Homélie, Chap. |
[3, 10] |
πᾶσα
δόξα,
καὶ
προσκύνησις,
νῦν
|
καὶ |
ἀεὶ,
καὶ
εἰς
τοὺς
αἰῶνας |
[3, 6] |
καὶ
ποταμῶν
ῥεύματα,
χειμάρρων
τε
|
καὶ |
ἀεννάων,
ὑπὲρ
τοῦ
ἐν
πολλοῖς |
[3, 8] |
περὶ
οὐρανοῦ
φιλοσοφησάντων
τὸ
ἁπλοῦν
|
καὶ |
ἀκατάσκευον
τῶν
πνευματικῶν
λόγων
παραβαλλέτω. |
[3, 2] |
Φωνὴ
μὲν
γὰρ
δι´
ἀκοὴν,
|
καὶ |
ἀκοὴ
φωνῆς
ἕνεκεν.
Ὅπου
δὲ |
[3, 7] |
ἐναφιέντος·
ἐξ
οὗ
τὸ
πικρὸν
|
καὶ |
ἁλμυρὸν
καὶ
ξηραντικὸν
τῇ
θαλάσσῃ |
[3, 4] |
αἰσθήσει
ὑποπιπτόντων
στοιχείων
εἰλικρινές
ἐστι
|
καὶ |
ἀμιγὲς,
ἢ
τῆς
πρὸς
τὸ |
[3, 4] |
ὃ
ἦν
ὑποκάτω
τοῦ
στερεώματος,
|
καὶ |
ἀνὰ
μέσον
τοῦ
ὕδατος
τοῦ |
[3, 8] |
οἱ
τὸ
πᾶν
ἐκπυροῦσθαι
λέγοντες,
|
καὶ |
ἀναβιώσκεσθαι
πάλιν
ἐκ
τῶν
σπερματικῶν
|
[3, 4] |
δὲ
Γραφῇ
σύνηθες,
τὸ
κραταιὸν
|
καὶ |
ἀνένδοτον,
στερέωμα
λέγειν,
ὡς
καὶ |
[3, 7] |
στερέμνιον
φύσιν,
τὴν
ἔχουσαν
βάρος
|
καὶ |
ἀντέρεισιν,
οὐ
ταύτην
λέγει
στερέωμα. |
[3, 4] |
στερεῶν
βροντήν.
Τὴν
γὰρ
στερρότητα
|
καὶ
|
ἀντιτυπίαν
τοῦ
πνεύματος
τοῦ
ἐναπολαμβανομένου |
[3, 9] |
τροπικῶς
ἐκ
τῶν
ὑδάτων
σημαίνεσθαι·
|
καὶ |
ἄνω
μὲν
ἐπὶ
τοῦ
στερεώματος |
[3, 9] |
δημιουργὸν
ἐπετάχθη,
νοερά
τις
ἔσται
|
καὶ |
ἀόρατος
φύσις.
Ἀλλ´
ὁ
ἐν |
[3, 5] |
χύσις,
πανταχόθεν
ἐπικυμαινόντων
τῇ
γῇ
|
καὶ |
ἀπαιωρουμένων
αὐτῆς·
ὡς
καὶ
τὴν |
[3, 5] |
δαψίλεια
διὰ
τὸ
ἄπαυστον
εἶναι
|
καὶ |
ἀπαραίτητον
τοῦ
πυρὸς
τὴν
δαπάνην. |
[3, 8] |
τῶν
ἐναπομενόντων
τοῖς
ἐκπυρωθεῖσιν·
ὅθεν
|
καὶ
|
ἀπείρους
φθορὰς
κόσμου
καὶ
παλιγγενεσίας |
[3, 4] |
στερέωμα.
Παιδικῆς
γὰρ
τῷ
ὄντι
|
καὶ |
ἁπλῆς
διανοίας,
τοιαύτας
ἔχειν
περὶ |
[3, 8] |
ἀπὸ
ὡρῶν
οὐρανοῦ,
καὶ
δρόσου,
|
καὶ |
ἀπὸ
ἡλίου
τροπῶν,
καὶ
συνόδων |
[3, 8] |
ἡλίου
τροπῶν,
καὶ
συνόδων
μηνῶν,
|
καὶ |
ἀπὸ
κορυφῆς
ὀρέων
καὶ
βουνῶν |
[3, 7] |
φύσιν
τῶν
ὑπερκειμένων
λεπτὴν
οὖσαν
|
καὶ
|
ἀραιὰν
καὶ
οὐδεμιᾷ
αἰσθήσει
καταληπτὴν, |
[3, 9] |
θάλασσαν
ὠνομάσθαι
διὰ
τὸ
εὐμετάβλητον
|
καὶ
|
ἄστατον
τῶν
κατὰ
προαίρεσιν
κινημάτων. |
[3, 9] |
ἀλληγορίας
κατέφυγον,
δυνάμεις
λέγοντες
πνευματικὰς
|
καὶ |
ἀσωμάτους
τροπικῶς
ἐκ
τῶν
ὑδάτων |
[3, 9] |
τῆς
κτίσεως
χοροστασίαν
παραληφθεῖσα,
ἀλλὰ
|
καὶ |
αὐτὴ
κατὰ
τοὺς
ἐνυπάρχοντας
αὐτῇ |
[3, 8] |
συγκριθέντων
φερόμεναι
πρὸς
τὸ
κάτω·
|
καὶ |
αὕτη
ὑετοῦ
γένεσις.
