Apologie, Chap.
[1, 4]	εὑρισκόμεθα ἀδικοῦντες, ὑμέτερον ἀγωνιᾶσαί ἐστι,	μὴ	ἀδίκως κολάζοντες τοὺς μὴ ἐλεγχομένους
[1, 38]	πέτραν, καὶ ἔγνων ὅτι οὐ	μὴ	αἰσχυνθῶ, ὅτι ἐγγίζει ὁ δικαιώσας
[1, 60]	παρέδωκεν. ἃ ἀναγνοὺς Πλάτων καὶ	μὴ	ἀκριβῶς ἐπιστάμενος, μηδὲ νοήσας τύπον
[1, 44]	ἀληθείας δοκεῖ εἶναι· ἐλέγχονται δὲ	μὴ	ἀκριβῶς νοήσαντες, ὅταν ἐναντία αὐτοὶ
[1, 3]	βλάψαι δ’ οὔ. ~Ἀλλ’ ἵνα	μὴ	ἄλογον φωνὴν καὶ τολμηρὰν δόξῃ
[1, 18]	μένει καὶ κόλασις αἰωνία ἀπόκειται,	μὴ	ἀμελήσητε πεισθῆναί τε καὶ πιστεῦσαι
[1, 61]	γὰρ ὁ Χριστὸς εἶπεν· Ἂν	μὴ	ἀναγεννηθῆτε, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς
[1, 61]	καὶ πονηραῖς ἀνατροφαῖς γεγόναμεν, ὅπως	μὴ	ἀνάγκης τέκνα μηδὲ ἀγνοίας μένωμεν
[1, 11]	βασιλείαν προσεδοκῶμεν, κἂν ἠρνούμεθα, ὅπως	μὴ	ἀναιρώμεθα, καὶ λανθάνειν ἐπειρώμεθα, ὅπως
[1, 29]	πάλιν, μὴ τῶν ἐκτεθέντων τις	μὴ	ἀναληφθεὶς θανατωθῇ, καὶ ὦμεν ἀνδροφόνοι·
[1, 36]	λεγομένας ὡς ἀπὸ προσώπου ἀκούητε,	μὴ	ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἐμπεπνευσμένων λέγεσθαι
[1, 33]	μέλλειν γίνεσθαι, ἵν’ ὅταν γένηται	μὴ	ἀπιστηθῇ, ἀλλ’ ἐκ τοῦ προειρῆσθαι
[1, 15]	δίδοτε καὶ τὸν βουλόμενον δανείσασθαι	μὴ	ἀποστραφῆτε. εἰ γὰρ δανείζετε παρ’
[1, 4]	τινὲς παρὰ τοῦ διδασκάλου Χριστοῦ	μὴ	ἀρνεῖσθαι ἐξεταζόμενοι παρακελεύονται, τὸν αὐτὸν
[1, 31]	μόνους εἰς τιμωρίας δεινάς, εἰ	μὴ	ἀρνοῖντο Ἰησοῦν τὸν Χριστὸν καὶ
[1, 3]	δ’ αὖ καὶ τοὺς ἄρχοντας	μὴ	βίᾳ μηδὲ τυραννίδι ἀλλ’ εὐσεβείᾳ
[1, 57]	εἰ βούλεσθε, καθαιρήσατε. ~Οὐ γὰρ	μὴ	γενέσθαι τὴν ἐκπύρωσιν ἐπὶ κολάσει
[1, 12]	ὅσα ἂν ὑπαγορεύσῃ ὁ λόγος	μὴ	δεῖν αἱρεῖσθαι ὁ νουνεχὴς οὐχ
[1, 20]	λέγειν δόξομεν· τῷ δὲ καὶ	μὴ	δεῖν χειρῶν ἀνθρωπίνων ἔργοις προσκυνεῖν
[1, 55]	ποιοῦνται οὐδὲ βαναυσουργοὶ ὁμοίως εἰ	μὴ	διὰ τῶν τὸ σχῆμα τοῦτο
[1, 26]	βοράς, οὐ γινώσκομεν· ἀλλ’ ὅτι	μὴ	διώκονται μηδὲ φονεύονται ὑφ’ ὑμῶν,
[1, 39]	κόσμον, καὶ οὗτοι ἰδιῶται, λαλεῖν	μὴ	δυνάμενοι, διὰ δὲ θεοῦ δυνάμεως
[1, 19]	ἀναιροῦντας ὑμᾶς καὶ μετὰ ταῦτα	μὴ	δυναμένους τι ποιῆσαι, εἶπε, φοβήθητε
[1, 28]	μέλειν τούτων τῷ θεῷ, ἢ	μὴ	εἶναι αὐτὸν διὰ τέχνης ὁμολογήσει,
[1, 35]	Ἰουδαίων ἀντιλεγόντων αὐτῷ καὶ φασκόντων	μὴ	εἶναι αὐτὸν Χριστόν· καὶ γάρ,
[1, 4]	κατηγορουμένων ἔξαρνος γένηται τῇ φωνῇ	μὴ	εἶναι φήσας, ἀφίετε αὐτὸν ὡς
[1, 10]	πάντων ἀνθρώπων ἡγούμεθα εἶναι τὸ	μὴ	εἴργεσθαι ταῦτα μανθάνειν, ἀλλὰ καὶ
