HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 56 formes différentes pour 229 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[9, 13]   εἰρήνης· οὐ πρότερόν γε» εἶπεν ὦ Σπαρτιᾶται, πρὶν ἢ καὶ τοὺς

[9, 10]   (ἔστι δ´ ἐνταῦθα λίθος ἐφ´ ᾧ Μαντώ φασι τὴν Τειρεσίου καθέζεσθαι.

[9, 2]   ἔτους πέμπτου τὰ Ἐλευθέρια, ἐν ᾧ μέγιστα γέρα πρόκειται δρόμου· θέουσι

[9, 5]   ἔργον ἔρεξεν ἀιδρείῃσι νόοιο γημαμένη ᾧ υἱεῖ· ὁ δ´ ὃν πατέρ´

[9, 5]   ἐπίκλησις ἐς τὰς Θήβας ἐστὶν Ὠγύγιαι. καὶ τούτους μὲν ἀπολέσθαι λοιμώδει

[9, 8]   ταῖς πύλαις ταύταις, αἱ δὲ Ὠγύγιαι τὸ ἀρχαιότατον. (τὰς δὲ Ὁμολωίδας

[9, 8]   δὲ ἐπὶ ταύταις πύλας ὀνομάζουσιν Ὠγυγίας, τελευταῖαι δέ εἰσιν Ὁμολωίδες· ἐφαίνετο

[9, 5]   εἶναι τῶν Ἐκτήνων ἄνδρα αὐτόχθονα Ὤγυγον· καὶ ἀπὸ τούτου τοῖς πολλοῖς

[9, 33]   εἶναι καὶ τὴν Ἀλαλκομενίαν τῶν Ὠγύγου θυγατέρων φασίν. ἀπωτέρω δὲ τῆς

[9, 19]   Αὐλίς· ὀνομασθῆναι δὲ ἀπὸ τῆς Ὠγύγου θυγατρός φασιν αὐτήν. ναὸς δὲ

[9, 31]   ἐπ´ Εὐρίπῳ λέγουσιν Ἡσίοδον νικήσαντα ᾠδῇ. περιοικοῦσι δὲ καὶ ἄνδρες τὸ

[9, 17]   φασι τὰς πέτρας αἳ τῇ ᾠδῇ τοῦ Ἀμφίονος ἠκολούθησαν· τοιαῦτα δὲ

[9, 29]   ἀποκτείνειεν αὐτὸν ἐξισούμενον κατὰ τὴν ᾠδήν. (ἀποθανόντος δὲ τοῦ Λίνου τὸ

[9, 30]   ποιμένος τὴν ἐν τῷ ὕπνῳ ᾠδήν· καί ποτε ὠθοῦντες ἀλλήλους καὶ

[9, 34]   καταστῆναι πρὸς τὰς Μούσας ἐς ᾠδῆς ἔργον· αἱ δὲ ὡς ἐνίκησαν,

[9, 11]   Ἤρας φασὶν ἐμπόδια εἶναι ταῖς ὠδῖσιν Ἀλκμήνης. αἱ μὲν δὴ ἐπεῖχον

[9, 4]   ἰοῦσιν ἐς Θήβας ποταμός ἐστιν Ὠερόη· θυγατέρα δὲ εἶναι τὴν Ὠερόην

[9, 4]   Ὠερόη· θυγατέρα δὲ εἶναι τὴν Ὠερόην τοῦ Ἀσωποῦ λέγουσι. πρὶν δὲ

[9, 30]   τῷ ὕπνῳ ᾠδήν· καί ποτε ὠθοῦντες ἀλλήλους καὶ ἐρίζοντες ὅστις ἐγγύτατα

[9, 35]   τοῦτο δέ σφισιν ἐν τῷ Ὠιδείῳ Χάριτός ἐστιν εἰκών, Ἀπελλοῦ γραφή,

[9, 10]   Καάνθου· Μελίας δὲ ἀδελφὸν καὶ Ὠκεανοῦ παῖδα εἶναι Κάανθον λέγουσι, σταλῆναι

[9, 39]   αὕτη τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς ᾠκεῖτο ἐπὶ μετεώρου καὶ ὠνομάζετο Μίδεια

[9, 23]   τὴν Ἀττικὴν ἀποσωθῆναι δυνηθέντες ἐνταῦθα ᾤκησαν. κεῖται μὲν τὸ πόλισμα ἐν

[9, 5]   ἔτι καὶ ἐς ἡμᾶς Καδμείαν ᾤκισεν. αὐξηθείσης δὲ ὕστερον τῆς πόλεως,

[9, 14]   Ἀρκάδας, πατρίδα ἐν κοινῷ σφισιν ᾤκισεν, ἣ Μεγάλη καὶ ἐς ἡμᾶς

[9, 24]   τῷ πολίσματί φασιν εἶναι Κυρτώνην. ᾤκισται δὲ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ, καὶ

[9, 26]   ὑπὸ τὸ ὄρος τὸν Ἑλικῶνα ᾤκισται. θυγατέρα δὲ εἶναι Θέσπιαν λέγουσιν

[9, 4]   Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀρείας ἐστὶν ἱερόν· ᾠκοδομήθη δὲ ἀπὸ λαφύρων ἃ τῆς

[9, 39]   καὶ ἁρμονίᾳ πρὸς τὸ ἀκριβέστατον ᾠκοδομημένον. (τοῦ δὲ οἰκοδομήματος τούτου τὸ

[9, 37]   γὰρ τῷ Ἀπόλλωνι τὸν ναὸν ᾠκοδόμησαν τὸν ἐν Δελφοῖς καὶ Ὑριεῖ

[9, 36]   Μινύας πρῶτος ἐς ὑποδοχὴν χρημάτων ᾠκοδομήσατο. (Ἕλληνες δὲ ἄρα εἰσὶ δεινοὶ

[9, 16]   ταῖς καλουμέναις πύλαις Προιτίσι θέατρον ᾠκοδόμηται, καὶ ἐγγυτάτω τοῦ θεάτρου Διονύσου

[9, 10]   Σκόπας· μετὰ δὲ ὁ ναὸς ᾠκοδόμηται. τὸ δὲ ἄγαλμα μεγέθει τε

[9, 39]   ὥσπερ ποταμῶν ὁ μέγιστος καὶ ὠκύτατος συνδεθέντα ὑπὸ δίνης ἀποκρύψειεν ἂν

[9, 21]   καὶ ὁμόχρους ἢ ὑπὸ τῆς ὠκύτητος ἢ εἰ μὴ θέοι διὰ

[9, 27]   ἀρχαιοτάτους ἐποίησεν Ἕλλησιν, οὗτος ὁ Ὠλὴν ἐν Εἰλειθυίας ὕμνῳ μητέρα Ἔρωτος

[9, 27]   Ἀφροδίτης παῖδα ἥγηνται· Λύκιος δὲ Ὠλήν, ὃς καὶ τοὺς ὕμνους τοὺς

[9, 27]   Ἔρωτος τὴν Εἰλείθυιάν φησιν εἶναι. Ὠλῆνος δὲ ὕστερον Πάμφως τε ἔπη

[9, 2]   ἀφανὴς ὁ Μαρδονίου νεκρός, ἔστιν ὡμολογημένον· τὸν δὲ θάψαντα οὐ κατὰ

[9, 22]   Ἑρμοῦ φέροντα κριὸν ἐπὶ τῶν ὤμων· ὃς δ´ ἂν εἶναι τῶν

[9, 22]   τεῖχος ἔχων ἄρνα ἐπὶ τῶν ὤμων· (τὸν δὲ Ἑρμῆν λέγουσι τὸν

[9, 31]   εἰκών, ἣν Πτολεμαῖος ἔγημεν ἀδελφὸς ὤν. τὴν δὲ Ἀρσινόην στρουθὸς φέρει

[9, 29]   καὶ ὡς Ἡρακλῆς ἔτι παῖς ὢν ἀποκτείνειεν αὐτὸν διδάσκαλον μουσικῆς ὄντα.

[9, 5]   ἀξίωμα καὶ φιλίᾳ τοῦ βασιλέως· ὢν δὲ ἐς τὰ λοιπὰ ὑβριστὴς

[9, 36]   Χρύσης τὴν ἀρχήν, Χρυσογενείας τε ὢν τῆς Ἄλμου καὶ Ποσειδῶνος. τούτῳ

[9, 33]   ἐς Τειρεσίαν, ἐτῶν τε ἀριθμὸν ὧν γεγράφασιν αὐτὸν βιῶναι καὶ ὡς

[9, 30]   δὲ αὐτὸν τῶν λόγων ἕνεκα ὧν ἐδίδασκεν ἐν τοῖς μυστηρίοις οὐ

[9, 5]   Ἅιδου δίκην δίδωσιν ὁ Ἀμφίων ὧν ἐς Λητὼ καὶ τοὺς παῖδας

[9, 36]   αὐτοῦ Μινύαι καὶ νῦν ἔτι ὧν ἦρχεν ὀνομάζονται. πρόσοδοι δὲ ἐγίνοντο

[9, 35]   ἀπόρρητον. (Πάμφως μὲν δὴ πρῶτος ὧν ἴσμεν ᾖσεν ἐς Χάριτας, πέρα

[9, 36]   αὐτοῦ πλούτῳ· θησαυρόν τε ἀνθρώπων ὧν ἴσμεν Μινύας πρῶτος ἐς ὑποδοχὴν

[9, 21]   τῇ Κελτῶν γῇ. θηρίων δὲ ὧν ἴσμεν μόνην ἀνιχνεῦσαι καὶ προϊδεῖν

[9, 18]   διχῇ διίστασθαι. ἐμὲ δὲ ἐπηγάγοντο ὧν λέγουσιν ἐς πίστιν ἰδόντα ἄλλο

[9, 8]   τὰ οἰκεῖα, τὰς πύλας διὰ ὧν τὴν κάθοδον ἐποιοῦντο ἀπὸ τῆς

[9, 12]   παρὰ βουκόλων εἶναι τῶν Πελάγοντος ὠνητήν· ἐπὶ δὲ ἑκατέρᾳ τῆς βοὸς

[9, 39]   ἀρχῆς ᾠκεῖτο ἐπὶ μετεώρου καὶ ὠνομάζετο Μίδεια ἀπὸ τῆς Ἀσπληδόνος μητρός·

[9, 29]   Μακεδόνα, ἀφ´ οὗ καὶ Μακεδόσιν ὠνόμασται τὸ ὄρος, τοῦτον ἐλθόντα ἐς

[9, 2]   γέρα πρόκειται δρόμου· θέουσι δὲ ὡπλισμένοι πρὸ τοῦ βωμοῦ. τρόπαιον δέ,

[9, 40]   μεγάλας Ἠοίας ποιήσας· (Φύλας δ´ ὤπυιεν κούρην κλειτοῦ Ἰολάου λειπεφιληνην εἶδος

