Apologie, Chap. |
[1, 51] |
τῶν
νεφελῶν
τοῦ
οὐρανοῦ,
καὶ
|
οἱ |
ἄγγελοι
αὐτοῦ
σὺν
αὐτῷ.
~Ἐπειδὴ |
[1, 52] |
αἰσθήσει
καὶ
κολάσει
γενέσθαι
μέλλουσιν
|
οἱ |
ἄδικοι,
ἀκούσατε
τῶν
ὁμοίως
εἰς |
[1, 19] |
ἐστι
τόπος,
ἔνθα
κολάζεσθαι
μέλλουσιν
|
οἱ |
ἀδίκως
βιώσαντες
καὶ
μὴ
πιστεύοντες |
[1, 61] |
τίνα
τρόπον
φεύξονται
τὰς
ἁμαρτίας
|
οἱ |
ἁμαρτήσαντες
καὶ
μετανοοῦντες.
ἐλέχθη
δὲ |
[1, 10] |
ταῦτα.
ὅπερ
γὰρ
οὐκ
ἠδυνήθησαν
|
οἱ |
ἀνθρώπειοι
νόμοι
πρᾶξαι,
ταῦτα
ὁ |
[1, 69] |
πρᾶγμα
ἀζήτητον
καταλιπεῖν,
ἵνα
μήτε
|
οἱ |
ἄνθρωποι
ταράττωνται
καὶ
τοῖς
συκοφάνταις |
[1, 49] |
περὶ
τοῦ
Χριστοῦ,
μέχρις
οὗ
|
οἱ |
ἀπὸ
Ἰερουσαλὴμ
ἐξελθόντες
ἀπόστολοι
αὐτοῦ |
[1, 26] |
παρὰ
τοῦτον
ὁμολογεῖν
πεποιηκέναι.
πάντες
|
οἱ |
ἀπὸ
τούτων
ὁρμώμενοι,
ὡς
ἔφημεν, |
[1, 53] |
ἔχουσιν.
ὡς
δὲ
καὶ
ἀληθέστεροι
|
οἱ |
ἀπὸ
τῶν
ἐθνῶν
καὶ
πιστότεροι |
[1, 53] |
ὡς
δὲ
προεφητεύθη
ὅτι
πλείονες
|
οἱ |
ἀπὸ
τῶν
ἐθνῶν
πιστεύοντες
τῶν |
[1, 33] |
ἀπὸ
τῶν
ἁμαρτιῶν
αὐτῶν,
ὡς
|
οἱ |
ἀπομνημονεύσαντες
πάντα
τὰ
περὶ
τοῦ |
[1, 45] |
τοῦ
ἰσχυροῦ,
ὃν
ἀπὸ
Ἰερουσαλὴμ
|
οἱ |
ἀπόστολοι
αὐτοῦ
ἐξελθόντες
πανταχοῦ
ἐκήρυξαν, |
[1, 3] |
ἂν
καὶ
οἱ
ἄρχοντες
καὶ
|
οἱ |
ἀρχόμενοι
ἀπολαύοιεν
τοῦ
ἀγαθοῦ.
ἔφη |
[1, 3] |
μὴ
οἱ
ἄρχοντες
φιλοσοφήσωσι
καὶ
|
οἱ |
ἀρχόμενοι,
οὐκ
ἂν
εἴη
τὰς |
[1, 3] |
τίθεσθαι·
οὕτως
γὰρ
ἂν
καὶ
|
οἱ |
ἄρχοντες
καὶ
οἱ
ἀρχόμενοι
ἀπολαύοιεν |
[1, 40] |
οἱ
βασιλεῖς
τῆς
γῆς,
καὶ
|
οἱ |
ἄρχοντες
συνήχθησαν
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ |
[1, 3] |
τις
τῶν
παλαιῶν·
Ἂν
μὴ
|
οἱ |
ἄρχοντες
φιλοσοφήσωσι
καὶ
οἱ
ἀρχόμενοι, |
[1, 40] |
ἂν
ποιῇ
κατευοδωθήσεται.
