Apologie, Chap.
[1, 62]	καιροῦ ὅτε Μωυσῆς ἐκελεύσθη κατελθὼν	εἰς	Αἴγυπτον ἐξαγαγεῖν τὸν ἐκεῖ λαὸν
[1, 63]	θεὸς τῶν πατέρων σου. κάτελθε	εἰς	Αἴγυπτον καὶ ἐξάγαγε τὸν λαόν
[1, 62]	ὑπολυσάμενος καὶ προσελθὼν ἀκήκοε κατελθεῖν	εἰς	Αἴγυπτον καὶ ἐξαγαγεῖν τὸν ἐκεῖ
[1, 66]	τὸ ὑπὲρ ἀφέσεως ἁμαρτιῶν καὶ	εἰς	ἀναγέννησιν λουτρόν, καὶ οὕτως βιοῦντι
[1, 18]	πᾶσι θάνατον ἀπέθανον· ὅπερ εἰ	εἰς	ἀναισθησίαν ἐχώρει, ἕρμαιον ἂν ἦν
[1, 57]	μηδὲν εἶναι μετὰ θάνατον, ἀλλ’	εἰς	ἀναισθησίαν χωρεῖν τοὺς ἀποθνήσκοντας ἀποφαίνονται,
[1, 63]	ἐν τούτοις ἀναγράψαι πάντα. ἀλλ’	εἰς	ἀπόδειξιν γεγόνασιν οἵδε οἱ λόγοι
[1, 46]	~Ἵνα δὲ μή τινες ἀλογισταίνοντες	εἰς	ἀποτροπὴν τῶν δεδιδαγμένων ὑφ’ ἡμῶν
[1, 39]	καὶ συγκόψουσι τὰς μαχαίρας αὐτῶν	εἰς	ἄροτρα καὶ τὰς ζιβύνας αὐτῶν
[1, 58]	καθαρὸν καὶ ἀπαθῆ βίον ἔχωσιν,	εἰς	ἀσέβειαν ἐμβάλλουσιν. ~Ἵνα δὲ καὶ
[1, 19]	δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα	εἰς	γέενναν ἐμβαλεῖν. ἡ δὲ γέεννά
[1, 18]	οἳ καὶ τὰ νεκρούμενα καὶ	εἰς	γῆν βαλλόμενα πάλιν ἀπολήψεσθαι ἑαυτῶν
[1, 19]	ὅτι διαλυθέντα καὶ δίκην σπερμάτων	εἰς	γῆν διαχυθέντα τὰ ἀνθρώπεια σώματα
[1, 15]	εὔχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς.	εἰς	δὲ τὸ κοινωνεῖν τοῖς δεομένοις
[1, 13]	παραλαβόντες, τὸ τὰ ὑπ’ ἐκείνου	εἰς	διατροφὴν γενόμενα οὐ πυρὶ δαπανᾶν,
[1, 21]	λέγειν οὐκ ἀνάγκη, πλὴν ὅτι	εἰς	διαφορὰν καὶ προτροπὴν τῶν ἐκπαιδευομένων
[1, 39]	ἄροτρα καὶ τὰς ζιβύνας αὐτῶν	εἰς	δρέπανα, καὶ οὐ μὴ λήψονται
[1, 19]	θεοῦ δύναμιν λέγουσιν οἱ φάσκοντες	εἰς	ἐκεῖνο χωρεῖν ἕκαστον ἐξ οὗπερ
[1, 67]	καὶ μαθηταῖς ἐδίδαξε ταῦτα, ἅπερ	εἰς	ἐπίσκεψιν καὶ ὑμῖν ἀνεδώκαμεν. ~Καὶ
[1, 44]	ἀλλὰ καὶ ὑμῖν, ὡς ὁρᾶτε,	εἰς	ἐπίσκεψιν φέρομεν, ἐπιστάμενοι πᾶσιν εὐάρεστα
[1, 44]	διὰ τοῦ προφητικοῦ πνεύματος προλέγει,	εἰς	ἐπίστασιν καὶ ἀνάμνησιν ἀεὶ ἄγων
[1, 13]	τε τοῦ γεγονέναι καὶ τῶν	εἰς	εὐρωστίαν πόρων πάντων, ποιοτήτων μὲν
