HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nazianze, Discours funèbre en l'honneur de Basile de Césarée

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 28 formes différentes pour 300 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[32]   φέρων ἑαυτὸν τῇ Ἐκκλησίᾳ δίδωσιν. ~Ἆρ' οὖν προεθυμήθη μὲν οὕτως, ἠγώνισται

[55]   ἐκείνου καὶ θαυμάζων καὶ διηγούμενος. Ἆρ' οὖν τὰ μὲν πρὸς ἐκείνους

[21]   ἄλλος οὗτος Φρύγιος μῦθος. Τὸν γὰρ Ἀβάριδος ὀϊστὸν τί ἂν λέγοιμι

[2]   φιλίας καὶ νόμῳ κρείττονι (οὐ γὰρ αἰσχύνομαι τοῦτο λέγειν, ὅτι καὶ

[20]   τῷ ἑτέρῳ τούτου παραχωρήσειεν· τὸ γὰρ ἀλλήλων εὐδόκιμον ἴδιον ἐποιούμεθα. Μία

[31]   ἡμῖν ἐπιστρατεύει τῆς ἀσεβείας· οὐ γὰρ ἄλλο τι ἢ βαρβαρικὴν καταδρομὴν

[39]   τὸν καιρὸν ἐκεῖνον συνεφιλοσόφει! Τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων οἰομένων καὶ προσδραμεῖσθαί

[41]   διανοίᾳ μεῖζον καὶ ὑψηλότερον. Τῶν γὰρ ἄλλων ἁπάντων τὸ ἐν ποσὶ

[58]   ἡ βλάβη τοῖς ἀρχομένοις. Τίς γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους πείσειε μετριάζειν,

[51]   ἐγκωμίων τοῦ ἀνδρὸς ἡττηθέντα, θαυμάζει γὰρ ἀνδρὸς ἀρετὴν καὶ πολέμιος, μήτε

[28]   τριῶν τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε γὰρ ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς οὐκ οἶδ'

[18]   καιρὸν ἔχοντος. Ὁ δέ, καὶ γὰρ ἀνθρώπινον τὸ πάθος, ὅταν μεγάλα

[29]   καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ μαθητής; Οὔτε γὰρ ἀντιτείνειν εἶχε πρὸς τοὺς ὑβριστὰς

[26]   ὧν προεδρευόντων ἐν βήμασιν· οὐ γὰρ ἁπάντων τολμήσω κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον.

[80]   καὶ τοῦ λαοῦ προευχόμενος· οὐδὲ γὰρ ἀπολιπὼν ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν· ἡμιθνὴς

[25]   τῶν πολλῶν πόθον ἀφοσιώσασθαι· οὐ γὰρ αὐτοί γε εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ'

[45]   διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς. Καλῶς γὰρ αὐτὸν ὁ θεῖος Δαβὶδ πρὸ

[10]   ἐκείνου φωνῆς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν. Ὁ γὰρ αὐτὸς ὑπόθεσίς τε λαμπρὰ τοῖς

[79]   ἢ χερσὶν ἢ δεήσεσιν· ἐποίει γὰρ αὐτοὺς καὶ παράφρονας τὸ πάθος·

[9]   περι φανέστατον ἡ εὐτεκνία. Τοὺς γὰρ αὐτοὺς πολύπαιδας καὶ καλλίπαιδας μῦθοι

[25]   σὺν ἀλλήλοις μὲν ἔτι, οὐ γὰρ ἀφῆκεν ὁ φθόνος, τῷ πόθῳ

[47]   πρῶτον ᾔσθετο κακῶς βουλευσάμενος. Ὡς γὰρ βέλος ἰσχυροτέρῳ προσπεσὸν ἀπεκρούσθη, καὶ

[37]   τούτων καὶ τῶν τοιούτων, τί γὰρ δεῖ πάντα λέγοντα διατρίβειν; ἄρτι

[26]   τῆς τιμῆς ἀξιώσασα. ~Οὐκ ἐπαινῶ γὰρ ἐγὼ τὴν παρ' ἡμῖν ἀταξίαν

[33]   τέχνῃ τιθασσεύων τὸν δυναστεύοντα· καὶ γὰρ ἐδεῖτο, νεωστὶ μὲν ἐπὶ τὴν

[17]   καὶ τὰ νῶτα μεταβαλλόντων, καὶ γὰρ ἐζηλοτύπουν τὸ τῶν Ἀθηνῶν κλέος

[68]   τῇ γλώσσῃ παρρησίαν. Οἱ μὲν γὰρ ἐζήτουν λαβέσθαι γυμνῆς τῆς περὶ

[77]   τῆς ἠχοῦς ὑστερόφωνον· ἐκείνη μὲν γάρ, εἰ καὶ τὰ τελευταῖα τῆς

[65]   μέγα καὶ βαθὺ πέλαγος. Οἶμαι γὰρ εἴ τις ἐγένετο ἢ γενήσεται

[1]   τοῖς περὶ λόγους ἐσπουδακόσιν. Οἶμαι γάρ, εἴ τις τῆς ἐν λόγοις

[17]   τότε τιμὴν οὐ φέροντες· δεινὸν γὰρ εἶναι, εἰ προειληφότες τοὺς τρίβωνας

[44]   τι τοῖς πρώτοις παλαίσμασι· δεινὸν γὰρ εἶναι καὶ σχέτλιον, πολλῶν μὲν

[42]   ἑαυτοῦ συνεισφέρειν ᾤετο δεῖν. ~Τί γὰρ εἶναι τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον,

[38]   τῷ θρόνῳ τὴν ἀρετήν· μόγις γὰρ εἶναι τῷ ἄκρῳ τοῦ μέσου

[77]   ἐν ταῖς σκιαῖς ἀνδριάντας· πολὺ γὰρ εἰπεῖν, ὅτι καὶ τὸ τῆς

[62]   καὶ τῆς μοναδικῆς φύσεως· ὀκνῶ γὰρ εἰπεῖν Χριστοῦ, ὃς καὶ γεννηθῆναι

[66]   καὶ συνετίζων τὰς ἀκοάς· ἤρκεσε γὰρ εἷς ἀντὶ πάντων τοῖς σπουδαιοτέροις

[57]   καὶ βασίλειον ἱστουργικὴν μάλιστα. Καὶ γάρ εἰσι περὶ τὰ τοιαῦτα θερμότεροι,

[37]   νικᾷ πολλῇ τῇ περιουσίᾳ. Κινεῖ γὰρ ἐκ τῆς ὑπερορίας τοὺς χρίσοντας,

[57]   τοῦ κοινοῦ πάντων κινδύνου, κίνδυνον γὰρ ἕκαστος ἑαυτοῦ τὴν ὕβριν ταύτην

[17]   καὶ τῆς ἄνωθεν ἑταιρίας, καὶ γὰρ ἐκείνης τῆς διατριβῆς ὄντες ἐτύγχανον,

[64]   μὴ τὰ τοιαῦτα πεπαιδευμένοις. Τίς γὰρ ἐκείνου μᾶλλον ἢ ἀρετὴν ἐτίμησεν,

[80]   σκίμποδος, καὶ ψαῦσαι μόνον! τί γὰρ ἐκείνου τοῦ σώματος ἱερώτερόν τε

[76]   βάθος τῶν νοημάτων. Στέφανος μὲν γὰρ ἐκωλύθη γενέσθαι, εἰ καὶ πρό

[22]   ταὐτῷ ἡνίας καὶ μάστιγας. Ἀλλὰ γὰρ ἔλαθον ἐμαυτὸν εἰς τοὺς ἐμοὺς

[39]   τὸ φορτικὸν φεύγων ἐγώ, καὶ γὰρ ἐν ἅπασιν, εἴπερ ἄλλος τις,

[15]   καὶ περιφανοῦς τῆς ἐλπίδος. Καὶ γὰρ ἐν πολλῶν γλώσσαις ἔκειτο πρὶν

[68]   ἄλλαις τὸ ἶσον διδασκομένοις· οὐδὲ γὰρ ἐν ῥήμασιν ἡμῖν εἶναι τὴν

[70]   Ἐνὼχ μετετέθη, μικρᾶς εὐσεβείας, ἔτι γὰρ ἐν σκιαῖς ἦν ἡ πίστις,

[35]   τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν γὰρ ἐν ταὐτῷ τοὺς λιμοῦ τραυματίας,

[7]   δὴ ὑπειπόντες ὅσα πεποίηκε (φιλεῖ γὰρ ἐν τοῖς τοιούτοις φιλιστορεῖν ἡ

[52]   δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ γὰρ ἔνδον ἐγένετο καὶ τὴν ἀκοὴν

[68]   ἐξ ὧν ἄλλοις ἐπηρεάζουσιν. Ἐκεῖνος γὰρ ἕνεκα τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ

[14]   ἡμῖν ὁ λόγος. Ποθῶ μὲν γάρ, ἐνταῦθα τοῦ λόγου γενόμενος καὶ

[26]   πάντων εἶναι καταγελαστότα τον. Οὐ γὰρ ἐξ ἀρετῆς μᾶλλον ἢ κακουργίας

[55]   ἔπειθε τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ γὰρ ἐπαύετο τὰ ἐκείνου καὶ θαυμάζων

[24]   γοῦν ἐφικτὸν ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ γὰρ ἐπέκεινα Γαδείρων οὐ περατόν· ἔδει

[6]   τὸ τοῦ χρόνου μῆκος· καὶ γὰρ ἐπὶ πλεῖστον αὐτοῖς, ὥς φασι,

[50]   ὑπὲρ τοιούτων ἀγωνιζόμενος. Τἆλλα μὲν γὰρ ἐπιεικεῖς ἡμεῖς, ὕπαρχε, καὶ παντὸς

[48]   οὗτος, βούλεται, τοὔνομα προσειπών, οὔπω γὰρ ἐπίσκοπον ἠξίου καλεῖν, τὸ κατὰ

[50]   τὸ ἑαυτοῦ προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ γὰρ ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες, ἢ

[1]   ἄνδρα τοῦτον θαυμάσας. Ἐμοί τε γὰρ ἔσται τοῦτο χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον·

[7]   ὡς εὐσεβέστερα καὶ πιστότερα! Τί γάρ ἐστιν, ἔλεγον, τῶν ἀπίστων, εἰ

[16]   μάλα ἡδὺ καὶ φιλάνθρωπον· πλείων γάρ ἐστιν ἡ ἔνδειξις ἢ τὸ

[42]   τὸν ἄνω βλέποντα; Ἑνὸς μὲν γὰρ εὖ πράττοντος ἢ κακῶς, οὐδὲν

[33]   καθέδρας εἶχε τὰ δεύτερα· τὴν γὰρ εὔνοιαν εἰσφέρων, τὴν ἐξουσίαν ἀντελάμβανε·

[23]   ὡς τῶν ἄλλων οὐδέν· σπουδὴ γὰρ εὐφυΐᾳ συνέδραμεν, ἐξ ὧν ἐπι

[1]   προθεὶς ὁ μέγας Βασίλειος, καὶ γὰρ ἐφιλοτιμεῖτο τοῖς ἐμοῖς λόγοις ὡς

[48]   καὶ τίς ἡ ἀπόνοια; Οὔπω γὰρ ἔχω γινώσκειν. Ὅτι μὴ τὰ

[78]   ἡμῶν πρέπων ὁ λόγος. Οὐ γὰρ ἔχω φιλοσοφεῖν ἐν τῷ πάθει,

[12]   ἀρχῆς μαθημάτων ἀγόμενος. Οἱ μὲν γὰρ ἢ βίον μόνον, ἢ λόγον

[9]   ὑπεραίρειν τῇ εὐτεκνίᾳ Ἕνα μὲν γὰρ ἢ δύο γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων,

[59]   μεγάλην καὶ θαυμασίαν, καὶ τί γάρ, ἢ τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν.

[25]   δὲ σὺν ἀλλήλοις. Τὸν μὲν γὰρ ἡ Καισαρέων κατέχει πόλις, ὥς

[49]   δυναστείας ἐστίν. Τίνα ταῦτα; γνωριζέσθω γὰρ ἡμῖν. Δήμευσιν, ἐξορίαν, βασάνους, θάνατον.

