Alphabétiquement     [«   »]
ὁδῷ 5
ὅθεν 8
Οἱ 1
οἱ 105
οἵ 1
οἳ 18
οἵᾳ 1
Fréquences     [«    »]
94 εἰς
96 μὴ
93 τοὺς
105 οἱ
117 τὴν
122 τὰ
123 αὐτοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Justin (Saint), Apologie (I) en faveur des Chrétiens (texte complet)

οἱ


Apologie, Chap.
[1, 51]   τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ  οἱ   ἄγγελοι αὐτοῦ σὺν αὐτῷ. ~Ἐπειδὴ
[1, 52]   αἰσθήσει καὶ κολάσει γενέσθαι μέλλουσιν  οἱ   ἄδικοι, ἀκούσατε τῶν ὁμοίως εἰς
[1, 19]   ἐστι τόπος, ἔνθα κολάζεσθαι μέλλουσιν  οἱ   ἀδίκως βιώσαντες καὶ μὴ πιστεύοντες
[1, 61]   τίνα τρόπον φεύξονται τὰς ἁμαρτίας  οἱ   ἁμαρτήσαντες καὶ μετανοοῦντες. ἐλέχθη δὲ
[1, 10]   ταῦτα. ὅπερ γὰρ οὐκ ἠδυνήθησαν  οἱ   ἀνθρώπειοι νόμοι πρᾶξαι, ταῦτα
[1, 69]   πρᾶγμα ἀζήτητον καταλιπεῖν, ἵνα μήτε  οἱ   ἄνθρωποι ταράττωνται καὶ τοῖς συκοφάνταις
[1, 49]   περὶ τοῦ Χριστοῦ, μέχρις οὗ  οἱ   ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ ἐξελθόντες ἀπόστολοι αὐτοῦ
[1, 26]   παρὰ τοῦτον ὁμολογεῖν πεποιηκέναι. πάντες  οἱ   ἀπὸ τούτων ὁρμώμενοι, ὡς ἔφημεν,
[1, 53]   ἔχουσιν. ὡς δὲ καὶ ἀληθέστεροι  οἱ   ἀπὸ τῶν ἐθνῶν καὶ πιστότεροι
[1, 53]   ὡς δὲ προεφητεύθη ὅτι πλείονες  οἱ   ἀπὸ τῶν ἐθνῶν πιστεύοντες τῶν
[1, 33]   ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ὡς  οἱ   ἀπομνημονεύσαντες πάντα τὰ περὶ τοῦ
[1, 45]   τοῦ ἰσχυροῦ, ὃν ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ  οἱ   ἀπόστολοι αὐτοῦ ἐξελθόντες πανταχοῦ ἐκήρυξαν,
[1, 3]   ἂν καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ  οἱ   ἀρχόμενοι ἀπολαύοιεν τοῦ ἀγαθοῦ. ἔφη
[1, 3]   μὴ οἱ ἄρχοντες φιλοσοφήσωσι καὶ  οἱ   ἀρχόμενοι, οὐκ ἂν εἴη τὰς
[1, 3]   τίθεσθαι· οὕτως γὰρ ἂν καὶ  οἱ   ἄρχοντες καὶ οἱ ἀρχόμενοι ἀπολαύοιεν
[1, 40]   οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ  οἱ   ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ
[1, 3]   τις τῶν παλαιῶν· Ἂν μὴ  οἱ   ἄρχοντες φιλοσοφήσωσι καὶ οἱ ἀρχόμενοι,
