HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
οὐδενὸς 5
Οὐδενός 1
οὐδετέρου 1
οὐκ 82
Οὐκ 5
Οὔκουν 1
οὔκουν 1

Fréquences [« »]
79 εἰς
79 ἡ
72 μὴ
82 οὐκ
82 τι
84 οὐ
93 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nazianze, Discours funèbre en l'honneur de Basile de Césarée

οὐκ

Chapitre

[28]   πλὴν ἐγένετο· ἀνδρὶ τἆλλα μὲν οὐκ ἀγεννεῖ καὶ θαυμαστῷ τὴν εὐσέβειαν,

[71]   τὸν τῶν εὐλογιῶν μερισμὸν σὺν οὐκ ἀγεννεῖ προφητείᾳ τοῦ μέλλοντος· ἀλλ'

[31]   ἡ δὲ προθυμία τῶν πλείστων οὐκ ἀγεννής, ἡ δὲ παράταξις ἀσθενής,

[22]   καὶ φρατρία τις περὶ ἡμᾶς οὐκ ἀγεννὴς ἦν, ὑπ' ἐκείνῳ καθηγεμόνι

[2]   καὶ φωνὴν καὶ διάνοιαν. Ἔπειτα, οὐκ ἀγνοοῦντας μέν, ὑπομνήσω δ' οὖν

[79]   εἰπών, τοῖς ἀπάγουσιν αὐτὸν ἀγγέλοις οὐκ ἀηδῶς ἐναπέψυξεν· ἔστιν ἃ τοὺς

[46]   Περσῶν κρατοῦντες, οὐ Σκύθας χειρούμενοι, οὐκ ἄλλο τι βαρβαρικὸν ἔθνος ἀνακαθαίροντες·

[37]   ὑψηλὸν τῆς ἐπισκοπῆς θρόνον ἀνάγεται· οὐκ ἀμογητὶ μὲν οὐδὲ ἄνευ βασκανίας

[41]   νοῦν εἶχεν αὐτῷ καὶ ὡς οὐκ ἄν τις ᾠήθη τῶν ἀπίστων

[39]   ἐκεῖνο πᾶσι ποιεῖ φανερόν, ὡς οὐκ ἀνθρωπίνης χάριτος ἦν αὐτῷ ἔργον,

[72]   ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος. Τούτων δὲ ἀμφοτέρων ζηλωτὴς

[22]   ἀλλήλοις καὶ συλλαλούμενοι, καὶ ξυνωρὶς οὐκ ἀνώνυμος καὶ ὄντες παρ' αὐτοῖς

[64]   πόδας τῶν μαθητῶν καὶ σταυρὸν οὐκ ἀπαξιοῦντα, ἵνα προσηλώσῃ τὴν ἐμὴν

[27]   ὁ τούτων ἐξηγητής, καὶ ταύτην οὐκ ἀπαξιώσας τὴν τάξιν τοῦ βήματος,

[35]   μιμούμενος, ὃς καὶ λεντίῳ διαζωννύμενος οὐκ ἀπηξίου νίπτειν τοὺς πόδας τῶν

[34]   δυνατωτάτους τῆς πόλεως· διαφορῶν λύσεις οὐκ ἀπιστούμεναι, ἀλλ' ὑπὸ τῆς ἐκείνου

[25]   εἶχε, τῶν ἀναγκαίων ὑπολαμβάνουσι, καὶ οὐκ ἀπὸ σκοποῦ τῆς προκειμένης φιλοσοφίας.

[30]   διώκτης, καὶ μετὰ τὸν ἀποστάτην οὐκ ἀποστάτης μέν, οὐδὲν δὲ ἀμείνων

[63]   ἂν ἅπαντα ἐκτραγῳδοίην τὰ ἡμέτερα, οὐκ ἀρκοῦντος τοῦ λόγου τῷ πάθει;

[48]   φησίν, ὑμεῖς, καὶ τῶν ἐπιφανῶν, οὐκ ἀρνήσομαι, οὔπω δὲ Θεοῦ τιμιώτεροι.

