Apologie, Chap. |
[1, 45] |
δυνάμεώς
σου
ἐν
ταῖς
λαμπρότησι
|
τῶν |
ἁγίων
σου·
ἐκ
γαστρὸς
πρὸ |
[1, 3] |
ἐπίσκεψιν
πᾶσι
παρέχειν,
ὅπως
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἀγνοεῖν
τὰ
ἡμέτερα
νομιζόντων
τὴν |
[1, 32] |
Χριστοῦ,
τοῦ
ἡμετέρου
διδασκάλου
καὶ
|
τῶν |
ἀγνοουμένων
προφητειῶν
ἐξηγητοῦ,
ὡς
προερρέθη |
[1, 65] |
εὐχῶν.
ἔπειτα
προσφέρεται
τῷ
προεστῶτι
|
τῶν |
ἀδελφῶν
ἄρτος
καὶ
ποτήριον
ὕδατος |
[1, 20] |
καὶ
μετὰ
θάνατον
οὔσας
τὰς
|
τῶν |
ἀδίκων
ψυχάς,
τὰς
δὲ
τῶν |
[1, 58] |
ὑπὸ
λύκου
ἄρνες
συνηρπασμένοι
βορὰ
|
τῶν |
ἀθέων
δογμάτων
καὶ
δαιμόνων
γίνονται. |
[1, 41] |
δότε
τῷ
κυρίῳ,
τῷ
πατρὶ
|
τῶν |
αἰώνων,
δόξαν.
λάβετε
χάριν
καὶ |
[1, 6] |
πατρὸς
δικαιοσύνης
καὶ
σωφροσύνης
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ἀρετῶν
ἀνεπιμίκτου
τε
κακίας |
[1, 6] |
διδάξαντα
ἡμᾶς
ταῦτα,
καὶ
τὸν
|
τῶν |
ἄλλων
ἑπομένων
καὶ
ἐξομοιουμένων
ἀγαθῶν |
[1, 25] |
ἄγετε,
ἢ
Ἀσκληπιὸν
ἤ
τινα
|
τῶν |
ἄλλων
ὀνομαζομένων
θεῶν,
καίπερ
θανάτου |
[1, 55] |
δὲ
ἀνθρώπειον
σχῆμα
οὐδενὶ
ἄλλῳ
|
τῶν |
ἀλόγων
ζώων
διαφέρει,
ἢ
τῷ |
[1, 24] |
καὶ
αἰλούρους
καὶ
κροκοδείλους
καὶ
|
τῶν |
ἀλόγων
ζώων
τὰ
πολλά,
καὶ |
[1, 12] |
δαιμόνων
φαύλων,
οἳ
καὶ
παρὰ
|
τῶν |
ἀλόγως
βιούντων
αἰτοῦσι
θύματα
καὶ |
[1, 49] |
ὁδῷ
οὐ
καλῇ,
ἀλλ’
ὀπίσω
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν
αὐτῶν.
ὁ
λαὸς
ὁ |
[1, 33] |
σώσει
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ
ἀπὸ
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν
αὐτῶν.
ὅτι
δὲ
οὐδενὶ |
[1, 33] |
σώσει
τὸν
λαὸν
αὐτοῦ
ἀπὸ
|
τῶν |
ἁμαρτιῶν
αὐτῶν,
ὡς
οἱ
ἀπομνημονεύσαντες |
[1, 44] |
καὶ
ἀνάμνησιν
ἀεὶ
ἄγων
τὸ
|
τῶν |
ἀνθρώπων
γένος,
δεικνὺς
ὅτι
καὶ |
[1, 15] |
ταῦτα
πρὸς
τὸ
θεαθῆναι
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀνθρώπων·
εἰ
δὲ
μή
γε, |
[1, 15] |
Εἰσί
τινες
οἵτινες
εὐνουχίσθησαν
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀνθρώπων,
εἰσὶ
δὲ
οἳ
ἐγεννήθησαν |
[1, 16] |
ὑμῶν
τὰ
καλὰ
ἔργα
ἔμπροσθεν
|
τῶν |
ἀνθρώπων,
ἵνα
βλέποντες
θαυμάζωσι
τὸν |
[1, 44] |
τῶν
πράξεων
ἕκαστον
ἀμείψεσθαι
μέλλοντα
|
τῶν |
ἀνθρώπων,
καὶ
τὰ
παρ’
αὐτοῦ |
[1, 50] |
καὶ
ἡ
δόξα
σου
ἀπὸ
|
τῶν |
ἀνθρώπων,
οὕτως
θαυμάσονται
ἔθνη
πολλά, |
[1, 54] |
κολασθησομένους
διὰ
πυρὸς
τοὺς
ἀσεβεῖς
|
τῶν |
ἀνθρώπων,
προεβάλλοντο
πολλοὺς
λεχθῆναι
λεγομένους |
[1, 63] |
ἐνήργησαν
οἱ
δαίμονες
διατεθῆναι
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀνοήτων
Ἰουδαίων.
οἵτινες
ἔχοντες
ῥητῶς |
[1, 51] |
γῆς
ἡ
ζωὴ
αὐτοῦ,
ἀπὸ
|
τῶν |
ἀνομιῶν
αὐτῶν
ἥκει
εἰς
θάνατον. |
[1, 50] |
τὴν
ψυχὴν
αὐτοῦ,
καὶ
μετὰ
|
τῶν |
ἀνόμων
ἐλογίσθη,
αὐτὸς
ἁμαρτίας
πολλῶν |
[1, 13] |
ἀεὶ
ὄντα
θεὸν
καὶ
γεννήτορα
|
τῶν |
ἁπάντων
ἀνθρώπῳ
σταυρωθέντι
διδόναι
ἡμᾶς |
[1, 53] |
οἱ
ἀπὸ
τῶν
ἐθνῶν
πιστεύοντες
|
τῶν |
ἀπὸ
Ἰουδαίων
καὶ
Σαμαρέων,
τὰ |
[1, 53] |
καὶ
ἀληθεστέρους
τοὺς
ἐξ
ἐθνῶν
|
τῶν |
ἀπὸ
Ἰουδαίων
καὶ
Σαμαρέων
Χριστιανοὺς |
[1, 1] |
ἐπηρεαζομένων,
Ἰουστῖνος
Πρίσκου
τοῦ
Βακχείου,
|
τῶν |
ἀπὸ
Φλαουΐας
Νέας
πόλεως
τῆς |
[1, 34] |
ὡς
καὶ
μαθεῖν
δύνασθε
ἐκ
|
τῶν |
ἀπογραφῶν
τῶν
γενομένων
ἐπὶ
Κυρηνίου, |
[1, 53] |
ἔθνους
ἀνθρώπων
διὰ
τῆς
παρὰ
|
τῶν |
ἀποστόλων
αὐτοῦ
διδαχῆς
πεισθέντας
καὶ |
[1, 61] |
λόγον
δὲ
εἰς
τοῦτο
παρὰ
|
τῶν |
ἀποστόλων
ἐμάθομεν
τοῦτον.
