HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 250 formes différentes pour 477 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[9, 12]   τὴν Φοινίκων καλεῖται καὶ οὐ Σάις κατὰ τὴν Αἰγυπτίων φωνήν. (φασὶ

[9, 30]   ἐστιν ἐπὶ δελφῖνος. ὁ δὲ Σακάδα τοῦ Ἀργείου τὸν ἀνδριάντα πλάσας,

[9, 13]   ἐπιστάμενον δὲ τοὺς Πυθαγόρου τοῦ Σαμίου λόγους. λέγεται δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας,

[9, 41]   εἰκός, λέληθε Θεόδωρον καὶ Ῥοῖκον Σαμίους εἶναι τοὺς διαχέαντας χαλκὸν πρώτους.

[9, 11]   ὁ κλύδων ἐς τὴν ὑπὲρ Σάμου νῆσον ἔτι οὖσαν ἀνώνυμον. ἐπιτυχὼν

[9, 28]   αὐτοῖς κατὰ τὴν πόαν τὸ σάμψουχον· ἔχεων δὲ τῶν ἐν τῇ

[9, 27]   καὶ Τάρταρος καὶ Ἔρως γένοιτο· (Σαπφὼ δὲ ἡ Λεσβία πολλά τε

[9, 29]   τοῦ πένθους Οἰτόλινον ἐκάλεσεν αὐτόν. Σαπφὼ δὲ ἡ Λεσβία τοῦ Οἰτολίνου

[9, 24]   ἐνταῦθα Δήμητρος καὶ Διονύσου καὶ Σαράπιδός ἐστιν ἱερά. (λέγουσι δὲ οἱ

[9, 23]   ἡρῷον Ἰολάου. τελευτῆσαι δὲ ἐν Σαρδοῖ τόν τε Ἰόλαον αὐτὸν καὶ

[9, 40]   ἐνταῦθα τῶν ἐξ Ἀκραιφνίου πόλεως Σάων οὗτος δὲ ἦν καὶ ἡλικίᾳ

[9, 40]   ἐς τὸ μαντεῖον. τοῦτον τὸν Σάωνα καὶ τὴν ἱερουργίαν τὴν καθεστηκυῖαν,

[9, 26]   μὲν τῷ Διὶ γέγονεν ἐπίκλησις Σαώτης· τὸ δὲ ἄγαλμα τὸ Διονύσου

[9, 26]   (Θεσπιεῦσι δὲ ἐν τῇ πόλει Σαώτου Διός ἐστι χαλκοῦν ἄγαλμα· ἐπιλέγουσι

[9, 32]   θαλάσσῃ, τοῦτο δὲ ὑπερβαλόντα πεδίον σε ἐκδέξεται καὶ μετὰ τοῦτο ἄλλο

[9, 27]   ὁ καταστησάμενος Θεσπιεῦσιν Ἔρωτα θεῶν σέβεσθαι μάλιστα, οὐκ οἶδα. σέβονται δὲ

[9, 30]   λεγόμενον θυμιάμασιν ἀλλοτρίοις τὸ θεῖον σέβεσθαι. (ποιητὰς δὲ ἢ καὶ ἄλλως

[9, 18]   ἐξ Ἀσίης Διὸς ἐννεσίῃς´ ἥρωα σέβεσθαι» (τῇ δὲ Οἰδιποδίᾳ κρήνῃ τὸ

[9, 27]   θεῶν σέβεσθαι μάλιστα, οὐκ οἶδα. σέβονται δὲ οὐδέν τι ἧσσον καὶ

[9, 40]   Ἀγαμέμνονα· τοῦτο οὖν τὸ σκῆπτρον σέβουσι, Δόρυ ὀνομάζοντες. καὶ εἶναι μέν

[9, 38]   ἱερόν. τὰς μὲν δὴ πέτρας σέβουσί τε μάλιστα καὶ τῷ Ἐτεοκλεῖ

[9, 34]   φέρει δὲ ἐπὶ τῇ χειρὶ Σειρῆνας· τὰς γὰρ δὴ Ἀχελῴου θυγατέρας

[9, 34]   δὲ ὡς ἐνίκησαν, ἀποτίλασαι τῶν Σειρήνων τὰ πτερὰ ποιήσασθαι στεφάνους ἀπ´

[9, 36]   θεὸς κεραυνοῖς συνεχέσι καὶ ἰσχυροῖς σεισμοῖς· τοὺς δὲ ὑπολειπομένους νόσος ἐπιπεσοῦσα

[9, 40]   Θηρώ τ´ εὐειδῆ, ἰκέλην φαέεσσι σελήνης. Θηρὼ δ´ Ἀπόλλωνος ἐς ἀγκοίνῃσι

[9, 12]   ἐπεῖναι λευκὸν εἰκασμένον κύκλῳ τῆς σελήνης, ὁπότε εἴη πλήρης. (ἔδει δὲ

[9, 5]   αἱ θυγατέρες εἰλήφασιν αὐτῷ φήμην, Σεμέλη μὲν τεκεῖν ἐκ Διός, Ἰνὼ

[9, 2]   θάνατον, ἵνα δὴ μὴ γυναῖκα Σεμέλην λάβοι. (ἐγὼ δὲ ἄνευ θεοῦ

[9, 16]   ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων φασὶν εἶναι Σεμέλης· ἐνιαυτοῦ δὲ ἅπαξ ἑκάστου τὸ

[9, 12]   τῷ κεραυνῷ βληθέντι ἐς τὸν Σεμέλης θάλαμον πέσοι ξύλον ἐξ οὐρανοῦ·

[9, 16]   οἰκίας τῆς Λύκου ἐρείπια καὶ Σεμέλης μνῆμά ἐστιν, Ἀλκμήνης δὲ οὐ

[9, 12]   μὲν Ἁρμονίας ἐρείπια καὶ ὃν Σεμέλης φασὶν εἶναι, τοῦτον δὲ καὶ

[9, 20]   ὁ Τρίτων. ὁ μὲν δὴ σεμνότερος ἐς αὐτὸν λόγος τὰς γυναῖκάς

[9, 17]   γαίης δασσαμένων, Φώκου δ´ ἐπὶ σῆμα φερόντων» (Φώκου δὲ μνῆμα ὁ

[9, 29]   ἐπιθήματα τοῦ τάφου, καὶ ὅσα σημεῖα ἄλλα ἦν, ἀνὰ χρόνον φασὶν

[9, 13]   Κλεομβρότῳ καὶ Λακεδαιμονίων τῷ κοινῷ σημεῖα ἐγένετο ἐκ τοῦ θεοῦ. τοῖς

[9, 6]   σφισιν ἐν Δήμητρος ἱερῷ Θεσμοφόρου σημεῖα ἐγένετο ἐναντία ἢ πρὸ τοῦ

[9, 22]   κατὰ ἀνεμώνην μάλιστα· λευκὰ δὲ σημεῖα οὐ μεγάλα ἐπί τε ἄκρῳ

[9, 37]   εἴχετο ἀφασίᾳ, κλεῖς μὲν καὶ σημεῖα τὰ ἄλλα ὁρῶν ἀκίνητα, τὸν

[9, 25]   Οἰδίποδος μονομαχήσαντας ἀποθανεῖν ὑπὸ ἀλλήλων· σημεῖον δὲ τῆς μάχης αὐτῶν κίων,

[9, 12]   δὲ ἑκατέρᾳ τῆς βοὸς πλευρᾷ σημεῖον ἐπεῖναι λευκὸν εἰκασμένον κύκλῳ τῆς

[9, 41]   ξύλου χρίοις, ῥύεται καὶ ταῦτα σηπεδόνος. ἡ δὲ ἶρις φύεται μὲν

[9, 28]   τραῦμά ἐστιν ὁποῖον καὶ ὑπὸ σιδήρου, δεῖμα δὲ ἄπεστι τὸ ἀπὸ

[9, 38]   χαλκῆν ποιησαμένους εἰκόνα πρὸς πέτρᾳ σιδήρῳ δῆσαι. τοῦτο καὶ αὐτὸς δεδεμένον

[9, 40]   καὶ ἐς Γέλαν τὴν ἐν Σικελίᾳ κομισθεῖσιν ἐξ Ὀμφάκης, ἀφανισθῆναί σφισιν

[9, 5]   μοι τοῦ λόγου προεδήλωσεν ἡ Σικυωνία συγγραφή, τοῦ τε Νυκτέως τὸν

[9, 15]   ζημιοῦν θανάτῳ· πόλισμα οὖν ἑλὼν Σικυωνίων Φοιβίαν, ἔνθα ἦσαν τὸ πολὺ

[9, 13]   Δαμοκλείδας δὲ καὶ Δαμόφιλος καὶ Σιμάγγελος συμβάλλειν μὲν οὐκ εἴων, ἐκέλευον

[9, 2]   οἱ τάφοι καὶ ἐλεγεῖά ἐστι Σιμωνίδου γεγραμμένα ἐπ´ αὐτοῖς. οὐ πόρρω

[9, 34]   Κόρωνον τοὺς Θερσάνδρου τοῦ Σισύφου· Σισύφου γὰρ ἀδελφὸς ἦν ὁ Ἀθάμας.

[9, 34]   δὲ πρὸς αὐτὸν Ἄλμῳ τῷ Σισύφου δίδωσιν οἰκῆσαι τῆς χώρας οὐ

[9, 24]   ἄνδρα Ἀργεῖον καὶ Ὄλμον τὸν Σισύφου λεγόμενα ἤκουον, προσέσται καὶ αὐτὰ

[9, 17]   Φῶκον δὲ τὸν Ὀρνυτίωνος τοῦ Σισύφου περιτυχεῖν αὐτῇ καὶ ἔχειν γυναῖκα

[9, 34]   καὶ Κόρωνον τοὺς Θερσάνδρου τοῦ Σισύφου· Σισύφου γὰρ ἀδελφὸς ἦν ὁ

[9, 28]   ἀπὸ τοῦ ἰοῦ· ἅτε γὰρ σιτουμένοις τοῖς ἔχεσι μύρων τὸ εὐοσμότατον,

[9, 25]   καὶ τῇ Μητρὶ τὰ δρώμενα, σιωπὴν ἄγοντι ὑπὲρ αὐτῶν συγγνώμη παρὰ

[9, 13]   ὕβρεως ἀπάγχουσιν αὑτάς· καὶ ὁ Σκέδασος, ὡς ἐς Λακεδαίμονα ἐλθόντι οὐδεμία

[9, 14]   Ἀλήσιον οὖδας, καί μοι τὼ Σκεδάσου μέλετον δυσπενθέε κούρα. ἔνθα μάχη

[9, 13]   ἐκ τῶν θυγατέρων εἶναι τῶν Σκεδάσου. Σκεδάσῳ γὰρ περὶ Λεῦκτρα οἰκοῦντι

[9, 13]   τῶν θυγατέρων εἶναι τῶν Σκεδάσου. Σκεδάσῳ γὰρ περὶ Λεῦκτρα οἰκοῦντι θυγατέρες

[9, 13]   διεργάζεται. (τότε δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας Σκεδάσῳ καὶ ταῖς παισὶν ἐνήγιζέ τε

[9, 17]   τὴν ζώνην, τῶν ὅπλων τὴν σκευήν φασιν εἰκάζειν. (Ζήθῳ δὲ μνῆμα

[9, 19]   ἐπὶ λόφου πλησίον τῆς Ἀγαμέμνονος σκηνῆς οὐδὸς χαλκοῦς· (φοίνικες δὲ πρὸ

[9, 39]   περιειλιγμένοι δέ εἰσιν αὐτῶν τοῖς σκήπτροις δράκοντες. ταῦτα εἰκάσαι μὲν ἄν

[9, 41]   τούτων, ὅτι μὴ τὸ Ἀγαμέμνονος σκῆπτρον, ἄλλο γε οὐδὲν ἀξιόχρεών ἐστιν

[9, 40]   ἱερώμενος ἐν οἰκήματι ἔχει τὸ σκῆπτρον· καί οἱ θυσίαι ἀνὰ πᾶσαν

[9, 40]   ἀσμένοις ἀντὶ χρυσοῦ γενέσθαι τὸ σκῆπτρον. κομισθῆναι δὲ αὐτὸ ἐς τὴν

[9, 40]   δὲ μάλιστα Χαιρωνεῖς τιμῶσι τὸ σκῆπτρον ὃ ποιῆσαι Διί φησιν Ὅμηρος

[9, 40]   ἔχειν Ἀγαμέμνονα· τοῦτο οὖν τὸ σκῆπτρον σέβουσι, Δόρυ ὀνομάζοντες. καὶ εἶναι

[9, 41]   ὅρμον. οὕτω τὸ εἰκὸς τῷ σκήπτρῳ πρόσεστιν εἶναι μόνον ποίημα Ἡφαίστου.

[9, 31]   ἄνθρωπος καὶ ὁποῖόν τι ἀνθρώπου σκιὰ διαγνῶναι· (ἔχει δὲ καὶ ἕτερος

[9, 28]   καὶ ἔτι καὶ ἄλλως τῇ σκιᾷ τῶν φυτῶν χαίρουσιν. (ἐπὰν οὖν

[9, 31]   τοῦ ἔρωτος ἅτε οὐχ ἑαυτοῦ σκιὰν δοξάζοντι ἀλλὰ εἰκόνα ὁρᾶν τῆς

[9, 31]   συνιέναι μὲν ὅτι τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν ἑώρα, εἶναι δέ οἱ καὶ

[9, 31]   οὐ συνέντα δὲ ὅτι ἑώρα σκιὰν τὴν ἑαυτοῦ λαθεῖν τε αὐτὸν

[9, 14]   μάντευμα τοιόνδε· (Λεῦκτρά τέ μοι σκιόεντα μέλει καὶ Ἀλήσιον οὖδας, καί

[9, 32]   ἐς Κρεῦσίν ἐστιν ἐκ Πελοποννήσου σκολιός τε καὶ ἄλλως οὐκ εὔδιος·

[9, 17]   δὲ Ἀρτέμιδος ναός ἐστιν Εὐκλείας· Σκόπα δὲ τὸ ἄγαλμα ἔργον. ταφῆναι

[9, 10]   Φειδίας, τὴν δὲ Ἀθηνᾶν λέγεται Σκόπας· μετὰ δὲ ὁ ναὸς ᾠκοδόμηται.

[9, 1]   καὶ τῆς Ἀττικῆς, ᾗ μηδὲ σκοπὸς ἐτέτακτο ὑπὸ τῶν Πλαταιέων· γενήσεσθαι

[9, 21]   ἀνὴρ Φρὺξ ἤγαγεν ἐς Ἰωνίαν σκορπίον ταῖς ἀκρίσιν ὁμοιότατα πτερὰ ἔχοντα.

[9, 28]   Ἄραψιν ὥρα, ξύλων δύο ἕκαστος σκυτάλας ἐπὶ τοὺς ἔχεις ἐσφέρει, κροτοῦντες

[9, 4]   ὅσον τεσσαράκοντα στάδια ἔστιν ἐρείπια Σκώλου· Δήμητρος δὲ καὶ Κόρης ἐν

[9, 35]   ταὐτὰ ἐποίουν οἱ ζωγράφοι· καὶ Σμυρναίοις τοῦτο μὲν ἐν τῷ ἱερῷ

[9, 11]   χρωμένους οἶδα· ἔστι γὰρ καὶ Σμυρναίοις ὑπὲρ τὴν πόλιν κατὰ τὸ

[9, 11]   ἀπὸ κληδόνων, ᾗ δὴ καὶ Σμυρναίους μάλιστα Ἑλλήνων χρωμένους οἶδα· ἔστι

[9, 29]   ἐς τὴν μάχην ποιήσας τὴν Σμυρναίων πρὸς Γύγην τε καὶ Λυδούς,

[9, 25]   καρποῦ δὲ ὄντος πεπείρου διαρρήξαντί σοι τὸ ἐκτὸς λοιπόν ἐστιν εὑρεῖν

[9, 10]   εἰργασμένον ἐπύθετο, οὐ μεγάλη οἱ σοφία καὶ τὸ ἕτερον θεασαμένῳ Κανάχου

[9, 32]   δὲ καὶ πικρῶς ἔστι μέμψασθαι. σοφίαν μέν γε τοιαύτην ἐπεδείξατο· ἡγούμενος

[9, 3]   εἶναι γὰρ τὸν Κιθαιρῶνα οὐδενὸς σοφίαν ὕστερον. οὗτος οὖν κελεύει τὸν

[9, 38]   ὀρεῖται ἀνδρῶν κρινομένων ἐν βασάνῳ σοφίης» (περὶ δὲ Ἀκταίωνος λεγόμενα ἦν

[9, 11]   τεκεῖν· Τειρεσίου δὲ θυγατρὶ Ἱστορίδι σόφισμα ἔπεισιν ἐς τὰς Φαρμακίδας, ἐς

[9, 27]   τὸ ἐπὶ Πραξιτέλει τῆς γυναικὸς σόφισμα, ἑτέρωθι ἤδη μοι δεδήλωται· πρῶτον

[9, 26]   παῖδας τὴν οὖν Σφίγγα χρῆσθαι σοφίσμασιν ἐς τοὺς ἀδελφούς, ὡς τὸν

[9, 32]   παλαιοῦ τὰ θαλάσσια ἐθέλουσιν εἶναι σοφοί, Τῖφυν ἄνδρα μνημονεύοντες ἐπιχώριον ὡς

[9, 16]   μητρὶ ἢ τροφῷ τῇ Τύχῃ, σοφὸν δὲ οὐχ ἧσσον τὸ Κηφισοδότου·

[9, 16]   Καλλιστόνικος δὲ τὰ λοιπὰ ἐπιχώριος. σοφὸν μὲν δὴ καὶ τούτοις τὸ

[9, 29]   ἐνόμιζεν οὕτως ὁ Πίερος ἢ σοφώτερά οἱ εἶναι φανέντα ἢ κατά

[9, 38]   ἐκλιπεῖν τοὺς οἰκήτοράς φασιν ὕδατος σπανίζοντος· γενέσθαι δὲ τὸ ὄνομα ἀπὸ

[9, 21]   μήτε ἀπίστως ἔχειν ἐς τὰ σπανιώτερα, ἐπεί τοι καὶ ἐγὼ πτερωτοὺς

[9, 2]   μὲν Ῥέα τὸν πέτρον κατειλημένον σπαργάνοις, οἷα δὴ τὸν παῖδα ὃν

[9, 15]   ἔχει τὰ ἐλεγεῖα· ἡμετέραις βουλαῖς Σπάρτη μὲν ἐκείρατο δόξαν, Μεσσήνη δ´

[9, 32]   μόνη γένοιτο ἂν ἀπώλεια τῇ Σπάρτῃ, ὁ δὲ καὶ χρημάτων πόθον

[9, 13]   δὲ ὕστερον κατὰ πρεσβείαν ἐς Σπάρτην ἥκοντα Ἐπαμινώνδαν, ὅτε Λακεδαιμόνιοι συντίθεσθαι

[9, 14]   ἀφικόμενος τῷ στρατῷ πρὸς τὴν Σπάρτην, ὡς οὐκ ἀντεπῆγεν Ἀγησίλαος μαχούμενος,

[9, 32]   ἐπὶ τὰς τριήρεις ἀφίκετο ἐκ Σπάρτης, ἡμερώσατο μὲν οὕτω Κῦρον ὡς

[9, 13]   ἅμα αἰδουμένους μὴ καταλῦσαι τῆς Σπάρτης τὸ ἀξίωμα, Θηβαῖοι δὲ ὑπὲρ

[9, 13]   οὐ πρότερόν γε» εἶπεν ὦ Σπαρτιᾶται, πρὶν ἢ καὶ τοὺς περιοίκους

[9, 14]   ἤκουε τοὺς ἐκ τῆς πόλεως Σπαρτιάτας βοηθήσοντας τοῖς σφετέροις ἐς Λεῦκτρα

[9, 6]   πόλεσιν, ἔπαυσαν καὶ ἁρμοστὰς τοὺς Σπαρτιάτας ἐκβάλλουσιν. ὕστερον δὲ καὶ τὸν

[9, 13]   ἔθαπτον τοὺς αὑτῶν καὶ ἤδη Σπαρτιάτας ἐξελήλεγκτο εἶναι τοὺς κειμένους. ἀπέθανον

[9, 13]   βασιλεὺς ἐτεθνήκει Κλεόμβροτος, ἐνταῦθα τοὺς Σπαρτιάτας καὶ ταλαιπωρουμένους ἐπελάμβανεν ἀνάγκη μὴ

[9, 1]   τοῖς Ἕλλησιν ἔπραξεν Ἀνταλκίδας ἀνὴρ Σπαρτιάτης, καὶ τῶν Πλαταιέων κατελθόντων ἐξ

[9, 32]   δὴ κτήματος Ἐτεόνικος ἦλθεν ὁ Σπαρτιάτης· ὡς δὲ ἄρα λέγων ἡλίσκετο

[9, 5]   γε αὐτὸν Κάδμον ἠδύναντο οἱ Σπαρτοί, Χθόνιος καὶ Ὑπερήνωρ καὶ Πέλωρος

[9, 5]   αὐτοὺς παρευρεῖν ἕπομαι τῷ μύθῳ Σπαρτοὺς διὰ τὸν τρόπον ὅντινα ἐγένοντο

[9, 10]   ἐπὶ τῇ κρήνῃ, τοὺς ὀδόντας σπείραντα, ἄνδρας δὲ ἀπὸ τῶν ὀδόντων

[9, 21]   καταδύεται δὲ ἐς φάραγγας καὶ σπήλαια τὰ βαθύτατα. οἱ θηρεύοντες οὖν,

[9, 29]   Λίνος ἐστὶν ἐν πέτρᾳ μικρᾷ σπηλαίου τρόπον εἰργασμένῃ· τούτῳ κατὰ ἔτος

[9, 39]   χερσίν· εἰσὶ δὲ ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ ποταμοῦ τε αἱ πηγαὶ

