| Chapitre |
|---|
| [72] |
παρὰ
Θεῷ
κλήρων
καὶ
μονῶν,
|
ἃς |
διανέμει
τοῖς
ἀγομένοις;
Ὥστε
κἀκείνην |
| [67] |
θεωρίας.
Ὅταν
ταῖς
ἄλλαις
ἐξηγήσεσιν,
|
ἃς |
τοῖς
μικρὰ
βλέπουσιν
ἀναπτύσσει,
τρισσῶς |
| [32] |
θεότητος.
Εἰ
δέ
τι
καὶ
|
Βαρνάβας, |
ὁ
ταῦτα
λέγων
καὶ
γράφων, |
| [27] |
οὐχ
ὁ
πολὺς
οὕτω
καὶ
|
μέγας |
Βασίλειος·
ἀλλ'
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων |
| [1] |
τῶν
λόγων
ἀεὶ
προθεὶς
ὁ
|
μέγας |
Βασίλειος,
καὶ
γὰρ
ἐφιλοτιμεῖτο
τοῖς |
| [72] |
ἐν
τοῖς
ἱερεῦσιν
αὐτοῦ.
Καὶ
|
μέγας |
Μωϋσῆς
μὲν
Αἴγυπτον
βασανίσας,
λαὸν |
| [71] |
ἐξ
οὗ
κόσμον
ὅλον
ἀνεκαλέσατο.
|
~Μέγας |
ὁ
Ἀβραὰμ
καὶ
πατριάρχης
καὶ |
| [22] |
μεριζομένους
ἐν
ταὐτῷ
ἡνίας
καὶ
|
μάστιγας. |
Ἀλλὰ
γὰρ
ἔλαθον
ἐμαυτὸν
εἰς |
| [29] |
τούτου
χρησάμενος
καὶ
παραινέταις
γνησίοις,
|
φυγὰς |
ἐνθένδε
σὺν
ἡμῖν
πρὸς
τὸν |
| [35] |
ἀντίδοσιν·
οὐδὲ
πέντε
ἄρτοις
ἑστιᾶν
|
χιλιάδας, |
ὧν
καὶ
τὰ
λείψανα
πολλῶν |
| [48] |
μηδὲ
προσιτὸν
τοῖς
πλείοσιν,
ὁ
|
γεννάδας |
ἐκεῖνος
εἰσάγεται·
μᾶλλον
δὲ
εἴσεισιν |
| [29] |
ὅσον
ὀρθόδοξον.
~Τί
οὖν
ὁ
|
γεννάδας |
ἐκεῖνος
καὶ
τοῦ
εἰρηνικοῦ
μαθητής; |
| [48] |
ἄλλων
ἀπαυθαδιάζεσθαι;
Τοῦ
χάριν,
ὁ
|
γεννάδας |
φησί,
καὶ
τίς
ἡ
ἀπόνοια; |
| [9] |
Τοὺς
γὰρ
αὐτοὺς
πολύπαιδας
καὶ
|
καλλίπαιδας |
μῦθοι
μὲν
ἴσως
ἔχουσιν·
ἡμῖν |
| [9] |
ἡ
εὐτεκνία.
Τοὺς
γὰρ
αὐτοὺς
|
πολύπαιδας |
καὶ
καλλίπαιδας
μῦθοι
μὲν
ἴσως |
| [21] |
ἐτυράννησεν·
ἢ
τῷ
χρυσῷ
ποτε
|
Μίδας, |
δι'
ὃν
ἀπώλετο,
ἐπιτυχὼν
τῆς |
| [38] |
φιλοσοφίαν,
ἢ
τὰς
τῶν
πεπιστευκότων
|
ἐλπίδας· |
ἀλλὰ
τοσοῦτον
ἑαυτὸν
ὑπερβάλλων
ἀεὶ |
| [20] |
τὸ
ζῆν
πρὸς
τὰς
μελλούσας
|
ἐλπίδας, |
πρὶν
ἐνθένδε
ἀπελθεῖν
ἐνθένδε
μεθισταμένοις· |
| [64] |
τελώναις
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα
τοὺς
|
πόδας |
τῶν
μαθητῶν
καὶ
σταυρὸν
οὐκ |
| [35] |
διαζωννύμενος
οὐκ
ἀπηξίου
νίπτειν
τοὺς
|
πόδας |
τῶν
μαθητῶν,
καὶ
τοῖς
ἑαυτοῦ |
| [65] |
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ
τοὺς
|
πρόποδας |
τοῦ
ὄρους
στρεφόμεθα,
τῆς
ἄκρας |
| [80] |
πρὸς
τοὺς
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
|
ἐπήλυδας· |
ἐκείνοις
πρὸς
ἡμᾶς,
ὅστις
πλέον |
| [80] |
ἐλθεῖν
πλησίον,
τῷ
δὲ
τῆς
|
θέας |
ἀπολαῦσαι
μόνης,
ὥς
τι
κἀκείνης |
| [73] |
γέννησιν
εὐθὺς
ἱερός,
καὶ
χρίων
|
βασιλέας |
καὶ
ἱερέας
διὰ
τοῦ
κέρατος. |
| [54] |
γῆς
ἐρριμμένος·
Ποιεῖ
γὰρ
καὶ
|
βασιλέας |
ταπεινοὺς
πάθος·
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν, |
| [73] |
ἱερός,
καὶ
χρίων
βασιλέας
καὶ
|
ἱερέας |
διὰ
τοῦ
κέρατος.
Οὗτος
δέ, |
| [20] |
καὶ
τοιαύτας
ὑποστήσαντες
εὐτειχεῖ
θαλάμῳ
|
χρυσέας |
κίονας,
ὅ
φησι
Πίνδαρος,
οὕτως |
| [7] |
θῆρες
τὰς
τῶν
πλουσίων
διαφυγόντες
|
τραπέζας, |
ἅπερ
ἦν
ποτε
καὶ
ἡμῖν, |
| [7] |
καὶ
ἄρτον
ὀμβρῆσαι
καὶ
βλύσαι
|
ὄρνιθας, |
τρέφων
οὐ
τοῖς
ἀναγκαίοις
μόνον, |
| [46] |
δυσσεβεῖς,
οὐ
Περσῶν
κρατοῦντες,
οὐ
|
Σκύθας |
χειρούμενοι,
οὐκ
ἄλλο
τι
βαρβαρικὸν |
| [43] |
πλαξὶ
χαραγμάτων·
οὐδὲ
ἑνὶ
τῆς
|
Ἰουδαίας |
ἔθνει,
καὶ
μικρῷ
τούτῳ,
νομοθετοῦντος |
| [7] |
θήρας
νόμοις;
Εὐχῆς
δέσμιοι
καὶ
|
δικαίας |
αἰτήσεως.
Τίς
ἔγνω
τοιοῦτον
θήραμα |
| [58] |
κἀκείνου
κεχωρισμένων.
Ὁ
δὲ
τῆς
|
παλαιᾶς |
εἴχετο
συνηθείας
καὶ
τῆς
ἐκ |
| [19] |
ἀλλήλων
τι
προσλαβεῖν
ἐκ
τῆς
|
βίας. |
Εἰ
μὲν
οὖν
συγχωρήσοι
τις, |
| [80] |
ὀλίγων,
ἐκ
τῆς
τοῦ
ὠθισμοῦ
|
βίας |
καὶ
συγκλονήσεως·
αἳ
καὶ
τοῦ |
| [72] |
καὶ
κληροδοσία,
καὶ
γῆς
τῆς
|
ἁγίας |
κατάσχεσις·
ὁ
δὲ
οὐκ
ἔξαρχος; |
| [45] |
ἐμπλήκτου
σαφῶς
ἦν
στρατιᾶς
καὶ
|
στρατηγίας, |
κατάπληξις
μὲν
τοῖς
ἀγενεστέροις,
γέλως |
| [23] |
δὲ
καὶ
γεωμετρίας
καὶ
ἀριθμῶν
|
ἀναλογίας |
τοσοῦτον
λαβών,
ὅσον
μὴ
κλονεῖσθαι |
| [68] |
θείαν
ἀλλοίωσιν
ἀλλοιούμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
θεολογίας |
ἐμνήσθην,
καὶ
τῆς
περὶ
τοῦτο |
| [67] |
τὴν
ἀλήθειαν,
ἐπιβατεύων
τῆς
ἐκείνου
|
θεολογίας |
καὶ
θεωρίας.
Ὅταν
ταῖς
ἄλλαις |
| [2] |
παραβλάπτεσθαι.
Τὰ
μὲν
δὴ
τῆς
|
ἀπολογίας |
ἐνταῦθα
κείσθω·
καὶ
γὰρ
οὐδὲ |
| [26] |
γὰρ
ἐξ
ἀρετῆς
μᾶλλον
ἢ
|
κακουργίας |
ἡ
προεδρία,
οὐδὲ
τῶν
ἀξιωτέρων |
| [69] |
καὶ
ἀπό
δειξιν
τῆς
ἑαυτῶν
|
κακουργίας |
τὴν
ἐκείνου
θεολογίαν,
ἣν
ὁ |
| [80] |
καὶ
ἡμίτομος,
τῆς
μεγάλης
ἀπερρωγὼς
|
συζυγίας, |
καὶ
βίον
ἕλκων
ὀδυνηρὸν
καὶ |
| [9] |
ἀνατρέχοντος.
~Τῆς
δὲ
τῶν
πατέρων
|
συζυγίας |
οὐχ
ἧττον
κατὰ
τὸ
τῆς |
| [67] |
ἐν
ταῖς
στερραῖς
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς
|
καρδίας |
ἀπογραψάμενος,
πείθομαι
μὴ
μέχρι
τοῦ |
| [42] |
δὲ
συμπαθὲς
λυπηρόν·
καὶ
τῆξις
|
καρδίας |
ἔμμονος
λογισμός·
διὰ
τοῦτο
ἐσφάδαζεν, |
| [73] |
πονηροῦ
πνεύματος
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
πλάτος
|
καρδίας |
ᾐτήσατο
παρὰ
Θεοῦ
καὶ
τετύχηκεν, |
| [46] |
ἐτύγχανον,
οἱ
τὰ
χειρόγραφα
τῆς
|
ἀσεβείας |
ἀπαιτοῦντες,
οἱ
γράφοντες
τὰ
τούτων |
| [70] |
ὑδάτων
σωζόμενα·
ὁ
δὲ
κατακλυσμὸν
|
ἀσεβείας |
διέφυγε
καὶ
κιβωτὸν
σωτηρίας
τὴν |
| [68] |
καὶ
τῷ
κακῷ
προστάτῃ
τῆς
|
ἀσεβείας· |
ἵνα
τὸν
μὲν
τῆς
πόλεως |
| [44] |
πίστεως
τύραννος,
μετὰ
πλείονος
τῆς
|
ἀσεβείας |
καὶ
θερμοτέρας
τῆς
παρατάξεως,
ὡς |
| [44] |
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
τῷ
κράτει
τῆς
|
ἀσεβείας, |
καὶ
χειρωσάμενον
πᾶν
τὸ
προστυχόν, |
| [5] |
ῥέων
καὶ
φιλονεικῶν
τὸ
τῆς
|
ἀσεβείας |
κράτος
ἀναδήσασθαι.
Τοῦτον
πολλοὶ
μὲν |
| [31] |
μετὰ
τοιαύτης
ἡμῖν
ἐπιστρατεύει
τῆς
|
ἀσεβείας· |
οὐ
γὰρ
ἄλλο
τι
ἢ |
| [55] |
ἀγανακτοῦντα,
τὸ
δ'
ἀληθὲς
τῆς
|
ἀσεβείας |
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ
κατὰ
τῆς
εὐσεβείας |
| [7] |
τοῖς
τῆς
τρυφῆς
τοὺς
τῆς
|
εὐσεβείας |
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν
θῆρες
τὰς |
| [68] |
ἀπληστίαν,
τῷ
καιρῷ
παρασυρείσης
τῆς
|
εὐσεβείας. |
Αὐτοῖς
μὲν
γὰρ
οὐδεμίαν
εἶναι |
| [70] |
πολὺ
τιμιώτερον.
Ἐνὼχ
μετετέθη,
μικρᾶς
|
εὐσεβείας, |
ἔτι
γὰρ
ἐν
σκιαῖς
ἦν |
| [55] |
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ
κατὰ
τῆς
|
εὐσεβείας |
ἱστάμενον.
Ἐῶ
τἆλλα
ὅσα
καὶ |
| [37] |
διατρίβειν;
ἄρτι
τοῦ
φερωνύμου
τῆς
|
εὐσεβείας |
μετατεθέντος
καὶ
ταῖς
ἐκείνου
χερσὶν |
| [69] |
ἵνα
μὴ
τοῦτον
ὅρον
τῆς
|
εὐσεβείας |
νομίζοντες
τὰς
ἐν
τοῖς
γράμμασι |
| [5] |
τούτῳ
πατέρες,
οἷς
πᾶσαν
ἀσκήσασιν
|
εὐσεβείας |
ὁδὸν
καλὴν
ἐπήνεγκεν
ὁ
καιρὸς |
| [78] |
τῶν
λόγων,
ἵνα
τοῖς
τῆς
|
εὐσεβείας |
συναπέλθῃ
ῥήμασι,
καὶ
χειροτονίαις
τῶν |
| [63] |
τὴν
καινὴν
πόλιν,
τὸ
τῆς
|
εὐσεβείας |
ταμεῖον,
τὸ
κοινὸν
τῶν
ἐχόντων |
| [12] |
καιροῦ
τῆς
ἀκριβείας
τὰ
τῆς
|
ἀκριβείας |
προχαραττόμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
ἱκανῶς
εἶχε |
| [12] |
καὶ
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
τῆς
|
ἀκριβείας |
τὰ
τῆς
ἀκριβείας
προχαραττόμενος.
~Ἐπεὶ |
| [31] |
τοῦ
λόγου
προβεβλημένοις,
καὶ
τῆς
|
πρεσβείας |
ἡττήθη·
καὶ
διελὼν
ἄριστα
παρ' |
| [71] |
ἀλλ'
ἐγγύθεν
ἠγάγετο,
οὐδὲ
διὰ
|
πρεσβείας |
οἰκετικῆς,
ἀλλ'
ἐκ
Θεοῦ
δοθεῖσαν |
| [81] |
οἱ
ὑγιαίνοντες
τὸν
φύλακα
τῆς
|
ὑγείας, |
οἱ
πάντες
τὸν
πάντα
πᾶσι |
| [31] |
τοιοῦτον
ἔδει
παθεῖν,
τὸν
τῆς
|
ἀδείας· |
ἄλλον
δὲ
μακροθυμίας,
τὸν
τῆς |
| [34] |
τοὺς
καιροὺς
καὶ
καταπραγματεύονται
τῆς
|
ἐνδείας |
καὶ
γεωργοῦσι
τὰς
συμφοράς·
οὔτε, |
| [34] |
μὲν
γὰρ
παραλίαι
τὰς
τοιαύτας
|
ἐνδείας |
οὐ
χαλεπῶς
ἀναφέρουσι,
διδοῦσαι
τὰ |
| [36] |
προῖκα
χρηστὸς
ἦν
καὶ
τῆς
|
σιτοδείας |
ἐπίκουρος
ἀπραγμάτευτος,
πρὸς
ἓν
ὁρῶν, |
| [43] |
ὁ
Βεσελεὴλ
ἐκεῖνος
ὁ
τῆς
|
θείας |
ἀρχιτέκτων
σκηνῆς,
πάσῃ
πρὸς
τὸ |
| [24] |
μὲν
ἐμαυτοῦ,
κατηγορήσω
δὲ
τῆς
|
θείας |
ἐκείνης
καὶ
ἀλήπτου
ψυχῆς,
εἰ |
| [67] |
καὶ
ὄργανον
κρουόμενον
Πνεύματι
καὶ
|
θείας |
ὑμνῳδὸν
δόξης
τε
καὶ
δυνάμεως· |
| [44] |
ἄγουσι
μόνον
αὐτὸν
προστάταις
τῆς
|
ἀθεΐας, |
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
ὡς |
| [2] |
γνώμης
ἐκείνῳ
τῷ
γενναίῳ
τῆς
|
ἀληθείας |
ἀγωνιστῇ
καὶ
μηδὲν
ἕτερον
ἀναπνεύσαντι |
| [43] |
οἰκουμένης,
περὶ
τοῦ
λόγου
τῆς
|
ἀληθείας, |
ἐξ
οὗ
καὶ
τὸ
σώζεσθαι |
| [68] |
γε
καὶ
ἐξορίαν
ὑπὲρ
τῆς
|
ἀληθείας |
κατακριθείς,
τοσοῦτον
ἐπραγματεύσατο
μόνον,
ὅσον |
| [47] |
ἔτι
μόνον
ζωτικὸν
σπινθῆρα
τῆς
|
ἀληθείας· |
τότε
πρῶτον
ᾔσθετο
κακῶς
βουλευσάμενος. |
| [58] |
Ὁ
δὲ
τῆς
παλαιᾶς
εἴχετο
|
συνηθείας |
καὶ
τῆς
ἐκ
τῶν
πατέρων |
| [33] |
βασκαίνοντος·
αὐτὸς
δὲ
ᾔδει
νόμους
|
εὐπειθείας |
καὶ
πνευματικῆς
τάξεως.
Διὰ
τοῦτο |
| [68] |
τὴν
ἁγίαν
Τριάδα
συναφείας
καὶ
|
συνθεΐας, |
ἢ
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι |
| [40] |
προφθάνοντες
καὶ
τὸ
μέτρον
τῆς
|
ἀπεχθείας |
εἰς
μέτρον
μετενεγκόντες
εὐνοίας
καὶ |
| [54] |
καὶ
τοῖς
ἑτεροδόξοις
πιστεύσας,
κἂν
|
ὑγιείας |
τυχὼν
ὁ
παῖς
ταῖς
τοῦ |
| [39] |
ἔδειξεν
ἄνθρωπος
πάσης
θωπείας
καὶ
|
κολακείας |
κρείττω
τὴν
ψυχὴν
ἔχων
καὶ |
| [14] |
ἡμῖν
ὁ
λόγος
καὶ
διὰ
|
λείας |
τῆς
ὁδοῦ
φέρων
καὶ
ἄγαν |
| [10] |
γενομένην
ὃ
προεκλήθη,
τὴν
τῆς
|
ἐμμελείας |
ὄντως
φερώνυμον,
ἣ
τοῦτο
ἐν |
| [80] |
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος
μετάσχῃ
τῆς
|
ὠφελείας. |
Πέρας
τοῦ
λόγου,
καὶ
εἰς |
| [73] |
τὸ
ἐπισημότατον,
καὶ
πρὸ
τῆς
|
βασιλείας |
ἡ
τῆς
κινύρας
δύναμις,
καὶ |
| [11] |
δαίμονας
φέρει
καὶ
πλάνην
καὶ
|
ἀπωλείας |
βυθὸν
διεπτύσαμεν·
ὅτι
μὴ
κἀκ |
| [46] |
δὲ
εἰσαγόμενοι,
ὅσοι
τῆς
βασιλικῆς
|
ἀπωλείας |
ἐτύγχανον,
οἱ
τὰ
χειρόγραφα
τῆς |
| [63] |
πτωχοτροφία
καὶ
τὸ
τῆς
ἀνθρωπίνης
|
ἀσθενείας |
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ
τῆς
πόλεως |
| [39] |
ἂν
μᾶλλον
ἔδειξεν
ἄνθρωπος
πάσης
|
θωπείας |
καὶ
κολακείας
κρείττω
τὴν
ψυχὴν |
| [0] |
~ΕΙΣ
ΤΟΝ
ΜΕΓΑΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
|
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ |
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.
~Ἔμελλεν
ἄρα
πολλὰς |
| [56] |
Θεὸν
ποιεῖται
προστάτην
κατὰ
τῆς
|
ἐπηρείας. |
Τί
οὖν
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ |
| [53] |
τὸ
λῆμα
τῆς
τότε
διοχλούσης
|
ἐπηρείας |
τὸ
πλεῖστον,
ὥσπερ
τι
ῥεῦμα, |
| [9] |
πτωχοτροφίαι,
ξενοδοχίαι,
ψυχῆς
κάθαρσις
ἐξ
|
ἐγκρατείας, |
ἀπόμοιρα
κτήσεως
Θεῷ
καθιερωθείσης,
πρᾶγμα |
| [75] |
Θεῷ
καθαίρων
ἑαυτὸν
διὰ
τῆς
|
ἐγκρατείας· |
καὶ
οὗτος
Χριστοῦ
κῆρυξ
ἠξιώθη |
| [64] |
τήκειν
μὲν
τὰς
σάρκας
δι'
|
ἐγκρατείας, |
τὴν
ψυχὴν
δὲ
οἰδαίνειν
κενῷ |
| [18] |
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
πολλὰ
μὲν
τῆς
|
προπετείας |
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι,
πολλὰ
δὲ
τῆς |
| [9] |
ἀλλὰ
βίων
αἱρέσεις
μᾶλλον
ἢ
|
πολιτείας |
ταῦτα
ποιησαμένων.
~Τίς
οὐκ
οἶδε |
| [81] |
θρόνων
τὸν
νομοθέτην,
οἱ
τῆς
|
πολιτείας |
τὸν
πολιστήν,
οἱ
τοῦ
δήμου |
| [49] |
πολλῶν
ἓν
ἃ
τῆς
ἐμῆς
|
δυναστείας |
ἐστίν.
Τίνα
ταῦτα;
γνωριζέσθω
γὰρ |
| [29] |
ὑπὸ
τῆς
τότε
τῶν
αἱρετικῶν
|
δυναστείας. |
Καὶ
ἅμα
συμβούλοις
ἡμῖν
περὶ |
| [56] |
ἡττᾶσθαι
χρὴ
πάντας
τῆς
ἐμῆς
|
δυναστείας, |
καὶ
προδότας
γενέσθαι
Χρισ
τιανοὺς |
| [68] |
τῆς
κατὰ
τὴν
ἁγίαν
Τριάδα
|
συναφείας |
καὶ
συνθεΐας,
ἢ
οὐκ
οἶδ' |
| [17] |
φιλίας
προοίμιον·
ἐντεῦθεν
ὁ
τῆς
|
συναφείας |
σπινθήρ·
οὕτως
ἐπ'
ἀλλήλοις
ἐτρώθημεν. |
| [68] |
τὴν
Ἐκκλησίαν,
καὶ
τῆς
ἑαυτῶν
|
κακίας |
ὁρμητήριον
ποιησάμενοι,
ἐντεῦθεν
τὸ
λειπόμενον |
| [20] |
οἷς
συνεῖναι
λυσιτελέστατον·
εἰδότες,
ὅτι
|
κακίας |
ῥᾷον
μεταλαβεῖν
ἢ
ἀρετῆς
μεταδοῦναι, |
| [24] |
εἰπὼν
τῆς
περὶ
τὴν
ἐπάνοδον
|
φιλονεικίας, |
κρείττων
ὤφθη
τῶν
κατεχόντων·
καὶ |
| [80] |
ἐπεμβαινόντων,
μυριάδες
γένους
παντὸς
καὶ
|
ἡλικίας |
ἁπάσης,
οὐ
πρότερον
γινωσκόμεναι·
ψαλμῳδίαι |
| [13] |
τῆς
πόλεως,
μείζω
μὲν
τῆς
|
ἡλικίας |
τὴν
παίδευσιν,
μείζω
δὲ
τῆς |
| [36] |
καὶ
εἰς
αὔξησιν
ἄγοντος
πνευματικῆς
|
ἡλικίας |
τὸν
καλῶς
τρεφόμενον.
~Ἐκ
δὴ |
| [12] |
~Τὰ
μὲν
δὴ
πρῶτα
τῆς
|
ἡλικίας |
ὑπὸ
τῷ
μεγάλῳ
πατρί,
ὃν |
| [31] |
οὐ
τείχη
καὶ
πόλεις
καὶ
|
οἰκίας, |
οὐδέ
τι
τῶν
μικρῶν
καὶ |
| [16] |
δὲ
τῶν
λογικώτερον,
ὄπως
ἂν
|
ἀγροικίας |
ἢ
ἀστειότητος
ἔχῃ.
Καὶ
τὸ |
| [0] |
ΤΟΝ
ΜΕΓΑΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
|
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ |
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.
~Ἔμελλεν
ἄρα
πολλὰς
ἡμῖν |
| [80] |
μὲν
κρασπέδου
λαβέσθαι,
τῷ
δὲ
|
σκιᾶς, |
τῷ
δὲ
τοῦ
ἱεροφόρου
σκίμποδος, |
| [65] |
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
καὶ
τὸ
τῆς
|
διδασκαλίας |
κράτος
τὰ
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι |
| [72] |
ἔργων,
ἐπὶ
τὴν
γῆν
τῆς
|
ἐπαγγελίας, |
πλαξὶ
δὲ
νόμους
ἐγγράφων
οὐ |
| [71] |
καινῆς
θυσίας,
τὸν
ἐκ
τῆς
|
ἐπαγγελίας |
τῷ
δεδωκότι
προσαγαγών,
ἱερεῖον
ἕτοιμον |
| [14] |
τῆς
ἀρχῆς
συνέστη
τὸ
τῆς
|
φιλίας, |
ἤτ'
οὖν
συμπνοίας
καὶ
συμφυΐας, |
| [2] |
πολλὰ
τῶν
ἐμῶν
ὅρῳ
τε
|
φιλίας |
καὶ
νόμῳ
κρείττονι
(οὐ
γὰρ |
| [17] |
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
δεύτερος
ἡμῖν
τῆς
|
φιλίας |
οὐκ
ἔτι
σπινθήρ,
ἀλλ'
ἤδη |
| [17] |
τῆς
τιμῆς.
~Τοῦτο
ἡμῖν
τῆς
|
φιλίας |
προοίμιον·
ἐντεῦθεν
ὁ
τῆς
συναφείας |
| [22] |
οὐδέν,
εἰ
κἀνταῦθα
τῆς
ἐκείνου
|
φιλίας |
τι
παραπέλαυσα,
ὥσπερ
ζῶντος
εἰς |
| [23] |
τὴν
σύνεσιν
καὶ
πρὸ
τῆς
|
πολιᾶς; |
ἐπειδὴ
τούτῳ
καὶ
Σολομῶν
τὸ |
| [68] |
τῇ
οἰκονομίᾳ
μὴ
δυσχεραίνειν·
μηδὲ
|
μιᾶς |
ἀντεχομένους
φωνῆς,
τὸ
πᾶν
ἀπολέσαι |
| [44] |
τὸ
προστυχόν,
ἑνὸς
ἀνδρὸς
καὶ
|
μιᾶς |
πόλεως
ἥττω
ὀφθῆναι,
καὶ
γέλωτα |
| [15] |
καθάπερ
τι
ῥεῦμα
ποτάμιον,
ἀπὸ
|
μιᾶς |
σχισθέντας
πηγῆς
τῆς
πατρίδος
εἰς |
| [25] |
θρόνοις
τέως
ἐγκαταλέξασα,
καὶ
διὰ
|
μιᾶς |
τῆς
Καισαρέων
πόλεως
τῇ
οἰκουμένῃ |
| [18] |
αὐτὸς
πάσχων
ἐσκυθρώπαζεν,
ἐδυσφόρει,
τῆς
|
ἐπιδημίας |
ἑαυτὸν
ἐπαινεῖν
οὐκ
εἶχεν,
ἐζήτει |
| [24] |
ἐκδημίας
ἡμέρα
καὶ
ὅσα
τῆς
|
ἐκδημίας· |
ἐξιτήριοι
λόγοι,
προπόμπιοι,
ἀνακλήσεις,
οἰμωγαί, |
| [24] |
καὶ
συγκειμένων.
Παρῆν
ἡ
τῆς
|
ἐκδημίας |
ἡμέρα
καὶ
ὅσα
τῆς
ἐκδημίας· |
| [79] |
ζημίαν
οὐ
φέροντες
καὶ
τῆς
|
ἐκδημίας |
ὡς
τυραννίδος
καταβοῶντες
καὶ
τῆς |
| [78] |
φιλοσοφεῖν
ἐσπούδακα,
τῆς
κοινῆς
μεμνημένος
|
ζημίας, |
καὶ
τοῦ
κατασχόντος
πάθους
τὴν |
| [24] |
μὴν
μακρότερόν
μοι
τὸ
τῆς
|
ζημίας· |
οὐ
γὰρ
ἠνειχόμην
ἐπὶ
πλέον |
| [7] |
βελτίων
Αἴγυπτος
αὐτοῖς
εἴη
τῆς
|
ἐρημίας, |
πολλὴν
τῶν
λεβήτων
καὶ
τῶν |
| [81] |
ζυγὸν
τὸν
σωφρονιστήν,
οἱ
τῆς
|
ἐρημίας |
τὸν
πτερωτήν,
οἱ
τῆς
ἐπιμιξίας |
| [54] |
ἡμεῖς,
τἆλλα
ὅσα
τῆς
καλῆς
|
ἀτιμίας |
πάντα
πεπλήρωται.
Τί
οὖν;
Λύει |
| [23] |
ἄρκυς
διαφυγεῖν,
εἰ
τούτου
δεήσειεν;
|
Ἀστρονομίας |
δὲ
καὶ
γεωμετρίας
καὶ
ἀριθμῶν |
| [15] |
ἔστιν
ἰδεῖν
περὶ
τὰς
ἀντιθέτους
|
ἱπποδρομίας |
τοὺς
φιλίππους
τε
καὶ
φιλοθεάμονας· |
| [65] |
ἢ
σεισμὸς
οἰκουμένης
ἔκ
τινος
|
καινοτομίας |
καὶ
θαύματος,
ταῦτα
εἶναι
τὴν |
| [60] |
ἐλπιζόμενα.
~Δέδοικα
μὲν
οὖν
μὴ
|
ῥᾳθυμίας |
ἔγκλημα
φεύγων,
παρὰ
τοῖς
τὰ |
| [25] |
φιλοσοφίαν
οὐκ
εὔοδον
οὐδὲ
τῆς
|
ἐπιθυμίας |
καὶ
τῆς
ὑποθέσεως
ἄξιον.
Τὰ |
| [31] |
τὸν
τῆς
ἀδείας·
ἄλλον
δὲ
|
μακροθυμίας, |
τὸν
τῆς
ἀνάγκης·
εὐθὺς
τοῦ |
| [32] |
μὲν
οὕτως,
ἠγώνισται
δὲ
τῆς
|
προθυμίας |
ἔλαττον;
Ἢ
διαγωνίζεται
μὲν
ἀνδρικῶς, |
| [17] |
εἰ
καί
τις
ἄλλος·
καὶ
|
προθυμίας |
πλησθείς,
ἵνα
παίων
συλλογισμοῖς,
οὐ |
| [17] |
τάχιστα
περιφρονηθῆναι,
ὑπήρειδόν
τε
τοὺς
|
νεανίας |
ἐπανάγων
τὸν
λόγον·
καὶ
τὴν |
| [74] |
τἆλλα,
τοὺς
δροσισθέντας
ἐν
πυρὶ
|
νεανίας· |
τὸν
ἐν
γαστρὶ
κήτους
εὐξάμενον |
| [37] |
οὐκ
ἀμογητὶ
μὲν
οὐδὲ
ἄνευ
|
βασκανίας |
καὶ
πάλης
τῶν
τε
τῆς |
| [30] |
ἣν
Ἄρειος
νοσήσας,
ὁ
τῆς
|
μανίας |
ἐπώνυμος,
τὸ
πολὺ
τῆς
Ἐκκλησίας |
| [75] |
εἰς
Ἅιδου,
διὰ
τῆς
Ἡρῴδου
|
μανίας |
παραπεμφθείς,
ἵνα
κηρύξῃ
κἀκεῖ
τὸν |
| [35] |
παράδοξον,
ἵνα
τρέφῃ
τρέφουσαν
εἰς
|
φιλοξενίας |
ἀντίδοσιν·
οὐδὲ
πέντε
ἄρτοις
ἑστιᾶν |
| [22] |
ἅρμα
ἐλαύνειν
μεριζομένους
ἐν
ταὐτῷ
|
ἡνίας |
καὶ
μάστιγας.
Ἀλλὰ
γὰρ
ἔλαθον |
| [36] |
νεῖται
τῷ
φιλανθρώπῳ,
τὸν
τῆς
|
ἀφθονίας |
καιρὸν
εἰς
τὸν
τοῦ
λιμοῦ |
| [34] |
τὴν
Ἐκκλησίαν
τοῦ
ἀνδρὸς
κηδε
|
μονίας |
καὶ
προστασίας,
πολλὰ
μὲν
καὶ |
| [58] |
πατρίδος
ἡμῶν
εἰς
δύο
διαιρεθείσης
|
ἡγεμονίας |
καὶ
μητροπόλεις,
καὶ
πολλὰ
τῶν |
| [23] |
ἀρρωστία
καὶ
νοσοκομία,
φιλοσοφίας
καὶ
|
φιλοπονίας |
οὖσαν
καρπόν,
ἀναγκαίαν
αὐτῷ
πεποιήκασιν· |
| [68] |
περὶ
τοῦτο
τοῦ
ἀνδρὸς
μάλιστα
|
μεγαλοφωνίας, |
ἔτι
κἀκεῖνο
προσθήσω
τοῖς
εἰρημένοις· |
| [82] |
καὶ
ἥλικος.
Εἰ
μὲν
τῆς
|
ἀξίας |
ἐγγύς,
σὴ
τοῦτο
χάρις·
σοὶ |
| [28] |
κάτω
καὶ
ὅση
τῶν
ἐπ'
|
ἀξίας. |
Ῥᾷστον
δὲ
τοῦτο
ἦν
ἐκ |
| [1] |
εἰ
μὲν
ἐγγὺς
ἔλθοιεν
τῆς
|
ἀξίας, |
τὴν
ἑαυτῶν
ἐπιδεδειγμένοις
δύναμιν·
εἰ |
| [81] |
ἐρημίας
τὸν
πτερωτήν,
οἱ
τῆς
|
ἐπιμιξίας |
τὸν
δικαστήν,
οἱ
τῆς
ἁπλότητος |
| [8] |
ἵν'
ἐκείνῳ
προσθῶ
τι
τῆς
|
εὐδοξίας· |
οὔτε
γὰρ
θάλασσα
δεῖται
τῶν |
| [40] |
τῷ
πάντας
ἡττᾶσθαι
τῆς
αὐτοῦ
|
διανοίας |
καὶ
ἀπρόσιτον
εἰδέναι
τὴν
ἀρετὴν |
| [41] |
ἐκ
τῆς
ἀθέου
καὶ
σκοτεινῆς
|
ἀγνοίας |
εἰς
κάλλος
τε
καὶ
μέγεθος |
| [59] |
ταύτῃ
τὸν
πόλεμον.
Ταύτης
τῆς
|
ἐπινοίας |
δέδοικα
μὴ
καὶ
αὐτὸς
ἐγενόμην |
| [6] |
τῆς
πάντα
τὰ
ἐκείνων
ἀγούσης
|
προνοίας; |
Ἐπί
τινα
τῶν
Ποντικῶν
ὀρῶν |
| [14] |
τὸ
τῆς
φιλίας,
ἤτ'
οὖν
|
συμπνοίας |
καὶ
συμφυΐας,
εἰ
χρὴ
προσειπεῖν |
| [34] |
πολλάκις
εἰς
ψυχὴν
φέρει
δι'
|
εὐνοίας |
δουλούμενον·
πτωχοτροφίαι,
ξενοδοχίαι,
παρθενοκομίαι·
νομοθεσίαι |
| [40] |
τῆς
ἀπεχθείας
εἰς
μέτρον
μετενεγκόντες
|
εὐνοίας |
καὶ
τῆς
εἰς
ἀρετὴν
ἐπιδόσεως, |
| [8] |
ἵνα
ξενοκτονεῖν
διδαχθῇ,
ἀπανθρωπίαν
μαθοῦσα
|
φιλανθρωπίας |
ἀντίδοσιν;
Τοῦτο
μὲν
οὖν
τοσοῦτον |
| [53] |
τῆς
τοῦ
βασιλέως
περὶ
ἡμᾶς
|
φιλανθρωπίας |
ἀρχὴ
καὶ
κατάστασις
πρώτη·
τοῦτο |
| [45] |
μεθ'
ἡμῶν
τι
γένηται
λόγῳ
|
φιλανθρωπίας, |
ἵν'
ἡμᾶς
ἑλκύσῃ
πρὸς
ἑαυτὴν |
| [63] |
κεφαλήν,
διὰ
τῆς
εἰς
ἐκείνους
|
ἀπανθρωπίας· |
ἀλλ'
ἐν
ταῖς
ἀλλοτρίαις
συμφοραῖς |
| [38] |
τῷ
Πνεύματι.
~Οὕτω
δὲ
τῆς
|
προεδρίας |
ἀξιωθείς,
ὡς
τοὺς
τοιούτους
μὲν |
| [27] |
δεξάμενος.
Ὁ
μὲν
οὖν
τῆς
|
προεδρίας |
λόγος
ἀναμεινάτω·
τῷ
δὲ
τῆς |
| [27] |
λόγος
ἀναμεινάτω·
τῷ
δὲ
τῆς
|
ὑφεδρίας |
μικρόν
τι
προσδιατρίψωμεν.
Οἷον
γάρ |
| [6] |
μὲν
γὰρ
θράσους,
τὸ
δὲ
|
ἀνανδρίας |
ἐστίν·
καὶ
τοῦτο
τιμῶντες
ἐκεῖνοι |
| [68] |
αἱρετικῶν
δυναστείαν,
ἕως
ὁ
τῆς
|
ἐλευθερίας |
καὶ
τῆς
αἰθρίας
ἐπιλάβοι
καιρὸς |
| [55] |
φρονοῦσι
παίδευμα
γίνεται,
καὶ
κρείττων
|
εὐημερίας |
πολλάκις
κακοπάθεια.
Ἔκαμνεν,
ἐδάκρυεν,
ἐδυσφόρει, |
| [11] |
φιλότιμον
ἀτιμάζουσα
μόνης
ἔχεται
τῆς
|
σωτηρίας |
καὶ
τοῦ
κάλλους
τῶν
νοουμένων· |
| [63] |
δὲ
θαυμασιώτατον,
ἡ
σύντομος
τῆς
|
σωτηρίας |
ὁδός,
ἡ
ῥᾴστη
πρὸς
οὐρανὸν |
| [43] |
καθ'
ἕκαστον,
πᾶν
εἶδος
ἐπινοῶν
|
σωτηρίας, |
πανταχόθεν
ἰώμενος·
ὁ
Βεσελεὴλ
ἐκεῖνος |
| [70] |
κατακλυσμὸν
ἀσεβείας
διέφυγε
καὶ
κιβωτὸν
|
σωτηρίας |
τὴν
ἑαυτοῦ
πεποίη
ται
πόλιν, |
| [68] |
ὁ
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
|
αἰθρίας |
ἐπιλάβοι
καιρὸς
καὶ
δῷ
τῇ |
| [17] |
τοῦ
πατρὸς
καὶ
τῆς
ἄνωθεν
|
ἑταιρίας, |
καὶ
γὰρ
ἐκείνης
τῆς
διατριβῆς |
| [54] |
Ἐκεῖ
θεν
τὸ
γράμμα
τῆς
|
ἐξορίας, |
ἐντεῦθεν
τὸ
δόγμα
τῆς
ἀρρωστίας· |
| [22] |
Ἤδη
δὲ
καὶ
μέχρι
τῆς
|
ὑπερορίας |
προήλθομεν,
ὡς
σαφὲς
γέγονεν
ἐκ |
| [37] |
περιουσίᾳ.
Κινεῖ
γὰρ
ἐκ
τῆς
|
ὑπερορίας |
τοὺς
χρίσοντας,
ἄνδρας
ἐπ'
εὐσεβείᾳ |
| [24] |
τότε
θέαμά
τι
ἐλεεινὸν
καὶ
|
ἱστορίας |
ἄξιον.
Περιστάντες
ἡμᾶς
ὁ
τῶν |
| [52] |
μετὰ
πάσης
τῆς
περὶ
αὐτὸν
|
δορυφορίας· |
ἦν
δὲ
ἡμέρα
τῶν
Ἐπιφανίων |
| [36] |
τυχεῖν
ἀγαθῶν
διὰ
τῆς
ἐνταῦθα
|
σιτομετρίας. |
Ταῦτα
μετὰ
τῆς
τοῦ
λόγου |
| [23] |
τούτου
δεήσειεν;
Ἀστρονομίας
δὲ
καὶ
|
γεωμετρίας |
καὶ
ἀριθμῶν
ἀναλογίας
τοσοῦτον
λαβών, |
| [41] |
ἱεράτευμα,
κακῶς
διακείμενον,
εἴς
τε
|
μυρίας |
δόξας
καὶ
πλάνας
διεσπασμένον·
καὶ |
| [6] |
τὸν
ἀγῶνα
γενέσθαι·
νόμος
δὲ
|
μαρτυρίας |
μήτε
ἐθελοντὰς
πρὸς
τὸν
ἀγῶνα |
| [67] |
ἐπιβατεύων
τῆς
ἐκείνου
θεολογίας
καὶ
|
θεωρίας. |
Ὅταν
ταῖς
ἄλλαις
ἐξηγήσεσιν,
ἃς |
| [81] |
ἁπλότητος
τὸν
ὁδηγόν,
οἱ
τῆς
|
θεωρίας |
τὸν
θεολόγον,
οἱ
ἐν
εὐθυμίᾳ |
| [73] |
ἐπὶ
πλεῖστον
προελθὼν
σοφίας
καὶ
|
θεωρίας, |
ὥστε
γενέσθαι
τῶν
καθ'
ἑαυτὸν |
| [29] |
Καίπερ
δὲ
οὕτω
φιλοσόφου
καὶ
|
θαυμασίας |
οὔσης
τῆς
ἀναχωρήσεως,
κρείττω
καὶ |
| [15] |
ἀντιδιδόασι
ἀλλήλοις
ῥᾳδίως
ἡνιόχους,
ἵππους,
|
ἱπποστασίας, |
στρατηγούς·
καὶ
ταῦτα
τίνες;
οἱ |
| [79] |
πνέων
καὶ
παρὰ
τῆς
ἄνω
|
χοροστασίας |
ἐπιζητούμενος,
πρὸς
ἣν
ἐκ
πλείονος |
| [25] |
τοὺς
πολλοὺς
τῶν
νῦν
τῆς
|
προστασίας |
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ
τάξει
καὶ
νόμῳ |
| [34] |
τοῦ
ἀνδρὸς
κηδε
μονίας
καὶ
|
προστασίας, |
πολλὰ
μὲν
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα· |
| [36] |
λόγου
τροφῆς
καὶ
τῆς
τελεωτέρας
|
εὐεργεσίας |
καὶ
διαδόσεως,
τῆς
ὄντως
οὐρανίου |
| [70] |
καὶ
παραδείσου
τρυφῆς
καὶ
πρώτης
|
νομοθεσίας· |
ἀλλ'
εἰ
μή
τι
λέγω |
| [30] |
μανίας
ἐπώνυμος,
τὸ
πολὺ
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
διέσεισε
καὶ
διέφθειρεν,
οὔτε
τὸν |
| [33] |
περιῆν
καὶ
τὸ
κράτος
τῆς
|
Ἐκκλησίας, |
εἰ
καὶ
τῆς
καθέδρας
εἶχε |
| [47] |
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
τῷ
προστάτῃ
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
ἐνέτυχε
καὶ
τοσούτῳ
προβόλῳ
περιρραγεὶς |
| [33] |
περιζέοντος
καὶ
τῶν
ἐπικειμένων
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
ἐχθρῶν,
τοῦ
χειραγωγοῦντος
καὶ
ὑπερείδοντος. |
| [29] |
δια
σπᾶν
τὸ
σῶμα
τῆς
|
Ἐκκλησίας, |
καὶ
ἄλλως
πολεμουμένης
καὶ
σφαλερῶς |
| [48] |
χρονιώτερον;
Τούτῳ
βρέμοντι
κατὰ
τῆς
|
ἐκκλησίας |
καὶ
λεόντειον
μὲν
τὸ
εἶδος |
| [68] |
μεγίστην
ἂν
βλάβην
γενέσθαι,
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
κατασχεθείσης.
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε
παντὸς |
| [51] |
εἰπεῖν,
τοῦ
τῆσδε
προβεβλημένου
τῆς
|
Ἐκκλησίας. |
Κρείττων
ἀπειλῶν
ὁ
ἀνήρ,
λόγων |
| [28] |
Κινεῖται
οὖν
ἐπ'
αὐτὸν
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
ὅσον
ἔκκριτον
καὶ
σοφώτερον,
εἴπερ |
| [28] |
τινές,
μεθέλκοντες
πρὸς
ἑαυτοὺς
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
ὅσον
ὀρθόδοξον.
~Τί
οὖν
ὁ |
| [59] |
ψυχῆς
ἀξίαν.
Προσθήκην
γὰρ
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
ποιεῖται
τὴν
στάσιν,
καὶ
τὴν |
| [25] |
ἀεὶ
λαμπρότερον
ἀποδείξασα,
λαμπτῆρα
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
προτίθησι
περιφανῆ
τε
καὶ
περιβόητον, |
| [28] |
τοῦ
μεγάλου
καὶ
ἀστασιάστου
τῆς
|
Ἐκκλησίας |
σώματος,
οὐκ
ὀλίγην
καὶ
τοῦ |
| [28] |
τῷ
πρὸ
τούτου
καθηγεμόνι
τῆς
|
Ἐκκλησίας· |
τὸ
μὲν
ὅθεν
καὶ
ὅπως |
| [57] |
καὶ
τὸ
τολμᾶν
ἐκ
τῆς
|
παρρησίας |
ἔχοντες.
Καὶ
πᾶν
ἦν
ὅπλον |
| [50] |
διείλεκται
καὶ
μετὰ
τοσαύτης
τῆς
|
παρρησίας, |
τὸ
ἑαυτοῦ
προσθεὶς
ὄνομα.
Οὐδὲ |
| [72] |
καὶ
πνευματικῶς,
ὅπερ
ἐμοὶ
τῆς
|
σιτοδοσίας |
ἐκείνης
αἰδε
σιμώτερον.
Μετὰ
Ἰὼβ |
| [11] |
αὐτοὺς
κρύπτηται,
καὶ
τοὺς
τῆς
|
ἀπαιδευσίας |
ἐλέγχους
διαδιδράσκωσιν.
Ἐπεὶ
δὲ
τοῦτο |
| [46] |
θυσιαστηρίων
κατορχούμενοι
καὶ
τὰς
ἀναιμάκτους
|
θυσίας |
ἀνθρώπων
καὶ
θυσιῶν
αἵμασι
χραίνοντες |
| [80] |
ὑπὲρ
ἡμῶν,
ὡς
οἶμαι,
προσφέρων
|
θυσίας |
καὶ
τοῦ
λαοῦ
προευχόμενος·
οὐδὲ |
| [71] |
καὶ
πατριάρχης
καὶ
θύτης
καινῆς
|
θυσίας, |
τὸν
ἐκ
τῆς
ἐπαγγελίας
τῷ |
| [50] |
ἂν
ᾖ
βουλομένῳ
σοι,
τῆς
|
ἐξουσίας |
ἀπόλαυε.
Ἀκουέτω
ταῦτα
καὶ
βασιλεύς, |
| [26] |
καὶ
τὸ
φρονεῖν
ὑπὸ
τῆς
|
ἐξουσίας |
ἀφῃρημένος.
~Ἀλλ'
οὐχ
ὁ
πολὺς |
| [56] |
τέλος
πέμπει
τινὰς
τῶν
ἐπ'
|
ἐξουσίας |
τὸν
τοῦ
ἁγίου
κοιτωνίσκον
ἐξερευνήσοντας, |
| [35] |
γὰρ
ἐν
ταὐτῷ
τοὺς
λιμοῦ
|
τραυματίας, |
ἔστι
δὲ
οὓς
καὶ
μικρὸν |
| [45] |
ὅσα
τῆς
ἐμπλήκτου
σαφῶς
ἦν
|
στρατιᾶς |
καὶ
στρατηγίας,
κατάπληξις
μὲν
τοῖς |
| [24] |
τολμηρόν.
Ὁ
μὲν
γάρ,
τὰς
|
αἰτίας |
εἰπὼν
τῆς
περὶ
τὴν
ἐπάνοδον |
| [39] |
οὐ
δεξάμενον,
τῆς
αὐτῆς
ἕνεκεν
|
αἰτίας, |
οὐδὲ
τὴν
τῶν
πρεσβυτέρων
προτίμησιν, |
| [14] |
τῆς
καλῆς
περὶ
τὴν
παίδευσιν
|
ἀπληστίας, |
Ἀθήνας
τὰς
χρυσᾶς
ὄντως
ἐμοὶ |
| [58] |
λόγος,
καὶ
ταῦτα
τὰ
τῆς
|
ἀπληστίας |
ἐπικαλύμματα,
πρᾶγμα
τῶν
εὐπορίστων,
καὶ |
| [60] |
τοῖς
τὰ
ἐκείνου
πάντα
ἐπιζητοῦσιν,
|
ἀπληστίας |
περιπέσω
γραφῇ,
παρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι |
| [54] |
ἐξορίας,
ἐντεῦθεν
τὸ
δόγμα
τῆς
|
ἀρρωστίας· |
καὶ
ἡ
χεὶρ
ἐπέχεται
τοῦ |
| [14] |
φιλίας,
ἤτ'
οὖν
συμπνοίας
καὶ
|
συμφυΐας, |
εἰ
χρὴ
προσειπεῖν
οἰκειότερον.
Φιλεῖ |
| [73] |
δεῖνα,
κατὰ
κλέος
τῆς
αὐτοῦ
|
σοφίας |
ἐκ
τῶν
περάτων
τῆς
γῆς |
| [73] |
καὶ
τετύχηκεν,
ἐπὶ
πλεῖστον
προελθὼν
|
σοφίας |
καὶ
θεωρίας,
ὥστε
γενέσθαι
τῶν |
| [29] |
περὶ
τῶν
παρόντων
τῆς
ἑαυτοῦ
|
φιλοσοφίας |
ἀνάξιον
καὶ
διαφθείρειν
ἐν
ζάλῃ |
| [75] |
γὰρ
οὐκ
ἐναργὴς
τῆς
ἐκείνου
|
φιλοσοφίας |
εἰκὼν
ὁ
ἀνήρ;
Καὶ
οὗτος |
| [25] |
οὐκ
ἀπὸ
σκοποῦ
τῆς
προκειμένης
|
φιλοσοφίας. |
Ἐμὲ
δὲ
πατέρων
εὐλάβεια
καὶ |
| [53] |
βασιλεῖ
καὶ
μεθ'
ὅσης
τῆς
|
φιλοσοφίας, |
ἐπειδή
γε
αὖθις
τρόπον
τινὰ |
| [23] |
τοῦ
σώματος
ἀρρωστία
καὶ
νοσοκομία,
|
φιλοσοφίας |
καὶ
φιλοπονίας
οὖσαν
καρπόν,
ἀναγκαίαν |
| [63] |
ἐπὶ
θεραπείᾳ
διὰ
τῆς
ἑαυτοῦ
|
φιλοσοφίας |
τυπῶν,
καὶ
φθεγγομένη
καὶ
σιωπῶσα |
| [32] |
λόγον,
ὑπελείπετο
δέ
τι
τῆς
|
μικροψυχίας |
ἐν
ἑαυτῷ
λείψανον;
Οὐδαμῶς.
Ἀλλ' |
| [31] |
Πνεύματος
λογισμοῖς,
ἄλλον
μὲν
εἶναι
|
μικροψυχίας |
καιρόν,
εἴ
τι
καὶ
τοιοῦτον |
| [28] |
τόν
τε
λυποῦντα
δι'
ὑπο
|
ψίας |
εἶχεν
ἡ
πόλις
ἐκ
τῆς |
| [1] |
καθάπερ
οἱ
ζωγράφοι
τοὺς
ἀρχετύπους
|
πίνακας, |
ταύτην
ἂν
ὑφελὼν
μόνην,
ὡς |
| [35] |
λόγῳ
γὰρ
τὰς
τῶν
ἐχόντων
|
ἀποθήκας |
ἀνοίξας
καὶ
παραινέσεσι,
ποιεῖ
τὸ |
| [35] |
καὶ
μικρὸν
ἀναπνέοντας,
ἄνδρας
καὶ
|
γυναῖκας, |
νηπίους,
γέροντας,
πᾶσαν
ἡλικίαν
ἐλεεινήν, |
| [47] |
γυναιξὶν
ἄνδρας
καὶ
ἐν
ἀνδράσι
|
γυναῖκας, |
τοὺς
τοῦτο
μόνον
ἀνδρικοὺς
τὴν |
| [23] |
θεωρητική,
ὅση
τε
περὶ
τὰς
|
λογικὰς |
ἀποδείξεις
καὶ
ἀντιθέσεις
ἔχει
καὶ |
| [64] |
κατοφρυᾶσθαι;
Καὶ
τήκειν
μὲν
τὰς
|
σάρκας |
δι'
ἐγκρατείας,
τὴν
ψυχὴν
δὲ |
| [50] |
καὶ
θῆρες
καὶ
οἱ
τὰς
|
σάρκας |
τέμνοντες
ὄνυχες,
τρυφὴ
μᾶλλον
ἡμῖν |
| [12] |
κατ'
αὐτὸν
ἡρώων
διδάσκαλον·
οὐδὲ
|
πτῶκας |
βάλλειν
ἢ
κατατρέχειν
νεβρῶν
ἢ |
| [17] |
ἐν
τοιούτοις,
ἴσας
ὑσμίνῃ
τὰς
|
κεφαλάς, |
τὸ
τοῦ
λόγου,
κατέστησα.
Ὡς |
| [47] |
τὰς
προσβολάς,
τὰς
ὑποσχέσεις,
τὰς
|
ἀπειλάς, |
τοὺς
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ
τάγματος |
| [21] |
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
παιδευτάς.
Τὰς
|
ἄλλας |
δὲ
τοῖς
βουλομένοις
παρήκαμεν
ἑορτάς, |
| [1] |
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.
~Ἔμελλεν
ἄρα
|
πολλὰς |
ἡμῖν
ὑποθέσεις
τῶν
λόγων
ἀεὶ |
| [47] |
τοὺς
τότε
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
τὰς
|
προσβολάς, |
τὰς
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς,
τοὺς |
| [15] |
τοῖς
γε
νοῦν
ἔχουσιν.
~Εἶχον
|
ἡμᾶς |
Ἀθῆναι,
καθάπερ
τι
ῥεῦμα
ποτάμιον, |
| [50] |
Ἀκουέτω
ταῦτα
καὶ
βασιλεύς,
ὡς
|
ἡμᾶς |
γε
οὐχ
αἱρήσεις
οὐδὲ
πείσεις |
| [2] |
ἦν
ἀρετῆς)
οὕτω
καὶ
ὑπὲρ
|
ἡμᾶς |
γενόμενος,
συγγνώμων
ἔσται
τοῖς
ἡμετέροις. |
| [4] |
ἵππων
τοὺς
εὐγενεστάτους
ἢ
ἀτιμοτάτους,
|
ἡμᾶς |
δὲ
ζωγραφεῖσθαι
τοῖς
ἔξωθεν,
ἓν |
| [82] |
οὗτος
παρ'
ἡμῶν
ὁ
λόγος·
|
ἡμᾶς |
δὲ
τίς
ἐπαινέσεται
μετὰ
σὲ |
| [69] |
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ
καιροῦ
στενοχωροῦντος
|
ἡμᾶς, |
ἑαυτῷ
μὲν
τὴν
οἰκονομίαν
ἐπέτρεψεν, |
| [62] |
γεννηθῆναι
θελήσας
διὰ
τοὺς
γεννητοὺς
|
ἡμᾶς |
ἐκ
παρθένου
γεννᾶται,
παρθενίαν
νομοθετῶν |
| [45] |
τι
γένηται
λόγῳ
φιλανθρωπίας,
ἵν'
|
ἡμᾶς |
ἑλκύσῃ
πρὸς
ἑαυτὴν
χαμαὶ
κειμένους. |
| [69] |
οἱ
δὲ
ἐκ
τῶν
ὑπὲρ
|
ἡμᾶς |
ἐποιήσαντο
τὴν
ἀρχήν·
οὕτω
τὸ |
| [82] |
τὸ
κατὰ
δύναμιν.
Σὺ
δὲ
|
ἡμᾶς |
ἐποπτεύοις
ἄνωθεν,
ὦ
θεῖα
καὶ |
| [19] |
αὐτῶν
ἐραστάς.
Οὗτος
τοῦ
ὑπὲρ
|
ἡμᾶς |
ἔρωτος
νόμος.
Αἰσθάνομαι
μὲν
οὖν |
| [69] |
ἀμφοτέρων
ἰσχυρὸν
εἶναι
τὸ
καθ'
|
ἡμᾶς |
εὐαγγέλιον.
Καὶ
ταῦτα
διῆλθον,
οὐχ |
| [78] |
τελεύτα»
δὲ
καὶ
ἀνάβαινε
πρὸς
|
ἡμᾶς» |
θαυματουργεῖ
τι
κἀνταῦθα
τῶν
προειρημένων |
| [7] |
τὸν
Θεόν)
οὗτος,
ἐπῆγον,
καὶ
|
ἡμᾶς |
θρέψειε
σήμερον
τοῖς
τῆς
τρυφῆς |
| [38] |
ἡμῶν
ἐγένετο,
μορφωθεὶς
τὸ
ὑπὲρ
|
ἡμᾶς |
καὶ
ἡμέτερον,
τοῦτο
κἀνταῦθα
συμβεβηκέναι |
| [59] |
τοῖς
πολλοῖς
ἀγνοούμενον,
τὴν
περὶ
|
ἡμᾶς |
καινοτομίαν
καὶ
ἀπιστίαν,
ἧς
οὐδὲ |
| [11] |
ἀσθένειαν
ἐκείνων
ἰσχὺν
τοῦ
καθ'
|
ἡμᾶς |
λόγου
πεποιημένοι.
Οὔκουν
ἀτιμαστέον
τὴν |
| [28] |
καθιερώσαντες·
λέγω
δὲ
τοὺς
καθ'
|
ἡμᾶς |
Ναζιραίους
καὶ
περὶ
τὰ
τοιαῦτα |
| [24] |
ἐλεεινὸν
καὶ
ἱστορίας
ἄξιον.
Περιστάντες
|
ἡμᾶς |
ὁ
τῶν
ἑταίρων
καὶ
ἡλίκων |
| [46] |
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
τοῦ
καθ'
|
ἡμᾶς· |
οἱ
δὲ
εἰσαγόμενοι,
ὅσοι
τῆς |
| [69] |
οἱ
μὲν
ἐκ
τῶν
καθ'
|
ἡμᾶς, |
οἱ
δὲ
ἐκ
τῶν
ὑπὲρ |
| [80] |
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις
πρὸς
|
ἡμᾶς, |
ὅστις
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος
μετάσχῃ |
| [22] |
ὅτι
καὶ
φρατρία
τις
περὶ
|
ἡμᾶς |
οὐκ
ἀγεννὴς
ἦν,
ὑπ'
ἐκείνῳ |
| [25] |
ἔπειτα
ἐκδημίαι
τινές,
ἐπειδή
γε
|
ἡμᾶς |
οὐκ
εἶχε,
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπολαμβάνουσι, |
| [80] |
λαοῦ
προευχόμενος·
οὐδὲ
γὰρ
ἀπολιπὼν
|
ἡμᾶς |
παντάπασιν
ἀπολέλοιπεν·
ἡμιθνὴς
δὲ
Γρηγόριος |
| [23] |
Ἕλληνες,
ἐν
φαντασίᾳ
τοῦ
καθ'
|
ἡμᾶς |
Παραδείσου
γενόμενοι,
ἐκ
τῶν
Μωσαϊκῶν |
| [20] |
μνήμην!
Ἶσαι
μὲν
ἐλπίδες
ἦγον
|
ἡμᾶς |
πράγματος
ἐπιφθονωτάτου,
τῶν
λόγων·
φθόνος |
| [31] |
συμμαχεῖν·
ἀλλ'
ὁμοῦ
τε
εἶδεν
|
ἡμᾶς |
πρεσβεύοντας,
κοινὸς
γὰρ
ἦν
ὁ |
| [61] |
ἐμοῦ
Χριστοῦ,
καὶ
σάρκα
δι'
|
ἡμᾶς |
πτωχεύσαντος,
ἵν'
ἡμεῖς
πλουτισθῶμεν
θεότητα. |
| [42] |
κοινὸν
ἐμπρησμὸν
καὶ
τὴν
ἐπέχουσαν
|
ἡμᾶς |
σκοτόμαιναν.
~Ἓν
μὲν
οὖν
ἐκεῖνο |
| [82] |
Εἰ
δὲ
μετασταίημεν,
δέξαιο
κἀκεῖθεν
|
ἡμᾶς |
ταῖς
σεαυτοῦ
σκηναῖς,
ὡς
ἂν |
| [48] |
ἡμῶν
τετάχθαι
καὶ
κοινωνοὺς
ἔχειν
|
ἡμᾶς; |
Ὕπαρχοι
μέν,
φησίν,
ὑμεῖς,
καὶ |
| [7] |
ὄρνιθες
τῶν
ἐδωδίμων
τοὺς
ποθοῦντας
|
ἡμᾶς |
ὑπερίπτανται,
ὧν
τί
μὴ
θηράσιμόν |
| [53] |
γίνεται
τῆς
τοῦ
βασιλέως
περὶ
|
ἡμᾶς |
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ
καὶ
κατάστασις
πρώτη· |
| [13] |
δρεπομένῳ
ὅσον
εἰς
τὴν
καθ'
|
ἡμᾶς |
φιλοσοφίαν
συνεργοὺς
ἔχειν,
ἐπειδὴ
δεῖ |
| [28] |
εἴ
τις
ἄλλος
τῶν
καθ'
|
ἡμᾶς |
φιλοσόφων,
καὶ
ἱκανὸς
θάρσος
παρασχεῖν, |
| [41] |
εἴς
τε
μυρίας
δόξας
καὶ
|
πλάνας |
διεσπασμένον·
καὶ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου |
| [69] |
τοῖς
γράμμασι
μόνας
τοῦ
ἀνδρὸς
|
εὑρισκομένας |
φωνάς,
ἀσθενεστέραν
τὴν
πίστιν
ἔχωσι, |
| [14] |
καλῆς
περὶ
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας,
|
Ἀθήνας |
τὰς
χρυσᾶς
ὄντως
ἐμοὶ
καὶ |
| [14] |
τὸ
τῶν
λόγων
ἔδαφος,
τὰς
|
Ἀθήνας, |
ὑπὸ
τοῦ
Θεοῦ
πέμπεται
καὶ |
| [18] |
τὸ
ἐλπισθέν,
κενὴν
μακαρίαν
τὰς
|
Ἀθήνας |
ὠνόμαζεν.
Ὁ
μὲν
δὴ
ταῦτα· |
| [80] |
τοῖς
ἡμετέροις
πρὸς
τοὺς
ἐκτός,
|
Ἕλληνας, |
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις
πρὸς
ἡμᾶς, |
| [48] |
Θεοῦ
καὶ
ὑμεῖς,
ἀλλ'
ὡσεί
|
τινας |
ἄλλους
τῶν
ὑφ'
ἡμῖν
τεταγμένων· |
| [3] |
τὸ
ἀφανὲς
καταφεύγουσι,
δαίμονας
δή
|
τινας |
καὶ
θεοὺς
καὶ
μύθους
τοῖς |
| [56] |
δ'
ἐξεμαίνετο
καὶ
τέλος
πέμπει
|
τινὰς |
τῶν
ἐπ'
ἐξουσίας
τὸν
τοῦ |
| [81] |
ἵνα
κερδάνῃ
τοὺς
πάντας
ἢ
|
πλείονας. |
~Ταῦτά
σοι
παρ'
ἡμῶν,
ὦ |
| [20] |
τοιαύτας
ὑποστήσαντες
εὐτειχεῖ
θαλάμῳ
χρυσέας
|
κίονας, |
ὅ
φησι
Πίνδαρος,
οὕτως
ᾔειμεν |
| [69] |
νομίζοντες
τὰς
ἐν
τοῖς
γράμμασι
|
μόνας |
τοῦ
ἀνδρὸς
εὑρισκομένας
φωνάς,
ἀσθενεστέραν |
| [15] |
ἱπποδρομίας
τοὺς
φιλίππους
τε
καὶ
|
φιλοθεάμονας· |
πηδῶσι,
βοῶσιν,
οὐρανῷ
πέμπουσι
κόνιν, |
| [3] |
ἔχοντες
ἐπὶ
τὸ
ἀφανὲς
καταφεύγουσι,
|
δαίμονας |
δή
τινας
καὶ
θεοὺς
καὶ |
| [11] |
θεωρητικὸν
ἐδεξάμεθα,
ὅσον
δὲ
εἰς
|
δαίμονας |
φέρει
καὶ
πλάνην
καὶ
ἀπωλείας |
| [8] |
Ὠρίωνας
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας,
τοὺς
|
κακοδαίμονας |
θηρευτάς,
ὁ
ἐμὸς
διώκτης,
ὁ |
| [61] |
καὶ
ἄσαρκος;
Τὰς
μὲν
γὰρ
|
πλησμονὰς |
καὶ
τοὺς
κόρους
τοῖς
ἀλογωτέροις |
| [64] |
καὶ
τῷ
κανόνι
τοὺς
οὐ
|
κανόνας |
προσάγοντες;
Ἔστι
λεπροὺς
μὲν
ἀσπάζεσθαι |
| [11] |
κτίσιν
ἐπαν
ιστάντες
κατὰ
τοὺς
|
ἄφρονας, |
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
δημιουργημάτων
τὸν |
| [79] |
δεήσεσιν·
ἐποίει
γὰρ
αὐτοὺς
καὶ
|
παράφρονας |
τὸ
πάθος·
καὶ
προσθεῖναί
τι |
| [17] |
γὰρ
εἶναι,
εἰ
προειληφότες
τοὺς
|
τρίβωνας |
καὶ
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες
μὴ
πλέον |
| [47] |
τοσοῦτοι
θαυμάζουσιν
ὅσοι
τοὺς
τότε
|
ἀγῶνας |
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς,
τὰς
ὑποσχέσεις, |
| [82] |
ᾧ
ἡ
δόξα
εἰς
τοὺς
|
αἰῶνας· |
Ἀμήν.
|
| [8] |
καὶ
τοὺς
Ὠρίωνας
καὶ
τοὺς
|
Ἀκταίωνας, |
τοὺς
κακοδαίμονας
θηρευτάς,
ὁ
ἐμὸς |
| [8] |
τὰς
ἐλαφηβόλους
σου
καὶ
τοὺς
|
Ὠρίωνας |
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας,
τοὺς
κακοδαίμονας |
| [53] |
δ'
ἄλλο
γε
ἢ
Θεοῦ
|
φωνάς, |
αἳ
τοῖς
περὶ
τὸν
βασιλέα |
| [69] |
γράμμασι
μόνας
τοῦ
ἀνδρὸς
εὑρισκομένας
|
φωνάς, |
ἀσθενεστέραν
τὴν
πίστιν
ἔχωσι,
καὶ |
| [60] |
παρὰ
πάντα
τὸν
ἑαυτοῦ
βίον
|
φυλάξας. |
Ὁμῶς
δὲ
ἀμφοτέρους
περιφρονῶν,
τούς |
| [54] |
Λύει
ταύτην
Θεός.
Ὁ
γὰρ
|
πατάξας |
Αἰγύπτου
τὰ
πρωτότοκα,
τραχυνομένης
κατὰ |
| [24] |
ὁ
πόθος·
καὶ
τὰ
δεσμὰ
|
ῥήξας |
τῶν
κατεχόντων
κροαίνω
κατὰ
πεδίων |
| [35] |
γὰρ
τὰς
τῶν
ἐχόντων
ἀποθήκας
|
ἀνοίξας |
καὶ
παραινέσεσι,
ποιεῖ
τὸ
τῆς |
| [41] |
κακῶς
διακείμενον,
εἴς
τε
μυρίας
|
δόξας |
καὶ
πλάνας
διεσπασμένον·
καὶ
τὴν |
| [60] |
καὶ
ἀνήροτος·
καὶ
πάντων
ἐκβολὴν
|
στέρξας, |
ὧν
ποτε
εἶχε,
κούφως
διέπλει |
| [62] |
χωρίσας,
ἀλλὰ
πλησίον
συνάψας
καὶ
|
διαζεύξας· |
ἵνα
μήτε
τὸ
φιλόσοφον
ἀκοινώνητον |
| [27] |
τὴν
ἐξουσίαν
οὐδ'
ἁρπάσας,
οὐδὲ
|
διώξας |
τὴν
τιμήν,
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς |
| [9] |
Καππαδόκαις
μερισαμένοις
ἤρκεσε
πολλῶν
πληροῦν
|
ἀκοάς· |
ἐμοὶ
δὲ
μέγιστον
δοκεῖ
καὶ |
| [66] |
γλώσσης
φέρων
καὶ
συνετίζων
τὰς
|
ἀκοάς· |
ἤρκεσε
γὰρ
εἷς
ἀντὶ
πάντων |
| [4] |
τὰς
μὲν
μορφὰς
καὶ
τὰς
|
χρόας |
ἐξ
ἑαυτῶν
δοκιμάζεσθαι
καὶ
τῶν |
| [58] |
τό,
μὴ
χρῆναι
δασμοφορεῖν
κακοδόξοις
|
πᾶς |
γὰρ
ὁ
λυπῶν,
κακόδοξος.
~Οὐ |
| [49] |
βιβλίων
ὀλίγων,
ἐν
οἷς
ὁ
|
πᾶς |
ἐμοὶ
βίος·
ἐξορίαν
δὲ
οὐ |
| [81] |
καταρτίζεσθαι.
~Δεῦρο
δὴ
περιστάντες
με
|
πᾶς |
ὁ
ἐκείνου
χορός,
ὅσοι
τοῦ |
| [41] |
μετριάζει·
ἀλλ'
ὑψοῦ
τὴν
κεφαλὴν
|
διάρας |
καὶ
κύκλῳ
τὸ
τῆς
ψυχῆς |
| [33] |
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ
τῆς
|
καθέδρας |
εἶχε
τὰ
δεύτερα·
τὴν
γὰρ |
| [49] |
πλέον
τῷ
θυμῷ
καὶ
τῆς
|
καθέδρας |
ἐξαναστῆναι
καὶ
τραχυτέροις
πρὸς
αὐτὸν |
| [39] |
ἐπιστάντα
μέν,
τὴν
δὲ
τῆς
|
καθέδρας |
τιμὴν
οὐ
δεξάμενον,
τῆς
αὐτῆς |
| [25] |
ἡμῶν
αὐτῶν
καὶ
τελοῦμεν
εἰς
|
ἄνδρας |
ἐξ
ἀγενείων,
ἀνδρικώτερον
τῇ
φιλοσοφίᾳ |
| [37] |
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας
τοὺς
χρίσοντας,
|
ἄνδρας |
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
γνωρίμους
καὶ
ζηλωτάς, |
| [35] |
δὲ
οὓς
καὶ
μικρὸν
ἀναπνέοντας,
|
ἄνδρας |
καὶ
γυναῖκας,
νηπίους,
γέροντας,
πᾶσαν |
| [47] |
τῆς
γυναικωνίτιδος,
τοὺς
ἐν
γυναιξὶν
|
ἄνδρας |
καὶ
ἐν
ἀνδράσι
γυναῖκας,
τοὺς |
| [72] |
προθυόμενος
καὶ
προευχόμενος,
μύστης
τῆς
|
ἱερᾶς |
καὶ
μεγάλης
σκηνῆς,
ἣν
ἔπηξεν |
| [27] |
πολλοῖς
τύπος
καθίσταται.
Τὰς
γὰρ
|
ἱερὰς |
πρότερον
ὑπαναγινώσκων
τῷ
λαῷ
βίβλους, |
| [58] |
κοσμικὸς
πόλεμος
ἐνταῦθα
ἐτελεύτησε,
καὶ
|
πέρας |
εἶχεν
ἐκ
Θεοῦ
δεξιὸν
καὶ |
| [80] |
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος
μετάσχῃ
τῆς
ὠφελείας.
|
Πέρας |
τοῦ
λόγου,
καὶ
εἰς
κίνδυνον |
| [9] |
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
τοιούτων
δὲ
πεφηνότας
|
πατέρας |
ὥστε,
εἰ
καὶ
μὴ
αὐτοὶ |
| [44] |
μετὰ
πλείονος
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
|
θερμοτέρας |
τῆς
παρατάξεως,
ὡς
πρὸς
ἀνταγωνιστὴν |
| [2] |
ἐνταῦθα
κείσθω·
καὶ
γὰρ
οὐδὲ
|
μακροτέρας |
οἶμαι
ταύτης
δεήσειν
ἡμῖν,
πρὸς |
| [58] |
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἐκ
τῆς
|
προτέρας |
τῇ
νέᾳ
προσαγαγούσης,
ἐντεῦθεν
καὶ |
| [36] |
τοῦ
λόγου
τροφῆς
καὶ
τῆς
|
τελεωτέρας |
εὐεργεσίας
καὶ
διαδόσεως,
τῆς
ὄντως |
| [23] |
ἐπειδὴ
τούτῳ
καὶ
Σολομῶν
τὸ
|
γῆρας |
ὁρίζεται.
Τίς
δὲ
οὕτως
αἰδέσιμος |
| [37] |
προθυμία
νεκροὺς
ἀνίστησι,
καὶ
πηδᾷ
|
γῆρας |
χρισθὲν
τῷ
Πνεύματι.
~Οὕτω
δὲ |
| [7] |
νέων
προκαταλαβόντων
τὰς
διεξόδους
τοῖς
|
θήρας |
νόμοις;
Εὐχῆς
δέσμιοι
καὶ
δικαίας |
| [47] |
Ναβουζαρδάν,
τὰς
ἐκ
τῆς
τέχνης
|
μαχαίρας |
ἐπαπειλοῦντα,
καὶ
τῷ
οἰκείῳ
πυρὶ |
| [18] |
Ἀθηνῶν,
ὡς
διὰ
τῆς
πρώτης
|
πείρας |
ἐληλεγμένων
καὶ
ᾐσχυμμένων
ὑφ'
ἑνὸς |
| [43] |
θράσος·
τοὺς
μὲν
καὶ
εἰς
|
χεῖρας |
ἰόντας,
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις
τοῖς
ἀπὸ |
| [41] |
πρὸς
Θεὸν
μόνον
αἴρειν
τὰς
|
χεῖρας |
καὶ
παρ'
ἐκείνου
τῶν
κατεχόντων |
| [79] |
ἐλεγχθῆναι
ἄνθρωπον
ὄντα)
καὶ
Εἰς
|
χεῖράς |
σου
παραθήσομαι
τὸ
πνεῦμά
μου» |
| [55] |
καὶ
τούτῳ
τὸν
τῆς
Ποντικῆς
|
μοίρας |
ὕπαρχον·
προφάσει
μὲν
ὡς
ὑπὲρ |
| [65] |
πρόποδας
τοῦ
ὄρους
στρεφόμεθα,
τῆς
|
ἄκρας |
ἀπολειπόμενοι·
ἔτι
πορθμὸν
διαπερῶμεν,
ἀφέντες |
| [70] |
ἐπικαλεῖσθαι
πολὺ
τιμιώτερον.
Ἐνὼχ
μετετέθη,
|
μικρᾶς |
εὐσεβείας,
ἔτι
γὰρ
ἐν
σκιαῖς |
| [61] |
τῶν
ἡδονῶν,
μηδ'
ὡς
ὑπὸ
|
πικρᾶς |
καὶ
ἀνελευθέρου
δεσποίνης,
τῆς
γαστρός, |
| [57] |
δέ·
Ἰατρεύεις,
φησί,
τὸ
ἧπαρ,
|
ὁρᾷς |
ὅπως
με
κατατρύχον,
τοῖς
τοιούτοις |
| [16] |
ἀπειλουμένων.
Ἔπειτα
πομπεύει
διὰ
τῆς
|
ἀγορᾶς |
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
προαγόμενος.
Ἡ |
| [23] |
τὸ
ἦθος
αὐτῷ
μὴ
κατὰ
|
ῥήτορας |
ἦν;
Τίς
δὲ
γραμματικήν,
ἣ |
| [78] |
ἐκείνου
μαθητὰς
καὶ
τῆς
ἱερωσύνης
|
συλλήπτορας. |
Τοῖς
δὲ
ἑξῆς
ὀκνεῖ
μὲν |
| [34] |
τῆς
ἐνδείας
καὶ
γεωργοῦσι
τὰς
|
συμφοράς· |
οὔτε,
τῷ
Κυρίῳ
δανείζειν
τὸν |
| [42] |
δεῖν.
~Τί
γὰρ
εἶναι
τῆς
|
συμφορᾶς |
ταύτης
ἀνιαρότερον,
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ |
| [73] |
ἐκ
βρέφους
Θεῷ
καθιερωμένος
ἀπὸ
|
μήτρας |
καὶ
μετὰ
τῆς
διπλοΐδος
ἐπιδε |
| [73] |
πρὸ
τῆς
βασιλείας
ἡ
τῆς
|
κινύρας |
δύναμις,
καὶ
πονηροῦ
πνεύματος
κατεπᾴδουσα. |
| [53] |
ἐπειδή
γε
αὖθις
τρόπον
τινὰ
|
συνεκκλησιάσας |
ἡμῖν
εἴσω
τοῦ
παραπετάσματος
ἑαυτὸν |
| [30] |
οὔτε
τὸν
Πατέρα
τιμήσας,
καὶ
|
ἀτιμάσας |
τὰ
ἐξ
αὐτοῦ
διὰ
τῶν |
| [1] |
αὐτοῖς,
ἢ
τὸν
ἄνδρα
τοῦτον
|
θαυμάσας. |
Ἐμοί
τε
γὰρ
ἔσται
τοῦτο |
| [27] |
οὐ
κλέψας
τὴν
ἐξουσίαν
οὐδ'
|
ἁρπάσας, |
οὐδὲ
διώξας
τὴν
τιμήν,
ἀλλ' |
| [75] |
τοῖς
ἐνταῦθα
εὐδοκίμοις
τὰ
ἐκείνου
|
παρεξετάσας, |
τιμήσω
τὸν
μαθητὴν
ἐκ
τῶν |
| [54] |
ὕδατι
συνεκέρασεν,
ὁμοῦ
τε
τοῦτον
|
εἰσκαλέσας |
καὶ
τοῖς
ἑτεροδόξοις
πιστεύσας,
κἂν |
| [78] |
περιφανέστερα.
~Ἐπεὶ
δὲ
τὸν
δρόμον
|
τελέσας |
καὶ
τὴν
πίστιν
τηρήσας
ἐπόθει |
| [79] |
ἐναπέψυξεν·
ἔστιν
ἃ
τοὺς
παρόντας
|
μυσταγωγήσας |
καὶ
βελτίους
ποιήσας
ταῖς
ἐπισκήψεσι· |
| [79] |
τοὺς
παρόντας
μυσταγωγήσας
καὶ
βελτίους
|
ποιήσας |
ταῖς
ἐπισκήψεσι·
τότε
δὴ
θαῦμα |
| [62] |
εἰπεῖν
Χριστοῦ,
ὃς
καὶ
γεννηθῆναι
|
θελήσας |
διὰ
τοὺς
γεννητοὺς
ἡμᾶς
ἐκ |
| [30] |
καὶ
διέφθειρεν,
οὔτε
τὸν
Πατέρα
|
τιμήσας, |
καὶ
ἀτιμάσας
τὰ
ἐξ
αὐτοῦ |
| [43] |
καὶ
πάντας
μὲν
ἀνθρωπίνους
λογισμοὺς
|
κινήσας, |
πᾶν
δὲ
τῶν
γραφῶν
βάθος |
| [55] |
Οὐ
μὲν
οὖν.
Ἀλλ'
ὁ
|
κινήσας |
ποτὲ
τῷ
Ἰσραὴλ
Ἀδὲρ
τὸν |
| [57] |
καὶ
ποταμὸν
ἀνακόψας
καὶ
στοιχεῖα
|
τυραννήσας |
καὶ
χειρῶν
ἐκτάσει
τρόπαια
στήσας, |
| [78] |
δρόμον
τελέσας
καὶ
τὴν
πίστιν
|
τηρήσας |
ἐπόθει
τὴν
ἀνάλυσιν,
καὶ
ὁ |
| [72] |
καὶ
τέρασι,
τῆς
νεφέλης
εἴσω
|
χωρήσας, |
νομοθετήσας
τὸν
διπλοῦν
νόμον,
τόν |
| [30] |
κατα
τομῇ
λύοντες·
ἣν
Ἄρειος
|
νοσήσας, |
ὁ
τῆς
μανίας
ἐπώνυμος,
τὸ |
| [37] |
ὁδοῦ,
βοηθήσων
τῇ
ψήφῳ
καὶ
|
θαρσήσας |
τῷ
Πνεύματι.
Καί
τι
σύντομον |
| [26] |
ἐμμελετήσας,
πολλὰ
δὲ
τῇ
σαρκὶ
|
νομοθετήσας |
εἰς
ὑποταγὴν
πνεύματος·
ὁ
δὲ |
| [72] |
τέρασι,
τῆς
νεφέλης
εἴσω
χωρήσας,
|
νομοθετήσας |
τὸν
διπλοῦν
νόμον,
τόν
τε |
| [26] |
πολλὰ
μὲν
τοῖς
θείοις
λόγοις
|
ἐμμελετήσας, |
πολλὰ
δὲ
τῇ
σαρκὶ
νομοθετήσας |
| [7] |
εἰ
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν
καὶ
|
στήσας |
ἥλιον
καὶ
ποταμὸν
ἀνακόψας,
καὶ |
| [57] |
τυραννήσας
καὶ
χειρῶν
ἐκτάσει
τρόπαια
|
στήσας, |
ἵνα
διασώσῃ
λαὸν
φυγάδα,
καὶ |
| [17] |
προσθήκη
τὸ
πᾶν
ἐν
τοιούτοις,
|
ἴσας |
ὑσμίνῃ
τὰς
κεφαλάς,
τὸ
τοῦ |
| [72] |
πολλῷ
τῷ
περιόντι
τὸν
πειραστὴν
|
καταπαλαίσας |
καὶ
τῶν
φίλων
τὴν
ἀλογίαν |
| [43] |
ὡς
οἷόν
τε
ἦν,
καὶ
|
συγκλείσας |
τῷ
Πνεύματι,
καὶ
πάντας
μὲν |
| [72] |
καὶ
τῶν
φίλων
τὴν
ἀλογίαν
|
ἐπιστομίσας |
ἀγνοούντων
τὸ
τοῦ
πάθους
μυστήριον. |
| [72] |
Καὶ
μέγας
Μωϋσῆς
μὲν
Αἴγυπτον
|
βασανίσας, |
λαὸν
διασώσας
ἐν
σημείοις
πολλοῖς |
| [26] |
ὃς
τὴν
κώπην
πρότερον
ἐγχει
|
ρίσας |
τῷ
νῦν
κυβερνήτῃ
κἀκεῖθεν
ἐπὶ |
| [62] |
ταῦτα
διαλαβὼν
καὶ
ἀπ'
ἀλλήλων
|
χωρίσας, |
ἀλλὰ
πλησίον
συνάψας
καὶ
διαζεύξας· |
| [54] |
τοῦτον
εἰσκαλέσας
καὶ
τοῖς
ἑτεροδόξοις
|
πιστεύσας, |
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ
παῖς |
| [26] |
ἐπὶ
τὴν
πρώραν
ἀγαγὼν
καὶ
|
πιστεύσας |
τὰ
ἔμπροσθεν,
οὕτως
ἐπὶ
τῶν |
| [20] |
καὶ
τὸ
ζῆν
πρὸς
τὰς
|
μελλούσας |
ἐλπίδας,
πρὶν
ἐνθένδε
ἀπελθεῖν
ἐνθένδε |
| [14] |
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας,
Ἀθήνας
τὰς
|
χρυσᾶς |
ὄντως
ἐμοὶ
καὶ
τῶν
καλῶν |
| [27] |
τούτων
ἐξηγητής,
καὶ
ταύτην
οὐκ
|
ἀπαξιώσας |
τὴν
τάξιν
τοῦ
βήματος,
οὕτως |
| [74] |
παντοίοις
βασάνων
εἴδεσιν.
Ὧν
ἐκεῖνος
|
ζηλώσας |
τὴν
καρτερίαν
καὶ
τὴν
δόξαν |
| [35] |
αὐτοὺς
ἐν
λιμῷ
καὶ
ψυχὰς
|
πεινώσας |
ἐμπίμπλησιν
ἀγαθῶν.
Καὶ
τίνα
τρόπον; |
| [39] |
καὶ
ταρασσομένων,
οἴκοι
κατέμεινα,
βίᾳ
|
χαλινώσας |
τὸν
πόθον,
μέμφεται
μέν,
συγγινώσκει |
| [59] |
διατίθεται,
πλείοσιν
ἐπισκόποις
τὴν
πατρίδα
|
καταπυκνώσας. |
Ἐξ
οὗ
τί
γίνεται;
Τρία |
| [72] |
Μωϋσῆς
μὲν
Αἴγυπτον
βασανίσας,
λαὸν
|
διασώσας |
ἐν
σημείοις
πολλοῖς
καὶ
τέρασι, |
| [62] |
καθαρῶν
ψυχῶν
ἐστι
νυμφίος,
καὶ
|
τὰς |
ἀγρύπνους
ἑαυτῷ
συνεισάγει
ψυχάς,
ἐὰν |
| [14] |
ἐπὶ
τὸ
τῶν
λόγων
ἔδαφος,
|
τὰς |
Ἀθήνας,
ὑπὸ
τοῦ
Θεοῦ
πέμπεται |
| [18] |
ἐζήτει
τὸ
ἐλπισθέν,
κενὴν
μακαρίαν
|
τὰς |
Ἀθήνας
ὠνόμαζεν.
Ὁ
μὲν
δὴ |
| [24] |
καὶ
τολμηρόν.
Ὁ
μὲν
γάρ,
|
τὰς |
αἰτίας
εἰπὼν
τῆς
περὶ
τὴν |
| [66] |
διὰ
γλώσσης
φέρων
καὶ
συνετίζων
|
τὰς |
ἀκοάς·
ἤρκεσε
γὰρ
εἷς
ἀντὶ |
| [21] |
ἡ
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
παιδευτάς.
|
Τὰς |
ἄλλας
δὲ
τοῖς
βουλομένοις
παρήκαμεν |
| [46] |
ἐπιστρατεύοντες
καὶ
θυσιαστηρίων
κατορχούμενοι
καὶ
|
τὰς |
ἀναιμάκτους
θυσίας
ἀνθρώπων
καὶ
θυσιῶν |
| [15] |
οὖν
πάσχοντας
ἔστιν
ἰδεῖν
περὶ
|
τὰς |
ἀντιθέτους
ἱπποδρομίας
τοὺς
φιλίππους
τε |
| [10] |
ποιοῦν
καὶ
συνέδραμεν.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τὰς |
ἀπαρχὰς
τῶν
ἐπαίνων
νόμῳ
θείῳ |
| [47] |
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς,
τὰς
ὑποσχέσεις,
|
τὰς |
ἀπειλάς,
τοὺς
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ |
| [27] |
κόσμου
τοῖς
πολλοῖς
τύπος
καθίσταται.
|
Τὰς |
γὰρ
ἱερὰς
πρότερον
ὑπαναγινώσκων
τῷ |
| [7] |
ἢ
κραυγῆς
ἢ
νέων
προκαταλαβόντων
|
τὰς |
διεξόδους
τοῖς
θήρας
νόμοις;
Εὐχῆς |
| [24] |
οὐ
πράττοντες,
ὧν
τοὺς
ἀλγοῦν
|
τας |
εἰκός;
Ἐνταῦθά
τι
κατηγορήσω
μὲν |
| [47] |
γλώσσῃ
πορνεύουσι,
τὸν
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν,
|
τὰς |
ἐκ
τῆς
τέχνης
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα, |
| [23] |
εἶναι
τοὺς
λαβυρίνθους
διεξελθεῖν,
ἢ
|
τὰς |
ἐκείνου
τῶν
λόγων
ἄρκυς
διαφυγεῖν, |
| [8] |
διηγήματα.
Σὺ
δέ
μοι
λέγε
|
τὰς |
ἐλαφηβόλους
σου
καὶ
τοὺς
Ὠρίωνας |
| [82] |
τελεώτερον,
ἧς
νῦν
μετρίως
δεδέγμεθα
|
τὰς |
ἐμφάσεις,
ἐνταῦθα
σταίημεν
τῆς
ἐφέσεως, |
| [69] |
τοῦτον
ὅρον
τῆς
εὐσεβείας
νομίζοντες
|
τὰς |
ἐν
τοῖς
γράμμασι
μόνας
τοῦ |
| [1] |
ἐπαίνους,
οἶδα
τούτων
σαφῶς
καὶ
|
τὰς |
ἐπιδόσεις·
ἐπ'
οὐδενὸς
οὖν
τῶν |
| [17] |
πᾶν
ἐν
τοιούτοις,
ἴσας
ὑσμίνῃ
|
τὰς |
κεφαλάς,
τὸ
τοῦ
λόγου,
κατέστησα. |
| [23] |
καὶ
θεωρητική,
ὅση
τε
περὶ
|
τὰς |
λογικὰς
ἀποδείξεις
καὶ
ἀντιθέσεις
ἔχει |
| [20] |
ἀρετή,
καὶ
τὸ
ζῆν
πρὸς
|
τὰς |
μελλούσας
ἐλπίδας,
πρὶν
ἐνθένδε
ἀπελθεῖν |
| [61] |
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν,
καὶ
ἄσαρκος;
|
Τὰς |
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ
τοὺς |
| [4] |
τὴν
εὐγένειαν
ἀξιοῦντος,
καὶ
μὴ
|
τὰς |
μὲν
μορφὰς
καὶ
τὰς
χρόας |
| [14] |
ταὐτὸ
πέπονθα
τῷ
Σαούλ,
ὅς,
|
τὰς |
ὄνους
τοῦ
πατρὸς
ἐπιζητῶν,
βασιλείαν |
| [68] |
καὶ
φυγὴν
καὶ
θάνατον
καὶ
|
τὰς |
πρὸ
τοῦ
θανάτου
κολάσεις
προθύμως |
| [47] |
ὅσοι
τοὺς
τότε
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
|
τὰς |
προσβολάς,
τὰς
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς, |
| [64] |
ὑγιαινόντων
κατοφρυᾶσθαι;
Καὶ
τήκειν
μὲν
|
τὰς |
σάρκας
δι'
ἐγκρατείας,
τὴν
ψυχὴν |
| [50] |
ξίφος
καὶ
θῆρες
καὶ
οἱ
|
τὰς |
σάρκας
τέμνοντες
ὄνυχες,
τρυφὴ
μᾶλλον |
| [34] |
καταπραγματεύονται
τῆς
ἐνδείας
καὶ
γεωργοῦσι
|
τὰς |
συμφοράς·
οὔτε,
τῷ
Κυρίῳ
δανείζειν |
| [34] |
κακώσεως.
Αἱ
μὲν
γὰρ
παραλίαι
|
τὰς |
τοιαύτας
ἐνδείας
οὐ
χαλεπῶς
ἀναφέρουσι, |
| [35] |
τῆς
αὐτῆς
πίστεως·
λόγῳ
γὰρ
|
τὰς |
τῶν
ἐχόντων
ἀποθήκας
ἀνοίξας
καὶ |
| [38] |
ἢ
τὴν
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίαν,
ἢ
|
τὰς |
τῶν
πεπιστευκότων
ἐλπίδας·
ἀλλὰ
τοσοῦτον |
| [7] |
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν
θῆρες
|
τὰς |
τῶν
πλουσίων
διαφυγόντες
τραπέζας,
ἅπερ |
| [80] |
μέν
ἐστιν
ἐν
οὐρανοῖς,
κἀκεῖ
|
τὰς |
ὑπὲρ
ἡμῶν,
ὡς
οἶμαι,
προσφέρων |
| [47] |
τότε
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς,
|
τὰς |
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς,
τοὺς
ἐκ |
| [41] |
καὶ
πρὸς
Θεὸν
μόνον
αἴρειν
|
τὰς |
χεῖρας
καὶ
παρ'
ἐκείνου
τῶν |
| [4] |
μὴ
τὰς
μὲν
μορφὰς
καὶ
|
τὰς |
χρόας
ἐξ
ἑαυτῶν
δοκιμάζεσθαι
καὶ |
| [14] |
περὶ
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας,
Ἀθήνας
|
τὰς |
χρυσᾶς
ὄντως
ἐμοὶ
καὶ
τῶν |
| [31] |
χειροποιήτων
καὶ
αὖθις
ἀνορθουμένων,
ἀλλὰ
|
τὰς |
ψυχὰς
αὐτὰς
κατασύρουσαν.
Συνεισβάλλει
δὲ |
| [35] |
σώματα
τῶν
δεομένων,
ἐθεράπευε
δὲ
|
τὰς |
ψυχάς,
συμπλέκων
τῇ
χρείᾳ
τὸ |
| [2] |
καιροῦ
δεύτερος
καὶ
μετὰ
τοσούτους
|
ἐπαινέτας, |
ἰδίᾳ
τε
καὶ
δημοσίᾳ
τὰ |
| [35] |
βοήθεια,
ἔτνους
τε
πλήρεις
προθεὶς
|
λέβητας |
καὶ
τοῦ
ταριχευτοῦ
παρ'
ἡμῖν |
| [78] |
ζημιωθῆναι
τὸ
βῆμα
τοὺς
ἐκείνου
|
μαθητὰς |
καὶ
τῆς
ἱερωσύνης
συλλήπτορας.
Τοῖς |
| [35] |
ταριχευτοῦ
παρ'
ἡμῖν
ὄψου
καὶ
|
πένητας |
τρέφοντος·
ἔπειτα
τὴν
τοῦ
Χριστοῦ |
| [63] |
ἀναγκαῖα
ταῖς
ἐκείνου
παραινέσεσιν
ἀποτίθεται,
|
σῆτας |
ἀποσειόμενα
καὶ
κλέπτας
οὐκ
εὐφραίνοντα |
| [10] |
ὧν
τὸ
νικᾶν
ὑπάρχει
καὶ
|
στεφανίτας |
ἀναγορεύεσθαι.
Ἃ
δὲ
οὐδαμῶς
ἂν |
| [73] |
πολλῷ
τιμιώτεροι.
~Καὶ
ἵνα
τοὺς
|
Κριτὰς |
παραδράμωμεν,
ἢ
τῶν
Κριτῶν
τοὺς |
| [26] |
ὡς
ὁ
μῦθος
ποιεῖ
τοὺς
|
Γίγαντας. |
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
τοὺς
ἁγίους,
καὶ |
| [77] |
ὁρωμένου,
τοὺς
ἐν
ταῖς
σκιαῖς
|
ἀνδριάντας· |
πολὺ
γὰρ
εἰπεῖν,
ὅτι
καὶ |
| [2] |
τε
καὶ
δημοσίᾳ
τὰ
ἐκείνου
|
σεμνύναντας, |
μηδεὶς
θαυμαζέτω.
Ἀλλὰ
συγγινωσκέτω
μὲν |
| [33] |
πρόεδρον,
λύειν
τὴν
ὑποψίαν,
πείθειν
|
πάντας |
ἀνθρώπους
ὡς
ἃ
μὲν
λελύπητο |
| [44] |
ἐπάρχοντα,
πολλῆς
δὲ
δόξης
ἠξιωμένον,
|
πάντας |
δὲ
τοὺς
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
τῷ |
| [81] |
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα
κερδάνῃ
τοὺς
|
πάντας |
ἢ
πλείονας.
~Ταῦτά
σοι
παρ' |
| [40] |
γόμενος·
τὸ
δὲ
μέγιστον,
τῷ
|
πάντας |
ἡττᾶσθαι
τῆς
αὐτοῦ
διανοίας
καὶ |
| [43] |
καὶ
συγκλείσας
τῷ
Πνεύματι,
καὶ
|
πάντας |
μὲν
ἀνθρωπίνους
λογισμοὺς
κινήσας,
πᾶν |
| [56] |
καινὸς
δικαστής,
ἀλλ'
ἡττᾶσθαι
χρὴ
|
πάντας |
τῆς
ἐμῆς
δυναστείας,
καὶ
προδότας |
| [9] |
αὐτοὶ
τοσοῦτον
ἦσαν
εἰς
ἀρετήν,
|
πάντας |
ὑπεραίρειν
τῇ
εὐτεκνίᾳ
Ἕνα
μὲν |
| [5] |
πολλοῖς
τοῖς
ἐγγύθεν
γενομένοις
ἐπιφυεὶς
|
πάντας |
φιλανθρώπους
ἀπέδειξε,
θράσει
τε
πολλῷ |
| [65] |
ἐκείνου
φωνὴν
καὶ
διάνοιαν,
τοσοῦτον
|
ἅπαντας |
ἀπολείπουσαν
καὶ
κάτωτιθεῖσαν,
ὅσον
τὴν |
| [11] |
οὕτως
ἔχοντας,
οἳ
βούλοιντ'
ἂν
|
ἅπαντας |
εἶναι
καθ'
ἑαυτούς,
ἵν'
ἐν |
| [75] |
τῷ
ἐν
γεννητοῖς
γυναικῶν
ὑπὲρ
|
ἅπαντας, |
ταύτην
ποιοῦμαι
τὴν
παρεξέτασιν·
ἀλλὰ |
| [63] |
ἱστορίαις
διδόασιν,
ὧν
οὐδὲν
τοὺς
|
ἐγείραντας |
πλὴν
δόξης
ὀλίγης
ὤνησεν;
Ἐμοὶ |
| [77] |
εἰκότως,
τὸ
τυχεῖν
ἐκείνῳ
ποτὲ
|
πλησιάσαντας, |
ἢ
θεραπεύσαντας,
ἤ
τι
κατὰ |
| [77] |
τυχεῖν
ἐκείνῳ
ποτὲ
πλησιάσαντας,
ἢ
|
θεραπεύσαντας, |
ἤ
τι
κατὰ
παιδιὰν
ἢ |
| [74] |
τὴν
ἀσαρκίαν.
Ἐῶ
τἆλλα,
τοὺς
|
δροσισθέντας |
ἐν
πυρὶ
νεανίας·
τὸν
ἐν |
| [26] |
σοφοὺς
εἶναι
κελεύομεν,
τοὺς
οὐδὲν
|
σοφισθέντας, |
οὐδὲ
τοῦ
βαθμοῦ
προεισενεγκόντας
τι, |
| [15] |
τι
ῥεῦμα
ποτάμιον,
ἀπὸ
μιᾶς
|
σχισθέντας |
πηγῆς
τῆς
πατρίδος
εἰς
διάφορον |
| [63] |
γε
μάλιστα
πάντων
ἔπεισεν
ἀνθρώπους
|
ὄντας |
ἀνθρώπων
μὴ
καταφρονεῖν,
μηδ'
ἀτιμάζειν |
| [68] |
συλλογισμῶν
ἀνάγκαις,
οὕτως
ἦρχε
τοὺς
|
ἀντιλέγοντας, |
ὥστε
μὴ
ἀντιβαίνειν
ἔχειν,
ἀλλ' |
| [35] |
ἔστι
δὲ
οὓς
καὶ
μικρὸν
|
ἀναπνέοντας, |
ἄνδρας
καὶ
γυναῖκας,
νηπίους,
γέροντας, |
| [21] |
ποιεῖ
βελτίους
τοὺς
περὶ
αὐτὸ
|
σπουδάζοντας. |
Ἄλλοις
μὲν
οὖν
ἄλλαι
προσηγορίαι |
| [76] |
θυμος
ἦν,
ἐπισχὼν
αἰδοῖ
τοὺς
|
λιθάζοντας. |
Ἔτι
δὲ
συντομώτερον
εἰπεῖν
ἔχω, |
| [80] |
δὲ
τὸ
σῶμα
διαφυγὸν
τοὺς
|
ἁρπάζοντας |
καὶ
νικῆσαν
τοὺς
προπομπεύοντας,
οὕτω |
| [63] |
δανείζειν
Θεῷ
τὸν
ἔλεον,
ἐλέου
|
χρῄζοντας. |
Διὰ
τοῦτο,
οὐδὲ
τοῖς
χείλεσιν |
| [15] |
καὶ
πάλιν
εἰς
τὸ
αὐτὸ
|
συνελθόντας, |
ὥσπερ
ἀπὸ
συνθήματος
οὕτω
Θεοῦ |
| [43] |
τοὺς
μὲν
καὶ
εἰς
χεῖρας
|
ἰόντας, |
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις
τοῖς
ἀπὸ
γλώσσης |
| [12] |
καὶ
λόγον
συναυξανομένους
τε
καὶ
|
συνανιόντας |
ἀλλήλοις
ὁ
θαυμάσιος
ἐκπαιδεύεται·
οὐ |
| [26] |
οὐδὲν
σοφισθέντας,
οὐδὲ
τοῦ
βαθμοῦ
|
προεισενεγκόντας |
τι,
πλὴν
τοῦ
βούλεσθαι.