[9, 12]   σφίσι τῆς ἑορτῆς ἥ τε ὥρα κατήπειγε τῆς θυσίας καὶ οἱ

[9, 23]   νεανίσκον καὶ ἰόντα ἐς Θεσπιὰς ὥρᾳ καύματος περὶ μεσοῦσαν μάλιστα ἡμέραν

[9, 38]   πολὺ ἡ λίμνη, χειμῶνος δὲ ὥρᾳ νότου τὰ πλείω πνεύσαντος ἔπεισιν

[9, 28]   τὸν ὀπὸν ἀφίκηται τοῖς Ἄραψιν ὥρα, ξύλων δύο ἕκαστος σκυτάλας ἐπὶ

[9, 24]   καὶ Ἐλευσῖνα οἰκεῖσθαι, καὶ ὡς ὥρᾳ χειμῶνος ἐπικλύσασα ἠφάνισεν αὐτὰ ἡ

[9, 8]   Δελφῶν τῷ Διονύσῳ θύειν παῖδα ὡραῖον· ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον

[9, 8]   ἐς τὴν ἐπιοῦσαν τοῦ ἔτους ὥραν ἐν Δωδώνῃ φασὶν ἐπι λόγῳ

[9, 13]   γίνεται καὶ Ἱππώ· ταύτας ἐς ὥραν ἤδη προηκούσας Λακεδαιμονίων ἄνδρες βιάζονται

[9, 35]   Καρποῦς ἐστὶν οὐ Χάριτος ἀλλὰ Ὥρας ὄνομα· τῇ δὲ ἑτέρᾳ τῶν

[9, 3]   ὅτῳ δὴ πρὸς τὸν Δία ὠργισμένην ἐς Εὔβοιάν φασιν ἀναχωρῆσαι, Δία

[9, 20]   τὸ ἀρχαῖον ἀνεσώσαντο. (ἔστι δ´ Ὠρίωνος μνῆμα ἐν Τανάγρᾳ καὶ ὄρος

[9, 15]   ἐπεξιέναι παραυτίκα ἐπὶ τὸν Ἀλέξανδρον ὥρμηντο. ἡγεμόνας μὲν οὖν τῆς ἐξόδου

[9, 35]   ὄνομα· τῇ δὲ ἑτέρᾳ τῶν Ὡρῶν νέμουσιν ὁμοῦ τῇ Πανδρόσῳ τιμὰς

[9, 3]   βοῶν ζεύγους ἐγκεκαλυμμένον, λέγειν δὲ ὡς ἄγοιτο γυναῖκα Πλάταιαν τὴν Ἀσωποῦ.

[9, 16]   αἰχμαλώτους ἄνδρας ἐχομένους ὑπὸ Θρᾳκῶν, ὡς ἀγόμενοι κατὰ τὴν Ἁλιαρτίαν ἐγίνοντο,

[9, 31]   Ἑλικῶνα οἰκοῦντες παρειλημμένα δόξῃ λέγουσιν ὡς ἄλλο Ἡσίοδος ποιήσειεν οὐδὲν ἢ

[9, 16]   οὐ μνῆμα· γενέσθαι δὲ αὐτὴν ὡς ἀπέθανε λίθον φασὶν ἐξ ἀνθρώπου,

[9, 31]   δὲ ἐρασθῆναι τῆς ἀδελφῆς, καὶ ὡς ἀπέθανεν ἡ παῖς, φοιτῶντα ἐπὶ

[9, 23]   ἐς Περσεφόνην, ἡ δὲ αὐτίκα ὡς ἀπέλιπεν αὐτὴν ὁ ὕπνος, ἔγραψε

[9, 12]   καὶ ὅδε ὑπ´ αὐτῶν λόγος, ὡς ἀπιόντι ἐκ Δελφῶν Κάδμῳ τὴν

[9, 29]   λάβοι δόξαν ἐπὶ μουσικῇ, καὶ ὡς Ἀπόλλων ἀποκτείνειεν αὐτὸν ἐξισούμενον κατὰ

[9, 27]   διεξέλθοι τῇ αὐτῇ νυκτὶ καὶ ὡς ἄρσενας παῖδας αὐτῷ πᾶσαι τέκοιεν,

[9, 23]   ἐς αὐτὴν ᾆσμα Πίνδαρον ἐλθόντα ὡς αὐτήν. (τὸν μὲν αὐτίκα τὸ

[9, 34]   γῆν Ἀνδρηίδα ὀνομασθῆναι· (παραγενομένου δὲ ὡς αὐτὸν Ἀθάμαντος, ἀπένειμε τῆς αὑτοῦ

[9, 25]   σύμπας οὗτος τόπος Σῦρμα Ἀντιγόνης· ὡς γὰρ τὸν τοῦ Πολυνείκους ἄρασθαί

[9, 13]   παίδων τὸν κίνδυνον ἐφεστηκότα ἑώρων. (ὡς δὲ ἄλλοι τε Λακεδαιμονίων τῶν

[9, 10]   πατρὸς ζητήσοντα ἡρπασμένην τὴν ἀδελφήν. ὡς δὲ Ἀπόλλωνα εὑρὼν ἔχοντα τὴν

[9, 32]   κτήματος Ἐτεόνικος ἦλθεν ὁ Σπαρτιάτης· ὡς δὲ ἄρα λέγων ἡλίσκετο οὐ

[9, 37]   καὶ ἄπαις ἀφικόμενος ἐς γῆρας. ὡς δὲ αὐτῷ χρήματα συνείλεκτο, ἐνταῦθα

[9, 15]   ἣν ἔτυχε πατρίδα ἐπονομάζων ἑκάστῳ. (ὡς δὲ ἀφίκετο πρὸς Μαντίνειαν τῇ

[9, 15]   γε παρόντος ἔφασκεν ὑπὸ Θηβαίων. (ὡς δὲ βοιωταρχεῖν αὖθις ᾕρητο καὶ

[9, 5]   Ἀντιόπης παῖδες τῇ μάχῃ κρατοῦσιν· ὡς δὲ ἐβασίλευσαν, τὴν πόλιν τὴν

[9, 30]   δὲ τῶν ἀνδρῶν οὐ τολμᾶν· ὡς δὲ ἐνεφορήσαντο οἴνου, ἐξεργάζονται τὸ

[9, 3]   τε αὐτίκα καὶ αὐτίκα ἀφίκετο. ὡς δὲ ἐπλησίαζε τῇ ἁμάξῃ καὶ

[9, 40]   εὕρασθαι παρὰ ἐκείνου τὸ ἴαμα. (ὡς δὲ ἐς τὴν Λεβάδειαν ἐλθόντες

[9, 13]   ὑπῆν δύσνοια ἐς τοὺς Θηβαίους. (ὡς δὲ ἐς χεῖρας συνῄεσαν, ἐνταῦθα

[9, 15]   ἐν δυσχωρίαις λοχήσας ὁ Ἀλέξανδρος· ὡς δὲ ἐφαίνετο ἄπορα εἶναι τὰ

[9, 38]   τὴν γῆν πέτρας ἔχον εἴδωλον· ὡς δὲ ἐχρῶντο ἐν Δελφοῖς, κελεύει

[9, 14]   ἐν τοῖς Λεύκτροις εἶχεν ἀπειλημμένους· ὡς δὲ ἤκουε τοὺς ἐκ τῆς

[9, 16]   φέρει μὲν δὴ Πλοῦτον παῖδα· (ὡς δὲ Θηβαῖοι λέγουσι, χεῖρας μὲν

[9, 32]   οὐ πόρρω τοῦ Κολοφωνίων ἄστεως. (ὡς δὲ καὶ δεύτερα ὁ Λύσανδρος

[9, 13]   κατὰ πόλιν ἴδωμεν τοὺς ὑμετέρους. (ὡς δὲ ὁ Λακεδαιμονίων καὶ Θηβαίων

[9, 5]   Ἀργεῖοι παραδιδόασι Θερσάνδρῳ Πολυνείκους παιδί. ὡς δὲ τοῖς σὺν Ἀγαμέμνονι ἐς

[9, 5]   καὶ ἐς τὸν Θρᾷκα Θάμυριν. ὡς δὲ τὸν οἶκον τὸν Ἀμφίονος

[9, 13]   Λακεδαιμονίους ἠξίου θάπτειν τοὺς αὑτῶν. (ὡς δὲ τῶν συμμάχων οἱ μὲν

[9, 33]   παρὰ ποταμῷ Τρίτωνι ἔχει λόγος, ὡς δὴ τοῦτον τὸν Τρίτωνα ὄντα

[9, 27]   ἤκουσα μὲν καὶ ἄλλον λόγον, ὡς διὰ πασῶν ὁ Ἡρακλῆς τῶν

[9, 24]   δὲ ἐν ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι ὡς δώδεκα εἰσὶν Ὄλμωνες, Ὀλμωνέων δὲ

[9, 34]   ἐκάλεσαν ἐν τοῖς ἔπεσιν. (οὗτος ὡς ἐβασίλευσεν ὁ Ἐτεοκλῆς, τὴν μὲν

[9, 34]   τῆς Γοργόνος κεφαλήν· Ἰοδάμαν δέ, ὡς εἶδε, γενέσθαι λίθον. καὶ διὰ

[9, 39]   διάμετρος αὐτοῦ τέσσαρας παρέχοιτο ἂν ὡς εἰκάσαι πήχεις· βάθος δὲ τοῦ

[9, 24]   τὸ ἀρχαῖον. (Ὑήττου δὲ στάδια ὡς εἴκοσιν ἀπέχουσι Κύρτωνες· τὸ δὲ

[9, 31]   στάδια ἀπὸ τοῦ ἄλσους τούτου ὡς εἴκοσιν ἔστιν ἡ τοῦ Ἵππου

[9, 23]   αὐτοῦ κατελάμβανεν· ὁ μὲν δὴ ὡς εἶχε κατακλίνεται βραχὺ ὑπὲρ τῆς

[9, 33]   ὧν γεγράφασιν αὐτὸν βιῶναι καὶ ὡς ἐκ γυναικὸς ἐς ἄνδρα ἠλλάγη

[9, 19]   ἀλώπεκα ἐπίκλησιν Τευμησσίαν λόγος ἐστίν, ὡς ἐκ μηνίματος Διονύσου τὸ θηρίον

