Alphabétiquement     [«   »]
τις 23
τίσειν 1
Τίτῳ 1
τὸ 174
τοι 1
τοιαῦτά 1
τοιαύτη 1
Fréquences     [«    »]
144 ἐν
167 τὸν
148 ὡς
174 τὸ
241 δὲ
246 τοῦ
263 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Justin (Saint), Apologie (I) en faveur des Chrétiens (texte complet)

τὸ


Apologie, Chap.
[1, 43]   ἐπαίνου, οὐκ ἀφ’ ἑαυτοῦ ἑλόμενος  τὸ   ἀγαθόν, ἀλλὰ τοῦτο γενόμενος οὐδ’
[1, 44]   ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν, ἔκλεξαι  τὸ   ἀγαθόν. καὶ πάλιν διὰ Ἠσαίου,
[1, 44]   οὕτως· Ἰδοὺ πρὸ προσώπου σου  τὸ   ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν, ἔκλεξαι
[1, 40]   ὑπ’ αὐτοῦ ἐπὶ Σιὼν ὄρος  τὸ   ἅγιον αὐτοῦ, διαγγέλλων τὸ πρόσταγμα
[1, 47]   Ἰερουσαλήμ, εἰς κατάραν οἶκος,  τὸ   ἅγιον ἡμῶν καὶ δόξα,
[1, 53]   πλὴν ὀλίγων τινῶν οὓς προεῖπε  τὸ   ἅγιον προφητικὸν πνεῦμα διὰ Ἠσαίου
[1, 44]   ἐγεγόνει. ~Ἐδίδαξε δὲ ἡμᾶς ταῦτα  τὸ   ἅγιον προφητικὸν πνεῦμα, διὰ Μωυσέως
[1, 32]   οὐκ ἐξ ἀνθρωπείου σπέρματος γενήσεσθαι  τὸ   αἷμα ἀλλ’ ἐκ δυνάμεως θεοῦ,
[1, 66]   καὶ εὐχαριστήσαντα εἰπεῖν· Τοῦτό ἐστι  τὸ   αἷμά μου· καὶ μόνοις αὐτοῖς
[1, 27]   φορβάδων, οὕτω νῦν παῖδας εἰς  τὸ   αἰσχρῶς χρῆσθαι μόνον· καὶ ὁμοίως
[1, 15]   μετὰ τῶν δύο πεμφθῆναι εἰς  τὸ   αἰώνιον πῦρ. καί· Ὃς γαμεῖ
[1, 52]   μετὰ τῶν φαύλων δαιμόνων εἰς  τὸ   αἰώνιον πῦρ πέμψει. ὡς δὲ
[1, 16]   οἱ δὲ ἄδικοι πέμπωνται εἰς  τὸ   αἰώνιον πῦρ. πολλοὶ γὰρ ἥξουσιν
[1, 23]   αὐτοῖς παραδεχθῆναι ἀξιοῦμεν, ἀλλ’ ὅτι  τὸ   ἀληθὲς λέγομεν· καὶ Ἰησοῦς Χριστὸς
[1, 67]   καὶ λαὸς ἐπευφημεῖ λέγων  τὸ   Ἀμήν, καὶ διάδοσις καὶ
[1, 15]   δεῖξαι. τί γὰρ καὶ λέγομεν  τὸ   ἀναρίθμητον πλῆθος τῶν ἐξ ἀκολασίας
[1, 45]   πατὴρ τῶν πάντων θεὸς μετὰ  τὸ   ἀναστῆσαι ἐκ νεκρῶν αὐτὸν ἔμελλε,
[1, 64]   ὡς καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψε. ~Καὶ  τὸ   ἀνεγείρειν δὲ τὸ εἴδωλον τῆς
[1, 43]   αἱρεῖσθαι τὰ καλὰ δύναμιν ἔχει  τὸ   ἀνθρώπειον γένος, ἀναίτιόν ἐστι τῶν
[1, 19]   μηδὲ τοιούτων ἔλεγε, τὸ σπέρμα  τὸ   ἀνθρώπειον δεικνὺς καὶ εἰκόνα γραπτήν,