[1, 51]	μεριεῖ σκύλα, ἀνθ’ ὧν παρεδόθη	εἰς	θάνατον ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ
[1, 51]	ἀπὸ τῶν ἀνομιῶν αὐτῶν ἥκει	εἰς	θάνατον. καὶ δώσω τοὺς πονηροὺς
[1, 50]	δὲ ταῦτα· Ἀνθ’ ὧν παρέδωκαν	εἰς	θανάτον τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ
[1, 47]	Σιών, ὡς ἔρημος ἐγενήθη Ἰερουσαλήμ,	εἰς	κατάραν ὁ οἶκος, τὸ ἅγιον
[1, 27]	τὰς ὁμοζύγους προαγωγεύονται, καὶ φανερῶς	εἰς	κιναιδίαν ἀποκόπτονταί τινες καὶ εἰς
[1, 14]	στέργοντες, νῦν καὶ ἃ ἔχομεν	εἰς	κοινὸν φέροντες καὶ παντὶ δεομένῳ
[1, 38]	πάλιν· Τὸν νῶτόν μου τέθεικα	εἰς	μάστιγας καὶ τὰς σιαγόνας μου
[1, 15]	τοὺς δικαίους οὐδὲ τοὺς σώφρονας	εἰς	μετάνοιαν ἐκάλεσεν ὁ Χριστός, ἀλλὰ
[1, 15]	ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς	εἰς	μετάνοιαν. θέλει γὰρ ὁ πατὴρ
[1, 40]	ἐξουσίαν φυγεῖν πειρῶνται, καὶ ὡς	εἰς	μετάνοιαν καλεῖ πάντας ὁ θεὸς
[1, 27]	εἰς κιναιδίαν ἀποκόπτονταί τινες καὶ	εἰς	μητέρα θεῶν τὰ μυστήρια ἀναφέρουσι,
[1, 64]	θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τῶν ὑδάτων.	εἰς	μίμησιν οὖν τοῦ λεχθέντος ἐπιφερομένου
[1, 52]	πρὸς φυλήν, καὶ τότε ὄψονται	εἰς	ὃν ἐξεκέντησαν, καὶ ἐροῦσι· Τί,
[1, 52]	οἱ πατέρες ἡμῶν, ἐγενήθη ἡμῖν	εἰς	ὄνειδος. ~Πολλὰς μὲν οὖν καὶ
[1, 54]	πώλου ἐπὶ γῆς μενεῖ ἢ	εἰς	οὐρανὸν ἀνελεύσεται, καὶ τὸ τοῦ
[1, 50]	ταῦτα προείρητο γενησόμενα, διδάξαντος, καὶ	εἰς	οὐρανὸν ἀνερχόμενον ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες
[1, 21]	καὶ θεραπευτὴν γενόμενον, κεραυνωθέντα ἀνεληλυθέναι	εἰς	οὐρανόν, Διόνυσον δὲ διασπαραχθέντα, Ἡρακλέα
[1, 54]	ἀναγράφουσι, καὶ διασπαραχθέντα αὐτὸν ἀνεληλυθέναι	εἰς	οὐρανὸν ἐδίδαξαν. καὶ ἐπειδὴ διὰ
[1, 46]	σταυρωθεὶς ἀποθανὼν ἀνέστη καὶ ἀνελήλυθεν	εἰς	οὐρανόν, ἐκ τῶν διὰ τοσούτων
[1, 54]	Πηγάσου, ἄνθρωπον ἐξ ἀνθρώπου γενόμενον,	εἰς	οὐρανὸν ἔφασαν ἀνεληλυθέναι. ὅτε δὲ
[1, 42]	ἀποθανὼν ἀνέστη, καὶ ἐβασίλευσεν ἀνελθὼν	εἰς	οὐρανόν, καὶ ἐπὶ τοῖς παρ’
[1, 26]	μετὰ τὴν ἀνέλευσιν τοῦ Χριστοῦ	εἰς	οὐρανὸν προεβάλλοντο οἱ δαίμονες ἀνθρώπους