[62]   καὶ καθεστηκότος καὶ Θεῷ συνάγοντος, οὐκ ἀτύφου δὲ διὰ τὸ τῆς

[41]   ἀγρίῳ συῒ τῷ διαβόλῳ λελυμασμένην· οὐκ αὔταρκες ὑπο λαμβάνει θρηνεῖν ἡσυχῆ

[16]   τὸν ἐμὸν καὶ μέγαν Βασίλειον, οὐκ αὐτὸς δι' αἰδοῦς ἦγον μόνον,

[70]   καὶ τῷ ξύλῳ τῆς γνώσεως οὐκ ἐβλάβη καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν

[80]   τοῦ δέοντος ἔξω πέσοιμι. Καὶ οὐκ ἐγὼ μὲν οὕτω θρήνους ἀναμίγνυμι

[60]   καὶ οὕτως ἔχων, βωμοῦ μὲν οὐκ ἐδεήθη καὶ τῆς κενῆς δόξης,

[42]   τὸ Δαβίδ, ἀπελέγετο τὴν ψυχήν, οὐκ ἐδίδου ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς οὐδὲ

[55]   ὡμολόγει, καὶ πολλοὺς ἔπειθε τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ γὰρ ἐπαύετο τὰ

[48]   δὲ εἴσεισιν ὥσπερ εἰς ἑορτήν, οὐκ εἰς κρίσιν καλούμενος. Πῶς ἂν

[54]   καταφεύγει· καὶ δι' ἑαυτοῦ μὲν οὐκ εἰσκαλεῖ, τὸ τῆς ὕβρεως ὑπόγυιον

[25]   ἐκδημίαι τινές, ἐπειδή γε ἡμᾶς οὐκ εἶχε, τῶν ἀναγκαίων ὑπολαμβάνουσι, καὶ

[35]   πιεζομένων. ~Ὁ δὲ ὕειν μὲν οὐκ εἶχεν ἄρτον ἐξ οὐρανοῦ δι'

[18]   ἐδυσφόρει, τῆς ἐπιδημίας ἑαυτὸν ἐπαινεῖν οὐκ εἶχεν, ἐζήτει τὸ ἐλπισθέν, κενὴν

[73]   διὰ τοῦ κέρατος. Οὗτος δέ, οὐκ ἐκ βρέφους Θεῷ καθιερωμένος ἀπὸ

[18]   ἔχθραν ὁμολογῆσαι καὶ προδοσίαν ἐπικαλεῖν, οὐκ ἐκείνων μόνον, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν

[54]   διέλυσεν. ~Ἕτερον δὲ τῶν εἰρημένων οὐκ ἔλαττον. Ἐνίκων οἱ πονηροί, καὶ

[78]   θαυματουργεῖ τι κἀνταῦθα τῶν προειρημένων οὐκ ἔλαττον. Νεκρὸς γὰρ ὢν ἤδη

[57]   δὲ χάριν ἐπιμετρῶν. Τί δὲ οὐκ ἔμελλεν ὁ τεμὼν θάλασσαν καὶ

[75]   μεγίστων ἡ μίμησις. Ἦ γὰρ οὐκ ἐναργὴς τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας εἰκὼν

[28]   περὶ τὴν κατάστασιν ταραχῆς. ὡς οὐκ ἔννομον οὐδὲ κανονικῶς μᾶλλον ἢ

[72]   τῆς ἁγίας κατάσχεσις· ὁ δὲ οὐκ ἔξαρχος; οὐ στρατηγὸς τῶν διὰ

[71]   στηλιτεύουσαν, καὶ τὴν πάλην, ἣν οὐκ ἐπάλαισε πρὸς Θεόν, ἀλλ' ὑπὲρ

[11]   καὶ ἀέρα καὶ ὅσα τούτων, οὐκ ἐπειδὴ κακῶς τινες ἐξειλήφασιν ἀντὶ

[23]   τοῦ τρόπου; Ποῖον μὲν εἶδος οὐκ ἐπῆλθε παιδεύσεως; Μᾶλλον δέ, ποῖον

[75]   ἔσθημα εἶχον αἱ νύκτες, ἀγνοούμενον, οὐκ ἐπιδεικνύμενον· καὶ οὗτος τὴν ἴσην