Ὅταν
δὲ |
[3, 3] |
οὐρανὸν
τὸ
στερέωμα
τοῦτο,
ὃ
|
καὶ |
αὐτὸ
ἐπεκλήθη
οὐρανὸς,
καὶ
εἰ |
[3, 6] |
Ῥοδανὸς
μετὰ
μυρίων
ἄλλων
ποταμῶν,
|
καὶ |
αὐτῶν
ναυσιπόρων,
οἳ
τοὺς
ἑσπερίους
|
[3, 8] |
μηνῶν,
καὶ
ἀπὸ
κορυφῆς
ὀρέων
|
καὶ
|
βουνῶν
ἀεννάων
τὰς
εὐλογίας
δίδωσιν, |
[3, 7] |
ἄνω
διιέντα,
τὸ
δὲ
παχύτατον
|
καὶ |
γεῶδες
ἐναφιέντα
τοῖς
κάτω,
ἵν´ |
[3, 7] |
κοῦφον
ἀπάγοντος,
τὸ
δὲ
παχὺ
|
καὶ
|
γεῶδες
οἷόν
τινα
ἰλὺν
καὶ |
[3, 5] |
λέγω,
καὶ
σκυτοτομικὴ,
καὶ
οἰκοδομικὴ,
|
καὶ |
γεωργία,
ἀλλ´
ὅτι
οὔτε
δένδρων |
[3, 3] |
μὲν
ἐν
κεφαλαίῳ
παραδεδόσθαι
οὐρανοῦ
|
καὶ |
γῆς
ποίησιν,
ἐνταῦθα
δὲ
ἐπεξεργαστικώτερον |
[3, 9] |
τοιούτους
λόγους
ὡς
ὀνειράτων
συγκρίσεις
|
καὶ |
γραώδεις
μύθους
ἀποπεμψάμενοι,
τὸ
ὕδωρ, |
[3, 4] |
τὸ
στερέωμα.
Αὕτη
τῆς
ποιητικῆς
|
καὶ |
δημιουργικῆς
δυνάμεως
μαρτυρία.
~Ἀλλ´
ἐπὶ |
[3, 5] |
μεγάλου
τεχνίτου
προβλεψαμένου
τὸ
μέλλον,
|
καὶ |
διὰ
τὴν
ἐφεξῆς
χρείαν
τὰ |
[3, 5] |
φύσιν
ἐπὶ
τὸ
κάτω
φορὰν,
|
καὶ |
διὰ
τὴν
πανταχόθεν
ἰσορροπίαν,
περὶ |
[3, 10] |
αὐτοῖς,
τοῦτο
τῇ
μνήμῃ
συσχεῖν,
|
καὶ |
διὰ
τῆς
φιλοπόνου
μελέτης,
οἷον |
[3, 4] |
τίς
ἡ
φύσις
τοῦ
στερεώματος,
|
καὶ |
διὰ
τίνα
αἰτίαν
μεσιτεύειν
ἐτάχθη |
[3, 2] |
μόνον
ἐβουλήθη
τὴν
κτίσιν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
διά
τινος
συνεργοῦ
παραχθῆναι
ταύτην
|
[3, 4] |
ἐναπολαμβανομένου
ταῖς
κοιλότησι
τῶν
νεφῶν,
|
καὶ |
διὰ
τὸ
βιαίως
ἐκρήγνυσθαι
τοὺς |
[3, 7] |
ἀμφιβάλλει
μὴ
οὐχὶ
πυρώδη
εἶναι
|
καὶ |
διακαῆ;
ὃς
εἰ
μὴ
τῷ |
[3, 2] |
νῦν
δὲ
τὸν
Θεὸν
προστάττοντα
|
καὶ |
διαλεγόμενον
εἰσάγουσα,
τὸν
ᾧ
προστάσσει |
[3, 5] |
τὴν
τῶν
γιγνομένων
σύστασίν
τε
|
καὶ |
διαμονήν·
ἀναγκαία
δὲ
τοῦ
ὑγροῦ |
[3, 1] |
γενόμενα
χθὲς
ἐπελθὼν
ὁ
λόγος
|
καὶ |
διελὼν
τὴν
ἐξήγησιν
τοῖς
ἀκροωμένοις, |
[3, 4] |
ἐποίησεν
ὁ
Θεὸς
τὸ
στερέωμα·
|
καὶ |
διεχώρισεν
ὁ
Θεὸς
ἀνὰ
μέσον |
[3, 7] |
τοῦ
ὑγροῦ·
τὸ
μὲν
λεπτὸν
|
καὶ |
διηθούμενον
ἐπὶ
τὰ
ἄνω
διιέντα, |
[3, 9] |
τι
δώσομεν.
Οὕτω
γὰρ
ἂν
|
καὶ |
δρόσος,
καὶ
πάχνη,
καὶ
ψῦχος, |
[3, 8] |
τοῦ
Ἰωσὴφ,
ἀπὸ
ὡρῶν
οὐρανοῦ,
|
καὶ |
δρόσου,
καὶ
ἀπὸ
ἡλίου
τροπῶν, |
[3, 4] |
Γενηθήτω
στερέωμα,
οὐκ
εἴρηται
ἁπλῶς,
|
καὶ |
ἐγένετο
στερέωμα·
ἀλλὰ,
Καὶ
ἐποίησεν |
[3, 4] |
στερέωμά
μου,
καὶ
καταφυγή
μου·
|
καὶ, |
Ἐγὼ
ἐστερέωσα
τοὺς
στύλους
αὐτῆς· |
[3, 3] |
ὃ
καὶ
αὐτὸ
ἐπεκλήθη
οὐρανὸς,
|
καὶ |
εἰ
ὅλως
οὐρανοὶ
δύο·
ὅπερ |
[3, 10] |
καὶ
προσκύνησις,
νῦν
καὶ
ἀεὶ,
|
καὶ |
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
τῶν
αἰώνων. |
[3, 10] |
τῶν
ὁρωμένων
τὸν
ἀόρατον
ἐννοῆτε,
|
καὶ |
ἐκ
μεγέθους
καὶ
καλλονῆς
τῶν |
[3, 10] |
καθ´
ἑαυτὴν,
καὶ
ὀφθαλμὸς
ἰδίᾳ,
|
καὶ |
ἕκαστον
τῶν
τοῦ
ἀνδριάντος
μελῶν
|
[3, 2] |
πόθον,
δι´
ὧν
ἴχνη
τινὰ
|
καὶ |
ἐμφάσεις
ὑποβάλλει
τοῦ
ἀπορρήτου.
