Chapitre
[17]	ὡς ἐξ ἁπάντων μίαν ᾠδὴν	παγγέλοιον	ἀποτελεῖσθαι, μάλιστα δ´ ἐκεῖνα ὥσπερ
[5]	τοῦ δανειστικοῦ, τῷ φιλοσοφοῦντι. (ΦΙΛΩΝ)	Παγκάλῳ	νὴ Δία μειρακίῳ, ἁπαλῷ γε
[19]	ἀπορρίψας τὸν τρίβωνα προὐκαλεῖτό οἱ	παγκρατιάζειν,	εἰς δὲ μή, κατοίσειν αὐτοῦ
[20]	οὐκ εἰδὼς ἐχόμενον ἤδη τῷ	πάθει,	τὸν δὲ ταχέως ἀναστάντα ἐπικλεῖσαί
[31]	Μελέαγρος ἀπομαρανθείς. καίτοι οὐδὲν ἂν	πάθοι	δεινόν· ~ἀδιάφορα γὰρ ὁ Χρύσιππος
[9]	συμπόσιον καταλιπών. καὶ ἅμα τὸν	παῖδα	ἐκάλει καὶ ἐξιόντι ἐῴκει. καὶ
[15]	τοῦ Ἀρισταινέτου· μετέστησε γὰρ τὸν	παῖδα	μικρὸν ὕστερον ἀφανῶς ὑπεξαγαγὼν καὶ
[15]	ἐγὼ τὸν παρεστῶτα τῷ Κλεοδήμῳ	παῖδα	οἰνοχόον ὄντα ὡραῖον ἰδὼν ὑπομειδιῶντα—
[26]	εἰ θέλεις, παρὰ Ζωπύρου τοῦ	παιδαγωγοῦ	αὐτοῦ μάθοις ἂν ἀληθὲς ὄν.
[29]	ὁ Ζήνων ὑπεξανέστη ἀφανῶς, τοῦ	παιδαγωγοῦ	νεύσαντος ἀπαλλάττεσθαι: ὡς κελεύσαντος τοῦ
[10]	πολλῶν τούτων πλουσίων, ἀλλὰ καὶ	παιδείας	μέλει αὐτῷ καὶ τὸ πλεῖστον
[39]	ἀλλὰ πειθομένους Πλάτωνι καὶ Σωκράτει	παιδεραστεῖν·	μόνοι γοῦν οἱ τοιοῦτοι ἀποτελεσθεῖεν
[36]	καὶ τοκογλυφεῖτε καὶ ἐπὶ μισθῷ	παιδεύετε,	πάλιν τε αὖ τὴν ἡδονὴν
[11]	τὸ ἱμάτιον καὶ ὅσα τῷ	παιδὶ	κατόπιν ἑστῶτι ὀρέγει λανθάνειν οἰόμενος
[14]	ἐς τὸ παρὸν Ἀρισταίνετος τῷ	παιδὶ	νεύσας εὐμεγέθη σκύφον ἀναδοῦναι αὐτῷ
[5]	ἐκεῖνό μοι πρῶτον εἰπέ, τῷ	παιδὶ	τῷ Ζήνωνι ὁ Ἀρισταίνετος ἀγόμενος
[41]	ἐφήβων κρέσσων Νιρῆος καὶ Θέτιδος	παϊδός.	ἄμμες δὴ αὖθ´ ὑμῖν τοῦτον
[15]	εἴη τὰ νομίσματα, τοῦ μὲν	παιδὸς	ἀρνουμένου μὴ ἀποβεβληκέναι, τοῦ δὲ
[17]	Ζηνόθεμις δ´ ἀνεγίνωσκε παρὰ τοῦ	παιδὸς	λαβὼν λεπτόγραμμόν τι βιβλίον. ~Διαλιπόντων
[20]	αὐλεῖν· εἶτα ἐπεὶ μὴ δύναιτο,	παίειν	σκῦτος ἔχοντα ἐς ὑπτίας τὰς
[19]	γελωτοποιῷ ἀνταιρόμενος καὶ παίων καὶ	παιόμενος	ἐν τῷ μέρει. οἱ παρόντες
[19]	οἱ δὲ ἐγέλων, ἄχρι ἀπηγόρευσε	παιόμενος	ὁ Ἀλκιδάμας ὑπὸ συγκεκροτημένου ἀνθρωπίσκου
[15]	συνανέδωκε μετὰ τῆς φιάλης· ὁ	παῖς	δὲ πρὸς μὲν τὸν δάκτυλον
[36]	ὀθόνην περισπᾶν ἐπεχείρει, ἣν ὁ	παῖς	εἶχε τοῦ Ζηνοθέμιδος, μεστὴν οὖσαν
[25]	ἐπ´ Οἰνέως γύαις ἀνῆκε Λητοῦς	παῖς	ἑκηβόλος θεά. ~Ταῦτά σοι ἀπὸ
[16]	ἤδη, πυθόμενος ἥτις ἡ γαμουμένη	παῖς	καλοῖτο, σιωπὴν παραγγείλας μεγάλῃ τῇ
[36]	ἐς τὸ ἔδαφος, ἀλλ´ ὁ	παῖς	οὐκ ἀνῆκε καρτερῶς ἀντεχόμενος. ~καὶ
[33]	ἀριστερᾷ τοῦ πώγωνος λαβόμενος ἔμελλε	παίσειν	κατὰ κόρρης, καὶ ἀπέκτεινεν ἂν
[19]	φιλόσοφος ἀνὴρ γελωτοποιῷ ἀνταιρόμενος καὶ	παίων	καὶ παιόμενος ἐν τῷ μέρει.
[45]	ἅπαξ τὸ καθ´ αὑτὸν ἐτρέψατο,	παίων	τὸν προστυχόντα· καὶ πολλοὶ ἄν,
[19]	προσειπὼν αὐτόν, ἀγανακτήσας ἐκεῖνος— καὶ	πάλαι	δὲ δῆλος ἦν φθονῶν αὐτῷ
[30]	πατρός. ~Ὁ Κλεόδημος δὲ καὶ	πάλαι	τινὸς ἀφορμῆς δεόμενος— ἐβούλετο γὰρ
[36]	τοκογλυφεῖτε καὶ ἐπὶ μισθῷ παιδεύετε,	πάλιν	τε αὖ τὴν ἡδονὴν μισοῦντες
[32]	Ζηνόθεμις ἐπεγείρας ἑαυτὸν καὶ φθεγξάμενος	παμμέγεθες,	ἢ ἀφ´ ἑνὸς ἀνδρὸς οὐκ
[22]	καὶ τήμερον παρὰ τῷ μαθητῇ	Παμμένει	δειπνῆσαι πολυτελές, ὥς φασι, δεῖπνον
[3]	ποιήσασθαι αὐτῶν καὶ νομίζειν ἐκεῖνα	πάντα	θεοῦ ἔργα τοῦ Διονύσου εἶναι,
[43]	δ´ αὐτοῖς τὰ μὲν ἄλλα	πάντα	ἴσα, καὶ ἀνείλοντο εἰρηνικῶς· ἡ
[45]	γε καὶ δακρύων μεστὰ ἦν	πάντα.	καὶ αἱ μὲν γυναῖκες ἐκώκυον
[30]	Ἑτοιμοκλῆς δὲ Ἄρτεμις. Ἡράκλεις, εὔφημα	πάντα	καὶ ἑορτῇ πρέποντα. ~Νὴ Δί´,
[4]	ἀνδριάντα ἡδέως ἂν προσελθὼν ἐκχέαι	πάντα	συνείρων ἀπνευστί. εἰ γοῦν ἐθελήσω
[4]	πολλοὺς ἐρεῖς. (ΦΙΛΩΝ) Εἰ μὴ	παντάπασιν	ἐγὼ ἐπιλέλησμαι Λυκίνου, αὐτὸς σὺ
[7]	ἀποβλέποντες. καὶ ἐπεὶ παρῆλθεν ὑπεξανίσταντο	πάντες	αὐτῷ καὶ ἐδεξιοῦντο ὥς τινα
[37]	λόγοις ἡ πλείστη διατριβὴ ἐγένετο.	πάντες	ἐπῄνεσαν οἱ παρόντες, καὶ μάλιστα
[36]	εἶχε τοῦ Ζηνοθέμιδος, μεστὴν οὖσαν	παντοδαπῶν	κρεῶν, καὶ ἔμελλε λύσας ἀπορρίπτειν
[8]	καὶ ἐν αὐταῖς ἡ νύμφη	πάνυ	ἀκριβῶς ἐγκεκαλυμμένη, ὑπὸ τῶν γυναικῶν
[35]	καὶ οἱ μὲν ἰδιῶται κοσμίως	πάνυ	ἑστιώμενοι οὔτε παροινοῦντες οὔτε ἀσχημονοῦντες
[5]	γε μὴν ἔτι καὶ οὐ	πάνυ	καθ´ ὥραν γάμων. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´
[9]	εἰ καὶ τοῦ Ἐπικούρου τοῦ〉	πάνυ	καταπεφρόνηκας. Ἐγέλασα, ἦ δ´ ὃς
[15]	οὖν καὶ παρώφθη τοῦτο οὐ	πάνυ	πολλῶν ἰδόντων πλὴν μόνου, ὡς
[43]	Ζηνόθεμις— καί μοι, ὦ Φίλων,	πάνυ	πρόσεχε τὸν νοῦν, ὁμοῦ γάρ
[15]	ἀλλὰ μὴ κατέσβη αὐτίκα, δεξιῶς	πάνυ	τοῦ Ἀρισταινέτου τὴν παροινίαν ἐνέγκαντος.