[1, 61]	ὡς χιόνα λευκανῶ. ἐὰν δὲ	μὴ	εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται·
[1, 44]	τῆς γῆς φάγεσθε, ἐὰν δὲ	μὴ	εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται·
[1, 61]	εἶπεν· Ἂν μὴ ἀναγεννηθῆτε, οὐ	μὴ	εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν
[1, 32]	προφητικοῦ πνεύματος διὰ τοῦ Μωυσέως	μὴ	ἐκλείψειν ἄρχοντα ἀπὸ Ἰουδαίων, ἕως
[1, 4]	ἐστι, μὴ ἀδίκως κολάζοντες τοὺς	μὴ	ἐλεγχομένους τῇ δίκῃ κόλασιν ὀφλήσητε.
[1, 58]	καὶ τοὺς μὲν τῆς γῆς	μὴ	ἐπαίρεσθαι δυναμένους τοῖς γηΐνοις καὶ
[1, 49]	οὗτοι· Ἐμφανὴς ἐγενήθην τοῖς ἐμὲ	μὴ	ἐπερωτῶσιν, εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ
[1, 2]	φαῦλαι ὦσιν· οὐ γὰρ μόνον	μὴ	ἕπεσθαι τοῖς ἀδίκως τι πράξασιν
[1, 29]	τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐγαμοῦμεν εἰ	μὴ	ἐπὶ παίδων ἀνατροφῇ, ἢ παραιτούμενοι
[1, 5]	ἔκρινον, ἀλλὰ δέει συνηρπασμένοι καὶ	μὴ	ἐπιστάμενοι δαίμονας εἶναι φαύλους θεοὺς
[1, 54]	πῶλον καὶ ἵππου σημαίνειν ἐδύνατο,	μὴ	ἐπιστάμενοι εἴτε ὄνου πῶλον ἄγων
[1, 47]	ἐρημώσεως αὐτῆς, καὶ περὶ τοῦ	μὴ	ἐπιτραπήσεσθαι μηδένα αὐτῶν οἰκεῖν, διὰ
[1, 16]	τὰ πάντα. οἳ δ’ ἂν	μὴ	εὑρίσκωνται βιοῦντες, ὡς ἐδίδαξε, γνωριζέσθωσαν
[1, 9]	ταῦτα γινώσκομεν καὶ θεοῦ μορφὴν	μὴ	ἔχοντα (οὐ γὰρ τοιαύτην ἡγούμεθα
[1, 49]	μὴ ἐπερωτῶσιν, εὑρέθην τοῖς ἐμὲ	μὴ	ζητοῦσι· εἶπον· Ἰδού εἰμι, ἔθνει,
[1, 15]	οἱ τελῶναι ποιοῦσιν. ὑμεῖς δὲ	μὴ	θησαυρίζητε ἑαυτοῖς ἐπὶ τῆς γῆς,
[1, 2]	τι κακὸν δύνασθαι λελογίσμεθα, ἢν	μὴ	κακίας ἐργάται ἐλεγχώμεθα ἢ πονηροὶ
[1, 9]	τε καὶ πᾶσαν κακίαν, ἵνα	μὴ	καταριθμῶμεν, ἔχουσιν, ἀκριβῶς ἐπίστασθε· καὶ
[1, 53]	ὡς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν· Εἰ	μὴ	κύριος ἐγκατέλιπεν ἡμῖν σπέρμα, ὡς
[1, 16]	τὸν χιτῶνα ἢ τὸ ἱμάτιον	μὴ	κωλύσῃς. ὃς δ’ ἂν ὀργισθῇ,
[1, 39]	αὐτῶν εἰς δρέπανα, καὶ οὐ	μὴ	λήψονται ἔθνος ἐπὶ ἔθνος μάχαιραν
[1, 58]	θεωρίαν θείων ὁρμῶντας ὑπεκκρούοντες, ἢν	μὴ	λογισμὸν σώφρονα καὶ καθαρὸν καὶ
[1, 33]	ἄλλῳ θεοφοροῦνται οἱ προφητεύοντες εἰ	μὴ	λόγῳ θείῳ, καὶ ὑμεῖς, ὡς
[1, 39]	ἐπὶ ἔθνος μάχαιραν καὶ οὐ	μὴ	μάθωσιν ἔτι πολεμεῖν. καὶ ὅτι
[1, 53]	παντὸς ἀνθρωπείου γένους ποιήσεται, εἰ	μὴ	μαρτύρια πρὶν ἢ ἐλθεῖν αὐτὸν
[1, 15]	ἁμαρτωλοὺς καὶ δικαίους καὶ πονηρούς.	μὴ	μεριμνᾶτε δὲ τί φάγητε ἢ
[1, 21]	κολάζεσθαι δὲ τοὺς ἀδίκως καὶ	μὴ	μεταβάλλοντας ἐν αἰωνίῳ πυρὶ πιστεύομεν.
