Apologie, Chap.
[1, 63]	ἀνθρώπους· καὶ γὰρ πρῶτοι τῶν	πάντων	ἀνθρώπων ἐκεῖνοι περὶ θεοῦ ζήτησιν
[1, 10]	πίστιν ἄγει ἡμᾶς. καὶ ὑπὲρ	πάντων	ἀνθρώπων ἡγούμεθα εἶναι τὸ μὴ
[1, 44]	θεοῦ ὄντος τῶν μελλόντων ὑπὸ	πάντων	ἀνθρώπων πραχθήσεσθαι, καὶ δόγματος ὄντος
[1, 31]	βασιλεύς, βιβλιοθήκην κατεσκεύαζε καὶ τὰ	πάντων	ἀνθρώπων συγγράμματα συνάγειν ἐπειράθη, πυθόμενος
[1, 46]	ὡς ἀνευθύνων ὄντων τῶν προγεγενημένων	πάντων	ἀνθρώπων, φθάσαντες τὴν ἀπορίαν λυσόμεθα.
[1, 32]	ἰδεῖν καὶ ἔργῳ πεισθῆναι· ἐκ	πάντων	γὰρ γενῶν ἀνθρώπων προσδοκῶσι τὸν
[1, 23]	μόνα ἀληθῆ ἐστι καὶ πρεσβύτερα	πάντων	γεγενημένων συγγραφέων, καὶ οὐχὶ διὰ
[1, 14]	ἡμῖν τῶν αὐτῶν παρὰ τοῦ	πάντων	δεσπόζοντος θεοῦ τυχεῖν. ἵνα δὲ
[1, 67]	προσφερόμεθα εὐλογοῦμεν τὸν ποιητὴν τῶν	πάντων	διὰ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ
[1, 21]	μέν, λόγον τὸν ἑρμηνευτικὸν καὶ	πάντων	διδάσκαλον, Ἀσκληπιὸν δέ, καὶ θεραπευτὴν
[1, 65]	τοῦ φωτισθέντος καὶ ἄλλων πανταχοῦ	πάντων	εὐτόνως, ὅπως καταξιωθῶμεν τὰ ἀληθῆ
[1, 58]	καταγγέλλει παρὰ τὸν δημιουργὸν τὸν	πάντων	θεὸν καὶ ὁμοίως ἕτερον υἱόν·
[1, 45]	τὸν οὐρανὸν ὁ πατὴρ τῶν	πάντων	θεὸς μετὰ τὸ ἀναστῆσαι ἐκ
[1, 32]	πρώτη δύναμις μετὰ τὸν πατέρα	πάντων	καὶ δεσπότην θεὸν καὶ υἱὸς
[1, 46]	λόγου κατὰ τὴν τοῦ πατρὸς	πάντων	καὶ δεσπότου θεοῦ βουλὴν διὰ
[1, 40]	αὐτοῖς, τήν τε τοῦ πατρὸς	πάντων	καὶ δεσπότου θεοῦ καὶ τὴν
[1, 12]	ἡμέτερος διδάσκαλος καὶ τοῦ πατρὸς	πάντων	καὶ δεσπότου θεοῦ υἱὸς καὶ
[1, 36]	ὡς ἀπὸ προσώπου τοῦ δεσπότου	πάντων	καὶ πατρὸς θεοῦ φθέγγεται, ποτὲ
[1, 21]	αὐτὸν τὸν ἡγεμόνα καὶ γεννήτορα	πάντων	κατ’ αὐτοὺς Δία πατροφόντην τε
[1, 67]	τῇ τοῦ ἡλίου λεγομένῃ ἡμέρᾳ	πάντων	κατὰ πόλεις ἢ ἀγροὺς μενόντων
[1, 55]	προδεδήλωται, τῶν εἰς τοῦτο εἰρημένων	πάντων	λελεγμένων. ὅπερ, ὡς προεῖπεν ὁ
[1, 12]	καὶ σύμμαχοι πρὸς εἰρήνην ἐσμὲν	πάντων	μᾶλλον ἀνθρώπων, οἳ ταῦτα δοξάζομεν,
[1, 8]	ἐπιθυμοῦντες τῆς μετὰ θεοῦ τοῦ	πάντων	πατρὸς καὶ δημιουργοῦ διαγωγῆς ἀντιποιούμεθα,
[1, 17]	ὑφ’ ὑμῶν τεταγμένοις πανταχοῦ πρὸ	πάντων	πειρώμεθα φέρειν, ὡς ἐδιδάχθημεν παρ’
[1, 20]	τι τῶν μεταβαλλομένων νοοῦμεν τὸν	πάντων	ποιητὴν θεόν. εἰ οὖν καὶ
[1, 13]	καὶ τῶν εἰς εὐρωστίαν πόρων	πάντων,	ποιοτήτων μὲν γενῶν καὶ μεταβολῶν
[1, 54]	προφήτης, ὡς προέφημεν, πρεσβύτερος ἦν	πάντων	συγγραφέων, καὶ δι’ αὐτοῦ, ὡς
[1, 24]	καὶ οὐ τῶν αὐτῶν ὑπὸ	πάντων	τιμωμένων ἀλλὰ ἄλλων ἀλλαχόσε, ὥστ’
[1, 52]	ὅτε καὶ τὰ σώματα ἀνεγερεῖ	πάντων	τῶν γενομένων ἀνθρώπων, καὶ τῶν
[1, 32]	ἐθνῶν μηνυτικὸν ἦν ὅτι ἐκ	πάντων	τῶν ἐθνῶν προσδοκήσουσιν αὐτὸν πάλιν
[1, 44]	εἶπε· πρεσβύτερος γὰρ Μωυσῆς καὶ	πάντων	τῶν ἐν Ἕλλησι συγγραφέων. καὶ
[1, 7]	Χριστιανοὶ γὰρ πάντες προσαγορεύονται. ὅθεν	πάντων	τῶν καταγγελλομένων ὑμῖν τὰς πράξεις
[1, 39]	καὶ γονέων καὶ πατρίδος καὶ	πάντων	τῶν οἰκείων τὴν ὑμετέραν ἀσπάζεσθαι
[1, 4]	παρέχουσι τοῖς ἄλλως καταλέγειν τῶν	πάντων	Χριστιανῶν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν αἱρουμένοις.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/07/2008