Livre, Chap.
[9, 9]	ἀφίκετο ἐκ μέσης Πελοποννήσου καὶ	ὁ	Ἄδραστος ἐξ Ἀρκαδίας καὶ παρὰ
[9, 34]	Σισύφου· Σισύφου γὰρ ἀδελφὸς ἦν	ὁ	Ἀθάμας. (ὕστερον δὲ ἀναστρέψαντος ἐκ
[9, 15]	κοινῷ παραγενόμενον δὴ τὸν Πελοπίδαν	ὁ	Ἀλέξανδρος δήσας εἶχεν ὑπὸ ἀπιστίας
[9, 15]	ἐπιτίθεταί σφισιν ἐν δυσχωρίαις λοχήσας	ὁ	Ἀλέξανδρος· ὡς δὲ ἐφαίνετο ἄπορα
[9, 29]	ἐν Χαιρωνείᾳ τὸ Ἑλληνικὸν Φίλιππος	ὁ	Ἀμύντου κατὰ δή τινα ὄψιν
[9, 37]	κατήγαγεν αὖθις ἐς Ὀρχομενὸν Φίλιππος	ὁ	Ἀμύντου· τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ
[9, 40]	κρατήσαντες. Φίλιππος δὲ οὐκ ἀνέθηκεν	ὁ	Ἀμύντου τρόπαιον οὔτε ἐνταῦθα οὔτε
[9, 29]	μουσικῆς ὄντα. ἔπη δὲ οὔτε	ὁ	Ἀμφιμάρου Λίνος οὔτε ὁ τούτου
[9, 5]	ὡς ἐν Ἅιδου δίκην δίδωσιν	ὁ	Ἀμφίων ὧν ἐς Λητὼ καὶ
[9, 15]	ἐν ἱππέων μάχῃ τὸν Ἐπαμινώνδαν	ὁ	ἀνὴρ οὗτος γέγραπται φονεύων Γρύλος
[9, 7]	διαπεσόντας ἐς Ἀθήνας ὕστερον Κάσσανδρος	ὁ	Ἀντιπάτρου κατήγαγεν. ἐς δὲ τῶν
[9, 3]	Δαίδαλα θυσίαν ἀποστέλλειν, ὅτε Κάσσανδρος	ὁ	Ἀντιπάτρου τὰς Θήβας ἀνῴκισε. τῶν
[9, 6]	Ταναγραίων ἐγένετο, καὶ Ἱπποκράτης τε	ὁ	Ἀρίφρονος, ὃς στρατηγὸς ἦν Ἀθηναίοις,
[9, 7]	δὲ ἐπὶ μὲν Κασσάνδρου πᾶς	ὁ	ἀρχαῖος περίβολος ἀνῳκίσθη, ἔδει δὲ
[9, 18]	πηγῇ τάφος ἐστὶν Ἀσφοδίκου· καὶ	ὁ	Ἀσφόδικος οὗτος ἀπέκτεινεν ἐν τῇ
[9, 4]	ἀπὸ τῆς Θηβαίων τὴν Πλαταιίδα	ὁ	Ἀσωπός. ~(Γῆν δὲ τὴν Θηβαΐδα
[9, 39]	ἀδύτου γενομένοις οὐχ εἷς οὐδὲ	ὁ	αὐτὸς τρόπος ἐστὶν ὅτῳ διδάσκονται
[9, 17]	σῆμα φερόντων» (Φώκου δὲ μνῆμα	ὁ	Βάκις εἴρηκεν ἐπὶ αἰτίᾳ τοιᾷδε.
[9, 6]	Ἀθήνῃσιν ἀφίκετο ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα	ὁ	βάρβαρος, οὐκ ἔστιν ὅπως οὐ
[9, 13]	Λακεδαιμονίων τῶν ἐν τέλει καὶ	ὁ	βασιλεὺς ἐτεθνήκει Κλεόμβροτος, ἐνταῦθα τοὺς
[9, 35]	μία. (ὅστις δὲ ἦν ἀνθρώπων	ὁ	γυμνὰς πρῶτος Χάριτας ἤτοι πλάσας
[9, 5]	ἀιδρείῃσι νόοιο γημαμένη ᾧ υἱεῖ·	ὁ	δ´ ὃν πατέρ´ ἐξεναρίξας γῆμεν·
[9, 7]	Ἀλεξάνδρῳ νέμειν πλέον εὐνοίας αἰτιασάμενος.	ὁ	δὲ Ἀλέξανδρος ἦν νεώτατος τῶν
[9, 9]	τε αὐτίκα ἐτράποντο καὶ σπονδάς·	(ὁ	δὲ Ἀργείων στρατὸς ἐς Βοιωτίαν
[9, 4]	πρὸς τοῖς ποσὶν εἰκὼν Ἀριμνήστου·	ὁ	δὲ Ἀρίμνηστος ἔν τε τῇ
[9, 14]	μαχουμένους τοὺς Ἀθηναίους ἐκώλυεν Ἰφικράτης,	ὁ	δὲ αὖθις ἐς τὰς Θήβας
[9, 22]	ἱερὸν τοῦ Διονύσου Θέμιδός ἐστιν,	ὁ	δὲ Ἀφροδίτης, καὶ ὁ τρίτος
[9, 28]	Ἰδαίῳ τὸ ἱερὸν ἐπιτετράφθαι λέγουσιν.	~(Ὁ	δὲ Ἑλικὼν ὀρῶν τῶν ἐν
[9, 5]	πολὺ καὶ τούτῳ τῆς τελευτῆς,	ὁ	δὲ ἐπετρόπευσεν αὖθις Λάιον Λαβδάκου
[9, 20]	τοῦ Τρίτωνος κρατῆσαι τῇ μάχῃ·	ὁ	δὲ ἕτερος λόγος ἀξιώματι μὲν
[9, 10]	μὲν γὰρ ἐν Βραγχίδαις χαλκοῦ,	ὁ	δὲ Ἰσμήνιός ἐστι κέδρου. (ἔστι
[9, 5]	ἐπὶ τούτῳ τὸν Οἰδίποδα ἐκτίθησιν·	ὁ	δὲ καὶ τὸν πατέρα ἀποκτενεῖν
[9, 32]	γένοιτο ἂν ἀπώλεια τῇ Σπάρτῃ,	ὁ	δὲ καὶ χρημάτων πόθον σφίσιν
[9, 2]	ᾗ τὸν πατέρα Οἰδίπους ἀπέκτεινεν,	(ὁ	δὲ Κιθαιρὼν τὸ ὄρος Διὸς
[9, 13]	προγόνων ὑπῆρχεν ἐς γένους δόξαν,	ὁ	δέ οἱ πατὴρ χρημάτων ἕνεκα
[9, 30]	κάτω θεῶν τὴν γυναῖκα αἰτοῦντα.	ὁ	δὲ Ὀρφεὺς ἐμοὶ δοκεῖν ὑπερεβάλετο
[9, 30]	ὁ Μηθυμναῖός ἐστιν ἐπὶ δελφῖνος.	ὁ	δὲ Σακάδα τοῦ Ἀργείου τὸν
[9, 5]	τέσσαρσι ταῖς πρότερον τρεῖς ἀνευρών.	(ὁ	δὲ τὰ ἔπη τὰ ἐς
[9, 37]	δὲ τοῦ Ἀγαμήδους τὸν μὲν	ὁ	δεσμὸς κατεῖχε, Τροφώνιος δὲ ἀπέτεμεν
[9, 5]	ἐστιν ἐν Ἐλαίᾳ πόλει, λίθος	ὁ	ἐν τῷ ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς·
[9, 13]	τοῦ Σαμίου λόγους. λέγεται δὲ	ὁ	Ἐπαμινώνδας, ἡνίκα ἐπολέμουν Λακεδαιμόνιοι Μαντινεῦσι,
[9, 15]	τὴν ἀνάστασιν τὴν Ὀρχομενίων ἐνόμιζεν	ὁ	Ἐπαμινώνδας καὶ οὔ ποτ´ ἂν
[9, 14]	χίλιοι. ~(Τὸ μὲν δὴ παραυτίκα	ὁ	Ἐπαμινώνδας μετὰ τὴν μάχην Πελοποννησίων
[9, 15]	ἀφίησιν. (ἐν ὅσῳ δὲ ἀπῆν	ὁ	Ἐπαμινώνδας, Ὀρχομενίους Θηβαῖοι ποιοῦσιν ἀναστάτους
[9, 13]	ἐπανήκων αὑτὸν διεργάζεται. (τότε δὲ	ὁ	Ἐπαμινώνδας Σκεδάσῳ καὶ ταῖς παισὶν
[9, 14]	ἄλλοτε δ´ οὐχί. (τότε δὲ	ὁ	Ἐπαμινώνδας ὡς τοὺς Θεσπιεῖς καταφεύγοντας
[9, 22]	ἐς τὴν ἐπίκλησιν λέγουσιν ὡς	ὁ	Ἑρμῆς σφισιν ἀποτρέψαι νόσον λοιμώδη
[9, 34]	τοῖς ἔπεσιν. (οὗτος ὡς ἐβασίλευσεν	ὁ	Ἐτεοκλῆς, τὴν μὲν χώραν ἀπὸ
[9, 5]	τὴν ἀρχὴν ἔσχε. (Πενθεὺς δὲ	ὁ	Ἐχίονος ἴσχυε μὲν καὶ αὐτὸς
[9, 5]	δὲ ὑπὸ λύπης καὶ αὐτὸς	ὁ	Ζῆθος, οὕτω Λάιον ἐπὶ βασιλείᾳ
[9, 17]	τὸν ἐν τῷ οὐρανῷ ταῦρον	ὁ	ἥλιος διεξίῃ· τηνικαῦτα γὰρ ἢν
[9, 27]	ἄλλον λόγον, ὡς διὰ πασῶν	ὁ	Ἡρακλῆς τῶν Θεστίου παρθένων διεξέλθοι
[9, 31]	προτέρας, ὡς πολύν τινα ἐπῶν	ὁ	Ἡσίοδος ἀριθμὸν ποιήσειεν, ἐς γυναῖκάς
[9, 11]	καὶ τῆς Ἀλκμήνης ἐστὶν ἔτι	ὁ	θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος.
[9, 38]	ἐχρῶντο ἐν Δελφοῖς, κελεύει σφίσιν	ὁ	θεὸς ἀνευρόντας εἴ τι ἦν
[9, 6]	δὲ καὶ Ἀθηναίοις ὗσαι τέφραν	ὁ	θεὸς ἐνιαυτῷ πρότερον πρὶν ἢ
[9, 10]	δὲ ὅ τε λόφος καὶ	ὁ	θεὸς Ἰσμήνιος, παραρρέοντος τοῦ ποταμοῦ
[9, 10]	νῦν καλοῦσιν Ἰσμήνιον· καὶ αὐτὸν	ὁ	θεός, καθά φασιν οἱ Θηβαῖοι,
[9, 16]	κατὰ τὴν Ἁλιαρτίαν ἐγίνοντο, ἔλυσεν	ὁ	θεὸς καὶ ἀποκτεῖναί σφισι τοὺς
[9, 36]	Φλεγυῶν γένος ἀνέτρεψεν ἐκ βάθρων	ὁ	θεὸς κεραυνοῖς συνεχέσι καὶ ἰσχυροῖς
[9, 6]	ποιήσασι δὲ ταῦτα προεσήμαινεν αὐτίκα	ὁ	θεὸς τὸν ἐπιόντα ὄλεθρον, καί
[9, 26]	πόλιν ποτὲ αὐτοῖς δράκοντος προστάξειεν	ὁ	θεὸς τὸν κλήρῳ τῶν ἐφήβων
[9, 40]	δή σφισιν ἔτος δεύτερον ὗεν	ὁ	θεός. τούτοις αἰτοῦσιν ἐπανόρθωμα τοῦ
[9, 5]	ἐν ἡλικίᾳ πω Τισαμενὸς ἦν	ὁ	Θερσάνδρου· Πηνέλεω δὲ ἀποθανόντος ὑπὸ
[9, 31]	πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν ἢ Νάρκισσος	ὁ	Θεσπιεὺς Κόρην τὴν Δήμητρός φησιν
[9, 40]	πεποιημένος, ἀλλὰ κατὰ ἔτος ἕκαστον	ὁ	ἱερώμενος ἐν οἰκήματι ἔχει τὸ
[9, 2]	ἐν τῇ πηγῇ. Στησίχορος δὲ	ὁ	Ἱμεραῖος ἔγραψεν ἐλάφου περιβαλεῖν δέρμα
[9, 11]	τὸν θάνατον λέγοντες ἢ Στησίχορος	ὁ	Ἱμεραῖος καὶ Πανύασσις ἐν τοῖς
[9, 28]	τοῦ θανατώδους ἐς τὸ ἠπιώτερον	ὁ	ἰός. ~(Ταῦτα μὲν δὴ ἔχοντά
[9, 28]	τοῖς φαρμάκοις. (ἔστι μὲν δὴ	ὁ	ἰὸς τοῖς ἀγριωτάτοις τῶν ὄφεων
[9, 5]	ἐπερχομένην ἐκδιδράσκουσι, τοὺς δὲ Ἄονας	ὁ	Κάδμος γενομένους ἱκέτας καταμεῖναι καὶ
[9, 5]	προέχοντα κατ´ ἀνδραγαθίαν γαμβρὸν ἠξίωσεν	ὁ	Κάδμος ποιήσασθαι. τοὺς δὲ ἄνδρας
[9, 5]	τοὺς καλουμένους Ἐγχελέας μετοικήσαντος Πολύδωρος	ὁ	Κάδμου τὴν ἀρχὴν ἔσχε. (Πενθεὺς
[9, 38]	μνήμη, ἀλλὰ καὶ τάδε ἐπηγάγετο	ὁ	Κάλλιππος ἐς τὸν αὐτὸν λόγον
[9, 40]	ὁμόρῳ· καὶ ὁ μὲν τρόπαιον	ὁ	Καρανὸς κατὰ νόμους τοὺς Ἀργείων
[9, 7]	δέ μοι τὰς Θήβας οἰκίσαι	ὁ	Κάσσανδρος κατὰ ἔχθος Ἀλεξάνδρου μάλιστα·
[9, 27]	ἐστιν ἀργὸς λίθος. ὅστις δὲ	ὁ	καταστησάμενος Θεσπιεῦσιν Ἔρωτα θεῶν σέβεσθαι
[9, 39]	τῶν θυσιῶν, θύει γὰρ δὴ	ὁ	κατιὼν αὐτῷ τε τῷ Τροφωνίῳ
[9, 14]	Κερησσόν. ἔστι δὲ ἐχυρὸν χωρίον	ὁ	Κερησσὸς ἐν τῇ Θεσπιέων, ἐς
[9, 24]	τὴν λίμνην ὅ τε ποταμὸς	ὁ	Κηφισὸς ἐκδίδωσιν ἀρχόμενος ἐκ Λιλαίας
[9, 11]	ναῦν λέγουσιν· ἀποπνιγέντα δὲ ἐξήνεγκεν	ὁ	κλύδων ἐς τὴν ὑπὲρ Σάμου
[9, 19]	λίθος ἐγένετο ἡ ἀλώπηξ καὶ	ὁ	κύων οὗτος. καὶ Ἀθηνᾶς ἐν
[9, 16]	παρὰ τὸν βωμόν, ὃν Πτολεμαῖος	ὁ	Λάγου τῷ Ἄμμωνι ἀνέθηκε. Θηβαίοις
[9, 26]	Δελφῶν διδάξειεν αὐτὴν κατὰ εὔνοιαν	ὁ	Λάιος· ἐπίστασθαι δὲ πλὴν τοὺς
[9, 13]	Πελοποννησίων τὴν ἐσβολήν, Κλεόμβροτος δὲ	ὁ	Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐπὶ Ἀμβρόσσου τρέπεται
[9, 13]	ἴδωμεν τοὺς ὑμετέρους. (ὡς δὲ	ὁ	Λακεδαιμονίων καὶ Θηβαίων ἐξῆρτο ἤδη
[9, 31]	Ἑλικῶνος ποταμὸς οὐ μέγας ἐστὶν	ὁ	Λάμος. Θεσπιέων δὲ ἐν τῇ
[9, 4]	ἤγαγον, μόνος ἀνέστρεψεν οἴκαδε οὗτος	ὁ	Λήιτος. τὴν δὲ κρήνην τὴν
[9, 29]	Μουσῶν ἐναγίζουσι. λέγεται δὲ ὡς	ὁ	Λίνος οὗτος παῖς μὲν Οὐρανίας
[9, 2]	πλέον ἐπέξειμι, ἐπειδὰν ἐς αὐτὰ	ὁ	λόγος καθήκῃ μοι. (κατὰ δὲ
[9, 22]	ἐμφερὴς κόρακι, κάλλαια δὲ καὶ	ὁ	λόφος κατὰ ἀνεμώνην μάλιστα· λευκὰ
[9, 11]	Ἀνταῖον πάλη πεποίηται. Θρασύβουλος δὲ	ὁ	Λύκου καὶ Ἀθηναίων οἱ σὺν
[9, 32]	ἄστεως. (ὡς δὲ καὶ δεύτερα	ὁ	Λύσανδρος ἐπὶ τὰς τριήρεις ἀφίκετο
[9, 32]	ἔτι Λακεδαιμονίοις ὀνείδη γενέσθαι παρεσκεύασεν	ὁ	Λύσανδρος ἐπί τε δεκαδαρχίαις ἃς
[9, 32]	ὅσον τετρακισχιλίους αἰχμαλώτους ὄντας ἀπέκτεινεν	ὁ	Λύσανδρος καί σφισιν οὐδὲ ἀποθανοῦσιν
[9, 32]	ἡ ἀρχὴ καὶ παρῆν ἔτι	ὁ	Λύσανδρος τούτων ἕνεκα Ἐτεόνικος πληγῶν
[9, 2]	ἦν μετὰ τὴν μάχην ἀφανὴς	ὁ	Μαρδονίου νεκρός, ἔστιν ὡμολογημένον· τὸν
[9, 2]	ἦν, λέγουσι· φαίνεται δὲ Ἀρτόντης	ὁ	Μαρδονίου πλεῖστα μὲν δοὺς Διονυσοφάνει
[9, 39]	τοῖς γόνασιν ἐπέδραμεν, ὥσπερ ποταμῶν	ὁ	μέγιστος καὶ ὠκύτατος συνδεθέντα ὑπὸ
[9, 18]	ἡνίκα ἐπεστράτευσαν οἱ Ἀργεῖοι, Τυδέα	ὁ	Μελάνιππος οὗτος καὶ ἀδελφῶν τῶν
[9, 38]	Μέλανός εἰσιν αἱ πηγαί, καὶ	ὁ	Μέλας ἐς λίμνην καὶ οὗτος
[9, 27]	δὲ ἀσεβησάντων ἐς τὸν θεὸν	ὁ	μὲν ἀνθρώπῳ στρατιώτῃ διδοὺς ἀεὶ
[9, 10]	ὂν ἐπίστασθαι. διαφέρουσι δὲ τοσόνδε·	ὁ	μὲν γὰρ ἐν Βραγχίδαις χαλκοῦ,
[9, 9]	Ἑλλήνων, γενέσθαι λόγου μάλιστα ἄξιον.	ὁ	μέν γε Ἐλευσινίων πρὸς Ἀθηναίους
[9, 20]	παρέχεται μεῖζον ἔτι ὁ Τρίτων.	ὁ	μὲν δὴ σεμνότερος ἐς αὐτὸν
[9, 14]	ἐς ἡμᾶς ἔτι καλεῖται πόλις.	(ὁ	μὲν δὴ χρόνος βοιωταρχοῦντι Ἐπαμινώνδᾳ
[9, 23]	καὶ ὕπνος ἀπ´ αὐτοῦ κατελάμβανεν·	ὁ	μὲν δὴ ὡς εἶχε κατακλίνεται
[9, 30]	πρὸς τοῦ Ὀρφέως τὸν τάφον,	ὁ	μὲν ἐκάθευδεν ὁ ποιμήν, ἐπῄει
[9, 5]	τέκοι τινὰ Ἰοκάστη, γενήσεσθαι. καὶ	ὁ	μὲν ἐπὶ τούτῳ τὸν Οἰδίποδα
[9, 3]	γυναῖκα Πλάταιαν τὴν Ἀσωποῦ. (καὶ	ὁ	μὲν ἔπρασσε κατὰ τὴν παραίνεσιν
[9, 30]	περὶ τῆς λύρας, καὶ Διόνυσος	ὁ	μὲν Λυσίππου, τὸ δὲ ἄγαλμα
[9, 40]	ἐν χώρᾳ τῇ ὁμόρῳ· καὶ	ὁ	μὲν τρόπαιον ὁ Καρανὸς κατὰ
[9, 5]	Ἐτεοκλέους καθηκούσης τῆς βασιλείας Κρέων	ὁ	Μενοικέως ἐδυνάστευεν ἐπιτροπεύων τὸν παῖδα.
