Livre, Chap.
[9, 5]	τοῦ θεοῦ. Πολυδώρου δὲ ἦν	Λάβδακος·	ἔμελλε δὲ ἄρα αὐτόν, ὥς
[9, 5]	ὁ δὲ ἐπετρόπευσεν αὖθις Λάιον	Λαβδάκου	παῖδα. (Λύκου δὲ ἐπιτροπεύοντος δεύτερον
[9, 5]	Λύκος δὲ παρέδωκε μὲν αὐξηθέντι	Λαβδάκῳ	τὴν ἀρχήν· γενομένης δὲ οὐ
[9, 17]	λίθινα λέγουσιν Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ζωστηρίας·	λαβεῖν	γὰρ τὰ ὅπλα αὐτὸν ἐνταῦθα,
[9, 5]	ἐπὶ τούτῳ λύραν παρ´ αὐτοῦ	λαβεῖν.	λέγεται δὲ καὶ ὡς ἐν
[9, 31]	ἄλλου τού φασιν αἰσχύναντος Ἡσίοδον	λαβεῖν	οὐκ ἀληθῆ τὴν τοῦ ἀδικήματος
[9, 40]	τετράγωνον σχῆμα. (πείθομαι τοῦτο Ἀριάδνην	λαβεῖν	παρὰ Δαιδάλου, καὶ ἡνίκα ἠκολούθησε
[9, 31]	καὶ ἀρχαιότατος, ὃν ἐν Χαλκίδι	λαβεῖν	τῇ ἐπ´ Εὐρίπῳ λέγουσιν Ἡσίοδον
[9, 29]	αὑτοῦ καὶ ὅσοι πρότερον ἐγένοντο	λάβοι	δόξαν ἐπὶ μουσικῇ, καὶ ὡς
[9, 2]	ἵνα δὴ μὴ γυναῖκα Σεμέλην	λάβοι.	(ἐγὼ δὲ ἄνευ θεοῦ πείθομαι
[9, 40]	Ὅμηρος Ἥφαιστον, παρὰ δὲ Διὸς	λαβόντα	Ἑρμῆν δοῦναι Πέλοπι, Πέλοπα δὲ
[9, 26]	τὸν Ἡρακλέα νύκτωρ τοὺς ἵππους	λαβόντα	συνδῆσαί σφισι τοὺς ὑπὸ τοῖς
[9, 17]	τηνικαῦτα γὰρ ἢν ἀπ´ αὐτοῦ	λαβόντες	γῆν τῷ Ἀντιόπης μνήματι περιάψωσι,
[9, 37]	ἱστοβοῆι γέροντι νέην ποτίβαλλε κορώνην»	λαβόντι	δὲ αὐτῷ νέαν γυναῖκα κατὰ
[9, 36]	οὗτος ὁ Ὕηττος δίκην μοιχείας	λαβὼν	δῆλός ἐστι· καὶ χρόνῳ ὕστερον
[9, 30]	καὶ ὄνομα Βαφύρας ἀντὶ Ἑλικῶνος	λαβὼν	κάτεισιν ἐς θάλασσαν ναυσίπορος. τοῦτον
[9, 5]	ἐς Ἄργος καὶ θυγατέρα Ἀδράστου	λαβὼν	κατῆλθεν ἐς Θήβας μετάπεμπτος ὑπὸ
[9, 16]	τὸν βωμόν, ὃν Πτολεμαῖος ὁ	Λάγου	τῷ Ἄμμωνι ἀνέθηκε. Θηβαίοις δὲ
[9, 10]	ἦν ἀνώνυμος, εἰ δὴ καὶ	Λάδων	ἐκαλεῖτο πρὶν Ἰσμηνὸν γενέσθαι τὸν
[9, 31]	ὅτι ἑώρα σκιὰν τὴν ἑαυτοῦ	λαθεῖν	τε αὐτὸν ἐρασθέντα αὑτοῦ καὶ
[9, 5]	καὶ αὐτὸς ὁ Ζῆθος, οὕτω	Λάιον	ἐπὶ βασιλείᾳ κατάγουσιν οἱ Θηβαῖοι.
[9, 5]	τελευτῆς, ὁ δὲ ἐπετρόπευσεν αὖθις	Λάιον	Λαβδάκου παῖδα. (Λύκου δὲ ἐπιτροπεύοντος
[9, 5]	καὶ Ζῆθος δύναμιν ἀγείραντες. καὶ	Λάιον	μὲν ὑπεκκλέπτουσιν οἷς ἦν ἐπιμελὲς
[9, 26]	διδάξειεν αὐτὴν κατὰ εὔνοιαν ὁ	Λάιος·	ἐπίστασθαι δὲ πλὴν τοὺς βασιλέας
[9, 26]	Κάδμῳ γενόμενον χρησμὸν εἰδεῖεν ἂν	Λαΐου	γε ὄντες· (οὐκ ἔχοντας δὲ
[9, 26]	(λέγεται δὲ καὶ ὡς νόθη	Λαΐου	θυγάτηρ εἴη, καὶ ὡς τὸν
[9, 5]	Ἀμφιαράου. τῶν δὲ Ἐρινύων τῶν	Λαΐου	καὶ Οἰδίποδος Τισαμενῷ μὲν οὐκ
[9, 5]	ἐπὶ βασιλείᾳ κατάγουσιν οἱ Θηβαῖοι.	(Λαΐῳ	δὲ βασιλεύοντι καὶ γυναῖκα ἔχοντι
[9, 26]	τῆς ἀρχῆς γενέσθαι γὰρ τῷ	Λαΐῳ	ἐκ παλλακῶν υἱοὺς καὶ τὰ
[9, 14]	σφισιν ἐκ Βοιωτῶν ἐς τὴν	Λακεδαίμονα	ἀπώσασθαι. (Θεσπιεῦσι δέ, ὑφορωμένοις τήν
[9, 13]	καὶ ὁ Σκέδασος, ὡς ἐς	Λακεδαίμονα	ἐλθόντι οὐδεμία ἐγένετο αὐτῷ δίκη,
[9, 35]	γε εἶναι Χάριτας δύο καὶ	Λακεδαίμονα	ἱδρύσασθαι τὸν Ταϋγέτης φασὶν αὐτὰς
[9, 35]	ἔθετο αὐταῖς οὐ μνημονεύουσιν· ἐπεὶ	Λακεδαιμόνιοί	γε εἶναι Χάριτας δύο καὶ
[9, 13]	ὁπόσας κατὰ Ἑλλήνων ἀνείλοντο Ἕλληνες·	Λακεδαιμόνιοι	δὲ ἐς τὴν ὑστεραίαν τοὺς
[9, 13]	ἐξῆρτο ἤδη πόλεμος καὶ οἱ	Λακεδαιμόνιοι	δυνάμει καὶ αὑτῶν καὶ τῶν
[9, 6]	Ἑλλήνων· καὶ δεκαδαρχίας τε, ἃς	Λακεδαιμόνιοι	κατέστησαν ἐν ταῖς πόλεσιν, ἔπαυσαν
[9, 13]	δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας, ἡνίκα ἐπολέμουν	Λακεδαιμόνιοι	Μαντινεῦσι, πεμφθῆναι σὺν ἄλλοις ἀνδράσιν
[9, 1]	καὶ Λακεδαιμονίων τὸ πρότερον ἥλωσαν·	Λακεδαιμόνιοι	μέν γε αὐτοὺς ἐξεπολιόρκησαν ἀπείργοντες
[9, 13]	τὰς συμφορὰς ἀεί ποτε οἱ	Λακεδαιμόνιοι	πεφύκασιν, ἔφασκεν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν
[9, 1]	τοῦ Πελοποννησίοις πρὸς Ἀθηναίους γενομένου	Λακεδαιμόνιοι	πολιορκίᾳ Πλάταιαν ἐξεῖλον· ἀνοικισθείσης δὲ
[9, 13]	ἐς Σπάρτην ἥκοντα Ἐπαμινώνδαν, ὅτε	Λακεδαιμόνιοι	συντίθεσθαι τοῖς Ἕλλησιν ἔφασαν εἰρήνην
[9, 13]	ἐφαίνετο εἶναι τὸ διεφθαρμένον, οὕτω	Λακεδαιμόνιοί	τε ἔθαπτον τοὺς αὑτῶν καὶ
[9, 13]	μὴ ἐνδιδόναι· παρὰ γὰρ τοῖς	Λακεδαιμονίοις	αἴσχιστον ἐδέδοκτο εἶναι βασιλέως νεκρὸν
[9, 6]	ἄλλης στρατιᾶς τὸ πολὺ ἔπεσε.	Λακεδαιμονίοις	δὲ παραυτίκα μὲν ἀπελθόντος τοῦ
[9, 13]	σὺν ἄλλοις ἀνδράσιν ἐκ Θηβῶν	Λακεδαιμονίοις	ἐπαμύνειν· ἔχοντα δὲ τραύματα ἐν
[9, 32]	ἐλπίδα ὡς ὄντα ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι	Λακεδαιμονίοις,	καὶ ἀναγαγόμενον ὑπὸ θράσους τε
[9, 1]	σφίσιν ἔφασαν, ὅτι τὴν Καδμείαν	Λακεδαιμονίοις	κατασχοῦσιν οὔτε βουλεύματος οὔτε ἔργου
[9, 32]	γε τῷ ἐκείνων βλάβος κρίνω	Λακεδαιμονίοις	μᾶλλον ἢ ὠφέλειαν γενέσθαι Λύσανδρον·
[9, 32]	βασιλέως Ξέρξου. μείζονα δὲ ἔτι	Λακεδαιμονίοις	ὀνείδη γενέσθαι παρεσκεύασεν ὁ Λύσανδρος
[9, 32]	Ἁλιάρτῳ δέ ἐστι Λυσάνδρου τοῦ	Λακεδαιμονίου	μνῆμα· προσβαλὼν γὰρ τῷ Ἁλιάρτῳ
[9, 1]	δὲ ἀπέφαινον τήν τε εἰρήνην	Λακεδαιμονίους	εἶναι τοὺς πράξαντας καὶ ὕστερον
[9, 13]	δὲ καὶ μήνιμα ἐς τοὺς	Λακεδαιμονίους	ἐκ τῶν θυγατέρων εἶναι τῶν
[9, 14]	ἀπιέναι προειπὼν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα	Λακεδαιμονίους	ἐν τοῖς Λεύκτροις εἶχεν ἀπειλημμένους·
[9, 13]	ἐκείνοις ἀνελομένοις οὕτω καὶ τοὺς	Λακεδαιμονίους	ἠξίου θάπτειν τοὺς αὑτῶν. (ὡς
[9, 13]	οἱ πολέμιοι προσφέροιντο. αὐτοὺς δὲ	Λακεδαιμονίους	καὶ Θηβαίους ἐξ ἴσου καθίστη
[9, 15]	Πελοπόννησον, ἐκράτησε μὲν περὶ Λέχαιον	Λακεδαιμονίους	μάχῃ, σὺν δέ σφισιν Ἀχαιῶν
[9, 13]	Ξενοκράτει κατὰ τάχος πρὸς τοὺς	Λακεδαιμονίους	ποιεῖσθαι μάχην, Δαμοκλείδας δὲ καὶ
[9, 6]	μετὰ Κορινθίων ἐς τὸν πρὸς	Λακεδαιμονίους	πόλεμον προήχθησαν. (κρατηθέντες δὲ μάχῃ
[9, 13]	ταύτας ἐς ὥραν ἤδη προηκούσας	Λακεδαιμονίων	ἄνδρες βιάζονται παρὰ θέμιδα Φρουραρχίδας
[9, 13]	συνῄεσαν, ἐνταῦθα οἱ σύμμαχοι τῶν	Λακεδαιμονίων	ἅτε αὐτοῖς καὶ τὸν πρὸ
[9, 13]	τὴν ἐσβολήν, Κλεόμβροτος δὲ ὁ	Λακεδαιμονίων	βασιλεὺς ἐπὶ Ἀμβρόσσου τρέπεται τῆς
[9, 13]	Βοιωτῶν ἑπτὰ καὶ τεσσαράκοντα ἄνδρες,	Λακεδαιμονίων	δὲ αὐτῶν πλείους ἢ χίλιοι.
