Livre, Chap. |
[9, 5] |
οὐ
μὲν
ἀπύργωτόν
γ´
ἐδύναντο
|
ναιέμεν |
εὐρύχορον
Θήβην,
κρατερώ
περ
ἐόντε» |
[9, 22] |
ἐπιλάβοι
τὸ
χρεὼν
αὐτοὺς
ἐν
|
Νάξῳ |
τῇ
ὑπὲρ
Πάρου
κειμένῃ.
τούτων |
[9, 33] |
ἱερόν·
ἐν
Ἁλιάρτῳ
δέ
εἰσι
|
ναοί, |
καί
σφισιν
οὐκ
ἀγάλματα
ἔνεστιν, |
[9, 27] |
ἂν
αὐτός
γε
κατεστήσατο
αὑτῷ
|
ναόν |
τε
καὶ
ἱέρειαν
ὥσπερ
δὴ |
[9, 37] |
καὶ
γὰρ
τῷ
Ἀπόλλωνι
τὸν
|
ναὸν |
ᾠκοδόμησαν
τὸν
ἐν
Δελφοῖς
καὶ |
[9, 16] |
δόξαν·
οὐ
πόρρω
δέ
ἐστι
|
ναὸς |
Ἄμμωνος,
καὶ
τὸ
ἄγαλμα
ἀνέθηκε |
[9, 19] |
τῆς
Ὠγύγου
θυγατρός
φασιν
αὐτήν.
|
ναὸς |
δὲ
Ἀρτέμιδός
ἐστιν
ἐνταῦθα
καὶ |
[9, 40] |
ὑπὸ
Ἠλέκτρας
τῆς
Ἀγαμέμνονος
πείθομαι.
|
ναὸς |
δὲ
οὐκ
ἔστιν
αὐτῷ
δημοσίᾳ |
[9, 39] |
πρὸς
τῇ
ὄχθῃ
τοῦ
ποταμοῦ
|
ναὸς |
Ἑρκύνης,
ἐν
δὲ
αὐτῷ
παρθένος |
[9, 23] |
θέας
δὲ
ἄξια
ἐνταῦθα
Διονύσου
|
ναός |
ἐστι
καὶ
ἄγαλμα.
(προελθόντι
δὲ |
[9, 8] |
τις
πεισθήσεται.
(ἐνταῦθα
καὶ
Διονύσου
|
ναός |
ἐστιν
Αἰγοβόλου.
θύοντες
γὰρ
τῷ |
[9, 2] |
ἐν
τοῖς
ἐρειπίοις
τῶν
Ὑσιῶν
|
ναός |
ἐστιν
Ἀπόλλωνος
ἡμίεργος
καὶ
φρέαρ |
[9, 16] |
καὶ
ἐγγυτάτω
τοῦ
θεάτρου
Διονύσου
|
ναός |
ἐστιν
ἐπίκλησιν
Λυσίου·
Θηβαίων
γὰρ |
[9, 17] |
ταῖς
παρθένοις.
~(Πλησίον
δὲ
Ἀρτέμιδος
|
ναός |
ἐστιν
Εὐκλείας·
Σκόπα
δὲ
τὸ |
[9, 24] |
παρεῖχον
οὐδέν,
ἐν
Ὑήττῳ
δὲ
|
ναός |
ἐστιν
Ἡρακλέους
καὶ
ἰάματα
εὕρασθαι |
[9, 2] |
εἴκαζον,
ἔστιν
εἰρημένα.
Πλαταιεῦσι
δὲ
|
ναός |
ἐστιν
Ἥρας,
θέας
ἄξιος
μεγέθει |
[9, 4] |
τοῖς
ἐρειπίοις
οὐκ
ἐξειργασμένος
ὁ
|
ναός, |
ἡμίεργα
δὲ
καὶ
ταῖς
θεαῖς |
[9, 33] |
ἐν
τῷ
χθαμαλῷ
τῆς
Ἀθηνᾶς
|
ναὸς |
καὶ
ἄγαλμα
ἀρχαῖον
ἐλέφαντος.
(Σύλλα |
[9, 39] |
ἐπιφανέστατα
ἐν
τῷ
ἄλσει
Τροφωνίου
|
ναὸς |
καὶ
ἄγαλμά
ἐστιν,
Ἀσκληπιῷ
καὶ |
[9, 23] |
ἐς
Βοιωτούς.
Διονύσου
δὲ
ἐνταῦθα
|
ναὸς |
καὶ
ἄγαλμα
ὀρθὸν
πεποίηται.
λιμὴν |
[9, 19] |
ἐπὶ
δὲ
αὐτῷ
Διὸς
Ὑπάτου
|
ναὸς |
καὶ
ἄγαλμα·
τὸν
δὲ
ποταμὸν |
[9, 22] |
δὲ
Δήμητρος
καὶ
τῆς
παιδὸς
|
ναὸς |
καὶ
ἀγάλματα
λίθου
λευκοῦ·
(Διονύσου |
[9, 27] |
πόρρω
Νίκη
τε
χαλκοῦ
καὶ
|
ναὸς |
Μουσῶν
ἐστιν
οὐ
μέγας·
ἀγάλματα |
[9, 38] |
(σταδίους
δὲ
ἀφέστηκεν
ἑπτὰ
Ὀρχομενοῦ
|
ναός |
τε
Ἡρακλέους
καὶ
ἄγαλμα
οὐ |
[9, 26] |
παῖδα
Ὀγχηστόν.
