Chapitre |
[20] |
αὐτοῖς.
~Ἐνταῦθα
Διόνικος
ἐπεισῆλθεν
ὁ
|
ἰατρὸς |
οὐ
πολὺ
κατόπιν
τοῦ
ἀγῶνος· |
[1] |
ἡμῶν.
(ΦΙΛΩΝ)
Διονίκου
ἔφη
τοῦ
|
ἰατροῦ |
ἀκοῦσαι.
Διόνικος
δὲ
καὶ
αὐτός, |
[34] |
ἕνα
τινὰ
ἔξω
ἁμαρτήματος
ἦν
|
ἰδεῖν, |
ἀλλ´
οἱ
μὲν
ἐποίουν
αἰσχρά, |
[7] |
διδάσκαλος
αὐτοῦ
ὤν,
σεμνός
τις
|
ἰδεῖν |
καὶ
θεοπρεπὴς
καὶ
πολὺ
τὸ |
[39] |
ἔφη,
τοιούτων
ἀνδρῶν
παρόντων
περὶ
|
ἰδεῶν |
τε
καὶ
ἀσωμάτων
εἰπεῖν
καὶ |
[35] |
τὸ
πρᾶγμα,
καὶ
οἱ
μὲν
|
ἰδιῶται |
κοσμίως
πάνυ
ἑστιώμενοι
οὔτε
παροινοῦντες
|
[15] |
παρώφθη
τοῦτο
οὐ
πάνυ
πολλῶν
|
ἰδόντων |
πλὴν
μόνου,
ὡς
ἐμοὶ
ἔδοξε, |
[28] |
~Τούτων,
ὦ
ἑταῖρε,
ἀναγινωσκομένων
μεταξὺ
|
ἱδρώς |
τέ
μοι
περιεχεῖτο
ὑπ´
αἰδοῦς, |
[15] |
Κλεοδήμῳ
παῖδα
οἰνοχόον
ὄντα
ὡραῖον
|
ἰδὼν |
ὑπομειδιῶντα—
χρὴ
γάρ,
οἶμαι,
καὶ |
[9] |
δ´
ὃς
ὁ
Ζηνόθεμις,
Ἐπικούρειον
|
ἱερέα, |
καὶ
ἅμα
λέγων
κατεκλίνετο
καὶ |
[9] |
εἰ
καὶ
μηδέν
τι
ἕτερον
|
ἱερεῖ |
γε
ὄντι
ὑπεξίστασθαι
καλῶς
εἶχεν, |
[9] |
γέροντα
ἢ
Ἕρμωνα
τὸν
Ἐπικούρειον,
|
ἱερεὺς |
γὰρ
ἦν
τοῖν
ἀνάκοιν
καὶ
|
[36] |
Νῦν
μέν,
ἔφη
ὁ
Κλεόδημος,
|
ἱκανόν, |
εἰ
ἐλεγχθείητε
ἀμαθεῖς
ὄντες,
αὔριον |
[22] |
φασι,
δεῖπνον
δυνάμενος
οὐκ
ἐπένευσα
|
ἱκετεύοντι, |
σοὶ
ὁ
ἀνόητος
ἐμαυτὸν
φυλάττων. |
[35] |
τι
μῆλον
οὐ
μείω
τῆς
|
Ἰλιάδος |
κακὰ
ἐξεργάσασθαι.
~Οὐ
γὰρ
ἐπαύσαντο |
[35] |
ἀφ´
οὗ
τοσοῦτον
πόλεμον
ἐπ´
|
Ἰλίῳ |
γεγενῆσθαι.
καὶ
ὁ
Ἑτοιμοκλῆς
τοίνυν |
[11] |
ὄψων
καὶ
ἀναπέπλησται
ζωμοῦ
τὸ
|
ἱμάτιον |
καὶ
ὅσα
τῷ
παιδὶ
κατόπιν |
[39] |
ἀσωμάτων
εἰπεῖν
καὶ
ψυχῆς
ἀθανασίας·
|
ἵνα |
δὲ
μὴ
ἀντιλέγωσί
μοι
ὁπόσοι |
[23] |
ταῦτα,
τί
διαφέρει
σχέσις
ἕξεως;
|
ἵνα |
μὴ
τῶν
ἀπόρων
εἴπω
τι, |
[9] |
δεύτερον
ἄξεις
Ἕρμωνος
τουτουί,
ἀνδρός,
|
ἵνα |
μηδὲν
ἄλλο
κακὸν
εἴπω,
Ἐπικουρείου, |
[15] |
καὶ
καρτερῶν,
ὀρεωκόμον
τινὰ
ἢ
|
ἱπποκόμον. |
καὶ
τοῦτο
μὲν
ὧδέ
πως |
[43] |
αὐτοῖς
τὰ
μὲν
ἄλλα
πάντα
|
ἴσα, |
καὶ
ἀνείλοντο
εἰρηνικῶς·
ἡ
δὲ
|
[45] |
προστυχόντα·
καὶ
πολλοὶ
ἄν,
εὖ
|
ἴσθι, |
ἔπεσον
εἰ
μὴ
κατέαξε
τὴν |
[14] |
καὶ
τηλικαῦται
κύλικες
τῶν
κεραμεῶν
|
ἴσον
|
δυναμένων.
ἀλλ´
ἐκεῖνον
μὲν
ἤδη |
[13] |
θρόνον
τινὰ
λαβόντα
καθίζεσθαι
παρ´
|
Ἱστιαῖόν |
τε
καὶ
Διονυσόδωρον.
