HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ι = 143 formes différentes pour 274 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[9, 37]   τῶν Ὀρχομενίων ἔσχεν Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος Ἄρεως εἶναι λεγόμενοι, μητρὸς δὲ

[9, 8]   νόσος λοιμώδης, καί σφισιν ἀφίκετο ἴαμα ἐκ Δελφῶν τῷ Διονύσῳ θύειν

[9, 38]   ἄλλο δὲ εἶναί σφισιν οὐδὲν ἴαμα. τότε δὲ ἐπερέσθαι δεύτερα, ὅπου

[9, 40]   ἐλθοῦσιν εὕρασθαι παρὰ ἐκείνου τὸ ἴαμα. (ὡς δὲ ἐς τὴν Λεβάδειαν

[9, 41]   ναρκίσσου καὶ ἴρεως· ταῦτα ἀλγηδόνων ἰάματα ἀνθρώποις γίνεται. τὸ δὲ ἐκ

[9, 24]   δὲ ναός ἐστιν Ἡρακλέους καὶ ἰάματα εὕρασθαι παρὰ τούτου τοῖς κάμνουσιν

[9, 30]   ἔργων ἀνοσίων καθαρμοὺς νόσων τε ἰάματα καὶ τροπὰς μηνιμάτων θείων. (τὰς

[9, 17]   περιτυχεῖν αὐτῇ καὶ ἔχειν γυναῖκα ἰασάμενον· καὶ δὴ ὁ τάφος ἐν

[9, 36]   ἐξ Ὀρχομενοῦ Χλῶριν Ἀμφίονος τοῦ Ἰασίου. ~(Ἔδει δὲ ἄρα παυσθῆναι καὶ

[9, 20]   γενέσθαι λέγουσι Χαιρησίλεω παῖδα τοῦ Ἰασίου τοῦ Ἐλευθῆρος, τὸν δ´ Ἀπόλλωνός

[9, 27]   τῆς Μυκαλησσίας Δήμητρος Ἡρακλεῖ τῷ Ἰδαίῳ τὸ ἱερὸν ἐπιτετράφθαι λέγουσιν. ~(Ὁ

[9, 27]   καὶ Ἡρακλέους τοῦ καλουμένου τῶν Ἰδαίων Δακτύλων, οὗ δὴ καὶ Ἐρυθραίους

[9, 19]   τὸν δὲ Ἡρακλέα εἶναι τῶν Ἰδαίων καλουμένων Δακτύλων. δείκνυται δὲ αὐτόθι

[9, 21]   παρὰ Ταναγραίοις ἀποδέοντα. παρέχονται δὲ ἰδέαν οἱ Τρίτωνες· ἔχουσιν ἐπὶ τῇ

[9, 12]   τοὺς πολλούς. τέως μέν γε ἰδέας αὐλῶν τρεῖς ἐκτῶντο οἱ αὐληταὶ

[9, 28]   αἱ ῥίζαι. ἔφη δὲ ἄνθρωπον ἰδεῖν αὐτὸς ἀποφεύγοντα ὁρμὴν ἔχεως, καὶ

[9, 31]   Ναρκίσσου πηγή, καὶ τὸν Νάρκισσον ἰδεῖν ἐς τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν,

[9, 30]   Διονύσου μάντευμα ἐκ Θρᾴκης, ἐπειδὰν ἴδῃ τὰ ὀστᾶ τοῦ Ὀρφέως ἥλιος,

[9, 16]   παίδων, χωρὶς μὲν τῶν ἀρσένων, ἰδίᾳ δὲ ταῖς παρθένοις. ~(Πλησίον δὲ

[9, 3]   ξόανον αὐτὸ ὀνομάζουσι. (ταύτην μὲν ἰδίᾳ οἱ Πλαταιεῖς ἑορτὴν ἄγουσι, Δαίδαλα

[9, 2]   δὲ καὶ Ἀθηναίων τοῖς πεσοῦσιν ἰδίᾳ τέ εἰσιν οἱ τάφοι καὶ

[9, 15]   ἀφίκετο δὲ ὡς παρὰ ἄνδρα ἰδίᾳ τε εὔνουν αὑτῷ καὶ Θηβαίων

[9, 3]   ὁμοῦ καθαγίζουσιν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, ἰδιῶται δὲ ὁπόσα δὴ θύουσιν οἱ

[9, 25]   ἐτόλμησαν ἐν Ναυπάκτῳ κατὰ ταὐτὰ ἰδιῶται δρᾶσαι, καὶ σφᾶς οὐ μετὰ

[9, 32]   κοινῷ μέν ἐστιν οὐδέν, ἐν ἰδιώτου δὲ ἀνδρὸς ἄγαλμα ἦν Διονύσου

[9, 10]   δὲ τοῦ Ἰσμηνίου τὴν κρήνην ἴδοις ἄν, ἥντινα Ἄρεώς φασιν ἱερὰν

[9, 5]   ἐν Ὀδυσσείᾳ (μητέρα τ´ Οἰδιπόδαο ἴδον, καλὴν Ἐπικάστην, ἣ μέγα ἔργον

[9, 18]   ἐπηγάγοντο ὧν λέγουσιν ἐς πίστιν ἰδόντα ἄλλο τοιόνδε. (ἐν Μυσίᾳ τῇ

[9, 5]   καὶ ἐλεγεῖα, Ἑρμῇ βωμόν φησιν ἱδρύσασθαι πρῶτον Ἀμφίονα καὶ ἐπὶ τούτῳ

[9, 35]   εἶναι Χάριτας δύο καὶ Λακεδαίμονα ἱδρύσασθαι τὸν Ταϋγέτης φασὶν αὐτὰς καὶ

[9, 19]   ἀφικομένη μοῖρα ἐς Βοιωτοὺς ἱερὸν ἱδρύσατο Ἀθηνᾶς Τελχινίας. (Τευμησσοῦ δὲ ἐν

[9, 13]   τοὺς περιοίκους ὀμνύοντας κατὰ πόλιν ἴδωμεν τοὺς ὑμετέρους. (ὡς δὲ ὁ

[9, 39]   οὐκ ἀκοὴν ἀλλὰ ἑτέρους τε ἰδὼν καὶ αὐτὸς τῷ Τροφωνίῳ χρησάμενος.

[9, 39]   μέλλουσιν ἔρχεσθαι τοῦτο τὸ ἄγαλμα ἰδὼν καὶ θεραπεύσας τε καὶ εὐξάμενος

[9, 32]   παγκρατιάσαντι, οὗ δὴ καὶ εἰκόνα ἰδὼν οἶδα ἐν πρυτανείῳ τῷ Ἀθηναίων,

[9, 31]   καὶ δὴ καὶ ἐπὶ θήραν ἰέναι μετὰ ἀλλήλων· Νάρκισσον δὲ ἐρασθῆναι

[9, 14]   βοηθήσοντας τοῖς σφετέροις ἐς Λεῦκτρα ἰέναι πανδημεί, δίδωσιν οὕτω τοῖς ἀνδράσιν

[9, 1]   τῶν Θηβαίων ἕκαστόν τέ τινα ἰέναι πρὸς τὴν ἐκκλησίαν ὁμοῦ τοῖς

[9, 30]   Πιέρου καί οἱ τὰ θηρία ἰέναι πρὸς τὸ μέλος ψυχαγωγούμενα, ἐλθεῖν

[9, 27]   τοὺς ἐν Ἰωνίᾳ καὶ Τυρίους ἱερὰ ἔχοντας εὕρισκον. οὐ μὴν οὐδὲ

[9, 30]   τὰ τείχη Λιβηθρίοις, θεῶν δὲ ἱερὰ καὶ οἴκους ἀνέτρεψεν ἀνθρώπων, ἀπέπνιξε

[9, 37]   ηὐξήθησαν, γενέσθαι δεινοὺς θεοῖς τε ἱερὰ κατασκευάσασθαι καὶ βασίλεια ἀνθρώποις· καὶ

[9, 24]   καὶ Διονύσου καὶ Σαράπιδός ἐστιν ἱερά. (λέγουσι δὲ οἱ Βοιωτοὶ καὶ

[9, 7]   ἦν ἐπ´ ἐμοῦ πλὴν τὰ ἱερά, τὴν δὲ ἀκρόπολιν οἰκοῦσι Θήβας

[9, 1]   τῶν Θηβαίων καθῃρέθη πλὴν τὰ ἱερά, τοῖς δὲ Πλαταιεῦσιν ὁ τρόπος

[9, 22]   ἐς δὲ τοῦ Ἑρμοῦ τὰ ἱερὰ τοῦ τε Κριοφόρου καὶ ὃν

[9, 22]   οἰκίαι σφίσι, χωρὶς δὲ τὰ ἱερὰ ὑπὲρ αὐτὰς ἐν καθαρῷ τέ

[9, 10]   ἴδοις ἄν, ἥντινα Ἄρεώς φασιν ἱερὰν εἶναι καὶ δράκοντα ὑπὸ τοῦ

[9, 27]   (καὶ Ἡρακλέους Θεσπιεῦσίν ἐστιν ἱερόν· ἱερᾶται δὲ αὐτοῦ παρθένος, ἔστ´ ἂν

[9, 8]   ὥστε καὶ τοῦ Διονύσου τὸν ἱερέα ἀποκτείνουσιν· ἀποκτείναντας δὲ αὐτίκα ἐπέλαβε

[9, 10]   εὖ δὲ ἔχοντα καὶ ῥώμης, ἱερέα ἐνιαύσιον ποιοῦσιν· ἐπίκλησις δέ ἐστίν

[9, 19]   διαμεμένηκεν ἐν Αὐλίδι πάντα τὰ ἱερεῖα εἶναι δόκιμα. δείκνυται δὲ καὶ

[9, 19]   τι ἕκαστος εἶχε, θήλεά τε ἱερεῖα καὶ ἄρσενα ὁμοίως· καὶ ἀπ´

[9, 3]   καὶ ταῦρον τῷ Διὶ τὰ ἱερεῖα οἴνου καὶ θυμιαμάτων πλήρη καὶ

[9, 3]   θύειν καθέστηκε, καθαγίζειν δὲ τὰ ἱερεῖα ὁμοίως πάντα. σὺν δέ σφισι

[9, 27]   κατεστήσατο αὑτῷ ναόν τε καὶ ἱέρειαν ὥσπερ δὴ θεός. (ἀλλὰ γὰρ

[9, 19]   θεὸν ἀντ´ αὐτῆς ἔλαφον τὸ ἱερεῖον ποιῆσαι. (πλατάνου δέ, ἧς καὶ

[9, 25]   θυσία, φέρον ἐν τῇ γαστρὶ ἱερεῖον· τὸ δὲ μήνιμα τὸ ἐκ

[9, 8]   ὕστερον τὸν θεόν φασιν αἶγα ἱερεῖον ὑπαλλάξαι σφίσιν ἀντὶ τοῦ παιδός.

[9, 39]   ἀνὴρ μάντις παρὼν ἐς τοῦ ἱερείου τὰ σπλάγχνα ἐνορᾷ, ἐνιδὼν δὲ

[9, 39]   τοῦ Τροφωνίου παραλαβόντες αὖθις οἱ ἱερεῖς καθίζουσιν ἐπὶ θρόνον Μνημοσύνης μὲν

[9, 11]   δὲ ἀπὸ τῆς τέφρας τῶν ἱερείων. μαντικὴ δὲ καθέστηκεν αὐτόθι ἀπὸ

[9, 39]   δέξεται. τῶν μὲν δὴ ἄλλων ἱερείων τὰ σπλάγχνα οὐχ ὁμοίως δηλοῖ

[9, 39]   παῖδες. τὸ ἐντεῦθεν ὑπὸ τῶν ἱερέων οὐκ αὐτίκα ἐπὶ τὸ μαντεῖον,

[9, 39]   Δαίδαλόν φασιν ὑπὸ δὲ τῶν ἱερέων οὐκ ἐπιδείκνυται πλὴν ὅσοι παρὰ

[9, 15]   μὲν ἐκείρατο δόξαν, Μεσσήνη δ´ ἱερὴ τέκνα χρόνῳ δέχεται· Θήβης δ´

[9, 19]   Ἀθηνᾶς ἐν Τευμησσῷ Τελχινίας ἐστὶν ἱερὸν ἄγαλμα οὐκ ἔχον· ἐς δὲ

[9, 25]   ἡμέρᾳ καὶ οὐ πέρα τὸ ἱερὸν ἀνοίγειν νομίζουσιν· ἐμοὶ δὲ ἀφικέσθαι

[9, 16]   ἐνιαυτοῦ δὲ ἅπαξ ἑκάστου τὸ ἱερὸν ἀνοιγνύναι φασὶν ἐν ἡμέραις τακταῖς.