[1, 45]	πᾶσι τοῖς ἀδίκως ἐχθραίνουσι καὶ	μὴ	μετατιθεμένοις κόλασιν διὰ πυρὸς αἰωνίαν
[1, 16]	ἀπεκρίνατο λέγων· Οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ	μὴ	μόνος ὁ θεός, ὁ ποιήσας
[1, 36]	δὲ τὰ διαλεγόμενα παραφέροντα. ὅπερ	μὴ	νοήσαντες οἱ ἔχοντες τὰς βίβλους
[1, 33]	προειρῆσθαι πιστευθῇ. ὅπως δέ τινες	μὴ	νοήσαντες τὴν δεδηλωμένην προφητείαν, ἐγκαλέσωσιν
[1, 55]	ἐν τούτοις δεικνύντες, εἰ καὶ	μὴ	νοοῦντες τοῦτο πράττετε. καὶ τῶν
[1, 63]	υἱός, οὐδὲ τὸν υἱὸν εἰ	μὴ	ὁ πατὴρ καὶ οἷς ἂν
[1, 63]	υἱός, οὐδὲ τὸν υἱὸν εἰ	μὴ	ὁ πατὴρ καὶ οἷς ἂν
[1, 63]	Οὐδεὶς ἔγνω τὸν πατέρα εἰ	μὴ	ὁ υἱός, οὐδὲ τὸν υἱὸν
[1, 63]	Οὐδεὶς ἔγνω τὸν πατέρα εἰ	μὴ	ὁ υἱός, οὐδὲ τὸν υἱὸν
[1, 3]	καί τις τῶν παλαιῶν· Ἂν	μὴ	οἱ ἄρχοντες φιλοσοφήσωσι καὶ οἱ
[1, 14]	προτρεπόμεθα. ~Προλέγομεν γὰρ ὑμῖν φυλάξασθαι,	μὴ	οἱ προδιαβεβλημένοι ὑφ’ ἡμῶν δαίμονες
[1, 10]	λόγος θεῖος ὢν εἰργάσατο, εἰ	μὴ	οἱ φαῦλοι δαίμονες κατεσκέδασαν πολλὰ
[1, 16]	συμπραγματευομένων πειραθέντες. περὶ δὲ τοῦ	μὴ	ὀμνύναι ὅλως, τἀληθῆ δὲ λέγειν
[1, 16]	εὑρίσκωνται βιοῦντες, ὡς ἐδίδαξε, γνωριζέσθωσαν	μὴ	ὄντες Χριστιανοί, κἂν λέγωσιν διὰ
[1, 5]	ταῦτα πράξαντας δαίμονας οὐ μόνον	μὴ	ὀρθοὺς εἶναί φαμεν, ἀλλὰ κακοὺς
[1, 15]	καὶ ὁ θεὸς τρέφει αὐτά.	μὴ	οὖν μεριμνήσητε τί φάγητε ἢ
[1, 19]	ὑποθέσεως λεγόμενον· εἴ τις ὑμῖν	μὴ	οὖσι τοιούτοις μηδὲ τοιούτων ἔλεγε,
[1, 39]	παρασχεῖν, ἡμᾶς δέ, ἀφθαρσίας ἐρῶντας,	μὴ	πάνθ’ ὑπομεῖναι ὑπὲρ τοῦ τὰ
[1, 12]	ὑμεῖς συμφήσετε. Ἀλλ’ ἐοίκατε δεδιέναι	μὴ	πάντες δικαιοπραγήσωσι, καὶ ὑμεῖς οὓς
[1, 42]	προειρημένοις δοξάσαι ἐστίν, ὅπως ἀπολογίαν	μὴ	παράσχῃ τοῖς ἐντυγχάνουσιν, καὶ τοῦτο
[1, 19]	μέλλουσιν οἱ ἀδίκως βιώσαντες καὶ	μὴ	πιστεύοντες ταῦτα γενήσεσθαι ὅσα ὁ
[1, 14]	τὰ ἔθη καὶ ἑστίας κοινὰς	μὴ	ποιούμενοι, νῦν μετὰ τὴν ἐπιφάνειαν
