Apologie, Chap. |
[1, 15] |
καὶ
τὸν
ἥλιον
αὐτοῦ
ἀνατέλλει
|
ἐπὶ |
ἁμαρτωλοὺς
καὶ
δικαίους
καὶ
πονηρούς. |
[1, 54] |
φέρουσι
τοῖς
ἐκμανθάνουσι
νέοις,
καὶ
|
ἐπὶ |
ἀπάτῃ
καὶ
ἀπαγωγῇ
τοῦ
ἀνθρωπείου |
[1, 35] |
ὁ
προφήτης,
διασύροντες
αὐτὸν
ἐκάθισαν
|
ἐπὶ |
βήματος
καὶ
εἶπον·
Κρῖνον
ἡμῖν. |
[1, 25] |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ὁμοίως
οὐδὲ
|
ἐπὶ |
Γανυμήδην
δι’
οἶστρον
ἐληλυθέναι
πειθόμεθα, |
[1, 21] |
καὶ
αἰσχρῶν
ἡδονῶν
ἥττω
γενόμενον
|
ἐπὶ |
Γανυμήδην
καὶ
τὰς
πολλὰς
μοιχευθείσας |
[1, 54] |
καὶ
εἰ
ὀχούμενος
ἐπὶ
πώλου
|
ἐπὶ |
γῆς
μενεῖ
ἢ
εἰς
οὐρανὸν |
[1, 33] |
ποιηταῖς,
εἰποῦσιν
ἀφροδισίων
χάριν
ἐληλυθέναι
|
ἐπὶ |
γυναῖκας
τὸν
Δία,
διασαφῆσαι
τοὺς |
[1, 39] |
καὶ
οὐ
μὴ
λήψονται
ἔθνος
|
ἐπὶ |
ἔθνος
μάχαιραν
καὶ
οὐ
μὴ |
[1, 58] |
προσήλωσαν
καὶ
προσηλοῦσι,
τοὺς
δὲ
|
ἐπὶ |
θεωρίαν
θείων
ὁρμῶντας
ὑπεκκρούοντες,
ἢν |
[1, 40] |
ὁδῷ
ἁμαρτωλῶν
οὐκ
ἔστη
καὶ
|
ἐπὶ |
καθέδραν
λοιμῶν
οὐκ
ἐκάθισεν,
ἀλλ’ |
[1, 56] |
προέφημεν,
ἐν
τῇ
βασιλίδι
Ῥώμῃ
|
ἐπὶ |
Κλαυδίου
Καίσαρος
γενόμενος
ὁ
Σίμων |
[1, 26] |
ἀπὸ
κώμης
λεγομένης
Γίτθων,
ὃς
|
ἐπὶ |
Κλαυδίου
Καίσαρος
διὰ
τῆς
τῶν |
[1, 57] |
γὰρ
μὴ
γενέσθαι
τὴν
ἐκπύρωσιν
|
ἐπὶ |
κολάσει
τῶν
ἀσεβῶν
οἱ
φαῦλοι |
[1, 46] |
γεγεννῆσθαι
τὸν
Χριστὸν
λέγειν
ἡμᾶς
|
ἐπὶ |
Κυρηνίου,
δεδιδαχέναι
δὲ
ἅ
φαμεν |
[1, 34] |
ἐκ
τῶν
ἀπογραφῶν
τῶν
γενομένων
|
ἐπὶ |
Κυρηνίου,
τοῦ
ὑμετέρου
ἐν
Ἰουδαίᾳ |
[1, 38] |
Ἐγὼ
ἐξεπέτασα
τὰς
χεῖράς
μου
|
ἐπὶ |
λαὸν
ἀπειθοῦντα
καὶ
ἀντιλέγοντα,
ἐπὶ |
[1, 35] |
Ἐγὼ
ἐξεπέτασα
τὰς
χεῖράς
μου
|
ἐπὶ |
λαὸν
ἀπειθοῦντα
καὶ
ἀντιλέγοντα,
ἐπὶ |
[1, 49] |
μου.
