HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἀληθῶς 1
ἄληπτον 1
Ἀλλ 5
ἀλλ 59
ἀλλὰ 40
Ἀλλά 1
ἄλλα 4

Fréquences [« »]
54 ἀπὸ
58 μὲν
53 τὰς
59 ἀλλ
62 ἐκ
62 ταῦτα
67 ἐπὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Justin (Saint), Apologie (I) en faveur des Chrétiens (texte complet)

ἀλλ

Apologie, Chap.

[1, 2]   γραμμάτων οὐδὲ πρὸς χάριν ὁμιλήσοντες, ἀλλ’ ἀπαιτήσοντες κατὰ τὸν ἀκριβῆ καὶ

[1, 36]   αὐτῶν τῶν ἐμπεπνευσμένων λέγεσθαι νομίσητε, ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ κινοῦντος αὐτοὺς θείου

[1, 13]   διατροφὴν γενόμενα οὐ πυρὶ δαπανᾶν, ἀλλ’ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς δεομένοις προσφέρειν,

[1, 38]   ἐγένετο· διὰ τοῦτο οὐκ ἐνετράπην, ἀλλ’ ἔθηκα τὸ πρόσωπόν μου ὡς

[1, 43]   μεγίστη ἀσέβεια καὶ ἀδικία ἐστίν. ἀλλ’ εἱμαρμένην φαμὲν ἀπαράβατον ταύτην εἶναι,

[1, 57]   ἀπιστοῦσι μηδὲν εἶναι μετὰ θάνατον, ἀλλ’ εἰς ἀναισθησίαν χωρεῖν τοὺς ἀποθνήσκοντας

[1, 63]   δυνατὸν ἐν τούτοις ἀναγράψαι πάντα. ἀλλ’ εἰς ἀπόδειξιν γεγόνασιν οἵδε οἱ

[1, 32]   ἀνθρωπείου σπέρματος γενήσεσθαι τὸ αἷμα ἀλλ’ ἐκ δυνάμεως θεοῦ, ὡς προέφημεν.

[1, 32]   ἀλλ’ οὐκ ἐξ ἀνθρωπείου σπέρματος ἀλλ’ ἐκ θείας δυνάμεως. ἡ δὲ

[1, 12]   ἐπ’ αἰωνίαν διὰ πυρὸς καταδίκην, ἀλλ’ ἐκ παντὸς τρόπου ἑαυτὸν συνεῖχε

[1, 2]   δογματίσασιν ὁ σώφρων λόγος ὑπαγορεύει, ἀλλ’ ἐκ παντὸς τρόπου καὶ πρὸ

[1, 68]   τοῦτο ὑπὸ Ἀδριανοῦ μᾶλλον ἠξιώσαμεν, ἀλλ’ ἐκ τοῦ ἐπίστασθαι δίκαια ἀξιοῦν

[1, 33]   ἵν’ ὅταν γένηται μὴ ἀπιστηθῇ, ἀλλ’ ἐκ τοῦ προειρῆσθαι πιστευθῇ. ὅπως

[1, 57]   τὸν Χριστὸν παραγενόμενον ἴσχυσαν πρᾶξαι, ἀλλ’ ἐκεῖνο μόνον, τοὺς ἀλόγως βιοῦντας

[1, 19]   τὸν θεόν, οὐκ ἔχομεν λέγειν· ἀλλ’ ἐκεῖνο συνορῶμεν, ὅτι οὐκ ἂν

[1, 6]   ἀρετῶν ἀνεπιμίκτου τε κακίας θεοῦ· ἀλλ’ ἐκεῖνόν τε καὶ τὸν παρ’

[1, 9]   φασί τινες εἰς τιμὴν μεμιμῆσθαι) ἀλλ’ ἐκείνων τῶν φανέντων κακῶν δαιμόνων