οὐχ
οὕτως
|
οἱ |
ἀσεβεῖς,
οὐχ
οὕτως,
ἀλλ’
ἢ |
[1, 40] |
καὶ
λαοὶ
ἐμελέτησαν
καινά;
παρέστησαν
|
οἱ |
βασιλεῖς
τῆς
γῆς,
καὶ
οἱ |
[1, 53] |
κεκαυμένην
οὖσαν
καὶ
ἄγονον
μένουσαν
|
οἱ |
βουλόμενοι
ὁρᾶν
ἔχουσιν.
ὡς
δὲ |
[1, 66] |
σάρκα
καὶ
αἷμα
ἐδιδάχθημεν
εἶναι.
|
οἱ |
γὰρ
ἀπόστολοι
ἐν
τοῖς
γενομένοις |
[1, 63] |
πατέρα
οὔτε
τὸν
υἱὸν
ἔγνωσαν.
|
οἱ |
γὰρ
τὸν
υἱὸν
πατέρα
φάσκοντες |
[1, 4] |
ἀσελγῆ
ἅμα
τοῖς
αὐτοῦ
παισὶν
|
οἱ |
γενόμενοι
ποιηταὶ
καταγγέλλουσι·
κἀκείνων
τὰ |
[1, 50] |
οὖν
τὸ
σταυρωθῆναι
αὐτὸν
καὶ
|
οἱ |
γνώριμοι
αὐτοῦ
πάντες
ἀπέστησαν,
ἀρνησάμενοι |
[1, 26] |
τοῦ
Χριστοῦ
εἰς
οὐρανὸν
προεβάλλοντο
|
οἱ |
δαίμονες
ἀνθρώπους
τινὰς
λέγοντας
ἑαυτοὺς |
[1, 62] |
τὸ
λουτρὸν
δὴ
τοῦτο
ἀκούσαντες
|
οἱ |
δαίμονες
διὰ
τοῦ
προφήτου
κεκηρυγμένον |
[1, 5] |
δαιμόνων
τοὺς
ἀνθρώπους,
καὶ
αὐτοὶ
|
οἱ |
δαίμονες
διὰ
τῶν
χαιρόντων
τῇ |
[1, 63] |
καὶ
παθεῖν
ὅσα
αὐτὸν
ἐνήργησαν
|
οἱ |
δαίμονες
διατεθῆναι
ὑπὸ
τῶν
ἀνοήτων |
[1, 54] |
οὖν
τῶν
προφητικῶν
λόγων
ἀκούσαντες
|
οἱ |
δαίμονες
Διόνυσον
μὲν
ἔφασαν
γεγονέναι |
[1, 62] |
Μωυσεῖ
τῷ
εἰρημένῳ
προφήτῃ
μαθόντες
|
οἱ |
δαίμονες
ἐμιμήσαντο.
κατ’
ἐκεῖνο
γὰρ |
[1, 40] |
τοὺς
ἐχθροὺς
ἐπήγγελται,
καὶ
πῶς
|
οἱ |
δαίμονες,
ὅσον
ἐπ’
αὐτοῖς,
τήν |
[1, 16] |
δίκαιοι
λάμψωσιν
ὡς
ὁ
ἥλιος,
|
οἱ |
δὲ
ἄδικοι
πέμπωνται
εἰς
τὸ |
[1, 49] |
λαοὶ
τῶν
ἐθνῶν
προσκυνήσουσιν
αὐτόν,
|
οἱ |
δὲ
ἀεὶ
προσδοκῶντες
Ἰουδαῖοι
ἀγνοήσουσι |
[1, 49] |
μόνον
δέ,
ἀλλὰ
καὶ
παρεχρήσαντο·
|
οἱ |
δὲ
ἀπὸ
τῶν
ἐθνῶν
μηδέποτε |
[1, 17] |
τίνος
εἰκόνα
τὸ
νόμισμα
ἔχει;
|
οἱ |
δὲ
ἔφασαν·
Καίσαρος.