ἐξεπέτασα
τὰς
χεῖράς
μου
|
ἐπὶ |
λαὸν
ἀπειθοῦντα
καὶ
ἀντιλέγοντα,
ἐπὶ |
[1, 29] |
ἀρχὴν
οὐκ
ἐγαμοῦμεν
εἰ
μὴ
|
ἐπὶ |
παίδων
ἀνατροφῇ,
ἢ
παραιτούμενοι
τὸ |
[1, 67] |
ἐπικουροῦμεν,
καὶ
σύνεσμεν
ἀλλήλοις
ἀεί.
|
ἐπὶ |
πᾶσί
τε
οἷς
προσφερόμεθα
εὐλογοῦμεν |
[1, 16] |
πάντας
προετρέψατο.
ὃ
γὰρ
καὶ
|
ἐπὶ |
πολλῶν
τῶν
παρ’
ὑμῖν
γεγενημένων |
[1, 65] |
τοῦ
κατηξιῶσθαι
τούτων
παρ’
αὐτοῦ
|
ἐπὶ |
πολὺ
ποιεῖται·
οὗ
συντελέσαντος
τὰς |
[1, 35] |
γέγονε,
δύνασθε
μαθεῖν
ἐκ
τῶν
|
ἐπὶ |
Ποντίου
Πιλάτου
γενομένων
ἄκτων.
καὶ |
[1, 48] |
τε
ταῦτα
ἐποίησεν,
ἐκ
τῶν
|
ἐπὶ |
Ποντίου
Πιλάτου
γενομένων
ἄκτων
μαθεῖν |
[1, 61] |
δὲ
Ἰησοῦ
Χριστοῦ,
τοῦ
σταυρωθέντος
|
ἐπὶ |
Ποντίου
Πιλάτου,
καὶ
ἐπ’
ὀνόματος |
[1, 46] |
φαμεν
διδάξαι
αὐτὸν
ὕστερον
χρόνοις
|
ἐπὶ |
Ποντίου
Πιλάτου,
καὶ
ἐπικαλῶσιν
ὡς |
[1, 13] |
γεννηθέντα
Ἰησοῦν
Χριστόν,
τὸν
σταυρωθέντα
|
ἐπὶ |
Ποντίου
Πιλάτου,
τοῦ
γενομένου
ἐν |
[1, 27] |
ὅτι
τοὺς
πάντας
σχεδὸν
ὁρῶμεν
|
ἐπὶ |
πορνείᾳ
προάγοντας,
οὐ
μόνον
τὰς |
[1, 35] |
σου
ἔρχεταί
σοι
πρᾶος,
ἐπιβεβηκὼς
|
ἐπὶ |
πῶλον
ὄνον
υἱὸν
ὑποζυγίου.
~Ὅταν |
[1, 35] |
ἄκτων.
καὶ
ὅτι
ῥητῶς
καθεσθησόμενος
|
ἐπὶ |
πῶλον
ὄνου
καὶ
εἰσελευσόμενος
εἰς |
[1, 54] |
παραγενησόμενός
ἐστι,
καὶ
εἰ
ὀχούμενος
|
ἐπὶ |
πώλου
ἐπὶ
γῆς
μενεῖ
ἢ |
[1, 50] |
σφόδρα.
