Chapitre
[56]	δρᾶσαι καὶ παθεῖν ἐθελῆσαι πρότερον	ἤ	τι βουλεύσασθαι κατ' αὐτῆς ἀπάνθρωπον,
[29]	τοῦτο λυσιτελεῖν αὐτῷ μᾶλλον ἡγούμενος	ἤ	τι διανοηθῆναι περὶ τῶν παρόντων
[38]	εἶναι, τὸ μὴ κακὸν εἶναι,	ἤ	τι καὶ ποσῶς ἀγαθόν· ἄρχοντος
[77]	ἐκείνῳ ποτὲ πλησιάσαντας, ἢ θεραπεύσαντας,	ἤ	τι κατὰ παιδιὰν ἢ σπουδὴν
[39]	τῶν ταύτην ἀγνοησάντων τὴν οἰκονομίαν,	ἤ	τι πρᾶξαι τῷ λόγῳ καὶ
[3]	καὶ τοῖς ἐκ γένους φιλοτιμούμενον,	ἤ	τινι τῶν μικρῶν ὅλως καὶ
[42]	κακοῦ λύσιν· ἐπιζητεῖ θείαν βοήθειαν	ἢ	ἀνθρωπίνην, ἥ τις στήσει τὸν
[52]	καὶ ὅση πλησίον, ἀγγελικὴν μᾶλλον	ἢ	ἀνθρωπίνην· τὸν μὲν τοῦ λαοῦ
[64]	πεπαιδευμένοις. Τίς γὰρ ἐκείνου μᾶλλον	ἢ	ἀρετὴν ἐτίμησεν, ἢ κακίαν ἐκόλασεν,
[2]	ἐνελίπομεν· μή ποτε τοσοῦτον ἀμελήσαιμεν	ἢ	ἀρετῆς ἢ τοῦ φιλικοῦ καθήκοντος·
[20]	εἰδότες, ὅτι κακίας ῥᾷον μεταλαβεῖν	ἢ	ἀρετῆς μεταδοῦναι, ἐπεὶ καὶ νόσου
[16]	τῶν λογικώτερον, ὄπως ἂν ἀγροικίας	ἢ	ἀστειότητος ἔχῃ. Καὶ τὸ πρᾶγμα,
[56]	ἐξερευνήσοντας, οὐ κατὰ χρείαν μᾶλλον	ἢ	ἀτιμίαν. Τί λέγεις; οἶκον ἐκείνου
[4]	καὶ τῶν ἵππων τοὺς εὐγενεστάτους	ἢ	ἀτιμοτάτους, ἡμᾶς δὲ ζωγραφεῖσθαι τοῖς
[34]	οὗ καὶ μᾶλλον χρῄζοντες ἀγνοοῦσιν	ἢ	αὐτῶν ἕτεροι. Ταῦτα μὲν οἱ
[31]	ἀσεβείας· οὐ γὰρ ἄλλο τι	ἢ	βαρβαρικὴν καταδρομὴν τοῦτο ὑποληπτέον, καθαιροῦσαν
[51]	πειρᾶν τῶν ἀγενεστέρων, τοῦτον δὲ	ἢ	βιάζεσθαι φανερῶς, ἢ μὴ προσδοκᾶν
[16]	γένηται τῶν ἑλόντων, γίνεται δὲ	ἢ	βιασθεὶς ἢ ἑκών, νόμος οὗτός
[12]	μαθημάτων ἀγόμενος. Οἱ μὲν γὰρ	ἢ	βίον μόνον, ἢ λόγον κατωρθωκότες,
[11]	οὐδὲν καθ' ἑαυτὸ χρησιμώτατον ἴσμεν	ἢ	βλαβερώτατον, ἀλλ' ὅπως ἂν δοκῇ
[65]	Οἶμαι γὰρ εἴ τις ἐγένετο	ἢ	γενήσεται σάλπιγξ ἐπὶ πολὺ τοῦ
[10]	Ἐμμελίαν, τὴν ὅπερ ἐγένετο προκληθεῖσαν	ἢ	γενομένην ὃ προεκλήθη, τὴν τῆς
[79]	καὶ βιασθῆναι δυναμένης ἢ χερσὶν	ἢ	δεήσεσιν· ἐποίει γὰρ αὐτοὺς καὶ
[29]	οὔτε πρὸς αὐτοῦ τὸ μάχεσθαι,	ἢ	δια σπᾶν τὸ σῶμα τῆς
[32]	ἠγώνισται δὲ τῆς προθυμίας ἔλαττον;	Ἢ	διαγωνίζεται μὲν ἀνδρικῶς, οὐ συνετῶς
[34]	ἐνδέον ἀνεπινόητον, οὐκ ἔχουσιν ὅπως	ἢ	διαθώμεθά τι τῶν ὄντων ἢ
[9]	τῇ εὐτεκνίᾳ Ἕνα μὲν γὰρ	ἢ	δύο γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων, κἂν
[4]	δὲ ζωγραφεῖσθαι τοῖς ἔξωθεν, ἓν	ἢ	δύο τῶν ἐξ ἀρχῆς ὑπαρχόντων
[4]	τις κλῆρος πατρῷος ἢ πόρρωθεν	ἢ	ἐγγύθεν ἠργμένος, κάτεισιν εἰς τοὺς
[10]	μήτε ἐξ ἄλλων μᾶλλον ἁρμόζειν	ἢ	ἐκείνων τοῦτον γενέσθαι, μήτε ἐκείνοις
[42]	ἐπισημαίνειν· τοῦ κοινοῦ δὲ οὕτως	ἢ	ἐκείνως ἔχοντος, καὶ τὸν καθ'
[16]	ἑλόντων, γίνεται δὲ ἢ βιασθεὶς	ἢ	ἑκών, νόμος οὗτός ἐστιν αὐτοῖς
[1]	ὅ τί ποτ' ἂν μᾶλλον	ἢ	ἐμαυτῷ χαρισαίμην ἢ τοῖς ἀρετῆς
[26]	ἢ πολλὰ χρώματα συνε κέρασεν	ἢ	ἐμόρφωσεν· ὁ δὲ πρόεδρος εὑρίσκεται
[60]	ἂν τὰ πλείω τυγχάνῃ κατωρθωκὼς	ἢ	ἓν ὅτι μάλιστα. Ὁ δὲ
[41]	οὐδέ τι μέγα καὶ νεανικόν,	ἢ	ἐννοῆσαι, ἢ καταπράξασθαι δυναμένων· καίτοι
[3]	Καππαδόκαι, τὸ μηδὲν ἧττον κουροτρόφον	ἢ	εὔ ϊππον. Ὅθεν τῷ πατρῴῳ
[21]	ποταμός, δι' ἅλμης ῥέων γλυκύς,	ἢ	ζῷον ἐν πυρὶ σκαῖρον, ᾧ
[53]	λέγειν, τί δ' ἄλλο γε	ἢ	Θεοῦ φωνάς, αἳ τοῖς περὶ
[65]	ἐπὶ πολὺ τοῦ ἀέρος φθάνουσα,	ἢ	Θεοῦ φωνὴ τὸν κόσμον περιλαμβάνουσα,
[77]	τὸ τυχεῖν ἐκείνῳ ποτὲ πλησιάσαντας,	ἢ	θεραπεύσαντας, ἤ τι κατὰ παιδιὰν
[12]	πτῶκας βάλλειν ἢ κατατρέχειν νεβρῶν	ἢ	θηρεύειν ἐλάφους ὑπ' αὐτοῦ διδασκόμενος,
[9]	κατὰ τὸ τῆς ἀρετῆς ὁμότιμον	ἢ	καὶ τὰ σώματα, πολλὰ μὲν
[64]	ἐκείνου μᾶλλον ἢ ἀρετὴν ἐτίμησεν,	ἢ	κακίαν ἐκόλασεν, ἢ χρηστὸς ὤφθη
[26]	Οὐ γὰρ ἐξ ἀρετῆς μᾶλλον	ἢ	κακουργίας ἡ προεδρία, οὐδὲ τῶν
[42]	Ἑνὸς μὲν γὰρ εὖ πράττοντος	ἢ	κακῶς, οὐδὲν τῷ κοινῷ τοῦτο
[1]	τὴν ἧτταν, καὶ τὸ κρείττω	ἢ	κατὰ λόγου δύναμιν εἶναι τὸν
[16]	τὸν κοινὸν διέφυγε νόμον, κρείττονος	ἢ	κατὰ νέηλυν ἀξιωθεὶς τῆς τιμῆς.
[59]	ὑπερ απολογουμένων, ὅτι μείζω φρονῶν	ἢ	κατὰ τὰ ἀνθρώπινα, καὶ τῶν
[58]	ῥᾷόν τι καταλῦσαι τῶν καθεστώτων	ἢ	καταλυθὲν ἐπαναγαγεῖν. Ὃ δὲ πλεῖον
[50]	ὄνυχες, τρυφὴ μᾶλλον ἡμῖν εἰσιν	ἢ	κατάπληξις. Πρὸς ταῦτα ὕβριζε, ἀπείλει,
[41]	μέγα καὶ νεανικόν, ἢ ἐννοῆσαι,	ἢ	καταπράξασθαι δυναμένων· καίτοι τἆλλα μέτριος
[12]	ἡρώων διδάσκαλον· οὐδὲ πτῶκας βάλλειν	ἢ	κατατρέχειν νεβρῶν ἢ θηρεύειν ἐλάφους
[7]	ἱππέων; Ποίων κυνῶν; Τίνος ὑλακῆς	ἢ	κραυγῆς ἢ νέων προκαταλαβόντων τὰς
[17]	ἐπηρώτων τε αὐτὸν φιλονείκως μᾶλλον	ἢ	λογικῶς, καὶ ὑποκλίνειν ἑαυτοῖς ἐπειρῶντο
[12]	μὲν γὰρ ἢ βίον μόνον,	ἢ	λόγον κατωρθωκότες, τῷ ἑτέρῳ δὲ
[65]	ἢ νῷ λόγον οὐκ ἔχοντι,	ἢ	λόγῳ μὴ κατὰ νοῦν βεβηκότι·
[61]	πηγαὶ μηδὲν πονουμένοις. Ἐξ ὧν	ἢ	μεθ' ὧν νοσοκομίαι καὶ ἰατρεῖαι,
[4]	καὶ τοῦ καθέκαστον, ἢ μικρὸν	ἢ	μεῖζον, καθάπερ τις κλῆρος πατρῷος
[3]	λόγων λαμπρότητες, τίνων ἢ πλείους	ἢ	μείζους; Ὧν ἡμῖν, εἰ βουλομένοις
[64]	τί τοῦτο; Οὐκ ἐπαινετέος μᾶλλον	ἢ	μεμπτέος τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν;
[55]	περὶ μικρῶν, ἢ μικρὰ πεπολέμηται,	ἢ	μετρίως πεφιλοσόφηται, ἢ σιγῆς ἀξίως,
[59]	καὶ τὸ φιλοσοφεῖν μὴ δυνηθῆναι	ἢ	μὴ νομίζεσθαι, εἰ καὶ βραχὺς
[51]	τοῦτον δὲ ἢ βιάζεσθαι φανερῶς,	ἢ	μὴ προσδοκᾶν εἴξειν ταῖς ἀπειλαῖς.
[66]	μετ' ἐκείνους τρυφή; Τίς μοναστῶν	ἢ	μιγάδων; Τίς τῶν ἀπραγμόνων ἢ
[55]	ἑτέρους ἑτέρως, ἢ περὶ μικρῶν,	ἢ	μικρὰ πεπολέμηται, ἢ μετρίως πεφιλοσόφηται,
[59]	πταίουσιν, ἢ παριδεῖν ταῦτα ἠνέσχετο,	ἢ	μικρὰν τοῦ κακοῦ λύσιν ἐπενόει.