[1, 28]   τοῦτο πρᾶξαι τὸν θεὸν διὰ  τὸ   ἀνθρώπινον γένος γεγένηται· προγινώσκει γάρ
[1, 28]   καὶ εὖ πράττειν τὸ γένος  τὸ   ἀνθρώπινον πεποίηκεν, ὥστ’ ἀναπολόγητον εἶναι
[1, 68]   δὲ καὶ τῆς ἐπιστολῆς Ἀδριανοῦ  τὸ   ἀντίγραφον, ἵνα καὶ κατὰ τοῦτο
[1, 68]   ἀληθεύειν ἡμᾶς γνωρίζητε. καὶ ἔστι  τὸ   ἀντίγραφον τοῦτο· ~Ἀδριανοῦ ὑπὲρ Χριστιανῶν
[1, 19]   εἶπε, φοβήθητε δὲ τὸν μετὰ  τὸ   ἀποθανεῖν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ
[1, 5]   δαιμόνια· καὶ ὁμοίως ἐφ’ ἡμῶν  τὸ   αὐτὸ ἐνεργοῦσιν. οὐ γὰρ μόνον
[1, 40]   καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ  τὸ   αὐτὸ κατὰ τοῦ κυρίου καὶ
[1, 8]   παρ’ αὐτοὺς ἐλθόντας· ἡμεῖς δὲ  τὸ   αὐτὸ πρᾶγμά φαμεν γενήσεσθαι, ἀλλ’
[1, 67]   πόλεις ἀγροὺς μενόντων ἐπὶ  τὸ   αὐτὸ συνέλευσις γίνεται, καὶ τὰ
[1, 32]   ἕως ἂν ἔλθῃ ἀπόκειται  τὸ   βασίλειον. Ἰούδας γὰρ προπάτωρ Ἰουδαίων,
[1, 55]   λοιπὸν ὄντες, κἂν ὑμεῖς ἀπιστεῖτε·  τὸ   γὰρ ἡμέτερον γέγονε καὶ πεπέρανται.
[1, 32]   τὸ λεῖπον τῆς προφητείας συντελεσθῇ.  τὸ   γὰρ Πλύνων τὴν στολὴν αὐτοῦ
[1, 61]   εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται·  τὸ   γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησε ταῦτα.
[1, 44]   εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται·  τὸ   γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησε ταῦτα.
[1, 44]   τοῦτο λέγει· Μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται·  τὸ   γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησεν. εἰ
[1, 65]   δὲ Ἀμὴν τῇ Ἑβραΐδι φωνῇ  τὸ   Γένοιτο σημαίνει. εὐχαριστήσαντος δὲ τοῦ
[1, 51]   ταῦτα πάσχων ἀνεκδιήγητον ἔχει  τὸ   γένος καὶ βασιλεύει τῶν ἐχθρῶν,
[1, 28]   αἱρεῖσθαι τἀληθῆ καὶ εὖ πράττειν  τὸ   γένος τὸ ἀνθρώπινον πεποίηκεν, ὥστ’
[1, 53]   σωθέντος πλὴν ἀλλοεθνοῦς τινος Χαλδαίου  τὸ   γένος, ὄνομα Λώτ· σὺν
[1, 29]   ἐπὶ παίδων ἀνατροφῇ, παραιτούμενοι  τὸ   γήμασθαι τέλεον ἐνεκρατευόμεθα. καὶ ἤδη
[1, 49]   δὲ ταῦτα· Οὐαὶ τοῖς λέγουσι  τὸ   γλυκὺ πικρὸν καὶ τὸ πικρὸν
[1, 10]   ἀρχὴν γενέσθαι οὐχ ἡμέτερον ἦν·  τὸ   δ’ ἐξακολουθῆσαι οἷς φίλον αὐτῷ
