HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ν  =  119 formes différentes pour 207 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[9, 5]   οὐ μὲν ἀπύργωτόν γ´ ἐδύναντο  ναιέμεν   εὐρύχορον Θήβην, κρατερώ περ ἐόντε»
[9, 22]   ἐπιλάβοι τὸ χρεὼν αὐτοὺς ἐν  Νάξῳ   τῇ ὑπὲρ Πάρου κειμένῃ. τούτων
[9, 33]   ἱερόν· ἐν Ἁλιάρτῳ δέ εἰσι  ναοί,   καί σφισιν οὐκ ἀγάλματα ἔνεστιν,
[9, 27]   ἂν αὐτός γε κατεστήσατο αὑτῷ  ναόν   τε καὶ ἱέρειαν ὥσπερ δὴ
[9, 37]   καὶ γὰρ τῷ Ἀπόλλωνι τὸν  ναὸν   ᾠκοδόμησαν τὸν ἐν Δελφοῖς καὶ
[9, 16]   δόξαν· οὐ πόρρω δέ ἐστι  ναὸς   Ἄμμωνος, καὶ τὸ ἄγαλμα ἀνέθηκε
[9, 19]   τῆς Ὠγύγου θυγατρός φασιν αὐτήν.  ναὸς   δὲ Ἀρτέμιδός ἐστιν ἐνταῦθα καὶ
[9, 40]   ὑπὸ Ἠλέκτρας τῆς Ἀγαμέμνονος πείθομαι.  ναὸς   δὲ οὐκ ἔστιν αὐτῷ δημοσίᾳ
[9, 39]   πρὸς τῇ ὄχθῃ τοῦ ποταμοῦ  ναὸς   Ἑρκύνης, ἐν δὲ αὐτῷ παρθένος
[9, 23]   θέας δὲ ἄξια ἐνταῦθα Διονύσου  ναός   ἐστι καὶ ἄγαλμα. (προελθόντι δὲ
[9, 8]   τις πεισθήσεται. (ἐνταῦθα καὶ Διονύσου  ναός   ἐστιν Αἰγοβόλου. θύοντες γὰρ τῷ
[9, 2]   ἐν τοῖς ἐρειπίοις τῶν Ὑσιῶν  ναός   ἐστιν Ἀπόλλωνος ἡμίεργος καὶ φρέαρ
[9, 16]   καὶ ἐγγυτάτω τοῦ θεάτρου Διονύσου  ναός   ἐστιν ἐπίκλησιν Λυσίου· Θηβαίων γὰρ
[9, 17]   ταῖς παρθένοις. ~(Πλησίον δὲ Ἀρτέμιδος  ναός   ἐστιν Εὐκλείας· Σκόπα δὲ τὸ
[9, 24]   παρεῖχον οὐδέν, ἐν Ὑήττῳ δὲ  ναός   ἐστιν Ἡρακλέους καὶ ἰάματα εὕρασθαι
[9, 2]   εἴκαζον, ἔστιν εἰρημένα. Πλαταιεῦσι δὲ  ναός   ἐστιν Ἥρας, θέας ἄξιος μεγέθει
[9, 4]   τοῖς ἐρειπίοις οὐκ ἐξειργασμένος  ναός,   ἡμίεργα δὲ καὶ ταῖς θεαῖς
[9, 33]   ἐν τῷ χθαμαλῷ τῆς Ἀθηνᾶς  ναὸς   καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον ἐλέφαντος. (Σύλλα
[9, 39]   ἐπιφανέστατα ἐν τῷ ἄλσει Τροφωνίου  ναὸς   καὶ ἄγαλμά ἐστιν, Ἀσκληπιῷ καὶ
[9, 23]   ἐς Βοιωτούς. Διονύσου δὲ ἐνταῦθα  ναὸς   καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν πεποίηται. λιμὴν
[9, 19]   ἐπὶ δὲ αὐτῷ Διὸς Ὑπάτου  ναὸς   καὶ ἄγαλμα· τὸν δὲ ποταμὸν
[9, 22]   δὲ Δήμητρος καὶ τῆς παιδὸς  ναὸς   καὶ ἀγάλματα λίθου λευκοῦ· (Διονύσου
[9, 27]   πόρρω Νίκη τε χαλκοῦ καὶ  ναὸς   Μουσῶν ἐστιν οὐ μέγας· ἀγάλματα
