Livre, Chap.
[9, 13]	εἰ κατὰ πόλιν ὀμνύναι Βοιωτοὺς	ἐάσουσιν	ὑπὲρ τῆς εἰρήνης· οὐ πρότερόν
[9, 39]	σπιθαμῆς. (ὁ οὖν κατιὼν κατακλίνας	ἑαυτὸν	ἐς τὸ ἔδαφος ἔχων μάζας
[9, 32]	παντάπασιν ἐκεῖνον ἐς χάριν τὴν	ἑαυτοῦ	δικάσειν ἐλπίζων· Λύσανδρος δὲ ἀδικεῖν
[9, 31]	δὲ ὅτι ἑώρα σκιὰν τὴν	ἑαυτοῦ	λαθεῖν τε αὐτὸν ἐρασθέντα αὑτοῦ
[9, 31]	ῥᾳστώνην τοῦ ἔρωτος ἅτε οὐχ	ἑαυτοῦ	σκιὰν δοξάζοντι ἀλλὰ εἰκόνα ὁρᾶν
[9, 31]	πηγὴν συνιέναι μὲν ὅτι τὴν	ἑαυτοῦ	σκιὰν ἑώρα, εἶναι δέ οἱ
[9, 25]	τε καὶ ἀπὸ τῶν κρημνῶν	ἑαυτοὺς	ῥίπτοντες. (Ἀλεξάνδρου δέ, ὡς ἐνίκησε
[9, 11]	Ἀλκμήνην, θάλαμόν γ´ εἱλίξατο τοῦτον	ἑαυτῷ·	Ἀγχάσιος δ´ ἐποίησε Τροφώνιος ἠδ´
[9, 7]	Ἀντίπατρον, ἀνεφάνη μέντοι φονέα ἐξευρηκὼς	ἑαυτῷ	καὶ οὐ σύμμαχον. (Κασσάνδρῳ μὲν
[9, 1]	τοσούτῳ καθ´ ἡσυχίαν ἐφεώρων τὰ	ἑαυτῶν	καὶ οἱ ἔσχατοι γεωργοῦντες. (Νεοκλῆς
[9, 30]	τοῦ Λαρισαίου ξένου ἐς τὴν	ἑαυτῶν	τὰ ὀστᾶ κομίζουσι τοῦ Ὀρφέως.
[9, 1]	δὴ καὶ οὗτοι τὸ ἀρχαῖον	ἐβασιλεύοντο,	δῆλά ἐστι· βασιλεῖαι γὰρ πανταχοῦ
[9, 5]	τῇ μάχῃ κρατοῦσιν· ὡς δὲ	ἐβασίλευσαν,	τὴν πόλιν τὴν κάτω προσῴκισαν
[9, 34]	ἐν τοῖς ἔπεσιν. (οὗτος ὡς	ἐβασίλευσεν	ὁ Ἐτεοκλῆς, τὴν μὲν χώραν
[9, 30]	καὶ ποταμὸς Ἑλικών· ἄχρι σταδίων	ἑβδομήκοντα	πέντε προελθόντι τὸ ῥεῦμα ἀφανίζεται
[9, 3]	οἱ Πλαταιεῖς ἑορτὴν δι´ ἔτους	ἑβδόμου	μέν, ὡς ἔφασκεν ὁ τῶν
[9, 13]	τοῖς περὶ τὸν Ἐπαμινώνδαν τοῦ	ἑβδόμου	τῶν Βοιωταρχῶν, ὃς ἐφρούρει μὲν
[9, 14]	ὄντα ἐν καιρῷ τὸν νόμον	ἐβοιωτάρχει	καὶ ἀφικόμενος τῷ στρατῷ πρὸς
[9, 14]	μὲν ἔφυγεν ὑπὲρ θανάτου, διότι	ἐβοιωτάρχησεν	ἐξήκοντος ἤδη τοῦ χρόνου· λέγονται
[9, 31]	πολλὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου λελυμασμένον·	ἐγγέγραπται	δὲ αὐτῷ τὰ Ἔργα. (ἔστι
[9, 21]	οὐρᾶς, τούτοις δὲ τοῖς κέντροις	ἐγγύθεν	ἀμύνεσθαι καὶ ἀποπέμπειν ἐς τοὺς
[9, 21]	συνεχές, ἄλλως τε καὶ οὐκ	ἐγγύθεν	γινομένης τῆς θέας. δοκῶ δέ,
[9, 39]	ὕδατος πηγὰς ἄγεται· αἱ δὲ	ἐγγύτατά	εἰσιν ἀλλήλων. (ἐνταῦθα δὴ χρὴ
[9, 30]	ὠθοῦντες ἀλλήλους καὶ ἐρίζοντες ὅστις	ἐγγύτατα	ἔσται τῷ ποιμένι ἀνατρέπουσι τὸν
[9, 30]	καὶ ἡδὺ φωνεῖν. οἱ οὖν	ἐγγύτατα	νέμοντες ἢ καὶ ἀροῦντες ἕκαστοι
[9, 18]	Ἀμφιαράου γενέσθαι λέγουσι. (τούτου δὲ	ἐγγύτατα	τρεῖς εἰσιν ἀργοὶ λίθοι· Θηβαίων
[9, 25]	~(Θηβαίοις δὲ τῶν πυλῶν ἐστιν	ἐγγύτατα	τῶν Νηιστῶν Μενοικέως μνῆμα τοῦ
[9, 16]	πύλαις Προιτίσι θέατρον ᾠκοδόμηται, καὶ	ἐγγυτάτω	τοῦ θεάτρου Διονύσου ναός ἐστιν
[9, 5]	ἐξ Εὐρυγανείας δὲ τῆς Ὑπέρφαντος	ἐγεγόνεσαν.	δηλοῖ δὲ καὶ ὁ τὰ
[9, 3]	ἔτι ἢ Δαίδαλος ὁ Παλαμάονος	ἐγένετο	Ἀθήνῃσι, τούτῳ δὲ ὕστερον ἀπὸ
[9, 23]	καὶ τῷ ὄρει τὸ ὄνομα	ἐγένετο,	Ἄσιος ἐν τοῖς ἔπεσιν εἴρηκε.
[9, 13]	ὡς ἐς Λακεδαίμονα ἐλθόντι οὐδεμία	ἐγένετο	αὐτῷ δίκη, οὕτως ἐς τὰ
[9, 19]	καὶ τῇ μὲν τὸ ὄνομα	ἐγένετο	ἀφανισθέντος, ὡς οἱ Ταναγραῖοί φασιν,
[9, 1]	ἐσελθεῖν σφᾶς ἐς τὸ τεῖχος.	(ἐγένετο	δὲ ἡ ἅλωσις Πλαταίας ἡ
[9, 33]	τοῦδε ἅτε ἠρημωμένον τῆς θεοῦ.	(ἐγένετο	δὲ καὶ ἄλλο ἐπ´ ἐμοῦ
[9, 9]	σύμπαν στράτευμα πλὴν Ἀδράστου φθαρῆναι.	ἐγένετο	δὲ καὶ αὐτοῖς τὸ ἔργον
[9, 39]	τὰ δὲ ἐς αὐτὴν ὁποῖα	ἐγένετο,	ἐδήλωσα ἐν τοῖς προτέροις τοῦ
[9, 13]	καὶ Λακεδαιμονίων τῷ κοινῷ σημεῖα	ἐγένετο	ἐκ τοῦ θεοῦ. τοῖς βασιλεῦσιν
[9, 31]	καὶ αὐτόθι ἀσεβήσασιν ἐς Ποσειδῶνα	ἐγένετο	ἐν τῇ Μολυκρίᾳ σφίσιν ἡ
[9, 6]	ἐν Δήμητρος ἱερῷ Θεσμοφόρου σημεῖα	ἐγένετο	ἐναντία ἢ πρὸ τοῦ ἔργου
[9, 19]	ἁλίσκεσθαι μέλλουσα αὐτή τε λίθος	ἐγένετο	ἡ ἀλώπηξ καὶ ὁ κύων
[9, 11]	ὁρμηθεῖσι γάρ σφισιν ἐκ Θηβῶν	ἐγένετο	ἡ κάθοδος Ἀθηνᾶν καὶ Ἡρακλέα
[9, 19]	ἐς Θήβας. ὅντινα δὲ τρόπον	ἐγένετο	ἡ Μυκαλησσὸς ἀνάστατος, τὰ ἐς
[9, 2]	τοῦ Κιθαιρῶνος Πενθεῖ τῷ Ἐχίονος	ἐγένετο	ἡ συμφορὰ ἢ Οἰδίποδα ὅπῃ
[9, 36]	μετέθεντο ἀντὶ Ἀνδρηίδος, (πόλις δὲ	ἐγένετο	ἥ τε ἐξ ἀρχῆς οἰκισθεῖσα
[9, 9]	μάχη πρὸς Γλίσαντι ἀπὸ ἀμφοτέρων	ἐγένετο	ἰσχυρά. (τῶν δὲ Θηβαίων οἱ
[9, 6]	Ἀθηναίων ἐπὶ Δηλίῳ τῷ Ταναγραίων	ἐγένετο,	καὶ Ἱπποκράτης τε ὁ Ἀρίφρονος,
[9, 36]	δὲ αὐτῷ μὲν θυγατέρες Χρυσογένεια	ἐγένετο	καὶ Χρύση· Χρύσης δὲ τῆς
[9, 5]	καὶ Οἰδίποδος Τισαμενῷ μὲν οὐκ	ἐγένετο	μήνιμα, Αὐτεσίωνι δὲ τῷ Τισαμενοῦ,
[9, 18]	δὲ Οἰδιποδίᾳ κρήνῃ τὸ ὄνομα	ἐγένετο,	ὅτι ἐς αὐτὴν τὸ αἷμα
[9, 35]	γραφῇ μιμησάμενος, οὐχ οἷόν τε	ἐγένετο	πυθέσθαι με, ἐπεὶ τά γε
[9, 23]	(ἀρχὴ μὲν Πινδάρῳ ποιεῖν ᾄσματα	ἐγένετο	τοιαύτη· εὐδοκιμοῦντα δὲ αὐτὸν ἤδη
[9, 3]	χρόνον ἐς τὸ ἀκριβέστατον οὐκ	ἐγενόμεθα	οἷοί τε. ἄγουσι δὲ οὕτω
[9, 7]	Θηβῶν τὸν οἰκισμὸν προθυμότατοι μὲν	ἐγένοντο	Ἀθηναῖοι, συνεπελάβοντο δὲ καὶ Μεσσήνιοι
[9, 7]	ὑδέρῳ, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ζῶντι	ἐγένοντο	εὐλαί. (τῶν δέ οἱ παίδων
[9, 29]	ἐφ´ αὑτοῦ καὶ ὅσοι πρότερον	ἐγένοντο	λάβοι δόξαν ἐπὶ μουσικῇ, καὶ
[9, 34]	τῆς γῆς Ἁλιάρτου καὶ Κορωνείας	ἐγένοντο	οἰκισταί. (πρότερον δὲ ἔτι τούτων
[9, 5]	Σπαρτοὺς διὰ τὸν τρόπον ὅντινα	ἐγένοντο	ὀνομασθῆναι. Κάδμου δὲ ἐς Ἰλλυριοὺς
[9, 5]	δὴ τέσσαρες ἐκ τῆς Ἐπικάστης	ἐγένοντο	παῖδες τῷ Οἰδίποδι; ἐξ Εὐρυγανείας
[9, 5]	ὡς ηὐξήθη, καὶ τὴν μητέρα	ἔγημε.	παῖδας δὲ ἐξ αὐτῆς οὐ
[9, 31]	ἐν Ἑλικῶνι εἰκών, ἣν Πτολεμαῖος	ἔγημεν	ἀδελφὸς ὤν. τὴν δὲ Ἀρσινόην
[9, 19]	Αὐλίδι πνεῦμα τοῖς Ἕλλησιν οὐκ	ἐγίνετο	ἐπίφορον, φανέντος δὲ ἐξαίφνης ἀνέμου
[9, 14]	προϊὼν τῷ στρατῷ κατὰ Λέχαιον	ἐγίνετο	καὶ διεξιέναι τῆς ὁδοῦ τὰ
[9, 13]	δὲ βοιωταρχούντων οὐ κατὰ ταὐτὰ	ἐγίνοντο	αἱ γνῶμαι, διεστηκυῖαι δὲ πολὺ
[9, 16]	ὡς ἀγόμενοι κατὰ τὴν Ἁλιαρτίαν	ἐγίνοντο,	ἔλυσεν ὁ θεὸς καὶ ἀποκτεῖναί
[9, 13]	ποίμνην λύκοι τοῖς μὲν προβάτοις	ἐγίνοντο	οὐδὲν βλάβος, οἱ δὲ τὰς
[9, 36]	ὧν ἦρχεν ὀνομάζονται. πρόσοδοι δὲ	ἐγίνοντο	τῷ Μινύᾳ τηλικαῦται μέγεθος ὡς
[9, 15]	Βοιώτιοι φυγάδες συνηγμένοι, ἀφίησι τοὺς	ἐγκαταληφθέντας,	ἄλλην σφίσιν ἣν ἔτυχε πατρίδα
[9, 1]	πυλῶν ἦσαν· πρὸς δὲ τοὺς	ἐγκαταληφθέντας	ἐποιήσαντο οἱ Θηβαῖοι σπονδάς, ἀπελθεῖν
[9, 3]	ποιησάμενον ἄγειν ἐπὶ βοῶν ζεύγους	ἐγκεκαλυμμένον,	λέγειν δὲ ὡς ἄγοιτο γυναῖκα
[9, 6]	οὐ καὶ Ἀθηναίους κατέλαβεν ἂν	ἔγκλημα	μηδισμοῦ. (ὕστερον μέντοι καὶ Θηβαίοις
[9, 9]	καὶ ἄξιοι λόγου κατὰ ταὐτὰ	ἔγνωσαν·	ἐγὼ δὲ τὴν ποίησιν ταύτην
[9, 40]	πεπυσμένοι πρότερον ἐπ´ αἰτίᾳ τοιᾷδε	ἔγνωσαν.	θεωροὺς ἀφ´ ἑκάστης πόλεως ἄνδρας
[9, 7]	δεῖμα ἔσχε τοὺς Θηβαίους, καὶ	ἐγνωσιμάχησάν	τε αὐτίκα καὶ ἐτράποντο αὖθις
[9, 36]	τῶν ἐκείνου κατέστη νόμων, οὓς	ἔγραφεν	ἐπὶ τῆς ἀρχῆς, ἄλλων τε
[9, 35]	κατ´ ἐμὲ ἔπλασσόν τε καὶ	ἔγραφον	γυμνάς. ~(Γενομένης δὲ Ἐτεοκλεῖ τῆς
[9, 5]	Οἰδιπόδια ὀνομάζουσι· καὶ Ὀνασίας Πλαταιᾶσιν	ἔγραψε	κατηφῆ τὴν Εὐρυγάνειαν ἐπὶ τῇ
[9, 23]	ὡς ἀπέλιπεν αὐτὴν ὁ ὕπνος,	ἔγραψε	ταῦτα ὁπόσα τοῦ ὀνείρατος ἤκουσεν
[9, 2]	πηγῇ. Στησίχορος δὲ ὁ Ἱμεραῖος	ἔγραψεν	ἐλάφου περιβαλεῖν δέρμα Ἀκταίωνι τὴν
[9, 5]	καὶ Ἰλλυριῶν ἐς τοὺς καλουμένους	Ἐγχελέας	μετοικήσαντος Πολύδωρος ὁ Κάδμου τὴν
[9, 24]	τοὺς λιμναίους ἔχουσιν· αἱ δὲ	ἐγχέλεις	αὐτόθι καὶ μεγέθει μέγισται καὶ
[9, 2]	δὴ μὴ γυναῖκα Σεμέλην λάβοι.	(ἐγὼ	δὲ ἄνευ θεοῦ πείθομαι νόσον
[9, 27]	δρωμένοις Λυκομίδαι καὶ ταῦτα ᾄδωσιν·	ἐγὼ	δὲ ἐπελεξάμην ἀνδρὶ ἐς λόγους
[9, 27]	αὐτὴν τὸν βίον ἱερωμένην αὐτῷ.	(ἐγὼ	δὲ ἤκουσα μὲν καὶ ἄλλον
[9, 9]	ἄξιοι λόγου κατὰ ταὐτὰ ἔγνωσαν·	ἐγὼ	δὲ τὴν ποίησιν ταύτην μετά
[9, 32]	χρημάτων πόθον σφίσιν ἐνεποίησεν ἰσχυρόν.	ἐγὼ	μὲν δὴ Πέρσαις τε ἑπόμενος
[9, 21]	τὰ σπανιώτερα, ἐπεί τοι καὶ	ἐγὼ	πτερωτοὺς ὄφεις οὐ θεασάμενος πείθομαι·
[9, 37]	εἶναι καὶ οὐκ Ἐργίνου· καὶ	ἐγώ	τε πείθομαι καὶ ὅστις παρὰ
[9, 39]	ἔστι πεποιημένη σφίσιν ἐς τὸ	ἔδαφος·	ἐπειδὰν δὲ ἀνὴρ ἔρχηται παρὰ
[9, 39]	κατιὼν κατακλίνας ἑαυτὸν ἐς τὸ	ἔδαφος	ἔχων μάζας μεμαγμένας μέλιτι προεμβάλλει
[9, 39]	ἐστιν ὀπὴ μεταξὺ τοῦ τε	ἐδάφους	καὶ τοῦ οἰκοδομήματος· σπιθαμῶν τὸ
[9, 13]	τὸν Ἐπαμινώνδαν, τότε καὶ πᾶσιν	ἐδέδοκτο	ἀγῶνι διακρίνεσθαι. (τῷ δὲ Ἐπαμινώνδᾳ
[9, 13]	παρὰ γὰρ τοῖς Λακεδαιμονίοις αἴσχιστον	ἐδέδοκτο	εἶναι βασιλέως νεκρὸν ἐπὶ ἀνδράσι
[9, 12]	τῆς σελήνης, ὁπότε εἴη πλήρης.	(ἔδει	δὲ ἄρα Κάδμον καὶ τὸν
[9, 7]	πᾶς ὁ ἀρχαῖος περίβολος ἀνῳκίσθη,	ἔδει	δὲ ἄρα καὶ ὕστερον κακῶν
[9, 37]	Ὀρχομενοῦ Χλῶριν Ἀμφίονος τοῦ Ἰασίου.	~(Ἔδει	δὲ ἄρα παυσθῆναι καὶ τὸ
[9, 31]	Ἔριδας λέγοντες· καί μοι μόλυβδον	ἐδείκνυσαν,	ἔνθα ἡ πηγή, τὰ πολλὰ
[9, 1]	ἴσῳ πᾶσιν· ἐκπεσόντας δὲ σφᾶς	ἐδέξαντο	αὖθις οἱ Ἀθηναῖοι. Φιλίππου δέ,
[9, 37]	τολμήματος. (καὶ Τροφώνιον μὲν ἐνταῦθα	ἐδέξατο	ἡ γῆ διαστᾶσα, ἔνθα ἐστὶν
[9, 41]	ἔχει· ἣ χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς	ἐδέξατο	τιμήεντα» οὐ μὲν οὐδὲ ἠγνόει
[9, 39]	δὲ ἐς αὐτὴν ὁποῖα ἐγένετο,	ἐδήλωσα	ἐν τοῖς προτέροις τοῦ λόγου.
[9, 19]	ἐν τῇ συγγραφῇ τῇ Μεγαρίδι	ἐδήλωσα.	(κατὰ δὲ τὴν ἐς Γλίσαντα
[9, 19]	ἀνάστατος, τὰ ἐς Ἀθηναίους ἔχοντα	ἐδήλωσέ	μοι τοῦ λόγου. (πρὸς θάλασσαν
[9, 14]	μοι τὰ ἐς τὸν οἰκισμὸν	ἐδήλωσε	τὰ ἐς αὐτοὺς ἔχοντα Μεσσηνίους.
[9, 41]	τρόπον δὲ ὅντινα ἐκτήσαντο αὐτόν,	ἐδήλωσεν	ἤδη μοι τὰ ἐς Ἀρκάδας
[9, 30]	αὐτὸν τῶν λόγων ἕνεκα ὧν	ἐδίδασκεν	ἐν τοῖς μυστηρίοις οὐ πρότερον
[9, 21]	τίγρις τὴν αὐγήν, ἐρυθρός τ´	ἐδόκει	καὶ ὁμόχρους ἢ ὑπὸ τῆς
[9, 29]	δεξιώτερον γὰρ τά τε ἄλλα	ἐδόκει	τοῦ Μακεδονικοῦ τὸ ἔθνος εἶναι
[9, 30]	μᾶλλον ἢ ἰσχύος. (ἐπεὶ δὲ	ἐδόκει	τῷ θεῷ, συνέβαινέ σφισι τοιάδε.
[9, 14]	αὐτῶν τύχην, τὴν μὲν πόλιν	ἔδοξεν	ἐκλιπεῖν, ἀναφεύγειν δὲ ἐς Κερησσόν.
[9, 5]	τῇ Ὀδυσσείᾳ· οἳ πρῶτοι Θήβης	ἕδος	ἔκτισαν ἑπταπύλοιο πύργωσάν τ´, ἐπεὶ
[9, 40]	ἐς τὴν Λεβάδειαν ἐλθόντες οὐκ	ἐδύναντο	εὑρεῖν τὸ μαντεῖον, ἐνταῦθα τῶν
[9, 5]	ἐπεὶ οὐ μὲν ἀπύργωτόν γ´	ἐδύναντο	ναιέμεν εὐρύχορον Θήβην, κρατερώ περ
[9, 40]	Μακεδονίᾳ κρατῆσαι μάχῃ Κισσέως, ὃς	ἐδυνάστευεν	ἐν χώρᾳ τῇ ὁμόρῳ· καὶ
[9, 10]	δὲ αὐτὰς εἶναι Κρέοντος, ὃς	ἐδυνάστευεν	ἐπιτροπεύων Λαοδάμαντα τὸν Ἐτεοκλέους. (τόδε
[9, 5]	τῆς βασιλείας Κρέων ὁ Μενοικέως	ἐδυνάστευεν	ἐπιτροπεύων τὸν παῖδα. ἤδη δὲ
[9, 10]	εὑρὼν ἔχοντα τὴν Μελίαν οὐκ	ἐδύνατο	ἀφελέσθαι, πῦρ ἐτόλμησεν ἐς τὸ
[9, 19]	ἱεροῦ πεφύκασιν, οὐκ ἐς ἅπαν	ἐδώδιμον	παρεχόμενοι καρπὸν ὥσπερ ἐν τῇ
[9, 19]	κυνός, ὃν Πρόκριδι τῇ Ἐρεχθέως	ἔδωκεν	Ἄρτεμις, ἁλίσκεσθαι μέλλουσα αὐτή τε
[9, 41]	πολυδαίδαλον αὐτίκ´ ἔνεικε χρύσεον, ἠλέκτροισιν	ἐερμένον,	ἠέλιον ὥς» Ἐριφύλην δὲ οὐ
[9, 41]	ὅρμον ἔχων, μετὰ δ´ ἠλέκτροισιν	ἔερτο»	(καὶ ἐν Πηνελόπης δώροις ἄλλους
[9, 13]	τὸ διεφθαρμένον, οὕτω Λακεδαιμόνιοί τε	ἔθαπτον	τοὺς αὑτῶν καὶ ἤδη Σπαρτιάτας
[9, 15]	ἀρχῆς· Ἀλέξανδρος δὲ οὔτε ἔτι	ἐθάρρει	τὸν πόλεμον στρατηγοῦντα ὁρῶν τοῖς
[9, 11]	Ἡρακλῆς γνωρίζει τὸν νεκρόν, καὶ	ἔθαψεν	ἔνθα καὶ νῦν ἔτι αὐτῷ
[9, 27]	αὐτῇ νυκτί· ταύτην δὲ οὐκ	ἐθελῆσαί	οἱ τὴν μίαν μιχθῆναι· τὸν
[9, 3]	ἐλάσσονος καὶ οὐ τοσούτου χρόνου·	ἐθελήσαντες	δὲ ἀπὸ Δαιδάλων ἐς Δαίδαλα
[9, 18]	Κάδμοιο πόλιν καταναιετάοντες, αἴ κ´	ἐθέλητε	πάτραν οἰκεῖν σὺν ἀμύμονι πλούτῳ,
[9, 13]	ἐπεδείκνυντο, οὔτε κατὰ χώραν μένειν	ἐθέλοντες,	ἐνδιδόντες δὲ ὅπῃ σφίσιν οἱ
[9, 17]	Τιθορέαν ἐν τῇ Φωκίδι ἔχοντες,	ἐθέλουσι	δέ, ἐπειδὰν τὸν ἐν τῷ
[9, 17]	ἐστιν οὐ μέγα. ὑφαιρεῖσθαι δὲ	ἐθέλουσιν	ἀπ´ αὐτοῦ τῆς γῆς οἱ
[9, 18]	τῇ Ἁλιαρτίᾳ, τὸ παρὰ σφίσιν	ἐθέλουσιν	εἶναι κενὸν μνῆμα. (ἔστι δὲ
[9, 32]	μάλιστα ἐκ παλαιοῦ τὰ θαλάσσια	ἐθέλουσιν	εἶναι σοφοί, Τῖφυν ἄνδρα μνημονεύοντες
[9, 41]	κρημνὸς Πετραχὸς καλούμενος· Κρόνον δὲ	ἐθέλουσιν	ἐνταῦθα ἀπατηθῆναι δεξάμενον ἀντὶ Διὸς
[9, 5]	τῶν Ἀργείων Λαοδάμας σὺν τοῖς	ἐθέλουσιν	ἕπεσθαι Θηβαίων ὑπὸ τὴν ἐπιοῦσαν
[9, 28]	ἔχεις· ἀποκτείνειν δὲ αὐτοὺς οὐκ	ἐθέλουσιν	ἱεροὺς τῶν παλσάμων νομίζοντες. ἢν
[9, 13]	ἀποχώρησιν παρεῖχεν ἀπὸ στρατοπέδου τοῖς	ἐθέλουσιν	οἴκαδε· καὶ οἱ Θεσπιεῖς τε
[9, 21]	Ἀράβων γῆς ἐπέρχοιτο τὰ ἔσχατα	ἐθέλων	θηρία ὁπόσα παρ´ Ἕλλησιν ἐξευρεῖν,
[9, 5]	τῇ Καδμείᾳ καὶ Θήβας ὄνομα	ἔθεντο	κατὰ συγγένειαν τὴν Θήβης. (μαρτυρεῖ
[9, 29]	εἶναι τρεῖς καὶ ὀνόματα αὐταῖς	ἔθεντο	Μελέτην καὶ Μνήμην καὶ Ἀοιδήν.
[9, 35]	κατεστήσατο ἴσασιν, ὀνόματα δὲ οἷα	ἔθετο	αὐταῖς οὐ μνημονεύουσιν· ἐπεὶ Λακεδαιμόνιοί
[9, 16]	Πάνδημον καὶ Ἀποστροφίαν τὴν τρίτην·	ἔθετο	δὲ τῇ Ἀφροδίτῃ τὰς ἐπωνυμίας
[9, 1]	Βοιωτοὶ δὲ τὸ μὲν πᾶν	ἔθνος	ἀπὸ Βοιωτοῦ τὸ ὄνομα ἔσχηκεν,
[9, 29]	ἄλλα ἐδόκει τοῦ Μακεδονικοῦ τὸ	ἔθνος	εἶναι πάλαι τὸ Θρᾴκιον καὶ
[9, 12]	Ἀπόλλωνι Θηβαῖοι τῷ Σποδίῳ ταύρους	ἔθυον	τὸ ἀρχαῖον· καί ποτε παρούσης
[9, 6]	ἡ πάτριος πολιτεία τηνικαῦτα ἴσχυεν·	εἰ	γοῦν Πεισιστράτου τυραννοῦντος ἔτι ἢ
[9, 21]	τε ἄλλα καὶ τὰς ἄλκας·	εἰ	δὲ μὴ τύχοι ταύτῃ φωλεύουσα,
[9, 39]	ἐνιδὼν δὲ προθεσπίζει τῷ κατιόντι	εἰ	δὴ αὐτὸν εὐμενὴς ὁ Τροφώνιος
[9, 5]	δὲ γάμος τε ἐπιφανὴς ὑπῆρξεν,	εἰ	δὴ θυγατέρα Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως
[9, 10]	οὐδὲ τὰ πρότερα ἦν ἀνώνυμος,	εἰ	δὴ καὶ Λάδων ἐκαλεῖτο πρὶν
[9, 5]	πῶς οὖν ἐποίησαν ἀνάπυστα ἄφαρ,	εἰ	δὴ τέσσαρες ἐκ τῆς Ἐπικάστης
[9, 40]	ὕστερον βασιλευσόντων Μακεδονίας τρόπαια ἵστασθαι,	εἰ	ἐς εὔνοιάν ποτε τοὺς προσχώρους
[9, 41]	δὲ ἐκ τῶν ῥόδων ποιούμενον,	εἰ	καὶ ἀγάλματα εἰργασμένα ξύλου χρίοις,
[9, 21]	γινομένης τῆς θέας. δοκῶ δέ,	εἰ	καὶ Λιβύης τις ἢ τῆς
[9, 13]	καλουμένην, τηνικαῦτα Ἐπαμινώνδαν ἤρετο Ἀγησίλαος,	εἰ	κατὰ πόλιν ὀμνύναι Βοιωτοὺς ἐάσουσιν
[9, 3]	ἄλληλα συντιθέασι κατὰ ταὐτὰ καὶ	εἰ	λίθων ἐποιοῦντο οἰκοδομίαν, ἐξάραντες δὲ
[9, 10]	φύλλων δάφνης φοροῦσιν οἱ παῖδες.	εἰ	μὲν οὖν πᾶσιν ὁμοίως καθέστηκεν
[9, 32]	ὑπὸ πλήθους εἶναι τοῦ ὕδατος,	εἰ	μὴ διὰ μέσου χῶμά σφισιν
[9, 21]	ἢ ὑπὸ τῆς ὠκύτητος ἢ	εἰ	μὴ θέοι διὰ τὸ ἐν
[9, 39]	πεφηνότων αἰσίων λόγος ἐστὶν οὐδείς,	εἰ	μὴ καὶ τοῦδε τοῦ κριοῦ
[9, 5]	τοῦ παιδός οἱ τὴν τελευτήν,	εἰ	τέκοι τινὰ Ἰοκάστη, γενήσεσθαι. καὶ
[9, 31]	καὶ πρότερον ἔφυεν ἐμοὶ δοκεῖν,	εἰ	τοῖς Πάμφω τεκμαίρεσθαι χρή τι
[9, 38]	κελεύει σφίσιν ὁ θεὸς ἀνευρόντας	εἴ	τι ἦν Ἀκταίωνος λοιπὸν κρύψαι
[9, 22]	τότε δὴ καλλίστη τὸ εἶδος,	εἴ	τι τῇ εἰκόνι δεῖ τεκμαίρεσθαι.
[9, 34]	τοῦ Λαφυστίου πέραν ἐστὶν Ὀρχομενός,	εἴ	τις Ἕλλησιν ἄλλη πόλις ἐπιφανὴς
[9, 13]	Θεσπιεῖς τε ἀπαλλάσσονται πανδημεὶ καὶ	εἴ	τισιν ἄλλοις Βοιωτῶν ὑπῆν δύσνοια
[9, 5]	καταμεῖναι καὶ ἀναμιχθῆναι τοῖς Φοίνιξιν	εἴασε.	(τοῖς μὲν οὖν Ἄοσι κατὰ
[9, 34]	ἀπὸ Ἀνδρέως ἔχειν τὸ ὄνομα	εἴασε,	φυλὰς δὲ Κηφισιάδα, τὴν δὲ
[9, 34]	Γοργόνος κεφαλήν· Ἰοδάμαν δέ, ὡς	εἶδε,	γενέσθαι λίθον. καὶ διὰ τοῦτο
[9, 39]	μέλλοντα, ἀλλά πού τις καὶ	εἶδε	καὶ ἄλλος ἤκουσεν. ἀναστρέψαι δὲ
[9, 10]	τῶν ἀγαλμάτων τούτων τὸ ἕτερον	εἶδε	καὶ τὸν εἰργασμένον ἐπύθετο, οὐ
[9, 39]	καθεσθέντα δὲ ἐνταῦθα ἀνερωτῶσιν ὁπόσα	εἶδέ	τε καὶ ἐπύθετο· μαθόντες δὲ
[9, 26]	ὡς τὸν Κάδμῳ γενόμενον χρησμὸν	εἰδεῖεν	ἂν Λαΐου γε ὄντες· (οὐκ
[9, 39]	σφᾶς, ὁπόσα ἤκουσεν ἕκαστος ἢ	εἶδεν,	ἀναθεῖναι γεγραμμένα ἐν πίνακι. λείπεται
[9, 40]	καὶ ἡλικίᾳ τῶν θεωρῶν πρεσβύτατος	εἶδεν	ἑσμὸν μελισσῶν, καὶ παρέστη οἱ,
[9, 30]	αὐτοῦ πεσοῦσα ἡ θήκη καὶ	εἶδεν	ἥλιος ὅ τι ἦν τῶν
[9, 21]	ὑπὸ Διονύσου νομίζουσιν ἀποθανεῖν αὐτόν.	~(Εἶδον	δὲ καὶ ἄλλον Τρίτωνα ἐν
[9, 21]	οἵα περ τοῖς δελφῖσίν ἐστιν.	(εἶδον	δὲ καὶ ταύρους τούς τε
[9, 18]	τάφου. ταῦτα μὲν οὖν συμβαίνοντα	εἶδον,	Θηβαῖοι δὲ καὶ Τειρεσίου μνῆμα
[9, 38]	καὶ αὐτὸς δεδεμένον τὸ ἄγαλμα	εἶδον·	καὶ τῷ Ἀκταίωνι ἐναγίζουσιν ἀνὰ
[9, 25]	ἡμέραν ταύτην καὶ τὸ ἄγαλμα	εἶδον	λίθου τοῦ Πεντελῆσι καὶ αὐτὸ
[9, 21]	οὖσι διάφορον κτᾶται καὶ τὸ	εἶδος,	ἀλλὰ καὶ τὰ λοιπὰ τὸ
[9, 22]	γυναικῶν τότε δὴ καλλίστη τὸ	εἶδος,	εἴ τι τῇ εἰκόνι δεῖ
[9, 12]	ἐπενόησεν αὐλοὺς ἐς ἅπαν ἁρμονίας	εἶδος	ἔχοντας ἐπιτηδείως, πρῶτος δὲ διάφορα
[9, 31]	ἄλλα ἐς ἅπαν ὅμοιον τὸ	εἶδος	καὶ ἀμφοτέροις ὡσαύτως κόμην εἶναι
[9, 22]	εἶναι τῶν ἐφήβων προκριθῇ τὸ	εἶδος	κάλλιστος, οὗτος ἐν τοῦ Ἑρμοῦ
[9, 21]	(ἔστι δὲ ἄλκη καλούμενον θηρίον,	εἶδος	μὲν ἐλάφου καὶ καμήλου μεταξύ,
[9, 40]	ὤπυιεν κούρην κλειτοῦ Ἰολάου λειπεφιληνην	εἶδος	Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον, Ἱππότην δέ οἱ
[9, 10]	ἐν Βραγχίδαις ἐστὶ καὶ τὸ	εἶδος	οὐδὲν διαφόρως ἔχον· ὅστις δὲ
[9, 22]	(οὗτοι μὲν τοιοῦτο παρέχονται τὸ	εἶδος,	τῆς δὲ Βοιωτίας τὰ ἐν
[9, 10]	δοκίμου καὶ αὐτὸν εὖ μὲν	εἴδους,	εὖ δὲ ἔχοντα καὶ ῥώμης,
[9, 38]	λυμαίνεσθαι τὴν γῆν πέτρας ἔχον	εἴδωλον·	ὡς δὲ ἐχρῶντο ἐν Δελφοῖς,
[9, 38]	γῇ, κελεύει δὲ καὶ τοῦ	εἰδώλου	χαλκῆν ποιησαμένους εἰκόνα πρὸς πέτρᾳ
[9, 39]	Ἀσκληπιοῦ τε εἶναι καὶ Ὑγείας,	εἶεν	δ´ ἂν Τροφώνιος καὶ Ἕρκυνα,
[9, 29]	Λίνος οὗτος παῖς μὲν Οὐρανίας	εἴη	καὶ Ἀμφιμάρου τοῦ Ποσειδῶνος, μεγίστην
[9, 35]	πεποιημένον, ὡς ἡ Πειθὼ Χαρίτων	εἴη	καὶ αὐτὴ μία. (ὅστις δὲ
[9, 26]	καὶ ὡς νόθη Λαΐου θυγάτηρ	εἴη,	καὶ ὡς τὸν χρησμὸν τὸν
[9, 12]	εἰκασμένον κύκλῳ τῆς σελήνης, ὁπότε	εἴη	πλήρης. (ἔδει δὲ ἄρα Κάδμον
[9, 17]	τῶν ὅπλων τὴν σκευήν φασιν	εἰκάζειν.	(Ζήθῳ δὲ μνῆμα καὶ Ἀμφίονι
[9, 19]	δὲ τὴν ἐπίκλησιν αὐτῆς ἔστιν	εἰκάζειν	ὡς τῶν ἐν Κύπρῳ ποτὲ
[9, 39]	οἰκοδομήματος, οὐκ ἂν οὐδὲ τοῦτο	εἰκάζοι	τις ἐς πλέον ὀκτὼ καθήκειν
[9, 2]	τὰ λεγόμενα καὶ ὁποῖα αὐτὸς	εἴκαζον,	ἔστιν εἰρημένα. Πλαταιεῦσι δὲ ναός
[9, 39]	αὐτῶν τοῖς σκήπτροις δράκοντες. ταῦτα	εἰκάσαι	μὲν ἄν τις Ἀσκληπιοῦ τε
[9, 39]	αὐτοῦ τέσσαρας παρέχοιτο ἂν ὡς	εἰκάσαι	πήχεις· βάθος δὲ τοῦ οἰκοδομήματος,
[9, 34]	ἑτέρα Πέτρα γυναικὸς μαστοῖς εἰσιν	εἰκασμέναι,	καὶ ὅμοιον γάλακτι ὕδωρ ἀπ´
[9, 21]	γένυν καμήλους τε Ἰνδικὰς χρῶμα	εἰκασμένας	παρδάλεσιν. (ἔστι δὲ ἄλκη καλούμενον
[9, 12]	βοὸς πλευρᾷ σημεῖον ἐπεῖναι λευκὸν	εἰκασμένον	κύκλῳ τῆς σελήνης, ὁπότε εἴη
[9, 39]	ἄγαλμά ἐστιν, Ἀσκληπιῷ καὶ τοῦτο	εἰκασμένον·	Πραξιτέλης δὲ ἐποίησε τὸ ἄγαλμα.
[9, 39]	δὲ οἰκοδομήματος τούτου τὸ σχῆμα	εἴκασται	κριβάνῳ· τὸ δὲ εὖρος ἡ
[9, 32]	τῷ παγκρατιάσαντι, οὗ δὴ καὶ	εἰκόνα	ἰδὼν οἶδα ἐν πρυτανείῳ τῷ
[9, 31]	οὐχ ἑαυτοῦ σκιὰν δοξάζοντι ἀλλὰ	εἰκόνα	ὁρᾶν τῆς ἀδελφῆς. (νάρκισσον δὲ
[9, 38]	καὶ τοῦ εἰδώλου χαλκῆν ποιησαμένους	εἰκόνα	πρὸς πέτρᾳ σιδήρῳ δῆσαι. τοῦτο
[9, 30]	ἄλλως ἐπιφανεῖς ἐπὶ μουσικῇ, τοσῶνδε	εἰκόνας	ἀνέθεσαν· Θάμυριν μὲν αὐτόν τε
[9, 10]	δὲ τοῦ ναοῦ λίθου πεποιημένας	εἰκόνας	Ἡνιόχης εἶναι, τὴν δὲ Πύρρας
[9, 11]	(ἐνταῦθά εἰσιν ἐπὶ τύπου γυναικῶν	εἰκόνες·	ἀμυδρότερα ἤδη τὰ ἀγάλματα· ταύτας
[9, 22]	τὸ εἶδος, εἴ τι τῇ	εἰκόνι	δεῖ τεκμαίρεσθαι. (ἔστι δὲ καὶ
[9, 32]	ἀπὸ τῶν ἐς Ὀρχομενίους ἐχόντων	εἰκὸς	ἦν χωρίζειν· κατὰ δὲ τὴν
[9, 41]	Ἡφαίστου· καὶ σφᾶς, ὥς γε	εἰκός,	λέληθε Θεόδωρον καὶ Ῥοῖκον Σαμίους
[9, 41]	δέξασθαί φησιν ὅρμον. οὕτω τὸ	εἰκὸς	τῷ σκήπτρῳ πρόσεστιν εἶναι μόνον
[9, 25]	δὲ αὐτόθεν πέντε προελθόντι καὶ	εἴκοσι	Δήμητρος Καβειραίας καὶ Κόρης ἐστὶν
[9, 30]	τὸ ὄρος καὶ στάδια προεληλυθότι	εἴκοσι	κίων τέ ἐστιν ἐν δεξιᾷ
[9, 34]	εἰσιν ἐκ Κορωνείας στάδιοι μάλιστα	εἴκοσι.	λίθου μὲν τὸ ἄγαλμά ἐστιν·
[9, 30]	διαλιπὸν δὲ μάλιστα δύο καὶ	εἴκοσι	στάδια ἄνεισι τὸ ὕδωρ αὖθις,
[9, 24]	ἀρχαῖον. (Ὑήττου δὲ στάδια ὡς	εἴκοσιν	ἀπέχουσι Κύρτωνες· τὸ δὲ ἀρχαῖον
[9, 31]	ἀπὸ τοῦ ἄλσους τούτου ὡς	εἴκοσιν	ἔστιν ἡ τοῦ Ἵππου καλουμένη
[9, 38]	κεκλιμένος Κηφισίδι» (ἔχει δὲ οὐδὲ	εἰκότα	λόγον τοὺς Ὀρχομενίους μὴ καὶ
[9, 35]	ἐν τῷ Ὠιδείῳ Χάριτός ἐστιν	εἰκών,	Ἀπελλοῦ γραφή, Περγαμηνοῖς δὲ ὡσαύτως
[9, 4]	τοῦ ἀγάλματος πρὸς τοῖς ποσὶν	εἰκὼν	Ἀριμνήστου· ὁ δὲ Ἀρίμνηστος ἔν
[9, 29]	ἐρχομένῳ πρὸς τὸ ἄλσος ἔστιν	εἰκὼν	Εὐφήμης ἐπειργασμένη λίθῳ· τροφὸν δὲ
[9, 31]	~(Καὶ Ἀρσινόης ἐστὶν ἐν Ἑλικῶνι	εἰκών,	ἣν Πτολεμαῖος ἔγημεν ἀδελφὸς ὤν.
[9, 29]	τῶν Μουσῶν. (ταύτης τε οὖν	εἰκὼν	καὶ μετ´ αὐτὴν Λίνος ἐστὶν
[9, 27]	Πραξιτέλους Ἀφροδίτη καὶ Φρύνης ἐστὶν	εἰκών,	λίθου καὶ ἡ Φρύνη καὶ
[9, 27]	Εἰλειθυίας ὕμνῳ μητέρα Ἔρωτος τὴν	Εἰλείθυιάν	φησιν εἶναι. Ὠλῆνος δὲ ὕστερον
[9, 27]	Ἕλλησιν, οὗτος ὁ Ὠλὴν ἐν	Εἰλειθυίας	ὕμνῳ μητέρα Ἔρωτος τὴν Εἰλείθυιάν
[9, 32]	ἑκατὸν ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς Ἀθηναίων,	εἷλεν	αὐτῶν τὰ πλοῖα, ἐσκεδασμένους ἐπί
[9, 5]	Ἑλλήνων ἔσχε, καὶ αἱ θυγατέρες	εἰλήφασιν	αὐτῷ φήμην, Σεμέλη μὲν τεκεῖν
[9, 11]	δεῦρο γυναῖκα Ἀλκμήνην, θάλαμόν γ´	εἱλίξατο	τοῦτον ἑαυτῷ· Ἀγχάσιος δ´ ἐποίησε
[9, 25]	ἐπενόησεν ἕλκειν αὐτόν, ἐς ὃ	εἵλκυσέ	τε καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τοῦ
[9, 20]	αὐτῷ κεφαλή. ὅτι δὲ μεθυσθέντα	εἷλον,	ἐπὶ τούτῳ ὑπὸ Διονύσου νομίζουσιν
[9, 5]	(Αὐτεσίωνος δὲ ἀπελθόντος, οὕτω βασιλέα	εἵλοντο	Δαμασίχθονα Ὀφέλτου τοῦ Πηνέλεω. τούτου
[9, 5]	Ἴλιον ἀθροιζομένου στόλου Πηνέλεων ἄρχοντα	εἵλοντο,	ὅτι οὐκ ἐν ἡλικίᾳ πω
[9, 1]	σφισιν ἀπὸ Πλαταίας, ἣν θυγατέρα	εἶναι	Ἀσωποῦ τοῦ ποταμοῦ νομίζουσιν. (ὅτι
[9, 13]	γὰρ τοῖς Λακεδαιμονίοις αἴσχιστον ἐδέδοκτο	εἶναι	βασιλέως νεκρὸν ἐπὶ ἀνδράσι πολεμίοις
[9, 30]	τὸ ἐν τῇ Θεσπρωτίδι ἀφίκετο·	εἶναι	γὰρ πάλαι νεκυομαντεῖον αὐτόθι· νομίζοντα
[9, 3]	ἐλθεῖν δυναστεύοντα ἐν Πλαταιαῖς τότε·	εἶναι	γὰρ τὸν Κιθαιρῶνα οὐδενὸς σοφίαν
[9, 33]	Ὅμηρος ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ συνετὸν	εἶναι	γνώμην Τειρεσίαν τῶν ἐν Ἅιδου
[9, 11]	ξόανον τὸ ἀρχαῖον Θηβαῖοί τε	εἶναι	Δαιδάλου νενομίκασι καὶ αὐτῷ μοι
[9, 23]	ἐστι τοῦ Πτώου τὸ ἱερόν.	εἶναι	δὲ Ἀθάμαντος καὶ Θεμιστοῦς παῖδα
[9, 22]	τῇ θαλάσσῃ καλούμενον Γλαύκου πήδημα·	(εἶναι	δὲ αὐτὸν ἁλιέα, καὶ ἐπεὶ
[9, 23]	ἐστιν ὁδὸς τὰ πλείω πεδιάς.	εἶναι	δὲ ἐξ ἀρχῆς τε μοῖραν
[9, 31]	ὅτι τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν ἑώρα,	εἶναι	δέ οἱ καὶ συνιέντι ῥᾳστώνην
[9, 29]	Μούσας, τούτων δὲ ἄλλας νεωτέρας	εἶναι	Διὸς παῖδας. (ἐν Ἑλικῶνι δὲ
[9, 35]	ποιήσει ταύτῃ τὰς Χάριτάς φησιν	εἶναι	Διός τε καὶ Εὐρυνόμης καί
[9, 19]	ἐν Αὐλίδι πάντα τὰ ἱερεῖα	εἶναι	δόκιμα. δείκνυται δὲ καὶ ἡ
[9, 39]	ἢ καὶ Τροφωνίου νομίζουσιν ἱεροὺς	εἶναι.	ἐπὶ δὲ τῷ ποταμῷ μνῆμά
[9, 18]	τελευτὴν Περικλύμενον τὸν ἀνελόντα φησὶν	εἶναι.	~(Ἐπὶ ταύτῃ τῇ λεωφόρῳ χωρίον
[9, 12]	πεποίηται, Κάδμου τὸ ἀρχαῖον οἰκίαν	εἶναι·	θαλάμων δὲ ἀποφαίνουσι τοῦ μὲν
[9, 26]	τὸν Ἑλικῶνα ᾤκισται. θυγατέρα δὲ	εἶναι	Θέσπιαν λέγουσιν Ἀσωποῦ καὶ ἀπὸ
[9, 35]	Χαρίτων οὔτε ὀνόματα εἰπὼν Αἴγλης	εἶναι	θυγατέρας καὶ Ἡλίου φησὶν αὐτάς.
[9, 13]	ἐξόδους πρόβατα εἵπετο θεοῖς τε	εἶναι	θυσίας καὶ πρὸ τῶν ἀγώνων
[9, 10]	δὲ ἀδελφὸν καὶ Ὠκεανοῦ παῖδα	εἶναι	Κάανθον λέγουσι, σταλῆναι δὲ ὑπὸ
[9, 31]	νομίζουσι, Διονύσου τε αὐτὸν παῖδα	εἶναι	καὶ Ἀφροδίτης λέγοντες. (ἐν δὲ
[9, 27]	μὲν οἱ πολλοὶ νεώτατον θεῶν	εἶναι	καὶ Ἀφροδίτης παῖδα ἥγηνται· Λύκιος
[9, 10]	ἄν, ἥντινα Ἄρεώς φασιν ἱερὰν	εἶναι	καὶ δράκοντα ὑπὸ τοῦ Ἄρεως
[9, 31]	εἶδος καὶ ἀμφοτέροις ὡσαύτως κόμην	εἶναι	καὶ ἐσθῆτα ἐοικυῖαν αὐτοὺς ἐνδύεσθαι
[9, 35]	ὀνόματα Εὐφροσύνην τε καὶ Ἀγλαΐαν	εἶναι	καὶ Θαλίαν. κατὰ ταὐτὰ δὲ
[9, 26]	Τηνέρου μάντεως, ὃν Ἀπόλλωνος παῖδα	εἶναι	καὶ Μελίας νομίζουσι, καὶ Ἡρακλέους
[9, 2]	ἐν δεξιᾷ Μαρδονίου λεγόμενον μνῆμα	εἶναι.	καὶ ὅτι μὲν εὐθὺς ἦν
[9, 37]	(λέγεται δὲ ὁ Τροφώνιος Ἀπόλλωνος	εἶναι	καὶ οὐκ Ἐργίνου· καὶ ἐγώ
[9, 33]	Ἀθηνᾶν τραφῆναι λέγουσιν· οἱ δὲ	εἶναι	καὶ τὴν Ἀλαλκομενίαν τῶν Ὠγύγου
[9, 39]	μὲν ἄν τις Ἀσκληπιοῦ τε	εἶναι	καὶ Ὑγείας, εἶεν δ´ ἂν
[9, 9]	μνήμην ἔφησεν Ὅμηρον τὸν ποιήσαντα	εἶναι,	Καλλίνῳ δὲ πολλοί τε καὶ
[9, 18]	Ἁλιαρτίᾳ, τὸ παρὰ σφίσιν ἐθέλουσιν	εἶναι	κενὸν μνῆμα. (ἔστι δὲ καὶ
[9, 10]	Πύρρας λέγουσι, θυγατέρας δὲ αὐτὰς	εἶναι	Κρέοντος, ὃς ἐδυνάστευεν ἐπιτροπεύων Λαοδάμαντα
[9, 24]	ἀρχαῖον ὄνομα τῷ πολίσματί φασιν	εἶναι	Κυρτώνην. ᾤκισται δὲ ἐπὶ ὄρους
[9, 39]	οὐκ ἴσασιν ἄλλο ἢ γυναῖκα	εἶναι	Λεβάδου Λαονίκην. (κεκόσμηται μὲν δὴ
[9, 35]	οὗτος τὴν μὲν Ἡφαίστου γυναῖκα	εἶναι	λέγει καὶ ὄνομα αὐτῇ τίθεται
[9, 37]	ἔσχεν Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος Ἄρεως	εἶναι	λεγόμενοι, μητρὸς δὲ Ἀστυόχης ἦσαν
[9, 16]	καὶ τῶν ἀπογόνων οἰκίαν ποτὲ	εἶναι	λέγουσι· Δήμητρος δὲ ἄγαλμα ὅσον
[9, 1]	δὴ Μελανίππης, Ἴτωνον δὲ Ἀμφικτύονος	εἶναι	λέγουσι· καλοῦνται δὲ κατὰ πόλεις
[9, 40]	Ἄρνη τὸ ἀρχαῖον· θυγατέρα δὲ	εἶναι	λέγουσιν Αἰόλου τὴν Ἄρνην, ἀπὸ
[9, 40]	δὲ αὐτοῦ Θηρὼ τὴν Φύλαντος	εἶναι.	μαρτυρεῖ δὲ καὶ ὁ τὰ
[9, 18]	τινα ἀπογόνων τῶν Ἡρακλέους φασὶν	εἶναι·	μελλόντων δὲ ἐναγίζειν αὐτῷ καπνὸς
[9, 40]	σκῆπτρον σέβουσι, Δόρυ ὀνομάζοντες. καὶ	εἶναι	μέν τι θειότερον οὐχ ἥκιστα
[9, 36]	χώρᾳ τῇ πάσῃ Φλεγυαντίδα ὄνομα	εἶναι	μετέθεντο ἀντὶ Ἀνδρηίδος, (πόλις δὲ
[9, 40]	ἀπὸ Χαίρωνος, ὃν Ἀπόλλωνός φασιν	εἶναι,	μητέρα δὲ αὐτοῦ Θηρὼ τὴν
[9, 8]	δέ εἰσιν Ὁμολωίδες· ἐφαίνετο δὲ	εἶναί	μοι καὶ τὸ ὄνομα νεώτατον
[9, 41]	τὸ εἰκὸς τῷ σκήπτρῳ πρόσεστιν	εἶναι	μόνον ποίημα Ἡφαίστου. (ἔστι δὲ
[9, 30]	δὴ καὶ Ὀρφέα Καλλιόπης τε	εἶναι	Μούσης καὶ οὐ τῆς Πιέρου
[9, 29]	καὶ ἐπονομάσαι τὸ ὄρος ἱερὸν	εἶναι	Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ Ὦτον λέγουσιν,
[9, 23]	ἄνδρα Εὐρωπέα ὄνομα δέ οἱ	εἶναι	Μῦν τοῦτον ἀποσταλέντα ὑπὸ Μαρδονίου
[9, 10]	δηλῶσαι, δοκῶ δὲ οὐ πᾶσιν	εἶναι	νόμον· οὐ γὰρ δὴ πολλοὺς
[9, 32]	γεωργοῦσι. Θίσβην δὲ λέγουσιν ἐπιχώριον	εἶναι	νύμφην, ἀφ´ ἧς ἡ πόλις
[9, 38]	Ἀσπληδόνος τῇ πόλει, τοῦτον δὲ	εἶναι	νύμφης τε Μιδείας καὶ Ποσειδῶνος.
[9, 30]	Μακεδονίας τέτραπται τὸ ὄρος, καὶ	εἶναι	οὐ πόρρω τῆς πόλεως τὸ
[9, 29]	ἐδόκει τοῦ Μακεδονικοῦ τὸ ἔθνος	εἶναι	πάλαι τὸ Θρᾴκιον καὶ οὐχ
[9, 21]	δὲ Ἑλλήνων φησὶν ἀνδροφάγον λελέχθαι	εἶναι	πείθομαι τὸν τίγριν· ὀδόντας δὲ
[9, 39]	ἐστίν, ὕψος δὲ ἀποδέουσα δύο	εἶναι	πήχεις· ἐφεστήκασι δὲ ἐπὶ τῇ
[9, 1]	καὶ οὐ τοῦ ποταμοῦ παῖδα	εἶναι.	(Πλαταιεῦσι δὲ πρὸ μὲν τῆς
[9, 16]	τέλει περὶ Λεῦκτρα ἐτελεύτησαν, φασὶν	εἶναι.	(πρὸς δὲ ταῖς καλουμέναις πύλαις
[9, 16]	τὸ ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων φασὶν	εἶναι	Σεμέλης· ἐνιαυτοῦ δὲ ἅπαξ ἑκάστου
[9, 32]	ἐκ παλαιοῦ τὰ θαλάσσια ἐθέλουσιν	εἶναι	σοφοί, Τῖφυν ἄνδρα μνημονεύοντες ἐπιχώριον
[9, 39]	δύο, τὸ δὲ ὕψος ἐφαίνετο	εἶναι	σπιθαμῆς. (ὁ οὖν κατιὼν κατακλίνας
[9, 29]	παῖδες ἐκλήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων, θυγατριδοῦς	εἶναι	σφᾶς Πιέρου· Μίμνερμος δέ, ἐλεγεῖα
[9, 37]	δὲ ἐνταῦθα τῶν λίθων ἕνα	εἶναί	σφισιν ἀφαιρεῖν κατὰ τὸ ἐκτός·
[9, 38]	ἐς τὴν Ὀρχομενίαν, ἄλλο δὲ	εἶναί	σφισιν οὐδὲν ἴαμα. τότε δὲ
[9, 15]	Ἀλέξανδρος· ὡς δὲ ἐφαίνετο ἄπορα	εἶναι	τὰ τῆς σωτηρίας, οὕτω δὴ
[9, 13]	οὐ γάρ σφισιν ἀνεκτὰ ἐφαίνετο	εἶναι	τὰ τῆς ὕβρεως ἀπάγχουσιν αὑτάς·
[9, 11]	ὑπὸ τῆς Ἤρας φασὶν ἐμπόδια	εἶναι	ταῖς ὠδῖσιν Ἀλκμήνης. αἱ μὲν
[9, 20]	ἐς αὐτὴν πεποιημένα Ἀσωποῦ παῖδα	εἶναι.	(ταύτης τοῦ βίου προελθούσης ἐπὶ
[9, 34]	χρόνῳ δὲ ἐξενίκησεν ὕστερον ὄνομα	εἶναι	τῇ κώμῃ Ὄλμωνας. ~(Τὸν δὲ
[9, 29]	ἡ Ἀγανίππη πηγή θυγατέρα δὲ	εἶναι	τὴν Ἀγανίππην τοῦ Τερμησσοῦ λέγουσι,
[9, 10]	ναοῦ λίθου πεποιημένας εἰκόνας Ἡνιόχης	εἶναι,	τὴν δὲ Πύρρας λέγουσι, θυγατέρας
[9, 11]	λίθου τῆς πληγῆς· Ἀθηνᾶν δὲ	εἶναι	τὴν ἐπαφεῖσάν οἱ τὸν λίθον
[9, 29]	Εὐφήμης ἐπειργασμένη λίθῳ· τροφὸν δὲ	εἶναι	τὴν Εὐφήμην λέγουσι τῶν Μουσῶν.
[9, 4]	ποταμός ἐστιν Ὠερόη· θυγατέρα δὲ	εἶναι	τὴν Ὠερόην τοῦ Ἀσωποῦ λέγουσι.
[9, 20]	δ´ Ἀπόλλωνός τε καὶ Αἰθούσης	εἶναι	τῆς Ποσειδῶνος. Ποίμανδρον δὲ γυναῖκά
[9, 13]	οὐδενός, τῶν δὲ ὀλίγον ἐφαίνετο	εἶναι	τὸ διεφθαρμένον, οὕτω Λακεδαιμόνιοί τε
[9, 31]	ἀφαιροῦσι προοίμιον, ἀρχὴν τῆς ποιήσεως	εἶναι	τὸ ἐς τὰς Ἔριδας λέγοντες·
[9, 27]	αὐτήν. αἴτιον δὲ τούτου φασὶν	εἶναι	τοιόνδε, Ἡρακλέα ταῖς θυγατράσι πεντήκοντα
[9, 27]	τοῦτο ἀρχαιότερον ἢ κατὰ Ἡρακλέα	εἶναι	τὸν Ἀμφιτρύωνος, καὶ Ἡρακλέους τοῦ
[9, 18]	τὰ ἀρχαῖα μνημονεύοντες Τυδέα φασὶν	εἶναι	τὸν ἐνταῦθα κείμενον, ταφῆναι δὲ
[9, 32]	οὐδὲν ἂν λίμνην ὑπὸ πλήθους	εἶναι	τοῦ ὕδατος, εἰ μὴ διὰ
[9, 41]	λέληθε Θεόδωρον καὶ Ῥοῖκον Σαμίους	εἶναι	τοὺς διαχέαντας χαλκὸν πρώτους. (Πατρεῖς
[9, 13]	αὑτῶν καὶ ἤδη Σπαρτιάτας ἐξελήλεγκτο	εἶναι	τοὺς κειμένους. ἀπέθανον δὲ Θηβαίων
[9, 1]	ἀπέφαινον τήν τε εἰρήνην Λακεδαιμονίους	εἶναι	τοὺς πράξαντας καὶ ὕστερον παραβάντων
[9, 12]	ἐρείπια καὶ ὃν Σεμέλης φασὶν	εἶναι,	τοῦτον δὲ καὶ ἐς ἡμᾶς
[9, 29]	παῖδες ἀριθμόν τε Μούσας ἐνόμισαν	εἶναι	τρεῖς καὶ ὀνόματα αὐταῖς ἔθεντο
[9, 39]	ἐπονομάζοντες Εὐρώπην τοῦ Τροφωνίου φασὶν	εἶναι	τροφόν. (καθ´ ἑκάστην δὲ τῶν
[9, 38]	τῶν λίθων φασὶν ἁρμονίαν παντὶ	εἶναι	τῷ οἰκοδομήματι. (τάφοι δὲ Μινύου
[9, 25]	γάρ ποτε ἐν τούτῳ φασὶν	εἶναι	τῷ χωρίῳ καὶ ἄνδρας ὀνομαζομένους
[9, 30]	ἐς τὸ μῆκος τοῦ σώματος	εἶναι	τῶν αὐλῶν μείζονα τὸν αὐλητήν.
[9, 5]	πρῶτον λέγουσιν Ἔκτηνας, βασιλέα δὲ	εἶναι	τῶν Ἐκτήνων ἄνδρα αὐτόχθονα Ὤγυγον·
[9, 22]	τῶν ὤμων· ὃς δ´ ἂν	εἶναι	τῶν ἐφήβων προκριθῇ τὸ εἶδος
[9, 41]	καὶ πεμμάτων πλήρης. ~(Ὁπόσα δὲ	εἶναι	τῶν Ἡφαίστου ποιηταί τε ᾄδουσι
[9, 5]	ἐκ Διός, Ἰνὼ δὲ θεῶν	εἶναι	τῶν θαλασσίων. (ἐπὶ μὲν δὴ
[9, 19]	ὑπὸ Ἡρακλέους, τὸν δὲ Ἡρακλέα	εἶναι	τῶν Ἰδαίων καλουμένων Δακτύλων. δείκνυται
[9, 12]	δὲ βοῦν ταύτην παρὰ βουκόλων	εἶναι	τῶν Πελάγοντος ὠνητήν· ἐπὶ δὲ
[9, 13]	τοὺς Λακεδαιμονίους ἐκ τῶν θυγατέρων	εἶναι	τῶν Σκεδάσου. Σκεδάσῳ γὰρ περὶ
[9, 41]	Ἀπόλλωνος χαλκοῦν ἐπιδεικνύουσι κρατῆρα, ἀνάθημα	εἶναι	φάμενοι Τηλέφου καὶ ἔργον Ἡφαίστου·
[9, 29]	ὁ Πίερος ἢ σοφώτερά οἱ	εἶναι	φανέντα ἢ κατά τι μάντευμα
[9, 18]	οὐ θεασάμενος πιστὰ ὅμως ὑπείληφα	εἶναι.	φασὶ γὰρ καὶ ἄλλοις οἱ
[9, 17]	εἰργασμένοι πρὸς τὸ ἀκριβέστατον, ἐκείνας	εἶναί	φασι τὰς πέτρας αἳ τῇ
[9, 16]	ἀρχαῖα ὥστε καὶ ἀναθήματα Ἁρμονίας	εἶναί	φασιν, ἐργασθῆναι δὲ αὐτὰ ἀπὸ
[9, 35]	αὐτῇ τίθεται Χάριν, Πασιθέας δὲ	εἶναί	φησιν ἐραστὴν Ὕπνον, ἐν δὲ
[9, 35]	οὐ μνημονεύουσιν· ἐπεὶ Λακεδαιμόνιοί γε	εἶναι	Χάριτας δύο καὶ Λακεδαίμονα ἱδρύσασθαι
[9, 35]	πρῶτον. καὶ ὅτι μὲν τρεῖς	εἶναι	Χάριτας κατεστήσατο ἴσασιν, ὀνόματα δὲ
[9, 36]	ἀρχῆς, ἄλλων τε ὁπόσων ἄδειαν	εἶναι	χρὴ καὶ δὴ καὶ τιμωρίας
[9, 27]	μητέρα Ἔρωτος τὴν Εἰλείθυιάν φησιν	εἶναι.	Ὠλῆνος δὲ ὕστερον Πάμφως τε
[9, 38]	ἐξευρήσουσι· καὶ αὖθις τὴν Πυθίαν	εἰπεῖν	ὡς μηνύσοι κορώνη σφίσιν. (οὕτω
[9, 40]	καθότι καὶ Αἴγυπτον τὸν ποταμὸν	εἶπεν,	οὐ Νεῖλον. (Χαιρωνεῦσι δὲ δύο
[9, 13]	τῆς εἰρήνης· οὐ πρότερόν γε»	εἶπεν	ὦ Σπαρτιᾶται, πρὶν ἢ καὶ
[9, 13]	αὐτῶν ἐς τὰς ἐξόδους πρόβατα	εἵπετο	θεοῖς τε εἶναι θυσίας καὶ
[9, 35]	οὔτε ἀριθμὸν Χαρίτων οὔτε ὀνόματα	εἰπὼν	Αἴγλης εἶναι θυγατέρας καὶ Ἡλίου
[9, 12]	τὸν βωμὸν δὲ οἱ παῖδες	εἰργάσαντο	οἱ Πραξιτέλους. (ἀνδριάς τέ ἐστι
[9, 35]	ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἐσόδου Χαρίτων	εἰργάσατο	ἀγάλματα Ἀθηναίοις. καὶ ταῦτα μέν
[9, 16]	τοῦ ἀγάλματος καὶ πρόσωπον Ξενοφῶν	εἰργάσατο	Ἀθηναῖος, Καλλιστόνικος δὲ τὰ λοιπὰ
[9, 27]	ᾖσε. Θεσπιεῦσι δὲ ὕστερον χαλκοῦν	εἰργάσατο	Ἔρωτα Λύσιππος, καὶ ἔτι πρότερον
[9, 41]	ῥόδων ποιούμενον, εἰ καὶ ἀγάλματα	εἰργασμένα	ξύλου χρίοις, ῥύεται καὶ ταῦτα
[9, 29]	ἐν πέτρᾳ μικρᾷ σπηλαίου τρόπον	εἰργασμένῃ·	τούτῳ κατὰ ἔτος ἕκαστον πρὸ
[9, 17]	οἳ κάτωθεν ὑποβέβληνται μηδὲ ἄλλως	εἰργασμένοι	πρὸς τὸ ἀκριβέστατον, ἐκείνας εἶναί
[9, 10]	τὸ ἕτερον εἶδε καὶ τὸν	εἰργασμένον	ἐπύθετο, οὐ μεγάλη οἱ σοφία
[9, 30]	ἀνδρὸς βοῦς καὶ ἵππους ἄριστα	εἰργασμένου·	τὰς δὲ ὑπολοίπους τρεῖς ἐποίησεν
[9, 38]	πεποίηται τρόπον τοιόνδε· λίθου μὲν	εἴργασται,	σχῆμα δὲ περιφερές ἐστιν αὐτῷ,
[9, 39]	τε ἄλλα καθαρεύει καὶ λουτρῶν	εἴργεται	θερμῶν, τὸ δὲ λουτρὸν ὁ
[9, 11]	ὡς τοῦ Μίνω ναυτικοῦ τὴν	εἰρεσίαν	φθάνοιεν ἐπιφόρῳ τῷ ἀνέμῳ χρώμενοι,
[9, 31]	καὶ οἱ πάντες κατὰ ταὐτὰ	εἰρήκασι·	τὴν δὲ ἀδελφὴν τῶν νεανίσκων
[9, 38]	Ἡρακλέους πεποιημένην, καὶ ἐπὶ τῷδε	εἴρηκε	λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι» (ἔχει δὲ
[9, 23]	ἐγένετο, Ἄσιος ἐν τοῖς ἔπεσιν	εἴρηκε.	πρὸ δὲ τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ
[9, 17]	(Φώκου δὲ μνῆμα ὁ Βάκις	εἴρηκεν	ἐπὶ αἰτίᾳ τοιᾷδε. ἡ γυνὴ
[9, 31]	τοῦ Ἡσιόδου τὴν τελευτήν ἐστιν	εἰρημένα.	ὅτι μὲν γὰρ οἱ παῖδες
[9, 2]	καὶ ὁποῖα αὐτὸς εἴκαζον, ἔστιν	εἰρημένα.	Πλαταιεῦσι δὲ ναός ἐστιν Ἥρας,
[9, 30]	πρότερον ἀκηκοότας ἀνθρώπους. (ἄλλοις δὲ	εἰρημένον	ἐστὶν ὡς προαποθανούσης οἱ τῆς
[9, 8]	θεὰς ὀνομάζουσιν. ἐν χρόνῳ δὲ	εἰρημένῳ	δρῶσι καὶ ἄλλα ὁπόσα καθέστηκέ
[9, 1]	(Θηβαῖοι δὲ ἀπέφαινον τήν τε	εἰρήνην	Λακεδαιμονίους εἶναι τοὺς πράξαντας καὶ
[9, 37]	πρὸς μὲν τὸν Ἡρακλέα ἐποιήσατο	εἰρήνην,	πλοῦτον δὲ τὸν πρότερον καὶ
[9, 1]	ἀλλὰ οἱ Πλαταιεῖς μένειν τὴν	εἰρήνην	σφίσιν ἔφασαν, ὅτι τὴν Καδμείαν
[9, 13]	Λακεδαιμόνιοι συντίθεσθαι τοῖς Ἕλλησιν ἔφασαν	εἰρήνην	τὴν ἐπὶ Ἀνταλκίδου καλουμένην, τηνικαῦτα
[9, 1]	ἐξεῖλον· ἀνοικισθείσης δὲ ἐπὶ τῆς	εἰρήνης,	ἣν πρὸς βασιλέα τῶν Περσῶν
[9, 13]	ὀμνύναι Βοιωτοὺς ἐάσουσιν ὑπὲρ τῆς	εἰρήνης·	οὐ πρότερόν γε» εἶπεν ὦ
[9, 16]	Κηφισοδότου· καὶ γὰρ οὗτος τῆς	Εἰρήνης	τὸ ἄγαλμα Ἀθηναίοις Πλοῦτον ἔχουσαν
[9, 6]	ἱερόν, συνεχῶς δέκα ἔτεσιν ἐπολέμησαν.	(εἴρηται	δέ μοι καὶ ἐν τῇ
[9, 31]	τὰ ἔπη διάφορα ἐπὶ τοσοῦτο	εἴρηται·	(ἐπὶ δὲ ἄκρᾳ τῇ κορυφῇ
[9, 39]	τὸν ἄνθρωπον λεγομένων καὶ ἄλλων	εἴρηταί	μοι τὰ ἀξιολογώτατα· (τὸν δὲ
[9, 36]	Ἄρεως πεποιημένα, τὼ μὲν ἄρ´	εἰς	Ἐφύρους πόλεμον μέτα θωρήσσεσθον ἠὲ
[9, 29]	διδαχθέντες. Ἄσκρης μὲν δὴ πύργος	εἷς	ἐπ´ ἐμοῦ καὶ ἄλλο οὐδὲν
[9, 39]	ἐντὸς τοῦ ἀδύτου γενομένοις οὐχ	εἷς	οὐδὲ ὁ αὐτὸς τρόπος ἐστὶν
[9, 29]	ὁμοίως ἐς τὰ θεῖα ὀλίγωρον.	(εἰσὶ	δ´ οἳ καὶ αὐτῷ θυγατέρας
[9, 39]	χῆνα ἔχουσα ἐν ταῖς χερσίν·	εἰσὶ	δὲ ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ
[9, 30]	μεθυσκομένους ἐς τὰς μάχας χωρεῖν.	εἰσὶ	δὲ οἵ φασι κεραυνωθέντι ὑπὸ
[9, 36]	χρημάτων ᾠκοδομήσατο. (Ἕλληνες δὲ ἄρα	εἰσὶ	δεινοὶ τὰ ὑπερόρια ἐν θαύματι
[9, 3]	οἱ μὲν ἄλλοι σφίσιν ἥκιστά	εἰσι	δι´ ὄχλου, τῶν κοράκων δὲ
[9, 24]	δὲ ἐμοὶ δοκεῖν τῆς Ὀρχομενίας	εἰσὶ	καὶ αὗται καὶ πεδίον τὸ
[9, 35]	ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἐσόδου Χάριτές	εἰσι	καὶ αὗται τρεῖς, παρὰ δὲ
[9, 21]	καὶ ἀμφὶ τὸ στέρνον μάλιστά	εἰσι	καὶ τὴν γένυν καμήλους τε
[9, 9]	Ἐπιγόνους καλοῦσιν Ἕλληνες· δῆλοι δέ	εἰσι	καὶ τούτοις οὐ τὸ Ἀργολικὸν
[9, 24]	Λιλαίας τῆς Φωκέων καὶ διαπλεύσαντί	εἰσι	Κῶπαι. κεῖνται δὲ αἱ Κῶπαι
[9, 17]	θεῶν αἱ ὑπερβολαὶ τῶν τιμωριῶν	εἰσι·	λέγουσιν Ἀντιόπην μανῆναι καὶ ἐκστᾶσαν
[9, 4]	καὶ πόδες λίθου τοῦ Πεντελησίου	εἰσί·	μέγεθος μὲν οὐ πολὺ δή
[9, 22]	τὸ ἐς τὴν ἤπειρον. ἐνταῦθά	εἰσι	μὲν τάφοι τῶν Ἰφιμεδείας καὶ
[9, 33]	τὸ ἱερόν· ἐν Ἁλιάρτῳ δέ	εἰσι	ναοί, καί σφισιν οὐκ ἀγάλματα
[9, 35]	ὀνομαζομένῳ Πυθίῳ Χάριτες καὶ ἐνταῦθά	εἰσι	Πυθαγόρου γράψαντος Παρίου· Σωκράτης τε
[9, 2]	τάφοι τῶν πρὸς Μήδους μαχεσαμένων	εἰσί.	τοῖς μὲν οὖν λοιποῖς ἐστιν
[9, 38]	ἐνταῦθα τοῦ ποταμοῦ τοῦ Μέλανός	εἰσιν	αἱ πηγαί, καὶ ὁ Μέλας
[9, 31]	δέδονται μὲν καὶ ἄλλως, ἔνθα	εἰσὶν	αἰγῶν νομαὶ καὶ προβάτων ἢ
[9, 39]	πηγὰς ἄγεται· αἱ δὲ ἐγγύτατά	εἰσιν	ἀλλήλων. (ἐνταῦθα δὴ χρὴ πιεῖν
[9, 18]	λέγουσι. (τούτου δὲ ἐγγύτατα τρεῖς	εἰσιν	ἀργοὶ λίθοι· Θηβαίων δὲ οἱ
[9, 30]	δὲ οὐ πολὺ τρεῖς μέν	εἰσιν	αὖθις Κηφισοδότου, Στρογγυλίωνος δὲ ἕτερα
[9, 21]	ἐμοὶ δοκεῖν γλαυκὰ καὶ χεῖρές	εἰσιν	αὐτοῖς καὶ δάκτυλοι καὶ ὄνυχες
[9, 1]	τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐμοὶ δοκεῖν	εἰσιν	αὐτόχθονες· ὄνομα δέ σφισιν ἀπὸ
[9, 39]	καὶ ἀγάλματα ὀρθά, περιειλιγμένοι δέ	εἰσιν	αὐτῶν τοῖς σκήπτροις δράκοντες. ταῦτα
[9, 34]	δὲ ἑτέρα Πέτρα γυναικὸς μαστοῖς	εἰσιν	εἰκασμέναι, καὶ ὅμοιον γάλακτι ὕδωρ
[9, 34]	Διὸς τοῦ Λαφυστίου τὸ τέμενός	εἰσιν	ἐκ Κορωνείας στάδιοι μάλιστα εἴκοσι.