[20]	τινος ἡμῖν ἐπιπαρών, ἀλλὰ καὶ	πάνυ	~χρήσιμος τοῖς μετὰ ταῦτα γεγενημένος.
[22]	ἢ λαγωοῦ ἢ πλακοῦντος, ἃ	παρ´	ἄλλοις ἀφθόνως ἀπολαύω τὰ καθήκοντα
[20]	διηγήσατο· ἔφη μὲν γὰρ εἰσελθεῖν	παρ´	αὐτὸν οὐκ εἰδὼς ἐχόμενον ἤδη
[20]	παραδοὺς τοὺς αὐλοὺς ἐκείνῳ δέξασθαι	παρ´	αὐτοῦ τὸ σκῦτος· καὶ τὸ
[43]	ὁ δὴ Ζηνόθεμις, φημί, τὴν	παρ´	αὑτῷ ἀφεὶς τὴν πρὸ τοῦ
[38]	μιᾶς τραπέζης κοινόν, καὶ τὰ	παρ´	αὑτῷ ἑκάτερον ἐχρῆν λαβεῖν· Ζηνοθέμιδι
[9]	ὁ νυμφίος, εἶτ´ ἐγὼ καὶ	παρ´	ἐμὲ ὁ Δίφιλος καὶ ὑπ´
[16]	χρὴ ὡς, ἢν μὴ λάβῃ	παρ´	ἐμοῦ τὸν σκύφον, οὔποτε τοιοῦτος
[21]	τις εἰς τὸ μέσον οἰκέτης	παρ´	Ἑτοιμοκλέους ἥκειν λέγων τοῦ Στωϊκοῦ
[13]	ἐκέλευε θρόνον τινὰ λαβόντα καθίζεσθαι	παρ´	Ἱστιαῖόν τε καὶ Διονυσόδωρον. ὁ
[12]	ὄντα καὶ κρακτικώτατον κυνῶν ἁπάντων,	παρ´	ὃ καὶ ἀμείνων ἐδόκει καὶ
[26]	προσέθηκα, ὅπερ σύ, εἰ θέλεις,	παρὰ	Ζωπύρου τοῦ παιδαγωγοῦ αὐτοῦ μάθοις
[22]	ὅς γε ὁσημέραι πολλῶν ἐνοχλούντων	παρὰ	πολὺ σοῦ πλουσιωτέρων ὅμως οὐδὲ
[2]	ἀκοῦσαι καὶ ὅπως ἐπράχθη ἕκαστα,	παρὰ	σὲ ἡμᾶς ἥκειν ἐκέλευε. καὶ
[40]	τὸν ζῆλον ἐπὶ τούτου καὶ	παρὰ	τίνι; Καὶ σὺ γὰρ φθέγγῃ,
[2]	ἑστιασόμεθα, εἴτε γέροντες ἐπαρῴνησάν τι	παρὰ	τὸ δεῖπνον εἴτε νέοι, εἰπεῖν
[1]	γεγενῆσθαι ὑμῖν χθὲς ἐν Ἀρισταινέτου	παρὰ	τὸ δεῖπνον καί τινας λόγους
[45]	κατέαξε τὴν βακτηρίαν. ἐγὼ δὲ	παρὰ	τὸν τοῖχον ὀρθὸς ἐφεστὼς ἑώρων
[15]	ὁ μὲν προσῆλθεν ὡς ἀποληψόμενος	παρὰ	τοῦ Κλεοδήμου τὴν φιάλην, ὁ
[17]	ἀνδρῶν. ὁ Ζηνόθεμις δ´ ἀνεγίνωσκε	παρὰ	τοῦ παιδὸς λαβὼν λεπτόγραμμόν τι
[37]	καὶ ἀκούσεσθε ὥσπερ ἀμέλει καὶ	παρὰ	τῷ ἡμετέρῳ Πλάτωνι ἐν λόγοις
[22]	καθήκοντα εἰδόσιν, ἐπεὶ καὶ τήμερον	παρὰ	τῷ μαθητῇ Παμμένει δειπνῆσαι πολυτελές,
[14]	ἐν τῇ δεξιᾷ, οἷος ὁ	παρὰ	τῷ Φόλῳ Ἡρακλῆς ὑπὸ τῶν
[44]	καὶ βαθεῖ τραύματι. βοὴ οὖν	παρὰ	τῶν γυναικῶν ἐγένετο καὶ κατεπήδησαν
[23]	ἀλλὰ οἶδα ὅθεν μοι ταῦτα,	παρὰ	τῶν θαυμαστῶν σου φιλοσόφων, Ζηνοθέμιδος
[20]	τῇ διηγήσει πλησίον τοῦ Ἱστιαίου	παραβύσας	ἑαυτὸν ἐδείπνει ὅσα λοιπά, οὐκ
[16]	ἡ γαμουμένη παῖς καλοῖτο, σιωπὴν	παραγγείλας	μεγάλῃ τῇ φωνῇ ἀποβλέψας ἐς
[2]	εἰπεῖν ὡς αὐτὸς μὲν οὐ	παραγένοιτο	ἅπασι, σὲ δὲ ἀκριβῶς εἰδέναι
[26]	ἑστιᾷς καὶ τὸν υἱὸν αὐτῷ	παραδέδωκας,	εἰκότως· ἡδὺς γάρ ἐστι τῷ
[32]	χρυσοῦς ὄντας καὶ δώσεις δίκην	παραδοθεὶς	τῷ δημίῳ, σὺ δὲ τὴν
[42]	τὰ τῷ Ζήνωνι δὴ ἀπόντι	παραδοθέντα	φέρεσθαι καὶ ἔλεγε μόνῳ οἱ
[20]	αὐτὸς αὐλῆσαι πονηρῶς, μετὰ δὲ	παραδοὺς	τοὺς αὐλοὺς ἐκείνῳ δέξασθαι παρ´
[44]	τὸν Ἕρμωνα, κἀκείνου μὲν ἅμαρτε,	παραὶ	δέ οἱ ἐτράπετ´ ἄλλῃ, διεῖλε
[32]	τοῦ ξένου μαθητοῦ λαβὼν τοὐφόδιον	παρακαταθήκας	ἔπειτα ὤμοσα κατὰ τῆς Πολιάδος
[42]	εἰκός, γενομένου ἀρέσθαι ἤδη τὰ	παρακείμενα	ἔδει, καὶ ἀνείλοντο οἱ ἀμφὶ
[1]	τι σαφὲς εἰπεῖν ἐδύνατο μὴ	παρακολουθήσας	ἐκείνοις, ἀφ´ ὧν ἀρξαμένη ἐς
[4]	ἀνήκοον ἀπελθεῖν, ἀλλ´ ἥξεις καὶ	παρακολουθήσεις	καὶ δεήσῃ. κἀγὼ θρύψομαι πρὸς
[18]	δὲ ὀλίγον, ὥσπερ εἰώθασι, τῶν	παρακομιζόντων	τὰ ὄψα μηχανώμενος Ἀρισταίνετος μηδ´
[23]	ἐμαυτὸν φυλάττων. ~σὺ δὲ ἡμᾶς	παραλιπὼν	ἄλλους εὐωχεῖς, εἰκότως· οὔπω γὰρ
[26]	παρεθέμην, ὅπως μάθῃς οἷον ἄνδρα	παραλιπὼν	Δίφιλον ἑστιᾷς καὶ τὸν υἱὸν
[15]	ὑπεξαγαγὼν καὶ τῷ Κλεοδήμῳ τινὰ	παραστῆναι	διένευσε τῶν ἐξώρων ἤδη καὶ
[30]	εὔλογον— τότε οὖν τὸ ἐνδόσιμον	παρασχούσης	τῆς ἐπιστολῆς, Τοιαῦτα, ἔφη, ἐξεργάζεται
[42]	ἐνικήθη καὶ ἀφῆκε πολὺν γέλωτα	παρασχὼν	τοῖς συμπόταις, καὶ μάλιστα ἐπεὶ
[42]	φέρεσθαι καὶ ἔλεγε μόνῳ οἱ	παρατεθῆναι	αὐτὰ καὶ πρὸς τοὺς διακόνους
[16]	ὃς ἀγανακτήσας ἐπανίστατο δριμὺ καὶ	παράφορον	βλέπων καὶ δῆλος ἦν οὐκέτι
[1]	ἀρχῆς γε οὐδ´ αὐτὸς ἅπασι	παρεγένετο,	ἀλλὰ ὀψὲ μεσούσης σχεδὸν ἤδη
[16]	δὲ οὕτω καρτερός· καὶ ἅμα	παρεγύμνου	ἑαυτὸν μᾶλλον ἄχρι πρὸς τὸ
[26]	~Ταῦτά σοι ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα	παρεθέμην,	ὅπως μάθῃς οἷον ἄνδρα παραλιπὼν
[43]	Ζηνόθεμις, ὁ δ´ ὑπ´ αὐτόν·	παρέκειτο	δ´ αὐτοῖς τὰ μὲν ἄλλα
[6]	Ἀρισταινέτου φίλοι καὶ συνήθεις ὄντες	παρεκέκληντο	ἐπὶ δεῖπνον καὶ ξὺν αὐτοῖς
