HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nazianze, Discours funèbre en l'honneur de Basile de Césarée

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 129 formes différentes pour 773 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[30]   καθ' ἧς ἐρράγη καὶ ὅσην ἐπέλαβε· βασιλεὺς ὁ φιλοχρυσότατος καὶ μισοχριστότατος,

[53]   μεθ' ὅσης τῆς φιλοσοφίας, ἐπειδή γε αὖθις τρόπον τινὰ συνεκκλησιάσας ἡμῖν

[25]   πόθον ἀφοσιώσασθαι· οὐ γὰρ αὐτοί γε εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ' ἐπιδεικτικῶς· τάχιστα

[8]   εἶναι τὸ ἱστορούμενον. Ὡς τά γε ἑξῆς τοῦ λόγου καὶ λίαν

[53]   καὶ λέγειν, τί δ' ἄλλο γε ἢ Θεοῦ φωνάς, αἳ τοῖς

[25]   πολιοῦχον· ἔπειτα ἐκδημίαι τινές, ἐπειδή γε ἡμᾶς οὐκ εἶχε, τῶν ἀναγκαίων

[1]   τοῦ ἀνδρὸς εὐφημία, μὴ ὅτι γε ἡμῖν τοῖς πάλαι πᾶν τὸ

[68]   πεποίηκεν, οἷς τε πέπονθεν· ὅς γε καὶ ἐξορίαν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας

[63]   λόγου τῷ πάθει; Ἀλλ' ἐκεῖνός γε μάλιστα πάντων ἔπεισεν ἀνθρώπους ὄντας

[64]   ἐπαινετέος μᾶλλον ἢ μεμπτέος τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν; Εἰ μὴ καὶ

[14]   μὴ παθεῖν ἡ ζημία τοῖς γε νοῦν ἔχουσιν. ~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι,

[66]   σπορὰ καὶ διάδοσις· ὥστε ἐμοί γε, οὐδὲ τοῦτο εἰπεῖν ὀκνητέον, τὸ

[50]   ταῦτα καὶ βασιλεύς, ὡς ἡμᾶς γε οὐχ αἱρήσεις οὐδὲ πείσεις συνθέσθαι

[69]   τῆς Ἐκκλησίας κατασχεθείσης. ~Ἐπεὶ ὅτι γε παντὸς μᾶλλον ᾔδει τὸ Πνεῦμα

[20]   πειστέον τοῖς λέγουσιν, ἀλλ' ἡμῖν γε πειστέον, ὡς ἐν ἀλλήλοις καὶ

[3]   ἔχειν τι πλέον ἡμῶν ἐκεῖνό γε πλέον ἔχοντες πάντως, τὸ μὴ

[2]   ταύτης δεήσειν ἡμῖν, πρὸς ἐκεῖνόν γε ποιουμένοις τὸν λόγον καὶ τοὺς

[25]   καλῶς μὲν ἴσως οὐδὲ δικαίως, ἀπήγαγε δ' οὖν. Σκοπῶ δέ, εἰ

[71]   οὐδὲ τὸ ἐκείνου μικρόν, ἑαυτὸν προσήγαγε τῷ Θεῷ καὶ οὐδὲν ὡς

[8]   ἐμὰ διηγήματα. Σὺ δέ μοι λέγε τὰς ἐλαφηβόλους σου καὶ τοὺς

[70]   τοῦ ἑξῆς βίου τὸν κίνδυνον διαπέφευγε· τοῦ δὲ ὅλος ὁ βίος

[70]   σωζόμενα· ὁ δὲ κατακλυσμὸν ἀσεβείας διέφυγε καὶ κιβωτὸν σωτηρίας τὴν ἑαυτοῦ

[16]   σχεδὸν τῶν ἐπιδημούντων, τὸν κοινὸν διέφυγε νόμον, κρείττονος ἢ κατὰ νέηλυν

[15]   τοῖς μὲν εἰδόσιν ὑπόμνησιν, τοῖς δὲ ἀγνοοῦσι διδασκαλίαν. Σοφιστομανοῦσιν Ἀθήνησι τῶν

[66]   Τίς δὲ συμποσίων ἡδονή; Τίς δὲ ἀγορῶν; Τίς δὲ ἐκκλησιῶν; Τίς

[30]   ἀποστάτην οὐκ ἀποστάτης μέν, οὐδὲν δὲ ἀμείνων Χριστιανοῖς, μᾶλλον δὲ Χριστιανῶν

[20]   ἀπῆν, ζῆλος δὲ ἐσπουδάζετο. Ἀγὼν δὲ ἀμφοτέροις, οὐχ ὅστις αὐτὸς τὸ

[60]   τὸν ἑαυτοῦ βίον φυλάξας. Ὁμῶς δὲ ἀμφοτέρους περιφρονῶν, τούς τε λίαν

[72]   Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος. Τούτων δὲ ἀμφοτέρων ζηλωτὴς ἐκεῖνος, βασανίζων μὲν

[6]   τὸ μὲν γὰρ θράσους, τὸ δὲ ἀνανδρίας ἐστίν· καὶ τοῦτο τιμῶντες

[31]   χειρός, τῆς μὲν ἐπαγομένης, τῆς δὲ ἀπειλουμένης, ἧκον καὶ τὴν ἡμετέραν

[20]   πράγματος ἐπιφθονωτάτου, τῶν λόγων· φθόνος δὲ ἀπῆν, ζῆλος δὲ ἐσπουδάζετο. Ἀγὼν

[32]   προσλαμβάνει, τὸ δὲ κατέχει, τὸ δὲ ἀποκρούεται· γίνε ται τοῖς μὲν

[51]   δέξασθαι, τὴν μετάθεσιν αἰσχυνόμενον, ζητεῖν δὲ ἀπολογίαν, ἥ τις εὐπρεπεστάτη· δηλώσει

[40]   ἁπαλὸν ἔκλυτον καὶ μαλακίζον, τὸ δὲ αὐστηρὸν τραχῦνον καὶ ἀπαυθαδιάζον, ἀμφοτέροις

[6]   τῶν Ποντικῶν ὀρῶν λόχμην, πολλαὶ δὲ αὗται παρ' αὐτοῖς εἰσι καὶ

[71]   ἐπηγγέλθη καὶ πρὸ γενέσεως· ὁ δὲ αὐτεπάγγελτος ἦν, καὶ τὴν Ῥεβέκκαν,

[55]   καὶ κοινωνούντων τοῦ πάθους ~Τὸ δὲ αὐτὸ καὶ τῷ ὑπάρχῳ μικρὸν

[16]   παρὰ τοῦ βουλομένου παντός· βούλεται δὲ αὐτοῖς, οἶμαι, τοῦτο τῶν νεηλύδων

[53]   πτῶμα δακρύων ἄξιον. Εἶεν. ~Ἃ δὲ αὐτῷ διείλεκται τῷ βασιλεῖ καὶ

[31]   τὰς ψυχὰς αὐτὰς κατασύρουσαν. Συνεισβάλλει δὲ αὐτῷ καὶ στρατὸς ἄξιος, οἱ

[48]   μὲν τὸ εἶδος προβεβλημένῳ, λεόντειον δὲ βρυχωμένῳ, καὶ μηδὲ προσιτὸν τοῖς

[4]   κάτεισιν εἰς τοὺς ὕστερον· τούτῳ δὲ γενοῖν τοῖν ἀμφοτέροιν τὸ εὐσεβὲς

[62]   μήτε τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον· ὥσπερ δὲ γῆ καὶ θάλασσα τὰ παρ'

[23]   μὴ κατὰ ῥήτορας ἦν; Τίς δὲ γραμματικήν, ἣ γλῶσσαν ἐξελληνίζει καὶ

[80]   ἀπολιπὼν ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν· ἡμιθνὴς δὲ Γρηγόριος καὶ ἡμίτομος, τῆς μεγάλης

[21]   μὲν πρώτη καὶ τιμιωτέρα, ἡ δὲ δευτέρα καὶ οὐ τοῦ ἴσου

[73]   ἑξῆς παρήσω τοῦ Σολομῶντος· πᾶσι δὲ δῆλα, κἂν ἡμεῖς φειδώμεθα. ~Ἐπαινεῖς

[75]   μὲν καταλύων τὸ γράμμα, τῆς δὲ δημοσιεύων τὸ πνεῦμα καὶ ποιῶν

[9]   τῇ φύσει δοίη τις· ἡ δὲ διὰ πάντων ἀκρότης, σαφὲς τῶν

[76]   ἐζήλωσε, τὸ δὲ ἐνίκησε· τῷ δὲ διὰ πάντων ἐλθεῖν, τῶν νῦν

[62]   καὶ Θεῷ συνάγοντος, οὐκ ἀτύφου δὲ διὰ τὸ τῆς ἀρετῆς ἀβασάνιστον

[60]   κρείττω τῶν πάντων φαίνεσθαι. Οὕτω δὲ διανοηθεὶς καὶ οὕτως ἔχων, βωμοῦ

[16]   τὸ λουτρὸν προαγόμενος. Ἡ πομπὴ δέ· διατάξαντες ἑαυτοὺς στοιχηδὸν κατὰ συζυγίαν

[44]   πολλῶν μὲν ἐθνῶν ἐπάρχοντα, πολλῆς δὲ δόξης ἠξιωμένον, πάντας δὲ τοὺς

[76]   μὲν ἐξεῦρε τῶν καλῶν, τὸ δὲ ἐζήλωσε, τὸ δὲ ἐνίκησε· τῷ

[25]   δικαίως, ἀπήγαγε δ' οὖν. Σκοπῶ δέ, εἰ μὴ κἀντεῦθέν μοι πᾶσα

[60]   τις, δυνατὸν εἶναι κτήσασθαι· πάντων δὲ εἰδέναι καταφρονεῖν, καὶ οὕτω κρείττω

[77]   μηδὲ νοηθέν, σκυθρωπότης ἐγένετο· ἔτι δὲ εἶδος ἐσθῆτος καὶ σκίμποδος σχῆμα

[61]   μᾶλλον ἄτροφος ἦν, οὐ πολὺ δὲ εἰπεῖν, καὶ ἄσαρκος; Τὰς μὲν

[55]   κατὰ τοῦ ἀνδρὸς ἐξύβρισεν, ἶσον δὲ εἰπεῖν καὶ κατὰ τοῦ Θεοῦ,

[37]   καὶ τῆς χρίσεως, οὐ πολὺ δὲ εἰπεῖν ὅτι καὶ τῆς κεφαλῆς

[1]   τοῦτο χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον· χρέος δέ, εἴπερ ἄλλο τι, τοῖς ἀγαθοῖς

[23]   διελθών, ὡς οὐδεὶς ἕν· οὕτω δὲ εἰς ἄκρον ἕκαστον, ὡς τῶν

[11]   τε καὶ θεωρητικὸν ἐδεξάμεθα, ὅσον δὲ εἰς δαίμονας φέρει καὶ πλάνην

[1]   πείθω, λίαν ὀρθῶς. Οὐκ οἶδα δὲ εἰς ὅ τι ἂν ἄλλο

[46]   καὶ τοῦ καθ' ἡμᾶς· οἱ δὲ εἰσαγόμενοι, ὅσοι τῆς βασιλικῆς ἀπωλείας

[48]   ὁ γεννάδας ἐκεῖνος εἰσάγεται· μᾶλλον δὲ εἴσεισιν ὥσπερ εἰς ἑορτήν, οὐκ

[69]   ἐκ τῶν καθ' ἡμᾶς, οἱ δὲ ἐκ τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς ἐποιήσαντο

[65]   ὡς ἐντρυφῶντι τῇ θεωρίᾳ. Πάντα δὲ ἐκείνῳ διηρεύνηται τὰ τοῦ Πνεύματος,

[66]   ἡδονή; Τίς δὲ ἀγορῶν; Τίς δὲ ἐκκλησιῶν; Τίς τῶν ἐν τέλει

[31]   Ἐκκλησιῶν, τῷ δὲ προσβάλλοντες, τὸ δὲ ἐλπίζοντες ἐκ τῆς τοῦ βασιλέως

[68]   ἔκ τινος ἀκροπόλεως, καταδράμωσιν. Ὁ δὲ ἐν ἄλλαις μὲν φωναῖς γραφικαῖς

[76]   καλῶν, τὸ δὲ ἐζήλωσε, τὸ δὲ ἐνίκησε· τῷ δὲ διὰ πάντων

[13]   τοῖς δράμασι τὰ ἐπίσημα. Τὰ δὲ ἑξῆς αὐτοὶ διηγείσθωσαν, οἱ καὶ

[78]   καὶ τῆς ἱερωσύνης συλλήπτορας. Τοῖς δὲ ἑξῆς ὀκνεῖ μὲν προσελθεῖν ὁ

[20]   λόγων· φθόνος δὲ ἀπῆν, ζῆλος δὲ ἐσπουδάζετο. Ἀγὼν δὲ ἀμφοτέροις, οὐχ

[45]   ἀνθρώπων ἐπ' αὐτοὺς ἐλαύνων, παντὶ δὲ ζέων θυμῷ καὶ φρονήματι, οὐ

[4]   τοὺς εὐγενεστάτους ἢ ἀτιμοτάτους, ἡμᾶς δὲ ζωγραφεῖσθαι τοῖς ἔξωθεν, ἓν ἢ

[51]   τινα πειρᾶν τῶν ἀγενεστέρων, τοῦτον δὲ ἢ βιάζεσθαι φανερῶς, ἢ μὴ

[16]   χερσὶ γένηται τῶν ἑλόντων, γίνεται δὲ ἢ βιασθεὶς ἢ ἑκών, νόμος

[32]   δέ; Ἢ πεπαιδευμένως μέν, ἀκινδύνως δέ; Ἢ πάντα μὲν ταῦτα τελείως

[32]   διαγωνίζεται μὲν ἀνδρικῶς, οὐ συνετῶς δέ; Ἢ πεπαιδευμένως μέν, ἀκινδύνως δέ;

[58]   πολὺ μὲν τὸ ἄδοξον, πλείων δὲ ἡ βλάβη τοῖς ἀρχομένοις. Τίς

[16]   ἐξάλμασι χρώμενοι καθάπερ ἐνθουσιῶντες· κελεύει δὲ ἡ βοὴ μὴ προβαίνειν, ἀλλ'

[66]   κάλλος μὲν ἡ ἀρετή, μέγεθος δὲ ἡ θεολογία, δρόμος δὲ τὸ

[34]   πώποτε μνημονευομένων ὁ χαλεπώτατος. Ἔκαμνε δὲ ἡ πόλις, ἐπικουρία δ' ἦν

[25]   ταῖς ἐκείνου πρεσβείαις ἄμεινον. Τὸν δέ, ἡ πολύ τροπος τοῦ Θεοῦ

[13]   ναρκώντων ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία δὲ ἡ σπουδή, καὶ τὸ ῥαγῆναι

[66]   Θεοῦ φέρον ταῖς ἀναβάσεσι, δύναμις δὲ ἡ τοῦ λόγου σπορὰ καὶ

[7]   μὲν εἷλκον τοῖς νεύμασι, οἱ δὲ ἤγοντο. Τίνος διώκοντος ἢ συναναγκάζοντος;

[33]   τὸ καλὸν ὁμονοίαις βασκαίνοντος· αὐτὸς δὲ ᾔδει νόμους εὐπειθείας καὶ πνευματικῆς

[13]   ὅσος μὲν ἦν διδασκάλοις, ὅσος δὲ ἥλιξι, τοῖς μὲν παρεκτεινόμενος, τοὺς

[82]   φίλον τὸ κατὰ δύναμιν. Σὺ δὲ ἡμᾶς ἐποπτεύοις ἄνωθεν, ὦ θεῖα

[22]   παρ' ὅσοις Ἀθῆναι· παρὰ τοσούτοις δὲ ἡμεῖς, παρ' ὅσοις οἱ παιδευταί,

[56]   Ἰησοῦς, Πιλάτου κρίνοντος. Οἱ κεραυνοὶ δὲ ἠμέλουν, ἡ δὲ τοῦ Θεοῦ

[52]   τῆς περὶ αὐτὸν δορυφορίας· ἦν δὲ ἡμέρα τῶν Ἐπιφανίων καὶ ἀθροίσιμος·

[45]   ἐδεῖτο καθ' ἡμῶν στρατεύων· ὃ δὲ ἦν ἐκείνων χεῖρον καὶ βλαβερώτερον,

[17]   αὐτῷ μετὰ φιλικοῦ πλάσματος, φθόνος δὲ ἦν, οὐκ εὔνοια τὸ προσάγον,

[46]   μὲν Ἰακὼβ ὁ πατριάρχης, ἀντεισαχθῇ δὲ Ἠσαῦ, ὁ μεμισημένος καὶ πρὸ

[17]   ἑτεραλκέα τὴν νίκην ἐποίησα. Ὁ δὲ ἥσθη τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ·

[49]   γὰρ σὺ μόνης κύριος· ὁ δὲ θάνατος εὐεργέτης, καὶ γὰρ θᾶττον

[63]   πλὴν δόξης ὀλίγης ὤνησεν; Ἐμοὶ δὲ θαυμασιώτατον, ἡ σύντομος τῆς σωτηρίας

[68]   τὴν θείαν ἀλλοίωσιν ἀλλοιούμενος. ~Ἐπεὶ δὲ θεολογίας ἐμνήσθην, καὶ τῆς περὶ

[50]   ἑνὶ τὴν ὀφρὺν αἴροντες· οὗ δὲ Θεὸς τὸ κινδυνευόμενον καὶ προκείμενον,

[48]   τῶν ἐπιφανῶν, οὐκ ἀρνήσομαι, οὔπω δὲ Θεοῦ τιμιώτεροι. Καὶ τὸ κοινωνοὺς

[62]   μὲν μᾶλλον καὶ χρησιμωτέρου, τὸ δὲ θορυβῶδες οὐ φεύγοντος, καὶ τούτους

[57]   ὑπέκυπτε. Ξέειν τοῖς ὄνυξιν· ὁ δέ· Ἰατρεύεις, φησί, τὸ ἧπαρ, ὁρᾷς

[13]   τὰ τῆς ἀκριβείας προχαραττόμενος. ~Ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς εἶχε τῆς ἐνταῦθα παιδεύσεως,

[38]   πολλοὺς εἰς τὸ μέτριον· μᾶλλον δέ, ἵνα τι φιλοσοφήσω περὶ τούτων

[64]   Τίς μὲν σκῶψαι παιδευτικῶς, τίς δὲ καθάψασθαι ἁπαλῶς; Καὶ μήτε τὴν

[41]   κατεχόντων κακῶν λύσιν ζητεῖν, αὐτὸς δὲ καθεύδειν· ἀλλά τι καὶ βοηθεῖν

[58]   εἰ καὶ ὁμολογεῖν αἴσχιστον. Ἐγένετο δὲ καὶ ἄλλη τις διαφορά, ἣ

[78]   ὄρος ἀνάβηθι καὶ τελεύτα» τελεύτα» δὲ καὶ ἀνάβαινε πρὸς ἡμᾶς» θαυματουργεῖ

[18]   τοῦ θαρρεῖν καιρὸν ἔχοντος. Ὁ δέ, καὶ γὰρ ἀνθρώπινον τὸ πάθος,

[43]   καὶ τὸ σώζεσθαι περιγίνεται. Δεύτερον δέ· καὶ γὰρ ὁμοίως ἀτελὲς ἄλογος

[23]   διαφυγεῖν, εἰ τούτου δεήσειεν; Ἀστρονομίας δὲ καὶ γεωμετρίας καὶ ἀριθμῶν ἀναλογίας

[70]   τὴν ἐντολὴν οὐκ ἐφύλαξεν· ὁ δὲ καὶ ἐδέξατο ταύτην καὶ διεσώσατο

[76]   βροντῆς, οὐκ ὀνομάζεται μέν, γίνεται δέ· καὶ ἐπὶ τὸ στῆθος Ἰησοῦ

[70]   πρῶτος ἐπικαλεῖσθαι τὸν Κύριον· ὁ δὲ καὶ ἐπικέκληται καὶ τοῖς ἄλλοις

[17]   παρ' ἐμαυτοῦ ῥοπὴν χαριζόμενος, δύναται δὲ καὶ ἡ μικρὰ προσθήκη τὸ

[72]   οὐχ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πολλάκις δὲ καὶ καθ' ἑκάστην, ὡς εἰπεῖν,

[72]   μὲν οὐ σωματικαῖς μάστιξι, πνευματικαῖς δὲ καὶ λογικαῖς, ἔθνος αἱρετικὸν καὶ

[39]   τὸν πόθον, μέμφεται μέν, συγγινώσκει δέ. Καὶ μετὰ τοῦτο ἐπιστάντα μέν,

[22]   ταύτης μάλιστα τοῖς γνωριμωτάτοις. Ἤδη δὲ καὶ μέχρι τῆς ὑπερορίας προήλθομεν,

[50]   πρὸς αὐτὸν μόνον βλέπομεν. Πῦρ δὲ καὶ ξίφος καὶ θῆρες καὶ

[68]   λόγου δύναμις καὶ σύνεσις. Δηλώσει δὲ καὶ ὁ λόγος, ὃν περὶ

[38]   τι καὶ ποσῶς ἀγαθόν· ἄρχοντος δὲ καὶ προστάτου κακίαν, καὶ μάλιστα

[11]   πᾶν νόημα εἰς Χριστόν· ὡς δὲ καὶ πυρὸς καὶ τροφῆς καὶ

[34]   μὲν πλείους πνευματικαί, οὐκ ὀλίγαι δὲ καὶ σωματικαί· καὶ γὰρ καὶ

[63]   τὰ περιττὰ τοῦ πλούτου, ἤδη δὲ καὶ τὰ ἀναγκαῖα ταῖς ἐκείνου

[63]   μὲν πόλις οὕτως, ἡ χώρα δὲ καὶ τὰ ἐκτὸς ἑτέρως· ἀλλὰ

[51]   ἀπολογίαν, ἥ τις εὐπρεπεστάτη· δηλώσει δὲ καὶ ταύτην ὁ λόγος. ~Εἰς

[39]   Θεοῦ δῶρον τὸ δεδομένον· δηλώσει δὲ καὶ τὸ ἡμέτερον. Οἷα γάρ

[11]   ἂν δοκῇ τοῖς χρωμένοις· ἤδη δὲ καὶ τῶν ἑρπυστικῶν θηρίων ἔστιν

[35]   κἀκείνοις τὸ ταῦτα δύνασθαι· ἴσως δὲ καὶ τῶν καιρῶν ἐκείνων καὶ

[38]   τοῦ Σωτῆρος ἐγὼ θεωρῶ, οἶμαι δὲ καὶ τῶν σοφωτέρων ἕκαστος, ἡνίκα

[77]   καὶ τῶν ἐκείνου μικρῶν, ἤδη δὲ καὶ τῶν σωματικῶν ἐλαττωμάτων, ἑτέροις

[2]   συγγνώμων ἔσται τοῖς ἡμετέροις. Συγγινωσκέτωσαν δὲ καὶ ὑμῶν ὅσοι θερμότεροι τοῦ

[66]   τὴν θερμὴν τοῖς διαστήμασι· τοῦ δὲ κάλλος μὲν ἡ ἀρετή, μέγεθος

[43]   πρὸς δὲ τοὺς πρεσβεύων, τοὺς δὲ καλῶν, νουθετῶν, ἐλέγχων, ἐπιτιμῶν, ἀπειλῶν,

[12]   παρὰ πολὺ λειπόμενος· εἰ βούλει δέ, κἀν τῇ σκιαγραφίᾳ τὸ μέλλον

[26]   τὴν τῶν ἀνέμων διάσκεψιν· ὡς δὲ κἀν τοῖς πολεμικοῖς ἔχει· στρατιώτης,

[12]   αἶσχος ὁρῶσι καὶ ὁρωμένοις. Οἷς δὲ κατ' ἀμφότερα εὐδοκιμεῖν ὑπάρχει καὶ

[19]   ὑφίσταται, μαραινομένου τοῦ ὑπεκκαύματος. Οἱ δὲ κατὰ Θεόν τε καὶ σώφρονες,

[70]   καὶ καθ' ὑδάτων σωζόμενα· ὁ δὲ κατακλυσμὸν ἀσεβείας διέφυγε καὶ κιβωτὸν

[68]   τῆς θεολόγου γλώσσης ὑπερορίσωσιν, αὐτοὶ δὲ κατασχόντες τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ τῆς

[32]   ἐστρατεύσαντο· τὸ μὲν προσλαμβάνει, τὸ δὲ κατέχει, τὸ δὲ ἀποκρούεται· γίνε

[33]   κοσμικῆς ὕλης τι πνέων, οὔπω δὲ κατηρτισμένος ἐν τοῖς τοῦ Πνεύματος,

[26]   ἄξιον, εἰ οὕτως εἶχε. Νῦν δὲ κινδυνεύει τὸ πάντων ἁγιώτατον τάγμα

[40]   καὶ ὑπ' ἐκείνῳ τετάχθαι, ἕνα δὲ κίνδυνον τὸ προσκρούειν ἐκείνῳ, καὶ

[68]   ἠξίουν μεθ' ἡμῶν τάττεσθαι· τῷ δὲ κοινῷ μεγίστην ἂν βλάβην γενέσθαι,

[62]   μετάγουσαν καὶ κόσμον συντέμνουσαν, μᾶλλον δὲ κόσμον κόσμῳ παραπέμπουσαν, τὸν ἐνεστῶτα

[62]   ὕλην ὑποσπῶν τῆς φλογός, τὸ δὲ κρυπτὸν τῷ Θεῷ δεικνύς, ὃς

[76]   Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ, μείζονα δὲ κύκλον τῷ εὐαγγελίῳ περι λαμβάνει·

[68]   ἐκ πυξίδος τοῦ Πνεύματος· τὴν δὲ κυρίαν φωνὴν τέως ὑπερετίθετο, παρά

[72]   ἔθνος αἱρετικὸν καὶ Αἰγύπτιον· ἄγων δὲ λαὸν περιούσιον, ζηλω τὴν καλῶν

[13]   τῶν τῇδε μεθέξων παιδευτηρίων· ταύτην δὲ λέγω τὴν περιφανῆ τε καὶ

[12]   ἢ λόγον κατωρθωκότες, τῷ ἑτέρῳ δὲ λείποντες, οὐδὲν τῶν ἑτεροφθάλμων, ἐμοὶ

[63]   μίμησις, οὐ λόγῳ μέν, ἔργῳ δὲ λέπραν καθαίροντος. ~Πρὸς ταῦτα, τί

[13]   πάντων συγκεχωρηκὸς ἐν ἅπασιν! Τῷ δὲ λόγοι μὲν τὸ πάρεργον ἦσαν,

[65]   τὰ περὶ Θεοῦ διεσκέψατο; Τίς δὲ λόγον ἔσχεν ἀμείνω τῶν νοηθέντων

[24]   ἐπέκεινα Γαδείρων οὐ περατόν· ἔδει δὲ λοιπὸν ἐπανόδου καὶ βίου τελεωτέρου

[67]   πύργον, κακῶς μὲν οἰκοδομούμενον, καλῶς δὲ λυόμενον. Ὅταν τοῖς περὶ Πνεύματος,