[9, 38]   (σταδίους δὲ ἀφέστηκεν ἑπτὰ Ὀρχομενοῦ  ναός   τε Ἡρακλέους καὶ ἄγαλμα οὐ
[9, 26]   παῖδα Ὀγχηστόν. ἐπ´ ἐμοῦ δὲ  ναός   τε καὶ ἄγαλμα Ποσειδῶνος ἐλείπετο
[9, 24]   ὑψηλοῦ, καὶ Ἀπόλλωνός ἐστιν ἐνταῦθα  ναός   τε καὶ ἄλσος· ἀγάλματα δὲ
[9, 39]   καλουμένη θήρα καὶ Διὸς Βασιλέως  ναός.   τοῦτον μὲν δὴ διὰ τὸ
[9, 10]   λέγεται Σκόπας· μετὰ δὲ  ναὸς   ᾠκοδόμηται. τὸ δὲ ἄγαλμα μεγέθει
[9, 17]   τιμὰς ἀντὶ τούτων ἔχουσι. (τοῦ  ναοῦ   δὲ τῆς Εὐκλείας Ἀρτέμιδος λέων
[9, 33]   ἐμοῦ τοιόνδε ἐς κατάλυσιν τοῦ  ναοῦ·   κισσός οἱ προσπεφυκὼς μέγας καὶ
[9, 10]   δίφρος· ἐν δεξιᾷ δὲ τοῦ  ναοῦ   λίθου πεποιημένας εἰκόνας Ἡνιόχης εἶναι,
[9, 31]   δὲ οὐκ ἴοις ἀπατηθεῖσαν ἀλλὰ  ναρκίσσοις.   ~(Τοῖς δὲ ἐν Κρεύσιδι, ἐπινείῳ
[9, 31]   ἀλλὰ εἰκόνα ὁρᾶν τῆς ἀδελφῆς.  (νάρκισσον   δὲ ἄνθος γῆ καὶ
[9, 31]   ἐπὶ θήραν ἰέναι μετὰ ἀλλήλων·  Νάρκισσον   δὲ ἐρασθῆναι τῆς ἀδελφῆς, καὶ
[9, 31]   ἐστι Ναρκίσσου πηγή, καὶ τὸν  Νάρκισσον   ἰδεῖν ἐς τοῦτο τὸ ὕδωρ
[9, 31]   γὰρ πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν  Νάρκισσος   Θεσπιεὺς Κόρην τὴν Δήμητρός
[9, 41]   ἕψουσι κρίνου καὶ ῥόδου καὶ  ναρκίσσου   καὶ ἴρεως· ταῦτα ἀλγηδόνων ἰάματα
[9, 31]   Δονακών ἐστιν ὀνομαζόμενος· ἐνταῦθά ἐστι  Ναρκίσσου   πηγή, καὶ τὸν Νάρκισσον ἰδεῖν
[9, 31]   δὲ καὶ οὗτος, ἀδελφὴν γενέσθαι  Ναρκίσσῳ   δίδυμον, τά τε ἄλλα ἐς
[9, 32]   ἐς ἐλπίδα ὡς ὄντα ἀξιόμαχον  ναυμαχῆσαι   Λακεδαιμονίοις, καὶ ἀναγαγόμενον ὑπὸ θράσους
[9, 11]   δὲ κυβερνῶντι ἀμαθέστερον ἀνατραπῆναι τὴν  ναῦν   λέγουσιν· ἀποπνιγέντα δὲ ἐξήνεγκεν
[9, 38]   Ἡσιόδου τὰ ὀστᾶ ἐκ τῆς  Ναυπακτίας   ἀγαγοῦσιν ἐς τὴν Ὀρχομενίαν, ἄλλο
[9, 38]   δὲ ἐπερέσθαι δεύτερα, ὅπου τῆς  Ναυπακτίας   αὐτὰ ἐξευρήσουσι· καὶ αὖθις τὴν
[9, 31]   Ἄντιφος ἔφυγον ἐς Μολυκρίαν ἐκ  Ναυπάκτου   διὰ τοῦ Ἡσιόδου τὸν φόνον
[9, 25]   δρώμενα ἐν Θήβαις ἐτόλμησαν ἐν  Ναυπάκτῳ   κατὰ ταὐτὰ ἰδιῶται δρᾶσαι, καὶ
[9, 1]   ἤδη Ξέρξου καὶ ἐς τὰς  ναῦς   ἐτόλμησαν μετ´ Ἀθηναίων ἐσβῆναι, Μαρδόνιον
[9, 32]   τε καὶ ἄφθονα· ὁρμούντων δὲ  ναυσὶν   ἑκατὸν ἐν Αἰγὸς ποταμοῖς Ἀθηναίων,
[9, 22]   Ἑρμῆν λέγουσι τὸν Πρόμαχον Ἐρετριέων  ναυσὶν   ἐξ Εὐβοίας ἐς τὴν Ταναγραίαν
