Alphabétiquement     [«   »]
καθορᾶται 1
καθόσον 1
Καὶ 24
καὶ 212
καιριωτάτῳ 1
καιρὸν 1
καιρόν 1
Fréquences     [«    »]
96 τὴν
95 τὸ
118 τοῦ
212 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (III)

καὶ


Homélie, Chap.
[3, 10]   πᾶσα δόξα, καὶ προσκύνησις, νῦν  καὶ   ἀεὶ, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας
[3, 6]   καὶ ποταμῶν ῥεύματα, χειμάρρων τε  καὶ   ἀεννάων, ὑπὲρ τοῦ ἐν πολλοῖς
[3, 8]   περὶ οὐρανοῦ φιλοσοφησάντων τὸ ἁπλοῦν  καὶ   ἀκατάσκευον τῶν πνευματικῶν λόγων παραβαλλέτω.
[3, 2]   Φωνὴ μὲν γὰρ δι´ ἀκοὴν,  καὶ   ἀκοὴ φωνῆς ἕνεκεν. Ὅπου δὲ
[3, 7]   ἐναφιέντος· ἐξ οὗ τὸ πικρὸν  καὶ   ἁλμυρὸν καὶ ξηραντικὸν τῇ θαλάσσῃ
[3, 4]   αἰσθήσει ὑποπιπτόντων στοιχείων εἰλικρινές ἐστι  καὶ   ἀμιγὲς, τῆς πρὸς τὸ
[3, 4]   ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος,  καὶ   ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος τοῦ
[3, 8]   οἱ τὸ πᾶν ἐκπυροῦσθαι λέγοντες,  καὶ   ἀναβιώσκεσθαι πάλιν ἐκ τῶν σπερματικῶν
[3, 4]   δὲ Γραφῇ σύνηθες, τὸ κραταιὸν  καὶ   ἀνένδοτον, στερέωμα λέγειν, ὡς καὶ
[3, 7]   στερέμνιον φύσιν, τὴν ἔχουσαν βάρος  καὶ   ἀντέρεισιν, οὐ ταύτην λέγει στερέωμα.
[3, 4]   στερεῶν βροντήν. Τὴν γὰρ στερρότητα  καὶ   ἀντιτυπίαν τοῦ πνεύματος τοῦ ἐναπολαμβανομένου
[3, 9]   τροπικῶς ἐκ τῶν ὑδάτων σημαίνεσθαι·  καὶ   ἄνω μὲν ἐπὶ τοῦ στερεώματος
[3, 9]   δημιουργὸν ἐπετάχθη, νοερά τις ἔσται  καὶ   ἀόρατος φύσις. Ἀλλ´ ἐν
[3, 5]   χύσις, πανταχόθεν ἐπικυμαινόντων τῇ γῇ  καὶ   ἀπαιωρουμένων αὐτῆς· ὡς καὶ τὴν
[3, 5]   δαψίλεια διὰ τὸ ἄπαυστον εἶναι  καὶ   ἀπαραίτητον τοῦ πυρὸς τὴν δαπάνην.
[3, 8]   τῶν ἐναπομενόντων τοῖς ἐκπυρωθεῖσιν· ὅθεν  καὶ   ἀπείρους φθορὰς κόσμου καὶ παλιγγενεσίας
[3, 4]   στερέωμα. Παιδικῆς γὰρ τῷ ὄντι  καὶ   ἁπλῆς διανοίας, τοιαύτας ἔχειν περὶ
[3, 8]   ἀπὸ ὡρῶν οὐρανοῦ, καὶ δρόσου,  καὶ   ἀπὸ ἡλίου τροπῶν, καὶ συνόδων
[3, 8]   ἡλίου τροπῶν, καὶ συνόδων μηνῶν,  καὶ   ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων καὶ βουνῶν
[3, 7]   φύσιν τῶν ὑπερκειμένων λεπτὴν οὖσαν  καὶ   ἀραιὰν καὶ οὐδεμιᾷ αἰσθήσει καταληπτὴν,
[3, 9]   θάλασσαν ὠνομάσθαι διὰ τὸ εὐμετάβλητον  καὶ   ἄστατον τῶν κατὰ προαίρεσιν κινημάτων.