[1, 12]   δίκαιά τε καὶ ἀληθῆ ἀξιοῦμεν· ἀλλ’ ἐπεὶ γνωρίζομεν οὐ ῥᾷον ἀγνοίᾳ

[1, 18]   ἂν ἦν τοῖς ἀδίκοις πᾶσιν. ἀλλ’ ἐπεὶ καὶ αἴσθησις πᾶσι γενομένοις

[1, 4]   κατηγορουμένου ἡμῶν ὀνόματος χρηστότατοι ὑπάρχομεν. ἀλλ’ ἐπεὶ οὐ τοῦτο δίκαιον ἡγούμεθα,

[1, 11]   ἐπειρώμεθα, ὅπως τῶν προσδοκωμένων τύχωμεν· ἀλλ’ ἐπεὶ οὐκ εἰς τὸ νῦν

[1, 64]   Διὸς ἔφασαν, οὐκ ἀπὸ μίξεως, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐννοηθέντα τὸν θεὸν διὰ

[1, 56]   λεχθέντας υἱοὺς τῷ Διῒ γεγονέναι, ἀλλ’ ἐπειδή, φανερωθέντος αὐτοῦ καὶ γενομένου

[1, 3]   ἄρχοντας μὴ βίᾳ μηδὲ τυραννίδι ἀλλ’ εὐσεβείᾳ καὶ φιλοσοφίᾳ ἀκολουθοῦντας τὴν

[1, 31]   ἀναγινώσκοντες οὐ συνιᾶσι τὰ εἰρημένα, ἀλλ’ ἐχθροὺς ἡμᾶς καὶ πολεμίους ἡγοῦνται,

[1, 40]   ἐπὶ καθέδραν λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν, ἀλλ’ ἢ ἐν τῷ νόμῳ κυρίου

[1, 29]   ἀναληφθεὶς θανατωθῇ, καὶ ὦμεν ἀνδροφόνοι· ἀλλ’ ἢ τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐγαμοῦμεν

[1, 57]   ὁμολογουμένου, καὶ μηδενὸς ἄλλου καινοῦ ἀλλ’ ἢ τῶν αὐτῶν ἐν τῇδε

[1, 40]   οὕτως οἱ ἀσεβεῖς, οὐχ οὕτως, ἀλλ’ ἢ ὡσεὶ χνοῦς, ὃν ἐκρίπτει

[1, 44]   διὰ μαχαιρῶν φονευθήσεσθαι τοὺς παρακούσαντας, ἀλλ’ ἡ μάχαιρα τοῦ θεοῦ ἔστι

[1, 32]   ἀμπέλου αἷμα οὐκ ἄνθρωπος πεποίηκεν ἀλλ’ ὁ θεός, οὕτως καὶ τοῦτο

[1, 16]   εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ

[1, 60]   αὐτὰ οὖν ἡμεῖς ἄλλοις δοξάζομεν, ἀλλ’ οἱ πάντες τὰ ἡμέτερα μιμούμενοι

[1, 66]   οὐδὲ κοινὸν πόμα ταῦτα λαμβάνομεν· ἀλλ’ ὃν τρόπον διὰ λόγου θεοῦ

[1, 19]   ὑμᾶς ἀναστάντα νεκρὸν ἀπιστία ἔχει. ἀλλ’ ὃν τρόπον τὴν ἀρχὴν οὐκ

[1, 49]   πορευομένους ἐν ὁδῷ οὐ καλῇ, ἀλλ’ ὀπίσω τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. ὁ

[1, 43]   ἀναίτιόν ἐστι τῶν ὁπωσδήποτε πραττομένων. ἀλλ’ ὅτι ἐλευθέρᾳ προαιρέσει καὶ κατορθοῖ

[1, 26]   ἀνθρωπείων σαρκῶν βοράς, οὐ γινώσκομεν· ἀλλ’ ὅτι μὴ διώκονται μηδὲ φονεύονται

[1, 23]   ταὐτὰ λέγειν αὐτοῖς παραδεχθῆναι ἀξιοῦμεν, ἀλλ’ ὅτι τὸ ἀληθὲς λέγομεν· καὶ

[1, 8]   ἐφ’ ἡμῖν εἶναι ἀρνεῖσθαι ἐξεταζομένους. ἀλλ’ οὐ βουλόμεθα ζῆν ψευδολογοῦντες· τοῦ

[1, 7]   τῶν κατηγορουμένων τὸν βίον ἐξετάζητε, ἀλλ’ οὐ διὰ τοὺς προλεχθέντας καταδικάζετε.

