Homélie, Chap.
[3, 6]	ἔοικεν, ὅταν ἴσα θαλάσσῃ πελαγίζῃ	τὴν	Αἴγυπτον. Οὕτως ὁ τῆς καθ´
[3, 3]	τῆς περὶ τὸ ἀκούειν μελέτης	τὴν	αἴσθησιν ἀφῃρήμεθα· ὥσπερ οἱ ἐν
[3, 2]	ψιλῷ τῷ προστάγματι, ἀλλὰ καὶ	τὴν	αἰτίαν καθ´ ἣν ἐπιζητεῖται τοῦ
[3, 6]	διὰ τὴν ἄρρητον σοφίαν τοῦ	τὴν	ἀντίπαλον τῷ πυρὶ φύσιν δυσεξανάλωτον
[3, 4]	ὃ πρὸς τοῖς διαστήμασι καὶ	τὴν	ἀντιτυπίαν ἔχει. Τῇ δὲ Γραφῇ
[3, 7]	τοῦ στερεώματος ὄνομα. Ὅτι οὐχὶ	τὴν	ἀντίτυπον καὶ στερέμνιον φύσιν, τὴν
[3, 8]	ὑετὸν, περὶ ὑδάτων νοοῦμεν ὅσα	τὴν	ἄνω κατέχειν διατέτακται χώραν. Συναγομένων
[3, 9]	ὑπὸ τοῦ στερεώματος γενομένην, κατὰ	τὴν	ἀποδοθεῖσαν αἰτίαν δεξώμεθα. Καὶ μέντοι
[3, 6]	μυρίοις ποταμοῖς ἀεννάοις κατάρρυτος, διὰ	τὴν	ἄρρητον σοφίαν τοῦ τὴν ἀντίπαλον
[3, 4]	ἐκ τῆς τοῦ ὑγροῦ διηθήσεως	τὴν	ἀρχὴν λαμβανούσῃ, ὁποία ἐστὶν ἥ
[3, 4]	ἐκδοχὴν ἐκ τοῦ ὕδατος δοκεῖ	τὴν	γένεσιν ἐσχηκέναι, ἢ ὕδατι πεπηγότι
[3, 5]	διὰ τὴν πανταχόθεν ἰσορροπίαν, περὶ	τὴν	γῆν ἀτρεμεῖν συγχωρήσουσιν. Οὐκοῦν ἄπλετος
[3, 5]	ὑδάτων ἥδραστο φύσις. γὰρ λόγῳ	τὴν	γῆν βαρυτέραν οὖσαν τοῦ ὕδατος
[3, 2]	ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ	τὴν	γῆν· εἶτα, Ἐποίησε φῶς· εἶτα,
[3, 6]	τῷ λόγῳ, ἀδιάπτωτον δὲ κατὰ	τὴν	γνῶσιν. ~Διὰ τοῦτο Γενηθήτω στερέωμα
[3, 3]	τρόπον καθ´ ὃν ἕκαστον γέγονε	τὴν	Γραφὴν ἡμῖν παραδιδόναι. Ἡμεῖς δέ
[3, 5]	εἶναι καὶ ἀπαραίτητον τοῦ πυρὸς	τὴν	δαπάνην. ~Περίβλεψαι πᾶσαν τὴν κτίσιν,
[3, 1]	μὲν ἑωθινὴν τροφὴν τῶν ψυχῶν,	τὴν	δὲ ἑσπερινὴν εὐφροσύνην ποιησάμενος, νῦν
[3, 3]	μελῳδίαις ἡδονὴν ὑπερβάλλειν. Εἶτα ἐπειδὰν	τὴν	διὰ τῆς αἰσθήσεως πίστιν οἱ
[3, 7]	τῇ πλεονεξίᾳ τοῦ θερμοῦ λυμήνηται	τὴν	διακόσμησιν· ἀλλὰ νῦν μὲν αὐτὸν
[3, 9]	τὸ ὕδωρ, ὕδωρ νοήσωμεν, καὶ	τὴν	διάκρισιν τὴν ὑπὸ τοῦ στερεώματος
[3, 4]	ταῖς διαφύσεσι, μικροῦ τῷ ἀέρι	τὴν	διαύγειαν ἔοικεν. Οὐδενὶ οὖν τούτων
[3, 4]	ἐστι διαυγὴς, ἰδιάζουσαν καὶ καθαρωτάτην	τὴν	διαφάνειαν κεκτημένος, ὃς ἐὰν κατὰ
[3, 7]	τῷ μεγέθει, πολλῆς ἐστι διὰ	τὴν	δύναμιν ἀναλωτικὸν ὑγρασίας. Ἐφέλκεται μὲν