[9, 39]   τὸ δὲ ὕψος ἐφαίνετο εἶναι σπιθαμῆς. (ὁ οὖν κατιὼν κατακλίνας ἑαυτὸν

[9, 39]   τε ἐδάφους καὶ τοῦ οἰκοδομήματος· σπιθαμῶν τὸ εὖρος δύο, τὸ δὲ

[9, 39]   παρὼν ἐς τοῦ ἱερείου τὰ σπλάγχνα ἐνορᾷ, ἐνιδὼν δὲ προθεσπίζει τῷ

[9, 39]   μὲν δὴ ἄλλων ἱερείων τὰ σπλάγχνα οὐχ ὁμοίως δηλοῖ τοῦ Τροφωνίου

[9, 39]   καὶ τοῦδε τοῦ κριοῦ τὰ σπλάγχνα τὸ αὐτὸ θέλοι λέγειν· ὁμολογούντων

[9, 11]   λίθον βωμός ἐστιν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν Σποδίου, πεποίηται δὲ ἀπὸ τῆς τέφρας

[9, 12]   ~(Τῷ δὲ Ἀπόλλωνι Θηβαῖοι τῷ Σποδίῳ ταύρους ἔθυον τὸ ἀρχαῖον· καί

[9, 1]   τοὺς ἐγκαταληφθέντας ἐποιήσαντο οἱ Θηβαῖοι σπονδάς, ἀπελθεῖν σφᾶς πρὸ ἡλίου δύντος

[9, 9]   ὁμολογίας τε αὐτίκα ἐτράποντο καὶ σπονδάς· (ὁ δὲ Ἀργείων στρατὸς ἐς

[9, 1]   λελύσθαι καὶ ἅπασιν ἠξίουν τὰς σπονδάς. οὐκ ἀνύποπτα οὖν ἡγούμενοι οἱ

[9, 30]   δὲ μάλιστα δύο καὶ εἴκοσι στάδια ἄνεισι τὸ ὕδωρ αὖθις, καὶ

[9, 31]   καὶ ἀθληταῖς τιθέντες. ἐπαναβάντι δὲ στάδια ἀπὸ τοῦ ἄλσους τούτου ὡς

[9, 4]   κάτω καὶ προελθοῦσιν ὅσον τεσσαράκοντα στάδια ἔστιν ἐρείπια Σκώλου· Δήμητρος δὲ

[9, 30]   τὴν ἐπὶ τὸ ὄρος καὶ στάδια προεληλυθότι εἴκοσι κίων τέ ἐστιν

[9, 24]   Ὄλμωνες, Ὀλμωνέων δὲ ἑπτά που στάδια Ὕηττος ἀφέστηκε κῶμαι νῦν τε

[9, 24]   κατὰ τὸ ἀρχαῖον. (Ὑήττου δὲ στάδια ὡς εἴκοσιν ἀπέχουσι Κύρτωνες· τὸ

[9, 34]   τὸ τέμενός εἰσιν ἐκ Κορωνείας στάδιοι μάλιστα εἴκοσι. λίθου μὲν τὸ

[9, 18]   πέντε μάλιστα καὶ δέκα ἀπωτέρω σταδίοις ἢ Οἰδίποδος τοῖς παισίν ἐστιν

[9, 2]   Πλαταιᾶσιν ἀνέθεσαν οἱ Ἕλληνες, πεντεκαίδεκα σταδίοις μάλιστα ἕστηκεν ἀπωτέρω τῆς πόλεως.

[9, 11]   δὲ Ἡρακλείου γυμνάσιον ἔχεται καὶ στάδιον, ἀμφότερα ἐπώνυμα τοῦ θεοῦ. ὑπὲρ

[9, 23]   τὸ Ἰολάου καλούμενον γυμνάσιον καὶ στάδιον κατὰ ταὐτὰ τῷ τε ἐν

[9, 24]   ἀπέχει Κορσείας ὅσον τε ἥμισυ σταδίου. καταβάντων δὲ ἐς τὸ χθαμαλὸν

[9, 17]   πυρὰ τῶν Ἀμφίονος παίδων ἥμισυ σταδίου μάλιστα ἀπὸ τῶν τάφων· μένει

[9, 23]   οἱ Θηβαῖοι. (ὑπερβάντι δὲ τοῦ σταδίου τὰ ἐν δεξιᾷ δρόμος ἵππων

[9, 25]   ἐπὶ τοῦ δασμοῦ τὴν ἀπαίτησιν. (σταδίους δὲ αὐτόθεν πέντε προελθόντι καὶ

[9, 38]   Ἀκταίωνι ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτος. (σταδίους δὲ ἀφέστηκεν ἑπτὰ Ὀρχομενοῦ ναός

[9, 26]   ἀριστερᾷ καὶ προελθόντι ὡς πεντήκοντα σταδίους Θέσπια ὑπὸ τὸ ὄρος τὸν

[9, 33]   καὶ ἡ Τιλφοῦσα καλουμένη πηγὴ σταδίους μάλιστα Ἁλιάρτου πεντήκοντα ἀπέχουσι. λέγεται

[9, 3]   που μάλιστα καὶ δέκα ὑποκαταβάντι σταδίους νυμφῶν ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων, Σφραγίδιον

[9, 26]   τούτου πέντε ἀπέχει καὶ δέκα σταδίους πόλεως ἐρείπια Ὀγχηστοῦ· φασὶ δὲ

[9, 8]   τῆς πόλεως δέκα μάλιστα ἀφεστηκότι σταδίους Ποτνιῶν ἐστιν ἐρείπια καὶ ἐν

[9, 19]   Τελχινίας. (Τευμησσοῦ δὲ ἐν ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι ἑπτὰ Γλίσαντός ἐστιν ἐρείπια,

[9, 24]   ἥδισται. (Κωπῶν δὲ ἐν ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι ὡς δώδεκα εἰσὶν Ὄλμωνες,

[9, 23]   δεξιᾷ πέντε που καὶ δέκα σταδίους τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι τοῦ Πτώου

[9, 25]   δὲ τοῦ ἄλσους ἑπτά που σταδίους τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἀφέστηκεν.

[9, 34]   ἀπ´ αὐτῶν λέγονται. (Κορωνείας δὲ σταδίους ὡς τεσσαράκοντα ὄρος ἀπέχει τὸ

[9, 30]   δὲ καὶ ποταμὸς Ἑλικών· ἄχρι σταδίων ἑβδομήκοντα πέντε προελθόντι τὸ ῥεῦμα

[9, 21]   θηρεύοντες οὖν, ὁπότε ἐπὶ βραχύτατον, σταδίων τὴν πεδιάδα χιλίων ἢ καὶ

[9, 21]   καὶ προϊδεῖν οὐκ ἔστιν ἀνθρώπῳ, σταλεῖσι δὲ ἐς ἄγραν ἄλλων καὶ

[9, 10]   Ὠκεανοῦ παῖδα εἶναι Κάανθον λέγουσι, σταλῆναι δὲ ὑπὸ τοῦ πατρὸς ζητήσοντα

[9, 3]   πόρρω· μέγιστα τῶν ἐν Βοιωτίᾳ στελέχη δρυῶν ἐστιν ἐνταῦθα. ἐς τοῦτον

[9, 14]   καὶ διεξιέναι τῆς ὁδοῦ τὰ στενὰ καὶ δύσβατα ἔμελλεν, Ἰφικράτης ὁ

[9, 39]   τὸν Τροφώνιον, κλίμακα αὐτῷ κομίζουσι στενὴν καὶ ἐλαφράν. καταβάντι δέ ἐστιν

[9, 16]   Δήμητρος δὲ ἄγαλμα ὅσον ἐς στέρνα ἐστὶν ἐν τῷ φανερῷ. καὶ

[9, 21]   τῶν κόχλων· ὑπὸ δὲ τὸ στέρνον καὶ τὴν γαστέρα οὐρά σφισιν

[9, 21]   σῶμα δασεῖς καὶ ἀμφὶ τὸ στέρνον μάλιστά εἰσι καὶ τὴν γένυν

[9, 34]   τῶν Σειρήνων τὰ πτερὰ ποιήσασθαι στεφάνους ἀπ´ αὐτῶν λέγονται. (Κορωνείας δὲ

[9, 10]   ἐπίκλησις δέ ἐστίν οἱ δαφναφόρος, στεφάνους γὰρ φύλλων δάφνης φοροῦσιν οἱ

[9, 16]   ἦν ὁ ὕμνος ἐν τριγώνῳ στήλῃ παρὰ τὸν βωμόν, ὃν Πτολεμαῖος

[9, 37]   Ἀγαμήδους καλούμενος καὶ πρὸς αὐτῷ στήλη· τὴν δὲ ἀρχὴν τῶν Ὀρχομενίων

[9, 2]   λουμένης Ἀρτέμιδος ἐν τῇ πηγῇ. Στησίχορος δὲ ὁ Ἱμεραῖος ἔγραψεν ἐλάφου

[9, 11]   ἐς τὸν θάνατον λέγοντες ἢ Στησίχορος ὁ Ἱμεραῖος καὶ Πανύασσις ἐν

[9, 22]   μάχην καὶ αὐτὸν ὅτε ἔφηβον στλεγγίδι ἀμυνόμενον μάλιστα ἐργάσασθαι τῶν Εὐβοέων

[9, 22]   θέατρόν τε καὶ πρὸς αὐτῷ στοὰ πεποίηται. εὖ δέ μοι Ταναγραῖοι

[9, 37]   Κόδρου παισὶν ἐς Ἰωνίαν τοῦ στόλου. γενομένους δὲ ἀναστάτους ὑπὸ Θηβαίων

[9, 5]   Ἀλέξανδρον καὶ ἐς Ἴλιον ἀθροιζομένου στόλου Πηνέλεων ἄρχοντα εἵλοντο, ὅτι οὐκ

[9, 21]   ὠσὶν ἔχουσι καὶ ῥῖνα ἀνθρώπου, στόμα δὲ εὐρύτερον καὶ ὀδόντας θηρίου·

[9, 39]   ἑτέρωθι ἀναφανῆναι καὶ οὐ κατὰ στόμα ἐκβληθῆναι τὸ ἱερόν. ἐς μὲν

[9, 39]   δὲ ὀπίσω τοῖς καταβᾶσι διὰ στομίου τε ἔστι τοῦ αὐτοῦ καὶ

[9, 4]   Ἀργείων ἐπὶ Θήβας ἡ προτέρα στρατεία. αὗται μὲν δή εἰσιν ἐπὶ

[9, 19]   τοῦ Ἀδράστου τὴν ἐς Θήβας στρατείαν, ἄλλοι τε Ἀργείων τῶν ἐν

[9, 25]   τελετή. (κατὰ δὲ τὴν Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ ἅλωσιν τῶν Θηβῶν ἀνέστησαν

[9, 9]   ἐπεξελθόντες τεταραγμένοις, ὡς τὸ σύμπαν στράτευμα πλὴν Ἀδράστου φθαρῆναι. ἐγένετο δὲ

[9, 4]   ἡ Περσῶν, ὅτι τὸ Ἑλλήνων στράτευμα τὸ ἀντικαθήμενόν σφισιν ἀπ´ αὐτῆς

[9, 15]   Ἐπαμινώνδᾳ δὲ συνέβαινεν ἐν τοῖς στρατευομένοις τετάχθαι. (γεγονυίας δὲ ἐκτὸς Πυλῶν

[9, 36]   καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν συλήσοντες στρατεύουσι τὸ ἐν Δελφοῖς, ὅτε καὶ

[9, 9]   οὐ πολλοῖς ὕστερον ὁμοῦ Θερσάνδρῳ στρατεύουσιν ἐπὶ τὰς Θήβας οὓς Ἐπιγόνους

[9, 37]   καὶ ὑπὸ τούτοις ἡγεμόσι Μινύαι στρατεύουσιν ἐς Τροίαν. (μετέσχον Ὀρχομένιοι καὶ

[9, 5]   τοῖς σὺν Ἀγαμέμνονι ἐς Τροίαν στρατεύουσιν ἡ διαμαρτία τοῦ πλοῦ γίνεται

[9, 6]   Ἱπποκράτης τε ὁ Ἀρίφρονος, ὃς στρατηγὸς ἦν Ἀθηναίοις, καὶ τῆς ἄλλης

[9, 1]   Μαρδόνιον δὲ τὸν Γωβρύου Ξέρξῃ στρατηγοῦντα ἠμύναντο ἐν τῇ σφετέρᾳ. δὶς

[9, 32]   ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς καὶ αὐτὸν στρατηγοῦντα καὶ Ἀθηναίων τῶν ἄλλων ὅσον

[9, 15]   οὔτε ἔτι ἐθάρρει τὸν πόλεμον στρατηγοῦντα ὁρῶν τοῖς ἐναντίοις Ἐπαμινώνδαν καὶ

[9, 26]   Ὀρχομενίους φασὶν ἐς τοῦτο ἀφῖχθαι στρατιᾷ καὶ τὸν Ἡρακλέα νύκτωρ τοὺς

[9, 15]   δὲ ἀφίκετο πρὸς Μαντίνειαν τῇ στρατιᾷ, νικῶν καὶ τότε ὑπὸ ἀνδρὸς

[9, 7]   (ταῦτα μὲν δὴ διένειμε τῇ στρατιᾷ, τοῖς θεοῖς δὲ ἀντέδωκεν ἀντὶ

[9, 5]   δύναμιν τὴν κατάξουσαν, τήν τε στρατιὰν ἀπόλλυσι καὶ πρὸς τὸν Ἐτεοκλέα

[9, 5]   ἀρχήν, δεύτερον τότε ἄγουσι τὴν στρατιὰν ἐπὶ τὰς Θήβας· ἀντεστρατοπεδευμένων δὲ

[9, 40]   καὶ Σύλλας ἔστησαν Ταξίλον καὶ στρατιὰν τὴν Μιθριδάτου κρατήσαντες. Φίλιππος δὲ

[9, 32]   τὰ Ἑλλήνων μοῖρα τῆς Ξέρξου στρατιᾶς γῆν τέ σφισιν ὁμοῦ καὶ

[9, 32]   τῷ Ἁλιάρτῳ πρὸς τὸ τεῖχος στρατιᾶς ἔκ τε Θηβῶν ἐνούσης ἔνδον

[9, 5]   Κάδμου δὲ καὶ τῆς Φοινίκων στρατιᾶς ἐπελθούσης μάχῃ νικηθέντες οἱ μὲν

[9, 26]   ἐξεῖλεν Οἰδίπους αὐτὴν ὑπερβαλόμενος πλήθει στρατιᾶς ἣν ἀφίκετο ἔχων ἐκ Κορίνθου.

[9, 25]   ὅσοι δὲ ὁμοῦ Μαρδονίῳ τῆς στρατιᾶς τῆς Ξέρξου περὶ Βοιωτίαν ἐλείφθησαν,

[9, 6]   ἦν Ἀθηναίοις, καὶ τῆς ἄλλης στρατιᾶς τὸ πολὺ ἔπεσε. Λακεδαιμονίοις δὲ

[9, 37]   μὲν Ἐργῖνος, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Στράτιος καὶ Ἄρρων καὶ Πύλεος, νεώτατος

[9, 27]   τὸν θεὸν ὁ μὲν ἀνθρώπῳ στρατιώτῃ διδοὺς ἀεὶ τὸ αὐτὸ σύνθημα

[9, 19]   Κάδμον καὶ τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν ἄγουσα ἐς Θήβας. ὅντινα δὲ

[9, 12]   Κάδμον καὶ τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν ἐνταῦθα οἰκῆσαι κατὰ τοῦ θεοῦ

[9, 13]   ἀνδρός, ὡς ἐπανῆλθεν ἐς τὸ στρατόπεδον, προσθεμένου τοῖς περὶ τὸν Ἐπαμινώνδαν,

[9, 13]   ἔργον προδῶσιν, ἀποχώρησιν παρεῖχεν ἀπὸ στρατοπέδου τοῖς ἐθέλουσιν οἴκαδε· καὶ οἱ

[9, 25]   Πολυνείκης καὶ ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸς ἀφίκοντο ἐξ Ἄργους. τοῦ δὲ

[9, 9]   καὶ σπονδάς· (ὁ δὲ Ἀργείων στρατὸς ἐς Βοιωτίαν τε μέσην ἀφίκετο

[9, 15]   οὕτω δὴ ὅ τε λοιπὸς στρατὸς ἡγεμόνα ποιοῦνται τὸν Ἐπαμινώνδαν καὶ

[9, 13]   ᾔεσαν, Ἐπαμινώνδας μὲν ἔχων τοῦ στρατοῦ μοῖραν ἀντεκάθητο ὑπὲρ τῆς Κηφισίδος

[9, 15]   δὲ βοιωταρχεῖν αὖθις ᾕρητο καὶ στρατῷ Βοιωτῶν ἀφίκετο αὖθις ἐς Πελοπόννησον,

[9, 14]   ἀπαγαγεῖν. καὶ ὡς προϊὼν τῷ στρατῷ κατὰ Λέχαιον ἐγίνετο καὶ διεξιέναι

[9, 14]   νόμον ἐβοιωτάρχει καὶ ἀφικόμενος τῷ στρατῷ πρὸς τὴν Σπάρτην, ὡς οὐκ

[9, 30]   τρεῖς μέν εἰσιν αὖθις Κηφισοδότου, Στρογγυλίωνος δὲ ἕτερα τοσαῦτα, ἀνδρὸς βοῦς

[9, 31]   ἀδελφὸς ὤν. τὴν δὲ Ἀρσινόην στρουθὸς φέρει χαλκῆ τῶν ἀπτήνων· πτερὰ

[9, 11]   τὰς ὄρνιθας ἐνδεῖ τὰς ἐπὶ Στυμφάλῳ καὶ ὡς ἐκάθηρεν Ἡρακλῆς τὴν

[9, 5]   καὶ Θήβας ὄνομα ἔθεντο κατὰ συγγένειαν τὴν Θήβης. (μαρτυρεῖ δέ μοι

[9, 27]   θυγατράσι πεντήκοντα οὔσαις ταῖς Θεστίου συγγενέσθαι πάσαις πλὴν μιᾶς ἐν τῇ

[9, 25]   δρώμενα, σιωπὴν ἄγοντι ὑπὲρ αὐτῶν συγγνώμη παρὰ ἀνδρῶν φιληκόων ἔστω μοι.

[9, 24]   προσέσται καὶ αὐτὰ τῇ Ὀρχομενίᾳ συγγραφῇ· θέας δὲ ἄξιον ἐν μὲν

[9, 29]   Κορίνθιος ἐν τῇ ἐς Ὀρχομενίους συγγραφῇ μαρτύρια ποιεῖται τῷ λόγῳ τὰ

[9, 19]   Παγαῖς πρότερον ἔτι ἐν τῇ συγγραφῇ τῇ Μεγαρίδι ἐδήλωσα. (κατὰ δὲ

[9, 6]   μοι καὶ ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ σφάλμα συμφορὰν

[9, 5]   τοῦ λόγου προεδήλωσεν ἡ Σικυωνία συγγραφή, τοῦ τε Νυκτέως τὸν θάνατον,

[9, 36]   ὁπότε γε ἀνδράσιν ἐπιφανέσιν ἐς συγγραφὴν πυραμίδας μὲν τὰς παρὰ Αἰγυπτίοις

[9, 34]   ἐκ τῆς Αἰήτου θυγατρός οὕτω συγχωροῦσιν οἱ Θερσάνδρου παῖδες οἶκον μὲν

[9, 30]   ὡς ἑλεῖν σφισι τὴν πόλιν, συὶ δὲ θρασύτητος μετεῖναι μᾶλλον ἢ

[9, 33]   τῆς Ἀθηνᾶς τὸ ἄγαλμα αὐτὸ συλήσας. τοῦτον μὲν τοιαῦτα ἔς τε

[9, 36]   δὲ καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν συλήσοντες στρατεύουσι τὸ ἐν Δελφοῖς, ὅτε

[9, 7]   τοῦ δὲ Ἀθηναίων δήμου φιλίᾳ. Σύλλα δὲ ἐσβαλόντος ἐς τὴν Βοιωτίαν

[9, 33]   ναὸς καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον ἐλέφαντος. (Σύλλα δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ

[9, 6]   τὸν πόλεμον τὸν ἐπαχθέντα ὑπὸ Σύλλα τὰ μεγάλα σφίσιν ἐνεγκεῖν παθήματα.

