Chapitre
[4]	ἥξεις καὶ παρακολουθήσεις καὶ δεήσῃ.	κἀγὼ	θρύψομαι πρὸς σὲ ἐν τῷ
[42]	Εὔκριτον τὰ πρὸ αὑτοῦ ἑκάτερος	κἀγὼ	τἀμὰ καὶ ὁ Χαιρέας ὅσα
[45]	ὁ Ἀλκιδάμας, ἐπεὶ ἅπαξ τὸ	καθ´	αὑτὸν ἐτρέψατο, παίων τὸν προστυχόντα·
[36]	σὺ ἢ ὁ κοσμιώτατος Δίφιλος,	καθ´	ὅ τι ἀδιάφορον εἶναι λέγοντες
[37]	ὁ Ζηνόθεμις, εἰπέ, ὦ Κλεόδημε,	καθ´	ὅ τι οὐκ ἀδιάφορον ἡγῇ
[15]	μὴ ἀποβεβληκέναι, τοῦ δὲ Κλεοδήμου,	καθ´	ὃν ὁ ψόφος ἐγένετο, μὴ
[5]	μὴν ἔτι καὶ οὐ πάνυ	καθ´	ὥραν γάμων. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´ οὐκ
[40]	τίνι; Καὶ σὺ γὰρ φθέγγῃ,	κάθαρμα;	εἶπεν ὁ Ἴων, καὶ Διονυσόδωρος
[16]	τούτῳ ἅπαντες, Ἐγελάσατε, εἶπεν, ὦ	καθάρματα,	εἰ τῇ νύμφῃ προὔπιον ἐπὶ
[47]	ἐπεμελεῖτο δὴ τὰ δυνατά, καὶ	καθευδήσοντες	ἀπήγοντο ἐμοῦντες οἱ πολλοὶ ἐν
[22]	παρ´ ἄλλοις ἀφθόνως ἀπολαύω τὰ	καθήκοντα	εἰδόσιν, ἐπεὶ καὶ τήμερον παρὰ
[13]	λέγεις καὶ μαλθακὸν ἐπὶ θρόνου	καθίζεσθαι	ἢ σκίμποδος, ὥσπερ ὑμεῖς ἐπὶ
[13]	αὐτὸν ἐκέλευε θρόνον τινὰ λαβόντα	καθίζεσθαι	παρ´ Ἱστιαῖόν τε καὶ Διονυσόδωρον.
[16]	ἄξων. τάχα δ´ ἄν τινος	καθίκετο	τῇ βακτηρίᾳ, εἰ μὴ κατὰ
[3]	τινα τῶν αὑτοῦ ὀργίων ἀτέλεστον	καὶ	ἀβάκχευτον περιεῖδεν. ὅρα οὖν μὴ
[30]	δ´ ἄλλα Ἑτοιμοκλεῖς οἱ πλεῖστοι·	καὶ	αἱ ἐπιστολαὶ ὁρᾶτε ὅπως πρεσβυτικαί,
[45]	καὶ δακρύων μεστὰ ἦν πάντα.	καὶ	αἱ μὲν γυναῖκες ἐκώκυον τῷ
[45]	Κενταύρους εἶδες ἄν, τραπέζας ἀνατρεπομένας	καὶ	αἷμα ἐκκεχυμένον καὶ σκύφους ῥιπτομένους.
[37]	μέσον· ὑμεῖς δὲ ἀφιλονίκως ἐρεῖτε	καὶ	ἀκούσεσθε ὥσπερ ἀμέλει καὶ παρὰ
[12]	οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ,	καὶ	ἄλλοι〉 ἄλλα πρὸς τὸν καιρὸν
[38]	αὑτοῦ τόπον εἰρήνην γεγενῆσθαι ἐλπίσας,	~καὶ	ἅμα εἰσεκεκόμιστο ἡμῖν τὸ ἐντελὲς
[33]	ἀποδόσθαι Κρίτωνι ἐπὶ τὸν πατέρα.	~Καὶ	ἅμα, ἔτυχε γὰρ πίνων, ὁπόσον
[9]	ὃς ὁ Ζηνόθεμις, Ἐπικούρειον ἱερέα,	καὶ	ἅμα λέγων κατεκλίνετο καὶ μετ´
[36]	τοσαῦτα δὲ τοῖς οἰκέταις ἐπιδιδόντες—	καὶ	ἅμα λέγων τὴν ὀθόνην περισπᾶν
[16]	τὸ σῶμα δὲ οὕτω καρτερός·	καὶ	ἅμα παρεγύμνου ἑαυτὸν μᾶλλον ἄχρι
[9]	ὅλον σοι τὸ συμπόσιον καταλιπών.	καὶ	ἅμα τὸν παῖδα ἐκάλει καὶ
[12]	κρακτικώτατον κυνῶν ἁπάντων, παρ´ ὃ	καὶ	ἀμείνων ἐδόκει καὶ φοβερώτατος ἦν
[20]	δὲ καὶ σημεῖα τῶν πληγῶν	καὶ	ἀμυχάς τινας ἐπὶ τοῦ προσώπου.
[2]	μάλιστα ὅσῳ νήφοντες ἐν εἰρήνῃ	καὶ	ἀναιμωτὶ ἔξω βέλους ἑστιασόμεθα, εἴτε
[17]	αὐτὸ τὰ Πινδάρου καὶ Ἡσιόδου	καὶ	Ἀνακρέοντος, ὡς ἐξ ἁπάντων μίαν
[18]	καὶ διαστρέφων, ὡς γελοιότερος φανείη,	καὶ	ἀνάπαιστα συγκροτῶν διεξῆλθεν αἰγυπτιάζων τῇ
[11]	γάρ— ὅπως ἐμφορεῖται τῶν ὄψων	καὶ	ἀναπέπλησται ζωμοῦ τὸ ἱμάτιον καὶ
[43]	τὰ μὲν ἄλλα πάντα ἴσα,	καὶ	ἀνείλοντο εἰρηνικῶς· ἡ δὲ ὄρνις
[42]	ἀρέσθαι ἤδη τὰ παρακείμενα ἔδει,	καὶ	ἀνείλοντο οἱ ἀμφὶ τὸν Ἀρισταίνετον
[42]	καὶ πρὸς τοὺς διακόνους ἐμάχετο,	καὶ	ἀντέσπων τῆς ὄρνιθος ἀντεπειλημμένοι ὥσπερ
[27]	ἢ σησαμοῦντος, ὡς ἐμοὶ διακομίσειεν	καὶ	ἀντὶ τοῦ δείπνου ἀπολογία γένοιτο,
[33]	λαβόμενος ἔμελλε παίσειν κατὰ κόρρης,	καὶ	ἀπέκτεινεν ἂν τὸν γέροντα, εἰ
[6]	αὐτὸν εὐθὺς ὑπεβλέποντο οἱ Στωϊκοὶ	καὶ	ἀπεστρέφοντο καὶ δῆλοι ἦσαν ὥς
[34]	οἷα ὁ Ἑτοιμοκλῆς ἄσιτος ἔτι	καὶ	ἄποτος ἐγεγράφει. ~ἀνέστραπτο οὖν τὸ
[41]	ἐγὼ γὰρ ὑμῖν ἐπιθαλάμιον ἀναγνώσομαι.	καὶ	ἀρξάμενος ἀνεγίνωσκεν. ἦν δὲ ταῦτα,
[39]	ἀνδρῶν παρόντων περὶ ἰδεῶν τε	καὶ	ἀσωμάτων εἰπεῖν καὶ ψυχῆς ἀθανασίας·
[1]	τοῦ ἰατροῦ ἀκοῦσαι. Διόνικος δὲ	καὶ	αὐτός, οἶμαι, τῶν συνδείπνων ἦν.
[42]	νεκρὸν ἀνθέλκοντες, καὶ τέλος ἐνικήθη	καὶ	ἀφῆκε πολὺν γέλωτα παρασχὼν τοῖς
[1]	εἰ δὲ μὴ ἐψεύδετο Χαρῖνος,	καὶ	ἄχρι τραυμάτων προχωρῆσαι τὸ πρᾶγμα
[44]	κρανίον ἐς δύο χρηστῷ μάλα	καὶ	βαθεῖ τραύματι. βοὴ οὖν παρὰ
[17]	~καὶ οἱ πλεῖστοι ἐμέθυον ἤδη	καὶ	βοῆς μεστὸν ἦν τὸ συμπόσιον·
[26]	μάλιστα ἐφ´ οὕτως αἰσχραῖς αἰτίαις·	καὶ	γὰρ εἰ Δίφιλος ἄξιος δύο
[46]	τὸ εἰκός, μακρῷ χαλεπώτερον ἐγεγένητο·	καὶ	γὰρ οὐ ῥᾳδίως εὐπόρησαν φωτὸς
[20]	Πολυπρέποντα τὸν αὐλητήν. καί τι	καὶ	γελοῖον διηγήσατο· ἔφη μὲν γὰρ
[9]	ἱερεὺς γὰρ ἦν τοῖν ἀνάκοιν	καὶ	γένους τοῦ πρώτου ἐν τῇ
[39]	πρὸς ἀρετήν· εἰ δὲ δεῖ	καὶ	γυναικείου γάμου, κατὰ τὰ Πλάτωνι
[45]	αἷμ´ ἐμέων" πλὴν ταραχῆς γε	καὶ	δακρύων μεστὰ ἦν πάντα. καὶ
[36]	ἀμφὶ τοὺς πλουσίους ἀεὶ ἔχετε	καὶ	δανείζετε καὶ τοκογλυφεῖτε καὶ ἐπὶ
[4]	ἀπελθεῖν, ἀλλ´ ἥξεις καὶ παρακολουθήσεις	καὶ	δεήσῃ. κἀγὼ θρύψομαι πρὸς σὲ
[46]	φωτὸς ἄλλου, ἀλλὰ πολλὰ ἐπράχθη	καὶ	δεινὰ ἐν τῷ σκότῳ. καὶ
[6]	ὑπεβλέποντο οἱ Στωϊκοὶ καὶ ἀπεστρέφοντο	καὶ	δῆλοι ἦσαν ὥς τινα πατραλοίαν
[16]	ἐπανίστατο δριμὺ καὶ παράφορον βλέπων	καὶ	δῆλος ἦν οὐκέτι εἰρήνην ἄξων.