[3, 6]	κτίσιν, καὶ ὄψει τοῦ θερμοῦ	τὴν	δύναμιν τοῖς ἐν γενέσει καὶ
[3, 4]	διαφάνειαν κεκτημένος, ὃς ἐὰν κατὰ	τὴν	ἑαυτοῦ φύσιν ἀκριβὴς εὑρεθῇ, μήτε
[3, 7]	δέ ἐστι τοῦ ἑλκυσθέντος κατὰ	τὴν	εἰκόνα τοῦ λυχνιαίου πυρὸς, ὃ
[3, 3]	φασὶν ἑτέρῳ τὸν ἕτερον, κατὰ	τὴν	εἰκόνα τῶν κάδων τῶν εἰς
[3, 1]	προθυμίαν, καὶ συναλλαγμάτων εὐμάρειαν, καὶ	τὴν	εἰς πάντα τὸν βίον εὐοδίαν
[3, 7]	οὐκ ἀπωθοῦμαι. Ἐλέγετο γὰρ, διὰ	τὴν	ἐκ τοῦ θερμοῦ δαπάνην ἀναγκαῖον
[3, 3]	ἐναρμόνιον ἀποδιδόναι φθόγγον, ὥστε πᾶσαν	τὴν	ἐν μελῳδίαις ἡδονὴν ὑπερβάλλειν. Εἶτα
[3, 2]	οὖς, οὐ πόρος σκολιὸς ἐπὶ	τὴν	ἐν τῇ κεφαλῇ συναίσθησιν ἀναφέρων
[3, 7]	καταπιμπρῶντα τὰ συνεχῆ, πᾶσαν ὁμοῦ	τὴν	ἐν τοῖς οὖσιν ἐξαναλῶσαι νοτίδα;
[3, 3]	εἰς ἀλλήλους ἐμβεβηκότων. Τούτους δὲ	τὴν	ἐναντίαν τῷ παντὶ φερομένους, περισχιζομένου
[3, 7]	σκοπεῖτε ποταπῇ ἀποδείξει ἐπερειδόμενοι πρὸς	τὴν	ἐνάργειαν ἀντιβαίνουσιν. Ἐπειδὴ λευκός ἐστι,
[3, 2]	τῆς τοῦ ἀέρος τυπώσεως, κατὰ	τὴν	ἔναρθρον τῆς φωνῆς κίνησιν, ἐν
[3, 4]	πρὸς ἡμᾶς κυκλοτερὲς ὁρᾶται κατὰ	τὴν	ἔνδον κοιλότητα, τοῦτο ἀνάγκη καὶ
[3, 4]	ἀντρωδῶν οἰκοδομημάτων κατασκευὰς, ἃ κατὰ	τὴν	ἔνδον ὄψιν εἰς ἡμικύκλιον σχῆμα
[3, 10]	πρὸς τὸ τέλος αὐτῶν ἐπαναφέρων	τὴν	ἔννοιαν. Τοιοῦτος οὖν δή τις
[3, 9]	ὡς προηγούμενον ταῖς τιμαῖς διὰ	τὴν	ἐξ ἀρετῆς προσοῦσαν αὐτῷ ὑπεροχὴν
[3, 3]	ἀπαιτῶνται, τί φασιν; Ὅτι διὰ	τὴν	ἐξ ἀρχῆς συνήθειαν πρὸς τὸν
[3, 1]	ἐπελθὼν ὁ λόγος καὶ διελὼν	τὴν	ἐξήγησιν τοῖς ἀκροωμένοις, τὴν μὲν
[3, 6]	Ἴστρος· ὧν ὁ μὲν ἐπὶ	τὴν	ἔξω Στηλῶν ἀφίεται θάλασσαν· ὁ
[3, 6]	ἔρχονται θάλασσαν· οἱ δὲ ἐπὶ	τὴν	ἔξω τῆς πλεομένης ἀποκενοῦνται· ὅ
[3, 4]	ἔνδον κοιλότητα, τοῦτο ἀνάγκη καὶ	τὴν	ἔξωθεν ἐπιφάνειαν σφαιρικῶς ἀπηρτίσθαι, καὶ
[3, 4]	τοῦ τέγους ὁμαλὴν ἔχει πολλάκις	τὴν	ἐπιφάνειαν. Ὥστε τούτου γε ἕνεκεν
[3, 2]	διαναστῆναι τὸν νοῦν ἡμῶν πρὸς	τὴν	ἔρευναν τοῦ προσώπου πρὸς ὃν
[3, 10]	καθαρᾷ μεριμνῶν τῇ ψυχῇ πρὸς	τὴν	ἑσπερινὴν τῶν λόγων ἑστίασιν ἀπαντῆσαι.