[31]   παθεῖν, τὸν τῆς ἀδείας· ἄλλον δὲ μακροθυμίας, τὸν τῆς ἀνάγκης· εὐθὺς

[55]   δι' ὃν ὁ πόλεμος. Ὃ δὲ μάλιστα καὶ τὸν ὑβριστὴν ᾔσχυνε

[47]   τῷ οἰκείῳ πυρὶ πεμπόμενον. Ὃ δὲ μάλιστά μοι τῶν ἐκείνου θαυμάσιον

[65]   διηγεῖσθαι τὰ θεῖα παρεσκεύασε; Τίς δὲ μᾶλλον ἐφωτίσθη φῶς γνώσεως καὶ

[23]   λόγων διὰ τὸν τρόπον; Τίς δὲ μᾶλλον μετέσχε λόγου καὶ μετὰ

[6]   καὶ τὸν ἀγῶνα γενέσθαι· νόμος δὲ μαρτυρίας μήτε ἐθελοντὰς πρὸς τὸν

[69]   ὡς ὁμοούσιον καὶ ὁμότιμον. Εἰ δέ μέ τις δέξαιτο κοινωνὸν ἐκείνου

[9]   ἤρκεσε πολλῶν πληροῦν ἀκοάς· ἐμοὶ δὲ μέγιστον δοκεῖ καὶ περι φανέστατον

[40]   φείδεσθαι δὲ προσα γόμενος· τὸ δὲ μέγιστον, τῷ πάντας ἡττᾶσθαι τῆς

[62]   πᾶσαν μὲν αἴσθησιν ἐσωφρόνιζε, πᾶν δὲ μέλος ἐρύθμιζε, καὶ ὄντως παρθενεύειν

[82]   διεξάγοις πρὸς τὸ λυσιτελέστατον. Εἰ δὲ μετασταίημεν, δέξαιο κἀκεῖθεν ἡμᾶς ταῖς

[19]   τις, ἔχω τὸ ζητούμενον· εἰ δὲ μή, παρ' ἐμαυτοῦ λήψομαι. ~Οὕτω

[64]   συνειδότι τὸ κακὸν βασανίζουσα; Εἰ δὲ μὴ στωμύλος τις ἦν, μηδὲ

[52]   οὕτως ἀφοσιοῦται τὴν ἕνωσιν· ἄξιον δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ

[15]   συνθήματος οὕτω Θεοῦ κινήσαντος. Εἶχον δὲ μικρῷ μὲν ἐμὲ πρότερον, τὸν

[8]   Τοιαῦτα τὰ ἐμὰ διηγήματα. Σὺ δέ μοι λέγε τὰς ἐλαφηβόλους σου

[72]   ἔνδοθεν τὸν τοῦ πνεύματος· Ἀαρὼν δὲ Μωϋσέως ἀδελφὸς καὶ τὸ σῶμα

[6]   μιμησαμένους ὑπὲρ ἡμῶν ἄθλησιν. ~Ἐπεὶ δὲ νόμιμον αὐτοῖς ἔδει καὶ τὸν

[72]   τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, πλαξὶ δὲ νόμους ἐγγράφων οὐ συντριβομέναις, ἀλλὰ

[4]   ἀμφοτέροιν τὸ εὐσεβὲς ἐπίσημον, δηλώσει δὲ νῦν ὁ λόγος. ~Διωγμὸς ἦν,

[9]   σαφὲς τῶν ἀγαγόντων ἐγκώμιον. Δηλοῖ δὲ ὁ μακαριστὸς τῶν ἱερέων καὶ

[54]   πονηρῶς εἶχε τοῦ σώματος· συνέκαμνε δὲ ὁ πατήρ· καὶ τί γὰρ

[58]   τῆς ἐκείνου πίστεως ἄξιον. Ἄρχεται δὲ ὁ πόλεμος ἐνθένδε ἤδη τῶν

[17]   ξένου τε καὶ νεήλυδος. Ἐγὼ δὲ ὁ φιλαθήναιος καὶ μάταιος, οὐ

[34]   Θεοῦ τεταγμένος λαὸν ὠφελήσειεν· ἓν δέ, ὃ μέγιστόν τε καὶ γνωριμώτατον.

[6]   πολλῶν δορυφορουμένοις καὶ τιμωμένοις. Ἐγὼ δέ, ὃ τούτων μεῖζόν ἐστι καὶ

[63]   μαλακή τε καὶ περιρρέουσα· Βασιλείου δὲ οἱ νοσοῦντες καὶ τὰ τῶν

[64]   σάρκας δι' ἐγκρατείας, τὴν ψυχὴν δὲ οἰδαίνειν κενῷ φρυάγματι; Καὶ τοῦ

[15]   ἦν προκαταλαβεῖν τὸ σπουδαζόμενον. Οὐδὲν δὲ οἷον καὶ ἥδυσμά τι προσθεῖναι

[56]   γέμων θυμοῦ καὶ φρονήματος. Εἱστήκει δέ, οἷον ὁ ἐμὸς Ἰησοῦς, Πιλάτου

[68]   ὡς κέρδος, οὐ κίνδυνον. Δηλοῖ δὲ οἷς τε ἤδη πεποίηκεν, οἷς

[70]   βίου τὸν κίνδυνον διαπέφευγε· τοῦ δὲ ὅλος ὁ βίος μετάθεσις ἦν,

[78]   μὲν προσελθεῖν ὁ λόγος, προσβήσεται δὲ ὅμως, εἰ καὶ ἄλλοις μᾶλλον

[56]   τῶν πολὺ μετ' ἐκεῖνον, ἱερέα δὲ ὅμως; Οὐκ ἀντιποιεῖσθαι, κατέχειν, κήδεσθαι,

[51]   μαλάσσεται μὲν τῷ πυρί, μένει δὲ ὅμως σίδηρος· καὶ τρέψαντα εἰς

[7]   τοῖς ὄρεσι τούτοις ἐμφωλεύουσι· πολλοὶ δὲ ὄρνιθες τῶν ἐδωδίμων τοὺς ποθοῦντας

[49]   ὁ πᾶς ἐμοὶ βίος· ἐξορίαν δὲ οὐ γινώσκω, ὁ μηδενὶ τόπῳ

[20]   μᾶλλον ἢ ὑγίειαν χαρίσασθαι. Μαθημάτων δὲ οὐ τοῖς ἡδίστοις πλέον ἢ

[10]   ὑπάρχει καὶ στεφανίτας ἀναγορεύεσθαι. Ἃ δὲ οὐδαμῶς ἂν εἰπὼν οἶμαι περιττὸς

[60]   ἀρετῆς εἰδῶν ὄντων πλειόνων. Ἅπαντα δὲ οὐδεὶς ἐπῆλθε πρὸς τὸ ἀκρότατον

[47]   τότε πεπειραμένων, ἔστιν ἀκούειν· ἱστορεῖ δὲ οὐδεὶς ὅς τις οὐ τῶν

[54]   τῷ παιδὶ πεπονθὼς ἀναγέγραπται. Ὡς δὲ οὐδὲν εὕρισκεν οὐδαμόθεν τοῦ κακοῦ

[61]   κάτω νενευκὼς ὁ βίος. Αὐτὸς δὲ οὐδὲν ᾔδει μέγα τῶν μετὰ

[73]   ἱερέας διὰ τοῦ κέρατος. Οὗτος δέ, οὐκ ἐκ βρέφους Θεῷ καθιερωμένος

[57]   ταπεινοῖς δὲ χάριν ἐπιμετρῶν. Τί δὲ οὐκ ἔμελλεν ὁ τεμὼν θάλασσαν

[72]   γῆς τῆς ἁγίας κατάσχεσις· ὁ δὲ οὐκ ἔξαρχος; οὐ στρατηγὸς τῶν

[77]   ἢ ὅσον πλησιάζειν ἐπιθυμοῦσιν. Ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἔτι μικρόν, ἀλλὰ καὶ

[56]   πρὸς γάμον ἕλκων ἀπαξιοῦσαν. Ἡ δὲ οὐκ ἔχουσα ὅπως διαφύγῃ τὴν

[35]   ταὐτῷ τοὺς λιμοῦ τραυματίας, ἔστι δὲ οὓς καὶ μικρὸν ἀναπνέοντας, ἄνδρας

[60]   ἢ ἓν ὅτι μάλιστα. Ὁ δὲ οὕτω διὰ πάντων ἀφίκετο, ὡς

[29]   τῶν λογισ μῶν κυβέρνησιν. Καίπερ δὲ οὕτω φιλοσόφου καὶ θαυμασίας οὔσης

[23]   Σολομῶν τὸ γῆρας ὁρίζεται. Τίς δὲ οὕτως αἰδέσιμος ἢ παλαιοῖς ἢ

[60]   εἶναι φιλοτιμία τις φύσεως. Σκοπῶμεν δὲ οὕτως. Ἀκτησίαν τίς ἐπαινεῖ καὶ

[42]   κοινῷ τοῦτο ἐπισημαίνειν· τοῦ κοινοῦ δὲ οὕτως ἢ ἐκείνως ἔχοντος, καὶ

[47]   μνήμην ἰόντα καὶ ἀκουόμενα. ~Ἐπεὶ δὲ πάντα διεξελθών, ἐπὶ τὴν ἄσειστον

[72]   οὐ πολλάκις καὶ σωματικῶς· ὁ δὲ πάντων καὶ ἀεὶ καὶ πνευματικῶς,

[16]   σφῶν ἀπ' ἀρχῆς ἄγειν· ἐρεσχελεῖται δέ, παρὰ μὲν τῶν θρασύτερον, παρὰ

[22]   ἡμετέροις παιδευταῖς καὶ συμπράκτορσιν, ἐπισήμοις δὲ παρὰ τῇ Ἑλλάδι πάσῃ καὶ

[31]   τῶν πλείστων οὐκ ἀγεννής, ἡ δὲ παράταξις ἀσθενής, οὐκ ἔχουσα τὸν

[11]   τὸν λόγον, ταῦτ' ἐπαινέσομαι. ~Οἶμαι δὲ πᾶσιν ἀνωμολογῆσθαι τὸν νοῦν ἐχόντων,

[25]   σκοποῦ τῆς προκειμένης φιλοσοφίας. Ἐμὲ δὲ πατέρων εὐλάβεια καὶ γηροκομία καὶ

[32]   τεῖχος ὀχυρὸν καὶ χαράκωμα, τοῖς δὲ πέλεκυς κόπτων πέτραν, ἢ πῦρ

[60]   εὐπορίαν τὸ ἀπορεῖν ποιούμενος· ἀφιλότιμος δέ, πένης ἦν καὶ ἀνήροτος· καὶ

[69]   τοῖς ἐρωτῶσι προθύμως ἀνωμολόγησε· σαφέστερον δὲ πεποίηκεν ἐν τοῖς πρὸς ἐμὲ

[52]   Θεῷ καὶ τῷ βήματι· τοὺς δὲ περὶ αὐτὸν ἑστηκότας ἐν φόβῳ

[79]   ἣν ἐκ πλείονος ἔβλεπεν. Ἐγχεῖτο δὲ περὶ αὐτὸν πᾶσα ἡ πόλις,

[34]   ἐκείνου κρατεῖν αὐτὸς ὑπελάμβανε. ~Τῆς δὲ περὶ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ ἀνδρὸς

[3]   κράτος ἐν βασιλείοις αὐλαῖς· ἔτι δὲ περιουσίαι καὶ θρόνων ὕψη καὶ

[9]   ἑαυτοῖς εἰς εὐδοξίαν ἀρκεῖν· τοιούτων δὲ πεφηνότας πατέρας ὥστε, εἰ καὶ

[7]   ἀθρόως. Ὡς μὲν εὐμεγέθεις, ὡς δὲ πίονες, ὡς δὲ πρόθυμοι πρὸς

[77]   ἀλλ' οὖν ἐναργέστερον ὑποκρίνεται· οἱ δὲ πλεῖον ἀπέχουσι τοῦ ἀνδρὸς ἢ

[58]   καθεστώτων ἢ καταλυθὲν ἐπαναγαγεῖν. Ὃ δὲ πλεῖον αὐτὸν ἐξέμηνεν, αἱ Ταυρι

[1]   τὴν ἑαυτῶν ἐπιδεδειγμένοις δύναμιν· εἰ δὲ πλεῖστον ἀπολειφθεῖεν, ὃ πᾶσα παθεῖν

[16]   ἐπὶ τὸ λουτρὸν προπέμπουσιν. Ἐπειδὰν δὲ πλησιάσωσι, βοῇ τε πολλῇ καὶ

[36]   οὐδὲ δίψαν ὕδατος ἐξιώμενος, λόγου δὲ πόθον τοῦ ἀληθῶς ζωτικοῦ καὶ

[23]   εἶδος οὐκ ἐπῆλθε παιδεύσεως; Μᾶλλον δέ, ποῖον οὐ μεθ' ὑπερβολῆς ὡς

[57]   οὖν ἐν τούτοις ἦσαν. Ἡ δὲ πόλις, ὡς ᾔσθετο τοῦ κακοῦ

[33]   αὐτοῖς, ἃ βοηθοῦσι βοηθουμένοις, μᾶλλον δὲ πολλῷ κρείττω καὶ ἰσχυρότερα. Τῷ

[31]   ψυχὴ καὶ ὄντως φιλόχριστος; Οὐ δὲ πολλῶν ἐδεήθη λόγων πρὸς τὸ

[82]   περὶ σοῦ λόγον ἐνεστησάμην· εἰ δὲ πόρρω καὶ παρὰ πολὺ τῆς

[43]   τοῖς ἀπὸ γλώσσης καταστρεφόμενος· τοὺς δὲ πόρρωθεν, βάλλων τοξεύμασι τοῖς ἐκ

[62]   ἀρετῆς ἀβασάνιστον καὶ ἀσύγκριτον· τοῦ δὲ πρακτικωτέρου μὲν μᾶλλον καὶ χρησιμωτέρου,

[26]   συνε κέρασεν ἢ ἐμόρφωσεν· ὁ δὲ πρόεδρος εὑρίσκεται ῥᾳδίως μὴ πονηθείς,

[16]   λίαν φοβερὸν καὶ ἀνήμερον, τοῖς δὲ προειδόσι καὶ μάλα ἡδὺ καὶ

[31]   μὲν οὖν ἀγὼν πολύς· ἡ δὲ προθυμία τῶν πλείστων οὐκ ἀγεννής,

[7]   εὐμεγέθεις, ὡς δὲ πίονες, ὡς δὲ πρόθυμοι πρὸς σφαγήν! Μονονουχὶ καὶ

[36]   εἰς τοῦτο δια ταττόμενος· ὁ δὲ προῖκα χρηστὸς ἦν καὶ τῆς

[19]   λαμβάνων πλέον ἐμαυτῷ συνέδησα. ~Ὡς δὲ προϊόντος τοῦ χρόνου τὸν πόθον

[2]   εἰδότας σαφῶς τὰ ἡμέτερα. Ἤδη δὲ πρὸς αὐτὴν ἡμῖν ἰτέον τὴν

[55]   εἰς τοῦθ' ἥκοντα τέλους· τὰ δὲ πρὸς ἑτέρους ἑτέρως, ἢ περὶ

[6]   τὸν νομοθέτην, τί μηχανῶνται; μᾶλλον δέ, πρὸς τί φέρονται παρὰ τῆς

[40]   ἀλλὰ τῷ δύνασθαι μέν, φείδεσθαι δὲ προσα γόμενος· τὸ δὲ μέγιστον,

[57]   περιαυχένιον ῥάκος σφενδονᾶσθαι προσέταττεν. Ὁ δέ, Προσαποδύσομαί σοι, φησίν, εἰ βούλει,

[31]   ἔχοντες ἤδη τῶν Ἐκκλησιῶν, τῷ δὲ προσβάλλοντες, τὸ δὲ ἐλπίζοντες ἐκ

[58]   παρόδιοι, αὐτῷ μὲν ὁρώμεναι, ἐκείνῳ δὲ προσγενόμεναι, καὶ τὸν ἅγιον Ὀρέστην

[56]   Καὶ ὁ μὲν παρῆν· ὁ δὲ προὐκάθητο γέμων θυμοῦ καὶ φρονήματος.

[80]   τῷ μὲν κρασπέδου λαβέσθαι, τῷ δὲ σκιᾶς, τῷ δὲ τοῦ ἱεροφόρου

[26]   νομοθετήσας εἰς ὑποταγὴν πνεύματος· ὁ δὲ σοβαρῶς προκαθέζεται καὶ τὴν ὀφρὺν

[80]   βίον, ὡς νόμον ἔμψυχον· ὑμῖν δὲ συμβουλεύσαιμ' ἂν ἄλλο τι, τοῖς

[42]   τὸ μὲν ἀνάλγητον εὔθυμον, τὸ δὲ συμπαθὲς λυπηρόν· καὶ τῆξις καρδίας

[66]   ἄλλη συλλόγου σήμερον χάρις; Τίς δὲ συμποσίων ἡδονή; Τίς δὲ ἀγορῶν;

[25]   ἀφῆκεν ὁ φθόνος, τῷ πόθῳ δὲ σὺν ἀλλήλοις. Τὸν μὲν γὰρ

[76]   ἐπισχὼν αἰδοῖ τοὺς λιθάζοντας. Ἔτι δὲ συντομώτερον εἰπεῖν ἔχω, ἵνα μὴ

[72]   σκιοειδεῖς, ἀλλ' ὅλον πνευματικούς· εἰς δὲ τὰ ἅγια τῶν ἁγίων, οὐχ

[52]   τοῖς πολλοῖς ἄδηλον ἔτι. Ἐπεὶ δὲ τὰ δῶρα τῇ θείᾳ τραπέζῃ

[69]   κἀκείνῳ μὲν τὰ ἐμά, ἐμοὶ δὲ τὰ ἐκείνου λογίζοιτο παρά τε

[41]   ἰὸς σιδήρῳ συν δαπανώμενος. ~Ἐπεὶ δὲ τὰ οἴκοι κατὰ νοῦν εἶχεν

[40]   ὀλίγα μὲν λόγου προσδεηθείς, ἔργῳ δὲ τὰ πλείω δυνηθεὶς πρὸς τὴν

[46]   αὐτοῦ τὰ πρῶτα νεανιεύματα, λαμπρότερα δὲ τὰ τελευταῖα καθ' ἡμῶν ἀγωνίσματα.

[34]   ἐκείνοις μὲν τὰ ἑαυτῶν, ἑαυτοῖς δὲ τὰ τοῦ Θεοῦ σπλάγχνα κλείοντες,

[25]   τῷ Θεῷ φίλον, ἀγέσθω· ἄγοιτο δὲ ταῖς ἐκείνου πρεσβείαις ἄμεινον. Τὸν

[10]   καλῶς ποιοῦν καὶ συνέδραμεν. Ἐπεὶ δὲ τὰς ἀπαρχὰς τῶν ἐπαίνων νόμῳ

[35]   τὰ σώματα τῶν δεομένων, ἐθεράπευε δὲ τὰς ψυχάς, συμπλέκων τῇ χρείᾳ

[69]   τοῦ Χριστοῦ πλέον ἐνησχολήθησαν, οἱ δὲ τῇ θεολογίᾳ προσέβησαν· καὶ οἱ

[30]   τρία μὲν ταῖς ἰδιότησιν, ἓν δὲ τῇ θεότητι σέβοντες καὶ γινώσκοντες.

[56]   τὸ τόξον ἐνετείνετο μέν, κατείχετο δέ, τῇ μετανοίᾳ καιρὸν ὑπανοῖγον. Ὅς

[26]   τοῖς θείοις λόγοις ἐμμελετήσας, πολλὰ δὲ τῇ σαρκὶ νομοθετήσας εἰς ὑποταγὴν

[73]   τοῦ μὲν τῷ πρᾴῳ, τοῦ δὲ τῇ σοφίᾳ κατὰ τὸν ἐμὸν

[75]   καὶ τὴν δόξαν ἠνέγκατο. ~Ἐπὶ δὲ τὴν νέαν μέτειμι διαθήκην, καὶ

[69]   μὲν τὴν οἰκονομίαν ἐπέτρεψεν, ἡμῖν δὲ τὴν παρρησίαν, οὓς οὐδεὶς ἔμελλε

[56]   μὲν τὴν ἱερὰν τράπεζαν, καθυβρίσαι δὲ τὴν πίστιν μεθ' ἧς ἱκέτευεν;

[54]   τῆς ὕβρεως ὑπόγυιον αἰσχυνόμενος, ἑτέροις δὲ τὴν πρεσβείαν ἐπιτρέπει τῶν οἰκειοτάτων

[18]   τῆς προπετείας ἑαυτοῖς καταμεμψάμενοι, πολλὰ δὲ τῆς ἐπιβουλῆς ἐμοὶ δυσχεράναντες, ὡς

[80]   τῶν ἀγόντων ἐλθεῖν πλησίον, τῷ δὲ τῆς θέας ἀπολαῦσαι μόνης, ὥς

[24]   τι κατηγορήσω μὲν ἐμαυτοῦ, κατηγορήσω δὲ τῆς θείας ἐκείνης καὶ ἀλήπτου

[39]   μετὰ τοῦτο ἐπιστάντα μέν, τὴν δὲ τῆς καθέδρας τιμὴν οὐ δεξάμενον,

[33]   ἐπὶ τὴν καθέδραν τεθείς, ἔτι δὲ τῆς κοσμικῆς ὕλης τι πνέων,

[18]   Ὁ μὲν δὴ ταῦτα· ἐγὼ δὲ τῆς λύπης ἀφῄρουν τὸ πλεῖστον,

[13]   τῆς ἡλικίας τὴν παίδευσιν, μείζω δὲ τῆς παιδεύσεως τὴν τοῦ ἤθους

[58]   διαφερόντων ἤδη κἀκείνου κεχωρισμένων. Ὁ δὲ τῆς παλαιᾶς εἴχετο συνηθείας καὶ

[38]   γῆρας χρισθὲν τῷ Πνεύματι. ~Οὕτω δὲ τῆς προεδρίας ἀξιωθείς, ὡς τοὺς

[32]   οὖν προεθυμήθη μὲν οὕτως, ἠγώνισται δὲ τῆς προθυμίας ἔλαττον; Ἢ διαγωνίζεται

[27]   τῆς προεδρίας λόγος ἀναμεινάτω· τῷ δὲ τῆς ὑφεδρίας μικρόν τι προσδιατρίψωμεν.

[49]   ἐγὼ καὶ παρεπίδημος· αἱ βάσανοι δὲ τί ἂν λάβοιεν, οὐκ ὄντος

[33]   πολλῷ κρείττω καὶ ἰσχυρότερα. Τῷ δέ τι δεύτερον ἔργον καὶ σπούδασμα

[32]   καὶ ὑβριστὰς τῆς θεότητος. Εἰ δέ τι καὶ Βαρνάβας, ὁ ταῦτα

[28]   ἡ πρὸς αὐτὸν ἔνστασις, ὅμως δέ τι παθόντι πρὸς ἐκεῖνον ἀνθρώπινον·

[49]   φησί. Μὴ τί γένηται, μὴ δὲ τί πάθω; Μή τι τῶν

[60]   βίον ἄσκευον καὶ ἀπέριττον; Ἐκείνῳ δὲ τί ποτε ἦν, πλὴν τοῦ

[24]   μαλακισθείς, εἰρήσεται γὰρ τἀληθές, τὸ δέ τι προδοθεὶς παρ' ἐκείνου, πεισθέντος

[48]   καὶ θεὸς εἶναι κεκελευσμένος. Ἡμεῖς δέ, τί σοι δοκοῦμεν; Ἦ οὐδέν,

[32]   τελείως καὶ ὑπὲρ λόγον, ὑπελείπετο δέ τι τῆς μικροψυχίας ἐν ἑαυτῷ

[56]   τῶν τοιούτων ἅπασι νομοθέτην, ἄλλον δέ τινα τῶν πολὺ μετ' ἐκεῖνον,

[60]   οὖν ἄλλο τι κατορθοῦσιν, οἱ δέ τινα τῶν τῆς ἀρετῆς εἰδῶν

[82]   παρ' ἡμῶν ὁ λόγος· ἡμᾶς δὲ τίς ἐπαινέσεται μετὰ σὲ τὸν

[66]   μέγεθος δὲ ἡ θεολογία, δρόμος δὲ τὸ ἀεικίνητον καὶ μέχρι Θεοῦ

[12]   μεγάλη μὲν ἡ ζημία, μεῖζον δὲ τὸ αἶσχος ὁρῶσι καὶ ὁρωμένοις.