[26]   αἴρει κατὰ τῶν βελτιόνων, καὶ οὐκ ἐπιτρέμει τοῖς θρόνοις, οὐδὲ φρίσσει

[1]   ἐπ' οὐδενὸς οὖν τῶν ἁπάντων, οὐκ ἔστιν ἐφ' ὅτῳ οὐχὶ τῶν

[51]   μὲν ἔξω πέμψαι καὶ μεταστήσασθαι, οὐκ ἔτι μετὰ τῆς αὐτῆς ἀπειλῆς,

[77]   ὅσον πλησιάζειν ἐπιθυμοῦσιν. Ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἔτι μικρόν, ἀλλὰ καὶ μέγιστον

[72]   ἐγγράφων οὐ συντριβομέναις, ἀλλὰ σωζομέναις, οὐκ ἔτι σκιοειδεῖς, ἀλλ' ὅλον πνευματικούς·

[17]   Οὗτος δεύτερος ἡμῖν τῆς φιλίας οὐκ ἔτι σπινθήρ, ἀλλ' ἤδη πυρσὸς

[80]   καὶ βίον ἕλκων ὀδυνηρὸν καὶ οὐκ εὔδρομον, οἷον εἰκὸς τὸν ἐκείνου

[17]   φιλικοῦ πλάσματος, φθόνος δὲ ἦν, οὐκ εὔνοια τὸ προσάγον, ἐπηρώτων τε

[25]   καὶ τὸ πρὸς τὴν φιλοσοφίαν οὐκ εὔοδον οὐδὲ τῆς ἐπιθυμίας καὶ

[63]   ἀποτίθεται, σῆτας ἀποσειόμενα καὶ κλέπτας οὐκ εὐφραίνοντα καὶ φθόνου πάλην καὶ

[7]   καὶ τὰ μὲν τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ γὰρ ἦσαν γογγυσταὶ

[70]   αἰδοῖ τοῦ προπάτορος, τὴν ἐντολὴν οὐκ ἐφύλαξεν· ὁ δὲ καὶ ἐδέξατο

[3]   ἐκ τῶν οἰκείων φανερῶς εἰπεῖν οὐκ ἔχοντες ἐπὶ τὸ ἀφανὲς καταφεύγουσι,

[47]   ἀσέβειαν, οἳ τὸ φυσικῶς ἀσελγαίνειν οὐκ ἔχοντες, ᾧ δύνανται μόνον, τῇ

[65]   τοὺς πολλούς, ἢ νῷ λόγον οὐκ ἔχοντι, ἢ λόγῳ μὴ κατὰ

[56]   γάμον ἕλκων ἀπαξιοῦσαν. Ἡ δὲ οὐκ ἔχουσα ὅπως διαφύγῃ τὴν τυραννίδα,

[31]   ἀγεννής, ἡ δὲ παράταξις ἀσθενής, οὐκ ἔχουσα τὸν προαγωνιστὴν καὶ τεχνίτην

[34]   ἀνόνητον, καὶ τὸ ἐνδέον ἀνεπινόητον, οὐκ ἔχουσιν ὅπως ἢ διαθώμεθά τι

[19]   εἰς τούτους ἐμπίπτω τοὺς λόγους, οὐκ ἔχω δ' ὅπως ἐμαυτὸν ἐπίσχω

[59]   εἰπεῖν δυνατόν, ἓν τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ ἔχω, καὶ γὰρ ὁμολογήσω τὸ

[78]   στεφάνων ἐνειστήκει καιρός, κἀκεῖνο μὲν οὐκ ἤκουσεν· Εἰς τὸ ὄρος ἀνάβηθι

[71]   ἀναβάσεσι, καὶ τὴν στήλην, ἣν οὐκ ἤλειψεν, ἀλλ' ἤγειρε τῷ Θεῷ,

[28]   τε γὰρ ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς οὐκ οἶδ' εἴ τις ἄλλος τῶν