[36]	ἁπάντων σκοπεῖτε ὡς πλείω κτήσεσθε	καὶ	διὰ τοῦτο ἀμφὶ τοὺς πλουσίους
[18]	οὗτος ὠρχήσατό τε κατακλῶν ἑαυτὸν	καὶ	διαστρέφων, ὡς γελοιότερος φανείη, καὶ
[30]	ἐβούλετο γὰρ συμπλακῆναι τοῖς Στωϊκοῖς	καὶ	διερρήγνυτο οὐκ ἔχων ἀρχὴν εὔλογον—
[13]	λαβόντα καθίζεσθαι παρ´ Ἱστιαῖόν τε	καὶ	Διονυσόδωρον. ὁ δέ, Ἄπαγε, φησί,
[40]	φθέγγῃ, κάθαρμα; εἶπεν ὁ Ἴων,	καὶ	Διονυσόδωρος ἀντελοιδορεῖτο τὰ εἰκότα. ἀλλ´
[47]	εἰς γέλωτα ἐπὶ τῷ Ἀλκιδάμαντι	καὶ	Διονυσοδώρῳ καὶ Ἴωνι. καὶ οἵ
[29]	εἰς τοὺς ἀμφὶ τὸν Ζήνωνα	καὶ	Δίφιλον ἀπέβλεπε δεδοικότας καὶ ὠχριῶντας
[43]	Ἕρμων, ὁ δὲ Ζηνόθεμις Ἀλκιδάμαντα	καὶ	Δίφιλον, καὶ συνίσταντο οἱ μὲν
[27]	ἀπολογία γένοιτο, μὴ λαβεῖν, μὴ	καὶ	δόξωμεν ἐπὶ τούτῳ πεπομφέναι. ~Τούτων,
[15]	τόν τε δάκτυλον ἀπέθλιψεν αὐτοῦ	καὶ	δραχμὰς δύο, οἶμαι, συνανέδωκε μετὰ
[32]	τοὺς πλοκάμους περικέκαρκας χρυσοῦς ὄντας	καὶ	δώσεις δίκην παραδοθεὶς τῷ δημίῳ,
[10]	διηγῇ σοφῶν ἀνδρῶν τῶν πλείστων,	καὶ	ἔγωγε τὸν Ἀρισταίνετον ἐπαινῶ, ὅτι
[7]	ἐπεὶ παρῆλθεν ὑπεξανίσταντο πάντες αὐτῷ	καὶ	ἐδεξιοῦντο ὥς τινα τῶν κρειττόνων,
[14]	σκύφον ἀναδοῦναι αὐτῷ ζωρότερον ἐγχέαντα·	καὶ	ἐδόκει ἄριστα ἐπινενοηκέναι οὐκ εἰδὼς
[4]	πρὸς σὲ ἐν τῷ μέρει·	καί,	εἴ γε δοκεῖ, ἀπίωμεν ἄλλου
[19]	ἐγέλων ὁπότε σκωφθεῖεν, ἐπεὶ δὲ	καὶ	εἰς τὸν Ἀλκιδάμαντα ὅμοιόν τι
[35]	ἐλοιδοροῦντο καὶ ὑπερενεπίμπλαντο καὶ ἐκεκράγεσαν	καὶ	εἰς χεῖρας ᾔεσαν. ὁ θαυμάσιος
[6]	καὶ ὁ Ἐπικούρειος Ἕρμων παρῆν,	καὶ	εἰσελθόντα γε αὐτὸν εὐθὺς ὑπεβλέποντο
[35]	ἠσέλγαινον καὶ ἐλοιδοροῦντο καὶ ὑπερενεπίμπλαντο	καὶ	ἐκεκράγεσαν καὶ εἰς χεῖρας ᾔεσαν.
[42]	Ζήνωνι δὴ ἀπόντι παραδοθέντα φέρεσθαι	καὶ	ἔλεγε μόνῳ οἱ παρατεθῆναι αὐτὰ
[16]	πρὸς ὃν ἀποβλέψας ἡμερώτερος ἐγένετο	καὶ	ἔληξε τοῦ θυμοῦ καὶ ἐνεφορεῖτο
[35]	σχημάτων, οἱ σοφοὶ δὲ ἠσέλγαινον	καὶ	ἐλοιδοροῦντο καὶ ὑπερενεπίμπλαντο καὶ ἐκεκράγεσαν
[36]	Ζηνοθέμιδος, μεστὴν οὖσαν παντοδαπῶν κρεῶν,	καὶ	ἔμελλε λύσας ἀπορρίπτειν αὐτὰ ἐς
[35]	μέσῳ οὐκ αἰδούμενος τὰς γυναῖκας.	καὶ	ἐμοὶ ἐδόκει, ὡς ἂν ἄριστά
[38]	Ἴωνι, μεθ´ οὓς τῷ νυμφίῳ	καὶ	ἐμοί, τῷ Διφίλῳ δὲ τὰ
[8]	ἐκεῖνον ἐπέλαβον, οὐκ ὀλίγαι οὖσαι,	καὶ	ἐν αὐταῖς ἡ νύμφη πάνυ
[38]	Φίλων, διότι δή ἐστί τι	καὶ	ἐν αὐτοῖς χρήσιμον ἐς τὸν
[24]	καὶ ἕωθεν ἐπὶ τῇ οἰκίᾳ	καὶ	ἐν τῷ ἀνακείῳ θύοντα ὕστερον.
[6]	δῆλοι ἦσαν ὥς τινα πατραλοίαν	καὶ	ἐναγῆ μυσαττόμενοι. οὗτοι μὲν αὐτοῦ
[16]	ἐγένετο καὶ ἔληξε τοῦ θυμοῦ	καὶ	ἐνεφορεῖτο συμπεριιών. ~καὶ οἱ πλεῖστοι
[17]	μέλλοντα, σὺν δ´ ἔβαλον ῥινούς·	καὶ	ἔνθα δ´ ἄρ´ οἰμωγή τε
[35]	ᾔεσαν. ὁ θαυμάσιος δὲ Ἀλκιδάμας	καὶ	ἐνούρει ἐν τῷ μέσῳ οὐκ
[38]	καὶ σησαμοῦντες καὶ ὅσα ἐντραγεῖν,	καὶ	ἐξῆν ἀποφέρεσθαι ταῦτα. προὔκειτο δὲ
[9]	καὶ ἅμα τὸν παῖδα ἐκάλει	καὶ	ἐξιόντι ἐῴκει. καὶ ὁ Ἕρμων,
[30]	δὲ Ἄρτεμις. Ἡράκλεις, εὔφημα πάντα	καὶ	ἑορτῇ πρέποντα. ~Νὴ Δί´, εἶπεν
[7]	τὴν ὀρθότητα τῆς γνώμης ἀποβλέποντες.	καὶ	ἐπεὶ παρῆλθεν ὑπεξανίσταντο πάντες αὐτῷ
[46]	καὶ δεινὰ ἐν τῷ σκότῳ.	καὶ	ἐπεὶ παρῆν τις λύχνον ποτὲ
[29]	ἐκέλευε δ´ ὅμως πίνειν ἡμᾶς	καὶ	ἐπειρᾶτο εὖ διατίθεσθαι τὸ γεγονὸς
[12]	οὖν ταῦτα ὁ Κλεόδημος εἰρήκει	καὶ	ἐπεισέπαισεν ὁ Κυνικὸς Ἀλκιδάμας ἄκλητος,
[3]	ἐκφέρειν ταῦτα πρὸς τοὺς πολλοὺς	καὶ	ἐπεξιέναι διηγουμένους πράγματα ἐν οἴνῳ
[17]	ῥήσεις τινὰς ἐν μέρει διεξῄει	καὶ	ἐπῃνεῖτο ὑπὸ τῶν κατόπιν ἐφεστώτων
[36]	ἔχετε καὶ δανείζετε καὶ τοκογλυφεῖτε	καὶ	ἐπὶ μισθῷ παιδεύετε, πάλιν τε
[37]	Οὐ μὲν οὖν, ἀλλὰ σύ.	καὶ	ἐπὶ πολὺ τὸ τοιοῦτον ἦν,
[1]	καί τινας λόγους φιλοσόφους εἰρῆσθαι	καὶ	ἔριν οὐ σμικρὰν συστῆναι ἐπ´
[38]	λαβεῖν· Ζηνοθέμιδι δὲ τῷ Στωϊκῷ	καὶ	Ἕρμωνι τῷ Ἐπικουρείῳ ὁμοίως κοινὸν
[30]	θαυμαστὸς καὶ Κλεάνθης, ῥημάτια δύστηνα	καὶ	ἐρωτήσεις μόνον καὶ σχήματα φιλοσόφων,
[14]	πέρι καὶ κακίας μεταξὺ διεξιὼν	καὶ	ἐς τὸν χρυσὸν καὶ τὸν
[14]	ἅμα ὁ Ἀλκιδάμας ἐσίγησε μικρὸν	καὶ	ἐς τοὔδαφος καταβαλὼν ἑαυτὸν ἔκειτο
[15]	τῶν γραφέων δείκνυται. ~Ἤδη δὲ	καὶ	ἐς τοὺς ἄλλους συνεχῶς περιεσοβεῖτο
[37]	οἱ ἀμφὶ τὸν Ἀρισταίνετόν τε	καὶ	Εὔκριτον, ἀπαλλάξασθαι τῆς ἀηδίας οὕτω
[42]	ἀνείλοντο οἱ ἀμφὶ τὸν Ἀρισταίνετον	καὶ	Εὔκριτον τὰ πρὸ αὑτοῦ ἑκάτερος
[38]	ἑκάστῳ πινάκιον, ἀλλ´ Ἀρισταινέτῳ μὲν	καὶ	Εὐκρίτῳ ἐπὶ μιᾶς τραπέζης κοινόν,
[25]	ἐνόησεν, ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ·	καὶ	Εὐριπίδης· Καλυδὼν μὲν ἥδε γαῖα,
[17]	ἔνθα δ´ ἄρ´ οἰμωγή τε	καὶ	εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν. ὁ Ζηνόθεμις
[24]	πράγμασι, δίς σε τήμερον προσηγόρευσα	καὶ	ἕωθεν ἐπὶ τῇ οἰκίᾳ καὶ
[43]	~Οἱ δὲ ἀμφὶ τὸν Ἕρμωνα	καὶ	Ζηνόθεμιν ἅμα κατέκειντο, ὥσπερ εἴρηται,
[30]	ἔφη, ἐξεργάζεται ὁ καλὸς Χρύσιππος	καὶ	Ζήνων ὁ θαυμαστὸς καὶ Κλεάνθης,
[32]	τοῦ γόητος, μετρεῖτε τὸν Κλεάνθην	καὶ	Ζήνωνα, σοφοὺς ἄνδρας; τίνες δὴ
[44]	μειρακίου, ἐπεὶ τὸ αἷμα εἶδε·	καὶ	ἡ νύμφη δὲ ἀνεπήδησε φοβηθεῖσα
[21]	οἷα πολλὰ ποιοῦσιν; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀμέλει	καὶ	ἡμεῖς τοιοῦτόν τι ᾠήθημεν, ἀλλ´
[15]	αἱ δύο δραχμαὶ παρέσχον ἐκπεσοῦσαι,	καὶ	ἠρυθρίασαν ἄμφω μάλα σαφῶς. ἠπόρουν
[17]	ἐς τὸ αὐτὸ τὰ Πινδάρου	καὶ	Ἡσιόδου καὶ Ἀνακρέοντος, ὡς ἐξ
[7]	αὐτοῦ ὤν, σεμνός τις ἰδεῖν	καὶ	θεοπρεπὴς καὶ πολὺ τὸ κόσμιον
[41]	κρατερῶν κράτιστε ἐφήβων κρέσσων Νιρῆος	καὶ	Θέτιδος παϊδός. ἄμμες δὴ αὖθ´
[29]	κατηγορηθέντα· ὁ Ἀρισταίνετος δὲ ἐτετάρακτο	καὶ	θορύβου μεστὸς ἦν, ἐκέλευε δ´
[45]	ἀπὸ τοῦ κλιντῆρος. ~ἐτρώθη δὲ	καὶ	Ἱστιαῖος ὁ γραμματικὸς διαλύειν αὐτοὺς
[38]	καὶ κρέας ὑὸς καὶ λαγῷα	καὶ	ἰχθὺς ἐκ ταγήνου καὶ σησαμοῦντες
[42]	ὁ Χαιρέας ὅσα ἐκείνῳ ἔκειτο	καὶ	Ἴων ὁμοίως καὶ ὁ Κλεόδημος.