[1, 65]   παρὼν λαὸς ἐπευφημεῖ λέγων· Ἀμήν.  τὸ   δὲ Ἀμὴν τῇ Ἑβραΐδι φωνῇ
[1, 55]   τὸ σχῆμα τοῦτο ἐχόντων ἐργαλείων.  τὸ   δὲ ἀνθρώπειον σχῆμα οὐδενὶ ἄλλῳ
[1, 32]   τῆς ἐκείνων πάσης γῆς ἐκρατήσατε.  τὸ   δὲ Αὐτὸς ἔσται προσδοκία ἐθνῶν
[1, 32]   ὑμῖν γῆ Ἰουδαίων παρεδόθη.  τὸ   δὲ Δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν
[1, 32]   τοῦ θεοῦ σπέρμα, λόγος.  τὸ   δὲ εἰρημένον Αἷμα τῆς σταφυλῆς
[1, 63]   καὶ ἀναστὰς νικήσῃ τὸν θάνατον.  τὸ   δὲ εἰρημένον ἐκ βάτου τῷ
[1, 33]   ἀλλὰ διὰ δυνάμεως ἐγκύμονα κατέστησε.  τὸ   δὲ Ἰησοῦς, ὄνομα τῇ Ἑβραΐδι
[1, 53]   τοῦ προφητικοῦ πνεύματος καλεῖται ἔθνη,  τὸ   δὲ Ἰουδαϊκὸν καὶ Σαμαρειτικὸν φῦλον
[1, 16]   ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ·  τὸ   δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ
[1, 44]   γὰρ στόμα κυρίου ἐλάλησε ταῦτα.  τὸ   δὲ προειρημένον Μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται
[1, 38]   τὰς σιαγόνας μου εἰς ῥαπίσματα,  τὸ   δὲ πρόσωπόν μου οὐκ ἀπέστρεψα
[1, 4]   ὀφείλετε. Χριστιανοὶ γὰρ εἶναι κατηγορούμεθα·  τὸ   δὲ χρηστὸν μισεῖσθαι οὐ δίκαιον.
[1, 35]   βήματος καὶ εἶπον· Κρῖνον ἡμῖν.  τὸ   δὲ Ὤρυξάν μου χεῖρας καὶ
[1, 64]   αὐτὴν εἶναι τοῦ Διός, μιμησαμένους  τὸ   διὰ Μωυσέως εἰρημένον, ἐκ τῶν
[1, 50]   εἶχεν εἶδος οὐδὲ κάλλος, ἀλλὰ  τὸ   εἶδος αὐτοῦ ἄτιμον καὶ ἐκλεῖπον
[1, 50]   σέ, οὕτως ἀδοξήσει ἀπὸ ἀνθρώπων  τὸ   εἶδός σου καὶ δόξα
[1, 64]   ἀνέγραψε. ~Καὶ τὸ ἀνεγείρειν δὲ  τὸ   εἴδωλον τῆς λεγομένης Κόρης ἐπὶ
[1, 44]   τὰ μέλλοντα γίνεσθαι, οὐ διὰ  τὸ   εἱμαρμένης ἀνάγκῃ πράττεσθαι λέγομεν· ἀλλὰ
[1, 60]   ἐν τῷ παντὶ εἶπε. καὶ  τὸ   εἰπεῖν αὐτὸν τρίτον, ἐπειδή, ὡς
[1, 59]   προφητῶν, λαβόντα τὸν Πλάτωνα μάθητε  τὸ   εἰπεῖν, ὕλην ἄμορφον οὖσαν στρέψαντα
[1, 10]   τὸν αὐτὸν ἡγούμεθα τρόπον διὰ  τὸ   ἑλέσθαι τοὺς αἱρουμένους τὰ αὐτῷ
[1, 13]   σταυρωθέντι διδόναι ἡμᾶς λέγοντες, ἀγνοοῦντες  τὸ   ἐν τούτῳ μυστήριον, προσέχειν
[1, 60]   πρότερον ὑπὸ Μωυσέως οἴδαμεν. ~Καὶ  τὸ   ἐν τῷ παρὰ Πλάτωνι Τιμαίῳ
