HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Le Banquet

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 29 formes différentes pour 34 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[41]   ἄμμες δὴ αὖθ´ ὑμῖν τοῦτον θαλαμήϊον ὕμνον ξυνὸν ἐπ´ ἀμφοτέροις πολλάκις

[1]   ὀλίγον πρὸ τῶν τραυμάτων. ὥστε θαυμάζω εἴ τι σαφὲς εἰπεῖν ἐδύνατο

[35]   καὶ εἰς χεῖρας ᾔεσαν. ὁ θαυμάσιος δὲ Ἀλκιδάμας καὶ ἐνούρει ἐν

[30]   καλὸς Χρύσιππος καὶ Ζήνων ὁ θαυμαστὸς καὶ Κλεάνθης, ῥημάτια δύστηνα καὶ

[7]   τὸ πρᾶγμα ἦν Ἴων ὁ θαυμαστὸς συμπαρών. ~Δέον δὲ ἤδη κατακλίνεσθαι

[23]   ὅθεν μοι ταῦτα, παρὰ τῶν θαυμαστῶν σου φιλοσόφων, Ζηνοθέμιδος καὶ Λαβυρίνθου,

[25]   γύαις ἀνῆκε Λητοῦς παῖς ἑκηβόλος θεά. ~Ταῦτά σοι ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα

[26]   τι προσέθηκα, ὅπερ σύ, εἰ θέλεις, παρὰ Ζωπύρου τοῦ παιδαγωγοῦ αὐτοῦ

[48]   δαιμονίων, πολλὰ δ´ ἀέλπτως κραίνουσι θεοί, καὶ τὰ δοκηθέντ´ οὐκ ἐτελέσθη·

[7]   ὤν, σεμνός τις ἰδεῖν καὶ θεοπρεπὴς καὶ πολὺ τὸ κόσμιον ἐπιφαίνων

[7]   τινα τῶν κρειττόνων, καὶ ὅλως θεοῦ ἐπιδημία τὸ πρᾶγμα ἦν Ἴων

[3]   αὐτῶν καὶ νομίζειν ἐκεῖνα πάντα θεοῦ ἔργα τοῦ Διονύσου εἶναι, ὃς

[20]   ἐδείπνει ὅσα λοιπά, οὐκ ἄνευ θεοῦ τινος ἡμῖν ἐπιπαρών, ἀλλὰ καὶ

[16]   νύμφῃ προὔπιον ἐπὶ τοῦ ἡμετέρου θεοῦ τοῦ Ἡρακλέους; καὶ μὴν εὖ

[25]   ἐπὶ τὴν θυσίαν τοὺς ἄλλους θεοὺς ἑστιῶν. φησὶ δὲ περὶ αὐτῶν

[20]   δέ, ὡς ἔφασκε, φρενίτιδι ἑαλωκότα θεραπεύων Πολυπρέποντα τὸν αὐλητήν. καί τι

[23]   τι, κερατίναν ἢ σωρείτην ἢ θερίζοντα λόγον. Ἀλλὰ σὺ μὲν ὄναιο

[41]   κράτιστε ἐφήβων κρέσσων Νιρῆος καὶ Θέτιδος παϊδός. ἄμμες δὴ αὖθ´ ὑμῖν

[15]   δὲ πρὸς μὲν τὸν δάκτυλον θλιβόμενον αὖθις ἐμειδίασεν, οὐ μὴν συνεῖδεν,

[29]   ὁ Ἀρισταίνετος δὲ ἐτετάρακτο καὶ θορύβου μεστὸς ἦν, ἐκέλευε δ´ ὅμως

[22]   εἰδὼς τοὺς ἐπὶ τοῖς συμποσίοις θορύβους καὶ παροινίας. ἐπὶ σοῦ δὲ

[24]   ὕστερον, ἐπιλαθέσθαι λέγων ἐν τοσούτῳ θορύβῳ καὶ πράγμασι, δίς σε τήμερον

[13]   δὲ Ἀρισταίνετος ἐπαινέσας αὐτὸν ἐκέλευε θρόνον τινὰ λαβόντα καθίζεσθαι παρ´ Ἱστιαῖόν