[47]	ἐπὶ τῷ Ἀλκιδάμαντι καὶ Διονυσοδώρῳ	καὶ	Ἴωνι. καὶ οἵ τε τραυματίαι
[38]	καὶ τούτοις· εἶτα ἑξῆς Κλεοδήμῳ	καὶ	Ἴωνι, μεθ´ οὓς τῷ νυμφίῳ
[47]	Διόνικος ἐπεμελεῖτο δὴ τὰ δυνατά,	καὶ	καθευδήσοντες ἀπήγοντο ἐμοῦντες οἱ πολλοὶ
[14]	σιτούμενος ἐνεργὸς ἦν ἀρετῆς πέρι	καὶ	κακίας μεταξὺ διεξιὼν καὶ ἐς
[13]	ἅμα τῷ συμποσίῳ· εἰ δὲ	καὶ	κάμοιμι, χαμαὶ τὸν τρίβωνα ὑποβαλόμενος
[15]	παραστῆναι διένευσε τῶν ἐξώρων ἤδη	καὶ	καρτερῶν, ὀρεωκόμον τινὰ ἢ ἱπποκόμον.
[11]	ταῦτα καταριθμεῖσθαι, χυμοὺς καὶ πέμματα	καὶ	καρυκείας· ἅπαντα γὰρ ἄφθονα. ἐν
[32]	τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες, ὦ Κλεόδημε,	καὶ	καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα ἔπαθες; οὐ
[35]	ἀσχημονοῦντες ἐφαίνοντο, ἀλλ´ ἐγέλων μόνον	καὶ	κατεγίνωσκον αὐτῶν, οἶμαι, οὕς γε
[44]	οὖν παρὰ τῶν γυναικῶν ἐγένετο	καὶ	κατεπήδησαν ἐς τὸ μεταίχμιον αἱ
[19]	δῆλος ἦν φθονῶν αὐτῷ εὐδοκιμοῦντι	καὶ	κατέχοντι τὸ συμπόσιον ἀπορρίψας τὸν
[45]	διαλύειν τὰ τοιαῦτα. Λαπίθας οὖν	καὶ	Κενταύρους εἶδες ἄν, τραπέζας ἀνατρεπομένας
[30]	Χρύσιππος καὶ Ζήνων ὁ θαυμαστὸς	καὶ	Κλεάνθης, ῥημάτια δύστηνα καὶ ἐρωτήσεις
[36]	ἐπαύσαντο οἱ ἀμφὶ τὸν Ζηνόθεμιν	καὶ	Κλεόδημον φιλονικοῦντες, ἐπεὶ μέσος αὐτῶν
[36]	καλέσειεν ἐπὶ δεῖπνον· εἰ δὲ	καὶ	κληθείητε, τοσαῦτα μὲν ἐσθίοντες, τοσαῦτα
[6]	ἐλεγκτικόν· Ξίφος αὐτὸν οἱ μαθηταὶ	καὶ	Κοπίδα καλοῦσιν. ἀλλὰ καὶ ὁ
[12]	Ἀλκιδάμαντα, βοὴν ἀγαθὸν ἀτεχνῶς ὄντα	καὶ	κρακτικώτατον κυνῶν ἁπάντων, παρ´ ὃ
[38]	ὀνομαζόμενον δεῖπνον, μία ὄρνις ἑκάστῳ	καὶ	κρέας ὑὸς καὶ λαγῷα καὶ
[23]	τῶν θαυμαστῶν σου φιλοσόφων, Ζηνοθέμιδος	καὶ	Λαβυρίνθου, ὧν— ἀπείη δὲ ἡ
[38]	ὄρνις ἑκάστῳ καὶ κρέας ὑὸς	καὶ	λαγῷα καὶ ἰχθὺς ἐκ ταγήνου
[6]	λέγοιμι; οἱ δὲ ἀπὸ φιλοσοφίας	καὶ	λόγων, οὕσπερ ἐθέλεις, οἶμαι, ἀκοῦσαι
[11]	τῶν μεθ´ αὑτόν; δεῖξον οὖν	καὶ	Λυκίνῳ ταῦτα, ὡς μάρτυς εἴη.
[1]	οἶμαι, τῶν συνδείπνων ἦν. (ΛΥΚΙΝΟΣ)	Καὶ	μάλα· οὐ μὴν ἐξ ἀρχῆς
[13]	δέ, Ἄπαγε, φησί, γυναικεῖον λέγεις	καὶ	μαλθακὸν ἐπὶ θρόνου καθίζεσθαι ἢ
[15]	ὅσα πάρεργα τῆς ἑστιάσεως εἰπεῖν,	καὶ	μάλιστα εἴ τι πρὸς τὸ
[42]	πολὺν γέλωτα παρασχὼν τοῖς συμπόταις,	καὶ	μάλιστα ἐπεὶ ἠγανάκτει μετὰ τοῦτο
[26]	ἐν γάμοις οὐδὲ διαβάλλειν ἄλλους,	καὶ	μάλιστα ἐφ´ οὕτως αἰσχραῖς αἰτίαις·
[44]	ἐς τὸ μεταίχμιον αἱ πολλαί,	καὶ	μάλιστα ἡ μήτηρ τοῦ μειρακίου,
[47]	τραυματίαι φοράδην ἐξεκομίζοντο πονηρῶς ἔχοντες,	καὶ	μάλιστα ὁ πρεσβύτης ὁ Ζηνόθεμις
[37]	ἐγένετο. πάντες ἐπῄνεσαν οἱ παρόντες,	καὶ	μάλιστα οἱ ἀμφὶ τὸν Ἀρισταίνετόν
[28]	τοὺς παρόντας γελῶντας ἐφ´ ἑκάστῳ	καὶ	μάλιστα ὅσοι ᾔδεσαν τὸν Ἑτοιμοκλέα,
[2]	οἶδ´ εἴ τις ἡδίων ἔμοιγε,	καὶ	μάλιστα ὅσῳ νήφοντες ἐν εἰρήνῃ
[3]	ἐπεξιέναι διηγουμένους πράγματα ἐν οἴνῳ	καὶ	μέθῃ γενόμενα, δέον λήθην ποιήσασθαι
[15]	μάλα ἤδη παρεφύλαττον ὅ τι	καὶ	μειδιάσειε. καὶ μετὰ μικρὸν ὁ
[38]	ἀμφοῖν, ὁ γὰρ Ζήνων ἀπεληλύθει.	καὶ	μέμνησό μοι τούτων, ὦ Φίλων,
[14]	τοῖς περιφέρουσι τὰ ὄψα συμπερινοστῶν.	~καὶ	μέντοι καὶ σιτούμενος ἐνεργὸς ἦν
[9]	ἱερέα, καὶ ἅμα λέγων κατεκλίνετο	καὶ	μετ´ αὐτὸν ὅμως ὁ Ἕρμων,
[15]	παρεφύλαττον ὅ τι καὶ μειδιάσειε.	καὶ	μετὰ μικρὸν ὁ μὲν προσῆλθεν
[37]	τῆς ἀηδίας οὕτω γοῦν ἐλπίσαντες.	καὶ	μετῆλθέν τε ὁ Ἀρισταίνετος ἐπὶ
[9]	τὰ πρῶτα, ἔφη· ἀτὰρ εἰ	καὶ	μηδέν τι ἕτερον ἱερεῖ γε
[16]	τοῦ ἡμετέρου θεοῦ τοῦ Ἡρακλέους;	καὶ	μὴν εὖ εἰδέναι χρὴ ὡς,
[39]	οὖν ἄρχομαι, ἔφη, εἰ δοκεῖ.	καὶ	μικρὸν ἐπισχών, Ἐχρῆν μὲν ἴσως,
[4]	εἰπεῖν οἶδα ἢ ἐμὲ ἀκοῦσαι,	καί	μοι δοκεῖς, εἰ ἀπορήσειας τῶν
[43]	ἐν τούτῳ τοίνυν ὁ Ζηνόθεμις—	καί	μοι, ὦ Φίλων, πάνυ πρόσεχε
[3]	γενόμενα, δέον λήθην ποιήσασθαι αὐτῶν	καὶ	νομίζειν ἐκεῖνα πάντα θεοῦ ἔργα
[20]	ἀναστάντα ἐπικλεῖσαί τε τὴν θύραν	καὶ	ξιφίδιον σπασάμενον ἀναδόντα αὐτῷ τοὺς
[6]	συνήθεις ὄντες παρεκέκληντο ἐπὶ δεῖπνον	καὶ	ξὺν αὐτοῖς ὁ γραμματικὸς Ἱστιαῖος
[6]	πρεσβύτης ὁ ἀπὸ τῆς στοᾶς	καὶ	ξὺν αὐτῷ Δίφιλος ὁ Λαβύρινθος
[9]	μαθητής, εἶτα ὁ ῥήτωρ Διονυσόδωρος	καὶ	ὁ γραμματικὸς Ἱστιαῖος. ~(ΦΙΛΩΝ) Βαβαί,
[6]	μαθηταὶ καὶ Κοπίδα καλοῦσιν. ἀλλὰ	καὶ	ὁ Ἐπικούρειος Ἕρμων παρῆν, καὶ
[37]	παῖς οὐκ ἀνῆκε καρτερῶς ἀντεχόμενος.	~καὶ	ὁ Ἕρμων, Εὖ γε, ἔφη,
[9]	παῖδα ἐκάλει καὶ ἐξιόντι ἐῴκει.	καὶ	ὁ Ἕρμων, Ἔχε μέν, ὦ
[35]	τοσοῦτον πόλεμον ἐπ´ Ἰλίῳ γεγενῆσθαι.	καὶ	ὁ Ἑτοιμοκλῆς τοίνυν ἐδόκει μοι
[29]	ἐπιμελήσεται τούτων. μετ´ ὀλίγον δὲ	καὶ	ὁ Ζήνων ὑπεξανέστη ἀφανῶς, τοῦ
[46]	δοῦναι αὐτῷ, ὅπως μὴ ἀπόλοιτο,	καὶ	ὁ Ἴων κηδεμονικῶς ἔλεγε τοῦτο
[33]	σχεδόν, κατεσκέδασεν αὐτοῖν. ἀπέλαυσε δὲ	καὶ	ὁ Ἴων τῆς γειτονήσεως, οὐκ
[42]	ἐκείνῳ ἔκειτο καὶ Ἴων ὁμοίως	καὶ	ὁ Κλεόδημος. ὁ δὲ Δίφιλος
[20]	ἀμυχάς τινας ἐπὶ τοῦ προσώπου.	Καὶ	ὁ μὲν Διόνικος οὐ μεῖον
[44]	ἐφύλαττεν. ~Οἱ δ´ ἐμάχοντο συμπλακέντες,	καὶ	ὁ μὲν Ζηνόθεμις σκύφον ἀράμενος
[47]	οὐκ ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν πόνον.	καὶ	ὁ νυμφίος δὲ ἀκεσαμένου τὸ
[3]	καταλιπόντας ἀπαλλάττεσθαι. Μισῶ γάρ, φησὶ	καὶ	ὁ ποιητικὸς λόγος, μνάμονα συμπόταν.