[9, 11]   ἐνδεῖ τὰς ἐπὶ Στυμφάλῳ καὶ ὡς ἐκάθηρεν Ἡρακλῆς τὴν Ἠλείαν χώραν,

[9, 1]   αὖθις οἱ Ἀθηναῖοι. Φιλίππου δέ, ὡς ἐκράτησεν ἐν Χαιρωνείᾳ, φρουράν τε

[9, 30]   μέγα καὶ ἄλκιμον ἔσεσθαι νομίζοντες ὡς ἑλεῖν σφισι τὴν πόλιν, συὶ

[9, 14]   Θεσσαλῶν· οἱ Θεσσαλοὶ δὲ τότε, ὡς ἑλεῖν τὸν Κερησσόν σφισι πειρωμένοις

[9, 20]   ὁπόσα ἐλαύνοιτο ἐπὶ θάλασσαν βοσκήματα, ὡς ἐλόχα τε ὁ Τρίτων καὶ

[9, 5]   αὐτοῦ λαβεῖν. λέγεται δὲ καὶ ὡς ἐν Ἅιδου δίκην δίδωσιν ὁ

[9, 19]   ἐν τῷ ναῷ. λέγεται δὲ ὡς ἐν Αὐλίδι πνεῦμα τοῖς Ἕλλησιν

[9, 28]   καὶ ἀνδρὸς ἀκούσας οἶδα Φοίνικος ὡς ἐν τῇ ὀρεινῇ τῇ Φοινίκης

[9, 30]   καὶ ἄλλον ἐν Λαρίσῃ λόγον, ὡς ἐν τῷ Ὀλύμπῳ. πόλις οἰκοῖτο

[9, 34]   ἐς ᾠδῆς ἔργον· αἱ δὲ ὡς ἐνίκησαν, ἀποτίλασαι τῶν Σειρήνων τὰ

[9, 25]   κρημνῶν ἑαυτοὺς ῥίπτοντες. (Ἀλεξάνδρου δέ, ὡς ἐνίκησε τῇ μάχῃ, Θήβας τε

[9, 13]   οἱ Βραχυλλίδης, τούτου τοῦ ἀνδρός, ὡς ἐπανῆλθεν ἐς τὸ στρατόπεδον, προσθεμένου

[9, 25]   τῶν Καβείρων ἀπαραίτητόν ἐστιν ἀνθρώποις, ὡς ἐπέδειξε δὴ πολλαχῇ. (τὰ γὰρ

[9, 14]   αὐτὸ ἀφικόμενος Ἀθηναίων τὸ ἄστυ, ὡς ἐπεξιέναι μαχουμένους τοὺς Ἀθηναίους ἐκώλυεν

[9, 30]   Εὐρυδίκης τὴν ψυχὴν καὶ ἁμαρτόντα ὡς ἐπεστράφη, αὐτόχειρα αὐτὸν ὑπὸ λύπης

[9, 23]   ἐπικλήσεις καὶ ὁ χρυσήνιος, δῆλα ὡς ἐπὶ τῆς Κόρης τῇ ἁρπαγῇ.

[9, 36]   δέξατο καὶ κτεάνων μοῖραν πόρεν ὡς ἐπιεικές» (πρῶτος δὲ οὗτος ὁ

[9, 13]   τοὺς Θηβαίους. Ἐπαμινώνδας δέ, ἐπιστάμενος ὡς ἐπικρύπτεσθαι τὰς συμφορὰς ἀεί ποτε

[9, 22]   καὶ Πίνδαρος, προστίθησι δὲ Πίνδαρος, ὡς ἐπιλάβοι τὸ χρεὼν αὐτοὺς ἐν

[9, 13]   ἀπάγχουσιν αὑτάς· καὶ ὁ Σκέδασος, ὡς ἐς Λακεδαίμονα ἐλθόντι οὐδεμία ἐγένετο

[9, 5]   θάνατον, ὅντινα γένοιτο τρόπον, καὶ ὡς ἐς Λύκον ἀδελφὸν Νυκτέως ἥ

[9, 5]   καὶ τῶν Θηβαίων περὶ Γλίσαντα, ὡς ἐς χεῖρας συνῆλθον, Αἰγιαλέα μὲν

[9, 6]   ἀγῶσι πολέμου γενομένων εὐτυχημάτων, καὶ ὡς ἑτέρως, τοσάδε φανερώτατα ὄντα εὕρισκον.

[9, 9]   οἱ Θηβαῖοι τῇ συμβολῇ, καὶ ὡς ἐτράποντο, καταφεύγουσιν ἐς τὸ τεῖχος·

[9, 3]   ἑορτὴν δι´ ἔτους ἑβδόμου μέν, ὡς ἔφασκεν ὁ τῶν ἐπιχωρίων ἐξηγητής,

[9, 8]   λέγουσιν. ἤδη δὲ ἤκουσα καὶ ὡς Ζήθου τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἀμφίονος

[9, 35]   πρότερον δόξαν ἐστὶν αὐτῷ πεποιημένον, ὡς ἡ Πειθὼ Χαρίτων εἴη καὶ

[9, 32]   κτᾶσθαι κατὰ δή τι μάντευμα, ὡς ἡ φιλοχρηματία μόνη γένοιτο ἂν

[9, 13]   ἔμαθεν ἐς τὸ ἀκριβέστατον καὶ ὡς ἤδη μειράκιον ἦν ἐφοίτησεν ὡς

[9, 28]   ἀναδραμεῖν δένδρον, τὸν δὲ ἔχιν, ὡς ἦλθεν ὕστερος, ἀποπνεῦσαι πρὸς τὸ

[9, 29]   ἕτερος Λίνος καλούμενος Ἰσμηνίου καὶ ὡς Ἡρακλῆς ἔτι παῖς ὢν ἀποκτείνειεν

[9, 11]   Θηβαῖοι δὲ καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν, ὡς Ἡρακλῆς ὑπὸ τῆς μανίας καὶ

[9, 9]   δὲ Θηβαίων οἱ μὲν αὐτίκα ὡς ἡττήθησαν ὁμοῦ Λαοδάμαντι ἐκδιδράσκουσιν, οἱ

[9, 5]   καὶ τὸν πατέρα ἀποκτενεῖν ἔμελλεν, ὡς ηὐξήθη, καὶ τὴν μητέρα ἔγημε.

[9, 37]   ἦλθε δὴ μαντευσόμενος. τούτους φασίν, ὡς ηὐξήθησαν, γενέσθαι δεινοὺς θεοῖς τε

[9, 13]   τὴν ὑστεραίαν τοὺς τεθνεῶτας διενοοῦντο ὡς θάψοντες καὶ ἀποστέλλουσι κήρυκα ἐς

[9, 31]   ἐς τὸν μάντιν Μελάμποδα, καὶ ὡς Θησεὺς ἐς τὸν Ἅιδην ὁμοῦ

[9, 29]   καὶ ἄχρι τῆς βαρβάρου πάσης, ὡς καὶ Αἰγυπτίοις ᾆσμα γενέσθαι Λίνον·

[9, 20]   τε τὸ ὄνομα ἐς τοσοῦτον ὡς καὶ Ὅμηρον ἐν καταλόγῳ ποιῆσαι

[9, 38]   ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται» δῆλα δήπουθεν ὡς καὶ τότε προσιόντων τοῖς Ὀρχομενίοις

[9, 12]   ηὔλησε τοῖς αὐτοῖς. (λέγεται δὲ ὡς καὶ τοῦ προσώπου τῷ σχήματι

[9, 17]   ἕτερα λέγεται καὶ περὶ Ὀρφέως, ὡς κιθαρῳδοῦντι ἕποιτο αὐτῷ τὰ θηρία.

[9, 11]   ἔχειν οὕτω. τοῦτον ἀνέθηκεν αὐτός, ὡς λέγεται, Δαίδαλος ἐκτίνων εὐεργεσίας χάριν.

[9, 26]   ἐστι χαλκοῦν ἄγαλμα· ἐπιλέγουσι δὲ ὡς λυμαινομένου τὴν πόλιν ποτὲ αὐτοῖς

[9, 13]   ὡς ἤδη μειράκιον ἦν ἐφοίτησεν ὡς Λῦσιν, ἄνδρα γένος μὲν Ταραντῖνον,

[9, 31]   δὲ αὐτοὶ οὗτοι λέγουσι καὶ ὡς μαντικὴν Ἡσίοδος διδαχθείη παρὰ Ἀκαρνάνων·

[9, 7]   παίδων Φίλιππον μὲν τὸν πρεσβύτατον, ὡς μετ´ οὐ πολὺ παρέλαβε τὴν

[9, 29]   σφίσι ταφῆναι τὸν Λίνον, καὶ ὡς μετὰ τὸ πταῖσμα τὸ ἐν

[9, 32]   εὔδιος· ἄκραι τε γὰρ ἀνέχουσιν ὡς μὴ κατ´ εὐθὺ τῆς θαλάσσης

[9, 38]   καὶ αὖθις τὴν Πυθίαν εἰπεῖν ὡς μηνύσοι κορώνη σφίσιν. (οὕτω τοῖς

[9, 26]   ἐκ Κορίνθου. (λέγεται δὲ καὶ ὡς νόθη Λαΐου θυγάτηρ εἴη, καὶ

[9, 22]   μὲν ἐς τὴν ἐπίκλησιν λέγουσιν ὡς ὁ Ἑρμῆς σφισιν ἀποτρέψαι νόσον

[9, 29]   τῶν Μουσῶν ἐναγίζουσι. λέγεται δὲ ὡς ὁ Λίνος οὗτος παῖς μὲν

[9, 25]   ἐπωνυμίαν ἔχων, ὅτι τῶν κηρύκων, ὡς οἱ Θηβαῖοι λέγουσιν, ἀπέτεμεν ἐπὶ

[9, 19]   μὲν τὸ ὄνομα ἐγένετο ἀφανισθέντος, ὡς οἱ Ταναγραῖοί φασιν, ἐνταῦθα Ἀμφιαράῳ

[9, 12]   ᾆσαι. (λέγεται δὲ καὶ τόδε, ὡς ὁμοῦ τῷ κεραυνῷ βληθέντι ἐς

[9, 32]   τὸν Ἀντίοχον ἐπηγάγετο ἐς ἐλπίδα ὡς ὄντα ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι Λακεδαιμονίοις, καὶ

[9, 13]   παισὶν ἐνήγιζέ τε καὶ εὔχετο, ὡς οὐ μᾶλλον ὑπὲρ σωτηρίας Θηβαίων

[9, 2]   δοὺς μέντοι καὶ ἄλλοις Ἰώνων ὡς οὐδὲ ἐκείνοις ἀμελὲς γενόμενον ταφῆναι

[9, 14]   τῷ στρατῷ πρὸς τὴν Σπάρτην, ὡς οὐκ ἀντεπῆγεν Ἀγησίλαος μαχούμενος, οὕτω