[17]   τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ· καὶ γὰρ ἦν ἀγχίνους, εἰ καί τις

[31]   τε εἶδεν ἡμᾶς πρεσβεύοντας, κοινὸς γὰρ ἦν ὁ ἀγὼν ἀμφοτέροις ὡς

[24]   μοι τὸ τῆς ζημίας· οὐ γὰρ ἠνειχόμην ἐπὶ πλέον ἐλεεινὸς ὁρᾶσθαι

[58]   τὰ ἐκείνων ἐστασιάσθη. Ὁ μὲν γὰρ ἠξίου τοῖς δημοσίοις συνδιαιρεῖσθαι καὶ

[7]   τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ γὰρ ἦσαν γογγυσταὶ κατὰ τοὺς ἐκείνους

[17]   ὁ φιλαθήναιος καὶ μάταιος, οὐ γὰρ ᾐσθόμην τοῦ φθόνου, πιστεύων τῷ

[14]   προκαθεζομένην τῆς Ἑῴας πόλιν· καὶ γὰρ ηὐδοκίμει σοφιστῶν τε καὶ φιλοσόφων

[8]   προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας· οὔτε γὰρ θάλασσα δεῖται τῶν εἰσρεόντων εἰς

[82]   ἐγγύς, σὴ τοῦτο χάρις· σοὶ γὰρ θαρρῶν, τὸν περὶ σοῦ λόγον

[49]   ὁ δὲ θάνατος εὐεργέτης, καὶ γὰρ θᾶττον πέμψει με πρὸς Θεόν,

[30]   καλῶ καὶ δόξαν σωτήριον. Οὐ γὰρ θεότητα ταλαντεύομεν, οὐδὲ τὴν μίαν

[6]   μήτε παρόντας ἀναδύεσθαι· τὸ μὲν γὰρ θράσους, τὸ δὲ ἀνανδρίας ἐστίν·

[40]   θεραπεύει λόγοις ἰατρικῆς μεγαλόφρονος· οὐ γὰρ θωπευτικῶς οὐδὲ ἀνελευθέρως τοῦτο ποιεῖ,

[38]   φιλοσοφώτατα περὶ τούτων διανοούμενος. Ἡγεῖτο γὰρ ἰδιώτου μὲν ἀρετὴν εἶναι, τὸ

[27]   τοῖς πολλοῖς τύπος καθίσταται. Τὰς γὰρ ἱερὰς πρότερον ὑπαναγινώσκων τῷ λαῷ

[54]   καὶ κατὰ γῆς ἐρριμμένος· Ποιεῖ γὰρ καὶ βασιλέας ταπεινοὺς πάθος· καὶ

[52]   τηνικαῦτα τὸ πάθος γνωρίζεται. Περιτρέπει γὰρ καί, εἰ μή τις τῶν

[23]   αἱρεθέντος τὸ παρεθέν. Ἰατρικὴν μὲν γάρ, καὶ ἡ τοῦ σώματος ἀρρωστία

[71]   οὐδὲν ὡς ἰσότιμον ἀντεδόθη· τί γὰρ καὶ ἦν; ὥστε καὶ τελειωθῆναι

[34]   ὀλίγαι δὲ καὶ σωματικαί· καὶ γὰρ καὶ τοῦτο πολλάκις εἰς ψυχὴν

[36]   τι λέγειν ἔχομεν. Ὁ μὲν γὰρ καταπραγματεύεται τοῦ λιμοῦ καὶ τὴν

[10]   μόνος, εἴπερ τις ἀνθρώπων; Παντὸς γὰρ κρατῶν ἀρετῇ, παρὰ τοῦ παιδὸς

[27]   ὑφεδρίας μικρόν τι προσδιατρίψωμεν. Οἷον γάρ με καὶ τοῦτο μικροῦ παρέδραμεν,

[61]   τὸ κοινὸν ἡμῶν ἐμφιλοσόφημα· ἔδει γάρ με τῶν ἀνιαρῶν τὸ ἶσον

[8]   παράδειγμα βλέπων, ὅσον ὑπερηκόντισεν. Εἰ γὰρ μέγα τοῖς ἄλλοις τὸ προσλαβεῖν

[75]   ἐκείνου ἐν ἑαυτῷ φέροντα. Οὐ γὰρ μικρὸν τοῖς σπουδαίοις καὶ μικρὰ

[59]   χρόνος τὴν λύπην ἀνάλωσεν· ἐκεῖθεν γάρ μοι πᾶσα συνέπεσεν ἡ περὶ

[19]   ἐμαυτὸν ἐπίσχω τοῦ διηγήματος· ἀεὶ γάρ μοι τὸ παρεθὲν ἀναγκαῖον φαίνεται

[14]   καλῶν προξένους εἴπερ τινί! Ἐκεῖναι γάρ μοι τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγνώρισαν

[39]   δὲ καὶ τὸ ἡμέτερον. Οἷα γάρ μοι φιλοσοφοῦντι περὶ τὸν καιρὸν

[35]   πολλῶν τραπεζῶν ἄλλη δύναμις. Ταῦτα γὰρ Μωϋσέως ἦν καὶ Ἡλίου καὶ

[13]   τὴν τῶν νοουμένων δήλωσιν· κίνημα γὰρ ναρκώντων ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία

[58]   μὴ χρῆναι δασμοφορεῖν κακοδόξοις πᾶς γὰρ ὁ λυπῶν, κακόδοξος. ~Οὐ μὴν

[54]   δὲ ὁ πατήρ· καὶ τί γὰρ ὁ πατήρ; πανταχόθεν ἐπιζητῶν ἐπι

[3]   ὧν πολλοὶ μάρτυρες. Πολλὰ μὲν γὰρ ὁ Πόντος ἡμῖν ἐκ τοῦ

[22]   ταῦτα διηγουμένων. Παρὰ τοσούτοις μὲν γὰρ οἱ ἡμέτεροι παιδευταί, παρ' ὅσοις

[21]   ἑορτάς, θέατρα, πανηγύρεις, συμπόσια. Οὐδὲν γὰρ οἶμαι τίμιον, ὃ μὴ πρὸς

[2]   τὴν τοῦ ἀνδρὸς εὐφημίαν. Οὐ γὰρ ὀλιγωρίᾳ τὸ εἰκὸς ἐνελίπομεν· μή

[43]   σώζεσθαι περιγίνεται. Δεύτερον δέ· καὶ γὰρ ὁμοίως ἀτελὲς ἄλογος πρᾶξις καὶ

[59]   τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ ἔχω, καὶ γὰρ ὁμολογήσω τὸ πάθος, οὐδὲ ἄλλως

[60]   Κράτης Κράτητα Θηβαῖον ἐλευθεροῖ. Εἶναι γάρ, οὐ δοκεῖν, ἐσπούδαζεν ἄριστος. Οὐδὲ

[24]   ἔφασκον, ἀντιβολοῦντες, βιαζόμενοι, πείθοντες· τί γὰρ οὐ λέγοντες; τί δ' οὐ

[28]   παθόντι πρὸς ἐκεῖνον ἀνθρώπινον· ἅπτεται γὰρ οὐ τῶν πολλῶν μόνον, ἀλλὰ

[64]   καὶ τὸν δίκαιον ἀκοινώνητον. Καὶ γὰρ οὐ φαύλως τοῦτό τινες πεφιλοσοφήκασιν,

[48]   κοινωνοὺς ἔχειν, μέγα μέν· πῶς γὰρ οὔ; Πλάσμα Θεοῦ καὶ ὑμεῖς,

[60]   ἐνόμιζεν ἑαυτῷ τιμιώτερον. Ἅπαντα μὲν γὰρ οὐδ' ἄν, εἰ βούλοιτό τις,

[58]   τῶν προεστώτων διακειμένων; Εἶχον μὲν γὰρ οὐδ' ἐκ πλείονος ἐπιεικῶς πρὸς

[2]   τῆς ἀπολογίας ἐνταῦθα κείσθω· καὶ γὰρ οὐδὲ μακροτέρας οἶμαι ταύτης δεήσειν

[68]   παρασυρείσης τῆς εὐσεβείας. Αὐτοῖς μὲν γὰρ οὐδεμίαν εἶναι ζημίαν, ὑπαλλαττομένων μικρὸν

[49]   τι ἄλλο, φησίν, ἀπείλει· τούτων γὰρ οὐδὲν ἡμῶν ἅπτεται. Καὶ τὸν

[75]   τῶν μεγίστων ἡ μίμησις. Ἦ γὰρ οὐκ ἐναργὴς τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας

[11]   πόρρω βάλλουσαν, κακῶς εἰδότες. Ὥσπερ γὰρ οὐρανὸν καὶ γῆν καὶ ἀέρα

[14]   εἰ χρὴ προσειπεῖν οἰκειότερον. Φιλεῖ γὰρ οὔτε ὄψις ῥᾳδίως ἀναχωρεῖν τῶν

[5]   ἐκεῖνος τὴν κορωνίδα· παρασκευῆς μὲν γὰρ οὕτως εἶχον καὶ γνώμης ὡς

[29]   θαυμασιωτέραν εὑρήσομεν τὴν ἐπάνοδον· ἔσχε γὰρ οὕτως. ~Ἐν τούτοις ὄντων ἡμῶν,

[24]   ἀνακλήσεις, οἰμωγαί, περιπλοκαί, δάκρυα. Οὐδὲν γὰρ οὕτως οὐδενὶ λυπηρόν, ὡς τοῖς

[8]   λόγου καὶ λίαν αἰσχρά! Τί γὰρ ὄφελος τῆς ἀντιδόσεως, εἰ σῴζει

[34]   φάρμακον τῆς κακώσεως. Αἱ μὲν γὰρ παραλίαι τὰς τοιαύτας ἐνδείας οὐ

[54]   οὖν; Λύει ταύτην Θεός. Ὁ γὰρ πατάξας Αἰγύπτου τὰ πρωτότοκα, τραχυνομένης

[58]   διαφορά, ἣ ταῦτα ἐκαινοποίησε. Τῆς γὰρ πατρίδος ἡμῶν εἰς δύο διαιρεθείσης

[61]   εἰπεῖν, καὶ ἄσαρκος; Τὰς μὲν γὰρ πλησμονὰς καὶ τοὺς κόρους τοῖς

[7]   ἄλλων ὅσα ἐκεῖσε ἀπέλιπον· ἡ γὰρ πλινθεία καὶ ὁ πηλὸς οὐδὲν

[21]   τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς εὐσεβεστέροις· καὶ γὰρ πλουτοῦσι τὸν κακὸν πλοῦτον εἴδωλα,

[58]   ἡ σκῆψις, ὡς εὐπρεπής! Τὰ γὰρ πνευματικὰ τέκνα, καὶ αἱ ψυχαί,

[16]   ἀγνοοῦντες τὸν ἄνδρα ἐτύγχανον· τοῖς γὰρ πολλοῖς εὐθὺς αἰδέσιμος ἦν, ἀκοῇ

[38]   κἀνταῦθα συμβεβηκέναι λογίζομαι. Ἐκεῖνός τε γὰρ προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ, οὕτω

[48]   τῶν ὑφ' ἡμῖν τεταγμένων· οὐ γὰρ προσώποις τὸν χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει

[58]   ἔχειν διϊσταμένων καὶ τεμνομένων. Καὶ γάρ πως ταῖς καινοτομίαις χαίρουσιν ἄνθρωποι

[49]   τὴν πρώτην λέγοις πληγήν, ταύτης γὰρ σὺ μόνης κύριος· ὁ δὲ

[24]   τὸ μέν τι μαλακισθείς, εἰρήσεται γὰρ τἀληθές, τὸ δέ τι προδοθεὶς

[2]   μὲν ὤκνουν τὸν λόγον, εἰρήσεται γὰρ τἀληθές, ὥσπερ οἱ τοῖς ἱεροῖς

[24]   εἰ καὶ τολμηρόν. Ὁ μὲν γάρ, τὰς αἰτίας εἰπὼν τῆς περὶ

[35]   μετὰ τῆς αὐτῆς πίστεως· λόγῳ γὰρ τὰς τῶν ἐχόντων ἀποθήκας ἀνοίξας

[48]   ἁπάντων ὑποκλιθέντων καὶ ἡττημένων. Οὐ γὰρ ταῦτα, ἔφη, βασιλεὺς ὁ ἐμὸς

[59]   τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν. Προσθήκην γὰρ τῆς Ἐκκλησίας ποιεῖται τὴν στάσιν,

[14]   χρήσωμαι καὶ ποῖ τράπωμαι· ἔχει γάρ τι καὶ πρόσαντες ἡμῖν ὁ

[52]   καὶ ταύτην ὁ λόγος. ~Εἰς γὰρ τὸ ἱερὸν εἰσελθὼν μετὰ πάσης

[68]   σωτηρίαν μᾶλλον ἢ πράγμασι· μηδὲ γὰρ τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἀποβαλεῖν ἄν,

[40]   τὴν μέλλουσαν εὐπείθειαν οἰκονομῶν. Ὁρῶν γὰρ τὸ μὲν ἁπαλὸν ἔκλυτον καὶ

[76]   ἕκαστον ἐπεξίω περὶ τούτων· ἐκεῖνος γὰρ τὸ μὲν ἐξεῦρε τῶν καλῶν,

[68]   κἀκεῖνο προσθήσω τοῖς εἰρημένοις· χρησιμώτατον γὰρ τοῖς πολλοῖς, τοῦ μὴ βλάπτεσθαι,

[63]   ἄν τις ὑπολάβοι κενοδοξῶν (τίς γὰρ τοσοῦτον ἀπεῖχε τοῦ πάθους; ἀλλὰ

[59]   καὶ εἰπεῖν εὐπρεπὲς χρή. Πάντα γὰρ τοῦ ἀνδρὸς θαυμάζων, οὐ μὲν

[38]   τῷ ταῦτα λαμβάνειν αὔξησιν, τί γὰρ τοῦ ἀπ' ἀρχῆς τελείου γένοιτ'

[2]   καὶ κόσμου παντὸς σωτήριον. Τὰ γὰρ τοῦ σώματος ἴσως οὐδὲ θαρρῆσαι

[1]   εἰς ἀρετήν, ὁ λόγος. Ὧν γὰρ τοὺς ἐπαίνους, οἶδα τούτων σαφῶς

[69]   τῶν ἀνθρώπων τοῖς εὐγνωμονεστέροις! Οὐδὲ γὰρ τοὺς εὐαγγελιστὰς φαίη μεν ἂν

[34]   ἐχόντων ἀναλγησία καὶ ἀπληστία. Τηροῦσι γὰρ τοὺς καιροὺς καὶ καταπραγματεύονται τῆς

[35]   ἀγαθῶν. Καὶ τίνα τρόπον; Οὐδὲ γὰρ τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν

[17]   συνηνέχθη τι καὶ τοιοῦτον· οὐδὲ γὰρ τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ ἁπλοῦν

[15]   τῶν οἰκητόρων οἱ πλεῖστοι· καὶ γὰρ τούτους μεμερισμένους ταῖς σπουδαῖς ἔχουσιν.