[4]	καὶ γένους καὶ τοῦ καθέκαστον,	ἢ	μικρὸν ἢ μεῖζον, καθάπερ τις
[73]	κατὰ τὸν ἐμὸν λόγον, οὐδὲν	ἢ	μικρῷ λείπεται· ὥστε καὶ βασιλέων
[24]	δύο τομὴ καὶ ἀμφοτέρων νέκρωσις,	ἢ	μόσχων συν τρόφων καὶ ὁμοζύγων
[12]	αὐτῷ πώλῳ καὶ διδασκάλῳ χρώμενος,	ἢ	μυελοῖς ἐλάφων τε καὶ λεόντων
[63]	μίδες καὶ Κολοσσοῦ χαλκὸς ἄμετρος,	ἢ	ναῶν μεγέθη καὶ κάλλη τῶν
[23]	δὲ οὕτως αἰδέσιμος ἢ παλαιοῖς	ἢ	νέοις, μὴ ὅτι τῶν κατὰ
[13]	ἄλλοις ἀγάλλονται καλλωπίσμασιν ἢ παλαιοῖς	ἢ	νέοις, ὅπως ἂν οἶμαι τῶν
[7]	κυνῶν; Τίνος ὑλακῆς ἢ κραυγῆς	ἢ	νέων προκαταλαβόντων τὰς διεξόδους τοῖς
[65]	ἑτέρῳ σκάζειν, κατὰ τοὺς πολλούς,	ἢ	νῷ λόγον οὐκ ἔχοντι, ἢ
[1]	τοῖς λόγοις μὴ νῦν χρησάμενος.	ἢ	ὅ τί ποτ' ἂν μᾶλλον
[21]	προσηγορίαι τινές εἰσιν, ἢ πατρόθεν	ἢ	οἴκοθεν, ἐκ τῶν ἰδίων ἐπιτηδευμάτων
[77]	δὲ πλεῖον ἀπέχουσι τοῦ ἀνδρὸς	ἢ	ὅσον πλησιάζειν ἐπιθυμοῦσιν. Ἐκεῖνο δὲ
[6]	λέξων ἔρχομαι· ἀπιστήσει δ' οὐδεὶς	ἢ	ὅστις οὐδὲν μέγα οἴεται τοὺς
[55]	μετρίως πεφιλοσόφηται, ἢ σιγῆς ἀξίως,	ἢ	οὐ λίαν ἐπαινετῶς; Οὐ μὲν
[59]	μὴ καὶ αὐτὸς ἐγενόμην πάρεργον·	ἢ	οὐκ οἶδ' ὅ τι καὶ
[68]	ἁγίαν Τριάδα συναφείας καὶ συνθεΐας,	ἢ	οὐκ οἶδ' ὅ τι κυριώτερον
[23]	ὁρίζεται. Τίς δὲ οὕτως αἰδέσιμος	ἢ	παλαιοῖς ἢ νέοις, μὴ ὅτι
[13]	τῶν πόλεων ἄλλοις ἀγάλλονται καλλωπίσμασιν	ἢ	παλαιοῖς ἢ νέοις, ὅπως ἂν
[32]	Ἢ πεπαιδευμένως μέν, ἀκινδύνως δέ;	Ἢ	πάντα μὲν ταῦτα τελείως καὶ
[50]	γὰρ ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες,	ἢ	πάντως ἂν τοῦτον διειλέχθη τὸν
[19]	πέτραι, καὶ οὐ πρὶν ἀφεθήσονται	ἢ	παρ' ἀλλήλων τι προσλαβεῖν ἐκ
[39]	καὶ συνδιανεμεῖσθαι τὴν ἀρχὴν μᾶλλον	ἢ	παραδυναστεύειν, καὶ τῇ φιλίᾳ τοῦτο
[62]	μέλλοντι. Τίς οὖν ἐκείνου μᾶλλον	ἢ	παρθενίαν ἐτίμησεν, ἢ σαρκὶ ἐνομοθέτησεν,
[59]	μητροπολίτης ἢ συναπήχθη τοῖς πταίουσιν,	ἢ	παριδεῖν ταῦτα ἠνέσχετο, ἢ μικρὰν
[21]	οὖν ἄλλαι προσηγορίαι τινές εἰσιν,	ἢ	πατρόθεν ἢ οἴκοθεν, ἐκ τῶν
[82]	ἢ στήσαις ταῖς σεαυτοῦ πρεσβείαις	ἢ	πείσαις καρτερῶς φέρειν· καὶ τὸν
[32]	μὲν ἀνδρικῶς, οὐ συνετῶς δέ;	Ἢ	πεπαιδευμένως μέν, ἀκινδύνως δέ; Ἢ
[77]	κατὰ παιδιὰν ἢ σπουδὴν εἰρημένον	ἢ	πεπραγμένον φέρειν ἀπομνημόνευμα, ὥσπερ οὖν
[39]	βλέπων, τὸν τοῦ καλοῦ νόμον,	ἢ	περὶ ἡμῶν οὕτω διανοηθείς, οὓς
[55]	τὰ δὲ πρὸς ἑτέρους ἑτέρως,	ἢ	περὶ μικρῶν, ἢ μικρὰ πεπολέμηται,
[21]	δαίμονες. Καὶ εἴ τις ἔστιν	ἢ	πιστεύεται ποταμός, δι' ἅλμης ῥέων
[81]	γενόμενον ἵνα κερδάνῃ τοὺς πάντας	ἢ	πλείονας. ~Ταῦτά σοι παρ' ἡμῶν,
[3]	δημόσιαι καὶ λόγων λαμπρότητες, τίνων	ἢ	πλείους ἢ μείζους; Ὧν ἡμῖν,
[9]	εὐδοκίμησιν, ἀλλὰ βίων αἱρέσεις μᾶλλον	ἢ	πολιτείας ταῦτα ποιησαμένων. ~Τίς οὐκ
[26]	οὐ φύσεις ἀρρωστημάτων ἐσκέψατο πρότερον,	ἢ	πολλὰ χρώματα συνε κέρασεν ἢ
[4]	μεῖζον, καθάπερ τις κλῆρος πατρῷος	ἢ	πόρρωθεν ἢ ἐγγύθεν ἠργμένος, κάτεισιν
[68]	ἡμῖν εἶναι τὴν σωτηρίαν μᾶλλον	ἢ	πράγμασι· μηδὲ γὰρ τὸ Ἰουδαίων
[21]	οἴκοθεν, ἐκ τῶν ἰδίων ἐπιτηδευμάτων	ἢ	πράξεων· ἡμῖν δὲ τὸ μέγα
[20]	καλλίστοις ἐχαίρομεν· ἐπειδὴ κἀντεῦθέν ἐστιν	ἢ	πρὸς ἀρετὴν τυποῦσθαι τοὺς νέους
[80]	τι, τοῖς τὰ ἐκείνου τετελεσμένοις,	ἢ	πρὸς αὐτὸν ἀεὶ βλέπειν, καὶ
[20]	πρὸς ἀρετὴν τυποῦσθαι τοὺς νέους	ἢ	πρὸς κακίαν. ~Δύο μὲν ἐγνωρίζοντο
[67]	καὶ θαυμάζω τὸν κτίστην πλέον	ἢ	πρότερον, ὄψει μόνῃ διδασκάλῳ χρώμενος.
[32]	τοῖς δὲ πέλεκυς κόπτων πέτραν,	ἢ	πῦρ ἐν ἀκάνθαις, ὅ φησιν
[12]	ἢ τὰ πολεμικὰ κράτιστος εἶναι	ἢ	πωλοδαμνεῖν ἄριστα, τῷ αὐτῷ πώλῳ
[62]	ἐκείνου μᾶλλον ἢ παρθενίαν ἐτίμησεν,	ἢ	σαρκὶ ἐνομοθέτησεν, οὐ τῷ καθ'
[65]	Θεοῦ φωνὴ τὸν κόσμον περιλαμβάνουσα,	ἢ	σεισμὸς οἰκουμένης ἔκ τινος καινοτομίας
[55]	μικρὰ πεπολέμηται, ἢ μετρίως πεφιλοσόφηται,	ἢ	σιγῆς ἀξίως, ἢ οὐ λίαν
[77]	θεραπεύσαντας, ἤ τι κατὰ παιδιὰν	ἢ	σπουδὴν εἰρημένον ἢ πεπραγμένον φέρειν
[82]	τῆς σαρκός, τὴν ἡμετέραν παιδαγωγίαν,	ἢ	στήσαις ταῖς σεαυτοῦ πρεσβείαις ἢ
[57]	κοινή. Θυμός, ὁ δεινὸς ὁπλίτης	ἢ	στρατηγός. Οὐδὲ γυναῖκες ἄοπλοι τηνικαῦτα,
[16]	τινι τῶν προειληφότων ἢ φίλων	ἢ	συγγενῶν ἢ τῶν ἐκ τῆς
[7]	οἱ δὲ ἤγοντο. Τίνος διώκοντος	ἢ	συναναγκάζοντος; Οὐδενός. Τίνων ἱππέων; Ποίων
[59]	τῆς ἄνω Ἱερουσαλὴμ ὄντως μητροπολίτης	ἢ	συναπήχθη τοῖς πταίουσιν, ἢ παριδεῖν
[56]	βουλεύεται οὐ τολ μηρὰν μᾶλλον	ἢ	συνετήν. Τῇ ἱερᾷ τραπέζῃ προσφεύγει,
[48]	ἐκείνων ἦν τῷ βαπτίσματι τελεσθείς,	ἢ	συντελεσθείς· πλείω δὲ τῶν ἀναγκαίων
[63]	αὐτῶν τῶν φιλτάτων, ὀνόμασι μᾶλλον	ἢ	σώμασι γνωριζόμενοι· οὐδὲ προτίθενται συνόδοις
[66]	εὐπορία τις ἄλλη μετ' ἐκεῖνον	ἢ	τὰ ἐκείνου συγγράμματα. Σιωπᾶται τὰ
[66]	Τίς τῶν τὰ ἔξωθεν φιλοσοφούντων	ἢ	τὰ ἡμέτερα; Μία καὶ διὰ
[12]	θηρεύειν ἐλάφους ὑπ' αὐτοῦ διδασκόμενος,	ἢ	τὰ πολεμικὰ κράτιστος εἶναι ἢ
[23]	ῥᾷον εἶναι τοὺς λαβυρίνθους διεξελθεῖν,	ἢ	τὰς ἐκείνου τῶν λόγων ἄρκυς
[38]	ἑξῆς ἢ τὴν ἑαυτοῦ φιλοσοφίαν,	ἢ	τὰς τῶν πεπιστευκότων ἐλπίδας· ἀλλὰ
[54]	θρασὺν σωφρονίζοντος. Τί τούτων ἐνδικώτερον	ἢ	ταχύτερον; Τὰ δὲ τούτων ἑξῆς,
[17]	παίων συλλογισμοῖς, οὐ πρὶν ἀνῆκεν	ἢ	τελέως τρέψασθαι καὶ τὸ κράτος
[21]	καὶ ὀνομάζεσθαι· ᾧ πλέον ἐφρονοῦμεν	ἢ	τῇ στροφῇ τῆς σφενδονῆς ὁ
[38]	οὐ κατῄσχυνεν οὐδενὶ τῶν ἑξῆς	ἢ	τὴν ἑαυτοῦ φιλοσοφίαν, ἢ τὰς
[48]	ἢ τὴν τοῦ ὑπάρχου θρασύτητα,	ἢ	τὴν τοῦ ἀνδρὸς πρὸς αὐτὸν
[48]	καλούμενος. Πῶς ἂν ἀξίως διηγησάμην,	ἢ	τὴν τοῦ ὑπάρχου θρασύτητα, ἢ
[74]	λάκκῳ δίκαιον, λεόντων θράσος πεδήσαντα·	ἢ	τὴν τῶν ἑπτὰ Μακκαβαίων ἄθλησιν,
[59]	καὶ θαυμασίαν, καὶ τί γάρ,	ἢ	τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν. Προσθήκην
[15]	τι μὴ τῆς Ἀττικῆς μέρος	ἢ	τῆς λοιπῆς Ἑλλάδος, αὐτῶν τῶν
[16]	πλείων γάρ ἐστιν ἡ ἔνδειξις	ἢ	τὸ ἔργον τῶν ἀπειλουμένων. Ἔπειτα
[62]	καὶ διϊσταμένων, καὶ οὐδετέρου πάντως	ἢ	τὸ καλὸν ἢ τὸ φαῦλον
[62]	οὐδετέρου πάντως ἢ τὸ καλὸν	ἢ	τὸ φαῦλον ἀνεπίμικτον ἔχοντος· ἀλλὰ
[64]	ἢ χρηστὸς ὤφθη τοῖς κατορθοῦσιν,	ἢ	τοῖς ἁμαρτάνουσιν ἐμβριθής· οὗ καὶ
[34]	τῶν ἢ τοῖς φιλανθρώποις ἐπηγγελμένων	ἢ	τοῖς ἀπανθρώποις ἠπειλημμένων. Ἀλλ' εἰσὶ
[1]	ἂν μᾶλλον ἢ ἐμαυτῷ χαρισαίμην	ἢ	τοῖς ἀρετῆς ἐπαινέταις ἢ τοῖς
[13]	γνώρισμα, ὥσπερ ἐν τοῖς ὅπλοις	ἢ	τοῖς δράμασι τὰ ἐπίσημα. Τὰ
[20]	δὲ οὐ τοῖς ἡδίστοις πλέον	ἢ	τοῖς καλλίστοις ἐχαίρομεν· ἐπειδὴ κἀντεῦθέν
[1]	χαρισαίμην ἢ τοῖς ἀρετῆς ἐπαινέταις	ἢ	τοῖς λόγοις αὐτοῖς, ἢ τὸν
[34]	δημοκατάρατος· οὔτ' ἄλλο οὐδὲν τῶν	ἢ	τοῖς φιλανθρώποις ἐπηγγελμένων ἢ τοῖς
[1]	ἐπαινέταις ἢ τοῖς λόγοις αὐτοῖς,	ἢ	τὸν ἄνδρα τοῦτον θαυμάσας. Ἐμοί
[21]	τί ἂν λέγοιμι τοῦ Ὑπερβορέου	ἢ	τὸν Ἀργεῖον Πήγασον, οἷς οὐ
[73]	καὶ μὴ βασίλισσαν νότου μόνον,	ἢ	τὸν δεῖνα, κατὰ κλέος τῆς
[67]	τεφροῦνται γλῶσσαι πονηραὶ καὶ παράνομοι,	ἢ	τὸν Χαλανῆς πύργον, κακῶς μὲν
[2]	ποτε τοσοῦτον ἀμελήσαιμεν ἢ ἀρετῆς	ἢ	τοῦ φιλικοῦ καθήκοντος· οὐδὲ τῷ
[10]	γενέσθαι, μήτε ἐκείνοις ἑτέρου μᾶλλον	ἢ	τοῦδε πατράσιν ὀνομασθῆναι· ὅπερ οὖν
[29]	ἀντιτείνειν εἶχε πρὸς τοὺς ὑβριστὰς	ἢ	τοὺς σπουδαστάς, οὔτε πρὸς αὐτοῦ
[28]	οὐκ ἔννομον οὐδὲ κανονικῶς μᾶλλον	ἢ	τυραννικῶς τὴν προστασίαν δεξάμενον· καὶ
[21]	ἦν, ἐξ ἧς Λυδῶν ἐτυράννησεν·	ἢ	τῷ χρυσῷ ποτε Μίδας, δι'
[16]	προειληφότων ἢ φίλων ἢ συγγενῶν	ἢ	τῶν ἐκ τῆς αὐτῆς πατρίδος
[66]	ἢ μιγάδων; Τίς τῶν ἀπραγμόνων	ἢ	τῶν ἐν πράγματι; Τίς τῶν
[73]	~Καὶ ἵνα τοὺς Κριτὰς παραδράμωμεν,	ἢ	τῶν Κριτῶν τοὺς εὐδοκιμωτάτους, Σαμουὴλ
[13]	οἶμαι τῶν διηγημά των ἔχωσιν	ἢ	τῶν ὁρωμένων· τῇδε λόγοι τὸ
[16]	τῶν ἐκ τῆς αὐτῆς πατρίδος	ἢ	τῶν ὅσοι περιττοὶ τὰ σοφιστικὰ
[34]	ἢ διαθώμεθά τι τῶν ὄντων	ἢ	τῶν οὐκ ὄντων εἰσκομισώμεθα. Καὶ
[13]	τὴν οὐχ ἧττον λόγων μητρόπολιν	ἢ	τῶν πόλεων ὧν ὑπέρκειται καὶ
[7]	ἔγνω τοιοῦτον θήραμα τῶν νῦν	ἢ	τῶν πώποτε. ~Ὦ τοῦ θαύματος!
[20]	ἐπεὶ καὶ νόσου μετασχεῖν μᾶλλον	ἢ	ὑγίειαν χαρίσασθαι. Μαθημάτων δὲ οὐ
[16]	ξεναγεῖται παρά τινι τῶν προειληφότων	ἢ	φίλων ἢ συγγενῶν ἢ τῶν
[79]	ὡς καθεκτῆς καὶ βιασθῆναι δυναμένης	ἢ	χερσὶν ἢ δεήσεσιν· ἐποίει γὰρ
[64]	ἀρετὴν ἐτίμησεν, ἢ κακίαν ἐκόλασεν,	ἢ	χρηστὸς ὤφθη τοῖς κατορθοῦσιν, ἢ
[50]	ἀπείλει, ποίει πᾶν ὁτιοῦν ἂν	ᾖ	βουλομένῳ σοι, τῆς ἐξουσίας ἀπόλαυε.