[9, 4]	τὸ ἄγαλμα ποιήσας. (γραφαὶ δέ	εἰσιν	ἐν τῷ ναῷ Πολυγνώτου μὲν
[9, 4]	προτέρα στρατεία. αὗται μὲν δή	εἰσιν	ἐπὶ τοῦ προνάου τῶν τοίχων
[9, 11]	τοῦτον ὅντινα Σωφρονιστῆρα ὀνομάζουσιν. (ἐνταῦθά	εἰσιν	ἐπὶ τύπου γυναικῶν εἰκόνες· ἀμυδρότερα
[9, 23]	ἄλλαι τε ἐς τὸν Ἅιδην	εἰσὶν	ἐπικλήσεις καὶ ὁ χρυσήνιος, δῆλα
[9, 24]	οὐχ ἡμέρων· πρῖνοι τὸ πολύ	εἰσιν.	Ἑρμοῦ δὲ ἄγαλμα οὐ μέγα
[9, 24]	καὶ μεγέθει μέγισται καὶ ἐσθίειν	εἰσὶν	ἥδισται. (Κωπῶν δὲ ἐν ἀριστερᾷ
[9, 25]	τὸ ἱερὸν ἀφέστηκεν. οἵτινες δέ	εἰσιν	οἱ Κάβειροι καὶ ὁποῖά ἐστιν
[9, 39]	Ἑρμᾶς ἐπονομάζουσιν· οὗτοι τὸν καταβαίνοντά	εἰσιν	οἱ λούοντες καὶ ὁπόσα χρὴ
[9, 2]	Ἀθηναίων τοῖς πεσοῦσιν ἰδίᾳ τέ	εἰσιν	οἱ τάφοι καὶ ἐλεγεῖά ἐστι
[9, 24]	ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι ὡς δώδεκα	εἰσὶν	Ὄλμωνες, Ὀλμωνέων δὲ ἑπτά που
[9, 8]	πύλας ὀνομάζουσιν Ὠγυγίας, τελευταῖαι δέ	εἰσιν	Ὁμολωίδες· ἐφαίνετο δὲ εἶναί μοι
[9, 19]	οἰκοῦσιν οὐ πολλοί, γῆς δέ	εἰσιν	οὗτοι κεραμεῖς· νέμονται δὲ Ταναγραῖοι
[9, 19]	τῇ Ἀρτέμιδι ὅ τι ἕκαστος	εἶχε,	θήλεά τε ἱερεῖα καὶ ἄρσενα
[9, 23]	κατελάμβανεν· ὁ μὲν δὴ ὡς	εἶχε	κατακλίνεται βραχὺ ὑπὲρ τῆς ὁδοῦ,
[9, 14]	οἰκεῖα Λακεδαιμονίους ἐν τοῖς Λεύκτροις	εἶχεν	ἀπειλημμένους· ὡς δὲ ἤκουε τοὺς
[9, 14]	δὲ πολίσματα τὰ Ἀρκάδων ὁπόσα	εἶχεν	ἀσθενῶς καταλῦσαι πείσας τοὺς Ἀρκάδας,
[9, 6]	Ἀθηναίους πολέμου τὰ ἐκ Θηβῶν	εἶχεν	ἐπιτηδείως· διαπολεμηθέντος δὲ τοῦ πολέμου
[9, 27]	τοῦ Πεντελῆσι. καὶ ὅσα μὲν	εἶχεν	ἐς Φρύνην καὶ τὸ ἐπὶ
[9, 15]	τὸν Πελοπίδαν ὁ Ἀλέξανδρος δήσας	εἶχεν	ὑπὸ ἀπιστίας τε καὶ ὕβρεως·
[9, 37]	τῶν τιθεμένων ἐλάμβανον· Ὑριεὺς δὲ	εἴχετο	ἀφασίᾳ, κλεῖς μὲν καὶ σημεῖα
[9, 33]	λαφύρων καὶ Τειρεσίαν ἄγειν, καὶ	εἴχετο	γὰρ δίψῃ καθ´ ὁδόν φασιν
[9, 1]	ἐκ τῶν Θηβαίων διὰ φυλακῆς	εἶχον	ἰσχυρᾶς τὴν πόλιν· καὶ ἐς
[9, 38]	ἄχρι τῶν Τρωικῶν χρήμασιν ἀδυνάτως	εἶχον.	μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ Ὅμηρος
[9, 25]	οὐδὲν ἔτι ἐς αὐτὴν ὑπόμνημα	εἶχον.	(τοῦ δὲ Μενοικέως οὐ πόρρω
[9, 1]	πανδημεὶ καὶ ἅμα ἐπὶ πλεῖστον	εἰώθεσαν	βουλεύεσθαι παρεφύλασσον τὰς ἐκκλησίας αὐτῶν,
[9, 13]	καὶ Σιμάγγελος συμβάλλειν μὲν οὐκ	εἴων,	ἐκέλευον δὲ ὑπεκθεμένους ἐς τὴν
[9, 36]	μὲν δὴ Φλεγυῶν γένος ἀνέτρεψεν	ἐκ	βάθρων ὁ θεὸς κεραυνοῖς συνεχέσι
[9, 7]	τοὺς παῖδας Ἀλεξάνδρου τόν τε	ἐκ	Βαρσίνης Ἡρακλέα καὶ Ἀλέξανδρον τὸν
[9, 32]	Λακεδαιμονίων τοῖς πεσοῦσιν ἐν Θερμοπύλαις	ἐκ	βασιλέως Ξέρξου. μείζονα δὲ ἔτι
[9, 14]	ἄμεινον ἔσεσθαι τὸν πόλεμόν σφισιν	ἐκ	Βοιωτῶν ἐς τὴν Λακεδαίμονα ἀπώσασθαι.
[9, 15]	ἕλοιεν, ἀφιέναι χρημάτων, τοὺς δὲ	ἐκ	Βοιωτῶν φεύγοντας ζημιοῦν θανάτῳ· πόλισμα
[9, 3]	ἐπίκλησιν γενέσθαι δοκῶ καὶ οὐκ	ἐκ	γενετῆς τεθῆναι τὸ ὄνομα. (Δαίδαλα
[9, 33]	γεγράφασιν αὐτὸν βιῶναι καὶ ὡς	ἐκ	γυναικὸς ἐς ἄνδρα ἠλλάγη καὶ
[9, 24]	πάντα ἐν τῷ ἄλσει δένδρα.	(ἐκ	δὲ Κυρτώνων ὑπερβάλλοντι τὸ ὄρος
[9, 34]	ἄγοντα τοῦ Ἅιδου τὸν κύνα.	ἐκ	δὲ Λαφυστίου κατιόντι ἐς τῆς
[9, 38]	ἃ ἐποίησε Χερσίας, ἀνὴρ Ὀρχομένιος·	ἐκ	δὲ Ποσειδάωνος ἀγακλειτῆς τε Μιδείης
[9, 8]	ὕδατος πιούσας τούτου μανῆναι λέγουσιν.	(ἐκ	δὲ τῶν Ποτνιῶν ἰοῦσιν ἐς
[9, 26]	τὸν χρησμὸν τὸν Κάδμῳ δοθέντα	ἐκ	Δελφῶν διδάξειεν αὐτὴν κατὰ εὔνοιαν
[9, 5]	γυναῖκα ἔχοντι Ἰοκάστην μάντευμα ἦλθεν	ἐκ	Δελφῶν ἐκ τοῦ παιδός οἱ
[9, 26]	παλλακῶν υἱοὺς καὶ τὰ χρησθέντα	ἐκ	Δελφῶν ἐς Ἐπικάστην μόνην καὶ
[9, 25]	αὑτὸν κατὰ τὸ μάντευμα τὸ	ἐκ	Δελφῶν, ἡνίκα Πολυνείκης καὶ ὁ
[9, 12]	ὑπ´ αὐτῶν λόγος, ὡς ἀπιόντι	ἐκ	Δελφῶν Κάδμῳ τὴν ἐπὶ Φωκέων
[9, 7]	τὰ ἐξ Ἐπιδαύρου καὶ τὰ	ἐκ	Δελφῶν, ὁπόσα ὑπελίποντο οἱ Φωκεῖς·
[9, 8]	λοιμώδης, καί σφισιν ἀφίκετο ἴαμα	ἐκ	Δελφῶν τῷ Διονύσῳ θύειν παῖδα
[9, 5]	αὐτῷ φήμην, Σεμέλη μὲν τεκεῖν	ἐκ	Διός, Ἰνὼ δὲ θεῶν εἶναι
[9, 25]	γάλα κατὰ δή τινα ἀπάτην	ἐκ	Διός· καλεῖται δὲ ὁ σύμπας
[9, 30]	ἐνταῦθα τῷ Ὀρφεῖ· ἰόντι δὲ	ἐκ	Δίου τὴν ἐπὶ τὸ ὄρος
[9, 25]	Πελαργῇ μὲν δὴ κατὰ μάντευμα	ἐκ	Δωδώνης καὶ ἄλλα ἔμελλεν ἐς
[9, 18]	κιθαρῳδοῦντι ἕποιτο αὐτῷ τὰ θηρία.	~(Ἐκ	Θηβῶν δὲ ὁδὸς ἐς Χαλκίδα
[9, 5]	μὲν καὶ ἄρχοντος Οἰδίποδος ὑπεξῆλθεν	ἐκ	Θηβῶν δέει μὴ τελεσθεῖεν ἐπὶ
[9, 11]	τριάκοντα καταλύσαντες ὁρμηθεῖσι γάρ σφισιν	ἐκ	Θηβῶν ἐγένετο ἡ κάθοδος Ἀθηνᾶν
[9, 6]	Πελοποννησίων πρὸς Ἀθηναίους πολέμου τὰ	ἐκ	Θηβῶν εἶχεν ἐπιτηδείως· διαπολεμηθέντος δὲ
[9, 13]	Μαντινεῦσι, πεμφθῆναι σὺν ἄλλοις ἀνδράσιν	ἐκ	Θηβῶν Λακεδαιμονίοις ἐπαμύνειν· ἔχοντα δὲ
[9, 19]	δὲ τὴν ἐς Γλίσαντα εὐθεῖαν	ἐκ	Θηβῶν λίθοις χωρίον περιεχόμενον λογάσιν
[9, 30]	Λιβηθρίοις παρὰ τοῦ Διονύσου μάντευμα	ἐκ	Θρᾴκης, ἐπειδὰν ἴδῃ τὰ ὀστᾶ
[9, 34]	ὁ Ἀθάμας. (ὕστερον δὲ ἀναστρέψαντος	ἐκ	Κόλχων οἱ μὲν αὐτοῦ Φρίξου
[9, 32]	καὶ πρὸ τῆς πόλεως ἔνθα	ἐκ	Κόλχων ὀπίσω κομιζομένην ὁρμίσασθαι τὴν
[9, 9]	Ἀρκάδες ἠκολουθηκότες, ἀλλὰ καὶ ἔτι	ἐκ	Κορίνθου καὶ Μεγαρέων ἐπικληθέντες ἐς
[9, 26]	πλήθει στρατιᾶς ἣν ἀφίκετο ἔχων	ἐκ	Κορίνθου. (λέγεται δὲ καὶ ὡς
[9, 34]	τοῦ Λαφυστίου τὸ τέμενός εἰσιν	ἐκ	Κορωνείας στάδιοι μάλιστα εἴκοσι. λίθου
[9, 32]	καταπνέουσιν ἄνεμοι βίαιοι. (πλέοντι δὲ	ἐκ	Κρεύσιδος οὐκ ἄνω, παρὰ δὲ
[9, 11]	εὐεργεσίας χάριν. ἡνίκα γὰρ ἔφευγεν	ἐκ	Κρήτης πλοῖα οὐ μεγάλα αὑτῷ
[9, 24]	ποταμὸς ὁ Κηφισὸς ἐκδίδωσιν ἀρχόμενος	ἐκ	Λιλαίας τῆς Φωκέων καὶ διαπλεύσαντί
[9, 25]	Θηβαΐδα διδόντος πυρί, ἄνδρες τῶν	ἐκ	Μακεδονίας ἐλθόντες ἐς τῶν Καβείρων
[9, 3]	μεγίστην δὲ ταύτην φλόγα καὶ	ἐκ	μακροτάτου σύνοπτον οἶδα ἀρθεῖσαν. (ὑπὸ
[9, 19]	δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ μελλόντων	ἐκ	μαντείας τῆς Κάλχαντος Ἰφιγένειαν τῶν
[9, 11]	δὲ Ἡρακλέους τῶν παίδων τῶν	ἐκ	Μεγάρας μνῆμα, οὐδέν τι ἀλλοίως
[9, 2]	ἐς Πλάταιαν ἄγει, τοῖς δὲ	ἐκ	Μεγάρων ἰοῦσι πηγή τέ ἐστιν
[9, 10]	ἐστι μνῆμα, Ἀπόλλωνι δὲ παῖδας	ἐκ	Μελίας γενέσθαι λέγουσι Τήνερον καὶ
[9, 1]	αὖθις ἔμελλεν ἐπιλήψεσθαι κακὸν δεύτερον.	ἐκ	μέν γε τοῦ ἐμφανοῦς πόλεμος
[9, 9]	ἐς Βοιωτίαν τε μέσην ἀφίκετο	ἐκ	μέσης Πελοποννήσου καὶ ὁ Ἄδραστος
[9, 19]	ἐπίκλησιν Τευμησσίαν λόγος ἐστίν, ὡς	ἐκ	μηνίματος Διονύσου τὸ θηρίον ἐπ´
[9, 31]	καὶ Ἄντιφος ἔφυγον ἐς Μολυκρίαν	ἐκ	Ναυπάκτου διὰ τοῦ Ἡσιόδου τὸν
[9, 21]	ἐκ Παιόνων οὗτοι δὲ οἱ	ἐκ	Παιόνων ἔς τε τὸ ἄλλο
[9, 21]	ἀρχὴν κέρατά ἐστι, καὶ τοὺς	ἐκ	Παιόνων οὗτοι δὲ οἱ ἐκ
[9, 35]	καὶ παρ´ Ἀθηναίοις· τιμῶσι γὰρ	ἐκ	παλαιοῦ καὶ Ἀθηναῖοι Χάριτας Αὐξὼ
[9, 32]	ἄγουσιν ἐπέτειον. οὗτοι Βοιωτῶν μάλιστα	ἐκ	παλαιοῦ τὰ θαλάσσια ἐθέλουσιν εἶναι
[9, 26]	ἀρχῆς γενέσθαι γὰρ τῷ Λαΐῳ	ἐκ	παλλακῶν υἱοὺς καὶ τὰ χρησθέντα
[9, 32]	πλοῦς δὲ ἐς Κρεῦσίν ἐστιν	ἐκ	Πελοποννήσου σκολιός τε καὶ ἄλλως
[9, 24]	δὲ αὐτόθι καὶ ὕδωρ ψυχρὸν	ἐκ	πέτρας ἀνερχόμενον· νυμφῶν δὲ ἱερὸν
[9, 4]	τὸ ὕδωρ ἀνεσώσαντο οἱ Πλαταιεῖς.	(ἐκ	Πλαταίας δὲ ἰοῦσιν ἐς Θήβας
[9, 8]	Ὁμόλης ὀνομάζουσιν Ὁμολωίδας. ἐρχομένῳ δὲ	ἐκ	Πλαταίας ἔσοδος ἐς τὰς Θήβας
[9, 41]	λόγοις πρὸς Ὀδυσσέα, πρὶν ἢ	ἐκ	Πύλου Τηλέμαχον ἀφικέσθαι σφίσιν ἐπὶ
[9, 7]	Βαρσίνης Ἡρακλέα καὶ Ἀλέξανδρον τὸν	ἐκ	Ῥωξάνης ἀπέκτεινεν ὑπὸ φαρμάκων. οὐ
[9, 32]	Λύσανδρος ἐπὶ τὰς τριήρεις ἀφίκετο	ἐκ	Σπάρτης, ἡμερώσατο μὲν οὕτω Κῦρον
[9, 34]	γεγονέναι δὲ Φρίξῳ τὸν Πρέσβωνα	ἐκ	τῆς Αἰήτου θυγατρός οὕτω συγχωροῦσιν
[9, 5]	ἀνάπυστα ἄφαρ, εἰ δὴ τέσσαρες	ἐκ	τῆς Ἐπικάστης ἐγένοντο παῖδες τῷ
[9, 9]	μισθοφορικὰ ἦλθε παρὰ Φωκέων καὶ	ἐκ	τῆς Μινυάδος χώρας οἱ Φλεγύαι.
[9, 38]	τὴν Πυθίαν, Ἡσιόδου τὰ ὀστᾶ	ἐκ	τῆς Ναυπακτίας ἀγαγοῦσιν ἐς τὴν
[9, 14]	ἀπειλημμένους· ὡς δὲ ἤκουε τοὺς	ἐκ	τῆς πόλεως Σπαρτιάτας βοηθήσοντας τοῖς
[9, 33]	τὴν πρὸς Λιβύῃ θάλασσαν ἐκδίδωσιν	ἐκ	τῆς Τριτωνίδος λίμνης. ~(Πρὶν δὲ
[9, 15]	Ἐπαμινώνδας, Ὀρχομενίους Θηβαῖοι ποιοῦσιν ἀναστάτους	ἐκ	τῆς χώρας· συμφορὰν δὲ τὴν
[9, 11]	διὰ τὸν Ἠλεκτρύωνος θάνατον φεύγοντα	ἐκ	Τίρυνθος· καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν
[9, 39]	δὲ καὶ ἄργυρον ἐκκομιεῖν ἐλπίσαντα	ἐκ	τοῦ ἀδύτου. λέγεται δὲ καὶ
[9, 40]	ἐοικότα τῇ τόλμῃ σφίσι τὰ	ἐκ	τοῦ δαίμονος ἠκολούθησε. (θεῶν δὲ
[9, 28]	μύρων τὸ εὐοσμότατον, μετακεράννυταί σφισιν	ἐκ	τοῦ θανατώδους ἐς τὸ ἠπιώτερον
[9, 30]	Ὁμήρου τοὺς ὕμνους, τιμῆς δὲ	ἐκ	τοῦ θείου καὶ ἐς πλέον
[9, 5]	καὶ ἀσεβὴς Διονύσου, δίκην ἔσχεν	ἐκ	τοῦ θεοῦ. Πολυδώρου δὲ ἦν
[9, 13]	Λακεδαιμονίων τῷ κοινῷ σημεῖα ἐγένετο	ἐκ	τοῦ θεοῦ. τοῖς βασιλεῦσιν αὐτῶν
[9, 40]	τῇ νίκῃ· ἐπελθόντα δέ φασιν	ἐκ	τοῦ Ὀλύμπου λέοντα ἀνατρέψαι τε
[9, 30]	ὅ τε θεὸς κατέχει πολὺ	ἐκ	τοῦ οὐρανοῦ τὸ ὕδωρ καὶ
[9, 38]	καὶ τῷ Ἐτεοκλεῖ αὐτὰς πεσεῖν	ἐκ	τοῦ οὐρανοῦ φασιν· τὰ δὲ
[9, 5]	Ἰοκάστην μάντευμα ἦλθεν ἐκ Δελφῶν	ἐκ	τοῦ παιδός οἱ τὴν τελευτήν,
[9, 18]	ἐναγίζειν αὐτῷ καπνὸς αὐτόματος ἄνεισιν	ἐκ	τοῦ τάφου. ταῦτα μὲν οὖν
[9, 2]	καὶ φρέαρ ἱερόν· πάλαι δὲ	ἐκ	τοῦ φρέατος κατὰ τὸν Βοιωτῶν
[9, 19]	ὅστις δὴ ἦν ἀνασχεῖν ἐνταῦθα	ἐκ	τοῦ φωλεοῦ λέγοντες τὴν κεφαλήν,
[9, 39]	φασὶ τοῦ Ἀρκεσιλάου τὰ ὀστᾶ	ἐκ	Τροίας. (τὰ δὲ ἐπιφανέστατα ἐν
[9, 33]	προσπεφυκὼς μέγας καὶ ἰσχυρὸς διέλυσεν	ἐκ	τῶν ἁρμονιῶν καὶ διέσπα τοὺς
[9, 36]	χρόνῳ ὕστερον Δράκοντος Ἀθηναίοις θεσμοθετήσαντος	ἐκ	τῶν ἐκείνου κατέστη νόμων, οὓς
[9, 29]	Λεσβία τοῦ Οἰτολίνου τὸ ὄνομα	ἐκ	τῶν ἐπῶν τῶν Πάμφω μαθοῦσα
[9, 1]	οὖν ἡγούμενοι οἱ Πλαταιεῖς τὰ	ἐκ	τῶν Θηβαίων διὰ φυλακῆς εἶχον
[9, 14]	ὑφορωμένοις τήν τε ἐξ ἀρχῆς	ἐκ	τῶν Θηβαίων δυσμένειαν καὶ τὴν
[9, 13]	καὶ μήνιμα ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους	ἐκ	τῶν θυγατέρων εἶναι τῶν Σκεδάσου.
[9, 25]	ἱερεῖον· τὸ δὲ μήνιμα τὸ	ἐκ	τῶν Καβείρων ἀπαραίτητόν ἐστιν ἀνθρώποις,
[9, 2]	τὴν θεόν, παρασκευάζουσάν οἱ τὸν	ἐκ	τῶν κυνῶν θάνατον, ἵνα δὴ
[9, 32]	τῆς θαλάσσης περαιοῦσθαι καὶ ἅμα	ἐκ	τῶν ὀρῶν καταπνέουσιν ἄνεμοι βίαιοι.
[9, 41]	ἰάματα ἀνθρώποις γίνεται. τὸ δὲ	ἐκ	τῶν ῥόδων ποιούμενον, εἰ καὶ
[9, 17]	δὲ αἱ πόλεις αὗται πεπιστεύκασιν	ἐκ	χρησμῶν τῶν Βάκιδος, ἔστι γὰρ
[9, 32]	Ἁλιάρτῳ πρὸς τὸ τεῖχος στρατιᾶς	ἔκ	τε Θηβῶν ἐνούσης ἔνδον καὶ
[9, 7]	πολέμου, χρημάτων ἐσπάνιζε· συνέλεξεν οὖν	ἔκ	τε Ὀλυμπίας ἀναθήματα καὶ τὰ
[9, 30]	Ὀρφέως τὸν τάφον, ὁ μὲν	ἐκάθευδεν	ὁ ποιμήν, ἐπῄει δέ οἱ
[9, 11]	τὰς ἐπὶ Στυμφάλῳ καὶ ὡς	ἐκάθηρεν	Ἡρακλῆς τὴν Ἠλείαν χώραν, ἀντὶ
[9, 40]	αἴτιος. (Λεβαδέων δὲ ἔχονται Χαιρωνεῖς.	ἐκαλεῖτο	δὲ ἡ πόλις καὶ τούτοις
[9, 10]	ἀνώνυμος, εἰ δὴ καὶ Λάδων	ἐκαλεῖτο	πρὶν Ἰσμηνὸν γενέσθαι τὸν Ἀπόλλωνος.
[9, 34]	ποιησάντων τινὲς Κηφισιάδην τὸν Ἐτεοκλέα	ἐκάλεσαν	ἐν τοῖς ἔπεσιν. (οὗτος ὡς
[9, 29]	τῷ Λίνῳ τοῦ πένθους Οἰτόλινον	ἐκάλεσεν	αὐτόν. Σαπφὼ δὲ ἡ Λεσβία
[9, 17]	τὸ δὲ ἐνδῦναι τὰ ὅπλα	ἐκάλουν	ἄρα οἱ παλαιοὶ ζώσασθαι· καὶ
[9, 3]	ὅτι οἱ πάλαι τὰ ξόανα	ἐκάλουν	δαίδαλα· ἐκάλουν δὲ ἐμοὶ δοκεῖν
[9, 3]	πάλαι τὰ ξόανα ἐκάλουν δαίδαλα·	ἐκάλουν	δὲ ἐμοὶ δοκεῖν πρότερον ἔτι
[9, 19]	κλείεσθαι δὲ αὐτὸ ἐπὶ νυκτὶ	ἑκάστῃ	καὶ αὖθις ἀνοίγεσθαί φασιν ὑπὸ
[9, 26]	(χαλκοῦν θώρακα ἐποιήσατο ἔχοντα ἐπὶ	ἑκάστῃ	τῶν φολίδων ἄγκιστρον ἐς τὸ
[9, 39]	Τροφωνίου φασὶν εἶναι τροφόν. (καθ´	ἑκάστην	δὲ τῶν θυσιῶν ἀνὴρ μάντις
[9, 1]	ἑνί, γυναῖκας δὲ δύο ἱμάτια	ἑκάστην	ἔχουσαν. συνέβη τε ἐναντία τοῖς
[9, 40]	αἰτίᾳ τοιᾷδε ἔγνωσαν. θεωροὺς ἀφ´	ἑκάστης	πόλεως ἄνδρας ἀποστέλλουσιν ἐς Δελφούς·
[9, 3]	θήλειαν θύσαντες τῇ Ἥρᾳ βοῦν	ἕκαστοι	καὶ ταῦρον τῷ Διὶ τὰ
[9, 30]	ἐγγύτατα νέμοντες ἢ καὶ ἀροῦντες	ἕκαστοι	τὰ ἔργα ἀπολείποντες ἠθροίζοντο ἐπὶ
[9, 28]	καὶ πλείονες καὶ ἐλάσσονες ὑπὸ	ἕκαστον	αὐλίζονται δένδρον· τροφὴ γὰρ αὐτοῖς
[9, 26]	κλήρῳ τῶν ἐφήβων κατὰ ἔτος	ἕκαστον	λαχόντα δίδοσθαι τῷ θηρίῳ. τῶν
[9, 22]	τὴν Γλαύκου μαντικὴν κατὰ ἔτος	ἕκαστον	λέγουσι. Πινδάρῳ δὲ καὶ Αἰσχύλῳ
[9, 40]	δημοσίᾳ πεποιημένος, ἀλλὰ κατὰ ἔτος	ἕκαστον	ὁ ἱερώμενος ἐν οἰκήματι ἔχει
[9, 3]	ἕτοιμά σφισίν ἐστι κατ´ ἐνιαυτὸν	ἕκαστον	παρασκευασθέντα ἐν Δαιδάλοις τοῖς μικροῖς.
[9, 29]	τρόπον εἰργασμένῃ· τούτῳ κατὰ ἔτος	ἕκαστον	πρὸ τῆς θυσίας τῶν Μουσῶν
[9, 30]	τοὺς Ὀρφέως ὕμνους οἶδεν ὄντας	ἕκαστόν	τε αὐτῶν ἐπὶ βραχύτατον καὶ
[9, 1]	τῇ τέχνῃ προεῖπε τῶν Θηβαίων	ἕκαστόν	τέ τινα ἰέναι πρὸς τὴν
[9, 37]	ἐς ὁμολογίαν Θηβαίους κατὰ ἔτος	ἕκαστον	τελεῖν δασμὸν τοῦ Κλυμένου φόνου.
[9, 19]	θύειν τῇ Ἀρτέμιδι ὅ τι	ἕκαστος	εἶχε, θήλεά τε ἱερεῖα καὶ
[9, 39]	ἐν δὲ νυκτὶ ᾗ κάτεισιν	ἕκαστος,	ἐν ταύτῃ κριὸν θύουσιν ἐς
[9, 39]	κατελθόντας, ἀνάγκη σφᾶς, ὁπόσα ἤκουσεν	ἕκαστος	ἢ εἶδεν, ἀναθεῖναι γεγραμμένα ἐν
[9, 39]	ὁμολογούντων δὲ καὶ τούτων, τότε	ἕκαστος	ἤδη κάτεισιν εὔελπις, κάτεισι δὲ
[9, 28]	τοῖς Ἄραψιν ὥρα, ξύλων δύο	ἕκαστος	σκυτάλας ἐπὶ τοὺς ἔχεις ἐσφέρει,
[9, 16]	εἶναι Σεμέλης· ἐνιαυτοῦ δὲ ἅπαξ	ἑκάστου	τὸ ἱερὸν ἀνοιγνύναι φασὶν ἐν
[9, 21]	ἐπ´ ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ ἓν	ἑκάστῳ	κέρας καὶ ἄλλο ὑπὲρ αὐτὸ
[9, 15]	σφίσιν ἣν ἔτυχε πατρίδα ἐπονομάζων	ἑκάστῳ.	(ὡς δὲ ἀφίκετο πρὸς Μαντίνειαν
[9, 25]	Σωκράτους Θηβαίων. μιᾷ δὲ ἐφ´	ἑκάστων	ἐτῶν ἡμέρᾳ καὶ οὐ πέρα
[9, 12]	τῶν Πελάγοντος ὠνητήν· ἐπὶ δὲ	ἑκατέρᾳ	τῆς βοὸς πλευρᾷ σημεῖον ἐπεῖναι
[9, 21]	ὀδόντας δὲ αὐτὸ τριστοίχους καθ´	ἑκατέραν	τὴν γένυν καὶ κέντρα ἐπὶ
[9, 32]	καὶ ἄφθονα· ὁρμούντων δὲ ναυσὶν	ἑκατὸν	ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς Ἀθηναίων, εἷλεν
[9, 6]	ἔπαυσαν καὶ ἁρμοστὰς τοὺς Σπαρτιάτας	ἐκβάλλουσιν.	ὕστερον δὲ καὶ τὸν Φωκικὸν
[9, 39]	ἀναφανῆναι καὶ οὐ κατὰ στόμα	ἐκβληθῆναι	τὸ ἱερόν. ἐς μὲν δὴ
[9, 32]	τοῦτο δὲ ὑπερβαλόντα πεδίον σε	ἐκδέξεται	καὶ μετὰ τοῦτο ἄλλο ὄρος·
[9, 36]	(Φλεγύᾳ δὲ οὐ γενομένων παίδων	ἐκδέχεται	Χρύσης τὴν ἀρχήν, Χρυσογενείας τε
[9, 34]	ἐστι Φάλαρος ἐς τὴν Κηφισίδα	ἐκδιδοὺς	λίμνην. (τοῦ δὲ ὄρους τοῦ
[9, 5]	ἐς τὴν νύκτα τὴν ἐπερχομένην	ἐκδιδράσκουσι,	τοὺς δὲ Ἄονας ὁ Κάδμος
[9, 9]	αὐτίκα ὡς ἡττήθησαν ὁμοῦ Λαοδάμαντι	ἐκδιδράσκουσιν,	οἱ δὲ ὑπολειφθέντες πολιορκίᾳ παρέστησαν.
[9, 24]	ὅ τε ποταμὸς ὁ Κηφισὸς	ἐκδίδωσιν	ἀρχόμενος ἐκ Λιλαίας τῆς Φωκέων
[9, 33]	ἐς τὴν πρὸς Λιβύῃ θάλασσαν	ἐκδίδωσιν	ἐκ τῆς Τριτωνίδος λίμνης. ~(Πρὶν
[9, 38]	λίμνην καὶ οὗτος τὴν Κηφισίδα	ἐκδίδωσιν.	ἐπέχει μὲν δὴ καὶ ἄλλως
[9, 24]	τὸ χθαμαλὸν ποταμὸς Πλατάνιος καλούμενος	ἐκδίδωσιν	ἐς θάλασσαν· ἐν δεξιᾷ δὲ
[9, 17]	ἄλλως εἰργασμένοι πρὸς τὸ ἀκριβέστατον,	ἐκείνας	εἶναί φασι τὰς πέτρας αἳ
[9, 37]	δὲ τὸν πρότερον καὶ εὐδαιμονίαν	ἐκείνην	ἀνασώσασθαι ζητῶν ἠμέλησεν ἁπάντων ὁμοίως
[9, 26]	Ἐπικάστην μόνην καὶ τοὺς ἐξ	ἐκείνης	ἔχειν παῖδας τὴν οὖν Σφίγγα
[9, 27]	τε νεωτάτη καὶ ἡ πρεσβυτάτη·	ἐκεῖνο	δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἡγήσομαι
[9, 2]	καὶ ἄλλοις Ἰώνων ὡς οὐδὲ	ἐκείνοις	ἀμελὲς γενόμενον ταφῆναι Μαρδόνιον. (αὕτη
[9, 13]	διδόναι τοῖς συμμάχοις, ἐπὶ δὲ	ἐκείνοις	ἀνελομένοις οὕτω καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους
[9, 32]	Αὐτόλυκον ἦγεν ἐπὶ Λύσανδρον, παντάπασιν	ἐκεῖνον	ἐς χάριν τὴν ἑαυτοῦ δικάσειν
[9, 7]	φθινώδης, Ἀντίπατρος δὲ ὁ μετ´	ἐκεῖνον	Θεσσαλονίκην τὴν μητέρα ἀποκτίννυσι, Φιλίππου
[9, 29]	τοῦ Λίνου κομίσειεν ἐς Μακεδονίαν·	(ἐκεῖνον	μὲν δὴ αὖθις ἐξ ἐνυπνίων
[9, 37]	κεφαλήν, ὅπως μὴ ἡμέρας ἐπισχούσης	ἐκεῖνος	γένοιτο ἐν αἰκίαις καὶ αὐτὸς
[9, 31]	τοῦ ἀδικήματος δόξαν, οἱ δὲ	ἐκείνου	γενέσθαι τὸ ἔργον. τὰ μὲν
[9, 19]	καὶ ἄρσενα ὁμοίως· καὶ ἀπ´	ἐκείνου	διαμεμένηκεν ἐν Αὐλίδι πάντα τὰ
[9, 12]	τῷ θεῷ θύουσι καὶ ἀπ´	ἐκείνου	ἐργάτας βοῦς θύειν νομίζουσι. λέγεται
[9, 7]	τὸν Ἀντιγόνου καθεῖλε μὲν δι´	ἐκείνου	καὶ ἐτιμωρήσατο τὸν ἀδελφὸν Ἀντίπατρον,
[9, 36]	Δράκοντος Ἀθηναίοις θεσμοθετήσαντος ἐκ τῶν	ἐκείνου	κατέστη νόμων, οὓς ἔγραφεν ἐπὶ
[9, 7]	ἄλλα ἐς τὸ ἀσθενέστατον ἀπ´	ἐκείνου	προήχθησαν· καί σφισιν ἡ μὲν
[9, 34]	Ἀθάμαντος Ἀθάμαντι καὶ τοῖς ἀπὸ	ἐκείνου	προσήκειν· αὐτοὶ δὲ μοῖραν γὰρ
[9, 9]	ἄνευ κακῶν μεγάλων, καὶ ἀπ´	ἐκείνου	τὴν σὺν ὀλέθρῳ τῶν κρατησάντων
[9, 40]	ἐς Λεβάδειαν ἐλθοῦσιν εὕρασθαι παρὰ	ἐκείνου	τὸ ἴαμα. (ὡς δὲ ἐς
[9, 32]	καὶ δικάζων νόμῳ γε τῷ	ἐκείνων	βλάβος κρίνω Λακεδαιμονίοις μᾶλλον ἢ
[9, 30]	τοῦ θείου καὶ ἐς πλέον	ἐκείνων	ἥκουσι. ~(Καὶ Ἀρσινόης ἐστὶν ἐν
[9, 1]	τοὺς πράξαντας καὶ ὕστερον παραβάντων	ἐκείνων	λελύσθαι καὶ ἅπασιν ἠξίουν τὰς
[9, 13]	σωτηρίας Θηβαίων ἢ καὶ τιμωρίας	ἐκείνων	τὸν ἀγῶνα ἐσόμενον. τῶν δὲ
[9, 15]	ἐλεγεῖα· ἡμετέραις βουλαῖς Σπάρτη μὲν	ἐκείρατο	δόξαν, Μεσσήνη δ´ ἱερὴ τέκνα
[9, 13]	Σιμάγγελος συμβάλλειν μὲν οὐκ εἴων,	ἐκέλευον	δὲ ὑπεκθεμένους ἐς τὴν Ἀττικὴν
[9, 1]	ἡμέραν. (Πλαταιεῖς δὲ ἄγειν Θηβαίους	ἐκκλησίαν	νομίζοντες ἐς τοὺς ἀγροὺς ἀποκεκλειμένοι
[9, 1]	τέ τινα ἰέναι πρὸς τὴν	ἐκκλησίαν	ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις καὶ σφᾶς
[9, 1]	πλεῖστον εἰώθεσαν βουλεύεσθαι παρεφύλασσον τὰς	ἐκκλησίας	αὐτῶν, καὶ ἐν τῷ τοσούτῳ
[9, 39]	καταβῆναι, χρυσὸν δὲ καὶ ἄργυρον	ἐκκομιεῖν	ἐλπίσαντα ἐκ τοῦ ἀδύτου. λέγεται
[9, 29]	οὐκ ἐπελεξάμην, ἀλλὰ πρότερον ἄρα	ἐκλελοιπυῖα	ἦν πρὶν ἢ ἐμὲ γενέσθαι·
[9, 34]	οὐ πολλήν, καὶ κώμη τότε	ἐκλήθη	Ἄλμωνες ἀπὸ τοῦ Ἄλμου τούτου·
[9, 39]	τὸ χθαμαλὸν οἱ ἄνθρωποι καὶ	ἐκλήθη	Λεβάδεια ἡ πόλις ἀπ´ αὐτοῦ.
[9, 36]	πόλις Ὀρχομενὸς καὶ οἱ ἄνδρες	ἐκλήθησαν	Ὀρχομένιοι· διέμεινε δὲ οὐδὲν ἧσσον
[9, 29]	ταύταις, καὶ ὅσοι Μουσῶν παῖδες	ἐκλήθησαν	ὑπὸ Ἑλλήνων, θυγατριδοῦς εἶναι σφᾶς
[9, 14]	τύχην, τὴν μὲν πόλιν ἔδοξεν	ἐκλιπεῖν,	ἀναφεύγειν δὲ ἐς Κερησσόν. ἔστι
[9, 3]	δι´ ἑξηκοστοῦ δὲ ἄγουσιν ἔτους·	ἐκλιπεῖν	γὰρ τοσοῦτον χρόνον τὴν ἑορτήν
[9, 38]	Ὀρχομενίοις χρημάτων πολλῶν. (Ἀσπληδόνα δὲ	ἐκλιπεῖν	τοὺς οἰκήτοράς φασιν ὕδατος σπανίζοντος·
[9, 33]	πόλεις καὶ θεοὺς τοὺς Ἑλλήνων	ἐκμανέντα	ἐπέλαβεν ἀχαριστοτάτη νόσος πασῶν· φθειρῶν
[9, 14]	ἐλθὼν δὲ Ἀργείους μὲν προσελάβετο	ἑκουσίους	συμμάχους, Μαντινέας δὲ κατὰ κώμας
[9, 25]	μνῆμα τοῦ Κρέοντος· ἀπέκτεινε δὲ	ἑκουσίως	αὑτὸν κατὰ τὸ μάντευμα τὸ
[9, 26]	θώρακα ἐνδὺς παρέδωκε τῷ δράκοντι	ἑκουσίως	αὑτόν, παραδοὺς δὲ ἀπολεῖσθαί τε
[9, 23]	ἐπὶ μέγα ἰσχύος προελθόντων, τηνικαῦτα	ἑκουσίως	μετετάξαντο ἐς Βοιωτούς. Διονύσου δὲ
[9, 15]	Ἐπαμινώνδαν καὶ οἱ Βοιωτάρχαι παραχωροῦσιν	ἑκουσίως	τῆς ἀρχῆς· Ἀλέξανδρος δὲ οὔτε
[9, 1]	σωτηρίαν παρέσχεν ἐν ἴσῳ πᾶσιν·	ἐκπεσόντας	δὲ σφᾶς ἐδέξαντο αὖθις οἱ
[9, 9]	δὲ πρὸς τῷ Ἰσμηνίῳ μάχης	ἐκρατήθησαν	οἱ Θηβαῖοι τῇ συμβολῇ, καὶ
[9, 8]	ὑπὸ Ἀργείων μάχῃ πρὸς Γλίσαντι	ἐκρατήθησαν,	τότε ὁμοῦ Λαοδάμαντι τῷ Ἐτεοκλέους
[9, 6]	ἑτέρως, τοσάδε φανερώτατα ὄντα εὕρισκον.	ἐκρατήθησαν	ὑπὸ Ἀθηναίων μάχῃ Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων,
[9, 37]	τὰς Θήβας· καὶ μάχῃ μὲν	ἐκράτησαν,	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου χωροῦσιν
[9, 15]	Βοιωτῶν ἀφίκετο αὖθις ἐς Πελοπόννησον,	ἐκράτησε	μὲν περὶ Λέχαιον Λακεδαιμονίους μάχῃ,
[9, 1]	οἱ Ἀθηναῖοι. Φιλίππου δέ, ὡς	ἐκράτησεν	ἐν Χαιρωνείᾳ, φρουράν τε ἐσαγαγόντος
[9, 17]	εἰσι· λέγουσιν Ἀντιόπην μανῆναι καὶ	ἐκστᾶσαν	τῶν φρενῶν κατὰ πᾶσαν πλανᾶσθαι
[9, 13]	δὲ τὰς αἶγας τὰς κατοιάδας	ἔκτεινον.	(ἐλέγετο δὲ καὶ μήνιμα ἐς
[9, 5]	τὴν Θηβαΐδα οἰκῆσαι πρῶτον λέγουσιν	Ἔκτηνας,	βασιλέα δὲ εἶναι τῶν Ἐκτήνων
[9, 5]	φασίν, ἐσοικίσασθαι δὲ μετὰ τοὺς	Ἔκτηνας	ἐς τὴν χώραν Ὕαντας καὶ
[9, 5]	Ἔκτηνας, βασιλέα δὲ εἶναι τῶν	Ἐκτήνων	ἄνδρα αὐτόχθονα Ὤγυγον· καὶ ἀπὸ
[9, 41]	οἱ Φηγέως τρόπον δὲ ὅντινα	ἐκτήσαντο	αὐτόν, ἐδήλωσεν ἤδη μοι τὰ
[9, 5]	μὲν ἐπὶ τούτῳ τὸν Οἰδίποδα	ἐκτίθησιν·	ὁ δὲ καὶ τὸν πατέρα
[9, 11]	ἀνέθηκεν αὐτός, ὡς λέγεται, Δαίδαλος	ἐκτίνων	εὐεργεσίας χάριν. ἡνίκα γὰρ ἔφευγεν
[9, 5]	Ὀδυσσείᾳ· οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος	ἔκτισαν	ἑπταπύλοιο πύργωσάν τ´, ἐπεὶ οὐ
[9, 29]	Οἴοκλον, ὃς πρῶτος μετ´ Ἀλωέος	ἔκτισε	παίδων Ἄσκρην, ἥ θ´ Ἑλικῶνος
[9, 18]	κενὸν μνῆμα. (ἔστι δὲ καὶ	Ἕκτορος	Θηβαίοις τάφος τοῦ Πριάμου πρὸς
[9, 18]	πάτραν οἰκεῖν σὺν ἀμύμονι πλούτῳ,	Ἕκτορος	ὀστέα Πριαμίδου κομίσαντες ἐς οἴκους
[9, 22]	ἐν καθαρῷ τέ ἐστι καὶ	ἐκτὸς	ἀνθρώπων. (Κορίννης δέ, ἣ μόνη
[9, 25]	καλούμενον· (ὅτι δὲ τῶν ὅρων	ἐκτὸς	ἐμύησεν ἡ Πελαργὴ τῶν ἀρχαίων,
[9, 37]	εἶναί σφισιν ἀφαιρεῖν κατὰ τὸ	ἐκτός·	καὶ οἱ μὲν ἀεί τι
[9, 25]	ὄντος πεπείρου διαρρήξαντί σοι τὸ	ἐκτὸς	λοιπόν ἐστιν εὑρεῖν τὸ ἔνδον
[9, 15]	τοῖς στρατευομένοις τετάχθαι. (γεγονυίας δὲ	ἐκτὸς	Πυλῶν οἱ τῆς δυνάμεως ἐπιτίθεταί
[9, 11]	ὑπὲρ τὴν πόλιν κατὰ τὸ	ἐκτὸς	τοῦ τείχους Κληδόνων ἱερόν. ~(Τῷ
[9, 2]	τῷ Κιθαιρῶνι ὀλίγον τῆς εὐθείας	ἐκτραπεῖσιν	ἐς δεξιὰ Ὑσιῶν καὶ Ἐρυθρῶν
[9, 32]	μὲν τὰ ἐπέκεινα τοῦ χώματος	ἐκτρέπουσι	τὸ ὕδωρ, τὸ δὲ ἐπὶ
[9, 12]	μέν γε ἰδέας αὐλῶν τρεῖς	ἐκτῶντο	οἱ αὐληταὶ καὶ τοῖς μὲν
[9, 14]	ὡς ἐπεξιέναι μαχουμένους τοὺς Ἀθηναίους	ἐκώλυεν	Ἰφικράτης, ὁ δὲ αὖθις ἐς
[9, 32]	πεδίον τὸ μεταξὺ τῶν ὀρῶν	ἐκώλυεν	οὐδὲν ἂν λίμνην ὑπὸ πλήθους
[9, 25]	δηλῶσαί με καὶ ἐς ἅπαντας	ἐκώλυσεν	οὐδέν, ἥντινα λέγουσιν ἀρχὴν οἱ
[9, 15]	ὁρῶν τοῖς ἐναντίοις Ἐπαμινώνδαν καὶ	ἑκὼν	Πελοπίδαν ἀφίησιν. (ἐν ὅσῳ δὲ
[9, 41]	δὲ Ἐριφύλης, ὅτι αὐτὴ δῶρον	ἔλαβεν	ἐπὶ τῷ ἀνδρί· ὃν ἀνέθεσαν
[9, 37]	ὁμοίως τῶν ἄλλων, ὥστε καὶ	ἔλαθεν	ἄγαμος καὶ ἄπαις ἀφικόμενος ἐς
[9, 5]	Καΐκου πεδίον ἐλαύνοντί ἐστιν ἐν	Ἐλαίᾳ	πόλει, λίθος ὁ ἐν τῷ
[9, 39]	ποταμὸν τὴν Ἕρκυναν, ἀγαγόντες δὲ	ἐλαίῳ	χρίουσι καὶ λούουσι δύο παῖδες
[9, 37]	ἀεί τι ἀπὸ τῶν τιθεμένων	ἐλάμβανον·	Ὑριεὺς δὲ εἴχετο ἀφασίᾳ, κλεῖς
[9, 28]	κατὰ ποσοὺς καὶ πλείονες καὶ	ἐλάσσονες	ὑπὸ ἕκαστον αὐλίζονται δένδρον· τροφὴ
[9, 3]	ἐξηγητής, ἀληθεῖ μέντοι λόγῳ δι´	ἐλάσσονος	καὶ οὐ τοσούτου χρόνου· ἐθελήσαντες
[9, 3]	τῶν δὲ πολισμάτων ὁπόσα ἐστὶν	ἐλάσσονος	λόγου, συντέλειαν αἱροῦνται. (τὸ δὲ
[9, 37]	δὲ ἀριθμὸν ἀεὶ τῶν χρημάτων	ἐλάττονα.	(ἵστησιν οὖν ὑπὲρ τῶν ἀγγείων,
[9, 36]	βραχὺ ἤγαγον μνήμης, οὐδὲν ὄντα	ἐλάττονος	θαύματος. (Μινύου δὲ ἦν Ὀρχομενός,
[9, 20]	φησὶ γὰρ δὴ οὗτος, ὁπόσα	ἐλαύνοιτο	ἐπὶ θάλασσαν βοσκήματα, ὡς ἐλόχα
[9, 5]	τὸ μνῆμα ἐς Καΐκου πεδίον	ἐλαύνοντί	ἐστιν ἐν Ἐλαίᾳ πόλει, λίθος
[9, 3]	ποταμοῦ πρὸς ἄκρον τὸν Κιθαιρῶνα	ἐλαύνουσιν.	εὐτρέπισται δέ σφισιν ἐπὶ τῇ
[9, 19]	θύειν, τὴν θεὸν ἀντ´ αὐτῆς	ἔλαφον	τὸ ἱερεῖον ποιῆσαι. (πλατάνου δέ,
[9, 31]	Τηλέφῳ τῷ Ἡρακλέους γάλα ἐστὶν	ἔλαφος	παιδὶ μικρῷ διδοῦσα καὶ βοῦς
[9, 21]	ἄλκη καλούμενον θηρίον, εἶδος μὲν	ἐλάφου	καὶ καμήλου μεταξύ, γίνεται δὲ
[9, 2]	Στησίχορος δὲ ὁ Ἱμεραῖος ἔγραψεν	ἐλάφου	περιβαλεῖν δέρμα Ἀκταίωνι τὴν θεόν,
[9, 39]	κλίμακα αὐτῷ κομίζουσι στενὴν καὶ	ἐλαφράν.	καταβάντι δέ ἐστιν ὀπὴ μεταξὺ
[9, 39]	τῆς κρηπῖδος κατὰ ἅλων τὴν	ἐλαχίστην	ἐστίν, ὕψος δὲ ἀποδέουσα δύο
[9, 35]	αὐτάς. Ἑρμησιάνακτι δὲ τῷ τὰ	ἐλεγεῖα	γράψαντι τοσόνδε οὐ κατὰ τὴν
[9, 15]	δὲ ἀνδριάντι τοῦ Ἐπαμινώνδου καὶ	ἐλεγεῖα	ἔπεστιν ἄλλα τε ἐς αὐτὸν
[9, 38]	ἐν χηραμῷ τῆς πέτρας. καὶ	ἐλεγεῖα	ἐπὶ τῷ μνήματι ἐπεγέγραπτο· Ἄσκρη
[9, 5]	δὲ Βυζαντία, ποιήσασα ἔπη καὶ	ἐλεγεῖα,	Ἑρμῇ βωμόν φησιν ἱδρύσασθαι πρῶτον
[9, 29]	εἶναι σφᾶς Πιέρου· Μίμνερμος δέ,	ἐλεγεῖα	ἐς τὴν μάχην ποιήσας τὴν
[9, 2]	τέ εἰσιν οἱ τάφοι καὶ	ἐλεγεῖά	ἐστι Σιμωνίδου γεγραμμένα ἐπ´ αὐτοῖς.
[9, 15]	αὐτοῦ. καὶ οὕτως ἔχει τὰ	ἐλεγεῖα·	ἡμετέραις βουλαῖς Σπάρτη μὲν ἐκείρατο
[9, 13]	τὰς αἶγας τὰς κατοιάδας ἔκτεινον.	(ἐλέγετο	δὲ καὶ μήνιμα ἐς τοὺς
[9, 17]	ἔμπροσθε λίθου πεποιημένος· ἀναθεῖναι δὲ	ἐλέγετο	Ἡρακλῆς Ὀρχομενίους καὶ τὸν βασιλέα
[9, 21]	ταύτῃ φωλεύουσα, ἑτέρα γε ἄλκην	ἑλεῖν	ἐστιν οὐδεμία μηχανή. (θηρίον δὲ
[9, 30]	καὶ ἄλκιμον ἔσεσθαι νομίζοντες ὡς	ἑλεῖν	σφισι τὴν πόλιν, συὶ δὲ
[9, 14]	οἱ Θεσσαλοὶ δὲ τότε, ὡς	ἑλεῖν	τὸν Κερησσόν σφισι πειρωμένοις ἐφαίνετο
[9, 29]	ἐπ´ ἐμοῦ καὶ ἄλλο οὐδὲν	ἐλείπετο	ἐς μνήμην, οἱ δὲ τοῦ
[9, 26]	ναός τε καὶ ἄγαλμα Ποσειδῶνος	ἐλείπετο	Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος, ὃ
[9, 25]	καὶ ὅσοι γένους τοῦ Καβειριτῶν	ἐλείποντο	κατῆλθον αὖθις ἐς τὴν Καβειραίαν.
[9, 25]	στρατιᾶς τῆς Ξέρξου περὶ Βοιωτίαν	ἐλείφθησαν,	τοῖς παρελθοῦσιν αὐτῶν ἐς τὸ
[9, 1]	οὐ γὰρ αὐτὸν οἱ Πλαταιεῖς	ἐλελήθεσαν	ἐπὶ τῇ τέχνῃ προεῖπε τῶν
[9, 6]	ἀντιταξάμενοι περὶ Πλάταιαν, ἡνίκα δοκοῦσιν	ἑλέσθαι	τὰ βασιλέως Ξέρξου πρὸ τῶν
[9, 41]	δὲ ἶρις φύεται μὲν ἐν	ἕλεσι,	μέγεθος δ´ ἐστὶν ἴση κρίνῳ,
[9, 15]	οἰκιστὴς καὶ τοῖς Ἕλλησιν ὑπάρξειεν	ἐλευθερία	δι´ αὐτοῦ. καὶ οὕτως ἔχει
[9, 2]	ἀγῶνα διὰ ἔτους πέμπτου τὰ	Ἐλευθέρια,	ἐν ᾧ μέγιστα γέρα πρόκειται
[9, 15]	αὐτόνομος δ´ Ἑλλὰς πᾶς´ ἐν	ἐλευθερίῃ»	~(Τούτῳ μὲν τοσαῦτα ἦν ἐς
[9, 2]	κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων Διός ἐστιν	Ἐλευθερίου	βωμὸς τοῦτον μὲν δὴ χαλκοῦ,
[9, 2]	ἃ τῷ Διὶ πεποίηται τῷ	Ἐλευθερίῳ,	Πλαταίας ἐστὶν ἡρῷον· καί μοι
[9, 2]	ταφῆναι Μαρδόνιον. (αὕτη μὲν ἀπ´	Ἐλευθερῶν	ἐς Πλάταιαν ἄγει, τοῖς δὲ
[9, 1]	Ἀττικῆς ἐστιν ὅμορος, πρὸς δὲ	Ἐλευθερῶν	οἱ Πλαταιεῖς. Βοιωτοὶ δὲ τὸ
[9, 1]	δὲ ἐπὶ Ὑσιῶν ἦγε πρὸς	Ἐλευθερῶν	τε καὶ τῆς Ἀττικῆς, ᾗ
[9, 20]	Χαιρησίλεω παῖδα τοῦ Ἰασίου τοῦ	Ἐλευθῆρος,	τὸν δ´ Ἀπόλλωνός τε καὶ
[9, 24]	τῇ λίμνῃ ποτὲ Ἀθήνας καὶ	Ἐλευσῖνα	οἰκεῖσθαι, καὶ ὡς ὥρᾳ χειμῶνος
[9, 4]	(ἔστι δὲ καὶ Δήμητρος ἐπίκλησιν	Ἐλευσινίας	ἱερὸν ἐν Πλαταιαῖς καὶ Ληίτου
[9, 9]	μάλιστα ἄξιον. ὁ μέν γε	Ἐλευσινίων	πρὸς Ἀθηναίους τοὺς ἄλλους, ὡσαύτως
[9, 33]	Ἀθηνᾶς ναὸς καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον	ἐλέφαντος.	(Σύλλα δὲ ἔστι μὲν καὶ
[9, 30]	ἰέναι πρὸς τὸ μέλος ψυχαγωγούμενα,	ἐλθεῖν	δὲ καὶ ἐς τὸν Ἅιδην
[9, 3]	ἔπειθεν αὐτήν, παρὰ Κιθαιρῶνα λέγουσιν	ἐλθεῖν	δυναστεύοντα ἐν Πλαταιαῖς τότε· εἶναι
[9, 40]	βαρβάροις τοῖς περιοικοῦσιν ἐς ἔχθραν	ἐλθόντα	ἀδιάλλακτον, καταστῆναί τε χρῆναι μήτε
[9, 15]	ἐν Θεσσαλίᾳ δυναστεύων Ἀλέξανδρος Πελοπίδαν	ἐλθόντα	ἀφίκετο δὲ ὡς παρὰ ἄνδρα
[9, 33]	ἐν αὐτῇ ἄνδρα τῶν δυναστευόντων	ἐλθόντα	ἐς Δελφοὺς ἐπερέσθαι τρόπον ὅντινα
[9, 29]	Μακεδόσιν ὠνόμασται τὸ ὄρος, τοῦτον	ἐλθόντα	ἐς Θεσπιὰς ἐννέα τε Μούσας
[9, 26]	δὲ Θέσπιόν φασιν ἐξ Ἀθηνῶν	ἐλθόντα	τὸ ὄνομα τῇ πόλει δοῦναι·
[9, 23]	καὶ ἐς αὐτὴν ᾆσμα Πίνδαρον	ἐλθόντα	ὡς αὐτήν. (τὸν μὲν αὐτίκα
[9, 25]	πυρί, ἄνδρες τῶν ἐκ Μακεδονίας	ἐλθόντες	ἐς τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν
[9, 40]	(ὡς δὲ ἐς τὴν Λεβάδειαν	ἐλθόντες	οὐκ ἐδύναντο εὑρεῖν τὸ μαντεῖον,
[9, 37]	ἐνταῦθα ἐπεθύμησέν οἱ γενέσθαι παῖδας·	(ἐλθόντι	δὲ ἐς Δελφοὺς καὶ ἐρομένῳ
[9, 13]	ὁ Σκέδασος, ὡς ἐς Λακεδαίμονα	ἐλθόντι	οὐδεμία ἐγένετο αὐτῷ δίκη, οὕτως
[9, 40]	Πυθία παρὰ Τροφώνιον ἐς Λεβάδειαν	ἐλθοῦσιν	εὕρασθαι παρὰ ἐκείνου τὸ ἴαμα.
[9, 27]	δὲ ἐπελεξάμην ἀνδρὶ ἐς λόγους	ἐλθὼν	δᾳδουχοῦντι. καὶ τῶν μὲν οὐ
[9, 14]	καὶ τῶν Ἀρκάδων προθύμως μεταπεμπομένων.	ἐλθὼν	δὲ Ἀργείους μὲν προσελάβετο ἑκουσίους
[9, 30]	λέγουσι. (ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς	Ἑλικών·	ἄχρι σταδίων ἑβδομήκοντα πέντε προελθόντι
[9, 28]	ἱερὸν ἐπιτετράφθαι λέγουσιν. ~(Ὁ δὲ	Ἑλικὼν	ὀρῶν τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι
[9, 28]	λέγουσι δὲ οἱ περὶ τὸν	Ἑλικῶνα	οἰκοῦντες καὶ ἁπάσας ἐν τῷ
[9, 31]	(Βοιωτῶν δὲ οἱ περὶ τὸν	Ἑλικῶνα	οἰκοῦντες παρειλημμένα δόξῃ λέγουσιν ὡς
[9, 29]	οὗτος ὁ Τερμησσὸς περὶ τὸν	Ἑλικῶνα	τὴν δὲ εὐθεῖαν ἐρχομένῳ πρὸς
[9, 26]	Θέσπια ὑπὸ τὸ ὄρος τὸν	Ἑλικῶνα	ᾤκισται. θυγατέρα δὲ εἶναι Θέσπιαν
[9, 29]	νεωτέρας εἶναι Διὸς παῖδας. (ἐν	Ἑλικῶνι	δὲ πρὸς τὸ ἄλσος ἰόντι
[9, 31]	ἥκουσι. ~(Καὶ Ἀρσινόης ἐστὶν ἐν	Ἑλικῶνι	εἰκών, ἣν Πτολεμαῖος ἔγημεν ἀδελφὸς
[9, 31]	Ἀφροδίτης λέγοντες. (ἐν δὲ τῷ	Ἑλικῶνι	καὶ ἄλλοι τρίποδες κεῖνται καὶ
[9, 30]	καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς ἐστιν ἐν	Ἑλικῶνι	καὶ Ἑρμῆς μαχόμενοι περὶ τῆς
[9, 29]	ἐστιν οὕτω, θῦσαι δὲ ἐν	Ἑλικῶνι	Μούσαις πρώτους καὶ ἐπονομάσαι τὸ
[9, 29]	ἔκτισε παίδων Ἄσκρην, ἥ θ´	Ἑλικῶνος	ἔχει πόδα πιδακόεντα» (ταύτην τοῦ
[9, 30]	αὖθις, καὶ ὄνομα Βαφύρας ἀντὶ	Ἑλικῶνος	λαβὼν κάτεισιν ἐς θάλασσαν ναυσίπορος.
[9, 31]	δὲ ἄκρᾳ τῇ κορυφῇ τοῦ	Ἑλικῶνος	ποταμὸς οὐ μέγας ἐστὶν ὁ
[9, 25]	οὐδεμία ἐφαίνετο ῥᾳστώνη, δεύτερα ἐπενόησεν	ἕλκειν	αὐτόν, ἐς ὃ εἵλκυσέ τε
[9, 23]	αὐτὸν ἤδη ἀνὰ πᾶσαν τὴν	Ἑλλάδα	ἐς πλέον δόξης ἦρεν ἡ
[9, 6]	παίδων Ἀθήνῃσιν ἀφίκετο ἐπὶ τὴν	Ἑλλάδα	ὁ βάρβαρος, οὐκ ἔστιν ὅπως
[9, 17]	φρενῶν κατὰ πᾶσαν πλανᾶσθαι τὴν	Ἑλλάδα,	Φῶκον δὲ τὸν Ὀρνυτίωνος τοῦ
[9, 38]	Μινύου, θαῦμα ὂν τῶν ἐν	Ἑλλάδι	αὐτῇ καὶ τῶν ἑτέρωθι οὐδενὸς
[9, 28]	Ἑλικὼν ὀρῶν τῶν ἐν τῇ	Ἑλλάδι	ἐν τοῖς μάλιστά ἐστιν εὔγεως
[9, 38]	κατέχει Ἡσιόδου, τοῦ πλεῖστον ἐν	Ἑλλάδι	κῦδος ὀρεῖται ἀνδρῶν κρινομένων ἐν
[9, 1]	ἐστι· βασιλεῖαι γὰρ πανταχοῦ τῆς	Ἑλλάδος	καὶ οὐ δημοκρατίαι πάλαι καθεστήκεσαν.
[9, 15]	Μεγάλη πόλις ἐστεφάνωται, αὐτόνομος δ´	Ἑλλὰς	πᾶς´ ἐν ἐλευθερίῃ» ~(Τούτῳ μὲν
[9, 34]	Ἀθάμαντος δὲ θύειν Φρίξον καὶ	Ἕλλην	ἐνταῦθα μέλλοντος πεμφθῆναι κριὸν τοῖς
[9, 40]	μάχας ἄλλας βαρβάρους ἢ καὶ	Ἕλληνας	ἐνίκησεν· οὐ γάρ τι Μακεδόσιν
[9, 9]	Ἀργεῖοι, νομίζω πάντων, ὅσοι πρὸς	Ἕλληνας	ἐπὶ τῶν καλουμένων ἡρώων ἐπολεμήθησαν
[9, 36]	πρῶτος ἐς ὑποδοχὴν χρημάτων ᾠκοδομήσατο.	(Ἕλληνες	δὲ ἄρα εἰσὶ δεινοὶ τὰ
[9, 9]	τὰς Θήβας οὓς Ἐπιγόνους καλοῦσιν	Ἕλληνες·	δῆλοι δέ εἰσι καὶ τούτοις
[9, 16]	ὡς τὸ πολὺ ἀλλήλοις λέγουσιν	Ἕλληνες.	Θηβαίοις δὲ ἐνταῦθα καὶ τὰ
[9, 30]	καὶ ἄλλα πιστεύουσιν οὐκ ὄντα	Ἕλληνες	καὶ δὴ καὶ Ὀρφέα Καλλιόπης
[9, 13]	πασῶν ὁπόσας κατὰ Ἑλλήνων ἀνείλοντο	Ἕλληνες·	Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐς τὴν ὑστεραίαν
[9, 2]	μάχης τῆς Πλαταιᾶσιν ἀνέθεσαν οἱ	Ἕλληνες,	πεντεκαίδεκα σταδίοις μάλιστα ἕστηκεν ἀπωτέρω
[9, 36]	συνθεὶς ἃς μεγάλας Ἠοίας καλοῦσιν	Ἕλληνες·	Ὕηττος δὲ Μόλουρον Ἀρίσβαντος φίλον
[9, 33]	τοῦτον μὲν τοιαῦτα ἔς τε	Ἑλληνίδας	πόλεις καὶ θεοὺς τοὺς Ἑλλήνων
[9, 29]	πταῖσμα τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ τὸ	Ἑλληνικὸν	Φίλιππος ὁ Ἀμύντου κατὰ δή
[9, 6]	τὰ βασιλέως Ξέρξου πρὸ τῶν	Ἑλληνικῶν.	(τῆς δὲ αἰτίας ταύτης δημοσίᾳ
[9, 23]	οἱ χρῆσαι τὸν θεόν, οὐχ	ἑλληνίσαντα	οὐδὲ αὐτόν, διαλέκτῳ τῇ Καρικῇ.
[9, 5]	κατέλαβεν ἀποθανεῖν ὑπὸ Τηλέφου, μάλιστα	Ἑλλήνων	ἀγαθὸν γενόμενον ἐν τῇ μάχῃ·
[9, 13]	κατείργαστο ἐπιφανέστατα πασῶν ὁπόσας κατὰ	Ἑλλήνων	ἀνείλοντο Ἕλληνες· Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐς
[9, 33]	πεντήκοντα ἀπέχουσι. λέγεται δὲ ὑπὸ	Ἑλλήνων	Ἀργείους μετὰ τῶν Πολυνείκους παίδων
[9, 9]	τῶν καλουμένων ἡρώων ἐπολεμήθησαν ὑπὸ	Ἑλλήνων,	γενέσθαι λόγου μάλιστα ἄξιον. ὁ
[9, 12]	ἡμᾶς ἔτι ἄβατον φυλάσσουσιν ἀνθρώποις.	Ἑλλήνων	δὲ τοῖς ἀποδεχομένοις ᾆσαι Μούσας
[9, 2]	δὲ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τῶν	Ἑλλήνων	Διός ἐστιν Ἐλευθερίου βωμὸς τοῦτον
[9, 33]	Ἑλληνίδας πόλεις καὶ θεοὺς τοὺς	Ἑλλήνων	ἐκμανέντα ἐπέλαβεν ἀχαριστοτάτη νόσος πασῶν·
[9, 5]	καὶ Ἄρεως κατὰ λόγον τὸν	Ἑλλήνων	ἔσχε, καὶ αἱ θυγατέρες εἰλήφασιν
[9, 29]	ὅσοι Μουσῶν παῖδες ἐκλήθησαν ὑπὸ	Ἑλλήνων,	θυγατριδοῦς εἶναι σφᾶς Πιέρου· Μίμνερμος
[9, 19]	μαντείας τῆς Κάλχαντος Ἰφιγένειαν τῶν	Ἑλλήνων	θύειν, τὴν θεὸν ἀντ´ αὐτῆς
[9, 6]	Φωκικὸν πόλεμον, ὀνομαζόμενον δὲ ὑπὸ	Ἑλλήνων	ἱερόν, συνεχῶς δέκα ἔτεσιν ἐπολέμησαν.
[9, 6]	ὁπόσας γενομένας Ἕλλησιν ἴσμεν κατὰ	Ἑλλήνων·	καὶ δεκαδαρχίας τε, ἃς Λακεδαιμόνιοι
[9, 30]	Μινύας. τοῦτό ἐστι τὸ ὑπὸ	Ἑλλήνων	λεγόμενον θυμιάμασιν ἀλλοτρίοις τὸ θεῖον
[9, 39]	σφίσιν ἡ πόλις ὁμοίως τοῖς	Ἑλλήνων	μάλιστα εὐδαίμοσι, διείργει δὲ ἀπ´
[9, 32]	τοῦ Μήδου φρονήσασιν Ἁλιαρτίοις τὰ	Ἑλλήνων	μοῖρα τῆς Ξέρξου στρατιᾶς γῆν
[9, 4]	συνέχεεν ἡ Περσῶν, ὅτι τὸ	Ἑλλήνων	στράτευμα τὸ ἀντικαθήμενόν σφισιν ἀπ´
[9, 36]	αὑτῷ, τοὺς τὰ πολεμικὰ ἀρίστους	Ἑλλήνων	συλλέξας ἐς αὐτήν. καὶ ἀπέστησάν
[9, 21]	ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν, ὑπὸ δὲ	Ἑλλήνων	φησὶν ἀνδροφάγον λελέχθαι εἶναι πείθομαι
[9, 36]	(τοὺς δὲ Φλεγύας πολέμῳ μάλιστα	Ἑλλήνων	χαίρειν μαρτυρεῖ μοι καὶ ἔπη
[9, 11]	ᾗ δὴ καὶ Σμυρναίους μάλιστα	Ἑλλήνων	χρωμένους οἶδα· ἔστι γὰρ καὶ
[9, 22]	ἐς τοὺς θεοὺς μάλιστα δοκοῦσιν	Ἑλλήνων·	χωρὶς μὲν γὰρ αἱ οἰκίαι
[9, 6]	σφάλμα συμφορὰν γενέσθαι τοῖς πᾶσιν	Ἕλλησι·	Θηβαίους δὲ καὶ ἐς πλέον
[9, 2]	τοῖς μὲν οὖν λοιποῖς ἐστιν	Ἕλλησι	μνῆμα κοινόν· Λακεδαιμονίων δὲ καὶ
[9, 34]	πέραν ἐστὶν Ὀρχομενός, εἴ τις	Ἕλλησιν	ἄλλη πόλις ἐπιφανὴς καὶ αὕτη
[9, 21]	ἔσχατα ἐθέλων θηρία ὁπόσα παρ´	Ἕλλησιν	ἐξευρεῖν, τὰ μὲν οὐδὲ ἀρχὴν
[9, 29]	ἐπιχωρίῳ φωνῇ Μανέρων. οἱ δὲ	Ἕλλησιν	ἔπη ποιήσαντες, Ὅμηρος μέν, ἅτε
[9, 15]	βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ ὀπίσω τοῖς	Ἕλλησιν	ἐπὶ θάλασσαν ἡγησαμένου. (τῷ δὲ
[9, 1]	βασιλέα τῶν Περσῶν γενέσθαι τοῖς	Ἕλλησιν	ἔπραξεν Ἀνταλκίδας ἀνὴρ Σπαρτιάτης, καὶ
[9, 13]	Ἐπαμινώνδαν, ὅτε Λακεδαιμόνιοι συντίθεσθαι τοῖς	Ἕλλησιν	ἔφασαν εἰρήνην τὴν ἐπὶ Ἀνταλκίδου
[9, 16]	Ἁρμονία, τὰ δὲ καὶ παρ´	Ἕλλησιν	ἤδη τετολμημένα, ὁποῖα καὶ ὕστερον
[9, 6]	Λεύκτροις ἐπιφανεστάτην νίκην ὁπόσας γενομένας	Ἕλλησιν	ἴσμεν κατὰ Ἑλλήνων· καὶ δεκαδαρχίας
[9, 29]	ποιήσαντες, Ὅμηρος μέν, ἅτε ᾆσμα	Ἕλλησιν	ὂν ἐπιστάμενος τοῦ Λίνου τὰ
[9, 19]	ὡς ἐν Αὐλίδι πνεῦμα τοῖς	Ἕλλησιν	οὐκ ἐγίνετο ἐπίφορον, φανέντος δὲ
[9, 27]	τοὺς ὕμνους τοὺς ἀρχαιοτάτους ἐποίησεν	Ἕλλησιν,	οὗτος ὁ Ὠλὴν ἐν Εἰλειθυίας
[9, 15]	Μεσσήνης γένοιτο οἰκιστὴς καὶ τοῖς	Ἕλλησιν	ὑπάρξειεν ἐλευθερία δι´ αὐτοῦ. καὶ
[9, 27]	δὲ οὐδέν τι ἧσσον καὶ	Ἑλλησποντίων	Παριανοί, τὸ μὲν ἀνέκαθεν ἐξ
[9, 15]	τοὺς μὲν ἄλλους, ὁπόσους αἰχμαλώτους	ἕλοιεν,	ἀφιέναι χρημάτων, τοὺς δὲ ἐκ
[9, 33]	Ἀργείους μετὰ τῶν Πολυνείκους παίδων	ἑλόντας	Θήβας ἐς Δελφοὺς τῷ θεῷ
[9, 5]	ἐς Ἰλλυριούς. (τὰς δὲ Θήβας	ἑλόντες	οἱ Ἀργεῖοι παραδιδόασι Θερσάνδρῳ Πολυνείκους
[9, 20]	ἐλαύνοιτο ἐπὶ θάλασσαν βοσκήματα, ὡς	ἐλόχα	τε ὁ Τρίτων καὶ ἥρπαζεν·
[9, 32]	τηνικαῦτα τὸν Ἀντίοχον ἐπηγάγετο ἐς	ἐλπίδα	ὡς ὄντα ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι Λακεδαιμονίοις,
[9, 25]	μέν που καὶ χρημάτων μεγάλων	ἐλπίδι,	τὸ πλέον δὲ ἐμοὶ δοκεῖν
[9, 14]	τὸν Κερησσόν σφισι πειρωμένοις ἐφαίνετο	ἐλπίδος	κρεῖσσον, ἀφίκοντο ἐς Δελφοὺς παρὰ
[9, 32]	ἐς χάριν τὴν ἑαυτοῦ δικάσειν	ἐλπίζων·	Λύσανδρος δὲ ἀδικεῖν Ἐτεόνικον κατέγνω
[9, 39]	χρυσὸν δὲ καὶ ἄργυρον ἐκκομιεῖν	ἐλπίσαντα	ἐκ τοῦ ἀδύτου. λέγεται δὲ
[9, 16]	ἀγόμενοι κατὰ τὴν Ἁλιαρτίαν ἐγίνοντο,	ἔλυσεν	ὁ θεὸς καὶ ἀποκτεῖναί σφισι
[9, 36]	Ἀρίσβαντος, ὅντινα ἀπέκτεινεν ἐπὶ γυναικὶ	ἑλὼν	γαμετῇ· καὶ αὐτῷ τῆς χώρας
[9, 15]	φεύγοντας ζημιοῦν θανάτῳ· πόλισμα οὖν	ἑλὼν	Σικυωνίων Φοιβίαν, ἔνθα ἦσαν τὸ
[9, 13]	δὲ αὐτοῖς τά τε ἐπιχώρια	ἔμαθεν	ἐς τὸ ἀκριβέστατον καὶ ὡς
[9, 2]	φρέατος κατὰ τὸν Βοιωτῶν λόγον	ἐμαντεύοντο	πίνοντες. (ἐπανελθοῦσι δὲ ἐς τὴν
[9, 1]	τῆς μάχης, ἣν Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι	ἐμαχέσαντο,	οὐδὲν ὑπῆρχεν ἐς δόξαν· μετασχόντες
[9, 29]	ἄρα ἐκλελοιπυῖα ἦν πρὶν ἢ	ἐμὲ	γενέσθαι· Κάλλιππος δὲ Κορίνθιος ἐν
[9, 18]	ἀπ´ αὐτῆς καπνὸν διχῇ διίστασθαι.	ἐμὲ	δὲ ἐπηγάγοντο ὧν λέγουσιν ἐς
[9, 30]	καὶ οὐχ ἥκιστα ὅσοι κατ´	ἐμὲ	ἐπὶ ποιήσει τῶν ἐπῶν καθεστήκεσαν.