ἐπειδὴ
τὴν |
[1, 42] |
ἐπὶ
τοῖς
παρ’
αὐτοῦ
διὰ
|
τῶν |
ἀποστόλων
ἐν
τοῖς
πᾶσιν
ἔθνεσι |
[1, 67] |
συνέλευσις
γίνεται,
καὶ
τὰ
ἀπομνημονεύματα
|
τῶν |
ἀποστόλων
ἢ
τὰ
συγγράμματα
τῶν |
[1, 57] |
γενέσθαι
τὴν
ἐκπύρωσιν
ἐπὶ
κολάσει
|
τῶν |
ἀσεβῶν
οἱ
φαῦλοι
δαίμονες
πεῖσαι |
[1, 59] |
τὸν
θεὸν
κόσμον
ποιῆσαι,
ἀκούσατε
|
τῶν |
αὐτολεξεὶ
εἰρημένων
διὰ
Μωυσέως,
τοῦ |
[1, 26] |
τρόπον
καὶ
οἱ
οὐ
κοινωνοῦντες
|
τῶν |
αὐτῶν
δογμάτων
τοῖς
φιλοσόφοις
τὸ |
[1, 57] |
μηδενὸς
ἄλλου
καινοῦ
ἀλλ’
ἢ
|
τῶν |
αὐτῶν
ἐν
τῇδε
τῇ
διοικήσει |
[1, 14] |
βιώσαντες
εὐέλπιδες
ὦσι
σὺν
ἡμῖν
|
τῶν |
αὐτῶν
παρὰ
τοῦ
πάντων
δεσπόζοντος |
[1, 24] |
ζώων
τὰ
πολλά,
καὶ
οὐ
|
τῶν |
αὐτῶν
ὑπὸ
πάντων
τιμωμένων
ἀλλὰ |
[1, 49] |
καλὸν
εἶναι
τηρεῖν
λέγοντες,
ἀκούσατε
|
τῶν |
βραχυεπῶς
εἰρημένων
διὰ
Ἠσαίου.
ἔστι |
[1, 26] |
ἡμῖν
καὶ
σύνταγμα
κατὰ
πασῶν
|
τῶν |
γεγενημένων
αἱρέσεων
συντεταγμένον,
ᾧ
εἰ |
[1, 32] |
αἵματι
σταφυλῆς
σύμβολον
δηλωτικὸν
ἦν
|
τῶν |
γενησομένων
τῷ
Χριστῷ
καὶ
τῶν |
[1, 52] |
καὶ
τὰ
σώματα
ἀνεγερεῖ
πάντων
|
τῶν |
γενομένων
ἀνθρώπων,
καὶ
τῶν
μὲν |
[1, 18] |
γὰρ
πρὸς
τὸ
τέλος
ἑκάστου
|
τῶν |
γενομένων
βασιλέων,
ὅτι
τὸν
κοινὸν |
[1, 34] |
μαθεῖν
δύνασθε
ἐκ
τῶν
ἀπογραφῶν
|
τῶν |
γενομένων
ἐπὶ
Κυρηνίου,
τοῦ
ὑμετέρου |
[1, 31] |
ὀκτακοσίοις·
κατὰ
γὰρ
τὰς
διαδοχὰς
|
τῶν |
γενῶν
ἕτεροι
καὶ
ἕτεροι
ἐγένοντο |
[1, 61] |
ὑγρᾶς
σπορᾶς
κατὰ
μῖξιν
τὴν
|
τῶν |
γονέων
πρὸς
ἀλλήλους
καὶ
ἐν |
[1, 2] |
γὰρ
κολακεύσοντες
ὑμᾶς
διὰ
τῶνδε
|
τῶν |
γραμμάτων
οὐδὲ
πρὸς
χάριν
ὁμιλήσοντες, |
[1, 52] |
τῶν
μὲν
ἀξίων
ἐνδύσει
ἀφθαρσίαν,
|
τῶν |
δ’
ἀδίκων
ἐν
αἰσθήσει
αἰωνίᾳ |
[1, 26] |
τοῦ
Σίμωνος,
ἐνεργηθέντα
καὶ
ὑπὸ
|
τῶν |
δαιμονίων
καὶ
ἐν
Ἀντιοχείᾳ
γενόμενον |
[1, 5] |
ἕκαστον
προσηγόρευον,
ὅπερ
ἕκαστος
αὐτῷ
|
τῶν |
δαιμόνων
ἐτίθετο.
ὅτε
δὲ
Σωκράτης |
[1, 26] |
πᾶν
γένος
ἀνθρώπων
διὰ
τῆς
|
τῶν |
δαιμόνων
συλλήψεως
πολλοὺς
πεποίηκε
βλασφημίας |
[1, 5] |
φανερὸν
ἐπειρᾶτο
φέρειν
καὶ
ἀπάγειν
|
τῶν |
δαιμόνων
τοὺς
ἀνθρώπους,
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 46] |
μή
τινες
ἀλογισταίνοντες
εἰς
ἀποτροπὴν
|
τῶν |
δεδιδαγμένων
ὑφ’
ἡμῶν
εἴπωσι
πρὸ |
[1, 46] |
καὶ
ἀνελήλυθεν
εἰς
οὐρανόν,
ἐκ
|
τῶν |
διὰ
τοσούτων
εἰρημένων
ὁ
νουνεχὴς |
[1, 67] |
καὶ
τοῖς
οὐ
παροῦσι
διὰ
|
τῶν |
διακόνων
πέμπεται.
οἱ
εὐποροῦντες
δὲ |
[1, 45] |
καί,
καίπερ
θανάτου
ὁρισθέντος
κατὰ
|
τῶν |
διδασκόντων
ἢ
ὅλως
ὁμολογούντων
τὸ |
[1, 7] |
ἑνὶ
ὀνόματι
φιλοσοφίας
προσαγορεύονται,
καίπερ
|
τῶν |
δογμάτων
ἐναντίων
ὄντων,
οὕτως
καὶ |
[1, 26] |
ἐν
τῷ
Τίβερι
ποταμῷ
μεταξὺ
|
τῶν |
δύο
γεφυρῶν,
ἔχων
ἐπιγραφὴν
Ῥωμαϊκὴν |
[1, 15] |
βασιλείαν
τῶν
οὐρανῶν,
ἢ
μετὰ
|
τῶν |
δύο
πεμφθῆναι
εἰς
τὸ
αἰώνιον |
[1, 41] |
θεούς·
ὅτι
πάντες
οἱ
θεοὶ
|
τῶν |
ἐθνῶν
εἴδωλα
δαιμονίων
εἰσίν,
ὁ |
[1, 53] |
δὲ
καὶ
ἀληθέστεροι
οἱ
ἀπὸ
|
τῶν |
ἐθνῶν
καὶ
πιστότεροι
προεγινώσκοντο.