[9, 33]   Ἀργείων, προστάξαντος δὲ τοῦ θεοῦ  ναυσὶν   ἐς τὴν νῦν Ἰωνίαν καὶ
[9, 16]   τῶν ἀκροστολίων, ταῖς Κάδμου  ναυσὶν   ἦν ξύλου πεποιημένα. καλοῦσι δὲ
[9, 11]   ποιησάμενος, πρὸς δὲ καὶ ταῖς  ναυσίν,   μή πω τοῖς τότε
[9, 30]   Ἑλικῶνος λαβὼν κάτεισιν ἐς θάλασσαν  ναυσίπορος.   τοῦτον οἱ Διασταὶ τὸν ποταμὸν
[9, 32]   ἐσκεδασμένους ἐπί τε ὕδωρ τοὺς  ναύτας   καὶ ἐπὶ ἀγορὰν φυλάξας. παρέσχετο
[9, 26]   δὲ κατὰ λῃστείαν σὺν δυνάμει  ναυτικῇ   πλανωμένην φασὶν αὐτὴν ἐς τὴν
[9, 32]   ὡς χρήματα, ὁπότε ἐς τὸ  ναυτικὸν   αἰτοίη, παρεῖναί οἱ κατὰ καιρόν
[9, 6]   πολέμου καὶ Ἀθηναίοις καταλυθέντος τοῦ  ναυτικοῦ,   μετ´ οὐ πολὺ Θηβαῖοι μετὰ
[9, 11]   ἱστία ἐπιτεχνησάμενος, ὡς τοῦ Μίνω  ναυτικοῦ   τὴν εἰρεσίαν φθάνοιεν ἐπιφόρῳ τῷ
[9, 32]   Ἀλκιβιάδου, φυλάξας Ἀλκιβιάδην ἀπόντα τοῦ  ναυτικοῦ,   τηνικαῦτα τὸν Ἀντίοχον ἐπηγάγετο ἐς
[9, 20]   (ἐν δὲ τοῦ Διονύσου τῷ  ναῷ   θέας μὲν καὶ τὸ ἄγαλμα
[9, 39]   ἀφείκασιν ἡμίεργον· ἐν δὲ ἑτέρῳ  ναῷ   Κρόνου καὶ Ἥρας καὶ Διός
[9, 19]   ξύλου περιὸν φυλάσσουσιν ἐν τῷ  ναῷ.   λέγεται δὲ ὡς ἐν Αὐλίδι
[9, 4]   (γραφαὶ δέ εἰσιν ἐν τῷ  ναῷ   Πολυγνώτου μὲν Ὀδυσσεὺς τοὺς μνηστῆρας
[9, 41]   γε ἐν Πατάροις ἐν τῷ  ναῷ   τοῦ Ἀπόλλωνος χαλκοῦν ἐπιδεικνύουσι κρατῆρα,
[9, 34]   Βοιωτοὶ σύλλογον. ἐν δὲ τῷ  ναῷ   χαλκοῦ πεποιημένα Ἀθηνᾶς Ἰτωνίας καὶ
[9, 22]   Ἀφροδίτης, καὶ τρίτος τῶν  ναῶν   Ἀπόλλωνος, ὁμοῦ δὲ αὐτῷ Ἄρτεμίς
[9, 37]   ποτίβαλλε κορώνην» λαβόντι δὲ αὐτῷ  νέαν   γυναῖκα κατὰ τὸ μάντευμα Τροφώνιος
[9, 23]   ἐστι. Πίνδαρον δὲ ἡλικίαν ὄντα  νεανίσκον   καὶ ἰόντα ἐς Θεσπιὰς ὥρᾳ
[9, 33]   οὐ μελλήσαντα τῷ ξίφει τὸν  νεανίσκον   παῖσαι· καὶ τὸν μὲν ἔτι
[9, 31]   εἰρήκασι· τὴν δὲ ἀδελφὴν τῶν  νεανίσκων   οἱ μὲν ἄλλου τού φασιν
[9, 40]   τε Ἀριάδνης ἐφέλκηται καὶ ἀεὶ  νέας   ἐπὶ τῷ ἔρωτι εὑρίσκηται τὰς
[9, 37]   ἔτι καὶ νῦν ἱστοβοῆι γέροντι  νέην   ποτίβαλλε κορώνην» λαβόντι δὲ αὐτῷ
[9, 40]   Αἴγυπτον τὸν ποταμὸν εἶπεν, οὐ  Νεῖλον.   (Χαιρωνεῦσι δὲ δύο ἐστὶν ἐν
[9, 13]   Λακεδαιμονίοις αἴσχιστον ἐδέδοκτο εἶναι βασιλέως  νεκρὸν   ἐπὶ ἀνδράσι πολεμίοις γενόμενον περιοφθῆναι.
