Homélie, Chap.
[3, 0]	~ΟΜΙΛΙΑ	γʹ	Περὶ τοῦ στερεώματος. ~Τὰ τῆς
[3, 6]	αὐτῶν ναυσιπόρων, οἳ τοὺς ἑσπερίους	Γαλάτας	καὶ Κελτοὺς, καὶ τοὺς προσεχεῖς
[3, 10]	τοῦ εὐεργέτου τὰ ὑπομνήματα. Οὔτε	γὰρ	ἁμαρτίαις καιρόν τινα δώσομεν, οὔτε
[3, 5]	τὴν συμπλήρωσιν τοῦ παντός. Κολοβὸν	γὰρ	ἂν ἦν τὸ ὅλον ἑνὶ
[3, 9]	οὐ πάνυ τι δώσομεν. Οὕτω	γὰρ	ἂν καὶ δρόσος, καὶ πάχνη,
[3, 10]	τοῦ κτίσαντος ἡμᾶς ἀναλαμβάνητε. Τὰ	γὰρ	ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου
[3, 8]	αὐτῶν τοῦ πολέμου καθῆσθαι; Οὔτε	γὰρ	ἀριθμῷ ἐλάττους, οὔτε ἀξιώματι ὑφειμένοι,
[3, 9]	τὸν αἶνον ἀποπληροῖ, ἀλλ´, Αἰνεῖτε	γὰρ	αὐτὸν, φησὶ, καὶ τὰ ἐκ
[3, 5]	σταθμῷ καὶ μέτρῳ διαταξάμενος (ἀριθμηταὶ	γὰρ	αὐτῷ, κατὰ τὸν Ἰὼβ, καὶ
[3, 2]	ἀλλήλοις τῶν βουλευμάτων; Φωνὴ μὲν	γὰρ	δι´ ἀκοὴν, καὶ ἀκοὴ φωνῆς
[3, 7]	τὸν λόγον οὐκ ἀπωθοῦμαι. Ἐλέγετο	γὰρ,	διὰ τὴν ἐκ τοῦ θερμοῦ
[3, 3]	τὰ πρὸς ἀλλήλους διάθωνται. Εἰσὶ	γὰρ	ἐν αὐτοῖς οἳ ἀπείρους οὐρανοὺς
[3, 5]	δοκεῖν ἀναλογίαν ἐκβαίνειν. Διὰ τοῦτο	γὰρ	ἐν τοῖς κατόπιν ἐλέγετο ἄβυσσος
[3, 10]	τῷ κόσμῳ ἀπαρτισθέντι πληροῦν. Ἀλλὰ	γὰρ	ἐνταῦθα ἡμῖν οἱ περὶ τῆς
[3, 4]	στερεώματι δυνάμεως αὐτοῦ. Οἱ μὲν	γὰρ	ἔξωθεν στερεὸν λέγουσι σῶμα τὸ
[3, 4]	τῶν ἄλλων ἀντεπαγόμενον διαλῦσαι. Ἐρωτῶσι	γὰρ	ἡμᾶς, εἰ σφαιρικὸν μὲν τὸ
[3, 8]	ἔξωθεν τὸ διάφορον. Οἱ μὲν	γὰρ	κατηναγκασμένον τὸ πιθανὸν τοῖς λόγοις
[3, 5]	ἡ τῶν ὑδάτων ἥδραστο φύσις.	γὰρ	λόγῳ τὴν γῆν βαρυτέραν οὖσαν
[3, 9]	φύσιν παρὰ τοῦτο τιθέμεθα. Οὔτε	γὰρ	οἱ οὐρανοὶ ἔμψυχοι, ἐπειδὴ Διηγοῦνται
[3, 1]	παρ´ αὐτοῦ τῇ προσθήκῃ. Καὶ	γὰρ	ὅσαι περιστάσεις ἀσχολίας ποιητικαὶ, ταύτας
[3, 1]	ἔργων τὰ θαύματα κατοψόμενοι. Ἀλλὰ	γὰρ	οὐ λέληθέ με, ὅτι πολλοὶ
[3, 1]	δὲ τὰ τῆς μιᾶς· μὴ	γὰρ	οὖν ἀφελώμεθα αὐτῆς τὸ ἀξίωμα,
[3, 1]	μοι σεαυτὸν ἐνταῦθα συνάγαγε. Οὐ	γὰρ	ὄφελός τι τῆς τοῦ σώματος