[3, 9]   ἀλληγορίας κατέφυγον, δυνάμεις λέγοντες πνευματικὰς  καὶ   ἀσωμάτους τροπικῶς ἐκ τῶν ὑδάτων
[3, 9]   τῆς κτίσεως χοροστασίαν παραληφθεῖσα, ἀλλὰ  καὶ   αὐτὴ κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας αὐτῇ
[3, 8]   συγκριθέντων φερόμεναι πρὸς τὸ κάτω·  καὶ   αὕτη ὑετοῦ γένεσις. Ὅταν δὲ
[3, 3]   οὐρανὸν τὸ στερέωμα τοῦτο,  καὶ   αὐτὸ ἐπεκλήθη οὐρανὸς, καὶ εἰ
[3, 6]   Ῥοδανὸς μετὰ μυρίων ἄλλων ποταμῶν,  καὶ   αὐτῶν ναυσιπόρων, οἳ τοὺς ἑσπερίους
[3, 8]   μηνῶν, καὶ ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων  καὶ   βουνῶν ἀεννάων τὰς εὐλογίας δίδωσιν,
[3, 7]   ἄνω διιέντα, τὸ δὲ παχύτατον  καὶ   γεῶδες ἐναφιέντα τοῖς κάτω, ἵν´
[3, 7]   κοῦφον ἀπάγοντος, τὸ δὲ παχὺ  καὶ   γεῶδες οἷόν τινα ἰλὺν καὶ
[3, 5]   λέγω, καὶ σκυτοτομικὴ, καὶ οἰκοδομικὴ,  καὶ   γεωργία, ἀλλ´ ὅτι οὔτε δένδρων
[3, 3]   μὲν ἐν κεφαλαίῳ παραδεδόσθαι οὐρανοῦ  καὶ   γῆς ποίησιν, ἐνταῦθα δὲ ἐπεξεργαστικώτερον
[3, 9]   τοιούτους λόγους ὡς ὀνειράτων συγκρίσεις  καὶ   γραώδεις μύθους ἀποπεμψάμενοι, τὸ ὕδωρ,
[3, 4]   τὸ στερέωμα. Αὕτη τῆς ποιητικῆς  καὶ   δημιουργικῆς δυνάμεως μαρτυρία. ~Ἀλλ´ ἐπὶ
[3, 5]   μεγάλου τεχνίτου προβλεψαμένου τὸ μέλλον,  καὶ   διὰ τὴν ἐφεξῆς χρείαν τὰ
[3, 5]   φύσιν ἐπὶ τὸ κάτω φορὰν,  καὶ   διὰ τὴν πανταχόθεν ἰσορροπίαν, περὶ
[3, 10]   αὐτοῖς, τοῦτο τῇ μνήμῃ συσχεῖν,  καὶ   διὰ τῆς φιλοπόνου μελέτης, οἷον
[3, 4]   τίς φύσις τοῦ στερεώματος,  καὶ   διὰ τίνα αἰτίαν μεσιτεύειν ἐτάχθη
[3, 2]   μόνον ἐβουλήθη τὴν κτίσιν, ἀλλὰ  καὶ   διά τινος συνεργοῦ παραχθῆναι ταύτην
[3, 4]   ἐναπολαμβανομένου ταῖς κοιλότησι τῶν νεφῶν,  καὶ   διὰ τὸ βιαίως ἐκρήγνυσθαι τοὺς
[3, 7]   ἀμφιβάλλει μὴ οὐχὶ πυρώδη εἶναι  καὶ   διακαῆ; ὃς εἰ μὴ τῷ
[3, 2]   νῦν δὲ τὸν Θεὸν προστάττοντα  καὶ   διαλεγόμενον εἰσάγουσα, τὸν προστάσσει
[3, 5]   τὴν τῶν γιγνομένων σύστασίν τε  καὶ   διαμονήν· ἀναγκαία δὲ τοῦ ὑγροῦ
[3, 1]   γενόμενα χθὲς ἐπελθὼν λόγος  καὶ   διελὼν τὴν ἐξήγησιν τοῖς ἀκροωμένοις,
[3, 4]   ἐποίησεν Θεὸς τὸ στερέωμα·  καὶ   διεχώρισεν Θεὸς ἀνὰ μέσον
[3, 7]   τοῦ ὑγροῦ· τὸ μὲν λεπτὸν  καὶ   διηθούμενον ἐπὶ τὰ ἄνω διιέντα,
[3, 9]   τι δώσομεν. Οὕτω γὰρ ἂν  καὶ   δρόσος, καὶ πάχνη, καὶ ψῦχος,
[3, 8]   τοῦ Ἰωσὴφ, ἀπὸ ὡρῶν οὐρανοῦ,  καὶ   δρόσου, καὶ ἀπὸ ἡλίου τροπῶν,
[3, 4]   Γενηθήτω στερέωμα, οὐκ εἴρηται ἁπλῶς,  καὶ   ἐγένετο στερέωμα· ἀλλὰ, Καὶ ἐποίησεν
[3, 4]   στερέωμά μου, καὶ καταφυγή μου·  καὶ,   Ἐγὼ ἐστερέωσα τοὺς στύλους αὐτῆς·
[3, 3]   καὶ αὐτὸ ἐπεκλήθη οὐρανὸς,  καὶ   εἰ ὅλως οὐρανοὶ δύο· ὅπερ