[1, 40]   ἂν ποιῇ κατευοδωθήσεται. οὐχ οὕτως  οἱ   ἀσεβεῖς, οὐχ οὕτως, ἀλλ’
[1, 40]   καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν καινά; παρέστησαν  οἱ   βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ οἱ
[1, 53]   κεκαυμένην οὖσαν καὶ ἄγονον μένουσαν  οἱ   βουλόμενοι ὁρᾶν ἔχουσιν. ὡς δὲ
[1, 66]   σάρκα καὶ αἷμα ἐδιδάχθημεν εἶναι.  οἱ   γὰρ ἀπόστολοι ἐν τοῖς γενομένοις
[1, 63]   πατέρα οὔτε τὸν υἱὸν ἔγνωσαν.  οἱ   γὰρ τὸν υἱὸν πατέρα φάσκοντες
[1, 4]   ἀσελγῆ ἅμα τοῖς αὐτοῦ παισὶν  οἱ   γενόμενοι ποιηταὶ καταγγέλλουσι· κἀκείνων τὰ
[1, 50]   οὖν τὸ σταυρωθῆναι αὐτὸν καὶ  οἱ   γνώριμοι αὐτοῦ πάντες ἀπέστησαν, ἀρνησάμενοι
[1, 26]   τοῦ Χριστοῦ εἰς οὐρανὸν προεβάλλοντο  οἱ   δαίμονες ἀνθρώπους τινὰς λέγοντας ἑαυτοὺς
[1, 62]   τὸ λουτρὸν δὴ τοῦτο ἀκούσαντες  οἱ   δαίμονες διὰ τοῦ προφήτου κεκηρυγμένον
[1, 5]   δαιμόνων τοὺς ἀνθρώπους, καὶ αὐτοὶ  οἱ   δαίμονες διὰ τῶν χαιρόντων τῇ
[1, 63]   καὶ παθεῖν ὅσα αὐτὸν ἐνήργησαν  οἱ   δαίμονες διατεθῆναι ὑπὸ τῶν ἀνοήτων
[1, 54]   οὖν τῶν προφητικῶν λόγων ἀκούσαντες  οἱ   δαίμονες Διόνυσον μὲν ἔφασαν γεγονέναι
[1, 62]   Μωυσεῖ τῷ εἰρημένῳ προφήτῃ μαθόντες  οἱ   δαίμονες ἐμιμήσαντο. κατ’ ἐκεῖνο γὰρ
[1, 40]   τοὺς ἐχθροὺς ἐπήγγελται, καὶ πῶς  οἱ   δαίμονες, ὅσον ἐπ’ αὐτοῖς, τήν
[1, 16]   δίκαιοι λάμψωσιν ὡς ἥλιος,  οἱ   δὲ ἄδικοι πέμπωνται εἰς τὸ
[1, 49]   λαοὶ τῶν ἐθνῶν προσκυνήσουσιν αὐτόν,  οἱ   δὲ ἀεὶ προσδοκῶντες Ἰουδαῖοι ἀγνοήσουσι
[1, 49]   μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ παρεχρήσαντο·  οἱ   δὲ ἀπὸ τῶν ἐθνῶν μηδέποτε
[1, 17]   τίνος εἰκόνα τὸ νόμισμα ἔχει;  οἱ   δὲ ἔφασαν· Καίσαρος. καὶ πάλιν
[1, 14]   νῦν δὲ σωφροσύνην μόνην ἀσπαζόμενοι·  οἱ   δὲ καὶ μαγικαῖς τέχναις χρώμενοι,
[1, 27]   συγγενεῖ ἀδελφῷ μίγνυται.  οἱ   δὲ καὶ τὰ ἑαυτῶν τέκνα
[1, 46]   φονεῖς τῶν μετὰ λόγου βιούντων·  οἱ   δὲ μετὰ λόγου βιώσαντες καὶ
[1, 43]   οὐδ’ οἱ μὲν ἦσαν σπουδαῖοι,  οἱ   δὲ φαῦλοι, ἐπεὶ τὴν εἱμαρμένην
[1, 49]   ὁμολογούντων, καὶ ὡς εἶεν τάλανες  οἱ   δυσφημοῦντες αὐτὸν καὶ τὰ παλαιὰ