[1, 8]   ἡμᾶς ἥδε ἡ πλάνη ἐστὶν ἀλλ’ οὐ πρὸς ἕτερον, μέχρις οὗ

[1, 43]   δεκτικὸς ἦν καὶ πλειστάκις μετετίθετο· ἀλλ’ οὐδ’ οἱ μὲν ἦσαν σπουδαῖοι,

[1, 42]   σταυρωθεὶς εὐφροσύνην παρέσχε τοῖς ἔθνεσιν, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν μετ’ ἐκεῖνον. ὁ

[1, 43]   οὐκ ἀφ’ ἑαυτοῦ τοιοῦτος ὤν, ἀλλ’ οὐδὲν δυνάμενος εἶναι ἕτερον παρ’

[1, 69]   ἀποκρίνεσθαι, ἐπὶ τοῦτο μόνον τραπῶσιν, ἀλλ’ οὐκ ἀξιώσεσιν οὐδὲ μόναις βοαῖς.

[1, 53]   Διὸς καὶ ἡμεῖς μόνον λέγομεν, ἀλλ’ οὐκ ἀποδεῖξαι ἔχομεν. τίνι γὰρ

[1, 12]   ἂν εἴη τὸ τοιοῦτον ἔργον, ἀλλ’ οὐκ ἀρχόντων ἀγαθῶν. πεπείσμεθα δ’

[1, 32]   ἔχειν μὲν αἷμα τὸν φανησόμενον, ἀλλ’ οὐκ ἐξ ἀνθρωπείου σπέρματος ἀλλ’

[1, 12]   καὶ ταῦτα, ὡς προέφημεν, ἐνεργεῖσθαι· ἀλλ’ οὐχ ὑμᾶς, οἵ γε εὐσεβείας

[1, 6]   τοιούτων νομιζομένων θεῶν ἄθεοι εἶναι, ἀλλ’ οὐχὶ τοῦ ἀληθεστάτου καὶ πατρὸς

[1, 8]   γινομένων καὶ αἰωνίαν κόλασιν κολασθησομένων, ἀλλ’ οὐχὶ χιλιονταετῆ περίοδον, ὡς ἐκεῖνος

[1, 39]   μόνον οὐ πολεμοῦμεν τοὺς ἐχθρούς, ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦ μηδὲ ψεύδεσθαι μηδ’

[1, 8]   τὸ αὐτὸ πρᾶγμά φαμεν γενήσεσθαι, ἀλλ’ ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τοῖς

[1, 57]   γὰρ ὡς ἀπαλλάξοντες ἡμᾶς ἀναιροῦσιν, ἀλλ’ ὡς ἀποστεροῦντες ζωῆς καὶ ἡδονῆς

[1, 57]   οὓς οὐ μόνον οὐ μισοῦμεν, ἀλλ’ ὡς δείκνυται, ἐλεοῦντες μεταθέσθαι πεῖσαι

[1, 54]   προφητῶν λεγόμενα οὐκ ἐνόουν ἀκριβῶς, ἀλλ’ ὡς πλανώμενοι ἐμιμήσαντο τὰ περὶ

[1, 21]   παῖδας τὰ ὅμοια πράξαντας παραδέξασθαι. ἀλλ’ ὡς προέφημεν, οἱ φαῦλοι δαίμονες

[1, 22]   πάθους ἥττονα δοκεῖν εἶναι τοῦτον, ἀλλ’ ὡς ὑπεσχόμεθα, προϊόντος τοῦ λόγου