[9, 7]	ὑπολαβοῦσα νόσος φθινώδης, Ἀντίπατρος δὲ	ὁ	μετ´ ἐκεῖνον Θεσσαλονίκην τὴν μητέρα
[9, 30]	λύρας κατεαγυίας ἐφαπτόμενον, Ἀρίων δὲ	ὁ	Μηθυμναῖός ἐστιν ἐπὶ δελφῖνος. ὁ
[9, 38]	αὐτὴν ὕδωρ οἴσοντες. θησαυρὸς δὲ	ὁ	Μινύου, θαῦμα ὂν τῶν ἐν
[9, 4]	ἐν τοῖς ἐρειπίοις οὐκ ἐξειργασμένος	ὁ	ναός, ἡμίεργα δὲ καὶ ταῖς
[9, 10]	Ἀθηνᾶν λέγεται Σκόπας· μετὰ δὲ	ὁ	ναὸς ᾠκοδόμηται. τὸ δὲ ἄγαλμα
[9, 15]	ἀνὴρ οὗτος γέγραπται φονεύων Γρύλος	ὁ	Ξενοφῶντος, Ξενοφῶντος δὴ τοῦ Κύρῳ
[9, 41]	λίθοι χλωροὶ συνδέοντος χρυσοῦ σφᾶς	ὁ	ὅρμος, τὸν δὲ τῇ Ἐριφύλῃ
[9, 14]	ἐτέτακτο ἐπιλαβόντα ἄνδρα τῆς ἀρχῆς·	ὁ	οὖν Ἐπαμινώνδας ὑπεριδὼν ὡς οὐκ
[9, 39]	δὲ ὕψος ἐφαίνετο εἶναι σπιθαμῆς.	(ὁ	οὖν κατιὼν κατακλίνας ἑαυτὸν ἐς
[9, 3]	δοκεῖν πρότερον ἔτι ἢ Δαίδαλος	ὁ	Παλαμάονος ἐγένετο Ἀθήνῃσι, τούτῳ δὲ
[9, 19]	τῶν ἐν τέλει καὶ Πρόμαχος	ὁ	Παρθενοπαίου· τῷ δὲ Αἰγιαλεῖ γενέσθαι
[9, 29]	σφίσι. ταῦτα δὲ ἐνόμιζεν οὕτως	ὁ	Πίερος ἢ σοφώτερά οἱ εἶναι
[9, 22]	τῇ φωνῇ τῇ Δωρίδι ὥσπερ	ὁ	Πίνδαρος ἀλλὰ ὁποίᾳ συνήσειν ἔμελλον
[9, 16]	δέ ἐστιν ἔργον. ἀπέπεμψε δὲ	ὁ	Πίνδαρος καὶ Λιβύης ἐς Ἀμμωνίους
[9, 30]	τὸν τάφον, ὁ μὲν ἐκάθευδεν	ὁ	ποιμήν, ἐπῄει δέ οἱ καὶ
[9, 39]	εἴργεται θερμῶν, τὸ δὲ λουτρὸν	ὁ	ποταμός ἐστιν ἡ Ἕρκυνα· καί
[9, 33]	τὴν γῆν. ἐπὶ τούτῳ μὲν	ὁ	ποταμὸς καλεῖται Λόφις· (Ἀλαλκομεναὶ δὲ
[9, 30]	Σῦς ἐστι τότε οὖν οὗτος	ὁ	ποταμὸς κατέβαλε μὲν τὰ τείχη
[9, 30]	τοῦ οὐρανοῦ τὸ ὕδωρ καὶ	ὁ	ποταμὸς ὁ Σῦς τῶν δὲ
[9, 10]	δὲ Ἰσμηνίου τὸ ὄνομα ἔσχεν	ὁ	ποταμός. οὐ μὴν οὐδὲ τὰ
[9, 37]	ἅπαν θυμοῦ προαχθέντες· Ἐργῖνος δὲ	ὁ	πρεσβύτατος τῶν Κλυμένου παίδων τὴν
[9, 13]	τῆς ὕβρεως ἀπάγχουσιν αὑτάς· καὶ	ὁ	Σκέδασος, ὡς ἐς Λακεδαίμονα ἐλθόντι
[9, 32]	ὅτου δὴ κτήματος Ἐτεόνικος ἦλθεν	ὁ	Σπαρτιάτης· ὡς δὲ ἄρα λέγων
[9, 25]	ἀπάτην ἐκ Διός· καλεῖται δὲ	ὁ	σύμπας οὗτος τόπος Σῦρμα Ἀντιγόνης·
[9, 25]	ἐκ Δελφῶν, ἡνίκα Πολυνείκης καὶ	ὁ	σὺν αὐτῷ στρατὸς ἀφίκοντο ἐξ
[9, 30]	περὶ τὸν Ὄλυμπον χειμάρρων καὶ	ὁ	Σῦς ἐστι τότε οὖν οὗτος
[9, 30]	τὸ ὕδωρ καὶ ὁ ποταμὸς	ὁ	Σῦς τῶν δὲ περὶ τὸν
[9, 35]	Πυθαγόρου γράψαντος Παρίου· Σωκράτης τε	ὁ	Σωφρονίσκου πρὸ τῆς ἐς τὴν
[9, 5]	Ὑπέρφαντος ἐγεγόνεσαν. δηλοῖ δὲ καὶ	ὁ	τὰ ἔπη ποιήσας ἃ Οἰδιπόδια
[9, 36]	(Ὑήττου δὲ ἐποιήσατο μνήμην καὶ	ὁ	τὰ ἔπη συνθεὶς ἃς μεγάλας
[9, 40]	Φύλαντος εἶναι. μαρτυρεῖ δὲ καὶ	ὁ	τὰ ἔπη τὰς μεγάλας Ἠοίας
[9, 17]	ἔχειν γυναῖκα ἰασάμενον· καὶ δὴ	ὁ	τάφος ἐν κοινῷ τῇ Ἀντιόπῃ
[9, 18]	ἢ Οἰδίποδος τοῖς παισίν ἐστιν	ὁ	τάφος· ὁμολογοῦντες δὲ καὶ οὗτοι
[9, 29]	λέγουσι, ῥεῖ δὲ καὶ οὗτος	ὁ	Τερμησσὸς περὶ τὸν Ἑλικῶνα τὴν
[9, 4]	Φειδίας δὲ καὶ Πλαταιεῦσιν ἦν	ὁ	τῆς Ἀθηνᾶς τὸ ἄγαλμα ποιήσας.
[9, 40]	Κνωσσίοις· παρὰ τούτοις δὲ καὶ	ὁ	τῆς Ἀριάδνης χορός, οὗ καὶ
[9, 21]	κατὰ τοῦ ἡλίου φανείη σφίσιν	ὁ	τίγρις τὴν αὐγήν, ἐρυθρός τ´
[9, 14]	στενὰ καὶ δύσβατα ἔμελλεν, Ἰφικράτης	ὁ	Τιμοθέου πελταστὰς καὶ ἄλλην Ἀθηναίων
[9, 29]	οὔτε ὁ Ἀμφιμάρου Λίνος οὔτε	ὁ	τούτου γενόμενος ὕστερον ἐποίησαν· ἢ
[9, 22]	ἐστιν, ὁ δὲ Ἀφροδίτης, καὶ	ὁ	τρίτος τῶν ναῶν Ἀπόλλωνος, ὁμοῦ
[9, 20]	θάλασσαν βοσκήματα, ὡς ἐλόχα τε	ὁ	Τρίτων καὶ ἥρπαζεν· ἐπιχειρεῖν δὲ
[9, 20]	θαῦμα δὲ παρέχεται μεῖζον ἔτι	ὁ	Τρίτων. ὁ μὲν δὴ σεμνότερος
[9, 1]	τὰ ἱερά, τοῖς δὲ Πλαταιεῦσιν	ὁ	τρόπος τῆς ἁλώσεως σωτηρίαν παρέσχεν
[9, 37]	γίνεται καὶ Ἀγαμήδης. (λέγεται δὲ	ὁ	Τροφώνιος Ἀπόλλωνος εἶναι καὶ οὐκ
[9, 39]	κατιόντι εἰ δὴ αὐτὸν εὐμενὴς	ὁ	Τροφώνιος καὶ ἵλεως δέξεται. τῶν
[9, 40]	ἐν Θήβαις καὶ παρὰ Λεβαδεῦσιν	ὁ	Τροφώνιος, τοσαῦτα δὲ ἕτερα ξόανα
[9, 3]	ἔτους ἑβδόμου μέν, ὡς ἔφασκεν	ὁ	τῶν ἐπιχωρίων ἐξηγητής, ἀληθεῖ μέντοι
[9, 28]	αὐλίζονται δένδρον· τροφὴ γὰρ αὐτοῖς	ὁ	τῶν παλσάμων ἐστὶν ὀπὸς ἡδίστη,
[9, 36]	ὡς ἐπιεικές» (πρῶτος δὲ οὗτος	ὁ	Ὕηττος δίκην μοιχείας λαβὼν δῆλός
[9, 16]	οὗτος καὶ ἐς ἐμὲ ἦν	ὁ	ὕμνος ἐν τριγώνῳ στήλῃ παρὰ
[9, 23]	δὲ αὐτίκα ὡς ἀπέλιπεν αὐτὴν	ὁ	ὕπνος, ἔγραψε ταῦτα ὁπόσα τοῦ
[9, 36]	τὴν ἀρχὴν Ἐτεοκλέους ἀποθανόντος ἄπαιδος	ὁ	Φλεγύας ἔσχεν οὗτος. τῇ μὲν
[9, 36]	οἰκισθεῖσα ἡ Ἀνδρηὶς καὶ προσέκτισεν	ὁ	Φλεγύας ὁμώνυμον αὑτῷ, τοὺς τὰ
[9, 40]	κομισθεῖσιν ἐξ Ὀμφάκης, ἀφανισθῆναί σφισιν	ὁ	χρόνος καθέστηκεν αἴτιος. (Λεβαδέων δὲ
[9, 23]	τὸν Ἅιδην εἰσὶν ἐπικλήσεις καὶ	ὁ	χρυσήνιος, δῆλα ὡς ἐπὶ τῆς
[9, 37]	ὅ τε ἄργυρος ἐνῆν καὶ	ὁ	χρυσός οἱ, πάγας ἤ τι
[9, 27]	τοὺς ἀρχαιοτάτους ἐποίησεν Ἕλλησιν, οὗτος	ὁ	Ὠλὴν ἐν Εἰλειθυίας ὕμνῳ μητέρα
[9, 36]	δ´ Ὀρχομενὸν Μινυήιον· καί μιν	ὅ	γ´ ἥρως δέξατο καὶ κτεάνων
[9, 37]	ὑπὲρ τῶν ἀγγείων, ἐν οἷς	ὅ	τε ἄργυρος ἐνῆν καὶ ὁ
[9, 30]	δὲ ἐν τῇ ἐπερχομένῃ νυκτὶ	ὅ	τε θεὸς κατέχει πολὺ ἐκ
[9, 15]	τὰ τῆς σωτηρίας, οὕτω δὴ	ὅ	τε λοιπὸς στρατὸς ἡγεμόνα ποιοῦνται
[9, 10]	πυλῶν ἱερὸς Ἀπόλλωνος· καλεῖται δὲ	ὅ	τε λόφος καὶ ὁ θεὸς
[9, 24]	φασιν. ἐς δὲ τὴν λίμνην	ὅ	τε ποταμὸς ὁ Κηφισὸς ἐκδίδωσιν
[9, 19]	σφίσιν οὐρίου θύειν τῇ Ἀρτέμιδι	ὅ	τι ἕκαστος εἶχε, θήλεά τε
[9, 30]	ἡ θήκη καὶ εἶδεν ἥλιος	ὅ	τι ἦν τῶν ὀστῶν τοῦ
[9, 26]	ἐλείπετο Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος,	ὃ	δὴ καὶ Ὅμηρος ἐπῄνεσε. (τραπομένῳ
[9, 25]	δεύτερα ἐπενόησεν ἕλκειν αὐτόν, ἐς	ὃ	εἵλκυσέ τε καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ
[9, 32]	σφισιν οὐδὲ ἀποθανοῦσιν ἐπήνεγκε γῆν,	ὃ	καὶ Μήδων τοῖς ἀποβᾶσιν ἐς
[9, 14]	Κερησσὸς ἐν τῇ Θεσπιέων, ἐς	ὃ	καὶ πάλαι ποτὲ ἀνεσκευάσαντο κατὰ
[9, 11]	πρὸς δὲ καὶ ταῖς ναυσίν,	ὃ	μή πω τοῖς τότε ἐξεύρητο,
[9, 10]	τέμενος ἐνεῖναι τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦτο	ὃ	νῦν καλοῦσιν Ἰσμήνιον· καὶ αὐτὸν
[9, 20]	τῶν πλοίων τοῖς λεπτοῖς, ἐς	ὃ	οἱ Ταναγραῖοι κρατῆρα οἴνου προτιθέασιν
[9, 39]	οἱ καταβάντι. θεασάμενος δὲ ἄγαλμα	ὃ	ποιῆσαι Δαίδαλόν φασιν ὑπὸ δὲ
[9, 40]	μάλιστα Χαιρωνεῖς τιμῶσι τὸ σκῆπτρον	ὃ	ποιῆσαι Διί φησιν Ὅμηρος Ἥφαιστον,
[9, 2]	πρὸ τοῦ βωμοῦ. τρόπαιον δέ,	ὃ	τῆς μάχης τῆς Πλαταιᾶσιν ἀνέθεσαν
[9, 37]	πάγας ἤ τι καὶ ἄλλο	ὃ	τὸν ἐσελθόντα καὶ ἁπτόμενον τῶν
[9, 39]	ἐφεστήκασι δὲ ἐπὶ τῇ κρηπῖδι	ὀβελοὶ	καὶ αὐτοὶ χαλκοῖ καὶ αἱ
[9, 12]	Ἀθηνᾶς ταύτης τὸ ὄνομα, ὅτι	Ὄγγα	κατὰ γλῶσσαν τὴν Φοινίκων καλεῖται
[9, 26]	τε καὶ ἄγαλμα Ποσειδῶνος ἐλείπετο	Ὀγχηστίου	καὶ τὸ ἄλσος, ὃ δὴ
[9, 37]	μὲν ἐν τῇ ἑορτῇ τοῦ	Ὀγχηστίου	Ποσειδῶνος Θηβαίων φονεύουσιν ἄνδρες ἐξ
[9, 26]	δὲ ἐνταῦθα οἰκῆσαι Ποσειδῶνος παῖδα	Ὀγχηστόν.	ἐπ´ ἐμοῦ δὲ ναός τε
[9, 26]	καὶ δέκα σταδίους πόλεως ἐρείπια	Ὀγχηστοῦ·	φασὶ δὲ ἐνταῦθα οἰκῆσαι Ποσειδῶνος
[9, 12]	θύειν νομίζουσι. λέγεται δὲ καὶ	ὅδε	ὑπ´ αὐτῶν λόγος, ὡς ἀπιόντι
[9, 25]	τὸν θρόνον. (κατὰ δὲ τὴν	ὁδὸν	τὴν ἀπὸ τῶν πυλῶν τῶν
[9, 2]	καθάπερ γε ἴσμεν τὴν Σχιστὴν	ὁδὸν	τὴν ἐπὶ Φωκέων, ἐφ´ ᾗ
[9, 19]	δὲ ἐπί τε Τευμησσὸν καὶ	ὁδὸν	τὴν ἐς Χαλκίδα Χαλκώδοντος μνῆμά
[9, 33]	καὶ εἴχετο γὰρ δίψῃ καθ´	ὁδόν	φασιν αὐτὸν πιόντα ἀπὸ τῆς
[9, 21]	λελέχθαι εἶναι πείθομαι τὸν τίγριν·	ὀδόντας	δὲ αὐτὸ τριστοίχους καθ´ ἑκατέραν
[9, 21]	ἀνθρώπου, στόμα δὲ εὐρύτερον καὶ	ὀδόντας	θηρίου· τὰ δὲ ὄμματα ἐμοὶ
[9, 10]	ἀπέκτεινεν ἐπὶ τῇ κρήνῃ, τοὺς	ὀδόντας	σπείραντα, ἄνδρας δὲ ἀπὸ τῶν
[9, 10]	σπείραντα, ἄνδρας δὲ ἀπὸ τῶν	ὀδόντων	ἀνεῖναι τὴν γῆν. (ἔστι δὲ
[9, 18]	τὰ θηρία. ~(Ἐκ Θηβῶν δὲ	ὁδὸς	ἐς Χαλκίδα κατὰ πύλας ταύτας
[9, 23]	ἁρπαγῇ. (ἐντεῦθεν ἐς Ἀκραίφνιόν ἐστιν	ὁδὸς	τὰ πλείω πεδιάς. εἶναι δὲ
[9, 38]	πέτραν τε οὐ πόρρω τῆς	ὁδοῦ	καὶ τὴν ὄρνιθα ἐπὶ τῇ
[9, 23]	εἶχε κατακλίνεται βραχὺ ὑπὲρ τῆς	ὁδοῦ,	μέλισσαι δὲ αὐτῷ καθεύδοντι προσεπέτοντό
[9, 15]	Ξενοφῶντος, Ξενοφῶντος δὴ τοῦ Κύρῳ	ὁδοῦ	μετασχόντος ἐπὶ βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ
[9, 8]	Θήβας ἔστιν ἐν δεξιᾷ τῆς	ὁδοῦ	περίβολός τε οὐ μέγας καὶ
[9, 14]	Λέχαιον ἐγίνετο καὶ διεξιέναι τῆς	ὁδοῦ	τὰ στενὰ καὶ δύσβατα ἔμελλεν,
[9, 19]	δὲ αὐτῶν ἐν δεξιᾷ τῆς	ὁδοῦ	χῶμα οὐ μέγα ὕλῃ τε
[9, 9]	καὶ τὰ ἔπη τὰ ἐς	Ὀδυσσέα	ἐπαινῶ μάλιστα. πολέμου μὲν δή,
[9, 41]	γε τοῖς Εὐμαίου λόγοις πρὸς	Ὀδυσσέα,	πρὶν ἢ ἐκ Πύλου Τηλέμαχον
[9, 5]	Ὁμήρῳ χρώμενος, ὃς ἐποίησεν ἐν	Ὀδυσσείᾳ	(μητέρα τ´ Οἰδιπόδαο ἴδον, καλὴν
[9, 5]	λόγῳ καὶ Ὅμηρος ἐν τῇ	Ὀδυσσείᾳ·	οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν
[9, 41]	Ἐριφύλῃ δοθέντα Ὅμηρός φησιν ἐν	Ὀδυσσείᾳ	πεποιῆσθαι χρυσοῦ, καὶ οὕτως ἔχει·
[9, 33]	καὶ ὅτι Ὅμηρος ἐποίησεν ἐν	Ὀδυσσείᾳ	συνετὸν εἶναι γνώμην Τειρεσίαν τῶν
[9, 4]	ἐν τῷ ναῷ Πολυγνώτου μὲν	Ὀδυσσεὺς	τοὺς μνηστῆρας ἤδη κατειργασμένος, Ὀνασία
[9, 39]	ῥυῆναί τε δὴ τὸ ὕδωρ	ὅθεν	ἀνείλετο ἡ Κόρη τὸν λίθον
[9, 26]	(προελθόντων δὲ τὸ ὄρος ἐστὶν	ὅθεν	τὴν Σφίγγα λέγουσιν ὁρμᾶσθαι ἐπ´
[9, 37]	δὲ αὐτίκα αὐτός τε καὶ	οἱ	ἀδελφοὶ συλλέξαντες ἦλθον ἐπὶ τὰς
[9, 35]	νέμουσιν ὁμοῦ τῇ Πανδρόσῳ τιμὰς	οἱ	Ἀθηναῖοι, Θαλλὼ τὴν θεὸν ὀνομάζοντες.
[9, 1]	ἐκπεσόντας δὲ σφᾶς ἐδέξαντο αὖθις	οἱ	Ἀθηναῖοι. Φιλίππου δέ, ὡς ἐκράτησεν
[9, 36]	ἥ τε πόλις Ὀρχομενὸς καὶ	οἱ	ἄνδρες ἐκλήθησαν Ὀρχομένιοι· διέμεινε δὲ
[9, 39]	κατέβησάν τε ἐς τὸ χθαμαλὸν	οἱ	ἄνθρωποι καὶ ἐκλήθη Λεβάδεια ἡ
[9, 5]	Ἰλλυριούς. (τὰς δὲ Θήβας ἑλόντες	οἱ	Ἀργεῖοι παραδιδόασι Θερσάνδρῳ Πολυνείκους παιδί.
[9, 18]	τὰ πολεμικά· καὶ ἡνίκα ἐπεστράτευσαν	οἱ	Ἀργεῖοι, Τυδέα ὁ Μελάνιππος οὗτος
[9, 12]	γε ἰδέας αὐλῶν τρεῖς ἐκτῶντο	οἱ	αὐληταὶ καὶ τοῖς μὲν αὔλημα
[9, 12]	ἐς ἁρμονίαν τὴν Φρύγιον ἐπεποίηντο	οἱ	αὐλοί, τὸ δὲ καλούμενον Λύδιον
[9, 41]	διαχέαντας χαλκὸν πρώτους. (Πατρεῖς δὲ	οἱ	Ἀχαιοὶ λόγῳ μὲν λέγουσιν ὅτι
[9, 15]	ἡγεμόνα ποιοῦνται τὸν Ἐπαμινώνδαν καὶ	οἱ	Βοιωτάρχαι παραχωροῦσιν ἑκουσίως τῆς ἀρχῆς·
[9, 15]	Φοιβίαν, ἔνθα ἦσαν τὸ πολὺ	οἱ	Βοιώτιοι φυγάδες συνηγμένοι, ἀφίησι τοὺς
[9, 24]	Σαράπιδός ἐστιν ἱερά. (λέγουσι δὲ	οἱ	Βοιωτοὶ καὶ πολίσματα ἄλλα πρὸς
[9, 34]	Ἡρακλῆς Χάροψ ἐπίκλησιν· ἐνταῦθα δὲ	οἱ	Βοιωτοὶ λέγουσιν ἀναβῆναι τὸν Ἡρακλέα
[9, 34]	ἐς τὸν κοινὸν συνίασιν ἐνταῦθα	οἱ	Βοιωτοὶ σύλλογον. ἐν δὲ τῷ
[9, 27]	ἔχοντας εὕρισκον. οὐ μὴν οὐδὲ	οἱ	Βοιωτοὶ τοῦ Ἡρακλέους ἠγνόουν τοῦτο
[9, 40]	τοῦ λόγου. ~(Τὸ δὲ μαντεῖον	οἱ	Βοιωτοὶ τοῦτο οὐ πεπυσμένοι πρότερον
[9, 35]	Ὄλμωνας. ~(Τὸν δὲ Ἐτεοκλέα λέγουσιν	οἱ	Βοιωτοὶ Χάρισιν ἀνθρώπων θῦσαι πρῶτον.