[3, 10]   καὶ προσκύνησις, νῦν καὶ ἀεὶ,  καὶ   εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
[3, 10]   τῶν ὁρωμένων τὸν ἀόρατον ἐννοῆτε,  καὶ   ἐκ μεγέθους καὶ καλλονῆς τῶν
[3, 10]   καθ´ ἑαυτὴν, καὶ ὀφθαλμὸς ἰδίᾳ,  καὶ   ἕκαστον τῶν τοῦ ἀνδριάντος μελῶν
[3, 2]   πόθον, δι´ ὧν ἴχνη τινὰ  καὶ   ἐμφάσεις ὑποβάλλει τοῦ ἀπορρήτου. Τὸ
[3, 10]   θειότης, ὥστε καὶ ἐν γῇ,  καὶ   ἐν ἀέρι, καὶ ἐν οὐρανῷ,
[3, 10]   αὐτοῦ δύναμις καὶ θειότης, ὥστε  καὶ   ἐν γῇ, καὶ ἐν ἀέρι,
[3, 10]   ἐν ὕδατι, καὶ ἐν νυκτὶ,  καὶ   ἐν ἡμέρᾳ, καὶ ἐν πᾶσι
[3, 10]   ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐν ὕδατι,  καὶ   ἐν νυκτὶ, καὶ ἐν ἡμέρᾳ,
[3, 10]   ἐν γῇ, καὶ ἐν ἀέρι,  καὶ   ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐν ὕδατι,
[3, 10]   ἐν νυκτὶ, καὶ ἐν ἡμέρᾳ,  καὶ   ἐν πᾶσι τοῖς ὁρωμένοις ἐναργῆ
[3, 8]   ἐν τούτοις εὐταξίας εὐθηνουμένου. Ἀλλὰ  καὶ   ἐν ταῖς κατάραις τῷ Ἰσραὴλ,
[3, 10]   ἐν ἀέρι, καὶ ἐν οὐρανῷ,  καὶ   ἐν ὕδατι, καὶ ἐν νυκτὶ,
[3, 3]   τοῦ αἰθέρος αὐτοῖς, εὔηχόν τινα  καὶ   ἐναρμόνιον ἀποδιδόναι φθόγγον, ὥστε πᾶσαν
[3, 3]   πάντων συμφώνως ὁμολογοῦνται φέρεσθαι, οὓς  καὶ   ἐνηρμόσθαι φασὶν ἑτέρῳ τὸν ἕτερον,
[3, 8]   ἑκάτερα τῆς ἀληθείας ἀποσχιζόμενοι, ἔνθεν  καὶ   ἔνθεν τὰς ἐπὶ τὴν πλάνην
[3, 3]   καὶ μᾶλλον καταγελασόμεθα τῆς γραμμικῆς  καὶ   ἐντέχνου αὐτῶν φλυαρίας, εἴπερ ὁρῶντες
[3, 2]   πρὸς ὃν οἱ λόγοι, σοφῶς  καὶ   ἐντέχνως τὸ σχῆμα τοῦτο τῆς
[3, 10]   συνθέσεως οἶδε τὸ ἑκάστου καλὸν,  καὶ   ἐπαινεῖ τὰ καθ´ ἕκαστον, πρὸς
[3, 4]   καὶ ἀνένδοτον, στερέωμα λέγειν, ὡς  καὶ   ἐπὶ ἀέρος πολλάκις καταπυκνωθέντος τῇ
[3, 8]   τοῦτο λέγων; Τὴν παντελῆ ξηρασίαν  καὶ   ἐπίλειψιν τῶν ἀερίων ὑδάτων, δι´
[3, 2]   στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος,  καὶ   ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος
[3, 4]   στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος,  καὶ   ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος
[3, 7]   στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος,  καὶ   ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος
[3, 4]   στέγειν τοῦ ὕδατος τὸ ὀλισθηρὸν  καὶ   εὐδιάλυτον ἐξαρκούσης, τὴν φωνὴν ταύτην
[3, 9]   δράκοντες καὶ πᾶσαι ἄβυσσοι. Ὥστε  καὶ   ἄβυσσος, ἣν εἰς τὴν
[3, 2]   λέγειν, ὅτι τὸ θεῖον βούλημα  καὶ   πρώτη ὁρμὴ τοῦ νοεροῦ
[3, 10]   τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις  καὶ   θειότης, ὥστε καὶ ἐν γῇ,
[3, 6]   τὸ Πυρηναῖον ὄρος Ταρτησός τε  καὶ   Ἴστρος· ὧν μὲν ἐπὶ
[3, 4]   Λίθος δέ ἐστι διαυγὴς, ἰδιάζουσαν  καὶ   καθαρωτάτην τὴν διαφάνειαν κεκτημένος, ὃς