[25]	ἀγανακτοῦσαν, ὅτι μόνην αὐτὴν οὐ	παρέλαβεν	ἐκεῖνος ἐπὶ τὴν θυσίαν τοὺς
[22]	μὲν ἔχω πρὸς δεῖπνα ὁ	παρεληλυθώς	μοι βίος ἅπας μαρτύριον ἂν
[21]	~χρήσιμος τοῖς μετὰ ταῦτα γεγενημένος.	παρελθὼν	γάρ τις εἰς τὸ μέσον
[15]	χρὴ γάρ, οἶμαι, καὶ ὅσα	πάρεργα	τῆς ἑστιάσεως εἰπεῖν, καὶ μάλιστα
[2]	αὐτοὺς ἂν〉 ἀπομνημονεῦσαι ἅτε μὴ	παρέργως	τῶν τοιούτων ἀλλ´ ἐν σπουδῇ
[11]	ἐν ἡσυχίᾳ τὸ πρῶτον, καὶ	παρεσκεύαστο	ποικίλα. πλὴν οὐδὲν οἶμαι χρὴ
[15]	ἐν τοσούτῳ δ´ ἐγὼ τὸν	παρεστῶτα	τῷ Κλεοδήμῳ παῖδα οἰνοχόον ὄντα
[15]	δεξαμένου ψόφον αἱ δύο δραχμαὶ	παρέσχον	ἐκπεσοῦσαι, καὶ ἠρυθρίασαν ἄμφω μάλα
[15]	τὸ γλαφυρώτερον ἐπράχθη— μάλα ἤδη	παρεφύλαττον	ὅ τι καὶ μειδιάσειε. καὶ
[18]	μᾶλλον οἱ συμπόται διαχυθεῖεν. καὶ	παρῆλθεν	ἄμορφός τις ἐξυρημένος τὴν κεφαλήν,
[7]	τῆς γνώμης ἀποβλέποντες. καὶ ἐπεὶ	παρῆλθεν	ὑπεξανίσταντο πάντες αὐτῷ καὶ ἐδεξιοῦντο
[6]	ἀλλὰ καὶ ὁ Ἐπικούρειος Ἕρμων	παρῆν,	καὶ εἰσελθόντα γε αὐτὸν εὐθὺς
[46]	ἐν τῷ σκότῳ. καὶ ἐπεὶ	παρῆν	τις λύχνον ποτὲ κομίζων, κατελήφθη
[41]	ἐτρέφετ´ ἐνδυκέως, προὔχους´ ἀλλάων πασάων	παρθενικάων,	κρέσσων τῆς Κυθέρης ἠδ´ αὐτῆς
[28]	Ἀρισταίνετος ἐδόκει μοι οὐκ ἀμελείᾳ	παριδεῖν	αὐτόν, ἀλλ´ οὔποτ´ ἂν ἐλπίσας
[15]	δεξιῶς πάνυ τοῦ Ἀρισταινέτου τὴν	παροινίαν	ἐνέγκαντος. ~Ὁ Κυνικὸς δὲ Ἀλκιδάμας,
[22]	ἐπὶ τοῖς συμποσίοις θορύβους καὶ	παροινίας.	ἐπὶ σοῦ δὲ μόνου εἰκότως
[35]	ἰδιῶται κοσμίως πάνυ ἑστιώμενοι οὔτε	παροινοῦντες	οὔτε ἀσχημονοῦντες ἐφαίνοντο, ἀλλ´ ἐγέλων
[14]	ἤδη διενοχλοῦντα ἔπαυσεν ἐς τὸ	παρὸν	Ἀρισταίνετος τῷ παιδὶ νεύσας εὐμεγέθη
[28]	τὴν γῆν ηὐχόμην ὁρῶν τοὺς	παρόντας	γελῶντας ἐφ´ ἑκάστῳ καὶ μάλιστα
[33]	τὸν ἄκρατον προνενευκὼς καὶ τοὺς	παρόντας	ἐμαρτύρετο, οἷα ἐπεπόνθει. ὁ Κλεόδημος
[18]	καὶ τέλος ἐπέσκωπτεν ἐς τοὺς	παρόντας.	~οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἐγέλων
[19]	παιόμενος ἐν τῷ μέρει. οἱ	παρόντες	δὲ οἱ μὲν ᾐδοῦντο, οἱ
[37]	διατριβὴ ἐγένετο. πάντες ἐπῄνεσαν οἱ	παρόντες,	καὶ μάλιστα οἱ ἀμφὶ τὸν
[8]	δὲ ἤδη κατακλίνεσθαι ἁπάντων σχεδὸν	παρόντων,	ἐν δεξιᾷ μὲν εἰσιόντων αἱ
[34]	ἀτενὲς ἀφορῶντας· τοσούτων γοῦν φιλοσόφων	παρόντων	οὐδὲ κατὰ τύχην ἕνα τινὰ
[39]	μὲν ἴσως, ἔφη, τοιούτων ἀνδρῶν	παρόντων	περὶ ἰδεῶν τε καὶ ἀσωμάτων
[37]	λόγων ἀφορμὰς ὑμῖν ἀξίων τῆς	παρούσης	ἑορτῆς καταθήσω ἐς τὸ μέσον·
[24]	θύοντα ὕστερον. ταῦτα ἐγὼ τοῖς	παροῦσιν	ἀπολελόγημαι. ~Εἰ δὲ δείπνου ἕνεκα
[15]	τὴν ἀπόρριψιν. ἠμελήθη οὖν καὶ	παρώφθη	τοῦτο οὐ πάνυ πολλῶν ἰδόντων
[41]	ἄνασς´ ἐτρέφετ´ ἐνδυκέως, προὔχους´ ἀλλάων	πασάων	παρθενικάων, κρέσσων τῆς Κυθέρης ἠδ´
[36]	αἴσχιστα ἡδονῆς ἕνεκα ποιεῖτε καὶ	πάσχετε,	ἀγανακτοῦντες εἴ τις μὴ καλέσειεν
[44]	ἠρίστευεν τῷ Ζηνοθέμιδι συμμαχῶν, καὶ	πατάξας	τῇ βακτηρίᾳ τοῦ Κλεοδήμου μὲν
[32]	φάρμακον ἀποδόσθαι Κρίτωνι ἐπὶ τὸν	πατέρα.	~Καὶ ἅμα, ἔτυχε γὰρ πίνων,
[6]	καὶ δῆλοι ἦσαν ὥς τινα	πατραλοίαν	καὶ ἐναγῆ μυσαττόμενοι. οὗτοι μὲν
[42]	τῆς ὄρνιθος ἀντεπειλημμένοι ὥσπερ τὸν	Πατρόκλου	νεκρὸν ἀνθέλκοντες, καὶ τέλος ἐνικήθη
[29]	νεύσαντος ἀπαλλάττεσθαι: ὡς κελεύσαντος τοῦ	πατρός.	~Ὁ Κλεόδημος δὲ καὶ πάλαι
[40]	ἐν καιρῷ λεγομένοις. Διονυσόδωρος δέ,	Παῦσαι,	ἔφη, βαρβαρικὰ ἡμῖν ᾄδων· ποῦ
[37]	Ἴων προκύψας εἰς τὸ ἐμφανέστερον,	Παύσασθε,	ἔφη· ἐγὼ γάρ, εἰ δοκεῖ,
[41]	ὁ γραμματικὸς Ἱστιαῖος ὁ βέλτιστος,	~Παύσασθε,	ἔφη· ἐγὼ γὰρ ὑμῖν ἐπιθαλάμιον
[25]	γαῖα, Πελοπίας χθονὸς ἐν ἀντιπόρθμοις,	πεδί´	ἔχους´ εὐδαίμονα. καὶ Σοφοκλῆς· συὸς
[39]	ἦν μὴ δεῖσθαι γάμων, ἀλλὰ	πειθομένους	Πλάτωνι καὶ Σωκράτει παιδεραστεῖν· μόνοι
[28]	τινί· ὥστε οὐδὲ τὴν ἀρχὴν	πειρᾶσθαι	ἠξίου. ~ἐπεὶ δ´ οὖν ἐπαύσατό
[17]	ἄρ´ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ	πέλεν	ἀνδρῶν. ὁ Ζηνόθεμις δ´ ἀνεγίνωσκε
[25]	Εὐριπίδης· Καλυδὼν μὲν ἥδε γαῖα,	Πελοπίας	χθονὸς ἐν ἀντιπόρθμοις, πεδί´ ἔχους´
[11]	καὶ ταῦτα καταριθμεῖσθαι, χυμοὺς καὶ	πέμματα	καὶ καρυκείας· ἅπαντα γὰρ ἄφθονα.