[9, 39]   λέγεται δὲ καὶ τούτου τὸν  νεκρὸν   ἑτέρωθι ἀναφανῆναι καὶ οὐ κατὰ
[9, 11]   ἐπιτυχὼν δὲ Ἡρακλῆς γνωρίζει τὸν  νεκρόν,   καὶ ἔθαψεν ἔνθα καὶ νῦν
[9, 25]   τοῦ Πολυνείκους ἄρασθαί οἱ προθυμουμένῃ  νεκρὸν   οὐδεμία ἐφαίνετο ῥᾳστώνη, δεύτερα ἐπενόησεν
[9, 2]   τὴν μάχην ἀφανὴς Μαρδονίου  νεκρός,   ἔστιν ὡμολογημένον· τὸν δὲ θάψαντα
[9, 13]   Λακεδαιμόνιοι πεφύκασιν, ἔφασκεν ἀναίρεσιν τῶν  νεκρῶν   προτέροις αὐτῶν διδόναι τοῖς συμμάχοις,
[9, 30]   Θεσπρωτίδι ἀφίκετο· εἶναι γὰρ πάλαι  νεκυομαντεῖον   αὐτόθι· νομίζοντα δέ οἱ ἕπεσθαι
[9, 23]   καὶ Πινδάρῳ τὴν ἴσην ἁπάντων  νέμειν.   λέγεται δὲ καὶ ὀνείρατος ὄψιν
[9, 7]   καὶ Νικασιπόλιδος· ἀπέκτεινε δὲ Ἀλεξάνδρῳ  νέμειν   πλέον εὐνοίας αἰτιασάμενος. δὲ
[9, 17]   δὲ αὐτῆς τὰ λεγόμενα Διόνυσος  νεμεσᾷ   τῇ Ἀντιόπῃ. ἐπίφθονοι δὲ ἀεί
[9, 35]   μὲν ἐν τῷ ἱερῷ τῶν  Νεμέσεων   ὑπὲρ τῶν ἀγαλμάτων χρυσοῦ Χάριτες
[9, 8]   ἥμερον ζῷον μήτε τῶν ἀγρίων  νέμεσθαι.   (Θηβαίοις δὲ ἐν τῷ περιβόλῳ
[9, 19]   γῆς δέ εἰσιν οὗτοι κεραμεῖς·  νέμονται   δὲ Ταναγραῖοι ταύτην τε τὴν
[9, 30]   ἡδὺ φωνεῖν. οἱ οὖν ἐγγύτατα  νέμοντες   καὶ ἀροῦντες ἕκαστοι τὰ
[9, 35]   τῇ δὲ ἑτέρᾳ τῶν Ὡρῶν  νέμουσιν   ὁμοῦ τῇ Πανδρόσῳ τιμὰς οἱ
[9, 11]   ἀρχαῖον Θηβαῖοί τε εἶναι Δαιδάλου  νενομίκασι   καὶ αὐτῷ μοι παρίστατο ἔχειν
[9, 40]   τι Μακεδόσιν ἱστάναι τρόπαια ἦν  νενομισμένον.   (λέγεται δὲ ὑπὸ Μακεδόνων Καρανὸν
[9, 39]   τὸ ἱερόν φασιν οὐδὲν τῶν  νενομισμένων   οὔτε χρησόμενον τῷ θεῷ καταβῆναι,
[9, 8]   μέγαρα καλούμενα ἀφιᾶσιν ὗς τῶν  νεογνῶν·   τοὺς δὲ ὗς τούτους ἐς
[9, 1]   ἑαυτῶν καὶ οἱ ἔσχατοι γεωργοῦντες.  (Νεοκλῆς   δὲ ὃς τότε βοιωταρχῶν ἔτυχεν
[9, 30]   Θρᾷκες, ὅσαι τῶν ἀηδόνων ἔχουσι  νεοσσιὰς   ἐπὶ τῷ τάφῳ τοῦ Ὀρφέως,
[9, 27]   Κλαυδίου δὲ ὀπίσω Θεσπιεῦσιν ἀποπέμψαντος  Νέρωνα   αὖθις δεύτερα ἀνάσπαστον ποιῆσαι. (καὶ
[9, 27]   ὥστε σύνθημα διδόντα αὐτὸν διεργάζεται,  Νέρωνι   δὲ παρὲξ τὰ ἐς
[9, 26]   φολίδων ἄγκιστρον ἐς τὸ ἄνω  νεῦον·   τοῦτον τὸν θώρακα ἐνδὺς παρέδωκε
[9, 27]   τέκοιεν, διδύμους δὲ τε  νεωτάτη   καὶ πρεσβυτάτη· ἐκεῖνο δὲ
[9, 27]   δὲ ἄνθρωποι μὲν οἱ πολλοὶ  νεώτατον   θεῶν εἶναι καὶ Ἀφροδίτης παῖδα
[9, 8]   εἶναί μοι καὶ τὸ ὄνομα  νεώτατον   ταῖς πύλαις ταύταις, αἱ δὲ
[9, 37]   Στράτιος καὶ Ἄρρων καὶ Πύλεος,  νεώτατος   δὲ Ἀζεύς. Κλύμενον μὲν ἐν
[9, 7]   αἰτιασάμενος. δὲ Ἀλέξανδρος ἦν  νεώτατος   τῶν Κασσάνδρου παίδων· ἐπαγαγόμενος δὲ