[75]	μικρὰ τῶν μεγίστων ἡ μίμησις.	Ἦ	γὰρ οὐκ ἐναργὴς τῆς ἐκείνου
[62]	ἵνα μήτε τὸ φιλόσοφον ἀκοινώνητον	ᾖ	μήτε τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον· ὥσπερ
[48]	Ἡμεῖς δέ, τί σοι δοκοῦμεν;	Ἦ	οὐδέν, ἔφη, ταῦτα προστάττοντες. Τί
[61]	τριβώνιον καὶ ἡ χαμευνία καὶ	ἡ	ἀγρυπνία καὶ ἡ ἀλουσία, τὰ
[61]	χαμευνία καὶ ἡ ἀγρυπνία καὶ	ἡ	ἀλουσία, τὰ ἐκείνου σεμνολογήματα· καὶ
[48]	ὁ γεννάδας φησί, καὶ τίς	ἡ	ἀπόνοια; Οὔπω γὰρ ἔχω γινώσκειν.
[77]	καὶ σύντομον. ~Τοσαύτη τοῦ ἀνδρὸς	ἡ	ἀρετὴ καὶ ἡ τῆς δόξης
[20]	ἐκείμεθα. Ἓν δ' ἀμφοτέροις ἔργον	ἡ	ἀρετή, καὶ τὸ ζῆν πρὸς
[66]	διαστήμασι· τοῦ δὲ κάλλος μὲν	ἡ	ἀρετή, μέγεθος δὲ ἡ θεολογία,
[58]	μὲν τὸ ἄδοξον, πλείων δὲ	ἡ	βλάβη τοῖς ἀρχομένοις. Τίς γὰρ
[16]	χρώμενοι καθάπερ ἐνθουσιῶντες· κελεύει δὲ	ἡ	βοὴ μὴ προβαίνειν, ἀλλ' ἵστασθαι,
[7]	τε ἄλλων ὅσα ἐκεῖσε ἀπέλιπον·	ἡ	γὰρ πλινθεία καὶ ὁ πηλὸς
[31]	λόγου καὶ Πνεύματος. Τί οὖν	ἡ	γενναία καὶ μεγαλόφρων ἐκείνη ψυχὴ
[45]	λαλῶν εἰς τὸ ὕψος, καὶ	ἡ	γλῶσσα αὐτοῦ διῆλθεν ἐπὶ τῆς
[21]	ἡ μὲν πρώτη καὶ τιμιωτέρα,	ἡ	δὲ δευτέρα καὶ οὐ τοῦ
[9]	κἂν τῇ φύσει δοίη τις·	ἡ	δὲ διὰ πάντων ἀκρότης, σαφὲς
[56]	ἐβιάζετο, πρὸς γάμον ἕλκων ἀπαξιοῦσαν.	Ἡ	δὲ οὐκ ἔχουσα ὅπως διαφύγῃ
[31]	προθυμία τῶν πλείστων οὐκ ἀγεννής,	ἡ	δὲ παράταξις ἀσθενής, οὐκ ἔχουσα
[57]	μὲν οὖν ἐν τούτοις ἦσαν.	Ἡ	δὲ πόλις, ὡς ᾔσθετο τοῦ
[31]	Ὁ μὲν οὖν ἀγὼν πολύς·	ἡ	δὲ προθυμία τῶν πλείστων οὐκ
[56]	κρίνοντος. Οἱ κεραυνοὶ δὲ ἠμέλουν,	ἡ	δὲ τοῦ Θεοῦ μάχαιρα ἐστιλβοῦτο
[61]	τὴν τοῦ βίου θάλασσαν. ~Θαυμαστὸν	ἡ	ἐγκράτεια καὶ ὀλιγάρκεια καὶ τὸ
[69]	καὶ ὅς τις ἐμοὶ φίλος,	ἡ	ἐκείνου θεολογία! Καὶ τοσοῦτον θαρρῶ
[16]	καὶ φιλάνθρωπον· πλείων γάρ ἐστιν	ἡ	ἔνδειξις ἢ τὸ ἔργον τῶν
[81]	νεότης, ἡ πενία τὸν ποριστήν,	ἡ	εὐπορία τὸν οἰκονόμον· δοκοῦσί μοι
[9]	μέγιστον δοκεῖ καὶ περι φανέστατον	ἡ	εὐτεκνία. Τοὺς γὰρ αὐτοὺς πολύπαιδας
[12]	δοκεῖν, διαφέρουσιν, οἷς μεγάλη μὲν	ἡ	ζημία, μεῖζον δὲ τὸ αἶσχος
[14]	δικαιοτάτῳ καὶ ὃ μὴ παθεῖν	ἡ	ζημία τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν.
[32]	πῦρ ἐν ἀκάνθαις, ὅ φησιν	ἡ	θεία γραφή, ῥᾳδίως ἀναλίσκον τοὺς
[2]	μηδεὶς θαυμαζέτω. Ἀλλὰ συγγινωσκέτω μὲν	ἡ	θεία ἡ ψυχή, καὶ πάντ'
[66]	μὲν ἡ ἀρετή, μέγεθος δὲ	ἡ	θεολογία, δρόμος δὲ τὸ ἀεικίνητον
[7]	θελήσαντι μόνον» Ταῦτ' ἔλεγον, καὶ	ἡ	θήρα παρῆν, ὄψον αὐτόματον, ἀπραγμάτευτος
[61]	ὁ ἄρτος καὶ οἱ ἅλες,	ἡ	καινὴ καρυκεία· καὶ ποτὸν νηφάλιόν
[25]	σὺν ἀλλήλοις. Τὸν μὲν γὰρ	ἡ	Καισαρέων κατέχει πόλις, ὥς τινα
[45]	τὴν ὑπερκόσμιον, ἣν οὐδὲ χωρεῖν	ἡ	κτίσις δύναται, κἂν μεθ' ἡμῶν
[80]	ἱερεῦσιν ὁ ἀρχιερεύς, τοῖς κήρυξιν	ἡ	μεγάλη φωνὴ καὶ τοῖς ἐμοῖς
[66]	Μία καὶ διὰ πάντων καὶ	ἡ	μεγίστη, τὰ ἐκείνου συγγράμματα καὶ
[63]	καὶ σιωπῶσα παραίνεσις. Καὶ οὐχ	ἡ	μὲν πόλις οὕτως, ἡ χώρα
[21]	~Δύο μὲν ἐγνωρίζοντο ἡμῖν ὁδοί·	ἡ	μὲν πρώτη καὶ τιμιωτέρα, ἡ
[17]	ῥοπὴν χαριζόμενος, δύναται δὲ καὶ	ἡ	μικρὰ προσθήκη τὸ πᾶν ἐν
[75]	σπουδαίοις καὶ μικρὰ τῶν μεγίστων	ἡ	μίμησις. Ἦ γὰρ οὐκ ἐναργὴς
[81]	βακτηρίαν ἡ πολιά, τὴν παιδαγωγίαν	ἡ	νεότης, ἡ πενία τὸν ποριστήν,
[54]	καὶ ὁμοῦ τῇ παρουσίᾳ ῥᾴων	ἡ	νόσος γίνεται, καὶ χρηστοτέρων ὁ
[54]	ἀπῆν τῶν εἰς τοῦτο φερόντων.	Ἡ	νὺξ παρῆν, ὁ δίφρος εὐτρεπής,
[9]	ἴσως ἔχουσιν· ἡμῖν δὲ τούτους	ἡ	πεῖρα παρέστησε, τοιούτους μὲν αὐτοὺς
[81]	πολιά, τὴν παιδαγωγίαν ἡ νεότης,	ἡ	πενία τὸν ποριστήν, ἡ εὐπορία
[25]	εἰ μὴ κἀντεῦθέν μοι πᾶσα	ἡ	περὶ τὸν βίον ἀνωμαλία καὶ
[59]	ἐκεῖθεν γάρ μοι πᾶσα συνέπεσεν	ἡ	περὶ τὸν βίον ἀνωμαλία καὶ
[75]	καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτόν, οὐχ	ἡ	περίχωρος πᾶσα μόνον, ἀλλ' ἤδη
[70]	ἔτι γὰρ ἐν σκιαῖς ἦν	ἡ	πίστις, ἆθλον εὑράμενος τὴν μετάθεσιν,
[33]	θαυμαστή τις ἡ συμφωνία καὶ	ἡ	πλοκὴ τοῦ δύνασθαι. Ὁ μὲν
[81]	συμφοραῖς τὴν παράκλησιν, τὴν βακτηρίαν	ἡ	πολιά, τὴν παιδαγωγίαν ἡ νεότης,
[28]	λυποῦντα δι' ὑπο ψίας εἶχεν	ἡ	πόλις ἐκ τῆς περὶ τὴν
[34]	μνημονευομένων ὁ χαλεπώτατος. Ἔκαμνε δὲ	ἡ	πόλις, ἐπικουρία δ' ἦν οὐδαμόθεν,
[79]	Ἐγχεῖτο δὲ περὶ αὐτὸν πᾶσα	ἡ	πόλις, τὴν ζημίαν οὐ φέροντες
[25]	ἐκείνου πρεσβείαις ἄμεινον. Τὸν δέ,	ἡ	πολύ τροπος τοῦ Θεοῦ φιλανθρωπία
[16]	ἀγορᾶς ἐπὶ τὸ λουτρὸν προαγόμενος.	Ἡ	πομπὴ δέ· διατάξαντες ἑαυτοὺς στοιχηδὸν
[73]	τῶν ἐχθρῶν νῖκαι καὶ τρόπαια,	ἡ	πρᾳότης δὲ τὸ ἐπισημότατον, καὶ
[26]	ἐξ ἀρετῆς μᾶλλον ἢ κακουργίας	ἡ	προεδρία, οὐδὲ τῶν ἀξιωτέρων ἀλλὰ
[28]	ἔδειξεν ὁ τότε διωγμός, καὶ	ἡ	πρὸς αὐτὸν ἔνστασις, ὅμως δέ
[21]	τοὺς ἐκεῖσε διδασκάλους φέρουσα, καὶ	ἡ	πρὸς τοὺς ἔξωθεν παιδευτάς. Τὰς
[63]	ἡ σύντομος τῆς σωτηρίας ὁδός,	ἡ	ῥᾴστη πρὸς οὐρανὸν ἀνάβασις. Οὐκ
[58]	πρώσω μετὰ λῃστρικοῦ συντάγματος. Καὶ	ἡ	σκῆψις, ὡς εὐπρεπής! Τὰ γὰρ
[13]	ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία δὲ	ἡ	σπουδή, καὶ τὸ ῥαγῆναι κόσμου
[33]	ἀντελάμβανε· καὶ ἦν θαυμαστή τις	ἡ	συμφωνία καὶ ἡ πλοκὴ τοῦ
[63]	ὀλίγης ὤνησεν; Ἐμοὶ δὲ θαυμασιώτατον,	ἡ	σύντομος τῆς σωτηρίας ὁδός, ἡ
[26]	ἔχει· στρατιώτης, ταξίαρχος, στρατηγός. Αὕτη	ἡ	τάξις ἀρίστη καὶ λυσιτελεστάτη τοῖς
[16]	αὐτοῖς τῆς τελετῆς τὸ τερπνότατον,	ἡ	ταχίστη τῶν λυπούντων ἀπαλλαγὴ καὶ
[77]	τοῦ ἀνδρὸς ἡ ἀρετὴ καὶ	ἡ	τῆς δόξης περιουσία, ὥστε πολλὰ
[24]	ἐλπιζομένων ἡμῖν καὶ συγκειμένων. Παρῆν	ἡ	τῆς ἐκδημίας ἡμέρα καὶ ὅσα
[73]	ἐπισημότατον, καὶ πρὸ τῆς βασιλείας	ἡ	τῆς κινύρας δύναμις, καὶ πονηροῦ
[1]	ἑλέσθαι τὴν πρώτην· τοσοῦτον ἔργον	ἡ	τοῦ ἀνδρὸς εὐφημία, μὴ ὅτι
[66]	φέρον ταῖς ἀναβάσεσι, δύναμις δὲ	ἡ	τοῦ λόγου σπορὰ καὶ διάδοσις·
[23]	παρεθέν. Ἰατρικὴν μὲν γάρ, καὶ	ἡ	τοῦ σώματος ἀρρωστία καὶ νοσοκομία,
[61]	ἄτεχνον τὸ κάλλος καὶ σχέδιος	ἡ	τροφή, κατὰ τὴν μεγάλην παραίνεσιν
[34]	χαλεπώτατόν ἐστιν ἐν τοῖς τοιούτοις,	ἡ	τῶν ἐχόντων ἀναλγησία καὶ ἀπληστία.