[9, 13]	Κιθαιρῶνα ἐσβολήν, ὄνομα δὲ ἦν	οἱ	Βραχυλλίδης, τούτου τοῦ ἀνδρός, ὡς
[9, 5]	δὲ ἐξ αὐτῆς οὐ δοκῶ	οἱ	γενέσθαι, μάρτυρι Ὁμήρῳ χρώμενος, ὃς
[9, 37]	αὐτῷ χρήματα συνείλεκτο, ἐνταῦθα ἐπεθύμησέν	οἱ	γενέσθαι παῖδας· (ἐλθόντι δὲ ἐς
[9, 39]	ἢ πρότερον καὶ γέλως ἐπάνεισίν	οἱ.	(γράφω δὲ οὐκ ἀκοὴν ἀλλὰ
[9, 10]	δὴ πολλοὺς ἑώρων αὐτόθι ἀνακειμένους·	οἱ	δ´ οὖν εὐδαιμονέστεροι τῶν παίδων
[9, 10]	ἐνιαύσιον ποιοῦσιν· ἐπίκλησις δέ ἐστίν	οἱ	δαφναφόρος, στεφάνους γὰρ φύλλων δάφνης
[9, 22]	οἱ μὲν ἀπὸ Ἀνθηδόνος νύμφης,	οἱ	δὲ Ἄνθαν δυναστεῦσαι λέγουσιν ἐνταῦθα,
[9, 3]	ἐπὶ ἅμαξαν, γυναῖκα ἐφιστᾶσι νυμφεύτριαν·	οἱ	δὲ αὖθις κληροῦνται καθ´ ἥντινα
[9, 31]	ἐπὶ Ἔργοις τε καὶ Ἡμέραις.	οἱ	δὲ αὐτοὶ οὗτοι λέγουσι καὶ
[9, 33]	τούτου δὲ Ἀθηνᾶν τραφῆναι λέγουσιν·	οἱ	δὲ εἶναι καὶ τὴν Ἀλαλκομενίαν
[9, 31]	ἀληθῆ τὴν τοῦ ἀδικήματος δόξαν,	οἱ	δὲ ἐκείνου γενέσθαι τὸ ἔργον.
[9, 29]	Αἰγύπτιοι τῇ ἐπιχωρίῳ φωνῇ Μανέρων.	οἱ	δὲ Ἕλλησιν ἔπη ποιήσαντες, Ὅμηρος
[9, 39]	ἐπιτρέπουσιν αὐτὸν ἤδη τοῖς προσήκουσιν.	οἱ	δὲ ἐς τὸ οἴκημα, ἔνθα
[9, 26]	ἀπὸ ταύτης κληθῆναι τὴν πόλιν,	οἱ	δὲ Θέσπιόν φασιν ἐξ Ἀθηνῶν
[9, 26]	ὀλέθρῳ τῶν ἁρπαζομένων αἴνιγμα ᾄδουσαν·	οἱ	δὲ κατὰ λῃστείαν σὺν δυνάμει
[9, 24]	εὐθεῖαν ἐπὶ λίμνην τὴν Κηφισίδα	οἱ	δὲ Κωπαΐδα ὀνομάζουσι τὴν αὐτήν
[9, 1]	ἀνδρῶν καὶ τὰ πλείω γυναικῶν.	οἱ	δὲ Πλαταιεῖς τὸ ἐξ ἀρχῆς
[9, 34]	οἱ μὲν αὐτοῦ Φρίξου φασίν,	οἱ	δὲ Πρέσβωνος γεγονέναι δὲ Φρίξῳ
[9, 13]	μὲν προβάτοις ἐγίνοντο οὐδὲν βλάβος,	οἱ	δὲ τὰς αἶγας τὰς κατοιάδας
[9, 29]	ἄλλο οὐδὲν ἐλείπετο ἐς μνήμην,	οἱ	δὲ τοῦ Ἀλωέως παῖδες ἀριθμόν
[9, 9]	ὡς ἡττήθησαν ὁμοῦ Λαοδάμαντι ἐκδιδράσκουσιν,	οἱ	δὲ ὑπολειφθέντες πολιορκίᾳ παρέστησαν. ἐποιήθη
[9, 35]	ἐστιν ὁμοίως ἅπαντα ἐν ἐσθῆτι,	οἱ	δὲ ὕστερον οὐκ οἶδα ἐφ´
[9, 40]	αὐτῆς τὸν Θησέα οὕτω φασὶν	οἱ	Δήλιοι τὸ ξόανον τῆς θεοῦ
[9, 28]	ὥστε καὶ διαφεύγουσι τὰ πολλὰ	οἱ	δηχθέντες, ἢν ἀνδρὶ Λίβυι γένους
[9, 30]	κάτεισιν ἐς θάλασσαν ναυσίπορος. τοῦτον	οἱ	Διασταὶ τὸν ποταμὸν ἐπιρρεῖν διὰ
[9, 14]	ἤδη τοῦ χρόνου· λέγονται δὲ	οἱ	δικάζειν λαχόντες οὐδὲ ἀρχὴν περὶ
[9, 5]	δὲ Ξάνθος, ὃν Ἀνδρόπομπος μονομαχήσαντά	οἱ	δόλῳ καὶ οὐ σὺν τῷ
[9, 5]	ἔφυγε· δεηθεὶς δὲ Ἀδράστου δοῦναί	οἱ	δύναμιν τὴν κατάξουσαν, τήν τε
[9, 23]	ποτε ἄνδρα Εὐρωπέα ὄνομα δέ	οἱ	εἶναι Μῦν τοῦτον ἀποσταλέντα ὑπὸ
[9, 29]	οὕτως ὁ Πίερος ἢ σοφώτερά	οἱ	εἶναι φανέντα ἢ κατά τι
[9, 21]	τοὺς ἐκ Παιόνων οὗτοι δὲ	οἱ	ἐκ Παιόνων ἔς τε τὸ
[9, 2]	τῆς μάχης τῆς Πλαταιᾶσιν ἀνέθεσαν	οἱ	Ἕλληνες, πεντεκαίδεκα σταδίοις μάλιστα ἕστηκεν
[9, 30]	ἀπολλυμένων δὲ ἤδη Λιβηθρίων, οὕτως	οἱ	ἐν Δίῳ Μακεδόνες κατά γε
[9, 24]	λίμνη. οἱ μὲν δὴ ἰχθῦς	οἱ	ἐν τῇ Κηφισίδι οὐδέν τι
[9, 18]	ἐστι Πιονίαι, τὸν δὲ οἰκιστὴν	οἱ	ἐνταῦθα Πίονιν τῶν τινα ἀπογόνων
[9, 30]	πάλαι νεκυομαντεῖον αὐτόθι· νομίζοντα δέ	οἱ	ἕπεσθαι τῆς Εὐρυδίκης τὴν ψυχὴν
[9, 30]	τοῦ Ὀρφέως ἡ ὑδρία, καθὰ	οἱ	ἐπιχώριοι λέγουσι. (ῥεῖ δὲ καὶ
[9, 5]	ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς· καὶ ἐναγίζειν	οἱ	ἐπιχώριοί φασιν αὐτῷ. (τελευτήσαντος δὲ
[9, 1]	ἡσυχίαν ἐφεώρων τὰ ἑαυτῶν καὶ	οἱ	ἔσχατοι γεωργοῦντες. (Νεοκλῆς δὲ ὃς
[9, 35]	πλάσται καὶ κατὰ ταὐτὰ ἐποίουν	οἱ	ζωγράφοι· καὶ Σμυρναίοις τοῦτο μὲν
[9, 30]	αἳ τὸν Ὀρφέα ἀπέκτειναν ἐναπονίψασθαί	οἱ	θελῆσαι τὸ αἷμα, καταδῦναί τε
[9, 34]	τῆς Αἰήτου θυγατρός οὕτω συγχωροῦσιν	οἱ	Θερσάνδρου παῖδες οἶκον μὲν τὸν
[9, 31]	ἄλσος, καὶ ἑορτήν τε ἐνταῦθα	οἱ	Θεσπιεῖς καὶ ἀγῶνα ἄγουσι Μουσεῖα·
[9, 13]	στρατοπέδου τοῖς ἐθέλουσιν οἴκαδε· καὶ	οἱ	Θεσπιεῖς τε ἀπαλλάσσονται πανδημεὶ καὶ
[9, 27]	οἱ παρεστηκότα ἐποίησε ~(Θεῶν δὲ	οἱ	Θεσπιεῖς τιμῶσιν Ἔρωτα μάλιστα ἐξ
[9, 14]	κατὰ τὴν ἐπιστρατείαν τὴν Θεσσαλῶν·	οἱ	Θεσσαλοὶ δὲ τότε, ὡς ἑλεῖν
[9, 25]	ἐκώλυσεν οὐδέν, ἥντινα λέγουσιν ἀρχὴν	οἱ	Θηβαῖοι γενέσθαι τοῖς δρωμένοις. πόλιν
[9, 11]	ἠδ´ Ἀγαμήδης» (τοῦτο μὲν ἐνταῦθα	οἱ	Θηβαῖοι γραφῆναι λέγουσιν· ἐπιδεικνύουσι δὲ
[9, 12]	τὴν Αἰγυπτίων φωνήν. (φασὶ δὲ	οἱ	Θηβαῖοι, καθότι τῆς ἀκροπόλεως ἀγορά
[9, 12]	Χαλκιδεῦσι. τοῦτόν τε οὖν ἐνταῦθα	οἱ	Θηβαῖοι καὶ Ἐπαμινώνδαν τὸν Πολύμνιδος
[9, 37]	οὕτω τοῦ δασμοῦ τε ἠλευθερώθησαν	οἱ	Θηβαῖοι καὶ οἱ Μινύαι μεγάλως
[9, 19]	χωρίον περιεχόμενον λογάσιν Ὄφεως καλοῦσιν	οἱ	Θηβαῖοι κεφαλήν, τὸν ὄφιν τοῦτον
[9, 9]	τοῦ τείχους βάλλοντες φονεύουσιν αὐτῶν	οἱ	Θηβαῖοι, κρατοῦσι δὲ ὕστερον καὶ
[9, 5]	οὕτω Λάιον ἐπὶ βασιλείᾳ κατάγουσιν	οἱ	Θηβαῖοι. (Λαΐῳ δὲ βασιλεύοντι καὶ
[9, 25]	ἔχων, ὅτι τῶν κηρύκων, ὡς	οἱ	Θηβαῖοι λέγουσιν, ἀπέτεμεν ἐπὶ λώβῃ
[9, 18]	Ἀργείους Παρθενοπαῖον τὸν Ταλαοῦ, καθὰ	οἱ	Θηβαῖοι λέγουσιν, ἐπεὶ τά γε
[9, 19]	ἅρματος καὶ οὐχ ὅπου λέγουσιν	οἱ	Θηβαῖοι· Μυκαλησσὸν δὲ ὁμολογοῦσιν ὀνομασθῆναι,
[9, 25]	ῥοιά· ἄμπελον δὲ φῦναι μὲν	οἱ	Θηβαῖοι παρὰ σφίσι πρώτοις φασὶν
[9, 1]	πρὸς δὲ τοὺς ἐγκαταληφθέντας ἐποιήσαντο	οἱ	Θηβαῖοι σπονδάς, ἀπελθεῖν σφᾶς πρὸ
[9, 7]	χώραν ὕστερον Ῥωμαίων χάριτι ἀνεσώσαντο	οἱ	Θηβαῖοι, τὰ δὲ ἄλλα ἐς
[9, 9]	πρὸς τῷ Ἰσμηνίῳ μάχης ἐκρατήθησαν	οἱ	Θηβαῖοι τῇ συμβολῇ, καὶ ὡς
[9, 16]	τοὺς Θρᾷκας παρέδωκεν ὑπνωμένους. ἐνταῦθα	οἱ	Θηβαῖοι τὸ ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων
[9, 10]	αὐτὸν ὁ θεός, καθά φασιν	οἱ	Θηβαῖοι, τοξεύει. (Καάνθου μὲν ἐνταῦθά
[9, 17]	ὁμοίως. καὶ ἐπὶ τούτῳ φρουρὰν	οἱ	Θηβαῖοι τότε ἔχουσι τοῦ μνήματος.
[9, 18]	εἶναι. φασὶ γὰρ καὶ ἄλλοις	οἱ	Θηβαῖοι τῶν καλουμένων ἡρώων καὶ
[9, 23]	Θεσπιέων τοὺς συνδιαβάντας ὁμολογοῦσι καὶ	οἱ	Θηβαῖοι. (ὑπερβάντι δὲ τοῦ σταδίου
[9, 11]	ἤδη τὰ ἀγάλματα· ταύτας καλοῦσιν	οἱ	Θηβαῖοι Φαρμακίδας, πεμφθῆναι δὲ ὑπὸ
[9, 21]	φάραγγας καὶ σπήλαια τὰ βαθύτατα.	οἱ	θηρεύοντες οὖν, ὁπότε ἐπὶ βραχύτατον,
[9, 30]	λύπης αὑτοῦ γενέσθαι. λέγουσι δὲ	οἱ	Θρᾷκες, ὅσαι τῶν ἀηδόνων ἔχουσι
[9, 40]	οἰκήματι ἔχει τὸ σκῆπτρον· καί	οἱ	θυσίαι ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν θύονται,
[9, 39]	παρὰ τοῦ Τροφωνίου παραλαβόντες αὖθις	οἱ	ἱερεῖς καθίζουσιν ἐπὶ θρόνον Μνημοσύνης
[9, 21]	ταύτην οὐκ ἀληθῆ τὴν φήμην	οἱ	Ἰνδοὶ δέξασθαι δοκοῦσί μοι παρ´
[9, 25]	ἀνέστησαν μὲν ὑπὸ τῶν Ἀργείων	οἱ	Καβειραῖοι, ἐξελείφθη δὲ ἐπὶ χρόνον
[9, 25]	ἱερὸν ἀφέστηκεν. οἵτινες δέ εἰσιν	οἱ	Κάβειροι καὶ ὁποῖά ἐστιν αὐτοῖς
[9, 23]	ἐς γῆρας· ἐπιστᾶσα ἡ Περσεφόνη	οἱ	καθεύδοντι οὐκ ἔφασκεν ὑμνηθῆναι μόνη
[9, 12]	τι ἔτερπε τὰ θέατρα· καί	οἱ	καὶ ᾆσμα πεποιημένον ἐστὶ προσόδιον
[9, 18]	τῶν Ἀδράστου Μηκιστέα ἀπέκτεινε, καί	οἱ	καὶ αὐτῷ τὴν τελευτὴν ὑπὸ
[9, 30]	ἐκάθευδεν ὁ ποιμήν, ἐπῄει δέ	οἱ	καὶ καθεύδοντι ἔπη τε ᾄδειν
[9, 39]	ποταμός ἐστιν ἡ Ἕρκυνα· καί	οἱ	καὶ κρέα ἄφθονά ἐστιν ἀπὸ
[9, 31]	ἑαυτοῦ σκιὰν ἑώρα, εἶναι δέ	οἱ	καὶ συνιέντι ῥᾳστώνην τοῦ ἔρωτος
[9, 4]	ξόανόν ἐστιν ἐπίχρυσον, πρόσωπον δέ	οἱ	καὶ χεῖρες ἄκραι καὶ πόδες
[9, 35]	τὸ σχῆμα αὐταῖς· Χάριτας γοῦν	οἱ	κατ´ ἐμὲ ἔπλασσόν τε καὶ
[9, 32]	ἐς τὸ ναυτικὸν αἰτοίη, παρεῖναί	οἱ	κατὰ καιρόν τε καὶ ἄφθονα·
[9, 39]	τούτου τε μνημονεύει τὰ ὀφθέντα	οἱ	καταβάντι. θεασάμενος δὲ ἄγαλμα ὃ
[9, 22]	ἀλεκτρυόνων, οἵ τε μάχιμοι καὶ	οἱ	κόσσυφοι καλούμενοι. τούτων τῶν κοσσύφων
[9, 13]	Θηβαίων ἐξῆρτο ἤδη πόλεμος καὶ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι δυνάμει καὶ αὑτῶν καὶ
[9, 13]	ἐπικρύπτεσθαι τὰς συμφορὰς ἀεί ποτε	οἱ	Λακεδαιμόνιοι πεφύκασιν, ἔφασκεν ἀναίρεσιν τῶν
[9, 39]	ἐπονομάζουσιν· οὗτοι τὸν καταβαίνοντά εἰσιν	οἱ	λούοντες καὶ ὁπόσα χρὴ διακονούμενοι
[9, 7]	δὲ καὶ Μεσσήνιοι καὶ Ἀρκάδων	οἱ	Μεγάλην πόλιν ἔχοντες. (δοκεῖ δέ
[9, 37]	ἀφαιρεῖν κατὰ τὸ ἐκτός· καὶ	οἱ	μὲν ἀεί τι ἀπὸ τῶν
[9, 3]	μοίρας κρεῶν ἑφθῶν. ὄρνιθες δὲ	οἱ	μὲν ἄλλοι σφίσιν ἥκιστά εἰσι
[9, 31]	τὴν δὲ ἀδελφὴν τῶν νεανίσκων	οἱ	μὲν ἄλλου τού φασιν αἰσχύναντος
[9, 33]	γενέσθαι δὲ αὐτῇ τὸ ὄνομα	οἱ	μὲν ἀπὸ Ἀλαλκομενέως ἀνδρὸς αὐτόχθονος,
[9, 22]	δὲ τῇ πόλει τὸ ὄνομα	οἱ	μὲν ἀπὸ Ἀνθηδόνος νύμφης, οἱ
[9, 9]	ἐγένετο ἰσχυρά. (τῶν δὲ Θηβαίων	οἱ	μὲν αὐτίκα ὡς ἡττήθησαν ὁμοῦ
[9, 34]	(ὕστερον δὲ ἀναστρέψαντος ἐκ Κόλχων	οἱ	μὲν αὐτοῦ Φρίξου φασίν, οἱ
[9, 24]	ἐπικλύσασα ἠφάνισεν αὐτὰ ἡ λίμνη.	οἱ	μὲν δὴ ἰχθῦς οἱ ἐν
[9, 30]	συὸς ἀπολεῖσθαι Λιβηθρίοις τὴν πόλιν.	οἱ	μὲν δι´ οὐ πολλῆς φροντίδος
[9, 5]	αὐτὸς μονομαχεῖ κατὰ πρόκλησιν. (καὶ	οἱ	μὲν μονομαχοῦντες ἀποθνήσκουσιν, ἐς δὲ
[9, 13]	αὑτῶν. (ὡς δὲ τῶν συμμάχων	οἱ	μὲν οὐδὲ ἀρχὴν ἀνῃροῦντο ἅτε
[9, 5]	Φοινίκων στρατιᾶς ἐπελθούσης μάχῃ νικηθέντες	οἱ	μὲν Ὕαντες ἐς τὴν νύκτα
[9, 9]	οὐ τὸ Ἀργολικὸν μόνον οὐδὲ	οἱ	Μεσσήνιοι καὶ Ἀρκάδες ἠκολουθηκότες, ἀλλὰ
[9, 19]	ἡμέροις δένδροις. ἐτάφησαν δὲ αὐτόθι	οἱ	μετὰ Αἰγιαλέως ποιησάμενοι τοῦ Ἀδράστου
[9, 37]	τε ἠλευθερώθησαν οἱ Θηβαῖοι καὶ	οἱ	Μινύαι μεγάλως τῷ πολέμῳ προσέπταισαν·
[9, 40]	εἶδεν ἑσμὸν μελισσῶν, καὶ παρέστη	οἱ,	ὅποι ποτ´ ἂν ἀποτράπωνται, καὶ
[9, 38]	δὲ τοῦ Χερσίου καὶ ἐπίγραμμα	οἱ	Ὀρχομένιοι τὸ ἐπὶ τῷ Ἡσιόδου
[9, 21]	οὐ κατὰ ταὐτὰ ἔχειν φανεῖσθαί	οἱ·	(οὐ γὰρ δὴ ἄνθρωπος μόνον
[9, 30]	καὶ μέγα καὶ ἡδὺ φωνεῖν.	οἱ	οὖν ἐγγύτατα νέμοντες ἢ καὶ
[9, 37]	ἄργυρος ἐνῆν καὶ ὁ χρυσός	οἱ,	πάγας ἤ τι καὶ ἄλλο
[9, 10]	στεφάνους γὰρ φύλλων δάφνης φοροῦσιν	οἱ	παῖδες. εἰ μὲν οὖν πᾶσιν
[9, 12]	τοῦ χαλκοῦ· τὸν βωμὸν δὲ	οἱ	παῖδες εἰργάσαντο οἱ Πραξιτέλους. (ἀνδριάς
[9, 41]	τῷ ἀνδρί· ὃν ἀνέθεσαν μὲν	οἱ	παῖδες ἐς Δελφοὺς οἱ Φηγέως
[9, 31]	ἐστιν εἰρημένα. ὅτι μὲν γὰρ	οἱ	παῖδες τοῦ Γανύκτορος Κτίμενος καὶ
[9, 34]	Ἁλιαρτίαν. Ἀθάμας δὲ ἅτε οὐδένα	οἱ	παίδων τῶν ἀρσένων λελεῖφθαι νομίζων
[9, 7]	ζῶντι ἐγένοντο εὐλαί. (τῶν δέ	οἱ	παίδων Φίλιππον μὲν τὸν πρεσβύτατον,
[9, 3]	διαλλαγαῖς Δαίδαλα ἑορτὴν ἄγουσιν, ὅτι	οἱ	πάλαι τὰ ξόανα ἐκάλουν δαίδαλα·
[9, 17]	ἐνδῦναι τὰ ὅπλα ἐκάλουν ἄρα	οἱ	παλαιοὶ ζώσασθαι· καὶ δὴ Ὅμηρον,
[9, 33]	Ἅιδου μόνον, ταῦτα μὲν καὶ	οἱ	πάντες ἴσασιν ἀκοῇ. (Ἁλιαρτίοις δέ
[9, 31]	ἡ δίκη, τάδε μὲν καὶ	οἱ	πάντες κατὰ ταὐτὰ εἰρήκασι· τὴν
[9, 39]	ὕδωρ καλούμενον, ἵνα λήθη γένηταί	οἱ	πάντων ἃ τέως ἐφρόντιζε, καὶ
[9, 26]	Ἐργάνην καὶ αὐτὴν καὶ Πλοῦτόν	οἱ	παρεστηκότα ἐποίησε ~(Θεῶν δὲ οἱ
[9, 5]	ἔμελλε δὲ ἄρα αὐτόν, ὥς	οἱ	παρίστατο ἡ τελευτή, παῖδα ἔτι