ἐπ´
ἐμοῦ
δὲ
|
ναός |
τε
καὶ
ἄγαλμα
Ποσειδῶνος
ἐλείπετο |
[9, 24] |
ὑψηλοῦ,
καὶ
Ἀπόλλωνός
ἐστιν
ἐνταῦθα
|
ναός |
τε
καὶ
ἄλσος·
ἀγάλματα
δὲ |
[9, 39] |
καλουμένη
θήρα
καὶ
Διὸς
Βασιλέως
|
ναός. |
τοῦτον
μὲν
δὴ
διὰ
τὸ |
[9, 10] |
λέγεται
Σκόπας·
μετὰ
δὲ
ὁ
|
ναὸς |
ᾠκοδόμηται.
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
μεγέθει |
[9, 17] |
τιμὰς
ἀντὶ
τούτων
ἔχουσι.
(τοῦ
|
ναοῦ |
δὲ
τῆς
Εὐκλείας
Ἀρτέμιδος
λέων |
[9, 33] |
ἐμοῦ
τοιόνδε
ἐς
κατάλυσιν
τοῦ
|
ναοῦ· |
κισσός
οἱ
προσπεφυκὼς
μέγας
καὶ |
[9, 10] |
δίφρος·
ἐν
δεξιᾷ
δὲ
τοῦ
|
ναοῦ |
λίθου
πεποιημένας
εἰκόνας
Ἡνιόχης
εἶναι, |
[9, 31] |
δὲ
οὐκ
ἴοις
ἀπατηθεῖσαν
ἀλλὰ
|
ναρκίσσοις. |
~(Τοῖς
δὲ
ἐν
Κρεύσιδι,
ἐπινείῳ |
[9, 31] |
ἀλλὰ
εἰκόνα
ὁρᾶν
τῆς
ἀδελφῆς.
|
(νάρκισσον |
δὲ
ἄνθος
ἡ
γῆ
καὶ |
[9, 31] |
ἐπὶ
θήραν
ἰέναι
μετὰ
ἀλλήλων·
|
Νάρκισσον |
δὲ
ἐρασθῆναι
τῆς
ἀδελφῆς,
καὶ |
[9, 31] |
ἐστι
Ναρκίσσου
πηγή,
καὶ
τὸν
|
Νάρκισσον |
ἰδεῖν
ἐς
τοῦτο
τὸ
ὕδωρ |
[9, 31] |
γὰρ
πολλοῖς
πρότερον
ἔτεσιν
ἢ
|
Νάρκισσος |
ὁ
Θεσπιεὺς
Κόρην
τὴν
Δήμητρός |
[9, 41] |
ἕψουσι
κρίνου
καὶ
ῥόδου
καὶ
|
ναρκίσσου |
καὶ
ἴρεως·
ταῦτα
ἀλγηδόνων
ἰάματα |
[9, 31] |
Δονακών
ἐστιν
ὀνομαζόμενος·
ἐνταῦθά
ἐστι
|
Ναρκίσσου |
πηγή,
καὶ
τὸν
Νάρκισσον
ἰδεῖν |
[9, 31] |
δὲ
καὶ
οὗτος,
ἀδελφὴν
γενέσθαι
|
Ναρκίσσῳ |
δίδυμον,
τά
τε
ἄλλα
ἐς |
[9, 32] |
ἐς
ἐλπίδα
ὡς
ὄντα
ἀξιόμαχον
|
ναυμαχῆσαι |
Λακεδαιμονίοις,
καὶ
ἀναγαγόμενον
ὑπὸ
θράσους |
[9, 11] |
δὲ
κυβερνῶντι
ἀμαθέστερον
ἀνατραπῆναι
τὴν
|
ναῦν |
λέγουσιν·
ἀποπνιγέντα
δὲ
ἐξήνεγκεν
ὁ |
[9, 38] |
Ἡσιόδου
τὰ
ὀστᾶ
ἐκ
τῆς
|
Ναυπακτίας |
ἀγαγοῦσιν
ἐς
τὴν
Ὀρχομενίαν,
ἄλλο |
[9, 38] |
δὲ
ἐπερέσθαι
δεύτερα,
ὅπου
τῆς
|
Ναυπακτίας |
αὐτὰ
ἐξευρήσουσι·
καὶ
αὖθις
τὴν |
[9, 31] |
Ἄντιφος
ἔφυγον
ἐς
Μολυκρίαν
ἐκ
|
Ναυπάκτου |
διὰ
τοῦ
Ἡσιόδου
τὸν
φόνον |
[9, 25] |
δρώμενα
ἐν
Θήβαις
ἐτόλμησαν
ἐν
|
Ναυπάκτῳ |
κατὰ
ταὐτὰ
ἰδιῶται
δρᾶσαι,
καὶ |
[9, 1] |
ἤδη
Ξέρξου
καὶ
ἐς
τὰς
|
ναῦς |
ἐτόλμησαν
μετ´
Ἀθηναίων
ἐσβῆναι,
Μαρδόνιον |
[9, 32] |
τε
καὶ
ἄφθονα·
ὁρμούντων
δὲ
|
ναυσὶν |
ἑκατὸν
ἐν
Αἰγὸς
ποταμοῖς
Ἀθηναίων, |
[9, 22] |
Ἑρμῆν
λέγουσι
τὸν
Πρόμαχον
Ἐρετριέων
|
ναυσὶν |
ἐξ
Εὐβοίας
ἐς
τὴν
Ταναγραίαν |
[9, 33] |
Ἀργείων,
προστάξαντος
δὲ
τοῦ
θεοῦ
|
ναυσὶν |
ἐς
τὴν
νῦν
Ἰωνίαν
καὶ |
[9, 16] |
τῶν
ἀκροστολίων,
ἃ
ταῖς
Κάδμου
|
ναυσὶν |
ἦν
ξύλου
πεποιημένα.