[9, 33]   δέ ἐστιν ἐν ὑπαίθρῳ θεῶν ἱερὸν ἃς Πραξιδίκας καλοῦσιν· ἐνταῦθα ὀμνύουσι

[9, 25]   ἐλθόντες ἐς τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἅτε ἐν γῇ τῇ πολεμίᾳ

[9, 25]   που σταδίους τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἀφέστηκεν. οἵτινες δέ εἰσιν οἱ

[9, 23]   Ἀπόλλωνός ἐστι τοῦ Πτώου τὸ ἱερόν. εἶναι δὲ Ἀθάμαντος καὶ Θεμιστοῦς

[9, 29]   πρώτους καὶ ἐπονομάσαι τὸ ὄρος ἱερὸν εἶναι Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ Ὦτον

[9, 33]   τῷ ὄρει τῷ Τιλφουσίῳ τὸ ἱερόν· ἐν Ἁλιάρτῳ δέ εἰσι ναοί,

[9, 4]   δὲ καὶ Δήμητρος ἐπίκλησιν Ἐλευσινίας ἱερὸν ἐν Πλαταιαῖς καὶ Ληίτου μνῆμα·

[9, 24]   ἐκ πέτρας ἀνερχόμενον· νυμφῶν δὲ ἱερὸν ἐπὶ τῇ πηγῇ καὶ ἄλσος

[9, 8]   πρὸς δὲ ταῖς Ὑψίσταις Διὸς ἱερὸν ἐπίκλησίν ἐστιν Ὑψίστου. τὰς δὲ

[9, 39]   ἄγαλμα. ἔστι δὲ καὶ Δήμητρος ἱερὸν ἐπίκλησιν Εὐρώπης καὶ Ζεὺς Ὑέτιος

[9, 27]   Δήμητρος Ἡρακλεῖ τῷ Ἰδαίῳ τὸ ἱερὸν ἐπιτετράφθαι λέγουσιν. ~(Ὁ δὲ Ἑλικὼν

[9, 39]   οὐ κατὰ στόμα ἐκβληθῆναι τὸ ἱερόν. ἐς μὲν δὴ τὸν ἄνθρωπον

[9, 39]   Δαίμονός τε ἀγαθοῦ καὶ Τύχης ἱερόν ἐστιν ἀγαθῆς· διαιτώμενος δὲ ἐνταῦθα

[9, 41]   Ἀδώνιδος ἐν αὐτῇ καὶ Ἀφροδίτης ἱερόν ἐστιν ἀρχαῖον· ἀνακεῖσθαι δὲ ἐνταῦθα

[9, 19]   Τελχίνων ἀφικομένη μοῖρα ἐς Βοιωτοὺς ἱερὸν ἱδρύσατο Ἀθηνᾶς Τελχινίας. (Τευμησσοῦ δὲ

[9, 27]   πεποιημένα. (καὶ Ἡρακλέους Θεσπιεῦσίν ἐστιν ἱερόν· ἱερᾶται δὲ αὐτοῦ παρθένος, ἔστ´

[9, 34]   κατωτέρω δὲ ὀλίγον Ἥρας ἐστὶν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον, Πυθοδώρου τέχνη

[9, 25]   Νηιστῶν τὸ μὲν Θέμιδός ἐστιν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα λευκοῦ λίθου, τὸ

[9, 32]   ἐστὶν ἡ πόλις. Ἡρακλέους δὲ ἱερὸν καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν ἐνταῦθά ἐστι

[9, 22]   κατὰ μέσον τῆς πόλεως Καβείρων ἱερὸν καὶ ἄλσος περὶ αὐτό ἐστι,

[9, 27]   δὲ καὶ ἑτέρωθι Ἀφροδίτης Μελαινίδος ἱερὸν καὶ θέατρόν τε καὶ ἀγορὰ

[9, 34]   τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἐστι τὸ ἱερόν· καλεῖται δὲ ἀπὸ Ἰτωνίου τοῦ

[9, 39]   ἀγάλματα. ἔστι δὲ καὶ Ἀπόλλωνος ἱερόν. (κατὰ δὲ τὸ μαντεῖον τοιάδε

[9, 2]   δὲ Κιθαιρὼν τὸ ὄρος Διὸς ἱερὸν Κιθαιρωνίου ἐστίν) ἃ δὴ καὶ

[9, 19]   τῆς Μυκαλησσοῦ Δήμητρος Μυκαλησσίας ἐστὶν ἱερόν· κλείεσθαι δὲ αὐτὸ ἐπὶ νυκτὶ

[9, 26]   καὶ Μελίας νομίζουσι, καὶ Ἡρακλέους ἱερὸν μέγα ἐπίκλησιν Ἱπποδέτου· τούς τε

[9, 16]   δὲ μετὰ τοῦ Ἄμμωνος τὸ ἱερὸν οἰωνοσκοπεῖόν τε Τειρεσίου καλούμενον καὶ

[9, 2]   ἐστιν Ἀπόλλωνος ἡμίεργος καὶ φρέαρ ἱερόν· πάλαι δὲ ἐκ τοῦ φρέατος

[9, 22]   ἀγάλματα λίθου λευκοῦ· (Διονύσου τε ἱερὸν πεποίηται καὶ ἄγαλμα πρὸ τῆς

[9, 25]   τῆς Πινδάρου καὶ μητρὸς Δινδυμήνης ἱερόν, Πινδάρου μὲν ἀνάθημα, τέχνη δὲ

[9, 34]   ἐς τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς τὸ ἱερὸν ποταμός ἐστι Φάλαρος ἐς τὴν

[9, 36]   τέλος δὲ καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν συλήσοντες στρατεύουσι τὸ ἐν Δελφοῖς,

[9, 6]   πόλεμον, ὀνομαζόμενον δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων ἱερόν, συνεχῶς δέκα ἔτεσιν ἐπολέμησαν. (εἴρηται

[9, 38]   τὸ δὲ ἀρχαιότατον Χαρίτων ἐστὶν ἱερόν. τὰς μὲν δὴ πέτρας σέβουσί

[9, 16]   ᾄδεται. (Τὸ δὲ τῆς Δήμητρος ἱερὸν τῆς Θεσμοφόρου Κάδμου καὶ τῶν

[9, 19]   τε Δήμητρος ἐν δεξιᾷ τὸ ἱερὸν τῆς Μυκαλησσίας καὶ ὀλίγον ἀπ´

[9, 33]   περιῆλθεν αὐτῷ τέλος. τὸ δὲ ἱερὸν τὸ ἐν ταῖς Ἀλαλκομεναῖς ἠμελήθη

[9, 22]   ~(Ἐν Τανάγρᾳ δὲ παρὰ τὸ ἱερὸν τοῦ Διονύσου Θέμιδός ἐστιν, ὁ

[9, 27]   (ἀλλὰ γὰρ ἐφαίνετό μοι τὸ ἱερὸν τοῦτο ἀρχαιότερον ἢ κατὰ Ἡρακλέα

[9, 26]   ἀστραπαῖς ἐφθάρησαν. ~(Οὕτω μὲν τὸ ἱερὸν τοῦτό ἐστιν ἐξ ἀρχῆς ἅγιον·

[9, 11]   τὸ ἐκτὸς τοῦ τείχους Κληδόνων ἱερόν. ~(Τῷ δὲ Ἀπόλλωνι Θηβαῖοι τῷ

[9, 25]   τοῖς παρελθοῦσιν αὐτῶν ἐς τὸ ἱερὸν τῶν Καβείρων τάχα μέν που

[9, 39]   δὲ οὔτε ποιῆσαι περὶ τὸ ἱερόν φασιν οὐδὲν τῶν νενομισμένων οὔτε

[9, 16]   καλούμενον καὶ πλησίον Τύχης ἐστὶν ἱερόν· φέρει μὲν δὴ Πλοῦτον παῖδα·

[9, 4]   δὲ Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀρείας ἐστὶν ἱερόν· ᾠκοδομήθη δὲ ἀπὸ λαφύρων ἃ

[9, 10]   λόφος ἐν δεξιᾷ τῶν πυλῶν ἱερὸς Ἀπόλλωνος· καλεῖται δὲ ὅ τε

[9, 17]   ἔργον. ταφῆναι δὲ ἐντὸς τοῦ ἱεροῦ θυγατέρας Ἀντιποίνου λέγουσιν Ἀνδρόκλειάν τε

[9, 19]   χαλκοῦς· (φοίνικες δὲ πρὸ τοῦ ἱεροῦ πεφύκασιν, οὐκ ἐς ἅπαν ἐδώδιμον

[9, 6]   Λεύκτροις· (τότε μὲν γὰρ τοῦ ἱεροῦ τὰς θύρας ὑφάσματι ἀράχναι λευκῷ,

[9, 40]   τοῦτον τὸν Σάωνα καὶ τὴν ἱερουργίαν τὴν καθεστηκυῖαν, καὶ ὁπόσα περὶ

[9, 39]   μᾶλλον ἢ καὶ Τροφωνίου νομίζουσιν ἱεροὺς εἶναι. ἐπὶ δὲ τῷ ποταμῷ

[9, 28]   ἀποκτείνειν δὲ αὐτοὺς οὐκ ἐθέλουσιν ἱεροὺς τῶν παλσάμων νομίζοντες. ἢν δὲ

[9, 6]   ὄλεθρον, καί σφισιν ἐν Δήμητρος ἱερῷ Θεσμοφόρου σημεῖα ἐγένετο ἐναντία ἢ

[9, 22]   δὲ ἐν τοῦ Προμάχου τῷ ἱερῷ τῆς ἀνδράχνου τὸ ὑπόλοιπον· τραφῆναι

[9, 41]   παρὰ Ἀμαθουσίοις γε ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀδώνιδος ἐμοὶ δοκεῖν ἐστίν·

[9, 35]   Σμυρναίοις τοῦτο μὲν ἐν τῷ ἱερῷ τῶν Νεμέσεων ὑπὲρ τῶν ἀγαλμάτων

[9, 27]   παρθένον πάντα αὐτὴν τὸν βίον ἱερωμένην αὐτῷ. (ἐγὼ δὲ ἤκουσα μὲν

[9, 34]   (λέγεται δὲ καὶ τοιόνδε, Ἰοδάμαν ἱερωμένην τῇ θεῷ νύκτωρ ἐς τὸ

[9, 40]   ἀλλὰ κατὰ ἔτος ἕκαστον ὁ ἱερώμενος ἐν οἰκήματι ἔχει τὸ σκῆπτρον·

[9, 11]   τὸ Αἰγαῖον. ἀπὸ δὲ τοῦ Ἰκάρου τούτου ὄνομα ἥ τε νῆσος

[9, 11]   τότε αὐτὸς μὲν σώζεται Δαίδαλος, (Ἰκάρῳ δὲ κυβερνῶντι ἀμαθέστερον ἀνατραπῆναι τὴν

[9, 11]   μεγάλα αὑτῷ καὶ τῷ παιδὶ Ἰκάρῳ ποιησάμενος, πρὸς δὲ καὶ ταῖς

[9, 40]   μεγάροισιν ἔτικτεν Θηρώ τ´ εὐειδῆ, ἰκέλην φαέεσσι σελήνης. Θηρὼ δ´ Ἀπόλλωνος

[9, 5]   δὲ Ἄονας ὁ Κάδμος γενομένους ἱκέτας καταμεῖναι καὶ ἀναμιχθῆναι τοῖς Φοίνιξιν

[9, 39]   αὐτὸν εὐμενὴς ὁ Τροφώνιος καὶ ἵλεως δέξεται. τῶν μὲν δὴ ἄλλων

[9, 9]   τὴν ποίησιν ταύτην μετά γε Ἰλιάδα καὶ τὰ ἔπη τὰ ἐς

[9, 19]   δέ, ἧς καὶ Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι ἐποιήσατο μνήμην, τὸ ἔτι τοῦ

[9, 18]   τοῦ λόγου παρέσχον τῶν ἐν Ἰλιάδι ἔπος Τυδέος, ὃν Θήβῃσι χυτὴ

[9, 40]   χορός, οὗ καὶ Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι μνήμην ἐποιήσατο, ἐπειργασμένος ἐστὶν ἐπὶ

[9, 36]   μοι καὶ ἔπη τῶν ἐν Ἰλιάδι περὶ Ἄρεως καὶ Φόβου τοῦ

[9, 5]   ἐπί τε Ἀλέξανδρον καὶ ἐς Ἴλιον ἀθροιζομένου στόλου Πηνέλεων ἄρχοντα εἵλοντο,