καὶ
πάλιν |
[1, 14] |
νῦν
δὲ
σωφροσύνην
μόνην
ἀσπαζόμενοι·
|
οἱ |
δὲ
καὶ
μαγικαῖς
τέχναις
χρώμενοι, |
[1, 27] |
ἢ
συγγενεῖ
ἢ
ἀδελφῷ
μίγνυται.
|
οἱ |
δὲ
καὶ
τὰ
ἑαυτῶν
τέκνα |
[1, 46] |
φονεῖς
τῶν
μετὰ
λόγου
βιούντων·
|
οἱ |
δὲ
μετὰ
λόγου
βιώσαντες
καὶ |
[1, 43] |
οὐδ’
οἱ
μὲν
ἦσαν
σπουδαῖοι,
|
οἱ |
δὲ
φαῦλοι,
ἐπεὶ
τὴν
εἱμαρμένην |
[1, 49] |
ὁμολογούντων,
καὶ
ὡς
εἶεν
τάλανες
|
οἱ |
δυσφημοῦντες
αὐτὸν
καὶ
τὰ
παλαιὰ |
[1, 29] |
ἡγεμόνος
ἐπιτροπῆς
τοῦτο
πράττειν
ἀπειρῆσθαι
|
οἱ |
ἐκεῖ
ἰατροὶ
ἔλεγον.
καὶ
μηδ’ |
[1, 7] |
κἀκεῖνο
ὁμολογοῦμεν,
ὅτι
ὃν
τρόπον
|
οἱ |
ἐν
Ἕλλησι
τὰ
αὐτοῖς
ἀρεστὰ |
[1, 31] |
πρὶν
ἢ
γενέσθαι·
καὶ
τούτων
|
οἱ |
ἐν
Ἰουδαίοις
κατὰ
καιροὺς
γενόμενοι |
[1, 69] |
σαφῶς
εἰς
ταύτην
τὴν
ἀξίωσιν
|
οἱ |
ἐπαρχιῶται
δύνωνται
διϊσχυρίζεσθαι
κατὰ
τῶν |
[1, 67] |
παροῦσι
διὰ
τῶν
διακόνων
πέμπεται.
|
οἱ |
εὐποροῦντες
δὲ
καὶ
βουλόμενοι
κατὰ |
[1, 47] |
γῆ
αὐτῶν
ἔρημος,
ἔμπροσθεν
αὐτῶν
|
οἱ |
ἐχθροὶ
αὐτῶν
αὐτὴν
φάγονται,
καὶ |
[1, 36] |
διαλεγόμενα
παραφέροντα.
ὅπερ
μὴ
νοήσαντες
|
οἱ |
ἔχοντες
τὰς
βίβλους
τῶν
προφητῶν |
[1, 67] |
ἀεὶ
τούτων
ἀλλήλους
ἀναμιμνήσκομεν·
καὶ
|
οἱ |
ἔχοντες
τοῖς
λειπομένοις
πᾶσιν
ἐπικουροῦμεν, |
[1, 41] |
πάντας
τοὺς
θεούς·
ὅτι
πάντες
|
οἱ |
θεοὶ
τῶν
ἐθνῶν
εἴδωλα
δαιμονίων |
[1, 60] |
καιροῦ,
ὅτε
ἐξῆλθον
ἀπὸ
Αἰγύπτου
|
οἱ |
Ἰσραηλῖται
καὶ
γεγόνασιν
ἐν
τῇ |
[1, 65] |
καὶ
ἐπευφημήσαντος
παντὸς
τοῦ
λαοῦ
|
οἱ |
καλούμενοι
παρ’
ἡμῖν
διάκονοι
διδόασιν |
[1, 14] |
ἀδίκως
μισοῦντας
πείθειν
πειρώμενοι,
ὅπως
|
οἱ |
κατὰ
τὰς
τοῦ
Χριστοῦ
καλὰς |
[1, 40] |
νῦν
βασιλεῖς
σύνετε,
παιδεύθητε
πάντες
|
οἱ |
κρίνοντες
τὴν
γῆν.