[31]	πρὸς τῆς Ἑστίας, ὦ Ἀρισταίνετε,	πέμπε	ὡς τάχιστα τῶν ἀπαρχῶν, μὴ
[34]	λεγόμενον ἀληθὲς ᾖ καὶ τὸ	πεπαιδεῦσθαι	ἀπάγῃ τῶν ὀρθῶν λογισμῶν τοὺς
[46]	ὁ Ἴων κηδεμονικῶς ἔλεγε τοῦτο	πεποιηκέναι.	~Ἐπὶ τούτοις διελύθη τὸ συμπόσιον
[12]	μὲν οὖν πολλοῖς ἀναίσχυντα ἐδόκει	πεποιηκέναι	καὶ ὑπέκρουον τὰ προχειρότατα, ὁ
[46]	δὲ ἄλλο τι γελοῖον ἐφωράθη	πεποιηκώς·	σκύφος γὰρ ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ
[27]	μὴ καὶ δόξωμεν ἐπὶ τούτῳ	πεπομφέναι.	~Τούτων, ὦ ἑταῖρε, ἀναγινωσκομένων μεταξὺ
[10]	τῶν ἄλλων ἠξίωσεν, ὅ τι	περ	τὸ κεφάλαιον ἐξ ἑκάστης αἱρέσεως
[44]	ἡ νύμφη δὲ ἀνεπήδησε φοβηθεῖσα	περὶ	αὐτοῦ. ἐν τοσούτῳ δὲ ὁ
[25]	ἄλλους θεοὺς ἑστιῶν. φησὶ δὲ	περὶ	αὐτῶν Ὅμηρος ὧδέ πως· ἢ
[39]	ὁπόσοι μὴ κατὰ ταὐτὰ φιλοσοφοῦσιν,	περὶ	γάμων ἐρῶ τὰ εἰκότα. τὸ
[33]	ἔτι λοιπὸν ἐν τῇ κύλικι,	περὶ	ἥμισυ σχεδόν, κατεσκέδασεν αὐτοῖν. ἀπέλαυσε
[39]	ἴσως, ἔφη, τοιούτων ἀνδρῶν παρόντων	περὶ	ἰδεῶν τε καὶ ἀσωμάτων εἰπεῖν
[14]	καὶ σιτούμενος ἐνεργὸς ἦν ἀρετῆς	πέρι	καὶ κακίας μεταξὺ διεξιὼν καὶ
[35]	τὰ ἐν τῷ συμποσίῳ οἷς	περὶ	τῆς Ἔριδος οἱ ποιηταὶ λέγουσιν·
[3]	αὑτοῦ ὀργίων ἀτέλεστον καὶ ἀβάκχευτον	περιεῖδεν.	ὅρα οὖν μὴ κακοήθων τινῶν
[15]	καὶ ἐς τοὺς ἄλλους συνεχῶς	περιεσοβεῖτο	ἡ κύλιξ καὶ φιλοτησίαι καὶ
[28]	ἀναγινωσκομένων μεταξὺ ἱδρώς τέ μοι	περιεχεῖτο	ὑπ´ αἰδοῦς, καὶ τοῦτο δὴ
[8]	ἀκριβῶς ἐγκεκαλυμμένη, ὑπὸ τῶν γυναικῶν	περιεχομένη·	ἐς δὲ τὸ ἀντίθυρον ἡ
[13]	ἥδιον. καὶ τὸ ἀπὸ τούτου	περιιὼν	ἐν κύκλῳ ὁ Ἀλκιδάμας ἐδείπνει
[32]	ἤδη, ὦ Ἕρμων, τοὺς πλοκάμους	περικέκαρκας	χρυσοῦς ὄντας καὶ δώσεις δίκην
[9]	ὁ Ἕρμων, εἶτα Κλεόδημος ὁ	Περιπατητικός,	εἶτα ὁ Ἴων καὶ ὑπ´
[6]	Ζήνωνος· τῶν δὲ ἀπὸ τοῦ	περιπάτου	Κλεόδημος, οἶσθα τὸν στωμύλον, τὸν
[36]	καὶ ἅμα λέγων τὴν ὀθόνην	περισπᾶν	ἐπεχείρει, ἣν ὁ παῖς εἶχε
[26]	ἄξιος δύο ἤδη μαθητάς μου	περισπάσας,	ἀλλ´ ἔγωγε φιλοσοφίας αὐτῆς ἕνεκα
[34]	πρὸς τὸ βέλτιον· ἐκείνους γοῦν	περιττοὺς	ὄντας ἐν τοῖς λόγοις ἑώρων
[13]	ἀφθονωτέραν νομὴν μετεξανιστάμενος καὶ τοῖς	περιφέρουσι	τὰ ὄψα συμπερινοστῶν. ~καὶ μέντοι
[45]	μὲν γυναῖκες ἐκώκυον τῷ Χαιρέᾳ	περιχυθεῖσαι,	οἱ δὲ ἄλλοι κατέπαυον. μέγιστον
[11]	Ἴωνος, πολὺ πρότερον αὐτὰ ἐκ	περιωπῆς	ἑωρακώς. ~Ἅμα οὖν ταῦτα ὁ
[4]	γε δοκεῖ, ἀπίωμεν ἄλλου αὐτὰ	πευσόμενοι,	σὺ δὲ μὴ λέγε. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[35]	γὰρ κληθεῖσαν αὐτὴν ἐς τοῦ	Πηλέως	τὸν γάμον ῥῖψαι τὸ μῆλον
[14]	ἑαυτὸν ἔκειτο ἡμίγυμνος, ὥσπερ ἠπειλήκει,	πήξας	τὸν ἀγκῶνα ὀρθόν, ἔχων ἅμα
[47]	οὗ τὴν νύμφην ἀπάξειν ἔμελλε,	πικροὺς	ἄθλιος τοὺς γάμους ἑορτάσας· καὶ
[43]	ὄρνις ἡ πρὸ τοῦ Ἕρμωνος〉	πιμελεστέρα,	οὕτως, οἶμαι, τυχόν. ἔδει δὲ
[38]	προὔκειτο δὲ οὐχ ἓν ἑκάστῳ	πινάκιον,	ἀλλ´ Ἀρισταινέτῳ μὲν καὶ Εὐκρίτῳ
[17]	συνέφερεν ἐς τὸ αὐτὸ τὰ	Πινδάρου	καὶ Ἡσιόδου καὶ Ἀνακρέοντος, ὡς
[29]	μεστὸς ἦν, ἐκέλευε δ´ ὅμως	πίνειν	ἡμᾶς καὶ ἐπειρᾶτο εὖ διατίθεσθαι
[33]	πατέρα. ~Καὶ ἅμα, ἔτυχε γὰρ	πίνων,	ὁπόσον ἔτι λοιπὸν ἐν τῇ
[43]	τὴν πρὸ τοῦ Ἕρμωνος ἀνείλετο	πιοτέραν,	ὡς ἔφην, οὖσαν· ὁ δ´
[47]	καταβαλὼν ἑαυτὸν ἐπὶ τῆς κλίνης	πλαγίως	ἐκάθευδε. ~Τοῦτό σοι τέλος, ὦ
[22]	ἀγρίου μοίρᾳ ἢ λαγωοῦ ἢ	πλακοῦντος,	ἃ παρ´ ἄλλοις ἀφθόνως ἀπολαύω
[16]	εἰ μὴ κατὰ καιρὸν εἰσεκεκόμιστο	πλακοῦς	εὐμεγέθης, πρὸς ὃν ἀποβλέψας ἡμερώτερος
[39]	καὶ γυναικείου γάμου, κατὰ τὰ	Πλάτωνι	δοκοῦντα κοινὰς εἶναι ἐχρῆν τὰς
[37]	ἀμέλει καὶ παρὰ τῷ ἡμετέρῳ	Πλάτωνι	ἐν λόγοις ἡ πλείστη διατριβὴ