[59]   καὶ αὐτὸς ἐγενόμην πάρεργον· ἢ οὐκ οἶδ' ὅ τι καὶ εἰπεῖν

[68]   Τριάδα συναφείας καὶ συνθεΐας, ἢ οὐκ οἶδ' ὅ τι κυριώτερον χρὴ

[14]   ἀνδρὸς ἐγκωμίων· τὸ δ' ἐντεῦθεν, οὐκ οἶδ' ὅ τι τῷ λόγῳ

[19]   καὶ τοῦ μέτρου φερόμενος, καὶ οὐκ οἶδ' ὅπως εἰς τούτους ἐμπίπτω

[80]   οἷον εἰκὸς τὸν ἐκείνου κεχωρισμένον, οὐκ οἶδα εἰς ὃ τελευτήσων μετὰ

[48]   λόγῳ συνελὼν ὅσον ἐνδέχεται. ~Τίς οὐκ οἶδε τὸν τηνικαῦτα ὕπαρχον, πολλῷ

[10]   ἢ πολιτείας ταῦτα ποιησαμένων. ~Τίς οὐκ οἶδε τὸν τούτου πατέρα, Βασίλειον,

[34]   δεομένων, αἱ μὲν πλείους πνευματικαί, οὐκ ὀλίγαι δὲ καὶ σωματικαί· καὶ

[28]   καὶ ἀστασιάστου τῆς Ἐκκλησίας σώματος, οὐκ ὀλίγην καὶ τοῦ λαοῦ μοῖραν

[80]   τὸ πάθος· συναπελθουσῶν αὐτῷ ψυχῶν οὐκ ὀλίγων, ἐκ τῆς τοῦ ὠθισμοῦ

[76]   περι λαμβάνει· καὶ υἱὸς βροντῆς, οὐκ ὀνομάζεται μέν, γίνεται δέ· καὶ

[46]   ἦν· τὸ βιάζεσθαι, τοῦ πείθειν οὐκ ὄντος. Οἱ μὲν ἐξωθούμενοι τῶν

[49]   βάσανοι δὲ τί ἂν λάβοιεν, οὐκ ὄντος σώματος; Πλὴν εἰ τὴν

[34]   τι τῶν ὄντων ἢ τῶν οὐκ ὄντων εἰσκομισώμεθα. Καὶ ὃ χαλεπώτατόν

Chapitre
[28]	πλὴν ἐγένετο· ἀνδρὶ τἆλλα μὲν	οὐκ	ἀγεννεῖ καὶ θαυμαστῷ τὴν εὐσέβειαν,
[71]	τὸν τῶν εὐλογιῶν μερισμὸν σὺν	οὐκ	ἀγεννεῖ προφητείᾳ τοῦ μέλλοντος· ἀλλ'
[31]	ἡ δὲ προθυμία τῶν πλείστων	οὐκ	ἀγεννής, ἡ δὲ παράταξις ἀσθενής,
[22]	καὶ φρατρία τις περὶ ἡμᾶς	οὐκ	ἀγεννὴς ἦν, ὑπ' ἐκείνῳ καθηγεμόνι
[2]	καὶ φωνὴν καὶ διάνοιαν. Ἔπειτα,	οὐκ	ἀγνοοῦντας μέν, ὑπομνήσω δ' οὖν
[79]	εἰπών, τοῖς ἀπάγουσιν αὐτὸν ἀγγέλοις	οὐκ	ἀηδῶς ἐναπέψυξεν· ἔστιν ἃ τοὺς
[46]	Περσῶν κρατοῦντες, οὐ Σκύθας χειρούμενοι,	οὐκ	ἄλλο τι βαρβαρικὸν ἔθνος ἀνακαθαίροντες·
[37]	ὑψηλὸν τῆς ἐπισκοπῆς θρόνον ἀνάγεται·	οὐκ	ἀμογητὶ μὲν οὐδὲ ἄνευ βασκανίας
[41]	νοῦν εἶχεν αὐτῷ καὶ ὡς	οὐκ	ἄν τις ᾠήθη τῶν ἀπίστων
[39]	ἐκεῖνο πᾶσι ποιεῖ φανερόν, ὡς	οὐκ	ἀνθρωπίνης χάριτος ἦν αὐτῷ ἔργον,