[9, 35]	αὐταῖς· Χάριτας γοῦν οἱ κατ´	ἐμὲ	ἔπλασσόν τε καὶ ἔγραφον γυμνάς.
[9, 10]	Ἐτεοκλέους. (τόδε γε καὶ ἐς	ἐμὲ	ἔτι γινόμενον οἶδα ἐν Θήβαις·
[9, 16]	Ἄμμωνι ὕμνον· οὗτος καὶ ἐς	ἐμὲ	ἦν ὁ ὕμνος ἐν τριγώνῳ
[9, 38]	ἐπῶν οὐδεμία ἦν ἔτι κατ´	ἐμὲ	μνήμη, ἀλλὰ καὶ τάδε ἐπηγάγετο
[9, 11]	αὐτῷ ἐπιγραφῆναι τόδε· Ἀμφιτρύων ὅτ´	ἔμελλ´	ἀγαγέσθαι δεῦρο γυναῖκα Ἀλκμήνην, θάλαμόν
[9, 5]	θεοῦ. Πολυδώρου δὲ ἦν Λάβδακος·	ἔμελλε	δὲ ἄρα αὐτόν, ὥς οἱ
[9, 12]	τὴν μαντείαν, ἔνθα ἡ βοῦς	ἔμελλε	καμοῦσα ὀκλάσειν· ἀποφαίνουσιν οὖν καὶ
[9, 1]	τὰ τείχη περὶ μεσοῦσαν μάλιστα	ἔμελλε	τὴν ἡμέραν. (Πλαταιεῖς δὲ ἄγειν
[9, 26]	ἀπολεῖσθαί τε καὶ αὐτὸς ἀπολεῖν	ἔμελλε	τὸ θηρίον. ἀντὶ τούτου μὲν
[9, 37]	δαιμονίου σφίσιν ἐς τὸ ἀσθενέστερον	ἔμελλεν	ἀεὶ ῥέψειν. ~(Ὀρχομενίοις δὲ πεποίηται
[9, 17]	ἐνταῦθα, ἡνίκα Εὐβοεῦσι καὶ Χαλκώδοντι	ἔμελλεν	ἀντιτάξεσθαι. τὸ δὲ ἐνδῦναι τὰ
[9, 7]	ὅστις δὴ θεῶν τὴν δίκην	ἔμελλεν	ἀποδώσειν· Θηβαίοις δὲ ἐπὶ μὲν
[9, 11]	ὑπὸ τῆς μανίας καὶ Ἀμφιτρύωνα	ἔμελλεν	ἀποκτιννύναι, πρότερον δὲ ἄρα ὕπνος
[9, 34]	δέ ποτε ἐπὶ μέγιστον προαχθεῖσαν	ἔμελλεν	ἄρα ὑποδέξεσθαι τέλος καὶ ταύτην
[9, 1]	ἐξ Ἀθηνῶν, τοὺς δὲ αὖθις	ἔμελλεν	ἐπιλήψεσθαι κακὸν δεύτερον. ἐκ μέν
[9, 25]	μάντευμα ἐκ Δωδώνης καὶ ἄλλα	ἔμελλεν	ἐς τιμὴν καταστήσασθαι καὶ ἡ
[9, 37]	καὶ ἁπτόμενον τῶν χρημάτων καθέξειν	ἔμελλεν.	ἐσελθόντος δὲ τοῦ Ἀγαμήδους τὸν
[9, 14]	ὁδοῦ τὰ στενὰ καὶ δύσβατα	ἔμελλεν,	Ἰφικράτης ὁ Τιμοθέου πελταστὰς καὶ
[9, 5]	δὲ καὶ τὸν πατέρα ἀποκτενεῖν	ἔμελλεν,	ὡς ηὐξήθη, καὶ τὴν μητέρα
[9, 22]	ὁ Πίνδαρος ἀλλὰ ὁποίᾳ συνήσειν	ἔμελλον	Αἰολεῖς, καὶ ὅτι ἦν γυναικῶν
[9, 2]	δὲ καὶ οὐ διαγινώσκοντες διαφορήσειν	ἔμελλον	πάντα τινὰ ὅτῳ περιτύχοιεν. καθότι
[9, 35]	οὐδὲν αὐτῷ πεποιημένον· Ὅμηρος δὲ	ἐμνημόνευσε	γὰρ Χαρίτων καὶ οὗτος τὴν
[9, 25]	πέρα τὸ ἱερὸν ἀνοίγειν νομίζουσιν·	ἐμοὶ	δὲ ἀφικέσθαι τε ἐξεγεγόνει τὴν
[9, 5]	χώραν Ὕαντας καὶ Ἄονας, Βοιώτια	ἐμοὶ	δοκεῖν γένη καὶ οὐκ ἐπηλύδων
[9, 21]	ὀδόντας θηρίου· τὰ δὲ ὄμματα	ἐμοὶ	δοκεῖν γλαυκὰ καὶ χεῖρές εἰσιν
[9, 31]	ἡ γῆ καὶ πρότερον ἔφυεν	ἐμοὶ	δοκεῖν, εἰ τοῖς Πάμφω τεκμαίρεσθαι
[9, 1]	δὲ Πλαταιεῖς τὸ ἐξ ἀρχῆς	ἐμοὶ	δοκεῖν εἰσιν αὐτόχθονες· ὄνομα δέ
[9, 41]	ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀδώνιδος	ἐμοὶ	δοκεῖν ἐστίν· ἐν Ἀμαθοῦντι μὲν
[9, 40]	τὸν θυμόν· ἐπίγραμμα δὲ ἄπεστιν	ἐμοὶ	δοκεῖν ὅτι οὐδὲ ἐοικότα τῇ
[9, 7]	πόλεμον προσεχώρησαν Θηβαῖοι κατ´ ἄλλο	ἐμοὶ	δοκεῖν οὐδέν, τοῦ δὲ Ἀθηναίων
[9, 3]	ξόανα ἐκάλουν δαίδαλα· ἐκάλουν δὲ	ἐμοὶ	δοκεῖν πρότερον ἔτι ἢ Δαίδαλος
[9, 25]	μεγάλων ἐλπίδι, τὸ πλέον δὲ	ἐμοὶ	δοκεῖν τῇ ἐς τὸ θεῖον
[9, 24]	εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς· μοίρας δὲ	ἐμοὶ	δοκεῖν τῆς Ὀρχομενίας εἰσὶ καὶ
[9, 36]	Φλεγύας μεγαλήτορας» Ἐφύρους δὲ ἐνταῦθα	ἐμοὶ	δοκεῖν τοὺς ἐν τῇ Θεσπρωτίδι
[9, 30]	γυναῖκα αἰτοῦντα. ὁ δὲ Ὀρφεὺς	ἐμοὶ	δοκεῖν ὑπερεβάλετο ἐπῶν κόσμῳ τοὺς
[9, 40]	μένος ἱπποδάμοιο» Ὅμηρος δὲ ἐπιστάμενος	ἐμοὶ	δοκεῖν Χαιρώνειάν τε ἤδη καὶ
[9, 26]	οἰκῆσαι Ποσειδῶνος παῖδα Ὀγχηστόν. ἐπ´	ἐμοῦ	δὲ ναός τε καὶ ἄγαλμα
[9, 29]	μὲν δὴ πύργος εἷς ἐπ´	ἐμοῦ	καὶ ἄλλο οὐδὲν ἐλείπετο ἐς
[9, 34]	δὲ καὶ Χαρίτων ἀγάλματα ἐπ´	ἐμοῦ.	(λέγεται δὲ καὶ τοιόνδε, Ἰοδάμαν
[9, 38]	κόσμῳ πεποιημένα ἀνετέθη μὲν ἐπ´	ἐμοῦ,	λίθου δέ ἐστι καὶ ταῦτα.
[9, 7]	πόλις πᾶσα ἔρημος ἦν ἐπ´	ἐμοῦ	πλὴν τὰ ἱερά, τὴν δὲ
[9, 41]	λόγοις ἐστὶν ἤλυθ´ ἀνὴρ πολύιδρις	ἐμοῦ	πρὸς δώματα πατρός χρύσεον ὅρμον
[9, 33]	(ἐγένετο δὲ καὶ ἄλλο ἐπ´	ἐμοῦ	τοιόνδε ἐς κατάλυσιν τοῦ ναοῦ·
[9, 13]	ἐξ ἴσου καθίστη τοὺς μὲν	ἐμπειρία	τε ἡ προϋπάρχουσα καὶ ἅμα
[9, 33]	παῖσαι· καὶ τὸν μὲν ἔτι	ἔμπνουν	περιθεῖν, ὅπου δὲ ῥυῆναι τὸ
[9, 11]	δὲ ὑπὸ τῆς Ἤρας φασὶν	ἐμπόδια	εἶναι ταῖς ὠδῖσιν Ἀλκμήνης. αἱ
[9, 17]	τῆς Εὐκλείας Ἀρτέμιδος λέων ἐστὶν	ἔμπροσθε	λίθου πεποιημένος· ἀναθεῖναι δὲ ἐλέγετο
[9, 25]	(ὅτι δὲ τῶν ὅρων ἐκτὸς	ἐμύησεν	ἡ Πελαργὴ τῶν ἀρχαίων, Τηλώνδης
[9, 19]	ὀνομασθῆναι, διότι ἡ βοῦς ἐνταῦθα	ἐμυκήσατο	ἡ Κάδμον καὶ τὸν σὺν
[9, 1]	δεύτερον. ἐκ μέν γε τοῦ	ἐμφανοῦς	πόλεμος πρὸς τοὺς Θηβαίους οὐκ
[9, 21]	δάκτυλοι καὶ ὄνυχες τοῖς ἐπιθέμασιν	ἐμφερεῖς	τῶν κόχλων· ὑπὸ δὲ τὸ
[9, 25]	ἐστιν εὑρεῖν τὸ ἔνδον αἵματι	ἐμφερές.	αὕτη μὲν δὴ τεθηλὸς δένδρον
[9, 22]	Λυδούς ἐστιν ὄρνιθας, χρόα δὲ	ἐμφερὴς	κόρακι, κάλλαια δὲ καὶ ὁ
[9, 38]	ἢ τὸν Ἡρακλέα τὸ χάσμα	ἐμφράξαι	τὸ διὰ τοῦ ὄρους. ἐπίσταται
[9, 6]	τοῖς Θηβαίοις. ~(Τῶν δέ σφισιν	ἐν	ἀγῶσι πολέμου γενομένων εὐτυχημάτων, καὶ
[9, 32]	ἄφθονα· ὁρμούντων δὲ ναυσὶν ἑκατὸν	ἐν	Αἰγὸς ποταμοῖς Ἀθηναίων, εἷλεν αὐτῶν
[9, 32]	τοσάδε ὀνείδη. Φιλοκλέα γὰρ Ἀθηναῖον	ἐν	Αἰγὸς ποταμοῖς καὶ αὐτὸν στρατηγοῦντα
[9, 5]	λαβεῖν. λέγεται δὲ καὶ ὡς	ἐν	Ἅιδου δίκην δίδωσιν ὁ Ἀμφίων
[9, 33]	συνετὸν εἶναι γνώμην Τειρεσίαν τῶν	ἐν	Ἅιδου μόνον, ταῦτα μὲν καὶ
[9, 21]	Αἰγυπτίας τὴν χρόαν, τοῦτο δὲ	ἐν	Αἰθιοπίᾳ μελαίνας τὰς ἀσπίδας οὐ
[9, 37]	μὴ ἡμέρας ἐπισχούσης ἐκεῖνος γένοιτο	ἐν	αἰκίαις καὶ αὐτὸς μηνυθείη μετέχων
[9, 4]	πολὺ δή τι ἀποδεῖ τῆς	ἐν	ἀκροπόλει χαλκῆς, ἣν καὶ αὐτὴν
[9, 33]	ὄρει τῷ Τιλφουσίῳ τὸ ἱερόν·	ἐν	Ἁλιάρτῳ δέ εἰσι ναοί, καί
[9, 32]	καὶ τὴν πόλιν ἐπεξῆλθε καίουσα.	ἐν	Ἁλιάρτῳ δέ ἐστι Λυσάνδρου τοῦ
[9, 33]	μᾶλλον ἢ ὠφέλειαν γενέσθαι Λύσανδρον·	~(Ἐν	Ἁλιάρτῳ δὲ τοῦ τε Λυσάνδρου
[9, 41]	τοῦ Ἀδώνιδος ἐμοὶ δοκεῖν ἐστίν·	ἐν	Ἀμαθοῦντι μὲν γάρ ἐστι λίθοι
[9, 11]	πρὶν Ἰσμηνὸν γενέσθαι τὸν Ἀπόλλωνος.	~(Ἐν	ἀριστερᾷ δὲ τῶν πυλῶν, ἃς
[9, 26]	δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου τὴν	ἐν	ἀριστερᾷ καὶ προελθόντι ὡς πεντήκοντα
[9, 29]	τὸ ἄλσος ἰόντι τῶν Μουσῶν	ἐν	ἀριστερᾷ μὲν ἡ Ἀγανίππη πηγή
[9, 19]	ἱδρύσατο Ἀθηνᾶς Τελχινίας. (Τευμησσοῦ δὲ	ἐν	ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι ἑπτὰ Γλίσαντός
[9, 24]	ἐσθίειν εἰσὶν ἥδισται. (Κωπῶν δὲ	ἐν	ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι ὡς δώδεκα
[9, 22]	εἶδος, τῆς δὲ Βοιωτίας τὰ	ἐν	ἀριστερᾷ τοῦ Εὐρίπου Μεσσάπιον ὄρος
[9, 36]	ἐς διάκρισιν ἀπὸ Ὀρχομενίων τῶν	ἐν	Ἀρκαδίᾳ. παρὰ τοῦτον τὸν Ὀρχομενὸν
[9, 19]	ὁμοίως· καὶ ἀπ´ ἐκείνου διαμεμένηκεν	ἐν	Αὐλίδι πάντα τὰ ἱερεῖα εἶναι
[9, 19]	τῷ ναῷ. λέγεται δὲ ὡς	ἐν	Αὐλίδι πνεῦμα τοῖς Ἕλλησιν οὐκ
[9, 12]	αὐλοί, τὸ δὲ καλούμενον Λύδιον	ἐν	αὐλοῖς ηὐλεῖτο ἀλλοίοις· Πρόνομος δὲ
[9, 33]	ἀρχῆς καὶ ὕδατος οὐκ ὄντος	ἐν	αὐτῇ ἄνδρα τῶν δυναστευόντων ἐλθόντα
[9, 17]	ἀλαπαδνόν ἐρχόμενον· καρποὶ γὰρ ἀποφθινύθουσιν	ἐν	αὐτῇ γαίης δασσαμένων, Φώκου δ´
[9, 2]	μάλιστα ἕστηκεν ἀπωτέρω τῆς πόλεως.	(ἐν	αὐτῇ δὲ τῇ πόλει προϊοῦσιν
[9, 41]	Ἀμαθοῦς ἐν Κύπρῳ πόλις, Ἀδώνιδος	ἐν	αὐτῇ καὶ Ἀφροδίτης ἱερόν ἐστιν
[9, 8]	σταδίους Ποτνιῶν ἐστιν ἐρείπια καὶ	ἐν	αὐτοῖς ἄλσος Δήμητρος καὶ Κόρης.
[9, 8]	τε οὐ μέγας καὶ κίονες	ἐν	αὐτῷ· διαστῆναι δὲ Ἀμφιαράῳ τὴν
[9, 27]	ἐστιν οὐ μέγας· ἀγάλματα δὲ	ἐν	αὐτῷ μικρὰ λίθου πεποιημένα. (καὶ
[9, 34]	ἀπέχει τὸ Λιβήθριον, ἀγάλματα δὲ	ἐν	αὐτῷ Μουσῶν τε καὶ νυμφῶν
[9, 23]	ἐν δεξιᾷ δρόμος ἵππων καὶ	ἐν	αὐτῷ Πινδάρου μνῆμά ἐστι. Πίνδαρον
[9, 24]	ἐστιν Ἀθαμάντιον· οἰκῆσαι δὲ Ἀθάμαντα	ἐν	αὐτῷ φασιν. ἐς δὲ τὴν
[9, 38]	μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ Ὅμηρος	ἐν	Ἀχιλλέως ἀποκρίσει πρὸς τοὺς παρὰ
[9, 16]	ἀνθρώπων· πολλὰ γὰρ τὰ μὲν	ἐν	βαρβάροις ἠπίστατο ἡ Ἁρμονία, τὰ
[9, 38]	Ἑλλάδι κῦδος ὀρεῖται ἀνδρῶν κρινομένων	ἐν	βασάνῳ σοφίης» (περὶ δὲ Ἀκταίωνος
[9, 3]	Ἀλαλκομενῶν οὐ πόρρω· μέγιστα τῶν	ἐν	Βοιωτίᾳ στελέχη δρυῶν ἐστιν ἐνταῦθα.
[9, 40]	ἔργων δύο μὲν ταῦτά ἐστιν	ἐν	Βοιωτοῖς, Ἡρακλῆς τε ἐν Θήβαις
[9, 10]	ἄγαλμα μεγέθει τε ἴσον τῷ	ἐν	Βραγχίδαις ἐστὶ καὶ τὸ εἶδος
[9, 10]	δὲ τοσόνδε· ὁ μὲν γὰρ	ἐν	Βραγχίδαις χαλκοῦ, ὁ δὲ Ἰσμήνιός
[9, 25]	τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἅτε	ἐν	γῇ τῇ πολεμίᾳ κεραυνοῖς τε
[9, 35]	δὲ ὅτῳ φίλον τὴν Θεογονίαν	ἐν	δ´ οὖν τῇ ποιήσει ταύτῃ
[9, 3]	ἐστι κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον παρασκευασθέντα	ἐν	Δαιδάλοις τοῖς μικροῖς. (ταῦτα ἀναιροῦνται
[9, 20]	Ταναγραίας ἐπὶ θαλάσσῃ καλούμενον Δήλιον·	ἐν	δὲ αὐτῷ καὶ Ἀρτέμιδος καὶ
[9, 39]	ὄχθῃ τοῦ ποταμοῦ ναὸς Ἑρκύνης,	ἐν	δὲ αὐτῷ παρθένος χῆνα ἔχουσα
[9, 39]	πολέμων τὸ ἀλλεπάλληλον ἀφείκασιν ἡμίεργον·	ἐν	δὲ ἑτέρῳ ναῷ Κρόνου καὶ
[9, 39]	δηλοῖ τοῦ Τροφωνίου τὴν γνώμην·	ἐν	δὲ νυκτὶ ᾗ κάτεισιν ἕκαστος,
[9, 32]	καὶ μετὰ τοῦτο ἄλλο ὄρος·	ἐν	δὲ ταῖς ὑπωρείαις ἐστὶν ἡ
[9, 28]	ἄνθρωπον. (τούτου μὲν τοιαῦτα ἤκουσα·	ἐν	δὲ τῇ χώρᾳ τῇ Ἀράβων
[9, 20]	τε καὶ οὐρανὸν ἀμφὶς ἔχουσιν»	(ἐν	δὲ τοῦ Διονύσου τῷ ναῷ
[9, 31]	παῖδα εἶναι καὶ Ἀφροδίτης λέγοντες.	(ἐν	δὲ τῷ Ἑλικῶνι καὶ ἄλλοι
[9, 34]	συνίασιν ἐνταῦθα οἱ Βοιωτοὶ σύλλογον.	ἐν	δὲ τῷ ναῷ χαλκοῦ πεποιημένα
[9, 39]	τῶν ὀρῶν Φωκεῖς ὑπεροικοῦσιν Ὀρχομενίων,	ἐν	δὲ τῷ πεδίῳ Λεβάδειά ἐστιν
[9, 35]	δὲ εἶναί φησιν ἐραστὴν Ὕπνον,	ἐν	δὲ Ὕπνου τοῖς λόγοις τὸ
[9, 37]	Ἀπόλλωνι τὸν ναὸν ᾠκοδόμησαν τὸν	ἐν	Δελφοῖς καὶ Ὑριεῖ τὸν θησαυρόν.
[9, 38]	ἔχον εἴδωλον· ὡς δὲ ἐχρῶντο	ἐν	Δελφοῖς, κελεύει σφίσιν ὁ θεὸς
[9, 36]	τὸ ἱερὸν συλήσοντες στρατεύουσι τὸ	ἐν	Δελφοῖς, ὅτε καὶ Φιλάμμων λογάσιν
[9, 10]	ἐς ἡμᾶς ἔτι Μαντοῦς δίφρος·	ἐν	δεξιᾷ δὲ τοῦ ναοῦ λίθου
[9, 24]	Πλατάνιος καλούμενος ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν·	ἐν	δεξιᾷ δὲ τοῦ ποταμοῦ Βοιωτῶν
[9, 23]	(ὑπερβάντι δὲ τοῦ σταδίου τὰ	ἐν	δεξιᾷ δρόμος ἵππων καὶ ἐν
[9, 32]	δὲ αὐτὴν Βοιωτίαν, πόλις ἐστὶν	ἐν	δεξιᾷ Θίσβη. πρῶτα μὲν ὄρος
[9, 30]	προεληλυθότι εἴκοσι κίων τέ ἐστιν	ἐν	δεξιᾷ καὶ ἐπίθημα ἐπὶ τῷ
[9, 2]	Μεγάρων ἰοῦσι πηγή τέ ἐστιν	ἐν	δεξιᾷ καὶ προελθοῦσιν ὀλίγον πέτρα·
[9, 2]	ἐς τὴν λεωφόρον ἐστὶν αὖθις	ἐν	δεξιᾷ Μαρδονίου λεγόμενον μνῆμα εἶναι.
[9, 26]	ἀρχῆς ἅγιον· τοῦ Καβειρίου δὲ	ἐν	δεξιᾷ πεδίον ἐστὶν ἐπώνυμον Τηνέρου
[9, 23]	(προελθόντι δὲ ἀπὸ τῆς πόλεως	ἐν	δεξιᾷ πέντε που καὶ δέκα
[9, 8]	Ποτνιῶν ἰοῦσιν ἐς Θήβας ἔστιν	ἐν	δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ περίβολός τε
[9, 19]	ἐστιν ἐρείπια, πρὸ δὲ αὐτῶν	ἐν	δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ χῶμα οὐ
[9, 19]	Βοιωτῶν διείργοντος τῆς τε Δήμητρος	ἐν	δεξιᾷ τὸ ἱερὸν τῆς Μυκαλησσίας
[9, 10]	τὴν γῆν. (ἔστι δὲ λόφος	ἐν	δεξιᾷ τῶν πυλῶν ἱερὸς Ἀπόλλωνος·
[9, 6]	τὸν ἐπιόντα ὄλεθρον, καί σφισιν	ἐν	Δήμητρος ἱερῷ Θεσμοφόρου σημεῖα ἐγένετο
[9, 30]	δὲ ἤδη Λιβηθρίων, οὕτως οἱ	ἐν	Δίῳ Μακεδόνες κατά γε τὸν
[9, 15]	οἱ τῆς δυνάμεως ἐπιτίθεταί σφισιν	ἐν	δυσχωρίαις λοχήσας ὁ Ἀλέξανδρος· ὡς
[9, 8]	τὴν ἐπιοῦσαν τοῦ ἔτους ὥραν	ἐν	Δωδώνῃ φασὶν ἐπι λόγῳ τῷδε
[9, 27]	ἐποίησεν Ἕλλησιν, οὗτος ὁ Ὠλὴν	ἐν	Εἰλειθυίας ὕμνῳ μητέρα Ἔρωτος τὴν
[9, 5]	ἐς Καΐκου πεδίον ἐλαύνοντί ἐστιν	ἐν	Ἐλαίᾳ πόλει, λίθος ὁ ἐν
[9, 41]	ἡ δὲ ἶρις φύεται μὲν	ἐν	ἕλεσι, μέγεθος δ´ ἐστὶν ἴση
[9, 15]	ἐστεφάνωται, αὐτόνομος δ´ Ἑλλὰς πᾶς´	ἐν	ἐλευθερίῃ» ~(Τούτῳ μὲν τοσαῦτα ἦν
[9, 29]	ἄλλας νεωτέρας εἶναι Διὸς παῖδας.	(ἐν	Ἑλικῶνι δὲ πρὸς τὸ ἄλσος
[9, 31]	ἐκείνων ἥκουσι. ~(Καὶ Ἀρσινόης ἐστὶν	ἐν	Ἑλικῶνι εἰκών, ἣν Πτολεμαῖος ἔγημεν
[9, 30]	Ὀλυμπιοσθένης. καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς ἐστιν	ἐν	Ἑλικῶνι καὶ Ἑρμῆς μαχόμενοι περὶ
[9, 29]	ἔχοντά ἐστιν οὕτω, θῦσαι δὲ	ἐν	Ἑλικῶνι Μούσαις πρώτους καὶ ἐπονομάσαι
[9, 38]	ὁ Μινύου, θαῦμα ὂν τῶν	ἐν	Ἑλλάδι αὐτῇ καὶ τῶν ἑτέρωθι
[9, 38]	Μινυῶν κατέχει Ἡσιόδου, τοῦ πλεῖστον	ἐν	Ἑλλάδι κῦδος ὀρεῖται ἀνδρῶν κρινομένων
[9, 35]	καὶ Θαλίαν. κατὰ ταὐτὰ δὲ	ἐν	ἔπεσίν ἐστι τοῖς Ὀνομακρίτου. Ἀντίμαχος
[9, 35]	ταῦτα μέν ἐστιν ὁμοίως ἅπαντα	ἐν	ἐσθῆτι, οἱ δὲ ὕστερον οὐκ
[9, 5]	Πηνέλεων ἄρχοντα εἵλοντο, ὅτι οὐκ	ἐν	ἡλικίᾳ πω Τισαμενὸς ἦν ὁ
[9, 16]	ἑκάστου τὸ ἱερὸν ἀνοιγνύναι φασὶν	ἐν	ἡμέραις τακταῖς. (καὶ οἰκίας τῆς
[9, 22]	ἐπεὶ τῆς πόας ἔφαγε, δαίμονα	ἐν	θαλάσσῃ γενέσθαι καὶ ἀνθρώποις τὰ
[9, 36]	ἄρα εἰσὶ δεινοὶ τὰ ὑπερόρια	ἐν	θαύματι τίθεσθαι μείζονι ἢ τὰ
[9, 35]	οἶδεν ἄλλας Ὅμηρος. (Ἡσίοδος δὲ	ἐν	Θεογονίᾳ προσιέσθω δὲ ὅτῳ φίλον
[9, 32]	καὶ αὐτῶν Λακεδαιμονίων τοῖς πεσοῦσιν	ἐν	Θερμοπύλαις ἐκ βασιλέως Ξέρξου. μείζονα
[9, 27]	τὸν δὲ ἐφ´ ἡμῶν Ἔρωτα	ἐν	Θεσπιαῖς ἐποίησεν Ἀθηναῖος Μηνόδωρος, τὸ
[9, 15]	τὴν ψῆφον. ~(Μετὰ δὲ ταῦτα	ἐν	Θεσσαλίᾳ δυναστεύων Ἀλέξανδρος Πελοπίδαν ἐλθόντα
[9, 40]	δὲ ταύτης κληθῆναι καὶ ἑτέραν	ἐν	Θεσσαλίᾳ πόλιν· τὸ δὲ νῦν
[9, 18]	Θηβαῖοι λέγουσιν, ἐπεὶ τά γε	ἐν	Θηβαΐδι ἔπη τὰ ἐς τὴν
[9, 23]	ἀπὸ τοῦ ὀνείρατος, ἦν δὲ	ἐν	Θήβαις γυνὴ πρεσβῦτις γένους ἕνεκα
[9, 25]	πολλαχῇ. (τὰ γὰρ δὴ δρώμενα	ἐν	Θήβαις ἐτόλμησαν ἐν Ναυπάκτῳ κατὰ
[9, 40]	ἐστιν ἐν Βοιωτοῖς, Ἡρακλῆς τε	ἐν	Θήβαις καὶ παρὰ Λεβαδεῦσιν ὁ
[9, 1]	δὲ ὃς τότε βοιωταρχῶν ἔτυχεν	ἐν	Θήβαις οὐ γὰρ αὐτὸν οἱ
[9, 37]	Κλυμένου φόνου. Ἡρακλέους δὲ ἐπιτραφέντος	ἐν	Θήβαις, οὕτω τοῦ δασμοῦ τε
[9, 10]	ἐς ἐμὲ ἔτι γινόμενον οἶδα	ἐν	Θήβαις· τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Ἰσμηνίῳ
[9, 22]	ἕνεκα ἣν Πίνδαρον ᾄσματι ἐνίκησεν	ἐν	Θήβαις. φαίνεται δέ μοι νικῆσαι
[9, 32]	ἐν κοινῷ μέν ἐστιν οὐδέν,	ἐν	ἰδιώτου δὲ ἀνδρὸς ἄγαλμα ἦν
[9, 19]	(πλατάνου δέ, ἧς καὶ Ὅμηρος	ἐν	Ἰλιάδι ἐποιήσατο μνήμην, τὸ ἔτι
[9, 18]	μαρτυρίαν τοῦ λόγου παρέσχον τῶν	ἐν	Ἰλιάδι ἔπος Τυδέος, ὃν Θήβῃσι
[9, 40]	Ἀριάδνης χορός, οὗ καὶ Ὅμηρος	ἐν	Ἰλιάδι μνήμην ἐποιήσατο, ἐπειργασμένος ἐστὶν
[9, 36]	μαρτυρεῖ μοι καὶ ἔπη τῶν	ἐν	Ἰλιάδι περὶ Ἄρεως καὶ Φόβου
[9, 15]	ἀνδρὸς ἀπέθανεν Ἀθηναίου· καὶ Ἀθήνῃσιν	ἐν	ἱππέων μάχῃ τὸν Ἐπαμινώνδαν ὁ
[9, 1]	τρόπος τῆς ἁλώσεως σωτηρίαν παρέσχεν	ἐν	ἴσῳ πᾶσιν· ἐκπεσόντας δὲ σφᾶς
[9, 27]	οὗ δὴ καὶ Ἐρυθραίους τοὺς	ἐν	Ἰωνίᾳ καὶ Τυρίους ἱερὰ ἔχοντας
[9, 19]	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, τοῦ δὲ	ἐν	Ἰωνίᾳ τῶν φοινίκων καρποῦ πεπανώτερον.
[9, 22]	δὲ τὰ ἱερὰ ὑπὲρ αὐτὰς	ἐν	καθαρῷ τέ ἐστι καὶ ἐκτὸς
[9, 14]	Ἐπαμινώνδας ὑπεριδὼν ὡς οὐκ ὄντα	ἐν	καιρῷ τὸν νόμον ἐβοιωτάρχει καὶ
[9, 24]	τούτου δὲ καὶ Ὅμηρος ἐποιήσατο	ἐν	καταλόγῳ μνήμην· ἐνταῦθα Δήμητρος καὶ
[9, 20]	ἐς τοσοῦτον ὡς καὶ Ὅμηρον	ἐν	καταλόγῳ ποιῆσαι Θέσπειαν Γραῖάν τε
[9, 17]	(Ζήθῳ δὲ μνῆμα καὶ Ἀμφίονι	ἐν	κοινῷ γῆς χῶμά ἐστιν οὐ
[9, 32]	Κρεύσιδι, ἐπινείῳ τῷ Θεσπιέων, οἰκοῦσιν	ἐν	κοινῷ μέν ἐστιν οὐδέν, ἐν
[9, 14]	καταλῦσαι πείσας τοὺς Ἀρκάδας, πατρίδα	ἐν	κοινῷ σφισιν ᾤκισεν, ἣ Μεγάλη
[9, 17]	ἰασάμενον· καὶ δὴ ὁ τάφος	ἐν	κοινῷ τῇ Ἀντιόπῃ καὶ Φώκῳ
[9, 6]	μάχῃ περὶ Κόρινθόν τε καὶ	ἐν	Κορωνείᾳ, νικῶσιν αὖθις ἐν Λεύκτροις
[9, 32]	ἀπατηθεῖσαν ἀλλὰ ναρκίσσοις. ~(Τοῖς δὲ	ἐν	Κρεύσιδι, ἐπινείῳ τῷ Θεσπιέων, οἰκοῦσιν
[9, 40]	Τροφώνιος, τοσαῦτα δὲ ἕτερα ξόανα	ἐν	Κρήτῃ, Βριτόμαρτις ἐν Ὀλοῦντι καὶ
[9, 39]	ἐπὶ τοῦ ὄρους. κρηπὶς μὲν	ἐν	κύκλῳ περιβέβληται λίθου λευκοῦ, περίοδος
[9, 22]	τοῦ Ἑρμοῦ τῇ ἑορτῇ περίεισιν	ἐν	κύκλῳ τὸ τεῖχος ἔχων ἄρνα
[9, 41]	αὐτὴν θεάσασθαι. ἔστι δὲ Ἀμαθοῦς	ἐν	Κύπρῳ πόλις, Ἀδώνιδος ἐν αὐτῇ
[9, 19]	αὐτῆς ἔστιν εἰκάζειν ὡς τῶν	ἐν	Κύπρῳ ποτὲ οἰκησάντων Τελχίνων ἀφικομένη
[9, 30]	παράσχηται. (ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλον	ἐν	Λαρίσῃ λόγον, ὡς ἐν τῷ
[9, 37]	ἐστὶν ἐν τῷ ἄλσει τῷ	ἐν	Λεβαδείᾳ βόθρος τε Ἀγαμήδους καλούμενος
[9, 6]	καὶ ἐν Κορωνείᾳ, νικῶσιν αὖθις	ἐν	Λεύκτροις ἐπιφανεστάτην νίκην ὁπόσας γενομένας
[9, 1]	δευτέρα μάχης μὲν τρίτῳ τῆς	ἐν	Λεύκτροις ἔτει πρότερον, Ἀστείου δὲ
[9, 6]	ἢ πρὸ τοῦ ἔργου τοῦ	ἐν	Λεύκτροις· (τότε μὲν γὰρ τοῦ
[9, 40]	δὲ ὑπὸ Μακεδόνων Καρανὸν βασιλεύοντα	ἐν	Μακεδονίᾳ κρατῆσαι μάχῃ Κισσέως, ὃς
[9, 9]	δι´ ὀλίγου τῶν ἐπιστρατευσαμένων καὶ	ἐν	μάχῃ παρέσχοντο μιᾷ τὴν κρίσιν,
[9, 36]	Μόλουρον Ἀρίσβαντος φίλον υἱόν κτείνας	ἐν	μεγάροις εὐνῆς ἕνεχ´ ἧς ἀλόχοιο,
[9, 41]	ἠγνόει τοὺς ὅρμους τοὺς ποικίλους·	(ἐν	μέν γε τοῖς Εὐμαίου λόγοις
[9, 24]	Ὀρχομενίᾳ συγγραφῇ· θέας δὲ ἄξιον	ἐν	μὲν Ὄλμωσιν οὐδ´ ἐπὶ βραχύτατον
[9, 18]	ἐς πίστιν ἰδόντα ἄλλο τοιόνδε.	(ἐν	Μυσίᾳ τῇ ὑπὲρ Καΐκου πόλισμά
[9, 22]	ὡς ἐπιλάβοι τὸ χρεὼν αὐτοὺς	ἐν	Νάξῳ τῇ ὑπὲρ Πάρου κειμένῃ.
[9, 25]	δὴ δρώμενα ἐν Θήβαις ἐτόλμησαν	ἐν	Ναυπάκτῳ κατὰ ταὐτὰ ἰδιῶται δρᾶσαι,
[9, 5]	μάρτυρι Ὁμήρῳ χρώμενος, ὃς ἐποίησεν	ἐν	Ὀδυσσείᾳ (μητέρα τ´ Οἰδιπόδαο ἴδον,
[9, 41]	τῇ Ἐριφύλῃ δοθέντα Ὅμηρός φησιν	ἐν	Ὀδυσσείᾳ πεποιῆσθαι χρυσοῦ, καὶ οὕτως
[9, 33]	ἠλλάγη καὶ ὅτι Ὅμηρος ἐποίησεν	ἐν	Ὀδυσσείᾳ συνετὸν εἶναι γνώμην Τειρεσίαν
[9, 39]	πρῶτα μὲν τεταγμένων ἡμερῶν δίαιταν	ἐν	οἰκήματι ἔχει, τὸ δὲ οἴκημα
[9, 40]	κατὰ ἔτος ἕκαστον ὁ ἱερώμενος	ἐν	οἰκήματι ἔχει τὸ σκῆπτρον· καί
[9, 37]	(ἵστησιν οὖν ὑπὲρ τῶν ἀγγείων,	ἐν	οἷς ὅ τε ἄργυρος ἐνῆν
[9, 40]	ἕτερα ξόανα ἐν Κρήτῃ, Βριτόμαρτις	ἐν	Ὀλοῦντι καὶ Ἀθηνᾶ παρὰ Κνωσσίοις·
[9, 23]	στάδιον κατὰ ταὐτὰ τῷ τε	ἐν	Ὀλυμπίᾳ καὶ τῷ Ἐπιδαυρίων γῆς
[9, 19]	ἀγάλματος τῶν ποδῶν τιθέασιν ὅσα	ἐν	ὀπώρᾳ πέφυκε γίνεσθαι, ταῦτα δὲ
[9, 23]	ᾤκησαν. κεῖται μὲν τὸ πόλισμα	ἐν	ὄρει τῷ Πτώῳ, θέας δὲ
[9, 15]	Ἐπαμινώνδαν καὶ ἑκὼν Πελοπίδαν ἀφίησιν.	(ἐν	ὅσῳ δὲ ἀπῆν ὁ Ἐπαμινώνδας,
[9, 19]	δὲ Αἰγιαλεῖ γενέσθαι τὸ μνῆμα	ἐν	Παγαῖς πρότερον ἔτι ἐν τῇ
[9, 41]	ἐς πίστιν. Λύκιοι μέν γε	ἐν	Πατάροις ἐν τῷ ναῷ τοῦ
[9, 14]	τὸν Κερησσὸν ἐξεῖλε, πρὸς τὰ	ἐν	Πελοποννήσῳ παραυτίκα ἔσπευδεν ἅτε καὶ
[9, 22]	ἐποίησε, ταύτης ἔστι μὲν μνῆμα	ἐν	περιφανεῖ τῆς πόλεως, ἔστι δὲ
[9, 29]	καὶ μετ´ αὐτὴν Λίνος ἐστὶν	ἐν	πέτρᾳ μικρᾷ σπηλαίου τρόπον εἰργασμένῃ·
[9, 41]	μετὰ δ´ ἠλέκτροισιν ἔερτο» (καὶ	ἐν	Πηνελόπης δώροις ἄλλους τε γὰρ
[9, 39]	ἕκαστος ἢ εἶδεν, ἀναθεῖναι γεγραμμένα	ἐν	πίνακι. λείπεται δ´ ἔτι καὶ
[9, 4]	καὶ Δήμητρος ἐπίκλησιν Ἐλευσινίας ἱερὸν	ἐν	Πλαταιαῖς καὶ Ληίτου μνῆμα· τῶν
[9, 3]	παρὰ Κιθαιρῶνα λέγουσιν ἐλθεῖν δυναστεύοντα	ἐν	Πλαταιαῖς τότε· εἶναι γὰρ τὸν
[9, 8]	ἀντὶ τοῦ παιδός. δείκνυται δὲ	ἐν	Ποτνιαῖς καὶ φρέαρ· τὰς δὲ
[9, 32]	δὴ καὶ εἰκόνα ἰδὼν οἶδα	ἐν	πρυτανείῳ τῷ Ἀθηναίων, τούτῳ τῷ
[9, 27]	τοῦ Ἔρωτος λέγουσι Γάιον δυναστεύσαντα	ἐν	Ῥώμῃ, Κλαυδίου δὲ ὀπίσω Θεσπιεῦσιν
[9, 23]	καὶ ἡρῷον Ἰολάου. τελευτῆσαι δὲ	ἐν	Σαρδοῖ τόν τε Ἰόλαον αὐτὸν
[9, 40]	Ἡραῖον καὶ ἐς Γέλαν τὴν	ἐν	Σικελίᾳ κομισθεῖσιν ἐξ Ὀμφάκης, ἀφανισθῆναί
[9, 33]	τέλος. τὸ δὲ ἱερὸν τὸ	ἐν	ταῖς Ἀλαλκομεναῖς ἠμελήθη τὸ ἀπὸ
[9, 33]	καὶ Ὀρχομενίους· προσεξειργάσατο δὲ καὶ	ἐν	ταῖς Ἀλαλκομεναῖς, τῆς Ἀθηνᾶς τὸ
[9, 21]	εἰ μὴ θέοι διὰ τὸ	ἐν	ταῖς ἐπιστροφαῖς συνεχές, ἄλλως τε
[9, 6]	δημοσίᾳ σφίσιν οὐ μέτεστιν, ὅτι	ἐν	ταῖς Θήβαις ὀλιγαρχία καὶ οὐχὶ
[9, 21]	κόμην οἷα τὰ βατράχια τὰ	ἐν	ταῖς λίμναις χρόαν τε καὶ
[9, 6]	δεκαδαρχίας τε, ἃς Λακεδαιμόνιοι κατέστησαν	ἐν	ταῖς πόλεσιν, ἔπαυσαν καὶ ἁρμοστὰς
[9, 39]	δὲ αὐτῷ παρθένος χῆνα ἔχουσα	ἐν	ταῖς χερσίν· εἰσὶ δὲ ἐν
[9, 8]	Νηίστας ὀνομασθῆναί φασιν ἐπὶ τῷδε.	ἐν	ταῖς χορδαῖς νήτην καλοῦσι τὴν
[9, 22]	(Κορίννης δέ, ἣ μόνη δὴ	ἐν	Τανάγρᾳ ᾄσματα ἐποίησε, ταύτης ἔστι
[9, 22]	ταῖς ἀκρίσιν ὁμοιότατα πτερὰ ἔχοντα.	~(Ἐν	Τανάγρᾳ δὲ παρὰ τὸ ἱερὸν
[9, 20]	ἀνεσώσαντο. (ἔστι δ´ Ὠρίωνος μνῆμα	ἐν	Τανάγρᾳ καὶ ὄρος Κηρύκιον, ἔνθα
[9, 39]	δὲ νυκτὶ ᾗ κάτεισιν ἕκαστος,	ἐν	ταύτῃ κριὸν θύουσιν ἐς βόθρον,
[9, 13]	δὲ ἄλλοι τε Λακεδαιμονίων τῶν	ἐν	τέλει καὶ ὁ βασιλεὺς ἐτεθνήκει
[9, 19]	στρατείαν, ἄλλοι τε Ἀργείων τῶν	ἐν	τέλει καὶ Πρόμαχος ὁ Παρθενοπαίου·
[9, 16]	χαλκαῖ· Λακεδαιμονίων δέ, ὁπόσοι τῶν	ἐν	τέλει περὶ Λεῦκτρα ἐτελεύτησαν, φασὶν
[9, 19]	ὁ κύων οὗτος. καὶ Ἀθηνᾶς	ἐν	Τευμησσῷ Τελχινίας ἐστὶν ἱερὸν ἄγαλμα
[9, 33]	τοῦτο ἠδυνάμην πυθέσθαι. (ἔστι δὲ	ἐν	τῇ Ἁλιαρτίᾳ ποταμὸς Λόφις. λέγεται
[9, 18]	οὗτοι συμβῆναι Τειρεσίᾳ τὴν τελευτὴν	ἐν	τῇ Ἁλιαρτίᾳ, τὸ παρὰ σφίσιν
[9, 28]	τὸ σάμψουχον· ἔχεων δὲ τῶν	ἐν	τῇ Ἀραβίᾳ κατὰ ποσοὺς καὶ
[9, 29]	δὴ καὶ Ἡγησίνους ἐπὶ τῷδε	ἐν	τῇ Ἀτθίδι ἐποίησεν, Ἄσκρῃ δ´
[9, 6]	ἐπολέμησαν. (εἴρηται δέ μοι καὶ	ἐν	τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ ἐν
[9, 19]	φοινίκων καρποῦ πεπανώτερον. ἄνθρωποι δὲ	ἐν	τῇ Αὐλίδι οἰκοῦσιν οὐ πολλοί,
[9, 27]	Θεστίου συγγενέσθαι πάσαις πλὴν μιᾶς	ἐν	τῇ αὐτῇ νυκτί· ταύτην δὲ
[9, 25]	καταστήσασθαι καὶ ἡ θυσία, φέρον	ἐν	τῇ γαστρὶ ἱερεῖον· τὸ δὲ
[9, 31]	ἐστὶν ὁ Λάμος. Θεσπιέων δὲ	ἐν	τῇ γῇ Δονακών ἐστιν ὀνομαζόμενος·
[9, 33]	ἐπερέσθαι τρόπον ὅντινα ὕδωρ εὑρήσουσιν	ἐν	τῇ γῇ· τὴν δὲ Πυθίαν
[9, 28]	~(Ὁ δὲ Ἑλικὼν ὀρῶν τῶν	ἐν	τῇ Ἑλλάδι ἐν τοῖς μάλιστά
[9, 37]	νεώτατος δὲ Ἀζεύς. Κλύμενον μὲν	ἐν	τῇ ἑορτῇ τοῦ Ὀγχηστίου Ποσειδῶνος
[9, 30]	τοῦ Ὀρφέως λοιπόν. (αὐτίκα δὲ	ἐν	τῇ ἐπερχομένῃ νυκτὶ ὅ τε
[9, 29]	ἐμὲ γενέσθαι· Κάλλιππος δὲ Κορίνθιος	ἐν	τῇ ἐς Ὀρχομενίους συγγραφῇ μαρτύρια
[9, 14]	δὲ ἐχυρὸν χωρίον ὁ Κερησσὸς	ἐν	τῇ Θεσπιέων, ἐς ὃ καὶ
[9, 30]	τὸ Ἄορνον δι´ αὐτὴν τὸ	ἐν	τῇ Θεσπρωτίδι ἀφίκετο· εἶναι γὰρ
[9, 36]	δὲ ἐνταῦθα ἐμοὶ δοκεῖν τοὺς	ἐν	τῇ Θεσπρωτίδι ἠπείρῳ λέγει. τὸ
[9, 21]	καὶ καμήλου μεταξύ, γίνεται δὲ	ἐν	τῇ Κελτῶν γῇ. θηρίων δὲ
[9, 24]	οἱ μὲν δὴ ἰχθῦς οἱ	ἐν	τῇ Κηφισίδι οὐδέν τι διάφορον
[9, 5]	Τηλέφου, μάλιστα Ἑλλήνων ἀγαθὸν γενόμενον	ἐν	τῇ μάχῃ· καί οἱ τὸ
[9, 36]	αὐτοὺς βοηθήσας αὐτός τε ἀπέθανεν	ἐν	τῇ μάχῃ καὶ οἱ τῶν
[9, 32]	καὶ ἐπεξελθόντων τῶν πολεμίων ἔπεσεν	ἐν	τῇ μάχῃ. (Λύσανδρον δὲ τὰ
[9, 13]	Λακεδαιμονίοις ἐπαμύνειν· ἔχοντα δὲ τραύματα	ἐν	τῇ μάχῃ Πελοπίδαν ἐξέσωσεν ἐς
[9, 18]	καὶ ὁ Ἀσφόδικος οὗτος ἀπέκτεινεν	ἐν	τῇ μάχῃ τῇ πρὸς Ἀργείους
[9, 31]	αὐτόθι ἀσεβήσασιν ἐς Ποσειδῶνα ἐγένετο	ἐν	τῇ Μολυκρίᾳ σφίσιν ἡ δίκη,
[9, 39]	κάτεισι δὲ οὕτω. (πρῶτα μὲν	ἐν	τῇ νυκτὶ αὐτὸν ἄγουσιν ἐπὶ
[9, 5]	μοι τῷ λόγῳ καὶ Ὅμηρος	ἐν	τῇ Ὀδυσσείᾳ· οἳ πρῶτοι Θήβης
[9, 28]	ἀνδρὸς ἀκούσας οἶδα Φοίνικος ὡς	ἐν	τῇ ὀρεινῇ τῇ Φοινίκης ἀγριωτέρους
[9, 19]	ἅπαν ἐδώδιμον παρεχόμενοι καρπὸν ὥσπερ	ἐν	τῇ Παλαιστίνῃ, τοῦ δὲ ἐν
[9, 2]	ἐνιδεῖν λέγουσιν αὐτὸν λουμένης Ἀρτέμιδος	ἐν	τῇ πηγῇ. Στησίχορος δὲ ὁ
[9, 30]	τούς τε ἀνθρώπους καὶ τὰ	ἐν	τῇ πόλει ζῷα ὁμοίως τὰ
[9, 26]	ἀπὸ Ἐρεχθέως αὐτόν. (Θεσπιεῦσι δὲ	ἐν	τῇ πόλει Σαώτου Διός ἐστι
[9, 19]	μνῆμα ἐν Παγαῖς πρότερον ἔτι	ἐν	τῇ συγγραφῇ τῇ Μεγαρίδι ἐδήλωσα.
[9, 1]	τὸν Γωβρύου Ξέρξῃ στρατηγοῦντα ἠμύναντο	ἐν	τῇ σφετέρᾳ. δὶς δὲ σφᾶς
[9, 40]	ὅροις αὐτῶν καὶ Πανοπέων τῶν	ἐν	τῇ Φωκίδι εὑρεθῆναι, σὺν δὲ
[9, 17]	αὐτοῦ τῆς γῆς οἱ Τιθορέαν	ἐν	τῇ Φωκίδι ἔχοντες, ἐθέλουσι δέ,
[9, 41]	ἐπὶ κορυφῇ τοῦ ὄρους. (ἐνταῦθα	ἐν	τῇ Χαιρωνείᾳ μύρα ἀπὸ ἀνθῶν
[9, 40]	Νεῖλον. (Χαιρωνεῦσι δὲ δύο ἐστὶν	ἐν	τῇ χώρᾳ τρόπαια, ἃ Ῥωμαῖοι
[9, 17]	Λύκου Διόνυσον θεῶν μάλιστα ἦγεν	ἐν	τιμῇ· παθούσης δὲ αὐτῆς τὰ
[9, 36]	Μινύου καὶ τὰ τείχη τὰ	ἐν	Τίρυνθι οὐδὲ ἐπὶ βραχὺ ἤγαγον
[9, 11]	θάλασσα ἔσχηκε. (Θηβαίοις δὲ τὰ	ἐν	τοῖς ἀετοῖς Πραξιτέλης ἐποίησε τὰ
[9, 5]	τὴν λύραν, οὐδένα ἐποιήσατο λόγον	ἐν	τοῖς ἔπεσι· δόξαν δὲ ἔσχεν
[9, 23]	ὄρει τὸ ὄνομα ἐγένετο, Ἄσιος	ἐν	τοῖς ἔπεσιν εἴρηκε. πρὸ δὲ
[9, 11]	Στησίχορος ὁ Ἱμεραῖος καὶ Πανύασσις	ἐν	τοῖς ἔπεσιν ἐποίησαν. Θηβαῖοι δὲ
[9, 34]	τινὲς Κηφισιάδην τὸν Ἐτεοκλέα ἐκάλεσαν	ἐν	τοῖς ἔπεσιν. (οὗτος ὡς ἐβασίλευσεν
[9, 11]	Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι ὁ θάλαμος	ἐν	τοῖς ἐρειπίοις δῆλος. οἰκοδομῆσαι δὲ
[9, 4]	Σκώλου· Δήμητρος δὲ καὶ Κόρης	ἐν	τοῖς ἐρειπίοις οὐκ ἐξειργασμένος ὁ
[9, 2]	Βοιωτῶν ἦσαν, καὶ νῦν ἔτι	ἐν	τοῖς ἐρειπίοις τῶν Ὑσιῶν ναός
[9, 14]	προειπὼν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα Λακεδαιμονίους	ἐν	τοῖς Λεύκτροις εἶχεν ἀπειλημμένους· ὡς
[9, 18]	τῇ λεωφόρῳ δείκνυται Μελανίππου, Θηβαίων	ἐν	τοῖς μάλιστα ἀγαθοῦ τὰ πολεμικά·
[9, 28]	ὀρῶν τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι	ἐν	τοῖς μάλιστά ἐστιν εὔγεως καὶ
[9, 30]	τῶν λόγων ἕνεκα ὧν ἐδίδασκεν	ἐν	τοῖς μυστηρίοις οὐ πρότερον ἀκηκοότας
[9, 39]	ἐς αὐτὴν ὁποῖα ἐγένετο, ἐδήλωσα	ἐν	τοῖς προτέροις τοῦ λόγου. ~(Τὸ
[9, 21]	~(Εἶδον δὲ καὶ ἄλλον Τρίτωνα	ἐν	τοῖς Ῥωμαίων θαύμασι, μεγέθει τοῦ
[9, 15]	τῷ τότε· Ἐπαμινώνδᾳ δὲ συνέβαινεν	ἐν	τοῖς στρατευομένοις τετάχθαι. (γεγονυίας δὲ
[9, 17]	Βάκιδος, ἔστι γὰρ καὶ τάδε	ἐν	τοῖς χρησμοῖς· ἀλλ´ ὁπόταν Τιθορεὺς
[9, 22]	προκριθῇ τὸ εἶδος κάλλιστος, οὗτος	ἐν	τοῦ Ἑρμοῦ τῇ ἑορτῇ περίεισιν
[9, 22]	τῶν Εὐβοέων τροπήν. κεῖται δὲ	ἐν	τοῦ Προμάχου τῷ ἱερῷ τῆς
[9, 41]	ἀφικέσθαι σφίσιν ἐπὶ τὴν αὐλήν,	ἐν	τούτοις τοῖς λόγοις ἐστὶν ἤλυθ´
[9, 14]	τὰ ἐς αὐτοὺς ἔχοντα Μεσσηνίους.	(ἐν	τούτῳ δὲ οἱ τῶν Θηβαίων
[9, 23]	ὁπόσα τοῦ ὀνείρατος ἤκουσεν ᾄδοντος.	ἐν	τούτῳ τῷ ᾄσματι ἄλλαι τε
[9, 25]	τοῖς δρωμένοις. πόλιν γάρ ποτε	ἐν	τούτῳ φασὶν εἶναι τῷ χωρίῳ
[9, 16]	ἐς ἐμὲ ἦν ὁ ὕμνος	ἐν	τριγώνῳ στήλῃ παρὰ τὸν βωμόν,
[9, 24]	ἐστίν, ἥμερα δὲ ὁμοίως πάντα	ἐν	τῷ ἄλσει δένδρα. (ἐκ δὲ
[9, 39]	ἐκ Τροίας. (τὰ δὲ ἐπιφανέστατα	ἐν	τῷ ἄλσει Τροφωνίου ναὸς καὶ
[9, 37]	ἡ γῆ διαστᾶσα, ἔνθα ἐστὶν	ἐν	τῷ ἄλσει τῷ ἐν Λεβαδείᾳ
[9, 35]	Ἀπελλοῦ γραφή, Περγαμηνοῖς δὲ ὡσαύτως	ἐν	τῷ Ἀττάλου θαλάμῳ, Βουπάλου καὶ
[9, 22]	περιφανεῖ τῆς πόλεως, ἔστι δὲ	ἐν	τῷ γυμνασίῳ γραφή, ταινίᾳ τὴν
[9, 41]	(οὐ μὴν παρὰ Ἀμαθουσίοις γε	ἐν	τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀδώνιδος ἐμοὶ
[9, 35]	ζωγράφοι· καὶ Σμυρναίοις τοῦτο μὲν	ἐν	τῷ ἱερῷ τῶν Νεμέσεων ὑπὲρ
[9, 2]	κατήχθησαν. ~(Γῆς δὲ τῆς Πλαταιίδος	ἐν	τῷ Κιθαιρῶνι ὀλίγον τῆς εὐθείας
[9, 21]	οὐδεμία μηχανή. (θηρίον δὲ τὸ	ἐν	τῷ Κτησίου λόγῳ τῷ ἐς
[9, 19]	ἔτι τοῦ ξύλου περιὸν φυλάσσουσιν	ἐν	τῷ ναῷ. λέγεται δὲ ὡς
[9, 4]	ἄγαλμα ποιήσας. (γραφαὶ δέ εἰσιν	ἐν	τῷ ναῷ Πολυγνώτου μὲν Ὀδυσσεὺς
[9, 41]	Λύκιοι μέν γε ἐν Πατάροις	ἐν	τῷ ναῷ τοῦ Ἀπόλλωνος χαλκοῦν
[9, 30]	ἄλλον ἐν Λαρίσῃ λόγον, ὡς	ἐν	τῷ Ὀλύμπῳ. πόλις οἰκοῖτο Λίβηθρα,
[9, 28]	τὸν Ἑλικῶνα οἰκοῦντες καὶ ἁπάσας	ἐν	τῷ ὄρει τὰς πόας καὶ
[9, 17]	ἔχοντες, ἐθέλουσι δέ, ἐπειδὰν τὸν	ἐν	τῷ οὐρανῷ ταῦρον ὁ ἥλιος
[9, 14]	τῶν Θηβαίων δυσμένειαν καὶ τὴν	ἐν	τῷ παρόντι αὐτῶν τύχην, τὴν
[9, 8]	τῶν ἀγρίων νέμεσθαι. (Θηβαίοις δὲ	ἐν	τῷ περιβόλῳ τοῦ ἀρχαίου τείχους
[9, 8]	καὶ Κόρης. τὰ δὲ ἀγάλματα	ἐν	τῷ ποταμῷ τῷ παρὰ τὰς
[9, 29]	Γύγην τε καὶ Λυδούς, φησὶν	ἐν	τῷ προοιμίῳ θυγατέρας Οὐρανοῦ τὰς
[9, 40]	τῇ πόλει πολυάνδριον Θηβαίων ἐστὶν	ἐν	τῷ πρὸς Φίλιππον ἀγῶνι ἀποθανόντων.
[9, 39]	ἐν ταῖς χερσίν· εἰσὶ δὲ	ἐν	τῷ σπηλαίῳ τοῦ ποταμοῦ τε
[9, 1]	παρεφύλασσον τὰς ἐκκλησίας αὐτῶν, καὶ	ἐν	τῷ τοσούτῳ καθ´ ἡσυχίαν ἐφεώρων
[9, 1]	ἐξελθεῖν τοῦ ἄστεως, Θηβαῖοι δὲ	ἐν	τῷ τότε ἀφελόμενοι μὴ ἐσελθεῖν
[9, 15]	Κλεομένην καὶ Ὕπατον ἐποιήσαντο βοιωταρχοῦντας	ἐν	τῷ τότε· Ἐπαμινώνδᾳ δὲ συνέβαινεν
[9, 1]	συνέβη τε ἐναντία τοῖς Πλαταιεῦσιν	ἐν	τῷ τότε ἡ τύχη ἢ
[9, 5]	ἐν Ἐλαίᾳ πόλει, λίθος ὁ	ἐν	τῷ ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς· καὶ
[9, 30]	ἠθροίζοντο ἐπὶ τοῦ ποιμένος τὴν	ἐν	τῷ ὕπνῳ ᾠδήν· καί ποτε
[9, 16]	ἄγαλμα ὅσον ἐς στέρνα ἐστὶν	ἐν	τῷ φανερῷ. καὶ ἀσπίδες ἐνταῦθα
[9, 33]	ἀπωτέρω δὲ τῆς κώμης ἐπεποίητο	ἐν	τῷ χθαμαλῷ τῆς Ἀθηνᾶς ναὸς
[9, 35]	τέχνη Βουπάλου, τοῦτο δέ σφισιν	ἐν	τῷ Ὠιδείῳ Χάριτός ἐστιν εἰκών,
[9, 24]	οὐδ´ ἐπὶ βραχύτατον παρεῖχον οὐδέν,	ἐν	Ὑήττῳ δὲ ναός ἐστιν Ἡρακλέους
[9, 39]	ἐπίκλησιν Εὐρώπης καὶ Ζεὺς Ὑέτιος	ἐν	ὑπαίθρῳ. ἀναβᾶσι δὲ ἐπὶ τὸ
[9, 12]	τὸ χωρίον. ἐνταῦθα ἔστι μὲν	ἐν	ὑπαίθρῳ βωμὸς καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς·
[9, 33]	ἴσασιν ἀκοῇ. (Ἁλιαρτίοις δέ ἐστιν	ἐν	ὑπαίθρῳ θεῶν ἱερὸν ἃς Πραξιδίκας
[9, 25]	καὶ ἀπωτέρω μικρὸν Ἡρακλῆς ἕστηκεν	ἐν	ὑπαίθρῳ Ῥινοκολούστης ἐπωνυμίαν ἔχων, ὅτι
[9, 24]	Ἑρμοῦ δὲ ἄγαλμα οὐ μέγα	ἐν	ὑπαίθρῳ τοῦ ἄλσους ἕστηκε. τοῦτο
[9, 41]	ἐσυλήθη δὲ ὑπὸ τυράννων τῶν	ἐν	Φωκεῦσιν. (οὐ μὴν παρὰ Ἀμαθουσίοις
[9, 6]	ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ	ἐν	Χαιρωνείᾳ σφάλμα συμφορὰν γενέσθαι τοῖς
[9, 29]	ὡς μετὰ τὸ πταῖσμα τὸ	ἐν	Χαιρωνείᾳ τὸ Ἑλληνικὸν Φίλιππος ὁ
[9, 1]	Ἀθηναῖοι. Φιλίππου δέ, ὡς ἐκράτησεν	ἐν	Χαιρωνείᾳ, φρουράν τε ἐσαγαγόντος ἐς
[9, 31]	τρίποδες κεῖνται καὶ ἀρχαιότατος, ὃν	ἐν	Χαλκίδι λαβεῖν τῇ ἐπ´ Εὐρίπῳ
[9, 38]	Ἡσιόδου δὲ τὰ ὀστᾶ εὗρον	ἐν	χηραμῷ τῆς πέτρας. καὶ ἐλεγεῖα
[9, 8]	τὰς Ποτνιὰς τὰς θεὰς ὀνομάζουσιν.	ἐν	χρόνῳ δὲ εἰρημένῳ δρῶσι καὶ
[9, 40]	κρατῆσαι μάχῃ Κισσέως, ὃς ἐδυνάστευεν	ἐν	χώρᾳ τῇ ὁμόρῳ· καὶ ὁ
[9, 2]	διὰ ἔτους πέμπτου τὰ Ἐλευθέρια,	ἐν	ᾧ μέγιστα γέρα πρόκειται δρόμου·
[9, 4]	εἰκὼν Ἀριμνήστου· ὁ δὲ Ἀρίμνηστος	ἔν	τε τῇ πρὸς Μαρδόνιον μάχῃ
[9, 21]	σφίσιν ἐπ´ ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ	ἓν	ἑκάστῳ κέρας καὶ ἄλλο ὑπὲρ
[9, 37]	ἐποίησαν δὲ ἐνταῦθα τῶν λίθων	ἕνα	εἶναί σφισιν ἀφαιρεῖν κατὰ τὸ
[9, 27]	ἐστὶ καὶ ἐς γυναῖκας γαμετὰς	ἐναγῆ	τε καὶ ἀνέραστα τολμήματα. τὸν
[9, 18]	Ἡρακλέους φασὶν εἶναι· μελλόντων δὲ	ἐναγίζειν	αὐτῷ καπνὸς αὐτόματος ἄνεισιν ἐκ
[9, 5]	τῷ ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς· καὶ	ἐναγίζειν	οἱ ἐπιχώριοί φασιν αὐτῷ. (τελευτήσαντος
[9, 18]	καλουμένων ἡρώων καὶ τοῖς παισὶν	ἐναγίζειν	τοῖς Οἰδίποδος· τούτοις δὲ ἐναγιζόντων
[9, 18]	ἐναγίζειν τοῖς Οἰδίποδος· τούτοις δὲ	ἐναγιζόντων	αὐτῶν τὴν φλόγα, ὡσαύτως δὲ
[9, 29]	πρὸ τῆς θυσίας τῶν Μουσῶν	ἐναγίζουσι.	λέγεται δὲ ὡς ὁ Λίνος
[9, 38]	ἄγαλμα εἶδον· καὶ τῷ Ἀκταίωνι	ἐναγίζουσιν	ἀνὰ πᾶν ἔτος. (σταδίους δὲ
[9, 31]	ἡμεῖς, καὶ ἐξηγήσεις ἐπὶ τέρασιν.	(ἐναντία	δὲ καὶ ἐς τοῦ Ἡσιόδου
[9, 6]	Δήμητρος ἱερῷ Θεσμοφόρου σημεῖα ἐγένετο	ἐναντία	ἢ πρὸ τοῦ ἔργου τοῦ
[9, 1]	ἱμάτια ἑκάστην ἔχουσαν. συνέβη τε	ἐναντία	τοῖς Πλαταιεῦσιν ἐν τῷ τότε
[9, 15]	τὸν πόλεμον στρατηγοῦντα ὁρῶν τοῖς	ἐναντίοις	Ἐπαμινώνδαν καὶ ἑκὼν Πελοπίδαν ἀφίησιν.
[9, 12]	καὶ οὐ Φοίνικα ὄντα, ἔστιν	ἐναντίον	τῷ λόγῳ τῆς Ἀθηνᾶς ταύτης
[9, 30]	δὲ αἳ τὸν Ὀρφέα ἀπέκτειναν	ἐναπονίψασθαί	οἱ θελῆσαι τὸ αἷμα, καταδῦναί
[9, 39]	ἔρχεται πρὸς τὸ μαντεῖον, χιτῶνα	ἐνδεδυκὼς	λινοῦν καὶ ταινίαις τὸν χιτῶνα
[9, 11]	σφισι τὰ ἐς τὰς ὄρνιθας	ἐνδεῖ	τὰς ἐπὶ Στυμφάλῳ καὶ ὡς
[9, 13]	καὶ ταλαιπωρουμένους ἐπελάμβανεν ἀνάγκη μὴ	ἐνδιδόναι·	παρὰ γὰρ τοῖς Λακεδαιμονίοις αἴσχιστον
[9, 13]	οὔτε κατὰ χώραν μένειν ἐθέλοντες,	ἐνδιδόντες	δὲ ὅπῃ σφίσιν οἱ πολέμιοι
[9, 25]	ἐκτὸς λοιπόν ἐστιν εὑρεῖν τὸ	ἔνδον	αἵματι ἐμφερές. αὕτη μὲν δὴ
[9, 32]	στρατιᾶς ἔκ τε Θηβῶν ἐνούσης	ἔνδον	καὶ ἐξ Ἀθηνῶν καὶ ἐπεξελθόντων
[9, 17]	ἐς τοὺς προγόνους μάλιστα ὑπῆρχεν	ἔνδοξα	οὐχ ἡδὺ ἦν ἀποθνήσκειν πρὸ
[9, 31]	εἶναι καὶ ἐσθῆτα ἐοικυῖαν αὐτοὺς	ἐνδύεσθαι	καὶ δὴ καὶ ἐπὶ θήραν
[9, 17]	Χαλκώδοντι ἔμελλεν ἀντιτάξεσθαι. τὸ δὲ	ἐνδῦναι	τὰ ὅπλα ἐκάλουν ἄρα οἱ
[9, 26]	ἄνω νεῦον· τοῦτον τὸν θώρακα	ἐνδὺς	παρέδωκε τῷ δράκοντι ἑκουσίως αὑτόν,
[9, 6]	ὑπὸ Σύλλα τὰ μεγάλα σφίσιν	ἐνεγκεῖν	παθήματα. ~(Τότε δὲ τοὺς Θηβαίους
[9, 41]	ὅρμον δ´ Εὐρύμαχος πολυδαίδαλον αὐτίκ´	ἔνεικε	χρύσεον, ἠλέκτροισιν ἐερμένον, ἠέλιον ὥς»
[9, 10]	πῦρ ἐτόλμησεν ἐς τὸ τέμενος	ἐνεῖναι	τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦτο ὃ νῦν
[9, 34]	ἢ γένος ὑπολειπόμενον Φρίξου τούτων	ἕνεκα	ἐποιήσατο Ἁλίαρτον καὶ Κόρωνον τοὺς
[9, 9]	καὶ Θηβαῖοι τῶν Οἰδίποδος παίδων	ἕνεκα	ἐπολέμησαν, ἐς τοσόνδε ἔστω μνήμη·
[9, 32]	παρῆν ἔτι ὁ Λύσανδρος τούτων	ἕνεκα	Ἐτεόνικος πληγῶν τε ἄρχειν ἐπήρθη
[9, 22]	ἡ Κόριννα ἀναδουμένη τῆς νίκης	ἕνεκα	ἣν Πίνδαρον ᾄσματι ἐνίκησεν ἐν
[9, 13]	ὁ δέ οἱ πατὴρ χρημάτων	ἕνεκα	μέσου ἀνδρὸς ἀπέδει Θηβαίου· διδάγματα
[9, 20]	ὀργίων ἐπὶ θάλασσαν καταβῆναι καθαρσίων	ἕνεκα,	νηχομέναις δὲ ἐπιχειρῆσαι τὸν Τρίτωνα
[9, 22]	μοι νικῆσαι τῆς διαλέκτου τε	ἕνεκα,	ὅτι ᾖδεν οὐ τῇ φωνῇ
[9, 23]	ἐν Θήβαις γυνὴ πρεσβῦτις γένους	ἕνεκα	προσήκουσα Πινδάρῳ καὶ τὰ πολλὰ
[9, 35]	Χαρίτων μίαν ὁπλοτεράων» τούτου δὲ	ἕνεκα	ὑπόνοια δὴ παρέστη τισὶν ὡς
[9, 30]	κεραυνωθῆναι δὲ αὐτὸν τῶν λόγων	ἕνεκα	ὧν ἐδίδασκεν ἐν τοῖς μυστηρίοις
[9, 32]	δὲ καὶ χρημάτων πόθον σφίσιν	ἐνεποίησεν	ἰσχυρόν. ἐγὼ μὲν δὴ Πέρσαις
[9, 33]	ναοί, καί σφισιν οὐκ ἀγάλματα	ἔνεστιν,	οὐκ ὄροφος ἔπεστιν· οὐ μὴν
[9, 30]	ἀνδρῶν οὐ τολμᾶν· ὡς δὲ	ἐνεφορήσαντο	οἴνου, ἐξεργάζονται τὸ τόλμημα, καὶ
[9, 36]	υἱόν κτείνας ἐν μεγάροις εὐνῆς	ἕνεχ´	ἧς ἀλόχοιο, οἶκον ἀποπρολιπὼν φεῦγ´
[9, 13]	Ἐπαμινώνδας Σκεδάσῳ καὶ ταῖς παισὶν	ἐνήγιζέ	τε καὶ εὔχετο, ὡς οὐ
[9, 37]	ἐν οἷς ὅ τε ἄργυρος	ἐνῆν	καὶ ὁ χρυσός οἱ, πάγας
[9, 12]	χωρίον ἐστὶν ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς,	ἔνθα	δή φασι τὰς θεὰς ᾆσαι.
