσὶ	γὰρ	αἱ μὲν πίστεως ἕνεκα ἀτεχνότεραι,
[10]	ἁπλοῖ οἱ δὲ πεπλεγμένοι· καὶ	γὰρ	αἱ πράξεις ὧν μιμήσεις οἱ
[7]	χρόνου γινομένη) οὔτε παμμέγεθες (οὐ	γὰρ	ἅμα ἡ θεωρία γίνεται ἀλλ᾽
[17]	τούτου ὃ ἐπετιμᾶτο Καρκίνῳ. Ὁ	γὰρ	Ἀμφιάραος ἐξ ἱεροῦ ἀνῄει, ὃ
[3]	εἴη μιμητὴς Ὁμήρῳ Σοφοκλῆς, μιμοῦνται	γὰρ	ἄμφω σπουδαίους, τῇ δὲ Ἀριστοφάνει,
[19]	τι καὶ ἄξιον (σπουδῆς. Τί	γὰρ	ἄν τις ὑπολάβοι ἡμαρτῆσθαι ἃ
[9]	γενόμενα φανερὸν ὅτι δυνατά· οὐ	γὰρ	ἂν ἐγένετο, εἰ ἦν ἀδύνατα.
[19]	παρὰ τὸν λόγον γίγνεσθαι. Τί	γὰρ	ἂν εἴη τοῦ λέγοντος ἔργον,
[17]	μάλιστα πρὸ ὀμμάτων τιθέμενον· οὕτω	γὰρ	ἂν ἐναργέστατα (ὁ) ὁρῶν ὥσπερ
[16]	τῆς εἰρημένης ἁμαρτίας ἐστίν, ἐξῆν	γὰρ	ἂν ἔνια καὶ ἐνεγκεῖν. Καὶ
[1]	τυγχάνουσι μέχρι τοῦ νῦν· οὐδὲν	γὰρ	ἂν (ἔχοιμεν ὀνομάσαι κοινὸν τοὺς
[1]	κατὰ τὸ μέτρον προσαγορεύοντες· καὶ	γὰρ	ἂν ἰατρικὸν ἢ φυσικόν τι
[4]	λέγεται ἔστω ἡμῖν εἰρημένα· πολὺ	γὰρ	ἂν ἴσως ἔργον εἴη διεξιέναι
[23]	τέλος ἐπιχειρῆσαι ποιεῖν ὅλον· λίαν	γὰρ	ἂν μέγας καὶ οὐκ εὐσύνοπτος
[9]	λέγειν ἢ ἄμετρα διαφέρουσιν (εἴη	γὰρ	ἂν τὰ Ἡροδότου εἰς μέτρα
[15]	Δεύτερον δὲ τὸ ἁρμόττοντα· ἔστιν	γὰρ	ἀνδρείαν μὲν τὸ ἦθος, ἀλλ᾽
[20]	ἐπὶ τῶν ὀνομάτων· τὸ μὲν	γὰρ	ἄνθρωπος’ ἢ λευκόν’ οὐ σημαίνει
[21]	τέταρτον πρὸς τὸ τρίτον· ἐρεῖ	γὰρ	ἀντὶ τοῦ δευτέρου τὸ τέταρτον
[15]	Τέταρτον δὲ τὸ ὁμαλόν. Κἂν	γὰρ	ἀνώμαλός τις ᾖ ὁ τὴν
[20]	καθ᾽ αὑτὰ σημαίνει τι (οὐ	γὰρ	(ἅπας λόγος ἐκ ῥημάτων καὶ
[24]	τὴν ἐποποιίαν τῇ τραγῳδίᾳ, ἢ	γὰρ	ἁπλῆν ἢ πεπλεγμένην ἢ ἠθικὴν
[24]	τὴν ἐποποιίαν τῇ τραγῳδίᾳ, ἢ	γὰρ	ἁπλῆν ἢ πεπλεγμένην ἢ ἠθικὴν
[17]	καὶ τοῖς σχήμασιν (συναπεργαζόμενον. Πιθανώτατοι	γὰρ	ἀπὸ τῆς αὐτῆς φύσεως οἱ
[15]	(δεῖται προαγορεύσεως καὶ ἀγγελίας· ἅπαντα	γὰρ	ἀποδίδομεν τοῖς θεοῖς ὁρᾶν. Ἄλογον
[6]	ῥητορικῆς ἔργον ἐστίν· οἱ μὲν	γὰρ	ἀρχαῖοι πολιτικῶς ἐποίουν λέγοντας, οἱ
[4]	συμβαῖνον (ἐπὶ τῶν ἔργων· ἃ	γὰρ	αὐτὰ λυπηρῶς ὁρῶμεν, τούτων τὰς
[25]	πέπονθε τὰ περὶ Ἰκάριον. Οἴονται	γὰρ	αὐτὸν Λάκωνα (εἶναι· ἄτοπον οὖν
[21]	δὲ ταμεῖν ἀρύσαι εἴρηκεν· ἄμφω	γὰρ	ἀφελεῖν τί ἐστιν. Τὸ δὲ
[16]	Οἰδίποδι καὶ τῇ Ἰφιγενείᾳ· εἰκὸς	γὰρ	βούλεσθαι ἐπιθεῖναι γράμματα. Αἱ γὰρ
[5]	ἐστι τὸ γελοῖον μόριον. Τὸ	γὰρ	γελοῖόν ἐστιν (ἁμάρτημά τι καὶ
[9]	αἱ τραγῳδίαι εἰσίν, (ἀντέχεσθαι. Καὶ	γὰρ	γελοῖον τοῦτο ζητεῖν, ἐπεὶ καὶ
[9]	οὐθὲν ἧττον ποιητής ἐστι· τῶν	γὰρ	γενομένων ἔνια οὐδὲν κωλύει τοιαῦτα
[25]	οἱ Κεφαλλῆνές φασι· παρ᾽ αὑτῶν	γὰρ	γῆμαι λέγουσι τὸν Ὀδυσσέα καὶ
[18]	εἰκὸς ὥσπερ Ἀγάθων λέγει, εἰκὸς	γὰρ	γίνεσθαι πολλὰ (καὶ παρὰ τὸ
[25]	δ᾽ ἄμμορος’ κατὰ μεταφοράν, τὸ	γὰρ	γνωριμώτατον μόνον. Κατὰ δὲ προσῳδίαν,
[15]	δὲ (ἐν ἑκάστῳ γένει· καὶ	γὰρ	γυνή ἐστιν χρηστὴ καὶ δοῦλος,
[24]	ὅρος ἱκανὸς ὁ εἰρημένος· δύνασθαι	γὰρ	δεῖ συνορᾶσθαι τὴν ἀρχὴν καὶ
[24]	ὅρος ἱκανὸς ὁ εἰρημένος· δύνασθαι	γὰρ	δεῖ συνορᾶσθαι τὴν ἀρχὴν καὶ
[24]	ὃ δεῖ ποιεῖν αὐτόν. Αὐτὸν	γὰρ	δεῖ τὸν ποιητὴν ἐλάχιστα λέγειν·
[16]	ἀνεγνώρισεν ὅτι Ὀρέστης· ἐκείνη μὲν	γὰρ	διὰ τῆς ἐπιστολῆς, ἐκεῖνος δὲ
[18]	ὅλον ποιοῖ μῦθον. Ἐκεῖ μὲν	γὰρ	διὰ τὸ μῆκος λαμβάνει τὰ
[24]	ἡ δὲ (Ὀδύσσεια πεπλεγμένον (ἀναγνώρισις	γὰρ	διόλου) καὶ ἠθική· πρὸς δὲ
[24]	ἡ δὲ (Ὀδύσσεια πεπλεγμένον (ἀναγνώρισις	γὰρ	διόλου) καὶ ἠθική· πρὸς δὲ
[14]	ἔχει, καὶ οὐ τραγικόν· ἀπαθὲς	γάρ.	Διόπερ οὐδεὶς ποιεῖ ὁμοίως, (εἰ
[20]	οἷον κατ᾽ ἐρώτησιν ἐπίταξιν· τὸ	γὰρ	ἐβάδισεν’ ἢ βάδιζε’ πτῶσις ῥήματος
[7]	οὐ τῆς τέχνης ἐστίν· εἰ	γὰρ	ἔδει ἑκατὸν τραγῳδίας ἀγωνίζεσθαι, πρὸς
[25]	τέχνην, (ἡμαρτῆσθαι) οὐκ ὀρθῶς· δεῖ	γὰρ	εἰ ἐνδέχεται ὅλως μηδαμῇ ἡμαρτῆσθαι.