[9, 41]   λάρναξ ἣν Εὐρύπυλος ἤνεγκεν ἐξ Ἰλίου, ἔργῳ δὲ οὐ παρέχουσιν αὐτὴν

[9, 18]   δὲ αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ ἐξ Ἰλίου φασὶν ἐπὶ τοιῷδε μαντεύματι· Θηβαῖοι

[9, 5]   ἐγένοντο ὀνομασθῆναι. Κάδμου δὲ ἐς Ἰλλυριοὺς καὶ Ἰλλυριῶν ἐς τοὺς καλουμένους

[9, 8]   μοῖρα τὴν μὲν ἐς τοὺς Ἰλλυριοὺς πορείαν ἀπώκνησε, τραπόμενοι δὲ ἐς

[9, 5]   τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα ἀπεχώρησεν ἐς Ἰλλυριούς. (τὰς δὲ Θήβας ἑλόντες οἱ

[9, 5]   Κάδμου δὲ ἐς Ἰλλυριοὺς καὶ Ἰλλυριῶν ἐς τοὺς καλουμένους Ἐγχελέας μετοικήσαντος

[9, 1]   σὺν ἑνί, γυναῖκας δὲ δύο ἱμάτια ἑκάστην ἔχουσαν. συνέβη τε ἐναντία

[9, 2]   τῇ πηγῇ. Στησίχορος δὲ ὁ Ἱμεραῖος ἔγραψεν ἐλάφου περιβαλεῖν δέρμα Ἀκταίωνι

[9, 11]   θάνατον λέγοντες ἢ Στησίχορος ὁ Ἱμεραῖος καὶ Πανύασσις ἐν τοῖς ἔπεσιν

[9, 29]   ἐνὶ μέσσοισι πάις φόρμιγγι λιγείῃ ἱμερόεν κιθάριζε, Λίνον δ´ ὑπὸ καλὸν

[9, 2]   τὸν ἐκ τῶν κυνῶν θάνατον, ἵνα δὴ μὴ γυναῖκα Σεμέλην λάβοι.

[9, 30]   τὸν ποταμὸν ἐς τὴν γῆν, ἵνα δὴ μὴ τοῦ φόνου καθάρσια

[9, 27]   ἀμφοτέροις πεποιημένα ἐστὶν ἐς Ἔρωτα, ἵνα ἐπὶ τοῖς δρωμένοις Λυκομίδαι καὶ

[9, 16]   ταῖς μίξεσι, τρίτα δὲ Ἀποστροφίαν, ἵνα ἐπιθυμίας τε ἀνόμου καὶ ἔργων

[9, 39]   αὐτὸν Λήθης τε ὕδωρ καλούμενον, ἵνα λήθη γένηταί οἱ πάντων ἃ

[9, 40]   ἀναθεῖναι τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Δηλίῳ, ἵνα μὴ οἴκαδε ἐπαγόμενος ἐς ἀνάμνησίν

[9, 40]   Δαρείῳ τρόπαια οὔτε ἐπὶ ταῖς Ἰνδικαῖς νίκαις. (προσιόντων δὲ τῇ πόλει

[9, 21]   καὶ τὴν γένυν καμήλους τε Ἰνδικὰς χρῶμα εἰκασμένας παρδάλεσιν. (ἔστι δὲ

[9, 21]   οὐκ ἀληθῆ τὴν φήμην οἱ Ἰνδοὶ δέξασθαι δοκοῦσί μοι παρ´ ἀλλήλων

[9, 21]   τῷ Κτησίου λόγῳ τῷ ἐς Ἰνδοὺς μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν, ὑπὸ

[9, 21]   καὶ Λιβύης τις ἢ τῆς Ἰνδῶν ἢ Ἀράβων γῆς ἐπέρχοιτο τὰ

[9, 21]   ἐς Ἰνδοὺς μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν, ὑπὸ δὲ Ἑλλήνων φησὶν ἀνδροφάγον

[9, 5]   Σεμέλη μὲν τεκεῖν ἐκ Διός, Ἰνὼ δὲ θεῶν εἶναι τῶν θαλασσίων.

[9, 36]   οἶκον ἀποπρολιπὼν φεῦγ´ Ἄργεος ἱπποβότοιο, ἷξεν δ´ Ὀρχομενὸν Μινυήιον· καί μιν

[9, 34]   Μεδούσης ἐπεῖναι τῆς Γοργόνος κεφαλήν· Ἰοδάμαν δέ, ὡς εἶδε, γενέσθαι λίθον.

[9, 34]   τρὶς ἐπιλέγει τῇ Βοιωτῶν φωνῇ Ἰοδάμαν ζῆν καὶ αἰτεῖν πῦρ. (Κορώνεια

[9, 34]   ἐμοῦ. (λέγεται δὲ καὶ τοιόνδε, Ἰοδάμαν ἱερωμένην τῇ θεῷ νύκτωρ ἐς

[9, 34]   ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν ἐπὶ τῆς Ἰοδάμας τὸν βωμὸν ἐς τρὶς ἐπιλέγει

[9, 31]   ἄνθη συλλέγουσαν, ἁρπασθῆναι δὲ οὐκ ἴοις ἀπατηθεῖσαν ἀλλὰ ναρκίσσοις. ~(Τοῖς δὲ

[9, 5]   τὴν τελευτήν, εἰ τέκοι τινὰ Ἰοκάστη, γενήσεσθαι. καὶ ὁ μὲν ἐπὶ

[9, 5]   δὲ βασιλεύοντι καὶ γυναῖκα ἔχοντι Ἰοκάστην μάντευμα ἦλθεν ἐκ Δελφῶν ἐκ

[9, 23]   δὲ ἐν Σαρδοῖ τόν τε Ἰόλαον αὐτὸν καὶ Ἀθηναίων καὶ Θεσπιέων

[9, 23]   ἐστι τῶν Προιτίδων καὶ τὸ Ἰολάου καλούμενον γυμνάσιον καὶ στάδιον κατὰ

[9, 40]   (Φύλας δ´ ὤπυιεν κούρην κλειτοῦ Ἰολάου λειπεφιληνην εἶδος Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον, Ἱππότην

[9, 23]   χῶμα· ἐνταῦθα δείκνυται καὶ ἡρῷον Ἰολάου. τελευτῆσαι δὲ ἐν Σαρδοῖ τόν

[9, 28]   δὴ καὶ τοῖς ὄφεσι τὸν ἰὸν ποιοῦσιν ἐνταῦθα ἀσθενέστερον αἱ νομαί,

[9, 23]   δὲ ἡλικίαν ὄντα νεανίσκον καὶ ἰόντα ἐς Θεσπιὰς ὥρᾳ καύματος περὶ

[9, 32]   Ἀργὼ λέγουσιν. (ἀπὸ δὲ Θεσπίας ἰόντι ἄνω πρὸς ἤπειρον ἔστιν Ἁλίαρτος.

[9, 30]   τὴν τελευτὴν ἐνταῦθα τῷ Ὀρφεῖ· ἰόντι δὲ ἐκ Δίου τὴν ἐπὶ

[9, 24]   θήραν ἀγρίων. ~(Ἐξ Ἀκραιφνίου δὲ ἰόντι εὐθεῖαν ἐπὶ λίμνην τὴν Κηφισίδα

[9, 29]   Ἑλικῶνι δὲ πρὸς τὸ ἄλσος ἰόντι τῶν Μουσῶν ἐν ἀριστερᾷ μὲν

[9, 28]   θανατώδους ἐς τὸ ἠπιώτερον ὁ ἰός. ~(Ταῦτα μὲν δὴ ἔχοντά ἐστιν

[9, 28]   φαρμάκοις. (ἔστι μὲν δὴ ὁ ἰὸς τοῖς ἀγριωτάτοις τῶν ὄφεων καὶ

[9, 28]   δὲ ἄπεστι τὸ ἀπὸ τοῦ ἰοῦ· ἅτε γὰρ σιτουμένοις τοῖς ἔχεσι

[9, 28]   ἥκιστα ἐς ἰσχύν σφισι τοῦ ἰοῦ καὶ αἱ νομαί, ἐπεί τοι

[9, 28]   ἀποπνεῦσαι πρὸς τὸ δένδρον τοῦ ἰοῦ καὶ οὐ ζῆν ἔτι τὸν

[9, 2]   ἄγει, τοῖς δὲ ἐκ Μεγάρων ἰοῦσι πηγή τέ ἐστιν ἐν δεξιᾷ

[9, 8]   λέγουσιν. (ἐκ δὲ τῶν Ποτνιῶν ἰοῦσιν ἐς Θήβας ἔστιν ἐν δεξιᾷ

[9, 4]   οἱ Πλαταιεῖς. (ἐκ Πλαταίας δὲ ἰοῦσιν ἐς Θήβας ποταμός ἐστιν Ὠερόη·

[9, 39]   ἐπὶ τὸ μαντεῖον καὶ αὐτόθεν ἰοῦσιν ἐς τὸ πρόσω τοῦ ὄρους,

[9, 15]   ἀπέθανεν Ἀθηναίου· καὶ Ἀθήνῃσιν ἐν ἱππέων μάχῃ τὸν Ἐπαμινώνδαν ὁ ἀνὴρ

[9, 36]   ἀλόχοιο, οἶκον ἀποπρολιπὼν φεῦγ´ Ἄργεος ἱπποβότοιο, ἷξεν δ´ Ὀρχομενὸν Μινυήιον· καί

[9, 40]   πεσοῦσα γείνατο Χαίρωνος κρατερὸν μένος ἱπποδάμοιο» Ὅμηρος δὲ ἐπιστάμενος ἐμοὶ δοκεῖν

[9, 26]   καὶ Ἡρακλέους ἱερὸν μέγα ἐπίκλησιν Ἱπποδέτου· τούς τε γὰρ Ὀρχομενίους φασὶν

[9, 6]   Δηλίῳ τῷ Ταναγραίων ἐγένετο, καὶ Ἱπποκράτης τε ὁ Ἀρίφρονος, ὃς στρατηγὸς

[9, 31]   ταύτην τὸν Βελλεροφόντου ποιῆσαί φασιν ἵππον ἐπιψαύσαντα ὁπλῇ τῆς γῆς. (Βοιωτῶν

[9, 8]   Ἠλέκτρας, καὶ ταύτῃ Καπανέα τὸν Ἱππόνου βιαιοτέρας ποιούμενον πρὸς τὸ τεῖχος

[9, 4]   τὴν Γαργαφίαν Μαρδόνιος καὶ ἡ ἵππος συνέχεεν ἡ Περσῶν, ὅτι τὸ

[9, 40]   Ἰολάου λειπεφιληνην εἶδος Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον, Ἱππότην δέ οἱ υἱὸν ἐνὶ μεγάροισιν

[9, 31]   ὡς εἴκοσιν ἔστιν ἡ τοῦ Ἵππου καλουμένη κρήνη· ταύτην τὸν Βελλεροφόντου

[9, 30]   ἕτερα τοσαῦτα, ἀνδρὸς βοῦς καὶ ἵππους ἄριστα εἰργασμένου· τὰς δὲ ὑπολοίπους

[9, 26]   καὶ τὸν Ἡρακλέα νύκτωρ τοὺς ἵππους λαβόντα συνδῆσαί σφισι τοὺς ὑπὸ

[9, 8]   Ποτνιαῖς καὶ φρέαρ· τὰς δὲ ἵππους τὰς ἐπιχωρίους τοῦ ὕδατος πιούσας

[9, 13]   οἰκοῦντι θυγατέρες Μολπία γίνεται καὶ Ἱππώ· ταύτας ἐς ὥραν ἤδη προηκούσας

[9, 23]   σταδίου τὰ ἐν δεξιᾷ δρόμος ἵππων καὶ ἐν αὐτῷ Πινδάρου μνῆμά

[9, 41]   καὶ ῥόδου καὶ ναρκίσσου καὶ ἴρεως· ταῦτα ἀλγηδόνων ἰάματα ἀνθρώποις γίνεται.

[9, 41]   καὶ ταῦτα σηπεδόνος. ἡ δὲ ἶρις φύεται μὲν ἐν ἕλεσι, μέγεθος

[9, 1]   ἄλλον μὲν οὐδένα οἱ Πλαταιεῖς ἴσασι, μόνον δὲ Ἀσωπὸν καὶ ἔτι

[9, 30]   ἀριθμὸν πολὺν πεποιημένους· Λυκομίδαι δὲ ἴσασί τε καὶ ἐπᾴδουσι τοῖς δρωμένοις.

