Chapitre |
[55] |
ὑπὲρ
γυναίου
τινὸς
ἀγανακτοῦντα,
τὸ
|
δ' |
ἀληθὲς
τῆς
ἀσεβείας
ὑπερμαχοῦντα,
καὶ |
[53] |
τί
χρὴ
καὶ
λέγειν,
τί
|
δ' |
ἄλλο
γε
ἢ
Θεοῦ
φωνάς, |
[23] |
δὲ
τόνου
διὰ
τάχος·
οὕτω
|
δ' |
ἀμφότερα
συλλαβὼν
καὶ
εἰς
ἓν |
[20] |
καὶ
παρ'
ἀλλήλοις
ἐκείμεθα.
Ἓν
|
δ' |
ἀμφοτέροις
ἔργον
ἡ
ἀρετή,
καὶ |
[14] |
τε
μετρίως,
τοῦτο
ποιεῖν.
Ἂν
|
δ' |
ἄρα
τι
καὶ
βιαζώμεθα
ὑπὸ |
[64] |
καὶ
ἀπεξεσμένον
τῦφον
ὠνόμασαν.
Οἱ
|
δ' |
αὐτοί
μοι
δοκοῦσι
ῥᾳδίως
ἂν |
[13] |
εἶχε
τῆς
ἐνταῦθα
παιδεύσεως,
ἔδει
|
δ' |
αὐτὸν
μηδὲν
τῶν
καλῶν
διαφυγεῖν, |
[56] |
μὲν
ἐζήτει
τὴν
ἱκέτιν·
ὁ
|
δ' |
εἴχετο
κατὰ
κράτος.
Ὁ
δ' |
[14] |
τῶν
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐγκωμίων·
τὸ
|
δ' |
ἐντεῦθεν,
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι |
[56] |
δ'
εἴχετο
κατὰ
κράτος.
Ὁ
|
δ' |
ἐξεμαίνετο
καὶ
τέλος
πέμπει
τινὰς |
[15] |
μικρῷ
μὲν
ἐμὲ
πρότερον,
τὸν
|
δ' |
εὐθὺς
μετ'
ἐμέ,
μετὰ
πολλῆς |
[26] |
καὶ
λυσιτελεστάτη
τοῖς
ἀρχομένοις.
Τὸ
|
δ' |
ἡμέτερον
πολλοῦ
ἂν
ἦν
ἄξιον, |
[80] |
ἅγιος,
χερσὶν
ἁγίων
ὑψούμενος·
σπουδὴ
|
δ' |
ἦν
ἑκάστῳ
τῷ
μὲν
κρασπέδου |
[34] |
Ἔκαμνε
δὲ
ἡ
πόλις,
ἐπικουρία
|
δ' |
ἦν
οὐδαμόθεν,
οὐδέ
τι
φάρμακον |
[34] |
παρὰ
τῆς
θαλάσσης
δεχόμεναι·
τοῖς
|
δ' |
ἠπειρώταις
ἡμῖν
καὶ
τὸ
περιττεῦον |
[57] |
τηνικαῦτα,
τοῦ
καιροῦ
θήγοντος·
μελίαι
|
δ' |
ἦσαν
αὐταῖς
αἱ
κερκίδες·
αἳ |
[19] |
ἐμπίπτω
τοὺς
λόγους,
οὐκ
ἔχω
|
δ' |
ὅπως
ἐμαυτὸν
ἐπίσχω
τοῦ
διηγήματος· |
[24] |
τί
γὰρ
οὐ
λέγοντες;
τί
|
δ' |
οὐ
πράττοντες,
ὧν
τοὺς
ἀλγοῦν |
[41] |
λογιζομένων,
εἴπερ
τοῦτο
ἀσφαλές,
περαιτέρω
|
δ' |
οὐ
προϊόντων,
οὐδέ
τι
μέγα |
[6] |
καὶ
παραδοξότερον,
λέξων
ἔρχομαι·
ἀπιστήσει
|
δ' |
οὐδεὶς
ἢ
ὅστις
οὐδὲν
μέγα |
[52] |
ἔδει,
ὧν
αὐτουργὸς
ἦν,
συνεπελάβετο
|
δ' |
οὐδείς,
ὥσπερ
ἦν
ἔθος,
ἄδηλον |
[21] |
τούτων
ἐπαινέταις
καὶ
συνηγόροις·
ἡμῖν
|
δ' |
οὐδεμία
παρὰ
τούτων
ζημία
τὴν |
[25] |
πρὸς
τὸν
σύννομον
ἐφερόμην.
~Ὡς
|
δ' |
οὖν
ἐπανήκαμεν,
μικρὰ
τῷ
κόσμῳ |
[24] |
κατεχόντων·
καὶ
βίᾳ
μέν,
συνεχωρήθη
|
δ' |
οὖν
ὅμως
τὴν
ἐκδημίαν·
ἐγὼ |
[2] |
Ἔπειτα,
οὐκ
ἀγνοοῦντας
μέν,
ὑπομνήσω
|
δ' |
οὖν
ὅμως,
ὧν
μεταξὺ
περὶ |
[25] |
μὲν
ἴσως
οὐδὲ
δικαίως,
ἀπήγαγε
|
δ' |
οὖν.