[72]	ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ	οὐκ	ἄνθρωπος. Τούτων δὲ ἀμφοτέρων ζηλωτὴς
[22]	ἀλλήλοις καὶ συλλαλούμενοι, καὶ ξυνωρὶς	οὐκ	ἀνώνυμος καὶ ὄντες παρ' αὐτοῖς
[64]	πόδας τῶν μαθητῶν καὶ σταυρὸν	οὐκ	ἀπαξιοῦντα, ἵνα προσηλώσῃ τὴν ἐμὴν
[27]	ὁ τούτων ἐξηγητής, καὶ ταύτην	οὐκ	ἀπαξιώσας τὴν τάξιν τοῦ βήματος,
[35]	μιμούμενος, ὃς καὶ λεντίῳ διαζωννύμενος	οὐκ	ἀπηξίου νίπτειν τοὺς πόδας τῶν
[34]	δυνατωτάτους τῆς πόλεως· διαφορῶν λύσεις	οὐκ	ἀπιστούμεναι, ἀλλ' ὑπὸ τῆς ἐκείνου
[25]	εἶχε, τῶν ἀναγκαίων ὑπολαμβάνουσι, καὶ	οὐκ	ἀπὸ σκοποῦ τῆς προκειμένης φιλοσοφίας.
[30]	διώκτης, καὶ μετὰ τὸν ἀποστάτην	οὐκ	ἀποστάτης μέν, οὐδὲν δὲ ἀμείνων
[63]	ἂν ἅπαντα ἐκτραγῳδοίην τὰ ἡμέτερα,	οὐκ	ἀρκοῦντος τοῦ λόγου τῷ πάθει;
[48]	φησίν, ὑμεῖς, καὶ τῶν ἐπιφανῶν,	οὐκ	ἀρνήσομαι, οὔπω δὲ Θεοῦ τιμιώτεροι.
[62]	καὶ καθεστηκότος καὶ Θεῷ συνάγοντος,	οὐκ	ἀτύφου δὲ διὰ τὸ τῆς
[41]	ἀγρίῳ συῒ τῷ διαβόλῳ λελυμασμένην·	οὐκ	αὔταρκες ὑπο λαμβάνει θρηνεῖν ἡσυχῆ
[16]	τὸν ἐμὸν καὶ μέγαν Βασίλειον,	οὐκ	αὐτὸς δι' αἰδοῦς ἦγον μόνον,
[70]	καὶ τῷ ξύλῳ τῆς γνώσεως	οὐκ	ἐβλάβη καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν
[80]	τοῦ δέοντος ἔξω πέσοιμι. Καὶ	οὐκ	ἐγὼ μὲν οὕτω θρήνους ἀναμίγνυμι
[60]	καὶ οὕτως ἔχων, βωμοῦ μὲν	οὐκ	ἐδεήθη καὶ τῆς κενῆς δόξης,
[42]	τὸ Δαβίδ, ἀπελέγετο τὴν ψυχήν,	οὐκ	ἐδίδου ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς οὐδὲ
[55]	ὡμολόγει, καὶ πολλοὺς ἔπειθε τῶν	οὐκ	εἰδότων· οὐ γὰρ ἐπαύετο τὰ
[48]	δὲ εἴσεισιν ὥσπερ εἰς ἑορτήν,	οὐκ	εἰς κρίσιν καλούμενος. Πῶς ἂν
[54]	καταφεύγει· καὶ δι' ἑαυτοῦ μὲν	οὐκ	εἰσκαλεῖ, τὸ τῆς ὕβρεως ὑπόγυιον
[25]	ἐκδημίαι τινές, ἐπειδή γε ἡμᾶς	οὐκ	εἶχε, τῶν ἀναγκαίων ὑπολαμβάνουσι, καὶ
[35]	πιεζομένων. ~Ὁ δὲ ὕειν μὲν	οὐκ	εἶχεν ἄρτον ἐξ οὐρανοῦ δι'
[18]	ἐδυσφόρει, τῆς ἐπιδημίας ἑαυτὸν ἐπαινεῖν	οὐκ	εἶχεν, ἐζήτει τὸ ἐλπισθέν, κενὴν
[73]	διὰ τοῦ κέρατος. Οὗτος δέ,	οὐκ	ἐκ βρέφους Θεῷ καθιερωμένος ἀπὸ