[39]	μὴ δεῖσθαι γάμων, ἀλλὰ πειθομένους	Πλάτωνι	καὶ Σωκράτει παιδεραστεῖν· μόνοι γοῦν
[7]	νυμφίον τὸν Χαιρέαν Ἴων ὁ	Πλατωνικὸς	συνειστιᾶτο διδάσκαλος αὐτοῦ ὤν, σεμνός
[37]	ἡμετέρῳ Πλάτωνι ἐν λόγοις ἡ	πλείστη	διατριβὴ ἐγένετο. πάντες ἐπῄνεσαν οἱ
[17]	καὶ ἐνεφορεῖτο συμπεριιών. ~καὶ οἱ	πλεῖστοι	ἐμέθυον ἤδη καὶ βοῆς μεστὸν
[30]	τὰ δ´ ἄλλα Ἑτοιμοκλεῖς οἱ	πλεῖστοι·	καὶ αἱ ἐπιστολαὶ ὁρᾶτε ὅπως
[10]	παιδείας μέλει αὐτῷ καὶ τὸ	πλεῖστον	τοῦ βίου τούτοις ξύνεστιν. ~Εἱστιώμεθα
[10]	συμπόσιον διηγῇ σοφῶν ἀνδρῶν τῶν	πλείστων,	καὶ ἔγωγε τὸν Ἀρισταίνετον ἐπαινῶ,
[36]	τοῦτο ἐξ ἁπάντων σκοπεῖτε ὡς	πλείω	κτήσεσθε καὶ διὰ τοῦτο ἀμφὶ
[4]	ποιεῖν ἐχρῆν, ὃς ἀκριβῶς πολὺ	πλέον	ἐπιθυμοῦντά σε εἰπεῖν οἶδα ἢ
[22]	ἀνιῶμαι οὖν ἐπὶ σοὶ τὸ	πλέον	οὕτως ἀχαρίστῳ φανέντι· ἐμοὶ γὰρ
[43]	δ´ ἀντεπελάβετο καὶ οὐκ εἴα	πλεονεκτεῖν.	βοὴ τὸ ἐπὶ τούτοις, καὶ
[20]	γὰρ προκαλέσασθαι αὐτὸν ἐπὶ ῥητῷ	πληγῶν	ἀριθμῷ, καὶ πρῶτον μὲν αὐτὸς
[20]	ἐδείκνυε δὲ καὶ σημεῖα τῶν	πληγῶν	καὶ ἀμυχάς τινας ἐπὶ τοῦ
[8]	δὲ τὸ ἀντίθυρον ἡ ἄλλη	πληθύς,	ὡς ἕκαστος ἀξίας εἶχε. ~καταντικρὺ
[43]	τοῦτον, οἱ δ´ ὡς ἐκεῖνον	πλὴν	μόνου τοῦ Ἴωνος· ἐκεῖνος δὲ
[15]	τοῦτο οὐ πάνυ πολλῶν ἰδόντων	πλὴν	μόνου, ὡς ἐμοὶ ἔδοξε, τοῦ
[11]	τὸ πρῶτον, καὶ παρεσκεύαστο ποικίλα.	πλὴν	οὐδὲν οἶμαι χρὴ καὶ ταῦτα
[45]	τὸν αὑτοῦ Ὅμηρον αἷμ´ ἐμέων"	πλὴν	ταραχῆς γε καὶ δακρύων μεστὰ
[15]	μάλα σαφῶς. ἠπόρουν δὲ οἱ	πλησίον	οὗτινος εἴη τὰ νομίσματα, τοῦ
[20]	τοῦ γελωτοποιοῦ ἐπὶ τῇ διηγήσει	πλησίον	τοῦ Ἱστιαίου παραβύσας ἑαυτὸν ἐδείπνει
[32]	Διοσκούρων ἤδη, ὦ Ἕρμων, τοὺς	πλοκάμους	περικέκαρκας χρυσοῦς ὄντας καὶ δώσεις
[36]	καὶ διὰ τοῦτο ἀμφὶ τοὺς	πλουσίους	ἀεὶ ἔχετε καὶ δανείζετε καὶ
[10]	ἑταῖρε, οὐχὶ τῶν πολλῶν τούτων	πλουσίων,	ἀλλὰ καὶ παιδείας μέλει αὐτῷ
[22]	πολλῶν ἐνοχλούντων παρὰ πολὺ σοῦ	πλουσιωτέρων	ὅμως οὐδὲ πώποτε φέρων ἐμαυτὸν
[5]	Οὐ μικρὰν λέγεις αἰτίαν τὸ	πλουτεῖν	τὸν Εὔκριτον. ἀτὰρ οὖν, ὦ
[37]	τι οὐκ ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν	πλοῦτον.	Οὐ μὲν οὖν, ἀλλὰ σύ.
[5]	ὡρμημένον, ἔτι δὲ μόνον ὄντα	πλουτοῦντι	τῷ Εὐκρίτῳ, προείλετο νυμφίον ἐξ
[1]	διαλυθῆναι τὴν συνουσίαν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Καὶ	πόθεν,	ὦ Φίλων, ἠπίστατο Χαρῖνος ταῦτα;
[4]	οὔτι γε πρὸς ἐμὲ οὕτως	ποιεῖν	ἐχρῆν, ὃς ἀκριβῶς πολὺ πλέον
[36]	αὐτοὶ τὰ αἴσχιστα ἡδονῆς ἕνεκα	ποιεῖτε	καὶ πάσχετε, ἀγανακτοῦντες εἴ τις
[3]	καὶ μέθῃ γενόμενα, δέον λήθην	ποιήσασθαι	αὐτῶν καὶ νομίζειν ἐκεῖνα πάντα
[4]	ἐπιλέλησμαι Λυκίνου, αὐτὸς σὺ ἄμεινον	ποιήσεις	αὐτὸ καὶ φθάσεις εἰπὼν ἅπασιν,
[35]	οἷς περὶ τῆς Ἔριδος οἱ	ποιηταὶ	λέγουσιν· οὐ γὰρ κληθεῖσαν αὐτὴν
[3]	Μισῶ γάρ, φησὶ καὶ ὁ	ποιητικὸς	λόγος, μνάμονα συμπόταν. καὶ οὐδὲ
[11]	ἡσυχίᾳ τὸ πρῶτον, καὶ παρεσκεύαστο	ποικίλα.	πλὴν οὐδὲν οἶμαι χρὴ καὶ
[34]	~Ἐν ὅσῳ δὲ ταῦτ´ ἐγίνετο,	ποικίλα,	ὦ Φίλων, ἐγὼ πρὸς ἐμαυτὸν
[1]	~ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ Η ΛΑΠΙΘΑΙ. ~(ΦΙΛΩΝ)	Ποικίλην,	ὦ Λυκῖνε, διατριβήν φασι γεγενῆσθαι
[21]	ἐγκώμιον ἢ ἐπιθαλάμιον, οἷα πολλὰ	ποιοῦσιν;	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀμέλει καὶ ἡμεῖς τοιοῦτόν
[9]	γένους τοῦ πρώτου ἐν τῇ	πόλει.	ἀλλὰ ὁ Ζηνόθεμις ἔλυσε τὴν
[35]	τὸ σύνδειπνον, ἀφ´ οὗ τοσοῦτον	πόλεμον	ἐπ´ Ἰλίῳ γεγενῆσθαι. καὶ ὁ
[32]	παρακαταθήκας ἔπειτα ὤμοσα κατὰ τῆς	Πολιάδος	μὴ εἰληφέναι, οὐδ´ ἐπὶ τέτταρσι
[28]	μάλιστα ὅσοι ᾔδεσαν τὸν Ἑτοιμοκλέα,	πολιὸν	ἄνθρωπον καὶ σεμνὸν εἶναι δοκοῦντα.