[3, 5]   τὸ ὅλον ἑνὶ τῷ μεγίστῳ  καὶ   καιριωτάτῳ πάντων ἐλλεῖπον. Ἀντικείμενα δὲ
[3, 10]   ἀόρατον ἐννοῆτε, καὶ ἐκ μεγέθους  καὶ   καλλονῆς τῶν κτισμάτων τὴν πρέπουσαν
[3, 7]   ἂν ἐκώλυσεν αὐτὸν πάντα φλογίζοντα  καὶ   καταπιμπρῶντα τὰ συνεχῆ, πᾶσαν ὁμοῦ
[3, 4]   ὅταν λέγῃ, Κύριος στερέωμά μου,  καὶ   καταφυγή μου· καὶ, Ἐγὼ ἐστερέωσα
[3, 9]   δρόσος, καὶ πάχνη, καὶ ψῦχος,  καὶ   καῦμα, ἐπειδὴ ὑμνεῖν παρὰ τῷ
[3, 6]   ναυσιπόρων, οἳ τοὺς ἑσπερίους Γαλάτας  καὶ   Κελτοὺς, καὶ τοὺς προσεχεῖς αὐτοῖς
[3, 3]   ἐν αὐτοῖς οἳ ἀπείρους οὐρανοὺς  καὶ   κόσμους εἶναί φασιν, ὧν ὅταν
[3, 7]   ἀναφορᾶς τῶν ἀτμῶν, οὓς ποταμοὶ,  καὶ   κρῆναι, καὶ τενάγη, καὶ λίμναι,
[3, 4]   καὶ ὅλον ἀκριβῶς ἔντορνον εἶναι  καὶ   λείως περιηγμένον· ὅπου γε ὁρῶμεν
[3, 8]   ὅταν μὲν αἱ τέως ἀτμοειδῶς  καὶ   λεπτῶς ἐνεσπαρμέναι τῷ νέφει νοτίδες
[3, 7]   ποταμοὶ, καὶ κρῆναι, καὶ τενάγη,  καὶ   λίμναι, καὶ πελάγη πάντα προΐενται,
[3, 3]   γενέσθαι παρὰ τὸν ἕνα, τότε  καὶ   μᾶλλον καταγελασόμεθα τῆς γραμμικῆς καὶ
[3, 5]   ἀντισχεῖν. τοίνυν ἅπαντα σταθμῷ  καὶ   μέτρῳ διαταξάμενος (ἀριθμηταὶ γὰρ αὐτῷ,
[3, 4]   ὡσαύτως ἐν ἑτέρῳ τὸ ἕτερον·  καὶ   μηδὲν τῶν αἰσθήσει ὑποπιπτόντων στοιχείων
[3, 6]   Φάσις τῶν Καυκασίων ὀρῶν ἀπορρέων,  καὶ   μυρίοι ἕτεροι ἀπὸ τῶν ἀρκτῴων
[3, 6]   περιείληπται, πελάγεσί τε ἀπλέτοις ἐνδεδεμένος  καὶ   μυρίοις ποταμοῖς ἀεννάοις κατάρρυτος, διὰ
[3, 9]   διακριθέντων ὑδάτων, οἳ προφάσει ἀναγωγῆς,  καὶ   νοημάτων ὑψηλοτέρων, εἰς ἀλληγορίας κατέφυγον,
[3, 10]   ἔννοιαν. Τοιοῦτος οὖν δή τις  καὶ   νῦν ἔντεχνος ἐπαινέτης τῶν κατὰ
[3, 7]   βραχυτάτῃ χρόνου ῥοπῇ ἄνικμον παντελῶς  καὶ   ξηρὰν καταλιμπάνοντα. Ποῦ τοίνυν ἐκεῖνο
[3, 7]   οὗ τὸ πικρὸν καὶ ἁλμυρὸν  καὶ   ξηραντικὸν τῇ θαλάσσῃ προσεῖναι. Οἱ
[3, 6]   τε Βάκτρος, καὶ Χοάσπης,  καὶ   Ἀράξης, ἀφ´ οὗ καὶ
[3, 6]   τε Αἰγὼν καὶ Νύσης  καὶ   καλούμενος Χρεμέτης, καὶ πρός
[3, 6]   πλεομένης ἀποκενοῦνται· τε Αἰγὼν  καὶ   Νύσης καὶ καλούμενος
[3, 6]   ἐνδοτάτω Σκυθίας ὄρη; Ὧν ἐστὶ  καὶ   Ῥοδανὸς μετὰ μυρίων ἄλλων
[3, 6]   καὶ Ἀράξης, ἀφ´ οὗ  καὶ   Τάναϊς ἀποσχιζόμενος εἰς τὴν
[3, 6]   τῆς ἀνατολῆς τε Βάκτρος,  καὶ   Χοάσπης, καὶ Ἀράξης,
[3, 1]   ἀληθὲς τοῦ πιθανοῦ προτιμώντων· Καθὸ  καὶ   ψαλμῳδὸς ἐμφατικώτατα τὸ ἐκ
[3, 4]   Θεός. Οἱ κωφοὶ ἀκούσατε,  καὶ   οἱ τυφλοὶ ἀναβλέψατε. Καὶ τίς
[3, 5]   πᾶσαι, ὑφαντικὴ, λέγω, καὶ σκυτοτομικὴ,  καὶ   οἰκοδομικὴ, καὶ γεωργία, ἀλλ´ ὅτι
[3, 4]   τὴν ἔξωθεν ἐπιφάνειαν σφαιρικῶς ἀπηρτίσθαι,  καὶ   ὅλον ἀκριβῶς ἔντορνον εἶναι καὶ
[3, 1]   καρδίας πᾶσαν τοῦ βίου μέριμναν,  καὶ   ὅλον μοι σεαυτὸν ἐνταῦθα συνάγαγε.