[13]   γυναικεῖον λέγεις καὶ μαλθακὸν ἐπὶ θρόνου καθίζεσθαι ἢ σκίμποδος, ὥσπερ ὑμεῖς

[4]   ἄν τι τοιοῦτον εἴποιμι. ~(ΦΙΛΩΝ) Θρύπτῃ ταῦτα, ὦ Λυκῖνε. ἀλλ´ οὔτι

[4]   καὶ παρακολουθήσεις καὶ δεήσῃ. κἀγὼ θρύψομαι πρὸς σὲ ἐν τῷ μέρει·

[5]   ὑμᾶς; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὔκ, ἀλλὰ τὴν θυγατέρα ἐξεδίδου αὐτὸς τὴν Κλεανθίδα τῷ

[16]   ἡμερώτερος ἐγένετο καὶ ἔληξε τοῦ θυμοῦ καὶ ἐνεφορεῖτο συμπεριιών. ~καὶ οἱ

[12]   Ἀλλ´ οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ, καὶ ἄλλοι〉 ἄλλα πρὸς τὸν

[25]   οὐκ ἐνόησεν, ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ· καὶ Εὐριπίδης· Καλυδὼν μὲν ἥδε

[24]   οἰκίᾳ καὶ ἐν τῷ ἀνακείῳ θύοντα ὕστερον. ταῦτα ἐγὼ τοῖς παροῦσιν

[20]   ταχέως ἀναστάντα ἐπικλεῖσαί τε τὴν θύραν καὶ ξιφίδιον σπασάμενον ἀναδόντα αὐτῷ

