Chapitre
[46]	καὶ σκύφους ῥιπτομένους. ~Τέλος δὲ	ὁ	Ἀλκιδάμας ἀνατρέψας τὸ λυχνίον σκότος
[13]	ἀπὸ τούτου περιιὼν ἐν κύκλῳ	ὁ	Ἀλκιδάμας ἐδείπνει ὥσπερ οἱ Σκύθαι
[45]	μέγιστον δὲ ἦν ἁπάντων κακῶν	ὁ	Ἀλκιδάμας, ἐπεὶ ἅπαξ τὸ καθ´
[14]	ἐκεῖνος ἐνεδεδώκει. λαβὼν δὲ ἅμα	ὁ	Ἀλκιδάμας ἐσίγησε μικρὸν καὶ ἐς
[44]	περὶ αὐτοῦ. ἐν τοσούτῳ δὲ	ὁ	Ἀλκιδάμας ἠρίστευεν τῷ Ζηνοθέμιδι συμμαχῶν,
[19]	δὲ ἐγέλων, ἄχρι ἀπηγόρευσε παιόμενος	ὁ	Ἀλκιδάμας ὑπὸ συγκεκροτημένου ἀνθρωπίσκου καταγωνισθείς.
[22]	δυνάμενος οὐκ ἐπένευσα ἱκετεύοντι, σοὶ	ὁ	ἀνόητος ἐμαυτὸν φυλάττων. ~σὺ δὲ
[6]	μάλιστα, Ζηνόθεμις ἦν ὁ πρεσβύτης	ὁ	ἀπὸ τῆς στοᾶς καὶ ξὺν
[5]	εἰπέ, τῷ παιδὶ τῷ Ζήνωνι	ὁ	Ἀρισταίνετος ἀγόμενος γυναῖκα εἱστία ὑμᾶς;
[29]	τὰ ὑπὸ τοῦ Ἑτοιμοκλέους κατηγορηθέντα·	ὁ	Ἀρισταίνετος δὲ ἐτετάρακτο καὶ θορύβου
[36]	Κλεόδημον φιλονικοῦντες, ἐπεὶ μέσος αὐτῶν	ὁ	Ἀρισταίνετος ἐγένετο· ἀλλά, Νῦν μέν,
[13]	Ἡρακλέα γράφουσιν. Οὕτως, ἔφη, γιγνέσθω,	ὁ	Ἀρισταίνετος, εἴ σοι ἥδιον. καὶ
[37]	γοῦν ἐλπίσαντες. καὶ μετῆλθέν τε	ὁ	Ἀρισταίνετος ἐπὶ τὸν αὑτοῦ τόπον
[40]	εἰκότα. ἀλλ´ ὁ γραμματικὸς Ἱστιαῖος	ὁ	βέλτιστος, ~Παύσασθε, ἔφη· ἐγὼ γὰρ
[28]	καὶ τῇ τοῦ προσώπου ἐντάσει.	ὁ	γὰρ Ἀρισταίνετος ἐδόκει μοι οὐκ
[38]	τῷ Διφίλῳ δὲ τὰ ἀμφοῖν,	ὁ	γὰρ Ζήνων ἀπεληλύθει. καὶ μέμνησό
[19]	κακοδαίμων ὁ Σατυρίων— τοῦτο γὰρ	ὁ	γελωτοποιὸς ἐκαλεῖτο— συστὰς ἐπαγκρατίαζε. καὶ
[45]	κλιντῆρος. ~ἐτρώθη δὲ καὶ Ἱστιαῖος	ὁ	γραμματικὸς διαλύειν αὐτοὺς ἐπιχειρῶν, λάξ,
[17]	ἐφεστώτων οἰκετῶν, ὁ δὲ Ἱστιαῖος	ὁ	γραμματικὸς ἐρραψῴδει ὕστερος κατακείμενος καὶ
[6]	ἐπὶ δεῖπνον καὶ ξὺν αὐτοῖς	ὁ	γραμματικὸς Ἱστιαῖος καὶ ὁ ῥήτωρ
[40]	Διονυσόδωρος ἀντελοιδορεῖτο τὰ εἰκότα. ἀλλ´	ὁ	γραμματικὸς Ἱστιαῖος ὁ βέλτιστος, ~Παύσασθε,
[9]	εἶτα ὁ ῥήτωρ Διονυσόδωρος καὶ	ὁ	γραμματικὸς Ἱστιαῖος. ~(ΦΙΛΩΝ) Βαβαί, ὦ
[12]	ὁ μὲν τὸ Ἀφραίνεις Μενέλαε,	ὁ	δ´ Ἀλλ´ οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι
[43]	ἀνείλετο πιοτέραν, ὡς ἔφην, οὖσαν·	ὁ	δ´ ἀντεπελάβετο καὶ οὐκ εἴα
[43]	ὁ μὲν ὑπεράνω ὁ Ζηνόθεμις,	ὁ	δ´ ὑπ´ αὐτόν· παρέκειτο δ´
[13]	παρ´ Ἱστιαῖόν τε καὶ Διονυσόδωρον.	ὁ	δέ, Ἄπαγε, φησί, γυναικεῖον λέγεις
[13]	ἐδόκει καὶ φοβερώτατος ἦν ἅπασιν.	~Ὁ	δὲ Ἀρισταίνετος ἐπαινέσας αὐτὸν ἐκέλευε
[42]	Ἴων ὁμοίως καὶ ὁ Κλεόδημος.	ὁ	δὲ Δίφιλος ἠξίου καὶ τὰ
[44]	καὶ τὴν ῥῖνα προσφὺς ἀπέτραγεν,	ὁ	δὲ Ἕρμων τὸν Δίφιλον ἐπὶ
[43]	μὲν τὸν Κλεόδημον ὁ Ἕρμων,	ὁ	δὲ Ζηνόθεμις Ἀλκιδάμαντα καὶ Δίφιλον,
[17]	ὑπὸ τῶν κατόπιν ἐφεστώτων οἰκετῶν,	ὁ	δὲ Ἱστιαῖος ὁ γραμματικὸς ἐρραψῴδει
[15]	παρὰ τοῦ Κλεοδήμου τὴν φιάλην,	ὁ	δὲ τόν τε δάκτυλον ἀπέθλιψεν
[43]	ἤδη τῷ κεφαλαίῳ τῶν πραχθέντων—	ὁ	δὴ Ζηνόθεμις, φημί, τὴν παρ´
[47]	ἑορτάσας· καὶ τῶν ἄλλων δὲ	ὁ	Διόνικος ἐπεμελεῖτο δὴ τὰ δυνατά,
[3]	λόγος, μνάμονα συμπόταν. καὶ οὐδὲ	ὁ	Διόνικος ὀρθῶς ἐποίησε πρὸς τὸν
[9]	εἶτ´ ἐγὼ καὶ παρ´ ἐμὲ	ὁ	Δίφιλος καὶ ὑπ´ αὐτῷ Ζήνων
[6]	καὶ Κοπίδα καλοῦσιν. ἀλλὰ καὶ	ὁ	Ἐπικούρειος Ἕρμων παρῆν, καὶ εἰσελθόντα
[9]	κατεκλίνετο καὶ μετ´ αὐτὸν ὅμως	ὁ	Ἕρμων, εἶτα Κλεόδημος ὁ Περιπατητικός,
[37]	οὐκ ἀνῆκε καρτερῶς ἀντεχόμενος. ~καὶ	ὁ	Ἕρμων, Εὖ γε, ἔφη, ὦ
[9]	ἐκάλει καὶ ἐξιόντι ἐῴκει. καὶ	ὁ	Ἕρμων, Ἔχε μέν, ὦ Ζηνόθεμι,
[43]	βοηθεῖν, ὁ μὲν τὸν Κλεόδημον	ὁ	Ἕρμων, ὁ δὲ Ζηνόθεμις Ἀλκιδάμαντα
[31]	ἑορτῇ πρέποντα. ~Νὴ Δί´, εἶπεν	ὁ	Ἕρμων ὑπερκατακείμενος· ἀκηκόει γάρ, οἶμαι,
[34]	εἶχον τὰ γινόμενα λογιζόμενος οἷα	ὁ	Ἑτοιμοκλῆς ἄσιτος ἔτι καὶ ἄποτος
[35]	πόλεμον ἐπ´ Ἰλίῳ γεγενῆσθαι. καὶ	ὁ	Ἑτοιμοκλῆς τοίνυν ἐδόκει μοι τὴν
[9]	~καταντικρὺ δὲ τῶν γυναικῶν πρῶτος	ὁ	Εὔκριτος, εἶτα Ἀρισταίνετος. εἶτα ἐνεδοιάζετο
[47]	ἔχοντες, καὶ μάλιστα ὁ πρεσβύτης	ὁ	Ζηνόθεμις ἀμφοτέραις τῇ μὲν τῆς
[17]	τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν.	ὁ	Ζηνόθεμις δ´ ἀνεγίνωσκε παρὰ τοῦ
[37]	ἀλλὰ σύ, ἦ δ´ ὃς	ὁ	Ζηνόθεμις, εἰπέ, ὦ Κλεόδημε, καθ´
[9]	πρώτου ἐν τῇ πόλει. ἀλλὰ	ὁ	Ζηνόθεμις ἔλυσε τὴν ἀπορίαν· Εἰ
[32]	Χρυσίππου γὰρ μέμνησθε ὑμεῖς, ἔφη	ὁ	Ζηνόθεμις ἐπεγείρας ἑαυτὸν καὶ φθεγξάμενος
[9]	καταπεφρόνηκας. Ἐγέλασα, ἦ δ´ ὃς	ὁ	Ζηνόθεμις, Ἐπικούρειον ἱερέα, καὶ ἅμα
[43]	ἑαυτοῦ ἑκάτερον. ἐν τούτῳ τοίνυν	ὁ	Ζηνόθεμις— καί μοι, ὦ Φίλων,
[43]	ὥσπερ εἴρηται, ὁ μὲν ὑπεράνω	ὁ	Ζηνόθεμις, ὁ δ´ ὑπ´ αὐτόν·
[32]	τοὺς μισθούς. Ἀλλ´ ἐκεῖνο, ἔφη	ὁ	Ζηνόθεμις, οὐκ ἂν ἔξαρνος γένοιο
[29]	τούτων. μετ´ ὀλίγον δὲ καὶ	ὁ	Ζήνων ὑπεξανέστη ἀφανῶς, τοῦ παιδαγωγοῦ
[35]	ἐκεκράγεσαν καὶ εἰς χεῖρας ᾔεσαν.	ὁ	θαυμάσιος δὲ Ἀλκιδάμας καὶ ἐνούρει
[30]	ὁ καλὸς Χρύσιππος καὶ Ζήνων	ὁ	θαυμαστὸς καὶ Κλεάνθης, ῥημάτια δύστηνα
[7]	ἐπιδημία τὸ πρᾶγμα ἦν Ἴων	ὁ	θαυμαστὸς συμπαρών. ~Δέον δὲ ἤδη
[20]	ἐπ´ αὐτοῖς. ~Ἐνταῦθα Διόνικος ἐπεισῆλθεν	ὁ	ἰατρὸς οὐ πολὺ κατόπιν τοῦ
[40]	σὺ γὰρ φθέγγῃ, κάθαρμα; εἶπεν	ὁ	Ἴων, καὶ Διονυσόδωρος ἀντελοιδορεῖτο τὰ
[9]	εἶτα Κλεόδημος ὁ Περιπατητικός, εἶτα	ὁ	Ἴων καὶ ὑπ´ ἐκεῖνον ὁ
[46]	αὐτῷ, ὅπως μὴ ἀπόλοιτο, καὶ	ὁ	Ἴων κηδεμονικῶς ἔλεγε τοῦτο πεποιηκέναι.