[3, 2]	ἐμφάσεις ὑποβάλλει τοῦ ἀπορρήτου. Τὸ	γὰρ	πόνῳ κτηθὲν, περιχαρῶς ὑπεδέχθη καὶ
[3, 4]	λέγῃ· Ὁ στερεῶν βροντήν. Τὴν	γὰρ	στερρότητα καὶ ἀντιτυπίαν τοῦ πνεύματος
[3, 8]	τῶν πνευματικῶν λόγων παραβαλλέτω. Ὅσῳ	γὰρ	τὸ ἐν ταῖς σώφροσι κάλλος
[3, 9]	δοξολογίας τοῦ κτίσαντος. Οὐ μόνον	γὰρ	τὸ ἐπάνω τῶν οὐρανῶν ὕδωρ,
[3, 7]	δύναμιν ἀναλωτικὸν ὑγρασίας. Ἐφέλκεται μὲν	γὰρ	τὸ παρακείμενον ὑγρὸν, ὡς δηλοῖ
[3, 7]	αὐτὰς ὕλας ἀπογεννᾶν. Ἐάν τε	γὰρ	τριβόμενα ξύλα πρὸς ἄλληλα πῦρ
[3, 4]	τούτων εἰκάζομεν τὸ στερέωμα. Παιδικῆς	γὰρ	τῷ ὄντι καὶ ἁπλῆς διανοίας,
[3, 8]	ἄνω κατέχειν διατέτακται χώραν. Συναγομένων	γὰρ	τῶν ἀναθυμιάσεων περὶ τὸ ὕψος,
[3, 3]	ἢ ὡς ἀληθὲς παραδέξασθαι. Ἕνα	γὰρ	ὑποτίθενται οὐρανὸν, καὶ οὐκ ἔχειν
[3, 3]	σύστασιν ἀπαναλωθείσης, ὡς οἴονται. Ἓν	γάρ	φασι τὸ κυκλοφορικὸν σῶμα, καὶ
[3, 2]	παραχθῆναι ταύτην εἰς γέννησιν. Ἐδύνατο	γὰρ,	ὡς ἐξ ἀρχῆς εἶπε, περὶ
[3, 4]	πολλάκις τὴν ἐπιφάνειαν. Ὥστε τούτου	γε	ἕνεκεν μήτε αὐτοὶ ἐχέτωσαν πράγματα,
[3, 6]	ὁ καλούμενος Χρεμέτης, καὶ πρός	γε	ἔτι ὁ Νεῖλος, ὃς οὐδὲ
[3, 7]	πυρακτῶν ὁ αἰθὴρ ἐπιλάβοι· ὅπου	γε	καὶ τὸν ἥλιον τοῦτον ὁρῶμεν,
[3, 4]	εἶναι καὶ λείως περιηγμένον· ὅπου	γε	ὁρῶμεν τῶν τε λουτρῶν τοὺς
[3, 7]	μὴ αὐτοὶ ἑαυτοῖς περιπίπτουσιν, οἵ	γε	τὴν θάλασσαν λέγουσι μήτε πλημμυρεῖν
[3, 6]	διατηρεῖσθαι τὴν ὑγρασίαν. Ἐκ μέν	γε	τῆς ἕω, ἀπὸ μὲν χειμερινῶν
[3, 7]	πάθους ἔχειν τὴν πύρωσιν πρός	γε	τὸ τὰ αὐτὰ συμπτώματα περὶ
[3, 1]	ἐκβῇ τὰ σπουδαζόμενα, ἀλλὰ πρός	γε	τὸν ἐφεξῆς αἰῶνα ἀγαθὸς θησαυρὸς
[3, 4]	ἐπάνω τοῦ στερεώματος. Καὶ πρό	γε	τοῦ ἅψασθαι τῆς διανοίας τῶν
[3, 5]	τὴν κτίσιν. Ἀλλὰ μὴν τό	γε	τοῦ πυρὸς ἀναγκαῖον τῷ κόσμῳ,
[3, 3]	τὸν τρόπον καθ´ ὃν ἕκαστον	γέγονε	τὴν Γραφὴν ἡμῖν παραδιδόναι. Ἡμεῖς
[3, 4]	τοῦ ἅψασθαι τῆς διανοίας τῶν	γεγραμμένων,	πειραθῶμεν τὸ παρὰ τῶν ἄλλων
