Chapitre
[20]	Θεῷ καὶ πόθῳ συνεργοῖς χρώμενοι.	Ὤ!	πῶς ἀδακρυτὶ τὴν τούτων ἐνέγκω
[82]	πλείονας. ~Ταῦτά σοι παρ' ἡμῶν,	ὦ	Βασίλειε, τῆς ἡδίστης σοί ποτε
[82]	Σὺ δὲ ἡμᾶς ἐποπτεύοις ἄνωθεν,	ὦ	θεῖα καὶ ἱερὰ κεφαλή, καὶ
[48]	συνέσεως ἔνστασιν. Τί σοι, φησίν,	ὦ	οὗτος, βούλεται, τοὔνομα προσειπών, οὔπω
[56]	ἐπηρείας. Τί οὖν ἔδει ποιεῖν,	ὦ	πρὸς τῆς Τριάδος αὐτῆς! ἵν'
[8]	τῶν νῦν ἢ τῶν πώποτε.	~Ὦ	τοῦ θαύματος! αὐτοὶ τοῦ θηράματος
[47]	τὸ φυσικῶς ἀσελγαίνειν οὐκ ἔχοντες,	ᾧ	δύνανται μόνον, τῇ γλώσσῃ πορνεύουσι,
[49]	θᾶττον πέμψει με πρὸς Θεόν,	ᾧ	ζῶ καὶ πολιτεύομαι καὶ τῷ
[82]	Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν,	ᾧ	ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας·
[80]	τελευτήσων μετὰ τὴν ἐκείνου παιδαγωγίαν·	ᾧ	καὶ νῦν ἔτι νουθετοῦμαι, καὶ
[56]	τοῦ ἀπαθοῦς, ὃν περιέπουσιν ἄγγελοι,	ᾧ	καὶ προσβλέπειν ὄκνουσι γυναῖκες; Καὶ
[63]	καὶ καιροῦ φθορὰν διαφεύγοντα· ἐν	ᾧ	νόσος φιλοσοφεῖται καὶ συμφορὰ μακαρίζεται
[21]	Χριστιανοὺς καὶ εἶναι καὶ ὀνομάζεσθαι·	ᾧ	πλέον ἐφρονοῦμεν ἢ τῇ στροφῇ
[60]	μηδὲν ἔχειν, καὶ ὁ σταυρὸς	ᾧ	συνέζη μόνῳ, ὃν πολλῶν χρημάτων
[21]	ἢ ζῷον ἐν πυρὶ σκαῖρον,	ᾧ	τὰ πάντα ἁλίσκεται, τοῦτο ἦμεν
[67]	λόγοις, τὸ Σοδομιτικὸν ὁρῶ πῦρ,	ᾧ	τεφροῦνται γλῶσσαι πονηραὶ καὶ παράνομοι,
[36]	ὑψηλῆς· εἴπερ ἄρτος Ἀγγέλων λόγος,	ᾧ	ψυχαὶ τρέφονται καὶ ποτίζονται, Θεὸν
[27]	γὰρ ἱερὰς πρότερον ὑπαναγινώσκων τῷ	λαῷ	βίβλους, ὁ τούτων ἐξηγητής, καὶ
[73]	Ὁ δέ, τοῦ μὲν τῷ	πρᾴῳ,	τοῦ δὲ τῇ σοφίᾳ κατὰ
[52]	δὲ περὶ αὐτὸν ἑστηκότας ἐν	φόβῳ	τινὶ καὶ σεβάσματι· ἐπειδὴ ταῦτα
[77]	πεπραγμένον φέρειν ἀπομνημόνευμα, ὥσπερ οὖν	κἀγὼ	πολλάκις οἶδα καλλωπισάμενος· ἐπεὶ καὶ
[16]	καὶ ἅμα τῶν θυρῶν ἀρασσομένων,	πατάγῳ	τὸν νέον φοβήσαντες, εἶτα τὴν
[17]	τοῦ ξένου τε καὶ νεήλυδος.	Ἐγὼ	δὲ ὁ φιλαθήναιος καὶ μάταιος,
[6]	ὑπὸ πολλῶν δορυφορουμένοις καὶ τιμωμένοις.	Ἐγὼ	δέ, ὃ τούτων μεῖζόν ἐστι
[18]	ὠνόμαζεν. Ὁ μὲν δὴ ταῦτα·	ἐγὼ	δὲ τῆς λύπης ἀφῄρουν τὸ
[24]	δ' οὖν ὅμως τὴν ἐκδημίαν·	ἐγὼ	δὲ ὑπελείφθην Ἀθήνησι· τὸ μέν
[38]	ἄμεινον, ὅπερ ἐπὶ τοῦ Σωτῆρος	ἐγὼ	θεωρῶ, οἶμαι δὲ καὶ τῶν
[39]	τεκμαιρομένων· ἐπειδὴ τὸ φορτικὸν φεύγων	ἐγώ,	καὶ γὰρ ἐν ἅπασιν, εἴπερ
[49]	τοῦ Θεοῦ πᾶσαν, οὗ πάροικος	ἐγὼ	καὶ παρεπίδημος· αἱ βάσανοι δὲ
[30]	Τριάδος, ἣν δὴ μόνην εὐσέβειαν	ἐγὼ	καλῶ καὶ δόξαν σωτήριον. Οὐ
[80]	δέοντος ἔξω πέσοιμι. Καὶ οὐκ	ἐγὼ	μὲν οὕτω θρήνους ἀναμίγνυμι τοῖς
[26]	τιμῆς ἀξιώσασα. ~Οὐκ ἐπαινῶ γὰρ	ἐγὼ	τὴν παρ' ἡμῖν ἀταξίαν καὶ
[16]	ἀπαλλαγὴ καὶ κατάλυσις. Τότε τοίνυν	ἐγὼ	τὸν ἐμὸν καὶ μέγαν Βασίλειον,
[67]	πάντων τοῖς σπουδαιοτέροις εἰς παίδευσιν.	~Ἐγὼ	τοῦτο μόνον αὐτοῦ διηγήσομαι. Ὅταν
[70]	νομοθεσίας· ἀλλ' εἰ μή τι	λέγω	βλάσφημον αἰδοῖ τοῦ προπάτορος, τὴν
[28]	τῷ Θεῷ τὸν βίον καθιερώσαντες·	λέγω	δὲ τοὺς καθ' ἡμᾶς Ναζιραίους
[71]	αὐτεπάγγελτος ἦν, καὶ τὴν Ῥεβέκκαν,	λέγω	δὴ τὴν Ἐκκλησίαν, οὐ πόρρωθεν,
[77]	εἰς εὐδοξίαν ἐπενοήθη· οἷον ὠχρότητα	λέγω	καὶ γενειάδα καὶ βαδίσματος ἦθος
[10]	πατρικῆς εὐχῆς ἔτυχεν, ἵνα μὴ	λέγω	μόνος, εἴπερ τις ἀνθρώπων; Παντὸς
[37]	καὶ Πατριάρχην ἡμέτερον, τὸν ἐμὸν	λέγω	πατέρα, περὶ ὅν τι καὶ
[46]	καθ' ἡμῶν ἀγωνίσματα. Τίνα δὴ	λέγω	τὰ πρῶτα; Ἐξορίαι, φυγαί, δημεύσεις,
[13]	τῇδε μεθέξων παιδευτηρίων· ταύτην δὲ	λέγω	τὴν περιφανῆ τε καὶ ἡμετέραν,
[5]	ὁ φρικωδέστατος καὶ βαρύτατος· εἰδόσι	λέγω	τὸν Μαξιμίνου, ὃς πολλοῖς τοῖς
[74]	ἐν πυρὶ ζωήν, τῷ πλήθει	λέγω	τῶν πειρασμῶν, καὶ τὴν διὰ
[18]	ἐξ ὀλίγων τε καὶ ἐν	ὀλίγῳ	γνωρίζεσθαι. Ὅθεν ἐπανῆγον αὐτὸν εἰς
[35]	κατεπράξατο μετὰ τῆς αὐτῆς πίστεως·	λόγῳ	γὰρ τὰς τῶν ἐχόντων ἀποθήκας
[55]	ταύτῃ φαίνεσθαι, τοῦτο δώσω τῷ	λόγῳ.	~Γυναῖκά τινα τῶν ἐπιφανῶν ἐξ
[64]	τὴν ἀμετρίαν φυγεῖν, ἀμφοτέροις σὺν	λόγῳ	καὶ καιρῷ χρώμενον, κατὰ τοὺς
[43]	καὶ λόγος ἄπρακτος, προσετίθει τῷ	λόγῳ	καὶ τὴν ἐκ τοῦ πράττειν
[39]	οἰκονομίαν, ἤ τι πρᾶξαι τῷ	λόγῳ	καὶ τοῖς αὐτοῦ βουλεύμασιν ἐναντίον.
[63]	καὶ ἡ Χριστοῦ μίμησις, οὐ	λόγῳ	μέν, ἔργῳ δὲ λέπραν καθαίροντος.
[65]	νῷ λόγον οὐκ ἔχοντι, ἢ	λόγῳ	μὴ κατὰ νοῦν βεβηκότι· ἀλλ'
[15]	καὶ ἥδυσμά τι προσθεῖναι τῷ	λόγῳ	μικρὸν ἀφήγημα, τοῖς μὲν εἰδόσιν
[58]	Οὔτε γὰρ τῷ τῆς πίστεως	λόγῳ	συνέβαινον, ὅτι μὴ πᾶσα ἀνάγκη,
[47]	παρελθεῖν δυνατόν, τοῦτο δώσω τῷ	λόγῳ	συνελὼν ὅσον ἐνδέχεται. ~Τίς οὐκ
[33]	τῶν ἐκτὸς ὁ πρακτικώτατος· ἑνὶ	λόγῳ,	τοσοῦτος εἰς εὔνοιαν ὅσος εἰς
[45]	κἂν μεθ' ἡμῶν τι γένηται	λόγῳ	φιλανθρωπίας, ἵν' ἡμᾶς ἑλκύσῃ πρὸς
[60]	ἄγαν ἀπλήστους, ὡδί πως τῷ	λόγῳ	χρήσομαι. Ἄλλοι μὲν οὖν ἄλλο
[14]	οὐκ οἶδ' ὅ τι τῷ	λόγῳ	χρήσωμαι καὶ ποῖ τράπωμαι· ἔχει
[63]	Χριστοῦ μίμησις, οὐ λόγῳ μέν,	ἔργῳ	δὲ λέπραν καθαίροντος. ~Πρὸς ταῦτα,
[40]	κερασάμενος· ὀλίγα μὲν λόγου προσδεηθείς,	ἔργῳ	δὲ τὰ πλείω δυνηθεὶς πρὸς
[1]	παθεῖν ἀνάγκη τοῖς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν,	ἔργῳ	δεδηλωκόσι τὴν ἧτταν, καὶ τὸ
[68]	τῆς αἰθρίας ἐπιλάβοι καιρὸς καὶ	δῷ	τῇ γλώσσῃ παρρησίαν. Οἱ μὲν
[46]	θυσιῶν αἵμασι χραίνοντες καὶ παρθένων	αἰδῶ	καθυβρίζοντες. Ἵνα τί γένηται; Ἵν'
[55]	καὶ κατὰ τῆς εὐσεβείας ἱστάμενον.	Ἐῶ	τἆλλα ὅσα καὶ οἷα κατὰ
[74]	ἐξ ὕψους δέρος, τὴν ἀσαρκίαν.	Ἐῶ	τἆλλα, τοὺς δροσισθέντας ἐν πυρὶ
[62]	φλογός, τὸ δὲ κρυπτὸν τῷ	Θεῷ	δεικνύς, ὃς μόνος τῶν καθαρῶν
[73]	ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομα αὐτοῦ, καὶ	Θεῷ	δοτὸς πρὸ γενέσεως, καὶ μετὰ
[75]	οὗτος τὴν ἴσην τροφὴν ἠγάπησε,	Θεῷ	καθαίρων ἑαυτὸν διὰ τῆς ἐγκρατείας·
[9]	κάθαρσις ἐξ ἐγκρατείας, ἀπόμοιρα κτήσεως	Θεῷ	καθιερωθείσης, πρᾶγμα οὔπω τότε πολλοῖς
[73]	Οὗτος δέ, οὐκ ἐκ βρέφους	Θεῷ	καθιερωμένος ἀπὸ μήτρας καὶ μετὰ
[71]	ἐκείνου μικρόν, ἑαυτὸν προσήγαγε τῷ	Θεῷ	καὶ οὐδὲν ὡς ἰσότιμον ἀντεδόθη·
[20]	οὕτως ᾔειμεν εἰς τὸ πρόσω,	Θεῷ	καὶ πόθῳ συνεργοῖς χρώμενοι. Ὤ!