[9, 33]   ταῦτα μὲν καὶ οἱ πάντες ἴσασιν ἀκοῇ. (Ἁλιαρτίοις δέ ἐστιν ἐν

[9, 39]   καθ´ ἥντινα αἰτίαν ἦλθεν, οὐκ ἴσασιν ἄλλο ἢ γυναῖκα εἶναι Λεβάδου

[9, 35]   μὲν τρεῖς εἶναι Χάριτας κατεστήσατο ἴσασιν, ὀνόματα δὲ οἷα ἔθετο αὐταῖς

[9, 41]   ἐν ἕλεσι, μέγεθος δ´ ἐστὶν ἴση κρίνῳ, χρόαν δὲ οὐ λευκή,

[9, 23]   Ἀπόλλωνι, μοῖραν καὶ Πινδάρῳ τὴν ἴσην ἁπάντων νέμειν. λέγεται δὲ καὶ

[9, 25]   δὲ ὕστερον τὴν Ποτνιέως καὶ Ἰσθμιάδην Πελαργῇ συνοικοῦντα καταστήσασθαι μὲν τὰ

[9, 35]   (Πάμφως μὲν δὴ πρῶτος ὧν ἴσμεν ᾖσεν ἐς Χάριτας, πέρα δὲ

[9, 6]   ἐπιφανεστάτην νίκην ὁπόσας γενομένας Ἕλλησιν ἴσμεν κατὰ Ἑλλήνων· καὶ δεκαδαρχίας τε,

[9, 36]   πλούτῳ· θησαυρόν τε ἀνθρώπων ὧν ἴσμεν Μινύας πρῶτος ἐς ὑποδοχὴν χρημάτων

[9, 21]   Κελτῶν γῇ. θηρίων δὲ ὧν ἴσμεν μόνην ἀνιχνεῦσαι καὶ προϊδεῖν οὐκ

[9, 2]   ἐξέθεσαν, οἶδεν οὐδείς, καθάπερ γε ἴσμεν τὴν Σχιστὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ

[9, 10]   Ἀπόλλωνος τοῦτο ὃ νῦν καλοῦσιν Ἰσμήνιον· καὶ αὐτὸν ὁ θεός, καθά

[9, 10]   ἐν Βραγχίδαις χαλκοῦ, ὁ δὲ Ἰσμήνιός ἐστι κέδρου. (ἔστι δ´ ἐνταῦθα

[9, 10]   τε λόφος καὶ ὁ θεὸς Ἰσμήνιος, παραρρέοντος τοῦ ποταμοῦ ταύτῃ τοῦ

[9, 29]   γένοιτο ὕστερον ἕτερος Λίνος καλούμενος Ἰσμηνίου καὶ ὡς Ἡρακλῆς ἔτι παῖς

[9, 10]   Ἡρακλεῖ δαφνηφορήσαντι. (ἀνωτέρω δὲ τοῦ Ἰσμηνίου τὴν κρήνην ἴδοις ἄν, ἥντινα

[9, 10]   Ἀπόλλων μαντικὴν δίδωσι, τοῦ δὲ Ἰσμηνίου τὸ ὄνομα ἔσχεν ὁ ποταμός.

[9, 9]   Φλεγύαι. γενομένης δὲ πρὸς τῷ Ἰσμηνίῳ μάχης ἐκρατήθησαν οἱ Θηβαῖοι τῇ

[9, 10]   ἐν Θήβαις· τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Ἰσμηνίῳ παῖδα οἴκου τε δοκίμου καὶ

[9, 10]   δὴ καὶ Λάδων ἐκαλεῖτο πρὶν Ἰσμηνὸν γενέσθαι τὸν Ἀπόλλωνος. ~(Ἐν ἀριστερᾷ

[9, 10]   Μελίας γενέσθαι λέγουσι Τήνερον καὶ Ἰσμηνόν· Τηνέρῳ μὲν Ἀπόλλων μαντικὴν δίδωσι,

[9, 10]   παραρρέοντος τοῦ ποταμοῦ ταύτῃ τοῦ Ἰσμηνοῦ. πρῶτα μὲν δὴ λίθου κατὰ

[9, 21]   τοὺς πορρωτέρω τοξότου ἀνδρὸς ὀιστῷ ἴσον, ταύτην οὐκ ἀληθῆ τὴν φήμην

[9, 10]   τὸ δὲ ἄγαλμα μεγέθει τε ἴσον τῷ ἐν Βραγχίδαις ἐστὶ καὶ

[9, 13]   δὲ Λακεδαιμονίους καὶ Θηβαίους ἐξ ἴσου καθίστη τοὺς μὲν ἐμπειρία τε

[9, 40]   ἐνίκησεν· οὐ γάρ τι Μακεδόσιν ἱστάναι τρόπαια ἦν νενομισμένον. (λέγεται δὲ

[9, 40]   τῶν ὕστερον βασιλευσόντων Μακεδονίας τρόπαια ἵστασθαι, εἰ ἐς εὔνοιάν ποτε τοὺς

[9, 37]   ἀριθμὸν ἀεὶ τῶν χρημάτων ἐλάττονα. (ἵστησιν οὖν ὑπὲρ τῶν ἀγγείων, ἐν

[9, 11]   μή πω τοῖς τότε ἐξεύρητο, ἱστία ἐπιτεχνησάμενος, ὡς τοῦ Μίνω ναυτικοῦ

[9, 37]   διζήμενος, ἀλλ´ ἔτι καὶ νῦν ἱστοβοῆι γέροντι νέην ποτίβαλλε κορώνην» λαβόντι

[9, 11]   μὴ τεκεῖν· Τειρεσίου δὲ θυγατρὶ Ἱστορίδι σόφισμα ἔπεισιν ἐς τὰς Φαρμακίδας,

[9, 5]   ἔσχε. (Πενθεὺς δὲ ὁ Ἐχίονος ἴσχυε μὲν καὶ αὐτὸς κατὰ γένους

[9, 6]   οὐχὶ ἡ πάτριος πολιτεία τηνικαῦτα ἴσχυεν· εἰ γοῦν Πεισιστράτου τυραννοῦντος ἔτι

[9, 28]   συντελοῦσι δὲ οὐχ ἥκιστα ἐς ἰσχύν σφισι τοῦ ἰοῦ καὶ αἱ

[9, 30]   δὲ θρασύτητος μετεῖναι μᾶλλον ἢ ἰσχύος. (ἐπεὶ δὲ ἐδόκει τῷ θεῷ,

[9, 30]   αὐτοῦ καὶ ἐπὶ μέγα ἦλθεν ἰσχύος οἷα πιστευόμενος εὑρηκέναι τελετὰς θεῶν

[9, 23]   ἀρχαῖον· Θηβαίων δὲ ἐπὶ μέγα ἰσχύος προελθόντων, τηνικαῦτα ἑκουσίως μετετάξαντο ἐς

[9, 9]   πρὸς Γλίσαντι ἀπὸ ἀμφοτέρων ἐγένετο ἰσχυρά. (τῶν δὲ Θηβαίων οἱ μὲν

[9, 1]   τῶν Θηβαίων διὰ φυλακῆς εἶχον ἰσχυρᾶς τὴν πόλιν· καὶ ἐς τοὺς

[9, 36]   ὁ θεὸς κεραυνοῖς συνεχέσι καὶ ἰσχυροῖς σεισμοῖς· τοὺς δὲ ὑπολειπομένους νόσος

[9, 32]   καὶ χρημάτων πόθον σφίσιν ἐνεποίησεν ἰσχυρόν. ἐγὼ μὲν δὴ Πέρσαις τε

[9, 32]   διὰ μέσου χῶμά σφισιν ἐπεποίητο ἰσχυρόν· καὶ οὕτω παρὰ ἔτος ἐς

[9, 33]   κισσός οἱ προσπεφυκὼς μέγας καὶ ἰσχυρὸς διέλυσεν ἐκ τῶν ἁρμονιῶν καὶ

[9, 1]   τῆς ἁλώσεως σωτηρίαν παρέσχεν ἐν ἴσῳ πᾶσιν· ἐκπεσόντας δὲ σφᾶς ἐδέξαντο

[9, 34]   Κορώνειαν ἐξ Ἀλαλκομενῶν ἀφικέσθαι, τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἐστι τὸ ἱερόν· καλεῖται

[9, 34]   δὲ Λαφυστίου κατιόντι ἐς τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς τὸ ἱερὸν ποταμός ἐστι

[9, 34]   τῷ ναῷ χαλκοῦ πεποιημένα Ἀθηνᾶς Ἰτωνίας καὶ Διός ἐστιν ἀγάλματα· τέχνη

[9, 34]   τὸ ἱερόν· καλεῖται δὲ ἀπὸ Ἰτωνίου τοῦ Ἀμφικτύονος, καὶ ἐς τὸν

[9, 1]   παῖδα καὶ νύμφης δὴ Μελανίππης, Ἴτωνον δὲ Ἀμφικτύονος εἶναι λέγουσι· καλοῦνται

[9, 1]   Βοιωτοῦ τὸ ὄνομα ἔσχηκεν, ὃν Ἰτώνου παῖδα καὶ νύμφης δὴ Μελανίππης,

[9, 19]   μελλόντων ἐκ μαντείας τῆς Κάλχαντος Ἰφιγένειαν τῶν Ἑλλήνων θύειν, τὴν θεὸν

[9, 14]   ἐπεξιέναι μαχουμένους τοὺς Ἀθηναίους ἐκώλυεν Ἰφικράτης, ὁ δὲ αὖθις ἐς τὰς

[9, 14]   τὰ στενὰ καὶ δύσβατα ἔμελλεν, Ἰφικράτης ὁ Τιμοθέου πελταστὰς καὶ ἄλλην

[9, 22]   ἐνταῦθά εἰσι μὲν τάφοι τῶν Ἰφιμεδείας καὶ Ἀλωέως παίδων· γενέσθαι δέ

[9, 21]   φολίδι λεπτῇ πέφρικέ σφισι κατὰ ἰχθὺν ῥίνην. βράγχια δὲ ὑπὸ τοῖς

[9, 24]   ἡ λίμνη. οἱ μὲν δὴ ἰχθῦς οἱ ἐν τῇ Κηφισίδι οὐδέν

[9, 24]   οὐδέν τι διάφορον ἐς ἄλλους ἰχθῦς τοὺς λιμναίους ἔχουσιν· αἱ δὲ

[9, 27]   δὴ καὶ Ἐρυθραίους τοὺς ἐν Ἰωνίᾳ καὶ Τυρίους ἱερὰ ἔχοντας εὕρισκον.

[9, 19]   τῇ Παλαιστίνῃ, τοῦ δὲ ἐν Ἰωνίᾳ τῶν φοινίκων καρποῦ πεπανώτερον. ἄνθρωποι