[3, 7]	μεταβάσει τῷ περὶ γῆν τόπῳ	τὴν	εὐκρασίαν φυλάσσεσθαι. Σκοπείτωσαν δὲ εἰ
[3, 5]	προβλεψαμένου τὸ μέλλον, καὶ διὰ	τὴν	ἐφεξῆς χρείαν τὰ πρῶτα διαθεμένου.
[3, 7]	τὴν ἀντίτυπον καὶ στερέμνιον φύσιν,	τὴν	ἔχουσαν βάρος καὶ ἀντέρεισιν, οὐ
[3, 7]	αὐτοὶ ἑαυτοῖς περιπίπτουσιν, οἵ γε	τὴν	θάλασσαν λέγουσι μήτε πλημμυρεῖν τοῖς
[3, 3]	παραγαγεῖν εἰς τὸ εἶναι. Ὧν	τὴν	ἰσχὺν καὶ τὸ μέγεθος οὐδὲν
[3, 5]	μυρίον ὕδωρ ἐκεῖνο, διά τε	τὴν	κατὰ φύσιν ἐπὶ τὸ κάτω
[3, 4]	Καὶ οὐ δήπου, ἐπειδὴ κατὰ	τὴν	κοινὴν ἐκδοχὴν ἐκ τοῦ ὕδατος
[3, 9]	ἀπόβλητος ἐκρίθη τῷ ψαλμῳδῷ, εἰς	τὴν	κοινὴν τῆς κτίσεως χοροστασίαν παραληφθεῖσα,
[3, 2]	ὅτι οὐχὶ γενέσθαι μόνον ἐβουλήθη	τὴν	κτίσιν, ἀλλὰ καὶ διά τινος
[3, 5]	τῆς τοῦ ὕδατος περιουσίας κατὰ	τὴν	κτίσιν. Ἀλλὰ μὴν τό γε
[3, 6]	πυρὸς τὴν δαπάνην. ~Περίβλεψαι πᾶσαν	τὴν	κτίσιν, καὶ ὄψει τοῦ θερμοῦ
[3, 6]	καὶ ὁ Τάναϊς ἀποσχιζόμενος εἰς	τὴν	Μαιῶτιν ἔξεισι λίμνην. Καὶ πρὸς
[3, 7]	ἀμφοτέρων τὸ τέλος. Καίτοιγε ὁρῶμεν	τὴν	μεγάλην τοῦ τὰ πάντα κυβερνῶντος
[3, 1]	διελὼν τὴν ἐξήγησιν τοῖς ἀκροωμένοις,	τὴν	μὲν ἑωθινὴν τροφὴν τῶν ψυχῶν,
[3, 6]	ποταμούς σου ξηρανῶ. Ὥστε ἀπορρίψας	τὴν	μωρανθεῖσαν σοφίαν, κατάδεξαι μεθ´ ἡμῶν
[3, 10]	καλὰ τῷ τυχόντι· πρὸς δὲ	τὴν	οἰκείαν τάξιν ἀποτεθέντα, τὸ ἐκ
[3, 5]	τὸ κάτω φορὰν, καὶ διὰ	τὴν	πανταχόθεν ἰσορροπίαν, περὶ τὴν γῆν
[3, 7]	πυρὸς, ὃ διὰ τῆς θρυαλλίδος	τὴν	παρακειμένην τροφὴν ἐπισπασάμενον, ταχέως διὰ
[3, 2]	τινι καὶ τάξει ἡμᾶς εἰς	τὴν	περὶ τοῦ Μονογενοῦς ἔννοιαν προσβιβάζει.
