Apologie, Chap. |
[1, 61] |
τὴν
πρώτην
γένεσιν
ἡμῶν
ἀγνοοῦντες
|
κατ’ |
ἀνάγκην
γεγεννήμεθα
ἐξ
ὑγρᾶς
σπορᾶς |
[1, 30] |
τοῖς
προφητεύουσι
πρὶν
ἢ
γενέσθαι
|
κατ’ |
ἀνάγκην
πειθόμενοι,
διὰ
τὸ
καὶ |
[1, 44] |
καὶ
δόγματος
ὄντος
παρ’
αὐτόν,
|
κατ’ |
ἀξίαν
τῶν
πράξεων
ἕκαστον
ἀμείψεσθαι |
[1, 17] |
πιστεύοντες,
μᾶλλον
δὲ
καὶ
πεπεισμένοι,
|
κατ’ |
ἀξίαν
τῶν
πράξεων
ἕκαστον
τίσειν |
[1, 43] |
κολάσεις
καὶ
τὰς
ἀγαθὰς
ἀμοιβὰς
|
κατ’ |
ἀξίαν
τῶν
πράξεων
ἑκάστου
ἀποδίδοσθαι |
[1, 12] |
ἐπ’
αἰωνίαν
κόλασιν
ἢ
σωτηρίαν
|
κατ’ |
ἀξίαν
τῶν
πράξεων
πορεύεσθαι.
εἰ |
[1, 44] |
ἀνθρώπων,
καὶ
τὰ
παρ’
αὐτοῦ
|
κατ’ |
ἀξίαν
τῶν
πραττομένων
ἀπαντήσεσθαι,
διὰ |
[1, 21] |
τὸν
ἡγεμόνα
καὶ
γεννήτορα
πάντων
|
κατ’ |
αὐτοὺς
Δία
πατροφόντην
τε
καὶ |
[1, 62] |
προφήτῃ
μαθόντες
οἱ
δαίμονες
ἐμιμήσαντο.
|
κατ’ |
ἐκεῖνο
γὰρ
τοῦ
καιροῦ
ὅτε |
[1, 17] |
φέρειν,
ὡς
ἐδιδάχθημεν
παρ’
αὐτοῦ.
|
κατ’ |
ἐκεῖνο
γὰρ
τοῦ
καιροῦ
προσελθόντες |
[1, 33] |
δὲ
πρὸς
αὐτὴν
τὴν
παρθένον
|
κατ’ |
ἐκεῖνο
τοῦ
καιροῦ
ἄγγελος
θεοῦ |
[1, 60] |
ταῖς
Μωυσέως
γραφαῖς
ἀναγέγραπται,
ὡς
|
κατ’ |
ἐκεῖνο
τοῦ
καιροῦ,
ὅτε
ἐξῆλθον |
[1, 26] |
Ἑλένην
τινά,
τὴν
περινοστήσασαν
αὐτῷ
|
κατ’ |
ἐκεῖνο
τοῦ
καιροῦ,
πρότερον
ἐπὶ |
[1, 44] |
ἐστὶν
αὐτῷ
καὶ
προνοεῖται
αὐτῶν.
|
κατ’ |
ἐνέργειαν
δὲ
τῶν
φαύλων
δαιμόνων |
[1, 54] |
τοῦ
ἀνθρωπείου
γένους
εἰρῆσθαι
ἀποδείκνυμεν
|
κατ’ |
ἐνέργειαν
τῶν
φαύλων
δαιμόνων.
ἀκούσαντες |
[1, 60] |
ὃ
ἐθανάτου
τὸν
λαόν·
καὶ
|
κατ’ |
ἐπίπνοιαν
καὶ
ἐνέργειαν
τὴν
παρὰ |
[1, 68] |
πραγμάτων
καταφρονήσατε,
καὶ
μὴ
ὡς
|
κατ’ |
ἐχθρῶν
κατὰ
τῶν
μηδὲν
ἀδικούντων |
[1, 10] |
ἑαυτοὺς
δι’
ἔργων
δείξωσι,
τῆς
|
μετ’ |
αὐτοῦ
ἀναστροφῆς
καταξιωθῆναι
προσειλήφαμεν
συμβασιλεύοντας, |
[1, 42] |
τοῖς
ἔθνεσιν,
ἀλλ’
οὐδὲ
τῶν
|
μετ’ |
ἐκεῖνον.
ὁ
καθ’
ἡμᾶς
δὲ |
[1, 66] |
ἐν
ταῖς
τοῦ
μυουμένου
τελεταῖς
|
μετ’ |
ἐπιλόγων
τινῶν,
ἢ
ἐπίστασθε
ἢ |
[1, 28] |
τὸ
γένος
τὸ
ἀνθρώπινον
πεποίηκεν,
|
ὥστ’ |
ἀναπολόγητον
εἶναι
τοῖς
πᾶσιν
ἀνθρώποις |
[1, 24] |
πάντων
τιμωμένων
ἀλλὰ
ἄλλων
ἀλλαχόσε,
|
ὥστ’ |
εἶναι
ἀσεβεῖς
ἀλλήλοις
πάντας
διὰ |
[1, 5] |
τούτους
τίθετε.
~Τί
δὴ
οὖν
|
τοῦτ’ |
ἂν
εἴη;
ἐφ’
ἡμῶν,
ὑπισχνουμένων |
[1, 66] |
ποιεῖτε
εἰς
τὴν
ἀνάμνησίν
μου,
|
τοῦτ’ |
ἐστι
τὸ
σῶμά
μου·
καὶ |
[1, 53] |
Χαλδαίου
τὸ
γένος,
ᾧ
ὄνομα
|
Λώτ· |
σὺν
ᾧ
καὶ
θυγατέρες
διεσώθησαν. |