[3, 3]   Ἡμεῖς δέ φαμεν, ὅτι ἐπειδὴ  καὶ   ὄνομα ἕτερον καὶ χρεία ἰδιάζουσα
[3, 7]   ὑπερκειμένων λεπτὴν οὖσαν καὶ ἀραιὰν  καὶ   οὐδεμιᾷ αἰσθήσει καταληπτὴν, στερέωμα τοῦτο
[3, 3]   παραδέξασθαι. Ἕνα γὰρ ὑποτίθενται οὐρανὸν,  καὶ   οὐκ ἔχειν αὐτῷ φύσιν, δεύτερον,
[3, 10]   Ἐπεὶ καὶ χεὶρ καθ´ ἑαυτὴν,  καὶ   ὀφθαλμὸς ἰδίᾳ, καὶ ἕκαστον τῶν
[3, 6]   δαπάνην. ~Περίβλεψαι πᾶσαν τὴν κτίσιν,  καὶ   ὄψει τοῦ θερμοῦ τὴν δύναμιν
[3, 8]   ὅθεν καὶ ἀπείρους φθορὰς κόσμου  καὶ   παλιγγενεσίας εἰσάγουσιν. Ἀλλ´ ἐκεῖνοι μὲν
[3, 4]   ἐποίησεν Θεὸς τὸ στερέωμα·  καὶ   πάλιν, Διεχώρισεν Θεός. Οἱ
[3, 6]   εἶναι οἰκονομήσαντος. Ἔσται μέντοι ὅτε  καὶ   πάντα καταφρυγήσεται τῷ πυρὶ, ὥς
[3, 6]   λέγων τῇ ἀβύσσῳ, ἐρημωθήσῃ,  καὶ   πάντας τοὺς ποταμούς σου ξηρανῶ.
[3, 10]   μέλλει δὲ τὸν προσήκοντα ἔπαινον  καὶ   παντὶ ὁμοῦ τῷ κόσμῳ ἀπαρτισθέντι
[3, 10]   ἀποδοχὴ τῶν καλῶν, οἵα  καὶ   παρ´ ἡμῖν· ἀλλὰ καλὸν τὸ
[3, 8]   οὔτε ἀξιώματι ὑφειμένοι, πολυφωνίᾳ δὲ  καὶ   παρὰ πολὺ διαφέροντες πρὸς τὸν
[3, 8]   ἐναργῶς ἡμῶν ταῖς ὄψεσιν ὑποπίπτοντος,  καὶ   παρὰ τὸ ὁρᾶσθαι τῆς τοῦ
[3, 7]   φλογὸς ἀναπτομένης κατακαυθῇ, ἴσον ἐστὶ  καὶ   παραπλήσιον ἐξ ἀμφοτέρων τὸ τέλος.
[3, 9]   τὰ ἐκ τῆς γῆς, δράκοντες  καὶ   πᾶσαι ἄβυσσοι. Ὥστε καὶ
[3, 1]   γεγραμμένων, φυσικῶς ἔχουσαν τὸ εὐπαράδεκτον,  καὶ   πάσῃ καρδίᾳ προσηνές τε καὶ
[3, 9]   Οὕτω γὰρ ἂν καὶ δρόσος,  καὶ   πάχνη, καὶ ψῦχος, καὶ καῦμα,
[3, 7]   κρῆναι, καὶ τενάγη, καὶ λίμναι,  καὶ   πελάγη πάντα προΐενται, ὡς ἂν
[3, 5]   τῶν πάνυ κατησκημένων τὸν νοῦν,  καὶ   περὶ τὴν φθειρομένην ταύτην καὶ
[3, 4]   δηλοῖ, ῥυτὸν δὲ τὸ ὕδωρ  καὶ   περιολισθαῖνον τοῖς ὑψηλοῖς, πῶς ἂν
[3, 7]   ἡλίου δαπάνης, καὶ προσέτι ἁλμυρὰν  καὶ   πικρὰν ἀπολείπεσθαι, τοῦ λεπτοῦ καὶ
[3, 3]   δὲ ψαλμὸς ὀνομάζων οὐρανοὺς οὐρανῶν,  καὶ   πλειόνων ἡμῖν ἔννοιαν ἐνεποίησε. Οὐ
[3, 4]   λέγουσι σῶμα τὸ οἷον ναστὸν  καὶ   πλῆρες, πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ
[3, 9]   δυνάμεις, στερέωμα δὲ τὰς πρακτικὰς  καὶ   ποιητικὰς τῶν καθηκόντων, ὡς κεκομψευμένον
[3, 6]   ἀεννάων, ὑπὲρ τοῦ ἐν πολλοῖς  καὶ   ποικίλοις ταμείοις διατηρεῖσθαι τὴν ὑγρασίαν.