[71]	τὴν στήλην ἣν ἤλειψε τῷ	Θεῷ,	καὶ τὴν πρὸς αὐτὸν πάλην,
[52]	ἀλλ' ἐστηλωμένον, ἵν' οὕτως εἴπω,	Θεῷ	καὶ τῷ βήματι· τοὺς δὲ
[69]	τὰ ἐκείνου λογίζοιτο παρά τε	Θεῷ	καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖς εὐγνωμονεστέροις!
[72]	οὐ κληροδότης τῶν διαφόρων παρὰ	Θεῷ	κλήρων καὶ μονῶν, ἃς διανέμει
[62]	ὄντος μᾶλλον καὶ καθεστηκότος καὶ	Θεῷ	συνάγοντος, οὐκ ἀτύφου δὲ διὰ
[71]	οὐκ ἤλειψεν, ἀλλ' ἤγειρε τῷ	Θεῷ,	τὰ τῶν ἀσεβῶν στηλιτεύουσαν, καὶ
[28]	κόσμου χωρίσαντες ἑαυτοὺς καὶ τῷ	Θεῷ	τὸν βίον καθιερώσαντες· λέγω δὲ
[63]	οἰκεῖα εὖ τίθεσθαι, καὶ δανείζειν	Θεῷ	τὸν ἔλεον, ἐλέου χρῄζοντας. Διὰ
[25]	μὲν οὖν ἡμέτερα, ὅπη τῷ	Θεῷ	φίλον, ἀγέσθω· ἄγοιτο δὲ ταῖς
[82]	σῷ πόθῳ τετρυχωμένους; Πλὴν καὶ	Θεῷ	φίλον τὸ κατὰ δύναμιν. Σὺ
[16]	ἐκ διαστήματος, οἱ τελοῦντες τῷ	νέῳ	τὴν πρόοδον ἐπὶ τὸ λουτρὸν
[49]	πέμψει με πρὸς Θεόν, ᾧ	ζῶ	καὶ πολιτεύομαι καὶ τῷ πλείστῳ
[67]	καὶ γινώσκω κτίσεως λόγους, καὶ	θαυμάζω	τὸν κτίστην πλέον ἢ πρότερον,
[13]	μὲν τῆς ἡλικίας τὴν παίδευσιν,	μείζω	δὲ τῆς παιδεύσεως τὴν τοῦ
[13]	καὶ τοῖς πρώτοις τῆς πόλεως,	μείζω	μὲν τῆς ἡλικίας τὴν παίδευσιν,
[38]	οὐχὶ προσθήκην, ἀλλ' ἐργασίαν οἶμαι	μείζω	τηνικαῦτα λαμβάνειν, ὕλῃ πλείονι τῇ
[59]	τοῦ ἀνδρὸς ὑπερ απολογουμένων, ὅτι	μείζω	φρονῶν ἢ κατὰ τὰ ἀνθρώπινα,
[49]	τί γένηται, μὴ δὲ τί	πάθω;	Μή τι τῶν πολλῶν ἓν
[10]	κατεκράτησεν· ἀλλ' ἵνα μὴ ταὐτὸν	πάθω	τοῖς ἀπειροτέροις τῶν ἀθλητῶν, οἳ
[1]	περὶ τούτων καί, ὡς ἐμαυτὸν	πείθω,	λίαν ὀρθῶς. Οὐκ οἶδα δὲ
[25]	γὰρ ἀφῆκεν ὁ φθόνος, τῷ	πόθῳ	δὲ σὺν ἀλλήλοις. Τὸν μὲν
[14]	καὶ πρόσαντες ἡμῖν ὁ λόγος.	Ποθῶ	μὲν γάρ, ἐνταῦθα τοῦ λόγου
[20]	εἰς τὸ πρόσω, Θεῷ καὶ	πόθῳ	συνεργοῖς χρώμενοι. Ὤ! πῶς ἀδακρυτὶ
[82]	καὶ νόσῳ καὶ τῷ σῷ	πόθῳ	τετρυχωμένους; Πλὴν καὶ Θεῷ φίλον
[25]	ἡμέτερα, ὅπη τῷ Θεῷ φίλον,	ἀγέσθω·	ἄγοιτο δὲ ταῖς ἐκείνου πρεσβείαις
[22]	εὐφημίαν. Ἀλλ' ἐπὶ τὴν νύσσαν	ἐπαναγέσθω	πάλιν ἡμῖν ὁ λόγος. ~Τίς
[49]	ἐμῆς δυναστείας ἐστίν. Τίνα ταῦτα;	γνωριζέσθω	γὰρ ἡμῖν. Δήμευσιν, ἐξορίαν, βασάνους,
[2]	μὲν δὴ τῆς ἀπολογίας ἐνταῦθα	κείσθω·	καὶ γὰρ οὐδὲ μακροτέρας οἶμαι
[37]	τῆς κεφαλῆς τοῦ χρισθέντος. Τοῦτο	προσκείσθω	τοῖς παλαιοῖς διηγήμασιν, ὅτι πόνος
[8]	τοῦτο διῆλθον, οὐχ ἵν' ἐκείνῳ	προσθῶ	τι τῆς εὐδοξίας· οὔτε γὰρ
[2]	οὐδὲ θαρρῆσαι χρὴ λέγειν ἀνδρὶ	γενναίῳ	καὶ ὑπὲρ τὸ σῶμα πρὶν
[2]	οὐδὲ ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ τῷ	γενναίῳ	τῆς ἀληθείας ἀγωνιστῇ καὶ μηδὲν
[4]	καὶ ταῦτα οἰκεῖα τῷ ἐκείνου	βίῳ	καὶ οἷς ἂν μάλιστα ἡσθείη
[70]	βίος μετάθεσις ἦν, τελείως ἐν	βίῳ	τελείῳ δοκιμασθέντος. Νῶε κιβωτὸν ἐπιστεύθη,
[68]	κρίσει τῶν ἀναγκαίων ἐνόμιζε, τῷ	θείῳ	Δαβὶδ περὶ τούτου συμβούλῳ χρώμενος,
[10]	τὰς ἀπαρχὰς τῶν ἐπαίνων νόμῳ	θείῳ	πειθόμενοι, ὃς πατράσι κελεύει πᾶσαν
[48]	τηνικαῦτα ὕπαρχον, πολλῷ μὲν τῷ	οἰκείῳ	θράσει καθ' ἡμῶν μάλιστα χρώμενον,
[47]	τέχνης μαχαίρας ἐπαπειλοῦντα, καὶ τῷ	οἰκείῳ	πυρὶ πεμπόμενον. Ὃ δὲ μάλιστά
[64]	ἦν, καὶ τὸ σιωπᾶν ἐπιτίμησις,	οἰκείῳ	συνειδότι τὸ κακὸν βασανίζουσα; Εἰ
[70]	μετάθεσις ἦν, τελείως ἐν βίῳ	τελείῳ	δοκιμασθέντος. Νῶε κιβωτὸν ἐπιστεύθη, καὶ
[48]	τῷ βαπτίσματι τελεσθείς, ἢ συντελεσθείς·	πλείω	δὲ τῶν ἀναγκαίων ὑπηρετοῦντα τῷ
[40]	λόγου προσδεηθείς, ἔργῳ δὲ τὰ	πλείω	δυνηθεὶς πρὸς τὴν θεραπείαν· οὐ
[60]	ἄριστος ἡμῖν, ὃς ἂν τὰ	πλείω	τυγχάνῃ κατωρθωκὼς ἢ ἓν ὅτι
[71]	τοῦ ἀνδρός, ἐξ ἧς ἐπλούτησε,	πλείω	τῶν ἀσήμων προβάτων κτησάμενος τὰ
[37]	ἐντεθεὶς ὡς τάφῳ τινὶ τῷ	φορείῳ,	νέος ἐπάνεισιν, εὐσθενής, ἄνω βλέπων,
[76]	Ἰλλυρικοῦ, μείζονα δὲ κύκλον τῷ	εὐαγγελίῳ	περι λαμβάνει· καὶ υἱὸς βροντῆς,
[76]	ἵνα μὴ τοῖς καθ' ἕκαστον	ἐπεξίω	περὶ τούτων· ἐκεῖνος γὰρ τὸ
[41]	κέδρων ὑπερεκτείνεσθαι· ταύτην πονηρῷ καὶ	ἀγρίῳ	συῒ τῷ διαβόλῳ λελυμασμένην· οὐκ
[34]	γεωργοῦσι τὰς συμφοράς· οὔτε, τῷ	Κυρίῳ	δανείζειν τὸν ἐλεοῦντα πτωχούς, ἀκούοντες·
[82]	ἄξιον, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ	Κυρίῳ	ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα εἰς
[35]	Χριστοῦ διακονίαν μιμούμενος, ὃς καὶ	λεντίῳ	διαζωννύμενος οὐκ ἀπηξίου νίπτειν τοὺς
[62]	κοινωνικῶν καὶ μιγάδων, οὐδὲ ὥσπερ	τειχίῳ	τινὶ μέσῳ ταῦτα διαλαβὼν καὶ
[68]	ἀσεβὲς ἐκείνοις ὑπελαμβάνετο καὶ τῷ	κακῷ	προστάτῃ τῆς ἀσεβείας· ἵνα τὸν
[30]	ἀποξενοῦμεν ἑαυτῆς ἐκφύλοις ἀλλοτριότησιν, οὐδὲ	κακῷ	τὸ κακὸν ἰώμεθα, τὴν ἄθεον
[20]	Ὤ! πῶς ἀδακρυτὶ τὴν τούτων	ἐνέγκω	μνήμην! Ἶσαι μὲν ἐλπίδες ἦγον
[69]	ἀλλήλοις, ὅτι οἱ μὲν τῷ	σαρκικῷ	τοῦ Χριστοῦ πλέον ἐνησχολήθησαν, οἱ
[12]	τῷ πατρὶ παραθέων ἐγγύθεν ἐν	πωλικῷ	τῷ φρυάγματι καὶ τῶν ἄκρων
[49]	μήτε ταύτην ἔχων ἐμὴν ἣν	οἰκῶ	νῦν, καὶ πᾶσαν ἐμὴν εἰς
[74]	τοῦ θηρὸς προελθόντα· τὸν ἐν	λάκκῳ	δίκαιον, λεόντων θράσος πεδήσαντα· ἢ
[67]	λυόμενον. Ὅταν τοῖς περὶ Πνεύματος,	εὑρίσκω	Θεὸν ὃν ἔχω, καὶ παρρησιάζομαι
[17]	παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ ἁπλοῦν γένος	εὑρίσκω	τοὺς Ἀρμενίους, ἀλλὰ καὶ λίαν
[67]	μετὰ τοῦ κτίστου γίνομαι, καὶ	γινώσκω	κτίσεως λόγους, καὶ θαυμάζω τὸν
[49]	ἐμοὶ βίος· ἐξορίαν δὲ οὐ	γινώσκω,	ὁ μηδενὶ τόπῳ περιγραπτὸς καὶ
[12]	πρῶτα τῆς ἡλικίας ὑπὸ τῷ	μεγάλῳ	πατρί, ὃν κοινὸν παιδευτὴν ἀρετῆς
[30]	ἣν δὴ μόνην εὐσέβειαν ἐγὼ	καλῶ	καὶ δόξαν σωτήριον. Οὐ γὰρ
[12]	ἄριστα, τῷ αὐτῷ πώλῳ καὶ	διδασκάλῳ	χρώμενος, ἢ μυελοῖς ἐλάφων τε
[67]	πλέον ἢ πρότερον, ὄψει μόνῃ	διδασκάλῳ	χρώμενος. Ὅταν τοῖς ἀντιρρητικοῖς ἐντύχω
[57]	οὐδὲ γυναῖκες ἔμενον ἔτι, τῷ	ζήλῳ	ῥωσθεῖσαι, καὶ εἰς ἀνδρῶν θάρσος
[72]	Αἰγύπτιον· ἄγων δὲ λαὸν περιούσιον,	ζηλω	τὴν καλῶν ἔργων, ἐπὶ τὴν
[44]	δόξης ἠξιωμένον, πάντας δὲ τοὺς	κύκλῳ	καταστρεψάμενον τῷ κράτει τῆς ἀσεβείας,
[41]	ὑψοῦ τὴν κεφαλὴν διάρας καὶ	κύκλῳ	τὸ τῆς ψυχῆς ὄμμα περιαγαγών,
[57]	καπνοῦ σμῆνος κινήσαντος, ἄλλος ἐπ'	ἄλλῳ	διεγείρεται καὶ ἀνίσταται, γένος ἅπαν
[18]	εἶναι λέγων, ὅτι μὴ χρόνῳ	πολλῷ	καὶ συνουσίᾳ τελεωτέρᾳ, οὔτε παίδευσιν
[33]	ἃ βοηθοῦσι βοηθουμένοις, μᾶλλον δὲ	πολλῷ	κρείττω καὶ ἰσχυρότερα. Τῷ δέ
[48]	οὐκ οἶδε τὸν τηνικαῦτα ὕπαρχον,	πολλῷ	μὲν τῷ οἰκείῳ θράσει καθ'
[5]	πάντας φιλανθρώπους ἀπέδειξε, θράσει τε	πολλῷ	ῥέων καὶ φιλονεικῶν τὸ τῆς
[72]	τῶν χαμαὶ ἐρχομένων καὶ ἁρπαζομένων	πολλῷ	τιμιώτεροι. ~Καὶ ἵνα τοὺς Κριτὰς
[72]	τινασσόντων πολλῶν ὄντων κατασεισθείς, ἀλλὰ	πολλῷ	τῷ περιόντι τὸν πειραστὴν καταπαλαίσας
[41]	πονηρῷ καὶ ἀγρίῳ συῒ τῷ	διαβόλῳ	λελυμασμένην· οὐκ αὔταρκες ὑπο λαμβάνει
[47]	τῆς Ἐκκλησίας ἐνέτυχε καὶ τοσούτῳ	προβόλῳ	περιρραγεὶς διελύθη. Τὰ μὲν οὖν
[32]	ὁ ταῦτα λέγων καὶ γράφων,	Παύλῳ	συνηγωνίσατο, Παύλῳ χάρις τῷ προελομένῳ
[32]	λέγων καὶ γράφων, Παύλῳ συνηγωνίσατο,	Παύλῳ	χάρις τῷ προελομένῳ καὶ συνεργὸν
[70]	ἐπιστεύθη, καὶ κόσμου δευτέρου σπέρματα	ξύλῳ	μικρῷ πιστευθέντα καὶ καθ' ὑδάτων
[70]	ταύτην καὶ διεσώσατο καὶ τῷ	ξύλῳ	τῆς γνώσεως οὐκ ἐβλάβη καὶ
[68]	τῷ θείῳ Δαβὶδ περὶ τούτου	συμβούλῳ	χρώμενος, καὶ μικρὸν ὅσον τὸν
[12]	ἢ πωλοδαμνεῖν ἄριστα, τῷ αὐτῷ	πώλῳ	καὶ διδασκάλῳ χρώμενος, ἢ μυελοῖς
[9]	παρθένων ἀριθμὸς καὶ τῶν ἐν	γάμῳ,	μηδὲν τῇ συζυγίᾳ βλαβῆναι βιασαμένων
[20]	ἔχοντες, καὶ τοιαύτας ὑποστήσαντες εὐτειχεῖ	θαλάμῳ	χρυσέας κίονας, ὅ φησι Πίνδαρος,
[35]	δι' εὐχῆς, καὶ τρέφειν ἐν	ἐρήμῳ	λαὸν φυγάδα, οὐδὲ πυθμέσι πηγάζειν
[7]	Θεός, ὁ θρέψας πλουσίως ἐν	ἐρήμῳ	ξένον λαὸν καὶ φυγάδα, ὥστε
[7]	κατὰ τοὺς ἐκείνους ἐν τῇ	ἐρήμῳ	ταλαιπωροῦντας μετὰ τὴν ἐξ Αἰγύπτου
[35]	ἄρτων καὶ διατρέφει αὐτοὺς ἐν	λιμῷ	καὶ ψυχὰς πεινώσας ἐμπίμπλησιν ἀγαθῶν.