[6]	ξὺν αὐτοῖς ὁ γραμματικὸς Ἱστιαῖος	καὶ	ὁ ῥήτωρ Διονυσόδωρος. ~διὰ δὲ
[42]	πρὸ αὑτοῦ ἑκάτερος κἀγὼ τἀμὰ	καὶ	ὁ Χαιρέας ὅσα ἐκείνῳ ἔκειτο
[2]	φιλονικία. ~(ΦΙΛΩΝ) Τοιγαροῦν, ὦ Λυκῖνε,	καὶ	ὁ Χαρῖνος αὐτός, εἰ βουλοίμεθα
[35]	ἐγεγράφει. ~ἀνέστραπτο οὖν τὸ πρᾶγμα,	καὶ	οἱ μὲν ἰδιῶται κοσμίως πάνυ
[17]	τοῦ θυμοῦ καὶ ἐνεφορεῖτο συμπεριιών.	~καὶ	οἱ πλεῖστοι ἐμέθυον ἤδη καὶ
[47]	Ἀλκιδάμαντι καὶ Διονυσοδώρῳ καὶ Ἴωνι.	καὶ	οἵ τε τραυματίαι φοράδην ἐξεκομίζοντο
[7]	ἐδεξιοῦντο ὥς τινα τῶν κρειττόνων,	καὶ	ὅλως θεοῦ ἐπιδημία τὸ πρᾶγμα
[15]	περιεσοβεῖτο ἡ κύλιξ καὶ φιλοτησίαι	καὶ	ὁμιλίαι καὶ φῶτα εἰσεκεκόμιστο. ἐν
[32]	Ζήνωνα, σοφοὺς ἄνδρας; τίνες δὴ	καὶ	ὄντες ὑμεῖς ἐρεῖτε ταῦτα; οὐ
[2]	αὐτός, εἰ βουλοίμεθα τἀληθῆ ἀκοῦσαι	καὶ	ὅπως ἐπράχθη ἕκαστα, παρὰ σὲ
[16]	ἐπὶ τούτοις ἐγέλασαν οἱ συμπόται,	καὶ	ὃς ἀγανακτήσας ἐπανίστατο δριμὺ καὶ
[38]	ἰχθὺς ἐκ ταγήνου καὶ σησαμοῦντες	καὶ	ὅσα ἐντραγεῖν, καὶ ἐξῆν ἀποφέρεσθαι
[15]	ἰδὼν ὑπομειδιῶντα— χρὴ γάρ, οἶμαι,	καὶ	ὅσα πάρεργα τῆς ἑστιάσεως εἰπεῖν,
[11]	καὶ ἀναπέπλησται ζωμοῦ τὸ ἱμάτιον	καὶ	ὅσα τῷ παιδὶ κατόπιν ἑστῶτι
[5]	μειρακίῳ, ἁπαλῷ γε μὴν ἔτι	καὶ	οὐ πάνυ καθ´ ὥραν γάμων.
[3]	ὁ ποιητικὸς λόγος, μνάμονα συμπόταν.	καὶ	οὐδὲ ὁ Διόνικος ὀρθῶς ἐποίησε
[43]	ἔφην, οὖσαν· ὁ δ´ ἀντεπελάβετο	καὶ	οὐκ εἴα πλεονεκτεῖν. βοὴ τὸ
[10]	τῶν πολλῶν τούτων πλουσίων, ἀλλὰ	καὶ	παιδείας μέλει αὐτῷ καὶ τὸ
[19]	ἀνὴρ γελωτοποιῷ ἀνταιρόμενος καὶ παίων	καὶ	παιόμενος ἐν τῷ μέρει. οἱ
[19]	ἦν, φιλόσοφος ἀνὴρ γελωτοποιῷ ἀνταιρόμενος	καὶ	παίων καὶ παιόμενος ἐν τῷ
[19]	κυνίδιον προσειπὼν αὐτόν, ἀγανακτήσας ἐκεῖνος—	καὶ	πάλαι δὲ δῆλος ἦν φθονῶν
[30]	τοῦ πατρός. ~Ὁ Κλεόδημος δὲ	καὶ	πάλαι τινὸς ἀφορμῆς δεόμενος— ἐβούλετο
[20]	θεοῦ τινος ἡμῖν ἐπιπαρών, ἀλλὰ	καὶ	πάνυ ~χρήσιμος τοῖς μετὰ ταῦτα
[9]	ἐκεῖνον ὁ νυμφίος, εἶτ´ ἐγὼ	καὶ	παρ´ ἐμὲ ὁ Δίφιλος καὶ
[40]	εὑρίσκοιμεν τὸν ζῆλον ἐπὶ τούτου	καὶ	παρὰ τίνι; Καὶ σὺ γὰρ
[37]	ἐρεῖτε καὶ ἀκούσεσθε ὥσπερ ἀμέλει	καὶ	παρὰ τῷ ἡμετέρῳ Πλάτωνι ἐν
[4]	με ἀνήκοον ἀπελθεῖν, ἀλλ´ ἥξεις	καὶ	παρακολουθήσεις καὶ δεήσῃ. κἀγὼ θρύψομαι
[16]	καὶ ὃς ἀγανακτήσας ἐπανίστατο δριμὺ	καὶ	παράφορον βλέπων καὶ δῆλος ἦν
[11]	οὖν ἐν ἡσυχίᾳ τὸ πρῶτον,	καὶ	παρεσκεύαστο ποικίλα. πλὴν οὐδὲν οἶμαι
[18]	ἔτι μᾶλλον οἱ συμπόται διαχυθεῖεν.	καὶ	παρῆλθεν ἄμορφός τις ἐξυρημένος τὴν
[22]	τοὺς ἐπὶ τοῖς συμποσίοις θορύβους	καὶ	παροινίας. ἐπὶ σοῦ δὲ μόνου
[15]	προσποιουμένου τὴν ἀπόρριψιν. ἠμελήθη οὖν	καὶ	παρώφθη τοῦτο οὐ πάνυ πολλῶν
[36]	τὰ αἴσχιστα ἡδονῆς ἕνεκα ποιεῖτε	καὶ	πάσχετε, ἀγανακτοῦντες εἴ τις μὴ
[44]	Ἀλκιδάμας ἠρίστευεν τῷ Ζηνοθέμιδι συμμαχῶν,	καὶ	πατάξας τῇ βακτηρίᾳ τοῦ Κλεοδήμου
[11]	χρὴ καὶ ταῦτα καταριθμεῖσθαι, χυμοὺς	καὶ	πέμματα καὶ καρυκείας· ἅπαντα γὰρ
[1]	αἵματι διαλυθῆναι τὴν συνουσίαν. (ΛΥΚΙΝΟΣ)	Καὶ	πόθεν, ὦ Φίλων, ἠπίστατο Χαρῖνος
[3]	πρὸς τὸν Χαρῖνον ταῦτα ἐξαγορεύσας	καὶ	πολλὴν τὴν ἑωλοκρασίαν κατασκεδάσας ἀνδρῶν
[45]	αὑτὸν ἐτρέψατο, παίων τὸν προστυχόντα·	καὶ	πολλοὶ ἄν, εὖ ἴσθι, ἔπεσον
[7]	σεμνός τις ἰδεῖν καὶ θεοπρεπὴς	καὶ	πολὺ τὸ κόσμιον ἐπιφαίνων τῷ
[24]	ἐπιλαθέσθαι λέγων ἐν τοσούτῳ θορύβῳ	καὶ	πράγμασι, δίς σε τήμερον προσηγόρευσα
[2]	ἐχρῆν ὑπὸ τοῦ ἀκράτου προαχθέντες	καὶ	πρᾶξαι. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Νεανικώτερα ἡμᾶς, ὦ
[46]	Ἀλκιδάμας μὲν τὴν αὐλητρίδα ἀπογυμνῶν	καὶ	πρὸς βίαν συνενεχθῆναι αὐτῇ σπουδάζων,
[42]	ἔλεγε μόνῳ οἱ παρατεθῆναι αὐτὰ	καὶ	πρὸς τοὺς διακόνους ἐμάχετο, καὶ
[5]	οὖν κόσμιόν τε εἶναι δοκοῦντα	καὶ	πρὸς φιλοσοφίαν ὡρμημένον, ἔτι δὲ
[26]	ἡδὺς γάρ ἐστι τῷ μειρακίῳ	καὶ	πρὸς χάριν αὐτῷ σύνεστιν. εἰ
[20]	αὐτὸν ἐπὶ ῥητῷ πληγῶν ἀριθμῷ,	καὶ	πρῶτον μὲν αὐτὸς αὐλῆσαι πονηρῶς,
[28]	ᾔδεσαν τὸν Ἑτοιμοκλέα, πολιὸν ἄνθρωπον	καὶ	σεμνὸν εἶναι δοκοῦντα. ἐθαύμαζον οὖν
[20]	θύριον σωθῆναι αὐτός. ἐδείκνυε δὲ	καὶ	σημεῖα τῶν πληγῶν καὶ ἀμυχάς
[38]	λαγῷα καὶ ἰχθὺς ἐκ ταγήνου	καὶ	σησαμοῦντες καὶ ὅσα ἐντραγεῖν, καὶ
[14]	τὰ ὄψα συμπερινοστῶν. ~καὶ μέντοι	καὶ	σιτούμενος ἐνεργὸς ἦν ἀρετῆς πέρι
[45]	τραπέζας ἀνατρεπομένας καὶ αἷμα ἐκκεχυμένον	καὶ	σκύφους ῥιπτομένους. ~Τέλος δὲ ὁ
[25]	ἐν ἀντιπόρθμοις, πεδί´ ἔχους´ εὐδαίμονα.	καὶ	Σοφοκλῆς· συὸς μέγιστον χρῆμ´ ἐπ´
[40]	ἐπὶ τούτου καὶ παρὰ τίνι;	Καὶ	σὺ γὰρ φθέγγῃ, κάθαρμα; εἶπεν
[41]	Κυθέρης ἠδ´ αὐτῆς Ἑλένης. νυμφίε,	καὶ	σὺ δὲ χαῖρε, κρατερῶν κράτιστε
[43]	πλεονεκτεῖν. βοὴ τὸ ἐπὶ τούτοις,	καὶ	συμπεσόντες ἔπαιον ἀλλήλους ταῖς ὄρνισιν
[17]	ὁ γραμματικὸς ἐρραψῴδει ὕστερος κατακείμενος	καὶ	συνέφερεν ἐς τὸ αὐτὸ τὰ
[6]	οὗτοι μὲν αὐτοῦ Ἀρισταινέτου φίλοι	καὶ	συνήθεις ὄντες παρεκέκληντο ἐπὶ δεῖπνον
[43]	δὲ Ζηνόθεμις Ἀλκιδάμαντα καὶ Δίφιλον,	καὶ	συνίσταντο οἱ μὲν ὡς τοῦτον,
[30]	ῥημάτια δύστηνα καὶ ἐρωτήσεις μόνον	καὶ	σχήματα φιλοσόφων, τὰ δ´ ἄλλα
[39]	δεῖσθαι γάμων, ἀλλὰ πειθομένους Πλάτωνι	καὶ	Σωκράτει παιδεραστεῖν· μόνοι γοῦν οἱ
[48]	πολλὰ δ´ ἀέλπτως κραίνουσι θεοί,	καὶ	τὰ δοκηθέντ´ οὐκ ἐτελέσθη· ἀπροσδόκητα
[38]	Εὐκρίτῳ ἐπὶ μιᾶς τραπέζης κοινόν,	καὶ	τὰ παρ´ αὑτῷ ἑκάτερον ἐχρῆν
[42]	Κλεόδημος. ὁ δὲ Δίφιλος ἠξίου	καὶ	τὰ τῷ Ζήνωνι δὴ ἀπόντι
[34]	τοὺς ἐς μόνα τὰ βιβλία	καὶ	τὰς ἐν ἐκείνοις φροντίδας ἀτενὲς
[48]	ἀπροσδόκητα γὰρ ὡς ἀληθῶς ἀπέβη	καὶ	ταῦτα. ἐκεῖνό γε μεμάθηκα ἤδη,
[22]	ἀλλὰ μόνος ἐγώ σοι ἄμοιρος,	καὶ	ταῦτα ἐν γειτόνων οἰκῶν. ἀνιῶμαι
[11]	ποικίλα. πλὴν οὐδὲν οἶμαι χρὴ	καὶ	ταῦτα καταριθμεῖσθαι, χυμοὺς καὶ πέμματα
[43]	οὕτως, οἶμαι, τυχόν. ἔδει δὲ	καὶ	ταύτας ἀναιρεῖσθαι τὴν ἑαυτοῦ ἑκάτερον.