[9, 33]   θεοῦ ναυσὶν ἐς τὴν νῦν Ἰωνίαν καὶ Ἰωνίας ἐς τὴν Κολοφωνίαν

[9, 21]   ὅτι ἀνὴρ Φρὺξ ἤγαγεν ἐς Ἰωνίαν σκορπίον ταῖς ἀκρίσιν ὁμοιότατα πτερὰ

[9, 37]   καὶ τοῖς Κόδρου παισὶν ἐς Ἰωνίαν τοῦ στόλου. γενομένους δὲ ἀναστάτους

[9, 33]   ἐς τὴν νῦν Ἰωνίαν καὶ Ἰωνίας ἐς τὴν Κολοφωνίαν περαιωθῆναι. καὶ

[9, 27]   Παριανοί, τὸ μὲν ἀνέκαθεν ἐξ Ἰωνίας καὶ Ἐρυθρῶν ἀπῳκισμένοι, τὰ δὲ

[9, 2]   Ἐφεσίῳ, δοὺς μέντοι καὶ ἄλλοις Ἰώνων ὡς οὐδὲ ἐκείνοις ἀμελὲς γενόμενον

Livre, Chap.
[9, 37]	τῶν Ὀρχομενίων ἔσχεν Ἀσκάλαφος καὶ	Ἰάλμενος	Ἄρεως εἶναι λεγόμενοι, μητρὸς δὲ
[9, 8]	νόσος λοιμώδης, καί σφισιν ἀφίκετο	ἴαμα	ἐκ Δελφῶν τῷ Διονύσῳ θύειν
[9, 38]	ἄλλο δὲ εἶναί σφισιν οὐδὲν	ἴαμα.	τότε δὲ ἐπερέσθαι δεύτερα, ὅπου
[9, 40]	ἐλθοῦσιν εὕρασθαι παρὰ ἐκείνου τὸ	ἴαμα.	(ὡς δὲ ἐς τὴν Λεβάδειαν
[9, 41]	ναρκίσσου καὶ ἴρεως· ταῦτα ἀλγηδόνων	ἰάματα	ἀνθρώποις γίνεται. τὸ δὲ ἐκ
[9, 24]	δὲ ναός ἐστιν Ἡρακλέους καὶ	ἰάματα	εὕρασθαι παρὰ τούτου τοῖς κάμνουσιν
[9, 30]	ἔργων ἀνοσίων καθαρμοὺς νόσων τε	ἰάματα	καὶ τροπὰς μηνιμάτων θείων. (τὰς
[9, 17]	περιτυχεῖν αὐτῇ καὶ ἔχειν γυναῖκα	ἰασάμενον·	καὶ δὴ ὁ τάφος ἐν
[9, 36]	ἐξ Ὀρχομενοῦ Χλῶριν Ἀμφίονος τοῦ	Ἰασίου.	~(Ἔδει δὲ ἄρα παυσθῆναι καὶ
[9, 20]	γενέσθαι λέγουσι Χαιρησίλεω παῖδα τοῦ	Ἰασίου	τοῦ Ἐλευθῆρος, τὸν δ´ Ἀπόλλωνός
[9, 27]	τῆς Μυκαλησσίας Δήμητρος Ἡρακλεῖ τῷ	Ἰδαίῳ	τὸ ἱερὸν ἐπιτετράφθαι λέγουσιν. ~(Ὁ
[9, 27]	καὶ Ἡρακλέους τοῦ καλουμένου τῶν	Ἰδαίων	Δακτύλων, οὗ δὴ καὶ Ἐρυθραίους
[9, 19]	τὸν δὲ Ἡρακλέα εἶναι τῶν	Ἰδαίων	καλουμένων Δακτύλων. δείκνυται δὲ αὐτόθι
[9, 21]	παρὰ Ταναγραίοις ἀποδέοντα. παρέχονται δὲ	ἰδέαν	οἱ Τρίτωνες· ἔχουσιν ἐπὶ τῇ
[9, 12]	τοὺς πολλούς. τέως μέν γε	ἰδέας	αὐλῶν τρεῖς ἐκτῶντο οἱ αὐληταὶ
[9, 28]	αἱ ῥίζαι. ἔφη δὲ ἄνθρωπον	ἰδεῖν	αὐτὸς ἀποφεύγοντα ὁρμὴν ἔχεως, καὶ
[9, 31]	Ναρκίσσου πηγή, καὶ τὸν Νάρκισσον	ἰδεῖν	ἐς τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν,
[9, 30]	Διονύσου μάντευμα ἐκ Θρᾴκης, ἐπειδὰν	ἴδῃ	τὰ ὀστᾶ τοῦ Ὀρφέως ἥλιος,
[9, 16]	παίδων, χωρὶς μὲν τῶν ἀρσένων,	ἰδίᾳ	δὲ ταῖς παρθένοις. ~(Πλησίον δὲ
[9, 3]	ξόανον αὐτὸ ὀνομάζουσι. (ταύτην μὲν	ἰδίᾳ	οἱ Πλαταιεῖς ἑορτὴν ἄγουσι, Δαίδαλα
[9, 2]	δὲ καὶ Ἀθηναίων τοῖς πεσοῦσιν	ἰδίᾳ	τέ εἰσιν οἱ τάφοι καὶ
[9, 15]	ἀφίκετο δὲ ὡς παρὰ ἄνδρα	ἰδίᾳ	τε εὔνουν αὑτῷ καὶ Θηβαίων
[9, 3]	ὁμοῦ καθαγίζουσιν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ,	ἰδιῶται	δὲ ὁπόσα δὴ θύουσιν οἱ
[9, 25]	ἐτόλμησαν ἐν Ναυπάκτῳ κατὰ ταὐτὰ	ἰδιῶται	δρᾶσαι, καὶ σφᾶς οὐ μετὰ
[9, 32]	κοινῷ μέν ἐστιν οὐδέν, ἐν	ἰδιώτου	δὲ ἀνδρὸς ἄγαλμα ἦν Διονύσου
[9, 10]	δὲ τοῦ Ἰσμηνίου τὴν κρήνην	ἴδοις	ἄν, ἥντινα Ἄρεώς φασιν ἱερὰν
[9, 5]	ἐν Ὀδυσσείᾳ (μητέρα τ´ Οἰδιπόδαο	ἴδον,	καλὴν Ἐπικάστην, ἣ μέγα ἔργον
[9, 18]	ἐπηγάγοντο ὧν λέγουσιν ἐς πίστιν	ἰδόντα	ἄλλο τοιόνδε. (ἐν Μυσίᾳ τῇ
[9, 5]	καὶ ἐλεγεῖα, Ἑρμῇ βωμόν φησιν	ἱδρύσασθαι	πρῶτον Ἀμφίονα καὶ ἐπὶ τούτῳ
[9, 35]	εἶναι Χάριτας δύο καὶ Λακεδαίμονα	ἱδρύσασθαι	τὸν Ταϋγέτης φασὶν αὐτὰς καὶ
[9, 19]	ἀφικομένη μοῖρα ἐς Βοιωτοὺς ἱερὸν	ἱδρύσατο	Ἀθηνᾶς Τελχινίας. (Τευμησσοῦ δὲ ἐν
[9, 13]	τοὺς περιοίκους ὀμνύοντας κατὰ πόλιν	ἴδωμεν	τοὺς ὑμετέρους. (ὡς δὲ ὁ
[9, 39]	οὐκ ἀκοὴν ἀλλὰ ἑτέρους τε	ἰδὼν	καὶ αὐτὸς τῷ Τροφωνίῳ χρησάμενος.
[9, 39]	μέλλουσιν ἔρχεσθαι τοῦτο τὸ ἄγαλμα	ἰδὼν	καὶ θεραπεύσας τε καὶ εὐξάμενος
[9, 32]	παγκρατιάσαντι, οὗ δὴ καὶ εἰκόνα	ἰδὼν	οἶδα ἐν πρυτανείῳ τῷ Ἀθηναίων,
[9, 31]	καὶ δὴ καὶ ἐπὶ θήραν	ἰέναι	μετὰ ἀλλήλων· Νάρκισσον δὲ ἐρασθῆναι
[9, 14]	βοηθήσοντας τοῖς σφετέροις ἐς Λεῦκτρα	ἰέναι	πανδημεί, δίδωσιν οὕτω τοῖς ἀνδράσιν
[9, 1]	τῶν Θηβαίων ἕκαστόν τέ τινα	ἰέναι	πρὸς τὴν ἐκκλησίαν ὁμοῦ τοῖς
[9, 30]	Πιέρου καί οἱ τὰ θηρία	ἰέναι	πρὸς τὸ μέλος ψυχαγωγούμενα, ἐλθεῖν
[9, 27]	τοὺς ἐν Ἰωνίᾳ καὶ Τυρίους	ἱερὰ	ἔχοντας εὕρισκον. οὐ μὴν οὐδὲ
[9, 30]	τὰ τείχη Λιβηθρίοις, θεῶν δὲ	ἱερὰ	καὶ οἴκους ἀνέτρεψεν ἀνθρώπων, ἀπέπνιξε
[9, 37]	ηὐξήθησαν, γενέσθαι δεινοὺς θεοῖς τε	ἱερὰ	κατασκευάσασθαι καὶ βασίλεια ἀνθρώποις· καὶ
[9, 24]	καὶ Διονύσου καὶ Σαράπιδός ἐστιν	ἱερά.	(λέγουσι δὲ οἱ Βοιωτοὶ καὶ
[9, 7]	ἦν ἐπ´ ἐμοῦ πλὴν τὰ	ἱερά,	τὴν δὲ ἀκρόπολιν οἰκοῦσι Θήβας
[9, 1]	τῶν Θηβαίων καθῃρέθη πλὴν τὰ	ἱερά,	τοῖς δὲ Πλαταιεῦσιν ὁ τρόπος
[9, 22]	ἐς δὲ τοῦ Ἑρμοῦ τὰ	ἱερὰ	τοῦ τε Κριοφόρου καὶ ὃν
[9, 22]	οἰκίαι σφίσι, χωρὶς δὲ τὰ	ἱερὰ	ὑπὲρ αὐτὰς ἐν καθαρῷ τέ
[9, 10]	ἴδοις ἄν, ἥντινα Ἄρεώς φασιν	ἱερὰν	εἶναι καὶ δράκοντα ὑπὸ τοῦ
[9, 27]	(καὶ Ἡρακλέους Θεσπιεῦσίν ἐστιν ἱερόν·	ἱερᾶται	δὲ αὐτοῦ παρθένος, ἔστ´ ἂν
[9, 8]	ὥστε καὶ τοῦ Διονύσου τὸν	ἱερέα	ἀποκτείνουσιν· ἀποκτείναντας δὲ αὐτίκα ἐπέλαβε
[9, 10]	εὖ δὲ ἔχοντα καὶ ῥώμης,	ἱερέα	ἐνιαύσιον ποιοῦσιν· ἐπίκλησις δέ ἐστίν
[9, 19]	διαμεμένηκεν ἐν Αὐλίδι πάντα τὰ	ἱερεῖα	εἶναι δόκιμα. δείκνυται δὲ καὶ
[9, 19]	τι ἕκαστος εἶχε, θήλεά τε	ἱερεῖα	καὶ ἄρσενα ὁμοίως· καὶ ἀπ´
[9, 3]	καὶ ταῦρον τῷ Διὶ τὰ	ἱερεῖα	οἴνου καὶ θυμιαμάτων πλήρη καὶ
[9, 3]	θύειν καθέστηκε, καθαγίζειν δὲ τὰ	ἱερεῖα	ὁμοίως πάντα. σὺν δέ σφισι
[9, 27]	κατεστήσατο αὑτῷ ναόν τε καὶ	ἱέρειαν	ὥσπερ δὴ θεός. (ἀλλὰ γὰρ
[9, 19]	θεὸν ἀντ´ αὐτῆς ἔλαφον τὸ	ἱερεῖον	ποιῆσαι. (πλατάνου δέ, ἧς καὶ
[9, 25]	θυσία, φέρον ἐν τῇ γαστρὶ	ἱερεῖον·	τὸ δὲ μήνιμα τὸ ἐκ
[9, 8]	ὕστερον τὸν θεόν φασιν αἶγα	ἱερεῖον	ὑπαλλάξαι σφίσιν ἀντὶ τοῦ παιδός.
[9, 39]	ἀνὴρ μάντις παρὼν ἐς τοῦ	ἱερείου	τὰ σπλάγχνα ἐνορᾷ, ἐνιδὼν δὲ
[9, 39]	τοῦ Τροφωνίου παραλαβόντες αὖθις οἱ	ἱερεῖς	καθίζουσιν ἐπὶ θρόνον Μνημοσύνης μὲν
[9, 11]	δὲ ἀπὸ τῆς τέφρας τῶν	ἱερείων.	μαντικὴ δὲ καθέστηκεν αὐτόθι ἀπὸ
[9, 39]	δέξεται. τῶν μὲν δὴ ἄλλων	ἱερείων	τὰ σπλάγχνα οὐχ ὁμοίως δηλοῖ
[9, 39]	παῖδες. τὸ ἐντεῦθεν ὑπὸ τῶν	ἱερέων	οὐκ αὐτίκα ἐπὶ τὸ μαντεῖον,
[9, 39]	Δαίδαλόν φασιν ὑπὸ δὲ τῶν	ἱερέων	οὐκ ἐπιδείκνυται πλὴν ὅσοι παρὰ