[1, 31]	καὶ ἀποθνήσκοντα καὶ ἀνεγειρόμενον καὶ	εἰς	οὐρανοὺς ἀνερχόμενον, καὶ υἱὸν θεοῦ
[1, 50]	πεμφθεῖσαν παρ’ αὐτοῦ λαβόντες καὶ	εἰς	πᾶν γένος ἀνθρώπων ἐλθόντες, ταῦτα
[1, 31]	καί τινας πεμπομένους ὑπ’ αὐτοῦ	εἰς	πᾶν γένος ἀνθρώπων κηρύξοντας ταῦτα,
[1, 40]	οὐχὶ ἀκούονται αἱ φωναὶ αὐτῶν.	εἰς	πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ
[1, 53]	εἰπεῖν ἐπαυσάμεθα, αὐτάρκεις καὶ ταύτας	εἰς	πεισμονὴν τοῖς τὰ ἀκουστικὰ καὶ
[1, 10]	λογικῶν δυνάμεων πείθει τε καὶ	εἰς	πίστιν ἄγει ἡμᾶς. καὶ ὑπὲρ
[1, 20]	φιλόσοφοι καὶ αὐτὸν τὸν θεὸν	εἰς	πῦρ ἀναλύεσθαι δογματίζουσι καὶ αὖ
[1, 16]	ποιοῦν καρπὸν καλόν, ἐκκόπτεται καὶ	εἰς	πῦρ βάλλεται. κολάζεσθαι δὲ τοὺς
[1, 38]	μάστιγας καὶ τὰς σιαγόνας μου	εἰς	ῥαπίσματα, τὸ δὲ πρόσωπόν μου
[1, 62]	ἐνήργησαν καὶ ῥαντίζειν ἑαυτοὺς τοὺς	εἰς	τὰ ἱερὰ αὐτῶν ἐπιβαίνοντας καὶ
[1, 32]	ἀχθέντος ἐπιβὰς ἐκάθισε καὶ εἰσελήλυθεν	εἰς	τὰ Ἰεροσόλυμα, ἔνθα τὸ μέγιστον
[1, 35]	ἐπὶ πῶλον ὄνου καὶ εἰσελευσόμενος	εἰς	τὰ Ἰεροσόλυμα προεφητεύετο, ἑτέρου προφήτου
[1, 40]	ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ	εἰς	τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ
[1, 61]	οὐρανῶν. ὅτι δὲ καὶ ἀδύνατον	εἰς	τὰς μήτρας τῶν τεκουσῶν τοὺς
[1, 69]	κακουργίας παρασχεθῇ. ἂν οὖν σαφῶς	εἰς	ταύτην τὴν ἀξίωσιν οἱ ἐπαρχιῶται
[1, 44]	αὐτοῖς δὲ δουλεύοντας κατέχωσιν· ὅπερ	εἰς	τέλος οὐκ ἴσχυσαν πρᾶξαι. ἀφόβως
[1, 66]	ἄρτον εὐχαριστήσαντα εἰπεῖν· Τοῦτο ποιεῖτε	εἰς	τὴν ἀνάμνησίν μου, τοῦτ’ ἐστι
[1, 16]	λέγων μοι Κύριε κύριε εἰσελεύσεται	εἰς	τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’
[1, 15]	συμφέρει γάρ σοι μονόφθαλμον εἰσελθεῖν	εἰς	τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἢ
[1, 61]	μὴ ἀναγεννηθῆτε, οὐ μὴ εἰσέλθητε	εἰς	τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὅτι
[1, 31]	ἠξίωσε πέμψας τοὺς μεταβαλοῦντας αὐτὰς	εἰς	τὴν Ἑλλάδα φωνὴν ἀνθρώπους ἀποστεῖλαι.