[1]	ἄχρι τραυμάτων προχωρῆσαι τὸ πρᾶγμα	καὶ	τέλος αἵματι διαλυθῆναι τὴν συνουσίαν.
[42]	ὥσπερ τὸν Πατρόκλου νεκρὸν ἀνθέλκοντες,	καὶ	τέλος ἐνικήθη καὶ ἀφῆκε πολὺν
[18]	συγκροτῶν διεξῆλθεν αἰγυπτιάζων τῇ φωνῇ,	καὶ	τέλος ἐπέσκωπτεν ἐς τοὺς παρόντας.
[29]	Δίφιλον ἀπέβλεπε δεδοικότας καὶ ὠχριῶντας	καὶ	τῇ ἀπορίᾳ τῶν προσώπων ἐπαληθεύοντας
[33]	ἐπιστραφεὶς προσέπτυσέν τε τὸν Ζηνόθεμιν	καὶ	τῇ ἀριστερᾷ τοῦ πώγωνος λαβόμενος
[28]	διαλάθοι αὐτοὺς ἐξαπατωμένους τῷ πώγωνι	καὶ	τῇ τοῦ προσώπου ἐντάσει. ὁ
[14]	τί βούλονται αὐτῷ αἱ τοσαῦται	καὶ	τηλικαῦται κύλικες τῶν κεραμεῶν ἴσον
[22]	ἀπολαύω τὰ καθήκοντα εἰδόσιν, ἐπεὶ	καὶ	τήμερον παρὰ τῷ μαθητῇ Παμμένει
[25]	τὸν Οἰνέα ἐννόησον· ὄψει γὰρ	καὶ	τὴν Ἄρτεμιν ἀγανακτοῦσαν, ὅτι μόνην
[44]	τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ Ζηνοθέμιδος ἐξώρυττε	καὶ	τὴν ῥῖνα προσφὺς ἀπέτραγεν, ὁ
[20]	ἑαλωκότα θεραπεύων Πολυπρέποντα τὸν αὐλητήν.	καί	τι καὶ γελοῖον διηγήσατο· ἔφη
[1]	ἐν Ἀρισταινέτου παρὰ τὸ δεῖπνον	καί	τινας λόγους φιλοσόφους εἰρῆσθαι καὶ
[20]	ἐς τὸ ὕπαιθρον τῆς αὐλῆς,	καὶ	τὸ ἀπὸ τούτου ἀσφαλέστερος ἤδη
[13]	ὁ Ἀρισταίνετος, εἴ σοι ἥδιον.	καὶ	τὸ ἀπὸ τούτου περιιὼν ἐν
[20]	δέξασθαι παρ´ αὐτοῦ τὸ σκῦτος·	καὶ	τὸ ξιφίδιον ἀπορρῖψαι τάχιστα διὰ
[34]	τῶν πολλῶν λεγόμενον ἀληθὲς ᾖ	καὶ	τὸ πεπαιδεῦσθαι ἀπάγῃ τῶν ὀρθῶν
[10]	ἀλλὰ καὶ παιδείας μέλει αὐτῷ	καὶ	τὸ πλεῖστον τοῦ βίου τούτοις
[19]	ὁ γελωτοποιὸς ἐκαλεῖτο— συστὰς ἐπαγκρατίαζε.	καὶ	τὸ πρᾶγμα ὑπερήδιστον ἦν, φιλόσοφος
[46]	τὸ λυχνίον σκότος μέγα ἐποίησε,	καὶ	τὸ πρᾶγμα, ὡς τὸ εἰκός,
[30]	αἱ ἐπιστολαὶ ὁρᾶτε ὅπως πρεσβυτικαί,	καὶ	τὸ τελευταῖον Οἰνεὺς μὲν Ἀρισταίνετος,
[13]	πρὸς τὴν ἀφθονωτέραν νομὴν μετεξανιστάμενος	καὶ	τοῖς περιφέρουσι τὰ ὄψα συμπερινοστῶν.
[36]	πλουσίους ἀεὶ ἔχετε καὶ δανείζετε	καὶ	τοκογλυφεῖτε καὶ ἐπὶ μισθῷ παιδεύετε,
[14]	διεξιὼν καὶ ἐς τὸν χρυσὸν	καὶ	τὸν ἄργυρον ἀποσκώπτων· ἠρώτα γοῦν
[34]	τὰ μαθήματα, εἰ μή τις	καὶ	τὸν βίον ῥυθμίζοι πρὸς τὸ
[2]	παρὰ σὲ ἡμᾶς ἥκειν ἐκέλευε.	καὶ	τὸν Διόνικον γὰρ αὐτὸν εἰπεῖν
[47]	βοῶν ἀπόλλυσθαι ὑπ´ ἀλγηδόνων, ὥστε	καὶ	τὸν Ἕρμωνα καίπερ ἐν κακοῖς
[29]	διατίθεσθαι τὸ γεγονὸς ὑπομειδιῶν ἅμα,	καὶ	τὸν οἰκέτην ἀπέπεμψεν εἰπὼν ὅτι
[26]	οἷον ἄνδρα παραλιπὼν Δίφιλον ἑστιᾷς	καὶ	τὸν υἱὸν αὐτῷ παραδέδωκας, εἰκότως·
[9]	ὄντι ὑπεξίστασθαι καλῶς εἶχεν, εἰ	καὶ	τοῦ Ἐπικούρου τοῦ〉 πάνυ καταπεφρόνηκας.
[2]	δὲ ἀκριβῶς εἰδέναι τὰ γεγενημένα	καὶ	τοὺς λόγους αὐτοὺς ἂν〉 ἀπομνημονεῦσαι
[33]	τῆς κεφαλῆς τὸν ἄκρατον προνενευκὼς	καὶ	τοὺς παρόντας ἐμαρτύρετο, οἷα ἐπεπόνθει.
[28]	τέ μοι περιεχεῖτο ὑπ´ αἰδοῦς,	καὶ	τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου,
[15]	καρτερῶν, ὀρεωκόμον τινὰ ἢ ἱπποκόμον.	καὶ	τοῦτο μὲν ὧδέ πως ἐκεχωρήκει,
[38]	Ἕρμωνι τῷ Ἐπικουρείῳ ὁμοίως κοινὸν	καὶ	τούτοις· εἶτα ἑξῆς Κλεοδήμῳ καὶ
[15]	παῖδα μικρὸν ὕστερον ἀφανῶς ὑπεξαγαγὼν	καὶ	τῷ Κλεοδήμῳ τινὰ παραστῆναι διένευσε
[47]	πικροὺς ἄθλιος τοὺς γάμους ἑορτάσας·	καὶ	τῶν ἄλλων δὲ ὁ Διόνικος
[36]	τε αὖ τὴν ἡδονὴν μισοῦντες	καὶ	τῶν Ἐπικουρείων κατηγοροῦντες αὐτοὶ τὰ
[44]	Ἕρμωνος δὲ τὴν σιαγόνα ἐπέτριψεν	καὶ	τῶν οἰκετῶν ἐνίους βοηθεῖν αὐτοῖς
[43]	ὄρνισιν αὐταῖς εἰς τὰ πρόσωπα,	καὶ	τῶν πωγώνων ἐπειλημμένοι ἐπεκαλοῦντο βοηθεῖν,
[9]	καὶ παρ´ ἐμὲ ὁ Δίφιλος	καὶ	ὑπ´ αὐτῷ Ζήνων ὁ μαθητής,
[9]	ὁ Περιπατητικός, εἶτα ὁ Ἴων	καὶ	ὑπ´ ἐκεῖνον ὁ νυμφίος, εἶτ´
[12]	οὖν πολλοῖς ἀναίσχυντα ἐδόκει πεποιηκέναι	καὶ	ὑπέκρουον τὰ προχειρότατα, ὁ μὲν
[33]	μὴ Ἀρισταίνετος ἐπέσχε τὴν χεῖρα	καὶ	ὑπερβὰς τὸν Ζηνόθεμιν ἐς τὸ
[35]	σοφοὶ δὲ ἠσέλγαινον καὶ ἐλοιδοροῦντο	καὶ	ὑπερενεπίμπλαντο καὶ ἐκεκράγεσαν καὶ εἰς
[4]	αὐτὸς σὺ ἄμεινον ποιήσεις αὐτὸ	καὶ	φθάσεις εἰπὼν ἅπασιν, ὥστε οὐδὲν
[31]	ὡς τάχιστα τῶν ἀπαρχῶν, μὴ	καὶ	φθάσῃ ὁ πρεσβύτης ὑπὸ λιμοῦ
[32]	ἔφη ὁ Ζηνόθεμις ἐπεγείρας ἑαυτὸν	καὶ	φθεγξάμενος παμμέγεθες, ἢ ἀφ´ ἑνὸς
[15]	ἄλλους συνεχῶς περιεσοβεῖτο ἡ κύλιξ	καὶ	φιλοτησίαι καὶ ὁμιλίαι καὶ φῶτα
[12]	παρ´ ὃ καὶ ἀμείνων ἐδόκει	καὶ	φοβερώτατος ἦν ἅπασιν. ~Ὁ δὲ
[15]	κύλιξ καὶ φιλοτησίαι καὶ ὁμιλίαι	καὶ	φῶτα εἰσεκεκόμιστο. ἐν τοσούτῳ δ´
[12]	ἄλλα πρὸς τὸν καιρὸν εὔστοχα	καὶ	χαρίεντα ὑποτονθορύζοντες· ἐς μέντοι τὸ
[36]	αὔριον δὲ ἀμυνοῦμαι ὑμᾶς ὅντινα	καὶ	χρὴ τρόπον· ἀπόκριναί μοι οὖν,
[39]	ἰδεῶν τε καὶ ἀσωμάτων εἰπεῖν	καὶ	ψυχῆς ἀθανασίας· ἵνα δὲ μὴ
[29]	Ζήνωνα καὶ Δίφιλον ἀπέβλεπε δεδοικότας	καὶ	ὠχριῶντας καὶ τῇ ἀπορίᾳ τῶν
[47]	ἀλγηδόνων, ὥστε καὶ τὸν Ἕρμωνα	καίπερ	ἐν κακοῖς ὄντα— δύο γὰρ
[32]	τοὺς μαθητάς, ἢν μὴ κατὰ	καιρὸν	ἀποδῶσι τοὺς μισθούς. Ἀλλ´ ἐκεῖνο,
[18]	Ἀρισταίνετος μηδ´ ἐκεῖνον ἀτερπῆ τὸν	καιρὸν	εἶναι μηδὲ κενὸν ἐκέλευσε τὸν