[9, 13]	ἐς γένους δόξαν, ὁ δέ	οἱ	πατὴρ χρημάτων ἕνεκα μέσου ἀνδρὸς
[9, 12]	ὥρα κατήπειγε τῆς θυσίας καὶ	οἱ	πεμφθέντες ἐπὶ τὸν ταῦρον οὐχ
[9, 28]	καρπὸν αἰξὶν ἥδιστον. λέγουσι δὲ	οἱ	περὶ τὸν Ἑλικῶνα οἰκοῦντες καὶ
[9, 31]	ὁπλῇ τῆς γῆς. (Βοιωτῶν δὲ	οἱ	περὶ τὸν Ἑλικῶνα οἰκοῦντες παρειλημμένα
[9, 3]	δρυῶν ἐστιν ἐνταῦθα. ἐς τοῦτον	οἱ	Πλαταιεῖς ἀφικόμενοι τὸν δρυμὸν προτίθενται
[9, 1]	ἐστιν ὅμορος, πρὸς δὲ Ἐλευθερῶν	οἱ	Πλαταιεῖς. Βοιωτοὶ δὲ τὸ μὲν
[9, 4]	ὕστερον μέντοι τὸ ὕδωρ ἀνεσώσαντο	οἱ	Πλαταιεῖς. (ἐκ Πλαταίας δὲ ἰοῦσιν
[9, 1]	ἐν Θήβαις οὐ γὰρ αὐτὸν	οἱ	Πλαταιεῖς ἐλελήθεσαν ἐπὶ τῇ τέχνῃ
[9, 3]	αὐτὸ ὀνομάζουσι. (ταύτην μὲν ἰδίᾳ	οἱ	Πλαταιεῖς ἑορτὴν ἄγουσι, Δαίδαλα μικρὰ
[9, 3]	τὸ ὄνομα. (Δαίδαλα οὖν ἄγουσιν	οἱ	Πλαταιεῖς ἑορτὴν δι´ ἔτους ἑβδόμου
[9, 3]	χρόνον τὴν ἑορτήν φασιν, ἡνίκα	οἱ	Πλαταιεῖς ἔφευγον. ξόανα δὲ τεσσαρεσκαίδεκα
[9, 1]	δὲ βασιλέων ἄλλον μὲν οὐδένα	οἱ	Πλαταιεῖς ἴσασι, μόνον δὲ Ἀσωπὸν
[9, 1]	Θηβαίους οὐκ ἦν συνεστηκώς, ἀλλὰ	οἱ	Πλαταιεῖς μένειν τὴν εἰρήνην σφίσιν
[9, 1]	σπονδάς. οὐκ ἀνύποπτα οὖν ἡγούμενοι	οἱ	Πλαταιεῖς τὰ ἐκ τῶν Θηβαίων
[9, 1]	τῶν Θηβαίων πράσσοντος, οὕτω καὶ	οἱ	Πλαταιεῖς ὑπ´ αὐτοῦ κατήχθησαν. ~(Γῆς
[9, 3]	ἰδιῶται δὲ ὁπόσα δὴ θύουσιν	οἱ	πλούσιοι· τοῖς δὲ οὐχ ὁμοίως
[9, 13]	τῆς πορείας ἦσαν αἶγες, κατοιάδας	οἱ	ποιμένες ὀνομάζουσιν αὐτάς. τότε οὖν
[9, 13]	ἐθέλοντες, ἐνδιδόντες δὲ ὅπῃ σφίσιν	οἱ	πολέμιοι προσφέροιντο. αὐτοὺς δὲ Λακεδαιμονίους
[9, 27]	Ῥωμαίους. (Ἔρωτα δὲ ἄνθρωποι μὲν	οἱ	πολλοὶ νεώτατον θεῶν εἶναι καὶ
[9, 8]	ὁμοῦ Λαοδάμαντι τῷ Ἐτεοκλέους ὑπεξίασιν	οἱ	πολλοί· τούτων οὖν μοῖρα τὴν
[9, 12]	βωμὸν δὲ οἱ παῖδες εἰργάσαντο	οἱ	Πραξιτέλους. (ἀνδριάς τέ ἐστι Προνόμου
[9, 33]	ἂν ἐπανήκοντι ἐς Ἁλίαρτον ἐντύχῃ	οἱ	πρὸ τῶν ἄλλων, τούτου δεῖν
[9, 25]	γὰρ τὸν τοῦ Πολυνείκους ἄρασθαί	οἱ	προθυμουμένῃ νεκρὸν οὐδεμία ἐφαίνετο ῥᾳστώνη,
[9, 9]	συμμαχίαν· ἤμυναν δὲ καὶ Θηβαίοις	οἱ	πρόσοικοι, καὶ μάχη πρὸς Γλίσαντι
[9, 33]	ἐς κατάλυσιν τοῦ ναοῦ· κισσός	οἱ	προσπεφυκὼς μέγας καὶ ἰσχυρὸς διέλυσεν
[9, 10]	τὸν εἰργασμένον ἐπύθετο, οὐ μεγάλη	οἱ	σοφία καὶ τὸ ἕτερον θεασαμένῳ
[9, 5]	μετά γε αὐτὸν Κάδμον ἠδύναντο	οἱ	Σπαρτοί, Χθόνιος καὶ Ὑπερήνωρ καὶ
[9, 31]	τοῦ ἔρωτος ἐπὶ τῇ πηγῇ	οἱ	συμβῆναι τὴν τελευτήν. τοῦτο μὲν
[9, 13]	δὲ ἐς χεῖρας συνῄεσαν, ἐνταῦθα	οἱ	σύμμαχοι τῶν Λακεδαιμονίων ἅτε αὐτοῖς
[9, 11]	δὲ ὁ Λύκου καὶ Ἀθηναίων	οἱ	σὺν αὐτῷ τυραννίδα τὴν τῶν
[9, 18]	εἰσιν ἀργοὶ λίθοι· Θηβαίων δὲ	οἱ	τὰ ἀρχαῖα μνημονεύοντες Τυδέα φασὶν
[9, 30]	καὶ οὐ τῆς Πιέρου καί	οἱ	τὰ θηρία ἰέναι πρὸς τὸ
[9, 20]	πλοίων τοῖς λεπτοῖς, ἐς ὃ	οἱ	Ταναγραῖοι κρατῆρα οἴνου προτιθέασιν αὐτῷ.
[9, 19]	τὸ ὄνομα ἐγένετο ἀφανισθέντος, ὡς	οἱ	Ταναγραῖοί φασιν, ἐνταῦθα Ἀμφιαράῳ τοῦ
[9, 2]	τοῖς πεσοῦσιν ἰδίᾳ τέ εἰσιν	οἱ	τάφοι καὶ ἐλεγεῖά ἐστι Σιμωνίδου
[9, 29]	παρέλεκτο Ποσειδάων ἐνοσίχθων, ἣ δή	οἱ	τέκε παῖδα περιπλομένων ἐνιαυτῶν Οἴοκλον,
[9, 22]	τε ἄλλοι πιστὰ ἥγηνται καὶ	οἱ	τὴν θάλασσαν πλέοντες πλεῖστα ἀνθρώπων
[9, 27]	νυκτί· ταύτην δὲ οὐκ ἐθελῆσαί	οἱ	τὴν μίαν μιχθῆναι· τὸν δὲ
[9, 5]	ἐκ Δελφῶν ἐκ τοῦ παιδός	οἱ	τὴν τελευτήν, εἰ τέκοι τινὰ
[9, 28]	καὶ δένδρων ἡμέρων ἀνάπλεως· καὶ	οἱ	τῆς ἀνδράχνου θάμνοι παρέχονται τῶν
[9, 5]	τοὺς ἔπειτα ἀνώνυμον, Λάκου δὲ	οἱ	τῆς Ἀντιόπης παῖδες τῇ μάχῃ
[9, 30]	δὲ εἰρημένον ἐστὶν ὡς προαποθανούσης	οἱ	τῆς γυναικὸς ἐπὶ τὸ Ἄορνον
[9, 15]	τετάχθαι. (γεγονυίας δὲ ἐκτὸς Πυλῶν	οἱ	τῆς δυνάμεως ἐπιτίθεταί σφισιν ἐν
[9, 39]	καὶ αὐτὸς ἐπιχωρεῖ, τὰ γόνατά	οἱ	τῆς ὀπῆς ἐντὸς γενέσθαι προθυμούμενος·
[9, 17]	ἐθέλουσιν ἀπ´ αὐτοῦ τῆς γῆς	οἱ	Τιθορέαν ἐν τῇ Φωκίδι ἔχοντες,
[9, 5]	γενόμενον ἐν τῇ μάχῃ· καί	οἱ	τὸ μνῆμα ἐς Καΐκου πεδίον
[9, 10]	πρὸ τῆς ἐσόδου κεῖται, καί	οἱ	τὸ ὄνομά ἐστι καὶ ἐς
[9, 2]	δέρμα Ἀκταίωνι τὴν θεόν, παρασκευάζουσάν	οἱ	τὸν ἐκ τῶν κυνῶν θάνατον,
[9, 11]	Ἀθηνᾶν δὲ εἶναι τὴν ἐπαφεῖσάν	οἱ	τὸν λίθον τοῦτον ὅντινα Σωφρονιστῆρα
[9, 21]	Ταναγραίοις ἀποδέοντα. παρέχονται δὲ ἰδέαν	οἱ	Τρίτωνες· ἔχουσιν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ
[9, 36]	ἀπέθανεν ἐν τῇ μάχῃ καὶ	οἱ	τῶν Ἀργείων λογάδες. (τοὺς δὲ
[9, 14]	ἔχοντα Μεσσηνίους. (ἐν τούτῳ δὲ	οἱ	τῶν Θηβαίων σύμμαχοι κατέτρεχον διασκεδασθέντες
[9, 40]	εἶδος Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον, Ἱππότην δέ	οἱ	υἱὸν ἐνὶ μεγάροισιν ἔτικτεν Θηρώ
[9, 41]	μὲν οἱ παῖδες ἐς Δελφοὺς	οἱ	Φηγέως τρόπον δὲ ὅντινα ἐκτήσαντο
[9, 9]	καὶ ἐκ τῆς Μινυάδος χώρας	οἱ	Φλεγύαι. γενομένης δὲ πρὸς τῷ
[9, 36]	Ὀρχομενίων ὑπὸ ἀνοίας καὶ τόλμης	οἱ	Φλεγύαι καὶ ἦγον καὶ ἔφερον
[9, 7]	τὰ ἐκ Δελφῶν, ὁπόσα ὑπελίποντο	οἱ	Φωκεῖς· (ταῦτα μὲν δὴ διένειμε
[9, 23]	τε φωνῇ τῇ σφετέρᾳ καί	οἱ	χρῆσαι τὸν θεόν, οὐχ ἑλληνίσαντα
[9, 30]	μεῖζόν τι ᾄδειν. (Μακεδόνων δὲ	οἱ	χώραν τὴν ὑπὸ τὸ ὄρος
[9, 22]	τὰ ἐσόμενα ἐς τόδε προλέγειν	οἵ	τε ἄλλοι πιστὰ ἥγηνται καὶ
[9, 22]	καὶ γένη δύο ἐνταῦθα ἀλεκτρυόνων,	οἵ	τε μάχιμοι καὶ οἱ κόσσυφοι
[9, 35]	τά γε ἀρχαιότερα ἐχούσας ἐσθῆτα	οἵ	τε πλάσται καὶ κατὰ ταὐτὰ
[9, 30]	τὰς μάχας χωρεῖν. εἰσὶ δὲ	οἵ	φασι κεραυνωθέντι ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[9, 4]	Ληίτου μνῆμα· τῶν δὲ ἡγεμόνων,	οἳ	Βοιωτοὺς ἐς Τροίαν ἤγαγον, μόνος
[9, 29]	τὰ θεῖα ὀλίγωρον. (εἰσὶ δ´	οἳ	καὶ αὐτῷ θυγατέρας ἐννέα Πιέρῳ
[9, 17]	παρὰ τὸ Ἀμφίονος μνῆμα λίθους,	οἳ	κάτωθεν ὑποβέβληνται μηδὲ ἄλλως εἰργασμένοι
[9, 25]	ἀπέτεμεν ἐπὶ λώβῃ τὰς ῥῖνας,	οἳ	παρὰ Ὀρχομενίων ἀφίκοντο ἐπὶ τοῦ
[9, 5]	καὶ Ὅμηρος ἐν τῇ Ὀδυσσείᾳ·	οἳ	πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν ἑπταπύλοιο
[9, 21]	γαστέρα οὐρά σφισιν ἀντὶ ποδῶν	οἵα	περ τοῖς δελφῖσίν ἐστιν. (εἶδον
[9, 2]	Ῥέα τὸν πέτρον κατειλημένον σπαργάνοις,	οἷα	δὴ τὸν παῖδα ὃν ἔτεκε,
[9, 35]	Χάριτας κατεστήσατο ἴσασιν, ὀνόματα δὲ	οἷα	ἔθετο αὐταῖς οὐ μνημονεύουσιν· ἐπεὶ
[9, 30]	καὶ ἐπὶ μέγα ἦλθεν ἰσχύος	οἷα	πιστευόμενος εὑρηκέναι τελετὰς θεῶν καὶ
[9, 21]	ἔχουσιν ἐπὶ τῇ κεφαλῇ κόμην	οἷα	τὰ βατράχια τὰ ἐν ταῖς
[9, 31]	βάρους καὶ διὰ μέγεθος οὐχ	οἷά	τέ ἐστιν ἀνέχειν σφᾶς ἐς
[9, 3]	φλόγα καὶ ἐκ μακροτάτου σύνοπτον	οἶδα	ἀρθεῖσαν. (ὑπὸ δὲ τῆς κορυφῆς,
[9, 27]	ἢ τὸν Ἡσιόδῳ Θεογονίαν ἐσποιήσαντα	οἶδα	γράψαντα ὡς Χάος πρῶτον, ἐπὶ
[9, 10]	καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι γινόμενον	οἶδα	ἐν Θήβαις· τῷ Ἀπόλλωνι τῷ
[9, 32]	οὗ δὴ καὶ εἰκόνα ἰδὼν	οἶδα	ἐν πρυτανείῳ τῷ Ἀθηναίων, τούτῳ
[9, 11]	καὶ Σμυρναίους μάλιστα Ἑλλήνων χρωμένους	οἶδα·	ἔστι γὰρ καὶ Σμυρναίοις ὑπὲρ
[9, 35]	ἐσθῆτι, οἱ δὲ ὕστερον οὐκ	οἶδα	ἐφ´ ὅτῳ μεταβεβλήκασι τὸ σχῆμα
[9, 28]	τοιάδε ἄλλα ἐς αὐτοὺς συμβαίνοντα	οἶδα.	μέγεθος μὲν κατὰ μυρσίνης θάμνον
[9, 27]	Ἔρωτα θεῶν σέβεσθαι μάλιστα, οὐκ	οἶδα.	σέβονται δὲ οὐδέν τι ἧσσον
[9, 40]	τὰς συμφοράς. πέρα δὲ οὐκ	οἶδα	ὑπόλοιπα ὄντα τῶν Δαιδάλου· τοῖς
[9, 28]	ἐπεί τοι καὶ ἀνδρὸς ἀκούσας	οἶδα	Φοίνικος ὡς ἐν τῇ ὀρεινῇ
[9, 35]	ὡς Χάριτας ἄρα καὶ πρεσβυτέρας	οἶδεν	ἄλλας Ὅμηρος. (Ἡσίοδος δὲ ἐν
[9, 20]	ὀλοόφρονος, ὅστε θαλάσσης πάσης βένθεα	οἶδεν,	ἔχει δέ τε κίονας αὐτός
[9, 30]	ἐπολυπραγμόνησεν ἤδη, τοὺς Ὀρφέως ὕμνους	οἶδεν	ὄντας ἕκαστόν τε αὐτῶν ἐπὶ
[9, 2]	ἢ Οἰδίποδα ὅπῃ τεχθέντα ἐξέθεσαν,	οἶδεν	οὐδείς, καθάπερ γε ἴσμεν τὴν
[9, 5]	ὁ μὲν ἐπὶ τούτῳ τὸν	Οἰδίποδα	ἐκτίθησιν· ὁ δὲ καὶ τὸν
[9, 2]	Ἐχίονος ἐγένετο ἡ συμφορὰ ἢ	Οἰδίποδα	ὅπῃ τεχθέντα ἐξέθεσαν, οἶδεν οὐδείς,
[9, 5]	ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ (μητέρα τ´	Οἰδιπόδαο	ἴδον, καλὴν Ἐπικάστην, ἣ μέγα
[9, 5]	τῆς Ἐπικάστης ἐγένοντο παῖδες τῷ	Οἰδίποδι;	ἐξ Εὐρυγανείας δὲ τῆς Ὑπέρφαντος
[9, 18]	Θηβαίοις τάφος τοῦ Πριάμου πρὸς	Οἰδιποδίᾳ	καλουμένῃ κρήνῃ, κομίσαι δὲ αὐτοῦ
[9, 18]	ἐννεσίῃς´ ἥρωα σέβεσθαι» (τῇ δὲ	Οἰδιποδίᾳ	κρήνῃ τὸ ὄνομα ἐγένετο, ὅτι
[9, 5]	ὁ τὰ ἔπη ποιήσας ἃ	Οἰδιπόδια	ὀνομάζουσι· καὶ Ὀνασίας Πλαταιᾶσιν ἔγραψε
[9, 5]	ὑπὸ Ἐτεοκλέους μετὰ τὴν τελευτὴν	Οἰδίποδος.	κατελθὼν δὲ ἐς διαφορὰν προήχθη
[9, 25]	πόρρω τάφου τοὺς παῖδας λέγουσιν	Οἰδίποδος	μονομαχήσαντας ἀποθανεῖν ὑπὸ ἀλλήλων· σημεῖον
[9, 9]	ὃν Ἀργεῖοι καὶ Θηβαῖοι τῶν	Οἰδίποδος	παίδων ἕνεκα ἐπολέμησαν, ἐς τοσόνδε
[9, 18]	καλύπτει» (ἑξῆς δέ ἐστι τῶν	Οἰδίποδος	παίδων μνήματα· καὶ τὰ ἐπ´
[9, 5]	δὲ Ἐρινύων τῶν Λαΐου καὶ	Οἰδίποδος	Τισαμενῷ μὲν οὐκ ἐγένετο μήνιμα,
[9, 18]	καὶ δέκα ἀπωτέρω σταδίοις ἢ	Οἰδίποδος	τοῖς παισίν ἐστιν ὁ τάφος·
[9, 18]	καὶ τοῖς παισὶν ἐναγίζειν τοῖς	Οἰδίποδος·	τούτοις δὲ ἐναγιζόντων αὐτῶν τὴν
[9, 5]	δὲ περιόντος μὲν καὶ ἄρχοντος	Οἰδίποδος	ὑπεξῆλθεν ἐκ Θηβῶν δέει μὴ
[9, 2]	Φωκέων, ἐφ´ ᾗ τὸν πατέρα	Οἰδίπους	ἀπέκτεινεν, (ὁ δὲ Κιθαιρὼν τὸ
[9, 26]	τοῦτο ἁρπαγαῖς χρῆσθαι, πρὶν ἐξεῖλεν	Οἰδίπους	αὐτὴν ὑπερβαλόμενος πλήθει στρατιᾶς ἣν
[9, 26]	ἀμφισβητοῦντας γένους τε καὶ ἀρχῆς.	Οἰδίπους	δὲ ἄρα ἀφίκετο ὑπὸ ὀνείρατος
[9, 18]	ἐς αὐτὴν τὸ αἷμα ἐνίψατο	Οἰδίπους	τοῦ πατρῴου φόνου. πρὸς δὲ
[9, 40]	Ἀπόλλωνι τῷ Δηλίῳ, ἵνα μὴ	οἴκαδε	ἐπαγόμενος ἐς ἀνάμνησίν τε Ἀριάδνης
[9, 13]	παρεῖχεν ἀπὸ στρατοπέδου τοῖς ἐθέλουσιν	οἴκαδε·	καὶ οἱ Θεσπιεῖς τε ἀπαλλάσσονται
[9, 4]	ἐς Τροίαν ἤγαγον, μόνος ἀνέστρεψεν	οἴκαδε	οὗτος ὁ Λήιτος. τὴν δὲ
[9, 14]	λοιποῖς ἀπιέναι προειπὼν ἐπὶ τὰ	οἰκεῖα	Λακεδαιμονίους ἐν τοῖς Λεύκτροις εἶχεν
[9, 36]	θαύματι τίθεσθαι μείζονι ἢ τὰ	οἰκεῖα,	ὁπότε γε ἀνδράσιν ἐπιφανέσιν ἐς
[9, 8]	Πολυνείκους ἀνακαλεσαμένου σφᾶς ἐπὶ τὰ	οἰκεῖα,	τὰς πύλας διὰ ὧν τὴν
[9, 18]	καταναιετάοντες, αἴ κ´ ἐθέλητε πάτραν	οἰκεῖν	σὺν ἀμύμονι πλούτῳ, Ἕκτορος ὀστέα
[9, 30]	τοῖς γόνασιν ἔχων, οὐδέν τι	οἰκεῖον	Ἡσιόδῳ φόρημα· δῆλα γὰρ δὴ
[9, 24]	λίμνῃ ποτὲ Ἀθήνας καὶ Ἐλευσῖνα	οἰκεῖσθαι,	καὶ ὡς ὥρᾳ χειμῶνος ἐπικλύσασα
[9, 39]	ἐν οἰκήματι ἔχει, τὸ δὲ	οἴκημα	Δαίμονός τε ἀγαθοῦ καὶ Τύχης
[9, 39]	προσήκουσιν. οἱ δὲ ἐς τὸ	οἴκημα,	ἔνθα καὶ πρότερον διῃτᾶτο παρά
[9, 39]	μὲν τεταγμένων ἡμερῶν δίαιταν ἐν	οἰκήματι	ἔχει, τὸ δὲ οἴκημα Δαίμονός
[9, 40]	ἔτος ἕκαστον ὁ ἱερώμενος ἐν	οἰκήματι	ἔχει τὸ σκῆπτρον· καί οἱ
[9, 24]	αὐτήν πεδίον καλούμενόν ἐστιν Ἀθαμάντιον·	οἰκῆσαι	δὲ Ἀθάμαντα ἐν αὐτῷ φασιν.