[40]   ἐπιεικείᾳ μὲν τὸ ἀντιτυπές, στερρότητι δὲ τὸ ἁπαλὸν κερασάμενος· ὀλίγα μὲν

[3]   συγγραφή τε καὶ ποίησις· πολλὰ δὲ τὸ ἐμὸν ἔδαφος τοῦτο, οἱ

[73]   νῖκαι καὶ τρόπαια, ἡ πρᾳότης δὲ τὸ ἐπισημότατον, καὶ πρὸ τῆς

[21]   ἰδίων ἐπιτηδευμάτων ἢ πράξεων· ἡμῖν δὲ τὸ μέγα πρᾶγμα καὶ ὄνομα,

[60]   ἀναγκαίων τῆς σαρκὸς καλυμμάτων; Πλοῦτος δὲ τὸ μηδὲν ἔχειν, καὶ ὁ

[74]   σωτηρίαν, καίοντος μέν, οὐ κατακαίοντος δέ, τὸ περὶ τὴν βάτον θαῦμα,

[80]   τις εἴποι τῶν θερμοτέρων. Μόλις δὲ τὸ σῶμα διαφυγὸν τοὺς ἁρπάζοντας

[17]   τὸ τοῦ λόγου, κατέστησα. Ὡς δὲ τὸ τῆς διαλέξεως ἔγνων ἀπόρρητον,

[14]   λόγος τῶν ἡδίστων διηγημάτων. Δέδοικα δὲ τὸ φορτικὸν τῆς ἐγχειρήσεως. Πειράσομαι

[45]   καὶ στερροτέροις τὸ φρόνημα. Ὁ δὲ τοιούτου μὲν οὐδενὸς ἐδεῖτο καθ'

[45]   κατάπληξις μὲν τοῖς ἀγενεστέροις, γέλως δὲ τοῖς ἀνδρικωτέροις καὶ στερροτέροις τὸ

[5]   στῆλαι, σιγῶντα κηρύγματα, σὺν πολλοῖς δὲ τοῖς ἀριθμουμένοις καὶ οἱ πρὸς

[21]   τοὺς ἔξωθεν παιδευτάς. Τὰς ἄλλας δὲ τοῖς βουλομένοις παρήκαμεν ἑορτάς, θέατρα,

[80]   φιλόσοφον τῷ πάθει καταλυόμενον· ἀγὼν δὲ τοῖς ἡμετέροις πρὸς τοὺς ἐκτός,

[3]   μὴ πλάσματι μηδὲ μύθοις, αὐτοῖς δὲ τοῖς πράγμασι καλλωπίζεσθαι, καὶ ὧν

[33]   μὲν τὸν λαὸν ἦγεν, ὁ δὲ τὸν ἄγοντα· καὶ οἷον λεοντοκόμος

[78]   πολὺ τιμιώτερα καὶ περιφανέστερα. ~Ἐπεὶ δὲ τὸν δρόμον τελέσας καὶ τὴν

[41]   ὁ σωτήριος λόγος ἐπέδραμεν. Ὁρῶν δὲ τὸν μέγαν τοῦ Θεοῦ κλῆρον

[23]   φύσεως διὰ τόνον δεόμενος, ἥκιστα δὲ τόνου διὰ τάχος· οὕτω δ'

[2]   τοῦτον ἐνεστησάμην, ταῦτά ἐστιν. Εἰ δὲ τοσοῦτον ἀπήντηκα τοῦ καιροῦ δεύτερος

[23]   τοῦ παρεθέντος ἐξεῖναι θαυμάζειν, μᾶλλον δὲ τοῦ αἱρεθέντος τὸ παρεθέν. Ἰατρικὴν

[71]   ἥ τίς ποτε ἦν· οἶμαι δὲ τοῦ ἀνθρωπείου μέτρου πρὸς τὸ

[56]   Οἱ κεραυνοὶ δὲ ἠμέλουν, ἡ δὲ τοῦ Θεοῦ μάχαιρα ἐστιλβοῦτο ἔτι

[49]   εἰς ἣν ἂν ῥιφῶ· μᾶλλον δὲ τοῦ Θεοῦ πᾶσαν, οὗ πάροικος

[80]   λαβέσθαι, τῷ δὲ σκιᾶς, τῷ δὲ τοῦ ἱεροφόρου σκίμποδος, καὶ ψαῦσαι

[33]   ἐν τοῖς τοῦ Πνεύματος, πολλοῦ δὲ τοῦ κλύδωνος περιζέοντος καὶ τῶν

[42]   τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον, ὑπὲρ δὲ τοῦ κοινοῦ χρῆναι μᾶλλον σπουδάζειν

[73]   καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων εὐδοκιμώτατος. Ὁ δέ, τοῦ μὲν τῷ πρᾴῳ, τοῦ

[28]   Θεῷ τὸν βίον καθιερώσαντες· λέγω δὲ τοὺς καθ' ἡμᾶς Ναζιραίους καὶ

[68]   περὶ αὐτοῦ δόξαν ἔχοντας. Πρὸς δὲ τοὺς κακούργους ὁ λόγος, οἳ

[44]   πολλῆς δὲ δόξης ἠξιωμένον, πάντας δὲ τοὺς κύκλῳ καταστρεψάμενον τῷ κράτει

[68]   ἀραμένῳ τὸ πυκτίον ἀκολουθεῖν. Οἰκονομεῖν δὲ τοὺς λόγους ἐν κρίσει τῶν

[43]   ἐπικουρίαν· τοῖς μὲν ἐπιδημῶν, πρὸς δὲ τοὺς πρεσβεύων, τοὺς δὲ καλῶν,

[28]   ὅση τῶν ἐπ' ἀξίας. Ῥᾷστον δὲ τοῦτο ἦν ἐκ τριῶν τῶν

[11]   τῆς ἀπαιδευσίας ἐλέγχους διαδιδράσκωσιν. Ἐπεὶ δὲ τοῦτο ὑπεθέμεθα καὶ ἀνωμολογησάμεθα, φέρε

[35]   ἀπίστοις, οὐ τοῖς πιστεύουσιν. Ἃ δὲ τούτοις ἐστὶν ἀκόλουθα καὶ εἰς

[9]   μῦθοι μὲν ἴσως ἔχουσιν· ἡμῖν δὲ τούτους ἡ πεῖρα παρέστησε, τοιούτους

[54]   τούτων ἐνδικώτερον ἢ ταχύτερον; Τὰ δὲ τούτων ἑξῆς, ἔκαμνεν ὁ παῖς

[51]   τινος αἰδοῦς καὶ ὑποχωρήσεως. Αὐτὸν δὲ τῷ βασιλεῖ προσελθόντα ὡς εἶχε

[80]   ἱερώτερόν τε καὶ καθαρώτερον; τῷ δὲ τῶν ἀγόντων ἐλθεῖν πλησίον, τῷ

[48]   βαπτίσματι τελεσθείς, ἢ συντελεσθείς· πλείω δὲ τῶν ἀναγκαίων ὑπηρετοῦντα τῷ ἐπιτάττοντι,

[43]   μὲν ἀνθρωπίνους λογισμοὺς κινήσας, πᾶν δὲ τῶν γραφῶν βάθος ἀναλεξάμενος, λογογραφεῖ

[54]   ὥσπερ τι ῥεῦμα, διέλυσεν. ~Ἕτερον δὲ τῶν εἰρημένων οὐκ ἔλαττον. Ἐνίκων

[62]   μοναστήρια δειμάμενος μέν, οὐ πόρρω δὲ τῶν κοινωνικῶν καὶ μιγάδων, οὐδὲ

[16]   παρὰ μὲν τῶν θρασύτερον, παρὰ δὲ τῶν λογικώτερον, ὄπως ἂν ἀγροικίας

[9]   ἑαυτοῦ, καθάπερ ῥεύματος ἀνατρέχοντος. ~Τῆς δὲ τῶν πατέρων συζυγίας οὐχ ἧττον

[64]   καὶ μέχρι τούτου συνταπεινοῦσθαι, τῶν δὲ ὑγιαινόντων κατοφρυᾶσθαι; Καὶ τήκειν μὲν

[35]   ἔχειν αὐτοῖς, ἄλλων πιεζομένων. ~Ὁ δὲ ὕειν μὲν οὐκ εἶχεν ἄρτον

[30]   τὴν ὁμοτιμίαν τοῦ Μονογενοῦς· μίαν δὲ Υἱοῦ, τὴν τοῦ Πνεύματος. Καὶ

[38]   τοιαύτης δὲ χάριτος τετυχηκότας, οὕτω δὲ ὑπειλημμένους εἰκός, οὐ κατῄσχυνεν οὐδενὶ

[57]   Τύπτειν ἠπείλει τὸν ἄσαρκον· ὁ δὲ ὑπέκυπτε. Ξέειν τοῖς ὄνυξιν· ὁ

[24]   οὖν ὅμως τὴν ἐκδημίαν· ἐγὼ δὲ ὑπελείφθην Ἀθήνησι· τὸ μέν τι

[4]   καὶ ὕβρις τὸ πιστευόμενον. ~Ἐπειδὴ δὲ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἡμῖν ὁ λόγος

[13]   ἥλιξι, τοῖς μὲν παρεκτεινόμενος, τοὺς δὲ ὑπεραίρων κατὰ πᾶν εἶδος παιδεύσεως·

[64]   καὶ τοῦ παθεῖν ὑψηλότερον· αὐτὸν δὲ ὑπερνεφεῖν καὶ μηδὲν γινώσκειν ὁμότιμον,

[58]   ἐκκλησιῶν, οἱ μὲν ἀνεπείθοντο, οἱ δὲ ὑπηλλάττοντο. Ἐξ ὧν συνέβαινε καὶ

[23]   ἐπιστατεῖ καὶ νομοθετεῖ ποιήμασιν; Τίς δὲ φιλοσοφίαν, τὴν ὄντως ὑψηλήν τε

[57]   τοῖς ὑπερηφάνοις ἀντι τασσόμενος, ταπεινοῖς δὲ χάριν ἐπιμετρῶν. Τί δὲ οὐκ

[38]   τοὺς τοιούτους μὲν γεγονότας, τοιαύτης δὲ χάριτος τετυχηκότας, οὕτω δὲ ὑπειλημμένους

[30]   οὐδὲν δὲ ἀμείνων Χριστιανοῖς, μᾶλλον δὲ Χριστιανῶν τῷ εὐσεβεστάτῳ μέρει καὶ

[58]   τὰ μὲν συνέβαινεν ἤδη, τὰ δὲ ὠδίνετο. Ὑπεσπῶντο σύνοδοι παρὰ τοῦ

[24]   ἑταίρων καὶ ἡλίκων χορός, ἔστι δὲ ὧν καὶ διδασκάλων, οὐδ' ἂν

[7]   τότε διὰ τὴν ἄνοιαν· ἄλλα δέ, ὡς εὐσεβέστερα καὶ πιστότερα! Τί

[2]   καὶ νῦν καὶ πρότερον. Πάντως δὲ ὡς σὺν ἡμῖν ὢν ἐπηνώρθου

[34]   περὶ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ ἀνδρὸς κηδε μονίας καὶ προστασίας, πολλὰ μὲν

[38]   μὴ πολὺ τῶν πολλῶν προέχειν, μηδὲ ἀεὶ κρείττω φαίνεσθαι, μηδὲ συμμετρεῖν

[69]   ἦν αὐτῷ περὶ τούτων κοινολογουμένῳ· μηδὲ ἁπλῶς τοῦτο ἀποφηνάμενος, ἀλλ' ὃ

[67]   μὴ μέχρι τοῦ γράμματος ἵστασθαι, μηδὲ βλέπειν τὰ ἄνω μόνον, ἀλλὰ

[68]   τὴν σωτηρίαν μᾶλλον ἢ πράγμασι· μηδὲ γὰρ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἀποβαλεῖν

[64]   δὲ μὴ στωμύλος τις ἦν, μηδὲ γελοιαστὴς καὶ ἀγοραῖος, μηδὲ τοῖς

[61]   τρυφήν, τὸ μὴ τρυφῶν φαίνεσθαι, μηδὲ διὰ τοῦτο δεῖσθαι πλειόνων· ἀλλὰ

[75]   τοῖς λεγομένοις, ὅτι μὴ προτιθεὶς μηδὲ εἰς ἶσον μετάγων τὸν ἄνδρα

[60]   τοῖς ἐπαινοῦσι τὸ μέτριον, ὃ μηδὲ ἐκεῖνος ἠτίμαζε, τὸ πᾶν μέτρον

[68]   αἰτῶν, τῇ οἰκονομίᾳ μὴ δυσχεραίνειν· μηδὲ μιᾶς ἀντεχομένους φωνῆς, τὸ πᾶν

[3]   ἔχοντες πάντως, τὸ μὴ πλάσματι μηδὲ μύθοις, αὐτοῖς δὲ τοῖς πράγμασι

[77]   τοῖς πολλοῖς μὴ καλῶς ζηλωθὲν μηδὲ νοηθέν, σκυθρωπότης ἐγένετο· ἔτι δὲ

[22]   τοὺς ἐμοὺς ὑπαχθεὶς ἐπαίνους, ὁ μηδὲ παρ' ἑτέρου ποτὲ τοῦτο δεξάμενος·

[21]   ὃ μὴ πρὸς ἀρετὴν φέρει, μηδὲ ποιεῖ βελτίους τοὺς περὶ αὐτὸ

[2]   καθυβρίσαι τὸν ἄνδρα τοῖς ἐγκωμίοις, μηδὲ πολὺ δεύτερον τῶν ἄλλων ἐλθεῖν,

[48]   προβεβλημένῳ, λεόντειον δὲ βρυχωμένῳ, καὶ μηδὲ προσιτὸν τοῖς πλείοσιν, ὁ γεννάδας

[38]   προέχειν, μηδὲ ἀεὶ κρείττω φαίνεσθαι, μηδὲ συμμετρεῖν τῇ ἀξίᾳ καὶ τῷ

[64]   ἦν, μηδὲ γελοιαστὴς καὶ ἀγοραῖος, μηδὲ τοῖς πολλοῖς ἀρέσκων, ἐκ τοῦ

[18]   ὑφ' ἑνὸς ἀνδρός, καὶ ταῦτα μηδὲ τοῦ θαρρεῖν καιρὸν ἔχοντος. Ὁ

[52]   ἀφοσιοῦται τὴν ἕνωσιν· ἄξιον δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ ἔνδον

[13]   αὐτὸν μηδὲν τῶν καλῶν διαφυγεῖν, μηδὲ τῷ φιλοπόνῳ τῆς μελίσσης ἀπολειφθῆναι

[50]   μὴ ὅτι τοσούτῳ κράτει, ἀλλὰ μηδὲ τῶν τυχόντων ἑνὶ τὴν ὀφρὺν

[13]   των ἔχωσιν ἢ τῶν ὁρωμένων· τῇδε λόγοι τὸ γνώρισμα, ὥσπερ ἐν

[13]   τὴν Καισαρέων πόλιν ἐπείγεται, τῶν τῇδε μεθέξων παιδευτηρίων· ταύτην δὲ λέγω

[72]   ὅπερ ἐμοὶ τῆς σιτοδοσίας ἐκείνης αἰδε σιμώτερον. Μετὰ Ἰὼβ τοῦ Αὐσίτου

[52]   τοῦ τε λαοῦ τὸ πέλαγος εἶδε καὶ πᾶσαν τὴν εὐκοσμίαν, ὅση

[52]   τινὶ καὶ σεβάσματι· ἐπειδὴ ταῦτα εἶδε, καὶ πρὸς οὐδὲν παράδειγμα ἠδύνατο

[48]   συνελὼν ὅσον ἐνδέχεται. ~Τίς οὐκ οἶδε τὸν τηνικαῦτα ὕπαρχον, πολλῷ μὲν

[10]   πολιτείας ταῦτα ποιησαμένων. ~Τίς οὐκ οἶδε τὸν τούτου πατέρα, Βασίλειον, τὸ

[73]   μήτρας καὶ μετὰ τῆς διπλοΐδος ἐπιδε δομένος τῷ βήματι καὶ βλέπων

[20]   πρὸς τὰς μελλούσας ἐλπίδας, πρὶν ἐνθένδε ἀπελθεῖν ἐνθένδε μεθισταμένοις· πρὸς ὃ

[58]   ἄξιον. Ἄρχεται δὲ ὁ πόλεμος ἐνθένδε ἤδη τῶν ἐπισκόπων, καὶ τῶν

[20]   μελλούσας ἐλπίδας, πρὶν ἐνθένδε ἀπελθεῖν ἐνθένδε μεθισταμένοις· πρὸς ὃ βλέποντες, καὶ

[62]   παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν νομοθετῶν ὡς ἐνθένδε μετάγουσαν καὶ κόσμον συντέμνουσαν, μᾶλλον

[2]   καὶ ὑπὲρ τὸ σῶμα πρὶν ἐνθένδε μεταναστῆναι, καὶ μηδὲν ἀξιοῦντι τῶν

[59]   κατὰ τὰ ἀνθρώπινα, καὶ τῶν ἐνθένδε πρὶν ἀποβιῶναι μεταναστάς, πάντα ἐποιεῖτο

[29]   χρησάμενος καὶ παραινέταις γνησίοις, φυγὰς ἐνθένδε σὺν ἡμῖν πρὸς τὸν Πόντον

[47]   ἐπὶ τὴν ἄσειστον καὶ ἀνεπηρέαστον τήνδε τῶν ἐκκλησιῶν μητέρα ὡς δουλωσόμενος

[51]   τάχους· Ἡττήμεθα, βασιλεῦ, εἰπεῖν, τοῦ τῆσδε προβεβλημένου τῆς Ἐκκλησίας. Κρείττων ἀπειλῶν

[59]   καὶ γὰρ ὁμολογήσω τὸ πάθος, οὐδὲ ἄλλως τοῖς πολλοῖς ἀγνοούμενον, τὴν

[40]   ἰατρικῆς μεγαλόφρονος· οὐ γὰρ θωπευτικῶς οὐδὲ ἀνελευθέρως τοῦτο ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ

[37]   θρόνον ἀνάγεται· οὐκ ἀμογητὶ μὲν οὐδὲ ἄνευ βασκανίας καὶ πάλης τῶν

[30]   γινώσκοντες. Ὧν οὐδὲν ἐννοῶν ἐκεῖνος οὐδὲ ἄνω βλέπειν δυνάμενος, ἀλλ' ὑπὸ

[68]   μὴ ὅτι θρόνων ἐκπεσεῖν, οἷς οὐδὲ ἀπ' ἀρχῆς ἐπεπήδησεν, ἀλλὰ καὶ

[2]   Θεὸν ἴσως ἔκδημοι γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ τῷ γενναίῳ

[69]   παρρησίαν, οὓς οὐδεὶς ἔμελλε κρίνειν οὐδὲ ἀποβάλλειν τῆς πατρίδος, ἀφανείᾳ τετιμημένους,

[47]   μοι τῶν ἐκείνου θαυμάσιον καὶ οὐδὲ βουλομένῳ παρελθεῖν δυνατόν, τοῦτο δώσω

[80]   θυσίας καὶ τοῦ λαοῦ προευχόμενος· οὐδὲ γὰρ ἀπολιπὼν ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν·

[68]   φωναῖς ἄλλαις τὸ ἶσον διδασκομένοις· οὐδὲ γὰρ ἐν ῥήμασιν ἡμῖν εἶναι

[50]   παρρησίας, τὸ ἑαυτοῦ προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ γὰρ ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες,

[69]   καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖς εὐγνωμονεστέροις! Οὐδὲ γὰρ τοὺς εὐαγγελιστὰς φαίη μεν

[35]   ἐμπίμπλησιν ἀγαθῶν. Καὶ τίνα τρόπον; Οὐδὲ γὰρ τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην.

[17]   Ἔπειτα συνηνέχθη τι καὶ τοιοῦτον· οὐδὲ γὰρ τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ

[66]   τὰ ἐκείνου συγγράμματα καὶ πονήματα. Οὐδὲ γραφεῦσιν εὐπορία τις ἄλλη μετ'

[57]   ὁ δεινὸς ὁπλίτης ἢ στρατηγός. Οὐδὲ γυναῖκες ἄοπλοι τηνικαῦτα, τοῦ καιροῦ

[57]   ἦσαν αὐταῖς αἱ κερκίδες· αἳ οὐδὲ γυναῖκες ἔμενον ἔτι, τῷ ζήλῳ

[60]   ἐδεήθη καὶ τῆς κενῆς δόξης, οὐδὲ δημοσίου κηρύγματος τοῦ, Κράτης Κράτητα

[71]   οὐ πόρρωθεν, ἀλλ' ἐγγύθεν ἠγάγετο, οὐδὲ διὰ πρεσβείας οἰκετικῆς, ἀλλ' ἐκ

[26]   οὐ γὰρ ἁπάντων τολμήσω κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον. Ἐπαινῶ τὸν νηΐτην νόμον,

[25]   ἀπήγαγεν· οὐ καλῶς μὲν ἴσως οὐδὲ δικαίως, ἀπήγαγε δ' οὖν. Σκοπῶ

[36]   καὶ ἀπορώτατος, οὐ λιμὸν ἄρτων, οὐδὲ δίψαν ὕδατος ἐξιώμενος, λόγου δὲ

[27]   κλέψας τὴν ἐξουσίαν οὐδ' ἁρπάσας, οὐδὲ διώξας τὴν τιμήν, ἀλλ' ὑπὸ

[43]   τῶν ἐν ταῖς πλαξὶ χαραγμάτων· οὐδὲ ἑνὶ τῆς Ἰουδαίας ἔθνει, καὶ

[10]   ἂν εἰπὼν οἶμαι περιττὸς δόξειν οὐδὲ ἔξω τοῦ σκοποῦ βάλλειν τὸν

[26]   ἀποστάτης. Καὶ ἰατρὸς μὲν οὐδεὶς οὐδὲ ζωγράφος, ὅστις οὐ φύσεις ἀρρωστημάτων

[56]   αὐτὸν παρεῖναι καὶ ἀπολογεῖσθαι κελεύει· οὐδὲ ἡμέρως καὶ φιλανθρώπως, ἀλλ' ὡς

[2]   Τὰ γὰρ τοῦ σώματος ἴσως οὐδὲ θαρρῆσαι χρὴ λέγειν ἀνδρὶ γενναίῳ

[17]   τὸ τῆς διαλέξεως ἔγνων ἀπόρρητον, οὐδὲ καθεκτὸν ἔτι τύγχανον, ἀλλὰ σαφῶς

[30]   φύσιν ἀποξενοῦμεν ἑαυτῆς ἐκφύλοις ἀλλοτριότησιν, οὐδὲ κακῷ τὸ κακὸν ἰώμεθα, τὴν

[28]   κατάστασιν ταραχῆς. ὡς οὐκ ἔννομον οὐδὲ κανονικῶς μᾶλλον ἢ τυραννικῶς τὴν

[71]   ἐκ Θεοῦ δοθεῖσαν καὶ πιστευθεῖσαν· οὐδὲ κατεσοφίσθη περὶ τὴν τῶν τέκνων

[48]   ἔφη, βασιλεὺς ὁ ἐμὸς βούλεται, οὐδὲ κτίσμα τι προσκυνεῖν ἀνέχομαι, Θεοῦ

[2]   ἀπολογίας ἐνταῦθα κείσθω· καὶ γὰρ οὐδὲ μακροτέρας οἶμαι ταύτης δεήσειν ἡμῖν,

[42]   οὐκ ἐδίδου ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς οὐδὲ νυσταγμὸν τοῖς βλεφάροις· προσεδαπάνα τὸ

[59]   ἡμᾶς καινοτομίαν καὶ ἀπιστίαν, ἧς οὐδὲ ὁ χρόνος τὴν λύπην ἀνάλωσεν·

[25]   τρόπον; Οὐ σχεδιάσασα τὸν βαθμὸν οὐδὲ ὁμοῦ τε πλύνασα καὶ σοφίσασα,

[50]   ὡς ἡμᾶς γε οὐχ αἱρήσεις οὐδὲ πείσεις συνθέσθαι τῇ ἀσεβείᾳ, κἂν

[35]   τρέφῃ τρέφουσαν εἰς φιλοξενίας ἀντίδοσιν· οὐδὲ πέντε ἄρτοις ἑστιᾶν χιλιάδας, ὧν

[60]   γάρ, οὐ δοκεῖν, ἐσπούδαζεν ἄριστος. Οὐδὲ πίθον ᾤκει καὶ μέσην τὴν

[14]   τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγνώρισαν τελεώτερον οὐδὲ πρὶν ἀγνοούμενον· καὶ λόγους ἐπιζη

[63]   ὀνόμασι μᾶλλον ἢ σώμασι γνωριζόμενοι· οὐδὲ προτίθενται συνόδοις τε καὶ συλλόγοις

[12]   τῶν κατ' αὐτὸν ἡρώων διδάσκαλον· οὐδὲ πτῶκας βάλλειν ἢ κατατρέχειν νεβρῶν

[35]   τρέφειν ἐν ἐρήμῳ λαὸν φυγάδα, οὐδὲ πυθμέσι πηγάζειν τροφὴν ἀδάπανον κενώσει

[30]   σωτήριον. Οὐ γὰρ θεότητα ταλαντεύομεν, οὐδὲ τὴν μίαν καὶ ἀπρόσιτον φύσιν

[39]   δεξάμενον, τῆς αὐτῆς ἕνεκεν αἰτίας, οὐδὲ τὴν τῶν πρεσβυτέρων προτίμησιν, οὔτε

[25]   πρὸς τὴν φιλοσοφίαν οὐκ εὔοδον οὐδὲ τῆς ἐπιθυμίας καὶ τῆς ὑποθέσεως

[41]   ἀσφαλές, περαιτέρω δ' οὐ προϊόντων, οὐδέ τι μέγα καὶ νεανικόν, ἢ

[31]   τείχη καὶ πόλεις καὶ οἰκίας, οὐδέ τι τῶν μικρῶν καὶ χειροποιήτων

[34]   πόλις, ἐπικουρία δ' ἦν οὐδαμόθεν, οὐδέ τι φάρμακον τῆς κακώσεως. Αἱ

[12]   ἄντρον αὐχῶν ὡς ἀρετῆς ἐργαστήριον, οὐδέ τινα Κένταυρον ἀλαζόνα τῶν κατ'

[71]   πρὸς τὴν σφαγὴν ἐπειγόμενον· ἀλλ' οὐδὲ τὸ ἐκείνου μικρόν, ἑαυτὸν προσήγαγε

[20]   τοῖς ἀσελγεστάτοις ἀλλὰ τοῖς σωφρονεστάτοις, οὐδὲ τοῖς μαχιμωτάτοις ἀλλὰ τοῖς εἰρηνικωτάτοις

[63]   ἔλεον, ἐλέου χρῄζοντας. Διὰ τοῦτο, οὐδὲ τοῖς χείλεσιν ἀπηξίου τιμᾶν τὴν

[26]   εἶναι κελεύομεν, τοὺς οὐδὲν σοφισθέντας, οὐδὲ τοῦ βαθμοῦ προεισενεγκόντας τι, πλὴν

[54]   Καὶ ὃς παρῆν, οὐδὲν ἀναδὺς οὐδὲ τοῦ καιροῦ κατεξαναστάς, ὥσπερ ἄλλος

[66]   καὶ διάδοσις· ὥστε ἐμοί γε, οὐδὲ τοῦτο εἰπεῖν ὀκνητέον, τὸ εἰς

[2]   ἀρετῆς ἢ τοῦ φιλικοῦ καθήκοντος· οὐδὲ τῷ νομίζειν ἄλλοις μᾶλλον ἡμῶν

[26]   μᾶλλον ἢ κακουργίας ἡ προεδρία, οὐδὲ τῶν ἀξιωτέρων ἀλλὰ τῶν δυνατωτέρων

[26]   καὶ οὐκ ἐπιτρέμει τοῖς θρόνοις, οὐδὲ φρίσσει τὴν ὄψιν τὸν ἐγκρατῆ

[45]   ἀριθμοῦντα φύσιν τὴν ὑπερκόσμιον, ἣν οὐδὲ χωρεῖν ἡ κτίσις δύναται, κἂν

[62]   δὲ τῶν κοινωνικῶν καὶ μιγάδων, οὐδὲ ὥσπερ τειχίῳ τινὶ μέσῳ ταῦτα

[10]   μήτε ἐκείνοις ἑτέρου μᾶλλον ἢ τοῦδε πατράσιν ὀνομασθῆναι· ὅπερ οὖν καλῶς

[60]   τὸ μέτριον, ὃ μηδὲ ἐκεῖνος ἠτίμαζε, τὸ πᾶν μέτρον ἄριστον, ἐν

[62]   αἴσθησιν ἐσωφρόνιζε, πᾶν δὲ μέλος ἐρύθμιζε, καὶ ὄντως παρθενεύειν ἔπειθεν, εἴσω

[68]   λόγους ἐν κρίσει τῶν ἀναγκαίων ἐνόμιζε, τῷ θείῳ Δαβὶδ περὶ τούτου

[62]   διατάγματα, οἷς πᾶσαν μὲν αἴσθησιν ἐσωφρόνιζε, πᾶν δὲ μέλος ἐρύθμιζε, καὶ

[50]   εἰσιν ἢ κατάπληξις. Πρὸς ταῦτα ὕβριζε, ἀπείλει, ποίει πᾶν ὁτιοῦν ἂν

[52]   παράδειγμα ἠδύνατο θεωρεῖν τὰ ὁρώμενα, ἔπαθέ τι ἀνθρώπινον, σκότου καὶ δίνης