[16]	τῇ βακτηρίᾳ, εἰ μὴ κατὰ	καιρὸν	εἰσεκεκόμιστο πλακοῦς εὐμεγέθης, πρὸς ὃν
[12]	καὶ ἄλλοι〉 ἄλλα πρὸς τὸν	καιρὸν	εὔστοχα καὶ χαρίεντα ὑποτονθορύζοντες· ἐς
[40]	τούτοις ἐγένετο ὡς οὐκ ἐν	καιρῷ	λεγομένοις. Διονυσόδωρος δέ, Παῦσαι, ἔφη,
[24]	εἶναι οἴσω ῥᾳδίως τὴν ἀτιμίαν.	~καίτοι	ὅπως μὴ ἐς ἐκείνην ἔχῃς
[31]	λιμοῦ ὥσπερ ὁ Μελέαγρος ἀπομαρανθείς.	καίτοι	οὐδὲν ἂν πάθοι δεινόν· ~ἀδιάφορα
[35]	μῆλον οὐ μείω τῆς Ἰλιάδος	κακὰ	ἐξεργάσασθαι. ~Οὐ γὰρ ἐπαύσαντο οἱ
[44]	Ἀρισταινέτου ῥίπτει ἐπὶ τὸν Ἕρμωνα,	κἀκείνου	μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ οἱ
[14]	ἐνεργὸς ἦν ἀρετῆς πέρι καὶ	κακίας	μεταξὺ διεξιὼν καὶ ἐς τὸν
[19]	τὴν βακτηρίαν. οὕτω δὴ ὁ	κακοδαίμων	ὁ Σατυρίων— τοῦτο γὰρ ὁ
[3]	ἀβάκχευτον περιεῖδεν. ὅρα οὖν μὴ	κακοήθων	τινῶν ἀνθρώπων ᾖ τὸ ἀκριβῶς
[47]	καὶ τὸν Ἕρμωνα καίπερ ἐν	κακοῖς	ὄντα— δύο γὰρ ὀδόντας ἐξεκέκοπτο—
[9]	τουτουί, ἀνδρός, ἵνα μηδὲν ἄλλο	κακὸν	εἴπω, Ἐπικουρείου, ἄπειμι ὅλον σοι
[14]	ἄριστα ἐπινενοηκέναι οὐκ εἰδὼς ὅσων	κακῶν	ἀρχὴν ὁ σκύφος ἐκεῖνος ἐνεδεδώκει.
[45]	κατέπαυον. μέγιστον δὲ ἦν ἁπάντων	κακῶν	ὁ Ἀλκιδάμας, ἐπεὶ ἅπαξ τὸ
[48]	ἐκάθευδε. ~Τοῦτό σοι τέλος, ὦ	καλὲ	Φίλων, ἐγένετο τοῦ συμποσίου, ἢ
[36]	πάσχετε, ἀγανακτοῦντες εἴ τις μὴ	καλέσειεν	ἐπὶ δεῖπνον· εἰ δὲ καὶ
[16]	πυθόμενος ἥτις ἡ γαμουμένη παῖς	καλοῖτο,	σιωπὴν παραγγείλας μεγάλῃ τῇ φωνῇ
[23]	δὲ ὡς ἂν μόνον τὸ	καλὸν	ἀγαθὸν ἡγούμενος εἶναι οἴσω ῥᾳδίως
[30]	ἐπιστολῆς, Τοιαῦτα, ἔφη, ἐξεργάζεται ὁ	καλὸς	Χρύσιππος καὶ Ζήνων ὁ θαυμαστὸς
[6]	αὐτὸν οἱ μαθηταὶ καὶ Κοπίδα	καλοῦσιν.	ἀλλὰ καὶ ὁ Ἐπικούρειος Ἕρμων
[25]	δὲ μέγα θυμῷ· καὶ Εὐριπίδης·	Καλυδὼν	μὲν ἥδε γαῖα, Πελοπίας χθονὸς
[31]	οὐκ ἄκαιρον ᾤετο μεμνῆσθαι τοῦ	Καλυδωνίου.	ἀλλὰ πρὸς τῆς Ἑστίας, ὦ
[9]	ἕτερον ἱερεῖ γε ὄντι ὑπεξίστασθαι	καλῶς	εἶχεν, εἰ καὶ τοῦ Ἐπικούρου
[3]	ἀκριβῶς τὰ τοιαῦτα ἐξετάζειν, ἃ	καλῶς	ἔχει ἐν τῷ συμποσίῳ καταλιπόντας
[22]	λιπαρῶς τεθεραπευμένος οὐκ ἠξίωσας ἐναριθμῆσαι	κἀμὲ	τοῖς ἄλλοις φίλοις, ἀλλὰ μόνος
[13]	τῷ συμποσίῳ· εἰ δὲ καὶ	κάμοιμι,	χαμαὶ τὸν τρίβωνα ὑποβαλόμενος κείσομαι
[26]	ἦν ἐμὲ λέγειν τὰ τοιαῦτα,	κἄν	τι προσέθηκα, ὅπερ σύ, εἰ
[13]	ἑστιᾶσθε πορφυρίδας ὑποβεβλημένοι· ἐγὼ δὲ	κἂν	ὀρθοστάδην δειπνήσαιμι ἐμπεριπατῶν ἅμα τῷ
[4]	δοκεῖς, εἰ ἀπορήσειας τῶν ἀκουσομένων,	κἂν	πρὸς κίονά τινα ἢ πρὸς
[7]	τὸ κόσμιον ἐπιφαίνων τῷ προσώπῳ·	Κανόνα	γοῦν οἱ πολλοὶ ὀνομάζουσιν αὐτὸν
[16]	γνώμην, τὸ σῶμα δὲ οὕτω	καρτερός·	καὶ ἅμα παρεγύμνου ἑαυτὸν μᾶλλον
[15]	διένευσε τῶν ἐξώρων ἤδη καὶ	καρτερῶν,	ὀρεωκόμον τινὰ ἢ ἱπποκόμον. καὶ
[36]	ἀλλ´ ὁ παῖς οὐκ ἀνῆκε	καρτερῶς	ἀντεχόμενος. ~καὶ ὁ Ἕρμων, Εὖ
[11]	καταριθμεῖσθαι, χυμοὺς καὶ πέμματα καὶ	καρυκείας·	ἅπαντα γὰρ ἄφθονα. ἐν τούτῳ
[32]	ἄγχω τοὺς μαθητάς, ἢν μὴ	κατὰ	καιρὸν ἀποδῶσι τοὺς μισθούς. Ἀλλ´
[16]	καθίκετο τῇ βακτηρίᾳ, εἰ μὴ	κατὰ	καιρὸν εἰσεκεκόμιστο πλακοῦς εὐμεγέθης, πρὸς
[33]	τοῦ πώγωνος λαβόμενος ἔμελλε παίσειν	κατὰ	κόρρης, καὶ ἀπέκτεινεν ἂν τὸν
[39]	δὲ δεῖ καὶ γυναικείου γάμου,	κατὰ	τὰ Πλάτωνι δοκοῦντα κοινὰς εἶναι
[39]	μὴ ἀντιλέγωσί μοι ὁπόσοι μὴ	κατὰ	ταὐτὰ φιλοσοφοῦσιν, περὶ γάμων ἐρῶ
[32]	λαβὼν τοὐφόδιον παρακαταθήκας ἔπειτα ὤμοσα	κατὰ	τῆς Πολιάδος μὴ εἰληφέναι, οὐδ´
[45]	εἶναι οἰηθέντος. ἔκειτο οὖν ἄθλιος	κατὰ	τὸν αὑτοῦ Ὅμηρον αἷμ´ ἐμέων"
[25]	ἕνεκα ὀργίζεσθαί σοι δοκῶ, τὸ	κατὰ	τὸν Οἰνέα ἐννόησον· ὄψει γὰρ
[34]	τοσούτων γοῦν φιλοσόφων παρόντων οὐδὲ	κατὰ	τύχην ἕνα τινὰ ἔξω ἁμαρτήματος
[14]	ἐσίγησε μικρὸν καὶ ἐς τοὔδαφος	καταβαλὼν	ἑαυτὸν ἔκειτο ἡμίγυμνος, ὥσπερ ἠπειλήκει,
[47]	ἐκβαλεῖν τὸν ἄνδρα, ἐπεὶ ἅπαξ	καταβαλὼν	ἑαυτὸν ἐπὶ τῆς κλίνης πλαγίως
[19]	ὁ Ἀλκιδάμας ὑπὸ συγκεκροτημένου ἀνθρωπίσκου	καταγωνισθείς.	γέλως οὖν πολὺς ἐξεχύθη ἐπ´
[37]	ὑμῖν ἀξίων τῆς παρούσης ἑορτῆς	καταθήσω	ἐς τὸ μέσον· ὑμεῖς δὲ
[13]	ταύτης εὐνῆς μικροῦ δεῖν ὕπτιοι	κατακείμενοι	ἑστιᾶσθε πορφυρίδας ὑποβεβλημένοι· ἐγὼ δὲ
[17]	Ἱστιαῖος ὁ γραμματικὸς ἐρραψῴδει ὕστερος	κατακείμενος	καὶ συνέφερεν ἐς τὸ αὐτὸ
[8]	θαυμαστὸς συμπαρών. ~Δέον δὲ ἤδη	κατακλίνεσθαι	ἁπάντων σχεδὸν παρόντων, ἐν δεξιᾷ
[18]	ὀρθὰς ἔχων· οὗτος ὠρχήσατό τε	κατακλῶν	ἑαυτὸν καὶ διαστρέφων, ὡς γελοιότερος
[23]	διακρίνειν τὸ βέλτιον οὐδὲ τὴν	καταληπτικὴν	φαντασίαν ἔχεις. ἀλλὰ οἶδα ὅθεν
[32]	μαθητοῦ ἐμοίχευες, ὦ Κλεόδημε, καὶ	καταληφθεὶς	τὰ αἴσχιστα ἔπαθες; οὐ σιωπήσεσθε
[3]	καλῶς ἔχει ἐν τῷ συμποσίῳ	καταλιπόντας	ἀπαλλάττεσθαι. Μισῶ γάρ, φησὶ καὶ
[9]	ἄπειμι ὅλον σοι τὸ συμπόσιον	καταλιπών.	καὶ ἅμα τὸν παῖδα ἐκάλει
[9]	πληθύς, ὡς ἕκαστος ἀξίας εἶχε.	~καταντικρὺ	δὲ τῶν γυναικῶν πρῶτος ὁ
[9]	καὶ τοῦ Ἐπικούρου τοῦ〉 πάνυ	καταπεφρόνηκας.	Ἐγέλασα, ἦ δ´ ὃς ὁ