[9, 12]	τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν ἐνταῦθα	οἰκῆσαι	κατὰ τοῦ θεοῦ τὴν μαντείαν,
[9, 26]	ἐρείπια Ὀγχηστοῦ· φασὶ δὲ ἐνταῦθα	οἰκῆσαι	Ποσειδῶνος παῖδα Ὀγχηστόν. ἐπ´ ἐμοῦ
[9, 5]	Ἀσωπός. ~(Γῆν δὲ τὴν Θηβαΐδα	οἰκῆσαι	πρῶτον λέγουσιν Ἔκτηνας, βασιλέα δὲ
[9, 34]	αὐτὸν Ἄλμῳ τῷ Σισύφου δίδωσιν	οἰκῆσαι	τῆς χώρας οὐ πολλήν, καὶ
[9, 11]	Ἠλέκτρας, οἰκίας ἐστὶν ἐρείπια ἔνθα	οἰκῆσαί	φασιν Ἀμφιτρύωνα διὰ τὸν Ἠλεκτρύωνος
[9, 19]	ὡς τῶν ἐν Κύπρῳ ποτὲ	οἰκησάντων	Τελχίνων ἀφικομένη μοῖρα ἐς Βοιωτοὺς
[9, 5]	κατὰ κώμας ἔτι ἦσαν αἱ	οἰκήσεις·	Κάδμος δὲ τὴν πόλιν τὴν
[9, 38]	πολλῶν. (Ἀσπληδόνα δὲ ἐκλιπεῖν τοὺς	οἰκήτοράς	φασιν ὕδατος σπανίζοντος· γενέσθαι δὲ
[9, 22]	Ἑλλήνων· χωρὶς μὲν γὰρ αἱ	οἰκίαι	σφίσι, χωρὶς δὲ τὰ ἱερὰ
[9, 12]	ἡμῶν πεποίηται, Κάδμου τὸ ἀρχαῖον	οἰκίαν	εἶναι· θαλάμων δὲ ἀποφαίνουσι τοῦ
[9, 16]	Θεσμοφόρου Κάδμου καὶ τῶν ἀπογόνων	οἰκίαν	ποτὲ εἶναι λέγουσι· Δήμητρος δὲ
[9, 11]	τῶν πυλῶν, ἃς ὀνομάζουσιν Ἠλέκτρας,	οἰκίας	ἐστὶν ἐρείπια ἔνθα οἰκῆσαί φασιν
[9, 25]	τελευτήν διαβᾶσιν οὖν τὴν Δίρκην	οἰκίας	τε ἐρείπια τῆς Πινδάρου καὶ
[9, 16]	φασὶν ἐν ἡμέραις τακταῖς. (καὶ	οἰκίας	τῆς Λύκου ἐρείπια καὶ Σεμέλης
[9, 29]	Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ Ὦτον λέγουσιν,	οἰκίσαι	δὲ αὐτοὺς καὶ Ἄσκρην· καὶ
[9, 7]	(δοκεῖ δέ μοι τὰς Θήβας	οἰκίσαι	ὁ Κάσσανδρος κατὰ ἔχθος Ἀλεξάνδρου
[9, 36]	ἐγένετο ἥ τε ἐξ ἀρχῆς	οἰκισθεῖσα	ἡ Ἀνδρηὶς καὶ προσέκτισεν ὁ
[9, 14]	καί μοι τὰ ἐς τὸν	οἰκισμὸν	ἐδήλωσε τὰ ἐς αὐτοὺς ἔχοντα
[9, 7]	ἐς δὲ τῶν Θηβῶν τὸν	οἰκισμὸν	προθυμότατοι μὲν ἐγένοντο Ἀθηναῖοι, συνεπελάβοντο
[9, 14]	Ἀγησίλαος μαχούμενος, οὕτω πρὸς τὸν	οἰκισμὸν	τρέπεται Μεσσήνης. καὶ οἰκιστὴς Μεσσηνίοις
[9, 34]	γῆς Ἁλιάρτου καὶ Κορωνείας ἐγένοντο	οἰκισταί.	(πρότερον δὲ ἔτι τούτων Ἀνδρεὺς
[9, 18]	πόλισμά ἐστι Πιονίαι, τὸν δὲ	οἰκιστὴν	οἱ ἐνταῦθα Πίονιν τῶν τινα
[9, 20]	Λητοῦς ἐστιν ἀγάλματα. Ταναγραῖοι δὲ	οἰκιστήν	σφισι Ποίμανδρον γενέσθαι λέγουσι Χαιρησίλεω
[9, 15]	λέγοντα καὶ ὅτι Μεσσήνης γένοιτο	οἰκιστὴς	καὶ τοῖς Ἕλλησιν ὑπάρξειεν ἐλευθερία
[9, 14]	τὸν οἰκισμὸν τρέπεται Μεσσήνης. καὶ	οἰκιστὴς	Μεσσηνίοις τοῖς νῦν ἐστιν Ἐπαμινώνδας·
[9, 32]	δὲ Ἁλιάρτου γέγονε καὶ Κορωνείας	οἰκιστής,	οὔ με ἀπὸ τῶν ἐς
[9, 38]	φασὶν ἁρμονίαν παντὶ εἶναι τῷ	οἰκοδομήματι.	(τάφοι δὲ Μινύου τε καὶ
[9, 39]	εἰκάσαι πήχεις· βάθος δὲ τοῦ	οἰκοδομήματος,	οὐκ ἂν οὐδὲ τοῦτο εἰκάζοι
[9, 39]	τοῦ τε ἐδάφους καὶ τοῦ	οἰκοδομήματος·	σπιθαμῶν τὸ εὖρος δύο, τὸ
[9, 39]	τὸ ἀκριβέστατον ᾠκοδομημένον. (τοῦ δὲ	οἰκοδομήματος	τούτου τὸ σχῆμα εἴκασται κριβάνῳ·
[9, 11]	θάλαμος ἐν τοῖς ἐρειπίοις δῆλος.	οἰκοδομῆσαι	δὲ αὐτὸν τῷ Ἀμφιτρύωνι Τροφώνιόν
[9, 3]	ταὐτὰ καὶ εἰ λίθων ἐποιοῦντο	οἰκοδομίαν,	ἐξάραντες δὲ ἐς ὕψος φρύγανα
[9, 40]	τῷ Θησεῖ, τὸ ἄγαλμα ἐπεκομίζετο	οἴκοθεν·	ἀφαιρεθέντα δὲ αὐτῆς τὸν Θησέα
[9, 30]	Ἀθήνῃσιν Ἐρεχθέα· ἀνέθηκε δὲ οὐκ	οἴκοθεν,	Ὀρχομενίους δὲ ἀφελόμενος τοὺς Μινύας.
[9, 30]	ὡς ἐν τῷ Ὀλύμπῳ. πόλις	οἰκοῖτο	Λίβηθρα, ᾗ ἐπὶ Μακεδονίας τέτραπται
[9, 7]	ἐπεξῆλθε δὲ καὶ τὸν πάντα	οἶκον	Ἀλεξάνδρου φθείρων, ὃς Ὀλυμπιάδα γε
[9, 36]	μεγάροις εὐνῆς ἕνεχ´ ἧς ἀλόχοιο,	οἶκον	ἀποπρολιπὼν φεῦγ´ Ἄργεος ἱπποβότοιο, ἷξεν
[9, 34]	οὕτω συγχωροῦσιν οἱ Θερσάνδρου παῖδες	οἶκον	μὲν τὸν Ἀθάμαντος Ἀθάμαντι καὶ
[9, 5]	Θρᾷκα Θάμυριν. ὡς δὲ τὸν	οἶκον	τὸν Ἀμφίονος καὶ Ζήθου τὸν
[9, 10]	τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Ἰσμηνίῳ παῖδα	οἴκου	τε δοκίμου καὶ αὐτὸν εὖ
[9, 28]	δὲ οἱ περὶ τὸν Ἑλικῶνα	οἰκοῦντες	καὶ ἁπάσας ἐν τῷ ὄρει
[9, 31]	δὲ οἱ περὶ τὸν Ἑλικῶνα	οἰκοῦντες	παρειλημμένα δόξῃ λέγουσιν ὡς ἄλλο
[9, 13]	Σκεδάσου. Σκεδάσῳ γὰρ περὶ Λεῦκτρα	οἰκοῦντι	θυγατέρες Μολπία γίνεται καὶ Ἱππώ·
[9, 30]	Λιβηθρίοις, θεῶν δὲ ἱερὰ καὶ	οἴκους	ἀνέτρεψεν ἀνθρώπων, ἀπέπνιξε δὲ τούς
[9, 18]	Ἕκτορος ὀστέα Πριαμίδου κομίσαντες ἐς	οἴκους	ἐξ Ἀσίης Διὸς ἐννεσίῃς´ ἥρωα
[9, 7]	τὰ ἱερά, τὴν δὲ ἀκρόπολιν	οἰκοῦσι	Θήβας καὶ οὐ Καδμείαν καλουμένην.
[9, 28]	περὶ τὰ δένδρα τὰ πάλσαμα	οἰκοῦσι,	τοιάδε ἄλλα ἐς αὐτοὺς συμβαίνοντα
[9, 24]	ποταμοῦ Βοιωτῶν ἔσχατοι ταύτῃ πόλισμα	οἰκοῦσιν	Ἁλὰς ἐπὶ θαλάσσῃ, ἣ τὴν
[9, 32]	ἐν Κρεύσιδι, ἐπινείῳ τῷ Θεσπιέων,	οἰκοῦσιν	ἐν κοινῷ μέν ἐστιν οὐδέν,
[9, 19]	ἄνθρωποι δὲ ἐν τῇ Αὐλίδι	οἰκοῦσιν	οὐ πολλοί, γῆς δέ εἰσιν
[9, 30]	οὐ τολμᾶν· ὡς δὲ ἐνεφορήσαντο	οἴνου,	ἐξεργάζονται τὸ τόλμημα, καὶ τοῖς
[9, 3]	ταῦρον τῷ Διὶ τὰ ἱερεῖα	οἴνου	καὶ θυμιαμάτων πλήρη καὶ τὰ
[9, 20]	ἐς ὃ οἱ Ταναγραῖοι κρατῆρα	οἴνου	προτιθέασιν αὐτῷ. καὶ τὸν αὐτίκα
[9, 3]	ἐς τὸ ἀκριβέστατον οὐκ ἐγενόμεθα	οἷοί	τε. ἄγουσι δὲ οὕτω τὴν
[9, 29]	οἱ τέκε παῖδα περιπλομένων ἐνιαυτῶν	Οἴοκλον,	ὃς πρῶτος μετ´ Ἀλωέος ἔκτισε
[9, 35]	πλάσας ἢ γραφῇ μιμησάμενος, οὐχ	οἷόν	τε ἐγένετο πυθέσθαι με, ἐπεὶ
[9, 6]	δὲ καὶ ἐς πλέον κατέλαβεν,	οἷς	γε καὶ ἐσήχθη ἐς τὴν
[9, 5]	ἀγείραντες. καὶ Λάιον μὲν ὑπεκκλέπτουσιν	οἷς	ἦν ἐπιμελὲς μὴ γενέσθαι τὸ
[9, 37]	οὖν ὑπὲρ τῶν ἀγγείων, ἐν	οἷς	ὅ τε ἄργυρος ἐνῆν καὶ
[9, 33]	ὄροφος ἔπεστιν· οὐ μὴν οὐδὲ	οἷς	τισιν ἐποιήθησαν, οὐδὲ τοῦτο ἠδυνάμην
[9, 17]	τῷ Ἀντιόπης μνήματι περιάψωσι, Τιθορεεῦσιν	οἴσει	καρπὸν ἡ χώρα, Θηβαίοις δὲ
[9, 38]	καταβαίνουσι δὲ ἐς αὐτὴν ὕδωρ	οἴσοντες.	θησαυρὸς δὲ ὁ Μινύου, θαῦμα
[9, 21]	ἐς τοὺς πορρωτέρω τοξότου ἀνδρὸς	ὀιστῷ	ἴσον, ταύτην οὐκ ἀληθῆ τὴν
[9, 25]	τῶν Καβείρων τὸ ἱερὸν ἀφέστηκεν.	οἵτινες	δέ εἰσιν οἱ Κάβειροι καὶ
[9, 29]	ἐπὶ τῷ Λίνῳ τοῦ πένθους	Οἰτόλινον	ἐκάλεσεν αὐτόν. Σαπφὼ δὲ ἡ
[9, 29]	Πάμφω μαθοῦσα Ἄδωνιν ὁμοῦ καὶ	Οἰτόλινον	ᾖσεν. Θηβαῖοι δὲ λέγουσι παρὰ
[9, 29]	Σαπφὼ δὲ ἡ Λεσβία τοῦ	Οἰτολίνου	τὸ ὄνομα ἐκ τῶν ἐπῶν
[9, 16]	μετὰ τοῦ Ἄμμωνος τὸ ἱερὸν	οἰωνοσκοπεῖόν	τε Τειρεσίου καλούμενον καὶ πλησίον
[9, 12]	ἔνθα ἡ βοῦς ἔμελλε καμοῦσα	ὀκλάσειν·	ἀποφαίνουσιν οὖν καὶ τοῦτο τὸ
[9, 39]	τοῦτο εἰκάζοι τις ἐς πλέον	ὀκτὼ	καθήκειν πηχῶν. κατάβασις δὲ οὐκ
[9, 28]	ἀγριωτάτοις τῶν ὄφεων καὶ ἄλλως	ὀλέθριος	ἔς τε ἀνθρώπους καὶ ζῷα
[9, 6]	αὐτίκα ὁ θεὸς τὸν ἐπιόντα	ὄλεθρον,	καί σφισιν ἐν Δήμητρος ἱερῷ
[9, 23]	Ἀλεξάνδρου καὶ Μακεδόνων ἐπιστρατείας καὶ	ὀλέθρου	τοῦ Θηβαίων μαντεῖον ἦν αὐτόθι
[9, 19]	μηνίματος Διονύσου τὸ θηρίον ἐπ´	ὀλέθρῳ	τραφείη Θηβαίων, καὶ ὡς ὑπὸ
[9, 26]	τὴν Σφίγγα λέγουσιν ὁρμᾶσθαι ἐπ´	ὀλέθρῳ	τῶν ἁρπαζομένων αἴνιγμα ᾄδουσαν· οἱ
[9, 9]	καὶ ἀπ´ ἐκείνου τὴν σὺν	ὀλέθρῳ	τῶν κρατησάντων Καδμείαν ὀνομάζουσι νίκην.