Apologie, Chap.
[1, 2]	γραμμάτων οὐδὲ πρὸς χάριν ὁμιλήσοντες,	ἀλλ’	ἀπαιτήσοντες κατὰ τὸν ἀκριβῆ καὶ
[1, 36]	αὐτῶν τῶν ἐμπεπνευσμένων λέγεσθαι νομίσητε,	ἀλλ’	ἀπὸ τοῦ κινοῦντος αὐτοὺς θείου
[1, 13]	διατροφὴν γενόμενα οὐ πυρὶ δαπανᾶν,	ἀλλ’	ἑαυτοῖς καὶ τοῖς δεομένοις προσφέρειν,
[1, 38]	ἐγένετο· διὰ τοῦτο οὐκ ἐνετράπην,	ἀλλ’	ἔθηκα τὸ πρόσωπόν μου ὡς
[1, 43]	μεγίστη ἀσέβεια καὶ ἀδικία ἐστίν.	ἀλλ’	εἱμαρμένην φαμὲν ἀπαράβατον ταύτην εἶναι,
[1, 57]	ἀπιστοῦσι μηδὲν εἶναι μετὰ θάνατον,	ἀλλ’	εἰς ἀναισθησίαν χωρεῖν τοὺς ἀποθνήσκοντας
[1, 63]	δυνατὸν ἐν τούτοις ἀναγράψαι πάντα.	ἀλλ’	εἰς ἀπόδειξιν γεγόνασιν οἵδε οἱ
[1, 32]	ἀνθρωπείου σπέρματος γενήσεσθαι τὸ αἷμα	ἀλλ’	ἐκ δυνάμεως θεοῦ, ὡς προέφημεν.
[1, 32]	ἀλλ’ οὐκ ἐξ ἀνθρωπείου σπέρματος	ἀλλ’	ἐκ θείας δυνάμεως. ἡ δὲ
[1, 12]	ἐπ’ αἰωνίαν διὰ πυρὸς καταδίκην,	ἀλλ’	ἐκ παντὸς τρόπου ἑαυτὸν συνεῖχε
[1, 2]	δογματίσασιν ὁ σώφρων λόγος ὑπαγορεύει,	ἀλλ’	ἐκ παντὸς τρόπου καὶ πρὸ
[1, 68]	τοῦτο ὑπὸ Ἀδριανοῦ μᾶλλον ἠξιώσαμεν,	ἀλλ’	ἐκ τοῦ ἐπίστασθαι δίκαια ἀξιοῦν
[1, 33]	ἵν’ ὅταν γένηται μὴ ἀπιστηθῇ,	ἀλλ’	ἐκ τοῦ προειρῆσθαι πιστευθῇ. ὅπως
[1, 57]	τὸν Χριστὸν παραγενόμενον ἴσχυσαν πρᾶξαι,	ἀλλ’	ἐκεῖνο μόνον, τοὺς ἀλόγως βιοῦντας
[1, 19]	τὸν θεόν, οὐκ ἔχομεν λέγειν·	ἀλλ’	ἐκεῖνο συνορῶμεν, ὅτι οὐκ ἂν
[1, 6]	ἀρετῶν ἀνεπιμίκτου τε κακίας θεοῦ·	ἀλλ’	ἐκεῖνόν τε καὶ τὸν παρ’
[1, 9]	φασί τινες εἰς τιμὴν μεμιμῆσθαι)	ἀλλ’	ἐκείνων τῶν φανέντων κακῶν δαιμόνων
[1, 12]	δίκαιά τε καὶ ἀληθῆ ἀξιοῦμεν·	ἀλλ’	ἐπεὶ γνωρίζομεν οὐ ῥᾷον ἀγνοίᾳ
[1, 18]	ἂν ἦν τοῖς ἀδίκοις πᾶσιν.	ἀλλ’	ἐπεὶ καὶ αἴσθησις πᾶσι γενομένοις
[1, 4]	κατηγορουμένου ἡμῶν ὀνόματος χρηστότατοι ὑπάρχομεν.	ἀλλ’	ἐπεὶ οὐ τοῦτο δίκαιον ἡγούμεθα,