[1, 16]	ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. πᾶν δὲ δένδρον,	μὴ	ποιοῦν καρπὸν καλόν, ἐκκόπτεται καὶ
[1, 43]	ἐκεῖνος μεμπτέος. καὶ αὖ εἰ	μὴ	προαιρέσει ἐλευθέρᾳ πρὸς τὸ φεύγειν
[1, 2]	λόγον τὴν κρίσιν ποιήσασθαι προσεληλύθειμεν,	μὴ	προλήψει μηδ’ ἀνθρωπαρεσκείᾳ τῇ δεισιδαιμόνων
[1, 52]	βορρᾷ φέρειν, καὶ τῷ νότῳ	μὴ	προσκόπτειν. καὶ τότε ἐν Ἰερουσαλὴμ
[1, 41]	ἡ γῆ καὶ κατορθωθήτω καὶ	μὴ	σαλευθήτω. εὐφρανθήτωσαν ἐν τοῖς ἔθνεσιν·
[1, 14]	δεσπόζοντος θεοῦ τυχεῖν. ἵνα δὲ	μὴ	σοφίζεσθαι ὑμᾶς δόξωμεν, ὀλίγων τινῶν
[1, 9]	ἔνθα ἀνατίθενται, φύλακας τοιούτους καθιστάναι,	μὴ	συνορῶντας ἀθέμιτον καὶ τὸ νοεῖν
[1, 52]	ἀλλὰ κοπετὸς καρδίας, καὶ οὐ	μὴ	σχίσωσιν αὐτῶν τὰ ἱμάτια, ἀλλὰ
[1, 24]	ἀσεβεῖς ἀλλήλοις πάντας διὰ τὸ	μὴ	τὰ αὐτὰ σέβειν. ὅπερ μόνον
[1, 3]	ἀναπολόγητον γὰρ λοιπὸν μαθοῦσιν, ἢν	μὴ	τὰ δίκαια ποιήσητε, ὑπάρξει πρὸς
[1, 24]	μόνον ἐγκαλεῖν ἡμῖν ἔχετε, ὅτι	μὴ	τοὺς αὐτοὺς ὑμῖν σέβομεν θεούς,
[1, 43]	καὶ ἀληθὲς ἀποφαινόμεθα· ἐπεὶ εἰ	μὴ	τοῦτό ἐστιν, ἀλλὰ καθ’ εἱμαρμένην
[1, 61]	διὰ τοῦ Χριστοῦ, ἐξηγησόμεθα, ὅπως	μὴ	τοῦτο παραλιπόντες δόξωμεν πονηρεύειν τι
[1, 55]	μὲν γὰρ οὐ τέμνεται, ἢν	μὴ	τοῦτο τὸ τρόπαιον, ὃ καλεῖται
[1, 29]	καὶ ἀδικία ἐστί. ~Καὶ πάλιν,	μὴ	τῶν ἐκτεθέντων τις μὴ ἀναληφθεὶς
[1, 19]	δόξαι, ἢ εἰ ἐν σώματι	μὴ	ὑπήρχομεν καί τις ἔλεγεν, ἐκ
[1, 53]	πίστιν τοῖς τἀληθὲς ἀσπαζομένοις καὶ	μὴ	φιλοδοξοῦσι μηδὲ ὑπὸ παθῶν ἀρχομένοις
[1, 5]	δαιμόνων φαύλων ἐξελαυνόμενοι ἀκρίτως κολάζετε	μὴ	φροντίζοντες. εἰρήσεται γὰρ τἀληθές· ἐπεὶ
[1, 68]	ὡς ληρωδῶν πραγμάτων καταφρονήσατε, καὶ	μὴ	ὡς κατ’ ἐχθρῶν κατὰ τῶν
[1, 7]	ἐλεγχθεὶς ὡς ἄδικος κολάζηται, ἀλλὰ	μὴ	ὡς Χριστιανός· ἐὰν δέ τις

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/07/2008