[11]	οὐδὲν οἶμαι χρὴ καὶ ταῦτα	καταριθμεῖσθαι,	χυμοὺς καὶ πέμματα καὶ καρυκείας·
[3]	ἐξαγορεύσας καὶ πολλὴν τὴν ἑωλοκρασίαν	κατασκεδάσας	ἀνδρῶν φιλοσόφων. ἐγὼ δέ, ἄπαγε,
[24]	ὅπως μὴ ἐς ἐκείνην ἔχῃς	καταφεύγειν	τὴν ἀπολογίαν ὕστερον, ἐπιλαθέσθαι λέγων
[45]	εὖ ἴσθι, ἔπεσον εἰ μὴ	κατέαξε	τὴν βακτηρίαν. ἐγὼ δὲ παρὰ
[35]	ἐφαίνοντο, ἀλλ´ ἐγέλων μόνον καὶ	κατεγίνωσκον	αὐτῶν, οἶμαι, οὕς γε ἐθαύμαζον
[47]	ἀπήγετο ἐς τὴν οἰκίαν ταινίαις	κατειλημένος	τὴν κεφαλήν, ἐπὶ τὸ ζεῦγος
[43]	τὸν Ἕρμωνα καὶ Ζηνόθεμιν ἅμα	κατέκειντο,	ὥσπερ εἴρηται, ὁ μὲν ὑπεράνω
[33]	Ζηνόθεμιν ἐς τὸ μέσον αὐτοῖν	κατεκλίθη,	ὡς διασταῖεν ὑπὸ διατειχίσματι αὐτῷ
[9]	Ἐπικούρειον ἱερέα, καὶ ἅμα λέγων	κατεκλίνετο	καὶ μετ´ αὐτὸν ὅμως ὁ
[46]	παρῆν τις λύχνον ποτὲ κομίζων,	κατελήφθη	Ἀλκιδάμας μὲν τὴν αὐλητρίδα ἀπογυμνῶν
[45]	Χαιρέᾳ περιχυθεῖσαι, οἱ δὲ ἄλλοι	κατέπαυον.	μέγιστον δὲ ἦν ἁπάντων κακῶν
[44]	παρὰ τῶν γυναικῶν ἐγένετο καὶ	κατεπήδησαν	ἐς τὸ μεταίχμιον αἱ πολλαί,
[15]	διαφοιτῆσαν εἰς ἅπαντας, ἀλλὰ μὴ	κατέσβη	αὐτίκα, δεξιῶς πάνυ τοῦ Ἀρισταινέτου
[33]	τῇ κύλικι, περὶ ἥμισυ σχεδόν,	κατεσκέδασεν	αὐτοῖν. ἀπέλαυσε δὲ καὶ ὁ
[44]	οἰκετῶν ἐνίους βοηθεῖν αὐτοῖς ἐπιχειροῦντας	κατέτρωσεν·	οὐ μὴν ἀπετράποντο ἐκεῖνοι, ἀλλ´
[19]	ἦν φθονῶν αὐτῷ εὐδοκιμοῦντι καὶ	κατέχοντι	τὸ συμπόσιον ἀπορρίψας τὸν τρίβωνα
[29]	ἐπαληθεύοντας τὰ ὑπὸ τοῦ Ἑτοιμοκλέους	κατηγορηθέντα·	ὁ Ἀρισταίνετος δὲ ἐτετάρακτο καὶ
[36]	ἡδονὴν μισοῦντες καὶ τῶν Ἐπικουρείων	κατηγοροῦντες	αὐτοὶ τὰ αἴσχιστα ἡδονῆς ἕνεκα
[37]	Κλεόδημε, εἰπάτωσαν οὗτινος ἕνεκα ἡδονῆς	κατηγοροῦσιν	αὐτοὶ ἥδεσθαι ὑπὲρ τοὺς ἄλλους
[19]	οἱ παγκρατιάζειν, εἰς δὲ μή,	κατοίσειν	αὐτοῦ ἔφη τὴν βακτηρίαν. οὕτω
[11]	ἱμάτιον καὶ ὅσα τῷ παιδὶ	κατόπιν	ἑστῶτι ὀρέγει λανθάνειν οἰόμενος τοὺς
[17]	διεξῄει καὶ ἐπῃνεῖτο ὑπὸ τῶν	κατόπιν	ἐφεστώτων οἰκετῶν, ὁ δὲ Ἱστιαῖος
[20]	ἐπεισῆλθεν ὁ ἰατρὸς οὐ πολὺ	κατόπιν	τοῦ ἀγῶνος· ἐβεβραδύκει δέ, ὡς
[44]	σκύφον ἀράμενος ἀπὸ τῆς τραπέζης	κείμενον	πρὸ τοῦ Ἀρισταινέτου ῥίπτει ἐπὶ
[13]	κάμοιμι, χαμαὶ τὸν τρίβωνα ὑποβαλόμενος	κείσομαι	ἐπ´ ἀγκῶνος οἷον τὸν Ἡρακλέα
[20]	σπασάμενον ἀναδόντα αὐτῷ τοὺς αὐλοὺς	κελεύειν	αὐλεῖν· εἶτα ἐπεὶ μὴ δύναιτο,
[21]	λέγων τοῦ Στωϊκοῦ γραμματίδιον ἔχων	κελεῦσαί	οἱ ἔφη τὸν δεσπότην ἐν
[29]	τοῦ παιδαγωγοῦ νεύσαντος ἀπαλλάττεσθαι: ὡς	κελεύσαντος	τοῦ πατρός. ~Ὁ Κλεόδημος δὲ
[18]	ἀτερπῆ τὸν καιρὸν εἶναι μηδὲ	κενὸν	ἐκέλευσε τὸν γελωτοποιὸν εἰσελθόντα εἰπεῖν
[45]	τὰ τοιαῦτα. Λαπίθας οὖν καὶ	Κενταύρους	εἶδες ἄν, τραπέζας ἀνατρεπομένας καὶ
[14]	τοσαῦται καὶ τηλικαῦται κύλικες τῶν	κεραμεῶν	ἴσον δυναμένων. ἀλλ´ ἐκεῖνον μὲν
[23]	μὴ τῶν ἀπόρων εἴπω τι,	κερατίναν	ἢ σωρείτην ἢ θερίζοντα λόγον.
[10]	ἠξίωσεν, ὅ τι περ τὸ	κεφάλαιον	ἐξ ἑκάστης αἱρέσεως ἀπανθισάμενος, οὐχὶ
[43]	ὁμοῦ γάρ ἐσμεν ἤδη τῷ	κεφαλαίῳ	τῶν πραχθέντων— ὁ δὴ Ζηνόθεμις,
[44]	ἥκοντα τοῦ Ζηνοθέμιδος ἀφῆκεν ἐπὶ	κεφαλὴν	ἀπὸ τοῦ κλιντῆρος. ~ἐτρώθη δὲ
[47]	τὴν οἰκίαν ταινίαις κατειλημένος τὴν	κεφαλήν,	ἐπὶ τὸ ζεῦγος ἀνατεθεὶς ἐφ´
[18]	παρῆλθεν ἄμορφός τις ἐξυρημένος τὴν	κεφαλήν,	ὀλίγας ἐπὶ τῇ κορυφῇ τρίχας
[33]	οὖν Ἕρμων ἀπεξύετο ἐκ τῆς	κεφαλῆς	τὸν ἄκρατον προνενευκὼς καὶ τοὺς
[46]	μὴ ἀπόλοιτο, καὶ ὁ Ἴων	κηδεμονικῶς	ἔλεγε τοῦτο πεποιηκέναι. ~Ἐπὶ τούτοις
[20]	χεῖρας. τέλος οὖν ἐν τοσούτῳ	κινδύνῳ	ἐπινοῆσαι τοιόνδε· ἐς ἀγῶνα γὰρ
[4]	ἀπορήσειας τῶν ἀκουσομένων, κἂν πρὸς	κίονά	τινα ἢ πρὸς ἀνδριάντα ἡδέως
[32]	Ἑτοιμοκλέους τοῦ γόητος, μετρεῖτε τὸν	Κλεάνθην	καὶ Ζήνωνα, σοφοὺς ἄνδρας; τίνες
[30]	καὶ Ζήνων ὁ θαυμαστὸς καὶ	Κλεάνθης,	ῥημάτια δύστηνα καὶ ἐρωτήσεις μόνον
[16]	γυναῖκας, Προπίνω σοι, ἔφη, ὦ	Κλεανθί,	Ἡρακλέους ἀρχηγέτου. ὡς δ´ ἐγέλασαν
[5]	τὴν θυγατέρα ἐξεδίδου αὐτὸς τὴν	Κλεανθίδα	τῷ Εὐκρίτου τοῦ δανειστικοῦ, τῷ
[41]	γ´ Ἀρισταινέτου ἐν μεγάροισι δῖα	Κλεανθὶς	ἄνασς´ ἐτρέφετ´ ἐνδυκέως, προὔχους´ ἀλλάων
[37]	Ἕρμων, Εὖ γε, ἔφη, ὦ	Κλεόδημε,	εἰπάτωσαν οὗτινος ἕνεκα ἡδονῆς κατηγοροῦσιν
[37]	ὃς ὁ Ζηνόθεμις, εἰπέ, ὦ	Κλεόδημε,	καθ´ ὅ τι οὐκ ἀδιάφορον
[32]	γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες, ὦ	Κλεόδημε,	καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα ἔπαθες;
[43]	ἐπεκαλοῦντο βοηθεῖν, ὁ μὲν τὸν	Κλεόδημον	ὁ Ἕρμων, ὁ δὲ Ζηνόθεμις
[36]	οἱ ἀμφὶ τὸν Ζηνόθεμιν καὶ	Κλεόδημον	φιλονικοῦντες, ἐπεὶ μέσος αὐτῶν ὁ
[30]	ὡς κελεύσαντος τοῦ πατρός. ~Ὁ	Κλεόδημος	δὲ καὶ πάλαι τινὸς ἀφορμῆς
[33]	παρόντας ἐμαρτύρετο, οἷα ἐπεπόνθει. ὁ	Κλεόδημος	δέ— οὐ γὰρ εἶχε κύλικα—
[12]	ἑωρακώς. ~Ἅμα οὖν ταῦτα ὁ	Κλεόδημος	εἰρήκει καὶ ἐπεισέπαισεν ὁ Κυνικὸς
[11]	ἄφθονα. ἐν τούτῳ δὲ ὁ	Κλεόδημος	ἐπικύψας ἐς τὸν Ἴωνα, Ὁρᾷς,