[3, 1]	ἀλλ´ ἐπὶ τὴν χάριν τῶν	γεγραμμένων,	φυσικῶς ἔχουσαν τὸ εὐπαράδεκτον, καὶ
[3, 6]	θερμοῦ τὴν δύναμιν τοῖς ἐν	γενέσει	καὶ φθορᾷ πᾶσιν ἐνδυναστεύουσαν. Διὰ
[3, 3]	πρὸς τὸν ψόφον ἐκ πρώτης	γενέσεως	συνεθισθέντες αὐτῷ, ἐκ πολλῆς τῆς
[3, 2]	Γραφὴ, ἵνα δείξῃ ὅτι οὐχὶ	γενέσθαι	μόνον ἐβουλήθη τὴν κτίσιν, ἀλλὰ
[3, 3]	μὴ ἔχειν φύσιν ἄλλον οὐρανὸν	γενέσθαι	παρὰ τὸν ἕνα, τότε καὶ
[3, 3]	πρὸ ἡμῶν, μὴ δευτέρου οὐρανοῦ	γένεσιν	εἶναι ταύτην, ἀλλ´ ἐπεξήγησιν τοῦ
[3, 4]	ἐκ τοῦ ὕδατος δοκεῖ τὴν	γένεσιν	ἐσχηκέναι, ἢ ὕδατι πεπηγότι ἐμφερὲς
[3, 3]	ὑπολείπεσθαι πρὸς δευτέρου ἢ τρίτου	γένεσιν.	Ταῦτα μὲν οὖν οἱ ὕλην
[3, 8]	τὸ κάτω· καὶ αὕτη ὑετοῦ	γένεσις.	Ὅταν δὲ τὸ ὑγρὸν ἐξαφρισθῇ,
[3, 5]	ζῴων ἐγγείων ἢ τῶν ἐνύδρων	γένεσις,	οὐχ αἱ τούτων τροφαὶ ἢ
[3, 4]	ἐναργέσι περὶ τοῦ Μονογενοῦς ἀποδείξεσι.	Γενηθήτω	στερέωμα. Αὕτη ἡ φωνὴ τῆς
[3, 4]	παρεχόμενος. ~Καὶ εἶπεν ὁ Θεός·	γενηθήτω	στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος,
[3, 2]	πονουμένης. ~Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς	γενηθήτω	στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος,
[3, 7]	κατὰ τὴν γνῶσιν. ~Διὰ τοῦτο	Γενηθήτω	στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος,
[3, 4]	μετὰ τὸ προστάξαι τὸν Θεὸν,	Γενηθήτω	στερέωμα, οὐκ εἴρηται ἁπλῶς, καὶ
[3, 2]	ῥημάτων, Γενηθήτω φῶς. Καὶ σήμερον,	Γενηθήτω	στερέωμα. Πλέον δέ τι ἔχειν
[3, 2]	καὶ χθὲς ἠκούσαμεν Θεοῦ ῥημάτων,	Γενηθήτω	φῶς. Καὶ σήμερον, Γενηθήτω στερέωμα.
[3, 2]	τινος συνεργοῦ παραχθῆναι ταύτην εἰς	γέννησιν.	Ἐδύνατο γὰρ, ὡς ἐξ ἀρχῆς
[3, 6]	ἄλλους ἀπαριθμεῖσθαι οὓς αἱ Ῥιπαὶ	γεννῶσι,	τὰ ὑπὲρ τῆς ἐνδοτάτω Σκυθίας
[3, 1]	ἀλλ´ ὅτι τὰ ἐν αὐτῇ	γενόμενα	χθὲς ἐπελθὼν ὁ λόγος καὶ
[3, 9]	διάκρισιν τὴν ὑπὸ τοῦ στερεώματος	γενομένην,	κατὰ τὴν ἀποδοθεῖσαν αἰτίαν δεξώμεθα.
