Livre, chapitre |
[9, 2] |
Οὗτος
ἐκπεσὼν
τῆς
πατρίδος
ἐν
|
Ζάγκλῃ |
τῆς
Σικελίας
διέτριβε
δὲ
καὶ |
[9, 12] |
λόγων
ὀκτὼ
συνέγραψε
βιβλία·
οὗ
|
Ζεύξιππος |
ὁ
πολίτης,
οὗ
Ζεῦξις
ὁ |
[9, 11] |
τῷ
Περὶ
ζητήσεως.
Ἀλλὰ
καὶ
|
Ζεῦξις |
ὁ
Αἰνεσιδήμου
γνώριμος
ἐν
τῷ |
[9, 12] |
οὗ
Ζεύξιππος
ὁ
πολίτης,
οὗ
|
Ζεῦξις |
ὁ
Γωνιόπους,
οὗ
Ἀντίοχος
Λαοδικεὺς |
[9, 11] |
Λεπτίνεω
πάϊ,
γίγνεται
θνητοῖς
ὁκοίην
|
Ζεὺς |
ἐπ'
ἡμέρην
ἄγει.
Εὐριπίδης
δέ· |
[9, 11] |
ἀτέλειαν
ψηφίσασθαι.
Καὶ
δὴ
καὶ
|
ζηλωτὰς |
εἶχε
πολλοὺς
τῆς
ἀπραγμοσύνης·
ὅθεν |
[9, 7] |
Δοκεῖ
δέ,
φησὶν
ὁ
Θράσυλλος,
|
ζηλωτὴς |
γεγονέναι
τῶν
Πυθαγορικῶν·
ἀλλὰ
καὶ |
[9, 11] |
Τίς
δ'
οἶδεν
εἰ
τὸ
|
ζῆν |
μέν
ἐστι
κατθανεῖν,
τὸ
κατθανεῖν |
[9, 11] |
ἐστι
κατθανεῖν,
τὸ
κατθανεῖν
δὲ
|
ζῆν |
νομίζεται
βροτοῖς;
Ἀλλὰ
καὶ
Ἐμπεδοκλέα· |
[9, 1] |
Ἡράκλειτον
ἐθαύμασα,
πῶς
ποτε
τὸ
|
ζῆν |
ὧδε
διαντλήσας
δύσμορος
εἶτ'
ἔθανεν· |
[9, 5] |
τά
τε
ἄλλα
ἀγαθὸς
ὁ
|
Ζήνων, |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπεροπτικὸς
τῶν
μειζόνων |
[9, 11] |
ἴδεν
οὐδέ
τις
ἔσται
εἰδώς.
|
Ζήνων |
δὲ
τὴν
κίνησιν
ἀναιρεῖ
λέγων, |
[9, 5] |
γε
μὲν
ἥσσω.
Ὁ
δὴ
|
Ζήνων |
διακήκοε
Παρμενίδου
καὶ
γέγονεν
αὐτοῦ |
[9, 5] |
τὴν
τετάρτην
καὶ
ὀγδοηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα.
|
~ΖΗΝΩΝ |
ΕΛΕΑΤΗΣ.
Ζήνων
Ἐλεάτης.
Τοῦτον
Ἀπολλόδωρός |
[9, 5] |
καὶ
ὀγδοηκοστὴν
Ὀλυμπιάδα.
~ΖΗΝΩΝ
ΕΛΕΑΤΗΣ.
|
Ζήνων |
Ἐλεάτης.
Τοῦτον
Ἀπολλόδωρός
φησιν
εἶναι |
[9, 5] |
ἡμεῖς
εἴπομεν
οὕτως·
Ἤθελες,
ὦ
|
Ζήνων, |
καλὸν
ἤθελες
ἄνδρα
τύραννον
κτείνας |
[9, 11] |
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
Ξενοφάνης
καὶ
|
Ζήνων |
ὁ
Ἐλεάτης
καὶ
Δημόκριτος
κατ' |
[9, 7] |
δόξης
τῶν
περὶ
Παρμενίδην
καὶ
|
Ζήνωνα, |
ὡς
κατ'
αὐτὸν
μάλιστα
διαβεβοημένων, |
[9, 5] |
ἐπαινούμενος
αἰσθήσομαι.
Ὅτι
δὲ
γεγόνασι
|
Ζήνωνες |
ὀκτὼ
ἐν
τῷ
Κιτιεῖ
διειλέγμεθα. |
[9, 6] |
ἐνίους
δὲ
Μιλήσιος.