[54]	εἰ μὴ τὴν ἅλμην τῷ	ποτίμῳ	ὕδατι συνεκέρασεν, ὁμοῦ τε τοῦτον
[10]	δὲ τὰς ἀπαρχὰς τῶν ἐπαίνων	νόμῳ	θείῳ πειθόμενοι, ὃς πατράσι κελεύει
[2]	ἐμῶν ὅρῳ τε φιλίας καὶ	νόμῳ	κρείττονι (οὐ γὰρ αἰσχύνομαι τοῦτο
[25]	προστασίας ἐφιεμένων· ἀλλὰ τάξει καὶ	νόμῳ	πνευματικῆς ἀναβάσεως τῆς τιμῆς ἀξιώσασα.
[56]	χεῖρα ὀρέγειν Θεοῦ φιλανθρωπίᾳ καὶ	νόμῳ	τῷ τετιμηκότι θυσιαστήρια; Οὐ πάντα
[34]	ὑπὸ τῆς ἐκείνου φωνῆς τυπούμεναι,	νόμῳ	τῷ τρόπῳ χρώμεναι· προστασίαι τῶν
[25]	δ' οὖν ἐπανήκαμεν, μικρὰ τῷ	κόσμῳ	καὶ τῇ σκηνῇ χαρισάμενοι καὶ
[62]	κόσμον συντέμνουσαν, μᾶλλον δὲ κόσμον	κόσμῳ	παραπέμπουσαν, τὸν ἐνεστῶτα τῷ μέλλοντι.
[49]	ὕπαρχον ζέσαι τε πλέον τῷ	θυμῷ	καὶ τῆς καθέδρας ἐξαναστῆναι καὶ
[45]	αὐτοὺς ἐλαύνων, παντὶ δὲ ζέων	θυμῷ	καὶ φρονήματι, οὐ ταύτῃ μόνον
[65]	σκάζειν, κατὰ τοὺς πολλούς, ἢ	νῷ	λόγον οὐκ ἔχοντι, ἢ λόγῳ
[30]	Ὧν οὐδὲν ἐννοῶν ἐκεῖνος οὐδὲ	ἄνω	βλέπειν δυνάμενος, ἀλλ' ὑπὸ τῶν
[42]	κοινοῦ χρῆναι μᾶλλον σπουδάζειν τὸν	ἄνω	βλέποντα; Ἑνὸς μὲν γὰρ εὖ
[37]	τῷ φορείῳ, νέος ἐπάνεισιν, εὐσθενής,	ἄνω	βλέπων, ῥωσθεὶς ἐκ τῆς χειρὸς
[59]	ἅγιος τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς	ἄνω	Ἱερουσαλὴμ ὄντως μητροπολίτης ἢ συναπήχθη
[67]	γράμματος ἵστασθαι, μηδὲ βλέπειν τὰ	ἄνω	μόνον, ἀλλὰ καὶ περαιτέρω διαβαίνειν
[8]	μεῖζον ἐκείνῳ τὸ προσθεῖναι τοῖς	ἄνω	παρ' ἑαυτοῦ, καθάπερ ῥεύματος ἀνατρέχοντος.
[13]	Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς κάτω τὰ	ἄνω	πραγματευόμενον καὶ τοῖς ἀστάτοις καὶ
[79]	τελευταῖα πνέων καὶ παρὰ τῆς	ἄνω	χοροστασίας ἐπιζητούμενος, πρὸς ἣν ἐκ
[15]	τε καὶ φιλοθεάμονας· πηδῶσι, βοῶσιν,	οὐρανῷ	πέμπουσι κόνιν, ἡνιοχοῦσι καθήμενοι, παίουσι
[7]	δέσμιοι καὶ δικαίας αἰτήσεως. Τίς	ἔγνω	τοιοῦτον θήραμα τῶν νῦν ἢ
[64]	ἐγκρατείας, τὴν ψυχὴν δὲ οἰδαίνειν	κενῷ	φρυάγματι; Καὶ τοῦ μὲν Φαρισαίου
[68]	ὅσον ἑνὶ τῶν ἀκολούθων εἰπεῖν,	ἀραμένῳ	τὸ πυκτίον ἀκολουθεῖν. Οἰκονομεῖν δὲ
[32]	χάρις τῷ προελομένῳ καὶ συνεργὸν	ποιησαμένῳ	τοῦ ἀγωνίσματος. ~Οἱ μὲν οὖν
[48]	καὶ λεόντειον μὲν τὸ εἶδος	προβεβλημένῳ,	λεόντειον δὲ βρυχωμένῳ, καὶ μηδὲ
[32]	Παύλῳ συνηγωνίσατο, Παύλῳ χάρις τῷ	προελομένῳ	καὶ συνεργὸν ποιησαμένῳ τοῦ ἀγωνίσματος.
[47]	τῶν ἐκείνου θαυμάσιον καὶ οὐδὲ	βουλομένῳ	παρελθεῖν δυνατόν, τοῦτο δώσω τῷ
[50]	ποίει πᾶν ὁτιοῦν ἂν ᾖ	βουλομένῳ	σοι, τῆς ἐξουσίας ἀπόλαυε. Ἀκουέτω
[17]	δὲ ἥσθη τε αὐτίκα τῷ	γενομένῳ·	καὶ γὰρ ἦν ἀγχίνους, εἰ
[13]	πάρεργον ἦσαν, τοσοῦτον ἐξ αὐτῶν	δρεπομένῳ	ὅσον εἰς τὴν καθ' ἡμᾶς
[69]	ἀπόρρητον ἦν αὐτῷ περὶ τούτων	κοινολογουμένῳ·	μηδὲ ἁπλῶς τοῦτο ἀποφηνάμενος, ἀλλ'
[48]	τὸ εἶδος προβεβλημένῳ, λεόντειον δὲ	βρυχωμένῳ,	καὶ μηδὲ προσιτὸν τοῖς πλείοσιν,
[24]	τὰ δεσμὰ ῥήξας τῶν κατεχόντων	κροαίνω	κατὰ πεδίων καὶ πρὸς τὸν
[26]	ἀναβάσεως τῆς τιμῆς ἀξιώσασα. ~Οὐκ	ἐπαινῶ	γὰρ ἐγὼ τὴν παρ' ἡμῖν
[71]	τὰ σύμβολα τῆς ἡττωμένης γενέσεως·	Ἐπαινῶ	καὶ τὴν περὶ τὰ θρέμματα
[71]	ἀγεννεῖ προφητείᾳ τοῦ μέλλοντος· ἀλλ'	ἐπαινῶ	καὶ τούτου τὴν οὐχ ὁραθεῖσαν
[71]	μετὰ τῆς τοῦ Πνεύματος κρίσεως.	Ἐπαινῶ	τὴν Ἰακὼβ κλίμακα καὶ τὴν
[26]	ἁπάντων τολμήσω κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον.	Ἐπαινῶ	τὸν νηΐτην νόμον, ὃς τὴν
[69]	καὶ τοῦτο κοινοποιοῦμαι πρὸς ἅπασι·	κἀκείνῳ	μὲν τὰ ἐμά, ἐμοὶ δὲ
[64]	γινώσκειν ὁμότιμον, ὃ δοκεῖ τοῖς	ἐκείνῳ	βασκαίνουσιν; Ἀλλ' οἶμαι τὸ τοῦ
[58]	καὶ παρόδιοι, αὐτῷ μὲν ὁρώμεναι,	ἐκείνῳ	δὲ προσγενόμεναι, καὶ τὸν ἅγιον
[60]	καὶ βίον ἄσκευον καὶ ἀπέριττον;	Ἐκείνῳ	δὲ τί ποτε ἦν, πλὴν
[77]	καὶ τρόπος βρώσεως, ὧν οὐδὲν	ἐκείνῳ	διὰ σπουδῆς ἦν, ἀλλ' ἁπλῶς
[65]	ἐντρυφῶντι τῇ θεωρίᾳ. Πάντα δὲ	ἐκείνῳ	διηρεύνηται τὰ τοῦ Πνεύματος, ἐξ
[17]	παραγυμνούμενον, ἐξαίφνης μεταβαλών, πρύμναντε ἐκρουσάμην	ἐκείνῳ	θέμενος καὶ ἑτεραλκέα τὴν νίκην
[22]	ἡμᾶς οὐκ ἀγεννὴς ἦν, ὑπ'	ἐκείνῳ	καθηγεμόνι παιδευομένη καὶ ἀγομένη καὶ
[40]	ἕνα δὲ κίνδυνον τὸ προσκρούειν	ἐκείνῳ,	καὶ ἀλλοτρίωσιν ἀπὸ Θεοῦ νομίζειν
[64]	ἡμῖν οἱ τὸν τῦφον ἐγκαλοῦντες	ἐκείνῳ	καὶ τὴν ὀφρύν, οἱ πικροὶ
[77]	εἰς φιλοτιμίαν εἰκότως, τὸ τυχεῖν	ἐκείνῳ	ποτὲ πλησιάσαντας, ἢ θεραπεύσαντας, ἤ
[8]	Καὶ τοῦτο διῆλθον, οὐχ ἵν'	ἐκείνῳ	προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας· οὔτε
[12]	τῆς ἐκεῖθεν μακαριότητος. Ὅπερ οὖν	ἐκείνῳ	συμβέβηκεν εὖ ποιοῦν οἴκοθεν ἔχοντι
[3]	τῶν ὑπὲρ ἐκεῖνον τοῖς χρόνοις	ἐκείνῳ	συνεισενεγκεῖν ἂν εἴχομεν καὶ οὐδ'
[80]	καὶ τοῦ τέλους ἐμακαρίσθησαν, ὡς	ἐκείνῳ	συνέκδημοι, καὶ θύματα ἐπιτάφια, τάχα
[40]	μετ' ἐκείνου τε καὶ ὑπ'	ἐκείνῳ	τετάχθαι, ἕνα δὲ κίνδυνον τὸ
[8]	τῶν ἄνωθεν εἰς φιλοτιμίαν, μεῖζον	ἐκείνῳ	τὸ προσθεῖναι τοῖς ἄνω παρ'
[2]	γεγονότες, καὶ οὐδὲ ἀπὸ γνώμης	ἐκείνῳ	τῷ γενναίῳ τῆς ἀληθείας ἀγωνιστῇ
[65]	διεσκέψατο; Τίς δὲ λόγον ἔσχεν	ἀμείνω	τῶν νοηθέντων ἑρμηνευτήν, ὡς μηδ'
[68]	μεθ' ἡμῶν τάττεσθαι· τῷ δὲ	κοινῷ	μεγίστην ἂν βλάβην γενέσθαι, τῆς
[11]	καθ' ἑαυτούς, ἵν' ἐν τῷ	κοινῷ	τὸ κατ' αὐτοὺς κρύπτηται, καὶ
[42]	πράττοντος ἢ κακῶς, οὐδὲν τῷ	κοινῷ	τοῦτο ἐπισημαίνειν· τοῦ κοινοῦ δὲ
[62]	τετάχθαι καὶ τῆς μοναδικῆς φύσεως·	ὀκνῶ	γὰρ εἰπεῖν Χριστοῦ, ὃς καὶ
[60]	καὶ ὁ σταυρὸς ᾧ συνέζη	μόνῳ,	ὃν πολλῶν χρημάτων ἐνόμιζεν ἑαυτῷ
[13]	τῶν καλῶν διαφυγεῖν, μηδὲ τῷ	φιλοπόνῳ	τῆς μελίσσης ἀπολειφθῆναι συλλεγούσης ἐκ
[38]	συμμετρεῖν τῇ ἀξίᾳ καὶ τῷ	θρόνῳ	τὴν ἀρετήν· μόγις γὰρ εἶναι
[67]	ἀκρότατον. Ὅταν ἀθλητῶν ἐγκωμίοις προσομιλήσω,	περιφρονῶ	τὸ σῶμα καὶ σύνειμι τοῖς
