Chapitre |
[47] |
κατειλημένος
τὴν
κεφαλήν,
ἐπὶ
τὸ
|
ζεῦγος
|
ἀνατεθεὶς
ἐφ´
οὗ
τὴν
νύμφην |
[40] |
ᾄδων·
ποῦ
γὰρ
εὑρίσκοιμεν
τὸν
|
ζῆλον |
ἐπὶ
τούτου
καὶ
παρὰ
τίνι; |
[39] |
ἐχρῆν
τὰς
γυναῖκας,
ὡς
ἔξω
|
ζήλου |
εἴημεν.
~Γέλως
ἐπὶ
τούτοις
ἐγένετο |
[36] |
τρόπον·
ἀπόκριναί
μοι
οὖν,
ὦ
|
Ζηνόθεμι, |
ἢ
σὺ
ἢ
ὁ
κοσμιώτατος |
[9] |
ὁ
Ἕρμων,
Ἔχε
μέν,
ὦ
|
Ζηνόθεμι, |
τὰ
πρῶτα,
ἔφη·
ἀτὰρ
εἰ |
[47] |
ἀντιμαρτύρεσθαι
λέγοντα,
Μέμνησο
μέντοι,
ὦ
|
Ζηνόθεμι, |
ὡς
οὐκ
ἀδιάφορον
ἡγῇ
τὸν |
[38] |
παρ´
αὑτῷ
ἑκάτερον
ἐχρῆν
λαβεῖν·
|
Ζηνοθέμιδι |
δὲ
τῷ
Στωϊκῷ
καὶ
Ἕρμωνι |
[44] |
δὲ
ὁ
Ἀλκιδάμας
ἠρίστευεν
τῷ
|
Ζηνοθέμιδι
|
συμμαχῶν,
καὶ
πατάξας
τῇ
βακτηρίᾳ |
[44] |
Δίφιλον
ἐπὶ
ξυμμαχίαν
ἥκοντα
τοῦ
|
Ζηνοθέμιδος |
ἀφῆκεν
ἐπὶ
κεφαλὴν
ἀπὸ
τοῦ |
[44] |
τῷ
δακτύλῳ
τὸν
ὀφθαλμὸν
τοῦ
|
Ζηνοθέμιδος |
ἐξώρυττε
καὶ
τὴν
ῥῖνα
προσφὺς
|
[23] |
παρὰ
τῶν
θαυμαστῶν
σου
φιλοσόφων,
|
Ζηνοθέμιδος |
καὶ
Λαβυρίνθου,
ὧν—
ἀπείη
δὲ |
[36] |
ἣν
ὁ
παῖς
εἶχε
τοῦ
|
Ζηνοθέμιδος, |
μεστὴν
οὖσαν
παντοδαπῶν
κρεῶν,
καὶ |
[43] |
δὲ
ἀμφὶ
τὸν
Ἕρμωνα
καὶ
|
Ζηνόθεμιν |
ἅμα
κατέκειντο,
ὥσπερ
εἴρηται,
ὁ |
[33] |
τὴν
χεῖρα
καὶ
ὑπερβὰς
τὸν
|
Ζηνόθεμιν |
ἐς
τὸ
μέσον
αὐτοῖν
κατεκλίθη, |
[36] |
γὰρ
ἐπαύσαντο
οἱ
ἀμφὶ
τὸν
|
Ζηνόθεμιν |
καὶ
Κλεόδημον
φιλονικοῦντες,
ἐπεὶ
μέσος |
[33] |
κύλικα—
ἐπιστραφεὶς
προσέπτυσέν
τε
τὸν
|
Ζηνόθεμιν |
καὶ
τῇ
ἀριστερᾷ
τοῦ
πώγωνος
|
[11] |
Ἴωνα,
Ὁρᾷς,
ἔφη,
τὸν
γέροντα—
|
Ζηνόθεμιν |
λέγων,
ἐπήκουον
γάρ—
ὅπως
ἐμφορεῖται |
[9] |
εἶτα
ἐνεδοιάζετο
πότερον
χρὴ
πρότερον
|
Ζηνόθεμιν |
τὸν
Στωϊκὸν
ἅτε
γέροντα
ἢ |
[43] |
Κλεόδημον
ὁ
Ἕρμων,
ὁ
δὲ
|
Ζηνόθεμις |
Ἀλκιδάμαντα
καὶ
Δίφιλον,
καὶ
συνίσταντο |
[47] |
καὶ
μάλιστα
ὁ
πρεσβύτης
ὁ
|
Ζηνόθεμις |
ἀμφοτέραις
τῇ
μὲν
τῆς
ῥινός, |
[17] |
καὶ
εὐχωλὴ
πέλεν
ἀνδρῶν.