[48]	ἐπειπεῖν, πολλαὶ μορφαὶ τῶν δαιμονίων,	πολλὰ	δ´ ἀέλπτως κραίνουσι θεοί, καὶ
[46]	ῥᾳδίως εὐπόρησαν φωτὸς ἄλλου, ἀλλὰ	πολλὰ	ἐπράχθη καὶ δεινὰ ἐν τῷ
[21]	νύμφης ἐγκώμιον ἢ ἐπιθαλάμιον, οἷα	πολλὰ	ποιοῦσιν; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀμέλει καὶ ἡμεῖς
[44]	κατεπήδησαν ἐς τὸ μεταίχμιον αἱ	πολλαί,	καὶ μάλιστα ἡ μήτηρ τοῦ
[48]	ἄμεινον τὸ τραγικὸν ἐκεῖνο ἐπειπεῖν,	πολλαὶ	μορφαὶ τῶν δαιμονίων, πολλὰ δ´
[41]	θαλαμήϊον ὕμνον ξυνὸν ἐπ´ ἀμφοτέροις	πολλάκις	ᾀσόμεθα. ~Γέλωτος οὖν ἐπὶ τούτοις,
[3]	τὸν Χαρῖνον ταῦτα ἐξαγορεύσας καὶ	πολλὴν	τὴν ἑωλοκρασίαν κατασκεδάσας ἀνδρῶν φιλοσόφων.
[45]	ἐτρέψατο, παίων τὸν προστυχόντα· καὶ	πολλοὶ	ἄν, εὖ ἴσθι, ἔπεσον εἰ
[47]	καὶ καθευδήσοντες ἀπήγοντο ἐμοῦντες οἱ	πολλοὶ	ἐν ταῖς ὁδοῖς. ὁ μέντοι
[7]	τῷ προσώπῳ· Κανόνα γοῦν οἱ	πολλοὶ	ὀνομάζουσιν αὐτὸν εἰς τὴν ὀρθότητα
[12]	αὐτόματον ἥκοντα" τοῖς μὲν οὖν	πολλοῖς	ἀναίσχυντα ἐδόκει πεποιηκέναι καὶ ὑπέκρουον
[4]	προθυμῇ, ἀλλ´ ὅπως μὴ πρὸς	πολλοὺς	ἐρεῖς. (ΦΙΛΩΝ) Εἰ μὴ παντάπασιν
[3]	ἀξιοῖς ἐκφέρειν ταῦτα πρὸς τοὺς	πολλοὺς	καὶ ἐπεξιέναι διηγουμένους πράγματα ἐν
[22]	ἂν γένοιτο, ὅς γε ὁσημέραι	πολλῶν	ἐνοχλούντων παρὰ πολὺ σοῦ πλουσιωτέρων
[15]	καὶ παρώφθη τοῦτο οὐ πάνυ	πολλῶν	ἰδόντων πλὴν μόνου, ὡς ἐμοὶ
[34]	μὴ ἄρα τὸ ὑπὸ τῶν	πολλῶν	λεγόμενον ἀληθὲς ᾖ καὶ τὸ
[26]	ἑκηβόλος θεά. ~Ταῦτά σοι ἀπὸ	πολλῶν	ὀλίγα παρεθέμην, ὅπως μάθῃς οἷον
[10]	γάρ, ὦ ἑταῖρε, οὐχὶ τῶν	πολλῶν	τούτων πλουσίων, ἀλλὰ καὶ παιδείας
[20]	Διόνικος ἐπεισῆλθεν ὁ ἰατρὸς οὐ	πολὺ	κατόπιν τοῦ ἀγῶνος· ἐβεβραδύκει δέ,
[4]	οὕτως ποιεῖν ἐχρῆν, ὃς ἀκριβῶς	πολὺ	πλέον ἐπιθυμοῦντά σε εἰπεῖν οἶδα
[11]	ἐδεόμην δείξοντός μοι τοῦ Ἴωνος,	πολὺ	πρότερον αὐτὰ ἐκ περιωπῆς ἑωρακώς.
[22]	γε ὁσημέραι πολλῶν ἐνοχλούντων παρὰ	πολὺ	σοῦ πλουσιωτέρων ὅμως οὐδὲ πώποτε
[7]	τις ἰδεῖν καὶ θεοπρεπὴς καὶ	πολὺ	τὸ κόσμιον ἐπιφαίνων τῷ προσώπῳ·
[37]	οὖν, ἀλλὰ σύ. καὶ ἐπὶ	πολὺ	τὸ τοιοῦτον ἦν, ἄχρι δὴ
[42]	καὶ τέλος ἐνικήθη καὶ ἀφῆκε	πολὺν	γέλωτα παρασχὼν τοῖς συμπόταις, καὶ
[20]	ὡς ἔφασκε, φρενίτιδι ἑαλωκότα θεραπεύων	Πολυπρέποντα	τὸν αὐλητήν. καί τι καὶ
[19]	συγκεκροτημένου ἀνθρωπίσκου καταγωνισθείς. γέλως οὖν	πολὺς	ἐξεχύθη ἐπ´ αὐτοῖς. ~Ἐνταῦθα Διόνικος
[22]	παρὰ τῷ μαθητῇ Παμμένει δειπνῆσαι	πολυτελές,	ὥς φασι, δεῖπνον δυνάμενος οὐκ
[47]	οἵ τε τραυματίαι φοράδην ἐξεκομίζοντο	πονηρῶς	ἔχοντες, καὶ μάλιστα ὁ πρεσβύτης
[20]	καὶ πρῶτον μὲν αὐτὸς αὐλῆσαι	πονηρῶς,	μετὰ δὲ παραδοὺς τοὺς αὐλοὺς
[47]	ὡς οὐκ ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν	πόνον.	καὶ ὁ νυμφίος δὲ ἀκεσαμένου
[13]	μικροῦ δεῖν ὕπτιοι κατακείμενοι ἑστιᾶσθε	πορφυρίδας	ὑποβεβλημένοι· ἐγὼ δὲ κἂν ὀρθοστάδην
[41]	μέμνημαι, τὰ ἐλεγεῖα· Ἢ οἵη	ποτ´	ἄρ´ ἥ γ´ Ἀρισταινέτου ἐν
[46]	καὶ ἐπεὶ παρῆν τις λύχνον	ποτὲ	κομίζων, κατελήφθη Ἀλκιδάμας μὲν τὴν
[29]	ἠξίου. ~ἐπεὶ δ´ οὖν ἐπαύσατό	ποτε	ὁ οἰκέτης ἀναγινώσκων, τὸ μὲν
[9]	Εὔκριτος, εἶτα Ἀρισταίνετος. εἶτα ἐνεδοιάζετο	πότερον	χρὴ πρότερον Ζηνόθεμιν τὸν Στωϊκὸν
[40]	Παῦσαι, ἔφη, βαρβαρικὰ ἡμῖν ᾄδων·	ποῦ	γὰρ εὑρίσκοιμεν τὸν ζῆλον ἐπὶ
[21]	τὸν λύχνον ἀνεγίνωσκεν. (ΦΙΛΩΝ) Ἦ	που,	ὦ Λυκῖνε, τῆς νύμφης ἐγκώμιον
[7]	καὶ ὅλως θεοῦ ἐπιδημία τὸ	πρᾶγμα	ἦν Ἴων ὁ θαυμαστὸς συμπαρών.