Τὸ |
[3, 10] |
θειότης,
ὥστε
καὶ
ἐν
γῇ,
|
καὶ |
ἐν
ἀέρι,
καὶ
ἐν
οὐρανῷ, |
[3, 10] |
αὐτοῦ
δύναμις
καὶ
θειότης,
ὥστε
|
καὶ |
ἐν
γῇ,
καὶ
ἐν
ἀέρι, |
[3, 10] |
ἐν
ὕδατι,
καὶ
ἐν
νυκτὶ,
|
καὶ |
ἐν
ἡμέρᾳ,
καὶ
ἐν
πᾶσι |
[3, 10] |
ἐν
οὐρανῷ,
καὶ
ἐν
ὕδατι,
|
καὶ
|
ἐν
νυκτὶ,
καὶ
ἐν
ἡμέρᾳ, |
[3, 10] |
ἐν
γῇ,
καὶ
ἐν
ἀέρι,
|
καὶ |
ἐν
οὐρανῷ,
καὶ
ἐν
ὕδατι, |
[3, 10] |
ἐν
νυκτὶ,
καὶ
ἐν
ἡμέρᾳ,
|
καὶ |
ἐν
πᾶσι
τοῖς
ὁρωμένοις
ἐναργῆ
|
[3, 8] |
ἐν
τούτοις
εὐταξίας
εὐθηνουμένου.
Ἀλλὰ
|
καὶ
|
ἐν
ταῖς
κατάραις
τῷ
Ἰσραὴλ, |
[3, 10] |
ἐν
ἀέρι,
καὶ
ἐν
οὐρανῷ,
|
καὶ |
ἐν
ὕδατι,
καὶ
ἐν
νυκτὶ, |
[3, 3] |
τοῦ
αἰθέρος
αὐτοῖς,
εὔηχόν
τινα
|
καὶ |
ἐναρμόνιον
ἀποδιδόναι
φθόγγον,
ὥστε
πᾶσαν |
[3, 3] |
πάντων
συμφώνως
ὁμολογοῦνται
φέρεσθαι,
οὓς
|
καὶ |
ἐνηρμόσθαι
φασὶν
ἑτέρῳ
τὸν
ἕτερον, |
[3, 8] |
ἑκάτερα
τῆς
ἀληθείας
ἀποσχιζόμενοι,
ἔνθεν
|
καὶ |
ἔνθεν
τὰς
ἐπὶ
τὴν
πλάνην |
[3, 3] |
καὶ
μᾶλλον
καταγελασόμεθα
τῆς
γραμμικῆς
|
καὶ |
ἐντέχνου
αὐτῶν
φλυαρίας,
εἴπερ
ὁρῶντες |
[3, 2] |
πρὸς
ὃν
οἱ
λόγοι,
σοφῶς
|
καὶ |
ἐντέχνως
τὸ
σχῆμα
τοῦτο
τῆς |
[3, 10] |
συνθέσεως
οἶδε
τὸ
ἑκάστου
καλὸν,
|
καὶ |
ἐπαινεῖ
τὰ
καθ´
ἕκαστον,
πρὸς |
[3, 4] |
καὶ
ἀνένδοτον,
στερέωμα
λέγειν,
ὡς
|
καὶ |
ἐπὶ
ἀέρος
πολλάκις
καταπυκνωθέντος
τῇ |
[3, 8] |
τοῦτο
λέγων;
Τὴν
παντελῆ
ξηρασίαν
|
καὶ |
ἐπίλειψιν
τῶν
ἀερίων
ὑδάτων,
δι´ |
[3, 2] |
στερέωμα
ἐν
μέσῳ
τοῦ
ὕδατος,
|
καὶ |
ἔστω
διαχωρίζον
ἀνὰ
μέσον
ὕδατος |
[3, 4] |
στερέωμα
ἐν
μέσῳ
τοῦ
ὕδατος,
|
καὶ |
ἔστω
διαχωρίζον
ἀνὰ
μέσον
ὕδατος |
[3, 7] |
στερέωμα
ἐν
μέσῳ
τοῦ
ὕδατος,
|
καὶ |
ἔστω
διαχωρίζον
ἀνὰ
μέσον
ὕδατος |
[3, 4] |
στέγειν
τοῦ
ὕδατος
τὸ
ὀλισθηρὸν
|
καὶ |
εὐδιάλυτον
ἐξαρκούσης,
τὴν
φωνὴν
ταύτην |
[3, 9] |
δράκοντες
καὶ
πᾶσαι
ἄβυσσοι.
Ὥστε
|
καὶ |
ἡ
ἄβυσσος,
ἣν
εἰς
τὴν |
[3, 2] |
λέγειν,
ὅτι
τὸ
θεῖον
βούλημα
|
καὶ |
ἡ
πρώτη
ὁρμὴ
τοῦ
νοεροῦ |
[3, 10] |
ἥ
τε
ἀΐδιος
αὐτοῦ
δύναμις
|
καὶ |
θειότης,
ὥστε
καὶ
ἐν
γῇ, |
[3, 6] |
τὸ
Πυρηναῖον
ὄρος
Ταρτησός
τε
|
καὶ |
Ἴστρος·
ὧν
ὁ
μὲν
ἐπὶ |
[3, 4] |
Λίθος
δέ
ἐστι
διαυγὴς,
ἰδιάζουσαν
|
καὶ |
καθαρωτάτην
τὴν
διαφάνειαν
κεκτημένος,
ὃς |
[3, 5] |
τὸ
ὅλον
ἑνὶ
τῷ
μεγίστῳ
|
καὶ |
καιριωτάτῳ
πάντων
ἐλλεῖπον.