[25]	ἢ κατ᾽ ἄλλο συμβεβηκός; ἔλαττον	γὰρ	εἰ μὴ ᾔδει ὅτι ἔλαφος
[15]	μιμεῖσθαι τοὺς ἀγαθοὺς (εἰκονογράφους· καὶ	γὰρ	ἐκεῖνοι ἀποδιδόντες τὴν ἰδίαν μορφὴν
[2]	μιμεῖσθαι τοῦτον τὸν τρόπον. Καὶ	γὰρ	ἐν ὀρχήσει καὶ αὐλήσει καὶ
[3]	τούτων (μιμήσαιτο ἄν τις. Καὶ	γὰρ	ἐν τοῖς αὐτοῖς καὶ τὰ
[9]	ἐν τῷ Ἀγάθωνος Ἀνθεῖ· ὁμοίως	γὰρ	ἐν τούτῳ τά τε πράγματα
[22]	τὸ δ᾽ εὐτελές. Αἰσχύλος μὲν	γὰρ	ἐν τῷ Φιλοκτήτῃ ἐποίησε φαγέδαιναν
[21]	αὐτὸς τίθεται ὁ ποιητής, δοκεῖ	γὰρ	ἔνια εἶναι τοιαῦτα, (οἷον τὰ
[16]	τούτῳ εἵμαρτο ἀποθανεῖν αὐταῖς, καὶ	γὰρ	ἐξετέθησαν ἐνταῦθα. Ἔστιν δέ τις
[15]	ἡ ἐν Αὐλίδι Ἰφιγένεια· οὐδὲν	γὰρ	ἔοικεν ἡ ἱκετεύουσα τῇ ὑστέρᾳ.
[8]	τὰ τοιαῦτα ποιήματα πεποιήκασιν· οἴονται	γάρ,	ἐπεὶ εἷς ἦν ὁ Ἡρακλῆς,
[5]	καὶ περὶ ἐπῶν· ἃ μὲν	γὰρ	ἐποποιία ἔχει, ὑπάρχει τῇ τραγῳδίᾳ,
[24]	τὸν ποιητὴν ἐλάχιστα λέγειν· οὐ	γάρ	ἐστι κατὰ ταῦτα μιμητής. Οἱ
[25]	θεωροῦσιν γένοιτ᾽ ἂν φανερόν. Ἔπεὶ	γάρ	ἐστι μιμητὴς ὁ ποιητὴς ὡσπερανεὶ
[6]	δεύτερον δὲ τὰ ἤθη (παραπλήσιον	γάρ	ἐστιν καὶ ἐπὶ τῆς γραφικῆς·
[13]	αὐτοῦ εἰς δυστυχίαν τελευτῶσιν. Τοῦτο	γάρ	ἐστιν ὥσπερ εἴρηται ὀρθόν· σημεῖον
[15]	Τρίτον δὲ τὸ ὅμοιον. Τοῦτο	γὰρ	ἕτερον τοῦ (χρηστὸν τὸ ἦθος
[22]	ας τε σημεῖόν ἐστι· τὸ	γὰρ	εὖ μεταφέρειν τὸ τὸ ὅμοιον
[25]	ἀλλὰ τὸ πρόσωπον αἰσχρόν, τὸ	γὰρ	εὐειδὲς οἱ Κρῆτες τὸ εὐπρόσωπον
[16]	σοφιστοῦ περὶ τῆς Ἰφιγενείας· εἰκὸς	γὰρ	ἔφη τὸν Ὀρέστην συλλογίσασθαι ὅτι
[13]	γὰρ τοῦτ᾽ ἐστὶ πάντων, οὐδὲν	γὰρ	ἔχει ὧν δεῖ, οὔτε γὰρ
[26]	τραγική, διαπορήσειεν ἄν τις. Εἰ	γὰρ	ἡ ἧττον φορτικὴ βελτίων, τοιαύτη
[7]	τι γένοιτο καλὸν ζῷον (συγχεῖται	γὰρ	ἡ θεωρία ἐγγὺς τοῦ ἀναισθήτου
[2]	σπουδαίους ἢ φαύλους εἶναι (τὰ	γὰρ	ἤθη σχεδὸν ἀεὶ τούτοις ἀκολουθεῖ
[3]	καὶ οἱ ἐκ Σικελίας, ἐκεῖθεν	γὰρ	ἦν Ἐπίχαρμος ὁ ποιητὴς πολλῷ
[24]	πολλοῖς, ἀπρεπὲς ἂν φαίνοιτο· τὸ	γὰρ	ἡρωικὸν στασιμώτατον καὶ (ὀγκωδέστατον τῶν
[24]	πολλοῖς, ἀπρεπὲς ἂν φαίνοιτο· τὸ	γὰρ	ἡρωικὸν στασιμώτατον καὶ (ὀγκωδέστατον τῶν
[9]	τὴν δόξαν δι᾽ ἄλληλα· τὸ	γὰρ	θαυ (μαστὸν οὕτως ἕξει μᾶλλον
[4]	ἐστιν· σημεῖον δὲ τούτου, πλεῖστα	γὰρ	ἰαμβεῖα λέγομεν ἐν τῇ διαλέκτῳ
[22]	ἐκ γλωττῶν, βαρβαρισμός. Αἰνίγματός τε	γὰρ	ἰδέα αὕτη ἐστί, τὸ λέγοντα
[19]	(τοῖς περὶ ῥητορικῆς κείσθω· τοῦτο	γὰρ	ἴδιον μᾶλλον ἐκείνης τῆς μεθόδου.
[13]	καὶ ἐλεεινῶν εἶναι μιμητικήν (τοῦτο	γὰρ	ἴδιον τῆς τοιαύτης μιμήσεώς ἐστιν)
[9]	εἰκὸς ἢ τὸ ἀναγκαῖον. Ὁ	γὰρ	ἱστορικὸς καὶ ὁ ποιητὴς οὐ
[25]	ποιητικῆς διττὴ ἁμαρτία, ἡ μὲν	γὰρ	καθ᾽ αὑτήν, ἡ δὲ κατὰ
[18]	νῦν συκοφαντοῦσιν τοὺς ποιητάς· γεγονότων	γὰρ	καθ᾽ ἕκαστον μέρος ἀγαθῶν ποιητῶν,
[14]	πρότερον καὶ ποιητοῦ ἀμείνονος. Δεῖ	γὰρ	καὶ ἄνευ τοῦ ὁρᾶν οὕτω
[8]	ἐὰν περὶ ἕνα ᾖ· πολλὰ	γὰρ	καὶ ἄπειρα τῷ ἑνὶ συμβαίνει,
[2]	ἀεὶ τούτοις ἀκολουθεῖ μόνοις, κακίᾳ	γὰρ	καὶ ἀρετῇ τὰ ἤθη διαφέρουσι
[24]	καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ	γὰρ	καὶ ἡ διηγηματικὴ μίμησις τῶν
[24]	καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ	γὰρ	καὶ ἡ διηγηματικὴ μίμησις τῶν
[25]	ποτὲ οὐκ ἄλογόν (ἐστιν· εἰκὸς	γὰρ	καὶ παρὰ τὸ εἰκὸς γίνεσθαι.