[9, 14]	πρὶν κούριον ἀγλαὸν ἥβην Δωριέες	ὀλέσως´,	ὅταν αἴσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ. τουτάκι
[9, 6]	μέτεστιν, ὅτι ἐν ταῖς Θήβαις	ὀλιγαρχία	καὶ οὐχὶ ἡ πάτριος πολιτεία
[9, 36]	ὑπολειπομένους νόσος ἐπιπεσοῦσα ἔφθειρε λοιμώδης,	ὀλίγοι	δὲ καὶ ἐς τὴν Φωκίδα
[9, 19]	τὸ ἱερὸν τῆς Μυκαλησσίας καὶ	ὀλίγον	ἀπ´ αὐτοῦ προελθόντι ἐστὶν Αὐλίς·
[9, 13]	τεθνεῶτός σφισιν οὐδενός, τῶν δὲ	ὀλίγον	ἐφαίνετο εἶναι τὸ διεφθαρμένον, οὕτω
[9, 34]	τὸν δὲ ἀνέμων. κατωτέρω δὲ	ὀλίγον	Ἥρας ἐστὶν ἱερὸν καὶ ἄγαλμα
[9, 2]	ἐστιν ἐν δεξιᾷ καὶ προελθοῦσιν	ὀλίγον	πέτρα· καλοῦσι δὲ τὴν μὲν
[9, 2]	τῆς Πλαταιίδος ἐν τῷ Κιθαιρῶνι	ὀλίγον	τῆς εὐθείας ἐκτραπεῖσιν ἐς δεξιὰ
[9, 9]	Μινύας, τήν τε ἔφοδον δι´	ὀλίγου	τῶν ἐπιστρατευσαμένων καὶ ἐν μάχῃ
[9, 25]	δοκεῖν τῇ ἐς τὸ θεῖον	ὀλιγωρίᾳ,	τούτοις παραφρονῆσαί τε συνέπεσεν αὐτίκα
[9, 29]	οὐχ ὁμοίως ἐς τὰ θεῖα	ὀλίγωρον.	(εἰσὶ δ´ οἳ καὶ αὐτῷ
[9, 24]	ἐς Ὕηττον ἄνδρα Ἀργεῖον καὶ	Ὄλμον	τὸν Σισύφου λεγόμενα ἤκουον, προσέσται
[9, 34]	ὕστερον ὄνομα εἶναι τῇ κώμῃ	Ὄλμωνας.	~(Τὸν δὲ Ἐτεοκλέα λέγουσιν οἱ
[9, 24]	σταδίους προελθόντι ὡς δώδεκα εἰσὶν	Ὄλμωνες,	Ὀλμωνέων δὲ ἑπτά που στάδια
[9, 24]	προελθόντι ὡς δώδεκα εἰσὶν Ὄλμωνες,	Ὀλμωνέων	δὲ ἑπτά που στάδια Ὕηττος
[9, 24]	θέας δὲ ἄξιον ἐν μὲν	Ὄλμωσιν	οὐδ´ ἐπὶ βραχύτατον παρεῖχον οὐδέν,
[9, 11]	τὰς Φαρμακίδας, ἐς ἐπήκοον αὐτῶν	ὀλολύξαι,	τετοκέναι γὰρ τὴν Ἀλκμήνην· οὕτω
[9, 20]	Ὁμήρῳ περὶ τούτου, Ἄτλαντος θυγάτηρ	ὀλοόφρονος,	ὅστε θαλάσσης πάσης βένθεα οἶδεν,
[9, 12]	καὶ τοῦτο Ὀνασιμήδης ἐποίησε δι´	ὅλου	πλῆρες ὑπὸ τοῦ χαλκοῦ· τὸν
[9, 40]	ξόανα ἐν Κρήτῃ, Βριτόμαρτις ἐν	Ὀλοῦντι	καὶ Ἀθηνᾶ παρὰ Κνωσσίοις· παρὰ
[9, 23]	κατὰ ταὐτὰ τῷ τε ἐν	Ὀλυμπίᾳ	καὶ τῷ Ἐπιδαυρίων γῆς χῶμα·
[9, 7]	πάντα οἶκον Ἀλεξάνδρου φθείρων, ὃς	Ὀλυμπιάδα	γε παρέβαλε καταλεῦσαι τοῖς ἐπ´
[9, 40]	κούρην κλειτοῦ Ἰολάου λειπεφιληνην εἶδος	Ὀλυμπιάδεσσιν	ὅμοιον, Ἱππότην δέ οἱ υἱὸν
[9, 7]	ἐσπάνιζε· συνέλεξεν οὖν ἔκ τε	Ὀλυμπίας	ἀναθήματα καὶ τὰ ἐξ Ἐπιδαύρου
[9, 30]	τὰς δὲ ὑπολοίπους τρεῖς ἐποίησεν	Ὀλυμπιοσθένης.	καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς ἐστιν ἐν
[9, 30]	Σῦς τῶν δὲ περὶ τὸν	Ὄλυμπον	χειμάρρων καὶ ὁ Σῦς ἐστι
[9, 40]	ἐπελθόντα δέ φασιν ἐκ τοῦ	Ὀλύμπου	λέοντα ἀνατρέψαι τε τὸ τρόπαιον
[9, 30]	Λαρίσῃ λόγον, ὡς ἐν τῷ	Ὀλύμπῳ.	πόλις οἰκοῖτο Λίβηθρα, ᾗ ἐπὶ
[9, 17]	οἱ παλαιοὶ ζώσασθαι· καὶ δὴ	Ὅμηρον,	Ἄρει τὸν Ἀγαμέμνονα ποιήσαντα ἐοικέναι
[9, 20]	ὄνομα ἐς τοσοῦτον ὡς καὶ	Ὅμηρον	ἐν καταλόγῳ ποιῆσαι Θέσπειαν Γραῖάν
[9, 9]	ἀφικόμενος αὐτῶν ἐς μνήμην ἔφησεν	Ὅμηρον	τὸν ποιήσαντα εἶναι, Καλλίνῳ δὲ
[9, 35]	ὀνόματά ἐστιν οὐδὲν αὐτῷ πεποιημένον·	Ὅμηρος	δὲ ἐμνημόνευσε γὰρ Χαρίτων καὶ
[9, 40]	γείνατο Χαίρωνος κρατερὸν μένος ἱπποδάμοιο»	Ὅμηρος	δὲ ἐπιστάμενος ἐμοὶ δοκεῖν Χαιρώνειάν
[9, 38]	εἶχον. μαρτυρεῖ δέ μοι καὶ	Ὅμηρος	ἐν Ἀχιλλέως ἀποκρίσει πρὸς τοὺς
[9, 19]	ποιῆσαι. (πλατάνου δέ, ἧς καὶ	Ὅμηρος	ἐν Ἰλιάδι ἐποιήσατο μνήμην, τὸ
[9, 40]	τῆς Ἀριάδνης χορός, οὗ καὶ	Ὅμηρος	ἐν Ἰλιάδι μνήμην ἐποιήσατο, ἐπειργασμένος
[9, 5]	δέ μοι τῷ λόγῳ καὶ	Ὅμηρος	ἐν τῇ Ὀδυσσείᾳ· οἳ πρῶτοι
[9, 26]	τὸ ἄλσος, ὃ δὴ καὶ	Ὅμηρος	ἐπῄνεσε. (τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ
[9, 24]	τῇ λίμνῃ, τούτου δὲ καὶ	Ὅμηρος	ἐποιήσατο ἐν καταλόγῳ μνήμην· ἐνταῦθα
[9, 33]	ἐς ἄνδρα ἠλλάγη καὶ ὅτι	Ὅμηρος	ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ συνετὸν εἶναι
[9, 35]	ἄρα καὶ πρεσβυτέρας οἶδεν ἄλλας	Ὅμηρος.	(Ἡσίοδος δὲ ἐν Θεογονίᾳ προσιέσθω
[9, 40]	σκῆπτρον ὃ ποιῆσαι Διί φησιν	Ὅμηρος	Ἥφαιστον, παρὰ δὲ Διὸς λαβόντα
[9, 38]	ὄρους. ἐπίσταται μὲν οὖν καὶ	Ὅμηρος	λίμνην ἄλλως τὴν Κηφισίδα οὖσαν
[9, 29]	οἱ δὲ Ἕλλησιν ἔπη ποιήσαντες,	Ὅμηρος	μέν, ἅτε ᾆσμα Ἕλλησιν ὂν
[9, 22]	ὑπὸ Ἀπόλλωνος κατὰ τὰ αὐτὰ	Ὅμηρος	πεποιήκασι καὶ Πίνδαρος, προστίθησι δὲ
[9, 41]	τὸν δὲ τῇ Ἐριφύλῃ δοθέντα	Ὅμηρός	φησιν ἐν Ὀδυσσείᾳ πεποιῆσθαι χρυσοῦ,
[9, 30]	δὲ Ἡσιόδου τε ἡλικίας καὶ	Ὁμήρου	πολυπραγμονήσαντι ἐς τὸ ἀκριβέστατον οὔ
[9, 30]	δευτερεῖα φέροιντο ἂν μετά γε	Ὁμήρου	τοὺς ὕμνους, τιμῆς δὲ ἐκ
[9, 20]	τὰ οὐράνια, πεποιῆσθαι δὲ καὶ	Ὁμήρῳ	περὶ τούτου, Ἄτλαντος θυγάτηρ ὀλοόφρονος,
[9, 5]	οὐ δοκῶ οἱ γενέσθαι, μάρτυρι	Ὁμήρῳ	χρώμενος, ὃς ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ
[9, 21]	καὶ ὀδόντας θηρίου· τὰ δὲ	ὄμματα	ἐμοὶ δοκεῖν γλαυκὰ καὶ χεῖρές
[9, 13]	ἤρετο Ἀγησίλαος, εἰ κατὰ πόλιν	ὀμνύναι	Βοιωτοὺς ἐάσουσιν ὑπὲρ τῆς εἰρήνης·
[9, 13]	πρὶν ἢ καὶ τοὺς περιοίκους	ὀμνύοντας	κατὰ πόλιν ἴδωμεν τοὺς ὑμετέρους.
[9, 33]	ἱερὸν ἃς Πραξιδίκας καλοῦσιν· ἐνταῦθα	ὀμνύουσι	μέν, ποιοῦνται δὲ οὐκ ἐπίδρομον
[9, 34]	γυναικὸς μαστοῖς εἰσιν εἰκασμέναι, καὶ	ὅμοιον	γάλακτι ὕδωρ ἀπ´ αὐτῶν ἄνεισιν.
[9, 40]	κλειτοῦ Ἰολάου λειπεφιληνην εἶδος Ὀλυμπιάδεσσιν	ὅμοιον,	Ἱππότην δέ οἱ υἱὸν ἐνὶ
[9, 31]	τά τε ἄλλα ἐς ἅπαν	ὅμοιον	τὸ εἶδος καὶ ἀμφοτέροις ὡσαύτως
[9, 21]	ἐς Ἰωνίαν σκορπίον ταῖς ἀκρίσιν	ὁμοιότατα	πτερὰ ἔχοντα. ~(Ἐν Τανάγρᾳ δὲ
[9, 35]	Ἀθηναίοις. καὶ ταῦτα μέν ἐστιν	ὁμοίως	ἅπαντα ἐν ἐσθῆτι, οἱ δὲ
[9, 39]	ἔτι τῷ δείματι καὶ ἀγνῶτα	ὁμοίως	αὑτοῦ τε καὶ τῶν πέλας.
[9, 39]	ἄλλων ἱερείων τὰ σπλάγχνα οὐχ	ὁμοίως	δηλοῖ τοῦ Τροφωνίου τὴν γνώμην·
[9, 3]	οἱ πλούσιοι· τοῖς δὲ οὐχ	ὁμοίως	δυναμένοις τὰ λεπτότερα τῶν προβάτων
[9, 29]	πάλαι τὸ Θρᾴκιον καὶ οὐχ	ὁμοίως	ἐς τὰ θεῖα ὀλίγωρον. (εἰσὶ
[9, 10]	παῖδες. εἰ μὲν οὖν πᾶσιν	ὁμοίως	καθέστηκεν ἀναθεῖναι δαφνηφορήσαντας χαλκοῦν τῷ
[9, 19]	θήλεά τε ἱερεῖα καὶ ἄρσενα	ὁμοίως·	καὶ ἀπ´ ἐκείνου διαμεμένηκεν ἐν
[9, 17]	ἡ χώρα, Θηβαίοις δὲ οὐχ	ὁμοίως.	καὶ ἐπὶ τούτῳ φρουρὰν οἱ
[9, 24]	οὐ μέγα ἐστίν, ἥμερα δὲ	ὁμοίως	πάντα ἐν τῷ ἄλσει δένδρα.
[9, 3]	καθέστηκε, καθαγίζειν δὲ τὰ ἱερεῖα	ὁμοίως	πάντα. σὺν δέ σφισι καὶ
[9, 30]	τὰ ἐν τῇ πόλει ζῷα	ὁμοίως	τὰ πάντα. ἀπολλυμένων δὲ ἤδη
[9, 28]	ἔς τε ἀνθρώπους καὶ ζῷα	ὁμοίως	τὰ πάντα, συντελοῦσι δὲ οὐχ
[9, 39]	τὰ ἄλλα σφίσιν ἡ πόλις	ὁμοίως	τοῖς Ἑλλήνων μάλιστα εὐδαίμοσι, διείργει
[9, 37]	ἐκείνην ἀνασώσασθαι ζητῶν ἠμέλησεν ἁπάντων	ὁμοίως	τῶν ἄλλων, ὥστε καὶ ἔλαθεν
[9, 8]	τραπόμενοι δὲ ἐς Θεσσαλοὺς καταλαμβάνουσιν	Ὁμόλην,	ὀρῶν τῶν Θεσσαλικῶν καὶ εὔγεων
[9, 8]	τὴν κάθοδον ἐποιοῦντο ἀπὸ τῆς	Ὁμόλης	ὀνομάζουσιν Ὁμολωίδας. ἐρχομένῳ δὲ ἐκ
[9, 38]	νύμφης τε Μιδείας καὶ Ποσειδῶνος.	ὁμολογεῖ	δὲ καὶ ἔπη σφίσιν ἃ
[9, 37]	δὲ ἀπὸ τούτου χωροῦσιν ἐς	ὁμολογίαν	Θηβαίους κατὰ ἔτος ἕκαστον τελεῖν
[9, 9]	παρέσχοντο μιᾷ τὴν κρίσιν, ἐς	ὁμολογίας	τε αὐτίκα ἐτράποντο καὶ σπονδάς·
[9, 27]	Λεσβία πολλά τε καὶ οὐχ	ὁμολογοῦντα	ἀλλήλοις ἐς Ἔρωτα ᾖσε. Θεσπιεῦσι
[9, 18]	τοῖς παισίν ἐστιν ὁ τάφος·	ὁμολογοῦντες	δὲ καὶ οὗτοι συμβῆναι Τειρεσίᾳ
[9, 39]	σπλάγχνα τὸ αὐτὸ θέλοι λέγειν·	ὁμολογούντων	δὲ καὶ τούτων, τότε ἕκαστος
[9, 16]	Μεγαρεῦσι τὰ ἐς αὐτὴν οὐχ	ὁμολογοῦσι·	διάφορα δὲ καὶ τὰ λοιπὰ
[9, 23]	Ἀθηναίων καὶ Θεσπιέων τοὺς συνδιαβάντας	ὁμολογοῦσι	καὶ οἱ Θηβαῖοι. (ὑπερβάντι δὲ
[9, 19]	λέγουσιν οἱ Θηβαῖοι· Μυκαλησσὸν δὲ	ὁμολογοῦσιν	ὀνομασθῆναι, διότι ἡ βοῦς ἐνταῦθα
[9, 8]	ἐποιοῦντο ἀπὸ τῆς Ὁμόλης ὀνομάζουσιν	Ὁμολωίδας.	ἐρχομένῳ δὲ ἐκ Πλαταίας ἔσοδος
[9, 8]	Ὠγύγιαι τὸ ἀρχαιότατον. (τὰς δὲ	Ὁμολωίδας	κληθῆναί φασιν ἐπὶ τοιῷδε. ἡνίκα
[9, 8]	ὀνομάζουσιν Ὠγυγίας, τελευταῖαι δέ εἰσιν	Ὁμολωίδες·	ἐφαίνετο δὲ εἶναί μοι καὶ
[9, 39]	τῷ πεδίῳ Λεβάδειά ἐστιν αὐτοῖς	ὅμορος.	αὕτη τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς
[9, 1]	κατὰ ἄλλα τῆς Ἀττικῆς ἐστιν	ὅμορος,	πρὸς δὲ Ἐλευθερῶν οἱ Πλαταιεῖς.
[9, 40]	ὃς ἐδυνάστευεν ἐν χώρᾳ τῇ	ὁμόρῳ·	καὶ ὁ μὲν τρόπαιον ὁ
[9, 22]	ὁ τρίτος τῶν ναῶν Ἀπόλλωνος,	ὁμοῦ	δὲ αὐτῷ Ἄρτεμίς τε καὶ
[9, 9]	(ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον	ὁμοῦ	Θερσάνδρῳ στρατεύουσιν ἐπὶ τὰς Θήβας
[9, 3]	θυμιαμάτων πλήρη καὶ τὰ δαίδαλα	ὁμοῦ	καθαγίζουσιν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, ἰδιῶται
[9, 29]	ἐπῶν τῶν Πάμφω μαθοῦσα Ἄδωνιν	ὁμοῦ	καὶ Οἰτόλινον ᾖσεν. Θηβαῖοι δὲ
[9, 32]	Ξέρξου στρατιᾶς γῆν τέ σφισιν	ὁμοῦ	καὶ τὴν πόλιν ἐπεξῆλθε καίουσα.
[9, 39]	Ἕρκυνα. φασὶ δ´ ἐνταῦθα Ἕρκυναν	ὁμοῦ	Κόρῃ τῇ Δήμητρος παίζουσαν καὶ
[9, 9]	οἱ μὲν αὐτίκα ὡς ἡττήθησαν	ὁμοῦ	Λαοδάμαντι ἐκδιδράσκουσιν, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες
[9, 8]	μάχῃ πρὸς Γλίσαντι ἐκρατήθησαν, τότε	ὁμοῦ	Λαοδάμαντι τῷ Ἐτεοκλέους ὑπεξίασιν οἱ
[9, 25]	ἐπέλαβεν ἡ δίκη. ὅσοι δὲ	ὁμοῦ	Μαρδονίῳ τῆς στρατιᾶς τῆς Ξέρξου
[9, 31]	ὡς Θησεὺς ἐς τὸν Ἅιδην	ὁμοῦ	Πειρίθῳ καταβαίη παραινέσεις τε Χίρωνος
[9, 35]	δὲ ἑτέρᾳ τῶν Ὡρῶν νέμουσιν	ὁμοῦ	τῇ Πανδρόσῳ τιμὰς οἱ Ἀθηναῖοι,
[9, 1]	τινα ἰέναι πρὸς τὴν ἐκκλησίαν	ὁμοῦ	τοῖς ὅπλοις καὶ σφᾶς αὐτίκα
[9, 21]	(οὐ γὰρ δὴ ἄνθρωπος μόνον	ὁμοῦ	τῷ ἀέρι καὶ τῇ γῇ
[9, 12]	(λέγεται δὲ καὶ τόδε, ὡς	ὁμοῦ	τῷ κεραυνῷ βληθέντι ἐς τὸν
[9, 21]	αὐγήν, ἐρυθρός τ´ ἐδόκει καὶ	ὁμόχρους	ἢ ὑπὸ τῆς ὠκύτητος ἢ
[9, 40]	τὴν ἐν Σικελίᾳ κομισθεῖσιν ἐξ	Ὀμφάκης,	ἀφανισθῆναί σφισιν ὁ χρόνος καθέστηκεν
[9, 36]	Ἀνδρηὶς καὶ προσέκτισεν ὁ Φλεγύας	ὁμώνυμον	αὑτῷ, τοὺς τὰ πολεμικὰ ἀρίστους
[9, 40]	τε ἤδη καὶ Λεβάδειαν καλουμένας,	ὅμως	τοῖς ἀρχαίοις ἐχρήσατο ὀνόμασιν ἐς
[9, 7]	(Σύλλας δὲ ἐς αὐτοὺς ἐχρῆτο	ὅμως	τῷ θυμῷ, καὶ ἄλλα τε
[9, 18]	αὐτοῖς δρώμενα οὐ θεασάμενος πιστὰ	ὅμως	ὑπείληφα εἶναι. φασὶ γὰρ καὶ
[9, 29]	Ὅμηρος μέν, ἅτε ᾆσμα Ἕλλησιν	ὂν	ἐπιστάμενος τοῦ Λίνου τὰ παθήματα,
[9, 10]	τὸ ἕτερον θεασαμένῳ Κανάχου ποίημα	ὂν	ἐπίστασθαι. διαφέρουσι δὲ τοσόνδε· ὁ
[9, 20]	τὸ ἄγαλμα ἄξιον λίθου τε	ὂν	Παρίου καὶ ἔργον Καλάμιδος, θαῦμα
[9, 38]	θησαυρὸς δὲ ὁ Μινύου, θαῦμα	ὂν	τῶν ἐν Ἑλλάδι αὐτῇ καὶ
[9, 5]	Δαμασίχθονος Πτολεμαῖος, τοῦ δὲ Ξάνθος,	ὃν	Ἀνδρόπομπος μονομαχήσαντά οἱ δόλῳ καὶ
[9, 41]	δῶρον ἔλαβεν ἐπὶ τῷ ἀνδρί·	ὃν	ἀνέθεσαν μὲν οἱ παῖδες ἐς
[9, 10]	λέγουσιν ὅτῳ πιστά τοῦ δράκοντος,	ὃν	ἀπέκτεινεν ἐπὶ τῇ κρήνῃ, τοὺς
[9, 26]	πεδίον ἐστὶν ἐπώνυμον Τηνέρου μάντεως,	ὃν	Ἀπόλλωνος παῖδα εἶναι καὶ Μελίας
[9, 40]	Χαιρωνεῦσιν ὄνομα γεγονέναι ἀπὸ Χαίρωνος,	ὃν	Ἀπόλλωνός φασιν εἶναι, μητέρα δὲ
[9, 9]	ἐπαινῶ μάλιστα. πολέμου μὲν δή,	ὃν	Ἀργεῖοι καὶ Θηβαῖοι τῶν Οἰδίποδος
[9, 31]	ἄλλοι τρίποδες κεῖνται καὶ ἀρχαιότατος,	ὃν	ἐν Χαλκίδι λαβεῖν τῇ ἐπ´
[9, 9]	λέγουσι. ~(Τὸν δὲ πόλεμον τοῦτον,	ὃν	ἐπολέμησαν Ἀργεῖοι, νομίζω πάντων, ὅσοι
[9, 2]	σπαργάνοις, οἷα δὴ τὸν παῖδα	ὃν	ἔτεκε, Κρόνῳ κομίζουσά ἐστι· τὴν
[9, 18]	τῶν ἐν Ἰλιάδι ἔπος Τυδέος,	ὃν	Θήβῃσι χυτὴ κατὰ γαῖα καλύπτει»
[9, 1]	ἀπὸ Βοιωτοῦ τὸ ὄνομα ἔσχηκεν,	ὃν	Ἰτώνου παῖδα καὶ νύμφης δὴ
[9, 5]	γημαμένη ᾧ υἱεῖ· ὁ δ´	ὃν	πατέρ´ ἐξεναρίξας γῆμεν· ἄφαρ δ´
[9, 19]	καὶ ὡς ὑπὸ τοῦ κυνός,	ὃν	Πρόκριδι τῇ Ἐρεχθέως ἔδωκεν Ἄρτεμις,
[9, 22]	ἱερὰ τοῦ τε Κριοφόρου καὶ	ὃν	Πρόμαχον καλοῦσι, τοῦ μὲν ἐς
[9, 16]	τριγώνῳ στήλῃ παρὰ τὸν βωμόν,	ὃν	Πτολεμαῖος ὁ Λάγου τῷ Ἄμμωνι
[9, 12]	τοῦ μὲν Ἁρμονίας ἐρείπια καὶ	ὃν	Σεμέλης φασὶν εἶναι, τοῦτον δὲ
[9, 4]	Ὀδυσσεὺς τοὺς μνηστῆρας ἤδη κατειργασμένος,	Ὀνασία	δὲ Ἀδράστου καὶ Ἀργείων ἐπὶ
[9, 5]	ποιήσας ἃ Οἰδιπόδια ὀνομάζουσι· καὶ	Ὀνασίας	Πλαταιᾶσιν ἔγραψε κατηφῆ τὴν Εὐρυγάνειαν
[9, 12]	δὲ Διονύσου ἄγαλμα, καὶ τοῦτο	Ὀνασιμήδης	ἐποίησε δι´ ὅλου πλῆρες ὑπὸ
[9, 32]	Ξέρξου. μείζονα δὲ ἔτι Λακεδαιμονίοις	ὀνείδη	γενέσθαι παρεσκεύασεν ὁ Λύσανδρος ἐπί
[9, 32]	ὑπάρχοντα ἦν, ἄλλα δὲ τοσάδε	ὀνείδη.	Φιλοκλέα γὰρ Ἀθηναῖον ἐν Αἰγὸς
[9, 26]	Οἰδίπους δὲ ἄρα ἀφίκετο ὑπὸ	ὀνείρατος	δεδιδαγμένος τὸν χρησμόν. (ἀπὸ δὲ
[9, 23]	ὕπνος, ἔγραψε ταῦτα ὁπόσα τοῦ	ὀνείρατος	ἤκουσεν ᾄδοντος. ἐν τούτῳ τῷ
[9, 23]	ἐξήκειν ἡμέραν δεκάτην ἀπὸ τοῦ	ὀνείρατος,	ἦν δὲ ἐν Θήβαις γυνὴ
[9, 23]	ἁπάντων νέμειν. λέγεται δὲ καὶ	ὀνείρατος	ὄψιν αὐτῷ γενέσθαι προήκοντι ἐς
[9, 29]	Ἀμύντου κατὰ δή τινα ὄψιν	ὀνείρατος	τὰ ὀστᾶ ἀνελόμενος τοῦ Λίνου
[9, 38]	ὕδατος σπανίζοντος· γενέσθαι δὲ τὸ	ὄνομα	ἀπὸ Ἀσπληδόνος τῇ πόλει, τοῦτον
[9, 35]	Ἡφαίστου γυναῖκα εἶναι λέγει καὶ	ὄνομα	αὐτῇ τίθεται Χάριν, Πασιθέας δὲ
[9, 30]	ἄνεισι τὸ ὕδωρ αὖθις, καὶ	ὄνομα	Βαφύρας ἀντὶ Ἑλικῶνος λαβὼν κάτεισιν
[9, 40]	τὸ δὲ νῦν τοῖς Χαιρωνεῦσιν	ὄνομα	γεγονέναι ἀπὸ Χαίρωνος, ὃν Ἀπόλλωνός
[9, 3]	οὐκ ἐκ γενετῆς τεθῆναι τὸ	ὄνομα.	(Δαίδαλα οὖν ἄγουσιν οἱ Πλαταιεῖς
[9, 13]	τὴν κατὰ τὸν Κιθαιρῶνα ἐσβολήν,	ὄνομα	δὲ ἦν οἱ Βραχυλλίδης, τούτου
[9, 23]	ἀψευδές· καί ποτε ἄνδρα Εὐρωπέα	ὄνομα	δέ οἱ εἶναι Μῦν τοῦτον
[9, 1]	ἀρχῆς ἐμοὶ δοκεῖν εἰσιν αὐτόχθονες·	ὄνομα	δέ σφισιν ἀπὸ Πλαταίας, ἣν
[9, 23]	ἐπίκλησις καὶ τῷ ὄρει τὸ	ὄνομα	ἐγένετο, Ἄσιος ἐν τοῖς ἔπεσιν
[9, 19]	Μυκαλησσοῦ· καὶ τῇ μὲν τὸ	ὄνομα	ἐγένετο ἀφανισθέντος, ὡς οἱ Ταναγραῖοί
[9, 18]	(τῇ δὲ Οἰδιποδίᾳ κρήνῃ τὸ	ὄνομα	ἐγένετο, ὅτι ἐς αὐτὴν τὸ
[9, 5]	προσῴκισαν τῇ Καδμείᾳ καὶ Θήβας	ὄνομα	ἔθεντο κατὰ συγγένειαν τὴν Θήβης.