[7]	πρὸς ἡδονὴν οἱ γεννάδαι, τῷ	χρόνῳ	κάμνοντες καὶ τῶν ἀναγκαίων ὄντες
[80]	ἀνδρὸς πολιτείαν, καὶ προτίθημι τῷ	χρόνῳ	κοινὸν ἀρετῆς πίνακα καὶ πρόγραμμα
[18]	ἁλωτὸν εἶναι λέγων, ὅτι μὴ	χρόνῳ	πολλῷ καὶ συνουσίᾳ τελεωτέρᾳ, οὔτε
[14]	τοῖς τελεωτάτοις, ὧν ἐν βραχεῖ	χρόνῳ	τὰ κράτιστα συνελέξατο τάχει τε
[36]	τοῦ λιμοῦ καὶ τὴν Αἴγυπτον	ἐξω	νεῖται τῷ φιλανθρώπῳ, τὸν τῆς
[51]	ἀκατάπληκτον καὶ ἀήττητον, τὸν μὲν	ἔξω	πέμψαι καὶ μεταστήσασθαι, οὐκ ἔτι
[80]	ὄψεων, εἴ ποτε τοῦ δέοντος	ἔξω	πέσοιμι. Καὶ οὐκ ἐγὼ μὲν
[19]	ἔρωτος νόμος. Αἰσθάνομαι μὲν οὖν	ἔξω	τοῦ καιροῦ καὶ τοῦ μέτρου
[10]	εἰπὼν οἶμαι περιττὸς δόξειν οὐδὲ	ἔξω	τοῦ σκοποῦ βάλλειν τὸν λόγον,
[69]	ἁπλῶς τοῦτο ἀποφηνάμενος, ἀλλ' ὃ	μηδέπω	πρότερον πολλάκις πεποίηκεν, ἐπαρασάμενος ἑαυτῷ
[52]	γεγονότος, ἀλλ' ἐστηλωμένον, ἵν' οὕτως	εἴπω,	Θεῷ καὶ τῷ βήματι· τοὺς
[56]	πρὸς τῆς Τριάδος αὐτῆς! ἵν'	εἴπω	τι καὶ δικανικῶς μεταξὺ τῶν
[21]	δι' ἀλλήλων καὶ σὺν ἀλλήλοις.	Εἴπω	τι συντομώτερον· βλαβεραὶ μὲν τοῖς
[25]	οὐδὲ δικαίως, ἀπήγαγε δ' οὖν.	Σκοπῶ	δέ, εἰ μὴ κἀντεῦθέν μοι
[50]	ἑαυτοῦ προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ γὰρ	ἐπισκόπῳ	ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες, ἢ πάντως
[34]	ἐκείνου φωνῆς τυπούμεναι, νόμῳ τῷ	τρόπῳ	χρώμεναι· προστασίαι τῶν δεομένων, αἱ
[49]	δὲ οὐ γινώσκω, ὁ μηδενὶ	τόπῳ	περιγραπτὸς καὶ μήτε ταύτην ἔχων
[48]	ὦ οὗτος, βούλεται, τοὔνομα προσειπών,	οὔπω	γὰρ ἐπίσκοπον ἠξίου καλεῖν, τὸ
[48]	φησί, καὶ τίς ἡ ἀπόνοια;	Οὔπω	γὰρ ἔχω γινώσκειν. Ὅτι μὴ
[48]	καὶ τῶν ἐπιφανῶν, οὐκ ἀρνήσομαι,	οὔπω	δὲ Θεοῦ τιμιώτεροι. Καὶ τὸ
[33]	τῆς κοσμικῆς ὕλης τι πνέων,	οὔπω	δὲ κατηρτισμένος ἐν τοῖς τοῦ
[1]	ἐφιλοτιμεῖτο τοῖς ἐμοῖς λόγοις ὡς	οὔπω	τοῖς ἑαυτοῦ τῶν πάντων οὐδείς,
[9]	ἀπόμοιρα κτήσεως Θεῷ καθιερωθείσης, πρᾶγμα	οὔπω	τότε πολλοῖς σπουδαζόμενον, ὥσπερ νῦν
[10]	ἕως ἦν ἔτι νέος καὶ	οὔπω	φιλοσοφίᾳ τῶν σαρκῶν κατεκράτησεν· ἀλλ'
[36]	ἀπραγμάτευτος, πρὸς ἓν ὁρῶν, τῷ	φιλανθρώπῳ	τὸ φιλάνθρωπον κτήσασθαι καὶ τῶν
[36]	τὴν Αἴγυπτον ἐξω νεῖται τῷ	φιλανθρώπῳ,	τὸν τῆς ἀφθονίας καιρὸν εἰς
[76]	πάντων ἐκράτησεν. Ἓν ἐπὶ πᾶσιν	ἐρῶ	καὶ σύντομον. ~Τοσαύτη τοῦ ἀνδρὸς
[12]	μόνον, ἢ λόγον κατωρθωκότες, τῷ	ἑτέρῳ	δὲ λείποντες, οὐδὲν τῶν ἑτεροφθάλμων,
[65]	τῶν νοηθέντων ἑρμηνευτήν, ὡς μηδ'	ἑτέρῳ	σκάζειν, κατὰ τοὺς πολλούς, ἢ
[20]	πρωτεῖον ἔχοι, ἀλλ' ὅπως τῷ	ἑτέρῳ	τούτου παραχωρήσειεν· τὸ γὰρ ἀλλήλων
[41]	ἕξει λογιζομένων, εἴπερ τοῦτο ἀσφαλές,	περαιτέρω	δ' οὐ προϊόντων, οὐδέ τι
[67]	τὰ ἄνω μόνον, ἀλλὰ καὶ	περαιτέρω	διαβαίνειν καὶ εἰς βάθος ἔτι
[23]	ἓν ἀγαγών, ὥστε ἄδηλον εἶναι	ποτέρῳ	τούτων ἐκεῖνος θαυμασιώτερος. Τίς μὲν
[47]	κακῶς βουλευσάμενος. Ὡς γὰρ βέλος	ἰσχυροτέρῳ	προσπεσὸν ἀπεκρούσθη, καὶ ὡς κάλως
[67]	αὐτοῦ μεταχειρίζωμαι καὶ διὰ γλώσσης	φέρω,	μετὰ τοῦ κτίστου γίνομαι, καὶ
[51]	βιάζεσθαι κελεῦσαι, καὶ ταὐτὸν τῷ	σιδήρῳ	παθεῖν, ὃς μαλάσσεται μὲν τῷ
[40]	συντριβῇ καὶ καταναλωθῇ, καθάπερ ἰὸς	σιδήρῳ	συν δαπανώμενος. ~Ἐπεὶ δὲ τὰ
[41]	ὁρῶν καὶ κέδρων ὑπερεκτείνεσθαι· ταύτην	πονηρῷ	καὶ ἀγρίῳ συῒ τῷ διαβόλῳ
[68]	πᾶν ἀπολέσαι δι' ἀπληστίαν, τῷ	καιρῷ	παρασυρείσης τῆς εὐσεβείας. Αὐτοῖς μὲν
[57]	εἴ τέ τι ἄλλο τῷ	καιρῷ	τύχοι σχεδιασθέν. Αἱ δᾷδες ἐν
[64]	φυγεῖν, ἀμφοτέροις σὺν λόγῳ καὶ	καιρῷ	χρώμενον, κατὰ τοὺς Σολομῶντος νόμους,
[68]	πολλοῖς, τοῦ μὴ βλάπτεσθαι, τὴν	χείρω	περὶ αὐτοῦ δόξαν ἔχοντας. Πρὸς
[38]	ἀρετήν· μόγις γὰρ εἶναι τῷ	ἄκρῳ	τοῦ μέσου κατα τυγχάνειν, καὶ
[73]	τὸν ἐμὸν λόγον, οὐδὲν ἢ	μικρῷ	λείπεται· ὥστε καὶ βασιλέων θράσος
[15]	οὕτω Θεοῦ κινήσαντος. Εἶχον δὲ	μικρῷ	μὲν ἐμὲ πρότερον, τὸν δ'
[70]	καὶ κόσμου δευτέρου σπέρματα ξύλῳ	μικρῷ	πιστευθέντα καὶ καθ' ὑδάτων σωζόμενα·
[43]	ἑνὶ τῆς Ἰουδαίας ἔθνει, καὶ	μικρῷ	τούτῳ, νομοθετοῦντος περὶ βρωμάτων καὶ
[67]	ἀντιρρητικοῖς ἐντύχω λόγοις, τὸ Σοδομιτικὸν	ὁρῶ	πῦρ, ᾧ τεφροῦνται γλῶσσαι πονηραὶ
[10]	καὶ μεγέθους, οἷς τοὺς πολλοὺς	ὁρῶ	χαίροντας, τοῖς βουλομένοις παρα χωρήσομεν·
[2]	ὢν ἐπηνώρθου πολλὰ τῶν ἐμῶν	ὅρῳ	τε φιλίας καὶ νόμῳ κρείττονι
[39]	ἡμῶν οὕτω διανοηθείς, οὓς ἐν	πρώ	τοις τῶν ἑαυτοῦ φίλων καὶ
[69]	ἡ ἐκείνου θεολογία! Καὶ τοσοῦτον	θαρρῶ	τῇ περὶ τὸ πρᾶγμα τοῦ
[11]	ἐπίβουλον καὶ σφαλερὰν καὶ Θεοῦ	πόρρω	βάλλουσαν, κακῶς εἰδότες. Ὥσπερ γὰρ
[62]	καὶ μοναστήρια δειμάμενος μέν, οὐ	πόρρω	δὲ τῶν κοινωνικῶν καὶ μιγάδων,
[82]	σοῦ λόγον ἐνεστησάμην· εἰ δὲ	πόρρω	καὶ παρὰ πολὺ τῆς ἐλπίδος,
[38]	ὅπερ ἐπὶ τοῦ Σωτῆρος ἐγὼ	θεωρῶ,	οἶμαι δὲ καὶ τῶν σοφωτέρων
[82]	γήρᾳ καὶ νόσῳ καὶ τῷ	σῷ	πόθῳ τετρυχωμένους; Πλὴν καὶ Θεῷ
[67]	φωτὶ φῶς εὑρίσκων, μέχρις ἂν	φθάσω	πρὸς τὸ ἀκρότατον. Ὅταν ἀθλητῶν
[25]	οἰκονομία, διὰ πολλῶν τῶν ἐν	μέσῳ	γνωρίσασα καὶ ἀεὶ λαμπρότερον ἀποδείξασα,
[32]	παρατάττεται· λύει τὰ ἐν τῷ	μέσῳ	σκῶλα καὶ προσκόμματα, καὶ οἷς
[62]	μιγάδων, οὐδὲ ὥσπερ τειχίῳ τινὶ	μέσῳ	ταῦτα διαλαβὼν καὶ ἀπ' ἀλλήλων
[27]	καὶ τοῦτο μικροῦ παρέδραμεν, ἐν	μέσῳ	τῶν εἰρημένων κείμενον! ~Ἐγένετό τις
[60]	τὰ ἐκείνου πάντα ἐπιζητοῦσιν, ἀπληστίας	περιπέσω	γραφῇ, παρὰ τοῖς ἐπαινοῦσι τὸ
[59]	ἐπαινεῖν οὐκ ἔχω, καὶ γὰρ	ὁμολογήσω	τὸ πάθος, οὐδὲ ἄλλως τοῖς
[68]	ἀνδρὸς μάλιστα μεγαλοφωνίας, ἔτι κἀκεῖνο	προσθήσω	τοῖς εἰρημένοις· χρησιμώτατον γὰρ τοῖς
[67]	τὸ ἀκρότατον. Ὅταν ἀθλητῶν ἐγκωμίοις	προσομιλήσω,	περιφρονῶ τὸ σῶμα καὶ σύνειμι
[75]	ἐνταῦθα εὐδοκίμοις τὰ ἐκείνου παρεξετάσας,	τιμήσω	τὸν μαθητὴν ἐκ τῶν διδασκάλων.