Καὶ |
| [6] |
γενέσθαι·
νόμος
δὲ
μαρτυρίας
μήτε
|
ἐθελοντὰς |
πρὸς
τὸν
ἀγῶνα
χωρεῖν,
φειδοῖ |
| [82] |
ἐπαινέσεται
μετὰ
σὲ
τὸν
βίον
|
ἀπολείποντας; |
Εἰ
καί
τι
παράσχοιμεν
ἐπαίνου |
| [6] |
διωκόντων
καὶ
τῶν
ἀσθενεστέρων,
μήτε
|
παρόντας |
ἀναδύεσθαι·
τὸ
μὲν
γὰρ
θράσους, |
| [79] |
ἀηδῶς
ἐναπέψυξεν·
ἔστιν
ἃ
τοὺς
|
παρόντας |
μυσταγωγήσας
καὶ
βελτίους
ποιήσας
ταῖς |
| [35] |
ἀναπνέοντας,
ἄνδρας
καὶ
γυναῖκας,
νηπίους,
|
γέροντας, |
πᾶσαν
ἡλικίαν
ἐλεεινήν,
πᾶν
εἶδος |
| [12] |
τῇ
γενέσει
ταῖς
μητράσιν
ἑαυτῶν
|
παρασκαίροντας, |
οὕτω
καὶ
αὐτὸς
τῷ
πατρὶ |
| [10] |
μεγέθους,
οἷς
τοὺς
πολλοὺς
ὁρῶ
|
χαίροντας, |
τοῖς
βουλομένοις
παρα
χωρήσομεν·
οὐχ |
| [56] |
ἐξουσίας
τὸν
τοῦ
ἁγίου
κοιτωνίσκον
|
ἐξερευνήσοντας, |
οὐ
κατὰ
χρείαν
μᾶλλον
ἢ |
| [37] |
γὰρ
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας
τοὺς
|
χρίσοντας, |
ἄνδρας
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
γνωρίμους
καὶ |
| [31] |
ἀλλ'
ὁμοῦ
τε
εἶδεν
ἡμᾶς
|
πρεσβεύοντας, |
κοινὸς
γὰρ
ἦν
ὁ
ἀγὼν |
| [80] |
τοὺς
ἁρπάζοντας
καὶ
νικῆσαν
τοὺς
|
προπομπεύοντας, |
οὕτω
τῷ
τάφῳ
τῶν
πατέρων |
| [11] |
καὶ
ἀπαιδεύτους
ὑποληπτέον
τοὺς
οὕτως
|
ἔχοντας, |
οἳ
βούλοιντ'
ἂν
ἅπαντας
εἶναι |
| [68] |
τὴν
χείρω
περὶ
αὐτοῦ
δόξαν
|
ἔχοντας. |
Πρὸς
δὲ
τοὺς
κακούργους
ὁ |
| [34] |
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα·
παρρησία
πρὸς
|
ἄρχοντας |
τούς
τε
ἄλλους
καὶ
τοὺς |
| [15] |
δυσκάθεκτοι
ταῖς
ὁρμαῖς.
Ὅπερ
οὖν
|
πάσχοντας |
ἔστιν
ἰδεῖν
περὶ
τὰς
ἀντιθέτους |
| [69] |
τε
ἀληθείᾳ
προσάγωνται
καὶ
τοὺς
|
ἀσεβοῦντας |
ἐπιστομίζωσιν.
Ἔμοι
γοῦν
εἴη
καὶ |
| [7] |
δὲ
ὄρνιθες
τῶν
ἐδωδίμων
τοὺς
|
ποθοῦντας |
ἡμᾶς
ὑπερίπτανται,
ὧν
τί
μὴ |
| [2] |
φωνὴν
καὶ
διάνοιαν.
Ἔπειτα,
οὐκ
|
ἀγνοοῦντας |
μέν,
ὑπομνήσω
δ'
οὖν
ὅμως, |
| [47] |
τάγματος
προσπεμπομένους
αὐτῷ
καὶ
πείθειν
|
ἐπιχειροῦντας, |
τοὺς
ἐκ
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
τοὺς |
| [7] |
τοὺς
ἐκείνους
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
|
ταλαιπωροῦντας |
μετὰ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
φυγήν, |
| [2] |
ποιουμένοις
τὸν
λόγον
καὶ
τοὺς
|
εἰδότας |
σαφῶς
τὰ
ἡμέτερα.
Ἤδη
δὲ |
| [56] |
πάντας
τῆς
ἐμῆς
δυναστείας,
καὶ
|
προδότας |
γενέσθαι
Χρισ
τιανοὺς
τῶν
οἰκείων |
| [28] |
καὶ
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
μάλιστα
|
ἐσπουδακότας· |
οἳ
δεινὸν
ποιησάμενοι
τὸ
σφῶν |
| [52] |
βήματι·
τοὺς
δὲ
περὶ
αὐτὸν
|
ἑστηκότας |
ἐν
φόβῳ
τινὶ
καὶ
σεβάσματι· |
| [38] |
μὲν
γεγονότας,
τοιαύτης
δὲ
χάριτος
|
τετυχηκότας, |
οὕτω
δὲ
ὑπειλημμένους
εἰκός,
οὐ |
| [9] |
εἰς
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
τοιούτων
δὲ
|
πεφηνότας |
πατέρας
ὥστε,
εἰ
καὶ
μὴ |
| [38] |
ἀξιωθείς,
ὡς
τοὺς
τοιούτους
μὲν
|
γεγονότας, |
τοιαύτης
δὲ
χάριτος
τετυχηκότας,
οὕτω |
| [9] |
πεῖρα
παρέστησε,
τοιούτους
μὲν
αὐτοὺς
|
γεγονότας |
ὥστε,
εἰ
καὶ
μὴ
τοιούτων |
| [63] |
παραινέσεσιν
ἀποτίθεται,
σῆτας
ἀποσειόμενα
καὶ
|
κλέπτας |
οὐκ
εὐφραίνοντα
καὶ
φθόνου
πάλην |
| [21] |
ἄλλας
δὲ
τοῖς
βουλομένοις
παρήκαμεν
|
ἑορτάς, |
θέατρα,
πανηγύρεις,
συμπόσια.
Οὐδὲν
γὰρ |
| [29] |
πρὸς
τοὺς
ὑβριστὰς
ἢ
τοὺς
|
σπουδαστάς, |
οὔτε
πρὸς
αὐτοῦ
τὸ
μάχεσθαι, |
| [54] |
οὐδὲν
ἀναδὺς
οὐδὲ
τοῦ
καιροῦ
|
κατεξαναστάς, |
ὥσπερ
ἄλλος
τις,
καὶ
ὁμοῦ |
| [59] |
καὶ
τῶν
ἐνθένδε
πρὶν
ἀποβιῶναι
|
μεταναστάς, |
πάντα
ἐποιεῖτο
τοῦ
Πνεύματος·
καὶ |
| [19] |
ἀλλήλοις
συνδεῖ
τοὺς
τῶν
αὐτῶν
|
ἐραστάς. |
Οὗτος
τοῦ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
ἔρωτος |
| [69] |
τοῖς
εὐγνωμονεστέροις!
Οὐδὲ
γὰρ
τοὺς
|
εὐαγγελιστὰς |
φαίη
μεν
ἂν
ὑπεναντία
ποιεῖν |
| [7] |
τῆς
τρυφῆς
τοὺς
τῆς
εὐσεβείας
|
ἀγωνιστάς; |
Πολλοὶ
μὲν
θῆρες
τὰς
τῶν |
| [29] |
γὰρ
ἀντιτείνειν
εἶχε
πρὸς
τοὺς
|
ὑβριστὰς |
ἢ
τοὺς
σπουδαστάς,
οὔτε
πρὸς |
| [32] |
ῥᾳδίως
ἀναλίσκον
τοὺς
φρυγανώδεις
καὶ
|
ὑβριστὰς |
τῆς
θεότητος.
Εἰ
δέ
τι |
| [31] |
αὖθις
ἀνορθουμένων,
ἀλλὰ
τὰς
ψυχὰς
|
αὐτὰς |
κατασύρουσαν.
Συνεισβάλλει
δὲ
αὐτῷ
καὶ |
| [34] |
Αἱ
μὲν
γὰρ
παραλίαι
τὰς
|
τοιαύτας |
ἐνδείας
οὐ
χαλεπῶς
ἀναφέρουσι,
διδοῦσαι |
| [20] |
τὰ
πρὸς
ἀλλήλους
ἔχοντες,
καὶ
|
τοιαύτας |
ὑποστήσαντες
εὐτειχεῖ
θαλάμῳ
χρυσέας
κίονας, |
| [21] |
καὶ
ἡ
πρὸς
τοὺς
ἔξωθεν
|
παιδευτάς. |
Τὰς
ἄλλας
δὲ
τοῖς
βουλομένοις |
| [8] |
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας,
τοὺς
κακοδαίμονας
|
θηρευτάς, |
ὁ
ἐμὸς
διώκτης,
ὁ
τοὺς |
| [37] |
ἄνδρας
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
γνωρίμους
καὶ
|
ζηλωτάς, |
καὶ
μετὰ
τούτων
τὸν
νέον |
| [4] |
ἀξιοῦντος,
καὶ
μὴ
τὰς
μὲν
|
μορφὰς |
καὶ
τὰς
χρόας
ἐξ
ἑαυτῶν |
| [16] |
ἀλλ'
ἵστασθαι,
ὡς
τοῦ
λουτροῦ
|
σφᾶς |
οὐ
παραδεχομένου·
καὶ
ἅμα
τῶν |
| [71] |
καὶ
τοὺς
δώδεκα
ἐξ
αὐτοῦ
|
πατριάρχας, |
καὶ
τὸν
τῶν
εὐλογιῶν
μερισμὸν |
| [10] |
καὶ
συνέδραμεν.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰς
|
ἀπαρχὰς |
τῶν
ἐπαίνων
νόμῳ
θείῳ
πειθόμενοι, |
| [31] |
καὶ
αὖθις
ἀνορθουμένων,
ἀλλὰ
τὰς
|
ψυχὰς |
αὐτὰς
κατασύρουσαν.
Συνεισβάλλει
δὲ
αὐτῷ |
| [62] |
καὶ
τὰς
ἀγρύπνους
ἑαυτῷ
συνεισάγει
|
ψυχάς, |
ἐὰν
μετὰ
λαμπρῶν
τῶν
λαμπάδων |
| [35] |
διατρέφει
αὐτοὺς
ἐν
λιμῷ
καὶ
|
ψυχὰς |
πεινώσας
ἐμπίμπλησιν
ἀγαθῶν.
Καὶ
τίνα |
| [35] |
τῶν
δεομένων,
ἐθεράπευε
δὲ
τὰς
|
ψυχάς, |
συμπλέκων
τῇ
χρείᾳ
τὸ
τῆς |
| [62] |
ἀπ'
ἀλλήλων
χωρίσας,
ἀλλὰ
πλησίον
|
συνάψας |
καὶ
διαζεύξας·
ἵνα
μήτε
τὸ |
| [27] |
ἐπισκόπων
αἰνεῖ
τὸν
Κύριον,
οὐ
|
κλέψας |
τὴν
ἐξουσίαν
οὐδ'
ἁρπάσας,
οὐδὲ |
| [7] |
ὁ
τῶν
θαυμασίων
Θεός,
ὁ
|
θρέψας |
πλουσίως
ἐν
ἐρήμῳ
ξένον
λαὸν |
| [57] |
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν
καὶ
ποταμὸν
|
ἀνακόψας |
καὶ
στοιχεῖα
τυραννήσας
καὶ
χειρῶν |
| [7] |
καὶ
στήσας
ἥλιον
καὶ
ποταμὸν
|
ἀνακόψας, |
καὶ
τἆλλα
δὴ
ὑπειπόντες
ὅσα |
| [14] |
τὸ
Βυζάντιον,
τὴν
προκαθεζομένην
τῆς
|
Ἑῴας |
πόλιν·
καὶ
γὰρ
ηὐδοκίμει
σοφιστῶν |
| [68] |
εἴη
Θεός·
ὅπερ
ὂν
ἀληθές,
|
ἀσεβὲς |
ἐκείνοις
ὑπελαμβάνετο
καὶ
τῷ
κακῷ |
| [4] |
δὲ
γενοῖν
τοῖν
ἀμφοτέροιν
τὸ
|
εὐσεβὲς |
ἐπίσημον,
δηλώσει
δὲ
νῦν
ὁ |
| [54] |
ἐν
κρότοις,
ἐν
ἀθυμίᾳ
τὸ
|
εὐσεβές, |
περὶ
τὸν
πρόθυμον
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς, |
| [33] |
ἴδιον,
ὡς
τὸ
τῆς
πίστεως
|
ἀρραγὲς |
καὶ
πρὸς
τὴν
Τριάδα
πιστὸν |
| [57] |
τῷ
καιρῷ
τύχοι
σχεδιασθέν.
Αἱ
|
δᾷδες |
ἐν
χερσίν,
οἱ
λίθοι
προβεβλημένοι, |
| [80] |
προηγουμένων,
ἑπομένων,
παρεπομένων,
ἀλλήλοις
ἐπεμβαινόντων,
|
μυριάδες |
γένους
παντὸς
καὶ
ἡλικίας
ἁπάσης, |
| [57] |
μελίαι
δ'
ἦσαν
αὐταῖς
αἱ
|
κερκίδες· |
αἳ
οὐδὲ
γυναῖκες
ἔμενον
ἔτι, |
| [63] |
Μαυσόλου
Καρικὸς
τάφος
καὶ
Πυρα
|
μίδες |
καὶ
Κολοσσοῦ
χαλκὸς
ἄμετρος,
ἢ |
| [20] |
τούτων
ἐνέγκω
μνήμην!
Ἶσαι
μὲν
|
ἐλπίδες |
ἦγον
ἡμᾶς
πράγματος
ἐπιφθονωτάτου,
τῶν |
| [62] |
μᾶλλον
καὶ
χρησιμωτέρου,
τὸ
δὲ
|
θορυβῶδες |
οὐ
φεύγοντος,
καὶ
τούτους
ἄριστα |
| [63] |
καὶ
συμφορὰ
μακαρίζεται
καὶ
τὸ
|
συμπαθὲς |
δοκιμάζεται.
Τί
μοι
πρὸς
τοῦτο |
| [42] |
μὲν
ἀνάλγητον
εὔθυμον,
τὸ
δὲ
|
συμπαθὲς |
λυπηρόν·
καὶ
τῆξις
καρδίας
ἔμμονος |
| [64] |
Ἀλλ'
οἶμαι
τὸ
τοῦ
ἤθους
|
εὐσταθὲς |
καὶ
βεβηκὸς
καὶ
ἀπεξεσμένον
τῦφον |
| [68] |
ὡς
εἴη
Θεός·
ὅπερ
ὂν
|
ἀληθές, |
ἀσεβὲς
ἐκείνοις
ὑπελαμβάνετο
καὶ
τῷ |
| [18] |
τοῖς
λογισμοῖς
καί,
ὅπερ
ἦν
|
ἀληθές, |
οὔτε
ἦθος
ἀνδρὸς
εὐθὺς
ἁλωτὸν |
| [55] |
γυναίου
τινὸς
ἀγανακτοῦντα,
τὸ
δ'
|
ἀληθὲς |
τῆς
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ
κατὰ |
| [24] |
μέν
τι
μαλακισθείς,
εἰρήσεται
γὰρ
|
τἀληθές, |
τὸ
δέ
τι
προδοθεὶς
παρ' |
| [2] |
ὤκνουν
τὸν
λόγον,
εἰρήσεται
γὰρ
|
τἀληθές, |
ὥσπερ
οἱ
τοῖς
ἱεροῖς
προσιόντες, |
| [7] |
ὄρεσι
τούτοις
ἐμφωλεύουσι·
πολλοὶ
δὲ
|
ὄρνιθες |
τῶν
ἐδωδίμων
τοὺς
ποθοῦντας
ἡμᾶς |
| [20] |
ἀλλήλοις
καὶ
στάθμαι,
οἷς
τὸ
|
εὐθὲς |
καὶ
μὴ
διακρίνεται.
Ἑταίρων
τε |
| [57] |
δεινὸς
ὁπλίτης
ἢ
στρατηγός.
Οὐδὲ
|
γυναῖκες |
ἄοπλοι
τηνικαῦτα,
τοῦ
καιροῦ
θήγοντος· |
| [57] |
αὐταῖς
αἱ
κερκίδες·
αἳ
οὐδὲ
|
γυναῖκες |
ἔμενον
ἔτι,
τῷ
ζήλῳ
ῥωσθεῖσαι, |
| [56] |
ἄγγελοι,
ᾧ
καὶ
προσβλέπειν
ὄκνουσι
|
γυναῖκες; |
Καὶ
οὐ
τοῦτο
μόνον,
ἀλλὰ |
| [41] |
συῒ
τῷ
διαβόλῳ
λελυμασμένην·
οὐκ
|
αὔταρκες |
ὑπο
λαμβάνει
θρηνεῖν
ἡσυχῆ
τὸ |
| [61] |
ὄψον,
ὁ
ἄρτος
καὶ
οἱ
|
ἅλες, |
ἡ
καινὴ
καρυκεία·
καὶ
ποτὸν |
| [41] |
ἀσφαλῶς
ἕξει
λογιζομένων,
εἴπερ
τοῦτο
|
ἀσφαλές, |
περαιτέρω
δ'
οὐ
προϊόντων,
οὐδέ |
| [43] |
Δεύτερον
δέ·
καὶ
γὰρ
ὁμοίως
|
ἀτελὲς |
ἄλογος
πρᾶξις
καὶ
λόγος
ἄπρακτος, |
| [76] |
μεγαλόφωνον·
πάντων
τῶν
μαθητῶν
τὸ
|
εὐτελὲς |
καὶ
ἀπέριττον.
Διὰ
ταῦτά
τοι |
| [3] |
εἰπεῖν
οὐκ
ἔχοντες
ἐπὶ
τὸ
|
ἀφανὲς |
καταφεύγουσι,
δαίμονας
δή
τινας
καὶ |
| [34] |
καὶ
σιτοκάπηλοι,
καὶ
μήτε
τὸ
|
συγγενὲς |
αἰδούμενοι,
μήτε
περὶ
τὸ
θεῖον |
| [15] |
καὶ
δαιμόνιον.
Προκαταλαμβάνονται
πόλεις,
ὁδοί,
|
λιμένες, |
ὀρῶν
ἄκρα,
πεδία,
ἐσχατιαί,
οὐδὲν |
| [23] |
λειμώνων
καὶ
Ἠλυσίων
πεδίων
ἠξίωσαν
|
Ἕλληνες, |
ἐν
φαντασίᾳ
τοῦ
καθ'
ἡμᾶς |
| [21] |
Ἄλλοις
μὲν
οὖν
ἄλλαι
προσηγορίαι
|
τινές |
εἰσιν,
ἢ
πατρόθεν
ἢ
οἴκοθεν, |
| [69] |
κρείττων
γὰρ
τῶν
ἐγκαλούντων,
εἴπερ
|
τινές |
εἰσιν,
ὁ
ἀνήρ·
ἀλλ'
ἵνα |
| [11] |
ὅσα
τούτων,
οὐκ
ἐπειδὴ
κακῶς
|
τινες |
ἐξειλήφασιν
ἀντὶ
Θεοῦ
τὰ
τοῦ |
| [25] |
τε
καὶ
πολιοῦχον·
ἔπειτα
ἐκδημίαι
|
τινές, |
ἐπειδή
γε
ἡμᾶς
οὐκ
εἶχε, |
| [17] |
πλείονος
αὐτῷ
συνήθων
καὶ
φίλων
|
τινές, |
ἔτ'
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
καὶ |
| [28] |
καὶ
παρῆσαν
τῶν
δυτικῶν
ἀρχιερέων
|
τινές, |
μεθέλκοντες
πρὸς
ἑαυτοὺς
τῆς
Ἐκκλησίας |
| [15] |
ἵππους,
ἱπποστασίας,
στρατηγούς·
καὶ
ταῦτα
|
τίνες; |
οἱ
πένητες
πολλάκις
καὶ
ἄποροι |
| [64] |
Καὶ
γὰρ
οὐ
φαύλως
τοῦτό
|
τινες |
πεφιλοσοφήκασιν,
ὅτι
παραπεπήγασι
ταῖς
ἀρεταῖς |
| [66] |
συγγράμματα.
Σιωπᾶται
τὰ
παλαιά,
ὅσα
|
τινὲς |
τοῖς
θείοις
λογίοις
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται |
| [3] |
Ἡρακλεῖδαι
καὶ
ὧν
οὐδὲν
ὑψηλότεον,
|
οἵτινες |
ἐκ
τῶν
οἰκείων
φανερῶς
εἰπεῖν |
| [7] |
Ὡς
μὲν
εὐμεγέθεις,
ὡς
δὲ
|
πίονες, |
ὡς
δὲ
πρόθυμοι
πρὸς
σφαγήν! |
| [31] |
ἄξιος,
οἱ
κακοὶ
τῶν
Ἐκκλησιῶν
|
ἡγεμόνες, |
οἱ
πικροὶ
τετράρχαι
τῆς
ὑπ' |
| [21] |
ἐνταῦθα
δαιμόνων
καταφρονήσαντες,
οὗ
θαυμάζονται
|
δαίμονες. |
Καὶ
εἴ
τις
ἔστιν
ἢ |
| [8] |
σχέδιοι,
τὸ
δεῖπνον
εὐτρεπές,
οἱ
|
δαιτύμονες |
εὐχάριστοι,
προοίμιον
ἔχοντες
ἤδη
τῶν |
| [20] |
μὴ
μέγα
ἐμοὶ
τοῦτο
εἰπεῖν,
|
κανόνες |
ὄντες
ἀλλήλοις
καὶ
στάθμαι,
οἷς |
| [19] |
δὲ
κατὰ
Θεόν
τε
καὶ
|
σώφρονες, |
ἐπειδὴ
πράγματος
ἑστῶτός
εἰσι,
διὰ |
| [3] |
Πελοπίδαι
καὶ
Κεκροπίδαι
καὶ
οἱ
|
Ἀλκμαίωνες, |
Αἰακίδαι
τε
καὶ
Ἡρακλεῖδαι
καὶ |
| [62] |
καὶ
οἷς
ἐσπούδασε;
Τίνος
οἱ
|
παρθενῶνες, |
καὶ
τὰ
ἔγγραφα
διατάγματα,
οἷς |
| [59] |
οἶδ'
ὅ
τι
καὶ
εἰπεῖν
|
εὐπρεπὲς |
χρή.
Πάντα
γὰρ
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [8] |
ὀψο
ποιοὶ
σχέδιοι,
τὸ
δεῖπνον
|
εὐτρεπές, |
οἱ
δαιτύμονες
εὐχάριστοι,
προοίμιον
ἔχοντες |
| [40] |
δι'
ἀλλήλων·
ἐπιεικείᾳ
μὲν
τὸ
|
ἀντιτυπές, |
στερρότητι
δὲ
τὸ
ἁπαλὸν
κερασάμενος· |
| [9] |
εἰ
καὶ
μὴ
τοιούτων
ἦσαν
|
πατέρες, |
ἑαυτοῖς
εἰς
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
τοιούτων |
| [5] |
καὶ
οἱ
πρὸς
πατρὸς
τούτῳ
|
πατέρες, |
οἷς
πᾶσαν
ἀσκήσασιν
εὐσεβείας
ὁδὸν |
| [50] |
Πῦρ
δὲ
καὶ
ξίφος
καὶ
|
θῆρες |
καὶ
οἱ
τὰς
σάρκας
τέμνοντες |
| [7] |
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν
|
θῆρες |
τὰς
τῶν
πλουσίων
διαφυγόντες
τραπέζας, |
| [30] |
ἡμῶν,
ἐξαίφνης
ἐφίσταται
νέφος
χαλάζης
|
πλῆρες |
καὶ
τετριγὸς
ὀλέθριον,
πᾶσαν
ἐκτρίψαν |
| [5] |
ἄλλοις
ἀλεῖπται
τῆς
ἀρετῆς,
ζῶντες
|
μάρτυρες, |
ἔμπνοοι
στῆλαι,
σιγῶντα
κηρύγματα,
σὺν |
| [3] |
πράγμασι
καλλωπίζεσθαι,
καὶ
ὧν
πολλοὶ
|
μάρτυρες. |
Πολλὰ
μὲν
γὰρ
ὁ
Πόντος |
| [15] |
στρατηγούς·
καὶ
ταῦτα
τίνες;
οἱ
|
πένητες |
πολλάκις
καὶ
ἄποροι
καὶ
μηδ' |
| [3] |
καὶ
τιμαὶ
δημόσιαι
καὶ
λόγων
|
λαμπρότητες, |
τίνων
ἢ
πλείους
ἢ
μείζους; |
| [75] |
τούτῳ
τρίχινον
ἔσθημα
εἶχον
αἱ
|
νύκτες, |
ἀγνοούμενον,
οὐκ
ἐπιδεικνύμενον·
καὶ
οὗτος |
| [18] |
πολλὰ
δὲ
τῆς
ἐπιβουλῆς
ἐμοὶ
|
δυσχεράναντες, |
ὡς
καὶ
φανερὰν
ἔχθραν
ὁμολογῆσαι |
| [16] |
λουτρὸν
προαγόμενος.
Ἡ
πομπὴ
δέ·
|
διατάξαντες |
ἑαυτοὺς
στοιχηδὸν
κατὰ
συζυγίαν
ἐκ |
| [2] |
τῶν
ἄλλων
ἐλθεῖν,
κἂν
ἐκείνου
|
πάντες |
ἴσον
ἀπολειπώμεθα,
καθάπερ
οὐρανοῦ
καὶ |
| [2] |
θερμότερος,
ἀλλὰ
μὴ
τοῦτο
μόνον
|
πάντες |
ὁμότιμοι,
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφημίαν. |
| [81] |
τὸν
φύλακα
τῆς
ὑγείας,
οἱ
|
πάντες |
τὸν
πάντα
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα |
| [16] |
θυρῶν
ἀρασσομένων,
πατάγῳ
τὸν
νέον
|
φοβήσαντες, |
εἶτα
τὴν
εἴσοδον
συγχωρήσαντες,
οὕτως |
| [21] |
ἀπατηλὸν
καὶ
κίβδηλον,
ἐνταῦθα
δαιμόνων
|
καταφρονήσαντες, |
οὗ
θαυμάζονται
δαίμονες.
Καὶ
εἴ |
| [15] |
ἂν
εἰς
μίαν
ἡμέραν
τροφῆς
|
εὐπορήσαντες. |
Τοῦτο
καὶ
αὐτοὶ
πάσχουσι
ἀτεχνῶς |
| [70] |
αἵματος,
παρ'
ἐκείνους
τὰ
ἡμέτερα
|
θεωρήσαντες, |
κἀντεῦθεν
τὸν
ἄνδρα
γνωρίσωμεν.
Ἀδὰμ |
| [16] |
νέον
φοβήσαντες,
εἶτα
τὴν
εἴσοδον
|
συγχωρήσαντες, |
οὕτως
ἤδη
τὴν
ἐλευθερίαν
διδόασιν, |
| [17] |
προειληφότες
τοὺς
τρίβωνας
καὶ
λαρυγγίζειν
|
προμελετήσαντες |
μὴ
πλέον
ἔχοιεν
τοῦ
ξένου |
| [20] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἔχοντες,
καὶ
τοιαύτας
|
ὑποστήσαντες |
εὐτειχεῖ
θαλάμῳ
χρυσέας
κίονας,
ὅ |
| [18] |
ἀνθρώπινον
τὸ
πάθος,
ὅταν
μεγάλα
|
ἐλπίσαντες |
ἀθρόως
τοῖς
ἐλπισθεῖσιν
ἐντύχωμεν,
ἐλάττω |
| [28] |
σοφώτεροι
τῶν
πολλῶν,
οἱ
κόσμου
|
χωρίσαντες |
ἑαυτοὺς
καὶ
τῷ
Θεῷ
τὸν |
| [14] |
τράπωμαι·
ἔχει
γάρ
τι
καὶ
|
πρόσαντες |
ἡμῖν
ὁ
λόγος.
Ποθῶ
μὲν |
| [13] |
παρ'
ἑαυτοῖς
καὶ
τῆς
παιδεύσεως
|
ἀπολαύσαντες· |
ὅσος
μὲν
ἦν
διδασκάλοις,
ὅσος |
| [13] |
ἑξῆς
αὐτοὶ
διηγείσθωσαν,
οἱ
καὶ
|
παιδεύσαντες |
τὸν
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς
καὶ |
| [23] |
διηνέχθησαν,
ἐν
ἄλλοις
ὀνόμασι
τοῦτο
|
παραδηλώσαντες. |
~Εἶχε
μὲν
οὖν
οὕτω
ταῦτα, |
| [10] |
τοῖς
εἰκῇ
παλαιομένοις
καὶ
παρέργοις
|
κενώσαντες, |
ἥττους
ἐν
τοῖς
καιρίοις
εὑρίσκονται, |
| [28] |
καὶ
τῷ
Θεῷ
τὸν
βίον
|
καθιερώσαντες· |
λέγω
δὲ
τοὺς
καθ'
ἡμᾶς |
| [11] |
τῷ
κτίστῃ
τὴν
κτίσιν
ἐπαν
|
ιστάντες |
κατὰ
τοὺς
ἄφρονας,
ἀλλ'
ἐκ |
| [24] |
τι
ἐλεεινὸν
καὶ
ἱστορίας
ἄξιον.
|
Περιστάντες |
ἡμᾶς
ὁ
τῶν
ἑταίρων
καὶ |
| [81] |
τῷ
Πνεύματι
καταρτίζεσθαι.
~Δεῦρο
δὴ
|
περιστάντες |
με
πᾶς
ὁ
ἐκείνου
χορός, |
| [33] |
κακῶς
τότε
πρῶτον
αἰσχυνθέντες
καὶ
|
ἡττηθέντες, |
καὶ
μαθόντες
μὴ
ῥᾳδίως
Καππαδοκῶν |
| [33] |
καὶ
κακοὶ
κακῶς
τότε
πρῶτον
|
αἰσχυνθέντες |
καὶ
ἡττηθέντες,
καὶ
μαθόντες
μὴ |
| [2] |
ἀληθῆ
λόγον
ἠσχολήμεθα
κινδυνεύοντα,
καλῶς
|
βιασθέντες, |
καὶ
κατὰ
Θεὸν
ἴσως
ἔκδημοι |
| [5] |
καὶ
πρὸ
θανάτου
μικρόν,
τοσοῦτον
|
ἀπολειφθέντες |
ὅσον
ἐπιβιῶναι
τῇ
νίκῃ
καὶ |
| [7] |
ἔλαφοι
τῶν
λόφων
ποθὲν
ὑπερ
|
φανέντες |
ἀθρόως.
Ὡς
μὲν
εὐμεγέθεις,
ὡς |
| [65] |
ἄκρας
ἀπολειπόμενοι·
ἔτι
πορθμὸν
διαπερῶμεν,
|
ἀφέντες |
τὸ
μέγα
καὶ
βαθὺ
πέλαγος. |
| [20] |
μέγα
ἐμοὶ
τοῦτο
εἰπεῖν,
κανόνες
|
ὄντες |
ἀλλήλοις
καὶ
στάθμαι,
οἷς
τὸ |
| [7] |
χρόνῳ
κάμνοντες
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
|
ὄντες |
διακορεῖς·
καὶ
τὰ
μὲν
τοῦ |
| [17] |
καὶ
γὰρ
ἐκείνης
τῆς
διατριβῆς
|
ὄντες |
ἐτύγχανον,
προσιόντες
αὐτῷ
μετὰ
φιλικοῦ |
| [15] |
καὶ
περιφανεστέρων,
ἅτε
πλῆθος
σύμμικτον
|
ὄντες |
καὶ
νέοι
καὶ
δυσκάθεκτοι
ταῖς |
| [15] |
ὡς
μάστιξι,
ζευγνύουσι,
μεταζευγνύουσιν·
οὐδενὸς
|
ὄντες |
κύριοι
ἀντιδιδόασι
ἀλλήλοις
ῥᾳδίως
ἡνιόχους, |
| [22] |
καὶ
ξυνωρὶς
οὐκ
ἀνώνυμος
καὶ
|
ὄντες |
παρ'
αὐτοῖς
καὶ
ἀκούοντες.
Οὐδὲν |
| [11] |
ἀντὶ
Θεοῦ
τὰ
τοῦ
Θεοῦ
|
σέβοντες, |
διὰ
τοῦτο
περιφρονητέον·
ἀλλ'
ὅσον |
| [30] |
ἰδιότησιν,
ἓν
δὲ
τῇ
θεότητι
|
σέβοντες |
καὶ
γινώσκοντες.
Ὧν
οὐδὲν
ἐννοῶν |
| [64] |
τῷ
κανόνι
τοὺς
οὐ
κανόνας
|
προσάγοντες; |
Ἔστι
λεπροὺς
μὲν
ἀσπάζεσθαι
καὶ |
| [24] |
βιαζόμενοι,
πείθοντες·
τί
γὰρ
οὐ
|
λέγοντες; |
τί
δ'
οὐ
πράττοντες,
ὧν |
| [20] |
ἀγόμενοι
καὶ
ἀλλήλοις
τὴν
ἀρετὴν
|
παραθήγοντες |
καί,
εἰ
μὴ
μέγα
ἐμοὶ |
| [7] |
μὲν
θῆρες
τὰς
τῶν
πλουσίων
|
διαφυγόντες |
τραπέζας,
ἅπερ
ἦν
ποτε
καὶ |
| [62] |
θάλασσα
τὰ
παρ'
ἑαυτῶν
ἀλλήλοις
|
ἀντιδιδόντες, |
εἰς
μίαν
δόξαν
Θεοῦ
συντρέχωσι. |
| [69] |
ἀλλὰ
τὸν
τῶν
γεγραμμένων
νοῦν
|
δοκιμάζοντες |
καὶ
τὸν
σκοπὸν
ἀφ'
οὗ |
| [34] |
σπλάγχνα
κλείοντες,
οὗ
καὶ
μᾶλλον
|
χρῄζοντες |
ἀγνοοῦσιν
ἢ
αὐτῶν
ἕτεροι.
Ταῦτα |
| [3] |
θεοὺς
καὶ
μύθους
τοῖς
προγόνοις
|
ἐπιφημίζοντες, |
ὧν
τὸ
σεμνότα
τον
ἀπιστία, |
| [69] |
μὴ
τοῦτον
ὅρον
τῆς
εὐσεβείας
|
νομίζοντες |
τὰς
ἐν
τοῖς
γράμμασι
μόνας |
| [31] |
τῷ
δὲ
προσβάλλοντες,
τὸ
δὲ
|
ἐλπίζοντες |
ἐκ
τῆς
τοῦ
βασιλέως
ῥοπῆς |
| [46] |
αἵμασι
χραίνοντες
καὶ
παρθένων
αἰδῶ
|
καθυβρίζοντες. |
Ἵνα
τί
γένηται;
Ἵν'
ἐξωσθῇ |
| [11] |
ὅ
φησιν
ὁ
θεῖος
Ἀπόστολος,
|
αἰχμαλωτίζοντες |
πᾶν
νόημα
εἰς
Χριστόν·
ὡς |
| [33] |
πρῶτον
αἰσχυνθέντες
καὶ
ἡττηθέντες,
καὶ
|
μαθόντες |
μὴ
ῥᾳδίως
Καππαδοκῶν
καταφρονεῖν,
εἰ |
| [21] |
εἰς
τὴν
πίστιν
ἐντεῦθεν
ἐβεβαιώθημεν,
|
καταμαθόντες |
αὐτῶν
τὸ
ἀπατηλὸν
καὶ
κίβδηλον, |
| [11] |
ἐκ
τοῦ
χείρονος
τὸ
κρεῖττον
|
καταμαθόντες, |
καὶ
τὴν
ἀσθένειαν
ἐκείνων
ἰσχὺν |
| [24] |
γένοιτο
μεθήσειν
ἔφασκον,
ἀντιβολοῦντες,
βιαζόμενοι,
|
πείθοντες· |
τί
γὰρ
οὐ
λέγοντες;
τί |
| [34] |
δὲ
τὰ
τοῦ
Θεοῦ
σπλάγχνα
|
κλείοντες, |
οὗ
καὶ
μᾶλλον
χρῄζοντες
ἀγνοοῦσιν |
| [17] |
ἐκείνης
τῆς
διατριβῆς
ὄντες
ἐτύγχανον,
|
προσιόντες |
αὐτῷ
μετὰ
φιλικοῦ
πλάσματος,
φθόνος |
| [2] |
τἀληθές,
ὥσπερ
οἱ
τοῖς
ἱεροῖς
|
προσιόντες, |
πρὶν
καθαρθῆναι
καὶ
φωνὴν
καὶ |
| [40] |
μέτρον
τῆς
ἀπεχθείας
εἰς
μέτρον
|
μετενεγκόντες |
εὐνοίας
καὶ
τῆς
εἰς
ἀρετὴν |
| [40] |
τὴν
ἀπ'
ἐκείνου
διάστασιν·
οὕτως
|
ἑκόντες |
ὑπεχώρησαν
καὶ
ἡττήθησαν
καὶ
ὡς |
| [28] |
παρῆσαν
τῶν
δυτικῶν
ἀρχιερέων
τινές,
|
μεθέλκοντες |
πρὸς
ἑαυτοὺς
τῆς
Ἐκκλησίας
ὅσον |
| [30] |
δὲ
τῇ
θεότητι
σέβοντες
καὶ
|
γινώσκοντες. |
Ὧν
οὐδὲν
ἐννοῶν
ἐκεῖνος
οὐδὲ |
| [31] |
ἤδη
τῶν
Ἐκκλησιῶν,
τῷ
δὲ
|
προσβάλλοντες, |
τὸ
δὲ
ἐλπίζοντες
ἐκ
τῆς |
| [11] |
ἐκ
τῶν
δημιουργημάτων
τὸν
δημιουργὸν
|
καταλαμβάνοντες, |
καὶ
ὅ
φησιν
ὁ
θεῖος |
| [40] |
ὑπεκλίθησαν,
ἄλλος
ἄλλον
εἰς
ἀπολογίαν
|
προφθάνοντες |
καὶ
τὸ
μέτρον
τῆς
ἀπεχθείας |
| [25] |
ἐξ
ἀγενείων,
ἀνδρικώτερον
τῇ
φιλοσοφίᾳ
|
προσβαίνοντες· |
οὐ
σὺν
ἀλλήλοις
μὲν
ἔτι, |
| [81] |
βούλει
νόσον
καὶ
ἰατρείαν,
οἱ
|
ὑγιαίνοντες |
τὸν
φύλακα
τῆς
ὑγείας,
οἱ |
| [46] |
θυσίας
ἀνθρώπων
καὶ
θυσιῶν
αἵμασι
|
χραίνοντες |
καὶ
παρθένων
αἰδῶ
καθυβρίζοντες.
Ἵνα |
| [7] |
ἡδονὴν
οἱ
γεννάδαι,
τῷ
χρόνῳ
|
κάμνοντες |
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
ὄντες
διακορεῖς· |
| [50] |
θῆρες
καὶ
οἱ
τὰς
σάρκας
|
τέμνοντες |
ὄνυχες,
τρυφὴ
μᾶλλον
ἡμῖν
εἰσιν |
| [19] |
βλέποντες,
ἀεὶ
τὸν
πόθον
ἀλλήλοις
|
συναύξοντες |
θερμότερόν
τε
καὶ
βεβαιότερον.
Οἱ |
| [19] |
ὁμόστεγοι,
ὁμοδίαιτοι,
συμφυεῖς,
τὸ
ἓν
|
βλέποντες, |
ἀεὶ
τὸν
πόθον
ἀλλήλοις
συναύξοντες |
| [3] |
ὅλως
καὶ
οἷς
οἱ
χαμαὶ
|
βλέποντες, |
ἄλλος
ἂν
ἡρώων
ὤφθη
κατάλογος. |
| [80] |
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς
ἁπάσαις·
πρὸς
ὃν
|
βλέποντες, |
ἀπευθυνοῦμεν
τὸν
βίον,
ὡς
νόμον |
| [2] |
ἡλιακῆς
ἀκτῖνος
οἱ
πρὸς
αὐτὰ
|
βλέποντες. |
~Εἰ
μὲν
οὖν
ἑώρων
αὐτὸν |
| [20] |
ἀπελθεῖν
ἐνθένδε
μεθισταμένοις·
πρὸς
ὃ
|
βλέποντες, |
καὶ
βίον
καὶ
πρᾶξιν
ἅπασαν |
| [10] |
ἐπ'
αὐτὸν
ἴωμεν
ἤδη,
τοσοῦτον
|
εἰπόντες, |
ὃ
καὶ
πᾶσιν
ἂν
οἶμαι |
| [12] |
λόγον
κατωρθωκότες,
τῷ
ἑτέρῳ
δὲ
|
λείποντες, |
οὐδὲν
τῶν
ἑτεροφθάλμων,
ἐμοὶ
δοκεῖν, |
| [7] |
ποταμὸν
ἀνακόψας,
καὶ
τἆλλα
δὴ
|
ὑπειπόντες |
ὅσα
πεποίηκε
(φιλεῖ
γὰρ
ἐν |
| [17] |
καὶ
τὴν
τότε
τιμὴν
οὐ
|
φέροντες· |
δεινὸν
γὰρ
εἶναι,
εἰ
προειληφότες |
| [79] |
ἡ
πόλις,
τὴν
ζημίαν
οὐ
|
φέροντες |
καὶ
τῆς
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος |
| [50] |
τῶν
τυχόντων
ἑνὶ
τὴν
ὀφρὺν
|
αἴροντες· |
οὗ
δὲ
Θεὸς
τὸ
κινδυνευόμενον |
| [46] |
οὐκ
ἄλλο
τι
βαρβαρικὸν
ἔθνος
|
ἀνακαθαίροντες· |
ἀλλ'
ἐκκλησίαις
ἐπιστρατεύοντες
καὶ
θυσιαστηρίων |
| [5] |
καὶ
γνώμης
ὡς
πάντα
ῥᾳδίως
|
οἴσοντες, |
ἐξ
ὧν
στεφανοῖ
Χριστὸς
τοὺς |
| [24] |
οὐ
λέγοντες;
τί
δ'
οὐ
|
πράττοντες, |
ὧν
τοὺς
ἀλγοῦν
τας
εἰκός; |
| [48] |
δοκοῦμεν;
Ἦ
οὐδέν,
ἔφη,
ταῦτα
|
προστάττοντες. |
Τί
δαί;
Οὐ
μέγα
σοι |
| [46] |
βαρβαρικὸν
ἔθνος
ἀνακαθαίροντες·
ἀλλ'
ἐκκλησίαις
|
ἐπιστρατεύοντες |
καὶ
θυσιαστηρίων
κατορχούμενοι
καὶ
τὰς |
| [82] |
ὡς
ἂν
ἀλλήλοις
συζῶντες
καὶ
|
συνεποπτεύοντες |
τὴν
ἁγίαν
καὶ
μακαρίαν
Τριάδα, |
| [30] |
ἀσεβεστέρᾳ
διαιρέσει
καὶ
κατα
τομῇ
|
λύοντες· |
ἣν
Ἄρειος
νοσήσας,
ὁ
τῆς |
| [34] |
Κυρίῳ
δανείζειν
τὸν
ἐλεοῦντα
πτωχούς,
|
ἀκούοντες· |
οὐδ'
ὅτι
ὁ
συνέχων
σῖτον |
| [22] |
καὶ
ὄντες
παρ'
αὐτοῖς
καὶ
|
ἀκούοντες. |
Οὐδὲν
τοιοῦτον
αὐτοῖς
οἱ
Ὀρέσται |
| [46] |
χειρόγραφα
τῆς
ἀσεβείας
ἀπαιτοῦντες,
οἱ
|
γράφοντες |
τὰ
τούτων
ἔτι
χαλεπώτερα.
Πρεσβυτέρων |
| [3] |
τῶν
οἰκείων
φανερῶς
εἰπεῖν
οὐκ
|
ἔχοντες |
ἐπὶ
τὸ
ἀφανὲς
καταφεύγουσι,
δαίμονας |
| [31] |
αὐτὸν
οἰκουμένης·
οἱ
τὸ
μὲν
|
ἔχοντες |
ἤδη
τῶν
Ἐκκλησιῶν,
τῷ
δὲ |
| [8] |
εὐτρεπές,
οἱ
δαιτύμονες
εὐχάριστοι,
προοίμιον
|
ἔχοντες |
ἤδη
τῶν
ἐλπιζομένων
τὸ
παρὸν |
| [57] |
τὸ
τολμᾶν
ἐκ
τῆς
παρρησίας
|
ἔχοντες. |
Καὶ
πᾶν
ἦν
ὅπλον
ἑκάστῳ, |
| [15] |
εὐπορωτέρους
ποιῶσι
δι'
ἑαυτῶν
σπουδὴν
|
ἔχοντες· |
καὶ
τὸ
πρᾶγμά
ἐστιν
ἐπιεικῶς |
| [20] |
~Οὕτω
δὴ
τὰ
πρὸς
ἀλλήλους
|
ἔχοντες, |
καὶ
τοιαύτας
ὑποστήσαντες
εὐτειχεῖ
θαλάμῳ |
| [3] |
πλέον
ἡμῶν
ἐκεῖνό
γε
πλέον
|
ἔχοντες |
πάντως,
τὸ
μὴ
πλάσματι
μηδὲ |
| [31] |
ἡμετέραν
καταστρεψόμενοι,
οὐδενὶ
τοσοῦτον
θαρρεῖν
|
ἔχοντες |
τῶν
ἁπάντων
ὅσον
τῇ
τῶν |
| [47] |
οἳ
τὸ
φυσικῶς
ἀσελγαίνειν
οὐκ
|
ἔχοντες, |
ᾧ
δύνανται
μόνον,
τῇ
γλώσσῃ |
| [68] |
θεολόγου
γλώσσης
ὑπερορίσωσιν,
αὐτοὶ
δὲ
|
κατασχόντες |
τὴν
Ἐκκλησίαν,
καὶ
τῆς
ἑαυτῶν |
| [64] |
φήσουσιν
ἡμῖν
οἱ
τὸν
τῦφον
|
ἐγκαλοῦντες |
ἐκείνῳ
καὶ
τὴν
ὀφρύν,
οἱ |
| [16] |
κατὰ
συζυγίαν
ἐκ
διαστήματος,
οἱ
|
τελοῦντες |
τῷ
νέῳ
τὴν
πρόοδον
ἐπὶ |
| [24] |
εἴ
τι
γένοιτο
μεθήσειν
ἔφασκον,
|
ἀντιβολοῦντες, |
βιαζόμενοι,
πείθοντες·
τί
γὰρ
οὐ |
| [50] |
τὸ
κινδυνευόμενον
καὶ
προκείμενον,
τἆλλα
|
περιφρονοῦντες, |
πρὸς
αὐτὸν
μόνον
βλέπομεν.
Πῦρ |
| [16] |
ὁμοίως
ἔχειν,
ὅσοι
τῶν
νέων
|
ἀγνοοῦντες |
τὸν
ἄνδρα
ἐτύγχανον·
τοῖς
γὰρ |
| [32] |
καὶ
προσκόμματα,
καὶ
οἷς
ἐκεῖνοι
|
θαρροῦντες |
καθ'
ἡμῶν
ἐστρατεύσαντο·
τὸ
μὲν |
| [54] |
παρῆν,
ὁ
δίφρος
εὐτρεπής,
οἱ
|
μισοῦντες |
ἐν
κρότοις,
ἐν
ἀθυμίᾳ
τὸ |
| [63] |
καὶ
περιρρέουσα·
Βασιλείου
δὲ
οἱ
|
νοσοῦντες |
καὶ
τὰ
τῶν
τραυμάτων
ἄκη |
| [81] |
καὶ
ἀδελφοὶ
τὸν
φιλάδελφον,
οἱ
|
νοσοῦντες |
τὸν
ἰατρόν,
ἣν
βούλει
νόσον |
| [46] |
θαλάττιοι·
στρατηγοὶ
δυσσεβεῖς,
οὐ
Περσῶν
|
κρατοῦντες, |
οὐ
Σκύθας
χειρούμενοι,
οὐκ
ἄλλο |
| [81] |
τῶν
ἐκείνου
καλῶν
διηγούμενοι
καὶ
|
ζητοῦντες, |
οἱ
τῶν
θρόνων
τὸν
νομοθέτην, |
| [68] |
ἀντὶ
τῆς
χριστοῦ
πρὸς
ὀλίγον
|
ἐπιζητοῦντες, |
ἠξίουν
μεθ'
ἡμῶν
τάττεσθαι·
τῷ |
| [46] |
οἱ
τὰ
χειρόγραφα
τῆς
ἀσεβείας
|
ἀπαιτοῦντες, |
οἱ
γράφοντες
τὰ
τούτων
ἔτι |
| [5] |
τοῖς
ἄλλοις
ἀλεῖπται
τῆς
ἀρετῆς,
|
ζῶντες |
μάρτυρες,
ἔμπνοοι
στῆλαι,
σιγῶντα
κηρύγματα, |
| [82] |
σεαυτοῦ
σκηναῖς,
ὡς
ἂν
ἀλλήλοις
|
συζῶντες |
καὶ
συνεποπτεύοντες
τὴν
ἁγίαν
καὶ |
| [16] |
πολλῇ
καὶ
ἐξάλμασι
χρώμενοι
καθάπερ
|
ἐνθουσιῶντες· |
κελεύει
δὲ
ἡ
βοὴ
μὴ |
| [6] |
δὲ
ἀνανδρίας
ἐστίν·
καὶ
τοῦτο
|
τιμῶντες |
ἐκεῖνοι
τὸν
νομοθέτην,
τί
μηχανῶνται; |
| [79] |
καὶ
τῆς
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος
|
καταβοῶντες |
καὶ
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
ὡς |
| [17] |
τε
ἄνωθεν
τοῦ
ἀνδρὸς
εὐφυΐαν
|
εἰδότες |
καὶ
τὴν
τότε
τιμὴν
οὐ |
| [20] |
εἰρηνικωτάτοις
καὶ
οἷς
συνεῖναι
λυσιτελέστατον·
|
εἰδότες, |
ὅτι
κακίας
ῥᾷον
μεταλαβεῖν
ἢ |
| [11] |
καὶ
Θεοῦ
πόρρω
βάλλουσαν,
κακῶς
|
εἰδότες. |
Ὥσπερ
γὰρ
οὐρανὸν
καὶ
γῆν |
| [63] |
ἄνθρωποι
νεκροὶ
πρὸ
θανάτου
καὶ
|
τετελευτηκότες |
τοῖς
πλείστοις
τοῦ
σώματος
μέλεσιν, |
| [12] |
ἢ
βίον
μόνον,
ἢ
λόγον
|
κατωρθωκότες, |
τῷ
ἑτέρῳ
δὲ
λείποντες,
οὐδὲν |
| [2] |
καὶ
κατὰ
Θεὸν
ἴσως
ἔκδημοι
|
γεγονότες, |
καὶ
οὐδὲ
ἀπὸ
γνώμης
ἐκείνῳ |
| [17] |
φέροντες·
δεινὸν
γὰρ
εἶναι,
εἰ
|
προειληφότες |
τοὺς
τρίβωνας
καὶ
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες |
| [19] |
Οἱ
μὲν
γὰρ
τῶν
σωμάτων
|
ἔρωτες, |
ἐπειδὴ
ῥεόντων
εἰσί,
καὶ
ῥέουσιν |
| [22] |
μέχρι
τῆς
ὑπερορίας
προήλθομεν,
ὡς
|
σαφὲς |
γέγονεν
ἐκ
πλειόνων
τῶν
ταῦτα |
| [9] |
ἡ
δὲ
διὰ
πάντων
ἀκρότης,
|
σαφὲς |
τῶν
ἀγαγόντων
ἐγκώμιον.
Δηλοῖ
δὲ |
| [50] |
καὶ
οἱ
τὰς
σάρκας
τέμνοντες
|
ὄνυχες, |
τρυφὴ
μᾶλλον
ἡμῖν
εἰσιν
ἢ |
| [50] |
Οὐδὲ
γὰρ
ἐπισκόπῳ
ἴσως,
φησίν,
|
ἐνέτυχες, |
ἢ
πάντως
ἂν
τοῦτον
διειλέχθη |
| [71] |
ποι
μαντικὴν
τοῦ
ἀνδρός,
ἐξ
|
ἧς |
ἐπλούτησε,
πλείω
τῶν
ἀσήμων
προβάτων |
| [30] |
ὀλέθριον,
πᾶσαν
ἐκτρίψαν
ἐκκλησίαν,
καθ'
|
ἧς |
ἐρράγη
καὶ
ὅσην
ἐπέλαβε·
βασιλεὺς |
| [56] |
καθυβρίσαι
δὲ
τὴν
πίστιν
μεθ'
|
ἧς |
ἱκέτευεν;
Οὐ,
φησὶν
ὁ
καινὸς |
| [33] |
Τριάδα
πιστὸν
καὶ
γνήσιον·
παρ'
|
ἧς |
καὶ
τὸ
ἡνῶσθαι
καὶ
τὸ |
| [21] |
εἴπερ
μὴ
μῦθος
ἦν,
ἐξ
|
ἧς |
Λυδῶν
ἐτυράννησεν·
ἢ
τῷ
χρυσῷ |
| [82] |
Τριάδα,
καθαρώτερόν
τε
καὶ
τελεώτερον,
|
ἧς |
νῦν
μετρίως
δεδέγμεθα
τὰς
ἐμφάσεις, |
| [59] |
περὶ
ἡμᾶς
καινοτομίαν
καὶ
ἀπιστίαν,
|
ἧς |
οὐδὲ
ὁ
χρόνος
τὴν
λύπην |
| [36] |
οὐδ'
ἀπιοῦσαν,
ἀλλ'
ἀεὶ
μένουσαν·
|
ἧς |
σιτοδότης
ἦν
ἐκεῖνος,
καὶ
μάλα |
| [8] |
καὶ
πρὸς
τὴν
ἄθλησιν
ὑπὲρ
|
ἧς |
ταῦτα
ἦν
αὐτοῖς,
ἐγίνοντο
προθυμότεροι. |
| [54] |
καὶ
γίνεται
πυρετοῦ
δῶρον
ἀνὴρ
|
εὐσεβής, |
βασιλέα
θρασὺν
σωφρονίζοντος.
Τί
τούτων |
| [17] |
ἑταιρίας,
καὶ
γὰρ
ἐκείνης
τῆς
|
διατριβῆς |
ὄντες
ἐτύγχανον,
προσιόντες
αὐτῷ
μετὰ |
| [73] |
σοφίας
ἐκ
τῶν
περάτων
τῆς
|
γῆς |
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι
τοῖς |
| [54] |
εἴπερ
ἄλλοτέ
ποτε,
καὶ
κατὰ
|
γῆς |
ἐρριμμένος·
Ποιεῖ
γὰρ
καὶ
βασιλέας |
| [45] |
γλῶσσα
αὐτοῦ
διῆλθεν
ἐπὶ
τῆς
|
γῆς. |
Καλῶς
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
θεῖος |
| [72] |
Ἰησοῦ;
στρατηγία
καὶ
κληροδοσία,
καὶ
|
γῆς |
τῆς
ἁγίας
κατάσχεσις·
ὁ
δὲ |
| [15] |
ῥεῦμα
ποτάμιον,
ἀπὸ
μιᾶς
σχισθέντας
|
πηγῆς |
τῆς
πατρίδος
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν |
| [63] |
οὐδὲν
τοὺς
ἐγείραντας
πλὴν
δόξης
|
ὀλίγης |
ὤνησεν;
Ἐμοὶ
δὲ
θαυμασιώτατον,
ἡ |
| [55] |
πεπολέμηται,
ἢ
μετρίως
πεφιλοσόφηται,
ἢ
|
σιγῆς |
ἀξίως,
ἢ
οὐ
λίαν
ἐπαινετῶς; |
| [75] |
ἡ
μίμησις.
Ἦ
γὰρ
οὐκ
|
ἐναργὴς |
τῆς
ἐκείνου
φιλοσοφίας
εἰκὼν
ὁ |
| [7] |
Ποίων
κυνῶν;
Τίνος
ὑλακῆς
ἢ
|
κραυγῆς |
ἢ
νέων
προκαταλαβόντων
τὰς
διεξόδους |
| [21] |
τῇ
στροφῇ
τῆς
σφενδονῆς
ὁ
|
Γύγης, |
εἴπερ
μὴ
μῦθος
ἦν,
ἐξ |
| [6] |
αὐτοῖς,
ὥς
φασι,
τὸ
τῆς
|
φυγῆς |
παρετάθη
ἔτος
που
ἕβδομον,
καὶ |
| [6] |
λίαν
ὀλίγοις
χρώμενοι
καὶ
τῆς
|
φυγῆς |
συνεργοῖς
καὶ
τῆς
τροφῆς
ὑπηρέταις. |
| [77] |
βρώσεως,
ὧν
οὐδὲν
ἐκείνῳ
διὰ
|
σπουδῆς |
ἦν,
ἀλλ'
ἁπλῶς
ἔχον
καὶ |
| [61] |
τοῖς
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
καὶ
ὧν
|
ἀνδραποδώδης |
καὶ
κάτω
νενευκὼς
ὁ
βίος. |
| [30] |
ὄντων
ἡμῶν,
ἐξαίφνης
ἐφίσταται
νέφος
|
χαλάζης |
πλῆρες
καὶ
τετριγὸς
ὀλέθριον,
πᾶσαν |
| [64] |
τοῖς
κατορθοῦσιν,
ἢ
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
|
ἐμβριθής· |
οὗ
καὶ
τὸ
μειδίαμα
πολλάκις |
| [2] |
ἴσον
ἀπολειπώμεθα,
καθάπερ
οὐρανοῦ
καὶ
|
ἡλιακῆς |
ἀκτῖνος
οἱ
πρὸς
αὐτὰ
βλέποντες. |
| [7] |
Τίνων
ἱππέων;
Ποίων
κυνῶν;
Τίνος
|
ὑλακῆς |
ἢ
κραυγῆς
ἢ
νέων
προκαταλαβόντων |
| [31] |
ἄλλον
δὲ
μακροθυμίας,
τὸν
τῆς
|
ἀνάγκης· |
εὐθὺς
τοῦ
Πόντου
μεθ'
ἡμῶν |
| [62] |
μετ'
ἀγγέλων
τετάχθαι
καὶ
τῆς
|
μοναδικῆς |
φύσεως·
ὀκνῶ
γὰρ
εἰπεῖν
Χριστοῦ, |
| [46] |
οἱ
δὲ
εἰσαγόμενοι,
ὅσοι
τῆς
|
βασιλικῆς |
ἀπωλείας
ἐτύγχανον,
οἱ
τὰ
χειρόγραφα |
| [14] |
φέρων
καὶ
ἄγαν
εὐπόρου
καὶ
|
βασιλικῆς |
ὄντως
τῶν
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐγκωμίων· |
| [33] |
καθέδραν
τεθείς,
ἔτι
δὲ
τῆς
|
κοσμικῆς |
ὕλης
τι
πνέων,
οὔπω
δὲ |
| [22] |
Πυλάδαι·
οὐδὲν
οἱ
Μολιονίδαι,
τῆς
|
Ὁμηρικῆς |
δέλτου
τὸ
θαῦμα,
οὓς
κοινωνία |
| [40] |
ἑαυτὸν
μαλάσσει
καὶ
θεραπεύει
λόγοις
|
ἰατρικῆς |
μεγαλόφρονος·
οὐ
γὰρ
θωπευτικῶς
οὐδὲ |
| [10] |
μέγα
παρὰ
πᾶσιν
ὄνομα,
ὃς
|
πατρικῆς |
εὐχῆς
ἔτυχεν,
ἵνα
μὴ
λέγω |
| [25] |
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ
τάξει
καὶ
νόμῳ
|
πνευματικῆς |
ἀναβάσεως
τῆς
τιμῆς
ἀξιώσασα.
~Οὐκ |
| [36] |
τροφίμου,
καὶ
εἰς
αὔξησιν
ἄγοντος
|
πνευματικῆς |
ἡλικίας
τὸν
καλῶς
τρεφόμενον.
~Ἐκ |
| [33] |
δὲ
ᾔδει
νόμους
εὐπειθείας
καὶ
|
πνευματικῆς |
τάξεως.
Διὰ
τοῦτο
παρῆν,
ἐσόφιζεν, |
| [71] |
ἐγγύθεν
ἠγάγετο,
οὐδὲ
διὰ
πρεσβείας
|
οἰκετικῆς, |
ἀλλ'
ἐκ
Θεοῦ
δοθεῖσαν
καὶ |
| [55] |
κινεῖ
καὶ
τούτῳ
τὸν
τῆς
|
Ποντικῆς |
μοίρας
ὕπαρχον·
προφάσει
μὲν
ὡς |
| [15] |
οὐδὲν
ὅ
τι
μὴ
τῆς
|
Ἀττικῆς |
μέρος
ἢ
τῆς
λοιπῆς
Ἑλλάδος, |
| [80] |
δὲ
Γρηγόριος
καὶ
ἡμίτομος,
τῆς
|
μεγάλης |
ἀπερρωγὼς
συζυγίας,
καὶ
βίον
ἕλκων |
| [72] |
προευχόμενος,
μύστης
τῆς
ἱερᾶς
καὶ
|
μεγάλης |
σκηνῆς,
ἣν
ἔπηξεν
ὁ
Κύριος, |
| [54] |
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς,
τἆλλα
ὅσα
τῆς
|
καλῆς |
ἀτιμίας
πάντα
πεπλήρωται.
Τί
οὖν; |
| [14] |
τοῦ
Θεοῦ
πέμπεται
καὶ
τῆς
|
καλῆς |
περὶ
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας,
Ἀθήνας |
| [37] |
μὲν
οὐδὲ
ἄνευ
βασκανίας
καὶ
|
πάλης |
τῶν
τε
τῆς
πατρίδος
προεδρευόντων |
| [37] |
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι
καὶ
τῆς
|
κεφαλῆς |
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω
τοῖς |
| [72] |
σημείοις
πολλοῖς
καὶ
τέρασι,
τῆς
|
νεφέλης |
εἴσω
χωρήσας,
νομοθετήσας
τὸν
διπλοῦν |
| [26] |
καὶ
ταπεινῶς
ἕστηκεν,
ὁ
τῆς
|
ὑψηλῆς |
ἄξιος,
καὶ
πολλὰ
μὲν
τοῖς |
| [36] |
διαδόσεως,
τῆς
ὄντως
οὐρανίου
καὶ
|
ὑψηλῆς· |
εἴπερ
ἄρτος
Ἀγγέλων
λόγος,
ᾧ |
| [51] |
οὐκ
ἔτι
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
|
ἀπειλῆς, |
ἀλλά
τινος
αἰδοῦς
καὶ
ὑποχωρήσεως. |
| [50] |
πείσεις
συνθέσθαι
τῇ
ἀσεβείᾳ,
κἂν
|
ἀπειλῇς |
χαλεπώτερα.
~Ἐπειδὴ
ταῦτα
εἰπεῖν
καὶ |
| [21] |
κακὸν
πλοῦτον
εἴδωλα,
μᾶλλον
τῆς
|
ἄλλης |
Ἑλλάδος,
καὶ
χαλεπὸν
μὴ
συναρπασθῆναι |
| [44] |
σχέτλιον,
πολλῶν
μὲν
ἐθνῶν
ἐπάρχοντα,
|
πολλῆς |
δὲ
δόξης
ἠξιωμένον,
πάντας
δὲ |
| [15] |
δ'
εὐθὺς
μετ'
ἐμέ,
μετὰ
|
πολλῆς |
προσδεχθέντα
καὶ
περιφανοῦς
τῆς
ἐλπίδος. |
| [23] |
Μᾶλλον
δέ,
ποῖον
οὐ
μεθ'
|
ὑπερβολῆς |
ὡς
μόνον;
Οὕτω
μὲν
ἅπαντα |
| [50] |
παντὸς
ἄλλου
ταπεινότεροι,
τοῦτο
τῆς
|
ἐντολῆς |
κελευούσης,
καὶ
μὴ
ὅτι
τοσούτῳ |
| [20] |
ἅπασαν
ἀπηυθύνομεν,
παρά
τε
τῆς
|
ἐντολῆς |
οὕτως
ἀγόμενοι
καὶ
ἀλλήλοις
τὴν |
| [19] |
οὔτε
γὰρ
φλὸξ
μένει
τῆς
|
ὕλης |
δαπανηθείσης,
ἀλλὰ
τῷ
ἀνάπτοντι
συναπέρχεται, |
| [33] |
τεθείς,
ἔτι
δὲ
τῆς
κοσμικῆς
|
ὕλης |
τι
πνέων,
οὔπω
δὲ
κατηρτισμένος |
| [18] |
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι,
πολλὰ
δὲ
τῆς
|
ἐπιβουλῆς |
ἐμοὶ
δυσχεράναντες,
ὡς
καὶ
φανερὰν |
| [19] |
τῶν
πολυπόδων
πείσομαι,
ὧν
τῆς
|
θαλάμης |
ἐξελκομένων
προσέξονται
ταῖς
κοτύλαις
αἱ |
| [49] |
τῶν
πολλῶν
ἓν
ἃ
τῆς
|
ἐμῆς |
δυναστείας
ἐστίν.
Τίνα
ταῦτα;
γνωριζέσθω |
| [56] |
ἀλλ'
ἡττᾶσθαι
χρὴ
πάντας
τῆς
|
ἐμῆς |
δυναστείας,
καὶ
προδότας
γενέσθαι
Χρισ |
| [29] |
ἐπιστατεῖ·
αὐτοῖς
τε
καθιστᾷ
τι
|
μνήμης |
ἄξιον
καὶ
τὴν
ἔρημον
ἀσπάζεται |
| [25] |
καὶ
νόμῳ
πνευματικῆς
ἀναβάσεως
τῆς
|
τιμῆς |
ἀξιώσασα.
~Οὐκ
ἐπαινῶ
γὰρ
ἐγὼ |
| [27] |
τὴν
τιμήν,
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
|
τιμῆς |
διωχθείς,
οὐδ'
ἀνθρωπίνην
χάριν,
ἀλλ' |
| [16] |
τῶν
λημμάτων,
κἀντεῦθεν
μάλιστα
διὰ
|
τιμῆς |
ἐκείνοις·
ἐπεὶ
καὶ
τοῦτο
μισθός |
| [35] |
συμπλέκων
τῇ
χρείᾳ
τὸ
τῆς
|
τιμῆς |
καὶ
ῥᾴους
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν.
~Τοιοῦτος |
| [16] |
ἢ
κατὰ
νέηλυν
ἀξιωθεὶς
τῆς
|
τιμῆς. |
~Τοῦτο
ἡμῖν
τῆς
φιλίας
προοίμιον· |
| [21] |
ἔστιν
ἢ
πιστεύεται
ποταμός,
δι'
|
ἅλμης |
ῥέων
γλυκύς,
ἢ
ζῷον
ἐν |
| [2] |
ἔκδημοι
γεγονότες,
καὶ
οὐδὲ
ἀπὸ
|
γνώμης |
ἐκείνῳ
τῷ
γενναίῳ
τῆς
ἀληθείας |
| [5] |
μὲν
γὰρ
οὕτως
εἶχον
καὶ
|
γνώμης |
ὡς
πάντα
ῥᾳδίως
οἴσοντες,
ἐξ |
| [10] |
ἄξιος.
Κάλλους
μὲν
δὴ
καὶ
|
ῥώμης |
καὶ
μεγέθους,
οἷς
τοὺς
πολλοὺς |
| [67] |
πονηραὶ
καὶ
παράνομοι,
ἢ
τὸν
|
Χαλανῆς |
πύργον,
κακῶς
μὲν
οἰκοδομούμενον,
καλῶς |
| [17] |
σπινθήρ,
ἀλλ'
ἤδη
πυρσὸς
ἀνάπτεται
|
περιφανὴς |
καὶ
ἀέριος.
~Οἱ
μὲν
οὖν |
| [63] |
ἀπηξίου
τιμᾶν
τὴν
νόσον,
ὁ
|
εὐγενής |
τε
καὶ
τῶν
εὖ
γεγονότων |
| [31] |
οὐκ
ἀγεννής,
ἡ
δὲ
παράταξις
|
ἀσθενής, |
οὐκ
ἔχουσα
τὸν
προαγωνιστὴν
καὶ |
| [37] |
τινὶ
τῷ
φορείῳ,
νέος
ἐπάνεισιν,
|
εὐσθενής, |
ἄνω
βλέπων,
ῥωσθεὶς
ἐκ
τῆς |
| [60] |
μὲν
οὐκ
ἐδεήθη
καὶ
τῆς
|
κενῆς |
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος
τοῦ, |
| [79] |
λαμβανόμενοι,
ὡς
καθεκτῆς
καὶ
βιασθῆναι
|
δυναμένης |
ἢ
χερσὶν
ἢ
δεήσεσιν·
ἐποίει |
| [29] |
καὶ
ἄλλως
πολεμουμένης
καὶ
σφαλερῶς
|
διακειμένης |
ὑπὸ
τῆς
τότε
τῶν
αἱρετικῶν |
| [25] |
καὶ
οὐκ
ἀπὸ
σκοποῦ
τῆς
|
προκειμένης |
φιλοσοφίας.
Ἐμὲ
δὲ
πατέρων
εὐλάβεια |
| [31] |
ῥοπῆς
καὶ
χειρός,
τῆς
μὲν
|
ἐπαγομένης, |
τῆς
δὲ
ἀπειλουμένης,
ἧκον
καὶ |
| [54] |
γὰρ
πατάξας
Αἰγύπτου
τὰ
πρωτότοκα,
|
τραχυνομένης |
κατὰ
τοῦ
Ἰσραήλ,
οὗτος
καὶ |
| [65] |
τὸν
κόσμον
περιλαμβάνουσα,
ἢ
σεισμὸς
|
οἰκουμένης |
ἔκ
τινος
καινοτομίας
καὶ
θαύματος, |
| [31] |
πικροὶ
τετράρχαι
τῆς
ὑπ'
αὐτὸν
|
οἰκουμένης· |
οἱ
τὸ
μὲν
ἔχοντες
ἤδη |
| [43] |
παντὶ
γένει
καὶ
μέρει
τῆς
|
οἰκουμένης, |
περὶ
τοῦ
λόγου
τῆς
ἀληθείας, |
| [66] |
καὶ
εἰς
τὰ
πέρατα
τῆς
|
οἰκουμένης |
τῶν
ῥημάτων
τὴν
δύναμιν·
ὃ |
| [31] |
τῆς
μὲν
ἐπαγομένης,
τῆς
δὲ
|
ἀπειλουμένης, |
ἧκον
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
καταστρεψόμενοι, |
| [29] |
σῶμα
τῆς
Ἐκκλησίας,
καὶ
ἄλλως
|
πολεμουμένης |
καὶ
σφαλερῶς
διακειμένης
ὑπὸ
τῆς |
| [71] |
καὶ
ἄγει
τὰ
σύμβολα
τῆς
|
ἡττωμένης |
γενέσεως·
Ἐπαινῶ
καὶ
τὴν
περὶ |
| [60] |
τὸ
ἀπορεῖν
ποιούμενος·
ἀφιλότιμος
δέ,
|
πένης |
ἦν
καὶ
ἀνήροτος·
καὶ
πάντων |
| [72] |
μύστης
τῆς
ἱερᾶς
καὶ
μεγάλης
|
σκηνῆς, |
ἣν
ἔπηξεν
ὁ
Κύριος,
καὶ |
| [64] |
ἀγαπώμενα·
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
τῆς
|
σκηνῆς |
θαυμάζοι,
ὡς
ἡδεῖς
τε
καὶ |
| [43] |
ἐκεῖνος
ὁ
τῆς
θείας
ἀρχιτέκτων
|
σκηνῆς, |
πάσῃ
πρὸς
τὸ
ἔργον
ὕλῃ |
| [80] |
γὰρ
ἀπολιπὼν
ἡμᾶς
παντάπασιν
ἀπολέλοιπεν·
|
ἡμιθνὴς |
δὲ
Γρηγόριος
καὶ
ἡμίτομος,
τῆς |
| [71] |
Ἀβραὰμ
καὶ
πατριάρχης
καὶ
θύτης
|
καινῆς |
θυσίας,
τὸν
ἐκ
τῆς
ἐπαγγελίας |
| [52] |
ἔπαθέ
τι
ἀνθρώπινον,
σκότου
καὶ
|
δίνης |
πληροῦται
τὴν
ὄψιν
καὶ
τὴν |
| [80] |
θέας
ἀπολαῦσαι
μόνης,
ὥς
τι
|
κἀκείνης |
πεμπούσης
ὄφελος.
Πλήρεις
ἀγοραί,
στοαί, |
| [72] |
πνευματικῶς,
ὅπερ
ἐμοὶ
τῆς
σιτοδοσίας
|
ἐκείνης |
αἰδε
σιμώτερον.
Μετὰ
Ἰὼβ
τοῦ |
| [24] |
ἐμαυτοῦ,
κατηγορήσω
δὲ
τῆς
θείας
|
ἐκείνης |
καὶ
ἀλήπτου
ψυχῆς,
εἰ
καὶ |
| [17] |
τῆς
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
καὶ
γὰρ
|
ἐκείνης |
τῆς
διατριβῆς
ὄντες
ἐτύγχανον,
προσιόντες |
| [41] |
ἄμπελον,
ἐκ
τῆς
ἀθέου
καὶ
|
σκοτεινῆς |
ἀγνοίας
εἰς
κάλλος
τε
καὶ |
| [78] |
εἰ
σφόδρα
φιλοσοφεῖν
ἐσπούδακα,
τῆς
|
κοινῆς |
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
τοῦ
κατασχόντος |
| [61] |
ὡς
ὑπὸ
πικρᾶς
καὶ
ἀνελευθέρου
|
δεσποίνης, |
τῆς
γαστρός,
ἄγεσθαι.
Τίς
οὕτω |
| [63] |
καὶ
πτωχοτροφία
καὶ
τὸ
τῆς
|
ἀνθρωπίνης |
ἀσθενείας
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ
τῆς |
| [39] |
πᾶσι
ποιεῖ
φανερόν,
ὡς
οὐκ
|
ἀνθρωπίνης |
χάριτος
ἦν
αὐτῷ
ἔργον,
ἀλλὰ |
| [12] |
Δαβὶδ
καλῶς
ὀνομάζει
καὶ
τῆς
|
νυκτερινῆς |
ἀντίθετον.
Ὑπὸ
δὴ
τούτῳ,
καὶ |
| [68] |
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἐζήτουν
λαβέσθαι
|
γυμνῆς |
τῆς
περὶ
τοῦ
Πνεύματος
φωνῆς, |
| [75] |
τῶν
διδασκάλων.
Τίς
Ἰησοῦ
πρόδρομος;
|
Ἰωάννης, |
ὡς
φωνὴ
λόγου
καὶ
ὡς |
| [31] |
δὲ
προθυμία
τῶν
πλείστων
οὐκ
|
ἀγεννής, |
ἡ
δὲ
παράταξις
ἀσθενής,
οὐκ |
| [22] |
φρατρία
τις
περὶ
ἡμᾶς
οὐκ
|
ἀγεννὴς |
ἦν,
ὑπ'
ἐκείνῳ
καθηγεμόνι
παιδευομένη |
| [21] |
ἐφρονοῦμεν
ἢ
τῇ
στροφῇ
τῆς
|
σφενδονῆς |
ὁ
Γύγης,
εἴπερ
μὴ
μῦθος |
| [11] |
λόγοις
κομψὸν
καὶ
φιλότιμον
ἀτιμάζουσα
|
μόνης |
ἔχεται
τῆς
σωτηρίας
καὶ
τοῦ |
| [10] |
λέγεσθαι
τοῖς
ἐκεῖνον
ἐπισταμένοις,
ὅτι
|
μόνης |
ἡμῖν
ἔδει
τῆς
ἐκείνου
φωνῆς |
| [72] |
~Ἰωσὴφ
ἐγένετο
σιτοδότης,
ἀλλ'
Αἰγύπτου
|
μόνης |
καὶ
οὐ
πολλάκις
καὶ
σωματικῶς· |
| [49] |
λέγοις
πληγήν,
ταύτης
γὰρ
σὺ
|
μόνης |
κύριος·
ὁ
δὲ
θάνατος
εὐεργέτης, |
| [80] |
τῷ
δὲ
τῆς
θέας
ἀπολαῦσαι
|
μόνης, |
ὥς
τι
κἀκείνης
πεμπούσης
ὄφελος. |
| [78] |
τοὺς
ἐκείνου
μαθητὰς
καὶ
τῆς
|
ἱερωσύνης |
συλλήπτορας.
Τοῖς
δὲ
ἑξῆς
ὀκνεῖ |
| [13] |
ἱερεὺς
Χριστιανοῖς
καὶ
πρὸ
τῆς
|
ἱερωσύνης· |
τοσοῦτον
ἦν
αὐτῷ
τὸ
παρὰ |
| [30] |
οὕτως.
~Ἐν
τούτοις
ὄντων
ἡμῶν,
|
ἐξαίφνης |
ἐφίσταται
νέφος
χαλάζης
πλῆρες
καὶ |
| [17] |
τύγχανον,
ἀλλὰ
σαφῶς
ἤδη
παραγυμνούμενον,
|
ἐξαίφνης |
μεταβαλών,
πρύμναντε
ἐκρουσάμην
ἐκείνῳ
θέμενος |
| [23] |
ὅθεν
ἀρξάμενος,
εἰς
ἕξιν
τῆς
|
τέχνης |
ἀφίκετο·
καὶ
ταύτης,
οὐχ
ὅση |
| [57] |
ἑκάστῳ,
τὸ
παρὸν
ἐκ
τῆς
|
τέχνης, |
εἴ
τέ
τι
ἄλλο
τῷ |
| [47] |
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν,
τὰς
ἐκ
τῆς
|
τέχνης |
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα,
καὶ
τῷ
οἰκείῳ |
| [77] |
εἰ
καὶ
τὰ
τελευταῖα
τῆς
|
φωνῆς, |
ἀλλ'
οὖν
ἐναργέστερον
ὑποκρίνεται·
οἱ |
| [10] |
μόνης
ἡμῖν
ἔδει
τῆς
ἐκείνου
|
φωνῆς |
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν.
Ὁ
γὰρ
αὐτὸς |
| [68] |
μὴ
δυσχεραίνειν·
μηδὲ
μιᾶς
ἀντεχομένους
|
φωνῆς, |
τὸ
πᾶν
ἀπολέσαι
δι'
ἀπληστίαν, |
| [34] |
ἀπιστούμεναι,
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
ἐκείνου
|
φωνῆς |
τυπούμεναι,
νόμῳ
τῷ
τρόπῳ
χρώμεναι· |
| [68] |
γυμνῆς
τῆς
περὶ
τοῦ
Πνεύματος
|
φωνῆς, |
ὡς
εἴη
Θεός·
ὅπερ
ὂν |
| [13] |
δράμασι
τὰ
ἐπίσημα.
Τὰ
δὲ
|
ἑξῆς |
αὐτοὶ
διηγείσθωσαν,
οἱ
καὶ
παιδεύσαντες |
| [70] |
εὑράμενος
τὴν
μετάθεσιν,
καὶ
τοῦ
|
ἑξῆς |
βίου
τὸν
κίνδυνον
διαπέφευγε·
τοῦ |
| [54] |
ἢ
ταχύτερον;
Τὰ
δὲ
τούτων
|
ἑξῆς, |
ἔκαμνεν
ὁ
παῖς
τῷ
βασιλεῖ |
| [38] |
εἰκός,
οὐ
κατῄσχυνεν
οὐδενὶ
τῶν
|
ἑξῆς |
ἢ
τὴν
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίαν,
ἢ |
| [78] |
τῆς
ἱερωσύνης
συλλήπτορας.
Τοῖς
δὲ
|
ἑξῆς |
ὀκνεῖ
μὲν
προσελθεῖν
ὁ
λόγος, |
| [73] |
ἐκείνου
σοφίαν
γνωρίζεσθαι.
Καὶ
τὰ
|
ἑξῆς |
παρήσω
τοῦ
Σολομῶντος·
πᾶσι
δὲ |
| [8] |
τὸ
ἱστορούμενον.
Ὡς
τά
γε
|
ἑξῆς |
τοῦ
λόγου
καὶ
λίαν
αἰσχρά! |
| [44] |
μὲν
ἐθνῶν
ἐπάρχοντα,
πολλῆς
δὲ
|
δόξης |
ἠξιωμένον,
πάντας
δὲ
τοὺς
κύκλῳ |
| [58] |
Καὶ
τὸ
παρὰ
πολὺ
τῆς
|
δόξης |
κρατεῖσθαι,
πάν
των
βαρύτατον
ἦν |
| [63] |
ὧν
οὐδὲν
τοὺς
ἐγείραντας
πλὴν
|
δόξης |
ὀλίγης
ὤνησεν;
Ἐμοὶ
δὲ
θαυμασιώτατον, |
| [18] |
τοῖς
ἐλπισθεῖσιν
ἐντύχωμεν,
ἐλάττω
τῆς
|
δόξης |
ὁρᾶν
τὰ
φαινόμενα,
τοῦτο
καὶ |
| [60] |
οὐκ
ἐδεήθη
καὶ
τῆς
κενῆς
|
δόξης, |
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος
τοῦ,
Κράτης |
| [77] |
ἡ
ἀρετὴ
καὶ
ἡ
τῆς
|
δόξης |
περιουσία,
ὥστε
πολλὰ
καὶ
τῶν |
| [67] |
κρουόμενον
Πνεύματι
καὶ
θείας
ὑμνῳδὸν
|
δόξης |
τε
καὶ
δυνάμεως·
τούτῳ
μεθαρμόζομαι |
| [69] |
διῆλθον,
οὐχ
ἵνα
τῆς
ἐκείνου
|
δόξης |
ὑπερ
απολογήσωμαι·
κρείττων
γὰρ
τῶν |
| [58] |
συντάγματος.
Καὶ
ἡ
σκῆψις,
ὡς
|
εὐπρεπής! |
Τὰ
γὰρ
πνευματικὰ
τέκνα,
καὶ |
| [54] |
Ἡ
νὺξ
παρῆν,
ὁ
δίφρος
|
εὐτρεπής, |
οἱ
μισοῦντες
ἐν
κρότοις,
ἐν |
| [15] |
τῆς
Ἀττικῆς
μέρος
ἢ
τῆς
|
λοιπῆς |
Ἑλλάδος,
αὐτῶν
τῶν
οἰκητόρων
οἱ |
| [37] |
ἐναποψύξαντος,
ἐπὶ
τὸν
ὑψηλὸν
τῆς
|
ἐπισκοπῆς |
θρόνον
ἀνάγεται·
οὐκ
ἀμογητὶ
μὲν |
| [31] |
ἐλπίζοντες
ἐκ
τῆς
τοῦ
βασιλέως
|
ῥοπῆς |
καὶ
χειρός,
τῆς
μὲν
ἐπαγομένης, |
| [18] |
δὴ
ταῦτα·
ἐγὼ
δὲ
τῆς
|
λύπης |
ἀφῄρουν
τὸ
πλεῖστον,
καὶ
λογικῶς |
| [24] |
μὲν
οὖν
οὕτω
ταῦτα,
καὶ
|
πλήρης |
παιδεύσεως
ἡ
φορτίς,
ὡς
γοῦν |
| [3] |
πάλαι
περὶ
αὐτὸν
θαυμάτων,
ὧν
|
πλήρης |
πᾶσα
συγγραφή
τε
καὶ
ποίησις· |
| [64] |
καὶ
κινοῦσι
γέλωτα
τοῖς
ἐπὶ
|
κόρρης |
ῥαπίσμασι
καὶ
ψοφήμασι.
Καίτοι
κἂν |
| [42] |
κοινοῦ
κηδεμὼν
καὶ
προστάτης,
ἐπειδὴ
|
σὴς |
ὀστέων
καρδία
αἰσθητική,
ὡς
Σολομῶντι |
| [39] |
πῶς
ἂν
μᾶλλον
ἔδειξεν
ἄνθρωπος
|
πάσης |
θωπείας
καὶ
κολακείας
κρείττω
τὴν |
| [52] |
γὰρ
τὸ
ἱερὸν
εἰσελθὼν
μετὰ
|
πάσης |
τῆς
περὶ
αὐτὸν
δορυφορίας·
ἦν |
| [80] |
μυριάδες
γένους
παντὸς
καὶ
ἡλικίας
|
ἁπάσης, |
οὐ
πρότερον
γινωσκόμεναι·
ψαλμῳδίαι
θρήνοις |
| [58] |
γὰρ
πατρίδος
ἡμῶν
εἰς
δύο
|
διαιρεθείσης |
ἡγεμονίας
καὶ
μητροπόλεις,
καὶ
πολλὰ |
| [68] |
ἂν
βλάβην
γενέσθαι,
τῆς
Ἐκκλησίας
|
κατασχεθείσης. |
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε
παντὸς
μᾶλλον |
| [19] |
γὰρ
φλὸξ
μένει
τῆς
ὕλης
|
δαπανηθείσης, |
ἀλλὰ
τῷ
ἀνάπτοντι
συναπέρχεται,
οὔτε |
| [9] |
ἐξ
ἐγκρατείας,
ἀπόμοιρα
κτήσεως
Θεῷ
|
καθιερωθείσης, |
πρᾶγμα
οὔπω
τότε
πολλοῖς
σπουδαζόμενον, |
| [68] |
ἀπολέσαι
δι'
ἀπληστίαν,
τῷ
καιρῷ
|
παρασυρείσης |
τῆς
εὐσεβείας.
Αὐτοῖς
μὲν
γὰρ |
| [53] |
διείλεκται
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
μεθ'
|
ὅσης |
τῆς
φιλοσοφίας,
ἐπειδή
γε
αὖθις |
| [34] |
ἑαυτῶν
καὶ
τὰ
παρὰ
τῆς
|
θαλάσσης |
δεχόμεναι·
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις
ἡμῖν |
| [13] |
διαφυγεῖν,
μηδὲ
τῷ
φιλοπόνῳ
τῆς
|
μελίσσης |
ἀπολειφθῆναι
συλλεγούσης
ἐκ
παντὸς
ἄνθους |
| [43] |
ἰόντας,
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις
τοῖς
ἀπὸ
|
γλώσσης |
καταστρεφόμενος·
τοὺς
δὲ
πόρρωθεν,
βάλλων |
| [68] |
τῆς
πόλεως
μετὰ
τῆς
θεολόγου
|
γλώσσης |
ὑπερορίσωσιν,
αὐτοὶ
δὲ
κατασχόντες
τὴν |
| [67] |
ἑξαήμερον
αὐτοῦ
μεταχειρίζωμαι
καὶ
διὰ
|
γλώσσης |
φέρω,
μετὰ
τοῦ
κτίστου
γίνομαι, |
| [66] |
μάλιστα
τυγχάνῃ
γινώσκων
καὶ
διὰ
|
γλώσσης |
φέρων
καὶ
συνετίζων
τὰς
ἀκοάς· |
| [29] |
δὲ
οὕτω
φιλοσόφου
καὶ
θαυμασίας
|
οὔσης |
τῆς
ἀναχωρήσεως,
κρείττω
καὶ
θαυμασιωτέραν |
| [6] |
παρὰ
τῆς
πάντα
τὰ
ἐκείνων
|
ἀγούσης |
προνοίας;
Ἐπί
τινα
τῶν
Ποντικῶν |
| [58] |
ἐκ
τῆς
προτέρας
τῇ
νέᾳ
|
προσαγαγούσης, |
ἐντεῦθεν
καὶ
τὰ
ἐκείνων
ἐστασιάσθη. |
| [13] |
τῷ
φιλοπόνῳ
τῆς
μελίσσης
ἀπολειφθῆναι
|
συλλεγούσης |
ἐκ
παντὸς
ἄνθους
τὰ
χρησιμώτατα, |
| [53] |
τοῦτο
τὸ
λῆμα
τῆς
τότε
|
διοχλούσης |
ἐπηρείας
τὸ
πλεῖστον,
ὥσπερ
τι |
| [80] |
ἀπολαῦσαι
μόνης,
ὥς
τι
κἀκείνης
|
πεμπούσης |
ὄφελος.
Πλήρεις
ἀγοραί,
στοαί,
διώροφοι, |
| [50] |
ἄλλου
ταπεινότεροι,
τοῦτο
τῆς
ἐντολῆς
|
κελευούσης, |
καὶ
μὴ
ὅτι
τοσούτῳ
κράτει, |
| [72] |
ἀγνοούντων
τὸ
τοῦ
πάθους
μυστήριον.
|
Μωϋσῆς |
καὶ
Ἀαρὼν
ἐν
τοῖς
ἱερεῦσιν |
| [72] |
τοῖς
ἱερεῦσιν
αὐτοῦ.
Καὶ
μέγας
|
Μωϋσῆς |
μὲν
Αἴγυπτον
βασανίσας,
λαὸν
διασώσας |
| [72] |
στρατηγία
καὶ
κληροδοσία,
καὶ
γῆς
|
τῆς |
ἁγίας
κατάσχεσις·
ὁ
δὲ
οὐκ |
| [16] |
τῶν
ἀπειλουμένων.
Ἔπειτα
πομπεύει
διὰ
|
τῆς |
ἀγορᾶς
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
προαγόμενος. |
| [31] |
καὶ
τοιοῦτον
ἔδει
παθεῖν,
τὸν
|
τῆς |
ἀδείας·
ἄλλον
δὲ
μακροθυμίας,
τὸν |
| [44] |
τοῖς
ἄγουσι
μόνον
αὐτὸν
προστάταις
|
τῆς |
ἀθεΐας,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις, |
| [41] |
μετηρμένην
καὶ
μεταπεφυτευμένην
ἄμπελον,
ἐκ
|
τῆς |
ἀθέου
καὶ
σκοτεινῆς
ἀγνοίας
εἰς |
| [68] |
ἕως
ὁ
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
|
τῆς |
αἰθρίας
ἐπιλάβοι
καιρὸς
καὶ
δῷ |
| [65] |
τοὺς
πρόποδας
τοῦ
ὄρους
στρεφόμεθα,
|
τῆς |
ἄκρας
ἀπολειπόμενοι·
ἔτι
πορθμὸν
διαπερῶμεν, |
| [12] |
τοῦ
καιροῦ
τῆς
ἀκριβείας
τὰ
|
τῆς |
ἀκριβείας
προχαραττόμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
ἱκανῶς |
| [12] |
ὑποσημαίνων
καὶ
πρὸ
τοῦ
καιροῦ
|
τῆς |
ἀκριβείας
τὰ
τῆς
ἀκριβείας
προχαραττόμενος. |
| [2] |
ἀπὸ
γνώμης
ἐκείνῳ
τῷ
γενναίῳ
|
τῆς |
ἀληθείας
ἀγωνιστῇ
καὶ
μηδὲν
ἕτερον |
| [43] |
τῆς
οἰκουμένης,
περὶ
τοῦ
λόγου
|
τῆς |
ἀληθείας,
ἐξ
οὗ
καὶ
τὸ |
| [68] |
ὅς
γε
καὶ
ἐξορίαν
ὑπὲρ
|
τῆς |
ἀληθείας
κατακριθείς,
τοσοῦτον
ἐπραγματεύσατο
μόνον, |
| [47] |
λειπόμενον
ἔτι
μόνον
ζωτικὸν
σπινθῆρα
|
τῆς |
ἀληθείας·
τότε
πρῶτον
ᾔσθετο
κακῶς |
| [21] |
τὸν
κακὸν
πλοῦτον
εἴδωλα,
μᾶλλον
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος,
καὶ
χαλεπὸν
μὴ |
| [31] |
ἀδείας·
ἄλλον
δὲ
μακροθυμίας,
τὸν
|
τῆς |
ἀνάγκης·
εὐθὺς
τοῦ
Πόντου
μεθ' |
| [29] |
οὕτω
φιλοσόφου
καὶ
θαυμασίας
οὔσης
|
τῆς |
ἀναχωρήσεως,
κρείττω
καὶ
θαυμασιωτέραν
εὑρήσομεν |
| [63] |
φιλανθρωπία
καὶ
πτωχοτροφία
καὶ
τὸ
|
τῆς |
ἀνθρωπίνης
ἀσθενείας
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ |
| [8] |
λίαν
αἰσχρά!
Τί
γὰρ
ὄφελος
|
τῆς |
ἀντιδόσεως,
εἰ
σῴζει
παρθένον
ἵνα |
| [59] |
ὁ
ἅγιος
τοῦ
Θεοῦ
καὶ
|
τῆς |
ἄνω
Ἱερουσαλὴμ
ὄντως
μητροπολίτης
ἢ |
| [79] |
τὰ
τελευταῖα
πνέων
καὶ
παρὰ
|
τῆς |
ἄνω
χοροστασίας
ἐπιζητούμενος,
πρὸς
ἣν |
| [17] |
ἔτ'
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
καὶ
|
τῆς |
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
καὶ
γὰρ
ἐκείνης |
| [82] |
ὁμοτίμου
καὶ
ἥλικος.
Εἰ
μὲν
|
τῆς |
ἀξίας
ἐγγύς,
σὴ
τοῦτο
χάρις· |
| [1] |
καλῶς·
εἰ
μὲν
ἐγγὺς
ἔλθοιεν
|
τῆς |
ἀξίας,
τὴν
ἑαυτῶν
ἐπιδεδειγμένοις
δύναμιν· |
| [11] |
κατ'
αὐτοὺς
κρύπτηται,
καὶ
τοὺς
|
τῆς |
ἀπαιδευσίας
ἐλέγχους
διαδιδράσκωσιν.
Ἐπεὶ
δὲ |
| [40] |
ἀπολογίαν
προφθάνοντες
καὶ
τὸ
μέτρον
|
τῆς |
ἀπεχθείας
εἰς
μέτρον
μετενεγκόντες
εὐνοίας |
| [58] |
πίστεως
λόγος,
καὶ
ταῦτα
τὰ
|
τῆς |
ἀπληστίας
ἐπικαλύμματα,
πρᾶγμα
τῶν
εὐπορίστων, |
| [81] |
τῆς
ἐπιμιξίας
τὸν
δικαστήν,
οἱ
|
τῆς |
ἁπλότητος
τὸν
ὁδηγόν,
οἱ
τῆς |
| [2] |
δεσμοῦ
παραβλάπτεσθαι.
Τὰ
μὲν
δὴ
|
τῆς |
ἀπολογίας
ἐνταῦθα
κείσθω·
καὶ
γὰρ |
| [12] |
κἀν
τῇ
σκιαγραφίᾳ
τὸ
μέλλον
|
τῆς |
ἀρε
τῆς
κάλλος
ὑποσημαίνων
καὶ |
| [62] |
οὐκ
ἀτύφου
δὲ
διὰ
τὸ
|
τῆς |
ἀρετῆς
ἀβασάνιστον
καὶ
ἀσύγκριτον·
τοῦ |
| [60] |
κατορθοῦσιν,
οἱ
δέ
τινα
τῶν
|
τῆς |
ἀρετῆς
εἰδῶν
ὄντων
πλειόνων.
Ἅπαντα |
| [38] |
κατα
τυγχάνειν,
καὶ
τῷ
περιόντι
|
τῆς |
ἀρετῆς
ἕλκειν
τοὺς
πολλοὺς
εἰς |
| [9] |
βλαβῆναι
βιασαμένων
πρὸς
τὴν
ἴσην
|
τῆς |
ἀρετῆς
εὐδοκίμησιν,
ἀλλὰ
βίων
αἱρέσεις |
| [5] |
ἀλλ'
ὑπολειφθῆναι
τοῖς
ἄλλοις
ἀλεῖπται
|
τῆς |
ἀρετῆς,
ζῶντες
μάρτυρες,
ἔμπνοοι
στῆλαι, |
| [12] |
τῷ
φρυάγματι
καὶ
τῶν
ἄκρων
|
τῆς |
ἀρετῆς
κινημάτων
οὐ
παρὰ
πολὺ |
| [9] |
συζυγίας
οὐχ
ἧττον
κατὰ
τὸ
|
τῆς |
ἀρετῆς
ὁμότιμον
ἢ
καὶ
τὰ |
| [12] |
συμβέβηκεν
εὖ
ποιοῦν
οἴκοθεν
ἔχοντι
|
τῆς |
ἀρετῆς
τὸ
παράδειγμα,
πρὸς
ὃ |
| [54] |
τῆς
ἐξορίας,
ἐντεῦθεν
τὸ
δόγμα
|
τῆς |
ἀρρωστίας·
καὶ
ἡ
χεὶρ
ἐπέχεται |
| [14] |
καὶ
ὅπως
ἡμῖν
κἀκ
τίνος
|
τῆς |
ἀρχῆς
συνέστη
τὸ
τῆς
φιλίας, |
| [46] |
ἀπωλείας
ἐτύγχανον,
οἱ
τὰ
χειρόγραφα
|
τῆς |
ἀσεβείας
ἀπαιτοῦντες,
οἱ
γράφοντες
τὰ |
| [68] |
ὑπελαμβάνετο
καὶ
τῷ
κακῷ
προστάτῃ
|
τῆς |
ἀσεβείας·
ἵνα
τὸν
μὲν
τῆς |
| [44] |
τῆς
πίστεως
τύραννος,
μετὰ
πλείονος
|
τῆς |
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
τῆς
παρατάξεως, |
| [44] |
τοὺς
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
τῷ
κράτει
|
τῆς |
ἀσεβείας,
καὶ
χειρωσάμενον
πᾶν
τὸ |
| [5] |
πολλῷ
ῥέων
καὶ
φιλονεικῶν
τὸ
|
τῆς |
ἀσεβείας
κράτος
ἀναδήσασθαι.
Τοῦτον
πολλοὶ |
| [31] |
καὶ
μετὰ
τοιαύτης
ἡμῖν
ἐπιστρατεύει
|
τῆς |
ἀσεβείας·
οὐ
γὰρ
ἄλλο
τι |
| [55] |
τινὸς
ἀγανακτοῦντα,
τὸ
δ'
ἀληθὲς
|
τῆς |
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ
κατὰ
τῆς |
| [15] |
ἐσχατιαί,
οὐδὲν
ὅ
τι
μὴ
|
τῆς |
Ἀττικῆς
μέρος
ἢ
τῆς
λοιπῆς |
| [51] |
καὶ
μεταστήσασθαι,
οὐκ
ἔτι
μετὰ
|
τῆς |
αὐτῆς
ἀπειλῆς,
ἀλλά
τινος
αἰδοῦς |
| [39] |
τῆς
καθέδρας
τιμὴν
οὐ
δεξάμενον,
|
τῆς |
αὐτῆς
ἕνεκεν
αἰτίας,
οὐδὲ
τὴν |
| [16] |
ἢ
συγγενῶν
ἢ
τῶν
ἐκ
|
τῆς |
αὐτῆς
πατρίδος
ἢ
τῶν
ὅσοι |
| [35] |
καὶ
διενοήθη
καὶ
κατεπράξατο
μετὰ
|
τῆς |
αὐτῆς
πίστεως·
λόγῳ
γὰρ
τὰς |
| [40] |
δὲ
μέγιστον,
τῷ
πάντας
ἡττᾶσθαι
|
τῆς |
αὐτοῦ
διανοίας
καὶ
ἀπρόσιτον
εἰδέναι |
| [73] |
ἢ
τὸν
δεῖνα,
κατὰ
κλέος
|
τῆς |
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ
τῶν
περάτων |
| [36] |
ἐξω
νεῖται
τῷ
φιλανθρώπῳ,
τὸν
|
τῆς |
ἀφθονίας
καιρὸν
εἰς
τὸν
τοῦ |
| [73] |
δὲ
τὸ
ἐπισημότατον,
καὶ
πρὸ
|
τῆς |
βασιλείας
ἡ
τῆς
κινύρας
δύναμις, |
| [46] |
ἡμᾶς·
οἱ
δὲ
εἰσαγόμενοι,
ὅσοι
|
τῆς |
βασιλικῆς
ἀπωλείας
ἐτύγχανον,
οἱ
τὰ |
| [19] |
παρ'
ἀλλήλων
τι
προσλαβεῖν
ἐκ
|
τῆς |
βίας.