[36]	ἀλλά, Νῦν μέν, ἔφη ὁ	Κλεόδημος,	ἱκανόν, εἰ ἐλεγχθείητε ἀμαθεῖς ὄντες,
[42]	καὶ Ἴων ὁμοίως καὶ ὁ	Κλεόδημος.	ὁ δὲ Δίφιλος ἠξίου καὶ
[9]	αὐτὸν ὅμως ὁ Ἕρμων, εἶτα	Κλεόδημος	ὁ Περιπατητικός, εἶτα ὁ Ἴων
[6]	τῶν δὲ ἀπὸ τοῦ περιπάτου	Κλεόδημος,	οἶσθα τὸν στωμύλον, τὸν ἐλεγκτικόν·
[44]	ἀπετράποντο ἐκεῖνοι, ἀλλ´ ὁ μὲν	Κλεόδημος	ὀρθῷ τῷ δακτύλῳ τὸν ὀφθαλμὸν
[32]	γυναικός, ἦ δ´ ὃς ὁ	Κλεόδημος,	ὥσπερ σύ, οὐδὲ τοῦ ξένου
[45]	εἰς τοὺς ὀδόντας ὑπὸ τοῦ	Κλεοδήμου	Δίφιλον εἶναι οἰηθέντος. ἔκειτο οὖν
[15]	ἀρνουμένου μὴ ἀποβεβληκέναι, τοῦ δὲ	Κλεοδήμου,	καθ´ ὃν ὁ ψόφος ἐγένετο,
[44]	καὶ πατάξας τῇ βακτηρίᾳ τοῦ	Κλεοδήμου	μὲν τὸ κρανίον, τοῦ Ἕρμωνος
[15]	προσῆλθεν ὡς ἀποληψόμενος παρὰ τοῦ	Κλεοδήμου	τὴν φιάλην, ὁ δὲ τόν
[15]	μεγάλης αἰσχύνης αἴτιον ἂν〉 τῷ	Κλεοδήμῳ	γενόμενον, εἰ ἔφθη διαφοιτῆσαν εἰς
[38]	κοινὸν καὶ τούτοις· εἶτα ἑξῆς	Κλεοδήμῳ	καὶ Ἴωνι, μεθ´ οὓς τῷ
[15]	δ´ ἐγὼ τὸν παρεστῶτα τῷ	Κλεοδήμῳ	παῖδα οἰνοχόον ὄντα ὡραῖον ἰδὼν
[15]	ὕστερον ἀφανῶς ὑπεξαγαγὼν καὶ τῷ	Κλεοδήμῳ	τινὰ παραστῆναι διένευσε τῶν ἐξώρων
[36]	ἐπὶ δεῖπνον· εἰ δὲ καὶ	κληθείητε,	τοσαῦτα μὲν ἐσθίοντες, τοσαῦτα δὲ
[35]	οἱ ποιηταὶ λέγουσιν· οὐ γὰρ	κληθεῖσαν	αὐτὴν ἐς τοῦ Πηλέως τὸν
[28]	αὐτόν, ἀλλ´ οὔποτ´ ἂν ἐλπίσας	κληθέντα	ἐπινεῦσαι οὐδ´ ἂν ἐμπαρασχεῖν ἑαυτὸν
[47]	ἅπαξ καταβαλὼν ἑαυτὸν ἐπὶ τῆς	κλίνης	πλαγίως ἐκάθευδε. ~Τοῦτό σοι τέλος,
[8]	εἰσιόντων αἱ γυναῖκες ὅλον τὸν	κλιντῆρα	ἐκεῖνον ἐπέλαβον, οὐκ ὀλίγαι οὖσαι,
[44]	ἀφῆκεν ἐπὶ κεφαλὴν ἀπὸ τοῦ	κλιντῆρος.	~ἐτρώθη δὲ καὶ Ἱστιαῖος ὁ
[39]	γάμου, κατὰ τὰ Πλάτωνι δοκοῦντα	κοινὰς	εἶναι ἐχρῆν τὰς γυναῖκας, ὡς
[12]	Κυνικὸς Ἀλκιδάμας ἄκλητος, ἐκεῖνο τὸ	κοινὸν	ἐπιχαριεντισάμενος, τὸν Μενέλαον αὐτόματον ἥκοντα"
[38]	καὶ Εὐκρίτῳ ἐπὶ μιᾶς τραπέζης	κοινόν,	καὶ τὰ παρ´ αὑτῷ ἑκάτερον
[38]	καὶ Ἕρμωνι τῷ Ἐπικουρείῳ ὁμοίως	κοινὸν	καὶ τούτοις· εἶτα ἑξῆς Κλεοδήμῳ
[21]	ἔφη τὸν δεσπότην ἐν τῷ	κοινῷ	ἀναγνόντα εἰς ἐπήκοον ἅπασιν ὀπίσω
[46]	σκύφος γὰρ ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ	κόλπου	ἐξαναστάντος αὐτοῦ. εἶτ´ ἀπολογούμενος Ἴωνα
[46]	ἐπεὶ παρῆν τις λύχνον ποτὲ	κομίζων,	κατελήφθη Ἀλκιδάμας μὲν τὴν αὐλητρίδα
[6]	Ξίφος αὐτὸν οἱ μαθηταὶ καὶ	Κοπίδα	καλοῦσιν. ἀλλὰ καὶ ὁ Ἐπικούρειος
[33]	πώγωνος λαβόμενος ἔμελλε παίσειν κατὰ	κόρρης,	καὶ ἀπέκτεινεν ἂν τὸν γέροντα,
[18]	τὴν κεφαλήν, ὀλίγας ἐπὶ τῇ	κορυφῇ	τρίχας ὀρθὰς ἔχων· οὗτος ὠρχήσατό
[7]	καὶ θεοπρεπὴς καὶ πολὺ τὸ	κόσμιον	ἐπιφαίνων τῷ προσώπῳ· Κανόνα γοῦν
[5]	ἄλλον ἐπιτηδειότερον, οἶμαι. τοῦτον οὖν	κόσμιόν	τε εἶναι δοκοῦντα καὶ πρὸς
[35]	πρᾶγμα, καὶ οἱ μὲν ἰδιῶται	κοσμίως	πάνυ ἑστιώμενοι οὔτε παροινοῦντες οὔτε
[36]	Ζηνόθεμι, ἢ σὺ ἢ ὁ	κοσμιώτατος	Δίφιλος, καθ´ ὅ τι ἀδιάφορον
[48]	τῶν δαιμονίων, πολλὰ δ´ ἀέλπτως	κραίνουσι	θεοί, καὶ τὰ δοκηθέντ´ οὐκ
[12]	βοὴν ἀγαθὸν ἀτεχνῶς ὄντα καὶ	κρακτικώτατον	κυνῶν ἁπάντων, παρ´ ὃ καὶ
[44]	διεῖλε δὲ τοῦ νυμφίου τὸ	κρανίον	ἐς δύο χρηστῷ μάλα καὶ
[44]	βακτηρίᾳ τοῦ Κλεοδήμου μὲν τὸ	κρανίον,	τοῦ Ἕρμωνος δὲ τὴν σιαγόνα
[41]	νυμφίε, καὶ σὺ δὲ χαῖρε,	κρατερῶν	κράτιστε ἐφήβων κρέσσων Νιρῆος καὶ
[41]	καὶ σὺ δὲ χαῖρε, κρατερῶν	κράτιστε	ἐφήβων κρέσσων Νιρῆος καὶ Θέτιδος
[38]	δεῖπνον, μία ὄρνις ἑκάστῳ καὶ	κρέας	ὑὸς καὶ λαγῷα καὶ ἰχθὺς
[7]	καὶ ἐδεξιοῦντο ὥς τινα τῶν	κρειττόνων,	καὶ ὅλως θεοῦ ἐπιδημία τὸ
[41]	δὲ χαῖρε, κρατερῶν κράτιστε ἐφήβων	κρέσσων	Νιρῆος καὶ Θέτιδος παϊδός. ἄμμες
[41]	ἐνδυκέως, προὔχους´ ἀλλάων πασάων παρθενικάων,	κρέσσων	τῆς Κυθέρης ἠδ´ αὐτῆς Ἑλένης.
[36]	τοῦ Ζηνοθέμιδος, μεστὴν οὖσαν παντοδαπῶν	κρεῶν,	καὶ ἔμελλε λύσας ἀπορρίπτειν αὐτὰ
[32]	γένοιο μὴ οὐχὶ φάρμακον ἀποδόσθαι	Κρίτωνι	ἐπὶ τὸν πατέρα. ~Καὶ ἅμα,
[36]	ἐξ ἁπάντων σκοπεῖτε ὡς πλείω	κτήσεσθε	καὶ διὰ τοῦτο ἀμφὶ τοὺς
[36]	εἶναι λέγοντες τῶν χρημάτων τὴν	κτῆσιν	οὐδὲν ἀλλ´ ἢ τοῦτο ἐξ
[41]	ἀλλάων πασάων παρθενικάων, κρέσσων τῆς	Κυθέρης	ἠδ´ αὐτῆς Ἑλένης. νυμφίε, καὶ
[13]	τὸ ἀπὸ τούτου περιιὼν ἐν	κύκλῳ	ὁ Ἀλκιδάμας ἐδείπνει ὥσπερ οἱ
[33]	Κλεόδημος δέ— οὐ γὰρ εἶχε	κύλικα—	ἐπιστραφεὶς προσέπτυσέν τε τὸν Ζηνόθεμιν
[14]	αὐτῷ αἱ τοσαῦται καὶ τηλικαῦται	κύλικες	τῶν κεραμεῶν ἴσον δυναμένων. ἀλλ´
[33]	ὁπόσον ἔτι λοιπὸν ἐν τῇ	κύλικι,	περὶ ἥμισυ σχεδόν, κατεσκέδασεν αὐτοῖν.
[15]	τοὺς ἄλλους συνεχῶς περιεσοβεῖτο ἡ	κύλιξ	καὶ φιλοτησίαι καὶ ὁμιλίαι καὶ
[19]	Ἀλκιδάμαντα ὅμοιόν τι ἀπέρριψε Μελιταῖον	κυνίδιον	προσειπὼν αὐτόν, ἀγανακτήσας ἐκεῖνος— καὶ
[12]	Κλεόδημος εἰρήκει καὶ ἐπεισέπαισεν ὁ	Κυνικὸς	Ἀλκιδάμας ἄκλητος, ἐκεῖνο τὸ κοινὸν
[16]	Ἀρισταινέτου τὴν παροινίαν ἐνέγκαντος. ~Ὁ	Κυνικὸς	δὲ Ἀλκιδάμας, ἐπεπώκει γὰρ ἤδη,
[12]	ἀγαθὸν ἀτεχνῶς ὄντα καὶ κρακτικώτατον	κυνῶν	ἁπάντων, παρ´ ὃ καὶ ἀμείνων