[1, 11]	ἐπειρώμεθα, ὅπως τῶν προσδοκωμένων τύχωμεν·	ἀλλ’	ἐπεὶ οὐκ εἰς τὸ νῦν
[1, 64]	Διὸς ἔφασαν, οὐκ ἀπὸ μίξεως,	ἀλλ’	ἐπειδὴ ἐννοηθέντα τὸν θεὸν διὰ
[1, 56]	λεχθέντας υἱοὺς τῷ Διῒ γεγονέναι,	ἀλλ’	ἐπειδή, φανερωθέντος αὐτοῦ καὶ γενομένου
[1, 3]	ἄρχοντας μὴ βίᾳ μηδὲ τυραννίδι	ἀλλ’	εὐσεβείᾳ καὶ φιλοσοφίᾳ ἀκολουθοῦντας τὴν
[1, 31]	ἀναγινώσκοντες οὐ συνιᾶσι τὰ εἰρημένα,	ἀλλ’	ἐχθροὺς ἡμᾶς καὶ πολεμίους ἡγοῦνται,
[1, 40]	ἐπὶ καθέδραν λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν,	ἀλλ’	ἢ ἐν τῷ νόμῳ κυρίου
[1, 29]	ἀναληφθεὶς θανατωθῇ, καὶ ὦμεν ἀνδροφόνοι·	ἀλλ’	ἢ τὴν ἀρχὴν οὐκ ἐγαμοῦμεν
[1, 57]	ὁμολογουμένου, καὶ μηδενὸς ἄλλου καινοῦ	ἀλλ’	ἢ τῶν αὐτῶν ἐν τῇδε
[1, 40]	οὕτως οἱ ἀσεβεῖς, οὐχ οὕτως,	ἀλλ’	ἢ ὡσεὶ χνοῦς, ὃν ἐκρίπτει
[1, 44]	διὰ μαχαιρῶν φονευθήσεσθαι τοὺς παρακούσαντας,	ἀλλ’	ἡ μάχαιρα τοῦ θεοῦ ἔστι
[1, 32]	ἀμπέλου αἷμα οὐκ ἄνθρωπος πεποίηκεν	ἀλλ’	ὁ θεός, οὕτως καὶ τοῦτο
[1, 16]	εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν,	ἀλλ’	ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ
[1, 60]	αὐτὰ οὖν ἡμεῖς ἄλλοις δοξάζομεν,	ἀλλ’	οἱ πάντες τὰ ἡμέτερα μιμούμενοι
[1, 66]	οὐδὲ κοινὸν πόμα ταῦτα λαμβάνομεν·	ἀλλ’	ὃν τρόπον διὰ λόγου θεοῦ
[1, 19]	ὑμᾶς ἀναστάντα νεκρὸν ἀπιστία ἔχει.	ἀλλ’	ὃν τρόπον τὴν ἀρχὴν οὐκ
[1, 49]	πορευομένους ἐν ὁδῷ οὐ καλῇ,	ἀλλ’	ὀπίσω τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. ὁ
[1, 43]	ἀναίτιόν ἐστι τῶν ὁπωσδήποτε πραττομένων.	ἀλλ’	ὅτι ἐλευθέρᾳ προαιρέσει καὶ κατορθοῖ
[1, 26]	ἀνθρωπείων σαρκῶν βοράς, οὐ γινώσκομεν·	ἀλλ’	ὅτι μὴ διώκονται μηδὲ φονεύονται
[1, 23]	ταὐτὰ λέγειν αὐτοῖς παραδεχθῆναι ἀξιοῦμεν,	ἀλλ’	ὅτι τὸ ἀληθὲς λέγομεν· καὶ
[1, 8]	ἐφ’ ἡμῖν εἶναι ἀρνεῖσθαι ἐξεταζομένους.	ἀλλ’	οὐ βουλόμεθα ζῆν ψευδολογοῦντες· τοῦ