[1, 29]   ἡγεμόνος ἐπιτροπῆς τοῦτο πράττειν ἀπειρῆσθαι  οἱ   ἐκεῖ ἰατροὶ ἔλεγον. καὶ μηδ’
[1, 7]   κἀκεῖνο ὁμολογοῦμεν, ὅτι ὃν τρόπον  οἱ   ἐν Ἕλλησι τὰ αὐτοῖς ἀρεστὰ
[1, 31]   πρὶν γενέσθαι· καὶ τούτων  οἱ   ἐν Ἰουδαίοις κατὰ καιροὺς γενόμενοι
[1, 69]   σαφῶς εἰς ταύτην τὴν ἀξίωσιν  οἱ   ἐπαρχιῶται δύνωνται διϊσχυρίζεσθαι κατὰ τῶν
[1, 67]   παροῦσι διὰ τῶν διακόνων πέμπεται.  οἱ   εὐποροῦντες δὲ καὶ βουλόμενοι κατὰ
[1, 47]   γῆ αὐτῶν ἔρημος, ἔμπροσθεν αὐτῶν  οἱ   ἐχθροὶ αὐτῶν αὐτὴν φάγονται, καὶ
[1, 36]   διαλεγόμενα παραφέροντα. ὅπερ μὴ νοήσαντες  οἱ   ἔχοντες τὰς βίβλους τῶν προφητῶν
[1, 67]   ἀεὶ τούτων ἀλλήλους ἀναμιμνήσκομεν· καὶ  οἱ   ἔχοντες τοῖς λειπομένοις πᾶσιν ἐπικουροῦμεν,
[1, 41]   πάντας τοὺς θεούς· ὅτι πάντες  οἱ   θεοὶ τῶν ἐθνῶν εἴδωλα δαιμονίων
[1, 60]   καιροῦ, ὅτε ἐξῆλθον ἀπὸ Αἰγύπτου  οἱ   Ἰσραηλῖται καὶ γεγόνασιν ἐν τῇ
[1, 65]   καὶ ἐπευφημήσαντος παντὸς τοῦ λαοῦ  οἱ   καλούμενοι παρ’ ἡμῖν διάκονοι διδόασιν
[1, 14]   ἀδίκως μισοῦντας πείθειν πειρώμενοι, ὅπως  οἱ   κατὰ τὰς τοῦ Χριστοῦ καλὰς
[1, 40]   νῦν βασιλεῖς σύνετε, παιδεύθητε πάντες  οἱ   κρίνοντες τὴν γῆν. δουλεύσατε τῷ
[1, 52]   οὐδὲν ὠφελήσουσι. ποῖα δὲ μέλλουσιν  οἱ   λαοὶ τῶν Ἰουδαίων λέγειν καὶ
[1, 58]   οὐ γὰρ ἄλλο τι ἀγωνίζονται  οἱ   λεγόμενοι δαίμονες, ἀπάγειν τοὺς
[1, 20]   φθαρτῶν ἀνάλωσιν διὰ πυρὸς ἔφασαν.  οἱ   λεγόμενοι δὲ Στωϊκοὶ φιλόσοφοι καὶ
[1, 18]   καὶ ψυχῶν ἀνθρωπίνων κλήσεις καὶ  οἱ   λεγόμενοι παρὰ τοῖς μάγοις ὀνειροπομποὶ
[1, 37]   Ἠσαίου τοῦ προειρημένου προφήτου οἵδε  οἱ   λόγοι· Ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον
[1, 63]   ἀλλ’ εἰς ἀπόδειξιν γεγόνασιν οἵδε  οἱ   λόγοι ὅτι υἱὸς θεοῦ καὶ
[1, 49]   ἀγνοήσουσι παραγενόμενον αὐτόν· ἐλέχθησαν δὲ  οἱ   λόγοι ὡς ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ
[1, 47]   τοῦ προφητικοῦ πνεύματος· εἴρηνται δὲ  οἱ   λόγοι ὡς ἀπὸ προσώπου λαῶν
[1, 16]   καὶ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων, ὅταν  οἱ   μὲν δίκαιοι λάμψωσιν ὡς