[37]	τὸ τοιοῦτον ἦν, ἄχρι δὴ	ὁ	Ἴων προκύψας εἰς τὸ ἐμφανέστερον,
[33]	κατεσκέδασεν αὐτοῖν. ἀπέλαυσε δὲ καὶ	ὁ	Ἴων τῆς γειτονήσεως, οὐκ ἀνάξιος
[19]	ἔφη τὴν βακτηρίαν. οὕτω δὴ	ὁ	κακοδαίμων ὁ Σατυρίων— τοῦτο γὰρ
[30]	τῆς ἐπιστολῆς, Τοιαῦτα, ἔφη, ἐξεργάζεται	ὁ	καλὸς Χρύσιππος καὶ Ζήνων ὁ
[30]	ἀπαλλάττεσθαι: ὡς κελεύσαντος τοῦ πατρός.	~Ὁ	Κλεόδημος δὲ καὶ πάλαι τινὸς
[33]	τοὺς παρόντας ἐμαρτύρετο, οἷα ἐπεπόνθει.	ὁ	Κλεόδημος δέ— οὐ γὰρ εἶχε
[12]	περιωπῆς ἑωρακώς. ~Ἅμα οὖν ταῦτα	ὁ	Κλεόδημος εἰρήκει καὶ ἐπεισέπαισεν ὁ
[11]	γὰρ ἄφθονα. ἐν τούτῳ δὲ	ὁ	Κλεόδημος ἐπικύψας ἐς τὸν Ἴωνα,
[36]	ἐγένετο· ἀλλά, Νῦν μέν, ἔφη	ὁ	Κλεόδημος, ἱκανόν, εἰ ἐλεγχθείητε ἀμαθεῖς
[42]	ἔκειτο καὶ Ἴων ὁμοίως καὶ	ὁ	Κλεόδημος. ὁ δὲ Δίφιλος ἠξίου
[32]	ἐμαυτοῦ γυναικός, ἦ δ´ ὃς	ὁ	Κλεόδημος, ὥσπερ σύ, οὐδὲ τοῦ
[36]	ὦ Ζηνόθεμι, ἢ σὺ ἢ	ὁ	κοσμιώτατος Δίφιλος, καθ´ ὅ τι
[12]	ὁ Κλεόδημος εἰρήκει καὶ ἐπεισέπαισεν	ὁ	Κυνικὸς Ἀλκιδάμας ἄκλητος, ἐκεῖνο τὸ
[16]	τοῦ Ἀρισταινέτου τὴν παροινίαν ἐνέγκαντος.	~Ὁ	Κυνικὸς δὲ Ἀλκιδάμας, ἐπεπώκει γὰρ
[6]	στοᾶς καὶ ξὺν αὐτῷ Δίφιλος	ὁ	Λαβύρινθος ἐπίκλην, διδάσκαλος οὗτος ὢν
[9]	Δίφιλος καὶ ὑπ´ αὐτῷ Ζήνων	ὁ	μαθητής, εἶτα ὁ ῥήτωρ Διονυσόδωρος
[31]	ὁ πρεσβύτης ὑπὸ λιμοῦ ὥσπερ	ὁ	Μελέαγρος ἀπομαρανθείς. καίτοι οὐδὲν ἂν
[17]	βοῆς μεστὸν ἦν τὸ συμπόσιον·	ὁ	μὲν γὰρ Διονυσόδωρος ὁ ῥήτωρ
[20]	τινας ἐπὶ τοῦ προσώπου. Καὶ	ὁ	μὲν Διόνικος οὐ μεῖον εὐδοκιμήσας
[44]	~Οἱ δ´ ἐμάχοντο συμπλακέντες, καὶ	ὁ	μὲν Ζηνόθεμις σκύφον ἀράμενος ἀπὸ
[44]	οὐ μὴν ἀπετράποντο ἐκεῖνοι, ἀλλ´	ὁ	μὲν Κλεόδημος ὀρθῷ τῷ δακτύλῳ
[33]	τῆς γειτονήσεως, οὐκ ἀνάξιος ὤν.	ὁ	μὲν οὖν Ἕρμων ἀπεξύετο ἐκ
[15]	καὶ μειδιάσειε. καὶ μετὰ μικρὸν	ὁ	μὲν προσῆλθεν ὡς ἀποληψόμενος παρὰ
[12]	πεποιηκέναι καὶ ὑπέκρουον τὰ προχειρότατα,	ὁ	μὲν τὸ Ἀφραίνεις Μενέλαε, ὁ
[43]	τῶν πωγώνων ἐπειλημμένοι ἐπεκαλοῦντο βοηθεῖν,	ὁ	μὲν τὸν Κλεόδημον ὁ Ἕρμων,
[43]	Ζηνόθεμιν ἅμα κατέκειντο, ὥσπερ εἴρηται,	ὁ	μὲν ὑπεράνω ὁ Ζηνόθεμις, ὁ
[47]	οἱ πολλοὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς.	ὁ	μέντοι Ἀλκιδάμας αὐτοῦ ἔμεινεν· οὐ
[47]	ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν πόνον. καὶ	ὁ	νυμφίος δὲ ἀκεσαμένου τὸ τραῦμα
[9]	ὁ Ἴων καὶ ὑπ´ ἐκεῖνον	ὁ	νυμφίος, εἶτ´ ἐγὼ καὶ παρ´
[29]	~ἐπεὶ δ´ οὖν ἐπαύσατό ποτε	ὁ	οἰκέτης ἀναγινώσκων, τὸ μὲν συμπόσιον
[15]	οἶμαι, συνανέδωκε μετὰ τῆς φιάλης·	ὁ	παῖς δὲ πρὸς μὲν τὸν
[36]	τὴν ὀθόνην περισπᾶν ἐπεχείρει, ἣν	ὁ	παῖς εἶχε τοῦ Ζηνοθέμιδος, μεστὴν
[36]	αὐτὰ ἐς τὸ ἔδαφος, ἀλλ´	ὁ	παῖς οὐκ ἀνῆκε καρτερῶς ἀντεχόμενος.
[14]	σκύφον ἐν τῇ δεξιᾷ, οἷος	ὁ	παρὰ τῷ Φόλῳ Ἡρακλῆς ὑπὸ
[22]	Ὅπως μὲν ἔχω πρὸς δεῖπνα	ὁ	παρεληλυθώς μοι βίος ἅπας μαρτύριον
[9]	ὅμως ὁ Ἕρμων, εἶτα Κλεόδημος	ὁ	Περιπατητικός, εἶτα ὁ Ἴων καὶ
[7]	τὸν νυμφίον τὸν Χαιρέαν Ἴων	ὁ	Πλατωνικὸς συνειστιᾶτο διδάσκαλος αὐτοῦ ὤν,
[3]	ἀπαλλάττεσθαι. Μισῶ γάρ, φησὶ καὶ	ὁ	ποιητικὸς λόγος, μνάμονα συμπόταν. καὶ
[6]	οἶμαι, ἀκοῦσαι μάλιστα, Ζηνόθεμις ἦν	ὁ	πρεσβύτης ὁ ἀπὸ τῆς στοᾶς
[47]	ἐξεκομίζοντο πονηρῶς ἔχοντες, καὶ μάλιστα	ὁ	πρεσβύτης ὁ Ζηνόθεμις ἀμφοτέραις τῇ
[31]	τῶν ἀπαρχῶν, μὴ καὶ φθάσῃ	ὁ	πρεσβύτης ὑπὸ λιμοῦ ὥσπερ ὁ
[17]	συμπόσιον· ὁ μὲν γὰρ Διονυσόδωρος	ὁ	ῥήτωρ αὑτοῦ ῥήσεις τινὰς ἐν
[6]	αὐτοῖς ὁ γραμματικὸς Ἱστιαῖος καὶ	ὁ	ῥήτωρ Διονυσόδωρος. ~διὰ δὲ τὸν
[9]	αὐτῷ Ζήνων ὁ μαθητής, εἶτα	ὁ	ῥήτωρ Διονυσόδωρος καὶ ὁ γραμματικὸς
[19]	βακτηρίαν. οὕτω δὴ ὁ κακοδαίμων	ὁ	Σατυρίων— τοῦτο γὰρ ὁ γελωτοποιὸς
[14]	οὐκ εἰδὼς ὅσων κακῶν ἀρχὴν	ὁ	σκύφος ἐκεῖνος ἐνεδεδώκει. λαβὼν δὲ
[39]	λόγον. (ΦΙΛΩΝ) Μεμνήσομαι δή. ~(ΛΥΚΙΝΟΣ)	Ὁ	τοίνυν Ἴων, Πρῶτος οὖν ἄρχομαι,
[42]	αὑτοῦ ἑκάτερος κἀγὼ τἀμὰ καὶ	ὁ	Χαιρέας ὅσα ἐκείνῳ ἔκειτο καὶ
[2]	~(ΦΙΛΩΝ) Τοιγαροῦν, ὦ Λυκῖνε, καὶ	ὁ	Χαρῖνος αὐτός, εἰ βουλοίμεθα τἀληθῆ
[32]	ἂν πάθοι δεινόν· ~ἀδιάφορα γὰρ	ὁ	Χρύσιππος τὰ τοιαῦτα ἡγεῖτο εἶναι.