Οὗτος
ἤκουσε
|
Ζήνωνος. |
Ἤρεσκε
δ'
αὐτῷ
ἄπειρα
εἶναι |
[9, 5] |
τε
μέγα
σθένος
οὐκ
ἀλαπαδνὸν
|
Ζήνωνος |
πάντων
ἐπιλήπτορος,
ἠδὲ
Μέλισσον,
πολλῶν |
[9, 11] |
ἐκχωρεῖν,
τὸν
δ'
εἰκότα
λόγον
|
ζητεῖν. |
Καὶ
Εὐριπίδην
λέγειν·
Τίς
δ' |
[9, 11] |
τῇ
φύσει,
ἀλλὰ
μόνον
φαίνεσθαι·
|
ζητεῖν |
τ'
ἔλεγον
οὐχ
ἅπερ
νοοῦσιν, |
[9, 11] |
οὖν
φιλοσοφία
ἀπὸ
τοῦ
πάντοτε
|
ζητεῖν |
τὴν
ἀλήθειαν,
σκεπτικὴ
δ'
ἀπὸ |
[9, 11] |
τὰ
ἄδηλα
τῆς
ἀποδείξεως
ἀγνοουμένης;
|
ζητεῖται |
δ'
οὐκ
εἰ
φαίνεται
τοιαῦτα, |
[9, 11] |
ἀπὸ
τοῦ
οἷον
δόγματος
προσηγορεύοντο.
|
Ζητηικὴ |
μὲν
οὖν
φιλοσοφία
ἀπὸ
τοῦ |
[9, 11] |
τῆς
διαφωνίας
ὃ
ἂν
προτεθῇ
|
ζήτημα |
παρὰ
τοῖς
φιλοσόφοις
ἢ
τῇ |
[9, 11] |
χρηστὸς
εἶναι.
Ἔν
τε
ταῖς
|
ζητήσεσιν |
ὑπ'
οὐδενὸς
κατεφρονεῖτο
διὰ
τὸ |
[9, 11] |
τῶν
δογματικῶν
ὡς
δυνήσεται
βιοῦν
|
ζητήσεων |
ἀπέχων,
οὐ
περὶ
τῶν
βιωτικῶν |
[9, 11] |
Κατὰ
σοφίας
κἀν
τῷ
Περὶ
|
ζητήσεως. |
Ἀλλὰ
καὶ
Ζεῦξις
ὁ
Αἰνεσιδήμου |
[9, 11] |
δ'
ἀπὸ
τοῦ
μετὰ
τὴν
|
ζήτησιν |
πάθους·
λέγω
δὲ
τὴν
ἐποχήν· |
[9, 11] |
σκεπτικοὶ
καὶ
ἔτι
ἐφεκτικοὶ
καὶ
|
ζητητικοὶ |
ἀπὸ
τοῦ
οἷον
δόγματος
προσηγορεύοντο. |
[9, 11] |
ἐκβάλλων
οὐκ
ἐᾷ
βεβαιοῦσθαι
τὸ
|
ζητούμενον, |
διὰ
τὸ
ἄλλο
ἀπ'
ἄλλου |
[9, 11] |
χρείαν
ἔχῃ
τῆς
ἐκ
τοῦ
|
ζητουμένου |
πίστεως,
οἷον
εἰ
τὸ
εἶναι |
[9, 11] |
συνίσταται
ὅταν
τὸ
ὀφεῖλον
τοῦ
|
ζητουμένου |
πράγματος
εἶναι
βεβαιωτικὸν
χρείαν
ἔχῃ |
[9, 11] |
ἐν
Ἤλιδι
καταπονούμενος
ὑπὸ
τῶν
|
ζητούντων |
ἐν
τοῖς
λόγοις,
ἀπορρίψας
θοἰμάτιον |
[9, 11] |
Ἀπολλόδωρος
ἐν
Χρονικοῖς,
πρότερον
ἦν
|
ζωγράφος, |
καὶ
ἤκουσε
Βρύσωνος
τοῦ
Στίλπωνος, |
[9, 11] |
τε
ἦν
καὶ
πένης
καὶ
|
ζωγράφος. |
Σώζεσθαί
τε
αὐτοῦ
ἐν
Ἤλιδι |
[9, 6] |
σελήνην
τὴν
δὲ
λόξωσιν
τοῦ
|
ζῳδιακοῦ |
γενέσθαι>
τῷ
κεκλίσθαι
τὴν
γῆν |
[9, 11] |
ὅτι
ἡμέρα
ἐστὶ
καὶ
ὅτι
|
ζῶμεν |
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
τῶν
ἐν |
[9, 1] |
τετράπαλαι
σποδιή,
αἱ
δὲ
τεαὶ
|
ζώουσιν |
ἀηδόνες,
ᾗσιν
ὁ
πάντων
ἁρπάκτης |
[9, 12] |
ποιήματα,
ἐνίοτε
ἡμίβρωτα·
ὥστε
καὶ
|
Ζωπύρῳ |
τῷ
ῥήτορι
ἀναγινώσκοντά
τι
ἐπιτυλίττειν |
[9, 11] |
ὁ
παρὰ
τὰς
διαφορὰς
τῶν
|
ζῴων |
πρὸς
ἡδονὴν
καὶ
ἀλγηδόνα
καὶ |
[9, 11] |
ἀκολουθεῖ
τὸ
ἐπέχειν·
τῶν
γὰρ
|
ζῴων |
τὰ
μὲν
χωρὶς
μίξεως
γίνεσθαι, |