καλοῦσι
δὲ |
[9, 11] |
ποιησάμενος,
πρὸς
δὲ
καὶ
ταῖς
|
ναυσίν, |
ὃ
μή
πω
τοῖς
τότε |
[9, 30] |
Ἑλικῶνος
λαβὼν
κάτεισιν
ἐς
θάλασσαν
|
ναυσίπορος. |
τοῦτον
οἱ
Διασταὶ
τὸν
ποταμὸν |
[9, 32] |
ἐσκεδασμένους
ἐπί
τε
ὕδωρ
τοὺς
|
ναύτας |
καὶ
ἐπὶ
ἀγορὰν
φυλάξας.
παρέσχετο |
[9, 26] |
δὲ
κατὰ
λῃστείαν
σὺν
δυνάμει
|
ναυτικῇ |
πλανωμένην
φασὶν
αὐτὴν
ἐς
τὴν |
[9, 32] |
ὡς
χρήματα,
ὁπότε
ἐς
τὸ
|
ναυτικὸν |
αἰτοίη,
παρεῖναί
οἱ
κατὰ
καιρόν |
[9, 6] |
πολέμου
καὶ
Ἀθηναίοις
καταλυθέντος
τοῦ
|
ναυτικοῦ, |
μετ´
οὐ
πολὺ
Θηβαῖοι
μετὰ |
[9, 11] |
ἱστία
ἐπιτεχνησάμενος,
ὡς
τοῦ
Μίνω
|
ναυτικοῦ |
τὴν
εἰρεσίαν
φθάνοιεν
ἐπιφόρῳ
τῷ |
[9, 32] |
Ἀλκιβιάδου,
φυλάξας
Ἀλκιβιάδην
ἀπόντα
τοῦ
|
ναυτικοῦ, |
τηνικαῦτα
τὸν
Ἀντίοχον
ἐπηγάγετο
ἐς |
[9, 20] |
(ἐν
δὲ
τοῦ
Διονύσου
τῷ
|
ναῷ |
θέας
μὲν
καὶ
τὸ
ἄγαλμα |
[9, 39] |
ἀφείκασιν
ἡμίεργον·
ἐν
δὲ
ἑτέρῳ
|
ναῷ |
Κρόνου
καὶ
Ἥρας
καὶ
Διός |
[9, 19] |
ξύλου
περιὸν
φυλάσσουσιν
ἐν
τῷ
|
ναῷ. |
λέγεται
δὲ
ὡς
ἐν
Αὐλίδι |
[9, 4] |
(γραφαὶ
δέ
εἰσιν
ἐν
τῷ
|
ναῷ |
Πολυγνώτου
μὲν
Ὀδυσσεὺς
τοὺς
μνηστῆρας |
[9, 41] |
γε
ἐν
Πατάροις
ἐν
τῷ
|
ναῷ |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
χαλκοῦν
ἐπιδεικνύουσι
κρατῆρα, |
[9, 34] |
Βοιωτοὶ
σύλλογον.
ἐν
δὲ
τῷ
|
ναῷ |
χαλκοῦ
πεποιημένα
Ἀθηνᾶς
Ἰτωνίας
καὶ |
[9, 22] |
Ἀφροδίτης,
καὶ
ὁ
τρίτος
τῶν
|
ναῶν |
Ἀπόλλωνος,
ὁμοῦ
δὲ
αὐτῷ
Ἄρτεμίς |
[9, 37] |
ποτίβαλλε
κορώνην»
λαβόντι
δὲ
αὐτῷ
|
νέαν |
γυναῖκα
κατὰ
τὸ
μάντευμα
Τροφώνιος |
[9, 23] |
ἐστι.
Πίνδαρον
δὲ
ἡλικίαν
ὄντα
|
νεανίσκον |
καὶ
ἰόντα
ἐς
Θεσπιὰς
ὥρᾳ |
[9, 33] |
οὐ
μελλήσαντα
τῷ
ξίφει
τὸν
|
νεανίσκον |
παῖσαι·
καὶ
τὸν
μὲν
ἔτι |
[9, 31] |
εἰρήκασι·
τὴν
δὲ
ἀδελφὴν
τῶν
|
νεανίσκων |
οἱ
μὲν
ἄλλου
τού
φασιν |
[9, 40] |
τε
Ἀριάδνης
ἐφέλκηται
καὶ
ἀεὶ
|
νέας |
ἐπὶ
τῷ
ἔρωτι
εὑρίσκηται
τὰς |
[9, 37] |
ἔτι
καὶ
νῦν
ἱστοβοῆι
γέροντι
|
νέην |
ποτίβαλλε
κορώνην»
λαβόντι
δὲ
αὐτῷ |
[9, 40] |
Αἴγυπτον
τὸν
ποταμὸν
εἶπεν,
οὐ
|
Νεῖλον. |
(Χαιρωνεῦσι
δὲ
δύο
ἐστὶν
ἐν |
[9, 13] |
Λακεδαιμονίοις
αἴσχιστον
ἐδέδοκτο
εἶναι
βασιλέως
|
νεκρὸν |
ἐπὶ
ἀνδράσι
πολεμίοις
γενόμενον
περιοφθῆναι. |
[9, 39] |
λέγεται
δὲ
καὶ
τούτου
τὸν
|
νεκρὸν |
ἑτέρωθι
ἀναφανῆναι
καὶ
οὐ
κατὰ |
[9, 11] |
ἐπιτυχὼν
δὲ
Ἡρακλῆς
γνωρίζει
τὸν
|
νεκρόν, |
καὶ
ἔθαψεν
ἔνθα
καὶ
νῦν |
[9, 25] |
τοῦ
Πολυνείκους
ἄρασθαί
οἱ
προθυμουμένῃ
|
νεκρὸν |
οὐδεμία
ἐφαίνετο
ῥᾳστώνη,
δεύτερα
ἐπενόησεν |
[9, 2] |
τὴν
μάχην
ἀφανὴς
ὁ
Μαρδονίου
|
νεκρός, |
ἔστιν
ὡμολογημένον·
τὸν
δὲ
θάψαντα |
[9, 13] |
Λακεδαιμόνιοι
πεφύκασιν,
ἔφασκεν
ἀναίρεσιν
τῶν
|
νεκρῶν |
προτέροις
αὐτῶν
διδόναι
τοῖς
συμμάχοις, |
[9, 30] |
Θεσπρωτίδι
ἀφίκετο·
εἶναι
γὰρ
πάλαι
|
νεκυομαντεῖον |
αὐτόθι·
νομίζοντα
δέ
οἱ
ἕπεσθαι |
[9, 23] |
καὶ
Πινδάρῳ
τὴν
ἴσην
ἁπάντων
|
νέμειν. |
λέγεται
δὲ
καὶ
ὀνείρατος
ὄψιν |
[9, 7] |
καὶ
Νικασιπόλιδος·
ἀπέκτεινε
δὲ
Ἀλεξάνδρῳ
|
νέμειν |
πλέον
εὐνοίας
αἰτιασάμενος.