[15]	τοῦ δὲ Κλεοδήμου, καθ´ ὃν	ὁ	ψόφος ἐγένετο, μὴ προσποιουμένου τὴν
[36]	ἢ ὁ κοσμιώτατος Δίφιλος, καθ´	ὅ	τι ἀδιάφορον εἶναι λέγοντες τῶν
[15]	γλαφυρώτερον ἐπράχθη— μάλα ἤδη παρεφύλαττον	ὅ	τι καὶ μειδιάσειε. καὶ μετὰ
[37]	Ζηνόθεμις, εἰπέ, ὦ Κλεόδημε, καθ´	ὅ	τι οὐκ ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν
[10]	ἑστιᾶν πρὸ τῶν ἄλλων ἠξίωσεν,	ὅ	τι περ τὸ κεφάλαιον ἐξ
[12]	καὶ κρακτικώτατον κυνῶν ἁπάντων, παρ´	ὃ	καὶ ἀμείνων ἐδόκει καὶ φοβερώτατος
[47]	ἐμοῦντες οἱ πολλοὶ ἐν ταῖς	ὁδοῖς.	ὁ μέντοι Ἀλκιδάμας αὐτοῦ ἔμεινεν·
[47]	ἐν κακοῖς ὄντα— δύο γὰρ	ὀδόντας	ἐξεκέκοπτο— ἀντιμαρτύρεσθαι λέγοντα, Μέμνησο μέντοι,
[45]	ἐπιχειρῶν, λάξ, οἶμαι, εἰς τοὺς	ὀδόντας	ὑπὸ τοῦ Κλεοδήμου Δίφιλον εἶναι
[23]	καταληπτικὴν φαντασίαν ἔχεις. ἀλλὰ οἶδα	ὅθεν	μοι ταῦτα, παρὰ τῶν θαυμαστῶν
[36]	ἐπιδιδόντες— καὶ ἅμα λέγων τὴν	ὀθόνην	περισπᾶν ἐπεχείρει, ἣν ὁ παῖς
[42]	τὰ παρακείμενα ἔδει, καὶ ἀνείλοντο	οἱ	ἀμφὶ τὸν Ἀρισταίνετον καὶ Εὔκριτον
[37]	ἐπῄνεσαν οἱ παρόντες, καὶ μάλιστα	οἱ	ἀμφὶ τὸν Ἀρισταίνετόν τε καὶ
[36]	κακὰ ἐξεργάσασθαι. ~Οὐ γὰρ ἐπαύσαντο	οἱ	ἀμφὶ τὸν Ζηνόθεμιν καὶ Κλεόδημον
[34]	ἀλλ´ οἱ μὲν ἐποίουν αἰσχρά,	οἱ	δ´ ἔλεγον αἰσχίω· οὐδὲ γὰρ
[44]	ἐκεῖνος δὲ μέσον ἑαυτὸν ἐφύλαττεν.	~Οἱ	δ´ ἐμάχοντο συμπλακέντες, καὶ ὁ
[43]	συνίσταντο οἱ μὲν ὡς τοῦτον,	οἱ	δ´ ὡς ἐκεῖνον πλὴν μόνου
[45]	γυναῖκες ἐκώκυον τῷ Χαιρέᾳ περιχυθεῖσαι,	οἱ	δὲ ἄλλοι κατέπαυον. μέγιστον δὲ
[43]	ὡς ἂν τὰ μέγιστα ἠδικημένος.	~Οἱ	δὲ ἀμφὶ τὸν Ἕρμωνα καὶ
[6]	ἄλλους τί ἄν σοι λέγοιμι;	οἱ	δὲ ἀπὸ φιλοσοφίας καὶ λόγων,
[19]	παρόντες δὲ οἱ μὲν ᾐδοῦντο,	οἱ	δὲ ἐγέλων, ἄχρι ἀπηγόρευσε παιόμενος
[5]	ἀτὰρ οὖν, ὦ Λυκῖνε, τίνες	οἱ	δειπνοῦντες ἦσαν; ~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Τοὺς μὲν
[44]	κἀκείνου μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ	οἱ	ἐτράπετ´ ἄλλῃ, διεῖλε δὲ τοῦ
[21]	τοῦ Στωϊκοῦ γραμματίδιον ἔχων κελεῦσαί	οἱ	ἔφη τὸν δεσπότην ἐν τῷ
[6]	στωμύλον, τὸν ἐλεγκτικόν· Ξίφος αὐτὸν	οἱ	μαθηταὶ καὶ Κοπίδα καλοῦσιν. ἀλλὰ
[34]	ἔξω ἁμαρτήματος ἦν ἰδεῖν, ἀλλ´	οἱ	μὲν ἐποίουν αἰσχρά, οἱ δ´
[19]	τῷ μέρει. οἱ παρόντες δὲ	οἱ	μὲν ᾐδοῦντο, οἱ δὲ ἐγέλων,
[35]	~ἀνέστραπτο οὖν τὸ πρᾶγμα, καὶ	οἱ	μὲν ἰδιῶται κοσμίως πάνυ ἑστιώμενοι
[19]	τέλος ἐπέσκωπτεν ἐς τοὺς παρόντας.	~οἱ	μὲν οὖν ἄλλοι ἐγέλων ὁπότε
[43]	Ἀλκιδάμαντα καὶ Δίφιλον, καὶ συνίσταντο	οἱ	μὲν ὡς τοῦτον, οἱ δ´
[19]	συμπόσιον ἀπορρίψας τὸν τρίβωνα προὐκαλεῖτό	οἱ	παγκρατιάζειν, εἰς δὲ μή, κατοίσειν
[42]	παραδοθέντα φέρεσθαι καὶ ἔλεγε μόνῳ	οἱ	παρατεθῆναι αὐτὰ καὶ πρὸς τοὺς
[19]	καὶ παιόμενος ἐν τῷ μέρει.	οἱ	παρόντες δὲ οἱ μὲν ᾐδοῦντο,
[37]	πλείστη διατριβὴ ἐγένετο. πάντες ἐπῄνεσαν	οἱ	παρόντες, καὶ μάλιστα οἱ ἀμφὶ
[17]	θυμοῦ καὶ ἐνεφορεῖτο συμπεριιών. ~καὶ	οἱ	πλεῖστοι ἐμέθυον ἤδη καὶ βοῆς
[30]	φιλοσόφων, τὰ δ´ ἄλλα Ἑτοιμοκλεῖς	οἱ	πλεῖστοι· καὶ αἱ ἐπιστολαὶ ὁρᾶτε
[15]	ἄμφω μάλα σαφῶς. ἠπόρουν δὲ	οἱ	πλησίον οὗτινος εἴη τὰ νομίσματα,
[35]	συμποσίῳ οἷς περὶ τῆς Ἔριδος	οἱ	ποιηταὶ λέγουσιν· οὐ γὰρ κληθεῖσαν
[47]	δυνατά, καὶ καθευδήσοντες ἀπήγοντο ἐμοῦντες	οἱ	πολλοὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς. ὁ
[7]	ἐπιφαίνων τῷ προσώπῳ· Κανόνα γοῦν	οἱ	πολλοὶ ὀνομάζουσιν αὐτὸν εἰς τὴν
[13]	κύκλῳ ὁ Ἀλκιδάμας ἐδείπνει ὥσπερ	οἱ	Σκύθαι πρὸς τὴν ἀφθονωτέραν νομὴν
[35]	τινας εἶναι ἀπὸ τῶν σχημάτων,	οἱ	σοφοὶ δὲ ἠσέλγαινον καὶ ἐλοιδοροῦντο
[6]	εἰσελθόντα γε αὐτὸν εὐθὺς ὑπεβλέποντο	οἱ	Στωϊκοὶ καὶ ἀπεστρέφοντο καὶ δῆλοι
[18]	πρᾶξαι γελοῖον, ὡς ἔτι μᾶλλον	οἱ	συμπόται διαχυθεῖεν. καὶ παρῆλθεν ἄμορφός
[16]	αἴσχιστον. αὖθις ἐπὶ τούτοις ἐγέλασαν	οἱ	συμπόται, καὶ ὃς ἀγανακτήσας ἐπανίστατο
[39]	καὶ Σωκράτει παιδεραστεῖν· μόνοι γοῦν	οἱ	τοιοῦτοι ἀποτελεσθεῖεν ἂν πρὸς ἀρετήν·
[47]	καὶ Διονυσοδώρῳ καὶ Ἴωνι. καὶ	οἵ	τε τραυματίαι φοράδην ἐξεκομίζοντο πονηρῶς
[33]	προνενευκὼς καὶ τοὺς παρόντας ἐμαρτύρετο,	οἷα	ἐπεπόνθει. ὁ Κλεόδημος δέ— οὐ
[34]	ἀναφέρειν εἶχον τὰ γινόμενα λογιζόμενος	οἷα	ὁ Ἑτοιμοκλῆς ἄσιτος ἔτι καὶ
[21]	τῆς νύμφης ἐγκώμιον ἢ ἐπιθαλάμιον,	οἷα	πολλὰ ποιοῦσιν; (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀμέλει καὶ
[2]	ἡδίστην ταύτην ἑστίασιν, ἧς οὐκ	οἶδ´	εἴ τις ἡδίων ἔμοιγε, καὶ
[3]	τοῦ Διονύσου εἶναι, ὃς οὐκ	οἶδα	εἴ τινα τῶν αὑτοῦ ὀργίων
[4]	πολὺ πλέον ἐπιθυμοῦντά σε εἰπεῖν	οἶδα	ἢ ἐμὲ ἀκοῦσαι, καί μοι
[23]	τὴν καταληπτικὴν φαντασίαν ἔχεις. ἀλλὰ	οἶδα	ὅθεν μοι ταῦτα, παρὰ τῶν
[41]	γε μέμνημαι, τὰ ἐλεγεῖα· Ἢ	οἵη	ποτ´ ἄρ´ ἥ γ´ Ἀρισταινέτου
[45]	ὑπὸ τοῦ Κλεοδήμου Δίφιλον εἶναι	οἰηθέντος.	ἔκειτο οὖν ἄθλιος κατὰ τὸν
[36]	μὲν ἐσθίοντες, τοσαῦτα δὲ τοῖς	οἰκέταις	ἐπιδιδόντες— καὶ ἅμα λέγων τὴν
[27]	ἕνεκα σιωπήσομαι. ~Προσέταξα δὲ τῷ	οἰκέτῃ	τούτῳ, ἢν διδῷς αὐτῷ μοῖράν
[29]	γεγονὸς ὑπομειδιῶν ἅμα, καὶ τὸν	οἰκέτην	ἀπέπεμψεν εἰπὼν ὅτι ἐπιμελήσεται τούτων.