[3, 7]	διιέντα, τὸ δὲ παχύτατον καὶ	γεῶδες	ἐναφιέντα τοῖς κάτω, ἵν´ ἐξ
[3, 7]	ἀπάγοντος, τὸ δὲ παχὺ καὶ	γεῶδες	οἷόν τινα ἰλὺν καὶ ὑποστάθμην
[3, 3]	ταῖς ἀποδείξεσι χρώμενοι, καὶ ταῖς	γεωμετρικαῖς	ἀνάγκαις συστήσωσι μὴ ἔχειν φύσιν
[3, 5]	καὶ σκυτοτομικὴ, καὶ οἰκοδομικὴ, καὶ	γεωργία,	ἀλλ´ ὅτι οὔτε δένδρων βλάστησις,
[3, 4]	ἅπασίν ἐστι, πῦρ μὲν ἐν	γῇ,	ἀὴρ δὲ ἐν ὕδατι, καὶ
[3, 5]	ἡ χύσις, πανταχόθεν ἐπικυμαινόντων τῇ	γῇ	καὶ ἀπαιωρουμένων αὐτῆς· ὡς καὶ
[3, 10]	καὶ θειότης, ὥστε καὶ ἐν	γῇ,	καὶ ἐν ἀέρι, καὶ ἐν
[3, 5]	ἡ τοῦ ὕδατος φύσις τῇ	γῇ	περιεκέχυτο, οὐχὶ συμμέτρως ἔχουσα πρὸς
[3, 5]	ἐλέγετο ἄβυσσος πανταχόθεν περιβεβλῆσθαι τῇ	γῇ.	Τὴν δὲ αἰτίαν τοῦ πλήθους
[3, 7]	Ἢ οὕτω ἂν κυριώτερον ἡ	γῆ	τῆς τοιαύτης κλήσεως ἠξιώθη. Ἀλλὰ
[3, 8]	ἀερίων ὑδάτων, δι´ ὧν τῇ	γῇ	τὸ γόνιμον τῶν καρπῶν ἐνυπάρχει.
[3, 1]	τῆς καρδίας σου περὶ τὸν	γήϊνον	θησαυρὸν πονουμένης. ~Καὶ εἶπεν ὁ
[3, 5]	τὴν πανταχόθεν ἰσορροπίαν, περὶ τὴν	γῆν	ἀτρεμεῖν συγχωρήσουσιν. Οὐκοῦν ἄπλετος ἡ
[3, 5]	ἥδραστο φύσις. γὰρ λόγῳ τὴν	γῆν	βαρυτέραν οὖσαν τοῦ ὕδατος ἀπαιωροῦσι
[3, 2]	Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν	γῆν·	εἶτα, Ἐποίησε φῶς· εἶτα, Ἐποίησε
[3, 8]	εὐλογίας δίδωσιν, ὡς τοῦ περὶ	γῆν	τόπου διὰ τῆς ἐν τούτοις
[3, 7]	μικρὸν αὐτοῦ μεταβάσει τῷ περὶ	γῆν	τόπῳ τὴν εὐκρασίαν φυλάσσεσθαι. Σκοπείτωσαν
[3, 6]	ὡς οἱ τὰς περιόδους τῆς	γῆς	ἀναγράφοντες ἱστορήκασιν· ἀπὸ δὲ τῶν
[3, 9]	φησὶ, καὶ τὰ ἐκ τῆς	γῆς,	δράκοντες καὶ πᾶσαι ἄβυσσοι. Ὥστε
[3, 6]	προσέτι παντὶ τῷ βάθει τῆς	γῆς	ἐνεσπαρμένον. Ὅθεν πηγῶν ἀφθονίαι, καὶ
[3, 6]	τοῦτο πολὺ τὸ ὕδωρ ὑπὲρ	γῆς	κεχυμένον, καὶ ὑπερέκεινα τῶν ὁρωμένων
[3, 3]	ἐν κεφαλαίῳ παραδεδόσθαι οὐρανοῦ καὶ	γῆς	ποίησιν, ἐνταῦθα δὲ ἐπεξεργαστικώτερον τὸν
[3, 5]	ἡ κτίσις διὰ τὴν τῶν	γιγνομένων	σύστασίν τε καὶ διαμονήν· ἀναγκαία
[3, 8]	νέφει νοτίδες ἀλλήλαις προσχωρήσωσι, σταγόνες	γίγνονται,	τῷ βάρει τῶν συγκριθέντων φερόμεναι
[3, 7]	πάλιν μεταβαλλόμενοι, μηδεμίαν τοῦ ὑγροῦ	γίνεσθαι	μείωσιν ἐκ τοῦ ἡλίου φασί.