[9, 15]	μὲν ἐκείρατο δόξαν, Μεσσήνη δ´	ἱερὴ	τέκνα χρόνῳ δέχεται· Θήβης δ´
[9, 19]	Ἀθηνᾶς ἐν Τευμησσῷ Τελχινίας ἐστὶν	ἱερὸν	ἄγαλμα οὐκ ἔχον· ἐς δὲ
[9, 25]	ἡμέρᾳ καὶ οὐ πέρα τὸ	ἱερὸν	ἀνοίγειν νομίζουσιν· ἐμοὶ δὲ ἀφικέσθαι
[9, 16]	ἐνιαυτοῦ δὲ ἅπαξ ἑκάστου τὸ	ἱερὸν	ἀνοιγνύναι φασὶν ἐν ἡμέραις τακταῖς.
[9, 33]	δέ ἐστιν ἐν ὑπαίθρῳ θεῶν	ἱερὸν	ἃς Πραξιδίκας καλοῦσιν· ἐνταῦθα ὀμνύουσι
[9, 25]	ἐλθόντες ἐς τῶν Καβείρων τὸ	ἱερὸν	ἅτε ἐν γῇ τῇ πολεμίᾳ
[9, 25]	που σταδίους τῶν Καβείρων τὸ	ἱερὸν	ἀφέστηκεν. οἵτινες δέ εἰσιν οἱ
[9, 23]	Ἀπόλλωνός ἐστι τοῦ Πτώου τὸ	ἱερόν.	εἶναι δὲ Ἀθάμαντος καὶ Θεμιστοῦς
[9, 29]	πρώτους καὶ ἐπονομάσαι τὸ ὄρος	ἱερὸν	εἶναι Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ Ὦτον
[9, 33]	τῷ ὄρει τῷ Τιλφουσίῳ τὸ	ἱερόν·	ἐν Ἁλιάρτῳ δέ εἰσι ναοί,
[9, 4]	δὲ καὶ Δήμητρος ἐπίκλησιν Ἐλευσινίας	ἱερὸν	ἐν Πλαταιαῖς καὶ Ληίτου μνῆμα·
[9, 24]	ἐκ πέτρας ἀνερχόμενον· νυμφῶν δὲ	ἱερὸν	ἐπὶ τῇ πηγῇ καὶ ἄλσος
[9, 8]	πρὸς δὲ ταῖς Ὑψίσταις Διὸς	ἱερὸν	ἐπίκλησίν ἐστιν Ὑψίστου. τὰς δὲ
[9, 39]	ἄγαλμα. ἔστι δὲ καὶ Δήμητρος	ἱερὸν	ἐπίκλησιν Εὐρώπης καὶ Ζεὺς Ὑέτιος
[9, 27]	Δήμητρος Ἡρακλεῖ τῷ Ἰδαίῳ τὸ	ἱερὸν	ἐπιτετράφθαι λέγουσιν. ~(Ὁ δὲ Ἑλικὼν
[9, 39]	οὐ κατὰ στόμα ἐκβληθῆναι τὸ	ἱερόν.	ἐς μὲν δὴ τὸν ἄνθρωπον
[9, 39]	Δαίμονός τε ἀγαθοῦ καὶ Τύχης	ἱερόν	ἐστιν ἀγαθῆς· διαιτώμενος δὲ ἐνταῦθα
[9, 41]	Ἀδώνιδος ἐν αὐτῇ καὶ Ἀφροδίτης	ἱερόν	ἐστιν ἀρχαῖον· ἀνακεῖσθαι δὲ ἐνταῦθα
[9, 19]	Τελχίνων ἀφικομένη μοῖρα ἐς Βοιωτοὺς	ἱερὸν	ἱδρύσατο Ἀθηνᾶς Τελχινίας. (Τευμησσοῦ δὲ
[9, 27]	πεποιημένα. (καὶ Ἡρακλέους Θεσπιεῦσίν ἐστιν	ἱερόν·	ἱερᾶται δὲ αὐτοῦ παρθένος, ἔστ´
[9, 34]	κατωτέρω δὲ ὀλίγον Ἥρας ἐστὶν	ἱερὸν	καὶ ἄγαλμα ἀρχαῖον, Πυθοδώρου τέχνη
[9, 25]	Νηιστῶν τὸ μὲν Θέμιδός ἐστιν	ἱερὸν	καὶ ἄγαλμα λευκοῦ λίθου, τὸ
[9, 32]	ἐστὶν ἡ πόλις. Ἡρακλέους δὲ	ἱερὸν	καὶ ἄγαλμα ὀρθὸν ἐνταῦθά ἐστι
[9, 22]	κατὰ μέσον τῆς πόλεως Καβείρων	ἱερὸν	καὶ ἄλσος περὶ αὐτό ἐστι,
[9, 27]	δὲ καὶ ἑτέρωθι Ἀφροδίτης Μελαινίδος	ἱερὸν	καὶ θέατρόν τε καὶ ἀγορὰ
[9, 34]	τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἐστι τὸ	ἱερόν·	καλεῖται δὲ ἀπὸ Ἰτωνίου τοῦ
[9, 39]	ἀγάλματα. ἔστι δὲ καὶ Ἀπόλλωνος	ἱερόν.	(κατὰ δὲ τὸ μαντεῖον τοιάδε
[9, 2]	δὲ Κιθαιρὼν τὸ ὄρος Διὸς	ἱερὸν	Κιθαιρωνίου ἐστίν) ἃ δὴ καὶ
[9, 19]	τῆς Μυκαλησσοῦ Δήμητρος Μυκαλησσίας ἐστὶν	ἱερόν·	κλείεσθαι δὲ αὐτὸ ἐπὶ νυκτὶ
[9, 26]	καὶ Μελίας νομίζουσι, καὶ Ἡρακλέους	ἱερὸν	μέγα ἐπίκλησιν Ἱπποδέτου· τούς τε
[9, 16]	δὲ μετὰ τοῦ Ἄμμωνος τὸ	ἱερὸν	οἰωνοσκοπεῖόν τε Τειρεσίου καλούμενον καὶ
[9, 2]	ἐστιν Ἀπόλλωνος ἡμίεργος καὶ φρέαρ	ἱερόν·	πάλαι δὲ ἐκ τοῦ φρέατος
[9, 22]	ἀγάλματα λίθου λευκοῦ· (Διονύσου τε	ἱερὸν	πεποίηται καὶ ἄγαλμα πρὸ τῆς
[9, 25]	τῆς Πινδάρου καὶ μητρὸς Δινδυμήνης	ἱερόν,	Πινδάρου μὲν ἀνάθημα, τέχνη δὲ
[9, 34]	ἐς τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς τὸ	ἱερὸν	ποταμός ἐστι Φάλαρος ἐς τὴν
[9, 36]	τέλος δὲ καὶ ἐπὶ τὸ	ἱερὸν	συλήσοντες στρατεύουσι τὸ ἐν Δελφοῖς,
[9, 6]	πόλεμον, ὀνομαζόμενον δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων	ἱερόν,	συνεχῶς δέκα ἔτεσιν ἐπολέμησαν. (εἴρηται
[9, 38]	τὸ δὲ ἀρχαιότατον Χαρίτων ἐστὶν	ἱερόν.	τὰς μὲν δὴ πέτρας σέβουσί
[9, 16]	ᾄδεται. (Τὸ δὲ τῆς Δήμητρος	ἱερὸν	τῆς Θεσμοφόρου Κάδμου καὶ τῶν
[9, 19]	τε Δήμητρος ἐν δεξιᾷ τὸ	ἱερὸν	τῆς Μυκαλησσίας καὶ ὀλίγον ἀπ´
[9, 33]	περιῆλθεν αὐτῷ τέλος. τὸ δὲ	ἱερὸν	τὸ ἐν ταῖς Ἀλαλκομεναῖς ἠμελήθη
[9, 22]	~(Ἐν Τανάγρᾳ δὲ παρὰ τὸ	ἱερὸν	τοῦ Διονύσου Θέμιδός ἐστιν, ὁ
[9, 27]	(ἀλλὰ γὰρ ἐφαίνετό μοι τὸ	ἱερὸν	τοῦτο ἀρχαιότερον ἢ κατὰ Ἡρακλέα
[9, 26]	ἀστραπαῖς ἐφθάρησαν. ~(Οὕτω μὲν τὸ	ἱερὸν	τοῦτό ἐστιν ἐξ ἀρχῆς ἅγιον·
[9, 11]	τὸ ἐκτὸς τοῦ τείχους Κληδόνων	ἱερόν.	~(Τῷ δὲ Ἀπόλλωνι Θηβαῖοι τῷ
[9, 25]	τοῖς παρελθοῦσιν αὐτῶν ἐς τὸ	ἱερὸν	τῶν Καβείρων τάχα μέν που
[9, 39]	δὲ οὔτε ποιῆσαι περὶ τὸ	ἱερόν	φασιν οὐδὲν τῶν νενομισμένων οὔτε
[9, 16]	καλούμενον καὶ πλησίον Τύχης ἐστὶν	ἱερόν·	φέρει μὲν δὴ Πλοῦτον παῖδα·
[9, 4]	δὲ Ἀθηνᾶς ἐπίκλησιν Ἀρείας ἐστὶν	ἱερόν·	ᾠκοδομήθη δὲ ἀπὸ λαφύρων ἃ
[9, 10]	λόφος ἐν δεξιᾷ τῶν πυλῶν	ἱερὸς	Ἀπόλλωνος· καλεῖται δὲ ὅ τε
[9, 17]	ἔργον. ταφῆναι δὲ ἐντὸς τοῦ	ἱεροῦ	θυγατέρας Ἀντιποίνου λέγουσιν Ἀνδρόκλειάν τε
[9, 19]	χαλκοῦς· (φοίνικες δὲ πρὸ τοῦ	ἱεροῦ	πεφύκασιν, οὐκ ἐς ἅπαν ἐδώδιμον
[9, 6]	Λεύκτροις· (τότε μὲν γὰρ τοῦ	ἱεροῦ	τὰς θύρας ὑφάσματι ἀράχναι λευκῷ,
[9, 40]	τοῦτον τὸν Σάωνα καὶ τὴν	ἱερουργίαν	τὴν καθεστηκυῖαν, καὶ ὁπόσα περὶ
[9, 39]	μᾶλλον ἢ καὶ Τροφωνίου νομίζουσιν	ἱεροὺς	εἶναι. ἐπὶ δὲ τῷ ποταμῷ
[9, 28]	ἀποκτείνειν δὲ αὐτοὺς οὐκ ἐθέλουσιν	ἱεροὺς	τῶν παλσάμων νομίζοντες. ἢν δὲ
[9, 6]	ὄλεθρον, καί σφισιν ἐν Δήμητρος	ἱερῷ	Θεσμοφόρου σημεῖα ἐγένετο ἐναντία ἢ
[9, 22]	δὲ ἐν τοῦ Προμάχου τῷ	ἱερῷ	τῆς ἀνδράχνου τὸ ὑπόλοιπον· τραφῆναι
[9, 41]	παρὰ Ἀμαθουσίοις γε ἐν τῷ	ἱερῷ	τοῦ Ἀδώνιδος ἐμοὶ δοκεῖν ἐστίν·
[9, 35]	Σμυρναίοις τοῦτο μὲν ἐν τῷ	ἱερῷ	τῶν Νεμέσεων ὑπὲρ τῶν ἀγαλμάτων
[9, 27]	παρθένον πάντα αὐτὴν τὸν βίον	ἱερωμένην	αὐτῷ. (ἐγὼ δὲ ἤκουσα μὲν
[9, 34]	(λέγεται δὲ καὶ τοιόνδε, Ἰοδάμαν	ἱερωμένην	τῇ θεῷ νύκτωρ ἐς τὸ
[9, 40]	ἀλλὰ κατὰ ἔτος ἕκαστον ὁ	ἱερώμενος	ἐν οἰκήματι ἔχει τὸ σκῆπτρον·
[9, 11]	τὸ Αἰγαῖον. ἀπὸ δὲ τοῦ	Ἰκάρου	τούτου ὄνομα ἥ τε νῆσος
[9, 11]	τότε αὐτὸς μὲν σώζεται Δαίδαλος,	(Ἰκάρῳ	δὲ κυβερνῶντι ἀμαθέστερον ἀνατραπῆναι τὴν
[9, 11]	μεγάλα αὑτῷ καὶ τῷ παιδὶ	Ἰκάρῳ	ποιησάμενος, πρὸς δὲ καὶ ταῖς
[9, 40]	μεγάροισιν ἔτικτεν Θηρώ τ´ εὐειδῆ,	ἰκέλην	φαέεσσι σελήνης. Θηρὼ δ´ Ἀπόλλωνος
[9, 5]	δὲ Ἄονας ὁ Κάδμος γενομένους	ἱκέτας	καταμεῖναι καὶ ἀναμιχθῆναι τοῖς Φοίνιξιν
[9, 39]	αὐτὸν εὐμενὴς ὁ Τροφώνιος καὶ	ἵλεως	δέξεται. τῶν μὲν δὴ ἄλλων
[9, 9]	τὴν ποίησιν ταύτην μετά γε	Ἰλιάδα	καὶ τὰ ἔπη τὰ ἐς
[9, 19]	δέ, ἧς καὶ Ὅμηρος ἐν	Ἰλιάδι	ἐποιήσατο μνήμην, τὸ ἔτι τοῦ