Ἀντικείμενα
δὲ |
[3, 10] |
ἀόρατον
ἐννοῆτε,
καὶ
ἐκ
μεγέθους
|
καὶ |
καλλονῆς
τῶν
κτισμάτων
τὴν
πρέπουσαν |
[3, 7] |
ἂν
ἐκώλυσεν
αὐτὸν
πάντα
φλογίζοντα
|
καὶ |
καταπιμπρῶντα
τὰ
συνεχῆ,
πᾶσαν
ὁμοῦ |
[3, 4] |
ὅταν
λέγῃ,
Κύριος
στερέωμά
μου,
|
καὶ |
καταφυγή
μου·
καὶ,
Ἐγὼ
ἐστερέωσα
|
[3, 9] |
δρόσος,
καὶ
πάχνη,
καὶ
ψῦχος,
|
καὶ |
καῦμα,
ἐπειδὴ
ὑμνεῖν
παρὰ
τῷ
|
[3, 6] |
ναυσιπόρων,
οἳ
τοὺς
ἑσπερίους
Γαλάτας
|
καὶ |
Κελτοὺς,
καὶ
τοὺς
προσεχεῖς
αὐτοῖς |
[3, 3] |
ἐν
αὐτοῖς
οἳ
ἀπείρους
οὐρανοὺς
|
καὶ |
κόσμους
εἶναί
φασιν,
ὧν
ὅταν |
[3, 7] |
ἀναφορᾶς
τῶν
ἀτμῶν,
οὓς
ποταμοὶ,
|
καὶ |
κρῆναι,
καὶ
τενάγη,
καὶ
λίμναι, |
[3, 4] |
καὶ
ὅλον
ἀκριβῶς
ἔντορνον
εἶναι
|
καὶ |
λείως
περιηγμένον·
ὅπου
γε
ὁρῶμεν |
[3, 8] |
ὅταν
μὲν
αἱ
τέως
ἀτμοειδῶς
|
καὶ |
λεπτῶς
ἐνεσπαρμέναι
τῷ
νέφει
νοτίδες
|
[3, 7] |
ποταμοὶ,
καὶ
κρῆναι,
καὶ
τενάγη,
|
καὶ |
λίμναι,
καὶ
πελάγη
πάντα
προΐενται, |
[3, 3] |
γενέσθαι
παρὰ
τὸν
ἕνα,
τότε
|
καὶ |
μᾶλλον
καταγελασόμεθα
τῆς
γραμμικῆς
καὶ |
[3, 5] |
ἀντισχεῖν.
Ὁ
τοίνυν
ἅπαντα
σταθμῷ
|
καὶ
|
μέτρῳ
διαταξάμενος
(ἀριθμηταὶ
γὰρ
αὐτῷ, |
[3, 4] |
ὡσαύτως
ἐν
ἑτέρῳ
τὸ
ἕτερον·
|
καὶ |
μηδὲν
τῶν
αἰσθήσει
ὑποπιπτόντων
στοιχείων |
[3, 6] |
Φάσις
τῶν
Καυκασίων
ὀρῶν
ἀπορρέων,
|
καὶ |
μυρίοι
ἕτεροι
ἀπὸ
τῶν
ἀρκτῴων |
[3, 6] |
περιείληπται,
πελάγεσί
τε
ἀπλέτοις
ἐνδεδεμένος
|
καὶ
|
μυρίοις
ποταμοῖς
ἀεννάοις
κατάρρυτος,
διὰ |
[3, 9] |
διακριθέντων
ὑδάτων,
οἳ
προφάσει
ἀναγωγῆς,
|
καὶ |
νοημάτων
ὑψηλοτέρων,
εἰς
ἀλληγορίας
κατέφυγον, |
[3, 10] |
ἔννοιαν.
Τοιοῦτος
οὖν
δή
τις
|
καὶ |
νῦν
ἔντεχνος
ἐπαινέτης
τῶν
κατὰ |
[3, 7] |
βραχυτάτῃ
χρόνου
ῥοπῇ
ἄνικμον
παντελῶς
|
καὶ
|
ξηρὰν
καταλιμπάνοντα.
Ποῦ
τοίνυν
ἐκεῖνο |
[3, 7] |
οὗ
τὸ
πικρὸν
καὶ
ἁλμυρὸν
|
καὶ |
ξηραντικὸν
τῇ
θαλάσσῃ
προσεῖναι.
Οἱ |
[3, 6] |
τε
Βάκτρος,
καὶ
ὁ
Χοάσπης,
|
καὶ |
ὁ
Ἀράξης,
ἀφ´
οὗ
καὶ |
[3, 6] |
τε
Αἰγὼν
καὶ
ὁ
Νύσης
|
καὶ |
ὁ
καλούμενος
Χρεμέτης,
καὶ
πρός |
[3, 6] |
πλεομένης
ἀποκενοῦνται·
ὅ
τε
Αἰγὼν
|
καὶ |
ὁ
Νύσης
καὶ
ὁ
καλούμενος |
[3, 6] |
ἐνδοτάτω
Σκυθίας
ὄρη;
Ὧν
ἐστὶ
|
καὶ |
ὁ
Ῥοδανὸς
μετὰ
μυρίων
ἄλλων |
[3, 6] |
καὶ
ὁ
Ἀράξης,
ἀφ´
οὗ
|
καὶ |
ὁ
Τάναϊς
ἀποσχιζόμενος
εἰς
τὴν |
[3, 6] |
τῆς
ἀνατολῆς
ὅ
τε
Βάκτρος,
|
καὶ |
ὁ
Χοάσπης,
καὶ
ὁ
Ἀράξης, |
[3, 1] |
ἀληθὲς
τοῦ
πιθανοῦ
προτιμώντων·
Καθὸ
|
καὶ |
ὁ
ψαλμῳδὸς
ἐμφατικώτατα
τὸ
ἐκ |
[3, 4] |
ὁ
Θεός.