[9, 34]	χώραν ἀπὸ Ἀνδρέως ἔχειν τὸ	ὄνομα	εἴασε, φυλὰς δὲ Κηφισιάδα, τὴν
[9, 36]	δὴ χώρᾳ τῇ πάσῃ Φλεγυαντίδα	ὄνομα	εἶναι μετέθεντο ἀντὶ Ἀνδρηίδος, (πόλις
[9, 34]	τούτου· χρόνῳ δὲ ἐξενίκησεν ὕστερον	ὄνομα	εἶναι τῇ κώμῃ Ὄλμωνας. ~(Τὸν
[9, 29]	ἡ Λεσβία τοῦ Οἰτολίνου τὸ	ὄνομα	ἐκ τῶν ἐπῶν τῶν Πάμφω
[9, 20]	τὴν πόλιν· διαμεῖναί τε τὸ	ὄνομα	ἐς τοσοῦτον ὡς καὶ Ὅμηρον
[9, 10]	ἐσόδου κεῖται, καί οἱ τὸ	ὄνομά	ἐστι καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι
[9, 10]	δίδωσι, τοῦ δὲ Ἰσμηνίου τὸ	ὄνομα	ἔσχεν ὁ ποταμός. οὐ μὴν
[9, 1]	πᾶν ἔθνος ἀπὸ Βοιωτοῦ τὸ	ὄνομα	ἔσχηκεν, ὃν Ἰτώνου παῖδα καὶ
[9, 32]	ἀφ´ ἧς ἡ πόλις τὸ	ὄνομα	ἔσχηκεν. (παραπλέοντι δὲ αὐτόθεν πόλισμά
[9, 11]	ἀπὸ δὲ τοῦ Ἰκάρου τούτου	ὄνομα	ἥ τε νῆσος καὶ ἡ
[9, 8]	δὲ εἶναί μοι καὶ τὸ	ὄνομα	νεώτατον ταῖς πύλαις ταύταις, αἱ
[9, 8]	ἀδελφοῦ τοῦ Ἀμφίονος τῷ παιδὶ	ὄνομα	Νῆις γένοιτο, ἀπὸ τούτου δὲ
[9, 33]	ἐσχάτοις. γενέσθαι δὲ αὐτῇ τὸ	ὄνομα	οἱ μὲν ἀπὸ Ἀλαλκομενέως ἀνδρὸς
[9, 22]	γενέσθαι δὲ τῇ πόλει τὸ	ὄνομα	οἱ μὲν ἀπὸ Ἀνθηδόνος νύμφης,
[9, 27]	τοῦ Ἡρακλέους ἠγνόουν τοῦτο τὸ	ὄνομα,	ὅπου γε αὐτοὶ τῆς Μυκαλησσίας
[9, 12]	λόγῳ τῆς Ἀθηνᾶς ταύτης τὸ	ὄνομα,	ὅτι Ὄγγα κατὰ γλῶσσαν τὴν
[9, 35]	ἐστὶν οὐ Χάριτος ἀλλὰ Ὥρας	ὄνομα·	τῇ δὲ ἑτέρᾳ τῶν Ὡρῶν
[9, 26]	φασιν ἐξ Ἀθηνῶν ἐλθόντα τὸ	ὄνομα	τῇ πόλει δοῦναι· γεγονέναι δὲ
[9, 20]	τοὺς περιοίκους φασὶν ἀφελόντας τὸ	ὄνομα	τήν τε γυναῖκα αὐτὴν καλεῖν
[9, 20]	Μυκαλησσόν» χρόνῳ δὲ ὕστερον τὸ	ὄνομα	τὸ ἀρχαῖον ἀνεσώσαντο. (ἔστι δ´
[9, 1]	αὑτοῦ θέσθαι τῷ ὄρει τὸ	ὄνομα,	τὸν δὲ τῷ ποταμῷ λέγουσι.
[9, 24]	ἀπέχουσι Κύρτωνες· τὸ δὲ ἀρχαῖον	ὄνομα	τῷ πολίσματί φασιν εἶναι Κυρτώνην.
[9, 23]	Λάρυμνα, γενέσθαι δὲ αὐτῇ τὸ	ὄνομά	φασιν ἀπὸ Λαρύμνης τῆς Κύνου·
[9, 10]	ἔσοδόν ἐστιν Ἀθηνᾶ καὶ Ἑρμῆς,	ὀνομαζόμενοι	Πρόναοι· ποιῆσαι δὲ αὐτὸν Φειδίας,
[9, 6]	δὲ καὶ τὸν Φωκικὸν πόλεμον,	ὀνομαζόμενον	δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων ἱερόν, συνεχῶς
[9, 3]	ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων, Σφραγίδιον μὲν	ὀνομαζόμενον,	μαντεύεσθαι δὲ τὰς νύμφας τὸ
[9, 20]	Ἑρμῆν τεχθῆναι λέγουσι, Πόλος τε	ὀνομαζόμενον	χωρίον· ἐνταῦθα Ἄτλαντα καθήμενον πολυπραγμονεῖν
[9, 31]	ἐν τῇ γῇ Δονακών ἐστιν	ὀνομαζόμενος·	ἐνταῦθά ἐστι Ναρκίσσου πηγή, καὶ
[9, 25]	εἶναι τῷ χωρίῳ καὶ ἄνδρας	ὀνομαζομένους	Καβείρους, Προμηθεῖ δὲ ἑνὶ τῶν
[9, 35]	καὶ αὗται· (καὶ πρὸς τῷ	ὀνομαζομένῳ	Πυθίῳ Χάριτες καὶ ἐνταῦθά εἰσι
[9, 36]	καὶ νῦν ἔτι ὧν ἦρχεν	ὀνομάζονται.	πρόσοδοι δὲ ἐγίνοντο τῷ Μινύᾳ
[9, 3]	Πλαταιεῖς ἑορτὴν ἄγουσι, Δαίδαλα μικρὰ	ὀνομάζοντες·	Δαιδάλων δὲ ἑορτὴν τῶν μεγάλων
[9, 40]	οὖν τὸ σκῆπτρον σέβουσι, Δόρυ	ὀνομάζοντες.	καὶ εἶναι μέν τι θειότερον
[9, 35]	οἱ Ἀθηναῖοι, Θαλλὼ τὴν θεὸν	ὀνομάζοντες.	(παρὰ δὲ Ἐτεοκλέους τοῦ Ὀρχομενίου
[9, 33]	ποταμὸς ἐνταῦθα οὐ μέγας χείμαρρος·	ὀνομάζουσι	δὲ Τρίτωνα αὐτόν, ὅτι τὴν
[9, 5]	τὰ ἔπη ποιήσας ἃ Οἰδιπόδια	ὀνομάζουσι·	καὶ Ὀνασίας Πλαταιᾶσιν ἔγραψε κατηφῆ
[9, 9]	σὺν ὀλέθρῳ τῶν κρατησάντων Καδμείαν	ὀνομάζουσι	νίκην. (ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς
[9, 8]	δὲ Ὑψίστας ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε	ὀνομάζουσι·	πρὸς δὲ ταῖς Ὑψίσταις Διὸς
[9, 21]	Αἰθιοπικούς, οὓς ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι	ὀνομάζουσι	ῥινόκερως, ὅτι σφίσιν ἐπ´ ἄκρᾳ
[9, 3]	δὴ καὶ τὸ ξόανον αὐτὸ	ὀνομάζουσι.	(ταύτην μὲν ἰδίᾳ οἱ Πλαταιεῖς
[9, 24]	τὴν Κηφισίδα οἱ δὲ Κωπαΐδα	ὀνομάζουσι	τὴν αὐτήν πεδίον καλούμενόν ἐστιν
[9, 19]	δὲ ποταμὸν τὸν χείμαρρον Θερμώδοντα	ὀνομάζουσιν.	ἀναστρέψαντι δὲ ἐπί τε Τευμησσὸν
[9, 13]	ἦσαν αἶγες, κατοιάδας οἱ ποιμένες	ὀνομάζουσιν	αὐτάς. τότε οὖν ὁρμήσαντες ἐς
[9, 8]	παρὰ τὰς Ποτνιὰς τὰς θεὰς	ὀνομάζουσιν.	ἐν χρόνῳ δὲ εἰρημένῳ δρῶσι
[9, 11]	τὸν λίθον τοῦτον ὅντινα Σωφρονιστῆρα	ὀνομάζουσιν.	(ἐνταῦθά εἰσιν ἐπὶ τύπου γυναικῶν
[9, 34]	καὶ πηγαὶ τὴν μὲν Λιβηθριάδα	ὀνομάζουσιν,	ἡ δὲ ἑτέρα Πέτρα γυναικὸς
[9, 11]	ἀριστερᾷ δὲ τῶν πυλῶν, ἃς	ὀνομάζουσιν	Ἠλέκτρας, οἰκίας ἐστὶν ἐρείπια ἔνθα
[9, 2]	τὴν θεὸν ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε	ὀνομάζουσιν.	~(Ἥραν ἐφ´ ὅτῳ δὴ πρὸς
[9, 8]	κάθοδον ἐποιοῦντο ἀπὸ τῆς Ὁμόλης	ὀνομάζουσιν	Ὁμολωίδας. ἐρχομένῳ δὲ ἐκ Πλαταίας
[9, 8]	τὰς δὲ ἐπὶ ταύταις πύλας	ὀνομάζουσιν	Ὠγυγίας, τελευταῖαι δέ εἰσιν Ὁμολωίδες·
[9, 35]	δὲ ἐν ἔπεσίν ἐστι τοῖς	Ὀνομακρίτου.	Ἀντίμαχος δὲ οὔτε ἀριθμὸν Χαρίτων
[9, 19]	ἀπ´ αὐτοῦ προελθόντι ἐστὶν Αὐλίς·	ὀνομασθῆναι	δὲ ἀπὸ τῆς Ὠγύγου θυγατρός
[9, 19]	οἱ Θηβαῖοι· Μυκαλησσὸν δὲ ὁμολογοῦσιν	ὀνομασθῆναι,	διότι ἡ βοῦς ἐνταῦθα ἐμυκήσατο
[9, 5]	διὰ τὸν τρόπον ὅντινα ἐγένοντο	ὀνομασθῆναι.	Κάδμου δὲ ἐς Ἰλλυριοὺς καὶ
[9, 34]	ἀπὸ τούτου τὴν γῆν Ἀνδρηίδα	ὀνομασθῆναι·	(παραγενομένου δὲ ὡς αὐτὸν Ἀθάμαντος,
[9, 39]	ἡ Κόρη τὸν λίθον καὶ	ὀνομασθῆναι	τὸν ποταμὸν ἐπὶ τούτῳ λέγουσιν
[9, 8]	ἦν εὑρεῖν. τὰς δὲ Νηίστας	ὀνομασθῆναί	φασιν ἐπὶ τῷδε. ἐν ταῖς
[9, 40]	καλουμένας, ὅμως τοῖς ἀρχαίοις ἐχρήσατο	ὀνόμασιν	ἐς αὐτάς, καθότι καὶ Αἴγυπτον
[9, 29]	Πιέρῳ γενέσθαι λέγουσι καὶ τὰ	ὀνόματα	ἅπερ ταῖς θεαῖς τεθῆναι καὶ
[9, 29]	Μούσας ἐνόμισαν εἶναι τρεῖς καὶ	ὀνόματα	αὐταῖς ἔθεντο Μελέτην καὶ Μνήμην
[9, 35]	τρεῖς εἶναι Χάριτας κατεστήσατο ἴσασιν,	ὀνόματα	δὲ οἷα ἔθετο αὐταῖς οὐ
[9, 35]	δὲ οὔτε ἀριθμὸν Χαρίτων οὔτε	ὀνόματα	εἰπὼν Αἴγλης εἶναι θυγατέρας καὶ
[9, 8]	ἡμᾶς ἔτι. τεθῆναι δὲ τὰ	ὀνόματα	ἐπυνθανόμην σφίσιν ἀπό τε Ἠλέκτρας
[9, 35]	ἀριθμοῦ πέρι οὔτε ἐς τὰ	ὀνόματά	ἐστιν οὐδὲν αὐτῷ πεποιημένον· Ὅμηρος
[9, 35]	τε καὶ Εὐρυνόμης καί σφισιν	ὀνόματα	Εὐφροσύνην τε καὶ Ἀγλαΐαν εἶναι
[9, 35]	τὸν Ταϋγέτης φασὶν αὐτὰς καὶ	ὀνόματα	θέσθαι Κλήταν καὶ Φαένναν. (ἐοικότα
[9, 35]	Φαένναν. (ἐοικότα μὲν δὴ Χάρισιν	ὀνόματα	καὶ ταῦτα, ἐοικότα δὲ καὶ
[9, 26]	μὲν δὴ διαφθαρέντων μνημονεύειν τὰ	ὀνόματα	οὔ φασιν· ἐπὶ δὲ Κλεοστράτῳ
[9, 29]	τε Μούσας καταστήσασθαι καὶ τὰ	ὀνόματα	τὰ νῦν μεταθέσθαι σφίσι. ταῦτα
[9, 32]	Πελοποννησίων ταῖς τριήρεσιν Ἀντίοχον κυβερνήτην	ὄντα	Ἀλκιβιάδου, φυλάξας Ἀλκιβιάδην ἀπόντα τοῦ
[9, 32]	Ἀντίοχον ἐπηγάγετο ἐς ἐλπίδα ὡς	ὄντα	ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι Λακεδαιμονίοις, καὶ ἀναγαγόμενον
[9, 36]	ἐπὶ βραχὺ ἤγαγον μνήμης, οὐδὲν	ὄντα	ἐλάττονος θαύματος. (Μινύου δὲ ἦν
[9, 30]	δὴ καὶ ἄλλα πιστεύουσιν οὐκ	ὄντα	Ἕλληνες καὶ δὴ καὶ Ὀρφέα
[9, 14]	οὖν Ἐπαμινώνδας ὑπεριδὼν ὡς οὐκ	ὄντα	ἐν καιρῷ τὸν νόμον ἐβοιωτάρχει
[9, 29]	ὢν ἀποκτείνειεν αὐτὸν διδάσκαλον μουσικῆς	ὄντα.	ἔπη δὲ οὔτε ὁ Ἀμφιμάρου
[9, 12]	Θηβαΐδα Αἰγύπτιον καὶ οὐ Φοίνικα	ὄντα,	ἔστιν ἐναντίον τῷ λόγῳ τῆς
[9, 6]	καὶ ὡς ἑτέρως, τοσάδε φανερώτατα	ὄντα	εὕρισκον. ἐκρατήθησαν ὑπὸ Ἀθηναίων μάχῃ
[9, 5]	Τισαμενὸν βασιλέα αἱροῦνται, Θερσάνδρου τε	ὄντα	καὶ Δημωνάσσης τῆς Ἀμφιαράου. τῶν
[9, 33]	ὡς δὴ τοῦτον τὸν Τρίτωνα	ὄντα	καὶ οὐχὶ τὸν Λιβύων, ὃς
[9, 23]	μνῆμά ἐστι. Πίνδαρον δὲ ἡλικίαν	ὄντα	νεανίσκον καὶ ἰόντα ἐς Θεσπιὰς
[9, 40]	πέρα δὲ οὐκ οἶδα ὑπόλοιπα	ὄντα	τῶν Δαιδάλου· τοῖς γὰρ ἀνατεθεῖσιν
[9, 32]	τῶν ἄλλων ὅσον τετρακισχιλίους αἰχμαλώτους	ὄντας	ἀπέκτεινεν ὁ Λύσανδρος καί σφισιν
[9, 30]	ἤδη, τοὺς Ὀρφέως ὕμνους οἶδεν	ὄντας	ἕκαστόν τε αὐτῶν ἐπὶ βραχύτατον
[9, 26]	χρησμὸν εἰδεῖεν ἂν Λαΐου γε	ὄντες·	(οὐκ ἔχοντας δὲ αὐτοὺς ἀποκρίνασθαι
[9, 36]	τῷ Μολούρου φόνῳ τοῦ Ἀρίσβαντος,	ὅντινα	ἀπέκτεινεν ἐπὶ γυναικὶ ἑλὼν γαμετῇ·
[9, 5]	τοῦ τε Νυκτέως τὸν θάνατον,	ὅντινα	γένοιτο τρόπον, καὶ ὡς ἐς
[9, 19]	αὐτῷ στρατὸν ἄγουσα ἐς Θήβας.	ὅντινα	δὲ τρόπον ἐγένετο ἡ Μυκαλησσὸς
[9, 5]	μύθῳ Σπαρτοὺς διὰ τὸν τρόπον	ὅντινα	ἐγένοντο ὀνομασθῆναι. Κάδμου δὲ ἐς
[9, 41]	Δελφοὺς οἱ Φηγέως τρόπον δὲ	ὅντινα	ἐκτήσαντο αὐτόν, ἐδήλωσεν ἤδη μοι
[9, 11]	ἐπαφεῖσάν οἱ τὸν λίθον τοῦτον	ὅντινα	Σωφρονιστῆρα ὀνομάζουσιν. (ἐνταῦθά εἰσιν ἐπὶ
[9, 33]	ἐλθόντα ἐς Δελφοὺς ἐπερέσθαι τρόπον	ὅντινα	ὕδωρ εὑρήσουσιν ἐν τῇ γῇ·
[9, 33]	ἐξ ἀρχῆς καὶ ὕδατος οὐκ	ὄντος	ἐν αὐτῇ ἄνδρα τῶν δυναστευόντων
[9, 24]	παρὰ τούτου τοῖς κάμνουσιν ἔστιν,	ὄντος	οὐχὶ ἀγάλματος σὺν τέχνῃ, λίθου
[9, 25]	τῷ μνήματι· τοῦ καρποῦ δὲ	ὄντος	πεπείρου διαρρήξαντί σοι τὸ ἐκτὸς
[9, 21]	εἰσιν αὐτοῖς καὶ δάκτυλοι καὶ	ὄνυχες	τοῖς ἐπιθέμασιν ἐμφερεῖς τῶν κόχλων·
[9, 38]	κορυφὴ δὲ οὐκ ἐς ἄγαν	ὀξὺ	ἀνηγμένη· τὸν δὲ ἀνωτάτω τῶν
[9, 39]	καὶ ἐλαφράν. καταβάντι δέ ἐστιν	ὀπὴ	μεταξὺ τοῦ τε ἐδάφους καὶ
[9, 13]	χώραν μένειν ἐθέλοντες, ἐνδιδόντες δὲ	ὅπῃ	σφίσιν οἱ πολέμιοι προσφέροιντο. αὐτοὺς
[9, 2]	ἐγένετο ἡ συμφορὰ ἢ Οἰδίποδα	ὅπῃ	τεχθέντα ἐξέθεσαν, οἶδεν οὐδείς, καθάπερ
[9, 39]	μέλιτι προεμβάλλει τε ἐς τὴν	ὀπὴν	τοὺς πόδας καὶ αὐτὸς ἐπιχωρεῖ,
[9, 39]	ἐπιχωρεῖ, τὰ γόνατά οἱ τῆς	ὀπῆς	ἐντὸς γενέσθαι προθυμούμενος· τὸ δὲ
[9, 27]	δυναστεύσαντα ἐν Ῥώμῃ, Κλαυδίου δὲ	ὀπίσω	Θεσπιεῦσιν ἀποπέμψαντος Νέρωνα αὖθις δεύτερα
[9, 14]	ἐξ αὐτῆς· τοῦτο Ἐπαμινώνδᾳ παρέστησεν	ὀπίσω	Θηβαίους ἐς Βοιωτίαν ἀπαγαγεῖν. καὶ
[9, 32]	τῆς πόλεως ἔνθα ἐκ Κόλχων	ὀπίσω	κομιζομένην ὁρμίσασθαι τὴν Ἀργὼ λέγουσιν.