[18]	δὲ εἴδη εἰσὶ τέσσαρα (τοσαῦτα	γὰρ	καὶ τὰ μέρη ἐλέχθη) ἡ
[1]	μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὥσπερ	γὰρ	καὶ χρώμασι καὶ σχήμασι πολλὰ
[7]	ὑπάρχειν μὴ τὸ τυχόν· τὸ	γὰρ	καλὸν ἐν μεγέθει καὶ τάξει
[15]	ἀκολουθούσας αἰσθήσεις τῇ ποιητικῇ· καὶ	γὰρ	κατ᾽ αὐτὰς ἔστιν ἁμαρτάνειν πολλάκις·
[23]	ἔτυχεν ἔχει πρὸς ἄλληλα. Ὥσπερ	(γὰρ	κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους ἥ
[19]	εἰπὼν Μῆνιν ἄειδε θεά’ Τὸ	γὰρ	κελεῦσαι, φησίν, ποιεῖν τι ἢ
[2]	ὥσπερ οἱ γραφεῖς· Πολύγνωτος μὲν	γὰρ	κρείττους, Παύσων δὲ χείρους, Διονύσιος
[2]	καὶ περὶ τοὺς (νόμους, ὥσπερ	γᾶρ	Κύκλωπας Τιμόθεος καὶ Φιλόξενος μιμήσαιτο
[3]	τὰ ὀνόματα σημεῖον· αὐτοὶ μὲν	γὰρ	κώμας τὰς περιοικίδας καλεῖν φασιν,
[3]	κωμῳδίας οἱ Δωριεῖς (τῆς μὲν	γὰρ	κωμῳδίας οἱ Μεγαρεῖς οἵ τε
[4]	τὸ οἰκεῖον μέτρον εὗρε· μάλιστα	γὰρ	(λεκτικὸν τῶν μέτρων τὸ ἰαμβεῖόν
[4]	ἀλλὰ τὸ γελοῖον δραματοποιήσας· ὁ	γὰρ	Μαργίτης ἀνάλογον ἔχει, ὥσπερ Ἰλιὰς
[22]	ἁπάντων ἐστὶ τῶν μερῶν· καὶ	γὰρ	μεταφοραῖς καὶ γλώτταις καὶ τοῖς
[4]	ἁρμονίας καὶ τοῦ ῥυθμοῦ (τὰ	γὰρ	μέτρα ὅτι μόρια τῶν ῥυθμῶν
[14]	μὴ πρᾶξαι χείριστον· τό τε	γὰρ	μιαρὸν ἔχει, καὶ οὐ τραγικόν·
[14]	πράξαντα δὲ ἀναγνωρίσαι· τό τε	γὰρ	μιαρὸν οὐ πρόσεστιν καὶ ἡ
[4]	καὶ αὗται φυσικαί. Τό τε	γὰρ	μιμεῖσθαι σύμφυτον τοῖς ἀνθρώποις ἐκ
[6]	τούτων καὶ τὰς πράξεις εἶναί	γὰρ	μιμοῦνται, δύο μέρη ἐστίν, ὡς
[3]	σπουδαίους, τῇ δὲ Ἀριστοφάνει, πράττοντας	γὰρ	μιμοῦνται καὶ δρῶντας ἄμφω. Ὅθεν
[6]	ὁ μῦθος ἡ μίμησις, λέγω	γὰρ	μῦθον τοῦτον τὴν (σύνθεσιν τῶν
[21]	μυρί᾽ Ὀδυσσεὺς ἐσθλὰ ἔοργεν’ τὸ	γὰρ	μυρίον πολύ ἐστιν, ᾧ νῦν
[20]	δέ ἐστι λόγος διχῶς, ἢ	γὰρ	ὁ ἓν σημαίνων, ἢ ὁ
[17]	δ᾽ ἐποποιία τούτοις μηκύνεται. Τῆς	γὰρ	Ὀδυσσείας οὐ μακρὸς ὁ λόγος
[24]	(Ἔστι δὲ τοῦτο παραλογισμός. Οἴονται	γὰρ	οἱ ἄνθρωποι, ὅταν τουδὶ ὄντος
[17]	ποιητική ἐστιν ἢ μανικοῦ· τούτων	γὰρ	οἱ μὲν εὔπλαστοι οἱ δὲ
[13]	τὴν τῶν θεάτρων ἀσθένειαν· ἀκολουθοῦσι	γὰρ	οἱ ποιηταὶ κατ᾽ (εὐχὴν ποιοῦντες
[13]	καὶ τὸ γιγνόμενον· πρῶτον μὲν	γὰρ	οἱ ποιηταὶ τοὺς τυχόντας μύθους
[13]	μᾶλλον τῆς κωμῳδίας οἰκεία· ἐκεῖ	γὰρ	οἳ ἂν ἔχθιστοι ὦσιν ἐν
[25]	(ἀριθμὸν ἕν τι ἀεί, ἢ	γὰρ	οἷα ἦν ἢ ἔστιν, ἢ
[7]	(μίμησιν ἐχούσης τι μέγεθος· ἔστιν	γὰρ	ὅλον καὶ μηδὲν ἔχον μέγεθος.