ἀπαγγελοῦμεν |
[1, 49] |
καὶ
παρεχρήσαντο·
οἱ
δὲ
ἀπὸ
|
τῶν |
ἐθνῶν
μηδέποτε
μηδὲν
ἀκούσαντες
περὶ |
[1, 53] |
προεφητεύθη
ὅτι
πλείονες
οἱ
ἀπὸ
|
τῶν |
ἐθνῶν
πιστεύοντες
τῶν
ἀπὸ
Ἰουδαίων |
[1, 32] |
μηνυτικὸν
ἦν
ὅτι
ἐκ
πάντων
|
τῶν |
ἐθνῶν
προσδοκήσουσιν
αὐτὸν
πάλιν
παραγενησόμενον, |
[1, 49] |
οἱ
οὐ
προσδοκήσαντες
αὐτὸν
λαοὶ
|
τῶν |
ἐθνῶν
προσκυνήσουσιν
αὐτόν,
οἱ
δὲ |
[1, 45] |
μηδέπω
τὴν
ἐπικύρωσιν
πεποίηται,
ἐπακούσατε
|
τῶν |
εἰρημένων
διὰ
Δαυεὶδ
τοῦ
προφήτου. |
[1, 51] |
μετὰ
δόξης
μέλλει,
ἀκούσατε
καὶ
|
τῶν |
εἰρημένων
εἰς
τοῦτο
διὰ
Ἰερεμίου |
[1, 50] |
πάλιν
μετὰ
δόξης
παραγενήσεται,
ἀκούσατε
|
τῶν |
εἰρημένων
εἰς
τοῦτο
προφητειῶν.
ἔστι |
[1, 47] |
ἡ
γῆ
Ἰουδαίων
ἔμελλεν,
ἀκούσατε
|
τῶν |
εἰρημένων
ὑπὸ
τοῦ
προφητικοῦ
πνεύματος· |
[1, 13] |
ὑπέρ
τε
τοῦ
γεγονέναι
καὶ
|
τῶν |
εἰς
εὐρωστίαν
πόρων
πάντων,
ποιοτήτων |
[1, 55] |
ἐνοεῖτο
αὐτοῖς,
συμβολικῶς,
ὡς
προδεδήλωται,
|
τῶν |
εἰς
τοῦτο
εἰρημένων
πάντων
λελεγμένων. |
[1, 1] |
καὶ
δήμῳ
παντὶ
Ῥωμαίων,
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἐκ
παντὸς
γένους
ἀνθρώπων
ἀδίκως |
[1, 40] |
καὶ
ὅτι
πιστεύεσθαι
ἔμελλεν
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐκ
παντὸς
γένους
ἀνθρώπων,
καὶ |
[1, 21] |
ὅτι
εἰς
διαφορὰν
καὶ
προτροπὴν
|
τῶν |
ἐκπαιδευομένων
ταῦτα
γέγραπται·
μιμητὰς
γὰρ |
[1, 29] |
ἀδικία
ἐστί.
~Καὶ
πάλιν,
μὴ
|
τῶν |
ἐκτεθέντων
τις
μὴ
ἀναληφθεὶς
θανατωθῇ, |
[1, 25] |
τὴν
παλλακίδα
Βρισηΐδα
ὀλέσαι
πολλοὺς
|
τῶν |
Ἑλλήνων.
καὶ
τοὺς
πειθομένους
ἐλεοῦμεν· |
[1, 36] |
προσώπου
ἀκούητε,
μὴ
ἀπ’
αὐτῶν
|
τῶν |
ἐμπεπνευσμένων
λέγεσθαι
νομίσητε,
ἀλλ’
ἀπὸ |
[1, 53] |
καύσας
ὁ
θεὸς
κατέστρεψε,
μηδενὸς
|
τῶν |
ἐν
αὐταῖς
σωθέντος
πλὴν
ἀλλοεθνοῦς |
[1, 7] |
δογμάτων
ἐναντίων
ὄντων,
οὕτως
καὶ
|
τῶν |
ἐν
βαρβάροις
γενομένων
καὶ
δοξάντων |
[1, 59] |
προδεδηλωμένου
πρώτου
προφήτου
καὶ
πρεσβυτέρου
|
τῶν |
ἐν
Ἕλλησι
συγγραφέων,
δι’
οὗ |
[1, 44] |
πρεσβύτερος
γὰρ
Μωυσῆς
καὶ
πάντων
|
τῶν |
ἐν
Ἕλλησι
συγγραφέων.
καὶ
πάντα, |
[1, 35] |
μου
χεῖρας
καὶ
πόδας
ἐξήγησις
|
τῶν |
ἐν
τῷ
σταυρῷ
παγέντων
ἐν |
[1, 43] |
σπουδαῖον
εἶναι,
οὐκ
ἄν
ποτε
|
τῶν |
ἐναντίων
δεκτικὸς
ἦν
καὶ
πλειστάκις |
[1, 43] |
οὕτως
ἀποδείκνυμεν.
τὸν
αὐτὸν
ἄνθρωπον
|
τῶν |
ἐναντίων
τὴν
μετέλευσιν
ποιούμενον
ὁρῶμεν. |
[1, 26] |
ἐπὶ
Κλαυδίου
Καίσαρος
διὰ
τῆς
|
τῶν |
ἐνεργούντων
δαιμόνων
τέχνης
δυνάμεις
ποιήσας |
[1, 15] |
μόνον
τῷ
θεῷ
ἀλλὰ
καὶ
|
τῶν |
ἐνθυμημάτων.
καὶ
πολλοί
τινες
καὶ |
[1, 57] |
χωρεῖν
τοὺς
ἀποθνήσκοντας
ἀποφαίνονται,
παθῶν
|
τῶν |
ἐνταῦθα
καὶ
χρειῶν
ἡμᾶς
ῥυόμενοι |
[1, 65] |
ἔργων
ἀγαθοὶ
πολιτευταὶ
καὶ
φύλακες
|
τῶν |
ἐντεταλμένων
εὑρεθῆναι,
ὅπως
τὴν
αἰώνιον |
[1, 15] |
καὶ
λέγομεν
τὸ
ἀναρίθμητον
πλῆθος
|
τῶν |
ἐξ
ἀκολασίας
μεταβαλόντων
καὶ
ταῦτα |
[1, 15] |
καταρωμένους
ὑμῖν
καὶ
εὔχεσθε
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἐπηρεαζόντων
ὑμᾶς.
εἰς
δὲ
τὸ |
[1, 48] |
ὅτι
τε
ταῦτα
ἐποίησεν,
ἐκ
|
τῶν |
ἐπὶ
Ποντίου
Πιλάτου
γενομένων
ἄκτων |
[1, 35] |
ὅτι
γέγονε,
δύνασθε
μαθεῖν
ἐκ
|
τῶν |
ἐπὶ
Ποντίου
Πιλάτου
γενομένων
ἄκτων. |
[1, 28] |
μετὰ
τῆς
αὐτοῦ
στρατιᾶς
καὶ
|
τῶν |
ἑπομένων
ἀνθρώπων
κολασθησομένους
τὸν
ἀπέραντον |
[1, 16] |
δὲ
ὄντες
λύκοι
ἅρπαγες·
ἐκ
|
τῶν |
ἔργων
αὐτῶν
ἐπιγνώσεσθε
αὐτούς.
πᾶν |
[1, 15] |
ὁ
μοιχεῦσαι
βουλόμενος,
ὡς
οὐ
|
τῶν |
ἔργων
φανερῶν
μόνον
τῷ
θεῷ |
[1, 67] |
διάδοσις
καὶ
ἡ
μετάληψις
ἀπὸ
|
τῶν |
εὐχαριστηθέντων
ἑκάστῳ
γίνεται,
καὶ
τοῖς |
[1, 65] |
σωθῶμεν.