[1, 61]   Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ πνεύματος ἁγίου  τὸ   ἐν τῷ ὕδατι τότε λουτρὸν
[1, 15]   Ὃς ἂν ἐμβλέψῃ γυναικὶ πρὸς  τὸ   ἐπιθυμῆσαι αὐτῆς ἤδη ἐμοίχευσε τῇ
[1, 15]   καὶ οἱ προσβλέποντες γυναικὶ πρὸς  τὸ   ἐπιθυμῆσαι αὐτῆς· οὐ γὰρ μόνον
[1, 7]   βαρβάροις γενομένων καὶ δοξάντων σοφῶν  τὸ   ἐπικατηγορούμενον ὄνομα κοινόν ἐστι· Χριστιανοὶ
[1, 26]   τῶν αὐτῶν δογμάτων τοῖς φιλοσόφοις  τὸ   ἐπικατηγορούμενον ὄνομα τῆς φιλοσοφίας κοινὸν
[1, 43]   καθ’ εἱμαρμένην πάντα γίνεται, οὔτε  τὸ   ἐφ’ ἡμῖν ἐστιν ὅλως· εἰ
[1, 15]   καί· Μὴ ποιῆτε ταῦτα πρὸς  τὸ   θεαθῆναι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων· εἰ
[1, 40]   ἐν τῷ νόμῳ κυρίου  τὸ   θέλημα αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ
[1, 16]   τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ποιῶν  τὸ   θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ
[1, 22]   ἀλλὰ διάφορα ἱστορεῖται· ὥστε μηδὲ  τὸ   ἴδιον τοῦ πάθους ἥττονα δοκεῖν
[1, 16]   αἴροντά σου τὸν χιτῶνα  τὸ   ἱμάτιον μὴ κωλύσῃς. ὃς δ’
[1, 32]   προπάτωρ Ἰουδαίων, ἀφ’ οὗ καὶ  τὸ   Ἰουδαῖοι καλεῖσθαι ἐσχήκασι· καὶ ὑμεῖς
[1, 30]   γενέσθαι κατ’ ἀνάγκην πειθόμενοι, διὰ  τὸ   καὶ ὄψει ὡς προεφητεύθη ὁρᾶν
[1, 44]   προσώπου σου τὸ ἀγαθὸν καὶ  τὸ   κακόν, ἔκλεξαι τὸ ἀγαθόν. καὶ
[1, 59]   καὶ ὑμεῖς πεισθῆναι δύνασθε. καὶ  τὸ   καλούμενον Ἔρεβος παρὰ τοῖς ποιηταῖς
[1, 50]   ἁμαρτίαις ἡμῶν, καὶ αὐτὸς διὰ  τὸ   κεκακῶσθαι οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα
[1, 15]   τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς. εἰς δὲ  τὸ   κοινωνεῖν τοῖς δεομένοις καὶ μηδὲν
[1, 39]   Χριστὸν ἀποθνήσκομεν. δυνατὸν γὰρ ἦν  τὸ   λεγόμενον γλῶσσ’ ὀμώμοκεν,
[1, 32]   καὶ μετὰ ταῦτα ἐσταυρώθη, ὅπως  τὸ   λεῖπον τῆς προφητείας συντελεσθῇ. τὸ
[1, 32]   καὶ Ἰεσσαὶ προπάτωρ μὲν κατὰ  τὸ   λόγιον γεγένηται, τοῦ δὲ Ἰακὼβ
[1, 62]   πάντα, φωτιζόμενος λούεται. ~Καὶ  τὸ   λουτρὸν δὴ τοῦτο ἀκούσαντες οἱ
[1, 61]   τοῦ τὸν λουσόμενον ἄγοντος ἐπὶ  τὸ   λουτρόν. ὄνομα γὰρ τῷ ἀρρήτῳ