[24]	καὶ ἐπεισοδιοῦν ἀνομοίοις ἐπεισοδίοις· τὸ	γὰρ	ὅμοιον ταχὺ πληροῦν ἐκπίπτειν ποιεῖ
[24]	καὶ ἐπεισοδιοῦν ἀνομοίοις ἐπεισοδίοις· τὸ	γὰρ	ὅμοιον ταχὺ πληροῦν ἐκπίπτειν ποιεῖ
[26]	τῶν ἐποποιῶν (σημεῖον δέ, ἐκ	γὰρ	ὁποιασοῦν (μιμήσεως πλείους τραγῳδίαι γίνονται)
[21]	δέ μοι ἥδ᾽ ἕστηκεν’ τὸ	γὰρ	ὁρμεῖν ἐστιν ἑστάναι τι. Ἀπ᾽
[24]	ὁ μῦθος γελοῖον· ἐξ ἀρχῆς	γὰρ	οὐ δεῖ συνίστασθαι τοιούτους. ἂν
[26]	τῷ τῆς τέχνης ἔργῳ (δεῖ	γὰρ	οὐ τὴν τυχοῦσαν ἡδονὴν ποιεῖν
[25]	τὸ οὐρῆας μὲν πρῶτον’ ἴσως	γὰρ	οὐ τοὺς ἡμιόνους λέγει ἀλλὰ
[26]	ἡ ἅπαντα μιμουμένη φορτική· ὡς	γὰρ	οὐκ αἰσθανομένων (ἂν μὴ αὐτὸς
[14]	(γένη αἱ τραγῳδίαι εἰσίν. Ζητοῦντες	γὰρ	οὐκ ἀπὸ τέχνης ἀλλ᾽ ἀπὸ
[25]	οἷον τὰ περὶ θεῶν· ἴσως	γὰρ	οὔτε βέλτιον οὕτω λέγειν οὔτ᾽
[1]	ἁρμονίας ἡ τῶν ὀρχηστῶν (καὶ	γὰρ	οὗτοι διὰ τῶν σχηματιζομένων ῥυθμῶν
[14]	λέγομεν, εἴπωμεν σαφέστερον. Ἔστι μὲν	γὰρ	οὕτω γίνεσθαι τὴν πρᾶξιν, ὥσπερ
[4]	μάλιστα ποιητὴς Ὅμηρος (ἦν (μόνος	γὰρ	οὐχ ὅτι εὖ ἀλλὰ καὶ
[6]	εἰπεῖν κέχρηνται τοῖς εἴδεσιν· καὶ	γὰρ	ὄψις ἔχει πᾶν καὶ ἦθος
[24]	μήτε ἠθικοῖς μήτε διανοητικοῖς· ἀποκρύπτει	γὰρ	πάλιν ἡ λίαν λαμπρὰ (λέξις
[25]	πολλοί κατὰ (μεταφορὰν εἴρηται, τὸ	γὰρ	πᾶν πολύ τι. Καὶ τὸ
[25]	αὐλῶν συρίγγων τε ὅμαδον’ τὸ	γὰρ	πάντες’ ἀντὶ τοῦ πολλοί κατὰ
[25]	Ζεῦξις ἔγραφεν, ἀλλὰ βέλτιον· τὸ	γὰρ	παράδειγμα δεῖ ὑπερέχειν. Πρὸς ἅ
[14]	(παρασκευάζοντες οὐδὲν τραγῳδίᾳ κοινωνοῦσιν· οὐ	γὰρ	πᾶσαν δεῖ ζητεῖν ἡδονὴν ἀπὸ
[13]	ἔλεον οὔτε φόβον, ὁ μὲν	γὰρ	περὶ τὸν ἀνάξιόν ἐστιν δυστυχοῦντα,
[24]	μελοποιίας καὶ ὄψεως ταὐτά· καὶ	γὰρ	περιπετειῶν δεῖ καὶ ἀναγνωρίσεων καὶ
[24]	μελοποιίας καὶ ὄψεως ταὐτά· καὶ	γὰρ	περιπετειῶν δεῖ καὶ ἀναγνωρίσεων καὶ
[25]	παρῴχηκεν δὲ πλέω νύξ’ τὸ	γὰρ	πλείω ἀμφίβολόν ἐστιν. Τὰ δὲ
[9]	ποίησις ἱστορίας ἐστίν· ἡ μὲν	γὰρ	ποίησις μᾶλλον τὰ καθόλου, ἡ
[6]	μελοποιία καὶ λέξις, ἐν τούτοις	γὰρ	ποιοῦνται τὴν μίμησιν. Λέγω δὲ
[9]	ἀγαθῶν διὰ τοὺς ὑποκριτάς· ἀγωνίσματα	γὰρ	ποιοῦντες καὶ παρὰ τὴν δύναμιν
[8]	τέχνην ἢ διὰ φύσιν· Ὀδύσσειαν	(γὰρ	ποιῶν οὐκ ἐποίησεν ἅπαντα ὅσα
[10]	τὸ εἰκὸς γίγνεσθαι ταῦτα· διαφέρει	γὰρ	πολὺ τὸ γίγνεσθαι τάδε διὰ
[6]	πρὸς Πολύγνωτον πέπονθεν· ὁ μὲν	γὰρ	Πολύγνωτος ἀγαθὸς ἠθογράφος, ἡ δὲ
[14]	ταῦτα οὐκ ἔστιν ἄλλως. Ἢ	γὰρ	πρᾶξαι ἀνάγκη ἢ μὴ καὶ
[25]	δὲ κατὰ συμβεβηκός. Εἰ μὲν	γὰρ	προείλετο μιμήσασθαι ἀδυναμίαν, αὐτῆς ἡ
[11]	οὖν καὶ ἄλλαι ἀναγνωρίσεις· καὶ	γὰρ	πρὸς ἄψυχα καὶ (τὰ τυχόντα
[8]	καὶ κινεῖσθαι τὸ ὅλον· ὃ	γὰρ	προσὸν (ἢ μὴ προσὸν μηδὲν
[24]	θαυμαστὸν ἡδύ· σημεῖον δέ, πάντες	γὰρ	προστιθέντες ἀπαγγέλλουσιν ὡς χαριζόμενοι. Δεδίδαχεν
[4]	τετραμέτρου ἰαμβεῖον ἐγένετο. Τὸ μὲν	γὰρ	πρῶτον τετραμέτρῳ ἐχρῶντο διὰ τὸ
[4]	ἤθη ἡ ποίησις· (οἱ μὲν	γὰρ	σεμνότεροι τὰς καλὰς ἐμιμοῦντο πράξεις
[21]	μὴ τοῖς αὐτοῖς δέ· τὸ	γὰρ	σίγυνον’ Κυπρίοις μὲν κύριον, ἡμῖν
[9]	τῷ Μίτυι, θεωροῦντι ἐμπεσών· ἔοικε	γὰρ	τὰ τοιαῦτα (οὐκ εἰκῇ γίνεσθαι·
[25]	πάθη τῆς λέξεώς ἐστι· δίδομεν	γὰρ	ταῦτα τοῖς ποιηταῖς. Πρὸς δὲ
[25]	τοῦ τέλους τοῦ αὑτῆς (τὸ	γὰρ	(τέλος εἴρηται) εἰ οὕτως ἐκπληκτικώτερον
[16]	ἐν Κυπρίοις τοῖς Δικαιογένους, ἰδὼν	γὰρ	τὴν γραφὴν ἔκλαυσεν, καὶ ἡ
[25]	δόξαν δεῖ ἀνάγειν. Πρός τε	γὰρ	τὴν ποίησιν αἱρετώτερον πιθανὸν ἀδύνατον
[19]	εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον. Παρὰ	γὰρ	τὴν τούτων γνῶσιν ἢ ἄγνοιαν
[6]	ἥκιστα οἰκεῖον τῆς ποιητικῆς· ἡ	γὰρ	τῆς τραγῳδίας δύναμις καὶ ἄνευ
[24]	ἀπὸ τῆς πείρας ἥρμοκεν. Εἰ	γάρ	τις ἐν ἄλλῳ τινὶ μέτρῳ