ἀλλήλους
φιλήματι
ἀσπαζόμεθα
παυσάμενοι
|
τῶν |
εὐχῶν.
ἔπειτα
προσφέρεται
τῷ
προεστῶτι |
[1, 14] |
Χριστοῦ
ὁμοδίαιτοι
γινόμενοι,
καὶ
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἐχθρῶν
εὐχόμενοι,
καὶ
τοὺς
ἀδίκως |
[1, 51] |
ἔχει
τὸ
γένος
καὶ
βασιλεύει
|
τῶν |
ἐχθρῶν,
ἔφη
οὕτως·
Τὴν
γενεὰν |
[1, 45] |
Ἰερουσαλήμ·
καὶ
κατακυρίευε
ἐν
μέσῳ
|
τῶν |
ἐχθρῶν
σου.
μετὰ
σοῦ
ἡ |
[1, 15] |
δὲ
ὑμῖν
λέγω·
Εὔχεσθε
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἐχθρῶν
ὑμῶν
καὶ
ἀγαπᾶτε
τοὺς |
[1, 59] |
ἐμβάλλουσιν.
~Ἵνα
δὲ
καὶ
παρὰ
|
τῶν |
ἡμετέρων
διδασκάλων,
λέγομεν
δὲ
τοῦ |
[1, 28] |
καὶ
διάβολος,
ὡς
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
ἡμετέρων
συγγραμμάτων
ἐρευνήσαντες
μαθεῖν
δύνασθε· |
[1, 29] |
τέλεον
ἐνεκρατευόμεθα.
καὶ
ἤδη
τις
|
τῶν |
ἡμετέρων,
ὑπὲρ
τοῦ
πεῖσαι
ὑμᾶς |
[1, 15] |
οὐχ
ὑμεῖς
τῶν
πετεινῶν
καὶ
|
τῶν |
θηρίων
διαφέρετε;
καὶ
ὁ
θεὸς |
[1, 62] |
αὐτοῖς
τοὺς
θρησκεύοντας
κελεύεσθαι
ὑπὸ
|
τῶν |
ἱερατευόντων
ἐκ
τῶν
συμβάντων
Μωυσεῖ |
[1, 9] |
πλάσσειν
λέγεσθαι
καὶ
μεταποιεῖν,
καὶ
|
τῶν |
ἱερῶν,
ἔνθα
ἀνατίθενται,
φύλακας
τοιούτους |
[1, 35] |
ἐξετάθη
τὰς
χεῖρας,
σταυρωθεὶς
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἰουδαίων
ἀντιλεγόντων
αὐτῷ
καὶ
φασκόντων |
[1, 52] |
ποῖα
δὲ
μέλλουσιν
οἱ
λαοὶ
|
τῶν |
Ἰουδαίων
λέγειν
καὶ
ποιεῖν,
ὅταν |
[1, 31] |
τῶν
προφητειῶν
τούτων,
προσέπεμψε
τῷ
|
τῶν |
Ἰουδαίων
τότε
βασιλεύοντι
Ἡρώδῃ
ἀξιῶν |
[1, 38] |
ἅτινα
πάντα
ὅτι
γέγονεν
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἰουδαίων
τῷ
Χριστῷ,
μαθεῖν
δύνασθε. |
[1, 62] |
καὶ
ἐξαγαγεῖν
τὸν
ἐκεῖ
λαὸν
|
τῶν |
Ἰσραηλιτῶν,
καὶ
δύναμιν
ἰσχυρὰν
ἔλαβε |
[1, 62] |
Αἴγυπτον
ἐξαγαγεῖν
τὸν
ἐκεῖ
λαὸν
|
τῶν |
Ἰσραηλιτῶν,
ποιμαίνοντος
αὐτοῦ
ἐν
τῇ |
[1, 51] |
τοῦτο
αὐτὸς
κληρονομήσει
πολλοὺς
καὶ
|
τῶν |
ἰσχυρῶν
μεριεῖ
σκύλα,
ἀνθ’
ὧν |
[1, 16] |
πραότητος
ἐξ
αἰσχύνης
καὶ
ἐπιθυμίας
|
τῶν |
κακῶν
ἄγειν
πάντας
προετρέψατο.
ὃ |
[1, 28] |
ἡμῖν
μὲν
γὰρ
ὁ
ἀρχηγέτης
|
τῶν |
κακῶν
δαιμόνων
ὄφις
καλεῖται
καὶ |
[1, 7] |
τῇ
προσούσῃ
πονηρίᾳ
καὶ
τῇ
|
τῶν |
καλῶν
ἀγνοίᾳ.
~Λογίσασθε
δ’
ὅτι |
[1, 44] |
φόβου
ἀποστρέψωσιν
ἐντυγχάνοντας
τοὺς
ἀνθρώπους
|
τῶν |
καλῶν
γνῶσιν
λαβεῖν,
αὐτοῖς
δὲ |
[1, 67] |
τὴν
νουθεσίαν
καὶ
πρόκλησιν
τῆς
|
τῶν |
καλῶν
τούτων
μιμήσεως
ποιεῖται.
ἔπειτα |
[1, 7] |
γὰρ
πάντες
προσαγορεύονται.
ὅθεν
πάντων
|
τῶν |
καταγγελλομένων
ὑμῖν
τὰς
πράξεις
κρίνεσθαι |
[1, 4] |
καὶ
πάλιν,
ἐὰν
μέν
τις
|
τῶν |
κατηγορουμένων
ἔξαρνος
γένηται
τῇ
φωνῇ |
[1, 7] |
γὰρ
πολλοὺς
πολλάκις,
ὅταν
ἑκάστοτε
|
τῶν |
κατηγορουμένων
τὸν
βίον
ἐξετάζητε,
ἀλλ’ |
[1, 40] |
~Ἀκούσατε
δὲ
πῶς
καὶ
περὶ
|
τῶν |
κηρυξάντων
τὴν
διδαχὴν
αὐτοῦ
καὶ |
[1, 12] |
τοῦ
θεοῦ
τύχῃ
ἀγαθῶν
καὶ
|
τῶν |
κολαστηρίων
ἀπηλλαγμένος
εἴη.
οὐ
γὰρ |
[1, 21] |
κατακαέντα
Καίσαρα;
καὶ
ὁποῖαι
ἑκάστου
|
τῶν |
λεγομένων
υἱῶν
τοῦ
Διὸς
ἱστοροῦνται |
[1, 55] |
~Ἀλλ’
οὐδαμοῦ
οὐδ’
ἐπί
τινος
|
τῶν |
λεγομένων
υἱῶν
τοῦ
Διὸς
τὸ |
[1, 48] |
ὁ
ἡμέτερος
Χριστὸς
προεφητεύθη,
ἀκούσατε
|
τῶν |
λελεγμένων.
ἔστι
δὲ
ταῦτα·
Τῇ |
[1, 48] |
ἐπ’
αὐτὸν
ἐλπίζουσιν
ἀνθρώποις,
ἀκούσατε
|
τῶν |
λεχθέντων
διὰ
Ἠσαίου.