[9, 18]	τοῦ λόγου παρέσχον τῶν ἐν	Ἰλιάδι	ἔπος Τυδέος, ὃν Θήβῃσι χυτὴ
[9, 40]	χορός, οὗ καὶ Ὅμηρος ἐν	Ἰλιάδι	μνήμην ἐποιήσατο, ἐπειργασμένος ἐστὶν ἐπὶ
[9, 36]	μοι καὶ ἔπη τῶν ἐν	Ἰλιάδι	περὶ Ἄρεως καὶ Φόβου τοῦ
[9, 5]	ἐπί τε Ἀλέξανδρον καὶ ἐς	Ἴλιον	ἀθροιζομένου στόλου Πηνέλεων ἄρχοντα εἵλοντο,
[9, 41]	λάρναξ ἣν Εὐρύπυλος ἤνεγκεν ἐξ	Ἰλίου,	ἔργῳ δὲ οὐ παρέχουσιν αὐτὴν
[9, 18]	δὲ αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ ἐξ	Ἰλίου	φασὶν ἐπὶ τοιῷδε μαντεύματι· Θηβαῖοι
[9, 5]	ἐγένοντο ὀνομασθῆναι. Κάδμου δὲ ἐς	Ἰλλυριοὺς	καὶ Ἰλλυριῶν ἐς τοὺς καλουμένους
[9, 8]	μοῖρα τὴν μὲν ἐς τοὺς	Ἰλλυριοὺς	πορείαν ἀπώκνησε, τραπόμενοι δὲ ἐς
[9, 5]	τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα ἀπεχώρησεν ἐς	Ἰλλυριούς.	(τὰς δὲ Θήβας ἑλόντες οἱ
[9, 5]	Κάδμου δὲ ἐς Ἰλλυριοὺς καὶ	Ἰλλυριῶν	ἐς τοὺς καλουμένους Ἐγχελέας μετοικήσαντος
[9, 1]	σὺν ἑνί, γυναῖκας δὲ δύο	ἱμάτια	ἑκάστην ἔχουσαν. συνέβη τε ἐναντία
[9, 2]	τῇ πηγῇ. Στησίχορος δὲ ὁ	Ἱμεραῖος	ἔγραψεν ἐλάφου περιβαλεῖν δέρμα Ἀκταίωνι
[9, 11]	θάνατον λέγοντες ἢ Στησίχορος ὁ	Ἱμεραῖος	καὶ Πανύασσις ἐν τοῖς ἔπεσιν
[9, 29]	ἐνὶ μέσσοισι πάις φόρμιγγι λιγείῃ	ἱμερόεν	κιθάριζε, Λίνον δ´ ὑπὸ καλὸν
[9, 2]	τὸν ἐκ τῶν κυνῶν θάνατον,	ἵνα	δὴ μὴ γυναῖκα Σεμέλην λάβοι.
[9, 30]	τὸν ποταμὸν ἐς τὴν γῆν,	ἵνα	δὴ μὴ τοῦ φόνου καθάρσια
[9, 27]	ἀμφοτέροις πεποιημένα ἐστὶν ἐς Ἔρωτα,	ἵνα	ἐπὶ τοῖς δρωμένοις Λυκομίδαι καὶ
[9, 16]	ταῖς μίξεσι, τρίτα δὲ Ἀποστροφίαν,	ἵνα	ἐπιθυμίας τε ἀνόμου καὶ ἔργων
[9, 39]	αὐτὸν Λήθης τε ὕδωρ καλούμενον,	ἵνα	λήθη γένηταί οἱ πάντων ἃ
[9, 40]	ἀναθεῖναι τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Δηλίῳ,	ἵνα	μὴ οἴκαδε ἐπαγόμενος ἐς ἀνάμνησίν
[9, 40]	Δαρείῳ τρόπαια οὔτε ἐπὶ ταῖς	Ἰνδικαῖς	νίκαις. (προσιόντων δὲ τῇ πόλει
[9, 21]	καὶ τὴν γένυν καμήλους τε	Ἰνδικὰς	χρῶμα εἰκασμένας παρδάλεσιν. (ἔστι δὲ
[9, 21]	οὐκ ἀληθῆ τὴν φήμην οἱ	Ἰνδοὶ	δέξασθαι δοκοῦσί μοι παρ´ ἀλλήλων
[9, 21]	τῷ Κτησίου λόγῳ τῷ ἐς	Ἰνδοὺς	μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν, ὑπὸ
[9, 21]	καὶ Λιβύης τις ἢ τῆς	Ἰνδῶν	ἢ Ἀράβων γῆς ἐπέρχοιτο τὰ
[9, 21]	ἐς Ἰνδοὺς μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν	Ἰνδῶν,	ὑπὸ δὲ Ἑλλήνων φησὶν ἀνδροφάγον
[9, 5]	Σεμέλη μὲν τεκεῖν ἐκ Διός,	Ἰνὼ	δὲ θεῶν εἶναι τῶν θαλασσίων.
[9, 36]	οἶκον ἀποπρολιπὼν φεῦγ´ Ἄργεος ἱπποβότοιο,	ἷξεν	δ´ Ὀρχομενὸν Μινυήιον· καί μιν
[9, 34]	Μεδούσης ἐπεῖναι τῆς Γοργόνος κεφαλήν·	Ἰοδάμαν	δέ, ὡς εἶδε, γενέσθαι λίθον.
[9, 34]	τρὶς ἐπιλέγει τῇ Βοιωτῶν φωνῇ	Ἰοδάμαν	ζῆν καὶ αἰτεῖν πῦρ. (Κορώνεια
[9, 34]	ἐμοῦ. (λέγεται δὲ καὶ τοιόνδε,	Ἰοδάμαν	ἱερωμένην τῇ θεῷ νύκτωρ ἐς
[9, 34]	ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν ἐπὶ τῆς	Ἰοδάμας	τὸν βωμὸν ἐς τρὶς ἐπιλέγει
[9, 31]	ἄνθη συλλέγουσαν, ἁρπασθῆναι δὲ οὐκ	ἴοις	ἀπατηθεῖσαν ἀλλὰ ναρκίσσοις. ~(Τοῖς δὲ
[9, 5]	τὴν τελευτήν, εἰ τέκοι τινὰ	Ἰοκάστη,	γενήσεσθαι. καὶ ὁ μὲν ἐπὶ
[9, 5]	δὲ βασιλεύοντι καὶ γυναῖκα ἔχοντι	Ἰοκάστην	μάντευμα ἦλθεν ἐκ Δελφῶν ἐκ
[9, 23]	δὲ ἐν Σαρδοῖ τόν τε	Ἰόλαον	αὐτὸν καὶ Ἀθηναίων καὶ Θεσπιέων
[9, 23]	ἐστι τῶν Προιτίδων καὶ τὸ	Ἰολάου	καλούμενον γυμνάσιον καὶ στάδιον κατὰ
[9, 40]	(Φύλας δ´ ὤπυιεν κούρην κλειτοῦ	Ἰολάου	λειπεφιληνην εἶδος Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον, Ἱππότην
[9, 23]	χῶμα· ἐνταῦθα δείκνυται καὶ ἡρῷον	Ἰολάου.	τελευτῆσαι δὲ ἐν Σαρδοῖ τόν
[9, 28]	δὴ καὶ τοῖς ὄφεσι τὸν	ἰὸν	ποιοῦσιν ἐνταῦθα ἀσθενέστερον αἱ νομαί,
[9, 23]	δὲ ἡλικίαν ὄντα νεανίσκον καὶ	ἰόντα	ἐς Θεσπιὰς ὥρᾳ καύματος περὶ
[9, 32]	Ἀργὼ λέγουσιν. (ἀπὸ δὲ Θεσπίας	ἰόντι	ἄνω πρὸς ἤπειρον ἔστιν Ἁλίαρτος.
[9, 30]	τὴν τελευτὴν ἐνταῦθα τῷ Ὀρφεῖ·	ἰόντι	δὲ ἐκ Δίου τὴν ἐπὶ
[9, 24]	θήραν ἀγρίων. ~(Ἐξ Ἀκραιφνίου δὲ	ἰόντι	εὐθεῖαν ἐπὶ λίμνην τὴν Κηφισίδα
[9, 29]	Ἑλικῶνι δὲ πρὸς τὸ ἄλσος	ἰόντι	τῶν Μουσῶν ἐν ἀριστερᾷ μὲν
[9, 28]	θανατώδους ἐς τὸ ἠπιώτερον ὁ	ἰός.	~(Ταῦτα μὲν δὴ ἔχοντά ἐστιν
[9, 28]	φαρμάκοις. (ἔστι μὲν δὴ ὁ	ἰὸς	τοῖς ἀγριωτάτοις τῶν ὄφεων καὶ
[9, 28]	δὲ ἄπεστι τὸ ἀπὸ τοῦ	ἰοῦ·	ἅτε γὰρ σιτουμένοις τοῖς ἔχεσι
[9, 28]	ἥκιστα ἐς ἰσχύν σφισι τοῦ	ἰοῦ	καὶ αἱ νομαί, ἐπεί τοι
[9, 28]	ἀποπνεῦσαι πρὸς τὸ δένδρον τοῦ	ἰοῦ	καὶ οὐ ζῆν ἔτι τὸν
[9, 2]	ἄγει, τοῖς δὲ ἐκ Μεγάρων	ἰοῦσι	πηγή τέ ἐστιν ἐν δεξιᾷ
[9, 8]	λέγουσιν. (ἐκ δὲ τῶν Ποτνιῶν	ἰοῦσιν	ἐς Θήβας ἔστιν ἐν δεξιᾷ
[9, 4]	οἱ Πλαταιεῖς. (ἐκ Πλαταίας δὲ	ἰοῦσιν	ἐς Θήβας ποταμός ἐστιν Ὠερόη·
[9, 39]	ἐπὶ τὸ μαντεῖον καὶ αὐτόθεν	ἰοῦσιν	ἐς τὸ πρόσω τοῦ ὄρους,
[9, 15]	ἀπέθανεν Ἀθηναίου· καὶ Ἀθήνῃσιν ἐν	ἱππέων	μάχῃ τὸν Ἐπαμινώνδαν ὁ ἀνὴρ
[9, 36]	ἀλόχοιο, οἶκον ἀποπρολιπὼν φεῦγ´ Ἄργεος	ἱπποβότοιο,	ἷξεν δ´ Ὀρχομενὸν Μινυήιον· καί
[9, 40]	πεσοῦσα γείνατο Χαίρωνος κρατερὸν μένος	ἱπποδάμοιο»	Ὅμηρος δὲ ἐπιστάμενος ἐμοὶ δοκεῖν
[9, 26]	καὶ Ἡρακλέους ἱερὸν μέγα ἐπίκλησιν	Ἱπποδέτου·	τούς τε γὰρ Ὀρχομενίους φασὶν
[9, 6]	Δηλίῳ τῷ Ταναγραίων ἐγένετο, καὶ	Ἱπποκράτης	τε ὁ Ἀρίφρονος, ὃς στρατηγὸς
[9, 31]	ταύτην τὸν Βελλεροφόντου ποιῆσαί φασιν	ἵππον	ἐπιψαύσαντα ὁπλῇ τῆς γῆς. (Βοιωτῶν
[9, 8]	Ἠλέκτρας, καὶ ταύτῃ Καπανέα τὸν	Ἱππόνου	βιαιοτέρας ποιούμενον πρὸς τὸ τεῖχος
[9, 4]	τὴν Γαργαφίαν Μαρδόνιος καὶ ἡ	ἵππος	συνέχεεν ἡ Περσῶν, ὅτι τὸ
[9, 40]	Ἰολάου λειπεφιληνην εἶδος Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον,	Ἱππότην	δέ οἱ υἱὸν ἐνὶ μεγάροισιν
[9, 31]	ὡς εἴκοσιν ἔστιν ἡ τοῦ	Ἵππου	καλουμένη κρήνη· ταύτην τὸν Βελλεροφόντου
[9, 30]	ἕτερα τοσαῦτα, ἀνδρὸς βοῦς καὶ	ἵππους	ἄριστα εἰργασμένου· τὰς δὲ ὑπολοίπους
[9, 26]	καὶ τὸν Ἡρακλέα νύκτωρ τοὺς	ἵππους	λαβόντα συνδῆσαί σφισι τοὺς ὑπὸ
[9, 8]	Ποτνιαῖς καὶ φρέαρ· τὰς δὲ	ἵππους	τὰς ἐπιχωρίους τοῦ ὕδατος πιούσας
[9, 13]	οἰκοῦντι θυγατέρες Μολπία γίνεται καὶ	Ἱππώ·	ταύτας ἐς ὥραν ἤδη προηκούσας