[37]   τι καὶ συμβαίνει θαυμάσιον. Οὐ γὰρ τῷ πλήθει τῶν ἐτῶν μόνον

[58]   τριῶν ὄντων τῶν ὑπαιτίων. Οὔτε γὰρ τῷ τῆς πίστεως λόγῳ συνέβαινον,

[69]   ἐκείνου δόξης ὑπερ απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ τῶν ἐγκαλούντων, εἴπερ τινές εἰσιν,

[13]   τε καὶ ἰδικώτατον. Ἄλλαι μὲν γὰρ τῶν πόλεων ἄλλοις ἀγάλλονται καλλωπίσμασιν

[19]   τε καὶ βεβαιότερον. Οἱ μὲν γὰρ τῶν σωμάτων ἔρωτες, ἐπειδὴ ῥεόντων

[21]   Ἀθῆναι τὰ εἰς ψυχήν· οὐ γὰρ φαύλως τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς εὐσεβεστέροις·

[19]   ἶσα καὶ ἠρινοῖς ἄνθεσιν· οὔτε γὰρ φλὸξ μένει τῆς ὕλης δαπανηθείσης,

[20]   καὶ μὴ διακρίνεται. Ἑταίρων τε γὰρ ὡμιλοῦ μεν, οὐ τοῖς ἀσελγεστάτοις

[78]   τῶν προειρημένων οὐκ ἔλαττον. Νεκρὸς γὰρ ὢν ἤδη σχεδὸν καὶ ἄπνους

[24]   πρὶν γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον· γίνεται γὰρ ὥσπερ ἑνὸς σώματος εἰς δύο

[20]   πειστέον, ὡς ἐν ἀλλήλοις καὶ παρ' ἀλλήλοις ἐκείμεθα. Ἓν δ' ἀμφοτέροις

[19]   καὶ οὐ πρὶν ἀφεθήσονται ἢ παρ' ἀλλήλων τι προσλαβεῖν ἐκ τῆς

[6]   ὀρῶν λόχμην, πολλαὶ δὲ αὗται παρ' αὐτοῖς εἰσι καὶ βαθεῖαι καὶ

[22]   ξυνωρὶς οὐκ ἀνώνυμος καὶ ὄντες παρ' αὐτοῖς καὶ ἀκούοντες. Οὐδὲν τοιοῦτον

[13]   οἱ καὶ παιδεύσαντες τὸν ἄνδρα παρ' ἑαυτοῖς καὶ τῆς παιδεύσεως ἀπολαύσαντες·

[8]   ἐκείνῳ τὸ προσθεῖναι τοῖς ἄνω παρ' ἑαυτοῦ, καθάπερ ῥεύματος ἀνατρέχοντος. ~Τῆς

[41]   ἀλλά τι καὶ βοηθεῖν καὶ παρ' ἑαυτοῦ συνεισφέρειν ᾤετο δεῖν. ~Τί

[31]   πρεσβείας ἡττήθη· καὶ διελὼν ἄριστα παρ' ἑαυτῷ καὶ φιλοσοφώτατα τοῖς τοῦ

[62]   δὲ γῆ καὶ θάλασσα τὰ παρ' ἑαυτῶν ἀλλήλοις ἀντιδιδόντες, εἰς μίαν

[34]   οὐ χαλεπῶς ἀναφέρουσι, διδοῦσαι τὰ παρ' ἑαυτῶν καὶ τὰ παρὰ τῆς

[24]   τἀληθές, τὸ δέ τι προδοθεὶς παρ' ἐκείνου, πεισθέντος ἀφεῖναι μὴ ἀφιέντα

[41]   μόνον αἴρειν τὰς χεῖρας καὶ παρ' ἐκείνου τῶν κατεχόντων κακῶν λύσιν

[70]   διδασκάλων, τῶν ἀνδρικῶν μέχρις αἵματος, παρ' ἐκείνους τὰ ἡμέτερα θεωρήσαντες, κἀντεῦθεν

[48]   ἡμῶν μάλιστα χρώμενον, ἐπειδὴ καὶ παρ' ἐκείνων ἦν τῷ βαπτίσματι τελεσθείς,

[19]   τὸ ζητούμενον· εἰ δὲ μή, παρ' ἐμαυτοῦ λήψομαι. ~Οὕτω δὴ τὰ

[17]   ἐπανάγων τὸν λόγον· καὶ τὴν παρ' ἐμαυτοῦ ῥοπὴν χαριζόμενος, δύναται δὲ

[22]   ἐμοὺς ὑπαχθεὶς ἐπαίνους, ὁ μηδὲ παρ' ἑτέρου ποτὲ τοῦτο δεξάμενος· καὶ

[11]   τὸν νοῦν ἐχόντων, παίδευσιν τῶν παρ' ἡμῖν ἀγαθῶν εἶναι τὸ πρῶτον·

[26]   ~Οὐκ ἐπαινῶ γὰρ ἐγὼ τὴν παρ' ἡμῖν ἀταξίαν καὶ ἀκοσμίαν, ἔστιν

[35]   προθεὶς λέβητας καὶ τοῦ ταριχευτοῦ παρ' ἡμῖν ὄψου καὶ πένητας τρέφοντος·

[26]   τὸ πάντων ἁγιώτατον τάγμα τῶν παρ' ἡμῖν πάντων εἶναι καταγελαστότα τον.

[82]   ἀντίδοσιν. Σοὶ μὲν οὖν οὗτος παρ' ἡμῶν ὁ λόγος· ἡμᾶς δὲ

[82]   πάντας ἢ πλείονας. ~Ταῦτά σοι παρ' ἡμῶν, ὦ Βασίλειε, τῆς ἡδίστης

[33]   τὴν Τριάδα πιστὸν καὶ γνήσιον· παρ' ἧς καὶ τὸ ἡνῶσθαι καὶ

[22]   μὲν γὰρ οἱ ἡμέτεροι παιδευταί, παρ' ὅσοις Ἀθῆναι· παρὰ τοσούτοις δὲ

[22]   Ἀθῆναι· παρὰ τοσούτοις δὲ ἡμεῖς, παρ' ὅσοις οἱ παιδευταί, συνακουόμενοί τε

[35]   Ἡλίου καὶ τοῦ ἐμοῦ Θεοῦ, παρ' οὗ κἀκείνοις τὸ ταῦτα δύνασθαι·

[34]   μήτε περὶ τὸ θεῖον εὐχάριστοι, παρ' οὗ τὸ ἔχειν αὐτοῖς, ἄλλων

[57]   ὁ δέ· Ἰατρεύεις, φησί, τὸ ἧπαρ, ὁρᾷς ὅπως με κατατρύχον, τοῖς

[71]   μέτρου πρὸς τὸ θεῖον ὕψος ἀντιπαρ έκτασις καὶ ἀντίθεσις, ὅθεν καὶ

[55]   ὁ κινήσας ποτὲ τῷ Ἰσραὴλ Ἀδὲρ τὸν ἀλιτήριον, οὗτος κινεῖ καὶ

[7]   τὰς τῶν πλουσίων διαφυγόντες τραπέζας, ἅπερ ἦν ποτε καὶ ἡμῖν, τοῖς

[16]   τε πολλῇ καὶ ἐξάλμασι χρώμενοι καθάπερ ἐνθουσιῶντες· κελεύει δὲ ἡ βοὴ

[40]   ἐν ἑαυτῷ συντριβῇ καὶ καταναλωθῇ, καθάπερ ἰὸς σιδήρῳ συν δαπανώμενος. ~Ἐπεὶ

[1]   ἐκ πασῶν ὑπόθεσιν προστησά μενος, καθάπερ οἱ ζωγράφοι τοὺς ἀρχετύπους πίνακας,

[2]   κἂν ἐκείνου πάντες ἴσον ἀπολειπώμεθα, καθάπερ οὐρανοῦ καὶ ἡλιακῆς ἀκτῖνος οἱ

[8]   προσθεῖναι τοῖς ἄνω παρ' ἑαυτοῦ, καθάπερ ῥεύματος ἀνατρέχοντος. ~Τῆς δὲ τῶν

[15]   νοῦν ἔχουσιν. ~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι, καθάπερ τι ῥεῦμα ποτάμιον, ἀπὸ μιᾶς

[4]   καθέκαστον, ἢ μικρὸν ἢ μεῖζον, καθάπερ τις κλῆρος πατρῷος ἢ πόρρωθεν

[68]   ἔχειν, ἀλλ' οἰκείαις συνδεῖσθαι φωναῖς, ἥπερ δὴ καὶ μεγίστη λόγου δύναμις

[29]   γαλήνῃ τῶν λογισ μῶν κυβέρνησιν. Καίπερ δὲ οὕτω φιλοσόφου καὶ θαυμασίας

[23]   καὶ φιλόσοφον. Ἀλλὰ τί ταῦτα, καίπερ τηλικαῦτα τυγχάνοντα, πρὸς τὴν ἐν

[1]   χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον· χρέος δέ, εἴπερ ἄλλο τι, τοῖς ἀγαθοῖς τά

[39]   ἐγώ, καὶ γὰρ ἐν ἅπασιν, εἴπερ ἄλλος τις, καὶ ἅμα τοῦ

[54]   ἀρίστους ἐκλεγόμενος καὶ λιταῖς προσκείμενος, εἴπερ ἄλλοτέ ποτε, καὶ κατὰ γῆς

[36]   τῆς ὄντως οὐρανίου καὶ ὑψηλῆς· εἴπερ ἄρτος Ἀγγέλων λόγος, ᾧ ψυχαὶ

[28]   φιλοσόφων, καὶ ἱκανὸς θάρσος παρασχεῖν, εἴπερ ἐβούλετο, τῷ συστήματι· τόν τε

[10]   ὅπερ ἐν ἀνδράσιν ἐκεῖνος· ὥστ' εἴπερ ἔδει δουλεύσαντα πάντως τῇ φύσει

[21]   στροφῇ τῆς σφενδονῆς ὁ Γύγης, εἴπερ μὴ μῦθος ἦν, ἐξ ἧς

[28]   Ἐκκλησίας ὅσον ἔκκριτον καὶ σοφώτερον, εἴπερ σοφώτεροι τῶν πολλῶν, οἱ κόσμου

[55]   ᾔσχυνε καὶ τὸν ἀγωνιστὴν ὕψωσεν, εἴπερ τι μέγα καὶ ὑψηλὸν ἡ

[69]   απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ τῶν ἐγκαλούντων, εἴπερ τινές εἰσιν, ὁ ἀνήρ· ἀλλ'

[14]   ἐμοὶ καὶ τῶν καλῶν προξένους εἴπερ τινί! Ἐκεῖναι γάρ μοι τὸν

[10]   ἔτυχεν, ἵνα μὴ λέγω μόνος, εἴπερ τις ἀνθρώπων; Παντὸς γὰρ κρατῶν

[2]   ὅσοι θερμότεροι τοῦ ἀνδρὸς ἐπαινέται, εἴπερ τις ἔστιν ἄλλου θερμότερος, ἀλλὰ

[41]   αὐτοὺς ὅπως ἀσφαλῶς ἕξει λογιζομένων, εἴπερ τοῦτο ἀσφαλές, περαιτέρω δ' οὐ

[63]   ἀλλ' ὡς ἀδελφοὺς ἠσπάζετο, οὐχ ὅπερ ἄν τις ὑπολάβοι κενοδοξῶν (τίς

[10]   πρωτεῖον ἔχειν. Τίς Ἐμμελίαν, τὴν ὅπερ ἐγένετο προκληθεῖσαν ἢ γενομένην ὃ

[72]   πάντων καὶ ἀεὶ καὶ πνευματικῶς, ὅπερ ἐμοὶ τῆς σιτοδοσίας ἐκείνης αἰδε

[10]   ὤφθη, εἰ δεῖ συντόμως εἰπεῖν, ὅπερ ἐν ἀνδράσιν ἐκεῖνος· ὥστ' εἴπερ

[38]   τι φιλοσοφήσω περὶ τούτων ἄμεινον, ὅπερ ἐπὶ τοῦ Σωτῆρος ἐγὼ θεωρῶ,

[39]   με τῷ γεγονότι καὶ περιχαρήσεσθαι, ὅπερ ἑτέρου καὶ παθεῖν ἴσως ἦν,

[18]   καὶ κατεπᾴδων τοῖς λογισμοῖς καί, ὅπερ ἦν ἀληθές, οὔτε ἦθος ἀνδρὸς

[68]   Πνεύματος φωνῆς, ὡς εἴη Θεός· ὅπερ ὂν ἀληθές, ἀσεβὲς ἐκείνοις ὑπελαμβάνετο

[12]   βιοτεύειν μετὰ τῆς ἐκεῖθεν μακαριότητος. Ὅπερ οὖν ἐκείνῳ συμβέβηκεν εὖ ποιοῦν

[10]   μᾶλλον ἢ τοῦδε πατράσιν ὀνομασθῆναι· ὅπερ οὖν καλῶς ποιοῦν καὶ συνέδραμεν.