Εἰ
μὲν
οὖν
συγχωρήσοι |
| [58] |
τις
διαφορά,
ἣ
ταῦτα
ἐκαινοποίησε.
|
Τῆς |
γὰρ
πατρίδος
ἡμῶν
εἰς
δύο |
| [61] |
ὑπὸ
πικρᾶς
καὶ
ἀνελευθέρου
δεσποίνης,
|
τῆς |
γαστρός,
ἄγεσθαι.
Τίς
οὕτω
μᾶλλον |
| [73] |
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ
τῶν
περάτων
|
τῆς |
γῆς
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι |
| [45] |
ἡ
γλῶσσα
αὐτοῦ
διῆλθεν
ἐπὶ
|
τῆς |
γῆς.
Καλῶς
γὰρ
αὐτὸν
ὁ |
| [70] |
καὶ
διεσώσατο
καὶ
τῷ
ξύλῳ
|
τῆς |
γνώσεως
οὐκ
ἐβλάβη
καὶ
τὴν |
| [35] |
ἀνοίξας
καὶ
παραινέσεσι,
ποιεῖ
τὸ
|
τῆς |
γραφῆς,
διαθρύπτει
πεινῶσι
τροφὴν
καὶ |
| [47] |
ἐκ
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
τοὺς
ἐκ
|
τῆς |
γυναικωνίτιδος,
τοὺς
ἐν
γυναιξὶν
ἄνδρας |
| [31] |
καὶ
χειρός,
τῆς
μὲν
ἐπαγομένης,
|
τῆς |
δὲ
ἀπειλουμένης,
ἧκον
καὶ
τὴν |
| [75] |
τῆς
μὲν
καταλύων
τὸ
γράμμα,
|
τῆς |
δὲ
δημοσιεύων
τὸ
πνεῦμα
καὶ |
| [34] |
κρατοῦντος
ἐκείνου
κρατεῖν
αὐτὸς
ὑπελάμβανε.
|
~Τῆς |
δὲ
περὶ
τὴν
Ἐκκλησίαν
τοῦ |
| [9] |
παρ'
ἑαυτοῦ,
καθάπερ
ῥεύματος
ἀνατρέχοντος.
|
~Τῆς |
δὲ
τῶν
πατέρων
συζυγίας
οὐχ |
| [24] |
ὁρᾶσθαι
καὶ
πᾶσι
λόγον
ὑπέχειν
|
τῆς |
δια
στάσεως·
ἀλλ'
ἐπιμείναντά
με |
| [6] |
μικρόν
τι
πρός·
τό
τε
|
τῆς |
διαίτης
σώμασιν
εὖ
γεγονόσι
στενόν |
| [17] |
λόγου,
κατέστησα.
Ὡς
δὲ
τὸ
|
τῆς |
διαλέξεως
ἔγνων
ἀπόρρητον,
οὐδὲ
καθεκτὸν |
| [17] |
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
καὶ
γὰρ
ἐκείνης
|
τῆς |
διατριβῆς
ὄντες
ἐτύγχανον,
προσιόντες
αὐτῷ |
| [65] |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
καὶ
τὸ
|
τῆς |
διδασκαλίας
κράτος
τὰ
πέρατα
οἰκειούμενον; |
| [73] |
καθιερωμένος
ἀπὸ
μήτρας
καὶ
μετὰ
|
τῆς |
διπλοΐδος
ἐπιδε
δομένος
τῷ
βήματι |
| [58] |
κατελελύκεσαν.
Καὶ
τὸ
παρὰ
πολὺ
|
τῆς |
δόξης
κρατεῖσθαι,
πάν
των
βαρύτατον |
| [18] |
ἀθρόως
τοῖς
ἐλπισθεῖσιν
ἐντύχωμεν,
ἐλάττω
|
τῆς |
δόξης
ὁρᾶν
τὰ
φαινόμενα,
τοῦτο |
| [77] |
ἀνδρὸς
ἡ
ἀρετὴ
καὶ
ἡ
|
τῆς |
δόξης
περιουσία,
ὥστε
πολλὰ
καὶ |
| [29] |
τι
διανοηθῆναι
περὶ
τῶν
παρόντων
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
ἀνάξιον
καὶ
διαφθείρειν |
| [63] |
τοῖς
σώμασιν
ἐπὶ
θεραπείᾳ
διὰ
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
φιλοσοφίας
τυπῶν,
καὶ
φθεγγομένη |
| [79] |
τὸ
πάθος·
καὶ
προσθεῖναί
τι
|
τῆς |
ἑαυτῶν
ζωῆς
αὐτὸν
ἐλεγχθῆναι
ἄνθρωπον |
| [68] |
δὲ
κατασχόντες
τὴν
Ἐκκλησίαν,
καὶ
|
τῆς |
ἑαυτῶν
κακίας
ὁρμητήριον
ποιησάμενοι,
ἐντεῦθεν |
| [69] |
πίστιν
ἔχωσι,
καὶ
ἀπό
δειξιν
|
τῆς |
ἑαυτῶν
κακουργίας
τὴν
ἐκείνου
θεολογίαν, |
| [75] |
ἠγάπησε,
Θεῷ
καθαίρων
ἑαυτὸν
διὰ
|
τῆς |
ἐγκρατείας·
καὶ
οὗτος
Χριστοῦ
κῆρυξ |
| [14] |
διηγημάτων.
Δέδοικα
δὲ
τὸ
φορτικὸν
|
τῆς |
ἐγχειρήσεως.
Πειράσομαι
μὲν
οὖν,
ὡς |
| [40] |
εἰς
μέτρον
μετενεγκόντες
εὐνοίας
καὶ
|
τῆς |
εἰς
ἀρετὴν
ἐπιδόσεως,
ἣν
δὴ |
| [63] |
τὴν
μίαν
πάντων
κεφαλήν,
διὰ
|
τῆς |
εἰς
ἐκείνους
ἀπανθρωπίας·
ἀλλ'
ἐν |
| [58] |
τῆς
παλαιᾶς
εἴχετο
συνηθείας
καὶ
|
τῆς |
ἐκ
τῶν
πατέρων
ἄνωθεν
διαιρέσεως. |
| [24] |
τῆς
ἐκδημίας
ἡμέρα
καὶ
ὅσα
|
τῆς |
ἐκδημίας·
ἐξιτήριοι
λόγοι,
προπόμπιοι,
ἀνακλήσεις, |
| [24] |
ἡμῖν
καὶ
συγκειμένων.
Παρῆν
ἡ
|
τῆς |
ἐκδημίας
ἡμέρα
καὶ
ὅσα
τῆς |
| [79] |
τὴν
ζημίαν
οὐ
φέροντες
καὶ
|
τῆς |
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος
καταβοῶντες
καὶ |
| [12] |
εἶναι
τελείοις
καὶ
βιοτεύειν
μετὰ
|
τῆς |
ἐκεῖθεν
μακαριότητος.
Ὅπερ
οὖν
ἐκείνῳ |
| [69] |
Καὶ
ταῦτα
διῆλθον,
οὐχ
ἵνα
|
τῆς |
ἐκείνου
δόξης
ὑπερ
απολογήσωμαι·
κρείττων |
| [67] |
καὶ
παρρησιάζομαι
τὴν
ἀλήθειαν,
ἐπιβατεύων
|
τῆς |
ἐκείνου
θεολογίας
καὶ
θεωρίας.
Ὅταν |
| [58] |
εἶχεν
ἐκ
Θεοῦ
δεξιὸν
καὶ
|
τῆς |
ἐκείνου
πίστεως
ἄξιον.
Ἄρχεται
δὲ |
| [22] |
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
εἰ
κἀνταῦθα
|
τῆς |
ἐκείνου
φιλίας
τι
παραπέλαυσα,
ὥσπερ |
| [75] |
μίμησις.
Ἦ
γὰρ
οὐκ
ἐναργὴς
|
τῆς |
ἐκείνου
φιλοσοφίας
εἰκὼν
ὁ
ἀνήρ; |
| [10] |
ἐπισταμένοις,
ὅτι
μόνης
ἡμῖν
ἔδει
|
τῆς |
ἐκείνου
φωνῆς
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν.
Ὁ |
| [34] |
λύσεις
οὐκ
ἀπιστούμεναι,
ἀλλ'
ὑπὸ
|
τῆς |
ἐκείνου
φωνῆς
τυπούμεναι,
νόμῳ
τῷ |
| [59] |
θαυμασίαν,
καὶ
τί
γάρ,
ἢ
|
τῆς |
ἐκείνου
ψυχῆς
ἀξίαν.
Προσθήκην
γὰρ |
| [30] |
τῆς
μανίας
ἐπώνυμος,
τὸ
πολὺ
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
διέσεισε
καὶ
διέφθειρεν,
οὔτε |
| [33] |
αὐτῷ
περιῆν
καὶ
τὸ
κράτος
|
τῆς |
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ
τῆς
καθέδρας |
| [47] |
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
τῷ
προστάτῃ
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
καὶ
τοσούτῳ
προβόλῳ |
| [33] |
κλύδωνος
περιζέοντος
καὶ
τῶν
ἐπικειμένων
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ἐχθρῶν,
τοῦ
χειραγωγοῦντος
καὶ |
| [29] |
ἢ
δια
σπᾶν
τὸ
σῶμα
|
τῆς |
Ἐκκλησίας,
καὶ
ἄλλως
πολεμουμένης
καὶ |
| [48] |
φυλάττοντα
χρονιώτερον;
Τούτῳ
βρέμοντι
κατὰ
|
τῆς |
ἐκκλησίας
καὶ
λεόντειον
μὲν
τὸ |
| [68] |
κοινῷ
μεγίστην
ἂν
βλάβην
γενέσθαι,
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
κατασχεθείσης.
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε |
| [51] |
βασιλεῦ,
εἰπεῖν,
τοῦ
τῆσδε
προβεβλημένου
|
τῆς |
Ἐκκλησίας.
Κρείττων
ἀπειλῶν
ὁ
ἀνήρ, |
| [28] |
πάθεσι.
Κινεῖται
οὖν
ἐπ'
αὐτὸν
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ὅσον
ἔκκριτον
καὶ
σοφώτερον, |
| [28] |
ἀρχιερέων
τινές,
μεθέλκοντες
πρὸς
ἑαυτοὺς
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ὅσον
ὀρθόδοξον.
~Τί
οὖν |
| [59] |
ἐκείνου
ψυχῆς
ἀξίαν.
Προσθήκην
γὰρ
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
ποιεῖται
τὴν
στάσιν,
καὶ |
| [25] |
καὶ
ἀεὶ
λαμπρότερον
ἀποδείξασα,
λαμπτῆρα
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
προτίθησι
περιφανῆ
τε
καὶ |
| [28] |
ῥῆξιν
τοῦ
μεγάλου
καὶ
ἀστασιάστου
|
τῆς |
Ἐκκλησίας
σώματος,
οὐκ
ὀλίγην
καὶ |
| [28] |
διαφορὰ
τῷ
πρὸ
τούτου
καθηγεμόνι
|
τῆς |
Ἐκκλησίας·
τὸ
μὲν
ὅθεν
καὶ |
| [68] |
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείαν,
ἕως
ὁ
|
τῆς |
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
αἰθρίας
ἐπιλάβοι |
| [45] |
βασιλέα
φασίν,
ἐπειδή
ποτε
κατὰ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἐστράτευε,
πᾶν
μὲν
γένος |
| [15] |
μετὰ
πολλῆς
προσδεχθέντα
καὶ
περιφανοῦς
|
τῆς |
ἐλπίδος.
Καὶ
γὰρ
ἐν
πολλῶν |
| [82] |
δὲ
πόρρω
καὶ
παρὰ
πολὺ
|
τῆς |
ἐλπίδος,
τί
χρὴ
παθεῖν
καὶ |
| [49] |
τι
τῶν
πολλῶν
ἓν
ἃ
|
τῆς |
ἐμῆς
δυναστείας
ἐστίν.
Τίνα
ταῦτα; |
| [56] |
δικαστής,
ἀλλ'
ἡττᾶσθαι
χρὴ
πάντας
|
τῆς |
ἐμῆς
δυναστείας,
καὶ
προδότας
γενέσθαι |
| [10] |
ἢ
γενομένην
ὃ
προεκλήθη,
τὴν
|
τῆς |
ἐμμελείας
ὄντως
φερώνυμον,
ἣ
τοῦτο |
| [45] |
καὶ
θάλασσα
μαστιζομένη
καὶ
ὅσα
|
τῆς |
ἐμπλήκτου
σαφῶς
ἦν
στρατιᾶς
καὶ |
| [1] |
ἐσπουδακόσιν.
Οἶμαι
γάρ,
εἴ
τις
|
τῆς |
ἐν
λόγοις
δυνάμεως
πεῖραν
ποιούμενος, |
| [13] |
συνεργοὺς
ἔχειν,
ἐπειδὴ
δεῖ
καὶ
|
τῆς |
ἐν
τούτοις
δυνάμεως
πρὸς
τὴν |
| [34] |
γὰρ
τοὺς
καιροὺς
καὶ
καταπραγματεύονται
|
τῆς |
ἐνδείας
καὶ
γεωργοῦσι
τὰς
συμφοράς· |
| [13] |
προχαραττόμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
ἱκανῶς
εἶχε
|
τῆς |
ἐνταῦθα
παιδεύσεως,
ἔδει
δ'
αὐτὸν |
| [36] |
τῶν
ἐκεῖθεν
τυχεῖν
ἀγαθῶν
διὰ
|
τῆς |
ἐνταῦθα
σιτομετρίας.
Ταῦτα
μετὰ
τῆς |
| [50] |
καὶ
παντὸς
ἄλλου
ταπεινότεροι,
τοῦτο
|
τῆς |
ἐντολῆς
κελευούσης,
καὶ
μὴ
ὅτι |
| [20] |
πρᾶξιν
ἅπασαν
ἀπηυθύνομεν,
παρά
τε
|
τῆς |
ἐντολῆς
οὕτως
ἀγόμενοι
καὶ
ἀλλήλοις |
| [54] |
ὅσον!
Ἐκεῖ
θεν
τὸ
γράμμα
|
τῆς |
ἐξορίας,
ἐντεῦθεν
τὸ
δόγμα
τῆς |
| [50] |
ὁτιοῦν
ἂν
ᾖ
βουλομένῳ
σοι,
|
τῆς |
ἐξουσίας
ἀπόλαυε.
Ἀκουέτω
ταῦτα
καὶ |
| [26] |
εἰδὼς
καὶ
τὸ
φρονεῖν
ὑπὸ
|
τῆς |
ἐξουσίας
ἀφῃρημένος.
~Ἀλλ'
οὐχ
ὁ |
| [72] |
καλῶν
ἔργων,
ἐπὶ
τὴν
γῆν
|
τῆς |
ἐπαγγελίας,
πλαξὶ
δὲ
νόμους
ἐγγράφων |
| [71] |
θύτης
καινῆς
θυσίας,
τὸν
ἐκ
|
τῆς |
ἐπαγγελίας
τῷ
δεδωκότι
προσαγαγών,
ἱερεῖον |
| [56] |
καὶ
Θεὸν
ποιεῖται
προστάτην
κατὰ
|
τῆς |
ἐπηρείας.
Τί
οὖν
ἔδει
ποιεῖν, |
| [18] |
προπετείας
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι,
πολλὰ
δὲ
|
τῆς |
ἐπιβουλῆς
ἐμοὶ
δυσχεράναντες,
ὡς
καὶ |
| [18] |
καὶ
αὐτὸς
πάσχων
ἐσκυθρώπαζεν,
ἐδυσφόρει,
|
τῆς |
ἐπιδημίας
ἑαυτὸν
ἐπαινεῖν
οὐκ
εἶχεν, |
| [25] |
τὴν
φιλοσοφίαν
οὐκ
εὔοδον
οὐδὲ
|
τῆς |
ἐπιθυμίας
καὶ
τῆς
ὑποθέσεως
ἄξιον. |
| [81] |
τῆς
ἐρημίας
τὸν
πτερωτήν,
οἱ
|
τῆς |
ἐπιμιξίας
τὸν
δικαστήν,
οἱ
τῆς |
| [59] |
λυθῆναι
ταύτῃ
τὸν
πόλεμον.
Ταύτης
|
τῆς |
ἐπινοίας
δέδοικα
μὴ
καὶ
αὐτὸς |
| [37] |
ἡδέως
ἐναποψύξαντος,
ἐπὶ
τὸν
ὑψηλὸν
|
τῆς |
ἐπισκοπῆς
θρόνον
ἀνάγεται·
οὐκ
ἀμογητὶ |
| [7] |
ἄρα
βελτίων
Αἴγυπτος
αὐτοῖς
εἴη
|
τῆς |
ἐρημίας,
πολλὴν
τῶν
λεβήτων
καὶ |
| [81] |
ὑπὸ
ζυγὸν
τὸν
σωφρονιστήν,
οἱ
|
τῆς |
ἐρημίας
τὸν
πτερωτήν,
οἱ
τῆς |
| [63] |
καὶ
οἱ
φιλόκαλοι
δίφροι,
καὶ
|
τῆς |
ἐσθῆτος
ὅση
μαλακή
τε
καὶ |
| [8] |
οὐχ
ἵν'
ἐκείνῳ
προσθῶ
τι
|
τῆς |
εὐδοξίας·
οὔτε
γὰρ
θάλασσα
δεῖται |
| [7] |
σήμερον
τοῖς
τῆς
τρυφῆς
τοὺς
|
τῆς |
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν
θῆρες |
| [68] |
δι'
ἀπληστίαν,
τῷ
καιρῷ
παρασυρείσης
|
τῆς |
εὐσεβείας.
Αὐτοῖς
μὲν
γὰρ
οὐδεμίαν |
| [55] |
τῆς
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ
κατὰ
|
τῆς |
εὐσεβείας
ἱστάμενον.
Ἐῶ
τἆλλα
ὅσα |
| [37] |
λέγοντα
διατρίβειν;
ἄρτι
τοῦ
φερωνύμου
|
τῆς |
εὐσεβείας
μετατεθέντος
καὶ
ταῖς
ἐκείνου |
| [69] |
ἀλλ'
ἵνα
μὴ
τοῦτον
ὅρον
|
τῆς |
εὐσεβείας
νομίζοντες
τὰς
ἐν
τοῖς |
| [78] |
ἐξιτηρίους
τῶν
λόγων,
ἵνα
τοῖς
|
τῆς |
εὐσεβείας
συναπέλθῃ
ῥήμασι,
καὶ
χειροτονίαις |
| [63] |
θέασαι
τὴν
καινὴν
πόλιν,
τὸ
|
τῆς |
εὐσεβείας
ταμεῖον,
τὸ
κοινὸν
τῶν |
| [21] |
Μίδας,
δι'
ὃν
ἀπώλετο,
ἐπιτυχὼν
|
τῆς |
εὐχῆς
καὶ
πάντα
χρυσὸν
κτησάμενος, |
| [82] |
δεδέγμεθα
τὰς
ἐμφάσεις,
ἐνταῦθα
σταίημεν
|
τῆς |
ἐφέσεως,
καὶ
ταύτην
λάβοιμεν
ὧν |
| [14] |
ἐπὶ
τὸ
Βυζάντιον,
τὴν
προκαθεζομένην
|
τῆς |
Ἑῴας
πόλιν·
καὶ
γὰρ
ηὐδοκίμει |
| [24] |
Οὐ
μὴν
μακρότερόν
μοι
τὸ
|
τῆς |
ζημίας·
οὐ
γὰρ
ἠνειχόμην
ἐπὶ |
| [82] |
σοι
παρ'
ἡμῶν,
ὦ
Βασίλειε,
|
τῆς |
ἡδίστης
σοί
ποτε
γλώττης
καὶ |
| [13] |
πρώτοις
τῆς
πόλεως,
μείζω
μὲν
|
τῆς |
ἡλικίας
τὴν
παίδευσιν,
μείζω
δὲ |
| [12] |
θεωρήσωμεν.
~Τὰ
μὲν
δὴ
πρῶτα
|
τῆς |
ἡλικίας
ὑπὸ
τῷ
μεγάλῳ
πατρί, |
| [75] |
καὶ
προέδραμεν
εἰς
Ἅιδου,
διὰ
|
τῆς |
Ἡρῴδου
μανίας
παραπεμφθείς,
ἵνα
κηρύξῃ |
| [71] |
ὅθεν
καὶ
ἄγει
τὰ
σύμβολα
|
τῆς |
ἡττωμένης
γενέσεως·
Ἐπαινῶ
καὶ
τὴν |
| [77] |
γὰρ
εἰπεῖν,
ὅτι
καὶ
τὸ
|
τῆς |
ἠχοῦς
ὑστερόφωνον·
ἐκείνη
μὲν
γάρ, |
| [19] |
τὸ
τῶν
πολυπόδων
πείσομαι,
ὧν
|
τῆς |
θαλάμης
ἐξελκομένων
προσέξονται
ταῖς
κοτύλαις |
| [34] |
παρ'
ἑαυτῶν
καὶ
τὰ
παρὰ
|
τῆς |
θαλάσσης
δεχόμεναι·
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις |
| [80] |
ἀγόντων
ἐλθεῖν
πλησίον,
τῷ
δὲ
|
τῆς |
θέας
ἀπολαῦσαι
μόνης,
ὥς
τι |
| [43] |
ἰώμενος·
ὁ
Βεσελεὴλ
ἐκεῖνος
ὁ
|
τῆς |
θείας
ἀρχιτέκτων
σκηνῆς,
πάσῃ
πρὸς |
| [24] |
κατηγορήσω
μὲν
ἐμαυτοῦ,
κατηγορήσω
δὲ
|
τῆς |
θείας
ἐκείνης
καὶ
ἀλήπτου
ψυχῆς, |
| [68] |
τὸν
μὲν
τῆς
πόλεως
μετὰ
|
τῆς |
θεολόγου
γλώσσης
ὑπερορίσωσιν,
αὐτοὶ
δὲ |
| [30] |
αὐτοῦ
διὰ
τῶν
ἀνίσων
βαθμῶν
|
τῆς |
θεότητος.
Ἀλλὰ
μίαν
μὲν
δόξαν |
| [32] |
ἀναλίσκον
τοὺς
φρυγανώδεις
καὶ
ὑβριστὰς
|
τῆς |
θεότητος.
Εἰ
δέ
τι
καὶ |
| [81] |
τῆς
ἁπλότητος
τὸν
ὁδηγόν,
οἱ
|
τῆς |
θεωρίας
τὸν
θεολόγον,
οἱ
ἐν |
| [72] |
λαοῦ
προθυόμενος
καὶ
προευχόμενος,
μύστης
|
τῆς |
ἱερᾶς
καὶ
μεγάλης
σκηνῆς,
ἣν |
| [78] |
βῆμα
τοὺς
ἐκείνου
μαθητὰς
καὶ
|
τῆς |
ἱερωσύνης
συλλήπτορας.
Τοῖς
δὲ
ἑξῆς |
| [13] |
μέγιστον,
ἱερεὺς
Χριστιανοῖς
καὶ
πρὸ
|
τῆς |
ἱερωσύνης·
τοσοῦτον
ἦν
αὐτῷ
τὸ |
| [43] |
ταῖς
πλαξὶ
χαραγμάτων·
οὐδὲ
ἑνὶ
|
τῆς |
Ἰουδαίας
ἔθνει,
καὶ
μικρῷ
τούτῳ, |
| [33] |
κράτος
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ
|
τῆς |
καθέδρας
εἶχε
τὰ
δεύτερα·
τὴν |
| [49] |
τε
πλέον
τῷ
θυμῷ
καὶ
|
τῆς |
καθέδρας
ἐξαναστῆναι
καὶ
τραχυτέροις
πρὸς |
| [39] |
τοῦτο
ἐπιστάντα
μέν,
τὴν
δὲ
|
τῆς |
καθέδρας
τιμὴν
οὐ
δεξάμενον,
τῆς |
| [25] |
τέως
ἐγκαταλέξασα,
καὶ
διὰ
μιᾶς
|
τῆς |
Καισαρέων
πόλεως
τῇ
οἰκουμένῃ
πάσῃ |
| [34] |
ἦν
οὐδαμόθεν,
οὐδέ
τι
φάρμακον
|
τῆς |
κακώσεως.
Αἱ
μὲν
γὰρ
παραλίαι |
| [54] |
πρόθυμον
ὁδοιπόρον
ἡμεῖς,
τἆλλα
ὅσα
|
τῆς |
καλῆς
ἀτιμίας
πάντα
πεπλήρωται.
Τί |
| [14] |
ὑπὸ
τοῦ
Θεοῦ
πέμπεται
καὶ
|
τῆς |
καλῆς
περὶ
τὴν
παίδευσιν
ἀπληστίας, |
| [12] |
σκιαγραφίᾳ
τὸ
μέλλον
τῆς
ἀρε
|
τῆς |
κάλλος
ὑποσημαίνων
καὶ
πρὸ
τοῦ |
| [68] |
ἕνεκα
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου
καὶ
|
τῆς |
κατὰ
τὴν
ἁγίαν
Τριάδα
συναφείας |
| [60] |
βωμοῦ
μὲν
οὐκ
ἐδεήθη
καὶ
|
τῆς |
κενῆς
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος |
| [37] |
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι
καὶ
|
τῆς |
κεφαλῆς
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω |
| [73] |
καὶ
πρὸ
τῆς
βασιλείας
ἡ
|
τῆς |
κινύρας
δύναμις,
καὶ
πονηροῦ
πνεύματος |
| [78] |
καὶ
εἰ
σφόδρα
φιλοσοφεῖν
ἐσπούδακα,
|
τῆς |
κοινῆς
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
τοῦ |
| [33] |
τὴν
καθέδραν
τεθείς,
ἔτι
δὲ
|
τῆς |
κοσμικῆς
ὕλης
τι
πνέων,
οὔπω |
| [45] |
εἰς
γῆν
κλίναντα
καὶ
μετὰ
|
τῆς |
κτίσεως
ἀριθμοῦντα
φύσιν
τὴν
ὑπερκόσμιον, |
| [30] |
κατάγων
τὴν
δεσποτείαν
καὶ
μετὰ
|
τῆς |
κτίσεως
τιθεὶς
τὴν
ἄκτιστον
φύσιν |
| [15] |
μὴ
τῆς
Ἀττικῆς
μέρος
ἢ
|
τῆς |
λοιπῆς
Ἑλλάδος,
αὐτῶν
τῶν
οἰκητόρων |
| [18] |
μὲν
δὴ
ταῦτα·
ἐγὼ
δὲ
|
τῆς |
λύπης
ἀφῄρουν
τὸ
πλεῖστον,
καὶ |
| [30] |
λύοντες·
ἣν
Ἄρειος
νοσήσας,
ὁ
|
τῆς |
μανίας
ἐπώνυμος,
τὸ
πολὺ
τῆς |
| [80] |
ἡμιθνὴς
δὲ
Γρηγόριος
καὶ
ἡμίτομος,
|
τῆς |
μεγάλης
ἀπερρωγὼς
συζυγίας,
καὶ
βίον |
| [13] |
καλῶν
διαφυγεῖν,
μηδὲ
τῷ
φιλοπόνῳ
|
τῆς |
μελίσσης
ἀπολειφθῆναι
συλλεγούσης
ἐκ
παντὸς |
| [31] |
τοῦ
βασιλέως
ῥοπῆς
καὶ
χειρός,
|
τῆς |
μὲν
ἐπαγομένης,
τῆς
δὲ
ἀπειλουμένης, |
| [75] |
οὗτος
μέσος
τῶν
δύο
διαθηκῶν,
|
τῆς |
μὲν
καταλύων
τὸ
γράμμα,
τῆς |
| [32] |
ὑπὲρ
λόγον,
ὑπελείπετο
δέ
τι
|
τῆς |
μικροψυχίας
ἐν
ἑαυτῷ
λείψανον;
Οὐδαμῶς. |
| [62] |
τὸ
μετ'
ἀγγέλων
τετάχθαι
καὶ
|
τῆς |
μοναδικῆς
φύσεως·
ὀκνῶ
γὰρ
εἰπεῖν |
| [72] |
ἐν
σημείοις
πολλοῖς
καὶ
τέρασι,
|
τῆς |
νεφέλης
εἴσω
χωρήσας,
νομοθετήσας
τὸν |
| [12] |
θεῖος
Δαβὶδ
καλῶς
ὀνομάζει
καὶ
|
τῆς |
νυκτερινῆς
ἀντίθετον.
Ὑπὸ
δὴ
τούτῳ, |
| [37] |
ταῖς
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς
ὤν,
κατατολμᾷ
|
τῆς |
ὁδοῦ,
βοηθήσων
τῇ
ψήφῳ
καὶ |
| [14] |
ὁ
λόγος
καὶ
διὰ
λείας
|
τῆς |
ὁδοῦ
φέρων
καὶ
ἄγαν
εὐπόρου |
| [43] |
ἀλλὰ
παντὶ
γένει
καὶ
μέρει
|
τῆς |
οἰκουμένης,
περὶ
τοῦ
λόγου
τῆς |
| [66] |
αὐτοῦ,
καὶ
εἰς
τὰ
πέρατα
|
τῆς |
οἰκουμένης
τῶν
ῥημάτων
τὴν
δύναμιν· |
| [22] |
οἱ
Πυλάδαι·
οὐδὲν
οἱ
Μολιονίδαι,
|
τῆς |
Ὁμηρικῆς
δέλτου
τὸ
θαῦμα,
οὓς |
| [36] |
τῆς
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ
διαδόσεως,
|
τῆς |
ὄντως
οὐρανίου
καὶ
ὑψηλῆς·
εἴπερ |
| [13] |
τὸν
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς
καὶ
|
τῆς |
παιδεύσεως
ἀπολαύσαντες·
ὅσος
μὲν
ἦν |
| [15] |
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ'
ἔρωτα
|
τῆς |
παιδεύσεως
καὶ
πάλιν
εἰς
τὸ |
| [13] |
ἡλικίας
τὴν
παίδευσιν,
μείζω
δὲ
|
τῆς |
παιδεύσεως
τὴν
τοῦ
ἤθους
πῆξιν |
| [58] |
ἤδη
κἀκείνου
κεχωρισμένων.
Ὁ
δὲ
|
τῆς |
παλαιᾶς
εἴχετο
συνηθείας
καὶ
τῆς |
| [6] |
δέ,
πρὸς
τί
φέρονται
παρὰ
|
τῆς |
πάντα
τὰ
ἐκείνων
ἀγούσης
προνοίας; |
| [44] |
πλείονος
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
|
τῆς |
παρατάξεως,
ὡς
πρὸς
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον |
| [8] |
θαυμάζων
καὶ
τὴν
ἀντιδοθεῖσαν
ἔλαφον
|
τῆς |
παρθένου,
εἴ
τι
τοσοῦτον
εἰς |
| [57] |
θερμότεροι,
καὶ
τὸ
τολμᾶν
ἐκ
|
τῆς |
παρρησίας
ἔχοντες.
Καὶ
πᾶν
ἦν |
| [50] |
ἐμοὶ
διείλεκται
καὶ
μετὰ
τοσαύτης
|
τῆς |
παρρησίας,
τὸ
ἑαυτοῦ
προσθεὶς
ὄνομα. |
| [69] |
οὐδεὶς
ἔμελλε
κρίνειν
οὐδὲ
ἀποβάλλειν
|
τῆς |
πατρίδος,
ἀφανείᾳ
τετιμημένους,
ὡς
ἐξ |
| [15] |
ποτάμιον,
ἀπὸ
μιᾶς
σχισθέντας
πηγῆς
|
τῆς |
πατρίδος
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ' |
| [37] |
βασκανίας
καὶ
πάλης
τῶν
τε
|
τῆς |
πατρίδος
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
πονηροτάτων |
| [52] |
τὸ
ἱερὸν
εἰσελθὼν
μετὰ
πάσης
|
τῆς |
περὶ
αὐτὸν
δορυφορίας·
ἦν
δὲ |
| [24] |
μὲν
γάρ,
τὰς
αἰτίας
εἰπὼν
|
τῆς |
περὶ
τὴν
ἐπάνοδον
φιλονεικίας,
κρείττων |
| [28] |
ψίας
εἶχεν
ἡ
πόλις
ἐκ
|
τῆς |
περὶ
τὴν
κατάστασιν
ταραχῆς.
ὡς |
| [68] |
μὲν
γὰρ
ἐζήτουν
λαβέσθαι
γυμνῆς
|
τῆς |
περὶ
τοῦ
Πνεύματος
φωνῆς,
ὡς |
| [68] |
~Ἐπεὶ
δὲ
θεολογίας
ἐμνήσθην,
καὶ
|
τῆς |
περὶ
τοῦτο
τοῦ
ἀνδρὸς
μάλιστα |
| [33] |
οὐδὲν
οὕτως
ἴδιον,
ὡς
τὸ
|
τῆς |
πίστεως
ἀρραγὲς
καὶ
πρὸς
τὴν |
| [58] |
καὶ
αἱ
ψυχαί,
καὶ
ὁ
|
τῆς |
πίστεως
λόγος,
καὶ
ταῦτα
τὰ |
| [58] |
τῶν
ὑπαιτίων.
Οὔτε
γὰρ
τῷ
|
τῆς |
πίστεως
λόγῳ
συνέβαινον,
ὅτι
μὴ |
| [44] |
ἡμῖν
ὁ
χριστομάχος
βασιλεὺς
καὶ
|
τῆς |
πίστεως
τύραννος,
μετὰ
πλείονος
τῆς |
| [34] |
τε
ἄλλους
καὶ
τοὺς
δυνατωτάτους
|
τῆς |
πόλεως·
διαφορῶν
λύσεις
οὐκ
ἀπιστούμεναι, |
| [37] |
πατρίδος
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
πονηροτάτων
|
τῆς |
πόλεως
ἐκείνοις
συντεταγμένων.
Πλὴν
ἔδει |
| [13] |
τοῦ
δήμου
καὶ
τοῖς
πρώτοις
|
τῆς |
πόλεως,
μείζω
μὲν
τῆς
ἡλικίας |
| [68] |
τῆς
ἀσεβείας·
ἵνα
τὸν
μὲν
|
τῆς |
πόλεως
μετὰ
τῆς
θεολόγου
γλώσσης |
| [63] |
ἀνθρωπίνης
ἀσθενείας
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ
|
τῆς |
πόλεως
πρόελθε,
καὶ
θέασαι
τὴν |
| [23] |
ἦν
τὴν
σύνεσιν
καὶ
πρὸ
|
τῆς |
πολιᾶς;
ἐπειδὴ
τούτῳ
καὶ
Σολομῶν |
| [81] |
τῶν
θρόνων
τὸν
νομοθέτην,
οἱ
|
τῆς |
πολιτείας
τὸν
πολιστήν,
οἱ
τοῦ |
| [55] |
οὗτος
κινεῖ
καὶ
τούτῳ
τὸν
|
τῆς |
Ποντικῆς
μοίρας
ὕπαρχον·
προφάσει
μὲν |
| [31] |
ὡς
τοῦ
λόγου
προβεβλημένοις,
καὶ
|
τῆς |
πρεσβείας
ἡττήθη·
καὶ
διελὼν
ἄριστα |
| [38] |
χρισθὲν
τῷ
Πνεύματι.
~Οὕτω
δὲ
|
τῆς |
προεδρίας
ἀξιωθείς,
ὡς
τοὺς
τοιούτους |
| [27] |
θείαν
δεξάμενος.
Ὁ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
προεδρίας
λόγος
ἀναμεινάτω·
τῷ
δὲ |
| [32] |
προεθυμήθη
μὲν
οὕτως,
ἠγώνισται
δὲ
|
τῆς |
προθυμίας
ἔλαττον;
Ἢ
διαγωνίζεται
μὲν |
| [25] |
ὑπολαμβάνουσι,
καὶ
οὐκ
ἀπὸ
σκοποῦ
|
τῆς |
προκειμένης
φιλοσοφίας.
Ἐμὲ
δὲ
πατέρων |
| [18] |
οὕτως
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
πολλὰ
μὲν
|
τῆς |
προπετείας
ἑαυτοῖς
καταμεμψάμενοι,
πολλὰ
δὲ |
| [25] |
κατὰ
τοὺς
πολλοὺς
τῶν
νῦν
|
τῆς |
προστασίας
ἐφιεμένων·
ἀλλὰ
τάξει
καὶ |
| [58] |
μητροπόλεις,
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἐκ
|
τῆς |
προτέρας
τῇ
νέᾳ
προσαγαγούσης,
ἐντεῦθεν |
| [17] |
καὶ
ὑποκλίνειν
ἑαυτοῖς
ἐπειρῶντο
διὰ
|
τῆς |
πρώτης
ἐπιχειρήσεως,
τήν
τε
ἄνωθεν |
| [18] |
καὶ
αὐτῶν
Ἀθηνῶν,
ὡς
διὰ
|
τῆς |
πρώτης
πείρας
ἐληλεγμένων
καὶ
ᾐσχυμμένων |
| [60] |
τοῦ
σώματος
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
|
τῆς |
σαρκὸς
καλυμμάτων;
Πλοῦτος
δὲ
τὸ |
| [82] |
δεδομένον
ἡμῖν
παρὰ
Θεοῦ
σκόλοπα
|
τῆς |
σαρκός,
τὴν
ἡμετέραν
παιδαγωγίαν,
ἢ |
| [36] |
δὲ
προῖκα
χρηστὸς
ἦν
καὶ
|
τῆς |
σιτοδείας
ἐπίκουρος
ἀπραγμάτευτος,
πρὸς
ἓν |
| [72] |
ἀεὶ
καὶ
πνευματικῶς,
ὅπερ
ἐμοὶ
|
τῆς |
σιτοδοσίας
ἐκείνης
αἰδε
σιμώτερον.
Μετὰ |
| [64] |
θαύματος
ἀγαπώμενα·
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
|
τῆς |
σκηνῆς
θαυμάζοι,
ὡς
ἡδεῖς
τε |
| [42] |
ᾤετο
δεῖν.
~Τί
γὰρ
εἶναι
|
τῆς |
συμφορᾶς
ταύτης
ἀνιαρότερον,
ὑπὲρ
δὲ |
| [17] |
τῆς
φιλίας
προοίμιον·
ἐντεῦθεν
ὁ
|
τῆς |
συναφείας
σπινθήρ·
οὕτως
ἐπ'
ἀλλήλοις |
| [21] |
πλέον
ἐφρονοῦμεν
ἢ
τῇ
στροφῇ
|
τῆς |
σφενδονῆς
ὁ
Γύγης,
εἴπερ
μὴ |
| [11] |
καὶ
φιλότιμον
ἀτιμάζουσα
μόνης
ἔχεται
|
τῆς |
σωτηρίας
καὶ
τοῦ
κάλλους
τῶν |
| [63] |
Ἐμοὶ
δὲ
θαυμασιώτατον,
ἡ
σύντομος
|
τῆς |
σωτηρίας
ὁδός,
ἡ
ῥᾴστη
πρὸς |
| [16] |
δεχόμενοι·
καὶ
τοῦτό
ἐστιν
αὐτοῖς
|
τῆς |
τελετῆς
τὸ
τερπνότατον,
ἡ
ταχίστη |
| [36] |
τῆς
τοῦ
λόγου
τροφῆς
καὶ
|
τῆς |
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ
διαδόσεως,
τῆς |
| [23] |
πεποιήκασιν·
ὅθεν
ἀρξάμενος,
εἰς
ἕξιν
|
τῆς |
τέχνης
ἀφίκετο·
καὶ
ταύτης,
οὐχ |
| [57] |
ὅπλον
ἑκάστῳ,
τὸ
παρὸν
ἐκ
|
τῆς |
τέχνης,
εἴ
τέ
τι
ἄλλο |
| [47] |
τὸν
ἀρχιμάγειρον
Ναβουζαρδάν,
τὰς
ἐκ
|
τῆς |
τέχνης
μαχαίρας
ἐπαπειλοῦντα,
καὶ
τῷ |
| [25] |
τάξει
καὶ
νόμῳ
πνευματικῆς
ἀναβάσεως
|
τῆς |
τιμῆς
ἀξιώσασα.
~Οὐκ
ἐπαινῶ
γὰρ |
| [27] |
διώξας
τὴν
τιμήν,
ἀλλ'
ὑπὸ
|
τῆς |
τιμῆς
διωχθείς,
οὐδ'
ἀνθρωπίνην
χάριν, |
| [35] |
ψυχάς,
συμπλέκων
τῇ
χρείᾳ
τὸ
|
τῆς |
τιμῆς
καὶ
ῥᾴους
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν. |
| [16] |
κρείττονος
ἢ
κατὰ
νέηλυν
ἀξιωθεὶς
|
τῆς |
τιμῆς.
~Τοῦτο
ἡμῖν
τῆς
φιλίας |
| [53] |
κατάστασις
πρώτη·
τοῦτο
τὸ
λῆμα
|
τῆς |
τότε
διοχλούσης
ἐπηρείας
τὸ
πλεῖστον, |
| [35] |
καὶ
τῶν
καιρῶν
ἐκείνων
καὶ
|
τῆς |
τότε
καταστάσεως,
ἐπειδὴ
τὰ
σημεῖα |
| [29] |
πολεμουμένης
καὶ
σφαλερῶς
διακειμένης
ὑπὸ
|
τῆς |
τότε
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείας.
Καὶ |
| [53] |
τοῖς
συνεισελθοῦσιν
ἠκούσθησαν;
Αὕτη
γίνεται
|
τῆς |
τοῦ
βασιλέως
περὶ
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας |
| [31] |
προσβάλλοντες,
τὸ
δὲ
ἐλπίζοντες
ἐκ
|
τῆς |
τοῦ
βασιλέως
ῥοπῆς
καὶ
χειρός, |
| [62] |
τῶν
λαμπάδων
αὐτῷ
καὶ
δαψιλοῦς
|
τῆς |
τοῦ
ἐλαίου
τροφῆς
ἀπαντήσωσιν;
Τοῦ |
| [36] |
τῆς
ἐνταῦθα
σιτομετρίας.
Ταῦτα
μετὰ
|
τῆς |
τοῦ
λόγου
τροφῆς
καὶ
τῆς |
| [71] |
πρὸς
ἀξίαν
ἀπαραλογίστως
ἔνεμε
μετὰ
|
τῆς |
τοῦ
Πνεύματος
κρίσεως.
Ἐπαινῶ
τὴν |
| [80] |
αὐτῷ
ψυχῶν
οὐκ
ὀλίγων,
ἐκ
|
τῆς |
τοῦ
ὠθισμοῦ
βίας
καὶ
συγκλονήσεως· |
| [56] |
οὖν
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ
πρὸς
|
τῆς |
Τριάδος
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω
τι |
| [30] |
μέρει
καὶ
καθαρωτάτῳ
καὶ
προσκυνητῇ
|
τῆς |
Τριάδος,
ἣν
δὴ
μόνην
εὐσέβειαν |
| [6] |
καὶ
τῆς
φυγῆς
συνεργοῖς
καὶ
|
τῆς |
τροφῆς
ὑπηρέταις.
Ἄλλοι
μὲν
οὖν |
| [7] |
καὶ
ἡμᾶς
θρέψειε
σήμερον
τοῖς
|
τῆς |
τρυφῆς
τοὺς
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς; |
| [54] |
ἑαυτοῦ
μὲν
οὐκ
εἰσκαλεῖ,
τὸ
|
τῆς |
ὕβρεως
ὑπόγυιον
αἰσχυνόμενος,
ἑτέροις
δὲ |
| [81] |
ἰατρείαν,
οἱ
ὑγιαίνοντες
τὸν
φύλακα
|
τῆς |
ὑγείας,
οἱ
πάντες
τὸν
πάντα |
| [19] |
ἄνθεσιν·
οὔτε
γὰρ
φλὸξ
μένει
|
τῆς |
ὕλης
δαπανηθείσης,
ἀλλὰ
τῷ
ἀνάπτοντι |
| [31] |
Ἐκκλησιῶν
ἡγεμόνες,
οἱ
πικροὶ
τετράρχαι
|
τῆς |
ὑπ'
αὐτὸν
οἰκουμένης·
οἱ
τὸ |
| [22] |
γνωριμωτάτοις.
Ἤδη
δὲ
καὶ
μέχρι
|
τῆς |
ὑπερορίας
προήλθομεν,
ὡς
σαφὲς
γέγονεν |
| [37] |
τῇ
περιουσίᾳ.
Κινεῖ
γὰρ
ἐκ
|
τῆς |
ὑπερορίας
τοὺς
χρίσοντας,
ἄνδρας
ἐπ' |
| [25] |
εὔοδον
οὐδὲ
τῆς
ἐπιθυμίας
καὶ
|
τῆς |
ὑποθέσεως
ἄξιον.
Τὰ
μὲν
οὖν |
| [10] |
μόνος
τῇ
τοῦ
λόγου
δυνάμει
|
τῆς |
ὑποθέσεως
ἄξιος.
Κάλλους
μὲν
δὴ |
| [27] |
προεδρίας
λόγος
ἀναμεινάτω·
τῷ
δὲ
|
τῆς |
ὑφεδρίας
μικρόν
τι
προσδιατρίψωμεν.
Οἷον |
| [26] |
χώραν
καὶ
ταπεινῶς
ἕστηκεν,
ὁ
|
τῆς |
ὑψηλῆς
ἄξιος,
καὶ
πολλὰ
μὲν |
| [14] |
τίνος
τῆς
ἀρχῆς
συνέστη
τὸ
|
τῆς |
φιλίας,
ἤτ'
οὖν
συμπνοίας
καὶ |
| [17] |
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
δεύτερος
ἡμῖν
|
τῆς |
φιλίας
οὐκ
ἔτι
σπινθήρ,
ἀλλ' |
| [17] |
ἀξιωθεὶς
τῆς
τιμῆς.
~Τοῦτο
ἡμῖν
|
τῆς |
φιλίας
προοίμιον·
ἐντεῦθεν
ὁ
τῆς |
| [53] |
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
μεθ'
ὅσης
|
τῆς |
φιλοσοφίας,
ἐπειδή
γε
αὖθις
τρόπον |
| [62] |
ἀπομαραίνων,
καὶ
τὴν
ὕλην
ὑποσπῶν
|
τῆς |
φλογός,
τὸ
δὲ
κρυπτὸν
τῷ |
| [6] |
πλεῖστον
αὐτοῖς,
ὥς
φασι,
τὸ
|
τῆς |
φυγῆς
παρετάθη
ἔτος
που
ἕβδομον, |
| [6] |
καταφεύγουσι,
λίαν
ὀλίγοις
χρώμενοι
καὶ
|
τῆς |
φυγῆς
συνεργοῖς
καὶ
τῆς
τροφῆς |
| [77] |
γάρ,
εἰ
καὶ
τὰ
τελευταῖα
|
τῆς |
φωνῆς,
ἀλλ'
οὖν
ἐναργέστερον
ὑποκρίνεται· |
| [37] |
εὐσθενής,
ἄνω
βλέπων,
ῥωσθεὶς
ἐκ
|
τῆς |
χειρὸς
καὶ
τῆς
χρίσεως,
οὐ |
| [37] |
ῥωσθεὶς
ἐκ
τῆς
χειρὸς
καὶ
|
τῆς |
χρίσεως,
οὐ
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν |
| [68] |
τὴν
τοῦ
ἠλειμμένου
φωνὴν
ἀντὶ
|
τῆς |
χριστοῦ
πρὸς
ὀλίγον
ἐπιζητοῦντες,
ἠξίουν |
| [2] |
μεταναστῆναι,
καὶ
μηδὲν
ἀξιοῦντι
τῶν
|
τῆς |
ψυχῆς
καλῶν
ὑπὸ
τοῦ
δεσμοῦ |
| [79] |
ἐκδημίας
ὡς
τυραννίδος
καταβοῶντες
καὶ
|
τῆς |
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
ὡς
καθεκτῆς
καὶ |
| [41] |
κεφαλὴν
διάρας
καὶ
κύκλῳ
τὸ
|
τῆς |
ψυχῆς
ὄμμα
περιαγαγών,
πᾶσαν
εἴσω |
| [80] |
ὅστις
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος
μετάσχῃ
|
τῆς |
ὠφελείας.
Πέρας
τοῦ
λόγου,
καὶ |
| [60] |
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
κηρύγματος
τοῦ,
|
Κράτης |
Κράτητα
Θηβαῖον
ἐλευθεροῖ.
Εἶναι
γάρ, |
| [33] |
πάντα
ἦν
αὐτῷ,
σύμβουλος
ἀγαθός,
|
παραστάτης |
δεξιός,
τῶν
θείωνἐξηγητής,
τῶν
πρακτέων |
| [26] |
καὶ
Ἱεροβοάμ,
ὁ
δοῦλος
καὶ
|
ἀποστάτης. |
Καὶ
ἰατρὸς
μὲν
οὐδεὶς
οὐδὲ |
| [30] |
καὶ
μετὰ
τὸν
ἀποστάτην
οὐκ
|
ἀποστάτης |
μέν,
οὐδὲν
δὲ
ἀμείνων
Χριστιανοῖς, |
| [42] |
ὁ
τοῦ
κοινοῦ
κηδεμὼν
καὶ
|
προστάτης, |
ἐπειδὴ
σὴς
ὀστέων
καρδία
αἰσθητική, |
| [49] |
μόνης
κύριος·
ὁ
δὲ
θάνατος
|
εὐεργέτης, |
καὶ
γὰρ
θᾶττον
πέμψει
με |
| [57] |
σοβαρὸς
ἐκεῖνος
καὶ
θρασὺς
δικαστής;
|
Ἱκέτης |
ἦν,
ἐλεεινός,
ἄθλιος,
τίνος
οὐ |
| [16] |
καὶ
τοῦτό
ἐστιν
αὐτοῖς
τῆς
|
τελετῆς |
τὸ
τερπνότατον,
ἡ
ταχίστη
τῶν |
| [62] |
ἀτύφου
δὲ
διὰ
τὸ
τῆς
|
ἀρετῆς |
ἀβασάνιστον
καὶ
ἀσύγκριτον·
τοῦ
δὲ |
| [60] |
οἱ
δέ
τινα
τῶν
τῆς
|
ἀρετῆς |
εἰδῶν
ὄντων
πλειόνων.
Ἅπαντα
δὲ |
| [38] |
τυγχάνειν,
καὶ
τῷ
περιόντι
τῆς
|
ἀρετῆς |
ἕλκειν
τοὺς
πολλοὺς
εἰς
τὸ |
| [1] |
ἢ
ἐμαυτῷ
χαρισαίμην
ἢ
τοῖς
|
ἀρετῆς |
ἐπαινέταις
ἢ
τοῖς
λόγοις
αὐτοῖς, |
| [12] |
καὶ
ὄρειον
ἄντρον
αὐχῶν
ὡς
|
ἀρετῆς |
ἐργαστήριον,
οὐδέ
τινα
Κένταυρον
ἀλαζόνα |
| [9] |
βιασαμένων
πρὸς
τὴν
ἴσην
τῆς
|
ἀρετῆς |
εὐδοκίμησιν,
ἀλλὰ
βίων
αἱρέσεις
μᾶλλον |
| [5] |
ὑπολειφθῆναι
τοῖς
ἄλλοις
ἀλεῖπται
τῆς
|
ἀρετῆς, |
ζῶντες
μάρτυρες,
ἔμπνοοι
στῆλαι,
σιγῶντα |
| [2] |
μή
ποτε
τοσοῦτον
ἀμελήσαιμεν
ἢ
|
ἀρετῆς |
ἢ
τοῦ
φιλικοῦ
καθήκοντος·
οὐδὲ |
| [12] |
φρυάγματι
καὶ
τῶν
ἄκρων
τῆς
|
ἀρετῆς |
κινημάτων
οὐ
παρὰ
πολὺ
λειπόμενος· |
| [26] |
καταγελαστότα
τον.
Οὐ
γὰρ
ἐξ
|
ἀρετῆς |
μᾶλλον
ἢ
κακουργίας
ἡ
προεδρία, |
| [20] |
ὅτι
κακίας
ῥᾷον
μεταλαβεῖν
ἢ
|
ἀρετῆς |
μεταδοῦναι,
ἐπεὶ
καὶ
νόσου
μετασχεῖν |
| [12] |
μεγάλῳ
πατρί,
ὃν
κοινὸν
παιδευτὴν
|
ἀρετῆς |
ὁ
Πόντος
τηνικαῦτα
προὐβάλλετο,
σπαργανοῦται |
| [9] |
οὐχ
ἧττον
κατὰ
τὸ
τῆς
|
ἀρετῆς |
ὁμότιμον
ἢ
καὶ
τὰ
σώματα, |
| [2] |
ὅτι
καὶ
πᾶσι
νόμος
ἦν
|
ἀρετῆς) |
οὕτω
καὶ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
γενόμενος, |
| [80] |
καὶ
προτίθημι
τῷ
χρόνῳ
κοινὸν
|
ἀρετῆς |
πίνακα
καὶ
πρόγραμμα
σωτήριον
πάσαις |
| [12] |
εὖ
ποιοῦν
οἴκοθεν
ἔχοντι
τῆς
|
ἀρετῆς |
τὸ
παράδειγμα,
πρὸς
ὃ
βλέπων |
| [33] |
δεξιός,
τῶν
θείωνἐξηγητής,
τῶν
πρακτέων
|
καθηγητής, |
γήρως
βακτηρία,
πίστεως
ἔρεισμα,
τῶν |
| [27] |
τῷ
λαῷ
βίβλους,
ὁ
τούτων
|
ἐξηγητής, |
καὶ
ταύτην
οὐκ
ἀπαξιώσας
τὴν |
| [33] |
σύμβουλος
ἀγαθός,
παραστάτης
δεξιός,
τῶν
|
θείωνἐξηγητής, |
τῶν
πρακτέων
καθηγητής,
γήρως
βακτηρία, |
| [29] |
γεννάδας
ἐκεῖνος
καὶ
τοῦ
εἰρηνικοῦ
|
μαθητής; |
Οὔτε
γὰρ
ἀντιτείνειν
εἶχε
πρὸς |
| [44] |
τοῖς
Εὐαγγελίοις
ἠκούσαμεν.
Τούτου
γίνεται
|
μιμητὴς |
ἐκεῖνος,
ὁμοῦ
τε
τὴν
προτέραν |
| [6] |
τι
πρός·
τό
τε
τῆς
|
διαίτης |
σώμασιν
εὖ
γεγονόσι
στενόν
τε |
| [59] |
καὶ
τῆς
ἄνω
Ἱερουσαλὴμ
ὄντως
|
μητροπολίτης |
ἢ
συναπήχθη
τοῖς
πταίουσιν,
ἢ |
| [57] |
προθυμία
κοινή.
Θυμός,
ὁ
δεινὸς
|
ὁπλίτης |
ἢ
στρατηγός.
Οὐδὲ
γυναῖκες
ἄοπλοι |
| [57] |
αἵματος
μάρτυς
καὶ
χωρὶς
πληγῶν
|
στεφανίτης, |
καὶ
βίᾳ
τὸν
λαὸν
κατασχὼν |
| [67] |
τρισσῶς
ἐν
ταῖς
στερραῖς
ἑαυτοῦ
|
πλαξὶτῆς |
καρδίας
ἀπογραψάμενος,
πείθομαι
μὴ
μέχρι |
| [79] |
καὶ
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
ὡς
|
καθεκτῆς |
καὶ
βιασθῆναι
δυναμένης
ἢ
χερσὶν |
| [30] |
βλασφημίαν·
ὁ
μετὰ
τὸν
διώκτην
|
διώκτης, |
καὶ
μετὰ
τὸν
ἀποστάτην
οὐκ |
| [8] |
τοὺς
κακοδαίμονας
θηρευτάς,
ὁ
ἐμὸς
|
διώκτης, |
ὁ
τοὺς
μύθους
θαυμάζων
καὶ |
| [31] |
ἀλήθειαν
κινδυνεύουσαν
καὶ
γίνεται
σύμμαχος
|
ἐθελοντὴς |
καὶ
τῇ
μητρὶ
φέρων
ἑαυτὸν |
| [76] |
εὐαγγελίῳ
περι
λαμβάνει·
καὶ
υἱὸς
|
βροντῆς, |
οὐκ
ὀνομάζεται
μέν,
γίνεται
δέ· |
| [40] |
καὶ
ἡττήθησαν
καὶ
ὡς
ἤχῳ
|
βροντῆς |
ὑπεκλίθησαν,
ἄλλος
ἄλλον
εἰς
ἀπολογίαν |
| [73] |
ἐχθρῶν
νῖκαι
καὶ
τρόπαια,
ἡ
|
πρᾳότης |
δὲ
τὸ
ἐπισημότατον,
καὶ
πρὸ |
| [72] |
τῶν
διὰ
πίστεως
σωζομένων;
οὐ
|
κληροδότης |
τῶν
διαφόρων
παρὰ
Θεῷ
κλήρων |
| [72] |
ᾗ
πολλοὺς
ἐστήριξεν.
~Ἰωσὴφ
ἐγένετο
|
σιτοδότης, |
ἀλλ'
Αἰγύπτου
μόνης
καὶ
οὐ |
| [36] |
ἀμφοτέρωθεν.
~Τοιοῦτος
ἦν
ὁ
νέος
|
σιτοδότης |
ἡμῖν,
καὶ
δεύτερος
Ἰωσήφ·
πλὴν |
| [36] |
ἀπιοῦσαν,
ἀλλ'
ἀεὶ
μένουσαν·
ἧς
|
σιτοδότης |
ἦν
ἐκεῖνος,
καὶ
μάλα
πλούσιος, |
| [81] |
ἡ
πολιά,
τὴν
παιδαγωγίαν
ἡ
|
νεότης, |
ἡ
πενία
τὸν
ποριστήν,
ἡ |
| [77] |
μὴ
καλῶς
ζηλωθὲν
μηδὲ
νοηθέν,
|
σκυθρωπότης |
ἐγένετο·
ἔτι
δὲ
εἶδος
ἐσθῆτος |
| [9] |
τις·
ἡ
δὲ
διὰ
πάντων
|
ἀκρότης, |
σαφὲς
τῶν
ἀγαγόντων
ἐγκώμιον.
Δηλοῖ |
| [64] |
μὴ
στωμύλος
τις
ἦν,
μηδὲ
|
γελοιαστὴς |
καὶ
ἀγοραῖος,
μηδὲ
τοῖς
πολλοῖς |
| [56] |
ἱκέτευεν;
Οὐ,
φησὶν
ὁ
καινὸς
|
δικαστής, |
ἀλλ'
ἡττᾶσθαι
χρὴ
πάντας
τῆς |
| [57] |
ὁ
σοβαρὸς
ἐκεῖνος
καὶ
θρασὺς
|
δικαστής; |
Ἱκέτης
ἦν,
ἐλεεινός,
ἄθλιος,
τίνος |
| [82] |
παρ'
ἡμῶν,
ὦ
Βασίλειε,
τῆς
|
ἡδίστης |
σοί
ποτε
γλώττης
καὶ
ὁμοτίμου |
| [73] |
καὶ
χριστὸς
Κυρίου
ἦν
καὶ
|
χρίστης |
τῶν
τελειουμένων
ἐκ
Πνεύματος.
Δαβὶδ |
| [72] |
τοῦ
λαοῦ
προθυόμενος
καὶ
προευχόμενος,
|
μύστης |
τῆς
ἱερᾶς
καὶ
μεγάλης
σκηνῆς, |
| [82] |
Βασίλειε,
τῆς
ἡδίστης
σοί
ποτε
|
γλώττης |
καὶ
ὁμοτίμου
καὶ
ἥλικος.
Εἰ |
| [56] |
πρότερον
ἤ
τι
βουλεύσασθαι
κατ'
|
αὐτῆς |
ἀπάνθρωπον,
καὶ
καθυβρίσαι
μὲν
τὴν |
| [51] |
μεταστήσασθαι,
οὐκ
ἔτι
μετὰ
τῆς
|
αὐτῆς |
ἀπειλῆς,
ἀλλά
τινος
αἰδοῦς
καὶ |
| [39] |
καθέδρας
τιμὴν
οὐ
δεξάμενον,
τῆς
|
αὐτῆς |
ἕνεκεν
αἰτίας,
οὐδὲ
τὴν
τῶν |
| [56] |
ποιεῖν,
ὦ
πρὸς
τῆς
Τριάδος
|
αὐτῆς! |
ἵν'
εἴπω
τι
καὶ
δικανικῶς |
| [16] |
συγγενῶν
ἢ
τῶν
ἐκ
τῆς
|
αὐτῆς |
πατρίδος
ἢ
τῶν
ὅσοι
περιττοὶ |
| [35] |
διενοήθη
καὶ
κατεπράξατο
μετὰ
τῆς
|
αὐτῆς |
πίστεως·
λόγῳ
γὰρ
τὰς
τῶν |
| [30] |
μίαν
καὶ
ἀπρόσιτον
φύσιν
ἀποξενοῦμεν
|
ἑαυτῆς |
ἐκφύλοις
ἀλλοτριότησιν,
οὐδὲ
κακῷ
τὸ |
| [59] |
καὶ
τὸ
πόλιν
ἑκάστην
τὰ
|
ἑαυτῆς |
ἔχειν
καὶ
τὸ
λυθῆναι
ταύτῃ |
| [38] |
ὡς
τοὺς
τοιούτους
μὲν
γεγονότας,
|
τοιαύτης |
δὲ
χάριτος
τετυχηκότας,
οὕτω
δὲ |
| [31] |
οὖν
οὕτω
φρονῶν
καὶ
μετὰ
|
τοιαύτης |
ἡμῖν
ἐπιστρατεύει
τῆς
ἀσεβείας·
οὐ |
| [50] |
οὕτως
ἐμοὶ
διείλεκται
καὶ
μετὰ
|
τοσαύτης |
τῆς
παρρησίας,
τὸ
ἑαυτοῦ
προσθεὶς |
| [42] |
~Τί
γὰρ
εἶναι
τῆς
συμφορᾶς
|
ταύτης |
ἀνιαρότερον,
ὑπὲρ
δὲ
τοῦ
κοινοῦ |
| [49] |
εἰ
τὴν
πρώτην
λέγοις
πληγήν,
|
ταύτης |
γὰρ
σὺ
μόνης
κύριος·
ὁ |
| [2] |
καὶ
γὰρ
οὐδὲ
μακροτέρας
οἶμαι
|
ταύτης |
δεήσειν
ἡμῖν,
πρὸς
ἐκεῖνόν
γε |
| [22] |
παρὰ
τῇ
Ἑλλάδι
πάσῃ
καὶ
|
ταύτης |
μάλιστα
τοῖς
γνωριμωτάτοις.
Ἤδη
δὲ |
| [23] |
ἕξιν
τῆς
τέχνης
ἀφίκετο·
καὶ
|
ταύτης, |
οὐχ
ὅση
περὶ
τὸ
φαινόμενον |
| [59] |
τὸ
λυθῆναι
ταύτῃ
τὸν
πόλεμον.
|
Ταύτης |
τῆς
ἐπινοίας
δέδοικα
μὴ
καὶ |
| [55] |
σωτηρίαν.
Καὶ
μέντοι
καὶ
τυγχάνει
|
ταύτης, |
ὡς
αὐτός
τε
ὡμολόγει,
καὶ |
| [71] |
ὁ
Ἀβραὰμ
καὶ
πατριάρχης
καὶ
|
θύτης |
καινῆς
θυσίας,
τὸν
ἐκ
τῆς |
| [26] |
δὲ
κἀν
τοῖς
πολεμικοῖς
ἔχει·
|
στρατιώτης, |
ταξίαρχος,
στρατηγός.
Αὕτη
ἡ
τάξις |
| [72] |
οὐκ
ἄνθρωπος.
Τούτων
δὲ
ἀμφοτέρων
|
ζηλωτὴς |
ἐκεῖνος,
βασανίζων
μὲν
οὐ
σωματικαῖς |
| [17] |
ὑποκλίνειν
ἑαυτοῖς
ἐπειρῶντο
διὰ
τῆς
|
πρώτης |
ἐπιχειρήσεως,
τήν
τε
ἄνωθεν
τοῦ |
| [70] |
χειρὸς
καὶ
παραδείσου
τρυφῆς
καὶ
|
πρώτης |
νομοθεσίας·
ἀλλ'
εἰ
μή
τι |
| [18] |
αὐτῶν
Ἀθηνῶν,
ὡς
διὰ
τῆς
|
πρώτης |
πείρας
ἐληλεγμένων
καὶ
ᾐσχυμμένων
ὑφ' |
| [5] |
ὁ
καιρὸς
ἐκεῖνος
τὴν
κορωνίδα·
|
παρασκευῆς |
μὲν
γὰρ
οὕτως
εἶχον
καὶ |
| [35] |
καὶ
παραινέσεσι,
ποιεῖ
τὸ
τῆς
|
γραφῆς, |
διαθρύπτει
πεινῶσι
τροφὴν
καὶ
χορτάζει |
| [62] |
καὶ
δαψιλοῦς
τῆς
τοῦ
ἐλαίου
|
τροφῆς |
ἀπαντήσωσιν;
Τοῦ
τοίνυν
ἐρημικοῦ
βίου |
| [35] |
πᾶσαν
ἡλικίαν
ἐλεεινήν,
πᾶν
εἶδος
|
τροφῆς |
ἐρανίζων,
ὅση
τυγχάνει
λιμοῦ
βοήθεια, |
| [15] |
μηδ'
ἂν
εἰς
μίαν
ἡμέραν
|
τροφῆς |
εὐπορήσαντες.
Τοῦτο
καὶ
αὐτοὶ
πάσχουσι |
| [11] |
ὡς
δὲ
καὶ
πυρὸς
καὶ
|
τροφῆς |
καὶ
σιδήρου
καὶ
τῶν
ἄλλων |
| [36] |
Ταῦτα
μετὰ
τῆς
τοῦ
λόγου
|
τροφῆς |
καὶ
τῆς
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ |
| [6] |
τῆς
φυγῆς
συνεργοῖς
καὶ
τῆς
|
τροφῆς |
ὑπηρέταις.
Ἄλλοι
μὲν
οὖν
θαυμαζέτωσαν |
| [64] |
καὶ
Χριστὸν
εἰδέναι
μέχρι
δούλου
|
μορφῆς |
κατελθόντα
καὶ
τελώναις
συνέσθοντα
καὶ |
| [70] |
ἠξιώθη
Θεοῦ
χειρὸς
καὶ
παραδείσου
|
τρυφῆς |
καὶ
πρώτης
νομοθεσίας·
ἀλλ'
εἰ |
| [7] |
ἡμᾶς
θρέψειε
σήμερον
τοῖς
τῆς
|
τρυφῆς |
τοὺς
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ |
| [28] |
ἐκ
τῆς
περὶ
τὴν
κατάστασιν
|
ταραχῆς. |
ὡς
οὐκ
ἔννομον
οὐδὲ
κανονικῶς |
| [16] |
καὶ
ὑπὸ
χεῖρα
σφῶν
ἀπ'
|
ἀρχῆς |
ἄγειν·
ἐρεσχελεῖται
δέ,
παρὰ
μὲν |
| [68] |
θρόνων
ἐκπεσεῖν,
οἷς
οὐδὲ
ἀπ'
|
ἀρχῆς |
ἐπεπήδησεν,
ἀλλὰ
καὶ
φυγὴν
καὶ |
| [12] |
μέλλουσαν
τελειότητα
διὰ
τῶν
ἐξ
|
ἀρχῆς |
μαθημάτων
ἀγόμενος.
Οἱ
μὲν
γὰρ |
| [14] |
ὅπως
ἡμῖν
κἀκ
τίνος
τῆς
|
ἀρχῆς |
συνέστη
τὸ
τῆς
φιλίας,
ἤτ' |
| [38] |
αὔξησιν,
τί
γὰρ
τοῦ
ἀπ'
|
ἀρχῆς |
τελείου
γένοιτ'
ἂν
τελεώτερον;
ἀλλὰ |
| [4] |
ἓν
ἢ
δύο
τῶν
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ὑπαρχόντων
αὐτῷ
καὶ
ταῦτα
οἰκεῖα |
| [8] |
ἐπιδείξαιμι,
οἵων
αὐτῷ
τῶν
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ὑπαρχόντων,
καὶ
πρὸς
ὃ
παράδειγμα |
| [46] |
Ἵν'
ἐξωσθῇ
μὲν
Ἰακὼβ
ὁ
|
πατριάρχης, |
ἀντεισαχθῇ
δὲ
Ἠσαῦ,
ὁ
μεμισημένος |
| [71] |
ἀνεκαλέσατο.
~Μέγας
ὁ
Ἀβραὰμ
καὶ
|
πατριάρχης |
καὶ
θύτης
καινῆς
θυσίας,
τὸν |
| [7] |
τὰς
διεξόδους
τοῖς
θήρας
νόμοις;
|
Εὐχῆς |
δέσμιοι
καὶ
δικαίας
αἰτήσεως.
Τίς |
| [10] |
παρὰ
πᾶσιν
ὄνομα,
ὃς
πατρικῆς
|
εὐχῆς |
ἔτυχεν,
ἵνα
μὴ
λέγω
μόνος, |
| [21] |
δι'
ὃν
ἀπώλετο,
ἐπιτυχὼν
τῆς
|
εὐχῆς |
καὶ
πάντα
χρυσὸν
κτησάμενος,
ἄλλος |
| [35] |
εἶχεν
ἄρτον
ἐξ
οὐρανοῦ
δι'
|
εὐχῆς, |
καὶ
τρέφειν
ἐν
ἐρήμῳ
λαὸν |
| [59] |
τί
γάρ,
ἢ
τῆς
ἐκείνου
|
ψυχῆς |
ἀξίαν.
Προσθήκην
γὰρ
τῆς
Ἐκκλησίας |
| [24] |
τῆς
θείας
ἐκείνης
καὶ
ἀλήπτου
|
ψυχῆς, |
εἰ
καὶ
τολμηρόν.
Ὁ
μὲν |
| [9] |
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα,
πτωχοτροφίαι,
ξενοδοχίαι,
|
ψυχῆς |
κάθαρσις
ἐξ
ἐγκρατείας,
ἀπόμοιρα
κτήσεως |
| [2] |
καὶ
μηδὲν
ἀξιοῦντι
τῶν
τῆς
|
ψυχῆς |
καλῶν
ὑπὸ
τοῦ
δεσμοῦ
παραβλάπτεσθαι. |
| [79] |
ὡς
τυραννίδος
καταβοῶντες
καὶ
τῆς
|
ψυχῆς |
λαμβανόμενοι,
ὡς
καθεκτῆς
καὶ
βιασθῆναι |
| [41] |
διάρας
καὶ
κύκλῳ
τὸ
τῆς
|
ψυχῆς |
ὄμμα
περιαγαγών,
πᾶσαν
εἴσω
ποιεῖται |
| [79] |
καὶ
προσθεῖναί
τι
τῆς
ἑαυτῶν
|
ζωῆς |
αὐτὸν
ἐλεγχθῆναι
ἄνθρωπον
ὄντα)
καὶ |
| [15] |
καὶ
γὰρ
τούτους
μεμερισμένους
ταῖς
|
σπουδαῖς |
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν
οὖν
τις
ἐπιστῇ |
| [32] |
κόπτων
πέτραν,
ἢ
πῦρ
ἐν
|
ἀκάνθαις, |
ὅ
φησιν
ἡ
θεία
γραφή, |
| [25] |
ἀγέσθω·
ἄγοιτο
δὲ
ταῖς
ἐκείνου
|
πρεσβείαις |
ἄμεινον.
Τὸν
δέ,
ἡ
πολύ |
| [82] |
παιδαγωγίαν,
ἢ
στήσαις
ταῖς
σεαυτοῦ
|
πρεσβείαις |
ἢ
πείσαις
καρτερῶς
φέρειν·
καὶ |
| [68] |
ὥστε
μὴ
ἀντιβαίνειν
ἔχειν,
ἀλλ'
|
οἰκείαις |
συνδεῖσθαι
φωναῖς,
ἥπερ
δὴ
καὶ |
| [77] |
τοῦ
ὁρωμένου,
τοὺς
ἐν
ταῖς
|
σκιαῖς |
ἀνδριάντας·
πολὺ
γὰρ
εἰπεῖν,
ὅτι |
| [70] |
μικρᾶς
εὐσεβείας,
ἔτι
γὰρ
ἐν
|
σκιαῖς |
ἦν
ἡ
πίστις,
ἆθλον
εὑράμενος |
| [45] |
καὶ
ταῖς
κατὰ
τῶν
στοιχείων
|
καινοτομίαις. |
Γῆ
τις
ἠκούετο
ξένη
καὶ |
| [58] |
τεμνομένων.
Καὶ
γάρ
πως
ταῖς
|
καινοτομίαις |
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
καὶ
τὰ
σφῶν |
| [78] |
τῆς
εὐσεβείας
συναπέλθῃ
ῥήμασι,
καὶ
|
χειροτονίαις |
τῶν
γνησιωτάτων
αὐτοῦ
θεραπευτῶν
τὴν |
| [33] |
πάλη
ταῖς
εἰς
τὸ
καλὸν
|
ὁμονοίαις |
βασκαίνοντος·
αὐτὸς
δὲ
ᾔδει
νόμους |
| [63] |
τε
ὅσα
θαυμάζουσιν
ἄνθρωποι
καὶ
|
ἱστορίαις |
διδόασιν,
ὧν
οὐδὲν
τοὺς
ἐγείραντας |
| [3] |
εἴχομεν
καὶ
οὐδ'
ἂν
ταῖς
|
ἱστορίαις |
παρήκαμεν
ἔχειν
τι
πλέον
ἡμῶν |
| [63] |
ἐκείνους
ἀπανθρωπίας·
ἀλλ'
ἐν
ταῖς
|
ἀλλοτρίαις |
συμφοραῖς
τὰ
οἰκεῖα
εὖ
τίθεσθαι, |
| [68] |
ἄλλαις
μὲν
φωναῖς
γραφικαῖς
καὶ
|
μαρτυρίαις |
ἀναμφιλέκτοις
ταὐτὸν
δυναμέναις
καὶ
ταῖς |
| [46] |
τι
βαρβαρικὸν
ἔθνος
ἀνακαθαίροντες·
ἀλλ'
|
ἐκκλησίαις |
ἐπιστρατεύοντες
καὶ
θυσιαστηρίων
κατορχούμενοι
καὶ |
| [80] |
καὶ
πρόγραμμα
σωτήριον
πάσαις
ταῖς
|
ἐκκλησίαις, |
ψυχαῖς
ἁπάσαις·
πρὸς
ὃν
βλέποντες, |
| [64] |
μὲν
οὕτως
ἡδὺς
ἐν
ταῖς
|
συνουσίαις, |
ὅσα
ἐμὲ
γινώσκειν
τὸν
μάλιστα |
| [68] |
καὶ
ταῖς
ἐκ
τῶν
συλλογισμῶν
|
ἀνάγκαις, |
οὕτως
ἦρχε
τοὺς
ἀντιλέγοντας,
ὥστε |
| [72] |
σωματικαῖς
μάστιξι,
πνευματικαῖς
δὲ
καὶ
|
λογικαῖς, |
ἔθνος
αἱρετικὸν
καὶ
Αἰγύπτιον·
ἄγων |
| [72] |
βασανίζων
μὲν
οὐ
σωματικαῖς
μάστιξι,
|
πνευματικαῖς |
δὲ
καὶ
λογικαῖς,
ἔθνος
αἱρετικὸν |
| [72] |
ζηλωτὴς
ἐκεῖνος,
βασανίζων
μὲν
οὐ
|
σωματικαῖς |
μάστιξι,
πνευματικαῖς
δὲ
καὶ
λογικαῖς, |
| [68] |
δὲ
ἐν
ἄλλαις
μὲν
φωναῖς
|
γραφικαῖς |
καὶ
μαρτυρίαις
ἀναμφιλέκτοις
ταὐτὸν
δυναμέναις |
| [9] |
τε
ἄλλα,
ὅσα
Πόντῳ
καὶ
|
Καππαδόκαις |
μερισαμένοις
ἤρκεσε
πολλῶν
πληροῦν
ἀκοάς· |
| [43] |
λογογραφεῖ
τὴν
εὐσέβειαν
καὶ
ἀντιθέτοις
|
πάλαις |
καὶ
μάχαις
τὸ
πολὺ
τῶν |
| [45] |
ἐπαίρεσθαι
καὶ
ἄμετρον
εἶναι
ταῖς
|
ἀπειλαῖς, |
ἀλλ'
ὡς
ἂν
μᾶλλον
αὐτοὺς |
| [51] |
ἢ
μὴ
προσδοκᾶν
εἴξειν
ταῖς
|
ἀπειλαῖς. |
Ἐφ'
οἷς
ἑαυτοῦ
καταγνόντα
τὸν |
| [67] |
θεολογίας
καὶ
θεωρίας.
Ὅταν
ταῖς
|
ἄλλαις |
ἐξηγήσεσιν,
ἃς
τοῖς
μικρὰ
βλέπουσιν |
| [68] |
ἀκροπόλεως,
καταδράμωσιν.
Ὁ
δὲ
ἐν
|
ἄλλαις |
μὲν
φωναῖς
γραφικαῖς
καὶ
μαρτυρίαις |
| [68] |
μικρὸν
τῶν
λέξεων,
καὶ
φωναῖς
|
ἄλλαις |
τὸ
ἶσον
διδασκομένοις·
οὐδὲ
γὰρ |
| [3] |
δημαγωγίαι
καὶ
κράτος
ἐν
βασιλείοις
|
αὐλαῖς· |
ἔτι
δὲ
περιουσίαι
καὶ
θρόνων |
| [19] |
τῆς
θαλάμης
ἐξελκομένων
προσέξονται
ταῖς
|
κοτύλαις |
αἱ
πέτραι,
καὶ
οὐ
πρὶν |
| [15] |
καὶ
νέοι
καὶ
δυσκάθεκτοι
ταῖς
|
ὁρμαῖς. |
Ὅπερ
οὖν
πάσχοντας
ἔστιν
ἰδεῖν |
| [8] |
μόνον·
ὅσον
περιττὸν
ἀπεπέμφθη
ταῖς
|
λόχμαις |
εἰς
δευτέραν
τράπεζαν.
Οἱ
ὀψο |
| [68] |
γραφικαῖς
καὶ
μαρτυρίαις
ἀναμφιλέκτοις
ταὐτὸν
|
δυναμέναις |
καὶ
ταῖς
ἐκ
τῶν
συλλογισμῶν |
| [72] |
πλαξὶ
δὲ
νόμους
ἐγγράφων
οὐ
|
συντριβομέναις, |
ἀλλὰ
σωζομέναις,
οὐκ
ἔτι
σκιοειδεῖς, |
| [72] |
νόμους
ἐγγράφων
οὐ
συντριβομέναις,
ἀλλὰ
|
σωζομέναις, |
οὐκ
ἔτι
σκιοειδεῖς,
ἀλλ'
ὅλον |
| [24] |
στάσεως·
ἀλλ'
ἐπιμείναντά
με
ταῖς
|
Ἀθήναις |
χρόνον
οὐχὶ
συχνόν,
ποιεῖ
τὸν |
| [82] |
δέξαιο
κἀκεῖθεν
ἡμᾶς
ταῖς
σεαυτοῦ
|
σκηναῖς, |
ὡς
ἂν
ἀλλήλοις
συζῶντες
καὶ |
| [64] |
μέχρι
δούλου
μορφῆς
κατελθόντα
καὶ
|
τελώναις |
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα
τοὺς
πόδας |
| [68] |
ὑπαλλαττομένων
μικρὸν
τῶν
λέξεων,
καὶ
|
φωναῖς |
ἄλλαις
τὸ
ἶσον
διδασκομένοις·
οὐδὲ |
| [68] |
Ὁ
δὲ
ἐν
ἄλλαις
μὲν
|
φωναῖς |
γραφικαῖς
καὶ
μαρτυρίαις
ἀναμφιλέκτοις
ταὐτὸν |
| [68] |
ἀντιβαίνειν
ἔχειν,
ἀλλ'
οἰκείαις
συνδεῖσθαι
|
φωναῖς, |
ἥπερ
δὴ
καὶ
μεγίστη
λόγου |
| [37] |
τετρυχωμένος,
καὶ
πρὸς
ταῖς
ἐσχάταις
|
ἀναπνοαῖς |
ὤν,
κατατολμᾷ
τῆς
ὁδοῦ,
βοηθήσων |
| [54] |
πιστεύσας,
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ
|
παῖς |
ταῖς
τοῦ
πατρὸς
χερσὶν
ἀπεσώθη· |
| [54] |
δὲ
τούτων
ἑξῆς,
ἔκαμνεν
ὁ
|
παῖς |
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
πονηρῶς
εἶχε |
| [63] |
ἀπανθρωπίας·
ἀλλ'
ἐν
ταῖς
ἀλλοτρίαις
|
συμφοραῖς |
τὰ
οἰκεῖα
εὖ
τίθεσθαι,
καὶ |
| [81] |
εὐθυμίᾳ
τὸν
χαλινόν,
οἱ
ἐν
|
συμφοραῖς |
τὴν
παράκλησιν,
τὴν
βακτηρίαν
ἡ |
| [67] |
βλέπουσιν
ἀναπτύσσει,
τρισσῶς
ἐν
ταῖς
|
στερραῖς |
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς
καρδίας
ἀπογραψάμενος,
πείθομαι |
| [80] |
ἀρετῆς
πίνακα
καὶ
πρόγραμμα
σωτήριον
|
πάσαις |
ταῖς
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς
ἁπάσαις·
πρὸς |
| [80] |
σωτήριον
πάσαις
ταῖς
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς
|
ἁπάσαις· |
πρὸς
ὃν
βλέποντες,
ἀπευθυνοῦμεν
τὸν |
| [82] |
σαρκός,
τὴν
ἡμετέραν
παιδαγωγίαν,
ἢ
|
στήσαις |
ταῖς
σεαυτοῦ
πρεσβείαις
ἢ
πείσαις |
| [82] |
στήσαις
ταῖς
σεαυτοῦ
πρεσβείαις
ἢ
|
πείσαις |
καρτερῶς
φέρειν·
καὶ
τὸν
πάντα |
| [15] |
ἐλπίδος.
Καὶ
γὰρ
ἐν
πολλῶν
|
γλώσσαις |
ἔκειτο
πρὶν
ἐπιστῆναι,
καὶ
μέγα |
| [24] |
δια
στάσεως·
ἀλλ'
ἐπιμείναντά
με
|
ταῖς |
Ἀθήναις
χρόνον
οὐχὶ
συχνόν,
ποιεῖ |
| [67] |
ἐκείνου
θεολογίας
καὶ
θεωρίας.
Ὅταν
|
ταῖς |
ἄλλαις
ἐξηγήσεσιν,
ἃς
τοῖς
μικρὰ |
| [63] |
εἰς
ἐκείνους
ἀπανθρωπίας·
ἀλλ'
ἐν
|
ταῖς |
ἀλλοτρίαις
συμφοραῖς
τὰ
οἰκεῖα
εὖ |
| [66] |
ἀεικίνητον
καὶ
μέχρι
Θεοῦ
φέρον
|
ταῖς |
ἀναβάσεσι,
δύναμις
δὲ
ἡ
τοῦ |
| [45] |
μόνον
ἐπαίρεσθαι
καὶ
ἄμετρον
εἶναι
|
ταῖς |
ἀπειλαῖς,
ἀλλ'
ὡς
ἂν
μᾶλλον |
| [51] |
φανερῶς,
ἢ
μὴ
προσδοκᾶν
εἴξειν
|
ταῖς |
ἀπειλαῖς.
Ἐφ'
οἷς
ἑαυτοῦ
καταγνόντα |
| [64] |
τοῦτό
τινες
πεφιλοσοφήκασιν,
ὅτι
παραπεπήγασι
|
ταῖς |
ἀρεταῖς
αἱ
κακίαι,
καί
εἰσί |
| [33] |
ἦν
τοῦ
πονηροῦ
καὶ
πάλη
|
ταῖς |
εἰς
τὸ
καλὸν
ὁμονοίαις
βασκαίνοντος· |
| [68] |
μαρτυρίαις
ἀναμφιλέκτοις
ταὐτὸν
δυναμέναις
καὶ
|
ταῖς |
ἐκ
τῶν
συλλογισμῶν
ἀνάγκαις,
οὕτως |
| [63] |
ἤδη
δὲ
καὶ
τὰ
ἀναγκαῖα
|
ταῖς |
ἐκείνου
παραινέσεσιν
ἀποτίθεται,
σῆτας
ἀποσειόμενα |
| [25] |
Θεῷ
φίλον,
ἀγέσθω·
ἄγοιτο
δὲ
|
ταῖς |
ἐκείνου
πρεσβείαις
ἄμεινον.
Τὸν
δέ, |
| [37] |
φερωνύμου
τῆς
εὐσεβείας
μετατεθέντος
καὶ
|
ταῖς |
ἐκείνου
χερσὶν
ἡδέως
ἐναποψύξαντος,
ἐπὶ |
| [80] |
πίνακα
καὶ
πρόγραμμα
σωτήριον
πάσαις
|
ταῖς |
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς
ἁπάσαις·
πρὸς
ὃν |
| [79] |
παρόντας
μυσταγωγήσας
καὶ
βελτίους
ποιήσας
|
ταῖς |
ἐπισκήψεσι·
τότε
δὴ
θαῦμα
γίνεται |
| [37] |
καὶ
νόσῳ
τετρυχωμένος,
καὶ
πρὸς
|
ταῖς |
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς
ὤν,
κατατολμᾷ
τῆς |
| [30] |
πᾶν
καθαιρεῖν
νομίζομεν·
τρία
μὲν
|
ταῖς |
ἰδιότησιν,
ἓν
δὲ
τῇ
θεότητι |
| [3] |
ἂν
εἴχομεν
καὶ
οὐδ'
ἂν
|
ταῖς |
ἱστορίαις
παρήκαμεν
ἔχειν
τι
πλέον |
| [58] |
καὶ
τεμνομένων.
Καὶ
γάρ
πως
|
ταῖς |
καινοτομίαις
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
καὶ
τὰ |
| [71] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
διαβαθεῖσαν
κλίμακα
|
ταῖς |
κατὰ
μέρος
εἰς
ἀρετὴν
ἀναβάσεσι, |
| [45] |
καταπλήξειε,
φοβερὸν
ἑαυτὸν
ποιεῖν,
καὶ
|
ταῖς |
κατὰ
τῶν
στοιχείων
καινοτομίαις.
Γῆ |
| [19] |
ὧν
τῆς
θαλάμης
ἐξελκομένων
προσέξονται
|
ταῖς |
κοτύλαις
αἱ
πέτραι,
καὶ
οὐ |
| [8] |
θελήμασι
μόνον·
ὅσον
περιττὸν
ἀπεπέμφθη
|
ταῖς |
λόχμαις
εἰς
δευτέραν
τράπεζαν.
Οἱ |
| [12] |
μόσχους
ὁρῶμεν
ὁμοῦ
τῇ
γενέσει
|
ταῖς |
μητράσιν
ἑαυτῶν
παρασκαίροντας,
οὕτω
καὶ |
| [15] |
ὄντες
καὶ
νέοι
καὶ
δυσκάθεκτοι
|
ταῖς |
ὁρμαῖς.
Ὅπερ
οὖν
πάσχοντας
ἔστιν |
| [43] |
μέλανος,
οὐδὲν
ἀτιμοτέρου
τῶν
ἐν
|
ταῖς |
πλαξὶ
χαραγμάτων·
οὐδὲ
ἑνὶ
τῆς |
| [82] |
τὴν
ἡμετέραν
παιδαγωγίαν,
ἢ
στήσαις
|
ταῖς |
σεαυτοῦ
πρεσβείαις
ἢ
πείσαις
καρτερῶς |
| [82] |
δὲ
μετασταίημεν,
δέξαιο
κἀκεῖθεν
ἡμᾶς
|
ταῖς |
σεαυτοῦ
σκηναῖς,
ὡς
ἂν
ἀλλήλοις |
| [77] |
ἄχρι
τοῦ
ὁρωμένου,
τοὺς
ἐν
|
ταῖς |
σκιαῖς
ἀνδριάντας·
πολὺ
γὰρ
εἰπεῖν, |
| [15] |
πλεῖστοι·
καὶ
γὰρ
τούτους
μεμερισμένους
|
ταῖς |
σπουδαῖς
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν
οὖν
τις |
| [67] |
μικρὰ
βλέπουσιν
ἀναπτύσσει,
τρισσῶς
ἐν
|
ταῖς |
στερραῖς
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς
καρδίας
ἀπογραψάμενος, |
| [64] |
τίς
μὲν
οὕτως
ἡδὺς
ἐν
|
ταῖς |
συνουσίαις,
ὅσα
ἐμὲ
γινώσκειν
τὸν |
| [1] |
τοῦτο
ἐσπου
δακόσι
καὶ
μόνον,
|
ταῖς |
τοιαύταις
ἐνευδοκιμεῖν
ὑποθέσεσιν!
Ἔχω
μὲν |
| [55] |
φασι
συμβῆναι.
Κάμπτει
καὶ
τοῦτον
|
ταῖς |
τοῦ
ἁγίου
χερσὶ
συμπεσοῦσά
τις |
| [54] |
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ
παῖς
|
ταῖς |
τοῦ
πατρὸς
χερσὶν
ἀπεσώθη·
καὶ |
| [42] |
προσεδαπάνα
τὸ
λειπόμενον
τῶν
σαρκῶν
|
ταῖς |
φροντίσιν,
ἕως
εὕρῃ
τοῦ
κακοῦ |
| [72] |
ἐν
τοῖς
κρατίστοις»
καί·
Ἐν
|
ταῖς |
χερσί
σου
οἱ
κλῆροί
μου» |
| [44] |
οὐ
τοῖς
ἄγουσι
μόνον
αὐτὸν
|
προστάταις |
τῆς
ἀθεΐας,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν |
| [37] |
νόσῳ
τετρυχωμένος,
καὶ
πρὸς
ταῖς
|
ἐσχάταις |
ἀναπνοαῖς
ὤν,
κατατολμᾷ
τῆς
ὁδοῦ, |
| [1] |
ἐμαυτῷ
χαρισαίμην
ἢ
τοῖς
ἀρετῆς
|
ἐπαινέταις |
ἢ
τοῖς
λόγοις
αὐτοῖς,
ἢ |
| [21] |
χαλεπὸν
μὴ
συναρπασθῆναι
τοῖς
τούτων
|
ἐπαινέταις |
καὶ
συνηγόροις·
ἡμῖν
δ'
οὐδεμία |
| [29] |
ἡμῖν
περὶ
τούτου
χρησάμενος
καὶ
|
παραινέταις |
γνησίοις,
φυγὰς
ἐνθένδε
σὺν
ἡμῖν |
| [64] |
τινες
πεφιλοσοφήκασιν,
ὅτι
παραπεπήγασι
ταῖς
|
ἀρεταῖς |
αἱ
κακίαι,
καί
εἰσί
πως |
| [6] |
φυγῆς
συνεργοῖς
καὶ
τῆς
τροφῆς
|
ὑπηρέταις. |
Ἄλλοι
μὲν
οὖν
θαυμαζέτωσαν
τὸ |
| [26] |
δυνατωτέρων
οἱ
θρόνοι.
Σαμουὴλ
ἐν
|
προφήταις, |
ὁ
τὰ
ἔμπροσθεν
βλέπων·
ἀλλὰ |
| [54] |
ἰατρῶν
τοὺς
ἀρίστους
ἐκλεγόμενος
καὶ
|
λιταῖς |
προσκείμενος,
εἴπερ
ἄλλοτέ
ποτε,
καὶ |
| [57] |
καιροῦ
θήγοντος·
μελίαι
δ'
ἦσαν
|
αὐταῖς |
αἱ
κερκίδες·
αἳ
οὐδὲ
γυναῖκες |
| [1] |
ἐσπου
δακόσι
καὶ
μόνον,
ταῖς
|
τοιαύταις |
ἐνευδοκιμεῖν
ὑποθέσεσιν!
Ἔχω
μὲν
οὕτω |
| [22] |
μὲν
εἶναι
παρὰ
τοῖς
ἡμετέροις
|
παιδευταῖς |
καὶ
συμπράκτορσιν,
ἐπισήμοις
δὲ
παρὰ |
| [34] |
τῆς
θαλάσσης
δεχόμεναι·
τοῖς
δ'
|
ἠπειρώταις |
ἡμῖν
καὶ
τὸ
περιττεῦον
ἀνόνητον, |
| [43] |
εὐσέβειαν
καὶ
ἀντιθέτοις
πάλαις
καὶ
|
μάχαις |
τὸ
πολὺ
τῶν
αἱρετικῶν
ἀποκρούεται |
| [80] |
πρόγραμμα
σωτήριον
πάσαις
ταῖς
ἐκκλησίαις,
|
ψυχαῖς |
ἁπάσαις·
πρὸς
ὃν
βλέποντες,
ἀπευθυνοῦμεν |
| [29] |
ζάλῃ
τὴν
ἐν
γαλήνῃ
τῶν
|
λογισ |
μῶν
κυβέρνησιν.
Καίπερ
δὲ
οὕτω |
| [38] |
καὶ
τῷ
θρόνῳ
τὴν
ἀρετήν·
|
μόγις |
γὰρ
εἶναι
τῷ
ἄκρῳ
τοῦ |
| [0] |
|
~ΕΙΣ |
ΤΟΝ
ΜΕΓΑΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ |
| [75] |
προεσκίρτησεν
ἐν
γαστρί,
καὶ
προέδραμεν
|
εἰς |
Ἅιδου,
διὰ
τῆς
Ἡρῴδου
μανίας |
| [23] |
ὡς
οὐδεὶς
ἕν·
οὕτω
δὲ
|
εἰς |
ἄκρον
ἕκαστον,
ὡς
τῶν
ἄλλων |
| [25] |
ἐγενόμεθα
ἡμῶν
αὐτῶν
καὶ
τελοῦμεν
|
εἰς |
ἄνδρας
ἐξ
ἀγενείων,
ἀνδρικώτερον
τῇ |
| [57] |
ἔτι,
τῷ
ζήλῳ
ῥωσθεῖσαι,
καὶ
|
εἰς |
ἀνδρῶν
θάρσος
μεταλλαττόμεναι.
Βραχὺς
ὁ |
| [40] |
ἤχῳ
βροντῆς
ὑπεκλίθησαν,
ἄλλος
ἄλλον
|
εἰς |
ἀπολογίαν
προφθάνοντες
καὶ
τὸ
μέτρον |
| [71] |
διαβαθεῖσαν
κλίμακα
ταῖς
κατὰ
μέρος
|
εἰς |
ἀρετὴν
ἀναβάσεσι,
καὶ
τὴν
στήλην, |
| [40] |
μέτρον
μετενεγκόντες
εὐνοίας
καὶ
τῆς
|
εἰς |
ἀρετὴν
ἐπιδόσεως,
ἣν
δὴ
μόνην |
| [1] |
ἂν
γένοιτο,
καὶ
ἅμα
παράκλησις
|
εἰς |
ἀρετήν,
ὁ
λόγος.
Ὧν
γὰρ |
| [22] |
φιλίας
τι
παραπέλαυσα,
ὥσπερ
ζῶντος
|
εἰς |
ἀρετήν,
οὕτω
μεταστάντος
εἰς
εὐφημίαν. |
| [9] |
καὶ
μὴ
αὐτοὶ
τοσοῦτον
ἦσαν
|
εἰς |
ἀρετήν,
πάντας
ὑπεραίρειν
τῇ
εὐτεκνίᾳ |
| [36] |
ἀληθῶς
ζωτικοῦ
καὶ
τροφίμου,
καὶ
|
εἰς |
αὔξησιν
ἄγοντος
πνευματικῆς
ἡλικίας
τὸν |
| [8] |
γὰρ
θάλασσα
δεῖται
τῶν
εἰσρεόντων
|
εἰς |
αὐτὴν
ποταμῶν
κἂν
εἰσρέωσιν
ὅτι |
| [63] |
τοῖς
τῶν
λαῶν
προεστῶσι,
τὴν
|
εἰς |
αὐτοὺς
φιλανθρωπίαν
καὶ
μεγαλοψυχίαν.
Καὶ |
| [67] |
ἀλλὰ
καὶ
περαιτέρω
διαβαίνειν
καὶ
|
εἰς |
βάθος
ἔτι
χωρεῖν
ἐν
βάθους, |
| [52] |
δὲ
καὶ
ταύτην
ὁ
λόγος.
|
~Εἰς |
γὰρ
τὸ
ἱερὸν
εἰσελθὼν
μετὰ |
| [45] |
πρὸ
ἡμῶν
ἐστηλίτευσε,
τὸν
οὐρανὸν
|
εἰς |
γῆν
κλίναντα
καὶ
μετὰ
τῆς |
| [11] |
καὶ
θεωρητικὸν
ἐδεξάμεθα,
ὅσον
δὲ
|
εἰς |
δαίμονας
φέρει
καὶ
πλάνην
καὶ |
| [72] |
ἔτι
σκιοειδεῖς,
ἀλλ'
ὅλον
πνευματικούς·
|
εἰς |
δὲ
τὰ
ἅγια
τῶν
ἁγίων, |
| [8] |
ὅσον
περιττὸν
ἀπεπέμφθη
ταῖς
λόχμαις
|
εἰς |
δευτέραν
τράπεζαν.
Οἱ
ὀψο
ποιοὶ |
| [15] |
μιᾶς
σχισθέντας
πηγῆς
τῆς
πατρίδος
|
εἰς |
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ'
ἔρωτα
τῆς |
| [30] |
θεότητος·
καὶ
κτίσμα
γίνεται
πονηρόν,
|
εἰς |
δουλείαν
κατάγων
τὴν
δεσποτείαν
καὶ |
| [58] |
ἐκαινοποίησε.
Τῆς
γὰρ
πατρίδος
ἡμῶν
|
εἰς |
δύο
διαιρεθείσης
ἡγεμονίας
καὶ
μητροπόλεις, |
| [24] |
γίνεται
γὰρ
ὥσπερ
ἑνὸς
σώματος
|
εἰς |
δύο
τομὴ
καὶ
ἀμφοτέρων
νέκρωσις, |
| [63] |
μίαν
πάντων
κεφαλήν,
διὰ
τῆς
|
εἰς |
ἐκείνους
ἀπανθρωπίας·
ἀλλ'
ἐν
ταῖς |
| [23] |
οὕτω
δ'
ἀμφότερα
συλλαβὼν
καὶ
|
εἰς |
ἓν
ἀγαγών,
ὥστε
ἄδηλον
εἶναι |
| [23] |
ἀναγκαίαν
αὐτῷ
πεποιήκασιν·
ὅθεν
ἀρξάμενος,
|
εἰς |
ἕξιν
τῆς
τέχνης
ἀφίκετο·
καὶ |
| [48] |
εἰσάγεται·
μᾶλλον
δὲ
εἴσεισιν
ὥσπερ
|
εἰς |
ἑορτήν,
οὐκ
εἰς
κρίσιν
καλούμενος. |
| [9] |
μὴ
τοιούτων
ἦσαν
πατέρες,
ἑαυτοῖς
|
εἰς |
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
τοιούτων
δὲ
πεφηνότας |
| [77] |
καὶ
τῶν
σωματικῶν
ἐλαττωμάτων,
ἑτέροις
|
εἰς |
εὐδοξίαν
ἐπενοήθη·
οἷον
ὠχρότητα
λέγω |
| [33] |
ὁ
πρακτικώτατος·
ἑνὶ
λόγῳ,
τοσοῦτος
|
εἰς |
εὔνοιαν
ὅσος
εἰς
ἔχθραν
τὸ |
| [22] |
ζῶντος
εἰς
ἀρετήν,
οὕτω
μεταστάντος
|
εἰς |
εὐφημίαν.