Σκοπῶ
δέ,
εἰ
μὴ |
[15] |
πένητες
πολλάκις
καὶ
ἄποροι
καὶ
|
μηδ' |
ἂν
εἰς
μίαν
ἡμέραν
τροφῆς |
[63] |
ἀνθρώπους
ὄντας
ἀνθρώπων
μὴ
καταφρονεῖν,
|
μηδ' |
ἀτιμάζειν
Χριστόν,
τὴν
μίαν
πάντων |
[65] |
ἀμείνω
τῶν
νοηθέντων
ἑρμηνευτήν,
ὡς
|
μηδ' |
ἑτέρῳ
σκάζειν,
κατὰ
τοὺς
πολλούς, |
[61] |
τὸ
μὴ
κρατεῖσθαι
τῶν
ἡδονῶν,
|
μηδ' |
ὡς
ὑπὸ
πικρᾶς
καὶ
ἀνελευθέρου |
[42] |
κατετιτρώσκετο,
ἔπασχε
τὸ
Ἰωνᾶ,
τὸ
|
Δαβίδ, |
ἀπελέγετο
τὴν
ψυχήν,
οὐκ
ἐδίδου |
[66] |
ἀποστόλων
ὁ
Παῦλος
ἔφησε,
παρὰ
|
Δαβὶδ |
ἐκδεξάμενος.
Τίς
μὲν
ἄλλη
συλλόγου |
[73] |
χρίστης
τῶν
τελειουμένων
ἐκ
Πνεύματος.
|
Δαβὶδ |
ἐν
βασιλεῦσιν
ἀοίδιμος,
οὗ
πολλαὶ |
[66] |
~Ἡλίου
μὲν
ἐπαινεῖται
παρὰ
τῷ
|
Δαβὶδ |
κάλλος
καὶ
μέγεθος
καὶ
δρόμου |
[12] |
καθαρωτάτην,
ἣν
ἡμερινὴν
ὁ
θεῖος
|
Δαβὶδ |
καλῶς
ὀνομάζει
καὶ
τῆς
νυκτερινῆς |
[68] |
τῶν
ἀναγκαίων
ἐνόμιζε,
τῷ
θείῳ
|
Δαβὶδ |
περὶ
τούτου
συμβούλῳ
χρώμενος,
καὶ |
[45] |
Καλῶς
γὰρ
αὐτὸν
ὁ
θεῖος
|
Δαβὶδ |
πρὸ
ἡμῶν
ἐστηλίτευσε,
τὸν
οὐρανὸν |
[54] |
καὶ
θαυμαστὸν
οὐδέν,
ἐπεὶ
καὶ
|
Δαβὶδ |
πρότερον
ταὐτὸ
ἐπὶ
τῷ
παιδὶ |
[28] |
γὰρ
ἀνὴρ
αἰδέσιμος,
ὡς
οὐκ
|
οἶδ' |
εἴ
τις
ἄλλος
τῶν
καθ' |
[59] |
αὐτὸς
ἐγενόμην
πάρεργον·
ἢ
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅ
τι
καὶ
εἰπεῖν
εὐπρεπὲς |
[68] |
συναφείας
καὶ
συνθεΐας,
ἢ
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅ
τι
κυριώτερον
χρὴ
εἰπεῖν |
[14] |
ἐγκωμίων·
τὸ
δ'
ἐντεῦθεν,
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅ
τι
τῷ
λόγῳ
χρήσωμαι |
[19] |
τοῦ
μέτρου
φερόμενος,
καὶ
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅπως
εἰς
τούτους
ἐμπίπτω
τοὺς |
[60] |
ἑαυτῷ
τιμιώτερον.
Ἅπαντα
μὲν
γὰρ
|
οὐδ' |
ἄν,
εἰ
βούλοιτό
τις,
δυνατὸν |
[24] |
ἔστι
δὲ
ὧν
καὶ
διδασκάλων,
|
οὐδ' |
ἂν
εἴ
τι
γένοιτο
μεθήσειν |
[3] |
ἐκείνῳ
συνεισενεγκεῖν
ἂν
εἴχομεν
καὶ
|
οὐδ' |
ἂν
ταῖς
ἱστορίαις
παρήκαμεν
ἔχειν |
[27] |
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
τιμῆς
διωχθείς,
|
οὐδ' |
ἀνθρωπίνην
χάριν,
ἀλλ'
ἐκ
Θεοῦ |
[36] |
καὶ
ζητοῦσαι
τροφὴν
οὐ
ῥέουσαν
|
οὐδ' |
ἀπιοῦσαν,
ἀλλ'
ἀεὶ
μένουσαν·
ἧς |
[27] |
Κύριον,
οὐ
κλέψας
τὴν
ἐξουσίαν
|
οὐδ' |
ἁρπάσας,
οὐδὲ
διώξας
τὴν
τιμήν, |
[58] |
προεστώτων
διακειμένων;
Εἶχον
μὲν
γὰρ
|
οὐδ' |
ἐκ
πλείονος
ἐπιεικῶς
πρὸς
αὐτόν, |
[25] |
γὰρ
αὐτοί
γε
εἴχομεν
θεατρικῶς
|
οὐδ' |
ἐπιδεικτικῶς·
τάχιστα
ἐγενόμεθα
ἡμῶν
αὐτῶν |
[34] |
δανείζειν
τὸν
ἐλεοῦντα
πτωχούς,
ἀκούοντες·
|
οὐδ' |
ὅτι
ὁ
συνέχων
σῖτον
δημοκατάρατος· |