[3, 3]   ὁμοίας αἰτίας γινομένας μίαν τε  καὶ   πολλὰς, εἶτα ἀμφιβάλλουσι περὶ οὐρανῶν
[3, 5]   κόσμῳ χρόνον ἀφώρισεν εἰς διαμονὴν,  καὶ   πόσην χρὴ τῷ πυρὶ προαποθέσθαι
[3, 6]   πηγῶν ἀφθονίαι, καὶ φρεάτων σύρροιαι,  καὶ   ποταμῶν ῥεύματα, χειμάρρων τε καὶ
[3, 7]   καὶ πικρὰν ἀπολείπεσθαι, τοῦ λεπτοῦ  καὶ   ποτίμου ὑπὸ τῆς θέρμης ἀναλωθέντος·
[3, 10]   παρέχεται γνώριμον. μέντοι τεχνίτης  καὶ   πρὸ τῆς συνθέσεως οἶδε τὸ
[3, 6]   Νύσης καὶ καλούμενος Χρεμέτης,  καὶ   πρός γε ἔτι Νεῖλος,
[3, 5]   τὴν τῶν περιγείων οἰκονομίαν, ἀλλὰ  καὶ   πρὸς τὴν συμπλήρωσιν τοῦ παντός.
[3, 10]   τῷ λόγῳ τῆς τέχνης ἐκτελεσθὲν,  καὶ   πρὸς τὴν τοῦ τέλους εὐχρηστίαν
[3, 9]   ἑαυτοῖς ἐκτροπὰς ἐξευρίσκουσιν. ~Ἡμῖν δὲ  καὶ   πρὸς τοὺς ἀπὸ τῆς Ἐκκλησίας
[3, 7]   ἐκ τῆς τοῦ ἡλίου δαπάνης,  καὶ   προσέτι ἁλμυρὰν καὶ πικρὰν ἀπολείπεσθαι,
[3, 6]   καὶ ὑπερέκεινα τῶν ὁρωμένων ἀπενεχθὲν,  καὶ   προσέτι παντὶ τῷ βάθει τῆς
[3, 10]   τὸν Θεόν· πᾶσα δόξα,  καὶ   προσκύνησις, νῦν καὶ ἀεὶ, καὶ
[3, 2]   ἀπὸ τῶν ὑποκειμένων τὰς οἰκείας  καὶ   προσφυεῖς ἑκάστου σημασίας ἐκλεγόμενος ἐξαγγέλλει;
[3, 8]   τῶν ἀναθυμιάσεων περὶ τὸ ὕψος,  καὶ   πυκνουμένου τοῦ ἀέρος ταῖς ἐκ
[3, 5]   καὶ περὶ τὴν φθειρομένην ταύτην  καὶ   ῥέουσαν φύσιν ὀξυωπούντων, ἐπισκήψει τῇ
[3, 3]   ὦτα κατακρουόμενοι. Ὧν τὸ σεσοφισμένον  καὶ   σαθρὸν διελέγχειν, οὕτως ἐναργῶς ἐκ
[3, 5]   ἐργασίας ἐπιδέονται πᾶσαι, ὑφαντικὴ, λέγω,  καὶ   σκυτοτομικὴ, καὶ οἰκοδομικὴ, καὶ γεωργία,
[3, 5]   γὰρ αὐτῷ, κατὰ τὸν Ἰὼβ,  καὶ   σταγόνες εἰσὶν ὑετοῦ) ᾔδει πόσον
[3, 9]   καταπεσόντα· ἅπερ ὡς ταραχώδη ὄντα  καὶ   στασιαστικὰ καὶ τοῖς θορύβοις τῶν
[3, 7]   ὄνομα. Ὅτι οὐχὶ τὴν ἀντίτυπον  καὶ   στερέμνιον φύσιν, τὴν ἔχουσαν βάρος
[3, 1]   σώματι τόνον, καὶ ψυχῇ προθυμίαν,  καὶ   συναλλαγμάτων εὐμάρειαν, καὶ τὴν εἰς
[3, 8]   οὐρανὸν λεγόμενον (διὰ τὸ ναστὸν  καὶ   συνεχὲς τοῦ ἀέρος ἐναργῶς ἡμῶν
[3, 8]   δρόσου, καὶ ἀπὸ ἡλίου τροπῶν,  καὶ   συνόδων μηνῶν, καὶ ἀπὸ κορυφῆς
[3, 1]   ποιητικαὶ, ταύτας Κύριος παραπέμψει·  καὶ   σώματι τόνον, καὶ ψυχῇ προθυμίαν,
[3, 9]   ἀλλ´, Αἰνεῖτε γὰρ αὐτὸν, φησὶ,  καὶ   τὰ ἐκ τῆς γῆς, δράκοντες
[3, 9]   πονηράς. Διὰ τοῦτο δὴ, φασὶ,  καὶ   τὰ ἐπάνω τῶν οὐρανῶν ὕδατα
[3, 10]   δὲ τὰ μεγάλα δημιουργήσας Θεὸς,  καὶ   τὰ μικρὰ ταῦτα λεχθῆναι οἰκονομήσας,