[29]	δ´ οὖν ἐπαύσατό ποτε ὁ	οἰκέτης	ἀναγινώσκων, τὸ μὲν συμπόσιον ἅπαν
[21]	γάρ τις εἰς τὸ μέσον	οἰκέτης	παρ´ Ἑτοιμοκλέους ἥκειν λέγων τοῦ
[44]	τὴν σιαγόνα ἐπέτριψεν καὶ τῶν	οἰκετῶν	ἐνίους βοηθεῖν αὐτοῖς ἐπιχειροῦντας κατέτρωσεν·
[17]	ἐπῃνεῖτο ὑπὸ τῶν κατόπιν ἐφεστώτων	οἰκετῶν,	ὁ δὲ Ἱστιαῖος ὁ γραμματικὸς
[24]	προσηγόρευσα καὶ ἕωθεν ἐπὶ τῇ	οἰκίᾳ	καὶ ἐν τῷ ἀνακείῳ θύοντα
[47]	τοῦ Διονίκου ἀπήγετο ἐς τὴν	οἰκίαν	ταινίαις κατειλημένος τὴν κεφαλήν, ἐπὶ
[22]	ἄμοιρος, καὶ ταῦτα ἐν γειτόνων	οἰκῶν.	ἀνιῶμαι οὖν ἐπὶ σοὶ τὸ
[6]	φιλοσοφίας καὶ λόγων, οὕσπερ ἐθέλεις,	οἶμαι,	ἀκοῦσαι μάλιστα, Ζηνόθεμις ἦν ὁ
[45]	γραμματικὸς διαλύειν αὐτοὺς ἐπιχειρῶν, λάξ,	οἶμαι,	εἰς τοὺς ὀδόντας ὑπὸ τοῦ
[15]	ὡραῖον ἰδὼν ὑπομειδιῶντα— χρὴ γάρ,	οἶμαι,	καὶ ὅσα πάρεργα τῆς ἑστιάσεως
[35]	ἐγέλων μόνον καὶ κατεγίνωσκον αὐτῶν,	οἶμαι,	οὕς γε ἐθαύμαζον οἰόμενοί τινας
[15]	ἀπέθλιψεν αὐτοῦ καὶ δραχμὰς δύο,	οἶμαι,	συνανέδωκε μετὰ τῆς φιάλης· ὁ
[15]	αὖθις ἐμειδίασεν, οὐ μὴν συνεῖδεν,	οἶμαι,	τὸ νόμισμα, ὥστε μὴ δεξαμένου
[5]	Ἀλλ´ οὐκ εἶχεν ἄλλον ἐπιτηδειότερον,	οἶμαι.	τοῦτον οὖν κόσμιόν τε εἶναι
[43]	πρὸ τοῦ Ἕρμωνος〉 πιμελεστέρα, οὕτως,	οἶμαι,	τυχόν. ἔδει δὲ καὶ ταύτας
[1]	ἀκοῦσαι. Διόνικος δὲ καὶ αὐτός,	οἶμαι,	τῶν συνδείπνων ἦν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Καὶ
[31]	ὁ Ἕρμων ὑπερκατακείμενος· ἀκηκόει γάρ,	οἶμαι,	ὗν τινα ἐσκευάσθαι Ἀρισταινέτῳ ἐς
[11]	καὶ παρεσκεύαστο ποικίλα. πλὴν οὐδὲν	οἶμαι	χρὴ καὶ ταῦτα καταριθμεῖσθαι, χυμοὺς
[17]	ῥινούς· καὶ ἔνθα δ´ ἄρ´	οἰμωγή	τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν.
[25]	σοι δοκῶ, τὸ κατὰ τὸν	Οἰνέα	ἐννόησον· ὄψει γὰρ καὶ τὴν
[30]	ὅπως πρεσβυτικαί, καὶ τὸ τελευταῖον	Οἰνεὺς	μὲν Ἀρισταίνετος, Ἑτοιμοκλῆς δὲ Ἄρτεμις.
[25]	Σοφοκλῆς· συὸς μέγιστον χρῆμ´ ἐπ´	Οἰνέως	γύαις ἀνῆκε Λητοῦς παῖς ἑκηβόλος
[34]	αἰσχίω· οὐδὲ γὰρ ἐς τὸν	οἶνον	ἔτι ἀναφέρειν εἶχον τὰ γινόμενα
[15]	τὸν παρεστῶτα τῷ Κλεοδήμῳ παῖδα	οἰνοχόον	ὄντα ὡραῖον ἰδὼν ὑπομειδιῶντα— χρὴ
[3]	καὶ ἐπεξιέναι διηγουμένους πράγματα ἐν	οἴνῳ	καὶ μέθῃ γενόμενα, δέον λήθην
[35]	αὐτῶν, οἶμαι, οὕς γε ἐθαύμαζον	οἰόμενοί	τινας εἶναι ἀπὸ τῶν σχημάτων,
[11]	παιδὶ κατόπιν ἑστῶτι ὀρέγει λανθάνειν	οἰόμενος	τοὺς ἄλλους, οὐ μεμνημένος τῶν
[26]	πολλῶν ὀλίγα παρεθέμην, ὅπως μάθῃς	οἷον	ἄνδρα παραλιπὼν Δίφιλον ἑστιᾷς καὶ
[13]	τρίβωνα ὑποβαλόμενος κείσομαι ἐπ´ ἀγκῶνος	οἷον	τὸν Ἡρακλέα γράφουσιν. Οὕτως, ἔφη,
[16]	τοιοῦτος ἂν υἱὸς αὐτῇ γένοιτο	οἷος	ἐγώ, ἄτρεπτος μὲν ἀλκήν, ἐλεύθερος
[14]	τὸν σκύφον ἐν τῇ δεξιᾷ,	οἷος	ὁ παρὰ τῷ Φόλῳ Ἡρακλῆς
[28]	σεμνὸν εἶναι δοκοῦντα. ἐθαύμαζον οὖν	οἷος	ὢν διαλάθοι αὐτοὺς ἐξαπατωμένους τῷ
[35]	εἶναι τὰ ἐν τῷ συμποσίῳ	οἷς	περὶ τῆς Ἔριδος οἱ ποιηταὶ
[6]	δὲ ἀπὸ τοῦ περιπάτου Κλεόδημος,	οἶσθα	τὸν στωμύλον, τὸν ἐλεγκτικόν· Ξίφος
[23]	τὸ καλὸν ἀγαθὸν ἡγούμενος εἶναι	οἴσω	ῥᾳδίως τὴν ἀτιμίαν. ~καίτοι ὅπως
[26]	θεά. ~Ταῦτά σοι ἀπὸ πολλῶν	ὀλίγα	παρεθέμην, ὅπως μάθῃς οἷον ἄνδρα
[8]	τὸν κλιντῆρα ἐκεῖνον ἐπέλαβον, οὐκ	ὀλίγαι	οὖσαι, καὶ ἐν αὐταῖς ἡ
[18]	ἄμορφός τις ἐξυρημένος τὴν κεφαλήν,	ὀλίγας	ἐπὶ τῇ κορυφῇ τρίχας ὀρθὰς
[29]	εἰπὼν ὅτι ἐπιμελήσεται τούτων. μετ´	ὀλίγον	δὲ καὶ ὁ Ζήνων ὑπεξανέστη
[1]	σχεδὸν ἤδη τῆς μάχης ἐπέστη	ὀλίγον	πρὸ τῶν τραυμάτων. ὥστε θαυμάζω
[18]	λεπτόγραμμόν τι βιβλίον. ~Διαλιπόντων δὲ	ὀλίγον,	ὥσπερ εἰώθασι, τῶν παρακομιζόντων τὰ
[9]	ἄλλο κακὸν εἴπω, Ἐπικουρείου, ἄπειμι	ὅλον	σοι τὸ συμπόσιον καταλιπών. καὶ
[8]	δεξιᾷ μὲν εἰσιόντων αἱ γυναῖκες	ὅλον	τὸν κλιντῆρα ἐκεῖνον ἐπέλαβον, οὐκ
[7]	ὥς τινα τῶν κρειττόνων, καὶ	ὅλως	θεοῦ ἐπιδημία τὸ πρᾶγμα ἦν
[45]	οὖν ἄθλιος κατὰ τὸν αὑτοῦ	Ὅμηρον	αἷμ´ ἐμέων" πλὴν ταραχῆς γε
[25]	ἑστιῶν. φησὶ δὲ περὶ αὐτῶν	Ὅμηρος	ὧδέ πως· ἢ λάθετ´ ἢ
[15]	ἡ κύλιξ καὶ φιλοτησίαι καὶ	ὁμιλίαι	καὶ φῶτα εἰσεκεκόμιστο. ἐν τοσούτῳ
[19]	δὲ καὶ εἰς τὸν Ἀλκιδάμαντα	ὅμοιόν	τι ἀπέρριψε Μελιταῖον κυνίδιον προσειπὼν
[35]	ὡς ἂν ἄριστά τις εἰκάσειεν,	ὁμοιότατα	εἶναι τὰ ἐν τῷ συμποσίῳ
[42]	ὅσα ἐκείνῳ ἔκειτο καὶ Ἴων	ὁμοίως	καὶ ὁ Κλεόδημος. ὁ δὲ
[38]	Στωϊκῷ καὶ Ἕρμωνι τῷ Ἐπικουρείῳ	ὁμοίως	κοινὸν καὶ τούτοις· εἶτα ἑξῆς
[43]	Φίλων, πάνυ πρόσεχε τὸν νοῦν,	ὁμοῦ	γάρ ἐσμεν ἤδη τῷ κεφαλαίῳ
[9]	λέγων κατεκλίνετο καὶ μετ´ αὐτὸν	ὅμως	ὁ Ἕρμων, εἶτα Κλεόδημος ὁ
[22]	ἐνοχλούντων παρὰ πολὺ σοῦ πλουσιωτέρων	ὅμως	οὐδὲ πώποτε φέρων ἐμαυτὸν ἐπέδωκα
[29]	θορύβου μεστὸς ἦν, ἐκέλευε δ´	ὅμως	πίνειν ἡμᾶς καὶ ἐπειρᾶτο εὖ
[26]	παιδαγωγοῦ αὐτοῦ μάθοις ἂν ἀληθὲς	ὄν.	ἀλλ´ οὐ χρὴ ταράττειν ἐν
[16]	καιρὸν εἰσεκεκόμιστο πλακοῦς εὐμεγέθης, πρὸς	ὃν	ἀποβλέψας ἡμερώτερος ἐγένετο καὶ ἔληξε
[15]	ἀποβεβληκέναι, τοῦ δὲ Κλεοδήμου, καθ´	ὃν	ὁ ψόφος ἐγένετο, μὴ προσποιουμένου
[23]	θερίζοντα λόγον. Ἀλλὰ σὺ μὲν	ὄναιο	αὐτῶν. ἐγὼ δὲ ὡς ἂν
[38]	ἅμα εἰσεκεκόμιστο ἡμῖν τὸ ἐντελὲς	ὀνομαζόμενον	δεῖπνον, μία ὄρνις ἑκάστῳ καὶ
[7]	προσώπῳ· Κανόνα γοῦν οἱ πολλοὶ	ὀνομάζουσιν	αὐτὸν εἰς τὴν ὀρθότητα τῆς
[47]	τὸν Ἕρμωνα καίπερ ἐν κακοῖς	ὄντα—	δύο γὰρ ὀδόντας ἐξεκέκοπτο— ἀντιμαρτύρεσθαι
[12]	τὸν Ἀλκιδάμαντα, βοὴν ἀγαθὸν ἀτεχνῶς	ὄντα	καὶ κρακτικώτατον κυνῶν ἁπάντων, παρ´
[5]	φιλοσοφίαν ὡρμημένον, ἔτι δὲ μόνον	ὄντα	πλουτοῦντι τῷ Εὐκρίτῳ, προείλετο νυμφίον
[48]	ἤδη, ὡς οὐκ ἀσφαλὲς ἄπρακτον	ὄντα	συνεστιᾶσθαι τοιούτοις φιλοσόφοις.