[18]	ἔχθραν ὁμολογῆσαι καὶ προδοσίαν ἐπικαλεῖν,	οὐκ	ἐκείνων μόνον, ἀλλὰ καὶ αὐτῶν
[54]	διέλυσεν. ~Ἕτερον δὲ τῶν εἰρημένων	οὐκ	ἔλαττον. Ἐνίκων οἱ πονηροί, καὶ
[78]	θαυματουργεῖ τι κἀνταῦθα τῶν προειρημένων	οὐκ	ἔλαττον. Νεκρὸς γὰρ ὢν ἤδη
[57]	δὲ χάριν ἐπιμετρῶν. Τί δὲ	οὐκ	ἔμελλεν ὁ τεμὼν θάλασσαν καὶ
[75]	μεγίστων ἡ μίμησις. Ἦ γὰρ	οὐκ	ἐναργὴς τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας εἰκὼν
[28]	περὶ τὴν κατάστασιν ταραχῆς. ὡς	οὐκ	ἔννομον οὐδὲ κανονικῶς μᾶλλον ἢ
[72]	τῆς ἁγίας κατάσχεσις· ὁ δὲ	οὐκ	ἔξαρχος; οὐ στρατηγὸς τῶν διὰ
[71]	στηλιτεύουσαν, καὶ τὴν πάλην, ἣν	οὐκ	ἐπάλαισε πρὸς Θεόν, ἀλλ' ὑπὲρ
[11]	καὶ ἀέρα καὶ ὅσα τούτων,	οὐκ	ἐπειδὴ κακῶς τινες ἐξειλήφασιν ἀντὶ
[23]	τοῦ τρόπου; Ποῖον μὲν εἶδος	οὐκ	ἐπῆλθε παιδεύσεως; Μᾶλλον δέ, ποῖον
[75]	ἔσθημα εἶχον αἱ νύκτες, ἀγνοούμενον,	οὐκ	ἐπιδεικνύμενον· καὶ οὗτος τὴν ἴσην
[26]	αἴρει κατὰ τῶν βελτιόνων, καὶ	οὐκ	ἐπιτρέμει τοῖς θρόνοις, οὐδὲ φρίσσει
[1]	ἐπ' οὐδενὸς οὖν τῶν ἁπάντων,	οὐκ	ἔστιν ἐφ' ὅτῳ οὐχὶ τῶν
[51]	μὲν ἔξω πέμψαι καὶ μεταστήσασθαι,	οὐκ	ἔτι μετὰ τῆς αὐτῆς ἀπειλῆς,
[77]	ὅσον πλησιάζειν ἐπιθυμοῦσιν. Ἐκεῖνο δὲ	οὐκ	ἔτι μικρόν, ἀλλὰ καὶ μέγιστον
[72]	ἐγγράφων οὐ συντριβομέναις, ἀλλὰ σωζομέναις,	οὐκ	ἔτι σκιοειδεῖς, ἀλλ' ὅλον πνευματικούς·
[17]	Οὗτος δεύτερος ἡμῖν τῆς φιλίας	οὐκ	ἔτι σπινθήρ, ἀλλ' ἤδη πυρσὸς
[80]	καὶ βίον ἕλκων ὀδυνηρὸν καὶ	οὐκ	εὔδρομον, οἷον εἰκὸς τὸν ἐκείνου
[17]	φιλικοῦ πλάσματος, φθόνος δὲ ἦν,	οὐκ	εὔνοια τὸ προσάγον, ἐπηρώτων τε
[25]	καὶ τὸ πρὸς τὴν φιλοσοφίαν	οὐκ	εὔοδον οὐδὲ τῆς ἐπιθυμίας καὶ
[63]	ἀποτίθεται, σῆτας ἀποσειόμενα καὶ κλέπτας	οὐκ	εὐφραίνοντα καὶ φθόνου πάλην καὶ
[7]	καὶ τὰ μὲν τοῦ Ἰσραὴλ	οὐκ	ἐφθέγξαντο· οὐ γὰρ ἦσαν γογγυσταὶ
[70]	αἰδοῖ τοῦ προπάτορος, τὴν ἐντολὴν	οὐκ	ἐφύλαξεν· ὁ δὲ καὶ ἐδέξατο
[3]	ἐκ τῶν οἰκείων φανερῶς εἰπεῖν	οὐκ	ἔχοντες ἐπὶ τὸ ἀφανὲς καταφεύγουσι,