[26]	ἐν βήμασιν· οὐ γὰρ ἁπάντων	τολμήσω	κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον. Ἐπαινῶ τὸν
[2]	διάνοιαν. Ἔπειτα, οὐκ ἀγνοοῦντας μέν,	ὑπομνήσω	δ' οὖν ὅμως, ὧν μεταξὺ
[73]	σοφίαν γνωρίζεσθαι. Καὶ τὰ ἑξῆς	παρήσω	τοῦ Σολομῶντος· πᾶσι δὲ δῆλα,
[24]	Ἐνταῦθά τι κατηγορήσω μὲν ἐμαυτοῦ,	κατηγορήσω	δὲ τῆς θείας ἐκείνης καὶ
[24]	ἀλγοῦν τας εἰκός; Ἐνταῦθά τι	κατηγορήσω	μὲν ἐμαυτοῦ, κατηγορήσω δὲ τῆς
[38]	μέτριον· μᾶλλον δέ, ἵνα τι	φιλοσοφήσω	περὶ τούτων ἄμεινον, ὅπερ ἐπὶ
[41]	τῆς ψυχῆς ὄμμα περιαγαγών, πᾶσαν	εἴσω	ποιεῖται τὴν οἰκουμένην, ὅσην ὁ
[77]	τε, ὡς τὰ πολλά, καὶ	εἴσω	συννενευκός· ὃ τοῖς πολλοῖς μὴ
[62]	ἐρύθμιζε, καὶ ὄντως παρθενεύειν ἔπειθεν,	εἴσω	τὰ κάλλη στρέφων ἀπὸ τῶν
[53]	αὖθις τρόπον τινὰ συνεκκλησιάσας ἡμῖν	εἴσω	τοῦ παραπετάσματος ἑαυτὸν ἐποιήσατο εἴς
[72]	πολλοῖς καὶ τέρασι, τῆς νεφέλης	εἴσω	χωρήσας, νομοθετήσας τὸν διπλοῦν νόμον,
[19]	διὰ τοῦτο καὶ μονιμώτεροι, καὶ	ὅσῳ	πλέον αὐτοῖς τὸ κάλλος φαντάζεται,
[82]	χρὴ παθεῖν καὶ γήρᾳ καὶ	νόσῳ	καὶ τῷ σῷ πόθῳ τετρυχωμένους;
[37]	ἐτῶν μόνον ἐκλελοιπώς, ἀλλὰ καὶ	νόσῳ	τετρυχωμένος, καὶ πρὸς ταῖς ἐσχάταις
[20]	Πίνδαρος, οὕτως ᾔειμεν εἰς τὸ	πρόσω,	Θεῷ καὶ πόθῳ συνεργοῖς χρώμενοι.
[19]	κἄν μέ τις ἀπάγῃ τοῦ	πρόσω	τυραννικῶς, τὸ τῶν πολυπόδων πείσομαι,
[67]	ἔτι χωρεῖν ἐν βάθους, ἄβυσσον	ἀβύσσῳ	προσκαλούμενος καὶ φωτὶ φῶς εὑρίσκων,
[69]	κοινωνὸν ἐκείνου κἀν τοῖς τοιούτοις,	ἐξαγορεύσω	τι καὶ τῶν τοῖς πολλοῖς
[21]	ἧς Λυδῶν ἐτυράννησεν· ἢ τῷ	χρυσῷ	ποτε Μίδας, δι' ὃν ἀπώλετο,
[55]	τῶν πολλῶν ταύτῃ φαίνεσθαι, τοῦτο	δώσω	τῷ λόγῳ. ~Γυναῖκά τινα τῶν
[47]	οὐδὲ βουλομένῳ παρελθεῖν δυνατόν, τοῦτο	δώσω	τῷ λόγῳ συνελὼν ὅσον ἐνδέχεται.
[58]	ἰδίαν ὁδὸν ὁδεύοντος, εἴργων τοῦ	πρώσω	μετὰ λῃστρικοῦ συντάγματος. Καὶ ἡ
[38]	τὴν ἀρετήν· μόγις γὰρ εἶναι	τῷ	ἄκρῳ τοῦ μέσου κατα τυγχάνειν,
[19]	μένει τῆς ὕλης δαπανηθείσης, ἀλλὰ	τῷ	ἀνάπτοντι συναπέρχεται, οὔτε πόθος ὑφίσταται,
[12]	κράτιστος εἶναι ἢ πωλοδαμνεῖν ἄριστα,	τῷ	αὐτῷ πώλῳ καὶ διδασκάλῳ χρώμενος,
[48]	ἐπειδὴ καὶ παρ' ἐκείνων ἦν	τῷ	βαπτίσματι τελεσθείς, ἢ συντελεσθείς· πλείω
[53]	Εἶεν. ~Ἃ δὲ αὐτῷ διείλεκται	τῷ	βασιλεῖ καὶ μεθ' ὅσης τῆς
[54]	τούτων ἑξῆς, ἔκαμνεν ὁ παῖς	τῷ	βασιλεῖ καὶ πονηρῶς εἶχε τοῦ
[51]	αἰδοῦς καὶ ὑποχωρήσεως. Αὐτὸν δὲ	τῷ	βασιλεῖ προσελθόντα ὡς εἶχε τάχους·
[73]	μετὰ τῆς διπλοΐδος ἐπιδε δομένος	τῷ	βήματι καὶ βλέπων τὰ ἐπουράνια
[52]	ἵν' οὕτως εἴπω, Θεῷ καὶ	τῷ	βήματι· τοὺς δὲ περὶ αὐτὸν
[39]	ἁπάντων οἰομένων καὶ προσδραμεῖσθαί με	τῷ	γεγονότι καὶ περιχαρήσεσθαι, ὅπερ ἑτέρου
[2]	καὶ οὐδὲ ἀπὸ γνώμης ἐκείνῳ	τῷ	γενναίῳ τῆς ἀληθείας ἀγωνιστῇ καὶ
[17]	Ὁ δὲ ἥσθη τε αὐτίκα	τῷ	γενομένῳ· καὶ γὰρ ἦν ἀγχίνους,
[66]	μετεσκεύασεν. ~Ἡλίου μὲν ἐπαινεῖται παρὰ	τῷ	Δαβὶδ κάλλος καὶ μέγεθος καὶ
[76]	δὲ ἐζήλωσε, τὸ δὲ ἐνίκησε·	τῷ	δὲ διὰ πάντων ἐλθεῖν, τῶν
[68]	ἐπιζητοῦντες, ἠξίουν μεθ' ἡμῶν τάττεσθαι·	τῷ	δὲ κοινῷ μεγίστην ἂν βλάβην
[13]	παρὰ πάντων συγκεχωρηκὸς ἐν ἅπασιν!	Τῷ	δὲ λόγοι μὲν τὸ πάρεργον
[31]	μὲν ἔχοντες ἤδη τῶν Ἐκκλησιῶν,	τῷ	δὲ προσβάλλοντες, τὸ δὲ ἐλπίζοντες
[80]	ἑκάστῳ τῷ μὲν κρασπέδου λαβέσθαι,	τῷ	δὲ σκιᾶς, τῷ δὲ τοῦ
[80]	δὲ τῶν ἀγόντων ἐλθεῖν πλησίον,	τῷ	δὲ τῆς θέας ἀπολαῦσαι μόνης,
[27]	οὖν τῆς προεδρίας λόγος ἀναμεινάτω·	τῷ	δὲ τῆς ὑφεδρίας μικρόν τι
[33]	δὲ πολλῷ κρείττω καὶ ἰσχυρότερα.	Τῷ	δέ τι δεύτερον ἔργον καὶ
[80]	κρασπέδου λαβέσθαι, τῷ δὲ σκιᾶς,	τῷ	δὲ τοῦ ἱεροφόρου σκίμποδος, καὶ
[80]	σώματος ἱερώτερόν τε καὶ καθαρώτερον;	τῷ	δὲ τῶν ἀγόντων ἐλθεῖν πλησίον,
[71]	θυσίας, τὸν ἐκ τῆς ἐπαγγελίας	τῷ	δεδωκότι προσαγαγών, ἱερεῖον ἕτοιμον καὶ
[41]	ταύτην πονηρῷ καὶ ἀγρίῳ συῒ	τῷ	διαβόλῳ λελυμασμένην· οὐκ αὔταρκες ὑπο
[14]	εἰρημένοις καὶ μικρόν τι προσδιατρίψαι	τῷ	διηγήματι, ὅθεν τε καὶ ὅπως
[40]	σφετεριζόμενος· οὐ δυναστείᾳ προσχρώμενος, ἀλλὰ	τῷ	δύνασθαι μέν, φείδεσθαι δὲ προσα
[4]	ὑπαρχόντων αὐτῷ καὶ ταῦτα οἰκεῖα	τῷ	ἐκείνου βίῳ καὶ οἷς ἂν
[75]	εἰς ἶσον μετάγων τὸν ἄνδρα	τῷ	ἐν γεννητοῖς γυναικῶν ὑπὲρ ἅπαντας,
[48]	πλείω δὲ τῶν ἀναγκαίων ὑπηρετοῦντα	τῷ	ἐπιτάττοντι, καὶ διὰ τοῦ πάντα
[12]	βίον μόνον, ἢ λόγον κατωρθωκότες,	τῷ	ἑτέρῳ δὲ λείποντες, οὐδὲν τῶν
[20]	τὸ πρωτεῖον ἔχοι, ἀλλ' ὅπως	τῷ	ἑτέρῳ τούτου παραχωρήσειεν· τὸ γὰρ
[76]	τοῦ Ἰλλυρικοῦ, μείζονα δὲ κύκλον	τῷ	εὐαγγελίῳ περι λαμβάνει· καὶ υἱὸς
[30]	ἀμείνων Χριστιανοῖς, μᾶλλον δὲ Χριστιανῶν	τῷ	εὐσεβεστάτῳ μέρει καὶ καθαρωτάτῳ καὶ
[57]	αἳ οὐδὲ γυναῖκες ἔμενον ἔτι,	τῷ	ζήλῳ ῥωσθεῖσαι, καὶ εἰς ἀνδρῶν
[23]	τηλικαῦτα τυγχάνοντα, πρὸς τὴν ἐν	τῷ	ἤθει τοῦ ἀνδρὸς παίδευσιν; Λῆρος
[68]	ἐν κρίσει τῶν ἀναγκαίων ἐνόμιζε,	τῷ	θείῳ Δαβὶδ περὶ τούτου συμβούλῳ
[62]	τῆς φλογός, τὸ δὲ κρυπτὸν	τῷ	Θεῷ δεικνύς, ὃς μόνος τῶν
[71]	τὸ ἐκείνου μικρόν, ἑαυτὸν προσήγαγε	τῷ	Θεῷ καὶ οὐδὲν ὡς ἰσότιμον
[71]	καὶ τὴν στήλην ἣν ἤλειψε	τῷ	Θεῷ, καὶ τὴν πρὸς αὐτὸν
[71]	ἣν οὐκ ἤλειψεν, ἀλλ' ἤγειρε	τῷ	Θεῷ, τὰ τῶν ἀσεβῶν στηλιτεύουσαν,
[28]	οἱ κόσμου χωρίσαντες ἑαυτοὺς καὶ	τῷ	Θεῷ τὸν βίον καθιερώσαντες· λέγω
[25]	Τὰ μὲν οὖν ἡμέτερα, ὅπη	τῷ	Θεῷ φίλον, ἀγέσθω· ἄγοιτο δὲ
[38]	μηδὲ συμμετρεῖν τῇ ἀξίᾳ καὶ	τῷ	θρόνῳ τὴν ἀρετήν· μόγις γὰρ
[49]	τὸν ὕπαρχον ζέσαι τε πλέον	τῷ	θυμῷ καὶ τῆς καθέδρας ἐξαναστῆναι
[55]	οὖν. Ἀλλ' ὁ κινήσας ποτὲ	τῷ	Ἰσραὴλ Ἀδὲρ τὸν ἀλιτήριον, οὗτος
[62]	ἐτίμησεν, ἢ σαρκὶ ἐνομοθέτησεν, οὐ	τῷ	καθ' ἑαυτὸν ὑποδείγματι μόνον, ἀλλὰ
[68]	τὸ πᾶν ἀπολέσαι δι' ἀπληστίαν,	τῷ	καιρῷ παρασυρείσης τῆς εὐσεβείας. Αὐτοῖς
[57]	τέχνης, εἴ τέ τι ἄλλο	τῷ	καιρῷ τύχοι σχεδιασθέν. Αἱ δᾷδες