ἔστι
δὲ |
[1, 44] |
ἀλλὰ
προγνώστου
τοῦ
θεοῦ
ὄντος
|
τῶν |
μελλόντων
ὑπὸ
πάντων
ἀνθρώπων
πραχθήσεσθαι, |
[1, 52] |
πάντων
τῶν
γενομένων
ἀνθρώπων,
καὶ
|
τῶν |
μὲν
ἀξίων
ἐνδύσει
ἀφθαρσίαν,
τῶν |
[1, 42] |
παρέσχε
τοῖς
ἔθνεσιν,
ἀλλ’
οὐδὲ
|
τῶν |
μετ’
ἐκεῖνον.
ὁ
καθ’
ἡμᾶς |
[1, 44] |
περὶ
ἀθανασίας
ψυχῆς
ἢ
τιμωριῶν
|
τῶν |
μετὰ
θάνατον
ἢ
θεωρίας
οὐρανίων |
[1, 46] |
τῷ
Χριστῷ
ἦσαν
καὶ
φονεῖς
|
τῶν |
μετὰ
λόγου
βιούντων·
οἱ
δὲ |
[1, 20] |
λέγουσιν·
ἡμεῖς
δὲ
κρεῖττόν
τι
|
τῶν |
μεταβαλλομένων
νοοῦμεν
τὸν
πάντων
ποιητὴν |
[1, 68] |
μὴ
ὡς
κατ’
ἐχθρῶν
κατὰ
|
τῶν |
μηδὲν
ἀδικούντων
θάνατον
ὁρίζετε.
προλέγομεν |
[1, 54] |
ἐξ
Ἰούδα
καὶ
ἡγούμενος
ἐκ
|
τῶν |
μηρῶν
αὐτοῦ,
ἕως
ἂν
ἔλθῃ |
[1, 32] |
ἐξ
Ἰούδα
οὐδὲ
ἡγούμενος
ἐκ
|
τῶν |
μηρῶν
αὐτοῦ,
ἕως
ἂν
ἔλθῃ |
[1, 51] |
ὡς
υἱὸς
ἀνθρώπου
ἔρχεται
ἐπάνω
|
τῶν |
νεφελῶν
τοῦ
οὐρανοῦ,
καὶ
οἱ |
[1, 27] |
μυστήρια
ἀναφέρουσι,
καὶ
παρὰ
παντὶ
|
τῶν |
νομιζομένων
παρ’
ὑμῖν
θεῷ
ὄφις |
[1, 53] |
οὐχ
ὁμοίως
τοῖς
μυθοποιηθεῖσι
περὶ
|
τῶν |
νομισθέντων
υἱῶν
τοῦ
Διὸς
καὶ |
[1, 16] |
τότε
κλαυθμὸς
ἔσται
καὶ
βρυγμὸς
|
τῶν |
ὀδόντων,
ὅταν
οἱ
μὲν
δίκαιοι |
[1, 39] |
γονέων
καὶ
πατρίδος
καὶ
πάντων
|
τῶν |
οἰκείων
τὴν
ὑμετέραν
ἀσπάζεσθαι
ὁμολογίαν, |
[1, 63] |
ὅτι
ἐστὶν
υἱὸς
τῷ
πατρὶ
|
τῶν |
ὅλων
γινώσκοντες·
ὃς
καὶ
λόγος |
[1, 65] |
αἶνον
καὶ
δόξαν
τῷ
πατρὶ
|
τῶν |
ὅλων
διὰ
τοῦ
ὀνόματος
τοῦ |
[1, 44] |
προφήτου,
ὡς
ἀπὸ
τοῦ
πατρὸς
|
τῶν |
ὅλων
καὶ
δεσπότου
θεοῦ
εἰς |
[1, 61] |
ἐπ’
ὀνόματος
γὰρ
τοῦ
πατρὸς
|
τῶν |
ὅλων
καὶ
δεσπότου
θεοῦ
καὶ |
[1, 61] |
τοῖς
ἡμαρτημένοις
τὸ
τοῦ
πατρὸς
|
τῶν |
ὅλων
καὶ
δεσπότου
θεοῦ
ὄνομα, |
[1, 63] |
οὖν
ἡγησάμενοι
ἀεὶ
τὸν
πατέρα
|
τῶν |
ὅλων
λελαληκέναι
τῷ
Μωυσεῖ,
τοῦ |
[1, 63] |
καὶ
ὁ
θεὸς
Ἰακώβ,
τὸν
|
τῶν |
ὅλων
πατέρα
καὶ
δημιουργὸν
τὸν |
[1, 29] |
νεανίσκος
ἠρκέσθη
τῇ
ἑαυτοῦ
καὶ
|
τῶν |
ὁμογνωμόνων
συνειδήσει.
οὐκ
ἄτοπον
δὲ |
[1, 44] |
θάνατον
ἢ
θεωρίας
οὐρανίων
ἢ
|
τῶν |
ὁμοίων
δογμάτων
καὶ
φιλόσοφοι
καὶ |
[1, 52] |
γενέσθαι
μέλλουσιν
οἱ
ἄδικοι,
ἀκούσατε
|
τῶν |
ὁμοίως
εἰς
τοῦτο
εἰρημένων.
ἔστι |
[1, 52] |
τῶν
προφητῶν,
ἀνάγκη
καὶ
περὶ
|
τῶν |
ὁμοίως
προφητευθέντων,
μελλόντων
δὲ
γίνεσθαι, |
[1, 43] |
τὸ
ἀνθρώπειον
γένος,
ἀναίτιόν
ἐστι
|
τῶν |
ὁπωσδήποτε
πραττομένων.
ἀλλ’
ὅτι
ἐλευθέρᾳ |
[1, 60] |
ταῦτα
ἀκοῦσαι
καὶ
μαθεῖν
παρὰ
|
τῶν |
οὐδὲ
τοὺς
χαρακτῆρας
τῶν
στοιχείων |
[1, 58] |
ὃς
ἀρνεῖσθαι
μὲν
τὸν
ποιητὴν
|
τῶν |
οὐρανίων
καὶ
γηΐνων
ἁπάντων
θεὸν |
[1, 16] |
κύριε
εἰσελεύσεται
εἰς
τὴν
βασιλείαν
|
τῶν |
οὐρανῶν,
ἀλλ’
ὁ
ποιῶν
τὸ |
[1, 15] |
μονόφθαλμον
εἰσελθεῖν
εἰς
τὴν
βασιλείαν
|
τῶν |
οὐρανῶν,
ἢ
μετὰ
τῶν
δύο |
[1, 15] |
ἔχετε.
ζητεῖτε
δὲ
τὴν
βασιλείαν
|
τῶν |
οὐρανῶν,
καὶ
ταῦτα
πάντα
προστεθήσεται |
[1, 61] |
μὴ
εἰσέλθητε
εἰς
τὴν
βασιλείαν
|
τῶν |
οὐρανῶν.