[15]	παρεστῶτα τῷ Κλεοδήμῳ παῖδα οἰνοχόον	ὄντα	ὡραῖον ἰδὼν ὑπομειδιῶντα— χρὴ γάρ,
[34]	τὸ βέλτιον· ἐκείνους γοῦν περιττοὺς	ὄντας	ἐν τοῖς λόγοις ἑώρων γέλωτα
[32]	Ἕρμων, τοὺς πλοκάμους περικέκαρκας χρυσοῦς	ὄντας	καὶ δώσεις δίκην παραδοθεὶς τῷ
[36]	Κλεόδημος, ἱκανόν, εἰ ἐλεγχθείητε ἀμαθεῖς	ὄντες,	αὔριον δὲ ἀμυνοῦμαι ὑμᾶς ὅντινα
[6]	αὐτοῦ Ἀρισταινέτου φίλοι καὶ συνήθεις	ὄντες	παρεκέκληντο ἐπὶ δεῖπνον καὶ ξὺν
[32]	σοφοὺς ἄνδρας; τίνες δὴ καὶ	ὄντες	ὑμεῖς ἐρεῖτε ταῦτα; οὐ σὺ
[9]	μηδέν τι ἕτερον ἱερεῖ γε	ὄντι	ὑπεξίστασθαι καλῶς εἶχεν, εἰ καὶ
[36]	ὄντες, αὔριον δὲ ἀμυνοῦμαι ὑμᾶς	ὅντινα	καὶ χρὴ τρόπον· ἀπόκριναί μοι
[26]	τὰ τοιαῦτα, κἄν τι προσέθηκα,	ὅπερ	σύ, εἰ θέλεις, παρὰ Ζωπύρου
[21]	κοινῷ ἀναγνόντα εἰς ἐπήκοον ἅπασιν	ὀπίσω	αὖθις ἀπαλλάττεσθαι. ἐφέντος οὖν τοῦ
[39]	ἵνα δὲ μὴ ἀντιλέγωσί μοι	ὁπόσοι	μὴ κατὰ ταὐτὰ φιλοσοφοῦσιν, περὶ
[33]	~Καὶ ἅμα, ἔτυχε γὰρ πίνων,	ὁπόσον	ἔτι λοιπὸν ἐν τῇ κύλικι,
[19]	~οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ἐγέλων	ὁπότε	σκωφθεῖεν, ἐπεὶ δὲ καὶ εἰς
[11]	γέροντα— Ζηνόθεμιν λέγων, ἐπήκουον γάρ—	ὅπως	ἐμφορεῖται τῶν ὄψων καὶ ἀναπέπλησται
[2]	εἰ βουλοίμεθα τἀληθῆ ἀκοῦσαι καὶ	ὅπως	ἐπράχθη ἕκαστα, παρὰ σὲ ἡμᾶς
[26]	σοι ἀπὸ πολλῶν ὀλίγα παρεθέμην,	ὅπως	μάθῃς οἷον ἄνδρα παραλιπὼν Δίφιλον
[22]	ἐνεγέγραπτο γάρ· ~Ἑτοιμοκλῆς φιλόσοφος Ἀρισταινέτῳ.	Ὅπως	μὲν ἔχω πρὸς δεῖπνα ὁ
[46]	ἐν τῇ ταραχῇ δοῦναι αὐτῷ,	ὅπως	μὴ ἀπόλοιτο, καὶ ὁ Ἴων
[24]	οἴσω ῥᾳδίως τὴν ἀτιμίαν. ~καίτοι	ὅπως	μὴ ἐς ἐκείνην ἔχῃς καταφεύγειν
[4]	γάρ, ἐπείπερ οὕτως προθυμῇ, ἀλλ´	ὅπως	μὴ πρὸς πολλοὺς ἐρεῖς. (ΦΙΛΩΝ)
[30]	πλεῖστοι· καὶ αἱ ἐπιστολαὶ ὁρᾶτε	ὅπως	πρεσβυτικαί, καὶ τὸ τελευταῖον Οἰνεὺς
[3]	ὀργίων ἀτέλεστον καὶ ἀβάκχευτον περιεῖδεν.	ὅρα	οὖν μὴ κακοήθων τινῶν ἀνθρώπων
[11]	Κλεόδημος ἐπικύψας ἐς τὸν Ἴωνα,	Ὁρᾷς,	ἔφη, τὸν γέροντα— Ζηνόθεμιν λέγων,
[30]	οἱ πλεῖστοι· καὶ αἱ ἐπιστολαὶ	ὁρᾶτε	ὅπως πρεσβυτικαί, καὶ τὸ τελευταῖον
[4]	μὴ λέγε. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Μηδὲν πρὸς	ὀργήν·	διηγήσομαι γάρ, ἐπείπερ οὕτως προθυμῇ,
[25]	ἀπολελόγημαι. ~Εἰ δὲ δείπνου ἕνεκα	ὀργίζεσθαί	σοι δοκῶ, τὸ κατὰ τὸν
[3]	οἶδα εἴ τινα τῶν αὑτοῦ	ὀργίων	ἀτέλεστον καὶ ἀβάκχευτον περιεῖδεν. ὅρα
[11]	ὅσα τῷ παιδὶ κατόπιν ἑστῶτι	ὀρέγει	λανθάνειν οἰόμενος τοὺς ἄλλους, οὐ
[15]	τῶν ἐξώρων ἤδη καὶ καρτερῶν,	ὀρεωκόμον	τινὰ ἢ ἱπποκόμον. καὶ τοῦτο
[18]	ὀλίγας ἐπὶ τῇ κορυφῇ τρίχας	ὀρθὰς	ἔχων· οὗτος ὠρχήσατό τε κατακλῶν
[14]	ὥσπερ ἠπειλήκει, πήξας τὸν ἀγκῶνα	ὀρθόν,	ἔχων ἅμα τὸν σκύφον ἐν
[45]	ἐγὼ δὲ παρὰ τὸν τοῖχον	ὀρθὸς	ἐφεστὼς ἑώρων ἕκαστα οὐκ ἀναμιγνὺς
[13]	πορφυρίδας ὑποβεβλημένοι· ἐγὼ δὲ κἂν	ὀρθοστάδην	δειπνήσαιμι ἐμπεριπατῶν ἅμα τῷ συμποσίῳ·
[7]	πολλοὶ ὀνομάζουσιν αὐτὸν εἰς τὴν	ὀρθότητα	τῆς γνώμης ἀποβλέποντες. καὶ ἐπεὶ
[44]	ἐκεῖνοι, ἀλλ´ ὁ μὲν Κλεόδημος	ὀρθῷ	τῷ δακτύλῳ τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ
[34]	καὶ τὸ πεπαιδεῦσθαι ἀπάγῃ τῶν	ὀρθῶν	λογισμῶν τοὺς ἐς μόνα τὰ
[3]	συμπόταν. καὶ οὐδὲ ὁ Διόνικος	ὀρθῶς	ἐποίησε πρὸς τὸν Χαρῖνον ταῦτα
[42]	διακόνους ἐμάχετο, καὶ ἀντέσπων τῆς	ὄρνιθος	ἀντεπειλημμένοι ὥσπερ τὸν Πατρόκλου νεκρὸν
[38]	τὸ ἐντελὲς ὀνομαζόμενον δεῖπνον, μία	ὄρνις	ἑκάστῳ καὶ κρέας ὑὸς καὶ
[43]	καὶ ἀνείλοντο εἰρηνικῶς· ἡ δὲ	ὄρνις	ἡ πρὸ τοῦ Ἕρμωνος〉 πιμελεστέρα,
[43]	καὶ συμπεσόντες ἔπαιον ἀλλήλους ταῖς	ὄρνισιν	αὐταῖς εἰς τὰ πρόσωπα, καὶ
[28]	χανεῖν μοι τὴν γῆν ηὐχόμην	ὁρῶν	τοὺς παρόντας γελῶντας ἐφ´ ἑκάστῳ
[22]	βίος ἅπας μαρτύριον ἂν γένοιτο,	ὅς	γε ὁσημέραι πολλῶν ἐνοχλούντων παρὰ
[16]	τούτοις ἐγέλασαν οἱ συμπόται, καὶ	ὃς	ἀγανακτήσας ἐπανίστατο δριμὺ καὶ παράφορον
[4]	πρὸς ἐμὲ οὕτως ποιεῖν ἐχρῆν,	ὃς	ἀκριβῶς πολὺ πλέον ἐπιθυμοῦντά σε
[37]	Οὔκ, ἀλλὰ σύ, ἦ δ´	ὃς	ὁ Ζηνόθεμις, εἰπέ, ὦ Κλεόδημε,
[9]	πάνυ καταπεφρόνηκας. Ἐγέλασα, ἦ δ´	ὃς	ὁ Ζηνόθεμις, Ἐπικούρειον ἱερέα, καὶ
[32]	τῆς ἐμαυτοῦ γυναικός, ἦ δ´	ὃς	ὁ Κλεόδημος, ὥσπερ σύ, οὐδὲ
[3]	θεοῦ ἔργα τοῦ Διονύσου εἶναι,	ὃς	οὐκ οἶδα εἴ τινα τῶν
[22]	μόνου εἰκότως ἀγανακτῆσαί μοι δοκῶ,	ὃς	τοσοῦτον χρόνον ὑπ´ ἐμοῦ λιπαρῶς
[42]	κἀγὼ τἀμὰ καὶ ὁ Χαιρέας	ὅσα	ἐκείνῳ ἔκειτο καὶ Ἴων ὁμοίως
[38]	ἐκ ταγήνου καὶ σησαμοῦντες καὶ	ὅσα	ἐντραγεῖν, καὶ ἐξῆν ἀποφέρεσθαι ταῦτα.