[15]   νέοι καὶ δυσκάθεκτοι ταῖς ὁρμαῖς. Ὅπερ οὖν πάσχοντας ἔστιν ἰδεῖν περὶ

[54]   ἀναδὺς οὐδὲ τοῦ καιροῦ κατεξαναστάς, ὥσπερ ἄλλος τις, καὶ ὁμοῦ τῇ

[15]   πάλιν εἰς τὸ αὐτὸ συνελθόντας, ὥσπερ ἀπὸ συνθήματος οὕτω Θεοῦ κινήσαντος.

[11]   Θεοῦ πόρρω βάλλουσαν, κακῶς εἰδότες. Ὥσπερ γὰρ οὐρανὸν καὶ γῆν καὶ

[62]   ᾖ μήτε τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον· ὥσπερ δὲ γῆ καὶ θάλασσα τὰ

[48]   ἐκεῖνος εἰσάγεται· μᾶλλον δὲ εἴσεισιν ὥσπερ εἰς ἑορτήν, οὐκ εἰς κρίσιν

[44]   ἀναστρέφει μετὰ πλειόνων πνευμάτων εἰσοικισθησόμενον, ὥσπερ ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις ἠκούσαμεν. Τούτου

[13]   ὁρωμένων· τῇδε λόγοι τὸ γνώρισμα, ὥσπερ ἐν τοῖς ὅπλοις ἢ τοῖς

[24]   γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον· γίνεται γὰρ ὥσπερ ἑνὸς σώματος εἰς δύο τομὴ

[22]   τῆς ἐκείνου φιλίας τι παραπέλαυσα, ὥσπερ ζῶντος εἰς ἀρετήν, οὕτω μεταστάντος

[38]   Ἐκεῖνός τε γὰρ προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ, οὕτω δὴ καὶ σοφίᾳ

[52]   αὐτουργὸς ἦν, συνεπελάβετο δ' οὐδείς, ὥσπερ ἦν ἔθος, ἄδηλον ὂν εἰ

[9]   πρᾶγμα οὔπω τότε πολλοῖς σπουδαζόμενον, ὥσπερ νῦν αὐξηθέν τε καὶ τιμηθὲν

[2]   τὸν λόγον, εἰρήσεται γὰρ τἀληθές, ὥσπερ οἱ τοῖς ἱεροῖς προσιόντες, πρὶν

[52]   τὴν ὄψιν καὶ τὴν διάνοιαν, ὥσπερ οὐδενὸς καινοῦ γεγονότος, ἀλλ' ἐστηλωμένον,

[77]   εἰρημένον ἢ πεπραγμένον φέρειν ἀπομνημόνευμα, ὥσπερ οὖν κἀγὼ πολλάκις οἶδα καλλωπισάμενος·

[62]   τῶν κοινωνικῶν καὶ μιγάδων, οὐδὲ ὥσπερ τειχίῳ τινὶ μέσῳ ταῦτα διαλαβὼν

[53]   τότε διοχλούσης ἐπηρείας τὸ πλεῖστον, ὥσπερ τι ῥεῦμα, διέλυσεν. ~Ἕτερον δὲ

[10]   τὸν νῦν εὐφημούμενον ἀνθρώποις δοθῆναι ὥσπερ τινὰ τῶν πάλαι παρὰ Θεοῦ

[12]   ὃ βλέπων εὐθὺς ἄριστος ἦν. Ὥσπερ τοὺς πώλους καὶ τοὺς μόσχους

[27]   οὕτω καὶ μέγας Βασίλειος· ἀλλ' ὥσπερ τῶν ἄλλων ἁπάντων, οὕτω καὶ

[4]   ὕβρις τὸ πιστευόμενον. ~Ἐπειδὴ δὲ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἡμῖν ὁ λόγος κατ'

[75]   ἄνδρα τῷ ἐν γεννητοῖς γυναικῶν ὑπὲρ ἅπαντας, ταύτην ποιοῦμαι τὴν παρεξέτασιν·

[69]   οὐχ ἵνα τῆς ἐκείνου δόξης ὑπερ απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ τῶν ἐγκαλούντων,

[59]   ἐκεῖνο δέξαιτο, ἡμῶν τοῦ ἀνδρὸς ὑπερ απολογουμένων, ὅτι μείζω φρονῶν ἢ

[55]   μοίρας ὕπαρχον· προφάσει μὲν ὡς ὑπὲρ γυναίου τινὸς ἀγανακτοῦντα, τὸ δ'

[42]   εἶναι τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον, ὑπὲρ δὲ τοῦ κοινοῦ χρῆναι μᾶλλον

[3]   ἡρώων ὤφθη κατάλογος. Ὅσα τῶν ὑπὲρ ἐκεῖνον τοῖς χρόνοις ἐκείνῳ συνεισενεγκεῖν

[2]   νόμος ἦν ἀρετῆς) οὕτω καὶ ὑπὲρ ἡμᾶς γενόμενος, συγγνώμων ἔσται τοῖς

[69]   ἡμᾶς, οἱ δὲ ἐκ τῶν ὑπὲρ ἡμᾶς ἐποιήσαντο τὴν ἀρχήν· οὕτω

[19]   τῶν αὐτῶν ἐραστάς. Οὗτος τοῦ ὑπὲρ ἡμᾶς ἔρωτος νόμος. Αἰσθάνομαι μὲν

[38]   μεθ' ἡμῶν ἐγένετο, μορφωθεὶς τὸ ὑπὲρ ἡμᾶς καὶ ἡμέτερον, τοῦτο κἀνταῦθα

[5]   Χριστὸς τοὺς τὴν ἐκείνου μιμησαμένους ὑπὲρ ἡμῶν ἄθλησιν. ~Ἐπεὶ δὲ νόμιμον

[80]   ἐστιν ἐν οὐρανοῖς, κἀκεῖ τὰς ὑπὲρ ἡμῶν, ὡς οἶμαι, προσφέρων θυσίας

[8]   οὗ καὶ πρὸς τὴν ἄθλησιν ὑπὲρ ἧς ταῦτα ἦν αὐτοῖς, ἐγίνοντο

[71]   οὐκ ἐπάλαισε πρὸς Θεόν, ἀλλ' ὑπὲρ Θεοῦ, τὰ τῶν αἱρετικῶν καταβάλλουσαν,

[32]   πάντα μὲν ταῦτα τελείως καὶ ὑπὲρ λόγον, ὑπελείπετο δέ τι τῆς

[68]   πέπονθεν· ὅς γε καὶ ἐξορίαν ὑπὲρ τῆς ἀληθείας κατακριθείς, τοσοῦτον ἐπραγματεύσατο

[2]   χρὴ λέγειν ἀνδρὶ γενναίῳ καὶ ὑπὲρ τὸ σῶμα πρὶν ἐνθένδε μεταναστῆναι,

[50]   ἂν τοῦτον διειλέχθη τὸν τρόπον, ὑπὲρ τοιούτων ἀγωνιζόμενος. Τἆλλα μὲν γὰρ

[7]   πανδαισία, ἔλαφοι τῶν λόφων ποθὲν ὑπερ φανέντες ἀθρόως. Ὡς μὲν εὐμεγέθεις,

[6]   ὅστις οὐδὲν μέγα οἴεται τοὺς ὑπὲρ Χριστοῦ διωγμοὺς καὶ κινδύνους, κακῶς

[17]   ἡμῖν τῆς φιλίας οὐκ ἔτι σπινθήρ, ἀλλ' ἤδη πυρσὸς ἀνάπτεται περιφανὴς

[17]   προοίμιον· ἐντεῦθεν ὁ τῆς συναφείας σπινθήρ· οὕτως ἐπ' ἀλλήλοις ἐτρώθημεν. Ἔπειτα

[28]   τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε γὰρ ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς οὐκ οἶδ' εἴ

[69]   ἐγκαλούντων, εἴπερ τινές εἰσιν, ὁ ἀνήρ· ἀλλ' ἵνα μὴ τοῦτον ὅρον

[54]   ἀνασώζεται καὶ γίνεται πυρετοῦ δῶρον ἀνὴρ εὐσεβής, βασιλέα θρασὺν σωφρονίζοντος. Τί

[75]   τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας εἰκὼν ὁ ἀνήρ; Καὶ οὗτος ἔρημον ᾤκησε· καὶ

[51]   τῆς Ἐκκλησίας. Κρείττων ἀπειλῶν ὁ ἀνήρ, λόγων στερρότερος, πειθοῦς ἰσχυρότερος. Ἄλλον

[79]   τὴν οἰκουμένην. ~Ἔκειτο μὲν ὁ ἀνὴρ τὰ τελευταῖα πνέων καὶ παρὰ

[54]   τοῦ σώματος· συνέκαμνε δὲ ὁ πατήρ· καὶ τί γὰρ ὁ πατήρ;

