Homélie, Chap.
[3, 3]	μακάριος Παῦλος ἠξιώθη. Ὁ δὲ	ψαλμὸς	ὀνομάζων οὐρανοὺς οὐρανῶν, καὶ πλειόνων
[3, 1]	πιθανοῦ προτιμώντων· Καθὸ καὶ ὁ	ψαλμῳδὸς	ἐμφατικώτατα τὸ ἐκ τῆς ἀληθείας
[3, 9]	οὐδὲ αὐτὴ ἀπόβλητος ἐκρίθη τῷ	ψαλμῳδῷ,	εἰς τὴν κοινὴν τῆς κτίσεως
[3, 8]	δεῖ πράγματα ἔχειν ἡμᾶς τὸ	ψευδὲς	αὐτῶν διελέγχοντας, οἷς ἐξαρκεῖ τὰς
[3, 3]	πρώτης μυθοποιίας πρὸς τὸ ἀκόλουθον	ψεῦδος	ὑποφερόμενοι· ἡμεῖς δὲ ἀξιοῦμεν τοὺς
[3, 2]	οὐκ ἀπέμεινεν ὁ λόγος ἐν	ψιλῷ	τῷ προστάγματι, ἀλλὰ καὶ τὴν
[3, 3]	ἐξ ἀρχῆς συνήθειαν πρὸς τὸν	ψόφον	ἐκ πρώτης γενέσεως συνεθισθέντες αὐτῷ,
[3, 2]	τῇ κεφαλῇ συναίσθησιν ἀναφέρων τοὺς	ψόφους,	ἐκεῖ οὐδὲ ῥημάτων χρεία, ἀλλ´
[3, 4]	τοὺς κατὰ τὰς βροντὰς ἀποτελοῦντος	ψόφους,	στερέωσιν βροντῆς ἡ Γραφὴ προσηγόρευσεν.
[3, 1]	λόγια τοῦ Θεοῦ διατριβῇ τὰς	ψυχὰς	ὑμῶν εὐφράναντες, πάλιν ἀπηντήσαμεν σήμερον
[3, 1]	παραπέμψει· καὶ σώματι τόνον, καὶ	ψυχῇ	προθυμίαν, καὶ συναλλαγμάτων εὐμάρειαν, καὶ
[3, 10]	φροντίδας διαθεμένοις, καθαρᾷ μεριμνῶν τῇ	ψυχῇ	πρὸς τὴν ἑσπερινὴν τῶν λόγων
[3, 9]	καὶ δρόσος, καὶ πάχνη, καὶ	ψῦχος,	καὶ καῦμα, ἐπειδὴ ὑμνεῖν παρὰ
[3, 1]	τὴν μὲν ἑωθινὴν τροφὴν τῶν	ψυχῶν,	τὴν δὲ ἑσπερινὴν εὐφροσύνην ποιησάμενος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2009