[68]	ἀληθές, ἀσεβὲς ἐκείνοις ὑπελαμβάνετο καὶ	τῷ	κακῷ προστάτῃ τῆς ἀσεβείας· ἵνα
[64]	πικροὶ τῶν τηλικούτων κριταί, καὶ	τῷ	κανόνι τοὺς οὐ κανόνας προσάγοντες;
[38]	τελείου γένοιτ' ἂν τελεώτερον; ἀλλὰ	τῷ	κατὰ μικρὸν ταῦτα παρα γυμνοῦσθαι
[11]	εἶναι καθ' ἑαυτούς, ἵν' ἐν	τῷ	κοινῷ τὸ κατ' αὐτοὺς κρύπτηται,
[42]	εὖ πράττοντος ἢ κακῶς, οὐδὲν	τῷ	κοινῷ τοῦτο ἐπισημαίνειν· τοῦ κοινοῦ
[25]	~Ὡς δ' οὖν ἐπανήκαμεν, μικρὰ	τῷ	κόσμῳ καὶ τῇ σκηνῇ χαρισάμενοι
[26]	ἐγκρατῆ κάτω βλέπων· ἀλλ' ὁμοῦ	τῷ	κράτει, καὶ σοφώτερον ἑαυτὸν ὑπολαμβάνει,
[44]	πάντας δὲ τοὺς κύκλῳ καταστρεψάμενον	τῷ	κράτει τῆς ἀσεβείας, καὶ χειρωσάμενον
[11]	ἀπόλαυσιν ὅσον ἐπικίνδυνον διαφεύγομεν, οὐ	τῷ	κτίστῃ τὴν κτίσιν ἐπαν ιστάντες
[34]	καὶ γεωργοῦσι τὰς συμφοράς· οὔτε,	τῷ	Κυρίῳ δανείζειν τὸν ἐλεοῦντα πτωχούς,
[82]	λόγοις ἄξιον, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ	τῷ	Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ ἡ δόξα
[27]	Τὰς γὰρ ἱερὰς πρότερον ὑπαναγινώσκων	τῷ	λαῷ βίβλους, ὁ τούτων ἐξηγητής,
[55]	πολλῶν ταύτῃ φαίνεσθαι, τοῦτο δώσω	τῷ	λόγῳ. ~Γυναῖκά τινα τῶν ἐπιφανῶν
[43]	πρᾶξις καὶ λόγος ἄπρακτος, προσετίθει	τῷ	λόγῳ καὶ τὴν ἐκ τοῦ
[39]	τὴν οἰκονομίαν, ἤ τι πρᾶξαι	τῷ	λόγῳ καὶ τοῖς αὐτοῦ βουλεύμασιν
[15]	οἷον καὶ ἥδυσμά τι προσθεῖναι	τῷ	λόγῳ μικρὸν ἀφήγημα, τοῖς μὲν
[47]	βουλομένῳ παρελθεῖν δυνατόν, τοῦτο δώσω	τῷ	λόγῳ συνελὼν ὅσον ἐνδέχεται. ~Τίς
[60]	τοὺς ἄγαν ἀπλήστους, ὡδί πως	τῷ	λόγῳ χρήσομαι. Ἄλλοι μὲν οὖν
[14]	ἐντεῦθεν, οὐκ οἶδ' ὅ τι	τῷ	λόγῳ χρήσωμαι καὶ ποῖ τράπωμαι·
[12]	δὴ πρῶτα τῆς ἡλικίας ὑπὸ	τῷ	μεγάλῳ πατρί, ὃν κοινὸν παιδευτὴν
[62]	κόσμον κόσμῳ παραπέμπουσαν, τὸν ἐνεστῶτα	τῷ	μέλλοντι. Τίς οὖν ἐκείνου μᾶλλον
[80]	ὑψούμενος· σπουδὴ δ' ἦν ἑκάστῳ	τῷ	μὲν κρασπέδου λαβέσθαι, τῷ δὲ
[32]	βουλεύεται, παρατάττεται· λύει τὰ ἐν	τῷ	μέσῳ σκῶλα καὶ προσκόμματα, καὶ
[16]	συζυγίαν ἐκ διαστήματος, οἱ τελοῦντες	τῷ	νέῳ τὴν πρόοδον ἐπὶ τὸ
[2]	ἢ τοῦ φιλικοῦ καθήκοντος· οὐδὲ	τῷ	νομίζειν ἄλλοις μᾶλλον ἡμῶν προσήκειν
[26]	τὴν κώπην πρότερον ἐγχει ρίσας	τῷ	νῦν κυβερνήτῃ κἀκεῖθεν ἐπὶ τὴν
[70]	ἐδέξατο ταύτην καὶ διεσώσατο καὶ	τῷ	ξύλῳ τῆς γνώσεως οὐκ ἐβλάβη
[48]	τὸν τηνικαῦτα ὕπαρχον, πολλῷ μὲν	τῷ	οἰκείῳ θράσει καθ' ἡμῶν μάλιστα
[47]	τῆς τέχνης μαχαίρας ἐπαπειλοῦντα, καὶ	τῷ	οἰκείῳ πυρὶ πεμπόμενον. Ὃ δὲ
[63]	ἡμέτερα, οὐκ ἀρκοῦντος τοῦ λόγου	τῷ	πάθει; Ἀλλ' ἐκεῖνός γε μάλιστα
[78]	Οὐ γὰρ ἔχω φιλοσοφεῖν ἐν	τῷ	πάθει, καὶ εἰ σφόδρα φιλοσοφεῖν
[54]	πατήρ; πανταχόθεν ἐπιζητῶν ἐπι κουρίαν	τῷ	πάθει καὶ ἰατρῶν τοὺς ἀρίστους
[80]	θρήνοις ὑπερνικώμεναι, καὶ τὸ φιλόσοφον	τῷ	πάθει καταλυόμενον· ἀγὼν δὲ τοῖς
[14]	βιαζώμεθα ὑπὸ τοῦ πόθου, συγγνώμη	τῷ	πάθει, πάντων παθῶν ὄντι δικαιοτάτῳ
[54]	καὶ Δαβὶδ πρότερον ταὐτὸ ἐπὶ	τῷ	παιδὶ πεπονθὼς ἀναγέγραπται. Ὡς δὲ
[40]	προσα γόμενος· τὸ δὲ μέγιστον,	τῷ	πάντας ἡττᾶσθαι τῆς αὐτοῦ διανοίας
[12]	ἑαυτῶν παρασκαίροντας, οὕτω καὶ αὐτὸς	τῷ	πατρὶ παραθέων ἐγγύθεν ἐν πωλικῷ
[3]	κουροτρόφον ἢ εὔ ϊππον. Ὅθεν	τῷ	πατρῴῳ γένει τὸ μητρῷον ἡμεῖς
[38]	τοῦ μέσου κατα τυγχάνειν, καὶ	τῷ	περιόντι τῆς ἀρετῆς ἕλκειν τοὺς
[72]	πολλῶν ὄντων κατασεισθείς, ἀλλὰ πολλῷ	τῷ	περιόντι τὸν πειραστὴν καταπαλαίσας καὶ
[17]	γὰρ ᾐσθόμην τοῦ φθόνου, πιστεύων	τῷ	πλάσματι, ἤδη κλινομένων αὐτῶν καὶ
[49]	ᾧ ζῶ καὶ πολιτεύομαι καὶ	τῷ	πλείστῳ τέθνηκα καὶ πρὸς ὃν
[74]	κἀκείνου τὴν ἐν πυρὶ ζωήν,	τῷ	πλήθει λέγω τῶν πειρασμῶν, καὶ
[37]	καὶ συμβαίνει θαυμάσιον. Οὐ γὰρ	τῷ	πλήθει τῶν ἐτῶν μόνον ἐκλελοιπώς,
[65]	Τίς μὲν ἑαυτὸν ἐκάθηρε μᾶλλον	τῷ	Πνεύματι, καὶ ἄξιον τοῦ διηγεῖσθαι
[43]	οἷόν τε ἦν, καὶ συγκλείσας	τῷ	Πνεύματι, καὶ πάντας μὲν ἀνθρωπίνους
[37]	βοηθήσων τῇ ψήφῳ καὶ θαρσήσας	τῷ	Πνεύματι. Καί τι σύντομον φθέγξομαι,
[80]	καὶ ὡς ὁρῶντος καὶ ὁρωμένου,	τῷ	Πνεύματι καταρτίζεσθαι. ~Δεῦρο δὴ περιστάντες
[65]	καὶ τὰ βάθη τοῦ Θεοῦ,	τῷ	Πνεύματι μεμαρτύρηται, οὐχ ὡς ἀγνοοῦντι,
[37]	ἀνίστησι, καὶ πηδᾷ γῆρας χρισθὲν	τῷ	Πνεύματι. ~Οὕτω δὲ τῆς προεδρίας
[25]	οὐ γὰρ ἀφῆκεν ὁ φθόνος,	τῷ	πόθῳ δὲ σὺν ἀλλήλοις. Τὸν
[54]	καὶ εἰ μὴ τὴν ἅλμην	τῷ	ποτίμῳ ὕδατι συνεκέρασεν, ὁμοῦ τε
[73]	εὐδοκιμώτατος. Ὁ δέ, τοῦ μὲν	τῷ	πρᾴῳ, τοῦ δὲ τῇ σοφίᾳ
[28]	τις πρὸς τὸν ἄνδρα διαφορὰ	τῷ	πρὸ τούτου καθηγεμόνι τῆς Ἐκκλησίας·
[32]	γράφων, Παύλῳ συνηγωνίσατο, Παύλῳ χάρις	τῷ	προελομένῳ καὶ συνεργὸν ποιησαμένῳ τοῦ
[47]	ὡς κάλως ῥαγεὶς ὑπεχώρησε, τοιούτῳ	τῷ	προστάτῃ τῆς Ἐκκλησίας ἐνέτυχε καὶ
[51]	σιδήρῳ παθεῖν, ὃς μαλάσσεται μὲν	τῷ	πυρί, μένει δὲ ὅμως σίδηρος·
[14]	καὶ τρόπον ἕτερον ταὐτὸ πέπονθα	τῷ	Σαούλ, ὅς, τὰς ὄνους τοῦ
[69]	ποιεῖν ἀλλήλοις, ὅτι οἱ μὲν	τῷ	σαρκικῷ τοῦ Χριστοῦ πλέον ἐνησχολήθησαν,
[51]	μήτε βιάζεσθαι κελεῦσαι, καὶ ταὐτὸν	τῷ	σιδήρῳ παθεῖν, ὃς μαλάσσεται μὲν
[28]	ἱκανὸς θάρσος παρασχεῖν, εἴπερ ἐβούλετο,	τῷ	συστήματι· τόν τε λυποῦντα δι'
[82]	καὶ γήρᾳ καὶ νόσῳ καὶ	τῷ	σῷ πόθῳ τετρυχωμένους; Πλὴν καὶ
[38]	καὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι· οὐ	τῷ	ταῦτα λαμβάνειν αὔξησιν, τί γὰρ
[80]	καὶ νικῆσαν τοὺς προπομπεύοντας, οὕτω	τῷ	τάφῳ τῶν πατέρων δίδοται, καὶ
[56]	ὀρέγειν Θεοῦ φιλανθρωπίᾳ καὶ νόμῳ	τῷ	τετιμηκότι θυσιαστήρια; Οὐ πάντα δρᾶσαι
[58]	ὄντων τῶν ὑπαιτίων. Οὔτε γὰρ	τῷ	τῆς πίστεως λόγῳ συνέβαινον, ὅτι
[57]	ὃς πρῶτος ἐπι βαλεῖ χεῖρα	τῷ	τολμητῇ τῶν τοιούτων. Τί οὖν
[34]	τῆς ἐκείνου φωνῆς τυπούμεναι, νόμῳ	τῷ	τρόπῳ χρώμεναι· προστασίαι τῶν δεομένων,
[55]	πάθους ~Τὸ δὲ αὐτὸ καὶ	τῷ	ὑπάρχῳ μικρὸν ὕστερόν φασι συμβῆναι.
