HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Homélies sur l'Hexaëméron (III)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

β = 22 formes différentes pour 26 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Homélie, Chap.

[3, 4]   τῷ πλάτει, λέγω, καὶ τῷ βάθει, καὶ τῷ ὕψει· τὸ δὲ

[3, 6]   ἀπενεχθὲν, καὶ προσέτι παντὶ τῷ βάθει τῆς γῆς ἐνεσπαρμένον. Ὅθεν πηγῶν

[3, 9]   ὕψους εἰς τὸ τῆς κακίας βάθος καταπεσόντα· ἅπερ ὡς ταραχώδη ὄντα

[3, 4]   κατεδηδεσμένος σηπεδόνι τινὶ, μήτε τὸ βάθος ὑπερρηγμένος ταῖς διαφύσεσι, μικροῦ τῷ

[3, 6]   μέσων τῆς ἀνατολῆς ὅ τε Βάκτρος, καὶ ὁ Χοάσπης, καὶ ὁ

[3, 1]   με, ὅτι πολλοὶ τεχνῖται τῶν βαναύσων τεχνῶν, ἀγαπητῶς ἐκ τῆς ἐφ´

[3, 6]   Κελτοὺς, καὶ τοὺς προσεχεῖς αὐτοῖς βαρβάρους παραμειψάμενοι, ἐπὶ τὸ ἑσπέριον πάντες

[3, 8]   ἀλλήλαις προσχωρήσωσι, σταγόνες γίγνονται, τῷ βάρει τῶν συγκριθέντων φερόμεναι πρὸς τὸ

[3, 7]   καὶ στερέμνιον φύσιν, τὴν ἔχουσαν βάρος καὶ ἀντέρεισιν, οὐ ταύτην λέγει

[3, 5]   φύσις. γὰρ λόγῳ τὴν γῆν βαρυτέραν οὖσαν τοῦ ὕδατος ἀπαιωροῦσι τοῦ

[3, 2]   κατὰ τὸ σιωπώμενον ὑποφαίνει, οὐ βασκαίνουσα ἡμῖν τῆς γνώσεως, ἀλλ´ ἐκκαίουσα

[3, 8]   δὲ τὸ ὑγρὸν ἐξαφρισθῇ, ταῖς βίαις τῶν ἀνέμων ἀνακοπὲν, εἶτα εἰς

[3, 4]   τῶν νεφῶν, καὶ διὰ τὸ βιαίως ἐκρήγνυσθαι τοὺς κατὰ τὰς βροντὰς

[3, 8]   οἷς ἐξαρκεῖ τὰς αὐτῶν ἐκείνων βίβλους ἀλλήλαις ἀντιπαραθέντας ἐν ἡσυχίᾳ πολλῇ

[3, 10]   ἀναμεῖναι· τοῖς δὲ περὶ τὸν βίον ἀσχολουμένοις δοῦναι σχολὴν διὰ τοῦ

[3, 1]   καὶ τὴν εἰς πάντα τὸν βίον εὐοδίαν τοῖς τὰ πνευματικὰ προτιμότερα

[3, 1]   τοίνυν τῆς καρδίας πᾶσαν τοῦ βίου μέριμναν, καὶ ὅλον μοι σεαυτὸν

[3, 5]   κόσμῳ, οὐδεὶς οὕτως ἔξω τοῦ βίου παντάπασιν, ὥστε τῆς ἐκ τοῦ

[3, 5]   γεωργία, ἀλλ´ ὅτι οὔτε δένδρων βλάστησις, οὐ καρπῶν πέψις, οὐ ζῴων

[3, 2]   τοῦ νοήματος κοινωνεῖν ἀλλήλοις τῶν βουλευμάτων; Φωνὴ μὲν γὰρ δι´ ἀκοὴν,

[3, 2]   εὐσεβέστερον λέγειν, ὅτι τὸ θεῖον βούλημα καὶ ἡ πρώτη ὁρμὴ τοῦ

[3, 8]   καὶ ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων καὶ βουνῶν ἀεννάων τὰς εὐλογίας δίδωσιν, ὡς

[3, 7]   πολλάκις καὶ τεναγώδη χώραν ἐν βραχυτάτῃ χρόνου ῥοπῇ ἄνικμον παντελῶς καὶ

[3, 4]   βιαίως ἐκρήγνυσθαι τοὺς κατὰ τὰς βροντὰς ἀποτελοῦντος ψόφους, στερέωσιν βροντῆς ἡ

[3, 4]   ὡς ὅταν λέγῃ· Ὁ στερεῶν βροντήν. Τὴν γὰρ στερρότητα καὶ ἀντιτυπίαν

[3, 4]   τὰς βροντὰς ἀποτελοῦντος ψόφους, στερέωσιν βροντῆς ἡ Γραφὴ προσηγόρευσεν. Καὶ νῦν