[9, 2]	λοιποῖς ἐστιν Ἕλλησι μνῆμα κοινόν·	Λακεδαιμονίων	δὲ καὶ Ἀθηναίων τοῖς πεσοῦσιν
[9, 16]	καὶ ἀσπίδες ἐνταῦθα ἀνάκεινται χαλκαῖ·	Λακεδαιμονίων	δέ, ὁπόσοι τῶν ἐν τέλει
[9, 32]	καὶ ἐπὶ τοῖς Λάκωσιν ἁρμοσταῖς.	(Λακεδαιμονίων	δὲ χρήματα οὐ νομιζόντων κτᾶσθαι
[9, 13]	τοὺς ὑμετέρους. (ὡς δὲ ὁ	Λακεδαιμονίων	καὶ Θηβαίων ἐξῆρτο ἤδη πόλεμος
[9, 1]	ἢ ὡς ὑπὸ Ἀρχιδάμου καὶ	Λακεδαιμονίων	τὸ πρότερον ἥλωσαν· Λακεδαιμόνιοι μέν
[9, 32]	ὑπῆρξε παρὰ Ἀθηναίων καὶ αὐτῶν	Λακεδαιμονίων	τοῖς πεσοῦσιν ἐν Θερμοπύλαις ἐκ
[9, 13]	(ἐνταῦθα καὶ αὐτῷ Κλεομβρότῳ καὶ	Λακεδαιμονίων	τῷ κοινῷ σημεῖα ἐγένετο ἐκ
[9, 13]	ἑώρων. (ὡς δὲ ἄλλοι τε	Λακεδαιμονίων	τῶν ἐν τέλει καὶ ὁ
[9, 5]	γένος ἐς τοὺς ἔπειτα ἀνώνυμον,	Λάκου	δὲ οἱ τῆς Ἀντιόπης παῖδες
[9, 14]	σύμμαχοι κατέτρεχον διασκεδασθέντες χώραν τὴν	Λακωνικὴν	καὶ ἥρπαζον τὰ ἐξ αὐτῆς·
[9, 32]	ταῖς πόλεσι καὶ ἐπὶ τοῖς	Λάκωσιν	ἁρμοσταῖς. (Λακεδαιμονίων δὲ χρήματα οὐ
[9, 34]	τούτων Ἀνδρεὺς Εὐίππην θυγατέρα Λεύκωνος	λαμβάνει	παρὰ Ἀθάμαντος γυναῖκα, καὶ υἱὸς
[9, 39]	ἀποκρύψαντος αὑτὸν ἐσελθοῦσα ἡ Κόρη	λαμβάνει	τὸν ὄρνιθα ὑπὸ τῷ λίθῳ
[9, 31]	ποταμὸς οὐ μέγας ἐστὶν ὁ	Λάμος.	Θεσπιέων δὲ ἐν τῇ γῇ
[9, 31]	προβάτων ἢ καὶ ἑσμοὶ μελισσῶν·	Λαμψακηνοὶ	δὲ ἐς πλέον ἢ θεοὺς
[9, 5]	μὲν μονομαχοῦντες ἀποθνήσκουσιν, ἐς δὲ	Λαοδάμαντα	τὸν Ἐτεοκλέους καθηκούσης τῆς βασιλείας
[9, 10]	εἶναι Κρέοντος, ὃς ἐδυνάστευεν ἐπιτροπεύων	Λαοδάμαντα	τὸν Ἐτεοκλέους. (τόδε γε καὶ
[9, 9]	μὲν αὐτίκα ὡς ἡττήθησαν ὁμοῦ	Λαοδάμαντι	ἐκδιδράσκουσιν, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες πολιορκίᾳ
[9, 8]	πρὸς Γλίσαντι ἐκρατήθησαν, τότε ὁμοῦ	Λαοδάμαντι	τῷ Ἐτεοκλέους ὑπεξίασιν οἱ πολλοί·
[9, 5]	ἐπιτροπεύων τὸν παῖδα. ἤδη δὲ	Λαοδάμαντος	ηὐξημένου καὶ ἔχοντος τὴν ἀρχήν,
[9, 5]	συνῆλθον, Αἰγιαλέα μὲν τὸν Ἀδράστου	Λαοδάμας	ἀποκτίννυσι, κρατησάντων δὲ τῇ μάχῃ
[9, 5]	δὲ τῇ μάχῃ τῶν Ἀργείων	Λαοδάμας	σὺν τοῖς ἐθέλουσιν ἕπεσθαι Θηβαίων
[9, 39]	ἄλλο ἢ γυναῖκα εἶναι Λεβάδου	Λαονίκην.	(κεκόσμηται μὲν δὴ τὰ ἄλλα
[9, 30]	κατά γε τὸν λόγον τοῦ	Λαρισαίου	ξένου ἐς τὴν ἑαυτῶν τὰ
[9, 30]	(ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλον ἐν	Λαρίσῃ	λόγον, ὡς ἐν τῷ Ὀλύμπῳ.
[9, 41]	ὅτι Ἡφαίστου ποίημά ἐστιν ἡ	λάρναξ	ἣν Εὐρύπυλος ἤνεγκεν ἐξ Ἰλίου,
[9, 23]	ἔστιν ἐπὶ θαλάσσης Βοιωτῶν πόλις	Λάρυμνα,	γενέσθαι δὲ αὐτῇ τὸ ὄνομά
[9, 23]	συνετέλει δὲ ἐς Ὀποῦντα ἡ	Λάρυμνα	τὸ ἀρχαῖον· Θηβαίων δὲ ἐπὶ
[9, 23]	αὐτῇ τὸ ὄνομά φασιν ἀπὸ	Λαρύμνης	τῆς Κύνου· τοὺς δὲ ἀνωτέρω
[9, 4]	ἐστὶν ἱερόν· ᾠκοδομήθη δὲ ἀπὸ	λαφύρων	ἃ τῆς μάχης σφίσιν Ἀθηναῖοι
[9, 33]	τῷ θεῷ καὶ ἄλλα τῶν	λαφύρων	καὶ Τειρεσίαν ἄγειν, καὶ εἴχετο
[9, 34]	(ἐς δὲ τὸ ὄρος τὸ	Λαφύστιον	καὶ ἐς τοῦ Διὸς τοῦ
[9, 34]	Ἀθάμαντι τήν τε περὶ τὸ	Λαφύστιον	χώραν καὶ τὴν νῦν Κορώνειαν
[9, 34]	Ἅιδου τὸν κύνα. ἐκ δὲ	Λαφυστίου	κατιόντι ἐς τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς
[9, 34]	λίμνην. (τοῦ δὲ ὄρους τοῦ	Λαφυστίου	πέραν ἐστὶν Ὀρχομενός, εἴ τις
[9, 34]	καὶ ἐς τοῦ Διὸς τοῦ	Λαφυστίου	τὸ τέμενός εἰσιν ἐκ Κορωνείας
[9, 26]	τῶν ἐφήβων κατὰ ἔτος ἕκαστον	λαχόντα	δίδοσθαι τῷ θηρίῳ. τῶν μὲν
[9, 14]	χρόνου· λέγονται δὲ οἱ δικάζειν	λαχόντες	οὐδὲ ἀρχὴν περὶ αὐτοῦ θέσθαι
[9, 26]	οὔ φασιν· ἐπὶ δὲ Κλεοστράτῳ	λαχόντι	τὸν ἐραστὴν αὐτοῦ Μενέστρατον λέγουσιν
[9, 34]	νομίζων τὰ μὲν γὰρ ἐς	Λέαρχόν	τε καὶ Μελικέρτην ἐτόλμησεν αὐτός,
[9, 37]	ἐν τῷ ἄλσει τῷ ἐν	Λεβαδείᾳ	βόθρος τε Ἀγαμήδους καλούμενος καὶ
[9, 39]	Ὀρχομενίων, ἐν δὲ τῷ πεδίῳ	Λεβάδειά	ἐστιν αὐτοῖς ὅμορος. αὕτη τὸ
[9, 39]	χθαμαλὸν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐκλήθη	Λεβάδεια	ἡ πόλις ἀπ´ αὐτοῦ. πατέρα
[9, 40]	ἴαμα. (ὡς δὲ ἐς τὴν	Λεβάδειαν	ἐλθόντες οὐκ ἐδύναντο εὑρεῖν τὸ
[9, 40]	ἡ Πυθία παρὰ Τροφώνιον ἐς	Λεβάδειαν	ἐλθοῦσιν εὕρασθαι παρὰ ἐκείνου τὸ
[9, 40]	δοκεῖν Χαιρώνειάν τε ἤδη καὶ	Λεβάδειαν	καλουμένας, ὅμως τοῖς ἀρχαίοις ἐχρήσατο
[9, 3]	Κορωναῖοι Θεσπιεῖς Ταναγραῖοι Χαιρωνεῖς Ὀρχομένιοι	Λεβαδεῖς	Θηβαῖοι· διαλλαγῆναι γὰρ καὶ οὗτοι
[9, 40]	τε ἐν Θήβαις καὶ παρὰ	Λεβαδεῦσιν	ὁ Τροφώνιος, τοσαῦτα δὲ ἕτερα
[9, 40]	σφισιν ὁ χρόνος καθέστηκεν αἴτιος.	(Λεβαδέων	δὲ ἔχονται Χαιρωνεῖς. ἐκαλεῖτο δὲ
[9, 39]	Μίδεια ἀπὸ τῆς Ἀσπληδόνος μητρός·	Λεβάδου	δὲ ἐξ Ἀθηνῶν ἐς αὐτὴν
[9, 39]	ἀπ´ αὐτοῦ. πατέρα δὲ τοῦ	Λεβάδου,	καὶ καθ´ ἥντινα αἰτίαν ἦλθεν,
[9, 39]	ἴσασιν ἄλλο ἢ γυναῖκα εἶναι	Λεβάδου	Λαονίκην. (κεκόσμηται μὲν δὴ τὰ
[9, 35]	τὴν μὲν Ἡφαίστου γυναῖκα εἶναι	λέγει	καὶ ὄνομα αὐτῇ τίθεται Χάριν,
[9, 36]	τοὺς ἐν τῇ Θεσπρωτίδι ἠπείρῳ	λέγει.	τὸ μὲν δὴ Φλεγυῶν γένος
[9, 3]	ἄγειν ἐπὶ βοῶν ζεύγους ἐγκεκαλυμμένον,	λέγειν	δὲ ὡς ἄγοιτο γυναῖκα Πλάταιαν
[9, 39]	τὰ σπλάγχνα τὸ αὐτὸ θέλοι	λέγειν·	ὁμολογούντων δὲ καὶ τούτων, τότε
[9, 11]	οὕτω. τοῦτον ἀνέθηκεν αὐτός, ὡς	λέγεται,	Δαίδαλος ἐκτίνων εὐεργεσίας χάριν. ἡνίκα
[9, 6]	καὶ Μακεδόνων ἔφοδον μέλανι ἐξύφηναν.	λέγεται	δὲ καὶ Ἀθηναίοις ὗσαι τέφραν
[9, 29]	ἦν, ἀνὰ χρόνον φασὶν ἀφανισθῆναι.	λέγεται	δὲ καὶ ἄλλα τοιάδε ὑπὸ
[9, 12]	ἐκείνου ἐργάτας βοῦς θύειν νομίζουσι.	λέγεται	δὲ καὶ ὅδε ὑπ´ αὐτῶν