[3, 3]   οἱ ἐμβριθεστέραις ταῖς ἀποδείξεσι χρώμενοι,  καὶ   ταῖς γεωμετρικαῖς ἀνάγκαις συστήσωσι μὴ
[3, 2]   εὐκαταφρόνητος. Διὰ τοῦτο ὁδῷ τινι  καὶ   τάξει ἡμᾶς εἰς τὴν περὶ
[3, 4]   τε λουτρῶν τοὺς λιθίνους ὀρόφους,  καὶ   τὰς τῶν ἀντρωδῶν οἰκοδομημάτων κατασκευὰς,
[3, 7]   ἀτμῶν, οὓς ποταμοὶ, καὶ κρῆναι,  καὶ   τενάγη, καὶ λίμναι, καὶ πελάγη
[3, 7]   ὁρῶμεν, ὥρᾳ θέρους διάβροχον πολλάκις  καὶ   τεναγώδη χώραν ἐν βραχυτάτῃ χρόνου
[3, 7]   τοῦτο ὠνόμασε, συγκρίσει τῶν λεπτοτάτων  καὶ   τῇ αἰσθήσει ἀκαταλήπτων. Καὶ νόει
[3, 2]   ἐν ψιλῷ τῷ προστάγματι, ἀλλὰ  καὶ   τὴν αἰτίαν καθ´ ἣν ἐπιζητεῖται
[3, 4]   στερεὸν πρὸς τοῖς διαστήμασι  καὶ   τὴν ἀντιτυπίαν ἔχει. Τῇ δὲ
[3, 2]   ἐποίησεν Θεὸς τὸν οὐρανὸν  καὶ   τὴν γῆν· εἶτα, Ἐποίησε φῶς·
[3, 9]   ἀποπεμψάμενοι, τὸ ὕδωρ, ὕδωρ νοήσωμεν,  καὶ   τὴν διάκρισιν τὴν ὑπὸ τοῦ
[3, 1]   ψυχῇ προθυμίαν, καὶ συναλλαγμάτων εὐμάρειαν,  καὶ   τὴν εἰς πάντα τὸν βίον
[3, 4]   τὴν ἔνδον κοιλότητα, τοῦτο ἀνάγκη  καὶ   τὴν ἔξωθεν ἐπιφάνειαν σφαιρικῶς ἀπηρτίσθαι,
[3, 5]   γῇ καὶ ἀπαιωρουμένων αὐτῆς· ὡς  καὶ   τὴν πρὸς τὰ ἄλλα στοιχεῖα
[3, 4]   Ἐγὼ ἐστερέωσα τοὺς στύλους αὐτῆς·  καὶ   τὸ, Αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι
[3, 8]   στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. Τοιοῦτόν ἐστι  καὶ   τὸ, Ἀναβαίνουσιν ἕως τῶν οὐρανῶν.
[3, 3]   τὸ εἶναι. Ὧν τὴν ἰσχὺν  καὶ   τὸ μέγεθος οὐδὲν ἡγούμεθα διαφέρειν
[3, 5]   ἀπάγοντες, τῷ αὐτῷ δήπου πάντως  καὶ   τὸ μυρίον ὕδωρ ἐκεῖνο, διά
[3, 9]   ὡς ταραχώδη ὄντα καὶ στασιαστικὰ  καὶ   τοῖς θορύβοις τῶν παθῶν κυμαινόμενα,
[3, 7]   αἰθὴρ ἐπιλάβοι· ὅπου γε  καὶ   τὸν ἥλιον τοῦτον ὁρῶμεν, ὥρᾳ
[3, 3]   ἀπέχομεν τῷ δευτέρῳ ἀπιστεῖν, ὅτι  καὶ   τὸν τρίτον ἐπιζητοῦμεν, οὗ τῆς
[3, 6]   τοὺς ἑσπερίους Γαλάτας καὶ Κελτοὺς,  καὶ   τοὺς προσεχεῖς αὐτοῖς βαρβάρους παραμειψάμενοι,
[3, 3]   γάρ φασι τὸ κυκλοφορικὸν σῶμα,  καὶ   τοῦτο πεπερασμένον· ὅπερ εἰ συναπήρτισται
[3, 8]   προσηγορίας ἐφαρμοζούσης, καθ´ ὁμοίωσιν δὲ  καὶ   τούτου μεταλαμβάνοντος τῆς κλήσεως. Τετηρήκαμεν
[3, 7]   οὐδὲ πυρώδης τὴν φύσιν· ἀλλὰ  καὶ   τούτου φασὶ τὸ θερμὸν ἐκ
[3, 4]   ἔχον, ἐν τῷ πλάτει, λέγω,  καὶ   τῷ βάθει, καὶ τῷ ὕψει·
[3, 10]   τῆς ἀναλογίας, ἐμφανὲς μόλις ποτὲ,  καὶ   τῷ ἰδιώτῃ παρέχεται γνώριμον.