[54]   πατήρ· καὶ τί γὰρ ὁ πατήρ; πανταχόθεν ἐπιζητῶν ἐπι κουρίαν τῷ

[54]   νόσος γίνεται, καὶ χρηστοτέρων ὁ πατὴρ τῶν ἐλπίδων· καὶ εἰ μὴ

[54]   δόγμα τῆς ἀρρωστίας· καὶ ἡ χεὶρ ἐπέχεται τοῦ πονηροῦ γραφέως, καὶ

[50]   περιφρονοῦντες, πρὸς αὐτὸν μόνον βλέπομεν. Πῦρ δὲ καὶ ξίφος καὶ θῆρες

[32]   δὲ πέλεκυς κόπτων πέτραν, ἢ πῦρ ἐν ἀκάνθαις, ὅ φησιν ἡ

[67]   ἐντύχω λόγοις, τὸ Σοδομιτικὸν ὁρῶ πῦρ, ᾧ τεφροῦνται γλῶσσαι πονηραὶ καὶ

[13]   τὴν τοῦ ἤθους πῆξιν ἐπιδεικνύμενος· ῥήτωρ ἐν ῥήτορσι καὶ πρὸ τῶν

Chapitre
[32]	φέρων ἑαυτὸν τῇ Ἐκκλησίᾳ δίδωσιν.	~Ἆρ'	οὖν προεθυμήθη μὲν οὕτως, ἠγώνισται
[55]	ἐκείνου καὶ θαυμάζων καὶ διηγούμενος.	Ἆρ'	οὖν τὰ μὲν πρὸς ἐκείνους
[21]	ἄλλος οὗτος Φρύγιος μῦθος. Τὸν	γὰρ	Ἀβάριδος ὀϊστὸν τί ἂν λέγοιμι
[2]	φιλίας καὶ νόμῳ κρείττονι (οὐ	γὰρ	αἰσχύνομαι τοῦτο λέγειν, ὅτι καὶ
[20]	τῷ ἑτέρῳ τούτου παραχωρήσειεν· τὸ	γὰρ	ἀλλήλων εὐδόκιμον ἴδιον ἐποιούμεθα. Μία
[31]	ἡμῖν ἐπιστρατεύει τῆς ἀσεβείας· οὐ	γὰρ	ἄλλο τι ἢ βαρβαρικὴν καταδρομὴν
[39]	τὸν καιρὸν ἐκεῖνον συνεφιλοσόφει! Τῶν	γὰρ	ἄλλων ἁπάντων οἰομένων καὶ προσδραμεῖσθαί
[41]	διανοίᾳ μεῖζον καὶ ὑψηλότερον. Τῶν	γὰρ	ἄλλων ἁπάντων τὸ ἐν ποσὶ
[58]	ἡ βλάβη τοῖς ἀρχομένοις. Τίς	γὰρ	ἂν τοὺς ἄλλους πείσειε μετριάζειν,
[51]	ἐγκωμίων τοῦ ἀνδρὸς ἡττηθέντα, θαυμάζει	γὰρ	ἀνδρὸς ἀρετὴν καὶ πολέμιος, μήτε
[28]	τριῶν τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε	γὰρ	ἀνὴρ αἰδέσιμος, ὡς οὐκ οἶδ'
[18]	καιρὸν ἔχοντος. Ὁ δέ, καὶ	γὰρ	ἀνθρώπινον τὸ πάθος, ὅταν μεγάλα
[29]	καὶ τοῦ εἰρηνικοῦ μαθητής; Οὔτε	γὰρ	ἀντιτείνειν εἶχε πρὸς τοὺς ὑβριστὰς
[26]	ὧν προεδρευόντων ἐν βήμασιν· οὐ	γὰρ	ἁπάντων τολμήσω κατηγορεῖν, οὐδὲ δίκαιον.
[80]	καὶ τοῦ λαοῦ προευχόμενος· οὐδὲ	γὰρ	ἀπολιπὼν ἡμᾶς παντάπασιν ἀπολέλοιπεν· ἡμιθνὴς
[25]	τῶν πολλῶν πόθον ἀφοσιώσασθαι· οὐ	γὰρ	αὐτοί γε εἴχομεν θεατρικῶς οὐδ'
[45]	διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς. Καλῶς	γὰρ	αὐτὸν ὁ θεῖος Δαβὶδ πρὸ
[10]	ἐκείνου φωνῆς ἐκεῖνον ἐγκωμιάζουσιν. Ὁ	γὰρ	αὐτὸς ὑπόθεσίς τε λαμπρὰ τοῖς
[79]	ἢ χερσὶν ἢ δεήσεσιν· ἐποίει	γὰρ	αὐτοὺς καὶ παράφρονας τὸ πάθος·
[9]	περι φανέστατον ἡ εὐτεκνία. Τοὺς	γὰρ	αὐτοὺς πολύπαιδας καὶ καλλίπαιδας μῦθοι
[25]	σὺν ἀλλήλοις μὲν ἔτι, οὐ	γὰρ	ἀφῆκεν ὁ φθόνος, τῷ πόθῳ
[47]	πρῶτον ᾔσθετο κακῶς βουλευσάμενος. Ὡς	γὰρ	βέλος ἰσχυροτέρῳ προσπεσὸν ἀπεκρούσθη, καὶ
[37]	τούτων καὶ τῶν τοιούτων, τί	γὰρ	δεῖ πάντα λέγοντα διατρίβειν; ἄρτι
[26]	τῆς τιμῆς ἀξιώσασα. ~Οὐκ ἐπαινῶ	γὰρ	ἐγὼ τὴν παρ' ἡμῖν ἀταξίαν
[33]	τέχνῃ τιθασσεύων τὸν δυναστεύοντα· καὶ	γὰρ	ἐδεῖτο, νεωστὶ μὲν ἐπὶ τὴν
[17]	καὶ τὰ νῶτα μεταβαλλόντων, καὶ	γὰρ	ἐζηλοτύπουν τὸ τῶν Ἀθηνῶν κλέος
[68]	τῇ γλώσσῃ παρρησίαν. Οἱ μὲν	γὰρ	ἐζήτουν λαβέσθαι γυμνῆς τῆς περὶ
[77]	τῆς ἠχοῦς ὑστερόφωνον· ἐκείνη μὲν	γάρ,	εἰ καὶ τὰ τελευταῖα τῆς
[65]	μέγα καὶ βαθὺ πέλαγος. Οἶμαι	γὰρ	εἴ τις ἐγένετο ἢ γενήσεται
[1]	τοῖς περὶ λόγους ἐσπουδακόσιν. Οἶμαι	γάρ,	εἴ τις τῆς ἐν λόγοις
[17]	τότε τιμὴν οὐ φέροντες· δεινὸν	γὰρ	εἶναι, εἰ προειληφότες τοὺς τρίβωνας
[44]	τι τοῖς πρώτοις παλαίσμασι· δεινὸν	γὰρ	εἶναι καὶ σχέτλιον, πολλῶν μὲν
[42]	ἑαυτοῦ συνεισφέρειν ᾤετο δεῖν. ~Τί	γὰρ	εἶναι τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον,
[38]	τῷ θρόνῳ τὴν ἀρετήν· μόγις	γὰρ	εἶναι τῷ ἄκρῳ τοῦ μέσου
[77]	ἐν ταῖς σκιαῖς ἀνδριάντας· πολὺ	γὰρ	εἰπεῖν, ὅτι καὶ τὸ τῆς
[62]	καὶ τῆς μοναδικῆς φύσεως· ὀκνῶ	γὰρ	εἰπεῖν Χριστοῦ, ὃς καὶ γεννηθῆναι
[66]	καὶ συνετίζων τὰς ἀκοάς· ἤρκεσε	γὰρ	εἷς ἀντὶ πάντων τοῖς σπουδαιοτέροις
[57]	καὶ βασίλειον ἱστουργικὴν μάλιστα. Καὶ	γάρ	εἰσι περὶ τὰ τοιαῦτα θερμότεροι,
[37]	νικᾷ πολλῇ τῇ περιουσίᾳ. Κινεῖ	γὰρ	ἐκ τῆς ὑπερορίας τοὺς χρίσοντας,
[57]	τοῦ κοινοῦ πάντων κινδύνου, κίνδυνον	γὰρ	ἕκαστος ἑαυτοῦ τὴν ὕβριν ταύτην
[17]	καὶ τῆς ἄνωθεν ἑταιρίας, καὶ	γὰρ	ἐκείνης τῆς διατριβῆς ὄντες ἐτύγχανον,
[64]	μὴ τὰ τοιαῦτα πεπαιδευμένοις. Τίς	γὰρ	ἐκείνου μᾶλλον ἢ ἀρετὴν ἐτίμησεν,
[80]	σκίμποδος, καὶ ψαῦσαι μόνον! τί	γὰρ	ἐκείνου τοῦ σώματος ἱερώτερόν τε
[76]	βάθος τῶν νοημάτων. Στέφανος μὲν	γὰρ	ἐκωλύθη γενέσθαι, εἰ καὶ πρό
[22]	ταὐτῷ ἡνίας καὶ μάστιγας. Ἀλλὰ	γὰρ	ἔλαθον ἐμαυτὸν εἰς τοὺς ἐμοὺς
[39]	τὸ φορτικὸν φεύγων ἐγώ, καὶ	γὰρ	ἐν ἅπασιν, εἴπερ ἄλλος τις,
[15]	καὶ περιφανοῦς τῆς ἐλπίδος. Καὶ	γὰρ	ἐν πολλῶν γλώσσαις ἔκειτο πρὶν
[68]	ἄλλαις τὸ ἶσον διδασκομένοις· οὐδὲ	γὰρ	ἐν ῥήμασιν ἡμῖν εἶναι τὴν
[70]	Ἐνὼχ μετετέθη, μικρᾶς εὐσεβείας, ἔτι	γὰρ	ἐν σκιαῖς ἦν ἡ πίστις,
[35]	τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν	γὰρ	ἐν ταὐτῷ τοὺς λιμοῦ τραυματίας,
[7]	δὴ ὑπειπόντες ὅσα πεποίηκε (φιλεῖ	γὰρ	ἐν τοῖς τοιούτοις φιλιστορεῖν ἡ
[52]	δὲ μηδὲ τοῦτο παραδραμεῖν. Ἐπειδὴ	γὰρ	ἔνδον ἐγένετο καὶ τὴν ἀκοὴν
[68]	ἐξ ὧν ἄλλοις ἐπηρεάζουσιν. Ἐκεῖνος	γὰρ	ἕνεκα τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ
[14]	ἡμῖν ὁ λόγος. Ποθῶ μὲν	γάρ,	ἐνταῦθα τοῦ λόγου γενόμενος καὶ
[26]	πάντων εἶναι καταγελαστότα τον. Οὐ	γὰρ	ἐξ ἀρετῆς μᾶλλον ἢ κακουργίας
[55]	ἔπειθε τῶν οὐκ εἰδότων· οὐ	γὰρ	ἐπαύετο τὰ ἐκείνου καὶ θαυμάζων
[24]	γοῦν ἐφικτὸν ἀνθρωπίνῃ φύσει· τὸ	γὰρ	ἐπέκεινα Γαδείρων οὐ περατόν· ἔδει
[6]	τὸ τοῦ χρόνου μῆκος· καὶ	γὰρ	ἐπὶ πλεῖστον αὐτοῖς, ὥς φασι,
[50]	ὑπὲρ τοιούτων ἀγωνιζόμενος. Τἆλλα μὲν	γὰρ	ἐπιεικεῖς ἡμεῖς, ὕπαρχε, καὶ παντὸς
[48]	οὗτος, βούλεται, τοὔνομα προσειπών, οὔπω	γὰρ	ἐπίσκοπον ἠξίου καλεῖν, τὸ κατὰ
[50]	τὸ ἑαυτοῦ προσθεὶς ὄνομα. Οὐδὲ	γὰρ	ἐπισκόπῳ ἴσως, φησίν, ἐνέτυχες, ἢ
[1]	ἄνδρα τοῦτον θαυμάσας. Ἐμοί τε	γὰρ	ἔσται τοῦτο χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον·
[7]	ὡς εὐσεβέστερα καὶ πιστότερα! Τί	γάρ	ἐστιν, ἔλεγον, τῶν ἀπίστων, εἰ
[16]	μάλα ἡδὺ καὶ φιλάνθρωπον· πλείων	γάρ	ἐστιν ἡ ἔνδειξις ἢ τὸ
[42]	τὸν ἄνω βλέποντα; Ἑνὸς μὲν	γὰρ	εὖ πράττοντος ἢ κακῶς, οὐδὲν
[33]	καθέδρας εἶχε τὰ δεύτερα· τὴν	γὰρ	εὔνοιαν εἰσφέρων, τὴν ἐξουσίαν ἀντελάμβανε·
[23]	ὡς τῶν ἄλλων οὐδέν· σπουδὴ	γὰρ	εὐφυΐᾳ συνέδραμεν, ἐξ ὧν ἐπι
[1]	προθεὶς ὁ μέγας Βασίλειος, καὶ	γὰρ	ἐφιλοτιμεῖτο τοῖς ἐμοῖς λόγοις ὡς
[48]	καὶ τίς ἡ ἀπόνοια; Οὔπω	γὰρ	ἔχω γινώσκειν. Ὅτι μὴ τὰ
[78]	ἡμῶν πρέπων ὁ λόγος. Οὐ	γὰρ	ἔχω φιλοσοφεῖν ἐν τῷ πάθει,