[47]	ἀσέβειαν, οἳ τὸ φυσικῶς ἀσελγαίνειν	οὐκ	ἔχοντες, ᾧ δύνανται μόνον, τῇ
[65]	τοὺς πολλούς, ἢ νῷ λόγον	οὐκ	ἔχοντι, ἢ λόγῳ μὴ κατὰ
[56]	γάμον ἕλκων ἀπαξιοῦσαν. Ἡ δὲ	οὐκ	ἔχουσα ὅπως διαφύγῃ τὴν τυραννίδα,
[31]	ἀγεννής, ἡ δὲ παράταξις ἀσθενής,	οὐκ	ἔχουσα τὸν προαγωνιστὴν καὶ τεχνίτην
[34]	ἀνόνητον, καὶ τὸ ἐνδέον ἀνεπινόητον,	οὐκ	ἔχουσιν ὅπως ἢ διαθώμεθά τι
[19]	εἰς τούτους ἐμπίπτω τοὺς λόγους,	οὐκ	ἔχω δ' ὅπως ἐμαυτὸν ἐπίσχω
[59]	εἰπεῖν δυνατόν, ἓν τοῦτο ἐπαινεῖν	οὐκ	ἔχω, καὶ γὰρ ὁμολογήσω τὸ
[78]	στεφάνων ἐνειστήκει καιρός, κἀκεῖνο μὲν	οὐκ	ἤκουσεν· Εἰς τὸ ὄρος ἀνάβηθι
[71]	ἀναβάσεσι, καὶ τὴν στήλην, ἣν	οὐκ	ἤλειψεν, ἀλλ' ἤγειρε τῷ Θεῷ,
[28]	τε γὰρ ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς	οὐκ	οἶδ' εἴ τις ἄλλος τῶν
[59]	καὶ αὐτὸς ἐγενόμην πάρεργον· ἢ	οὐκ	οἶδ' ὅ τι καὶ εἰπεῖν
[68]	Τριάδα συναφείας καὶ συνθεΐας, ἢ	οὐκ	οἶδ' ὅ τι κυριώτερον χρὴ
[14]	ἀνδρὸς ἐγκωμίων· τὸ δ' ἐντεῦθεν,	οὐκ	οἶδ' ὅ τι τῷ λόγῳ
[19]	καὶ τοῦ μέτρου φερόμενος, καὶ	οὐκ	οἶδ' ὅπως εἰς τούτους ἐμπίπτω
[80]	οἷον εἰκὸς τὸν ἐκείνου κεχωρισμένον,	οὐκ	οἶδα εἰς ὃ τελευτήσων μετὰ
[48]	λόγῳ συνελὼν ὅσον ἐνδέχεται. ~Τίς	οὐκ	οἶδε τὸν τηνικαῦτα ὕπαρχον, πολλῷ
[10]	ἢ πολιτείας ταῦτα ποιησαμένων. ~Τίς	οὐκ	οἶδε τὸν τούτου πατέρα, Βασίλειον,
[34]	δεομένων, αἱ μὲν πλείους πνευματικαί,	οὐκ	ὀλίγαι δὲ καὶ σωματικαί· καὶ
[28]	καὶ ἀστασιάστου τῆς Ἐκκλησίας σώματος,	οὐκ	ὀλίγην καὶ τοῦ λαοῦ μοῖραν
[80]	τὸ πάθος· συναπελθουσῶν αὐτῷ ψυχῶν	οὐκ	ὀλίγων, ἐκ τῆς τοῦ ὠθισμοῦ
[76]	περι λαμβάνει· καὶ υἱὸς βροντῆς,	οὐκ	ὀνομάζεται μέν, γίνεται δέ· καὶ
[46]	ἦν· τὸ βιάζεσθαι, τοῦ πείθειν	οὐκ	ὄντος. Οἱ μὲν ἐξωθούμενοι τῶν
[49]	βάσανοι δὲ τί ἂν λάβοιεν,	οὐκ	ὄντος σώματος; Πλὴν εἰ τὴν
[34]	τι τῶν ὄντων ἢ τῶν	οὐκ	ὄντων εἰσκομισώμεθα. Καὶ ὃ χαλεπώτατόν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/06/2009