Ἀλλ'
ἐπὶ
τὴν
νύσσαν |
| [33] |
λόγῳ,
τοσοῦτος
εἰς
εὔνοιαν
ὅσος
|
εἰς |
ἔχθραν
τὸ
πρὶν
ἐνομίζετο.
Ἐντεῦθεν |
| [49] |
οἰκῶ
νῦν,
καὶ
πᾶσαν
ἐμὴν
|
εἰς |
ἣν
ἂν
ῥιφῶ·
μᾶλλον
δὲ |
| [51] |
δὲ
ὅμως
σίδηρος·
καὶ
τρέψαντα
|
εἰς |
θαῦμα
τὴν
ἀπειλήν,
τὴν
μὲν |
| [75] |
λεγομένοις,
ὅτι
μὴ
προτιθεὶς
μηδὲ
|
εἰς |
ἶσον
μετάγων
τὸν
ἄνδρα
τῷ |
| [6] |
ἀκοινώνητόν
τε
καὶ
ἄμικτον,
ὅσον
|
εἰς |
κακοπάθειαν
τοῖς
ὑπὸ
πολλῶν
δορυφορουμένοις |
| [41] |
τῆς
ἀθέου
καὶ
σκοτεινῆς
ἀγνοίας
|
εἰς |
κάλλος
τε
καὶ
μέγεθος
ἄπειρον |
| [43] |
τέχνῃ
χρώμενος,
καὶ
πάντα
πλέκων
|
εἰς |
κάλλους
ἑνὸς
περιουσίαν
καὶ
ἁρμονίαν. |
| [80] |
ὠφελείας.
Πέρας
τοῦ
λόγου,
καὶ
|
εἰς |
κίνδυνον
τελευτᾷ
τὸ
πάθος·
συναπελθουσῶν |
| [10] |
τῶν
πάλαι
παρὰ
Θεοῦ
δεδομένων
|
εἰς |
κοινὸν
ὄφελος,
μήτε
ἐξ
ἄλλων |
| [48] |
εἴσεισιν
ὥσπερ
εἰς
ἑορτήν,
οὐκ
|
εἰς |
κρίσιν
καλούμενος.
Πῶς
ἂν
ἀξίως |
| [40] |
καὶ
τὸ
μέτρον
τῆς
ἀπεχθείας
|
εἰς |
μέτρον
μετενεγκόντες
εὐνοίας
καὶ
τῆς |
| [62] |
τὰ
παρ'
ἑαυτῶν
ἀλλήλοις
ἀντιδιδόντες,
|
εἰς |
μίαν
δόξαν
Θεοῦ
συντρέχωσι.
~Τί |
| [15] |
καὶ
ἄποροι
καὶ
μηδ'
ἂν
|
εἰς |
μίαν
ἡμέραν
τροφῆς
εὐπορήσαντες.
Τοῦτο |
| [46] |
νῦν
κινεῖ
τοῖς
πολλοῖς
δάκρυον
|
εἰς |
μνήμην
ἰόντα
καὶ
ἀκουόμενα.
~Ἐπεὶ |
| [1] |
λίαν
ὀρθῶς.
Οὐκ
οἶδα
δὲ
|
εἰς |
ὅ
τι
ἂν
ἄλλο
χρησαίμην |
| [63] |
τὸ
κοινὸν
τῶν
ἐχόντων
θησαύρισμα,
|
εἰς |
ὃ
τὰ
περιττὰ
τοῦ
πλούτου, |
| [80] |
τὸν
ἐκείνου
κεχωρισμένον,
οὐκ
οἶδα
|
εἰς |
ὃ
τελευτήσων
μετὰ
τὴν
ἐκείνου |
| [45] |
ποιῶν
καὶ
λέγων
ἠκούετο.
Ἔθετο
|
εἰς |
οὐρανὸν
τὸ
στόμα
αὐτοῦ,
βλασφημίαν |
| [66] |
εἷς
ἀντὶ
πάντων
τοῖς
σπουδαιοτέροις
|
εἰς |
παίδευσιν.
~Ἐγὼ
τοῦτο
μόνον
αὐτοῦ |
| [66] |
οὐδὲ
τοῦτο
εἰπεῖν
ὀκνητέον,
τὸ
|
εἰς |
πᾶσαν
τὴν
γῆν
ἐξελθεῖν
τὸν |
| [35] |
τρόπον;
Οὐδὲ
γὰρ
τοῦτο
μικρὸν
|
εἰς |
προσθήκην.
Συναγαγὼν
γὰρ
ἐν
ταὐτῷ |
| [65] |
ἐφωτίσθη
φῶς
γνώσεως
καὶ
διέκυψεν
|
εἰς |
τὰ
βάθη
τοῦ
Πνεύματος
καὶ |
| [66] |
ἐξελθεῖν
τὸν
φθόγγον
αὐτοῦ,
καὶ
|
εἰς |
τὰ
πέρατα
τῆς
οἰκουμένης
τῶν |
| [35] |
δὲ
τούτοις
ἐστὶν
ἀκόλουθα
καὶ
|
εἰς |
ταὐτὸν
φέρει,
ταῦτα
καὶ
διενοήθη |
| [13] |
τοσοῦτον
ἐξ
αὐτῶν
δρεπομένῳ
ὅσον
|
εἰς |
τὴν
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσοφίαν
συνεργοὺς |
| [21] |
τι
χρὴ
καὶ
παράδοξον
εἰπεῖν,
|
εἰς |
τὴν
πίστιν
ἐντεῦθεν
ἐβεβαιώθημεν,
καταμαθόντες |
| [15] |
ἔρωτα
τῆς
παιδεύσεως
καὶ
πάλιν
|
εἰς |
τὸ
αὐτὸ
συνελθόντας,
ὥσπερ
ἀπὸ |
| [18] |
ὀλίγῳ
γνωρίζεσθαι.
Ὅθεν
ἐπανῆγον
αὐτὸν
|
εἰς |
τὸ
εὔθυμον,
καὶ
πεῖραν
διδοὺς |
| [33] |
τοῦ
πονηροῦ
καὶ
πάλη
ταῖς
|
εἰς |
τὸ
καλὸν
ὁμονοίαις
βασκαίνοντος·
αὐτὸς |
| [38] |
τῆς
ἀρετῆς
ἕλκειν
τοὺς
πολλοὺς
|
εἰς |
τὸ
μέτριον·
μᾶλλον
δέ,
ἵνα |
| [78] |
καιρός,
κἀκεῖνο
μὲν
οὐκ
ἤκουσεν·
|
Εἰς |
τὸ
ὄρος
ἀνάβηθι
καὶ
τελεύτα» |
| [20] |
ὅ
φησι
Πίνδαρος,
οὕτως
ᾔειμεν
|
εἰς |
τὸ
πρόσω,
Θεῷ
καὶ
πόθῳ |
| [45] |
τὸ
στόμα
αὐτοῦ,
βλασφημίαν
λαλῶν
|
εἰς |
τὸ
ὕψος,
καὶ
ἡ
γλῶσσα |
| [36] |
φιλανθρώπῳ,
τὸν
τῆς
ἀφθονίας
καιρὸν
|
εἰς |
τὸν
τοῦ
λιμοῦ
διαθέμενος
καὶ |
| [55] |
πρὸς
ἐκείνους
αὐτῷ
τοιαῦτα
καὶ
|
εἰς |
τοῦθ'
ἥκοντα
τέλους·
τὰ
δὲ |
| [82] |
Κυρίῳ
ἡμῶν,
ᾧ
ἡ
δόξα
|
εἰς |
τοὺς
αἰῶνας·
Ἀμήν.
|
| [22] |
μάστιγας.
Ἀλλὰ
γὰρ
ἔλαθον
ἐμαυτὸν
|
εἰς |
τοὺς
ἐμοὺς
ὑπαχθεὶς
ἐπαίνους,
ὁ |
| [4] |
πόρρωθεν
ἢ
ἐγγύθεν
ἠργμένος,
κάτεισιν
|
εἰς |
τοὺς
ὕστερον·
τούτῳ
δὲ
γενοῖν |
| [36] |
διαθέμενος
καὶ
τοῖς
ἑτέρων
ὀνείροις
|
εἰς |
τοῦτο
δια
ταττόμενος·
ὁ
δὲ |
| [54] |
ἐξορία·
καὶ
οὐδὲν
ἀπῆν
τῶν
|
εἰς |
τοῦτο
φερόντων.
Ἡ
νὺξ
παρῆν, |
| [19] |
φερόμενος,
καὶ
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
|
εἰς |
τούτους
ἐμπίπτω
τοὺς
λόγους,
οὐκ |
| [26] |
πολλὰ
δὲ
τῇ
σαρκὶ
νομοθετήσας
|
εἰς |
ὑποταγὴν
πνεύματος·
ὁ
δὲ
σοβαρῶς |
| [35] |
καὶ
παράδοξον,
ἵνα
τρέφῃ
τρέφουσαν
|
εἰς |
φιλοξενίας
ἀντίδοσιν·
οὐδὲ
πέντε
ἄρτοις |
| [77] |
ἔτι
μικρόν,
ἀλλὰ
καὶ
μέγιστον
|
εἰς |
φιλοτιμίαν
εἰκότως,
τὸ
τυχεῖν
ἐκείνῳ |
| [8] |
τῆς
παρθένου,
εἴ
τι
τοσοῦτον
|
εἰς |
φιλοτιμίαν
ἔστι
σοι,
κἂν
δῶμεν |
| [8] |
προσλαβεῖν
τι
παρὰ
τῶν
ἄνωθεν
|
εἰς |
φιλοτιμίαν,
μεῖζον
ἐκείνῳ
τὸ
προσθεῖναι |
| [43] |
ἀποκρούεται
θράσος·
τοὺς
μὲν
καὶ
|
εἰς |
χεῖρας
ἰόντας,
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις
τοῖς |
| [79] |
αὐτὸν
ἐλεγχθῆναι
ἄνθρωπον
ὄντα)
καὶ
|
Εἰς |
χεῖράς
σου
παραθήσομαι
τὸ
πνεῦμά |
| [11] |
θεῖος
Ἀπόστολος,
αἰχμαλωτίζοντες
πᾶν
νόημα
|
εἰς |
Χριστόν·
ὡς
δὲ
καὶ
πυρὸς |
| [21] |
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
Ἀθῆναι
τὰ
|
εἰς |
ψυχήν·
οὐ
γὰρ
φαύλως
τοῦτο |
| [34] |
καὶ
γὰρ
καὶ
τοῦτο
πολλάκις
|
εἰς |
ψυχὴν
φέρει
δι'
εὐνοίας
δουλούμενον· |
| [41] |
τὸ
βασίλειον
ἱεράτευμα,
κακῶς
διακείμενον,
|
εἴς |
τε
μυρίας
δόξας
καὶ
πλάνας |
| [53] |
εἴσω
τοῦ
παραπετάσματος
ἑαυτὸν
ἐποιήσατο
|
εἴς |
τε
ὄψιν
ἦλθε
καὶ
λόγους, |
| [66] |
συνετίζων
τὰς
ἀκοάς·
ἤρκεσε
γὰρ
|
εἷς |
ἀντὶ
πάντων
τοῖς
σπουδαιοτέροις
εἰς |
| [57] |
τὰ
ῥόπαλα
εὐτρεπῆ,
δρόμος
ἁπάντων
|
εἷς, |
βοὴ
μία,
προθυμία
κοινή.
Θυμός, |
| [46] |
χαλεπώτερα.
Πρεσβυτέρων
ἐμπρησμοὶ
θαλάττιοι·
στρατηγοὶ
|
δυσσεβεῖς, |
οὐ
Περσῶν
κρατοῦντες,
οὐ
Σκύθας |
| [47] |
προσπεσὸν
ἀπεκρούσθη,
καὶ
ὡς
κάλως
|
ῥαγεὶς |
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
τῷ
προστάτῃ
τῆς |
| [47] |
Ἐκκλησίας
ἐνέτυχε
καὶ
τοσούτῳ
προβόλῳ
|
περιρραγεὶς |
διελύθη.
Τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα |
| [56] |
χρείαν
μᾶλλον
ἢ
ἀτιμίαν.
Τί
|
λέγεις; |
οἶκον
ἐκείνου
τοῦ
ἀπαθοῦς,
ὃν |
| [64] |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
θαυμάζοι,
ὡς
|
ἡδεῖς |
τε
καὶ
φιλανθρώπους,
ὅτι
τοῖς |
| [2] |
καὶ
δημοσίᾳ
τὰ
ἐκείνου
σεμνύναντας,
|
μηδεὶς |
θαυμαζέτω.
Ἀλλὰ
συγγινωσκέτω
μὲν
ἡ |
| [72] |
συντριβομέναις,
ἀλλὰ
σωζομέναις,
οὐκ
ἔτι
|
σκιοειδεῖς, |
ἀλλ'
ὅλον
πνευματικούς·
εἰς
δὲ |
| [1] |
οὔπω
τοῖς
ἑαυτοῦ
τῶν
πάντων
|
οὐδείς, |
ἑαυτὸν
νῦν
ἡμῖν
προθήσειν,
ὑπόθεσιν |
| [69] |
ἡμῖν
δὲ
τὴν
παρρησίαν,
οὓς
|
οὐδεὶς |
ἔμελλε
κρίνειν
οὐδὲ
ἀποβάλλειν
τῆς |
| [23] |
Οὕτω
μὲν
ἅπαντα
διελθών,
ὡς
|
οὐδεὶς |
ἕν·
οὕτω
δὲ
εἰς
ἄκρον |
| [60] |
εἰδῶν
ὄντων
πλειόνων.
Ἅπαντα
δὲ
|
οὐδεὶς |
ἐπῆλθε
πρὸς
τὸ
ἀκρότατον
οὔκουν |
| [6] |
παραδοξότερον,
λέξων
ἔρχομαι·
ἀπιστήσει
δ'
|
οὐδεὶς |
ἢ
ὅστις
οὐδὲν
μέγα
οἴεται |
| [47] |
πεπειραμένων,
ἔστιν
ἀκούειν·
ἱστορεῖ
δὲ
|
οὐδεὶς |
ὅς
τις
οὐ
τῶν
ἁπάντων. |
| [26] |
καὶ
ἀποστάτης.
Καὶ
ἰατρὸς
μὲν
|
οὐδεὶς |
οὐδὲ
ζωγράφος,
ὅστις
οὐ
φύσεις |
| [50] |
πόρρωθεν.
~Τούτοις
καταπλαγέντα
τὸν
ὕπαρχον·
|
Οὐδείς, |
φάναι,
μέχρι
τοῦ
νῦν
οὕτως |
| [52] |
ὧν
αὐτουργὸς
ἦν,
συνεπελάβετο
δ'
|
οὐδείς, |
ὥσπερ
ἦν
ἔθος,
ἄδηλον
ὂν |
| [32] |
θεία
γραφή,
ῥᾳδίως
ἀναλίσκον
τοὺς
|
φρυγανώδεις |
καὶ
ὑβριστὰς
τῆς
θεότητος.
Εἰ |
| [49] |
μηδὲν
ἔχων,
πλὴν
εἰ
τούτων
|
χρῄζεις |
τῶν
τρυχίνων
μου
ῥακίων
καὶ |
| [7] |
ὑπερ
φανέντες
ἀθρόως.
Ὡς
μὲν
|
εὐμεγέθεις, |
ὡς
δὲ
πίονες,
ὡς
δὲ |
| [33] |
νεωστὶ
μὲν
ἐπὶ
τὴν
καθέδραν
|
τεθείς, |
ἔτι
δὲ
τῆς
κοσμικῆς
ὕλης |
| [37] |
Καί
τι
σύντομον
φθέγξομαι,
νεκρὸς
|
ἐντεθεὶς |
ὡς
τάφῳ
τινὶ
τῷ
φορείῳ, |
| [40] |
ἁπαλὸν
κερασάμενος·
ὀλίγα
μὲν
λόγου
|
προσδεηθείς, |
ἔργῳ
δὲ
τὰ
πλείω
δυνηθεὶς |
| [26] |
δὲ
πρόεδρος
εὑρίσκεται
ῥᾳδίως
μὴ
|
πονηθείς, |
καὶ
πρόσφατος
τὴν
ἀξίαν,
ὁμοῦ |
| [40] |
προσδεηθείς,
ἔργῳ
δὲ
τὰ
πλείω
|
δυνηθεὶς |
πρὸς
τὴν
θεραπείαν·
οὐ
τέχνῃ |
| [60] |
τῶν
πάντων
φαίνεσθαι.
Οὕτω
δὲ
|
διανοηθεὶς |
καὶ
οὕτως
ἔχων,
βωμοῦ
μὲν |
| [39] |
νόμον,
ἢ
περὶ
ἡμῶν
οὕτω
|
διανοηθείς, |
οὓς
ἐν
πρώ
τοις
τῶν |
| [68] |
καὶ
ἐξορίαν
ὑπὲρ
τῆς
ἀληθείας
|
κατακριθείς, |
τοσοῦτον
ἐπραγματεύσατο
μόνον,
ὅσον
ἑνὶ |
| [30] |
δεσποτείαν
καὶ
μετὰ
τῆς
κτίσεως
|
τιθεὶς |
τὴν
ἄκτιστον
φύσιν
καὶ
ὑπέρχρονον. |
| [75] |
προεξεταζέτω
τοῖς
λεγομένοις,
ὅτι
μὴ
|
προτιθεὶς |
μηδὲ
εἰς
ἶσον
μετάγων
τὸν |
| [26] |
ἀξίαν,
ὁμοῦ
τε
σπαρεὶς
καὶ
|
ἀναδοθείς, |
ὡς
ὁ
μῦθος
ποιεῖ
τοὺς |
| [24] |
γὰρ
τἀληθές,
τὸ
δέ
τι
|
προδοθεὶς |
παρ'
ἐκείνου,
πεισθέντος
ἀφεῖναι
μὴ |
| [35] |
λιμοῦ
βοήθεια,
ἔτνους
τε
πλήρεις
|
προθεὶς |
λέβητας
καὶ
τοῦ
ταριχευτοῦ
παρ' |
| [1] |
ἡμῖν
ὑποθέσεις
τῶν
λόγων
ἀεὶ
|
προθεὶς |
ὁ
μέγας
Βασίλειος,
καὶ
γὰρ |
| [16] |
τῶν
ἑλόντων,
γίνεται
δὲ
ἢ
|
βιασθεὶς |
ἢ
ἑκών,
νόμος
οὗτός
ἐστιν |
| [48] |
παρ'
ἐκείνων
ἦν
τῷ
βαπτίσματι
|
τελεσθείς, |
ἢ
συντελεσθείς·
πλείω
δὲ
τῶν |
| [48] |
ἦν
τῷ
βαπτίσματι
τελεσθείς,
ἢ
|
συντελεσθείς· |
πλείω
δὲ
τῶν
ἀναγκαίων
ὑπηρετοῦντα |
| [17] |
καί
τις
ἄλλος·
καὶ
προθυμίας
|
πλησθείς, |
ἵνα
παίων
συλλογισμοῖς,
οὐ
πρὶν |
| [72] |
μηδενὶ
τῶν
τινασσόντων
πολλῶν
ὄντων
|
κατασεισθείς, |
ἀλλὰ
πολλῷ
τῷ
περιόντι
τὸν |
| [24] |
ὑπελείφθην
Ἀθήνησι·
τὸ
μέν
τι
|
μαλακισθείς, |
εἰρήσεται
γὰρ
τἀληθές,
τὸ
δέ |
| [50] |
τοσαύτης
τῆς
παρρησίας,
τὸ
ἑαυτοῦ
|
προσθεὶς |
ὄνομα.
Οὐδὲ
γὰρ
ἐπισκόπῳ
ἴσως, |
| [37] |
νέος
ἐπάνεισιν,
εὐσθενής,
ἄνω
βλέπων,
|
ῥωσθεὶς |
ἐκ
τῆς
χειρὸς
καὶ
τῆς |
| [75] |
Ἅιδου,
διὰ
τῆς
Ἡρῴδου
μανίας
|
παραπεμφθείς, |
ἵνα
κηρύξῃ
κἀκεῖ
τὸν
ἐρχόμενον. |
| [22] |
ἔλαθον
ἐμαυτὸν
εἰς
τοὺς
ἐμοὺς
|
ὑπαχθεὶς |
ἐπαίνους,
ὁ
μηδὲ
παρ'
ἑτέρου |
| [27] |
τιμήν,
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
τιμῆς
|
διωχθείς, |
οὐδ'
ἀνθρωπίνην
χάριν,
ἀλλ'
ἐκ |
| [16] |
νόμον,
κρείττονος
ἢ
κατὰ
νέηλυν
|
ἀξιωθεὶς |
τῆς
τιμῆς.
~Τοῦτο
ἡμῖν
τῆς |
| [38] |
Πνεύματι.
~Οὕτω
δὲ
τῆς
προεδρίας
|
ἀξιωθείς, |
ὡς
τοὺς
τοιούτους
μὲν
γεγονότας, |
| [38] |
ἕκαστος,
ἡνίκα
μεθ'
ἡμῶν
ἐγένετο,
|
μορφωθεὶς |
τὸ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
καὶ
ἡμέτερον, |
| [50] |
τοιούτων
ἀγωνιζόμενος.
Τἆλλα
μὲν
γὰρ
|
ἐπιεικεῖς |
ἡμεῖς,
ὕπαρχε,
καὶ
παντὸς
ἄλλου |
| [76] |
ἀπέριττον.
Διὰ
ταῦτά
τοι
καὶ
|
κλεῖς |
οὐρανῶν
πιστεύεται·
καὶ
οὐχ
ὅσον |
| [31] |
ὑποληπτέον,
καθαιροῦσαν
οὐ
τείχη
καὶ
|
πόλεις |
καὶ
οἰκίας,
οὐδέ
τι
τῶν |
| [15] |
ἐπιεικῶς
ἄτοπον
καὶ
δαιμόνιον.
Προκαταλαμβάνονται
|
πόλεις, |
ὁδοί,
λιμένες,
ὀρῶν
ἄκρα,
πεδία, |
| [58] |
εἰς
δύο
διαιρεθείσης
ἡγεμονίας
καὶ
|
μητροπόλεις, |
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἐκ
τῆς |
| [3] |
τῷ
πατρῴῳ
γένει
τὸ
μητρῷον
|
ἡμεῖς |
ἀντανίσχομεν.
Στρατηγίαι
τε
καὶ
δημαγωγίαι |
| [48] |
τυγχάνων
καὶ
θεὸς
εἶναι
κεκελευσμένος.
|
Ἡμεῖς |
δέ,
τί
σοι
δοκοῦμεν;
Ἦ |
| [21] |
τὰ
πάντα
ἁλίσκεται,
τοῦτο
ἦμεν
|
ἡμεῖς |
ἐν
πᾶσι
τοῖς
ἥλιξι.
~Καὶ |
| [22] |
ὅσοις
Ἀθῆναι·
παρὰ
τοσούτοις
δὲ
|
ἡμεῖς, |
παρ'
ὅσοις
οἱ
παιδευταί,
συνακουόμενοί |
| [61] |
σάρκα
δι'
ἡμᾶς
πτωχεύσαντος,
ἵν'
|
ἡμεῖς |
πλουτισθῶμεν
θεότητα.
Ἐντεῦ
θεν
αὐτῷ |
| [54] |
εὐσεβές,
περὶ
τὸν
πρόθυμον
ὁδοιπόρον
|
ἡμεῖς, |
τἆλλα
ὅσα
τῆς
καλῆς
ἀτιμίας |
| [65] |
ὅσον
τὴν
τῶν
ἀλόγων
φύσιν
|
ἡμεῖς. |
Τίς
μὲν
ἑαυτὸν
ἐκάθηρε
μᾶλλον |
| [50] |
ἀγωνιζόμενος.
Τἆλλα
μὲν
γὰρ
ἐπιεικεῖς
|
ἡμεῖς, |
ὕπαρχε,
καὶ
παντὸς
ἄλλου
ταπεινότεροι, |
| [73] |
Σολομῶντος·
πᾶσι
δὲ
δῆλα,
κἂν
|
ἡμεῖς |
φειδώμεθα.
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
τὴν
πρὸς |
| [48] |
γὰρ
οὔ;
Πλάσμα
Θεοῦ
καὶ
|
ὑμεῖς, |
ἀλλ'
ὡσεί
τινας
ἄλλους
τῶν |
| [48] |
ἔχειν
ἡμᾶς;
Ὕπαρχοι
μέν,
φησίν,
|
ὑμεῖς, |
καὶ
τῶν
ἐπιφανῶν,
οὐκ
ἀρνήσομαι, |
| [46] |
δημεύσεις,
ἐπιβουλαὶ
φανεραί
τε
καὶ
|
ἀφανεῖς· |
τὸ
πείθειν,
οὗ
καιρὸς
ἦν· |
| [57] |
ἄθλιος,
τίνος
οὐ
ταπεινότερος,
ἕως
|
ἐπιφανεὶς |
ὁ
χωρὶς
αἵματος
μάρτυς
καὶ |
| [74] |
δὲ
δῆλα,
κἂν
ἡμεῖς
φειδώμεθα.
|
~Ἐπαινεῖς |
Ἡλίου
τὴν
πρὸς
τοὺς
τυράννους |
| [34] |
ἔγγραφοί
τε
καὶ
ἄγραφοι·
εὐχῶν
|
διατάξεις, |
εὐκοσμίαι
τοῦ
βήματος,
τὰ
ἄλλα |
| [23] |
ὅση
τε
περὶ
τὰς
λογικὰς
|
ἀποδείξεις |
καὶ
ἀντιθέσεις
ἔχει
καὶ
τὰ |
| [26] |
πρόσφατος
τὴν
ἀξίαν,
ὁμοῦ
τε
|
σπαρεὶς |
καὶ
ἀναδοθείς,
ὡς
ὁ
μῦθος |
| [80] |
ὥς
τι
κἀκείνης
πεμπούσης
ὄφελος.
|
Πλήρεις |
ἀγοραί,
στοαί,
διώροφοι,
τριώροφοι,
τῶν |
| [35] |
τυγχάνει
λιμοῦ
βοήθεια,
ἔτνους
τε
|
πλήρεις |
προθεὶς
λέβητας
καὶ
τοῦ
ταριχευτοῦ |
| [7] |
κάμνοντες
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
ὄντες
|
διακορεῖς· |
καὶ
τὰ
μὲν
τοῦ
Ἰσραὴλ |
| [21] |
τοῖς
βουλομένοις
παρήκαμεν
ἑορτάς,
θέατρα,
|
πανηγύρεις, |
συμπόσια.
Οὐδὲν
γὰρ
οἶμαι
τίμιον, |
| [68] |
καὶ
τὰς
πρὸ
τοῦ
θανάτου
|
κολάσεις |
προθύμως
ἐδέξατο
ἂν
ὡς
κέρδος, |
| [82] |
ἧς
νῦν
μετρίως
δεδέγμεθα
τὰς
|
ἐμφάσεις, |
ἐνταῦθα
σταίημεν
τῆς
ἐφέσεως,
καὶ |
| [23] |
περὶ
τὰς
λογικὰς
ἀποδείξεις
καὶ
|
ἀντιθέσεις |
ἔχει
καὶ
τὰ
παλαίσματα,
ἣν |
| [1] |
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.
~Ἔμελλεν
ἄρα
πολλὰς
ἡμῖν
|
ὑποθέσεις |
τῶν
λόγων
ἀεὶ
προθεὶς
ὁ |
| [9] |
τῆς
ἀρετῆς
εὐδοκίμησιν,
ἀλλὰ
βίων
|
αἱρέσεις |
μᾶλλον
ἢ
πολιτείας
ταῦτα
ποιησαμένων. |
| [47] |
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς,
τὰς
|
ὑποσχέσεις, |
τὰς
ἀπειλάς,
τοὺς
ἐκ
τοῦ |
| [24] |
τῆς
ἐκδημίας·
ἐξιτήριοι
λόγοι,
προπόμπιοι,
|
ἀνακλήσεις, |
οἰμωγαί,
περιπλοκαί,
δάκρυα.
Οὐδὲν
γὰρ |
| [50] |
βασιλεύς,
ὡς
ἡμᾶς
γε
οὐχ
|
αἱρήσεις |
οὐδὲ
πείσεις
συνθέσθαι
τῇ
ἀσεβείᾳ, |
| [50] |
ἡμᾶς
γε
οὐχ
αἱρήσεις
οὐδὲ
|
πείσεις |
συνθέσθαι
τῇ
ἀσεβείᾳ,
κἂν
ἀπειλῇς |
| [1] |
οἶδα
τούτων
σαφῶς
καὶ
τὰς
|
ἐπιδόσεις· |
ἐπ'
οὐδενὸς
οὖν
τῶν
ἁπάντων, |
| [46] |
λέγω
τὰ
πρῶτα;
Ἐξορίαι,
φυγαί,
|
δημεύσεις, |
ἐπιβουλαὶ
φανεραί
τε
καὶ
ἀφανεῖς· |
| [34] |
τοὺς
δυνατωτάτους
τῆς
πόλεως·
διαφορῶν
|
λύσεις |
οὐκ
ἀπιστούμεναι,
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς |
| [26] |
οὐδεὶς
οὐδὲ
ζωγράφος,
ὅστις
οὐ
|
φύσεις |
ἀρρωστημάτων
ἐσκέψατο
πρότερον,
ἢ
πολλὰ |
| [48] |
γινώσκειν.
Ὅτι
μὴ
τὰ
βασιλέως
|
θρησκεύεις, |
φησί,
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων
ὑποκλιθέντων |
| [57] |
Ξέειν
τοῖς
ὄνυξιν·
ὁ
δέ·
|
Ἰατρεύεις, |
φησί,
τὸ
ἧπαρ,
ὁρᾷς
ὅπως |
| [5] |
ὃς
πολλοῖς
τοῖς
ἐγγύθεν
γενομένοις
|
ἐπιφυεὶς |
πάντας
φιλανθρώπους
ἀπέδειξε,
θράσει
τε |
| [19] |
πάντα
ἦμεν
ἀλλήλοις,
ὁμόστεγοι,
ὁμοδίαιτοι,
|
συμφυεῖς, |
τὸ
ἓν
βλέποντες,
ἀεὶ
τὸν |
| [55] |
ἐδυσφόρει,
προσέπεμπεν,
ἠντιβόλει·
Τὴν
ἀπολογίαν
|
ἔχεις, |
ἐβόα·
δὸς
σωτηρίαν.
Καὶ
μέντοι |
| [31] |
τῶν
μικρῶν
καὶ
χειροποιήτων
καὶ
|
αὖθις |
ἀνορθουμένων,
ἀλλὰ
τὰς
ψυχὰς
αὐτὰς |
| [44] |
τἆλλα
χρὴ
λέγειν;
Ἀλλ'
ἧκεν
|
αὖθις |
ἡμῖν
ὁ
χριστομάχος
βασιλεὺς
καὶ |
| [53] |
ὅσης
τῆς
φιλοσοφίας,
ἐπειδή
γε
|
αὖθις |
τρόπον
τινὰ
συνεκκλησιάσας
ἡμῖν
εἴσω |
| [72] |
ἁγίων,
οὐχ
ἅπαξ
τοῦ
ἐνιαυτοῦ,
|
πολλάκις |
δὲ
καὶ
καθ'
ἑκάστην,
ὡς |
| [34] |
σωματικαί·
καὶ
γὰρ
καὶ
τοῦτο
|
πολλάκις |
εἰς
ψυχὴν
φέρει
δι'
εὐνοίας |
| [69] |
ἐξ
ὧν
καὶ
δημοσίᾳ
τοῦτο
|
πολλάκις |
ἐκήρυξεν,
εἴ
ποτε
καιρὸς
ἦν |
| [64] |
ἐμβριθής·
οὗ
καὶ
τὸ
μειδίαμα
|
πολλάκις |
ἔπαινος
ἦν,
καὶ
τὸ
σιωπᾶν |
| [15] |
καὶ
ταῦτα
τίνες;
οἱ
πένητες
|
πολλάκις |
καὶ
ἄποροι
καὶ
μηδ'
ἂν |
| [72] |
ἀλλ'
Αἰγύπτου
μόνης
καὶ
οὐ
|
πολλάκις |
καὶ
σωματικῶς·
ὁ
δὲ
πάντων |
| [55] |
παίδευμα
γίνεται,
καὶ
κρείττων
εὐημερίας
|
πολλάκις |
κακοπάθεια.
Ἔκαμνεν,
ἐδάκρυεν,
ἐδυσφόρει,
προσέπεμπεν, |
| [77] |
φέρειν
ἀπομνημόνευμα,
ὥσπερ
οὖν
κἀγὼ
|
πολλάκις |
οἶδα
καλλωπισάμενος·
ἐπεὶ
καὶ
τὰ |
| [69] |
ἀποφηνάμενος,
ἀλλ'
ὃ
μηδέπω
πρότερον
|
πολλάκις |
πεποίηκεν,
ἐπαρασάμενος
ἑαυτῷ
τὸ
φρικωδέστατον, |
| [80] |
ἄν
τις
εἴποι
τῶν
θερμοτέρων.
|
Μόλις |
δὲ
τὸ
σῶμα
διαφυγὸν
τοὺς |
| [28] |
δι'
ὑπο
ψίας
εἶχεν
ἡ
|
πόλις |
ἐκ
τῆς
περὶ
τὴν
κατάστασιν |
| [34] |
ὁ
χαλεπώτατος.
Ἔκαμνε
δὲ
ἡ
|
πόλις, |
ἐπικουρία
δ'
ἦν
οὐδαμόθεν,
οὐδέ |
| [63] |
παραίνεσις.
Καὶ
οὐχ
ἡ
μὲν
|
πόλις |
οὕτως,
ἡ
χώρα
δὲ
καὶ |
| [79] |
δὲ
περὶ
αὐτὸν
πᾶσα
ἡ
|
πόλις, |
τὴν
ζημίαν
οὐ
φέροντες
καὶ |
| [57] |
ἐν
τούτοις
ἦσαν.
Ἡ
δὲ
|
πόλις, |
ὡς
ᾔσθετο
τοῦ
κακοῦ
καὶ |
| [25] |
μὲν
γὰρ
ἡ
Καισαρέων
κατέχει
|
πόλις, |
ὥς
τινα
δεύτερον
οἰκιστήν
τε |
| [66] |
μέχρι
Θεοῦ
φέρον
ταῖς
ἀναβάσεσι,
|
δύναμις |
δὲ
ἡ
τοῦ
λόγου
σπορὰ |
| [73] |
τῆς
βασιλείας
ἡ
τῆς
κινύρας
|
δύναμις, |
καὶ
πονηροῦ
πνεύματος
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν |
| [68] |
ἥπερ
δὴ
καὶ
μεγίστη
λόγου
|
δύναμις |
καὶ
σύνεσις.
Δηλώσει
δὲ
καὶ |
| [66] |
μέγεθος
καὶ
δρόμου
τάχος
καὶ
|
δύναμις, |
λάμποντος
ὡς
νυμφίου,
εὐμεγέθους
ὡς |
| [35] |
τὰ
λείψανα
πολλῶν
τραπεζῶν
ἄλλη
|
δύναμις. |
Ταῦτα
γὰρ
Μωϋσέως
ἦν
καὶ |
| [43] |
καὶ
γὰρ
ὁμοίως
ἀτελὲς
ἄλογος
|
πρᾶξις |
καὶ
λόγος
ἄπρακτος,
προσετίθει
τῷ |
| [26] |
στρατιώτης,
ταξίαρχος,
στρατηγός.
Αὕτη
ἡ
|
τάξις |
ἀρίστη
καὶ
λυσιτελεστάτη
τοῖς
ἀρχομένοις. |
| [31] |
πλείστων
οὐκ
ἀγεννής,
ἡ
δὲ
|
παράταξις |
ἀσθενής,
οὐκ
ἔχουσα
τὸν
προαγωνιστὴν |
| [45] |
σαφῶς
ἦν
στρατιᾶς
καὶ
στρατηγίας,
|
κατάπληξις |
μὲν
τοῖς
ἀγενεστέροις,
γέλως
δὲ |
| [50] |
τρυφὴ
μᾶλλον
ἡμῖν
εἰσιν
ἢ
|
κατάπληξις. |
Πρὸς
ταῦτα
ὕβριζε,
ἀπείλει,
ποίει |
| [42] |
τὸ
δὲ
συμπαθὲς
λυπηρόν·
καὶ
|
τῆξις |
καρδίας
ἔμμονος
λογισμός·
διὰ
τοῦτο |
| [16] |
φιλάνθρωπον·
πλείων
γάρ
ἐστιν
ἡ
|
ἔνδειξις |
ἢ
τὸ
ἔργον
τῶν
ἀπειλουμένων. |
| [24] |
μόσχων
συν
τρόφων
καὶ
ὁμοζύγων
|
διάζευξις |
γοερὸν
μυκωμένων
ἐπ'
ἀλλήλοις
καὶ |
| [4] |
οἰκεῖα
τῷ
ἐκείνου
βίῳ
καὶ
|
οἷς |
ἂν
μάλιστα
ἡσθείη
λεγομένοις
εἰπών, |
| [34] |
εὐκοσμίαι
τοῦ
βήματος,
τὰ
ἄλλα
|
οἷς |
ἂν
ὁ
ἀληθῶς
ἄνθρωπος
τοῦ |
| [61] |
κρίνα
βλέπειν
καὶ
τὰ
πτηνά,
|
οἷς |
ἄτεχνον
τὸ
κάλλος
καὶ
σχέδιος |
| [1] |
τὸ
φιλότιμον
καταλύσασιν,
ἀλλὰ
καὶ
|
οἷς |
βίος
ἐστὶν
ὁ
λόγος,
ἓν |
| [12] |
τὸ
αἶσχος
ὁρῶσι
καὶ
ὁρωμένοις.
|
Οἷς |
δὲ
κατ'
ἀμφότερα
εὐδοκιμεῖν
ὑπάρχει |
| [51] |
προσδοκᾶν
εἴξειν
ταῖς
ἀπειλαῖς.
Ἐφ'
|
οἷς |
ἑαυτοῦ
καταγνόντα
τὸν
βασιλέα,
καὶ |
| [32] |
μέσῳ
σκῶλα
καὶ
προσκόμματα,
καὶ
|
οἷς |
ἐκεῖνοι
θαρροῦντες
καθ'
ἡμῶν
ἐστρατεύσαντο· |
| [62] |
ἑαυτὸν
ὑποδείγματι
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
οἷς |
ἐσπούδασε;
Τίνος
οἱ
παρθενῶνες,
καὶ |
| [12] |
τῶν
ἑτεροφθάλμων,
ἐμοὶ
δοκεῖν,
διαφέρουσιν,
|
οἷς |
μεγάλη
μὲν
ἡ
ζημία,
μεῖζον |
| [49] |
ῥακίων
καὶ
βιβλίων
ὀλίγων,
ἐν
|
οἷς |
ὁ
πᾶς
ἐμοὶ
βίος·
ἐξορίαν |
| [3] |
τινι
τῶν
μικρῶν
ὅλως
καὶ
|
οἷς |
οἱ
χαμαὶ
βλέποντες,
ἄλλος
ἂν |
| [21] |
Ὑπερβορέου
ἢ
τὸν
Ἀργεῖον
Πήγασον,
|
οἷς |
οὐ
τοσοῦτον
ἦν
τὸ
δι' |
| [68] |
σαφέστερον,
μὴ
ὅτι
θρόνων
ἐκπεσεῖν,
|
οἷς |
οὐδὲ
ἀπ'
ἀρχῆς
ἐπεπήδησεν,
ἀλλὰ |
| [5] |
οἱ
πρὸς
πατρὸς
τούτῳ
πατέρες,
|
οἷς |
πᾶσαν
ἀσκήσασιν
εὐσεβείας
ὁδὸν
καλὴν |
| [62] |
παρθενῶνες,
καὶ
τὰ
ἔγγραφα
διατάγματα,
|
οἷς |
πᾶσαν
μὲν
αἴσθησιν
ἐσωφρόνιζε,
πᾶν |
| [20] |
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
εἰρηνικωτάτοις
καὶ
|
οἷς |
συνεῖναι
λυσιτελέστατον·
εἰδότες,
ὅτι
κακίας |
| [68] |
κέρδος,
οὐ
κίνδυνον.
Δηλοῖ
δὲ
|
οἷς |
τε
ἤδη
πεποίηκεν,
οἷς
τε |
| [68] |
δὲ
οἷς
τε
ἤδη
πεποίηκεν,
|
οἷς |
τε
πέπονθεν·
ὅς
γε
καὶ |
| [20] |
κανόνες
ὄντες
ἀλλήλοις
καὶ
στάθμαι,
|
οἷς |
τὸ
εὐθὲς
καὶ
μὴ
διακρίνεται. |
| [10] |
δὴ
καὶ
ῥώμης
καὶ
μεγέθους,
|
οἷς |
τοὺς
πολλοὺς
ὁρῶ
χαίροντας,
τοῖς |
| [82] |
καὶ
τὸν
πάντα
βίον
ἡμῖν
|
διεξάγοις |
πρὸς
τὸ
λυσιτελέστατον.
Εἰ
δὲ |
| [49] |
σώματος;
Πλὴν
εἰ
τὴν
πρώτην
|
λέγοις |
πληγήν,
ταύτης
γὰρ
σὺ
μόνης |
| [6] |
ἐπὶ
πλεῖστον
διήκουσαι,
καταφεύγουσι,
λίαν
|
ὀλίγοις |
χρώμενοι
καὶ
τῆς
φυγῆς
συνεργοῖς |
| [82] |
καί
τι
παράσχοιμεν
ἐπαίνου
τοῖς
|
λόγοις |
ἄξιον,
ἐν
Χριστῷ
Ἰησοῦ
τῷ |
| [1] |
οὐχὶ
τῶν
ἁπάντων.
Τοῖς
τε
|
λόγοις |
αὐτοῖς
ἀμφοτέρωθεν
ἂν
ἔχοι
τὸ |
| [1] |
τοῖς
ἀρετῆς
ἐπαινέταις
ἢ
τοῖς
|
λόγοις |
αὐτοῖς,
ἢ
τὸν
ἄνδρα
τοῦτον |
| [1] |
γάρ,
εἴ
τις
τῆς
ἐν
|
λόγοις |
δυνάμεως
πεῖραν
ποιούμενος,
ἔπειτα
πρὸς |
| [26] |
καὶ
πολλὰ
μὲν
τοῖς
θείοις
|
λόγοις |
ἐμμελετήσας,
πολλὰ
δὲ
τῇ
σαρκὶ |
| [40] |
πρὸς
ἑαυτὸν
μαλάσσει
καὶ
θεραπεύει
|
λόγοις |
ἰατρικῆς
μεγαλόφρονος·
οὐ
γὰρ
θωπευτικῶς |
| [41] |
Θεοῦ
κλῆρον
καὶ
τοῖς
αὐτοῦ
|
λόγοις |
καὶ
νόμοις
καὶ
πάθεσι
περιποιηθέντα, |
| [67] |
τὴν
ἄθλησιν
διεγείρομαι.
Ὅταν
ἠθικοῖς
|
λόγοις |
καὶ
πρακτικοῖς,
καθαίρομαι
ψυχὴν
καὶ |
| [16] |
στάσιμον
καθορῶν
καὶ
τὸ
ἐν
|
λόγοις |
καίριον,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
| [11] |
ἡμετέραν,
ἣ
πᾶν
τὸ
ἐν
|
λόγοις |
κομψὸν
καὶ
φιλότιμον
ἀτιμάζουσα
μόνης |
| [13] |
ἣν
εἴ
τις
τοῦ
ἐν
|
λόγοις |
κράτους
ἀποστερήσειεν,
ἀφῃρηκὼς
ἔσται
αὐτὸ |
| [1] |
τι
ἂν
ἄλλο
χρησαίμην
τοῖς
|
λόγοις |
μὴ
νῦν
χρησάμενος.
ἢ
ὅ |
| [66] |
καὶ
οὗτος
ἄριστος
ἡμῖν
ἐν
|
λόγοις, |
ὃς
ἂν
τὰ
ἐκείνου
μάλιστα |
| [69] |
πεποίηκεν
ἐν
τοῖς
πρὸς
ἐμὲ
|
λόγοις, |
πρὸς
ὃν
οὐδὲν
ἀπόρρητον
ἦν |
| [49] |
καὶ
τραχυτέροις
πρὸς
αὐτὸν
χρήσασθαι
|
λόγοις. |
Τί
δαί;
Οὐ
φοβεῖ
τὴν |
| [67] |
χρώμενος.
Ὅταν
τοῖς
ἀντιρρητικοῖς
ἐντύχω
|
λόγοις, |
τὸ
Σοδομιτικὸν
ὁρῶ
πῦρ,
ᾧ |
| [65] |
τί
ταῦτα
πρὸς
τὴν
ἐν
|
λόγοις |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
καὶ
τὸ |
| [1] |
καὶ
γὰρ
ἐφιλοτιμεῖτο
τοῖς
ἐμοῖς
|
λόγοις |
ὡς
οὔπω
τοῖς
ἑαυτοῦ
τῶν |
| [63] |
οὐδὲ
προτίθενται
συνόδοις
τε
καὶ
|
συλλόγοις |
κατὰ
συζυγίαν
τε
καὶ
συναυλίαν, |
| [6] |
ὀλίγοις
χρώμενοι
καὶ
τῆς
φυγῆς
|
συνεργοῖς |
καὶ
τῆς
τροφῆς
ὑπηρέταις.
Ἄλλοι |
| [20] |
τὸ
πρόσω,
Θεῷ
καὶ
πόθῳ
|
συνεργοῖς |
χρώμενοι.
Ὤ!
πῶς
ἀδακρυτὶ
τὴν |
| [35] |
ἤτ'
οὖν
συνδούλοις,
πρὸς
τοῦτο
|
συνεργοῖς |
χρώμενος,
ἐθεράπευε
μὲν
τὰ
σώματα |
| [10] |
ἐν
τοῖς
εἰκῇ
παλαιομένοις
καὶ
|
παρέργοις |
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν
τοῖς
καιρίοις |
| [77] |
ὡς
ἔτυχε.
Καὶ
πολλοὺς
ἂν
|
ἴδοις |
Βασιλείους
ἄχρι
τοῦ
ὁρωμένου,
τοὺς |
| [63] |
ἢ
σώμασι
γνωριζόμενοι·
οὐδὲ
προτίθενται
|
συνόδοις |
τε
καὶ
συλλόγοις
κατὰ
συζυγίαν |
| [23] |
οὕτως
αἰδέσιμος
ἢ
παλαιοῖς
ἢ
|
νέοις, |
μὴ
ὅτι
τῶν
κατὰ
τὸν |
| [13] |
ἀγάλλονται
καλλωπίσμασιν
ἢ
παλαιοῖς
ἢ
|
νέοις, |
ὅπως
ἂν
οἶμαι
τῶν
διηγημά |
| [1] |
δέ,
εἴπερ
ἄλλο
τι,
τοῖς
|
ἀγαθοῖς |
τά
τε
ἄλλα
καὶ
περὶ |
| [3] |
πάντως,
τὸ
μὴ
πλάσματι
μηδὲ
|
μύθοις, |
αὐτοῖς
δὲ
τοῖς
πράγμασι
καλλωπίζεσθαι, |
| [75] |
φέροντα.
Οὐ
γὰρ
μικρὸν
τοῖς
|
σπουδαίοις |
καὶ
μικρὰ
τῶν
μεγίστων
ἡ |
| [61] |
τὸν
λαιμὸν
ὁμοτίμων,
ἀλλὰ
τοῖς
|
ἀναγκαίοις |
διέζη
μόνον
ἕως
ἐξῆν,
καὶ |
| [7] |
βλύσαι
ὄρνιθας,
τρέφων
οὐ
τοῖς
|
ἀναγκαίοις |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
περιττοῖς· |
| [37] |
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω
τοῖς
|
παλαιοῖς |
διηγήμασιν,
ὅτι
πόνος
ὑγείαν
χαρίζεται, |
| [23] |
Τίς
δὲ
οὕτως
αἰδέσιμος
ἢ
|
παλαιοῖς |
ἢ
νέοις,
μὴ
ὅτι
τῶν |
| [13] |
πόλεων
ἄλλοις
ἀγάλλονται
καλλωπίσμασιν
ἢ
|
παλαιοῖς |
ἢ
νέοις,
ὅπως
ἂν
οἶμαι |
| [66] |
παλαιά,
ὅσα
τινὲς
τοῖς
θείοις
|
λογίοις |
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται
τὰ
νέα,
καὶ |
| [72] |
καθαίρων
οὐ
προσκαίροις
ῥαντίσμασιν,
ἀλλ'
|
ἀϊδίοις |
ἁγνίσμασι.
Τί
τὸ
κάλλιστον
Ἰησοῦ; |
| [66] |
τὰ
παλαιά,
ὅσα
τινὲς
τοῖς
|
θείοις |
λογίοις
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται
τὰ
νέα, |
| [26] |
ἄξιος,
καὶ
πολλὰ
μὲν
τοῖς
|
θείοις |
λόγοις
ἐμμελετήσας,
πολλὰ
δὲ
τῇ |
| [12] |
περιδεξίοις,
τούτοις
καὶ
τὸ
εἶναι
|
τελείοις |
καὶ
βιοτεύειν
μετὰ
τῆς
ἐκεῖθεν |
| [3] |
καὶ
δημαγωγίαι
καὶ
κράτος
ἐν
|
βασιλείοις |
αὐλαῖς·
ἔτι
δὲ
περιουσίαι
καὶ |
| [72] |
Αἴγυπτον
βασανίσας,
λαὸν
διασώσας
ἐν
|
σημείοις |
πολλοῖς
καὶ
τέρασι,
τῆς
νεφέλης |
| [44] |
πνευμάτων
εἰσοικισθησόμενον,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
|
Εὐαγγελίοις |
ἠκούσαμεν.
Τούτου
γίνεται
μιμητὴς
ἐκεῖνος, |
| [2] |
μὴ
καθυβρίσαι
τὸν
ἄνδρα
τοῖς
|
ἐγκωμίοις, |
μηδὲ
πολὺ
δεύτερον
τῶν
ἄλλων |
| [67] |
πρὸς
τὸ
ἀκρότατον.
Ὅταν
ἀθλητῶν
|
ἐγκωμίοις |
προσομιλήσω,
περιφρονῶ
τὸ
σῶμα
καὶ |
| [12] |
ἀμφότερα
εὐδοκιμεῖν
ὑπάρχει
καὶ
εἶναι
|
περιδεξίοις, |
τούτοις
καὶ
τὸ
εἶναι
τελείοις |
| [74] |
μητρὶ
τελειωθέντων
ἐν
αἵματι
καὶ
|
παντοίοις |
βασάνων
εἴδεσιν.
Ὧν
ἐκεῖνος
ζηλώσας |
| [29] |
Πόντον
μεταχωρεῖ,
καὶ
τοῖς
ἐκεῖσε
|
φροντιστηρίοις |
ἐπιστατεῖ·
αὐτοῖς
τε
καθιστᾷ
τι |
| [6] |
ὡς
τὸ
εἰκός,
καὶ
τὸ
|
ὑπαιθρίοις |
κρυμοῖς
καὶ
θάλπεσι
καὶ
ὄμβροις |
| [10] |
παρέργοις
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν
τοῖς
|
καιρίοις |
εὑρίσκονται,
καὶ
τοῖς
ἐξ
ὧν |
| [29] |
περὶ
τούτου
χρησάμενος
καὶ
παραινέταις
|
γνησίοις, |
φυγὰς
ἐνθένδε
σὺν
ἡμῖν
πρὸς |
| [58] |
Ὁ
μὲν
γὰρ
ἠξίου
τοῖς
|
δημοσίοις |
συνδιαιρεῖσθαι
καὶ
τὰ
ἡμέτερα·
καὶ |
| [68] |
ὁ
λόγος,
οἳ
τοῖς
ἑαυτῶν
|
κακοῖς |
βοηθοῦσιν,
ἐξ
ὧν
ἄλλοις
ἐπηρεάζουσιν. |
| [11] |
ἔστιν
ἃ
τοῖς
πρὸς
σωτηρίαν
|
φαρμάκοις |
συνεκεράσαμεν·
οὕτω
καὶ
τούτων
τὸ |
| [67] |
πρὸς
τὴν
ἄθλησιν
διεγείρομαι.
Ὅταν
|
ἠθικοῖς |
λόγοις
καὶ
πρακτικοῖς,
καθαίρομαι
ψυχὴν |
| [12] |
ἐλάφων
τε
καὶ
λεόντων
τοῖς
|
μυθικοῖς |
ἐκτρεφόμενος·
ἀλλὰ
τὴν
ἐγκύκλιον
παίδευσιν |
| [26] |
διάσκεψιν·
ὡς
δὲ
κἀν
τοῖς
|
πολεμικοῖς |
ἔχει·
στρατιώτης,
ταξίαρχος,
στρατηγός.
Αὕτη |
| [67] |
μόνῃ
διδασκάλῳ
χρώμενος.
Ὅταν
τοῖς
|
ἀντιρρητικοῖς |
ἐντύχω
λόγοις,
τὸ
Σοδομιτικὸν
ὁρῶ |
| [67] |
διεγείρομαι.
Ὅταν
ἠθικοῖς
λόγοις
καὶ
|
πρακτικοῖς, |
καθαίρομαι
ψυχὴν
καὶ
σῶμα,
καὶ |
| [13] |
παιδεύσεως
ἀπολαύσαντες·
ὅσος
μὲν
ἦν
|
διδασκάλοις, |
ὅσος
δὲ
ἥλιξι,
τοῖς
μὲν |
| [79] |
τελευταῖον
εἰπών,
τοῖς
ἀπάγουσιν
αὐτὸν
|
ἀγγέλοις |
οὐκ
ἀηδῶς
ἐναπέψυξεν·
ἔστιν
ἃ |
| [12] |
πώλῳ
καὶ
διδασκάλῳ
χρώμενος,
ἢ
|
μυελοῖς |
ἐλάφων
τε
καὶ
λεόντων
τοῖς |
| [62] |
καὶ
θάλασσα
τὰ
παρ'
ἑαυτῶν
|
ἀλλήλοις |
ἀντιδιδόντες,
εἰς
μίαν
δόξαν
Θεοῦ |
| [21] |
αἴρεσθαι
δι'
ἀλλήλων
καὶ
σὺν
|
ἀλλήλοις. |
Εἴπω
τι
συντομώτερον·
βλαβεραὶ
μὲν |
| [20] |
ὡς
ἐν
ἀλλήλοις
καὶ
παρ'
|
ἀλλήλοις |
ἐκείμεθα.
Ἓν
δ'
ἀμφοτέροις
ἔργον |
| [80] |
ἐκεῖνον
παραπεμπόντων,
προηγουμένων,
ἑπομένων,
παρεπομένων,
|
ἀλλήλοις |
ἐπεμβαινόντων,
μυριάδες
γένους
παντὸς
καὶ |
| [17] |
τῆς
συναφείας
σπινθήρ·
οὕτως
ἐπ'
|
ἀλλήλοις |
ἐτρώθημεν.
Ἔπειτα
συνηνέχθη
τι
καὶ |
| [19] |
προϊόντος
τοῦ
χρόνου
τὸν
πόθον
|
ἀλλήλοις |
καθωμολογήσαμεν,
καὶ
φιλοσοφίαν
εἶναι
τὸ |
| [24] |
ὁμοζύγων
διάζευξις
γοερὸν
μυκωμένων
ἐπ'
|
ἀλλήλοις |
καὶ
οὐ
φερόντων
τὴν
ἀλλοτρίωσιν. |
| [20] |
ἡμῖν
γε
πειστέον,
ὡς
ἐν
|
ἀλλήλοις |
καὶ
παρ'
ἀλλήλοις
ἐκείμεθα.
Ἓν |
| [20] |
ἐμοὶ
τοῦτο
εἰπεῖν,
κανόνες
ὄντες
|
ἀλλήλοις |
καὶ
στάθμαι,
οἷς
τὸ
εὐθὲς |
| [22] |
ὅσοις
οἱ
παιδευταί,
συνακουόμενοί
τε
|
ἀλλήλοις |
καὶ
συλλαλούμενοι,
καὶ
ξυνωρὶς
οὐκ |
| [62] |
φεύγοντος,
καὶ
τούτους
ἄριστα
κατήλλαξεν
|
ἀλλήλοις |
καὶ
συνεκέρασεν·
ἀσκητήρια
καὶ
μοναστήρια |
| [25] |
τῇ
φιλοσοφίᾳ
προσβαίνοντες·
οὐ
σὺν
|
ἀλλήλοις |
μὲν
ἔτι,
οὐ
γὰρ
ἀφῆκεν |
| [12] |
λόγον
συναυξανομένους
τε
καὶ
συνανιόντας
|
ἀλλήλοις |
ὁ
θαυμάσιος
ἐκπαιδεύεται·
οὐ
Θετταλικόν |
| [19] |
τηνικαῦτα
ἤδη
τὰ
πάντα
ἦμεν
|
ἀλλήλοις, |
ὁμόστεγοι,
ὁμοδίαιτοι,
συμφυεῖς,
τὸ
ἓν |
| [69] |
φαίη
μεν
ἂν
ὑπεναντία
ποιεῖν
|
ἀλλήλοις, |
ὅτι
οἱ
μὲν
τῷ
σαρκικῷ |
| [15] |
μεταζευγνύουσιν·
οὐδενὸς
ὄντες
κύριοι
ἀντιδιδόασι
|
ἀλλήλοις |
ῥᾳδίως
ἡνιόχους,
ἵππους,
ἱπποστασίας,
στρατηγούς· |
| [82] |
ταῖς
σεαυτοῦ
σκηναῖς,
ὡς
ἂν
|
ἀλλήλοις |
συζῶντες
καὶ
συνεποπτεύοντες
τὴν
ἁγίαν |
| [19] |
ἓν
βλέποντες,
ἀεὶ
τὸν
πόθον
|
ἀλλήλοις |
συναύξοντες
θερμότερόν
τε
καὶ
βεβαιότερον. |
| [19] |
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἑαυτῷ
τε
καὶ
|
ἀλλήλοις |
συνδεῖ
τοὺς
τῶν
αὐτῶν
ἐραστάς. |
| [20] |
τῆς
ἐντολῆς
οὕτως
ἀγόμενοι
καὶ
|
ἀλλήλοις |
τὴν
ἀρετὴν
παραθήγοντες
καί,
εἰ |
| [25] |
φθόνος,
τῷ
πόθῳ
δὲ
σὺν
|
ἀλλήλοις. |
Τὸν
μὲν
γὰρ
ἡ
Καισαρέων |
| [13] |
Ἄλλαι
μὲν
γὰρ
τῶν
πόλεων
|
ἄλλοις |
ἀγάλλονται
καλλωπίσμασιν
ἢ
παλαιοῖς
ἢ |
| [21] |
τι
συντομώτερον·
βλαβεραὶ
μὲν
τοῖς
|
ἄλλοις |
Ἀθῆναι
τὰ
εἰς
ψυχήν·
οὐ |
| [5] |
τοῖς
παλαίσμασιν,
ἀλλ'
ὑπολειφθῆναι
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἀλεῖπται
τῆς
ἀρετῆς,
ζῶντες
μάρτυρες, |
| [70] |
δὲ
καὶ
ἐπικέκληται
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἐκήρυξεν,
ὃ
τοῦ
ἐπικαλεῖσθαι
πολὺ |
| [68] |
ἑαυτῶν
κακοῖς
βοηθοῦσιν,
ἐξ
ὧν
|
ἄλλοις |
ἐπηρεάζουσιν.
Ἐκεῖνος
γὰρ
ἕνεκα
τοῦ |
| [61] |
ἀνιαρῶν
τὸ
ἶσον
ἔχειν,
τοῖς
|
ἄλλοις |
λειπόμενον.
~Μέγα
παρθενία
καὶ
ἀζυγία |
| [78] |
προσβήσεται
δὲ
ὅμως,
εἰ
καὶ
|
ἄλλοις |
μᾶλλον
ἡμῶν
πρέπων
ὁ
λόγος. |
| [2] |
φιλικοῦ
καθήκοντος·
οὐδὲ
τῷ
νομίζειν
|
ἄλλοις |
μᾶλλον
ἡμῶν
προσήκειν
τὸν
ἔπαινον. |
| [21] |
βελτίους
τοὺς
περὶ
αὐτὸ
σπουδάζοντας.
|
Ἄλλοις |
μὲν
οὖν
ἄλλαι
προσηγορίαι
τινές |
| [23] |
τὴν
κλῆσίν
τι
διηνέχθησαν,
ἐν
|
ἄλλοις |
ὀνόμασι
τοῦτο
παραδηλώσαντες.
~Εἶχε
μὲν |
| [8] |
ὑπερηκόντισεν.
Εἰ
γὰρ
μέγα
τοῖς
|
ἄλλοις |
τὸ
προσλαβεῖν
τι
παρὰ
τῶν |
| [59] |
τὸ
πάθος,
οὐδὲ
ἄλλως
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἀγνοούμενον,
τὴν
περὶ
ἡμᾶς
καινοτομίαν |
| [52] |
θάμβους.
Καὶ
τοῦτο
ἦν
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἄδηλον
ἔτι.
Ἐπεὶ
δὲ
τὰ |
| [64] |
γελοιαστὴς
καὶ
ἀγοραῖος,
μηδὲ
τοῖς
|
πολλοῖς |
ἀρέσκων,
ἐκ
τοῦ
πᾶσι
πάντα |
| [46] |
μέχρι
τοῦ
νῦν
κινεῖ
τοῖς
|
πολλοῖς |
δάκρυον
εἰς
μνήμην
ἰόντα
καὶ |
| [5] |
ἔμπνοοι
στῆλαι,
σιγῶντα
κηρύγματα,
σὺν
|
πολλοῖς |
δὲ
τοῖς
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ |
| [16] |
τὸν
ἄνδρα
ἐτύγχανον·
τοῖς
γὰρ
|
πολλοῖς |
εὐθὺς
αἰδέσιμος
ἦν,
ἀκοῇ
προκατειλημμένος. |
| [7] |
τοιούτοις
φιλιστορεῖν
ἡ
ψυχὴ
καὶ
|
πολλοῖς |
θαύμασιν
ἀνυμνεῖν
τὸν
Θεόν)
οὗτος, |
| [72] |
βασανίσας,
λαὸν
διασώσας
ἐν
σημείοις
|
πολλοῖς |
καὶ
τέρασι,
τῆς
νεφέλης
εἴσω |
| [77] |
καὶ
εἴσω
συννενευκός·
ὃ
τοῖς
|
πολλοῖς |
μὴ
καλῶς
ζηλωθὲν
μηδὲ
νοηθέν, |
| [9] |
Θεῷ
καθιερωθείσης,
πρᾶγμα
οὔπω
τότε
|
πολλοῖς |
σπουδαζόμενον,
ὥσπερ
νῦν
αὐξηθέν
τε |
| [69] |
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
τῶν
τοῖς
|
πολλοῖς |
τέως
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ
καιροῦ |
| [5] |
εἰδόσι
λέγω
τὸν
Μαξιμίνου,
ὃς
|
πολλοῖς |
τοῖς
ἐγγύθεν
γενομένοις
ἐπιφυεὶς
πάντας |
| [68] |
τοῖς
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ
τοῖς
|
πολλοῖς, |
τοῦ
μὴ
βλάπτεσθαι,
τὴν
χείρω |
| [27] |
τοῦ
περὶ
ταῦτα
κόσμου
τοῖς
|
πολλοῖς |
τύπος
καθίσταται.
Τὰς
γὰρ
ἱερὰς |
| [13] |
τὸ
γνώρισμα,
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
|
ὅπλοις |
ἢ
τοῖς
δράμασι
τὰ
ἐπίσημα. |
| [43] |
καὶ
εἰς
χεῖρας
ἰόντας,
ἀγχεμάχοις
|
ὅπλοις |
τοῖς
ἀπὸ
γλώσσης
καταστρεφόμενος·
τοὺς |
| [29] |
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείας.
Καὶ
ἅμα
|
συμβούλοις |
ἡμῖν
περὶ
τούτου
χρησάμενος
καὶ |
| [35] |
τοῖς
ἑαυτοῦ
παισίν,
ἤτ'
οὖν
|
συνδούλοις, |
πρὸς
τοῦτο
συνεργοῖς
χρώμενος,
ἐθεράπευε |
| [15] |
ἀέρα,
τοὺς
ἵππους
δὴ
τοῖς
|
δακτύλοις |
ὡς
μάστιξι,
ζευγνύουσι,
μεταζευγνύουσιν·
οὐδενὸς |
| [30] |
καὶ
ἀπρόσιτον
φύσιν
ἀποξενοῦμεν
ἑαυτῆς
|
ἐκφύλοις |
ἀλλοτριότησιν,
οὐδὲ
κακῷ
τὸ
κακὸν |
| [1] |
Βασίλειος,
καὶ
γὰρ
ἐφιλοτιμεῖτο
τοῖς
|
ἐμοῖς |
λόγοις
ὡς
οὔπω
τοῖς
ἑαυτοῦ |
| [80] |
ἡ
μεγάλη
φωνὴ
καὶ
τοῖς
|
ἐμοῖς |
ὠσὶν
ἔνηχος,
ὁ
μάρτυς
τοῖς |
| [64] |
τε
καὶ
φιλανθρώπους,
ὅτι
τοῖς
|
δήμοις |
χαρίζονται
καὶ
κινοῦσι
γέλωτα
τοῖς |
| [22] |
τοῖς
ἡμετέροις
παιδευταῖς
καὶ
συμπράκτορσιν,
|
ἐπισήμοις |
δὲ
παρὰ
τῇ
Ἑλλάδι
πάσῃ |
| [22] |
τρόπον·
ἐξ
ὧν
ὑπῆρχεν
ἡμῖν
|
ἐπισήμοις |
μὲν
εἶναι
παρὰ
τοῖς
ἡμετέροις |
| [75] |
μέτειμι
διαθήκην,
καὶ
τοῖς
ἐνταῦθα
|
εὐδοκίμοις |
τὰ
ἐκείνου
παρεξετάσας,
τιμήσω
τὸν |
| [63] |
ἀνάβασις.
Οὐκ
ἔτι
πρόκειται
τοῖς
|
ὀφθαλμοῖς |
ἡμῶν
θέαμα
δεινὸν
καὶ
ἐλεεινόν, |
| [42] |
ψυχήν,
οὐκ
ἐδίδου
ὕπνον
τοῖς
|
ὀφθαλμοῖς |
οὐδὲ
νυσταγμὸν
τοῖς
βλεφάροις·
προσεδαπάνα |
| [7] |
προκαταλαβόντων
τὰς
διεξόδους
τοῖς
θήρας
|
νόμοις; |
Εὐχῆς
δέσμιοι
καὶ
δικαίας
αἰτήσεως. |
| [41] |
καὶ
τοῖς
αὐτοῦ
λόγοις
καὶ
|
νόμοις |
καὶ
πάθεσι
περιποιηθέντα,
τὸ
ἅγιον |
| [24] |
οὐδενὶ
λυπηρόν,
ὡς
τοῖς
ἐκεῖσε
|
συννόμοις |
Ἀθηνῶν
καὶ
ἀλλήλων
τέμνεσθαι.
Γίνεται |
| [31] |
καὶ
φιλοσοφώτατα
τοῖς
τοῦ
Πνεύματος
|
λογισμοῖς, |
ἄλλον
μὲν
εἶναι
μικροψυχίας
καιρόν, |
| [18] |
λογικῶς
συγγινόμενος
καὶ
κατεπᾴδων
τοῖς
|
λογισμοῖς |
καί,
ὅπερ
ἦν
ἀληθές,
οὔτε |
| [17] |
καὶ
προθυμίας
πλησθείς,
ἵνα
παίων
|
συλλογισμοῖς, |
οὐ
πρὶν
ἀνῆκεν
ἢ
τελέως |
| [6] |
τὸ
εἰκός,
καὶ
τὸ
ὑπαιθρίοις
|
κρυμοῖς |
καὶ
θάλπεσι
καὶ
ὄμβροις
ταλαιπωρεῖν, |
| [13] |
φιλοσοφίᾳ
δογμάτων·
τὸ
μέγιστον,
ἱερεὺς
|
Χριστιανοῖς |
καὶ
πρὸ
τῆς
ἱερωσύνης·
τοσοῦτον |
| [30] |
ἀποστάτης
μέν,
οὐδὲν
δὲ
ἀμείνων
|
Χριστιανοῖς, |
μᾶλλον
δὲ
Χριστιανῶν
τῷ
εὐσεβεστάτῳ |
| [80] |
νῦν,
ὁ
μέν
ἐστιν
ἐν
|
οὐρανοῖς, |
κἀκεῖ
τὰς
ὑπὲρ
ἡμῶν,
ὡς |
| [57] |
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον,
ὁ
τοῖς
|
ὑπερηφάνοις |
ἀντι
τασσόμενος,
ταπεινοῖς
δὲ
χάριν |
| [23] |
παίδευσιν;
Λῆρος
τοῖς
τοῦ
ἀνδρὸς
|
πεπειραμένοις |
ὁ
Μίνως
ἐκεῖνος
καὶ
ὁ |
| [2] |
ἡμῖν
ἰτέον
τὴν
εὐφημίαν,
αὐτὸν
|
προστησαμένοις |
τοῦ
λόγου
τὸν
ἐκείνου
Θεόν, |
| [9] |
ἄλλα,
ὅσα
Πόντῳ
καὶ
Καππαδόκαις
|
μερισαμένοις |
ἤρκεσε
πολλῶν
πληροῦν
ἀκοάς·
ἐμοὶ |
| [20] |
ἐλπίδας,
πρὶν
ἐνθένδε
ἀπελθεῖν
ἐνθένδε
|
μεθισταμένοις· |
πρὸς
ὃ
βλέποντες,
καὶ
βίον |
| [10] |
δόξειεν
ἀληθῶς
λέγεσθαι
τοῖς
ἐκεῖνον
|
ἐπισταμένοις, |
ὅτι
μόνης
ἡμῖν
ἔδει
τῆς |
| [21] |
ζημία
τὴν
διάνοιαν
πεπυκνωμένοις
καὶ
|
πεφραγμένοις. |
Τοὐναντίον
μὲν
οὖν,
εἴ
τι |
| [1] |
ἔλθοιεν
τῆς
ἀξίας,
τὴν
ἑαυτῶν
|
ἐπιδεδειγμένοις |
δύναμιν·
εἰ
δὲ
πλεῖστον
ἀπολειφθεῖεν, |
| [31] |
ἀγὼν
ἀμφοτέροις
ὡς
τοῦ
λόγου
|
προβεβλημένοις, |
καὶ
τῆς
πρεσβείας
ἡττήθη·
καὶ |
| [14] |
κατ'
ἐμαυτόν
τι
προσθεῖναι
τοῖς
|
εἰρημένοις |
καὶ
μικρόν
τι
προσδιατρίψαι
τῷ |
| [68] |
μεγαλοφωνίας,
ἔτι
κἀκεῖνο
προσθήσω
τοῖς
|
εἰρημένοις· |
χρησιμώτατον
γὰρ
τοῖς
πολλοῖς,
τοῦ |
| [72] |
καὶ
μονῶν,
ἃς
διανέμει
τοῖς
|
ἀγομένοις; |
Ὥστε
κἀκείνην
δύνασθαι
τὴν
φωνὴν |
| [4] |
καὶ
οἷς
ἂν
μάλιστα
ἡσθείη
|
λεγομένοις |
εἰπών,
ἐπ'
αὐτὸν
καὶ
δὴ |
| [75] |
ὁ
λόγος,
ἐκεῖνο
προεξεταζέτω
τοῖς
|
λεγομένοις, |
ὅτι
μὴ
προτιθεὶς
μηδὲ
εἰς |
| [10] |
τὴν
ἰσχὺν
ἐν
τοῖς
εἰκῇ
|
παλαιομένοις |
καὶ
παρέργοις
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν |
| [68] |
καὶ
φωναῖς
ἄλλαις
τὸ
ἶσον
|
διδασκομένοις· |
οὐδὲ
γὰρ
ἐν
ῥήμασιν
ἡμῖν |
| [3] |
ἢ
μείζους;
Ὧν
ἡμῖν,
εἰ
|
βουλομένοις |
εἰπεῖν
ἐξῆν,
οὐδὲν
ἂν
ἦσαν |
| [10] |
τοὺς
πολλοὺς
ὁρῶ
χαίροντας,
τοῖς
|
βουλομένοις |
παρα
χωρήσομεν·
οὐχ
ὅτι
κἀν |
| [21] |
παιδευτάς.
Τὰς
ἄλλας
δὲ
τοῖς
|
βουλομένοις |
παρήκαμεν
ἑορτάς,
θέατρα,
πανηγύρεις,
συμπόσια. |
| [5] |
Μαξιμίνου,
ὃς
πολλοῖς
τοῖς
ἐγγύθεν
|
γενομένοις |
ἐπιφυεὶς
πάντας
φιλανθρώπους
ἀπέδειξε,
θράσει |
| [69] |
πρὸς
τὸ
χρήσιμον
οἶμαι
τοῖς
|
δεχομένοις, |
καὶ
οὕτω
παρὰ
τοῦ
ἐν |
| [58] |
πλείων
δὲ
ἡ
βλάβη
τοῖς
|
ἀρχομένοις. |
Τίς
γὰρ
ἂν
τοὺς
ἄλλους |
| [26] |
τάξις
ἀρίστη
καὶ
λυσιτελεστάτη
τοῖς
|
ἀρχομένοις. |
Τὸ
δ'
ἡμέτερον
πολλοῦ
ἂν |
| [80] |
ἄλλο
τι,
τοῖς
τὰ
ἐκείνου
|
τετελεσμένοις, |
ἢ
πρὸς
αὐτὸν
ἀεὶ
βλέπειν, |
| [64] |
νομισθῆναι
τοῖς
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
|
πεπαιδευμένοις. |
Τίς
γὰρ
ἐκείνου
μᾶλλον
ἢ |
| [33] |
τὸ
ἰσχύειν
αὐτοῖς,
ἃ
βοηθοῦσι
|
βοηθουμένοις, |
μᾶλλον
δὲ
πολλῷ
κρείττω
καὶ |
| [2] |
δεήσειν
ἡμῖν,
πρὸς
ἐκεῖνόν
γε
|
ποιουμένοις |
τὸν
λόγον
καὶ
τοὺς
εἰδότας |
| [73] |
τοὺς
εὐδοκιμωτάτους,
Σαμουὴλ
ἐν
τοῖς
|
ἐπικαλουμένοις |
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ,
καὶ
Θεῷ |
| [5] |
κηρύγματα,
σὺν
πολλοῖς
δὲ
τοῖς
|
ἀριθμουμένοις |
καὶ
οἱ
πρὸς
πατρὸς
τούτῳ |
| [67] |
τὸ
σῶμα
καὶ
σύνειμι
τοῖς
|
ἐπαινουμένοις |
καὶ
πρὸς
τὴν
ἄθλησιν
διεγείρομαι. |
| [61] |
ἄφθονον,
ὃ
γεωργοῦσι
πηγαὶ
μηδὲν
|
πονουμένοις. |
Ἐξ
ὧν
ἢ
μεθ'
ὧν |
| [35] |
πυθμέσι
πηγάζειν
τροφὴν
ἀδάπανον
κενώσει
|
πληρουμένοις, |
ὃ
καὶ
παράδοξον,
ἵνα
τρέφῃ |
| [6] |
εἰς
κακοπάθειαν
τοῖς
ὑπὸ
πολλῶν
|
δορυφορουμένοις |
καὶ
τιμωμένοις.
Ἐγὼ
δέ,
ὃ |
| [6] |
τοῖς
ὑπὸ
πολλῶν
δορυφορουμένοις
καὶ
|
τιμωμένοις. |
Ἐγὼ
δέ,
ὃ
τούτων
μεῖζόν |
| [21] |
παρὰ
τούτων
ζημία
τὴν
διάνοιαν
|
πεπυκνωμένοις |
καὶ
πεφραγμένοις.
Τοὐναντίον
μὲν
οὖν, |
| [18] |
συνουσίᾳ
τελεωτέρᾳ,
οὔτε
παίδευσιν
τοῖς
|
πειρωμένοις |
ἐξ
ὀλίγων
τε
καὶ
ἐν |
| [12] |
δὲ
τὸ
αἶσχος
ὁρῶσι
καὶ
|
ὁρωμένοις. |
Οἷς
δὲ
κατ'
ἀμφότερα
εὐδοκιμεῖν |
| [11] |
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
δοκῇ
τοῖς
|
χρωμένοις· |
ἤδη
δὲ
καὶ
τῶν
ἑρπυστικῶν |
| [80] |
ἁπάσης,
οὐ
πρότερον
γινωσκόμεναι·
ψαλμῳδίαι
|
θρήνοις |
ὑπερνικώμεναι,
καὶ
τὸ
φιλόσοφον
τῷ |
| [80] |
μὲν
οὕτω
θρήνους
ἀναμίγνυμι
τοῖς
|
ἐπαίνοις, |
καὶ
λογογραφῶ
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [35] |
τοῦ
ἐμοῦ
Θεοῦ,
παρ'
οὗ
|
κἀκείνοις |
τὸ
ταῦτα
δύνασθαι·
ἴσως
δὲ |
| [16] |
λημμάτων,
κἀντεῦθεν
μάλιστα
διὰ
τιμῆς
|
ἐκείνοις· |
ἐπεὶ
καὶ
τοῦτο
μισθός
ἐστιν |
| [10] |
ἢ
ἐκείνων
τοῦτον
γενέσθαι,
μήτε
|
ἐκείνοις |
ἑτέρου
μᾶλλον
ἢ
τοῦδε
πατράσιν |
| [1] |
περὶ
τὸν
λόγον,
ὁ
λόγος.
|
Ἐκείνοις |
θ'
ἅμα
μὲν
ἡδονὴ
ἂν |
| [17] |
τὸ
τῶν
Ἀθηνῶν
κλέος
ἐν
|
ἐκείνοις |
καταλυθῆναι
καὶ
τάχιστα
περιφρονηθῆναι,
ὑπήρειδόν |
| [34] |
δέοντος
ἀπληστότεροι
καὶ
φρονοῦσι
κακῶς·
|
ἐκείνοις |
μὲν
τὰ
ἑαυτῶν,
ἑαυτοῖς
δὲ |
| [80] |
τοὺς
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
|
ἐκείνοις |
πρὸς
ἡμᾶς,
ὅστις
πλέον
ἀποκλαυσάμενος |
| [58] |
ἤδη
τῶν
ἐπισκόπων,
καὶ
τῶν
|
ἐκείνοις |
συμμάχων·
οὗ
πολὺ
μὲν
τὸ |
| [37] |
καὶ
τῶν
πονηροτάτων
τῆς
πόλεως
|
ἐκείνοις |
συντεταγμένων.
Πλὴν
ἔδει
νικῆσαι
τὸ |
| [68] |
Θεός·
ὅπερ
ὂν
ἀληθές,
ἀσεβὲς
|
ἐκείνοις |
ὑπελαμβάνετο
καὶ
τῷ
κακῷ
προστάτῃ |
| [57] |
ὁ
τοῖς
ὑπερηφάνοις
ἀντι
τασσόμενος,
|
ταπεινοῖς |
δὲ
χάριν
ἐπιμετρῶν.
Τί
δὲ |
| [19] |
εἰσί,
καὶ
ῥέουσιν
ἶσα
καὶ
|
ἠρινοῖς |
ἄνθεσιν·
οὔτε
γὰρ
φλὸξ
μένει |
| [3] |
καὶ
θεοὺς
καὶ
μύθους
τοῖς
|
προγόνοις |
ἐπιφημίζοντες,
ὧν
τὸ
σεμνότα
τον |
| [26] |
βελτιόνων,
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέμει
τοῖς
|
θρόνοις, |
οὐδὲ
φρίσσει
τὴν
ὄψιν
τὸν |
| [25] |
περιβόητον,
τοῖς
ἱεροῖς
τοῦ
πρεσβυτερίου
|
θρόνοις |
τέως
ἐγκαταλέξασα,
καὶ
διὰ
μιᾶς |
| [3] |
Ὅσα
τῶν
ὑπὲρ
ἐκεῖνον
τοῖς
|
χρόνοις |
ἐκείνῳ
συνεισενεγκεῖν
ἂν
εἴχομεν
καὶ |
| [58] |
καὶ
τό,
μὴ
χρῆναι
δασμοφορεῖν
|
κακοδόξοις |
πᾶς
γὰρ
ὁ
λυπῶν,
κακόδοξος. |
| [54] |
τε
τοῦτον
εἰσκαλέσας
καὶ
τοῖς
|
ἑτεροδόξοις |
πιστεύσας,
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν
ὁ |
| [59] |
συμφορὰν
ὡς
κάλλιστα
διατίθεται,
πλείοσιν
|
ἐπισκόποις |
τὴν
πατρίδα
καταπυκνώσας.
Ἐξ
οὗ |
| [10] |
τῇ
φύσει
τὸν
νῦν
εὐφημούμενον
|
ἀνθρώποις |
δοθῆναι
ὥσπερ
τινὰ
τῶν
πάλαι |
| [44] |
τῆς
ἀθεΐας,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
|
ἀνθρώποις, |
ὡς
ὑπελάμβανε.
~Τὸν
μὲν
δὴ |
| [34] |
ἄλλο
οὐδὲν
τῶν
ἢ
τοῖς
|
φιλανθρώποις |
ἐπηγγελμένων
ἢ
τοῖς
ἀπανθρώποις
ἠπειλημμένων. |
| [34] |
τοῖς
φιλανθρώποις
ἐπηγγελμένων
ἢ
τοῖς
|
ἀπανθρώποις |
ἠπειλημμένων.
Ἀλλ'
εἰσὶ
τοῦ
δέοντος |
| [48] |
ὑφ'
ἡμῖν
τεταγμένων·
οὐ
γὰρ
|
προσώποις |
τὸν
χριστιανισμόν,
ἀλλὰ
πίστει
χαρακτηρίζεσθαι» |
| [42] |
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
οὐδὲ
νυσταγμὸν
τοῖς
|
βλεφάροις· |
προσεδαπάνα
τὸ
λειπόμενον
τῶν
σαρκῶν |
| [6] |
ὑπαιθρίοις
κρυμοῖς
καὶ
θάλπεσι
καὶ
|
ὄμβροις |
ταλαιπωρεῖν,
ἥ
τε
ἄφιλος
ἐρημία |
| [2] |
γὰρ
τἀληθές,
ὥσπερ
οἱ
τοῖς
|
ἱεροῖς |
προσιόντες,
πρὶν
καθαρθῆναι
καὶ
φωνὴν |
| [25] |
περιφανῆ
τε
καὶ
περιβόητον,
τοῖς
|
ἱεροῖς |
τοῦ
πρεσβυτερίου
θρόνοις
τέως
ἐγκαταλέξασα, |
| [54] |
τὸ
τῆς
ὕβρεως
ὑπόγυιον
αἰσχυνόμενος,
|
ἑτέροις |
δὲ
τὴν
πρεσβείαν
ἐπιτρέπει
τῶν |
| [77] |
δὲ
καὶ
τῶν
σωματικῶν
ἐλαττωμάτων,
|
ἑτέροις |
εἰς
εὐδοξίαν
ἐπενοήθη·
οἷον
ὠχρότητα |
| [77] |
πάρεργα
τοῦ
ἀνδρὸς
τῶν
πονουμένων
|
ἑτέροις |
πολὺ
τιμιώτερα
καὶ
περιφανέστερα.
~Ἐπεὶ |
| [22] |
ἐπισήμοις
μὲν
εἶναι
παρὰ
τοῖς
|
ἡμετέροις |
παιδευταῖς
καὶ
συμπράκτορσιν,
ἐπισήμοις
δὲ |
| [80] |
πάθει
καταλυόμενον·
ἀγὼν
δὲ
τοῖς
|
ἡμετέροις |
πρὸς
τοὺς
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους, |
| [2] |
ἡμᾶς
γενόμενος,
συγγνώμων
ἔσται
τοῖς
|
ἡμετέροις. |
Συγγινωσκέτωσαν
δὲ
καὶ
ὑμῶν
ὅσοι |
| [66] |
γὰρ
εἷς
ἀντὶ
πάντων
τοῖς
|
σπουδαιοτέροις |
εἰς
παίδευσιν.
~Ἐγὼ
τοῦτο
μόνον |
| [10] |
ἵνα
μὴ
ταὐτὸν
πάθω
τοῖς
|
ἀπειροτέροις |
τῶν
ἀθλητῶν,
οἳ
τὴν
ἰσχὺν |
| [45] |
γέλως
δὲ
τοῖς
ἀνδρικωτέροις
καὶ
|
στερροτέροις |
τὸ
φρόνημα.
Ὁ
δὲ
τοιούτου |
| [40] |
δὲ
αὐστηρὸν
τραχῦνον
καὶ
ἀπαυθαδιάζον,
|
ἀμφοτέροις |
βοηθεῖ
δι'
ἀλλήλων·
ἐπιεικείᾳ
μὲν |
| [20] |
εὐδόκιμον
ἴδιον
ἐποιούμεθα.
Μία
μὲν
|
ἀμφοτέροις |
ἐδόκει
ψυχὴ
δύο
σώματα
φέρουσα· |
| [20] |
παρ'
ἀλλήλοις
ἐκείμεθα.
Ἓν
δ'
|
ἀμφοτέροις |
ἔργον
ἡ
ἀρετή,
καὶ
τὸ |
| [20] |
ζῆλος
δὲ
ἐσπουδάζετο.
Ἀγὼν
δὲ
|
ἀμφοτέροις, |
οὐχ
ὅστις
αὐτὸς
τὸ
πρωτεῖον |
| [64] |
ἀλλ'
ἀμφοτέρων
τὴν
ἀμετρίαν
φυγεῖν,
|
ἀμφοτέροις |
σὺν
λόγῳ
καὶ
καιρῷ
χρώμενον, |
| [31] |
κοινὸς
γὰρ
ἦν
ὁ
ἀγὼν
|
ἀμφοτέροις |
ὡς
τοῦ
λόγου
προβεβλημένοις,
καὶ |
| [21] |
γὰρ
φαύλως
τοῦτο
ὑπολαμβάνεται
τοῖς
|
εὐσεβεστέροις· |
καὶ
γὰρ
πλουτοῦσι
τὸν
κακὸν |
| [45] |
καὶ
στρατηγίας,
κατάπληξις
μὲν
τοῖς
|
ἀγενεστέροις, |
γέλως
δὲ
τοῖς
ἀνδρικωτέροις
καὶ |
| [69] |
Θεῷ
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
τοῖς
|
εὐγνωμονεστέροις! |
Οὐδὲ
γὰρ
τοὺς
εὐαγγελιστὰς
φαίη |
| [49] |
καὶ
τῆς
καθέδρας
ἐξαναστῆναι
καὶ
|
τραχυτέροις |
πρὸς
αὐτὸν
χρήσασθαι
λόγοις.
Τί |
| [61] |
πλησμονὰς
καὶ
τοὺς
κόρους
τοῖς
|
ἀλογωτέροις |
ἀπέρριψε
καὶ
ὧν
ἀνδραποδώδης
καὶ |
| [45] |
τοῖς
ἀγενεστέροις,
γέλως
δὲ
τοῖς
|
ἀνδρικωτέροις |
καὶ
στερροτέροις
τὸ
φρόνημα.
Ὁ |
| [72] |
Τριάδα,
καὶ
λαὸν
καθαίρων
οὐ
|
προσκαίροις |
ῥαντίσμασιν,
ἀλλ'
ἀϊδίοις
ἁγνίσμασι.
Τί |
| [36] |
λιμοῦ
διαθέμενος
καὶ
τοῖς
ἑτέρων
|
ὀνείροις |
εἰς
τοῦτο
δια
ταττόμενος·
ὁ |
| [21] |
συναρπασθῆναι
τοῖς
τούτων
ἐπαινέταις
καὶ
|
συνηγόροις· |
ἡμῖν
δ'
οὐδεμία
παρὰ
τούτων |
| [23] |
ἐξελληνίζει
καὶ
ἱστορίαν
συνάγει
καὶ
|
μέτροις |
ἐπιστατεῖ
καὶ
νομοθετεῖ
ποιήμασιν;
Τίς |
| [22] |
γὰρ
οἱ
ἡμέτεροι
παιδευταί,
παρ'
|
ὅσοις |
Ἀθῆναι·
παρὰ
τοσούτοις
δὲ
ἡμεῖς, |
| [22] |
παρὰ
τοσούτοις
δὲ
ἡμεῖς,
παρ'
|
ὅσοις |
οἱ
παιδευταί,
συνακουόμενοί
τε
ἀλλήλοις |
| [1] |
χρέος
δέ,
εἴπερ
ἄλλο
τι,
|
τοῖς |
ἀγαθοῖς
τά
τε
ἄλλα
καὶ |
| [45] |
στρατιᾶς
καὶ
στρατηγίας,
κατάπληξις
μὲν
|
τοῖς |
ἀγενεστέροις,
γέλως
δὲ
τοῖς
ἀνδρικωτέροις |
| [72] |
κλήρων
καὶ
μονῶν,
ἃς
διανέμει
|
τοῖς |
ἀγομένοις;
Ὥστε
κἀκείνην
δύνασθαι
τὴν |
| [44] |
ὀφθῆναι,
καὶ
γέλωτα
ὄφλειν,
οὐ
|
τοῖς |
ἄγουσι
μόνον
αὐτὸν
προστάταις
τῆς |
| [21] |
Εἴπω
τι
συντομώτερον·
βλαβεραὶ
μὲν
|
τοῖς |
ἄλλοις
Ἀθῆναι
τὰ
εἰς
ψυχήν· |
| [5] |
συναπελθεῖν
τοῖς
παλαίσμασιν,
ἀλλ'
ὑπολειφθῆναι
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἀλεῖπται
τῆς
ἀρετῆς,
ζῶντες |
| [70] |
ὁ
δὲ
καὶ
ἐπικέκληται
καὶ
|
τοῖς |
ἄλλοις
ἐκήρυξεν,
ὃ
τοῦ
ἐπικαλεῖσθαι |
| [61] |
τῶν
ἀνιαρῶν
τὸ
ἶσον
ἔχειν,
|
τοῖς |
ἄλλοις
λειπόμενον.
~Μέγα
παρθενία
καὶ |
| [8] |
ὅσον
ὑπερηκόντισεν.
Εἰ
γὰρ
μέγα
|
τοῖς |
ἄλλοις
τὸ
προσλαβεῖν
τι
παρὰ |
| [61] |
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ
τοὺς
κόρους
|
τοῖς |
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
καὶ
ὧν
ἀνδραποδώδης |
| [64] |
χρηστὸς
ὤφθη
τοῖς
κατορθοῦσιν,
ἢ
|
τοῖς |
ἁμαρτάνουσιν
ἐμβριθής·
οὗ
καὶ
τὸ |
| [61] |
μετὰ
τὸν
λαιμὸν
ὁμοτίμων,
ἀλλὰ
|
τοῖς |
ἀναγκαίοις
διέζη
μόνον
ἕως
ἐξῆν, |
| [7] |
καὶ
βλύσαι
ὄρνιθας,
τρέφων
οὐ
|
τοῖς |
ἀναγκαίοις
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς |
| [45] |
μὲν
τοῖς
ἀγενεστέροις,
γέλως
δὲ
|
τοῖς |
ἀνδρικωτέροις
καὶ
στερροτέροις
τὸ
φρόνημα. |
| [67] |
ὄψει
μόνῃ
διδασκάλῳ
χρώμενος.
Ὅταν
|
τοῖς |
ἀντιρρητικοῖς
ἐντύχω
λόγοις,
τὸ
Σοδομιτικὸν |
| [8] |
φιλοτιμίαν,
μεῖζον
ἐκείνῳ
τὸ
προσθεῖναι
|
τοῖς |
ἄνω
παρ'
ἑαυτοῦ,
καθάπερ
ῥεύματος |
| [79] |
τὸ
πνεῦμά
μου»
τελευταῖον
εἰπών,
|
τοῖς |
ἀπάγουσιν
αὐτὸν
ἀγγέλοις
οὐκ
ἀηδῶς |
| [34] |
ἢ
τοῖς
φιλανθρώποις
ἐπηγγελμένων
ἢ
|
τοῖς |
ἀπανθρώποις
ἠπειλημμένων.
Ἀλλ'
εἰσὶ
τοῦ |
| [10] |
ἀλλ'
ἵνα
μὴ
ταὐτὸν
πάθω
|
τοῖς |
ἀπειροτέροις
τῶν
ἀθλητῶν,
οἳ
τὴν |
| [35] |
τότε
καταστάσεως,
ἐπειδὴ
τὰ
σημεῖα
|
τοῖς |
ἀπίστοις,
οὐ
τοῖς
πιστεύουσιν.
Ἃ |
| [43] |
εἰς
χεῖρας
ἰόντας,
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις
|
τοῖς |
ἀπὸ
γλώσσης
καταστρεφόμενος·
τοὺς
δὲ |
| [1] |
μᾶλλον
ἢ
ἐμαυτῷ
χαρισαίμην
ἢ
|
τοῖς |
ἀρετῆς
ἐπαινέταις
ἢ
τοῖς
λόγοις |
| [5] |
σιγῶντα
κηρύγματα,
σὺν
πολλοῖς
δὲ
|
τοῖς |
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ
πρὸς
πατρὸς |
| [58] |
ἄδοξον,
πλείων
δὲ
ἡ
βλάβη
|
τοῖς |
ἀρχομένοις.
Τίς
γὰρ
ἂν
τοὺς |
| [26] |
ἡ
τάξις
ἀρίστη
καὶ
λυσιτελεστάτη
|
τοῖς |
ἀρχομένοις.
Τὸ
δ'
ἡμέτερον
πολλοῦ |
| [20] |
τε
γὰρ
ὡμιλοῦ
μεν,
οὐ
|
τοῖς |
ἀσελγεστάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ |
| [13] |
κάτω
τὰ
ἄνω
πραγματευόμενον
καὶ
|
τοῖς |
ἀστάτοις
καὶ
ῥέουσι
τὰ
ἑστῶτα |
| [22] |
καθηγεμόνι
παιδευομένη
καὶ
ἀγομένη
καὶ
|
τοῖς |
αὐτοῖς
χαίρουσα·
εἰ
καὶ
πεζοὶ |
| [39] |
τι
πρᾶξαι
τῷ
λόγῳ
καὶ
|
τοῖς |
αὐτοῦ
βουλεύμασιν
ἐναντίον.
Καίτοι
πῶς |
| [41] |
μέγαν
τοῦ
Θεοῦ
κλῆρον
καὶ
|
τοῖς |
αὐτοῦ
λόγοις
καὶ
νόμοις
καὶ |
| [42] |
ὕπνον
τοῖς
ὀφθαλμοῖς
οὐδὲ
νυσταγμὸν
|
τοῖς |
βλεφάροις·
προσεδαπάνα
τὸ
λειπόμενον
τῶν |
| [10] |
οἷς
τοὺς
πολλοὺς
ὁρῶ
χαίροντας,
|
τοῖς |
βουλομένοις
παρα
χωρήσομεν·
οὐχ
ὅτι |
| [21] |
ἔξωθεν
παιδευτάς.
Τὰς
ἄλλας
δὲ
|
τοῖς |
βουλομένοις
παρήκαμεν
ἑορτάς,
θέατρα,
πανηγύρεις, |
| [16] |
νέων
ἀγνοοῦντες
τὸν
ἄνδρα
ἐτύγχανον·
|
τοῖς |
γὰρ
πολλοῖς
εὐθὺς
αἰδέσιμος
ἦν, |
| [64] |
Οὐκ
ἐπαινετέος
μᾶλλον
ἢ
μεμπτέος
|
τοῖς |
γε
νοῦν
ἔχουσιν;
Εἰ
μὴ |
| [14] |
ὃ
μὴ
παθεῖν
ἡ
ζημία
|
τοῖς |
γε
νοῦν
ἔχουσιν.
~Εἶχον
ἡμᾶς |
| [22] |
Ἑλλάδι
πάσῃ
καὶ
ταύτης
μάλιστα
|
τοῖς |
γνωριμωτάτοις.
Ἤδη
δὲ
καὶ
μέχρι |
| [69] |
τῆς
εὐσεβείας
νομίζοντες
τὰς
ἐν
|
τοῖς |
γράμμασι
μόνας
τοῦ
ἀνδρὸς
εὑρισκομένας |
| [34] |
τὰ
παρὰ
τῆς
θαλάσσης
δεχόμεναι·
|
τοῖς |
δ'
ἠπειρώταις
ἡμῖν
καὶ
τὸ |
| [15] |
τὸν
ἀέρα,
τοὺς
ἵππους
δὴ
|
τοῖς |
δακτύλοις
ὡς
μάστιξι,
ζευγνύουσι,
μεταζευγνύουσιν· |
| [15] |
ἀφήγημα,
τοῖς
μὲν
εἰδόσιν
ὑπόμνησιν,
|
τοῖς |
δὲ
ἀγνοοῦσι
διδασκαλίαν.
Σοφιστομανοῦσιν
Ἀθήνησι |
| [78] |
μαθητὰς
καὶ
τῆς
ἱερωσύνης
συλλήπτορας.
|
Τοῖς |
δὲ
ἑξῆς
ὀκνεῖ
μὲν
προσελθεῖν |
| [32] |
μὲν
τεῖχος
ὀχυρὸν
καὶ
χαράκωμα,
|
τοῖς |
δὲ
πέλεκυς
κόπτων
πέτραν,
ἢ |
| [16] |
ἀγνοοῦσι
λίαν
φοβερὸν
καὶ
ἀνήμερον,
|
τοῖς |
δὲ
προειδόσι
καὶ
μάλα
ἡδὺ |
| [69] |
διελόμενοι
πρὸς
τὸ
χρήσιμον
οἶμαι
|
τοῖς |
δεχομένοις,
καὶ
οὕτω
παρὰ
τοῦ |
| [64] |
ἡδεῖς
τε
καὶ
φιλανθρώπους,
ὅτι
|
τοῖς |
δήμοις
χαρίζονται
καὶ
κινοῦσι
γέλωτα |
| [58] |
ἐστασιάσθη.
Ὁ
μὲν
γὰρ
ἠξίου
|
τοῖς |
δημοσίοις
συνδιαιρεῖσθαι
καὶ
τὰ
ἡμέτερα· |
| [66] |
καὶ
μηδὲν
ἐλαττοῦσθαι
τὴν
θερμὴν
|
τοῖς |
διαστήμασι·
τοῦ
δὲ
κάλλος
μὲν |
| [13] |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
ὅπλοις
ἢ
|
τοῖς |
δράμασι
τὰ
ἐπίσημα.