[9, 23]	Πινδάρῳ τὴν ἴσην ἁπάντων νέμειν.	λέγεται	δὲ καὶ ὀνείρατος ὄψιν αὐτῷ
[9, 12]	δή φασι τὰς θεὰς ᾆσαι.	(λέγεται	δὲ καὶ τόδε, ὡς ὁμοῦ
[9, 34]	καὶ Χαρίτων ἀγάλματα ἐπ´ ἐμοῦ.	(λέγεται	δὲ καὶ τοιόνδε, Ἰοδάμαν ἱερωμένην
[9, 39]	ἐκκομιεῖν ἐλπίσαντα ἐκ τοῦ ἀδύτου.	λέγεται	δὲ καὶ τούτου τὸν νεκρὸν
[9, 5]	τούτῳ λύραν παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν.	λέγεται	δὲ καὶ ὡς ἐν Ἅιδου
[9, 26]	ἣν ἀφίκετο ἔχων ἐκ Κορίνθου.	(λέγεται	δὲ καὶ ὡς νόθη Λαΐου
[9, 13]	τοὺς Πυθαγόρου τοῦ Σαμίου λόγους.	λέγεται	δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας, ἡνίκα ἐπολέμουν
[9, 37]	μάντευμα Τροφώνιος γίνεται καὶ Ἀγαμήδης.	(λέγεται	δὲ ὁ Τροφώνιος Ἀπόλλωνος εἶναι
[9, 33]	ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ ποταμὸς Λόφις.	λέγεται	δὲ τῆς χώρας αὐχμηρᾶς οὔσης
[9, 33]	σταδίους μάλιστα Ἁλιάρτου πεντήκοντα ἀπέχουσι.	λέγεται	δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων Ἀργείους μετὰ
[9, 40]	Μακεδόσιν ἱστάναι τρόπαια ἦν νενομισμένον.	(λέγεται	δὲ ὑπὸ Μακεδόνων Καρανὸν βασιλεύοντα
[9, 19]	περιὸν φυλάσσουσιν ἐν τῷ ναῷ.	λέγεται	δὲ ὡς ἐν Αὐλίδι πνεῦμα
[9, 12]	ἐπ´ αὐλοῖς ηὔλησε τοῖς αὐτοῖς.	(λέγεται	δὲ ὡς καὶ τοῦ προσώπου
[9, 29]	τῆς θυσίας τῶν Μουσῶν ἐναγίζουσι.	λέγεται	δὲ ὡς ὁ Λίνος οὗτος
[9, 17]	Ἀμφίονος ἠκολούθησαν· τοιαῦτα δὲ ἕτερα	λέγεται	καὶ περὶ Ὀρφέως, ὡς κιθαρῳδοῦντι
[9, 10]	αὐτὸν Φειδίας, τὴν δὲ Ἀθηνᾶν	λέγεται	Σκόπας· μετὰ δὲ ὁ ναὸς
[9, 17]	τιμῇ· παθούσης δὲ αὐτῆς τὰ	λεγόμενα	Διόνυσος νεμεσᾷ τῇ Ἀντιόπῃ. ἐπίφθονοι
[9, 24]	Ἀργεῖον καὶ Ὄλμον τὸν Σισύφου	λεγόμενα	ἤκουον, προσέσται καὶ αὐτὰ τῇ
[9, 38]	βασάνῳ σοφίης» (περὶ δὲ Ἀκταίωνος	λεγόμενα	ἦν Ὀρχομενίοις λυμαίνεσθαι τὴν γῆν
[9, 2]	τὰ ἐς αὐτὴν ἤδη, τὰ	λεγόμενα	καὶ ὁποῖα αὐτὸς εἴκαζον, ἔστιν
[9, 37]	Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος Ἄρεως εἶναι	λεγόμενοι,	μητρὸς δὲ Ἀστυόχης ἦσαν τῆς
[9, 30]	τοῦτό ἐστι τὸ ὑπὸ Ἑλλήνων	λεγόμενον	θυμιάμασιν ἀλλοτρίοις τὸ θεῖον σέβεσθαι.
[9, 2]	ἐστὶν αὖθις ἐν δεξιᾷ Μαρδονίου	λεγόμενον	μνῆμα εἶναι. καὶ ὅτι μὲν
[9, 31]	ἧσσον μὲν τοῦ προτέρου γνώριμος,	λεγόμενος	δὲ καὶ οὗτος, ἀδελφὴν γενέσθαι
[9, 39]	ἐς μὲν δὴ τὸν ἄνθρωπον	λεγομένων	καὶ ἄλλων εἴρηταί μοι τὰ
[9, 15]	ἔπεστιν ἄλλα τε ἐς αὐτὸν	λέγοντα	καὶ ὅτι Μεσσήνης γένοιτο οἰκιστὴς
[9, 14]	ἐβοιωτάρχησεν ἐξήκοντος ἤδη τοῦ χρόνου·	λέγονται	δὲ οἱ δικάζειν λαχόντες οὐδὲ
[9, 34]	πτερὰ ποιήσασθαι στεφάνους ἀπ´ αὐτῶν	λέγονται.	(Κορωνείας δὲ σταδίους ὡς τεσσαράκοντα
[9, 31]	αὐτὸν παῖδα εἶναι καὶ Ἀφροδίτης	λέγοντες.	(ἐν δὲ τῷ Ἑλικῶνι καὶ
[9, 11]	ἀλλοίως τὰ ἐς τὸν θάνατον	λέγοντες	ἢ Στησίχορος ὁ Ἱμεραῖος καὶ
[9, 31]	εἶναι τὸ ἐς τὰς Ἔριδας	λέγοντες·	καί μοι μόλυβδον ἐδείκνυσαν, ἔνθα
[9, 19]	ἀνασχεῖν ἐνταῦθα ἐκ τοῦ φωλεοῦ	λέγοντες	τὴν κεφαλήν, Τειρεσίαν δὲ ἐπιτυχόντα
[9, 27]	τὸ ἄγαλμα κινῆσαι τοῦ Ἔρωτος	λέγουσι	Γάιον δυναστεύσαντα ἐν Ῥώμῃ, Κλαυδίου
[9, 24]	Διονύσου καὶ Σαράπιδός ἐστιν ἱερά.	(λέγουσι	δὲ οἱ Βοιωτοὶ καὶ πολίσματα
[9, 30]	αὐτὸν ὑπὸ λύπης αὑτοῦ γενέσθαι.	λέγουσι	δὲ οἱ Θρᾷκες, ὅσαι τῶν
[9, 28]	τῶν πανταχοῦ καρπὸν αἰξὶν ἥδιστον.	λέγουσι	δὲ οἱ περὶ τὸν Ἑλικῶνα
[9, 16]	τῶν ἀπογόνων οἰκίαν ποτὲ εἶναι	λέγουσι·	Δήμητρος δὲ ἄγαλμα ὅσον ἐς
[9, 1]	ὄνομα, τὸν δὲ τῷ ποταμῷ	λέγουσι.	δοκῶ δὲ καὶ τὴν Πλάταιαν,
[9, 10]	Ἡνιόχης εἶναι, τὴν δὲ Πύρρας	λέγουσι,	θυγατέρας δὲ αὐτὰς εἶναι Κρέοντος,
[9, 29]	αὐτῷ θυγατέρας ἐννέα Πιέρῳ γενέσθαι	λέγουσι	καὶ τὰ ὀνόματα ἅπερ ταῖς
[9, 31]	Ἡμέραις. οἱ δὲ αὐτοὶ οὗτοι	λέγουσι	καὶ ὡς μαντικὴν Ἡσίοδος διδαχθείη
[9, 1]	Μελανίππης, Ἴτωνον δὲ Ἀμφικτύονος εἶναι	λέγουσι·	καλοῦνται δὲ κατὰ πόλεις ἀπό
[9, 29]	καὶ Οἰτόλινον ᾖσεν. Θηβαῖοι δὲ	λέγουσι	παρὰ σφίσι ταφῆναι τὸν Λίνον,
[9, 22]	Γλαύκου μαντικὴν κατὰ ἔτος ἕκαστον	λέγουσι.	Πινδάρῳ δὲ καὶ Αἰσχύλῳ πυνθανομένοις
[9, 20]	ὄρος Κηρύκιον, ἔνθα Ἑρμῆν τεχθῆναι	λέγουσι,	Πόλος τε ὀνομαζόμενον χωρίον· ἐνταῦθα
[9, 4]	εἶναι τὴν Ὠερόην τοῦ Ἀσωποῦ	λέγουσι.	πρὶν δὲ ἢ διαβῆναι τὸν
[9, 29]	εἶναι τὴν Ἀγανίππην τοῦ Τερμησσοῦ	λέγουσι,	ῥεῖ δὲ καὶ οὗτος ὁ
[9, 30]	ἡ ὑδρία, καθὰ οἱ ἐπιχώριοι	λέγουσι.	(ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς Ἑλικών·
[9, 10]	καὶ Ὠκεανοῦ παῖδα εἶναι Κάανθον	λέγουσι,	σταλῆναι δὲ ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[9, 38]	τὸν θεόν· τούτοις δὲ ἀποκρίνασθαι	λέγουσι	τὴν Πυθίαν, Ἡσιόδου τὰ ὀστᾶ
[9, 10]	δὲ παῖδας ἐκ Μελίας γενέσθαι	λέγουσι	Τήνερον καὶ Ἰσμηνόν· Τηνέρῳ μὲν
[9, 12]	Ἀθηνᾶς· ἀναθεῖναι δὲ αὐτὸ Κάδμον	λέγουσι.	τοῖς οὖν νομίζουσιν ἐς γῆν
[9, 8]	τεῖχος τὰς προσβολὰς βληθῆναι κεραυνῷ	λέγουσι.	~(Τὸν δὲ πόλεμον τοῦτον, ὃν
[9, 22]	τῶν ὤμων· (τὸν δὲ Ἑρμῆν	λέγουσι	τὸν Πρόμαχον Ἐρετριέων ναυσὶν ἐξ
[9, 18]	τὴν τελευτὴν ὑπὸ Ἀμφιαράου γενέσθαι	λέγουσι.	(τούτου δὲ ἐγγύτατα τρεῖς εἰσιν
[9, 29]	τροφὸν δὲ εἶναι τὴν Εὐφήμην	λέγουσι	τῶν Μουσῶν. (ταύτης τε οὖν
[9, 2]	οὐ κατὰ ταὐτά, ὅστις ἦν,	λέγουσι·	φαίνεται δὲ Ἀρτόντης ὁ Μαρδονίου
[9, 20]	δὲ οἰκιστήν σφισι Ποίμανδρον γενέσθαι	λέγουσι	Χαιρησίλεω παῖδα τοῦ Ἰασίου τοῦ
[9, 16]	Πλοῦτον παῖδα· (ὡς δὲ Θηβαῖοι	λέγουσι,	χεῖρας μὲν τοῦ ἀγάλματος καὶ