[9, 29]   ἀρχαιοτέρας Μούσας, τούτων δὲ ἄλλας  νεωτέρας   εἶναι Διὸς παῖδας. (ἐν Ἑλικῶνι
[9, 8]   γένοιτο, ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ  Νήϊδος   τὰς πύλας κληθῆναι ταύτας. (πύλας
[9, 8]   τοῦ Ἀμφίονος τῷ παιδὶ ὄνομα  Νῆις   γένοιτο, ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ
[9, 8]   χαλεπὰ ἦν εὑρεῖν. τὰς δὲ  Νηίστας   ὀνομασθῆναί φασιν ἐπὶ τῷδε. ἐν
[9, 25]   τῶν πυλῶν ἐστιν ἐγγύτατα τῶν  Νηιστῶν   Μενοικέως μνῆμα τοῦ Κρέοντος· ἀπέκτεινε
[9, 25]   τὴν ἀπὸ τῶν πυλῶν τῶν  Νηιστῶν   τὸ μὲν Θέμιδός ἐστιν ἱερὸν
[9, 36]   τοσοῦτο ἤδη προῆκτο, ὥστε καὶ  Νηλεὺς   Κρηθέως βασιλεύων Πύλου γυναῖκα ἔσχεν
[9, 11]   κλύδων ἐς τὴν ὑπὲρ Σάμου  νῆσον   ἔτι οὖσαν ἀνώνυμον. ἐπιτυχὼν δὲ
[9, 11]   Ἰκάρου τούτου ὄνομα τε  νῆσος   καὶ περὶ αὐτὴν θάλασσα
[9, 8]   ἐπὶ τῷδε. ἐν ταῖς χορδαῖς  νήτην   καλοῦσι τὴν ἐσχάτην· ταύτην οὖν
[9, 20]   ἐπὶ θάλασσαν καταβῆναι καθαρσίων ἕνεκα,  νηχομέναις   δὲ ἐπιχειρῆσαι τὸν Τρίτωνα καὶ
[9, 40]   τρόπαια οὔτε ἐπὶ ταῖς Ἰνδικαῖς  νίκαις.   (προσιόντων δὲ τῇ πόλει πολυάνδριον
[9, 7]   τε οὖσαν τοῦ Ἀμύντου καὶ  Νικασιπόλιδος·   ἀπέκτεινε δὲ Ἀλεξάνδρῳ νέμειν πλέον
[9, 40]   τοὺς Ἀργείων ἔστησεν ἐπὶ τῇ  νίκῃ·   ἐπελθόντα δέ φασιν ἐκ τοῦ
[9, 6]   μηδισμοῦ. (ὕστερον μέντοι καὶ Θηβαίοις  νίκη   κατ´ Ἀθηναίων ἐπὶ Δηλίῳ τῷ
[9, 13]   γενόμενον περιοφθῆναι. (Θηβαίοις μὲν  νίκη   κατείργαστο ἐπιφανέστατα πασῶν ὁπόσας κατὰ
[9, 27]   χαλκοῦς. τῆς ἀγορᾶς οὐ πόρρω  Νίκη   τε χαλκοῦ καὶ ναὸς Μουσῶν
[9, 5]   τῆς Φοινίκων στρατιᾶς ἐπελθούσης μάχῃ  νικηθέντες   οἱ μὲν Ὕαντες ἐς τὴν
[9, 9]   ὀλέθρῳ τῶν κρατησάντων Καδμείαν ὀνομάζουσι  νίκην.   (ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον
[9, 6]   νικῶσιν αὖθις ἐν Λεύκτροις ἐπιφανεστάτην  νίκην   ὁπόσας γενομένας Ἕλλησιν ἴσμεν κατὰ
[9, 22]   κεφαλὴν Κόριννα ἀναδουμένη τῆς  νίκης   ἕνεκα ἣν Πίνδαρον ᾄσματι ἐνίκησεν
[9, 22]   ἐν Θήβαις. φαίνεται δέ μοι  νικῆσαι   τῆς διαλέκτου τε ἕνεκα, ὅτι
[9, 31]   τῇ ἐπ´ Εὐρίπῳ λέγουσιν Ἡσίοδον  νικήσαντα   ᾠδῇ. περιοικοῦσι δὲ καὶ ἄνδρες
[9, 17]   βασιλέα αὐτῶν Ἐργῖνον τὸν Κλυμένου  νικήσας   τῇ μάχῃ. πλησίον δὲ Ἀπόλλων
[9, 15]   ἀφίκετο πρὸς Μαντίνειαν τῇ στρατιᾷ,  νικῶν   καὶ τότε ὑπὸ ἀνδρὸς ἀπέθανεν
[9, 6]   Κόρινθόν τε καὶ ἐν Κορωνείᾳ,  νικῶσιν   αὖθις ἐν Λεύκτροις ἐπιφανεστάτην νίκην