Τὰ
δὲ |
| [35] |
τοὺς
πόδας
τῶν
μαθητῶν,
καὶ
|
τοῖς |
ἑαυτοῦ
παισίν,
ἤτ'
οὖν
συνδούλοις, |
| [1] |
τοῖς
ἐμοῖς
λόγοις
ὡς
οὔπω
|
τοῖς |
ἑαυτοῦ
τῶν
πάντων
οὐδείς,
ἑαυτὸν |
| [68] |
τοὺς
κακούργους
ὁ
λόγος,
οἳ
|
τοῖς |
ἑαυτῶν
κακοῖς
βοηθοῦσιν,
ἐξ
ὧν |
| [5] |
λέγω
τὸν
Μαξιμίνου,
ὃς
πολλοῖς
|
τοῖς |
ἐγγύθεν
γενομένοις
ἐπιφυεὶς
πάντας
φιλανθρώπους |
| [2] |
Θεόν,
μὴ
καθυβρίσαι
τὸν
ἄνδρα
|
τοῖς |
ἐγκωμίοις,
μηδὲ
πολὺ
δεύτερον
τῶν |
| [10] |
ἀθλητῶν,
οἳ
τὴν
ἰσχὺν
ἐν
|
τοῖς |
εἰκῇ
παλαιομένοις
καὶ
παρέργοις
κενώσαντες, |
| [14] |
τῶν
κατ'
ἐμαυτόν
τι
προσθεῖναι
|
τοῖς |
εἰρημένοις
καὶ
μικρόν
τι
προσδιατρίψαι |
| [68] |
μάλιστα
μεγαλοφωνίας,
ἔτι
κἀκεῖνο
προσθήσω
|
τοῖς |
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ
τοῖς
πολλοῖς, |
| [20] |
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ
τοῖς
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ
|
τοῖς |
εἰρηνικωτάτοις
καὶ
οἷς
συνεῖναι
λυσιτελέστατον· |
| [3] |
οὖν
ἑώρων
αὐτὸν
γένει
καὶ
|
τοῖς |
ἐκ
γένους
φιλοτιμούμενον,
ἤ
τινι |
| [43] |
τοὺς
δὲ
πόρρωθεν,
βάλλων
τοξεύμασι
|
τοῖς |
ἐκ
μέλανος,
οὐδὲν
ἀτιμοτέρου
τῶν |
| [13] |
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν
ἠνέγκατο,
καὶ
|
τοῖς |
ἐκ
τοῦ
δήμου
καὶ
τοῖς |
| [1] |
ἀπολειφθεῖεν,
ὃ
πᾶσα
παθεῖν
ἀνάγκη
|
τοῖς |
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν,
ἔργῳ
δεδηλωκόσι
τὴν |
| [10] |
ἂν
οἶμαι
δόξειεν
ἀληθῶς
λέγεσθαι
|
τοῖς |
ἐκεῖνον
ἐπισταμένοις,
ὅτι
μόνης
ἡμῖν |
| [64] |
μηδὲν
γινώσκειν
ὁμότιμον,
ὃ
δοκεῖ
|
τοῖς |
ἐκείνῳ
βασκαίνουσιν;
Ἀλλ'
οἶμαι
τὸ |
| [24] |
γὰρ
οὕτως
οὐδενὶ
λυπηρόν,
ὡς
|
τοῖς |
ἐκεῖσε
συννόμοις
Ἀθηνῶν
καὶ
ἀλλήλων |
| [29] |
πρὸς
τὸν
Πόντον
μεταχωρεῖ,
καὶ
|
τοῖς |
ἐκεῖσε
φροντιστηρίοις
ἐπιστατεῖ·
αὐτοῖς
τε |
| [24] |
ἀφεῖναι
μὴ
ἀφιέντα
καὶ
παραχωρῆσαι
|
τοῖς |
ἕλκουσι.
Πρᾶγμα,
πρὶν
γενέσθαι,
μὴ |
| [18] |
πάθος,
ὅταν
μεγάλα
ἐλπίσαντες
ἀθρόως
|
τοῖς |
ἐλπισθεῖσιν
ἐντύχωμεν,
ἐλάττω
τῆς
δόξης |
| [1] |
μέγας
Βασίλειος,
καὶ
γὰρ
ἐφιλοτιμεῖτο
|
τοῖς |
ἐμοῖς
λόγοις
ὡς
οὔπω
τοῖς |
| [80] |
κήρυξιν
ἡ
μεγάλη
φωνὴ
καὶ
|
τοῖς |
ἐμοῖς
ὠσὶν
ἔνηχος,
ὁ
μάρτυς |
| [31] |
τοῦ
τηνικαῦτα
ἡμῶν
προεδρεύοντος
καὶ
|
τοῖς |
ἐν
ἡμῖν
ἀρρωστήμασιν.
Ὁ
μὲν |
| [75] |
τὴν
νέαν
μέτειμι
διαθήκην,
καὶ
|
τοῖς |
ἐνταῦθα
εὐδοκίμοις
τὰ
ἐκείνου
παρεξετάσας, |
| [10] |
ἐν
τοῖς
καιρίοις
εὑρίσκονται,
καὶ
|
τοῖς |
ἐξ
ὧν
τὸ
νικᾶν
ὑπάρχει |
| [4] |
ἢ
ἀτιμοτάτους,
ἡμᾶς
δὲ
ζωγραφεῖσθαι
|
τοῖς |
ἔξωθεν,
ἓν
ἢ
δύο
τῶν |
| [80] |
ἐγὼ
μὲν
οὕτω
θρήνους
ἀναμίγνυμι
|
τοῖς |
ἐπαίνοις,
καὶ
λογογραφῶ
τὴν
τοῦ |
| [67] |
περιφρονῶ
τὸ
σῶμα
καὶ
σύνειμι
|
τοῖς |
ἐπαινουμένοις
καὶ
πρὸς
τὴν
ἄθλησιν |
| [10] |
γὰρ
αὐτὸς
ὑπόθεσίς
τε
λαμπρὰ
|
τοῖς |
ἐπαινοῦσι,
καὶ
μόνος
τῇ
τοῦ |
| [60] |
ἐπιζητοῦσιν,
ἀπληστίας
περιπέσω
γραφῇ,
παρὰ
|
τοῖς |
ἐπαινοῦσι
τὸ
μέτριον,
ὃ
μηδὲ |
| [64] |
δήμοις
χαρίζονται
καὶ
κινοῦσι
γέλωτα
|
τοῖς |
ἐπὶ
κόρρης
ῥαπίσμασι
καὶ
ψοφήμασι. |
| [73] |
Κριτῶν
τοὺς
εὐδοκιμωτάτους,
Σαμουὴλ
ἐν
|
τοῖς |
ἐπικαλουμένοις
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ,
καὶ |
| [69] |
ποτε
καιρὸς
ἦν
καὶ
ἰδίᾳ
|
τοῖς |
ἐρωτῶσι
προθύμως
ἀνωμολόγησε·
σαφέστερον
δὲ |
| [54] |
ὁμοῦ
τε
τοῦτον
εἰσκαλέσας
καὶ
|
τοῖς |
ἑτεροδόξοις
πιστεύσας,
κἂν
ὑγιείας
τυχὼν |
| [36] |
τὸν
τοῦ
λιμοῦ
διαθέμενος
καὶ
|
τοῖς |
ἑτέρων
ὀνείροις
εἰς
τοῦτο
δια |
| [55] |
τις
ἀρρωστία.
Καὶ
ὄντως
πληγὴ
|
τοῖς |
εὖ
φρονοῦσι
παίδευμα
γίνεται,
καὶ |
| [44] |
πλειόνων
πνευμάτων
εἰσοικισθησόμενον,
ὥσπερ
ἐν
|
τοῖς |
Εὐαγγελίοις
ἠκούσαμεν.
Τούτου
γίνεται
μιμητὴς |
| [69] |
τε
Θεῷ
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
|
τοῖς |
εὐγνωμονεστέροις!
Οὐδὲ
γὰρ
τοὺς
εὐαγγελιστὰς |
| [23] |
τὸ
περιττὸν
διέπτυσεν
ὡς
ἄχρηστον
|
τοῖς |
εὐσεβεῖν
ἐθέλουσιν·
ὥστε
μᾶλλον
μὲν |
| [21] |
οὐ
γὰρ
φαύλως
τοῦτο
ὑπολαμβάνεται
|
τοῖς |
εὐσεβεστέροις·
καὶ
γὰρ
πλουτοῦσι
τὸν |
| [20] |
ὑγίειαν
χαρίσασθαι.
Μαθημάτων
δὲ
οὐ
|
τοῖς |
ἡδίστοις
πλέον
ἢ
τοῖς
καλλίστοις |
| [21] |
τοῦτο
ἦμεν
ἡμεῖς
ἐν
πᾶσι
|
τοῖς |
ἥλιξι.
~Καὶ
τὸ
κάλλιστον,
ὅτι |
| [22] |
ἡμῖν
ἐπισήμοις
μὲν
εἶναι
παρὰ
|
τοῖς |
ἡμετέροις
παιδευταῖς
καὶ
συμπράκτορσιν,
ἐπισήμοις |
| [80] |
τῷ
πάθει
καταλυόμενον·
ἀγὼν
δὲ
|
τοῖς |
ἡμετέροις
πρὸς
τοὺς
ἐκτός,
Ἕλληνας, |
| [2] |
ὑπὲρ
ἡμᾶς
γενόμενος,
συγγνώμων
ἔσται
|
τοῖς |
ἡμετέροις.
Συγγινωσκέτωσαν
δὲ
καὶ
ὑμῶν |
| [66] |
Σιωπᾶται
τὰ
παλαιά,
ὅσα
τινὲς
|
τοῖς |
θείοις
λογίοις
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται
τὰ |
| [26] |
ὑψηλῆς
ἄξιος,
καὶ
πολλὰ
μὲν
|
τοῖς |
θείοις
λόγοις
ἐμμελετήσας,
πολλὰ
δὲ |
| [7] |
ἢ
νέων
προκαταλαβόντων
τὰς
διεξόδους
|
τοῖς |
θήρας
νόμοις;
Εὐχῆς
δέσμιοι
καὶ |
| [26] |
τῶν
βελτιόνων,
καὶ
οὐκ
ἐπιτρέμει
|
τοῖς |
θρόνοις,
οὐδὲ
φρίσσει
τὴν
ὄψιν |
| [72] |
μυστήριον.
Μωϋσῆς
καὶ
Ἀαρὼν
ἐν
|
τοῖς |
ἱερεῦσιν
αὐτοῦ.
Καὶ
μέγας
Μωϋσῆς |
| [80] |
τῶν
πατέρων
δίδοται,
καὶ
προστίθεται
|
τοῖς |
ἱερεῦσιν
ὁ
ἀρχιερεύς,
τοῖς
κήρυξιν |
| [2] |
εἰρήσεται
γὰρ
τἀληθές,
ὥσπερ
οἱ
|
τοῖς |
ἱεροῖς
προσιόντες,
πρὶν
καθαρθῆναι
καὶ |
| [25] |
προτίθησι
περιφανῆ
τε
καὶ
περιβόητον,
|
τοῖς |
ἱεροῖς
τοῦ
πρεσβυτερίου
θρόνοις
τέως |
| [76] |
συντομώτερον
εἰπεῖν
ἔχω,
ἵνα
μὴ
|
τοῖς |
καθ'
ἕκαστον
ἐπεξίω
περὶ
τούτων· |
| [10] |
καὶ
παρέργοις
κενώσαντες,
ἥττους
ἐν
|
τοῖς |
καιρίοις
εὑρίσκονται,
καὶ
τοῖς
ἐξ |
| [20] |
οὐ
τοῖς
ἡδίστοις
πλέον
ἢ
|
τοῖς |
καλλίστοις
ἐχαίρομεν·
ἐπειδὴ
κἀντεῦθέν
ἐστιν |
| [64] |
κακίαν
ἐκόλασεν,
ἢ
χρηστὸς
ὤφθη
|
τοῖς |
κατορθοῦσιν,
ἢ
τοῖς
ἁμαρτάνουσιν
ἐμβριθής· |
| [13] |
κόσμου
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
γενέσθαι,
|
τοῖς |
κάτω
τὰ
ἄνω
πραγματευόμενον
καὶ |
| [80] |
προστίθεται
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὁ
ἀρχιερεύς,
|
τοῖς |
κήρυξιν
ἡ
μεγάλη
φωνὴ
καὶ |
| [72] |
ὅτι
Σχοινία
ἐπέπεσόν
μοι
ἐν
|
τοῖς |
κρατίστοις»
καί·
Ἐν
ταῖς
χερσί |
| [75] |
τολμηρὸς
ὁ
λόγος,
ἐκεῖνο
προεξεταζέτω
|
τοῖς |
λεγομένοις,
ὅτι
μὴ
προτιθεὶς
μηδὲ |
| [20] |
ἐν
πᾶσι
κεῖσθαι,
μὴ
πειστέον
|
τοῖς |
λέγουσιν,
ἀλλ'
ἡμῖν
γε
πειστέον, |
| [18] |
καὶ
λογικῶς
συγγινόμενος
καὶ
κατεπᾴδων
|
τοῖς |
λογισμοῖς
καί,
ὅπερ
ἦν
ἀληθές, |
| [82] |
Εἰ
καί
τι
παράσχοιμεν
ἐπαίνου
|
τοῖς |
λόγοις
ἄξιον,
ἐν
Χριστῷ
Ἰησοῦ |
| [1] |
ἢ
τοῖς
ἀρετῆς
ἐπαινέταις
ἢ
|
τοῖς |
λόγοις
αὐτοῖς,
ἢ
τὸν
ἄνδρα |
| [1] |
ὅ
τι
ἂν
ἄλλο
χρησαίμην
|
τοῖς |
λόγοις
μὴ
νῦν
χρησάμενος.
ἢ |
| [60] |
τὸ
πᾶν
μέτρον
ἄριστον,
ἐν
|
τοῖς |
μάλιστα
ἐπαινῶν,
καὶ
παρὰ
πάντα |
| [80] |
ἐμοῖς
ὠσὶν
ἔνηχος,
ὁ
μάρτυς
|
τοῖς |
μάρτυσι.
Καὶ
νῦν,
ὁ
μέν |
| [20] |
ἀσελγεστάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ
|
τοῖς |
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
εἰρηνικωτάτοις
καὶ |
| [16] |
ἀστειότητος
ἔχῃ.
Καὶ
τὸ
πρᾶγμα,
|
τοῖς |
μὲν
ἀγνοοῦσι
λίαν
φοβερὸν
καὶ |
| [15] |
προσθεῖναι
τῷ
λόγῳ
μικρὸν
ἀφήγημα,
|
τοῖς |
μὲν
εἰδόσιν
ὑπόμνησιν,
τοῖς
δὲ |
| [43] |
τὴν
ἐκ
τοῦ
πράττειν
ἐπικουρίαν·
|
τοῖς |
μὲν
ἐπιδημῶν,
πρὸς
δὲ
τοὺς |
| [13] |
ἦν
διδασκάλοις,
ὅσος
δὲ
ἥλιξι,
|
τοῖς |
μὲν
παρεκτεινόμενος,
τοὺς
δὲ
ὑπεραίρων |
| [32] |
τὸ
δὲ
ἀποκρούεται·
γίνε
ται
|
τοῖς |
μὲν
τεῖχος
ὀχυρὸν
καὶ
χαράκωμα, |
| [64] |
ἄλλο
τι
ὄντα
ἕτερον
νομισθῆναι
|
τοῖς |
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
πεπαιδευμένοις.
Τίς |
| [67] |
Ὅταν
ταῖς
ἄλλαις
ἐξηγήσεσιν,
ἃς
|
τοῖς |
μικρὰ
βλέπουσιν
ἀναπτύσσει,
τρισσῶς
ἐν |
| [10] |
πατράσι
κελεύει
πᾶσαν
νέμειν
τιμήν,
|
τοῖς |
μνημονευθεῖσιν
ἀποδεδώκαμεν,
ἐπ'
αὐτὸν
ἴωμεν |
| [12] |
μυελοῖς
ἐλάφων
τε
καὶ
λεόντων
|
τοῖς |
μυθικοῖς
ἐκτρεφόμενος·
ἀλλὰ
τὴν
ἐγκύκλιον |
| [7] |
ἐκλήθησαν
ἐδυσχέραινον.
Οἱ
μὲν
εἷλκον
|
τοῖς |
νεύμασι,
οἱ
δὲ
ἤγοντο.
Τίνος |
| [57] |
ἄσαρκον·
ὁ
δὲ
ὑπέκυπτε.
Ξέειν
|
τοῖς |
ὄνυξιν·
ὁ
δέ·
Ἰατρεύεις,
φησί, |
| [13] |
λόγοι
τὸ
γνώρισμα,
ὥσπερ
ἐν
|
τοῖς |
ὅπλοις
ἢ
τοῖς
δράμασι
τὰ |
| [7] |
ἅπερ
ἦν
ποτε
καὶ
ἡμῖν,
|
τοῖς |
ὄρεσι
τούτοις
ἐμφωλεύουσι·
πολλοὶ
δὲ |
| [63] |
οὐρανὸν
ἀνάβασις.
Οὐκ
ἔτι
πρόκειται
|
τοῖς |
ὀφθαλμοῖς
ἡμῶν
θέαμα
δεινὸν
καὶ |
| [42] |
τὴν
ψυχήν,
οὐκ
ἐδίδου
ὕπνον
|
τοῖς |
ὀφθαλμοῖς
οὐδὲ
νυσταγμὸν
τοῖς
βλεφάροις· |
| [70] |
Πνεύματος.
~Φέρε
δή,
πολλῶν
ἐν
|
τοῖς |
πάλαι
καὶ
νῦν
γεγονότων
ἀνδρῶν |
| [1] |
εὐφημία,
μὴ
ὅτι
γε
ἡμῖν
|
τοῖς |
πάλαι
πᾶν
τὸ
φιλότιμον
καταλύσασιν, |
| [37] |
κεφαλῆς
τοῦ
χρισθέντος.
Τοῦτο
προσκείσθω
|
τοῖς |
παλαιοῖς
διηγήμασιν,
ὅτι
πόνος
ὑγείαν |
| [5] |
τῇ
νίκῃ
καὶ
μὴ
συναπελθεῖν
|
τοῖς |
παλαίσμασιν,
ἀλλ'
ὑπολειφθῆναι
τοῖς
ἄλλοις |
| [18] |
καὶ
συνουσίᾳ
τελεωτέρᾳ,
οὔτε
παίδευσιν
|
τοῖς |
πειρωμένοις
ἐξ
ὀλίγων
τε
καὶ |
| [73] |
γῆς
ἀπαντᾶν,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσι
|
τοῖς |
πέρασι
τὴν
ἐκείνου
σοφίαν
γνωρίζεσθαι. |
| [1] |
ἡμῖν
προθήσειν,
ὑπόθεσιν
ἀγώνων
μεγίστην
|
τοῖς |
περὶ
λόγους
ἐσπουδακόσιν.
Οἶμαι
γάρ, |
| [67] |
οἰκοδομούμενον,
καλῶς
δὲ
λυόμενον.
Ὅταν
|
τοῖς |
περὶ
Πνεύματος,
εὑρίσκω
Θεὸν
ὃν |
| [23] |
τοσοῦτον
λαβών,
ὅσον
μὴ
κλονεῖσθαι
|
τοῖς |
περὶ
ταῦτα
κομψοῖς,
τὸ
περιττὸν |
| [53] |
γε
ἢ
Θεοῦ
φωνάς,
αἳ
|
τοῖς |
περὶ
τὸν
βασιλέα
καὶ
ἡμῖν |
| [7] |
τοῖς
ἀναγκαίοις
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοῖς |
περιττοῖς·
εἰ
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν |
| [35] |
τὰ
σημεῖα
τοῖς
ἀπίστοις,
οὐ
|
τοῖς |
πιστεύουσιν.
Ἃ
δὲ
τούτοις
ἐστὶν |
| [48] |
δὲ
βρυχωμένῳ,
καὶ
μηδὲ
προσιτὸν
|
τοῖς |
πλείοσιν,
ὁ
γεννάδας
ἐκεῖνος
εἰσάγεται· |
| [63] |
νεκροὶ
πρὸ
θανάτου
καὶ
τετελευτηκότες
|
τοῖς |
πλείστοις
τοῦ
σώματος
μέλεσιν,
ἀπελαυνόμενοι |
| [58] |
συνέβαινον,
ὅτι
μὴ
πᾶσα
ἀνάγκη,
|
τοῖς |
πλήθεσι
βιαζόμενοι·
οὔτε
τὴν
ἐπὶ |
| [26] |
ἀνέμων
διάσκεψιν·
ὡς
δὲ
κἀν
|
τοῖς |
πολεμικοῖς
ἔχει·
στρατιώτης,
ταξίαρχος,
στρατηγός. |
| [59] |
ὁμολογήσω
τὸ
πάθος,
οὐδὲ
ἄλλως
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἀγνοούμενον,
τὴν
περὶ
ἡμᾶς |
| [52] |
τοῦ
θάμβους.
Καὶ
τοῦτο
ἦν
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἄδηλον
ἔτι.
Ἐπεὶ
δὲ |
| [64] |
μηδὲ
γελοιαστὴς
καὶ
ἀγοραῖος,
μηδὲ
|
τοῖς |
πολλοῖς
ἀρέσκων,
ἐκ
τοῦ
πᾶσι |
| [46] |
καὶ
μέχρι
τοῦ
νῦν
κινεῖ
|
τοῖς |
πολλοῖς
δάκρυον
εἰς
μνήμην
ἰόντα |
| [77] |
πολλά,
καὶ
εἴσω
συννενευκός·
ὃ
|
τοῖς |
πολλοῖς
μὴ
καλῶς
ζηλωθὲν
μηδὲ |
| [69] |
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
τῶν
|
τοῖς |
πολλοῖς
τέως
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ |
| [68] |
προσθήσω
τοῖς
εἰρημένοις·
χρησιμώτατον
γὰρ
|
τοῖς |
πολλοῖς,
τοῦ
μὴ
βλάπτεσθαι,
τὴν |
| [27] |
καὶ
τοῦ
περὶ
ταῦτα
κόσμου
|
τοῖς |
πολλοῖς
τύπος
καθίσταται.
Τὰς
γὰρ |
| [3] |
πλάσματι
μηδὲ
μύθοις,
αὐτοῖς
δὲ
|
τοῖς |
πράγμασι
καλλωπίζεσθαι,
καὶ
ὧν
πολλοὶ |
| [3] |
τινας
καὶ
θεοὺς
καὶ
μύθους
|
τοῖς |
προγόνοις
ἐπιφημίζοντες,
ὧν
τὸ
σεμνότα |
| [69] |
ἀνωμολόγησε·
σαφέστερον
δὲ
πεποίηκεν
ἐν
|
τοῖς |
πρὸς
ἐμὲ
λόγοις,
πρὸς
ὃν |
| [11] |
τῶν
ἑρπυστικῶν
θηρίων
ἔστιν
ἃ
|
τοῖς |
πρὸς
σωτηρίαν
φαρμάκοις
συνεκεράσαμεν·
οὕτω |
| [44] |
ἧτταν
ἀνακαλεσόμενος
καὶ
προσθήσων
τι
|
τοῖς |
πρώτοις
παλαίσμασι·
δεινὸν
γὰρ
εἶναι |
| [13] |
τοῖς
ἐκ
τοῦ
δήμου
καὶ
|
τοῖς |
πρώτοις
τῆς
πόλεως,
μείζω
μὲν |
| [59] |
Ἱερουσαλὴμ
ὄντως
μητροπολίτης
ἢ
συναπήχθη
|
τοῖς |
πταίουσιν,
ἢ
παριδεῖν
ταῦτα
ἠνέσχετο, |
| [75] |
ἑαυτῷ
φέροντα.
Οὐ
γὰρ
μικρὸν
|
τοῖς |
σπουδαίοις
καὶ
μικρὰ
τῶν
μεγίστων |
| [66] |
ἤρκεσε
γὰρ
εἷς
ἀντὶ
πάντων
|
τοῖς |
σπουδαιοτέροις
εἰς
παίδευσιν.
~Ἐγὼ
τοῦτο |
| [53] |
περὶ
τὸν
βασιλέα
καὶ
ἡμῖν
|
τοῖς |
συνεισελθοῦσιν
ἠκούσθησαν;
Αὕτη
γίνεται
τῆς |
| [63] |
τοῦ
πάθους;
ἀλλὰ
τὸ
προσιέναι
|
τοῖς |
σώμασιν
ἐπὶ
θεραπείᾳ
διὰ
τῆς |
| [20] |
μεν,
οὐ
τοῖς
ἀσελγεστάτοις
ἀλλὰ
|
τοῖς |
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ
τοῖς
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ |
| [60] |
μὴ
ῥᾳθυμίας
ἔγκλημα
φεύγων,
παρὰ
|
τοῖς |
τὰ
ἐκείνου
πάντα
ἐπιζητοῦσιν,
ἀπληστίας |
| [80] |
δὲ
συμβουλεύσαιμ'
ἂν
ἄλλο
τι,
|
τοῖς |
τὰ
ἐκείνου
τετελεσμένοις,
ἢ
πρὸς |
| [1] |
ἐφ'
ὅτῳ
οὐχὶ
τῶν
ἁπάντων.
|
Τοῖς |
τε
λόγοις
αὐτοῖς
ἀμφοτέρωθεν
ἂν |
| [14] |
ηὐδοκίμει
σοφιστῶν
τε
καὶ
φιλοσόφων
|
τοῖς |
τελεωτάτοις,
ὧν
ἐν
βραχεῖ
χρόνῳ |
| [78] |
τοὺς
ἐξιτηρίους
τῶν
λόγων,
ἵνα
|
τοῖς |
τῆς
εὐσεβείας
συναπέλθῃ
ῥήμασι,
καὶ |
| [7] |
ἐπῆγον,
καὶ
ἡμᾶς
θρέψειε
σήμερον
|
τοῖς |
τῆς
τρυφῆς
τοὺς
τῆς
εὐσεβείας |
| [69] |
τις
δέξαιτο
κοινωνὸν
ἐκείνου
κἀν
|
τοῖς |
τοιούτοις,
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
τῶν |
| [34] |
Καὶ
ὃ
χαλεπώτατόν
ἐστιν
ἐν
|
τοῖς |
τοιούτοις,
ἡ
τῶν
ἐχόντων
ἀναλγησία |
| [57] |
ἧπαρ,
ὁρᾷς
ὅπως
με
κατατρύχον,
|
τοῖς |
τοιούτοις
θεραπεύων
σπαράγμασιν»
Οἱ
μὲν |
| [7] |
ὅσα
πεποίηκε
(φιλεῖ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
τοιούτοις
φιλιστορεῖν
ἡ
ψυχὴ
καὶ |
| [23] |
ἤθει
τοῦ
ἀνδρὸς
παίδευσιν;
Λῆρος
|
τοῖς |
τοῦ
ἀνδρὸς
πεπειραμένοις
ὁ
Μίνως |
| [31] |
ἄριστα
παρ'
ἑαυτῷ
καὶ
φιλοσοφώτατα
|
τοῖς |
τοῦ
Πνεύματος
λογισμοῖς,
ἄλλον
μὲν |
| [33] |
πνέων,
οὔπω
δὲ
κατηρτισμένος
ἐν
|
τοῖς |
τοῦ
Πνεύματος,
πολλοῦ
δὲ
τοῦ |
| [21] |
Ἑλλάδος,
καὶ
χαλεπὸν
μὴ
συναρπασθῆναι
|
τοῖς |
τούτων
ἐπαινέταις
καὶ
συνηγόροις·
ἡμῖν |
| [39] |
οὕτω
διανοηθείς,
οὓς
ἐν
πρώ
|
τοις |
τῶν
ἑαυτοῦ
φίλων
καὶ
συνήθων |
| [63] |
ἀλλὰ
κοινὸν
ἅπασιν
ἀγῶνα
προὔθηκε
|
τοῖς |
τῶν
λαῶν
προεστῶσι,
τὴν
εἰς |
| [57] |
μετασκευάζων
ἐπὶ
τὸ
βέλτιον,
ὁ
|
τοῖς |
ὑπερηφάνοις
ἀντι
τασσόμενος,
ταπεινοῖς
δὲ |
| [6] |
καὶ
ἄμικτον,
ὅσον
εἰς
κακοπάθειαν
|
τοῖς |
ὑπὸ
πολλῶν
δορυφορουμένοις
καὶ
τιμωμένοις. |
| [34] |
οὔτ'
ἄλλο
οὐδὲν
τῶν
ἢ
|
τοῖς |
φιλανθρώποις
ἐπηγγελμένων
ἢ
τοῖς
ἀπανθρώποις |
| [63] |
ἐλέου
χρῄζοντας.
Διὰ
τοῦτο,
οὐδὲ
|
τοῖς |
χείλεσιν
ἀπηξίου
τιμᾶν
τὴν
νόσον, |
| [3] |
κατάλογος.
Ὅσα
τῶν
ὑπὲρ
ἐκεῖνον
|
τοῖς |
χρόνοις
ἐκείνῳ
συνεισενεγκεῖν
ἂν
εἴχομεν |
| [11] |
βλαβερώτατον,
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
δοκῇ
|
τοῖς |
χρωμένοις·
ἤδη
δὲ
καὶ
τῶν |
| [13] |
τὰ
ἄνω
πραγματευόμενον
καὶ
τοῖς
|
ἀστάτοις |
καὶ
ῥέουσι
τὰ
ἑστῶτα
καὶ |
| [20] |
γὰρ
ὡμιλοῦ
μεν,
οὐ
τοῖς
|
ἀσελγεστάτοις |
ἀλλὰ
τοῖς
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ
τοῖς |
| [20] |
οὐ
τοῖς
ἀσελγεστάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
|
σωφρονεστάτοις, |
οὐδὲ
τοῖς
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ
τοῖς |
| [14] |
σοφιστῶν
τε
καὶ
φιλοσόφων
τοῖς
|
τελεωτάτοις, |
ὧν
ἐν
βραχεῖ
χρόνῳ
τὰ |
| [20] |
οὐδὲ
τοῖς
μαχιμωτάτοις
ἀλλὰ
τοῖς
|
εἰρηνικωτάτοις |
καὶ
οἷς
συνεῖναι
λυσιτελέστατον·
εἰδότες, |
| [22] |
πάσῃ
καὶ
ταύτης
μάλιστα
τοῖς
|
γνωριμωτάτοις. |
Ἤδη
δὲ
καὶ
μέχρι
τῆς |
| [20] |
ἀλλὰ
τοῖς
σωφρονεστάτοις,
οὐδὲ
τοῖς
|
μαχιμωτάτοις |
ἀλλὰ
τοῖς
εἰρηνικωτάτοις
καὶ
οἷς |
| [43] |
ἀναλεξάμενος,
λογογραφεῖ
τὴν
εὐσέβειαν
καὶ
|
ἀντιθέτοις |
πάλαις
καὶ
μάχαις
τὸ
πολὺ |
| [75] |
μετάγων
τὸν
ἄνδρα
τῷ
ἐν
|
γεννητοῖς |
γυναικῶν
ὑπὲρ
ἅπαντας,
ταύτην
ποιοῦμαι |
| [68] |
μὲν
φωναῖς
γραφικαῖς
καὶ
μαρτυρίαις
|
ἀναμφιλέκτοις |
ταὐτὸν
δυναμέναις
καὶ
ταῖς
ἐκ |
| [54] |
δίφρος
εὐτρεπής,
οἱ
μισοῦντες
ἐν
|
κρότοις, |
ἐν
ἀθυμίᾳ
τὸ
εὐσεβές,
περὶ |
| [35] |
εἰς
φιλοξενίας
ἀντίδοσιν·
οὐδὲ
πέντε
|
ἄρτοις |
ἑστιᾶν
χιλιάδας,
ὧν
καὶ
τὰ |
| [15] |
ἔκειτο
πρὶν
ἐπιστῆναι,
καὶ
μέγα
|
ἑκάστοις |
ἦν
προκαταλαβεῖν
τὸ
σπουδαζόμενον.
Οὐδὲν |
| [20] |
χαρίσασθαι.
Μαθημάτων
δὲ
οὐ
τοῖς
|
ἡδίστοις |
πλέον
ἢ
τοῖς
καλλίστοις
ἐχαίρομεν· |
| [63] |
πρὸ
θανάτου
καὶ
τετελευτηκότες
τοῖς
|
πλείστοις |
τοῦ
σώματος
μέλεσιν,
ἀπελαυνόμενοι
πόλεων, |
| [20] |
τοῖς
ἡδίστοις
πλέον
ἢ
τοῖς
|
καλλίστοις |
ἐχαίρομεν·
ἐπειδὴ
κἀντεῦθέν
ἐστιν
ἢ |
| [35] |
καταστάσεως,
ἐπειδὴ
τὰ
σημεῖα
τοῖς
|
ἀπίστοις, |
οὐ
τοῖς
πιστεύουσιν.
Ἃ
δὲ |
| [72] |
Σχοινία
ἐπέπεσόν
μοι
ἐν
τοῖς
|
κρατίστοις» |
καί·
Ἐν
ταῖς
χερσί
σου |
| [7] |
ἀναγκαίοις
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
|
περιττοῖς· |
εἰ
ὁ
τεμὼν
θάλασσαν
καὶ |
| [33] |
τὸ
ἡνῶσθαι
καὶ
τὸ
ἰσχύειν
|
αὐτοῖς, |
ἃ
βοηθοῦσι
βοηθουμένοις,
μᾶλλον
δὲ |
| [34] |
εὐχάριστοι,
παρ'
οὗ
τὸ
ἔχειν
|
αὐτοῖς, |
ἄλλων
πιεζομένων.
~Ὁ
δὲ
ὕειν |
| [1] |
τῶν
ἁπάντων.
Τοῖς
τε
λόγοις
|
αὐτοῖς |
ἀμφοτέρωθεν
ἂν
ἔχοι
τὸ
πρᾶγμα |
| [16] |
ἢ
ἑκών,
νόμος
οὗτός
ἐστιν
|
αὐτοῖς |
Ἀττικὸς
καὶ
παιδιὰ
σπουδῇ
σύμμικτος. |
| [3] |
τὸ
μὴ
πλάσματι
μηδὲ
μύθοις,
|
αὐτοῖς |
δὲ
τοῖς
πράγμασι
καλλωπίζεσθαι,
καὶ |
| [8] |
ἄθλησιν
ὑπὲρ
ἧς
ταῦτα
ἦν
|
αὐτοῖς, |
ἐγίνοντο
προθυμότεροι.
Τοιαῦτα
τὰ
ἐμὰ |
| [6] |
ἡμῶν
ἄθλησιν.
~Ἐπεὶ
δὲ
νόμιμον
|
αὐτοῖς |
ἔδει
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
γενέσθαι· |
| [58] |
κρατεῖσθαι,
πάν
των
βαρύτατον
ἦν
|
αὐτοῖς, |
εἰ
καὶ
ὁμολογεῖν
αἴσχιστον.
Ἐγένετο |
| [7] |
φυγήν,
ὡς
ἄρα
βελτίων
Αἴγυπτος
|
αὐτοῖς |
εἴη
τῆς
ἐρημίας,
πολλὴν
τῶν |
| [6] |
λόχμην,
πολλαὶ
δὲ
αὗται
παρ'
|
αὐτοῖς |
εἰσι
καὶ
βαθεῖαι
καὶ
ἐπὶ |
| [57] |
εἰ
τοῦτον
διέλοιντο·
καὶ
οὗτος
|
αὐτοῖς |
εὐσεβέστερος
ἦν,
ὃς
πρῶτος
ἐπι |
| [1] |
ἀρετῆς
ἐπαινέταις
ἢ
τοῖς
λόγοις
|
αὐτοῖς, |
ἢ
τὸν
ἄνδρα
τοῦτον
θαυμάσας. |
| [22] |
οὐκ
ἀνώνυμος
καὶ
ὄντες
παρ'
|
αὐτοῖς |
καὶ
ἀκούοντες.
Οὐδὲν
τοιοῦτον
αὐτοῖς |
| [68] |
τῷ
καιρῷ
παρασυρείσης
τῆς
εὐσεβείας.
|
Αὐτοῖς |
μὲν
γὰρ
οὐδεμίαν
εἶναι
ζημίαν, |
| [22] |
αὐτοῖς
καὶ
ἀκούοντες.
Οὐδὲν
τοιοῦτον
|
αὐτοῖς |
οἱ
Ὀρέσται
καὶ
οἱ
Πυλάδαι· |
| [16] |
τοῦ
βουλομένου
παντός·
βούλεται
δὲ
|
αὐτοῖς, |
οἶμαι,
τοῦτο
τῶν
νεηλύδων
συστέλλειν |
| [29] |
καὶ
τοῖς
ἐκεῖσε
φροντιστηρίοις
ἐπιστατεῖ·
|
αὐτοῖς |
τε
καθιστᾷ
τι
μνήμης
ἄξιον |
| [16] |
ἕνα
δεχόμενοι·
καὶ
τοῦτό
ἐστιν
|
αὐτοῖς |
τῆς
τελετῆς
τὸ
τερπνότατον,
ἡ |
| [19] |
καὶ
μονιμώτεροι,
καὶ
ὅσῳ
πλέον
|
αὐτοῖς |
τὸ
κάλλος
φαντάζεται,
τοσούτῳ
μᾶλλον |
| [7] |
καὶ
ὁ
πηλὸς
οὐδὲν
ἦν
|
αὐτοῖς |
τότε
διὰ
τὴν
ἄνοιαν·
ἄλλα |
| [69] |
καὶ
οὕτω
παρὰ
τοῦ
ἐν
|
αὐτοῖς |
τυπούμενοι
Πνεύματος.
~Φέρε
δή,
πολλῶν |
| [16] |
ἐπεὶ
καὶ
τοῦτο
μισθός
ἐστιν
|
αὐτοῖς |
τῶν
σπουδαστῶν
τυγχάνειν.
Ἔπειτα
ἐρεσχελεῖται |
| [22] |
παιδευομένη
καὶ
ἀγομένη
καὶ
τοῖς
|
αὐτοῖς |
χαίρουσα·
εἰ
καὶ
πεζοὶ
παρὰ |
| [6] |
μῆκος·
καὶ
γὰρ
ἐπὶ
πλεῖστον
|
αὐτοῖς, |
ὥς
φασι,
τὸ
τῆς
φυγῆς |
| [34] |
κακῶς·
ἐκείνοις
μὲν
τὰ
ἑαυτῶν,
|
ἑαυτοῖς |
δὲ
τὰ
τοῦ
Θεοῦ
σπλάγχνα |
| [9] |
καὶ
μὴ
τοιούτων
ἦσαν
πατέρες,
|
ἑαυτοῖς |
εἰς
εὐδοξίαν
ἀρκεῖν·
τοιούτων
δὲ |
| [17] |
μᾶλλον
ἢ
λογικῶς,
καὶ
ὑποκλίνειν
|
ἑαυτοῖς |
ἐπειρῶντο
διὰ
τῆς
πρώτης
ἐπιχειρήσεως, |
| [13] |
καὶ
παιδεύσαντες
τὸν
ἄνδρα
παρ'
|
ἑαυτοῖς |
καὶ
τῆς
παιδεύσεως
ἀπολαύσαντες·
ὅσος |
| [18] |
ἄπρακτοι,
πολλὰ
μὲν
τῆς
προπετείας
|
ἑαυτοῖς |
καταμεμψάμενοι,
πολλὰ
δὲ
τῆς
ἐπιβουλῆς |
| [40] |
τὴν
ἀρετὴν
καὶ
μίαν
μὲν
|
ἑαυτοῖς |
σωτηρίαν
ἡγεῖσθαι,
τὸ
μετ'
ἐκείνου |
| [69] |
δέξαιτο
κοινωνὸν
ἐκείνου
κἀν
τοῖς
|
τοιούτοις, |
ἐξαγορεύσω
τι
καὶ
τῶν
τοῖς |
| [34] |
ὃ
χαλεπώτατόν
ἐστιν
ἐν
τοῖς
|
τοιούτοις, |
ἡ
τῶν
ἐχόντων
ἀναλγησία
καὶ |
| [57] |
ὁρᾷς
ὅπως
με
κατατρύχον,
τοῖς
|
τοιούτοις |
θεραπεύων
σπαράγμασιν»
Οἱ
μὲν
οὖν |
| [17] |
μικρὰ
προσθήκη
τὸ
πᾶν
ἐν
|
τοιούτοις, |
ἴσας
ὑσμίνῃ
τὰς
κεφαλάς,
τὸ |
| [7] |
πεποίηκε
(φιλεῖ
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
τοιούτοις |
φιλιστορεῖν
ἡ
ψυχὴ
καὶ
πολλοῖς |
| [22] |
παιδευταί,
παρ'
ὅσοις
Ἀθῆναι·
παρὰ
|
τοσούτοις |
δὲ
ἡμεῖς,
παρ'
ὅσοις
οἱ |
| [22] |
πλειόνων
τῶν
ταῦτα
διηγουμένων.
Παρὰ
|
τοσούτοις |
μὲν
γὰρ
οἱ
ἡμέτεροι
παιδευταί, |
| [13] |
ἐπειδὴ
δεῖ
καὶ
τῆς
ἐν
|
τούτοις |
δυνάμεως
πρὸς
τὴν
τῶν
νοουμένων |
| [10] |
παρα
χωρήσομεν·
οὐχ
ὅτι
κἀν
|
τούτοις |
ἔλαττόν
τινος
ἠνέγκατο
τῶν
μικρολόγων |
| [7] |
ποτε
καὶ
ἡμῖν,
τοῖς
ὄρεσι
|
τούτοις |
ἐμφωλεύουσι·
πολλοὶ
δὲ
ὄρνιθες
τῶν |
| [35] |
οὐ
τοῖς
πιστεύουσιν.
Ἃ
δὲ
|
τούτοις |
ἐστὶν
ἀκόλουθα
καὶ
εἰς
ταὐτὸν |
| [57] |
σπαράγμασιν»
Οἱ
μὲν
οὖν
ἐν
|
τούτοις |
ἦσαν.
Ἡ
δὲ
πόλις,
ὡς |
| [12] |
εὐδοκιμεῖν
ὑπάρχει
καὶ
εἶναι
περιδεξίοις,
|
τούτοις |
καὶ
τὸ
εἶναι
τελείοις
καὶ |
| [50] |
καὶ
πρὸς
ὃν
ἐπείγομαι
πόρρωθεν.
|
~Τούτοις |
καταπλαγέντα
τὸν
ὕπαρχον·
Οὐδείς,
φάναι, |
| [30] |
ἐπάνοδον·
ἔσχε
γὰρ
οὕτως.
~Ἐν
|
τούτοις |
ὄντων
ἡμῶν,
ἐξαίφνης
ἐφίσταται
νέφος |
| [41] |
καίτοι
τἆλλα
μέτριος
ὤν,
ἐν
|
τούτοις |
οὐ
μετριάζει·
ἀλλ'
ὑψοῦ
τὴν |
| [44] |
ἀνακαλεσόμενος
καὶ
προσθήσων
τι
τοῖς
|
πρώτοις |
παλαίσμασι·
δεινὸν
γὰρ
εἶναι
καὶ |
| [13] |
ἐκ
τοῦ
δήμου
καὶ
τοῖς
|
πρώτοις |
τῆς
πόλεως,
μείζω
μὲν
τῆς |
| [82] |
κατὰ
δύναμιν.
Σὺ
δὲ
ἡμᾶς
|
ἐποπτεύοις |
ἄνωθεν,
ὦ
θεῖα
καὶ
ἱερὰ |
| [13] |
τῶν
σοφιστικῶν
θρόνων,
φιλόσοφος
ἐν
|
φιλοσόφοις |
καὶ
πρὸ
τῶν
ἐν
φιλοσοφίᾳ |
| [43] |
μὲν
καὶ
εἰς
χεῖρας
ἰόντας,
|
ἀγχεμάχοις |
ὅπλοις
τοῖς
ἀπὸ
γλώσσης
καταστρεφόμενος· |
| [23] |
μὴ
κλονεῖσθαι
τοῖς
περὶ
ταῦτα
|
κομψοῖς, |
τὸ
περιττὸν
διέπτυσεν
ὡς
ἄχρηστον |
| [54] |
πατρὸς
χερσὶν
ἀπεσώθη·
καὶ
τοῦτο
|
ἐπισ |
τεύετο
παρὰ
τῶν
τηνικαῦτα
παρόντων |
| [82] |
τῆς
ἀξίας
ἐγγύς,
σὴ
τοῦτο
|
χάρις· |
σοὶ
γὰρ
θαρρῶν,
τὸν
περὶ |
| [66] |
Τίς
μὲν
ἄλλη
συλλόγου
σήμερον
|
χάρις; |
Τίς
δὲ
συμποσίων
ἡδονή;
Τίς |
| [32] |
καὶ
γράφων,
Παύλῳ
συνηγωνίσατο,
Παύλῳ
|
χάρις |
τῷ
προελομένῳ
καὶ
συνεργὸν
ποιησαμένῳ |
| [3] |
τὸ
σεμνότα
τον
ἀπιστία,
καὶ
|
ὕβρις |
τὸ
πιστευόμενον.
~Ἐπειδὴ
δὲ
ὑπὲρ |
| [56] |
ἐμῆς
δυναστείας,
καὶ
προδότας
γενέσθαι
|
Χρισ |
τιανοὺς
τῶν
οἰκείων
νόμων.
Ὁ |
| [70] |
στρατηγῶν,
προφητῶν,
διδασκάλων,
τῶν
ἀνδρικῶν
|
μέχρις |
αἵματος,
παρ'
ἐκείνους
τὰ
ἡμέτερα |
| [67] |
προσκαλούμενος
καὶ
φωτὶ
φῶς
εὑρίσκων,
|
μέχρις |
ἂν
φθάσω
πρὸς
τὸ
ἀκρότατον. |
| [22] |
τε
ἀλλήλοις
καὶ
συλλαλούμενοι,
καὶ
|
ξυνωρὶς |
οὐκ
ἀνώνυμος
καὶ
ὄντες
παρ' |
| [57] |
οὐ
ταπεινότερος,
ἕως
ἐπιφανεὶς
ὁ
|
χωρὶς |
αἵματος
μάρτυς
καὶ
χωρὶς
πληγῶν |
| [57] |
ὁ
χωρὶς
αἵματος
μάρτυς
καὶ
|
χωρὶς |
πληγῶν
στεφανίτης,
καὶ
βίᾳ
τὸν |
| [63] |
ὁδός,
ἡ
ῥᾴστη
πρὸς
οὐρανὸν
|
ἀνάβασις. |
Οὐκ
ἔτι
πρόκειται
τοῖς
ὀφθαλμοῖς |
| [71] |
πρὸς
τὸ
θεῖον
ὕψος
ἀντιπαρ
|
έκτασις |
καὶ
ἀντίθεσις,
ὅθεν
καὶ
ἄγει |
| [25] |
εὐλάβεια
καὶ
γηροκομία
καὶ
συμφορῶν
|
ἐπανάστασις |
κατασχοῦσα
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀπήγαγεν·
οὐ |
| [53] |
περὶ
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ
καὶ
|
κατάστασις |
πρώτη·
τοῦτο
τὸ
λῆμα
τῆς |
| [28] |
διωγμός,
καὶ
ἡ
πρὸς
αὐτὸν
|
ἔνστασις, |
ὅμως
δέ
τι
παθόντι
πρὸς |
| [70] |
τοῦ
δὲ
ὅλος
ὁ
βίος
|
μετάθεσις |
ἦν,
τελείως
ἐν
βίῳ
τελείῳ |
| [71] |
θεῖον
ὕψος
ἀντιπαρ
έκτασις
καὶ
|
ἀντίθεσις, |
ὅθεν
καὶ
ἄγει
τὰ
σύμβολα |
| [10] |
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν.
Ὁ
γὰρ
αὐτὸς
|
ὑπόθεσίς |
τε
λαμπρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι,
καὶ |
| [63] |
τυπῶν,
καὶ
φθεγγομένη
καὶ
σιωπῶσα
|
παραίνεσις. |
Καὶ
οὐχ
ἡ
μὲν
πόλις |
| [68] |
καὶ
μεγίστη
λόγου
δύναμις
καὶ
|
σύνεσις. |
Δηλώσει
δὲ
καὶ
ὁ
λόγος, |
| [72] |
κληροδοσία,
καὶ
γῆς
τῆς
ἁγίας
|
κατάσχεσις· |
ὁ
δὲ
οὐκ
ἔξαρχος;
οὐ |
| [3] |
πλήρης
πᾶσα
συγγραφή
τε
καὶ
|
ποίησις· |
πολλὰ
δὲ
τὸ
ἐμὸν
ἔδαφος |
| [1] |
ἡδονὴ
ἂν
γένοιτο,
καὶ
ἅμα
|
παράκλησις |
εἰς
ἀρετήν,
ὁ
λόγος.
Ὧν |
| [75] |
καὶ
μικρὰ
τῶν
μεγίστων
ἡ
|
μίμησις. |
Ἦ
γὰρ
οὐκ
ἐναργὴς
τῆς |
| [63] |
τραυμάτων
ἄκη
καὶ
ἡ
Χριστοῦ
|
μίμησις, |
οὐ
λόγῳ
μέν,
ἔργῳ
δὲ |
| [64] |
ἔπαινος
ἦν,
καὶ
τὸ
σιωπᾶν
|
ἐπιτίμησις, |
οἰκείῳ
συνειδότι
τὸ
κακὸν
βασανίζουσα; |
| [45] |
ὑπερκόσμιον,
ἣν
οὐδὲ
χωρεῖν
ἡ
|
κτίσις |
δύναται,
κἂν
μεθ'
ἡμῶν
τι |
| [66] |
ἡ
τοῦ
λόγου
σπορὰ
καὶ
|
διάδοσις· |
ὥστε
ἐμοί
γε,
οὐδὲ
τοῦτο |
| [9] |
ἄλλα
γνωρίσματα,
πτωχοτροφίαι,
ξενοδοχίαι,
ψυχῆς
|
κάθαρσις |
ἐξ
ἐγκρατείας,
ἀπόμοιρα
κτήσεως
Θεῷ |
| [16] |
ταχίστη
τῶν
λυπούντων
ἀπαλλαγὴ
καὶ
|
κατάλυσις. |
Τότε
τοίνυν
ἐγὼ
τὸν
ἐμὸν |
| [59] |
περὶ
τὸν
βίον
ἀνωμαλία
καὶ
|
σύγχυσις |
καὶ
τὸ
φιλοσοφεῖν
μὴ
δυνηθῆναι |
| [24] |
εἰς
δύο
τομὴ
καὶ
ἀμφοτέρων
|
νέκρωσις, |
ἢ
μόσχων
συν
τρόφων
καὶ |
| [66] |
καὶ
πονήματα.
Οὐδὲ
γραφεῦσιν
εὐπορία
|
τις |
ἄλλη
μετ'
ἐκεῖνον
ἢ
τὰ |
| [17] |
γὰρ
ἦν
ἀγχίνους,
εἰ
καί
|
τις |
ἄλλος·
καὶ
προθυμίας
πλησθείς,
ἵνα |
| [28] |
αἰδέσιμος,
ὡς
οὐκ
οἶδ'
εἴ
|
τις |
ἄλλος
τῶν
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσόφων, |
| [10] |
ἵνα
μὴ
λέγω
μόνος,
εἴπερ
|
τις |
ἀνθρώπων;
Παντὸς
γὰρ
κρατῶν
ἀρετῇ, |
| [19] |
κρεῖττον
τοῦ
προληφθέντος·
κἄν
μέ
|
τις |
ἀπάγῃ
τοῦ
πρόσω
τυραννικῶς,
τὸ |
| [55] |
ταῖς
τοῦ
ἁγίου
χερσὶ
συμπεσοῦσά
|
τις |
ἀρρωστία.
Καὶ
ὄντως
πληγὴ
τοῖς |
| [14] |
τῶν
τερπνῶν
θεαμάτων,
κἂν
ἀφέλκῃ
|
τις |
βίᾳ,
πρὸς
αὐτὰ
πάλιν
φέρεσθαι· |
| [58] |
δὲ
ἡ
βλάβη
τοῖς
ἀρχομένοις.
|
Τίς |
γὰρ
ἂν
τοὺς
ἄλλους
πείσειε |
| [64] |
τοῖς
μὴ
τὰ
τοιαῦτα
πεπαιδευμένοις.
|
Τίς |
γὰρ
ἐκείνου
μᾶλλον
ἢ
ἀρετὴν |
| [63] |
ὅπερ
ἄν
τις
ὑπολάβοι
κενοδοξῶν
|
(τίς |
γὰρ
τοσοῦτον
ἀπεῖχε
τοῦ
πάθους; |
| [66] |
χάρις;
Τίς
δὲ
συμποσίων
ἡδονή;
|
Τίς |
δὲ
ἀγορῶν;
Τίς
δὲ
ἐκκλησιῶν; |
| [23] |
αὐτῷ
μὴ
κατὰ
ῥήτορας
ἦν;
|
Τίς |
δὲ
γραμματικήν,
ἣ
γλῶσσαν
ἐξελληνίζει |
| [66] |
συμποσίων
ἡδονή;
Τίς
δὲ
ἀγορῶν;
|
Τίς |
δὲ
ἐκκλησιῶν;
Τίς
τῶν
ἐν |
| [64] |
χαριέστερος;
Τίς
μὲν
σκῶψαι
παιδευτικῶς,
|
τίς |
δὲ
καθάψασθαι
ἁπαλῶς;
Καὶ
μήτε |
| [65] |
Θεοῦ
τὰ
περὶ
Θεοῦ
διεσκέψατο;
|
Τίς |
δὲ
λόγον
ἔσχεν
ἀμείνω
τῶν |
| [65] |
τοῦ
διηγεῖσθαι
τὰ
θεῖα
παρεσκεύασε;
|
Τίς |
δὲ
μᾶλλον
ἐφωτίσθη
φῶς
γνώσεως |
| [23] |
ἐδεῖτο
λόγων
διὰ
τὸν
τρόπον;
|
Τίς |
δὲ
μᾶλλον
μετέσχε
λόγου
καὶ |
| [23] |
καὶ
Σολομῶν
τὸ
γῆρας
ὁρίζεται.
|
Τίς |
δὲ
οὕτως
αἰδέσιμος
ἢ
παλαιοῖς |
| [66] |
μὲν
ἄλλη
συλλόγου
σήμερον
χάρις;
|
Τίς |
δὲ
συμποσίων
ἡδονή;
Τίς
δὲ |
| [23] |
μέτροις
ἐπιστατεῖ
καὶ
νομοθετεῖ
ποιήμασιν;
|
Τίς |
δὲ
φιλοσοφίαν,
τὴν
ὄντως
ὑψηλήν |
| [69] |
καὶ
ὁμότιμον.
Εἰ
δέ
μέ
|
τις |
δέξαιτο
κοινωνὸν
ἐκείνου
κἀν
τοῖς |
| [56] |
τῇ
μετανοίᾳ
καιρὸν
ὑπανοῖγον.
Ὅς
|
τις |
δὴ
τοῦ
Θεοῦ
νόμος.
~Ἄθρει |
| [40] |
ἀπολογίαν
ἰσχυροτάτην
ηὕρισκον·
πλὴν
εἴ
|
τις |
διὰ
κακίαν
ἀνίατον
ἠμελήθη
καὶ |
| [58] |
αἴσχιστον.
Ἐγένετο
δὲ
καὶ
ἄλλη
|
τις |
διαφορά,
ἣ
ταῦτα
ἐκαινοποίησε.
Τῆς |
| [64] |
γινώσκειν
τὸν
μάλιστα
ἐκείνου
πεπειραμένον;
|
Τίς |
διηγήσασθαι
χαριέστερος;
Τίς
μὲν
σκῶψαι |
| [60] |
γὰρ
οὐδ'
ἄν,
εἰ
βούλοιτό
|
τις, |
δυνατὸν
εἶναι
κτήσασθαι·
πάντων
δὲ |
| [65] |
βαθὺ
πέλαγος.
Οἶμαι
γὰρ
εἴ
|
τις |
ἐγένετο
ἢ
γενήσεται
σάλπιγξ
ἐπὶ |
| [7] |
Εὐχῆς
δέσμιοι
καὶ
δικαίας
αἰτήσεως.
|
Τίς |
ἔγνω
τοιοῦτον
θήραμα
τῶν
νῦν |
| [80] |
καὶ
θύματα
ἐπιτάφια,
τάχα
ἄν
|
τις |
εἴποι
τῶν
θερμοτέρων.
Μόλις
δὲ |
| [59] |
τοῦ
δευτέρου
λόγος·
πλὴν
εἴ
|
τις |
ἐκεῖνο
δέξαιτο,
ἡμῶν
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [10] |
κωλύεται
μόνου
τὸ
πρωτεῖον
ἔχειν.
|
Τίς |
Ἐμμελίαν,
τὴν
ὅπερ
ἐγένετο
προκληθεῖσαν |
| [69] |
Ἔμοι
γοῦν
εἴη
καὶ
ὅς
|
τις |
ἐμοὶ
φίλος,
ἡ
ἐκείνου
θεολογία! |
| [60] |
φύσεως.
Σκοπῶμεν
δὲ
οὕτως.
Ἀκτησίαν
|
τίς |
ἐπαινεῖ
καὶ
βίον
ἄσκευον
καὶ |
| [82] |
ἡμῶν
ὁ
λόγος·
ἡμᾶς
δὲ
|
τίς |
ἐπαινέσεται
μετὰ
σὲ
τὸν
βίον |
| [16] |
ταῖς
σπουδαῖς
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν
οὖν
|
τις |
ἐπιστῇ
τῶν
νέων
καὶ
ἐν |
| [2] |
θερμότεροι
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐπαινέται,
εἴπερ
|
τις |
ἔστιν
ἄλλου
θερμότερος,
ἀλλὰ
μὴ |
| [21] |
οὗ
θαυμάζονται
δαίμονες.
Καὶ
εἴ
|
τις |
ἔστιν
ἢ
πιστεύεται
ποταμός,
δι' |
| [51] |
αἰσχυνόμενον,
ζητεῖν
δὲ
ἀπολογίαν,
ἥ
|
τις |
εὐπρεπεστάτη·
δηλώσει
δὲ
καὶ
ταύτην |
| [19] |
βίας.
Εἰ
μὲν
οὖν
συγχωρήσοι
|
τις, |
ἔχω
τὸ
ζητούμενον·
εἰ
δὲ |
| [48] |
χάριν,
ὁ
γεννάδας
φησί,
καὶ
|
τίς |
ἡ
ἀπόνοια;
Οὔπω
γὰρ
ἔχω |
| [9] |
ἐπαινουμένων,
κἂν
τῇ
φύσει
δοίη
|
τις· |
ἡ
δὲ
διὰ
πάντων
ἀκρότης, |
| [33] |
ἐξουσίαν
ἀντελάμβανε·
καὶ
ἦν
θαυμαστή
|
τις |
ἡ
συμφωνία
καὶ
ἡ
πλοκὴ |
| [45] |
κατὰ
τῶν
στοιχείων
καινοτομίαις.
Γῆ
|
τις |
ἠκούετο
ξένη
καὶ
θάλασσα
τοῦ |
| [64] |
βασανίζουσα;
Εἰ
δὲ
μὴ
στωμύλος
|
τις |
ἦν,
μηδὲ
γελοιαστὴς
καὶ
ἀγοραῖος, |
| [33] |
τὸν
ἄγοντα·
καὶ
οἷον
λεοντοκόμος
|
τις |
ἦν,
τέχνῃ
τιθασσεύων
τὸν
δυναστεύοντα· |
| [33] |
ὡς
ἃ
μὲν
λελύπητο
πεῖρά
|
τις |
ἦν
τοῦ
πονηροῦ
καὶ
πάλη |
| [75] |
τὸν
μαθητὴν
ἐκ
τῶν
διδασκάλων.
|
Τίς |
Ἰησοῦ
πρόδρομος;
Ἰωάννης,
ὡς
φωνὴ |
| [39] |
γὰρ
ἐν
ἅπασιν,
εἴπερ
ἄλλος
|
τις, |
καὶ
ἅμα
τοῦ
καιροῦ
τὸ |
| [54] |
τοῦ
καιροῦ
κατεξαναστάς,
ὥσπερ
ἄλλος
|
τις, |
καὶ
ὁμοῦ
τῇ
παρουσίᾳ
ῥᾴων |
| [4] |
ἢ
μικρὸν
ἢ
μεῖζον,
καθάπερ
|
τις |
κλῆρος
πατρῷος
ἢ
πόρρωθεν
ἢ |
| [66] |
Παῦλος
ἔφησε,
παρὰ
Δαβὶδ
ἐκδεξάμενος.
|
Τίς |
μὲν
ἄλλη
συλλόγου
σήμερον
χάρις; |
| [65] |
τὴν
τῶν
ἀλόγων
φύσιν
ἡμεῖς.
|
Τίς |
μὲν
ἑαυτὸν
ἐκάθηρε
μᾶλλον
τῷ |
| [23] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
πλεῖστον
προειληφότων;
|
Τίς |
μὲν
ἧττον
ἐδεῖτο
λόγων
διὰ |
| [23] |
ἐπαναγέσθω
πάλιν
ἡμῖν
ὁ
λόγος.
|
~Τίς |
μὲν
οὕτω
πολιὸς
ἦν
τὴν |
| [64] |
Καίτοι
κἂν
εἰ
τοῦτο
ζητοίημεν,
|
τίς |
μὲν
οὕτως
ἡδὺς
ἐν
ταῖς |
| [23] |
εἶναι
ποτέρῳ
τούτων
ἐκεῖνος
θαυμασιώτερος.
|
Τίς |
μὲν
ῥητορικὴν
τοσοῦτος,
τὴν
πυρὸς |
| [64] |
ἐκείνου
πεπειραμένον;
Τίς
διηγήσασθαι
χαριέστερος;
|
Τίς |
μὲν
σκῶψαι
παιδευτικῶς,
τίς
δὲ |
| [66] |
καὶ
τῶν
μετ'
ἐκείνους
τρυφή;
|
Τίς |
μοναστῶν
ἢ
μιγάδων;
Τίς
τῶν |
| [64] |
μὴ
καὶ
τὸν
λέοντα
αἰτιῷτό
|
τις |
ὅτι
μὴ
πιθήκειον
βλέπει,
ἀλλὰ |
| [40] |
νεανικῶς
καὶ
μεγαλοπρεπῶς,
ὡς
ἄν
|
τις |
οὐ
τὸ
παρὸν
σκοπῶν
μόνον, |
| [47] |
ἀκούειν·
ἱστορεῖ
δὲ
οὐδεὶς
ὅς
|
τις |
οὐ
τῶν
ἁπάντων.
Ἀλλὰ
τοσοῦτοι |
| [48] |
τῷ
λόγῳ
συνελὼν
ὅσον
ἐνδέχεται.
|
~Τίς |
οὐκ
οἶδε
τὸν
τηνικαῦτα
ὕπαρχον, |
| [10] |
μᾶλλον
ἢ
πολιτείας
ταῦτα
ποιησαμένων.
|
~Τίς |
οὐκ
οἶδε
τὸν
τούτου
πατέρα, |
| [62] |
παραπέμπουσαν,
τὸν
ἐνεστῶτα
τῷ
μέλλοντι.
|
Τίς |
οὖν
ἐκείνου
μᾶλλον
ἢ
παρθενίαν |
| [61] |
ἀνελευθέρου
δεσποίνης,
τῆς
γαστρός,
ἄγεσθαι.
|
Τίς |
οὕτω
μᾶλλον
ἄτροφος
ἦν,
οὐ |
| [22] |
τὸ
κάλλιστον,
ὅτι
καὶ
φρατρία
|
τις |
περὶ
ἡμᾶς
οὐκ
ἀγεννὴς
ἦν, |
| [71] |
τὴν
πρὸς
αὐτὸν
πάλην,
ἥ
|
τίς |
ποτε
ἦν·
οἶμαι
δὲ
τοῦ |
| [28] |
μέσῳ
τῶν
εἰρημένων
κείμενον!
~Ἐγένετό
|
τις |
πρὸς
τὸν
ἄνδρα
διαφορὰ
τῷ |
| [42] |
θείαν
βοήθειαν
ἢ
ἀνθρωπίνην,
ἥ
|
τις |
στήσει
τὸν
κοινὸν
ἐμπρησμὸν
καὶ |
| [1] |
λόγους
ἐσπουδακόσιν.
Οἶμαι
γάρ,
εἴ
|
τις |
τῆς
ἐν
λόγοις
δυνάμεως
πεῖραν |
| [13] |
ἔχει
τὴν
δυναστείαν·
ἣν
εἴ
|
τις |
τοῦ
ἐν
λόγοις
κράτους
ἀποστερήσειεν, |
| [66] |
τρυφή;
Τίς
μοναστῶν
ἢ
μιγάδων;
|
Τίς |
τῶν
ἀπραγμόνων
ἢ
τῶν
ἐν |
| [52] |
Περιτρέπει
γὰρ
καί,
εἰ
μή
|
τις |
τῶν
ἐκ
τοῦ
βήματος
ὑποσχὼν |
| [66] |
δὲ
ἀγορῶν;
Τίς
δὲ
ἐκκλησιῶν;
|
Τίς |
τῶν
ἐν
τέλει
καὶ
τῶν |
| [66] |
ἀπραγμόνων
ἢ
τῶν
ἐν
πράγματι;
|
Τίς |
τῶν
τὰ
ἔξωθεν
φιλοσοφούντων
ἢ |
| [63] |
ἀδελφοὺς
ἠσπάζετο,
οὐχ
ὅπερ
ἄν
|
τις |
ὑπολάβοι
κενοδοξῶν
(τίς
γὰρ
τοσοῦτον |
| [60] |
πάντων
ἀφίκετο,
ὡς
εἶναι
φιλοτιμία
|
τις |
φύσεως.
Σκοπῶμεν
δὲ
οὕτως.
Ἀκτησίαν |
| [41] |
αὐτῷ
καὶ
ὡς
οὐκ
ἄν
|
τις |
ᾠήθη
τῶν
ἀπίστων
κἀκεῖνον
ἠγνοηκότων, |
| [24] |
ταῦτα,
καὶ
πλήρης
παιδεύσεως
ἡ
|
φορτίς, |
ὡς
γοῦν
ἐφικτὸν
ἀνθρωπίνῃ
φύσει· |
| [70] |
γὰρ
ἐν
σκιαῖς
ἦν
ἡ
|
πίστις, |
ἆθλον
εὑράμενος
τὴν
μετάθεσιν,
καὶ |
| [20] |
ἐσπουδάζετο.
Ἀγὼν
δὲ
ἀμφοτέροις,
οὐχ
|
ὅστις |
αὐτὸς
τὸ
πρωτεῖον
ἔχοι,
ἀλλ' |
| [26] |
ἰατρὸς
μὲν
οὐδεὶς
οὐδὲ
ζωγράφος,
|
ὅστις |
οὐ
φύσεις
ἀρρωστημάτων
ἐσκέψατο
πρότερον, |
| [6] |
ἔρχομαι·
ἀπιστήσει
δ'
οὐδεὶς
ἢ
|
ὅστις |
οὐδὲν
μέγα
οἴεται
τοὺς
ὑπὲρ |
| [80] |
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις
πρὸς
ἡμᾶς,
|
ὅστις |
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος
μετάσχῃ
τῆς |
| [58] |
μετὰ
λῃστρικοῦ
συντάγματος.
Καὶ
ἡ
|
σκῆψις, |
ὡς
εὐπρεπής!
Τὰ
γὰρ
πνευματικὰ |
| [14] |
προσειπεῖν
οἰκειότερον.
Φιλεῖ
γὰρ
οὔτε
|
ὄψις |
ῥᾳδίως
ἀναχωρεῖν
τῶν
τερπνῶν
θεαμάτων, |
| [68] |
ἤδη
πεποίηκεν,
οἷς
τε
πέπονθεν·
|
ὅς |
γε
καὶ
ἐξορίαν
ὑπὲρ
τῆς |
| [14] |
ἕτερον
ταὐτὸ
πέπονθα
τῷ
Σαούλ,
|
ὅς, |
τὰς
ὄνους
τοῦ
πατρὸς
ἐπιζητῶν, |
| [56] |
δέ,
τῇ
μετανοίᾳ
καιρὸν
ὑπανοῖγον.
|
Ὅς |
τις
δὴ
τοῦ
Θεοῦ
νόμος. |
| [69] |
ἐπιστομίζωσιν.
Ἔμοι
γοῦν
εἴη
καὶ
|
ὅς |
τις
ἐμοὶ
φίλος,
ἡ
ἐκείνου |
| [47] |
ἔστιν
ἀκούειν·
ἱστορεῖ
δὲ
οὐδεὶς
|
ὅς |
τις
οὐ
τῶν
ἁπάντων.
Ἀλλὰ |
| [66] |
οὗτος
ἄριστος
ἡμῖν
ἐν
λόγοις,
|
ὃς |
ἂν
τὰ
ἐκείνου
μάλιστα
τυγχάνῃ |
| [60] |
γινωσκομένων·
ἀλλ'
οὗτος
ἄριστος
ἡμῖν,
|
ὃς |
ἂν
τὰ
πλείω
τυγχάνῃ
κατωρθωκὼς |
| [62] |
φύσεως·
ὀκνῶ
γὰρ
εἰπεῖν
Χριστοῦ,
|
ὃς |
καὶ
γεννηθῆναι
θελήσας
διὰ
τοὺς |
| [35] |
τὴν
τοῦ
Χριστοῦ
διακονίαν
μιμούμενος,
|
ὃς |
καὶ
λεντίῳ
διαζωννύμενος
οὐκ
ἀπηξίου |
| [51] |
καὶ
ταὐτὸν
τῷ
σιδήρῳ
παθεῖν,
|
ὃς |
μαλάσσεται
μὲν
τῷ
πυρί,
μένει |
| [62] |
δὲ
κρυπτὸν
τῷ
Θεῷ
δεικνύς,
|
ὃς |
μόνος
τῶν
καθαρῶν
ψυχῶν
ἐστι |
| [54] |
οἰκειοτάτων
ἑαυτῷ
καὶ
φιλτάτων.
Καὶ
|
ὃς |
παρῆν,
οὐδὲν
ἀναδὺς
οὐδὲ
τοῦ |
| [10] |
τῶν
ἐπαίνων
νόμῳ
θείῳ
πειθόμενοι,
|
ὃς |
πατράσι
κελεύει
πᾶσαν
νέμειν
τιμήν, |
| [10] |
τὸ
μέγα
παρὰ
πᾶσιν
ὄνομα,
|
ὃς |
πατρικῆς
εὐχῆς
ἔτυχεν,
ἵνα
μὴ |
| [5] |
βαρύτατος·
εἰδόσι
λέγω
τὸν
Μαξιμίνου,
|
ὃς |
πολλοῖς
τοῖς
ἐγγύθεν
γενομένοις
ἐπιφυεὶς |
| [57] |
καὶ
οὗτος
αὐτοῖς
εὐσεβέστερος
ἦν,
|
ὃς |
πρῶτος
ἐπι
βαλεῖ
χεῖρα
τῷ |
| [26] |
δίκαιον.
Ἐπαινῶ
τὸν
νηΐτην
νόμον,
|
ὃς |
τὴν
κώπην
πρότερον
ἐγχει
ρίσας |
| [67] |
καθαίρομαι
ψυχὴν
καὶ
σῶμα,
καὶ
|
ναὸς |
Θεοῦ
γίνομαι
δεκτικός,
καὶ
ὄργανον |
| [52] |
κατεβροντήθη
τοῦ
τε
λαοῦ
τὸ
|
πέλαγος |
εἶδε
καὶ
πᾶσαν
τὴν
εὐκοσμίαν, |
| [45] |
στρατὸς
ἤπειρον
πλέων
καὶ
πεζεύων
|
πέλαγος |
νῆσοί
τε
ἁρπαζόμεναι
καὶ
θάλασσα |
| [65] |
ἀφέντες
τὸ
μέγα
καὶ
βαθὺ
|
πέλαγος. |
Οἶμαι
γὰρ
εἴ
τις
ἐγένετο |
| [26] |
τοῖς
πολεμικοῖς
ἔχει·
στρατιώτης,
ταξίαρχος,
|
στρατηγός. |
Αὕτη
ἡ
τάξις
ἀρίστη
καὶ |
| [57] |
Θυμός,
ὁ
δεινὸς
ὁπλίτης
ἢ
|
στρατηγός. |
Οὐδὲ
γυναῖκες
ἄοπλοι
τηνικαῦτα,
τοῦ |
| [72] |
ὁ
δὲ
οὐκ
ἔξαρχος;
οὐ
|
στρατηγὸς |
τῶν
διὰ
πίστεως
σωζομένων;
οὐ |
| [30] |
ἐφίσταται
νέφος
χαλάζης
πλῆρες
καὶ
|
τετριγὸς |
ὀλέθριον,
πᾶσαν
ἐκτρίψαν
ἐκκλησίαν,
καθ' |
| [27] |
Ὁ
μὲν
οὖν
τῆς
προεδρίας
|
λόγος |
ἀναμεινάτω·
τῷ
δὲ
τῆς
ὑφεδρίας |
| [43] |
ὁμοίως
ἀτελὲς
ἄλογος
πρᾶξις
καὶ
|
λόγος |
ἄπρακτος,
προσετίθει
τῷ
λόγῳ
καὶ |
| [52] |
ὄρθιον,
οἷον
τὸν
Σαμουὴλ
ὁ
|
λόγος |
γράφει,
ἀκλινῆ
καὶ
τὸ
σῶμα |
| [4] |
ἐπίσημον,
δηλώσει
δὲ
νῦν
ὁ
|
λόγος. |
~Διωγμὸς
ἦν,
καὶ
διωγμῶν
ὁ |
| [51] |
δηλώσει
δὲ
καὶ
ταύτην
ὁ
|
λόγος. |
~Εἰς
γὰρ
τὸ
ἱερὸν
εἰσελθὼν |
| [75] |
εἴ
τῳ
φαίνεται
τολμηρὸς
ὁ
|
λόγος, |
ἐκεῖνο
προεξεταζέτω
τοῖς
λεγομένοις,
ὅτι |
| [1] |
καὶ
περὶ
τὸν
λόγον,
ὁ
|
λόγος. |
Ἐκείνοις
θ'
ἅμα
μὲν
ἡδονὴ |
| [1] |
καὶ
οἷς
βίος
ἐστὶν
ὁ
|
λόγος, |
ἓν
τοῦτο
ἐσπου
δακόσι
καὶ |
| [41] |
τὴν
οἰκουμένην,
ὅσην
ὁ
σωτήριος
|
λόγος |
ἐπέδραμεν.
Ὁρῶν
δὲ
τὸν
μέγαν |
| [82] |
οὖν
οὗτος
παρ'
ἡμῶν
ὁ
|
λόγος· |
ἡμᾶς
δὲ
τίς
ἐπαινέσεται
μετὰ |
| [14] |
μέχρι
τούτων
εὔδρομος
ἡμῖν
ὁ
|
λόγος |
καὶ
διὰ
λείας
τῆς
ὁδοῦ |
| [58] |
ψυχαί,
καὶ
ὁ
τῆς
πίστεως
|
λόγος, |
καὶ
ταῦτα
τὰ
τῆς
ἀπληστίας |
| [8] |
ἀντὶ
πολλῶν,
ὡς
ὁ
ἐμὸς
|
λόγος. |
Καὶ
τοῦτο
διῆλθον,
οὐχ
ἵν' |
| [4] |
δὲ
ὑπὲρ
ἀνδρὸς
ἡμῖν
ὁ
|
λόγος |
κατ'
ἄνδρα
κρίνεσθαι
τὴν
εὐγένειαν |
| [57] |
ἀνδρῶν
θάρσος
μεταλλαττόμεναι.
Βραχὺς
ὁ
|
λόγος· |
μερίζεσθαι
τὴν
εὐσέβειαν
ᾤοντο,
εἰ |
| [68] |
Πρὸς
δὲ
τοὺς
κακούργους
ὁ
|
λόγος, |
οἳ
τοῖς
ἑαυτῶν
κακοῖς
βοηθοῦσιν, |
| [68] |
σύνεσις.
Δηλώσει
δὲ
καὶ
ὁ
|
λόγος, |
ὃν
περὶ
τούτου
συνέγραψε,
κινῶν |
| [78] |
ἄλλοις
μᾶλλον
ἡμῶν
πρέπων
ὁ
|
λόγος. |
Οὐ
γὰρ
ἔχω
φιλοσοφεῖν
ἐν |
| [59] |
εἰ
καὶ
βραχὺς
τοῦ
δευτέρου
|
λόγος· |
πλὴν
εἴ
τις
ἐκεῖνο
δέξαιτο, |
| [14] |
τι
καὶ
πρόσαντες
ἡμῖν
ὁ
|
λόγος. |
Ποθῶ
μὲν
γάρ,
ἐνταῦθα
τοῦ |
| [78] |
ἑξῆς
ὀκνεῖ
μὲν
προσελθεῖν
ὁ
|
λόγος, |
προσβήσεται
δὲ
ὅμως,
εἰ
καὶ |
| [22] |
νύσσαν
ἐπαναγέσθω
πάλιν
ἡμῖν
ὁ
|
λόγος. |
~Τίς
μὲν
οὕτω
πολιὸς
ἦν |
| [14] |
πρὸς
αὐτὰ
πάλιν
φέρεσθαι·
οὔτε
|
λόγος |
τῶν
ἡδίστων
διηγημάτων.
Δέδοικα
δὲ |
| [36] |
καὶ
ὑψηλῆς·
εἴπερ
ἄρτος
Ἀγγέλων
|
λόγος, |
ᾧ
ψυχαὶ
τρέφονται
καὶ
ποτίζονται, |
| [1] |
ἅμα
παράκλησις
εἰς
ἀρετήν,
ὁ
|
λόγος. |
Ὧν
γὰρ
τοὺς
ἐπαίνους,
οἶδα |
| [43] |
δέ·
καὶ
γὰρ
ὁμοίως
ἀτελὲς
|
ἄλογος |
πρᾶξις
καὶ
λόγος
ἄπρακτος,
προσετίθει |
| [3] |
βλέποντες,
ἄλλος
ἂν
ἡρώων
ὤφθη
|
κατάλογος. |
Ὅσα
τῶν
ὑπὲρ
ἐκεῖνον
τοῖς |
| [62] |
καὶ
τὴν
ὕλην
ὑποσπῶν
τῆς
|
φλογός, |
τὸ
δὲ
κρυπτὸν
τῷ
Θεῷ |
| [52] |
θείᾳ
τραπέζῃ
προσενεγκεῖν
ἔδει,
ὧν
|
αὐτουργὸς |
ἦν,
συνεπελάβετο
δ'
οὐδείς,
ὥσπερ |
| [55] |
ἠντιβόλει·
Τὴν
ἀπολογίαν
ἔχεις,
ἐβόα·
|
δὸς |
σωτηρίαν.
Καὶ
μέντοι
καὶ
τυγχάνει |
| [62] |
τοίνυν
ἐρημικοῦ
βίου
καὶ
τοῦ
|
μιγάδος |
μαχομένων
πρὸς
ἀλλήλους
ὡς
τὰ |
| [56] |
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ
πρὸς
τῆς
|
Τριάδος |
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω
τι
καὶ |
| [30] |
καὶ
καθαρωτάτῳ
καὶ
προσκυνητῇ
τῆς
|
Τριάδος, |
ἣν
δὴ
μόνην
εὐσέβειαν
ἐγὼ |
| [15] |
Ἀττικῆς
μέρος
ἢ
τῆς
λοιπῆς
|
Ἑλλάδος, |
αὐτῶν
τῶν
οἰκητόρων
οἱ
πλεῖστοι· |
| [45] |
φασίν,
ἐπειδή
ποτε
κατὰ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἐστράτευε,
πᾶν
μὲν
γένος
ἀνθρώπων |
| [21] |
πλοῦτον
εἴδωλα,
μᾶλλον
τῆς
ἄλλης
|
Ἑλλάδος, |
καὶ
χαλεπὸν
μὴ
συναρπασθῆναι
τοῖς |
| [10] |
γὰρ
κρατῶν
ἀρετῇ,
παρὰ
τοῦ
|
παιδὸς |
κωλύεται
μόνου
τὸ
πρωτεῖον
ἔχειν. |
| [43] |
πόλεων,
τῶν
καθ'
ἕκαστον,
πᾶν
|
εἶδος |
ἐπινοῶν
σωτηρίας,
πανταχόθεν
ἰώμενος·
ὁ |
| [77] |
νοηθέν,
σκυθρωπότης
ἐγένετο·
ἔτι
δὲ
|
εἶδος |
ἐσθῆτος
καὶ
σκίμποδος
σχῆμα
καὶ |
| [23] |
μετὰ
τοῦ
τρόπου;
Ποῖον
μὲν
|
εἶδος |
οὐκ
ἐπῆλθε
παιδεύσεως;
Μᾶλλον
δέ, |
| [13] |
τοὺς
δὲ
ὑπεραίρων
κατὰ
πᾶν
|
εἶδος |
παιδεύσεως·
ὅσον
κλέος
ἐντὸς
ὀλίγου |
| [48] |
ἐκκλησίας
καὶ
λεόντειον
μὲν
τὸ
|
εἶδος |
προβεβλημένῳ,
λεόντειον
δὲ
βρυχωμένῳ,
καὶ |
| [35] |
γέροντας,
πᾶσαν
ἡλικίαν
ἐλεεινήν,
πᾶν
|
εἶδος |
τροφῆς
ἐρανίζων,
ὅση
τυγχάνει
λιμοῦ |
| [79] |
φέροντες
καὶ
τῆς
ἐκδημίας
ὡς
|
τυραννίδος |
καταβοῶντες
καὶ
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι, |
| [68] |
κινῶν
τὴν
γραφίδα
ὡς
ἐκ
|
πυξίδος |
τοῦ
Πνεύματος·
τὴν
δὲ
κυρίαν |
| [73] |
ἀπὸ
μήτρας
καὶ
μετὰ
τῆς
|
διπλοΐδος |
ἐπιδε
δομένος
τῷ
βήματι
καὶ |
| [15] |
πολλῆς
προσδεχθέντα
καὶ
περιφανοῦς
τῆς
|
ἐλπίδος. |
Καὶ
γὰρ
ἐν
πολλῶν
γλώσσαις |
| [82] |
πόρρω
καὶ
παρὰ
πολὺ
τῆς
|
ἐλπίδος, |
τί
χρὴ
παθεῖν
καὶ
γήρᾳ |
| [21] |
οὗτος
Φρύγιος
μῦθος.
Τὸν
γὰρ
|
Ἀβάριδος |
ὀϊστὸν
τί
ἂν
λέγοιμι
τοῦ |
| [69] |
ἔμελλε
κρίνειν
οὐδὲ
ἀποβάλλειν
τῆς
|
πατρίδος, |
ἀφανείᾳ
τετιμημένους,
ὡς
ἐξ
ἀμφοτέρων |
| [15] |
ἀπὸ
μιᾶς
σχισθέντας
πηγῆς
τῆς
|
πατρίδος |
εἰς
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ'
ἔρωτα |
| [16] |
ἢ
τῶν
ἐκ
τῆς
αὐτῆς
|
πατρίδος |
ἢ
τῶν
ὅσοι
περιττοὶ
τὰ |
| [58] |
ἣ
ταῦτα
ἐκαινοποίησε.
Τῆς
γὰρ
|
πατρίδος |
ἡμῶν
εἰς
δύο
διαιρεθείσης
ἡγεμονίας |
| [37] |
καὶ
πάλης
τῶν
τε
τῆς
|
πατρίδος |
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
πονηροτάτων
τῆς |
| [47] |
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
τοὺς
ἐκ
τῆς
|
γυναικωνίτιδος, |
τοὺς
ἐν
γυναιξὶν
ἄνδρας
καὶ |
| [63] |
θαυμασιώτατον,
ἡ
σύντομος
τῆς
σωτηρίας
|
ὁδός, |
ἡ
ῥᾴστη
πρὸς
οὐρανὸν
ἀνάβασις. |
| [80] |
σκιᾶς,
τῷ
δὲ
τοῦ
ἱεροφόρου
|
σκίμποδος, |
καὶ
ψαῦσαι
μόνον!
τί
γὰρ |
| [77] |
ἔτι
δὲ
εἶδος
ἐσθῆτος
καὶ
|
σκίμποδος |
σχῆμα
καὶ
τρόπος
βρώσεως,
ὧν |
| [68] |
κολάσεις
προθύμως
ἐδέξατο
ἂν
ὡς
|
κέρδος, |
οὐ
κίνδυνον.
Δηλοῖ
δὲ
οἷς |
| [17] |
ἔχοιεν
τοῦ
ξένου
τε
καὶ
|
νεήλυδος. |
Ἐγὼ
δὲ
ὁ
φιλαθήναιος
καὶ |
| [48] |
Θεοῦ
τε
κτίσμα
τυγχάνων
καὶ
|
θεὸς |
εἶναι
κεκελευσμένος.
Ἡμεῖς
δέ,
τί |
| [54] |
πεπλήρωται.
Τί
οὖν;
Λύει
ταύτην
|
Θεός. |
Ὁ
γὰρ
πατάξας
Αἰγύπτου
τὰ |
| [7] |
ἀπίστων,
εἰ
ὁ
τῶν
θαυμασίων
|
Θεός, |
ὁ
θρέψας
πλουσίως
ἐν
ἐρήμῳ |
| [57] |
διεσώσατο.
Ταῦτα
ὁ
τῶν
ἁγίων
|
Θεός, |
ὁ
ποιῶν
πάντα
καὶ
μετασκευάζων |
| [68] |
τοῦ
Πνεύματος
φωνῆς,
ὡς
εἴη
|
Θεός· |
ὅπερ
ὂν
ἀληθές,
ἀσεβὲς
ἐκείνοις |
| [50] |
τὴν
ὀφρὺν
αἴροντες·
οὗ
δὲ
|
Θεὸς |
τὸ
κινδυνευόμενον
καὶ
προκείμενον,
τἆλλα |
| [17] |
γὰρ
ἐζηλοτύπουν
τὸ
τῶν
Ἀθηνῶν
|
κλέος |
ἐν
ἐκείνοις
καταλυθῆναι
καὶ
τάχιστα |
| [13] |
κατὰ
πᾶν
εἶδος
παιδεύσεως·
ὅσον
|
κλέος |
ἐντὸς
ὀλίγου
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν |
| [73] |
μόνον,
ἢ
τὸν
δεῖνα,
κατὰ
|
κλέος |
τῆς
αὐτοῦ
σοφίας
ἐκ
τῶν |
| [37] |
ὡς
τάφῳ
τινὶ
τῷ
φορείῳ,
|
νέος |
ἐπάνεισιν,
εὐσθενής,
ἄνω
βλέπων,
ῥωσθεὶς |
| [10] |
σῶμα
καλινδουμένων,
ἕως
ἦν
ἔτι
|
νέος |
καὶ
οὔπω
φιλοσοφίᾳ
τῶν
σαρκῶν |
| [36] |
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν.
~Τοιοῦτος
ἦν
ὁ
|
νέος |
σιτοδότης
ἡμῖν,
καὶ
δεύτερος
Ἰωσήφ· |
| [1] |
ἔσται
τοῦτο
χρέος
ἱκανῶς
ἀφωσιωμένον·
|
χρέος |
δέ,
εἴπερ
ἄλλο
τι,
τοῖς |
| [1] |
Ἐμοί
τε
γὰρ
ἔσται
τοῦτο
|
χρέος |
ἱκανῶς
ἀφωσιωμένον·
χρέος
δέ,
εἴπερ |
| [64] |
καὶ
χαρίζεσθαι,
τί
τοῦτο;
Οὐκ
|
ἐπαινετέος |
μᾶλλον
ἢ
μεμπτέος
τοῖς
γε |
| [64] |
τοῦτο;
Οὐκ
ἐπαινετέος
μᾶλλον
ἢ
|
μεμπτέος |
τοῖς
γε
νοῦν
ἔχουσιν;
Εἰ |
| [43] |
κινήσας,
πᾶν
δὲ
τῶν
γραφῶν
|
βάθος |
ἀναλεξάμενος,
λογογραφεῖ
τὴν
εὐσέβειαν
καὶ |
| [67] |
καὶ
περαιτέρω
διαβαίνειν
καὶ
εἰς
|
βάθος |
ἔτι
χωρεῖν
ἐν
βάθους,
ἄβυσσον |
| [76] |
λόγου
τὴν
δύναμιν
καὶ
τὸ
|
βάθος |
τῶν
νοημάτων.
Στέφανος
μὲν
γὰρ |
| [33] |
ἐνουθέτει,
πάντα
ἦν
αὐτῷ,
σύμβουλος
|
ἀγαθός, |
παραστάτης
δεξιός,
τῶν
θείωνἐξηγητής,
τῶν |
| [52] |
ὂν
εἰ
προσήσεται,
τηνικαῦτα
τὸ
|
πάθος |
γνωρίζεται.
Περιτρέπει
γὰρ
καί,
εἰ |
| [54] |
Ποιεῖ
γὰρ
καὶ
βασιλέας
ταπεινοὺς
|
πάθος· |
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
ἐπεὶ
καὶ |
| [41] |
ὑπο
λαμβάνει
θρηνεῖν
ἡσυχῆ
τὸ
|
πάθος |
καὶ
πρὸς
Θεὸν
μόνον
αἴρειν |
| [79] |
γὰρ
αὐτοὺς
καὶ
παράφρονας
τὸ
|
πάθος· |
καὶ
προσθεῖναί
τι
τῆς
ἑαυτῶν |
| [18] |
δέ,
καὶ
γὰρ
ἀνθρώπινον
τὸ
|
πάθος, |
ὅταν
μεγάλα
ἐλπίσαντες
ἀθρόως
τοῖς |
| [59] |
ἔχω,
καὶ
γὰρ
ὁμολογήσω
τὸ
|
πάθος, |
οὐδὲ
ἄλλως
τοῖς
πολλοῖς
ἀγνοούμενον, |
| [80] |
καὶ
εἰς
κίνδυνον
τελευτᾷ
τὸ
|
πάθος· |
συναπελθουσῶν
αὐτῷ
ψυχῶν
οὐκ
ὀλίγων, |
| [52] |
συνεπελάβετο
δ'
οὐδείς,
ὥσπερ
ἦν
|
ἔθος, |
ἄδηλον
ὂν
εἰ
προσήσεται,
τηνικαῦτα |
| [41] |
ἀγνοίας
εἰς
κάλλος
τε
καὶ
|
μέγεθος |
ἄπειρον
προελθοῦσαν,
ὡς
καλύψαι
πᾶσαν |
| [66] |
δὲ
κάλλος
μὲν
ἡ
ἀρετή,
|
μέγεθος |
δὲ
ἡ
θεολογία,
δρόμος
δὲ |
| [66] |
παρὰ
τῷ
Δαβὶδ
κάλλος
καὶ
|
μέγεθος |
καὶ
δρόμου
τάχος
καὶ
δύναμις, |
| [18] |
καί,
ὅπερ
ἦν
ἀληθές,
οὔτε
|
ἦθος |
ἀνδρὸς
εὐθὺς
ἁλωτὸν
εἶναι
λέγων, |
| [65] |
τὰ
τοῦ
Πνεύματος,
ἐξ
ὧν
|
ἦθος |
ἅπαν
ἐπαίδευσε
καὶ
ὑψηγορίαν
ἐδίδαξε |
| [23] |
μένος
πνέουσαν,
εἰ
καὶ
τὸ
|
ἦθος |
αὐτῷ
μὴ
κατὰ
ῥήτορας
ἦν; |
| [77] |
λέγω
καὶ
γενειάδα
καὶ
βαδίσματος
|
ἦθος |
καὶ
τὸ
περὶ
λόγον
μὴ |
| [15] |
εὖ
γεγονότων
καὶ
περιφανεστέρων,
ἅτε
|
πλῆθος |
σύμμικτον
ὄντες
καὶ
νέοι
καὶ |
| [76] |
γίνεται
δέ·
καὶ
ἐπὶ
τὸ
|
στῆθος |
Ἰησοῦ
κείμενος,
ἐκεῖθεν
ἕλκει
τοῦ |
| [24] |
ποιεῖ
τὸν
Ὁμηρικὸν
ἵππον
ὁ
|
πόθος· |
καὶ
τὰ
δεσμὰ
ῥήξας
τῶν |
| [19] |
ἀλλὰ
τῷ
ἀνάπτοντι
συναπέρχεται,
οὔτε
|
πόθος |
ὑφίσταται,
μαραινομένου
τοῦ
ὑπεκκαύματος.
Οἱ |
| [16] |
τιμῆς
ἐκείνοις·
ἐπεὶ
καὶ
τοῦτο
|
μισθός |
ἐστιν
αὐτοῖς
τῶν
σπουδαστῶν
τυγχάνειν. |
| [21] |
σφενδονῆς
ὁ
Γύγης,
εἴπερ
μὴ
|
μῦθος |
ἦν,
ἐξ
ἧς
Λυδῶν
ἐτυράννησεν· |
| [26] |
σπαρεὶς
καὶ
ἀναδοθείς,
ὡς
ὁ
|
μῦθος |
ποιεῖ
τοὺς
Γίγαντας.
Πλάττομεν
αὐθημερὸν |
| [21] |
χρυσὸν
κτησάμενος,
ἄλλος
οὗτος
Φρύγιος
|
μῦθος. |
Τὸν
γὰρ
Ἀβάριδος
ὀϊστὸν
τί |
| [40] |
ἑαυτῷ
συντριβῇ
καὶ
καταναλωθῇ,
καθάπερ
|
ἰὸς |
σιδήρῳ
συν
δαπανώμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ |
| [17] |
καὶ
νεήλυδος.
Ἐγὼ
δὲ
ὁ
|
φιλαθήναιος |
καὶ
μάταιος,
οὐ
γὰρ
ᾐσθόμην |
| [64] |
τις
ἦν,
μηδὲ
γελοιαστὴς
καὶ
|
ἀγοραῖος, |
μηδὲ
τοῖς
πολλοῖς
ἀρέσκων,
ἐκ |
| [17] |
Ἐγὼ
δὲ
ὁ
φιλαθήναιος
καὶ
|
μάταιος, |
οὐ
γὰρ
ᾐσθόμην
τοῦ
φθόνου, |
| [61] |
ἀνδραποδώδης
καὶ
κάτω
νενευκὼς
ὁ
|
βίος. |
Αὐτὸς
δὲ
οὐδὲν
ᾔδει
μέγα |
| [49] |
ἐν
οἷς
ὁ
πᾶς
ἐμοὶ
|
βίος· |
ἐξορίαν
δὲ
οὐ
γινώσκω,
ὁ |
| [1] |
φιλότιμον
καταλύσασιν,
ἀλλὰ
καὶ
οἷς
|
βίος |
ἐστὶν
ὁ
λόγος,
ἓν
τοῦτο |
| [70] |
διαπέφευγε·
τοῦ
δὲ
ὅλος
ὁ
|
βίος |
μετάθεσις
ἦν,
τελείως
ἐν
βίῳ |
| [54] |
τοῦ
πονηροῦ
γραφέως,
καὶ
ὁ
|
ἅγιος |
ἀνασώζεται
καὶ
γίνεται
πυρετοῦ
δῶρον |
| [59] |
λυπῶν,
κακόδοξος.
~Οὐ
μὴν
ὁ
|
ἅγιος |
τοῦ
Θεοῦ
καὶ
τῆς
ἄνω |
| [80] |
γενομένων
ὀνομαστότατον.
~Προεκομίζετο
μὲν
ὁ
|
ἅγιος, |
χερσὶν
ἁγίων
ὑψούμενος·
σπουδὴ
δ' |
| [21] |
πάντα
χρυσὸν
κτησάμενος,
ἄλλος
οὗτος
|
Φρύγιος |
μῦθος.
Τὸν
γὰρ
Ἀβάριδος
ὀϊστὸν |
| [61] |
οἷς
ἄτεχνον
τὸ
κάλλος
καὶ
|
σχέδιος |
ἡ
τροφή,
κατὰ
τὴν
μεγάλην |
| [11] |
καταλαμβάνοντες,
καὶ
ὅ
φησιν
ὁ
|
θεῖος |
Ἀπόστολος,
αἰχμαλωτίζοντες
πᾶν
νόημα
εἰς |
| [12] |
καὶ
καθαρωτάτην,
ἣν
ἡμερινὴν
ὁ
|
θεῖος |
Δαβὶδ
καλῶς
ὀνομάζει
καὶ
τῆς |
| [45] |
γῆς.
Καλῶς
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
|
θεῖος |
Δαβὶδ
πρὸ
ἡμῶν
ἐστηλίτευσε,
τὸν |
| [27] |
ὁ
πολὺς
οὕτω
καὶ
μέγας
|
Βασίλειος· |
ἀλλ'
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων, |
| [1] |
λόγων
ἀεὶ
προθεὶς
ὁ
μέγας
|
Βασίλειος, |
καὶ
γὰρ
ἐφιλοτιμεῖτο
τοῖς
ἐμοῖς |
| [30] |
καὶ
κατα
τομῇ
λύοντες·
ἣν
|
Ἄρειος |
νοσήσας,
ὁ
τῆς
μανίας
ἐπώνυμος, |
| [57] |
θρασὺς
δικαστής;
Ἱκέτης
ἦν,
ἐλεεινός,
|
ἄθλιος, |
τίνος
οὐ
ταπεινότερος,
ἕως
ἐπιφανεὶς |
| [23] |
ὁ
λόγος.
~Τίς
μὲν
οὕτω
|
πολιὸς |
ἦν
τὴν
σύνεσιν
καὶ
πρὸ |
| [51] |
θαυμάζει
γὰρ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν
καὶ
|
πολέμιος, |
μήτε
βιάζεσθαι
κελεῦσαι,
καὶ
ταὐτὸν |
| [26] |
ταπεινῶς
ἕστηκεν,
ὁ
τῆς
ὑψηλῆς
|
ἄξιος, |
καὶ
πολλὰ
μὲν
τοῖς
θείοις |
| [10] |
τοῦ
λόγου
δυνάμει
τῆς
ὑποθέσεως
|
ἄξιος. |
Κάλλους
μὲν
δὴ
καὶ
ῥώμης |
| [31] |
Συνεισβάλλει
δὲ
αὐτῷ
καὶ
στρατὸς
|
ἄξιος, |
οἱ
κακοὶ
τῶν
Ἐκκλησιῶν
ἡγεμόνες, |
| [33] |
ἦν
αὐτῷ,
σύμβουλος
ἀγαθός,
παραστάτης
|
δεξιός, |
τῶν
θείωνἐξηγητής,
τῶν
πρακτέων
καθηγητής, |
| [17] |
ἤδη
πυρσὸς
ἀνάπτεται
περιφανὴς
καὶ
|
ἀέριος. |
~Οἱ
μὲν
οὖν
οὕτως
ἀπῆλθον |
| [41] |
ποιεῖται
τὴν
οἰκουμένην,
ὅσην
ὁ
|
σωτήριος |
λόγος
ἐπέδραμεν.
Ὁρῶν
δὲ
τὸν |
| [80] |
ἡμᾶς
παντάπασιν
ἀπολέλοιπεν·
ἡμιθνὴς
δὲ
|
Γρηγόριος |
καὶ
ἡμίτομος,
τῆς
μεγάλης
ἀπερρωγὼς |
| [75] |
μόνον,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ
ἡ
|
ὑπερόριος· |
καὶ
οὗτος
μέσος
τῶν
δύο |
| [41] |
ἢ
καταπράξασθαι
δυναμένων·
καίτοι
τἆλλα
|
μέτριος |
ὤν,
ἐν
τούτοις
οὐ
μετριάζει· |
| [72] |
μεγάλης
σκηνῆς,
ἣν
ἔπηξεν
ὁ
|
Κύριος, |
καὶ
οὐκ
ἄνθρωπος.
Τούτων
δὲ |
| [49] |
πληγήν,
ταύτης
γὰρ
σὺ
μόνης
|
κύριος· |
ὁ
δὲ
θάνατος
εὐεργέτης,
καὶ |
| [12] |
τε
καὶ
συνανιόντας
ἀλλήλοις
ὁ
|
θαυμάσιος |
ἐκπαιδεύεται·
οὐ
Θετταλικόν
τι
καὶ |
| [36] |
σιτοδότης
ἦν
ἐκεῖνος,
καὶ
μάλα
|
πλούσιος, |
ὁ
πενέστατος
ὧν
ἴσμεν
καὶ |
| [76] |
τῷ
εὐαγγελίῳ
περι
λαμβάνει·
καὶ
|
υἱὸς |
βροντῆς,
οὐκ
ὀνομάζεται
μέν,
γίνεται |
| [0] |
ΜΕΓΑΝ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ
ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ
ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
|
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ. |
~Ἔμελλεν
ἄρα
πολλὰς
ἡμῖν
ὑποθέσεις |
| [62] |
μόνος
τῶν
καθαρῶν
ψυχῶν
ἐστι
|
νυμφίος, |
καὶ
τὰς
ἀγρύπνους
ἑαυτῷ
συνεισάγει |
| [57] |
ἀγωνιστοῦ
καὶ
διώκτου.
Τὸ
περιαυχένιον
|
ῥάκος |
σφενδονᾶσθαι
προσέταττεν.
Ὁ
δέ,
Προσαποδύσομαί |
| [64] |
τὸ
τοῦ
ἤθους
εὐσταθὲς
καὶ
|
βεβηκὸς |
καὶ
ἀπεξεσμένον
τῦφον
ὠνόμασαν.