[9, 31]	θεῷ δέδονται μὲν καὶ ἄλλως,	ἔνθα	εἰσὶν αἰγῶν νομαὶ καὶ προβάτων
[9, 32]	δὲ καὶ πρὸ τῆς πόλεως	ἔνθα	ἐκ Κόλχων ὀπίσω κομιζομένην ὁρμίσασθαι
[9, 20]	ἐν Τανάγρᾳ καὶ ὄρος Κηρύκιον,	ἔνθα	Ἑρμῆν τεχθῆναι λέγουσι, Πόλος τε
[9, 37]	ἐνταῦθα ἐδέξατο ἡ γῆ διαστᾶσα,	ἔνθα	ἐστὶν ἐν τῷ ἄλσει τῷ
[9, 12]	κατὰ τοῦ θεοῦ τὴν μαντείαν,	ἔνθα	ἡ βοῦς ἔμελλε καμοῦσα ὀκλάσειν·
[9, 31]	λέγοντες· καί μοι μόλυβδον ἐδείκνυσαν,	ἔνθα	ἡ πηγή, τὰ πολλὰ ὑπὸ
[9, 25]	λίθου. δείκνυται δέ τι χωρίον	ἔνθα	Ἥραν Θηβαῖοί φασιν Ἡρακλεῖ παιδὶ
[9, 15]	πόλισμα οὖν ἑλὼν Σικυωνίων Φοιβίαν,	ἔνθα	ἦσαν τὸ πολὺ οἱ Βοιώτιοι
[9, 10]	οὐ πόρρω δὲ ἀποφαίνουσι χωρίον	ἔνθα	Κάδμον λέγουσιν ὅτῳ πιστά τοῦ
[9, 11]	γνωρίζει τὸν νεκρόν, καὶ ἔθαψεν	ἔνθα	καὶ νῦν ἔτι αὐτῷ χῶμα
[9, 39]	οἱ δὲ ἐς τὸ οἴκημα,	ἔνθα	καὶ πρότερον διῃτᾶτο παρά τε
[9, 14]	τὼ Σκεδάσου μέλετον δυσπενθέε κούρα.	ἔνθα	μάχη πολύδακρυς ἐπέρχεται· οὐδέ τις
[9, 11]	ὀνομάζουσιν Ἠλέκτρας, οἰκίας ἐστὶν ἐρείπια	ἔνθα	οἰκῆσαί φασιν Ἀμφιτρύωνα διὰ τὸν
[9, 40]	ὅμοιον, Ἱππότην δέ οἱ υἱὸν	ἐνὶ	μεγάροισιν ἔτικτεν Θηρώ τ´ εὐειδῆ,
[9, 29]	τὰ ἐς Λίνον· τοῖσι δ´	ἐνὶ	μέσσοισι πάις φόρμιγγι λιγείῃ ἱμερόεν
[9, 17]	τε χύτλα καὶ εὐχωλὰς μειλίγματ´	ἐνὶ	χθονὶ χεύῃ θελγομένου ταύροιο κλυτοῦ
[9, 1]	ἡλίου δύντος ἄνδρας μὲν σὺν	ἑνί,	γυναῖκας δὲ δύο ἱμάτια ἑκάστην
[9, 25]	ἄνδρας ὀνομαζομένους Καβείρους, Προμηθεῖ δὲ	ἑνὶ	τῶν Καβείρων καὶ Αἰτναίῳ τῷ
[9, 10]	δὲ ἔχοντα καὶ ῥώμης, ἱερέα	ἐνιαύσιον	ποιοῦσιν· ἐπίκλησις δέ ἐστίν οἱ
[9, 3]	τεσσαρεσκαίδεκα ἕτοιμά σφισίν ἐστι κατ´	ἐνιαυτὸν	ἕκαστον παρασκευασθέντα ἐν Δαιδάλοις τοῖς
[9, 16]	τῶν ἀγαλμάτων φασὶν εἶναι Σεμέλης·	ἐνιαυτοῦ	δὲ ἅπαξ ἑκάστου τὸ ἱερὸν
[9, 6]	Ἀθηναίοις ὗσαι τέφραν ὁ θεὸς	ἐνιαυτῷ	πρότερον πρὶν ἢ τὸν πόλεμον
[9, 29]	δή οἱ τέκε παῖδα περιπλομένων	ἐνιαυτῶν	Οἴοκλον, ὃς πρῶτος μετ´ Ἀλωέος
[9, 2]	θηρεύων, ἐς δὲ τὴν πηγὴν	ἐνιδεῖν	λέγουσιν αὐτὸν λουμένης Ἀρτέμιδος ἐν
[9, 39]	τοῦ ἱερείου τὰ σπλάγχνα ἐνορᾷ,	ἐνιδὼν	δὲ προθεσπίζει τῷ κατιόντι εἰ
[9, 34]	ᾠδῆς ἔργον· αἱ δὲ ὡς	ἐνίκησαν,	ἀποτίλασαι τῶν Σειρήνων τὰ πτερὰ
[9, 25]	ἑαυτοὺς ῥίπτοντες. (Ἀλεξάνδρου δέ, ὡς	ἐνίκησε	τῇ μάχῃ, Θήβας τε αὐτὰς
[9, 32]	ὑπὸ θράσους τε καὶ ἀλαζονίας	ἐνίκησεν	αὐτὸν οὐ πόρρω τοῦ Κολοφωνίων
[9, 22]	νίκης ἕνεκα ἣν Πίνδαρον ᾄσματι	ἐνίκησεν	ἐν Θήβαις. φαίνεται δέ μοι
[9, 40]	ἄλλας βαρβάρους ἢ καὶ Ἕλληνας	ἐνίκησεν·	οὐ γάρ τι Μακεδόσιν ἱστάναι
[9, 18]	ὅτι ἐς αὐτὴν τὸ αἷμα	ἐνίψατο	Οἰδίπους τοῦ πατρῴου φόνου. πρὸς
[9, 29]	δ´ οἳ καὶ αὐτῷ θυγατέρας	ἐννέα	Πιέρῳ γενέσθαι λέγουσι καὶ τὰ
[9, 29]	ὄρος, τοῦτον ἐλθόντα ἐς Θεσπιὰς	ἐννέα	τε Μούσας καταστήσασθαι καὶ τὰ
[9, 18]	ἐς οἴκους ἐξ Ἀσίης Διὸς	ἐννεσίῃς´	ἥρωα σέβεσθαι» (τῇ δὲ Οἰδιποδίᾳ
[9, 15]	δὲ τὴν ἀνάστασιν τὴν Ὀρχομενίων	ἐνόμιζεν	ὁ Ἐπαμινώνδας καὶ οὔ ποτ´
[9, 29]	νῦν μεταθέσθαι σφίσι. ταῦτα δὲ	ἐνόμιζεν	οὕτως ὁ Πίερος ἢ σοφώτερά
[9, 29]	Ἀλωέως παῖδες ἀριθμόν τε Μούσας	ἐνόμισαν	εἶναι τρεῖς καὶ ὀνόματα αὐταῖς
[9, 39]	ἐς τοῦ ἱερείου τὰ σπλάγχνα	ἐνορᾷ,	ἐνιδὼν δὲ προθεσπίζει τῷ κατιόντι
[9, 5]	πλειόνων πολιτεύεσθαι μηδὲ ἀπ´ ἀνδρὸς	ἑνὸς	ἠρτῆσθαι τὰ πάντα ἄμεινον ἐφαίνετο
[9, 29]	Ἄσκρῃ δ´ αὖ παρέλεκτο Ποσειδάων	ἐνοσίχθων,	ἣ δή οἱ τέκε παῖδα
[9, 32]	τεῖχος στρατιᾶς ἔκ τε Θηβῶν	ἐνούσης	ἔνδον καὶ ἐξ Ἀθηνῶν καὶ
[9, 22]	(ἔστι δὲ καὶ γένη δύο	ἐνταῦθα	ἀλεκτρυόνων, οἵ τε μάχιμοι καὶ
[9, 19]	ἀφανισθέντος, ὡς οἱ Ταναγραῖοί φασιν,	ἐνταῦθα	Ἀμφιαράῳ τοῦ ἅρματος καὶ οὐχ
[9, 16]	ἐν τῷ φανερῷ. καὶ ἀσπίδες	ἐνταῦθα	ἀνάκεινται χαλκαῖ· Λακεδαιμονίων δέ, ὁπόσοι
[9, 39]	πόρρω τοῦ ἀδύτου, καθεσθέντα δὲ	ἐνταῦθα	ἀνερωτῶσιν ὁπόσα εἶδέ τε καὶ
[9, 41]	Πετραχὸς καλούμενος· Κρόνον δὲ ἐθέλουσιν	ἐνταῦθα	ἀπατηθῆναι δεξάμενον ἀντὶ Διὸς πέτρον
[9, 28]	τοῖς ὄφεσι τὸν ἰὸν ποιοῦσιν	ἐνταῦθα	ἀσθενέστερον αἱ νομαί, ὥστε καὶ
[9, 20]	λέγουσι, Πόλος τε ὀνομαζόμενον χωρίον·	ἐνταῦθα	Ἄτλαντα καθήμενον πολυπραγμονεῖν τά τε
[9, 34]	δέ ἐστιν Ἡρακλῆς Χάροψ ἐπίκλησιν·	ἐνταῦθα	δὲ οἱ Βοιωτοὶ λέγουσιν ἀναβῆναι
[9, 23]	καὶ τῷ Ἐπιδαυρίων γῆς χῶμα·	ἐνταῦθα	δείκνυται καὶ ἡρῷον Ἰολάου. τελευτῆσαι
[9, 39]	αἱ δὲ ἐγγύτατά εἰσιν ἀλλήλων.	(ἐνταῦθα	δὴ χρὴ πιεῖν αὐτὸν Λήθης
[9, 24]	Ὅμηρος ἐποιήσατο ἐν καταλόγῳ μνήμην·	ἐνταῦθα	Δήμητρος καὶ Διονύσου καὶ Σαράπιδός
[9, 23]	τῷ Πτώῳ, θέας δὲ ἄξια	ἐνταῦθα	Διονύσου ναός ἐστι καὶ ἄγαλμα.
[9, 37]	τοῦ τολμήματος. (καὶ Τροφώνιον μὲν	ἐνταῦθα	ἐδέξατο ἡ γῆ διαστᾶσα, ἔνθα
[9, 22]	κατὰ τὸ ἐς τὴν ἤπειρον.	ἐνταῦθά	εἰσι μὲν τάφοι τῶν Ἰφιμεδείας
[9, 35]	τῷ ὀνομαζομένῳ Πυθίῳ Χάριτες καὶ	ἐνταῦθά	εἰσι Πυθαγόρου γράψαντος Παρίου· Σωκράτης
[9, 11]	λίθον τοῦτον ὅντινα Σωφρονιστῆρα ὀνομάζουσιν.	(ἐνταῦθά	εἰσιν ἐπὶ τύπου γυναικῶν εἰκόνες·
[9, 19]	τοῦτον ὅστις δὴ ἦν ἀνασχεῖν	ἐνταῦθα	ἐκ τοῦ φωλεοῦ λέγοντες τὴν
[9, 36]	μετὰ Φλεγύας μεγαλήτορας» Ἐφύρους δὲ	ἐνταῦθα	ἐμοὶ δοκεῖν τοὺς ἐν τῇ
[9, 19]	ὁμολογοῦσιν ὀνομασθῆναι, διότι ἡ βοῦς	ἐνταῦθα	ἐμυκήσατο ἡ Κάδμον καὶ τὸν
[9, 41]	ἐστὶν ἐπὶ κορυφῇ τοῦ ὄρους.	(ἐνταῦθα	ἐν τῇ Χαιρωνείᾳ μύρα ἀπὸ
[9, 37]	ὡς δὲ αὐτῷ χρήματα συνείλεκτο,	ἐνταῦθα	ἐπεθύμησέν οἱ γενέσθαι παῖδας· (ἐλθόντι
[9, 39]	Τροφωνίου ποταμὸς Ἕρκυνα. φασὶ δ´	ἐνταῦθα	Ἕρκυναν ὁμοῦ Κόρῃ τῇ Δήμητρος
[9, 3]	ἐν Βοιωτίᾳ στελέχη δρυῶν ἐστιν	ἐνταῦθα.	ἐς τοῦτον οἱ Πλαταιεῖς ἀφικόμενοι
[9, 32]	δὲ ἱερὸν καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν	ἐνταῦθά	ἐστι λίθου, καὶ Ἡράκλεια ἑορτὴν
[9, 10]	οἱ Θηβαῖοι, τοξεύει. (Καάνθου μὲν	ἐνταῦθά	ἐστι μνῆμα, Ἀπόλλωνι δὲ παῖδας
[9, 31]	τῇ γῇ Δονακών ἐστιν ὀνομαζόμενος·	ἐνταῦθά	ἐστι Ναρκίσσου πηγή, καὶ τὸν
[9, 12]	οὖν καὶ τοῦτο τὸ χωρίον.	ἐνταῦθα	ἔστι μὲν ἐν ὑπαίθρῳ βωμὸς
[9, 19]	δὲ ὑπὸ Διὸς κρυφθῆναί φασιν	ἐνταῦθα.	ἕτερος δὲ ἐς ἀλώπεκα ἐπίκλησιν
[9, 39]	δ´ ἔτι καὶ τοῦ Ἀριστομένους	ἐνταῦθα	ἡ ἀσπίς· τὰ δὲ ἐς
[9, 17]	λαβεῖν γὰρ τὰ ὅπλα αὐτὸν	ἐνταῦθα,	ἡνίκα Εὐβοεῦσι καὶ Χαλκώδοντι ἔμελλεν
[9, 11]	τὴν δὲ Ἀλκμήνην τεκεῖν φασιν.	(ἐνταῦθα	Ἡρακλεῖόν ἐστιν, ἄγαλμα δὲ τὸ
[9, 27]	τε καὶ ἀγορὰ θέας ἄξια·	ἐνταῦθα	Ἡσίοδος ἀνάκειται χαλκοῦς. τῆς ἀγορᾶς
[9, 19]	αὐτήν. ναὸς δὲ Ἀρτέμιδός ἐστιν	ἐνταῦθα	καὶ ἀγάλματα λίθου λευκοῦ, τὸ
[9, 2]	Πεντελησίου, Πραξιτέλους δέ ἐστιν ἔργα.	ἐνταῦθα	καὶ ἄλλο Ἥρας ἄγαλμα καθήμενον
[9, 27]	τὸ ἔργον τὸ Πραξιτέλους μιμούμενος.	(ἐνταῦθα	καὶ αὐτοῦ Πραξιτέλους Ἀφροδίτη καὶ
[9, 13]	ἐς Λεῦκτρα ἀφικνεῖται τὰ Βοιώτια.	(ἐνταῦθα	καὶ αὐτῷ Κλεομβρότῳ καὶ Λακεδαιμονίων
[9, 8]	τῷδε ἄλλος πού τις πεισθήσεται.	(ἐνταῦθα	καὶ Διονύσου ναός ἐστιν Αἰγοβόλου.
[9, 16]	ἀλλήλοις λέγουσιν Ἕλληνες. Θηβαίοις δὲ	ἐνταῦθα	καὶ τὰ μνήματα πεποίηται τῶν
[9, 31]	ἐς τὸν ἀέρα τὰ πτερά.	(ἐνταῦθα	καὶ Τηλέφῳ τῷ Ἡρακλέους γάλα
[9, 5]	ἡ πληγὴ ἡ περὶ Μυσίαν,	ἐνταῦθα	καὶ τὸν Θέρσανδρον κατέλαβεν ἀποθανεῖν
[9, 18]	μνημονεύοντες Τυδέα φασὶν εἶναι τὸν	ἐνταῦθα	κείμενον, ταφῆναι δὲ αὐτὸν ὑπὸ
[9, 41]	ἱερόν ἐστιν ἀρχαῖον· ἀνακεῖσθαι δὲ	ἐνταῦθα	λέγουσιν ὅρμον Ἁρμονίᾳ μὲν δοθέντα
[9, 10]	Ἰσμήνιός ἐστι κέδρου. (ἔστι δ´	ἐνταῦθα	λίθος ἐφ´ ᾧ Μαντώ φασι
[9, 34]	δὲ θύειν Φρίξον καὶ Ἕλλην	ἐνταῦθα	μέλλοντος πεμφθῆναι κριὸν τοῖς παισί
[9, 8]	καθέζεσθαι τούτων μήτε πόαν τὴν	ἐνταῦθα	μήτε ἥμερον ζῷον μήτε τῶν
[9, 23]	μετετάξαντο ἐς Βοιωτούς. Διονύσου δὲ	ἐνταῦθα	ναὸς καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν πεποίηται.
[9, 24]	ὄρους ὑψηλοῦ, καὶ Ἀπόλλωνός ἐστιν	ἐνταῦθα	ναός τε καὶ ἄλσος· ἀγάλματα
[9, 34]	καὶ ἐς τὸν κοινὸν συνίασιν	ἐνταῦθα	οἱ Βοιωτοὶ σύλλογον. ἐν δὲ
[9, 31]	τὸ ἄλσος, καὶ ἑορτήν τε	ἐνταῦθα	οἱ Θεσπιεῖς καὶ ἀγῶνα ἄγουσι
[9, 11]	Τροφώνιος ἠδ´ Ἀγαμήδης» (τοῦτο μὲν	ἐνταῦθα	οἱ Θηβαῖοι γραφῆναι λέγουσιν· ἐπιδεικνύουσι
[9, 12]	Εὐρίπῳ Χαλκιδεῦσι. τοῦτόν τε οὖν	ἐνταῦθα	οἱ Θηβαῖοι καὶ Ἐπαμινώνδαν τὸν
[9, 16]	σφισι τοὺς Θρᾷκας παρέδωκεν ὑπνωμένους.	ἐνταῦθα	οἱ Θηβαῖοι τὸ ἕτερον τῶν
[9, 13]	(ὡς δὲ ἐς χεῖρας συνῄεσαν,	ἐνταῦθα	οἱ σύμμαχοι τῶν Λακεδαιμονίων ἅτε
[9, 12]	καὶ τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν	ἐνταῦθα	οἰκῆσαι κατὰ τοῦ θεοῦ τὴν
[9, 26]	πόλεως ἐρείπια Ὀγχηστοῦ· φασὶ δὲ	ἐνταῦθα	οἰκῆσαι Ποσειδῶνος παῖδα Ὀγχηστόν. ἐπ´
[9, 33]	θεῶν ἱερὸν ἃς Πραξιδίκας καλοῦσιν·	ἐνταῦθα	ὀμνύουσι μέν, ποιοῦνται δὲ οὐκ
[9, 33]	ἀλλήλων. ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς	ἐνταῦθα	οὐ μέγας χείμαρρος· ὀνομάζουσι δὲ
[9, 40]	ἀνέθηκεν ὁ Ἀμύντου τρόπαιον οὔτε	ἐνταῦθα	οὔτε ὁπόσας μάχας ἄλλας βαρβάρους
[9, 34]	ὁπόσα καὶ μνημονεύουσιν. Ἀνδρέα πρῶτον	ἐνταῦθα	Πηνειοῦ παῖδα τοῦ ποταμοῦ λέγουσιν
[9, 18]	Πιονίαι, τὸν δὲ οἰκιστὴν οἱ	ἐνταῦθα	Πίονιν τῶν τινα ἀπογόνων τῶν
[9, 22]	οἱ δὲ Ἄνθαν δυναστεῦσαι λέγουσιν	ἐνταῦθα,	Ποσειδῶνός τε παῖδα καὶ Ἀλκυόνης
[9, 39]	ἱερόν ἐστιν ἀγαθῆς· διαιτώμενος δὲ	ἐνταῦθα	τά τε ἄλλα καθαρεύει καὶ
[9, 38]	Ἡρακλέους καὶ ἄγαλμα οὐ μέγα.	ἐνταῦθα	τοῦ ποταμοῦ τοῦ Μέλανός εἰσιν
[9, 13]	καὶ ὁ βασιλεὺς ἐτεθνήκει Κλεόμβροτος,	ἐνταῦθα	τοὺς Σπαρτιάτας καὶ ταλαιπωρουμένους ἐπελάμβανεν
[9, 30]	τῶν γυναικῶν γενέσθαι τὴν τελευτὴν	ἐνταῦθα	τῷ Ὀρφεῖ· ἰόντι δὲ ἐκ
[9, 40]	οὐκ ἐδύναντο εὑρεῖν τὸ μαντεῖον,	ἐνταῦθα	τῶν ἐξ Ἀκραιφνίου πόλεως Σάων
[9, 37]	Ὑριεῖ τὸν θησαυρόν. ἐποίησαν δὲ	ἐνταῦθα	τῶν λίθων ἕνα εἶναί σφισιν
[9, 23]	ἐς τὴν Ἀττικὴν ἀποσωθῆναι δυνηθέντες	ἐνταῦθα	ᾤκησαν. κεῖται μὲν τὸ πόλισμα
[9, 33]	δὲ ῥυῆναι τὸ αἷμα, ὕδωρ	ἐντεῦθεν	ἀνεῖναι τὴν γῆν. ἐπὶ τούτῳ
[9, 5]	τῷ δικαίῳ κτείνει. τὸ δὲ	ἐντεῦθεν	διὰ πλειόνων πολιτεύεσθαι μηδὲ ἀπ´
[9, 23]	ἐπὶ τῆς Κόρης τῇ ἁρπαγῇ.	(ἐντεῦθεν	ἐς Ἀκραίφνιόν ἐστιν ὁδὸς τὰ
[9, 3]	τὴν πομπὴν ἀνάξουσι· τὸ δὲ	ἐντεῦθεν	τὰς ἁμάξας ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[9, 39]	ἀποκρύψειεν ἂν ἄνθρωπον. τὸ δὲ	ἐντεῦθεν	τοῖς ἐντὸς τοῦ ἀδύτου γενομένοις
[9, 39]	χρὴ διακονούμενοι ἅτε παῖδες. τὸ	ἐντεῦθεν	ὑπὸ τῶν ἱερέων οὐκ αὐτίκα
[9, 39]	τὰ γόνατά οἱ τῆς ὀπῆς	ἐντὸς	γενέσθαι προθυμούμενος· τὸ δὲ λοιπὸν
[9, 21]	διαλύσουσιν, ἐπισυνιόντες δὲ ἀεὶ τὰ	ἐντὸς	γινόμενα τοῦ κύκλου πάντα αἱροῦσι
[9, 39]	ἄνθρωπον. τὸ δὲ ἐντεῦθεν τοῖς	ἐντὸς	τοῦ ἀδύτου γενομένοις οὐχ εἷς
[9, 17]	τὸ ἄγαλμα ἔργον. ταφῆναι δὲ	ἐντὸς	τοῦ ἱεροῦ θυγατέρας Ἀντιποίνου λέγουσιν
[9, 39]	θύραι πεποίηνται. τοῦ περιβόλου δὲ	ἐντὸς	χάσμα γῆς ἐστιν οὐκ αὐτόματον
[9, 33]	τούτου δεῖν φονέα γενέσθαι αὐτόν.	ἐντυχεῖν	τε δὴ αὐτῷ παραγενομένῳ τὸν
[9, 33]	ὃς ἂν ἐπανήκοντι ἐς Ἁλίαρτον	ἐντύχῃ	οἱ πρὸ τῶν ἄλλων, τούτου
[9, 23]	ᾄδειν τῶν ᾀσμάτων· ταύτῃ Πίνδαρος	ἐνύπνιον	τῇ πρεσβύτιδι ἐπιστὰς ὕμνον ᾖσεν
[9, 29]	(ἐκεῖνον μὲν δὴ αὖθις ἐξ	ἐνυπνίων	ἄλλων ὀπίσω τοῦ Λίνου τὰ
[9, 26]	πόλιν, οἱ δὲ Θέσπιόν φασιν	ἐξ	Ἀθηνῶν ἐλθόντα τὸ ὄνομα τῇ
[9, 39]	τῆς Ἀσπληδόνος μητρός· Λεβάδου δὲ	ἐξ	Ἀθηνῶν ἐς αὐτὴν ἀφικομένου κατέβησάν
[9, 15]	καὶ Ἀθηναίων οὓς Χαβρίας ἦγεν	ἐξ	Ἀθηνῶν. Θηβαίοις δὲ ἦν καθεστηκὸς
[9, 32]	τε Θηβῶν ἐνούσης ἔνδον καὶ	ἐξ	Ἀθηνῶν καὶ ἐπεξελθόντων τῶν πολεμίων
[9, 1]	Σπαρτιάτης, καὶ τῶν Πλαταιέων κατελθόντων	ἐξ	Ἀθηνῶν, τοὺς δὲ αὖθις ἔμελλεν
[9, 24]	πόλιν ὑῶν παρέχεται θήραν ἀγρίων.	~(Ἐξ	Ἀκραιφνίου δὲ ἰόντι εὐθεῖαν ἐπὶ
[9, 40]	εὑρεῖν τὸ μαντεῖον, ἐνταῦθα τῶν	ἐξ	Ἀκραιφνίου πόλεως Σάων οὗτος δὲ
[9, 34]	λίμνης. ~(Πρὶν δὲ ἐς Κορώνειαν	ἐξ	Ἀλαλκομενῶν ἀφικέσθαι, τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς
[9, 16]	αὐτὴν ὡς ἀπέθανε λίθον φασὶν	ἐξ	ἀνθρώπου, καὶ Μεγαρεῦσι τὰ ἐς
[9, 25]	ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸς ἀφίκοντο	ἐξ	Ἄργους. τοῦ δὲ Μενοικέως ἐπιπέφυκε
[9, 36]	τὸν Ὀρχομενὸν βασιλεύοντα Ὕηττος ἀφίκετο	ἐξ	Ἄργους, φεύγων ἐπὶ τῷ Μολούρου
[9, 9]	μέσης Πελοποννήσου καὶ ὁ Ἄδραστος	ἐξ	Ἀρκαδίας καὶ παρὰ Μεσσηνίων συμμαχικὰ
[9, 26]	μὲν τὸ ἱερὸν τοῦτό ἐστιν	ἐξ	ἀρχῆς ἅγιον· τοῦ Καβειρίου δὲ
[9, 14]	(Θεσπιεῦσι δέ, ὑφορωμένοις τήν τε	ἐξ	ἀρχῆς ἐκ τῶν Θηβαίων δυσμένειαν
[9, 1]	γυναικῶν. οἱ δὲ Πλαταιεῖς τὸ	ἐξ	ἀρχῆς ἐμοὶ δοκεῖν εἰσιν αὐτόχθονες·
[9, 27]	οἱ Θεσπιεῖς τιμῶσιν Ἔρωτα μάλιστα	ἐξ	ἀρχῆς, καί σφισιν ἄγαλμα παλαιότατόν
[9, 33]	τῆς χώρας αὐχμηρᾶς οὔσης τὸ	ἐξ	ἀρχῆς καὶ ὕδατος οὐκ ὄντος
[9, 41]	λέγουσιν ὅρμον Ἁρμονίᾳ μὲν δοθέντα	ἐξ	ἀρχῆς, καλούμενον δὲ Ἐριφύλης, ὅτι
[9, 25]	μὲν τὰ ὄργια αὐτοῦ λέγουσιν	ἐξ	ἀρχῆς, μετενεγκεῖν δὲ αὐτὰ ἐπὶ
[9, 24]	νῦν τε οὖσαι καὶ εὐθὺς	ἐξ	ἀρχῆς· μοίρας δὲ ἐμοὶ δοκεῖν
[9, 36]	(πόλις δὲ ἐγένετο ἥ τε	ἐξ	ἀρχῆς οἰκισθεῖσα ἡ Ἀνδρηὶς καὶ
[9, 23]	τὰ πλείω πεδιάς. εἶναι δὲ	ἐξ	ἀρχῆς τε μοῖραν τῆς Θηβαΐδος
[9, 30]	διὰ παντὸς τῇ γῇ τὰ	ἐξ	ἀρχῆς φασι· τὰς γυναῖκας δὲ
[9, 39]	αὐτοῖς ὅμορος. αὕτη τὸ μὲν	ἐξ	ἀρχῆς ᾠκεῖτο ἐπὶ μετεώρου καὶ
[9, 18]	ὀστέα Πριαμίδου κομίσαντες ἐς οἴκους	ἐξ	Ἀσίης Διὸς ἐννεσίῃς´ ἥρωα σέβεσθαι»
[9, 5]	τὴν μητέρα ἔγημε. παῖδας δὲ	ἐξ	αὐτῆς οὐ δοκῶ οἱ γενέσθαι,
[9, 14]	τὴν Λακωνικὴν καὶ ἥρπαζον τὰ	ἐξ	αὐτῆς· τοῦτο Ἐπαμινώνδᾳ παρέστησεν ὀπίσω
[9, 40]	τὸ ἐς τοὺς ἀνθρώπους ἐπιφανὲς	ἐξ	αὐτοῦ· (φασὶ δ´ ἐπὶ τοῖς
[9, 30]	φόρημα· δῆλα γὰρ δὴ καὶ	ἐξ	αὐτῶν τῶν ἐπῶν ὅτι ἐπὶ
[9, 36]	καὶ ἐς τὴν Φωκίδα διαφεύγουσιν	ἐξ	αὐτῶν. (Φλεγύᾳ δὲ οὐ γενομένων
[9, 37]	Ὀγχηστίου Ποσειδῶνος Θηβαίων φονεύουσιν ἄνδρες	ἐξ	ἀφορμῆς μικρᾶς ἐς ἅπαν θυμοῦ
[9, 26]	ἐς Ἐπικάστην μόνην καὶ τοὺς	ἐξ	ἐκείνης ἔχειν παῖδας τὴν οὖν
[9, 29]	Μακεδονίαν· (ἐκεῖνον μὲν δὴ αὖθις	ἐξ	ἐνυπνίων ἄλλων ὀπίσω τοῦ Λίνου
[9, 7]	τε Ὀλυμπίας ἀναθήματα καὶ τὰ	ἐξ	Ἐπιδαύρου καὶ τὰ ἐκ Δελφῶν,
[9, 22]	λέγουσι τὸν Πρόμαχον Ἐρετριέων ναυσὶν	ἐξ	Εὐβοίας ἐς τὴν Ταναγραίαν σχόντων
[9, 5]	Ἐπικάστης ἐγένοντο παῖδες τῷ Οἰδίποδι;	ἐξ	Εὐρυγανείας δὲ τῆς Ὑπέρφαντος ἐγεγόνεσαν.
[9, 41]	ἡ λάρναξ ἣν Εὐρύπυλος ἤνεγκεν	ἐξ	Ἰλίου, ἔργῳ δὲ οὐ παρέχουσιν
[9, 18]	κομίσαι δὲ αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ	ἐξ	Ἰλίου φασὶν ἐπὶ τοιῷδε μαντεύματι·
[9, 13]	αὐτοὺς δὲ Λακεδαιμονίους καὶ Θηβαίους	ἐξ	ἴσου καθίστη τοὺς μὲν ἐμπειρία
[9, 27]	Ἑλλησποντίων Παριανοί, τὸ μὲν ἀνέκαθεν	ἐξ	Ἰωνίας καὶ Ἐρυθρῶν ἀπῳκισμένοι, τὰ
[9, 40]	Γέλαν τὴν ἐν Σικελίᾳ κομισθεῖσιν	ἐξ	Ὀμφάκης, ἀφανισθῆναί σφισιν ὁ χρόνος
[9, 36]	Κρηθέως βασιλεύων Πύλου γυναῖκα ἔσχεν	ἐξ	Ὀρχομενοῦ Χλῶριν Ἀμφίονος τοῦ Ἰασίου.
[9, 25]	γῇ τῇ πολεμίᾳ κεραυνοῖς τε	ἐξ	οὐρανοῦ καὶ ἀστραπαῖς ἐφθάρησαν. ~(Οὕτω
[9, 12]	τὸν Σεμέλης θάλαμον πέσοι ξύλον	ἐξ	οὐρανοῦ· Πολύδωρον δὲ τὸ ξύλον
[9, 13]	αὐτοὺς παρασκευάζεσθαι. (τῶν μὲν δὴ	ἓξ	ἐς τοσοῦτον ἦν κεχωρισμένα τὰ
[9, 22]	Ταναγραίαν σχόντων τούς τε ἐφήβους	ἐξαγαγεῖν	ἐπὶ τὴν μάχην καὶ αὐτὸν
[9, 19]	οὐκ ἐγίνετο ἐπίφορον, φανέντος δὲ	ἐξαίφνης	ἀνέμου σφίσιν οὐρίου θύειν τῇ
[9, 3]	τὸν βωμὸν ἐπιλαβὸν τὸ πῦρ	ἐξανήλωσε·	μεγίστην δὲ ταύτην φλόγα καὶ
[9, 3]	καὶ εἰ λίθων ἐποιοῦντο οἰκοδομίαν,	ἐξάραντες	δὲ ἐς ὕψος φρύγανα ἐπιφέρουσιν.
[9, 25]	νομίζουσιν· ἐμοὶ δὲ ἀφικέσθαι τε	ἐξεγεγόνει	τὴν ἡμέραν ταύτην καὶ τὸ
[9, 2]	συμφορὰ ἢ Οἰδίποδα ὅπῃ τεχθέντα	ἐξέθεσαν,	οἶδεν οὐδείς, καθάπερ γε ἴσμεν
[9, 14]	Θεσπιεῖς καταφεύγοντας ἐς τὸν Κερησσὸν	ἐξεῖλε,	πρὸς τὰ ἐν Πελοποννήσῳ παραυτίκα
[9, 26]	ὄρος τοῦτο ἁρπαγαῖς χρῆσθαι, πρὶν	ἐξεῖλεν	Οἰδίπους αὐτὴν ὑπερβαλόμενος πλήθει στρατιᾶς
[9, 1]	Ἀθηναίους γενομένου Λακεδαιμόνιοι πολιορκίᾳ Πλάταιαν	ἐξεῖλον·	ἀνοικισθείσης δὲ ἐπὶ τῆς εἰρήνης,
[9, 5]	Ἀμφίων ᾖδε καὶ τὸ τεῖχος	ἐξειργάζετο	πρὸς τὴν λύραν, οὐδένα ἐποιήσατο
[9, 4]	Κόρης ἐν τοῖς ἐρειπίοις οὐκ	ἐξειργασμένος	ὁ ναός, ἡμίεργα δὲ καὶ
[9, 6]	τῆς Μακεδόνων ἀρχῆς, Θηβαίοις ἐπῆλθεν	ἐξελεῖν	τὴν φρουράν· ποιήσασι δὲ ταῦτα
[9, 25]	ὑπὸ τῶν Ἀργείων οἱ Καβειραῖοι,	ἐξελείφθη	δὲ ἐπὶ χρόνον τινὰ καὶ
[9, 13]	τοὺς αὑτῶν καὶ ἤδη Σπαρτιάτας	ἐξελήλεγκτο	εἶναι τοὺς κειμένους. ἀπέθανον δὲ
[9, 1]	ἐξεπολιόρκησαν ἀπείργοντες διπλῷ τείχει μὴ	ἐξελθεῖν	τοῦ ἄστεως, Θηβαῖοι δὲ ἐν
[9, 5]	υἱεῖ· ὁ δ´ ὃν πατέρ´	ἐξεναρίξας	γῆμεν· ἄφαρ δ´ ἀνάπυστα θεοὶ
[9, 34]	τοῦ Ἄλμου τούτου· χρόνῳ δὲ	ἐξενίκησεν	ὕστερον ὄνομα εἶναι τῇ κώμῃ
[9, 1]	ἥλωσαν· Λακεδαιμόνιοι μέν γε αὐτοὺς	ἐξεπολιόρκησαν	ἀπείργοντες διπλῷ τείχει μὴ ἐξελθεῖν
[9, 30]	τολμᾶν· ὡς δὲ ἐνεφορήσαντο οἴνου,	ἐξεργάζονται	τὸ τόλμημα, καὶ τοῖς ἀνδράσιν
[9, 15]	Ἐπαμινώνδας καὶ οὔ ποτ´ ἂν	ἐξεργασθῆναι	τόλμημα τοιοῦτον αὐτοῦ γε παρόντος
[9, 13]	τραύματα ἐν τῇ μάχῃ Πελοπίδαν	ἐξέσωσεν	ἐς ἅπαν ἀφικόμενος κινδύνου. (χρόνῳ
[9, 38]	Ὀρχομενίους μὴ καὶ τὸ χάσμα	ἐξευρεῖν	καὶ τοῦ Ἡρακλέους ἀναρρήξαντας τὸ
[9, 21]	ἐθέλων θηρία ὁπόσα παρ´ Ἕλλησιν	ἐξευρεῖν,	τὰ μὲν οὐδὲ ἀρχὴν αὐτὸν
[9, 7]	τῷ θυμῷ, καὶ ἄλλα τε	ἐξεῦρεν	ἐπὶ λύμῃ τῶν Θηβαίων καὶ
[9, 7]	ἀδελφὸν Ἀντίπατρον, ἀνεφάνη μέντοι φονέα	ἐξευρηκὼς	ἑαυτῷ καὶ οὐ σύμμαχον. (Κασσάνδρῳ
[9, 38]	δεύτερα, ὅπου τῆς Ναυπακτίας αὐτὰ	ἐξευρήσουσι·	καὶ αὖθις τὴν Πυθίαν εἰπεῖν
[9, 11]	ὃ μή πω τοῖς τότε	ἐξεύρητο,	ἱστία ἐπιτεχνησάμενος, ὡς τοῦ Μίνω
[9, 36]	μὲν τὰς παρὰ Αἰγυπτίοις ἐπῆλθεν	ἐξηγήσασθαι	πρὸς τὸ ἀκριβέστατον, θησαυρὸν δὲ
[9, 31]	τε ἐπελεξάμεθα καὶ ἡμεῖς, καὶ	ἐξηγήσεις	ἐπὶ τέρασιν. (ἐναντία δὲ καὶ
[9, 3]	ὡς ἔφασκεν ὁ τῶν ἐπιχωρίων	ἐξηγητής,	ἀληθεῖ μέντοι λόγῳ δι´ ἐλάσσονος
[9, 23]	αὐτίκα τὸ χρεὼν ἐπιλαμβάνει πρὶν	ἐξήκειν	ἡμέραν δεκάτην ἀπὸ τοῦ ὀνείρατος,
[9, 14]	ἔφυγεν ὑπὲρ θανάτου, διότι ἐβοιωτάρχησεν	ἐξήκοντος	ἤδη τοῦ χρόνου· λέγονται δὲ
[9, 3]	καὶ Βοιωτοί σφισι συνεορτάζουσι, δι´	ἑξηκοστοῦ	δὲ ἄγουσιν ἔτους· ἐκλιπεῖν γὰρ
[9, 25]	καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τοῦ Ἐτεοκλέους	ἐξημμένην	τὴν πυράν. (διαβάντων δὲ ποταμὸν
[9, 11]	τὴν ναῦν λέγουσιν· ἀποπνιγέντα δὲ	ἐξήνεγκεν	ὁ κλύδων ἐς τὴν ὑπὲρ
[9, 22]	δὲ καὶ ἐς ποίησιν δράματος	ἐξήρκεσε.	~(Θηβαίοις δὲ πρὸ τῶν πυλῶν
[9, 13]	δὲ ὁ Λακεδαιμονίων καὶ Θηβαίων	ἐξῆρτο	ἤδη πόλεμος καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι
[9, 18]	Θήβῃσι χυτὴ κατὰ γαῖα καλύπτει»	(ἑξῆς	δέ ἐστι τῶν Οἰδίποδος παίδων
[9, 19]	μάχης πρὸς Θηβαίους Εὐβοεῦσι γενομένης.	(ἑξῆς	δὲ πόλεων ἐρείπιά ἐστιν Ἅρματος
[9, 38]	ὑπὸ τὸ ὄρος ἐς θάλασσαν	ἐξιέναι,	πρὶν ἢ τὸν Ἡρακλέα τὸ
[9, 29]	καὶ ὡς Ἀπόλλων ἀποκτείνειεν αὐτὸν	ἐξισούμενον	κατὰ τὴν ᾠδήν. (ἀποθανόντος δὲ
[9, 15]	ὥρμηντο. ἡγεμόνας μὲν οὖν τῆς	ἐξόδου	Κλεομένην καὶ Ὕπατον ἐποιήσαντο βοιωταρχοῦντας
[9, 13]	τοῖς βασιλεῦσιν αὐτῶν ἐς τὰς	ἐξόδους	πρόβατα εἵπετο θεοῖς τε εἶναι
[9, 6]	Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων ἔφοδον μέλανι	ἐξύφηναν.	λέγεται δὲ καὶ Ἀθηναίοις ὗσαι
[9, 19]	μὲν δᾷδας φέρον, τὸ δὲ	ἔοικε	τοξευούσῃ. φασὶ δὲ ἐπὶ τοῦ
[9, 17]	Ὅμηρον, Ἄρει τὸν Ἀγαμέμνονα ποιήσαντα	ἐοικέναι	τὴν ζώνην, τῶν ὅπλων τὴν
[9, 35]	δὴ Χάρισιν ὀνόματα καὶ ταῦτα,	ἐοικότα	δὲ καὶ παρ´ Ἀθηναίοις· τιμῶσι
[9, 33]	καὶ ἤθους ἀλλότρια τοῦ Ῥωμαίων,	ἐοικότα	δὲ τούτοις καὶ τὰ ἐς
[9, 35]	ὀνόματα θέσθαι Κλήταν καὶ Φαένναν.	(ἐοικότα	μὲν δὴ Χάρισιν ὀνόματα καὶ
[9, 40]	ἄπεστιν ἐμοὶ δοκεῖν ὅτι οὐδὲ	ἐοικότα	τῇ τόλμῃ σφίσι τὰ ἐκ
[9, 31]	ὡσαύτως κόμην εἶναι καὶ ἐσθῆτα	ἐοικυῖαν	αὐτοὺς ἐνδύεσθαι καὶ δὴ καὶ
[9, 5]	ναιέμεν εὐρύχορον Θήβην, κρατερώ περ	ἐόντε»	ὅτι δὲ Ἀμφίων ᾖδε καὶ
[9, 22]	οὗτος ἐν τοῦ Ἑρμοῦ τῇ	ἑορτῇ	περίεισιν ἐν κύκλῳ τὸ τεῖχος
[9, 37]	Ἀζεύς. Κλύμενον μὲν ἐν τῇ	ἑορτῇ	τοῦ Ὀγχηστίου Ποσειδῶνος Θηβαίων φονεύουσιν
[9, 3]	(ταύτην μὲν ἰδίᾳ οἱ Πλαταιεῖς	ἑορτὴν	ἄγουσι, Δαίδαλα μικρὰ ὀνομάζοντες· Δαιδάλων
[9, 32]	ἐνταῦθά ἐστι λίθου, καὶ Ἡράκλεια	ἑορτὴν	ἄγουσι. (τὸ δὲ πεδίον τὸ
[9, 32]	Ἡρακλεῖόν τε Τιφαιεῦσίν ἐστι καὶ	ἑορτὴν	ἄγουσιν ἐπέτειον. οὗτοι Βοιωτῶν μάλιστα
[9, 3]	ἐπὶ ταύταις ταῖς διαλλαγαῖς Δαίδαλα	ἑορτὴν	ἄγουσιν, ὅτι οἱ πάλαι τὰ
[9, 3]	(Δαίδαλα οὖν ἄγουσιν οἱ Πλαταιεῖς	ἑορτὴν	δι´ ἔτους ἑβδόμου μέν, ὡς
[9, 3]	τε. ἄγουσι δὲ οὕτω τὴν	ἑορτήν.	(δρυμός ἐστιν Ἀλαλκομενῶν οὐ πόρρω·
[9, 31]	καὶ ἄνδρες τὸ ἄλσος, καὶ	ἑορτήν	τε ἐνταῦθα οἱ Θεσπιεῖς καὶ
[9, 3]	Δαίδαλα μικρὰ ὀνομάζοντες· Δαιδάλων δὲ	ἑορτὴν	τῶν μεγάλων καὶ Βοιωτοί σφισι
[9, 3]	ἐκλιπεῖν γὰρ τοσοῦτον χρόνον τὴν	ἑορτήν	φασιν, ἡνίκα οἱ Πλαταιεῖς ἔφευγον.
[9, 12]	καί ποτε παρούσης σφίσι τῆς	ἑορτῆς	ἥ τε ὥρα κατήπειγε τῆς
[9, 40]	Βοιωτοὶ τοῦτο οὐ πεπυσμένοι πρότερον	ἐπ´	αἰτίᾳ τοιᾷδε ἔγνωσαν. θεωροὺς ἀφ´
[9, 21]	συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερως, ὅτι σφίσιν	ἐπ´	ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ ἓν ἑκάστῳ
[9, 12]	δὲ διάφορα ἐς τοσοῦτο μέλη	ἐπ´	αὐλοῖς ηὔλησε τοῖς αὐτοῖς. (λέγεται
[9, 7]	Ὀλυμπιάδα γε παρέβαλε καταλεῦσαι τοῖς	ἐπ´	αὐτὴν Μακεδόνων παρωξυσμένοις καὶ τοὺς
[9, 18]	Οἰδίποδος παίδων μνήματα· καὶ τὰ	ἐπ´	αὐτοῖς δρώμενα οὐ θεασάμενος πιστὰ
[9, 2]	καὶ ἐλεγεῖά ἐστι Σιμωνίδου γεγραμμένα	ἐπ´	αὐτοῖς. οὐ πόρρω δὲ ἀπὸ
[9, 36]	ὅτε καὶ Φιλάμμων λογάσιν Ἀργείων	ἐπ´	αὐτοὺς βοηθήσας αὐτός τε ἀπέθανεν
[9, 11]	φασι καὶ Ἀγαμήδην, καὶ ἐπίγραμμα	ἐπ´	αὐτῷ ἐπιγραφῆναι τόδε· Ἀμφιτρύων ὅτ´
[9, 25]	αὐτῶν κίων, καὶ ἀσπὶς ἔπεστιν	ἐπ´	αὐτῷ λίθου. δείκνυται δέ τι
[9, 29]	(ἀποθανόντος δὲ τοῦ Λίνου τὸ	ἐπ´	αὐτῷ πένθος διῆλθεν ἄρα καὶ
[9, 26]	ἐνταῦθα οἰκῆσαι Ποσειδῶνος παῖδα Ὀγχηστόν.	ἐπ´	ἐμοῦ δὲ ναός τε καὶ
[9, 29]	Ἄσκρης μὲν δὴ πύργος εἷς	ἐπ´	ἐμοῦ καὶ ἄλλο οὐδὲν ἐλείπετο
[9, 34]	ἀνέθεσαν δὲ καὶ Χαρίτων ἀγάλματα	ἐπ´	ἐμοῦ. (λέγεται δὲ καὶ τοιόνδε,
[9, 38]	σὺν κόσμῳ πεποιημένα ἀνετέθη μὲν	ἐπ´	ἐμοῦ, λίθου δέ ἐστι καὶ
[9, 7]	κάτω πόλις πᾶσα ἔρημος ἦν	ἐπ´	ἐμοῦ πλὴν τὰ ἱερά, τὴν
[9, 33]	θεοῦ. (ἐγένετο δὲ καὶ ἄλλο	ἐπ´	ἐμοῦ τοιόνδε ἐς κατάλυσιν τοῦ
[9, 31]	ὃν ἐν Χαλκίδι λαβεῖν τῇ	ἐπ´	Εὐρίπῳ λέγουσιν Ἡσίοδον νικήσαντα ᾠδῇ.
[9, 12]	ἐστὶ προσόδιον ἐς Δῆλον τοῖς	ἐπ´	Εὐρίπῳ Χαλκιδεῦσι. τοῦτόν τε οὖν
[9, 19]	ἐκ μηνίματος Διονύσου τὸ θηρίον	ἐπ´	ὀλέθρῳ τραφείη Θηβαίων, καὶ ὡς
[9, 26]	ὅθεν τὴν Σφίγγα λέγουσιν ὁρμᾶσθαι	ἐπ´	ὀλέθρῳ τῶν ἁρπαζομένων αἴνιγμα ᾄδουσαν·
[9, 7]	ἦν νεώτατος τῶν Κασσάνδρου παίδων·	ἐπαγαγόμενος	δὲ Δημήτριον τὸν Ἀντιγόνου καθεῖλε
[9, 40]	τῷ Δηλίῳ, ἵνα μὴ οἴκαδε	ἐπαγόμενος	ἐς ἀνάμνησίν τε Ἀριάδνης ἐφέλκηται
[9, 12]	τέ ἐστι Προνόμου ἀνδρὸς αὐλήσαντος	ἐπαγωγότατα	ἐς τοὺς πολλούς. τέως μέν
[9, 30]	Λυκομίδαι δὲ ἴσασί τε καὶ	ἐπᾴδουσι	τοῖς δρωμένοις. κόσμῳ μὲν δὴ
[9, 32]	τὰ μὲν ἐς τὰ μάλιστα	ἐπαινέσαι,	τὰ δὲ καὶ πικρῶς ἔστι
[9, 9]	τὰ ἔπη τὰ ἐς Ὀδυσσέα	ἐπαινῶ	μάλιστα. πολέμου μὲν δή, ὃν
[9, 15]	ἐποιήσαντο βοιωταρχοῦντας ἐν τῷ τότε·	Ἐπαμινώνδᾳ	δὲ συνέβαινεν ἐν τοῖς στρατευομένοις
[9, 14]	(ὁ μὲν δὴ χρόνος βοιωταρχοῦντι	Ἐπαμινώνδᾳ	διήνυστο, τεθνάναι δὲ ἐτέτακτο ἐπιλαβόντα
[9, 13]	ἐδέδοκτο ἀγῶνι διακρίνεσθαι. (τῷ δὲ	Ἐπαμινώνδᾳ	καὶ ἐς ἄλλους Βοιωτῶν ὕποπτα
[9, 13]	διεστηκυῖαι δὲ πολὺ ἀπ´ ἀλλήλων·	Ἐπαμινώνδᾳ	μὲν γὰρ ἤρεσκε καὶ Μάλγιδι
[9, 14]	ἥρπαζον τὰ ἐξ αὐτῆς· τοῦτο	Ἐπαμινώνδᾳ	παρέστησεν ὀπίσω Θηβαίους ἐς Βοιωτίαν
[9, 13]	τὸν Πολύμνιδος ἀνέθεσαν. ~(Τῷ δ´	Ἐπαμινώνδᾳ	τὰ μὲν τῶν προγόνων ὑπῆρχεν
[9, 13]	τὴν ἐπὶ Ἀνταλκίδου καλουμένην, τηνικαῦτα	Ἐπαμινώνδαν	ἤρετο Ἀγησίλαος, εἰ κατὰ πόλιν
[9, 15]	πόλεμον στρατηγοῦντα ὁρῶν τοῖς ἐναντίοις	Ἐπαμινώνδαν	καὶ ἑκὼν Πελοπίδαν ἀφίησιν. (ἐν
[9, 15]	λοιπὸς στρατὸς ἡγεμόνα ποιοῦνται τὸν	Ἐπαμινώνδαν	καὶ οἱ Βοιωτάρχαι παραχωροῦσιν ἑκουσίως
[9, 15]	Ἀθήνῃσιν ἐν ἱππέων μάχῃ τὸν	Ἐπαμινώνδαν	ὁ ἀνὴρ οὗτος γέγραπται φονεύων
[9, 13]	κατὰ πρεσβείαν ἐς Σπάρτην ἥκοντα	Ἐπαμινώνδαν,	ὅτε Λακεδαιμόνιοι συντίθεσθαι τοῖς Ἕλλησιν
[9, 12]	οὖν ἐνταῦθα οἱ Θηβαῖοι καὶ	Ἐπαμινώνδαν	τὸν Πολύμνιδος ἀνέθεσαν. ~(Τῷ δ´
[9, 13]	στρατόπεδον, προσθεμένου τοῖς περὶ τὸν	Ἐπαμινώνδαν,	τότε καὶ πᾶσιν ἐδέδοκτο ἀγῶνι
[9, 13]	δὲ ψήφου τοῖς περὶ τὸν	Ἐπαμινώνδαν	τοῦ ἑβδόμου τῶν Βοιωταρχῶν, ὃς
[9, 13]	ἀποστέλλουσι κήρυκα ἐς τοὺς Θηβαίους.	Ἐπαμινώνδας	δέ, ἐπιστάμενος ὡς ἐπικρύπτεσθαι τὰς
[9, 14]	ἔχων δύναμιν ἐπιχειρεῖ τοῖς Θηβαίοις.	(Ἐπαμινώνδας	δὲ τοὺς ἐπιθεμένους τρέπεται καὶ
[9, 13]	Σαμίου λόγους. λέγεται δὲ ὁ	Ἐπαμινώνδας,	ἡνίκα ἐπολέμουν Λακεδαιμόνιοι Μαντινεῦσι, πεμφθῆναι
[9, 14]	οἰκιστὴς Μεσσηνίοις τοῖς νῦν ἐστιν	Ἐπαμινώνδας·	καί μοι τὰ ἐς τὸν
[9, 15]	ἀνάστασιν τὴν Ὀρχομενίων ἐνόμιζεν ὁ	Ἐπαμινώνδας	καὶ οὔ ποτ´ ἂν ἐξεργασθῆναι
[9, 13]	συμμάχων ἐπὶ τοὺς Θηβαίους ᾔεσαν,	Ἐπαμινώνδας	μὲν ἔχων τοῦ στρατοῦ μοῖραν
[9, 14]	~(Τὸ μὲν δὴ παραυτίκα ὁ	Ἐπαμινώνδας	μετὰ τὴν μάχην Πελοποννησίων τοῖς
[9, 15]	(ἐν ὅσῳ δὲ ἀπῆν ὁ	Ἐπαμινώνδας,	Ὀρχομενίους Θηβαῖοι ποιοῦσιν ἀναστάτους ἐκ
[9, 13]	αὑτὸν διεργάζεται. (τότε δὲ ὁ	Ἐπαμινώνδας	Σκεδάσῳ καὶ ταῖς παισὶν ἐνήγιζέ
[9, 14]	ἄνδρα τῆς ἀρχῆς· ὁ οὖν	Ἐπαμινώνδας	ὑπεριδὼν ὡς οὐκ ὄντα ἐν
[9, 14]	δ´ οὐχί. (τότε δὲ ὁ	Ἐπαμινώνδας	ὡς τοὺς Θεσπιεῖς καταφεύγοντας ἐς
[9, 15]	ἡγησαμένου. (τῷ δὲ ἀνδριάντι τοῦ	Ἐπαμινώνδου	καὶ ἐλεγεῖα ἔπεστιν ἄλλα τε
[9, 13]	ἄλλοις ἀνδράσιν ἐκ Θηβῶν Λακεδαιμονίοις	ἐπαμύνειν·	ἔχοντα δὲ τραύματα ἐν τῇ
[9, 28]	τῇ σκιᾷ τῶν φυτῶν χαίρουσιν.	(ἐπὰν	οὖν συλλέγειν τοῦ παλσάμου τὸν
[9, 31]	μόνον ἀλλὰ καὶ ἀθληταῖς τιθέντες.	ἐπαναβάντι	δὲ στάδια ἀπὸ τοῦ ἄλσους
[9, 39]	μεῖον ἢ πρότερον καὶ γέλως	ἐπάνεισίν	οἱ. (γράφω δὲ οὐκ ἀκοὴν
[9, 2]	τὸν Βοιωτῶν λόγον ἐμαντεύοντο πίνοντες.	(ἐπανελθοῦσι	δὲ ἐς τὴν λεωφόρον ἐστὶν
[9, 33]	δὲ Πυθίαν προστάσσειν, ὃς ἂν	ἐπανήκοντι	ἐς Ἁλίαρτον ἐντύχῃ οἱ πρὸ
[9, 13]	δίκη, οὕτως ἐς τὰ Λεῦκτρα	ἐπανήκων	αὑτὸν διεργάζεται. (τότε δὲ ὁ
[9, 13]	Βραχυλλίδης, τούτου τοῦ ἀνδρός, ὡς	ἐπανῆλθεν	ἐς τὸ στρατόπεδον, προσθεμένου τοῖς
[9, 40]	ὗεν ὁ θεός. τούτοις αἰτοῦσιν	ἐπανόρθωμα	τοῦ αὐχμοῦ προσέταξεν ἡ Πυθία
[9, 6]	Λακεδαιμόνιοι κατέστησαν ἐν ταῖς πόλεσιν,	ἔπαυσαν	καὶ ἁρμοστὰς τοὺς Σπαρτιάτας ἐκβάλλουσιν.
[9, 11]	πληγῆς· Ἀθηνᾶν δὲ εἶναι τὴν	ἐπαφεῖσάν	οἱ τὸν λίθον τοῦτον ὅντινα
[9, 6]	πρὶν ἢ τὸν πόλεμον τὸν	ἐπαχθέντα	ὑπὸ Σύλλα τὰ μεγάλα σφίσιν
[9, 25]	ἐς ὃ εἵλκυσέ τε καὶ	ἐπέβαλεν	ἐπὶ τοῦ Ἐτεοκλέους ἐξημμένην τὴν
[9, 38]	καὶ ἐλεγεῖα ἐπὶ τῷ μνήματι	ἐπεγέγραπτο·	Ἄσκρη μὲν πατρὶς πολυλήιος, ἀλλὰ
[9, 13]	οὐκ ἀρεσκόμενοι τὸ ἔχθος μάλιστα	ἐπεδείκνυντο,	οὔτε κατὰ χώραν μένειν ἐθέλοντες,
[9, 32]	μέμψασθαι. σοφίαν μέν γε τοιαύτην	ἐπεδείξατο·	ἡγούμενος Πελοποννησίων ταῖς τριήρεσιν Ἀντίοχον
[9, 25]	Καβείρων ἀπαραίτητόν ἐστιν ἀνθρώποις, ὡς	ἐπέδειξε	δὴ πολλαχῇ. (τὰ γὰρ δὴ
[9, 39]	ἐφειλκύσθη τε καὶ τοῖς γόνασιν	ἐπέδραμεν,	ὥσπερ ποταμῶν ὁ μέγιστος καὶ
[9, 37]	δὲ αὐτῷ χρήματα συνείλεκτο, ἐνταῦθα	ἐπεθύμησέν	οἱ γενέσθαι παῖδας· (ἐλθόντι δὲ
[9, 30]	θρασύτητος μετεῖναι μᾶλλον ἢ ἰσχύος.	(ἐπεὶ	δὲ ἐδόκει τῷ θεῷ, συνέβαινέ
[9, 21]	τὸ αὐτὸ ἂν πάσχοι τοῦτο,	ἐπεὶ	καὶ τὰ θηρία αἱ ἀσπίδες
[9, 35]	οἷα ἔθετο αὐταῖς οὐ μνημονεύουσιν·	ἐπεὶ	Λακεδαιμόνιοί γε εἶναι Χάριτας δύο
[9, 38]	διέξοδον τῷ Κηφισῷ τὴν ἀρχαίαν,	ἐπεὶ	μηδὲ ἄχρι τῶν Τρωικῶν χρήμασιν
[9, 39]	δ´ ἂν Τροφώνιος καὶ Ἕρκυνα,	ἐπεὶ	μηδὲ τοὺς δράκοντας Ἀσκληπιοῦ μᾶλλον
[9, 5]	ἕδος ἔκτισαν ἑπταπύλοιο πύργωσάν τ´,	ἐπεὶ	οὐ μὲν ἀπύργωτόν γ´ ἐδύναντο
[9, 35]	οἷόν τε ἐγένετο πυθέσθαι με,	ἐπεὶ	τά γε ἀρχαιότερα ἐχούσας ἐσθῆτα
[9, 18]	Ταλαοῦ, καθὰ οἱ Θηβαῖοι λέγουσιν,	ἐπεὶ	τά γε ἐν Θηβαΐδι ἔπη
[9, 22]	(εἶναι δὲ αὐτὸν ἁλιέα, καὶ	ἐπεὶ	τῆς πόας ἔφαγε, δαίμονα ἐν
[9, 28]	τοῦ ἰοῦ καὶ αἱ νομαί,	ἐπεί	τοι καὶ ἀνδρὸς ἀκούσας οἶδα
[9, 21]	ἀπίστως ἔχειν ἐς τὰ σπανιώτερα,	ἐπεί	τοι καὶ ἐγὼ πτερωτοὺς ὄφεις
[9, 39]	δὲ τὸ μαντεῖον τοιάδε γίνεται.	ἐπειδὰν	ἀνδρὶ ἐς τοῦ Τροφωνίου κατιέναι
[9, 39]	πεποιημένη σφίσιν ἐς τὸ ἔδαφος·	ἐπειδὰν	δὲ ἀνὴρ ἔρχηται παρὰ τὸν
[9, 2]	δὴ καὶ ἐς πλέον ἐπέξειμι,	ἐπειδὰν	ἐς αὐτὰ ὁ λόγος καθήκῃ
[9, 30]	τοῦ Διονύσου μάντευμα ἐκ Θρᾴκης,	ἐπειδὰν	ἴδῃ τὰ ὀστᾶ τοῦ Ὀρφέως
[9, 17]	τῇ Φωκίδι ἔχοντες, ἐθέλουσι δέ,	ἐπειδὰν	τὸν ἐν τῷ οὐρανῷ ταῦρον
[9, 3]	ἀναχωρῆσαι, Δία δέ, ὡς οὐκ	ἔπειθεν	αὐτήν, παρὰ Κιθαιρῶνα λέγουσιν ἐλθεῖν
[9, 12]	ἑκατέρᾳ τῆς βοὸς πλευρᾷ σημεῖον	ἐπεῖναι	λευκὸν εἰκασμένον κύκλῳ τῆς σελήνης,
[9, 34]	δὲ τῆς θεοῦ τὴν Μεδούσης	ἐπεῖναι	τῆς Γοργόνος κεφαλήν· Ἰοδάμαν δέ,
[9, 29]	τὸ ἄλσος ἔστιν εἰκὼν Εὐφήμης	ἐπειργασμένη	λίθῳ· τροφὸν δὲ εἶναι τὴν
[9, 40]	Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι μνήμην ἐποιήσατο,	ἐπειργασμένος	ἐστὶν ἐπὶ λευκοῦ λίθου. καὶ
[9, 30]	ὅτι σφῶν τοὺς ἄνδρας ἀκολουθεῖν	ἔπεισεν	αὐτῷ πλανωμένῳ, φόβῳ δὲ τῶν
[9, 38]	ὥρᾳ νότου τὰ πλείω πνεύσαντος	ἔπεισιν	ἐπὶ πλέον τῆς χώρας τὸ
[9, 11]	Τειρεσίου δὲ θυγατρὶ Ἱστορίδι σόφισμα	ἔπεισιν	ἐς τὰς Φαρμακίδας, ἐς ἐπήκοον
[9, 5]	τὸ Κάδμου γένος ἐς τοὺς	ἔπειτα	ἀνώνυμον, Λάκου δὲ οἱ τῆς
[9, 29]	ἢ καὶ ποιηθέντα ἐς τοὺς	ἔπειτα	οὐκ ἦλθεν. ~(Ταῖς Μούσαις δὲ
[9, 11]	ὠδῖσιν Ἀλκμήνης. αἱ μὲν δὴ	ἐπεῖχον	Ἀλκμήνην μὴ τεκεῖν· Τειρεσίου δὲ
[9, 32]	παρὰ ἔτος ἐς μὲν τὰ	ἐπέκεινα	τοῦ χώματος ἐκτρέπουσι τὸ ὕδωρ,
[9, 40]	ἠκολούθησε τῷ Θησεῖ, τὸ ἄγαλμα	ἐπεκομίζετο	οἴκοθεν· ἀφαιρεθέντα δὲ αὐτῆς τὸν
[9, 8]	ἱερέα ἀποκτείνουσιν· ἀποκτείναντας δὲ αὐτίκα	ἐπέλαβε	νόσος λοιμώδης, καί σφισιν ἀφίκετο
[9, 11]	ἀποκτιννύναι, πρότερον δὲ ἄρα ὕπνος	ἐπέλαβεν	αὐτὸν ὑπὸ τοῦ λίθου τῆς
[9, 33]	καὶ θεοὺς τοὺς Ἑλλήνων ἐκμανέντα	ἐπέλαβεν	ἀχαριστοτάτη νόσος πασῶν· φθειρῶν γὰρ
[9, 25]	καὶ σφᾶς οὐ μετὰ πολὺ	ἐπέλαβεν	ἡ δίκη. ὅσοι δὲ ὁμοῦ
[9, 6]	μάχῃ Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων, ὅτε σφᾶς	ἐπέλαβεν	ὑπὲρ τῶν ὅρων πολεμῆσαι τῆς
[9, 13]	ἐνταῦθα τοὺς Σπαρτιάτας καὶ ταλαιπωρουμένους	ἐπελάμβανεν	ἀνάγκη μὴ ἐνδιδόναι· παρὰ γὰρ
[9, 31]	ἔστιν ἔπη Μαντικά, ὁπόσα τε	ἐπελεξάμεθα	καὶ ἡμεῖς, καὶ ἐξηγήσεις ἐπὶ
[9, 29]	τοῦ Ἡγησίνου τὴν ποίησιν οὐκ	ἐπελεξάμην,	ἀλλὰ πρότερον ἄρα ἐκλελοιπυῖα ἦν
[9, 27]	καὶ ταῦτα ᾄδωσιν· ἐγὼ δὲ	ἐπελεξάμην	ἀνδρὶ ἐς λόγους ἐλθὼν δᾳδουχοῦντι.
[9, 14]	Δωριέες ὀλέσως´, ὅταν αἴσιμον ἦμαρ	ἐπέλθῃ.	τουτάκι δ´ ἔστι Κερησσὸς ἁλώσιμος,
[9, 40]	Ἀργείων ἔστησεν ἐπὶ τῇ νίκῃ·	ἐπελθόντα	δέ φασιν ἐκ τοῦ Ὀλύμπου
[9, 5]	δὲ καὶ τῆς Φοινίκων στρατιᾶς	ἐπελθούσης	μάχῃ νικηθέντες οἱ μὲν Ὕαντες
[9, 12]	Πρόνομος δὲ ἦν ὃς πρῶτος	ἐπενόησεν	αὐλοὺς ἐς ἅπαν ἁρμονίας εἶδος
[9, 25]	νεκρὸν οὐδεμία ἐφαίνετο ῥᾳστώνη, δεύτερα	ἐπενόησεν	ἕλκειν αὐτόν, ἐς ὃ εἵλκυσέ
[9, 2]	ἃ δὴ καὶ ἐς πλέον	ἐπέξειμι,	ἐπειδὰν ἐς αὐτὰ ὁ λόγος
[9, 9]	δὲ ὕστερον καὶ τοὺς ἄλλους	ἐπεξελθόντες	τεταραγμένοις, ὡς τὸ σύμπαν στράτευμα
[9, 32]	ἔνδον καὶ ἐξ Ἀθηνῶν καὶ	ἐπεξελθόντων	τῶν πολεμίων ἔπεσεν ἐν τῇ
[9, 7]	Κάσσανδρος κατὰ ἔχθος Ἀλεξάνδρου μάλιστα·	ἐπεξῆλθε	δὲ καὶ τὸν πάντα οἶκον
[9, 32]	σφισιν ὁμοῦ καὶ τὴν πόλιν	ἐπεξῆλθε	καίουσα. ἐν Ἁλιάρτῳ δέ ἐστι
[9, 14]	ἀφικόμενος Ἀθηναίων τὸ ἄστυ, ὡς	ἐπεξιέναι	μαχουμένους τοὺς Ἀθηναίους ἐκώλυεν Ἰφικράτης,
[9, 15]	τε καὶ ὕβρεως· Θηβαῖοι δὲ	ἐπεξιέναι	παραυτίκα ἐπὶ τὸν Ἀλέξανδρον ὥρμηντο.
[9, 12]	αὐτοῖς ἐς ἁρμονίαν τὴν Φρύγιον	ἐπεποίηντο	οἱ αὐλοί, τὸ δὲ καλούμενον
[9, 33]	φασίν. ἀπωτέρω δὲ τῆς κώμης	ἐπεποίητο	ἐν τῷ χθαμαλῷ τῆς Ἀθηνᾶς
[9, 32]	μὴ διὰ μέσου χῶμά σφισιν	ἐπεποίητο	ἰσχυρόν· καὶ οὕτω παρὰ ἔτος
[9, 3]	παραίνεσιν τοῦ Κιθαιρῶνος· Ἥρα δὲ	ἐπέπυστό	τε αὐτίκα καὶ αὐτίκα ἀφίκετο.
[9, 38]	σφισιν οὐδὲν ἴαμα. τότε δὲ	ἐπερέσθαι	δεύτερα, ὅπου τῆς Ναυπακτίας αὐτὰ
[9, 23]	ἀποσταλέντα ὑπὸ Μαρδονίου τὸν Μῦν	ἐπερέσθαι	τε φωνῇ τῇ σφετέρᾳ καί
[9, 33]	τῶν δυναστευόντων ἐλθόντα ἐς Δελφοὺς	ἐπερέσθαι	τρόπον ὅντινα ὕδωρ εὑρήσουσιν ἐν
[9, 14]	δυσπενθέε κούρα. ἔνθα μάχη πολύδακρυς	ἐπέρχεται·	οὐδέ τις αὐτήν φράσσεται ἀνθρώπων,
[9, 21]	τῆς Ἰνδῶν ἢ Ἀράβων γῆς	ἐπέρχοιτο	τὰ ἔσχατα ἐθέλων θηρία ὁπόσα
[9, 30]	λοιπόν. (αὐτίκα δὲ ἐν τῇ	ἐπερχομένῃ	νυκτὶ ὅ τε θεὸς κατέχει
[9, 5]	Ὕαντες ἐς τὴν νύκτα τὴν	ἐπερχομένην	ἐκδιδράσκουσι, τοὺς δὲ Ἄονας ὁ
[9, 6]	τῆς ἄλλης στρατιᾶς τὸ πολὺ	ἔπεσε.	Λακεδαιμονίοις δὲ παραυτίκα μὲν ἀπελθόντος
[9, 32]	Ἀθηνῶν καὶ ἐπεξελθόντων τῶν πολεμίων	ἔπεσεν	ἐν τῇ μάχῃ. (Λύσανδρον δὲ
[9, 40]	ποτ´ ἂν ἀποτράπωνται, καὶ αὐτὸς	ἕπεσθαι.	αὐτίκα δὴ τὰς μελίσσας ἐς
[9, 5]	Ἀργείων Λαοδάμας σὺν τοῖς ἐθέλουσιν	ἕπεσθαι	Θηβαίων ὑπὸ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα
[9, 30]	νεκυομαντεῖον αὐτόθι· νομίζοντα δέ οἱ	ἕπεσθαι	τῆς Εὐρυδίκης τὴν ψυχὴν καὶ
[9, 31]	Πάμφω τεκμαίρεσθαι χρή τι ἡμᾶς	ἔπεσι·	γεγονὼς γὰρ πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν
[9, 5]	οὐδένα ἐποιήσατο λόγον ἐν τοῖς	ἔπεσι·	δόξαν δὲ ἔσχεν Ἀμφίων ἐπὶ
[9, 23]	ὄνομα ἐγένετο, Ἄσιος ἐν τοῖς	ἔπεσιν	εἴρηκε. πρὸ δὲ τῆς Ἀλεξάνδρου
[9, 11]	Ἱμεραῖος καὶ Πανύασσις ἐν τοῖς	ἔπεσιν	ἐποίησαν. Θηβαῖοι δὲ καὶ τάδε
[9, 35]	Θαλίαν. κατὰ ταὐτὰ δὲ ἐν	ἔπεσίν	ἐστι τοῖς Ὀνομακρίτου. Ἀντίμαχος δὲ
[9, 34]	τὸν Ἐτεοκλέα ἐκάλεσαν ἐν τοῖς	ἔπεσιν.	(οὗτος ὡς ἐβασίλευσεν ὁ Ἐτεοκλῆς,
[9, 15]	ἀνδριάντι τοῦ Ἐπαμινώνδου καὶ ἐλεγεῖα	ἔπεστιν	ἄλλα τε ἐς αὐτὸν λέγοντα
[9, 20]	αὐτοῦ· καὶ διὰ τοῦτο οὐκ	ἔπεστιν	αὐτῷ κεφαλή. ὅτι δὲ μεθυσθέντα
[9, 40]	δὴ ἐπίγραμμα οὐδέν, ἐπίθημα δ´	ἔπεστιν	αὐτῷ λέων· φέροι δ´ ἂν
[9, 25]	μάχης αὐτῶν κίων, καὶ ἀσπὶς	ἔπεστιν	ἐπ´ αὐτῷ λίθου. δείκνυται δέ
[9, 33]	οὐκ ἀγάλματα ἔνεστιν, οὐκ ὄροφος	ἔπεστιν·	οὐ μὴν οὐδὲ οἷς τισιν
[9, 18]	ἀγαθοῦ τὰ πολεμικά· καὶ ἡνίκα	ἐπεστράτευσαν	οἱ Ἀργεῖοι, Τυδέα ὁ Μελάνιππος
[9, 30]	τὴν ψυχὴν καὶ ἁμαρτόντα ὡς	ἐπεστράφη,	αὐτόχειρα αὐτὸν ὑπὸ λύπης αὑτοῦ
[9, 32]	Τιφαιεῦσίν ἐστι καὶ ἑορτὴν ἄγουσιν	ἐπέτειον.	οὗτοι Βοιωτῶν μάλιστα ἐκ παλαιοῦ
[9, 5]	τούτῳ τῆς τελευτῆς, ὁ δὲ	ἐπετρόπευσεν	αὖθις Λάιον Λαβδάκου παῖδα. (Λύκου
[9, 19]	πηγή, παρ´ ἣν ἡ πλάτανος	ἐπεφύκει,	καὶ ἐπὶ λόφου πλησίον τῆς
[9, 38]	καὶ οὗτος τὴν Κηφισίδα ἐκδίδωσιν.	ἐπέχει	μὲν δὴ καὶ ἄλλως τῆς
[9, 29]	ἀποκτείνειεν αὐτὸν διδάσκαλον μουσικῆς ὄντα.	ἔπη	δὲ οὔτε ὁ Ἀμφιμάρου Λίνος
[9, 31]	καὶ αὐτὸν καὶ ἐς τὰ	ἔπη	διάφορα ἐπὶ τοσοῦτο εἴρηται· (ἐπὶ
[9, 9]	ἐς τὸν πόλεμον τοῦτον καὶ	ἔπη	Θηβαΐς· τὰ δὲ ἔπη ταῦτα
[9, 5]	ἦγε. Μυρὼ δὲ Βυζαντία, ποιήσασα	ἔπη	καὶ ἐλεγεῖα, Ἑρμῇ βωμόν φησιν
[9, 27]	Ὠλῆνος δὲ ὕστερον Πάμφως τε	ἔπη	καὶ Ὀρφεὺς ἐποίησαν· καί σφισιν
[9, 31]	διδαχθείη παρὰ Ἀκαρνάνων· καὶ ἔστιν	ἔπη	Μαντικά, ὁπόσα τε ἐπελεξάμεθα καὶ
[9, 29]	φωνῇ Μανέρων. οἱ δὲ Ἕλλησιν	ἔπη	ποιήσαντες, Ὅμηρος μέν, ἅτε ᾆσμα
[9, 5]	δηλοῖ δὲ καὶ ὁ τὰ	ἔπη	ποιήσας ἃ Οἰδιπόδια ὀνομάζουσι· καὶ
[9, 5]	τὴν τιμωρίαν τοῦ Ἀμφίονος ἔστιν	ἔπη	ποιήσεως Μινυάδος, ἔχει δὲ ἐς
[9, 36]	ἐποιήσατο μνήμην καὶ ὁ τὰ	ἔπη	συνθεὶς ἃς μεγάλας Ἠοίας καλοῦσιν
[9, 38]	καὶ Ποσειδῶνος. ὁμολογεῖ δὲ καὶ	ἔπη	σφίσιν ἃ ἐποίησε Χερσίας, ἀνὴρ
[9, 5]	τρεῖς ἀνευρών. (ὁ δὲ τὰ	ἔπη	τὰ ἐς Εὐρώπην ποιήσας φησὶν
[9, 9]	μετά γε Ἰλιάδα καὶ τὰ	ἔπη	τὰ ἐς Ὀδυσσέα ἐπαινῶ μάλιστα.