[75]	πᾶσα μόνον, ἀλλ' ἤδη καὶ	ἡ	ὑπερόριος· καὶ οὗτος μέσος τῶν
[55]	εἴπερ τι μέγα καὶ ὑψηλὸν	ἡ	φιλοσοφία, καὶ τὸ κρατοῦντα τῶν
[24]	οὕτω ταῦτα, καὶ πλήρης παιδεύσεως	ἡ	φορτίς, ὡς γοῦν ἐφικτὸν ἀνθρωπίνῃ
[61]	ἓν χιτώνιον καὶ τριβώνιον καὶ	ἡ	χαμευνία καὶ ἡ ἀγρυπνία καὶ
[54]	τὸ δόγμα τῆς ἀρρωστίας· καὶ	ἡ	χεὶρ ἐπέχεται τοῦ πονηροῦ γραφέως,
[63]	τὰ τῶν τραυμάτων ἄκη καὶ	ἡ	Χριστοῦ μίμησις, οὐ λόγῳ μέν,
[63]	οὐχ ἡ μὲν πόλις οὕτως,	ἡ	χώρα δὲ καὶ τὰ ἐκτὸς
[2]	Ἀλλὰ συγγινωσκέτω μὲν ἡ θεία	ἡ	ψυχή, καὶ πάντ' ἐμοὶ σεβασμία
[7]	γὰρ ἐν τοῖς τοιούτοις φιλιστορεῖν	ἡ	ψυχὴ καὶ πολλοῖς θαύμασιν ἀνυμνεῖν
[6]	καὶ θάλπεσι καὶ ὄμβροις ταλαιπωρεῖν,	ἥ	τε ἄφιλος ἐρημία καὶ τὸ
[21]	καὶ οὐ τοῦ ἴσου λόγου·	ἥ	τε πρὸς τοὺς ἱεροὺς ἡμῶν
[51]	μετάθεσιν αἰσχυνόμενον, ζητεῖν δὲ ἀπολογίαν,	ἥ	τις εὐπρεπεστάτη· δηλώσει δὲ καὶ
[71]	καὶ τὴν πρὸς αὐτὸν πάλην,	ἥ	τίς ποτε ἦν· οἶμαι δὲ
[42]	ἐπιζητεῖ θείαν βοήθειαν ἢ ἀνθρωπίνην,	ἥ	τις στήσει τὸν κοινὸν ἐμπρησμὸν
[23]	ῥήτορας ἦν; Τίς δὲ γραμματικήν,	ἣ	γλῶσσαν ἐξελληνίζει καὶ ἱστορίαν συνάγει
[11]	μόνην τὴν εὐγενεστέραν καὶ ἡμετέραν,	ἣ	πᾶν τὸ ἐν λόγοις κομψὸν
[58]	δὲ καὶ ἄλλη τις διαφορά,	ἣ	ταῦτα ἐκαινοποίησε. Τῆς γὰρ πατρίδος
[10]	τὴν τῆς ἐμμελείας ὄντως φερώνυμον,	ἣ	τοῦτο ἐν γυναιξὶν ὤφθη, εἰ
[71]	Θεὸν γεννηθέντων, καὶ τὴν εὐλογίαν	ᾗ	πολλοὺς ἐστήριξεν. ~Ἰωσὴφ ἐγένετο σιτοδότης,
[74]	τὴν καλὴν κληρονομίαν, τὴν μηλωτήν,	ᾗ	τὸ Ἡλίου πνεῦμα συνηκολούθησεν; Ἐπαίνει
[58]	τὸ ἄδοξον, πλείων δὲ ἡ	βλάβη	τοῖς ἀρχομένοις. Τίς γὰρ ἂν
[70]	τῷ ξύλῳ τῆς γνώσεως οὐκ	ἐβλάβη	καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν παρελθών,
[2]	ἕτερον ἀναπνεύσαντι ὅτι μὴ λόγον	εὐσεβῆ	καὶ κόσμου παντὸς σωτήριον. Τὰ
[40]	παρερρίφη, ἵν' αὐτὸς ἐν ἑαυτῷ	συντριβῇ	καὶ καταναλωθῇ, καθάπερ ἰὸς σιδήρῳ
[62]	τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον· ὥσπερ δὲ	γῆ	καὶ θάλασσα τὰ παρ' ἑαυτῶν
[45]	ταῖς κατὰ τῶν στοιχείων καινοτομίαις.	Γῆ	τις ἠκούετο ξένη καὶ θάλασσα
[16]	τερπνότατον, ἡ ταχίστη τῶν λυπούντων	ἀπαλλαγὴ	καὶ κατάλυσις. Τότε τοίνυν ἐγὼ
[19]	τοῦ προληφθέντος· κἄν μέ τις	ἀπάγῃ	τοῦ πρόσω τυραννικῶς, τὸ τῶν
[30]	πᾶσαν ἐκτρίψαν ἐκκλησίαν, καθ' ἧς	ἐρράγη	καὶ ὅσην ἐπέλαβε· βασιλεὺς ὁ
[54]	παῖδα τοῦ βασιλέως θραύει νόσου	πληγῇ·	καὶ τὸ τάχος ὅσον! Ἐκεῖ
[55]	συμπεσοῦσά τις ἀρρωστία. Καὶ ὄντως	πληγὴ	τοῖς εὖ φρονοῦσι παίδευμα γίνεται,
[56]	Ἡ δὲ οὐκ ἔχουσα ὅπως	διαφύγῃ	τὴν τυραννίδα, βουλὴν βουλεύεται οὐ
[23]	ἔχει καὶ τὰ παλαίσματα, ἣν	δὴ	δια λεκτικὴν ὀνομάζουσιν· ὡς ῥᾷον
[79]	βελτίους ποιήσας ταῖς ἐπισκήψεσι· τότε	δὴ	θαῦμα γίνεται τῶν πώποτε γενομένων
[68]	ἀλλ' οἰκείαις συνδεῖσθαι φωναῖς, ἥπερ	δὴ	καὶ μεγίστη λόγου δύναμις καὶ
[10]	τῆς ὑποθέσεως ἄξιος. Κάλλους μὲν	δὴ	καὶ ῥώμης καὶ μεγέθους, οἷς
[38]	προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ, οὕτω	δὴ	καὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι· οὐ
[49]	χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει χαρακτηρίζεσθαι» ~Τότε	δὴ	κινηθέντα τὸν ὕπαρχον ζέσαι τε
[58]	ἐξαιρήσεσθαι τῶν κινδύνων; ~Ὁ μὲν	δὴ	κοσμικὸς πόλεμος ἐνταῦθα ἐτελεύτησε, καὶ
[46]	πρὸς ἑαυτὴν χαμαὶ κειμένους. ~Καὶ	δὴ	λαμπρὰ μὲν αὐτοῦ τὰ πρῶτα
[46]	τελευταῖα καθ' ἡμῶν ἀγωνίσματα. Τίνα	δὴ	λέγω τὰ πρῶτα; Ἐξορίαι, φυγαί,
[14]	τὸ πάρεργον ἐμπορευσάμενος. Τὸ μὲν	δὴ	μέχρι τούτων εὔδρομος ἡμῖν ὁ
[40]	τῆς εἰς ἀρετὴν ἐπιδόσεως, ἣν	δὴ	μόνην ἀπολογίαν ἰσχυροτάτην ηὕρισκον· πλὴν
[30]	καὶ προσκυνητῇ τῆς Τριάδος, ἣν	δὴ	μόνην εὐσέβειαν ἐγὼ καλῶ καὶ
[57]	δὴ τοῦ Θεοῦ νόμος. ~Ἄθρει	δὴ	πάλην ἑτέραν ἀγωνιστοῦ καὶ διώκτου.
[81]	ὁρωμένου, τῷ Πνεύματι καταρτίζεσθαι. ~Δεῦρο	δὴ	περιστάντες με πᾶς ὁ ἐκείνου
[45]	ἀνθρώποις, ὡς ὑπελάμβανε. ~Τὸν μὲν	δὴ	Περσῶν βασιλέα φασίν, ἐπειδή ποτε
[70]	ἐν αὐτοῖς τυπούμενοι Πνεύματος. ~Φέρε	δή,	πολλῶν ἐν τοῖς πάλαι καὶ
[12]	κατ' αὐτὸν θεωρήσωμεν. ~Τὰ μὲν	δὴ	πρῶτα τῆς ἡλικίας ὑπὸ τῷ
[20]	μή, παρ' ἐμαυτοῦ λήψομαι. ~Οὕτω	δὴ	τὰ πρὸς ἀλλήλους ἔχοντες, καὶ
[18]	τὰς Ἀθήνας ὠνόμαζεν. Ὁ μὲν	δὴ	ταῦτα· ἐγὼ δὲ τῆς λύπης
[71]	ἦν, καὶ τὴν Ῥεβέκκαν, λέγω	δὴ	τὴν Ἐκκλησίαν, οὐ πόρρωθεν, ἀλλ'
[2]	τοῦ δεσμοῦ παραβλάπτεσθαι. Τὰ μὲν	δὴ	τῆς ἀπολογίας ἐνταῦθα κείσθω· καὶ
[3]	ἐπὶ τὸ ἀφανὲς καταφεύγουσι, δαίμονας	δή	τινας καὶ θεοὺς καὶ μύθους
[15]	παίουσι τὸν ἀέρα, τοὺς ἵππους	δὴ	τοῖς δακτύλοις ὡς μάστιξι, ζευγνύουσι,
[24]	Ἀθηνῶν καὶ ἀλλήλων τέμνεσθαι. Γίνεται	δὴ	τότε θέαμά τι ἐλεεινὸν καὶ
[56]	μετανοίᾳ καιρὸν ὑπανοῖγον. Ὅς τις	δὴ	τοῦ Θεοῦ νόμος. ~Ἄθρει δὴ
[12]	καὶ τῆς νυκτερινῆς ἀντίθετον. Ὑπὸ	δὴ	τούτῳ, καὶ βίον καὶ λόγον
[37]	ἡλικίας τὸν καλῶς τρεφόμενον. ~Ἐκ	δὴ	τούτων καὶ τῶν τοιούτων, τί
[4]	λεγομένοις εἰπών, ἐπ' αὐτὸν καὶ	δὴ	τρέψομαι. Ἄλλου μὲν οὖν ἄλλο
[7]	καὶ ποταμὸν ἀνακόψας, καὶ τἆλλα	δὴ	ὑπειπόντες ὅσα πεποίηκε (φιλεῖ γὰρ
[22]	καὶ ταύτης μάλιστα τοῖς γνωριμωτάτοις.	Ἤδη	δὲ καὶ μέχρι τῆς ὑπερορίας
[63]	ὃ τὰ περιττὰ τοῦ πλούτου,	ἤδη	δὲ καὶ τὰ ἀναγκαῖα ταῖς
[11]	ὅπως ἂν δοκῇ τοῖς χρωμένοις·	ἤδη	δὲ καὶ τῶν ἑρπυστικῶν θηρίων
[77]	πολλὰ καὶ τῶν ἐκείνου μικρῶν,	ἤδη	δὲ καὶ τῶν σωματικῶν ἐλαττωμάτων,
[2]	τοὺς εἰδότας σαφῶς τὰ ἡμέτερα.	Ἤδη	δὲ πρὸς αὐτὴν ἡμῖν ἰτέον
[75]	ἡ περίχωρος πᾶσα μόνον, ἀλλ'	ἤδη	καὶ ἡ ὑπερόριος· καὶ οὗτος
[15]	μόνον καὶ τῶν ἀνωνύμων, ἀλλ'	ἤδη	καὶ τῶν εὖ γεγονότων καὶ
[58]	νεωστὶ προσελθόντων, ὡς αὐτῷ διαφερόντων	ἤδη	κἀκείνου κεχωρισμένων. Ὁ δὲ τῆς
[17]	τοῦ φθόνου, πιστεύων τῷ πλάσματι,	ἤδη	κλινομένων αὐτῶν καὶ τὰ νῶτα
[17]	καθεκτὸν ἔτι τύγχανον, ἀλλὰ σαφῶς	ἤδη	παραγυμνούμενον, ἐξαίφνης μεταβαλών, πρύμναντε ἐκρουσάμην
[68]	κίνδυνον. Δηλοῖ δὲ οἷς τε	ἤδη	πεποίηκεν, οἷς τε πέπονθεν· ὅς
[17]	φιλίας οὐκ ἔτι σπινθήρ, ἀλλ'	ἤδη	πυρσὸς ἀνάπτεται περιφανὴς καὶ ἀέριος.
[78]	οὐκ ἔλαττον. Νεκρὸς γὰρ ὢν	ἤδη	σχεδὸν καὶ ἄπνους καὶ τὸ
[58]	καὶ δεινά, τὰ μὲν συνέβαινεν	ἤδη,	τὰ δὲ ὠδίνετο. Ὑπεσπῶντο σύνοδοι
[19]	φιλοσοφίαν εἶναι τὸ σπουδαζόμενον, τηνικαῦτα	ἤδη	τὰ πάντα ἦμεν ἀλλήλοις, ὁμόστεγοι,
[16]	εἶτα τὴν εἴσοδον συγχωρήσαντες, οὕτως	ἤδη	τὴν ἐλευθερίαν διδόασιν, ὁμότιμον ἐκ
[10]	μνημονευθεῖσιν ἀποδεδώκαμεν, ἐπ' αὐτὸν ἴωμεν	ἤδη,	τοσοῦτον εἰπόντες, ὃ καὶ πᾶσιν
[31]	οἰκουμένης· οἱ τὸ μὲν ἔχοντες	ἤδη	τῶν Ἐκκλησιῶν, τῷ δὲ προσβάλλοντες,
[8]	οἱ δαιτύμονες εὐχάριστοι, προοίμιον ἔχοντες	ἤδη	τῶν ἐλπιζομένων τὸ παρὸν θαῦμα.