ὃν
τρόπον
ἐκστήσονται
πολλοὶ
|
ἐπὶ |
σέ,
οὕτως
ἀδοξήσει
ἀπὸ
ἀνθρώπων |
[1, 40] |
δὲ
κατεστάθην
βασιλεὺς
ὑπ’
αὐτοῦ
|
ἐπὶ |
Σιὼν
ὄρος
τὸ
ἅγιον
αὐτοῦ, |
[1, 50] |
τὸ
στόμα
αὐτοῦ·
ὡς
πρόβατον
|
ἐπὶ |
σφαγὴν
ἤχθη,
καὶ
ὡς
ἀμνὸς |
[1, 62] |
καὶ
λούεσθαι
ἀπιόντας
πρὶν
ἐλθεῖν
|
ἐπὶ |
τὰ
ἱερά,
ἔνθα
ἵδρυνται,
ἐνεργοῦσι. |
[1, 64] |
τὸ
εἴδωλον
τῆς
λεγομένης
Κόρης
|
ἐπὶ |
ταῖς
τῶν
ὑδάτων
πηγαῖς
ἐνεργῆσαι |
[1, 46] |
περὶ
τῆς
ἀποδείξεως
τούτου
λόγου,
|
ἐπὶ |
τὰς
ἐπειγούσας
ἀποδείξεις
πρὸς
τὸ |
[1, 10] |
ταῦτα
μανθάνειν,
ἀλλὰ
καὶ
προτρέπεσθαι
|
ἐπὶ |
ταῦτα.
ὅπερ
γὰρ
οὐκ
ἠδυνήθησαν |
[1, 26] |
κατ’
ἐκεῖνο
τοῦ
καιροῦ,
πρότερον
|
ἐπὶ |
τέγους
σταθεῖσαν,
τὴν
ὑπ’
αὐτοῦ |
[1, 60] |
τύπον
σταυροῦ
καὶ
τοῦτον
στῆσαι
|
ἐπὶ |
τῇ
ἁγίᾳ
σκηνῇ
καὶ
εἰπεῖν |
[1, 33] |
προφήτης
ἐμήνυσε·
καὶ
τοῦτο
ἐλθὸν
|
ἐπὶ |
τὴν
παρθένον
καὶ
ἐπισκιάσαν
οὐ |
[1, 15] |
ὑμεῖς
δὲ
μὴ
θησαυρίζητε
ἑαυτοῖς
|
ἐπὶ |
τῆς
γῆς,
ὅπου
σὴς
καὶ |
[1, 40] |
γῆς,
καὶ
οἱ
ἄρχοντες
συνήχθησαν
|
ἐπὶ |
τὸ
αὐτὸ
κατὰ
τοῦ
κυρίου |
[1, 67] |
κατὰ
πόλεις
ἢ
ἀγροὺς
μενόντων
|
ἐπὶ |
τὸ
αὐτὸ
συνέλευσις
γίνεται,
καὶ |
[1, 61] |
ἐπιλέγοντος
τοῦ
τὸν
λουσόμενον
ἄγοντος
|
ἐπὶ |
τὸ
λουτρόν.
ὄνομα
γὰρ
τῷ |
[1, 8] |
δημιουργοῦ
διαγωγῆς
ἀντιποιούμεθα,
καὶ
σπεύδομεν
|
ἐπὶ |
τὸ
ὁμολογεῖν,
οἱ
πεπεισμένοι
καὶ |
[1, 61] |
τῷ
ἑλομένῳ
ἀναγεννηθῆναι
καὶ
μετανοήσαντι
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἡμαρτημένοις
τὸ
τοῦ
πατρὸς |
[1, 42] |
ἐβασίλευσεν
ἀνελθὼν
εἰς
οὐρανόν,
καὶ
|
ἐπὶ |
τοῖς
παρ’
αὐτοῦ
διὰ
τῶν |
[1, 32] |
ἀπὸ
τῆς
ῥίζης
Ἰεσσαί·
καὶ
|
ἐπὶ |
τὸν
βραχίονα
αὐτοῦ
ἔθνη
ἐλπιοῦσιν. |
[1, 35] |
τὸ
σταυρῶσαι
αὐτὸν
ἔβαλον
κλῆρον
|
ἐπὶ |
τὸν
ἱματισμὸν
αὐτοῦ,
καὶ
ἐμερίσαντο |
[1, 35] |
καὶ
χεῖρας,
καὶ
ἔβαλον
κλῆρον
|
ἐπὶ |
τὸν
ἱματισμόν
μου.