[24]	ἀπὸ τῆς πείρας ἥρμοκεν. Εἰ	γάρ	τις ἐν ἄλλῳ τινὶ μέτρῳ
[6]	καὶ ἐπὶ τῆς γραφικῆς· (εἰ	γάρ	τις ἐναλείψειε τοῖς καλλίστοις φαρμάκοις
[22]	ἐξαλλαγαὶ τῶν ὀνομάτων· διὰ μὲν	γὰρ	τὸ ἄλλως ἔχειν ἢ ὡς
[20]	ἀφώνου καὶ φωνὴν ἔχοντος· καὶ	γὰρ	τὸ ΓΡ ἄνευ τοῦ Α
[21]	καὶ τεμὼν ταναήκεϊ χαλκῷ’ ἐνταῦθα	(γὰρ	τὸ μὲν ἀρύσαι ταμεῖν, τὸ
[22]	(καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα. Διὰ	γὰρ	τὸ μὴ εἶναι ἐν τοῖς
[22]	κεκρᾶσθαί πως τούτοις· τὸ μὲν	γὰρ	τὸ μὴ ἰδιωτικὸν ποιήσει μηδὲ
[16]	Ὀδυσσεῖ τῷ (ψευδαγγέλῳ· τὸ μὲν	γὰρ	τὸ τόξον ἐντείνειν, ἄλλον (δὲ)
[24]	ἢ γενέσθαι ᾖ, προσθεῖναι· διὰ	γὰρ	τὸ τοῦτο εἰδέναι ἀληθὲς (ὂν
[16]	γὰρ βούλεσθαι ἐπιθεῖναι γράμματα. Αἱ	γὰρ	τοιαῦται μόναι (ἄνευ τῶν πεποιημένων
[11]	πράξεως ἡ εἰρημένη ἐστίν· ἡ	γὰρ	τοιαύτη ἀναγνώρισις καὶ περιπέτεια ἢ
[20]	ἐστι καθ᾽ αὑτὸ σημαντικόν· ἐν	γὰρ	τοῖς διπλοῖς οὐ χρώμεθα ὡς
[9]	ἤδη τοῦτο δῆλον γέγονεν· συστήσαντες	γὰρ	τὸν μῦθον διὰ τῶν εἰκότων
[16]	ἡ ἐν τοῖς Φινείδαις· ἰδοῦσαι	γὰρ	τὸν τόπον συνελογίσαντο τὴν εἱμαρμένην
[25]	σφιν ὄρθ᾽ ἐπὶ σαυρωτῆρος’ οὕτω	γὰρ	τότ᾽ ἐνόμιζον, ὥσπερ καὶ νῦν
[26]	αὑτῆς, ὥσπερ ἡ ἐποποιία· διὰ	γὰρ	τοῦ ἀναγινώσκειν φανερὰ ὁποία τίς
[16]	ἡ ἐν Ἀλκίνου ἀπολόγῳ, ἀκούων	γὰρ	τοῦ κιθαριστοῦ καὶ μνησθεὶς ἐδάκρυσεν,
[13]	ἐξ ἀτυχίας εἰς εὐτυχίαν, ἀτραγῳδότατον	γὰρ	τοῦτ᾽ ἐστὶ πάντων, οὐδὲν γὰρ
[18]	στοχάζονται ὧν βούλονται θαυμαστῶς· τραγικὸν	γὰρ	τοῦτο καὶ φιλάνθρωπον. Ἔστιν δὲ
[14]	μητέρα ἐκδιδόναι μέλλων ἀνεγνώρισεν. Διὰ	γὰρ	τοῦτο, ὅπερ πάλαι εἴρηται, οὐ
[22]	μέγιστον τὸ μεταφορικὸν εἶναι. Μόνον	γὰρ	τοῦτο οὔτε παρ᾽ ἄλλου ἔστι
[4]	ἐπὶ βραχὺ (κοινωνοῦσιν αὐτοῦ. Διὰ	γὰρ	τοῦτο χαίρουσι τὰς εἰκόνας ὁρῶντες,
[6]	ἦθος καὶ τὴν διάνοιαν (διὰ	γὰρ	τούτων καὶ τὰς πράξεις εἶναί
[6]	ἡ τῶν πραγμάτων σύστασις. Ἡ	γὰρ	τραγῳδία μίμησίς ἐστιν οὐκ ἀνθρώπων
[1]	διαφέρουσι δὲ ἀλλήλων τρισίν, ἢ	γὰρ	τῷ ἐν ἑτέροις μιμεῖσθαι ἢ
[26]	ἔχει ὅσαπερ ἡ (ἐποποιία (καὶ	γὰρ	τῷ μέτρῳ ἔξεστι χρῆσθαι) καὶ
[20]	πέφυκε συνθετὴ γίγνεσθαι φωνή· καὶ	γὰρ	τῶν θηρίων εἰσὶν ἀδιαίρετοι φωναί,
[6]	ἠθῶν γέ (νοιτ᾽ ἄν· αἱ	γὰρ	τῶν νέων τῶν πλείστων ἀήθεις
[24]	καὶ πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ	γὰρ	τῶν ποιημάτων ἑκάτερον συνέστηκεν ἡ
[24]	καὶ πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ	γὰρ	τῶν ποιημάτων ἑκάτερον συνέστηκεν ἡ
[13]	ὀρθόν· σημεῖον δὲ μέγιστον· ἐπὶ	γὰρ	τῶν σκηνῶν καὶ τῶν ἀγώνων
[26]	αὐτῶν ᾤοντο ὑποκριτάς· ὡς λίαν	γὰρ	ὑπερβάλλοντα πίθηκον ὁ Μυννίσκος (τὸν
[13]	εἰς δυστυχίαν μεταπίπτειν· τὸ μὲν	γὰρ	φιλάνθρωπον ἔχοι ἂν ἡ τοιαύτη
[13]	γὰρ ἔχει ὧν δεῖ, οὔτε	γὰρ	φιλάνθρωπον οὔτε ἐλεεινὸν οὔτε φοβερόν
[13]	ἐξ εὐτυχίας εἰς δυστυχίαν, οὐ	γὰρ	φοβερὸν οὐδὲ ἐλεεινὸν τοῦτο ἀλλὰ
[2]	τὴν κωμῳδίαν διέστηκεν· ἡ μὲν	γὰρ	χείρους ἡ δὲ βελτίους μιμεῖσθαι
[5]	σπουδάζεσθαι ἐξ ἀρχῆς ἔλαθεν· (καὶ	γὰρ	χορὸν κωμῳδῶν ὀψέ ποτε ὁ
[21]	ἄρρενα καὶ τὰ θήλεα· τὸ	γὰρ	Ψ καὶ τὸ Ξ σύνθετά
[25]	ἐκ πέντε εἰδῶν φέρουσιν· ἢ	γὰρ	ὡς ἀδύνατα ἢ ὡς ἄλογα
[15]	ἐστιν χρηστὴ καὶ δοῦλος, καίτοι	γε	ἴσως τούτων τὸ μὲν χεῖρον,
[25]	οἶνον. Εἴη δ᾽ ἂν τοῦτό	γε	καὶ> κατὰ μεταφοράν. Δεῖ δὲ
[6]	γένοιτο τραγῳδία, ἄνευ δὲ ἠθῶν	γέ	(νοιτ᾽ ἄν· αἱ γὰρ τῶν
[26]	τά γ᾽ ἄλλα κρείττων, τοῦτό	γε	οὐκ ἀναγκαῖον αὐτῇ ὑπάρχειν. Ἔπειτα
[1]	τὴν μίμησιν. Πλὴν οἱ ἄνθρωποί	γε	συνάπτοντες τῷ μέτρῳ τὸ ποιεῖν
[16]	ποιητοῦ καὶ ὑπόθεσις, (καὶ εἴ	γε	τὸ τόξον ἔφη γνώσεσθαι ὃ