[1, 43]   καὶ πλειστάκις μετετίθετο· ἀλλ’ οὐδ’  οἱ   μὲν ἦσαν σπουδαῖοι, οἱ δὲ
[1, 46]   πᾶν γένος ἀνθρώπων μετέσχε. καὶ  οἱ   μετὰ λόγου βιώσαντες Χριστιανοί εἰσι,
[1, 4]   ποιηταὶ καταγγέλλουσι· κἀκείνων τὰ διδάγματα  οἱ   μετερχόμενοι οὐκ εἴργονται πρὸς ὑμῶν,
[1, 14]   φέροντες καὶ παντὶ δεομένῳ κοινωνοῦντες·  οἱ   μισάλληλοι δὲ καὶ ἀλληλοφόνοι καὶ
[1, 15]   πάντες τοῦτο χωροῦσιν. ὥσπερ καὶ  οἱ   νόμῳ ἀνθρωπίνῳ διγαμίας ποιούμενοι ἁμαρτωλοὶ
[1, 46]   μὲν Σωκράτης καὶ Ἡράκλειτος καὶ  οἱ   ὅμοιοι αὐτοῖς, ἐν βαρβάροις δὲ
[1, 26]   Χριστιανοὶ καλοῦνται, ὃν τρόπον καὶ  οἱ   οὐ κοινωνοῦντες τῶν αὐτῶν δογμάτων
[1, 49]   δι’ αὐτοῦ Ἠσαίου λέλεκται ὅτι  οἱ   οὐ προσδοκήσαντες αὐτὸν λαοὶ τῶν
[1, 39]   τὸν τοῦ θεοῦ λόγον· καὶ  οἱ   πάλαι ἀλληλοφόνται οὐ μόνον οὐ
[1, 14]   ἀγεννήτῳ διὰ τοῦ υἱοῦ ἑπόμεθα·  οἱ   πάλαι μὲν πορνείαις χαίροντες, νῦν
[1, 27]   ἄρσενας, καὶ ὃν τρόπον λέγονται  οἱ   παλαιοὶ ἀγέλας βοῶν αἰγῶν
[1, 25]   ὅτι ἐκ παντὸς γένους ἀνθρώπων  οἱ   παλαιοὶ σεβόμενοι Διόνυσον τὸν Σεμέλης
[1, 12]   τῶν πράξεων πορεύεσθαι. εἰ γὰρ  οἱ   πάντες ἄνθρωποι ταῦτα ἐγίνωσκον, οὐκ
[1, 60]   οὖν ἡμεῖς ἄλλοις δοξάζομεν, ἀλλ’  οἱ   πάντες τὰ ἡμέτερα μιμούμενοι λέγουσι.
[1, 21]   γὰρ υἱοὺς φάσκουσι τοῦ Διὸς  οἱ   παρ’ ὑμῖν τιμώμενοι συγγραφεῖς, ἐπίστασθε·
[1, 52]   σου; δόξα, ἣν εὐλόγησαν  οἱ   πατέρες ἡμῶν, ἐγενήθη ἡμῖν εἰς
[1, 47]   καὶ δόξα, ἣν εὐλόγησαν  οἱ   πατέρες ἡμῶν, ἐγενήθη πυρίκαυστος, καὶ
[1, 8]   καὶ σπεύδομεν ἐπὶ τὸ ὁμολογεῖν,  οἱ   πεπεισμένοι καὶ πιστεύοντες τυχεῖν τούτων
[1, 40]   θυμὸς αὐτοῦ. μακάριοι πάντες  οἱ   πεποιθότες ἐπ’ αὐτόν. ~Καὶ πάλιν
[1, 25]   ἔπραξαν αἶσχος καὶ λέγειν, καὶ  οἱ   Περσεφόνην καὶ Ἀφροδίτην, τὰς διὰ
[1, 32]   πνεύματος διὰ τοῦ προφήτου στολὴ  οἱ   πιστεύοντες αὐτῷ εἰσιν ἄνθρωποι, ἐν
[1, 66]   Μίθρα μυστηρίοις παρέδωκαν γίνεσθαι μιμησάμενοι  οἱ   πονηροὶ δαίμονες· ὅτι γὰρ ἄρτος
[1, 15]   τί καινὸν ποιεῖτε; καὶ γὰρ  οἱ   πόρνοι τοῦτο ποιοῦσιν. Ἐγὼ δὲ