[9, 3]   Εὔβοιάν φασιν ἀναχωρῆσαι, Δία δέ, ὡς οὐκ ἔπειθεν αὐτήν, παρὰ Κιθαιρῶνα

[9, 14]   ἀρχῆς· ὁ οὖν Ἐπαμινώνδας ὑπεριδὼν ὡς οὐκ ὄντα ἐν καιρῷ τὸν

[9, 1]   ἀλλὰ ἠπίσταντο γὰρ τοὺς Θηβαίους ὡς πανδημεὶ καὶ ἅμα ἐπὶ πλεῖστον

[9, 15]   Ἀλέξανδρος Πελοπίδαν ἐλθόντα ἀφίκετο δὲ ὡς παρὰ ἄνδρα ἰδίᾳ τε εὔνουν

[9, 26]   τὴν ἐν ἀριστερᾷ καὶ προελθόντι ὡς πεντήκοντα σταδίους Θέσπια ὑπὸ τὸ

[9, 13]   ἀντεκάθητο ὑπὲρ τῆς Κηφισίδος λίμνης ὡς ποιησομένων ταύτῃ Πελοποννησίων τὴν ἐσβολήν,

[9, 13]   τὴν Ἀττικὴν γυναῖκας καὶ παῖδας ὡς πολιορκησομένους αὐτοὺς παρασκευάζεσθαι. (τῶν μὲν

[9, 31]   καὶ ἑτέρα κεχωρισμένη τῆς προτέρας, ὡς πολύν τινα ἐπῶν ὁ Ἡσίοδος

[9, 30]   ἀνθρώπους. (ἄλλοις δὲ εἰρημένον ἐστὶν ὡς προαποθανούσης οἱ τῆς γυναικὸς ἐπὶ

[9, 5]   Πέλωρος καὶ Οὐδαῖος· Ἐχίονα δὲ ὡς προέχοντα κατ´ ἀνδραγαθίαν γαμβρὸν ἠξίωσεν

[9, 14]   Θηβαίους ἐς Βοιωτίαν ἀπαγαγεῖν. καὶ ὡς προϊὼν τῷ στρατῷ κατὰ Λέχαιον

[9, 32]   σοφοί, Τῖφυν ἄνδρα μνημονεύοντες ἐπιχώριον ὡς προκριθείη γενέσθαι τῆς Ἀργοῦς κυβερνήτης·

[9, 34]   αὐτῶν λέγονται. (Κορωνείας δὲ σταδίους ὡς τεσσαράκοντα ὄρος ἀπέχει τὸ Λιβήθριον,

[9, 16]   διάφορα δὲ καὶ τὰ λοιπὰ ὡς τὸ πολὺ ἀλλήλοις λέγουσιν Ἕλληνες.

[9, 9]   καὶ τοὺς ἄλλους ἐπεξελθόντες τεταραγμένοις, ὡς τὸ σύμπαν στράτευμα πλὴν Ἀδράστου

[9, 26]   χρῆσθαι σοφίσμασιν ἐς τοὺς ἀδελφούς, ὡς τὸν Κάδμῳ γενόμενον χρησμὸν εἰδεῖεν

[9, 26]   νόθη Λαΐου θυγάτηρ εἴη, καὶ ὡς τὸν χρησμὸν τὸν Κάδμῳ δοθέντα

[9, 29]   καὶ ἄλλα τοιάδε ὑπὸ Θηβαίων, ὡς τοῦ Λίνου τούτου γένοιτο ὕστερον

[9, 11]   τοῖς τότε ἐξεύρητο, ἱστία ἐπιτεχνησάμενος, ὡς τοῦ Μίνω ναυτικοῦ τὴν εἰρεσίαν

[9, 14]   οὐχί. (τότε δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας ὡς τοὺς Θεσπιεῖς καταφεύγοντας ἐς τὸν

[9, 19]   τὴν ἐπίκλησιν αὐτῆς ἔστιν εἰκάζειν ὡς τῶν ἐν Κύπρῳ ποτὲ οἰκησάντων

[9, 36]   ἐγίνοντο τῷ Μινύᾳ τηλικαῦται μέγεθος ὡς ὑπερβαλέσθαι τοὺς πρὸ αὐτοῦ πλούτῳ·

[9, 1]   τῷ τότε ἡ τύχη ἢ ὡς ὑπὸ Ἀρχιδάμου καὶ Λακεδαιμονίων τὸ

[9, 31]   ἤδη τινὰ ἐς τοσοῦτο ἥκοντα ὡς ὑπὸ ἔρωτος ἁλίσκεσθαι μηδὲ ὁποῖόν

[9, 19]   ἐπ´ ὀλέθρῳ τραφείη Θηβαίων, καὶ ὡς ὑπὸ τοῦ κυνός, ὃν Πρόκριδι

[9, 27]   Ἡσιόδῳ Θεογονίαν ἐσποιήσαντα οἶδα γράψαντα ὡς Χάος πρῶτον, ἐπὶ δὲ αὐτῷ

[9, 35]   ἕνεκα ὑπόνοια δὴ παρέστη τισὶν ὡς Χάριτας ἄρα καὶ πρεσβυτέρας οἶδεν

[9, 32]   Σπάρτης, ἡμερώσατο μὲν οὕτω Κῦρον ὡς χρήματα, ὁπότε ἐς τὸ ναυτικὸν

[9, 24]   Ἀθήνας καὶ Ἐλευσῖνα οἰκεῖσθαι, καὶ ὡς ὥρᾳ χειμῶνος ἐπικλύσασα ἠφάνισεν αὐτὰ

[9, 41]   καὶ ἔργον Ἡφαίστου· καὶ σφᾶς, ὥς γε εἰκός, λέληθε Θεόδωρον καὶ

[9, 41]   ἔνεικε χρύσεον, ἠλέκτροισιν ἐερμένον, ἠέλιον ὥς» Ἐριφύλην δὲ οὐ χρυσῷ καὶ

[9, 5]   Λάβδακος· ἔμελλε δὲ ἄρα αὐτόν, ὥς οἱ παρίστατο ἡ τελευτή, παῖδα

[9, 21]   ἀνθρώπου καὶ πολὺ ἔτι ἀπέχουσα, ὥς φασι, καταδύεται δὲ ἐς φάραγγας

[9, 29]   τῷ λόγῳ τὰ Ἡγησίνου ἔπη, ὡσαύτως δὲ καὶ ἡμεῖς πεποιήμεθα παρ´

[9, 9]   Ἐλευσινίων πρὸς Ἀθηναίους τοὺς ἄλλους, ὡσαύτως δὲ καὶ Θηβαίων πρὸς Μινύας,

[9, 9]   καὶ παρὰ Μεσσηνίων συμμαχικὰ ἤθροισεν, ὡσαύτως δὲ καὶ τοῖς Θηβαίοις μισθοφορικὰ

[9, 18]   δὲ ἐναγιζόντων αὐτῶν τὴν φλόγα, ὡσαύτως δὲ καὶ τὸν ἀπ´ αὐτῆς

[9, 35]   εἰκών, Ἀπελλοῦ γραφή, Περγαμηνοῖς δὲ ὡσαύτως ἐν τῷ Ἀττάλου θαλάμῳ, Βουπάλου

[9, 31]   ὅμοιον τὸ εἶδος καὶ ἀμφοτέροις ὡσαύτως κόμην εἶναι καὶ ἐσθῆτα ἐοικυῖαν

[9, 21]   ῥίνην. βράγχια δὲ ὑπὸ τοῖς ὠσὶν ἔχουσι καὶ ῥῖνα ἀνθρώπου, στόμα

[9, 27]   αὑτῷ ναόν τε καὶ ἱέρειαν ὥσπερ δὴ θεός. (ἀλλὰ γὰρ ἐφαίνετό

[9, 19]   ἐς ἅπαν ἐδώδιμον παρεχόμενοι καρπὸν ὥσπερ ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, τοῦ δὲ

[9, 22]   οὐ τῇ φωνῇ τῇ Δωρίδι ὥσπερ ὁ Πίνδαρος ἀλλὰ ὁποίᾳ συνήσειν

[9, 39]   τε καὶ τοῖς γόνασιν ἐπέδραμεν, ὥσπερ ποταμῶν ὁ μέγιστος καὶ ὠκύτατος

[9, 16]   ξόανά ἐστιν οὕτω δὴ ἀρχαῖα ὥστε καὶ ἀναθήματα Ἁρμονίας εἶναί φασιν,

[9, 28]   ποιοῦσιν ἐνταῦθα ἀσθενέστερον αἱ νομαί, ὥστε καὶ διαφεύγουσι τὰ πολλὰ οἱ

[9, 37]   ἠμέλησεν ἁπάντων ὁμοίως τῶν ἄλλων, ὥστε καὶ ἔλαθεν ἄγαμος καὶ ἄπαις

[9, 36]   Μινυῶν ἐπὶ τοσοῦτο ἤδη προῆκτο, ὥστε καὶ Νηλεὺς Κρηθέως βασιλεύων Πύλου

[9, 5]   μήνιμα, Αὐτεσίωνι δὲ τῷ Τισαμενοῦ, ὥστε καὶ παρὰ τοὺς Δωριέας μετῴκησε

[9, 8]   ποτε ὑπὸ μέθης ἐς ὕβριν, ὥστε καὶ τοῦ Διονύσου τὸν ἱερέα

[9, 34]   κατὰ τῶν πολιτῶν τὴν φήμην, ὥστε καὶ τῶν ποιησάντων τινὲς Κηφισιάδην

[9, 27]   τοσοῦτο προήγαγε θυμοῦ τὸν ἄνθρωπον ὥστε σύνθημα διδόντα αὐτὸν διεργάζεται, Νέρωνι

[9, 29]   ἱερὸν εἶναι Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ Ὦτον λέγουσιν, οἰκίσαι δὲ αὐτοὺς καὶ

[9, 32]   βλάβος κρίνω Λακεδαιμονίοις μᾶλλον ἢ ὠφέλειαν γενέσθαι Λύσανδρον· ~(Ἐν Ἁλιάρτῳ δὲ