[9, 18]	ἐπεὶ τά γε ἐν Θηβαΐδι	ἔπη	τὰ ἐς τὴν Παρθενοπαίου τελευτὴν
[9, 40]	μαρτυρεῖ δὲ καὶ ὁ τὰ	ἔπη	τὰς μεγάλας Ἠοίας ποιήσας· (Φύλας
[9, 9]	καὶ ἔπη Θηβαΐς· τὰ δὲ	ἔπη	ταῦτα Καλλῖνος ἀφικόμενος αὐτῶν ἐς
[9, 30]	ἐπῄει δέ οἱ καὶ καθεύδοντι	ἔπη	τε ᾄδειν τῶν Ὀρφέως καὶ
[9, 36]	Ἑλλήνων χαίρειν μαρτυρεῖ μοι καὶ	ἔπη	τῶν ἐν Ἰλιάδι περὶ Ἄρεως
[9, 29]	ποιεῖται τῷ λόγῳ τὰ Ἡγησίνου	ἔπη,	ὡσαύτως δὲ καὶ ἡμεῖς πεποιήμεθα
[9, 32]	τοῦ ναυτικοῦ, τηνικαῦτα τὸν Ἀντίοχον	ἐπηγάγετο	ἐς ἐλπίδα ὡς ὄντα ἀξιόμαχον
[9, 38]	ἐμὲ μνήμη, ἀλλὰ καὶ τάδε	ἐπηγάγετο	ὁ Κάλλιππος ἐς τὸν αὐτὸν
[9, 18]	καπνὸν διχῇ διίστασθαι. ἐμὲ δὲ	ἐπηγάγοντο	ὧν λέγουσιν ἐς πίστιν ἰδόντα
[9, 30]	ὁ μὲν ἐκάθευδεν ὁ ποιμήν,	ἐπῄει	δέ οἱ καὶ καθεύδοντι ἔπη
[9, 11]	ἔπεισιν ἐς τὰς Φαρμακίδας, ἐς	ἐπήκοον	αὐτῶν ὀλολύξαι, τετοκέναι γὰρ τὴν
[9, 22]	τῷ μὲν οὐκ ἐπὶ πολὺ	ἐπῆλθεν	ᾆσαι τὰ ἐς Γλαῦκον, Αἰσχύλῳ
[9, 6]	ἡκούσης τῆς Μακεδόνων ἀρχῆς, Θηβαίοις	ἐπῆλθεν	ἐξελεῖν τὴν φρουράν· ποιήσασι δὲ
[9, 36]	πυραμίδας μὲν τὰς παρὰ Αἰγυπτίοις	ἐπῆλθεν	ἐξηγήσασθαι πρὸς τὸ ἀκριβέστατον, θησαυρὸν
[9, 5]	ἐμοὶ δοκεῖν γένη καὶ οὐκ	ἐπηλύδων	ἀνθρώπων. Κάδμου δὲ καὶ τῆς
[9, 32]	Λύσανδρος καί σφισιν οὐδὲ ἀποθανοῦσιν	ἐπήνεγκε	γῆν, ὃ καὶ Μήδων τοῖς
[9, 26]	ἄλσος, ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος	ἐπῄνεσε.	(τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου
[9, 32]	ἕνεκα Ἐτεόνικος πληγῶν τε ἄρχειν	ἐπήρθη	καὶ ἀμυνάμενον τὸν Αὐτόλυκον ἦγεν
[9, 32]	τε ὕδωρ τοὺς ναύτας καὶ	ἐπὶ	ἀγορὰν φυλάξας. παρέσχετο δὲ καὶ
[9, 17]	δὲ μνῆμα ὁ Βάκις εἴρηκεν	ἐπὶ	αἰτίᾳ τοιᾷδε. ἡ γυνὴ τοῦ
[9, 11]	ἔτι αὐτῷ χῶμα οὐ μέγα	ἐπὶ	ἄκρας ἐστὶν ἀνεχούσης ἐς τὸ
[9, 21]	ἑκατέραν τὴν γένυν καὶ κέντρα	ἐπὶ	ἄκρας ἔχειν τῆς οὐρᾶς, τούτοις
[9, 22]	τε ἄκρῳ τῷ ῥάμφει καὶ	ἐπὶ	ἄκρας ἔχουσι τῆς οὐρᾶς. (οὗτοι
[9, 3]	παρὰ τὸν Ἀσωπὸν καὶ ἀναθέντες	ἐπὶ	ἅμαξαν, γυναῖκα ἐφιστᾶσι νυμφεύτριαν· οἱ
[9, 13]	Κλεόμβροτος δὲ ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς	ἐπὶ	Ἀμβρόσσου τρέπεται τῆς Φωκέων· ἀποκτείνας
[9, 13]	αἴσχιστον ἐδέδοκτο εἶναι βασιλέως νεκρὸν	ἐπὶ	ἀνδράσι πολεμίοις γενόμενον περιοφθῆναι. (Θηβαίοις
[9, 28]	πόας καὶ τὰς ῥίζας ἥκιστα	ἐπὶ	ἀνθρώπου θανάτῳ φύεσθαι. καὶ δὴ
[9, 13]	τοῖς Ἕλλησιν ἔφασαν εἰρήνην τὴν	ἐπὶ	Ἀνταλκίδου καλουμένην, τηνικαῦτα Ἐπαμινώνδαν ἤρετο
[9, 15]	δὴ τοῦ Κύρῳ ὁδοῦ μετασχόντος	ἐπὶ	βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ ὀπίσω τοῖς
[9, 5]	αὐτὸς ὁ Ζῆθος, οὕτω Λάιον	ἐπὶ	βασιλείᾳ κατάγουσιν οἱ Θηβαῖοι. (Λαΐῳ
[9, 3]	Δία ἄγαλμα ξύλου ποιησάμενον ἄγειν	ἐπὶ	βοῶν ζεύγους ἐγκεκαλυμμένον, λέγειν δὲ
[9, 36]	τείχη τὰ ἐν Τίρυνθι οὐδὲ	ἐπὶ	βραχὺ ἤγαγον μνήμης, οὐδὲν ὄντα
[9, 30]	οἶδεν ὄντας ἕκαστόν τε αὐτῶν	ἐπὶ	βραχύτατον καὶ τὸ σύμπαν οὐκ
[9, 24]	ἄξιον ἐν μὲν Ὄλμωσιν οὐδ´	ἐπὶ	βραχύτατον παρεῖχον οὐδέν, ἐν Ὑήττῳ
[9, 21]	βαθύτατα. οἱ θηρεύοντες οὖν, ὁπότε	ἐπὶ	βραχύτατον, σταδίων τὴν πεδιάδα χιλίων
[9, 36]	φόνῳ τοῦ Ἀρίσβαντος, ὅντινα ἀπέκτεινεν	ἐπὶ	γυναικὶ ἑλὼν γαμετῇ· καὶ αὐτῷ
[9, 40]	καὶ Ἀλέξανδρος, οὐκ ἀναστήσας οὔτε	ἐπὶ	Δαρείῳ τρόπαια οὔτε ἐπὶ ταῖς
[9, 31]	ἔπη διάφορα ἐπὶ τοσοῦτο εἴρηται·	(ἐπὶ	δὲ ἄκρᾳ τῇ κορυφῇ τοῦ
[9, 27]	οἶδα γράψαντα ὡς Χάος πρῶτον,	ἐπὶ	δὲ αὐτῷ Γῆ τε καὶ
[9, 19]	Γλίσαντός ἐστιν ὄρος Ὕπατος καλούμενον,	ἐπὶ	δὲ αὐτῷ Διὸς Ὑπάτου ναὸς
[9, 37]	γίνονται παῖδες, πρεσβύτατος μὲν Ἐργῖνος,	ἐπὶ	δὲ αὐτῷ Στράτιος καὶ Ἄρρων
[9, 12]	βουκόλων εἶναι τῶν Πελάγοντος ὠνητήν·	ἐπὶ	δὲ ἑκατέρᾳ τῆς βοὸς πλευρᾷ
[9, 13]	προτέροις αὐτῶν διδόναι τοῖς συμμάχοις,	ἐπὶ	δὲ ἐκείνοις ἀνελομένοις οὕτω καὶ
[9, 26]	μνημονεύειν τὰ ὀνόματα οὔ φασιν·	ἐπὶ	δὲ Κλεοστράτῳ λαχόντι τὸν ἐραστὴν
[9, 21]	ἄλλο ὑπὲρ αὐτὸ οὐ μέγα,	ἐπὶ	δὲ τῆς κεφαλῆς οὐδὲ ἀρχὴν
[9, 39]	καὶ Τροφωνίου νομίζουσιν ἱεροὺς εἶναι.	ἐπὶ	δὲ τῷ ποταμῷ μνῆμά ἐστιν
[9, 39]	οὐκ αὐτίκα ἐπὶ τὸ μαντεῖον,	ἐπὶ	δὲ ὕδατος πηγὰς ἄγεται· αἱ
[9, 30]	Ἀρίων δὲ ὁ Μηθυμναῖός ἐστιν	ἐπὶ	δελφῖνος. ὁ δὲ Σακάδα τοῦ
[9, 6]	καὶ Θηβαίοις νίκη κατ´ Ἀθηναίων	ἐπὶ	Δηλίῳ τῷ Ταναγραίων ἐγένετο, καὶ
[9, 31]	Πειρίθῳ καταβαίη παραινέσεις τε Χίρωνος	ἐπὶ	διδασκαλίᾳ δὴ τῇ Ἀχιλλέως, καὶ
[9, 26]	ἐπιτεχνήσασθαι. (χαλκοῦν θώρακα ἐποιήσατο ἔχοντα	ἐπὶ	ἑκάστῃ τῶν φολίδων ἄγκιστρον ἐς
[9, 31]	δὴ τῇ Ἀχιλλέως, καὶ ὅσα	ἐπὶ	Ἔργοις τε καὶ Ἡμέραις. οἱ
[9, 16]	ἡ Ἁρμονία, (τὴν μὲν Οὐρανίαν	ἐπὶ	ἔρωτι καθαρῷ καὶ ἀπηλλαγμένῳ πόθου
[9, 10]	δόξῃ τρίπους ἐστὶν Ἀμφιτρύωνος ἀνάθημα	ἐπὶ	Ἡρακλεῖ δαφνηφορήσαντι. (ἀνωτέρω δὲ τοῦ
[9, 20]	γὰρ δὴ οὗτος, ὁπόσα ἐλαύνοιτο	ἐπὶ	θάλασσαν βοσκήματα, ὡς ἐλόχα τε
[9, 15]	Ἀρταξέρξην καὶ ὀπίσω τοῖς Ἕλλησιν	ἐπὶ	θάλασσαν ἡγησαμένου. (τῷ δὲ ἀνδριάντι
[9, 20]	Ταναγραίων πρὸ τῶν Διονύσου ὀργίων	ἐπὶ	θάλασσαν καταβῆναι καθαρσίων ἕνεκα, νηχομέναις
[9, 24]	ἔσχατοι ταύτῃ πόλισμα οἰκοῦσιν Ἁλὰς	ἐπὶ	θαλάσσῃ, ἣ τὴν Λοκρίδα ἤπειρον
[9, 20]	Ἅρμα. ~(Ἔστι δὲ τῆς Ταναγραίας	ἐπὶ	θαλάσσῃ καλούμενον Δήλιον· ἐν δὲ
[9, 32]	αὐτόθεν πόλισμά ἐστιν οὐ μέγα	ἐπὶ	θαλάσσῃ Τίφα· Ἡρακλεῖόν τε Τιφαιεῦσίν
[9, 23]	τὸ ὄρος τὸ Πτῶον ἔστιν	ἐπὶ	θαλάσσης Βοιωτῶν πόλις Λάρυμνα, γενέσθαι
[9, 22]	καλούμενον καὶ ὑπ´ αὐτῷ Βοιωτῶν	ἐπὶ	θαλάσσης πόλις ἐστὶν Ἀνθηδών· γενέσθαι
[9, 4]	Ὀνασία δὲ Ἀδράστου καὶ Ἀργείων	ἐπὶ	Θήβας ἡ προτέρα στρατεία. αὗται
[9, 31]	αὐτοὺς ἐνδύεσθαι καὶ δὴ καὶ	ἐπὶ	θήραν ἰέναι μετὰ ἀλλήλων· Νάρκισσον
[9, 39]	παραλαβόντες αὖθις οἱ ἱερεῖς καθίζουσιν	ἐπὶ	θρόνον Μνημοσύνης μὲν καλούμενον, κεῖται
[9, 1]	ἐσαγαγόντος ἐς Θήβας καὶ ἄλλα	ἐπὶ	καταλύσει τῶν Θηβαίων πράσσοντος, οὕτω
[9, 41]	ἄγαλμα Διὸς οὐ μέγα ἐστὶν	ἐπὶ	κορυφῇ τοῦ ὄρους. (ἐνταῦθα ἐν
[9, 40]	Ἰλιάδι μνήμην ἐποιήσατο, ἐπειργασμένος ἐστὶν	ἐπὶ	λευκοῦ λίθου. καὶ Δηλίοις Ἀφροδίτης
[9, 11]	κάθοδος Ἀθηνᾶν καὶ Ἡρακλέα κολοσσοὺς	ἐπὶ	λίθου τύπου τοῦ Πεντελῆσιν, ἔργα
[9, 24]	~(Ἐξ Ἀκραιφνίου δὲ ἰόντι εὐθεῖαν	ἐπὶ	λίμνην τὴν Κηφισίδα οἱ δὲ
[9, 19]	τὸ μὲν δὴ χωρίον τοῦτο	ἐπὶ	λόγῳ καλεῖται τοιῷδε· ὑπὲρ δὲ
[9, 8]	δὲ Κρηναίας, τὰς δὲ Ὑψίστας	ἐπὶ	λόγῳ τοιῷδε ὀνομάζουσι· πρὸς δὲ
[9, 2]	ἐποίησε· Νυμφευομένην δὲ τὴν θεὸν	ἐπὶ	λόγῳ τοιῷδε ὀνομάζουσιν. ~(Ἥραν ἐφ´
[9, 8]	ἔτους ὥραν ἐν Δωδώνῃ φασὶν	ἐπι	λόγῳ τῷδε ἄλλος πού τις
[9, 19]	ἣν ἡ πλάτανος ἐπεφύκει, καὶ	ἐπὶ	λόφου πλησίον τῆς Ἀγαμέμνονος σκηνῆς
[9, 7]	θυμῷ, καὶ ἄλλα τε ἐξεῦρεν	ἐπὶ	λύμῃ τῶν Θηβαίων καὶ τὴν
[9, 32]	καὶ ἀμυνάμενον τὸν Αὐτόλυκον ἦγεν	ἐπὶ	Λύσανδρον, παντάπασιν ἐκεῖνον ἐς χάριν
[9, 25]	ὡς οἱ Θηβαῖοι λέγουσιν, ἀπέτεμεν	ἐπὶ	λώβῃ τὰς ῥῖνας, οἳ παρὰ
[9, 30]	Ὀλύμπῳ. πόλις οἰκοῖτο Λίβηθρα, ᾗ	ἐπὶ	Μακεδονίας τέτραπται τὸ ὄρος, καὶ
[9, 20]	εἶναι. (ταύτης τοῦ βίου προελθούσης	ἐπὶ	μακρότατον τοὺς περιοίκους φασὶν ἀφελόντας
[9, 30]	κόσμῳ τοὺς πρὸ αὐτοῦ καὶ	ἐπὶ	μέγα ἦλθεν ἰσχύος οἷα πιστευόμενος
[9, 23]	Λάρυμνα τὸ ἀρχαῖον· Θηβαίων δὲ	ἐπὶ	μέγα ἰσχύος προελθόντων, τηνικαῦτα ἑκουσίως
[9, 34]	ἐς δόξαν. εὐδαιμονίας δέ ποτε	ἐπὶ	μέγιστον προαχθεῖσαν ἔμελλεν ἄρα ὑποδέξεσθαι
[9, 1]	καὶ αὖθις ἐς Βοιωτίαν καταχθῆναι.	(ἐπὶ	μὲν γὰρ τοῦ πολέμου τοῦ
[9, 5]	δὲ θεῶν εἶναι τῶν θαλασσίων.	(ἐπὶ	μὲν δὴ Κάδμου μέγιστον μετά
[9, 7]	δίκην ἔμελλεν ἀποδώσειν· Θηβαίοις δὲ	ἐπὶ	μὲν Κασσάνδρου πᾶς ὁ ἀρχαῖος
[9, 39]	τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς ᾠκεῖτο	ἐπὶ	μετεώρου καὶ ὠνομάζετο Μίδεια ἀπὸ
[9, 29]	ὅσοι πρότερον ἐγένοντο λάβοι δόξαν	ἐπὶ	μουσικῇ, καὶ ὡς Ἀπόλλων ἀποκτείνειεν
[9, 5]	ἔπεσι· δόξαν δὲ ἔσχεν Ἀμφίων	ἐπὶ	μουσικῇ, τήν τε ἁρμονίαν τὴν
[9, 30]	δὲ ἢ καὶ ἄλλως ἐπιφανεῖς	ἐπὶ	μουσικῇ, τοσῶνδε εἰκόνας ἀνέθεσαν· Θάμυριν
[9, 19]	ἐστὶν ἱερόν· κλείεσθαι δὲ αὐτὸ	ἐπὶ	νυκτὶ ἑκάστῃ καὶ αὖθις ἀνοίγεσθαί
[9, 24]	φασιν εἶναι Κυρτώνην. ᾤκισται δὲ	ἐπὶ	ὄρους ὑψηλοῦ, καὶ Ἀπόλλωνός ἐστιν
[9, 1]	Θηβαίους ὡς πανδημεὶ καὶ ἅμα	ἐπὶ	πλεῖστον εἰώθεσαν βουλεύεσθαι παρεφύλασσον τὰς
[9, 38]	νότου τὰ πλείω πνεύσαντος ἔπεισιν	ἐπὶ	πλέον τῆς χώρας τὸ ὕδωρ.
[9, 30]	οὐχ ἥκιστα ὅσοι κατ´ ἐμὲ	ἐπὶ	ποιήσει τῶν ἐπῶν καθεστήκεσαν. (Ὀρφεῖ
[9, 22]	παρὰ Ἀνθηδονίων, τῷ μὲν οὐκ	ἐπὶ	πολὺ ἐπῆλθεν ᾆσαι τὰ ἐς
[9, 27]	εἶχεν ἐς Φρύνην καὶ τὸ	ἐπὶ	Πραξιτέλει τῆς γυναικὸς σόφισμα, ἑτέρωθι
[9, 30]	ἐξ αὐτῶν τῶν ἐπῶν ὅτι	ἐπὶ	ῥάβδου δάφνης ᾖδε. περὶ δὲ
[9, 17]	αὐτῇ γαίης δασσαμένων, Φώκου δ´	ἐπὶ	σῆμα φερόντων» (Φώκου δὲ μνῆμα
[9, 11]	ἐς τὰς ὄρνιθας ἐνδεῖ τὰς	ἐπὶ	Στυμφάλῳ καὶ ὡς ἐκάθηρεν Ἡρακλῆς
[9, 5]	ἐκ Θηβῶν δέει μὴ τελεσθεῖεν	ἐπὶ	σφίσιν αἱ κατᾶραι τοῦ πατρός·
[9, 32]	ἐκτρέπουσι τὸ ὕδωρ, τὸ δὲ	ἐπὶ	τὰ ἕτερα αὐτοῦ γεωργοῦσι. Θίσβην
[9, 14]	Πελοποννησίων τοῖς λοιποῖς ἀπιέναι προειπὼν	ἐπὶ	τὰ οἰκεῖα Λακεδαιμονίους ἐν τοῖς
[9, 8]	δὲ τοῦ Πολυνείκους ἀνακαλεσαμένου σφᾶς	ἐπὶ	τὰ οἰκεῖα, τὰς πύλας διὰ
[9, 40]	οὔτε ἐπὶ Δαρείῳ τρόπαια οὔτε	ἐπὶ	ταῖς Ἰνδικαῖς νίκαις. (προσιόντων δὲ
[9, 16]	ἀπηλλαγμένῳ πόθου σωμάτων, Πάνδημον δὲ	ἐπὶ	ταῖς μίξεσι, τρίτα δὲ Ἀποστροφίαν,
[9, 8]	ταύτην οὖν τὴν χορδὴν Ἀμφίονα	ἐπὶ	ταῖς πύλαις ταύταις ἀνευρεῖν λέγουσιν.
[9, 5]	δεύτερον τότε ἄγουσι τὴν στρατιὰν	ἐπὶ	τὰς Θήβας· ἀντεστρατοπεδευμένων δὲ καὶ
[9, 37]	καὶ οἱ ἀδελφοὶ συλλέξαντες ἦλθον	ἐπὶ	τὰς Θήβας· καὶ μάχῃ μὲν
[9, 9]	πολλοῖς ὕστερον ὁμοῦ Θερσάνδρῳ στρατεύουσιν	ἐπὶ	τὰς Θήβας οὓς Ἐπιγόνους καλοῦσιν
[9, 32]	δὲ καὶ δεύτερα ὁ Λύσανδρος	ἐπὶ	τὰς τριήρεις ἀφίκετο ἐκ Σπάρτης,
[9, 8]	ἐπίκλησίν ἐστιν Ὑψίστου. τὰς δὲ	ἐπὶ	ταύταις πύλας ὀνομάζουσιν Ὠγυγίας, τελευταῖαι
[9, 3]	διαλλαγὰς ποιεῖται πρὸς τὸν Δία.	ἐπὶ	ταύταις ταῖς διαλλαγαῖς Δαίδαλα ἑορτὴν
[9, 2]	δὲ τὴν μὲν Ἀκταίωνος κοίτην,	ἐπὶ	ταύτῃ καθεύδειν φάμενοι τῇ πέτρᾳ
[9, 19]	Περικλύμενον τὸν ἀνελόντα φησὶν εἶναι.	~(Ἐπὶ	ταύτῃ τῇ λεωφόρῳ χωρίον ἐστὶ
[9, 22]	λευκὰ δὲ σημεῖα οὐ μεγάλα	ἐπί	τε ἄκρῳ τῷ ῥάμφει καὶ
[9, 5]	(τελευτήσαντος δὲ Θερσάνδρου καὶ δεύτερα	ἐπί	τε Ἀλέξανδρον καὶ ἐς Ἴλιον
[9, 10]	παίδων ἀνατιθέασιν. ἐπιφανὴς δὲ μάλιστα	ἐπί	τε ἀρχαιότητι καὶ τοῦ ἀναθέντος
[9, 32]	ὀνείδη γενέσθαι παρεσκεύασεν ὁ Λύσανδρος	ἐπί	τε δεκαδαρχίαις ἃς κατέστησε ταῖς
[9, 19]	χείμαρρον Θερμώδοντα ὀνομάζουσιν. ἀναστρέψαντι δὲ	ἐπί	τε Τευμησσὸν καὶ ὁδὸν τὴν
[9, 32]	εἷλεν αὐτῶν τὰ πλοῖα, ἐσκεδασμένους	ἐπί	τε ὕδωρ τοὺς ναύτας καὶ
[9, 31]	ἐπελεξάμεθα καὶ ἡμεῖς, καὶ ἐξηγήσεις	ἐπὶ	τέρασιν. (ἐναντία δὲ καὶ ἐς
[9, 5]	παρ´ αὐτῶν μαθὼν καὶ χορδὰς	ἐπὶ	τέσσαρσι ταῖς πρότερον τρεῖς ἀνευρών.
[9, 16]	ἤδη τετολμημένα, ὁποῖα καὶ ὕστερον	ἐπὶ	τῇ Ἀδώνιδος μητρὶ καὶ ἐς
[9, 22]	ἐστι τῇ Ἀνθηδόνι μνήματα καὶ	ἐπὶ	τῇ θαλάσσῃ καλούμενον Γλαύκου πήδημα·
[9, 21]	δὲ ἰδέαν οἱ Τρίτωνες· ἔχουσιν	ἐπὶ	τῇ κεφαλῇ κόμην οἷα τὰ
[9, 3]	Κιθαιρῶνα ἐλαύνουσιν. εὐτρέπισται δέ σφισιν	ἐπὶ	τῇ κορυφῇ τοῦ ὄρους βωμός,
[9, 10]	πιστά τοῦ δράκοντος, ὃν ἀπέκτεινεν	ἐπὶ	τῇ κρήνῃ, τοὺς ὀδόντας σπείραντα,
[9, 39]	δύο εἶναι πήχεις· ἐφεστήκασι δὲ	ἐπὶ	τῇ κρηπῖδι ὀβελοὶ καὶ αὐτοὶ
[9, 18]	ἐστὶ τὰς Προιτίδας. τάφος δὲ	ἐπὶ	τῇ λεωφόρῳ δείκνυται Μελανίππου, Θηβαίων
[9, 24]	κεῖνται δὲ αἱ Κῶπαι πόλισμα	ἐπὶ	τῇ λίμνῃ, τούτου δὲ καὶ
[9, 5]	Πλαταιᾶσιν ἔγραψε κατηφῆ τὴν Εὐρυγάνειαν	ἐπὶ	τῇ μάχῃ τῶν παίδων. (Πολυνείκης
[9, 40]	κατὰ νόμους τοὺς Ἀργείων ἔστησεν	ἐπὶ	τῇ νίκῃ· ἐπελθόντα δέ φασιν
[9, 38]	τῆς ὁδοῦ καὶ τὴν ὄρνιθα	ἐπὶ	τῇ πέτρᾳ φασὶν ὀφθῆναι· καὶ
[9, 24]	πέτρας ἀνερχόμενον· νυμφῶν δὲ ἱερὸν	ἐπὶ	τῇ πηγῇ καὶ ἄλσος οὐ
[9, 31]	αὑτοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ ἔρωτος	ἐπὶ	τῇ πηγῇ οἱ συμβῆναι τὴν
[9, 1]	γὰρ αὐτὸν οἱ Πλαταιεῖς ἐλελήθεσαν	ἐπὶ	τῇ τέχνῃ προεῖπε τῶν Θηβαίων
[9, 35]	Ἀπόλλωνα ἐργασάμενοι Δηλίοις τρεῖς ἐποίησαν	ἐπὶ	τῇ χειρὶ αὐτοῦ Χάριτας· καὶ
[9, 34]	Πυθοδώρου τέχνη Θηβαίου, φέρει δὲ	ἐπὶ	τῇ χειρὶ Σειρῆνας· τὰς γὰρ
[9, 41]	ἐκ Πύλου Τηλέμαχον ἀφικέσθαι σφίσιν	ἐπὶ	τὴν αὐλήν, ἐν τούτοις τοῖς
[9, 6]	ἢ τῶν παίδων Ἀθήνῃσιν ἀφίκετο	ἐπὶ	τὴν Ἑλλάδα ὁ βάρβαρος, οὐκ
[9, 22]	σχόντων τούς τε ἐφήβους ἐξαγαγεῖν	ἐπὶ	τὴν μάχην καὶ αὐτὸν ὅτε
[9, 31]	ὡς ἀπέθανεν ἡ παῖς, φοιτῶντα	ἐπὶ	τὴν πηγὴν συνιέναι μὲν ὅτι
[9, 12]	Ἁρμονίας γάμον τὸ χωρίον ἐστὶν	ἐπὶ	τῆς ἀγορᾶς, ἔνθα δή φασι
[9, 34]	δὲ παρείχετο μὲν ἐς μνήμην	ἐπὶ	τῆς ἀγορᾶς Ἑρμοῦ βωμὸν Ἐπιμηλίου,
[9, 36]	ἐκείνου κατέστη νόμων, οὓς ἔγραφεν	ἐπὶ	τῆς ἀρχῆς, ἄλλων τε ὁπόσων
[9, 1]	πολιορκίᾳ Πλάταιαν ἐξεῖλον· ἀνοικισθείσης δὲ	ἐπὶ	τῆς εἰρήνης, ἣν πρὸς βασιλέα
[9, 34]	γυνὴ πῦρ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν	ἐπὶ	τῆς Ἰοδάμας τὸν βωμὸν ἐς
[9, 23]	καὶ ὁ χρυσήνιος, δῆλα ὡς	ἐπὶ	τῆς Κόρης τῇ ἁρπαγῇ. (ἐντεῦθεν
[9, 28]	ὁρμὴν ἔχεως, καὶ τὸν μὲν	ἐπί	τι ἀναδραμεῖν δένδρον, τὸν δὲ
[9, 30]	ὡς προαποθανούσης οἱ τῆς γυναικὸς	ἐπὶ	τὸ Ἄορνον δι´ αὐτὴν τὸ
[9, 36]	τοὺς προσοίκους· τέλος δὲ καὶ	ἐπὶ	τὸ ἱερὸν συλήσοντες στρατεύουσι τὸ
[9, 39]	ὑπὸ τῶν ἱερέων οὐκ αὐτίκα	ἐπὶ	τὸ μαντεῖον, ἐπὶ δὲ ὕδατος
[9, 39]	Ὑέτιος ἐν ὑπαίθρῳ. ἀναβᾶσι δὲ	ἐπὶ	τὸ μαντεῖον καὶ αὐτόθεν ἰοῦσιν
[9, 30]	ἰόντι δὲ ἐκ Δίου τὴν	ἐπὶ	τὸ ὄρος καὶ στάδια προεληλυθότι
[9, 30]	(κάθηται δὲ καὶ Ἡσίοδος κιθάραν	ἐπὶ	τοῖς γόνασιν ἔχων, οὐδέν τι
[9, 27]	πεποιημένα ἐστὶν ἐς Ἔρωτα, ἵνα	ἐπὶ	τοῖς δρωμένοις Λυκομίδαι καὶ ταῦτα
[9, 32]	ἃς κατέστησε ταῖς πόλεσι καὶ	ἐπὶ	τοῖς Λάκωσιν ἁρμοσταῖς. (Λακεδαιμονίων δὲ
[9, 40]	ἐπιφανὲς ἐξ αὐτοῦ· (φασὶ δ´	ἐπὶ	τοῖς ὅροις αὐτῶν καὶ Πανοπέων
[9, 8]	(τὰς δὲ Ὁμολωίδας κληθῆναί φασιν	ἐπὶ	τοιῷδε. ἡνίκα ὑπὸ Ἀργείων μάχῃ
[9, 18]	τὰ ὀστᾶ ἐξ Ἰλίου φασὶν	ἐπὶ	τοιῷδε μαντεύματι· Θηβαῖοι Κάδμοιο πόλιν
[9, 15]	ὕβρεως· Θηβαῖοι δὲ ἐπεξιέναι παραυτίκα	ἐπὶ	τὸν Ἀλέξανδρον ὥρμηντο. ἡγεμόνας μὲν
[9, 25]	ἐξ ἀρχῆς, μετενεγκεῖν δὲ αὐτὰ	ἐπὶ	τὸν Ἀλεξιάρουν καλούμενον· (ὅτι δὲ
[9, 39]	ἐν τῇ νυκτὶ αὐτὸν ἄγουσιν	ἐπὶ	τὸν ποταμὸν τὴν Ἕρκυναν, ἀγαγόντες
[9, 12]	τῆς θυσίας καὶ οἱ πεμφθέντες	ἐπὶ	τὸν ταῦρον οὐχ ἧκον· οὕτω
[9, 31]	καὶ ἐς τὰ ἔπη διάφορα	ἐπὶ	τοσοῦτο εἴρηται· (ἐπὶ δὲ ἄκρᾳ
[9, 36]	τὸ δὲ ἀξίωμα τῶν Μινυῶν	ἐπὶ	τοσοῦτο ἤδη προῆκτο, ὥστε καὶ
[9, 27]	ἔστιν ὅπως ἡγήσομαι πιστόν, Ἡρακλέα	ἐπὶ	τοσοῦτο ὀργῆς ἀνδρὸς φίλου θυγατρὶ
[9, 29]	ἐπιστάμενος τοῦ Λίνου τὰ παθήματα,	ἐπὶ	τοῦ Ἀχιλλέως ἔφη τῇ ἀσπίδι
[9, 3]	καὶ τὰ δαίδαλα ὁμοῦ καθαγίζουσιν	ἐπὶ	τοῦ βωμοῦ, ἰδιῶται δὲ ὁπόσα
[9, 19]	δὲ ἔοικε τοξευούσῃ. φασὶ δὲ	ἐπὶ	τοῦ βωμοῦ μελλόντων ἐκ μαντείας
[9, 25]	ῥῖνας, οἳ παρὰ Ὀρχομενίων ἀφίκοντο	ἐπὶ	τοῦ δασμοῦ τὴν ἀπαίτησιν. (σταδίους
[9, 25]	ὃ εἵλκυσέ τε καὶ ἐπέβαλεν	ἐπὶ	τοῦ Ἐτεοκλέους ἐξημμένην τὴν πυράν.
[9, 34]	ἔριον χρυσοῦν, καὶ ἀποδρᾶναι σφᾶς	ἐπὶ	τοῦ κριοῦ τούτου. ἀνωτέρω δέ
[9, 39]	τὸ μαντεῖον ὑπὲρ τὸ ἄλσος	ἐπὶ	τοῦ ὄρους. κρηπὶς μὲν ἐν
[9, 30]	ἕκαστοι τὰ ἔργα ἀπολείποντες ἠθροίζοντο	ἐπὶ	τοῦ ποιμένος τὴν ἐν τῷ
[9, 4]	στρατεία. αὗται μὲν δή εἰσιν	ἐπὶ	τοῦ προνάου τῶν τοίχων αἱ
[9, 28]	ὥρα, ξύλων δύο ἕκαστος σκυτάλας	ἐπὶ	τοὺς ἔχεις ἐσφέρει, κροτοῦντες δὲ
[9, 13]	καὶ αὑτῶν καὶ τῶν συμμάχων	ἐπὶ	τοὺς Θηβαίους ᾔεσαν, Ἐπαμινώνδας μὲν
[9, 36]	(Μινύου δὲ ἦν Ὀρχομενός, καὶ	ἐπὶ	τούτου βασιλεύοντος ἥ τε πόλις
[9, 22]	τὸ τεῖχος κριὸν περιενεγκών, καὶ	ἐπὶ	τούτῳ Κάλαμις ἐποίησεν ἄγαλμα Ἑρμοῦ
[9, 39]	λίθον καὶ ὀνομασθῆναι τὸν ποταμὸν	ἐπὶ	τούτῳ λέγουσιν Ἕρκυναν. (καὶ ἔστι
[9, 5]	φησιν ἱδρύσασθαι πρῶτον Ἀμφίονα καὶ	ἐπὶ	τούτῳ λύραν παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν.
[9, 33]	ὕδωρ ἐντεῦθεν ἀνεῖναι τὴν γῆν.	ἐπὶ	τούτῳ μὲν ὁ ποταμὸς καλεῖται
[9, 5]	Ἰοκάστη, γενήσεσθαι. καὶ ὁ μὲν	ἐπὶ	τούτῳ τὸν Οἰδίποδα ἐκτίθησιν· ὁ
[9, 30]	θελῆσαι τὸ αἷμα, καταδῦναί τε	ἐπὶ	τούτῳ τὸν ποταμὸν ἐς τὴν
[9, 20]	κεφαλή. ὅτι δὲ μεθυσθέντα εἷλον,	ἐπὶ	τούτῳ ὑπὸ Διονύσου νομίζουσιν ἀποθανεῖν
[9, 17]	Θηβαίοις δὲ οὐχ ὁμοίως. καὶ	ἐπὶ	τούτῳ φρουρὰν οἱ Θηβαῖοι τότε
[9, 11]	ὅντινα Σωφρονιστῆρα ὀνομάζουσιν. (ἐνταῦθά εἰσιν	ἐπὶ	τύπου γυναικῶν εἰκόνες· ἀμυδρότερα ἤδη
[9, 41]	Ἐριφύλης, ὅτι αὐτὴ δῶρον ἔλαβεν	ἐπὶ	τῷ ἀνδρί· ὃν ἀνέθεσαν μὲν
[9, 40]	Ἀριάδνης ἐφέλκηται καὶ ἀεὶ νέας	ἐπὶ	τῷ ἔρωτι εὑρίσκηται τὰς συμφοράς.
[9, 38]	καὶ ἐπίγραμμα οἱ Ὀρχομένιοι τὸ	ἐπὶ	τῷ Ἡσιόδου τάφῳ μνημονεύουσιν. ~(Τὰ
[9, 30]	ἐστιν ἐν δεξιᾷ καὶ ἐπίθημα	ἐπὶ	τῷ κίονι ὑδρία λίθου, ἔχει
[9, 29]	ἐποίησε τοὺς ἀρχαιοτάτους, οὗτος ἀκμάζοντος	ἐπὶ	τῷ Λίνῳ τοῦ πένθους Οἰτόλινον
[9, 38]	χηραμῷ τῆς πέτρας. καὶ ἐλεγεῖα	ἐπὶ	τῷ μνήματι ἐπεγέγραπτο· Ἄσκρη μὲν
[9, 36]	Ὕηττος ἀφίκετο ἐξ Ἄργους, φεύγων	ἐπὶ	τῷ Μολούρου φόνῳ τοῦ Ἀρίσβαντος,
[9, 21]	ταύρους τούς τε Αἰθιοπικούς, οὓς	ἐπὶ	τῷ συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερως, ὅτι
[9, 30]	ὅσαι τῶν ἀηδόνων ἔχουσι νεοσσιὰς	ἐπὶ	τῷ τάφῳ τοῦ Ὀρφέως, ταύτας
[9, 39]	πάντων ἃ τέως ἐφρόντιζε, καὶ	ἐπὶ	τῷδε ἄλλο αὖθις ὕδωρ πίνειν
[9, 38]	οὐχ ὑπὸ Ἡρακλέους πεποιημένην, καὶ	ἐπὶ	τῷδε εἴρηκε λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι»
[9, 8]	τὰς δὲ Νηίστας ὀνομασθῆναί φασιν	ἐπὶ	τῷδε. ἐν ταῖς χορδαῖς νήτην
[9, 29]	Ἄσκρην· καὶ δὴ καὶ Ἡγησίνους	ἐπὶ	τῷδε ἐν τῇ Ἀτθίδι ἐποίησεν,
[9, 9]	νομίζω πάντων, ὅσοι πρὸς Ἕλληνας	ἐπὶ	τῶν καλουμένων ἡρώων ἐπολεμήθησαν ὑπὸ
[9, 8]	καὶ τάδε ἔτι, μήτε ὄρνιθας	ἐπὶ	τῶν κιόνων καθέζεσθαι τούτων μήτε
[9, 22]	ἐποίησεν ἄγαλμα Ἑρμοῦ φέροντα κριὸν	ἐπὶ	τῶν ὤμων· ὃς δ´ ἂν
[9, 22]	κύκλῳ τὸ τεῖχος ἔχων ἄρνα	ἐπὶ	τῶν ὤμων· (τὸν δὲ Ἑρμῆν
[9, 1]	Θηβῶν τὴν πεδιάδα, τὴν δὲ	ἐπὶ	Ὑσιῶν ἦγε πρὸς Ἐλευθερῶν τε
[9, 12]	ἀπιόντι ἐκ Δελφῶν Κάδμῳ τὴν	ἐπὶ	Φωκέων βοῦς γένοιτο ἡγεμὼν τῆς
[9, 2]	ἴσμεν τὴν Σχιστὴν ὁδὸν τὴν	ἐπὶ	Φωκέων, ἐφ´ ᾗ τὸν πατέρα
[9, 25]	Ἀργείων οἱ Καβειραῖοι, ἐξελείφθη δὲ	ἐπὶ	χρόνον τινὰ καὶ ἡ τελετή.
[9, 30]	δὲ γυναῖκάς φασι τῶν Θρᾳκῶν	ἐπιβουλεύειν	μὲν αὐτῷ θάνατον, ὅτι σφῶν
[9, 40]	τῷ πρὸς Φίλιππον ἀγῶνι ἀποθανόντων.	ἐπιγέγραπται	μὲν δὴ ἐπίγραμμα οὐδέν, ἐπίθημα
[9, 9]	στρατεύουσιν ἐπὶ τὰς Θήβας οὓς	Ἐπιγόνους	καλοῦσιν Ἕλληνες· δῆλοι δέ εἰσι
[9, 25]	ἡ τελετή. (κατὰ δὲ τὴν	Ἐπιγόνων	στρατείαν καὶ ἅλωσιν τῶν Θηβῶν
[9, 40]	τῶν ἀνδρῶν μάλιστα τὸν θυμόν·	ἐπίγραμμα	δὲ ἄπεστιν ἐμοὶ δοκεῖν ὅτι
[9, 11]	Τροφώνιόν φασι καὶ Ἀγαμήδην, καὶ	ἐπίγραμμα	ἐπ´ αὐτῷ ἐπιγραφῆναι τόδε· Ἀμφιτρύων
[9, 38]	τούτου δὲ τοῦ Χερσίου καὶ	ἐπίγραμμα	οἱ Ὀρχομένιοι τὸ ἐπὶ τῷ
[9, 40]	ἀγῶνι ἀποθανόντων. ἐπιγέγραπται μὲν δὴ	ἐπίγραμμα	οὐδέν, ἐπίθημα δ´ ἔπεστιν αὐτῷ
[9, 11]	Ἀγαμήδην, καὶ ἐπίγραμμα ἐπ´ αὐτῷ	ἐπιγραφῆναι	τόδε· Ἀμφιτρύων ὅτ´ ἔμελλ´ ἀγαγέσθαι
[9, 23]	τε ἐν Ὀλυμπίᾳ καὶ τῷ	Ἐπιδαυρίων	γῆς χῶμα· ἐνταῦθα δείκνυται καὶ
[9, 7]	Ὀλυμπίας ἀναθήματα καὶ τὰ ἐξ	Ἐπιδαύρου	καὶ τὰ ἐκ Δελφῶν, ὁπόσα
[9, 11]	ἐνταῦθα οἱ Θηβαῖοι γραφῆναι λέγουσιν·	ἐπιδεικνύουσι	δὲ Ἡρακλέους τῶν παίδων τῶν
[9, 41]	τῷ ναῷ τοῦ Ἀπόλλωνος χαλκοῦν	ἐπιδεικνύουσι	κρατῆρα, ἀνάθημα εἶναι φάμενοι Τηλέφου
[9, 39]	ὑπὸ δὲ τῶν ἱερέων οὐκ	ἐπιδείκνυται	πλὴν ὅσοι παρὰ τὸν Τροφώνιον
[9, 21]	οὕτω χρὴ πάντα τινὰ μήτε	ἐπίδρομον	τὴν γνώμην μήτε ἀπίστως ἔχειν
[9, 33]	ὀμνύουσι μέν, ποιοῦνται δὲ οὐκ	ἐπίδρομον	τὸν ὅρκον. ταύταις μέν ἐστι
[9, 36]	καὶ κτεάνων μοῖραν πόρεν ὡς	ἐπιεικές»	(πρῶτος δὲ οὗτος ὁ Ὕηττος
[9, 39]	λινοῦν καὶ ταινίαις τὸν χιτῶνα	ἐπιζωσθεὶς	καὶ ὑποδησάμενος ἐπιχωρίας κρηπῖδας. (ἔστι
[9, 21]	καὶ δάκτυλοι καὶ ὄνυχες τοῖς	ἐπιθέμασιν	ἐμφερεῖς τῶν κόχλων· ὑπὸ δὲ
[9, 14]	τοῖς Θηβαίοις. (Ἐπαμινώνδας δὲ τοὺς	ἐπιθεμένους	τρέπεται καὶ πρὸς αὐτὸ ἀφικόμενος
[9, 40]	ἐπιγέγραπται μὲν δὴ ἐπίγραμμα οὐδέν,	ἐπίθημα	δ´ ἔπεστιν αὐτῷ λέων· φέροι
[9, 30]	τέ ἐστιν ἐν δεξιᾷ καὶ	ἐπίθημα	ἐπὶ τῷ κίονι ὑδρία λίθου,
[9, 29]	ἐς Θήβας ἀποστεῖλαι, τὰ δὲ	ἐπιθήματα	τοῦ τάφου, καὶ ὅσα σημεῖα
[9, 16]	μίξεσι, τρίτα δὲ Ἀποστροφίαν, ἵνα	ἐπιθυμίας	τε ἀνόμου καὶ ἔργων ἀνοσίων
[9, 39]	ταύτῃ κριὸν θύουσιν ἐς βόθρον,	ἐπικαλούμενοι	τὸν Ἀγαμήδην. θυμάτων δὲ τῶν
[9, 5]	(μητέρα τ´ Οἰδιπόδαο ἴδον, καλὴν	Ἐπικάστην,	ἣ μέγα ἔργον ἔρεξεν ἀιδρείῃσι
[9, 26]	τὰ χρησθέντα ἐκ Δελφῶν ἐς	Ἐπικάστην	μόνην καὶ τοὺς ἐξ ἐκείνης
[9, 5]	εἰ δὴ τέσσαρες ἐκ τῆς	Ἐπικάστης	ἐγένοντο παῖδες τῷ Οἰδίποδι; ἐξ
[9, 32]	ἦν Διονύσου γύψου πεποιημένον καὶ	ἐπικεκοσμημένον	γραφῇ. πλοῦς δὲ ἐς Κρεῦσίν
[9, 9]	ἔτι ἐκ Κορίνθου καὶ Μεγαρέων	ἐπικληθέντες	ἐς τὴν συμμαχίαν· ἤμυναν δὲ
[9, 23]	τε ἐς τὸν Ἅιδην εἰσὶν	ἐπικλήσεις	καὶ ὁ χρυσήνιος, δῆλα ὡς
[9, 4]	ἔχει λόγος. ~(Πλαταιεῦσι δὲ Ἀθηνᾶς	ἐπίκλησιν	Ἀρείας ἐστὶν ἱερόν· ᾠκοδομήθη δὲ
[9, 19]	οὐκ ἔχον· ἐς δὲ τὴν	ἐπίκλησιν	αὐτῆς ἔστιν εἰκάζειν ὡς τῶν
[9, 39]	τε καὶ Κρόνῳ καὶ Διὶ	ἐπίκλησιν	Βασιλεῖ καὶ Ἥρᾳ τε Ἡνιόχῃ
[9, 17]	πλησίον δὲ Ἀπόλλων τέ ἐστιν	ἐπίκλησιν	Βοηδρόμιος καὶ Ἀγοραῖος Ἑρμῆς καλούμενος,
[9, 3]	δὲ ὕστερον ἀπὸ τῶν δαιδάλων	ἐπίκλησιν	γενέσθαι δοκῶ καὶ οὐκ ἐκ
[9, 4]	ἡγήσατο. (ἔστι δὲ καὶ Δήμητρος	ἐπίκλησιν	Ἐλευσινίας ἱερὸν ἐν Πλαταιαῖς καὶ
[9, 34]	ἀνωτέρω δέ ἐστιν Ἡρακλῆς Χάροψ	ἐπίκλησιν·	ἐνταῦθα δὲ οἱ Βοιωτοὶ λέγουσιν
[9, 34]	αὐτῷ Μουσῶν τε καὶ νυμφῶν	ἐπίκλησίν	ἐστι Λιβηθρίων· καὶ πηγαὶ τὴν
[9, 8]	δὲ ταῖς Ὑψίσταις Διὸς ἱερὸν	ἐπίκλησίν	ἐστιν Ὑψίστου. τὰς δὲ ἐπὶ
[9, 39]	ἔστι δὲ καὶ Δήμητρος ἱερὸν	ἐπίκλησιν	Εὐρώπης καὶ Ζεὺς Ὑέτιος ἐν
[9, 17]	δύο ἀγάλματα λίθινα λέγουσιν Ἀθηνᾶς	ἐπίκλησιν	Ζωστηρίας· λαβεῖν γὰρ τὰ ὅπλα
[9, 26]	νομίζουσι, καὶ Ἡρακλέους ἱερὸν μέγα	ἐπίκλησιν	Ἱπποδέτου· τούς τε γὰρ Ὀρχομενίους
[9, 22]	καλοῦσι, τοῦ μὲν ἐς τὴν	ἐπίκλησιν	λέγουσιν ὡς ὁ Ἑρμῆς σφισιν
[9, 16]	τοῦ θεάτρου Διονύσου ναός ἐστιν	ἐπίκλησιν	Λυσίου· Θηβαίων γὰρ αἰχμαλώτους ἄνδρας
[9, 11]	Σωφρονιστῆρα λίθον βωμός ἐστιν Ἀπόλλωνος	ἐπίκλησιν	Σποδίου, πεποίηται δὲ ἀπὸ τῆς
[9, 19]	ἐνταῦθα. ἕτερος δὲ ἐς ἀλώπεκα	ἐπίκλησιν	Τευμησσίαν λόγος ἐστίν, ὡς ἐκ
[9, 10]	καὶ ῥώμης, ἱερέα ἐνιαύσιον ποιοῦσιν·	ἐπίκλησις	δέ ἐστίν οἱ δαφναφόρος, στεφάνους
[9, 5]	τούτου τοῖς πολλοῖς τῶν ποιητῶν	ἐπίκλησις	ἐς τὰς Θήβας ἐστὶν Ὠγύγιαι.
[9, 23]	ἀφ´ οὗ τῷ τε Ἀπόλλωνι	ἐπίκλησις	καὶ τῷ ὄρει τὸ ὄνομα
[9, 26]	τούτου μὲν τῷ Διὶ γέγονεν	ἐπίκλησις	Σαώτης· τὸ δὲ ἄγαλμα τὸ
[9, 30]	περὶ μεσοῦσαν μάλιστα τὴν ἡμέραν	ἐπικλίνων	αὑτὸν πρὸς τοῦ Ὀρφέως τὸν
[9, 24]	οἰκεῖσθαι, καὶ ὡς ὥρᾳ χειμῶνος	ἐπικλύσασα	ἠφάνισεν αὐτὰ ἡ λίμνη. οἱ
[9, 12]	τὸ ξύλον τοῦτο χαλκῷ λέγουσιν	ἐπικοσμήσαντα	Διόνυσον καλέσαι Κάδμον. πλησίον δὲ
[9, 13]	Θηβαίους. Ἐπαμινώνδας δέ, ἐπιστάμενος ὡς	ἐπικρύπτεσθαι	τὰς συμφορὰς ἀεί ποτε οἱ
[9, 2]	πείθομαι νόσον λύσσαν τοῦ Ἀκταίωνος	ἐπιλαβεῖν	τοὺς κύνας· μανέντες δὲ καὶ
[9, 27]	δὲ αὐτοῦ παρθένος, ἔστ´ ἂν	ἐπιλάβῃ	τὸ χρεὼν αὐτήν. αἴτιον δὲ
[9, 22]	Πίνδαρος, προστίθησι δὲ Πίνδαρος, ὡς	ἐπιλάβοι	τὸ χρεὼν αὐτοὺς ἐν Νάξῳ
[9, 3]	σφισι καὶ αὐτὸν τὸν βωμὸν	ἐπιλαβὸν	τὸ πῦρ ἐξανήλωσε· μεγίστην δὲ
[9, 14]	Ἐπαμινώνδᾳ διήνυστο, τεθνάναι δὲ ἐτέτακτο	ἐπιλαβόντα	ἄνδρα τῆς ἀρχῆς· ὁ οὖν
[9, 23]	(τὸν μὲν αὐτίκα τὸ χρεὼν	ἐπιλαμβάνει	πρὶν ἐξήκειν ἡμέραν δεκάτην ἀπὸ
[9, 34]	Ἰοδάμας τὸν βωμὸν ἐς τρὶς	ἐπιλέγει	τῇ Βοιωτῶν φωνῇ Ἰοδάμαν ζῆν
[9, 8]	Ἀμφιαράῳ τὴν γῆν ταύτῃ νομίζουσιν,	ἐπιλέγοντες	καὶ τάδε ἔτι, μήτε ὄρνιθας
[9, 26]	Σαώτου Διός ἐστι χαλκοῦν ἄγαλμα·	ἐπιλέγουσι	δὲ ὡς λυμαινομένου τὴν πόλιν
[9, 11]	ἐποίησαν. Θηβαῖοι δὲ καὶ τάδε	ἐπιλέγουσιν,	ὡς Ἡρακλῆς ὑπὸ τῆς μανίας
[9, 1]	Ἀθηνῶν, τοὺς δὲ αὖθις ἔμελλεν	ἐπιλήψεσθαι	κακὸν δεύτερον. ἐκ μέν γε
[9, 5]	Λύκον ἀδελφὸν Νυκτέως ἥ τε	ἐπιμέλεια	τοῦ παιδὸς περιῆλθε καὶ ἡ
[9, 5]	Λάιον μὲν ὑπεκκλέπτουσιν οἷς ἦν	ἐπιμελὲς	μὴ γενέσθαι τὸ Κάδμου γένος
[9, 34]	ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς Ἑρμοῦ βωμὸν	Ἐπιμηλίου,	τὸν δὲ ἀνέμων. κατωτέρω δὲ
[9, 32]	ναρκίσσοις. ~(Τοῖς δὲ ἐν Κρεύσιδι,	ἐπινείῳ	τῷ Θεσπιέων, οἰκοῦσιν ἐν κοινῷ
[9, 4]	τὸ ἀντικαθήμενόν σφισιν ἀπ´ αὐτῆς	ἔπινεν·	ὕστερον μέντοι τὸ ὕδωρ ἀνεσώσαντο
[9, 6]	προεσήμαινεν αὐτίκα ὁ θεὸς τὸν	ἐπιόντα	ὄλεθρον, καί σφισιν ἐν Δήμητρος
[9, 5]	ἐθέλουσιν ἕπεσθαι Θηβαίων ὑπὸ τὴν	ἐπιοῦσαν	νύκτα ἀπεχώρησεν ἐς Ἰλλυριούς. (τὰς
[9, 8]	δὲ ὗς τούτους ἐς τὴν	ἐπιοῦσαν	τοῦ ἔτους ὥραν ἐν Δωδώνῃ
[9, 36]	σεισμοῖς· τοὺς δὲ ὑπολειπομένους νόσος	ἐπιπεσοῦσα	ἔφθειρε λοιμώδης, ὀλίγοι δὲ καὶ
[9, 25]	ἐξ Ἄργους. τοῦ δὲ Μενοικέως	ἐπιπέφυκε	ῥοιὰ τῷ μνήματι· τοῦ καρποῦ
[9, 30]	τοῦτον οἱ Διασταὶ τὸν ποταμὸν	ἐπιρρεῖν	διὰ παντὸς τῇ γῇ τὰ
[9, 8]	καὶ εὔγεων μάλιστα καὶ ὕδασιν	ἐπιρρεομένην.	(Θερσάνδρου δὲ τοῦ Πολυνείκους ἀνακαλεσαμένου
[9, 13]	Λῦσιν, ἄνδρα γένος μὲν Ταραντῖνον,	ἐπιστάμενον	δὲ τοὺς Πυθαγόρου τοῦ Σαμίου
[9, 40]	κρατερὸν μένος ἱπποδάμοιο» Ὅμηρος δὲ	ἐπιστάμενος	ἐμοὶ δοκεῖν Χαιρώνειάν τε ἤδη
[9, 29]	μέν, ἅτε ᾆσμα Ἕλλησιν ὂν	ἐπιστάμενος	τοῦ Λίνου τὰ παθήματα, ἐπὶ
[9, 13]	ἐς τοὺς Θηβαίους. Ἐπαμινώνδας δέ,	ἐπιστάμενος	ὡς ἐπικρύπτεσθαι τὰς συμφορὰς ἀεί
[9, 30]	οὔ μοι γράφειν ἡδὺ ἦν,	ἐπισταμένῳ	τὸ φιλαίτιον ἄλλων τε καὶ
[9, 9]	τὸ τεῖχος· (ἅτε δὲ οὐκ	ἐπισταμένων	τῶν Πελοποννησίων μάχεσθαι πρὸς τὸ
[9, 23]	ταύτῃ Πίνδαρος ἐνύπνιον τῇ πρεσβύτιδι	ἐπιστὰς	ὕμνον ᾖσεν ἐς Περσεφόνην, ἡ
[9, 23]	αὐτῷ γενέσθαι προήκοντι ἐς γῆρας·	ἐπιστᾶσα	ἡ Περσεφόνη οἱ καθεύδοντι οὐκ
[9, 26]	αὐτὴν κατὰ εὔνοιαν ὁ Λάιος·	ἐπίστασθαι	δὲ πλὴν τοὺς βασιλέας οὐδένα
[9, 10]	ἕτερον θεασαμένῳ Κανάχου ποίημα ὂν	ἐπίστασθαι.	διαφέρουσι δὲ τοσόνδε· ὁ μὲν
[9, 38]	ἐμφράξαι τὸ διὰ τοῦ ὄρους.	ἐπίσταται	μὲν οὖν καὶ Ὅμηρος λίμνην
[9, 9]	δὲ θυμῷ μᾶλλον ἢ σὺν	ἐπιστήμῃ	τὰς προσβολάς, πολλοὺς μὲν ἀπὸ
[9, 14]	πάλαι ποτὲ ἀνεσκευάσαντο κατὰ τὴν	ἐπιστρατείαν	τὴν Θεσσαλῶν· οἱ Θεσσαλοὶ δὲ
[9, 32]	ἦν χωρίζειν· κατὰ δὲ τὴν	ἐπιστρατείαν	τοῦ Μήδου φρονήσασιν Ἁλιαρτίοις τὰ
[9, 23]	δὲ τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων	ἐπιστρατείας	καὶ ὀλέθρου τοῦ Θηβαίων μαντεῖον
[9, 9]	τε ἔφοδον δι´ ὀλίγου τῶν	ἐπιστρατευσαμένων	καὶ ἐν μάχῃ παρέσχοντο μιᾷ
[9, 21]	θέοι διὰ τὸ ἐν ταῖς	ἐπιστροφαῖς	συνεχές, ἄλλως τε καὶ οὐκ
[9, 21]	μὲν οὐκ ἔστιν ὅπως διαλύσουσιν,	ἐπισυνιόντες	δὲ ἀεὶ τὰ ἐντὸς γινόμενα
[9, 25]	Θηβαῖοί φασιν Ἡρακλεῖ παιδὶ ἔτι	ἐπισχεῖν	γάλα κατὰ δή τινα ἀπάτην
[9, 37]	τὴν κεφαλήν, ὅπως μὴ ἡμέρας	ἐπισχούσης	ἐκεῖνος γένοιτο ἐν αἰκίαις καὶ
[9, 10]	καὶ δράκοντα ὑπὸ τοῦ Ἄρεως	ἐπιτετάχθαι	φύλακα τῇ πηγῇ. πρὸς ταύτῃ
[9, 27]	Ἡρακλεῖ τῷ Ἰδαίῳ τὸ ἱερὸν	ἐπιτετράφθαι	λέγουσιν. ~(Ὁ δὲ Ἑλικὼν ὀρῶν
[9, 11]	πω τοῖς τότε ἐξεύρητο, ἱστία	ἐπιτεχνησάμενος,	ὡς τοῦ Μίνω ναυτικοῦ τὴν
[9, 26]	τὸν ἐραστὴν αὐτοῦ Μενέστρατον λέγουσιν	ἐπιτεχνήσασθαι.	(χαλκοῦν θώρακα ἐποιήσατο ἔχοντα ἐπὶ
[9, 6]	πολέμου τὰ ἐκ Θηβῶν εἶχεν	ἐπιτηδείως·	διαπολεμηθέντος δὲ τοῦ πολέμου καὶ
[9, 12]	ἐς ἅπαν ἁρμονίας εἶδος ἔχοντας	ἐπιτηδείως,	πρῶτος δὲ διάφορα ἐς τοσοῦτο
[9, 34]	γενέσθαι λίθον. καὶ διὰ τοῦτο	ἐπιτιθεῖσα	γυνὴ πῦρ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν
[9, 15]	ἐκτὸς Πυλῶν οἱ τῆς δυνάμεως	ἐπιτίθεταί	σφισιν ἐν δυσχωρίαις λοχήσας ὁ
[9, 37]	τοῦ Κλυμένου φόνου. Ἡρακλέους δὲ	ἐπιτραφέντος	ἐν Θήβαις, οὕτω τοῦ δασμοῦ
[9, 5]	τελευτή, παῖδα ἔτι ἀπολείψειν, καὶ	ἐπιτρέπει	τόν τε υἱὸν καὶ τὴν
[9, 39]	τε καὶ ἐπύθετο· μαθόντες δὲ	ἐπιτρέπουσιν	αὐτὸν ἤδη τοῖς προσήκουσιν. οἱ
[9, 5]	Λάιον Λαβδάκου παῖδα. (Λύκου δὲ	ἐπιτροπεύοντος	δεύτερον κατίασιν Ἀμφίων καὶ Ζῆθος
[9, 10]	αὐτὰς εἶναι Κρέοντος, ὃς ἐδυνάστευεν	ἐπιτροπεύων	Λαοδάμαντα τὸν Ἐτεοκλέους. (τόδε γε
[9, 5]	βασιλείας Κρέων ὁ Μενοικέως ἐδυνάστευεν	ἐπιτροπεύων	τὸν παῖδα. ἤδη δὲ Λαοδάμαντος
[9, 19]	λέγοντες τὴν κεφαλήν, Τειρεσίαν δὲ	ἐπιτυχόντα	ἀποκόψαι μαχαίρᾳ. τὸ μὲν δὴ
[9, 11]	Σάμου νῆσον ἔτι οὖσαν ἀνώνυμον.	ἐπιτυχὼν	δὲ Ἡρακλῆς γνωρίζει τὸν νεκρόν,
[9, 28]	Ψύλλων ἢ καὶ ἄλλως προσφόροις	ἐπιτύχωσι	τοῖς φαρμάκοις. (ἔστι μὲν δὴ
[9, 30]	(ποιητὰς δὲ ἢ καὶ ἄλλως	ἐπιφανεῖς	ἐπὶ μουσικῇ, τοσῶνδε εἰκόνας ἀνέθεσαν·
[9, 40]	δηλοῖ τὸ ἐς τοὺς ἀνθρώπους	ἐπιφανὲς	ἐξ αὐτοῦ· (φασὶ δ´ ἐπὶ
[9, 36]	τὰ οἰκεῖα, ὁπότε γε ἀνδράσιν	ἐπιφανέσιν	ἐς συγγραφὴν πυραμίδας μὲν τὰς
[9, 39]	ὀστᾶ ἐκ Τροίας. (τὰ δὲ	ἐπιφανέστατα	ἐν τῷ ἄλσει Τροφωνίου ναὸς
[9, 13]	(Θηβαίοις μὲν ἡ νίκη κατείργαστο	ἐπιφανέστατα	πασῶν ὁπόσας κατὰ Ἑλλήνων ἀνείλοντο
[9, 6]	Κορωνείᾳ, νικῶσιν αὖθις ἐν Λεύκτροις	ἐπιφανεστάτην	νίκην ὁπόσας γενομένας Ἕλλησιν ἴσμεν
[9, 17]	θελήσαντος, ὃς ἂν τῶν ἀστῶν	ἐπιφανέστατος	κατὰ γένους ἀξίωμα ᾖ. Ἀντιποίνῳ
[9, 10]	οὖν εὐδαιμονέστεροι τῶν παίδων ἀνατιθέασιν.	ἐπιφανὴς	δὲ μάλιστα ἐπί τε ἀρχαιότητι
[9, 34]	εἴ τις Ἕλλησιν ἄλλη πόλις	ἐπιφανὴς	καὶ αὕτη ἐς δόξαν. εὐδαιμονίας
[9, 5]	Θηβῶν. Κάδμῳ δὲ γάμος τε	ἐπιφανὴς	ὑπῆρξεν, εἰ δὴ θυγατέρα Ἀφροδίτης
[9, 3]	ἐξάραντες δὲ ἐς ὕψος φρύγανα	ἐπιφέρουσιν.	(αἱ μὲν δὴ πόλεις καὶ
[9, 17]	λεγόμενα Διόνυσος νεμεσᾷ τῇ Ἀντιόπῃ.	ἐπίφθονοι	δὲ ἀεί πως παρὰ θεῶν
[9, 3]	κοράκων δὲ οὗτοι γάρ σφισιν	ἐπιφοιτῶσιν	ἔχουσιν ἀκριβῆ τὴν φρουράν. τὸν
[9, 19]	πνεῦμα τοῖς Ἕλλησιν οὐκ ἐγίνετο	ἐπίφορον,	φανέντος δὲ ἐξαίφνης ἀνέμου σφίσιν
[9, 11]	Μίνω ναυτικοῦ τὴν εἰρεσίαν φθάνοιεν	ἐπιφόρῳ	τῷ ἀνέμῳ χρώμενοι, τότε αὐτὸς
[9, 14]	καὶ ἄλλην Ἀθηναίων ἔχων δύναμιν	ἐπιχειρεῖ	τοῖς Θηβαίοις. (Ἐπαμινώνδας δὲ τοὺς
[9, 20]	τε ὁ Τρίτων καὶ ἥρπαζεν·	ἐπιχειρεῖν	δὲ αὐτὸν καὶ τῶν πλοίων
[9, 20]	καταβῆναι καθαρσίων ἕνεκα, νηχομέναις δὲ	ἐπιχειρῆσαι	τὸν Τρίτωνα καὶ τὰς γυναῖκας
[9, 4]	μὲν δὴ ἄγαλμα ξόανόν ἐστιν	ἐπίχρυσον,	πρόσωπον δέ οἱ καὶ χεῖρες
[9, 39]	ὀπὴν τοὺς πόδας καὶ αὐτὸς	ἐπιχωρεῖ,	τὰ γόνατά οἱ τῆς ὀπῆς
[9, 13]	διδάγματα δὲ αὐτοῖς τά τε	ἐπιχώρια	ἔμαθεν ἐς τὸ ἀκριβέστατον καὶ
[9, 39]	τὸν χιτῶνα ἐπιζωσθεὶς καὶ ὑποδησάμενος	ἐπιχωρίας	κρηπῖδας. (ἔστι δὲ τὸ μαντεῖον
[9, 30]	Ὀρφέως ἡ ὑδρία, καθὰ οἱ	ἐπιχώριοι	λέγουσι. (ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς
[9, 5]	τῆς ἀγορᾶς· καὶ ἐναγίζειν οἱ	ἐπιχώριοί	φασιν αὐτῷ. (τελευτήσαντος δὲ Θερσάνδρου
[9, 32]	αὐτοῦ γεωργοῦσι. Θίσβην δὲ λέγουσιν	ἐπιχώριον	εἶναι νύμφην, ἀφ´ ἧς ἡ
[9, 32]	εἶναι σοφοί, Τῖφυν ἄνδρα μνημονεύοντες	ἐπιχώριον	ὡς προκριθείη γενέσθαι τῆς Ἀργοῦς
[9, 16]	Ἀθηναῖος, Καλλιστόνικος δὲ τὰ λοιπὰ	ἐπιχώριος.	σοφὸν μὲν δὴ καὶ τούτοις
[9, 8]	φρέαρ· τὰς δὲ ἵππους τὰς	ἐπιχωρίους	τοῦ ὕδατος πιούσας τούτου μανῆναι
[9, 29]	δὲ τὸ ᾆσμα Αἰγύπτιοι τῇ	ἐπιχωρίῳ	φωνῇ Μανέρων. οἱ δὲ Ἕλλησιν
[9, 3]	μέν, ὡς ἔφασκεν ὁ τῶν	ἐπιχωρίων	ἐξηγητής, ἀληθεῖ μέντοι λόγῳ δι´
[9, 8]	καὶ Προιτίσιν ἀπὸ ἀνδρὸς τῶν	ἐπιχωρίων·	ἡλικίαν δὲ Προίτου καὶ τὸ
[9, 31]	τὸν Βελλεροφόντου ποιῆσαί φασιν ἵππον	ἐπιψαύσαντα	ὁπλῇ τῆς γῆς. (Βοιωτῶν δὲ
[9, 23]	αὐτῷ καθεύδοντι προσεπέτοντό τε καὶ	ἔπλασσον	πρὸς τὰ χείλη τοῦ κηροῦ.
[9, 35]	Χάριτας γοῦν οἱ κατ´ ἐμὲ	ἔπλασσόν	τε καὶ ἔγραφον γυμνάς. ~(Γενομένης
[9, 7]	αὐτὸς χαίρων τὸν βίον κατέστρεψεν·	ἐπλήσθη	γὰρ ὑδέρῳ, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ
[9, 3]	καὶ αὐτίκα ἀφίκετο. ὡς δὲ	ἐπλησίαζε	τῇ ἁμάξῃ καὶ τοῦ ἀγάλματος
[9, 23]	αὐτὴν ἄνδρας εὕρισκον, ἡνίκα Ἀλέξανδρος	ἐποίει	τὰς Θήβας ἀναστάτους· ὑπὸ δὲ
[9, 9]	οἱ δὲ ὑπολειφθέντες πολιορκίᾳ παρέστησαν.	ἐποιήθη	δὲ ἐς τὸν πόλεμον τοῦτον
[9, 33]	οὐ μὴν οὐδὲ οἷς τισιν	ἐποιήθησαν,	οὐδὲ τοῦτο ἠδυνάμην πυθέσθαι. (ἔστι
[9, 5]	θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν» πῶς οὖν	ἐποίησαν	ἀνάπυστα ἄφαρ, εἰ δὴ τέσσαρες
[9, 37]	Δελφοῖς καὶ Ὑριεῖ τὸν θησαυρόν.	ἐποίησαν	δὲ ἐνταῦθα τῶν λίθων ἕνα
[9, 35]	τὸν Ἀπόλλωνα ἐργασάμενοι Δηλίοις τρεῖς	ἐποίησαν	ἐπὶ τῇ χειρὶ αὐτοῦ Χάριτας·
[9, 29]	οὔτε ὁ τούτου γενόμενος ὕστερον	ἐποίησαν·	ἢ καὶ ποιηθέντα ἐς τοὺς
[9, 11]	καὶ Πανύασσις ἐν τοῖς ἔπεσιν	ἐποίησαν.	Θηβαῖοι δὲ καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν,
[9, 27]	Πάμφως τε ἔπη καὶ Ὀρφεὺς	ἐποίησαν·	καί σφισιν ἀμφοτέροις πεποιημένα ἐστὶν
[9, 15]	τῆς ἐξόδου Κλεομένην καὶ Ὕπατον	ἐποιήσαντο	βοιωταρχοῦντας ἐν τῷ τότε· Ἐπαμινώνδᾳ
[9, 1]	ἦσαν· πρὸς δὲ τοὺς ἐγκαταληφθέντας	ἐποιήσαντο	οἱ Θηβαῖοι σπονδάς, ἀπελθεῖν σφᾶς
[9, 34]	γένος ὑπολειπόμενον Φρίξου τούτων ἕνεκα	ἐποιήσατο	Ἁλίαρτον καὶ Κόρωνον τοὺς Θερσάνδρου
[9, 37]	πολιτῶν πρὸς μὲν τὸν Ἡρακλέα	ἐποιήσατο	εἰρήνην, πλοῦτον δὲ τὸν πρότερον
[9, 24]	λίμνῃ, τούτου δὲ καὶ Ὅμηρος	ἐποιήσατο	ἐν καταλόγῳ μνήμην· ἐνταῦθα Δήμητρος
[9, 40]	καὶ Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι μνήμην	ἐποιήσατο,	ἐπειργασμένος ἐστὶν ἐπὶ λευκοῦ λίθου.
[9, 26]	Μενέστρατον λέγουσιν ἐπιτεχνήσασθαι. (χαλκοῦν θώρακα	ἐποιήσατο	ἔχοντα ἐπὶ ἑκάστῃ τῶν φολίδων
[9, 5]	ἐξειργάζετο πρὸς τὴν λύραν, οὐδένα	ἐποιήσατο	λόγον ἐν τοῖς ἔπεσι· δόξαν
[9, 36]	ἡ ταύτῃ προσεχής. (Ὑήττου δὲ	ἐποιήσατο	μνήμην καὶ ὁ τὰ ἔπη
[9, 19]	ἧς καὶ Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι	ἐποιήσατο	μνήμην, τὸ ἔτι τοῦ ξύλου
[9, 12]	Διονύσου ἄγαλμα, καὶ τοῦτο Ὀνασιμήδης	ἐποίησε	δι´ ὅλου πλῆρες ὑπὸ τοῦ
[9, 26]	αὐτὴν καὶ Πλοῦτόν οἱ παρεστηκότα	ἐποίησε	~(Θεῶν δὲ οἱ Θεσπιεῖς τιμῶσιν
[9, 2]	ἄλλο Ἥρας ἄγαλμα καθήμενον Καλλίμαχος	ἐποίησε·	Νυμφευομένην δὲ τὴν θεὸν ἐπὶ
[9, 11]	τὰ ἐν τοῖς ἀετοῖς Πραξιτέλης	ἐποίησε	τὰ πολλὰ τῶν δώδεκα καλουμένων
[9, 22]	μόνη δὴ ἐν Τανάγρᾳ ᾄσματα	ἐποίησε,	ταύτης ἔστι μὲν μνῆμα ἐν
[9, 39]	καὶ τοῦτο εἰκασμένον· Πραξιτέλης δὲ	ἐποίησε	τὸ ἄγαλμα. ἔστι δὲ καὶ
[9, 29]	δέ, ὃς Ἀθηναίοις τῶν ὕμνων	ἐποίησε	τοὺς ἀρχαιοτάτους, οὗτος ἀκμάζοντος ἐπὶ
[9, 11]	εἱλίξατο τοῦτον ἑαυτῷ· Ἀγχάσιος δ´	ἐποίησε	Τροφώνιος ἠδ´ Ἀγαμήδης» (τοῦτο μὲν
[9, 38]	δὲ καὶ ἔπη σφίσιν ἃ	ἐποίησε	Χερσίας, ἀνὴρ Ὀρχομένιος· ἐκ δὲ
[9, 22]	περιενεγκών, καὶ ἐπὶ τούτῳ Κάλαμις	ἐποίησεν	ἄγαλμα Ἑρμοῦ φέροντα κριὸν ἐπὶ
[9, 27]	ἐφ´ ἡμῶν Ἔρωτα ἐν Θεσπιαῖς	ἐποίησεν	Ἀθηναῖος Μηνόδωρος, τὸ ἔργον τὸ
[9, 29]	ἐπὶ τῷδε ἐν τῇ Ἀτθίδι	ἐποίησεν,	Ἄσκρῃ δ´ αὖ παρέλεκτο Ποσειδάων
[9, 27]	καὶ τοὺς ὕμνους τοὺς ἀρχαιοτάτους	ἐποίησεν	Ἕλλησιν, οὗτος ὁ Ὠλὴν ἐν
[9, 5]	γενέσθαι, μάρτυρι Ὁμήρῳ χρώμενος, ὃς	ἐποίησεν	ἐν Ὀδυσσείᾳ (μητέρα τ´ Οἰδιπόδαο
[9, 33]	ἄνδρα ἠλλάγη καὶ ὅτι Ὅμηρος	ἐποίησεν	ἐν Ὀδυσσείᾳ συνετὸν εἶναι γνώμην
[9, 35]	Ὕπνου τοῖς λόγοις τὸ ἔπος	ἐποίησεν	ἦ μέν μοι δώσειν Χαρίτων
[9, 2]	τε βωμὸν καὶ τὸ ἄγαλμα	ἐποίησεν	λευκοῦ λίθου. (ἄγουσι δὲ καὶ
[9, 30]	εἰργασμένου· τὰς δὲ ὑπολοίπους τρεῖς	ἐποίησεν	Ὀλυμπιοσθένης. καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς ἐστιν
[9, 30]	Πινδάρου τὸ ἐς αὐτὸν προοίμιον,	ἐποίησεν	οὐδὲν ἐς τὸ μῆκος τοῦ
[9, 34]	Πηνειοῦ παῖδα τοῦ ποταμοῦ λέγουσιν	ἐποικῆσαι	καὶ ἀπὸ τούτου τὴν γῆν
[9, 35]	τε πλάσται καὶ κατὰ ταὐτὰ	ἐποίουν	οἱ ζωγράφοι· καὶ Σμυρναίοις τοῦτο
[9, 8]	πύλας διὰ ὧν τὴν κάθοδον	ἐποιοῦντο	ἀπὸ τῆς Ὁμόλης ὀνομάζουσιν Ὁμολωίδας.