[3, 7]	ἐκ τῆς τοῦ ἡλίου μάλιστα	γίνεται	διακρίσεως, τὸ μὲν κοῦφον ἀπάγοντος,
[3, 10]	τέρψιν παρέχει τὰ παρ´ αὐτοῦ	γινόμενα,	οὐδὲ τοιαύτη παρ´ αὐτῷ ἡ
[3, 10]	γινομένων προθέμενος, τὰ κατὰ μέρος	γινόμενα	ὡς συμπληρωτικὰ τοῦ τέλους, τοῖς
[3, 3]	πομφόλυγας διὰ τῆς ὁμοίας αἰτίας	γινομένας	μίαν τε καὶ πολλὰς, εἶτα
[3, 7]	μέρος τῆς ὑφαιρέσεως τῶν ὑγρῶν	γινομένης.	Σὺ δὲ τῷ μὲν πλήθει
[3, 10]	τοίνυν ἐναργῆ τὸν σκοπὸν τῶν	γινομένων	προθέμενος, τὰ κατὰ μέρος γινόμενα
[3, 1]	τῆς ἀληθείας ἡδὺ παριστῶν, Ὡς	γλυκέα,	φησὶ, τῷ λάρυγγί μου τὰ
[3, 2]	Ὅπου δὲ οὐκ ἀὴρ, οὐχὶ	γλῶσσα,	οὐχὶ οὖς, οὐ πόρος σκολιὸς
[3, 3]	φιλοσοφήσαντες ἕλοιντ´ ἂν μᾶλλον τὰς	γλώσσας	προέσθαι, ἢ ὡς ἀληθὲς παραδέξασθαι.
[3, 10]	ποτὲ, καὶ τῷ ἰδιώτῃ παρέχεται	γνώριμον.	Ὁ μέντοι τεχνίτης καὶ πρὸ
[3, 2]	ὑποφαίνει, οὐ βασκαίνουσα ἡμῖν τῆς	γνώσεως,	ἀλλ´ ἐκκαίουσα ἡμᾶς πρὸς τὸν
[3, 6]	λόγῳ, ἀδιάπτωτον δὲ κατὰ τὴν	γνῶσιν.	~Διὰ τοῦτο Γενηθήτω στερέωμα ἐν
[3, 8]	δι´ ὧν τῇ γῇ τὸ	γόνιμον	τῶν καρπῶν ἐνυπάρχει. Ὅταν οὖν
[3, 3]	τότε καὶ μᾶλλον καταγελασόμεθα τῆς	γραμμικῆς	καὶ ἐντέχνου αὐτῶν φλυαρίας, εἴπερ
[3, 4]	τοῦ στερεώματος ὄνομα σύνηθες τῇ	Γραφῇ	ἐπὶ τῶν κατ´ ἰσχὺν ὑπερβαλλόντων
[3, 2]	Σχηματίζει δὲ αὐτὸν διεξοδικῶς ἡ	Γραφὴ,	ἵνα δείξῃ ὅτι οὐχὶ γενέσθαι
[3, 4]	ἀποτελοῦντος ψόφους, στερέωσιν βροντῆς ἡ	Γραφὴ	προσηγόρευσεν. Καὶ νῦν τοίνυν ἡγούμεθα
[3, 4]	τὴν ἀντιτυπίαν ἔχει. Τῇ δὲ	Γραφῇ	σύνηθες, τὸ κραταιὸν καὶ ἀνένδοτον,
[3, 7]	τί τὸ σημαινόμενον παρὰ τῇ	Γραφῇ	τὸ τοῦ στερεώματος ὄνομα. Ὅτι
[3, 3]	καθ´ ὃν ἕκαστον γέγονε τὴν	Γραφὴν	ἡμῖν παραδιδόναι. Ἡμεῖς δέ φαμεν,
[3, 4]	φῆσαι ὑπάρχειν, δεδιδαγμένοι παρὰ τῆς	Γραφῆς,	μηδὲν ἐπιτρέπειν ἡμῶν τῷ νῷ
[3, 9]	λόγους ὡς ὀνειράτων συγκρίσεις καὶ	γραώδεις	μύθους ἀποπεμψάμενοι, τὸ ὕδωρ, ὕδωρ
[3, 8]	τοῖς λόγοις ἐπάγουσιν· ἐνταῦθα δὲ	γυμνὴ	τεχνασμάτων ἡ ἀλήθεια πρόκειται. Καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2009