[75]	κἀκεῖ τὸν ἐρχόμενον. Καὶ εἴ	τῳ	φαίνεται τολμηρὸς ὁ λόγος, ἐκεῖνο
[36]	ἐπίκουρος ἀπραγμάτευτος, πρὸς ἓν ὁρῶν,	τῷ	φιλανθρώπῳ τὸ φιλάνθρωπον κτήσασθαι καὶ
[36]	καὶ τὴν Αἴγυπτον ἐξω νεῖται	τῷ	φιλανθρώπῳ, τὸν τῆς ἀφθονίας καιρὸν
[13]	μηδὲν τῶν καλῶν διαφυγεῖν, μηδὲ	τῷ	φιλοπόνῳ τῆς μελίσσης ἀπολειφθῆναι συλλεγούσης
[37]	νεκρὸς ἐντεθεὶς ὡς τάφῳ τινὶ	τῷ	φορείῳ, νέος ἐπάνεισιν, εὐσθενής, ἄνω
[12]	πατρὶ παραθέων ἐγγύθεν ἐν πωλικῷ	τῷ	φρυάγματι καὶ τῶν ἄκρων τῆς
[7]	τῶν πρὸς ἡδονὴν οἱ γεννάδαι,	τῷ	χρόνῳ κάμνοντες καὶ τῶν ἀναγκαίων
[80]	τοῦ ἀνδρὸς πολιτείαν, καὶ προτίθημι	τῷ	χρόνῳ κοινὸν ἀρετῆς πίνακα καὶ
[21]	ἐξ ἧς Λυδῶν ἐτυράννησεν· ἢ	τῷ	χρυσῷ ποτε Μίδας, δι' ὃν
[26]	φρίσσει τὴν ὄψιν τὸν ἐγκρατῆ	κάτω	βλέπων· ἀλλ' ὁμοῦ τῷ κράτει,
[30]	ὅ τι ἂν τῶν τριῶν	κάτω	θῶμεν, τὸ πᾶν καθαιρεῖν νομίζομεν·
[28]	μοῖραν παρατεμόμενοι, ὅση τε τῶν	κάτω	καὶ ὅση τῶν ἐπ' ἀξίας.
[23]	περὶ τὸ φαινόμενον ἔχει καὶ	κάτω	κείμενον, ἀλλ' ὅσον δογματικὸν καὶ
[61]	ἀπέρριψε καὶ ὧν ἀνδραποδώδης καὶ	κάτω	νενευκὼς ὁ βίος. Αὐτὸς δὲ
[81]	τοῦ βήματος καὶ ὅσοι τῶν	κάτω,	ὅσοι τῶν ἡμετέρων καὶ ὅσοι
[13]	καὶ μετὰ Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς	κάτω	τὰ ἄνω πραγματευόμενον καὶ τοῖς
[26]	Καὶ ὁ μὲν στέργει τὴν	κάτω	χώραν καὶ ταπεινῶς ἕστηκεν, ὁ
[27]	μὲν οὖν τῆς προεδρίας λόγος	ἀναμεινάτω·	τῷ δὲ τῆς ὑφεδρίας μικρόν
[14]	τῷ πάθει, πάντων παθῶν ὄντι	δικαιοτάτῳ	καὶ ὃ μὴ παθεῖν ἡ
[30]	Χριστιανοῖς, μᾶλλον δὲ Χριστιανῶν τῷ	εὐσεβεστάτῳ	μέρει καὶ καθαρωτάτῳ καὶ προσκυνητῇ
[30]	Χριστιανῶν τῷ εὐσεβεστάτῳ μέρει καὶ	καθαρωτάτῳ	καὶ προσκυνητῇ τῆς Τριάδος, ἣν
[2]	δημοσίᾳ τὰ ἐκείνου σεμνύναντας, μηδεὶς	θαυμαζέτω.	Ἀλλὰ συγγινωσκέτω μὲν ἡ θεία
[75]	φαίνεται τολμηρὸς ὁ λόγος, ἐκεῖνο	προεξεταζέτω	τοῖς λεγομένοις, ὅτι μὴ προτιθεὶς
[2]	ἐκείνου σεμνύναντας, μηδεὶς θαυμαζέτω. Ἀλλὰ	συγγινωσκέτω	μὲν ἡ θεία ἡ ψυχή,
[50]	βουλομένῳ σοι, τῆς ἐξουσίας ἀπόλαυε.	Ἀκουέτω	ταῦτα καὶ βασιλεύς, ὡς ἡμᾶς
[9]	ὑποδειγμάτων, τά τε ἄλλα, ὅσα	Πόντῳ	καὶ Καππαδόκαις μερισαμένοις ἤρκεσε πολλῶν
[1]	τῶν ἁπάντων, οὐκ ἔστιν ἐφ'	ὅτῳ	οὐχὶ τῶν ἁπάντων. Τοῖς τε
[19]	οὐκ οἶδ' ὅπως εἰς τούτους	ἐμπίπτω	τοὺς λόγους, οὐκ ἔχω δ'
[71]	τὴν τῶν τέκνων προτίμησιν, ἀλλ'	ἑκάστῳ	τὰ πρὸς ἀξίαν ἀπαραλογίστως ἔνεμε
[57]	ἔχοντες. Καὶ πᾶν ἦν ὅπλον	ἑκάστῳ,	τὸ παρὸν ἐκ τῆς τέχνης,
[80]	ἁγίων ὑψούμενος· σπουδὴ δ' ἦν	ἑκάστῳ	τῷ μὲν κρασπέδου λαβέσθαι, τῷ
[28]	τἆλλα μὲν οὐκ ἀγεννεῖ καὶ	θαυμαστῷ	τὴν εὐσέβειαν, ὡς ἔδειξεν ὁ
[49]	ζῶ καὶ πολιτεύομαι καὶ τῷ	πλείστῳ	τέθνηκα καὶ πρὸς ὃν ἐπείγομαι
[82]	ἐπαίνου τοῖς λόγοις ἄξιον, ἐν	Χριστῷ	Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, ᾧ
[18]	ἐλπίσαντες ἀθρόως τοῖς ἐλπισθεῖσιν ἐντύχωμεν,	ἐλάττω	τῆς δόξης ὁρᾶν τὰ φαινόμενα,
[3]	προβάλλει τὰ διηγήματα καὶ οὐδενὸς	ἐλάττω	τῶν πάλαι περὶ αὐτὸν θαυμάτων,
[44]	ἑνὸς ἀνδρὸς καὶ μιᾶς πόλεως	ἥττω	ὀφθῆναι, καὶ γέλωτα ὄφλειν, οὐ
[1]	δεδηλωκόσι τὴν ἧτταν, καὶ τὸ	κρείττω	ἢ κατὰ λόγου δύναμιν εἶναι
[29]	καὶ θαυμασίας οὔσης τῆς ἀναχωρήσεως,	κρείττω	καὶ θαυμασιωτέραν εὑρήσομεν τὴν ἐπάνοδον·
[33]	βοηθοῦσι βοηθουμένοις, μᾶλλον δὲ πολλῷ	κρείττω	καὶ ἰσχυρότερα. Τῷ δέ τι
[39]	ἄνθρωπος πάσης θωπείας καὶ κολακείας	κρείττω	τὴν ψυχὴν ἔχων καὶ πρὸς
[60]	δὲ εἰδέναι καταφρονεῖν, καὶ οὕτω	κρείττω	τῶν πάντων φαίνεσθαι. Οὕτω δὲ
[38]	τῶν πολλῶν προέχειν, μηδὲ ἀεὶ	κρείττω	φαίνεσθαι, μηδὲ συμμετρεῖν τῇ ἀξίᾳ
[58]	μετεποιεῖτο τῶν νεωστὶ προσελθόντων, ὡς	αὐτῷ	διαφερόντων ἤδη κἀκείνου κεχωρισμένων. Ὁ
[53]	δακρύων ἄξιον. Εἶεν. ~Ἃ δὲ	αὐτῷ	διείλεκται τῷ βασιλεῖ καὶ μεθ'
[39]	ὡς οὐκ ἀνθρωπίνης χάριτος ἦν	αὐτῷ	ἔργον, ἀλλὰ Θεοῦ δῶρον τὸ
[62]	ἐὰν μετὰ λαμπρῶν τῶν λαμπάδων	αὐτῷ	καὶ δαψιλοῦς τῆς τοῦ ἐλαίου
[47]	ἐκ τοῦ δικαστικοῦ τάγματος προσπεμπομένους	αὐτῷ	καὶ πείθειν ἐπιχειροῦντας, τοὺς ἐκ
[31]	ψυχὰς αὐτὰς κατασύρουσαν. Συνεισβάλλει δὲ	αὐτῷ	καὶ στρατὸς ἄξιος, οἱ κακοὶ
[4]	δύο τῶν ἐξ ἀρχῆς ὑπαρχόντων	αὐτῷ	καὶ ταῦτα οἰκεῖα τῷ ἐκείνου
[41]	τὰ οἴκοι κατὰ νοῦν εἶχεν	αὐτῷ	καὶ ὡς οὐκ ἄν τις
[29]	τῶν πάνυ φιλοσόφων, τοῦτο λυσιτελεῖν	αὐτῷ	μᾶλλον ἡγούμενος ἤ τι διανοηθῆναι
[58]	Ταυρι καὶ πρόσοδοι καὶ παρόδιοι,	αὐτῷ	μὲν ὁρώμεναι, ἐκείνῳ δὲ προσγενόμεναι,
[17]	τῆς διατριβῆς ὄντες ἐτύγχανον, προσιόντες	αὐτῷ	μετὰ φιλικοῦ πλάσματος, φθόνος δὲ
[23]	πνέουσαν, εἰ καὶ τὸ ἦθος	αὐτῷ	μὴ κατὰ ῥήτορας ἦν; Τίς
[23]	καὶ φιλοπονίας οὖσαν καρπόν, ἀναγκαίαν	αὐτῷ	πεποιήκασιν· ὅθεν ἀρξάμενος, εἰς ἕξιν
[69]	πρὸς ὃν οὐδὲν ἀπόρρητον ἦν	αὐτῷ	περὶ τούτων κοινολογουμένῳ· μηδὲ ἁπλῶς
[33]	ἔχθραν τὸ πρὶν ἐνομίζετο. Ἐντεῦθεν	αὐτῷ	περιῆν καὶ τὸ κράτος τῆς
[12]	εἶναι ἢ πωλοδαμνεῖν ἄριστα, τῷ	αὐτῷ	πώλῳ καὶ διδασκάλῳ χρώμενος, ἢ
[33]	ἐσόφιζεν, ὑπήκουεν, ἐνουθέτει, πάντα ἦν	αὐτῷ,	σύμβουλος ἀγαθός, παραστάτης δεξιός, τῶν
[17]	Τότε τοίνυν τῶν ἐκ πλείονος	αὐτῷ	συνήθων καὶ φίλων τινές, ἔτ'
[61]	ἡμεῖς πλουτισθῶμεν θεότητα. Ἐντεῦ θεν	αὐτῷ	τὸ ἓν χιτώνιον καὶ τριβώνιον
[13]	πρὸ τῆς ἱερωσύνης· τοσοῦτον ἦν	αὐτῷ	τὸ παρὰ πάντων συγκεχωρηκὸς ἐν
[55]	οὖν τὰ μὲν πρὸς ἐκείνους	αὐτῷ	τοιαῦτα καὶ εἰς τοῦθ' ἥκοντα
[44]	ὡς πρὸς ἀνταγωνιστὴν ἰσχυρότερον ὄντος	αὐτῷ	τοῦ λόγου, κατὰ τὸ ἀκάθαρτον
[8]	ἐπαινούμενος· ἀλλ' ἵν' ἐπιδείξαιμι, οἵων	αὐτῷ	τῶν ἐξ ἀρχῆς ὑπαρχόντων, καὶ
[80]	κίνδυνον τελευτᾷ τὸ πάθος· συναπελθουσῶν	αὐτῷ	ψυχῶν οὐκ ὀλίγων, ἐκ τῆς
[31]	ἡττήθη· καὶ διελὼν ἄριστα παρ'	ἑαυτῷ	καὶ φιλοσοφώτατα τοῖς τοῦ Πνεύματος
[54]	τὴν πρεσβείαν ἐπιτρέπει τῶν οἰκειοτάτων	ἑαυτῷ	καὶ φιλτάτων. Καὶ ὃς παρῆν,
[30]	ἀγόντων αὐτὸν ταπεινούμενος, συνταπεινοῦν ἐτόλμησεν	ἑαυτῷ	καὶ φύσιν θεότητος· καὶ κτίσμα
[32]	δέ τι τῆς μικροψυχίας ἐν	ἑαυτῷ	λείψανον; Οὐδαμῶς. Ἀλλ' ὁμοῦ τὰ
[69]	ὅτι τοῦ καιροῦ στενοχωροῦντος ἡμᾶς,	ἑαυτῷ	μὲν τὴν οἰκονομίαν ἐπέτρεψεν, ἡμῖν