Homélie, Chap.
[3, 4]	τῷ πλάτει, λέγω, καὶ τῷ	βάθει,	καὶ τῷ ὕψει· τὸ δὲ
[3, 6]	ἀπενεχθὲν, καὶ προσέτι παντὶ τῷ	βάθει	τῆς γῆς ἐνεσπαρμένον. Ὅθεν πηγῶν
[3, 9]	ὕψους εἰς τὸ τῆς κακίας	βάθος	καταπεσόντα· ἅπερ ὡς ταραχώδη ὄντα
[3, 4]	κατεδηδεσμένος σηπεδόνι τινὶ, μήτε τὸ	βάθος	ὑπερρηγμένος ταῖς διαφύσεσι, μικροῦ τῷ
[3, 6]	μέσων τῆς ἀνατολῆς ὅ τε	Βάκτρος,	καὶ ὁ Χοάσπης, καὶ ὁ
[3, 1]	με, ὅτι πολλοὶ τεχνῖται τῶν	βαναύσων	τεχνῶν, ἀγαπητῶς ἐκ τῆς ἐφ´
[3, 6]	Κελτοὺς, καὶ τοὺς προσεχεῖς αὐτοῖς	βαρβάρους	παραμειψάμενοι, ἐπὶ τὸ ἑσπέριον πάντες
[3, 8]	ἀλλήλαις προσχωρήσωσι, σταγόνες γίγνονται, τῷ	βάρει	τῶν συγκριθέντων φερόμεναι πρὸς τὸ
[3, 7]	καὶ στερέμνιον φύσιν, τὴν ἔχουσαν	βάρος	καὶ ἀντέρεισιν, οὐ ταύτην λέγει
[3, 5]	φύσις. γὰρ λόγῳ τὴν γῆν	βαρυτέραν	οὖσαν τοῦ ὕδατος ἀπαιωροῦσι τοῦ
[3, 2]	κατὰ τὸ σιωπώμενον ὑποφαίνει, οὐ	βασκαίνουσα	ἡμῖν τῆς γνώσεως, ἀλλ´ ἐκκαίουσα
[3, 8]	δὲ τὸ ὑγρὸν ἐξαφρισθῇ, ταῖς	βίαις	τῶν ἀνέμων ἀνακοπὲν, εἶτα εἰς
[3, 4]	τῶν νεφῶν, καὶ διὰ τὸ	βιαίως	ἐκρήγνυσθαι τοὺς κατὰ τὰς βροντὰς
[3, 8]	οἷς ἐξαρκεῖ τὰς αὐτῶν ἐκείνων	βίβλους	ἀλλήλαις ἀντιπαραθέντας ἐν ἡσυχίᾳ πολλῇ
[3, 10]	ἀναμεῖναι· τοῖς δὲ περὶ τὸν	βίον	ἀσχολουμένοις δοῦναι σχολὴν διὰ τοῦ
[3, 1]	καὶ τὴν εἰς πάντα τὸν	βίον	εὐοδίαν τοῖς τὰ πνευματικὰ προτιμότερα
[3, 1]	τοίνυν τῆς καρδίας πᾶσαν τοῦ	βίου	μέριμναν, καὶ ὅλον μοι σεαυτὸν
[3, 5]	κόσμῳ, οὐδεὶς οὕτως ἔξω τοῦ	βίου	παντάπασιν, ὥστε τῆς ἐκ τοῦ
[3, 5]	γεωργία, ἀλλ´ ὅτι οὔτε δένδρων	βλάστησις,	οὐ καρπῶν πέψις, οὐ ζῴων
[3, 2]	τοῦ νοήματος κοινωνεῖν ἀλλήλοις τῶν	βουλευμάτων;	Φωνὴ μὲν γὰρ δι´ ἀκοὴν,
[3, 2]	εὐσεβέστερον λέγειν, ὅτι τὸ θεῖον	βούλημα	καὶ ἡ πρώτη ὁρμὴ τοῦ
[3, 8]	καὶ ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων καὶ	βουνῶν	ἀεννάων τὰς εὐλογίας δίδωσιν, ὡς
[3, 7]	πολλάκις καὶ τεναγώδη χώραν ἐν	βραχυτάτῃ	χρόνου ῥοπῇ ἄνικμον παντελῶς καὶ
[3, 4]	βιαίως ἐκρήγνυσθαι τοὺς κατὰ τὰς	βροντὰς	ἀποτελοῦντος ψόφους, στερέωσιν βροντῆς ἡ
[3, 4]	ὡς ὅταν λέγῃ· Ὁ στερεῶν	βροντήν.	Τὴν γὰρ στερρότητα καὶ ἀντιτυπίαν
[3, 4]	τὰς βροντὰς ἀποτελοῦντος ψόφους, στερέωσιν	βροντῆς	ἡ Γραφὴ προσηγόρευσεν. Καὶ νῦν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/06/2009