[9, 3]	κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ λίθων	ἐποιοῦντο	οἰκοδομίαν, ἐξάραντες δὲ ἐς ὕψος
[9, 30]	μὲν δι´ οὐ πολλῆς φροντίδος	ἐποιοῦντο	τὸν χρησμόν, οὐδὲ ἄλλο τι
[9, 17]	καὶ περὶ Ὀρφέως, ὡς κιθαρῳδοῦντι	ἕποιτο	αὐτῷ τὰ θηρία. ~(Ἐκ Θηβῶν
[9, 9]	Ἕλληνας ἐπὶ τῶν καλουμένων ἡρώων	ἐπολεμήθησαν	ὑπὸ Ἑλλήνων, γενέσθαι λόγου μάλιστα
[9, 9]	~(Τὸν δὲ πόλεμον τοῦτον, ὃν	ἐπολέμησαν	Ἀργεῖοι, νομίζω πάντων, ὅσοι πρὸς
[9, 6]	Ἑλλήνων ἱερόν, συνεχῶς δέκα ἔτεσιν	ἐπολέμησαν.	(εἴρηται δέ μοι καὶ ἐν
[9, 9]	Θηβαῖοι τῶν Οἰδίποδος παίδων ἕνεκα	ἐπολέμησαν,	ἐς τοσόνδε ἔστω μνήμη· ~(Πολυάνδριον
[9, 13]	λέγεται δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας, ἡνίκα	ἐπολέμουν	Λακεδαιμόνιοι Μαντινεῦσι, πεμφθῆναι σὺν ἄλλοις
[9, 30]	Ὀρφέως. (ὅστις δὲ περὶ ποιήσεως	ἐπολυπραγμόνησεν	ἤδη, τοὺς Ὀρφέως ὕμνους οἶδεν
[9, 5]	τι ἠδυνάμην ἐς αὐτοὺς παρευρεῖν	ἕπομαι	τῷ μύθῳ Σπαρτοὺς διὰ τὸν
[9, 32]	ἐγὼ μὲν δὴ Πέρσαις τε	ἑπόμενος	καὶ δικάζων νόμῳ γε τῷ
[9, 36]	δὲ οὐδὲν ἧσσον καὶ Μινύας	ἐπονομάζεσθαι	σφᾶς ἐς διάκρισιν ἀπὸ Ὀρχομενίων
[9, 39]	τε Ἡνιόχῃ καὶ Δήμητρι ἣν	ἐπονομάζοντες	Εὐρώπην τοῦ Τροφωνίου φασὶν εἶναι
[9, 31]	τε ᾀδόμενα καὶ ἃς μεγάλας	ἐπονομάζουσιν	Ἠοίας, καὶ Θεογονίαν τε καὶ
[9, 39]	καὶ δέκα γεγονότες, οὓς Ἑρμᾶς	ἐπονομάζουσιν·	οὗτοι τὸν καταβαίνοντά εἰσιν οἱ
[9, 15]	ἄλλην σφίσιν ἣν ἔτυχε πατρίδα	ἐπονομάζων	ἑκάστῳ. (ὡς δὲ ἀφίκετο πρὸς
[9, 29]	ἐν Ἑλικῶνι Μούσαις πρώτους καὶ	ἐπονομάσαι	τὸ ὄρος ἱερὸν εἶναι Μουσῶν
[9, 35]	δὲ Ὕπνου τοῖς λόγοις τὸ	ἔπος	ἐποίησεν ἦ μέν μοι δώσειν
[9, 18]	λόγου παρέσχον τῶν ἐν Ἰλιάδι	ἔπος	Τυδέος, ὃν Θήβῃσι χυτὴ κατὰ
[9, 1]	τῶν Περσῶν γενέσθαι τοῖς Ἕλλησιν	ἔπραξεν	Ἀνταλκίδας ἀνὴρ Σπαρτιάτης, καὶ τῶν
[9, 3]	τὴν Ἀσωποῦ. (καὶ ὁ μὲν	ἔπρασσε	κατὰ τὴν παραίνεσιν τοῦ Κιθαιρῶνος·
[9, 8]	τῷ περιβόλῳ τοῦ ἀρχαίου τείχους	ἑπτὰ	ἀριθμὸν ἦσαν πύλαι, μένουσι δὲ
[9, 19]	δὲ ἐν ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι	ἑπτὰ	Γλίσαντός ἐστιν ἐρείπια, πρὸ δὲ
[9, 13]	τε καὶ ὅσοι παρέμειναν Βοιωτῶν	ἑπτὰ	καὶ τεσσαράκοντα ἄνδρες, Λακεδαιμονίων δὲ
[9, 38]	πᾶν ἔτος. (σταδίους δὲ ἀφέστηκεν	ἑπτὰ	Ὀρχομενοῦ ναός τε Ἡρακλέους καὶ
[9, 24]	δώδεκα εἰσὶν Ὄλμωνες, Ὀλμωνέων δὲ	ἑπτά	που στάδια Ὕηττος ἀφέστηκε κῶμαι
[9, 25]	ἔστι. τούτου δὲ τοῦ ἄλσους	ἑπτά	που σταδίους τῶν Καβείρων τὸ
[9, 5]	οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν	ἑπταπύλοιο	πύργωσάν τ´, ἐπεὶ οὐ μὲν
[9, 39]	ἀνερωτῶσιν ὁπόσα εἶδέ τε καὶ	ἐπύθετο·	μαθόντες δὲ ἐπιτρέπουσιν αὐτὸν ἤδη
[9, 10]	ἕτερον εἶδε καὶ τὸν εἰργασμένον	ἐπύθετο,	οὐ μεγάλη οἱ σοφία καὶ
[9, 8]	ἔτι. τεθῆναι δὲ τὰ ὀνόματα	ἐπυνθανόμην	σφίσιν ἀπό τε Ἠλέκτρας ἀδελφῆς
[9, 30]	δρωμένοις. κόσμῳ μὲν δὴ τῶν	ἐπῶν	δευτερεῖα φέροιντο ἂν μετά γε
[9, 30]	κατ´ ἐμὲ ἐπὶ ποιήσει τῶν	ἐπῶν	καθεστήκεσαν. (Ὀρφεῖ δὲ τῷ Θρᾳκὶ
[9, 30]	δὲ Ὀρφεὺς ἐμοὶ δοκεῖν ὑπερεβάλετο	ἐπῶν	κόσμῳ τοὺς πρὸ αὐτοῦ καὶ
[9, 31]	τῆς προτέρας, ὡς πολύν τινα	ἐπῶν	ὁ Ἡσίοδος ἀριθμὸν ποιήσειεν, ἐς
[9, 30]	δὴ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν	ἐπῶν	ὅτι ἐπὶ ῥάβδου δάφνης ᾖδε.
[9, 38]	πτολίεθρον» (τοῦδε τοῦ Χερσίου τῶν	ἐπῶν	οὐδεμία ἦν ἔτι κατ´ ἐμὲ
[9, 29]	Οἰτολίνου τὸ ὄνομα ἐκ τῶν	ἐπῶν	τῶν Πάμφω μαθοῦσα Ἄδωνιν ὁμοῦ
[9, 11]	γυμνάσιον ἔχεται καὶ στάδιον, ἀμφότερα	ἐπώνυμα	τοῦ θεοῦ. ὑπὲρ δὲ τὸν
[9, 25]	Ἡρακλῆς ἕστηκεν ἐν ὑπαίθρῳ Ῥινοκολούστης	ἐπωνυμίαν	ἔχων, ὅτι τῶν κηρύκων, ὡς
[9, 16]	ἔθετο δὲ τῇ Ἀφροδίτῃ τὰς	ἐπωνυμίας	ἡ Ἁρμονία, (τὴν μὲν Οὐρανίαν
[9, 34]	δὲ Κηφισιάδα, τὴν δὲ ἑτέραν	ἐπώνυμον	αὑτῷ κατεστήσατο. ἀφικομένῳ δὲ πρὸς
[9, 26]	δὲ ἐν δεξιᾷ πεδίον ἐστὶν	ἐπώνυμον	Τηνέρου μάντεως, ὃν Ἀπόλλωνος παῖδα
[9, 31]	τὴν ἑαυτοῦ λαθεῖν τε αὐτὸν	ἐρασθέντα	αὑτοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ ἔρωτος
[9, 31]	ἰέναι μετὰ ἀλλήλων· Νάρκισσον δὲ	ἐρασθῆναι	τῆς ἀδελφῆς, καὶ ὡς ἀπέθανεν
[9, 26]	ἐπὶ δὲ Κλεοστράτῳ λαχόντι τὸν	ἐραστὴν	αὐτοῦ Μενέστρατον λέγουσιν ἐπιτεχνήσασθαι. (χαλκοῦν
[9, 35]	Χάριν, Πασιθέας δὲ εἶναί φησιν	ἐραστὴν	Ὕπνον, ἐν δὲ Ὕπνου τοῖς
[9, 30]	ἢ καὶ ἀροῦντες ἕκαστοι τὰ	ἔργα	ἀπολείποντες ἠθροίζοντο ἐπὶ τοῦ ποιμένος
[9, 11]	ἐπὶ λίθου τύπου τοῦ Πεντελῆσιν,	ἔργα	δὲ Ἀλκαμένους, ἀνέθηκαν ἐς τὸ
[9, 2]	τοῦ Πεντελησίου, Πραξιτέλους δέ ἐστιν	ἔργα.	ἐνταῦθα καὶ ἄλλο Ἥρας ἄγαλμα
[9, 31]	λελυμασμένον· ἐγγέγραπται δὲ αὐτῷ τὰ	Ἔργα.	(ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα κεχωρισμένη
[9, 31]	Ἡσίοδος ποιήσειεν οὐδὲν ἢ τὰ	Ἔργα·	καὶ τούτων δὲ τὸ ἐς
[9, 26]	Ὑγείας τὴν δὲ Ἀθηνᾶν τὴν	Ἐργάνην	καὶ αὐτὴν καὶ Πλοῦτόν οἱ
[9, 35]	ὅσοι γε Διονύσου τὸν Ἀπόλλωνα	ἐργασάμενοι	Δηλίοις τρεῖς ἐποίησαν ἐπὶ τῇ
[9, 29]	ἔφη τῇ ἀσπίδι ἄλλα τε	ἐργάσασθαι	τὸν Ἥφαιστον καὶ κιθαρῳδὸν παῖδα
[9, 22]	ὅτε ἔφηβον στλεγγίδι ἀμυνόμενον μάλιστα	ἐργάσασθαι	τῶν Εὐβοέων τροπήν. κεῖται δὲ
[9, 16]	καὶ ἀναθήματα Ἁρμονίας εἶναί φασιν,	ἐργασθῆναι	δὲ αὐτὰ ἀπὸ τῶν ἀκροστολίων,
[9, 12]	θεῷ θύουσι καὶ ἀπ´ ἐκείνου	ἐργάτας	βοῦς θύειν νομίζουσι. λέγεται δὲ
[9, 37]	παίδων χρᾷ τάδε ἡ Πυθία·	Ἐργῖνε	Κλυμένοιο πάι Πρεσβωνιάδαο, ὄψ´ ἦλθες
[9, 17]	Ὀρχομενίους καὶ τὸν βασιλέα αὐτῶν	Ἐργῖνον	τὸν Κλυμένου νικήσας τῇ μάχῃ.
[9, 37]	Μινύαι μεγάλως τῷ πολέμῳ προσέπταισαν·	(Ἐργῖνος	δὲ ἅτε κεκακωμένων ἐς τὸ
[9, 37]	μικρᾶς ἐς ἅπαν θυμοῦ προαχθέντες·	Ἐργῖνος	δὲ ὁ πρεσβύτατος τῶν Κλυμένου
[9, 37]	δὲ γίνονται παῖδες, πρεσβύτατος μὲν	Ἐργῖνος,	ἐπὶ δὲ αὐτῷ Στράτιος καὶ
[9, 37]	Τροφώνιος Ἀπόλλωνος εἶναι καὶ οὐκ	Ἐργίνου·	καὶ ἐγώ τε πείθομαι καὶ
[9, 31]	τῇ Ἀχιλλέως, καὶ ὅσα ἐπὶ	Ἔργοις	τε καὶ Ἡμέραις. οἱ δὲ
[9, 34]	πρὸς τὰς Μούσας ἐς ᾠδῆς	ἔργον·	αἱ δὲ ὡς ἐνίκησαν, ἀποτίλασαι
[9, 16]	μὲν Πίνδαρος, Καλάμιδος δέ ἐστιν	ἔργον.	ἀπέπεμψε δὲ ὁ Πίνδαρος καὶ
[9, 38]	καὶ τοῦ Ἡρακλέους ἀναρρήξαντας τὸ	ἔργον	ἀποδοῦναι τὴν διέξοδον τῷ Κηφισῷ
[9, 11]	μὲν λίθου λευκοῦ Πρόμαχος καλούμενον,	ἔργον	δὲ Ξενοκρίτου καὶ Εὐβίου Θηβαίων·
[9, 5]	ἴδον, καλὴν Ἐπικάστην, ἣ μέγα	ἔργον	ἔρεξεν ἀιδρείῃσι νόοιο γημαμένη ᾧ
[9, 41]	ἀνάθημα εἶναι φάμενοι Τηλέφου καὶ	ἔργον	Ἡφαίστου· καὶ σφᾶς, ὥς γε
[9, 20]	λίθου τε ὂν Παρίου καὶ	ἔργον	Καλάμιδος, θαῦμα δὲ παρέχεται μεῖζον
[9, 9]	ἐγένετο δὲ καὶ αὐτοῖς τὸ	ἔργον	οὐκ ἄνευ κακῶν μεγάλων, καὶ
[9, 13]	οὖν μὴ σφᾶς παρὰ τὸ	ἔργον	προδῶσιν, ἀποχώρησιν παρεῖχεν ἀπὸ στρατοπέδου
[9, 31]	οἱ δὲ ἐκείνου γενέσθαι τὸ	ἔργον.	τὰ μὲν δὴ ἐς Ἡσίοδον
[9, 17]	Εὐκλείας· Σκόπα δὲ τὸ ἄγαλμα	ἔργον.	ταφῆναι δὲ ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ
[9, 27]	Θεσπιαῖς ἐποίησεν Ἀθηναῖος Μηνόδωρος, τὸ	ἔργον	τὸ Πραξιτέλους μιμούμενος. (ἐνταῦθα καὶ
[9, 32]	ἀγορὰν φυλάξας. παρέσχετο δὲ καὶ	ἔργον	τοιόνδε ἐς δικαιοσύνην. (Αὐτολύκῳ τῷ
[9, 30]	Σύλλας τοῦ Διονύσου τὸ ὀρθόν,	ἔργον	τῶν Μύρωνος θέας μάλιστα ἄξιον
[9, 1]	Λακεδαιμονίοις κατασχοῦσιν οὔτε βουλεύματος οὔτε	ἔργου	μετεσχήκεσαν· (Θηβαῖοι δὲ ἀπέφαινον τήν
[9, 6]	ἐγένετο ἐναντία ἢ πρὸ τοῦ	ἔργου	τοῦ ἐν Λεύκτροις· (τότε μὲν
[9, 41]	ἣν Εὐρύπυλος ἤνεγκεν ἐξ Ἰλίου,	ἔργῳ	δὲ οὐ παρέχουσιν αὐτὴν θεάσασθαι.
[9, 16]	ἵνα ἐπιθυμίας τε ἀνόμου καὶ	ἔργων	ἀνοσίων ἀποστρέφῃ τὸ γένος τῶν
[9, 30]	πιστευόμενος εὑρηκέναι τελετὰς θεῶν καὶ	ἔργων	ἀνοσίων καθαρμοὺς νόσων τε ἰάματα
[9, 40]	Τροφωνίου φασίν. (Δαιδάλου δὲ τῶν	ἔργων	δύο μὲν ταῦτά ἐστιν ἐν
[9, 11]	ἃς ὀνομάζουσιν Ἠλέκτρας, οἰκίας ἐστὶν	ἐρείπια	ἔνθα οἰκῆσαί φασιν Ἀμφιτρύωνα διὰ
[9, 2]	ἐς δεξιὰ Ὑσιῶν καὶ Ἐρυθρῶν	ἐρείπιά	ἐστι. πόλεις δέ ποτε τῶν
[9, 19]	Εὐβοεῦσι γενομένης. (ἑξῆς δὲ πόλεων	ἐρείπιά	ἐστιν Ἅρματος καὶ Μυκαλησσοῦ· καὶ
[9, 8]	μάλιστα ἀφεστηκότι σταδίους Ποτνιῶν ἐστιν	ἐρείπια	καὶ ἐν αὐτοῖς ἄλσος Δήμητρος
[9, 12]	δὲ ἀποφαίνουσι τοῦ μὲν Ἁρμονίας	ἐρείπια	καὶ ὃν Σεμέλης φασὶν εἶναι,
[9, 16]	τακταῖς. (καὶ οἰκίας τῆς Λύκου	ἐρείπια	καὶ Σεμέλης μνῆμά ἐστιν, Ἀλκμήνης
[9, 26]	ἀπέχει καὶ δέκα σταδίους πόλεως	ἐρείπια	Ὀγχηστοῦ· φασὶ δὲ ἐνταῦθα οἰκῆσαι
[9, 19]	σταδίους προελθόντι ἑπτὰ Γλίσαντός ἐστιν	ἐρείπια,	πρὸ δὲ αὐτῶν ἐν δεξιᾷ
[9, 4]	προελθοῦσιν ὅσον τεσσαράκοντα στάδια ἔστιν	ἐρείπια	Σκώλου· Δήμητρος δὲ καὶ Κόρης
[9, 25]	οὖν τὴν Δίρκην οἰκίας τε	ἐρείπια	τῆς Πινδάρου καὶ μητρὸς Δινδυμήνης
[9, 11]	ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς	ἐρειπίοις	δῆλος. οἰκοδομῆσαι δὲ αὐτὸν τῷ
[9, 4]	δὲ καὶ Κόρης ἐν τοῖς	ἐρειπίοις	οὐκ ἐξειργασμένος ὁ ναός, ἡμίεργα
[9, 2]	καὶ νῦν ἔτι ἐν τοῖς	ἐρειπίοις	τῶν Ὑσιῶν ναός ἐστιν Ἀπόλλωνος
[9, 5]	καλὴν Ἐπικάστην, ἣ μέγα ἔργον	ἔρεξεν	ἀιδρείῃσι νόοιο γημαμένη ᾧ υἱεῖ·
[9, 22]	δὲ Ἑρμῆν λέγουσι τὸν Πρόμαχον	Ἐρετριέων	ναυσὶν ἐξ Εὐβοίας ἐς τὴν
[9, 30]	ἄξιον μετά γε τὸν Ἀθήνῃσιν	Ἐρεχθέα·	ἀνέθηκε δὲ οὐκ οἴκοθεν, Ὀρχομενίους
[9, 26]	πόλει δοῦναι· γεγονέναι δὲ ἀπὸ	Ἐρεχθέως	αὐτόν. (Θεσπιεῦσι δὲ ἐν τῇ
[9, 19]	τοῦ κυνός, ὃν Πρόκριδι τῇ	Ἐρεχθέως	ἔδωκεν Ἄρτεμις, ἁλίσκεσθαι μέλλουσα αὐτή
[9, 7]	ἡ μὲν κάτω πόλις πᾶσα	ἔρημος	ἦν ἐπ´ ἐμοῦ πλὴν τὰ
[9, 31]	ποιήσεως εἶναι τὸ ἐς τὰς	Ἔριδας	λέγοντες· καί μοι μόλυβδον ἐδείκνυσαν,
[9, 30]	καί ποτε ὠθοῦντες ἀλλήλους καὶ	ἐρίζοντες	ὅστις ἐγγύτατα ἔσται τῷ ποιμένι
[9, 5]	Δημωνάσσης τῆς Ἀμφιαράου. τῶν δὲ	Ἐρινύων	τῶν Λαΐου καὶ Οἰδίποδος Τισαμενῷ
[9, 34]	φασιν ὑπὸ Διὸς ἔχοντα τὸ	ἔριον	χρυσοῦν, καὶ ἀποδρᾶναι σφᾶς ἐπὶ
[9, 41]	ὁ ὅρμος, τὸν δὲ τῇ	Ἐριφύλῃ	δοθέντα Ὅμηρός φησιν ἐν Ὀδυσσείᾳ
[9, 41]	χρύσεον, ἠλέκτροισιν ἐερμένον, ἠέλιον ὥς»	Ἐριφύλην	δὲ οὐ χρυσῷ καὶ λίθοις
[9, 41]	δοθέντα ἐξ ἀρχῆς, καλούμενον δὲ	Ἐριφύλης,	ὅτι αὐτὴ δῶρον ἔλαβεν ἐπὶ
[9, 39]	εἶεν δ´ ἂν Τροφώνιος καὶ	Ἕρκυνα,	ἐπεὶ μηδὲ τοὺς δράκοντας Ἀσκληπιοῦ
[9, 39]	λουτρὸν ὁ ποταμός ἐστιν ἡ	Ἕρκυνα·	καί οἱ καὶ κρέα ἄφθονά
[9, 39]	τὸ ἄλσος τοῦ Τροφωνίου ποταμὸς	Ἕρκυνα.	φασὶ δ´ ἐνταῦθα Ἕρκυναν ὁμοῦ
[9, 39]	ἄγουσιν ἐπὶ τὸν ποταμὸν τὴν	Ἕρκυναν,	ἀγαγόντες δὲ ἐλαίῳ χρίουσι καὶ
[9, 39]	τὸν ποταμὸν ἐπὶ τούτῳ λέγουσιν	Ἕρκυναν.	(καὶ ἔστι μὲν πρὸς τῇ
[9, 39]	ποταμὸς Ἕρκυνα. φασὶ δ´ ἐνταῦθα	Ἕρκυναν	ὁμοῦ Κόρῃ τῇ Δήμητρος παίζουσαν
[9, 39]	τῇ ὄχθῃ τοῦ ποταμοῦ ναὸς	Ἑρκύνης,	ἐν δὲ αὐτῷ παρθένος χῆνα
[9, 39]	που καὶ δέκα γεγονότες, οὓς	Ἑρμᾶς	ἐπονομάζουσιν· οὗτοι τὸν καταβαίνοντά εἰσιν
[9, 5]	Βυζαντία, ποιήσασα ἔπη καὶ ἐλεγεῖα,	Ἑρμῇ	βωμόν φησιν ἱδρύσασθαι πρῶτον Ἀμφίονα
[9, 40]	Ἥφαιστον, παρὰ δὲ Διὸς λαβόντα	Ἑρμῆν	δοῦναι Πέλοπι, Πέλοπα δὲ Ἀτρεῖ
[9, 22]	ἐπὶ τῶν ὤμων· (τὸν δὲ	Ἑρμῆν	λέγουσι τὸν Πρόμαχον Ἐρετριέων ναυσὶν
[9, 20]	Τανάγρᾳ καὶ ὄρος Κηρύκιον, ἔνθα	Ἑρμῆν	τεχθῆναι λέγουσι, Πόλος τε ὀνομαζόμενον
[9, 22]	δὲ ὑπὸ τῷ δένδρῳ τὸν	Ἑρμῆν	τούτῳ νομίζουσιν. οὐ πόρρω δὲ
[9, 17]	ἐστιν ἐπίκλησιν Βοηδρόμιος καὶ Ἀγοραῖος	Ἑρμῆς	καλούμενος, Πινδάρου καὶ τοῦτο ἀνάθημα.
[9, 30]	χαλκοῦς ἐστιν ἐν Ἑλικῶνι καὶ	Ἑρμῆς	μαχόμενοι περὶ τῆς λύρας, καὶ
[9, 10]	τὴν ἔσοδόν ἐστιν Ἀθηνᾶ καὶ	Ἑρμῆς,	ὀνομαζόμενοι Πρόναοι· ποιῆσαι δὲ αὐτὸν
[9, 22]	τὴν ἐπίκλησιν λέγουσιν ὡς ὁ	Ἑρμῆς	σφισιν ἀποτρέψαι νόσον λοιμώδη περὶ
[9, 35]	θυγατέρας καὶ Ἡλίου φησὶν αὐτάς.	Ἑρμησιάνακτι	δὲ τῷ τὰ ἐλεγεῖα γράψαντι
[9, 34]	ἐς μνήμην ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς	Ἑρμοῦ	βωμὸν Ἐπιμηλίου, τὸν δὲ ἀνέμων.
[9, 24]	ἡμέρων· πρῖνοι τὸ πολύ εἰσιν.	Ἑρμοῦ	δὲ ἄγαλμα οὐ μέγα ἐν
[9, 5]	φησὶν Ἀμφίονα χρήσασθαι λύρᾳ πρῶτον	Ἑρμοῦ	διδάξαντος· πεποίηκε δὲ καὶ περὶ
[9, 22]	καὶ Λητώ. ἐς δὲ τοῦ	Ἑρμοῦ	τὰ ἱερὰ τοῦ τε Κριοφόρου
[9, 22]	εἶδος κάλλιστος, οὗτος ἐν τοῦ	Ἑρμοῦ	τῇ ἑορτῇ περίεισιν ἐν κύκλῳ
[9, 22]	ἐπὶ τούτῳ Κάλαμις ἐποίησεν ἄγαλμα	Ἑρμοῦ	φέροντα κριὸν ἐπὶ τῶν ὤμων·
[9, 37]	(ἐλθόντι δὲ ἐς Δελφοὺς καὶ	ἐρομένῳ	περὶ παίδων χρᾷ τάδε ἡ
[9, 20]	ὑπὸ τῆς ὀσμῆς, πιόντα δὲ	ἐρρῖφθαι	κατὰ τῆς ᾐόνος ὑπνωμένον, Ταναγραῖον
[9, 27]	Ἰδαίων Δακτύλων, οὗ δὴ καὶ	Ἐρυθραίους	τοὺς ἐν Ἰωνίᾳ καὶ Τυρίους
[9, 21]	σφίσιν ὁ τίγρις τὴν αὐγήν,	ἐρυθρός	τ´ ἐδόκει καὶ ὁμόχρους ἢ
[9, 27]	μὲν ἀνέκαθεν ἐξ Ἰωνίας καὶ	Ἐρυθρῶν	ἀπῳκισμένοι, τὰ δὲ ἐφ´ ἡμῶν
[9, 2]	ἐκτραπεῖσιν ἐς δεξιὰ Ὑσιῶν καὶ	Ἐρυθρῶν	ἐρείπιά ἐστι. πόλεις δέ ποτε
[9, 20]	προτιθέασιν αὐτῷ. καὶ τὸν αὐτίκα	ἔρχεσθαι	λέγουσιν ὑπὸ τῆς ὀσμῆς, πιόντα
[9, 39]	ὅσοι παρὰ τὸν Τροφώνιον μέλλουσιν	ἔρχεσθαι	τοῦτο τὸ ἄγαλμα ἰδὼν καὶ
[9, 39]	καὶ θεραπεύσας τε καὶ εὐξάμενος	ἔρχεται	πρὸς τὸ μαντεῖον, χιτῶνα ἐνδεδυκὼς
[9, 39]	τὸ ἔδαφος· ἐπειδὰν δὲ ἀνὴρ	ἔρχηται	παρὰ τὸν Τροφώνιον, κλίμακα αὐτῷ
[9, 17]	πεφύλαξο πόλει κακὸν οὐκ ἀλαπαδνόν	ἐρχόμενον·	καρποὶ γὰρ ἀποφθινύθουσιν ἐν αὐτῇ
[9, 8]	ἀπὸ τῆς Ὁμόλης ὀνομάζουσιν Ὁμολωίδας.	ἐρχομένῳ	δὲ ἐκ Πλαταίας ἔσοδος ἐς
[9, 29]	τὸν Ἑλικῶνα τὴν δὲ εὐθεῖαν	ἐρχομένῳ	πρὸς τὸ ἄλσος ἔστιν εἰκὼν
[9, 34]	δὲ Ἀγορακρίτου, μαθητοῦ τε καὶ	ἐρωμένου	Φειδίου. ἀνέθεσαν δὲ καὶ Χαρίτων
[9, 27]	Γῆ τε καὶ Τάρταρος καὶ	Ἔρως	γένοιτο· (Σαπφὼ δὲ ἡ Λεσβία
[9, 27]	ἐφ´ ἡμῶν τελοῦντες ἐς Ῥωμαίους.	(Ἔρωτα	δὲ ἄνθρωποι μὲν οἱ πολλοὶ
[9, 27]	τολμήματα. τὸν δὲ ἐφ´ ἡμῶν	Ἔρωτα	ἐν Θεσπιαῖς ἐποίησεν Ἀθηναῖος Μηνόδωρος,
[9, 27]	καὶ οὐχ ὁμολογοῦντα ἀλλήλοις ἐς	Ἔρωτα	ᾖσε. Θεσπιεῦσι δὲ ὕστερον χαλκοῦν
[9, 27]	ὅστις δὲ ὁ καταστησάμενος Θεσπιεῦσιν	Ἔρωτα	θεῶν σέβεσθαι μάλιστα, οὐκ οἶδα.
[9, 27]	σφισιν ἀμφοτέροις πεποιημένα ἐστὶν ἐς	Ἔρωτα,	ἵνα ἐπὶ τοῖς δρωμένοις Λυκομίδαι
[9, 27]	Θεσπιεῦσι δὲ ὕστερον χαλκοῦν εἰργάσατο	Ἔρωτα	Λύσιππος, καὶ ἔτι πρότερον τούτου
[9, 27]	~(Θεῶν δὲ οἱ Θεσπιεῖς τιμῶσιν	Ἔρωτα	μάλιστα ἐξ ἀρχῆς, καί σφισιν
[9, 31]	Μουσεῖα· ἄγουσι δὲ καὶ τῷ	Ἔρωτι,	ἆθλα οὐ μουσικῆς μόνον ἀλλὰ
[9, 40]	καὶ ἀεὶ νέας ἐπὶ τῷ	ἔρωτι	εὑρίσκηται τὰς συμφοράς. πέρα δὲ
[9, 16]	Ἁρμονία, (τὴν μὲν Οὐρανίαν ἐπὶ	ἔρωτι	καθαρῷ καὶ ἀπηλλαγμένῳ πόθου σωμάτων,
[9, 31]	ἐς τοσοῦτο ἥκοντα ὡς ὑπὸ	ἔρωτος	ἁλίσκεσθαι μηδὲ ὁποῖόν τι ἄνθρωπος
[9, 31]	οἱ καὶ συνιέντι ῥᾳστώνην τοῦ	ἔρωτος	ἅτε οὐχ ἑαυτοῦ σκιὰν δοξάζοντι
[9, 31]	ἐρασθέντα αὑτοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ	ἔρωτος	ἐπὶ τῇ πηγῇ οἱ συμβῆναι
[9, 27]	δὲ τὸ ἄγαλμα κινῆσαι τοῦ	Ἔρωτος	λέγουσι Γάιον δυναστεύσαντα ἐν Ῥώμῃ,
[9, 27]	Ὠλὴν ἐν Εἰλειθυίας ὕμνῳ μητέρα	Ἔρωτος	τὴν Εἰλείθυιάν φησιν εἶναι. Ὠλῆνος
[9, 38]	ἐστιν αὐτῷ, κορυφὴ δὲ οὐκ	ἐς	ἄγαν ὀξὺ ἀνηγμένη· τὸν δὲ
[9, 40]	φαέεσσι σελήνης. Θηρὼ δ´ Ἀπόλλωνος	ἐς	ἀγκοίνῃσι πεσοῦσα γείνατο Χαίρωνος κρατερὸν
[9, 21]	οὐκ ἔστιν ἀνθρώπῳ, σταλεῖσι δὲ	ἐς	ἄγραν ἄλλων καὶ τήνδε ἐς
[9, 33]	δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ	ἐς	Ἀθηναίους ἀνήμερα καὶ ἤθους ἀλλότρια
[9, 19]	ἐγένετο ἡ Μυκαλησσὸς ἀνάστατος, τὰ	ἐς	Ἀθηναίους ἔχοντα ἐδήλωσέ μοι τοῦ
[9, 7]	ἀναστάτους ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ διαπεσόντας	ἐς	Ἀθήνας ὕστερον Κάσσανδρος ὁ Ἀντιπάτρου
[9, 23]	τῆς Κόρης τῇ ἁρπαγῇ. (ἐντεῦθεν	ἐς	Ἀκραίφνιόν ἐστιν ὁδὸς τὰ πλείω
[9, 6]	φρουρά. Φιλίππου δὲ ἀποθανόντος καὶ	ἐς	Ἀλέξανδρον ἡκούσης τῆς Μακεδόνων ἀρχῆς,
[9, 33]	Πυθίαν προστάσσειν, ὃς ἂν ἐπανήκοντι	ἐς	Ἁλίαρτον ἐντύχῃ οἱ πρὸ τῶν
[9, 13]	διακρίνεσθαι. (τῷ δὲ Ἐπαμινώνδᾳ καὶ	ἐς	ἄλλους Βοιωτῶν ὕποπτα ἦν, ἐς
[9, 24]	τῇ Κηφισίδι οὐδέν τι διάφορον	ἐς	ἄλλους ἰχθῦς τοὺς λιμναίους ἔχουσιν·
[9, 19]	κρυφθῆναί φασιν ἐνταῦθα. ἕτερος δὲ	ἐς	ἀλώπεκα ἐπίκλησιν Τευμησσίαν λόγος ἐστίν,
[9, 16]	δὲ ὁ Πίνδαρος καὶ Λιβύης	ἐς	Ἀμμωνίους τῷ Ἄμμωνι ὕμνον· οὗτος
[9, 5]	ἔπη ποιήσεως Μινυάδος, ἔχει δὲ	ἐς	Ἀμφίονα κοινῶς καὶ ἐς τὸν
[9, 32]	τῷ Ἀθηναίων, τούτῳ τῷ ἀνδρὶ	ἐς	ἀμφισβήτησιν ὅτου δὴ κτήματος Ἐτεόνικος
[9, 40]	Δηλίῳ, ἵνα μὴ οἴκαδε ἐπαγόμενος	ἐς	ἀνάμνησίν τε Ἀριάδνης ἐφέλκηται καὶ
[9, 33]	βιῶναι καὶ ὡς ἐκ γυναικὸς	ἐς	ἄνδρα ἠλλάγη καὶ ὅτι Ὅμηρος
[9, 12]	ἦν ὃς πρῶτος ἐπενόησεν αὐλοὺς	ἐς	ἅπαν ἁρμονίας εἶδος ἔχοντας ἐπιτηδείως,
[9, 13]	ἐν τῇ μάχῃ Πελοπίδαν ἐξέσωσεν	ἐς	ἅπαν ἀφικόμενος κινδύνου. (χρόνῳ δὲ
[9, 19]	πρὸ τοῦ ἱεροῦ πεφύκασιν, οὐκ	ἐς	ἅπαν ἐδώδιμον παρεχόμενοι καρπὸν ὥσπερ
[9, 37]	φονεύουσιν ἄνδρες ἐξ ἀφορμῆς μικρᾶς	ἐς	ἅπαν θυμοῦ προαχθέντες· Ἐργῖνος δὲ
[9, 31]	Ναρκίσσῳ δίδυμον, τά τε ἄλλα	ἐς	ἅπαν ὅμοιον τὸ εἶδος καὶ
[9, 25]	(τοσοῦτο δὲ δηλῶσαί με καὶ	ἐς	ἅπαντας ἐκώλυσεν οὐδέν, ἥντινα λέγουσιν
[9, 5]	κατᾶραι τοῦ πατρός· ἀφικόμενος δὲ	ἐς	Ἄργος καὶ θυγατέρα Ἀδράστου λαβὼν
[9, 30]	βραχύτατον καὶ τὸ σύμπαν οὐκ	ἐς	ἀριθμὸν πολὺν πεποιημένους· Λυκομίδαι δὲ
[9, 41]	αὐτόν, ἐδήλωσεν ἤδη μοι τὰ	ἐς	Ἀρκάδας ἔχοντα ἐσυλήθη δὲ ὑπὸ
[9, 12]	τὸ Δώριον, διάφοροι δὲ αὐτοῖς	ἐς	ἁρμονίαν τὴν Φρύγιον ἐπεποίηντο οἱ
[9, 2]	καὶ ἐς πλέον ἐπέξειμι, ἐπειδὰν	ἐς	αὐτὰ ὁ λόγος καθήκῃ μοι.
[9, 40]	ὅμως τοῖς ἀρχαίοις ἐχρήσατο ὀνόμασιν	ἐς	αὐτάς, καθότι καὶ Αἴγυπτον τὸν
[9, 23]	φασὶ καὶ ὕστερον διαπεσόντας Θηβαίων	ἐς	αὐτὴν ἄνδρας εὕρισκον, ἡνίκα Ἀλέξανδρος
[9, 23]	ὑπὸ Πινδάρου, ποιήσειν μέντοι καὶ	ἐς	αὐτὴν ᾆσμα Πίνδαρον ἐλθόντα ὡς
[9, 39]	μητρός· Λεβάδου δὲ ἐξ Ἀθηνῶν	ἐς	αὐτὴν ἀφικομένου κατέβησάν τε ἐς
[9, 25]	ἦν ἡ παρακαταθήκη καὶ τὰ	ἐς	αὐτὴν γινόμενα, οὐκ ἐφαίνετο ὅσιόν
[9, 2]	ἐστὶν ἡρῷον· καί μοι τὰ	ἐς	αὐτὴν ἤδη, τὰ λεγόμενα καὶ
[9, 36]	τὰ πολεμικὰ ἀρίστους Ἑλλήνων συλλέξας	ἐς	αὐτήν. καὶ ἀπέστησάν τε ἀνὰ
[9, 39]	ἐνταῦθα ἡ ἀσπίς· τὰ δὲ	ἐς	αὐτὴν ὁποῖα ἐγένετο, ἐδήλωσα ἐν
[9, 16]	ἐξ ἀνθρώπου, καὶ Μεγαρεῦσι τὰ	ἐς	αὐτὴν οὐχ ὁμολογοῦσι· διάφορα δὲ
[9, 20]	θυγατέρα Αἰόλου· Κορίννῃ δέ ἐστιν	ἐς	αὐτὴν πεποιημένα Ἀσωποῦ παῖδα εἶναι.
[9, 18]	κρήνῃ τὸ ὄνομα ἐγένετο, ὅτι	ἐς	αὐτὴν τὸ αἷμα ἐνίψατο Οἰδίπους
[9, 38]	κρήνη θέας ἀξία· καταβαίνουσι δὲ	ἐς	αὐτὴν ὕδωρ οἴσοντες. θησαυρὸς δὲ
[9, 25]	ἀνθρώπων, ἀποφῆναι δὲ οὐδὲν ἔτι	ἐς	αὐτὴν ὑπόμνημα εἶχον. (τοῦ δὲ
[9, 15]	καὶ ἐλεγεῖα ἔπεστιν ἄλλα τε	ἐς	αὐτὸν λέγοντα καὶ ὅτι Μεσσήνης
[9, 31]	διαγνῶναι· (ἔχει δὲ καὶ ἕτερος	ἐς	αὐτὸν λόγος, ἧσσον μὲν τοῦ
[9, 20]	Τρίτων. ὁ μὲν δὴ σεμνότερος	ἐς	αὐτὸν λόγος τὰς γυναῖκάς φησι
[9, 30]	πλάσας, οὐ συνεὶς Πινδάρου τὸ	ἐς	αὐτὸν προοίμιον, ἐποίησεν οὐδὲν ἐς
[9, 14]	ἐς τὸν οἰκισμὸν ἐδήλωσε τὰ	ἐς	αὐτοὺς ἔχοντα Μεσσηνίους. (ἐν τούτῳ
[9, 7]	τὴν Ῥωμαίων φιλίαν. (Σύλλας δὲ	ἐς	αὐτοὺς ἐχρῆτο ὅμως τῷ θυμῷ,
[9, 5]	τούτους οὐ γάρ τι ἠδυνάμην	ἐς	αὐτοὺς παρευρεῖν ἕπομαι τῷ μύθῳ
[9, 28]	τὰ πάλσαμα οἰκοῦσι, τοιάδε ἄλλα	ἐς	αὐτοὺς συμβαίνοντα οἶδα. μέγεθος μὲν
[9, 39]	ἕκαστος, ἐν ταύτῃ κριὸν θύουσιν	ἐς	βόθρον, ἐπικαλούμενοι τὸν Ἀγαμήδην. θυμάτων
[9, 14]	τοῦτο Ἐπαμινώνδᾳ παρέστησεν ὀπίσω Θηβαίους	ἐς	Βοιωτίαν ἀπαγαγεῖν. καὶ ὡς προϊὼν
[9, 1]	γενέσθαι τε ἀναστάτους καὶ αὖθις	ἐς	Βοιωτίαν καταχθῆναι. (ἐπὶ μὲν γὰρ
[9, 9]	σπονδάς· (ὁ δὲ Ἀργείων στρατὸς	ἐς	Βοιωτίαν τε μέσην ἀφίκετο ἐκ
[9, 23]	ἰσχύος προελθόντων, τηνικαῦτα ἑκουσίως μετετάξαντο	ἐς	Βοιωτούς. Διονύσου δὲ ἐνταῦθα ναὸς
[9, 19]	ποτὲ οἰκησάντων Τελχίνων ἀφικομένη μοῖρα	ἐς	Βοιωτοὺς ἱερὸν ἱδρύσατο Ἀθηνᾶς Τελχινίας.
[9, 40]	Ἀργείων ἐς τὸ Ἡραῖον καὶ	ἐς	Γέλαν τὴν ἐν Σικελίᾳ κομισθεῖσιν
[9, 13]	τὰ μὲν τῶν προγόνων ὑπῆρχεν	ἐς	γένους δόξαν, ὁ δέ οἱ
[9, 12]	Κάδμον λέγουσι. τοῖς οὖν νομίζουσιν	ἐς	γῆν ἀφικέσθαι Κάδμον τὴν Θηβαΐδα
[9, 23]	ὀνείρατος ὄψιν αὐτῷ γενέσθαι προήκοντι	ἐς	γῆρας· ἐπιστᾶσα ἡ Περσεφόνη οἱ
[9, 37]	ἔλαθεν ἄγαμος καὶ ἄπαις ἀφικόμενος	ἐς	γῆρας. ὡς δὲ αὐτῷ χρήματα
[9, 22]	ἐπὶ πολὺ ἐπῆλθεν ᾆσαι τὰ	ἐς	Γλαῦκον, Αἰσχύλῳ δὲ καὶ ἐς
[9, 19]	Μεγαρίδι ἐδήλωσα. (κατὰ δὲ τὴν	ἐς	Γλίσαντα εὐθεῖαν ἐκ Θηβῶν λίθοις
[9, 25]	Αἰτναίῳ τῷ Προμηθέως ἀφικομένην Δήμητρα	ἐς	γνῶσιν παρακαταθέσθαι σφίσιν· ἥτις μὲν
[9, 27]	ἐς τὴν μητέρα ἐστὶ καὶ	ἐς	γυναῖκας γαμετὰς ἐναγῆ τε καὶ
[9, 31]	ἐπῶν ὁ Ἡσίοδος ἀριθμὸν ποιήσειεν,	ἐς	γυναῖκάς τε ᾀδόμενα καὶ ἃς
[9, 3]	χρόνου· ἐθελήσαντες δὲ ἀπὸ Δαιδάλων	ἐς	Δαίδαλα ἕτερα ἀναριθμῆσαι τὸν μεταξὺ
[9, 3]	καὶ συλλόγου μετασχεῖν κοινοῦ καὶ	ἐς	Δαίδαλα θυσίαν ἀποστέλλειν, ὅτε Κάσσανδρος
[9, 39]	ἔχουσαν χῆνα ἀφεῖναι τοῦτον ἄκουσαν·	ἐς	δὲ ἄντρον κοῖλον ἐσπτάντος καὶ
[9, 5]	(καὶ οἱ μὲν μονομαχοῦντες ἀποθνήσκουσιν,	ἐς	δὲ Λαοδάμαντα τὸν Ἐτεοκλέους καθηκούσης
[9, 19]	ἐστὶν ἱερὸν ἄγαλμα οὐκ ἔχον·	ἐς	δὲ τὴν ἐπίκλησιν αὐτῆς ἔστιν
[9, 24]	δὲ Ἀθάμαντα ἐν αὐτῷ φασιν.	ἐς	δὲ τὴν λίμνην ὅ τε
[9, 2]	τὸν Ἀκταίωνα ὁπότε κάμοι θηρεύων,	ἐς	δὲ τὴν πηγὴν ἐνιδεῖν λέγουσιν
[9, 34]	γάλακτι ὕδωρ ἀπ´ αὐτῶν ἄνεισιν.	(ἐς	δὲ τὸ ὄρος τὸ Λαφύστιον
[9, 22]	αὐτῷ Ἄρτεμίς τε καὶ Λητώ.	ἐς	δὲ τοῦ Ἑρμοῦ τὰ ἱερὰ
[9, 13]	ἐς ἄλλους Βοιωτῶν ὕποπτα ἦν,	ἐς	δὲ τοὺς Θεσπιεῖς καὶ περισσότερον·
[9, 7]	ὕστερον Κάσσανδρος ὁ Ἀντιπάτρου κατήγαγεν.	ἐς	δὲ τῶν Θηβῶν τὸν οἰκισμὸν
[9, 33]	αὐτῇ ἄνδρα τῶν δυναστευόντων ἐλθόντα	ἐς	Δελφοὺς ἐπερέσθαι τρόπον ὅντινα ὕδωρ
[9, 37]	οἱ γενέσθαι παῖδας· (ἐλθόντι δὲ	ἐς	Δελφοὺς καὶ ἐρομένῳ περὶ παίδων
[9, 41]	ὃν ἀνέθεσαν μὲν οἱ παῖδες	ἐς	Δελφοὺς οἱ Φηγέως τρόπον δὲ
[9, 40]	ἀφ´ ἑκάστης πόλεως ἄνδρας ἀποστέλλουσιν	ἐς	Δελφούς· οὐ γὰρ δή σφισιν
[9, 14]	πειρωμένοις ἐφαίνετο ἐλπίδος κρεῖσσον, ἀφίκοντο	ἐς	Δελφοὺς παρὰ τὸν θεόν, καὶ
[9, 33]	τῶν Πολυνείκους παίδων ἑλόντας Θήβας	ἐς	Δελφοὺς τῷ θεῷ καὶ ἄλλα
[9, 2]	Κιθαιρῶνι ὀλίγον τῆς εὐθείας ἐκτραπεῖσιν	ἐς	δεξιὰ Ὑσιῶν καὶ Ἐρυθρῶν ἐρείπιά
[9, 12]	καὶ ᾆσμα πεποιημένον ἐστὶ προσόδιον	ἐς	Δῆλον τοῖς ἐπ´ Εὐρίπῳ Χαλκιδεῦσι.
[9, 36]	ἧσσον καὶ Μινύας ἐπονομάζεσθαι σφᾶς	ἐς	διάκρισιν ἀπὸ Ὀρχομενίων τῶν ἐν
[9, 5]	τὴν τελευτὴν Οἰδίποδος. κατελθὼν δὲ	ἐς	διαφορὰν προήχθη τῷ Ἐτεοκλεῖ, καὶ
[9, 32]	παρέσχετο δὲ καὶ ἔργον τοιόνδε	ἐς	δικαιοσύνην. (Αὐτολύκῳ τῷ παγκρατιάσαντι, οὗ
[9, 34]	ἄλλη πόλις ἐπιφανὴς καὶ αὕτη	ἐς	δόξαν. εὐδαιμονίας δέ ποτε ἐπὶ
[9, 1]	Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι ἐμαχέσαντο, οὐδὲν ὑπῆρχεν	ἐς	δόξαν· μετασχόντες δὲ τοῦ Μαραθῶνι
[9, 16]	ἐλευθερίῃ» ~(Τούτῳ μὲν τοσαῦτα ἦν	ἐς	δόξαν· οὐ πόρρω δέ ἐστι
[9, 32]	λόγῳ. (τάδε μὲν Λυσάνδρῳ τὰ	ἐς	δόξαν ὑπάρχοντα ἦν, ἄλλα δὲ
[9, 32]	ναυτικοῦ, τηνικαῦτα τὸν Ἀντίοχον ἐπηγάγετο	ἐς	ἐλπίδα ὡς ὄντα ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι
[9, 10]	τὸν Ἐτεοκλέους. (τόδε γε καὶ	ἐς	ἐμὲ ἔτι γινόμενον οἶδα ἐν
[9, 16]	τῷ Ἄμμωνι ὕμνον· οὗτος καὶ	ἐς	ἐμὲ ἦν ὁ ὕμνος ἐν
[9, 11]	σόφισμα ἔπεισιν ἐς τὰς Φαρμακίδας,	ἐς	ἐπήκοον αὐτῶν ὀλολύξαι, τετοκέναι γὰρ
[9, 26]	καὶ τὰ χρησθέντα ἐκ Δελφῶν	ἐς	Ἐπικάστην μόνην καὶ τοὺς ἐξ
[9, 27]	τε καὶ οὐχ ὁμολογοῦντα ἀλλήλοις	ἐς	Ἔρωτα ᾖσε. Θεσπιεῦσι δὲ ὕστερον
[9, 27]	καί σφισιν ἀμφοτέροις πεποιημένα ἐστὶν	ἐς	Ἔρωτα, ἵνα ἐπὶ τοῖς δρωμένοις
[9, 3]	δὴ πρὸς τὸν Δία ὠργισμένην	ἐς	Εὔβοιάν φασιν ἀναχωρῆσαι, Δία δέ,
[9, 40]	βασιλευσόντων Μακεδονίας τρόπαια ἵστασθαι, εἰ	ἐς	εὔνοιάν ποτε τοὺς προσχώρους ὑπάξονται.
[9, 5]	(ὁ δὲ τὰ ἔπη τὰ	ἐς	Εὐρώπην ποιήσας φησὶν Ἀμφίονα χρήσασθαι
[9, 40]	εὖ βουλεύσασθαι βαρβάροις τοῖς περιοικοῦσιν	ἐς	ἔχθραν ἐλθόντα ἀδιάλλακτον, καταστῆναί τε
[9, 12]	φασὶν εἶναι, τοῦτον δὲ καὶ	ἐς	ἡμᾶς ἔτι ἄβατον φυλάσσουσιν ἀνθρώποις.
[9, 14]	σφισιν ᾤκισεν, ἣ Μεγάλη καὶ	ἐς	ἡμᾶς ἔτι καλεῖται πόλις. (ὁ
[9, 10]	οἱ τὸ ὄνομά ἐστι καὶ	ἐς	ἡμᾶς ἔτι Μαντοῦς δίφρος· ἐν
[9, 8]	ἦσαν πύλαι, μένουσι δὲ καὶ	ἐς	ἡμᾶς ἔτι. τεθῆναι δὲ τὰ
[9, 5]	πόλιν τὴν καλουμένην ἔτι καὶ	ἐς	ἡμᾶς Καδμείαν ᾤκισεν. αὐξηθείσης δὲ
[9, 31]	τὸ ἔργον. τὰ μὲν δὴ	ἐς	Ἡσίοδον καὶ αὐτὸν καὶ ἐς
[9, 24]	χθαμαλὸν ποταμὸς Πλατάνιος καλούμενος ἐκδίδωσιν	ἐς	θάλασσαν· ἐν δεξιᾷ δὲ τοῦ
[9, 38]	δὲ αὐτὸν ὑπὸ τὸ ὄρος	ἐς	θάλασσαν ἐξιέναι, πρὶν ἢ τὸν
[9, 30]	Βαφύρας ἀντὶ Ἑλικῶνος λαβὼν κάτεισιν	ἐς	θάλασσαν ναυσίπορος. τοῦτον οἱ Διασταὶ
[9, 25]	τε συνέπεσεν αὐτίκα καὶ ἀπώλοντο	ἐς	θάλασσάν τε καὶ ἀπὸ τῶν
[9, 29]	ὠνόμασται τὸ ὄρος, τοῦτον ἐλθόντα	ἐς	Θεσπιὰς ἐννέα τε Μούσας καταστήσασθαι
[9, 23]	ἡλικίαν ὄντα νεανίσκον καὶ ἰόντα	ἐς	Θεσπιὰς ὥρᾳ καύματος περὶ μεσοῦσαν
[9, 8]	Ἰλλυριοὺς πορείαν ἀπώκνησε, τραπόμενοι δὲ	ἐς	Θεσσαλοὺς καταλαμβάνουσιν Ὁμόλην, ὀρῶν τῶν
[9, 33]	ἐοικότα δὲ τούτοις καὶ τὰ	ἐς	Θηβαίους τε καὶ Ὀρχομενίους· προσεξειργάσατο
[9, 29]	ὀπίσω τοῦ Λίνου τὰ ὀστᾶ	ἐς	Θήβας ἀποστεῖλαι, τὰ δὲ ἐπιθήματα
[9, 8]	(ἐκ δὲ τῶν Ποτνιῶν ἰοῦσιν	ἐς	Θήβας ἔστιν ἐν δεξιᾷ τῆς
[9, 1]	ἐν Χαιρωνείᾳ, φρουράν τε ἐσαγαγόντος	ἐς	Θήβας καὶ ἄλλα ἐπὶ καταλύσει
[9, 5]	καὶ θυγατέρα Ἀδράστου λαβὼν κατῆλθεν	ἐς	Θήβας μετάπεμπτος ὑπὸ Ἐτεοκλέους μετὰ
[9, 19]	τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν ἄγουσα	ἐς	Θήβας. ὅντινα δὲ τρόπον ἐγένετο
[9, 4]	Πλαταιεῖς. (ἐκ Πλαταίας δὲ ἰοῦσιν	ἐς	Θήβας ποταμός ἐστιν Ὠερόη· θυγατέρα
[9, 19]	Αἰγιαλέως ποιησάμενοι τοῦ Ἀδράστου τὴν	ἐς	Θήβας στρατείαν, ἄλλοι τε Ἀργείων
[9, 5]	δεύτερα ἐπί τε Ἀλέξανδρον καὶ	ἐς	Ἴλιον ἀθροιζομένου στόλου Πηνέλεων ἄρχοντα
[9, 5]	ὅντινα ἐγένοντο ὀνομασθῆναι. Κάδμου δὲ	ἐς	Ἰλλυριοὺς καὶ Ἰλλυριῶν ἐς τοὺς
[9, 5]	ὑπὸ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα ἀπεχώρησεν	ἐς	Ἰλλυριούς. (τὰς δὲ Θήβας ἑλόντες
[9, 21]	ἐν τῷ Κτησίου λόγῳ τῷ	ἐς	Ἰνδοὺς μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν,
[9, 28]	πάντα, συντελοῦσι δὲ οὐχ ἥκιστα	ἐς	ἰσχύν σφισι τοῦ ἰοῦ καὶ
[9, 21]	δὲ ὅτι ἀνὴρ Φρὺξ ἤγαγεν	ἐς	Ἰωνίαν σκορπίον ταῖς ἀκρίσιν ὁμοιότατα
[9, 37]	Ὀρχομένιοι καὶ τοῖς Κόδρου παισὶν	ἐς	Ἰωνίαν τοῦ στόλου. γενομένους δὲ
[9, 5]	μάχῃ· καί οἱ τὸ μνῆμα	ἐς	Καΐκου πεδίον ἐλαύνοντί ἐστιν ἐν
[9, 33]	καὶ ἄλλο ἐπ´ ἐμοῦ τοιόνδε	ἐς	κατάλυσιν τοῦ ναοῦ· κισσός οἱ
[9, 14]	πόλιν ἔδοξεν ἐκλιπεῖν, ἀναφεύγειν δὲ	ἐς	Κερησσόν. ἔστι δὲ ἐχυρὸν χωρίον
[9, 37]	γὰρ παῖδα Ὀρχομενός, καὶ οὕτως	ἐς	Κλύμενον τὸν Πρέσβωνος τοῦ Φρίξου
[9, 34]	τῆς Τριτωνίδος λίμνης. ~(Πρὶν δὲ	ἐς	Κορώνειαν ἐξ Ἀλαλκομενῶν ἀφικέσθαι, τῆς
[9, 32]	καὶ ἐπικεκοσμημένον γραφῇ. πλοῦς δὲ	ἐς	Κρεῦσίν ἐστιν ἐκ Πελοποννήσου σκολιός
[9, 13]	αὑτάς· καὶ ὁ Σκέδασος, ὡς	ἐς	Λακεδαίμονα ἐλθόντι οὐδεμία ἐγένετο αὐτῷ
[9, 34]	λελεῖφθαι νομίζων τὰ μὲν γὰρ	ἐς	Λέαρχόν τε καὶ Μελικέρτην ἐτόλμησεν
[9, 40]	προσέταξεν ἡ Πυθία παρὰ Τροφώνιον	ἐς	Λεβάδειαν ἐλθοῦσιν εὕρασθαι παρὰ ἐκείνου
[9, 13]	σὺν αὐτῷ Θηβαίους, ὑπερέβη καὶ	ἐς	Λεῦκτρα ἀφικνεῖται τὰ Βοιώτια. (ἐνταῦθα
[9, 14]	πόλεως Σπαρτιάτας βοηθήσοντας τοῖς σφετέροις	ἐς	Λεῦκτρα ἰέναι πανδημεί, δίδωσιν οὕτω
[9, 5]	δίκην δίδωσιν ὁ Ἀμφίων ὧν	ἐς	Λητὼ καὶ τοὺς παῖδας καὶ
[9, 38]	αἱ πηγαί, καὶ ὁ Μέλας	ἐς	λίμνην καὶ οὗτος τὴν Κηφισίδα
[9, 29]	καὶ κιθαρῳδὸν παῖδα ᾄδοντα τὰ	ἐς	Λίνον· τοῖσι δ´ ἐνὶ μέσσοισι
[9, 27]	ᾄδωσιν· ἐγὼ δὲ ἐπελεξάμην ἀνδρὶ	ἐς	λόγους ἐλθὼν δᾳδουχοῦντι. καὶ τῶν
[9, 23]	προγόνους δηλώσει μοι τὰ ἔχοντα	ἐς	Λοκροὺς τοῦ λόγου. καὶ συνετέλει
[9, 5]	ὅντινα γένοιτο τρόπον, καὶ ὡς	ἐς	Λύκον ἀδελφὸν Νυκτέως ἥ τε
[9, 29]	ὀστᾶ ἀνελόμενος τοῦ Λίνου κομίσειεν	ἐς	Μακεδονίαν· (ἐκεῖνον μὲν δὴ αὖθις
[9, 4]	Μαρδόνιον μάχῃ καὶ ἔτι πρότερον	ἐς	Μαραθῶνα Πλαταιεῦσιν ἡγήσατο. (ἔστι δὲ
[9, 32]	ὃ καὶ Μήδων τοῖς ἀποβᾶσιν	ἐς	Μαραθῶνα ὑπῆρξε παρὰ Ἀθηναίων καὶ
[9, 18]	δὲ αὐτὸν ὑπὸ Μαίονος, καὶ	ἐς	μαρτυρίαν τοῦ λόγου παρέσχον τῶν
[9, 39]	κατὰ στόμα ἐκβληθῆναι τὸ ἱερόν.	ἐς	μὲν δὴ τὸν ἄνθρωπον λεγομένων
[9, 32]	ἰσχυρόν· καὶ οὕτω παρὰ ἔτος	ἐς	μὲν τὰ ἐπέκεινα τοῦ χώματος
[9, 34]	πῦρ. (Κορώνεια δὲ παρείχετο μὲν	ἐς	μνήμην ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς Ἑρμοῦ
[9, 9]	ἔπη ταῦτα Καλλῖνος ἀφικόμενος αὐτῶν	ἐς	μνήμην ἔφησεν Ὅμηρον τὸν ποιήσαντα
[9, 29]	ἐμοῦ καὶ ἄλλο οὐδὲν ἐλείπετο	ἐς	μνήμην, οἱ δὲ τοῦ Ἀλωέως
[9, 31]	Γανύκτορος Κτίμενος καὶ Ἄντιφος ἔφυγον	ἐς	Μολυκρίαν ἐκ Ναυπάκτου διὰ τοῦ
[9, 25]	ῥᾳστώνη, δεύτερα ἐπενόησεν ἕλκειν αὐτόν,	ἐς	ὃ εἵλκυσέ τε καὶ ἐπέβαλεν
[9, 14]	ὁ Κερησσὸς ἐν τῇ Θεσπιέων,	ἐς	ὃ καὶ πάλαι ποτὲ ἀνεσκευάσαντο
[9, 20]	καὶ τῶν πλοίων τοῖς λεπτοῖς,	ἐς	ὃ οἱ Ταναγραῖοι κρατῆρα οἴνου
[9, 9]	Ἰλιάδα καὶ τὰ ἔπη τὰ	ἐς	Ὀδυσσέα ἐπαινῶ μάλιστα. πολέμου μὲν
[9, 18]	πλούτῳ, Ἕκτορος ὀστέα Πριαμίδου κομίσαντες	ἐς	οἴκους ἐξ Ἀσίης Διὸς ἐννεσίῃς´
[9, 37]	τὸ δὲ ἀπὸ τούτου χωροῦσιν	ἐς	ὁμολογίαν Θηβαίους κατὰ ἔτος ἕκαστον
[9, 9]	μάχῃ παρέσχοντο μιᾷ τὴν κρίσιν,	ἐς	ὁμολογίας τε αὐτίκα ἐτράποντο καὶ
[9, 23]	τοῦ λόγου. καὶ συνετέλει δὲ	ἐς	Ὀποῦντα ἡ Λάρυμνα τὸ ἀρχαῖον·
[9, 32]	οἰκιστής, οὔ με ἀπὸ τῶν	ἐς	Ὀρχομενίους ἐχόντων εἰκὸς ἦν χωρίζειν·
[9, 29]	Κάλλιππος δὲ Κορίνθιος ἐν τῇ	ἐς	Ὀρχομενίους συγγραφῇ μαρτύρια ποιεῖται τῷ
[9, 38]	τὸν αὐτὸν λόγον τὸν ἔχοντα	ἐς	Ὀρχομενίους· τούτου δὲ τοῦ Χερσίου
[9, 38]	παρὰ Ἀγαμέμνονος πρέσβεις· οὐδ´ ὅς´	ἐς	Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται» δῆλα δήπουθεν ὡς
[9, 37]	ἀναστάτους ὑπὸ Θηβαίων κατήγαγεν αὖθις	ἐς	Ὀρχομενὸν Φίλιππος ὁ Ἀμύντου· τὰ
[9, 15]	καὶ στρατῷ Βοιωτῶν ἀφίκετο αὖθις	ἐς	Πελοπόννησον, ἐκράτησε μὲν περὶ Λέχαιον
[9, 23]	τῇ πρεσβύτιδι ἐπιστὰς ὕμνον ᾖσεν	ἐς	Περσεφόνην, ἡ δὲ αὐτίκα ὡς
[9, 18]	ἐμὲ δὲ ἐπηγάγοντο ὧν λέγουσιν	ἐς	πίστιν ἰδόντα ἄλλο τοιόνδε. (ἐν
[9, 41]	ἄλλο γε οὐδὲν ἀξιόχρεών ἐστιν	ἐς	πίστιν. Λύκιοι μέν γε ἐν
[9, 2]	Μαρδόνιον. (αὕτη μὲν ἀπ´ Ἐλευθερῶν	ἐς	Πλάταιαν ἄγει, τοῖς δὲ ἐκ
[9, 2]	δὲ τὴν ἔσοδον μάλιστα τὴν	ἐς	Πλάταιαν τάφοι τῶν πρὸς Μήδους
[9, 23]	ἤδη ἀνὰ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα	ἐς	πλέον δόξης ἦρεν ἡ Πυθία
[9, 30]	δὲ ἐκ τοῦ θείου καὶ	ἐς	πλέον ἐκείνων ἥκουσι. ~(Καὶ Ἀρσινόης
[9, 2]	Κιθαιρωνίου ἐστίν) ἃ δὴ καὶ	ἐς	πλέον ἐπέξειμι, ἐπειδὰν ἐς αὐτὰ
[9, 31]	καὶ ἑσμοὶ μελισσῶν· Λαμψακηνοὶ δὲ	ἐς	πλέον ἢ θεοὺς τοὺς ἄλλους
[9, 6]	πᾶσιν Ἕλλησι· Θηβαίους δὲ καὶ	ἐς	πλέον κατέλαβεν, οἷς γε καὶ
[9, 39]	ἂν οὐδὲ τοῦτο εἰκάζοι τις	ἐς	πλέον ὀκτὼ καθήκειν πηχῶν. κατάβασις
[9, 22]	ἐς Γλαῦκον, Αἰσχύλῳ δὲ καὶ	ἐς	ποίησιν δράματος ἐξήρκεσε. ~(Θηβαίοις δὲ
[9, 31]	τὸν φόνον καὶ αὐτόθι ἀσεβήσασιν	ἐς	Ποσειδῶνα ἐγένετο ἐν τῇ Μολυκρίᾳ
[9, 27]	τὰ δὲ ἐφ´ ἡμῶν τελοῦντες	ἐς	Ῥωμαίους. (Ἔρωτα δὲ ἄνθρωποι μὲν
[9, 13]	(χρόνῳ δὲ ὕστερον κατὰ πρεσβείαν	ἐς	Σπάρτην ἥκοντα Ἐπαμινώνδαν, ὅτε Λακεδαιμόνιοι
[9, 16]	λέγουσι· Δήμητρος δὲ ἄγαλμα ὅσον	ἐς	στέρνα ἐστὶν ἐν τῷ φανερῷ.
[9, 36]	οἰκεῖα, ὁπότε γε ἀνδράσιν ἐπιφανέσιν	ἐς	συγγραφὴν πυραμίδας μὲν τὰς παρὰ
[9, 31]	ἐς Ἡσίοδον καὶ αὐτὸν καὶ	ἐς	τὰ ἔπη διάφορα ἐπὶ τοσοῦτο
[9, 29]	τὸ Θρᾴκιον καὶ οὐχ ὁμοίως	ἐς	τὰ θεῖα ὀλίγωρον. (εἰσὶ δ´
[9, 4]	παρ´ αὐτὸ τὸ ῥεῦμα ἀποτραπεῖσιν	ἐς	τὰ κάτω καὶ προελθοῦσιν ὅσον
[9, 13]	οὐδεμία ἐγένετο αὐτῷ δίκη, οὕτως	ἐς	τὰ Λεῦκτρα ἐπανήκων αὑτὸν διεργάζεται.
[9, 5]	φιλίᾳ τοῦ βασιλέως· ὢν δὲ	ἐς	τὰ λοιπὰ ὑβριστὴς καὶ ἀσεβὴς
[9, 32]	μάχῃ. (Λύσανδρον δὲ τὰ μὲν	ἐς	τὰ μάλιστα ἐπαινέσαι, τὰ δὲ
[9, 8]	ἄλλα ὁπόσα καθέστηκέ σφισι καὶ	ἐς	τὰ μέγαρα καλούμενα ἀφιᾶσιν ὗς
[9, 35]	δὲ οὔτε ἀριθμοῦ πέρι οὔτε	ἐς	τὰ ὀνόματά ἐστιν οὐδὲν αὐτῷ
[9, 21]	τὴν γνώμην μήτε ἀπίστως ἔχειν	ἐς	τὰ σπανιώτερα, ἐπεί τοι καὶ
[9, 13]	τοῦ θεοῦ. τοῖς βασιλεῦσιν αὐτῶν	ἐς	τὰς ἐξόδους πρόβατα εἵπετο θεοῖς
[9, 31]	ἀρχὴν τῆς ποιήσεως εἶναι τὸ	ἐς	τὰς Ἔριδας λέγοντες· καί μοι
[9, 14]	ἐκώλυεν Ἰφικράτης, ὁ δὲ αὖθις	ἐς	τὰς Θήβας ἀπήλαυνε. καὶ δίκην
[9, 5]	τοῖς πολλοῖς τῶν ποιητῶν ἐπίκλησις	ἐς	τὰς Θήβας ἐστὶν Ὠγύγιαι. καὶ
[9, 8]	ἐρχομένῳ δὲ ἐκ Πλαταίας ἔσοδος	ἐς	τὰς Θήβας κατὰ πύλας ἐστὶν
[9, 30]	ἀνδράσιν ἀπὸ τούτου κατέστη μεθυσκομένους	ἐς	τὰς μάχας χωρεῖν. εἰσὶ δὲ
[9, 31]	Ἔργα· καὶ τούτων δὲ τὸ	ἐς	τὰς Μούσας ἀφαιροῦσι προοίμιον, ἀρχὴν
[9, 1]	ὕστερον καταβεβηκότος ἤδη Ξέρξου καὶ	ἐς	τὰς ναῦς ἐτόλμησαν μετ´ Ἀθηναίων
[9, 11]	καλουμένων ἄθλων· καί σφισι τὰ	ἐς	τὰς ὄρνιθας ἐνδεῖ τὰς ἐπὶ
[9, 11]	δὲ θυγατρὶ Ἱστορίδι σόφισμα ἔπεισιν	ἐς	τὰς Φαρμακίδας, ἐς ἐπήκοον αὐτῶν
[9, 16]	τούτοις τὸ βούλευμα, ἐσθεῖναι Πλοῦτον	ἐς	τὰς χεῖρας ἅτε μητρὶ ἢ
[9, 33]	Ῥακίῳ Κρητί· τὰ δὲ ἄλλα	ἐς	Τειρεσίαν, ἐτῶν τε ἀριθμὸν ὧν
[9, 40]	χρόνου· κάτεισι δὲ ἀντὶ ποδῶν	ἐς	τετράγωνον σχῆμα. (πείθομαι τοῦτο Ἀριάδνην
[9, 35]	Χάριτας· καὶ Ἀθήνῃσι πρὸ τῆς	ἐς	τὴν ἀκρόπολιν ἐσόδου Χάριτές εἰσι
[9, 35]	τε ὁ Σωφρονίσκου πρὸ τῆς	ἐς	τὴν ἀκρόπολιν ἐσόδου Χαρίτων εἰργάσατο
[9, 14]	κατὰ κώμας ὑπὸ Ἀγησιπόλιδος διῳκισμένους	ἐς	τὴν ἀρχαίαν συνήγαγεν αὖθις πόλιν·
[9, 23]	δὲ ἀσθενείας καὶ γήρως οὐδὲ	ἐς	τὴν Ἀττικὴν ἀποσωθῆναι δυνηθέντες ἐνταῦθα
[9, 13]	οὐκ εἴων, ἐκέλευον δὲ ὑπεκθεμένους	ἐς	τὴν Ἀττικὴν γυναῖκας καὶ παῖδας
[9, 7]	δήμου φιλίᾳ. Σύλλα δὲ ἐσβαλόντος	ἐς	τὴν Βοιωτίαν δεῖμα ἔσχε τοὺς
[9, 30]	τε ἐπὶ τούτῳ τὸν ποταμὸν	ἐς	τὴν γῆν, ἵνα δὴ μὴ
[9, 38]	σφίσιν. (οὕτω τοῖς θεοπρόποις ἀποβᾶσιν	ἐς	τὴν γῆν πέτραν τε οὐ
[9, 22]	τὴν θάλασσαν πλέοντες πλεῖστα ἀνθρώπων	ἐς	τὴν Γλαύκου μαντικὴν κατὰ ἔτος
[9, 30]	τὸν λόγον τοῦ Λαρισαίου ξένου	ἐς	τὴν ἑαυτῶν τὰ ὀστᾶ κομίζουσι
[9, 22]	ὃν Πρόμαχον καλοῦσι, τοῦ μὲν	ἐς	τὴν ἐπίκλησιν λέγουσιν ὡς ὁ
[9, 8]	νεογνῶν· τοὺς δὲ ὗς τούτους	ἐς	τὴν ἐπιοῦσαν τοῦ ἔτους ὥραν
[9, 22]	πρὸ τῆς πόλεως κατὰ τὸ	ἐς	τὴν ἤπειρον. ἐνταῦθά εἰσι μὲν
[9, 25]	τοῦ Καβειριτῶν ἐλείποντο κατῆλθον αὖθις	ἐς	τὴν Καβειραίαν. Πελαργῇ μὲν δὴ
[9, 34]	τὸ ἱερὸν ποταμός ἐστι Φάλαρος	ἐς	τὴν Κηφισίδα ἐκδιδοὺς λίμνην. (τοῦ
[9, 33]	τὴν νῦν Ἰωνίαν καὶ Ἰωνίας	ἐς	τὴν Κολοφωνίαν περαιωθῆναι. καὶ ἡ
[9, 14]	τὸν πόλεμόν σφισιν ἐκ Βοιωτῶν	ἐς	τὴν Λακεδαίμονα ἀπώσασθαι. (Θεσπιεῦσι δέ,
[9, 40]	ἐκείνου τὸ ἴαμα. (ὡς δὲ	ἐς	τὴν Λεβάδειαν ἐλθόντες οὐκ ἐδύναντο
[9, 2]	λόγον ἐμαντεύοντο πίνοντες. (ἐπανελθοῦσι δὲ	ἐς	τὴν λεωφόρον ἐστὶν αὖθις ἐν
[9, 29]	σφᾶς Πιέρου· Μίμνερμος δέ, ἐλεγεῖα	ἐς	τὴν μάχην ποιήσας τὴν Σμυρναίων
[9, 27]	Νέρωνι δὲ παρὲξ ἢ τὰ	ἐς	τὴν μητέρα ἐστὶ καὶ ἐς
[9, 5]	μάχῃ νικηθέντες οἱ μὲν Ὕαντες	ἐς	τὴν νύκτα τὴν ἐπερχομένην ἐκδιδράσκουσι,
[9, 33]	προστάξαντος δὲ τοῦ θεοῦ ναυσὶν	ἐς	τὴν νῦν Ἰωνίαν καὶ Ἰωνίας
[9, 39]	μάζας μεμαγμένας μέλιτι προεμβάλλει τε	ἐς	τὴν ὀπὴν τοὺς πόδας καὶ
[9, 38]	ὀστᾶ ἐκ τῆς Ναυπακτίας ἀγαγοῦσιν	ἐς	τὴν Ὀρχομενίαν, ἄλλο δὲ εἶναί
[9, 18]	γε ἐν Θηβαΐδι ἔπη τὰ	ἐς	τὴν Παρθενοπαίου τελευτὴν Περικλύμενον τὸν
[9, 13]	ὀνομάζουσιν αὐτάς. τότε οὖν ὁρμήσαντες	ἐς	τὴν ποίμνην λύκοι τοῖς μὲν
[9, 6]	κατέλαβεν, οἷς γε καὶ ἐσήχθη	ἐς	τὴν πόλιν φρουρά. Φιλίππου δὲ
[9, 26]	δυνάμει ναυτικῇ πλανωμένην φασὶν αὐτὴν	ἐς	τὴν πρὸς Ἀνθηδόνι σχεῖν θάλασσαν,
[9, 33]	καὶ οὐχὶ τὸν Λιβύων, ὃς	ἐς	τὴν πρὸς Λιβύῃ θάλασσαν ἐκδίδωσιν
[9, 7]	τε αὐτίκα καὶ ἐτράποντο αὖθις	ἐς	τὴν Ῥωμαίων φιλίαν. (Σύλλας δὲ
[9, 9]	ἐκ Κορίνθου καὶ Μεγαρέων ἐπικληθέντες	ἐς	τὴν συμμαχίαν· ἤμυναν δὲ καὶ
[9, 22]	Πρόμαχον Ἐρετριέων ναυσὶν ἐξ Εὐβοίας	ἐς	τὴν Ταναγραίαν σχόντων τούς τε
[9, 11]	ἀποπνιγέντα δὲ ἐξήνεγκεν ὁ κλύδων	ἐς	τὴν ὑπὲρ Σάμου νῆσον ἔτι
[9, 13]	Ἑλλήνων ἀνείλοντο Ἕλληνες· Λακεδαιμόνιοι δὲ	ἐς	τὴν ὑστεραίαν τοὺς τεθνεῶτας διενοοῦντο
[9, 36]	ἔφθειρε λοιμώδης, ὀλίγοι δὲ καὶ	ἐς	τὴν Φωκίδα διαφεύγουσιν ἐξ αὐτῶν.