[12]	ἀρχῆς μαθημάτων ἀγόμενος. Οἱ μὲν	γὰρ	ἢ βίον μόνον, ἢ λόγον
[9]	ὑπεραίρειν τῇ εὐτεκνίᾳ Ἕνα μὲν	γὰρ	ἢ δύο γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων,
[59]	μεγάλην καὶ θαυμασίαν, καὶ τί	γάρ,	ἢ τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν.
[25]	δὲ σὺν ἀλλήλοις. Τὸν μὲν	γὰρ	ἡ Καισαρέων κατέχει πόλις, ὥς
[49]	δυναστείας ἐστίν. Τίνα ταῦτα; γνωριζέσθω	γὰρ	ἡμῖν. Δήμευσιν, ἐξορίαν, βασάνους, θάνατον.
[17]	τε αὐτίκα τῷ γενομένῳ· καὶ	γὰρ	ἦν ἀγχίνους, εἰ καί τις
[31]	τε εἶδεν ἡμᾶς πρεσβεύοντας, κοινὸς	γὰρ	ἦν ὁ ἀγὼν ἀμφοτέροις ὡς
[24]	μοι τὸ τῆς ζημίας· οὐ	γὰρ	ἠνειχόμην ἐπὶ πλέον ἐλεεινὸς ὁρᾶσθαι
[58]	τὰ ἐκείνων ἐστασιάσθη. Ὁ μὲν	γὰρ	ἠξίου τοῖς δημοσίοις συνδιαιρεῖσθαι καὶ
[7]	τοῦ Ἰσραὴλ οὐκ ἐφθέγξαντο· οὐ	γὰρ	ἦσαν γογγυσταὶ κατὰ τοὺς ἐκείνους
[17]	ὁ φιλαθήναιος καὶ μάταιος, οὐ	γὰρ	ᾐσθόμην τοῦ φθόνου, πιστεύων τῷ
[14]	προκαθεζομένην τῆς Ἑῴας πόλιν· καὶ	γὰρ	ηὐδοκίμει σοφιστῶν τε καὶ φιλοσόφων
[8]	προσθῶ τι τῆς εὐδοξίας· οὔτε	γὰρ	θάλασσα δεῖται τῶν εἰσρεόντων εἰς
[82]	ἐγγύς, σὴ τοῦτο χάρις· σοὶ	γὰρ	θαρρῶν, τὸν περὶ σοῦ λόγον
[49]	ὁ δὲ θάνατος εὐεργέτης, καὶ	γὰρ	θᾶττον πέμψει με πρὸς Θεόν,
[30]	καλῶ καὶ δόξαν σωτήριον. Οὐ	γὰρ	θεότητα ταλαντεύομεν, οὐδὲ τὴν μίαν
[6]	μήτε παρόντας ἀναδύεσθαι· τὸ μὲν	γὰρ	θράσους, τὸ δὲ ἀνανδρίας ἐστίν·
[40]	θεραπεύει λόγοις ἰατρικῆς μεγαλόφρονος· οὐ	γὰρ	θωπευτικῶς οὐδὲ ἀνελευθέρως τοῦτο ποιεῖ,
[38]	φιλοσοφώτατα περὶ τούτων διανοούμενος. Ἡγεῖτο	γὰρ	ἰδιώτου μὲν ἀρετὴν εἶναι, τὸ
[27]	τοῖς πολλοῖς τύπος καθίσταται. Τὰς	γὰρ	ἱερὰς πρότερον ὑπαναγινώσκων τῷ λαῷ
[54]	καὶ κατὰ γῆς ἐρριμμένος· Ποιεῖ	γὰρ	καὶ βασιλέας ταπεινοὺς πάθος· καὶ
[52]	τηνικαῦτα τὸ πάθος γνωρίζεται. Περιτρέπει	γὰρ	καί, εἰ μή τις τῶν
[23]	αἱρεθέντος τὸ παρεθέν. Ἰατρικὴν μὲν	γάρ,	καὶ ἡ τοῦ σώματος ἀρρωστία
[71]	οὐδὲν ὡς ἰσότιμον ἀντεδόθη· τί	γὰρ	καὶ ἦν; ὥστε καὶ τελειωθῆναι
[34]	ὀλίγαι δὲ καὶ σωματικαί· καὶ	γὰρ	καὶ τοῦτο πολλάκις εἰς ψυχὴν
[36]	τι λέγειν ἔχομεν. Ὁ μὲν	γὰρ	καταπραγματεύεται τοῦ λιμοῦ καὶ τὴν
[10]	μόνος, εἴπερ τις ἀνθρώπων; Παντὸς	γὰρ	κρατῶν ἀρετῇ, παρὰ τοῦ παιδὸς
[27]	ὑφεδρίας μικρόν τι προσδιατρίψωμεν. Οἷον	γάρ	με καὶ τοῦτο μικροῦ παρέδραμεν,
[61]	τὸ κοινὸν ἡμῶν ἐμφιλοσόφημα· ἔδει	γάρ	με τῶν ἀνιαρῶν τὸ ἶσον
[8]	παράδειγμα βλέπων, ὅσον ὑπερηκόντισεν. Εἰ	γὰρ	μέγα τοῖς ἄλλοις τὸ προσλαβεῖν
[75]	ἐκείνου ἐν ἑαυτῷ φέροντα. Οὐ	γὰρ	μικρὸν τοῖς σπουδαίοις καὶ μικρὰ
[59]	χρόνος τὴν λύπην ἀνάλωσεν· ἐκεῖθεν	γάρ	μοι πᾶσα συνέπεσεν ἡ περὶ
[19]	ἐμαυτὸν ἐπίσχω τοῦ διηγήματος· ἀεὶ	γάρ	μοι τὸ παρεθὲν ἀναγκαῖον φαίνεται
[14]	καλῶν προξένους εἴπερ τινί! Ἐκεῖναι	γάρ	μοι τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγνώρισαν
[39]	δὲ καὶ τὸ ἡμέτερον. Οἷα	γάρ	μοι φιλοσοφοῦντι περὶ τὸν καιρὸν
[35]	πολλῶν τραπεζῶν ἄλλη δύναμις. Ταῦτα	γὰρ	Μωϋσέως ἦν καὶ Ἡλίου καὶ
[13]	τὴν τῶν νοουμένων δήλωσιν· κίνημα	γὰρ	ναρκώντων ἐστὶ νοῦς ἀνεκλάλητος. Φιλοσοφία
[58]	μὴ χρῆναι δασμοφορεῖν κακοδόξοις πᾶς	γὰρ	ὁ λυπῶν, κακόδοξος. ~Οὐ μὴν
[54]	δὲ ὁ πατήρ· καὶ τί	γὰρ	ὁ πατήρ; πανταχόθεν ἐπιζητῶν ἐπι
[3]	ὧν πολλοὶ μάρτυρες. Πολλὰ μὲν	γὰρ	ὁ Πόντος ἡμῖν ἐκ τοῦ
[22]	ταῦτα διηγουμένων. Παρὰ τοσούτοις μὲν	γὰρ	οἱ ἡμέτεροι παιδευταί, παρ' ὅσοις
[21]	ἑορτάς, θέατρα, πανηγύρεις, συμπόσια. Οὐδὲν	γὰρ	οἶμαι τίμιον, ὃ μὴ πρὸς
[2]	τὴν τοῦ ἀνδρὸς εὐφημίαν. Οὐ	γὰρ	ὀλιγωρίᾳ τὸ εἰκὸς ἐνελίπομεν· μή
[43]	σώζεσθαι περιγίνεται. Δεύτερον δέ· καὶ	γὰρ	ὁμοίως ἀτελὲς ἄλογος πρᾶξις καὶ
[59]	τοῦτο ἐπαινεῖν οὐκ ἔχω, καὶ	γὰρ	ὁμολογήσω τὸ πάθος, οὐδὲ ἄλλως
[60]	Κράτης Κράτητα Θηβαῖον ἐλευθεροῖ. Εἶναι	γάρ,	οὐ δοκεῖν, ἐσπούδαζεν ἄριστος. Οὐδὲ
[24]	ἔφασκον, ἀντιβολοῦντες, βιαζόμενοι, πείθοντες· τί	γὰρ	οὐ λέγοντες; τί δ' οὐ
[28]	παθόντι πρὸς ἐκεῖνον ἀνθρώπινον· ἅπτεται	γὰρ	οὐ τῶν πολλῶν μόνον, ἀλλὰ
[64]	καὶ τὸν δίκαιον ἀκοινώνητον. Καὶ	γὰρ	οὐ φαύλως τοῦτό τινες πεφιλοσοφήκασιν,
[48]	κοινωνοὺς ἔχειν, μέγα μέν· πῶς	γὰρ	οὔ; Πλάσμα Θεοῦ καὶ ὑμεῖς,
[60]	ἐνόμιζεν ἑαυτῷ τιμιώτερον. Ἅπαντα μὲν	γὰρ	οὐδ' ἄν, εἰ βούλοιτό τις,
[58]	τῶν προεστώτων διακειμένων; Εἶχον μὲν	γὰρ	οὐδ' ἐκ πλείονος ἐπιεικῶς πρὸς
[2]	τῆς ἀπολογίας ἐνταῦθα κείσθω· καὶ	γὰρ	οὐδὲ μακροτέρας οἶμαι ταύτης δεήσειν
[68]	παρασυρείσης τῆς εὐσεβείας. Αὐτοῖς μὲν	γὰρ	οὐδεμίαν εἶναι ζημίαν, ὑπαλλαττομένων μικρὸν
[49]	τι ἄλλο, φησίν, ἀπείλει· τούτων	γὰρ	οὐδὲν ἡμῶν ἅπτεται. Καὶ τὸν
[75]	τῶν μεγίστων ἡ μίμησις. Ἦ	γὰρ	οὐκ ἐναργὴς τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας
[11]	πόρρω βάλλουσαν, κακῶς εἰδότες. Ὥσπερ	γὰρ	οὐρανὸν καὶ γῆν καὶ ἀέρα
[14]	εἰ χρὴ προσειπεῖν οἰκειότερον. Φιλεῖ	γὰρ	οὔτε ὄψις ῥᾳδίως ἀναχωρεῖν τῶν
[5]	ἐκεῖνος τὴν κορωνίδα· παρασκευῆς μὲν	γὰρ	οὕτως εἶχον καὶ γνώμης ὡς
[29]	θαυμασιωτέραν εὑρήσομεν τὴν ἐπάνοδον· ἔσχε	γὰρ	οὕτως. ~Ἐν τούτοις ὄντων ἡμῶν,
[24]	ἀνακλήσεις, οἰμωγαί, περιπλοκαί, δάκρυα. Οὐδὲν	γὰρ	οὕτως οὐδενὶ λυπηρόν, ὡς τοῖς
[8]	λόγου καὶ λίαν αἰσχρά! Τί	γὰρ	ὄφελος τῆς ἀντιδόσεως, εἰ σῴζει
[34]	φάρμακον τῆς κακώσεως. Αἱ μὲν	γὰρ	παραλίαι τὰς τοιαύτας ἐνδείας οὐ
[54]	οὖν; Λύει ταύτην Θεός. Ὁ	γὰρ	πατάξας Αἰγύπτου τὰ πρωτότοκα, τραχυνομένης
[58]	διαφορά, ἣ ταῦτα ἐκαινοποίησε. Τῆς	γὰρ	πατρίδος ἡμῶν εἰς δύο διαιρεθείσης
[61]	εἰπεῖν, καὶ ἄσαρκος; Τὰς μὲν	γὰρ	πλησμονὰς καὶ τοὺς κόρους τοῖς
[7]	ἄλλων ὅσα ἐκεῖσε ἀπέλιπον· ἡ	γὰρ	πλινθεία καὶ ὁ πηλὸς οὐδὲν
[21]	τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς εὐσεβεστέροις· καὶ	γὰρ	πλουτοῦσι τὸν κακὸν πλοῦτον εἴδωλα,
[58]	ἡ σκῆψις, ὡς εὐπρεπής! Τὰ	γὰρ	πνευματικὰ τέκνα, καὶ αἱ ψυχαί,
[16]	ἀγνοοῦντες τὸν ἄνδρα ἐτύγχανον· τοῖς	γὰρ	πολλοῖς εὐθὺς αἰδέσιμος ἦν, ἀκοῇ
[38]	κἀνταῦθα συμβεβηκέναι λογίζομαι. Ἐκεῖνός τε	γὰρ	προέκοπτε, φησίν, ὥσπερ ἡλικίᾳ, οὕτω
[48]	τῶν ὑφ' ἡμῖν τεταγμένων· οὐ	γὰρ	προσώποις τὸν χριστιανισμόν, ἀλλὰ πίστει
[58]	ἔχειν διϊσταμένων καὶ τεμνομένων. Καὶ	γάρ	πως ταῖς καινοτομίαις χαίρουσιν ἄνθρωποι
[49]	τὴν πρώτην λέγοις πληγήν, ταύτης	γὰρ	σὺ μόνης κύριος· ὁ δὲ
[24]	τὸ μέν τι μαλακισθείς, εἰρήσεται	γὰρ	τἀληθές, τὸ δέ τι προδοθεὶς
[2]	μὲν ὤκνουν τὸν λόγον, εἰρήσεται	γὰρ	τἀληθές, ὥσπερ οἱ τοῖς ἱεροῖς