[58]	Ἄρχεται δὲ ὁ πόλεμος ἐνθένδε	ἤδη	τῶν ἐπισκόπων, καὶ τῶν ἐκείνοις
[52]	ἄξιον δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν.	Ἐπειδὴ	γὰρ ἔνδον ἐγένετο καὶ τὴν
[53]	καὶ μεθ' ὅσης τῆς φιλοσοφίας,	ἐπειδή	γε αὖθις τρόπον τινὰ συνεκκλησιάσας
[25]	καὶ πολιοῦχον· ἔπειτα ἐκδημίαι τινές,	ἐπειδή	γε ἡμᾶς οὐκ εἶχε, τῶν
[4]	ἀπιστία, καὶ ὕβρις τὸ πιστευόμενον.	~Ἐπειδὴ	δὲ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἡμῖν ὁ
[13]	καθ' ἡμᾶς φιλοσοφίαν συνεργοὺς ἔχειν,	ἐπειδὴ	δεῖ καὶ τῆς ἐν τούτοις
[48]	θράσει καθ' ἡμῶν μάλιστα χρώμενον,	ἐπειδὴ	καὶ παρ' ἐκείνων ἦν τῷ
[11]	ἀέρα καὶ ὅσα τούτων, οὐκ	ἐπειδὴ	κακῶς τινες ἐξειλήφασιν ἀντὶ Θεοῦ
[20]	πλέον ἢ τοῖς καλλίστοις ἐχαίρομεν·	ἐπειδὴ	κἀντεῦθέν ἐστιν ἢ πρὸς ἀρετὴν
[45]	μὲν δὴ Περσῶν βασιλέα φασίν,	ἐπειδή	ποτε κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐστράτευε,
[19]	κατὰ Θεόν τε καὶ σώφρονες,	ἐπειδὴ	πράγματος ἑστῶτός εἰσι, διὰ τοῦτο
[19]	μὲν γὰρ τῶν σωμάτων ἔρωτες,	ἐπειδὴ	ῥεόντων εἰσί, καὶ ῥέουσιν ἶσα
[42]	τοῦ κοινοῦ κηδεμὼν καὶ προστάτης,	ἐπειδὴ	σὴς ὀστέων καρδία αἰσθητική, ὡς
[35]	ἐκείνων καὶ τῆς τότε καταστάσεως,	ἐπειδὴ	τὰ σημεῖα τοῖς ἀπίστοις, οὐ
[52]	ἐν φόβῳ τινὶ καὶ σεβάσματι·	ἐπειδὴ	ταῦτα εἶδε, καὶ πρὸς οὐδὲν
[51]	τῇ ἀσεβείᾳ, κἂν ἀπειλῇς χαλεπώτερα.	~Ἐπειδὴ	ταῦτα εἰπεῖν καὶ ἀκοῦσαι τὸν
[39]	καὶ τῇ φιλίᾳ τοῦτο τεκμαιρομένων·	ἐπειδὴ	τὸ φορτικὸν φεύγων ἐγώ, καὶ
[23]	σύνεσιν καὶ πρὸ τῆς πολιᾶς;	ἐπειδὴ	τούτῳ καὶ Σολομῶν τὸ γῆρας
[23]	ἕκαστον, ὡς τῶν ἄλλων οὐδέν·	σπουδὴ	γὰρ εὐφυΐᾳ συνέδραμεν, ἐξ ὧν
[80]	ὁ ἅγιος, χερσὶν ἁγίων ὑψούμενος·	σπουδὴ	δ' ἦν ἑκάστῳ τῷ μὲν
[13]	νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία δὲ ἡ	σπουδή,	καὶ τὸ ῥαγῆναι κόσμου καὶ
[16]	ἐστιν αὐτοῖς Ἀττικὸς καὶ παιδιὰ	σπουδῇ	σύμμικτος. Πρῶτον μὲν ξεναγεῖται παρά
[61]	λαιμὸν ὁμοτίμων, ἀλλὰ τοῖς ἀναγκαίοις	διέζη	μόνον ἕως ἐξῆν, καὶ μόνην
[60]	ἔχειν, καὶ ὁ σταυρὸς ᾧ	συνέζη	μόνῳ, ὃν πολλῶν χρημάτων ἐνόμιζεν
[52]	δὲ τὰ δῶρα τῇ θείᾳ	τραπέζῃ	προσενεγκεῖν ἔδει, ὧν αὐτουργὸς ἦν,
[56]	μᾶλλον ἢ συνετήν. Τῇ ἱερᾷ	τραπέζῃ	προσφεύγει, καὶ Θεὸν ποιεῖται προστάτην
[14]	οὐδὲ πρὶν ἀγνοούμενον· καὶ λόγους	ἐπιζη	τῶν εὐδαιμονίαν ἐκομισάμην· καὶ τρόπον
[65]	Πάντα μὲν ἐρευνᾶν, καὶ τὰ	βάθη	τοῦ Θεοῦ, τῷ Πνεύματι μεμαρτύρηται,
[65]	γνώσεως καὶ διέκυψεν εἰς τὰ	βάθη	τοῦ Πνεύματος καὶ μετὰ Θεοῦ
[6]	ὥς φασι, τὸ τῆς φυγῆς	παρετάθη	ἔτος που ἕβδομον, καὶ μικρόν
[63]	Κολοσσοῦ χαλκὸς ἄμετρος, ἢ ναῶν	μεγέθη	καὶ κάλλη τῶν μηκέτι ὄντων,
[70]	τοῦ ἐπικαλεῖσθαι πολὺ τιμιώτερον. Ἐνὼχ	μετετέθη,	μικρᾶς εὐσεβείας, ἔτι γὰρ ἐν
[60]	οὕτως ἔχων, βωμοῦ μὲν οὐκ	ἐδεήθη	καὶ τῆς κενῆς δόξης, οὐδὲ
[31]	ὄντως φιλόχριστος; Οὐ δὲ πολλῶν	ἐδεήθη	λόγων πρὸς τὸ παρεῖναι καὶ
[2]	ὅμως, ὧν μεταξὺ περὶ τὸν	ἀληθῆ	λόγον ἠσχολήμεθα κινδυνεύοντα, καλῶς βιασθέντες,
[40]	εἴ τις διὰ κακίαν ἀνίατον	ἠμελήθη	καὶ παρερρίφη, ἵν' αὐτὸς ἐν
[10]	ἐγένετο προκληθεῖσαν ἢ γενομένην ὃ	προεκλήθη,	τὴν τῆς ἐμμελείας ὄντως φερώνυμον,
[32]	τῇ Ἐκκλησίᾳ δίδωσιν. ~Ἆρ' οὖν	προεθυμήθη	μὲν οὕτως, ἠγώνισται δὲ τῆς
[35]	εἰς ταὐτὸν φέρει, ταῦτα καὶ	διενοήθη	καὶ κατεπράξατο μετὰ τῆς αὐτῆς
[77]	σωματικῶν ἐλαττωμάτων, ἑτέροις εἰς εὐδοξίαν	ἐπενοήθη·	οἷον ὠχρότητα λέγω καὶ γενειάδα
[24]	τῶν κατεχόντων· καὶ βίᾳ μέν,	συνεχωρήθη	δ' οὖν ὅμως τὴν ἐκδημίαν·
[52]	τὴν ἀκοὴν προσβαλούσῃ τῇ ψαλμῳδίᾳ	κατεβροντήθη	τοῦ τε λαοῦ τὸ πέλαγος
[31]	λόγου προβεβλημένοις, καὶ τῆς πρεσβείας	ἡττήθη·	καὶ διελὼν ἄριστα παρ' ἑαυτῷ
[41]	καὶ ὡς οὐκ ἄν τις	ᾠήθη	τῶν ἀπίστων κἀκεῖνον ἠγνοηκότων, περι
[71]	καὶ τελειωθῆναι τὸ καλλιέρημα. Ἰσαὰκ	ἐπηγγέλθη	καὶ πρὸ γενέσεως· ὁ δὲ
[78]	λόγων, ἵνα τοῖς τῆς εὐσεβείας	συναπέλθῃ	ῥήμασι, καὶ χειροτονίαις τῶν γνησιωτάτων
[71]	Θεῷ καὶ οὐδὲν ὡς ἰσότιμον	ἀντεδόθη·	τί γὰρ καὶ ἦν; ὥστε
[58]	προσαγαγούσης, ἐντεῦθεν καὶ τὰ ἐκείνων	ἐστασιάσθη.	Ὁ μὲν γὰρ ἠξίου τοῖς
[17]	τὴν νίκην ἐποίησα. Ὁ δὲ	ἥσθη	τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ· καὶ
[65]	θεῖα παρεσκεύασε; Τίς δὲ μᾶλλον	ἐφωτίσθη	φῶς γνώσεως καὶ διέκυψεν εἰς
[71]	Θεοῦ δοθεῖσαν καὶ πιστευθεῖσαν· οὐδὲ	κατεσοφίσθη	περὶ τὴν τῶν τέκνων προτίμησιν,
[47]	Ὡς γὰρ βέλος ἰσχυροτέρῳ προσπεσὸν	ἀπεκρούσθη,	καὶ ὡς κάλως ῥαγεὶς ὑπεχώρησε,
[46]	καθυβρίζοντες. Ἵνα τί γένηται; Ἵν'	ἐξωσθῇ	μὲν Ἰακὼβ ὁ πατριάρχης, ἀντεισαχθῇ
[70]	βίῳ τελείῳ δοκιμασθέντος. Νῶε κιβωτὸν	ἐπιστεύθη,	καὶ κόσμου δευτέρου σπέρματα ξύλῳ
[47]	ἐνέτυχε καὶ τοσούτῳ προβόλῳ περιρραγεὶς	διελύθη.	Τὰ μὲν οὖν ἄλλα λεγόντων
[76]	τῶν νοημάτων. Στέφανος μὲν γὰρ	ἐκωλύθη	γενέσθαι, εἰ καὶ πρό θυμος
[8]	εἴχετο θελήμασι μόνον· ὅσον περιττὸν	ἀπεπέμφθη	ταῖς λόχμαις εἰς δευτέραν τράπεζαν.
[10]	φερώνυμον, ἣ τοῦτο ἐν γυναιξὶν	ὤφθη,	εἰ δεῖ συντόμως εἰπεῖν, ὅπερ
[3]	χαμαὶ βλέποντες, ἄλλος ἂν ἡρώων	ὤφθη	κατάλογος. Ὅσα τῶν ὑπὲρ ἐκεῖνον
[64]	ἢ κακίαν ἐκόλασεν, ἢ χρηστὸς	ὤφθη	τοῖς κατορθοῦσιν, ἢ τοῖς ἁμαρτάνουσιν
[24]	περὶ τὴν ἐπάνοδον φιλονεικίας, κρείττων	ὤφθη	τῶν κατεχόντων· καὶ βίᾳ μέν,
[8]	εἰ σῴζει παρθένον ἵνα ξενοκτονεῖν	διδαχθῇ,	ἀπανθρωπίαν μαθοῦσα φιλανθρωπίας ἀντίδοσιν; Τοῦτο
[46]	ἐξωσθῇ μὲν Ἰακὼβ ὁ πατριάρχης,	ἀντεισαχθῇ	δὲ Ἠσαῦ, ὁ μεμισημένος καὶ
[50]	ἐνέτυχες, ἢ πάντως ἂν τοῦτον	διειλέχθη	τὸν τρόπον, ὑπὲρ τοιούτων ἀγωνιζόμενος.
[17]	οὕτως ἐπ' ἀλλήλοις ἐτρώθημεν. Ἔπειτα	συνηνέχθη	τι καὶ τοιοῦτον· οὐδὲ γὰρ
[52]	χεῖρα τὴν περιτροπὴν ἔστησε, κἂν	κατηνέχθη	πτῶμα δακρύων ἄξιον. Εἶεν. ~Ἃ
[59]	ἄνω Ἱερουσαλὴμ ὄντως μητροπολίτης ἢ	συναπήχθη	τοῖς πταίουσιν, ἢ παριδεῖν ταῦτα
[75]	ἐγκρατείας· καὶ οὗτος Χριστοῦ κῆρυξ	ἠξιώθη	γενέσθαι, εἰ καὶ μὴ πρόδρομος·
[70]	κἀντεῦθεν τὸν ἄνδρα γνωρίσωμεν. Ἀδὰμ	ἠξιώθη	Θεοῦ χειρὸς καὶ παραδείσου τρυφῆς
[40]	αὐτὸς ἐν ἑαυτῷ συντριβῇ καὶ	καταναλωθῇ,	καθάπερ ἰὸς σιδήρῳ συν δαπανώμενος.
[54]	παῖς ταῖς τοῦ πατρὸς χερσὶν	ἀπεσώθη·	καὶ τοῦτο ἐπισ τεύετο παρὰ
[69]	εὐγνωμονεστέροις! Οὐδὲ γὰρ τοὺς εὐαγγελιστὰς	φαίη	μεν ἂν ὑπεναντία ποιεῖν ἀλλήλοις,
[68]	περὶ τοῦ Πνεύματος φωνῆς, ὡς	εἴη	Θεός· ὅπερ ὂν ἀληθές, ἀσεβὲς
[69]	τοὺς ἀσεβοῦντας ἐπιστομίζωσιν. Ἔμοι γοῦν	εἴη	καὶ ὅς τις ἐμοὶ φίλος,
[7]	ὡς ἄρα βελτίων Αἴγυπτος αὐτοῖς	εἴη	τῆς ἐρημίας, πολλὴν τῶν λεβήτων
[4]	βίῳ καὶ οἷς ἂν μάλιστα	ἡσθείη	λεγομένοις εἰπών, ἐπ' αὐτὸν καὶ
[9]	τῶν ἐπαινουμένων, κἂν τῇ φύσει	δοίη	τις· ἡ δὲ διὰ πάντων
[70]	καὶ κιβωτὸν σωτηρίας τὴν ἑαυτοῦ	πεποίη	ται πόλιν, κούφως τῶν αἱρετικῶν
[63]	νοσοῦντες καὶ τὰ τῶν τραυμάτων	ἄκη	καὶ ἡ Χριστοῦ μίμησις, οὐ
[63]	δίφροι, καὶ τῆς ἐσθῆτος ὅση	μαλακή	τε καὶ περιρρέουσα· Βασιλείου δὲ
[1]	πλεῖστον ἀπολειφθεῖεν, ὃ πᾶσα παθεῖν	ἀνάγκη	τοῖς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν, ἔργῳ δεδηλωκόσι
[58]	λόγῳ συνέβαινον, ὅτι μὴ πᾶσα	ἀνάγκη,	τοῖς πλήθεσι βιαζόμενοι· οὔτε τὴν
[17]	δύναται δὲ καὶ ἡ μικρὰ	προσθήκη	τὸ πᾶν ἐν τοιούτοις, ἴσας
[10]	οἳ τὴν ἰσχὺν ἐν τοῖς	εἰκῇ	παλαιομένοις καὶ παρέργοις κενώσαντες, ἥττους
[5]	τοσοῦτον ἀπολειφθέντες ὅσον ἐπιβιῶναι τῇ	νίκῃ	καὶ μὴ συναπελθεῖν τοῖς παλαίσμασιν,
[42]	προστάτης, ἐπειδὴ σὴς ὀστέων καρδία	αἰσθητική,	ὡς Σολομῶντι καὶ τῇ ἀληθείᾳ
[23]	ἄνωβαίνουσαν, ὅση τε πρακτικὴ καὶ	θεωρητική,	ὅση τε περὶ τὰς λογικὰς
[23]	τε καὶ ἄνωβαίνουσαν, ὅση τε	πρακτικὴ	καὶ θεωρητική, ὅση τε περὶ
[14]	ἀναχωρεῖν τῶν τερπνῶν θεαμάτων, κἂν	ἀφέλκῃ	τις βίᾳ, πρὸς αὐτὰ πάλιν
[11]	ἢ βλαβερώτατον, ἀλλ' ὅπως ἂν	δοκῇ	τοῖς χρωμένοις· ἤδη δὲ καὶ
[33]	τις ἡ συμφωνία καὶ ἡ	πλοκὴ	τοῦ δύνασθαι. Ὁ μὲν τὸν
[12]	ἑτεροφθάλμων, ἐμοὶ δοκεῖν, διαφέρουσιν, οἷς	μεγάλη	μὲν ἡ ζημία, μεῖζον δὲ
[80]	ὁ ἀρχιερεύς, τοῖς κήρυξιν ἡ	μεγάλη	φωνὴ καὶ τοῖς ἐμοῖς ὠσὶν
[29]	φιλοσοφίας ἀνάξιον καὶ διαφθείρειν ἐν	ζάλῃ	τὴν ἐν γαλήνῃ τῶν λογισ
[33]	τις ἦν τοῦ πονηροῦ καὶ	πάλη	ταῖς εἰς τὸ καλὸν ὁμονοίαις
[82]	ἄνωθεν, ὦ θεῖα καὶ ἱερὰ	κεφαλή,	καὶ τὸν δεδομένον ἡμῖν παρὰ
[35]	καὶ τὰ λείψανα πολλῶν τραπεζῶν	ἄλλη	δύναμις. Ταῦτα γὰρ Μωϋσέως ἦν
[66]	πονήματα. Οὐδὲ γραφεῦσιν εὐπορία τις	ἄλλη	μετ' ἐκεῖνον ἢ τὰ ἐκείνου
[66]	παρὰ Δαβὶδ ἐκδεξάμενος. Τίς μὲν	ἄλλη	συλλόγου σήμερον χάρις; Τίς δὲ
[58]	ὁμολογεῖν αἴσχιστον. Ἐγένετο δὲ καὶ	ἄλλη	τις διαφορά, ἣ ταῦτα ἐκαινοποίησε.