Οἱ |
| [6] |
οὖν
θαυμαζέτωσαν
τὸ
τοῦ
χρόνου
|
μῆκος· |
καὶ
γὰρ
ἐπὶ
πλεῖστον
αὐτοῖς, |
| [13] |
ἦν
αὐτῷ
τὸ
παρὰ
πάντων
|
συγκεχωρηκὸς |
ἐν
ἅπασιν!
Τῷ
δὲ
λόγοι |
| [2] |
εὐφημίαν.
Οὐ
γὰρ
ὀλιγωρίᾳ
τὸ
|
εἰκὸς |
ἐνελίπομεν·
μή
ποτε
τοσοῦτον
ἀμελήσαιμεν |
| [24] |
πράττοντες,
ὧν
τοὺς
ἀλγοῦν
τας
|
εἰκός; |
Ἐνταῦθά
τι
κατηγορήσω
μὲν
ἐμαυτοῦ, |
| [6] |
τε
καὶ
παρηλλαγμένον,
ὡς
τὸ
|
εἰκός, |
καὶ
τὸ
ὑπαιθρίοις
κρυμοῖς
καὶ |
| [38] |
χάριτος
τετυχηκότας,
οὕτω
δὲ
ὑπειλημμένους
|
εἰκός, |
οὐ
κατῄσχυνεν
οὐδενὶ
τῶν
ἑξῆς |
| [80] |
ὀδυνηρὸν
καὶ
οὐκ
εὔδρομον,
οἷον
|
εἰκὸς |
τὸν
ἐκείνου
κεχωρισμένον,
οὐκ
οἶδα |
| [82] |
ποτε
γλώττης
καὶ
ὁμοτίμου
καὶ
|
ἥλικος. |
Εἰ
μὲν
τῆς
ἀξίας
ἐγγύς, |
| [58] |
τῶν
κινδύνων;
~Ὁ
μὲν
δὴ
|
κοσμικὸς |
πόλεμος
ἐνταῦθα
ἐτελεύτησε,
καὶ
πέρας |
| [49] |
δὲ
τοῦ
Θεοῦ
πᾶσαν,
οὗ
|
πάροικος |
ἐγὼ
καὶ
παρεπίδημος·
αἱ
βάσανοι |
| [63] |
καὶ
τείχη
Βαβυλώνια
καὶ
Μαυσόλου
|
Καρικὸς |
τάφος
καὶ
Πυρα
μίδες
καὶ |
| [67] |
σῶμα,
καὶ
ναὸς
Θεοῦ
γίνομαι
|
δεκτικός, |
καὶ
ὄργανον
κρουόμενον
Πνεύματι
καὶ |
| [16] |
ἑκών,
νόμος
οὗτός
ἐστιν
αὐτοῖς
|
Ἀττικὸς |
καὶ
παιδιὰ
σπουδῇ
σύμμικτος.
Πρῶτον |
| [63] |
καὶ
Πυρα
μίδες
καὶ
Κολοσσοῦ
|
χαλκὸς |
ἄμετρος,
ἢ
ναῶν
μεγέθη
καὶ |
| [43] |
πωμάτων
καὶ
προσκαίρων
θυσιῶν
καὶ
|
σαρκὸς |
καθαρσίων·
ἀλλὰ
παντὶ
γένει
καὶ |
| [60] |
σώματος
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
τῆς
|
σαρκὸς |
καλυμμάτων;
Πλοῦτος
δὲ
τὸ
μηδὲν |
| [82] |
ἡμῖν
παρὰ
Θεοῦ
σκόλοπα
τῆς
|
σαρκός, |
τὴν
ἡμετέραν
παιδαγωγίαν,
ἢ
στήσαις |
| [61] |
οὐ
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν,
καὶ
|
ἄσαρκος; |
Τὰς
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ |
| [77] |
ὡς
τὰ
πολλά,
καὶ
εἴσω
|
συννενευκός· |
ὃ
τοῖς
πολλοῖς
μὴ
καλῶς |
| [13] |
ἐμῶν
λόγων
αὕτη
καθηγεμὼν
καὶ
|
διδάσκαλος, |
τὴν
οὐχ
ἧττον
λόγων
μητρόπολιν |
| [47] |
ᾔσθετο
κακῶς
βουλευσάμενος.
Ὡς
γὰρ
|
βέλος |
ἰσχυροτέρῳ
προσπεσὸν
ἀπεκρούσθη,
καὶ
ὡς |
| [62] |
μὲν
αἴσθησιν
ἐσωφρόνιζε,
πᾶν
δὲ
|
μέλος |
ἐρύθμιζε,
καὶ
ὄντως
παρθενεύειν
ἔπειθεν, |
| [56] |
κράτος.
Ὁ
δ'
ἐξεμαίνετο
καὶ
|
τέλος |
πέμπει
τινὰς
τῶν
ἐπ'
ἐξουσίας |
| [10] |
παρὰ
Θεοῦ
δεδομένων
εἰς
κοινὸν
|
ὄφελος, |
μήτε
ἐξ
ἄλλων
μᾶλλον
ἁρμόζειν |
| [80] |
μόνης,
ὥς
τι
κἀκείνης
πεμπούσης
|
ὄφελος. |
Πλήρεις
ἀγοραί,
στοαί,
διώροφοι,
τριώροφοι, |
| [8] |
καὶ
λίαν
αἰσχρά!
Τί
γὰρ
|
ὄφελος |
τῆς
ἀντιδόσεως,
εἰ
σῴζει
παρθένον |
| [20] |
τῶν
λόγων·
φθόνος
δὲ
ἀπῆν,
|
ζῆλος |
δὲ
ἐσπουδάζετο.
Ἀγὼν
δὲ
ἀμφοτέροις, |
| [7] |
ἡ
γὰρ
πλινθεία
καὶ
ὁ
|
πηλὸς |
οὐδὲν
ἦν
αὐτοῖς
τότε
διὰ |
| [69] |
εἴη
καὶ
ὅς
τις
ἐμοὶ
|
φίλος, |
ἡ
ἐκείνου
θεολογία!
Καὶ
τοσοῦτον |
| [6] |
καὶ
ὄμβροις
ταλαιπωρεῖν,
ἥ
τε
|
ἄφιλος |
ἐρημία
καὶ
τὸ
ἀκοινώνητόν
τε |
| [81] |
ἔξωθεν,
τὴν
εὐφημίαν
μοι
συνεργάζεσθε,
|
ἄλλος |
ἄλλο
τι
τῶν
ἐκείνου
καλῶν |
| [40] |
καὶ
ὡς
ἤχῳ
βροντῆς
ὑπεκλίθησαν,
|
ἄλλος |
ἄλλον
εἰς
ἀπολογίαν
προφθάνοντες
καὶ |
| [3] |
καὶ
οἷς
οἱ
χαμαὶ
βλέποντες,
|
ἄλλος |
ἂν
ἡρώων
ὤφθη
κατάλογος.
Ὅσα |
| [67] |
τούτῳ
μεθαρμόζομαι
καὶ
ῥυθμίζομαι
καὶ
|
ἄλλος |
ἐξ
ἄλλου
γίνομαι,
τὴν
θείαν |
| [57] |
καὶ
ὡς
καπνοῦ
σμῆνος
κινήσαντος,
|
ἄλλος |
ἐπ'
ἄλλῳ
διεγείρεται
καὶ
ἀνίσταται, |
| [17] |
ἦν
ἀγχίνους,
εἰ
καί
τις
|
ἄλλος· |
καὶ
προθυμίας
πλησθείς,
ἵνα
παίων |
| [21] |
εὐχῆς
καὶ
πάντα
χρυσὸν
κτησάμενος,
|
ἄλλος |
οὗτος
Φρύγιος
μῦθος.
Τὸν
γὰρ |
| [39] |
καὶ
γὰρ
ἐν
ἅπασιν,
εἴπερ
|
ἄλλος |
τις,
καὶ
ἅμα
τοῦ
καιροῦ |
| [54] |
οὐδὲ
τοῦ
καιροῦ
κατεξαναστάς,
ὥσπερ
|
ἄλλος |
τις,
καὶ
ὁμοῦ
τῇ
παρουσίᾳ |
| [28] |
ὡς
οὐκ
οἶδ'
εἴ
τις
|
ἄλλος |
τῶν
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσόφων,
καὶ |
| [66] |
μὲν
ἐπαινεῖται
παρὰ
τῷ
Δαβὶδ
|
κάλλος |
καὶ
μέγεθος
καὶ
δρόμου
τάχος |
| [61] |
τὰ
πτηνά,
οἷς
ἄτεχνον
τὸ
|
κάλλος |
καὶ
σχέδιος
ἡ
τροφή,
κατὰ |
| [66] |
θερμὴν
τοῖς
διαστήμασι·
τοῦ
δὲ
|
κάλλος |
μὲν
ἡ
ἀρετή,
μέγεθος
δὲ |
| [41] |
ἀθέου
καὶ
σκοτεινῆς
ἀγνοίας
εἰς
|
κάλλος |
τε
καὶ
μέγεθος
ἄπειρον
προελθοῦσαν, |
| [12] |
τὸ
μέλλον
τῆς
ἀρε
τῆς
|
κάλλος |
ὑποσημαίνων
καὶ
πρὸ
τοῦ
καιροῦ |
| [19] |
καὶ
ὅσῳ
πλέον
αὐτοῖς
τὸ
|
κάλλος |
φαντάζεται,
τοσούτῳ
μᾶλλον
ἑαυτῷ
τε |
| [70] |
τὸν
κίνδυνον
διαπέφευγε·
τοῦ
δὲ
|
ὅλος |
ὁ
βίος
μετάθεσις
ἦν,
τελείως |
| [11] |
καὶ
ὅ
φησιν
ὁ
θεῖος
|
Ἀπόστολος, |
αἰχμαλωτίζοντες
πᾶν
νόημα
εἰς
Χριστόν· |
| [66] |
ὃ
περὶ
τῶν
ἀποστόλων
ὁ
|
Παῦλος |
ἔφησε,
παρὰ
Δαβὶδ
ἐκδεξάμενος.
Τίς |
| [64] |
κακὸν
βασανίζουσα;
Εἰ
δὲ
μὴ
|
στωμύλος |
τις
ἦν,
μηδὲ
γελοιαστὴς
καὶ |
| [33] |
ὑπήκουεν,
ἐνουθέτει,
πάντα
ἦν
αὐτῷ,
|
σύμβουλος |
ἀγαθός,
παραστάτης
δεξιός,
τῶν
θείωνἐξηγητής, |
| [26] |
Σολομῶντος·
ἀλλὰ
καὶ
Ἱεροβοάμ,
ὁ
|
δοῦλος |
καὶ
ἀποστάτης.
Καὶ
ἰατρὸς
μὲν |
| [21] |
εἴ
τις
ἔστιν
ἢ
πιστεύεται
|
ποταμός, |
δι'
ἅλμης
ῥέων
γλυκύς,
ἢ |
| [5] |
δηλώσει
δὲ
νῦν
ὁ
λόγος.
|
~Διωγμὸς |
ἦν,
καὶ
διωγμῶν
ὁ
φρικωδέστατος |
| [28] |
εὐσέβειαν,
ὡς
ἔδειξεν
ὁ
τότε
|
διωγμός, |
καὶ
ἡ
πρὸς
αὐτὸν
ἔνστασις, |
| [48] |
γὰρ
ταῦτα,
ἔφη,
βασιλεὺς
ὁ
|
ἐμὸς |
βούλεται,
οὐδὲ
κτίσμα
τι
προσκυνεῖν |
| [8] |
Ἀκταίωνας,
τοὺς
κακοδαίμονας
θηρευτάς,
ὁ
|
ἐμὸς |
διώκτης,
ὁ
τοὺς
μύθους
θαυμάζων |
| [56] |
φρονήματος.
Εἱστήκει
δέ,
οἷον
ὁ
|
ἐμὸς |
Ἰησοῦς,
Πιλάτου
κρίνοντος.
Οἱ
κεραυνοὶ |
| [8] |
καὶ
ἀντὶ
πολλῶν,
ὡς
ὁ
|
ἐμὸς |
λόγος.
Καὶ
τοῦτο
διῆλθον,
οὐχ |
| [58] |
πίστεως
ἄξιον.
Ἄρχεται
δὲ
ὁ
|
πόλεμος |
ἐνθένδε
ἤδη
τῶν
ἐπισκόπων,
καὶ |
| [58] |
κινδύνων;
~Ὁ
μὲν
δὴ
κοσμικὸς
|
πόλεμος |
ἐνταῦθα
ἐτελεύτησε,
καὶ
πέρας
εἶχεν |
| [55] |
ὃν
καὶ
δι'
ὃν
ὁ
|
πόλεμος. |
Ὃ
δὲ
μάλιστα
καὶ
τὸν |
| [49] |
πᾶσαν,
οὗ
πάροικος
ἐγὼ
καὶ
|
παρεπίδημος· |
αἱ
βάσανοι
δὲ
τί
ἂν |
| [9] |
τῶν
ἱερέων
καὶ
τῶν
παρθένων
|
ἀριθμὸς |
καὶ
τῶν
ἐν
γάμῳ,
μηδὲν |
| [73] |
ἐκ
Πνεύματος.
Δαβὶδ
ἐν
βασιλεῦσιν
|
ἀοίδιμος, |
οὗ
πολλαὶ
μὲν
ἱστοροῦν
ται |
| [34] |
ὃ
μέγιστόν
τε
καὶ
γνωριμώτατον.
|
Λιμὸς |
ἦν,
καὶ
τῶν
πώποτε
μνημονευομένων |
| [23] |
γῆρας
ὁρίζεται.
Τίς
δὲ
οὕτως
|
αἰδέσιμος |
ἢ
παλαιοῖς
ἢ
νέοις,
μὴ |
| [16] |
ἐτύγχανον·
τοῖς
γὰρ
πολλοῖς
εὐθὺς
|
αἰδέσιμος |
ἦν,
ἀκοῇ
προκατειλημμένος.
Ἐξ
οὗ |
| [28] |
ἰσχυροτάτων.
Ὅ
τε
γὰρ
ἀνὴρ
|
αἰδέσιμος, |
ὡς
οὐκ
οἶδ'
εἴ
τις |
| [52] |
δὲ
ἡμέρα
τῶν
Ἐπιφανίων
καὶ
|
ἀθροίσιμος· |
καὶ
τοῦ
λαοῦ
μέρος
γενόμενος, |
| [60] |
καινὴν
εὐπορίαν
τὸ
ἀπορεῖν
ποιούμενος·
|
ἀφιλότιμος |
δέ,
πένης
ἦν
καὶ
ἀνήροτος· |
| [33] |
δὲ
τὸν
ἄγοντα·
καὶ
οἷον
|
λεοντοκόμος |
τις
ἦν,
τέχνῃ
τιθασσεύων
τὸν |
| [56] |
Ὅς
τις
δὴ
τοῦ
Θεοῦ
|
νόμος. |
~Ἄθρει
δὴ
πάλην
ἑτέραν
ἀγωνιστοῦ |
| [19] |
Οὗτος
τοῦ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
ἔρωτος
|
νόμος. |
Αἰσθάνομαι
μὲν
οὖν
ἔξω
τοῦ |
| [6] |
ἔδει
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
γενέσθαι·
|
νόμος |
δὲ
μαρτυρίας
μήτε
ἐθελοντὰς
πρὸς |
| [2] |
τοῦτο
λέγειν,
ὅτι
καὶ
πᾶσι
|
νόμος |
ἦν
ἀρετῆς)
οὕτω
καὶ
ὑπὲρ |
| [16] |
δὲ
ἢ
βιασθεὶς
ἢ
ἑκών,
|
νόμος |
οὗτός
ἐστιν
αὐτοῖς
Ἀττικὸς
καὶ |
| [57] |
λίθοι
προβεβλημένοι,
τὰ
ῥόπαλα
εὐτρεπῆ,
|
δρόμος |
ἁπάντων
εἷς,
βοὴ
μία,
προθυμία |
| [66] |
ἀρετή,
μέγεθος
δὲ
ἡ
θεολογία,
|
δρόμος |
δὲ
τὸ
ἀεικίνητον
καὶ
μέχρι |
| [75] |
ἐκ
τῶν
διδασκάλων.
Τίς
Ἰησοῦ
|
πρόδρομος; |
Ἰωάννης,
ὡς
φωνὴ
λόγου
καὶ |
| [75] |
ἠξιώθη
γενέσθαι,
εἰ
καὶ
μὴ
|
πρόδρομος· |
καὶ
ἐξεπορεύετο
πρὸς
αὐτόν,
οὐχ |
| [14] |
Τὸ
μὲν
δὴ
μέχρι
τούτων
|
εὔδρομος |
ἡμῖν
ὁ
λόγος
καὶ
διὰ |
| [80] |
ἀπολέλοιπεν·
ἡμιθνὴς
δὲ
Γρηγόριος
καὶ
|
ἡμίτομος, |
τῆς
μεγάλης
ἀπερρωγὼς
συζυγίας,
καὶ |
| [63] |
ὤνησεν;
Ἐμοὶ
δὲ
θαυμασιώτατον,
ἡ
|
σύντομος |
τῆς
σωτηρίας
ὁδός,
ἡ
ῥᾴστη |
| [42] |
λυπηρόν·
καὶ
τῆξις
καρδίας
ἔμμονος
|
λογισμός· |
διὰ
τοῦτο
ἐσφάδαζεν,
ἠνιᾶτο,
κατετιτρώσκετο, |
| [65] |
φωνὴ
τὸν
κόσμον
περιλαμβάνουσα,
ἢ
|
σεισμὸς |
οἰκουμένης
ἔκ
τινος
καινοτομίας
καὶ |
| [76] |
ἐκωλύθη
γενέσθαι,
εἰ
καὶ
πρό
|
θυμος |
ἦν,
ἐπισχὼν
αἰδοῖ
τοὺς
λιθάζοντας. |
| [57] |
εἷς,
βοὴ
μία,
προθυμία
κοινή.
|
Θυμός, |
ὁ
δεινὸς
ὁπλίτης
ἢ
στρατηγός. |
| [22] |
καὶ
συλλαλούμενοι,
καὶ
ξυνωρὶς
οὐκ
|
ἀνώνυμος |
καὶ
ὄντες
παρ'
αὐτοῖς
καὶ |
| [30] |
Ἄρειος
νοσήσας,
ὁ
τῆς
μανίας
|
ἐπώνυμος, |
τὸ
πολὺ
τῆς
Ἐκκλησίας
διέσεισε |
| [28] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἀρίστων
ὁ
|
Μῶμος, |
ὡς
μόνον
ἂν
εἶναι
τοῦ |
| [28] |
τῶν
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσόφων,
καὶ
|
ἱκανὸς |
θάρσος
παρασχεῖν,
εἴπερ
ἐβούλετο,
τῷ |
| [43] |
πόρρωθεν,
βάλλων
τοξεύμασι
τοῖς
ἐκ
|
μέλανος, |
οὐδὲν
ἀτιμοτέρου
τῶν
ἐν
ταῖς |
| [76] |
καὶ
τὸ
βάθος
τῶν
νοημάτων.
|
Στέφανος |
μὲν
γὰρ
ἐκωλύθη
γενέσθαι,
εἰ |
| [44] |
καὶ
χειρωσάμενον
πᾶν
τὸ
προστυχόν,
|
ἑνὸς |
ἀνδρὸς
καὶ
μιᾶς
πόλεως
ἥττω |
| [18] |
πείρας
ἐληλεγμένων
καὶ
ᾐσχυμμένων
ὑφ'
|
ἑνὸς |
ἀνδρός,
καὶ
ταῦτα
μηδὲ
τοῦ |
| [42] |
μᾶλλον
σπουδάζειν
τὸν
ἄνω
βλέποντα;
|
Ἑνὸς |
μὲν
γὰρ
εὖ
πράττοντος
ἢ |
| [43] |
καὶ
πάντα
πλέκων
εἰς
κάλλους
|
ἑνὸς |
περιουσίαν
καὶ
ἁρμονίαν.
~Τί
τἆλλα |
| [24] |
μὴ
πιστευόμενον·
γίνεται
γὰρ
ὥσπερ
|
ἑνὸς |
σώματος
εἰς
δύο
τομὴ
καὶ |
| [45] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἐστράτευε,
πᾶν
μὲν
|
γένος |
ἀνθρώπων
ἐπ'
αὐτοὺς
ἐλαύνων,
παντὶ |
| [57] |
ἐπ'
ἄλλῳ
διεγείρεται
καὶ
ἀνίσταται,
|
γένος |
ἅπαν
καὶ
ἡλικία
πᾶσα,
οἳ |
| [17] |
τοῦτο
παραλιπεῖν
ἄξιον.
Οὐχ
ἁπλοῦν
|
γένος |
εὑρίσκω
τοὺς
Ἀρμενίους,
ἀλλὰ
καὶ |
| [25] |
φιλανθρωπία
καὶ
περὶ
τὸ
ἡμέτερον
|
γένος |
οἰκονομία,
διὰ
πολλῶν
τῶν
ἐν |
| [45] |
φρόνημα.
Ὁ
δὲ
τοιούτου
μὲν
|
οὐδενὸς |
ἐδεῖτο
καθ'
ἡμῶν
στρατεύων·
ὃ |
| [3] |
πατρὸς
προβάλλει
τὰ
διηγήματα
καὶ
|
οὐδενὸς |
ἐλάττω
τῶν
πάλαι
περὶ
αὐτὸν |
| [52] |
ὄψιν
καὶ
τὴν
διάνοιαν,
ὥσπερ
|
οὐδενὸς |
καινοῦ
γεγονότος,
ἀλλ'
ἐστηλωμένον,
ἵν' |
| [15] |
δακτύλοις
ὡς
μάστιξι,
ζευγνύουσι,
μεταζευγνύουσιν·
|
οὐδενὸς |
ὄντες
κύριοι
ἀντιδιδόασι
ἀλλήλοις
ῥᾳδίως |
| [1] |
σαφῶς
καὶ
τὰς
ἐπιδόσεις·
ἐπ'
|
οὐδενὸς |
οὖν
τῶν
ἁπάντων,
οὐκ
ἔστιν |
| [7] |
ἤγοντο.
Τίνος
διώκοντος
ἢ
συναναγκάζοντος;
|
Οὐδενός. |
Τίνων
ἱππέων;
Ποίων
κυνῶν;
Τίνος |
| [1] |
μίαν
ἐκ
πασῶν
ὑπόθεσιν
προστησά
|
μενος, |
καθάπερ
οἱ
ζωγράφοι
τοὺς
ἀρχετύπους |
| [23] |
μὲν
ῥητορικὴν
τοσοῦτος,
τὴν
πυρὸς
|
μένος |
πνέουσαν,
εἰ
καὶ
τὸ
ἦθος |
| [62] |
καὶ
συνεκέρασεν·
ἀσκητήρια
καὶ
μοναστήρια
|
δειμάμενος |
μέν,
οὐ
πόρρω
δὲ
τῶν |
| [69] |
τούτων
κοινολογουμένῳ·
μηδὲ
ἁπλῶς
τοῦτο
|
ἀποφηνάμενος, |
ἀλλ'
ὃ
μηδέπω
πρότερον
πολλάκις |
| [30] |
ἐννοῶν
ἐκεῖνος
οὐδὲ
ἄνω
βλέπειν
|
δυνάμενος, |
ἀλλ'
ὑπὸ
τῶν
ἀγόντων
αὐτὸν |
| [22] |
μηδὲ
παρ'
ἑτέρου
ποτὲ
τοῦτο
|
δεξάμενος· |
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
εἰ
κἀνταῦθα |
| [27] |
ἀλλ'
ἐκ
Θεοῦ
καὶ
θείαν
|
δεξάμενος. |
Ὁ
μὲν
οὖν
τῆς
προεδρίας |
| [66] |
ὁ
Παῦλος
ἔφησε,
παρὰ
Δαβὶδ
|
ἐκδεξάμενος. |
Τίς
μὲν
ἄλλη
συλλόγου
σήμερον |
| [43] |
πᾶν
δὲ
τῶν
γραφῶν
βάθος
|
ἀναλεξάμενος, |
λογογραφεῖ
τὴν
εὐσέβειαν
καὶ
ἀντιθέτοις |
| [23] |
καρπόν,
ἀναγκαίαν
αὐτῷ
πεποιήκασιν·
ὅθεν
|
ἀρξάμενος, |
εἰς
ἕξιν
τῆς
τέχνης
ἀφίκετο· |
| [70] |
σκιαῖς
ἦν
ἡ
πίστις,
ἆθλον
|
εὑράμενος |
τὴν
μετάθεσιν,
καὶ
τοῦ
ἑξῆς |
| [69] |
ὃ
μηδέπω
πρότερον
πολλάκις
πεποίηκεν,
|
ἐπαρασάμενος |
ἑαυτῷ
τὸ
φρικωδέστατον,
αὐτοῦ
τοῦ |
| [40] |
ἀντιτυπές,
στερρότητι
δὲ
τὸ
ἁπαλὸν
|
κερασάμενος· |
ὀλίγα
μὲν
λόγου
προσδεηθείς,
ἔργῳ |
| [1] |
χρησαίμην
τοῖς
λόγοις
μὴ
νῦν
|
χρησάμενος. |
ἢ
ὅ
τί
ποτ'
ἂν |
| [29] |
ἅμα
συμβούλοις
ἡμῖν
περὶ
τούτου
|
χρησάμενος |
καὶ
παραινέταις
γνησίοις,
φυγὰς
ἐνθένδε |
| [21] |
τῆς
εὐχῆς
καὶ
πάντα
χρυσὸν
|
κτησάμενος, |
ἄλλος
οὗτος
Φρύγιος
μῦθος.
Τὸν |
| [71] |
ἐπλούτησε,
πλείω
τῶν
ἀσήμων
προβάτων
|
κτησάμενος |
τὰ
ἐπίσημα,
τήν
τε
καλὴν |
| [77] |
ὥσπερ
οὖν
κἀγὼ
πολλάκις
οἶδα
|
καλλωπισάμενος· |
ἐπεὶ
καὶ
τὰ
πάρεργα
τοῦ |
| [80] |
ἐκείνοις
πρὸς
ἡμᾶς,
ὅστις
πλέον
|
ἀποκλαυσάμενος |
πλείονος
μετάσχῃ
τῆς
ὠφελείας.
Πέρας |
| [47] |
ἀληθείας·
τότε
πρῶτον
ᾔσθετο
κακῶς
|
βουλευσάμενος. |
Ὡς
γὰρ
βέλος
ἰσχυροτέρῳ
προσπεσὸν |
| [14] |
μεῖζον
τοῦ
ἔργου
τὸ
πάρεργον
|
ἐμπορευσάμενος. |
Τὸ
μὲν
δὴ
μέχρι
τούτων |
| [67] |
ταῖς
στερραῖς
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς
καρδίας
|
ἀπογραψάμενος, |
πείθομαι
μὴ
μέχρι
τοῦ
γράμματος |
| [34] |
τοῦ
Θεοῦ
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
|
τεταγμένος |
λαὸν
ὠφελήσειεν·
ἓν
δέ,
ὃ |
| [4] |
πατρῷος
ἢ
πόρρωθεν
ἢ
ἐγγύθεν
|
ἠργμένος, |
κάτεισιν
εἰς
τοὺς
ὕστερον·
τούτῳ |
| [17] |
ἐξαίφνης
μεταβαλών,
πρύμναντε
ἐκρουσάμην
ἐκείνῳ
|
θέμενος |
καὶ
ἑτεραλκέα
τὴν
νίκην
ἐποίησα. |
| [36] |
καιρὸν
εἰς
τὸν
τοῦ
λιμοῦ
|
διαθέμενος |
καὶ
τοῖς
ἑτέρων
ὀνείροις
εἰς |
| [78] |
σφόδρα
φιλοσοφεῖν
ἐσπούδακα,
τῆς
κοινῆς
|
μεμνημένος |
ζημίας,
καὶ
τοῦ
κατασχόντος
πάθους |
| [26] |
τὸ
φρονεῖν
ὑπὸ
τῆς
ἐξουσίας
|
ἀφῃρημένος. |
~Ἀλλ'
οὐχ
ὁ
πολὺς
οὕτω |
| [46] |
πατριάρχης,
ἀντεισαχθῇ
δὲ
Ἠσαῦ,
ὁ
|
μεμισημένος |
καὶ
πρὸ
γενέσεως.
Ταῦτα
τῶν |
| [76] |
καὶ
ἐπὶ
τὸ
στῆθος
Ἰησοῦ
|
κείμενος, |
ἐκεῖθεν
ἕλκει
τοῦ
λόγου
τὴν |
| [54] |
τοὺς
ἀρίστους
ἐκλεγόμενος
καὶ
λιταῖς
|
προσκείμενος, |
εἴπερ
ἄλλοτέ
ποτε,
καὶ
κατὰ |
| [16] |
πολλοῖς
εὐθὺς
αἰδέσιμος
ἦν,
ἀκοῇ
|
προκατειλημμένος. |
Ἐξ
οὗ
τί
γίνεται;
μόνος |
| [54] |
ἄλλοτέ
ποτε,
καὶ
κατὰ
γῆς
|
ἐρριμμένος· |
Ποιεῖ
γὰρ
καὶ
βασιλέας
ταπεινοὺς |
| [14] |
γενόμενος
καὶ
τοῦ
καιροῦ
τούτου
|
λαβόμενος, |
καὶ
τῶν
κατ'
ἐμαυτόν
τι |
| [40] |
δύνασθαι
μέν,
φείδεσθαι
δὲ
προσα
|
γόμενος· |
τὸ
δὲ
μέγιστον,
τῷ
πάντας |
| [12] |
διὰ
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς
μαθημάτων
|
ἀγόμενος. |
Οἱ
μὲν
γὰρ
ἢ
βίον |
| [16] |
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπὶ
τὸ
λουτρὸν
|
προαγόμενος. |
Ἡ
πομπὴ
δέ·
διατάξαντες
ἑαυτοὺς |
| [54] |
πάθει
καὶ
ἰατρῶν
τοὺς
ἀρίστους
|
ἐκλεγόμενος |
καὶ
λιταῖς
προσκείμενος,
εἴπερ
ἄλλοτέ |
| [73] |
καὶ
μετὰ
τῆς
διπλοΐδος
ἐπιδε
|
δομένος |
τῷ
βήματι
καὶ
βλέπων
τὰ |
| [23] |
μὲν
τάχους
φύσεως
διὰ
τόνον
|
δεόμενος, |
ἥκιστα
δὲ
τόνου
διὰ
τάχος· |
| [50] |
διειλέχθη
τὸν
τρόπον,
ὑπὲρ
τοιούτων
|
ἀγωνιζόμενος. |
Τἆλλα
μὲν
γὰρ
ἐπιεικεῖς
ἡμεῖς, |
| [17] |
καὶ
τὴν
παρ'
ἐμαυτοῦ
ῥοπὴν
|
χαριζόμενος, |
δύναται
δὲ
καὶ
ἡ
μικρὰ |
| [40] |
οὐ
τέχνῃ
δουλούμενος,
ἀλλ'
εὐνοίᾳ
|
σφετεριζόμενος· |
οὐ
δυναστείᾳ
προσχρώμενος,
ἀλλὰ
τῷ |
| [12] |
ἢ
θηρεύειν
ἐλάφους
ὑπ'
αὐτοῦ
|
διδασκόμενος, |
ἢ
τὰ
πολεμικὰ
κράτιστος
εἶναι |
| [39] |
τῦφον
κατηγορηθῆναι
μᾶλλον
ὑπ'
ὀλίγων
|
ἑλόμενος, |
τῶν
ταύτην
ἀγνοησάντων
τὴν
οἰκονομίαν, |
| [14] |
μὲν
γάρ,
ἐνταῦθα
τοῦ
λόγου
|
γενόμενος |
καὶ
τοῦ
καιροῦ
τούτου
λαβόμενος, |
| [52] |
ἀθροίσιμος·
καὶ
τοῦ
λαοῦ
μέρος
|
γενόμενος, |
οὕτως
ἀφοσιοῦται
τὴν
ἕνωσιν·
ἄξιον |
| [2] |
ἀρετῆς)
οὕτω
καὶ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
|
γενόμενος, |
συγγνώμων
ἔσται
τοῖς
ἡμετέροις.
Συγγινωσκέτωσαν |
| [18] |
ἀφῄρουν
τὸ
πλεῖστον,
καὶ
λογικῶς
|
συγγινόμενος |
καὶ
κατεπᾴδων
τοῖς
λογισμοῖς
καί, |
| [13] |
ὅσος
δὲ
ἥλιξι,
τοῖς
μὲν
|
παρεκτεινόμενος, |
τοὺς
δὲ
ὑπεραίρων
κατὰ
πᾶν |
| [54] |
εἰσκαλεῖ,
τὸ
τῆς
ὕβρεως
ὑπόγυιον
|
αἰσχυνόμενος, |
ἑτέροις
δὲ
τὴν
πρεσβείαν
ἐπιτρέπει |
| [12] |
ἀρετῆς
κινημάτων
οὐ
παρὰ
πολὺ
|
λειπόμενος· |
εἰ
βούλει
δέ,
κἀν
τῇ |
| [19] |
τοῦ
καιροῦ
καὶ
τοῦ
μέτρου
|
φερόμενος, |
καὶ
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
εἰς |
| [44] |
ὁμοῦ
τε
τὴν
προτέραν
ἧτταν
|
ἀνακαλεσόμενος |
καὶ
προσθήσων
τι
τοῖς
πρώτοις |
| [57] |
βέλτιον,
ὁ
τοῖς
ὑπερηφάνοις
ἀντι
|
τασσόμενος, |
ταπεινοῖς
δὲ
χάριν
ἐπιμετρῶν.
Τί |
| [47] |
τήνδε
τῶν
ἐκκλησιῶν
μητέρα
ὡς
|
δουλωσόμενος |
ὥρμησε,
καὶ
τὸν
λειπόμενον
ἔτι |
| [12] |
τῆς
ἀκριβείας
τὰ
τῆς
ἀκριβείας
|
προχαραττόμενος. |
~Ἐπεὶ
δὲ
ἱκανῶς
εἶχε
τῆς |
| [36] |
ἑτέρων
ὀνείροις
εἰς
τοῦτο
δια
|
ταττόμενος· |
ὁ
δὲ
προῖκα
χρηστὸς
ἦν |
| [12] |
ἐκτρεφόμενος·
ἀλλὰ
τὴν
ἐγκύκλιον
παίδευσιν
|
παιδευόμενος |
καὶ
θεοσέβειαν
ἐξασκούμενος
καί,
συνελόντι |
| [72] |
καὶ
τὸ
πνεῦμα,
τοῦ
λαοῦ
|
προθυόμενος |
καὶ
προευχόμενος,
μύστης
τῆς
ἱερᾶς |
| [12] |
τε
καὶ
λεόντων
τοῖς
μυθικοῖς
|
ἐκτρεφόμενος· |
ἀλλὰ
τὴν
ἐγκύκλιον
παίδευσιν
παιδευόμενος |
| [43] |
ἀγχεμάχοις
ὅπλοις
τοῖς
ἀπὸ
γλώσσης
|
καταστρεφόμενος· |
τοὺς
δὲ
πόρρωθεν,
βάλλων
τοξεύμασι |
| [72] |
πνεῦμα,
τοῦ
λαοῦ
προθυόμενος
καὶ
|
προευχόμενος, |
μύστης
τῆς
ἱερᾶς
καὶ
μεγάλης |
| [80] |
προσφέρων
θυσίας
καὶ
τοῦ
λαοῦ
|
προευχόμενος· |
οὐδὲ
γὰρ
ἀπολιπὼν
ἡμᾶς
παντάπασιν |
| [33] |
ὕλης
τι
πνέων,
οὔπω
δὲ
|
κατηρτισμένος |
ἐν
τοῖς
τοῦ
Πνεύματος,
πολλοῦ |
| [48] |
κτίσμα
τυγχάνων
καὶ
θεὸς
εἶναι
|
κεκελευσμένος. |
Ἡμεῖς
δέ,
τί
σοι
δοκοῦμεν; |
| [13] |
παιδεύσεως
τὴν
τοῦ
ἤθους
πῆξιν
|
ἐπιδεικνύμενος· |
ῥήτωρ
ἐν
ῥήτορσι
καὶ
πρὸ |
| [35] |
διακονίαν
μιμούμενος,
ὃς
καὶ
λεντίῳ
|
διαζωννύμενος |
οὐκ
ἀπηξίου
νίπτειν
τοὺς
πόδας |
| [29] |
φιλοσόφων,
τοῦτο
λυσιτελεῖν
αὐτῷ
μᾶλλον
|
ἡγούμενος |
ἤ
τι
διανοηθῆναι
περὶ
τῶν |
| [55] |
τὰ
ἐκείνου
καὶ
θαυμάζων
καὶ
|
διηγούμενος. |
Ἆρ'
οὖν
τὰ
μὲν
πρὸς |
| [67] |
ἄλλου
γίνομαι,
τὴν
θείαν
ἀλλοίωσιν
|
ἀλλοιούμενος. |
~Ἐπεὶ
δὲ
θεολογίας
ἐμνήσθην,
καὶ |
| [60] |
παρατρυφᾶν,
καινὴν
εὐπορίαν
τὸ
ἀπορεῖν
|
ποιούμενος· |
ἀφιλότιμος
δέ,
πένης
ἦν
καὶ |
| [1] |
τῆς
ἐν
λόγοις
δυνάμεως
πεῖραν
|
ποιούμενος, |
ἔπειτα
πρὸς
μέτρον
κρῖναι
ταύτην |
| [12] |
ἐγκύκλιον
παίδευσιν
παιδευόμενος
καὶ
θεοσέβειαν
|
ἐξασκούμενος |
καί,
συνελόντι
φάναι,
πρὸς
τὴν |
| [48] |
εἰς
ἑορτήν,
οὐκ
εἰς
κρίσιν
|
καλούμενος. |
Πῶς
ἂν
ἀξίως
διηγησάμην,
ἢ |
| [67] |
χωρεῖν
ἐν
βάθους,
ἄβυσσον
ἀβύσσῳ
|
προσκαλούμενος |
καὶ
φωτὶ
φῶς
εὑρίσκων,
μέχρις |
| [40] |
πρὸς
τὴν
θεραπείαν·
οὐ
τέχνῃ
|
δουλούμενος, |
ἀλλ'
εὐνοίᾳ
σφετεριζόμενος·
οὐ
δυναστείᾳ |
| [35] |
ἔπειτα
τὴν
τοῦ
Χριστοῦ
διακονίαν
|
μιμούμενος, |
ὃς
καὶ
λεντίῳ
διαζωννύμενος
οὐκ |
| [8] |
τι
πρὸς
εὐφημίαν
ὁ
νῦν
|
ἐπαινούμενος· |
ἀλλ'
ἵν'
ἐπιδείξαιμι,
οἵων
αὐτῷ |
| [30] |
ἀλλ'
ὑπὸ
τῶν
ἀγόντων
αὐτὸν
|
ταπεινούμενος, |
συνταπεινοῦν
ἐτόλμησεν
ἑαυτῷ
καὶ
φύσιν |
| [38] |
τε
καὶ
φιλοσοφώτατα
περὶ
τούτων
|
διανοούμενος. |
Ἡγεῖτο
γὰρ
ἰδιώτου
μὲν
ἀρετὴν |
| [79] |
καὶ
παρὰ
τῆς
ἄνω
χοροστασίας
|
ἐπιζητούμενος, |
πρὸς
ἣν
ἐκ
πλείονος
ἔβλεπεν. |
| [80] |
μὲν
ὁ
ἅγιος,
χερσὶν
ἁγίων
|
ὑψούμενος· |
σπουδὴ
δ'
ἦν
ἑκάστῳ
τῷ |
| [43] |
πᾶν
εἶδος
ἐπινοῶν
σωτηρίας,
πανταχόθεν
|
ἰώμενος· |
ὁ
Βεσελεὴλ
ἐκεῖνος
ὁ
τῆς |
| [36] |
λιμὸν
ἄρτων,
οὐδὲ
δίψαν
ὕδατος
|
ἐξιώμενος, |
λόγου
δὲ
πόθον
τοῦ
ἀληθῶς |
| [40] |
καταναλωθῇ,
καθάπερ
ἰὸς
σιδήρῳ
συν
|
δαπανώμενος. |
~Ἐπεὶ
δὲ
τὰ
οἴκοι
κατὰ |
| [73] |
δέ,
οὐκ
ἐκ
βρέφους
Θεῷ
|
καθιερωμένος |
ἀπὸ
μήτρας
καὶ
μετὰ
τῆς |
| [35] |
οὖν
συνδούλοις,
πρὸς
τοῦτο
συνεργοῖς
|
χρώμενος, |
ἐθεράπευε
μὲν
τὰ
σώματα
τῶν |
| [12] |
τῷ
αὐτῷ
πώλῳ
καὶ
διδασκάλῳ
|
χρώμενος, |
ἢ
μυελοῖς
ἐλάφων
τε
καὶ |
| [68] |
θείῳ
Δαβὶδ
περὶ
τούτου
συμβούλῳ
|
χρώμενος, |
καὶ
μικρὸν
ὅσον
τὸν
τοῦ |
| [43] |
τὸ
ἔργον
ὕλῃ
καὶ
τέχνῃ
|
χρώμενος, |
καὶ
πάντα
πλέκων
εἰς
κάλλους |
| [67] |
ἢ
πρότερον,
ὄψει
μόνῃ
διδασκάλῳ
|
χρώμενος. |
Ὅταν
τοῖς
ἀντιρρητικοῖς
ἐντύχω
λόγοις, |
| [40] |
ἀλλ'
εὐνοίᾳ
σφετεριζόμενος·
οὐ
δυναστείᾳ
|
προσχρώμενος, |
ἀλλὰ
τῷ
δύνασθαι
μέν,
φείδεσθαι |
| [37] |
μόνον
ἐκλελοιπώς,
ἀλλὰ
καὶ
νόσῳ
|
τετρυχωμένος, |
καὶ
πρὸς
ταῖς
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς |
| [57] |
καὶ
ἀνάπτεται·
καὶ
ὡς
καπνοῦ
|
σμῆνος |
κινήσαντος,
ἄλλος
ἐπ'
ἄλλῳ
διεγείρεται |
| [72] |
μάστιξι,
πνευματικαῖς
δὲ
καὶ
λογικαῖς,
|
ἔθνος |
αἱρετικὸν
καὶ
Αἰγύπτιον·
ἄγων
δὲ |
| [46] |
χειρούμενοι,
οὐκ
ἄλλο
τι
βαρβαρικὸν
|
ἔθνος |
ἀνακαθαίροντες·
ἀλλ'
ἐκκλησίαις
ἐπιστρατεύοντες
καὶ |
| [68] |
πράγμασι·
μηδὲ
γὰρ
τὸ
Ἰουδαίων
|
ἔθνος |
ἀποβαλεῖν
ἄν,
εἰ
τὴν
τοῦ |
| [41] |
καὶ
πάθεσι
περιποιηθέντα,
τὸ
ἅγιον
|
ἔθνος, |
τὸ
βασίλειον
ἱεράτευμα,
κακῶς
διακείμενον, |
| [56] |
ἧς
ἱκέτευεν;
Οὐ,
φησὶν
ὁ
|
καινὸς |
δικαστής,
ἀλλ'
ἡττᾶσθαι
χρὴ
πάντας |
| [64] |
οὗ
καὶ
τὸ
μειδίαμα
πολλάκις
|
ἔπαινος |
ἦν,
καὶ
τὸ
σιωπᾶν
ἐπιτίμησις, |
| [57] |
μία,
προθυμία
κοινή.
Θυμός,
ὁ
|
δεινὸς |
ὁπλίτης
ἢ
στρατηγός.
Οὐδὲ
γυναῖκες |
| [57] |
καὶ
θρασὺς
δικαστής;
Ἱκέτης
ἦν,
|
ἐλεεινός, |
ἄθλιος,
τίνος
οὐ
ταπεινότερος,
ἕως |
| [24] |
οὐ
γὰρ
ἠνειχόμην
ἐπὶ
πλέον
|
ἐλεεινὸς |
ὁρᾶσθαι
καὶ
πᾶσι
λόγον
ὑπέχειν |
| [72] |
ἄνθρωπος.
Τούτων
δὲ
ἀμφοτέρων
ζηλωτὴς
|
ἐκεῖνος, |
βασανίζων
μὲν
οὐ
σωματικαῖς
μάστιξι, |
| [68] |
βοηθοῦσιν,
ἐξ
ὧν
ἄλλοις
ἐπηρεάζουσιν.
|
Ἐκεῖνος |
γὰρ
ἕνεκα
τοῦ
ὀρθοῦ
λόγου |
| [76] |
καθ'
ἕκαστον
ἐπεξίω
περὶ
τούτων·
|
ἐκεῖνος |
γὰρ
τὸ
μὲν
ἐξεῦρε
τῶν |
| [63] |
τοῦ
λόγου
τῷ
πάθει;
Ἀλλ'
|
ἐκεῖνός |
γε
μάλιστα
πάντων
ἔπεισεν
ἀνθρώπους |
| [48] |
προσιτὸν
τοῖς
πλείοσιν,
ὁ
γεννάδας
|
ἐκεῖνος |
εἰσάγεται·
μᾶλλον
δὲ
εἴσεισιν
ὥσπερ |
| [74] |
καὶ
παντοίοις
βασάνων
εἴδεσιν.
Ὧν
|
ἐκεῖνος |
ζηλώσας
τὴν
καρτερίαν
καὶ
τὴν |
| [60] |
ἐπαινοῦσι
τὸ
μέτριον,
ὃ
μηδὲ
|
ἐκεῖνος |
ἠτίμαζε,
τὸ
πᾶν
μέτρον
ἄριστον, |
| [23] |
ὥστε
ἄδηλον
εἶναι
ποτέρῳ
τούτων
|
ἐκεῖνος |
θαυμασιώτερος.
Τίς
μὲν
ῥητορικὴν
τοσοῦτος, |
| [57] |
τοιούτων.
Τί
οὖν
ὁ
σοβαρὸς
|
ἐκεῖνος |
καὶ
θρασὺς
δικαστής;
Ἱκέτης
ἦν, |
| [36] |
ἀεὶ
μένουσαν·
ἧς
σιτοδότης
ἦν
|
ἐκεῖνος, |
καὶ
μάλα
πλούσιος,
ὁ
πενέστατος |
| [23] |
τοῦ
ἀνδρὸς
πεπειραμένοις
ὁ
Μίνως
|
ἐκεῖνος |
καὶ
ὁ
Ῥαδάμανθυς
οὓς
ἀσφοδελῶν |
| [29] |
ὀρθόδοξον.
~Τί
οὖν
ὁ
γεννάδας
|
ἐκεῖνος |
καὶ
τοῦ
εἰρηνικοῦ
μαθητής;
Οὔτε |
| [43] |
σωτηρίας,
πανταχόθεν
ἰώμενος·
ὁ
Βεσελεὴλ
|
ἐκεῖνος |
ὁ
τῆς
θείας
ἀρχιτέκτων
σκηνῆς, |
| [42] |
Ταῦτ'
οὖν
ἐννοῶν
καὶ
σκοπῶν
|
ἐκεῖνος, |
ὁ
τοῦ
κοινοῦ
κηδεμὼν
καὶ |
| [44] |
Εὐαγγελίοις
ἠκούσαμεν.
Τούτου
γίνεται
μιμητὴς
|
ἐκεῖνος, |
ὁμοῦ
τε
τὴν
προτέραν
ἧτταν |
| [30] |
καὶ
γινώσκοντες.
Ὧν
οὐδὲν
ἐννοῶν
|
ἐκεῖνος |
οὐδὲ
ἄνω
βλέπειν
δυνάμενος,
ἀλλ' |
| [38] |
ἡμέτερον,
τοῦτο
κἀνταῦθα
συμβεβηκέναι
λογίζομαι.
|
Ἐκεῖνός |
τε
γὰρ
προέκοπτε,
φησίν,
ὥσπερ |
| [5] |
ὁδὸν
καλὴν
ἐπήνεγκεν
ὁ
καιρὸς
|
ἐκεῖνος |
τὴν
κορωνίδα·
παρασκευῆς
μὲν
γὰρ |
| [10] |
συντόμως
εἰπεῖν,
ὅπερ
ἐν
ἀνδράσιν
|
ἐκεῖνος· |
ὥστ'
εἴπερ
ἔδει
δουλεύσαντα
πάντως |
| [31] |
ὁμοῦ
τε
εἶδεν
ἡμᾶς
πρεσβεύοντας,
|
κοινὸς |
γὰρ
ἦν
ὁ
ἀγὼν
ἀμφοτέροις |
| [55] |
προφάσει
μὲν
ὡς
ὑπὲρ
γυναίου
|
τινὸς |
ἀγανακτοῦντα,
τὸ
δ'
ἀληθὲς
τῆς |
| [51] |
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
ἀπειλῆς,
ἀλλά
|
τινος |
αἰδοῦς
καὶ
ὑποχωρήσεως.
Αὐτὸν
δὲ |
| [68] |
τὸ
λειπόμενον
ἅπαν,
ὡς
ἔκ
|
τινος |
ἀκροπόλεως,
καταδράμωσιν.
Ὁ
δὲ
ἐν |
| [7] |
τοῖς
νεύμασι,
οἱ
δὲ
ἤγοντο.
|
Τίνος |
διώκοντος
ἢ
συναναγκάζοντος;
Οὐδενός.
Τίνων |
| [10] |
οὐχ
ὅτι
κἀν
τούτοις
ἔλαττόν
|
τινος |
ἠνέγκατο
τῶν
μικρολόγων
καὶ
περὶ |
| [65] |
περιλαμβάνουσα,
ἢ
σεισμὸς
οἰκουμένης
ἔκ
|
τινος |
καινοτομίας
καὶ
θαύματος,
ταῦτα
εἶναι |
| [62] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
οἷς
ἐσπούδασε;
|
Τίνος |
οἱ
παρθενῶνες,
καὶ
τὰ
ἔγγραφα |
| [57] |
δικαστής;
Ἱκέτης
ἦν,
ἐλεεινός,
ἄθλιος,
|
τίνος |
οὐ
ταπεινότερος,
ἕως
ἐπιφανεὶς
ὁ |
| [14] |
τε
καὶ
ὅπως
ἡμῖν
κἀκ
|
τίνος |
τῆς
ἀρχῆς
συνέστη
τὸ
τῆς |
| [7] |
Οὐδενός.
Τίνων
ἱππέων;
Ποίων
κυνῶν;
|
Τίνος |
ὑλακῆς
ἢ
κραυγῆς
ἢ
νέων |
| [2] |
ἀπολειπώμεθα,
καθάπερ
οὐρανοῦ
καὶ
ἡλιακῆς
|
ἀκτῖνος |
οἱ
πρὸς
αὐτὰ
βλέποντες.
~Εἰ |
| [44] |
χριστομάχος
βασιλεὺς
καὶ
τῆς
πίστεως
|
τύραννος, |
μετὰ
πλείονος
τῆς
ἀσεβείας
καὶ |
| [20] |
ἡμᾶς
πράγματος
ἐπιφθονωτάτου,
τῶν
λόγων·
|
φθόνος |
δὲ
ἀπῆν,
ζῆλος
δὲ
ἐσπουδάζετο. |
| [17] |
προσιόντες
αὐτῷ
μετὰ
φιλικοῦ
πλάσματος,
|
φθόνος |
δὲ
ἦν,
οὐκ
εὔνοια
τὸ |
| [25] |
ἔτι,
οὐ
γὰρ
ἀφῆκεν
ὁ
|
φθόνος, |
τῷ
πόθῳ
δὲ
σὺν
ἀλλήλοις. |
| [17] |
ὕφαλον.
Τότε
τοίνυν
τῶν
ἐκ
|
πλείονος |
αὐτῷ
συνήθων
καὶ
φίλων
τινές, |
| [79] |
χοροστασίας
ἐπιζητούμενος,
πρὸς
ἣν
ἐκ
|
πλείονος |
ἔβλεπεν.
Ἐγχεῖτο
δὲ
περὶ
αὐτὸν |
| [58] |
Εἶχον
μὲν
γὰρ
οὐδ'
ἐκ
|
πλείονος |
ἐπιεικῶς
πρὸς
αὐτόν,
τριῶν
ὄντων |
| [80] |
πρὸς
ἡμᾶς,
ὅστις
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
|
πλείονος |
μετάσχῃ
τῆς
ὠφελείας.
Πέρας
τοῦ |
| [44] |
καὶ
τῆς
πίστεως
τύραννος,
μετὰ
|
πλείονος |
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
τῆς |
| [53] |
ἦλθε
καὶ
λόγους,
ποθῶν
ἐκ
|
πλείονος, |
τί
χρὴ
καὶ
λέγειν,
τί |
| [10] |
εὐχῆς
ἔτυχεν,
ἵνα
μὴ
λέγω
|
μόνος, |
εἴπερ
τις
ἀνθρώπων;
Παντὸς
γὰρ |
| [16] |
προκατειλημμένος.
Ἐξ
οὗ
τί
γίνεται;
|
μόνος |
σχεδὸν
τῶν
ἐπιδημούντων,
τὸν
κοινὸν |
| [10] |
τε
λαμπρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι,
καὶ
|
μόνος |
τῇ
τοῦ
λόγου
δυνάμει
τῆς |
| [62] |
κρυπτὸν
τῷ
Θεῷ
δεικνύς,
ὃς
|
μόνος |
τῶν
καθαρῶν
ψυχῶν
ἐστι
νυμφίος, |
| [42] |
συμπαθὲς
λυπηρόν·
καὶ
τῆξις
καρδίας
|
ἔμμονος |
λογισμός·
διὰ
τοῦτο
ἐσφάδαζεν,
ἠνιᾶτο, |
| [37] |
προσκείσθω
τοῖς
παλαιοῖς
διηγήμασιν,
ὅτι
|
πόνος |
ὑγείαν
χαρίζεται,
καὶ
προθυμία
νεκροὺς |
| [11] |
πρὸς
θεοσέβειαν
ὠφελήμεθα,
ἐκ
τοῦ
|
χείρονος |
τὸ
κρεῖττον
καταμαθόντες,
καὶ
τὴν |
| [40] |
μαλάσσει
καὶ
θεραπεύει
λόγοις
ἰατρικῆς
|
μεγαλόφρονος· |
οὐ
γὰρ
θωπευτικῶς
οὐδὲ
ἀνελευθέρως |
| [59] |
καὶ
ἀπιστίαν,
ἧς
οὐδὲ
ὁ
|
χρόνος |
τὴν
λύπην
ἀνάλωσεν·
ἐκεῖθεν
γάρ |
| [16] |
ἐπιδημούντων,
τὸν
κοινὸν
διέφυγε
νόμον,
|
κρείττονος |
ἢ
κατὰ
νέηλυν
ἀξιωθεὶς
τῆς |
| [75] |
ὡς
φωνὴ
λόγου
καὶ
ὡς
|
λύχνος |
φωτός,
οὗ
καὶ
προεσκίρτησεν
ἐν |
| [33] |
τοῦ
Πνεύματος,
πολλοῦ
δὲ
τοῦ
|
κλύδωνος |
περιζέοντος
καὶ
τῶν
ἐπικειμένων
τῆς |
| [58] |
κακοδόξοις
πᾶς
γὰρ
ὁ
λυπῶν,
|
κακόδοξος. |
~Οὐ
μὴν
ὁ
ἅγιος
τοῦ |
| [77] |
ἐσθῆτος
καὶ
σκίμποδος
σχῆμα
καὶ
|
τρόπος |
βρώσεως,
ὧν
οὐδὲν
ἐκείνῳ
διὰ |
| [25] |
ἄμεινον.
Τὸν
δέ,
ἡ
πολύ
|
τροπος |
τοῦ
Θεοῦ
φιλανθρωπία
καὶ
περὶ |
| [27] |
περὶ
ταῦτα
κόσμου
τοῖς
πολλοῖς
|
τύπος |
καθίσταται.
Τὰς
γὰρ
ἱερὰς
πρότερον |
| [39] |
Καίτοι
πῶς
ἂν
μᾶλλον
ἔδειξεν
|
ἄνθρωπος |
πάσης
θωπείας
καὶ
κολακείας
κρείττω |
| [34] |
ἄλλα
οἷς
ἂν
ὁ
ἀληθῶς
|
ἄνθρωπος |
τοῦ
Θεοῦ
καὶ
μετὰ
Θεοῦ |
| [72] |
ἔπηξεν
ὁ
Κύριος,
καὶ
οὐκ
|
ἄνθρωπος. |
Τούτων
δὲ
ἀμφοτέρων
ζηλωτὴς
ἐκεῖνος, |
| [57] |
τῶν
τοιούτων.
Τί
οὖν
ὁ
|
σοβαρὸς |
ἐκεῖνος
καὶ
θρασὺς
δικαστής;
Ἱκέτης |
| [20] |
θαλάμῳ
χρυσέας
κίονας,
ὅ
φησι
|
Πίνδαρος, |
οὕτως
ᾔειμεν
εἰς
τὸ
πρόσω, |
| [56] |
βίον
ἀπολιπόντος
ὁ
τοῦ
δικαστοῦ
|
σύνεδρος |
ἐβιάζετο,
πρὸς
γάμον
ἕλκων
ἀπαξιοῦσαν. |
| [26] |
κέρασεν
ἢ
ἐμόρφωσεν·
ὁ
δὲ
|
πρόεδρος |
εὑρίσκεται
ῥᾳδίως
μὴ
πονηθείς,
καὶ |
| [25] |
καὶ
συμφορῶν
ἐπανάστασις
κατασχοῦσα
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἀπήγαγεν·
οὐ
καλῶς
μὲν
ἴσως |
| [51] |
τοῦ
ἀνδρὸς
ἡττηθέντα,
θαυμάζει
γὰρ
|
ἀνδρὸς |
ἀρετὴν
καὶ
πολέμιος,
μήτε
βιάζεσθαι |
| [65] |
πρὸς
τὴν
ἐν
λόγοις
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἀρετὴν
καὶ
τὸ
τῆς
διδασκαλίας |
| [38] |
καὶ
παρεκφαίνεσθαι.
Τήν
τε
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἀρετήν,
οὐχὶ
προσθήκην,
ἀλλ'
ἐργασίαν |
| [14] |
καὶ
βασιλικῆς
ὄντως
τῶν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἐγκωμίων·
τὸ
δ'
ἐντεῦθεν,
οὐκ |
| [71] |
τήν
τε
ποι
μαντικὴν
τοῦ
|
ἀνδρός, |
ἐξ
ἧς
ἐπλούτησε,
πλείω
τῶν |
| [54] |
πονηροί,
καὶ
κυροῦται
κατὰ
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἐξορία·
καὶ
οὐδὲν
ἀπῆν
τῶν |
| [55] |
ὅσα
καὶ
οἷα
κατὰ
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἐξύβρισεν,
ἶσον
δὲ
εἰπεῖν
καὶ |
| [2] |
καὶ
ὑμῶν
ὅσοι
θερμότεροι
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἐπαινέται,
εἴπερ
τις
ἔστιν
ἄλλου |
| [18] |
ὅπερ
ἦν
ἀληθές,
οὔτε
ἦθος
|
ἀνδρὸς |
εὐθὺς
ἁλωτὸν
εἶναι
λέγων,
ὅτι |
| [71] |
τὴν
περὶ
τὰ
θρέμματα
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
εὐμηχανίαν
καὶ
εὐημερίαν,
καὶ
τοὺς |
| [69] |
ἐν
τοῖς
γράμμασι
μόνας
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
εὑρισκομένας
φωνάς,
ἀσθενεστέραν
τὴν
πίστιν |
| [1] |
πρώτην·
τοσοῦτον
ἔργον
ἡ
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
εὐφημία,
μὴ
ὅτι
γε
ἡμῖν |
| [2] |
μόνον
πάντες
ὁμότιμοι,
τὴν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
εὐφημίαν.
Οὐ
γὰρ
ὀλιγωρίᾳ
τὸ |
| [17] |
ἐπιχειρήσεως,
τήν
τε
ἄνωθεν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
εὐφυΐαν
εἰδότες
καὶ
τὴν
τότε |
| [77] |
οἱ
δὲ
πλεῖον
ἀπέχουσι
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἢ
ὅσον
πλησιάζειν
ἐπιθυμοῦσιν.
Ἐκεῖνο |
| [77] |
ἐρῶ
καὶ
σύντομον.
~Τοσαύτη
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἡ
ἀρετὴ
καὶ
ἡ
τῆς |
| [4] |
τὸ
πιστευόμενον.
~Ἐπειδὴ
δὲ
ὑπὲρ
|
ἀνδρὸς |
ἡμῖν
ὁ
λόγος
κατ'
ἄνδρα |
| [51] |
βασιλέα,
καὶ
τῶν
ἐγκωμίων
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἡττηθέντα,
θαυμάζει
γὰρ
ἀνδρὸς
ἀρετὴν |
| [59] |
εὐπρεπὲς
χρή.
Πάντα
γὰρ
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
θαυμάζων,
οὐ
μὲν
οὖν
ὁπόσον |
| [58] |
τῶν
ἡμιόνων
λαβέσθαι
ποτὲ
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ἰδίαν
ὁδὸν
ὁδεύοντος,
εἴργων
τοῦ |
| [69] |
τῇ
περὶ
τὸ
πρᾶγμα
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
καθαρότητι,
ὥστε
καὶ
τοῦτο
κοινοποιοῦμαι |
| [44] |
χειρωσάμενον
πᾶν
τὸ
προστυχόν,
ἑνὸς
|
ἀνδρὸς |
καὶ
μιᾶς
πόλεως
ἥττω
ὀφθῆναι, |
| [18] |
ἐληλεγμένων
καὶ
ᾐσχυμμένων
ὑφ'
ἑνὸς
|
ἀνδρός, |
καὶ
ταῦτα
μηδὲ
τοῦ
θαρρεῖν |
| [54] |
φάρμακον,
ἐπὶ
τὴν
πίστιν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
καταφεύγει·
καὶ
δι'
ἑαυτοῦ
μὲν |
| [34] |
δὲ
περὶ
τὴν
Ἐκκλησίαν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
κηδε
μονίας
καὶ
προστασίας,
πολλὰ |
| [68] |
καὶ
τῆς
περὶ
τοῦτο
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
μάλιστα
μεγαλοφωνίας,
ἔτι
κἀκεῖνο
προσθήσω |
| [56] |
~Γυναῖκά
τινα
τῶν
ἐπιφανῶν
ἐξ
|
ἀνδρὸς |
οὐ
πρὸ
πολλοῦ
τὸν
βίον |
| [51] |
καὶ
τὴν
ἔνστασιν
μαθεῖν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
οὕτως
ἀκατάπληκτον
καὶ
ἀήττητον,
τὸν |
| [23] |
τὴν
ἐν
τῷ
ἤθει
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
παίδευσιν;
Λῆρος
τοῖς
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [23] |
ἀνδρὸς
παίδευσιν;
Λῆρος
τοῖς
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
πεπειραμένοις
ὁ
Μίνως
ἐκεῖνος
καὶ |
| [80] |
ἐπαίνοις,
καὶ
λογογραφῶ
τὴν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
πολιτείαν,
καὶ
προτίθημι
τῷ
χρόνῳ |
| [48] |
ὑπάρχου
θρασύτητα,
ἢ
τὴν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ
συνέσεως
ἔνστασιν. |
| [77] |
ἐπεὶ
καὶ
τὰ
πάρεργα
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
τῶν
πονουμένων
ἑτέροις
πολὺ
τιμιώτερα |
| [59] |
τις
ἐκεῖνο
δέξαιτο,
ἡμῶν
τοῦ
|
ἀνδρὸς |
ὑπερ
απολογουμένων,
ὅτι
μείζω
φρονῶν |
| [21] |
οὐ
τοσοῦτον
ἦν
τὸ
δι'
|
ἀέρος |
φέρεσθαι
ὅσον
ἡμῖν
τὸ
πρὸς |
| [65] |
γενήσεται
σάλπιγξ
ἐπὶ
πολὺ
τοῦ
|
ἀέρος |
φθάνουσα,
ἢ
Θεοῦ
φωνὴ
τὸν |
| [74] |
καὶ
τὸ
καλὸν
ἐξ
ὕψους
|
δέρος, |
τὴν
ἀσαρκίαν.
Ἐῶ
τἆλλα,
τοὺς |
| [73] |
καὶ
μετὰ
τὴν
γέννησιν
εὐθὺς
|
ἱερός, |
καὶ
χρίων
βασιλέας
καὶ
ἱερέας |
| [52] |
καὶ
ἀθροίσιμος·
καὶ
τοῦ
λαοῦ
|
μέρος |
γενόμενος,
οὕτως
ἀφοσιοῦται
τὴν
ἕνωσιν· |
| [71] |
καὶ
διαβαθεῖσαν
κλίμακα
ταῖς
κατὰ
|
μέρος |
εἰς
ἀρετὴν
ἀναβάσεσι,
καὶ
τὴν |
| [15] |
ὅ
τι
μὴ
τῆς
Ἀττικῆς
|
μέρος |
ἢ
τῆς
λοιπῆς
Ἑλλάδος,
αὐτῶν |
| [2] |
ἐπαινέται,
εἴπερ
τις
ἔστιν
ἄλλου
|
θερμότερος, |
ἀλλὰ
μὴ
τοῦτο
μόνον
πάντες |
| [57] |
ἦν,
ἐλεεινός,
ἄθλιος,
τίνος
οὐ
|
ταπεινότερος, |
ἕως
ἐπιφανεὶς
ὁ
χωρὶς
αἵματος |
| [51] |
Κρείττων
ἀπειλῶν
ὁ
ἀνήρ,
λόγων
|
στερρότερος, |
πειθοῦς
ἰσχυρότερος.
Ἄλλον
δεῖ
τινα |
| [51] |
ὁ
ἀνήρ,
λόγων
στερρότερος,
πειθοῦς
|
ἰσχυρότερος. |
Ἄλλον
δεῖ
τινα
πειρᾶν
τῶν |
| [57] |
τοῦτον
διέλοιντο·
καὶ
οὗτος
αὐτοῖς
|
εὐσεβέστερος |
ἦν,
ὃς
πρῶτος
ἐπι
βαλεῖ |
| [64] |
μάλιστα
ἐκείνου
πεπειραμένον;
Τίς
διηγήσασθαι
|
χαριέστερος; |
Τίς
μὲν
σκῶψαι
παιδευτικῶς,
τίς |
| [17] |
τὸ
κράτος
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
|
δεύτερος |
ἡμῖν
τῆς
φιλίας
οὐκ
ἔτι |
| [36] |
ὁ
νέος
σιτοδότης
ἡμῖν,
καὶ
|
δεύτερος |
Ἰωσήφ·
πλὴν
ὅτι
καὶ
πλέον |
| [2] |
δὲ
τοσοῦτον
ἀπήντηκα
τοῦ
καιροῦ
|
δεύτερος |
καὶ
μετὰ
τοσούτους
ἐπαινέτας,
ἰδίᾳ |
| [23] |
ἄδηλον
εἶναι
ποτέρῳ
τούτων
ἐκεῖνος
|
θαυμασιώτερος. |
Τίς
μὲν
ῥητορικὴν
τοσοῦτος,
τὴν |
| [78] |
τὸ
τοῦ
βίου
πλεῖστον
καταλελοιπώς,
|
εὐτονώτερος |
γίνεται
περὶ
τοὺς
ἐξιτηρίους
τῶν |
| [51] |
τῷ
πυρί,
μένει
δὲ
ὅμως
|
σίδηρος· |
καὶ
τρέψαντα
εἰς
θαῦμα
τὴν |
| [74] |
καὶ
ὡς
ἀπὸ
θαλάμου,
τοῦ
|
θηρὸς |
προελθόντα·
τὸν
ἐν
λάκκῳ
δίκαιον, |
| [23] |
τῷ
ἤθει
τοῦ
ἀνδρὸς
παίδευσιν;
|
Λῆρος |
τοῖς
τοῦ
ἀνδρὸς
πεπειραμένοις
ὁ |
| [4] |
μικρὸν
ἢ
μεῖζον,
καθάπερ
τις
|
κλῆρος |
πατρῷος
ἢ
πόρρωθεν
ἢ
ἐγγύθεν |
| [75] |
ἐρχόμενον.
Καὶ
εἴ
τῳ
φαίνεται
|
τολμηρὸς |
ὁ
λόγος,
ἐκεῖνο
προεξεταζέτω
τοῖς |
| [75] |
ζηλωτὴν
ἀποφαίνων
καί
τι
τοῦ
|
χαρακτῆρος |
ἐκείνου
ἐν
ἑαυτῷ
φέροντα.
Οὐ |
| [38] |
τούτων
ἄμεινον,
ὅπερ
ἐπὶ
τοῦ
|
Σωτῆρος |
ἐγὼ
θεωρῶ,
οἶμαι
δὲ
καὶ |
| [5] |
εὐσεβείας
ὁδὸν
καλὴν
ἐπήνεγκεν
ὁ
|
καιρὸς |
ἐκεῖνος
τὴν
κορωνίδα·
παρασκευῆς
μὲν |
| [69] |
τὴν
ἐκείνου
θεολογίαν,
ἣν
ὁ
|
καιρὸς |
ἐποίει
μετὰ
τοῦ
Πνεύματος·
ἀλλὰ |
| [69] |
τοῦτο
πολλάκις
ἐκήρυξεν,
εἴ
ποτε
|
καιρὸς |
ἦν
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
ἐρωτῶσι |
| [46] |
καὶ
ἀφανεῖς·
τὸ
πείθειν,
οὗ
|
καιρὸς |
ἦν·
τὸ
βιάζεσθαι,
τοῦ
πείθειν |
| [68] |
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
αἰθρίας
ἐπιλάβοι
|
καιρὸς |
καὶ
δῷ
τῇ
γλώσσῃ
παρρησίαν. |
| [78] |
καὶ
ὁ
τῶν
στεφάνων
ἐνειστήκει
|
καιρός, |
κἀκεῖνο
μὲν
οὐκ
ἤκουσεν·
Εἰς |
| [70] |
ἄνδρα
γνωρίσωμεν.
Ἀδὰμ
ἠξιώθη
Θεοῦ
|
χειρὸς |
καὶ
παραδείσου
τρυφῆς
καὶ
πρώτης |
| [37] |
ἄνω
βλέπων,
ῥωσθεὶς
ἐκ
τῆς
|
χειρὸς |
καὶ
τῆς
χρίσεως,
οὐ
πολὺ |
| [31] |
τῆς
τοῦ
βασιλέως
ῥοπῆς
καὶ
|
χειρός, |
τῆς
μὲν
ἐπαγομένης,
τῆς
δὲ |
| [78] |
κἀνταῦθα
τῶν
προειρημένων
οὐκ
ἔλαττον.
|
Νεκρὸς |
γὰρ
ὢν
ἤδη
σχεδὸν
καὶ |
| [37] |
Πνεύματι.
Καί
τι
σύντομον
φθέγξομαι,
|
νεκρὸς |
ἐντεθεὶς
ὡς
τάφῳ
τινὶ
τῷ |
| [78] |
μὲν
οὐκ
ἤκουσεν·
Εἰς
τὸ
|
ὄρος |
ἀνάβηθι
καὶ
τελεύτα»
τελεύτα»
δὲ |
| [70] |
τι
λέγω
βλάσφημον
αἰδοῖ
τοῦ
|
προπάτορος, |
τὴν
ἐντολὴν
οὐκ
ἐφύλαξεν·
ὁ |
| [24] |
ὁ
τῶν
ἑταίρων
καὶ
ἡλίκων
|
χορός, |
ἔστι
δὲ
ὧν
καὶ
διδασκάλων, |
| [81] |
περιστάντες
με
πᾶς
ὁ
ἐκείνου
|
χορός, |
ὅσοι
τοῦ
βήματος
καὶ
ὅσοι |
| [20] |
ἐμαυτοῦ
λήψομαι.
~Οὕτω
δὴ
τὰ
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ἔχοντες,
καὶ
τοιαύτας
ὑποστήσαντες |
| [62] |
βίου
καὶ
τοῦ
μιγάδος
μαχομένων
|
πρὸς |
ἀλλήλους
ὡς
τὰ
πολλὰ
καὶ |
| [44] |
καὶ
θερμοτέρας
τῆς
παρατάξεως,
ὡς
|
πρὸς |
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον
ὄντος
αὐτῷ
τοῦ |
| [71] |
τέκνων
προτίμησιν,
ἀλλ'
ἑκάστῳ
τὰ
|
πρὸς |
ἀξίαν
ἀπαραλογίστως
ἔνεμε
μετὰ
τῆς |
| [69] |
καθαρότητι,
ὥστε
καὶ
τοῦτο
κοινοποιοῦμαι
|
πρὸς |
ἅπασι·
κἀκείνῳ
μὲν
τὰ
ἐμά, |
| [20] |
ἐχαίρομεν·
ἐπειδὴ
κἀντεῦθέν
ἐστιν
ἢ
|
πρὸς |
ἀρετὴν
τυποῦσθαι
τοὺς
νέους
ἢ |
| [21] |
γὰρ
οἶμαι
τίμιον,
ὃ
μὴ
|
πρὸς |
ἀρετὴν
φέρει,
μηδὲ
ποιεῖ
βελτίους |
| [34] |
μὲν
καὶ
ἄλλα
γνωρίσματα·
παρρησία
|
πρὸς |
ἄρχοντας
τούς
τε
ἄλλους
καὶ |
| [2] |
οὐρανοῦ
καὶ
ἡλιακῆς
ἀκτῖνος
οἱ
|
πρὸς |
αὐτὰ
βλέποντες.
~Εἰ
μὲν
οὖν |
| [14] |
θεαμάτων,
κἂν
ἀφέλκῃ
τις
βίᾳ,
|
πρὸς |
αὐτὰ
πάλιν
φέρεσθαι·
οὔτε
λόγος |
| [2] |
σαφῶς
τὰ
ἡμέτερα.
Ἤδη
δὲ
|
πρὸς |
αὐτὴν
ἡμῖν
ἰτέον
τὴν
εὐφημίαν, |
| [80] |
τοῖς
τὰ
ἐκείνου
τετελεσμένοις,
ἢ
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἀεὶ
βλέπειν,
καὶ
ὡς |
| [28] |
ὁ
τότε
διωγμός,
καὶ
ἡ
|
πρὸς |
αὐτὸν
ἔνστασις,
ὅμως
δέ
τι |
| [48] |
θρασύτητα,
ἢ
τὴν
τοῦ
ἀνδρὸς
|
πρὸς |
αὐτὸν
μετὰ
συνέσεως
ἔνστασιν.
Τί |
| [50] |
κινδυνευόμενον
καὶ
προκείμενον,
τἆλλα
περιφρονοῦντες,
|
πρὸς |
αὐτὸν
μόνον
βλέπομεν.
Πῦρ
δὲ |
| [75] |
καὶ
μὴ
πρόδρομος·
καὶ
ἐξεπορεύετο
|
πρὸς |
αὐτόν,
οὐχ
ἡ
περίχωρος
πᾶσα |
| [71] |
ἤλειψε
τῷ
Θεῷ,
καὶ
τὴν
|
πρὸς |
αὐτὸν
πάλην,
ἥ
τίς
ποτε |
| [58] |
γὰρ
οὐδ'
ἐκ
πλείονος
ἐπιεικῶς
|
πρὸς |
αὐτόν,
τριῶν
ὄντων
τῶν
ὑπαιτίων. |
| [49] |
τῆς
καθέδρας
ἐξαναστῆναι
καὶ
τραχυτέροις
|
πρὸς |
αὐτὸν
χρήσασθαι
λόγοις.
Τί
δαί; |
| [29] |
ὑβριστὰς
ἢ
τοὺς
σπουδαστάς,
οὔτε
|
πρὸς |
αὐτοῦ
τὸ
μάχεσθαι,
ἢ
δια |
| [56] |
ὁ
τοῦ
δικαστοῦ
σύνεδρος
ἐβιάζετο,
|
πρὸς |
γάμον
ἕλκων
ἀπαξιοῦσαν.
Ἡ
δὲ |
| [68] |
χείρω
περὶ
αὐτοῦ
δόξαν
ἔχοντας.
|
Πρὸς |
δὲ
τοὺς
κακούργους
ὁ
λόγος, |
| [43] |
πράττειν
ἐπικουρίαν·
τοῖς
μὲν
ἐπιδημῶν,
|
πρὸς |
δὲ
τοὺς
πρεσβεύων,
τοὺς
δὲ |
| [45] |
λόγῳ
φιλανθρωπίας,
ἵν'
ἡμᾶς
ἑλκύσῃ
|
πρὸς |
ἑαυτὴν
χαμαὶ
κειμένους.
~Καὶ
δὴ |
| [40] |
συνήθων
ἐγνώρισεν.
~Ἔπειτα
τὸ
στασιάζον
|
πρὸς |
ἑαυτὸν
μαλάσσει
καὶ
θεραπεύει
λόγοις |
| [28] |
τῶν
δυτικῶν
ἀρχιερέων
τινές,
μεθέλκοντες
|
πρὸς |
ἑαυτοὺς
τῆς
Ἐκκλησίας
ὅσον
ὀρθόδοξον. |
| [28] |
ἔνστασις,
ὅμως
δέ
τι
παθόντι
|
πρὸς |
ἐκεῖνον
ἀνθρώπινον·
ἅπτεται
γὰρ
οὐ |
| [2] |
μακροτέρας
οἶμαι
ταύτης
δεήσειν
ἡμῖν,
|
πρὸς |
ἐκεῖνόν
γε
ποιουμένοις
τὸν
λόγον |
| [55] |
διηγούμενος.
Ἆρ'
οὖν
τὰ
μὲν
|
πρὸς |
ἐκείνους
αὐτῷ
τοιαῦτα
καὶ
εἰς |
| [69] |
σαφέστερον
δὲ
πεποίηκεν
ἐν
τοῖς
|
πρὸς |
ἐμὲ
λόγοις,
πρὸς
ὃν
οὐδὲν |
| [39] |
κρείττω
τὴν
ψυχὴν
ἔχων
καὶ
|
πρὸς |
ἓν
μόνον
βλέπων,
τὸν
τοῦ |
| [36] |
καὶ
τῆς
σιτοδείας
ἐπίκουρος
ἀπραγμάτευτος,
|
πρὸς |
ἓν
ὁρῶν,
τῷ
φιλανθρώπῳ
τὸ |
| [55] |
τοῦθ'
ἥκοντα
τέλους·
τὰ
δὲ
|
πρὸς |
ἑτέρους
ἑτέρως,
ἢ
περὶ
μικρῶν, |
| [8] |
μέγιστοι,
οὔτε
τῶν
εἰσοισόντων
τι
|
πρὸς |
εὐφημίαν
ὁ
νῦν
ἐπαινούμενος·
ἀλλ' |
| [7] |
ἐπικινδύνως.
~Ἐπόθουν
τι
καὶ
τῶν
|
πρὸς |
ἡδονὴν
οἱ
γεννάδαι,
τῷ
χρόνῳ |
| [78] |
τελεύτα»
τελεύτα»
δὲ
καὶ
ἀνάβαινε
|
πρὸς |
ἡμᾶς»
θαυματουργεῖ
τι
κἀνταῦθα
τῶν |
| [80] |
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις
|
πρὸς |
ἡμᾶς,
ὅστις
πλέον
ἀποκλαυσάμενος
πλείονος |
| [79] |
παρὰ
τῆς
ἄνω
χοροστασίας
ἐπιζητούμενος,
|
πρὸς |
ἣν
ἐκ
πλείονος
ἔβλεπεν.
Ἐγχεῖτο |
| [21] |
ἀέρος
φέρεσθαι
ὅσον
ἡμῖν
τὸ
|
πρὸς |
Θεὸν
αἴρεσθαι
δι'
ἀλλήλων
καὶ |
| [71] |
τὴν
πάλην,
ἣν
οὐκ
ἐπάλαισε
|
πρὸς |
Θεόν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
Θεοῦ,
τὰ |
| [41] |
θρηνεῖν
ἡσυχῆ
τὸ
πάθος
καὶ
|
πρὸς |
Θεὸν
μόνον
αἴρειν
τὰς
χεῖρας |
| [49] |
καὶ
γὰρ
θᾶττον
πέμψει
με
|
πρὸς |
Θεόν,
ᾧ
ζῶ
καὶ
πολιτεύομαι |
| [11] |
ὅτι
μὴ
κἀκ
τού
των
|
πρὸς |
θεοσέβειαν
ὠφελήμεθα,
ἐκ
τοῦ
χείρονος |
| [20] |
ἀρετὴν
τυποῦσθαι
τοὺς
νέους
ἢ
|
πρὸς |
κακίαν.
~Δύο
μὲν
ἐγνωρίζοντο
ἡμῖν |
| [1] |
λόγοις
δυνάμεως
πεῖραν
ποιούμενος,
ἔπειτα
|
πρὸς |
μέτρον
κρῖναι
ταύτην
θελήσειε,
μίαν |
| [20] |
πρὶν
ἐνθένδε
ἀπελθεῖν
ἐνθένδε
μεθισταμένοις·
|
πρὸς |
ὃ
βλέποντες,
καὶ
βίον
καὶ |
| [12] |
ἔχοντι
τῆς
ἀρετῆς
τὸ
παράδειγμα,
|
πρὸς |
ὃ
βλέπων
εὐθὺς
ἄριστος
ἦν. |
| [8] |
τῶν
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπαρχόντων,
καὶ
|
πρὸς |
ὃ
παράδειγμα
βλέπων,
ὅσον
ὑπερηκόντισεν. |
| [68] |
ἠλειμμένου
φωνὴν
ἀντὶ
τῆς
χριστοῦ
|
πρὸς |
ὀλίγον
ἐπιζητοῦντες,
ἠξίουν
μεθ'
ἡμῶν |
| [80] |
πάσαις
ταῖς
ἐκκλησίαις,
ψυχαῖς
ἁπάσαις·
|
πρὸς |
ὃν
βλέποντες,
ἀπευθυνοῦμεν
τὸν
βίον, |
| [49] |
καὶ
τῷ
πλείστῳ
τέθνηκα
καὶ
|
πρὸς |
ὃν
ἐπείγομαι
πόρρωθεν.
~Τούτοις
καταπλαγέντα |
| [55] |
εἰπεῖν
καὶ
κατὰ
τοῦ
Θεοῦ,
|
πρὸς |
ὃν
καὶ
δι'
ὃν
ὁ |
| [69] |
ἐν
τοῖς
πρὸς
ἐμὲ
λόγοις,
|
πρὸς |
ὃν
οὐδὲν
ἀπόρρητον
ἦν
αὐτῷ |
| [52] |
σεβάσματι·
ἐπειδὴ
ταῦτα
εἶδε,
καὶ
|
πρὸς |
οὐδὲν
παράδειγμα
ἠδύνατο
θεωρεῖν
τὰ |
| [63] |
τῆς
σωτηρίας
ὁδός,
ἡ
ῥᾴστη
|
πρὸς |
οὐρανὸν
ἀνάβασις.
Οὐκ
ἔτι
πρόκειται |
| [5] |
δὲ
τοῖς
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ
|
πρὸς |
πατρὸς
τούτῳ
πατέρες,
οἷς
πᾶσαν |
| [7] |
δὲ
πίονες,
ὡς
δὲ
πρόθυμοι
|
πρὸς |
σφαγήν!
Μονονουχὶ
καὶ
τοῦτο
εἰκάζειν |
| [11] |
ἑρπυστικῶν
θηρίων
ἔστιν
ἃ
τοῖς
|
πρὸς |
σωτηρίαν
φαρμάκοις
συνεκεράσαμεν·
οὕτω
καὶ |
| [61] |
διὰ
τοῦτο
δεῖσθαι
πλειόνων·
ἀλλὰ
|
πρὸς |
τὰ
κρίνα
βλέπειν
καὶ
τὰ |
| [65] |
καὶ
τῶν
παρόντων
ἀπανέστησε
καὶ
|
πρὸς |
τὰ
μέλλοντα
μετεσκεύασεν.
~Ἡλίου
μὲν |
| [37] |
ἀλλὰ
καὶ
νόσῳ
τετρυχωμένος,
καὶ
|
πρὸς |
ταῖς
ἐσχάταις
ἀναπνοαῖς
ὤν,
κατατολμᾷ |
| [20] |
ἡ
ἀρετή,
καὶ
τὸ
ζῆν
|
πρὸς |
τὰς
μελλούσας
ἐλπίδας,
πρὶν
ἐνθένδε |
| [64] |
μέν,
ἔργῳ
δὲ
λέπραν
καθαίροντος.
|
~Πρὸς |
ταῦτα,
τί
φήσουσιν
ἡμῖν
οἱ |
| [50] |
μᾶλλον
ἡμῖν
εἰσιν
ἢ
κατάπληξις.
|
Πρὸς |
ταῦτα
ὕβριζε,
ἀπείλει,
ποίει
πᾶν |
| [11] |
ἀλλ'
ὅσον
χρήσιμον
αὐτῶν
καρπούμενοι
|
πρός |
τε
ζωὴν
καὶ
ἀπόλαυσιν
ὅσον |
| [67] |
καὶ
σύνειμι
τοῖς
ἐπαινουμένοις
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἄθλησιν
διεγείρομαι.
Ὅταν
ἠθικοῖς |
| [8] |
παρὸν
θαῦμα.
Ἐξ
οὗ
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
ἄθλησιν
ὑπὲρ
ἧς
ταῦτα |
| [65] |
καιρὸν
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ
τί
ταῦτα
|
πρὸς |
τὴν
ἐν
λόγοις
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [23] |
τί
ταῦτα,
καίπερ
τηλικαῦτα
τυγχάνοντα,
|
πρὸς |
τὴν
ἐν
τῷ
ἤθει
τοῦ |
| [40] |
ἔργῳ
δὲ
τὰ
πλείω
δυνηθεὶς
|
πρὸς |
τὴν
θεραπείαν·
οὐ
τέχνῃ
δουλούμενος, |
| [9] |
μηδὲν
τῇ
συζυγίᾳ
βλαβῆναι
βιασαμένων
|
πρὸς |
τὴν
ἴσην
τῆς
ἀρετῆς
εὐδοκίμησιν, |
| [12] |
θεοσέβειαν
ἐξασκούμενος
καί,
συνελόντι
φάναι,
|
πρὸς |
τὴν
μέλλουσαν
τελειότητα
διὰ
τῶν |
| [71] |
δεδωκότι
προσαγαγών,
ἱερεῖον
ἕτοιμον
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
σφαγὴν
ἐπειγόμενον·
ἀλλ'
οὐδὲ |
| [33] |
τὸ
τῆς
πίστεως
ἀρραγὲς
καὶ
|
πρὸς |
τὴν
Τριάδα
πιστὸν
καὶ
γνήσιον· |
| [13] |
καὶ
τῆς
ἐν
τούτοις
δυνάμεως
|
πρὸς |
τὴν
τῶν
νοουμένων
δήλωσιν·
κίνημα |
| [25] |
καὶ
δυσκολία
συνέπεσε,
καὶ
τὸ
|
πρὸς |
τὴν
φιλοσοφίαν
οὐκ
εὔοδον
οὐδὲ |
| [56] |
Τί
οὖν
ἔδει
ποιεῖν,
ὦ
|
πρὸς |
τῆς
Τριάδος
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω |
| [6] |
νομοθέτην,
τί
μηχανῶνται;
μᾶλλον
δέ,
|
πρὸς |
τί
φέρονται
παρὰ
τῆς
πάντα |
| [67] |
φῶς
εὑρίσκων,
μέχρις
ἂν
φθάσω
|
πρὸς |
τὸ
ἀκρότατον.
Ὅταν
ἀθλητῶν
ἐγκωμίοις |
| [60] |
πλειόνων.
Ἅπαντα
δὲ
οὐδεὶς
ἐπῆλθε
|
πρὸς |
τὸ
ἀκρότατον
οὔκουν
τῶν
νῦν |
| [43] |
τῆς
θείας
ἀρχιτέκτων
σκηνῆς,
πάσῃ
|
πρὸς |
τὸ
ἔργον
ὕλῃ
καὶ
τέχνῃ |
| [71] |
οἶμαι
δὲ
τοῦ
ἀνθρωπείου
μέτρου
|
πρὸς |
τὸ
θεῖον
ὕψος
ἀντιπαρ
έκτασις |
| [82] |
τὸν
πάντα
βίον
ἡμῖν
διεξάγοις
|
πρὸς |
τὸ
λυσιτελέστατον.
Εἰ
δὲ
μετασταίημεν, |
| [31] |
Οὐ
δὲ
πολλῶν
ἐδεήθη
λόγων
|
πρὸς |
τὸ
παρεῖναι
καὶ
συμμαχεῖν·
ἀλλ' |
| [6] |
που
ἕβδομον,
καὶ
μικρόν
τι
|
πρός· |
τό
τε
τῆς
διαίτης
σώμασιν |
| [69] |
ἀρχήν·
οὕτω
τὸ
κήρυγμα
διελόμενοι
|
πρὸς |
τὸ
χρήσιμον
οἶμαι
τοῖς
δεχομένοις, |
| [6] |
νόμος
δὲ
μαρτυρίας
μήτε
ἐθελοντὰς
|
πρὸς |
τὸν
ἀγῶνα
χωρεῖν,
φειδοῖ
τῶν |
| [28] |
τῶν
εἰρημένων
κείμενον!
~Ἐγένετό
τις
|
πρὸς |
τὸν
ἄνδρα
διαφορὰ
τῷ
πρὸ |
| [44] |
τοῦ
ἀνθρώπου
λυθὲν
καὶ
περιπλανηθέν,
|
πρὸς |
τὸν
αὐτὸν
ἀναστρέφει
μετὰ
πλειόνων |
| [29] |
γνησίοις,
φυγὰς
ἐνθένδε
σὺν
ἡμῖν
|
πρὸς |
τὸν
Πόντον
μεταχωρεῖ,
καὶ
τοῖς |
| [24] |
κατεχόντων
κροαίνω
κατὰ
πεδίων
καὶ
|
πρὸς |
τὸν
σύννομον
ἐφερόμην.
~Ὡς
δ' |
| [80] |
καταλυόμενον·
ἀγὼν
δὲ
τοῖς
ἡμετέροις
|
πρὸς |
τοὺς
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας· |
| [21] |
ἐκεῖσε
διδασκάλους
φέρουσα,
καὶ
ἡ
|
πρὸς |
τοὺς
ἔξωθεν
παιδευτάς.
Τὰς
ἄλλας |
| [21] |
τοῦ
ἴσου
λόγου·
ἥ
τε
|
πρὸς |
τοὺς
ἱεροὺς
ἡμῶν
οἴκους
καὶ |
| [74] |
ἡμεῖς
φειδώμεθα.
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
τὴν
|
πρὸς |
τοὺς
τυράννους
παρρησίαν,
καὶ
τὴν |
| [29] |
μαθητής;
Οὔτε
γὰρ
ἀντιτείνειν
εἶχε
|
πρὸς |
τοὺς
ὑβριστὰς
ἢ
τοὺς
σπουδαστάς, |
| [35] |
ἑαυτοῦ
παισίν,
ἤτ'
οὖν
συνδούλοις,
|
πρὸς |
τοῦτο
συνεργοῖς
χρώμενος,
ἐθεράπευε
μὲν |
| [63] |
τὸ
συμπαθὲς
δοκιμάζεται.
Τί
μοι
|
πρὸς |
τοῦτο
τὸ
ἔργον,
ἑπτάπυλοι
Θῆβαι |
| [63] |
εὖ
γεγονότων
καὶ
τὴν
δόξαν
|
ὑπέρλαμπρος, |
ἀλλ'
ὡς
ἀδελφοὺς
ἠσπάζετο,
οὐχ |
| [26] |
ὁ
δοῦλος
καὶ
ἀποστάτης.
Καὶ
|
ἰατρὸς |
μὲν
οὐδεὶς
οὐδὲ
ζωγράφος,
ὅστις |
| [30] |
θεότητος.
Ἀλλὰ
μίαν
μὲν
δόξαν
|
Πατρὸς |
γινώσκομεν,
τὴν
ὁμοτιμίαν
τοῦ
Μονογενοῦς· |
| [14] |
Σαούλ,
ὅς,
τὰς
ὄνους
τοῦ
|
πατρὸς |
ἐπιζητῶν,
βασιλείαν
ηὕρατο,
μεῖζον
τοῦ |
| [17] |
φίλων
τινές,
ἔτ'
ἐκ
τοῦ
|
πατρὸς |
καὶ
τῆς
ἄνωθεν
ἑταιρίας,
καὶ |
| [69] |
μὴ
σέβοι
τὸ
Πνεῦμα
μετὰ
|
Πατρὸς |
καὶ
Υἱοῦ,
ὡς
ὁμοούσιον
καὶ |
| [3] |
ὁ
Πόντος
ἡμῖν
ἐκ
τοῦ
|
πατρὸς |
προβάλλει
τὰ
διηγήματα
καὶ
οὐδενὸς |
| [5] |
τοῖς
ἀριθμουμένοις
καὶ
οἱ
πρὸς
|
πατρὸς |
τούτῳ
πατέρες,
οἷς
πᾶσαν
ἀσκήσασιν |
| [54] |
τυχὼν
ὁ
παῖς
ταῖς
τοῦ
|
πατρὸς |
χερσὶν
ἀπεσώθη·
καὶ
τοῦτο
ἐπισ |
| [63] |
Πυρα
μίδες
καὶ
Κολοσσοῦ
χαλκὸς
|
ἄμετρος, |
ἢ
ναῶν
μεγέθη
καὶ
κάλλη |
| [61] |
πικρᾶς
καὶ
ἀνελευθέρου
δεσποίνης,
τῆς
|
γαστρός, |
ἄγεσθαι.
Τίς
οὕτω
μᾶλλον
ἄτροφος |
| [60] |
τὸ
μηδὲν
ἔχειν,
καὶ
ὁ
|
σταυρὸς |
ᾧ
συνέζη
μόνῳ,
ὃν
πολλῶν |
| [36] |
χρηστὸς
ἦν
καὶ
τῆς
σιτοδείας
|
ἐπίκουρος |
ἀπραγμάτευτος,
πρὸς
ἓν
ὁρῶν,
τῷ |
| [74] |
τυράννους
παρρησίαν,
καὶ
τὴν
διὰ
|
πυρὸς |
ἁρπαγήν;
Ἐλισσαίου
τε
τὴν
καλὴν |
| [11] |
εἰς
Χριστόν·
ὡς
δὲ
καὶ
|
πυρὸς |
καὶ
τροφῆς
καὶ
σιδήρου
καὶ |
| [23] |
Τίς
μὲν
ῥητορικὴν
τοσοῦτος,
τὴν
|
πυρὸς |
μένος
πνέουσαν,
εἰ
καὶ
τὸ |
| [74] |
τῶν
πειρασμῶν,
καὶ
τὴν
διὰ
|
πυρὸς |
σωτηρίαν,
καίοντος
μέν,
οὐ
κατακαίοντος |
| [54] |
φερόντων.
Ἡ
νὺξ
παρῆν,
ὁ
|
δίφρος |
εὐτρεπής,
οἱ
μισοῦντες
ἐν
κρότοις, |
| [75] |
ἐξεπορεύετο
πρὸς
αὐτόν,
οὐχ
ἡ
|
περίχωρος |
πᾶσα
μόνον,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ |
| [73] |
μικρῷ
λείπεται·
ὥστε
καὶ
βασιλέων
|
θράσος |
δαιμονώντων
καταμαλάσσειν·
καὶ
μὴ
βασίλισσαν |
| [74] |
τὸν
ἐν
λάκκῳ
δίκαιον,
λεόντων
|
θράσος |
πεδήσαντα·
ἢ
τὴν
τῶν
ἑπτὰ |
| [64] |
ἁπαλῶς;
Καὶ
μήτε
τὴν
ἐπιτίμησιν
|
θράσος |
ποιῆσαι
μήτε
τὴν
ἄνεσιν
ἔκλυσιν, |
| [43] |
τὸ
πολὺ
τῶν
αἱρετικῶν
ἀποκρούεται
|
θράσος· |
τοὺς
μὲν
καὶ
εἰς
χεῖρας |
| [75] |
καὶ
ἡ
ὑπερόριος·
καὶ
οὗτος
|
μέσος |
τῶν
δύο
διαθηκῶν,
τῆς
μὲν |
| [13] |
ἀπολαύσαντες·
ὅσος
μὲν
ἦν
διδασκάλοις,
|
ὅσος |
δὲ
ἥλιξι,
τοῖς
μὲν
παρεκτεινόμενος, |
| [33] |
ἑνὶ
λόγῳ,
τοσοῦτος
εἰς
εὔνοιαν
|
ὅσος |
εἰς
ἔχθραν
τὸ
πρὶν
ἐνομίζετο. |
| [72] |
τε
τοῦ
γράμματος
ἔξωθεν,
καὶ
|
ὅσος |
ἔνδοθεν
τὸν
τοῦ
πνεύματος·
Ἀαρὼν |
| [13] |
ἑαυτοῖς
καὶ
τῆς
παιδεύσεως
ἀπολαύσαντες·
|
ὅσος |
μὲν
ἦν
διδασκάλοις,
ὅσος
δὲ |
| [54] |
ὁμοῦ
τῇ
παρουσίᾳ
ῥᾴων
ἡ
|
νόσος |
γίνεται,
καὶ
χρηστοτέρων
ὁ
πατὴρ |
| [63] |
καιροῦ
φθορὰν
διαφεύγοντα·
ἐν
ᾧ
|
νόσος |
φιλοσοφεῖται
καὶ
συμφορὰ
μακαρίζεται
καὶ |
| [57] |
ζήλῳ
ῥωσθεῖσαι,
καὶ
εἰς
ἀνδρῶν
|
θάρσος |
μεταλλαττόμεναι.
Βραχὺς
ὁ
λόγος·
μερίζεσθαι |
| [28] |
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσόφων,
καὶ
ἱκανὸς
|
θάρσος |
παρασχεῖν,
εἴπερ
ἐβούλετο,
τῷ
συστήματι· |
| [17] |
οὐκ
ἔτι
σπινθήρ,
ἀλλ'
ἤδη
|
πυρσὸς |
ἀνάπτεται
περιφανὴς
καὶ
ἀέριος.
~Οἱ |
| [36] |
οὐ
λιμὸν
ἄρτων,
οὐδὲ
δίψαν
|
ὕδατος |
ἐξιώμενος,
λόγου
δὲ
πόθον
τοῦ |
| [73] |
καὶ
πονηροῦ
πνεύματος
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
|
πλάτος |
καρδίας
ᾐτήσατο
παρὰ
Θεοῦ
καὶ |
| [8] |
~Ὦ
τοῦ
θαύματος!
αὐτοὶ
τοῦ
|
θηράματος |
ἦσαν
ταμίαι.
Ὅσον
φίλον
εἴχετο |
| [20] |
Ἶσαι
μὲν
ἐλπίδες
ἦγον
ἡμᾶς
|
πράγματος |
ἐπιφθονωτάτου,
τῶν
λόγων·
φθόνος
δὲ |
| [19] |
Θεόν
τε
καὶ
σώφρονες,
ἐπειδὴ
|
πράγματος |
ἑστῶτός
εἰσι,
διὰ
τοῦτο
καὶ |
| [47] |
ἀπειλάς,
τοὺς
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ
|
τάγματος |
προσπεμπομένους
αὐτῷ
καὶ
πείθειν
ἐπιχειροῦντας, |
| [58] |
εἴργων
τοῦ
πρώσω
μετὰ
λῃστρικοῦ
|
συντάγματος. |
Καὶ
ἡ
σκῆψις,
ὡς
εὐπρεπής! |
| [60] |
τῆς
κενῆς
δόξης,
οὐδὲ
δημοσίου
|
κηρύγματος |
τοῦ,
Κράτης
Κράτητα
Θηβαῖον
ἐλευθεροῖ. |
| [81] |
ὁ
ἐκείνου
χορός,
ὅσοι
τοῦ
|
βήματος |
καὶ
ὅσοι
τῶν
κάτω,
ὅσοι |
| [27] |
οὐκ
ἀπαξιώσας
τὴν
τάξιν
τοῦ
|
βήματος, |
οὕτως
ἐν
καθέδρᾳ
πρεσβυτέρων,
οὕτως |
| [34] |
ἄγραφοι·
εὐχῶν
διατάξεις,
εὐκοσμίαι
τοῦ
|
βήματος, |
τὰ
ἄλλα
οἷς
ἂν
ὁ |
| [52] |
μή
τις
τῶν
ἐκ
τοῦ
|
βήματος |
ὑποσχὼν
τὴν
χεῖρα
τὴν
περιτροπὴν |
| [19] |
δ'
ὅπως
ἐμαυτὸν
ἐπίσχω
τοῦ
|
διηγήματος· |
ἀεὶ
γάρ
μοι
τὸ
παρεθὲν |
| [15] |
τὸ
αὐτὸ
συνελθόντας,
ὥσπερ
ἀπὸ
|
συνθήματος |
οὕτω
Θεοῦ
κινήσαντος.