ὅτι
δὲ
καὶ
ἀδύνατον |
[1, 15] |
εὐνούχισαν
ἑαυτοὺς
διὰ
τὴν
βασιλείαν
|
τῶν |
οὐρανῶν·
πλὴν
οὐ
πάντες
τοῦτο |
[1, 3] |
ἔφη
γάρ
που
καί
τις
|
τῶν |
παλαιῶν·
Ἂν
μὴ
οἱ
ἄρχοντες |
[1, 4] |
τὰ
ἐναντία
δοξάσαντες
καὶ
δογματίσαντες
|
τῶν |
παλαιῶν
τῷ
ἑνὶ
ὀνόματι
προσαγορεύονται |
[1, 63] |
Χριστοῦ
ἀνθρώπους·
καὶ
γὰρ
πρῶτοι
|
τῶν |
πάντων
ἀνθρώπων
ἐκεῖνοι
περὶ
θεοῦ |
[1, 67] |
οἷς
προσφερόμεθα
εὐλογοῦμεν
τὸν
ποιητὴν
|
τῶν |
πάντων
διὰ
τοῦ
υἱοῦ
αὐτοῦ |
[1, 45] |
εἰς
τὸν
οὐρανὸν
ὁ
πατὴρ
|
τῶν |
πάντων
θεὸς
μετὰ
τὸ
ἀναστῆσαι |
[1, 4] |
ἀφορμὰς
παρέχουσι
τοῖς
ἄλλως
καταλέγειν
|
τῶν |
πάντων
Χριστιανῶν
ἀσέβειαν
καὶ
ἀδικίαν |
[1, 14] |
σοφίζεσθαι
ὑμᾶς
δόξωμεν,
ὀλίγων
τινῶν
|
τῶν |
παρ’
αὐτοῦ
τοῦ
Χριστοῦ
διδαγμάτων |
[1, 55] |
μὴ
νοοῦντες
τοῦτο
πράττετε.
καὶ
|
τῶν |
παρ’
ὑμῖν
ἀποθνησκόντων
αὐτοκρατόρων
τὰς |
[1, 16] |
ὃ
γὰρ
καὶ
ἐπὶ
πολλῶν
|
τῶν |
παρ’
ὑμῖν
γεγενημένων
ἀποδεῖξαι
ἔχομεν· |
[1, 36] |
πατρὶ
αὐτοῦ·
ὁποῖον
καὶ
ἐπὶ
|
τῶν |
παρ’
ὑμῖν
συγγραφέων
ἰδεῖν
ἔστιν, |
[1, 12] |
συνεῖχε
καὶ
ἐκόσμει
ἀρετῇ,
ὅπως
|
τῶν |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
τύχῃ
ἀγαθῶν |
[1, 65] |
παρ’
ἡμῖν
διάκονοι
διδόασιν
ἑκάστῳ
|
τῶν |
παρόντων
μεταλαβεῖν
ἀπὸ
τοῦ
εὐχαριστηθέντος |
[1, 63] |
Ἰσαάκ,
θεὸς
Ἰακώβ,
ὁ
θεὸς
|
τῶν |
πατέρων
σου.
κάτελθε
εἰς
Αἴγυπτον |
[1, 63] |
θεὸς
Ἰακὼβ
καὶ
ὁ
θεὸς
|
τῶν |
πατέρων
σου,
σημαντικὸν
τοῦ
καὶ |
[1, 15] |
ἢ
τί
ἐνδύσησθε.
οὐχ
ὑμεῖς
|
τῶν |
πετεινῶν
καὶ
τῶν
θηρίων
διαφέρετε; |
[1, 63] |
τοῦ
πατρὸς
βουλὴν
ὑπὲρ
σωτηρίας
|
τῶν |
πιστευόντων
αὐτῷ
καὶ
ἐξουθενηθῆναι
καὶ |
[1, 37] |
θρόνος,
καὶ
ἡ
γῆ
ὑποπόδιον
|
τῶν |
ποδῶν
μου.
καὶ
πάλιν
ἀλλαχοῦ· |
[1, 45] |
θῶ
τοὺς
ἐχθρούς
σου
ὑποπόδιον
|
τῶν |
ποδῶν
σου.
ῥάβδον
δυνάμεως
ἐξαποστελεῖ |
[1, 54] |
Χριστὸν
καὶ
ὅμοια
τοῖς
ὑπὸ
|
τῶν |
ποιητῶν
λεχθεῖσι.
καὶ
ταῦτα
δ’ |
[1, 54] |
δὲ
παραδιδόντες
τὰ
μυθοποιηθέντα
ὑπὸ
|
τῶν |
ποιητῶν
οὐδεμίαν
ἀπόδειξιν
φέρουσι
τοῖς |
[1, 23] |
τοὺς
προειρημένους
κακοὺς
δαίμονας
διὰ
|
τῶν |
ποιητῶν
ὡς
γενόμενα
εἶπον
ἃ |
[1, 44] |
ὄντος
παρ’
αὐτόν,
κατ’
ἀξίαν
|
τῶν |
πράξεων
ἕκαστον
ἀμείψεσθαι
μέλλοντα
τῶν |
[1, 17] |
δὲ
καὶ
πεπεισμένοι,
κατ’
ἀξίαν
|
τῶν |
πράξεων
ἕκαστον
τίσειν
διὰ
πυρὸς |
[1, 43] |
τὰς
ἀγαθὰς
ἀμοιβὰς
κατ’
ἀξίαν
|
τῶν |
πράξεων
ἑκάστου
ἀποδίδοσθαι
διὰ
τῶν |
[1, 4] |
τὸν
τοῦ
ἀρνουμένου,
ὅπως
διὰ
|
τῶν |
πράξεων
ὁποῖός
ἐστιν
ἕκαστος
φαίνηται. |
[1, 12] |
κόλασιν
ἢ
σωτηρίαν
κατ’
ἀξίαν
|
τῶν |
πράξεων
πορεύεσθαι.
εἰ
γὰρ
οἱ |
[1, 22] |
ἀποδέδεικται·
ὁ
γὰρ
κρείττων
ἐκ
|
τῶν |
πράξεων
φαίνεται.
εἰ
δὲ
καὶ |
[1, 44] |
τὰ
παρ’
αὐτοῦ
κατ’
ἀξίαν
|
τῶν |
πραττομένων
ἀπαντήσεσθαι,
διὰ
τοῦ
προφητικοῦ |
[1, 42] |
τὰ
προειρημένα
ἔφη,
καὶ
οὐδεὶς
|
τῶν |
πρὸ
ἐκείνου
γενομένων
σταυρωθεὶς
εὐφροσύνην |
[1, 46] |
καὶ
ἐπικαλῶσιν
ὡς
ἀνευθύνων
ὄντων
|
τῶν |
προγεγενημένων
πάντων
ἀνθρώπων,
φθάσαντες
τὴν |
[1, 45] |
δαίμονας,
καὶ
συντελεσθῇ
ὁ
ἀριθμὸς
|
τῶν |
προεγνωσμένων
αὐτῷ
ἀγαθῶν
γινομένων
καὶ |
[1, 35] |
ἀνδρωθῇ,
ὅπερ
καὶ
γέγονεν,
ἀκούσατε
|
τῶν |
προειρημένων
εἰς
τοῦτο.