[55]   αὐτός τε ὡμολόγει, καὶ πολλοὺς ἔπειθε τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ γὰρ

[63]   βοήθημα. Μικρὸν ἀπὸ τῆς πόλεως πρόελθε, καὶ θέασαι τὴν καινὴν πόλιν,

[53]   ἑαυτὸν ἐποιήσατο εἴς τε ὄψιν ἦλθε καὶ λόγους, ποθῶν ἐκ πλείονος,

[23]   τρόπου; Ποῖον μὲν εἶδος οὐκ ἐπῆλθε παιδεύσεως; Μᾶλλον δέ, ποῖον οὐ

[60]   ὄντων πλειόνων. Ἅπαντα δὲ οὐδεὶς ἐπῆλθε πρὸς τὸ ἀκρότατον οὔκουν τῶν

[81]   τῶν ἔξωθεν, τὴν εὐφημίαν μοι συνεργάζεσθε, ἄλλος ἄλλο τι τῶν ἐκείνου

[82]   ~Ταῦτά σοι παρ' ἡμῶν, ὦ Βασίλειε, τῆς ἡδίστης σοί ποτε γλώττης

[45]   ἀλλ' ὡς ἂν μᾶλλον αὐτοὺς καταπλήξειε, φοβερὸν ἑαυτὸν ποιεῖν, καὶ ταῖς

[1]   ἔπειτα πρὸς μέτρον κρῖναι ταύτην θελήσειε, μίαν ἐκ πασῶν ὑπόθεσιν προστησά

[58]   Τίς γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους πείσειε μετριάζειν, οὕτω τῶν προεστώτων διακειμένων;

[7]   Θεόν) οὗτος, ἐπῆγον, καὶ ἡμᾶς θρέψειε σήμερον τοῖς τῆς τρυφῆς τοὺς

[63]   ἑτέρως· ἀλλὰ κοινὸν ἅπασιν ἀγῶνα προὔθηκε τοῖς τῶν λαῶν προεστῶσι, τὴν

[2]   τὸν εὐφημούμενον. ~Ἃ μὲν οὖν πεποίηκέ μοι τὸν λόγον καὶ δι'

[7]   καὶ τἆλλα δὴ ὑπειπόντες ὅσα πεποίηκε (φιλεῖ γὰρ ἐν τοῖς τοιούτοις

[72]   τοῦ Αὐσίτου καὶ πεπείραται καὶ νενίκηκε καὶ ἀνηγόρευται λαμπρῶς ἐπὶ τέλει

[69]   δὲ τὴν παρρησίαν, οὓς οὐδεὶς ἔμελλε κρίνειν οὐδὲ ἀποβάλλειν τῆς πατρίδος,

[27]   μικρόν τι προσδιατρίψωμεν. Οἷον γάρ με καὶ τοῦτο μικροῦ παρέδραμεν, ἐν

[57]   φησί, τὸ ἧπαρ, ὁρᾷς ὅπως με κατατρύχον, τοῖς τοιούτοις θεραπεύων σπαράγμασιν»

[81]   Πνεύματι καταρτίζεσθαι. ~Δεῦρο δὴ περιστάντες με πᾶς ὁ ἐκείνου χορός, ὅσοι

[49]   εὐεργέτης, καὶ γὰρ θᾶττον πέμψει με πρὸς Θεόν, ᾧ ζῶ καὶ

[24]   τῆς δια στάσεως· ἀλλ' ἐπιμείναντά με ταῖς Ἀθήναις χρόνον οὐχὶ συχνόν,

[19]   καὶ κρεῖττον τοῦ προληφθέντος· κἄν μέ τις ἀπάγῃ τοῦ πρόσω τυραννικῶς,

[69]   ὁμοούσιον καὶ ὁμότιμον. Εἰ δέ μέ τις δέξαιτο κοινωνὸν ἐκείνου κἀν

[39]   ἄλλων ἁπάντων οἰομένων καὶ προσδραμεῖσθαί με τῷ γεγονότι καὶ περιχαρήσεσθαι, ὅπερ

[61]   κοινὸν ἡμῶν ἐμφιλοσόφημα· ἔδει γάρ με τῶν ἀνιαρῶν τὸ ἶσον ἔχειν,

[64]   ἡδὺς ἐν ταῖς συνουσίαις, ὅσα ἐμὲ γινώσκειν τὸν μάλιστα ἐκείνου πεπειραμένον;

[25]   ἀπὸ σκοποῦ τῆς προκειμένης φιλοσοφίας. Ἐμὲ δὲ πατέρων εὐλάβεια καὶ γηροκομία

[69]   δὲ πεποίηκεν ἐν τοῖς πρὸς ἐμὲ λόγοις, πρὸς ὃν οὐδὲν ἀπόρρητον

[15]   πρότερον, τὸν δ' εὐθὺς μετ' ἐμέ, μετὰ πολλῆς προσδεχθέντα καὶ περιφανοῦς

[15]   κινήσαντος. Εἶχον δὲ μικρῷ μὲν ἐμὲ πρότερον, τὸν δ' εὐθὺς μετ'

[71]   ἑκάστῳ τὰ πρὸς ἀξίαν ἀπαραλογίστως ἔνεμε μετὰ τῆς τοῦ Πνεύματος κρίσεως.

[33]   καὶ κρατοῦντος ἐκείνου κρατεῖν αὐτὸς ὑπελάμβανε. ~Τῆς δὲ περὶ τὴν Ἐκκλησίαν

[44]   ἀλλὰ καὶ πᾶσιν ἀνθρώποις, ὡς ὑπελάμβανε. ~Τὸν μὲν δὴ Περσῶν βασιλέα

[33]   γὰρ εὔνοιαν εἰσφέρων, τὴν ἐξουσίαν ἀντελάμβανε· καὶ ἦν θαυμαστή τις ἡ

[78]   καὶ τελεύτα» τελεύτα» δὲ καὶ ἀνάβαινε πρὸς ἡμᾶς» θαυματουργεῖ τι κἀνταῦθα

[58]   οἱ δὲ ὑπηλλάττοντο. Ἐξ ὧν συνέβαινε καὶ τὰ τῶν ἐκκλησιῶν χεῖρον

[32]   δὲ κατέχει, τὸ δὲ ἀποκρούεται· γίνε ται τοῖς μὲν τεῖχος ὀχυρὸν

[34]   τῶν πώποτε μνημονευομένων ὁ χαλεπώτατος. Ἔκαμνε δὲ ἡ πόλις, ἐπικουρία δ'

[54]   καὶ πονηρῶς εἶχε τοῦ σώματος· συνέκαμνε δὲ ὁ πατήρ· καὶ τί

[26]   ἐσκέψατο πρότερον, ἢ πολλὰ χρώματα συνε κέρασεν ἢ ἐμόρφωσεν· ὁ δὲ

[55]   δὲ μάλιστα καὶ τὸν ὑβριστὴν ᾔσχυνε καὶ τὸν ἀγωνιστὴν ὕψωσεν, εἴπερ

[65]   ἦθος ἅπαν ἐπαίδευσε καὶ ὑψηγορίαν ἐδίδαξε καὶ τῶν παρόντων ἀπανέστησε καὶ

[5]   ἐγγύθεν γενομένοις ἐπιφυεὶς πάντας φιλανθρώπους ἀπέδειξε, θράσει τε πολλῷ ῥέων καὶ

[12]   τῇ σκιαγραφίᾳ τὸ μέλλον τῆς ἀρε τῆς κάλλος ὑποσημαίνων καὶ πρὸ

[70]   τοῦ ἐν αὐτοῖς τυπούμενοι Πνεύματος. ~Φέρε δή, πολλῶν ἐν τοῖς πάλαι

[11]   δὲ τοῦτο ὑπεθέμεθα καὶ ἀνωμολογησάμεθα, φέρε τὰ κατ' αὐτὸν θεωρήσωμεν. ~Τὰ

[65]   φύσιν ἡμεῖς. Τίς μὲν ἑαυτὸν ἐκάθηρε μᾶλλον τῷ Πνεύματι, καὶ ἄξιον

[71]   στήλην, ἣν οὐκ ἤλειψεν, ἀλλ' ἤγειρε τῷ Θεῷ, τὰ τῶν ἀσεβῶν

[76]   τούτων· ἐκεῖνος γὰρ τὸ μὲν ἐξεῦρε τῶν καλῶν, τὸ δὲ ἐζήλωσε,

[82]   ἡμᾶς δὲ τίς ἐπαινέσεται μετὰ σὲ τὸν βίον ἀπολείποντας; Εἰ καί

[62]   ὑποδείγματι μόνον, ἀλλὰ καὶ οἷς ἐσπούδασε; Τίνος οἱ παρθενῶνες, καὶ τὰ

[65]   ἄξιον τοῦ διηγεῖσθαι τὰ θεῖα παρεσκεύασε; Τίς δὲ μᾶλλον ἐφωτίσθη φῶς

[66]   φέρων καὶ συνετίζων τὰς ἀκοάς· ἤρκεσε γὰρ εἷς ἀντὶ πάντων τοῖς

[9]   ὅσα Πόντῳ καὶ Καππαδόκαις μερισαμένοις ἤρκεσε πολλῶν πληροῦν ἀκοάς· ἐμοὶ δὲ

[25]   τὸν βίον ἀνωμαλία καὶ δυσκολία συνέπεσε, καὶ τὸ πρὸς τὴν φιλοσοφίαν

[69]   καὶ ἰδίᾳ τοῖς ἐρωτῶσι προθύμως ἀνωμολόγησε· σαφέστερον δὲ πεποίηκεν ἐν τοῖς

[58]   ἄλλη τις διαφορά, ἣ ταῦτα ἐκαινοποίησε. Τῆς γὰρ πατρίδος ἡμῶν εἰς

[76]   τὸ δὲ ἐζήλωσε, τὸ δὲ ἐνίκησε· τῷ δὲ διὰ πάντων ἐλθεῖν,

[75]   ὁ ἀνήρ; Καὶ οὗτος ἔρημον ᾤκησε· καὶ τούτῳ τρίχινον ἔσθημα εἶχον

[47]   τῶν ἐκκλησιῶν μητέρα ὡς δουλωσόμενος ὥρμησε, καὶ τὸν λειπόμενον ἔτι μόνον

[75]   καὶ οὗτος τὴν ἴσην τροφὴν ἠγάπησε, Θεῷ καθαίρων ἑαυτὸν διὰ τῆς

[47]   ἀπεκρούσθη, καὶ ὡς κάλως ῥαγεὶς ὑπεχώρησε, τοιούτῳ τῷ προστάτῃ τῆς Ἐκκλησίας

[52]   ὑποσχὼν τὴν χεῖρα τὴν περιτροπὴν ἔστησε, κἂν κατηνέχθη πτῶμα δακρύων ἄξιον.

[65]   ὑψηγορίαν ἐδίδαξε καὶ τῶν παρόντων ἀπανέστησε καὶ πρὸς τὰ μέλλοντα μετεσκεύασεν.

[9]   ἡμῖν δὲ τούτους ἡ πεῖρα παρέστησε, τοιούτους μὲν αὐτοὺς γεγονότας ὥστε,

[58]   μὲν δὴ κοσμικὸς πόλεμος ἐνταῦθα ἐτελεύτησε, καὶ πέρας εἶχεν ἐκ Θεοῦ

[71]   μαντικὴν τοῦ ἀνδρός, ἐξ ἧς ἐπλούτησε, πλείω τῶν ἀσήμων προβάτων κτησάμενος

[66]   περὶ τῶν ἀποστόλων ὁ Παῦλος ἔφησε, παρὰ Δαβὶδ ἐκδεξάμενος. Τίς μὲν

[71]   καὶ τὴν πάλην, ἣν οὐκ ἐπάλαισε πρὸς Θεόν, ἀλλ' ὑπὲρ Θεοῦ,

[7]   ἀφθονίαν τῶν τε ἄλλων ὅσα ἐκεῖσε ἀπέλιπον· ἡ γὰρ πλινθεία καὶ

[21]   ἱεροὺς ἡμῶν οἴκους καὶ τοὺς ἐκεῖσε διδασκάλους φέρουσα, καὶ ἡ πρὸς

[24]   οὕτως οὐδενὶ λυπηρόν, ὡς τοῖς ἐκεῖσε συννόμοις Ἀθηνῶν καὶ ἀλλήλων τέμνεσθαι.

[29]   τὸν Πόντον μεταχωρεῖ, καὶ τοῖς ἐκεῖσε φροντιστηρίοις ἐπιστατεῖ· αὐτοῖς τε καθιστᾷ

[30]   ἐπώνυμος, τὸ πολὺ τῆς Ἐκκλησίας διέσεισε καὶ διέφθειρεν, οὔτε τὸν Πατέρα

[70]   οἶδα, τοῦ παραδείσου τετύχηκεν. Ἐνὼς ἤλπισε πρῶτος ἐπικαλεῖσθαι τὸν Κύριον· ὁ

[22]   τὸ θαῦμα, οὓς κοινωνία συμφορῶν ἐγνώρισε, καὶ τὸ καλῶς ἅρμα ἐλαύνειν

[65]   Πνεύματος, ἐξ ὧν ἦθος ἅπαν ἐπαίδευσε καὶ ὑψηγορίαν ἐδίδαξε καὶ τῶν

[45]   ὁ θεῖος Δαβὶδ πρὸ ἡμῶν ἐστηλίτευσε, τὸν οὐρανὸν εἰς γῆν κλίναντα

[76]   ἐξεῦρε τῶν καλῶν, τὸ δὲ ἐζήλωσε, τὸ δὲ ἐνίκησε· τῷ δὲ

[69]   οὗ ταῦτα ἐγράφετο, μᾶλλον τῇ τε ἀληθείᾳ προσάγωνται καὶ τοὺς ἀσεβοῦντας

[1]   ἄλλο τι, τοῖς ἀγαθοῖς τά τε ἄλλα καὶ περὶ τὸν λόγον,

[9]   ἐκ τῶν πρώτων ὑποδειγμάτων, τά τε ἄλλα, ὅσα Πόντῳ καὶ Καππαδόκαις

[22]   παρ' ὅσοις οἱ παιδευταί, συνακουόμενοί τε ἀλλήλοις καὶ συλλαλούμενοι, καὶ ξυνωρὶς

[34]   γνωρίσματα· παρρησία πρὸς ἄρχοντας τούς τε ἄλλους καὶ τοὺς δυνατωτάτους τῆς

[7]   κρεῶν χορηγοῦσα τὴν ἀφθονίαν τῶν τε ἄλλων ὅσα ἐκεῖσε ἀπέλιπον· ἡ

[17]   διὰ τῆς πρώτης ἐπιχειρήσεως, τήν τε ἄνωθεν τοῦ ἀνδρὸς εὐφυΐαν εἰδότες

[45]   πλέων καὶ πεζεύων πέλαγος νῆσοί τε ἁρπαζόμεναι καὶ θάλασσα μαστιζομένη καὶ

[17]   νίκην ἐποίησα. Ὁ δὲ ἥσθη τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ· καὶ γὰρ

[17]   οὐκ εὔνοια τὸ προσάγον, ἐπηρώτων τε αὐτὸν φιλονείκως μᾶλλον ἢ λογικῶς,

[6]   θάλπεσι καὶ ὄμβροις ταλαιπωρεῖν, ἥ τε ἄφιλος ἐρημία καὶ τὸ ἀκοινώνητόν

[28]   ἐκ τριῶν τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε γὰρ ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς οὐκ

[1]   τὸν ἄνδρα τοῦτον θαυμάσας. Ἐμοί τε γὰρ ἔσται τοῦτο χρέος ἱκανῶς

[38]   τοῦτο κἀνταῦθα συμβεβηκέναι λογίζομαι. Ἐκεῖνός τε γὰρ προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ,

[20]   εὐθὲς καὶ μὴ διακρίνεται. Ἑταίρων τε γὰρ ὡμιλοῦ μεν, οὐ τοῖς

[31]   παρεῖναι καὶ συμμαχεῖν· ἀλλ' ὁμοῦ τε εἶδεν ἡμᾶς πρεσβεύοντας, κοινὸς γὰρ

[11]   ὅσον χρήσιμον αὐτῶν καρπούμενοι πρός τε ζωὴν καὶ ἀπόλαυσιν ὅσον ἐπικίνδυνον

[68]   οὐ κίνδυνον. Δηλοῖ δὲ οἷς τε ἤδη πεποίηκεν, οἷς τε πέπονθεν·

[43]   σωτήριον. Συναγαγὼν ἑαυτόν, ὡς οἷόν τε ἦν, καὶ συγκλείσας τῷ Πνεύματι,

[69]   δὲ τὰ ἐκείνου λογίζοιτο παρά τε Θεῷ καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖς

[29]   τοῖς ἐκεῖσε φροντιστηρίοις ἐπιστατεῖ· αὐτοῖς τε καθιστᾷ τι μνήμης ἄξιον καὶ

[34]   ξενοδοχίαι, παρθενοκομίαι· νομοθεσίαι μοναστῶν, ἔγγραφοί τε καὶ ἄγραφοι· εὐχῶν διατάξεις, εὐκοσμίαι

[19]   κάλλος φαντάζεται, τοσούτῳ μᾶλλον ἑαυτῷ τε καὶ ἀλλήλοις συνδεῖ τοὺς τῶν

[6]   ἄφιλος ἐρημία καὶ τὸ ἀκοινώνητόν τε καὶ ἄμικτον, ὅσον εἰς κακοπάθειαν

[23]   δὲ φιλοσοφίαν, τὴν ὄντως ὑψηλήν τε καὶ ἄνωβαίνουσαν, ὅση τε πρακτικὴ

[46]   Ἐξορίαι, φυγαί, δημεύσεις, ἐπιβουλαὶ φανεραί τε καὶ ἀφανεῖς· τὸ πείθειν, οὗ

[61]   καινὴ καρυκεία· καὶ ποτὸν νηφάλιόν τε καὶ ἄφθονον, ὃ γεωργοῦσι πηγαὶ

[19]   τὸν πόθον ἀλλήλοις συναύξοντες θερμότερόν τε καὶ βεβαιότερον. Οἱ μὲν γὰρ

[34]   ὠφελήσειεν· ἓν δέ, ὃ μέγιστόν τε καὶ γνωριμώτατον. Λιμὸς ἦν, καὶ

[3]   τὸ μητρῷον ἡμεῖς ἀντανίσχομεν. Στρατηγίαι τε καὶ δημαγωγίαι καὶ κράτος ἐν

[2]   καὶ μετὰ τοσούτους ἐπαινέτας, ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ τὰ ἐκείνου σεμνύναντας,

[67]   Πνεύματι καὶ θείας ὑμνῳδὸν δόξης τε καὶ δυνάμεως· τούτῳ μεθαρμόζομαι καὶ

[18]   παίδευσιν τοῖς πειρωμένοις ἐξ ὀλίγων τε καὶ ἐν ὀλίγῳ γνωρίζεσθαι. Ὅθεν

[13]   ταύτην δὲ λέγω τὴν περιφανῆ τε καὶ ἡμετέραν, ἐπεὶ καὶ τῶν

[3]   Κεκροπίδαι καὶ οἱ Ἀλκμαίωνες, Αἰακίδαι τε καὶ Ἡρακλεῖδαι καὶ ὧν οὐδὲν

[11]   καὶ τούτων τὸ μὲν ἐξεταστικόν τε καὶ θεωρητικὸν ἐδεξάμεθα, ὅσον δὲ

[13]   ἀφῃρηκὼς ἔσται αὐτὸ τὸ κάλλιστόν τε καὶ ἰδικώτατον. Ἄλλαι μὲν γὰρ

[47]   Τὰ μὲν οὖν ἄλλα λεγόντων τε καὶ ἱστορούντων, τῶν τότε πεπειραμένων,

[12]   καὶ διαπλάττεται πλάσιν τὴν ἀρίστην τε καὶ καθαρωτάτην, ἣν ἡμερινὴν ὁ

[80]   γὰρ ἐκείνου τοῦ σώματος ἱερώτερόν τε καὶ καθαρώτερον; τῷ δὲ τῶν

[12]   διδασκάλῳ χρώμενος, ἢ μυελοῖς ἐλάφων τε καὶ λεόντων τοῖς μυθικοῖς ἐκτρεφόμενος·

[14]   χρόνῳ τὰ κράτιστα συνελέξατο τάχει τε καὶ μεγέθει φύσεως. Ἐντεῦθεν ἐπὶ

[41]   καὶ σκοτεινῆς ἀγνοίας εἰς κάλλος τε καὶ μέγεθος ἄπειρον προελθοῦσαν, ὡς

[17]   μὴ πλέον ἔχοιεν τοῦ ξένου τε καὶ νεήλυδος. Ἐγὼ δὲ ὁ

[14]   τι προσδιατρίψαι τῷ διηγήματι, ὅθεν τε καὶ ὅπως ἡμῖν κἀκ τίνος

[6]   διαίτης σώμασιν εὖ γεγονόσι στενόν τε καὶ παρηλλαγμένον, ὡς τὸ εἰκός,

[25]   λαμπτῆρα τῆς Ἐκκλησίας προτίθησι περιφανῆ τε καὶ περιβόητον, τοῖς ἱεροῖς τοῦ

[63]   καὶ τῆς ἐσθῆτος ὅση μαλακή τε καὶ περιρρέουσα· Βασιλείου δὲ οἱ

[3]   θαυμάτων, ὧν πλήρης πᾶσα συγγραφή τε καὶ ποίησις· πολλὰ δὲ τὸ

[25]   πόλις, ὥς τινα δεύτερον οἰκιστήν τε καὶ πολιοῦχον· ἔπειτα ἐκδημίαι τινές,

[63]   σώμασι γνωριζόμενοι· οὐδὲ προτίθενται συνόδοις τε καὶ συλλόγοις κατὰ συζυγίαν τε

[12]   καὶ βίον καὶ λόγον συναυξανομένους τε καὶ συνανιόντας ἀλλήλοις ὁ θαυμάσιος

[63]   τε καὶ συλλόγοις κατὰ συζυγίαν τε καὶ συναυλίαν, μηκέτ' ἐλεούμενοι διὰ

[19]   ὑπεκκαύματος. Οἱ δὲ κατὰ Θεόν τε καὶ σώφρονες, ἐπειδὴ πράγματος ἑστῶτός

[82]   ἁγίαν καὶ μακαρίαν Τριάδα, καθαρώτερόν τε καὶ τελεώτερον, ἧς νῦν μετρίως

[9]   πολλοῖς σπουδαζόμενον, ὥσπερ νῦν αὐξηθέν τε καὶ τιμηθὲν ἐκ τῶν πρώτων

[63]   τιμᾶν τὴν νόσον, ὁ εὐγενής τε καὶ τῶν εὖ γεγονότων καὶ

[39]   τοῦ καιροῦ τὸ ἐπίφθονον, ἄλλως τε καὶ τῶν κατ' αὐτὸν ὠδινόντων

[40]   σωτηρίαν ἡγεῖσθαι, τὸ μετ' ἐκείνου τε καὶ ὑπ' ἐκείνῳ τετάχθαι, ἕνα

[64]   τῆς σκηνῆς θαυμάζοι, ὡς ἡδεῖς τε καὶ φιλανθρώπους, ὅτι τοῖς δήμοις

[15]   τὰς ἀντιθέτους ἱπποδρομίας τοὺς φιλίππους τε καὶ φιλοθεάμονας· πηδῶσι, βοῶσιν, οὐρανῷ

[14]   πόλιν· καὶ γὰρ ηὐδοκίμει σοφιστῶν τε καὶ φιλοσόφων τοῖς τελεωτάτοις, ὧν

[38]   τούτου τοὺς ἄλλους ἐδείκνυτο, κάλλιστά τε καὶ φιλοσοφώτατα περὶ τούτων διανοούμενος.