[9, 7]   αὖθις ἐς τὴν Ῥωμαίων φιλίαν. (Σύλλας δὲ ἐς αὐτοὺς ἐχρῆτο ὅμως

[9, 40]   χώρᾳ τρόπαια, ἃ Ῥωμαῖοι καὶ Σύλλας ἔστησαν Ταξίλον καὶ στρατιὰν τὴν

[9, 30]   Λυσίππου, τὸ δὲ ἄγαλμα ἀνέθηκε Σύλλας τοῦ Διονύσου τὸ ὀρθόν, ἔργον

[9, 28]   τῶν φυτῶν χαίρουσιν. (ἐπὰν οὖν συλλέγειν τοῦ παλσάμου τὸν ὀπὸν ἀφίκηται

[9, 31]   φησιν ἁρπασθῆναι παίζουσαν καὶ ἄνθη συλλέγουσαν, ἁρπασθῆναι δὲ οὐκ ἴοις ἀπατηθεῖσαν

[9, 37]   αὐτός τε καὶ οἱ ἀδελφοὶ συλλέξαντες ἦλθον ἐπὶ τὰς Θήβας· καὶ

[9, 36]   τοὺς τὰ πολεμικὰ ἀρίστους Ἑλλήνων συλλέξας ἐς αὐτήν. καὶ ἀπέστησάν τε

[9, 34]   κοινὸν συνίασιν ἐνταῦθα οἱ Βοιωτοὶ σύλλογον. ἐν δὲ τῷ ναῷ χαλκοῦ

[9, 3]   καὶ οὗτοι Πλαταιεῦσιν ἠξίωσαν καὶ συλλόγου μετασχεῖν κοινοῦ καὶ ἐς Δαίδαλα

[9, 18]   τοῦ τάφου. ταῦτα μὲν οὖν συμβαίνοντα εἶδον, Θηβαῖοι δὲ καὶ Τειρεσίου

[9, 28]   οἰκοῦσι, τοιάδε ἄλλα ἐς αὐτοὺς συμβαίνοντα οἶδα. μέγεθος μὲν κατὰ μυρσίνης

[9, 13]   δὲ καὶ Δαμόφιλος καὶ Σιμάγγελος συμβάλλειν μὲν οὐκ εἴων, ἐκέλευον δὲ

[9, 21]   τε Αἰθιοπικούς, οὓς ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερως, ὅτι σφίσιν ἐπ´

[9, 28]   καὶ ὑπὸ ἔχεων δηχθῆναί τῳ συμβῇ, τὸ μὲν τραῦμά ἐστιν ὁποῖον

[9, 18]   τάφος· ὁμολογοῦντες δὲ καὶ οὗτοι συμβῆναι Τειρεσίᾳ τὴν τελευτὴν ἐν τῇ

[9, 25]   αὐτὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιόπης καίδων συμβῆναι τῇ Δίρκῃ τὴν τελευτήν διαβᾶσιν

[9, 30]   φασι κεραυνωθέντι ὑπὸ τοῦ θεοῦ συμβῆναι τὴν τελευτὴν Ὀρφεῖ· κεραυνωθῆναι δὲ

[9, 31]   ἔρωτος ἐπὶ τῇ πηγῇ οἱ συμβῆναι τὴν τελευτήν. τοῦτο μὲν δὴ

[9, 9]   μάχης ἐκρατήθησαν οἱ Θηβαῖοι τῇ συμβολῇ, καὶ ὡς ἐτράποντο, καταφεύγουσιν ἐς

[9, 9]   καὶ Μεγαρέων ἐπικληθέντες ἐς τὴν συμμαχίαν· ἤμυναν δὲ καὶ Θηβαίοις οἱ

[9, 9]   ἐξ Ἀρκαδίας καὶ παρὰ Μεσσηνίων συμμαχικὰ ἤθροισεν, ὡσαύτως δὲ καὶ τοῖς

[9, 14]   τούτῳ δὲ οἱ τῶν Θηβαίων σύμμαχοι κατέτρεχον διασκεδασθέντες χώραν τὴν Λακωνικὴν

[9, 13]   ἐς χεῖρας συνῄεσαν, ἐνταῦθα οἱ σύμμαχοι τῶν Λακεδαιμονίων ἅτε αὐτοῖς καὶ

[9, 13]   νεκρῶν προτέροις αὐτῶν διδόναι τοῖς συμμάχοις, ἐπὶ δὲ ἐκείνοις ἀνελομένοις οὕτω

[9, 7]   φονέα ἐξευρηκὼς ἑαυτῷ καὶ οὐ σύμμαχον. (Κασσάνδρῳ μὲν ὅστις δὴ θεῶν

[9, 14]   δὲ Ἀργείους μὲν προσελάβετο ἑκουσίους συμμάχους, Μαντινέας δὲ κατὰ κώμας ὑπὸ

[9, 13]   δυνάμει καὶ αὑτῶν καὶ τῶν συμμάχων ἐπὶ τοὺς Θηβαίους ᾔεσαν, Ἐπαμινώνδας

[9, 13]   τοὺς αὑτῶν. (ὡς δὲ τῶν συμμάχων οἱ μὲν οὐδὲ ἀρχὴν ἀνῃροῦντο

[9, 30]   αὐτῶν ἐπὶ βραχύτατον καὶ τὸ σύμπαν οὐκ ἐς ἀριθμὸν πολὺν πεποιημένους·

[9, 9]   ἄλλους ἐπεξελθόντες τεταραγμένοις, ὡς τὸ σύμπαν στράτευμα πλὴν Ἀδράστου φθαρῆναι. ἐγένετο

[9, 25]   ἐκ Διός· καλεῖται δὲ ὁ σύμπας οὗτος τόπος Σῦρμα Ἀντιγόνης· ὡς

[9, 25]   μάχῃ, Θήβας τε αὐτὰς καὶ σύμπασαν τὴν Θηβαΐδα διδόντος πυρί, ἄνδρες

[9, 2]   Πενθεῖ τῷ Ἐχίονος ἐγένετο ἡ συμφορὰ ἢ Οἰδίποδα ὅπῃ τεχθέντα ἐξέθεσαν,

[9, 6]   συγγραφῇ τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ σφάλμα συμφορὰν γενέσθαι τοῖς πᾶσιν Ἕλλησι· Θηβαίους

[9, 15]   ποιοῦσιν ἀναστάτους ἐκ τῆς χώρας· συμφορὰν δὲ τὴν ἀνάστασιν τὴν Ὀρχομενίων

[9, 13]   δέ, ἐπιστάμενος ὡς ἐπικρύπτεσθαι τὰς συμφορὰς ἀεί ποτε οἱ Λακεδαιμόνιοι πεφύκασιν,

[9, 40]   ἐπὶ τῷ ἔρωτι εὑρίσκηται τὰς συμφοράς. πέρα δὲ οὐκ οἶδα ὑπόλοιπα

[9, 5]   Πολυνείκους παιδί. ὡς δὲ τοῖς σὺν Ἀγαμέμνονι ἐς Τροίαν στρατεύουσιν ἡ

[9, 13]   ἡνίκα ἐπολέμουν Λακεδαιμόνιοι Μαντινεῦσι, πεμφθῆναι σὺν ἄλλοις ἀνδράσιν ἐκ Θηβῶν Λακεδαιμονίοις

[9, 18]   αἴ κ´ ἐθέλητε πάτραν οἰκεῖν σὺν ἀμύμονι πλούτῳ, Ἕκτορος ὀστέα Πριαμίδου

[9, 13]   τὰς παρόδους, καὶ ἄλλους τοὺς σὺν αὐτῷ Θηβαίους, ὑπερέβη καὶ ἐς

[9, 19]   ἐμυκήσατο ἡ Κάδμον καὶ τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν ἄγουσα ἐς Θήβας.

[9, 12]   δὲ ἄρα Κάδμον καὶ τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν ἐνταῦθα οἰκῆσαι κατὰ

[9, 25]   Δελφῶν, ἡνίκα Πολυνείκης καὶ ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸς ἀφίκοντο ἐξ Ἄργους.

[9, 11]   ὁ Λύκου καὶ Ἀθηναίων οἱ σὺν αὐτῷ τυραννίδα τὴν τῶν τριάκοντα

[9, 40]   τῶν ἐν τῇ Φωκίδι εὑρεθῆναι, σὺν δὲ αὐτῷ καὶ χρυσὸν εὕρασθαι

[9, 3]   δὲ τὰ ἱερεῖα ὁμοίως πάντα. σὺν δέ σφισι καὶ αὐτὸν τὸν

[9, 15]   μὲν περὶ Λέχαιον Λακεδαιμονίους μάχῃ, σὺν δέ σφισιν Ἀχαιῶν Πελληνέας καὶ

[9, 26]   ᾄδουσαν· οἱ δὲ κατὰ λῃστείαν σὺν δυνάμει ναυτικῇ πλανωμένην φασὶν αὐτὴν

[9, 1]   πρὸ ἡλίου δύντος ἄνδρας μὲν σὺν ἑνί, γυναῖκας δὲ δύο ἱμάτια

[9, 9]   ποιουμένων δὲ θυμῷ μᾶλλον ἢ σὺν ἐπιστήμῃ τὰς προσβολάς, πολλοὺς μὲν

[9, 38]   φασιν· τὰ δὲ ἀγάλματα τὰ σὺν κόσμῳ πεποιημένα ἀνετέθη μὲν ἐπ´

[9, 9]   μεγάλων, καὶ ἀπ´ ἐκείνου τὴν σὺν ὀλέθρῳ τῶν κρατησάντων Καδμείαν ὀνομάζουσι

[9, 39]   γῆς ἐστιν οὐκ αὐτόματον ἀλλὰ σὺν τέχνῃ καὶ ἁρμονίᾳ πρὸς τὸ

[9, 24]   κάμνουσιν ἔστιν, ὄντος οὐχὶ ἀγάλματος σὺν τέχνῃ, λίθου δὲ ἀργοῦ κατὰ

[9, 5]   τῇ μάχῃ τῶν Ἀργείων Λαοδάμας σὺν τοῖς ἐθέλουσιν ἕπεσθαι Θηβαίων ὑπὸ

[9, 5]   μονομαχήσαντά οἱ δόλῳ καὶ οὐ σὺν τῷ δικαίῳ κτείνει. τὸ δὲ

[9, 39]   ποταμῶν ὁ μέγιστος καὶ ὠκύτατος συνδεθέντα ὑπὸ δίνης ἀποκρύψειεν ἂν ἄνθρωπον.

[9, 41]   μὲν γάρ ἐστι λίθοι χλωροὶ συνδέοντος χρυσοῦ σφᾶς ὁ ὅρμος, τὸν

[9, 26]   Ἡρακλέα νύκτωρ τοὺς ἵππους λαβόντα συνδῆσαί σφισι τοὺς ὑπὸ τοῖς ἅρμασι.

[9, 23]   καὶ Ἀθηναίων καὶ Θεσπιέων τοὺς συνδιαβάντας ὁμολογοῦσι καὶ οἱ Θηβαῖοι. (ὑπερβάντι

[9, 30]   (ἐπεὶ δὲ ἐδόκει τῷ θεῷ, συνέβαινέ σφισι τοιάδε. ποιμὴν περὶ μεσοῦσαν

[9, 15]   ἐν τῷ τότε· Ἐπαμινώνδᾳ δὲ συνέβαινεν ἐν τοῖς στρατευομένοις τετάχθαι. (γεγονυίας

[9, 1]   δὲ δύο ἱμάτια ἑκάστην ἔχουσαν. συνέβη τε ἐναντία τοῖς Πλαταιεῦσιν ἐν

[9, 5]   πόλεως, οὕτω τὴν Καδμείαν ἀκρόπολιν συνέβη τῶν κάτω γενέσθαι Θηβῶν. Κάδμῳ

[9, 34]   Λεύκωνι δὲ ὑπὸ νόσου τελευτῆσαι συνέβη, Φρίξον δὲ ἄρα οὐκ ἠπίστατο

[9, 37]   γῆρας. ὡς δὲ αὐτῷ χρήματα συνείλεκτο, ἐνταῦθα ἐπεθύμησέν οἱ γενέσθαι παῖδας·

[9, 40]   τε τὸ τρόπαιον καὶ ἀφανισθῆναι, (συνεῖναι τε γνώμῃ Καρανὸν οὐκ εὖ

[9, 30]   Ἀργείου τὸν ἀνδριάντα πλάσας, οὐ συνεὶς Πινδάρου τὸ ἐς αὐτὸν προοίμιον,

[9, 7]   πρὸς Μιθριδάτην πολέμου, χρημάτων ἐσπάνιζε· συνέλεξεν οὖν ἔκ τε Ὀλυμπίας ἀναθήματα

[9, 31]   τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν, οὐ συνέντα δὲ ὅτι ἑώρα σκιὰν τὴν

[9, 3]   τῶν μεγάλων καὶ Βοιωτοί σφισι συνεορτάζουσι, δι´ ἑξηκοστοῦ δὲ ἄγουσιν ἔτους·

[9, 7]   οἰκισμὸν προθυμότατοι μὲν ἐγένοντο Ἀθηναῖοι, συνεπελάβοντο δὲ καὶ Μεσσήνιοι καὶ Ἀρκάδων

[9, 25]   θεῖον ὀλιγωρίᾳ, τούτοις παραφρονῆσαί τε συνέπεσεν αὐτίκα καὶ ἀπώλοντο ἐς θάλασσάν

[9, 40]   ἐσπετομένας ὁρᾷ τῆς γῆς, καὶ συνεσῆλθέ σφισιν ἐς τὸ μαντεῖον. τοῦτον

[9, 1]   πρὸς τοὺς Θηβαίους οὐκ ἦν συνεστηκώς, ἀλλὰ οἱ Πλαταιεῖς μένειν τὴν

[9, 23]   ἐς Λοκροὺς τοῦ λόγου. καὶ συνετέλει δὲ ἐς Ὀποῦντα ἡ Λάρυμνα

[9, 33]   ὅτι Ὅμηρος ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ συνετὸν εἶναι γνώμην Τειρεσίαν τῶν ἐν

[9, 4]   Γαργαφίαν Μαρδόνιος καὶ ἡ ἵππος συνέχεεν ἡ Περσῶν, ὅτι τὸ Ἑλλήνων

[9, 21]   διὰ τὸ ἐν ταῖς ἐπιστροφαῖς συνεχές, ἄλλως τε καὶ οὐκ ἐγγύθεν

[9, 36]   ἐκ βάθρων ὁ θεὸς κεραυνοῖς συνεχέσι καὶ ἰσχυροῖς σεισμοῖς· τοὺς δὲ

[9, 39]   καὶ αὐτοὶ χαλκοῖ καὶ αἱ συνέχουσαι σφᾶς ζῶναι, διὰ δὲ αὐτῶν

[9, 6]   ὀνομαζόμενον δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων ἱερόν, συνεχῶς δέκα ἔτεσιν ἐπολέμησαν. (εἴρηται δέ

[9, 14]   Ἀγησιπόλιδος διῳκισμένους ἐς τὴν ἀρχαίαν συνήγαγεν αὖθις πόλιν· τὰ δὲ πολίσματα

[9, 15]   τὸ πολὺ οἱ Βοιώτιοι φυγάδες συνηγμένοι, ἀφίησι τοὺς ἐγκαταληφθέντας, ἄλλην σφίσιν

[9, 13]   Θηβαίους. (ὡς δὲ ἐς χεῖρας συνῄεσαν, ἐνταῦθα οἱ σύμμαχοι τῶν Λακεδαιμονίων

[9, 5]   περὶ Γλίσαντα, ὡς ἐς χεῖρας συνῆλθον, Αἰγιαλέα μὲν τὸν Ἀδράστου Λαοδάμας

[9, 22]   ὥσπερ ὁ Πίνδαρος ἀλλὰ ὁποίᾳ συνήσειν ἔμελλον Αἰολεῖς, καὶ ὅτι ἦν

[9, 36]   μνήμην καὶ ὁ τὰ ἔπη συνθεὶς ἃς μεγάλας Ἠοίας καλοῦσιν Ἕλληνες·

[9, 27]   προήγαγε θυμοῦ τὸν ἄνθρωπον ὥστε σύνθημα διδόντα αὐτὸν διεργάζεται, Νέρωνι δὲ

[9, 27]   στρατιώτῃ διδοὺς ἀεὶ τὸ αὐτὸ σύνθημα μετὰ ὑπούλου χλευασίας ἐς τοσοῦτο

[9, 34]   Ἀμφικτύονος, καὶ ἐς τὸν κοινὸν συνίασιν ἐνταῦθα οἱ Βοιωτοὶ σύλλογον. ἐν

[9, 31]   παῖς, φοιτῶντα ἐπὶ τὴν πηγὴν συνιέναι μὲν ὅτι τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν

[9, 31]   ἑώρα, εἶναι δέ οἱ καὶ συνιέντι ῥᾳστώνην τοῦ ἔρωτος ἅτε οὐχ

[9, 25]   τὴν Ποτνιέως καὶ Ἰσθμιάδην Πελαργῇ συνοικοῦντα καταστήσασθαι μὲν τὰ ὄργια αὐτοῦ

[9, 3]   ταύτην φλόγα καὶ ἐκ μακροτάτου σύνοπτον οἶδα ἀρθεῖσαν. (ὑπὸ δὲ τῆς

[9, 3]   πολισμάτων ὁπόσα ἐστὶν ἐλάσσονος λόγου, συντέλειαν αἱροῦνται. (τὸ δὲ ἄγαλμα κομίσαντες

[9, 28]   καὶ ζῷα ὁμοίως τὰ πάντα, συντελοῦσι δὲ οὐχ ἥκιστα ἐς ἰσχύν

[9, 3]   ξύλα τετράγωνα ἁρμόζοντες πρὸς ἄλληλα συντιθέασι κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ λίθων

[9, 13]   Σπάρτην ἥκοντα Ἐπαμινώνδαν, ὅτε Λακεδαιμόνιοι συντίθεσθαι τοῖς Ἕλλησιν ἔφασαν εἰρήνην τὴν

[9, 33]   περαιωθῆναι. καὶ ἡ μὲν αὐτόθι συνῴκησεν ἡ Μαντὼ Ῥακίῳ Κρητί· τὰ

[9, 30]   τοῦ Ὀρφέως ἥλιος, τηνικαῦτα ὑπὸ συὸς ἀπολεῖσθαι Λιβηθρίοις τὴν πόλιν. οἱ

[9, 25]   δὲ ὁ σύμπας οὗτος τόπος Σῦρμα Ἀντιγόνης· ὡς γὰρ τὸν τοῦ

[9, 30]   τὸν Ὄλυμπον χειμάρρων καὶ ὁ Σῦς ἐστι τότε οὖν οὗτος ὁ

[9, 30]   ὕδωρ καὶ ὁ ποταμὸς ὁ Σῦς τῶν δὲ περὶ τὸν Ὄλυμπον

[9, 19]   οὐ μέγα ὕλῃ τε ἀγρίᾳ σύσκιον καὶ ἡμέροις δένδροις. ἐτάφησαν δὲ

[9, 6]   Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ σφάλμα συμφορὰν γενέσθαι τοῖς πᾶσιν Ἕλλησι·

[9, 1]   ἐκκλησίαν ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις καὶ σφᾶς αὐτίκα οὐ τὴν εὐθεῖαν ἀπὸ

[9, 1]   ἐν ἴσῳ πᾶσιν· ἐκπεσόντας δὲ σφᾶς ἐδέξαντο αὖθις οἱ Ἀθηναῖοι. Φιλίππου

[9, 6]   Ἀθηναίων μάχῃ Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων, ὅτε σφᾶς ἐπέλαβεν ὑπὲρ τῶν ὅρων πολεμῆσαι

[9, 8]   (Θερσάνδρου δὲ τοῦ Πολυνείκους ἀνακαλεσαμένου σφᾶς ἐπὶ τὰ οἰκεῖα, τὰς πύλας

[9, 34]   τὸ ἔριον χρυσοῦν, καὶ ἀποδρᾶναι σφᾶς ἐπὶ τοῦ κριοῦ τούτου. ἀνωτέρω

[9, 36]   οὐδὲν ἧσσον καὶ Μινύας ἐπονομάζεσθαι σφᾶς ἐς διάκρισιν ἀπὸ Ὀρχομενίων τῶν

[9, 1]   τῷ τότε ἀφελόμενοι μὴ ἐσελθεῖν σφᾶς ἐς τὸ τεῖχος. (ἐγένετο δὲ

[9, 31]   οὐχ οἷά τέ ἐστιν ἀνέχειν σφᾶς ἐς τὸν ἀέρα τὰ πτερά.