δουλεύσατε
τῷ |
[1, 52] |
οὐδὲν
ὠφελήσουσι.
ποῖα
δὲ
μέλλουσιν
|
οἱ |
λαοὶ
τῶν
Ἰουδαίων
λέγειν
καὶ |
[1, 58] |
οὐ
γὰρ
ἄλλο
τι
ἀγωνίζονται
|
οἱ |
λεγόμενοι
δαίμονες,
ἢ
ἀπάγειν
τοὺς |
[1, 20] |
φθαρτῶν
ἀνάλωσιν
διὰ
πυρὸς
ἔφασαν.
|
οἱ |
λεγόμενοι
δὲ
Στωϊκοὶ
φιλόσοφοι
καὶ |
[1, 18] |
καὶ
ψυχῶν
ἀνθρωπίνων
κλήσεις
καὶ
|
οἱ |
λεγόμενοι
παρὰ
τοῖς
μάγοις
ὀνειροπομποὶ |
[1, 37] |
Ἠσαίου
τοῦ
προειρημένου
προφήτου
οἵδε
|
οἱ |
λόγοι·
Ἔγνω
βοῦς
τὸν
κτησάμενον |
[1, 63] |
ἀλλ’
εἰς
ἀπόδειξιν
γεγόνασιν
οἵδε
|
οἱ |
λόγοι
ὅτι
υἱὸς
θεοῦ
καὶ |
[1, 49] |
ἀγνοήσουσι
παραγενόμενον
αὐτόν·
ἐλέχθησαν
δὲ
|
οἱ |
λόγοι
ὡς
ἀπὸ
προσώπου
αὐτοῦ |
[1, 47] |
τοῦ
προφητικοῦ
πνεύματος·
εἴρηνται
δὲ
|
οἱ |
λόγοι
ὡς
ἀπὸ
προσώπου
λαῶν |
[1, 16] |
καὶ
βρυγμὸς
τῶν
ὀδόντων,
ὅταν
|
οἱ |
μὲν
δίκαιοι
λάμψωσιν
ὡς
ὁ |
[1, 43] |
καὶ
πλειστάκις
μετετίθετο·
ἀλλ’
οὐδ’
|
οἱ |
μὲν
ἦσαν
σπουδαῖοι,
οἱ
δὲ |
[1, 46] |
πᾶν
γένος
ἀνθρώπων
μετέσχε.
καὶ
|
οἱ |
μετὰ
λόγου
βιώσαντες
Χριστιανοί
εἰσι, |
[1, 4] |
ποιηταὶ
καταγγέλλουσι·
κἀκείνων
τὰ
διδάγματα
|
οἱ |
μετερχόμενοι
οὐκ
εἴργονται
πρὸς
ὑμῶν, |
[1, 14] |
φέροντες
καὶ
παντὶ
δεομένῳ
κοινωνοῦντες·
|
οἱ |
μισάλληλοι
δὲ
καὶ
ἀλληλοφόνοι
καὶ |
[1, 15] |
πάντες
τοῦτο
χωροῦσιν.