[2]	δεῖπνον εἴτε νέοι, εἰπεῖν τε	ὅσα	ἥκιστα ἐχρῆν ὑπὸ τοῦ ἀκράτου
[20]	τοῦ Ἱστιαίου παραβύσας ἑαυτὸν ἐδείπνει	ὅσα	λοιπά, οὐκ ἄνευ θεοῦ τινος
[15]	ὑπομειδιῶντα— χρὴ γάρ, οἶμαι, καὶ	ὅσα	πάρεργα τῆς ἑστιάσεως εἰπεῖν, καὶ
[11]	ἀναπέπλησται ζωμοῦ τὸ ἱμάτιον καὶ	ὅσα	τῷ παιδὶ κατόπιν ἑστῶτι ὀρέγει
[22]	μαρτύριον ἂν γένοιτο, ὅς γε	ὁσημέραι	πολλῶν ἐνοχλούντων παρὰ πολὺ σοῦ
[28]	γελῶντας ἐφ´ ἑκάστῳ καὶ μάλιστα	ὅσοι	ᾔδεσαν τὸν Ἑτοιμοκλέα, πολιὸν ἄνθρωπον
[34]	διατειχίσματι αὐτῷ εἰρήνην ἄγοντες. ~Ἐν	ὅσῳ	δὲ ταῦτ´ ἐγίνετο, ποικίλα, ὦ
[2]	τις ἡδίων ἔμοιγε, καὶ μάλιστα	ὅσῳ	νήφοντες ἐν εἰρήνῃ καὶ ἀναιμωτὶ
[14]	ἐδόκει ἄριστα ἐπινενοηκέναι οὐκ εἰδὼς	ὅσων	κακῶν ἀρχὴν ὁ σκύφος ἐκεῖνος
[29]	καὶ τὸν οἰκέτην ἀπέπεμψεν εἰπὼν	ὅτι	ἐπιμελήσεται τούτων. μετ´ ὀλίγον δὲ
[25]	γὰρ καὶ τὴν Ἄρτεμιν ἀγανακτοῦσαν,	ὅτι	μόνην αὐτὴν οὐ παρέλαβεν ἐκεῖνος
[10]	καὶ ἔγωγε τὸν Ἀρισταίνετον ἐπαινῶ,	ὅτι	τὴν εὐκταιοτάτην ἑορτὴν ἄγων τοὺς
[33]	οἷα ἐπεπόνθει. ὁ Κλεόδημος δέ—	οὐ	γὰρ εἶχε κύλικα— ἐπιστραφεὶς προσέπτυσέν
[36]	μείω τῆς Ἰλιάδος κακὰ ἐξεργάσασθαι.	~Οὐ	γὰρ ἐπαύσαντο οἱ ἀμφὶ τὸν
[47]	ὁ μέντοι Ἀλκιδάμας αὐτοῦ ἔμεινεν·	οὐ	γὰρ ἠδυνήθησαν ἐκβαλεῖν τὸν ἄνδρα,
[35]	τῆς Ἔριδος οἱ ποιηταὶ λέγουσιν·	οὐ	γὰρ κληθεῖσαν αὐτὴν ἐς τοῦ
[1]	ὦ Φίλων, ἠπίστατο Χαρῖνος ταῦτα;	οὐ	γὰρ συνεδείπνει μεθ´ ἡμῶν. (ΦΙΛΩΝ)
[32]	οὖν τοιαῦτα συνεπιστάμενοι αὑτοῖς; Ἀλλ´	οὐ	μαστροπὸς ἐγὼ τῆς ἐμαυτοῦ γυναικός,
[20]	προσώπου. Καὶ ὁ μὲν Διόνικος	οὐ	μεῖον εὐδοκιμήσας τοῦ γελωτοποιοῦ ἐπὶ
[35]	τὸ μέσον ὥσπερ τι μῆλον	οὐ	μείω τῆς Ἰλιάδος κακὰ ἐξεργάσασθαι.
[11]	ὀρέγει λανθάνειν οἰόμενος τοὺς ἄλλους,	οὐ	μεμνημένος τῶν μεθ´ αὑτόν; δεῖξον
[37]	οὐκ ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν πλοῦτον.	Οὐ	μὲν οὖν, ἀλλὰ σύ. καὶ
[44]	ἐνίους βοηθεῖν αὐτοῖς ἐπιχειροῦντας κατέτρωσεν·	οὐ	μὴν ἀπετράποντο ἐκεῖνοι, ἀλλ´ ὁ
[1]	συνδείπνων ἦν. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Καὶ μάλα·	οὐ	μὴν ἐξ ἀρχῆς γε οὐδ´
[15]	τὸν δάκτυλον θλιβόμενον αὖθις ἐμειδίασεν,	οὐ	μὴν συνεῖδεν, οἶμαι, τὸ νόμισμα,
[5]	προείλετο νυμφίον ἐξ ἁπάντων. (ΦΙΛΩΝ)	Οὐ	μικρὰν λέγεις αἰτίαν τὸ πλουτεῖν
[5]	ἁπαλῷ γε μὴν ἔτι καὶ	οὐ	πάνυ καθ´ ὥραν γάμων. (ΛΥΚΙΝΟΣ)
[15]	ἠμελήθη οὖν καὶ παρώφθη τοῦτο	οὐ	πάνυ πολλῶν ἰδόντων πλὴν μόνου,
[2]	αὐτὸν εἰπεῖν ὡς αὐτὸς μὲν	οὐ	παραγένοιτο ἅπασι, σὲ δὲ ἀκριβῶς
[25]	Ἄρτεμιν ἀγανακτοῦσαν, ὅτι μόνην αὐτὴν	οὐ	παρέλαβεν ἐκεῖνος ἐπὶ τὴν θυσίαν
[20]	~Ἐνταῦθα Διόνικος ἐπεισῆλθεν ὁ ἰατρὸς	οὐ	πολὺ κατόπιν τοῦ ἀγῶνος· ἐβεβραδύκει
[46]	μακρῷ χαλεπώτερον ἐγεγένητο· καὶ γὰρ	οὐ	ῥᾳδίως εὐπόρησαν φωτὸς ἄλλου, ἀλλὰ
[32]	καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα ἔπαθες;	οὐ	σιωπήσεσθε οὖν τοιαῦτα συνεπιστάμενοι αὑτοῖς;
[1]	λόγους φιλοσόφους εἰρῆσθαι καὶ ἔριν	οὐ	σμικρὰν συστῆναι ἐπ´ αὐτοῖς, εἰ
[32]	καὶ ὄντες ὑμεῖς ἐρεῖτε ταῦτα;	οὐ	σὺ μὲν τῶν Διοσκούρων ἤδη,
[26]	μάθοις ἂν ἀληθὲς ὄν. ἀλλ´	οὐ	χρὴ ταράττειν ἐν γάμοις οὐδὲ
[10]	οὐχὶ τοὺς μέν, τοὺς δὲ	οὔ,	ἀλλὰ ἀναμὶξ ἅπαντας. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἔστι
[47]	ἐπὶ τὸ ζεῦγος ἀνατεθεὶς ἐφ´	οὗ	τὴν νύμφην ἀπάξειν ἔμελλε, πικροὺς
[35]	μῆλον εἰς τὸ σύνδειπνον, ἀφ´	οὗ	τοσοῦτον πόλεμον ἐπ´ Ἰλίῳ γεγενῆσθαι.