[9, 23]	σταδίου τὰ ἐν δεξιᾷ δρόμος	ἵππων	καὶ ἐν αὐτῷ Πινδάρου μνῆμά
[9, 41]	καὶ ῥόδου καὶ ναρκίσσου καὶ	ἴρεως·	ταῦτα ἀλγηδόνων ἰάματα ἀνθρώποις γίνεται.
[9, 41]	καὶ ταῦτα σηπεδόνος. ἡ δὲ	ἶρις	φύεται μὲν ἐν ἕλεσι, μέγεθος
[9, 1]	ἄλλον μὲν οὐδένα οἱ Πλαταιεῖς	ἴσασι,	μόνον δὲ Ἀσωπὸν καὶ ἔτι
[9, 30]	ἀριθμὸν πολὺν πεποιημένους· Λυκομίδαι δὲ	ἴσασί	τε καὶ ἐπᾴδουσι τοῖς δρωμένοις.
[9, 33]	ταῦτα μὲν καὶ οἱ πάντες	ἴσασιν	ἀκοῇ. (Ἁλιαρτίοις δέ ἐστιν ἐν
[9, 39]	καθ´ ἥντινα αἰτίαν ἦλθεν, οὐκ	ἴσασιν	ἄλλο ἢ γυναῖκα εἶναι Λεβάδου
[9, 35]	μὲν τρεῖς εἶναι Χάριτας κατεστήσατο	ἴσασιν,	ὀνόματα δὲ οἷα ἔθετο αὐταῖς
[9, 41]	ἐν ἕλεσι, μέγεθος δ´ ἐστὶν	ἴση	κρίνῳ, χρόαν δὲ οὐ λευκή,
[9, 23]	Ἀπόλλωνι, μοῖραν καὶ Πινδάρῳ τὴν	ἴσην	ἁπάντων νέμειν. λέγεται δὲ καὶ
[9, 25]	δὲ ὕστερον τὴν Ποτνιέως καὶ	Ἰσθμιάδην	Πελαργῇ συνοικοῦντα καταστήσασθαι μὲν τὰ
[9, 35]	(Πάμφως μὲν δὴ πρῶτος ὧν	ἴσμεν	ᾖσεν ἐς Χάριτας, πέρα δὲ
[9, 6]	ἐπιφανεστάτην νίκην ὁπόσας γενομένας Ἕλλησιν	ἴσμεν	κατὰ Ἑλλήνων· καὶ δεκαδαρχίας τε,
[9, 36]	πλούτῳ· θησαυρόν τε ἀνθρώπων ὧν	ἴσμεν	Μινύας πρῶτος ἐς ὑποδοχὴν χρημάτων
[9, 21]	Κελτῶν γῇ. θηρίων δὲ ὧν	ἴσμεν	μόνην ἀνιχνεῦσαι καὶ προϊδεῖν οὐκ
[9, 2]	ἐξέθεσαν, οἶδεν οὐδείς, καθάπερ γε	ἴσμεν	τὴν Σχιστὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ
[9, 10]	Ἀπόλλωνος τοῦτο ὃ νῦν καλοῦσιν	Ἰσμήνιον·	καὶ αὐτὸν ὁ θεός, καθά
[9, 10]	ἐν Βραγχίδαις χαλκοῦ, ὁ δὲ	Ἰσμήνιός	ἐστι κέδρου. (ἔστι δ´ ἐνταῦθα
[9, 10]	τε λόφος καὶ ὁ θεὸς	Ἰσμήνιος,	παραρρέοντος τοῦ ποταμοῦ ταύτῃ τοῦ
[9, 29]	γένοιτο ὕστερον ἕτερος Λίνος καλούμενος	Ἰσμηνίου	καὶ ὡς Ἡρακλῆς ἔτι παῖς
[9, 10]	Ἡρακλεῖ δαφνηφορήσαντι. (ἀνωτέρω δὲ τοῦ	Ἰσμηνίου	τὴν κρήνην ἴδοις ἄν, ἥντινα
[9, 10]	Ἀπόλλων μαντικὴν δίδωσι, τοῦ δὲ	Ἰσμηνίου	τὸ ὄνομα ἔσχεν ὁ ποταμός.
[9, 9]	Φλεγύαι. γενομένης δὲ πρὸς τῷ	Ἰσμηνίῳ	μάχης ἐκρατήθησαν οἱ Θηβαῖοι τῇ
[9, 10]	ἐν Θήβαις· τῷ Ἀπόλλωνι τῷ	Ἰσμηνίῳ	παῖδα οἴκου τε δοκίμου καὶ
[9, 10]	δὴ καὶ Λάδων ἐκαλεῖτο πρὶν	Ἰσμηνὸν	γενέσθαι τὸν Ἀπόλλωνος. ~(Ἐν ἀριστερᾷ
[9, 10]	Μελίας γενέσθαι λέγουσι Τήνερον καὶ	Ἰσμηνόν·	Τηνέρῳ μὲν Ἀπόλλων μαντικὴν δίδωσι,
[9, 10]	παραρρέοντος τοῦ ποταμοῦ ταύτῃ τοῦ	Ἰσμηνοῦ.	πρῶτα μὲν δὴ λίθου κατὰ
[9, 21]	τοὺς πορρωτέρω τοξότου ἀνδρὸς ὀιστῷ	ἴσον,	ταύτην οὐκ ἀληθῆ τὴν φήμην
[9, 10]	τὸ δὲ ἄγαλμα μεγέθει τε	ἴσον	τῷ ἐν Βραγχίδαις ἐστὶ καὶ
[9, 13]	δὲ Λακεδαιμονίους καὶ Θηβαίους ἐξ	ἴσου	καθίστη τοὺς μὲν ἐμπειρία τε
[9, 40]	ἐνίκησεν· οὐ γάρ τι Μακεδόσιν	ἱστάναι	τρόπαια ἦν νενομισμένον. (λέγεται δὲ
[9, 40]	τῶν ὕστερον βασιλευσόντων Μακεδονίας τρόπαια	ἵστασθαι,	εἰ ἐς εὔνοιάν ποτε τοὺς
[9, 37]	ἀριθμὸν ἀεὶ τῶν χρημάτων ἐλάττονα.	(ἵστησιν	οὖν ὑπὲρ τῶν ἀγγείων, ἐν
[9, 11]	μή πω τοῖς τότε ἐξεύρητο,	ἱστία	ἐπιτεχνησάμενος, ὡς τοῦ Μίνω ναυτικοῦ
[9, 37]	διζήμενος, ἀλλ´ ἔτι καὶ νῦν	ἱστοβοῆι	γέροντι νέην ποτίβαλλε κορώνην» λαβόντι
[9, 11]	μὴ τεκεῖν· Τειρεσίου δὲ θυγατρὶ	Ἱστορίδι	σόφισμα ἔπεισιν ἐς τὰς Φαρμακίδας,
[9, 5]	ἔσχε. (Πενθεὺς δὲ ὁ Ἐχίονος	ἴσχυε	μὲν καὶ αὐτὸς κατὰ γένους
[9, 6]	οὐχὶ ἡ πάτριος πολιτεία τηνικαῦτα	ἴσχυεν·	εἰ γοῦν Πεισιστράτου τυραννοῦντος ἔτι
[9, 28]	συντελοῦσι δὲ οὐχ ἥκιστα ἐς	ἰσχύν	σφισι τοῦ ἰοῦ καὶ αἱ
[9, 30]	δὲ θρασύτητος μετεῖναι μᾶλλον ἢ	ἰσχύος.	(ἐπεὶ δὲ ἐδόκει τῷ θεῷ,
[9, 30]	αὐτοῦ καὶ ἐπὶ μέγα ἦλθεν	ἰσχύος	οἷα πιστευόμενος εὑρηκέναι τελετὰς θεῶν
[9, 23]	ἀρχαῖον· Θηβαίων δὲ ἐπὶ μέγα	ἰσχύος	προελθόντων, τηνικαῦτα ἑκουσίως μετετάξαντο ἐς
[9, 9]	πρὸς Γλίσαντι ἀπὸ ἀμφοτέρων ἐγένετο	ἰσχυρά.	(τῶν δὲ Θηβαίων οἱ μὲν
[9, 1]	τῶν Θηβαίων διὰ φυλακῆς εἶχον	ἰσχυρᾶς	τὴν πόλιν· καὶ ἐς τοὺς
[9, 36]	ὁ θεὸς κεραυνοῖς συνεχέσι καὶ	ἰσχυροῖς	σεισμοῖς· τοὺς δὲ ὑπολειπομένους νόσος
[9, 32]	καὶ χρημάτων πόθον σφίσιν ἐνεποίησεν	ἰσχυρόν.	ἐγὼ μὲν δὴ Πέρσαις τε
[9, 32]	διὰ μέσου χῶμά σφισιν ἐπεποίητο	ἰσχυρόν·	καὶ οὕτω παρὰ ἔτος ἐς
[9, 33]	κισσός οἱ προσπεφυκὼς μέγας καὶ	ἰσχυρὸς	διέλυσεν ἐκ τῶν ἁρμονιῶν καὶ
[9, 1]	τῆς ἁλώσεως σωτηρίαν παρέσχεν ἐν	ἴσῳ	πᾶσιν· ἐκπεσόντας δὲ σφᾶς ἐδέξαντο
[9, 34]	Κορώνειαν ἐξ Ἀλαλκομενῶν ἀφικέσθαι, τῆς	Ἰτωνίας	Ἀθηνᾶς ἐστι τὸ ἱερόν· καλεῖται
[9, 34]	δὲ Λαφυστίου κατιόντι ἐς τῆς	Ἰτωνίας	Ἀθηνᾶς τὸ ἱερὸν ποταμός ἐστι
[9, 34]	τῷ ναῷ χαλκοῦ πεποιημένα Ἀθηνᾶς	Ἰτωνίας	καὶ Διός ἐστιν ἀγάλματα· τέχνη
[9, 34]	τὸ ἱερόν· καλεῖται δὲ ἀπὸ	Ἰτωνίου	τοῦ Ἀμφικτύονος, καὶ ἐς τὸν
[9, 1]	παῖδα καὶ νύμφης δὴ Μελανίππης,	Ἴτωνον	δὲ Ἀμφικτύονος εἶναι λέγουσι· καλοῦνται
[9, 1]	Βοιωτοῦ τὸ ὄνομα ἔσχηκεν, ὃν	Ἰτώνου	παῖδα καὶ νύμφης δὴ Μελανίππης,
[9, 19]	μελλόντων ἐκ μαντείας τῆς Κάλχαντος	Ἰφιγένειαν	τῶν Ἑλλήνων θύειν, τὴν θεὸν
[9, 14]	ἐπεξιέναι μαχουμένους τοὺς Ἀθηναίους ἐκώλυεν	Ἰφικράτης,	ὁ δὲ αὖθις ἐς τὰς
[9, 14]	τὰ στενὰ καὶ δύσβατα ἔμελλεν,	Ἰφικράτης	ὁ Τιμοθέου πελταστὰς καὶ ἄλλην
[9, 22]	ἐνταῦθά εἰσι μὲν τάφοι τῶν	Ἰφιμεδείας	καὶ Ἀλωέως παίδων· γενέσθαι δέ
[9, 21]	φολίδι λεπτῇ πέφρικέ σφισι κατὰ	ἰχθὺν	ῥίνην. βράγχια δὲ ὑπὸ τοῖς
[9, 24]	ἡ λίμνη. οἱ μὲν δὴ	ἰχθῦς	οἱ ἐν τῇ Κηφισίδι οὐδέν
[9, 24]	οὐδέν τι διάφορον ἐς ἄλλους	ἰχθῦς	τοὺς λιμναίους ἔχουσιν· αἱ δὲ
[9, 27]	δὴ καὶ Ἐρυθραίους τοὺς ἐν	Ἰωνίᾳ	καὶ Τυρίους ἱερὰ ἔχοντας εὕρισκον.
[9, 19]	τῇ Παλαιστίνῃ, τοῦ δὲ ἐν	Ἰωνίᾳ	τῶν φοινίκων καρποῦ πεπανώτερον. ἄνθρωποι
[9, 33]	θεοῦ ναυσὶν ἐς τὴν νῦν	Ἰωνίαν	καὶ Ἰωνίας ἐς τὴν Κολοφωνίαν
[9, 21]	ὅτι ἀνὴρ Φρὺξ ἤγαγεν ἐς	Ἰωνίαν	σκορπίον ταῖς ἀκρίσιν ὁμοιότατα πτερὰ
[9, 37]	καὶ τοῖς Κόδρου παισὶν ἐς	Ἰωνίαν	τοῦ στόλου. γενομένους δὲ ἀναστάτους
[9, 33]	ἐς τὴν νῦν Ἰωνίαν καὶ	Ἰωνίας	ἐς τὴν Κολοφωνίαν περαιωθῆναι. καὶ
[9, 27]	Παριανοί, τὸ μὲν ἀνέκαθεν ἐξ	Ἰωνίας	καὶ Ἐρυθρῶν ἀπῳκισμένοι, τὰ δὲ
[9, 2]	Ἐφεσίῳ, δοὺς μέντοι καὶ ἄλλοις	Ἰώνων	ὡς οὐδὲ ἐκείνοις ἀμελὲς γενόμενον

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 5/10/2006