[71]   προβάτων κτησάμενος τὰ ἐπίσημα, τήν τε καλὴν πολυτεκνίαν τῶν κατὰ Θεὸν

[48]   κτίσμα τι προσκυνεῖν ἀνέχομαι, Θεοῦ τε κτίσμα τυγχάνων καὶ θεὸς εἶναι

[10]   ἐγκωμιάζουσιν. Ὁ γὰρ αὐτὸς ὑπόθεσίς τε λαμπρὰ τοῖς ἐπαινοῦσι, καὶ μόνος

[52]   προσβαλούσῃ τῇ ψαλμῳδίᾳ κατεβροντήθη τοῦ τε λαοῦ τὸ πέλαγος εἶδε καὶ

[60]   Ὁμῶς δὲ ἀμφοτέρους περιφρονῶν, τούς τε λίαν συντόμους καὶ τοὺς ἄγαν

[1]   ὅτῳ οὐχὶ τῶν ἁπάντων. Τοῖς τε λόγοις αὐτοῖς ἀμφοτέρωθεν ἂν ἔχοι

[28]   εἴπερ ἐβούλετο, τῷ συστήματι· τόν τε λυποῦντα δι' ὑπο ψίας εἶχεν

[14]   Πειράσομαι μὲν οὖν, ὡς οἷόν τε μετρίως, τοῦτο ποιεῖν. Ἂν δ'

[41]   βασίλειον ἱεράτευμα, κακῶς διακείμενον, εἴς τε μυρίας δόξας καὶ πλάνας διεσπασμένον·

[63]   κάλλη τῶν μηκέτι ὄντων, ἄλλα τε ὅσα θαυμάζουσιν ἄνθρωποι καὶ ἱστορίαις

[53]   τοῦ παραπετάσματος ἑαυτὸν ἐποιήσατο εἴς τε ὄψιν ἦλθε καὶ λόγους, ποθῶν

[68]   οἷς τε ἤδη πεποίηκεν, οἷς τε πέπονθεν· ὅς γε καὶ ἐξορίαν

[23]   τε πρακτικὴ καὶ θεωρητική, ὅση τε περὶ τὰς λογικὰς ἀποδείξεις καὶ

[52]   καὶ πᾶσαν τὴν εὐκοσμίαν, ὅση τε περὶ τὸ βῆμα καὶ ὅση

[49]   δὴ κινηθέντα τὸν ὕπαρχον ζέσαι τε πλέον τῷ θυμῷ καὶ τῆς

[35]   ὅση τυγχάνει λιμοῦ βοήθεια, ἔτνους τε πλήρεις προθεὶς λέβητας καὶ τοῦ

[25]   σχεδιάσασα τὸν βαθμὸν οὐδὲ ὁμοῦ τε πλύνασα καὶ σοφίσασα, κατὰ τοὺς

[71]   τὰ τῶν αἱρετικῶν καταβάλλουσαν, τήν τε ποι μαντικὴν τοῦ ἀνδρός, ἐξ

[16]   προπέμπουσιν. Ἐπειδὰν δὲ πλησιάσωσι, βοῇ τε πολλῇ καὶ ἐξάλμασι χρώμενοι καθάπερ

[5]   ἐπιφυεὶς πάντας φιλανθρώπους ἀπέδειξε, θράσει τε πολλῷ ῥέων καὶ φιλονεικῶν τὸ

[23]   ὑψηλήν τε καὶ ἄνωβαίνουσαν, ὅση τε πρακτικὴ καὶ θεωρητική, ὅση τε

[21]   οὐ τοῦ ἴσου λόγου· ἥ τε πρὸς τοὺς ἱεροὺς ἡμῶν οἴκους

[26]   καὶ πρόσφατος τὴν ἀξίαν, ὁμοῦ τε σπαρεὶς καὶ ἀναδοθείς, ὡς ὁ

[74]   τὴν διὰ πυρὸς ἁρπαγήν; Ἐλισσαίου τε τὴν καλὴν κληρονομίαν, τὴν μηλωτήν,

[44]   Τούτου γίνεται μιμητὴς ἐκεῖνος, ὁμοῦ τε τὴν προτέραν ἧτταν ἀνακαλεσόμενος καὶ

[6]   καὶ μικρόν τι πρός· τό τε τῆς διαίτης σώμασιν εὖ γεγονόσι

[20]   καὶ πρᾶξιν ἅπασαν ἀπηυθύνομεν, παρά τε τῆς ἐντολῆς οὕτως ἀγόμενοι καὶ

[37]   ἄνευ βασκανίας καὶ πάλης τῶν τε τῆς πατρίδος προεδρευόντων καὶ τῶν

[57]   παρὸν ἐκ τῆς τέχνης, εἴ τέ τι ἄλλο τῷ καιρῷ τύχοι

[38]   παρα γυμνοῦσθαι καὶ παρεκφαίνεσθαι. Τήν τε τοῦ ἀνδρὸς ἀρετήν, οὐχὶ προσθήκην,

[72]   νομοθετήσας τὸν διπλοῦν νόμον, τόν τε τοῦ γράμματος ἔξωθεν, καὶ ὅσος

[16]   δι' αἰδοῦς ἦγον μόνον, τό τε τοῦ ἤθους στάσιμον καθορῶν καὶ

[68]   κυρίαν φωνὴν τέως ὑπερετίθετο, παρά τε τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ καὶ τῶν

[17]   καταλυθῆναι καὶ τάχιστα περιφρονηθῆναι, ὑπήρειδόν τε τοὺς νεανίας ἐπανάγων τὸν λόγον·

[54]   τῷ ποτίμῳ ὕδατι συνεκέρασεν, ὁμοῦ τε τοῦτον εἰσκαλέσας καὶ τοῖς ἑτεροδόξοις

[28]   τοῦ λαοῦ μοῖραν παρατεμόμενοι, ὅση τε τῶν κάτω καὶ ὅση τῶν

[2]   ἐπηνώρθου πολλὰ τῶν ἐμῶν ὅρῳ τε φιλίας καὶ νόμῳ κρείττονι (οὐ

[55]   καὶ τυγχάνει ταύτης, ὡς αὐτός τε ὡμολόγει, καὶ πολλοὺς ἔπειθε τῶν

[77]   περὶ λόγον μὴ πρόχειρον, σύννουν τε, ὡς τὰ πολλά, καὶ εἴσω

[15]   διδασκάλους καὶ ἀντιτέχνους, ὅπως πλείους τε ὦσιν αὐτοὶ κἀκείνους εὐπορωτέρους ποιῶσι

[15]   τῶν εὖ γεγονότων καὶ περιφανεστέρων, ἅτε πλῆθος σύμμικτον ὄντες καὶ νέοι

[51]   γὰρ ἀνδρὸς ἀρετὴν καὶ πολέμιος, μήτε βιάζεσθαι κελεῦσαι, καὶ ταὐτὸν τῷ

[6]   ἀγῶνα γενέσθαι· νόμος δὲ μαρτυρίας μήτε ἐθελοντὰς πρὸς τὸν ἀγῶνα χωρεῖν,

[10]   ἁρμόζειν ἢ ἐκείνων τοῦτον γενέσθαι, μήτε ἐκείνοις ἑτέρου μᾶλλον ἢ τοῦδε

[10]   Θεοῦ δεδομένων εἰς κοινὸν ὄφελος, μήτε ἐξ ἄλλων μᾶλλον ἁρμόζειν ἢ

[6]   τῶν διωκόντων καὶ τῶν ἀσθενεστέρων, μήτε παρόντας ἀναδύεσθαι· τὸ μὲν γὰρ

[34]   καὶ μήτε τὸ συγγενὲς αἰδούμενοι, μήτε περὶ τὸ θεῖον εὐχάριστοι, παρ'

[49]   ὁ μηδενὶ τόπῳ περιγραπτὸς καὶ μήτε ταύτην ἔχων ἐμὴν ἣν οἰκῶ

[64]   μήτε τὴν ἐπιτίμησιν θράσος ποιῆσαι μήτε τὴν ἄνεσιν ἔκλυσιν, ἀλλ' ἀμφοτέρων

[64]   τίς δὲ καθάψασθαι ἁπαλῶς; Καὶ μήτε τὴν ἐπιτίμησιν θράσος ποιῆσαι μήτε

[62]   μήτε τὸ φιλόσοφον ἀκοινώνητον ᾖ μήτε τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον· ὥσπερ δὲ

[34]   οἱ σιτῶναι καὶ σιτοκάπηλοι, καὶ μήτε τὸ συγγενὲς αἰδούμενοι, μήτε περὶ

[62]   πλησίον συνάψας καὶ διαζεύξας· ἵνα μήτε τὸ φιλόσοφον ἀκοινώνητον ᾖ μήτε

[17]   σαφῶς ἤδη παραγυμνούμενον, ἐξαίφνης μεταβαλών, πρύμναντε ἐκρουσάμην ἐκείνῳ θέμενος καὶ ἑτεραλκέα

[35]   τρέφουσαν εἰς φιλοξενίας ἀντίδοσιν· οὐδὲ πέντε ἄρτοις ἑστιᾶν χιλιάδας, ὧν καὶ

[26]   ἡμῖν ἀταξίαν καὶ ἀκοσμίαν, ἔστιν ὅτε καὶ ἐφ' ὧν προεδρευόντων ἐν

[54]   ἐκλεγόμενος καὶ λιταῖς προσκείμενος, εἴπερ ἄλλοτέ ποτε, καὶ κατὰ γῆς ἐρριμμένος·

[82]   ὦ Βασίλειε, τῆς ἡδίστης σοί ποτε γλώττης καὶ ὁμοτίμου καὶ ἥλικος.

[60]   καὶ πάντων ἐκβολὴν στέρξας, ὧν ποτε εἶχε, κούφως διέπλει τὴν τοῦ

[71]   πρὸς αὐτὸν πάλην, ἥ τίς ποτε ἦν· οἶμαι δὲ τοῦ ἀνθρωπείου

[60]   καὶ ἀπέριττον; Ἐκείνῳ δὲ τί ποτε ἦν, πλὴν τοῦ σώματος καὶ

[7]   πλουσίων διαφυγόντες τραπέζας, ἅπερ ἦν ποτε καὶ ἡμῖν, τοῖς ὄρεσι τούτοις

[54]   καὶ λιταῖς προσκείμενος, εἴπερ ἄλλοτέ ποτε, καὶ κατὰ γῆς ἐρριμμένος· Ποιεῖ

[69]   δημοσίᾳ τοῦτο πολλάκις ἐκήρυξεν, εἴ ποτε καιρὸς ἦν καὶ ἰδίᾳ τοῖς

[45]   δὴ Περσῶν βασιλέα φασίν, ἐπειδή ποτε κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐστράτευε, πᾶν

[21]   Λυδῶν ἐτυράννησεν· ἢ τῷ χρυσῷ ποτε Μίδας, δι' ὃν ἀπώλετο, ἐπιτυχὼν

[77]   φιλοτιμίαν εἰκότως, τὸ τυχεῖν ἐκείνῳ ποτὲ πλησιάσαντας, ἢ θεραπεύσαντας, ἤ τι

[2]   ὀλιγωρίᾳ τὸ εἰκὸς ἐνελίπομεν· μή ποτε τοσοῦτον ἀμελήσαιμεν ἢ ἀρετῆς ἢ

[58]   ὡς καὶ τῶν ἡμιόνων λαβέσθαι ποτὲ τοῦ ἀνδρὸς ἰδίαν ὁδὸν ὁδεύοντος,

[80]   σωφρονίζομαι διὰ νυκτερινῶν ὄψεων, εἴ ποτε τοῦ δέοντος ἔξω πέσοιμι. Καὶ

[22]   ἐπαίνους, ὁ μηδὲ παρ' ἑτέρου ποτὲ τοῦτο δεξάμενος· καὶ θαυμαστὸν οὐδέν,

[55]   μὲν οὖν. Ἀλλ' ὁ κινήσας ποτὲ τῷ Ἰσραὴλ Ἀδὲρ τὸν ἀλιτήριον,

[79]   τότε δὴ θαῦμα γίνεται τῶν πώποτε γενομένων ὀνομαστότατον. ~Προεκομίζετο μὲν ὁ

[34]   γνωριμώτατον. Λιμὸς ἦν, καὶ τῶν πώποτε μνημονευομένων ὁ χαλεπώτατος. Ἔκαμνε δὲ

[7]   θήραμα τῶν νῦν ἢ τῶν πώποτε. ~Ὦ τοῦ θαύματος! αὐτοὶ τοῦ

[47]   Ἀλλὰ τοσοῦτοι θαυμάζουσιν ὅσοι τοὺς τότε ἀγῶνας γνωρίζουσι, τὰς προσβολάς, τὰς

[79]   καὶ βελτίους ποιήσας ταῖς ἐπισκήψεσι· τότε δὴ θαῦμα γίνεται τῶν πώποτε

[49]   τὸν χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει χαρακτηρίζεσθαι» ~Τότε δὴ κινηθέντα τὸν ὕπαρχον ζέσαι

[7]   ὁ πηλὸς οὐδὲν ἦν αὐτοῖς τότε διὰ τὴν ἄνοιαν· ἄλλα δέ,

[53]   πρώτη· τοῦτο τὸ λῆμα τῆς τότε διοχλούσης ἐπηρείας τὸ πλεῖστον, ὥσπερ

[28]   τὴν εὐσέβειαν, ὡς ἔδειξεν ὁ τότε διωγμός, καὶ ἡ πρὸς αὐτὸν

[24]   καὶ ἀλλήλων τέμνεσθαι. Γίνεται δὴ τότε θέαμά τι ἐλεεινὸν καὶ ἱστορίας

[35]   τῶν καιρῶν ἐκείνων καὶ τῆς τότε καταστάσεως, ἐπειδὴ τὰ σημεῖα τοῖς

[47]   λεγόντων τε καὶ ἱστορούντων, τῶν τότε πεπειραμένων, ἔστιν ἀκούειν· ἱστορεῖ δὲ

[9]   κτήσεως Θεῷ καθιερωθείσης, πρᾶγμα οὔπω τότε πολλοῖς σπουδαζόμενον, ὥσπερ νῦν αὐξηθέν

[33]   ἀπῆλθον ἄπρακτοι, καὶ κακοὶ κακῶς τότε πρῶτον αἰσχυνθέντες καὶ ἡττηθέντες, καὶ

[47]   μόνον ζωτικὸν σπινθῆρα τῆς ἀληθείας· τότε πρῶτον ᾔσθετο κακῶς βουλευσάμενος. Ὡς

[17]   ἀνδρὸς εὐφυΐαν εἰδότες καὶ τὴν τότε τιμὴν οὐ φέροντες· δεινὸν γὰρ

[16]   τῶν λυπούντων ἀπαλλαγὴ καὶ κατάλυσις. Τότε τοίνυν ἐγὼ τὸν ἐμὸν καὶ

[17]   λίαν κρυπτόν τι καὶ ὕφαλον. Τότε τοίνυν τῶν ἐκ πλείονος αὐτῷ

[29]   καὶ σφαλερῶς διακειμένης ὑπὸ τῆς τότε τῶν αἱρετικῶν δυναστείας. Καὶ ἅμα

[38]   συμβεβηκέναι λογίζομαι. Ἐκεῖνός τε γὰρ προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ, οὕτω δὴ

[57]   ἠπείλει τὸν ἄσαρκον· ὁ δὲ ὑπέκυπτε. Ξέειν τοῖς ὄνυξιν· ὁ δέ·

[23]   συλλαβὼν καὶ εἰς ἓν ἀγαγών, ὥστε ἄδηλον εἶναι ποτέρῳ τούτων ἐκεῖνος

[73]   πλεῖστον προελθὼν σοφίας καὶ θεωρίας, ὥστε γενέσθαι τῶν καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων

[9]   ἀρκεῖν· τοιούτων δὲ πεφηνότας πατέρας ὥστε, εἰ καὶ μὴ αὐτοὶ τοσοῦτον

[9]   παρέστησε, τοιούτους μὲν αὐτοὺς γεγονότας ὥστε, εἰ καὶ μὴ τοιούτων ἦσαν

[66]   τοῦ λόγου σπορὰ καὶ διάδοσις· ὥστε ἐμοί γε, οὐδὲ τοῦτο εἰπεῖν

[7]   ἐρήμῳ ξένον λαὸν καὶ φυγάδα, ὥστε καὶ ἄρτον ὀμβρῆσαι καὶ βλύσαι

[73]   λόγον, οὐδὲν ἢ μικρῷ λείπεται· ὥστε καὶ βασιλέων θράσος δαιμονώντων καταμαλάσσειν·

[71]   ἀντεδόθη· τί γὰρ καὶ ἦν; ὥστε καὶ τελειωθῆναι τὸ καλλιέρημα. Ἰσαὰκ

[69]   τὸ πρᾶγμα τοῦ ἀνδρὸς καθαρότητι, ὥστε καὶ τοῦτο κοινοποιοῦμαι πρὸς ἅπασι·

[72]   μονῶν, ἃς διανέμει τοῖς ἀγομένοις; Ὥστε κἀκείνην δύνασθαι τὴν φωνὴν εἰπεῖν,

[23]   ὡς ἄχρηστον τοῖς εὐσεβεῖν ἐθέλουσιν· ὥστε μᾶλλον μὲν τὸ αἱρεθὲν τοῦ

[68]   ἀνάγκαις, οὕτως ἦρχε τοὺς ἀντιλέγοντας, ὥστε μὴ ἀντιβαίνειν ἔχειν, ἀλλ' οἰκείαις

[78]   χεῖρα δίδωσι καὶ τὸ Πνεῦμα· ὥστε μὴ ζημιωθῆναι τὸ βῆμα τοὺς

[60]   ᾤκει καὶ μέσην τὴν ἀγοράν, ὥστε πᾶσι παρατρυφᾶν, καινὴν εὐπορίαν τὸ

[77]   καὶ ἡ τῆς δόξης περιουσία, ὥστε πολλὰ καὶ τῶν ἐκείνου μικρῶν,

[29]   ἐκεῖνος καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ μαθητής; Οὔτε γὰρ ἀντιτείνειν εἶχε πρὸς τοὺς

[8]   ἐκείνῳ προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας· οὔτε γὰρ θάλασσα δεῖται τῶν εἰσρεόντων

[58]   αὐτόν, τριῶν ὄντων τῶν ὑπαιτίων. Οὔτε γὰρ τῷ τῆς πίστεως λόγῳ

[19]   ῥέουσιν ἶσα καὶ ἠρινοῖς ἄνθεσιν· οὔτε γὰρ φλὸξ μένει τῆς ὕλης

[39]   οὐδὲ τὴν τῶν πρεσβυτέρων προτίμησιν, οὔτε ἐμέμψατο, καὶ προσεπῄνεσεν, εὖ ποιῶν,

[18]   λογισμοῖς καί, ὅπερ ἦν ἀληθές, οὔτε ἦθος ἀνδρὸς εὐθὺς ἁλωτὸν εἶναι

[14]   βίᾳ, πρὸς αὐτὰ πάλιν φέρεσθαι· οὔτε λόγος τῶν ἡδίστων διηγημάτων. Δέδοικα

[14]   χρὴ προσειπεῖν οἰκειότερον. Φιλεῖ γὰρ οὔτε ὄψις ῥᾳδίως ἀναχωρεῖν τῶν τερπνῶν

[18]   χρόνῳ πολλῷ καὶ συνουσίᾳ τελεωτέρᾳ, οὔτε παίδευσιν τοῖς πειρωμένοις ἐξ ὀλίγων

[19]   δαπανηθείσης, ἀλλὰ τῷ ἀνάπτοντι συναπέρχεται, οὔτε πόθος ὑφίσταται, μαραινομένου τοῦ ὑπεκκαύματος.

[29]   τοὺς ὑβριστὰς ἢ τοὺς σπουδαστάς, οὔτε πρὸς αὐτοῦ τὸ μάχεσθαι, ἢ

[58]   πᾶσα ἀνάγκη, τοῖς πλήθεσι βιαζόμενοι· οὔτε τὴν ἐπὶ τῇ χειροτονίᾳ μικροψυχίαν

[30]   τῆς Ἐκκλησίας διέσεισε καὶ διέφθειρεν, οὔτε τὸν Πατέρα τιμήσας, καὶ ἀτιμάσας

[34]   ἐνδείας καὶ γεωργοῦσι τὰς συμφοράς· οὔτε, τῷ Κυρίῳ δανείζειν τὸν ἐλεοῦντα

[8]   εἰσρέωσιν ὅτι πλεῖστοι καὶ μέγιστοι, οὔτε τῶν εἰσοισόντων τι πρὸς εὐφημίαν

[50]   ᾖ βουλομένῳ σοι, τῆς ἐξουσίας ἀπόλαυε. Ἀκουέτω ταῦτα καὶ βασιλεύς, ὡς

[35]   μὲν τὰ σώματα τῶν δεομένων, ἐθεράπευε δὲ τὰς ψυχάς, συμπλέκων τῇ

[35]   συνδούλοις, πρὸς τοῦτο συνεργοῖς χρώμενος, ἐθεράπευε μὲν τὰ σώματα τῶν δεομένων,

[45]   ἐπειδή ποτε κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐστράτευε, πᾶν μὲν γένος ἀνθρώπων ἐπ'

[60]   πάντων ἐκβολὴν στέρξας, ὧν ποτε εἶχε, κούφως διέπλει τὴν τοῦ βίου

[24]   ἐν ἄλλοις ὀνόμασι τοῦτο παραδηλώσαντες. ~Εἶχε μὲν οὖν οὕτω ταῦτα, καὶ

[26]   ἂν ἦν ἄξιον, εἰ οὕτως εἶχε. Νῦν δὲ κινδυνεύει τὸ πάντων

[29]   εἰρηνικοῦ μαθητής; Οὔτε γὰρ ἀντιτείνειν εἶχε πρὸς τοὺς ὑβριστὰς ἢ τοὺς

[33]   Ἐκκλησίας, εἰ καὶ τῆς καθέδρας εἶχε τὰ δεύτερα· τὴν γὰρ εὔνοιαν

[51]   δὲ τῷ βασιλεῖ προσελθόντα ὡς εἶχε τάχους· Ἡττήμεθα, βασιλεῦ, εἰπεῖν, τοῦ

[13]   ἀκριβείας προχαραττόμενος. ~Ἐπεὶ δὲ ἱκανῶς εἶχε τῆς ἐνταῦθα παιδεύσεως, ἔδει δ'

[54]   παῖς τῷ βασιλεῖ καὶ πονηρῶς εἶχε τοῦ σώματος· συνέκαμνε δὲ ὁ

[25]   τινές, ἐπειδή γε ἡμᾶς οὐκ εἶχε, τῶν ἀναγκαίων ὑπολαμβάνουσι, καὶ οὐκ

[63]   ὑπολάβοι κενοδοξῶν (τίς γὰρ τοσοῦτον ἀπεῖχε τοῦ πάθους; ἀλλὰ τὸ προσιέναι

[50]   Τἆλλα μὲν γὰρ ἐπιεικεῖς ἡμεῖς, ὕπαρχε, καὶ παντὸς ἄλλου ταπεινότεροι, τοῦτο

[68]   ἐκ τῶν συλλογισμῶν ἀνάγκαις, οὕτως ἦρχε τοὺς ἀντιλέγοντας, ὥστε μὴ ἀντιβαίνειν

[42]   διὰ τοῦτο ἐσφάδαζεν, ἠνιᾶτο, κατετιτρώσκετο, ἔπασχε τὸ Ἰωνᾶ, τὸ Δαβίδ, ἀπελέγετο

[29]   καὶ θαυμασιωτέραν εὑρήσομεν τὴν ἐπάνοδον· ἔσχε γὰρ οὕτως. ~Ἐν τούτοις ὄντων

[23]   τὸν τρόπον; Τίς δὲ μᾶλλον μετέσχε λόγου καὶ μετὰ τοῦ τρόπου;

[77]   ἁπλῶς ἔχον καὶ συμπῖπτον ὡς ἔτυχε. Καὶ πολλοὺς ἂν ἴδοις Βασιλείους

[47]   τοιούτῳ τῷ προστάτῃ τῆς Ἐκκλησίας ἐνέτυχε καὶ τοσούτῳ προβόλῳ περιρραγεὶς διελύθη.

[68]   ὁ λόγος, ὃν περὶ τούτου συνέγραψε, κινῶν τὴν γραφίδα ὡς ἐκ

[71]   κλίμακα καὶ τὴν στήλην ἣν ἤλειψε τῷ Θεῷ, καὶ τὴν πρὸς

[61]   καὶ τοὺς κόρους τοῖς ἀλογωτέροις ἀπέρριψε καὶ ὧν ἀνδραποδώδης καὶ κάτω

[70]   τελείως ἐν βίῳ τελείῳ δοκιμασθέντος. Νῶε κιβωτὸν ἐπιστεύθη, καὶ κόσμου δευτέρου