[13]	εὖ οἰκονομεῖ, ἀλλὰ τραγι (κώτατός	γε	τῶν ποιητῶν φαίνεται. Δευτέρα δ᾽
[15]	δράματος, ἢ ὅσα πρὸ τοῦ	γέγονεν	ἃ οὐχ οἷόν τε ἄνθρωπον
[9]	τῆς κωμῳδίας ἤδη τοῦτο δῆλον	γέγονεν·	συστήσαντες γὰρ τὸν μῦθον διὰ
[9]	δοκεῖ ὅσα ὥσπερ ἐπίτηδες φαίνεται	γεγονέναι,	οἷον ὡς ὁ ἀνδριὰς ὁ
[18]	ὡς νῦν συκοφαντοῦσιν τοὺς ποιητάς·	γεγονότων	γὰρ καθ᾽ ἕκαστον μέρος ἀγαθῶν
[24]	Ἕκτορος δίωξιν ἐπὶ σκηνῆς ὄντα	γελοῖα	ἂν φανείη, οἱ μὲν ἑστῶτες
[22]	ἀπρεπῶς καὶ ἐπίτηδες ἐπὶ τὰ	γελοῖα	τὸ (αὐτὸ ἂν ἀπεργάσαιτο. Τὸ
[4]	ἐκ μικρῶν μύθων καὶ (λέξεως	γελοίας	διὰ τὸ ἐκ σατυρικοῦ μεταβαλεῖν
[4]	ὑπέδειξεν, οὐ ψόγον ἀλλὰ τὸ	γελοῖον	δραματοποιήσας· ὁ γὰρ Μαργίτης ἀνάλογον
[24]	ὅτι ἀνῄρητο ἂν ὁ μῦθος	γελοῖον·	ἐξ ἀρχῆς γὰρ οὐ δεῖ
[5]	τὸ γελοῖον μόριον. Τὸ γὰρ	γελοῖόν	ἐστιν (ἁμάρτημά τι καὶ αἶσχος
[5]	ἀλλὰ τοῦ αἰσχροῦ ἐστι τὸ	γελοῖον	μόριον. Τὸ γὰρ γελοῖόν ἐστιν
[5]	οὐ φθαρτικόν, οἷον εὐθὺς τὸ	γελοῖον	πρόσωπον αἰσχρόν τι καὶ διεστραμμένον
[22]	πως χρώμενον τούτῳ τῷ τρόπῳ	γελοῖον·	τὸ δὲ μέτρον κοινὸν ἁπάντων
[9]	τραγῳδίαι εἰσίν, (ἀντέχεσθαι. Καὶ γὰρ	γελοῖον	τοῦτο ζητεῖν, ἐπεὶ καὶ τὰ
[15]	χρηστήν. Ἔστιν δὲ (ἐν ἑκάστῳ	γένει·	καὶ γὰρ γυνή ἐστιν χρηστὴ
[1]	μετ᾽ ἀλλήλων εἴθ᾽ ἑνί τινι	γένει	χρωμένη τῶν μέτρων ἀνώνυμοι τυγχάνουσι
[8]	ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἰκὸς θάτερον	γενέσθαι,	ἀλλὰ περὶ μίαν πρᾶξιν οἵαν
[24]	τούτου ὄντος ἀνάγκη εἶναι ἢ	γενέσθαι	ᾖ, προσθεῖναι· διὰ γὰρ τὸ
[9]	ἂν εἰκὸς γενέσθαι (καὶ δυνατὰ	γενέσθαι)	καθ᾽ ὃ ἐκεῖνος αὐτῶν ποιητής
[9]	τοιαῦτα εἶναι οἷα ἂν εἰκὸς	γενέσθαι	(καὶ δυνατὰ γενέσθαι) καθ᾽ ὃ
[2]	καὶ αὐλήσει καὶ (κιθαρίσει ἔστι	γενέσθαι	ταύτας τὰς ἀνομοιότητας, καὶ (τὸ)
[14]	πάλαι εἴρηται, οὐ περὶ πολλὰ	(γένη	αἱ τραγῳδίαι εἰσίν. Ζητοῦντες γὰρ
[25]	οἷον εἰ μείζονος ἀγαθοῦ, ἵνα	γένηται,	ἢ μείζονος κακοῦ, ἵνα ἀπογένηται.
[11]	δὲ ἀναγνώρισις, ὅταν ἅμα περιπετείᾳ	γένηται,	οἷον ἔχει ἡ ἐν τῷ
[9]	καὶ μάλιστα (καὶ μᾶλλον) ὅταν	γένηται	παρὰ τὴν δόξαν δι᾽ ἄλληλα·
[4]	μιμήσεως εἰρήσθω ταῦτα. ~Ἐοίκασι δὲ	γεννῆσαι	μὲν ὅλως τὴν ποιητικὴν αἰτίαι
[25]	εἰδῶν ἐστιν, ὧδ᾽ ἂν θεωροῦσιν	γένοιτ᾽	ἂν φανερόν. Ἔπεὶ γάρ ἐστι
[9]	(λέγειν, τὸν δὲ οἷα ἂν	γένοιτο.	Διὸ καὶ φιλοσοφώτερον καὶ σπουδαιότερον
[24]	ἂν ἦν ἀνεκτὰ δῆλον ἂν	γένοιτο,	εἰ αὐτὰ φαῦλος ποιητὴς ποιήσειε·
[9]	ἔργον ἐστίν, ἀλλ᾽ οἷα ἂν	γένοιτο	καὶ τὰ δυνατὰ κατὰ τὸ
[7]	διὸ οὔτε πάμμικρον ἄν τι	γένοιτο	καλὸν ζῷον (συγχεῖται γὰρ ἡ
[6]	ἄνευ μὲν πράξεως οὐκ ἂν	γένοιτο	τραγῳδία, ἄνευ δὲ ἠθῶν γέ
[9]	διαφέρει, τῷ τὸν μὲν τὰ	γενόμενα	(λέγειν, τὸν δὲ οἷα ἂν
[9]	καὶ ὅτι οὐ τὸ τὰ	γενόμενα	λέγειν, τοῦτο ποιητοῦ ἔργον ἐστίν,
[9]	δυνατόν· τὰ μὲν οὖν μὴ	γενόμενα	οὔπω πιστεύομεν εἶναι δυνατά, τὰ
[9]	τὰς πράξεις. Κἂν ἄρα συμβῇ	(γενόμενα	ποιεῖν, οὐθὲν ἧττον ποιητής ἐστι·
[9]	πιστεύομεν εἶναι δυνατά, τὰ δὲ	γενόμενα	φανερὸν ὅτι δυνατά· οὐ γὰρ
[4]	πρὸς τὰ θέατρα, ἄλλος λόγος.	Γενομένη	δ᾽ οὖν ἀπ᾽ ἀρχῆς (αὐτοσχεδιαστικῆς-
[4]	εἶναι τὴν ποίησιν, λέξεως δὲ	γενομένης	αὐτὴ ἡ φύσις τὸ οἰκεῖον
[3]	ἐπὶ τῆς παρ᾽ αὐτοῖς δημοκρατίας	γενομένης	καὶ οἱ ἐκ Σικελίας, ἐκεῖθεν
[13]	οἷον Ὀρέστης καὶ Αἴγισθος, φίλοι	γενόμενοι	ἐπὶ τελευτῆς ἐξέρχονται, καὶ ἀποθνῄσκει
[8]	τῷ ἀγερμῷ, ὧν οὐδὲν θατέρου	γενομένου	ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἰκὸς θάτερον
[9]	ἧττον ποιητής ἐστι· τῶν γὰρ	γενομένων	ἔνια οὐδὲν κωλύει τοιαῦτα εἶναι