Εἶχον
δὲ |
| [56] |
δὲ
προὐκάθητο
γέμων
θυμοῦ
καὶ
|
φρονήματος. |
Εἱστήκει
δέ,
οἷον
ὁ
ἐμὸς |
| [16] |
ἑαυτοὺς
στοιχηδὸν
κατὰ
συζυγίαν
ἐκ
|
διαστήματος, |
οἱ
τελοῦντες
τῷ
νέῳ
τὴν |
| [57] |
ταπεινότερος,
ἕως
ἐπιφανεὶς
ὁ
χωρὶς
|
αἵματος |
μάρτυς
καὶ
χωρὶς
πληγῶν
στεφανίτης, |
| [70] |
προφητῶν,
διδασκάλων,
τῶν
ἀνδρικῶν
μέχρις
|
αἵματος, |
παρ'
ἐκείνους
τὰ
ἡμέτερα
θεωρήσαντες, |
| [72] |
διπλοῦν
νόμον,
τόν
τε
τοῦ
|
γράμματος |
ἔξωθεν,
καὶ
ὅσος
ἔνδοθεν
τὸν |
| [67] |
ἀπογραψάμενος,
πείθομαι
μὴ
μέχρι
τοῦ
|
γράμματος |
ἵστασθαι,
μηδὲ
βλέπειν
τὰ
ἄνω |
| [17] |
ἐτύγχανον,
προσιόντες
αὐτῷ
μετὰ
φιλικοῦ
|
πλάσματος, |
φθόνος
δὲ
ἦν,
οὐκ
εὔνοια |
| [53] |
τινὰ
συνεκκλησιάσας
ἡμῖν
εἴσω
τοῦ
|
παραπετάσματος |
ἑαυτὸν
ἐποιήσατο
εἴς
τε
ὄψιν |
| [77] |
ὠχρότητα
λέγω
καὶ
γενειάδα
καὶ
|
βαδίσματος |
ἦθος
καὶ
τὸ
περὶ
λόγον |
| [32] |
προελομένῳ
καὶ
συνεργὸν
ποιησαμένῳ
τοῦ
|
ἀγωνίσματος. |
~Οἱ
μὲν
οὖν
οὕτως
ἀπῆλθον |
| [64] |
τὰ
σκιρτήματα
γενναῖα
καὶ
μετὰ
|
θαύματος |
ἀγαπώμενα·
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
τῆς |
| [8] |
ἢ
τῶν
πώποτε.
~Ὦ
τοῦ
|
θαύματος! |
αὐτοὶ
τοῦ
θηράματος
ἦσαν
ταμίαι. |
| [65] |
οἰκουμένης
ἔκ
τινος
καινοτομίας
καὶ
|
θαύματος, |
ταῦτα
εἶναι
τὴν
ἐκείνου
φωνὴν |
| [19] |
οὔτε
πόθος
ὑφίσταται,
μαραινομένου
τοῦ
|
ὑπεκκαύματος. |
Οἱ
δὲ
κατὰ
Θεόν
τε |
| [72] |
καὶ
ὅσος
ἔνδοθεν
τὸν
τοῦ
|
πνεύματος· |
Ἀαρὼν
δὲ
Μωϋσέως
ἀδελφὸς
καὶ |
| [69] |
ὁ
καιρὸς
ἐποίει
μετὰ
τοῦ
|
Πνεύματος· |
ἀλλὰ
τὸν
τῶν
γεγραμμένων
νοῦν |
| [68] |
τέως
ὑπερετίθετο,
παρά
τε
τοῦ
|
Πνεύματος |
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
γνησίων
τούτου |
| [73] |
καὶ
χρίστης
τῶν
τελειουμένων
ἐκ
|
Πνεύματος. |
Δαβὶδ
ἐν
βασιλεῦσιν
ἀοίδιμος,
οὗ |
| [69] |
ἑαυτῷ
τὸ
φρικωδέστατον,
αὐτοῦ
τοῦ
|
Πνεύματος |
ἐκπεσεῖν,
εἰ
μὴ
σέβοι
τὸ |
| [65] |
δὲ
ἐκείνῳ
διηρεύνηται
τὰ
τοῦ
|
Πνεύματος, |
ἐξ
ὧν
ἦθος
ἅπαν
ἐπαίδευσε |
| [67] |
δὲ
λυόμενον.
Ὅταν
τοῖς
περὶ
|
Πνεύματος, |
εὑρίσκω
Θεὸν
ὃν
ἔχω,
καὶ |
| [65] |
διέκυψεν
εἰς
τὰ
βάθη
τοῦ
|
Πνεύματος |
καὶ
μετὰ
Θεοῦ
τὰ
περὶ |
| [30] |
μίαν
δὲ
Υἱοῦ,
τὴν
τοῦ
|
Πνεύματος. |
Καὶ
ὅ
τι
ἂν
τῶν |
| [59] |
ἀποβιῶναι
μεταναστάς,
πάντα
ἐποιεῖτο
τοῦ
|
Πνεύματος· |
καὶ
φιλίαν
αἰδεῖσθαι
εἰδώς,
ἐνταῦθα |
| [73] |
τῆς
κινύρας
δύναμις,
καὶ
πονηροῦ
|
πνεύματος |
κατεπᾴδουσα.
Σολομῶν
πλάτος
καρδίας
ᾐτήσατο |
| [71] |
ἀπαραλογίστως
ἔνεμε
μετὰ
τῆς
τοῦ
|
Πνεύματος |
κρίσεως.
Ἐπαινῶ
τὴν
Ἰακὼβ
κλίμακα |
| [31] |
ἑαυτῷ
καὶ
φιλοσοφώτατα
τοῖς
τοῦ
|
Πνεύματος |
λογισμοῖς,
ἄλλον
μὲν
εἶναι
μικροψυχίας |
| [26] |
τῇ
σαρκὶ
νομοθετήσας
εἰς
ὑποταγὴν
|
πνεύματος· |
ὁ
δὲ
σοβαρῶς
προκαθέζεται
καὶ |
| [33] |
δὲ
κατηρτισμένος
ἐν
τοῖς
τοῦ
|
Πνεύματος, |
πολλοῦ
δὲ
τοῦ
κλύδωνος
περιζέοντος |
| [68] |
γραφίδα
ὡς
ἐκ
πυξίδος
τοῦ
|
Πνεύματος· |
τὴν
δὲ
κυρίαν
φωνὴν
τέως |
| [31] |
ὑπέρμαχον
ἐν
δυνάμει
λόγου
καὶ
|
Πνεύματος. |
Τί
οὖν
ἡ
γενναία
καὶ |
| [69] |
παρὰ
τοῦ
ἐν
αὐτοῖς
τυπούμενοι
|
Πνεύματος. |
~Φέρε
δή,
πολλῶν
ἐν
τοῖς |
| [68] |
λαβέσθαι
γυμνῆς
τῆς
περὶ
τοῦ
|
Πνεύματος |
φωνῆς,
ὡς
εἴη
Θεός·
ὅπερ |
| [8] |
τοῖς
ἄνω
παρ'
ἑαυτοῦ,
καθάπερ
|
ῥεύματος |
ἀνατρέχοντος.
~Τῆς
δὲ
τῶν
πατέρων |
| [23] |
μὲν
γάρ,
καὶ
ἡ
τοῦ
|
σώματος |
ἀρρωστία
καὶ
νοσοκομία,
φιλοσοφίας
καὶ |
| [24] |
πιστευόμενον·
γίνεται
γὰρ
ὥσπερ
ἑνὸς
|
σώματος |
εἰς
δύο
τομὴ
καὶ
ἀμφοτέρων |
| [80] |
μόνον!
τί
γὰρ
ἐκείνου
τοῦ
|
σώματος |
ἱερώτερόν
τε
καὶ
καθαρώτερον;
τῷ |
| [2] |
παντὸς
σωτήριον.
Τὰ
γὰρ
τοῦ
|
σώματος |
ἴσως
οὐδὲ
θαρρῆσαι
χρὴ
λέγειν |
| [60] |
τί
ποτε
ἦν,
πλὴν
τοῦ
|
σώματος |
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
τῆς
σαρκὸς |
| [63] |
καὶ
τετελευτηκότες
τοῖς
πλείστοις
τοῦ
|
σώματος |
μέλεσιν,
ἀπελαυνόμενοι
πόλεων,
οἰκιῶν,
ἀγορῶν, |
| [28] |
μεγάλου
καὶ
ἀστασιάστου
τῆς
Ἐκκλησίας
|
σώματος, |
οὐκ
ὀλίγην
καὶ
τοῦ
λαοῦ |
| [49] |
τί
ἂν
λάβοιεν,
οὐκ
ὄντος
|
σώματος; |
Πλὴν
εἰ
τὴν
πρώτην
λέγοις |
| [54] |
βασιλεῖ
καὶ
πονηρῶς
εἶχε
τοῦ
|
σώματος· |
συνέκαμνε
δὲ
ὁ
πατήρ·
καὶ |
| [49] |
σὺ
μόνης
κύριος·
ὁ
δὲ
|
θάνατος |
εὐεργέτης,
καὶ
γὰρ
θᾶττον
πέμψει |
| [34] |
οὐδ'
ὅτι
ὁ
συνέχων
σῖτον
|
δημοκατάρατος· |
οὔτ'
ἄλλο
οὐδὲν
τῶν
ἢ |
| [73] |
βασιλέας
καὶ
ἱερέας
διὰ
τοῦ
|
κέρατος. |
Οὗτος
δέ,
οὐκ
ἐκ
βρέφους |
| [5] |
καὶ
φιλονεικῶν
τὸ
τῆς
ἀσεβείας
|
κράτος |
ἀναδήσασθαι.
Τοῦτον
πολλοὶ
μὲν
ὑπερέσχον |
| [48] |
διὰ
τοῦ
πάντα
χαρίζεσθαι,
τὸ
|
κράτος |
ἑαυτῷ
συν
τηροῦντα
καὶ
φυλάττοντα |
| [3] |
Στρατηγίαι
τε
καὶ
δημαγωγίαι
καὶ
|
κράτος |
ἐν
βασιλείοις
αὐλαῖς·
ἔτι
δὲ |
| [23] |
ἐπι
στῆμαι
καὶ
τέχναι
τὸ
|
κράτος |
ἔχουσιν.
Ἥκιστα
μὲν
τάχους
φύσεως |
| [17] |
ἢ
τελέως
τρέψασθαι
καὶ
τὸ
|
κράτος |
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
δεύτερος
ἡμῖν |
| [56] |
ἱκέτιν·
ὁ
δ'
εἴχετο
κατὰ
|
κράτος. |
Ὁ
δ'
ἐξεμαίνετο
καὶ
τέλος |
| [28] |
οἳ
δεινὸν
ποιησάμενοι
τὸ
σφῶν
|
κράτος |
παριδεῖν
περιυβρισμένον
καὶ
ἀπωσμένον,
πρᾶγμα |
| [65] |
ἀρετὴν
καὶ
τὸ
τῆς
διδασκαλίας
|
κράτος |
τὰ
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ |
| [33] |
Ἐντεῦθεν
αὐτῷ
περιῆν
καὶ
τὸ
|
κράτος |
τῆς
Ἐκκλησίας,
εἰ
καὶ
τῆς |
| [31] |
κατασύρουσαν.
Συνεισβάλλει
δὲ
αὐτῷ
καὶ
|
στρατὸς |
ἄξιος,
οἱ
κακοὶ
τῶν
Ἐκκλησιῶν |
| [45] |
θάλασσα
τοῦ
νέου
δημιουργοῦ
καὶ
|
στρατὸς |
ἤπειρον
πλέων
καὶ
πεζεύων
πέλαγος |
| [30] |
καὶ
ὅσην
ἐπέλαβε·
βασιλεὺς
ὁ
|
φιλοχρυσότατος |
καὶ
μισοχριστότατος,
καὶ
δύο
τὰ |
| [33] |
πίστεως
ἔρεισμα,
τῶν
ἔνδον
ὁ
|
πιστότατος, |
τῶν
ἐκτὸς
ὁ
πρακτικώτατος·
ἑνὶ |
| [30] |
ἐπέλαβε·
βασιλεὺς
ὁ
φιλοχρυσότατος
καὶ
|
μισοχριστότατος, |
καὶ
δύο
τὰ
μέγιστα
ταῦτα |
| [5] |
~Διωγμὸς
ἦν,
καὶ
διωγμῶν
ὁ
|
φρικωδέστατος |
καὶ
βαρύτατος·
εἰδόσι
λέγω
τὸν |
| [36] |
ἐκεῖνος,
καὶ
μάλα
πλούσιος,
ὁ
|
πενέστατος |
ὧν
ἴσμεν
καὶ
ἀπορώτατος,
οὐ |
| [5] |
καὶ
διωγμῶν
ὁ
φρικωδέστατος
καὶ
|
βαρύτατος· |
εἰδόσι
λέγω
τὸν
Μαξιμίνου,
ὃς |
| [33] |
ὁ
πιστότατος,
τῶν
ἐκτὸς
ὁ
|
πρακτικώτατος· |
ἑνὶ
λόγῳ,
τοσοῦτος
εἰς
εὔνοιαν |
| [73] |
γενέσθαι
τῶν
καθ'
ἑαυτὸν
ἁπάντων
|
εὐδοκιμώτατος. |
Ὁ
δέ,
τοῦ
μὲν
τῷ |
| [34] |
καὶ
τῶν
πώποτε
μνημονευομένων
ὁ
|
χαλεπώτατος. |
Ἔκαμνε
δὲ
ἡ
πόλις,
ἐπικουρία |
| [36] |
ὁ
πενέστατος
ὧν
ἴσμεν
καὶ
|
ἀπορώτατος, |
οὐ
λιμὸν
ἄρτων,
οὐδὲ
δίψαν |
| [26] |
εὑρίσκεται
ῥᾳδίως
μὴ
πονηθείς,
καὶ
|
πρόσφατος |
τὴν
ἀξίαν,
ὁμοῦ
τε
σπαρεὶς |
| [6] |
φασι,
τὸ
τῆς
φυγῆς
παρετάθη
|
ἔτος |
που
ἕβδομον,
καὶ
μικρόν
τι |
| [77] |
σκυθρωπότης
ἐγένετο·
ἔτι
δὲ
εἶδος
|
ἐσθῆτος |
καὶ
σκίμποδος
σχῆμα
καὶ
τρόπος |
| [63] |
οἱ
φιλόκαλοι
δίφροι,
καὶ
τῆς
|
ἐσθῆτος |
ὅση
μαλακή
τε
καὶ
περιρρέουσα· |
| [13] |
κίνημα
γὰρ
ναρκώντων
ἐστὶ
νοῦς
|
ἀνεκλάλητος. |
Φιλοσοφία
δὲ
ἡ
σπουδή,
καὶ |
| [26] |
βλέπων·
ἀλλὰ
καὶ
Σαούλ,
ὁ
|
ἀπόβλητος. |
Ῥοβοὰμ
ἐν
βασιλεῦσι,
ὁ
Σολομῶντος· |
| [30] |
διὰ
τῶν
ἀνίσων
βαθμῶν
τῆς
|
θεότητος. |
Ἀλλὰ
μίαν
μὲν
δόξαν
Πατρὸς |
| [32] |
τοὺς
φρυγανώδεις
καὶ
ὑβριστὰς
τῆς
|
θεότητος. |
Εἰ
δέ
τι
καὶ
Βαρνάβας, |
| [30] |
συνταπεινοῦν
ἐτόλμησεν
ἑαυτῷ
καὶ
φύσιν
|
θεότητος· |
καὶ
κτίσμα
γίνεται
πονηρόν,
εἰς |
| [16] |
λογικώτερον,
ὄπως
ἂν
ἀγροικίας
ἢ
|
ἀστειότητος |
ἔχῃ.
Καὶ
τὸ
πρᾶγμα,
τοῖς |
| [12] |
καὶ
βιοτεύειν
μετὰ
τῆς
ἐκεῖθεν
|
μακαριότητος. |
Ὅπερ
οὖν
ἐκείνῳ
συμβέβηκεν
εὖ |
| [81] |
ἐπιμιξίας
τὸν
δικαστήν,
οἱ
τῆς
|
ἁπλότητος |
τὸν
ὁδηγόν,
οἱ
τῆς
θεωρίας |
| [39] |
ποιεῖ
φανερόν,
ὡς
οὐκ
ἀνθρωπίνης
|
χάριτος |
ἦν
αὐτῷ
ἔργον,
ἀλλὰ
Θεοῦ |
| [38] |
τοιούτους
μὲν
γεγονότας,
τοιαύτης
δὲ
|
χάριτος |
τετυχηκότας,
οὕτω
δὲ
ὑπειλημμένους
εἰκός, |
| [43] |
ἀτελὲς
ἄλογος
πρᾶξις
καὶ
λόγος
|
ἄπρακτος, |
προσετίθει
τῷ
λόγῳ
καὶ
τὴν |
| [80] |
δὲ
τοῖς
ἡμετέροις
πρὸς
τοὺς
|
ἐκτός, |
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις
πρὸς |
| [63] |
ἡ
χώρα
δὲ
καὶ
τὰ
|
ἐκτὸς |
ἑτέρως·
ἀλλὰ
κοινὸν
ἅπασιν
ἀγῶνα |
| [33] |
τῶν
ἔνδον
ὁ
πιστότατος,
τῶν
|
ἐκτὸς |
ὁ
πρακτικώτατος·
ἑνὶ
λόγῳ,
τοσοῦτος |
| [16] |
αὐτοῖς
Ἀττικὸς
καὶ
παιδιὰ
σπουδῇ
|
σύμμικτος. |
Πρῶτον
μὲν
ξεναγεῖται
παρά
τινι |
| [71] |
καὶ
πρὸ
γενέσεως·
ὁ
δὲ
|
αὐτεπάγγελτος |
ἦν,
καὶ
τὴν
Ῥεβέκκαν,
λέγω |
| [66] |
λάμποντος
ὡς
νυμφίου,
εὐμεγέθους
ὡς
|
γίγαντος, |
οὗ
καὶ
τὸ
πολὺ
διαβαίνειν |
| [64] |
Σολομῶντος
νόμους,
παντὶ
πράγματι
καιρὸν
|
διατάξαντος. |
~Ἀλλὰ
τί
ταῦτα
πρὸς
τὴν |
| [37] |
καὶ
ταῖς
ἐκείνου
χερσὶν
ἡδέως
|
ἐναποψύξαντος, |
ἐπὶ
τὸν
ὑψηλὸν
τῆς
ἐπισκοπῆς |
| [50] |
γὰρ
ἐπιεικεῖς
ἡμεῖς,
ὕπαρχε,
καὶ
|
παντὸς |
ἄλλου
ταπεινότεροι,
τοῦτο
τῆς
ἐντολῆς |
| [13] |
τῆς
μελίσσης
ἀπολειφθῆναι
συλλεγούσης
ἐκ
|
παντὸς |
ἄνθους
τὰ
χρησιμώτατα,
ἐπὶ
τὴν |
| [16] |
Ἔπειτα
ἐρεσχελεῖται
παρὰ
τοῦ
βουλομένου
|
παντός· |
βούλεται
δὲ
αὐτοῖς,
οἶμαι,
τοῦτο |
| [10] |
λέγω
μόνος,
εἴπερ
τις
ἀνθρώπων;
|
Παντὸς |
γὰρ
κρατῶν
ἀρετῇ,
παρὰ
τοῦ |
| [80] |
παρεπομένων,
ἀλλήλοις
ἐπεμβαινόντων,
μυριάδες
γένους
|
παντὸς |
καὶ
ἡλικίας
ἁπάσης,
οὐ
πρότερον |
| [69] |
Ἐκκλησίας
κατασχεθείσης.
~Ἐπεὶ
ὅτι
γε
|
παντὸς |
μᾶλλον
ᾔδει
τὸ
Πνεῦμα
Θεόν, |
| [2] |
μὴ
λόγον
εὐσεβῆ
καὶ
κόσμου
|
παντὸς |
σωτήριον.
Τὰ
γὰρ
τοῦ
σώματος |
| [57] |
ἀνάπτεται·
καὶ
ὡς
καπνοῦ
σμῆνος
|
κινήσαντος, |
ἄλλος
ἐπ'
ἄλλῳ
διεγείρεται
καὶ |
| [15] |
ὥσπερ
ἀπὸ
συνθήματος
οὕτω
Θεοῦ
|
κινήσαντος. |
Εἶχον
δὲ
μικρῷ
μὲν
ἐμὲ |
| [61] |
Χριστοῦ,
καὶ
σάρκα
δι'
ἡμᾶς
|
πτωχεύσαντος, |
ἵν'
ἡμεῖς
πλουτισθῶμεν
θεότητα.
Ἐντεῦ |
| [22] |
ὥσπερ
ζῶντος
εἰς
ἀρετήν,
οὕτω
|
μεταστάντος |
εἰς
εὐφημίαν.
Ἀλλ'
ἐπὶ
τὴν |
| [13] |
πᾶν
εἶδος
παιδεύσεως·
ὅσον
κλέος
|
ἐντὸς |
ὀλίγου
χρόνου
παρὰ
πᾶσιν
ἠνέγκατο, |
| [23] |
μᾶλλον
μὲν
τὸ
αἱρεθὲν
τοῦ
|
παρεθέντος |
ἐξεῖναι
θαυμάζειν,
μᾶλλον
δὲ
τοῦ |
| [23] |
ἐξεῖναι
θαυμάζειν,
μᾶλλον
δὲ
τοῦ
|
αἱρεθέντος |
τὸ
παρεθέν.
Ἰατρικὴν
μὲν
γάρ, |
| [37] |
ἄρτι
τοῦ
φερωνύμου
τῆς
εὐσεβείας
|
μετατεθέντος |
καὶ
ταῖς
ἐκείνου
χερσὶν
ἡδέως |
| [70] |
ἦν,
τελείως
ἐν
βίῳ
τελείῳ
|
δοκιμασθέντος. |
Νῶε
κιβωτὸν
ἐπιστεύθη,
καὶ
κόσμου |
| [24] |
δέ
τι
προδοθεὶς
παρ'
ἐκείνου,
|
πεισθέντος |
ἀφεῖναι
μὴ
ἀφιέντα
καὶ
παραχωρῆσαι |
| [37] |
ὅτι
καὶ
τῆς
κεφαλῆς
τοῦ
|
χρισθέντος. |
Τοῦτο
προσκείσθω
τοῖς
παλαιοῖς
διηγήμασιν, |
| [19] |
ἀναγκαῖον
φαίνεται
καὶ
κρεῖττον
τοῦ
|
προληφθέντος· |
κἄν
μέ
τις
ἀπάγῃ
τοῦ |
| [44] |
παρατάξεως,
ὡς
πρὸς
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον
|
ὄντος |
αὐτῷ
τοῦ
λόγου,
κατὰ
τὸ |
| [62] |
ἀλλὰ
τοῦ
μὲν
ἡσυχίου
μὲν
|
ὄντος |
μᾶλλον
καὶ
καθεστηκότος
καὶ
Θεῷ |
| [46] |
τὸ
βιάζεσθαι,
τοῦ
πείθειν
οὐκ
|
ὄντος. |
Οἱ
μὲν
ἐξωθούμενοι
τῶν
ἐκκλησιῶν, |
| [49] |
δὲ
τί
ἂν
λάβοιεν,
οὐκ
|
ὄντος |
σώματος;
Πλὴν
εἰ
τὴν
πρώτην |
| [36] |
καὶ
τροφίμου,
καὶ
εἰς
αὔξησιν
|
ἄγοντος |
πνευματικῆς
ἡλικίας
τὸν
καλῶς
τρεφόμενον. |
| [62] |
μᾶλλον
καὶ
καθεστηκότος
καὶ
Θεῷ
|
συνάγοντος, |
οὐκ
ἀτύφου
δὲ
διὰ
τὸ |
| [57] |
γυναῖκες
ἄοπλοι
τηνικαῦτα,
τοῦ
καιροῦ
|
θήγοντος· |
μελίαι
δ'
ἦσαν
αὐταῖς
αἱ |
| [62] |
χρησιμωτέρου,
τὸ
δὲ
θορυβῶδες
οὐ
|
φεύγοντος, |
καὶ
τούτους
ἄριστα
κατήλλαξεν
ἀλλήλοις |
| [33] |
Ἐκκλησίας
ἐχθρῶν,
τοῦ
χειραγωγοῦντος
καὶ
|
ὑπερείδοντος. |
Διὰ
τοῦτο
καὶ
τὴν
συμμαχίαν |
| [34] |
ἀπανθρώποις
ἠπειλημμένων.
Ἀλλ'
εἰσὶ
τοῦ
|
δέοντος |
ἀπληστότεροι
καὶ
φρονοῦσι
κακῶς·
ἐκείνοις |
| [80] |
νυκτερινῶν
ὄψεων,
εἴ
ποτε
τοῦ
|
δέοντος |
ἔξω
πέσοιμι.
Καὶ
οὐκ
ἐγὼ |
| [33] |
Πνεύματος,
πολλοῦ
δὲ
τοῦ
κλύδωνος
|
περιζέοντος |
καὶ
τῶν
ἐπικειμένων
τῆς
Ἐκκλησίας |
| [7] |
δὲ
ἤγοντο.
Τίνος
διώκοντος
ἢ
|
συναναγκάζοντος; |
Οὐδενός.
Τίνων
ἱππέων;
Ποίων
κυνῶν; |
| [54] |
δῶρον
ἀνὴρ
εὐσεβής,
βασιλέα
θρασὺν
|
σωφρονίζοντος. |
Τί
τούτων
ἐνδικώτερον
ἢ
ταχύτερον; |
| [74] |
καὶ
τὴν
διὰ
πυρὸς
σωτηρίαν,
|
καίοντος |
μέν,
οὐ
κατακαίοντος
δέ,
τὸ |
| [74] |
πυρὸς
σωτηρίαν,
καίοντος
μέν,
οὐ
|
κατακαίοντος |
δέ,
τὸ
περὶ
τὴν
βάτον |
| [19] |
πλέον
ἐμαυτῷ
συνέδησα.
~Ὡς
δὲ
|
προϊόντος |
τοῦ
χρόνου
τὸν
πόθον
ἀλλήλοις |
| [2] |
ἢ
ἀρετῆς
ἢ
τοῦ
φιλικοῦ
|
καθήκοντος· |
οὐδὲ
τῷ
νομίζειν
ἄλλοις
μᾶλλον |
| [7] |
νεύμασι,
οἱ
δὲ
ἤγοντο.
Τίνος
|
διώκοντος |
ἢ
συναναγκάζοντος;
Οὐδενός.
Τίνων
ἱππέων; |
| [71] |
σὺν
οὐκ
ἀγεννεῖ
προφητείᾳ
τοῦ
|
μέλλοντος· |
ἀλλ'
ἐπαινῶ
καὶ
τούτου
τὴν |
| [33] |
ταῖς
εἰς
τὸ
καλὸν
ὁμονοίαις
|
βασκαίνοντος· |
αὐτὸς
δὲ
ᾔδει
νόμους
εὐπειθείας |
| [56] |
οἷον
ὁ
ἐμὸς
Ἰησοῦς,
Πιλάτου
|
κρίνοντος. |
Οἱ
κεραυνοὶ
δὲ
ἠμέλουν,
ἡ |
| [3] |
μάρτυρες.
Πολλὰ
μὲν
γὰρ
ὁ
|
Πόντος |
ἡμῖν
ἐκ
τοῦ
πατρὸς
προβάλλει |
| [12] |
ὃν
κοινὸν
παιδευτὴν
ἀρετῆς
ὁ
|
Πόντος |
τηνικαῦτα
προὐβάλλετο,
σπαργανοῦται
καὶ
διαπλάττεται |
| [56] |
οὐ
πρὸ
πολλοῦ
τὸν
βίον
|
ἀπολιπόντος |
ὁ
τοῦ
δικαστοῦ
σύνεδρος
ἐβιάζετο, |
| [66] |
καὶ
δρόμου
τάχος
καὶ
δύναμις,
|
λάμποντος |
ὡς
νυμφίου,
εὐμεγέθους
ὡς
γίγαντος, |
| [63] |
λόγῳ
μέν,
ἔργῳ
δὲ
λέπραν
|
καθαίροντος. |
~Πρὸς
ταῦτα,
τί
φήσουσιν
ἡμῖν |
| [42] |
βλέποντα;
Ἑνὸς
μὲν
γὰρ
εὖ
|
πράττοντος |
ἢ
κακῶς,
οὐδὲν
τῷ
κοινῷ |
| [58] |
ποτὲ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἰδίαν
ὁδὸν
|
ὁδεύοντος, |
εἴργων
τοῦ
πρώσω
μετὰ
λῃστρικοῦ |
| [31] |
καὶ
ἀπειρίᾳ
τοῦ
τηνικαῦτα
ἡμῶν
|
προεδρεύοντος |
καὶ
τοῖς
ἐν
ἡμῖν
ἀρρωστήμασιν. |
| [35] |
παρ'
ἡμῖν
ὄψου
καὶ
πένητας
|
τρέφοντος· |
ἔπειτα
τὴν
τοῦ
Χριστοῦ
διακονίαν |
| [62] |
καλὸν
ἢ
τὸ
φαῦλον
ἀνεπίμικτον
|
ἔχοντος· |
ἀλλὰ
τοῦ
μὲν
ἡσυχίου
μὲν |
| [42] |
κοινοῦ
δὲ
οὕτως
ἢ
ἐκείνως
|
ἔχοντος, |
καὶ
τὸν
καθ'
ἕκαστον
ὁμοίως |
| [18] |
ταῦτα
μηδὲ
τοῦ
θαρρεῖν
καιρὸν
|
ἔχοντος. |
Ὁ
δέ,
καὶ
γὰρ
ἀνθρώπινον |
| [8] |
ἄνω
παρ'
ἑαυτοῦ,
καθάπερ
ῥεύματος
|
ἀνατρέχοντος. |
~Τῆς
δὲ
τῶν
πατέρων
συζυγίας |
| [38] |
ἤ
τι
καὶ
ποσῶς
ἀγαθόν·
|
ἄρχοντος |
δὲ
καὶ
προστάτου
κακίαν,
καὶ |
| [78] |
κοινῆς
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
τοῦ
|
κατασχόντος |
πάθους
τὴν
οἰκουμένην.
~Ἔκειτο
μὲν |
| [33] |
ἐπικειμένων
τῆς
Ἐκκλησίας
ἐχθρῶν,
τοῦ
|
χειραγωγοῦντος |
καὶ
ὑπερείδοντος.
Διὰ
τοῦτο
καὶ |
| [4] |
κατ'
ἄνδρα
κρίνεσθαι
τὴν
εὐγένειαν
|
ἀξιοῦντος, |
καὶ
μὴ
τὰς
μὲν
μορφὰς |
| [63] |
ἅπαντα
ἐκτραγῳδοίην
τὰ
ἡμέτερα,
οὐκ
|
ἀρκοῦντος |
τοῦ
λόγου
τῷ
πάθει;
Ἀλλ' |
| [69] |
τέως
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ
καιροῦ
|
στενοχωροῦντος |
ἡμᾶς,
ἑαυτῷ
μὲν
τὴν
οἰκονομίαν |
| [33] |
καὶ
τὴν
συμμαχίαν
ἠγάπα,
καὶ
|
κρατοῦντος |
ἐκείνου
κρατεῖν
αὐτὸς
ὑπελάμβανε.
~Τῆς |
| [43] |
Ἰουδαίας
ἔθνει,
καὶ
μικρῷ
τούτῳ,
|
νομοθετοῦντος |
περὶ
βρωμάτων
καὶ
πωμάτων
καὶ |
| [22] |
ἐκείνου
φιλίας
τι
παραπέλαυσα,
ὥσπερ
|
ζῶντος |
εἰς
ἀρετήν,
οὕτω
μεταστάντος
εἰς |
| [26] |
ἀπόβλητος.
Ῥοβοὰμ
ἐν
βασιλεῦσι,
ὁ
|
Σολομῶντος· |
ἀλλὰ
καὶ
Ἱεροβοάμ,
ὁ
δοῦλος |
| [64] |
καὶ
καιρῷ
χρώμενον,
κατὰ
τοὺς
|
Σολομῶντος |
νόμους,
παντὶ
πράγματι
καιρὸν
διατάξαντος. |
| [73] |
Καὶ
τὰ
ἑξῆς
παρήσω
τοῦ
|
Σολομῶντος· |
πᾶσι
δὲ
δῆλα,
κἂν
ἡμεῖς |
| [80] |
αὐτὸν
ἀεὶ
βλέπειν,
καὶ
ὡς
|
ὁρῶντος |
καὶ
ὁρωμένου,
τῷ
Πνεύματι
καταρτίζεσθαι. |
| [73] |
τὸ
ὄνομα
αὐτοῦ,
καὶ
Θεῷ
|
δοτὸς |
πρὸ
γενέσεως,
καὶ
μετὰ
τὴν |
| [62] |
ἡσυχίου
μὲν
ὄντος
μᾶλλον
καὶ
|
καθεστηκότος |
καὶ
Θεῷ
συνάγοντος,
οὐκ
ἀτύφου |
| [52] |
τὴν
διάνοιαν,
ὥσπερ
οὐδενὸς
καινοῦ
|
γεγονότος, |
ἀλλ'
ἐστηλωμένον,
ἵν'
οὕτως
εἴπω, |
| [60] |
ἀφιλότιμος
δέ,
πένης
ἦν
καὶ
|
ἀνήροτος· |
καὶ
πάντων
ἐκβολὴν
στέρξας,
ὧν |
| [49] |
οὐ
γινώσκω,
ὁ
μηδενὶ
τόπῳ
|
περιγραπτὸς |
καὶ
μήτε
ταύτην
ἔχων
ἐμὴν |
| [7] |
Αἰγύπτου
φυγήν,
ὡς
ἄρα
βελτίων
|
Αἴγυπτος |
αὐτοῖς
εἴη
τῆς
ἐρημίας,
πολλὴν |
| [36] |
ὄντως
οὐρανίου
καὶ
ὑψηλῆς·
εἴπερ
|
ἄρτος |
Ἀγγέλων
λόγος,
ᾧ
ψυχαὶ
τρέφονται |
| [61] |
ἥδιστον
δεῖπνον
καὶ
ὄψον,
ὁ
|
ἄρτος |
καὶ
οἱ
ἅλες,
ἡ
καινὴ |
| [57] |
κοινοῦ
πάντων
κινδύνου,
κίνδυνον
γὰρ
|
ἕκαστος |
ἑαυτοῦ
τὴν
ὕβριν
ταύτην
ἐνόμιζεν, |
| [38] |
οἶμαι
δὲ
καὶ
τῶν
σοφωτέρων
|
ἕκαστος, |
ἡνίκα
μεθ'
ἡμῶν
ἐγένετο,
μορφωθεὶς |
| [36] |
δια
ταττόμενος·
ὁ
δὲ
προῖκα
|
χρηστὸς |
ἦν
καὶ
τῆς
σιτοδείας
ἐπίκουρος |
| [64] |
ἐτίμησεν,
ἢ
κακίαν
ἐκόλασεν,
ἢ
|
χρηστὸς |
ὤφθη
τοῖς
κατορθοῦσιν,
ἢ
τοῖς |
| [66] |
βοᾶται
τὰ
νέα,
καὶ
οὗτος
|
ἄριστος |
ἡμῖν
ἐν
λόγοις,
ὃς
ἂν |
| [60] |
νῦν
ἡμῖν
γινωσκομένων·
ἀλλ'
οὗτος
|
ἄριστος |
ἡμῖν,
ὃς
ἂν
τὰ
πλείω |
| [12] |
παράδειγμα,
πρὸς
ὃ
βλέπων
εὐθὺς
|
ἄριστος |
ἦν.
Ὥσπερ
τοὺς
πώλους
καὶ |
| [60] |
Εἶναι
γάρ,
οὐ
δοκεῖν,
ἐσπούδαζεν
|
ἄριστος. |
Οὐδὲ
πίθον
ᾤκει
καὶ
μέσην |
| [9] |
ἀγαγόντων
ἐγκώμιον.
Δηλοῖ
δὲ
ὁ
|
μακαριστὸς |
τῶν
ἱερέων
καὶ
τῶν
παρθένων |
| [73] |
καὶ
βλέπων
τὰ
ἐπουράνια
καὶ
|
χριστὸς |
Κυρίου
ἦν
καὶ
χρίστης
τῶν |
| [5] |
ῥᾳδίως
οἴσοντες,
ἐξ
ὧν
στεφανοῖ
|
Χριστὸς |
τοὺς
τὴν
ἐκείνου
μιμησαμένους
ὑπὲρ |
| [31] |
μεγαλόφρων
ἐκείνη
ψυχὴ
καὶ
ὄντως
|
φιλόχριστος; |
Οὐ
δὲ
πολλῶν
ἐδεήθη
λόγων |
| [12] |
αὐτοῦ
διδασκόμενος,
ἢ
τὰ
πολεμικὰ
|
κράτιστος |
εἶναι
ἢ
πωλοδαμνεῖν
ἄριστα,
τῷ |
| [10] |
δὲ
οὐδαμῶς
ἂν
εἰπὼν
οἶμαι
|
περιττὸς |
δόξειν
οὐδὲ
ἔξω
τοῦ
σκοποῦ |
| [33] |
εἰς
τὸ
καλὸν
ὁμονοίαις
βασκαίνοντος·
|
αὐτὸς |
δὲ
ᾔδει
νόμους
εὐπειθείας
καὶ |
| [41] |
τῶν
κατεχόντων
κακῶν
λύσιν
ζητεῖν,
|
αὐτὸς |
δὲ
καθεύδειν·
ἀλλά
τι
καὶ |
| [61] |
καὶ
κάτω
νενευκὼς
ὁ
βίος.
|
Αὐτὸς |
δὲ
οὐδὲν
ᾔδει
μέγα
τῶν |
| [16] |
ἐμὸν
καὶ
μέγαν
Βασίλειον,
οὐκ
|
αὐτὸς |
δι'
αἰδοῦς
ἦγον
μόνον,
τό |
| [59] |
τῆς
ἐπινοίας
δέδοικα
μὴ
καὶ
|
αὐτὸς |
ἐγενόμην
πάρεργον·
ἢ
οὐκ
οἶδ' |
| [40] |
ἀνίατον
ἠμελήθη
καὶ
παρερρίφη,
ἵν'
|
αὐτὸς |
ἐν
ἑαυτῷ
συντριβῇ
καὶ
καταναλωθῇ, |
| [18] |
ὁρᾶν
τὰ
φαινόμενα,
τοῦτο
καὶ
|
αὐτὸς |
πάσχων
ἐσκυθρώπαζεν,
ἐδυσφόρει,
τῆς
ἐπιδημίας |
| [55] |
μέντοι
καὶ
τυγχάνει
ταύτης,
ὡς
|
αὐτός |
τε
ὡμολόγει,
καὶ
πολλοὺς
ἔπειθε |
| [20] |
Ἀγὼν
δὲ
ἀμφοτέροις,
οὐχ
ὅστις
|
αὐτὸς |
τὸ
πρωτεῖον
ἔχοι,
ἀλλ'
ὅπως |
| [12] |
μητράσιν
ἑαυτῶν
παρασκαίροντας,
οὕτω
καὶ
|
αὐτὸς |
τῷ
πατρὶ
παραθέων
ἐγγύθεν
ἐν |
| [33] |
ἠγάπα,
καὶ
κρατοῦντος
ἐκείνου
κρατεῖν
|
αὐτὸς |
ὑπελάμβανε.
~Τῆς
δὲ
περὶ
τὴν |
| [10] |
φωνῆς
ἐκεῖνον
ἐγκωμιάζουσιν.
Ὁ
γὰρ
|
αὐτὸς |
ὑπόθεσίς
τε
λαμπρὰ
τοῖς
ἐπαινοῦσι, |
| [7] |
ἡ
θήρα
παρῆν,
ὄψον
αὐτόματον,
|
ἀπραγμάτευτος |
πανδαισία,
ἔλαφοι
τῶν
λόφων
ποθὲν |
| [36] |
ἦν
καὶ
τῆς
σιτοδείας
ἐπίκουρος
|
ἀπραγμάτευτος, |
πρὸς
ἓν
ὁρῶν,
τῷ
φιλανθρώπῳ |
| [66] |
ἐνίδρωσαν·
βοᾶται
τὰ
νέα,
καὶ
|
οὗτος |
ἄριστος
ἡμῖν
ἐν
λόγοις,
ὃς |
| [60] |
τῶν
νῦν
ἡμῖν
γινωσκομένων·
ἀλλ'
|
οὗτος |
ἄριστος
ἡμῖν,
ὃς
ἂν
τὰ |
| [57] |
ᾤοντο,
εἰ
τοῦτον
διέλοιντο·
καὶ
|
οὗτος |
αὐτοῖς
εὐσεβέστερος
ἦν,
ὃς
πρῶτος |
| [48] |
ἔνστασιν.
Τί
σοι,
φησίν,
ὦ
|
οὗτος, |
βούλεται,
τοὔνομα
προσειπών,
οὔπω
γὰρ |
| [73] |
καὶ
ἱερέας
διὰ
τοῦ
κέρατος.
|
Οὗτος |
δέ,
οὐκ
ἐκ
βρέφους
Θεῷ |
| [17] |
καὶ
τὸ
κράτος
καθαρῶς
ἀναδήσασθαι.
|
Οὗτος |
δεύτερος
ἡμῖν
τῆς
φιλίας
οὐκ |
| [7] |
πολλοῖς
θαύμασιν
ἀνυμνεῖν
τὸν
Θεόν)
|
οὗτος, |
ἐπῆγον,
καὶ
ἡμᾶς
θρέψειε
σήμερον |
| [75] |
φιλοσοφίας
εἰκὼν
ὁ
ἀνήρ;
Καὶ
|
οὗτος |
ἔρημον
ᾤκησε·
καὶ
τούτῳ
τρίχινον |
| [16] |
ἢ
βιασθεὶς
ἢ
ἑκών,
νόμος
|
οὗτός |
ἐστιν
αὐτοῖς
Ἀττικὸς
καὶ
παιδιὰ |
| [54] |
πρωτότοκα,
τραχυνομένης
κατὰ
τοῦ
Ἰσραήλ,
|
οὗτος |
καὶ
τὸν
παῖδα
τοῦ
βασιλέως |
| [55] |
τῷ
Ἰσραὴλ
Ἀδὲρ
τὸν
ἀλιτήριον,
|
οὗτος |
κινεῖ
καὶ
τούτῳ
τὸν
τῆς |
| [75] |
ἤδη
καὶ
ἡ
ὑπερόριος·
καὶ
|
οὗτος |
μέσος
τῶν
δύο
διαθηκῶν,
τῆς |
| [82] |
τὴν
ἀντίδοσιν.
Σοὶ
μὲν
οὖν
|
οὗτος |
παρ'
ἡμῶν
ὁ
λόγος·
ἡμᾶς |
| [75] |
νύκτες,
ἀγνοούμενον,
οὐκ
ἐπιδεικνύμενον·
καὶ
|
οὗτος |
τὴν
ἴσην
τροφὴν
ἠγάπησε,
Θεῷ |
| [19] |
συνδεῖ
τοὺς
τῶν
αὐτῶν
ἐραστάς.
|
Οὗτος |
τοῦ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
ἔρωτος
νόμος. |
| [21] |
καὶ
πάντα
χρυσὸν
κτησάμενος,
ἄλλος
|
οὗτος |
Φρύγιος
μῦθος.
Τὸν
γὰρ
Ἀβάριδος |
| [75] |
ἑαυτὸν
διὰ
τῆς
ἐγκρατείας·
καὶ
|
οὗτος |
Χριστοῦ
κῆρυξ
ἠξιώθη
γενέσθαι,
εἰ |
| [36] |
τιμῆς
καὶ
ῥᾴους
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν.
|
~Τοιοῦτος |
ἦν
ὁ
νέος
σιτοδότης
ἡμῖν, |
| [60] |
τῶν
ἀναγκαίων
τῆς
σαρκὸς
καλυμμάτων;
|
Πλοῦτος |
δὲ
τὸ
μηδὲν
ἔχειν,
καὶ |
| [33] |
ἐκτὸς
ὁ
πρακτικώτατος·
ἑνὶ
λόγῳ,
|
τοσοῦτος |
εἰς
εὔνοιαν
ὅσος
εἰς
ἔχθραν |
| [23] |
ἐκεῖνος
θαυμασιώτερος.
Τίς
μὲν
ῥητορικὴν
|
τοσοῦτος, |
τὴν
πυρὸς
μένος
πνέουσαν,
εἰ |
| [49] |
τοι,
ἔφη,
δημεύσει
μὲν
οὐχ
|
ἁλωτὸς |
ὁ
μηδὲν
ἔχων,
πλὴν
εἰ |
| [19] |
ἐραστάς.
Οὗτος
τοῦ
ὑπὲρ
ἡμᾶς
|
ἔρωτος |
νόμος.
Αἰσθάνομαι
μὲν
οὖν
ἔξω |
| [57] |
οὗτος
αὐτοῖς
εὐσεβέστερος
ἦν,
ὃς
|
πρῶτος |
ἐπι
βαλεῖ
χεῖρα
τῷ
τολμητῇ |
| [70] |
τοῦ
παραδείσου
τετύχηκεν.
Ἐνὼς
ἤλπισε
|
πρῶτος |
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν
Κύριον·
ὁ
δὲ |
| [19] |
τε
καὶ
σώφρονες,
ἐπειδὴ
πράγματος
|
ἑστῶτός |
εἰσι,
διὰ
τοῦτο
καὶ
μονιμώτεροι, |
| [75] |
φωνὴ
λόγου
καὶ
ὡς
λύχνος
|
φωτός, |
οὗ
καὶ
προεσκίρτησεν
ἐν
γαστρί, |
| [14] |
Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
τὸ
τῶν
λόγων
|
ἔδαφος, |
τὰς
Ἀθήνας,
ὑπὸ
τοῦ
Θεοῦ |
| [3] |
ποίησις·
πολλὰ
δὲ
τὸ
ἐμὸν
|
ἔδαφος |
τοῦτο,
οἱ
σεμνοὶ
Καππαδόκαι,
τὸ |
| [26] |
Καὶ
ἰατρὸς
μὲν
οὐδεὶς
οὐδὲ
|
ζωγράφος, |
ὅστις
οὐ
φύσεις
ἀρρωστημάτων
ἐσκέψατο |
| [63] |
τείχη
Βαβυλώνια
καὶ
Μαυσόλου
Καρικὸς
|
τάφος |
καὶ
Πυρα
μίδες
καὶ
Κολοσσοῦ |
| [30] |
τούτοις
ὄντων
ἡμῶν,
ἐξαίφνης
ἐφίσταται
|
νέφος |
χαλάζης
πλῆρες
καὶ
τετριγὸς
ὀλέθριον, |
| [50] |
μόνον
βλέπομεν.
Πῦρ
δὲ
καὶ
|
ξίφος |
καὶ
θῆρες
καὶ
οἱ
τὰς |
| [72] |
τοῦ
πνεύματος·
Ἀαρὼν
δὲ
Μωϋσέως
|
ἀδελφὸς |
καὶ
τὸ
σῶμα
καὶ
τὸ |
| [61] |
γαστρός,
ἄγεσθαι.
Τίς
οὕτω
μᾶλλον
|
ἄτροφος |
ἦν,
οὐ
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν, |
| [13] |
καὶ
πρὸ
τῶν
σοφιστικῶν
θρόνων,
|
φιλόσοφος |
ἐν
φιλοσόφοις
καὶ
πρὸ
τῶν |
| [31] |
τὴν
ἀλήθειαν
κινδυνεύουσαν
καὶ
γίνεται
|
σύμμαχος |
ἐθελοντὴς
καὶ
τῇ
μητρὶ
φέρων |
| [44] |
Ἀλλ'
ἧκεν
αὖθις
ἡμῖν
ὁ
|
χριστομάχος |
βασιλεὺς
καὶ
τῆς
πίστεως
τύραννος, |
| [66] |
κάλλος
καὶ
μέγεθος
καὶ
δρόμου
|
τάχος |
καὶ
δύναμις,
λάμποντος
ὡς
νυμφίου, |
| [54] |
θραύει
νόσου
πληγῇ·
καὶ
τὸ
|
τάχος |
ὅσον!
Ἐκεῖ
θεν
τὸ
γράμμα |
| [23] |
δεόμενος,
ἥκιστα
δὲ
τόνου
διὰ
|
τάχος· |
οὕτω
δ'
ἀμφότερα
συλλαβὼν
καὶ |
| [80] |
φωνὴ
καὶ
τοῖς
ἐμοῖς
ὠσὶν
|
ἔνηχος, |
ὁ
μάρτυς
τοῖς
μάρτυσι.
Καὶ |
| [32] |
ἀποκρούεται·
γίνε
ται
τοῖς
μὲν
|
τεῖχος |
ὀχυρὸν
καὶ
χαράκωμα,
τοῖς
δὲ |
| [26] |
κἀν
τοῖς
πολεμικοῖς
ἔχει·
στρατιώτης,
|
ταξίαρχος, |
στρατηγός.
Αὕτη
ἡ
τάξις
ἀρίστη |
| [72] |
ἁγίας
κατάσχεσις·
ὁ
δὲ
οὐκ
|
ἔξαρχος; |
οὐ
στρατηγὸς
τῶν
διὰ
πίστεως |
| [12] |
ἡ
ζημία,
μεῖζον
δὲ
τὸ
|
αἶσχος |
ὁρῶσι
καὶ
ὁρωμένοις.
Οἷς
δὲ |
| [71] |
ἀνθρωπείου
μέτρου
πρὸς
τὸ
θεῖον
|
ὕψος |
ἀντιπαρ
έκτασις
καὶ
ἀντίθεσις,
ὅθεν |
| [45] |
αὐτοῦ,
βλασφημίαν
λαλῶν
εἰς
τὸ
|
ὕψος, |
καὶ
ἡ
γλῶσσα
αὐτοῦ
διῆλθεν |
| [4] |
ἢ
μεῖζον,
καθάπερ
τις
κλῆρος
|
πατρῷος |
ἢ
πόρρωθεν
ἢ
ἐγγύθεν
ἠργμένος, |
| [1] |
τὸ
πρᾶγμα
καλῶς·
εἰ
μὲν
|
ἐγγὺς |
ἔλθοιεν
τῆς
ἀξίας,
τὴν
ἑαυτῶν |
| [82] |
ἥλικος.
Εἰ
μὲν
τῆς
ἀξίας
|
ἐγγύς, |
σὴ
τοῦτο
χάρις·
σοὶ
γὰρ |
| [54] |
φιλτάτων.
Καὶ
ὃς
παρῆν,
οὐδὲν
|
ἀναδὺς |
οὐδὲ
τοῦ
καιροῦ
κατεξαναστάς,
ὥσπερ |
| [64] |
τοῦτο
ζητοίημεν,
τίς
μὲν
οὕτως
|
ἡδὺς |
ἐν
ταῖς
συνουσίαις,
ὅσα
ἐμὲ |
| [44] |
ἧκεν
αὖθις
ἡμῖν
ὁ
χριστομάχος
|
βασιλεὺς |
καὶ
τῆς
πίστεως
τύραννος,
μετὰ |
| [48] |
ἡττημένων.
Οὐ
γὰρ
ταῦτα,
ἔφη,
|
βασιλεὺς |
ὁ
ἐμὸς
βούλεται,
οὐδὲ
κτίσμα |
| [30] |
ἧς
ἐρράγη
καὶ
ὅσην
ἐπέλαβε·
|
βασιλεὺς |
ὁ
φιλοχρυσότατος
καὶ
μισοχριστότατος,
καὶ |
| [50] |
ἐξουσίας
ἀπόλαυε.
Ἀκουέτω
ταῦτα
καὶ
|
βασιλεύς, |
ὡς
ἡμᾶς
γε
οὐχ
αἱρήσεις |
| [13] |
ἐν
φιλοσοφίᾳ
δογμάτων·
τὸ
μέγιστον,
|
ἱερεὺς |
Χριστιανοῖς
καὶ
πρὸ
τῆς
ἱερωσύνης· |
| [80] |
καὶ
προστίθεται
τοῖς
ἱερεῦσιν
ὁ
|
ἀρχιερεύς, |
τοῖς
κήρυξιν
ἡ
μεγάλη
φωνὴ |
| [23] |
ὁ
Μίνως
ἐκεῖνος
καὶ
ὁ
|
Ῥαδάμανθυς |
οὓς
ἀσφοδελῶν
λειμώνων
καὶ
Ἠλυσίων |
| [16] |
ἄνδρα
ἐτύγχανον·
τοῖς
γὰρ
πολλοῖς
|
εὐθὺς |
αἰδέσιμος
ἦν,
ἀκοῇ
προκατειλημμένος.
Ἐξ |
| [18] |
ἦν
ἀληθές,
οὔτε
ἦθος
ἀνδρὸς
|
εὐθὺς |
ἁλωτὸν
εἶναι
λέγων,
ὅτι
μὴ |
| [12] |
τὸ
παράδειγμα,
πρὸς
ὃ
βλέπων
|
εὐθὺς |
ἄριστος
ἦν.
Ὥσπερ
τοὺς
πώλους |
| [73] |
γενέσεως,
καὶ
μετὰ
τὴν
γέννησιν
|
εὐθὺς |
ἱερός,
καὶ
χρίων
βασιλέας
καὶ |
| [15] |
μὲν
ἐμὲ
πρότερον,
τὸν
δ'
|
εὐθὺς |
μετ'
ἐμέ,
μετὰ
πολλῆς
προσδεχθέντα |
| [31] |
δὲ
μακροθυμίας,
τὸν
τῆς
ἀνάγκης·
|
εὐθὺς |
τοῦ
Πόντου
μεθ'
ἡμῶν
ἀπανίσταται |
| [32] |
ὀχυρὸν
καὶ
χαράκωμα,
τοῖς
δὲ
|
πέλεκυς |
κόπτων
πέτραν,
ἢ
πῦρ
ἐν |
| [23] |
ἢ
τὰς
ἐκείνου
τῶν
λόγων
|
ἄρκυς |
διαφυγεῖν,
εἰ
τούτου
δεήσειεν;
Ἀστρονομίας |
| [21] |
πιστεύεται
ποταμός,
δι'
ἅλμης
ῥέων
|
γλυκύς, |
ἢ
ζῷον
ἐν
πυρὶ
σκαῖρον, |
| [31] |
ἀρρωστήμασιν.
Ὁ
μὲν
οὖν
ἀγὼν
|
πολύς· |
ἡ
δὲ
προθυμία
τῶν
πλείστων |
| [27] |
ἐξουσίας
ἀφῃρημένος.
~Ἀλλ'
οὐχ
ὁ
|
πολὺς |
οὕτω
καὶ
μέγας
Βασίλειος·
ἀλλ' |
| [62] |
τὸ
δὲ
κρυπτὸν
τῷ
Θεῷ
|
δεικνύς, |
ὃς
μόνος
τῶν
καθαρῶν
ψυχῶν |
| [23] |
Μίνως
ἐκεῖνος
καὶ
ὁ
Ῥαδάμανθυς
|
οὓς |
ἀσφοδελῶν
λειμώνων
καὶ
Ἠλυσίων
πεδίων |
| [39] |
ἢ
περὶ
ἡμῶν
οὕτω
διανοηθείς,
|
οὓς |
ἐν
πρώ
τοις
τῶν
ἑαυτοῦ |
| [35] |
τοὺς
λιμοῦ
τραυματίας,
ἔστι
δὲ
|
οὓς |
καὶ
μικρὸν
ἀναπνέοντας,
ἄνδρας
καὶ |
| [22] |
τῆς
Ὁμηρικῆς
δέλτου
τὸ
θαῦμα,
|
οὓς |
κοινωνία
συμφορῶν
ἐγνώρισε,
καὶ
τὸ |
| [69] |
ἐπέτρεψεν,
ἡμῖν
δὲ
τὴν
παρρησίαν,
|
οὓς |
οὐδεὶς
ἔμελλε
κρίνειν
οὐδὲ
ἀποβάλλειν |
| [35] |
χρείᾳ
τὸ
τῆς
τιμῆς
καὶ
|
ῥᾴους |
ποιῶν
ἀμφοτέρωθεν.
~Τοιοῦτος
ἦν
ὁ |
| [52] |
καὶ
τὴν
ψυχὴν
ἐκ
τοῦ
|
θάμβους. |
Καὶ
τοῦτο
ἦν
τοῖς
πολλοῖς |
| [15] |
ἀλλήλοις
ῥᾳδίως
ἡνιόχους,
ἵππους,
ἱπποστασίας,
|
στρατηγούς· |
καὶ
ταῦτα
τίνες;
οἱ
πένητες |
| [68] |
πυκτίον
ἀκολουθεῖν.
Οἰκονομεῖν
δὲ
τοὺς
|
λόγους |
ἐν
κρίσει
τῶν
ἀναγκαίων
ἐνόμιζε, |
| [14] |
τελεώτερον
οὐδὲ
πρὶν
ἀγνοούμενον·
καὶ
|
λόγους |
ἐπιζη
τῶν
εὐδαιμονίαν
ἐκομισάμην·
καὶ |
| [1] |
ὑπόθεσιν
ἀγώνων
μεγίστην
τοῖς
περὶ
|
λόγους |
ἐσπουδακόσιν.
Οἶμαι
γάρ,
εἴ
τις |
| [67] |
κτίστου
γίνομαι,
καὶ
γινώσκω
κτίσεως
|
λόγους, |
καὶ
θαυμάζω
τὸν
κτίστην
πλέον |
| [19] |
ὅπως
εἰς
τούτους
ἐμπίπτω
τοὺς
|
λόγους, |
οὐκ
ἔχω
δ'
ὅπως
ἐμαυτὸν |
| [53] |
εἴς
τε
ὄψιν
ἦλθε
καὶ
|
λόγους, |
ποθῶν
ἐκ
πλείονος,
τί
χρὴ |
| [81] |
δήμου
τὴν
εὐταξίαν,
οἱ
περὶ
|
λόγους |
τὸν
παιδευτήν,
αἱ
παρθένοι
τὸν |
| [13] |
εἰς
τὴν
καθ'
ἡμᾶς
φιλοσοφίαν
|
συνεργοὺς |
ἔχειν,
ἐπειδὴ
δεῖ
καὶ
τῆς |
| [68] |
δόξαν
ἔχοντας.
Πρὸς
δὲ
τοὺς
|
κακούργους |
ὁ
λόγος,
οἳ
τοῖς
ἑαυτῶν |
| [16] |
μέγαν
Βασίλειον,
οὐκ
αὐτὸς
δι'
|
αἰδοῦς |
ἦγον
μόνον,
τό
τε
τοῦ |
| [51] |
τῆς
αὐτῆς
ἀπειλῆς,
ἀλλά
τινος
|
αἰδοῦς |
καὶ
ὑποχωρήσεως.
Αὐτὸν
δὲ
τῷ |
| [18] |
εἰς
τὸ
εὔθυμον,
καὶ
πεῖραν
|
διδοὺς |
καὶ
λαμβάνων
πλέον
ἐμαυτῷ
συνέδησα. |
| [7] |
κραυγῆς
ἢ
νέων
προκαταλαβόντων
τὰς
|
διεξόδους |
τοῖς
θήρας
νόμοις;
Εὐχῆς
δέσμιοι |
| [3] |
καταφεύγουσι,
δαίμονας
δή
τινας
καὶ
|
θεοὺς |
καὶ
μύθους
τοῖς
προγόνοις
ἐπιφημίζοντες, |
| [20] |
ἢ
πρὸς
ἀρετὴν
τυποῦσθαι
τοὺς
|
νέους |
ἢ
πρὸς
κακίαν.
~Δύο
μὲν |
| [3] |
λαμπρότητες,
τίνων
ἢ
πλείους
ἢ
|
μείζους; |
Ὧν
ἡμῖν,
εἰ
βουλομένοις
εἰπεῖν |
| [67] |
εἰς
βάθος
ἔτι
χωρεῖν
ἐν
|
βάθους, |
ἄβυσσον
ἀβύσσῳ
προσκαλούμενος
καὶ
φωτὶ |
| [63] |
(τίς
γὰρ
τοσοῦτον
ἀπεῖχε
τοῦ
|
πάθους; |
ἀλλὰ
τὸ
προσιέναι
τοῖς
σώμασιν |
| [72] |
ἀλογίαν
ἐπιστομίσας
ἀγνοούντων
τὸ
τοῦ
|
πάθους |
μυστήριον.
Μωϋσῆς
καὶ
Ἀαρὼν
ἐν |
| [78] |
μεμνημένος
ζημίας,
καὶ
τοῦ
κατασχόντος
|
πάθους |
τὴν
οἰκουμένην.
~Ἔκειτο
μὲν
ὁ |
| [54] |
τηνικαῦτα
παρόντων
καὶ
κοινωνούντων
τοῦ
|
πάθους |
~Τὸ
δὲ
αὐτὸ
καὶ
τῷ |
| [56] |
Τί
λέγεις;
οἶκον
ἐκείνου
τοῦ
|
ἀπαθοῦς, |
ὃν
περιέπουσιν
ἄγγελοι,
ᾧ
καὶ |
| [10] |
μὲν
δὴ
καὶ
ῥώμης
καὶ
|
μεγέθους, |
οἷς
τοὺς
πολλοὺς
ὁρῶ
χαίροντας, |
| [66] |
καὶ
δύναμις,
λάμποντος
ὡς
νυμφίου,
|
εὐμεγέθους |
ὡς
γίγαντος,
οὗ
καὶ
τὸ |
| [64] |
βασκαίνουσιν;
Ἀλλ'
οἶμαι
τὸ
τοῦ
|
ἤθους |
εὐσταθὲς
καὶ
βεβηκὸς
καὶ
ἀπεξεσμένον |
| [13] |
δὲ
τῆς
παιδεύσεως
τὴν
τοῦ
|
ἤθους |
πῆξιν
ἐπιδεικνύμενος·
ῥήτωρ
ἐν
ῥήτορσι |
| [16] |
ἦγον
μόνον,
τό
τε
τοῦ
|
ἤθους |
στάσιμον
καθορῶν
καὶ
τὸ
ἐν |
| [51] |
ἀπειλῶν
ὁ
ἀνήρ,
λόγων
στερρότερος,
|
πειθοῦς |
ἰσχυρότερος.
Ἄλλον
δεῖ
τινα
πειρᾶν |
| [13] |
μελίσσης
ἀπολειφθῆναι
συλλεγούσης
ἐκ
παντὸς
|
ἄνθους |
τὰ
χρησιμώτατα,
ἐπὶ
τὴν
Καισαρέων |
| [23] |
ὀνομάζουσιν·
ὡς
ῥᾷον
εἶναι
τοὺς
|
λαβυρίνθους |
διεξελθεῖν,
ἢ
τὰς
ἐκείνου
τῶν |
| [8] |
ὁ
ἐμὸς
διώκτης,
ὁ
τοὺς
|
μύθους |
θαυμάζων
καὶ
τὴν
ἀντιδοθεῖσαν
ἔλαφον |
| [3] |
δή
τινας
καὶ
θεοὺς
καὶ
|
μύθους |
τοῖς
προγόνοις
ἐπιφημίζοντες,
ὧν
τὸ |
| [80] |
ἡμετέροις
πρὸς
τοὺς
ἐκτός,
Ἕλληνας,
|
Ἰουδαίους, |
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις
πρὸς
ἡμᾶς,
ὅστις |
| [11] |
ὅτι
τοῦτο
δοκεῖ
τισιν·
ἀλλὰ
|
σκαιοὺς |
καὶ
ἀπαιδεύτους
ὑποληπτέον
τοὺς
οὕτως |
| [28] |
λέγω
δὲ
τοὺς
καθ'
ἡμᾶς
|
Ναζιραίους |
καὶ
περὶ
τὰ
τοιαῦτα
μάλιστα |
| [26] |
τοὺς
Γίγαντας.
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
τοὺς
|
ἁγίους, |
καὶ
σοφοὺς
εἶναι
κελεύομεν,
τοὺς |
| [77] |
ἔτυχε.
Καὶ
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις
|
Βασιλείους |
ἄχρι
τοῦ
ὁρωμένου,
τοὺς
ἐν |
| [3] |
καὶ
λόγων
λαμπρότητες,
τίνων
ἢ
|
πλείους |
ἢ
μείζους;
Ὧν
ἡμῖν,
εἰ |
| [34] |
προστασίαι
τῶν
δεομένων,
αἱ
μὲν
|
πλείους |
πνευματικαί,
οὐκ
ὀλίγαι
δὲ
καὶ |
| [15] |
ἑαυτῶν
διδασκάλους
καὶ
ἀντιτέχνους,
ὅπως
|
πλείους |
τε
ὦσιν
αὐτοὶ
κἀκείνους
εὐπορωτέρους |
| [17] |
Οὐχ
ἁπλοῦν
γένος
εὑρίσκω
τοὺς
|
Ἀρμενίους, |
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
κρυπτόν
τι |
| [35] |
μικρὸν
ἀναπνέοντας,
ἄνδρας
καὶ
γυναῖκας,
|
νηπίους, |
γέροντας,
πᾶσαν
ἡλικίαν
ἐλεεινήν,
πᾶν |
| [78] |
καταλελοιπώς,
εὐτονώτερος
γίνεται
περὶ
τοὺς
|
ἐξιτηρίους |
τῶν
λόγων,
ἵνα
τοῖς
τῆς |
| [79] |
ἃ
τοὺς
παρόντας
μυσταγωγήσας
καὶ
|
βελτίους |
ποιήσας
ταῖς
ἐπισκήψεσι·
τότε
δὴ |
| [21] |
πρὸς
ἀρετὴν
φέρει,
μηδὲ
ποιεῖ
|
βελτίους |
τοὺς
περὶ
αὐτὸ
σπουδάζοντας.
Ἄλλοις |
| [21] |
τε
πρὸς
τοὺς
ἱεροὺς
ἡμῶν
|
οἴκους |
καὶ
τοὺς
ἐκεῖσε
διδασκάλους
φέρουσα, |
| [47] |
ἀνδράσι
γυναῖκας,
τοὺς
τοῦτο
μόνον
|
ἀνδρικοὺς |
τὴν
ἀσέβειαν,
οἳ
τὸ
φυσικῶς |
| [72] |
οὐκ
ἔτι
σκιοειδεῖς,
ἀλλ'
ὅλον
|
πνευματικούς· |
εἰς
δὲ
τὰ
ἅγια
τῶν |
| [15] |
πάσχουσι
ἀτεχνῶς
περὶ
τοὺς
ἑαυτῶν
|
διδασκάλους |
καὶ
ἀντιτέχνους,
ὅπως
πλείους
τε |
| [21] |
ἡμῶν
οἴκους
καὶ
τοὺς
ἐκεῖσε
|
διδασκάλους |
φέρουσα,
καὶ
ἡ
πρὸς
τοὺς |
| [27] |
ἱερὰς
πρότερον
ὑπαναγινώσκων
τῷ
λαῷ
|
βίβλους, |
ὁ
τούτων
ἐξηγητής,
καὶ
ταύτην |
| [80] |
καὶ
συγκλονήσεως·
αἳ
καὶ
τοῦ
|
τέλους |
ἐμακαρίσθησαν,
ὡς
ἐκείνῳ
συνέκδημοι,
καὶ |
| [55] |
τοιαῦτα
καὶ
εἰς
τοῦθ'
ἥκοντα
|
τέλους· |
τὰ
δὲ
πρὸς
ἑτέρους
ἑτέρως, |
| [20] |
λήψομαι.
~Οὕτω
δὴ
τὰ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἔχοντες,
καὶ
τοιαύτας
ὑποστήσαντες
εὐτειχεῖ |
| [62] |
καὶ
τοῦ
μιγάδος
μαχομένων
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ὡς
τὰ
πολλὰ
καὶ
διϊσταμένων, |
| [62] |
λαμπρῶν
τῶν
λαμπάδων
αὐτῷ
καὶ
|
δαψιλοῦς |
τῆς
τοῦ
ἐλαίου
τροφῆς
ἀπαντήσωσιν; |
| [38] |
ἀεὶ
ὅσον
πρὸ
τούτου
τοὺς
|
ἄλλους |
ἐδείκνυτο,
κάλλιστά
τε
καὶ
φιλοσοφώτατα |
| [16] |
λόγοις
καίριον,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ἔπειθον
ὁμοίως
ἔχειν,
ὅσοι
τῶν |
| [34] |
παρρησία
πρὸς
ἄρχοντας
τούς
τε
|
ἄλλους |
καὶ
τοὺς
δυνατωτάτους
τῆς
πόλεως· |
| [58] |
ἀρχομένοις.
Τίς
γὰρ
ἂν
τοὺς
|
ἄλλους |
πείσειε
μετριάζειν,
οὕτω
τῶν
προεστώτων |
| [48] |
καὶ
ὑμεῖς,
ἀλλ'
ὡσεί
τινας
|
ἄλλους |
τῶν
ὑφ'
ἡμῖν
τεταγμένων·
οὐ |
| [43] |
χρώμενος,
καὶ
πάντα
πλέκων
εἰς
|
κάλλους |
ἑνὸς
περιουσίαν
καὶ
ἁρμονίαν.
~Τί |
| [10] |
λόγου
δυνάμει
τῆς
ὑποθέσεως
ἄξιος.
|
Κάλλους |
μὲν
δὴ
καὶ
ῥώμης
καὶ |
| [11] |
ἔχεται
τῆς
σωτηρίας
καὶ
τοῦ
|
κάλλους |
τῶν
νοουμένων·
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
| [77] |
καὶ
συμπῖπτον
ὡς
ἔτυχε.
Καὶ
|
πολλοὺς |
ἂν
ἴδοις
Βασιλείους
ἄχρι
τοῦ |
| [38] |
περιόντι
τῆς
ἀρετῆς
ἕλκειν
τοὺς
|
πολλοὺς |
εἰς
τὸ
μέτριον·
μᾶλλον
δέ, |
| [55] |
ὡς
αὐτός
τε
ὡμολόγει,
καὶ
|
πολλοὺς |
ἔπειθε
τῶν
οὐκ
εἰδότων·
οὐ |
| [71] |
γεννηθέντων,
καὶ
τὴν
εὐλογίαν
ᾗ
|
πολλοὺς |
ἐστήριξεν.
~Ἰωσὴφ
ἐγένετο
σιτοδότης,
ἀλλ' |
| [65] |
μηδ'
ἑτέρῳ
σκάζειν,
κατὰ
τοὺς
|
πολλούς, |
ἢ
νῷ
λόγον
οὐκ
ἔχοντι, |
| [10] |
ῥώμης
καὶ
μεγέθους,
οἷς
τοὺς
|
πολλοὺς |
ὁρῶ
χαίροντας,
τοῖς
βουλομένοις
παρα |
| [25] |
πλύνασα
καὶ
σοφίσασα,
κατὰ
τοὺς
|
πολλοὺς |
τῶν
νῦν
τῆς
προστασίας
ἐφιεμένων· |
| [8] |
Σὺ
δέ
μοι
λέγε
τὰς
|
ἐλαφηβόλους |
σου
καὶ
τοὺς
Ὠρίωνας
καὶ |
| [12] |
εὐθὺς
ἄριστος
ἦν.
Ὥσπερ
τοὺς
|
πώλους |
καὶ
τοὺς
μόσχους
ὁρῶμεν
ὁμοῦ |
| [6] |
μέγα
οἴεται
τοὺς
ὑπὲρ
Χριστοῦ
|
διωγμοὺς |
καὶ
κινδύνους,
κακῶς
γινώσκων
καὶ |
| [22] |
γὰρ
ἔλαθον
ἐμαυτὸν
εἰς
τοὺς
|
ἐμοὺς |
ὑπαχθεὶς
ἐπαίνους,
ὁ
μηδὲ
παρ' |
| [37] |
τοὺς
χρίσοντας,
ἄνδρας
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
|
γνωρίμους |
καὶ
ζηλωτάς,
καὶ
μετὰ
τούτων |
| [72] |
γῆν
τῆς
ἐπαγγελίας,
πλαξὶ
δὲ
|
νόμους |
ἐγγράφων
οὐ
συντριβομέναις,
ἀλλὰ
σωζομέναις, |
| [33] |
ὁμονοίαις
βασκαίνοντος·
αὐτὸς
δὲ
ᾔδει
|
νόμους |
εὐπειθείας
καὶ
πνευματικῆς
τάξεως.
Διὰ |
| [64] |
καιρῷ
χρώμενον,
κατὰ
τοὺς
Σολομῶντος
|
νόμους, |
παντὶ
πράγματι
καιρὸν
διατάξαντος.
~Ἀλλὰ |
| [60] |
ἀμφοτέρους
περιφρονῶν,
τούς
τε
λίαν
|
συντόμους |
καὶ
τοὺς
ἄγαν
ἀπλήστους,
ὡδί |
| [43] |
Πνεύματι,
καὶ
πάντας
μὲν
ἀνθρωπίνους
|
λογισμοὺς |
κινήσας,
πᾶν
δὲ
τῶν
γραφῶν |
| [13] |
δήλωσιν·
κίνημα
γὰρ
ναρκώντων
ἐστὶ
|
νοῦς |
ἀνεκλάλητος.
Φιλοσοφία
δὲ
ἡ
σπουδή, |
| [56] |
δυναστείας,
καὶ
προδότας
γενέσθαι
Χρισ
|
τιανοὺς |
τῶν
οἰκείων
νόμων.
Ὁ
μὲν |
| [21] |
τὸ
μέγα
πρᾶγμα
καὶ
ὄνομα,
|
Χριστιανοὺς |
καὶ
εἶναι
καὶ
ὀνομάζεσθαι·
ᾧ |
| [49] |
γνωριζέσθω
γὰρ
ἡμῖν.
Δήμευσιν,
ἐξορίαν,
|
βασάνους, |
θάνατον.
Εἴ
τι
ἄλλο,
φησίν, |
| [15] |
ἐμέ,
μετὰ
πολλῆς
προσδεχθέντα
καὶ
|
περιφανοῦς |
τῆς
ἐλπίδος.
Καὶ
γὰρ
ἐν |
| [4] |
τι
γνώρισμα
καὶ
διήγημα,
καὶ
|
γένους |
καὶ
τοῦ
καθέκαστον,
ἢ
μικρὸν |
| [80] |
ἑπομένων,
παρεπομένων,
ἀλλήλοις
ἐπεμβαινόντων,
μυριάδες
|
γένους |
παντὸς
καὶ
ἡλικίας
ἁπάσης,
οὐ |
| [3] |
αὐτὸν
γένει
καὶ
τοῖς
ἐκ
|
γένους |
φιλοτιμούμενον,
ἤ
τινι
τῶν
μικρῶν |
| [30] |
Πατρὸς
γινώσκομεν,
τὴν
ὁμοτιμίαν
τοῦ
|
Μονογενοῦς· |
μίαν
δὲ
Υἱοῦ,
τὴν
τοῦ |
| [5] |
στεφανοῖ
Χριστὸς
τοὺς
τὴν
ἐκείνου
|
μιμησαμένους |
ὑπὲρ
ἡμῶν
ἄθλησιν.
~Ἐπεὶ
δὲ |
| [69] |
οὐδὲ
ἀποβάλλειν
τῆς
πατρίδος,
ἀφανείᾳ
|
τετιμημένους, |
ὡς
ἐξ
ἀμφοτέρων
ἰσχυρὸν
εἶναι |
| [45] |
ἡμᾶς
ἑλκύσῃ
πρὸς
ἑαυτὴν
χαμαὶ
|
κειμένους. |
~Καὶ
δὴ
λαμπρὰ
μὲν
αὐτοῦ |
| [38] |
δὲ
χάριτος
τετυχηκότας,
οὕτω
δὲ
|
ὑπειλημμένους |
εἰκός,
οὐ
κατῄσχυνεν
οὐδενὶ
τῶν |
| [22] |
καὶ
τὸ
καλῶς
ἅρμα
ἐλαύνειν
|
μεριζομένους |
ἐν
ταὐτῷ
ἡνίας
καὶ
μάστιγας. |
| [12] |
τούτῳ,
καὶ
βίον
καὶ
λόγον
|
συναυξανομένους |
τε
καὶ
συνανιόντας
ἀλλήλοις
ὁ |
| [47] |
τοὺς
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ
τάγματος
|
προσπεμπομένους |
αὐτῷ
καὶ
πείθειν
ἐπιχειροῦντας,
τοὺς |
| [68] |
οἰκονομίᾳ
μὴ
δυσχεραίνειν·
μηδὲ
μιᾶς
|
ἀντεχομένους |
φωνῆς,
τὸ
πᾶν
ἀπολέσαι
δι' |
| [15] |
οἱ
πλεῖστοι·
καὶ
γὰρ
τούτους
|
μεμερισμένους |
ταῖς
σπουδαῖς
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν
οὖν |
| [82] |
νόσῳ
καὶ
τῷ
σῷ
πόθῳ
|
τετρυχωμένους; |
Πλὴν
καὶ
Θεῷ
φίλον
τὸ |
| [14] |
ὄντως
ἐμοὶ
καὶ
τῶν
καλῶν
|
προξένους |
εἴπερ
τινί!
Ἐκεῖναι
γάρ
μοι |
| [80] |
Καὶ
οὐκ
ἐγὼ
μὲν
οὕτω
|
θρήνους |
ἀναμίγνυμι
τοῖς
ἐπαίνοις,
καὶ
λογογραφῶ |
| [22] |
ἐμαυτὸν
εἰς
τοὺς
ἐμοὺς
ὑπαχθεὶς
|
ἐπαίνους, |
ὁ
μηδὲ
παρ'
ἑτέρου
ποτὲ |
| [1] |
ὁ
λόγος.
Ὧν
γὰρ
τοὺς
|
ἐπαίνους, |
οἶδα
τούτων
σαφῶς
καὶ
τὰς |
| [15] |
ὅπως
πλείους
τε
ὦσιν
αὐτοὶ
|
κἀκείνους |
εὐπορωτέρους
ποιῶσι
δι'
ἑαυτῶν
σπουδὴν |
| [63] |
πάντων
κεφαλήν,
διὰ
τῆς
εἰς
|
ἐκείνους |
ἀπανθρωπίας·
ἀλλ'
ἐν
ταῖς
ἀλλοτρίαις |
| [55] |
Ἆρ'
οὖν
τὰ
μὲν
πρὸς
|
ἐκείνους |
αὐτῷ
τοιαῦτα
καὶ
εἰς
τοῦθ' |
| [7] |
γὰρ
ἦσαν
γογγυσταὶ
κατὰ
τοὺς
|
ἐκείνους |
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
ταλαιπωροῦντας
μετὰ |
| [70] |
τῶν
ἀνδρικῶν
μέχρις
αἵματος,
παρ'
|
ἐκείνους |
τὰ
ἡμέτερα
θεωρήσαντες,
κἀντεῦθεν
τὸν |
| [66] |
ἐν
τέλει
καὶ
τῶν
μετ'
|
ἐκείνους |
τρυφή;
Τίς
μοναστῶν
ἢ
μιγάδων; |
| [54] |
ἐρριμμένος·
Ποιεῖ
γὰρ
καὶ
βασιλέας
|
ταπεινοὺς |
πάθος·
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
ἐπεὶ |
| [43] |
τῷ
Πνεύματι,
καὶ
πάντας
μὲν
|
ἀνθρωπίνους |
λογισμοὺς
κινήσας,
πᾶν
δὲ
τῶν |
| [17] |
τῷ
γενομένῳ·
καὶ
γὰρ
ἦν
|
ἀγχίνους, |
εἰ
καί
τις
ἄλλος·
καὶ |
| [74] |
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
τὴν
πρὸς
τοὺς
|
τυράννους |
παρρησίαν,
καὶ
τὴν
διὰ
πυρὸς |
| [14] |
πέπονθα
τῷ
Σαούλ,
ὅς,
τὰς
|
ὄνους |
τοῦ
πατρὸς
ἐπιζητῶν,
βασιλείαν
ηὕρατο, |
| [78] |
γὰρ
ὢν
ἤδη
σχεδὸν
καὶ
|
ἄπνους |
καὶ
τὸ
τοῦ
βίου
πλεῖστον |
| [62] |
ψυχῶν
ἐστι
νυμφίος,
καὶ
τὰς
|
ἀγρύπνους |
ἑαυτῷ
συνεισάγει
ψυχάς,
ἐὰν
μετὰ |
| [35] |
ἐρανίζων,
ὅση
τυγχάνει
λιμοῦ
βοήθεια,
|
ἔτνους |
τε
πλήρεις
προθεὶς
λέβητας
καὶ |
| [6] |
τοὺς
ὑπὲρ
Χριστοῦ
διωγμοὺς
καὶ
|
κινδύνους, |
κακῶς
γινώσκων
καὶ
λίαν
ἐπικινδύνως. |
| [15] |
περὶ
τοὺς
ἑαυτῶν
διδασκάλους
καὶ
|
ἀντιτέχνους, |
ὅπως
πλείους
τε
ὦσιν
αὐτοὶ |
| [48] |
τὸ
μεθ'
ἡμῶν
τετάχθαι
καὶ
|
κοινωνοὺς |
ἔχειν
ἡμᾶς;
Ὕπαρχοι
μέν,
φησίν, |
| [48] |
δὲ
Θεοῦ
τιμιώτεροι.
Καὶ
τὸ
|
κοινωνοὺς |
ἔχειν,
μέγα
μέν·
πῶς
γὰρ |
| [15] |
καθήμενοι,
παίουσι
τὸν
ἀέρα,
τοὺς
|
ἵππους |
δὴ
τοῖς
δακτύλοις
ὡς
μάστιξι, |
| [15] |
κύριοι
ἀντιδιδόασι
ἀλλήλοις
ῥᾳδίως
ἡνιόχους,
|
ἵππους, |
ἱπποστασίας,
στρατηγούς·
καὶ
ταῦτα
τίνες; |
| [15] |
περὶ
τὰς
ἀντιθέτους
ἱπποδρομίας
τοὺς
|
φιλίππους |
τε
καὶ
φιλοθεάμονας·
πηδῶσι,
βοῶσιν, |
| [1] |
μενος,
καθάπερ
οἱ
ζωγράφοι
τοὺς
|
ἀρχετύπους |
πίνακας,
ταύτην
ἂν
ὑφελὼν
μόνην, |
| [63] |
ἐκεῖνός
γε
μάλιστα
πάντων
ἔπεισεν
|
ἀνθρώπους |
ὄντας
ἀνθρώπων
μὴ
καταφρονεῖν,
μηδ' |
| [33] |
λύειν
τὴν
ὑποψίαν,
πείθειν
πάντας
|
ἀνθρώπους |
ὡς
ἃ
μὲν
λελύπητο
πεῖρά |
| [5] |
τοῖς
ἐγγύθεν
γενομένοις
ἐπιφυεὶς
πάντας
|
φιλανθρώπους |
ἀπέδειξε,
θράσει
τε
πολλῷ
ῥέων |
| [64] |
θαυμάζοι,
ὡς
ἡδεῖς
τε
καὶ
|
φιλανθρώπους, |
ὅτι
τοῖς
δήμοις
χαρίζονται
καὶ |
| [21] |
λόγου·
ἥ
τε
πρὸς
τοὺς
|
ἱεροὺς |
ἡμῶν
οἴκους
καὶ
τοὺς
ἐκεῖσε |
| [55] |
ἥκοντα
τέλους·
τὰ
δὲ
πρὸς
|
ἑτέρους |
ἑτέρως,
ἢ
περὶ
μικρῶν,
ἢ |
| [60] |
ἑαυτοῦ
βίον
φυλάξας.
Ὁμῶς
δὲ
|
ἀμφοτέρους |
περιφρονῶν,
τούς
τε
λίαν
συντόμους |
| [15] |
πλείους
τε
ὦσιν
αὐτοὶ
κἀκείνους
|
εὐπορωτέρους |
ποιῶσι
δι'
ἑαυτῶν
σπουδὴν
ἔχοντες· |
| [34] |
καὶ
ἀπληστία.
Τηροῦσι
γὰρ
τοὺς
|
καιροὺς |
καὶ
καταπραγματεύονται
τῆς
ἐνδείας
καὶ |
| [37] |
πόνος
ὑγείαν
χαρίζεται,
καὶ
προθυμία
|
νεκροὺς |
ἀνίστησι,
καὶ
πηδᾷ
γῆρας
χρισθὲν |
| [65] |
Ἔτι
περὶ
τοὺς
πρόποδας
τοῦ
|
ὄρους |
στρεφόμεθα,
τῆς
ἄκρας
ἀπολειπόμενοι·
ἔτι |
| [61] |
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ
τοὺς
|
κόρους |
τοῖς
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
καὶ
ὧν |
| [64] |
τοὺς
οὐ
κανόνας
προσάγοντες;
Ἔστι
|
λεπροὺς |
μὲν
ἀσπάζεσθαι
καὶ
μέχρι
τούτου |
| [6] |
παρόντας
ἀναδύεσθαι·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
θράσους, |
τὸ
δὲ
ἀνανδρίας
ἐστίν·
καὶ |
| [56] |
Εἱστήκει
δέ,
οἷον
ὁ
ἐμὸς
|
Ἰησοῦς, |
Πιλάτου
κρίνοντος.
Οἱ
κεραυνοὶ
δὲ |
| [60] |
τούς
τε
λίαν
συντόμους
καὶ
|
τοὺς |
ἄγαν
ἀπλήστους,
ὡδί
πως
τῷ |
| [26] |
ποιεῖ
τοὺς
Γίγαντας.
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
|
τοὺς |
ἁγίους,
καὶ
σοφοὺς
εἶναι
κελεύομεν, |
| [82] |
ἡμῶν,
ᾧ
ἡ
δόξα
εἰς
|
τοὺς |
αἰῶνας·
Ἀμήν.
|
| [8] |
σου
καὶ
τοὺς
Ὠρίωνας
καὶ
|
τοὺς |
Ἀκταίωνας,
τοὺς
κακοδαίμονας
θηρευτάς,
ὁ |
| [24] |
τί
δ'
οὐ
πράττοντες,
ὧν
|
τοὺς |
ἀλγοῦν
τας
εἰκός;
Ἐνταῦθά
τι |
| [38] |
ὑπερβάλλων
ἀεὶ
ὅσον
πρὸ
τούτου
|
τοὺς |
ἄλλους
ἐδείκνυτο,
κάλλιστά
τε
καὶ |
| [16] |
ἐν
λόγοις
καίριον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
ἔπειθον
ὁμοίως
ἔχειν,
ὅσοι |
| [58] |
τοῖς
ἀρχομένοις.
Τίς
γὰρ
ἂν
|
τοὺς |
ἄλλους
πείσειε
μετριάζειν,
οὕτω
τῶν |
| [68] |
τῶν
συλλογισμῶν
ἀνάγκαις,
οὕτως
ἦρχε
|
τοὺς |
ἀντιλέγοντας,
ὥστε
μὴ
ἀντιβαίνειν
ἔχειν, |
| [54] |
κουρίαν
τῷ
πάθει
καὶ
ἰατρῶν
|
τοὺς |
ἀρίστους
ἐκλεγόμενος
καὶ
λιταῖς
προσκείμενος, |
| [17] |
ἄξιον.
Οὐχ
ἁπλοῦν
γένος
εὑρίσκω
|
τοὺς |
Ἀρμενίους,
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
κρυπτόν |
| [80] |
Μόλις
δὲ
τὸ
σῶμα
διαφυγὸν
|
τοὺς |
ἁρπάζοντας
καὶ
νικῆσαν
τοὺς
προπομπεύοντας, |
| [1] |
προστησά
μενος,
καθάπερ
οἱ
ζωγράφοι
|
τοὺς |
ἀρχετύπους
πίνακας,
ταύτην
ἂν
ὑφελὼν |
| [69] |
τῇ
τε
ἀληθείᾳ
προσάγωνται
καὶ
|
τοὺς |
ἀσεβοῦντας
ἐπιστομίζωσιν.
Ἔμοι
γοῦν
εἴη |
| [11] |
τὴν
κτίσιν
ἐπαν
ιστάντες
κατὰ
|
τοὺς |
ἄφρονας,
ἀλλ'
ἐκ
τῶν
δημιουργημάτων |
| [9] |
καὶ
περι
φανέστατον
ἡ
εὐτεκνία.
|
Τοὺς |
γὰρ
αὐτοὺς
πολύπαιδας
καὶ
καλλίπαιδας |
| [62] |
ὃς
καὶ
γεννηθῆναι
θελήσας
διὰ
|
τοὺς |
γεννητοὺς
ἡμᾶς
ἐκ
παρθένου
γεννᾶται, |
| [26] |
ἀναδοθείς,
ὡς
ὁ
μῦθος
ποιεῖ
|
τοὺς |
Γίγαντας.
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
τοὺς
ἁγίους, |
| [43] |
ἐπιδημῶν,
πρὸς
δὲ
τοὺς
πρεσβεύων,
|
τοὺς |
δὲ
καλῶν,
νουθετῶν,
ἐλέγχων,
ἐπιτιμῶν, |
| [52] |
εἴπω,
Θεῷ
καὶ
τῷ
βήματι·
|
τοὺς |
δὲ
περὶ
αὐτὸν
ἑστηκότας
ἐν |
| [43] |
ὅπλοις
τοῖς
ἀπὸ
γλώσσης
καταστρεφόμενος·
|
τοὺς |
δὲ
πόρρωθεν,
βάλλων
τοξεύμασι
τοῖς |
| [13] |
δὲ
ἥλιξι,
τοῖς
μὲν
παρεκτεινόμενος,
|
τοὺς |
δὲ
ὑπεραίρων
κατὰ
πᾶν
εἶδος |
| [74] |
δέρος,
τὴν
ἀσαρκίαν.
Ἐῶ
τἆλλα,
|
τοὺς |
δροσισθέντας
ἐν
πυρὶ
νεανίας·
τὸν |
| [34] |
ἄρχοντας
τούς
τε
ἄλλους
καὶ
|
τοὺς |
δυνατωτάτους
τῆς
πόλεως·
διαφορῶν
λύσεις |
| [71] |
ἀνδρὸς
εὐμηχανίαν
καὶ
εὐημερίαν,
καὶ
|
τοὺς |
δώδεκα
ἐξ
αὐτοῦ
πατριάρχας,
καὶ |
| [15] |
καὶ
αὐτοὶ
πάσχουσι
ἀτεχνῶς
περὶ
|
τοὺς |
ἑαυτῶν
διδασκάλους
καὶ
ἀντιτέχνους,
ὅπως |
| [63] |
καὶ
ἱστορίαις
διδόασιν,
ὧν
οὐδὲν
|
τοὺς |
ἐγείραντας
πλὴν
δόξης
ὀλίγης
ὤνησεν; |
| [2] |
γε
ποιουμένοις
τὸν
λόγον
καὶ
|
τοὺς |
εἰδότας
σαφῶς
τὰ
ἡμέτερα.
Ἤδη |
| [47] |
ἐπιχειροῦντας,
τοὺς
ἐκ
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
|
τοὺς |
ἐκ
τῆς
γυναικωνίτιδος,
τοὺς
ἐν |
| [47] |
προσβολάς,
τὰς
ὑποσχέσεις,
τὰς
ἀπειλάς,
|
τοὺς |
ἐκ
τοῦ
δικαστικοῦ
τάγματος
προσπεμπομένους |
| [47] |
προσπεμπομένους
αὐτῷ
καὶ
πείθειν
ἐπιχειροῦντας,
|
τοὺς |
ἐκ
τοῦ
στρατιωτικοῦ,
τοὺς
ἐκ |
| [78] |
ὥστε
μὴ
ζημιωθῆναι
τὸ
βῆμα
|
τοὺς |
ἐκείνου
μαθητὰς
καὶ
τῆς
ἱερωσύνης |
| [7] |
οὐ
γὰρ
ἦσαν
γογγυσταὶ
κατὰ
|
τοὺς |
ἐκείνους
ἐν
τῇ
ἐρήμῳ
ταλαιπωροῦντας |
| [21] |
τοὺς
ἱεροὺς
ἡμῶν
οἴκους
καὶ
|
τοὺς |
ἐκεῖσε
διδασκάλους
φέρουσα,
καὶ
ἡ |
| [80] |
ἀγὼν
δὲ
τοῖς
ἡμετέροις
πρὸς
|
τοὺς |
ἐκτός,
Ἕλληνας,
Ἰουδαίους,
ἐπήλυδας·
ἐκείνοις |
| [22] |
Ἀλλὰ
γὰρ
ἔλαθον
ἐμαυτὸν
εἰς
|
τοὺς |
ἐμοὺς
ὑπαχθεὶς
ἐπαίνους,
ὁ
μηδὲ |
| [47] |
στρατιωτικοῦ,
τοὺς
ἐκ
τῆς
γυναικωνίτιδος,
|
τοὺς |
ἐν
γυναιξὶν
ἄνδρας
καὶ
ἐν |
| [77] |
ἴδοις
Βασιλείους
ἄχρι
τοῦ
ὁρωμένου,
|
τοὺς |
ἐν
ταῖς
σκιαῖς
ἀνδριάντας·
πολὺ |
| [78] |
πλεῖστον
καταλελοιπώς,
εὐτονώτερος
γίνεται
περὶ
|
τοὺς |
ἐξιτηρίους
τῶν
λόγων,
ἵνα
τοῖς |
| [21] |
διδασκάλους
φέρουσα,
καὶ
ἡ
πρὸς
|
τοὺς |
ἔξωθεν
παιδευτάς.
Τὰς
ἄλλας
δὲ |
| [1] |
ἀρετήν,
ὁ
λόγος.
Ὧν
γὰρ
|
τοὺς |
ἐπαίνους,
οἶδα
τούτων
σαφῶς
καὶ |
| [64] |
καὶ
μετὰ
θαύματος
ἀγαπώμενα·
καὶ
|
τοὺς |
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
θαυμάζοι,
ὡς |
| [69] |
ἀνθρώπων
τοῖς
εὐγνωμονεστέροις!
Οὐδὲ
γὰρ
|
τοὺς |
εὐαγγελιστὰς
φαίη
μεν
ἂν
ὑπεναντία |
| [4] |
ἑαυτῶν
δοκιμάζεσθαι
καὶ
τῶν
ἵππων
|
τοὺς |
εὐγενεστάτους
ἢ
ἀτιμοτάτους,
ἡμᾶς
δὲ |
| [73] |
Κριτὰς
παραδράμωμεν,
ἢ
τῶν
Κριτῶν
|
τοὺς |
εὐδοκιμωτάτους,
Σαμουὴλ
ἐν
τοῖς
ἐπικαλουμένοις |
| [21] |
ἴσου
λόγου·
ἥ
τε
πρὸς
|
τοὺς |
ἱεροὺς
ἡμῶν
οἴκους
καὶ
τοὺς |
| [15] |
ἡνιοχοῦσι
καθήμενοι,
παίουσι
τὸν
ἀέρα,
|
τοὺς |
ἵππους
δὴ
τοῖς
δακτύλοις
ὡς |
| [28] |
τὸν
βίον
καθιερώσαντες·
λέγω
δὲ
|
τοὺς |
καθ'
ἡμᾶς
Ναζιραίους
καὶ
περὶ |
| [34] |
ἀναλγησία
καὶ
ἀπληστία.
Τηροῦσι
γὰρ
|
τοὺς |
καιροὺς
καὶ
καταπραγματεύονται
τῆς
ἐνδείας |
| [8] |
τοὺς
Ὠρίωνας
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας,
|
τοὺς |
κακοδαίμονας
θηρευτάς,
ὁ
ἐμὸς
διώκτης, |
| [68] |
αὐτοῦ
δόξαν
ἔχοντας.
Πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
κακούργους
ὁ
λόγος,
οἳ
τοῖς |
| [61] |
Τὰς
μὲν
γὰρ
πλησμονὰς
καὶ
|
τοὺς |
κόρους
τοῖς
ἀλογωτέροις
ἀπέρριψε
καὶ |
| [73] |
ἁρπαζομένων
πολλῷ
τιμιώτεροι.
~Καὶ
ἵνα
|
τοὺς |
Κριτὰς
παραδράμωμεν,
ἢ
τῶν
Κριτῶν |
| [44] |
δὲ
δόξης
ἠξιωμένον,
πάντας
δὲ
|
τοὺς |
κύκλῳ
καταστρεψάμενον
τῷ
κράτει
τῆς |
| [23] |
λεκτικὴν
ὀνομάζουσιν·
ὡς
ῥᾷον
εἶναι
|
τοὺς |
λαβυρίνθους
διεξελθεῖν,
ἢ
τὰς
ἐκείνου |
| [76] |
πρό
θυμος
ἦν,
ἐπισχὼν
αἰδοῖ
|
τοὺς |
λιθάζοντας.
Ἔτι
δὲ
συντομώτερον
εἰπεῖν |
| [35] |
προσθήκην.
Συναγαγὼν
γὰρ
ἐν
ταὐτῷ
|
τοὺς |
λιμοῦ
τραυματίας,
ἔστι
δὲ
οὓς |
| [68] |
τὸ
πυκτίον
ἀκολουθεῖν.
Οἰκονομεῖν
δὲ
|
τοὺς |
λόγους
ἐν
κρίσει
τῶν
ἀναγκαίων |
| [19] |
οἶδ'
ὅπως
εἰς
τούτους
ἐμπίπτω
|
τοὺς |
λόγους,
οὐκ
ἔχω
δ'
ὅπως |
| [43] |
πολὺ
τῶν
αἱρετικῶν
ἀποκρούεται
θράσος·
|
τοὺς |
μὲν
καὶ
εἰς
χεῖρας
ἰόντας, |
| [12] |
ἦν.
Ὥσπερ
τοὺς
πώλους
καὶ
|
τοὺς |
μόσχους
ὁρῶμεν
ὁμοῦ
τῇ
γενέσει |
| [8] |
θηρευτάς,
ὁ
ἐμὸς
διώκτης,
ὁ
|
τοὺς |
μύθους
θαυμάζων
καὶ
τὴν
ἀντιδοθεῖσαν |
| [17] |
καὶ
τάχιστα
περιφρονηθῆναι,
ὑπήρειδόν
τε
|
τοὺς |
νεανίας
ἐπανάγων
τὸν
λόγον·
καὶ |
| [20] |
ἐστιν
ἢ
πρὸς
ἀρετὴν
τυποῦσθαι
|
τοὺς |
νέους
ἢ
πρὸς
κακίαν.
~Δύο |
| [64] |
τηλικούτων
κριταί,
καὶ
τῷ
κανόνι
|
τοὺς |
οὐ
κανόνας
προσάγοντες;
Ἔστι
λεπροὺς |
| [26] |
ἁγίους,
καὶ
σοφοὺς
εἶναι
κελεύομεν,
|
τοὺς |
οὐδὲν
σοφισθέντας,
οὐδὲ
τοῦ
βαθμοῦ |
| [11] |
ἀλλὰ
σκαιοὺς
καὶ
ἀπαιδεύτους
ὑποληπτέον
|
τοὺς |
οὕτως
ἔχοντας,
οἳ
βούλοιντ'
ἂν |
| [81] |
πάντα
πᾶσι
γενόμενον
ἵνα
κερδάνῃ
|
τοὺς |
πάντας
ἢ
πλείονας.
~Ταῦτά
σοι |
| [79] |
οὐκ
ἀηδῶς
ἐναπέψυξεν·
ἔστιν
ἃ
|
τοὺς |
παρόντας
μυσταγωγήσας
καὶ
βελτίους
ποιήσας |
| [21] |
ἀρετὴν
φέρει,
μηδὲ
ποιεῖ
βελτίους
|
τοὺς |
περὶ
αὐτὸ
σπουδάζοντας.