ὁ
δέ, |
[6] |
καὶ
ξὺν
αὐτοῖς
ὁ
γραμματικὸς
|
Ἱστιαῖος |
καὶ
ὁ
ῥήτωρ
Διονυσόδωρος.
~διὰ |
[40] |
τὰ
εἰκότα.
ἀλλ´
ὁ
γραμματικὸς
|
Ἱστιαῖος |
ὁ
βέλτιστος,
~Παύσασθε,
ἔφη·
ἐγὼ |
[45] |
τοῦ
κλιντῆρος.
~ἐτρώθη
δὲ
καὶ
|
Ἱστιαῖος |
ὁ
γραμματικὸς
διαλύειν
αὐτοὺς
ἐπιχειρῶν, |
[17] |
κατόπιν
ἐφεστώτων
οἰκετῶν,
ὁ
δὲ
|
Ἱστιαῖος |
ὁ
γραμματικὸς
ἐρραψῴδει
ὕστερος
κατακείμενος |
[9] |
ῥήτωρ
Διονυσόδωρος
καὶ
ὁ
γραμματικὸς
|
Ἱστιαῖος. |
~(ΦΙΛΩΝ)
Βαβαί,
ὦ
Λυκῖνε,
μουσεῖόν |
[45] |
οὐκ
ἀναμιγνὺς
ἑαυτὸν
ὑπὸ
τοῦ
|
Ἱστιαίου |
διδαχθείς,
ὡς
ἔστιν
ἐπισφαλὲς
διαλύειν |
[20] |
ἐπὶ
τῇ
διηγήσει
πλησίον
τοῦ
|
Ἱστιαίου |
παραβύσας
ἑαυτὸν
ἐδείπνει
ὅσα
λοιπά, |
[39] |
καὶ
μικρὸν
ἐπισχών,
Ἐχρῆν
μὲν
|
ἴσως, |
ἔφη,
τοιούτων
ἀνδρῶν
παρόντων
περὶ
|
[38] |
κρέας
ὑὸς
καὶ
λαγῷα
καὶ
|
ἰχθὺς |
ἐκ
ταγήνου
καὶ
σησαμοῦντες
καὶ |
[40] |
γὰρ
φθέγγῃ,
κάθαρμα;
εἶπεν
ὁ
|
Ἴων, |
καὶ
Διονυσόδωρος
ἀντελοιδορεῖτο
τὰ
εἰκότα. |
[9] |
Κλεόδημος
ὁ
Περιπατητικός,
εἶτα
ὁ
|
Ἴων |
καὶ
ὑπ´
ἐκεῖνον
ὁ
νυμφίος, |
[46] |
ὅπως
μὴ
ἀπόλοιτο,
καὶ
ὁ
|
Ἴων |
κηδεμονικῶς
ἔλεγε
τοῦτο
πεποιηκέναι.
~Ἐπὶ |
[7] |
θεοῦ
ἐπιδημία
τὸ
πρᾶγμα
ἦν
|
Ἴων |
ὁ
θαυμαστὸς
συμπαρών.
~Δέον
δὲ |
[7] |
δὲ
τὸν
νυμφίον
τὸν
Χαιρέαν
|
Ἴων |
ὁ
Πλατωνικὸς
συνειστιᾶτο
διδάσκαλος
αὐτοῦ |
[42] |
Χαιρέας
ὅσα
ἐκείνῳ
ἔκειτο
καὶ
|
Ἴων |
ὁμοίως
καὶ
ὁ
Κλεόδημος.
ὁ |
[37] |
τοιοῦτον
ἦν,
ἄχρι
δὴ
ὁ
|
Ἴων |
προκύψας
εἰς
τὸ
ἐμφανέστερον,
Παύσασθε, |
[39] |
Μεμνήσομαι
δή.
~(ΛΥΚΙΝΟΣ)
Ὁ
τοίνυν
|
Ἴων, |
Πρῶτος
οὖν
ἄρχομαι,
ἔφη,
εἰ |
[33] |
αὐτοῖν.
ἀπέλαυσε
δὲ
καὶ
ὁ
|
Ἴων |
τῆς
γειτονήσεως,
οὐκ
ἀνάξιος
ὤν. |
[46] |
κόλπου
ἐξαναστάντος
αὐτοῦ.
εἶτ´
ἀπολογούμενος
|
Ἴωνα |
ἔφη
ἀνελόμενον
ἐν
τῇ
ταραχῇ |
[11] |
ὁ
Κλεόδημος
ἐπικύψας
ἐς
τὸν
|
Ἴωνα, |
Ὁρᾷς,
ἔφη,
τὸν
γέροντα—
Ζηνόθεμιν |
[47] |
τῷ
Ἀλκιδάμαντι
καὶ
Διονυσοδώρῳ
καὶ
|
Ἴωνι. |
καὶ
οἵ
τε
τραυματίαι
φοράδην |
[38] |
τούτοις·
εἶτα
ἑξῆς
Κλεοδήμῳ
καὶ
|
Ἴωνι, |
μεθ´
οὓς
τῷ
νυμφίῳ
καὶ |
[43] |
ὡς
ἐκεῖνον
πλὴν
μόνου
τοῦ
|
Ἴωνος· |
ἐκεῖνος
δὲ
μέσον
ἑαυτὸν
ἐφύλαττεν. |
[11] |
οὐδὲν
ἐδεόμην
δείξοντός
μοι
τοῦ
|
Ἴωνος, |
πολὺ
πρότερον
αὐτὰ
ἐκ
περιωπῆς |