[3, 4]   πλάτει, λέγω, καὶ τῷ βάθει,  καὶ   τῷ ὕψει· τὸ δὲ στερεὸν
[3, 4]   γῇ, ἀὴρ δὲ ἐν ὕδατι,  καὶ   τῶν ἄλλων ὡσαύτως ἐν ἑτέρῳ
[3, 8]   κάλλος τοῦ ἑταιρικοῦ προτιμότερον, τοσοῦτον  καὶ   τῶν ἡμετέρων λόγων πρὸς τοὺς
[3, 5]   διαχωρίζον, φησὶν, ἀνὰ μέσον ὕδατος  καὶ   ὕδατος. Ἄπειρος μὲν ἦν, ὡς
[3, 7]   ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος  καὶ   ὕδατος. Εἴρηται τί τὸ σημαινόμενον
[3, 2]   ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος  καὶ   ὕδατος. Ἤδη καὶ χθὲς ἠκούσαμεν
[3, 4]   ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος  καὶ   ὕδατος. Καὶ ἐποίησεν Θεὸς
[3, 2]   διαχωρίζῃ, φησὶν, ἀνὰ μέσον ὕδατος  καὶ   ὕδατος. Πρῶτον μὲν οὖν ἀναλαβόντες
[3, 9]   κρείττονας, κάτω δὲ τοῖς περιγείοις  καὶ   ὑλικοῖς τόποις προσαπομεῖναι τὰς πονηράς.
[3, 6]   τὸ ὕδωρ ὑπὲρ γῆς κεχυμένον,  καὶ   ὑπερέκεινα τῶν ὁρωμένων ἀπενεχθὲν, καὶ
[3, 7]   καὶ γεῶδες οἷόν τινα ἰλὺν  καὶ   ὑποστάθμην ἐναφιέντος· ἐξ οὗ τὸ
[3, 5]   ἐλλεῖπον. Ἀντικείμενα δὲ ταῦτα ἀλλήλοις,  καὶ   φθαρτικὸν ἕτερον τοῦ ἑτέρου· πῦρ
[3, 6]   τὴν δύναμιν τοῖς ἐν γενέσει  καὶ   φθορᾷ πᾶσιν ἐνδυναστεύουσαν. Διὰ τοῦτο
[3, 1]   καὶ πάσῃ καρδίᾳ προσηνές τε  καὶ   φίλον, τῶν τὸ ἀληθὲς τοῦ
[3, 2]   γὰρ πόνῳ κτηθὲν, περιχαρῶς ὑπεδέχθη  καὶ   φιλοπόνως διεφυλάχθη· ὧν μέντοι πρόχειρος
[3, 7]   τριβόμενα ξύλα πρὸς ἄλληλα πῦρ  καὶ   φλόγα ἀνάψῃ, ἐάν τε ἐκ
[3, 6]   γῆς ἐνεσπαρμένον. Ὅθεν πηγῶν ἀφθονίαι,  καὶ   φρεάτων σύρροιαι, καὶ ποταμῶν ῥεύματα,
[3, 10]   ἑαυτοῦ λόγοις ἐπελθὼν ἀπεδέξατο. Ἐπεὶ  καὶ   χεὶρ καθ´ ἑαυτὴν, καὶ ὀφθαλμὸς
[3, 2]   μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος. Ἤδη  καὶ   χθὲς ἠκούσαμεν Θεοῦ ῥημάτων, Γενηθήτω
[3, 3]   ὅτι ἐπειδὴ καὶ ὄνομα ἕτερον  καὶ   χρεία ἰδιάζουσα τοῦ δευτέρου οὐρανοῦ
[3, 3]   ἀρχῇ πεποιημένον οὗτος, στερεωτέρας φύσεως,  καὶ   χρείαν ἐξαίρετον τῷ παντὶ παρεχόμενος.
[3, 1]   Κύριος παραπέμψει· καὶ σώματι τόνον,  καὶ   ψυχῇ προθυμίαν, καὶ συναλλαγμάτων εὐμάρειαν,
[3, 9]   ἂν καὶ δρόσος, καὶ πάχνη,  καὶ   ψῦχος, καὶ καῦμα, ἐπειδὴ ὑμνεῖν
[3, 2]   διαλεγόμενον εἰσάγουσα, τὸν προστάσσει  καὶ   διαλέγεται κατὰ τὸ σιωπώμενον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/06/2009