Livre, Chap.
[9, 13]	εἰρήνης· οὐ πρότερόν γε» εἶπεν	ὦ	Σπαρτιᾶται, πρὶν ἢ καὶ τοὺς
[9, 10]	(ἔστι δ´ ἐνταῦθα λίθος ἐφ´	ᾧ	Μαντώ φασι τὴν Τειρεσίου καθέζεσθαι.
[9, 2]	ἔτους πέμπτου τὰ Ἐλευθέρια, ἐν	ᾧ	μέγιστα γέρα πρόκειται δρόμου· θέουσι
[9, 5]	ἔργον ἔρεξεν ἀιδρείῃσι νόοιο γημαμένη	ᾧ	υἱεῖ· ὁ δ´ ὃν πατέρ´
[9, 5]	ἐπίκλησις ἐς τὰς Θήβας ἐστὶν	Ὠγύγιαι.	καὶ τούτους μὲν ἀπολέσθαι λοιμώδει
[9, 8]	ταῖς πύλαις ταύταις, αἱ δὲ	Ὠγύγιαι	τὸ ἀρχαιότατον. (τὰς δὲ Ὁμολωίδας
[9, 8]	δὲ ἐπὶ ταύταις πύλας ὀνομάζουσιν	Ὠγυγίας,	τελευταῖαι δέ εἰσιν Ὁμολωίδες· ἐφαίνετο
[9, 5]	εἶναι τῶν Ἐκτήνων ἄνδρα αὐτόχθονα	Ὤγυγον·	καὶ ἀπὸ τούτου τοῖς πολλοῖς
[9, 33]	εἶναι καὶ τὴν Ἀλαλκομενίαν τῶν	Ὠγύγου	θυγατέρων φασίν. ἀπωτέρω δὲ τῆς
[9, 19]	Αὐλίς· ὀνομασθῆναι δὲ ἀπὸ τῆς	Ὠγύγου	θυγατρός φασιν αὐτήν. ναὸς δὲ
[9, 31]	ἐπ´ Εὐρίπῳ λέγουσιν Ἡσίοδον νικήσαντα	ᾠδῇ.	περιοικοῦσι δὲ καὶ ἄνδρες τὸ
[9, 17]	φασι τὰς πέτρας αἳ τῇ	ᾠδῇ	τοῦ Ἀμφίονος ἠκολούθησαν· τοιαῦτα δὲ
[9, 29]	ἀποκτείνειεν αὐτὸν ἐξισούμενον κατὰ τὴν	ᾠδήν.	(ἀποθανόντος δὲ τοῦ Λίνου τὸ
[9, 30]	ποιμένος τὴν ἐν τῷ ὕπνῳ	ᾠδήν·	καί ποτε ὠθοῦντες ἀλλήλους καὶ
[9, 34]	καταστῆναι πρὸς τὰς Μούσας ἐς	ᾠδῆς	ἔργον· αἱ δὲ ὡς ἐνίκησαν,
[9, 11]	Ἤρας φασὶν ἐμπόδια εἶναι ταῖς	ὠδῖσιν	Ἀλκμήνης. αἱ μὲν δὴ ἐπεῖχον
[9, 4]	ἰοῦσιν ἐς Θήβας ποταμός ἐστιν	Ὠερόη·	θυγατέρα δὲ εἶναι τὴν Ὠερόην
[9, 4]	Ὠερόη· θυγατέρα δὲ εἶναι τὴν	Ὠερόην	τοῦ Ἀσωποῦ λέγουσι. πρὶν δὲ
[9, 30]	τῷ ὕπνῳ ᾠδήν· καί ποτε	ὠθοῦντες	ἀλλήλους καὶ ἐρίζοντες ὅστις ἐγγύτατα
[9, 35]	τοῦτο δέ σφισιν ἐν τῷ	Ὠιδείῳ	Χάριτός ἐστιν εἰκών, Ἀπελλοῦ γραφή,
[9, 10]	Καάνθου· Μελίας δὲ ἀδελφὸν καὶ	Ὠκεανοῦ	παῖδα εἶναι Κάανθον λέγουσι, σταλῆναι
[9, 39]	αὕτη τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς	ᾠκεῖτο	ἐπὶ μετεώρου καὶ ὠνομάζετο Μίδεια
[9, 23]	τὴν Ἀττικὴν ἀποσωθῆναι δυνηθέντες ἐνταῦθα	ᾤκησαν.	κεῖται μὲν τὸ πόλισμα ἐν
[9, 5]	ἔτι καὶ ἐς ἡμᾶς Καδμείαν	ᾤκισεν.	αὐξηθείσης δὲ ὕστερον τῆς πόλεως,
[9, 14]	Ἀρκάδας, πατρίδα ἐν κοινῷ σφισιν	ᾤκισεν,	ἣ Μεγάλη καὶ ἐς ἡμᾶς
[9, 24]	τῷ πολίσματί φασιν εἶναι Κυρτώνην.	ᾤκισται	δὲ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ, καὶ
[9, 26]	ὑπὸ τὸ ὄρος τὸν Ἑλικῶνα	ᾤκισται.	θυγατέρα δὲ εἶναι Θέσπιαν λέγουσιν
[9, 4]	Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀρείας ἐστὶν ἱερόν·	ᾠκοδομήθη	δὲ ἀπὸ λαφύρων ἃ τῆς
[9, 39]	καὶ ἁρμονίᾳ πρὸς τὸ ἀκριβέστατον	ᾠκοδομημένον.	(τοῦ δὲ οἰκοδομήματος τούτου τὸ
[9, 37]	γὰρ τῷ Ἀπόλλωνι τὸν ναὸν	ᾠκοδόμησαν	τὸν ἐν Δελφοῖς καὶ Ὑριεῖ
[9, 36]	Μινύας πρῶτος ἐς ὑποδοχὴν χρημάτων	ᾠκοδομήσατο.	(Ἕλληνες δὲ ἄρα εἰσὶ δεινοὶ
[9, 16]	ταῖς καλουμέναις πύλαις Προιτίσι θέατρον	ᾠκοδόμηται,	καὶ ἐγγυτάτω τοῦ θεάτρου Διονύσου
[9, 10]	Σκόπας· μετὰ δὲ ὁ ναὸς	ᾠκοδόμηται.	τὸ δὲ ἄγαλμα μεγέθει τε
[9, 39]	ὥσπερ ποταμῶν ὁ μέγιστος καὶ	ὠκύτατος	συνδεθέντα ὑπὸ δίνης ἀποκρύψειεν ἂν
[9, 21]	καὶ ὁμόχρους ἢ ὑπὸ τῆς	ὠκύτητος	ἢ εἰ μὴ θέοι διὰ
[9, 27]	ἀρχαιοτάτους ἐποίησεν Ἕλλησιν, οὗτος ὁ	Ὠλὴν	ἐν Εἰλειθυίας ὕμνῳ μητέρα Ἔρωτος
[9, 27]	Ἀφροδίτης παῖδα ἥγηνται· Λύκιος δὲ	Ὠλήν,	ὃς καὶ τοὺς ὕμνους τοὺς
[9, 27]	Ἔρωτος τὴν Εἰλείθυιάν φησιν εἶναι.	Ὠλῆνος	δὲ ὕστερον Πάμφως τε ἔπη
[9, 2]	ἀφανὴς ὁ Μαρδονίου νεκρός, ἔστιν	ὡμολογημένον·	τὸν δὲ θάψαντα οὐ κατὰ
[9, 22]	Ἑρμοῦ φέροντα κριὸν ἐπὶ τῶν	ὤμων·	ὃς δ´ ἂν εἶναι τῶν
[9, 22]	τεῖχος ἔχων ἄρνα ἐπὶ τῶν	ὤμων·	(τὸν δὲ Ἑρμῆν λέγουσι τὸν
[9, 31]	εἰκών, ἣν Πτολεμαῖος ἔγημεν ἀδελφὸς	ὤν.	τὴν δὲ Ἀρσινόην στρουθὸς φέρει
[9, 29]	καὶ ὡς Ἡρακλῆς ἔτι παῖς	ὢν	ἀποκτείνειεν αὐτὸν διδάσκαλον μουσικῆς ὄντα.
[9, 5]	ἀξίωμα καὶ φιλίᾳ τοῦ βασιλέως·	ὢν	δὲ ἐς τὰ λοιπὰ ὑβριστὴς
[9, 36]	Χρύσης τὴν ἀρχήν, Χρυσογενείας τε	ὢν	τῆς Ἄλμου καὶ Ποσειδῶνος. τούτῳ
[9, 33]	ἐς Τειρεσίαν, ἐτῶν τε ἀριθμὸν	ὧν	γεγράφασιν αὐτὸν βιῶναι καὶ ὡς
[9, 30]	δὲ αὐτὸν τῶν λόγων ἕνεκα	ὧν	ἐδίδασκεν ἐν τοῖς μυστηρίοις οὐ
[9, 5]	Ἅιδου δίκην δίδωσιν ὁ Ἀμφίων	ὧν	ἐς Λητὼ καὶ τοὺς παῖδας
[9, 36]	αὐτοῦ Μινύαι καὶ νῦν ἔτι	ὧν	ἦρχεν ὀνομάζονται. πρόσοδοι δὲ ἐγίνοντο
[9, 35]	ἀπόρρητον. (Πάμφως μὲν δὴ πρῶτος	ὧν	ἴσμεν ᾖσεν ἐς Χάριτας, πέρα
[9, 36]	αὐτοῦ πλούτῳ· θησαυρόν τε ἀνθρώπων	ὧν	ἴσμεν Μινύας πρῶτος ἐς ὑποδοχὴν
[9, 21]	τῇ Κελτῶν γῇ. θηρίων δὲ	ὧν	ἴσμεν μόνην ἀνιχνεῦσαι καὶ προϊδεῖν
[9, 18]	διχῇ διίστασθαι. ἐμὲ δὲ ἐπηγάγοντο	ὧν	λέγουσιν ἐς πίστιν ἰδόντα ἄλλο
[9, 8]	τὰ οἰκεῖα, τὰς πύλας διὰ	ὧν	τὴν κάθοδον ἐποιοῦντο ἀπὸ τῆς
[9, 12]	παρὰ βουκόλων εἶναι τῶν Πελάγοντος	ὠνητήν·	ἐπὶ δὲ ἑκατέρᾳ τῆς βοὸς
[9, 39]	ἀρχῆς ᾠκεῖτο ἐπὶ μετεώρου καὶ	ὠνομάζετο	Μίδεια ἀπὸ τῆς Ἀσπληδόνος μητρός·
[9, 29]	Μακεδόνα, ἀφ´ οὗ καὶ Μακεδόσιν	ὠνόμασται	τὸ ὄρος, τοῦτον ἐλθόντα ἐς
[9, 2]	γέρα πρόκειται δρόμου· θέουσι δὲ	ὡπλισμένοι	πρὸ τοῦ βωμοῦ. τρόπαιον δέ,