[20]   γειτνιῶντας, ὑφ´ ὧν ἀνασπασάντων τὸ θύριον σωθῆναι αὐτός. ἐδείκνυε δὲ καὶ

[25]   οὐ παρέλαβεν ἐκεῖνος ἐπὶ τὴν θυσίαν τοὺς ἄλλους θεοὺς ἑστιῶν. φησὶ

Chapitre
[41]	ἄμμες δὴ αὖθ´ ὑμῖν τοῦτον	θαλαμήϊον	ὕμνον ξυνὸν ἐπ´ ἀμφοτέροις πολλάκις
[1]	ὀλίγον πρὸ τῶν τραυμάτων. ὥστε	θαυμάζω	εἴ τι σαφὲς εἰπεῖν ἐδύνατο
[35]	καὶ εἰς χεῖρας ᾔεσαν. ὁ	θαυμάσιος	δὲ Ἀλκιδάμας καὶ ἐνούρει ἐν
[30]	καλὸς Χρύσιππος καὶ Ζήνων ὁ	θαυμαστὸς	καὶ Κλεάνθης, ῥημάτια δύστηνα καὶ
[7]	τὸ πρᾶγμα ἦν Ἴων ὁ	θαυμαστὸς	συμπαρών. ~Δέον δὲ ἤδη κατακλίνεσθαι
[23]	ὅθεν μοι ταῦτα, παρὰ τῶν	θαυμαστῶν	σου φιλοσόφων, Ζηνοθέμιδος καὶ Λαβυρίνθου,
[25]	γύαις ἀνῆκε Λητοῦς παῖς ἑκηβόλος	θεά.	~Ταῦτά σοι ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα
[26]	τι προσέθηκα, ὅπερ σύ, εἰ	θέλεις,	παρὰ Ζωπύρου τοῦ παιδαγωγοῦ αὐτοῦ
[48]	δαιμονίων, πολλὰ δ´ ἀέλπτως κραίνουσι	θεοί,	καὶ τὰ δοκηθέντ´ οὐκ ἐτελέσθη·
[7]	ὤν, σεμνός τις ἰδεῖν καὶ	θεοπρεπὴς	καὶ πολὺ τὸ κόσμιον ἐπιφαίνων
[7]	τινα τῶν κρειττόνων, καὶ ὅλως	θεοῦ	ἐπιδημία τὸ πρᾶγμα ἦν Ἴων
[3]	αὐτῶν καὶ νομίζειν ἐκεῖνα πάντα	θεοῦ	ἔργα τοῦ Διονύσου εἶναι, ὃς
[20]	ἐδείπνει ὅσα λοιπά, οὐκ ἄνευ	θεοῦ	τινος ἡμῖν ἐπιπαρών, ἀλλὰ καὶ
[16]	νύμφῃ προὔπιον ἐπὶ τοῦ ἡμετέρου	θεοῦ	τοῦ Ἡρακλέους; καὶ μὴν εὖ
[25]	ἐπὶ τὴν θυσίαν τοὺς ἄλλους	θεοὺς	ἑστιῶν. φησὶ δὲ περὶ αὐτῶν
[20]	δέ, ὡς ἔφασκε, φρενίτιδι ἑαλωκότα	θεραπεύων	Πολυπρέποντα τὸν αὐλητήν. καί τι
[23]	τι, κερατίναν ἢ σωρείτην ἢ	θερίζοντα	λόγον. Ἀλλὰ σὺ μὲν ὄναιο
[41]	κράτιστε ἐφήβων κρέσσων Νιρῆος καὶ	Θέτιδος	παϊδός. ἄμμες δὴ αὖθ´ ὑμῖν
[15]	δὲ πρὸς μὲν τὸν δάκτυλον	θλιβόμενον	αὖθις ἐμειδίασεν, οὐ μὴν συνεῖδεν,
[29]	ὁ Ἀρισταίνετος δὲ ἐτετάρακτο καὶ	θορύβου	μεστὸς ἦν, ἐκέλευε δ´ ὅμως
[22]	εἰδὼς τοὺς ἐπὶ τοῖς συμποσίοις	θορύβους	καὶ παροινίας. ἐπὶ σοῦ δὲ
[24]	ὕστερον, ἐπιλαθέσθαι λέγων ἐν τοσούτῳ	θορύβῳ	καὶ πράγμασι, δίς σε τήμερον
[13]	δὲ Ἀρισταίνετος ἐπαινέσας αὐτὸν ἐκέλευε	θρόνον	τινὰ λαβόντα καθίζεσθαι παρ´ Ἱστιαῖόν
[13]	γυναικεῖον λέγεις καὶ μαλθακὸν ἐπὶ	θρόνου	καθίζεσθαι ἢ σκίμποδος, ὥσπερ ὑμεῖς
[4]	ἄν τι τοιοῦτον εἴποιμι. ~(ΦΙΛΩΝ)	Θρύπτῃ	ταῦτα, ὦ Λυκῖνε. ἀλλ´ οὔτι
[4]	καὶ παρακολουθήσεις καὶ δεήσῃ. κἀγὼ	θρύψομαι	πρὸς σὲ ἐν τῷ μέρει·
[5]	ὑμᾶς; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Οὔκ, ἀλλὰ τὴν	θυγατέρα	ἐξεδίδου αὐτὸς τὴν Κλεανθίδα τῷ
[16]	ἡμερώτερος ἐγένετο καὶ ἔληξε τοῦ	θυμοῦ	καὶ ἐνεφορεῖτο συμπεριιών. ~καὶ οἱ
[12]	Ἀλλ´ οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε	θυμῷ,	καὶ ἄλλοι〉 ἄλλα πρὸς τὸν
[25]	οὐκ ἐνόησεν, ἀάσατο δὲ μέγα	θυμῷ·	καὶ Εὐριπίδης· Καλυδὼν μὲν ἥδε
[24]	οἰκίᾳ καὶ ἐν τῷ ἀνακείῳ	θύοντα	ὕστερον. ταῦτα ἐγὼ τοῖς παροῦσιν
[20]	ταχέως ἀναστάντα ἐπικλεῖσαί τε τὴν	θύραν	καὶ ξιφίδιον σπασάμενον ἀναδόντα αὐτῷ
[20]	γειτνιῶντας, ὑφ´ ὧν ἀνασπασάντων τὸ	θύριον	σωθῆναι αὐτός. ἐδείκνυε δὲ καὶ
[25]	οὐ παρέλαβεν ἐκεῖνος ἐπὶ τὴν	θυσίαν	τοὺς ἄλλους θεοὺς ἑστιῶν. φησὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/04/2005