Οἱ
κωφοὶ
ἀκούσατε,
|
καὶ |
οἱ
τυφλοὶ
ἀναβλέψατε.
Καὶ
τίς |
[3, 5] |
πᾶσαι,
ὑφαντικὴ,
λέγω,
καὶ
σκυτοτομικὴ,
|
καὶ |
οἰκοδομικὴ,
καὶ
γεωργία,
ἀλλ´
ὅτι |
[3, 4] |
τὴν
ἔξωθεν
ἐπιφάνειαν
σφαιρικῶς
ἀπηρτίσθαι,
|
καὶ
|
ὅλον
ἀκριβῶς
ἔντορνον
εἶναι
καὶ |
[3, 1] |
καρδίας
πᾶσαν
τοῦ
βίου
μέριμναν,
|
καὶ
|
ὅλον
μοι
σεαυτὸν
ἐνταῦθα
συνάγαγε. |
[3, 3] |
Ἡμεῖς
δέ
φαμεν,
ὅτι
ἐπειδὴ
|
καὶ |
ὄνομα
ἕτερον
καὶ
χρεία
ἰδιάζουσα
|
[3, 7] |
ὑπερκειμένων
λεπτὴν
οὖσαν
καὶ
ἀραιὰν
|
καὶ |
οὐδεμιᾷ
αἰσθήσει
καταληπτὴν,
στερέωμα
τοῦτο |
[3, 3] |
παραδέξασθαι.
Ἕνα
γὰρ
ὑποτίθενται
οὐρανὸν,
|
καὶ |
οὐκ
ἔχειν
αὐτῷ
φύσιν,
δεύτερον, |
[3, 10] |
Ἐπεὶ
καὶ
χεὶρ
καθ´
ἑαυτὴν,
|
καὶ
|
ὀφθαλμὸς
ἰδίᾳ,
καὶ
ἕκαστον
τῶν |
[3, 6] |
δαπάνην.
~Περίβλεψαι
πᾶσαν
τὴν
κτίσιν,
|
καὶ |
ὄψει
τοῦ
θερμοῦ
τὴν
δύναμιν |
[3, 8] |
ὅθεν
καὶ
ἀπείρους
φθορὰς
κόσμου
|
καὶ |
παλιγγενεσίας
εἰσάγουσιν.
Ἀλλ´
ἐκεῖνοι
μὲν |
[3, 4] |
ἐποίησεν
ὁ
Θεὸς
τὸ
στερέωμα·
|
καὶ |
πάλιν,
Διεχώρισεν
ὁ
Θεός.
Οἱ |
[3, 6] |
εἶναι
οἰκονομήσαντος.
Ἔσται
μέντοι
ὅτε
|
καὶ |
πάντα
καταφρυγήσεται
τῷ
πυρὶ,
ὥς |
[3, 6] |
Ὁ
λέγων
τῇ
ἀβύσσῳ,
ἐρημωθήσῃ,
|
καὶ |
πάντας
τοὺς
ποταμούς
σου
ξηρανῶ. |
[3, 10] |
μέλλει
δὲ
τὸν
προσήκοντα
ἔπαινον
|
καὶ |
παντὶ
ὁμοῦ
τῷ
κόσμῳ
ἀπαρτισθέντι |
[3, 10] |
ἡ
ἀποδοχὴ
τῶν
καλῶν,
οἵα
|
καὶ |
παρ´
ἡμῖν·
ἀλλὰ
καλὸν
τὸ |
[3, 8] |
οὔτε
ἀξιώματι
ὑφειμένοι,
πολυφωνίᾳ
δὲ
|
καὶ |
παρὰ
πολὺ
διαφέροντες
πρὸς
τὸν |
[3, 8] |
ἐναργῶς
ἡμῶν
ταῖς
ὄψεσιν
ὑποπίπτοντος,
|
καὶ |
παρὰ
τὸ
ὁρᾶσθαι
τῆς
τοῦ |
[3, 7] |
φλογὸς
ἀναπτομένης
κατακαυθῇ,
ἴσον
ἐστὶ
|
καὶ |
παραπλήσιον
ἐξ
ἀμφοτέρων
τὸ
τέλος. |
[3, 9] |
τὰ
ἐκ
τῆς
γῆς,
δράκοντες
|
καὶ |
πᾶσαι
ἄβυσσοι.
Ὥστε
καὶ
ἡ |
[3, 1] |
γεγραμμένων,
φυσικῶς
ἔχουσαν
τὸ
εὐπαράδεκτον,
|
καὶ |
πάσῃ
καρδίᾳ
προσηνές
τε
καὶ |
[3, 9] |
Οὕτω
γὰρ
ἂν
καὶ
δρόσος,
|
καὶ
|
πάχνη,
καὶ
ψῦχος,
καὶ
καῦμα, |
[3, 7] |
κρῆναι,
καὶ
τενάγη,
καὶ
λίμναι,
|
καὶ |
πελάγη
πάντα
προΐενται,
ὡς
ἂν |
[3, 5] |
τῶν
πάνυ
κατησκημένων
τὸν
νοῦν,
|
καὶ |
περὶ
τὴν
φθειρομένην
ταύτην
καὶ |
[3, 4] |
δηλοῖ,
ῥυτὸν
δὲ
τὸ
ὕδωρ
|
καὶ |
περιολισθαῖνον
τοῖς
ὑψηλοῖς,
πῶς
ἂν |
[3, 7] |
ἡλίου
δαπάνης,
καὶ
προσέτι
ἁλμυρὰν
|
καὶ |
πικρὰν
ἀπολείπεσθαι,
τοῦ
λεπτοῦ
καὶ |
[3, 3] |
δὲ
ψαλμὸς
ὀνομάζων
οὐρανοὺς
οὐρανῶν,
|
καὶ |
πλειόνων
ἡμῖν
ἔννοιαν
ἐνεποίησε.