ὥσπερ
καὶ
|
οἱ |
νόμῳ
ἀνθρωπίνῳ
διγαμίας
ποιούμενοι
ἁμαρτωλοὶ |
[1, 46] |
μὲν
Σωκράτης
καὶ
Ἡράκλειτος
καὶ
|
οἱ |
ὅμοιοι
αὐτοῖς,
ἐν
βαρβάροις
δὲ |
[1, 26] |
Χριστιανοὶ
καλοῦνται,
ὃν
τρόπον
καὶ
|
οἱ |
οὐ
κοινωνοῦντες
τῶν
αὐτῶν
δογμάτων |
[1, 49] |
δι’
αὐτοῦ
Ἠσαίου
λέλεκται
ὅτι
|
οἱ |
οὐ
προσδοκήσαντες
αὐτὸν
λαοὶ
τῶν |
[1, 39] |
τὸν
τοῦ
θεοῦ
λόγον·
καὶ
|
οἱ |
πάλαι
ἀλληλοφόνται
οὐ
μόνον
οὐ |
[1, 14] |
ἀγεννήτῳ
διὰ
τοῦ
υἱοῦ
ἑπόμεθα·
|
οἱ |
πάλαι
μὲν
πορνείαις
χαίροντες,
νῦν |
[1, 27] |
ἄρσενας,
καὶ
ὃν
τρόπον
λέγονται
|
οἱ |
παλαιοὶ
ἀγέλας
βοῶν
ἢ
αἰγῶν |
[1, 25] |
ὅτι
ἐκ
παντὸς
γένους
ἀνθρώπων
|
οἱ |
παλαιοὶ
σεβόμενοι
Διόνυσον
τὸν
Σεμέλης |
[1, 12] |
τῶν
πράξεων
πορεύεσθαι.
εἰ
γὰρ
|
οἱ |
πάντες
ἄνθρωποι
ταῦτα
ἐγίνωσκον,
οὐκ |
[1, 60] |
οὖν
ἡμεῖς
ἄλλοις
δοξάζομεν,
ἀλλ’
|
οἱ |
πάντες
τὰ
ἡμέτερα
μιμούμενοι
λέγουσι. |
[1, 21] |
γὰρ
υἱοὺς
φάσκουσι
τοῦ
Διὸς
|
οἱ |
παρ’
ὑμῖν
τιμώμενοι
συγγραφεῖς,
ἐπίστασθε· |
[1, 52] |
σου;
ἡ
δόξα,
ἣν
εὐλόγησαν
|
οἱ |
πατέρες
ἡμῶν,
ἐγενήθη
ἡμῖν
εἰς |
[1, 47] |
καὶ
ἡ
δόξα,
ἣν
εὐλόγησαν
|
οἱ |
πατέρες
ἡμῶν,
ἐγενήθη
πυρίκαυστος,
καὶ |
[1, 8] |
καὶ
σπεύδομεν
ἐπὶ
τὸ
ὁμολογεῖν,
|
οἱ |
πεπεισμένοι
καὶ
πιστεύοντες
τυχεῖν
τούτων |
[1, 40] |
ὁ
θυμὸς
αὐτοῦ.
μακάριοι
πάντες
|
οἱ |
πεποιθότες
ἐπ’
αὐτόν.
~Καὶ
πάλιν |
[1, 25] |
ἔπραξαν
αἶσχος
καὶ
λέγειν,
καὶ
|
οἱ |
Περσεφόνην
καὶ
Ἀφροδίτην,
τὰς
διὰ |
[1, 32] |
πνεύματος
διὰ
τοῦ
προφήτου
στολὴ
|
οἱ |
πιστεύοντες
αὐτῷ
εἰσιν
ἄνθρωποι,
ἐν |
[1, 66] |
Μίθρα
μυστηρίοις
παρέδωκαν
γίνεσθαι
μιμησάμενοι
|
οἱ |
πονηροὶ
δαίμονες·
ὅτι
γὰρ
ἄρτος |
[1, 15] |
τί
καινὸν
ποιεῖτε;
καὶ
γὰρ
|
οἱ |
πόρνοι
τοῦτο
ποιοῦσιν.
Ἐγὼ
δὲ |
[1, 14] |
ἀνατεθεικότες·
χρημάτων
δὲ
καὶ
κτημάτων
|
οἱ |
πόρους
παντὸς
μᾶλλον
στέργοντες,
νῦν |
[1, 46] |
ἐπιστάμενοι
τανῦν
παραιτούμεθα.