[9, 40]	μεγάλας Ἠοίας ποιήσας· (Φύλας δ´	ὤπυιεν	κούρην κλειτοῦ Ἰολάου λειπεφιληνην εἶδος
[9, 12]	σφίσι τῆς ἑορτῆς ἥ τε	ὥρα	κατήπειγε τῆς θυσίας καὶ οἱ
[9, 23]	νεανίσκον καὶ ἰόντα ἐς Θεσπιὰς	ὥρᾳ	καύματος περὶ μεσοῦσαν μάλιστα ἡμέραν
[9, 38]	πολὺ ἡ λίμνη, χειμῶνος δὲ	ὥρᾳ	νότου τὰ πλείω πνεύσαντος ἔπεισιν
[9, 28]	τὸν ὀπὸν ἀφίκηται τοῖς Ἄραψιν	ὥρα,	ξύλων δύο ἕκαστος σκυτάλας ἐπὶ
[9, 24]	καὶ Ἐλευσῖνα οἰκεῖσθαι, καὶ ὡς	ὥρᾳ	χειμῶνος ἐπικλύσασα ἠφάνισεν αὐτὰ ἡ
[9, 8]	Δελφῶν τῷ Διονύσῳ θύειν παῖδα	ὡραῖον·	ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον
[9, 8]	ἐς τὴν ἐπιοῦσαν τοῦ ἔτους	ὥραν	ἐν Δωδώνῃ φασὶν ἐπι λόγῳ
[9, 13]	γίνεται καὶ Ἱππώ· ταύτας ἐς	ὥραν	ἤδη προηκούσας Λακεδαιμονίων ἄνδρες βιάζονται
[9, 35]	Καρποῦς ἐστὶν οὐ Χάριτος ἀλλὰ	Ὥρας	ὄνομα· τῇ δὲ ἑτέρᾳ τῶν
[9, 3]	ὅτῳ δὴ πρὸς τὸν Δία	ὠργισμένην	ἐς Εὔβοιάν φασιν ἀναχωρῆσαι, Δία
[9, 20]	τὸ ἀρχαῖον ἀνεσώσαντο. (ἔστι δ´	Ὠρίωνος	μνῆμα ἐν Τανάγρᾳ καὶ ὄρος
[9, 15]	ἐπεξιέναι παραυτίκα ἐπὶ τὸν Ἀλέξανδρον	ὥρμηντο.	ἡγεμόνας μὲν οὖν τῆς ἐξόδου
[9, 35]	ὄνομα· τῇ δὲ ἑτέρᾳ τῶν	Ὡρῶν	νέμουσιν ὁμοῦ τῇ Πανδρόσῳ τιμὰς
[9, 3]	βοῶν ζεύγους ἐγκεκαλυμμένον, λέγειν δὲ	ὡς	ἄγοιτο γυναῖκα Πλάταιαν τὴν Ἀσωποῦ.
[9, 16]	αἰχμαλώτους ἄνδρας ἐχομένους ὑπὸ Θρᾳκῶν,	ὡς	ἀγόμενοι κατὰ τὴν Ἁλιαρτίαν ἐγίνοντο,
[9, 31]	Ἑλικῶνα οἰκοῦντες παρειλημμένα δόξῃ λέγουσιν	ὡς	ἄλλο Ἡσίοδος ποιήσειεν οὐδὲν ἢ
[9, 16]	οὐ μνῆμα· γενέσθαι δὲ αὐτὴν	ὡς	ἀπέθανε λίθον φασὶν ἐξ ἀνθρώπου,
[9, 31]	δὲ ἐρασθῆναι τῆς ἀδελφῆς, καὶ	ὡς	ἀπέθανεν ἡ παῖς, φοιτῶντα ἐπὶ
[9, 23]	ἐς Περσεφόνην, ἡ δὲ αὐτίκα	ὡς	ἀπέλιπεν αὐτὴν ὁ ὕπνος, ἔγραψε
[9, 12]	καὶ ὅδε ὑπ´ αὐτῶν λόγος,	ὡς	ἀπιόντι ἐκ Δελφῶν Κάδμῳ τὴν
[9, 29]	λάβοι δόξαν ἐπὶ μουσικῇ, καὶ	ὡς	Ἀπόλλων ἀποκτείνειεν αὐτὸν ἐξισούμενον κατὰ
[9, 27]	διεξέλθοι τῇ αὐτῇ νυκτὶ καὶ	ὡς	ἄρσενας παῖδας αὐτῷ πᾶσαι τέκοιεν,
[9, 23]	ἐς αὐτὴν ᾆσμα Πίνδαρον ἐλθόντα	ὡς	αὐτήν. (τὸν μὲν αὐτίκα τὸ
[9, 34]	γῆν Ἀνδρηίδα ὀνομασθῆναι· (παραγενομένου δὲ	ὡς	αὐτὸν Ἀθάμαντος, ἀπένειμε τῆς αὑτοῦ
[9, 25]	σύμπας οὗτος τόπος Σῦρμα Ἀντιγόνης·	ὡς	γὰρ τὸν τοῦ Πολυνείκους ἄρασθαί
[9, 13]	παίδων τὸν κίνδυνον ἐφεστηκότα ἑώρων.	(ὡς	δὲ ἄλλοι τε Λακεδαιμονίων τῶν
[9, 10]	πατρὸς ζητήσοντα ἡρπασμένην τὴν ἀδελφήν.	ὡς	δὲ Ἀπόλλωνα εὑρὼν ἔχοντα τὴν
[9, 32]	κτήματος Ἐτεόνικος ἦλθεν ὁ Σπαρτιάτης·	ὡς	δὲ ἄρα λέγων ἡλίσκετο οὐ
[9, 37]	καὶ ἄπαις ἀφικόμενος ἐς γῆρας.	ὡς	δὲ αὐτῷ χρήματα συνείλεκτο, ἐνταῦθα
[9, 15]	ἣν ἔτυχε πατρίδα ἐπονομάζων ἑκάστῳ.	(ὡς	δὲ ἀφίκετο πρὸς Μαντίνειαν τῇ
[9, 15]	γε παρόντος ἔφασκεν ὑπὸ Θηβαίων.	(ὡς	δὲ βοιωταρχεῖν αὖθις ᾕρητο καὶ
[9, 5]	Ἀντιόπης παῖδες τῇ μάχῃ κρατοῦσιν·	ὡς	δὲ ἐβασίλευσαν, τὴν πόλιν τὴν
[9, 30]	δὲ τῶν ἀνδρῶν οὐ τολμᾶν·	ὡς	δὲ ἐνεφορήσαντο οἴνου, ἐξεργάζονται τὸ
[9, 3]	τε αὐτίκα καὶ αὐτίκα ἀφίκετο.	ὡς	δὲ ἐπλησίαζε τῇ ἁμάξῃ καὶ
[9, 40]	εὕρασθαι παρὰ ἐκείνου τὸ ἴαμα.	(ὡς	δὲ ἐς τὴν Λεβάδειαν ἐλθόντες
[9, 13]	ὑπῆν δύσνοια ἐς τοὺς Θηβαίους.	(ὡς	δὲ ἐς χεῖρας συνῄεσαν, ἐνταῦθα
[9, 15]	ἐν δυσχωρίαις λοχήσας ὁ Ἀλέξανδρος·	ὡς	δὲ ἐφαίνετο ἄπορα εἶναι τὰ
[9, 38]	τὴν γῆν πέτρας ἔχον εἴδωλον·	ὡς	δὲ ἐχρῶντο ἐν Δελφοῖς, κελεύει
[9, 14]	ἐν τοῖς Λεύκτροις εἶχεν ἀπειλημμένους·	ὡς	δὲ ἤκουε τοὺς ἐκ τῆς
[9, 16]	φέρει μὲν δὴ Πλοῦτον παῖδα·	(ὡς	δὲ Θηβαῖοι λέγουσι, χεῖρας μὲν
[9, 32]	οὐ πόρρω τοῦ Κολοφωνίων ἄστεως.	(ὡς	δὲ καὶ δεύτερα ὁ Λύσανδρος
[9, 13]	κατὰ πόλιν ἴδωμεν τοὺς ὑμετέρους.	(ὡς	δὲ ὁ Λακεδαιμονίων καὶ Θηβαίων
[9, 5]	Ἀργεῖοι παραδιδόασι Θερσάνδρῳ Πολυνείκους παιδί.	ὡς	δὲ τοῖς σὺν Ἀγαμέμνονι ἐς
[9, 5]	καὶ ἐς τὸν Θρᾷκα Θάμυριν.	ὡς	δὲ τὸν οἶκον τὸν Ἀμφίονος
[9, 13]	Λακεδαιμονίους ἠξίου θάπτειν τοὺς αὑτῶν.	(ὡς	δὲ τῶν συμμάχων οἱ μὲν
[9, 33]	παρὰ ποταμῷ Τρίτωνι ἔχει λόγος,	ὡς	δὴ τοῦτον τὸν Τρίτωνα ὄντα
[9, 27]	ἤκουσα μὲν καὶ ἄλλον λόγον,	ὡς	διὰ πασῶν ὁ Ἡρακλῆς τῶν
[9, 24]	δὲ ἐν ἀριστερᾷ σταδίους προελθόντι	ὡς	δώδεκα εἰσὶν Ὄλμωνες, Ὀλμωνέων δὲ
[9, 34]	ἐκάλεσαν ἐν τοῖς ἔπεσιν. (οὗτος	ὡς	ἐβασίλευσεν ὁ Ἐτεοκλῆς, τὴν μὲν
[9, 34]	τῆς Γοργόνος κεφαλήν· Ἰοδάμαν δέ,	ὡς	εἶδε, γενέσθαι λίθον. καὶ διὰ
[9, 39]	διάμετρος αὐτοῦ τέσσαρας παρέχοιτο ἂν	ὡς	εἰκάσαι πήχεις· βάθος δὲ τοῦ
[9, 24]	τὸ ἀρχαῖον. (Ὑήττου δὲ στάδια	ὡς	εἴκοσιν ἀπέχουσι Κύρτωνες· τὸ δὲ
[9, 31]	στάδια ἀπὸ τοῦ ἄλσους τούτου	ὡς	εἴκοσιν ἔστιν ἡ τοῦ Ἵππου
[9, 23]	αὐτοῦ κατελάμβανεν· ὁ μὲν δὴ	ὡς	εἶχε κατακλίνεται βραχὺ ὑπὲρ τῆς
[9, 33]	ὧν γεγράφασιν αὐτὸν βιῶναι καὶ	ὡς	ἐκ γυναικὸς ἐς ἄνδρα ἠλλάγη
[9, 19]	ἀλώπεκα ἐπίκλησιν Τευμησσίαν λόγος ἐστίν,	ὡς	ἐκ μηνίματος Διονύσου τὸ θηρίον
[9, 11]	ἐνδεῖ τὰς ἐπὶ Στυμφάλῳ καὶ	ὡς	ἐκάθηρεν Ἡρακλῆς τὴν Ἠλείαν χώραν,
[9, 1]	αὖθις οἱ Ἀθηναῖοι. Φιλίππου δέ,	ὡς	ἐκράτησεν ἐν Χαιρωνείᾳ, φρουράν τε