[1, 7]	τῶν κατηγορουμένων τὸν βίον ἐξετάζητε,	ἀλλ’	οὐ διὰ τοὺς προλεχθέντας καταδικάζετε.
[1, 8]	ἡμᾶς ἥδε ἡ πλάνη ἐστὶν	ἀλλ’	οὐ πρὸς ἕτερον, μέχρις οὗ
[1, 43]	δεκτικὸς ἦν καὶ πλειστάκις μετετίθετο·	ἀλλ’	οὐδ’ οἱ μὲν ἦσαν σπουδαῖοι,
[1, 42]	σταυρωθεὶς εὐφροσύνην παρέσχε τοῖς ἔθνεσιν,	ἀλλ’	οὐδὲ τῶν μετ’ ἐκεῖνον. ὁ
[1, 43]	οὐκ ἀφ’ ἑαυτοῦ τοιοῦτος ὤν,	ἀλλ’	οὐδὲν δυνάμενος εἶναι ἕτερον παρ’
[1, 69]	ἀποκρίνεσθαι, ἐπὶ τοῦτο μόνον τραπῶσιν,	ἀλλ’	οὐκ ἀξιώσεσιν οὐδὲ μόναις βοαῖς.
[1, 53]	Διὸς καὶ ἡμεῖς μόνον λέγομεν,	ἀλλ’	οὐκ ἀποδεῖξαι ἔχομεν. τίνι γὰρ
[1, 12]	ἂν εἴη τὸ τοιοῦτον ἔργον,	ἀλλ’	οὐκ ἀρχόντων ἀγαθῶν. πεπείσμεθα δ’
[1, 32]	ἔχειν μὲν αἷμα τὸν φανησόμενον,	ἀλλ’	οὐκ ἐξ ἀνθρωπείου σπέρματος ἀλλ’
[1, 12]	καὶ ταῦτα, ὡς προέφημεν, ἐνεργεῖσθαι·	ἀλλ’	οὐχ ὑμᾶς, οἵ γε εὐσεβείας
[1, 6]	τοιούτων νομιζομένων θεῶν ἄθεοι εἶναι,	ἀλλ’	οὐχὶ τοῦ ἀληθεστάτου καὶ πατρὸς
[1, 8]	γινομένων καὶ αἰωνίαν κόλασιν κολασθησομένων,	ἀλλ’	οὐχὶ χιλιονταετῆ περίοδον, ὡς ἐκεῖνος
[1, 39]	μόνον οὐ πολεμοῦμεν τοὺς ἐχθρούς,	ἀλλ’	ὑπὲρ τοῦ μηδὲ ψεύδεσθαι μηδ’
[1, 8]	τὸ αὐτὸ πρᾶγμά φαμεν γενήσεσθαι,	ἀλλ’	ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, καὶ τοῖς
[1, 57]	γὰρ ὡς ἀπαλλάξοντες ἡμᾶς ἀναιροῦσιν,	ἀλλ’	ὡς ἀποστεροῦντες ζωῆς καὶ ἡδονῆς
[1, 57]	οὓς οὐ μόνον οὐ μισοῦμεν,	ἀλλ’	ὡς δείκνυται, ἐλεοῦντες μεταθέσθαι πεῖσαι
[1, 54]	προφητῶν λεγόμενα οὐκ ἐνόουν ἀκριβῶς,	ἀλλ’	ὡς πλανώμενοι ἐμιμήσαντο τὰ περὶ
[1, 21]	παῖδας τὰ ὅμοια πράξαντας παραδέξασθαι.	ἀλλ’	ὡς προέφημεν, οἱ φαῦλοι δαίμονες
[1, 22]	πάθους ἥττονα δοκεῖν εἶναι τοῦτον,	ἀλλ’	ὡς ὑπεσχόμεθα, προϊόντος τοῦ λόγου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/07/2008