[1, 14]   ἀνατεθεικότες· χρημάτων δὲ καὶ κτημάτων  οἱ   πόρους παντὸς μᾶλλον στέργοντες, νῦν
[1, 46]   ἐπιστάμενοι τανῦν παραιτούμεθα. ὥστε καὶ  οἱ   προγενόμενοι ἄνευ λόγου βιώσαντες, ἄχρηστοι
[1, 14]   ~Προλέγομεν γὰρ ὑμῖν φυλάξασθαι, μὴ  οἱ   προδιαβεβλημένοι ὑφ’ ἡμῶν δαίμονες ἐξαπατήσωσιν
[1, 15]   τῷ ἡμετέρῳ διδασκάλῳ εἰσί, καὶ  οἱ   προσβλέποντες γυναικὶ πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι
[1, 52]   δύο γὰρ αὐτοῦ παρουσίας προεκήρυξαν  οἱ   προφῆται· μίαν μέν, τὴν ἤδη
[1, 33]   ὅτι δὲ οὐδενὶ ἄλλῳ θεοφοροῦνται  οἱ   προφητεύοντες εἰ μὴ λόγῳ θείῳ,
[1, 35]   ἱματισμὸν αὐτοῦ, καὶ ἐμερίσαντο ἑαυτοῖς  οἱ   σταυρώσαντες αὐτόν. καὶ ταῦτα ὅτι
[1, 4]   πράττουσι· γινώσκετε δ’ ὅτι καὶ  οἱ   τὰ ἐναντία δοξάσαντες καὶ δογματίσαντες
[1, 44]   τὸ πῦρ, οὗ βορὰ γίνονται  οἱ   τὰ φαῦλα πράττειν αἱρούμενοι. διὰ
[1, 59]   πάντα κόσμον, καὶ Πλάτων καὶ  οἱ   ταὐτὰ λέγοντες καὶ ἡμεῖς ἐμάθομεν,
[1, 15]   τί καινὸν ποιεῖτε; τοῦτο καὶ  οἱ   τελῶναι ποιοῦσιν. ὑμεῖς δὲ μὴ
[1, 9]   ὑμῖν λέγειν, τὴν ὕλην  οἱ   τεχνῖται διατιθέασι ξέοντες καὶ τέμνοντες
[1, 9]   θεραπείας πράγμασιν ἐπονομάζεται. καὶ ὅτι  οἱ   τούτων τεχνῖται ἀσελγεῖς τε καὶ
[1, 19]   γὰρ ἀξίαν θεοῦ δύναμιν λέγουσιν  οἱ   φάσκοντες εἰς ἐκεῖνο χωρεῖν ἕκαστον
[1, 10]   θεῖος ὢν εἰργάσατο, εἰ μὴ  οἱ   φαῦλοι δαίμονες κατεσκέδασαν πολλὰ ψευδῆ
[1, 58]   ἀπὸ Πόντου, ὡς προέφημεν, προεβάλλοντο  οἱ   φαῦλοι δαίμονες, ὃς ἀρνεῖσθαι μὲν
[1, 57]   ἐκπύρωσιν ἐπὶ κολάσει τῶν ἀσεβῶν  οἱ   φαῦλοι δαίμονες πεῖσαι δύνανται, ὅνπερ
[1, 56]   καὶ πεπέρανται. ~Οὐκ ἠρκέσθησαν δὲ  οἱ   φαῦλοι δαίμονες πρὸ τῆς φανερώσεως
[1, 21]   πράξαντας παραδέξασθαι. ἀλλ’ ὡς προέφημεν,  οἱ   φαῦλοι δαίμονες ταῦτα ἔπραξαν· ἀπαθανατίζεσθαι
[1, 18]   αἰσθήσει εἰσὶν αἱ ψυχαί, καὶ  οἱ   ψυχαῖς ἀποθανόντων λαμβανόμενοι καὶ ῥιπτούμενοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site KHAZARZAR

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/07/2008