ὁ
δὲ |
[9, 17] |
δὲ
αὐτῆς
τὰ
λεγόμενα
Διόνυσος
|
νεμεσᾷ |
τῇ
Ἀντιόπῃ.
ἐπίφθονοι
δὲ
ἀεί |
[9, 35] |
μὲν
ἐν
τῷ
ἱερῷ
τῶν
|
Νεμέσεων |
ὑπὲρ
τῶν
ἀγαλμάτων
χρυσοῦ
Χάριτες |
[9, 8] |
ἥμερον
ζῷον
μήτε
τῶν
ἀγρίων
|
νέμεσθαι. |
(Θηβαίοις
δὲ
ἐν
τῷ
περιβόλῳ |
[9, 19] |
γῆς
δέ
εἰσιν
οὗτοι
κεραμεῖς·
|
νέμονται |
δὲ
Ταναγραῖοι
ταύτην
τε
τὴν |
[9, 30] |
ἡδὺ
φωνεῖν.
οἱ
οὖν
ἐγγύτατα
|
νέμοντες |
ἢ
καὶ
ἀροῦντες
ἕκαστοι
τὰ |
[9, 35] |
τῇ
δὲ
ἑτέρᾳ
τῶν
Ὡρῶν
|
νέμουσιν |
ὁμοῦ
τῇ
Πανδρόσῳ
τιμὰς
οἱ |
[9, 11] |
ἀρχαῖον
Θηβαῖοί
τε
εἶναι
Δαιδάλου
|
νενομίκασι |
καὶ
αὐτῷ
μοι
παρίστατο
ἔχειν |
[9, 40] |
τι
Μακεδόσιν
ἱστάναι
τρόπαια
ἦν
|
νενομισμένον. |
(λέγεται
δὲ
ὑπὸ
Μακεδόνων
Καρανὸν |
[9, 39] |
τὸ
ἱερόν
φασιν
οὐδὲν
τῶν
|
νενομισμένων |
οὔτε
χρησόμενον
τῷ
θεῷ
καταβῆναι, |
[9, 8] |
μέγαρα
καλούμενα
ἀφιᾶσιν
ὗς
τῶν
|
νεογνῶν· |
τοὺς
δὲ
ὗς
τούτους
ἐς |
[9, 1] |
ἑαυτῶν
καὶ
οἱ
ἔσχατοι
γεωργοῦντες.
|
(Νεοκλῆς |
δὲ
ὃς
τότε
βοιωταρχῶν
ἔτυχεν |
[9, 30] |
Θρᾷκες,
ὅσαι
τῶν
ἀηδόνων
ἔχουσι
|
νεοσσιὰς |
ἐπὶ
τῷ
τάφῳ
τοῦ
Ὀρφέως, |
[9, 27] |
Κλαυδίου
δὲ
ὀπίσω
Θεσπιεῦσιν
ἀποπέμψαντος
|
Νέρωνα |
αὖθις
δεύτερα
ἀνάσπαστον
ποιῆσαι.
(καὶ |
[9, 27] |
ὥστε
σύνθημα
διδόντα
αὐτὸν
διεργάζεται,
|
Νέρωνι |
δὲ
παρὲξ
ἢ
τὰ
ἐς |
[9, 26] |
φολίδων
ἄγκιστρον
ἐς
τὸ
ἄνω
|
νεῦον· |
τοῦτον
τὸν
θώρακα
ἐνδὺς
παρέδωκε |
[9, 27] |
τέκοιεν,
διδύμους
δὲ
ἥ
τε
|
νεωτάτη |
καὶ
ἡ
πρεσβυτάτη·
ἐκεῖνο
δὲ |
[9, 27] |
δὲ
ἄνθρωποι
μὲν
οἱ
πολλοὶ
|
νεώτατον |
θεῶν
εἶναι
καὶ
Ἀφροδίτης
παῖδα |
[9, 8] |
εἶναί
μοι
καὶ
τὸ
ὄνομα
|
νεώτατον |
ταῖς
πύλαις
ταύταις,
αἱ
δὲ |
[9, 37] |
Στράτιος
καὶ
Ἄρρων
καὶ
Πύλεος,
|
νεώτατος |
δὲ
Ἀζεύς.
Κλύμενον
μὲν
ἐν |
[9, 7] |
αἰτιασάμενος.
ὁ
δὲ
Ἀλέξανδρος
ἦν
|
νεώτατος |
τῶν
Κασσάνδρου
παίδων·
ἐπαγαγόμενος
δὲ |
[9, 29] |
ἀρχαιοτέρας
Μούσας,
τούτων
δὲ
ἄλλας
|
νεωτέρας |
εἶναι
Διὸς
παῖδας.
(ἐν
Ἑλικῶνι |
[9, 8] |
γένοιτο,
ἀπὸ
τούτου
δὲ
τοῦ
|
Νήϊδος |
τὰς
πύλας
κληθῆναι
ταύτας.
