Chapitre |
[46] |
ἐξαναστάντος
αὐτοῦ.
εἶτ´
ἀπολογούμενος
Ἴωνα
|
ἔφη |
ἀνελόμενον
ἐν
τῇ
ταραχῇ
δοῦναι |
[9] |
μέν,
ὦ
Ζηνόθεμι,
τὰ
πρῶτα,
|
ἔφη· |
ἀτὰρ
εἰ
καὶ
μηδέν
τι |
[40] |
καιρῷ
λεγομένοις.
Διονυσόδωρος
δέ,
Παῦσαι,
|
ἔφη, |
βαρβαρικὰ
ἡμῖν
ᾄδων·
ποῦ
γὰρ
|
[13] |
οἷον
τὸν
Ἡρακλέα
γράφουσιν.
Οὕτως,
|
ἔφη, |
γιγνέσθω,
ὁ
Ἀρισταίνετος,
εἴ
σοι |
[37] |
προκύψας
εἰς
τὸ
ἐμφανέστερον,
Παύσασθε,
|
ἔφη· |
ἐγὼ
γάρ,
εἰ
δοκεῖ,
λόγων |
[41] |
γραμματικὸς
Ἱστιαῖος
ὁ
βέλτιστος,
~Παύσασθε,
|
ἔφη· |
ἐγὼ
γὰρ
ὑμῖν
ἐπιθαλάμιον
ἀναγνώσομαι. |
[39] |
τοίνυν
Ἴων,
Πρῶτος
οὖν
ἄρχομαι,
|
ἔφη, |
εἰ
δοκεῖ.
καὶ
μικρὸν
ἐπισχών, |
[30] |
ἐνδόσιμον
παρασχούσης
τῆς
ἐπιστολῆς,
Τοιαῦτα,
|
ἔφη, |
ἐξεργάζεται
ὁ
καλὸς
Χρύσιππος
καὶ |
[20] |
καί
τι
καὶ
γελοῖον
διηγήσατο·
|
ἔφη |
μὲν
γὰρ
εἰσελθεῖν
παρ´
αὐτὸν |
[32] |
εἶναι.
Χρυσίππου
γὰρ
μέμνησθε
ὑμεῖς,
|
ἔφη |
ὁ
Ζηνόθεμις
ἐπεγείρας
ἑαυτὸν
καὶ
|
[32] |
ἀποδῶσι
τοὺς
μισθούς.
Ἀλλ´
ἐκεῖνο,
|
ἔφη |
ὁ
Ζηνόθεμις,
οὐκ
ἂν
ἔξαρνος |
[36] |
Ἀρισταίνετος
ἐγένετο·
ἀλλά,
Νῦν
μέν,
|
ἔφη |
ὁ
Κλεόδημος,
ἱκανόν,
εἰ
ἐλεγχθείητε |
[19] |
εἰς
δὲ
μή,
κατοίσειν
αὐτοῦ
|
ἔφη |
τὴν
βακτηρίαν.
οὕτω
δὴ
ὁ |
[39] |
μικρὸν
ἐπισχών,
Ἐχρῆν
μὲν
ἴσως,
|
ἔφη, |
τοιούτων
ἀνδρῶν
παρόντων
περὶ
ἰδεῶν |
[11] |
ἐπικύψας
ἐς
τὸν
Ἴωνα,
Ὁρᾷς,
|
ἔφη, |
τὸν
γέροντα—
Ζηνόθεμιν
λέγων,
ἐπήκουον |
[21] |
Στωϊκοῦ
γραμματίδιον
ἔχων
κελεῦσαί
οἱ
|
ἔφη |
τὸν
δεσπότην
ἐν
τῷ
κοινῷ
|
[1] |
συνεδείπνει
μεθ´
ἡμῶν.
(ΦΙΛΩΝ)
Διονίκου
|
ἔφη |
τοῦ
ἰατροῦ
ἀκοῦσαι.
Διόνικος
δὲ |
[16] |
ἐς
τὰς
γυναῖκας,
Προπίνω
σοι,
|
ἔφη, |
ὦ
Κλεανθί,
Ἡρακλέους
ἀρχηγέτου.
ὡς |
[37] |
~καὶ
ὁ
Ἕρμων,
Εὖ
γε,
|
ἔφη, |
ὦ
Κλεόδημε,
εἰπάτωσαν
οὗτινος
ἕνεκα |