[9]	Ἐπὶ δὲ τῆς τραγῳδίας τῶν	γενομένων	ὀνομάτων ἀντέχονται. Αἴτιον δ᾽ ὅτι
[21]	ἀπὸ τοῦ εἴδους ἐπὶ τὸ	γένος	ἢ ἀπὸ τοῦ εἴδους ἐπὶ
[21]	τι. Ἀπ᾽ εἴδους δὲ ἐπὶ	γένος	ἦ δὴ μυρί᾽ Ὀδυσσεὺς ἐσθλὰ
[21]	ἀλλοτρίου ἐπιφορὰ ἢ ἀπὸ τοῦ	γένους	ἐπὶ εἶδος ἢ ἀπὸ τοῦ
[21]	τὸ ἀνάλογον. Λέγω δὲ ἀπὸ	γένους	μὲν (ἐπὶ εἶδος οἷον νηῦς
[13]	καὶ οἱ ἐκ τῶν τοιούτων	γενῶν	ἐπιφανεῖς ἄνδρες. Ἀνάγκη ἄρα τὸν
[22]	(Μαραθῶνάδε βαδίζοντα, καὶ οὐκ ἂν	γεράμενος	τὸν ἐκείνου ἐλλέβορον. Τὸ μὲν
[21]	μὴ ἐκ σημαινόντων σύγκειται, οἷον	γῆ,	τὸ δὲ διπλοῦν· τούτου δὲ
[16]	σύμφυτα, οἷον λόγχην ἣν φοροῦσι	Γηγενεῖς’	ἢ ἀστέρας οἵους ἐν τῷ
[25]	Κεφαλλῆνές φασι· παρ᾽ αὑτῶν γὰρ	γῆμαι	λέγουσι τὸν Ὀδυσσέα καὶ εἶναι
[21]	ἢ ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς, καὶ τὸ	γῆρας	ἑσπέραν βίου’ (ἢ δυσμὰς βίου’
[21]	ἡμέραν· ἐρεῖ τοίνυν τὴν ἑσπέραν	γῆρας	ἡμέρας’ ἢ ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς, καὶ
[21]	ἀσπίδα φιάλην Ἄρεως’ Ἢ ὃ	γῆρας	πρὸς βίον, καὶ ἑσπέρα πρὸς
[14]	καὶ ἐλεεινὸν ἐκ τῆς ὄψεως	γίγνεσθαι,	ἔστιν δὲ καὶ ἐξ αὐτῆς
[10]	ταῦτα· διαφέρει γὰρ πολὺ τὸ	γίγνεσθαι	τάδε διὰ τάδε ἢ μετὰ
[10]	ἀνάγκης ἢ κατὰ τὸ εἰκὸς	γίγνεσθαι	ταῦτα· διαφέρει γὰρ πολὺ τὸ
[19]	παρασκευάζεσθαι καὶ παρὰ τὸν λόγον	γίγνεσθαι.	Τί γὰρ ἂν εἴη τοῦ
[20]	ἀλλ᾽ ἐξ ἧς πέφυκε συνθετὴ	γίγνεσθαι	φωνή· καὶ γὰρ τῶν θηρίων
[16]	αὐτῶν τῶν πραγμάτων, τῆς ἐκπλήξεως	γιγνομένης	δι᾽ εἰκότων, οἷον ἐν τῷ
[13]	χείρονος. Σημεῖον δὲ καὶ τὸ	γιγνόμενον·	πρῶτον μὲν γὰρ οἱ ποιηταὶ
[22]	τὸ κύριον παρὰ τὸ εἰωθὸς	γιγνόμενον	τὸ μὴ ἰδιωτικὸν ποιήσει, διὰ
[3]	μὲν ἀπαγγέλλοντα, ἢ ἕτερόν τι	γιγνόμενον	ὥσπερ Ὅμηρος ποιεῖ ἢ ὡς
[17]	(ὁ) ὁρῶν ὥσπερ παρ᾽ αὐτοῖς	γιγνόμενος	τοῖς (πραττομένοις εὑρίσκοι τὸ πρέπον
[7]	εἰκὸς ἢ τὸ ἀναγκαῖον ἐφεξῆς	γιγνομένων	συμβαίνει εἰς εὐτυχίαν ἐκ δυστυχίας
[14]	οἱ παλαιοὶ ἐποίουν εἰδότας καὶ	γιγνώσκοντας,	καθάπερ καὶ Εὐριπίδης ἐποίησεν ἀποκτείνουσαν
[10]	μετάβασίς ἐστιν. Ταῦτα δὲ δεῖ	γίνεσθαι	ἐξ αὐτῆς τῆς συστάσεως τοῦ
[15]	εἰκὸς καὶ τοῦτο μετὰ τοῦτο	γίνεσθαι	ἢ ἀναγκαῖον ἢ εἰκός. Φανερὸν
[18]	ὥσπερ Ἀγάθων λέγει, εἰκὸς γὰρ	γίνεσθαι	πολλὰ (καὶ παρὰ τὸ εἰκός.
[25]	γὰρ καὶ παρὰ τὸ εἰκὸς	γίνεσθαι.	Τὰ δ᾽ ὑπεναντίως εἰρημένα οὕτω
[7]	δ᾽ ἕτερον πέφυκεν εἶναι ἢ	γίνεσθαι·	τελευτὴ δὲ τοὐναντίον ὃ αὐτὸ
[14]	σαφέστερον. Ἔστι μὲν γὰρ οὕτω	γίνεσθαι	τὴν πρᾶξιν, ὥσπερ οἱ παλαιοὶ
[24]	καὶ τὸ πρότερον εἶναι ἢ	γίνεσθαι·	τοῦτο δέ ἐστι ψεῦδος. Διὸ
[9]	γὰρ τὰ τοιαῦτα (οὐκ εἰκῇ	γίνεσθαι·	ὥστε ἀνάγκη τοὺς τοιούτους εἶναι
[7]	(οὐ γὰρ ἅμα ἡ θεωρία	γίνεται	ἀλλ᾽ οἴχεται τοῖς θεωροῦσι τὸ
[21]	καὶ τὸ δῶ’ καὶ μία	γίνεται	ἀμφοτέρων ὄψ’ Ἐξηλλαγμένον δ᾽ ἐστὶν
[23]	ἐν τοῖς ἐφεξῆς χρόνοις ἐνίοτε	γίνεται	θάτερον μετὰ θάτερον, ἐξ ὧν
[9]	φοβερῶν καὶ ἐλεεινῶν, ταῦτα δὲ	γίνεται	καὶ μάλιστα (καὶ μᾶλλον) ὅταν
[10]	περιπετείας ἢ ἀναγνωρισμοῦ ἡ μετάβασις	γίνεται,	πεπλεγμένην δὲ ἐξ ἧς μετὰ
[8]	εἰσιν, ἐξ ὧν μία οὐδεμία	γίνεται	πρᾶξις. Διὸ πάντες ἐοίκασιν (ἁμαρτάνειν
[23]	θάτερον, ἐξ ὧν ἓν οὐδὲν	γίνεται	τέλος. Σχεδὸν δὲ οἱ πολλοὶ
[24]	ὄντος τοδὶ ᾖ ἢ γινομένου	γίνηται,	εἰ τὸ ὕστερον ἔστιν, καὶ
[14]	ὥστε τὸν (ἀκούοντα τὰ πράγματα	γινόμενα	καὶ φρίττειν καὶ ἐλεεῖν ἐκ
[7]	θεωρία ἐγγὺς τοῦ ἀναισθήτου χρόνου	γινομένη)	οὔτε παμμέγεθες (οὐ γὰρ ἅμα
[10]	δὲ ἁπλῆν μὲν πρᾶξιν ἧς	(γινομένης	ὥσπερ ὥρισται συνεχοῦς καὶ μιᾶς
[20]	δὲ (τῶν ἐχόντων τινὰ φωνὴν	γινόμενον	ἀκουστόν, οἷον τὸ Γ καὶ
[6]	αὐτῆς ἐκ τῶν εἰρημένων τὸν	γινόμενον	ὅρον τῆς οὐσίας. Ἔστιν οὖν