(πύλας |
[9, 8] |
τοῦ
Ἀμφίονος
τῷ
παιδὶ
ὄνομα
|
Νῆις |
γένοιτο,
ἀπὸ
τούτου
δὲ
τοῦ |
[9, 8] |
χαλεπὰ
ἦν
εὑρεῖν.
τὰς
δὲ
|
Νηίστας |
ὀνομασθῆναί
φασιν
ἐπὶ
τῷδε.
ἐν |
[9, 25] |
τῶν
πυλῶν
ἐστιν
ἐγγύτατα
τῶν
|
Νηιστῶν |
Μενοικέως
μνῆμα
τοῦ
Κρέοντος·
ἀπέκτεινε |
[9, 25] |
τὴν
ἀπὸ
τῶν
πυλῶν
τῶν
|
Νηιστῶν |
τὸ
μὲν
Θέμιδός
ἐστιν
ἱερὸν |
[9, 36] |
τοσοῦτο
ἤδη
προῆκτο,
ὥστε
καὶ
|
Νηλεὺς |
Κρηθέως
βασιλεύων
Πύλου
γυναῖκα
ἔσχεν |
[9, 11] |
κλύδων
ἐς
τὴν
ὑπὲρ
Σάμου
|
νῆσον |
ἔτι
οὖσαν
ἀνώνυμον.
ἐπιτυχὼν
δὲ |
[9, 11] |
Ἰκάρου
τούτου
ὄνομα
ἥ
τε
|
νῆσος |
καὶ
ἡ
περὶ
αὐτὴν
θάλασσα |
[9, 8] |
ἐπὶ
τῷδε.
ἐν
ταῖς
χορδαῖς
|
νήτην |
καλοῦσι
τὴν
ἐσχάτην·
ταύτην
οὖν |
[9, 20] |
ἐπὶ
θάλασσαν
καταβῆναι
καθαρσίων
ἕνεκα,
|
νηχομέναις |
δὲ
ἐπιχειρῆσαι
τὸν
Τρίτωνα
καὶ |
[9, 40] |
τρόπαια
οὔτε
ἐπὶ
ταῖς
Ἰνδικαῖς
|
νίκαις. |
(προσιόντων
δὲ
τῇ
πόλει
πολυάνδριον |
[9, 7] |
τε
οὖσαν
τοῦ
Ἀμύντου
καὶ
|
Νικασιπόλιδος· |
ἀπέκτεινε
δὲ
Ἀλεξάνδρῳ
νέμειν
πλέον |
[9, 40] |
τοὺς
Ἀργείων
ἔστησεν
ἐπὶ
τῇ
|
νίκῃ· |
ἐπελθόντα
δέ
φασιν
ἐκ
τοῦ |
[9, 6] |
μηδισμοῦ.
(ὕστερον
μέντοι
καὶ
Θηβαίοις
|
νίκη |
κατ´
Ἀθηναίων
ἐπὶ
Δηλίῳ
τῷ |
[9, 13] |
γενόμενον
περιοφθῆναι.
(Θηβαίοις
μὲν
ἡ
|
νίκη |
κατείργαστο
ἐπιφανέστατα
πασῶν
ὁπόσας
κατὰ |
[9, 27] |
χαλκοῦς.
τῆς
ἀγορᾶς
οὐ
πόρρω
|
Νίκη |
τε
χαλκοῦ
καὶ
ναὸς
Μουσῶν |
[9, 5] |
τῆς
Φοινίκων
στρατιᾶς
ἐπελθούσης
μάχῃ
|
νικηθέντες |
οἱ
μὲν
Ὕαντες
ἐς
τὴν |
[9, 9] |
ὀλέθρῳ
τῶν
κρατησάντων
Καδμείαν
ὀνομάζουσι
|
νίκην. |
(ἔτεσι
δὲ
οὐ
πολλοῖς
ὕστερον |
[9, 6] |
νικῶσιν
αὖθις
ἐν
Λεύκτροις
ἐπιφανεστάτην
|
νίκην |
ὁπόσας
γενομένας
Ἕλλησιν
ἴσμεν
κατὰ |
[9, 22] |
κεφαλὴν
ἡ
Κόριννα
ἀναδουμένη
τῆς
|
νίκης |
ἕνεκα
ἣν
Πίνδαρον
ᾄσματι
ἐνίκησεν |
[9, 22] |
ἐν
Θήβαις.
φαίνεται
δέ
μοι
|
νικῆσαι |
τῆς
διαλέκτου
τε
ἕνεκα,
ὅτι |
[9, 31] |
τῇ
ἐπ´
Εὐρίπῳ
λέγουσιν
Ἡσίοδον
|
νικήσαντα |
ᾠδῇ.
περιοικοῦσι
δὲ
καὶ
ἄνδρες |
[9, 17] |
βασιλέα
αὐτῶν
Ἐργῖνον
τὸν
Κλυμένου
|
νικήσας |
τῇ
μάχῃ.
πλησίον
δὲ
Ἀπόλλων |
[9, 15] |
ἀφίκετο
πρὸς
Μαντίνειαν
τῇ
στρατιᾷ,
|
νικῶν |
καὶ
τότε
ὑπὸ
ἀνδρὸς
ἀπέθανεν |
[9, 6] |
Κόρινθόν
τε
καὶ
ἐν
Κορωνείᾳ,
|
νικῶσιν |
αὖθις
ἐν
Λεύκτροις
ἐπιφανεστάτην
νίκην |
[9, 26] |
Κορίνθου.