[9, 26]   Κορίνθου. (λέγεται δὲ καὶ ὡς  νόθη   Λαΐου θυγάτηρ εἴη, καὶ ὡς
[9, 28]   σφισι τοῦ ἰοῦ καὶ αἱ  νομαί,   ἐπεί τοι καὶ ἀνδρὸς ἀκούσας
[9, 31]   καὶ ἄλλως, ἔνθα εἰσὶν αἰγῶν  νομαὶ   καὶ προβάτων καὶ ἑσμοὶ
[9, 28]   ἰὸν ποιοῦσιν ἐνταῦθα ἀσθενέστερον αἱ  νομαί,   ὥστε καὶ διαφεύγουσι τὰ πολλὰ
[9, 35]   τοῦ Ὀρχομενίου μαθόντες τρισὶν ἤδη  νομίζομεν   Χάρισιν εὔχεσθαι· καὶ Ἀγγελίων τε
[9, 30]   εἶναι γὰρ πάλαι νεκυομαντεῖον αὐτόθι·  νομίζοντα   δέ οἱ ἕπεσθαι τῆς Εὐρυδίκης
[9, 27]   μίαν μιχθῆναι· τὸν δὲ ὑβρισθῆναι  νομίζοντα   δικάσαι μένειν παρθένον πάντα αὐτὴν
[9, 1]   (Πλαταιεῖς δὲ ἄγειν Θηβαίους ἐκκλησίαν  νομίζοντες   ἐς τοὺς ἀγροὺς ἀποκεκλειμένοι τῶν
[9, 28]   οὐκ ἐθέλουσιν ἱεροὺς τῶν παλσάμων  νομίζοντες.   ἢν δὲ καὶ ὑπὸ ἔχεων
[9, 30]   οὕτω μέγα καὶ ἄλκιμον ἔσεσθαι  νομίζοντες   ὡς ἑλεῖν σφισι τὴν πόλιν,
[9, 32]   ἁρμοσταῖς. (Λακεδαιμονίων δὲ χρήματα οὐ  νομιζόντων   κτᾶσθαι κατὰ δή τι μάντευμα,
[9, 31]   πλέον θεοὺς τοὺς ἄλλους  νομίζουσι,   Διονύσου τε αὐτὸν παῖδα εἶναι
[9, 26]   Ἀπόλλωνος παῖδα εἶναι καὶ Μελίας  νομίζουσι,   καὶ Ἡρακλέους ἱερὸν μέγα ἐπίκλησιν
[9, 12]   ἀπ´ ἐκείνου ἐργάτας βοῦς θύειν  νομίζουσι.   λέγεται δὲ καὶ ὅδε ὑπ´
[9, 20]   εἷλον, ἐπὶ τούτῳ ὑπὸ Διονύσου  νομίζουσιν   ἀποθανεῖν αὐτόν. ~(Εἶδον δὲ καὶ
[9, 25]   οὐ πέρα τὸ ἱερὸν ἀνοίγειν  νομίζουσιν·   ἐμοὶ δὲ ἀφικέσθαι τε ἐξεγεγόνει
[9, 8]   δὲ Ἀμφιαράῳ τὴν γῆν ταύτῃ  νομίζουσιν,   ἐπιλέγοντες καὶ τάδε ἔτι, μήτε
[9, 12]   αὐτὸ Κάδμον λέγουσι. τοῖς οὖν  νομίζουσιν   ἐς γῆν ἀφικέσθαι Κάδμον τὴν
[9, 39]   Ἀσκληπιοῦ μᾶλλον καὶ Τροφωνίου  νομίζουσιν   ἱεροὺς εἶναι. ἐπὶ δὲ τῷ
[9, 1]   θυγατέρα εἶναι Ἀσωποῦ τοῦ ποταμοῦ  νομίζουσιν.   (ὅτι μὲν δὴ καὶ οὗτοι
[9, 22]   τῷ δένδρῳ τὸν Ἑρμῆν τούτῳ  νομίζουσιν.   οὐ πόρρω δὲ θέατρόν τε
[9, 9]   πόλεμον τοῦτον, ὃν ἐπολέμησαν Ἀργεῖοι,  νομίζω   πάντων, ὅσοι πρὸς Ἕλληνας ἐπὶ
[9, 34]   οἱ παίδων τῶν ἀρσένων λελεῖφθαι  νομίζων   τὰ μὲν γὰρ ἐς Λέαρχόν
[9, 22]   πεποίηται. εὖ δέ μοι Ταναγραῖοι  νομίσαι   τὰ ἐς τοὺς θεοὺς μάλιστα
[9, 14]   οὐκ ὄντα ἐν καιρῷ τὸν  νόμον   ἐβοιωτάρχει καὶ ἀφικόμενος τῷ στρατῷ
[9, 10]   δοκῶ δὲ οὐ πᾶσιν εἶναι  νόμον·   οὐ γὰρ δὴ πολλοὺς ἑώρων
[9, 40]   μὲν τρόπαιον Καρανὸς κατὰ  νόμους   τοὺς Ἀργείων ἔστησεν ἐπὶ τῇ
[9, 32]   Πέρσαις τε ἑπόμενος καὶ δικάζων  νόμῳ   γε τῷ ἐκείνων βλάβος κρίνω