[3, 8]	ἔνθεν καὶ ἔνθεν τὰς ἐπὶ	τὴν	πλάνην ἑαυτοῖς ἐκτροπὰς ἐξευρίσκουσιν. ~Ἡμῖν
[3, 10]	μεγέθους καὶ καλλονῆς τῶν κτισμάτων	τὴν	πρέπουσαν δόξαν περὶ τοῦ κτίσαντος
[3, 6]	τῆς Αἰθιοπίας, οἱ μὲν ἐπὶ	τὴν	πρὸς ἡμᾶς ἔρχονται θάλασσαν· οἱ
[3, 5]	καὶ ἀπαιωρουμένων αὐτῆς· ὡς καὶ	τὴν	πρὸς τὰ ἄλλα στοιχεῖα δοκεῖν
[3, 7]	θερμὸν, ἢ ἐκ πάθους ἔχειν	τὴν	πύρωσιν πρός γε τὸ τὰ
[3, 5]	περιγείων οἰκονομίαν, ἀλλὰ καὶ πρὸς	τὴν	συμπλήρωσιν τοῦ παντός. Κολοβὸν γὰρ
[3, 3]	οὐσίας τοῦ οὐρανίου σώματος εἰς	τὴν	τοῦ ἑνὸς σύστασιν ἀπαναλωθείσης, ὡς
[3, 1]	Λέγω δὲ τοῦτο οὐκ ἐπὶ	τὴν	τοῦ ἐξηγουμένου δύναμιν ἀναφέρων, ἀλλ´
[3, 10]	τῆς τέχνης ἐκτελεσθὲν, καὶ πρὸς	τὴν	τοῦ τέλους εὐχρηστίαν συντεῖνον. Ὁ
[3, 1]	ἐκ τῆς ἐφ´ ἡμέραν ἐργασίας	τὴν	τροφὴν ἑαυτοῖς συμπορίζοντες, περιεστήκασιν ἡμᾶς,
[3, 5]	τοῦ θερμοῦ ἡ κτίσις διὰ	τὴν	τῶν γιγνομένων σύστασίν τε καὶ
[3, 2]	λέγειν τὸν Θεὸν χρῄζειν πρὸς	τὴν	τῶν νοηθέντων δήλωσιν; Ἢ εὐσεβέστερον
[3, 5]	ἡ οὐσία, οὐ μόνον πρὸς	τὴν	τῶν περιγείων οἰκονομίαν, ἀλλὰ καὶ
[3, 10]	μελέτης, οἷον διά τινος πέψεως,	τὴν	τῶν ὠφελίμων ἀνάδοσιν ἀναμεῖναι· τοῖς
[3, 6]	πολλοῖς καὶ ποικίλοις ταμείοις διατηρεῖσθαι	τὴν	ὑγρασίαν. Ἐκ μέν γε τῆς
[3, 9]	ἐνυπάρχοντας αὐτῇ λόγους ἁρμονίως συμπληροῖ	τὴν	ὑμνῳδίαν τῷ ποιητῇ. ~Καὶ εἶδεν
[3, 3]	ἐν τοῖς κρουνοῖς, ὅταν πρὸς	τὴν	ὑπεροχὴν τῆς τοῦ Θεοῦ δυνάμεως
[3, 9]	ὕδωρ νοήσωμεν, καὶ τὴν διάκρισιν	τὴν	ὑπὸ τοῦ στερεώματος γενομένην, κατὰ
[3, 5]	κατησκημένων τὸν νοῦν, καὶ περὶ	τὴν	φθειρομένην ταύτην καὶ ῥέουσαν φύσιν
[3, 8]	τῶν οὐρανῶν. Καὶ Μωϋσῆς εὐλογῶν	τὴν	φυλὴν τοῦ Ἰωσὴφ, ἀπὸ ὡρῶν
[3, 7]	ξανθὸς, τούτου ἕνεκεν οὐδὲ πυρώδης	τὴν	φύσιν· ἀλλὰ καὶ τούτου φασὶ
[3, 6]	ὁ Νεῖλος, ὃς οὐδὲ ποταμοῖς	τὴν	φύσιν ἔοικεν, ὅταν ἴσα θαλάσσῃ
[3, 5]	πρὸς διάλυσιν. Τοσαύτην τοῦ ὑγροῦ	τὴν	φύσιν οἰκονομῶν τὸ πᾶν προαπέθετο,
[3, 8]	σοι ὁρᾶν πᾶσαν τοῦ ὑγροῦ	τὴν	φύσιν περὶ τὸν ὑπὲρ κεφαλῆς
[3, 7]	τοιαύτης κλήσεως ἠξιώθη. Ἀλλὰ διὰ	τὴν	φύσιν τῶν ὑπερκειμένων λεπτὴν οὖσαν
[3, 4]	τὸ ὀλισθηρὸν καὶ εὐδιάλυτον ἐξαρκούσης,	τὴν	φωνὴν ταύτην τετάχθαι. Καὶ οὐ
[3, 1]	ἐξηγουμένου δύναμιν ἀναφέρων, ἀλλ´ ἐπὶ	τὴν	χάριν τῶν γεγραμμένων, φυσικῶς ἔχουσαν
[3, 9]	καὶ ἡ ἄβυσσος, ἣν εἰς	τὴν	χείρονα μοῖραν οἱ ἀλληγοροῦντες ἀπέρριψαν,
[3, 7]	ἀντιβαίνουσιν. Ἐπειδὴ λευκός ἐστι, φασὶ,	τὴν	χροίαν, ἀλλ´ οὐχὶ ὑπέρυθρος, οὐδὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2009