καὶ
ὁ |
[1, 38] |
ὅταν
λέγῃ·
Αὐτοὶ
ἔβαλον
κλῆρον
|
ἐπὶ |
τὸν
ἱματισμόν
μου,
καὶ
ὤρυξάν |
[1, 65] |
λοῦσαι
τὸν
πεπεισμένον
καὶ
συγκατατεθειμένον
|
ἐπὶ |
τοὺς
λεγομένους
ἀδελφοὺς
ἄγομεν,
ἔνθα |
[1, 49] |
ἐπὶ
λαὸν
ἀπειθοῦντα
καὶ
ἀντιλέγοντα,
|
ἐπὶ |
τοὺς
πορευομένους
ἐν
ὁδῷ
οὐ |
[1, 38] |
ἐπὶ
λαὸν
ἀπειθοῦντα
καὶ
ἀντιλέγοντα,
|
ἐπὶ |
τοὺς
πορευομένους
ἐν
ὁδῷ
οὐ |
[1, 35] |
ἐπὶ
λαὸν
ἀπειθοῦντα
καὶ
ἀντιλέγοντα,
|
ἐπὶ |
τοὺς
πορευομένους
ἐν
ὁδῷ
οὐ |
[1, 69] |
ὡς
καὶ
πρὸ
βήματος
ἀποκρίνεσθαι,
|
ἐπὶ |
τοῦτο
μόνον
τραπῶσιν,
ἀλλ’
οὐκ |
[1, 47] |
τὰ
ἔνδοξα
αὐτῆς
συνέπεσε.
καὶ
|
ἐπὶ |
τούτοις
ἀνέσχου
καὶ
ἐσιώπησας
καὶ |
[1, 12] |
προείρηται.
ἦν
μὲν
οὖν
καὶ
|
ἐπὶ |
τούτοις
παυσαμένους
μηδὲν
προστιθέναι,
λογισαμένους |
[1, 27] |
ἀρρητοποιῶν
πλῆθος
κατὰ
πᾶν
ἔθνος
|
ἐπὶ |
τούτου
τοῦ
ἄγους
ἕστηκε.
καὶ |
[1, 55] |
ὑμῖν
ἀποθνησκόντων
αὐτοκρατόρων
τὰς
εἰκόνας
|
ἐπὶ |
τούτῳ
τῷ
σχήματι
ἀνατίθετε,
καὶ |
[1, 33] |
καὶ
τέξεται
υἱόν,
καὶ
ἐροῦσιν
|
ἐπὶ |
τῷ
ὀνόματι
αὐτοῦ
Μεθ’
ἡμῶν |
[1, 16] |
αἰώνιον
πῦρ.
πολλοὶ
γὰρ
ἥξουσιν
|
ἐπὶ |
τῷ
ὀνόματί
μου,
ἔξωθεν
μὲν |
[1, 36] |
τῷ
πατρὶ
αὐτοῦ·
ὁποῖον
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
παρ’
ὑμῖν
συγγραφέων
ἰδεῖν |
[1, 35] |
ἡμῖν
ἀπεδόθη,
οὗ
ἡ
ἀρχὴ
|
ἐπὶ |
τῶν
ὤμων·
μηνυτικὸν
τῆς
δυνάμεως |
[1, 9] |
ἄρρητον
δόξαν
καὶ
μορφὴν
ἔχων
|
ἐπὶ |
φθαρτοῖς
καὶ
δεομένοις
θεραπείας
πράγμασιν |
[1, 13] |
Πιλάτου,
τοῦ
γενομένου
ἐν
Ἰουδαίᾳ
|
ἐπὶ |
χρόνοις
Τιβερίου
Καίσαρος
ἐπιτρόπου,
υἱὸν |