[35]	ἄποτος ἐγεγράφει. ~ἀνέστραπτο οὖν τὸ	πρᾶγμα,	καὶ οἱ μὲν ἰδιῶται κοσμίως
[1]	καὶ ἄχρι τραυμάτων προχωρῆσαι τὸ	πρᾶγμα	καὶ τέλος αἵματι διαλυθῆναι τὴν
[19]	ἐκαλεῖτο— συστὰς ἐπαγκρατίαζε. καὶ τὸ	πρᾶγμα	ὑπερήδιστον ἦν, φιλόσοφος ἀνὴρ γελωτοποιῷ
[46]	σκότος μέγα ἐποίησε, καὶ τὸ	πρᾶγμα,	ὡς τὸ εἰκός, μακρῷ χαλεπώτερον
[24]	λέγων ἐν τοσούτῳ θορύβῳ καὶ	πράγμασι,	δίς σε τήμερον προσηγόρευσα καὶ
[3]	τοὺς πολλοὺς καὶ ἐπεξιέναι διηγουμένους	πράγματα	ἐν οἴνῳ καὶ μέθῃ γενόμενα,
[34]	λόγοις ἑώρων γέλωτα ἐπὶ τῶν	πραγμάτων	ὀφλισκάνοντας. ἔπειτα δὲ εἰσῄει με,
[18]	γελωτοποιὸν εἰσελθόντα εἰπεῖν τι ἢ	πρᾶξαι	γελοῖον, ὡς ἔτι μᾶλλον οἱ
[2]	ὑπὸ τοῦ ἀκράτου προαχθέντες καὶ	πρᾶξαι.	~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Νεανικώτερα ἡμᾶς, ὦ Φίλων,
[43]	ἐσμεν ἤδη τῷ κεφαλαίῳ τῶν	πραχθέντων—	ὁ δὴ Ζηνόθεμις, φημί, τὴν
[30]	Ἡράκλεις, εὔφημα πάντα καὶ ἑορτῇ	πρέποντα.	~Νὴ Δί´, εἶπεν ὁ Ἕρμων
[6]	ἀκοῦσαι μάλιστα, Ζηνόθεμις ἦν ὁ	πρεσβύτης	ὁ ἀπὸ τῆς στοᾶς καὶ
[47]	πονηρῶς ἔχοντες, καὶ μάλιστα ὁ	πρεσβύτης	ὁ Ζηνόθεμις ἀμφοτέραις τῇ μὲν
[31]	ἀπαρχῶν, μὴ καὶ φθάσῃ ὁ	πρεσβύτης	ὑπὸ λιμοῦ ὥσπερ ὁ Μελέαγρος
[30]	καὶ αἱ ἐπιστολαὶ ὁρᾶτε ὅπως	πρεσβυτικαί,	καὶ τὸ τελευταῖον Οἰνεὺς μὲν
[42]	τὸν Ἀρισταίνετον καὶ Εὔκριτον τὰ	πρὸ	αὑτοῦ ἑκάτερος κἀγὼ τἀμὰ καὶ
[44]	ἀράμενος ἀπὸ τῆς τραπέζης κείμενον	πρὸ	τοῦ Ἀρισταινέτου ῥίπτει ἐπὶ τὸν
[43]	τὴν παρ´ αὑτῷ ἀφεὶς τὴν	πρὸ	τοῦ Ἕρμωνος ἀνείλετο πιοτέραν, ὡς
[43]	εἰρηνικῶς· ἡ δὲ ὄρνις ἡ	πρὸ	τοῦ Ἕρμωνος〉 πιμελεστέρα, οὕτως, οἶμαι,
[10]	ἑορτὴν ἄγων τοὺς σοφωτάτους ἑστιᾶν	πρὸ	τῶν ἄλλων ἠξίωσεν, ὅ τι
[1]	ἤδη τῆς μάχης ἐπέστη ὀλίγον	πρὸ	τῶν τραυμάτων. ὥστε θαυμάζω εἴ
[2]	ἥκιστα ἐχρῆν ὑπὸ τοῦ ἀκράτου	προαχθέντες	καὶ πρᾶξαι. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Νεανικώτερα ἡμᾶς,
[5]	μόνον ὄντα πλουτοῦντι τῷ Εὐκρίτῳ,	προείλετο	νυμφίον ἐξ ἁπάντων. (ΦΙΛΩΝ) Οὐ
[4]	ὀργήν· διηγήσομαι γάρ, ἐπείπερ οὕτως	προθυμῇ,	ἀλλ´ ὅπως μὴ πρὸς πολλοὺς
[20]	ἐπινοῆσαι τοιόνδε· ἐς ἀγῶνα γὰρ	προκαλέσασθαι	αὐτὸν ἐπὶ ῥητῷ πληγῶν ἀριθμῷ,
[37]	ἦν, ἄχρι δὴ ὁ Ἴων	προκύψας	εἰς τὸ ἐμφανέστερον, Παύσασθε, ἔφη·
[17]	ἀποτελεῖσθαι, μάλιστα δ´ ἐκεῖνα ὥσπερ	προμαντευόμενος	τὰ μέλλοντα, σὺν δ´ ἔβαλον
[33]	ἐκ τῆς κεφαλῆς τὸν ἄκρατον	προνενευκὼς	καὶ τοὺς παρόντας ἐμαρτύρετο, οἷα
[16]	φωνῇ ἀποβλέψας ἐς τὰς γυναῖκας,	Προπίνω	σοι, ἔφη, ὦ Κλεανθί, Ἡρακλέους
[4]	κἂν πρὸς κίονά τινα ἢ	πρὸς	ἀνδριάντα ἡδέως ἂν προσελθὼν ἐκχέαι
[39]	γοῦν οἱ τοιοῦτοι ἀποτελεσθεῖεν ἂν	πρὸς	ἀρετήν· εἰ δὲ δεῖ καὶ
[46]	μὲν τὴν αὐλητρίδα ἀπογυμνῶν καὶ	πρὸς	βίαν συνενεχθῆναι αὐτῇ σπουδάζων, Διονυσόδωρος
[22]	φιλόσοφος Ἀρισταινέτῳ. Ὅπως μὲν ἔχω	πρὸς	δεῖπνα ὁ παρεληλυθώς μοι βίος
[34]	ἐγίνετο, ποικίλα, ὦ Φίλων, ἐγὼ	πρὸς	ἐμαυτὸν ἐνενόουν τὸ πρόχειρον ἐκεῖνο,
[4]	ὦ Λυκῖνε. ἀλλ´ οὔτι γε	πρὸς	ἐμὲ οὕτως ποιεῖν ἐχρῆν, ὃς
[4]	εἰ ἀπορήσειας τῶν ἀκουσομένων, κἂν	πρὸς	κίονά τινα ἢ πρὸς ἀνδριάντα
[15]	τῆς φιάλης· ὁ παῖς δὲ	πρὸς	μὲν τὸν δάκτυλον θλιβόμενον αὖθις
[16]	κατὰ καιρὸν εἰσεκεκόμιστο πλακοῦς εὐμεγέθης,	πρὸς	ὃν ἀποβλέψας ἡμερώτερος ἐγένετο καὶ
[4]	δὲ μὴ λέγε. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Μηδὲν	πρὸς	ὀργήν· διηγήσομαι γάρ, ἐπείπερ οὕτως
[4]	οὕτως προθυμῇ, ἀλλ´ ὅπως μὴ	πρὸς	πολλοὺς ἐρεῖς. (ΦΙΛΩΝ) Εἰ μὴ
[4]	παρακολουθήσεις καὶ δεήσῃ. κἀγὼ θρύψομαι	πρὸς	σὲ ἐν τῷ μέρει· καί,
[13]	Ἀλκιδάμας ἐδείπνει ὥσπερ οἱ Σκύθαι	πρὸς	τὴν ἀφθονωτέραν νομὴν μετεξανιστάμενος καὶ
[31]	ᾤετο μεμνῆσθαι τοῦ Καλυδωνίου. ἀλλὰ	πρὸς	τῆς Ἑστίας, ὦ Ἀρισταίνετε, πέμπε
[16]	ἅμα παρεγύμνου ἑαυτὸν μᾶλλον ἄχρι	πρὸς	τὸ αἴσχιστον. αὖθις ἐπὶ τούτοις
[34]	τις καὶ τὸν βίον ῥυθμίζοι	πρὸς	τὸ βέλτιον· ἐκείνους γοῦν περιττοὺς
[15]	εἰπεῖν, καὶ μάλιστα εἴ τι	πρὸς	τὸ γλαφυρώτερον ἐπράχθη— μάλα ἤδη
[12]	ἥνδανε θυμῷ, καὶ ἄλλοι〉 ἄλλα	πρὸς	τὸν καιρὸν εὔστοχα καὶ χαρίεντα