[9, 17]	Ἀμφιτρύωνος ἀνάθημα δύο ἀγάλματα λίθινα	λέγουσιν	Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ζωστηρίας· λαβεῖν γὰρ
[9, 40]	τὸ ἀρχαῖον· θυγατέρα δὲ εἶναι	λέγουσιν	Αἰόλου τὴν Ἄρνην, ἀπὸ δὲ
[9, 34]	ἐπίκλησιν· ἐνταῦθα δὲ οἱ Βοιωτοὶ	λέγουσιν	ἀναβῆναι τὸν Ἡρακλέα ἄγοντα τοῦ
[9, 17]	ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ θυγατέρας Ἀντιποίνου	λέγουσιν	Ἀνδρόκλειάν τε καὶ Ἀλκίδα. μελλούσης
[9, 17]	αἱ ὑπερβολαὶ τῶν τιμωριῶν εἰσι·	λέγουσιν	Ἀντιόπην μανῆναι καὶ ἐκστᾶσαν τῶν
[9, 25]	τῶν κηρύκων, ὡς οἱ Θηβαῖοι	λέγουσιν,	ἀπέτεμεν ἐπὶ λώβῃ τὰς ῥῖνας,
[9, 32]	ὀπίσω κομιζομένην ὁρμίσασθαι τὴν Ἀργὼ	λέγουσιν.	(ἀπὸ δὲ Θεσπίας ἰόντι ἄνω
[9, 11]	κυβερνῶντι ἀμαθέστερον ἀνατραπῆναι τὴν ναῦν	λέγουσιν·	ἀποπνιγέντα δὲ ἐξήνεγκεν ὁ κλύδων
[9, 25]	ἐς ἅπαντας ἐκώλυσεν οὐδέν, ἥντινα	λέγουσιν	ἀρχὴν οἱ Θηβαῖοι γενέσθαι τοῖς
[9, 26]	ᾤκισται. θυγατέρα δὲ εἶναι Θέσπιαν	λέγουσιν	Ἀσωποῦ καὶ ἀπὸ ταύτης κληθῆναι
[9, 2]	ἐς δὲ τὴν πηγὴν ἐνιδεῖν	λέγουσιν	αὐτὸν λουμένης Ἀρτέμιδος ἐν τῇ
[9, 8]	τοῦ ὕδατος πιούσας τούτου μανῆναι	λέγουσιν.	(ἐκ δὲ τῶν Ποτνιῶν ἰοῦσιν
[9, 5]	δὲ τὴν Θηβαΐδα οἰκῆσαι πρῶτον	λέγουσιν	Ἔκτηνας, βασιλέα δὲ εἶναι τῶν
[9, 3]	οὐκ ἔπειθεν αὐτήν, παρὰ Κιθαιρῶνα	λέγουσιν	ἐλθεῖν δυναστεύοντα ἐν Πλαταιαῖς τότε·
[9, 16]	λοιπὰ ὡς τὸ πολὺ ἀλλήλοις	λέγουσιν	Ἕλληνες. Θηβαίοις δὲ ἐνταῦθα καὶ
[9, 22]	νύμφης, οἱ δὲ Ἄνθαν δυναστεῦσαι	λέγουσιν	ἐνταῦθα, Ποσειδῶνός τε παῖδα καὶ
[9, 25]	καταστήσασθαι μὲν τὰ ὄργια αὐτοῦ	λέγουσιν	ἐξ ἀρχῆς, μετενεγκεῖν δὲ αὐτὰ
[9, 18]	τὸν Ταλαοῦ, καθὰ οἱ Θηβαῖοι	λέγουσιν,	ἐπεὶ τά γε ἐν Θηβαΐδι
[9, 11]	μὲν ἐνταῦθα οἱ Θηβαῖοι γραφῆναι	λέγουσιν·	ἐπιδεικνύουσι δὲ Ἡρακλέους τῶν παίδων
[9, 12]	δὲ τὸ ξύλον τοῦτο χαλκῷ	λέγουσιν	ἐπικοσμήσαντα Διόνυσον καλέσαι Κάδμον. πλησίον
[9, 26]	λαχόντι τὸν ἐραστὴν αὐτοῦ Μενέστρατον	λέγουσιν	ἐπιτεχνήσασθαι. (χαλκοῦν θώρακα ἐποιήσατο ἔχοντα
[9, 32]	ἕτερα αὐτοῦ γεωργοῦσι. Θίσβην δὲ	λέγουσιν	ἐπιχώριον εἶναι νύμφην, ἀφ´ ἧς
[9, 34]	ἐνταῦθα Πηνειοῦ παῖδα τοῦ ποταμοῦ	λέγουσιν	ἐποικῆσαι καὶ ἀπὸ τούτου τὴν
[9, 39]	ὀνομασθῆναι τὸν ποταμὸν ἐπὶ τούτῳ	λέγουσιν	Ἕρκυναν. (καὶ ἔστι μὲν πρὸς
[9, 18]	διίστασθαι. ἐμὲ δὲ ἐπηγάγοντο ὧν	λέγουσιν	ἐς πίστιν ἰδόντα ἄλλο τοιόνδε.
[9, 8]	ἐπὶ ταῖς πύλαις ταύταις ἀνευρεῖν	λέγουσιν.	ἤδη δὲ ἤκουσα καὶ ὡς
[9, 31]	Χαλκίδι λαβεῖν τῇ ἐπ´ Εὐρίπῳ	λέγουσιν	Ἡσίοδον νικήσαντα ᾠδῇ. περιοικοῦσι δὲ
[9, 27]	τῷ Ἰδαίῳ τὸ ἱερὸν ἐπιτετράφθαι	λέγουσιν.	~(Ὁ δὲ Ἑλικὼν ὀρῶν τῶν
[9, 35]	κώμῃ Ὄλμωνας. ~(Τὸν δὲ Ἐτεοκλέα	λέγουσιν	οἱ Βοιωτοὶ Χάρισιν ἀνθρώπων θῦσαι
[9, 33]	ὑπὸ τούτου δὲ Ἀθηνᾶν τραφῆναι	λέγουσιν·	οἱ δὲ εἶναι καὶ τὴν
[9, 19]	τοῦ ἅρματος καὶ οὐχ ὅπου	λέγουσιν	οἱ Θηβαῖοι· Μυκαλησσὸν δὲ ὁμολογοῦσιν
[9, 25]	οὐ πόρρω τάφου τοὺς παῖδας	λέγουσιν	Οἰδίποδος μονομαχήσαντας ἀποθανεῖν ὑπὸ ἀλλήλων·
[9, 29]	εἶναι Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ Ὦτον	λέγουσιν,	οἰκίσαι δὲ αὐτοὺς καὶ Ἄσκρην·
[9, 26]	ὄρος ἐστὶν ὅθεν τὴν Σφίγγα	λέγουσιν	ὁρμᾶσθαι ἐπ´ ὀλέθρῳ τῶν ἁρπαζομένων
[9, 41]	ἐστιν ἀρχαῖον· ἀνακεῖσθαι δὲ ἐνταῦθα	λέγουσιν	ὅρμον Ἁρμονίᾳ μὲν δοθέντα ἐξ
[9, 41]	δὲ οἱ Ἀχαιοὶ λόγῳ μὲν	λέγουσιν	ὅτι Ἡφαίστου ποίημά ἐστιν ἡ
[9, 39]	(ἀποθανεῖν δὲ οὐδένα τῶν καταβάντων	λέγουσιν	ὅτι μὴ μόνον τῶν Δημητρίου
[9, 10]	δὲ ἀποφαίνουσι χωρίον ἔνθα Κάδμον	λέγουσιν	ὅτῳ πιστά τοῦ δράκοντος, ὃν
[9, 20]	αὐτῷ. καὶ τὸν αὐτίκα ἔρχεσθαι	λέγουσιν	ὑπὸ τῆς ὀσμῆς, πιόντα δὲ
[9, 31]	τὸν Ἑλικῶνα οἰκοῦντες παρειλημμένα δόξῃ	λέγουσιν	ὡς ἄλλο Ἡσίοδος ποιήσειεν οὐδὲν
[9, 22]	τοῦ μὲν ἐς τὴν ἐπίκλησιν	λέγουσιν	ὡς ὁ Ἑρμῆς σφισιν ἀποτρέψαι
[9, 32]	ὁ Σπαρτιάτης· ὡς δὲ ἄρα	λέγων	ἡλίσκετο οὐ δίκαια ἦν γὰρ
[9, 39]	εἶδεν, ἀναθεῖναι γεγραμμένα ἐν πίνακι.	λείπεται	δ´ ἔτι καὶ τοῦ Ἀριστομένους
[9, 40]	δ´ ὤπυιεν κούρην κλειτοῦ Ἰολάου	λειπεφιληνην	εἶδος Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον, Ἱππότην δέ
[9, 34]	οὐδένα οἱ παίδων τῶν ἀρσένων	λελεῖφθαι	νομίζων τὰ μὲν γὰρ ἐς
[9, 21]	ὑπὸ δὲ Ἑλλήνων φησὶν ἀνδροφάγον	λελέχθαι	εἶναι πείθομαι τὸν τίγριν· ὀδόντας
[9, 41]	καὶ σφᾶς, ὥς γε εἰκός,	λέληθε	Θεόδωρον καὶ Ῥοῖκον Σαμίους εἶναι
[9, 31]	τὰ πολλὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου	λελυμασμένον·	ἐγγέγραπται δὲ αὐτῷ τὰ Ἔργα.
[9, 40]	Ἀφροδίτης ἐστὶν οὐ μέγα ξόανον,	λελυμασμένον	τὴν δεξιὰν χεῖρα ὑπὸ τοῦ
[9, 1]	πράξαντας καὶ ὕστερον παραβάντων ἐκείνων	λελύσθαι	καὶ ἅπασιν ἠξίουν τὰς σπονδάς.
[9, 40]	δέ φασιν ἐκ τοῦ Ὀλύμπου	λέοντα	ἀνατρέψαι τε τὸ τρόπαιον καὶ
[9, 21]	τὸ δὲ λοιπὸν σῶμα φολίδι	λεπτῇ	πέφρικέ σφισι κατὰ ἰχθὺν ῥίνην.
[9, 20]	αὐτὸν καὶ τῶν πλοίων τοῖς	λεπτοῖς,	ἐς ὃ οἱ Ταναγραῖοι κρατῆρα
[9, 3]	δὲ οὐχ ὁμοίως δυναμένοις τὰ	λεπτότερα	τῶν προβάτων θύειν καθέστηκε, καθαγίζειν
[9, 27]	Ἔρως γένοιτο· (Σαπφὼ δὲ ἡ	Λεσβία	πολλά τε καὶ οὐχ ὁμολογοῦντα
[9, 29]	ἐκάλεσεν αὐτόν. Σαπφὼ δὲ ἡ	Λεσβία	τοῦ Οἰτολίνου τὸ ὄνομα ἐκ
[9, 22]	ὁ λόφος κατὰ ἀνεμώνην μάλιστα·	λευκὰ	δὲ σημεῖα οὐ μεγάλα ἐπί
[9, 41]	ἴση κρίνῳ, χρόαν δὲ οὐ	λευκή,	καὶ ὀσμὴν ἀποδεῖ κρίνου.