ὥστε
καὶ
|
οἱ |
προγενόμενοι
ἄνευ
λόγου
βιώσαντες,
ἄχρηστοι |
[1, 14] |
~Προλέγομεν
γὰρ
ὑμῖν
φυλάξασθαι,
μὴ
|
οἱ |
προδιαβεβλημένοι
ὑφ’
ἡμῶν
δαίμονες
ἐξαπατήσωσιν |
[1, 15] |
τῷ
ἡμετέρῳ
διδασκάλῳ
εἰσί,
καὶ
|
οἱ |
προσβλέποντες
γυναικὶ
πρὸς
τὸ
ἐπιθυμῆσαι |
[1, 52] |
δύο
γὰρ
αὐτοῦ
παρουσίας
προεκήρυξαν
|
οἱ |
προφῆται·
μίαν
μέν,
τὴν
ἤδη |
[1, 33] |
ὅτι
δὲ
οὐδενὶ
ἄλλῳ
θεοφοροῦνται
|
οἱ |
προφητεύοντες
εἰ
μὴ
λόγῳ
θείῳ, |
[1, 35] |
ἱματισμὸν
αὐτοῦ,
καὶ
ἐμερίσαντο
ἑαυτοῖς
|
οἱ |
σταυρώσαντες
αὐτόν.
καὶ
ταῦτα
ὅτι |
[1, 4] |
πράττουσι·
γινώσκετε
δ’
ὅτι
καὶ
|
οἱ |
τὰ
ἐναντία
δοξάσαντες
καὶ
δογματίσαντες |
[1, 44] |
τὸ
πῦρ,
οὗ
βορὰ
γίνονται
|
οἱ |
τὰ
φαῦλα
πράττειν
αἱρούμενοι.
διὰ |
[1, 59] |
πάντα
κόσμον,
καὶ
Πλάτων
καὶ
|
οἱ |
ταὐτὰ
λέγοντες
καὶ
ἡμεῖς
ἐμάθομεν, |
[1, 15] |
τί
καινὸν
ποιεῖτε;
τοῦτο
καὶ
|
οἱ |
τελῶναι
ποιοῦσιν.
ὑμεῖς
δὲ
μὴ |
[1, 9] |
ὑμῖν
λέγειν,
ἃ
τὴν
ὕλην
|
οἱ |
τεχνῖται
διατιθέασι
ξέοντες
καὶ
τέμνοντες |
[1, 9] |
θεραπείας
πράγμασιν
ἐπονομάζεται.
καὶ
ὅτι
|
οἱ |
τούτων
τεχνῖται
ἀσελγεῖς
τε
καὶ |
[1, 19] |
γὰρ
ἀξίαν
θεοῦ
δύναμιν
λέγουσιν
|
οἱ |
φάσκοντες
εἰς
ἐκεῖνο
χωρεῖν
ἕκαστον |
[1, 10] |
θεῖος
ὢν
εἰργάσατο,
εἰ
μὴ
|
οἱ |
φαῦλοι
δαίμονες
κατεσκέδασαν
πολλὰ
ψευδῆ |
[1, 58] |
ἀπὸ
Πόντου,
ὡς
προέφημεν,
προεβάλλοντο
|
οἱ |
φαῦλοι
δαίμονες,
ὃς
ἀρνεῖσθαι
μὲν |
[1, 57] |
ἐκπύρωσιν
ἐπὶ
κολάσει
τῶν
ἀσεβῶν
|
οἱ |
φαῦλοι
δαίμονες
πεῖσαι
δύνανται,
ὅνπερ |
[1, 56] |
καὶ
πεπέρανται.
~Οὐκ
ἠρκέσθησαν
δὲ
|
οἱ |
φαῦλοι
δαίμονες
πρὸ
τῆς
φανερώσεως |
[1, 21] |
πράξαντας
παραδέξασθαι.
ἀλλ’
ὡς
προέφημεν,
|
οἱ |
φαῦλοι
δαίμονες
ταῦτα
ἔπραξαν·
ἀπαθανατίζεσθαι |
[1, 18] |
αἰσθήσει
εἰσὶν
αἱ
ψυχαί,
καὶ
|
οἱ |
ψυχαῖς
ἀποθανόντων
λαμβανόμενοι
καὶ
ῥιπτούμενοι |