[9, 40]	τὸ σκῆπτρον. κομισθῆναι δὲ αὐτὸ	ἐς	τὴν Φωκίδα ὑπὸ Ἠλέκτρας τῆς
[9, 21]	θηρίον δείματος. (ἠπατήθησαν δὲ καὶ	ἐς	τὴν χρόαν αὐτοῦ, καὶ ὁπότε
[9, 5]	ἐσοικίσασθαι δὲ μετὰ τοὺς Ἔκτηνας	ἐς	τὴν χώραν Ὕαντας καὶ Ἄονας,
[9, 34]	κύνα. ἐκ δὲ Λαφυστίου κατιόντι	ἐς	τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς τὸ ἱερὸν
[9, 25]	ἐκ Δωδώνης καὶ ἄλλα ἔμελλεν	ἐς	τιμὴν καταστήσασθαι καὶ ἡ θυσία,
[9, 11]	μέγα ἐπὶ ἄκρας ἐστὶν ἀνεχούσης	ἐς	τὸ Αἰγαῖον. ἀπὸ δὲ τοῦ
[9, 13]	αὐτοῖς τά τε ἐπιχώρια ἔμαθεν	ἐς	τὸ ἀκριβέστατον καὶ ὡς ἤδη
[9, 30]	τε ἡλικίας καὶ Ὁμήρου πολυπραγμονήσαντι	ἐς	τὸ ἀκριβέστατον οὔ μοι γράφειν
[9, 3]	ἕτερα ἀναριθμῆσαι τὸν μεταξὺ χρόνον	ἐς	τὸ ἀκριβέστατον οὐκ ἐγενόμεθα οἷοί
[9, 36]	τῆς τελευτῆς ἡ βασιλεία περιῆλθεν	ἐς	τὸ Ἄλμου γένος. Ἄλμῳ δὲ
[9, 26]	ἐπὶ ἑκάστῃ τῶν φολίδων ἄγκιστρον	ἐς	τὸ ἄνω νεῦον· τοῦτον τὸν
[9, 7]	οἱ Θηβαῖοι, τὰ δὲ ἄλλα	ἐς	τὸ ἀσθενέστατον ἀπ´ ἐκείνου προήχθησαν·
[9, 37]	δὲ ἀπὸ τοῦ δαιμονίου σφίσιν	ἐς	τὸ ἀσθενέστερον ἔμελλεν ἀεὶ ῥέψειν.
[9, 39]	δὲ οὐκ ἔστι πεποιημένη σφίσιν	ἐς	τὸ ἔδαφος· ἐπειδὰν δὲ ἀνὴρ
[9, 39]	(ὁ οὖν κατιὼν κατακλίνας ἑαυτὸν	ἐς	τὸ ἔδαφος ἔχων μάζας μεμαγμένας
[9, 37]	προσέπταισαν· (Ἐργῖνος δὲ ἅτε κεκακωμένων	ἐς	τὸ ἔσχατον τῶν πολιτῶν πρὸς
[9, 28]	μετακεράννυταί σφισιν ἐκ τοῦ θανατώδους	ἐς	τὸ ἠπιώτερον ὁ ἰός. ~(Ταῦτα
[9, 40]	τοῖς γὰρ ἀνατεθεῖσιν ὑπὸ Ἀργείων	ἐς	τὸ Ἡραῖον καὶ ἐς Γέλαν
[9, 11]	Πεντελῆσιν, ἔργα δὲ Ἀλκαμένους, ἀνέθηκαν	ἐς	τὸ Ἡρακλεῖον. (τοῦ δὲ Ἡρακλείου
[9, 25]	πλέον δὲ ἐμοὶ δοκεῖν τῇ	ἐς	τὸ θεῖον ὀλιγωρίᾳ, τούτοις παραφρονῆσαί
[9, 21]	παρ´ ἀλλήλων ὑπὸ τοῦ ἄγαν	ἐς	τὸ θηρίον δείματος. (ἠπατήθησαν δὲ
[9, 25]	Βοιωτίαν ἐλείφθησαν, τοῖς παρελθοῦσιν αὐτῶν	ἐς	τὸ ἱερὸν τῶν Καβείρων τάχα
[9, 40]	τῆς γῆς, καὶ συνεσῆλθέ σφισιν	ἐς	τὸ μαντεῖον. τοῦτον τὸν Σάωνα
[9, 30]	ἐς αὐτὸν προοίμιον, ἐποίησεν οὐδὲν	ἐς	τὸ μῆκος τοῦ σώματος εἶναι
[9, 32]	οὕτω Κῦρον ὡς χρήματα, ὁπότε	ἐς	τὸ ναυτικὸν αἰτοίη, παρεῖναί οἱ
[9, 39]	ἤδη τοῖς προσήκουσιν. οἱ δὲ	ἐς	τὸ οἴκημα, ἔνθα καὶ πρότερον
[9, 38]	τὸν Κηφισόν φασιν ὑπὸ Ἡρακλέους	ἐς	τὸ πεδίον ἀποστραφῆναι τὸ Ὀρχομένιον·
[9, 39]	τὸ μαντεῖον καὶ αὐτόθεν ἰοῦσιν	ἐς	τὸ πρόσω τοῦ ὄρους, Κόρης
[9, 13]	τούτου τοῦ ἀνδρός, ὡς ἐπανῆλθεν	ἐς	τὸ στρατόπεδον, προσθεμένου τοῖς περὶ
[9, 9]	συμβολῇ, καὶ ὡς ἐτράποντο, καταφεύγουσιν	ἐς	τὸ τεῖχος· (ἅτε δὲ οὐκ
[9, 1]	τότε ἀφελόμενοι μὴ ἐσελθεῖν σφᾶς	ἐς	τὸ τεῖχος. (ἐγένετο δὲ ἡ
[9, 10]	οὐκ ἐδύνατο ἀφελέσθαι, πῦρ ἐτόλμησεν	ἐς	τὸ τέμενος ἐνεῖναι τοῦ Ἀπόλλωνος
[9, 34]	Ἰοδάμαν ἱερωμένην τῇ θεῷ νύκτωρ	ἐς	τὸ τέμενος ἐσελθεῖν καὶ αὐτῇ
[9, 39]	ἐς αὐτὴν ἀφικομένου κατέβησάν τε	ἐς	τὸ χθαμαλὸν οἱ ἄνθρωποι καὶ
[9, 24]	τε ἥμισυ σταδίου. καταβάντων δὲ	ἐς	τὸ χθαμαλὸν ποταμὸς Πλατάνιος καλούμενος
[9, 17]	μένει δὲ ἡ τέφρα καὶ	ἐς	τόδε ἔτι ἀπὸ τῆς πυρᾶς.
[9, 22]	γενέσθαι καὶ ἀνθρώποις τὰ ἐσόμενα	ἐς	τόδε προλέγειν οἵ τε ἄλλοι
[9, 33]	ἥ τε πρότερον εὐτυχία δοκοῦσα	ἐς	τοιοῦτο περιῆλθεν αὐτῷ τέλος. τὸ
[9, 31]	οἷά τέ ἐστιν ἀνέχειν σφᾶς	ἐς	τὸν ἀέρα τὰ πτερά. (ἐνταῦθα
[9, 23]	τούτῳ τῷ ᾄσματι ἄλλαι τε	ἐς	τὸν Ἅιδην εἰσὶν ἐπικλήσεις καὶ
[9, 30]	μέλος ψυχαγωγούμενα, ἐλθεῖν δὲ καὶ	ἐς	τὸν Ἅιδην ζῶντα αὐτὸν παρὰ
[9, 31]	μάντιν Μελάμποδα, καὶ ὡς Θησεὺς	ἐς	τὸν Ἅιδην ὁμοῦ Πειρίθῳ καταβαίη
[9, 12]	δὲ τοῖς ἀποδεχομένοις ᾆσαι Μούσας	ἐς	τὸν Ἁρμονίας γάμον τὸ χωρίον
[9, 38]	καὶ τάδε ἐπηγάγετο ὁ Κάλλιππος	ἐς	τὸν αὐτὸν λόγον τὸν ἔχοντα
[9, 11]	μνῆμα, οὐδέν τι ἀλλοίως τὰ	ἐς	τὸν θάνατον λέγοντες ἢ Στησίχορος
[9, 27]	αὐτόθι διέφθειρε· τῶν δὲ ἀσεβησάντων	ἐς	τὸν θεὸν ὁ μὲν ἀνθρώπῳ
[9, 5]	δὲ ἐς Ἀμφίονα κοινῶς καὶ	ἐς	τὸν Θρᾷκα Θάμυριν. ὡς δὲ
[9, 16]	Φαίδραν τε τὴν Μίνω καὶ	ἐς	τὸν Θρᾷκα Τηρέα ᾄδεται. (Τὸ
[9, 14]	Ἐπαμινώνδας ὡς τοὺς Θεσπιεῖς καταφεύγοντας	ἐς	τὸν Κερησσὸν ἐξεῖλε, πρὸς τὰ
[9, 34]	ἀπὸ Ἰτωνίου τοῦ Ἀμφικτύονος, καὶ	ἐς	τὸν κοινὸν συνίασιν ἐνταῦθα οἱ
[9, 31]	Ἠοίας, καὶ Θεογονίαν τε καὶ	ἐς	τὸν μάντιν Μελάμποδα, καὶ ὡς
[9, 14]	ἐστιν Ἐπαμινώνδας· καί μοι τὰ	ἐς	τὸν οἰκισμὸν ἐδήλωσε τὰ ἐς
[9, 9]	ὑπολειφθέντες πολιορκίᾳ παρέστησαν. ἐποιήθη δὲ	ἐς	τὸν πόλεμον τοῦτον καὶ ἔπη
[9, 6]	οὐ πολὺ Θηβαῖοι μετὰ Κορινθίων	ἐς	τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους πόλεμον προήχθησαν.
[9, 7]	μεγάλων γεύσασθαι. Μιθριδάτῃ γὰρ καταστάντι	ἐς	τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον προσεχώρησαν
[9, 12]	ὡς ὁμοῦ τῷ κεραυνῷ βληθέντι	ἐς	τὸν Σεμέλης θάλαμον πέσοι ξύλον
[9, 9]	τῶν Οἰδίποδος παίδων ἕνεκα ἐπολέμησαν,	ἐς	τοσόνδε ἔστω μνήμη· ~(Πολυάνδριον δὲ
[9, 31]	παντάπασιν εὔηθες, ἡλικίας ἤδη τινὰ	ἐς	τοσοῦτο ἥκοντα ὡς ὑπὸ ἔρωτος
[9, 12]	ἔχοντας ἐπιτηδείως, πρῶτος δὲ διάφορα	ἐς	τοσοῦτο μέλη ἐπ´ αὐλοῖς ηὔλησε
[9, 27]	αὐτὸ σύνθημα μετὰ ὑπούλου χλευασίας	ἐς	τοσοῦτο προήγαγε θυμοῦ τὸν ἄνθρωπον
[9, 13]	παρασκευάζεσθαι. (τῶν μὲν δὴ ἓξ	ἐς	τοσοῦτον ἦν κεχωρισμένα τὰ βουλεύματα·
[9, 20]	πόλιν· διαμεῖναί τε τὸ ὄνομα	ἐς	τοσοῦτον ὡς καὶ Ὅμηρον ἐν
[9, 34]	τὸ ὄρος τὸ Λαφύστιον καὶ	ἐς	τοῦ Διὸς τοῦ Λαφυστίου τὸ
[9, 31]	ἐπὶ τέρασιν. (ἐναντία δὲ καὶ	ἐς	τοῦ Ἡσιόδου τὴν τελευτήν ἐστιν
[9, 39]	τῶν θυσιῶν ἀνὴρ μάντις παρὼν	ἐς	τοῦ ἱερείου τὰ σπλάγχνα ἐνορᾷ,
[9, 39]	τῷ Τροφωνίῳ χρησάμενος. τοὺς δὲ	ἐς	τοῦ Τροφωνίου κατελθόντας, ἀνάγκη σφᾶς,
[9, 39]	μαντεῖον τοιάδε γίνεται. ἐπειδὰν ἀνδρὶ	ἐς	τοῦ Τροφωνίου κατιέναι δόξῃ, πρῶτα
[9, 1]	δὲ ἄγειν Θηβαίους ἐκκλησίαν νομίζοντες	ἐς	τοὺς ἀγροὺς ἀποκεκλειμένοι τῶν πυλῶν
[9, 1]	εἶχον ἰσχυρᾶς τὴν πόλιν· καὶ	ἐς	τοὺς ἀγρούς, ὁπόσοι ἀπωτέρω τοῦ
[9, 26]	τὴν οὖν Σφίγγα χρῆσθαι σοφίσμασιν	ἐς	τοὺς ἀδελφούς, ὡς τὸν Κάδμῳ
[9, 40]	θειότερον οὐχ ἥκιστα δηλοῖ τὸ	ἐς	τοὺς ἀνθρώπους ἐπιφανὲς ἐξ αὐτοῦ·
[9, 5]	μὴ γενέσθαι τὸ Κάδμου γένος	ἐς	τοὺς ἔπειτα ἀνώνυμον, Λάκου δὲ
[9, 29]	ὕστερον ἐποίησαν· ἢ καὶ ποιηθέντα	ἐς	τοὺς ἔπειτα οὐκ ἦλθεν. ~(Ταῖς
[9, 22]	δέ μοι Ταναγραῖοι νομίσαι τὰ	ἐς	τοὺς θεοὺς μάλιστα δοκοῦσιν Ἑλλήνων·
[9, 13]	ὡς θάψοντες καὶ ἀποστέλλουσι κήρυκα	ἐς	τοὺς Θηβαίους. Ἐπαμινώνδας δέ, ἐπιστάμενος
[9, 13]	τισιν ἄλλοις Βοιωτῶν ὑπῆν δύσνοια	ἐς	τοὺς Θηβαίους. (ὡς δὲ ἐς
[9, 8]	τούτων οὖν μοῖρα τὴν μὲν	ἐς	τοὺς Ἰλλυριοὺς πορείαν ἀπώκνησε, τραπόμενοι
[9, 5]	δὲ ἐς Ἰλλυριοὺς καὶ Ἰλλυριῶν	ἐς	τοὺς καλουμένους Ἐγχελέας μετοικήσαντος Πολύδωρος
[9, 13]	ἔκτεινον. (ἐλέγετο δὲ καὶ μήνιμα	ἐς	τοὺς Λακεδαιμονίους ἐκ τῶν θυγατέρων
[9, 35]	παρὰ δὲ αὐταῖς τελετὴν ἄγουσιν	ἐς	τοὺς πολλοὺς ἀπόρρητον. (Πάμφως μὲν
[9, 12]	ἐστι Προνόμου ἀνδρὸς αὐλήσαντος ἐπαγωγότατα	ἐς	τοὺς πολλούς. τέως μέν γε
[9, 21]	κέντροις ἐγγύθεν ἀμύνεσθαι καὶ ἀποπέμπειν	ἐς	τοὺς πορρωτέρω τοξότου ἀνδρὸς ὀιστῷ
[9, 17]	μὲν οὖν τούτῳ γὰρ τὰ	ἐς	τοὺς προγόνους μάλιστα ὑπῆρχεν ἔνδοξα
[9, 39]	τε Τύχῃ καὶ Δαίμονι ἀγαθοῖς,	ἐς	τοῦτο ἀράμενοι κομίζουσι κάτοχόν τε
[9, 26]	τούς τε γὰρ Ὀρχομενίους φασὶν	ἐς	τοῦτο ἀφῖχθαι στρατιᾷ καὶ τὸν
[9, 40]	ἕπεσθαι. αὐτίκα δὴ τὰς μελίσσας	ἐς	τοῦτο ἐσπετομένας ὁρᾷ τῆς γῆς,
[9, 31]	πηγή, καὶ τὸν Νάρκισσον ἰδεῖν	ἐς	τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν, οὐ
[9, 3]	Βοιωτίᾳ στελέχη δρυῶν ἐστιν ἐνταῦθα.	ἐς	τοῦτον οἱ Πλαταιεῖς ἀφικόμενοι τὸν
[9, 1]	ἀπωτέρω τοῦ ἄστεως ἦσαν, οὐδὲ	ἐς	τούτους ἀνὰ πᾶσαν ἤρχοντο τὴν
[9, 34]	ἐπὶ τῆς Ἰοδάμας τὸν βωμὸν	ἐς	τρὶς ἐπιλέγει τῇ Βοιωτῶν φωνῇ
[9, 4]	τῶν δὲ ἡγεμόνων, οἳ Βοιωτοὺς	ἐς	Τροίαν ἤγαγον, μόνος ἀνέστρεψεν οἴκαδε
[9, 37]	ὑπὸ τούτοις ἡγεμόσι Μινύαι στρατεύουσιν	ἐς	Τροίαν. (μετέσχον Ὀρχομένιοι καὶ τοῖς
[9, 5]	ὡς δὲ τοῖς σὺν Ἀγαμέμνονι	ἐς	Τροίαν στρατεύουσιν ἡ διαμαρτία τοῦ
[9, 2]	θέας ἄξιος μεγέθει τε καὶ	ἐς	τῶν ἀγαλμάτων τὸν κόσμον. ἐσελθοῦσι
[9, 40]	αὐτῷ λέων· φέροι δ´ ἂν	ἐς	τῶν ἀνδρῶν μάλιστα τὸν θυμόν·
[9, 25]	ἄνδρες τῶν ἐκ Μακεδονίας ἐλθόντες	ἐς	τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἅτε
[9, 8]	θεῷ προήχθησάν ποτε ὑπὸ μέθης	ἐς	ὕβριν, ὥστε καὶ τοῦ Διονύσου
[9, 24]	τὸ Ἀθαμάντιον. καὶ ὅσα μὲν	ἐς	Ὕηττον ἄνδρα Ἀργεῖον καὶ Ὄλμον
[9, 36]	ἀνθρώπων ὧν ἴσμεν Μινύας πρῶτος	ἐς	ὑποδοχὴν χρημάτων ᾠκοδομήσατο. (Ἕλληνες δὲ
[9, 3]	λίθων ἐποιοῦντο οἰκοδομίαν, ἐξάραντες δὲ	ἐς	ὕψος φρύγανα ἐπιφέρουσιν. (αἱ μὲν
[9, 16]	ἐπὶ τῇ Ἀδώνιδος μητρὶ καὶ	ἐς	Φαίδραν τε τὴν Μίνω καὶ
[9, 21]	ἀπέχουσα, ὥς φασι, καταδύεται δὲ	ἐς	φάραγγας καὶ σπήλαια τὰ βαθύτατα.
[9, 27]	Πεντελῆσι. καὶ ὅσα μὲν εἶχεν	ἐς	Φρύνην καὶ τὸ ἐπὶ Πραξιτέλει
[9, 18]	θηρία. ~(Ἐκ Θηβῶν δὲ ὁδὸς	ἐς	Χαλκίδα κατὰ πύλας ταύτας ἐστὶ
[9, 19]	τε Τευμησσὸν καὶ ὁδὸν τὴν	ἐς	Χαλκίδα Χαλκώδοντος μνῆμά ἐστιν, ὃς
[9, 32]	ἦγεν ἐπὶ Λύσανδρον, παντάπασιν ἐκεῖνον	ἐς	χάριν τὴν ἑαυτοῦ δικάσειν ἐλπίζων·
[9, 35]	δὴ πρῶτος ὧν ἴσμεν ᾖσεν	ἐς	Χάριτας, πέρα δὲ οὔτε ἀριθμοῦ
[9, 21]	ἐς ἄγραν ἄλλων καὶ τήνδε	ἐς	χεῖρά ποτε δαίμων ἄγει· ὀσφρᾶται
[9, 13]	ἐς τοὺς Θηβαίους. (ὡς δὲ	ἐς	χεῖρας συνῄεσαν, ἐνταῦθα οἱ σύμμαχοι
[9, 5]	τῶν Θηβαίων περὶ Γλίσαντα, ὡς	ἐς	χεῖρας συνῆλθον, Αἰγιαλέα μὲν τὸν
[9, 34]	Ἥρας καταστῆναι πρὸς τὰς Μούσας	ἐς	ᾠδῆς ἔργον· αἱ δὲ ὡς
[9, 13]	Μολπία γίνεται καὶ Ἱππώ· ταύτας	ἐς	ὥραν ἤδη προηκούσας Λακεδαιμονίων ἄνδρες
[9, 28]	τῶν ὄφεων καὶ ἄλλως ὀλέθριος	ἔς	τε ἀνθρώπους καὶ ζῷα ὁμοίως
[9, 33]	αὐτὸ συλήσας. τοῦτον μὲν τοιαῦτα	ἔς	τε Ἑλληνίδας πόλεις καὶ θεοὺς
[9, 21]	οὗτοι δὲ οἱ ἐκ Παιόνων	ἔς	τε τὸ ἄλλο σῶμα δασεῖς
[9, 1]	ἐκράτησεν ἐν Χαιρωνείᾳ, φρουράν τε	ἐσαγαγόντος	ἐς Θήβας καὶ ἄλλα ἐπὶ
[9, 7]	Ἀθηναίων δήμου φιλίᾳ. Σύλλα δὲ	ἐσβαλόντος	ἐς τὴν Βοιωτίαν δεῖμα ἔσχε
[9, 1]	τὰς ναῦς ἐτόλμησαν μετ´ Ἀθηναίων	ἐσβῆναι,	Μαρδόνιον δὲ τὸν Γωβρύου Ξέρξῃ
[9, 13]	ὡς ποιησομένων ταύτῃ Πελοποννησίων τὴν	ἐσβολήν,	Κλεόμβροτος δὲ ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺς
[9, 13]	μὲν τὴν κατὰ τὸν Κιθαιρῶνα	ἐσβολήν,	ὄνομα δὲ ἦν οἱ Βραχυλλίδης,
[9, 25]	Καβειραίας καὶ Κόρης ἐστὶν ἄλσος·	ἐσελθεῖν	δὲ τοῖς τελεσθεῖσιν ἔστι. τούτου
[9, 34]	θεῷ νύκτωρ ἐς τὸ τέμενος	ἐσελθεῖν	καὶ αὐτῇ τὴν Ἀθηνᾶν φανῆναι,
[9, 1]	ἐν τῷ τότε ἀφελόμενοι μὴ	ἐσελθεῖν	σφᾶς ἐς τὸ τεῖχος. (ἐγένετο
[9, 37]	τι καὶ ἄλλο ὃ τὸν	ἐσελθόντα	καὶ ἁπτόμενον τῶν χρημάτων καθέξειν
[9, 37]	ἁπτόμενον τῶν χρημάτων καθέξειν ἔμελλεν.	ἐσελθόντος	δὲ τοῦ Ἀγαμήδους τὸν μὲν
[9, 39]	καὶ ὑπὸ λίθον ἀποκρύψαντος αὑτὸν	ἐσελθοῦσα	ἡ Κόρη λαμβάνει τὸν ὄρνιθα
[9, 2]	ἐς τῶν ἀγαλμάτων τὸν κόσμον.	ἐσελθοῦσι	μὲν Ῥέα τὸν πέτρον κατειλημένον
[9, 30]	θηρίον οὕτω μέγα καὶ ἄλκιμον	ἔσεσθαι	νομίζοντες ὡς ἑλεῖν σφισι τὴν
[9, 14]	ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους ἔφη τε ἄμεινον	ἔσεσθαι	τὸν πόλεμόν σφισιν ἐκ Βοιωτῶν
[9, 17]	καὶ Ἡρακλεῖ, λόγιόν σφισιν ἦλθεν	ἔσεσθαι	τοῦ πολέμου κράτος ἀποθανεῖν αὐτοχειρίᾳ
[9, 6]	πλέον κατέλαβεν, οἷς γε καὶ	ἐσήχθη	ἐς τὴν πόλιν φρουρά. Φιλίππου
[9, 16]	δὴ καὶ τούτοις τὸ βούλευμα,	ἐσθεῖναι	Πλοῦτον ἐς τὰς χεῖρας ἅτε
[9, 31]	ἀμφοτέροις ὡσαύτως κόμην εἶναι καὶ	ἐσθῆτα	ἐοικυῖαν αὐτοὺς ἐνδύεσθαι καὶ δὴ
[9, 35]	ἐπεὶ τά γε ἀρχαιότερα ἐχούσας	ἐσθῆτα	οἵ τε πλάσται καὶ κατὰ
[9, 3]	ἁμάξῃ καὶ τοῦ ἀγάλματος τὴν	ἐσθῆτα	περιέρρηξεν, ἥσθη τε τῇ ἀπάτῃ
[9, 35]	μέν ἐστιν ὁμοίως ἅπαντα ἐν	ἐσθῆτι,	οἱ δὲ ὕστερον οὐκ οἶδα
[9, 24]	αὐτόθι καὶ μεγέθει μέγισται καὶ	ἐσθίειν	εἰσὶν ἥδισται. (Κωπῶν δὲ ἐν
[9, 32]	Ἀθηναίων, εἷλεν αὐτῶν τὰ πλοῖα,	ἐσκεδασμένους	ἐπί τε ὕδωρ τοὺς ναύτας
[9, 31]	νομαὶ καὶ προβάτων ἢ καὶ	ἑσμοὶ	μελισσῶν· Λαμψακηνοὶ δὲ ἐς πλέον
[9, 40]	ἡλικίᾳ τῶν θεωρῶν πρεσβύτατος εἶδεν	ἑσμὸν	μελισσῶν, καὶ παρέστη οἱ, ὅποι
[9, 10]	μὲν δὴ λίθου κατὰ τὴν	ἔσοδόν	ἐστιν Ἀθηνᾶ καὶ Ἑρμῆς, ὀνομαζόμενοι
[9, 2]	καθήκῃ μοι. (κατὰ δὲ τὴν	ἔσοδον	μάλιστα τὴν ἐς Πλάταιαν τάφοι
[9, 8]	Ὁμολωίδας. ἐρχομένῳ δὲ ἐκ Πλαταίας	ἔσοδος	ἐς τὰς Θήβας κατὰ πύλας
[9, 10]	καθέζεσθαι. οὗτος μὲν πρὸ τῆς	ἐσόδου	κεῖται, καί οἱ τὸ ὄνομά
[9, 35]	πρὸ τῆς ἐς τὴν ἀκρόπολιν	ἐσόδου	Χάριτές εἰσι καὶ αὗται τρεῖς,
[9, 35]	πρὸ τῆς ἐς τὴν ἀκρόπολιν	ἐσόδου	Χαρίτων εἰργάσατο ἀγάλματα Ἀθηναίοις. καὶ
[9, 5]	μὲν ἀπολέσθαι λοιμώδει νόσῳ φασίν,	ἐσοικίσασθαι	δὲ μετὰ τοὺς Ἔκτηνας ἐς
[9, 22]	θαλάσσῃ γενέσθαι καὶ ἀνθρώποις τὰ	ἐσόμενα	ἐς τόδε προλέγειν οἵ τε
[9, 13]	καὶ τιμωρίας ἐκείνων τὸν ἀγῶνα	ἐσόμενον.	τῶν δὲ βοιωταρχούντων οὐ κατὰ
[9, 7]	τοῦ πρὸς Μιθριδάτην πολέμου, χρημάτων	ἐσπάνιζε·	συνέλεξεν οὖν ἔκ τε Ὀλυμπίας
[9, 40]	δὴ τὰς μελίσσας ἐς τοῦτο	ἐσπετομένας	ὁρᾷ τῆς γῆς, καὶ συνεσῆλθέ
[9, 14]	πρὸς τὰ ἐν Πελοποννήσῳ παραυτίκα	ἔσπευδεν	ἅτε καὶ τῶν Ἀρκάδων προθύμως
[9, 27]	δὲ ἢ τὸν Ἡσιόδῳ Θεογονίαν	ἐσποιήσαντα	οἶδα γράψαντα ὡς Χάος πρῶτον,
[9, 39]	ἄκουσαν· ἐς δὲ ἄντρον κοῖλον	ἐσπτάντος	καὶ ὑπὸ λίθον ἀποκρύψαντος αὑτὸν
[9, 27]	ἱερόν· ἱερᾶται δὲ αὐτοῦ παρθένος,	ἔστ´	ἂν ἐπιλάβῃ τὸ χρεὼν αὐτήν.
[9, 30]	ἀλλήλους καὶ ἐρίζοντες ὅστις ἐγγύτατα	ἔσται	τῷ ποιμένι ἀνατρέπουσι τὸν κίονα,
[9, 15]	Θήβης δ´ ὅπλοισιν Μεγάλη πόλις	ἐστεφάνωται,	αὐτόνομος δ´ Ἑλλὰς πᾶς´ ἐν
[9, 24]	μέγα ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ ἄλσους	ἕστηκε.	τοῦτο ἀπέχει Κορσείας ὅσον τε
[9, 2]	οἱ Ἕλληνες, πεντεκαίδεκα σταδίοις μάλιστα	ἕστηκεν	ἀπωτέρω τῆς πόλεως. (ἐν αὐτῇ
[9, 25]	ἀγάλματα. καὶ ἀπωτέρω μικρὸν Ἡρακλῆς	ἕστηκεν	ἐν ὑπαίθρῳ Ῥινοκολούστης ἐπωνυμίαν ἔχων,
[9, 40]	τρόπαια, ἃ Ῥωμαῖοι καὶ Σύλλας	ἔστησαν	Ταξίλον καὶ στρατιὰν τὴν Μιθριδάτου
[9, 40]	Καρανὸς κατὰ νόμους τοὺς Ἀργείων	ἔστησεν	ἐπὶ τῇ νίκῃ· ἐπελθόντα δέ
[9, 1]	οὗτοι τὸ ἀρχαῖον ἐβασιλεύοντο, δῆλά	ἐστι·	βασιλεῖαι γὰρ πανταχοῦ τῆς Ἑλλάδος
[9, 10]	πρὸς ταύτῃ τῇ κρήνῃ τάφος	ἐστὶ	Καάνθου· Μελίας δὲ ἀδελφὸν καὶ
[9, 23]	δὲ ἄξια ἐνταῦθα Διονύσου ναός	ἐστι	καὶ ἄγαλμα. (προελθόντι δὲ ἀπὸ
[9, 19]	χώραν καὶ ὅση περὶ Μυκαλησσόν	ἐστι	καὶ Ἅρμα. ~(Ἔστι δὲ τῆς
[9, 22]	ὑπὲρ αὐτὰς ἐν καθαρῷ τέ	ἐστι	καὶ ἐκτὸς ἀνθρώπων. (Κορίννης δέ,
[9, 32]	θαλάσσῃ Τίφα· Ἡρακλεῖόν τε Τιφαιεῦσίν	ἐστι	καὶ ἑορτὴν ἄγουσιν ἐπέτειον. οὗτοι
[9, 27]	ἢ τὰ ἐς τὴν μητέρα	ἐστὶ	καὶ ἐς γυναῖκας γαμετὰς ἐναγῆ
[9, 10]	κεῖται, καί οἱ τὸ ὄνομά	ἐστι	καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι Μαντοῦς
[9, 38]	μὲν ἐπ´ ἐμοῦ, λίθου δέ	ἐστι	καὶ ταῦτα. (ἔστι δέ σφισι
[9, 10]	τε ἴσον τῷ ἐν Βραγχίδαις	ἐστὶ	καὶ τὸ εἶδος οὐδὲν διαφόρως
[9, 21]	τῆς κεφαλῆς οὐδὲ ἀρχὴν κέρατά	ἐστι,	καὶ τοὺς ἐκ Παιόνων οὗτοι
[9, 36]	Ὕηττος δίκην μοιχείας λαβὼν δῆλός	ἐστι·	καὶ χρόνῳ ὕστερον Δράκοντος Ἀθηναίοις
[9, 39]	τὸ πρόσω τοῦ ὄρους, Κόρης	ἐστὶ	καλουμένη θήρα καὶ Διὸς Βασιλέως
[9, 3]	ξόανα δὲ τεσσαρεσκαίδεκα ἕτοιμά σφισίν	ἐστι	κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον παρασκευασθέντα ἐν
[9, 10]	Βραγχίδαις χαλκοῦ, ὁ δὲ Ἰσμήνιός	ἐστι	κέδρου. (ἔστι δ´ ἐνταῦθα λίθος
[9, 10]	οὐ μακρὰν ἀπὸ τῶν πυλῶν	ἐστι·	κεῖνται δὲ ὁπόσους κατέλαβεν ἀποθανεῖν
[9, 30]	δὲ ἀγάλματα τὰ μὲν πρῶτά	ἐστι	Κηφισοδότου τέχνη πάσαις, προελθόντι δὲ
[9, 24]	Κυρτώνων ὑπερβάλλοντι τὸ ὄρος πόλισμά	ἐστι	Κορσεία, ὑπὸ δὲ αὐτῷ δένδρων
[9, 34]	Μουσῶν τε καὶ νυμφῶν ἐπίκλησίν	ἐστι	Λιβηθρίων· καὶ πηγαὶ τὴν μὲν
[9, 41]	ἐστίν· ἐν Ἀμαθοῦντι μὲν γάρ	ἐστι	λίθοι χλωροὶ συνδέοντος χρυσοῦ σφᾶς
[9, 32]	ἱερὸν καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν ἐνταῦθά	ἐστι	λίθου, καὶ Ἡράκλεια ἑορτὴν ἄγουσι.
[9, 32]	ἐπεξῆλθε καίουσα. ἐν Ἁλιάρτῳ δέ	ἐστι	Λυσάνδρου τοῦ Λακεδαιμονίου μνῆμα· προσβαλὼν
[9, 10]	Θηβαῖοι, τοξεύει. (Καάνθου μὲν ἐνταῦθά	ἐστι	μνῆμα, Ἀπόλλωνι δὲ παῖδας ἐκ
[9, 16]	ἐς δόξαν· οὐ πόρρω δέ	ἐστι	ναὸς Ἄμμωνος, καὶ τὸ ἄγαλμα
[9, 31]	γῇ Δονακών ἐστιν ὀνομαζόμενος· ἐνταῦθά	ἐστι	Ναρκίσσου πηγή, καὶ τὸν Νάρκισσον
[9, 23]	καὶ ἐν αὐτῷ Πινδάρου μνῆμά	ἐστι.	Πίνδαρον δὲ ἡλικίαν ὄντα νεανίσκον
[9, 18]	Μυσίᾳ τῇ ὑπὲρ Καΐκου πόλισμά	ἐστι	Πιονίαι, τὸν δὲ οἰκιστὴν οἱ
[9, 22]	ἱερὸν καὶ ἄλσος περὶ αὐτό	ἐστι,	πλησίον δὲ Δήμητρος καὶ τῆς
[9, 2]	δεξιὰ Ὑσιῶν καὶ Ἐρυθρῶν ἐρείπιά	ἐστι.	πόλεις δέ ποτε τῶν Βοιωτῶν
[9, 12]	εἰργάσαντο οἱ Πραξιτέλους. (ἀνδριάς τέ	ἐστι	Προνόμου ἀνδρὸς αὐλήσαντος ἐπαγωγότατα ἐς
[9, 32]	δεξιᾷ Θίσβη. πρῶτα μὲν ὄρος	ἐστὶ	πρὸς θαλάσσῃ, τοῦτο δὲ ὑπερβαλόντα
[9, 33]	ἐπίδρομον τὸν ὅρκον. ταύταις μέν	ἐστι	πρὸς τῷ ὄρει τῷ Τιλφουσίῳ
[9, 12]	καί οἱ καὶ ᾆσμα πεποιημένον	ἐστὶ	προσόδιον ἐς Δῆλον τοῖς ἐπ´
[9, 2]	εἰσιν οἱ τάφοι καὶ ἐλεγεῖά	ἐστι	Σιμωνίδου γεγραμμένα ἐπ´ αὐτοῖς. οὐ
[9, 4]	ἡμίεργα δὲ καὶ ταῖς θεαῖς	ἐστι	τὰ ἀγάλματα. ἀποκρίνει δὲ καὶ
[9, 18]	ἐς Χαλκίδα κατὰ πύλας ταύτας	ἐστὶ	τὰς Προιτίδας. τάφος δὲ ἐπὶ
[9, 19]	~(Ἐπὶ ταύτῃ τῇ λεωφόρῳ χωρίον	ἐστὶ	Τευμησσός· Εὐρώπην δὲ ὑπὸ Διὸς
[9, 22]	Πάρου κειμένῃ. τούτων τε δή	ἐστι	τῇ Ἀνθηδόνι μνήματα καὶ ἐπὶ
[9, 2]	παῖδα ὃν ἔτεκε, Κρόνῳ κομίζουσά	ἐστι·	τὴν δὲ Ἥραν Τελείαν καλοῦσι,
[9, 36]	ὅση νῦν περί τε Ὕηττόν	ἐστι	τὴν κώμην καὶ ἡ ταύτῃ
[9, 34]	Ἀλαλκομενῶν ἀφικέσθαι, τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς	ἐστι	τὸ ἱερόν· καλεῖται δὲ ἀπὸ
[9, 30]	δὲ ἀφελόμενος τοὺς Μινύας. τοῦτό	ἐστι	τὸ ὑπὸ Ἑλλήνων λεγόμενον θυμιάμασιν
[9, 35]	κατὰ ταὐτὰ δὲ ἐν ἔπεσίν	ἐστι	τοῖς Ὀνομακρίτου. Ἀντίμαχος δὲ οὔτε
[9, 30]	Ὄλυμπον χειμάρρων καὶ ὁ Σῦς	ἐστι	τότε οὖν οὗτος ὁ ποταμὸς
[9, 23]	καὶ δέκα σταδίους τοῦ Ἀπόλλωνός	ἐστι	τοῦ Πτώου τὸ ἱερόν. εἶναι
[9, 18]	κατὰ γαῖα καλύπτει» (ἑξῆς δέ	ἐστι	τῶν Οἰδίποδος παίδων μνήματα· καὶ
[9, 23]	~(Θηβαίοις δὲ πρὸ τῶν πυλῶν	ἐστι	τῶν Προιτίδων καὶ τὸ Ἰολάου
[9, 34]	Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς τὸ ἱερὸν ποταμός	ἐστι	Φάλαρος ἐς τὴν Κηφισίδα ἐκδιδοὺς
[9, 20]	ἀποδεῖ τοῦ προτέρου, πιθανώτερος δέ	ἐστι.	φησὶ γὰρ δὴ οὗτος, ὁπόσα
[9, 28]	κατὰ μυρσίνης θάμνον τὰ πάλσαμά	ἐστι,	φύλλα δὲ αὐτοῖς κατὰ τὴν
[9, 26]	ἐν τῇ πόλει Σαώτου Διός	ἐστι	χαλκοῦν ἄγαλμα· ἐπιλέγουσι δὲ ὡς
[9, 11]	Σμυρναίους μάλιστα Ἑλλήνων χρωμένους οἶδα·	ἔστι	γὰρ καὶ Σμυρναίοις ὑπὲρ τὴν
[9, 17]	πεπιστεύκασιν ἐκ χρησμῶν τῶν Βάκιδος,	ἔστι	γὰρ καὶ τάδε ἐν τοῖς
[9, 10]	ὁ δὲ Ἰσμήνιός ἐστι κέδρου.	(ἔστι	δ´ ἐνταῦθα λίθος ἐφ´ ᾧ
[9, 20]	τὸ ὄνομα τὸ ἀρχαῖον ἀνεσώσαντο.	(ἔστι	δ´ Ὠρίωνος μνῆμα ἐν Τανάγρᾳ
[9, 21]	τε Ἰνδικὰς χρῶμα εἰκασμένας παρδάλεσιν.	(ἔστι	δὲ ἄλκη καλούμενον θηρίον, εἶδος
[9, 41]	δὲ οὐ παρέχουσιν αὐτὴν θεάσασθαι.	ἔστι	δὲ Ἀμαθοῦς ἐν Κύπρῳ πόλις,
[9, 24]	ὀρθὰ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδός ἐστιν.	ἔστι	δὲ αὐτόθι καὶ ὕδωρ ψυχρὸν
[9, 33]	ἐποιήθησαν, οὐδὲ τοῦτο ἠδυνάμην πυθέσθαι.	(ἔστι	δὲ ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ ποταμὸς
[9, 22]	μνῆμα ἐν περιφανεῖ τῆς πόλεως,	ἔστι	δὲ ἐν τῷ γυμνασίῳ γραφή,
[9, 14]	ἐκλιπεῖν, ἀναφεύγειν δὲ ἐς Κερησσόν.	ἔστι	δὲ ἐχυρὸν χωρίον ὁ Κερησσὸς
[9, 39]	Ἥρας καὶ Διός ἐστιν ἀγάλματα.	ἔστι	δὲ καὶ Ἀπόλλωνος ἱερόν. (κατὰ
[9, 22]	τι τῇ εἰκόνι δεῖ τεκμαίρεσθαι.	(ἔστι	δὲ καὶ γένη δύο ἐνταῦθα
[9, 4]	πρότερον ἐς Μαραθῶνα Πλαταιεῦσιν ἡγήσατο.	(ἔστι	δὲ καὶ Δήμητρος ἐπίκλησιν Ἐλευσινίας
[9, 39]	Πραξιτέλης δὲ ἐποίησε τὸ ἄγαλμα.	ἔστι	δὲ καὶ Δήμητρος ἱερὸν ἐπίκλησιν
[9, 18]	σφίσιν ἐθέλουσιν εἶναι κενὸν μνῆμα.	(ἔστι	δὲ καὶ Ἕκτορος Θηβαίοις τάφος
[9, 31]	ἐγγέγραπται δὲ αὐτῷ τὰ Ἔργα.	(ἔστι	δὲ καὶ ἑτέρα κεχωρισμένη τῆς
[9, 27]	ἡ Φρύνη καὶ ἡ θεός.	ἔστι	δὲ καὶ ἑτέρωθι Ἀφροδίτης Μελαινίδος
[9, 10]	τῶν ὀδόντων ἀνεῖναι τὴν γῆν.	(ἔστι	δὲ λόφος ἐν δεξιᾷ τῶν
[9, 38]	λίθου δέ ἐστι καὶ ταῦτα.	(ἔστι	δέ σφισι καὶ κρήνη θέας
[9, 20]	περὶ Μυκαλησσόν ἐστι καὶ Ἅρμα.	~(Ἔστι	δὲ τῆς Ταναγραίας ἐπὶ θαλάσσῃ
[9, 39]	ἐπιζωσθεὶς καὶ ὑποδησάμενος ἐπιχωρίας κρηπῖδας.	(ἔστι	δὲ τὸ μαντεῖον ὑπὲρ τὸ
[9, 41]	πρόσεστιν εἶναι μόνον ποίημα Ἡφαίστου.	(ἔστι	δὲ ὑπὲρ τὴν πόλιν κρημνὸς
[9, 14]	αἴσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ. τουτάκι δ´	ἔστι	Κερησσὸς ἁλώσιμος, ἄλλοτε δ´ οὐχί.
[9, 32]	ἐπαινέσαι, τὰ δὲ καὶ πικρῶς	ἔστι	μέμψασθαι. σοφίαν μέν γε τοιαύτην
[9, 28]	ἄλλως προσφόροις ἐπιτύχωσι τοῖς φαρμάκοις.	(ἔστι	μὲν δὴ ὁ ἰὸς τοῖς
[9, 12]	καὶ τοῦτο τὸ χωρίον. ἐνταῦθα	ἔστι	μὲν ἐν ὑπαίθρῳ βωμὸς καὶ
[9, 33]	ἄγαλμα ἀρχαῖον ἐλέφαντος. (Σύλλα δὲ	ἔστι	μὲν καὶ τὰ ἐς Ἀθηναίους
[9, 22]	ἐν Τανάγρᾳ ᾄσματα ἐποίησε, ταύτης	ἔστι	μὲν μνῆμα ἐν περιφανεῖ τῆς
[9, 39]	ἐπὶ τούτῳ λέγουσιν Ἕρκυναν. (καὶ	ἔστι	μὲν πρὸς τῇ ὄχθῃ τοῦ
[9, 39]	καθήκειν πηχῶν. κατάβασις δὲ οὐκ	ἔστι	πεποιημένη σφίσιν ἐς τὸ ἔδαφος·
[9, 33]	Τιλφούσης ἀφεῖναι τὴν ψυχήν· καὶ	ἔστι	τάφος αὐτῷ πρὸς τῇ πηγῇ.
[9, 39]	τοῖς καταβᾶσι διὰ στομίου τε	ἔστι	τοῦ αὐτοῦ καὶ προεκθεόντων σφίσι
[9, 25]	ἄλσος· ἐσελθεῖν δὲ τοῖς τελεσθεῖσιν	ἔστι.	τούτου δὲ τοῦ ἄλσους ἑπτά
[9, 2]	τὸ ὄρος Διὸς ἱερὸν Κιθαιρωνίου	ἐστίν)	ἃ δὴ καὶ ἐς πλέον
[9, 39]	τε ἀγαθοῦ καὶ Τύχης ἱερόν	ἐστιν	ἀγαθῆς· διαιτώμενος δὲ ἐνταῦθα τά
[9, 11]	Ἀλκμήνην τεκεῖν φασιν. (ἐνταῦθα Ἡρακλεῖόν	ἐστιν,	ἄγαλμα δὲ τὸ μὲν λίθου
[9, 39]	Κρόνου καὶ Ἥρας καὶ Διός	ἐστιν	ἀγάλματα. ἔστι δὲ καὶ Ἀπόλλωνος
[9, 20]	αὐτῷ καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Λητοῦς	ἐστιν	ἀγάλματα. Ταναγραῖοι δὲ οἰκιστήν σφισι
[9, 34]	πεποιημένα Ἀθηνᾶς Ἰτωνίας καὶ Διός	ἐστιν	ἀγάλματα· τέχνη δὲ Ἀγορακρίτου, μαθητοῦ
[9, 23]	ὀρθὸν πεποίηται. λιμὴν δέ σφισίν	ἐστιν	ἀγχιβαθής, καὶ τὰ ὄρη τὰ
[9, 24]	ὀνομάζουσι τὴν αὐτήν πεδίον καλούμενόν	ἐστιν	Ἀθαμάντιον· οἰκῆσαι δὲ Ἀθάμαντα ἐν
[9, 34]	εἴκοσι. λίθου μὲν τὸ ἄγαλμά	ἐστιν·	Ἀθάμαντος δὲ θύειν Φρίξον καὶ
[9, 10]	δὴ λίθου κατὰ τὴν ἔσοδόν	ἐστιν	Ἀθηνᾶ καὶ Ἑρμῆς, ὀνομαζόμενοι Πρόναοι·
[9, 8]	πεισθήσεται. (ἐνταῦθα καὶ Διονύσου ναός	ἐστιν	Αἰγοβόλου. θύοντες γὰρ τῷ θεῷ
[9, 3]	δὲ οὕτω τὴν ἑορτήν. (δρυμός	ἐστιν	Ἀλαλκομενῶν οὐ πόρρω· μέγιστα τῶν
[9, 16]	Λύκου ἐρείπια καὶ Σεμέλης μνῆμά	ἐστιν,	Ἀλκμήνης δὲ οὐ μνῆμα· γενέσθαι
[9, 25]	εἴκοσι Δήμητρος Καβειραίας καὶ Κόρης	ἐστὶν	ἄλσος· ἐσελθεῖν δὲ τοῖς τελεσθεῖσιν
[9, 10]	τοῦ ἀναθέντος τῇ δόξῃ τρίπους	ἐστὶν	Ἀμφιτρύωνος ἀνάθημα ἐπὶ Ἡρακλεῖ δαφνηφορήσαντι.
[9, 31]	διὰ μέγεθος οὐχ οἷά τέ	ἐστιν	ἀνέχειν σφᾶς ἐς τὸν ἀέρα
[9, 11]	χῶμα οὐ μέγα ἐπὶ ἄκρας	ἐστὶν	ἀνεχούσης ἐς τὸ Αἰγαῖον. ἀπὸ
[9, 22]	αὐτῷ Βοιωτῶν ἐπὶ θαλάσσης πόλις	ἐστὶν	Ἀνθηδών· γενέσθαι δὲ τῇ πόλει
[9, 25]	τὸ ἐκ τῶν Καβείρων ἀπαραίτητόν	ἐστιν	ἀνθρώποις, ὡς ἐπέδειξε δὴ πολλαχῇ.
[9, 3]	καὶ δέκα ὑποκαταβάντι σταδίους νυμφῶν	ἐστιν	ἄντρον Κιθαιρωνίδων, Σφραγίδιον μὲν ὀνομαζόμενον,
[9, 39]	καί οἱ καὶ κρέα ἄφθονά	ἐστιν	ἀπὸ τῶν θυσιῶν, θύει γὰρ
[9, 11]	δὲ τὸν Σωφρονιστῆρα λίθον βωμός	ἐστιν	Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν Σποδίου, πεποίηται δὲ
[9, 2]	τοῖς ἐρειπίοις τῶν Ὑσιῶν ναός	ἐστιν	Ἀπόλλωνος ἡμίεργος καὶ φρέαρ ἱερόν·
[9, 27]	ἀρχῆς, καί σφισιν ἄγαλμα παλαιότατόν	ἐστιν	ἀργὸς λίθος. ὅστις δὲ ὁ
[9, 39]	ἐπὶ δὲ τῷ ποταμῷ μνῆμά	ἐστιν	Ἀρκεσιλάου· Λήϊτον δὲ ἀνακομίσαι φασὶ
[9, 19]	γενομένης. (ἑξῆς δὲ πόλεων ἐρείπιά	ἐστιν	Ἅρματος καὶ Μυκαλησσοῦ· καὶ τῇ
[9, 41]	ἐν αὐτῇ καὶ Ἀφροδίτης ἱερόν	ἐστιν	ἀρχαῖον· ἀνακεῖσθαι δὲ ἐνταῦθα λέγουσιν
[9, 39]	ἄλσει Τροφωνίου ναὸς καὶ ἄγαλμά	ἐστιν,	Ἀσκληπιῷ καὶ τοῦτο εἰκασμένον· Πραξιτέλης
[9, 18]	πρὸς δὲ τῇ πηγῇ τάφος	ἐστὶν	Ἀσφοδίκου· καὶ ὁ Ἀσφόδικος οὗτος
[9, 2]	(ἐπανελθοῦσι δὲ ἐς τὴν λεωφόρον	ἐστὶν	αὖθις ἐν δεξιᾷ Μαρδονίου λεγόμενον
[9, 19]	καὶ ὀλίγον ἀπ´ αὐτοῦ προελθόντι	ἐστὶν	Αὐλίς· ὀνομασθῆναι δὲ ἀπὸ τῆς
[9, 25]	εἰσιν οἱ Κάβειροι καὶ ὁποῖά	ἐστιν	αὐτοῖς καὶ τῇ Μητρὶ τὰ
[9, 39]	ἐν δὲ τῷ πεδίῳ Λεβάδειά	ἐστιν	αὐτοῖς ὅμορος. αὕτη τὸ μὲν
[9, 38]	μὲν εἴργασται, σχῆμα δὲ περιφερές	ἐστιν	αὐτῷ, κορυφὴ δὲ οὐκ ἐς
[9, 35]	κατὰ τὴν τῶν πρότερον δόξαν	ἐστὶν	αὐτῷ πεποιημένον, ὡς ἡ Πειθὼ
[9, 25]	διείργει. ~(Θηβαίοις δὲ τῶν πυλῶν	ἐστιν	ἐγγύτατα τῶν Νηιστῶν Μενοικέως μνῆμα
[9, 21]	ποδῶν οἵα περ τοῖς δελφῖσίν	ἐστιν.	(εἶδον δὲ καὶ ταύρους τούς
[9, 35]	σφισιν ἐν τῷ Ὠιδείῳ Χάριτός	ἐστιν	εἰκών, Ἀπελλοῦ γραφή, Περγαμηνοῖς δὲ
[9, 27]	αὐτοῦ Πραξιτέλους Ἀφροδίτη καὶ Φρύνης	ἐστὶν	εἰκών, λίθου καὶ ἡ Φρύνη
[9, 31]	ἐς τοῦ Ἡσιόδου τὴν τελευτήν	ἐστιν	εἰρημένα. ὅτι μὲν γὰρ οἱ
[9, 32]	γραφῇ. πλοῦς δὲ ἐς Κρεῦσίν	ἐστιν	ἐκ Πελοποννήσου σκολιός τε καὶ
[9, 3]	ἀνῴκισε. τῶν δὲ πολισμάτων ὁπόσα	ἐστὶν	ἐλάσσονος λόγου, συντέλειαν αἱροῦνται. (τὸ
[9, 31]	καὶ Τηλέφῳ τῷ Ἡρακλέους γάλα	ἐστὶν	ἔλαφος παιδὶ μικρῷ διδοῦσα καὶ
[9, 2]	τοῦ κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων Διός	ἐστιν	Ἐλευθερίου βωμὸς τοῦτον μὲν δὴ
[9, 2]	εἰσί. τοῖς μὲν οὖν λοιποῖς	ἐστιν	Ἕλλησι μνῆμα κοινόν· Λακεδαιμονίων δὲ
[9, 17]	δὲ τῆς Εὐκλείας Ἀρτέμιδος λέων	ἐστὶν	ἔμπροσθε λίθου πεποιημένος· ἀναθεῖναι δὲ
[9, 41]	ἱερῷ τοῦ Ἀδώνιδος ἐμοὶ δοκεῖν	ἐστίν·	ἐν Ἀμαθοῦντι μὲν γάρ ἐστι
[9, 40]	τῶν ἔργων δύο μὲν ταῦτά	ἐστιν	ἐν Βοιωτοῖς, Ἡρακλῆς τε ἐν
[9, 32]	παρὰ δὲ αὐτὴν Βοιωτίαν, πόλις	ἐστὶν	ἐν δεξιᾷ Θίσβη. πρῶτα μὲν
[9, 30]	στάδια προεληλυθότι εἴκοσι κίων τέ	ἐστιν	ἐν δεξιᾷ καὶ ἐπίθημα ἐπὶ
[9, 2]	ἐκ Μεγάρων ἰοῦσι πηγή τέ	ἐστιν	ἐν δεξιᾷ καὶ προελθοῦσιν ὀλίγον
[9, 5]	μνῆμα ἐς Καΐκου πεδίον ἐλαύνοντί	ἐστιν	ἐν Ἐλαίᾳ πόλει, λίθος ὁ
[9, 31]	πλέον ἐκείνων ἥκουσι. ~(Καὶ Ἀρσινόης	ἐστὶν	ἐν Ἑλικῶνι εἰκών, ἣν Πτολεμαῖος
[9, 30]	ἐποίησεν Ὀλυμπιοσθένης. καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς	ἐστιν	ἐν Ἑλικῶνι καὶ Ἑρμῆς μαχόμενοι
[9, 29]	εἰκὼν καὶ μετ´ αὐτὴν Λίνος	ἐστὶν	ἐν πέτρᾳ μικρᾷ σπηλαίου τρόπον
[9, 40]	οὐ Νεῖλον. (Χαιρωνεῦσι δὲ δύο	ἐστὶν	ἐν τῇ χώρᾳ τρόπαια, ἃ
[9, 37]	ἐδέξατο ἡ γῆ διαστᾶσα, ἔνθα	ἐστὶν	ἐν τῷ ἄλσει τῷ ἐν
[9, 40]	δὲ τῇ πόλει πολυάνδριον Θηβαίων	ἐστὶν	ἐν τῷ πρὸς Φίλιππον ἀγῶνι
[9, 16]	δὲ ἄγαλμα ὅσον ἐς στέρνα	ἐστὶν	ἐν τῷ φανερῷ. καὶ ἀσπίδες
[9, 33]	πάντες ἴσασιν ἀκοῇ. (Ἁλιαρτίοις δέ	ἐστιν	ἐν ὑπαίθρῳ θεῶν ἱερὸν ἃς
[9, 3]	τῶν ἐν Βοιωτίᾳ στελέχη δρυῶν	ἐστιν	ἐνταῦθα. ἐς τοῦτον οἱ Πλαταιεῖς
[9, 19]	φασιν αὐτήν. ναὸς δὲ Ἀρτέμιδός	ἐστιν	ἐνταῦθα καὶ ἀγάλματα λίθου λευκοῦ,
[9, 24]	ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ, καὶ Ἀπόλλωνός	ἐστιν	ἐνταῦθα ναός τε καὶ ἄλσος·
[9, 26]	~(Οὕτω μὲν τὸ ἱερὸν τοῦτό	ἐστιν	ἐξ ἀρχῆς ἅγιον· τοῦ Καβειρίου
[9, 14]	καὶ οἰκιστὴς Μεσσηνίοις τοῖς νῦν	ἐστιν	Ἐπαμινώνδας· καί μοι τὰ ἐς
[9, 30]	ἐφαπτόμενον, Ἀρίων δὲ ὁ Μηθυμναῖός	ἐστιν	ἐπὶ δελφῖνος. ὁ δὲ Σακάδα
[9, 41]	καὶ ἄγαλμα Διὸς οὐ μέγα	ἐστὶν	ἐπὶ κορυφῇ τοῦ ὄρους. (ἐνταῦθα
[9, 40]	ἐν Ἰλιάδι μνήμην ἐποιήσατο, ἐπειργασμένος	ἐστὶν	ἐπὶ λευκοῦ λίθου. καὶ Δηλίοις
[9, 12]	τὸν Ἁρμονίας γάμον τὸ χωρίον	ἐστὶν	ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς, ἔνθα δή
[9, 17]	μάχῃ. πλησίον δὲ Ἀπόλλων τέ	ἐστιν	ἐπίκλησιν Βοηδρόμιος καὶ Ἀγοραῖος Ἑρμῆς
[9, 16]	ἐγγυτάτω τοῦ θεάτρου Διονύσου ναός	ἐστιν	ἐπίκλησιν Λυσίου· Θηβαίων γὰρ αἰχμαλώτους
[9, 4]	τὸ μὲν δὴ ἄγαλμα ξόανόν	ἐστιν	ἐπίχρυσον, πρόσωπον δέ οἱ καὶ
[9, 26]	Καβειρίου δὲ ἐν δεξιᾷ πεδίον	ἐστὶν	ἐπώνυμον Τηνέρου μάντεως, ὃν Ἀπόλλωνος
[9, 2]	ἀμφότερα τοῦ Πεντελησίου, Πραξιτέλους δέ	ἐστιν	ἔργα. ἐνταῦθα καὶ ἄλλο Ἥρας
[9, 16]	ἀνέθηκε μὲν Πίνδαρος, Καλάμιδος δέ	ἐστιν	ἔργον. ἀπέπεμψε δὲ ὁ Πίνδαρος
[9, 11]	πυλῶν, ἃς ὀνομάζουσιν Ἠλέκτρας, οἰκίας	ἐστὶν	ἐρείπια ἔνθα οἰκῆσαί φασιν Ἀμφιτρύωνα
[9, 8]	δέκα μάλιστα ἀφεστηκότι σταδίους Ποτνιῶν	ἐστιν	ἐρείπια καὶ ἐν αὐτοῖς ἄλσος
[9, 19]	ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι ἑπτὰ Γλίσαντός	ἐστιν	ἐρείπια, πρὸ δὲ αὐτῶν ἐν
[9, 20]	Τάναγραν θυγατέρα Αἰόλου· Κορίννῃ δέ	ἐστιν	ἐς αὐτὴν πεποιημένα Ἀσωποῦ παῖδα
[9, 27]	ἐποίησαν· καί σφισιν ἀμφοτέροις πεποιημένα	ἐστὶν	ἐς Ἔρωτα, ἵνα ἐπὶ τοῖς
[9, 41]	σκῆπτρον, ἄλλο γε οὐδὲν ἀξιόχρεών	ἐστιν	ἐς πίστιν. Λύκιοι μέν γε
[9, 24]	δὲ ὀρθὰ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδός	ἐστιν.	ἔστι δὲ αὐτόθι καὶ ὕδωρ
[9, 11]	ἐκ Τίρυνθος· καὶ τῆς Ἀλκμήνης	ἐστὶν	ἔτι ὁ θάλαμος ἐν τοῖς
[9, 28]	τῇ Ἑλλάδι ἐν τοῖς μάλιστά	ἐστιν	εὔγεως καὶ δένδρων ἡμέρων ἀνάπλεως·
[9, 17]	παρθένοις. ~(Πλησίον δὲ Ἀρτέμιδος ναός	ἐστιν	Εὐκλείας· Σκόπα δὲ τὸ ἄγαλμα
[9, 25]	διαρρήξαντί σοι τὸ ἐκτὸς λοιπόν	ἐστιν	εὑρεῖν τὸ ἔνδον αἵματι ἐμφερές.
[9, 39]	τὸ δὲ λουτρὸν ὁ ποταμός	ἐστιν	ἡ Ἕρκυνα· καί οἱ καὶ
[9, 41]	μὲν λέγουσιν ὅτι Ἡφαίστου ποίημά	ἐστιν	ἡ λάρναξ ἣν Εὐρύπυλος ἤνεγκεν
[9, 32]	ὄρος· ἐν δὲ ταῖς ὑπωρείαις	ἐστὶν	ἡ πόλις. Ἡρακλέους δὲ ἱερὸν
[9, 25]	αὕτη μὲν δὴ τεθηλὸς δένδρον	ἐστὶν	ἡ ῥοιά· ἄμπελον δὲ φῦναι
[9, 25]	Δήμητρος δ´ οὖν Καβειραίοις δῶρόν	ἐστιν	ἡ τελετή. (κατὰ δὲ τὴν
[9, 8]	ἐς τὰς Θήβας κατὰ πύλας	ἐστὶν	Ἠλέκτρας, καὶ ταύτῃ Καπανέα τὸν
[9, 41]	αὐλήν, ἐν τούτοις τοῖς λόγοις	ἐστὶν	ἤλυθ´ ἀνὴρ πολύιδρις ἐμοῦ πρὸς
[9, 24]	πηγῇ καὶ ἄλσος οὐ μέγα	ἐστίν,	ἥμερα δὲ ὁμοίως πάντα ἐν
[9, 24]	οὐδέν, ἐν Ὑήττῳ δὲ ναός	ἐστιν	Ἡρακλέους καὶ ἰάματα εὕρασθαι παρὰ
[9, 34]	τοῦ κριοῦ τούτου. ἀνωτέρω δέ	ἐστιν	Ἡρακλῆς Χάροψ ἐπίκλησιν· ἐνταῦθα δὲ
[9, 2]	ἔστιν εἰρημένα. Πλαταιεῦσι δὲ ναός	ἐστιν	Ἥρας, θέας ἄξιος μεγέθει τε
[9, 2]	Διὶ πεποίηται τῷ Ἐλευθερίῳ, Πλαταίας	ἐστὶν	ἡρῷον· καί μοι τὰ ἐς
[9, 33]	μνῆμα καὶ Κέκροπος τοῦ Πανδίονός	ἐστιν	ἡρῷον. τὸ δὲ ὄρος τὸ
[9, 24]	Δήμητρος καὶ Διονύσου καὶ Σαράπιδός	ἐστιν	ἱερά. (λέγουσι δὲ οἱ Βοιωτοὶ
[9, 19]	καὶ Ἀθηνᾶς ἐν Τευμησσῷ Τελχινίας	ἐστὶν	ἱερὸν ἄγαλμα οὐκ ἔχον· ἐς
[9, 27]	λίθου πεποιημένα. (καὶ Ἡρακλέους Θεσπιεῦσίν	ἐστιν	ἱερόν· ἱερᾶται δὲ αὐτοῦ παρθένος,
[9, 34]	ἀνέμων. κατωτέρω δὲ ὀλίγον Ἥρας	ἐστὶν	ἱερὸν καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον, Πυθοδώρου
[9, 25]	τῶν Νηιστῶν τὸ μὲν Θέμιδός	ἐστιν	ἱερὸν καὶ ἄγαλμα λευκοῦ λίθου,
[9, 19]	δὲ τῆς Μυκαλησσοῦ Δήμητρος Μυκαλησσίας	ἐστὶν	ἱερόν· κλείεσθαι δὲ αὐτὸ ἐπὶ
[9, 38]	Διονύσου, τὸ δὲ ἀρχαιότατον Χαρίτων	ἐστὶν	ἱερόν. τὰς μὲν δὴ πέτρας
[9, 16]	Τειρεσίου καλούμενον καὶ πλησίον Τύχης	ἐστὶν	ἱερόν· φέρει μὲν δὴ Πλοῦτον
[9, 4]	~(Πλαταιεῦσι δὲ Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀρείας	ἐστὶν	ἱερόν· ᾠκοδομήθη δὲ ἀπὸ λαφύρων
[9, 41]	μὲν ἐν ἕλεσι, μέγεθος δ´	ἐστὶν	ἴση κρίνῳ, χρόαν δὲ οὐ
[9, 22]	τὸ ἱερὸν τοῦ Διονύσου Θέμιδός	ἐστιν,	ὁ δὲ Ἀφροδίτης, καὶ ὁ
[9, 31]	τοῦ Ἑλικῶνος ποταμὸς οὐ μέγας	ἐστὶν	ὁ Λάμος. Θεσπιέων δὲ ἐν
[9, 18]	σταδίοις ἢ Οἰδίποδος τοῖς παισίν	ἐστιν	ὁ τάφος· ὁμολογοῦντες δὲ καὶ
[9, 23]	τῇ ἁρπαγῇ. (ἐντεῦθεν ἐς Ἀκραίφνιόν	ἐστιν	ὁδὸς τὰ πλείω πεδιάς. εἶναι
[9, 26]	ἅρμασι. (προελθόντων δὲ τὸ ὄρος	ἐστὶν	ὅθεν τὴν Σφίγγα λέγουσιν ὁρμᾶσθαι
[9, 10]	ἱερέα ἐνιαύσιον ποιοῦσιν· ἐπίκλησις δέ	ἐστίν	οἱ δαφναφόρος, στεφάνους γὰρ φύλλων
[9, 35]	ἀγάλματα Ἀθηναίοις. καὶ ταῦτα μέν	ἐστιν	ὁμοίως ἅπαντα ἐν ἐσθῆτι, οἱ
[9, 1]	καὶ κατὰ ἄλλα τῆς Ἀττικῆς	ἐστιν	ὅμορος, πρὸς δὲ Ἐλευθερῶν οἱ
[9, 31]	δὲ ἐν τῇ γῇ Δονακών	ἐστιν	ὀνομαζόμενος· ἐνταῦθά ἐστι Ναρκίσσου πηγή,
[9, 39]	στενὴν καὶ ἐλαφράν. καταβάντι δέ	ἐστιν	ὀπὴ μεταξὺ τοῦ τε ἐδάφους
[9, 28]	τῳ συμβῇ, τὸ μὲν τραῦμά	ἐστιν	ὁποῖον καὶ ὑπὸ σιδήρου, δεῖμα
[9, 28]	γὰρ αὐτοῖς ὁ τῶν παλσάμων	ἐστὶν	ὀπὸς ἡδίστη, καὶ ἔτι καὶ
[9, 22]	μέγεθος μὲν κατὰ τοὺς Λυδούς	ἐστιν	ὄρνιθας, χρόα δὲ ἐμφερὴς κόρακι,
[9, 19]	καλεῖται τοιῷδε· ὑπὲρ δὲ Γλίσαντός	ἐστιν	ὄρος Ὕπατος καλούμενον, ἐπὶ δὲ
[9, 34]	δὲ ὄρους τοῦ Λαφυστίου πέραν	ἐστὶν	Ὀρχομενός, εἴ τις Ἕλλησιν ἄλλη
[9, 19]	τὴν ἐς Χαλκίδα Χαλκώδοντος μνῆμά	ἐστιν,	ὃς ἀπέθανεν ὑπὸ Ἀμφιτρύωνος μάχης
[9, 39]	εἷς οὐδὲ ὁ αὐτὸς τρόπος	ἐστὶν	ὅτῳ διδάσκονται τὰ μέλλοντα, ἀλλά
[9, 32]	ἔσχηκεν. (παραπλέοντι δὲ αὐτόθεν πόλισμά	ἐστιν	οὐ μέγα ἐπὶ θαλάσσῃ Τίφα·
[9, 40]	λευκοῦ λίθου. καὶ Δηλίοις Ἀφροδίτης	ἐστὶν	οὐ μέγα ξόανον, λελυμασμένον τὴν
[9, 17]	Ἀμφίονι ἐν κοινῷ γῆς χῶμά	ἐστιν	οὐ μέγα. ὑφαιρεῖσθαι δὲ ἐθέλουσιν
[9, 33]	Λόφις· (Ἀλαλκομεναὶ δὲ κώμη μέν	ἐστιν	οὐ μεγάλη, κεῖται δὲ ὄρους
[9, 27]	τε χαλκοῦ καὶ ναὸς Μουσῶν	ἐστιν	οὐ μέγας· ἀγάλματα δὲ ἐν
[9, 35]	Ἡγεμόνην. τὸ γὰρ τῆς Καρποῦς	ἐστὶν	οὐ Χάριτος ἀλλὰ Ὥρας ὄνομα·
[9, 39]	τῶν πρότερον πεφηνότων αἰσίων λόγος	ἐστὶν	οὐδείς, εἰ μὴ καὶ τοῦδε
[9, 21]	φωλεύουσα, ἑτέρα γε ἄλκην ἑλεῖν	ἐστιν	οὐδεμία μηχανή. (θηρίον δὲ τὸ
[9, 35]	πέρι οὔτε ἐς τὰ ὀνόματά	ἐστιν	οὐδὲν αὐτῷ πεποιημένον· Ὅμηρος δὲ
[9, 32]	Θεσπιέων, οἰκοῦσιν ἐν κοινῷ μέν	ἐστιν	οὐδέν, ἐν ἰδιώτου δὲ ἀνδρὸς
[9, 39]	περιβόλου δὲ ἐντὸς χάσμα γῆς	ἐστιν	οὐκ αὐτόματον ἀλλὰ σὺν τέχνῃ
[9, 16]	πεποίηκεν. (Ἀφροδίτης δὲ Θηβαίοις ξόανά	ἐστιν	οὕτω δὴ ἀρχαῖα ὥστε καὶ
[9, 29]	ἰός. ~(Ταῦτα μὲν δὴ ἔχοντά	ἐστιν	οὕτω, θῦσαι δὲ ἐν Ἑλικῶνι
[9, 8]	ταῖς Ὑψίσταις Διὸς ἱερὸν ἐπίκλησίν	ἐστιν	Ὑψίστου. τὰς δὲ ἐπὶ ταύταις
[9, 39]	κρηπῖδος κατὰ ἅλων τὴν ἐλαχίστην	ἐστίν,	ὕψος δὲ ἀποδέουσα δύο εἶναι
[9, 5]	ποιητῶν ἐπίκλησις ἐς τὰς Θήβας	ἐστὶν	Ὠγύγιαι. καὶ τούτους μὲν ἀπολέσθαι
[9, 4]	δὲ ἰοῦσιν ἐς Θήβας ποταμός	ἐστιν	Ὠερόη· θυγατέρα δὲ εἶναι τὴν
[9, 19]	ἐς ἀλώπεκα ἐπίκλησιν Τευμησσίαν λόγος	ἐστίν,	ὡς ἐκ μηνίματος Διονύσου τὸ
[9, 30]	ἀκηκοότας ἀνθρώπους. (ἄλλοις δὲ εἰρημένον	ἐστὶν	ὡς προαποθανούσης οἱ τῆς γυναικὸς
[9, 25]	πεποίηται, ταῖς Μοίραις δὲ οὐκ	ἔστιν	ἀγάλματα. καὶ ἀπωτέρω μικρὸν Ἡρακλῆς
[9, 32]	Θεσπίας ἰόντι ἄνω πρὸς ἤπειρον	ἔστιν	Ἁλίαρτος. ὅστις δὲ Ἁλιάρτου γέγονε
[9, 21]	μόνην ἀνιχνεῦσαι καὶ προϊδεῖν οὐκ	ἔστιν	ἀνθρώπῳ, σταλεῖσι δὲ ἐς ἄγραν
[9, 40]	Ἀγαμέμνονος πείθομαι. ναὸς δὲ οὐκ	ἔστιν	αὐτῷ δημοσίᾳ πεποιημένος, ἀλλὰ κατὰ
[9, 19]	ἐς δὲ τὴν ἐπίκλησιν αὐτῆς	ἔστιν	εἰκάζειν ὡς τῶν ἐν Κύπρῳ
[9, 29]	εὐθεῖαν ἐρχομένῳ πρὸς τὸ ἄλσος	ἔστιν	εἰκὼν Εὐφήμης ἐπειργασμένη λίθῳ· τροφὸν
[9, 2]	λεγόμενα καὶ ὁποῖα αὐτὸς εἴκαζον,	ἔστιν	εἰρημένα. Πλαταιεῦσι δὲ ναός ἐστιν
[9, 8]	τῶν Ποτνιῶν ἰοῦσιν ἐς Θήβας	ἔστιν	ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ περίβολός
[9, 12]	Αἰγύπτιον καὶ οὐ Φοίνικα ὄντα,	ἔστιν	ἐναντίον τῷ λόγῳ τῆς Ἀθηνᾶς
[9, 31]	Ἡσίοδος διδαχθείη παρὰ Ἀκαρνάνων· καὶ	ἔστιν	ἔπη Μαντικά, ὁπόσα τε ἐπελεξάμεθα
[9, 5]	δὲ τὴν τιμωρίαν τοῦ Ἀμφίονος	ἔστιν	ἔπη ποιήσεως Μινυάδος, ἔχει δὲ
[9, 23]	δὲ τὸ ὄρος τὸ Πτῶον	ἔστιν	ἐπὶ θαλάσσης Βοιωτῶν πόλις Λάρυμνα,
[9, 4]	καὶ προελθοῦσιν ὅσον τεσσαράκοντα στάδια	ἔστιν	ἐρείπια Σκώλου· Δήμητρος δὲ καὶ
[9, 31]	τοῦ ἄλσους τούτου ὡς εἴκοσιν	ἔστιν	ἡ τοῦ Ἵππου καλουμένη κρήνη·
[9, 24]	εὕρασθαι παρὰ τούτου τοῖς κάμνουσιν	ἔστιν,	ὄντος οὐχὶ ἀγάλματος σὺν τέχνῃ,
[9, 21]	περιλαβόντες, τὸν κύκλον μὲν οὐκ	ἔστιν	ὅπως διαλύσουσιν, ἐπισυνιόντες δὲ ἀεὶ
[9, 27]	ἡ πρεσβυτάτη· ἐκεῖνο δὲ οὐκ	ἔστιν	ὅπως ἡγήσομαι πιστόν, Ἡρακλέα ἐπὶ
[9, 6]	τὴν Ἑλλάδα ὁ βάρβαρος, οὐκ	ἔστιν	ὅπως οὐ καὶ Ἀθηναίους κατέλαβεν
[9, 2]	μάχην ἀφανὴς ὁ Μαρδονίου νεκρός,	ἔστιν	ὡμολογημένον· τὸν δὲ θάψαντα οὐ
[9, 9]	παίδων ἕνεκα ἐπολέμησαν, ἐς τοσόνδε	ἔστω	μνήμη· ~(Πολυάνδριον δὲ οὐ μακρὰν
[9, 25]	αὐτῶν συγγνώμη παρὰ ἀνδρῶν φιληκόων	ἔστω	μοι. (τοσοῦτο δὲ δηλῶσαί με
[9, 41]	μοι τὰ ἐς Ἀρκάδας ἔχοντα	ἐσυλήθη	δὲ ὑπὸ τυράννων τῶν ἐν
[9, 28]	ἕκαστος σκυτάλας ἐπὶ τοὺς ἔχεις	ἐσφέρει,	κροτοῦντες δὲ τὰ ξύλα ἀπελαύνουσι
[9, 21]	ἢ Ἀράβων γῆς ἐπέρχοιτο τὰ	ἔσχατα	ἐθέλων θηρία ὁπόσα παρ´ Ἕλλησιν
[9, 8]	ταῖς χορδαῖς νήτην καλοῦσι τὴν	ἐσχάτην·	ταύτην οὖν τὴν χορδὴν Ἀμφίονα
[9, 1]	ἐφεώρων τὰ ἑαυτῶν καὶ οἱ	ἔσχατοι	γεωργοῦντες. (Νεοκλῆς δὲ ὃς τότε
[9, 24]	δεξιᾷ δὲ τοῦ ποταμοῦ Βοιωτῶν	ἔσχατοι	ταύτῃ πόλισμα οἰκοῦσιν Ἁλὰς ἐπὶ
[9, 33]	ἄγαν ὑψηλοῦ πρὸς τοῖς ποσὶν	ἐσχάτοις.	γενέσθαι δὲ αὐτῇ τὸ ὄνομα
[9, 37]	δὲ ἅτε κεκακωμένων ἐς τὸ	ἔσχατον	τῶν πολιτῶν πρὸς μὲν τὸν
[9, 5]	Ἄρεως κατὰ λόγον τὸν Ἑλλήνων	ἔσχε,	καὶ αἱ θυγατέρες εἰλήφασιν αὐτῷ
[9, 5]	Πολύδωρος ὁ Κάδμου τὴν ἀρχὴν	ἔσχε.	(Πενθεὺς δὲ ὁ Ἐχίονος ἴσχυε
[9, 7]	ἐσβαλόντος ἐς τὴν Βοιωτίαν δεῖμα	ἔσχε	τοὺς Θηβαίους, καὶ ἐγνωσιμάχησάν τε
[9, 5]	ἐν τοῖς ἔπεσι· δόξαν δὲ	ἔσχεν	Ἀμφίων ἐπὶ μουσικῇ, τήν τε
[9, 37]	τὴν δὲ ἀρχὴν τῶν Ὀρχομενίων	ἔσχεν	Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος Ἄρεως εἶναι
[9, 5]	ὑβριστὴς καὶ ἀσεβὴς Διονύσου, δίκην	ἔσχεν	ἐκ τοῦ θεοῦ. Πολυδώρου δὲ
[9, 36]	Νηλεὺς Κρηθέως βασιλεύων Πύλου γυναῖκα	ἔσχεν	ἐξ Ὀρχομενοῦ Χλῶριν Ἀμφίονος τοῦ
[9, 10]	τοῦ δὲ Ἰσμηνίου τὸ ὄνομα	ἔσχεν	ὁ ποταμός. οὐ μὴν οὐδὲ
[9, 36]	Ἐτεοκλέους ἀποθανόντος ἄπαιδος ὁ Φλεγύας	ἔσχεν	οὗτος. τῇ μὲν δὴ χώρᾳ
[9, 11]	καὶ ἡ περὶ αὐτὴν θάλασσα	ἔσχηκε.	(Θηβαίοις δὲ τὰ ἐν τοῖς
[9, 1]	ἔθνος ἀπὸ Βοιωτοῦ τὸ ὄνομα	ἔσχηκεν,	ὃν Ἰτώνου παῖδα καὶ νύμφης
[9, 32]	ἧς ἡ πόλις τὸ ὄνομα	ἔσχηκεν.	(παραπλέοντι δὲ αὐτόθεν πόλισμά ἐστιν
[9, 19]	ἀγρίᾳ σύσκιον καὶ ἡμέροις δένδροις.	ἐτάφησαν	δὲ αὐτόθι οἱ μετὰ Αἰγιαλέως
[9, 5]	τεκοῦσα κατὰ δή τινα ἁμαρτίαν,	ἐτεθνήκει	δὲ ὑπὸ λύπης καὶ αὐτὸς
[9, 13]	ἐν τέλει καὶ ὁ βασιλεὺς	ἐτεθνήκει	Κλεόμβροτος, ἐνταῦθα τοὺς Σπαρτιάτας καὶ
[9, 1]	μὲν τρίτῳ τῆς ἐν Λεύκτροις	ἔτει	πρότερον, Ἀστείου δὲ Ἀθήνῃσιν ἄρχοντος.