[9, 39]   αὐτοὶ χαλκοῖ καὶ αἱ συνέχουσαι σφᾶς ζῶναι, διὰ δὲ αὐτῶν θύραι

[9, 1]   ἐν τῇ σφετέρᾳ. δὶς δὲ σφᾶς κατέλαβε γενέσθαι τε ἀναστάτους καὶ

[9, 7]   δὲ ἄρα καὶ ὕστερον κακῶν σφᾶς μεγάλων γεύσασθαι. Μιθριδάτῃ γὰρ καταστάντι

[9, 41]   ἐστι λίθοι χλωροὶ συνδέοντος χρυσοῦ σφᾶς ὁ ὅρμος, τὸν δὲ τῇ

[9, 39]   ἐς τοῦ Τροφωνίου κατελθόντας, ἀνάγκη σφᾶς, ὁπόσα ἤκουσεν ἕκαστος ἢ εἶδεν,

[9, 25]   κατὰ ταὐτὰ ἰδιῶται δρᾶσαι, καὶ σφᾶς οὐ μετὰ πολὺ ἐπέλαβεν ἡ

[9, 13]   καὶ περισσότερον· δείσας οὖν μὴ σφᾶς παρὰ τὸ ἔργον προδῶσιν, ἀποχώρησιν

[9, 29]   ἐκλήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων, θυγατριδοῦς εἶναι σφᾶς Πιέρου· Μίμνερμος δέ, ἐλεγεῖα ἐς

[9, 1]   ἐποιήσαντο οἱ Θηβαῖοι σπονδάς, ἀπελθεῖν σφᾶς πρὸ ἡλίου δύντος ἄνδρας μὲν

[9, 41]   Τηλέφου καὶ ἔργον Ἡφαίστου· καὶ σφᾶς, ὥς γε εἰκός, λέληθε Θεόδωρον

[9, 1]   Ξέρξῃ στρατηγοῦντα ἠμύναντο ἐν τῇ σφετέρᾳ. δὶς δὲ σφᾶς κατέλαβε γενέσθαι

[9, 23]   Μῦν ἐπερέσθαι τε φωνῇ τῇ σφετέρᾳ καί οἱ χρῆσαι τὸν θεόν,

[9, 14]   τῆς πόλεως Σπαρτιάτας βοηθήσοντας τοῖς σφετέροις ἐς Λεῦκτρα ἰέναι πανδημεί, δίδωσιν

[9, 26]   τὸ ὄρος ἐστὶν ὅθεν τὴν Σφίγγα λέγουσιν ὁρμᾶσθαι ἐπ´ ὀλέθρῳ τῶν

[9, 26]   ἐκείνης ἔχειν παῖδας τὴν οὖν Σφίγγα χρῆσθαι σοφίσμασιν ἐς τοὺς ἀδελφούς,

[9, 26]   τὸ μάντευμα. ὁπότε οὖν τῇ Σφιγγὶ ἀμφισβητήσων τις ἀφίκοιτο τῆς ἀρχῆς

[9, 40]   καὶ χρυσὸν εὕρασθαι τοὺς Φωκεῖς, σφίσι δὲ ἀσμένοις ἀντὶ χρυσοῦ γενέσθαι

[9, 3]   ἱερεῖα ὁμοίως πάντα. σὺν δέ σφισι καὶ αὐτὸν τὸν βωμὸν ἐπιλαβὸν

[9, 8]   δρῶσι καὶ ἄλλα ὁπόσα καθέστηκέ σφισι καὶ ἐς τὰ μέγαρα καλούμενα

[9, 38]   ἐστι καὶ ταῦτα. (ἔστι δέ σφισι καὶ κρήνη θέας ἀξία· καταβαίνουσι

[9, 21]   λοιπὸν σῶμα φολίδι λεπτῇ πέφρικέ σφισι κατὰ ἰχθὺν ῥίνην. βράγχια δὲ

[9, 14]   τότε, ὡς ἑλεῖν τὸν Κερησσόν σφισι πειρωμένοις ἐφαίνετο ἐλπίδος κρεῖσσον, ἀφίκοντο

[9, 20]   ἐστιν ἀγάλματα. Ταναγραῖοι δὲ οἰκιστήν σφισι Ποίμανδρον γενέσθαι λέγουσι Χαιρησίλεω παῖδα

[9, 25]   φῦναι μὲν οἱ Θηβαῖοι παρὰ σφίσι πρώτοις φασὶν ἀνθρώπων, ἀποφῆναι δὲ

[9, 3]   ἑορτὴν τῶν μεγάλων καὶ Βοιωτοί σφισι συνεορτάζουσι, δι´ ἑξηκοστοῦ δὲ ἄγουσιν

[9, 40]   ὅτι οὐδὲ ἐοικότα τῇ τόλμῃ σφίσι τὰ ἐκ τοῦ δαίμονος ἠκολούθησε.

[9, 11]   τῶν δώδεκα καλουμένων ἄθλων· καί σφισι τὰ ἐς τὰς ὄρνιθας ἐνδεῖ

[9, 29]   τὰ ὀνόματα τὰ νῦν μεταθέσθαι σφίσι. ταῦτα δὲ ἐνόμιζεν οὕτως ὁ

[9, 29]   ᾖσεν. Θηβαῖοι δὲ λέγουσι παρὰ σφίσι ταφῆναι τὸν Λίνον, καὶ ὡς

[9, 30]   ἄλκιμον ἔσεσθαι νομίζοντες ὡς ἑλεῖν σφισι τὴν πόλιν, συὶ δὲ θρασύτητος

[9, 12]   τὸ ἀρχαῖον· καί ποτε παρούσης σφίσι τῆς ἑορτῆς ἥ τε ὥρα

[9, 30]   δὲ ἐδόκει τῷ θεῷ, συνέβαινέ σφισι τοιάδε. ποιμὴν περὶ μεσοῦσαν μάλιστα

[9, 22]   καὶ Ἀλωέως παίδων· γενέσθαι δέ σφισι τοῦ βίου τὴν τελευτὴν ὑπὸ

[9, 28]   δὲ οὐχ ἥκιστα ἐς ἰσχύν σφισι τοῦ ἰοῦ καὶ αἱ νομαί,

[9, 16]   ἔλυσεν ὁ θεὸς καὶ ἀποκτεῖναί σφισι τοὺς Θρᾷκας παρέδωκεν ὑπνωμένους. ἐνταῦθα

[9, 26]   νύκτωρ τοὺς ἵππους λαβόντα συνδῆσαί σφισι τοὺς ὑπὸ τοῖς ἅρμασι. (προελθόντων

[9, 39]   ἔστι τοῦ αὐτοῦ καὶ προεκθεόντων σφίσι τῶν ποδῶν. (ἀποθανεῖν δὲ οὐδένα

[9, 22]   χωρὶς μὲν γὰρ αἱ οἰκίαι σφίσι, χωρὶς δὲ τὰ ἱερὰ ὑπὲρ

[9, 38]   Ποσειδῶνος. ὁμολογεῖ δὲ καὶ ἔπη σφίσιν ἃ ἐποίησε Χερσίας, ἀνὴρ Ὀρχομένιος·

[9, 27]   Ἔρωτα μάλιστα ἐξ ἀρχῆς, καί σφισιν ἄγαλμα παλαιότατόν ἐστιν ἀργὸς λίθος.

[9, 34]   αὐτοὶ δὲ μοῖραν γὰρ δίδωσί σφισιν Ἀθάμας τῆς γῆς Ἁλιάρτου καὶ

[9, 4]   ἀπὸ λαφύρων ἃ τῆς μάχης σφίσιν Ἀθηναῖοι τῆς Μαραθῶνι ἀπένειμαν. τὸ

[9, 5]   Θηβῶν δέει μὴ τελεσθεῖεν ἐπὶ σφίσιν αἱ κατᾶραι τοῦ πατρός· ἀφικόμενος

[9, 27]   ἔπη καὶ Ὀρφεὺς ἐποίησαν· καί σφισιν ἀμφοτέροις πεποιημένα ἐστὶν ἐς Ἔρωτα,

[9, 13]   τε παρθένοι παραυτίκα οὐ γάρ σφισιν ἀνεκτὰ ἐφαίνετο εἶναι τὰ τῆς

[9, 21]   στέρνον καὶ τὴν γαστέρα οὐρά σφισιν ἀντὶ ποδῶν οἵα περ τοῖς

[9, 8]   θεόν φασιν αἶγα ἱερεῖον ὑπαλλάξαι σφίσιν ἀντὶ τοῦ παιδός. δείκνυται δὲ

[9, 4]   τὸ Ἑλλήνων στράτευμα τὸ ἀντικαθήμενόν σφισιν ἀπ´ αὐτῆς ἔπινεν· ὕστερον μέντοι

[9, 1]   δοκεῖν εἰσιν αὐτόχθονες· ὄνομα δέ σφισιν ἀπὸ Πλαταίας, ἣν θυγατέρα εἶναι

[9, 8]   τεθῆναι δὲ τὰ ὀνόματα ἐπυνθανόμην σφίσιν ἀπό τε Ἠλέκτρας ἀδελφῆς Κάδμου

[9, 22]   ἐπίκλησιν λέγουσιν ὡς ὁ Ἑρμῆς σφισιν ἀποτρέψαι νόσον λοιμώδη περὶ τὸ

[9, 37]   ἐνταῦθα τῶν λίθων ἕνα εἶναί σφισιν ἀφαιρεῖν κατὰ τὸ ἐκτός· καὶ

[9, 20]   καὶ τὰς γυναῖκας εὔξασθαι Διόνυσόν σφισιν ἀφικέσθαι βοηθόν, ὑπακοῦσαί τε δὴ

[9, 8]   αὐτίκα ἐπέλαβε νόσος λοιμώδης, καί σφισιν ἀφίκετο ἴαμα ἐκ Δελφῶν τῷ

[9, 15]   Λέχαιον Λακεδαιμονίους μάχῃ, σὺν δέ σφισιν Ἀχαιῶν Πελληνέας καὶ Ἀθηναίων οὓς

[9, 18]   ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ, τὸ παρὰ σφίσιν ἐθέλουσιν εἶναι κενὸν μνῆμα. (ἔστι

[9, 14]   τε ἄμεινον ἔσεσθαι τὸν πόλεμόν σφισιν ἐκ Βοιωτῶν ἐς τὴν Λακεδαίμονα

[9, 11]   τῶν τριάκοντα καταλύσαντες ὁρμηθεῖσι γάρ σφισιν ἐκ Θηβῶν ἐγένετο ἡ κάθοδος

[9, 28]   ἔχεσι μύρων τὸ εὐοσμότατον, μετακεράννυταί σφισιν ἐκ τοῦ θανατώδους ἐς τὸ

[9, 6]   ἐφαίνετο τοῖς Θηβαίοις. ~(Τῶν δέ σφισιν ἐν ἀγῶσι πολέμου γενομένων εὐτυχημάτων,

[9, 6]   θεὸς τὸν ἐπιόντα ὄλεθρον, καί σφισιν ἐν Δήμητρος ἱερῷ Θεσμοφόρου σημεῖα

[9, 15]   Πυλῶν οἱ τῆς δυνάμεως ἐπιτίθεταί σφισιν ἐν δυσχωρίαις λοχήσας ὁ Ἀλέξανδρος·

[9, 35]   ἀνάκεινται, τέχνη Βουπάλου, τοῦτο δέ σφισιν ἐν τῷ Ὠιδείῳ Χάριτός ἐστιν

[9, 6]   ἐπαχθέντα ὑπὸ Σύλλα τὰ μεγάλα σφίσιν ἐνεγκεῖν παθήματα. ~(Τότε δὲ τοὺς

[9, 32]   ὁ δὲ καὶ χρημάτων πόθον σφίσιν ἐνεποίησεν ἰσχυρόν. ἐγὼ μὲν δὴ

[9, 21]   τῷ συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερως, ὅτι σφίσιν ἐπ´ ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ ἓν

[9, 32]   εἰ μὴ διὰ μέσου χῶμά σφισιν ἐπεποίητο ἰσχυρόν· καὶ οὕτω παρὰ

[9, 3]   τὸν Κιθαιρῶνα ἐλαύνουσιν. εὐτρέπισται δέ σφισιν ἐπὶ τῇ κορυφῇ τοῦ ὄρους

[9, 41]   ἢ ἐκ Πύλου Τηλέμαχον ἀφικέσθαι σφίσιν ἐπὶ τὴν αὐλήν, ἐν τούτοις

[9, 3]   τῶν κοράκων δὲ οὗτοι γάρ σφισιν ἐπιφοιτῶσιν ἔχουσιν ἀκριβῆ τὴν φρουράν.

[9, 37]   τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ δαιμονίου σφίσιν ἐς τὸ ἀσθενέστερον ἔμελλεν ἀεὶ

[9, 39]   κατάβασις δὲ οὐκ ἔστι πεποιημένη σφίσιν ἐς τὸ ἔδαφος· ἐπειδὰν δὲ

[9, 40]   ὁρᾷ τῆς γῆς, καὶ συνεσῆλθέ σφισιν ἐς τὸ μαντεῖον. τοῦτον τὸν

[9, 3]   ἔφευγον. ξόανα δὲ τεσσαρεσκαίδεκα ἕτοιμά σφισίν ἐστι κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον παρασκευασθέντα

[9, 23]   ἄγαλμα ὀρθὸν πεποίηται. λιμὴν δέ σφισίν ἐστιν ἀγχιβαθής, καὶ τὰ ὄρη

[9, 40]   ἐς Δελφούς· οὐ γὰρ δή σφισιν ἔτος δεύτερον ὗεν ὁ θεός.

[9, 12]   Θηβαῖοι, καθότι τῆς ἀκροπόλεως ἀγορά σφισιν ἐφ´ ἡμῶν πεποίηται, Κάδμου τὸ

[9, 1]   οἱ Πλαταιεῖς μένειν τὴν εἰρήνην σφίσιν ἔφασαν, ὅτι τὴν Καδμείαν Λακεδαιμονίοις

[9, 31]   Ποσειδῶνα ἐγένετο ἐν τῇ Μολυκρίᾳ σφίσιν ἡ δίκη, τάδε μὲν καὶ

[9, 7]   ἀσθενέστατον ἀπ´ ἐκείνου προήχθησαν· καί σφισιν ἡ μὲν κάτω πόλις πᾶσα

[9, 39]   (κεκόσμηται μὲν δὴ τὰ ἄλλα σφίσιν ἡ πόλις ὁμοίως τοῖς Ἑλλήνων

[9, 3]   ὄρνιθες δὲ οἱ μὲν ἄλλοι σφίσιν ἥκιστά εἰσι δι´ ὄχλου, τῶν

[9, 17]   μάχης Θηβαίοις καὶ Ἡρακλεῖ, λόγιόν σφισιν ἦλθεν ἔσεσθαι τοῦ πολέμου κράτος

[9, 15]   συνηγμένοι, ἀφίησι τοὺς ἐγκαταληφθέντας, ἄλλην σφίσιν ἣν ἔτυχε πατρίδα ἐπονομάζων ἑκάστῳ.

[9, 25]   ἀφικομένην Δήμητρα ἐς γνῶσιν παρακαταθέσθαι σφίσιν· ἥτις μὲν δὴ ἦν ἡ

[9, 38]   δὲ ἐχρῶντο ἐν Δελφοῖς, κελεύει σφίσιν ὁ θεὸς ἀνευρόντας εἴ τι

[9, 21]   ὁπότε κατὰ τοῦ ἡλίου φανείη σφίσιν ὁ τίγρις τὴν αὐγήν, ἐρυθρός

[9, 40]   Σικελίᾳ κομισθεῖσιν ἐξ Ὀμφάκης, ἀφανισθῆναί σφισιν ὁ χρόνος καθέστηκεν αἴτιος. (Λεβαδέων

[9, 13]   μένειν ἐθέλοντες, ἐνδιδόντες δὲ ὅπῃ σφίσιν οἱ πολέμιοι προσφέροιντο. αὐτοὺς δὲ

[9, 32]   τῆς Ξέρξου στρατιᾶς γῆν τέ σφισιν ὁμοῦ καὶ τὴν πόλιν ἐπεξῆλθε

[9, 35]   Διός τε καὶ Εὐρυνόμης καί σφισιν ὀνόματα Εὐφροσύνην τε καὶ Ἀγλαΐαν

[9, 6]   (τῆς δὲ αἰτίας ταύτης δημοσίᾳ σφίσιν οὐ μέτεστιν, ὅτι ἐν ταῖς

[9, 32]   ὄντας ἀπέκτεινεν ὁ Λύσανδρος καί σφισιν οὐδὲ ἀποθανοῦσιν ἐπήνεγκε γῆν, ὃ

[9, 38]   τὴν Ὀρχομενίαν, ἄλλο δὲ εἶναί σφισιν οὐδὲν ἴαμα. τότε δὲ ἐπερέσθαι

[9, 13]   ἀρχὴν ἀνῃροῦντο ἅτε οὐ τεθνεῶτός σφισιν οὐδενός, τῶν δὲ ὀλίγον ἐφαίνετο

[9, 33]   Ἁλιάρτῳ δέ εἰσι ναοί, καί σφισιν οὐκ ἀγάλματα ἔνεστιν, οὐκ ὄροφος

[9, 19]   ἐπίφορον, φανέντος δὲ ἐξαίφνης ἀνέμου σφίσιν οὐρίου θύειν τῇ Ἀρτέμιδι ὅ

[9, 38]   Πυθίαν εἰπεῖν ὡς μηνύσοι κορώνη σφίσιν. (οὕτω τοῖς θεοπρόποις ἀποβᾶσιν ἐς

[9, 14]   τοὺς Ἀρκάδας, πατρίδα ἐν κοινῷ σφισιν ᾤκισεν, ἣ Μεγάλη καὶ ἐς

[9, 3]   σταδίους νυμφῶν ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων, Σφραγίδιον μὲν ὀνομαζόμενον, μαντεύεσθαι δὲ τὰς

[9, 30]   ἐπιβουλεύειν μὲν αὐτῷ θάνατον, ὅτι σφῶν τοὺς ἄνδρας ἀκολουθεῖν ἔπεισεν αὐτῷ

[9, 26]   αὐτὴν ἐς τὴν πρὸς Ἀνθηδόνι σχεῖν θάλασσαν, καταλαβοῦσαν δὲ τὸ ὄρος

[9, 35]   οἶδα ἐφ´ ὅτῳ μεταβεβλήκασι τὸ σχῆμα αὐταῖς· Χάριτας γοῦν οἱ κατ´

[9, 38]   τρόπον τοιόνδε· λίθου μὲν εἴργασται, σχῆμα δὲ περιφερές ἐστιν αὐτῷ, κορυφὴ

[9, 39]   (τοῦ δὲ οἰκοδομήματος τούτου τὸ σχῆμα εἴκασται κριβάνῳ· τὸ δὲ εὖρος

[9, 40]   δὲ ἀντὶ ποδῶν ἐς τετράγωνον σχῆμα. (πείθομαι τοῦτο Ἀριάδνην λαβεῖν παρὰ

[9, 12]   ὡς καὶ τοῦ προσώπου τῷ σχήματι καὶ τῇ τοῦ παντὸς κινήσει

[9, 2]   οὐδείς, καθάπερ γε ἴσμεν τὴν Σχιστὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Φωκέων, ἐφ´

[9, 22]   ἐξ Εὐβοίας ἐς τὴν Ταναγραίαν σχόντων τούς τε ἐφήβους ἐξαγαγεῖν ἐπὶ

[9, 11]   ἀνέμῳ χρώμενοι, τότε αὐτὸς μὲν σώζεται Δαίδαλος, (Ἰκάρῳ δὲ κυβερνῶντι ἀμαθέστερον

[9, 35]   ἐνταῦθά εἰσι Πυθαγόρου γράψαντος Παρίου· Σωκράτης τε ὁ Σωφρονίσκου πρὸ τῆς

[9, 25]   τὸ ἄγαλμα Ἀριστομήδους τε καὶ Σωκράτους Θηβαίων. μιᾷ δὲ ἐφ´ ἑκάστων

[9, 39]   γενέσθαι προθυμούμενος· τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα αὐτίκα ἐφειλκύσθη τε καὶ τοῖς

[9, 21]   Παιόνων ἔς τε τὸ ἄλλο σῶμα δασεῖς καὶ ἀμφὶ τὸ στέρνον

[9, 21]   τῶν ἄλλων, τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα φολίδι λεπτῇ πέφρικέ σφισι κατὰ

[9, 30]   οὐδὲν ἐς τὸ μῆκος τοῦ σώματος εἶναι τῶν αὐλῶν μείζονα τὸν

[9, 12]   καὶ τῇ τοῦ παντὸς κινήσει σώματος περισσῶς δή τι ἔτερπε τὰ

[9, 16]   ἔρωτι καθαρῷ καὶ ἀπηλλαγμένῳ πόθου σωμάτων, Πάνδημον δὲ ἐπὶ ταῖς μίξεσι,

[9, 1]   Πλαταιεῦσιν ὁ τρόπος τῆς ἁλώσεως σωτηρίαν παρέσχεν ἐν ἴσῳ πᾶσιν· ἐκπεσόντας

[9, 13]   εὔχετο, ὡς οὐ μᾶλλον ὑπὲρ σωτηρίας Θηβαίων ἢ καὶ τιμωρίας ἐκείνων

[9, 15]   ἐφαίνετο ἄπορα εἶναι τὰ τῆς σωτηρίας, οὕτω δὴ ὅ τε λοιπὸς

[9, 35]   γράψαντος Παρίου· Σωκράτης τε ὁ Σωφρονίσκου πρὸ τῆς ἐς τὴν ἀκρόπολιν

[9, 11]   τοῦ θεοῦ. ὑπὲρ δὲ τὸν Σωφρονιστῆρα λίθον βωμός ἐστιν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν

[9, 11]   οἱ τὸν λίθον τοῦτον ὅντινα Σωφρονιστῆρα ὀνομάζουσιν. (ἐνταῦθά εἰσιν ἐπὶ τύπου