[9, 12]	τῆς βοὸς πλευρᾷ σημεῖον ἐπεῖναι	λευκὸν	εἰκασμένον κύκλῳ τῆς σελήνης, ὁπότε
[9, 22]	παιδὸς ναὸς καὶ ἀγάλματα λίθου	λευκοῦ·	(Διονύσου τε ἱερὸν πεποίηται καὶ
[9, 2]	βωμὸν καὶ τὸ ἄγαλμα ἐποίησεν	λευκοῦ	λίθου. (ἄγουσι δὲ καὶ νῦν
[9, 40]	μνήμην ἐποιήσατο, ἐπειργασμένος ἐστὶν ἐπὶ	λευκοῦ	λίθου. καὶ Δηλίοις Ἀφροδίτης ἐστὶν
[9, 25]	Θέμιδός ἐστιν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα	λευκοῦ	λίθου, τὸ δὲ ἐφεξῆς Μοιρῶν,
[9, 39]	μὲν ἐν κύκλῳ περιβέβληται λίθου	λευκοῦ,	περίοδος δὲ τῆς κρηπῖδος κατὰ
[9, 11]	ἄγαλμα δὲ τὸ μὲν λίθου	λευκοῦ	Πρόμαχος καλούμενον, ἔργον δὲ Ξενοκρίτου
[9, 19]	ἐστιν ἐνταῦθα καὶ ἀγάλματα λίθου	λευκοῦ,	τὸ μὲν δᾷδας φέρον, τὸ
[9, 13]	αὐτῷ Θηβαίους, ὑπερέβη καὶ ἐς	Λεῦκτρα	ἀφικνεῖται τὰ Βοιώτια. (ἐνταῦθα καὶ
[9, 13]	αὐτῷ δίκη, οὕτως ἐς τὰ	Λεῦκτρα	ἐπανήκων αὑτὸν διεργάζεται. (τότε δὲ
[9, 16]	ὁπόσοι τῶν ἐν τέλει περὶ	Λεῦκτρα	ἐτελεύτησαν, φασὶν εἶναι. (πρὸς δὲ
[9, 14]	Σπαρτιάτας βοηθήσοντας τοῖς σφετέροις ἐς	Λεῦκτρα	ἰέναι πανδημεί, δίδωσιν οὕτω τοῖς
[9, 13]	τῶν Σκεδάσου. Σκεδάσῳ γὰρ περὶ	Λεῦκτρα	οἰκοῦντι θυγατέρες Μολπία γίνεται καὶ
[9, 14]	καὶ αὐτοῖς γίνεται μάντευμα τοιόνδε·	(Λεῦκτρά	τέ μοι σκιόεντα μέλει καὶ
[9, 14]	τὰ οἰκεῖα Λακεδαιμονίους ἐν τοῖς	Λεύκτροις	εἶχεν ἀπειλημμένους· ὡς δὲ ἤκουε
[9, 6]	ἐν Κορωνείᾳ, νικῶσιν αὖθις ἐν	Λεύκτροις	ἐπιφανεστάτην νίκην ὁπόσας γενομένας Ἕλλησιν
[9, 1]	μάχης μὲν τρίτῳ τῆς ἐν	Λεύκτροις	ἔτει πρότερον, Ἀστείου δὲ Ἀθήνῃσιν
[9, 6]	πρὸ τοῦ ἔργου τοῦ ἐν	Λεύκτροις·	(τότε μὲν γὰρ τοῦ ἱεροῦ
[9, 6]	ἱεροῦ τὰς θύρας ὑφάσματι ἀράχναι	λευκῷ,	κατὰ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ
[9, 34]	τε καὶ Μελικέρτην ἐτόλμησεν αὐτός,	Λεύκωνι	δὲ ὑπὸ νόσου τελευτῆσαι συνέβη,
[9, 34]	ἔτι τούτων Ἀνδρεὺς Εὐίππην θυγατέρα	Λεύκωνος	λαμβάνει παρὰ Ἀθάμαντος γυναῖκα, καὶ
[9, 14]	ὡς προϊὼν τῷ στρατῷ κατὰ	Λέχαιον	ἐγίνετο καὶ διεξιέναι τῆς ὁδοῦ
[9, 15]	ἐς Πελοπόννησον, ἐκράτησε μὲν περὶ	Λέχαιον	Λακεδαιμονίους μάχῃ, σὺν δέ σφισιν
[9, 17]	ναοῦ δὲ τῆς Εὐκλείας Ἀρτέμιδος	λέων	ἐστὶν ἔμπροσθε λίθου πεποιημένος· ἀναθεῖναι
[9, 40]	οὐδέν, ἐπίθημα δ´ ἔπεστιν αὐτῷ	λέων·	φέροι δ´ ἂν ἐς τῶν
[9, 2]	πίνοντες. (ἐπανελθοῦσι δὲ ἐς τὴν	λεωφόρον	ἐστὶν αὖθις ἐν δεξιᾷ Μαρδονίου
[9, 18]	Προιτίδας. τάφος δὲ ἐπὶ τῇ	λεωφόρῳ	δείκνυται Μελανίππου, Θηβαίων ἐν τοῖς
[9, 19]	φησὶν εἶναι. ~(Ἐπὶ ταύτῃ τῇ	λεωφόρῳ	χωρίον ἐστὶ Τευμησσός· Εὐρώπην δὲ
[9, 39]	Λήθης τε ὕδωρ καλούμενον, ἵνα	λήθη	γένηταί οἱ πάντων ἃ τέως
[9, 39]	(ἐνταῦθα δὴ χρὴ πιεῖν αὐτὸν	Λήθης	τε ὕδωρ καλούμενον, ἵνα λήθη
[9, 39]	τῷ ποταμῷ μνῆμά ἐστιν Ἀρκεσιλάου·	Λήϊτον	δὲ ἀνακομίσαι φασὶ τοῦ Ἀρκεσιλάου
[9, 4]	μόνος ἀνέστρεψεν οἴκαδε οὗτος ὁ	Λήιτος.	τὴν δὲ κρήνην τὴν Γαργαφίαν
[9, 4]	Ἐλευσινίας ἱερὸν ἐν Πλαταιαῖς καὶ	Ληίτου	μνῆμα· τῶν δὲ ἡγεμόνων, οἳ
[9, 26]	αἴνιγμα ᾄδουσαν· οἱ δὲ κατὰ	λῃστείαν	σὺν δυνάμει ναυτικῇ πλανωμένην φασὶν
[9, 20]	δὲ αὐτῷ καὶ Ἀρτέμιδος καὶ	Λητοῦς	ἐστιν ἀγάλματα. Ταναγραῖοι δὲ οἰκιστήν
[9, 22]	δὲ αὐτῷ Ἄρτεμίς τε καὶ	Λητώ.	ἐς δὲ τοῦ Ἑρμοῦ τὰ
[9, 5]	δίδωσιν ὁ Ἀμφίων ὧν ἐς	Λητὼ	καὶ τοὺς παῖδας καὶ αὐτὸς
[9, 30]	ἐν τῷ Ὀλύμπῳ. πόλις οἰκοῖτο	Λίβηθρα,	ᾗ ἐπὶ Μακεδονίας τέτραπται τὸ
[9, 34]	Λιβηθρίων· καὶ πηγαὶ τὴν μὲν	Λιβηθριάδα	ὀνομάζουσιν, ἡ δὲ ἑτέρα Πέτρα
[9, 30]	ποταμὸς κατέβαλε μὲν τὰ τείχη	Λιβηθρίοις,	θεῶν δὲ ἱερὰ καὶ οἴκους
[9, 30]	Ὀρφέως μνῆμα· ἀφικέσθαι δὲ τοῖς	Λιβηθρίοις	παρὰ τοῦ Διονύσου μάντευμα ἐκ
[9, 30]	ἥλιος, τηνικαῦτα ὑπὸ συὸς ἀπολεῖσθαι	Λιβηθρίοις	τὴν πόλιν. οἱ μὲν δι´
[9, 34]	ὡς τεσσαράκοντα ὄρος ἀπέχει τὸ	Λιβήθριον,	ἀγάλματα δὲ ἐν αὐτῷ Μουσῶν
[9, 34]	τε καὶ νυμφῶν ἐπίκλησίν ἐστι	Λιβηθρίων·	καὶ πηγαὶ τὴν μὲν Λιβηθριάδα
[9, 30]	τὰ πάντα. ἀπολλυμένων δὲ ἤδη	Λιβηθρίων,	οὕτως οἱ ἐν Δίῳ Μακεδόνες
[9, 33]	Λιβύων, ὃς ἐς τὴν πρὸς	Λιβύῃ	θάλασσαν ἐκδίδωσιν ἐκ τῆς Τριτωνίδος
[9, 16]	ἀπέπεμψε δὲ ὁ Πίνδαρος καὶ	Λιβύης	ἐς Ἀμμωνίους τῷ Ἄμμωνι ὕμνον·
[9, 21]	θέας. δοκῶ δέ, εἰ καὶ	Λιβύης	τις ἢ τῆς Ἰνδῶν ἢ
[9, 28]	πολλὰ οἱ δηχθέντες, ἢν ἀνδρὶ	Λίβυι	γένους τοῦ Ψύλλων ἢ καὶ
[9, 21]	ἀσπίδες τοῦτο μὲν ἔχουσιν αἱ	Λίβυσσαι	παρὰ τὰς Αἰγυπτίας τὴν χρόαν,
[9, 33]	Τρίτωνα ὄντα καὶ οὐχὶ τὸν	Λιβύων,	ὃς ἐς τὴν πρὸς Λιβύῃ
[9, 29]	δ´ ἐνὶ μέσσοισι πάις φόρμιγγι	λιγείῃ	ἱμερόεν κιθάριζε, Λίνον δ´ ὑπὸ
[9, 17]	δὲ Ἀμφιτρύωνος ἀνάθημα δύο ἀγάλματα	λίθινα	λέγουσιν Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ζωστηρίας· λαβεῖν
[9, 18]	δὲ ἐγγύτατα τρεῖς εἰσιν ἀργοὶ	λίθοι·	Θηβαίων δὲ οἱ τὰ ἀρχαῖα
[9, 41]	ἐν Ἀμαθοῦντι μὲν γάρ ἐστι	λίθοι	χλωροὶ συνδέοντος χρυσοῦ σφᾶς ὁ
[9, 41]	Ἐριφύλην δὲ οὐ χρυσῷ καὶ	λίθοις	ποικίλον δέξασθαί φησιν ὅρμον. οὕτω
[9, 19]	ἐς Γλίσαντα εὐθεῖαν ἐκ Θηβῶν	λίθοις	χωρίον περιεχόμενον λογάσιν Ὄφεως καλοῦσιν
[9, 39]	ἄντρον κοῖλον ἐσπτάντος καὶ ὑπὸ	λίθον	ἀποκρύψαντος αὑτὸν ἐσελθοῦσα ἡ Κόρη
[9, 11]	θεοῦ. ὑπὲρ δὲ τὸν Σωφρονιστῆρα	λίθον	βωμός ἐστιν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν Σποδίου,
[9, 34]	Ἰοδάμαν δέ, ὡς εἶδε, γενέσθαι	λίθον.	καὶ διὰ τοῦτο ἐπιτιθεῖσα γυνὴ
[9, 39]	ὅθεν ἀνείλετο ἡ Κόρη τὸν	λίθον	καὶ ὀνομασθῆναι τὸν ποταμὸν ἐπὶ
[9, 11]	εἶναι τὴν ἐπαφεῖσάν οἱ τὸν	λίθον	τοῦτον ὅντινα Σωφρονιστῆρα ὀνομάζουσιν. (ἐνταῦθά
[9, 16]	γενέσθαι δὲ αὐτὴν ὡς ἀπέθανε	λίθον	φασὶν ἐξ ἀνθρώπου, καὶ Μεγαρεῦσι
[9, 19]	Ἄρτεμις, ἁλίσκεσθαι μέλλουσα αὐτή τε	λίθος	ἐγένετο ἡ ἀλώπηξ καὶ ὁ
[9, 10]	ἐστι κέδρου. (ἔστι δ´ ἐνταῦθα	λίθος	ἐφ´ ᾧ Μαντώ φασι τὴν
[9, 5]	ἐλαύνοντί ἐστιν ἐν Ἐλαίᾳ πόλει,	λίθος	ὁ ἐν τῷ ὑπαίθρῳ τῆς
[9, 27]	σφισιν ἄγαλμα παλαιότατόν ἐστιν ἀργὸς	λίθος.	ὅστις δὲ ὁ καταστησάμενος Θεσπιεῦσιν
[9, 2]	καὶ τὸ ἄγαλμα ἐποίησεν λευκοῦ	λίθου.	(ἄγουσι δὲ καὶ νῦν ἔτι
[9, 2]	δὲ ὀρθὸν μεγέθει ἄγαλμα μέγα·	λίθου	δὲ ἀμφότερα τοῦ Πεντελησίου, Πραξιτέλους
[9, 24]	ὄντος οὐχὶ ἀγάλματος σὺν τέχνῃ,	λίθου	δὲ ἀργοῦ κατὰ τὸ ἀρχαῖον.