[9, 2]	οἷα δὴ τὸν παῖδα ὃν	ἔτεκε,	Κρόνῳ κομίζουσά ἐστι· τὴν δὲ
[9, 16]	τῶν ἐν τέλει περὶ Λεῦκτρα	ἐτελεύτησαν,	φασὶν εἶναι. (πρὸς δὲ ταῖς
[9, 5]	στρατιὰν ἀπόλλυσι καὶ πρὸς τὸν	Ἐτεοκλέα	αὐτὸς μονομαχεῖ κατὰ πρόκλησιν. (καὶ
[9, 34]	τῶν ποιησάντων τινὲς Κηφισιάδην τὸν	Ἐτεοκλέα	ἐκάλεσαν ἐν τοῖς ἔπεσιν. (οὗτος
[9, 35]	τῇ κώμῃ Ὄλμωνας. ~(Τὸν δὲ	Ἐτεοκλέα	λέγουσιν οἱ Βοιωτοὶ Χάρισιν ἀνθρώπων
[9, 38]	σέβουσί τε μάλιστα καὶ τῷ	Ἐτεοκλεῖ	αὐτὰς πεσεῖν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ
[9, 5]	δὲ ἐς διαφορὰν προήχθη τῷ	Ἐτεοκλεῖ,	καὶ οὕτω τὸ δεύτερον ἔφυγε·
[9, 36]	καὶ ἔγραφον γυμνάς. ~(Γενομένης δὲ	Ἐτεοκλεῖ	τῆς τελευτῆς ἡ βασιλεία περιῆλθεν
[9, 36]	γενέσθαι Φλεγύαν, καὶ τὴν ἀρχὴν	Ἐτεοκλέους	ἀποθανόντος ἄπαιδος ὁ Φλεγύας ἔσχεν
[9, 25]	τε καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τοῦ	Ἐτεοκλέους	ἐξημμένην τὴν πυράν. (διαβάντων δὲ
[9, 5]	ἀποθνήσκουσιν, ἐς δὲ Λαοδάμαντα τὸν	Ἐτεοκλέους	καθηκούσης τῆς βασιλείας Κρέων ὁ
[9, 5]	κατῆλθεν ἐς Θήβας μετάπεμπτος ὑπὸ	Ἐτεοκλέους	μετὰ τὴν τελευτὴν Οἰδίποδος. κατελθὼν
[9, 10]	ὃς ἐδυνάστευεν ἐπιτροπεύων Λαοδάμαντα τὸν	Ἐτεοκλέους.	(τόδε γε καὶ ἐς ἐμὲ
[9, 35]	τὴν θεὸν ὀνομάζοντες. (παρὰ δὲ	Ἐτεοκλέους	τοῦ Ὀρχομενίου μαθόντες τρισὶν ἤδη
[9, 8]	ἐκρατήθησαν, τότε ὁμοῦ Λαοδάμαντι τῷ	Ἐτεοκλέους	ὑπεξίασιν οἱ πολλοί· τούτων οὖν
[9, 34]	παρὰ Ἀθάμαντος γυναῖκα, καὶ υἱὸς	Ἐτεοκλῆς	αὐτῷ γίνεται, Κηφισοῦ δὲ τοῦ
[9, 34]	ἔπεσιν. (οὗτος ὡς ἐβασίλευσεν ὁ	Ἐτεοκλῆς,	τὴν μὲν χώραν ἀπὸ Ἀνδρέως
[9, 32]	δικάσειν ἐλπίζων· Λύσανδρος δὲ ἀδικεῖν	Ἐτεόνικον	κατέγνω καὶ ἀπέπεμψεν ἀτιμάσας τῷ
[9, 32]	ἐς ἀμφισβήτησιν ὅτου δὴ κτήματος	Ἐτεόνικος	ἦλθεν ὁ Σπαρτιάτης· ὡς δὲ
[9, 32]	ἔτι ὁ Λύσανδρος τούτων ἕνεκα	Ἐτεόνικος	πληγῶν τε ἄρχειν ἐπήρθη καὶ
[9, 21]	δὲ μὴ τύχοι ταύτῃ φωλεύουσα,	ἑτέρα	γε ἄλκην ἑλεῖν ἐστιν οὐδεμία
[9, 31]	τὰ Ἔργα. (ἔστι δὲ καὶ	ἑτέρα	κεχωρισμένη τῆς προτέρας, ὡς πολύν
[9, 34]	μὲν Λιβηθριάδα ὀνομάζουσιν, ἡ δὲ	ἑτέρα	Πέτρα γυναικὸς μαστοῖς εἰσιν εἰκασμέναι,
[9, 35]	ἀλλὰ Ὥρας ὄνομα· τῇ δὲ	ἑτέρᾳ	τῶν Ὡρῶν νέμουσιν ὁμοῦ τῇ
[9, 3]	δὲ ἀπὸ Δαιδάλων ἐς Δαίδαλα	ἕτερα	ἀναριθμῆσαι τὸν μεταξὺ χρόνον ἐς
[9, 32]	ὕδωρ, τὸ δὲ ἐπὶ τὰ	ἕτερα	αὐτοῦ γεωργοῦσι. Θίσβην δὲ λέγουσιν
[9, 17]	τοῦ Ἀμφίονος ἠκολούθησαν· τοιαῦτα δὲ	ἕτερα	λέγεται καὶ περὶ Ὀρφέως, ὡς
[9, 40]	Λεβαδεῦσιν ὁ Τροφώνιος, τοσαῦτα δὲ	ἕτερα	ξόανα ἐν Κρήτῃ, Βριτόμαρτις ἐν
[9, 30]	εἰσιν αὖθις Κηφισοδότου, Στρογγυλίωνος δὲ	ἕτερα	τοσαῦτα, ἀνδρὸς βοῦς καὶ ἵππους
[9, 40]	ἀπὸ δὲ ταύτης κληθῆναι καὶ	ἑτέραν	ἐν Θεσσαλίᾳ πόλιν· τὸ δὲ
[9, 34]	φυλὰς δὲ Κηφισιάδα, τὴν δὲ	ἑτέραν	ἐπώνυμον αὑτῷ κατεστήσατο. ἀφικομένῳ δὲ
[9, 10]	δὲ τῶν ἀγαλμάτων τούτων τὸ	ἕτερον	εἶδε καὶ τὸν εἰργασμένον ἐπύθετο,
[9, 10]	μεγάλη οἱ σοφία καὶ τὸ	ἕτερον	θεασαμένῳ Κανάχου ποίημα ὂν ἐπίστασθαι.
[9, 16]	ὑπνωμένους. ἐνταῦθα οἱ Θηβαῖοι τὸ	ἕτερον	τῶν ἀγαλμάτων φασὶν εἶναι Σεμέλης·
[9, 12]	οὕτω δὴ παρατυχούσης ἁμάξης τὸν	ἕτερον	τῶν βοῶν τῷ θεῷ θύουσι
[9, 19]	ὑπὸ Διὸς κρυφθῆναί φασιν ἐνταῦθα.	ἕτερος	δὲ ἐς ἀλώπεκα ἐπίκλησιν Τευμησσίαν
[9, 31]	σκιὰ διαγνῶναι· (ἔχει δὲ καὶ	ἕτερος	ἐς αὐτὸν λόγος, ἧσσον μὲν
[9, 29]	τοῦ Λίνου τούτου γένοιτο ὕστερον	ἕτερος	Λίνος καλούμενος Ἰσμηνίου καὶ ὡς
[9, 20]	κρατῆσαι τῇ μάχῃ· ὁ δὲ	ἕτερος	λόγος ἀξιώματι μὲν ἀποδεῖ τοῦ
[9, 39]	(γράφω δὲ οὐκ ἀκοὴν ἀλλὰ	ἑτέρους	τε ἰδὼν καὶ αὐτὸς τῷ
[9, 12]	κινήσει σώματος περισσῶς δή τι	ἔτερπε	τὰ θέατρα· καί οἱ καὶ
[9, 39]	ἀλλεπάλληλον ἀφείκασιν ἡμίεργον· ἐν δὲ	ἑτέρῳ	ναῷ Κρόνου καὶ Ἥρας καὶ
[9, 39]	δὲ καὶ τούτου τὸν νεκρὸν	ἑτέρωθι	ἀναφανῆναι καὶ οὐ κατὰ στόμα
[9, 27]	ἡ θεός. ἔστι δὲ καὶ	ἑτέρωθι	Ἀφροδίτης Μελαινίδος ἱερὸν καὶ θέατρόν
[9, 26]	τὸ Διονύσου καὶ αὖθις Τύχης,	ἑτέρωθι	δὲ Ὑγείας τὴν δὲ Ἀθηνᾶν
[9, 27]	ἐπὶ Πραξιτέλει τῆς γυναικὸς σόφισμα,	ἑτέρωθι	ἤδη μοι δεδήλωται· πρῶτον δὲ
[9, 38]	ἐν Ἑλλάδι αὐτῇ καὶ τῶν	ἑτέρωθι	οὐδενὸς ὕστερον, πεποίηται τρόπον τοιόνδε·
[9, 6]	πολέμου γενομένων εὐτυχημάτων, καὶ ὡς	ἑτέρως,	τοσάδε φανερώτατα ὄντα εὕρισκον. ἐκρατήθησαν
[9, 9]	τῶν κρατησάντων Καδμείαν ὀνομάζουσι νίκην.	(ἔτεσι	δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον ὁμοῦ
[9, 8]	τῷ Διονύσῳ θύειν παῖδα ὡραῖον·	ἔτεσι	δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον τὸν
[9, 6]	ὑπὸ Ἑλλήνων ἱερόν, συνεχῶς δέκα	ἔτεσιν	ἐπολέμησαν. (εἴρηται δέ μοι καὶ
[9, 31]	ἔπεσι· γεγονὼς γὰρ πολλοῖς πρότερον	ἔτεσιν	ἢ Νάρκισσος ὁ Θεσπιεὺς Κόρην
[9, 14]	βοιωταρχοῦντι Ἐπαμινώνδᾳ διήνυστο, τεθνάναι δὲ	ἐτέτακτο	ἐπιλαβόντα ἄνδρα τῆς ἀρχῆς· ὁ
[9, 1]	τῆς Ἀττικῆς, ᾗ μηδὲ σκοπὸς	ἐτέτακτο	ὑπὸ τῶν Πλαταιέων· γενήσεσθαι δὲ
[9, 39]	λούουσι δύο παῖδες τῶν ἀστῶν	ἔτη	τρία που καὶ δέκα γεγονότες,
[9, 12]	τοῦτον δὲ καὶ ἐς ἡμᾶς	ἔτι	ἄβατον φυλάσσουσιν ἀνθρώποις. Ἑλλήνων δὲ
[9, 2]	λίθου. (ἄγουσι δὲ καὶ νῦν	ἔτι	ἀγῶνα διὰ ἔτους πέμπτου τὰ
[9, 21]	μὲν γὰρ ἀνθρώπου καὶ πολὺ	ἔτι	ἀπέχουσα, ὥς φασι, καταδύεται δὲ
[9, 4]	ἀγάλματα. ἀποκρίνει δὲ καὶ νῦν	ἔτι	ἀπὸ τῆς Θηβαίων τὴν Πλαταιίδα
[9, 17]	ἡ τέφρα καὶ ἐς τόδε	ἔτι	ἀπὸ τῆς πυρᾶς. (πλησίον δὲ
[9, 5]	οἱ παρίστατο ἡ τελευτή, παῖδα	ἔτι	ἀπολείψειν, καὶ ἐπιτρέπει τόν τε
[9, 11]	καὶ ἔθαψεν ἔνθα καὶ νῦν	ἔτι	αὐτῷ χῶμα οὐ μέγα ἐπὶ
[9, 10]	(τόδε γε καὶ ἐς ἐμὲ	ἔτι	γινόμενον οἶδα ἐν Θήβαις· τῷ
[9, 15]	τῆς ἀρχῆς· Ἀλέξανδρος δὲ οὔτε	ἔτι	ἐθάρρει τὸν πόλεμον στρατηγοῦντα ὁρῶν
[9, 9]	καὶ Ἀρκάδες ἠκολουθηκότες, ἀλλὰ καὶ	ἔτι	ἐκ Κορίνθου καὶ Μεγαρέων ἐπικληθέντες
[9, 33]	νεανίσκον παῖσαι· καὶ τὸν μὲν	ἔτι	ἔμπνουν περιθεῖν, ὅπου δὲ ῥυῆναι
[9, 19]	τὸ μνῆμα ἐν Παγαῖς πρότερον	ἔτι	ἐν τῇ συγγραφῇ τῇ Μεγαρίδι
[9, 2]	τῶν Βοιωτῶν ἦσαν, καὶ νῦν	ἔτι	ἐν τοῖς ἐρειπίοις τῶν Ὑσιῶν
[9, 25]	Ἥραν Θηβαῖοί φασιν Ἡρακλεῖ παιδὶ	ἔτι	ἐπισχεῖν γάλα κατὰ δή τινα
[9, 25]	φασὶν ἀνθρώπων, ἀποφῆναι δὲ οὐδὲν	ἔτι	ἐς αὐτὴν ὑπόμνημα εἶχον. (τοῦ
[9, 3]	ἐκάλουν δὲ ἐμοὶ δοκεῖν πρότερον	ἔτι	ἢ Δαίδαλος ὁ Παλαμάονος ἐγένετο
[9, 6]	ἴσχυεν· εἰ γοῦν Πεισιστράτου τυραννοῦντος	ἔτι	ἢ τῶν παίδων Ἀθήνῃσιν ἀφίκετο
[9, 27]	ἀφικέσθαι· πρὸς δὲ καὶ ἡνίκα	ἔτι	ἦν μετ´ ἀνθρώπων, τιμωρούμενός τε
[9, 5]	μὲν οὖν Ἄοσι κατὰ κώμας	ἔτι	ἦσαν αἱ οἰκήσεις· Κάδμος δὲ
[9, 28]	παλσάμων ἐστὶν ὀπὸς ἡδίστη, καὶ	ἔτι	καὶ ἄλλως τῇ σκιᾷ τῶν
[9, 5]	δὲ τὴν πόλιν τὴν καλουμένην	ἔτι	καὶ ἐς ἡμᾶς Καδμείαν ᾤκισεν.
[9, 37]	ὄψ´ ἦλθες γενεὴν διζήμενος, ἀλλ´	ἔτι	καὶ νῦν ἱστοβοῆι γέροντι νέην
[9, 39]	γεγραμμένα ἐν πίνακι. λείπεται δ´	ἔτι	καὶ τοῦ Ἀριστομένους ἐνταῦθα ἡ
[9, 14]	ἣ Μεγάλη καὶ ἐς ἡμᾶς	ἔτι	καλεῖται πόλις. (ὁ μὲν δὴ
[9, 38]	Χερσίου τῶν ἐπῶν οὐδεμία ἦν	ἔτι	κατ´ ἐμὲ μνήμη, ἀλλὰ καὶ
[9, 32]	ἐκ βασιλέως Ξέρξου. μείζονα δὲ	ἔτι	Λακεδαιμονίοις ὀνείδη γενέσθαι παρεσκεύασεν ὁ
[9, 10]	ὄνομά ἐστι καὶ ἐς ἡμᾶς	ἔτι	Μαντοῦς δίφρος· ἐν δεξιᾷ δὲ
[9, 8]	ταύτῃ νομίζουσιν, ἐπιλέγοντες καὶ τάδε	ἔτι,	μήτε ὄρνιθας ἐπὶ τῶν κιόνων
[9, 11]	Τίρυνθος· καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν	ἔτι	ὁ θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις
[9, 32]	τριάκοντα ἡ ἀρχὴ καὶ παρῆν	ἔτι	ὁ Λύσανδρος τούτων ἕνεκα Ἐτεόνικος
[9, 20]	Καλάμιδος, θαῦμα δὲ παρέχεται μεῖζον	ἔτι	ὁ Τρίτων. ὁ μὲν δὴ
[9, 11]	ἐς τὴν ὑπὲρ Σάμου νῆσον	ἔτι	οὖσαν ἀνώνυμον. ἐπιτυχὼν δὲ Ἡρακλῆς
[9, 29]	καλούμενος Ἰσμηνίου καὶ ὡς Ἡρακλῆς	ἔτι	παῖς ὢν ἀποκτείνειεν αὐτὸν διδάσκαλον
[9, 4]	τῇ πρὸς Μαρδόνιον μάχῃ καὶ	ἔτι	πρότερον ἐς Μαραθῶνα Πλαταιεῦσιν ἡγήσατο.
[9, 1]	ἴσασι, μόνον δὲ Ἀσωπὸν καὶ	ἔτι	πρότερον Κιθαιρῶνα· καὶ τὸν μὲν
[9, 27]	χαλκοῦν εἰργάσατο Ἔρωτα Λύσιππος, καὶ	ἔτι	πρότερον τούτου Πραξιτέλης λίθου τοῦ
[9, 8]	μένουσι δὲ καὶ ἐς ἡμᾶς	ἔτι.	τεθῆναι δὲ τὰ ὀνόματα ἐπυνθανόμην
[9, 28]	τοῦ ἰοῦ καὶ οὐ ζῆν	ἔτι	τὸν ἄνθρωπον. (τούτου μὲν τοιαῦτα
[9, 19]	ἐν Ἰλιάδι ἐποιήσατο μνήμην, τὸ	ἔτι	τοῦ ξύλου περιὸν φυλάσσουσιν ἐν
[9, 34]	Κορωνείας ἐγένοντο οἰκισταί. (πρότερον δὲ	ἔτι	τούτων Ἀνδρεὺς Εὐίππην θυγατέρα Λεύκωνος
[9, 39]	τοῦτο ἀράμενοι κομίζουσι κάτοχόν τε	ἔτι	τῷ δείματι καὶ ἀγνῶτα ὁμοίως
[9, 36]	ἀπ´ αὐτοῦ Μινύαι καὶ νῦν	ἔτι	ὧν ἦρχεν ὀνομάζονται. πρόσοδοι δὲ
[9, 40]	δέ οἱ υἱὸν ἐνὶ μεγάροισιν	ἔτικτεν	Θηρώ τ´ εὐειδῆ, ἰκέλην φαέεσσι
[9, 7]	καθεῖλε μὲν δι´ ἐκείνου καὶ	ἐτιμωρήσατο	τὸν ἀδελφὸν Ἀντίπατρον, ἀνεφάνη μέντοι
[9, 3]	Πλαταιεῖς ἔφευγον. ξόανα δὲ τεσσαρεσκαίδεκα	ἕτοιμά	σφισίν ἐστι κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον
[9, 25]	γὰρ δὴ δρώμενα ἐν Θήβαις	ἐτόλμησαν	ἐν Ναυπάκτῳ κατὰ ταὐτὰ ἰδιῶται
[9, 1]	Ξέρξου καὶ ἐς τὰς ναῦς	ἐτόλμησαν	μετ´ Ἀθηναίων ἐσβῆναι, Μαρδόνιον δὲ
[9, 34]	ἐς Λέαρχόν τε καὶ Μελικέρτην	ἐτόλμησεν	αὐτός, Λεύκωνι δὲ ὑπὸ νόσου
[9, 10]	Μελίαν οὐκ ἐδύνατο ἀφελέσθαι, πῦρ	ἐτόλμησεν	ἐς τὸ τέμενος ἐνεῖναι τοῦ
[9, 40]	Δελφούς· οὐ γὰρ δή σφισιν	ἔτος	δεύτερον ὗεν ὁ θεός. τούτοις
[9, 26]	τὸν κλήρῳ τῶν ἐφήβων κατὰ	ἔτος	ἕκαστον λαχόντα δίδοσθαι τῷ θηρίῳ.
[9, 22]	ἐς τὴν Γλαύκου μαντικὴν κατὰ	ἔτος	ἕκαστον λέγουσι. Πινδάρῳ δὲ καὶ
[9, 40]	αὐτῷ δημοσίᾳ πεποιημένος, ἀλλὰ κατὰ	ἔτος	ἕκαστον ὁ ἱερώμενος ἐν οἰκήματι
[9, 29]	σπηλαίου τρόπον εἰργασμένῃ· τούτῳ κατὰ	ἔτος	ἕκαστον πρὸ τῆς θυσίας τῶν
[9, 37]	χωροῦσιν ἐς ὁμολογίαν Θηβαίους κατὰ	ἔτος	ἕκαστον τελεῖν δασμὸν τοῦ Κλυμένου
[9, 32]	ἐπεποίητο ἰσχυρόν· καὶ οὕτω παρὰ	ἔτος	ἐς μὲν τὰ ἐπέκεινα τοῦ
[9, 38]	τῷ Ἀκταίωνι ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν	ἔτος.	(σταδίους δὲ ἀφέστηκεν ἑπτὰ Ὀρχομενοῦ
[9, 3]	ἄγουσιν οἱ Πλαταιεῖς ἑορτὴν δι´	ἔτους	ἑβδόμου μέν, ὡς ἔφασκεν ὁ
[9, 3]	συνεορτάζουσι, δι´ ἑξηκοστοῦ δὲ ἄγουσιν	ἔτους·	ἐκλιπεῖν γὰρ τοσοῦτον χρόνον τὴν
[9, 2]	καὶ νῦν ἔτι ἀγῶνα διὰ	ἔτους	πέμπτου τὰ Ἐλευθέρια, ἐν ᾧ
[9, 19]	διὰ παντὸς μένει τεθηλότα τοῦ	ἔτους.	(τοῦ δὲ Εὐρίπου τὴν Εὔβοιαν
[9, 8]	τούτους ἐς τὴν ἐπιοῦσαν τοῦ	ἔτους	ὥραν ἐν Δωδώνῃ φασὶν ἐπι
[9, 7]	καὶ ἐγνωσιμάχησάν τε αὐτίκα καὶ	ἐτράποντο	αὖθις ἐς τὴν Ῥωμαίων φιλίαν.
[9, 9]	κρίσιν, ἐς ὁμολογίας τε αὐτίκα	ἐτράποντο	καὶ σπονδάς· (ὁ δὲ Ἀργείων
[9, 9]	Θηβαῖοι τῇ συμβολῇ, καὶ ὡς	ἐτράποντο,	καταφεύγουσιν ἐς τὸ τεῖχος· (ἅτε
[9, 15]	τοὺς ἐγκαταληφθέντας, ἄλλην σφίσιν ἣν	ἔτυχε	πατρίδα ἐπονομάζων ἑκάστῳ. (ὡς δὲ
[9, 1]	(Νεοκλῆς δὲ ὃς τότε βοιωταρχῶν	ἔτυχεν	ἐν Θήβαις οὐ γὰρ αὐτὸν
[9, 25]	Θηβαίων. μιᾷ δὲ ἐφ´ ἑκάστων	ἐτῶν	ἡμέρᾳ καὶ οὐ πέρα τὸ
[9, 33]	τὰ δὲ ἄλλα ἐς Τειρεσίαν,	ἐτῶν	τε ἀριθμὸν ὧν γεγράφασιν αὐτὸν
[9, 40]	(συνεῖναι τε γνώμῃ Καρανὸν οὐκ	εὖ	βουλεύσασθαι βαρβάροις τοῖς περιοικοῦσιν ἐς
[9, 10]	καὶ αὐτὸν εὖ μὲν εἴδους,	εὖ	δὲ ἔχοντα καὶ ῥώμης, ἱερέα
[9, 22]	καὶ πρὸς αὐτῷ στοὰ πεποίηται.	εὖ	δέ μοι Ταναγραῖοι νομίσαι τὰ
[9, 10]	οἴκου τε δοκίμου καὶ αὐτὸν	εὖ	μὲν εἴδους, εὖ δὲ ἔχοντα
[9, 11]	καλούμενον, ἔργον δὲ Ξενοκρίτου καὶ	Εὐβίου	Θηβαίων· τὸ δὲ ξόανον τὸ
[9, 19]	ὑπὸ Ἀμφιτρύωνος μάχης πρὸς Θηβαίους	Εὐβοεῦσι	γενομένης. (ἑξῆς δὲ πόλεων ἐρείπιά
[9, 17]	τὰ ὅπλα αὐτὸν ἐνταῦθα, ἡνίκα	Εὐβοεῦσι	καὶ Χαλκώδοντι ἔμελλεν ἀντιτάξεσθαι. τὸ
[9, 22]	στλεγγίδι ἀμυνόμενον μάλιστα ἐργάσασθαι τῶν	Εὐβοέων	τροπήν. κεῖται δὲ ἐν τοῦ
[9, 19]	ἔτους. (τοῦ δὲ Εὐρίπου τὴν	Εὔβοιαν	κατὰ τοῦτο ἀπὸ τῆς Βοιωτῶν
[9, 3]	πρὸς τὸν Δία ὠργισμένην ἐς	Εὔβοιάν	φασιν ἀναχωρῆσαι, Δία δέ, ὡς
[9, 24]	τὴν Λοκρίδα ἤπειρον ἀπὸ τῆς	Εὐβοίας	διείργει. ~(Θηβαίοις δὲ τῶν πυλῶν
[9, 22]	τὸν Πρόμαχον Ἐρετριέων ναυσὶν ἐξ	Εὐβοίας	ἐς τὴν Ταναγραίαν σχόντων τούς
[9, 8]	Ὁμόλην, ὀρῶν τῶν Θεσσαλικῶν καὶ	εὔγεων	μάλιστα καὶ ὕδασιν ἐπιρρεομένην. (Θερσάνδρου
[9, 28]	Ἑλλάδι ἐν τοῖς μάλιστά ἐστιν	εὔγεως	καὶ δένδρων ἡμέρων ἀνάπλεως· καὶ
[9, 10]	αὐτόθι ἀνακειμένους· οἱ δ´ οὖν	εὐδαιμονέστεροι	τῶν παίδων ἀνατιθέασιν. ἐπιφανὴς δὲ
[9, 37]	πλοῦτον δὲ τὸν πρότερον καὶ	εὐδαιμονίαν	ἐκείνην ἀνασώσασθαι ζητῶν ἠμέλησεν ἁπάντων
[9, 34]	ἐπιφανὴς καὶ αὕτη ἐς δόξαν.	εὐδαιμονίας	δέ ποτε ἐπὶ μέγιστον προαχθεῖσαν
[9, 39]	πόλις ὁμοίως τοῖς Ἑλλήνων μάλιστα	εὐδαίμοσι,	διείργει δὲ ἀπ´ αὐτῆς τὸ
[9, 32]	σκολιός τε καὶ ἄλλως οὐκ	εὔδιος·	ἄκραι τε γὰρ ἀνέχουσιν ὡς
[9, 23]	Πινδάρῳ ποιεῖν ᾄσματα ἐγένετο τοιαύτη·	εὐδοκιμοῦντα	δὲ αὐτὸν ἤδη ἀνὰ πᾶσαν
[9, 40]	ἐνὶ μεγάροισιν ἔτικτεν Θηρώ τ´	εὐειδῆ,	ἰκέλην φαέεσσι σελήνης. Θηρὼ δ´
[9, 39]	τούτων, τότε ἕκαστος ἤδη κάτεισιν	εὔελπις,	κάτεισι δὲ οὕτω. (πρῶτα μὲν
[9, 11]	αὐτός, ὡς λέγεται, Δαίδαλος ἐκτίνων	εὐεργεσίας	χάριν. ἡνίκα γὰρ ἔφευγεν ἐκ
[9, 31]	τελευτήν. τοῦτο μὲν δὴ παντάπασιν	εὔηθες,	ἡλικίας ἤδη τινὰ ἐς τοσοῦτο
[9, 1]	καὶ σφᾶς αὐτίκα οὐ τὴν	εὐθεῖαν	ἀπὸ τῶν Θηβῶν τὴν πεδιάδα,
[9, 19]	(κατὰ δὲ τὴν ἐς Γλίσαντα	εὐθεῖαν	ἐκ Θηβῶν λίθοις χωρίον περιεχόμενον
[9, 24]	ἀγρίων. ~(Ἐξ Ἀκραιφνίου δὲ ἰόντι	εὐθεῖαν	ἐπὶ λίμνην τὴν Κηφισίδα οἱ
[9, 29]	περὶ τὸν Ἑλικῶνα τὴν δὲ	εὐθεῖαν	ἐρχομένῳ πρὸς τὸ ἄλσος ἔστιν
[9, 2]	ἐν τῷ Κιθαιρῶνι ὀλίγον τῆς	εὐθείας	ἐκτραπεῖσιν ἐς δεξιὰ Ὑσιῶν καὶ
[9, 32]	γὰρ ἀνέχουσιν ὡς μὴ κατ´	εὐθὺ	τῆς θαλάσσης περαιοῦσθαι καὶ ἅμα
[9, 24]	κῶμαι νῦν τε οὖσαι καὶ	εὐθὺς	ἐξ ἀρχῆς· μοίρας δὲ ἐμοὶ
[9, 2]	μνῆμα εἶναι. καὶ ὅτι μὲν	εὐθὺς	ἦν μετὰ τὴν μάχην ἀφανὴς
[9, 34]	(πρότερον δὲ ἔτι τούτων Ἀνδρεὺς	Εὐίππην	θυγατέρα Λεύκωνος λαμβάνει παρὰ Ἀθάμαντος
[9, 17]	ἔχουσι. (τοῦ ναοῦ δὲ τῆς	Εὐκλείας	Ἀρτέμιδος λέων ἐστὶν ἔμπροσθε λίθου
[9, 17]	~(Πλησίον δὲ Ἀρτέμιδος ναός ἐστιν	Εὐκλείας·	Σκόπα δὲ τὸ ἄγαλμα ἔργον.
[9, 7]	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ζῶντι ἐγένοντο	εὐλαί.	(τῶν δέ οἱ παίδων Φίλιππον
[9, 41]	ποικίλους· (ἐν μέν γε τοῖς	Εὐμαίου	λόγοις πρὸς Ὀδυσσέα, πρὶν ἢ
[9, 39]	τῷ κατιόντι εἰ δὴ αὐτὸν	εὐμενὴς	ὁ Τροφώνιος καὶ ἵλεως δέξεται.
[9, 36]	φίλον υἱόν κτείνας ἐν μεγάροις	εὐνῆς	ἕνεχ´ ἧς ἀλόχοιο, οἶκον ἀποπρολιπὼν
[9, 26]	ἐκ Δελφῶν διδάξειεν αὐτὴν κατὰ	εὔνοιαν	ὁ Λάιος· ἐπίστασθαι δὲ πλὴν
[9, 40]	Μακεδονίας τρόπαια ἵστασθαι, εἰ ἐς	εὔνοιάν	ποτε τοὺς προσχώρους ὑπάξονται. μαρτυρεῖ
[9, 7]	ἀπέκτεινε δὲ Ἀλεξάνδρῳ νέμειν πλέον	εὐνοίας	αἰτιασάμενος. ὁ δὲ Ἀλέξανδρος ἦν
[9, 15]	ὡς παρὰ ἄνδρα ἰδίᾳ τε	εὔνουν	αὑτῷ καὶ Θηβαίων φίλον τῷ
[9, 39]	ἰδὼν καὶ θεραπεύσας τε καὶ	εὐξάμενος	ἔρχεται πρὸς τὸ μαντεῖον, χιτῶνα
[9, 20]	τὸν Τρίτωνα καὶ τὰς γυναῖκας	εὔξασθαι	Διόνυσόν σφισιν ἀφικέσθαι βοηθόν, ὑπακοῦσαί
[9, 28]	σιτουμένοις τοῖς ἔχεσι μύρων τὸ	εὐοσμότατον,	μετακεράννυταί σφισιν ἐκ τοῦ θανατώδους
[9, 40]	παρὰ Τροφώνιον ἐς Λεβάδειαν ἐλθοῦσιν	εὕρασθαι	παρὰ ἐκείνου τὸ ἴαμα. (ὡς
[9, 24]	ναός ἐστιν Ἡρακλέους καὶ ἰάματα	εὕρασθαι	παρὰ τούτου τοῖς κάμνουσιν ἔστιν,
[9, 40]	σὺν δὲ αὐτῷ καὶ χρυσὸν	εὕρασθαι	τοὺς Φωκεῖς, σφίσι δὲ ἀσμένοις
[9, 40]	Πανοπέων τῶν ἐν τῇ Φωκίδι	εὑρεθῆναι,	σὺν δὲ αὐτῷ καὶ χρυσὸν
[9, 8]	τὸ ἀνωτέρω γένος χαλεπὰ ἦν	εὑρεῖν.	τὰς δὲ Νηίστας ὀνομασθῆναί φασιν
[9, 25]	σοι τὸ ἐκτὸς λοιπόν ἐστιν	εὑρεῖν	τὸ ἔνδον αἵματι ἐμφερές. αὕτη
[9, 40]	τὴν Λεβάδειαν ἐλθόντες οὐκ ἐδύναντο	εὑρεῖν	τὸ μαντεῖον, ἐνταῦθα τῶν ἐξ
[9, 30]	μέγα ἦλθεν ἰσχύος οἷα πιστευόμενος	εὑρηκέναι	τελετὰς θεῶν καὶ ἔργων ἀνοσίων
[9, 21]	τὰ μὲν οὐδὲ ἀρχὴν αὐτὸν	εὑρήσειν,	τὰ δὲ οὐ κατὰ ταὐτὰ
[9, 33]	Δελφοὺς ἐπερέσθαι τρόπον ὅντινα ὕδωρ	εὑρήσουσιν	ἐν τῇ γῇ· τὴν δὲ
[9, 22]	Βοιωτίας τὰ ἐν ἀριστερᾷ τοῦ	Εὐρίπου	Μεσσάπιον ὄρος καλούμενον καὶ ὑπ´
[9, 19]	τεθηλότα τοῦ ἔτους. (τοῦ δὲ	Εὐρίπου	τὴν Εὔβοιαν κατὰ τοῦτο ἀπὸ
[9, 31]	ἐν Χαλκίδι λαβεῖν τῇ ἐπ´	Εὐρίπῳ	λέγουσιν Ἡσίοδον νικήσαντα ᾠδῇ. περιοικοῦσι
[9, 12]	προσόδιον ἐς Δῆλον τοῖς ἐπ´	Εὐρίπῳ	Χαλκιδεῦσι. τοῦτόν τε οὖν ἐνταῦθα
[9, 40]	ἀεὶ νέας ἐπὶ τῷ ἔρωτι	εὑρίσκηται	τὰς συμφοράς. πέρα δὲ οὐκ
[9, 6]	ὡς ἑτέρως, τοσάδε φανερώτατα ὄντα	εὕρισκον.	ἐκρατήθησαν ὑπὸ Ἀθηναίων μάχῃ Πλαταιεῦσιν
[9, 23]	διαπεσόντας Θηβαίων ἐς αὐτὴν ἄνδρας	εὕρισκον,	ἡνίκα Ἀλέξανδρος ἐποίει τὰς Θήβας
[9, 27]	Ἰωνίᾳ καὶ Τυρίους ἱερὰ ἔχοντας	εὕρισκον.	οὐ μὴν οὐδὲ οἱ Βοιωτοὶ
[9, 38]	τοῦ Ἡσιόδου δὲ τὰ ὀστᾶ	εὗρον	ἐν χηραμῷ τῆς πέτρας. καὶ
[9, 39]	καὶ τοῦ οἰκοδομήματος· σπιθαμῶν τὸ	εὖρος	δύο, τὸ δὲ ὕψος ἐφαίνετο
[9, 39]	σχῆμα εἴκασται κριβάνῳ· τὸ δὲ	εὖρος	ἡ διάμετρος αὐτοῦ τέσσαρας παρέχοιτο
[9, 3]	ἥσθη τε τῇ ἀπάτῃ ξόανον	εὑροῦσα	ἀντὶ νύμφης γυναικὸς καὶ διαλλαγὰς
[9, 5]	Ὀνασίας Πλαταιᾶσιν ἔγραψε κατηφῆ τὴν	Εὐρυγάνειαν	ἐπὶ τῇ μάχῃ τῶν παίδων.
[9, 5]	ἐγένοντο παῖδες τῷ Οἰδίποδι; ἐξ	Εὐρυγανείας	δὲ τῆς Ὑπέρφαντος ἐγεγόνεσαν. δηλοῖ
[9, 30]	νομίζοντα δέ οἱ ἕπεσθαι τῆς	Εὐρυδίκης	τὴν ψυχὴν καὶ ἁμαρτόντα ὡς
[9, 41]	γὰρ τῶν μνηστήρων δῶρα καὶ	Εὐρύμαχον	διδόντα Πηνελόπῃ πεποίηκεν ὅρμον δ´
[9, 41]	διδόντα Πηνελόπῃ πεποίηκεν ὅρμον δ´	Εὐρύμαχος	πολυδαίδαλον αὐτίκ´ ἔνεικε χρύσεον, ἠλέκτροισιν
[9, 35]	φησιν εἶναι Διός τε καὶ	Εὐρυνόμης	καί σφισιν ὀνόματα Εὐφροσύνην τε
[9, 41]	ποίημά ἐστιν ἡ λάρναξ ἣν	Εὐρύπυλος	ἤνεγκεν ἐξ Ἰλίου, ἔργῳ δὲ
[9, 5]	Θερσάνδρου· Πηνέλεω δὲ ἀποθανόντος ὑπὸ	Εὐρυπύλου	τοῦ Τηλέφου Τισαμενὸν βασιλέα αἱροῦνται,
[9, 21]	καὶ ῥῖνα ἀνθρώπου, στόμα δὲ	εὐρύτερον	καὶ ὀδόντας θηρίου· τὰ δὲ
[9, 5]	μὲν ἀπύργωτόν γ´ ἐδύναντο ναιέμεν	εὐρύχορον	Θήβην, κρατερώ περ ἐόντε» ὅτι
[9, 20]	ποιῆσαι Θέσπειαν Γραῖάν τε καὶ	εὐρύχορον	Μυκαλησσόν» χρόνῳ δὲ ὕστερον τὸ
[9, 38]	Μιδείης Ἀσπληδὼν γένεθ´ υἱὸς ἀν´	εὐρύχορον	πτολίεθρον» (τοῦδε τοῦ Χερσίου τῶν
[9, 10]	τὴν ἀδελφήν. ὡς δὲ Ἀπόλλωνα	εὑρὼν	ἔχοντα τὴν Μελίαν οὐκ ἐδύνατο
[9, 23]	αὐτόθι ἀψευδές· καί ποτε ἄνδρα	Εὐρωπέα	ὄνομα δέ οἱ εἶναι Μῦν
[9, 19]	τῇ λεωφόρῳ χωρίον ἐστὶ Τευμησσός·	Εὐρώπην	δὲ ὑπὸ Διὸς κρυφθῆναί φασιν
[9, 5]	δὲ τὰ ἔπη τὰ ἐς	Εὐρώπην	ποιήσας φησὶν Ἀμφίονα χρήσασθαι λύρᾳ
[9, 39]	Ἡνιόχῃ καὶ Δήμητρι ἣν ἐπονομάζοντες	Εὐρώπην	τοῦ Τροφωνίου φασὶν εἶναι τροφόν.
[9, 39]	δὲ καὶ Δήμητρος ἱερὸν ἐπίκλησιν	Εὐρώπης	καὶ Ζεὺς Ὑέτιος ἐν ὑπαίθρῳ.
[9, 3]	πρὸς ἄκρον τὸν Κιθαιρῶνα ἐλαύνουσιν.	εὐτρέπισται	δέ σφισιν ἐπὶ τῇ κορυφῇ
[9, 6]	σφισιν ἐν ἀγῶσι πολέμου γενομένων	εὐτυχημάτων,	καὶ ὡς ἑτέρως, τοσάδε φανερώτατα
[9, 33]	γὰρ ἤνθησεν, ἥ τε πρότερον	εὐτυχία	δοκοῦσα ἐς τοιοῦτο περιῆλθεν αὐτῷ
[9, 29]	λίθῳ· τροφὸν δὲ εἶναι τὴν	Εὐφήμην	λέγουσι τῶν Μουσῶν. (ταύτης τε
[9, 29]	πρὸς τὸ ἄλσος ἔστιν εἰκὼν	Εὐφήμης	ἐπειργασμένη λίθῳ· τροφὸν δὲ εἶναι
[9, 35]	καὶ Εὐρυνόμης καί σφισιν ὀνόματα	Εὐφροσύνην	τε καὶ Ἀγλαΐαν εἶναι καὶ
[9, 35]	μαθόντες τρισὶν ἤδη νομίζομεν Χάρισιν	εὔχεσθαι·	καὶ Ἀγγελίων τε καὶ Τεκταῖος
[9, 13]	ταῖς παισὶν ἐνήγιζέ τε καὶ	εὔχετο,	ὡς οὐ μᾶλλον ὑπὲρ σωτηρίας
[9, 17]	τε Ζήθῳ τε χύτλα καὶ	εὐχωλὰς	μειλίγματ´ ἐνὶ χθονὶ χεύῃ θελγομένου
[9, 29]	Ποσειδῶνος, μεγίστην δὲ τῶν τε	ἐφ´	αὑτοῦ καὶ ὅσοι πρότερον ἐγένοντο
[9, 25]	καὶ Σωκράτους Θηβαίων. μιᾷ δὲ	ἐφ´	ἑκάστων ἐτῶν ἡμέρᾳ καὶ οὐ
[9, 3]	ἀρθεῖσαν. (ὑπὸ δὲ τῆς κορυφῆς,	ἐφ´	ᾗ τὸν βωμὸν ποιοῦνται, πέντε
[9, 2]	Σχιστὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Φωκέων,	ἐφ´	ᾗ τὸν πατέρα Οἰδίπους ἀπέκτεινεν,
[9, 27]	καὶ ἀνέραστα τολμήματα. τὸν δὲ	ἐφ´	ἡμῶν Ἔρωτα ἐν Θεσπιαῖς ἐποίησεν
[9, 12]	καθότι τῆς ἀκροπόλεως ἀγορά σφισιν	ἐφ´	ἡμῶν πεποίηται, Κάδμου τὸ ἀρχαῖον
[9, 27]	καὶ Ἐρυθρῶν ἀπῳκισμένοι, τὰ δὲ	ἐφ´	ἡμῶν τελοῦντες ἐς Ῥωμαίους. (Ἔρωτα
[9, 3]	ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε ὀνομάζουσιν. ~(Ἥραν	ἐφ´	ὅτῳ δὴ πρὸς τὸν Δία
[9, 35]	οἱ δὲ ὕστερον οὐκ οἶδα	ἐφ´	ὅτῳ μεταβεβλήκασι τὸ σχῆμα αὐταῖς·
[9, 3]	τὸν δὲ αὐτῶν ἁρπάσαντα κρέας,	ἐφ´	ὅτῳ τῶν δένδρων καθεδεῖται, φυλάσσουσιν.
[9, 3]	ὅτῳ τῶν δένδρων καθεδεῖται, φυλάσσουσιν.	ἐφ´	οὗ δ´ ἂν καθεσθῇ, τεμόντες
[9, 10]	κέδρου. (ἔστι δ´ ἐνταῦθα λίθος	ἐφ´	ᾧ Μαντώ φασι τὴν Τειρεσίου
[9, 22]	ἁλιέα, καὶ ἐπεὶ τῆς πόας	ἔφαγε,	δαίμονα ἐν θαλάσσῃ γενέσθαι καὶ
[9, 15]	λοχήσας ὁ Ἀλέξανδρος· ὡς δὲ	ἐφαίνετο	ἄπορα εἶναι τὰ τῆς σωτηρίας,
[9, 8]	Ὠγυγίας, τελευταῖαι δέ εἰσιν Ὁμολωίδες·	ἐφαίνετο	δὲ εἶναί μοι καὶ τὸ
[9, 39]	εὖρος δύο, τὸ δὲ ὕψος	ἐφαίνετο	εἶναι σπιθαμῆς. (ὁ οὖν κατιὼν
[9, 13]	παραυτίκα οὐ γάρ σφισιν ἀνεκτὰ	ἐφαίνετο	εἶναι τὰ τῆς ὕβρεως ἀπάγχουσιν
[9, 13]	σφισιν οὐδενός, τῶν δὲ ὀλίγον	ἐφαίνετο	εἶναι τὸ διεφθαρμένον, οὕτω Λακεδαιμόνιοί
[9, 14]	ἑλεῖν τὸν Κερησσόν σφισι πειρωμένοις	ἐφαίνετο	ἐλπίδος κρεῖσσον, ἀφίκοντο ἐς Δελφοὺς
[9, 27]	ὥσπερ δὴ θεός. (ἀλλὰ γὰρ	ἐφαίνετό	μοι τὸ ἱερὸν τοῦτο ἀρχαιότερον
[9, 25]	τὰ ἐς αὐτὴν γινόμενα, οὐκ	ἐφαίνετο	ὅσιόν μοι γράφειν, Δήμητρος δ´
[9, 25]	ἄρασθαί οἱ προθυμουμένῃ νεκρὸν οὐδεμία	ἐφαίνετο	ῥᾳστώνη, δεύτερα ἐπενόησεν ἕλκειν αὐτόν,
[9, 5]	ἑνὸς ἠρτῆσθαι τὰ πάντα ἄμεινον	ἐφαίνετο	τοῖς Θηβαίοις. ~(Τῶν δέ σφισιν
[9, 30]	ἤδη τυφλὸν καὶ λύρας κατεαγυίας	ἐφαπτόμενον,	Ἀρίων δὲ ὁ Μηθυμναῖός ἐστιν
[9, 13]	ὅτε Λακεδαιμόνιοι συντίθεσθαι τοῖς Ἕλλησιν	ἔφασαν	εἰρήνην τὴν ἐπὶ Ἀνταλκίδου καλουμένην,
[9, 1]	Πλαταιεῖς μένειν τὴν εἰρήνην σφίσιν	ἔφασαν,	ὅτι τὴν Καδμείαν Λακεδαιμονίοις κατασχοῦσιν
[9, 13]	ἀεί ποτε οἱ Λακεδαιμόνιοι πεφύκασιν,	ἔφασκεν	ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν προτέροις αὐτῶν
[9, 3]	δι´ ἔτους ἑβδόμου μέν, ὡς	ἔφασκεν	ὁ τῶν ἐπιχωρίων ἐξηγητής, ἀληθεῖ
[9, 23]	ἡ Περσεφόνη οἱ καθεύδοντι οὐκ	ἔφασκεν	ὑμνηθῆναι μόνη θεῶν ὑπὸ Πινδάρου,
[9, 15]	τόλμημα τοιοῦτον αὐτοῦ γε παρόντος	ἔφασκεν	ὑπὸ Θηβαίων. (ὡς δὲ βοιωταρχεῖν
[9, 39]	τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα αὐτίκα	ἐφειλκύσθη	τε καὶ τοῖς γόνασιν ἐπέδραμεν,
[9, 40]	ἐπαγόμενος ἐς ἀνάμνησίν τε Ἀριάδνης	ἐφέλκηται	καὶ ἀεὶ νέας ἐπὶ τῷ
[9, 5]	τὴν ἀρχὴν Νυκτεῖ. (τὰ δὲ	ἐφεξῆς	μοι τοῦ λόγου προεδήλωσεν ἡ
[9, 25]	ἄγαλμα λευκοῦ λίθου, τὸ δὲ	ἐφεξῆς	Μοιρῶν, τὸ δὲ Ἀγοραίου Διός·
[9, 36]	οἱ Φλεγύαι καὶ ἦγον καὶ	ἔφερον	τοὺς προσοίκους· τέλος δὲ καὶ
[9, 2]	μὲν δοὺς Διονυσοφάνει δῶρα ἀνδρὶ	Ἐφεσίῳ,	δοὺς μέντοι καὶ ἄλλοις Ἰώνων
[9, 39]	δὲ ἀποδέουσα δύο εἶναι πήχεις·	ἐφεστήκασι	δὲ ἐπὶ τῇ κρηπῖδι ὀβελοὶ
[9, 13]	γυναικῶν καὶ παίδων τὸν κίνδυνον	ἐφεστηκότα	ἑώρων. (ὡς δὲ ἄλλοι τε
[9, 11]	ἐκτίνων εὐεργεσίας χάριν. ἡνίκα γὰρ	ἔφευγεν	ἐκ Κρήτης πλοῖα οὐ μεγάλα
[9, 3]	ἑορτήν φασιν, ἡνίκα οἱ Πλαταιεῖς	ἔφευγον.	ξόανα δὲ τεσσαρεσκαίδεκα ἕτοιμά σφισίν
[9, 1]	ἐν τῷ τοσούτῳ καθ´ ἡσυχίαν	ἐφεώρων	τὰ ἑαυτῶν καὶ οἱ ἔσχατοι
[9, 28]	τοὺς ἔχεις ποιοῦσιν αἱ ῥίζαι.	ἔφη	δὲ ἄνθρωπον ἰδεῖν αὐτὸς ἀποφεύγοντα
[9, 14]	οὕτω τοῖς ἀνδράσιν ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους	ἔφη	τε ἄμεινον ἔσεσθαι τὸν πόλεμόν
[9, 29]	τὰ παθήματα, ἐπὶ τοῦ Ἀχιλλέως	ἔφη	τῇ ἀσπίδι ἄλλα τε ἐργάσασθαι
[9, 22]	τὴν μάχην καὶ αὐτὸν ὅτε	ἔφηβον	στλεγγίδι ἀμυνόμενον μάλιστα ἐργάσασθαι τῶν
[9, 22]	τὴν Ταναγραίαν σχόντων τούς τε	ἐφήβους	ἐξαγαγεῖν ἐπὶ τὴν μάχην καὶ
[9, 26]	ὁ θεὸς τὸν κλήρῳ τῶν	ἐφήβων	κατὰ ἔτος ἕκαστον λαχόντα δίδοσθαι
[9, 22]	ὃς δ´ ἂν εἶναι τῶν	ἐφήβων	προκριθῇ τὸ εἶδος κάλλιστος, οὗτος
[9, 9]	Καλλῖνος ἀφικόμενος αὐτῶν ἐς μνήμην	ἔφησεν	Ὅμηρον τὸν ποιήσαντα εἶναι, Καλλίνῳ
[9, 25]	τε ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἀστραπαῖς	ἐφθάρησαν.	~(Οὕτω μὲν τὸ ἱερὸν τοῦτό
[9, 36]	τοὺς δὲ ὑπολειπομένους νόσος ἐπιπεσοῦσα	ἔφθειρε	λοιμώδης, ὀλίγοι δὲ καὶ ἐς
[9, 3]	τὸν δρυμὸν προτίθενται μοίρας κρεῶν	ἑφθῶν.	ὄρνιθες δὲ οἱ μὲν ἄλλοι
[9, 29]	τὸ ὄρος ἱερὸν εἶναι Μουσῶν	Ἐφιάλτην	καὶ Ὦτον λέγουσιν, οἰκίσαι δὲ
[9, 3]	καὶ ἀναθέντες ἐπὶ ἅμαξαν, γυναῖκα	ἐφιστᾶσι	νυμφεύτριαν· οἱ δὲ αὖθις κληροῦνται
[9, 9]	Θηβαίων πρὸς Μινύας, τήν τε	ἔφοδον	δι´ ὀλίγου τῶν ἐπιστρατευσαμένων καὶ
[9, 6]	δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων	ἔφοδον	μέλανι ἐξύφηναν. λέγεται δὲ καὶ
[9, 13]	καὶ ὡς ἤδη μειράκιον ἦν	ἐφοίτησεν	ὡς Λῦσιν, ἄνδρα γένος μὲν
[9, 39]	γένηταί οἱ πάντων ἃ τέως	ἐφρόντιζε,	καὶ ἐπὶ τῷδε ἄλλο αὖθις
[9, 13]	τοῦ ἑβδόμου τῶν Βοιωταρχῶν, ὃς	ἐφρούρει	μὲν τὴν κατὰ τὸν Κιθαιρῶνα
[9, 5]	Ἐτεοκλεῖ, καὶ οὕτω τὸ δεύτερον	ἔφυγε·	δεηθεὶς δὲ Ἀδράστου δοῦναί οἱ
[9, 14]	Θήβας ἀπήλαυνε. καὶ δίκην μὲν	ἔφυγεν	ὑπὲρ θανάτου, διότι ἐβοιωτάρχησεν ἐξήκοντος
[9, 31]	τοῦ Γανύκτορος Κτίμενος καὶ Ἄντιφος	ἔφυγον	ἐς Μολυκρίαν ἐκ Ναυπάκτου διὰ
[9, 31]	ἄνθος ἡ γῆ καὶ πρότερον	ἔφυεν	ἐμοὶ δοκεῖν, εἰ τοῖς Πάμφω
[9, 36]	θωρήσσεσθον ἠὲ μετὰ Φλεγύας μεγαλήτορας»	Ἐφύρους	δὲ ἐνταῦθα ἐμοὶ δοκεῖν τοὺς
[9, 36]	πεποιημένα, τὼ μὲν ἄρ´ εἰς	Ἐφύρους	πόλεμον μέτα θωρήσσεσθον ἠὲ μετὰ
[9, 5]	Ἀμφίονος ἔστιν ἔπη ποιήσεως Μινυάδος,	ἔχει	δὲ ἐς Ἀμφίονα κοινῶς καὶ
[9, 31]	ὁποῖόν τι ἀνθρώπου σκιὰ διαγνῶναι·	(ἔχει	δὲ καὶ ἕτερος ἐς αὐτὸν
[9, 38]	τῷδε εἴρηκε λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι»	(ἔχει	δὲ οὐδὲ εἰκότα λόγον τοὺς
[9, 30]	ἐπὶ τῷ κίονι ὑδρία λίθου,	ἔχει	δὲ τὰ ὀστᾶ τοῦ Ὀρφέως
[9, 20]	ὅστε θαλάσσης πάσης βένθεα οἶδεν,	ἔχει	δέ τε κίονας αὐτός μακράς,
[9, 41]	Ὀδυσσείᾳ πεποιῆσθαι χρυσοῦ, καὶ οὕτως	ἔχει·	ἣ χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς ἐδέξατο
[9, 25]	Λύκου Δίρκην ὑπὸ ταύτης δὲ	ἔχει	λόγος Ἀντιόπην κακοῦσθαι καὶ δι´
[9, 3]	τὰς νύμφας τὸ ἀρχαῖον αὐτόθι	ἔχει	λόγος. ~(Πλαταιεῦσι δὲ Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν
[9, 33]	Ἀθηνᾶν τραφῆναι παρὰ ποταμῷ Τρίτωνι	ἔχει	λόγος, ὡς δὴ τοῦτον τὸν
[9, 29]	παίδων Ἄσκρην, ἥ θ´ Ἑλικῶνος	ἔχει	πόδα πιδακόεντα» (ταύτην τοῦ Ἡγησίνου
[9, 15]	ἐλευθερία δι´ αὐτοῦ. καὶ οὕτως	ἔχει	τὰ ἐλεγεῖα· ἡμετέραις βουλαῖς Σπάρτη
[9, 39]	τεταγμένων ἡμερῶν δίαιταν ἐν οἰκήματι	ἔχει,	τὸ δὲ οἴκημα Δαίμονός τε
[9, 40]	ἕκαστον ὁ ἱερώμενος ἐν οἰκήματι	ἔχει	τὸ σκῆπτρον· καί οἱ θυσίαι
[9, 36]	δὲ τῆς Ἄλμου καὶ Ἄρεως	ἔχει	φήμη γενέσθαι Φλεγύαν, καὶ τὴν
[9, 40]	Ἀτρέα Θυέστῃ, παρὰ Θυέστου δὲ	ἔχειν	Ἀγαμέμνονα· τοῦτο οὖν τὸ σκῆπτρον
[9, 17]	τοῦ Σισύφου περιτυχεῖν αὐτῇ καὶ	ἔχειν	γυναῖκα ἰασάμενον· καὶ δὴ ὁ
[9, 21]	ἐπίδρομον τὴν γνώμην μήτε ἀπίστως	ἔχειν	ἐς τὰ σπανιώτερα, ἐπεί τοι
[9, 11]	νενομίκασι καὶ αὐτῷ μοι παρίστατο	ἔχειν	οὕτω. τοῦτον ἀνέθηκεν αὐτός, ὡς
[9, 26]	μόνην καὶ τοὺς ἐξ ἐκείνης	ἔχειν	παῖδας τὴν οὖν Σφίγγα χρῆσθαι
[9, 21]	γένυν καὶ κέντρα ἐπὶ ἄκρας	ἔχειν	τῆς οὐρᾶς, τούτοις δὲ τοῖς
[9, 34]	τὴν μὲν χώραν ἀπὸ Ἀνδρέως	ἔχειν	τὸ ὄνομα εἴασε, φυλὰς δὲ
[9, 21]	τὰ δὲ οὐ κατὰ ταὐτὰ	ἔχειν	φανεῖσθαί οἱ· (οὐ γὰρ δὴ
[9, 28]	δὲ τὰ ξύλα ἀπελαύνουσι τοὺς	ἔχεις·	ἀποκτείνειν δὲ αὐτοὺς οὐκ ἐθέλουσιν
[9, 28]	δύο ἕκαστος σκυτάλας ἐπὶ τοὺς	ἔχεις	ἐσφέρει, κροτοῦντες δὲ τὰ ξύλα
[9, 28]	ὀρεινῇ τῇ Φοινίκης ἀγριωτέρους τοὺς	ἔχεις	ποιοῦσιν αἱ ῥίζαι. ἔφη δὲ
[9, 28]	ἰοῦ· ἅτε γὰρ σιτουμένοις τοῖς	ἔχεσι	μύρων τὸ εὐοσμότατον, μετακεράννυταί σφισιν
[9, 11]	Ἡρακλεῖον. (τοῦ δὲ Ἡρακλείου γυμνάσιον	ἔχεται	καὶ στάδιον, ἀμφότερα ἐπώνυμα τοῦ
[9, 28]	κατὰ τὴν πόαν τὸ σάμψουχον·	ἔχεων	δὲ τῶν ἐν τῇ Ἀραβίᾳ
[9, 28]	νομίζοντες. ἢν δὲ καὶ ὑπὸ	ἔχεων	δηχθῆναί τῳ συμβῇ, τὸ μὲν
[9, 28]	χώρᾳ τῇ Ἀράβων ὅσοι τῶν	ἔχεων	περὶ τὰ δένδρα τὰ πάλσαμα
[9, 28]	ἄνθρωπον ἰδεῖν αὐτὸς ἀποφεύγοντα ὁρμὴν	ἔχεως,	καὶ τὸν μὲν ἐπί τι
[9, 7]	Θήβας οἰκίσαι ὁ Κάσσανδρος κατὰ	ἔχθος	Ἀλεξάνδρου μάλιστα· ἐπεξῆλθε δὲ καὶ
[9, 13]	τοῦ χρόνον οὐκ ἀρεσκόμενοι τὸ	ἔχθος	μάλιστα ἐπεδείκνυντο, οὔτε κατὰ χώραν
[9, 40]	βουλεύσασθαι βαρβάροις τοῖς περιοικοῦσιν ἐς	ἔχθραν	ἐλθόντα ἀδιάλλακτον, καταστῆναί τε χρῆναι
[9, 28]	τι ἀναδραμεῖν δένδρον, τὸν δὲ	ἔχιν,	ὡς ἦλθεν ὕστερος, ἀποπνεῦσαι πρὸς
[9, 5]	Ὑπερήνωρ καὶ Πέλωρος καὶ Οὐδαῖος·	Ἐχίονα	δὲ ὡς προέχοντα κατ´ ἀνδραγαθίαν
[9, 2]	δὲ τοῦ Κιθαιρῶνος Πενθεῖ τῷ	Ἐχίονος	ἐγένετο ἡ συμφορὰ ἢ Οἰδίποδα
[9, 5]	ἀρχὴν ἔσχε. (Πενθεὺς δὲ ὁ	Ἐχίονος	ἴσχυε μὲν καὶ αὐτὸς κατὰ
[9, 16]	Λυσίου· Θηβαίων γὰρ αἰχμαλώτους ἄνδρας	ἐχομένους	ὑπὸ Θρᾳκῶν, ὡς ἀγόμενοι κατὰ
[9, 38]	Ὀρχομενίοις λυμαίνεσθαι τὴν γῆν πέτρας	ἔχον	εἴδωλον· ὡς δὲ ἐχρῶντο ἐν
[9, 19]	Τελχινίας ἐστὶν ἱερὸν ἄγαλμα οὐκ	ἔχον·	ἐς δὲ τὴν ἐπίκλησιν αὐτῆς
[9, 10]	καὶ τὸ εἶδος οὐδὲν διαφόρως	ἔχον·	ὅστις δὲ τῶν ἀγαλμάτων τούτων
[9, 13]	ἀνδράσιν ἐκ Θηβῶν Λακεδαιμονίοις ἐπαμύνειν·	ἔχοντα	δὲ τραύματα ἐν τῇ μάχῃ
[9, 19]	Μυκαλησσὸς ἀνάστατος, τὰ ἐς Ἀθηναίους	ἔχοντα	ἐδήλωσέ μοι τοῦ λόγου. (πρὸς
[9, 21]	σκορπίον ταῖς ἀκρίσιν ὁμοιότατα πτερὰ	ἔχοντα.	~(Ἐν Τανάγρᾳ δὲ παρὰ τὸ
[9, 26]	λέγουσιν ἐπιτεχνήσασθαι. (χαλκοῦν θώρακα ἐποιήσατο	ἔχοντα	ἐπὶ ἑκάστῃ τῶν φολίδων ἄγκιστρον
[9, 23]	ἀνωτέρω προγόνους δηλώσει μοι τὰ	ἔχοντα	ἐς Λοκροὺς τοῦ λόγου. καὶ
[9, 38]	ἐς τὸν αὐτὸν λόγον τὸν	ἔχοντα	ἐς Ὀρχομενίους· τούτου δὲ τοῦ
[9, 29]	ὁ ἰός. ~(Ταῦτα μὲν δὴ	ἔχοντά	ἐστιν οὕτω, θῦσαι δὲ ἐν
[9, 41]	ἤδη μοι τὰ ἐς Ἀρκάδας	ἔχοντα	ἐσυλήθη δὲ ὑπὸ τυράννων τῶν
[9, 10]	εὖ μὲν εἴδους, εὖ δὲ	ἔχοντα	καὶ ῥώμης, ἱερέα ἐνιαύσιον ποιοῦσιν·
[9, 14]	οἰκισμὸν ἐδήλωσε τὰ ἐς αὐτοὺς	ἔχοντα	Μεσσηνίους. (ἐν τούτῳ δὲ οἱ
[9, 10]	ἀδελφήν. ὡς δὲ Ἀπόλλωνα εὑρὼν	ἔχοντα	τὴν Μελίαν οὐκ ἐδύνατο ἀφελέσθαι,
[9, 34]	τοῖς παισί φασιν ὑπὸ Διὸς	ἔχοντα	τὸ ἔριον χρυσοῦν, καὶ ἀποδρᾶναι
[9, 40]	χρόνος καθέστηκεν αἴτιος. (Λεβαδέων δὲ	ἔχονται	Χαιρωνεῖς. ἐκαλεῖτο δὲ ἡ πόλις
[9, 26]	ἂν Λαΐου γε ὄντες· (οὐκ	ἔχοντας	δὲ αὐτοὺς ἀποκρίνασθαι θανάτῳ ζημιοῦν,
[9, 12]	αὐλοὺς ἐς ἅπαν ἁρμονίας εἶδος	ἔχοντας	ἐπιτηδείως, πρῶτος δὲ διάφορα ἐς
[9, 27]	ἐν Ἰωνίᾳ καὶ Τυρίους ἱερὰ	ἔχοντας	εὕρισκον. οὐ μὴν οὐδὲ οἱ
[9, 7]	καὶ Ἀρκάδων οἱ Μεγάλην πόλιν	ἔχοντες.	(δοκεῖ δέ μοι τὰς Θήβας
[9, 17]	οἱ Τιθορέαν ἐν τῇ Φωκίδι	ἔχοντες,	ἐθέλουσι δέ, ἐπειδὰν τὸν ἐν
[9, 30]	ὑπὸ τὸ ὄρος τὴν Πιερίαν	ἔχοντες	καὶ πόλιν Δῖον, φασὶν ὑπὸ
[9, 5]	(Λαΐῳ δὲ βασιλεύοντι καὶ γυναῖκα	ἔχοντι	Ἰοκάστην μάντευμα ἦλθεν ἐκ Δελφῶν
[9, 5]	ἤδη δὲ Λαοδάμαντος ηὐξημένου καὶ	ἔχοντος	τὴν ἀρχήν, δεύτερον τότε ἄγουσι
[9, 32]	με ἀπὸ τῶν ἐς Ὀρχομενίους	ἐχόντων	εἰκὸς ἦν χωρίζειν· κατὰ δὲ
[9, 39]	ἐν δὲ αὐτῷ παρθένος χῆνα	ἔχουσα	ἐν ταῖς χερσίν· εἰσὶ δὲ
[9, 16]	Εἰρήνης τὸ ἄγαλμα Ἀθηναίοις Πλοῦτον	ἔχουσαν	πεποίηκεν. (Ἀφροδίτης δὲ Θηβαίοις ξόανά
[9, 1]	γυναῖκας δὲ δύο ἱμάτια ἑκάστην	ἔχουσαν.	συνέβη τε ἐναντία τοῖς Πλαταιεῦσιν
[9, 39]	Κόρῃ τῇ Δήμητρος παίζουσαν καὶ	ἔχουσαν	χῆνα ἀφεῖναι τοῦτον ἄκουσαν· ἐς
[9, 35]	με, ἐπεὶ τά γε ἀρχαιότερα	ἐχούσας	ἐσθῆτα οἵ τε πλάσται καὶ
[9, 21]	βράγχια δὲ ὑπὸ τοῖς ὠσὶν	ἔχουσι	καὶ ῥῖνα ἀνθρώπου, στόμα δὲ
[9, 30]	οἱ Θρᾷκες, ὅσαι τῶν ἀηδόνων	ἔχουσι	νεοσσιὰς ἐπὶ τῷ τάφῳ τοῦ
[9, 22]	τῷ ῥάμφει καὶ ἐπὶ ἄκρας	ἔχουσι	τῆς οὐρᾶς. (οὗτοι μὲν τοιοῦτο
[9, 17]	τούτῳ φρουρὰν οἱ Θηβαῖοι τότε	ἔχουσι	τοῦ μνήματος. (ταῦτα δὲ αἱ
[9, 17]	δὲ αὑτὰς τιμὰς ἀντὶ τούτων	ἔχουσι.	(τοῦ ναοῦ δὲ τῆς Εὐκλείας
[9, 24]	ἐς ἄλλους ἰχθῦς τοὺς λιμναίους	ἔχουσιν·	αἱ δὲ ἐγχέλεις αὐτόθι καὶ
[9, 21]	θηρία αἱ ἀσπίδες τοῦτο μὲν	ἔχουσιν	αἱ Λίβυσσαι παρὰ τὰς Αἰγυπτίας
[9, 3]	δὲ οὗτοι γάρ σφισιν ἐπιφοιτῶσιν	ἔχουσιν	ἀκριβῆ τὴν φρουράν. τὸν δὲ
[9, 20]	γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἀμφὶς	ἔχουσιν»	(ἐν δὲ τοῦ Διονύσου τῷ
[9, 21]	παρέχονται δὲ ἰδέαν οἱ Τρίτωνες·	ἔχουσιν	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ κόμην οἷα
[9, 40]	Λεβάδειαν καλουμένας, ὅμως τοῖς ἀρχαίοις	ἐχρήσατο	ὀνόμασιν ἐς αὐτάς, καθότι καὶ
[9, 7]	φιλίαν. (Σύλλας δὲ ἐς αὐτοὺς	ἐχρῆτο	ὅμως τῷ θυμῷ, καὶ ἄλλα
[9, 38]	πέτρας ἔχον εἴδωλον· ὡς δὲ	ἐχρῶντο	ἐν Δελφοῖς, κελεύει σφίσιν ὁ
[9, 14]	δὲ ἐς Κερησσόν. ἔστι δὲ	ἐχυρὸν	χωρίον ὁ Κερησσὸς ἐν τῇ
[9, 10]	χαλκοῦν τῷ θεῷ τρίποδα, οὐκ	ἔχω	δηλῶσαι, δοκῶ δὲ οὐ πᾶσιν
[9, 22]	περίεισιν ἐν κύκλῳ τὸ τεῖχος	ἔχων	ἄρνα ἐπὶ τῶν ὤμων· (τὸν
[9, 14]	Τιμοθέου πελταστὰς καὶ ἄλλην Ἀθηναίων	ἔχων	δύναμιν ἐπιχειρεῖ τοῖς Θηβαίοις. (Ἐπαμινώνδας
[9, 26]	ὑπερβαλόμενος πλήθει στρατιᾶς ἣν ἀφίκετο	ἔχων	ἐκ Κορίνθου. (λέγεται δὲ καὶ
[9, 39]	κατακλίνας ἑαυτὸν ἐς τὸ ἔδαφος	ἔχων	μάζας μεμαγμένας μέλιτι προεμβάλλει τε
[9, 41]	πρὸς δώματα πατρός χρύσεον ὅρμον	ἔχων,	μετὰ δ´ ἠλέκτροισιν ἔερτο» (καὶ
[9, 25]	ἕστηκεν ἐν ὑπαίθρῳ Ῥινοκολούστης ἐπωνυμίαν	ἔχων,	ὅτι τῶν κηρύκων, ὡς οἱ
[9, 30]	Ἡσίοδος κιθάραν ἐπὶ τοῖς γόνασιν	ἔχων,	οὐδέν τι οἰκεῖον Ἡσιόδῳ φόρημα·
[9, 13]	τοὺς Θηβαίους ᾔεσαν, Ἐπαμινώνδας μὲν	ἔχων	τοῦ στρατοῦ μοῖραν ἀντεκάθητο ὑπὲρ
[9, 41]	τῇ Χαιρωνείᾳ μύρα ἀπὸ ἀνθῶν	ἕψουσι	κρίνου καὶ ῥόδου καὶ ναρκίσσου
[9, 31]	μὲν ὅτι τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν	ἑώρα,	εἶναι δέ οἱ καὶ συνιέντι
[9, 31]	φασίν, οὐ συνέντα δὲ ὅτι	ἑώρα	σκιὰν τὴν ἑαυτοῦ λαθεῖν τε
[9, 10]	νόμον· οὐ γὰρ δὴ πολλοὺς	ἑώρων	αὐτόθι ἀνακειμένους· οἱ δ´ οὖν
[9, 13]	καὶ παίδων τὸν κίνδυνον ἐφεστηκότα	ἑώρων.	(ὡς δὲ ἄλλοι τε Λακεδαιμονίων