[28]	οὔποτ´ ἂν ἐλπίσας κληθέντα ἐπινεῦσαι	οὐδ´	ἂν ἐμπαρασχεῖν ἑαυτὸν τοιούτῳ τινί·
[1]	οὐ μὴν ἐξ ἀρχῆς γε	οὐδ´	αὐτὸς ἅπασι παρεγένετο, ἀλλὰ ὀψὲ
[21]	ἡμεῖς τοιοῦτόν τι ᾠήθημεν, ἀλλ´	οὐδ´	ἐγγὺς ἦν τούτου· ἐνεγέγραπτο γάρ·
[32]	κατὰ τῆς Πολιάδος μὴ εἰληφέναι,	οὐδ´	ἐπὶ τέτταρσι δραχμαῖς δανείζω, οὐδὲ
[32]	οὐδ´ ἐπὶ τέτταρσι δραχμαῖς δανείζω,	οὐδὲ	ἄγχω τοὺς μαθητάς, ἢν μὴ
[34]	αἰσχρά, οἱ δ´ ἔλεγον αἰσχίω·	οὐδὲ	γὰρ ἐς τὸν οἶνον ἔτι
[26]	οὐ χρὴ ταράττειν ἐν γάμοις	οὐδὲ	διαβάλλειν ἄλλους, καὶ μάλιστα ἐφ´
[34]	ἀφορῶντας· τοσούτων γοῦν φιλοσόφων παρόντων	οὐδὲ	κατὰ τύχην ἕνα τινὰ ἔξω
[3]	ποιητικὸς λόγος, μνάμονα συμπόταν. καὶ	οὐδὲ	ὁ Διόνικος ὀρθῶς ἐποίησε πρὸς
[22]	παρὰ πολὺ σοῦ πλουσιωτέρων ὅμως	οὐδὲ	πώποτε φέρων ἐμαυτὸν ἐπέδωκα εἰδὼς
[28]	ἐμπαρασχεῖν ἑαυτὸν τοιούτῳ τινί· ὥστε	οὐδὲ	τὴν ἀρχὴν πειρᾶσθαι ἠξίου. ~ἐπεὶ
[23]	γὰρ δύνασαι διακρίνειν τὸ βέλτιον	οὐδὲ	τὴν καταληπτικὴν φαντασίαν ἔχεις. ἀλλὰ
[32]	ὃς ὁ Κλεόδημος, ὥσπερ σύ,	οὐδὲ	τοῦ ξένου μαθητοῦ λαβὼν τοὐφόδιον
[12]	ὑποτονθορύζοντες· ἐς μέντοι τὸ φανερὸν	οὐδεὶς	ἐτόλμα λέγειν· ἐδεδοίκεσαν γὰρ τὸν
[36]	λέγοντες τῶν χρημάτων τὴν κτῆσιν	οὐδὲν	ἀλλ´ ἢ τοῦτο ἐξ ἁπάντων
[31]	ὥσπερ ὁ Μελέαγρος ἀπομαρανθείς. καίτοι	οὐδὲν	ἂν πάθοι δεινόν· ~ἀδιάφορα γὰρ
[11]	ὡς μάρτυς εἴη. ἐγὼ δὲ	οὐδὲν	ἐδεόμην δείξοντός μοι τοῦ Ἴωνος,
[4]	καὶ φθάσεις εἰπὼν ἅπασιν, ὥστε	οὐδὲν	ἐμοῦ δεήσῃ. ~ἀλλ´ ἐκεῖνό μοι
[11]	πρῶτον, καὶ παρεσκεύαστο ποικίλα. πλὴν	οὐδὲν	οἶμαι χρὴ καὶ ταῦτα καταριθμεῖσθαι,
[34]	ἐνενόουν τὸ πρόχειρον ἐκεῖνο, ὡς	οὐδὲν	ὄφελος ἦν ἄρα ἐπίστασθαι τὰ
[37]	ὦ Κλεόδημε, καθ´ ὅ τι	οὐκ	ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν πλοῦτον. Οὐ
[47]	Μέμνησο μέντοι, ὦ Ζηνόθεμι, ὡς	οὐκ	ἀδιάφορον ἡγῇ τὸν πόνον. καὶ
[35]	καὶ ἐνούρει ἐν τῷ μέσῳ	οὐκ	αἰδούμενος τὰς γυναῖκας. καὶ ἐμοὶ
[31]	Ἀρισταινέτῳ ἐς τὸ δεῖπνον, ὥστε	οὐκ	ἄκαιρον ᾤετο μεμνῆσθαι τοῦ Καλυδωνίου.
[28]	ὁ γὰρ Ἀρισταίνετος ἐδόκει μοι	οὐκ	ἀμελείᾳ παριδεῖν αὐτόν, ἀλλ´ οὔποτ´
[3]	ἀνδρῶν φιλοσόφων. ἐγὼ δέ, ἄπαγε,	οὐκ	ἄν τι τοιοῦτον εἴποιμι. ~(ΦΙΛΩΝ)
[32]	Ἀλλ´ ἐκεῖνο, ἔφη ὁ Ζηνόθεμις,	οὐκ	ἂν ἔξαρνος γένοιο μὴ οὐχὶ
[2]	ἀλλ´ ἐν σπουδῇ ἀκροώμενον. ὥστε	οὐκ	ἂν φθάνοις ἑστιῶν ἡμᾶς ἡδίστην
[45]	τοῖχον ὀρθὸς ἐφεστὼς ἑώρων ἕκαστα	οὐκ	ἀναμιγνὺς ἑαυτὸν ὑπὸ τοῦ Ἱστιαίου
[33]	καὶ ὁ Ἴων τῆς γειτονήσεως,	οὐκ	ἀνάξιος ὤν. ὁ μὲν οὖν
[20]	παραβύσας ἑαυτὸν ἐδείπνει ὅσα λοιπά,	οὐκ	ἄνευ θεοῦ τινος ἡμῖν ἐπιπαρών,
[36]	τὸ ἔδαφος, ἀλλ´ ὁ παῖς	οὐκ	ἀνῆκε καρτερῶς ἀντεχόμενος. ~καὶ ὁ
[48]	ἐκεῖνό γε μεμάθηκα ἤδη, ὡς	οὐκ	ἀσφαλὲς ἄπρακτον ὄντα συνεστιᾶσθαι τοιούτοις
[12]	Ἀφραίνεις Μενέλαε, ὁ δ´ Ἀλλ´	οὐκ	Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ, καὶ
[4]	εἰ γοῦν ἐθελήσω ἀπαλλάττεσθαι νῦν,	οὐκ	ἐάσεις με ἀνήκοον ἀπελθεῖν, ἀλλ´
[43]	οὖσαν· ὁ δ´ ἀντεπελάβετο καὶ	οὐκ	εἴα πλεονεκτεῖν. βοὴ τὸ ἐπὶ
[20]	μὲν γὰρ εἰσελθεῖν παρ´ αὐτὸν	οὐκ	εἰδὼς ἐχόμενον ἤδη τῷ πάθει,
[14]	ἐγχέαντα· καὶ ἐδόκει ἄριστα ἐπινενοηκέναι	οὐκ	εἰδὼς ὅσων κακῶν ἀρχὴν ὁ
[5]	καθ´ ὥραν γάμων. (ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἀλλ´	οὐκ	εἶχεν ἄλλον ἐπιτηδειότερον, οἶμαι. τοῦτον
[40]	~Γέλως ἐπὶ τούτοις ἐγένετο ὡς	οὐκ	ἐν καιρῷ λεγομένοις. Διονυσόδωρος δέ,
[22]	φανέντι· ἐμοὶ γὰρ ἡ εὐδαιμονία	οὐκ	ἐν ὑὸς ἀγρίου μοίρᾳ ἢ
[32]	παμμέγεθες, ἢ ἀφ´ ἑνὸς ἀνδρὸς	οὐκ	ἐννόμως φιλοσοφοῦντος, Ἑτοιμοκλέους τοῦ γόητος,
[25]	ὧδέ πως· ἢ λάθετ´ ἢ	οὐκ	ἐνόησεν, ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ·
[22]	πολυτελές, ὥς φασι, δεῖπνον δυνάμενος	οὐκ	ἐπένευσα ἱκετεύοντι, σοὶ ὁ ἀνόητος
[48]	κραίνουσι θεοί, καὶ τὰ δοκηθέντ´	οὐκ	ἐτελέσθη· ἀπροσδόκητα γὰρ ὡς ἀληθῶς
[30]	συμπλακῆναι τοῖς Στωϊκοῖς καὶ διερρήγνυτο	οὐκ	ἔχων ἀρχὴν εὔλογον— τότε οὖν
[22]	χρόνον ὑπ´ ἐμοῦ λιπαρῶς τεθεραπευμένος	οὐκ	ἠξίωσας ἐναριθμῆσαι κἀμὲ τοῖς ἄλλοις
[2]	ἡμᾶς ἡδίστην ταύτην ἑστίασιν, ἧς	οὐκ	οἶδ´ εἴ τις ἡδίων ἔμοιγε,
[3]	ἔργα τοῦ Διονύσου εἶναι, ὃς	οὐκ	οἶδα εἴ τινα τῶν αὑτοῦ
[8]	ὅλον τὸν κλιντῆρα ἐκεῖνον ἐπέλαβον,	οὐκ	ὀλίγαι οὖσαι, καὶ ἐν αὐταῖς
[37]	ἥδεσθαι ὑπὲρ τοὺς ἄλλους ἀξιοῦντες.	Οὔκ,	ἀλλὰ σύ, ἦ δ´ ὃς
[5]	ἀγόμενος γυναῖκα εἱστία ὑμᾶς; (ΛΥΚΙΝΟΣ)	Οὔκ,	ἀλλὰ τὴν θυγατέρα ἐξεδίδου αὐτὸς
[16]	παράφορον βλέπων καὶ δῆλος ἦν	οὐκέτι	εἰρήνην ἄξων. τάχα δ´ ἄν
[45]	Κλεοδήμου Δίφιλον εἶναι οἰηθέντος. ἔκειτο	οὖν	ἄθλιος κατὰ τὸν αὑτοῦ Ὅμηρον
[37]	ἡγῇ τὸν πλοῦτον. Οὐ μὲν	οὖν,	ἀλλὰ σύ. καὶ ἐπὶ πολὺ
[19]	ἐς τοὺς παρόντας. ~οἱ μὲν	οὖν	ἄλλοι ἐγέλων ὁπότε σκωφθεῖεν, ἐπεὶ
[39]	ἐρῶ τὰ εἰκότα. τὸ μὲν	οὖν	ἄριστον ἦν μὴ δεῖσθαι γάμων,
[39]	~(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ὁ τοίνυν Ἴων, Πρῶτος	οὖν	ἄρχομαι, ἔφη, εἰ δοκεῖ. καὶ
[11]	τοῦ βίου τούτοις ξύνεστιν. ~Εἱστιώμεθα	οὖν	ἐν ἡσυχίᾳ τὸ πρῶτον, καὶ
[20]	ἐς ὑπτίας τὰς χεῖρας. τέλος	οὖν	ἐν τοσούτῳ κινδύνῳ ἐπινοῆσαι τοιόνδε·