[9, 38]	πεποιημένα ἀνετέθη μὲν ἐπ´ ἐμοῦ,	λίθου	δέ ἐστι καὶ ταῦτα. (ἔστι
[9, 25]	καὶ ἀσπὶς ἔπεστιν ἐπ´ αὐτῷ	λίθου.	δείκνυται δέ τι χωρίον ἔνθα
[9, 30]	ἐπίθημα ἐπὶ τῷ κίονι ὑδρία	λίθου,	ἔχει δὲ τὰ ὀστᾶ τοῦ
[9, 40]	ἐποιήσατο, ἐπειργασμένος ἐστὶν ἐπὶ λευκοῦ	λίθου.	καὶ Δηλίοις Ἀφροδίτης ἐστὶν οὐ
[9, 27]	Ἀφροδίτη καὶ Φρύνης ἐστὶν εἰκών,	λίθου	καὶ ἡ Φρύνη καὶ ἡ
[9, 32]	καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν ἐνταῦθά ἐστι	λίθου,	καὶ Ἡράκλεια ἑορτὴν ἄγουσι. (τὸ
[9, 10]	τοῦ Ἰσμηνοῦ. πρῶτα μὲν δὴ	λίθου	κατὰ τὴν ἔσοδόν ἐστιν Ἀθηνᾶ
[9, 22]	τῆς παιδὸς ναὸς καὶ ἀγάλματα	λίθου	λευκοῦ· (Διονύσου τε ἱερὸν πεποίηται
[9, 39]	κρηπὶς μὲν ἐν κύκλῳ περιβέβληται	λίθου	λευκοῦ, περίοδος δὲ τῆς κρηπῖδος
[9, 11]	ἐστιν, ἄγαλμα δὲ τὸ μὲν	λίθου	λευκοῦ Πρόμαχος καλούμενον, ἔργον δὲ
[9, 19]	Ἀρτέμιδός ἐστιν ἐνταῦθα καὶ ἀγάλματα	λίθου	λευκοῦ, τὸ μὲν δᾷδας φέρον,
[9, 38]	οὐδενὸς ὕστερον, πεποίηται τρόπον τοιόνδε·	λίθου	μὲν εἴργασται, σχῆμα δὲ περιφερές
[9, 34]	ἐκ Κορωνείας στάδιοι μάλιστα εἴκοσι.	λίθου	μὲν τὸ ἄγαλμά ἐστιν· Ἀθάμαντος
[9, 27]	ἀγάλματα δὲ ἐν αὐτῷ μικρὰ	λίθου	πεποιημένα. (καὶ Ἡρακλέους Θεσπιεῦσίν ἐστιν
[9, 10]	ἐν δεξιᾷ δὲ τοῦ ναοῦ	λίθου	πεποιημένας εἰκόνας Ἡνιόχης εἶναι, τὴν
[9, 17]	Εὐκλείας Ἀρτέμιδος λέων ἐστὶν ἔμπροσθε	λίθου	πεποιημένος· ἀναθεῖναι δὲ ἐλέγετο Ἡρακλῆς
[9, 25]	Ἀγοραίου Διός· οὗτος μὲν δὴ	λίθου	πεποίηται, ταῖς Μοίραις δὲ οὐκ
[9, 30]	Τελετή, πεποίηται δὲ περὶ αὐτὸν	λίθου	τε καὶ χαλκοῦ θηρία ἀκούοντα
[9, 20]	μὲν καὶ τὸ ἄγαλμα ἄξιον	λίθου	τε ὂν Παρίου καὶ ἔργον
[9, 11]	ὕπνος ἐπέλαβεν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ	λίθου	τῆς πληγῆς· Ἀθηνᾶν δὲ εἶναι
[9, 25]	ἐστιν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα λευκοῦ	λίθου,	τὸ δὲ ἐφεξῆς Μοιρῶν, τὸ
[9, 25]	ταύτην καὶ τὸ ἄγαλμα εἶδον	λίθου	τοῦ Πεντελῆσι καὶ αὐτὸ καὶ
[9, 27]	καὶ ἔτι πρότερον τούτου Πραξιτέλης	λίθου	τοῦ Πεντελῆσι. καὶ ὅσα μὲν
[9, 4]	καὶ χεῖρες ἄκραι καὶ πόδες	λίθου	τοῦ Πεντελησίου εἰσί· μέγεθος μὲν
[9, 11]	Ἀθηνᾶν καὶ Ἡρακλέα κολοσσοὺς ἐπὶ	λίθου	τύπου τοῦ Πεντελῆσιν, ἔργα δὲ
[9, 33]	τῶν ἁρμονιῶν καὶ διέσπα τοὺς	λίθους	ἀπ´ ἀλλήλων. ῥεῖ δὲ καὶ
[9, 17]	δὲ παρὰ τὸ Ἀμφίονος μνῆμα	λίθους,	οἳ κάτωθεν ὑποβέβληνται μηδὲ ἄλλως
[9, 39]	λαμβάνει τὸν ὄρνιθα ὑπὸ τῷ	λίθῳ	κατακείμενον· ῥυῆναί τε δὴ τὸ
[9, 29]	ἄλσος ἔστιν εἰκὼν Εὐφήμης ἐπειργασμένη	λίθῳ·	τροφὸν δὲ εἶναι τὴν Εὐφήμην
[9, 37]	θησαυρόν. ἐποίησαν δὲ ἐνταῦθα τῶν	λίθων	ἕνα εἶναί σφισιν ἀφαιρεῖν κατὰ
[9, 3]	συντιθέασι κατὰ ταὐτὰ καὶ εἰ	λίθων	ἐποιοῦντο οἰκοδομίαν, ἐξάραντες δὲ ἐς
[9, 5]	διδάξαντος· πεποίηκε δὲ καὶ περὶ	λίθων	καὶ θηρίων, ὅτι καὶ ταῦτα
[9, 38]	ἀνηγμένη· τὸν δὲ ἀνωτάτω τῶν	λίθων	φασὶν ἁρμονίαν παντὶ εἶναι τῷ
[9, 24]	ὁ Κηφισὸς ἐκδίδωσιν ἀρχόμενος ἐκ	Λιλαίας	τῆς Φωκέων καὶ διαπλεύσαντί εἰσι
[9, 23]	ναὸς καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν πεποίηται.	λιμὴν	δέ σφισίν ἐστιν ἀγχιβαθής, καὶ
[9, 24]	διάφορον ἐς ἄλλους ἰχθῦς τοὺς	λιμναίους	ἔχουσιν· αἱ δὲ ἐγχέλεις αὐτόθι
[9, 21]	τὰ βατράχια τὰ ἐν ταῖς	λίμναις	χρόαν τε καὶ ὅτι τῶν
[9, 38]	πεποιημένην, καὶ ἐπὶ τῷδε εἴρηκε	λίμνῃ	κεκλιμένος Κηφισίδι» (ἔχει δὲ οὐδὲ
[9, 24]	χειμῶνος ἐπικλύσασα ἠφάνισεν αὐτὰ ἡ	λίμνη.	οἱ μὲν δὴ ἰχθῦς οἱ
[9, 24]	καὶ πολίσματα ἄλλα πρὸς τῇ	λίμνῃ	ποτὲ Ἀθήνας καὶ Ἐλευσῖνα οἰκεῖσθαι,
[9, 24]	αἱ Κῶπαι πόλισμα ἐπὶ τῇ	λίμνῃ,	τούτου δὲ καὶ Ὅμηρος ἐποιήσατο
[9, 38]	τῆς Ὀρχομενίας τὸ πολὺ ἡ	λίμνη,	χειμῶνος δὲ ὥρᾳ νότου τὰ
[9, 38]	ἐπίσταται μὲν οὖν καὶ Ὅμηρος	λίμνην	ἄλλως τὴν Κηφισίδα οὖσαν καὶ
[9, 38]	πηγαί, καὶ ὁ Μέλας ἐς	λίμνην	καὶ οὗτος τὴν Κηφισίδα ἐκδίδωσιν.
[9, 24]	αὐτῷ φασιν. ἐς δὲ τὴν	λίμνην	ὅ τε ποταμὸς ὁ Κηφισὸς
[9, 24]	Ἀκραιφνίου δὲ ἰόντι εὐθεῖαν ἐπὶ	λίμνην	τὴν Κηφισίδα οἱ δὲ Κωπαΐδα
[9, 34]	Φάλαρος ἐς τὴν Κηφισίδα ἐκδιδοὺς	λίμνην.	(τοῦ δὲ ὄρους τοῦ Λαφυστίου
[9, 32]	τῶν ὀρῶν ἐκώλυεν οὐδὲν ἂν	λίμνην	ὑπὸ πλήθους εἶναι τοῦ ὕδατος,
[9, 33]	θάλασσαν ἐκδίδωσιν ἐκ τῆς Τριτωνίδος	λίμνης.	~(Πρὶν δὲ ἐς Κορώνειαν ἐξ
[9, 13]	μοῖραν ἀντεκάθητο ὑπὲρ τῆς Κηφισίδος	λίμνης	ὡς ποιησομένων ταύτῃ Πελοποννησίων τὴν
[9, 29]	πάις φόρμιγγι λιγείῃ ἱμερόεν κιθάριζε,	Λίνον	δ´ ὑπὸ καλὸν ἄειδεν» (Πάμφως
[9, 29]	λέγουσι παρὰ σφίσι ταφῆναι τὸν	Λίνον,	καὶ ὡς μετὰ τὸ πταῖσμα
[9, 29]	ὡς καὶ Αἰγυπτίοις ᾆσμα γενέσθαι	Λίνον·	καλοῦσι δὲ τὸ ᾆσμα Αἰγύπτιοι
[9, 29]	κιθαρῳδὸν παῖδα ᾄδοντα τὰ ἐς	Λίνον·	τοῖσι δ´ ἐνὶ μέσσοισι πάις
[9, 29]	οὖν εἰκὼν καὶ μετ´ αὐτὴν	Λίνος	ἐστὶν ἐν πέτρᾳ μικρᾷ σπηλαίου
[9, 29]	Λίνου τούτου γένοιτο ὕστερον ἕτερος	Λίνος	καλούμενος Ἰσμηνίου καὶ ὡς Ἡρακλῆς
[9, 29]	ἔπη δὲ οὔτε ὁ Ἀμφιμάρου	Λίνος	οὔτε ὁ τούτου γενόμενος ὕστερον
[9, 29]	ἐναγίζουσι. λέγεται δὲ ὡς ὁ	Λίνος	οὗτος παῖς μὲν Οὐρανίας εἴη
[9, 29]	ὀνείρατος τὰ ὀστᾶ ἀνελόμενος τοῦ	Λίνου	κομίσειεν ἐς Μακεδονίαν· (ἐκεῖνον μὲν
[9, 29]	ἐξ ἐνυπνίων ἄλλων ὀπίσω τοῦ	Λίνου	τὰ ὀστᾶ ἐς Θήβας ἀποστεῖλαι,
[9, 29]	ᾆσμα Ἕλλησιν ὂν ἐπιστάμενος τοῦ	Λίνου	τὰ παθήματα, ἐπὶ τοῦ Ἀχιλλέως
[9, 29]	τὴν ᾠδήν. (ἀποθανόντος δὲ τοῦ	Λίνου	τὸ ἐπ´ αὐτῷ πένθος διῆλθεν
[9, 29]	τοιάδε ὑπὸ Θηβαίων, ὡς τοῦ	Λίνου	τούτου γένοιτο ὕστερον ἕτερος Λίνος
[9, 39]	πρὸς τὸ μαντεῖον, χιτῶνα ἐνδεδυκὼς	λινοῦν	καὶ ταινίαις τὸν χιτῶνα ἐπιζωσθεὶς
[9, 29]	ἀρχαιοτάτους, οὗτος ἀκμάζοντος ἐπὶ τῷ	Λίνῳ	τοῦ πένθους Οἰτόλινον ἐκάλεσεν αὐτόν.