(λέγεται
δὲ
καὶ
ὡς
|
νόθη |
Λαΐου
θυγάτηρ
εἴη,
καὶ
ὡς |
[9, 28] |
σφισι
τοῦ
ἰοῦ
καὶ
αἱ
|
νομαί, |
ἐπεί
τοι
καὶ
ἀνδρὸς
ἀκούσας |
[9, 31] |
καὶ
ἄλλως,
ἔνθα
εἰσὶν
αἰγῶν
|
νομαὶ |
καὶ
προβάτων
ἢ
καὶ
ἑσμοὶ |
[9, 28] |
ἰὸν
ποιοῦσιν
ἐνταῦθα
ἀσθενέστερον
αἱ
|
νομαί, |
ὥστε
καὶ
διαφεύγουσι
τὰ
πολλὰ |
[9, 35] |
τοῦ
Ὀρχομενίου
μαθόντες
τρισὶν
ἤδη
|
νομίζομεν |
Χάρισιν
εὔχεσθαι·
καὶ
Ἀγγελίων
τε |
[9, 30] |
εἶναι
γὰρ
πάλαι
νεκυομαντεῖον
αὐτόθι·
|
νομίζοντα |
δέ
οἱ
ἕπεσθαι
τῆς
Εὐρυδίκης |
[9, 27] |
μίαν
μιχθῆναι·
τὸν
δὲ
ὑβρισθῆναι
|
νομίζοντα |
δικάσαι
μένειν
παρθένον
πάντα
αὐτὴν |
[9, 1] |
(Πλαταιεῖς
δὲ
ἄγειν
Θηβαίους
ἐκκλησίαν
|
νομίζοντες |
ἐς
τοὺς
ἀγροὺς
ἀποκεκλειμένοι
τῶν |
[9, 28] |
οὐκ
ἐθέλουσιν
ἱεροὺς
τῶν
παλσάμων
|
νομίζοντες. |
ἢν
δὲ
καὶ
ὑπὸ
ἔχεων |
[9, 30] |
οὕτω
μέγα
καὶ
ἄλκιμον
ἔσεσθαι
|
νομίζοντες |
ὡς
ἑλεῖν
σφισι
τὴν
πόλιν, |
[9, 32] |
ἁρμοσταῖς.
(Λακεδαιμονίων
δὲ
χρήματα
οὐ
|
νομιζόντων |
κτᾶσθαι
κατὰ
δή
τι
μάντευμα, |
[9, 31] |
πλέον
ἢ
θεοὺς
τοὺς
ἄλλους
|
νομίζουσι, |
Διονύσου
τε
αὐτὸν
παῖδα
εἶναι |
[9, 26] |
Ἀπόλλωνος
παῖδα
εἶναι
καὶ
Μελίας
|
νομίζουσι, |
καὶ
Ἡρακλέους
ἱερὸν
μέγα
ἐπίκλησιν |
[9, 12] |
ἀπ´
ἐκείνου
ἐργάτας
βοῦς
θύειν
|
νομίζουσι. |
λέγεται
δὲ
καὶ
ὅδε
ὑπ´ |
[9, 20] |
εἷλον,
ἐπὶ
τούτῳ
ὑπὸ
Διονύσου
|
νομίζουσιν |
ἀποθανεῖν
αὐτόν.
~(Εἶδον
δὲ
καὶ |
[9, 25] |
οὐ
πέρα
τὸ
ἱερὸν
ἀνοίγειν
|
νομίζουσιν· |
ἐμοὶ
δὲ
ἀφικέσθαι
τε
ἐξεγεγόνει |
[9, 8] |
δὲ
Ἀμφιαράῳ
τὴν
γῆν
ταύτῃ
|
νομίζουσιν, |
ἐπιλέγοντες
καὶ
τάδε
ἔτι,
μήτε |
[9, 12] |
αὐτὸ
Κάδμον
λέγουσι.
τοῖς
οὖν
|
νομίζουσιν |
ἐς
γῆν
ἀφικέσθαι
Κάδμον
τὴν |
[9, 39] |
Ἀσκληπιοῦ
μᾶλλον
ἢ
καὶ
Τροφωνίου
|
νομίζουσιν |
ἱεροὺς
εἶναι.
ἐπὶ
δὲ
τῷ |
[9, 1] |
θυγατέρα
εἶναι
Ἀσωποῦ
τοῦ
ποταμοῦ
|
νομίζουσιν. |
(ὅτι
μὲν
δὴ
καὶ
οὗτοι |
[9, 22] |
τῷ
δένδρῳ
τὸν
Ἑρμῆν
τούτῳ
|
νομίζουσιν. |
οὐ
πόρρω
δὲ
θέατρόν
τε |
[9, 9] |
πόλεμον
τοῦτον,
ὃν
ἐπολέμησαν
Ἀργεῖοι,
|
νομίζω |
πάντων,
ὅσοι
πρὸς
Ἕλληνας
ἐπὶ |
[9, 34] |
οἱ
παίδων
τῶν
ἀρσένων
λελεῖφθαι
|
νομίζων |
τὰ
μὲν
γὰρ
ἐς
Λέαρχόν |
[9, 22] |
πεποίηται.