Chapitre
[30]	καθ' ἧς ἐρράγη καὶ ὅσην	ἐπέλαβε·	βασιλεὺς ὁ φιλοχρυσότατος καὶ μισοχριστότατος,
[53]	μεθ' ὅσης τῆς φιλοσοφίας, ἐπειδή	γε	αὖθις τρόπον τινὰ συνεκκλησιάσας ἡμῖν
[25]	πόθον ἀφοσιώσασθαι· οὐ γὰρ αὐτοί	γε	εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ' ἐπιδεικτικῶς· τάχιστα
[8]	εἶναι τὸ ἱστορούμενον. Ὡς τά	γε	ἑξῆς τοῦ λόγου καὶ λίαν
[53]	καὶ λέγειν, τί δ' ἄλλο	γε	ἢ Θεοῦ φωνάς, αἳ τοῖς
[25]	πολιοῦχον· ἔπειτα ἐκδημίαι τινές, ἐπειδή	γε	ἡμᾶς οὐκ εἶχε, τῶν ἀναγκαίων
[1]	τοῦ ἀνδρὸς εὐφημία, μὴ ὅτι	γε	ἡμῖν τοῖς πάλαι πᾶν τὸ
[68]	πεποίηκεν, οἷς τε πέπονθεν· ὅς	γε	καὶ ἐξορίαν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας
[63]	λόγου τῷ πάθει; Ἀλλ' ἐκεῖνός	γε	μάλιστα πάντων ἔπεισεν ἀνθρώπους ὄντας
[64]	ἐπαινετέος μᾶλλον ἢ μεμπτέος τοῖς	γε	νοῦν ἔχουσιν; Εἰ μὴ καὶ
[14]	μὴ παθεῖν ἡ ζημία τοῖς	γε	νοῦν ἔχουσιν. ~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι,
[66]	σπορὰ καὶ διάδοσις· ὥστε ἐμοί	γε,	οὐδὲ τοῦτο εἰπεῖν ὀκνητέον, τὸ
[50]	ταῦτα καὶ βασιλεύς, ὡς ἡμᾶς	γε	οὐχ αἱρήσεις οὐδὲ πείσεις συνθέσθαι
[69]	τῆς Ἐκκλησίας κατασχεθείσης. ~Ἐπεὶ ὅτι	γε	παντὸς μᾶλλον ᾔδει τὸ Πνεῦμα
[20]	πειστέον τοῖς λέγουσιν, ἀλλ' ἡμῖν	γε	πειστέον, ὡς ἐν ἀλλήλοις καὶ
[3]	ἔχειν τι πλέον ἡμῶν ἐκεῖνό	γε	πλέον ἔχοντες πάντως, τὸ μὴ
[2]	ταύτης δεήσειν ἡμῖν, πρὸς ἐκεῖνόν	γε	ποιουμένοις τὸν λόγον καὶ τοὺς
[25]	καλῶς μὲν ἴσως οὐδὲ δικαίως,	ἀπήγαγε	δ' οὖν. Σκοπῶ δέ, εἰ
[71]	οὐδὲ τὸ ἐκείνου μικρόν, ἑαυτὸν	προσήγαγε	τῷ Θεῷ καὶ οὐδὲν ὡς
[8]	ἐμὰ διηγήματα. Σὺ δέ μοι	λέγε	τὰς ἐλαφηβόλους σου καὶ τοὺς
[70]	τοῦ ἑξῆς βίου τὸν κίνδυνον	διαπέφευγε·	τοῦ δὲ ὅλος ὁ βίος
[70]	σωζόμενα· ὁ δὲ κατακλυσμὸν ἀσεβείας	διέφυγε	καὶ κιβωτὸν σωτηρίας τὴν ἑαυτοῦ
[16]	σχεδὸν τῶν ἐπιδημούντων, τὸν κοινὸν	διέφυγε	νόμον, κρείττονος ἢ κατὰ νέηλυν
[15]	τοῖς μὲν εἰδόσιν ὑπόμνησιν, τοῖς	δὲ	ἀγνοοῦσι διδασκαλίαν. Σοφιστομανοῦσιν Ἀθήνησι τῶν
[66]	Τίς δὲ συμποσίων ἡδονή; Τίς	δὲ	ἀγορῶν; Τίς δὲ ἐκκλησιῶν; Τίς
[30]	ἀποστάτην οὐκ ἀποστάτης μέν, οὐδὲν	δὲ	ἀμείνων Χριστιανοῖς, μᾶλλον δὲ Χριστιανῶν
[20]	ἀπῆν, ζῆλος δὲ ἐσπουδάζετο. Ἀγὼν	δὲ	ἀμφοτέροις, οὐχ ὅστις αὐτὸς τὸ
[60]	τὸν ἑαυτοῦ βίον φυλάξας. Ὁμῶς	δὲ	ἀμφοτέρους περιφρονῶν, τούς τε λίαν
[72]	Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος. Τούτων	δὲ	ἀμφοτέρων ζηλωτὴς ἐκεῖνος, βασανίζων μὲν
[6]	τὸ μὲν γὰρ θράσους, τὸ	δὲ	ἀνανδρίας ἐστίν· καὶ τοῦτο τιμῶντες
[31]	χειρός, τῆς μὲν ἐπαγομένης, τῆς	δὲ	ἀπειλουμένης, ἧκον καὶ τὴν ἡμετέραν
[20]	πράγματος ἐπιφθονωτάτου, τῶν λόγων· φθόνος	δὲ	ἀπῆν, ζῆλος δὲ ἐσπουδάζετο. Ἀγὼν
[32]	προσλαμβάνει, τὸ δὲ κατέχει, τὸ	δὲ	ἀποκρούεται· γίνε ται τοῖς μὲν
[51]	δέξασθαι, τὴν μετάθεσιν αἰσχυνόμενον, ζητεῖν	δὲ	ἀπολογίαν, ἥ τις εὐπρεπεστάτη· δηλώσει
[40]	ἁπαλὸν ἔκλυτον καὶ μαλακίζον, τὸ	δὲ	αὐστηρὸν τραχῦνον καὶ ἀπαυθαδιάζον, ἀμφοτέροις
[6]	τῶν Ποντικῶν ὀρῶν λόχμην, πολλαὶ	δὲ	αὗται παρ' αὐτοῖς εἰσι καὶ
[71]	ἐπηγγέλθη καὶ πρὸ γενέσεως· ὁ	δὲ	αὐτεπάγγελτος ἦν, καὶ τὴν Ῥεβέκκαν,
[55]	καὶ κοινωνούντων τοῦ πάθους ~Τὸ	δὲ	αὐτὸ καὶ τῷ ὑπάρχῳ μικρὸν
[16]	παρὰ τοῦ βουλομένου παντός· βούλεται	δὲ	αὐτοῖς, οἶμαι, τοῦτο τῶν νεηλύδων
[53]	πτῶμα δακρύων ἄξιον. Εἶεν. ~Ἃ	δὲ	αὐτῷ διείλεκται τῷ βασιλεῖ καὶ
[31]	τὰς ψυχὰς αὐτὰς κατασύρουσαν. Συνεισβάλλει	δὲ	αὐτῷ καὶ στρατὸς ἄξιος, οἱ
[48]	μὲν τὸ εἶδος προβεβλημένῳ, λεόντειον	δὲ	βρυχωμένῳ, καὶ μηδὲ προσιτὸν τοῖς
[4]	κάτεισιν εἰς τοὺς ὕστερον· τούτῳ	δὲ	γενοῖν τοῖν ἀμφοτέροιν τὸ εὐσεβὲς
[62]	μήτε τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον· ὥσπερ	δὲ	γῆ καὶ θάλασσα τὰ παρ'
[23]	μὴ κατὰ ῥήτορας ἦν; Τίς	δὲ	γραμματικήν, ἣ γλῶσσαν ἐξελληνίζει καὶ
[80]	ἀπολιπὼν ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν· ἡμιθνὴς	δὲ	Γρηγόριος καὶ ἡμίτομος, τῆς μεγάλης
[21]	μὲν πρώτη καὶ τιμιωτέρα, ἡ	δὲ	δευτέρα καὶ οὐ τοῦ ἴσου
[73]	ἑξῆς παρήσω τοῦ Σολομῶντος· πᾶσι	δὲ	δῆλα, κἂν ἡμεῖς φειδώμεθα. ~Ἐπαινεῖς
[75]	μὲν καταλύων τὸ γράμμα, τῆς	δὲ	δημοσιεύων τὸ πνεῦμα καὶ ποιῶν
[9]	τῇ φύσει δοίη τις· ἡ	δὲ	διὰ πάντων ἀκρότης, σαφὲς τῶν
[76]	ἐζήλωσε, τὸ δὲ ἐνίκησε· τῷ	δὲ	διὰ πάντων ἐλθεῖν, τῶν νῦν
[62]	καὶ Θεῷ συνάγοντος, οὐκ ἀτύφου	δὲ	διὰ τὸ τῆς ἀρετῆς ἀβασάνιστον
[60]	κρείττω τῶν πάντων φαίνεσθαι. Οὕτω	δὲ	διανοηθεὶς καὶ οὕτως ἔχων, βωμοῦ
[16]	τὸ λουτρὸν προαγόμενος. Ἡ πομπὴ	δέ·	διατάξαντες ἑαυτοὺς στοιχηδὸν κατὰ συζυγίαν
[44]	πολλῶν μὲν ἐθνῶν ἐπάρχοντα, πολλῆς	δὲ	δόξης ἠξιωμένον, πάντας δὲ τοὺς
[76]	μὲν ἐξεῦρε τῶν καλῶν, τὸ	δὲ	ἐζήλωσε, τὸ δὲ ἐνίκησε· τῷ
[25]	δικαίως, ἀπήγαγε δ' οὖν. Σκοπῶ	δέ,	εἰ μὴ κἀντεῦθέν μοι πᾶσα
[60]	τις, δυνατὸν εἶναι κτήσασθαι· πάντων	δὲ	εἰδέναι καταφρονεῖν, καὶ οὕτω κρείττω
[77]	μηδὲ νοηθέν, σκυθρωπότης ἐγένετο· ἔτι	δὲ	εἶδος ἐσθῆτος καὶ σκίμποδος σχῆμα
[61]	μᾶλλον ἄτροφος ἦν, οὐ πολὺ	δὲ	εἰπεῖν, καὶ ἄσαρκος; Τὰς μὲν
[55]	κατὰ τοῦ ἀνδρὸς ἐξύβρισεν, ἶσον	δὲ	εἰπεῖν καὶ κατὰ τοῦ Θεοῦ,
[37]	καὶ τῆς χρίσεως, οὐ πολὺ	δὲ	εἰπεῖν ὅτι καὶ τῆς κεφαλῆς
[1]	τοῦτο χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον· χρέος	δέ,	εἴπερ ἄλλο τι, τοῖς ἀγαθοῖς
[23]	διελθών, ὡς οὐδεὶς ἕν· οὕτω	δὲ	εἰς ἄκρον ἕκαστον, ὡς τῶν
[11]	τε καὶ θεωρητικὸν ἐδεξάμεθα, ὅσον	δὲ	εἰς δαίμονας φέρει καὶ πλάνην
[1]	πείθω, λίαν ὀρθῶς. Οὐκ οἶδα	δὲ	εἰς ὅ τι ἂν ἄλλο
[46]	καὶ τοῦ καθ' ἡμᾶς· οἱ	δὲ	εἰσαγόμενοι, ὅσοι τῆς βασιλικῆς ἀπωλείας
[48]	ὁ γεννάδας ἐκεῖνος εἰσάγεται· μᾶλλον	δὲ	εἴσεισιν ὥσπερ εἰς ἑορτήν, οὐκ
[69]	ἐκ τῶν καθ' ἡμᾶς, οἱ	δὲ	ἐκ τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς ἐποιήσαντο
[65]	ὡς ἐντρυφῶντι τῇ θεωρίᾳ. Πάντα	δὲ	ἐκείνῳ διηρεύνηται τὰ τοῦ Πνεύματος,
[66]	ἡδονή; Τίς δὲ ἀγορῶν; Τίς	δὲ	ἐκκλησιῶν; Τίς τῶν ἐν τέλει
[31]	Ἐκκλησιῶν, τῷ δὲ προσβάλλοντες, τὸ	δὲ	ἐλπίζοντες ἐκ τῆς τοῦ βασιλέως
[68]	ἔκ τινος ἀκροπόλεως, καταδράμωσιν. Ὁ	δὲ	ἐν ἄλλαις μὲν φωναῖς γραφικαῖς
[76]	καλῶν, τὸ δὲ ἐζήλωσε, τὸ	δὲ	ἐνίκησε· τῷ δὲ διὰ πάντων
[13]	τοῖς δράμασι τὰ ἐπίσημα. Τὰ	δὲ	ἑξῆς αὐτοὶ διηγείσθωσαν, οἱ καὶ
[78]	καὶ τῆς ἱερωσύνης συλλήπτορας. Τοῖς	δὲ	ἑξῆς ὀκνεῖ μὲν προσελθεῖν ὁ
[20]	λόγων· φθόνος δὲ ἀπῆν, ζῆλος	δὲ	ἐσπουδάζετο. Ἀγὼν δὲ ἀμφοτέροις, οὐχ
[45]	ἀνθρώπων ἐπ' αὐτοὺς ἐλαύνων, παντὶ	δὲ	ζέων θυμῷ καὶ φρονήματι, οὐ
[4]	τοὺς εὐγενεστάτους ἢ ἀτιμοτάτους, ἡμᾶς	δὲ	ζωγραφεῖσθαι τοῖς ἔξωθεν, ἓν ἢ
[51]	τινα πειρᾶν τῶν ἀγενεστέρων, τοῦτον	δὲ	ἢ βιάζεσθαι φανερῶς, ἢ μὴ
[16]	χερσὶ γένηται τῶν ἑλόντων, γίνεται	δὲ	ἢ βιασθεὶς ἢ ἑκών, νόμος
[32]	δέ; Ἢ πεπαιδευμένως μέν, ἀκινδύνως	δέ;	Ἢ πάντα μὲν ταῦτα τελείως
[32]	διαγωνίζεται μὲν ἀνδρικῶς, οὐ συνετῶς	δέ;	Ἢ πεπαιδευμένως μέν, ἀκινδύνως δέ;
[58]	πολὺ μὲν τὸ ἄδοξον, πλείων	δὲ	ἡ βλάβη τοῖς ἀρχομένοις. Τίς
[16]	ἐξάλμασι χρώμενοι καθάπερ ἐνθουσιῶντες· κελεύει	δὲ	ἡ βοὴ μὴ προβαίνειν, ἀλλ'
[66]	κάλλος μὲν ἡ ἀρετή, μέγεθος	δὲ	ἡ θεολογία, δρόμος δὲ τὸ
[34]	πώποτε μνημονευομένων ὁ χαλεπώτατος. Ἔκαμνε	δὲ	ἡ πόλις, ἐπικουρία δ' ἦν
[25]	ταῖς ἐκείνου πρεσβείαις ἄμεινον. Τὸν	δέ,	ἡ πολύ τροπος τοῦ Θεοῦ
[13]	ναρκώντων ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία	δὲ	ἡ σπουδή, καὶ τὸ ῥαγῆναι
[66]	Θεοῦ φέρον ταῖς ἀναβάσεσι, δύναμις	δὲ	ἡ τοῦ λόγου σπορὰ καὶ
[7]	μὲν εἷλκον τοῖς νεύμασι, οἱ	δὲ	ἤγοντο. Τίνος διώκοντος ἢ συναναγκάζοντος;
[33]	τὸ καλὸν ὁμονοίαις βασκαίνοντος· αὐτὸς	δὲ	ᾔδει νόμους εὐπειθείας καὶ πνευματικῆς
[13]	ὅσος μὲν ἦν διδασκάλοις, ὅσος	δὲ	ἥλιξι, τοῖς μὲν παρεκτεινόμενος, τοὺς
[82]	φίλον τὸ κατὰ δύναμιν. Σὺ	δὲ	ἡμᾶς ἐποπτεύοις ἄνωθεν, ὦ θεῖα
[22]	παρ' ὅσοις Ἀθῆναι· παρὰ τοσούτοις	δὲ	ἡμεῖς, παρ' ὅσοις οἱ παιδευταί,
[56]	Ἰησοῦς, Πιλάτου κρίνοντος. Οἱ κεραυνοὶ	δὲ	ἠμέλουν, ἡ δὲ τοῦ Θεοῦ
[52]	τῆς περὶ αὐτὸν δορυφορίας· ἦν	δὲ	ἡμέρα τῶν Ἐπιφανίων καὶ ἀθροίσιμος·
[45]	ἐδεῖτο καθ' ἡμῶν στρατεύων· ὃ	δὲ	ἦν ἐκείνων χεῖρον καὶ βλαβερώτερον,
[17]	αὐτῷ μετὰ φιλικοῦ πλάσματος, φθόνος	δὲ	ἦν, οὐκ εὔνοια τὸ προσάγον,
[46]	μὲν Ἰακὼβ ὁ πατριάρχης, ἀντεισαχθῇ	δὲ	Ἠσαῦ, ὁ μεμισημένος καὶ πρὸ
[17]	ἑτεραλκέα τὴν νίκην ἐποίησα. Ὁ	δὲ	ἥσθη τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ·
[49]	γὰρ σὺ μόνης κύριος· ὁ	δὲ	θάνατος εὐεργέτης, καὶ γὰρ θᾶττον
[63]	πλὴν δόξης ὀλίγης ὤνησεν; Ἐμοὶ	δὲ	θαυμασιώτατον, ἡ σύντομος τῆς σωτηρίας
[68]	τὴν θείαν ἀλλοίωσιν ἀλλοιούμενος. ~Ἐπεὶ	δὲ	θεολογίας ἐμνήσθην, καὶ τῆς περὶ
[50]	ἑνὶ τὴν ὀφρὺν αἴροντες· οὗ	δὲ	Θεὸς τὸ κινδυνευόμενον καὶ προκείμενον,
[48]	τῶν ἐπιφανῶν, οὐκ ἀρνήσομαι, οὔπω	δὲ	Θεοῦ τιμιώτεροι. Καὶ τὸ κοινωνοὺς
[62]	μὲν μᾶλλον καὶ χρησιμωτέρου, τὸ	δὲ	θορυβῶδες οὐ φεύγοντος, καὶ τούτους
[57]	ὑπέκυπτε. Ξέειν τοῖς ὄνυξιν· ὁ	δέ·	Ἰατρεύεις, φησί, τὸ ἧπαρ, ὁρᾷς
[13]	τὰ τῆς ἀκριβείας προχαραττόμενος. ~Ἐπεὶ	δὲ	ἱκανῶς εἶχε τῆς ἐνταῦθα παιδεύσεως,
[38]	πολλοὺς εἰς τὸ μέτριον· μᾶλλον	δέ,	ἵνα τι φιλοσοφήσω περὶ τούτων
[64]	Τίς μὲν σκῶψαι παιδευτικῶς, τίς	δὲ	καθάψασθαι ἁπαλῶς; Καὶ μήτε τὴν
[41]	κατεχόντων κακῶν λύσιν ζητεῖν, αὐτὸς	δὲ	καθεύδειν· ἀλλά τι καὶ βοηθεῖν
[58]	εἰ καὶ ὁμολογεῖν αἴσχιστον. Ἐγένετο	δὲ	καὶ ἄλλη τις διαφορά, ἣ
[78]	ὄρος ἀνάβηθι καὶ τελεύτα» τελεύτα»	δὲ	καὶ ἀνάβαινε πρὸς ἡμᾶς» θαυματουργεῖ
[18]	τοῦ θαρρεῖν καιρὸν ἔχοντος. Ὁ	δέ,	καὶ γὰρ ἀνθρώπινον τὸ πάθος,
[43]	καὶ τὸ σώζεσθαι περιγίνεται. Δεύτερον	δέ·	καὶ γὰρ ὁμοίως ἀτελὲς ἄλογος
[23]	διαφυγεῖν, εἰ τούτου δεήσειεν; Ἀστρονομίας	δὲ	καὶ γεωμετρίας καὶ ἀριθμῶν ἀναλογίας
[70]	τὴν ἐντολὴν οὐκ ἐφύλαξεν· ὁ	δὲ	καὶ ἐδέξατο ταύτην καὶ διεσώσατο
[76]	βροντῆς, οὐκ ὀνομάζεται μέν, γίνεται	δέ·	καὶ ἐπὶ τὸ στῆθος Ἰησοῦ
[70]	πρῶτος ἐπικαλεῖσθαι τὸν Κύριον· ὁ	δὲ	καὶ ἐπικέκληται καὶ τοῖς ἄλλοις
[17]	παρ' ἐμαυτοῦ ῥοπὴν χαριζόμενος, δύναται	δὲ	καὶ ἡ μικρὰ προσθήκη τὸ
[72]	οὐχ ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ, πολλάκις	δὲ	καὶ καθ' ἑκάστην, ὡς εἰπεῖν,
[72]	μὲν οὐ σωματικαῖς μάστιξι, πνευματικαῖς	δὲ	καὶ λογικαῖς, ἔθνος αἱρετικὸν καὶ
[39]	τὸν πόθον, μέμφεται μέν, συγγινώσκει	δέ.	Καὶ μετὰ τοῦτο ἐπιστάντα μέν,
[22]	ταύτης μάλιστα τοῖς γνωριμωτάτοις. Ἤδη	δὲ	καὶ μέχρι τῆς ὑπερορίας προήλθομεν,
[50]	πρὸς αὐτὸν μόνον βλέπομεν. Πῦρ	δὲ	καὶ ξίφος καὶ θῆρες καὶ
[68]	λόγου δύναμις καὶ σύνεσις. Δηλώσει	δὲ	καὶ ὁ λόγος, ὃν περὶ
[38]	τι καὶ ποσῶς ἀγαθόν· ἄρχοντος	δὲ	καὶ προστάτου κακίαν, καὶ μάλιστα
[11]	πᾶν νόημα εἰς Χριστόν· ὡς	δὲ	καὶ πυρὸς καὶ τροφῆς καὶ
[34]	μὲν πλείους πνευματικαί, οὐκ ὀλίγαι	δὲ	καὶ σωματικαί· καὶ γὰρ καὶ
[63]	τὰ περιττὰ τοῦ πλούτου, ἤδη	δὲ	καὶ τὰ ἀναγκαῖα ταῖς ἐκείνου
[63]	μὲν πόλις οὕτως, ἡ χώρα	δὲ	καὶ τὰ ἐκτὸς ἑτέρως· ἀλλὰ
[51]	ἀπολογίαν, ἥ τις εὐπρεπεστάτη· δηλώσει	δὲ	καὶ ταύτην ὁ λόγος. ~Εἰς
[39]	Θεοῦ δῶρον τὸ δεδομένον· δηλώσει	δὲ	καὶ τὸ ἡμέτερον. Οἷα γάρ
[11]	ἂν δοκῇ τοῖς χρωμένοις· ἤδη	δὲ	καὶ τῶν ἑρπυστικῶν θηρίων ἔστιν
[35]	κἀκείνοις τὸ ταῦτα δύνασθαι· ἴσως	δὲ	καὶ τῶν καιρῶν ἐκείνων καὶ
[38]	τοῦ Σωτῆρος ἐγὼ θεωρῶ, οἶμαι	δὲ	καὶ τῶν σοφωτέρων ἕκαστος, ἡνίκα
[77]	καὶ τῶν ἐκείνου μικρῶν, ἤδη	δὲ	καὶ τῶν σωματικῶν ἐλαττωμάτων, ἑτέροις
[2]	συγγνώμων ἔσται τοῖς ἡμετέροις. Συγγινωσκέτωσαν	δὲ	καὶ ὑμῶν ὅσοι θερμότεροι τοῦ
[66]	τὴν θερμὴν τοῖς διαστήμασι· τοῦ	δὲ	κάλλος μὲν ἡ ἀρετή, μέγεθος
[43]	πρὸς δὲ τοὺς πρεσβεύων, τοὺς	δὲ	καλῶν, νουθετῶν, ἐλέγχων, ἐπιτιμῶν, ἀπειλῶν,
[12]	παρὰ πολὺ λειπόμενος· εἰ βούλει	δέ,	κἀν τῇ σκιαγραφίᾳ τὸ μέλλον
[26]	τὴν τῶν ἀνέμων διάσκεψιν· ὡς	δὲ	κἀν τοῖς πολεμικοῖς ἔχει· στρατιώτης,
[12]	αἶσχος ὁρῶσι καὶ ὁρωμένοις. Οἷς	δὲ	κατ' ἀμφότερα εὐδοκιμεῖν ὑπάρχει καὶ
[19]	ὑφίσταται, μαραινομένου τοῦ ὑπεκκαύματος. Οἱ	δὲ	κατὰ Θεόν τε καὶ σώφρονες,
[70]	καὶ καθ' ὑδάτων σωζόμενα· ὁ	δὲ	κατακλυσμὸν ἀσεβείας διέφυγε καὶ κιβωτὸν
[68]	τῆς θεολόγου γλώσσης ὑπερορίσωσιν, αὐτοὶ	δὲ	κατασχόντες τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ τῆς
[32]	ἐστρατεύσαντο· τὸ μὲν προσλαμβάνει, τὸ	δὲ	κατέχει, τὸ δὲ ἀποκρούεται· γίνε
[33]	κοσμικῆς ὕλης τι πνέων, οὔπω	δὲ	κατηρτισμένος ἐν τοῖς τοῦ Πνεύματος,
[26]	ἄξιον, εἰ οὕτως εἶχε. Νῦν	δὲ	κινδυνεύει τὸ πάντων ἁγιώτατον τάγμα
[40]	καὶ ὑπ' ἐκείνῳ τετάχθαι, ἕνα	δὲ	κίνδυνον τὸ προσκρούειν ἐκείνῳ, καὶ
[68]	ἠξίουν μεθ' ἡμῶν τάττεσθαι· τῷ	δὲ	κοινῷ μεγίστην ἂν βλάβην γενέσθαι,
[62]	μετάγουσαν καὶ κόσμον συντέμνουσαν, μᾶλλον	δὲ	κόσμον κόσμῳ παραπέμπουσαν, τὸν ἐνεστῶτα
[62]	ὕλην ὑποσπῶν τῆς φλογός, τὸ	δὲ	κρυπτὸν τῷ Θεῷ δεικνύς, ὃς
[76]	Ἱερουσαλὴμ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ, μείζονα	δὲ	κύκλον τῷ εὐαγγελίῳ περι λαμβάνει·
[68]	ἐκ πυξίδος τοῦ Πνεύματος· τὴν	δὲ	κυρίαν φωνὴν τέως ὑπερετίθετο, παρά
[72]	ἔθνος αἱρετικὸν καὶ Αἰγύπτιον· ἄγων	δὲ	λαὸν περιούσιον, ζηλω τὴν καλῶν
[13]	τῶν τῇδε μεθέξων παιδευτηρίων· ταύτην	δὲ	λέγω τὴν περιφανῆ τε καὶ
[12]	ἢ λόγον κατωρθωκότες, τῷ ἑτέρῳ	δὲ	λείποντες, οὐδὲν τῶν ἑτεροφθάλμων, ἐμοὶ
[63]	μίμησις, οὐ λόγῳ μέν, ἔργῳ	δὲ	λέπραν καθαίροντος. ~Πρὸς ταῦτα, τί
[13]	πάντων συγκεχωρηκὸς ἐν ἅπασιν! Τῷ	δὲ	λόγοι μὲν τὸ πάρεργον ἦσαν,
[65]	τὰ περὶ Θεοῦ διεσκέψατο; Τίς	δὲ	λόγον ἔσχεν ἀμείνω τῶν νοηθέντων
[24]	ἐπέκεινα Γαδείρων οὐ περατόν· ἔδει	δὲ	λοιπὸν ἐπανόδου καὶ βίου τελεωτέρου
[67]	πύργον, κακῶς μὲν οἰκοδομούμενον, καλῶς	δὲ	λυόμενον. Ὅταν τοῖς περὶ Πνεύματος,
[31]	παθεῖν, τὸν τῆς ἀδείας· ἄλλον	δὲ	μακροθυμίας, τὸν τῆς ἀνάγκης· εὐθὺς
[55]	δι' ὃν ὁ πόλεμος. Ὃ	δὲ	μάλιστα καὶ τὸν ὑβριστὴν ᾔσχυνε
[47]	τῷ οἰκείῳ πυρὶ πεμπόμενον. Ὃ	δὲ	μάλιστά μοι τῶν ἐκείνου θαυμάσιον
[65]	διηγεῖσθαι τὰ θεῖα παρεσκεύασε; Τίς	δὲ	μᾶλλον ἐφωτίσθη φῶς γνώσεως καὶ