Livre, Chap.
[9, 12]	τὴν Φοινίκων καλεῖται καὶ οὐ	Σάις	κατὰ τὴν Αἰγυπτίων φωνήν. (φασὶ
[9, 30]	ἐστιν ἐπὶ δελφῖνος. ὁ δὲ	Σακάδα	τοῦ Ἀργείου τὸν ἀνδριάντα πλάσας,
[9, 13]	ἐπιστάμενον δὲ τοὺς Πυθαγόρου τοῦ	Σαμίου	λόγους. λέγεται δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας,
[9, 41]	εἰκός, λέληθε Θεόδωρον καὶ Ῥοῖκον	Σαμίους	εἶναι τοὺς διαχέαντας χαλκὸν πρώτους.
[9, 11]	ὁ κλύδων ἐς τὴν ὑπὲρ	Σάμου	νῆσον ἔτι οὖσαν ἀνώνυμον. ἐπιτυχὼν
[9, 28]	αὐτοῖς κατὰ τὴν πόαν τὸ	σάμψουχον·	ἔχεων δὲ τῶν ἐν τῇ
[9, 27]	καὶ Τάρταρος καὶ Ἔρως γένοιτο·	(Σαπφὼ	δὲ ἡ Λεσβία πολλά τε
[9, 29]	τοῦ πένθους Οἰτόλινον ἐκάλεσεν αὐτόν.	Σαπφὼ	δὲ ἡ Λεσβία τοῦ Οἰτολίνου
[9, 24]	ἐνταῦθα Δήμητρος καὶ Διονύσου καὶ	Σαράπιδός	ἐστιν ἱερά. (λέγουσι δὲ οἱ
[9, 23]	ἡρῷον Ἰολάου. τελευτῆσαι δὲ ἐν	Σαρδοῖ	τόν τε Ἰόλαον αὐτὸν καὶ
[9, 40]	ἐνταῦθα τῶν ἐξ Ἀκραιφνίου πόλεως	Σάων	οὗτος δὲ ἦν καὶ ἡλικίᾳ
[9, 40]	ἐς τὸ μαντεῖον. τοῦτον τὸν	Σάωνα	καὶ τὴν ἱερουργίαν τὴν καθεστηκυῖαν,
[9, 26]	μὲν τῷ Διὶ γέγονεν ἐπίκλησις	Σαώτης·	τὸ δὲ ἄγαλμα τὸ Διονύσου
[9, 26]	(Θεσπιεῦσι δὲ ἐν τῇ πόλει	Σαώτου	Διός ἐστι χαλκοῦν ἄγαλμα· ἐπιλέγουσι
[9, 32]	θαλάσσῃ, τοῦτο δὲ ὑπερβαλόντα πεδίον	σε	ἐκδέξεται καὶ μετὰ τοῦτο ἄλλο
[9, 27]	ὁ καταστησάμενος Θεσπιεῦσιν Ἔρωτα θεῶν	σέβεσθαι	μάλιστα, οὐκ οἶδα. σέβονται δὲ
[9, 30]	λεγόμενον θυμιάμασιν ἀλλοτρίοις τὸ θεῖον	σέβεσθαι.	(ποιητὰς δὲ ἢ καὶ ἄλλως
[9, 18]	ἐξ Ἀσίης Διὸς ἐννεσίῃς´ ἥρωα	σέβεσθαι»	(τῇ δὲ Οἰδιποδίᾳ κρήνῃ τὸ
[9, 27]	θεῶν σέβεσθαι μάλιστα, οὐκ οἶδα.	σέβονται	δὲ οὐδέν τι ἧσσον καὶ
[9, 40]	Ἀγαμέμνονα· τοῦτο οὖν τὸ σκῆπτρον	σέβουσι,	Δόρυ ὀνομάζοντες. καὶ εἶναι μέν
[9, 38]	ἱερόν. τὰς μὲν δὴ πέτρας	σέβουσί	τε μάλιστα καὶ τῷ Ἐτεοκλεῖ
[9, 34]	φέρει δὲ ἐπὶ τῇ χειρὶ	Σειρῆνας·	τὰς γὰρ δὴ Ἀχελῴου θυγατέρας
[9, 34]	δὲ ὡς ἐνίκησαν, ἀποτίλασαι τῶν	Σειρήνων	τὰ πτερὰ ποιήσασθαι στεφάνους ἀπ´
[9, 36]	θεὸς κεραυνοῖς συνεχέσι καὶ ἰσχυροῖς	σεισμοῖς·	τοὺς δὲ ὑπολειπομένους νόσος ἐπιπεσοῦσα
[9, 40]	Θηρώ τ´ εὐειδῆ, ἰκέλην φαέεσσι	σελήνης.	Θηρὼ δ´ Ἀπόλλωνος ἐς ἀγκοίνῃσι
[9, 12]	ἐπεῖναι λευκὸν εἰκασμένον κύκλῳ τῆς	σελήνης,	ὁπότε εἴη πλήρης. (ἔδει δὲ
[9, 5]	αἱ θυγατέρες εἰλήφασιν αὐτῷ φήμην,	Σεμέλη	μὲν τεκεῖν ἐκ Διός, Ἰνὼ
[9, 2]	θάνατον, ἵνα δὴ μὴ γυναῖκα	Σεμέλην	λάβοι. (ἐγὼ δὲ ἄνευ θεοῦ
[9, 16]	ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων φασὶν εἶναι	Σεμέλης·	ἐνιαυτοῦ δὲ ἅπαξ ἑκάστου τὸ
[9, 12]	τῷ κεραυνῷ βληθέντι ἐς τὸν	Σεμέλης	θάλαμον πέσοι ξύλον ἐξ οὐρανοῦ·
[9, 16]	οἰκίας τῆς Λύκου ἐρείπια καὶ	Σεμέλης	μνῆμά ἐστιν, Ἀλκμήνης δὲ οὐ
[9, 12]	μὲν Ἁρμονίας ἐρείπια καὶ ὃν	Σεμέλης	φασὶν εἶναι, τοῦτον δὲ καὶ
[9, 20]	ὁ Τρίτων. ὁ μὲν δὴ	σεμνότερος	ἐς αὐτὸν λόγος τὰς γυναῖκάς
[9, 17]	γαίης δασσαμένων, Φώκου δ´ ἐπὶ	σῆμα	φερόντων» (Φώκου δὲ μνῆμα ὁ
[9, 29]	ἐπιθήματα τοῦ τάφου, καὶ ὅσα	σημεῖα	ἄλλα ἦν, ἀνὰ χρόνον φασὶν
[9, 13]	Κλεομβρότῳ καὶ Λακεδαιμονίων τῷ κοινῷ	σημεῖα	ἐγένετο ἐκ τοῦ θεοῦ. τοῖς
[9, 6]	σφισιν ἐν Δήμητρος ἱερῷ Θεσμοφόρου	σημεῖα	ἐγένετο ἐναντία ἢ πρὸ τοῦ
[9, 22]	κατὰ ἀνεμώνην μάλιστα· λευκὰ δὲ	σημεῖα	οὐ μεγάλα ἐπί τε ἄκρῳ
[9, 37]	εἴχετο ἀφασίᾳ, κλεῖς μὲν καὶ	σημεῖα	τὰ ἄλλα ὁρῶν ἀκίνητα, τὸν
[9, 25]	Οἰδίποδος μονομαχήσαντας ἀποθανεῖν ὑπὸ ἀλλήλων·	σημεῖον	δὲ τῆς μάχης αὐτῶν κίων,
[9, 12]	δὲ ἑκατέρᾳ τῆς βοὸς πλευρᾷ	σημεῖον	ἐπεῖναι λευκὸν εἰκασμένον κύκλῳ τῆς
[9, 41]	ξύλου χρίοις, ῥύεται καὶ ταῦτα	σηπεδόνος.	ἡ δὲ ἶρις φύεται μὲν
[9, 28]	τραῦμά ἐστιν ὁποῖον καὶ ὑπὸ	σιδήρου,	δεῖμα δὲ ἄπεστι τὸ ἀπὸ
[9, 38]	χαλκῆν ποιησαμένους εἰκόνα πρὸς πέτρᾳ	σιδήρῳ	δῆσαι. τοῦτο καὶ αὐτὸς δεδεμένον
[9, 40]	καὶ ἐς Γέλαν τὴν ἐν	Σικελίᾳ	κομισθεῖσιν ἐξ Ὀμφάκης, ἀφανισθῆναί σφισιν
[9, 5]	μοι τοῦ λόγου προεδήλωσεν ἡ	Σικυωνία	συγγραφή, τοῦ τε Νυκτέως τὸν
[9, 15]	ζημιοῦν θανάτῳ· πόλισμα οὖν ἑλὼν	Σικυωνίων	Φοιβίαν, ἔνθα ἦσαν τὸ πολὺ
[9, 13]	Δαμοκλείδας δὲ καὶ Δαμόφιλος καὶ	Σιμάγγελος	συμβάλλειν μὲν οὐκ εἴων, ἐκέλευον
[9, 2]	οἱ τάφοι καὶ ἐλεγεῖά ἐστι	Σιμωνίδου	γεγραμμένα ἐπ´ αὐτοῖς. οὐ πόρρω
[9, 34]	Κόρωνον τοὺς Θερσάνδρου τοῦ Σισύφου·	Σισύφου	γὰρ ἀδελφὸς ἦν ὁ Ἀθάμας.
[9, 34]	δὲ πρὸς αὐτὸν Ἄλμῳ τῷ	Σισύφου	δίδωσιν οἰκῆσαι τῆς χώρας οὐ
[9, 24]	ἄνδρα Ἀργεῖον καὶ Ὄλμον τὸν	Σισύφου	λεγόμενα ἤκουον, προσέσται καὶ αὐτὰ
[9, 17]	Φῶκον δὲ τὸν Ὀρνυτίωνος τοῦ	Σισύφου	περιτυχεῖν αὐτῇ καὶ ἔχειν γυναῖκα
[9, 34]	καὶ Κόρωνον τοὺς Θερσάνδρου τοῦ	Σισύφου·	Σισύφου γὰρ ἀδελφὸς ἦν ὁ
[9, 28]	ἀπὸ τοῦ ἰοῦ· ἅτε γὰρ	σιτουμένοις	τοῖς ἔχεσι μύρων τὸ εὐοσμότατον,
[9, 25]	καὶ τῇ Μητρὶ τὰ δρώμενα,	σιωπὴν	ἄγοντι ὑπὲρ αὐτῶν συγγνώμη παρὰ
[9, 13]	ὕβρεως ἀπάγχουσιν αὑτάς· καὶ ὁ	Σκέδασος,	ὡς ἐς Λακεδαίμονα ἐλθόντι οὐδεμία
[9, 14]	Ἀλήσιον οὖδας, καί μοι τὼ	Σκεδάσου	μέλετον δυσπενθέε κούρα. ἔνθα μάχη
[9, 13]	ἐκ τῶν θυγατέρων εἶναι τῶν	Σκεδάσου.	Σκεδάσῳ γὰρ περὶ Λεῦκτρα οἰκοῦντι
[9, 13]	τῶν θυγατέρων εἶναι τῶν Σκεδάσου.	Σκεδάσῳ	γὰρ περὶ Λεῦκτρα οἰκοῦντι θυγατέρες
[9, 13]	διεργάζεται. (τότε δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας	Σκεδάσῳ	καὶ ταῖς παισὶν ἐνήγιζέ τε
[9, 17]	τὴν ζώνην, τῶν ὅπλων τὴν	σκευήν	φασιν εἰκάζειν. (Ζήθῳ δὲ μνῆμα
[9, 19]	ἐπὶ λόφου πλησίον τῆς Ἀγαμέμνονος	σκηνῆς	οὐδὸς χαλκοῦς· (φοίνικες δὲ πρὸ
[9, 39]	περιειλιγμένοι δέ εἰσιν αὐτῶν τοῖς	σκήπτροις	δράκοντες. ταῦτα εἰκάσαι μὲν ἄν
[9, 41]	τούτων, ὅτι μὴ τὸ Ἀγαμέμνονος	σκῆπτρον,	ἄλλο γε οὐδὲν ἀξιόχρεών ἐστιν
[9, 40]	ἱερώμενος ἐν οἰκήματι ἔχει τὸ	σκῆπτρον·	καί οἱ θυσίαι ἀνὰ πᾶσαν
[9, 40]	ἀσμένοις ἀντὶ χρυσοῦ γενέσθαι τὸ	σκῆπτρον.	κομισθῆναι δὲ αὐτὸ ἐς τὴν
[9, 40]	δὲ μάλιστα Χαιρωνεῖς τιμῶσι τὸ	σκῆπτρον	ὃ ποιῆσαι Διί φησιν Ὅμηρος
[9, 40]	ἔχειν Ἀγαμέμνονα· τοῦτο οὖν τὸ	σκῆπτρον	σέβουσι, Δόρυ ὀνομάζοντες. καὶ εἶναι
[9, 41]	ὅρμον. οὕτω τὸ εἰκὸς τῷ	σκήπτρῳ	πρόσεστιν εἶναι μόνον ποίημα Ἡφαίστου.
[9, 31]	ἄνθρωπος καὶ ὁποῖόν τι ἀνθρώπου	σκιὰ	διαγνῶναι· (ἔχει δὲ καὶ ἕτερος
[9, 28]	καὶ ἔτι καὶ ἄλλως τῇ	σκιᾷ	τῶν φυτῶν χαίρουσιν. (ἐπὰν οὖν
[9, 31]	τοῦ ἔρωτος ἅτε οὐχ ἑαυτοῦ	σκιὰν	δοξάζοντι ἀλλὰ εἰκόνα ὁρᾶν τῆς
[9, 31]	συνιέναι μὲν ὅτι τὴν ἑαυτοῦ	σκιὰν	ἑώρα, εἶναι δέ οἱ καὶ
[9, 31]	οὐ συνέντα δὲ ὅτι ἑώρα	σκιὰν	τὴν ἑαυτοῦ λαθεῖν τε αὐτὸν
[9, 14]	μάντευμα τοιόνδε· (Λεῦκτρά τέ μοι	σκιόεντα	μέλει καὶ Ἀλήσιον οὖδας, καί
[9, 32]	ἐς Κρεῦσίν ἐστιν ἐκ Πελοποννήσου	σκολιός	τε καὶ ἄλλως οὐκ εὔδιος·
[9, 17]	δὲ Ἀρτέμιδος ναός ἐστιν Εὐκλείας·	Σκόπα	δὲ τὸ ἄγαλμα ἔργον. ταφῆναι
[9, 10]	Φειδίας, τὴν δὲ Ἀθηνᾶν λέγεται	Σκόπας·	μετὰ δὲ ὁ ναὸς ᾠκοδόμηται.
[9, 1]	καὶ τῆς Ἀττικῆς, ᾗ μηδὲ	σκοπὸς	ἐτέτακτο ὑπὸ τῶν Πλαταιέων· γενήσεσθαι
[9, 21]	ἀνὴρ Φρὺξ ἤγαγεν ἐς Ἰωνίαν	σκορπίον	ταῖς ἀκρίσιν ὁμοιότατα πτερὰ ἔχοντα.
[9, 28]	Ἄραψιν ὥρα, ξύλων δύο ἕκαστος	σκυτάλας	ἐπὶ τοὺς ἔχεις ἐσφέρει, κροτοῦντες
[9, 4]	ὅσον τεσσαράκοντα στάδια ἔστιν ἐρείπια	Σκώλου·	Δήμητρος δὲ καὶ Κόρης ἐν
[9, 35]	ταὐτὰ ἐποίουν οἱ ζωγράφοι· καὶ	Σμυρναίοις	τοῦτο μὲν ἐν τῷ ἱερῷ
[9, 11]	χρωμένους οἶδα· ἔστι γὰρ καὶ	Σμυρναίοις	ὑπὲρ τὴν πόλιν κατὰ τὸ
[9, 11]	ἀπὸ κληδόνων, ᾗ δὴ καὶ	Σμυρναίους	μάλιστα Ἑλλήνων χρωμένους οἶδα· ἔστι
[9, 29]	ἐς τὴν μάχην ποιήσας τὴν	Σμυρναίων	πρὸς Γύγην τε καὶ Λυδούς,
[9, 25]	καρποῦ δὲ ὄντος πεπείρου διαρρήξαντί	σοι	τὸ ἐκτὸς λοιπόν ἐστιν εὑρεῖν
[9, 10]	εἰργασμένον ἐπύθετο, οὐ μεγάλη οἱ	σοφία	καὶ τὸ ἕτερον θεασαμένῳ Κανάχου
[9, 32]	δὲ καὶ πικρῶς ἔστι μέμψασθαι.	σοφίαν	μέν γε τοιαύτην ἐπεδείξατο· ἡγούμενος
[9, 3]	εἶναι γὰρ τὸν Κιθαιρῶνα οὐδενὸς	σοφίαν	ὕστερον. οὗτος οὖν κελεύει τὸν
[9, 38]	ὀρεῖται ἀνδρῶν κρινομένων ἐν βασάνῳ	σοφίης»	(περὶ δὲ Ἀκταίωνος λεγόμενα ἦν
[9, 11]	τεκεῖν· Τειρεσίου δὲ θυγατρὶ Ἱστορίδι	σόφισμα	ἔπεισιν ἐς τὰς Φαρμακίδας, ἐς
[9, 27]	τὸ ἐπὶ Πραξιτέλει τῆς γυναικὸς	σόφισμα,	ἑτέρωθι ἤδη μοι δεδήλωται· πρῶτον
[9, 26]	παῖδας τὴν οὖν Σφίγγα χρῆσθαι	σοφίσμασιν	ἐς τοὺς ἀδελφούς, ὡς τὸν
[9, 32]	παλαιοῦ τὰ θαλάσσια ἐθέλουσιν εἶναι	σοφοί,	Τῖφυν ἄνδρα μνημονεύοντες ἐπιχώριον ὡς
[9, 16]	μητρὶ ἢ τροφῷ τῇ Τύχῃ,	σοφὸν	δὲ οὐχ ἧσσον τὸ Κηφισοδότου·
[9, 16]	Καλλιστόνικος δὲ τὰ λοιπὰ ἐπιχώριος.	σοφὸν	μὲν δὴ καὶ τούτοις τὸ
[9, 29]	ἐνόμιζεν οὕτως ὁ Πίερος ἢ	σοφώτερά	οἱ εἶναι φανέντα ἢ κατά
[9, 38]	ἐκλιπεῖν τοὺς οἰκήτοράς φασιν ὕδατος	σπανίζοντος·	γενέσθαι δὲ τὸ ὄνομα ἀπὸ
[9, 21]	μήτε ἀπίστως ἔχειν ἐς τὰ	σπανιώτερα,	ἐπεί τοι καὶ ἐγὼ πτερωτοὺς
[9, 2]	μὲν Ῥέα τὸν πέτρον κατειλημένον	σπαργάνοις,	οἷα δὴ τὸν παῖδα ὃν
[9, 15]	ἔχει τὰ ἐλεγεῖα· ἡμετέραις βουλαῖς	Σπάρτη	μὲν ἐκείρατο δόξαν, Μεσσήνη δ´
[9, 32]	μόνη γένοιτο ἂν ἀπώλεια τῇ	Σπάρτῃ,	ὁ δὲ καὶ χρημάτων πόθον
[9, 13]	δὲ ὕστερον κατὰ πρεσβείαν ἐς	Σπάρτην	ἥκοντα Ἐπαμινώνδαν, ὅτε Λακεδαιμόνιοι συντίθεσθαι
[9, 14]	ἀφικόμενος τῷ στρατῷ πρὸς τὴν	Σπάρτην,	ὡς οὐκ ἀντεπῆγεν Ἀγησίλαος μαχούμενος,
[9, 32]	ἐπὶ τὰς τριήρεις ἀφίκετο ἐκ	Σπάρτης,	ἡμερώσατο μὲν οὕτω Κῦρον ὡς
[9, 13]	ἅμα αἰδουμένους μὴ καταλῦσαι τῆς	Σπάρτης	τὸ ἀξίωμα, Θηβαῖοι δὲ ὑπὲρ
[9, 13]	οὐ πρότερόν γε» εἶπεν ὦ	Σπαρτιᾶται,	πρὶν ἢ καὶ τοὺς περιοίκους
[9, 14]	ἤκουε τοὺς ἐκ τῆς πόλεως	Σπαρτιάτας	βοηθήσοντας τοῖς σφετέροις ἐς Λεῦκτρα
[9, 6]	πόλεσιν, ἔπαυσαν καὶ ἁρμοστὰς τοὺς	Σπαρτιάτας	ἐκβάλλουσιν. ὕστερον δὲ καὶ τὸν
[9, 13]	ἔθαπτον τοὺς αὑτῶν καὶ ἤδη	Σπαρτιάτας	ἐξελήλεγκτο εἶναι τοὺς κειμένους. ἀπέθανον
[9, 13]	βασιλεὺς ἐτεθνήκει Κλεόμβροτος, ἐνταῦθα τοὺς	Σπαρτιάτας	καὶ ταλαιπωρουμένους ἐπελάμβανεν ἀνάγκη μὴ
[9, 1]	τοῖς Ἕλλησιν ἔπραξεν Ἀνταλκίδας ἀνὴρ	Σπαρτιάτης,	καὶ τῶν Πλαταιέων κατελθόντων ἐξ
[9, 32]	δὴ κτήματος Ἐτεόνικος ἦλθεν ὁ	Σπαρτιάτης·	ὡς δὲ ἄρα λέγων ἡλίσκετο
[9, 5]	γε αὐτὸν Κάδμον ἠδύναντο οἱ	Σπαρτοί,	Χθόνιος καὶ Ὑπερήνωρ καὶ Πέλωρος
[9, 5]	αὐτοὺς παρευρεῖν ἕπομαι τῷ μύθῳ	Σπαρτοὺς	διὰ τὸν τρόπον ὅντινα ἐγένοντο
[9, 10]	ἐπὶ τῇ κρήνῃ, τοὺς ὀδόντας	σπείραντα,	ἄνδρας δὲ ἀπὸ τῶν ὀδόντων
[9, 21]	καταδύεται δὲ ἐς φάραγγας καὶ	σπήλαια	τὰ βαθύτατα. οἱ θηρεύοντες οὖν,
[9, 29]	Λίνος ἐστὶν ἐν πέτρᾳ μικρᾷ	σπηλαίου	τρόπον εἰργασμένῃ· τούτῳ κατὰ ἔτος
[9, 39]	χερσίν· εἰσὶ δὲ ἐν τῷ	σπηλαίῳ	τοῦ ποταμοῦ τε αἱ πηγαὶ
[9, 39]	τὸ δὲ ὕψος ἐφαίνετο εἶναι	σπιθαμῆς.	(ὁ οὖν κατιὼν κατακλίνας ἑαυτὸν