εὖ
δέ
μοι
Ταναγραῖοι
|
νομίσαι |
τὰ
ἐς
τοὺς
θεοὺς
μάλιστα |
[9, 14] |
οὐκ
ὄντα
ἐν
καιρῷ
τὸν
|
νόμον |
ἐβοιωτάρχει
καὶ
ἀφικόμενος
τῷ
στρατῷ |
[9, 10] |
δοκῶ
δὲ
οὐ
πᾶσιν
εἶναι
|
νόμον· |
οὐ
γὰρ
δὴ
πολλοὺς
ἑώρων |
[9, 40] |
μὲν
τρόπαιον
ὁ
Καρανὸς
κατὰ
|
νόμους |
τοὺς
Ἀργείων
ἔστησεν
ἐπὶ
τῇ |
[9, 32] |
Πέρσαις
τε
ἑπόμενος
καὶ
δικάζων
|
νόμῳ |
γε
τῷ
ἐκείνων
βλάβος
κρίνω |
[9, 36] |
θεσμοθετήσαντος
ἐκ
τῶν
ἐκείνου
κατέστη
|
νόμων, |
οὓς
ἔγραφεν
ἐπὶ
τῆς
ἀρχῆς, |
[9, 5] |
ἣ
μέγα
ἔργον
ἔρεξεν
ἀιδρείῃσι
|
νόοιο |
γημαμένη
ᾧ
υἱεῖ·
ὁ
δ´ |
[9, 22] |
ὡς
ὁ
Ἑρμῆς
σφισιν
ἀποτρέψαι
|
νόσον |
λοιμώδη
περὶ
τὸ
τεῖχος
κριὸν |
[9, 2] |
(ἐγὼ
δὲ
ἄνευ
θεοῦ
πείθομαι
|
νόσον |
λύσσαν
τοῦ
Ἀκταίωνος
ἐπιλαβεῖν
τοὺς |
[9, 36] |
ἰσχυροῖς
σεισμοῖς·
τοὺς
δὲ
ὑπολειπομένους
|
νόσος |
ἐπιπεσοῦσα
ἔφθειρε
λοιμώδης,
ὀλίγοι
δὲ |
[9, 5] |
καὶ
Ζήθου
τὸν
μὲν
ἡ
|
νόσος |
ἡ
λοιμώδης
ἠρήμωσε,
Ζήθῳ
δὲ |
[9, 8] |
ἀποκτείνουσιν·
ἀποκτείναντας
δὲ
αὐτίκα
ἐπέλαβε
|
νόσος |
λοιμώδης,
καί
σφισιν
ἀφίκετο
ἴαμα |
[9, 33] |
τοὺς
Ἑλλήνων
ἐκμανέντα
ἐπέλαβεν
ἀχαριστοτάτη
|
νόσος |
πασῶν·
φθειρῶν
γὰρ
ἤνθησεν,
ἥ |
[9, 7] |
παρέλαβε
τὴν
ἀρχήν,
ἀπήγαγεν
ὑπολαβοῦσα
|
νόσος |
φθινώδης,
Ἀντίπατρος
δὲ
ὁ
μετ´ |
[9, 38] |
οὕτω
τοῦ
Ἡσιόδου
τὰ
ὀστᾶ.
|
νόσου |
καταλαμβανούσης
λοιμώδους
καὶ
ἀνθρώπους
καὶ |
[9, 34] |
ἐτόλμησεν
αὐτός,
Λεύκωνι
δὲ
ὑπὸ
|
νόσου |
τελευτῆσαι
συνέβη,
Φρίξον
δὲ
ἄρα |
[9, 5] |
καὶ
τούτους
μὲν
ἀπολέσθαι
λοιμώδει
|
νόσῳ |
φασίν,
ἐσοικίσασθαι
δὲ
μετὰ
τοὺς |
[9, 30] |
θεῶν
καὶ
ἔργων
ἀνοσίων
καθαρμοὺς
|
νόσων |
τε
ἰάματα
καὶ
τροπὰς
μηνιμάτων |
[9, 38] |
ἡ
λίμνη,
χειμῶνος
δὲ
ὥρᾳ
|
νότου |
τὰ
πλείω
πνεύσαντος
ἔπεισιν
ἐπὶ |
[9, 5] |
ἕπεσθαι
Θηβαίων
ὑπὸ
τὴν
ἐπιοῦσαν
|
νύκτα |
ἀπεχώρησεν
ἐς
Ἰλλυριούς.
(τὰς
δὲ |
[9, 5] |
οἱ
μὲν
Ὕαντες
ἐς
τὴν
|
νύκτα |
τὴν
ἐπερχομένην
ἐκδιδράσκουσι,
τοὺς
δὲ |
[9, 5] |
τε
υἱὸν
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
Νυκτεῖ. |
(τὰ
δὲ
ἐφεξῆς
μοι
τοῦ |
[9, 5] |
καὶ
ὡς
ἐς
Λύκον
ἀδελφὸν
|
Νυκτέως |
ἥ
τε
ἐπιμέλεια
τοῦ
παιδὸς |
[9, 5] |
ἡ
Σικυωνία
συγγραφή,
τοῦ
τε
|
Νυκτέως |
τὸν
θάνατον,
ὅντινα
γένοιτο
τρόπον, |
[9, 39] |
οὕτω.