[24]	τουδὶ ὄντος τοδὶ ᾖ ἢ	γινομένου	γίνηται, εἰ τὸ ὕστερον ἔστιν,
[26]	γὰρ ὁποιασοῦν (μιμήσεως πλείους τραγῳδίαι	γίνονται)	ὥστε ἐὰν μὲν ἕνα μῦθον
[14]	εἰδότας. Τούτων δὲ τὸ μὲν	γινώσκοντα	μελλῆσαι καὶ μὴ πρᾶξαι χείριστον·
[25]	κατὰ τὴν καταντικρὺ ἢ ὡς	Γλαύκων	λέγει, (ὅτι ἔνιοι ἀλόγως προϋπολαμβάνουσί
[21]	ὄνομά ἐστιν ἢ κύριον ἢ	γλῶττα	ἢ μεταφορὰ ἢ κόσμος ἢ
[22]	ποιήσει μηδὲ ταπεινόν, οἷον ἡ	γλῶττα	καὶ ἡ μεταφορὰ καὶ ὁ
[21]	Κυπρίοις μὲν κύριον, ἡμῖν δὲ	γλῶττα.	Μεταφορὰ δέ ἐστιν ὀνόματος ἀλλοτρίου
[25]	ἐξαγγέλλεται λέξει ἐν ᾗ καὶ	γλῶτται	καὶ μεταφοραὶ καὶ πολλὰ πάθη
[22]	ἁρμόττει τοῖς διθυράμβοις, αἱ δὲ	(γλῶτται	τοῖς ἡρωικοῖς, αἱ δὲ μεταφοραὶ
[22]	μερῶν· καὶ γὰρ μεταφοραῖς καὶ	γλώτταις	καὶ τοῖς ἄλλοις εἴδεσι χρώμενος
[22]	χρῆσθαι, καὶ διπλοῖς ὀνόμασι καὶ	γλώτταις,	πολὺ δὲ μέγιστον τὸ μεταφορικὸν
[21]	κύριον μὲν ᾧ χρῶνται ἕκαστοι,	γλῶτταν	δὲ ᾧ ἕτεροι· ὥστε φανερὸν
[21]	ἕτεροι· ὥστε φανερὸν ὅτι καὶ	(γλῶτταν	καὶ κύριον εἶναι δυνατὸν τὸ
[22]	ξενικοῖς κεχρημένη· ξενικὸν δὲ λέγω	γλῶτταν	καὶ μεταφορὰν καὶ ἐπέκτασιν καὶ
[22]	ὄνομα μεταθέντος, ἀντὶ κυρίου εἰωθότος	γλῶτταν,	τὸ μὲν φαίνεται καλὸν τὸ
[24]	τῶν μέτρων ἐστίν (διὸ καὶ	γλώττας	καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ
[24]	τῶν μέτρων ἐστίν (διὸ καὶ	γλώττας	καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ
[25]	(λέξιν ὁρῶντα δεῖ διαλύειν, οἷον	γλώττῃ	τὸ οὐρῆας μὲν πρῶτον’ ἴσως
[22]	τὸ μέτρον. Καὶ ἐπὶ τῆς	γλώττης	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν μεταφορῶν
[22]	μεταφορῶν, αἴνιγμα, ἐὰν δὲ ἐκ	γλωττῶν,	βαρβαρισμός. Αἰνίγματός τε γὰρ ἰδέα
[22]	τοιαῦτα. Τὰ δὲ ἐκ τῶν	γλωττῶν	βαρβαρισμός. Δεῖ ἄρα κεκρᾶσθαί πως
[6]	ἀποδεικνύασίν τι ἢ καὶ ἀποφαίνονται	γνώμην.	Ἀνάγκη οὖν πάσης τῆς τραγῳδίας
[9]	ἐπεὶ καὶ τὰ γνώριμα ὀλίγοις	γνώριμά	ἐστιν, ἀλλ᾽ ὅμως εὐφραίνει πάντας.
[9]	τοῦτο ζητεῖν, ἐπεὶ καὶ τὰ	γνώριμα	ὀλίγοις γνώριμά ἐστιν, ἀλλ᾽ ὅμως
[9]	μὲν ἓν (ἢ δύο τῶν	γνωρίμων	ἐστὶν ὀνομάτων, τὰ δὲ ἄλλα
[25]	ἄμμορος’ κατὰ μεταφοράν, τὸ γὰρ	γνωριμώτατον	μόνον. Κατὰ δὲ προσῳδίαν, ὥσπερ
[16]	εἴ γε τὸ τόξον ἔφη	γνώσεσθαι	ὃ οὐχ ἑωράκει· (τὸ δὲ
[19]	τοιοῦτον. Παρὰ γὰρ τὴν τούτων	γνῶσιν	ἢ ἄγνοιαν οὐδὲν εἰς τὴν
[11]	τοὔνομα σημαίνει, ἐξ ἀγνοίας εἰς	γνῶσιν	μεταβολή, ἢ εἰς φιλίαν ἢ
[21]	τὸ πῶυ’ τὸ νᾶπυ’ τὸ	γόνυ’	τὸ ἄστυ’ Τὰ δὲ μεταξὺ
[20]	φωνὴν ἔχοντος· καὶ γὰρ τὸ	ΓΡ	ἄνευ τοῦ Α συλλαβὴ καὶ
[20]	μετὰ τοῦ Α, οἷον τὸ	ΓΡΑ.	Ἀλλὰ καὶ τούτων θεωρῆσαι τὰς
[16]	Ἰφιγενείᾳ· εἰκὸς γὰρ βούλεσθαι ἐπιθεῖναι	γράμματα.	Αἱ γὰρ τοιαῦται μόναι (ἄνευ
[2]	(ἢ καὶ τοιούτους, ὥσπερ οἱ	γραφεῖς·	Πολύγνωτος μὲν γὰρ κρείττους, Παύσων
[6]	Οἷς μὲν οἷον καὶ τῶν	γραφέων	Ζεῦξις πρὸς Πολύγνωτον πέπονθεν· ὁ
[6]	ἀγαθὸς ἠθογράφος, ἡ δὲ Ζεύξιδος	γραφὴ	οὐδὲν ἔχει ἦθος. Ἔτι ἐάν
[16]	τοῖς Δικαιογένους, ἰδὼν γὰρ τὴν	γραφὴν	ἔκλαυσεν, καὶ ἡ ἐν Ἀλκίνου
[6]	γάρ ἐστιν καὶ ἐπὶ τῆς	γραφικῆς·	(εἰ γάρ τις ἐναλείψειε τοῖς
[15]	ἰδίαν μορφὴν ὁμοίους ποιοῦντες καλλίους	γράφουσιν·	οὕτω καὶ τὸν ποιητὴν μιμούμενον
[24]	(φροιμιασάμενος εὐθὺς εἰσάγει ἄνδρα ἢ	γυναῖκα	ἢ ἄλλο τι ἦθος, καὶ
[26]	νῦν ἄλλοις ὡς οὐκ ἐλευθέρας	γυναῖκας	μιμουμένων. Ἔτι ἡ τραγῳδία καὶ
[15]	τὸ ἦθος, ἀλλ᾽ οὐχ ἁρμόττον	γυναικὶ	οὕτως ἀνδρείαν ἢ δεινὴν εἶναι.
[15]	(ἐν ἑκάστῳ γένει· καὶ γὰρ	γυνή	ἐστιν χρηστὴ καὶ δοῦλος, καίτοι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 21/10/2005