ἔστι
δὲ |
[1, 64] |
τὸ
διὰ
Μωυσέως
εἰρημένον,
ἐκ
|
τῶν |
προειρημένων
νοῆσαι
δύνασθε.
ἔφη
γὰρ |
[1, 23] |
μαθόντες
παρὰ
τοῦ
Χριστοῦ
καὶ
|
τῶν |
προελθόντων
αὐτοῦ
προφητῶν
μόνα
ἀληθῆ |
[1, 61] |
αἰτεῖν
νηστεύοντες
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
|
τῶν |
προημαρτημένων
ἄφεσιν
διδάσκονται,
ἡμῶν
συνευχομένων |
[1, 43] |
~Ὅπως
δὲ
μή
τινες
ἐκ
|
τῶν |
προλελεγμένων
ὑφ’
ἡμῶν
δοξάσωσι
καθ’ |
[1, 11] |
ἀναιρώμεθα,
καὶ
λανθάνειν
ἐπειρώμεθα,
ὅπως
|
τῶν |
προσδοκωμένων
τύχωμεν·
ἀλλ’
ἐπεὶ
οὐκ |
[1, 31] |
ἀξιῶν
διαπεμφθῆναι
αὐτῷ
τὰς
βίβλους
|
τῶν |
προφητειῶν.
καὶ
ὁ
μὲν
βασιλεὺς |
[1, 31] |
συνάγειν
ἐπειράθη,
πυθόμενος
καὶ
περὶ
|
τῶν |
προφητειῶν
τούτων,
προσέπεμψε
τῷ
τῶν |
[1, 40] |
τούτοις
δὲ
καὶ
λόγων
ἑτέρων
|
τῶν |
προφητευθέντων
δι’
αὐτοῦ
τοῦ
Δαυεὶδ |
[1, 54] |
ἐν
αἵματι
σταφυλῆς.
τούτων
οὖν
|
τῶν |
προφητικῶν
λόγων
ἀκούσαντες
οἱ
δαίμονες |
[1, 67] |
τῶν
ἀποστόλων
ἢ
τὰ
συγγράμματα
|
τῶν |
προφητῶν
ἀναγινώσκεται,
μέχρις
ἐγχωρεῖ.
εἶτα |
[1, 52] |
πρὶν
ἢ
γενέσθαι
προκεκηρύχθαι
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν,
ἀνάγκη
καὶ
περὶ
τῶν |
[1, 37] |
ἐστι
καὶ
τὰ
διδασκόμενα
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
ἀπὸ
τοῦ
θεοῦ,
νοεῖν |
[1, 31] |
ἐκέλευεν
ἀπάγεσθαι.
ἐν
δὴ
ταῖς
|
τῶν |
προφητῶν
βίβλοις
εὕρομεν
προκηρυσσόμενον
παραγινόμενον, |
[1, 44] |
τὰς
Ὑστάσπου
ἢ
Σιβύλλης
ἢ
|
τῶν |
προφητῶν
βίβλους
ἀναγινωσκόντων,
ὅπως
διὰ |
[1, 32] |
προφῆται.
~Μωυσῆς
μὲν
οὖν,
πρῶτος
|
τῶν |
προφητῶν
γενόμενος,
εἶπεν
αὐτολεξεὶ
οὕτως· |
[1, 36] |
νοήσαντες
οἱ
ἔχοντες
τὰς
βίβλους
|
τῶν |
προφητῶν
Ἰουδαῖοι
οὐκ
ἐγνώρισαν
οὐδὲ |
[1, 54] |
φαύλων
δαιμόνων.
ἀκούσαντες
γὰρ
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
κηρυσσόμενον
παραγενησόμενον
τὸν
Χριστόν, |
[1, 59] |
δὲ
τοῦ
λόγου
τοῦ
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν,
λαβόντα
τὸν
Πλάτωνα
μάθητε |
[1, 54] |
δὲ
καὶ
ἀκούοντες
τὰ
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
λεγόμενα
οὐκ
ἐνόουν
ἀκριβῶς, |
[1, 36] |
ὑποζυγίου.
~Ὅταν
δὲ
τὰς
λέξεις
|
τῶν |
προφητῶν
λεγομένας
ὡς
ἀπὸ
προσώπου |
[1, 43] |
τῶν
πράξεων
ἑκάστου
ἀποδίδοσθαι
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
μαθόντες
καὶ
ἀληθὲς
ἀποφαινόμεθα· |
[1, 53] |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
λόγον
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
παραδοθέντα
αὐτοῖς
καὶ
ἀεὶ |
[1, 54] |
ἔθνεσι
πᾶσιν,
ὅπου
μᾶλλον
ἐπήκουον
|
τῶν |
προφητῶν
πιστευθήσεσθαι
τὸν
Χριστὸν
προκηρυσσόντων. |
[1, 56] |
ἐν
ἀνθρώποις,
καὶ
ὅπως
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
προεκεκήρυκτο
ἔμαθον
καὶ
ἐν |
[1, 61] |
ὀνόματος
πνεύματος
ἁγίου,
ὃ
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
προεκήρυξε
τὰ
κατὰ
τὸν |
[1, 31] |
φωνῇ
ἐν
βιβλίοις
ὑπ’
αὐτῶν
|
τῶν |
προφητῶν
συντεταγμένας
κτώμενοι
περιεῖπον.
ὅτε |
[1, 44] |
φιλόσοφοι
καὶ
ποιηταὶ
ἔφασαν,
παρὰ
|
τῶν |
προφητῶν
τὰς
ἀφορμὰς
λαβόντες
καὶ |
[1, 58] |
θεὸν
καὶ
τὸν
προκηρυχθέντα
διὰ
|
τῶν |
προφητῶν
Χριστὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
καὶ |
[1, 20] |
τῶν
ἀδίκων
ψυχάς,
τὰς
δὲ
|
τῶν |
σπουδαίων
ἀπηλλαγμένας
τῶν
τιμωριῶν
εὖ |
[1, 60] |
παρὰ
τῶν
οὐδὲ
τοὺς
χαρακτῆρας
|
τῶν |
στοιχείων
ἐπισταμένων,
ἰδιωτῶν
μὲν
καὶ |
[1, 62] |
ἃ
εἰ
βούλεσθε
μαθεῖν,
ἐκ
|
τῶν |
συγγραμμάτων
ἐκείνου
ἀκριβῶς
μαθήσεσθε.
~Ἰουδαῖοι |
[1, 18] |
ἄλλα
τοιαῦτά
ἐστι,
καὶ
τὰ
|
τῶν |
συγγραφέων
διδάγματα,
Ἐμπεδοκλέους
καὶ
Πυθαγόρου, |
[1, 62] |
κελεύεσθαι
ὑπὸ
τῶν
ἱερατευόντων
ἐκ
|
τῶν |
συμβάντων
Μωυσεῖ
τῷ
εἰρημένῳ
προφήτῃ |
[1, 18] |
εἰς
τὴν
τούτων
ἐπίσκεψιν,
καὶ
|
τῶν |
τὰ
αὐτὰ
τούτοις
εἰπόντων·
οἷς |
[1, 44] |
φαύλων
δαιμόνων
θάνατος
ὡρίσθη
κατὰ
|
τῶν |
τὰς
Ὑστάσπου
ἢ
Σιβύλλης
ἢ |
[1, 18] |
πάρεδροι
καὶ
τὰ
γινόμενα
ὑπὸ
|
τῶν |
ταῦτα
εἰδότων
πεισάτωσαν
ὑμᾶς,
ὅτι |
[1, 61] |
φωτισμός,
ὡς
φωτιζομένων
τὴν
διάνοιαν
|
τῶν |
ταῦτα
μανθανόντων.