[9, 36]   θεσμοθετήσαντος ἐκ τῶν ἐκείνου κατέστη  νόμων,   οὓς ἔγραφεν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς,
[9, 5]   μέγα ἔργον ἔρεξεν ἀιδρείῃσι  νόοιο   γημαμένη υἱεῖ· δ´
[9, 22]   ὡς Ἑρμῆς σφισιν ἀποτρέψαι  νόσον   λοιμώδη περὶ τὸ τεῖχος κριὸν
[9, 2]   (ἐγὼ δὲ ἄνευ θεοῦ πείθομαι  νόσον   λύσσαν τοῦ Ἀκταίωνος ἐπιλαβεῖν τοὺς
[9, 36]   ἰσχυροῖς σεισμοῖς· τοὺς δὲ ὑπολειπομένους  νόσος   ἐπιπεσοῦσα ἔφθειρε λοιμώδης, ὀλίγοι δὲ
[9, 5]   καὶ Ζήθου τὸν μὲν  νόσος   λοιμώδης ἠρήμωσε, Ζήθῳ δὲ
[9, 8]   ἀποκτείνουσιν· ἀποκτείναντας δὲ αὐτίκα ἐπέλαβε  νόσος   λοιμώδης, καί σφισιν ἀφίκετο ἴαμα
[9, 33]   τοὺς Ἑλλήνων ἐκμανέντα ἐπέλαβεν ἀχαριστοτάτη  νόσος   πασῶν· φθειρῶν γὰρ ἤνθησεν,
[9, 7]   παρέλαβε τὴν ἀρχήν, ἀπήγαγεν ὑπολαβοῦσα  νόσος   φθινώδης, Ἀντίπατρος δὲ μετ´
[9, 38]   οὕτω τοῦ Ἡσιόδου τὰ ὀστᾶ.  νόσου   καταλαμβανούσης λοιμώδους καὶ ἀνθρώπους καὶ
[9, 34]   ἐτόλμησεν αὐτός, Λεύκωνι δὲ ὑπὸ  νόσου   τελευτῆσαι συνέβη, Φρίξον δὲ ἄρα
[9, 5]   καὶ τούτους μὲν ἀπολέσθαι λοιμώδει  νόσῳ   φασίν, ἐσοικίσασθαι δὲ μετὰ τοὺς
[9, 30]   θεῶν καὶ ἔργων ἀνοσίων καθαρμοὺς  νόσων   τε ἰάματα καὶ τροπὰς μηνιμάτων
[9, 38]   λίμνη, χειμῶνος δὲ ὥρᾳ  νότου   τὰ πλείω πνεύσαντος ἔπεισιν ἐπὶ
[9, 5]   ἕπεσθαι Θηβαίων ὑπὸ τὴν ἐπιοῦσαν  νύκτα   ἀπεχώρησεν ἐς Ἰλλυριούς. (τὰς δὲ
[9, 5]   οἱ μὲν Ὕαντες ἐς τὴν  νύκτα   τὴν ἐπερχομένην ἐκδιδράσκουσι, τοὺς δὲ
[9, 5]   τε υἱὸν καὶ τὴν ἀρχὴν  Νυκτεῖ.   (τὰ δὲ ἐφεξῆς μοι τοῦ
[9, 5]   καὶ ὡς ἐς Λύκον ἀδελφὸν  Νυκτέως   τε ἐπιμέλεια τοῦ παιδὸς
[9, 5]   Σικυωνία συγγραφή, τοῦ τε  Νυκτέως   τὸν θάνατον, ὅντινα γένοιτο τρόπον,
[9, 39]   οὕτω. (πρῶτα μὲν ἐν τῇ  νυκτὶ   αὐτὸν ἄγουσιν ἐπὶ τὸν ποταμὸν
[9, 19]   ἱερόν· κλείεσθαι δὲ αὐτὸ ἐπὶ  νυκτὶ   ἑκάστῃ καὶ αὖθις ἀνοίγεσθαί φασιν
[9, 39]   Τροφωνίου τὴν γνώμην· ἐν δὲ  νυκτὶ   κάτεισιν ἕκαστος, ἐν ταύτῃ
[9, 27]   Θεστίου παρθένων διεξέλθοι τῇ αὐτῇ  νυκτὶ   καὶ ὡς ἄρσενας παῖδας αὐτῷ
[9, 30]   (αὐτίκα δὲ ἐν τῇ ἐπερχομένῃ  νυκτὶ   τε θεὸς κατέχει πολὺ
[9, 27]   πλὴν μιᾶς ἐν τῇ αὐτῇ  νυκτί·   ταύτην δὲ οὐκ ἐθελῆσαί οἱ
[9, 34]   τοιόνδε, Ἰοδάμαν ἱερωμένην τῇ θεῷ  νύκτωρ   ἐς τὸ τέμενος ἐσελθεῖν καὶ
[9, 26]   ἀφῖχθαι στρατιᾷ καὶ τὸν Ἡρακλέα  νύκτωρ   τοὺς ἵππους λαβόντα συνδῆσαί σφισι
[9, 3]   μὲν ὀνομαζόμενον, μαντεύεσθαι δὲ τὰς  νύμφας   τὸ ἀρχαῖον αὐτόθι ἔχει λόγος.