[9, 30]	μέγα καὶ ἄλκιμον ἔσεσθαι νομίζοντες	ὡς	ἑλεῖν σφισι τὴν πόλιν, συὶ
[9, 14]	Θεσσαλῶν· οἱ Θεσσαλοὶ δὲ τότε,	ὡς	ἑλεῖν τὸν Κερησσόν σφισι πειρωμένοις
[9, 20]	ὁπόσα ἐλαύνοιτο ἐπὶ θάλασσαν βοσκήματα,	ὡς	ἐλόχα τε ὁ Τρίτων καὶ
[9, 5]	αὐτοῦ λαβεῖν. λέγεται δὲ καὶ	ὡς	ἐν Ἅιδου δίκην δίδωσιν ὁ
[9, 19]	ἐν τῷ ναῷ. λέγεται δὲ	ὡς	ἐν Αὐλίδι πνεῦμα τοῖς Ἕλλησιν
[9, 28]	καὶ ἀνδρὸς ἀκούσας οἶδα Φοίνικος	ὡς	ἐν τῇ ὀρεινῇ τῇ Φοινίκης
[9, 30]	καὶ ἄλλον ἐν Λαρίσῃ λόγον,	ὡς	ἐν τῷ Ὀλύμπῳ. πόλις οἰκοῖτο
[9, 34]	ἐς ᾠδῆς ἔργον· αἱ δὲ	ὡς	ἐνίκησαν, ἀποτίλασαι τῶν Σειρήνων τὰ
[9, 25]	κρημνῶν ἑαυτοὺς ῥίπτοντες. (Ἀλεξάνδρου δέ,	ὡς	ἐνίκησε τῇ μάχῃ, Θήβας τε
[9, 13]	οἱ Βραχυλλίδης, τούτου τοῦ ἀνδρός,	ὡς	ἐπανῆλθεν ἐς τὸ στρατόπεδον, προσθεμένου
[9, 25]	τῶν Καβείρων ἀπαραίτητόν ἐστιν ἀνθρώποις,	ὡς	ἐπέδειξε δὴ πολλαχῇ. (τὰ γὰρ
[9, 14]	αὐτὸ ἀφικόμενος Ἀθηναίων τὸ ἄστυ,	ὡς	ἐπεξιέναι μαχουμένους τοὺς Ἀθηναίους ἐκώλυεν
[9, 30]	Εὐρυδίκης τὴν ψυχὴν καὶ ἁμαρτόντα	ὡς	ἐπεστράφη, αὐτόχειρα αὐτὸν ὑπὸ λύπης
[9, 23]	ἐπικλήσεις καὶ ὁ χρυσήνιος, δῆλα	ὡς	ἐπὶ τῆς Κόρης τῇ ἁρπαγῇ.
[9, 36]	δέξατο καὶ κτεάνων μοῖραν πόρεν	ὡς	ἐπιεικές» (πρῶτος δὲ οὗτος ὁ
[9, 13]	τοὺς Θηβαίους. Ἐπαμινώνδας δέ, ἐπιστάμενος	ὡς	ἐπικρύπτεσθαι τὰς συμφορὰς ἀεί ποτε
[9, 22]	καὶ Πίνδαρος, προστίθησι δὲ Πίνδαρος,	ὡς	ἐπιλάβοι τὸ χρεὼν αὐτοὺς ἐν
[9, 13]	ἀπάγχουσιν αὑτάς· καὶ ὁ Σκέδασος,	ὡς	ἐς Λακεδαίμονα ἐλθόντι οὐδεμία ἐγένετο
[9, 5]	θάνατον, ὅντινα γένοιτο τρόπον, καὶ	ὡς	ἐς Λύκον ἀδελφὸν Νυκτέως ἥ
[9, 5]	καὶ τῶν Θηβαίων περὶ Γλίσαντα,	ὡς	ἐς χεῖρας συνῆλθον, Αἰγιαλέα μὲν
[9, 6]	ἀγῶσι πολέμου γενομένων εὐτυχημάτων, καὶ	ὡς	ἑτέρως, τοσάδε φανερώτατα ὄντα εὕρισκον.
[9, 9]	οἱ Θηβαῖοι τῇ συμβολῇ, καὶ	ὡς	ἐτράποντο, καταφεύγουσιν ἐς τὸ τεῖχος·
[9, 3]	ἑορτὴν δι´ ἔτους ἑβδόμου μέν,	ὡς	ἔφασκεν ὁ τῶν ἐπιχωρίων ἐξηγητής,
[9, 8]	λέγουσιν. ἤδη δὲ ἤκουσα καὶ	ὡς	Ζήθου τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ Ἀμφίονος
[9, 35]	πρότερον δόξαν ἐστὶν αὐτῷ πεποιημένον,	ὡς	ἡ Πειθὼ Χαρίτων εἴη καὶ
[9, 32]	κτᾶσθαι κατὰ δή τι μάντευμα,	ὡς	ἡ φιλοχρηματία μόνη γένοιτο ἂν
[9, 13]	ἔμαθεν ἐς τὸ ἀκριβέστατον καὶ	ὡς	ἤδη μειράκιον ἦν ἐφοίτησεν ὡς
[9, 28]	ἀναδραμεῖν δένδρον, τὸν δὲ ἔχιν,	ὡς	ἦλθεν ὕστερος, ἀποπνεῦσαι πρὸς τὸ
[9, 29]	ἕτερος Λίνος καλούμενος Ἰσμηνίου καὶ	ὡς	Ἡρακλῆς ἔτι παῖς ὢν ἀποκτείνειεν
[9, 11]	Θηβαῖοι δὲ καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν,	ὡς	Ἡρακλῆς ὑπὸ τῆς μανίας καὶ
[9, 9]	δὲ Θηβαίων οἱ μὲν αὐτίκα	ὡς	ἡττήθησαν ὁμοῦ Λαοδάμαντι ἐκδιδράσκουσιν, οἱ
[9, 5]	καὶ τὸν πατέρα ἀποκτενεῖν ἔμελλεν,	ὡς	ηὐξήθη, καὶ τὴν μητέρα ἔγημε.
[9, 37]	ἦλθε δὴ μαντευσόμενος. τούτους φασίν,	ὡς	ηὐξήθησαν, γενέσθαι δεινοὺς θεοῖς τε
[9, 13]	τὴν ὑστεραίαν τοὺς τεθνεῶτας διενοοῦντο	ὡς	θάψοντες καὶ ἀποστέλλουσι κήρυκα ἐς
[9, 31]	ἐς τὸν μάντιν Μελάμποδα, καὶ	ὡς	Θησεὺς ἐς τὸν Ἅιδην ὁμοῦ
[9, 29]	καὶ ἄχρι τῆς βαρβάρου πάσης,	ὡς	καὶ Αἰγυπτίοις ᾆσμα γενέσθαι Λίνον·
[9, 20]	τε τὸ ὄνομα ἐς τοσοῦτον	ὡς	καὶ Ὅμηρον ἐν καταλόγῳ ποιῆσαι
[9, 38]	ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται» δῆλα δήπουθεν	ὡς	καὶ τότε προσιόντων τοῖς Ὀρχομενίοις
[9, 12]	ηὔλησε τοῖς αὐτοῖς. (λέγεται δὲ	ὡς	καὶ τοῦ προσώπου τῷ σχήματι
[9, 17]	ἕτερα λέγεται καὶ περὶ Ὀρφέως,	ὡς	κιθαρῳδοῦντι ἕποιτο αὐτῷ τὰ θηρία.
[9, 11]	ἔχειν οὕτω. τοῦτον ἀνέθηκεν αὐτός,	ὡς	λέγεται, Δαίδαλος ἐκτίνων εὐεργεσίας χάριν.
[9, 26]	ἐστι χαλκοῦν ἄγαλμα· ἐπιλέγουσι δὲ	ὡς	λυμαινομένου τὴν πόλιν ποτὲ αὐτοῖς
[9, 13]	ὡς ἤδη μειράκιον ἦν ἐφοίτησεν	ὡς	Λῦσιν, ἄνδρα γένος μὲν Ταραντῖνον,
[9, 31]	δὲ αὐτοὶ οὗτοι λέγουσι καὶ	ὡς	μαντικὴν Ἡσίοδος διδαχθείη παρὰ Ἀκαρνάνων·
[9, 7]	παίδων Φίλιππον μὲν τὸν πρεσβύτατον,	ὡς	μετ´ οὐ πολὺ παρέλαβε τὴν
[9, 29]	σφίσι ταφῆναι τὸν Λίνον, καὶ	ὡς	μετὰ τὸ πταῖσμα τὸ ἐν
[9, 32]	εὔδιος· ἄκραι τε γὰρ ἀνέχουσιν	ὡς	μὴ κατ´ εὐθὺ τῆς θαλάσσης
[9, 38]	καὶ αὖθις τὴν Πυθίαν εἰπεῖν	ὡς	μηνύσοι κορώνη σφίσιν. (οὕτω τοῖς
[9, 26]	ἐκ Κορίνθου. (λέγεται δὲ καὶ	ὡς	νόθη Λαΐου θυγάτηρ εἴη, καὶ
[9, 22]	μὲν ἐς τὴν ἐπίκλησιν λέγουσιν	ὡς	ὁ Ἑρμῆς σφισιν ἀποτρέψαι νόσον
[9, 29]	τῶν Μουσῶν ἐναγίζουσι. λέγεται δὲ	ὡς	ὁ Λίνος οὗτος παῖς μὲν
[9, 25]	ἐπωνυμίαν ἔχων, ὅτι τῶν κηρύκων,	ὡς	οἱ Θηβαῖοι λέγουσιν, ἀπέτεμεν ἐπὶ
[9, 19]	μὲν τὸ ὄνομα ἐγένετο ἀφανισθέντος,	ὡς	οἱ Ταναγραῖοί φασιν, ἐνταῦθα Ἀμφιαράῳ
[9, 12]	ᾆσαι. (λέγεται δὲ καὶ τόδε,	ὡς	ὁμοῦ τῷ κεραυνῷ βληθέντι ἐς
[9, 32]	τὸν Ἀντίοχον ἐπηγάγετο ἐς ἐλπίδα	ὡς	ὄντα ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι Λακεδαιμονίοις, καὶ
[9, 13]	παισὶν ἐνήγιζέ τε καὶ εὔχετο,	ὡς	οὐ μᾶλλον ὑπὲρ σωτηρίας Θηβαίων
[9, 2]	δοὺς μέντοι καὶ ἄλλοις Ἰώνων	ὡς	οὐδὲ ἐκείνοις ἀμελὲς γενόμενον ταφῆναι