[9, 39]	τε ἐδάφους καὶ τοῦ οἰκοδομήματος·	σπιθαμῶν	τὸ εὖρος δύο, τὸ δὲ
[9, 39]	παρὼν ἐς τοῦ ἱερείου τὰ	σπλάγχνα	ἐνορᾷ, ἐνιδὼν δὲ προθεσπίζει τῷ
[9, 39]	μὲν δὴ ἄλλων ἱερείων τὰ	σπλάγχνα	οὐχ ὁμοίως δηλοῖ τοῦ Τροφωνίου
[9, 39]	καὶ τοῦδε τοῦ κριοῦ τὰ	σπλάγχνα	τὸ αὐτὸ θέλοι λέγειν· ὁμολογούντων
[9, 11]	λίθον βωμός ἐστιν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν	Σποδίου,	πεποίηται δὲ ἀπὸ τῆς τέφρας
[9, 12]	~(Τῷ δὲ Ἀπόλλωνι Θηβαῖοι τῷ	Σποδίῳ	ταύρους ἔθυον τὸ ἀρχαῖον· καί
[9, 1]	τοὺς ἐγκαταληφθέντας ἐποιήσαντο οἱ Θηβαῖοι	σπονδάς,	ἀπελθεῖν σφᾶς πρὸ ἡλίου δύντος
[9, 9]	ὁμολογίας τε αὐτίκα ἐτράποντο καὶ	σπονδάς·	(ὁ δὲ Ἀργείων στρατὸς ἐς
[9, 1]	λελύσθαι καὶ ἅπασιν ἠξίουν τὰς	σπονδάς.	οὐκ ἀνύποπτα οὖν ἡγούμενοι οἱ
[9, 30]	δὲ μάλιστα δύο καὶ εἴκοσι	στάδια	ἄνεισι τὸ ὕδωρ αὖθις, καὶ
[9, 31]	καὶ ἀθληταῖς τιθέντες. ἐπαναβάντι δὲ	στάδια	ἀπὸ τοῦ ἄλσους τούτου ὡς
[9, 4]	κάτω καὶ προελθοῦσιν ὅσον τεσσαράκοντα	στάδια	ἔστιν ἐρείπια Σκώλου· Δήμητρος δὲ
[9, 30]	τὴν ἐπὶ τὸ ὄρος καὶ	στάδια	προεληλυθότι εἴκοσι κίων τέ ἐστιν
[9, 24]	Ὄλμωνες, Ὀλμωνέων δὲ ἑπτά που	στάδια	Ὕηττος ἀφέστηκε κῶμαι νῦν τε
[9, 24]	κατὰ τὸ ἀρχαῖον. (Ὑήττου δὲ	στάδια	ὡς εἴκοσιν ἀπέχουσι Κύρτωνες· τὸ
[9, 34]	τὸ τέμενός εἰσιν ἐκ Κορωνείας	στάδιοι	μάλιστα εἴκοσι. λίθου μὲν τὸ
[9, 18]	πέντε μάλιστα καὶ δέκα ἀπωτέρω	σταδίοις	ἢ Οἰδίποδος τοῖς παισίν ἐστιν
[9, 2]	Πλαταιᾶσιν ἀνέθεσαν οἱ Ἕλληνες, πεντεκαίδεκα	σταδίοις	μάλιστα ἕστηκεν ἀπωτέρω τῆς πόλεως.
[9, 11]	δὲ Ἡρακλείου γυμνάσιον ἔχεται καὶ	στάδιον,	ἀμφότερα ἐπώνυμα τοῦ θεοῦ. ὑπὲρ
[9, 23]	τὸ Ἰολάου καλούμενον γυμνάσιον καὶ	στάδιον	κατὰ ταὐτὰ τῷ τε ἐν
[9, 24]	ἀπέχει Κορσείας ὅσον τε ἥμισυ	σταδίου.	καταβάντων δὲ ἐς τὸ χθαμαλὸν
[9, 17]	πυρὰ τῶν Ἀμφίονος παίδων ἥμισυ	σταδίου	μάλιστα ἀπὸ τῶν τάφων· μένει
[9, 23]	οἱ Θηβαῖοι. (ὑπερβάντι δὲ τοῦ	σταδίου	τὰ ἐν δεξιᾷ δρόμος ἵππων
[9, 25]	ἐπὶ τοῦ δασμοῦ τὴν ἀπαίτησιν.	(σταδίους	δὲ αὐτόθεν πέντε προελθόντι καὶ
[9, 38]	Ἀκταίωνι ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτος.	(σταδίους	δὲ ἀφέστηκεν ἑπτὰ Ὀρχομενοῦ ναός
[9, 26]	ἀριστερᾷ καὶ προελθόντι ὡς πεντήκοντα	σταδίους	Θέσπια ὑπὸ τὸ ὄρος τὸν
[9, 33]	καὶ ἡ Τιλφοῦσα καλουμένη πηγὴ	σταδίους	μάλιστα Ἁλιάρτου πεντήκοντα ἀπέχουσι. λέγεται
[9, 3]	που μάλιστα καὶ δέκα ὑποκαταβάντι	σταδίους	νυμφῶν ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων, Σφραγίδιον
[9, 26]	τούτου πέντε ἀπέχει καὶ δέκα	σταδίους	πόλεως ἐρείπια Ὀγχηστοῦ· φασὶ δὲ
[9, 8]	τῆς πόλεως δέκα μάλιστα ἀφεστηκότι	σταδίους	Ποτνιῶν ἐστιν ἐρείπια καὶ ἐν
[9, 19]	Τελχινίας. (Τευμησσοῦ δὲ ἐν ἀριστερᾷ	σταδίους	προελθόντι ἑπτὰ Γλίσαντός ἐστιν ἐρείπια,
[9, 24]	ἥδισται. (Κωπῶν δὲ ἐν ἀριστερᾷ	σταδίους	προελθόντι ὡς δώδεκα εἰσὶν Ὄλμωνες,
[9, 23]	δεξιᾷ πέντε που καὶ δέκα	σταδίους	τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστι τοῦ Πτώου
[9, 25]	δὲ τοῦ ἄλσους ἑπτά που	σταδίους	τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἀφέστηκεν.
[9, 34]	ἀπ´ αὐτῶν λέγονται. (Κορωνείας δὲ	σταδίους	ὡς τεσσαράκοντα ὄρος ἀπέχει τὸ
[9, 30]	δὲ καὶ ποταμὸς Ἑλικών· ἄχρι	σταδίων	ἑβδομήκοντα πέντε προελθόντι τὸ ῥεῦμα
[9, 21]	θηρεύοντες οὖν, ὁπότε ἐπὶ βραχύτατον,	σταδίων	τὴν πεδιάδα χιλίων ἢ καὶ
[9, 21]	καὶ προϊδεῖν οὐκ ἔστιν ἀνθρώπῳ,	σταλεῖσι	δὲ ἐς ἄγραν ἄλλων καὶ
[9, 10]	Ὠκεανοῦ παῖδα εἶναι Κάανθον λέγουσι,	σταλῆναι	δὲ ὑπὸ τοῦ πατρὸς ζητήσοντα
[9, 3]	πόρρω· μέγιστα τῶν ἐν Βοιωτίᾳ	στελέχη	δρυῶν ἐστιν ἐνταῦθα. ἐς τοῦτον
[9, 14]	καὶ διεξιέναι τῆς ὁδοῦ τὰ	στενὰ	καὶ δύσβατα ἔμελλεν, Ἰφικράτης ὁ
[9, 39]	τὸν Τροφώνιον, κλίμακα αὐτῷ κομίζουσι	στενὴν	καὶ ἐλαφράν. καταβάντι δέ ἐστιν
[9, 16]	Δήμητρος δὲ ἄγαλμα ὅσον ἐς	στέρνα	ἐστὶν ἐν τῷ φανερῷ. καὶ
[9, 21]	τῶν κόχλων· ὑπὸ δὲ τὸ	στέρνον	καὶ τὴν γαστέρα οὐρά σφισιν
[9, 21]	σῶμα δασεῖς καὶ ἀμφὶ τὸ	στέρνον	μάλιστά εἰσι καὶ τὴν γένυν
[9, 34]	τῶν Σειρήνων τὰ πτερὰ ποιήσασθαι	στεφάνους	ἀπ´ αὐτῶν λέγονται. (Κορωνείας δὲ
[9, 10]	ἐπίκλησις δέ ἐστίν οἱ δαφναφόρος,	στεφάνους	γὰρ φύλλων δάφνης φοροῦσιν οἱ
[9, 16]	ἦν ὁ ὕμνος ἐν τριγώνῳ	στήλῃ	παρὰ τὸν βωμόν, ὃν Πτολεμαῖος
[9, 37]	Ἀγαμήδους καλούμενος καὶ πρὸς αὐτῷ	στήλη·	τὴν δὲ ἀρχὴν τῶν Ὀρχομενίων
[9, 2]	λουμένης Ἀρτέμιδος ἐν τῇ πηγῇ.	Στησίχορος	δὲ ὁ Ἱμεραῖος ἔγραψεν ἐλάφου
[9, 11]	ἐς τὸν θάνατον λέγοντες ἢ	Στησίχορος	ὁ Ἱμεραῖος καὶ Πανύασσις ἐν
[9, 22]	μάχην καὶ αὐτὸν ὅτε ἔφηβον	στλεγγίδι	ἀμυνόμενον μάλιστα ἐργάσασθαι τῶν Εὐβοέων
[9, 22]	θέατρόν τε καὶ πρὸς αὐτῷ	στοὰ	πεποίηται. εὖ δέ μοι Ταναγραῖοι
[9, 37]	Κόδρου παισὶν ἐς Ἰωνίαν τοῦ	στόλου.	γενομένους δὲ ἀναστάτους ὑπὸ Θηβαίων
[9, 5]	Ἀλέξανδρον καὶ ἐς Ἴλιον ἀθροιζομένου	στόλου	Πηνέλεων ἄρχοντα εἵλοντο, ὅτι οὐκ
[9, 21]	ὠσὶν ἔχουσι καὶ ῥῖνα ἀνθρώπου,	στόμα	δὲ εὐρύτερον καὶ ὀδόντας θηρίου·
[9, 39]	ἑτέρωθι ἀναφανῆναι καὶ οὐ κατὰ	στόμα	ἐκβληθῆναι τὸ ἱερόν. ἐς μὲν
[9, 39]	δὲ ὀπίσω τοῖς καταβᾶσι διὰ	στομίου	τε ἔστι τοῦ αὐτοῦ καὶ
[9, 4]	Ἀργείων ἐπὶ Θήβας ἡ προτέρα	στρατεία.	αὗται μὲν δή εἰσιν ἐπὶ
[9, 19]	τοῦ Ἀδράστου τὴν ἐς Θήβας	στρατείαν,	ἄλλοι τε Ἀργείων τῶν ἐν
[9, 25]	τελετή. (κατὰ δὲ τὴν Ἐπιγόνων	στρατείαν	καὶ ἅλωσιν τῶν Θηβῶν ἀνέστησαν
[9, 9]	ἐπεξελθόντες τεταραγμένοις, ὡς τὸ σύμπαν	στράτευμα	πλὴν Ἀδράστου φθαρῆναι. ἐγένετο δὲ
[9, 4]	ἡ Περσῶν, ὅτι τὸ Ἑλλήνων	στράτευμα	τὸ ἀντικαθήμενόν σφισιν ἀπ´ αὐτῆς
[9, 15]	Ἐπαμινώνδᾳ δὲ συνέβαινεν ἐν τοῖς	στρατευομένοις	τετάχθαι. (γεγονυίας δὲ ἐκτὸς Πυλῶν
[9, 36]	καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν συλήσοντες	στρατεύουσι	τὸ ἐν Δελφοῖς, ὅτε καὶ
[9, 9]	οὐ πολλοῖς ὕστερον ὁμοῦ Θερσάνδρῳ	στρατεύουσιν	ἐπὶ τὰς Θήβας οὓς Ἐπιγόνους
[9, 37]	καὶ ὑπὸ τούτοις ἡγεμόσι Μινύαι	στρατεύουσιν	ἐς Τροίαν. (μετέσχον Ὀρχομένιοι καὶ
[9, 5]	τοῖς σὺν Ἀγαμέμνονι ἐς Τροίαν	στρατεύουσιν	ἡ διαμαρτία τοῦ πλοῦ γίνεται
[9, 6]	Ἱπποκράτης τε ὁ Ἀρίφρονος, ὃς	στρατηγὸς	ἦν Ἀθηναίοις, καὶ τῆς ἄλλης
[9, 1]	Μαρδόνιον δὲ τὸν Γωβρύου Ξέρξῃ	στρατηγοῦντα	ἠμύναντο ἐν τῇ σφετέρᾳ. δὶς
[9, 32]	ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς καὶ αὐτὸν	στρατηγοῦντα	καὶ Ἀθηναίων τῶν ἄλλων ὅσον
[9, 15]	οὔτε ἔτι ἐθάρρει τὸν πόλεμον	στρατηγοῦντα	ὁρῶν τοῖς ἐναντίοις Ἐπαμινώνδαν καὶ
[9, 26]	Ὀρχομενίους φασὶν ἐς τοῦτο ἀφῖχθαι	στρατιᾷ	καὶ τὸν Ἡρακλέα νύκτωρ τοὺς
[9, 15]	δὲ ἀφίκετο πρὸς Μαντίνειαν τῇ	στρατιᾷ,	νικῶν καὶ τότε ὑπὸ ἀνδρὸς
[9, 7]	(ταῦτα μὲν δὴ διένειμε τῇ	στρατιᾷ,	τοῖς θεοῖς δὲ ἀντέδωκεν ἀντὶ
[9, 5]	δύναμιν τὴν κατάξουσαν, τήν τε	στρατιὰν	ἀπόλλυσι καὶ πρὸς τὸν Ἐτεοκλέα
[9, 5]	ἀρχήν, δεύτερον τότε ἄγουσι τὴν	στρατιὰν	ἐπὶ τὰς Θήβας· ἀντεστρατοπεδευμένων δὲ
[9, 40]	καὶ Σύλλας ἔστησαν Ταξίλον καὶ	στρατιὰν	τὴν Μιθριδάτου κρατήσαντες. Φίλιππος δὲ
[9, 32]	τὰ Ἑλλήνων μοῖρα τῆς Ξέρξου	στρατιᾶς	γῆν τέ σφισιν ὁμοῦ καὶ
[9, 32]	τῷ Ἁλιάρτῳ πρὸς τὸ τεῖχος	στρατιᾶς	ἔκ τε Θηβῶν ἐνούσης ἔνδον
[9, 5]	Κάδμου δὲ καὶ τῆς Φοινίκων	στρατιᾶς	ἐπελθούσης μάχῃ νικηθέντες οἱ μὲν
[9, 26]	ἐξεῖλεν Οἰδίπους αὐτὴν ὑπερβαλόμενος πλήθει	στρατιᾶς	ἣν ἀφίκετο ἔχων ἐκ Κορίνθου.
[9, 25]	ὅσοι δὲ ὁμοῦ Μαρδονίῳ τῆς	στρατιᾶς	τῆς Ξέρξου περὶ Βοιωτίαν ἐλείφθησαν,
[9, 6]	ἦν Ἀθηναίοις, καὶ τῆς ἄλλης	στρατιᾶς	τὸ πολὺ ἔπεσε. Λακεδαιμονίοις δὲ
[9, 37]	μὲν Ἐργῖνος, ἐπὶ δὲ αὐτῷ	Στράτιος	καὶ Ἄρρων καὶ Πύλεος, νεώτατος
[9, 27]	τὸν θεὸν ὁ μὲν ἀνθρώπῳ	στρατιώτῃ	διδοὺς ἀεὶ τὸ αὐτὸ σύνθημα
[9, 19]	Κάδμον καὶ τὸν σὺν αὐτῷ	στρατὸν	ἄγουσα ἐς Θήβας. ὅντινα δὲ
[9, 12]	Κάδμον καὶ τὸν σὺν αὐτῷ	στρατὸν	ἐνταῦθα οἰκῆσαι κατὰ τοῦ θεοῦ
[9, 13]	ἀνδρός, ὡς ἐπανῆλθεν ἐς τὸ	στρατόπεδον,	προσθεμένου τοῖς περὶ τὸν Ἐπαμινώνδαν,
[9, 13]	ἔργον προδῶσιν, ἀποχώρησιν παρεῖχεν ἀπὸ	στρατοπέδου	τοῖς ἐθέλουσιν οἴκαδε· καὶ οἱ
[9, 25]	Πολυνείκης καὶ ὁ σὺν αὐτῷ	στρατὸς	ἀφίκοντο ἐξ Ἄργους. τοῦ δὲ
[9, 9]	καὶ σπονδάς· (ὁ δὲ Ἀργείων	στρατὸς	ἐς Βοιωτίαν τε μέσην ἀφίκετο
[9, 15]	οὕτω δὴ ὅ τε λοιπὸς	στρατὸς	ἡγεμόνα ποιοῦνται τὸν Ἐπαμινώνδαν καὶ
[9, 13]	ᾔεσαν, Ἐπαμινώνδας μὲν ἔχων τοῦ	στρατοῦ	μοῖραν ἀντεκάθητο ὑπὲρ τῆς Κηφισίδος
[9, 15]	δὲ βοιωταρχεῖν αὖθις ᾕρητο καὶ	στρατῷ	Βοιωτῶν ἀφίκετο αὖθις ἐς Πελοπόννησον,
[9, 14]	ἀπαγαγεῖν. καὶ ὡς προϊὼν τῷ	στρατῷ	κατὰ Λέχαιον ἐγίνετο καὶ διεξιέναι
[9, 14]	νόμον ἐβοιωτάρχει καὶ ἀφικόμενος τῷ	στρατῷ	πρὸς τὴν Σπάρτην, ὡς οὐκ
[9, 30]	τρεῖς μέν εἰσιν αὖθις Κηφισοδότου,	Στρογγυλίωνος	δὲ ἕτερα τοσαῦτα, ἀνδρὸς βοῦς
[9, 31]	ἀδελφὸς ὤν. τὴν δὲ Ἀρσινόην	στρουθὸς	φέρει χαλκῆ τῶν ἀπτήνων· πτερὰ
[9, 11]	τὰς ὄρνιθας ἐνδεῖ τὰς ἐπὶ	Στυμφάλῳ	καὶ ὡς ἐκάθηρεν Ἡρακλῆς τὴν
[9, 5]	καὶ Θήβας ὄνομα ἔθεντο κατὰ	συγγένειαν	τὴν Θήβης. (μαρτυρεῖ δέ μοι
[9, 27]	θυγατράσι πεντήκοντα οὔσαις ταῖς Θεστίου	συγγενέσθαι	πάσαις πλὴν μιᾶς ἐν τῇ
[9, 25]	δρώμενα, σιωπὴν ἄγοντι ὑπὲρ αὐτῶν	συγγνώμη	παρὰ ἀνδρῶν φιληκόων ἔστω μοι.
[9, 24]	προσέσται καὶ αὐτὰ τῇ Ὀρχομενίᾳ	συγγραφῇ·	θέας δὲ ἄξιον ἐν μὲν
[9, 29]	Κορίνθιος ἐν τῇ ἐς Ὀρχομενίους	συγγραφῇ	μαρτύρια ποιεῖται τῷ λόγῳ τὰ
[9, 19]	Παγαῖς πρότερον ἔτι ἐν τῇ	συγγραφῇ	τῇ Μεγαρίδι ἐδήλωσα. (κατὰ δὲ
[9, 6]	μοι καὶ ἐν τῇ Ἀτθίδι	συγγραφῇ	τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ σφάλμα συμφορὰν
[9, 5]	τοῦ λόγου προεδήλωσεν ἡ Σικυωνία	συγγραφή,	τοῦ τε Νυκτέως τὸν θάνατον,
[9, 36]	ὁπότε γε ἀνδράσιν ἐπιφανέσιν ἐς	συγγραφὴν	πυραμίδας μὲν τὰς παρὰ Αἰγυπτίοις
[9, 34]	ἐκ τῆς Αἰήτου θυγατρός οὕτω	συγχωροῦσιν	οἱ Θερσάνδρου παῖδες οἶκον μὲν
[9, 30]	ὡς ἑλεῖν σφισι τὴν πόλιν,	συὶ	δὲ θρασύτητος μετεῖναι μᾶλλον ἢ
[9, 33]	τῆς Ἀθηνᾶς τὸ ἄγαλμα αὐτὸ	συλήσας.	τοῦτον μὲν τοιαῦτα ἔς τε
[9, 36]	δὲ καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν	συλήσοντες	στρατεύουσι τὸ ἐν Δελφοῖς, ὅτε
[9, 7]	τοῦ δὲ Ἀθηναίων δήμου φιλίᾳ.	Σύλλα	δὲ ἐσβαλόντος ἐς τὴν Βοιωτίαν
[9, 33]	ναὸς καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον ἐλέφαντος.	(Σύλλα	δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ
[9, 6]	τὸν πόλεμον τὸν ἐπαχθέντα ὑπὸ	Σύλλα	τὰ μεγάλα σφίσιν ἐνεγκεῖν παθήματα.
[9, 7]	αὖθις ἐς τὴν Ῥωμαίων φιλίαν.	(Σύλλας	δὲ ἐς αὐτοὺς ἐχρῆτο ὅμως
[9, 40]	χώρᾳ τρόπαια, ἃ Ῥωμαῖοι καὶ	Σύλλας	ἔστησαν Ταξίλον καὶ στρατιὰν τὴν