[9, 2]   Ἥρας ἄγαλμα καθήμενον Καλλίμαχος ἐποίησε·  Νυμφευομένην   δὲ τὴν θεὸν ἐπὶ λόγῳ
[9, 3]   ἀναθέντες ἐπὶ ἅμαξαν, γυναῖκα ἐφιστᾶσι  νυμφεύτριαν·   οἱ δὲ αὖθις κληροῦνται καθ´
[9, 32]   Θίσβην δὲ λέγουσιν ἐπιχώριον εἶναι  νύμφην,   ἀφ´ ἧς πόλις τὸ
[9, 3]   τῇ ἀπάτῃ ξόανον εὑροῦσα ἀντὶ  νύμφης   γυναικὸς καὶ διαλλαγὰς ποιεῖται πρὸς
[9, 1]   ἔσχηκεν, ὃν Ἰτώνου παῖδα καὶ  νύμφης   δὴ Μελανίππης, Ἴτωνον δὲ Ἀμφικτύονος
[9, 22]   ὄνομα οἱ μὲν ἀπὸ Ἀνθηδόνος  νύμφης,   οἱ δὲ Ἄνθαν δυναστεῦσαι λέγουσιν
[9, 38]   τῇ πόλει, τοῦτον δὲ εἶναι  νύμφης   τε Μιδείας καὶ Ποσειδῶνος. ὁμολογεῖ
[9, 24]   ὕδωρ ψυχρὸν ἐκ πέτρας ἀνερχόμενον·  νυμφῶν   δὲ ἱερὸν ἐπὶ τῇ πηγῇ
[9, 34]   ἐν αὐτῷ Μουσῶν τε καὶ  νυμφῶν   ἐπίκλησίν ἐστι Λιβηθρίων· καὶ πηγαὶ
[9, 3]   μάλιστα καὶ δέκα ὑποκαταβάντι σταδίους  νυμφῶν   ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων, Σφραγίδιον μὲν
[9, 14]   Μεσσήνης. καὶ οἰκιστὴς Μεσσηνίοις τοῖς  νῦν   ἐστιν Ἐπαμινώνδας· καί μοι τὰ
[9, 2]   λευκοῦ λίθου. (ἄγουσι δὲ καὶ  νῦν   ἔτι ἀγῶνα διὰ ἔτους πέμπτου
[9, 4]   τὰ ἀγάλματα. ἀποκρίνει δὲ καὶ  νῦν   ἔτι ἀπὸ τῆς Θηβαίων τὴν
[9, 11]   νεκρόν, καὶ ἔθαψεν ἔνθα καὶ  νῦν   ἔτι αὐτῷ χῶμα οὐ μέγα
[9, 2]   ποτε τῶν Βοιωτῶν ἦσαν, καὶ  νῦν   ἔτι ἐν τοῖς ἐρειπίοις τῶν
[9, 36]   καὶ ἀπ´ αὐτοῦ Μινύαι καὶ  νῦν   ἔτι ὧν ἦρχεν ὀνομάζονται. πρόσοδοι
[9, 37]   γενεὴν διζήμενος, ἀλλ´ ἔτι καὶ  νῦν   ἱστοβοῆι γέροντι νέην ποτίβαλλε κορώνην»
[9, 33]   τοῦ θεοῦ ναυσὶν ἐς τὴν  νῦν   Ἰωνίαν καὶ Ἰωνίας ἐς τὴν
[9, 10]   ἐνεῖναι τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦτο  νῦν   καλοῦσιν Ἰσμήνιον· καὶ αὐτὸν
[9, 34]   τὸ Λαφύστιον χώραν καὶ τὴν  νῦν   Κορώνειαν καὶ Ἁλιαρτίαν. Ἀθάμας δὲ
[9, 29]   καταστήσασθαι καὶ τὰ ὀνόματα τὰ  νῦν   μεταθέσθαι σφίσι. ταῦτα δὲ ἐνόμιζεν
[9, 36]   τῆς χώρας ἀπένειμεν Ὀρχομενὸς ὅση  νῦν   περί τε Ὕηττόν ἐστι τὴν
[9, 24]   που στάδια Ὕηττος ἀφέστηκε κῶμαι  νῦν   τε οὖσαι καὶ εὐθὺς ἐξ
[9, 40]   ἐν Θεσσαλίᾳ πόλιν· τὸ δὲ  νῦν   τοῖς Χαιρωνεῦσιν ὄνομα γεγονέναι ἀπὸ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Vincent Callies (MYTHORAMA)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 5/10/2006