[23]	λόγων διὰ τὸν τρόπον; Τίς	δὲ	μᾶλλον μετέσχε λόγου καὶ μετὰ
[6]	καὶ τὸν ἀγῶνα γενέσθαι· νόμος	δὲ	μαρτυρίας μήτε ἐθελοντὰς πρὸς τὸν
[69]	ὡς ὁμοούσιον καὶ ὁμότιμον. Εἰ	δέ	μέ τις δέξαιτο κοινωνὸν ἐκείνου
[9]	ἤρκεσε πολλῶν πληροῦν ἀκοάς· ἐμοὶ	δὲ	μέγιστον δοκεῖ καὶ περι φανέστατον
[40]	φείδεσθαι δὲ προσα γόμενος· τὸ	δὲ	μέγιστον, τῷ πάντας ἡττᾶσθαι τῆς
[62]	πᾶσαν μὲν αἴσθησιν ἐσωφρόνιζε, πᾶν	δὲ	μέλος ἐρύθμιζε, καὶ ὄντως παρθενεύειν
[82]	διεξάγοις πρὸς τὸ λυσιτελέστατον. Εἰ	δὲ	μετασταίημεν, δέξαιο κἀκεῖθεν ἡμᾶς ταῖς
[19]	τις, ἔχω τὸ ζητούμενον· εἰ	δὲ	μή, παρ' ἐμαυτοῦ λήψομαι. ~Οὕτω
[64]	συνειδότι τὸ κακὸν βασανίζουσα; Εἰ	δὲ	μὴ στωμύλος τις ἦν, μηδὲ
[52]	οὕτως ἀφοσιοῦται τὴν ἕνωσιν· ἄξιον	δὲ	μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ
[15]	συνθήματος οὕτω Θεοῦ κινήσαντος. Εἶχον	δὲ	μικρῷ μὲν ἐμὲ πρότερον, τὸν
[8]	Τοιαῦτα τὰ ἐμὰ διηγήματα. Σὺ	δέ	μοι λέγε τὰς ἐλαφηβόλους σου
[72]	ἔνδοθεν τὸν τοῦ πνεύματος· Ἀαρὼν	δὲ	Μωϋσέως ἀδελφὸς καὶ τὸ σῶμα
[6]	μιμησαμένους ὑπὲρ ἡμῶν ἄθλησιν. ~Ἐπεὶ	δὲ	νόμιμον αὐτοῖς ἔδει καὶ τὸν
[72]	τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, πλαξὶ	δὲ	νόμους ἐγγράφων οὐ συντριβομέναις, ἀλλὰ
[4]	ἀμφοτέροιν τὸ εὐσεβὲς ἐπίσημον, δηλώσει	δὲ	νῦν ὁ λόγος. ~Διωγμὸς ἦν,
[9]	σαφὲς τῶν ἀγαγόντων ἐγκώμιον. Δηλοῖ	δὲ	ὁ μακαριστὸς τῶν ἱερέων καὶ
[54]	πονηρῶς εἶχε τοῦ σώματος· συνέκαμνε	δὲ	ὁ πατήρ· καὶ τί γὰρ
[58]	τῆς ἐκείνου πίστεως ἄξιον. Ἄρχεται	δὲ	ὁ πόλεμος ἐνθένδε ἤδη τῶν
[17]	ξένου τε καὶ νεήλυδος. Ἐγὼ	δὲ	ὁ φιλαθήναιος καὶ μάταιος, οὐ
[34]	Θεοῦ τεταγμένος λαὸν ὠφελήσειεν· ἓν	δέ,	ὃ μέγιστόν τε καὶ γνωριμώτατον.
[6]	πολλῶν δορυφορουμένοις καὶ τιμωμένοις. Ἐγὼ	δέ,	ὃ τούτων μεῖζόν ἐστι καὶ
[63]	μαλακή τε καὶ περιρρέουσα· Βασιλείου	δὲ	οἱ νοσοῦντες καὶ τὰ τῶν
[64]	σάρκας δι' ἐγκρατείας, τὴν ψυχὴν	δὲ	οἰδαίνειν κενῷ φρυάγματι; Καὶ τοῦ
[15]	ἦν προκαταλαβεῖν τὸ σπουδαζόμενον. Οὐδὲν	δὲ	οἷον καὶ ἥδυσμά τι προσθεῖναι
[56]	γέμων θυμοῦ καὶ φρονήματος. Εἱστήκει	δέ,	οἷον ὁ ἐμὸς Ἰησοῦς, Πιλάτου
[68]	ὡς κέρδος, οὐ κίνδυνον. Δηλοῖ	δὲ	οἷς τε ἤδη πεποίηκεν, οἷς
[70]	βίου τὸν κίνδυνον διαπέφευγε· τοῦ	δὲ	ὅλος ὁ βίος μετάθεσις ἦν,
[78]	μὲν προσελθεῖν ὁ λόγος, προσβήσεται	δὲ	ὅμως, εἰ καὶ ἄλλοις μᾶλλον
[56]	τῶν πολὺ μετ' ἐκεῖνον, ἱερέα	δὲ	ὅμως; Οὐκ ἀντιποιεῖσθαι, κατέχειν, κήδεσθαι,
[51]	μαλάσσεται μὲν τῷ πυρί, μένει	δὲ	ὅμως σίδηρος· καὶ τρέψαντα εἰς
[7]	τοῖς ὄρεσι τούτοις ἐμφωλεύουσι· πολλοὶ	δὲ	ὄρνιθες τῶν ἐδωδίμων τοὺς ποθοῦντας
[49]	ὁ πᾶς ἐμοὶ βίος· ἐξορίαν	δὲ	οὐ γινώσκω, ὁ μηδενὶ τόπῳ
[20]	μᾶλλον ἢ ὑγίειαν χαρίσασθαι. Μαθημάτων	δὲ	οὐ τοῖς ἡδίστοις πλέον ἢ
[10]	ὑπάρχει καὶ στεφανίτας ἀναγορεύεσθαι. Ἃ	δὲ	οὐδαμῶς ἂν εἰπὼν οἶμαι περιττὸς
[60]	ἀρετῆς εἰδῶν ὄντων πλειόνων. Ἅπαντα	δὲ	οὐδεὶς ἐπῆλθε πρὸς τὸ ἀκρότατον
[47]	τότε πεπειραμένων, ἔστιν ἀκούειν· ἱστορεῖ	δὲ	οὐδεὶς ὅς τις οὐ τῶν
[54]	τῷ παιδὶ πεπονθὼς ἀναγέγραπται. Ὡς	δὲ	οὐδὲν εὕρισκεν οὐδαμόθεν τοῦ κακοῦ
[61]	κάτω νενευκὼς ὁ βίος. Αὐτὸς	δὲ	οὐδὲν ᾔδει μέγα τῶν μετὰ
[73]	ἱερέας διὰ τοῦ κέρατος. Οὗτος	δέ,	οὐκ ἐκ βρέφους Θεῷ καθιερωμένος
[57]	ταπεινοῖς δὲ χάριν ἐπιμετρῶν. Τί	δὲ	οὐκ ἔμελλεν ὁ τεμὼν θάλασσαν
[72]	γῆς τῆς ἁγίας κατάσχεσις· ὁ	δὲ	οὐκ ἔξαρχος; οὐ στρατηγὸς τῶν
[77]	ἢ ὅσον πλησιάζειν ἐπιθυμοῦσιν. Ἐκεῖνο	δὲ	οὐκ ἔτι μικρόν, ἀλλὰ καὶ
[56]	πρὸς γάμον ἕλκων ἀπαξιοῦσαν. Ἡ	δὲ	οὐκ ἔχουσα ὅπως διαφύγῃ τὴν
[35]	ταὐτῷ τοὺς λιμοῦ τραυματίας, ἔστι	δὲ	οὓς καὶ μικρὸν ἀναπνέοντας, ἄνδρας
[60]	ἢ ἓν ὅτι μάλιστα. Ὁ	δὲ	οὕτω διὰ πάντων ἀφίκετο, ὡς
[29]	τῶν λογισ μῶν κυβέρνησιν. Καίπερ	δὲ	οὕτω φιλοσόφου καὶ θαυμασίας οὔσης
[23]	Σολομῶν τὸ γῆρας ὁρίζεται. Τίς	δὲ	οὕτως αἰδέσιμος ἢ παλαιοῖς ἢ
[60]	εἶναι φιλοτιμία τις φύσεως. Σκοπῶμεν	δὲ	οὕτως. Ἀκτησίαν τίς ἐπαινεῖ καὶ
[42]	κοινῷ τοῦτο ἐπισημαίνειν· τοῦ κοινοῦ	δὲ	οὕτως ἢ ἐκείνως ἔχοντος, καὶ
[47]	μνήμην ἰόντα καὶ ἀκουόμενα. ~Ἐπεὶ	δὲ	πάντα διεξελθών, ἐπὶ τὴν ἄσειστον
[72]	οὐ πολλάκις καὶ σωματικῶς· ὁ	δὲ	πάντων καὶ ἀεὶ καὶ πνευματικῶς,
[16]	σφῶν ἀπ' ἀρχῆς ἄγειν· ἐρεσχελεῖται	δέ,	παρὰ μὲν τῶν θρασύτερον, παρὰ
[22]	ἡμετέροις παιδευταῖς καὶ συμπράκτορσιν, ἐπισήμοις	δὲ	παρὰ τῇ Ἑλλάδι πάσῃ καὶ
[31]	τῶν πλείστων οὐκ ἀγεννής, ἡ	δὲ	παράταξις ἀσθενής, οὐκ ἔχουσα τὸν
[11]	τὸν λόγον, ταῦτ' ἐπαινέσομαι. ~Οἶμαι	δὲ	πᾶσιν ἀνωμολογῆσθαι τὸν νοῦν ἐχόντων,
[25]	σκοποῦ τῆς προκειμένης φιλοσοφίας. Ἐμὲ	δὲ	πατέρων εὐλάβεια καὶ γηροκομία καὶ
[32]	τεῖχος ὀχυρὸν καὶ χαράκωμα, τοῖς	δὲ	πέλεκυς κόπτων πέτραν, ἢ πῦρ
[60]	εὐπορίαν τὸ ἀπορεῖν ποιούμενος· ἀφιλότιμος	δέ,	πένης ἦν καὶ ἀνήροτος· καὶ
[69]	τοῖς ἐρωτῶσι προθύμως ἀνωμολόγησε· σαφέστερον	δὲ	πεποίηκεν ἐν τοῖς πρὸς ἐμὲ
[52]	Θεῷ καὶ τῷ βήματι· τοὺς	δὲ	περὶ αὐτὸν ἑστηκότας ἐν φόβῳ
[79]	ἣν ἐκ πλείονος ἔβλεπεν. Ἐγχεῖτο	δὲ	περὶ αὐτὸν πᾶσα ἡ πόλις,
[34]	ἐκείνου κρατεῖν αὐτὸς ὑπελάμβανε. ~Τῆς	δὲ	περὶ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ ἀνδρὸς
[3]	κράτος ἐν βασιλείοις αὐλαῖς· ἔτι	δὲ	περιουσίαι καὶ θρόνων ὕψη καὶ
[9]	ἑαυτοῖς εἰς εὐδοξίαν ἀρκεῖν· τοιούτων	δὲ	πεφηνότας πατέρας ὥστε, εἰ καὶ
[7]	ἀθρόως. Ὡς μὲν εὐμεγέθεις, ὡς	δὲ	πίονες, ὡς δὲ πρόθυμοι πρὸς
[77]	ἀλλ' οὖν ἐναργέστερον ὑποκρίνεται· οἱ	δὲ	πλεῖον ἀπέχουσι τοῦ ἀνδρὸς ἢ
[58]	καθεστώτων ἢ καταλυθὲν ἐπαναγαγεῖν. Ὃ	δὲ	πλεῖον αὐτὸν ἐξέμηνεν, αἱ Ταυρι
[1]	τὴν ἑαυτῶν ἐπιδεδειγμένοις δύναμιν· εἰ	δὲ	πλεῖστον ἀπολειφθεῖεν, ὃ πᾶσα παθεῖν
[16]	ἐπὶ τὸ λουτρὸν προπέμπουσιν. Ἐπειδὰν	δὲ	πλησιάσωσι, βοῇ τε πολλῇ καὶ
[36]	οὐδὲ δίψαν ὕδατος ἐξιώμενος, λόγου	δὲ	πόθον τοῦ ἀληθῶς ζωτικοῦ καὶ
[23]	εἶδος οὐκ ἐπῆλθε παιδεύσεως; Μᾶλλον	δέ,	ποῖον οὐ μεθ' ὑπερβολῆς ὡς
[57]	οὖν ἐν τούτοις ἦσαν. Ἡ	δὲ	πόλις, ὡς ᾔσθετο τοῦ κακοῦ
[33]	αὐτοῖς, ἃ βοηθοῦσι βοηθουμένοις, μᾶλλον	δὲ	πολλῷ κρείττω καὶ ἰσχυρότερα. Τῷ
[31]	ψυχὴ καὶ ὄντως φιλόχριστος; Οὐ	δὲ	πολλῶν ἐδεήθη λόγων πρὸς τὸ
[82]	περὶ σοῦ λόγον ἐνεστησάμην· εἰ	δὲ	πόρρω καὶ παρὰ πολὺ τῆς
[43]	τοῖς ἀπὸ γλώσσης καταστρεφόμενος· τοὺς	δὲ	πόρρωθεν, βάλλων τοξεύμασι τοῖς ἐκ
[62]	ἀρετῆς ἀβασάνιστον καὶ ἀσύγκριτον· τοῦ	δὲ	πρακτικωτέρου μὲν μᾶλλον καὶ χρησιμωτέρου,
[26]	συνε κέρασεν ἢ ἐμόρφωσεν· ὁ	δὲ	πρόεδρος εὑρίσκεται ῥᾳδίως μὴ πονηθείς,
[16]	λίαν φοβερὸν καὶ ἀνήμερον, τοῖς	δὲ	προειδόσι καὶ μάλα ἡδὺ καὶ
[31]	μὲν οὖν ἀγὼν πολύς· ἡ	δὲ	προθυμία τῶν πλείστων οὐκ ἀγεννής,
[7]	εὐμεγέθεις, ὡς δὲ πίονες, ὡς	δὲ	πρόθυμοι πρὸς σφαγήν! Μονονουχὶ καὶ
[36]	εἰς τοῦτο δια ταττόμενος· ὁ	δὲ	προῖκα χρηστὸς ἦν καὶ τῆς
[19]	λαμβάνων πλέον ἐμαυτῷ συνέδησα. ~Ὡς	δὲ	προϊόντος τοῦ χρόνου τὸν πόθον
[2]	εἰδότας σαφῶς τὰ ἡμέτερα. Ἤδη	δὲ	πρὸς αὐτὴν ἡμῖν ἰτέον τὴν
[55]	εἰς τοῦθ' ἥκοντα τέλους· τὰ	δὲ	πρὸς ἑτέρους ἑτέρως, ἢ περὶ
[6]	τὸν νομοθέτην, τί μηχανῶνται; μᾶλλον	δέ,	πρὸς τί φέρονται παρὰ τῆς
[40]	ἀλλὰ τῷ δύνασθαι μέν, φείδεσθαι	δὲ	προσα γόμενος· τὸ δὲ μέγιστον,
[57]	περιαυχένιον ῥάκος σφενδονᾶσθαι προσέταττεν. Ὁ	δέ,	Προσαποδύσομαί σοι, φησίν, εἰ βούλει,
[31]	ἔχοντες ἤδη τῶν Ἐκκλησιῶν, τῷ	δὲ	προσβάλλοντες, τὸ δὲ ἐλπίζοντες ἐκ
[58]	παρόδιοι, αὐτῷ μὲν ὁρώμεναι, ἐκείνῳ	δὲ	προσγενόμεναι, καὶ τὸν ἅγιον Ὀρέστην
[56]	Καὶ ὁ μὲν παρῆν· ὁ	δὲ	προὐκάθητο γέμων θυμοῦ καὶ φρονήματος.
[80]	τῷ μὲν κρασπέδου λαβέσθαι, τῷ	δὲ	σκιᾶς, τῷ δὲ τοῦ ἱεροφόρου
[26]	νομοθετήσας εἰς ὑποταγὴν πνεύματος· ὁ	δὲ	σοβαρῶς προκαθέζεται καὶ τὴν ὀφρὺν
[80]	βίον, ὡς νόμον ἔμψυχον· ὑμῖν	δὲ	συμβουλεύσαιμ' ἂν ἄλλο τι, τοῖς
[42]	τὸ μὲν ἀνάλγητον εὔθυμον, τὸ	δὲ	συμπαθὲς λυπηρόν· καὶ τῆξις καρδίας
[66]	ἄλλη συλλόγου σήμερον χάρις; Τίς	δὲ	συμποσίων ἡδονή; Τίς δὲ ἀγορῶν;
[25]	ἀφῆκεν ὁ φθόνος, τῷ πόθῳ	δὲ	σὺν ἀλλήλοις. Τὸν μὲν γὰρ
[76]	ἐπισχὼν αἰδοῖ τοὺς λιθάζοντας. Ἔτι	δὲ	συντομώτερον εἰπεῖν ἔχω, ἵνα μὴ
[72]	σκιοειδεῖς, ἀλλ' ὅλον πνευματικούς· εἰς	δὲ	τὰ ἅγια τῶν ἁγίων, οὐχ
[52]	τοῖς πολλοῖς ἄδηλον ἔτι. Ἐπεὶ	δὲ	τὰ δῶρα τῇ θείᾳ τραπέζῃ
[69]	κἀκείνῳ μὲν τὰ ἐμά, ἐμοὶ	δὲ	τὰ ἐκείνου λογίζοιτο παρά τε
[41]	ἰὸς σιδήρῳ συν δαπανώμενος. ~Ἐπεὶ	δὲ	τὰ οἴκοι κατὰ νοῦν εἶχεν
[40]	ὀλίγα μὲν λόγου προσδεηθείς, ἔργῳ	δὲ	τὰ πλείω δυνηθεὶς πρὸς τὴν
[46]	αὐτοῦ τὰ πρῶτα νεανιεύματα, λαμπρότερα	δὲ	τὰ τελευταῖα καθ' ἡμῶν ἀγωνίσματα.
[34]	ἐκείνοις μὲν τὰ ἑαυτῶν, ἑαυτοῖς	δὲ	τὰ τοῦ Θεοῦ σπλάγχνα κλείοντες,
[25]	τῷ Θεῷ φίλον, ἀγέσθω· ἄγοιτο	δὲ	ταῖς ἐκείνου πρεσβείαις ἄμεινον. Τὸν
[10]	καλῶς ποιοῦν καὶ συνέδραμεν. Ἐπεὶ	δὲ	τὰς ἀπαρχὰς τῶν ἐπαίνων νόμῳ
[35]	τὰ σώματα τῶν δεομένων, ἐθεράπευε	δὲ	τὰς ψυχάς, συμπλέκων τῇ χρείᾳ
[69]	τοῦ Χριστοῦ πλέον ἐνησχολήθησαν, οἱ	δὲ	τῇ θεολογίᾳ προσέβησαν· καὶ οἱ
[30]	τρία μὲν ταῖς ἰδιότησιν, ἓν	δὲ	τῇ θεότητι σέβοντες καὶ γινώσκοντες.
[56]	τὸ τόξον ἐνετείνετο μέν, κατείχετο	δέ,	τῇ μετανοίᾳ καιρὸν ὑπανοῖγον. Ὅς
[26]	τοῖς θείοις λόγοις ἐμμελετήσας, πολλὰ	δὲ	τῇ σαρκὶ νομοθετήσας εἰς ὑποταγὴν
[73]	τοῦ μὲν τῷ πρᾴῳ, τοῦ	δὲ	τῇ σοφίᾳ κατὰ τὸν ἐμὸν
[75]	καὶ τὴν δόξαν ἠνέγκατο. ~Ἐπὶ	δὲ	τὴν νέαν μέτειμι διαθήκην, καὶ
[69]	μὲν τὴν οἰκονομίαν ἐπέτρεψεν, ἡμῖν	δὲ	τὴν παρρησίαν, οὓς οὐδεὶς ἔμελλε
[56]	μὲν τὴν ἱερὰν τράπεζαν, καθυβρίσαι	δὲ	τὴν πίστιν μεθ' ἧς ἱκέτευεν;
[54]	τῆς ὕβρεως ὑπόγυιον αἰσχυνόμενος, ἑτέροις	δὲ	τὴν πρεσβείαν ἐπιτρέπει τῶν οἰκειοτάτων
[18]	τῆς προπετείας ἑαυτοῖς καταμεμψάμενοι, πολλὰ	δὲ	τῆς ἐπιβουλῆς ἐμοὶ δυσχεράναντες, ὡς
[80]	τῶν ἀγόντων ἐλθεῖν πλησίον, τῷ	δὲ	τῆς θέας ἀπολαῦσαι μόνης, ὥς
[24]	τι κατηγορήσω μὲν ἐμαυτοῦ, κατηγορήσω	δὲ	τῆς θείας ἐκείνης καὶ ἀλήπτου
[39]	μετὰ τοῦτο ἐπιστάντα μέν, τὴν	δὲ	τῆς καθέδρας τιμὴν οὐ δεξάμενον,
[33]	ἐπὶ τὴν καθέδραν τεθείς, ἔτι	δὲ	τῆς κοσμικῆς ὕλης τι πνέων,
[18]	Ὁ μὲν δὴ ταῦτα· ἐγὼ	δὲ	τῆς λύπης ἀφῄρουν τὸ πλεῖστον,
[13]	τῆς ἡλικίας τὴν παίδευσιν, μείζω	δὲ	τῆς παιδεύσεως τὴν τοῦ ἤθους
[58]	διαφερόντων ἤδη κἀκείνου κεχωρισμένων. Ὁ	δὲ	τῆς παλαιᾶς εἴχετο συνηθείας καὶ
[38]	γῆρας χρισθὲν τῷ Πνεύματι. ~Οὕτω	δὲ	τῆς προεδρίας ἀξιωθείς, ὡς τοὺς
[32]	οὖν προεθυμήθη μὲν οὕτως, ἠγώνισται	δὲ	τῆς προθυμίας ἔλαττον; Ἢ διαγωνίζεται
[27]	τῆς προεδρίας λόγος ἀναμεινάτω· τῷ	δὲ	τῆς ὑφεδρίας μικρόν τι προσδιατρίψωμεν.
[49]	ἐγὼ καὶ παρεπίδημος· αἱ βάσανοι	δὲ	τί ἂν λάβοιεν, οὐκ ὄντος
[33]	πολλῷ κρείττω καὶ ἰσχυρότερα. Τῷ	δέ	τι δεύτερον ἔργον καὶ σπούδασμα
[32]	καὶ ὑβριστὰς τῆς θεότητος. Εἰ	δέ	τι καὶ Βαρνάβας, ὁ ταῦτα
[28]	ἡ πρὸς αὐτὸν ἔνστασις, ὅμως	δέ	τι παθόντι πρὸς ἐκεῖνον ἀνθρώπινον·
[49]	φησί. Μὴ τί γένηται, μὴ	δὲ	τί πάθω; Μή τι τῶν
[60]	βίον ἄσκευον καὶ ἀπέριττον; Ἐκείνῳ	δὲ	τί ποτε ἦν, πλὴν τοῦ
[24]	μαλακισθείς, εἰρήσεται γὰρ τἀληθές, τὸ	δέ	τι προδοθεὶς παρ' ἐκείνου, πεισθέντος
[48]	καὶ θεὸς εἶναι κεκελευσμένος. Ἡμεῖς	δέ,	τί σοι δοκοῦμεν; Ἦ οὐδέν,
[32]	τελείως καὶ ὑπὲρ λόγον, ὑπελείπετο	δέ	τι τῆς μικροψυχίας ἐν ἑαυτῷ
[56]	τῶν τοιούτων ἅπασι νομοθέτην, ἄλλον	δέ	τινα τῶν πολὺ μετ' ἐκεῖνον,
[60]	οὖν ἄλλο τι κατορθοῦσιν, οἱ	δέ	τινα τῶν τῆς ἀρετῆς εἰδῶν
[82]	παρ' ἡμῶν ὁ λόγος· ἡμᾶς	δὲ	τίς ἐπαινέσεται μετὰ σὲ τὸν
[66]	μέγεθος δὲ ἡ θεολογία, δρόμος	δὲ	τὸ ἀεικίνητον καὶ μέχρι Θεοῦ
[12]	μεγάλη μὲν ἡ ζημία, μεῖζον	δὲ	τὸ αἶσχος ὁρῶσι καὶ ὁρωμένοις.
[40]	ἐπιεικείᾳ μὲν τὸ ἀντιτυπές, στερρότητι	δὲ	τὸ ἁπαλὸν κερασάμενος· ὀλίγα μὲν
[3]	συγγραφή τε καὶ ποίησις· πολλὰ	δὲ	τὸ ἐμὸν ἔδαφος τοῦτο, οἱ
[73]	νῖκαι καὶ τρόπαια, ἡ πρᾳότης	δὲ	τὸ ἐπισημότατον, καὶ πρὸ τῆς
[21]	ἰδίων ἐπιτηδευμάτων ἢ πράξεων· ἡμῖν	δὲ	τὸ μέγα πρᾶγμα καὶ ὄνομα,
[60]	ἀναγκαίων τῆς σαρκὸς καλυμμάτων; Πλοῦτος	δὲ	τὸ μηδὲν ἔχειν, καὶ ὁ
[74]	σωτηρίαν, καίοντος μέν, οὐ κατακαίοντος	δέ,	τὸ περὶ τὴν βάτον θαῦμα,
[80]	τις εἴποι τῶν θερμοτέρων. Μόλις	δὲ	τὸ σῶμα διαφυγὸν τοὺς ἁρπάζοντας
[17]	τὸ τοῦ λόγου, κατέστησα. Ὡς	δὲ	τὸ τῆς διαλέξεως ἔγνων ἀπόρρητον,
[14]	λόγος τῶν ἡδίστων διηγημάτων. Δέδοικα	δὲ	τὸ φορτικὸν τῆς ἐγχειρήσεως. Πειράσομαι
[45]	καὶ στερροτέροις τὸ φρόνημα. Ὁ	δὲ	τοιούτου μὲν οὐδενὸς ἐδεῖτο καθ'
[45]	κατάπληξις μὲν τοῖς ἀγενεστέροις, γέλως	δὲ	τοῖς ἀνδρικωτέροις καὶ στερροτέροις τὸ
[5]	στῆλαι, σιγῶντα κηρύγματα, σὺν πολλοῖς	δὲ	τοῖς ἀριθμουμένοις καὶ οἱ πρὸς
[21]	τοὺς ἔξωθεν παιδευτάς. Τὰς ἄλλας	δὲ	τοῖς βουλομένοις παρήκαμεν ἑορτάς, θέατρα,
[80]	φιλόσοφον τῷ πάθει καταλυόμενον· ἀγὼν	δὲ	τοῖς ἡμετέροις πρὸς τοὺς ἐκτός,
[3]	μὴ πλάσματι μηδὲ μύθοις, αὐτοῖς	δὲ	τοῖς πράγμασι καλλωπίζεσθαι, καὶ ὧν
[33]	μὲν τὸν λαὸν ἦγεν, ὁ	δὲ	τὸν ἄγοντα· καὶ οἷον λεοντοκόμος
[78]	πολὺ τιμιώτερα καὶ περιφανέστερα. ~Ἐπεὶ	δὲ	τὸν δρόμον τελέσας καὶ τὴν
[41]	ὁ σωτήριος λόγος ἐπέδραμεν. Ὁρῶν	δὲ	τὸν μέγαν τοῦ Θεοῦ κλῆρον
[23]	φύσεως διὰ τόνον δεόμενος, ἥκιστα	δὲ	τόνου διὰ τάχος· οὕτω δ'
[2]	τοῦτον ἐνεστησάμην, ταῦτά ἐστιν. Εἰ	δὲ	τοσοῦτον ἀπήντηκα τοῦ καιροῦ δεύτερος
[23]	τοῦ παρεθέντος ἐξεῖναι θαυμάζειν, μᾶλλον	δὲ	τοῦ αἱρεθέντος τὸ παρεθέν. Ἰατρικὴν
[71]	ἥ τίς ποτε ἦν· οἶμαι	δὲ	τοῦ ἀνθρωπείου μέτρου πρὸς τὸ
[56]	Οἱ κεραυνοὶ δὲ ἠμέλουν, ἡ	δὲ	τοῦ Θεοῦ μάχαιρα ἐστιλβοῦτο ἔτι
[49]	εἰς ἣν ἂν ῥιφῶ· μᾶλλον	δὲ	τοῦ Θεοῦ πᾶσαν, οὗ πάροικος
[80]	λαβέσθαι, τῷ δὲ σκιᾶς, τῷ	δὲ	τοῦ ἱεροφόρου σκίμποδος, καὶ ψαῦσαι
[33]	ἐν τοῖς τοῦ Πνεύματος, πολλοῦ	δὲ	τοῦ κλύδωνος περιζέοντος καὶ τῶν
[42]	τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον, ὑπὲρ	δὲ	τοῦ κοινοῦ χρῆναι μᾶλλον σπουδάζειν
[73]	καθ' ἑαυτὸν ἁπάντων εὐδοκιμώτατος. Ὁ	δέ,	τοῦ μὲν τῷ πρᾴῳ, τοῦ
[28]	Θεῷ τὸν βίον καθιερώσαντες· λέγω	δὲ	τοὺς καθ' ἡμᾶς Ναζιραίους καὶ
[68]	περὶ αὐτοῦ δόξαν ἔχοντας. Πρὸς	δὲ	τοὺς κακούργους ὁ λόγος, οἳ