[9, 36]	μάχῃ καὶ οἱ τῶν Ἀργείων	λογάδες.	(τοὺς δὲ Φλεγύας πολέμῳ μάλιστα
[9, 36]	ἐν Δελφοῖς, ὅτε καὶ Φιλάμμων	λογάσιν	Ἀργείων ἐπ´ αὐτοὺς βοηθήσας αὐτός
[9, 19]	ἐκ Θηβῶν λίθοις χωρίον περιεχόμενον	λογάσιν	Ὄφεως καλοῦσιν οἱ Θηβαῖοι κεφαλήν,
[9, 17]	γίνεσθαι μάχης Θηβαίοις καὶ Ἡρακλεῖ,	λόγιόν	σφισιν ἦλθεν ἔσεσθαι τοῦ πολέμου
[9, 41]	τὴν αὐλήν, ἐν τούτοις τοῖς	λόγοις	ἐστὶν ἤλυθ´ ἀνὴρ πολύιδρις ἐμοῦ
[9, 41]	(ἐν μέν γε τοῖς Εὐμαίου	λόγοις	πρὸς Ὀδυσσέα, πρὶν ἢ ἐκ
[9, 35]	Ὕπνον, ἐν δὲ Ὕπνου τοῖς	λόγοις	τὸ ἔπος ἐποίησεν ἦ μέν
[9, 2]	τοῦ φρέατος κατὰ τὸν Βοιωτῶν	λόγον	ἐμαντεύοντο πίνοντες. (ἐπανελθοῦσι δὲ ἐς
[9, 5]	πρὸς τὴν λύραν, οὐδένα ἐποιήσατο	λόγον	ἐν τοῖς ἔπεσι· δόξαν δὲ
[9, 5]	θυγατέρα Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως κατὰ	λόγον	τὸν Ἑλλήνων ἔσχε, καὶ αἱ
[9, 38]	ὁ Κάλλιππος ἐς τὸν αὐτὸν	λόγον	τὸν ἔχοντα ἐς Ὀρχομενίους· τούτου
[9, 30]	Δίῳ Μακεδόνες κατά γε τὸν	λόγον	τοῦ Λαρισαίου ξένου ἐς τὴν
[9, 38]	Κηφισίδι» (ἔχει δὲ οὐδὲ εἰκότα	λόγον	τοὺς Ὀρχομενίους μὴ καὶ τὸ
[9, 27]	δὲ ἤκουσα μὲν καὶ ἄλλον	λόγον,	ὡς διὰ πασῶν ὁ Ἡρακλῆς
[9, 30]	δὲ καὶ ἄλλον ἐν Λαρίσῃ	λόγον,	ὡς ἐν τῷ Ὀλύμπῳ. πόλις
[9, 25]	Δίρκην ὑπὸ ταύτης δὲ ἔχει	λόγος	Ἀντιόπην κακοῦσθαι καὶ δι´ αὐτὸ
[9, 20]	τῇ μάχῃ· ὁ δὲ ἕτερος	λόγος	ἀξιώματι μὲν ἀποδεῖ τοῦ προτέρου,
[9, 39]	δὲ τῶν πρότερον πεφηνότων αἰσίων	λόγος	ἐστὶν οὐδείς, εἰ μὴ καὶ
[9, 19]	δὲ ἐς ἀλώπεκα ἐπίκλησιν Τευμησσίαν	λόγος	ἐστίν, ὡς ἐκ μηνίματος Διονύσου
[9, 31]	δὲ καὶ ἕτερος ἐς αὐτὸν	λόγος,	ἧσσον μὲν τοῦ προτέρου γνώριμος,
[9, 2]	ἐπέξειμι, ἐπειδὰν ἐς αὐτὰ ὁ	λόγος	καθήκῃ μοι. (κατὰ δὲ τὴν
[9, 3]	νύμφας τὸ ἀρχαῖον αὐτόθι ἔχει	λόγος.	~(Πλαταιεῦσι δὲ Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀρείας
[9, 20]	μὲν δὴ σεμνότερος ἐς αὐτὸν	λόγος	τὰς γυναῖκάς φησι τὰς Ταναγραίων
[9, 12]	δὲ καὶ ὅδε ὑπ´ αὐτῶν	λόγος,	ὡς ἀπιόντι ἐκ Δελφῶν Κάδμῳ
[9, 33]	τραφῆναι παρὰ ποταμῷ Τρίτωνι ἔχει	λόγος,	ὡς δὴ τοῦτον τὸν Τρίτωνα
[9, 23]	τὰ ἔχοντα ἐς Λοκροὺς τοῦ	λόγου.	καὶ συνετέλει δὲ ἐς Ὀποῦντα
[9, 9]	δὲ πολλοί τε καὶ ἄξιοι	λόγου	κατὰ ταὐτὰ ἔγνωσαν· ἐγὼ δὲ
[9, 9]	ἡρώων ἐπολεμήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων, γενέσθαι	λόγου	μάλιστα ἄξιον. ὁ μέν γε
[9, 18]	Μαίονος, καὶ ἐς μαρτυρίαν τοῦ	λόγου	παρέσχον τῶν ἐν Ἰλιάδι ἔπος
[9, 5]	(τὰ δὲ ἐφεξῆς μοι τοῦ	λόγου	προεδήλωσεν ἡ Σικυωνία συγγραφή, τοῦ
[9, 19]	Ἀθηναίους ἔχοντα ἐδήλωσέ μοι τοῦ	λόγου.	(πρὸς θάλασσαν δὲ τῆς Μυκαλησσοῦ
[9, 3]	δὲ πολισμάτων ὁπόσα ἐστὶν ἐλάσσονος	λόγου,	συντέλειαν αἱροῦνται. (τὸ δὲ ἄγαλμα
[9, 39]	ἐδήλωσα ἐν τοῖς προτέροις τοῦ	λόγου.	~(Τὸ δὲ μαντεῖον οἱ Βοιωτοὶ
[9, 27]	ἐγὼ δὲ ἐπελεξάμην ἀνδρὶ ἐς	λόγους	ἐλθὼν δᾳδουχοῦντι. καὶ τῶν μὲν
[9, 13]	δὲ τοὺς Πυθαγόρου τοῦ Σαμίου	λόγους.	λέγεται δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας, ἡνίκα
[9, 3]	τῶν ἐπιχωρίων ἐξηγητής, ἀληθεῖ μέντοι	λόγῳ	δι´ ἐλάσσονος καὶ οὐ τοσούτου
[9, 40]	προσχώρους ὑπάξονται. μαρτυρεῖ δὲ τῷ	λόγῳ	καὶ Ἀλέξανδρος, οὐκ ἀναστήσας οὔτε
[9, 5]	Θήβης. (μαρτυρεῖ δέ μοι τῷ	λόγῳ	καὶ Ὅμηρος ἐν τῇ Ὀδυσσείᾳ·
[9, 19]	μὲν δὴ χωρίον τοῦτο ἐπὶ	λόγῳ	καλεῖται τοιῷδε· ὑπὲρ δὲ Γλίσαντός
[9, 41]	πρώτους. (Πατρεῖς δὲ οἱ Ἀχαιοὶ	λόγῳ	μὲν λέγουσιν ὅτι Ἡφαίστου ποίημά
[9, 29]	Ὀρχομενίους συγγραφῇ μαρτύρια ποιεῖται τῷ	λόγῳ	τὰ Ἡγησίνου ἔπη, ὡσαύτως δὲ
[9, 32]	κατέγνω καὶ ἀπέπεμψεν ἀτιμάσας τῷ	λόγῳ.	(τάδε μὲν Λυσάνδρῳ τὰ ἐς
[9, 12]	Φοίνικα ὄντα, ἔστιν ἐναντίον τῷ	λόγῳ	τῆς Ἀθηνᾶς ταύτης τὸ ὄνομα,
[9, 8]	Κρηναίας, τὰς δὲ Ὑψίστας ἐπὶ	λόγῳ	τοιῷδε ὀνομάζουσι· πρὸς δὲ ταῖς
[9, 2]	Νυμφευομένην δὲ τὴν θεὸν ἐπὶ	λόγῳ	τοιῷδε ὀνομάζουσιν. ~(Ἥραν ἐφ´ ὅτῳ
[9, 21]	δὲ τὸ ἐν τῷ Κτησίου	λόγῳ	τῷ ἐς Ἰνδοὺς μαρτιχόρα ὑπὸ
[9, 8]	ὥραν ἐν Δωδώνῃ φασὶν ἐπι	λόγῳ	τῷδε ἄλλος πού τις πεισθήσεται.
[9, 30]	Ὀρφεῖ· κεραυνωθῆναι δὲ αὐτὸν τῶν	λόγων	ἕνεκα ὧν ἐδίδασκεν ἐν τοῖς
[9, 5]	Ὠγύγιαι. καὶ τούτους μὲν ἀπολέσθαι	λοιμώδει	νόσῳ φασίν, ἐσοικίσασθαι δὲ μετὰ
[9, 22]	ὁ Ἑρμῆς σφισιν ἀποτρέψαι νόσον	λοιμώδη	περὶ τὸ τεῖχος κριὸν περιενεγκών,
[9, 5]	τὸν μὲν ἡ νόσος ἡ	λοιμώδης	ἠρήμωσε, Ζήθῳ δὲ τὸν παῖδα
[9, 8]	ἀποκτείναντας δὲ αὐτίκα ἐπέλαβε νόσος	λοιμώδης,	καί σφισιν ἀφίκετο ἴαμα ἐκ
[9, 36]	δὲ ὑπολειπομένους νόσος ἐπιπεσοῦσα ἔφθειρε	λοιμώδης,	ὀλίγοι δὲ καὶ ἐς τὴν
[9, 38]	Ἡσιόδου τὰ ὀστᾶ. νόσου καταλαμβανούσης	λοιμώδους	καὶ ἀνθρώπους καὶ τὰ βοσκήματα
[9, 16]	εἰργάσατο Ἀθηναῖος, Καλλιστόνικος δὲ τὰ	λοιπὰ	ἐπιχώριος. σοφὸν μὲν δὴ καὶ
[9, 21]	τὸ εἶδος, ἀλλὰ καὶ τὰ	λοιπὰ	τὸ αὐτὸ ἂν πάσχοι τοῦτο,
[9, 5]	βασιλέως· ὢν δὲ ἐς τὰ	λοιπὰ	ὑβριστὴς καὶ ἀσεβὴς Διονύσου, δίκην
[9, 16]	ὁμολογοῦσι· διάφορα δὲ καὶ τὰ	λοιπὰ	ὡς τὸ πολὺ ἀλλήλοις λέγουσιν
[9, 14]	μετὰ τὴν μάχην Πελοποννησίων τοῖς	λοιποῖς	ἀπιέναι προειπὼν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα
[9, 2]	μαχεσαμένων εἰσί. τοῖς μὲν οὖν	λοιποῖς	ἐστιν Ἕλλησι μνῆμα κοινόν· Λακεδαιμονίων
[9, 30]	ἦν τῶν ὀστῶν τοῦ Ὀρφέως	λοιπόν.	(αὐτίκα δὲ ἐν τῇ ἐπερχομένῃ
[9, 25]	πεπείρου διαρρήξαντί σοι τὸ ἐκτὸς	λοιπόν	ἐστιν εὑρεῖν τὸ ἔνδον αἵματι
[9, 38]	ἀνευρόντας εἴ τι ἦν Ἀκταίωνος	λοιπὸν	κρύψαι γῇ, κελεύει δὲ καὶ
[9, 39]	ἐντὸς γενέσθαι προθυμούμενος· τὸ δὲ	λοιπὸν	σῶμα αὐτίκα ἐφειλκύσθη τε καὶ
[9, 21]	ἀπὸ τῶν ἄλλων, τὸ δὲ	λοιπὸν	σῶμα φολίδι λεπτῇ πέφρικέ σφισι
[9, 15]	σωτηρίας, οὕτω δὴ ὅ τε	λοιπὸς	στρατὸς ἡγεμόνα ποιοῦνται τὸν Ἐπαμινώνδαν
[9, 24]	Ἁλὰς ἐπὶ θαλάσσῃ, ἣ τὴν	Λοκρίδα	ἤπειρον ἀπὸ τῆς Εὐβοίας διείργει.