Οὐ |
[3, 4] |
λέγουσι
σῶμα
τὸ
οἷον
ναστὸν
|
καὶ |
πλῆρες,
ὃ
πρὸς
ἀντιδιαστολὴν
τοῦ |
[3, 9] |
δυνάμεις,
στερέωμα
δὲ
τὰς
πρακτικὰς
|
καὶ |
ποιητικὰς
τῶν
καθηκόντων,
ὡς
κεκομψευμένον |
[3, 6] |
ἀεννάων,
ὑπὲρ
τοῦ
ἐν
πολλοῖς
|
καὶ |
ποικίλοις
ταμείοις
διατηρεῖσθαι
τὴν
ὑγρασίαν. |
[3, 3] |
ὁμοίας
αἰτίας
γινομένας
μίαν
τε
|
καὶ |
πολλὰς,
εἶτα
ἀμφιβάλλουσι
περὶ
οὐρανῶν |
[3, 5] |
κόσμῳ
χρόνον
ἀφώρισεν
εἰς
διαμονὴν,
|
καὶ |
πόσην
χρὴ
τῷ
πυρὶ
προαποθέσθαι
|
[3, 6] |
πηγῶν
ἀφθονίαι,
καὶ
φρεάτων
σύρροιαι,
|
καὶ |
ποταμῶν
ῥεύματα,
χειμάρρων
τε
καὶ |
[3, 7] |
καὶ
πικρὰν
ἀπολείπεσθαι,
τοῦ
λεπτοῦ
|
καὶ |
ποτίμου
ὑπὸ
τῆς
θέρμης
ἀναλωθέντος· |
[3, 10] |
παρέχεται
γνώριμον.
Ὁ
μέντοι
τεχνίτης
|
καὶ |
πρὸ
τῆς
συνθέσεως
οἶδε
τὸ |
[3, 6] |
Νύσης
καὶ
ὁ
καλούμενος
Χρεμέτης,
|
καὶ |
πρός
γε
ἔτι
ὁ
Νεῖλος, |
[3, 5] |
τὴν
τῶν
περιγείων
οἰκονομίαν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
συμπλήρωσιν
τοῦ
παντός. |
[3, 10] |
τῷ
λόγῳ
τῆς
τέχνης
ἐκτελεσθὲν,
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
τοῦ
τέλους
εὐχρηστίαν |
[3, 9] |
ἑαυτοῖς
ἐκτροπὰς
ἐξευρίσκουσιν.
~Ἡμῖν
δὲ
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
ἀπὸ
τῆς
Ἐκκλησίας |
[3, 7] |
ἐκ
τῆς
τοῦ
ἡλίου
δαπάνης,
|
καὶ |
προσέτι
ἁλμυρὰν
καὶ
πικρὰν
ἀπολείπεσθαι, |
[3, 6] |
καὶ
ὑπερέκεινα
τῶν
ὁρωμένων
ἀπενεχθὲν,
|
καὶ |
προσέτι
παντὶ
τῷ
βάθει
τῆς
|
[3, 10] |
τὸν
Θεόν·
ᾧ
πᾶσα
δόξα,
|
καὶ
|
προσκύνησις,
νῦν
καὶ
ἀεὶ,
καὶ |
[3, 2] |
ἀπὸ
τῶν
ὑποκειμένων
τὰς
οἰκείας
|
καὶ |
προσφυεῖς
ἑκάστου
σημασίας
ἐκλεγόμενος
ἐξαγγέλλει; |
[3, 8] |
τῶν
ἀναθυμιάσεων
περὶ
τὸ
ὕψος,
|
καὶ |
πυκνουμένου
τοῦ
ἀέρος
ταῖς
ἐκ |
[3, 5] |
καὶ
περὶ
τὴν
φθειρομένην
ταύτην
|
καὶ |
ῥέουσαν
φύσιν
ὀξυωπούντων,
ἐπισκήψει
τῇ
|
[3, 3] |
ὦτα
κατακρουόμενοι.
Ὧν
τὸ
σεσοφισμένον
|
καὶ |
σαθρὸν
διελέγχειν,
οὕτως
ἐναργῶς
ἐκ
|
[3, 5] |
ἐργασίας
ἐπιδέονται
πᾶσαι,
ὑφαντικὴ,
λέγω,
|
καὶ |
σκυτοτομικὴ,
καὶ
οἰκοδομικὴ,
καὶ
γεωργία, |
[3, 5] |
γὰρ
αὐτῷ,
κατὰ
τὸν
Ἰὼβ,
|
καὶ |
σταγόνες
εἰσὶν
ὑετοῦ)
ᾔδει
πόσον |
[3, 9] |
καταπεσόντα·
ἅπερ
ὡς
ταραχώδη
ὄντα
|
καὶ |
στασιαστικὰ
καὶ
τοῖς
θορύβοις
τῶν |
[3, 7] |
ὄνομα.
Ὅτι
οὐχὶ
τὴν
ἀντίτυπον
|
καὶ |
στερέμνιον
φύσιν,
τὴν
ἔχουσαν
βάρος |
[3, 1] |
σώματι
τόνον,
καὶ
ψυχῇ
προθυμίαν,
|
καὶ |
συναλλαγμάτων
εὐμάρειαν,
καὶ
τὴν
εἰς |
[3, 8] |
οὐρανὸν
λεγόμενον
(διὰ
τὸ
ναστὸν
|
καὶ |
συνεχὲς
τοῦ
ἀέρος
ἐναργῶς
ἡμῶν |
[3, 8] |
δρόσου,
καὶ
ἀπὸ
ἡλίου
τροπῶν,
|
καὶ |
συνόδων
μηνῶν,
καὶ
ἀπὸ
κορυφῆς |
[3, 1] |
ποιητικαὶ,
ταύτας
ὁ
Κύριος
παραπέμψει·
|
καὶ |
σώματι
τόνον,
καὶ
ψυχῇ
προθυμίαν, |
[3, 9] |
ἀλλ´,
Αἰνεῖτε
γὰρ
αὐτὸν,
φησὶ,
|
καὶ |
τὰ
ἐκ
τῆς
γῆς,
δράκοντες |
[3, 9] |
πονηράς.