[24]	εἰ καὶ τολμηρόν. Ὁ μὲν	γάρ,	τὰς αἰτίας εἰπὼν τῆς περὶ
[35]	μετὰ τῆς αὐτῆς πίστεως· λόγῳ	γὰρ	τὰς τῶν ἐχόντων ἀποθήκας ἀνοίξας
[48]	ἁπάντων ὑποκλιθέντων καὶ ἡττημένων. Οὐ	γὰρ	ταῦτα, ἔφη, βασιλεὺς ὁ ἐμὸς
[59]	τῆς ἐκείνου ψυχῆς ἀξίαν. Προσθήκην	γὰρ	τῆς Ἐκκλησίας ποιεῖται τὴν στάσιν,
[14]	χρήσωμαι καὶ ποῖ τράπωμαι· ἔχει	γάρ	τι καὶ πρόσαντες ἡμῖν ὁ
[52]	καὶ ταύτην ὁ λόγος. ~Εἰς	γὰρ	τὸ ἱερὸν εἰσελθὼν μετὰ πάσης
[68]	σωτηρίαν μᾶλλον ἢ πράγμασι· μηδὲ	γὰρ	τὸ Ἰουδαίων ἔθνος ἀποβαλεῖν ἄν,
[40]	τὴν μέλλουσαν εὐπείθειαν οἰκονομῶν. Ὁρῶν	γὰρ	τὸ μὲν ἁπαλὸν ἔκλυτον καὶ
[76]	ἕκαστον ἐπεξίω περὶ τούτων· ἐκεῖνος	γὰρ	τὸ μὲν ἐξεῦρε τῶν καλῶν,
[68]	κἀκεῖνο προσθήσω τοῖς εἰρημένοις· χρησιμώτατον	γὰρ	τοῖς πολλοῖς, τοῦ μὴ βλάπτεσθαι,
[63]	ἄν τις ὑπολάβοι κενοδοξῶν (τίς	γὰρ	τοσοῦτον ἀπεῖχε τοῦ πάθους; ἀλλὰ
[59]	καὶ εἰπεῖν εὐπρεπὲς χρή. Πάντα	γὰρ	τοῦ ἀνδρὸς θαυμάζων, οὐ μὲν
[38]	τῷ ταῦτα λαμβάνειν αὔξησιν, τί	γὰρ	τοῦ ἀπ' ἀρχῆς τελείου γένοιτ'
[2]	καὶ κόσμου παντὸς σωτήριον. Τὰ	γὰρ	τοῦ σώματος ἴσως οὐδὲ θαρρῆσαι
[1]	εἰς ἀρετήν, ὁ λόγος. Ὧν	γὰρ	τοὺς ἐπαίνους, οἶδα τούτων σαφῶς
[69]	τῶν ἀνθρώπων τοῖς εὐγνωμονεστέροις! Οὐδὲ	γὰρ	τοὺς εὐαγγελιστὰς φαίη μεν ἂν
[34]	ἐχόντων ἀναλγησία καὶ ἀπληστία. Τηροῦσι	γὰρ	τοὺς καιροὺς καὶ καταπραγματεύονται τῆς
[35]	ἀγαθῶν. Καὶ τίνα τρόπον; Οὐδὲ	γὰρ	τοῦτο μικρὸν εἰς προσθήκην. Συναγαγὼν
[17]	συνηνέχθη τι καὶ τοιοῦτον· οὐδὲ	γὰρ	τοῦτο παραλιπεῖν ἄξιον. Οὐχ ἁπλοῦν
[15]	τῶν οἰκητόρων οἱ πλεῖστοι· καὶ	γὰρ	τούτους μεμερισμένους ταῖς σπουδαῖς ἔχουσιν.
[37]	τι καὶ συμβαίνει θαυμάσιον. Οὐ	γὰρ	τῷ πλήθει τῶν ἐτῶν μόνον
[58]	τριῶν ὄντων τῶν ὑπαιτίων. Οὔτε	γὰρ	τῷ τῆς πίστεως λόγῳ συνέβαινον,
[69]	ἐκείνου δόξης ὑπερ απολογήσωμαι· κρείττων	γὰρ	τῶν ἐγκαλούντων, εἴπερ τινές εἰσιν,
[13]	τε καὶ ἰδικώτατον. Ἄλλαι μὲν	γὰρ	τῶν πόλεων ἄλλοις ἀγάλλονται καλλωπίσμασιν
[19]	τε καὶ βεβαιότερον. Οἱ μὲν	γὰρ	τῶν σωμάτων ἔρωτες, ἐπειδὴ ῥεόντων
[21]	Ἀθῆναι τὰ εἰς ψυχήν· οὐ	γὰρ	φαύλως τοῦτο ὑπολαμβάνεται τοῖς εὐσεβεστέροις·
[19]	ἶσα καὶ ἠρινοῖς ἄνθεσιν· οὔτε	γὰρ	φλὸξ μένει τῆς ὕλης δαπανηθείσης,
[20]	καὶ μὴ διακρίνεται. Ἑταίρων τε	γὰρ	ὡμιλοῦ μεν, οὐ τοῖς ἀσελγεστάτοις
[78]	τῶν προειρημένων οὐκ ἔλαττον. Νεκρὸς	γὰρ	ὢν ἤδη σχεδὸν καὶ ἄπνους
[24]	πρὶν γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον· γίνεται	γὰρ	ὥσπερ ἑνὸς σώματος εἰς δύο
[20]	πειστέον, ὡς ἐν ἀλλήλοις καὶ	παρ'	ἀλλήλοις ἐκείμεθα. Ἓν δ' ἀμφοτέροις
[19]	καὶ οὐ πρὶν ἀφεθήσονται ἢ	παρ'	ἀλλήλων τι προσλαβεῖν ἐκ τῆς
[6]	ὀρῶν λόχμην, πολλαὶ δὲ αὗται	παρ'	αὐτοῖς εἰσι καὶ βαθεῖαι καὶ
[22]	ξυνωρὶς οὐκ ἀνώνυμος καὶ ὄντες	παρ'	αὐτοῖς καὶ ἀκούοντες. Οὐδὲν τοιοῦτον
[13]	οἱ καὶ παιδεύσαντες τὸν ἄνδρα	παρ'	ἑαυτοῖς καὶ τῆς παιδεύσεως ἀπολαύσαντες·
[8]	ἐκείνῳ τὸ προσθεῖναι τοῖς ἄνω	παρ'	ἑαυτοῦ, καθάπερ ῥεύματος ἀνατρέχοντος. ~Τῆς
[41]	ἀλλά τι καὶ βοηθεῖν καὶ	παρ'	ἑαυτοῦ συνεισφέρειν ᾤετο δεῖν. ~Τί
[31]	πρεσβείας ἡττήθη· καὶ διελὼν ἄριστα	παρ'	ἑαυτῷ καὶ φιλοσοφώτατα τοῖς τοῦ
[62]	δὲ γῆ καὶ θάλασσα τὰ	παρ'	ἑαυτῶν ἀλλήλοις ἀντιδιδόντες, εἰς μίαν
[34]	οὐ χαλεπῶς ἀναφέρουσι, διδοῦσαι τὰ	παρ'	ἑαυτῶν καὶ τὰ παρὰ τῆς
[24]	τἀληθές, τὸ δέ τι προδοθεὶς	παρ'	ἐκείνου, πεισθέντος ἀφεῖναι μὴ ἀφιέντα
[41]	μόνον αἴρειν τὰς χεῖρας καὶ	παρ'	ἐκείνου τῶν κατεχόντων κακῶν λύσιν
[70]	διδασκάλων, τῶν ἀνδρικῶν μέχρις αἵματος,	παρ'	ἐκείνους τὰ ἡμέτερα θεωρήσαντες, κἀντεῦθεν
[48]	ἡμῶν μάλιστα χρώμενον, ἐπειδὴ καὶ	παρ'	ἐκείνων ἦν τῷ βαπτίσματι τελεσθείς,
[19]	τὸ ζητούμενον· εἰ δὲ μή,	παρ'	ἐμαυτοῦ λήψομαι. ~Οὕτω δὴ τὰ
[17]	ἐπανάγων τὸν λόγον· καὶ τὴν	παρ'	ἐμαυτοῦ ῥοπὴν χαριζόμενος, δύναται δὲ
[22]	ἐμοὺς ὑπαχθεὶς ἐπαίνους, ὁ μηδὲ	παρ'	ἑτέρου ποτὲ τοῦτο δεξάμενος· καὶ
[11]	τὸν νοῦν ἐχόντων, παίδευσιν τῶν	παρ'	ἡμῖν ἀγαθῶν εἶναι τὸ πρῶτον·
[26]	~Οὐκ ἐπαινῶ γὰρ ἐγὼ τὴν	παρ'	ἡμῖν ἀταξίαν καὶ ἀκοσμίαν, ἔστιν
[35]	προθεὶς λέβητας καὶ τοῦ ταριχευτοῦ	παρ'	ἡμῖν ὄψου καὶ πένητας τρέφοντος·
[26]	τὸ πάντων ἁγιώτατον τάγμα τῶν	παρ'	ἡμῖν πάντων εἶναι καταγελαστότα τον.
[82]	ἀντίδοσιν. Σοὶ μὲν οὖν οὗτος	παρ'	ἡμῶν ὁ λόγος· ἡμᾶς δὲ
[82]	πάντας ἢ πλείονας. ~Ταῦτά σοι	παρ'	ἡμῶν, ὦ Βασίλειε, τῆς ἡδίστης
[33]	τὴν Τριάδα πιστὸν καὶ γνήσιον·	παρ'	ἧς καὶ τὸ ἡνῶσθαι καὶ
[22]	μὲν γὰρ οἱ ἡμέτεροι παιδευταί,	παρ'	ὅσοις Ἀθῆναι· παρὰ τοσούτοις δὲ
[22]	Ἀθῆναι· παρὰ τοσούτοις δὲ ἡμεῖς,	παρ'	ὅσοις οἱ παιδευταί, συνακουόμενοί τε
[35]	Ἡλίου καὶ τοῦ ἐμοῦ Θεοῦ,	παρ'	οὗ κἀκείνοις τὸ ταῦτα δύνασθαι·
[34]	μήτε περὶ τὸ θεῖον εὐχάριστοι,	παρ'	οὗ τὸ ἔχειν αὐτοῖς, ἄλλων
[57]	ὁ δέ· Ἰατρεύεις, φησί, τὸ	ἧπαρ,	ὁρᾷς ὅπως με κατατρύχον, τοῖς
[71]	μέτρου πρὸς τὸ θεῖον ὕψος	ἀντιπαρ	έκτασις καὶ ἀντίθεσις, ὅθεν καὶ
[55]	ὁ κινήσας ποτὲ τῷ Ἰσραὴλ	Ἀδὲρ	τὸν ἀλιτήριον, οὗτος κινεῖ καὶ
[7]	τὰς τῶν πλουσίων διαφυγόντες τραπέζας,	ἅπερ	ἦν ποτε καὶ ἡμῖν, τοῖς
[16]	τε πολλῇ καὶ ἐξάλμασι χρώμενοι	καθάπερ	ἐνθουσιῶντες· κελεύει δὲ ἡ βοὴ
[40]	ἐν ἑαυτῷ συντριβῇ καὶ καταναλωθῇ,	καθάπερ	ἰὸς σιδήρῳ συν δαπανώμενος. ~Ἐπεὶ
[1]	ἐκ πασῶν ὑπόθεσιν προστησά μενος,	καθάπερ	οἱ ζωγράφοι τοὺς ἀρχετύπους πίνακας,
[2]	κἂν ἐκείνου πάντες ἴσον ἀπολειπώμεθα,	καθάπερ	οὐρανοῦ καὶ ἡλιακῆς ἀκτῖνος οἱ
[8]	προσθεῖναι τοῖς ἄνω παρ' ἑαυτοῦ,	καθάπερ	ῥεύματος ἀνατρέχοντος. ~Τῆς δὲ τῶν
[15]	νοῦν ἔχουσιν. ~Εἶχον ἡμᾶς Ἀθῆναι,	καθάπερ	τι ῥεῦμα ποτάμιον, ἀπὸ μιᾶς
[4]	καθέκαστον, ἢ μικρὸν ἢ μεῖζον,	καθάπερ	τις κλῆρος πατρῷος ἢ πόρρωθεν
[68]	ἔχειν, ἀλλ' οἰκείαις συνδεῖσθαι φωναῖς,	ἥπερ	δὴ καὶ μεγίστη λόγου δύναμις
[29]	γαλήνῃ τῶν λογισ μῶν κυβέρνησιν.	Καίπερ	δὲ οὕτω φιλοσόφου καὶ θαυμασίας
[23]	καὶ φιλόσοφον. Ἀλλὰ τί ταῦτα,	καίπερ	τηλικαῦτα τυγχάνοντα, πρὸς τὴν ἐν
[1]	χρέος ἱκανῶς ἀφωσιωμένον· χρέος δέ,	εἴπερ	ἄλλο τι, τοῖς ἀγαθοῖς τά
[39]	ἐγώ, καὶ γὰρ ἐν ἅπασιν,	εἴπερ	ἄλλος τις, καὶ ἅμα τοῦ
[54]	ἀρίστους ἐκλεγόμενος καὶ λιταῖς προσκείμενος,	εἴπερ	ἄλλοτέ ποτε, καὶ κατὰ γῆς
[36]	τῆς ὄντως οὐρανίου καὶ ὑψηλῆς·	εἴπερ	ἄρτος Ἀγγέλων λόγος, ᾧ ψυχαὶ
[28]	φιλοσόφων, καὶ ἱκανὸς θάρσος παρασχεῖν,	εἴπερ	ἐβούλετο, τῷ συστήματι· τόν τε
[10]	ὅπερ ἐν ἀνδράσιν ἐκεῖνος· ὥστ'	εἴπερ	ἔδει δουλεύσαντα πάντως τῇ φύσει