[62]	ὄντως παρθενεύειν ἔπειθεν, εἴσω τὰ	κάλλη	στρέφων ἀπὸ τῶν ὁρωμένων ἐπὶ
[63]	ἄμετρος, ἢ ναῶν μεγέθη καὶ	κάλλη	τῶν μηκέτι ὄντων, ἄλλα τε
[16]	Ἐπειδὰν δὲ πλησιάσωσι, βοῇ τε	πολλῇ	καὶ ἐξάλμασι χρώμενοι καθάπερ ἐνθουσιῶντες·
[37]	ἅγιον· καὶ μέντοι καὶ νικᾷ	πολλῇ	τῇ περιουσίᾳ. Κινεῖ γὰρ ἐκ
[43]	σκηνῆς, πάσῃ πρὸς τὸ ἔργον	ὕλῃ	καὶ τέχνῃ χρώμενος, καὶ πάντα
[38]	ἐργασίαν οἶμαι μείζω τηνικαῦτα λαμβάνειν,	ὕλῃ	πλείονι τῇ ἐξουσίᾳ χρωμένην. ~Πρῶτον
[68]	οὕτως ἦρχε τοὺς ἀντιλέγοντας, ὥστε	μὴ	ἀντιβαίνειν ἔχειν, ἀλλ' οἰκείαις συνδεῖσθαι
[9]	πεφηνότας πατέρας ὥστε, εἰ καὶ	μὴ	αὐτοὶ τοσοῦτον ἦσαν εἰς ἀρετήν,
[24]	προδοθεὶς παρ' ἐκείνου, πεισθέντος ἀφεῖναι	μὴ	ἀφιέντα καὶ παραχωρῆσαι τοῖς ἕλκουσι.
[73]	βασιλέων θράσος δαιμονώντων καταμαλάσσειν· καὶ	μὴ	βασίλισσαν νότου μόνον, ἢ τὸν
[68]	χρησιμώτατον γὰρ τοῖς πολλοῖς, τοῦ	μὴ	βλάπτεσθαι, τὴν χείρω περὶ αὐτοῦ
[62]	ἀπὸ τῶν ὁρωμένων ἐπὶ τὰ	μὴ	βλεπόμενα· καὶ τὸ μὲν ἔξωθεν
[49]	ἐξουσίαν; φησί. Μὴ τί γένηται,	μὴ	δὲ τί πάθω; Μή τι
[20]	στάθμαι, οἷς τὸ εὐθὲς καὶ	μὴ	διακρίνεται. Ἑταίρων τε γὰρ ὡμιλοῦ
[59]	καὶ σύγχυσις καὶ τὸ φιλοσοφεῖν	μὴ	δυνηθῆναι ἢ μὴ νομίζεσθαι, εἰ
[68]	συναγωνιστῶν χάριν αἰτῶν, τῇ οἰκονομίᾳ	μὴ	δυσχεραίνειν· μηδὲ μιᾶς ἀντεχομένους φωνῆς,
[78]	δίδωσι καὶ τὸ Πνεῦμα· ὥστε	μὴ	ζημιωθῆναι τὸ βῆμα τοὺς ἐκείνου
[7]	ποθοῦντας ἡμᾶς ὑπερίπτανται, ὧν τί	μὴ	θηράσιμόν σοι θελήσαντι μόνον» Ταῦτ'
[2]	τοῦ λόγου τὸν ἐκείνου Θεόν,	μὴ	καθυβρίσαι τὸν ἄνδρα τοῖς ἐγκωμίοις,
[59]	πόλεμον. Ταύτης τῆς ἐπινοίας δέδοικα	μὴ	καὶ αὐτὸς ἐγενόμην πάρεργον· ἢ
[64]	τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν; Εἰ	μὴ	καὶ τὸν λέοντα αἰτιῷτό τις
[11]	καὶ ἀπωλείας βυθὸν διεπτύσαμεν· ὅτι	μὴ	κἀκ τού των πρὸς θεοσέβειαν
[38]	ἰδιώτου μὲν ἀρετὴν εἶναι, τὸ	μὴ	κακὸν εἶναι, ἤ τι καὶ
[77]	εἴσω συννενευκός· ὃ τοῖς πολλοῖς	μὴ	καλῶς ζηλωθὲν μηδὲ νοηθέν, σκυθρωπότης
[25]	δ' οὖν. Σκοπῶ δέ, εἰ	μὴ	κἀντεῦθέν μοι πᾶσα ἡ περὶ
[65]	λόγον οὐκ ἔχοντι, ἢ λόγῳ	μὴ	κατὰ νοῦν βεβηκότι· ἀλλ' ἀμφοτέρωθεν
[23]	εἰ καὶ τὸ ἦθος αὐτῷ	μὴ	κατὰ ῥήτορας ἦν; Τίς δὲ
[63]	πάντων ἔπεισεν ἀνθρώπους ὄντας ἀνθρώπων	μὴ	καταφρονεῖν, μηδ' ἀτιμάζειν Χριστόν, τὴν
[23]	ἀριθμῶν ἀναλογίας τοσοῦτον λαβών, ὅσον	μὴ	κλονεῖσθαι τοῖς περὶ ταῦτα κομψοῖς,
[61]	ἐγκράτεια καὶ ὀλιγάρκεια καὶ τὸ	μὴ	κρατεῖσθαι τῶν ἡδονῶν, μηδ' ὡς
[10]	ὃς πατρικῆς εὐχῆς ἔτυχεν, ἵνα	μὴ	λέγω μόνος, εἴπερ τις ἀνθρώπων;
[2]	καὶ μηδὲν ἕτερον ἀναπνεύσαντι ὅτι	μὴ	λόγον εὐσεβῆ καὶ κόσμου παντὸς
[20]	τὴν ἀρετὴν παραθήγοντες καί, εἰ	μὴ	μέγα ἐμοὶ τοῦτο εἰπεῖν, κανόνες
[67]	ἑαυτοῦ πλαξὶτῆς καρδίας ἀπογραψάμενος, πείθομαι	μὴ	μέχρι τοῦ γράμματος ἵστασθαι, μηδὲ
[8]	φιλοτιμίαν ἔστι σοι, κἂν δῶμεν	μὴ	μῦθον εἶναι τὸ ἱστορούμενον. Ὡς
[21]	τῆς σφενδονῆς ὁ Γύγης, εἴπερ	μὴ	μῦθος ἦν, ἐξ ἧς Λυδῶν
[59]	τὸ φιλοσοφεῖν μὴ δυνηθῆναι ἢ	μὴ	νομίζεσθαι, εἰ καὶ βραχὺς τοῦ
[1]	ἂν ἄλλο χρησαίμην τοῖς λόγοις	μὴ	νῦν χρησάμενος. ἢ ὅ τί
[1]	ἔργον ἡ τοῦ ἀνδρὸς εὐφημία,	μὴ	ὅτι γε ἡμῖν τοῖς πάλαι
[68]	κυριώτερον χρὴ εἰπεῖν καὶ σαφέστερον,	μὴ	ὅτι θρόνων ἐκπεσεῖν, οἷς οὐδὲ
[56]	καὶ δικανικῶς μεταξὺ τῶν ἐπαίνων,	μὴ	ὅτι τὸν μέγαν Βασίλειον καὶ
[50]	τοῦτο τῆς ἐντολῆς κελευούσης, καὶ	μὴ	ὅτι τοσούτῳ κράτει, ἀλλὰ μηδὲ
[23]	αἰδέσιμος ἢ παλαιοῖς ἢ νέοις,	μὴ	ὅτι τῶν κατὰ τὸν αὐτὸν
[14]	παθῶν ὄντι δικαιοτάτῳ καὶ ὃ	μὴ	παθεῖν ἡ ζημία τοῖς γε
[19]	ἔχω τὸ ζητούμενον· εἰ δὲ	μή,	παρ' ἐμαυτοῦ λήψομαι. ~Οὕτω δὴ
[58]	τῆς πίστεως λόγῳ συνέβαινον, ὅτι	μὴ	πᾶσα ἀνάγκη, τοῖς πλήθεσι βιαζόμενοι·
[20]	τό, πάντα ἐν πᾶσι κεῖσθαι,	μὴ	πειστέον τοῖς λέγουσιν, ἀλλ' ἡμῖν
[64]	τὸν λέοντα αἰτιῷτό τις ὅτι	μὴ	πιθήκειον βλέπει, ἀλλὰ βλοσυρὸν καὶ
[24]	τοῖς ἕλκουσι. Πρᾶγμα, πρὶν γενέσθαι,	μὴ	πιστευόμενον· γίνεται γὰρ ὥσπερ ἑνὸς
[3]	γε πλέον ἔχοντες πάντως, τὸ	μὴ	πλάσματι μηδὲ μύθοις, αὐτοῖς δὲ
[17]	τοὺς τρίβωνας καὶ λαρυγγίζειν προμελετήσαντες	μὴ	πλέον ἔχοιεν τοῦ ξένου τε
[38]	μάλιστα τὴν τοιαύτην ἀρχήν, τὸ	μὴ	πολὺ τῶν πολλῶν προέχειν, μηδὲ
[26]	ὁ δὲ πρόεδρος εὑρίσκεται ῥᾳδίως	μὴ	πονηθείς, καὶ πρόσφατος τὴν ἀξίαν,
[2]	γὰρ ὀλιγωρίᾳ τὸ εἰκὸς ἐνελίπομεν·	μή	ποτε τοσοῦτον ἀμελήσαιμεν ἢ ἀρετῆς
[16]	ἐνθουσιῶντες· κελεύει δὲ ἡ βοὴ	μὴ	προβαίνειν, ἀλλ' ἵστασθαι, ὡς τοῦ
[75]	κῆρυξ ἠξιώθη γενέσθαι, εἰ καὶ	μὴ	πρόδρομος· καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτόν,
[21]	Οὐδὲν γὰρ οἶμαι τίμιον, ὃ	μὴ	πρὸς ἀρετὴν φέρει, μηδὲ ποιεῖ
[51]	δὲ ἢ βιάζεσθαι φανερῶς, ἢ	μὴ	προσδοκᾶν εἴξειν ταῖς ἀπειλαῖς. Ἐφ'
[75]	ἐκεῖνο προεξεταζέτω τοῖς λεγομένοις, ὅτι	μὴ	προτιθεὶς μηδὲ εἰς ἶσον μετάγων
[77]	ἦθος καὶ τὸ περὶ λόγον	μὴ	πρόχειρον, σύννουν τε, ὡς τὰ
[33]	αἰσχυνθέντες καὶ ἡττηθέντες, καὶ μαθόντες	μὴ	ῥᾳδίως Καππαδοκῶν καταφρονεῖν, εἰ καὶ
[60]	τὰ ἐλπιζόμενα. ~Δέδοικα μὲν οὖν	μὴ	ῥᾳθυμίας ἔγκλημα φεύγων, παρὰ τοῖς
[69]	αὐτοῦ τοῦ Πνεύματος ἐκπεσεῖν, εἰ	μὴ	σέβοι τὸ Πνεῦμα μετὰ Πατρὸς
[64]	τὸ κακὸν βασανίζουσα; Εἰ δὲ	μὴ	στωμύλος τις ἦν, μηδὲ γελοιαστὴς
[5]	ὅσον ἐπιβιῶναι τῇ νίκῃ καὶ	μὴ	συναπελθεῖν τοῖς παλαίσμασιν, ἀλλ' ὑπολειφθῆναι
[21]	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, καὶ χαλεπὸν	μὴ	συναρπασθῆναι τοῖς τούτων ἐπαινέταις καὶ
[48]	Οὔπω γὰρ ἔχω γινώσκειν. Ὅτι	μὴ	τὰ βασιλέως θρησκεύεις, φησί, τῶν
[64]	τι ὄντα ἕτερον νομισθῆναι τοῖς	μὴ	τὰ τοιαῦτα πεπαιδευμένοις. Τίς γὰρ
[4]	κρίνεσθαι τὴν εὐγένειαν ἀξιοῦντος, καὶ	μὴ	τὰς μὲν μορφὰς καὶ τὰς
[10]	τῶν σαρκῶν κατεκράτησεν· ἀλλ' ἵνα	μὴ	ταὐτὸν πάθω τοῖς ἀπειροτέροις τῶν
[7]	καὶ τοῦτο εἰκάζειν ἦν, ὅτι	μὴ	τάχιον ἐκλήθησαν ἐδυσχέραινον. Οἱ μὲν
[54]	πατὴρ τῶν ἐλπίδων· καὶ εἰ	μὴ	τὴν ἅλμην τῷ ποτίμῳ ὕδατι
[15]	πεδία, ἐσχατιαί, οὐδὲν ὅ τι	μὴ	τῆς Ἀττικῆς μέρος ἢ τῆς
[49]	Οὐ φοβεῖ τὴν ἐξουσίαν; φησί.	Μὴ	τί γένηται, μὴ δὲ τί
[70]	καὶ πρώτης νομοθεσίας· ἀλλ' εἰ	μή	τι λέγω βλάσφημον αἰδοῖ τοῦ
[49]	γένηται, μὴ δὲ τί πάθω;	Μή	τι τῶν πολλῶν ἓν ἃ
[52]	γνωρίζεται. Περιτρέπει γὰρ καί, εἰ	μή	τις τῶν ἐκ τοῦ βήματος
[9]	αὐτοὺς γεγονότας ὥστε, εἰ καὶ	μὴ	τοιούτων ἦσαν πατέρες, ἑαυτοῖς εἰς
[76]	δὲ συντομώτερον εἰπεῖν ἔχω, ἵνα	μὴ	τοῖς καθ' ἕκαστον ἐπεξίω περὶ
[2]	τις ἔστιν ἄλλου θερμότερος, ἀλλὰ	μὴ	τοῦτο μόνον πάντες ὁμότιμοι, τὴν
[69]	εἰσιν, ὁ ἀνήρ· ἀλλ' ἵνα	μὴ	τοῦτον ὅρον τῆς εὐσεβείας νομίζοντες
[61]	καὶ μόνην ᾔδει τρυφήν, τὸ	μὴ	τρυφῶν φαίνεσθαι, μηδὲ διὰ τοῦτο
[58]	πρᾶγμα τῶν εὐπορίστων, καὶ τό,	μὴ	χρῆναι δασμοφορεῖν κακοδόξοις πᾶς γὰρ
[18]	εὐθὺς ἁλωτὸν εἶναι λέγων, ὅτι	μὴ	χρόνῳ πολλῷ καὶ συνουσίᾳ τελεωτέρᾳ,
[24]	ὥσπερ ἑνὸς σώματος εἰς δύο	τομὴ	καὶ ἀμφοτέρων νέκρωσις, ἢ μόσχων
[30]	συναίρεσιν ἀσεβεστέρᾳ διαιρέσει καὶ κατα	τομῇ	λύοντες· ἣν Ἄρειος νοσήσας, ὁ
[14]	καὶ βιαζώμεθα ὑπὸ τοῦ πόθου,	συγγνώμη	τῷ πάθει, πάντων παθῶν ὄντι
[81]	τὸν πάντα πᾶσι γενόμενον ἵνα	κερδάνῃ	τοὺς πάντας ἢ πλείονας. ~Ταῦτά
[13]	παιδευτηρίων· ταύτην δὲ λέγω τὴν	περιφανῆ	τε καὶ ἡμετέραν, ἐπεὶ καὶ
[25]	ἀποδείξασα, λαμπτῆρα τῆς Ἐκκλησίας προτίθησι	περιφανῆ	τε καὶ περιβόητον, τοῖς ἱεροῖς
[66]	ὃς ἂν τὰ ἐκείνου μάλιστα	τυγχάνῃ	γινώσκων καὶ διὰ γλώσσης φέρων
[60]	ἡμῖν, ὃς ἂν τὰ πλείω	τυγχάνῃ	κατωρθωκὼς ἢ ἓν ὅτι μάλιστα.