ὁ
|
Ζηνόθεμις |
δ´
ἀνεγίνωσκε
παρὰ
τοῦ
παιδὸς |
[37] |
σύ,
ἦ
δ´
ὃς
ὁ
|
Ζηνόθεμις, |
εἰπέ,
ὦ
Κλεόδημε,
καθ´
ὅ |
[9] |
ἐν
τῇ
πόλει.
ἀλλὰ
ὁ
|
Ζηνόθεμις |
ἔλυσε
τὴν
ἀπορίαν·
Εἰ
γάρ |
[32] |
γὰρ
μέμνησθε
ὑμεῖς,
ἔφη
ὁ
|
Ζηνόθεμις |
ἐπεγείρας
ἑαυτὸν
καὶ
φθεγξάμενος
παμμέγεθες, |
[9] |
Ἐγέλασα,
ἦ
δ´
ὃς
ὁ
|
Ζηνόθεμις, |
Ἐπικούρειον
ἱερέα,
καὶ
ἅμα
λέγων |
[6] |
οὕσπερ
ἐθέλεις,
οἶμαι,
ἀκοῦσαι
μάλιστα,
|
Ζηνόθεμις |
ἦν
ὁ
πρεσβύτης
ὁ
ἀπὸ |
[43] |
ἑκάτερον.
ἐν
τούτῳ
τοίνυν
ὁ
|
Ζηνόθεμις— |
καί
μοι,
ὦ
Φίλων,
πάνυ |
[43] |
εἴρηται,
ὁ
μὲν
ὑπεράνω
ὁ
|
Ζηνόθεμις, |
ὁ
δ´
ὑπ´
αὐτόν·
παρέκειτο |
[32] |
μισθούς.
Ἀλλ´
ἐκεῖνο,
ἔφη
ὁ
|
Ζηνόθεμις, |
οὐκ
ἂν
ἔξαρνος
γένοιο
μὴ
|
[44] |
ἐμάχοντο
συμπλακέντες,
καὶ
ὁ
μὲν
|
Ζηνόθεμις |
σκύφον
ἀράμενος
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης |
[43] |
κεφαλαίῳ
τῶν
πραχθέντων—
ὁ
δὴ
|
Ζηνόθεμις, |
φημί,
τὴν
παρ´
αὑτῷ
ἀφεὶς |
[38] |
δὲ
τὰ
ἀμφοῖν,
ὁ
γὰρ
|
Ζήνων |
ἀπεληλύθει.
καὶ
μέμνησό
μοι
τούτων, |
[30] |
ἐξεργάζεται
ὁ
καλὸς
Χρύσιππος
καὶ
|
Ζήνων |
ὁ
θαυμαστὸς
καὶ
Κλεάνθης,
ῥημάτια |
[9] |
ὁ
Δίφιλος
καὶ
ὑπ´
αὐτῷ
|
Ζήνων
|
ὁ
μαθητής,
εἶτα
ὁ
ῥήτωρ |
[29] |
μετ´
ὀλίγον
δὲ
καὶ
ὁ
|
Ζήνων |
ὑπεξανέστη
ἀφανῶς,
τοῦ
παιδαγωγοῦ
νεύσαντος |
[29] |
ἅπαν
εἰς
τοὺς
ἀμφὶ
τὸν
|
Ζήνωνα |
καὶ
Δίφιλον
ἀπέβλεπε
δεδοικότας
καὶ
|
[32] |
γόητος,
μετρεῖτε
τὸν
Κλεάνθην
καὶ
|
Ζήνωνα, |
σοφοὺς
ἄνδρας;
τίνες
δὴ
καὶ |
[42] |
Δίφιλος
ἠξίου
καὶ
τὰ
τῷ
|
Ζήνωνι |
δὴ
ἀπόντι
παραδοθέντα
φέρεσθαι
καὶ
|
[5] |
πρῶτον
εἰπέ,
τῷ
παιδὶ
τῷ
|
Ζήνωνι |
ὁ
Ἀρισταίνετος
ἀγόμενος
γυναῖκα
εἱστία |
[6] |
ὢν
τοῦ
Ἀρισταινέτου
υἱέος
τοῦ
|
Ζήνωνος· |
τῶν
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
περιπάτου |
[11] |
ἐμφορεῖται
τῶν
ὄψων
καὶ
ἀναπέπλησται
|
ζωμοῦ |
τὸ
ἱμάτιον
καὶ
ὅσα
τῷ |
[26] |
ὅπερ
σύ,
εἰ
θέλεις,
παρὰ
|
Ζωπύρου |
τοῦ
παιδαγωγοῦ
αὐτοῦ
μάθοις
ἂν |
[14] |
νεύσας
εὐμεγέθη
σκύφον
ἀναδοῦναι
αὐτῷ
|
ζωρότερον |
ἐγχέαντα·
καὶ
ἐδόκει
ἄριστα
ἐπινενοηκέναι |