καὶ
ἐπ’
ὀνόματος |
[1, 61] |
καὶ
ἀδύνατον
εἰς
τὰς
μήτρας
|
τῶν |
τεκουσῶν
τοὺς
ἅπαξ
γενομένους
ἐμβῆναι, |
[1, 20] |
τὰς
δὲ
τῶν
σπουδαίων
ἀπηλλαγμένας
|
τῶν |
τιμωριῶν
εὖ
διάγειν,
ποιηταῖς
καὶ |
[1, 55] |
βαναυσουργοὶ
ὁμοίως
εἰ
μὴ
διὰ
|
τῶν |
τὸ
σχῆμα
τοῦτο
ἐχόντων
ἐργαλείων. |
[1, 6] |
καὶ
ἄθεοι
κεκλήμεθα·
καὶ
ὁμολογοῦμεν
|
τῶν |
τοιούτων
νομιζομένων
θεῶν
ἄθεοι
εἶναι, |
[1, 49] |
τὰ
δύσφημα
ταῦτα
λεχθησόμενα
κατὰ
|
τῶν |
τὸν
Χριστὸν
ὁμολογούντων,
καὶ
ὡς |
[1, 63] |
τοῦ
ἀποστείλαντός
με.
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
τοῦ
Μωυσέως
δὲ
συγγραμμάτων
φανερὸν |
[1, 27] |
ἀπὸ
τῆς
ὑμετέρας
οἰκουμένης.
καὶ
|
τῶν |
τούτοις
χρωμένων
τις
πρὸς
τῇ |
[1, 55] |
δηλοῖ,
{ἵνα
ἀμε}
λῶμεν
καὶ
|
τῶν |
τροπαίων,
δι’
ὧν
αἵ
τε |
[1, 60] |
τρίτον,
ἐπειδή,
ὡς
προείπομεν,
ἐπάνω
|
τῶν |
ὑδάτων
ἀνέγνω
ὑπὸ
Μωυσέως
εἰρημένον |
[1, 64] |
καὶ
πνεῦμα
θεοῦ
ἐπεφέρετο
ἐπάνω
|
τῶν |
ὑδάτων.
εἰς
μίμησιν
οὖν
τοῦ |
[1, 59] |
καὶ
πνεῦμα
θεοῦ
ἐπεφέρετο
ἐπάνω
|
τῶν |
ὑδάτων.
καὶ
εἶπεν
ὁ
θεός· |
[1, 40] |
τὸ
πεφυτευμένον
παρὰ
τὰς
διεξόδους
|
τῶν |
ὑδάτων,
ὃ
τὸν
καρπὸν
αὐτοῦ |
[1, 64] |
τῆς
λεγομένης
Κόρης
ἐπὶ
ταῖς
|
τῶν |
ὑδάτων
πηγαῖς
ἐνεργῆσαι
τοὺς
δαίμονας, |
[1, 32] |
τῶν
γενησομένων
τῷ
Χριστῷ
καὶ
|
τῶν |
ὑπ’
αὐτοῦ
πραχθησομένων.
πῶλος
γάρ |
[1, 55] |
αὐτοῦ
ὑπάρχει,
ὡς
καὶ
ἐκ
|
τῶν |
ὑπ’
ὄψιν
πιπτόντων
δείκνυται·
κατανοήσατε |
[1, 59] |
οὕτως.
ὥστε
λόγῳ
θεοῦ
ἐκ
|
τῶν |
ὑποκειμένων
καὶ
προδηλωθέντων
διὰ
Μωυσέως |
[1, 4] |
ἀγαθὸν
οὔτε
κακὸν
κρίνεται
ἄνευ
|
τῶν |
ὑποπιπτουσῶν
τῷ
ὀνόματι
πράξεων·
ἐπεί, |
[1, 9] |
εἰς
τιμὴν
μεμιμῆσθαι)
ἀλλ’
ἐκείνων
|
τῶν |
φανέντων
κακῶν
δαιμόνων
καὶ
ὀνόματα |
[1, 16] |
ἀνταίρειν
δεῖ·
οὐδὲ
μιμητὰς
εἶναι
|
τῶν |
φαύλων
βεβούληται
ἡμᾶς,
ἀλλὰ
διὰ |
[1, 54] |
γένους
εἰρῆσθαι
ἀποδείκνυμεν
κατ’
ἐνέργειαν
|
τῶν |
φαύλων
δαιμόνων.
ἀκούσαντες
γὰρ
διὰ |
[1, 52] |
ἀδίκων
ἐν
αἰσθήσει
αἰωνίᾳ
μετὰ
|
τῶν |
φαύλων
δαιμόνων
εἰς
τὸ
αἰώνιον |
[1, 44] |
προνοεῖται
αὐτῶν.
κατ’
ἐνέργειαν
δὲ
|
τῶν |
φαύλων
δαιμόνων
θάνατος
ὡρίσθη
κατὰ |
[1, 20] |
Σίβυλλα
δὲ
καὶ
Ὑστάσπης
γενήσεσθαι
|
τῶν |
φθαρτῶν
ἀνάλωσιν
διὰ
πυρὸς
ἔφασαν. |
[1, 5] |
καὶ
αὐτοὶ
οἱ
δαίμονες
διὰ
|
τῶν |
χαιρόντων
τῇ
κακίᾳ
ἀνθρώπων
ἐνήργησαν |
[1, 37] |
τίς
γὰρ
ἐξεζήτησε
ταῦτα
ἐκ
|
τῶν |
χειρῶν
ὑμῶν;
ἀλλὰ
διάλυε
πάντα |
[1, 69] |
οἱ
ἐπαρχιῶται
δύνωνται
διϊσχυρίζεσθαι
κατὰ
|
τῶν |
Χριστιανῶν,
ὡς
καὶ
πρὸ
βήματος |
[1, 8] |
καὶ
τοῖς
αὐτοῖς
σώμασι
μετὰ
|
τῶν |
ψυχῶν
γινομένων
καὶ
αἰωνίαν
κόλασιν |
[1, 61] |
γένεσθε,
ἀφέλετε
τὰς
πονηρίας
ἀπὸ
|
τῶν |
ψυχῶν
ὑμῶν,
μάθετε
καλὸν
ποιεῖν, |
[1, 44] |
γένεσθε,
ἀφέλετε
τὰς
πονηρίας
ἀπὸ
|
τῶν |
ψυχῶν
ὑμῶν,
μάθετε
καλὸν
ποιεῖν, |
[1, 35] |
ἀπεδόθη,
οὗ
ἡ
ἀρχὴ
ἐπὶ
|
τῶν |
ὤμων·
μηνυτικὸν
τῆς
δυνάμεως
τοῦ |