[22]	ὑπ' ἐκείνῳ καθηγεμόνι παιδευομένη καὶ	ἀγομένη	καὶ τοῖς αὐτοῖς χαίρουσα· εἰ
[63]	τῆς ἑαυτοῦ φιλοσοφίας τυπῶν, καὶ	φθεγγομένη	καὶ σιωπῶσα παραίνεσις. Καὶ οὐχ
[45]	νῆσοί τε ἁρπαζόμεναι καὶ θάλασσα	μαστιζομένη	καὶ ὅσα τῆς ἐμπλήκτου σαφῶς
[22]	ἀγεννὴς ἦν, ὑπ' ἐκείνῳ καθηγεμόνι	παιδευομένη	καὶ ἀγομένη καὶ τοῖς αὐτοῖς
[25]	μιᾶς τῆς Καισαρέων πόλεως τῇ	οἰκουμένῃ	πάσῃ πυρσεύουσα. Καὶ τίνα τρόπον;
[45]	στοιχείων καινοτομίαις. Γῆ τις ἠκούετο	ξένη	καὶ θάλασσα τοῦ νέου δημιουργοῦ
[25]	μικρὰ τῷ κόσμῳ καὶ τῇ	σκηνῇ	χαρισάμενοι καὶ ὅσον τὸν τῶν
[29]	διαφθείρειν ἐν ζάλῃ τὴν ἐν	γαλήνῃ	τῶν λογισ μῶν κυβέρνησιν. Καίπερ
[61]	ἄρτος καὶ οἱ ἅλες, ἡ	καινὴ	καρυκεία· καὶ ποτὸν νηφάλιόν τε
[77]	καὶ τὸ τῆς ἠχοῦς ὑστερόφωνον·	ἐκείνη	μὲν γάρ, εἰ καὶ τὰ
[31]	οὖν ἡ γενναία καὶ μεγαλόφρων	ἐκείνη	ψυχὴ καὶ ὄντως φιλόχριστος; Οὐ
[52]	τὸν Σαμουὴλ ὁ λόγος γράφει,	ἀκλινῆ	καὶ τὸ σῶμα καὶ τὴν
[17]	τὸ πᾶν ἐν τοιούτοις, ἴσας	ὑσμίνῃ	τὰς κεφαλάς, τὸ τοῦ λόγου,
[57]	ἁπάντων εἷς, βοὴ μία, προθυμία	κοινή.	Θυμός, ὁ δεινὸς ὁπλίτης ἢ
[24]	ἡ φορτίς, ὡς γοῦν ἐφικτὸν	ἀνθρωπίνῃ	φύσει· τὸ γὰρ ἐπέκεινα Γαδείρων
[1]	λόγος. Ἐκείνοις θ' ἅμα μὲν	ἡδονὴ	ἂν γένοιτο, καὶ ἅμα παράκλησις
[66]	σήμερον χάρις; Τίς δὲ συμποσίων	ἡδονή;	Τίς δὲ ἀγορῶν; Τίς δὲ
[67]	κτίστην πλέον ἢ πρότερον, ὄψει	μόνῃ	διδασκάλῳ χρώμενος. Ὅταν τοῖς ἀντιρρητικοῖς
[40]	δυνηθεὶς πρὸς τὴν θεραπείαν· οὐ	τέχνῃ	δουλούμενος, ἀλλ' εὐνοίᾳ σφετεριζόμενος· οὐ
[33]	καὶ οἷον λεοντοκόμος τις ἦν,	τέχνῃ	τιθασσεύων τὸν δυναστεύοντα· καὶ γὰρ
[43]	πρὸς τὸ ἔργον ὕλῃ καὶ	τέχνῃ	χρώμενος, καὶ πάντα πλέκων εἰς
[80]	ἀρχιερεύς, τοῖς κήρυξιν ἡ μεγάλη	φωνὴ	καὶ τοῖς ἐμοῖς ὠσὶν ἔνηχος,
[63]	μελῶν ἐλεεινῶν, εἴ τισι καὶ	φωνὴ	λείπεται. Τί ἂν ἅπαντα ἐκτραγῳδοίην
[75]	Τίς Ἰησοῦ πρόδρομος; Ἰωάννης, ὡς	φωνὴ	λόγου καὶ ὡς λύχνος φωτός,
[65]	τοῦ ἀέρος φθάνουσα, ἢ Θεοῦ	φωνὴ	τὸν κόσμον περιλαμβάνουσα, ἢ σεισμὸς
[75]	τῆς Ἡρῴδου μανίας παραπεμφθείς, ἵνα	κηρύξῃ	κἀκεῖ τὸν ἐρχόμενον. Καὶ εἴ
[16]	καθάπερ ἐνθουσιῶντες· κελεύει δὲ ἡ	βοὴ	μὴ προβαίνειν, ἀλλ' ἵστασθαι, ὡς
[57]	ῥόπαλα εὐτρεπῆ, δρόμος ἁπάντων εἷς,	βοὴ	μία, προθυμία κοινή. Θυμός, ὁ
[16]	λουτρὸν προπέμπουσιν. Ἐπειδὰν δὲ πλησιάσωσι,	βοῇ	τε πολλῇ καὶ ἐξάλμασι χρώμενοι
[16]	γὰρ πολλοῖς εὐθὺς αἰδέσιμος ἦν,	ἀκοῇ	προκατειλημμένος. Ἐξ οὗ τί γίνεται;
[57]	οἱ λίθοι προβεβλημένοι, τὰ ῥόπαλα	εὐτρεπῆ,	δρόμος ἁπάντων εἷς, βοὴ μία,
[16]	ἐπὶ τὸ λουτρὸν προαγόμενος. Ἡ	πομπὴ	δέ· διατάξαντες ἑαυτοὺς στοιχηδὸν κατὰ
[25]	ἄξιον. Τὰ μὲν οὖν ἡμέτερα,	ὅπη	τῷ Θεῷ φίλον, ἀγέσθω· ἄγοιτο
[42]	τῶν σαρκῶν ταῖς φροντίσιν, ἕως	εὕρῃ	τοῦ κακοῦ λύσιν· ἐπιζητεῖ θείαν
[68]	οὐκ οἶδ' ὅ τι κυριώτερον	χρὴ	εἰπεῖν καὶ σαφέστερον, μὴ ὅτι
[53]	λόγους, ποθῶν ἐκ πλείονος, τί	χρὴ	καὶ λέγειν, τί δ' ἄλλο
[21]	Τοὐναντίον μὲν οὖν, εἴ τι	χρὴ	καὶ παράδοξον εἰπεῖν, εἰς τὴν
[44]	περιουσίαν καὶ ἁρμονίαν. ~Τί τἆλλα	χρὴ	λέγειν; Ἀλλ' ἧκεν αὖθις ἡμῖν
[2]	τοῦ σώματος ἴσως οὐδὲ θαρρῆσαι	χρὴ	λέγειν ἀνδρὶ γενναίῳ καὶ ὑπὲρ
[82]	παρὰ πολὺ τῆς ἐλπίδος, τί	χρὴ	παθεῖν καὶ γήρᾳ καὶ νόσῳ
[59]	ὅ τι καὶ εἰπεῖν εὐπρεπὲς	χρή.	Πάντα γὰρ τοῦ ἀνδρὸς θαυμάζων,
[56]	ὁ καινὸς δικαστής, ἀλλ' ἡττᾶσθαι	χρὴ	πάντας τῆς ἐμῆς δυναστείας, καὶ
[14]	οὖν συμπνοίας καὶ συμφυΐας, εἰ	χρὴ	προσειπεῖν οἰκειότερον. Φιλεῖ γὰρ οὔτε
[82]	Εἰ μὲν τῆς ἀξίας ἐγγύς,	σὴ	τοῦτο χάρις· σοὶ γὰρ θαρρῶν,
[22]	ἐπισήμοις δὲ παρὰ τῇ Ἑλλάδι	πάσῃ	καὶ ταύτης μάλιστα τοῖς γνωριμωτάτοις.
[43]	ὁ τῆς θείας ἀρχιτέκτων σκηνῆς,	πάσῃ	πρὸς τὸ ἔργον ὕλῃ καὶ
[25]	τῆς Καισαρέων πόλεως τῇ οἰκουμένῃ	πάσῃ	πυρσεύουσα. Καὶ τίνα τρόπον; Οὐ
[63]	φιλόκαλοι δίφροι, καὶ τῆς ἐσθῆτος	ὅση	μαλακή τε καὶ περιρρέουσα· Βασιλείου
[23]	τέχνης ἀφίκετο· καὶ ταύτης, οὐχ	ὅση	περὶ τὸ φαινόμενον ἔχει καὶ
[52]	τε περὶ τὸ βῆμα καὶ	ὅση	πλησίον, ἀγγελικὴν μᾶλλον ἢ ἀνθρωπίνην·
[23]	ὅση τε πρακτικὴ καὶ θεωρητική,	ὅση	τε περὶ τὰς λογικὰς ἀποδείξεις
[52]	εἶδε καὶ πᾶσαν τὴν εὐκοσμίαν,	ὅση	τε περὶ τὸ βῆμα καὶ
[23]	ὄντως ὑψηλήν τε καὶ ἄνωβαίνουσαν,	ὅση	τε πρακτικὴ καὶ θεωρητική, ὅση
[28]	καὶ τοῦ λαοῦ μοῖραν παρατεμόμενοι,	ὅση	τε τῶν κάτω καὶ ὅση
[35]	ἐλεεινήν, πᾶν εἶδος τροφῆς ἐρανίζων,	ὅση	τυγχάνει λιμοῦ βοήθεια, ἔτνους τε
[28]	ὅση τε τῶν κάτω καὶ	ὅση	τῶν ἐπ' ἀξίας. Ῥᾷστον δὲ
[68]	ἐπιλάβοι καιρὸς καὶ δῷ τῇ	γλώσσῃ	παρρησίαν. Οἱ μὲν γὰρ ἐζήτουν
[47]	ἔχοντες, ᾧ δύνανται μόνον, τῇ	γλώσσῃ	πορνεύουσι, τὸν ἀρχιμάγειρον Ναβουζαρδάν, τὰς
[45]	γένηται λόγῳ φιλανθρωπίας, ἵν' ἡμᾶς	ἑλκύσῃ	πρὸς ἑαυτὴν χαμαὶ κειμένους. ~Καὶ
[52]	ἔνδον ἐγένετο καὶ τὴν ἀκοὴν	προσβαλούσῃ	τῇ ψαλμῳδίᾳ κατεβροντήθη τοῦ τε
[64]	καὶ σταυρὸν οὐκ ἀπαξιοῦντα, ἵνα	προσηλώσῃ	τὴν ἐμὴν ἁμαρτίαν, καίτοι τί
[57]	χειρῶν ἐκτάσει τρόπαια στήσας, ἵνα	διασώσῃ	λαὸν φυγάδα, καὶ τοῦτον ἐξαιρήσεσθαι
[42]	καρδία αἰσθητική, ὡς Σολομῶντι καὶ	τῇ	ἀληθείᾳ δοκεῖ· καὶ τὸ μὲν
[38]	ἀεὶ κρείττω φαίνεσθαι, μηδὲ συμμετρεῖν	τῇ	ἀξίᾳ καὶ τῷ θρόνῳ τὴν
[50]	οὐχ αἱρήσεις οὐδὲ πείσεις συνθέσθαι	τῇ	ἀσεβείᾳ, κἂν ἀπειλῇς χαλεπώτερα. ~Ἐπειδὴ
[12]	καὶ τοὺς μόσχους ὁρῶμεν ὁμοῦ	τῇ	γενέσει ταῖς μητράσιν ἑαυτῶν παρασκαίροντας,
[68]	αἰθρίας ἐπιλάβοι καιρὸς καὶ δῷ	τῇ	γλώσσῃ παρρησίαν. Οἱ μὲν γὰρ
[47]	οὐκ ἔχοντες, ᾧ δύνανται μόνον,	τῇ	γλώσσῃ πορνεύουσι, τὸν ἀρχιμάγειρον Ναβουζαρδάν,
[41]	κἀκεῖνον ἠγνοηκότων, περι νοεῖ τι	τῇ	διανοίᾳ μεῖζον καὶ ὑψηλότερον. Τῶν
[31]	καὶ τῇ μητρὶ φέρων ἑαυτὸν	τῇ	Ἐκκλησίᾳ δίδωσιν. ~Ἆρ' οὖν προεθυμήθη
[22]	καὶ συμπράκτορσιν, ἐπισήμοις δὲ παρὰ	τῇ	Ἑλλάδι πάσῃ καὶ ταύτης μάλιστα
[38]	μείζω τηνικαῦτα λαμβάνειν, ὕλῃ πλείονι	τῇ	ἐξουσίᾳ χρωμένην. ~Πρῶτον μὲν ἐκεῖνο
[7]	γογγυσταὶ κατὰ τοὺς ἐκείνους ἐν	τῇ	ἐρήμῳ ταλαιπωροῦντας μετὰ τὴν ἐξ
[9]	ἦσαν εἰς ἀρετήν, πάντας ὑπεραίρειν	τῇ	εὐτεκνίᾳ Ἕνα μὲν γὰρ ἢ
[52]	ἔτι. Ἐπεὶ δὲ τὰ δῶρα	τῇ	θείᾳ τραπέζῃ προσενεγκεῖν ἔδει, ὧν
[69]	Χριστοῦ πλέον ἐνησχολήθησαν, οἱ δὲ	τῇ	θεολογίᾳ προσέβησαν· καὶ οἱ μὲν
[30]	μὲν ταῖς ἰδιότησιν, ἓν δὲ	τῇ	θεότητι σέβοντες καὶ γινώσκοντες. Ὧν
[65]	ὡς ἀγνοοῦντι, ἀλλ' ὡς ἐντρυφῶντι	τῇ	θεωρίᾳ. Πάντα δὲ ἐκείνῳ διηρεύνηται
[56]	τολ μηρὰν μᾶλλον ἢ συνετήν.	Τῇ	ἱερᾷ τραπέζῃ προσφεύγει, καὶ Θεὸν
[56]	τόξον ἐνετείνετο μέν, κατείχετο δέ,	τῇ	μετανοίᾳ καιρὸν ὑπανοῖγον. Ὅς τις
[31]	καὶ γίνεται σύμμαχος ἐθελοντὴς καὶ	τῇ	μητρὶ φέρων ἑαυτὸν τῇ Ἐκκλησίᾳ