Διὰ
τοῦτο
δὴ,
φασὶ,
|
καὶ |
τὰ
ἐπάνω
τῶν
οὐρανῶν
ὕδατα |
[3, 10] |
δὲ
τὰ
μεγάλα
δημιουργήσας
Θεὸς,
|
καὶ |
τὰ
μικρὰ
ταῦτα
λεχθῆναι
οἰκονομήσας, |
[3, 3] |
οἱ
ἐμβριθεστέραις
ταῖς
ἀποδείξεσι
χρώμενοι,
|
καὶ
|
ταῖς
γεωμετρικαῖς
ἀνάγκαις
συστήσωσι
μὴ |
[3, 2] |
εὐκαταφρόνητος.
Διὰ
τοῦτο
ὁδῷ
τινι
|
καὶ
|
τάξει
ἡμᾶς
εἰς
τὴν
περὶ |
[3, 4] |
τε
λουτρῶν
τοὺς
λιθίνους
ὀρόφους,
|
καὶ |
τὰς
τῶν
ἀντρωδῶν
οἰκοδομημάτων
κατασκευὰς, |
[3, 7] |
ἀτμῶν,
οὓς
ποταμοὶ,
καὶ
κρῆναι,
|
καὶ
|
τενάγη,
καὶ
λίμναι,
καὶ
πελάγη |
[3, 7] |
ὁρῶμεν,
ὥρᾳ
θέρους
διάβροχον
πολλάκις
|
καὶ |
τεναγώδη
χώραν
ἐν
βραχυτάτῃ
χρόνου |
[3, 7] |
τοῦτο
ὠνόμασε,
συγκρίσει
τῶν
λεπτοτάτων
|
καὶ |
τῇ
αἰσθήσει
ἀκαταλήπτων.
Καὶ
νόει |
[3, 2] |
ἐν
ψιλῷ
τῷ
προστάγματι,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὴν
αἰτίαν
καθ´
ἣν
ἐπιζητεῖται |
[3, 4] |
στερεὸν
ὃ
πρὸς
τοῖς
διαστήμασι
|
καὶ |
τὴν
ἀντιτυπίαν
ἔχει.
Τῇ
δὲ |
[3, 2] |
ἐποίησεν
ὁ
Θεὸς
τὸν
οὐρανὸν
|
καὶ |
τὴν
γῆν·
εἶτα,
Ἐποίησε
φῶς· |
[3, 9] |
ἀποπεμψάμενοι,
τὸ
ὕδωρ,
ὕδωρ
νοήσωμεν,
|
καὶ |
τὴν
διάκρισιν
τὴν
ὑπὸ
τοῦ |
[3, 1] |
ψυχῇ
προθυμίαν,
καὶ
συναλλαγμάτων
εὐμάρειαν,
|
καὶ |
τὴν
εἰς
πάντα
τὸν
βίον |
[3, 4] |
τὴν
ἔνδον
κοιλότητα,
τοῦτο
ἀνάγκη
|
καὶ |
τὴν
ἔξωθεν
ἐπιφάνειαν
σφαιρικῶς
ἀπηρτίσθαι, |
[3, 5] |
γῇ
καὶ
ἀπαιωρουμένων
αὐτῆς·
ὡς
|
καὶ |
τὴν
πρὸς
τὰ
ἄλλα
στοιχεῖα |
[3, 4] |
Ἐγὼ
ἐστερέωσα
τοὺς
στύλους
αὐτῆς·
|
καὶ |
τὸ,
Αἰνεῖτε
αὐτὸν
ἐν
στερεώματι
|
[3, 8] |
στερέωμα
τοῦ
οὐρανοῦ.
Τοιοῦτόν
ἐστι
|
καὶ |
τὸ,
Ἀναβαίνουσιν
ἕως
τῶν
οὐρανῶν. |
[3, 3] |
τὸ
εἶναι.
Ὧν
τὴν
ἰσχὺν
|
καὶ |
τὸ
μέγεθος
οὐδὲν
ἡγούμεθα
διαφέρειν |
[3, 5] |
ἀπάγοντες,
τῷ
αὐτῷ
δήπου
πάντως
|
καὶ |
τὸ
μυρίον
ὕδωρ
ἐκεῖνο,
διά |
[3, 9] |
ὡς
ταραχώδη
ὄντα
καὶ
στασιαστικὰ
|
καὶ |
τοῖς
θορύβοις
τῶν
παθῶν
κυμαινόμενα, |
[3, 7] |
ὁ
αἰθὴρ
ἐπιλάβοι·
ὅπου
γε
|
καὶ |
τὸν
ἥλιον
τοῦτον
ὁρῶμεν,
ὥρᾳ |
[3, 3] |
ἀπέχομεν
τῷ
δευτέρῳ
ἀπιστεῖν,
ὅτι
|
καὶ |
τὸν
τρίτον
ἐπιζητοῦμεν,
οὗ
τῆς |
[3, 6] |
τοὺς
ἑσπερίους
Γαλάτας
καὶ
Κελτοὺς,
|
καὶ |
τοὺς
προσεχεῖς
αὐτοῖς
βαρβάρους
παραμειψάμενοι, |
[3, 3] |
γάρ
φασι
τὸ
κυκλοφορικὸν
σῶμα,
|
καὶ |
τοῦτο
πεπερασμένον·
ὅπερ
εἰ
συναπήρτισται |
[3, 8] |
προσηγορίας
ἐφαρμοζούσης,
καθ´
ὁμοίωσιν
δὲ
|
καὶ |
τούτου
μεταλαμβάνοντος
τῆς
κλήσεως.