[1, 61]   ἄσωτον μανίαν. καλεῖται δὲ τοῦτο  τὸ   λουτρὸν φωτισμός, ὡς φωτιζομένων τὴν
[1, 32]   εἰσελήλυθεν εἰς τὰ Ἰεροσόλυμα, ἔνθα  τὸ   μέγιστον ἱερὸν ἦν Ἰουδαίων,
[1, 55]   ὅπερ, ὡς προεῖπεν προφήτης,  τὸ   μέγιστον σύμβολον τῆς ἰσχύος καὶ
[1, 10]   καὶ ἀφθαρσίας καὶ συνουσίας καταξιωθῆναι.  τὸ   μὲν γὰρ τὴν ἀρχὴν γενέσθαι
[1, 10]   ὑπὲρ πάντων ἀνθρώπων ἡγούμεθα εἶναι  τὸ   μὴ εἴργεσθαι ταῦτα μανθάνειν, ἀλλὰ
[1, 24]   εἶναι ἀσεβεῖς ἀλλήλοις πάντας διὰ  τὸ   μὴ τὰ αὐτὰ σέβειν. ὅπερ
[1, 19]   τὸν αὐτὸν οὖν τρόπον διὰ  τὸ   μήπω ἑωρακέναι ὑμᾶς ἀναστάντα νεκρὸν
[1, 16]   ὀμόσητε ὅλως· ἔστω δὲ ὑμῶν  τὸ   ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ
[1, 9]   καθιστάναι, μὴ συνορῶντας ἀθέμιτον καὶ  τὸ   νοεῖν λέγειν ἀνθρώπους θεῶν
[1, 17]   ἀπεκρίνατο· Εἴπατέ μοι, τίνος εἰκόνα  τὸ   νόμισμα ἔχει; οἱ δὲ ἔφασαν·
[1, 11]   τύχωμεν· ἀλλ’ ἐπεὶ οὐκ εἰς  τὸ   νῦν τὰς ἐλπίδας ἔχομεν, ἀναιρούντων
[1, 40]   καὶ νυκτός. καὶ ἔσται ὡς  τὸ   ξύλον τὸ πεφυτευμένον παρὰ τὰς
[1, 8]   διαγωγῆς ἀντιποιούμεθα, καὶ σπεύδομεν ἐπὶ  τὸ   ὁμολογεῖν, οἱ πεπεισμένοι καὶ πιστεύοντες
[1, 33]   τὴν παρθένον εἶπε· Καὶ καλέσεις  τὸ   ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ
[1, 33]   υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ καλέσεις  τὸ   ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν, αὐτὸς γὰρ
[1, 4]   οὐ τοῦτο δίκαιον ἡγούμεθα, διὰ  τὸ   ὄνομα ἐὰν κακοὶ ἐλεγχώμεθα, αἰτεῖν
[1, 49]   εἰμι, ἔθνει, οἳ οὐκ ἐκάλεσαν  τὸ   ὄνομά μου. ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς
[1, 45]   τῶν διδασκόντων ὅλως ὁμολογούντων  τὸ   ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, ἡμεῖς πανταχοῦ
[1, 4]   οὐ τιμωρεῖτε· ἐφ’ ἡμῶν δὲ  τὸ   ὄνομα ὡς ἔλεγχον λαμβάνετε, καίπερ,
[1, 16]   ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ  τὸ   οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν
[1, 45]   γαστρὸς πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε.  τὸ   οὖν εἰρημένον Ῥάβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ
[1, 33]   Δία, διασαφῆσαι τοὺς λόγους πειρασόμεθα.  τὸ   οὖν Ἰδοὺ παρθένος ἐν
[1, 65]   πράξεις ἐλέγχουσιν. ~Ἡμεῖς δὲ μετὰ  τὸ   οὕτως λοῦσαι τὸν πεπεισμένον καὶ
[1, 5]   φροντίζοντες. εἰρήσεται γὰρ τἀληθές· ἐπεὶ  τὸ   παλαιὸν δαίμονες φαῦλοι, ἐπιφανείας ποιησάμενοι,
[1, 32]   εἰσιν ἄνθρωποι, ἐν οἷς οἰκεῖ  τὸ   παρὰ τοῦ θεοῦ σπέρμα,
[1, 46]   ἐπὶ τὰς ἐπειγούσας ἀποδείξεις πρὸς  τὸ   παρὸν χωρήσωμεν. ~Ὅτι οὖν καὶ
[1, 40]   καὶ ἔσται ὡς τὸ ξύλον  τὸ   πεφυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν
[1, 49]   λέγουσι τὸ γλυκὺ πικρὸν καὶ  τὸ   πικρὸν γλυκύ. ~Ὅτι δὲ καὶ
[1, 33]   τοῦτον γεννησόμενον, ὡς προεμηνύομεν, ἔφη.  τὸ   πνεῦμα οὖν καὶ τὴν δύναμιν
[1, 66]   ἐστι τὸ σῶμά μου· καὶ  τὸ   ποτήριον ὁμοίως λαβόντα καὶ εὐχαριστήσαντα
[1, 69]   διεδέξω. οὐ δοκεῖ οὖν μοι  τὸ   πρᾶγμα ἀζήτητον καταλιπεῖν, ἵνα μήτε
[1, 43]   ἑαυτῇ πράττουσαν ἀποφαινοίμεθα, ἐκεῖνο  τὸ   προειρημένον δόξαι ἀληθὲς εἶναι, ὅτι
[1, 9]   ἐμβροντησίας, ἀνθρώπους ἀκολάστους θεοὺς εἰς  τὸ   προσκυνεῖσθαι πλάσσειν λέγεσθαι καὶ μεταποιεῖν,
[1, 40]   ὄρος τὸ ἅγιον αὐτοῦ, διαγγέλλων  τὸ   πρόσταγμα κυρίου. κύριος εἶπε πρός
[1, 50]   εἰδὼς φέρειν μαλακίαν, ὅτι ἀπέστραπται  τὸ   πρόσωπον αὐτοῦ, ἠτιμάσθη καὶ οὐκ
[1, 38]   τοῦτο οὐκ ἐνετράπην, ἀλλ’ ἔθηκα  τὸ   πρόσωπόν μου ὡς στερεὰν πέτραν,
[1, 60]   ἐκπύρωσιν γενήσεσθαι διὰ Μωυσέως προεμήνυσε  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα, ἀκούσατε. ἔφη δὲ
[1, 41]   πάλιν δι’ ἄλλης προφητείας μηνύον  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα δι’ αὐτοῦ τοῦ
[1, 63]   θεὸν λελαληκέναι τῷ Μωυσεῖ. ὅθεν  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα διὰ Ἠσαίου τοῦ
[1, 63]   εἰπόντα λέγουσιν εἶναι. ὅθεν καὶ  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα ἐλέγχον αὐτοὺς εἶπεν·
[1, 40]   πῶς προτρέπεται ζῆν τοὺς ἀνθρώπους  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα, καὶ πῶς μηνύει
[1, 51]   προσηγορεύθησαν. ~Ἵνα δὲ μηνύσῃ ἡμῖν  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα ὅτι ταῦτα