[21]	στροφῇ τῆς σφενδονῆς ὁ Γύγης,	εἴπερ	μὴ μῦθος ἦν, ἐξ ἧς
[28]	Ἐκκλησίας ὅσον ἔκκριτον καὶ σοφώτερον,	εἴπερ	σοφώτεροι τῶν πολλῶν, οἱ κόσμου
[55]	ᾔσχυνε καὶ τὸν ἀγωνιστὴν ὕψωσεν,	εἴπερ	τι μέγα καὶ ὑψηλὸν ἡ
[69]	απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ τῶν ἐγκαλούντων,	εἴπερ	τινές εἰσιν, ὁ ἀνήρ· ἀλλ'
[14]	ἐμοὶ καὶ τῶν καλῶν προξένους	εἴπερ	τινί! Ἐκεῖναι γάρ μοι τὸν
[10]	ἔτυχεν, ἵνα μὴ λέγω μόνος,	εἴπερ	τις ἀνθρώπων; Παντὸς γὰρ κρατῶν
[2]	ὅσοι θερμότεροι τοῦ ἀνδρὸς ἐπαινέται,	εἴπερ	τις ἔστιν ἄλλου θερμότερος, ἀλλὰ
[41]	αὐτοὺς ὅπως ἀσφαλῶς ἕξει λογιζομένων,	εἴπερ	τοῦτο ἀσφαλές, περαιτέρω δ' οὐ
[63]	ἀλλ' ὡς ἀδελφοὺς ἠσπάζετο, οὐχ	ὅπερ	ἄν τις ὑπολάβοι κενοδοξῶν (τίς
[10]	πρωτεῖον ἔχειν. Τίς Ἐμμελίαν, τὴν	ὅπερ	ἐγένετο προκληθεῖσαν ἢ γενομένην ὃ
[72]	πάντων καὶ ἀεὶ καὶ πνευματικῶς,	ὅπερ	ἐμοὶ τῆς σιτοδοσίας ἐκείνης αἰδε
[10]	ὤφθη, εἰ δεῖ συντόμως εἰπεῖν,	ὅπερ	ἐν ἀνδράσιν ἐκεῖνος· ὥστ' εἴπερ
[38]	τι φιλοσοφήσω περὶ τούτων ἄμεινον,	ὅπερ	ἐπὶ τοῦ Σωτῆρος ἐγὼ θεωρῶ,
[39]	με τῷ γεγονότι καὶ περιχαρήσεσθαι,	ὅπερ	ἑτέρου καὶ παθεῖν ἴσως ἦν,
[18]	καὶ κατεπᾴδων τοῖς λογισμοῖς καί,	ὅπερ	ἦν ἀληθές, οὔτε ἦθος ἀνδρὸς
[68]	Πνεύματος φωνῆς, ὡς εἴη Θεός·	ὅπερ	ὂν ἀληθές, ἀσεβὲς ἐκείνοις ὑπελαμβάνετο
[12]	βιοτεύειν μετὰ τῆς ἐκεῖθεν μακαριότητος.	Ὅπερ	οὖν ἐκείνῳ συμβέβηκεν εὖ ποιοῦν
[10]	μᾶλλον ἢ τοῦδε πατράσιν ὀνομασθῆναι·	ὅπερ	οὖν καλῶς ποιοῦν καὶ συνέδραμεν.
[15]	νέοι καὶ δυσκάθεκτοι ταῖς ὁρμαῖς.	Ὅπερ	οὖν πάσχοντας ἔστιν ἰδεῖν περὶ
[54]	ἀναδὺς οὐδὲ τοῦ καιροῦ κατεξαναστάς,	ὥσπερ	ἄλλος τις, καὶ ὁμοῦ τῇ
[15]	πάλιν εἰς τὸ αὐτὸ συνελθόντας,	ὥσπερ	ἀπὸ συνθήματος οὕτω Θεοῦ κινήσαντος.
[11]	Θεοῦ πόρρω βάλλουσαν, κακῶς εἰδότες.	Ὥσπερ	γὰρ οὐρανὸν καὶ γῆν καὶ
[62]	ᾖ μήτε τὸ πρακτικὸν ἀφιλόσοφον·	ὥσπερ	δὲ γῆ καὶ θάλασσα τὰ
[48]	ἐκεῖνος εἰσάγεται· μᾶλλον δὲ εἴσεισιν	ὥσπερ	εἰς ἑορτήν, οὐκ εἰς κρίσιν
[44]	ἀναστρέφει μετὰ πλειόνων πνευμάτων εἰσοικισθησόμενον,	ὥσπερ	ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις ἠκούσαμεν. Τούτου
[13]	ὁρωμένων· τῇδε λόγοι τὸ γνώρισμα,	ὥσπερ	ἐν τοῖς ὅπλοις ἢ τοῖς
[24]	γενέσθαι, μὴ πιστευόμενον· γίνεται γὰρ	ὥσπερ	ἑνὸς σώματος εἰς δύο τομὴ
[22]	τῆς ἐκείνου φιλίας τι παραπέλαυσα,	ὥσπερ	ζῶντος εἰς ἀρετήν, οὕτω μεταστάντος
[38]	Ἐκεῖνός τε γὰρ προέκοπτε, φησίν,	ὥσπερ	ἡλικίᾳ, οὕτω δὴ καὶ σοφίᾳ
[52]	αὐτουργὸς ἦν, συνεπελάβετο δ' οὐδείς,	ὥσπερ	ἦν ἔθος, ἄδηλον ὂν εἰ
[9]	πρᾶγμα οὔπω τότε πολλοῖς σπουδαζόμενον,	ὥσπερ	νῦν αὐξηθέν τε καὶ τιμηθὲν
[2]	τὸν λόγον, εἰρήσεται γὰρ τἀληθές,	ὥσπερ	οἱ τοῖς ἱεροῖς προσιόντες, πρὶν
[52]	τὴν ὄψιν καὶ τὴν διάνοιαν,	ὥσπερ	οὐδενὸς καινοῦ γεγονότος, ἀλλ' ἐστηλωμένον,
[77]	εἰρημένον ἢ πεπραγμένον φέρειν ἀπομνημόνευμα,	ὥσπερ	οὖν κἀγὼ πολλάκις οἶδα καλλωπισάμενος·
[62]	τῶν κοινωνικῶν καὶ μιγάδων, οὐδὲ	ὥσπερ	τειχίῳ τινὶ μέσῳ ταῦτα διαλαβὼν
[53]	τότε διοχλούσης ἐπηρείας τὸ πλεῖστον,	ὥσπερ	τι ῥεῦμα, διέλυσεν. ~Ἕτερον δὲ
[10]	τὸν νῦν εὐφημούμενον ἀνθρώποις δοθῆναι	ὥσπερ	τινὰ τῶν πάλαι παρὰ Θεοῦ
[12]	ὃ βλέπων εὐθὺς ἄριστος ἦν.	Ὥσπερ	τοὺς πώλους καὶ τοὺς μόσχους
[27]	οὕτω καὶ μέγας Βασίλειος· ἀλλ'	ὥσπερ	τῶν ἄλλων ἁπάντων, οὕτω καὶ
[4]	ὕβρις τὸ πιστευόμενον. ~Ἐπειδὴ δὲ	ὑπὲρ	ἀνδρὸς ἡμῖν ὁ λόγος κατ'
[75]	ἄνδρα τῷ ἐν γεννητοῖς γυναικῶν	ὑπὲρ	ἅπαντας, ταύτην ποιοῦμαι τὴν παρεξέτασιν·
[69]	οὐχ ἵνα τῆς ἐκείνου δόξης	ὑπερ	απολογήσωμαι· κρείττων γὰρ τῶν ἐγκαλούντων,
[59]	ἐκεῖνο δέξαιτο, ἡμῶν τοῦ ἀνδρὸς	ὑπερ	απολογουμένων, ὅτι μείζω φρονῶν ἢ
[55]	μοίρας ὕπαρχον· προφάσει μὲν ὡς	ὑπὲρ	γυναίου τινὸς ἀγανακτοῦντα, τὸ δ'
[42]	εἶναι τῆς συμφορᾶς ταύτης ἀνιαρότερον,	ὑπὲρ	δὲ τοῦ κοινοῦ χρῆναι μᾶλλον
[3]	ἡρώων ὤφθη κατάλογος. Ὅσα τῶν	ὑπὲρ	ἐκεῖνον τοῖς χρόνοις ἐκείνῳ συνεισενεγκεῖν
[2]	νόμος ἦν ἀρετῆς) οὕτω καὶ	ὑπὲρ	ἡμᾶς γενόμενος, συγγνώμων ἔσται τοῖς
[69]	ἡμᾶς, οἱ δὲ ἐκ τῶν	ὑπὲρ	ἡμᾶς ἐποιήσαντο τὴν ἀρχήν· οὕτω
[19]	τῶν αὐτῶν ἐραστάς. Οὗτος τοῦ	ὑπὲρ	ἡμᾶς ἔρωτος νόμος. Αἰσθάνομαι μὲν
[38]	μεθ' ἡμῶν ἐγένετο, μορφωθεὶς τὸ	ὑπὲρ	ἡμᾶς καὶ ἡμέτερον, τοῦτο κἀνταῦθα
[5]	Χριστὸς τοὺς τὴν ἐκείνου μιμησαμένους	ὑπὲρ	ἡμῶν ἄθλησιν. ~Ἐπεὶ δὲ νόμιμον
[80]	ἐστιν ἐν οὐρανοῖς, κἀκεῖ τὰς	ὑπὲρ	ἡμῶν, ὡς οἶμαι, προσφέρων θυσίας
[8]	οὗ καὶ πρὸς τὴν ἄθλησιν	ὑπὲρ	ἧς ταῦτα ἦν αὐτοῖς, ἐγίνοντο
[71]	οὐκ ἐπάλαισε πρὸς Θεόν, ἀλλ'	ὑπὲρ	Θεοῦ, τὰ τῶν αἱρετικῶν καταβάλλουσαν,
[32]	πάντα μὲν ταῦτα τελείως καὶ	ὑπὲρ	λόγον, ὑπελείπετο δέ τι τῆς
[68]	πέπονθεν· ὅς γε καὶ ἐξορίαν	ὑπὲρ	τῆς ἀληθείας κατακριθείς, τοσοῦτον ἐπραγματεύσατο
[2]	χρὴ λέγειν ἀνδρὶ γενναίῳ καὶ	ὑπὲρ	τὸ σῶμα πρὶν ἐνθένδε μεταναστῆναι,
[50]	ἂν τοῦτον διειλέχθη τὸν τρόπον,	ὑπὲρ	τοιούτων ἀγωνιζόμενος. Τἆλλα μὲν γὰρ
[7]	πανδαισία, ἔλαφοι τῶν λόφων ποθὲν	ὑπερ	φανέντες ἀθρόως. Ὡς μὲν εὐμεγέθεις,
[6]	ὅστις οὐδὲν μέγα οἴεται τοὺς	ὑπὲρ	Χριστοῦ διωγμοὺς καὶ κινδύνους, κακῶς
[17]	ἡμῖν τῆς φιλίας οὐκ ἔτι	σπινθήρ,	ἀλλ' ἤδη πυρσὸς ἀνάπτεται περιφανὴς
[17]	προοίμιον· ἐντεῦθεν ὁ τῆς συναφείας	σπινθήρ·	οὕτως ἐπ' ἀλλήλοις ἐτρώθημεν. Ἔπειτα
[28]	τῶν ἰσχυροτάτων. Ὅ τε γὰρ	ἀνὴρ	αἰδέσιμος, ὡς οὐκ οἶδ' εἴ
[69]	ἐγκαλούντων, εἴπερ τινές εἰσιν, ὁ	ἀνήρ·	ἀλλ' ἵνα μὴ τοῦτον ὅρον
[54]	ἀνασώζεται καὶ γίνεται πυρετοῦ δῶρον	ἀνὴρ	εὐσεβής, βασιλέα θρασὺν σωφρονίζοντος. Τί
[75]	τῆς ἐκείνου φιλοσοφίας εἰκὼν ὁ	ἀνήρ;	Καὶ οὗτος ἔρημον ᾤκησε· καὶ
[51]	τῆς Ἐκκλησίας. Κρείττων ἀπειλῶν ὁ	ἀνήρ,	λόγων στερρότερος, πειθοῦς ἰσχυρότερος. Ἄλλον
[79]	τὴν οἰκουμένην. ~Ἔκειτο μὲν ὁ	ἀνὴρ	τὰ τελευταῖα πνέων καὶ παρὰ
[54]	τοῦ σώματος· συνέκαμνε δὲ ὁ	πατήρ·	καὶ τί γὰρ ὁ πατήρ;
[54]	πατήρ· καὶ τί γὰρ ὁ	πατήρ;	πανταχόθεν ἐπιζητῶν ἐπι κουρίαν τῷ
[54]	νόσος γίνεται, καὶ χρηστοτέρων ὁ	πατὴρ	τῶν ἐλπίδων· καὶ εἰ μὴ
[54]	δόγμα τῆς ἀρρωστίας· καὶ ἡ	χεὶρ	ἐπέχεται τοῦ πονηροῦ γραφέως, καὶ
[50]	περιφρονοῦντες, πρὸς αὐτὸν μόνον βλέπομεν.	Πῦρ	δὲ καὶ ξίφος καὶ θῆρες
[32]	δὲ πέλεκυς κόπτων πέτραν, ἢ	πῦρ	ἐν ἀκάνθαις, ὅ φησιν ἡ
[67]	ἐντύχω λόγοις, τὸ Σοδομιτικὸν ὁρῶ	πῦρ,	ᾧ τεφροῦνται γλῶσσαι πονηραὶ καὶ
[13]	τὴν τοῦ ἤθους πῆξιν ἐπιδεικνύμενος·	ῥήτωρ	ἐν ῥήτορσι καὶ πρὸ τῶν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 23/06/2009