[48]	τοῦ πάντα χαρίζεσθαι, τὸ κράτος	ἑαυτῷ	συν τηροῦντα καὶ φυλάττοντα χρονιώτερον;
[62]	ἐστι νυμφίος, καὶ τὰς ἀγρύπνους	ἑαυτῷ	συνεισάγει ψυχάς, ἐὰν μετὰ λαμπρῶν
[40]	καὶ παρερρίφη, ἵν' αὐτὸς ἐν	ἑαυτῷ	συντριβῇ καὶ καταναλωθῇ, καθάπερ ἰὸς
[19]	τὸ κάλλος φαντάζεται, τοσούτῳ μᾶλλον	ἑαυτῷ	τε καὶ ἀλλήλοις συνδεῖ τοὺς
[60]	μόνῳ, ὃν πολλῶν χρημάτων ἐνόμιζεν	ἑαυτῷ	τιμιώτερον. Ἅπαντα μὲν γὰρ οὐδ'
[69]	μηδέπω πρότερον πολλάκις πεποίηκεν, ἐπαρασάμενος	ἑαυτῷ	τὸ φρικωδέστατον, αὐτοῦ τοῦ Πνεύματος
[65]	ὁμοίως εὐδοκιμεῖν, καὶ αὐτὸν ἶσον	ἑαυτῷ	φαίνεσθαι, καὶ ὄντως ἄρτιον; Πάντα
[75]	τι τοῦ χαρακτῆρος ἐκείνου ἐν	ἑαυτῷ	φέροντα. Οὐ γὰρ μικρὸν τοῖς
[18]	πεῖραν διδοὺς καὶ λαμβάνων πλέον	ἐμαυτῷ	συνέδησα. ~Ὡς δὲ προϊόντος τοῦ
[1]	τί ποτ' ἂν μᾶλλον ἢ	ἐμαυτῷ	χαρισαίμην ἢ τοῖς ἀρετῆς ἐπαινέταις
[22]	καλῶς ἅρμα ἐλαύνειν μεριζομένους ἐν	ταὐτῷ	ἡνίας καὶ μάστιγας. Ἀλλὰ γὰρ
[35]	εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν γὰρ ἐν	ταὐτῷ	τοὺς λιμοῦ τραυματίας, ἔστι δὲ
[23]	ἥκιστα δὲ τόνου διὰ τάχος·	οὕτω	δ' ἀμφότερα συλλαβὼν καὶ εἰς
[60]	οὕτω κρείττω τῶν πάντων φαίνεσθαι.	Οὕτω	δὲ διανοηθεὶς καὶ οὕτως ἔχων,
[23]	ἅπαντα διελθών, ὡς οὐδεὶς ἕν·	οὕτω	δὲ εἰς ἄκρον ἕκαστον, ὡς
[38]	πηδᾷ γῆρας χρισθὲν τῷ Πνεύματι.	~Οὕτω	δὲ τῆς προεδρίας ἀξιωθείς, ὡς
[38]	γεγονότας, τοιαύτης δὲ χάριτος τετυχηκότας,	οὕτω	δὲ ὑπειλημμένους εἰκός, οὐ κατῄσχυνεν
[38]	γὰρ προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ,	οὕτω	δὴ καὶ σοφίᾳ καὶ χάριτι·
[20]	δὲ μή, παρ' ἐμαυτοῦ λήψομαι.	~Οὕτω	δὴ τὰ πρὸς ἀλλήλους ἔχοντες,
[60]	ἓν ὅτι μάλιστα. Ὁ δὲ	οὕτω	διὰ πάντων ἀφίκετο, ὡς εἶναι
[39]	καλοῦ νόμον, ἢ περὶ ἡμῶν	οὕτω	διανοηθείς, οὓς ἐν πρώ τοις
[15]	αὐτὸ συνελθόντας, ὥσπερ ἀπὸ συνθήματος	οὕτω	Θεοῦ κινήσαντος. Εἶχον δὲ μικρῷ
[80]	πέσοιμι. Καὶ οὐκ ἐγὼ μὲν	οὕτω	θρήνους ἀναμίγνυμι τοῖς ἐπαίνοις, καὶ
[12]	γενέσει ταῖς μητράσιν ἑαυτῶν παρασκαίροντας,	οὕτω	καὶ αὐτὸς τῷ πατρὶ παραθέων
[27]	ἀφῃρημένος. ~Ἀλλ' οὐχ ὁ πολὺς	οὕτω	καὶ μέγας Βασίλειος· ἀλλ' ὥσπερ
[27]	ἀλλ' ὥσπερ τῶν ἄλλων ἁπάντων,	οὕτω	καὶ τοῦ περὶ ταῦτα κόσμου
[11]	τοῖς πρὸς σωτηρίαν φαρμάκοις συνεκεράσαμεν·	οὕτω	καὶ τούτων τὸ μὲν ἐξεταστικόν
[2]	καὶ πᾶσι νόμος ἦν ἀρετῆς)	οὕτω	καὶ ὑπὲρ ἡμᾶς γενόμενος, συγγνώμων
[60]	πάντων δὲ εἰδέναι καταφρονεῖν, καὶ	οὕτω	κρείττω τῶν πάντων φαίνεσθαι. Οὕτω
[61]	δεσποίνης, τῆς γαστρός, ἄγεσθαι. Τίς	οὕτω	μᾶλλον ἄτροφος ἦν, οὐ πολὺ
[23]	οὐ μεθ' ὑπερβολῆς ὡς μόνον;	Οὕτω	μὲν ἅπαντα διελθών, ὡς οὐδεὶς
[22]	παραπέλαυσα, ὥσπερ ζῶντος εἰς ἀρετήν,	οὕτω	μεταστάντος εἰς εὐφημίαν. Ἀλλ' ἐπὶ
[69]	χρήσιμον οἶμαι τοῖς δεχομένοις, καὶ	οὕτω	παρὰ τοῦ ἐν αὐτοῖς τυπούμενοι
[1]	τοιαύταις ἐνευδοκιμεῖν ὑποθέσεσιν! Ἔχω μὲν	οὕτω	περὶ τούτων καί, ὡς ἐμαυτὸν
[23]	ἡμῖν ὁ λόγος. ~Τίς μὲν	οὕτω	πολιὸς ἦν τὴν σύνεσιν καὶ
[24]	τοῦτο παραδηλώσαντες. ~Εἶχε μὲν οὖν	οὕτω	ταῦτα, καὶ πλήρης παιδεύσεως ἡ
[69]	ὑπὲρ ἡμᾶς ἐποιήσαντο τὴν ἀρχήν·	οὕτω	τὸ κήρυγμα διελόμενοι πρὸς τὸ
[80]	ἁρπάζοντας καὶ νικῆσαν τοὺς προπομπεύοντας,	οὕτω	τῷ τάφῳ τῶν πατέρων δίδοται,
[58]	ἂν τοὺς ἄλλους πείσειε μετριάζειν,	οὕτω	τῶν προεστώτων διακειμένων; Εἶχον μὲν
[29]	λογισ μῶν κυβέρνησιν. Καίπερ δὲ	οὕτω	φιλοσόφου καὶ θαυμασίας οὔσης τῆς
[31]	καὶ ὑπέρχρονον. ~Ὁ μὲν οὖν	οὕτω	φρονῶν καὶ μετὰ τοιαύτης ἡμῖν
[47]	καὶ ὡς κάλως ῥαγεὶς ὑπεχώρησε,	τοιούτῳ	τῷ προστάτῃ τῆς Ἐκκλησίας ἐνέτυχε
[50]	ἐντολῆς κελευούσης, καὶ μὴ ὅτι	τοσούτῳ	κράτει, ἀλλὰ μηδὲ τῶν τυχόντων
[19]	πλέον αὐτοῖς τὸ κάλλος φαντάζεται,	τοσούτῳ	μᾶλλον ἑαυτῷ τε καὶ ἀλλήλοις
[47]	προστάτῃ τῆς Ἐκκλησίας ἐνέτυχε καὶ	τοσούτῳ	προβόλῳ περιρραγεὶς διελύθη. Τὰ μὲν
[48]	συν τηροῦντα καὶ φυλάττοντα χρονιώτερον;	Τούτῳ	βρέμοντι κατὰ τῆς ἐκκλησίας καὶ
[4]	ἠργμένος, κάτεισιν εἰς τοὺς ὕστερον·	τούτῳ	δὲ γενοῖν τοῖν ἀμφοτέροιν τὸ
[12]	τῆς νυκτερινῆς ἀντίθετον. Ὑπὸ δὴ	τούτῳ,	καὶ βίον καὶ λόγον συναυξανομένους
[23]	καὶ πρὸ τῆς πολιᾶς; ἐπειδὴ	τούτῳ	καὶ Σολομῶν τὸ γῆρας ὁρίζεται.
[67]	ὑμνῳδὸν δόξης τε καὶ δυνάμεως·	τούτῳ	μεθαρμόζομαι καὶ ῥυθμίζομαι καὶ ἄλλος
[43]	τῆς Ἰουδαίας ἔθνει, καὶ μικρῷ	τούτῳ,	νομοθετοῦντος περὶ βρωμάτων καὶ πωμάτων
[5]	ἀριθμουμένοις καὶ οἱ πρὸς πατρὸς	τούτῳ	πατέρες, οἷς πᾶσαν ἀσκήσασιν εὐσεβείας
[55]	τὸν ἀλιτήριον, οὗτος κινεῖ καὶ	τούτῳ	τὸν τῆς Ποντικῆς μοίρας ὕπαρχον·
[75]	Καὶ οὗτος ἔρημον ᾤκησε· καὶ	τούτῳ	τρίχινον ἔσθημα εἶχον αἱ νύκτες,
[80]	θρήνους ἀναμίγνυμι τοῖς ἐπαίνοις, καὶ	λογογραφῶ	τὴν τοῦ ἀνδρὸς πολιτείαν, καὶ
[37]	σύντομον φθέγξομαι, νεκρὸς ἐντεθεὶς ὡς	τάφῳ	τινὶ τῷ φορείῳ, νέος ἐπάνεισιν,
[80]	νικῆσαν τοὺς προπομπεύοντας, οὕτω τῷ	τάφῳ	τῶν πατέρων δίδοται, καὶ προστίθεται
[37]	κατατολμᾷ τῆς ὁδοῦ, βοηθήσων τῇ	ψήφῳ	καὶ θαρσήσας τῷ Πνεύματι. Καί
[49]	πᾶσαν ἐμὴν εἰς ἣν ἂν	ῥιφῶ·	μᾶλλον δὲ τοῦ Θεοῦ πᾶσαν,
[48]	τίς ἡ ἀπόνοια; Οὔπω γὰρ	ἔχω	γινώσκειν. Ὅτι μὴ τὰ βασιλέως
[19]	τούτους ἐμπίπτω τοὺς λόγους, οὐκ	ἔχω	δ' ὅπως ἐμαυτὸν ἐπίσχω τοῦ
[76]	λιθάζοντας. Ἔτι δὲ συντομώτερον εἰπεῖν	ἔχω,	ἵνα μὴ τοῖς καθ' ἕκαστον
[59]	δυνατόν, ἓν τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ	ἔχω,	καὶ γὰρ ὁμολογήσω τὸ πάθος,
[67]	περὶ Πνεύματος, εὑρίσκω Θεὸν ὃν	ἔχω,	καὶ παρρησιάζομαι τὴν ἀλήθειαν, ἐπιβατεύων
[1]	μόνον, ταῖς τοιαύταις ἐνευδοκιμεῖν ὑποθέσεσιν!	Ἔχω	μὲν οὕτω περὶ τούτων καί,
[19]	Εἰ μὲν οὖν συγχωρήσοι τις,	ἔχω	τὸ ζητούμενον· εἰ δὲ μή,
[78]	πρέπων ὁ λόγος. Οὐ γὰρ	ἔχω	φιλοσοφεῖν ἐν τῷ πάθει, καὶ
[40]	ὑπεχώρησαν καὶ ἡττήθησαν καὶ ὡς	ἤχῳ	βροντῆς ὑπεκλίθησαν, ἄλλος ἄλλον εἰς
[55]	~Τὸ δὲ αὐτὸ καὶ τῷ	ὑπάρχῳ	μικρὸν ὕστερόν φασι συμβῆναι. Κάμπτει
[19]	οὐκ ἔχω δ' ὅπως ἐμαυτὸν	ἐπίσχω	τοῦ διηγήματος· ἀεὶ γάρ μοι
[67]	διδασκάλῳ χρώμενος. Ὅταν τοῖς ἀντιρρητικοῖς	ἐντύχω	λόγοις, τὸ Σοδομιτικὸν ὁρῶ πῦρ,
[3]	ἢ εὔ ϊππον. Ὅθεν τῷ	πατρῴῳ	γένει τὸ μητρῷον ἡμεῖς ἀντανίσχομεν.