[1, 39]   προφητεῦον τὰ μέλλοντα γίνεσθαι λαλῇ  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα, οὕτως λέγει· Ἐκ
[1, 38]   ἀπὸ προσώπου τοῦ Χριστοῦ λέγῃ  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα, οὕτως φθέγγεται· Ἐγὼ
[1, 31]   γεγένηνται θεοῦ προφῆται, δι’ ὧν  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα προεκήρυξε τὰ γενήσεσθαι
[1, 59]   Ἕλλησι συγγραφέων, δι’ οὗ μηνύον  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα, πῶς τὴν ἀρχὴν
[1, 42]   ἀπὸ τοῦ ξύλου. ~Ὅταν δὲ  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι
[1, 33]   καὶ διὰ Ἠσαίου τοῦ προδεδηλωμένου  τὸ   προφητικὸν πνεῦμα τοῦτον γεννησόμενον, ὡς
[1, 6]   ἀγαθῶν ἀγγέλων στρατόν, πνεῦμά τε  τὸ   προφητικὸν σεβόμεθα καὶ προσκυνοῦμεν, λόγῳ
[1, 52]   σκώληξ αὐτῶν οὐ παυθήσεται, καὶ  τὸ   πῦρ αὐτῶν οὐ σβεσθήσεται. καὶ
[1, 44]   μάχαιρα τοῦ θεοῦ ἔστι  τὸ   πῦρ, οὗ βορὰ γίνονται οἱ
[1, 16]   ἂν ὀργισθῇ, ἔνοχός ἐστιν εἰς  τὸ   πῦρ. παντὶ δὲ ἀγγαρεύοντί σε
[1, 28]   ἐρευνήσαντες μαθεῖν δύνασθε· ὃν εἰς  τὸ   πῦρ πεμφθήσεσθαι μετὰ τῆς αὐτοῦ
[1, 40]   αὐτῶν. ἐν τῷ ἡλίῳ ἔθετο  τὸ   σκήνωμα αὐτοῦ, καὶ αὐτός, ὡς
[1, 67]   ἡμέρα, ἐν θεὸς  τὸ   σκότος καὶ τὴν ὕλην τρέψας
[1, 19]   οὖσι τοιούτοις μηδὲ τοιούτων ἔλεγε,  τὸ   σπέρμα τὸ ἀνθρώπειον δεικνὺς καὶ
[1, 50]   κρίσις αὐτοῦ ἤρθη. μετὰ οὖν  τὸ   σταυρωθῆναι αὐτὸν καὶ οἱ γνώριμοι
[1, 41]   αὐτοῦ τοῦ Δαυείδ, ὅτι μετὰ  τὸ   σταυρωθῆναι βασιλεύσει Χριστός, οὕτως
[1, 55]   τῶν λεγομένων υἱῶν τοῦ Διὸς  τὸ   σταυρωθῆναι ἐμιμήσαντο· οὐ γὰρ ἐνοεῖτο
[1, 35]   αὐτοῦ ἥλων ἦν. καὶ μετὰ  τὸ   σταυρῶσαι αὐτὸν ἔβαλον κλῆρον ἐπὶ
[1, 50]   αὐτὸν ἄφωνος, οὕτως οὐκ ἀνοίγει  τὸ   στόμα αὐτοῦ. ἐν τῇ ταπεινώσει
[1, 50]   διὰ τὸ κεκακῶσθαι οὐκ ἀνοίγει  τὸ   στόμα αὐτοῦ· ὡς πρόβατον ἐπὶ
[1, 50]   ἔθνη πολλά, καὶ συνέξουσι βασιλεῖς  τὸ   στόμα αὐτῶν· ὅτι οἷς οὐκ
[1, 67]   ἑαυτοῦ βούλεται δίδωσι, καὶ  τὸ   συλλεγόμενον παρὰ τῷ προεστῶτι ἀποτίθεται,
[1, 9]   ἀτίμων πολλάκις σκευῶν διὰ τέχνης  τὸ   σχῆμα μόνον ἀλλάξαντες καὶ μορφοποιήσαντες