Τετηρήκαμεν |
[3, 7] |
οὐδὲ
πυρώδης
τὴν
φύσιν·
ἀλλὰ
|
καὶ
|
τούτου
φασὶ
τὸ
θερμὸν
ἐκ |
[3, 4] |
ἔχον,
ἐν
τῷ
πλάτει,
λέγω,
|
καὶ
|
τῷ
βάθει,
καὶ
τῷ
ὕψει· |
[3, 10] |
τῆς
ἀναλογίας,
ἐμφανὲς
μόλις
ποτὲ,
|
καὶ |
τῷ
ἰδιώτῃ
παρέχεται
γνώριμον.
Ὁ |
[3, 4] |
πλάτει,
λέγω,
καὶ
τῷ
βάθει,
|
καὶ |
τῷ
ὕψει·
τὸ
δὲ
στερεὸν |
[3, 4] |
γῇ,
ἀὴρ
δὲ
ἐν
ὕδατι,
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ὡσαύτως
ἐν
ἑτέρῳ |
[3, 8] |
κάλλος
τοῦ
ἑταιρικοῦ
προτιμότερον,
τοσοῦτον
|
καὶ |
τῶν
ἡμετέρων
λόγων
πρὸς
τοὺς |
[3, 5] |
διαχωρίζον,
φησὶν,
ἀνὰ
μέσον
ὕδατος
|
καὶ
|
ὕδατος.
Ἄπειρος
μὲν
ἦν,
ὡς |
[3, 7] |
ἔστω
διαχωρίζον
ἀνὰ
μέσον
ὕδατος
|
καὶ |
ὕδατος.
Εἴρηται
τί
τὸ
σημαινόμενον |
[3, 2] |
ἔστω
διαχωρίζον
ἀνὰ
μέσον
ὕδατος
|
καὶ |
ὕδατος.
Ἤδη
καὶ
χθὲς
ἠκούσαμεν |
[3, 4] |
ἔστω
διαχωρίζον
ἀνὰ
μέσον
ὕδατος
|
καὶ
|
ὕδατος.
Καὶ
ἐποίησεν
ὁ
Θεὸς |
[3, 2] |
διαχωρίζῃ,
φησὶν,
ἀνὰ
μέσον
ὕδατος
|
καὶ |
ὕδατος.
Πρῶτον
μὲν
οὖν
ἀναλαβόντες |
[3, 9] |
κρείττονας,
κάτω
δὲ
τοῖς
περιγείοις
|
καὶ |
ὑλικοῖς
τόποις
προσαπομεῖναι
τὰς
πονηράς. |
[3, 6] |
τὸ
ὕδωρ
ὑπὲρ
γῆς
κεχυμένον,
|
καὶ |
ὑπερέκεινα
τῶν
ὁρωμένων
ἀπενεχθὲν,
καὶ |
[3, 7] |
καὶ
γεῶδες
οἷόν
τινα
ἰλὺν
|
καὶ |
ὑποστάθμην
ἐναφιέντος·
ἐξ
οὗ
τὸ |
[3, 5] |
ἐλλεῖπον.
Ἀντικείμενα
δὲ
ταῦτα
ἀλλήλοις,
|
καὶ |
φθαρτικὸν
ἕτερον
τοῦ
ἑτέρου·
πῦρ |
[3, 6] |
τὴν
δύναμιν
τοῖς
ἐν
γενέσει
|
καὶ |
φθορᾷ
πᾶσιν
ἐνδυναστεύουσαν.
Διὰ
τοῦτο |
[3, 1] |
καὶ
πάσῃ
καρδίᾳ
προσηνές
τε
|
καὶ |
φίλον,
τῶν
τὸ
ἀληθὲς
τοῦ |
[3, 2] |
γὰρ
πόνῳ
κτηθὲν,
περιχαρῶς
ὑπεδέχθη
|
καὶ |
φιλοπόνως
διεφυλάχθη·
ὧν
μέντοι
πρόχειρος |
[3, 7] |
τριβόμενα
ξύλα
πρὸς
ἄλληλα
πῦρ
|
καὶ |
φλόγα
ἀνάψῃ,
ἐάν
τε
ἐκ |
[3, 6] |
γῆς
ἐνεσπαρμένον.
Ὅθεν
πηγῶν
ἀφθονίαι,
|
καὶ |
φρεάτων
σύρροιαι,
καὶ
ποταμῶν
ῥεύματα, |
[3, 10] |
ἑαυτοῦ
λόγοις
ἐπελθὼν
ἀπεδέξατο.
Ἐπεὶ
|
καὶ |
χεὶρ
καθ´
ἑαυτὴν,
καὶ
ὀφθαλμὸς |
[3, 2] |
μέσον
ὕδατος
καὶ
ὕδατος.
Ἤδη
|
καὶ |
χθὲς
ἠκούσαμεν
Θεοῦ
ῥημάτων,
Γενηθήτω |
[3, 3] |
ὅτι
ἐπειδὴ
καὶ
ὄνομα
ἕτερον
|
καὶ |
χρεία
ἰδιάζουσα
τοῦ
δευτέρου
οὐρανοῦ |
[3, 3] |
ἀρχῇ
πεποιημένον
οὗτος,
στερεωτέρας
φύσεως,
|
καὶ
|
χρείαν
ἐξαίρετον
τῷ
παντὶ
παρεχόμενος. |
[3, 1] |
Κύριος
παραπέμψει·
καὶ
σώματι
τόνον,
|
καὶ |
ψυχῇ
προθυμίαν,
καὶ
συναλλαγμάτων
εὐμάρειαν, |
[3, 9] |
ἂν
καὶ
δρόσος,
καὶ
πάχνη,
|
καὶ |
ψῦχος,
καὶ
καῦμα,
ἐπειδὴ
ὑμνεῖν |
[3, 2] |
διαλεγόμενον
εἰσάγουσα,
τὸν
ᾧ
προστάσσει
|
καὶ |
ᾧ
διαλέγεται
κατὰ
τὸ
σιωπώμενον
|