[58]	πολλὰ τῶν ἐκ τῆς προτέρας	τῇ	νέᾳ προσαγαγούσης, ἐντεῦθεν καὶ τὰ
[5]	μικρόν, τοσοῦτον ἀπολειφθέντες ὅσον ἐπιβιῶναι	τῇ	νίκῃ καὶ μὴ συναπελθεῖν τοῖς
[68]	γνησίων τούτου συναγωνιστῶν χάριν αἰτῶν,	τῇ	οἰκονομίᾳ μὴ δυσχεραίνειν· μηδὲ μιᾶς
[25]	διὰ μιᾶς τῆς Καισαρέων πόλεως	τῇ	οἰκουμένῃ πάσῃ πυρσεύουσα. Καὶ τίνα
[54]	ὥσπερ ἄλλος τις, καὶ ὁμοῦ	τῇ	παρουσίᾳ ῥᾴων ἡ νόσος γίνεται,
[69]	ἐκείνου θεολογία! Καὶ τοσοῦτον θαρρῶ	τῇ	περὶ τὸ πρᾶγμα τοῦ ἀνδρὸς
[37]	καὶ μέντοι καὶ νικᾷ πολλῇ	τῇ	περιουσίᾳ. Κινεῖ γὰρ ἐκ τῆς
[26]	θείοις λόγοις ἐμμελετήσας, πολλὰ δὲ	τῇ	σαρκὶ νομοθετήσας εἰς ὑποταγὴν πνεύματος·
[25]	ἐπανήκαμεν, μικρὰ τῷ κόσμῳ καὶ	τῇ	σκηνῇ χαρισάμενοι καὶ ὅσον τὸν
[12]	λειπόμενος· εἰ βούλει δέ, κἀν	τῇ	σκιαγραφίᾳ τὸ μέλλον τῆς ἀρε
[73]	μὲν τῷ πρᾴῳ, τοῦ δὲ	τῇ	σοφίᾳ κατὰ τὸν ἐμὸν λόγον,
[21]	ὀνομάζεσθαι· ᾧ πλέον ἐφρονοῦμεν ἢ	τῇ	στροφῇ τῆς σφενδονῆς ὁ Γύγης,
[9]	καὶ τῶν ἐν γάμῳ, μηδὲν	τῇ	συζυγίᾳ βλαβῆναι βιασαμένων πρὸς τὴν
[69]	ἀφ' οὗ ταῦτα ἐγράφετο, μᾶλλον	τῇ	τε ἀληθείᾳ προσάγωνται καὶ τοὺς
[10]	λαμπρὰ τοῖς ἐπαινοῦσι, καὶ μόνος	τῇ	τοῦ λόγου δυνάμει τῆς ὑποθέσεως
[31]	θαρρεῖν ἔχοντες τῶν ἁπάντων ὅσον	τῇ	τῶν προειρημένων μικροψυχίᾳ, καὶ ἀπειρίᾳ
[39]	ἀρχὴν μᾶλλον ἢ παραδυναστεύειν, καὶ	τῇ	φιλίᾳ τοῦτο τεκμαιρομένων· ἐπειδὴ τὸ
[25]	εἰς ἄνδρας ἐξ ἀγενείων, ἀνδρικώτερον	τῇ	φιλοσοφίᾳ προσβαίνοντες· οὐ σὺν ἀλλήλοις
[9]	δύο γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων, κἂν	τῇ	φύσει δοίη τις· ἡ δὲ
[10]	ὥστ' εἴπερ ἔδει δουλεύσαντα πάντως	τῇ	φύσει τὸν νῦν εὐφημούμενον ἀνθρώποις
[58]	πλήθεσι βιαζόμενοι· οὔτε τὴν ἐπὶ	τῇ	χειροτονίᾳ μικροψυχίαν τελέως κατελελύκεσαν. Καὶ
[35]	ἐθεράπευε δὲ τὰς ψυχάς, συμπλέκων	τῇ	χρείᾳ τὸ τῆς τιμῆς καὶ
[52]	ἐγένετο καὶ τὴν ἀκοὴν προσβαλούσῃ	τῇ	ψαλμῳδίᾳ κατεβροντήθη τοῦ τε λαοῦ
[37]	ὤν, κατατολμᾷ τῆς ὁδοῦ, βοηθήσων	τῇ	ψήφῳ καὶ θαρσήσας τῷ Πνεύματι.
[26]	οὐδὲ φρίσσει τὴν ὄψιν τὸν	ἐγκρατῆ	κάτω βλέπων· ἀλλ' ὁμοῦ τῷ
[26]	Αὕτη ἡ τάξις ἀρίστη καὶ	λυσιτελεστάτη	τοῖς ἀρχομένοις. Τὸ δ' ἡμέτερον
[51]	ζητεῖν δὲ ἀπολογίαν, ἥ τις	εὐπρεπεστάτη·	δηλώσει δὲ καὶ ταύτην ὁ
[68]	ἐκείνοις ὑπελαμβάνετο καὶ τῷ κακῷ	προστάτῃ	τῆς ἀσεβείας· ἵνα τὸν μὲν
[47]	κάλως ῥαγεὶς ὑπεχώρησε, τοιούτῳ τῷ	προστάτῃ	τῆς Ἐκκλησίας ἐνέτυχε καὶ τοσούτῳ
[77]	σύντομον. ~Τοσαύτη τοῦ ἀνδρὸς ἡ	ἀρετὴ	καὶ ἡ τῆς δόξης περιουσία,
[20]	Ἓν δ' ἀμφοτέροις ἔργον ἡ	ἀρετή,	καὶ τὸ ζῆν πρὸς τὰς
[66]	τοῦ δὲ κάλλος μὲν ἡ	ἀρετή,	μέγεθος δὲ ἡ θεολογία, δρόμος
[10]	τις ἀνθρώπων; Παντὸς γὰρ κρατῶν	ἀρετῇ,	παρὰ τοῦ παιδὸς κωλύεται μόνου
[57]	πρῶτος ἐπι βαλεῖ χεῖρα τῷ	τολμητῇ	τῶν τοιούτων. Τί οὖν ὁ
[26]	πρότερον ἐγχει ρίσας τῷ νῦν	κυβερνήτῃ	κἀκεῖθεν ἐπὶ τὴν πρώραν ἀγαγὼν
[30]	εὐσεβεστάτῳ μέρει καὶ καθαρωτάτῳ καὶ	προσκυνητῇ	τῆς Τριάδος, ἣν δὴ μόνην
[33]	τὴν ἐξουσίαν ἀντελάμβανε· καὶ ἦν	θαυμαστή	τις ἡ συμφωνία καὶ ἡ
[63]	σύντομος τῆς σωτηρίας ὁδός, ἡ	ῥᾴστη	πρὸς οὐρανὸν ἀνάβασις. Οὐκ ἔτι
[14]	ἡμῖν κἀκ τίνος τῆς ἀρχῆς	συνέστη	τὸ τῆς φιλίας, ἤτ' οὖν
[68]	συνδεῖσθαι φωναῖς, ἥπερ δὴ καὶ	μεγίστη	λόγου δύναμις καὶ σύνεσις. Δηλώσει
[66]	καὶ διὰ πάντων καὶ ἡ	μεγίστη,	τὰ ἐκείνου συγγράμματα καὶ πονήματα.
[2]	ἐκείνῳ τῷ γενναίῳ τῆς ἀληθείας	ἀγωνιστῇ	καὶ μηδὲν ἕτερον ἀναπνεύσαντι ὅτι
[16]	σπουδαῖς ἔχουσιν. ~Ἐπειδὰν οὖν τις	ἐπιστῇ	τῶν νέων καὶ ἐν χερσὶ
[26]	ταξίαρχος, στρατηγός. Αὕτη ἡ τάξις	ἀρίστη	καὶ λυσιτελεστάτη τοῖς ἀρχομένοις. Τὸ
[11]	ὅσον ἐπικίνδυνον διαφεύγομεν, οὐ τῷ	κτίστῃ	τὴν κτίσιν ἐπαν ιστάντες κατὰ
[16]	τῆς τελετῆς τὸ τερπνότατον, ἡ	ταχίστη	τῶν λυπούντων ἀπαλλαγὴ καὶ κατάλυσις.
[53]	καὶ ἡμῖν τοῖς συνεισελθοῦσιν ἠκούσθησαν;	Αὕτη	γίνεται τῆς τοῦ βασιλέως περὶ
[26]	πολεμικοῖς ἔχει· στρατιώτης, ταξίαρχος, στρατηγός.	Αὕτη	ἡ τάξις ἀρίστη καὶ λυσιτελεστάτη
[13]	ἐπεὶ καὶ τῶν ἐμῶν λόγων	αὕτη	καθηγεμὼν καὶ διδάσκαλος, τὴν οὐχ
[77]	ἐπὶ πᾶσιν ἐρῶ καὶ σύντομον.	~Τοσαύτη	τοῦ ἀνδρὸς ἡ ἀρετὴ καὶ
[45]	ζέων θυμῷ καὶ φρονήματι, οὐ	ταύτῃ	μόνον ἐπαίρεσθαι καὶ ἄμετρον εἶναι
[59]	ἑαυτῆς ἔχειν καὶ τὸ λυθῆναι	ταύτῃ	τὸν πόλεμον. Ταύτης τῆς ἐπινοίας
[55]	καὶ τὸ κρατοῦντα τῶν πολλῶν	ταύτῃ	φαίνεσθαι, τοῦτο δώσω τῷ λόγῳ.
[21]	ἐγνωρίζοντο ἡμῖν ὁδοί· ἡ μὲν	πρώτη	καὶ τιμιωτέρα, ἡ δὲ δευτέρα
[53]	ἡμᾶς φιλανθρωπίας ἀρχὴ καὶ κατάστασις	πρώτη·	τοῦτο τὸ λῆμα τῆς τότε
[60]	ἐκείνου πάντα ἐπιζητοῦσιν, ἀπληστίας περιπέσω	γραφῇ,	παρὰ τοῖς ἐπαινοῦσι τὸ μέτριον,
[32]	ἀκάνθαις, ὅ φησιν ἡ θεία	γραφή,	ῥᾳδίως ἀναλίσκον τοὺς φρυγανώδεις καὶ
[3]	αὐτὸν θαυμάτων, ὧν πλήρης πᾶσα	συγγραφή	τε καὶ ποίησις· πολλὰ δὲ
[48]	καὶ ἡττημένων. Οὐ γὰρ ταῦτα,	ἔφη,	βασιλεὺς ὁ ἐμὸς βούλεται, οὐδὲ
[49]	καὶ τίνα τρόπον; Ὅτι τοι,	ἔφη,	δημεύσει μὲν οὐχ ἁλωτὸς ὁ
[48]	τί σοι δοκοῦμεν; Ἦ οὐδέν,	ἔφη,	ταῦτα προστάττοντες. Τί δαί; Οὐ
[35]	πληρουμένοις, ὃ καὶ παράδοξον, ἵνα	τρέφῃ	τρέφουσαν εἰς φιλοξενίας ἀντίδοσιν· οὐδὲ
[40]	διὰ κακίαν ἀνίατον ἠμελήθη καὶ	παρερρίφη,	ἵν' αὐτὸς ἐν ἑαυτῷ συντριβῇ
[61]	τὸ κάλλος καὶ σχέδιος ἡ	τροφή,	κατὰ τὴν μεγάλην παραίνεσιν τοῦ
[21]	ᾧ πλέον ἐφρονοῦμεν ἢ τῇ	στροφῇ	τῆς σφενδονῆς ὁ Γύγης, εἴπερ
[50]	οἱ τὰς σάρκας τέμνοντες ὄνυχες,	τρυφὴ	μᾶλλον ἡμῖν εἰσιν ἢ κατάπληξις.
[66]	τέλει καὶ τῶν μετ' ἐκείνους	τρυφή;	Τίς μοναστῶν ἢ μιγάδων; Τίς
[16]	ὄπως ἂν ἀγροικίας ἢ ἀστειότητος	ἔχῃ.	Καὶ τὸ πρᾶγμα, τοῖς μὲν
[63]	ἑπτάπυλοι Θῆβαι καὶ Αἰγύπτιαι καὶ	τείχη	Βαβυλώνια καὶ Μαυσόλου Καρικὸς τάφος
[31]	καταδρομὴν τοῦτο ὑποληπτέον, καθαιροῦσαν οὐ	τείχη	καὶ πόλεις καὶ οἰκίας, οὐδέ
[53]	τοῦ βασιλέως περὶ ἡμᾶς φιλανθρωπίας	ἀρχὴ	καὶ κατάστασις πρώτη· τοῦτο τὸ
[80]	ἡμᾶς, ὅστις πλέον ἀποκλαυσάμενος πλείονος	μετάσχῃ	τῆς ὠφελείας. Πέρας τοῦ λόγου,
[41]	οὐκ αὔταρκες ὑπο λαμβάνει θρηνεῖν	ἡσυχῆ	τὸ πάθος καὶ πρὸς Θεὸν
[20]	ἐποιούμεθα. Μία μὲν ἀμφοτέροις ἐδόκει	ψυχὴ	δύο σώματα φέρουσα· καὶ εἰ
[31]	ἡ γενναία καὶ μεγαλόφρων ἐκείνη	ψυχὴ	καὶ ὄντως φιλόχριστος; Οὐ δὲ
[2]	συγγινωσκέτω μὲν ἡ θεία ἡ	ψυχή,	καὶ πάντ' ἐμοὶ σεβασμία καὶ
[7]	ἐν τοῖς τοιούτοις φιλιστορεῖν ἡ	ψυχὴ	καὶ πολλοῖς θαύμασιν ἀνυμνεῖν τὸν
[3]	ἔτι δὲ περιουσίαι καὶ θρόνων	ὕψη	καὶ τιμαὶ δημόσιαι καὶ λόγων
[82]	Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ	ἡ	δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· Ἀμήν.