[9, 14]	τῷ στρατῷ πρὸς τὴν Σπάρτην,	ὡς	οὐκ ἀντεπῆγεν Ἀγησίλαος μαχούμενος, οὕτω
[9, 3]	Εὔβοιάν φασιν ἀναχωρῆσαι, Δία δέ,	ὡς	οὐκ ἔπειθεν αὐτήν, παρὰ Κιθαιρῶνα
[9, 14]	ἀρχῆς· ὁ οὖν Ἐπαμινώνδας ὑπεριδὼν	ὡς	οὐκ ὄντα ἐν καιρῷ τὸν
[9, 1]	ἀλλὰ ἠπίσταντο γὰρ τοὺς Θηβαίους	ὡς	πανδημεὶ καὶ ἅμα ἐπὶ πλεῖστον
[9, 15]	Ἀλέξανδρος Πελοπίδαν ἐλθόντα ἀφίκετο δὲ	ὡς	παρὰ ἄνδρα ἰδίᾳ τε εὔνουν
[9, 26]	τὴν ἐν ἀριστερᾷ καὶ προελθόντι	ὡς	πεντήκοντα σταδίους Θέσπια ὑπὸ τὸ
[9, 13]	ἀντεκάθητο ὑπὲρ τῆς Κηφισίδος λίμνης	ὡς	ποιησομένων ταύτῃ Πελοποννησίων τὴν ἐσβολήν,
[9, 13]	τὴν Ἀττικὴν γυναῖκας καὶ παῖδας	ὡς	πολιορκησομένους αὐτοὺς παρασκευάζεσθαι. (τῶν μὲν
[9, 31]	καὶ ἑτέρα κεχωρισμένη τῆς προτέρας,	ὡς	πολύν τινα ἐπῶν ὁ Ἡσίοδος
[9, 30]	ἀνθρώπους. (ἄλλοις δὲ εἰρημένον ἐστὶν	ὡς	προαποθανούσης οἱ τῆς γυναικὸς ἐπὶ
[9, 5]	Πέλωρος καὶ Οὐδαῖος· Ἐχίονα δὲ	ὡς	προέχοντα κατ´ ἀνδραγαθίαν γαμβρὸν ἠξίωσεν
[9, 14]	Θηβαίους ἐς Βοιωτίαν ἀπαγαγεῖν. καὶ	ὡς	προϊὼν τῷ στρατῷ κατὰ Λέχαιον
[9, 32]	σοφοί, Τῖφυν ἄνδρα μνημονεύοντες ἐπιχώριον	ὡς	προκριθείη γενέσθαι τῆς Ἀργοῦς κυβερνήτης·
[9, 34]	αὐτῶν λέγονται. (Κορωνείας δὲ σταδίους	ὡς	τεσσαράκοντα ὄρος ἀπέχει τὸ Λιβήθριον,
[9, 16]	διάφορα δὲ καὶ τὰ λοιπὰ	ὡς	τὸ πολὺ ἀλλήλοις λέγουσιν Ἕλληνες.
[9, 9]	καὶ τοὺς ἄλλους ἐπεξελθόντες τεταραγμένοις,	ὡς	τὸ σύμπαν στράτευμα πλὴν Ἀδράστου
[9, 26]	χρῆσθαι σοφίσμασιν ἐς τοὺς ἀδελφούς,	ὡς	τὸν Κάδμῳ γενόμενον χρησμὸν εἰδεῖεν
[9, 26]	νόθη Λαΐου θυγάτηρ εἴη, καὶ	ὡς	τὸν χρησμὸν τὸν Κάδμῳ δοθέντα
[9, 29]	καὶ ἄλλα τοιάδε ὑπὸ Θηβαίων,	ὡς	τοῦ Λίνου τούτου γένοιτο ὕστερον
[9, 11]	τοῖς τότε ἐξεύρητο, ἱστία ἐπιτεχνησάμενος,	ὡς	τοῦ Μίνω ναυτικοῦ τὴν εἰρεσίαν
[9, 14]	οὐχί. (τότε δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας	ὡς	τοὺς Θεσπιεῖς καταφεύγοντας ἐς τὸν
[9, 19]	τὴν ἐπίκλησιν αὐτῆς ἔστιν εἰκάζειν	ὡς	τῶν ἐν Κύπρῳ ποτὲ οἰκησάντων
[9, 36]	ἐγίνοντο τῷ Μινύᾳ τηλικαῦται μέγεθος	ὡς	ὑπερβαλέσθαι τοὺς πρὸ αὐτοῦ πλούτῳ·
[9, 1]	τῷ τότε ἡ τύχη ἢ	ὡς	ὑπὸ Ἀρχιδάμου καὶ Λακεδαιμονίων τὸ
[9, 31]	ἤδη τινὰ ἐς τοσοῦτο ἥκοντα	ὡς	ὑπὸ ἔρωτος ἁλίσκεσθαι μηδὲ ὁποῖόν
[9, 19]	ἐπ´ ὀλέθρῳ τραφείη Θηβαίων, καὶ	ὡς	ὑπὸ τοῦ κυνός, ὃν Πρόκριδι
[9, 27]	Ἡσιόδῳ Θεογονίαν ἐσποιήσαντα οἶδα γράψαντα	ὡς	Χάος πρῶτον, ἐπὶ δὲ αὐτῷ
[9, 35]	ἕνεκα ὑπόνοια δὴ παρέστη τισὶν	ὡς	Χάριτας ἄρα καὶ πρεσβυτέρας οἶδεν
[9, 32]	Σπάρτης, ἡμερώσατο μὲν οὕτω Κῦρον	ὡς	χρήματα, ὁπότε ἐς τὸ ναυτικὸν
[9, 24]	Ἀθήνας καὶ Ἐλευσῖνα οἰκεῖσθαι, καὶ	ὡς	ὥρᾳ χειμῶνος ἐπικλύσασα ἠφάνισεν αὐτὰ
[9, 41]	καὶ ἔργον Ἡφαίστου· καὶ σφᾶς,	ὥς	γε εἰκός, λέληθε Θεόδωρον καὶ
[9, 41]	ἔνεικε χρύσεον, ἠλέκτροισιν ἐερμένον, ἠέλιον	ὥς»	Ἐριφύλην δὲ οὐ χρυσῷ καὶ
[9, 5]	Λάβδακος· ἔμελλε δὲ ἄρα αὐτόν,	ὥς	οἱ παρίστατο ἡ τελευτή, παῖδα
[9, 21]	ἀνθρώπου καὶ πολὺ ἔτι ἀπέχουσα,	ὥς	φασι, καταδύεται δὲ ἐς φάραγγας
[9, 29]	τῷ λόγῳ τὰ Ἡγησίνου ἔπη,	ὡσαύτως	δὲ καὶ ἡμεῖς πεποιήμεθα παρ´
[9, 9]	Ἐλευσινίων πρὸς Ἀθηναίους τοὺς ἄλλους,	ὡσαύτως	δὲ καὶ Θηβαίων πρὸς Μινύας,
[9, 9]	καὶ παρὰ Μεσσηνίων συμμαχικὰ ἤθροισεν,	ὡσαύτως	δὲ καὶ τοῖς Θηβαίοις μισθοφορικὰ
[9, 18]	δὲ ἐναγιζόντων αὐτῶν τὴν φλόγα,	ὡσαύτως	δὲ καὶ τὸν ἀπ´ αὐτῆς
[9, 35]	εἰκών, Ἀπελλοῦ γραφή, Περγαμηνοῖς δὲ	ὡσαύτως	ἐν τῷ Ἀττάλου θαλάμῳ, Βουπάλου
[9, 31]	ὅμοιον τὸ εἶδος καὶ ἀμφοτέροις	ὡσαύτως	κόμην εἶναι καὶ ἐσθῆτα ἐοικυῖαν
[9, 21]	ῥίνην. βράγχια δὲ ὑπὸ τοῖς	ὠσὶν	ἔχουσι καὶ ῥῖνα ἀνθρώπου, στόμα
[9, 27]	αὑτῷ ναόν τε καὶ ἱέρειαν	ὥσπερ	δὴ θεός. (ἀλλὰ γὰρ ἐφαίνετό
[9, 19]	ἐς ἅπαν ἐδώδιμον παρεχόμενοι καρπὸν	ὥσπερ	ἐν τῇ Παλαιστίνῃ, τοῦ δὲ
[9, 22]	οὐ τῇ φωνῇ τῇ Δωρίδι	ὥσπερ	ὁ Πίνδαρος ἀλλὰ ὁποίᾳ συνήσειν
[9, 39]	τε καὶ τοῖς γόνασιν ἐπέδραμεν,	ὥσπερ	ποταμῶν ὁ μέγιστος καὶ ὠκύτατος
[9, 16]	ξόανά ἐστιν οὕτω δὴ ἀρχαῖα	ὥστε	καὶ ἀναθήματα Ἁρμονίας εἶναί φασιν,
[9, 28]	ποιοῦσιν ἐνταῦθα ἀσθενέστερον αἱ νομαί,	ὥστε	καὶ διαφεύγουσι τὰ πολλὰ οἱ
[9, 37]	ἠμέλησεν ἁπάντων ὁμοίως τῶν ἄλλων,	ὥστε	καὶ ἔλαθεν ἄγαμος καὶ ἄπαις
[9, 36]	Μινυῶν ἐπὶ τοσοῦτο ἤδη προῆκτο,	ὥστε	καὶ Νηλεὺς Κρηθέως βασιλεύων Πύλου
[9, 5]	μήνιμα, Αὐτεσίωνι δὲ τῷ Τισαμενοῦ,	ὥστε	καὶ παρὰ τοὺς Δωριέας μετῴκησε
[9, 8]	ποτε ὑπὸ μέθης ἐς ὕβριν,	ὥστε	καὶ τοῦ Διονύσου τὸν ἱερέα
[9, 34]	κατὰ τῶν πολιτῶν τὴν φήμην,	ὥστε	καὶ τῶν ποιησάντων τινὲς Κηφισιάδην
[9, 27]	τοσοῦτο προήγαγε θυμοῦ τὸν ἄνθρωπον	ὥστε	σύνθημα διδόντα αὐτὸν διεργάζεται, Νέρωνι
[9, 29]	ἱερὸν εἶναι Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ	Ὦτον	λέγουσιν, οἰκίσαι δὲ αὐτοὺς καὶ
[9, 32]	βλάβος κρίνω Λακεδαιμονίοις μᾶλλον ἢ	ὠφέλειαν	γενέσθαι Λύσανδρον· ~(Ἐν Ἁλιάρτῳ δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 5/10/2006