[44]	πολλῆς δὲ δόξης ἠξιωμένον, πάντας	δὲ	τοὺς κύκλῳ καταστρεψάμενον τῷ κράτει
[68]	ἀραμένῳ τὸ πυκτίον ἀκολουθεῖν. Οἰκονομεῖν	δὲ	τοὺς λόγους ἐν κρίσει τῶν
[43]	ἐπικουρίαν· τοῖς μὲν ἐπιδημῶν, πρὸς	δὲ	τοὺς πρεσβεύων, τοὺς δὲ καλῶν,
[28]	ὅση τῶν ἐπ' ἀξίας. Ῥᾷστον	δὲ	τοῦτο ἦν ἐκ τριῶν τῶν
[11]	τῆς ἀπαιδευσίας ἐλέγχους διαδιδράσκωσιν. Ἐπεὶ	δὲ	τοῦτο ὑπεθέμεθα καὶ ἀνωμολογησάμεθα, φέρε
[35]	ἀπίστοις, οὐ τοῖς πιστεύουσιν. Ἃ	δὲ	τούτοις ἐστὶν ἀκόλουθα καὶ εἰς
[9]	μῦθοι μὲν ἴσως ἔχουσιν· ἡμῖν	δὲ	τούτους ἡ πεῖρα παρέστησε, τοιούτους
[54]	τούτων ἐνδικώτερον ἢ ταχύτερον; Τὰ	δὲ	τούτων ἑξῆς, ἔκαμνεν ὁ παῖς
[51]	τινος αἰδοῦς καὶ ὑποχωρήσεως. Αὐτὸν	δὲ	τῷ βασιλεῖ προσελθόντα ὡς εἶχε
[80]	ἱερώτερόν τε καὶ καθαρώτερον; τῷ	δὲ	τῶν ἀγόντων ἐλθεῖν πλησίον, τῷ
[48]	βαπτίσματι τελεσθείς, ἢ συντελεσθείς· πλείω	δὲ	τῶν ἀναγκαίων ὑπηρετοῦντα τῷ ἐπιτάττοντι,
[43]	μὲν ἀνθρωπίνους λογισμοὺς κινήσας, πᾶν	δὲ	τῶν γραφῶν βάθος ἀναλεξάμενος, λογογραφεῖ
[54]	ὥσπερ τι ῥεῦμα, διέλυσεν. ~Ἕτερον	δὲ	τῶν εἰρημένων οὐκ ἔλαττον. Ἐνίκων
[62]	μοναστήρια δειμάμενος μέν, οὐ πόρρω	δὲ	τῶν κοινωνικῶν καὶ μιγάδων, οὐδὲ
[16]	παρὰ μὲν τῶν θρασύτερον, παρὰ	δὲ	τῶν λογικώτερον, ὄπως ἂν ἀγροικίας
[9]	ἑαυτοῦ, καθάπερ ῥεύματος ἀνατρέχοντος. ~Τῆς	δὲ	τῶν πατέρων συζυγίας οὐχ ἧττον
[64]	καὶ μέχρι τούτου συνταπεινοῦσθαι, τῶν	δὲ	ὑγιαινόντων κατοφρυᾶσθαι; Καὶ τήκειν μὲν
[35]	ἔχειν αὐτοῖς, ἄλλων πιεζομένων. ~Ὁ	δὲ	ὕειν μὲν οὐκ εἶχεν ἄρτον
[30]	τὴν ὁμοτιμίαν τοῦ Μονογενοῦς· μίαν	δὲ	Υἱοῦ, τὴν τοῦ Πνεύματος. Καὶ
[38]	τοιαύτης δὲ χάριτος τετυχηκότας, οὕτω	δὲ	ὑπειλημμένους εἰκός, οὐ κατῄσχυνεν οὐδενὶ
[57]	Τύπτειν ἠπείλει τὸν ἄσαρκον· ὁ	δὲ	ὑπέκυπτε. Ξέειν τοῖς ὄνυξιν· ὁ
[24]	οὖν ὅμως τὴν ἐκδημίαν· ἐγὼ	δὲ	ὑπελείφθην Ἀθήνησι· τὸ μέν τι
[4]	καὶ ὕβρις τὸ πιστευόμενον. ~Ἐπειδὴ	δὲ	ὑπὲρ ἀνδρὸς ἡμῖν ὁ λόγος
[13]	ἥλιξι, τοῖς μὲν παρεκτεινόμενος, τοὺς	δὲ	ὑπεραίρων κατὰ πᾶν εἶδος παιδεύσεως·
[64]	καὶ τοῦ παθεῖν ὑψηλότερον· αὐτὸν	δὲ	ὑπερνεφεῖν καὶ μηδὲν γινώσκειν ὁμότιμον,
[58]	ἐκκλησιῶν, οἱ μὲν ἀνεπείθοντο, οἱ	δὲ	ὑπηλλάττοντο. Ἐξ ὧν συνέβαινε καὶ
[23]	ἐπιστατεῖ καὶ νομοθετεῖ ποιήμασιν; Τίς	δὲ	φιλοσοφίαν, τὴν ὄντως ὑψηλήν τε
[57]	τοῖς ὑπερηφάνοις ἀντι τασσόμενος, ταπεινοῖς	δὲ	χάριν ἐπιμετρῶν. Τί δὲ οὐκ
[38]	τοὺς τοιούτους μὲν γεγονότας, τοιαύτης	δὲ	χάριτος τετυχηκότας, οὕτω δὲ ὑπειλημμένους
[30]	οὐδὲν δὲ ἀμείνων Χριστιανοῖς, μᾶλλον	δὲ	Χριστιανῶν τῷ εὐσεβεστάτῳ μέρει καὶ
[58]	τὰ μὲν συνέβαινεν ἤδη, τὰ	δὲ	ὠδίνετο. Ὑπεσπῶντο σύνοδοι παρὰ τοῦ
[24]	ἑταίρων καὶ ἡλίκων χορός, ἔστι	δὲ	ὧν καὶ διδασκάλων, οὐδ' ἂν
[7]	τότε διὰ τὴν ἄνοιαν· ἄλλα	δέ,	ὡς εὐσεβέστερα καὶ πιστότερα! Τί
[2]	καὶ νῦν καὶ πρότερον. Πάντως	δὲ	ὡς σὺν ἡμῖν ὢν ἐπηνώρθου
[34]	περὶ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ ἀνδρὸς	κηδε	μονίας καὶ προστασίας, πολλὰ μὲν
[38]	μὴ πολὺ τῶν πολλῶν προέχειν,	μηδὲ	ἀεὶ κρείττω φαίνεσθαι, μηδὲ συμμετρεῖν
[69]	ἦν αὐτῷ περὶ τούτων κοινολογουμένῳ·	μηδὲ	ἁπλῶς τοῦτο ἀποφηνάμενος, ἀλλ' ὃ
[67]	μὴ μέχρι τοῦ γράμματος ἵστασθαι,	μηδὲ	βλέπειν τὰ ἄνω μόνον, ἀλλὰ
[68]	τὴν σωτηρίαν μᾶλλον ἢ πράγμασι·	μηδὲ	γὰρ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἀποβαλεῖν
[64]	δὲ μὴ στωμύλος τις ἦν,	μηδὲ	γελοιαστὴς καὶ ἀγοραῖος, μηδὲ τοῖς
[61]	τρυφήν, τὸ μὴ τρυφῶν φαίνεσθαι,	μηδὲ	διὰ τοῦτο δεῖσθαι πλειόνων· ἀλλὰ
[75]	τοῖς λεγομένοις, ὅτι μὴ προτιθεὶς	μηδὲ	εἰς ἶσον μετάγων τὸν ἄνδρα
[60]	τοῖς ἐπαινοῦσι τὸ μέτριον, ὃ	μηδὲ	ἐκεῖνος ἠτίμαζε, τὸ πᾶν μέτρον
[68]	αἰτῶν, τῇ οἰκονομίᾳ μὴ δυσχεραίνειν·	μηδὲ	μιᾶς ἀντεχομένους φωνῆς, τὸ πᾶν
[3]	ἔχοντες πάντως, τὸ μὴ πλάσματι	μηδὲ	μύθοις, αὐτοῖς δὲ τοῖς πράγμασι
[77]	τοῖς πολλοῖς μὴ καλῶς ζηλωθὲν	μηδὲ	νοηθέν, σκυθρωπότης ἐγένετο· ἔτι δὲ
[22]	τοὺς ἐμοὺς ὑπαχθεὶς ἐπαίνους, ὁ	μηδὲ	παρ' ἑτέρου ποτὲ τοῦτο δεξάμενος·
[21]	ὃ μὴ πρὸς ἀρετὴν φέρει,	μηδὲ	ποιεῖ βελτίους τοὺς περὶ αὐτὸ
[2]	καθυβρίσαι τὸν ἄνδρα τοῖς ἐγκωμίοις,	μηδὲ	πολὺ δεύτερον τῶν ἄλλων ἐλθεῖν,
[48]	προβεβλημένῳ, λεόντειον δὲ βρυχωμένῳ, καὶ	μηδὲ	προσιτὸν τοῖς πλείοσιν, ὁ γεννάδας
[38]	προέχειν, μηδὲ ἀεὶ κρείττω φαίνεσθαι,	μηδὲ	συμμετρεῖν τῇ ἀξίᾳ καὶ τῷ
[64]	ἦν, μηδὲ γελοιαστὴς καὶ ἀγοραῖος,	μηδὲ	τοῖς πολλοῖς ἀρέσκων, ἐκ τοῦ
[18]	ὑφ' ἑνὸς ἀνδρός, καὶ ταῦτα	μηδὲ	τοῦ θαρρεῖν καιρὸν ἔχοντος. Ὁ
[52]	ἀφοσιοῦται τὴν ἕνωσιν· ἄξιον δὲ	μηδὲ	τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ ἔνδον
[13]	αὐτὸν μηδὲν τῶν καλῶν διαφυγεῖν,	μηδὲ	τῷ φιλοπόνῳ τῆς μελίσσης ἀπολειφθῆναι
[50]	μὴ ὅτι τοσούτῳ κράτει, ἀλλὰ	μηδὲ	τῶν τυχόντων ἑνὶ τὴν ὀφρὺν
[13]	των ἔχωσιν ἢ τῶν ὁρωμένων·	τῇδε	λόγοι τὸ γνώρισμα, ὥσπερ ἐν
[13]	τὴν Καισαρέων πόλιν ἐπείγεται, τῶν	τῇδε	μεθέξων παιδευτηρίων· ταύτην δὲ λέγω
[72]	ὅπερ ἐμοὶ τῆς σιτοδοσίας ἐκείνης	αἰδε	σιμώτερον. Μετὰ Ἰὼβ τοῦ Αὐσίτου
[52]	τοῦ τε λαοῦ τὸ πέλαγος	εἶδε	καὶ πᾶσαν τὴν εὐκοσμίαν, ὅση
[52]	τινὶ καὶ σεβάσματι· ἐπειδὴ ταῦτα	εἶδε,	καὶ πρὸς οὐδὲν παράδειγμα ἠδύνατο
[48]	συνελὼν ὅσον ἐνδέχεται. ~Τίς οὐκ	οἶδε	τὸν τηνικαῦτα ὕπαρχον, πολλῷ μὲν
[10]	πολιτείας ταῦτα ποιησαμένων. ~Τίς οὐκ	οἶδε	τὸν τούτου πατέρα, Βασίλειον, τὸ
[73]	μήτρας καὶ μετὰ τῆς διπλοΐδος	ἐπιδε	δομένος τῷ βήματι καὶ βλέπων
[20]	πρὸς τὰς μελλούσας ἐλπίδας, πρὶν	ἐνθένδε	ἀπελθεῖν ἐνθένδε μεθισταμένοις· πρὸς ὃ
[58]	ἄξιον. Ἄρχεται δὲ ὁ πόλεμος	ἐνθένδε	ἤδη τῶν ἐπισκόπων, καὶ τῶν
[20]	μελλούσας ἐλπίδας, πρὶν ἐνθένδε ἀπελθεῖν	ἐνθένδε	μεθισταμένοις· πρὸς ὃ βλέποντες, καὶ
[62]	παρθένου γεννᾶται, παρθενίαν νομοθετῶν ὡς	ἐνθένδε	μετάγουσαν καὶ κόσμον συντέμνουσαν, μᾶλλον
[2]	καὶ ὑπὲρ τὸ σῶμα πρὶν	ἐνθένδε	μεταναστῆναι, καὶ μηδὲν ἀξιοῦντι τῶν
[59]	κατὰ τὰ ἀνθρώπινα, καὶ τῶν	ἐνθένδε	πρὶν ἀποβιῶναι μεταναστάς, πάντα ἐποιεῖτο
[29]	χρησάμενος καὶ παραινέταις γνησίοις, φυγὰς	ἐνθένδε	σὺν ἡμῖν πρὸς τὸν Πόντον
[47]	ἐπὶ τὴν ἄσειστον καὶ ἀνεπηρέαστον	τήνδε	τῶν ἐκκλησιῶν μητέρα ὡς δουλωσόμενος
[51]	τάχους· Ἡττήμεθα, βασιλεῦ, εἰπεῖν, τοῦ	τῆσδε	προβεβλημένου τῆς Ἐκκλησίας. Κρείττων ἀπειλῶν
[59]	καὶ γὰρ ὁμολογήσω τὸ πάθος,	οὐδὲ	ἄλλως τοῖς πολλοῖς ἀγνοούμενον, τὴν
[40]	ἰατρικῆς μεγαλόφρονος· οὐ γὰρ θωπευτικῶς	οὐδὲ	ἀνελευθέρως τοῦτο ποιεῖ, ἀλλὰ καὶ
[37]	θρόνον ἀνάγεται· οὐκ ἀμογητὶ μὲν	οὐδὲ	ἄνευ βασκανίας καὶ πάλης τῶν
[30]	γινώσκοντες. Ὧν οὐδὲν ἐννοῶν ἐκεῖνος	οὐδὲ	ἄνω βλέπειν δυνάμενος, ἀλλ' ὑπὸ
[68]	μὴ ὅτι θρόνων ἐκπεσεῖν, οἷς	οὐδὲ	ἀπ' ἀρχῆς ἐπεπήδησεν, ἀλλὰ καὶ
[2]	Θεὸν ἴσως ἔκδημοι γεγονότες, καὶ	οὐδὲ	ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ τῷ γενναίῳ
[69]	παρρησίαν, οὓς οὐδεὶς ἔμελλε κρίνειν	οὐδὲ	ἀποβάλλειν τῆς πατρίδος, ἀφανείᾳ τετιμημένους,
[47]	μοι τῶν ἐκείνου θαυμάσιον καὶ	οὐδὲ	βουλομένῳ παρελθεῖν δυνατόν, τοῦτο δώσω
[80]	θυσίας καὶ τοῦ λαοῦ προευχόμενος·	οὐδὲ	γὰρ ἀπολιπὼν ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν·
[68]	φωναῖς ἄλλαις τὸ ἶσον διδασκομένοις·	οὐδὲ	γὰρ ἐν ῥήμασιν ἡμῖν εἶναι
[50]	παρρησίας, τὸ ἑαυτοῦ προσθεὶς ὄνομα.	Οὐδὲ	γὰρ ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες,
[69]	καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖς εὐγνωμονεστέροις!	Οὐδὲ	γὰρ τοὺς εὐαγγελιστὰς φαίη μεν
[35]	ἐμπίμπλησιν ἀγαθῶν. Καὶ τίνα τρόπον;	Οὐδὲ	γὰρ τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην.
[17]	Ἔπειτα συνηνέχθη τι καὶ τοιοῦτον·	οὐδὲ	γὰρ τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ
[66]	τὰ ἐκείνου συγγράμματα καὶ πονήματα.	Οὐδὲ	γραφεῦσιν εὐπορία τις ἄλλη μετ'
[57]	ὁ δεινὸς ὁπλίτης ἢ στρατηγός.	Οὐδὲ	γυναῖκες ἄοπλοι τηνικαῦτα, τοῦ καιροῦ
[57]	ἦσαν αὐταῖς αἱ κερκίδες· αἳ	οὐδὲ	γυναῖκες ἔμενον ἔτι, τῷ ζήλῳ
[60]	ἐδεήθη καὶ τῆς κενῆς δόξης,	οὐδὲ	δημοσίου κηρύγματος τοῦ, Κράτης Κράτητα
[71]	οὐ πόρρωθεν, ἀλλ' ἐγγύθεν ἠγάγετο,	οὐδὲ	διὰ πρεσβείας οἰκετικῆς, ἀλλ' ἐκ
[26]	οὐ γὰρ ἁπάντων τολμήσω κατηγορεῖν,	οὐδὲ	δίκαιον. Ἐπαινῶ τὸν νηΐτην νόμον,
[25]	ἀπήγαγεν· οὐ καλῶς μὲν ἴσως	οὐδὲ	δικαίως, ἀπήγαγε δ' οὖν. Σκοπῶ
[36]	καὶ ἀπορώτατος, οὐ λιμὸν ἄρτων,	οὐδὲ	δίψαν ὕδατος ἐξιώμενος, λόγου δὲ
[27]	κλέψας τὴν ἐξουσίαν οὐδ' ἁρπάσας,	οὐδὲ	διώξας τὴν τιμήν, ἀλλ' ὑπὸ
[43]	τῶν ἐν ταῖς πλαξὶ χαραγμάτων·	οὐδὲ	ἑνὶ τῆς Ἰουδαίας ἔθνει, καὶ
[10]	ἂν εἰπὼν οἶμαι περιττὸς δόξειν	οὐδὲ	ἔξω τοῦ σκοποῦ βάλλειν τὸν
[26]	ἀποστάτης. Καὶ ἰατρὸς μὲν οὐδεὶς	οὐδὲ	ζωγράφος, ὅστις οὐ φύσεις ἀρρωστημάτων
[56]	αὐτὸν παρεῖναι καὶ ἀπολογεῖσθαι κελεύει·	οὐδὲ	ἡμέρως καὶ φιλανθρώπως, ἀλλ' ὡς
[2]	Τὰ γὰρ τοῦ σώματος ἴσως	οὐδὲ	θαρρῆσαι χρὴ λέγειν ἀνδρὶ γενναίῳ
[17]	τὸ τῆς διαλέξεως ἔγνων ἀπόρρητον,	οὐδὲ	καθεκτὸν ἔτι τύγχανον, ἀλλὰ σαφῶς
[30]	φύσιν ἀποξενοῦμεν ἑαυτῆς ἐκφύλοις ἀλλοτριότησιν,	οὐδὲ	κακῷ τὸ κακὸν ἰώμεθα, τὴν
[28]	κατάστασιν ταραχῆς. ὡς οὐκ ἔννομον	οὐδὲ	κανονικῶς μᾶλλον ἢ τυραννικῶς τὴν
[71]	ἐκ Θεοῦ δοθεῖσαν καὶ πιστευθεῖσαν·	οὐδὲ	κατεσοφίσθη περὶ τὴν τῶν τέκνων
[48]	ἔφη, βασιλεὺς ὁ ἐμὸς βούλεται,	οὐδὲ	κτίσμα τι προσκυνεῖν ἀνέχομαι, Θεοῦ
[2]	ἀπολογίας ἐνταῦθα κείσθω· καὶ γὰρ	οὐδὲ	μακροτέρας οἶμαι ταύτης δεήσειν ἡμῖν,
[42]	οὐκ ἐδίδου ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς	οὐδὲ	νυσταγμὸν τοῖς βλεφάροις· προσεδαπάνα τὸ
[59]	ἡμᾶς καινοτομίαν καὶ ἀπιστίαν, ἧς	οὐδὲ	ὁ χρόνος τὴν λύπην ἀνάλωσεν·
[25]	τρόπον; Οὐ σχεδιάσασα τὸν βαθμὸν	οὐδὲ	ὁμοῦ τε πλύνασα καὶ σοφίσασα,
[50]	ὡς ἡμᾶς γε οὐχ αἱρήσεις	οὐδὲ	πείσεις συνθέσθαι τῇ ἀσεβείᾳ, κἂν
[35]	τρέφῃ τρέφουσαν εἰς φιλοξενίας ἀντίδοσιν·	οὐδὲ	πέντε ἄρτοις ἑστιᾶν χιλιάδας, ὧν
[60]	γάρ, οὐ δοκεῖν, ἐσπούδαζεν ἄριστος.	Οὐδὲ	πίθον ᾤκει καὶ μέσην τὴν
[14]	τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγνώρισαν τελεώτερον	οὐδὲ	πρὶν ἀγνοούμενον· καὶ λόγους ἐπιζη
[63]	ὀνόμασι μᾶλλον ἢ σώμασι γνωριζόμενοι·	οὐδὲ	προτίθενται συνόδοις τε καὶ συλλόγοις
[12]	τῶν κατ' αὐτὸν ἡρώων διδάσκαλον·	οὐδὲ	πτῶκας βάλλειν ἢ κατατρέχειν νεβρῶν
[35]	τρέφειν ἐν ἐρήμῳ λαὸν φυγάδα,	οὐδὲ	πυθμέσι πηγάζειν τροφὴν ἀδάπανον κενώσει
[30]	σωτήριον. Οὐ γὰρ θεότητα ταλαντεύομεν,	οὐδὲ	τὴν μίαν καὶ ἀπρόσιτον φύσιν
[39]	δεξάμενον, τῆς αὐτῆς ἕνεκεν αἰτίας,	οὐδὲ	τὴν τῶν πρεσβυτέρων προτίμησιν, οὔτε
[25]	πρὸς τὴν φιλοσοφίαν οὐκ εὔοδον	οὐδὲ	τῆς ἐπιθυμίας καὶ τῆς ὑποθέσεως
[41]	ἀσφαλές, περαιτέρω δ' οὐ προϊόντων,	οὐδέ	τι μέγα καὶ νεανικόν, ἢ
[31]	τείχη καὶ πόλεις καὶ οἰκίας,	οὐδέ	τι τῶν μικρῶν καὶ χειροποιήτων
[34]	πόλις, ἐπικουρία δ' ἦν οὐδαμόθεν,	οὐδέ	τι φάρμακον τῆς κακώσεως. Αἱ
[12]	ἄντρον αὐχῶν ὡς ἀρετῆς ἐργαστήριον,	οὐδέ	τινα Κένταυρον ἀλαζόνα τῶν κατ'
[71]	πρὸς τὴν σφαγὴν ἐπειγόμενον· ἀλλ'	οὐδὲ	τὸ ἐκείνου μικρόν, ἑαυτὸν προσήγαγε
[20]	τοῖς ἀσελγεστάτοις ἀλλὰ τοῖς σωφρονεστάτοις,	οὐδὲ	τοῖς μαχιμωτάτοις ἀλλὰ τοῖς εἰρηνικωτάτοις
[63]	ἔλεον, ἐλέου χρῄζοντας. Διὰ τοῦτο,	οὐδὲ	τοῖς χείλεσιν ἀπηξίου τιμᾶν τὴν
[26]	εἶναι κελεύομεν, τοὺς οὐδὲν σοφισθέντας,	οὐδὲ	τοῦ βαθμοῦ προεισενεγκόντας τι, πλὴν
[54]	Καὶ ὃς παρῆν, οὐδὲν ἀναδὺς	οὐδὲ	τοῦ καιροῦ κατεξαναστάς, ὥσπερ ἄλλος
[66]	καὶ διάδοσις· ὥστε ἐμοί γε,	οὐδὲ	τοῦτο εἰπεῖν ὀκνητέον, τὸ εἰς
[2]	ἀρετῆς ἢ τοῦ φιλικοῦ καθήκοντος·	οὐδὲ	τῷ νομίζειν ἄλλοις μᾶλλον ἡμῶν
[26]	μᾶλλον ἢ κακουργίας ἡ προεδρία,	οὐδὲ	τῶν ἀξιωτέρων ἀλλὰ τῶν δυνατωτέρων
[26]	καὶ οὐκ ἐπιτρέμει τοῖς θρόνοις,	οὐδὲ	φρίσσει τὴν ὄψιν τὸν ἐγκρατῆ
[45]	ἀριθμοῦντα φύσιν τὴν ὑπερκόσμιον, ἣν	οὐδὲ	χωρεῖν ἡ κτίσις δύναται, κἂν
[62]	δὲ τῶν κοινωνικῶν καὶ μιγάδων,	οὐδὲ	ὥσπερ τειχίῳ τινὶ μέσῳ ταῦτα
[10]	μήτε ἐκείνοις ἑτέρου μᾶλλον ἢ	τοῦδε	πατράσιν ὀνομασθῆναι· ὅπερ οὖν καλῶς
[60]	τὸ μέτριον, ὃ μηδὲ ἐκεῖνος	ἠτίμαζε,	τὸ πᾶν μέτρον ἄριστον, ἐν
[62]	αἴσθησιν ἐσωφρόνιζε, πᾶν δὲ μέλος	ἐρύθμιζε,	καὶ ὄντως παρθενεύειν ἔπειθεν, εἴσω
[68]	λόγους ἐν κρίσει τῶν ἀναγκαίων	ἐνόμιζε,	τῷ θείῳ Δαβὶδ περὶ τούτου
[62]	διατάγματα, οἷς πᾶσαν μὲν αἴσθησιν	ἐσωφρόνιζε,	πᾶν δὲ μέλος ἐρύθμιζε, καὶ
[50]	εἰσιν ἢ κατάπληξις. Πρὸς ταῦτα	ὕβριζε,	ἀπείλει, ποίει πᾶν ὁτιοῦν ἂν
[52]	παράδειγμα ἠδύνατο θεωρεῖν τὰ ὁρώμενα,	ἔπαθέ	τι ἀνθρώπινον, σκότου καὶ δίνης
[55]	αὐτός τε ὡμολόγει, καὶ πολλοὺς	ἔπειθε	τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ γὰρ
[63]	βοήθημα. Μικρὸν ἀπὸ τῆς πόλεως	πρόελθε,	καὶ θέασαι τὴν καινὴν πόλιν,
[53]	ἑαυτὸν ἐποιήσατο εἴς τε ὄψιν	ἦλθε	καὶ λόγους, ποθῶν ἐκ πλείονος,
[23]	τρόπου; Ποῖον μὲν εἶδος οὐκ	ἐπῆλθε	παιδεύσεως; Μᾶλλον δέ, ποῖον οὐ
[60]	ὄντων πλειόνων. Ἅπαντα δὲ οὐδεὶς	ἐπῆλθε	πρὸς τὸ ἀκρότατον οὔκουν τῶν
[81]	τῶν ἔξωθεν, τὴν εὐφημίαν μοι	συνεργάζεσθε,	ἄλλος ἄλλο τι τῶν ἐκείνου
[82]	~Ταῦτά σοι παρ' ἡμῶν, ὦ	Βασίλειε,	τῆς ἡδίστης σοί ποτε γλώττης
[45]	ἀλλ' ὡς ἂν μᾶλλον αὐτοὺς	καταπλήξειε,	φοβερὸν ἑαυτὸν ποιεῖν, καὶ ταῖς
[1]	ἔπειτα πρὸς μέτρον κρῖναι ταύτην	θελήσειε,	μίαν ἐκ πασῶν ὑπόθεσιν προστησά
[58]	Τίς γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους	πείσειε	μετριάζειν, οὕτω τῶν προεστώτων διακειμένων;
[7]	Θεόν) οὗτος, ἐπῆγον, καὶ ἡμᾶς	θρέψειε	σήμερον τοῖς τῆς τρυφῆς τοὺς
[63]	ἑτέρως· ἀλλὰ κοινὸν ἅπασιν ἀγῶνα	προὔθηκε	τοῖς τῶν λαῶν προεστῶσι, τὴν
[2]	τὸν εὐφημούμενον. ~Ἃ μὲν οὖν	πεποίηκέ	μοι τὸν λόγον καὶ δι'
[7]	καὶ τἆλλα δὴ ὑπειπόντες ὅσα	πεποίηκε	(φιλεῖ γὰρ ἐν τοῖς τοιούτοις
[72]	τοῦ Αὐσίτου καὶ πεπείραται καὶ	νενίκηκε	καὶ ἀνηγόρευται λαμπρῶς ἐπὶ τέλει
[69]	δὲ τὴν παρρησίαν, οὓς οὐδεὶς	ἔμελλε	κρίνειν οὐδὲ ἀποβάλλειν τῆς πατρίδος,
[27]	μικρόν τι προσδιατρίψωμεν. Οἷον γάρ	με	καὶ τοῦτο μικροῦ παρέδραμεν, ἐν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/06/2009