(πρῶτα
μὲν
ἐν
τῇ
|
νυκτὶ |
αὐτὸν
ἄγουσιν
ἐπὶ
τὸν
ποταμὸν |
[9, 19] |
ἱερόν·
κλείεσθαι
δὲ
αὐτὸ
ἐπὶ
|
νυκτὶ |
ἑκάστῃ
καὶ
αὖθις
ἀνοίγεσθαί
φασιν |
[9, 39] |
Τροφωνίου
τὴν
γνώμην·
ἐν
δὲ
|
νυκτὶ |
ᾗ
κάτεισιν
ἕκαστος,
ἐν
ταύτῃ |
[9, 27] |
Θεστίου
παρθένων
διεξέλθοι
τῇ
αὐτῇ
|
νυκτὶ |
καὶ
ὡς
ἄρσενας
παῖδας
αὐτῷ |
[9, 30] |
(αὐτίκα
δὲ
ἐν
τῇ
ἐπερχομένῃ
|
νυκτὶ |
ὅ
τε
θεὸς
κατέχει
πολὺ |
[9, 27] |
πλὴν
μιᾶς
ἐν
τῇ
αὐτῇ
|
νυκτί· |
ταύτην
δὲ
οὐκ
ἐθελῆσαί
οἱ |
[9, 34] |
τοιόνδε,
Ἰοδάμαν
ἱερωμένην
τῇ
θεῷ
|
νύκτωρ |
ἐς
τὸ
τέμενος
ἐσελθεῖν
καὶ |
[9, 26] |
ἀφῖχθαι
στρατιᾷ
καὶ
τὸν
Ἡρακλέα
|
νύκτωρ |
τοὺς
ἵππους
λαβόντα
συνδῆσαί
σφισι |
[9, 3] |
μὲν
ὀνομαζόμενον,
μαντεύεσθαι
δὲ
τὰς
|
νύμφας |
τὸ
ἀρχαῖον
αὐτόθι
ἔχει
λόγος. |
[9, 2] |
Ἥρας
ἄγαλμα
καθήμενον
Καλλίμαχος
ἐποίησε·
|
Νυμφευομένην |
δὲ
τὴν
θεὸν
ἐπὶ
λόγῳ |
[9, 3] |
ἀναθέντες
ἐπὶ
ἅμαξαν,
γυναῖκα
ἐφιστᾶσι
|
νυμφεύτριαν· |
οἱ
δὲ
αὖθις
κληροῦνται
καθ´ |
[9, 32] |
Θίσβην
δὲ
λέγουσιν
ἐπιχώριον
εἶναι
|
νύμφην, |
ἀφ´
ἧς
ἡ
πόλις
τὸ |
[9, 3] |
τῇ
ἀπάτῃ
ξόανον
εὑροῦσα
ἀντὶ
|
νύμφης |
γυναικὸς
καὶ
διαλλαγὰς
ποιεῖται
πρὸς |
[9, 1] |
ἔσχηκεν,
ὃν
Ἰτώνου
παῖδα
καὶ
|
νύμφης |
δὴ
Μελανίππης,
Ἴτωνον
δὲ
Ἀμφικτύονος |
[9, 22] |
ὄνομα
οἱ
μὲν
ἀπὸ
Ἀνθηδόνος
|
νύμφης, |
οἱ
δὲ
Ἄνθαν
δυναστεῦσαι
λέγουσιν |
[9, 38] |
τῇ
πόλει,
τοῦτον
δὲ
εἶναι
|
νύμφης |
τε
Μιδείας
καὶ
Ποσειδῶνος.
ὁμολογεῖ |
[9, 24] |
ὕδωρ
ψυχρὸν
ἐκ
πέτρας
ἀνερχόμενον·
|
νυμφῶν |
δὲ
ἱερὸν
ἐπὶ
τῇ
πηγῇ |
[9, 34] |
ἐν
αὐτῷ
Μουσῶν
τε
καὶ
|
νυμφῶν |
ἐπίκλησίν
ἐστι
Λιβηθρίων·
καὶ
πηγαὶ |
[9, 3] |
μάλιστα
καὶ
δέκα
ὑποκαταβάντι
σταδίους
|
νυμφῶν |
ἐστιν
ἄντρον
Κιθαιρωνίδων,
Σφραγίδιον
μὲν |
[9, 14] |
Μεσσήνης.
καὶ
οἰκιστὴς
Μεσσηνίοις
τοῖς
|
νῦν |
ἐστιν
Ἐπαμινώνδας·
καί
μοι
τὰ |
[9, 2] |
λευκοῦ
λίθου.
(ἄγουσι
δὲ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
ἀγῶνα
διὰ
ἔτους
πέμπτου |
[9, 4] |
τὰ
ἀγάλματα.
ἀποκρίνει
δὲ
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
ἀπὸ
τῆς
Θηβαίων
τὴν |
[9, 11] |
νεκρόν,
καὶ
ἔθαψεν
ἔνθα
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
αὐτῷ
χῶμα
οὐ
μέγα |
[9, 2] |
ποτε
τῶν
Βοιωτῶν
ἦσαν,
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
ἐν
τοῖς
ἐρειπίοις
τῶν |
[9, 36] |
καὶ
ἀπ´
αὐτοῦ
Μινύαι
καὶ
|
νῦν |
ἔτι
ὧν
ἦρχεν
ὀνομάζονται.
πρόσοδοι |
[9, 37] |
γενεὴν
διζήμενος,
ἀλλ´
ἔτι
καὶ
|
νῦν |
ἱστοβοῆι
γέροντι
νέην
ποτίβαλλε
κορώνην» |
[9, 33] |
τοῦ
θεοῦ
ναυσὶν
ἐς
τὴν
|
νῦν |
Ἰωνίαν
καὶ
Ἰωνίας
ἐς
τὴν |
[9, 10] |
ἐνεῖναι
τοῦ
Ἀπόλλωνος
τοῦτο
ὃ
|
νῦν |
καλοῦσιν
Ἰσμήνιον·
καὶ
αὐτὸν
ὁ |
[9, 34] |
τὸ
Λαφύστιον
χώραν
καὶ
τὴν
|
νῦν |
Κορώνειαν
καὶ
Ἁλιαρτίαν.
Ἀθάμας
δὲ |
[9, 29] |
καταστήσασθαι
καὶ
τὰ
ὀνόματα
τὰ
|
νῦν |
μεταθέσθαι
σφίσι.
ταῦτα
δὲ
ἐνόμιζεν |
[9, 36] |
τῆς
χώρας
ἀπένειμεν
Ὀρχομενὸς
ὅση
|
νῦν |
περί
τε
Ὕηττόν
ἐστι
τὴν |
[9, 24] |
που
στάδια
Ὕηττος
ἀφέστηκε
κῶμαι
|
νῦν |
τε
οὖσαι
καὶ
εὐθὺς
ἐξ |
[9, 40] |
ἐν
Θεσσαλίᾳ
πόλιν·
τὸ
δὲ
|
νῦν |
τοῖς
Χαιρωνεῦσιν
ὄνομα
γεγονέναι
ἀπὸ |