[21]	ἐφέντος οὖν τοῦ Ἀρισταινέτου προσελθὼν	πρὸς	τὸν λύχνον ἀνεγίνωσκεν. (ΦΙΛΩΝ) Ἦ
[3]	οὐδὲ ὁ Διόνικος ὀρθῶς ἐποίησε	πρὸς	τὸν Χαρῖνον ταῦτα ἐξαγορεύσας καὶ
[42]	μόνῳ οἱ παρατεθῆναι αὐτὰ καὶ	πρὸς	τοὺς διακόνους ἐμάχετο, καὶ ἀντέσπων
[3]	ὦ Φίλων, ἀξιοῖς ἐκφέρειν ταῦτα	πρὸς	τοὺς πολλοὺς καὶ ἐπεξιέναι διηγουμένους
[5]	κόσμιόν τε εἶναι δοκοῦντα καὶ	πρὸς	φιλοσοφίαν ὡρμημένον, ἔτι δὲ μόνον
[26]	γάρ ἐστι τῷ μειρακίῳ καὶ	πρὸς	χάριν αὐτῷ σύνεστιν. εἰ δὲ
[26]	λέγειν τὰ τοιαῦτα, κἄν τι	προσέθηκα,	ὅπερ σύ, εἰ θέλεις, παρὰ
[19]	ὅμοιόν τι ἀπέρριψε Μελιταῖον κυνίδιον	προσειπὼν	αὐτόν, ἀγανακτήσας ἐκεῖνος— καὶ πάλαι
[4]	ἢ πρὸς ἀνδριάντα ἡδέως ἂν	προσελθὼν	ἐκχέαι πάντα συνείρων ἀπνευστί. εἰ
[21]	ἀπαλλάττεσθαι. ἐφέντος οὖν τοῦ Ἀρισταινέτου	προσελθὼν	πρὸς τὸν λύχνον ἀνεγίνωσκεν. (ΦΙΛΩΝ)
[33]	οὐ γὰρ εἶχε κύλικα— ἐπιστραφεὶς	προσέπτυσέν	τε τὸν Ζηνόθεμιν καὶ τῇ
[27]	ἔγωγε φιλοσοφίας αὐτῆς ἕνεκα σιωπήσομαι.	~Προσέταξα	δὲ τῷ οἰκέτῃ τούτῳ, ἢν
[43]	καί μοι, ὦ Φίλων, πάνυ	πρόσεχε	τὸν νοῦν, ὁμοῦ γάρ ἐσμεν
[24]	καὶ πράγμασι, δίς σε τήμερον	προσηγόρευσα	καὶ ἕωθεν ἐπὶ τῇ οἰκίᾳ
[15]	καὶ μετὰ μικρὸν ὁ μὲν	προσῆλθεν	ὡς ἀποληψόμενος παρὰ τοῦ Κλεοδήμου
[20]	τὸ ἀπὸ τούτου ἀσφαλέστερος ἤδη	προσπαλαίων	αὐτῷ ἐπικαλεῖσθαι τοὺς γειτνιῶντας, ὑφ´
[15]	ὃν ὁ ψόφος ἐγένετο, μὴ	προσποιουμένου	τὴν ἀπόρριψιν. ἠμελήθη οὖν καὶ
[45]	καθ´ αὑτὸν ἐτρέψατο, παίων τὸν	προστυχόντα·	καὶ πολλοὶ ἄν, εὖ ἴσθι,
[44]	Ζηνοθέμιδος ἐξώρυττε καὶ τὴν ῥῖνα	προσφὺς	ἀπέτραγεν, ὁ δὲ Ἕρμων τὸν
[43]	ταῖς ὄρνισιν αὐταῖς εἰς τὰ	πρόσωπα,	καὶ τῶν πωγώνων ἐπειλημμένοι ἐπεκαλοῦντο
[28]	τῷ πώγωνι καὶ τῇ τοῦ	προσώπου	ἐντάσει. ὁ γὰρ Ἀρισταίνετος ἐδόκει
[20]	καὶ ἀμυχάς τινας ἐπὶ τοῦ	προσώπου.	Καὶ ὁ μὲν Διόνικος οὐ
[7]	πολὺ τὸ κόσμιον ἐπιφαίνων τῷ	προσώπῳ·	Κανόνα γοῦν οἱ πολλοὶ ὀνομάζουσιν
[29]	ὠχριῶντας καὶ τῇ ἀπορίᾳ τῶν	προσώπων	ἐπαληθεύοντας τὰ ὑπὸ τοῦ Ἑτοιμοκλέους
[11]	δείξοντός μοι τοῦ Ἴωνος, πολὺ	πρότερον	αὐτὰ ἐκ περιωπῆς ἑωρακώς. ~Ἅμα
[9]	Ἀρισταίνετος. εἶτα ἐνεδοιάζετο πότερον χρὴ	πρότερον	Ζηνόθεμιν τὸν Στωϊκὸν ἅτε γέροντα
[19]	τὸ συμπόσιον ἀπορρίψας τὸν τρίβωνα	προὐκαλεῖτό	οἱ παγκρατιάζειν, εἰς δὲ μή,
[38]	ἐντραγεῖν, καὶ ἐξῆν ἀποφέρεσθαι ταῦτα.	προὔκειτο	δὲ οὐχ ἓν ἑκάστῳ πινάκιον,
[16]	ὦ καθάρματα, εἰ τῇ νύμφῃ	προὔπιον	ἐπὶ τοῦ ἡμετέρου θεοῦ τοῦ
[41]	δῖα Κλεανθὶς ἄνασς´ ἐτρέφετ´ ἐνδυκέως,	προὔχους´	ἀλλάων πασάων παρθενικάων, κρέσσων τῆς
[34]	ἐγὼ πρὸς ἐμαυτὸν ἐνενόουν τὸ	πρόχειρον	ἐκεῖνο, ὡς οὐδὲν ὄφελος ἦν
[12]	ἐδόκει πεποιηκέναι καὶ ὑπέκρουον τὰ	προχειρότατα,	ὁ μὲν τὸ Ἀφραίνεις Μενέλαε,
[1]	ἐψεύδετο Χαρῖνος, καὶ ἄχρι τραυμάτων	προχωρῆσαι	τὸ πρᾶγμα καὶ τέλος αἵματι
[9]	Ἔχε μέν, ὦ Ζηνόθεμι, τὰ	πρῶτα,	ἔφη· ἀτὰρ εἰ καὶ μηδέν
[23]	τί ἐστὶ φιλοσοφία; ἢ τὰ	πρῶτα	ταῦτα, τί διαφέρει σχέσις ἕξεως;
[5]	ἐμοῦ δεήσῃ. ~ἀλλ´ ἐκεῖνό μοι	πρῶτον	εἰπέ, τῷ παιδὶ τῷ Ζήνωνι
[11]	~Εἱστιώμεθα οὖν ἐν ἡσυχίᾳ τὸ	πρῶτον,	καὶ παρεσκεύαστο ποικίλα. πλὴν οὐδὲν
[20]	ἐπὶ ῥητῷ πληγῶν ἀριθμῷ, καὶ	πρῶτον	μὲν αὐτὸς αὐλῆσαι πονηρῶς, μετὰ
[9]	εἶχε. ~καταντικρὺ δὲ τῶν γυναικῶν	πρῶτος	ὁ Εὔκριτος, εἶτα Ἀρισταίνετος. εἶτα
[39]	δή. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὁ τοίνυν Ἴων,	Πρῶτος	οὖν ἄρχομαι, ἔφη, εἰ δοκεῖ.
[9]	τοῖν ἀνάκοιν καὶ γένους τοῦ	πρώτου	ἐν τῇ πόλει. ἀλλὰ ὁ
[16]	δὲ Ἀλκιδάμας, ἐπεπώκει γὰρ ἤδη,	πυθόμενος	ἥτις ἡ γαμουμένη παῖς καλοῖτο,
[28]	ὢν διαλάθοι αὐτοὺς ἐξαπατωμένους τῷ	πώγωνι	καὶ τῇ τοῦ προσώπου ἐντάσει.
[33]	Ζηνόθεμιν καὶ τῇ ἀριστερᾷ τοῦ	πώγωνος	λαβόμενος ἔμελλε παίσειν κατὰ κόρρης,
[43]	εἰς τὰ πρόσωπα, καὶ τῶν	πωγώνων	ἐπειλημμένοι ἐπεκαλοῦντο βοηθεῖν, ὁ μὲν
[22]	πολὺ σοῦ πλουσιωτέρων ὅμως οὐδὲ	πώποτε	φέρων ἐμαυτὸν ἐπέδωκα εἰδὼς τοὺς
[15]	ἱπποκόμον. καὶ τοῦτο μὲν ὧδέ	πως	ἐκεχωρήκει, μεγάλης αἰσχύνης αἴτιον ἂν〉
[25]	δὲ περὶ αὐτῶν Ὅμηρος ὧδέ	πως·	ἢ λάθετ´ ἢ οὐκ ἐνόησεν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/04/2005