[9, 30]	Λυσίππου, τὸ δὲ ἄγαλμα ἀνέθηκε	Σύλλας	τοῦ Διονύσου τὸ ὀρθόν, ἔργον
[9, 28]	τῶν φυτῶν χαίρουσιν. (ἐπὰν οὖν	συλλέγειν	τοῦ παλσάμου τὸν ὀπὸν ἀφίκηται
[9, 31]	φησιν ἁρπασθῆναι παίζουσαν καὶ ἄνθη	συλλέγουσαν,	ἁρπασθῆναι δὲ οὐκ ἴοις ἀπατηθεῖσαν
[9, 37]	αὐτός τε καὶ οἱ ἀδελφοὶ	συλλέξαντες	ἦλθον ἐπὶ τὰς Θήβας· καὶ
[9, 36]	τοὺς τὰ πολεμικὰ ἀρίστους Ἑλλήνων	συλλέξας	ἐς αὐτήν. καὶ ἀπέστησάν τε
[9, 34]	κοινὸν συνίασιν ἐνταῦθα οἱ Βοιωτοὶ	σύλλογον.	ἐν δὲ τῷ ναῷ χαλκοῦ
[9, 3]	καὶ οὗτοι Πλαταιεῦσιν ἠξίωσαν καὶ	συλλόγου	μετασχεῖν κοινοῦ καὶ ἐς Δαίδαλα
[9, 18]	τοῦ τάφου. ταῦτα μὲν οὖν	συμβαίνοντα	εἶδον, Θηβαῖοι δὲ καὶ Τειρεσίου
[9, 28]	οἰκοῦσι, τοιάδε ἄλλα ἐς αὐτοὺς	συμβαίνοντα	οἶδα. μέγεθος μὲν κατὰ μυρσίνης
[9, 13]	δὲ καὶ Δαμόφιλος καὶ Σιμάγγελος	συμβάλλειν	μὲν οὐκ εἴων, ἐκέλευον δὲ
[9, 21]	τε Αἰθιοπικούς, οὓς ἐπὶ τῷ	συμβεβηκότι	ὀνομάζουσι ῥινόκερως, ὅτι σφίσιν ἐπ´
[9, 28]	καὶ ὑπὸ ἔχεων δηχθῆναί τῳ	συμβῇ,	τὸ μὲν τραῦμά ἐστιν ὁποῖον
[9, 18]	τάφος· ὁμολογοῦντες δὲ καὶ οὗτοι	συμβῆναι	Τειρεσίᾳ τὴν τελευτὴν ἐν τῇ
[9, 25]	αὐτὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιόπης καίδων	συμβῆναι	τῇ Δίρκῃ τὴν τελευτήν διαβᾶσιν
[9, 30]	φασι κεραυνωθέντι ὑπὸ τοῦ θεοῦ	συμβῆναι	τὴν τελευτὴν Ὀρφεῖ· κεραυνωθῆναι δὲ
[9, 31]	ἔρωτος ἐπὶ τῇ πηγῇ οἱ	συμβῆναι	τὴν τελευτήν. τοῦτο μὲν δὴ
[9, 9]	μάχης ἐκρατήθησαν οἱ Θηβαῖοι τῇ	συμβολῇ,	καὶ ὡς ἐτράποντο, καταφεύγουσιν ἐς
[9, 9]	καὶ Μεγαρέων ἐπικληθέντες ἐς τὴν	συμμαχίαν·	ἤμυναν δὲ καὶ Θηβαίοις οἱ
[9, 9]	ἐξ Ἀρκαδίας καὶ παρὰ Μεσσηνίων	συμμαχικὰ	ἤθροισεν, ὡσαύτως δὲ καὶ τοῖς
[9, 14]	τούτῳ δὲ οἱ τῶν Θηβαίων	σύμμαχοι	κατέτρεχον διασκεδασθέντες χώραν τὴν Λακωνικὴν
[9, 13]	ἐς χεῖρας συνῄεσαν, ἐνταῦθα οἱ	σύμμαχοι	τῶν Λακεδαιμονίων ἅτε αὐτοῖς καὶ
[9, 13]	νεκρῶν προτέροις αὐτῶν διδόναι τοῖς	συμμάχοις,	ἐπὶ δὲ ἐκείνοις ἀνελομένοις οὕτω
[9, 7]	φονέα ἐξευρηκὼς ἑαυτῷ καὶ οὐ	σύμμαχον.	(Κασσάνδρῳ μὲν ὅστις δὴ θεῶν
[9, 14]	δὲ Ἀργείους μὲν προσελάβετο ἑκουσίους	συμμάχους,	Μαντινέας δὲ κατὰ κώμας ὑπὸ
[9, 13]	δυνάμει καὶ αὑτῶν καὶ τῶν	συμμάχων	ἐπὶ τοὺς Θηβαίους ᾔεσαν, Ἐπαμινώνδας
[9, 13]	τοὺς αὑτῶν. (ὡς δὲ τῶν	συμμάχων	οἱ μὲν οὐδὲ ἀρχὴν ἀνῃροῦντο
[9, 30]	αὐτῶν ἐπὶ βραχύτατον καὶ τὸ	σύμπαν	οὐκ ἐς ἀριθμὸν πολὺν πεποιημένους·
[9, 9]	ἄλλους ἐπεξελθόντες τεταραγμένοις, ὡς τὸ	σύμπαν	στράτευμα πλὴν Ἀδράστου φθαρῆναι. ἐγένετο
[9, 25]	ἐκ Διός· καλεῖται δὲ ὁ	σύμπας	οὗτος τόπος Σῦρμα Ἀντιγόνης· ὡς
[9, 25]	μάχῃ, Θήβας τε αὐτὰς καὶ	σύμπασαν	τὴν Θηβαΐδα διδόντος πυρί, ἄνδρες
[9, 2]	Πενθεῖ τῷ Ἐχίονος ἐγένετο ἡ	συμφορὰ	ἢ Οἰδίποδα ὅπῃ τεχθέντα ἐξέθεσαν,
[9, 6]	συγγραφῇ τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ σφάλμα	συμφορὰν	γενέσθαι τοῖς πᾶσιν Ἕλλησι· Θηβαίους
[9, 15]	ποιοῦσιν ἀναστάτους ἐκ τῆς χώρας·	συμφορὰν	δὲ τὴν ἀνάστασιν τὴν Ὀρχομενίων
[9, 13]	δέ, ἐπιστάμενος ὡς ἐπικρύπτεσθαι τὰς	συμφορὰς	ἀεί ποτε οἱ Λακεδαιμόνιοι πεφύκασιν,
[9, 40]	ἐπὶ τῷ ἔρωτι εὑρίσκηται τὰς	συμφοράς.	πέρα δὲ οὐκ οἶδα ὑπόλοιπα
[9, 5]	Πολυνείκους παιδί. ὡς δὲ τοῖς	σὺν	Ἀγαμέμνονι ἐς Τροίαν στρατεύουσιν ἡ
[9, 13]	ἡνίκα ἐπολέμουν Λακεδαιμόνιοι Μαντινεῦσι, πεμφθῆναι	σὺν	ἄλλοις ἀνδράσιν ἐκ Θηβῶν Λακεδαιμονίοις
[9, 18]	αἴ κ´ ἐθέλητε πάτραν οἰκεῖν	σὺν	ἀμύμονι πλούτῳ, Ἕκτορος ὀστέα Πριαμίδου
[9, 13]	τὰς παρόδους, καὶ ἄλλους τοὺς	σὺν	αὐτῷ Θηβαίους, ὑπερέβη καὶ ἐς
[9, 19]	ἐμυκήσατο ἡ Κάδμον καὶ τὸν	σὺν	αὐτῷ στρατὸν ἄγουσα ἐς Θήβας.
[9, 12]	δὲ ἄρα Κάδμον καὶ τὸν	σὺν	αὐτῷ στρατὸν ἐνταῦθα οἰκῆσαι κατὰ
[9, 25]	Δελφῶν, ἡνίκα Πολυνείκης καὶ ὁ	σὺν	αὐτῷ στρατὸς ἀφίκοντο ἐξ Ἄργους.
[9, 11]	ὁ Λύκου καὶ Ἀθηναίων οἱ	σὺν	αὐτῷ τυραννίδα τὴν τῶν τριάκοντα
[9, 40]	τῶν ἐν τῇ Φωκίδι εὑρεθῆναι,	σὺν	δὲ αὐτῷ καὶ χρυσὸν εὕρασθαι
[9, 3]	δὲ τὰ ἱερεῖα ὁμοίως πάντα.	σὺν	δέ σφισι καὶ αὐτὸν τὸν
[9, 15]	μὲν περὶ Λέχαιον Λακεδαιμονίους μάχῃ,	σὺν	δέ σφισιν Ἀχαιῶν Πελληνέας καὶ
[9, 26]	ᾄδουσαν· οἱ δὲ κατὰ λῃστείαν	σὺν	δυνάμει ναυτικῇ πλανωμένην φασὶν αὐτὴν
[9, 1]	πρὸ ἡλίου δύντος ἄνδρας μὲν	σὺν	ἑνί, γυναῖκας δὲ δύο ἱμάτια
[9, 9]	ποιουμένων δὲ θυμῷ μᾶλλον ἢ	σὺν	ἐπιστήμῃ τὰς προσβολάς, πολλοὺς μὲν
[9, 38]	φασιν· τὰ δὲ ἀγάλματα τὰ	σὺν	κόσμῳ πεποιημένα ἀνετέθη μὲν ἐπ´
[9, 9]	μεγάλων, καὶ ἀπ´ ἐκείνου τὴν	σὺν	ὀλέθρῳ τῶν κρατησάντων Καδμείαν ὀνομάζουσι
[9, 39]	γῆς ἐστιν οὐκ αὐτόματον ἀλλὰ	σὺν	τέχνῃ καὶ ἁρμονίᾳ πρὸς τὸ
[9, 24]	κάμνουσιν ἔστιν, ὄντος οὐχὶ ἀγάλματος	σὺν	τέχνῃ, λίθου δὲ ἀργοῦ κατὰ
[9, 5]	τῇ μάχῃ τῶν Ἀργείων Λαοδάμας	σὺν	τοῖς ἐθέλουσιν ἕπεσθαι Θηβαίων ὑπὸ
[9, 5]	μονομαχήσαντά οἱ δόλῳ καὶ οὐ	σὺν	τῷ δικαίῳ κτείνει. τὸ δὲ
[9, 39]	ποταμῶν ὁ μέγιστος καὶ ὠκύτατος	συνδεθέντα	ὑπὸ δίνης ἀποκρύψειεν ἂν ἄνθρωπον.
[9, 41]	μὲν γάρ ἐστι λίθοι χλωροὶ	συνδέοντος	χρυσοῦ σφᾶς ὁ ὅρμος, τὸν
[9, 26]	Ἡρακλέα νύκτωρ τοὺς ἵππους λαβόντα	συνδῆσαί	σφισι τοὺς ὑπὸ τοῖς ἅρμασι.
[9, 23]	καὶ Ἀθηναίων καὶ Θεσπιέων τοὺς	συνδιαβάντας	ὁμολογοῦσι καὶ οἱ Θηβαῖοι. (ὑπερβάντι
[9, 30]	(ἐπεὶ δὲ ἐδόκει τῷ θεῷ,	συνέβαινέ	σφισι τοιάδε. ποιμὴν περὶ μεσοῦσαν
[9, 15]	ἐν τῷ τότε· Ἐπαμινώνδᾳ δὲ	συνέβαινεν	ἐν τοῖς στρατευομένοις τετάχθαι. (γεγονυίας
[9, 1]	δὲ δύο ἱμάτια ἑκάστην ἔχουσαν.	συνέβη	τε ἐναντία τοῖς Πλαταιεῦσιν ἐν
[9, 5]	πόλεως, οὕτω τὴν Καδμείαν ἀκρόπολιν	συνέβη	τῶν κάτω γενέσθαι Θηβῶν. Κάδμῳ
[9, 34]	Λεύκωνι δὲ ὑπὸ νόσου τελευτῆσαι	συνέβη,	Φρίξον δὲ ἄρα οὐκ ἠπίστατο
[9, 37]	γῆρας. ὡς δὲ αὐτῷ χρήματα	συνείλεκτο,	ἐνταῦθα ἐπεθύμησέν οἱ γενέσθαι παῖδας·
[9, 40]	τε τὸ τρόπαιον καὶ ἀφανισθῆναι,	(συνεῖναι	τε γνώμῃ Καρανὸν οὐκ εὖ
[9, 30]	Ἀργείου τὸν ἀνδριάντα πλάσας, οὐ	συνεὶς	Πινδάρου τὸ ἐς αὐτὸν προοίμιον,
[9, 7]	πρὸς Μιθριδάτην πολέμου, χρημάτων ἐσπάνιζε·	συνέλεξεν	οὖν ἔκ τε Ὀλυμπίας ἀναθήματα
[9, 31]	τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν, οὐ	συνέντα	δὲ ὅτι ἑώρα σκιὰν τὴν
[9, 3]	τῶν μεγάλων καὶ Βοιωτοί σφισι	συνεορτάζουσι,	δι´ ἑξηκοστοῦ δὲ ἄγουσιν ἔτους·
[9, 7]	οἰκισμὸν προθυμότατοι μὲν ἐγένοντο Ἀθηναῖοι,	συνεπελάβοντο	δὲ καὶ Μεσσήνιοι καὶ Ἀρκάδων
[9, 25]	θεῖον ὀλιγωρίᾳ, τούτοις παραφρονῆσαί τε	συνέπεσεν	αὐτίκα καὶ ἀπώλοντο ἐς θάλασσάν
[9, 40]	ἐσπετομένας ὁρᾷ τῆς γῆς, καὶ	συνεσῆλθέ	σφισιν ἐς τὸ μαντεῖον. τοῦτον
[9, 1]	πρὸς τοὺς Θηβαίους οὐκ ἦν	συνεστηκώς,	ἀλλὰ οἱ Πλαταιεῖς μένειν τὴν
[9, 23]	ἐς Λοκροὺς τοῦ λόγου. καὶ	συνετέλει	δὲ ἐς Ὀποῦντα ἡ Λάρυμνα
[9, 33]	ὅτι Ὅμηρος ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ	συνετὸν	εἶναι γνώμην Τειρεσίαν τῶν ἐν
[9, 4]	Γαργαφίαν Μαρδόνιος καὶ ἡ ἵππος	συνέχεεν	ἡ Περσῶν, ὅτι τὸ Ἑλλήνων
[9, 21]	διὰ τὸ ἐν ταῖς ἐπιστροφαῖς	συνεχές,	ἄλλως τε καὶ οὐκ ἐγγύθεν
[9, 36]	ἐκ βάθρων ὁ θεὸς κεραυνοῖς	συνεχέσι	καὶ ἰσχυροῖς σεισμοῖς· τοὺς δὲ
[9, 39]	καὶ αὐτοὶ χαλκοῖ καὶ αἱ	συνέχουσαι	σφᾶς ζῶναι, διὰ δὲ αὐτῶν
[9, 6]	ὀνομαζόμενον δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων ἱερόν,	συνεχῶς	δέκα ἔτεσιν ἐπολέμησαν. (εἴρηται δέ
[9, 14]	Ἀγησιπόλιδος διῳκισμένους ἐς τὴν ἀρχαίαν	συνήγαγεν	αὖθις πόλιν· τὰ δὲ πολίσματα
[9, 15]	τὸ πολὺ οἱ Βοιώτιοι φυγάδες	συνηγμένοι,	ἀφίησι τοὺς ἐγκαταληφθέντας, ἄλλην σφίσιν
[9, 13]	Θηβαίους. (ὡς δὲ ἐς χεῖρας	συνῄεσαν,	ἐνταῦθα οἱ σύμμαχοι τῶν Λακεδαιμονίων
[9, 5]	περὶ Γλίσαντα, ὡς ἐς χεῖρας	συνῆλθον,	Αἰγιαλέα μὲν τὸν Ἀδράστου Λαοδάμας
[9, 22]	ὥσπερ ὁ Πίνδαρος ἀλλὰ ὁποίᾳ	συνήσειν	ἔμελλον Αἰολεῖς, καὶ ὅτι ἦν
[9, 36]	μνήμην καὶ ὁ τὰ ἔπη	συνθεὶς	ἃς μεγάλας Ἠοίας καλοῦσιν Ἕλληνες·
[9, 27]	προήγαγε θυμοῦ τὸν ἄνθρωπον ὥστε	σύνθημα	διδόντα αὐτὸν διεργάζεται, Νέρωνι δὲ
[9, 27]	στρατιώτῃ διδοὺς ἀεὶ τὸ αὐτὸ	σύνθημα	μετὰ ὑπούλου χλευασίας ἐς τοσοῦτο
[9, 34]	Ἀμφικτύονος, καὶ ἐς τὸν κοινὸν	συνίασιν	ἐνταῦθα οἱ Βοιωτοὶ σύλλογον. ἐν
[9, 31]	παῖς, φοιτῶντα ἐπὶ τὴν πηγὴν	συνιέναι	μὲν ὅτι τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν
[9, 31]	ἑώρα, εἶναι δέ οἱ καὶ	συνιέντι	ῥᾳστώνην τοῦ ἔρωτος ἅτε οὐχ
[9, 25]	τὴν Ποτνιέως καὶ Ἰσθμιάδην Πελαργῇ	συνοικοῦντα	καταστήσασθαι μὲν τὰ ὄργια αὐτοῦ
[9, 3]	ταύτην φλόγα καὶ ἐκ μακροτάτου	σύνοπτον	οἶδα ἀρθεῖσαν. (ὑπὸ δὲ τῆς
[9, 3]	πολισμάτων ὁπόσα ἐστὶν ἐλάσσονος λόγου,	συντέλειαν	αἱροῦνται. (τὸ δὲ ἄγαλμα κομίσαντες
[9, 28]	καὶ ζῷα ὁμοίως τὰ πάντα,	συντελοῦσι	δὲ οὐχ ἥκιστα ἐς ἰσχύν
[9, 3]	ξύλα τετράγωνα ἁρμόζοντες πρὸς ἄλληλα	συντιθέασι	κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ λίθων
[9, 13]	Σπάρτην ἥκοντα Ἐπαμινώνδαν, ὅτε Λακεδαιμόνιοι	συντίθεσθαι	τοῖς Ἕλλησιν ἔφασαν εἰρήνην τὴν
[9, 33]	περαιωθῆναι. καὶ ἡ μὲν αὐτόθι	συνῴκησεν	ἡ Μαντὼ Ῥακίῳ Κρητί· τὰ
[9, 30]	τοῦ Ὀρφέως ἥλιος, τηνικαῦτα ὑπὸ	συὸς	ἀπολεῖσθαι Λιβηθρίοις τὴν πόλιν. οἱ
[9, 25]	δὲ ὁ σύμπας οὗτος τόπος	Σῦρμα	Ἀντιγόνης· ὡς γὰρ τὸν τοῦ
[9, 30]	τὸν Ὄλυμπον χειμάρρων καὶ ὁ	Σῦς	ἐστι τότε οὖν οὗτος ὁ
[9, 30]	ὕδωρ καὶ ὁ ποταμὸς ὁ	Σῦς	τῶν δὲ περὶ τὸν Ὄλυμπον
[9, 19]	οὐ μέγα ὕλῃ τε ἀγρίᾳ	σύσκιον	καὶ ἡμέροις δένδροις. ἐτάφησαν δὲ
[9, 6]	Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ ἐν Χαιρωνείᾳ	σφάλμα	συμφορὰν γενέσθαι τοῖς πᾶσιν Ἕλλησι·
[9, 1]	ἐκκλησίαν ὁμοῦ τοῖς ὅπλοις καὶ	σφᾶς	αὐτίκα οὐ τὴν εὐθεῖαν ἀπὸ
[9, 1]	ἐν ἴσῳ πᾶσιν· ἐκπεσόντας δὲ	σφᾶς	ἐδέξαντο αὖθις οἱ Ἀθηναῖοι. Φιλίππου
[9, 6]	Ἀθηναίων μάχῃ Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων, ὅτε	σφᾶς	ἐπέλαβεν ὑπὲρ τῶν ὅρων πολεμῆσαι
[9, 8]	(Θερσάνδρου δὲ τοῦ Πολυνείκους ἀνακαλεσαμένου	σφᾶς	ἐπὶ τὰ οἰκεῖα, τὰς πύλας
[9, 34]	τὸ ἔριον χρυσοῦν, καὶ ἀποδρᾶναι	σφᾶς	ἐπὶ τοῦ κριοῦ τούτου. ἀνωτέρω
[9, 36]	οὐδὲν ἧσσον καὶ Μινύας ἐπονομάζεσθαι	σφᾶς	ἐς διάκρισιν ἀπὸ Ὀρχομενίων τῶν
[9, 1]	τῷ τότε ἀφελόμενοι μὴ ἐσελθεῖν	σφᾶς	ἐς τὸ τεῖχος. (ἐγένετο δὲ
[9, 31]	οὐχ οἷά τέ ἐστιν ἀνέχειν	σφᾶς	ἐς τὸν ἀέρα τὰ πτερά.
[9, 39]	αὐτοὶ χαλκοῖ καὶ αἱ συνέχουσαι	σφᾶς	ζῶναι, διὰ δὲ αὐτῶν θύραι
[9, 1]	ἐν τῇ σφετέρᾳ. δὶς δὲ	σφᾶς	κατέλαβε γενέσθαι τε ἀναστάτους καὶ
[9, 7]	δὲ ἄρα καὶ ὕστερον κακῶν	σφᾶς	μεγάλων γεύσασθαι. Μιθριδάτῃ γὰρ καταστάντι
[9, 41]	ἐστι λίθοι χλωροὶ συνδέοντος χρυσοῦ	σφᾶς	ὁ ὅρμος, τὸν δὲ τῇ
[9, 39]	ἐς τοῦ Τροφωνίου κατελθόντας, ἀνάγκη	σφᾶς,	ὁπόσα ἤκουσεν ἕκαστος ἢ εἶδεν,