[9, 23]	δηλώσει μοι τὰ ἔχοντα ἐς	Λοκροὺς	τοῦ λόγου. καὶ συνετέλει δὲ
[9, 2]	τὴν πηγὴν ἐνιδεῖν λέγουσιν αὐτὸν	λουμένης	Ἀρτέμιδος ἐν τῇ πηγῇ. Στησίχορος
[9, 39]	οὗτοι τὸν καταβαίνοντά εἰσιν οἱ	λούοντες	καὶ ὁπόσα χρὴ διακονούμενοι ἅτε
[9, 39]	ἀγαγόντες δὲ ἐλαίῳ χρίουσι καὶ	λούουσι	δύο παῖδες τῶν ἀστῶν ἔτη
[9, 39]	λουτρῶν εἴργεται θερμῶν, τὸ δὲ	λουτρὸν	ὁ ποταμός ἐστιν ἡ Ἕρκυνα·
[9, 39]	τά τε ἄλλα καθαρεύει καὶ	λουτρῶν	εἴργεται θερμῶν, τὸ δὲ λουτρὸν
[9, 33]	δὴ αὐτῷ παραγενομένῳ τὸν υἱὸν	Λόφιν	καὶ τὸν οὐ μελλήσαντα τῷ
[9, 33]	τούτῳ μὲν ὁ ποταμὸς καλεῖται	Λόφις·	(Ἀλαλκομεναὶ δὲ κώμη μέν ἐστιν
[9, 33]	δὲ ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ ποταμὸς	Λόφις.	λέγεται δὲ τῆς χώρας αὐχμηρᾶς
[9, 10]	ἀνεῖναι τὴν γῆν. (ἔστι δὲ	λόφος	ἐν δεξιᾷ τῶν πυλῶν ἱερὸς
[9, 10]	Ἀπόλλωνος· καλεῖται δὲ ὅ τε	λόφος	καὶ ὁ θεὸς Ἰσμήνιος, παραρρέοντος
[9, 22]	κόρακι, κάλλαια δὲ καὶ ὁ	λόφος	κατὰ ἀνεμώνην μάλιστα· λευκὰ δὲ
[9, 19]	ἡ πλάτανος ἐπεφύκει, καὶ ἐπὶ	λόφου	πλησίον τῆς Ἀγαμέμνονος σκηνῆς οὐδὸς
[9, 15]	δυνάμεως ἐπιτίθεταί σφισιν ἐν δυσχωρίαις	λοχήσας	ὁ Ἀλέξανδρος· ὡς δὲ ἐφαίνετο
[9, 12]	οἱ αὐλοί, τὸ δὲ καλούμενον	Λύδιον	ἐν αὐλοῖς ηὐλεῖτο ἀλλοίοις· Πρόνομος
[9, 22]	κοσσύφων μέγεθος μὲν κατὰ τοὺς	Λυδούς	ἐστιν ὄρνιθας, χρόα δὲ ἐμφερὴς
[9, 29]	Σμυρναίων πρὸς Γύγην τε καὶ	Λυδούς,	φησὶν ἐν τῷ προοιμίῳ θυγατέρας
[9, 5]	μουσικῇ, τήν τε ἁρμονίαν τὴν	Λυδῶν	κατὰ κῆδος τὸ Ταντάλου παρ´
[9, 41]	οὐδὲν ἀξιόχρεών ἐστιν ἐς πίστιν.	Λύκιοι	μέν γε ἐν Πατάροις ἐν
[9, 27]	εἶναι καὶ Ἀφροδίτης παῖδα ἥγηνται·	Λύκιος	δὲ Ὠλήν, ὃς καὶ τοὺς
[9, 13]	οὖν ὁρμήσαντες ἐς τὴν ποίμνην	λύκοι	τοῖς μὲν προβάτοις ἐγίνοντο οὐδὲν
[9, 30]	οὐκ ἐς ἀριθμὸν πολὺν πεποιημένους·	Λυκομίδαι	δὲ ἴσασί τε καὶ ἐπᾴδουσι
[9, 27]	Ἔρωτα, ἵνα ἐπὶ τοῖς δρωμένοις	Λυκομίδαι	καὶ ταῦτα ᾄδωσιν· ἐγὼ δὲ
[9, 5]	γένοιτο τρόπον, καὶ ὡς ἐς	Λύκον	ἀδελφὸν Νυκτέως ἥ τε ἐπιμέλεια
[9, 5]	περιῆλθε καὶ ἡ Θηβαίων δυναστεία.	Λύκος	δὲ παρέδωκε μὲν αὐξηθέντι Λαβδάκῳ
[9, 5]	ἐπετρόπευσεν αὖθις Λάιον Λαβδάκου παῖδα.	(Λύκου	δὲ ἐπιτροπεύοντος δεύτερον κατίασιν Ἀμφίων
[9, 17]	αἰτίᾳ τοιᾷδε. ἡ γυνὴ τοῦ	Λύκου	Διόνυσον θεῶν μάλιστα ἦγεν ἐν
[9, 25]	ποταμὸν καλούμενον ἀπὸ γυναικὸς τῆς	Λύκου	Δίρκην ὑπὸ ταύτης δὲ ἔχει
[9, 16]	ἡμέραις τακταῖς. (καὶ οἰκίας τῆς	Λύκου	ἐρείπια καὶ Σεμέλης μνῆμά ἐστιν,
[9, 11]	πάλη πεποίηται. Θρασύβουλος δὲ ὁ	Λύκου	καὶ Ἀθηναίων οἱ σὺν αὐτῷ
[9, 38]	δὲ Ἀκταίωνος λεγόμενα ἦν Ὀρχομενίοις	λυμαίνεσθαι	τὴν γῆν πέτρας ἔχον εἴδωλον·
[9, 26]	χαλκοῦν ἄγαλμα· ἐπιλέγουσι δὲ ὡς	λυμαινομένου	τὴν πόλιν ποτὲ αὐτοῖς δράκοντος
[9, 7]	καὶ ἄλλα τε ἐξεῦρεν ἐπὶ	λύμῃ	τῶν Θηβαίων καὶ τὴν ἡμίσειαν
[9, 30]	ὡς ἐπεστράφη, αὐτόχειρα αὐτὸν ὑπὸ	λύπης	αὑτοῦ γενέσθαι. λέγουσι δὲ οἱ
[9, 5]	τινα ἁμαρτίαν, ἐτεθνήκει δὲ ὑπὸ	λύπης	καὶ αὐτὸς ὁ Ζῆθος, οὕτω
[9, 5]	Εὐρώπην ποιήσας φησὶν Ἀμφίονα χρήσασθαι	λύρᾳ	πρῶτον Ἑρμοῦ διδάξαντος· πεποίηκε δὲ
[9, 5]	τὸ τεῖχος ἐξειργάζετο πρὸς τὴν	λύραν,	οὐδένα ἐποιήσατο λόγον ἐν τοῖς
[9, 5]	πρῶτον Ἀμφίονα καὶ ἐπὶ τούτῳ	λύραν	παρ´ αὐτοῦ λαβεῖν. λέγεται δὲ
[9, 30]	καὶ Ἑρμῆς μαχόμενοι περὶ τῆς	λύρας,	καὶ Διόνυσος ὁ μὲν Λυσίππου,
[9, 30]	αὐτόν τε ἤδη τυφλὸν καὶ	λύρας	κατεαγυίας ἐφαπτόμενον, Ἀρίων δὲ ὁ
[9, 32]	πολεμίων ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ.	(Λύσανδρον	δὲ τὰ μὲν ἐς τὰ
[9, 32]	Λακεδαιμονίοις μᾶλλον ἢ ὠφέλειαν γενέσθαι	Λύσανδρον·	~(Ἐν Ἁλιάρτῳ δὲ τοῦ τε
[9, 32]	ἀμυνάμενον τὸν Αὐτόλυκον ἦγεν ἐπὶ	Λύσανδρον,	παντάπασιν ἐκεῖνον ἐς χάριν τὴν
[9, 32]	χάριν τὴν ἑαυτοῦ δικάσειν ἐλπίζων·	Λύσανδρος	δὲ ἀδικεῖν Ἐτεόνικον κατέγνω καὶ
[9, 32]	(ὡς δὲ καὶ δεύτερα ὁ	Λύσανδρος	ἐπὶ τὰς τριήρεις ἀφίκετο ἐκ
[9, 32]	Λακεδαιμονίοις ὀνείδη γενέσθαι παρεσκεύασεν ὁ	Λύσανδρος	ἐπί τε δεκαδαρχίαις ἃς κατέστησε
[9, 32]	τετρακισχιλίους αἰχμαλώτους ὄντας ἀπέκτεινεν ὁ	Λύσανδρος	καί σφισιν οὐδὲ ἀποθανοῦσιν ἐπήνεγκε
[9, 32]	ἀρχὴ καὶ παρῆν ἔτι ὁ	Λύσανδρος	τούτων ἕνεκα Ἐτεόνικος πληγῶν τε
[9, 33]	~(Ἐν Ἁλιάρτῳ δὲ τοῦ τε	Λυσάνδρου	μνῆμα καὶ Κέκροπος τοῦ Πανδίονός
[9, 32]	καίουσα. ἐν Ἁλιάρτῳ δέ ἐστι	Λυσάνδρου	τοῦ Λακεδαιμονίου μνῆμα· προσβαλὼν γὰρ
[9, 32]	ἀτιμάσας τῷ λόγῳ. (τάδε μὲν	Λυσάνδρῳ	τὰ ἐς δόξαν ὑπάρχοντα ἦν,
[9, 13]	ἤδη μειράκιον ἦν ἐφοίτησεν ὡς	Λῦσιν,	ἄνδρα γένος μὲν Ταραντῖνον, ἐπιστάμενον
[9, 16]	θεάτρου Διονύσου ναός ἐστιν ἐπίκλησιν	Λυσίου·	Θηβαίων γὰρ αἰχμαλώτους ἄνδρας ἐχομένους
[9, 27]	δὲ ὕστερον χαλκοῦν εἰργάσατο Ἔρωτα	Λύσιππος,	καὶ ἔτι πρότερον τούτου Πραξιτέλης
[9, 30]	λύρας, καὶ Διόνυσος ὁ μὲν	Λυσίππου,	τὸ δὲ ἄγαλμα ἀνέθηκε Σύλλας
[9, 2]	δὲ ἄνευ θεοῦ πείθομαι νόσον	λύσσαν	τοῦ Ἀκταίωνος ἐπιλαβεῖν τοὺς κύνας·
[9, 25]	οἱ Θηβαῖοι λέγουσιν, ἀπέτεμεν ἐπὶ	λώβῃ	τὰς ῥῖνας, οἳ παρὰ Ὀρχομενίων