[1, 18]	βόθρος καὶ ἡ κάθοδος Ὀδυσσέως	εἰς	τὴν τούτων ἐπίσκεψιν, καὶ τῶν
[1, 9]	τὴν μορφήν, ἥν φασί τινες	εἰς	τιμὴν μεμιμῆσθαι) ἀλλ’ ἐκείνων τῶν
[1, 31]	Ἰουδαίων ἀποστάσεως ἀρχηγέτης, Χριστιανοὺς μόνους	εἰς	τιμωρίας δεινάς, εἰ μὴ ἀρνοῖντο
[1, 27]	ἵππων φορβάδων, οὕτω νῦν παῖδας	εἰς	τὸ αἰσχρῶς χρῆσθαι μόνον· καὶ
[1, 15]	ἢ μετὰ τῶν δύο πεμφθῆναι	εἰς	τὸ αἰώνιον πῦρ. καί· Ὃς
[1, 52]	αἰωνίᾳ μετὰ τῶν φαύλων δαιμόνων	εἰς	τὸ αἰώνιον πῦρ πέμψει. ὡς
[1, 16]	ἥλιος, οἱ δὲ ἄδικοι πέμπωνται	εἰς	τὸ αἰώνιον πῦρ. πολλοὶ γὰρ
[1, 11]	προσδοκωμένων τύχωμεν· ἀλλ’ ἐπεὶ οὐκ	εἰς	τὸ νῦν τὰς ἐλπίδας ἔχομεν,
[1, 9]	τῆς ἐμβροντησίας, ἀνθρώπους ἀκολάστους θεοὺς	εἰς	τὸ προσκυνεῖσθαι πλάσσειν λέγεσθαι καὶ
[1, 16]	δ’ ἂν ὀργισθῇ, ἔνοχός ἐστιν	εἰς	τὸ πῦρ. παντὶ δὲ ἀγγαρεύοντί
[1, 28]	συγγραμμάτων ἐρευνήσαντες μαθεῖν δύνασθε· ὃν	εἰς	τὸ πῦρ πεμφθήσεσθαι μετὰ τῆς
[1, 39]	ἄνδρες δεκαδύο τὸν ἀριθμὸν ἐξῆλθον	εἰς	τὸν κόσμον, καὶ οὗτοι ἰδιῶται,
[1, 51]	αὐτὸς παρεδόθη. ὡς δὲ καὶ	εἰς	τὸν οὐρανὸν ἔμελλεν ἀνιέναι, καθὼς
[1, 45]	~Ὅτι δὲ ἀγαγεῖν τὸν Χριστὸν	εἰς	τὸν οὐρανὸν ὁ πατὴρ τῶν
[1, 21]	καὶ ἀποθανόντα καὶ ἀναστάντα ἀνεληλυθέναι	εἰς	τὸν οὐρανόν, οὐ παρὰ τοὺς
[1, 21]	ἑωρακέναι ἐκ τῆς πυρᾶς ἀνερχόμενον	εἰς	τὸν οὐρανὸν τὸν κατακαέντα Καίσαρα;
[1, 54]	τεχθήσεται καὶ δι’ ἑαυτοῦ ἀνελεύσεται	εἰς	τὸν οὐρανόν, τὸν Περσέα λεχθῆναι
[1, 56]	σύγκλητον καὶ τὸν δῆμον Ῥωμαίων	εἰς	τοσοῦτο κατεπλήξατο, ὡς θεὸς νομισθῆναι
[1, 39]	δὲ φρὴν ἀνώμοτος ποιεῖν ἡμᾶς	εἰς	τοῦτο. γελοῖον ἤδη πρᾶγμα, ὑμῖν
[1, 13]	τε τούτων γενόμενον ἡμῖν καὶ	εἰς	τοῦτο γεννηθέντα Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν
[1, 51]	μέλλει, ἀκούσατε καὶ τῶν εἰρημένων	εἰς	τοῦτο διὰ Ἰερεμίου τοῦ προφήτου.
[1, 52]	οἱ ἄδικοι, ἀκούσατε τῶν ὁμοίως	εἰς	τοῦτο εἰρημένων. ἔστι δὲ ταῦτα·
[1, 55]	αὐτοῖς, συμβολικῶς, ὡς προδεδήλωται, τῶν	εἰς	τοῦτο εἰρημένων πάντων λελεγμένων. ὅπερ,
[1, 35]	καὶ γέγονεν, ἀκούσατε τῶν προειρημένων	εἰς	τοῦτο. ἔστι δὲ ταῦτα· Παιδίον
[1, 44]	τῶν ὅλων καὶ δεσπότου θεοῦ	εἰς	τοῦτο λεχθῆναι οὕτως· Λούσασθε, καθαροὶ
[1, 61]	ἐλάλησε ταῦτα. καὶ λόγον δὲ	εἰς	τοῦτο παρὰ τῶν ἀποστόλων ἐμάθομεν
[1, 50]	δόξης παραγενήσεται, ἀκούσατε τῶν εἰρημένων	εἰς	τοῦτο προφητειῶν. ἔστι δὲ ταῦτα·
[1, 5]	λόγῳ ἀληθεῖ καὶ ἐξεταστικῶς ταῦτα	εἰς	φανερὸν ἐπειρᾶτο φέρειν καὶ ἀπάγειν
[1, 17]	καὶ ἡμῶν εὐχομένων καὶ πάντα	εἰς	φανερὸν τιθέντων ἀφροντιστήσετε, οὐδὲν ἡμεῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/07/2008