[9, 25]	κατὰ ταὐτὰ ἰδιῶται δρᾶσαι, καὶ	σφᾶς	οὐ μετὰ πολὺ ἐπέλαβεν ἡ
[9, 13]	καὶ περισσότερον· δείσας οὖν μὴ	σφᾶς	παρὰ τὸ ἔργον προδῶσιν, ἀποχώρησιν
[9, 29]	ἐκλήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων, θυγατριδοῦς εἶναι	σφᾶς	Πιέρου· Μίμνερμος δέ, ἐλεγεῖα ἐς
[9, 1]	ἐποιήσαντο οἱ Θηβαῖοι σπονδάς, ἀπελθεῖν	σφᾶς	πρὸ ἡλίου δύντος ἄνδρας μὲν
[9, 41]	Τηλέφου καὶ ἔργον Ἡφαίστου· καὶ	σφᾶς,	ὥς γε εἰκός, λέληθε Θεόδωρον
[9, 1]	Ξέρξῃ στρατηγοῦντα ἠμύναντο ἐν τῇ	σφετέρᾳ.	δὶς δὲ σφᾶς κατέλαβε γενέσθαι
[9, 23]	Μῦν ἐπερέσθαι τε φωνῇ τῇ	σφετέρᾳ	καί οἱ χρῆσαι τὸν θεόν,
[9, 14]	τῆς πόλεως Σπαρτιάτας βοηθήσοντας τοῖς	σφετέροις	ἐς Λεῦκτρα ἰέναι πανδημεί, δίδωσιν
[9, 26]	τὸ ὄρος ἐστὶν ὅθεν τὴν	Σφίγγα	λέγουσιν ὁρμᾶσθαι ἐπ´ ὀλέθρῳ τῶν
[9, 26]	ἐκείνης ἔχειν παῖδας τὴν οὖν	Σφίγγα	χρῆσθαι σοφίσμασιν ἐς τοὺς ἀδελφούς,
[9, 26]	τὸ μάντευμα. ὁπότε οὖν τῇ	Σφιγγὶ	ἀμφισβητήσων τις ἀφίκοιτο τῆς ἀρχῆς
[9, 40]	καὶ χρυσὸν εὕρασθαι τοὺς Φωκεῖς,	σφίσι	δὲ ἀσμένοις ἀντὶ χρυσοῦ γενέσθαι
[9, 3]	ἱερεῖα ὁμοίως πάντα. σὺν δέ	σφισι	καὶ αὐτὸν τὸν βωμὸν ἐπιλαβὸν
[9, 8]	δρῶσι καὶ ἄλλα ὁπόσα καθέστηκέ	σφισι	καὶ ἐς τὰ μέγαρα καλούμενα
[9, 38]	ἐστι καὶ ταῦτα. (ἔστι δέ	σφισι	καὶ κρήνη θέας ἀξία· καταβαίνουσι
[9, 21]	λοιπὸν σῶμα φολίδι λεπτῇ πέφρικέ	σφισι	κατὰ ἰχθὺν ῥίνην. βράγχια δὲ
[9, 14]	τότε, ὡς ἑλεῖν τὸν Κερησσόν	σφισι	πειρωμένοις ἐφαίνετο ἐλπίδος κρεῖσσον, ἀφίκοντο
[9, 20]	ἐστιν ἀγάλματα. Ταναγραῖοι δὲ οἰκιστήν	σφισι	Ποίμανδρον γενέσθαι λέγουσι Χαιρησίλεω παῖδα
[9, 25]	φῦναι μὲν οἱ Θηβαῖοι παρὰ	σφίσι	πρώτοις φασὶν ἀνθρώπων, ἀποφῆναι δὲ
[9, 3]	ἑορτὴν τῶν μεγάλων καὶ Βοιωτοί	σφισι	συνεορτάζουσι, δι´ ἑξηκοστοῦ δὲ ἄγουσιν
[9, 40]	ὅτι οὐδὲ ἐοικότα τῇ τόλμῃ	σφίσι	τὰ ἐκ τοῦ δαίμονος ἠκολούθησε.
[9, 11]	τῶν δώδεκα καλουμένων ἄθλων· καί	σφισι	τὰ ἐς τὰς ὄρνιθας ἐνδεῖ
[9, 29]	τὰ ὀνόματα τὰ νῦν μεταθέσθαι	σφίσι.	ταῦτα δὲ ἐνόμιζεν οὕτως ὁ
[9, 29]	ᾖσεν. Θηβαῖοι δὲ λέγουσι παρὰ	σφίσι	ταφῆναι τὸν Λίνον, καὶ ὡς
[9, 30]	ἄλκιμον ἔσεσθαι νομίζοντες ὡς ἑλεῖν	σφισι	τὴν πόλιν, συὶ δὲ θρασύτητος
[9, 12]	τὸ ἀρχαῖον· καί ποτε παρούσης	σφίσι	τῆς ἑορτῆς ἥ τε ὥρα
[9, 30]	δὲ ἐδόκει τῷ θεῷ, συνέβαινέ	σφισι	τοιάδε. ποιμὴν περὶ μεσοῦσαν μάλιστα
[9, 22]	καὶ Ἀλωέως παίδων· γενέσθαι δέ	σφισι	τοῦ βίου τὴν τελευτὴν ὑπὸ
[9, 28]	δὲ οὐχ ἥκιστα ἐς ἰσχύν	σφισι	τοῦ ἰοῦ καὶ αἱ νομαί,
[9, 16]	ἔλυσεν ὁ θεὸς καὶ ἀποκτεῖναί	σφισι	τοὺς Θρᾷκας παρέδωκεν ὑπνωμένους. ἐνταῦθα
[9, 26]	νύκτωρ τοὺς ἵππους λαβόντα συνδῆσαί	σφισι	τοὺς ὑπὸ τοῖς ἅρμασι. (προελθόντων
[9, 39]	ἔστι τοῦ αὐτοῦ καὶ προεκθεόντων	σφίσι	τῶν ποδῶν. (ἀποθανεῖν δὲ οὐδένα
[9, 22]	χωρὶς μὲν γὰρ αἱ οἰκίαι	σφίσι,	χωρὶς δὲ τὰ ἱερὰ ὑπὲρ
[9, 38]	Ποσειδῶνος. ὁμολογεῖ δὲ καὶ ἔπη	σφίσιν	ἃ ἐποίησε Χερσίας, ἀνὴρ Ὀρχομένιος·
[9, 27]	Ἔρωτα μάλιστα ἐξ ἀρχῆς, καί	σφισιν	ἄγαλμα παλαιότατόν ἐστιν ἀργὸς λίθος.
[9, 34]	αὐτοὶ δὲ μοῖραν γὰρ δίδωσί	σφισιν	Ἀθάμας τῆς γῆς Ἁλιάρτου καὶ
[9, 4]	ἀπὸ λαφύρων ἃ τῆς μάχης	σφίσιν	Ἀθηναῖοι τῆς Μαραθῶνι ἀπένειμαν. τὸ
[9, 5]	Θηβῶν δέει μὴ τελεσθεῖεν ἐπὶ	σφίσιν	αἱ κατᾶραι τοῦ πατρός· ἀφικόμενος
[9, 27]	ἔπη καὶ Ὀρφεὺς ἐποίησαν· καί	σφισιν	ἀμφοτέροις πεποιημένα ἐστὶν ἐς Ἔρωτα,
[9, 13]	τε παρθένοι παραυτίκα οὐ γάρ	σφισιν	ἀνεκτὰ ἐφαίνετο εἶναι τὰ τῆς
[9, 21]	στέρνον καὶ τὴν γαστέρα οὐρά	σφισιν	ἀντὶ ποδῶν οἵα περ τοῖς
[9, 8]	θεόν φασιν αἶγα ἱερεῖον ὑπαλλάξαι	σφίσιν	ἀντὶ τοῦ παιδός. δείκνυται δὲ
[9, 4]	τὸ Ἑλλήνων στράτευμα τὸ ἀντικαθήμενόν	σφισιν	ἀπ´ αὐτῆς ἔπινεν· ὕστερον μέντοι
[9, 1]	δοκεῖν εἰσιν αὐτόχθονες· ὄνομα δέ	σφισιν	ἀπὸ Πλαταίας, ἣν θυγατέρα εἶναι
[9, 8]	τεθῆναι δὲ τὰ ὀνόματα ἐπυνθανόμην	σφίσιν	ἀπό τε Ἠλέκτρας ἀδελφῆς Κάδμου
[9, 22]	ἐπίκλησιν λέγουσιν ὡς ὁ Ἑρμῆς	σφισιν	ἀποτρέψαι νόσον λοιμώδη περὶ τὸ
[9, 37]	ἐνταῦθα τῶν λίθων ἕνα εἶναί	σφισιν	ἀφαιρεῖν κατὰ τὸ ἐκτός· καὶ
[9, 20]	καὶ τὰς γυναῖκας εὔξασθαι Διόνυσόν	σφισιν	ἀφικέσθαι βοηθόν, ὑπακοῦσαί τε δὴ
[9, 8]	αὐτίκα ἐπέλαβε νόσος λοιμώδης, καί	σφισιν	ἀφίκετο ἴαμα ἐκ Δελφῶν τῷ
[9, 15]	Λέχαιον Λακεδαιμονίους μάχῃ, σὺν δέ	σφισιν	Ἀχαιῶν Πελληνέας καὶ Ἀθηναίων οὓς
[9, 18]	ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ, τὸ παρὰ	σφίσιν	ἐθέλουσιν εἶναι κενὸν μνῆμα. (ἔστι
[9, 14]	τε ἄμεινον ἔσεσθαι τὸν πόλεμόν	σφισιν	ἐκ Βοιωτῶν ἐς τὴν Λακεδαίμονα
[9, 11]	τῶν τριάκοντα καταλύσαντες ὁρμηθεῖσι γάρ	σφισιν	ἐκ Θηβῶν ἐγένετο ἡ κάθοδος
[9, 28]	ἔχεσι μύρων τὸ εὐοσμότατον, μετακεράννυταί	σφισιν	ἐκ τοῦ θανατώδους ἐς τὸ
[9, 6]	ἐφαίνετο τοῖς Θηβαίοις. ~(Τῶν δέ	σφισιν	ἐν ἀγῶσι πολέμου γενομένων εὐτυχημάτων,
[9, 6]	θεὸς τὸν ἐπιόντα ὄλεθρον, καί	σφισιν	ἐν Δήμητρος ἱερῷ Θεσμοφόρου σημεῖα
[9, 15]	Πυλῶν οἱ τῆς δυνάμεως ἐπιτίθεταί	σφισιν	ἐν δυσχωρίαις λοχήσας ὁ Ἀλέξανδρος·
[9, 35]	ἀνάκεινται, τέχνη Βουπάλου, τοῦτο δέ	σφισιν	ἐν τῷ Ὠιδείῳ Χάριτός ἐστιν
[9, 6]	ἐπαχθέντα ὑπὸ Σύλλα τὰ μεγάλα	σφίσιν	ἐνεγκεῖν παθήματα. ~(Τότε δὲ τοὺς
[9, 32]	ὁ δὲ καὶ χρημάτων πόθον	σφίσιν	ἐνεποίησεν ἰσχυρόν. ἐγὼ μὲν δὴ
[9, 21]	τῷ συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερως, ὅτι	σφίσιν	ἐπ´ ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ ἓν
[9, 32]	εἰ μὴ διὰ μέσου χῶμά	σφισιν	ἐπεποίητο ἰσχυρόν· καὶ οὕτω παρὰ
[9, 3]	τὸν Κιθαιρῶνα ἐλαύνουσιν. εὐτρέπισται δέ	σφισιν	ἐπὶ τῇ κορυφῇ τοῦ ὄρους
[9, 41]	ἢ ἐκ Πύλου Τηλέμαχον ἀφικέσθαι	σφίσιν	ἐπὶ τὴν αὐλήν, ἐν τούτοις
[9, 3]	τῶν κοράκων δὲ οὗτοι γάρ	σφισιν	ἐπιφοιτῶσιν ἔχουσιν ἀκριβῆ τὴν φρουράν.
[9, 37]	τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ δαιμονίου	σφίσιν	ἐς τὸ ἀσθενέστερον ἔμελλεν ἀεὶ
[9, 39]	κατάβασις δὲ οὐκ ἔστι πεποιημένη	σφίσιν	ἐς τὸ ἔδαφος· ἐπειδὰν δὲ
[9, 40]	ὁρᾷ τῆς γῆς, καὶ συνεσῆλθέ	σφισιν	ἐς τὸ μαντεῖον. τοῦτον τὸν
[9, 3]	ἔφευγον. ξόανα δὲ τεσσαρεσκαίδεκα ἕτοιμά	σφισίν	ἐστι κατ´ ἐνιαυτὸν ἕκαστον παρασκευασθέντα
[9, 23]	ἄγαλμα ὀρθὸν πεποίηται. λιμὴν δέ	σφισίν	ἐστιν ἀγχιβαθής, καὶ τὰ ὄρη
[9, 40]	ἐς Δελφούς· οὐ γὰρ δή	σφισιν	ἔτος δεύτερον ὗεν ὁ θεός.
[9, 12]	Θηβαῖοι, καθότι τῆς ἀκροπόλεως ἀγορά	σφισιν	ἐφ´ ἡμῶν πεποίηται, Κάδμου τὸ
[9, 1]	οἱ Πλαταιεῖς μένειν τὴν εἰρήνην	σφίσιν	ἔφασαν, ὅτι τὴν Καδμείαν Λακεδαιμονίοις
[9, 31]	Ποσειδῶνα ἐγένετο ἐν τῇ Μολυκρίᾳ	σφίσιν	ἡ δίκη, τάδε μὲν καὶ
[9, 7]	ἀσθενέστατον ἀπ´ ἐκείνου προήχθησαν· καί	σφισιν	ἡ μὲν κάτω πόλις πᾶσα
[9, 39]	(κεκόσμηται μὲν δὴ τὰ ἄλλα	σφίσιν	ἡ πόλις ὁμοίως τοῖς Ἑλλήνων
[9, 3]	ὄρνιθες δὲ οἱ μὲν ἄλλοι	σφίσιν	ἥκιστά εἰσι δι´ ὄχλου, τῶν
[9, 17]	μάχης Θηβαίοις καὶ Ἡρακλεῖ, λόγιόν	σφισιν	ἦλθεν ἔσεσθαι τοῦ πολέμου κράτος
[9, 15]	συνηγμένοι, ἀφίησι τοὺς ἐγκαταληφθέντας, ἄλλην	σφίσιν	ἣν ἔτυχε πατρίδα ἐπονομάζων ἑκάστῳ.
[9, 25]	ἀφικομένην Δήμητρα ἐς γνῶσιν παρακαταθέσθαι	σφίσιν·	ἥτις μὲν δὴ ἦν ἡ
[9, 38]	δὲ ἐχρῶντο ἐν Δελφοῖς, κελεύει	σφίσιν	ὁ θεὸς ἀνευρόντας εἴ τι
[9, 21]	ὁπότε κατὰ τοῦ ἡλίου φανείη	σφίσιν	ὁ τίγρις τὴν αὐγήν, ἐρυθρός
[9, 40]	Σικελίᾳ κομισθεῖσιν ἐξ Ὀμφάκης, ἀφανισθῆναί	σφισιν	ὁ χρόνος καθέστηκεν αἴτιος. (Λεβαδέων
[9, 13]	μένειν ἐθέλοντες, ἐνδιδόντες δὲ ὅπῃ	σφίσιν	οἱ πολέμιοι προσφέροιντο. αὐτοὺς δὲ
[9, 32]	τῆς Ξέρξου στρατιᾶς γῆν τέ	σφισιν	ὁμοῦ καὶ τὴν πόλιν ἐπεξῆλθε
[9, 35]	Διός τε καὶ Εὐρυνόμης καί	σφισιν	ὀνόματα Εὐφροσύνην τε καὶ Ἀγλαΐαν
[9, 6]	(τῆς δὲ αἰτίας ταύτης δημοσίᾳ	σφίσιν	οὐ μέτεστιν, ὅτι ἐν ταῖς
[9, 32]	ὄντας ἀπέκτεινεν ὁ Λύσανδρος καί	σφισιν	οὐδὲ ἀποθανοῦσιν ἐπήνεγκε γῆν, ὃ
[9, 38]	τὴν Ὀρχομενίαν, ἄλλο δὲ εἶναί	σφισιν	οὐδὲν ἴαμα. τότε δὲ ἐπερέσθαι
[9, 13]	ἀρχὴν ἀνῃροῦντο ἅτε οὐ τεθνεῶτός	σφισιν	οὐδενός, τῶν δὲ ὀλίγον ἐφαίνετο
[9, 33]	Ἁλιάρτῳ δέ εἰσι ναοί, καί	σφισιν	οὐκ ἀγάλματα ἔνεστιν, οὐκ ὄροφος
[9, 19]	ἐπίφορον, φανέντος δὲ ἐξαίφνης ἀνέμου	σφίσιν	οὐρίου θύειν τῇ Ἀρτέμιδι ὅ
[9, 38]	Πυθίαν εἰπεῖν ὡς μηνύσοι κορώνη	σφίσιν.	(οὕτω τοῖς θεοπρόποις ἀποβᾶσιν ἐς
[9, 14]	τοὺς Ἀρκάδας, πατρίδα ἐν κοινῷ	σφισιν	ᾤκισεν, ἣ Μεγάλη καὶ ἐς
[9, 3]	σταδίους νυμφῶν ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων,	Σφραγίδιον	μὲν ὀνομαζόμενον, μαντεύεσθαι δὲ τὰς
[9, 30]	ἐπιβουλεύειν μὲν αὐτῷ θάνατον, ὅτι	σφῶν	τοὺς ἄνδρας ἀκολουθεῖν ἔπεισεν αὐτῷ
[9, 26]	αὐτὴν ἐς τὴν πρὸς Ἀνθηδόνι	σχεῖν	θάλασσαν, καταλαβοῦσαν δὲ τὸ ὄρος
[9, 35]	οἶδα ἐφ´ ὅτῳ μεταβεβλήκασι τὸ	σχῆμα	αὐταῖς· Χάριτας γοῦν οἱ κατ´
[9, 38]	τρόπον τοιόνδε· λίθου μὲν εἴργασται,	σχῆμα	δὲ περιφερές ἐστιν αὐτῷ, κορυφὴ
[9, 39]	(τοῦ δὲ οἰκοδομήματος τούτου τὸ	σχῆμα	εἴκασται κριβάνῳ· τὸ δὲ εὖρος
[9, 40]	δὲ ἀντὶ ποδῶν ἐς τετράγωνον	σχῆμα.	(πείθομαι τοῦτο Ἀριάδνην λαβεῖν παρὰ
[9, 12]	ὡς καὶ τοῦ προσώπου τῷ	σχήματι	καὶ τῇ τοῦ παντὸς κινήσει
[9, 2]	οὐδείς, καθάπερ γε ἴσμεν τὴν	Σχιστὴν	ὁδὸν τὴν ἐπὶ Φωκέων, ἐφ´
[9, 22]	ἐξ Εὐβοίας ἐς τὴν Ταναγραίαν	σχόντων	τούς τε ἐφήβους ἐξαγαγεῖν ἐπὶ
[9, 11]	ἀνέμῳ χρώμενοι, τότε αὐτὸς μὲν	σώζεται	Δαίδαλος, (Ἰκάρῳ δὲ κυβερνῶντι ἀμαθέστερον
[9, 35]	ἐνταῦθά εἰσι Πυθαγόρου γράψαντος Παρίου·	Σωκράτης	τε ὁ Σωφρονίσκου πρὸ τῆς
[9, 25]	τὸ ἄγαλμα Ἀριστομήδους τε καὶ	Σωκράτους	Θηβαίων. μιᾷ δὲ ἐφ´ ἑκάστων
[9, 39]	γενέσθαι προθυμούμενος· τὸ δὲ λοιπὸν	σῶμα	αὐτίκα ἐφειλκύσθη τε καὶ τοῖς
[9, 21]	Παιόνων ἔς τε τὸ ἄλλο	σῶμα	δασεῖς καὶ ἀμφὶ τὸ στέρνον
[9, 21]	τῶν ἄλλων, τὸ δὲ λοιπὸν	σῶμα	φολίδι λεπτῇ πέφρικέ σφισι κατὰ
[9, 30]	οὐδὲν ἐς τὸ μῆκος τοῦ	σώματος	εἶναι τῶν αὐλῶν μείζονα τὸν
[9, 12]	καὶ τῇ τοῦ παντὸς κινήσει	σώματος	περισσῶς δή τι ἔτερπε τὰ
[9, 16]	ἔρωτι καθαρῷ καὶ ἀπηλλαγμένῳ πόθου	σωμάτων,	Πάνδημον δὲ ἐπὶ ταῖς μίξεσι,
[9, 1]	Πλαταιεῦσιν ὁ τρόπος τῆς ἁλώσεως	σωτηρίαν	παρέσχεν ἐν ἴσῳ πᾶσιν· ἐκπεσόντας
[9, 13]	εὔχετο, ὡς οὐ μᾶλλον ὑπὲρ	σωτηρίας	Θηβαίων ἢ καὶ τιμωρίας ἐκείνων
[9, 15]	ἐφαίνετο ἄπορα εἶναι τὰ τῆς	σωτηρίας,	οὕτω δὴ ὅ τε λοιπὸς
[9, 35]	γράψαντος Παρίου· Σωκράτης τε ὁ	Σωφρονίσκου	πρὸ τῆς ἐς τὴν ἀκρόπολιν
[9, 11]	τοῦ θεοῦ. ὑπὲρ δὲ τὸν	Σωφρονιστῆρα	λίθον βωμός ἐστιν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν
[9, 11]	οἱ τὸν λίθον τοῦτον ὅντινα	Σωφρονιστῆρα	ὀνομάζουσιν. (ἐνταῦθά εἰσιν ἐπὶ τύπου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 5/10/2006