[1, 55]   καὶ οὐδὲν ἄλλο δείκνυσιν  τὸ   σχῆμα τοῦ σταυροῦ. καὶ διὰ
[1, 55]   ὁμοίως εἰ μὴ διὰ τῶν  τὸ   σχῆμα τοῦτο ἐχόντων ἐργαλείων. τὸ
[1, 66]   τὴν ἀνάμνησίν μου, τοῦτ’ ἐστι  τὸ   σῶμά μου· καὶ τὸ ποτήριον
[1, 41]   καὶ ἀναγγείλατε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας  τὸ   σωτήριον αὐτοῦ· ὅτι μέγας κύριος
[1, 13]   ἀξίαν αὐτοῦ τιμὴν ταύτην παραλαβόντες,  τὸ   τὰ ὑπ’ ἐκείνου εἰς διατροφὴν
[1, 23]   γεγενημένων συγγραφέων, καὶ οὐχὶ διὰ  τὸ   ταὐτὰ λέγειν αὐτοῖς παραδεχθῆναι ἀξιοῦμεν,
[1, 18]   παρ’ αὐτοῦ. ~Ἀποβλέψατε γὰρ πρὸς  τὸ   τέλος ἑκάστου τῶν γενομένων βασιλέων,
[1, 32]   ἑξῆς ἐροῦμεν. ὃν τρόπον γὰρ  τὸ   τῆς ἀμπέλου αἷμα οὐκ ἄνθρωπος
[1, 12]   ἕξετε· δημίων δ’ ἂν εἴη  τὸ   τοιοῦτον ἔργον, ἀλλ’ οὐκ ἀρχόντων
[1, 60]   ἀνέγνω ὑπὸ Μωυσέως εἰρημένον ἐπιφέρεσθαι  τὸ   τοῦ θεοῦ πνεῦμα. δευτέραν μὲν
[1, 61]   καὶ μετανοήσαντι ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις  τὸ   τοῦ πατρὸς τῶν ὅλων καὶ
[1, 54]   εἰς οὐρανὸν ἀνελεύσεται, καὶ  τὸ   τοῦ πώλου ὄνομα καὶ ὄνου
[1, 3]   ταύτην πᾶς σωφρονῶν ἀποφανεῖται,  τὸ   τοὺς ἀρχομένους τὴν εὐθύνην τοῦ
[1, 55]   οὐ τέμνεται, ἢν μὴ τοῦτο  τὸ   τρόπαιον, καλεῖται ἱστίον, ἐν
[1, 14]   ὃν τρόπον καὶ ἡμεῖς μετὰ  τὸ   τῷ λόγῳ πεισθῆναι ἐκείνων μὲν
[1, 44]   ἐπίστασιν καὶ ἀνάμνησιν ἀεὶ ἄγων  τὸ   τῶν ἀνθρώπων γένος, δεικνὺς ὅτι
[1, 66]   δεδιδαγμένα ὑφ’ ἡμῶν, καὶ λουσαμένῳ  τὸ   ὑπὲρ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν καὶ εἰς
[1, 62]   ἔνθα ἵδρυνται, ἐνεργοῦσι. καὶ γὰρ  τὸ   ὑπολύεσθαι ἐπιβαίνοντας τοῖς ἱεροῖς καὶ
[1, 43]   εἰ μὴ προαιρέσει ἐλευθέρᾳ πρὸς  τὸ   φεύγειν τὰ αἰσχρὰ καὶ αἱρεῖσθαι
[1, 60]   ἐπισταμένων, ἰδιωτῶν μὲν καὶ βαρβάρων  τὸ   φθέγμα, σοφῶν δὲ καὶ πιστῶν
[1, 40]   δώσει ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καὶ  τὸ   φύλλον αὐτοῦ οὐκ ἀπορρυήσεται, καὶ
[1, 12]   Ἰησοῦς Χριστός, ἀφ’ οὗ καὶ  τὸ   Χριστιανοὶ ἐπονομάζεσθαι ἐσχήκαμεν. ὅθεν καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site KHAZARZAR

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/07/2008