Ἄλλοις
μὲν |
| [64] |
καὶ
τελώναις
συνέσθοντα
καὶ
νίπτοντα
|
τοὺς |
πόδας
τῶν
μαθητῶν
καὶ
σταυρὸν |
| [35] |
λεντίῳ
διαζωννύμενος
οὐκ
ἀπηξίου
νίπτειν
|
τοὺς |
πόδας
τῶν
μαθητῶν,
καὶ
τοῖς |
| [7] |
πολλοὶ
δὲ
ὄρνιθες
τῶν
ἐδωδίμων
|
τοὺς |
ποθοῦντας
ἡμᾶς
ὑπερίπτανται,
ὧν
τί |
| [38] |
τῷ
περιόντι
τῆς
ἀρετῆς
ἕλκειν
|
τοὺς |
πολλοὺς
εἰς
τὸ
μέτριον·
μᾶλλον |
| [65] |
ὡς
μηδ'
ἑτέρῳ
σκάζειν,
κατὰ
|
τοὺς |
πολλούς,
ἢ
νῷ
λόγον
οὐκ |
| [10] |
καὶ
ῥώμης
καὶ
μεγέθους,
οἷς
|
τοὺς |
πολλοὺς
ὁρῶ
χαίροντας,
τοῖς
βουλομένοις |
| [25] |
τε
πλύνασα
καὶ
σοφίσασα,
κατὰ
|
τοὺς |
πολλοὺς
τῶν
νῦν
τῆς
προστασίας |
| [43] |
τοῖς
μὲν
ἐπιδημῶν,
πρὸς
δὲ
|
τοὺς |
πρεσβεύων,
τοὺς
δὲ
καλῶν,
νουθετῶν, |
| [65] |
τὰ
πέρατα
οἰκειούμενον;
Ἔτι
περὶ
|
τοὺς |
πρόποδας
τοῦ
ὄρους
στρεφόμεθα,
τῆς |
| [80] |
διαφυγὸν
τοὺς
ἁρπάζοντας
καὶ
νικῆσαν
|
τοὺς |
προπομπεύοντας,
οὕτω
τῷ
τάφῳ
τῶν |
| [12] |
βλέπων
εὐθὺς
ἄριστος
ἦν.
Ὥσπερ
|
τοὺς |
πώλους
καὶ
τοὺς
μόσχους
ὁρῶμεν |
| [64] |
λόγῳ
καὶ
καιρῷ
χρώμενον,
κατὰ
|
τοὺς |
Σολομῶντος
νόμους,
παντὶ
πράγματι
καιρὸν |
| [29] |
εἶχε
πρὸς
τοὺς
ὑβριστὰς
ἢ
|
τοὺς |
σπουδαστάς,
οὔτε
πρὸς
αὐτοῦ
τὸ |
| [34] |
ἄλλα
γνωρίσματα·
παρρησία
πρὸς
ἄρχοντας
|
τούς |
τε
ἄλλους
καὶ
τοὺς
δυνατωτάτους |
| [60] |
φυλάξας.
Ὁμῶς
δὲ
ἀμφοτέρους
περιφρονῶν,
|
τούς |
τε
λίαν
συντόμους
καὶ
τοὺς |
| [5] |
οἴσοντες,
ἐξ
ὧν
στεφανοῖ
Χριστὸς
|
τοὺς |
τὴν
ἐκείνου
μιμησαμένους
ὑπὲρ
ἡμῶν |
| [11] |
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
κρύπτηται,
καὶ
|
τοὺς |
τῆς
ἀπαιδευσίας
ἐλέγχους
διαδιδράσκωσιν.
Ἐπεὶ |
| [7] |
θρέψειε
σήμερον
τοῖς
τῆς
τρυφῆς
|
τοὺς |
τῆς
εὐσεβείας
ἀγωνιστάς;
Πολλοὶ
μὲν |
| [38] |
δὲ
τῆς
προεδρίας
ἀξιωθείς,
ὡς
|
τοὺς |
τοιούτους
μὲν
γεγονότας,
τοιαύτης
δὲ |
| [47] |
ἁπάντων.
Ἀλλὰ
τοσοῦτοι
θαυμάζουσιν
ὅσοι
|
τοὺς |
τότε
ἀγῶνας
γνωρίζουσι,
τὰς
προσβολάς, |
| [47] |
ἄνδρας
καὶ
ἐν
ἀνδράσι
γυναῖκας,
|
τοὺς |
τοῦτο
μόνον
ἀνδρικοὺς
τὴν
ἀσέβειαν, |
| [17] |
δεινὸν
γὰρ
εἶναι,
εἰ
προειληφότες
|
τοὺς |
τρίβωνας
καὶ
λαρυγγίζειν
προμελετήσαντες
μὴ |
| [74] |
φειδώμεθα.
~Ἐπαινεῖς
Ἡλίου
τὴν
πρὸς
|
τοὺς |
τυράννους
παρρησίαν,
καὶ
τὴν
διὰ |
| [19] |
ἑαυτῷ
τε
καὶ
ἀλλήλοις
συνδεῖ
|
τοὺς |
τῶν
αὐτῶν
ἐραστάς.
Οὗτος
τοῦ |
| [29] |
Οὔτε
γὰρ
ἀντιτείνειν
εἶχε
πρὸς
|
τοὺς |
ὑβριστὰς
ἢ
τοὺς
σπουδαστάς,
οὔτε |
| [6] |
ἢ
ὅστις
οὐδὲν
μέγα
οἴεται
|
τοὺς |
ὑπὲρ
Χριστοῦ
διωγμοὺς
καὶ
κινδύνους, |
| [4] |
ἢ
ἐγγύθεν
ἠργμένος,
κάτεισιν
εἰς
|
τοὺς |
ὕστερον·
τούτῳ
δὲ
γενοῖν
τοῖν |
| [15] |
ἰδεῖν
περὶ
τὰς
ἀντιθέτους
ἱπποδρομίας
|
τοὺς |
φιλίππους
τε
καὶ
φιλοθεάμονας·
πηδῶσι, |
| [32] |
ἡ
θεία
γραφή,
ῥᾳδίως
ἀναλίσκον
|
τοὺς |
φρυγανώδεις
καὶ
ὑβριστὰς
τῆς
θεότητος. |
| [37] |
Κινεῖ
γὰρ
ἐκ
τῆς
ὑπερορίας
|
τοὺς |
χρίσοντας,
ἄνδρας
ἐπ'
εὐσεβείᾳ
γνωρίμους |
| [8] |
λέγε
τὰς
ἐλαφηβόλους
σου
καὶ
|
τοὺς |
Ὠρίωνας
καὶ
τοὺς
Ἀκταίωνας,
τοὺς |
| [13] |
εἴ
τις
τοῦ
ἐν
λόγοις
|
κράτους |
ἀποστερήσειεν,
ἀφῃρηκὼς
ἔσται
αὐτὸ
τὸ |
| [48] |
ἠξίου
καλεῖν,
τὸ
κατὰ
τοσούτου
|
κράτους |
τολμᾶν,
καὶ
μόνον
τῶν
ἄλλων |
| [4] |
τῶν
ἵππων
τοὺς
εὐγενεστάτους
ἢ
|
ἀτιμοτάτους, |
ἡμᾶς
δὲ
ζωγραφεῖσθαι
τοῖς
ἔξωθεν, |
| [4] |
δοκιμάζεσθαι
καὶ
τῶν
ἵππων
τοὺς
|
εὐγενεστάτους |
ἢ
ἀτιμοτάτους,
ἡμᾶς
δὲ
ζωγραφεῖσθαι |
| [73] |
παραδράμωμεν,
ἢ
τῶν
Κριτῶν
τοὺς
|
εὐδοκιμωτάτους, |
Σαμουὴλ
ἐν
τοῖς
ἐπικαλουμένοις
τὸ |
| [34] |
τούς
τε
ἄλλους
καὶ
τοὺς
|
δυνατωτάτους |
τῆς
πόλεως·
διαφορῶν
λύσεις
οὐκ |
| [15] |
πάσχοντας
ἔστιν
ἰδεῖν
περὶ
τὰς
|
ἀντιθέτους |
ἱπποδρομίας
τοὺς
φιλίππους
τε
καὶ |
| [74] |
πυρὶ
νεανίας·
τὸν
ἐν
γαστρὶ
|
κήτους |
εὐξάμενον
προφήτην
φυγάδα,
καὶ
ὡς |
| [62] |
καὶ
γεννηθῆναι
θελήσας
διὰ
τοὺς
|
γεννητοὺς |
ἡμᾶς
ἐκ
παρθένου
γεννᾶται,
παρθενίαν |
| [46] |
καὶ
θυσιαστηρίων
κατορχούμενοι
καὶ
τὰς
|
ἀναιμάκτους |
θυσίας
ἀνθρώπων
καὶ
θυσιῶν
αἵμασι |
| [60] |
λίαν
συντόμους
καὶ
τοὺς
ἄγαν
|
ἀπλήστους, |
ὡδί
πως
τῷ
λόγῳ
χρήσομαι. |
| [54] |
τῷ
πάθει
καὶ
ἰατρῶν
τοὺς
|
ἀρίστους |
ἐκλεγόμενος
καὶ
λιταῖς
προσκείμενος,
εἴπερ |
| [10] |
εἰκῇ
παλαιομένοις
καὶ
παρέργοις
κενώσαντες,
|
ἥττους |
ἐν
τοῖς
καιρίοις
εὑρίσκονται,
καὶ |
| [9] |
ἡ
πεῖρα
παρέστησε,
τοιούτους
μὲν
|
αὐτοὺς |
γεγονότας
ὥστε,
εἰ
καὶ
μὴ |
| [45] |
πᾶν
μὲν
γένος
ἀνθρώπων
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
ἐλαύνων,
παντὶ
δὲ
ζέων
θυμῷ |
| [35] |
χορτάζει
πτωχοὺς
ἄρτων
καὶ
διατρέφει
|
αὐτοὺς |
ἐν
λιμῷ
καὶ
ψυχὰς
πεινώσας |
| [79] |
χερσὶν
ἢ
δεήσεσιν·
ἐποίει
γὰρ
|
αὐτοὺς |
καὶ
παράφρονας
τὸ
πάθος·
καὶ |
| [45] |
ἀπειλαῖς,
ἀλλ'
ὡς
ἂν
μᾶλλον
|
αὐτοὺς |
καταπλήξειε,
φοβερὸν
ἑαυτὸν
ποιεῖν,
καὶ |
| [11] |
ἐν
τῷ
κοινῷ
τὸ
κατ'
|
αὐτοὺς |
κρύπτηται,
καὶ
τοὺς
τῆς
ἀπαιδευσίας |
| [41] |
μόνον
ὁρώντων,
καὶ
τὸ
κατ'
|
αὐτοὺς |
ὅπως
ἀσφαλῶς
ἕξει
λογιζομένων,
εἴπερ |
| [9] |
φανέστατον
ἡ
εὐτεκνία.
Τοὺς
γὰρ
|
αὐτοὺς |
πολύπαιδας
καὶ
καλλίπαιδας
μῦθοι
μὲν |
| [63] |
τῶν
λαῶν
προεστῶσι,
τὴν
εἰς
|
αὐτοὺς |
φιλανθρωπίαν
καὶ
μεγαλοψυχίαν.
Καὶ
ἄλλων |
| [11] |
βούλοιντ'
ἂν
ἅπαντας
εἶναι
καθ'
|
ἑαυτούς, |
ἵν'
ἐν
τῷ
κοινῷ
τὸ |
| [28] |
τῶν
πολλῶν,
οἱ
κόσμου
χωρίσαντες
|
ἑαυτοὺς |
καὶ
τῷ
Θεῷ
τὸν
βίον |
| [16] |
προαγόμενος.
Ἡ
πομπὴ
δέ·
διατάξαντες
|
ἑαυτοὺς |
στοιχηδὸν
κατὰ
συζυγίαν
ἐκ
διαστήματος, |
| [28] |
δυτικῶν
ἀρχιερέων
τινές,
μεθέλκοντες
πρὸς
|
ἑαυτοὺς |
τῆς
Ἐκκλησίας
ὅσον
ὀρθόδοξον.
~Τί |
| [11] |
δοκεῖ
τισιν·
ἀλλὰ
σκαιοὺς
καὶ
|
ἀπαιδεύτους |
ὑποληπτέον
τοὺς
οὕτως
ἔχοντας,
οἳ |
| [9] |
δὲ
τούτους
ἡ
πεῖρα
παρέστησε,
|
τοιούτους |
μὲν
αὐτοὺς
γεγονότας
ὥστε,
εἰ |
| [38] |
τῆς
προεδρίας
ἀξιωθείς,
ὡς
τοὺς
|
τοιούτους |
μὲν
γεγονότας,
τοιαύτης
δὲ
χάριτος |
| [2] |
τοῦ
καιροῦ
δεύτερος
καὶ
μετὰ
|
τοσούτους |
ἐπαινέτας,
ἰδίᾳ
τε
καὶ
δημοσίᾳ |
| [62] |
δὲ
θορυβῶδες
οὐ
φεύγοντος,
καὶ
|
τούτους |
ἄριστα
κατήλλαξεν
ἀλλήλοις
καὶ
συνεκέρασεν· |
| [19] |
καὶ
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
εἰς
|
τούτους |
ἐμπίπτω
τοὺς
λόγους,
οὐκ
ἔχω |
| [9] |
μὲν
ἴσως
ἔχουσιν·
ἡμῖν
δὲ
|
τούτους |
ἡ
πεῖρα
παρέστησε,
τοιούτους
μὲν |
| [15] |
οἰκητόρων
οἱ
πλεῖστοι·
καὶ
γὰρ
|
τούτους |
μεμερισμένους
ταῖς
σπουδαῖς
ἔχουσιν.
~Ἐπειδὰν |
| [12] |
ἢ
κατατρέχειν
νεβρῶν
ἢ
θηρεύειν
|
ἐλάφους |
ὑπ'
αὐτοῦ
διδασκόμενος,
ἢ
τὰ |
| [73] |
κέρατος.
Οὗτος
δέ,
οὐκ
ἐκ
|
βρέφους |
Θεῷ
καθιερωμένος
ἀπὸ
μήτρας
καὶ |
| [63] |
τὴν
δόξαν
ὑπέρλαμπρος,
ἀλλ'
ὡς
|
ἀδελφοὺς |
ἠσπάζετο,
οὐχ
ὅπερ
ἄν
τις |
| [26] |
Πλάττομεν
αὐθημερὸν
τοὺς
ἁγίους,
καὶ
|
σοφοὺς |
εἶναι
κελεύομεν,
τοὺς
οὐδὲν
σοφισθέντας, |
| [51] |
τῷ
βασιλεῖ
προσελθόντα
ὡς
εἶχε
|
τάχους· |
Ἡττήμεθα,
βασιλεῦ,
εἰπεῖν,
τοῦ
τῆσδε |
| [23] |
τὸ
κράτος
ἔχουσιν.
Ἥκιστα
μὲν
|
τάχους |
φύσεως
διὰ
τόνον
δεόμενος,
ἥκιστα |
| [11] |
κρύπτηται,
καὶ
τοὺς
τῆς
ἀπαιδευσίας
|
ἐλέγχους |
διαδιδράσκωσιν.
Ἐπεὶ
δὲ
τοῦτο
ὑπεθέμεθα |
| [77] |
εἰπεῖν,
ὅτι
καὶ
τὸ
τῆς
|
ἠχοῦς |
ὑστερόφωνον·
ἐκείνη
μὲν
γάρ,
εἰ |
| [15] |
ὄντες
κύριοι
ἀντιδιδόασι
ἀλλήλοις
ῥᾳδίως
|
ἡνιόχους, |
ἵππους,
ἱπποστασίας,
στρατηγούς·
καὶ
ταῦτα |
| [12] |
Ὥσπερ
τοὺς
πώλους
καὶ
τοὺς
|
μόσχους |
ὁρῶμεν
ὁμοῦ
τῇ
γενέσει
ταῖς |
| [34] |
τῷ
Κυρίῳ
δανείζειν
τὸν
ἐλεοῦντα
|
πτωχούς, |
ἀκούοντες·
οὐδ'
ὅτι
ὁ
συνέχων |
| [35] |
διαθρύπτει
πεινῶσι
τροφὴν
καὶ
χορτάζει
|
πτωχοὺς |
ἄρτων
καὶ
διατρέφει
αὐτοὺς
ἐν |
| [74] |
θαῦμα,
καὶ
τὸ
καλὸν
ἐξ
|
ὕψους |
δέρος,
τὴν
ἀσαρκίαν.
Ἐῶ
τἆλλα, |
| [57] |
οὖν
ὁ
σοβαρὸς
ἐκεῖνος
καὶ
|
θρασὺς |
δικαστής;
Ἱκέτης
ἦν,
ἐλεεινός,
ἄθλιος, |
| [57] |
ἕως
ἐπιφανεὶς
ὁ
χωρὶς
αἵματος
|
μάρτυς |
καὶ
χωρὶς
πληγῶν
στεφανίτης,
καὶ |
| [80] |
τοῖς
ἐμοῖς
ὠσὶν
ἔνηχος,
ὁ
|
μάρτυς |
τοῖς
μάρτυσι.
Καὶ
νῦν,
ὁ |
| [57] |
καὶ
εἰς
ἀνδρῶν
θάρσος
μεταλλαττόμεναι.
|
Βραχὺς |
ὁ
λόγος·
μερίζεσθαι
τὴν
εὐσέβειαν |
| [59] |
ἢ
μὴ
νομίζεσθαι,
εἰ
καὶ
|
βραχὺς |
τοῦ
δευτέρου
λόγος·
πλὴν
εἴ |
| [33] |
τὴν
ὑποψίαν,
πείθειν
πάντας
ἀνθρώπους
|
ὡς |
ἃ
μὲν
λελύπητο
πεῖρά
τις |
| [65] |
Θεοῦ,
τῷ
Πνεύματι
μεμαρτύρηται,
οὐχ
|
ὡς |
ἀγνοοῦντι,
ἀλλ'
ὡς
ἐντρυφῶντι
τῇ |
| [63] |
καὶ
τὴν
δόξαν
ὑπέρλαμπρος,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἀδελφοὺς
ἠσπάζετο,
οὐχ
ὅπερ
ἄν |
| [40] |
καὶ
λίαν
νεανικῶς
καὶ
μεγαλοπρεπῶς,
|
ὡς |
ἄν
τις
οὐ
τὸ
παρὸν |
| [82] |
κἀκεῖθεν
ἡμᾶς
ταῖς
σεαυτοῦ
σκηναῖς,
|
ὡς |
ἂν
ἀλλήλοις
συζῶντες
καὶ
συνεποπτεύοντες |
| [45] |
ἄμετρον
εἶναι
ταῖς
ἀπειλαῖς,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἂν
μᾶλλον
αὐτοὺς
καταπλήξειε,
φοβερὸν |
| [66] |
πολὺ
διαβαίνειν
ἔχει
δύναμιν
τοσοῦτον
|
ὡς |
ἀπ'
ἄκρων
τὰ
ἄκρα
ἰσοτίμως |
| [74] |
κήτους
εὐξάμενον
προφήτην
φυγάδα,
καὶ
|
ὡς |
ἀπὸ
θαλάμου,
τοῦ
θηρὸς
προελθόντα· |
| [7] |
μετὰ
τὴν
ἐξ
Αἰγύπτου
φυγήν,
|
ὡς |
ἄρα
βελτίων
Αἴγυπτος
αὐτοῖς
εἴη |
| [12] |
τι
καὶ
ὄρειον
ἄντρον
αὐχῶν
|
ὡς |
ἀρετῆς
ἐργαστήριον,
οὐδέ
τινα
Κένταυρον |
| [55] |
Καὶ
μέντοι
καὶ
τυγχάνει
ταύτης,
|
ὡς |
αὐτός
τε
ὡμολόγει,
καὶ
πολλοὺς |
| [58] |
τοῦτο
μετεποιεῖτο
τῶν
νεωστὶ
προσελθόντων,
|
ὡς |
αὐτῷ
διαφερόντων
ἤδη
κἀκείνου
κεχωρισμένων. |
| [16] |
ὁμότιμον
ἐκ
τοῦ
λουτροῦ
καὶ
|
ὡς |
αὐτῶν
ἕνα
δεχόμενοι·
καὶ
τοῦτό |
| [23] |
ταῦτα
κομψοῖς,
τὸ
περιττὸν
διέπτυσεν
|
ὡς |
ἄχρηστον
τοῖς
εὐσεβεῖν
ἐθέλουσιν·
ὥστε |
| [47] |
τότε
πρῶτον
ᾔσθετο
κακῶς
βουλευσάμενος.
|
Ὡς |
γὰρ
βέλος
ἰσχυροτέρῳ
προσπεσὸν
ἀπεκρούσθη, |
| [66] |
δύναμις,
λάμποντος
ὡς
νυμφίου,
εὐμεγέθους
|
ὡς |
γίγαντος,
οὗ
καὶ
τὸ
πολὺ |
| [24] |
καὶ
πλήρης
παιδεύσεως
ἡ
φορτίς,
|
ὡς |
γοῦν
ἐφικτὸν
ἀνθρωπίνῃ
φύσει·
τὸ |
| [25] |
καὶ
πρὸς
τὸν
σύννομον
ἐφερόμην.
|
~Ὡς |
δ'
οὖν
ἐπανήκαμεν,
μικρὰ
τῷ |
| [11] |
αἰχμαλωτίζοντες
πᾶν
νόημα
εἰς
Χριστόν·
|
ὡς |
δὲ
καὶ
πυρὸς
καὶ
τροφῆς |
| [26] |
καὶ
τὴν
τῶν
ἀνέμων
διάσκεψιν·
|
ὡς |
δὲ
κἀν
τοῖς
πολεμικοῖς
ἔχει· |
| [54] |
ἐπὶ
τῷ
παιδὶ
πεπονθὼς
ἀναγέγραπται.
|
Ὡς |
δὲ
οὐδὲν
εὕρισκεν
οὐδαμόθεν
τοῦ |
| [7] |
φανέντες
ἀθρόως.
Ὡς
μὲν
εὐμεγέθεις,
|
ὡς |
δὲ
πίονες,
ὡς
δὲ
πρόθυμοι |
| [7] |
μὲν
εὐμεγέθεις,
ὡς
δὲ
πίονες,
|
ὡς |
δὲ
πρόθυμοι
πρὸς
σφαγήν!
Μονονουχὶ |
| [19] |
καὶ
λαμβάνων
πλέον
ἐμαυτῷ
συνέδησα.
|
~Ὡς |
δὲ
προϊόντος
τοῦ
χρόνου
τὸν |
| [17] |
κεφαλάς,
τὸ
τοῦ
λόγου,
κατέστησα.
|
Ὡς |
δὲ
τὸ
τῆς
διαλέξεως
ἔγνων |
| [18] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτῶν
Ἀθηνῶν,
|
ὡς |
διὰ
τῆς
πρώτης
πείρας
ἐληλεγμένων |
| [47] |
ἀνεπηρέαστον
τήνδε
τῶν
ἐκκλησιῶν
μητέρα
|
ὡς |
δουλωσόμενος
ὥρμησε,
καὶ
τὸν
λειπόμενον |
| [28] |
ἀγεννεῖ
καὶ
θαυμαστῷ
τὴν
εὐσέβειαν,
|
ὡς |
ἔδειξεν
ὁ
τότε
διωγμός,
καὶ |
| [68] |
τῆς
περὶ
τοῦ
Πνεύματος
φωνῆς,
|
ὡς |
εἴη
Θεός·
ὅπερ
ὂν
ἀληθές, |
| [60] |
δὲ
οὕτω
διὰ
πάντων
ἀφίκετο,
|
ὡς |
εἶναι
φιλοτιμία
τις
φύσεως.
Σκοπῶμεν |
| [72] |
πολλάκις
δὲ
καὶ
καθ'
ἑκάστην,
|
ὡς |
εἰπεῖν,
εἰσιὼν
τὴν
ἡμέραν,
ὅθεν |
| [51] |
Αὐτὸν
δὲ
τῷ
βασιλεῖ
προσελθόντα
|
ὡς |
εἶχε
τάχους·
Ἡττήμεθα,
βασιλεῦ,
εἰπεῖν, |
| [68] |
τούτου
συνέγραψε,
κινῶν
τὴν
γραφίδα
|
ὡς |
ἐκ
πυξίδος
τοῦ
Πνεύματος·
τὴν |
| [68] |
ποιησάμενοι,
ἐντεῦθεν
τὸ
λειπόμενον
ἅπαν,
|
ὡς |
ἔκ
τινος
ἀκροπόλεως,
καταδράμωσιν.
Ὁ |
| [80] |
αἳ
καὶ
τοῦ
τέλους
ἐμακαρίσθησαν,
|
ὡς |
ἐκείνῳ
συνέκδημοι,
καὶ
θύματα
ἐπιτάφια, |
| [1] |
μὲν
οὕτω
περὶ
τούτων
καί,
|
ὡς |
ἐμαυτὸν
πείθω,
λίαν
ὀρθῶς.
Οὐκ |
| [20] |
λέγουσιν,
ἀλλ'
ἡμῖν
γε
πειστέον,
|
ὡς |
ἐν
ἀλλήλοις
καὶ
παρ'
ἀλλήλοις |
| [56] |
οὐδὲ
ἡμέρως
καὶ
φιλανθρώπως,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἕνα
τῶν
κατακρίτων.
Καὶ
ὁ |
| [62] |
ἐκ
παρθένου
γεννᾶται,
παρθενίαν
νομοθετῶν
|
ὡς |
ἐνθένδε
μετάγουσαν
καὶ
κόσμον
συντέμνουσαν, |
| [65] |
μεμαρτύρηται,
οὐχ
ὡς
ἀγνοοῦντι,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἐντρυφῶντι
τῇ
θεωρίᾳ.
Πάντα
δὲ |
| [69] |
ἀποβάλλειν
τῆς
πατρίδος,
ἀφανείᾳ
τετιμημένους,
|
ὡς |
ἐξ
ἀμφοτέρων
ἰσχυρὸν
εἶναι
τὸ |
| [11] |
ἣν
οἱ
πολλοὶ
Χριστιανῶν
διαπτύουσιν,
|
ὡς |
ἐπίβουλον
καὶ
σφαλερὰν
καὶ
Θεοῦ |
| [77] |
ἀλλ'
ἁπλῶς
ἔχον
καὶ
συμπῖπτον
|
ὡς |
ἔτυχε.
Καὶ
πολλοὺς
ἂν
ἴδοις |
| [58] |
λῃστρικοῦ
συντάγματος.
Καὶ
ἡ
σκῆψις,
|
ὡς |
εὐπρεπής!
Τὰ
γὰρ
πνευματικὰ
τέκνα, |
| [7] |
διὰ
τὴν
ἄνοιαν·
ἄλλα
δέ,
|
ὡς |
εὐσεβέστερα
καὶ
πιστότερα!
Τί
γάρ |
| [64] |
τοὺς
ἐπὶ
τῆς
σκηνῆς
θαυμάζοι,
|
ὡς |
ἡδεῖς
τε
καὶ
φιλανθρώπους,
ὅτι |
| [50] |
ἀπόλαυε.
Ἀκουέτω
ταῦτα
καὶ
βασιλεύς,
|
ὡς |
ἡμᾶς
γε
οὐχ
αἱρήσεις
οὐδὲ |
| [57] |
τούτοις
ἦσαν.
Ἡ
δὲ
πόλις,
|
ὡς |
ᾔσθετο
τοῦ
κακοῦ
καὶ
τοῦ |
| [40] |
ἑκόντες
ὑπεχώρησαν
καὶ
ἡττήθησαν
καὶ
|
ὡς |
ἤχῳ
βροντῆς
ὑπεκλίθησαν,
ἄλλος
ἄλλον |
| [71] |
προσήγαγε
τῷ
Θεῷ
καὶ
οὐδὲν
|
ὡς |
ἰσότιμον
ἀντεδόθη·
τί
γὰρ
καὶ |
| [79] |
καταβοῶντες
καὶ
τῆς
ψυχῆς
λαμβανόμενοι,
|
ὡς |
καθεκτῆς
καὶ
βιασθῆναι
δυναμένης
ἢ |
| [58] |
ἅγιον
Ὀρέστην
ἐκκαρποῦσθαι
μέγα
ἐτίθετο·
|
ὡς |
καὶ
τῶν
ἡμιόνων
λαβέσθαι
ποτὲ |
| [18] |
δὲ
τῆς
ἐπιβουλῆς
ἐμοὶ
δυσχεράναντες,
|
ὡς |
καὶ
φανερὰν
ἔχθραν
ὁμολογῆσαι
καὶ |
| [59] |
τὴν
στάσιν,
καὶ
τὴν
συμφορὰν
|
ὡς |
κάλλιστα
διατίθεται,
πλείοσιν
ἐπισκόποις
τὴν |
| [41] |
τε
καὶ
μέγεθος
ἄπειρον
προελθοῦσαν,
|
ὡς |
καλύψαι
πᾶσαν
τὴν
γῆν
καὶ |
| [47] |
βέλος
ἰσχυροτέρῳ
προσπεσὸν
ἀπεκρούσθη,
καὶ
|
ὡς |
κάλως
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
τῷ |
| [57] |
ἐκμαίνεται
πᾶσα
καὶ
ἀνάπτεται·
καὶ
|
ὡς |
καπνοῦ
σμῆνος
κινήσαντος,
ἄλλος
ἐπ' |
| [68] |
θανάτου
κολάσεις
προθύμως
ἐδέξατο
ἂν
|
ὡς |
κέρδος,
οὐ
κίνδυνον.
Δηλοῖ
δὲ |
| [1] |
πίνακας,
ταύτην
ἂν
ὑφελὼν
μόνην,
|
ὡς |
λόγου
κρείττονα,
τῶν
ἄλλων
ἑλέσθαι |
| [75] |
Ἰωάννης,
ὡς
φωνὴ
λόγου
καὶ
|
ὡς |
λύχνος
φωτός,
οὗ
καὶ
προεσκίρτησεν |
| [15] |
τοὺς
ἵππους
δὴ
τοῖς
δακτύλοις
|
ὡς |
μάστιξι,
ζευγνύουσι,
μεταζευγνύουσιν·
οὐδενὸς
ὄντες |
| [59] |
κακοῦ
λύσιν
ἐπενόει.
Ἀλλὰ
σκοπῶμεν,
|
ὡς |
μεγάλην
καὶ
θαυμασίαν,
καὶ
τί |
| [7] |
λόφων
ποθὲν
ὑπερ
φανέντες
ἀθρόως.
|
Ὡς |
μὲν
εὐμεγέθεις,
ὡς
δὲ
πίονες, |
| [65] |
ἔσχεν
ἀμείνω
τῶν
νοηθέντων
ἑρμηνευτήν,
|
ὡς |
μηδ'
ἑτέρῳ
σκάζειν,
κατὰ
τοὺς |
| [28] |
καὶ
τῶν
ἀρίστων
ὁ
Μῶμος,
|
ὡς |
μόνον
ἂν
εἶναι
τοῦ
Θεοῦ |
| [23] |
δέ,
ποῖον
οὐ
μεθ'
ὑπερβολῆς
|
ὡς |
μόνον;
Οὕτω
μὲν
ἅπαντα
διελθών, |
| [80] |
ὃν
βλέποντες,
ἀπευθυνοῦμεν
τὸν
βίον,
|
ὡς |
νόμον
ἔμψυχον·
ὑμῖν
δὲ
συμβουλεύσαιμ' |
| [66] |
δρόμου
τάχος
καὶ
δύναμις,
λάμποντος
|
ὡς |
νυμφίου,
εὐμεγέθους
ὡς
γίγαντος,
οὗ |
| [8] |
πολλῶν
ἓν
καὶ
ἀντὶ
πολλῶν,
|
ὡς |
ὁ
ἐμὸς
λόγος.
Καὶ
τοῦτο |
| [26] |
ὁμοῦ
τε
σπαρεὶς
καὶ
ἀναδοθείς,
|
ὡς |
ὁ
μῦθος
ποιεῖ
τοὺς
Γίγαντας. |
| [80] |
οὐρανοῖς,
κἀκεῖ
τὰς
ὑπὲρ
ἡμῶν,
|
ὡς |
οἶμαι,
προσφέρων
θυσίας
καὶ
τοῦ |
| [43] |
καὶ
λίαν
σωτήριον.
Συναγαγὼν
ἑαυτόν,
|
ὡς |
οἷόν
τε
ἦν,
καὶ
συγκλείσας |
| [14] |
τῆς
ἐγχειρήσεως.
Πειράσομαι
μὲν
οὖν,
|
ὡς |
οἷόν
τε
μετρίως,
τοῦτο
ποιεῖν. |
| [69] |
Πνεῦμα
μετὰ
Πατρὸς
καὶ
Υἱοῦ,
|
ὡς |
ὁμοούσιον
καὶ
ὁμότιμον.
Εἰ
δέ |
| [80] |
πρὸς
αὐτὸν
ἀεὶ
βλέπειν,
καὶ
|
ὡς |
ὁρῶντος
καὶ
ὁρωμένου,
τῷ
Πνεύματι |
| [23] |
μόνον;
Οὕτω
μὲν
ἅπαντα
διελθών,
|
ὡς |
οὐδεὶς
ἕν·
οὕτω
δὲ
εἰς |
| [41] |
κατὰ
νοῦν
εἶχεν
αὐτῷ
καὶ
|
ὡς |
οὐκ
ἄν
τις
ᾠήθη
τῶν |
| [39] |
μὲν
ἐκεῖνο
πᾶσι
ποιεῖ
φανερόν,
|
ὡς |
οὐκ
ἀνθρωπίνης
χάριτος
ἦν
αὐτῷ |
| [28] |
τῆς
περὶ
τὴν
κατάστασιν
ταραχῆς.
|
ὡς |
οὐκ
ἔννομον
οὐδὲ
κανονικῶς
μᾶλλον |
| [28] |
Ὅ
τε
γὰρ
ἀνὴρ
αἰδέσιμος,
|
ὡς |
οὐκ
οἶδ'
εἴ
τις
ἄλλος |
| [1] |
γὰρ
ἐφιλοτιμεῖτο
τοῖς
ἐμοῖς
λόγοις
|
ὡς |
οὔπω
τοῖς
ἑαυτοῦ
τῶν
πάντων |
| [5] |
γὰρ
οὕτως
εἶχον
καὶ
γνώμης
|
ὡς |
πάντα
ῥᾳδίως
οἴσοντες,
ἐξ
ὧν |
| [44] |
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
τῆς
παρατάξεως,
|
ὡς |
πρὸς
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον
ὄντος
αὐτῷ |
| [23] |
ἣν
δὴ
δια
λεκτικὴν
ὀνομάζουσιν·
|
ὡς |
ῥᾷον
εἶναι
τοὺς
λαβυρίνθους
διεξελθεῖν, |
| [22] |
καὶ
μέχρι
τῆς
ὑπερορίας
προήλθομεν,
|
ὡς |
σαφὲς
γέγονεν
ἐκ
πλειόνων
τῶν |
| [42] |
ἐπειδὴ
σὴς
ὀστέων
καρδία
αἰσθητική,
|
ὡς |
Σολομῶντι
καὶ
τῇ
ἀληθείᾳ
δοκεῖ· |
| [2] |
νῦν
καὶ
πρότερον.
Πάντως
δὲ
|
ὡς |
σὺν
ἡμῖν
ὢν
ἐπηνώρθου
πολλὰ |
| [8] |
μὴ
μῦθον
εἶναι
τὸ
ἱστορούμενον.
|
Ὡς |
τά
γε
ἑξῆς
τοῦ
λόγου |
| [62] |
τοῦ
μιγάδος
μαχομένων
πρὸς
ἀλλήλους
|
ὡς |
τὰ
πολλὰ
καὶ
διϊσταμένων,
καὶ |
| [77] |
λόγον
μὴ
πρόχειρον,
σύννουν
τε,
|
ὡς |
τὰ
πολλά,
καὶ
εἴσω
συννενευκός· |
| [37] |
τι
σύντομον
φθέγξομαι,
νεκρὸς
ἐντεθεὶς
|
ὡς |
τάφῳ
τινὶ
τῷ
φορείῳ,
νέος |
| [6] |
γεγονόσι
στενόν
τε
καὶ
παρηλλαγμένον,
|
ὡς |
τὸ
εἰκός,
καὶ
τὸ
ὑπαιθρίοις |
| [33] |
ἀνθρώπων·
ὧν
οὐδὲν
οὕτως
ἴδιον,
|
ὡς |
τὸ
τῆς
πίστεως
ἀρραγὲς
καὶ |
| [24] |
Οὐδὲν
γὰρ
οὕτως
οὐδενὶ
λυπηρόν,
|
ὡς |
τοῖς
ἐκεῖσε
συννόμοις
Ἀθηνῶν
καὶ |
| [31] |
γὰρ
ἦν
ὁ
ἀγὼν
ἀμφοτέροις
|
ὡς |
τοῦ
λόγου
προβεβλημένοις,
καὶ
τῆς |
| [16] |
βοὴ
μὴ
προβαίνειν,
ἀλλ'
ἵστασθαι,
|
ὡς |
τοῦ
λουτροῦ
σφᾶς
οὐ
παραδεχομένου· |
| [38] |
~Οὕτω
δὲ
τῆς
προεδρίας
ἀξιωθείς,
|
ὡς |
τοὺς
τοιούτους
μὲν
γεγονότας,
τοιαύτης |
| [79] |
οὐ
φέροντες
καὶ
τῆς
ἐκδημίας
|
ὡς |
τυραννίδος
καταβοῶντες
καὶ
τῆς
ψυχῆς |
| [23] |
οὕτω
δὲ
εἰς
ἄκρον
ἕκαστον,
|
ὡς |
τῶν
ἄλλων
οὐδέν·
σπουδὴ
γὰρ |
| [44] |
ἀθεΐας,
ἀλλὰ
καὶ
πᾶσιν
ἀνθρώποις,
|
ὡς |
ὑπελάμβανε.
~Τὸν
μὲν
δὴ
Περσῶν |
| [55] |
Ποντικῆς
μοίρας
ὕπαρχον·
προφάσει
μὲν
|
ὡς |
ὑπὲρ
γυναίου
τινὸς
ἀγανακτοῦντα,
τὸ |
| [61] |
μὴ
κρατεῖσθαι
τῶν
ἡδονῶν,
μηδ'
|
ὡς |
ὑπὸ
πικρᾶς
καὶ
ἀνελευθέρου
δεσποίνης, |
| [75] |
διδασκάλων.
Τίς
Ἰησοῦ
πρόδρομος;
Ἰωάννης,
|
ὡς |
φωνὴ
λόγου
καὶ
ὡς
λύχνος |
| [80] |
δὲ
τῆς
θέας
ἀπολαῦσαι
μόνης,
|
ὥς |
τι
κἀκείνης
πεμπούσης
ὄφελος.
Πλήρεις |
| [25] |
γὰρ
ἡ
Καισαρέων
κατέχει
πόλις,
|
ὥς |
τινα
δεύτερον
οἰκιστήν
τε
καὶ |
| [6] |
καὶ
γὰρ
ἐπὶ
πλεῖστον
αὐτοῖς,
|
ὥς |
φασι,
τὸ
τῆς
φυγῆς
παρετάθη |
| [80] |
Γρηγόριος
καὶ
ἡμίτομος,
τῆς
μεγάλης
|
ἀπερρωγὼς |
συζυγίας,
καὶ
βίον
ἕλκων
ὀδυνηρὸν |
| [79] |
τοῖς
ἀπάγουσιν
αὐτὸν
ἀγγέλοις
οὐκ
|
ἀηδῶς |
ἐναπέψυξεν·
ἔστιν
ἃ
τοὺς
παρόντας |
| [59] |
τοῦ
Πνεύματος·
καὶ
φιλίαν
αἰδεῖσθαι
|
εἰδώς, |
ἐνταῦθα
μόνον
ἠτίμαζεν,
οὗ
Θεὸν |
| [26] |
καὶ
σοφώτερον
ἑαυτὸν
ὑπολαμβάνει,
κακῶς
|
εἰδὼς |
καὶ
τὸ
φρονεῖν
ὑπὸ
τῆς |
| [61] |
ἀλλὰ
τοῖς
ἀναγκαίοις
διέζη
μόνον
|
ἕως |
ἐξῆν,
καὶ
μόνην
ᾔδει
τρυφήν, |
| [57] |
ἐλεεινός,
ἄθλιος,
τίνος
οὐ
ταπεινότερος,
|
ἕως |
ἐπιφανεὶς
ὁ
χωρὶς
αἵματος
μάρτυς |
| [42] |
λειπόμενον
τῶν
σαρκῶν
ταῖς
φροντίσιν,
|
ἕως |
εὕρῃ
τοῦ
κακοῦ
λύσιν·
ἐπιζητεῖ |
| [10] |
καὶ
περὶ
τὸ
σῶμα
καλινδουμένων,
|
ἕως |
ἦν
ἔτι
νέος
καὶ
οὔπω |
| [68] |
καὶ
τὴν
τῶν
αἱρετικῶν
δυναστείαν,
|
ἕως |
ὁ
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς |
| [37] |
μετατεθέντος
καὶ
ταῖς
ἐκείνου
χερσὶν
|
ἡδέως |
ἐναποψύξαντος,
ἐπὶ
τὸν
ὑψηλὸν
τῆς |
| [58] |
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
καὶ
τὰ
σφῶν
|
ἡδέως |
παρακερδαίνουσι·
καὶ
ῥᾷόν
τι
καταλῦσαι |
| [58] |
τὴν
ἐπὶ
τῇ
χειροτονίᾳ
μικροψυχίαν
|
τελέως |
κατελελύκεσαν.
Καὶ
τὸ
παρὰ
πολὺ |
| [17] |
συλλογισμοῖς,
οὐ
πρὶν
ἀνῆκεν
ἢ
|
τελέως |
τρέψασθαι
καὶ
τὸ
κράτος
καθαρῶς |
| [54] |
οὗτος
καὶ
τὸν
παῖδα
τοῦ
|
βασιλέως |
θραύει
νόσου
πληγῇ·
καὶ
τὸ |
| [48] |
ἔχω
γινώσκειν.
Ὅτι
μὴ
τὰ
|
βασιλέως |
θρησκεύεις,
φησί,
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων |
| [53] |
ἠκούσθησαν;
Αὕτη
γίνεται
τῆς
τοῦ
|
βασιλέως |
περὶ
ἡμᾶς
φιλανθρωπίας
ἀρχὴ
καὶ |
| [31] |
δὲ
ἐλπίζοντες
ἐκ
τῆς
τοῦ
|
βασιλέως |
ῥοπῆς
καὶ
χειρός,
τῆς
μὲν |
| [34] |
ἄλλους
καὶ
τοὺς
δυνατωτάτους
τῆς
|
πόλεως· |
διαφορῶν
λύσεις
οὐκ
ἀπιστούμεναι,
ἀλλ' |
| [37] |
προεδρευόντων
καὶ
τῶν
πονηροτάτων
τῆς
|
πόλεως |
ἐκείνοις
συντεταγμένων.
Πλὴν
ἔδει
νικῆσαι |
| [44] |
προστυχόν,
ἑνὸς
ἀνδρὸς
καὶ
μιᾶς
|
πόλεως |
ἥττω
ὀφθῆναι,
καὶ
γέλωτα
ὄφλειν, |
| [13] |
δήμου
καὶ
τοῖς
πρώτοις
τῆς
|
πόλεως, |
μείζω
μὲν
τῆς
ἡλικίας
τὴν |
| [68] |
ἀσεβείας·
ἵνα
τὸν
μὲν
τῆς
|
πόλεως |
μετὰ
τῆς
θεολόγου
γλώσσης
ὑπερορίσωσιν, |
| [63] |
ἀσθενείας
βοήθημα.
Μικρὸν
ἀπὸ
τῆς
|
πόλεως |
πρόελθε,
καὶ
θέασαι
τὴν
καινὴν |
| [25] |
καὶ
διὰ
μιᾶς
τῆς
Καισαρέων
|
πόλεως |
τῇ
οἰκουμένῃ
πάσῃ
πυρσεύουσα.
Καὶ |
| [68] |
λειπόμενον
ἅπαν,
ὡς
ἔκ
τινος
|
ἀκροπόλεως, |
καταδράμωσιν.
Ὁ
δὲ
ἐν
ἄλλαις |
| [1] |
εἴ
τις
τῆς
ἐν
λόγοις
|
δυνάμεως |
πεῖραν
ποιούμενος,
ἔπειτα
πρὸς
μέτρον |
| [13] |
δεῖ
καὶ
τῆς
ἐν
τούτοις
|
δυνάμεως |
πρὸς
τὴν
τῶν
νοουμένων
δήλωσιν· |
| [67] |
θείας
ὑμνῳδὸν
δόξης
τε
καὶ
|
δυνάμεως· |
τούτῳ
μεθαρμόζομαι
καὶ
ῥυθμίζομαι
καὶ |
| [33] |
ᾔδει
νόμους
εὐπειθείας
καὶ
πνευματικῆς
|
τάξεως. |
Διὰ
τοῦτο
παρῆν,
ἐσόφιζεν,
ὑπήκουεν, |
| [44] |
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
θερμοτέρας
τῆς
|
παρατάξεως, |
ὡς
πρὸς
ἀνταγωνιστὴν
ἰσχυρότερον
ὄντος |
| [17] |
κατέστησα.
Ὡς
δὲ
τὸ
τῆς
|
διαλέξεως |
ἔγνων
ἀπόρρητον,
οὐδὲ
καθεκτὸν
ἔτι |
| [54] |
μὲν
οὐκ
εἰσκαλεῖ,
τὸ
τῆς
|
ὕβρεως |
ὑπόγυιον
αἰσχυνόμενος,
ἑτέροις
δὲ
τὴν |
| [25] |
ἀλλὰ
τάξει
καὶ
νόμῳ
πνευματικῆς
|
ἀναβάσεως |
τῆς
τιμῆς
ἀξιώσασα.
~Οὐκ
ἐπαινῶ |
| [24] |
πᾶσι
λόγον
ὑπέχειν
τῆς
δια
|
στάσεως· |
ἀλλ'
ἐπιμείναντά
με
ταῖς
Ἀθήναις |
| [35] |
καιρῶν
ἐκείνων
καὶ
τῆς
τότε
|
καταστάσεως, |
ἐπειδὴ
τὰ
σημεῖα
τοῖς
ἀπίστοις, |
| [25] |
οὐδὲ
τῆς
ἐπιθυμίας
καὶ
τῆς
|
ὑποθέσεως |
ἄξιον.
Τὰ
μὲν
οὖν
ἡμέτερα, |
| [10] |
τῇ
τοῦ
λόγου
δυνάμει
τῆς
|
ὑποθέσεως |
ἄξιος.
Κάλλους
μὲν
δὴ
καὶ |
| [71] |
ἄγει
τὰ
σύμβολα
τῆς
ἡττωμένης
|
γενέσεως· |
Ἐπαινῶ
καὶ
τὴν
περὶ
τὰ |
| [73] |
αὐτοῦ,
καὶ
Θεῷ
δοτὸς
πρὸ
|
γενέσεως, |
καὶ
μετὰ
τὴν
γέννησιν
εὐθὺς |
| [71] |
καλλιέρημα.
Ἰσαὰκ
ἐπηγγέλθη
καὶ
πρὸ
|
γενέσεως· |
ὁ
δὲ
αὐτεπάγγελτος
ἦν,
καὶ |
| [46] |
Ἠσαῦ,
ὁ
μεμισημένος
καὶ
πρὸ
|
γενέσεως. |
Ταῦτα
τῶν
πρώτων
αὐτοῦ
νεανιευμάτων |
| [48] |
τοῦ
ἀνδρὸς
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ
|
συνέσεως |
ἔνστασιν.
Τί
σοι,
φησίν,
ὦ |
| [58] |
τῆς
ἐκ
τῶν
πατέρων
ἄνωθεν
|
διαιρέσεως. |
Ἐξ
ὧν
πολλὰ
καὶ
δεινά, |
| [82] |
τὰς
ἐμφάσεις,
ἐνταῦθα
σταίημεν
τῆς
|
ἐφέσεως, |
καὶ
ταύτην
λάβοιμεν
ὧν
πεπολεμήκαμεν |
| [80] |
τῆς
τοῦ
ὠθισμοῦ
βίας
καὶ
|
συγκλονήσεως· |
αἳ
καὶ
τοῦ
τέλους
ἐμακαρίσθησαν, |
| [14] |
Δέδοικα
δὲ
τὸ
φορτικὸν
τῆς
|
ἐγχειρήσεως. |
Πειράσομαι
μὲν
οὖν,
ὡς
οἷόν |
| [17] |
ἑαυτοῖς
ἐπειρῶντο
διὰ
τῆς
πρώτης
|
ἐπιχειρήσεως, |
τήν
τε
ἄνωθεν
τοῦ
ἀνδρὸς |
| [29] |
φιλοσόφου
καὶ
θαυμασίας
οὔσης
τῆς
|
ἀναχωρήσεως, |
κρείττω
καὶ
θαυμασιωτέραν
εὑρήσομεν
τὴν |
| [51] |
ἀπειλῆς,
ἀλλά
τινος
αἰδοῦς
καὶ
|
ὑποχωρήσεως. |
Αὐτὸν
δὲ
τῷ
βασιλεῖ
προσελθόντα |
| [7] |
νόμοις;
Εὐχῆς
δέσμιοι
καὶ
δικαίας
|
αἰτήσεως. |
Τίς
ἔγνω
τοιοῦτον
θήραμα
τῶν |
| [9] |
ψυχῆς
κάθαρσις
ἐξ
ἐγκρατείας,
ἀπόμοιρα
|
κτήσεως |
Θεῷ
καθιερωθείσης,
πρᾶγμα
οὔπω
τότε |
| [71] |
ἔνεμε
μετὰ
τῆς
τοῦ
Πνεύματος
|
κρίσεως. |
Ἐπαινῶ
τὴν
Ἰακὼβ
κλίμακα
καὶ |
| [37] |
ἐκ
τῆς
χειρὸς
καὶ
τῆς
|
χρίσεως, |
οὐ
πολὺ
δὲ
εἰπεῖν
ὅτι |
| [45] |
γῆν
κλίναντα
καὶ
μετὰ
τῆς
|
κτίσεως |
ἀριθμοῦντα
φύσιν
τὴν
ὑπερκόσμιον,
ἣν |
| [67] |
τοῦ
κτίστου
γίνομαι,
καὶ
γινώσκω
|
κτίσεως |
λόγους,
καὶ
θαυμάζω
τὸν
κτίστην |
| [30] |
τὴν
δεσποτείαν
καὶ
μετὰ
τῆς
|
κτίσεως |
τιθεὶς
τὴν
ἄκτιστον
φύσιν
καὶ |
| [36] |
καὶ
τῆς
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ
|
διαδόσεως, |
τῆς
ὄντως
οὐρανίου
καὶ
ὑψηλῆς· |
| [40] |
εὐνοίας
καὶ
τῆς
εἰς
ἀρετὴν
|
ἐπιδόσεως, |
ἣν
δὴ
μόνην
ἀπολογίαν
ἰσχυροτάτην |
| [8] |
αἰσχρά!
Τί
γὰρ
ὄφελος
τῆς
|
ἀντιδόσεως, |
εἰ
σῴζει
παρθένον
ἵνα
ξενοκτονεῖν |
| [13] |
ἄνδρα
παρ'
ἑαυτοῖς
καὶ
τῆς
|
παιδεύσεως |
ἀπολαύσαντες·
ὅσος
μὲν
ἦν
διδασκάλοις, |
| [13] |
δὲ
ἱκανῶς
εἶχε
τῆς
ἐνταῦθα
|
παιδεύσεως, |
ἔδει
δ'
αὐτὸν
μηδὲν
τῶν |
| [24] |
οὖν
οὕτω
ταῦτα,
καὶ
πλήρης
|
παιδεύσεως |
ἡ
φορτίς,
ὡς
γοῦν
ἐφικτὸν |
| [15] |
διάφορον
ὑπερορίαν
κατ'
ἔρωτα
τῆς
|
παιδεύσεως |
καὶ
πάλιν
εἰς
τὸ
αὐτὸ |
| [23] |
Ποῖον
μὲν
εἶδος
οὐκ
ἐπῆλθε
|
παιδεύσεως; |
Μᾶλλον
δέ,
ποῖον
οὐ
μεθ' |
| [13] |
δὲ
ὑπεραίρων
κατὰ
πᾶν
εἶδος
|
παιδεύσεως· |
ὅσον
κλέος
ἐντὸς
ὀλίγου
χρόνου |
| [13] |
τὴν
παίδευσιν,
μείζω
δὲ
τῆς
|
παιδεύσεως |
τὴν
τοῦ
ἤθους
πῆξιν
ἐπιδεικνύμενος· |
| [23] |
κράτος
ἔχουσιν.
Ἥκιστα
μὲν
τάχους
|
φύσεως |
διὰ
τόνον
δεόμενος,
ἥκιστα
δὲ |
| [14] |
συνελέξατο
τάχει
τε
καὶ
μεγέθει
|
φύσεως. |
Ἐντεῦθεν
ἐπὶ
τὸ
τῶν
λόγων |
| [62] |
ἀγγέλων
τετάχθαι
καὶ
τῆς
μοναδικῆς
|
φύσεως· |
ὀκνῶ
γὰρ
εἰπεῖν
Χριστοῦ,
ὃς |
| [60] |
ἀφίκετο,
ὡς
εἶναι
φιλοτιμία
τις
|
φύσεως. |
Σκοπῶμεν
δὲ
οὕτως.
Ἀκτησίαν
τίς |
| [72] |
τὸν
τοῦ
πνεύματος·
Ἀαρὼν
δὲ
|
Μωϋσέως |
ἀδελφὸς
καὶ
τὸ
σῶμα
καὶ |
| [35] |
τραπεζῶν
ἄλλη
δύναμις.
Ταῦτα
γὰρ
|
Μωϋσέως |
ἦν
καὶ
Ἡλίου
καὶ
τοῦ |
| [34] |
οὐδαμόθεν,
οὐδέ
τι
φάρμακον
τῆς
|
κακώσεως. |
Αἱ
μὲν
γὰρ
παραλίαι
τὰς |
| [65] |
Τίς
δὲ
μᾶλλον
ἐφωτίσθη
φῶς
|
γνώσεως |
καὶ
διέκυψεν
εἰς
τὰ
βάθη |
| [70] |
διεσώσατο
καὶ
τῷ
ξύλῳ
τῆς
|
γνώσεως |
οὐκ
ἐβλάβη
καὶ
τὴν
φλογίνην |
| [77] |
καὶ
σκίμποδος
σχῆμα
καὶ
τρόπος
|
βρώσεως, |
ὧν
οὐδὲν
ἐκείνῳ
διὰ
σπουδῆς |
| [69] |
τι
καὶ
τῶν
τοῖς
πολλοῖς
|
τέως |
ἀγνοουμένων·
ὅτι
τοῦ
καιροῦ
στενοχωροῦντος |
| [25] |
τοῖς
ἱεροῖς
τοῦ
πρεσβυτερίου
θρόνοις
|
τέως |
ἐγκαταλέξασα,
καὶ
διὰ
μιᾶς
τῆς |
| [68] |
Πνεύματος·
τὴν
δὲ
κυρίαν
φωνὴν
|
τέως |
ὑπερετίθετο,
παρά
τε
τοῦ
Πνεύματος |
| [58] |
Θεοῦ
δεξιὸν
καὶ
τῆς
ἐκείνου
|
πίστεως |
ἄξιον.
Ἄρχεται
δὲ
ὁ
πόλεμος |
| [33] |
οὕτως
ἴδιον,
ὡς
τὸ
τῆς
|
πίστεως |
ἀρραγὲς
καὶ
πρὸς
τὴν
Τριάδα |
| [33] |
τῶν
πρακτέων
καθηγητής,
γήρως
βακτηρία,
|
πίστεως |
ἔρεισμα,
τῶν
ἔνδον
ὁ
πιστότατος, |
| [58] |
αἱ
ψυχαί,
καὶ
ὁ
τῆς
|
πίστεως |
λόγος,
καὶ
ταῦτα
τὰ
τῆς |
| [35] |
καὶ
κατεπράξατο
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
|
πίστεως· |
λόγῳ
γὰρ
τὰς
τῶν
ἐχόντων |
| [58] |
ὑπαιτίων.
Οὔτε
γὰρ
τῷ
τῆς
|
πίστεως |
λόγῳ
συνέβαινον,
ὅτι
μὴ
πᾶσα |
| [72] |
ἔξαρχος;
οὐ
στρατηγὸς
τῶν
διὰ
|
πίστεως |
σωζομένων;
οὐ
κληροδότης
τῶν
διαφόρων |
| [44] |
ὁ
χριστομάχος
βασιλεὺς
καὶ
τῆς
|
πίστεως |
τύραννος,
μετὰ
πλείονος
τῆς
ἀσεβείας |
| [54] |
ἡ
χεὶρ
ἐπέχεται
τοῦ
πονηροῦ
|
γραφέως, |
καὶ
ὁ
ἅγιος
ἀνασώζεται
καὶ |
| [34] |
τὰ
ἄλλα
οἷς
ἂν
ὁ
|
ἀληθῶς |
ἄνθρωπος
τοῦ
Θεοῦ
καὶ
μετὰ |
| [36] |
ἐξιώμενος,
λόγου
δὲ
πόθον
τοῦ
|
ἀληθῶς |
ζωτικοῦ
καὶ
τροφίμου,
καὶ
εἰς |
| [10] |
καὶ
πᾶσιν
ἂν
οἶμαι
δόξειεν
|
ἀληθῶς |
λέγεσθαι
τοῖς
ἐκεῖνον
ἐπισταμένοις,
ὅτι |
| [54] |
πρότερον
ταὐτὸ
ἐπὶ
τῷ
παιδὶ
|
πεπονθὼς |
ἀναγέγραπται.
Ὡς
δὲ
οὐδὲν
εὕρισκεν |
| [1] |
καί,
ὡς
ἐμαυτὸν
πείθω,
λίαν
|
ὀρθῶς. |
Οὐκ
οἶδα
δὲ
εἰς
ὅ |
| [25] |
οὐ
καλῶς
μὲν
ἴσως
οὐδὲ
|
δικαίως, |
ἀπήγαγε
δ'
οὖν.
Σκοπῶ
δέ, |
| [64] |
Οἱ
δ'
αὐτοί
μοι
δοκοῦσι
|
ῥᾳδίως |
ἂν
καὶ
τὸν
ἀνδρεῖον
καλέσαι |
| [32] |
ὅ
φησιν
ἡ
θεία
γραφή,
|
ῥᾳδίως |
ἀναλίσκον
τοὺς
φρυγανώδεις
καὶ
ὑβριστὰς |
| [14] |
οἰκειότερον.
Φιλεῖ
γὰρ
οὔτε
ὄψις
|
ῥᾳδίως |
ἀναχωρεῖν
τῶν
τερπνῶν
θεαμάτων,
κἂν |
| [15] |
οὐδενὸς
ὄντες
κύριοι
ἀντιδιδόασι
ἀλλήλοις
|
ῥᾳδίως |
ἡνιόχους,
ἵππους,
ἱπποστασίας,
στρατηγούς·
καὶ |
| [33] |
καὶ
ἡττηθέντες,
καὶ
μαθόντες
μὴ
|
ῥᾳδίως |
Καππαδοκῶν
καταφρονεῖν,
εἰ
καὶ
πάν |
| [26] |
ἐμόρφωσεν·
ὁ
δὲ
πρόεδρος
εὑρίσκεται
|
ῥᾳδίως |
μὴ
πονηθείς,
καὶ
πρόσφατος
τὴν |
| [5] |
εἶχον
καὶ
γνώμης
ὡς
πάντα
|
ῥᾳδίως |
οἴσοντες,
ἐξ
ὧν
στεφανοῖ
Χριστὸς |
| [70] |
ὅλος
ὁ
βίος
μετάθεσις
ἦν,
|
τελείως |
ἐν
βίῳ
τελείῳ
δοκιμασθέντος.
Νῶε |
| [32] |
δέ;
Ἢ
πάντα
μὲν
ταῦτα
|
τελείως |
καὶ
ὑπὲρ
λόγον,
ὑπελείπετο
δέ |
| [48] |
εἰς
κρίσιν
καλούμενος.
Πῶς
ἂν
|
ἀξίως |
διηγησάμην,
ἢ
τὴν
τοῦ
ὑπάρχου |
| [55] |
ἢ
μετρίως
πεφιλοσόφηται,
ἢ
σιγῆς
|
ἀξίως, |
ἢ
οὐ
λίαν
ἐπαινετῶς;
Οὐ |
| [43] |
περιγίνεται.
Δεύτερον
δέ·
καὶ
γὰρ
|
ὁμοίως |
ἀτελὲς
ἄλογος
πρᾶξις
καὶ
λόγος |
| [65] |
κατὰ
νοῦν
βεβηκότι·
ἀλλ'
ἀμφοτέρωθεν
|
ὁμοίως |
εὐδοκιμεῖν,
καὶ
αὐτὸν
ἶσον
ἑαυτῷ |
| [16] |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἔπειθον
|
ὁμοίως |
ἔχειν,
ὅσοι
τῶν
νέων
ἀγνοοῦντες |
| [42] |
ἔχοντος,
καὶ
τὸν
καθ'
ἕκαστον
|
ὁμοίως |
ἔχειν
πᾶσαν
εἶναι
ἀνάγκην.
Ταῦτ' |
| [82] |
τε
καὶ
τελεώτερον,
ἧς
νῦν
|
μετρίως |
δεδέγμεθα
τὰς
ἐμφάσεις,
ἐνταῦθα
σταίημεν |
| [55] |
μικρῶν,
ἢ
μικρὰ
πεπολέμηται,
ἢ
|
μετρίως |
πεφιλοσόφηται,
ἢ
σιγῆς
ἀξίως,
ἢ |
| [14] |
μὲν
οὖν,
ὡς
οἷόν
τε
|
μετρίως, |
τοῦτο
ποιεῖν.
Ἂν
δ'
ἄρα |
| [7] |
τῶν
θαυμασίων
Θεός,
ὁ
θρέψας
|
πλουσίως |
ἐν
ἐρήμῳ
ξένον
λαὸν
καὶ |
| [47] |
τῆς
ἀληθείας·
τότε
πρῶτον
ᾔσθετο
|
κακῶς |
βουλευσάμενος.
Ὡς
γὰρ
βέλος
ἰσχυροτέρῳ |
| [6] |
ὑπὲρ
Χριστοῦ
διωγμοὺς
καὶ
κινδύνους,
|
κακῶς |
γινώσκων
καὶ
λίαν
ἐπικινδύνως.
~Ἐπόθουν |
| [41] |
ἅγιον
ἔθνος,
τὸ
βασίλειον
ἱεράτευμα,
|
κακῶς |
διακείμενον,
εἴς
τε
μυρίας
δόξας |
| [11] |
σφαλερὰν
καὶ
Θεοῦ
πόρρω
βάλλουσαν,
|
κακῶς |
εἰδότες.
Ὥσπερ
γὰρ
οὐρανὸν
καὶ |
| [26] |
κράτει,
καὶ
σοφώτερον
ἑαυτὸν
ὑπολαμβάνει,
|
κακῶς |
εἰδὼς
καὶ
τὸ
φρονεῖν
ὑπὸ |
| [34] |
τοῦ
δέοντος
ἀπληστότεροι
καὶ
φρονοῦσι
|
κακῶς· |
ἐκείνοις
μὲν
τὰ
ἑαυτῶν,
ἑαυτοῖς |
| [67] |
παράνομοι,
ἢ
τὸν
Χαλανῆς
πύργον,
|
κακῶς |
μὲν
οἰκοδομούμενον,
καλῶς
δὲ
λυόμενον. |
| [42] |
μὲν
γὰρ
εὖ
πράττοντος
ἢ
|
κακῶς, |
οὐδὲν
τῷ
κοινῷ
τοῦτο
ἐπισημαίνειν· |
| [11] |
καὶ
ὅσα
τούτων,
οὐκ
ἐπειδὴ
|
κακῶς |
τινες
ἐξειλήφασιν
ἀντὶ
Θεοῦ
τὰ |
| [33] |
οὕτως
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
καὶ
κακοὶ
|
κακῶς |
τότε
πρῶτον
αἰσχυνθέντες
καὶ
ἡττηθέντες, |
| [13] |
τοῦ
ἐν
λόγοις
κράτους
ἀποστερήσειεν,
|
ἀφῃρηκὼς |
ἔσται
αὐτὸ
τὸ
κάλλιστόν
τε |
| [17] |
τε
αὐτὸν
φιλονείκως
μᾶλλον
ἢ
|
λογικῶς, |
καὶ
ὑποκλίνειν
ἑαυτοῖς
ἐπειρῶντο
διὰ |
| [18] |
λύπης
ἀφῄρουν
τὸ
πλεῖστον,
καὶ
|
λογικῶς |
συγγινόμενος
καὶ
κατεπᾴδων
τοῖς
λογισμοῖς |
| [15] |
ἔχοντες·
καὶ
τὸ
πρᾶγμά
ἐστιν
|
ἐπιεικῶς |
ἄτοπον
καὶ
δαιμόνιον.
Προκαταλαμβάνονται
πόλεις, |
| [58] |
μὲν
γὰρ
οὐδ'
ἐκ
πλείονος
|
ἐπιεικῶς |
πρὸς
αὐτόν,
τριῶν
ὄντων
τῶν |
| [17] |
τὸ
προσάγον,
ἐπηρώτων
τε
αὐτὸν
|
φιλονείκως |
μᾶλλον
ἢ
λογικῶς,
καὶ
ὑποκλίνειν |
| [40] |
τοῦτο
ποιεῖ,
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
|
νεανικῶς |
καὶ
μεγαλοπρεπῶς,
ὡς
ἄν
τις |
| [56] |
αὐτῆς!
ἵν'
εἴπω
τι
καὶ
|
δικανικῶς |
μεταξὺ
τῶν
ἐπαίνων,
μὴ
ὅτι |
| [28] |
ἔννομον
οὐδὲ
κανονικῶς
μᾶλλον
ἢ
|
τυραννικῶς |
τὴν
προστασίαν
δεξάμενον·
καὶ
παρῆσαν |
| [19] |
μέ
τις
ἀπάγῃ
τοῦ
πρόσω
|
τυραννικῶς, |
τὸ
τῶν
πολυπόδων
πείσομαι,
ὧν |
| [28] |
ταραχῆς.
ὡς
οὐκ
ἔννομον
οὐδὲ
|
κανονικῶς |
μᾶλλον
ἢ
τυραννικῶς
τὴν
προστασίαν |
| [32] |
προθυμίας
ἔλαττον;
Ἢ
διαγωνίζεται
μὲν
|
ἀνδρικῶς, |
οὐ
συνετῶς
δέ;
Ἢ
πεπαιδευμένως |
| [25] |
οὐ
γὰρ
αὐτοί
γε
εἴχομεν
|
θεατρικῶς |
οὐδ'
ἐπιδεικτικῶς·
τάχιστα
ἐγενόμεθα
ἡμῶν |
| [47] |
ἀνδρικοὺς
τὴν
ἀσέβειαν,
οἳ
τὸ
|
φυσικῶς |
ἀσελγαίνειν
οὐκ
ἔχοντες,
ᾧ
δύνανται |
| [72] |
δὲ
πάντων
καὶ
ἀεὶ
καὶ
|
πνευματικῶς, |
ὅπερ
ἐμοὶ
τῆς
σιτοδοσίας
ἐκείνης |
| [72] |
μόνης
καὶ
οὐ
πολλάκις
καὶ
|
σωματικῶς· |
ὁ
δὲ
πάντων
καὶ
ἀεὶ |
| [25] |
αὐτοί
γε
εἴχομεν
θεατρικῶς
οὐδ'
|
ἐπιδεικτικῶς· |
τάχιστα
ἐγενόμεθα
ἡμῶν
αὐτῶν
καὶ |
| [64] |
διηγήσασθαι
χαριέστερος;
Τίς
μὲν
σκῶψαι
|
παιδευτικῶς, |
τίς
δὲ
καθάψασθαι
ἁπαλῶς;
Καὶ |
| [40] |
λόγοις
ἰατρικῆς
μεγαλόφρονος·
οὐ
γὰρ
|
θωπευτικῶς |
οὐδὲ
ἀνελευθέρως
τοῦτο
ποιεῖ,
ἀλλὰ |
| [61] |
καὶ
ὧν
ἀνδραποδώδης
καὶ
κάτω
|
νενευκὼς |
ὁ
βίος.
Αὐτὸς
δὲ
οὐδὲν |
| [60] |
ὃς
ἂν
τὰ
πλείω
τυγχάνῃ
|
κατωρθωκὼς |
ἢ
ἓν
ὅτι
μάλιστα.
Ὁ |
| [22] |
κοινωνία
συμφορῶν
ἐγνώρισε,
καὶ
τὸ
|
καλῶς |
ἅρμα
ἐλαύνειν
μεριζομένους
ἐν
ταὐτῷ |
| [2] |
τὸν
ἀληθῆ
λόγον
ἠσχολήμεθα
κινδυνεύοντα,
|
καλῶς |
βιασθέντες,
καὶ
κατὰ
Θεὸν
ἴσως |
| [45] |
αὐτοῦ
διῆλθεν
ἐπὶ
τῆς
γῆς.
|
Καλῶς |
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
θεῖος
Δαβὶδ |
| [67] |
Χαλανῆς
πύργον,
κακῶς
μὲν
οἰκοδομούμενον,
|
καλῶς |
δὲ
λυόμενον.
Ὅταν
τοῖς
περὶ |
| [1] |
ἀμφοτέρωθεν
ἂν
ἔχοι
τὸ
πρᾶγμα
|
καλῶς· |
εἰ
μὲν
ἐγγὺς
ἔλθοιεν
τῆς |
| [77] |
συννενευκός·
ὃ
τοῖς
πολλοῖς
μὴ
|
καλῶς |
ζηλωθὲν
μηδὲ
νοηθέν,
σκυθρωπότης
ἐγένετο· |
| [25] |
κατασχοῦσα
τοῦ
ἀνδρὸς
ἀπήγαγεν·
οὐ
|
καλῶς |
μὲν
ἴσως
οὐδὲ
δικαίως,
ἀπήγαγε |
| [12] |
ἣν
ἡμερινὴν
ὁ
θεῖος
Δαβὶδ
|
καλῶς |
ὀνομάζει
καὶ
τῆς
νυκτερινῆς
ἀντίθετον. |
| [10] |
τοῦδε
πατράσιν
ὀνομασθῆναι·
ὅπερ
οὖν
|
καλῶς |
ποιοῦν
καὶ
συνέδραμεν.
Ἐπεὶ
δὲ |
| [47] |
ἰσχυροτέρῳ
προσπεσὸν
ἀπεκρούσθη,
καὶ
ὡς
|
κάλως |
ῥαγεὶς
ὑπεχώρησε,
τοιούτῳ
τῷ
προστάτῃ |
| [36] |
αὔξησιν
ἄγοντος
πνευματικῆς
ἡλικίας
τὸν
|
καλῶς |
τρεφόμενον.
~Ἐκ
δὴ
τούτων
καὶ |
| [64] |
σκῶψαι
παιδευτικῶς,
τίς
δὲ
καθάψασθαι
|
ἁπαλῶς; |
Καὶ
μήτε
τὴν
ἐπιτίμησιν
θράσος |
| [41] |
καὶ
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
ὅπως
|
ἀσφαλῶς |
ἕξει
λογιζομένων,
εἴπερ
τοῦτο
ἀσφαλές, |
| [45] |
στρατηγίας,
κατάπληξις
μὲν
τοῖς
ἀγενεστέροις,
|
γέλως |
δὲ
τοῖς
ἀνδρικωτέροις
καὶ
στερροτέροις |
| [28] |
ἂν
εἶναι
τοῦ
Θεοῦ
τὸ
|
παντελῶς |
ἄπταιστον
καὶ
ἀνάλωτον
πάθεσι.
Κινεῖται |
| [29] |
τὸ
σῶμα
τῆς
Ἐκκλησίας,
καὶ
|
ἄλλως |
πολεμουμένης
καὶ
σφαλερῶς
διακειμένης
ὑπὸ |
| [39] |
ἅμα
τοῦ
καιροῦ
τὸ
ἐπίφθονον,
|
ἄλλως |
τε
καὶ
τῶν
κατ'
αὐτὸν |
| [59] |
γὰρ
ὁμολογήσω
τὸ
πάθος,
οὐδὲ
|
ἄλλως |
τοῖς
πολλοῖς
ἀγνοούμενον,
τὴν
περὶ |
| [3] |
φιλοτιμούμενον,
ἤ
τινι
τῶν
μικρῶν
|
ὅλως |
καὶ
οἷς
οἱ
χαμαὶ
βλέποντες, |
| [77] |
ἐκείνῳ
διὰ
σπουδῆς
ἦν,
ἀλλ'
|
ἁπλῶς |
ἔχον
καὶ
συμπῖπτον
ὡς
ἔτυχε. |
| [69] |
αὐτῷ
περὶ
τούτων
κοινολογουμένῳ·
μηδὲ
|
ἁπλῶς |
τοῦτο
ἀποφηνάμενος,
ἀλλ'
ὃ
μηδέπω |
| [64] |
δίκαιον
ἀκοινώνητον.
Καὶ
γὰρ
οὐ
|
φαύλως |
τοῦτό
τινες
πεφιλοσοφήκασιν,
ὅτι
παραπεπήγασι |
| [21] |
τὰ
εἰς
ψυχήν·
οὐ
γὰρ
|
φαύλως |
τοῦτο
ὑπολαμβάνεται
τοῖς
εὐσεβεστέροις·
καὶ |
| [32] |
τῆς
μικροψυχίας
ἐν
ἑαυτῷ
λείψανον;
|
Οὐδαμῶς. |
Ἀλλ'
ὁμοῦ
τὰ
πάντα
καταλλάττεται, |
| [10] |
καὶ
στεφανίτας
ἀναγορεύεσθαι.
Ἃ
δὲ
|
οὐδαμῶς |
ἂν
εἰπὼν
οἶμαι
περιττὸς
δόξειν |
| [66] |
ὡς
ἀπ'
ἄκρων
τὰ
ἄκρα
|
ἰσοτίμως |
καταφωτίζειν,
καὶ
μηδὲν
ἐλαττοῦσθαι
τὴν |
| [60] |
πάντα
τὸν
ἑαυτοῦ
βίον
φυλάξας.
|
Ὁμῶς |
δὲ
ἀμφοτέρους
περιφρονῶν,
τούς
τε |
| [28] |
καὶ
ἡ
πρὸς
αὐτὸν
ἔνστασις,
|
ὅμως |
δέ
τι
παθόντι
πρὸς
ἐκεῖνον |
| [78] |
προσελθεῖν
ὁ
λόγος,
προσβήσεται
δὲ
|
ὅμως, |
εἰ
καὶ
ἄλλοις
μᾶλλον
ἡμῶν |
| [56] |
πολὺ
μετ'
ἐκεῖνον,
ἱερέα
δὲ
|
ὅμως; |
Οὐκ
ἀντιποιεῖσθαι,
κατέχειν,
κήδεσθαι,
χεῖρα |
| [51] |
μὲν
τῷ
πυρί,
μένει
δὲ
|
ὅμως |
σίδηρος·
καὶ
τρέψαντα
εἰς
θαῦμα |
| [24] |
βίᾳ
μέν,
συνεχωρήθη
δ'
οὖν
|
ὅμως |
τὴν
ἐκδημίαν·
ἐγὼ
δὲ
ὑπελείφθην |
| [2] |
ἀγνοοῦντας
μέν,
ὑπομνήσω
δ'
οὖν
|
ὅμως, |
ὧν
μεταξὺ
περὶ
τὸν
ἀληθῆ |
| [10] |
ἐν
γυναιξὶν
ὤφθη,
εἰ
δεῖ
|
συντόμως |
εἰπεῖν,
ὅπερ
ἐν
ἀνδράσιν
ἐκεῖνος· |
| [69] |
ἦν
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
ἐρωτῶσι
|
προθύμως |
ἀνωμολόγησε·
σαφέστερον
δὲ
πεποίηκεν
ἐν |
| [68] |
τὰς
πρὸ
τοῦ
θανάτου
κολάσεις
|
προθύμως |
ἐδέξατο
ἂν
ὡς
κέρδος,
οὐ |
| [1] |
τε
γὰρ
ἔσται
τοῦτο
χρέος
|
ἱκανῶς |
ἀφωσιωμένον·
χρέος
δέ,
εἴπερ
ἄλλο |
| [13] |
τῆς
ἀκριβείας
προχαραττόμενος.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
ἱκανῶς |
εἶχε
τῆς
ἐνταῦθα
παιδεύσεως,
ἔδει |
| [70] |
εὖ
οἶδα,
τοῦ
παραδείσου
τετύχηκεν.
|
Ἐνὼς |
ἤλπισε
πρῶτος
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν
Κύριον· |
| [32] |
ἀνδρικῶς,
οὐ
συνετῶς
δέ;
Ἢ
|
πεπαιδευμένως |
μέν,
ἀκινδύνως
δέ;
Ἢ
πάντα |
| [42] |
τοῦ
κοινοῦ
δὲ
οὕτως
ἢ
|
ἐκείνως |
ἔχοντος,
καὶ
τὸν
καθ'
ἕκαστον |
| [26] |
στέργει
τὴν
κάτω
χώραν
καὶ
|
ταπεινῶς |
ἕστηκεν,
ὁ
τῆς
ὑψηλῆς
ἄξιος, |
| [23] |
τοῖς
τοῦ
ἀνδρὸς
πεπειραμένοις
ὁ
|
Μίνως |
ἐκεῖνος
καὶ
ὁ
Ῥαδάμανθυς
οὓς |
| [32] |
συνετῶς
δέ;
Ἢ
πεπαιδευμένως
μέν,
|
ἀκινδύνως |
δέ;
Ἢ
πάντα
μὲν
ταῦτα |
| [6] |
κινδύνους,
κακῶς
γινώσκων
καὶ
λίαν
|
ἐπικινδύνως. |
~Ἐπόθουν
τι
καὶ
τῶν
πρὸς |
| [15] |
εὐπορήσαντες.
Τοῦτο
καὶ
αὐτοὶ
πάσχουσι
|
ἀτεχνῶς |
περὶ
τοὺς
ἑαυτῶν
διδασκάλους
καὶ |
| [18] |
τὸ
πάθος,
ὅταν
μεγάλα
ἐλπίσαντες
|
ἀθρόως |
τοῖς
ἐλπισθεῖσιν
ἐντύχωμεν,
ἐλάττω
τῆς |
| [7] |
τῶν
λόφων
ποθὲν
ὑπερ
φανέντες
|
ἀθρόως. |
Ὡς
μὲν
εὐμεγέθεις,
ὡς
δὲ |
| [64] |
ἀρεταῖς
αἱ
κακίαι,
καί
εἰσί
|
πως |
ἀγχίθυροι·
καὶ
ῥᾷστον
ἄλλο
τι |
| [20] |
καὶ
πόθῳ
συνεργοῖς
χρώμενοι.
Ὤ!
|
πῶς |
ἀδακρυτὶ
τὴν
τούτων
ἐνέγκω
μνήμην! |
| [48] |
ἑορτήν,
οὐκ
εἰς
κρίσιν
καλούμενος.
|
Πῶς |
ἂν
ἀξίως
διηγησάμην,
ἢ
τὴν |
| [39] |
τοῖς
αὐτοῦ
βουλεύμασιν
ἐναντίον.
Καίτοι
|
πῶς |
ἂν
μᾶλλον
ἔδειξεν
ἄνθρωπος
πάσης |
| [48] |
τὸ
κοινωνοὺς
ἔχειν,
μέγα
μέν·
|
πῶς |
γὰρ
οὔ;
Πλάσμα
Θεοῦ
καὶ |
| [49] |
ἡμῶν
ἅπτεται.
Καὶ
τὸν
εἰπεῖν·
|
Πῶς |
καὶ
τίνα
τρόπον;
Ὅτι
τοι, |
| [58] |
διϊσταμένων
καὶ
τεμνομένων.
Καὶ
γάρ
|
πως |
ταῖς
καινοτομίαις
χαίρουσιν
ἄνθρωποι
καὶ |
| [60] |
καὶ
τοὺς
ἄγαν
ἀπλήστους,
ὡδί
|
πως |
τῷ
λόγῳ
χρήσομαι.
Ἄλλοι
μὲν |
| [34] |
παραλίαι
τὰς
τοιαύτας
ἐνδείας
οὐ
|
χαλεπῶς |
ἀναφέρουσι,
διδοῦσαι
τὰ
παρ'
ἑαυτῶν |
| [40] |
ἀλλὰ
καὶ
λίαν
νεανικῶς
καὶ
|
μεγαλοπρεπῶς, |
ὡς
ἄν
τις
οὐ
τὸ |
| [78] |
καὶ
τὸ
τοῦ
βίου
πλεῖστον
|
καταλελοιπώς, |
εὐτονώτερος
γίνεται
περὶ
τοὺς
ἐξιτηρίους |
| [37] |
τῷ
πλήθει
τῶν
ἐτῶν
μόνον
|
ἐκλελοιπώς, |
ἀλλὰ
καὶ
νόσῳ
τετρυχωμένος,
καὶ |
| [16] |
θρασύτερον,
παρὰ
δὲ
τῶν
λογικώτερον,
|
ὄπως |
ἂν
ἀγροικίας
ἢ
ἀστειότητος
ἔχῃ. |
| [11] |
χρησιμώτατον
ἴσμεν
ἢ
βλαβερώτατον,
ἀλλ'
|
ὅπως |
ἂν
δοκῇ
τοῖς
χρωμένοις·
ἤδη |
| [13] |
καλλωπίσμασιν
ἢ
παλαιοῖς
ἢ
νέοις,
|
ὅπως |
ἂν
οἶμαι
τῶν
διηγημά
των |
| [41] |
ὁρώντων,
καὶ
τὸ
κατ'
αὐτοὺς
|
ὅπως |
ἀσφαλῶς
ἕξει
λογιζομένων,
εἴπερ
τοῦτο |
| [56] |
ἀπαξιοῦσαν.
Ἡ
δὲ
οὐκ
ἔχουσα
|
ὅπως |
διαφύγῃ
τὴν
τυραννίδα,
βουλὴν
βουλεύεται |
| [19] |
μέτρου
φερόμενος,
καὶ
οὐκ
οἶδ'
|
ὅπως |
εἰς
τούτους
ἐμπίπτω
τοὺς
λόγους, |
| [19] |
τοὺς
λόγους,
οὐκ
ἔχω
δ'
|
ὅπως |
ἐμαυτὸν
ἐπίσχω
τοῦ
διηγήματος·
ἀεὶ |
| [34] |
τὸ
ἐνδέον
ἀνεπινόητον,
οὐκ
ἔχουσιν
|
ὅπως |
ἢ
διαθώμεθά
τι
τῶν
ὄντων |
| [14] |
τῷ
διηγήματι,
ὅθεν
τε
καὶ
|
ὅπως |
ἡμῖν
κἀκ
τίνος
τῆς
ἀρχῆς |
| [57] |
Ἰατρεύεις,
φησί,
τὸ
ἧπαρ,
ὁρᾷς
|
ὅπως |
με
κατατρύχον,
τοῖς
τοιούτοις
θεραπεύων |
| [15] |
τοὺς
ἑαυτῶν
διδασκάλους
καὶ
ἀντιτέχνους,
|
ὅπως |
πλείους
τε
ὦσιν
αὐτοὶ
κἀκείνους |
| [28] |
Ἐκκλησίας·
τὸ
μὲν
ὅθεν
καὶ
|
ὅπως |
σιωπᾶν
ἄμεινον,
πλὴν
ἐγένετο·
ἀνδρὶ |
| [20] |
αὐτὸς
τὸ
πρωτεῖον
ἔχοι,
ἀλλ'
|
ὅπως |
τῷ
ἑτέρῳ
τούτου
παραχωρήσειεν·
τὸ |
| [56] |
ἀπολογεῖσθαι
κελεύει·
οὐδὲ
ἡμέρως
καὶ
|
φιλανθρώπως, |
ἀλλ'
ὡς
ἕνα
τῶν
κατακρίτων. |
| [26] |
εἰς
ὑποταγὴν
πνεύματος·
ὁ
δὲ
|
σοβαρῶς |
προκαθέζεται
καὶ
τὴν
ὀφρὺν
αἴρει |
| [17] |
τελέως
τρέψασθαι
καὶ
τὸ
κράτος
|
καθαρῶς |
ἀναδήσασθαι.
Οὗτος
δεύτερος
ἡμῖν
τῆς |
| [40] |
μεγαλόφρονος·
οὐ
γὰρ
θωπευτικῶς
οὐδὲ
|
ἀνελευθέρως |
τοῦτο
ποιεῖ,
ἀλλὰ
καὶ
λίαν |
| [29] |
Ἐκκλησίας,
καὶ
ἄλλως
πολεμουμένης
καὶ
|
σφαλερῶς |
διακειμένης
ὑπὸ
τῆς
τότε
τῶν |
| [56] |
παρεῖναι
καὶ
ἀπολογεῖσθαι
κελεύει·
οὐδὲ
|
ἡμέρως |
καὶ
φιλανθρώπως,
ἀλλ'
ὡς
ἕνα |
| [3] |
ὑψηλότεον,
οἵτινες
ἐκ
τῶν
οἰκείων
|
φανερῶς |
εἰπεῖν
οὐκ
ἔχοντες
ἐπὶ
τὸ |
| [51] |
ἀγενεστέρων,
τοῦτον
δὲ
ἢ
βιάζεσθαι
|
φανερῶς, |
ἢ
μὴ
προσδοκᾶν
εἴξειν
ταῖς |
| [63] |
χώρα
δὲ
καὶ
τὰ
ἐκτὸς
|
ἑτέρως· |
ἀλλὰ
κοινὸν
ἅπασιν
ἀγῶνα
προὔθηκε |
| [55] |
τέλους·
τὰ
δὲ
πρὸς
ἑτέρους
|
ἑτέρως, |
ἢ
περὶ
μικρῶν,
ἢ
μικρὰ |
| [82] |
ταῖς
σεαυτοῦ
πρεσβείαις
ἢ
πείσαις
|
καρτερῶς |
φέρειν·
καὶ
τὸν
πάντα
βίον |
| [33] |
τῶν
θείωνἐξηγητής,
τῶν
πρακτέων
καθηγητής,
|
γήρως |
βακτηρία,
πίστεως
ἔρεισμα,
τῶν
ἔνδον |
| [54] |
ὁ
παῖς
τῷ
βασιλεῖ
καὶ
|
πονηρῶς |
εἶχε
τοῦ
σώματος·
συνέκαμνε
δὲ |
| [72] |
πεπείραται
καὶ
νενίκηκε
καὶ
ἀνηγόρευται
|
λαμπρῶς |
ἐπὶ
τέλει
τῶν
ἄθλων,
μηδενὶ |
| [35] |
οὗ
κἀκείνοις
τὸ
ταῦτα
δύνασθαι·
|
ἴσως |
δὲ
καὶ
τῶν
καιρῶν
ἐκείνων |
| [2] |
καλῶς
βιασθέντες,
καὶ
κατὰ
Θεὸν
|
ἴσως |
ἔκδημοι
γεγονότες,
καὶ
οὐδὲ
ἀπὸ |
| [9] |
πολύπαιδας
καὶ
καλλίπαιδας
μῦθοι
μὲν
|
ἴσως |
ἔχουσιν·
ἡμῖν
δὲ
τούτους
ἡ |
| [39] |
περιχαρήσεσθαι,
ὅπερ
ἑτέρου
καὶ
παθεῖν
|
ἴσως |
ἦν,
καὶ
συνδιανεμεῖσθαι
τὴν
ἀρχὴν |
| [25] |
ἀνδρὸς
ἀπήγαγεν·
οὐ
καλῶς
μὲν
|
ἴσως |
οὐδὲ
δικαίως,
ἀπήγαγε
δ'
οὖν. |
| [2] |
σωτήριον.
Τὰ
γὰρ
τοῦ
σώματος
|
ἴσως |
οὐδὲ
θαρρῆσαι
χρὴ
λέγειν
ἀνδρὶ |
| [50] |
προσθεὶς
ὄνομα.
Οὐδὲ
γὰρ
ἐπισκόπῳ
|
ἴσως, |
φησίν,
ἐνέτυχες,
ἢ
πάντως
ἂν |
| [38] |
κακὸν
εἶναι,
ἤ
τι
καὶ
|
ποσῶς |
ἀγαθόν·
ἄρχοντος
δὲ
καὶ
προστάτου |
| [67] |
ἃς
τοῖς
μικρὰ
βλέπουσιν
ἀναπτύσσει,
|
τρισσῶς |
ἐν
ταῖς
στερραῖς
ἑαυτοῦ
πλαξὶτῆς |
| [55] |
σιγῆς
ἀξίως,
ἢ
οὐ
λίαν
|
ἐπαινετῶς; |
Οὐ
μὲν
οὖν.
Ἀλλ'
ὁ |
| [32] |
Ἢ
διαγωνίζεται
μὲν
ἀνδρικῶς,
οὐ
|
συνετῶς |
δέ;
Ἢ
πεπαιδευμένως
μέν,
ἀκινδύνως |
| [50] |
ἐπισκόπῳ
ἴσως,
φησίν,
ἐνέτυχες,
ἢ
|
πάντως |
ἂν
τοῦτον
διειλέχθη
τὸν
τρόπον, |
| [2] |
σεβασμία
καὶ
νῦν
καὶ
πρότερον.
|
Πάντως |
δὲ
ὡς
σὺν
ἡμῖν
ὢν |
| [62] |
πολλὰ
καὶ
διϊσταμένων,
καὶ
οὐδετέρου
|
πάντως |
ἢ
τὸ
καλὸν
ἢ
τὸ |
| [10] |
ἐκεῖνος·
ὥστ'
εἴπερ
ἔδει
δουλεύσαντα
|
πάντως |
τῇ
φύσει
τὸν
νῦν
εὐφημούμενον |
| [3] |
ἡμῶν
ἐκεῖνό
γε
πλέον
ἔχοντες
|
πάντως, |
τὸ
μὴ
πλάσματι
μηδὲ
μύθοις, |
| [65] |
αὐτὸν
ἶσον
ἑαυτῷ
φαίνεσθαι,
καὶ
|
ὄντως |
ἄρτιον;
Πάντα
μὲν
ἐρευνᾶν,
καὶ |
| [14] |
παίδευσιν
ἀπληστίας,
Ἀθήνας
τὰς
χρυσᾶς
|
ὄντως |
ἐμοὶ
καὶ
τῶν
καλῶν
προξένους |
| [59] |
Θεοῦ
καὶ
τῆς
ἄνω
Ἱερουσαλὴμ
|
ὄντως |
μητροπολίτης
ἢ
συναπήχθη
τοῖς
πταίουσιν, |
| [36] |
τελεωτέρας
εὐεργεσίας
καὶ
διαδόσεως,
τῆς
|
ὄντως |
οὐρανίου
καὶ
ὑψηλῆς·
εἴπερ
ἄρτος |
| [62] |
πᾶν
δὲ
μέλος
ἐρύθμιζε,
καὶ
|
ὄντως |
παρθενεύειν
ἔπειθεν,
εἴσω
τὰ
κάλλη |
| [55] |
χερσὶ
συμπεσοῦσά
τις
ἀρρωστία.
Καὶ
|
ὄντως |
πληγὴ
τοῖς
εὖ
φρονοῦσι
παίδευμα |
| [14] |
καὶ
ἄγαν
εὐπόρου
καὶ
βασιλικῆς
|
ὄντως |
τῶν
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐγκωμίων·
τὸ |
| [23] |
ποιήμασιν;
Τίς
δὲ
φιλοσοφίαν,
τὴν
|
ὄντως |
ὑψηλήν
τε
καὶ
ἄνωβαίνουσαν,
ὅση |
| [10] |
ὃ
προεκλήθη,
τὴν
τῆς
ἐμμελείας
|
ὄντως |
φερώνυμον,
ἣ
τοῦτο
ἐν
γυναιξὶν |
| [31] |
καὶ
μεγαλόφρων
ἐκείνη
ψυχὴ
καὶ
|
ὄντως |
φιλόχριστος;
Οὐ
δὲ
πολλῶν
ἐδεήθη |
| [77] |
ἀλλὰ
καὶ
μέγιστον
εἰς
φιλοτιμίαν
|
εἰκότως, |
τὸ
τυχεῖν
ἐκείνῳ
ποτὲ
πλησιάσαντας, |
| [71] |
ἀλλ'
ἑκάστῳ
τὰ
πρὸς
ἀξίαν
|
ἀπαραλογίστως |
ἔνεμε
μετὰ
τῆς
τοῦ
Πνεύματος |
| [20] |
ἀπηυθύνομεν,
παρά
τε
τῆς
ἐντολῆς
|
οὕτως |
ἀγόμενοι
καὶ
ἀλλήλοις
τὴν
ἀρετὴν |
| [23] |
τὸ
γῆρας
ὁρίζεται.
Τίς
δὲ
|
οὕτως |
αἰδέσιμος
ἢ
παλαιοῖς
ἢ
νέοις, |
| [51] |
τὴν
ἔνστασιν
μαθεῖν
τοῦ
ἀνδρὸς
|
οὕτως |
ἀκατάπληκτον
καὶ
ἀήττητον,
τὸν
μὲν |
| [60] |
φιλοτιμία
τις
φύσεως.
Σκοπῶμεν
δὲ
|
οὕτως. |
Ἀκτησίαν
τίς
ἐπαινεῖ
καὶ
βίον |
| [33] |
τοῦ
ἀγωνίσματος.
~Οἱ
μὲν
οὖν
|
οὕτως |
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
καὶ
κακοὶ
κακῶς |
| [18] |
καὶ
ἀέριος.
~Οἱ
μὲν
οὖν
|
οὕτως |
ἀπῆλθον
ἄπρακτοι,
πολλὰ
μὲν
τῆς |
| [52] |
καὶ
τοῦ
λαοῦ
μέρος
γενόμενος,
|
οὕτως |
ἀφοσιοῦται
τὴν
ἕνωσιν·
ἄξιον
δὲ |
| [52] |
καινοῦ
γεγονότος,
ἀλλ'
ἐστηλωμένον,
ἵν'
|
οὕτως |
εἴπω,
Θεῷ
καὶ
τῷ
βήματι· |
| [26] |
πολλοῦ
ἂν
ἦν
ἄξιον,
εἰ
|
οὕτως |
εἶχε.
Νῦν
δὲ
κινδυνεύει
τὸ |
| [5] |
τὴν
κορωνίδα·
παρασκευῆς
μὲν
γὰρ
|
οὕτως |
εἶχον
καὶ
γνώμης
ὡς
πάντα |
| [40] |
νομίζειν
τὴν
ἀπ'
ἐκείνου
διάστασιν·
|
οὕτως |
ἑκόντες
ὑπεχώρησαν
καὶ
ἡττήθησαν
καὶ |
| [50] |
Οὐδείς,
φάναι,
μέχρι
τοῦ
νῦν
|
οὕτως |
ἐμοὶ
διείλεκται
καὶ
μετὰ
τοσαύτης |
| [27] |
βήματος,
οὕτως
ἐν
καθέδρᾳ
πρεσβυτέρων,
|
οὕτως |
ἐν
ἐπισκόπων
αἰνεῖ
τὸν
Κύριον, |
| [27] |
ἀπαξιώσας
τὴν
τάξιν
τοῦ
βήματος,
|
οὕτως |
ἐν
καθέδρᾳ
πρεσβυτέρων,
οὕτως
ἐν |
| [29] |
εὑρήσομεν
τὴν
ἐπάνοδον·
ἔσχε
γὰρ
|
οὕτως. |
~Ἐν
τούτοις
ὄντων
ἡμῶν,
ἐξαίφνης |
| [17] |
ἐντεῦθεν
ὁ
τῆς
συναφείας
σπινθήρ·
|
οὕτως |
ἐπ'
ἀλλήλοις
ἐτρώθημεν.
Ἔπειτα
συνηνέχθη |
| [26] |
ἀγαγὼν
καὶ
πιστεύσας
τὰ
ἔμπροσθεν,
|
οὕτως |
ἐπὶ
τῶν
οἰάκων
καθίζει,
μετὰ |
| [11] |
σκαιοὺς
καὶ
ἀπαιδεύτους
ὑποληπτέον
τοὺς
|
οὕτως |
ἔχοντας,
οἳ
βούλοιντ'
ἂν
ἅπαντας |
| [60] |
φαίνεσθαι.
Οὕτω
δὲ
διανοηθεὶς
καὶ
|
οὕτως |
ἔχων,
βωμοῦ
μὲν
οὐκ
ἐδεήθη |
| [42] |
τοῦτο
ἐπισημαίνειν·
τοῦ
κοινοῦ
δὲ
|
οὕτως |
ἢ
ἐκείνως
ἔχοντος,
καὶ
τὸν |
| [63] |
Καὶ
οὐχ
ἡ
μὲν
πόλις
|
οὕτως, |
ἡ
χώρα
δὲ
καὶ
τὰ |
| [32] |
δίδωσιν.
~Ἆρ'
οὖν
προεθυμήθη
μὲν
|
οὕτως, |
ἠγώνισται
δὲ
τῆς
προθυμίας
ἔλαττον; |
| [16] |
φοβήσαντες,
εἶτα
τὴν
εἴσοδον
συγχωρήσαντες,
|
οὕτως |
ἤδη
τὴν
ἐλευθερίαν
διδόασιν,
ὁμότιμον |
| [64] |
εἰ
τοῦτο
ζητοίημεν,
τίς
μὲν
|
οὕτως |
ἡδὺς
ἐν
ταῖς
συνουσίαις,
ὅσα |
| [20] |
χρυσέας
κίονας,
ὅ
φησι
Πίνδαρος,
|
οὕτως |
ᾔειμεν
εἰς
τὸ
πρόσω,
Θεῷ |
| [68] |
ταῖς
ἐκ
τῶν
συλλογισμῶν
ἀνάγκαις,
|
οὕτως |
ἦρχε
τοὺς
ἀντιλέγοντας,
ὥστε
μὴ |
| [33] |
πάν
των
ἀνθρώπων·
ὧν
οὐδὲν
|
οὕτως |
ἴδιον,
ὡς
τὸ
τῆς
πίστεως |
| [24] |
οἰμωγαί,
περιπλοκαί,
δάκρυα.
Οὐδὲν
γὰρ
|
οὕτως |
οὐδενὶ
λυπηρόν,
ὡς
τοῖς
ἐκεῖσε |
| [65] |
παρεσκεύασε;
Τίς
δὲ
μᾶλλον
ἐφωτίσθη
|
φῶς |
γνώσεως
καὶ
διέκυψεν
εἰς
τὰ |
| [67] |
ἄβυσσον
ἀβύσσῳ
προσκαλούμενος
καὶ
φωτὶ
|
φῶς |
εὑρίσκων,
μέχρις
ἂν
φθάσω
πρὸς |
| [17] |
οὐδὲ
καθεκτὸν
ἔτι
τύγχανον,
ἀλλὰ
|
σαφῶς |
ἤδη
παραγυμνούμενον,
ἐξαίφνης
μεταβαλών,
πρύμναντε |
| [45] |
μαστιζομένη
καὶ
ὅσα
τῆς
ἐμπλήκτου
|
σαφῶς |
ἦν
στρατιᾶς
καὶ
στρατηγίας,
κατάπληξις |
| [1] |
γὰρ
τοὺς
ἐπαίνους,
οἶδα
τούτων
|
σαφῶς |
καὶ
τὰς
ἐπιδόσεις·
ἐπ'
οὐδενὸς |
| [2] |
τὸν
λόγον
καὶ
τοὺς
εἰδότας
|
σαφῶς |
τὰ
ἡμέτερα.
Ἤδη
δὲ
πρὸς |
| [60] |
ἐκβολὴν
στέρξας,
ὧν
ποτε
εἶχε,
|
κούφως |
διέπλει
τὴν
τοῦ
βίου
θάλασσαν. |
| [70] |
τὴν
ἑαυτοῦ
πεποίη
ται
πόλιν,
|
κούφως |
τῶν
αἱρετικῶν
ὑπερπλέουσαν,
ἐξ
οὗ |