[29]	ἀρχὴν πειρᾶσθαι ἠξίου. ~ἐπεὶ δ´	οὖν	ἐπαύσατό ποτε ὁ οἰκέτης ἀναγινώσκων,
[22]	ταῦτα ἐν γειτόνων οἰκῶν. ἀνιῶμαι	οὖν	ἐπὶ σοὶ τὸ πλέον οὕτως
[42]	ἐπ´ ἀμφοτέροις πολλάκις ᾀσόμεθα. ~Γέλωτος	οὖν	ἐπὶ τούτοις, ὡς τὸ εἰκός,
[33]	οὐκ ἀνάξιος ὤν. ὁ μὲν	οὖν	Ἕρμων ἀπεξύετο ἐκ τῆς κεφαλῆς
[45]	ἐπισφαλὲς διαλύειν τὰ τοιαῦτα. Λαπίθας	οὖν	καὶ Κενταύρους εἶδες ἄν, τραπέζας
[11]	μεμνημένος τῶν μεθ´ αὑτόν; δεῖξον	οὖν	καὶ Λυκίνῳ ταῦτα, ὡς μάρτυς
[15]	μὴ προσποιουμένου τὴν ἀπόρριψιν. ἠμελήθη	οὖν	καὶ παρώφθη τοῦτο οὐ πάνυ
[5]	εἶχεν ἄλλον ἐπιτηδειότερον, οἶμαι. τοῦτον	οὖν	κόσμιόν τε εἶναι δοκοῦντα καὶ
[3]	ἀτέλεστον καὶ ἀβάκχευτον περιεῖδεν. ὅρα	οὖν	μὴ κακοήθων τινῶν ἀνθρώπων ᾖ
[28]	καὶ σεμνὸν εἶναι δοκοῦντα. ἐθαύμαζον	οὖν	οἷος ὢν διαλάθοι αὐτοὺς ἐξαπατωμένους
[44]	μάλα καὶ βαθεῖ τραύματι. βοὴ	οὖν	παρὰ τῶν γυναικῶν ἐγένετο καὶ
[12]	Μενέλαον αὐτόματον ἥκοντα" τοῖς μὲν	οὖν	πολλοῖς ἀναίσχυντα ἐδόκει πεποιηκέναι καὶ
[19]	ὑπὸ συγκεκροτημένου ἀνθρωπίσκου καταγωνισθείς. γέλως	οὖν	πολὺς ἐξεχύθη ἐπ´ αὐτοῖς. ~Ἐνταῦθα
[12]	αὐτὰ ἐκ περιωπῆς ἑωρακώς. ~Ἅμα	οὖν	ταῦτα ὁ Κλεόδημος εἰρήκει καὶ
[30]	οὐκ ἔχων ἀρχὴν εὔλογον— τότε	οὖν	τὸ ἐνδόσιμον παρασχούσης τῆς ἐπιστολῆς,
[35]	ἔτι καὶ ἄποτος ἐγεγράφει. ~ἀνέστραπτο	οὖν	τὸ πρᾶγμα, καὶ οἱ μὲν
[32]	τὰ αἴσχιστα ἔπαθες; οὐ σιωπήσεσθε	οὖν	τοιαῦτα συνεπιστάμενοι αὑτοῖς; Ἀλλ´ οὐ
[21]	ἅπασιν ὀπίσω αὖθις ἀπαλλάττεσθαι. ἐφέντος	οὖν	τοῦ Ἀρισταινέτου προσελθὼν πρὸς τὸν
[36]	καὶ χρὴ τρόπον· ἀπόκριναί μοι	οὖν,	ὦ Ζηνόθεμι, ἢ σὺ ἢ
[5]	τὸ πλουτεῖν τὸν Εὔκριτον. ἀτὰρ	οὖν,	ὦ Λυκῖνε, τίνες οἱ δειπνοῦντες
[28]	οὐκ ἀμελείᾳ παριδεῖν αὐτόν, ἀλλ´	οὔποτ´	ἂν ἐλπίσας κληθέντα ἐπινεῦσαι οὐδ´
[16]	λάβῃ παρ´ ἐμοῦ τὸν σκύφον,	οὔποτε	τοιοῦτος ἂν υἱὸς αὐτῇ γένοιτο
[23]	ἡμᾶς παραλιπὼν ἄλλους εὐωχεῖς, εἰκότως·	οὔπω	γὰρ δύνασαι διακρίνειν τὸ βέλτιον
[35]	μόνον καὶ κατεγίνωσκον αὐτῶν, οἶμαι,	οὕς	γε ἐθαύμαζον οἰόμενοί τινας εἶναι
[38]	ἑξῆς Κλεοδήμῳ καὶ Ἴωνι, μεθ´	οὓς	τῷ νυμφίῳ καὶ ἐμοί, τῷ
[8]	κλιντῆρα ἐκεῖνον ἐπέλαβον, οὐκ ὀλίγαι	οὖσαι,	καὶ ἐν αὐταῖς ἡ νύμφη
[43]	Ἕρμωνος ἀνείλετο πιοτέραν, ὡς ἔφην,	οὖσαν·	ὁ δ´ ἀντεπελάβετο καὶ οὐκ
[36]	παῖς εἶχε τοῦ Ζηνοθέμιδος, μεστὴν	οὖσαν	παντοδαπῶν κρεῶν, καὶ ἔμελλε λύσας
[6]	δὲ ἀπὸ φιλοσοφίας καὶ λόγων,	οὕσπερ	ἐθέλεις, οἶμαι, ἀκοῦσαι μάλιστα, Ζηνόθεμις
[35]	κοσμίως πάνυ ἑστιώμενοι οὔτε παροινοῦντες	οὔτε	ἀσχημονοῦντες ἐφαίνοντο, ἀλλ´ ἐγέλων μόνον
[35]	μὲν ἰδιῶται κοσμίως πάνυ ἑστιώμενοι	οὔτε	παροινοῦντες οὔτε ἀσχημονοῦντες ἐφαίνοντο, ἀλλ´
[4]	Θρύπτῃ ταῦτα, ὦ Λυκῖνε. ἀλλ´	οὔτι	γε πρὸς ἐμὲ οὕτως ποιεῖν
[15]	σαφῶς. ἠπόρουν δὲ οἱ πλησίον	οὗτινος	εἴη τὰ νομίσματα, τοῦ μὲν
[37]	γε, ἔφη, ὦ Κλεόδημε, εἰπάτωσαν	οὗτινος	ἕνεκα ἡδονῆς κατηγοροῦσιν αὐτοὶ ἥδεσθαι
[6]	τινα πατραλοίαν καὶ ἐναγῆ μυσαττόμενοι.	οὗτοι	μὲν αὐτοῦ Ἀρισταινέτου φίλοι καὶ
[6]	Δίφιλος ὁ Λαβύρινθος ἐπίκλην, διδάσκαλος	οὗτος	ὢν τοῦ Ἀρισταινέτου υἱέος τοῦ
[18]	τῇ κορυφῇ τρίχας ὀρθὰς ἔχων·	οὗτος	ὠρχήσατό τε κατακλῶν ἑαυτὸν καὶ
[37]	καὶ Εὔκριτον, ἀπαλλάξασθαι τῆς ἀηδίας	οὕτω	γοῦν ἐλπίσαντες. καὶ μετῆλθέν τε
[19]	κατοίσειν αὐτοῦ ἔφη τὴν βακτηρίαν.	οὕτω	δὴ ὁ κακοδαίμων ὁ Σατυρίων—
[16]	τὴν γνώμην, τὸ σῶμα δὲ	οὕτω	καρτερός· καὶ ἅμα παρεγύμνου ἑαυτὸν
[26]	διαβάλλειν ἄλλους, καὶ μάλιστα ἐφ´	οὕτως	αἰσχραῖς αἰτίαις· καὶ γὰρ εἰ
[22]	οὖν ἐπὶ σοὶ τὸ πλέον	οὕτως	ἀχαρίστῳ φανέντι· ἐμοὶ γὰρ ἡ
[13]	ἀγκῶνος οἷον τὸν Ἡρακλέα γράφουσιν.	Οὕτως,	ἔφη, γιγνέσθω, ὁ Ἀρισταίνετος, εἴ
[43]	ἡ πρὸ τοῦ Ἕρμωνος〉 πιμελεστέρα,	οὕτως,	οἶμαι, τυχόν. ἔδει δὲ καὶ
[4]	ἀλλ´ οὔτι γε πρὸς ἐμὲ	οὕτως	ποιεῖν ἐχρῆν, ὃς ἀκριβῶς πολὺ
[4]	πρὸς ὀργήν· διηγήσομαι γάρ, ἐπείπερ	οὕτως	προθυμῇ, ἀλλ´ ὅπως μὴ πρὸς
[38]	ἐξῆν ἀποφέρεσθαι ταῦτα. προὔκειτο δὲ	οὐχ	ἓν ἑκάστῳ πινάκιον, ἀλλ´ Ἀρισταινέτῳ
[10]	κεφάλαιον ἐξ ἑκάστης αἱρέσεως ἀπανθισάμενος,	οὐχὶ	τοὺς μέν, τοὺς δὲ οὔ,
[10]	(ΛΥΚΙΝΟΣ) Ἔστι γάρ, ὦ ἑταῖρε,	οὐχὶ	τῶν πολλῶν τούτων πλουσίων, ἀλλὰ
[32]	οὐκ ἂν ἔξαρνος γένοιο μὴ	οὐχὶ	φάρμακον ἀποδόσθαι Κρίτωνι ἐπὶ τὸν
[34]	τὸ πρόχειρον ἐκεῖνο, ὡς οὐδὲν	ὄφελος	ἦν ἄρα ἐπίστασθαι τὰ μαθήματα,
[44]	Κλεόδημος ὀρθῷ τῷ δακτύλῳ τὸν	ὀφθαλμὸν	τοῦ Ζηνοθέμιδος ἐξώρυττε καὶ τὴν
[47]	τῆς ῥινός, τῇ δὲ τοῦ	ὀφθαλμοῦ	ἐπειλημμένος, βοῶν ἀπόλλυσθαι ὑπ´ ἀλγηδόνων,
[34]	ἑώρων γέλωτα ἐπὶ τῶν πραγμάτων	ὀφλισκάνοντας.	ἔπειτα δὲ εἰσῄει με, μὴ
[18]	ὥσπερ εἰώθασι, τῶν παρακομιζόντων τὰ	ὄψα	μηχανώμενος Ἀρισταίνετος μηδ´ ἐκεῖνον ἀτερπῆ
[13]	μετεξανιστάμενος καὶ τοῖς περιφέρουσι τὰ	ὄψα	συμπερινοστῶν. ~καὶ μέντοι καὶ σιτούμενος
[1]	οὐδ´ αὐτὸς ἅπασι παρεγένετο, ἀλλὰ	ὀψὲ	μεσούσης σχεδὸν ἤδη τῆς μάχης
[25]	τὸ κατὰ τὸν Οἰνέα ἐννόησον·	ὄψει	γὰρ καὶ τὴν Ἄρτεμιν ἀγανακτοῦσαν,
[11]	ἐπήκουον γάρ— ὅπως ἐμφορεῖται τῶν	ὄψων	καὶ ἀναπέπλησται ζωμοῦ τὸ ἱμάτιον