[9, 15]	μετασχόντος ἐπὶ βασιλέα Ἀρταξέρξην καὶ	ὀπίσω	τοῖς Ἕλλησιν ἐπὶ θάλασσαν ἡγησαμένου.
[9, 39]	καὶ ἄλλος ἤκουσεν. ἀναστρέψαι δὲ	ὀπίσω	τοῖς καταβᾶσι διὰ στομίου τε
[9, 29]	δὴ αὖθις ἐξ ἐνυπνίων ἄλλων	ὀπίσω	τοῦ Λίνου τὰ ὀστᾶ ἐς
[9, 17]	ἐπίκλησιν Ζωστηρίας· λαβεῖν γὰρ τὰ	ὅπλα	αὐτὸν ἐνταῦθα, ἡνίκα Εὐβοεῦσι καὶ
[9, 17]	ἀντιτάξεσθαι. τὸ δὲ ἐνδῦναι τὰ	ὅπλα	ἐκάλουν ἄρα οἱ παλαιοὶ ζώσασθαι·
[9, 31]	Βελλεροφόντου ποιῆσαί φασιν ἵππον ἐπιψαύσαντα	ὁπλῇ	τῆς γῆς. (Βοιωτῶν δὲ οἱ
[9, 1]	πρὸς τὴν ἐκκλησίαν ὁμοῦ τοῖς	ὅπλοις	καὶ σφᾶς αὐτίκα οὐ τὴν
[9, 15]	τέκνα χρόνῳ δέχεται· Θήβης δ´	ὅπλοισιν	Μεγάλη πόλις ἐστεφάνωται, αὐτόνομος δ´
[9, 35]	μέν μοι δώσειν Χαρίτων μίαν	ὁπλοτεράων»	τούτου δὲ ἕνεκα ὑπόνοια δὴ
[9, 17]	ποιήσαντα ἐοικέναι τὴν ζώνην, τῶν	ὅπλων	τὴν σκευήν φασιν εἰκάζειν. (Ζήθῳ
[9, 40]	ἑσμὸν μελισσῶν, καὶ παρέστη οἱ,	ὅποι	ποτ´ ἂν ἀποτράπωνται, καὶ αὐτὸς
[9, 2]	αὐτὴν ἤδη, τὰ λεγόμενα καὶ	ὁποῖα	αὐτὸς εἴκαζον, ἔστιν εἰρημένα. Πλαταιεῦσι
[9, 39]	ἀσπίς· τὰ δὲ ἐς αὐτὴν	ὁποῖα	ἐγένετο, ἐδήλωσα ἐν τοῖς προτέροις
[9, 25]	δέ εἰσιν οἱ Κάβειροι καὶ	ὁποῖά	ἐστιν αὐτοῖς καὶ τῇ Μητρὶ
[9, 16]	καὶ παρ´ Ἕλλησιν ἤδη τετολμημένα,	ὁποῖα	καὶ ὕστερον ἐπὶ τῇ Ἀδώνιδος
[9, 22]	Δωρίδι ὥσπερ ὁ Πίνδαρος ἀλλὰ	ὁποίᾳ	συνήσειν ἔμελλον Αἰολεῖς, καὶ ὅτι
[9, 28]	συμβῇ, τὸ μὲν τραῦμά ἐστιν	ὁποῖον	καὶ ὑπὸ σιδήρου, δεῖμα δὲ
[9, 31]	ὡς ὑπὸ ἔρωτος ἁλίσκεσθαι μηδὲ	ὁποῖόν	τι ἄνθρωπος καὶ ὁποῖόν τι
[9, 31]	μηδὲ ὁποῖόν τι ἄνθρωπος καὶ	ὁποῖόν	τι ἀνθρώπου σκιὰ διαγνῶναι· (ἔχει
[9, 28]	οὖν συλλέγειν τοῦ παλσάμου τὸν	ὀπὸν	ἀφίκηται τοῖς Ἄραψιν ὥρα, ξύλων
[9, 28]	αὐτοῖς ὁ τῶν παλσάμων ἐστὶν	ὀπὸς	ἡδίστη, καὶ ἔτι καὶ ἄλλως
[9, 41]	παντοδαπῶν κρεῶν καὶ πεμμάτων πλήρης.	~(Ὁπόσα	δὲ εἶναι τῶν Ἡφαίστου ποιηταί
[9, 3]	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, ἰδιῶται δὲ	ὁπόσα	δὴ θύουσιν οἱ πλούσιοι· τοῖς
[9, 39]	ἀδύτου, καθεσθέντα δὲ ἐνταῦθα ἀνερωτῶσιν	ὁπόσα	εἶδέ τε καὶ ἐπύθετο· μαθόντες
[9, 14]	τὰ δὲ πολίσματα τὰ Ἀρκάδων	ὁπόσα	εἶχεν ἀσθενῶς καταλῦσαι πείσας τοὺς
[9, 20]	ἐστι. φησὶ γὰρ δὴ οὗτος,	ὁπόσα	ἐλαύνοιτο ἐπὶ θάλασσαν βοσκήματα, ὡς
[9, 3]	Θήβας ἀνῴκισε. τῶν δὲ πολισμάτων	ὁπόσα	ἐστὶν ἐλάσσονος λόγου, συντέλειαν αἱροῦνται.
[9, 39]	τοῦ Τροφωνίου κατελθόντας, ἀνάγκη σφᾶς,	ὁπόσα	ἤκουσεν ἕκαστος ἢ εἶδεν, ἀναθεῖναι
[9, 8]	δὲ εἰρημένῳ δρῶσι καὶ ἄλλα	ὁπόσα	καθέστηκέ σφισι καὶ ἐς τὰ
[9, 34]	δὲ τῶν ἀρχαίων τοιαῦτ´ ἦν	ὁπόσα	καὶ μνημονεύουσιν. Ἀνδρέα πρῶτον ἐνταῦθα
[9, 21]	ἐπέρχοιτο τὰ ἔσχατα ἐθέλων θηρία	ὁπόσα	παρ´ Ἕλλησιν ἐξευρεῖν, τὰ μὲν
[9, 40]	τὴν ἱερουργίαν τὴν καθεστηκυῖαν, καὶ	ὁπόσα	περὶ τὸ χρηστήριον δρῶσιν ἄλλα,
[9, 31]	Ἀκαρνάνων· καὶ ἔστιν ἔπη Μαντικά,	ὁπόσα	τε ἐπελεξάμεθα καὶ ἡμεῖς, καὶ
[9, 23]	αὐτὴν ὁ ὕπνος, ἔγραψε ταῦτα	ὁπόσα	τοῦ ὀνείρατος ἤκουσεν ᾄδοντος. ἐν
[9, 7]	Ἐπιδαύρου καὶ τὰ ἐκ Δελφῶν,	ὁπόσα	ὑπελίποντο οἱ Φωκεῖς· (ταῦτα μὲν
[9, 39]	καταβαίνοντά εἰσιν οἱ λούοντες καὶ	ὁπόσα	χρὴ διακονούμενοι ἅτε παῖδες. τὸ
[9, 6]	αὖθις ἐν Λεύκτροις ἐπιφανεστάτην νίκην	ὁπόσας	γενομένας Ἕλλησιν ἴσμεν κατὰ Ἑλλήνων·
[9, 13]	ἡ νίκη κατείργαστο ἐπιφανέστατα πασῶν	ὁπόσας	κατὰ Ἑλλήνων ἀνείλοντο Ἕλληνες· Λακεδαιμόνιοι
[9, 40]	Ἀμύντου τρόπαιον οὔτε ἐνταῦθα οὔτε	ὁπόσας	μάχας ἄλλας βαρβάρους ἢ καὶ
[9, 1]	πόλιν· καὶ ἐς τοὺς ἀγρούς,	ὁπόσοι	ἀπωτέρω τοῦ ἄστεως ἦσαν, οὐδὲ
[9, 16]	ἐνταῦθα ἀνάκεινται χαλκαῖ· Λακεδαιμονίων δέ,	ὁπόσοι	τῶν ἐν τέλει περὶ Λεῦκτρα
[9, 15]	ἦν καθεστηκὸς τοὺς μὲν ἄλλους,	ὁπόσους	αἰχμαλώτους ἕλοιεν, ἀφιέναι χρημάτων, τοὺς
[9, 10]	τῶν πυλῶν ἐστι· κεῖνται δὲ	ὁπόσους	κατέλαβεν ἀποθανεῖν Ἀλεξάνδρῳ καὶ Μακεδόσιν
[9, 36]	ἐπὶ τῆς ἀρχῆς, ἄλλων τε	ὁπόσων	ἄδειαν εἶναι χρὴ καὶ δὴ
[9, 23]	ἦρεν ἡ Πυθία ἀνειποῦσα Δελφοῖς,	ὁπόσων	ἀπήρχοντο τῷ Ἀπόλλωνι, μοῖραν καὶ
[9, 17]	τάδε ἐν τοῖς χρησμοῖς· ἀλλ´	ὁπόταν	Τιθορεὺς Ἀμφίονί τε Ζήθῳ τε
[9, 36]	τίθεσθαι μείζονι ἢ τὰ οἰκεῖα,	ὁπότε	γε ἀνδράσιν ἐπιφανέσιν ἐς συγγραφὴν
[9, 12]	λευκὸν εἰκασμένον κύκλῳ τῆς σελήνης,	ὁπότε	εἴη πλήρης. (ἔδει δὲ ἄρα
[9, 21]	τὰ βαθύτατα. οἱ θηρεύοντες οὖν,	ὁπότε	ἐπὶ βραχύτατον, σταδίων τὴν πεδιάδα
[9, 32]	μὲν οὕτω Κῦρον ὡς χρήματα,	ὁπότε	ἐς τὸ ναυτικὸν αἰτοίη, παρεῖναί
[9, 2]	φάμενοι τῇ πέτρᾳ τὸν Ἀκταίωνα	ὁπότε	κάμοι θηρεύων, ἐς δὲ τὴν
[9, 21]	ἐς τὴν χρόαν αὐτοῦ, καὶ	ὁπότε	κατὰ τοῦ ἡλίου φανείη σφίσιν
[9, 26]	βασιλέας οὐδένα ἄλλον τὸ μάντευμα.	ὁπότε	οὖν τῇ Σφιγγὶ ἀμφισβητήσων τις
[9, 27]	Ἡρακλέους ἠγνόουν τοῦτο τὸ ὄνομα,	ὅπου	γε αὐτοὶ τῆς Μυκαλησσίας Δήμητρος
[9, 33]	τὸν μὲν ἔτι ἔμπνουν περιθεῖν,	ὅπου	δὲ ῥυῆναι τὸ αἷμα, ὕδωρ
[9, 19]	Ἀμφιαράῳ τοῦ ἅρματος καὶ οὐχ	ὅπου	λέγουσιν οἱ Θηβαῖοι· Μυκαλησσὸν δὲ
[9, 38]	ἴαμα. τότε δὲ ἐπερέσθαι δεύτερα,	ὅπου	τῆς Ναυπακτίας αὐτὰ ἐξευρήσουσι· καὶ
[9, 23]	λόγου. καὶ συνετέλει δὲ ἐς	Ὀποῦντα	ἡ Λάρυμνα τὸ ἀρχαῖον· Θηβαίων
[9, 19]	τῶν ποδῶν τιθέασιν ὅσα ἐν	ὀπώρᾳ	πέφυκε γίνεσθαι, ταῦτα δὲ διὰ
[9, 21]	τὸν κύκλον μὲν οὐκ ἔστιν	ὅπως	διαλύσουσιν, ἐπισυνιόντες δὲ ἀεὶ τὰ
[9, 27]	πρεσβυτάτη· ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἔστιν	ὅπως	ἡγήσομαι πιστόν, Ἡρακλέα ἐπὶ τοσοῦτο
[9, 37]	δὲ ἀπέτεμεν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν,	ὅπως	μὴ ἡμέρας ἐπισχούσης ἐκεῖνος γένοιτο
[9, 6]	Ἑλλάδα ὁ βάρβαρος, οὐκ ἔστιν	ὅπως	οὐ καὶ Ἀθηναίους κατέλαβεν ἂν
[9, 40]	τὰς μελίσσας ἐς τοῦτο ἐσπετομένας	ὁρᾷ	τῆς γῆς, καὶ συνεσῆλθέ σφισιν
[9, 31]	ἑαυτοῦ σκιὰν δοξάζοντι ἀλλὰ εἰκόνα	ὁρᾶν	τῆς ἀδελφῆς. (νάρκισσον δὲ ἄνθος
[9, 27]	ἡγήσομαι πιστόν, Ἡρακλέα ἐπὶ τοσοῦτο	ὀργῆς	ἀνδρὸς φίλου θυγατρὶ ἀφικέσθαι· πρὸς
[9, 25]	Πελαργῇ συνοικοῦντα καταστήσασθαι μὲν τὰ	ὄργια	αὐτοῦ λέγουσιν ἐξ ἀρχῆς, μετενεγκεῖν
[9, 20]	τὰς Ταναγραίων πρὸ τῶν Διονύσου	ὀργίων	ἐπὶ θάλασσαν καταβῆναι καθαρσίων ἕνεκα,
[9, 28]	οἰκοῦντες καὶ ἁπάσας ἐν τῷ	ὄρει	τὰς πόας καὶ τὰς ῥίζας
[9, 23]	τε Ἀπόλλωνι ἐπίκλησις καὶ τῷ	ὄρει	τὸ ὄνομα ἐγένετο, Ἄσιος ἐν
[9, 1]	μὲν ἀφ´ αὑτοῦ θέσθαι τῷ	ὄρει	τὸ ὄνομα, τὸν δὲ τῷ
[9, 23]	κεῖται μὲν τὸ πόλισμα ἐν	ὄρει	τῷ Πτώῳ, θέας δὲ ἄξια
[9, 33]	ταύταις μέν ἐστι πρὸς τῷ	ὄρει	τῷ Τιλφουσίῳ τὸ ἱερόν· ἐν
[9, 28]	οἶδα Φοίνικος ὡς ἐν τῇ	ὀρεινῇ	τῇ Φοινίκης ἀγριωτέρους τοὺς ἔχεις
[9, 38]	τοῦ πλεῖστον ἐν Ἑλλάδι κῦδος	ὀρεῖται	ἀνδρῶν κρινομένων ἐν βασάνῳ σοφίης»
[9, 23]	σφισίν ἐστιν ἀγχιβαθής, καὶ τὰ	ὄρη	τὰ ὑπὲρ τὴν πόλιν ὑῶν
[9, 24]	τε καὶ ἄλσος· ἀγάλματα δὲ	ὀρθὰ	Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδός ἐστιν. ἔστι
[9, 39]	τε αἱ πηγαὶ καὶ ἀγάλματα	ὀρθά,	περιειλιγμένοι δέ εἰσιν αὐτῶν τοῖς
[9, 32]	Ἡρακλέους δὲ ἱερὸν καὶ ἄγαλμα	ὀρθὸν	ἐνταῦθά ἐστι λίθου, καὶ Ἡράκλεια
[9, 30]	ἀνέθηκε Σύλλας τοῦ Διονύσου τὸ	ὀρθόν,	ἔργον τῶν Μύρωνος θέας μάλιστα
[9, 2]	Ἥραν Τελείαν καλοῦσι, πεποίηται δὲ	ὀρθὸν	μεγέθει ἄγαλμα μέγα· λίθου δὲ
[9, 23]	δὲ ἐνταῦθα ναὸς καὶ ἄγαλμα	ὀρθὸν	πεποίηται. λιμὴν δέ σφισίν ἐστιν
[9, 33]	ποιοῦνται δὲ οὐκ ἐπίδρομον τὸν	ὅρκον.	ταύταις μέν ἐστι πρὸς τῷ
[9, 26]	ἐστὶν ὅθεν τὴν Σφίγγα λέγουσιν	ὁρμᾶσθαι	ἐπ´ ὀλέθρῳ τῶν ἁρπαζομένων αἴνιγμα
[9, 11]	τυραννίδα τὴν τῶν τριάκοντα καταλύσαντες	ὁρμηθεῖσι	γάρ σφισιν ἐκ Θηβῶν ἐγένετο
[9, 28]	δὲ ἄνθρωπον ἰδεῖν αὐτὸς ἀποφεύγοντα	ὁρμὴν	ἔχεως, καὶ τὸν μὲν ἐπί
[9, 13]	ποιμένες ὀνομάζουσιν αὐτάς. τότε οὖν	ὁρμήσαντες	ἐς τὴν ποίμνην λύκοι τοῖς
[9, 32]	ἔνθα ἐκ Κόλχων ὀπίσω κομιζομένην	ὁρμίσασθαι	τὴν Ἀργὼ λέγουσιν. (ἀπὸ δὲ
[9, 41]	ἀρχαῖον· ἀνακεῖσθαι δὲ ἐνταῦθα λέγουσιν	ὅρμον	Ἁρμονίᾳ μὲν δοθέντα ἐξ ἀρχῆς,
[9, 41]	καὶ Εὐρύμαχον διδόντα Πηνελόπῃ πεποίηκεν	ὅρμον	δ´ Εὐρύμαχος πολυδαίδαλον αὐτίκ´ ἔνεικε
[9, 41]	ἐμοῦ πρὸς δώματα πατρός χρύσεον	ὅρμον	ἔχων, μετὰ δ´ ἠλέκτροισιν ἔερτο»
[9, 41]	καὶ λίθοις ποικίλον δέξασθαί φησιν	ὅρμον.	οὕτω τὸ εἰκὸς τῷ σκήπτρῳ
[9, 41]	χλωροὶ συνδέοντος χρυσοῦ σφᾶς ὁ	ὅρμος,	τὸν δὲ τῇ Ἐριφύλῃ δοθέντα
[9, 32]	κατὰ καιρόν τε καὶ ἄφθονα·	ὁρμούντων	δὲ ναυσὶν ἑκατὸν ἐν Αἰγὸς
[9, 41]	οὐ μὲν οὐδὲ ἠγνόει τοὺς	ὅρμους	τοὺς ποικίλους· (ἐν μέν γε
[9, 38]	πόρρω τῆς ὁδοῦ καὶ τὴν	ὄρνιθα	ἐπὶ τῇ πέτρᾳ φασὶν ὀφθῆναι·
[9, 39]	ἐσελθοῦσα ἡ Κόρη λαμβάνει τὸν	ὄρνιθα	ὑπὸ τῷ λίθῳ κατακείμενον· ῥυῆναί
[9, 11]	καί σφισι τὰ ἐς τὰς	ὄρνιθας	ἐνδεῖ τὰς ἐπὶ Στυμφάλῳ καὶ
[9, 8]	ἐπιλέγοντες καὶ τάδε ἔτι, μήτε	ὄρνιθας	ἐπὶ τῶν κιόνων καθέζεσθαι τούτων
[9, 22]	μὲν κατὰ τοὺς Λυδούς ἐστιν	ὄρνιθας,	χρόα δὲ ἐμφερὴς κόρακι, κάλλαια
[9, 3]	δρυμὸν προτίθενται μοίρας κρεῶν ἑφθῶν.	ὄρνιθες	δὲ οἱ μὲν ἄλλοι σφίσιν
[9, 17]	τὴν Ἑλλάδα, Φῶκον δὲ τὸν	Ὀρνυτίωνος	τοῦ Σισύφου περιτυχεῖν αὐτῇ καὶ
[9, 40]	αὐτοῦ· (φασὶ δ´ ἐπὶ τοῖς	ὅροις	αὐτῶν καὶ Πανοπέων τῶν ἐν
[9, 34]	(Κορωνείας δὲ σταδίους ὡς τεσσαράκοντα	ὄρος	ἀπέχει τὸ Λιβήθριον, ἀγάλματα δὲ
[9, 2]	ἀπέκτεινεν, (ὁ δὲ Κιθαιρὼν τὸ	ὄρος	Διὸς ἱερὸν Κιθαιρωνίου ἐστίν) ἃ
[9, 32]	ἐκδέξεται καὶ μετὰ τοῦτο ἄλλο	ὄρος·	ἐν δὲ ταῖς ὑπωρείαις ἐστὶν
[9, 38]	τέως δὲ αὐτὸν ὑπὸ τὸ	ὄρος	ἐς θάλασσαν ἐξιέναι, πρὶν ἢ
[9, 32]	ἐν δεξιᾷ Θίσβη. πρῶτα μὲν	ὄρος	ἐστὶ πρὸς θαλάσσῃ, τοῦτο δὲ
[9, 26]	τοῖς ἅρμασι. (προελθόντων δὲ τὸ	ὄρος	ἐστὶν ὅθεν τὴν Σφίγγα λέγουσιν
[9, 29]	Μούσαις πρώτους καὶ ἐπονομάσαι τὸ	ὄρος	ἱερὸν εἶναι Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ
[9, 30]	ᾗ ἐπὶ Μακεδονίας τέτραπται τὸ	ὄρος,	καὶ εἶναι οὐ πόρρω τῆς
[9, 30]	ἐκ Δίου τὴν ἐπὶ τὸ	ὄρος	καὶ στάδια προεληλυθότι εἴκοσι κίων
[9, 22]	ἐν ἀριστερᾷ τοῦ Εὐρίπου Μεσσάπιον	ὄρος	καλούμενον καὶ ὑπ´ αὐτῷ Βοιωτῶν
[9, 20]	Ὠρίωνος μνῆμα ἐν Τανάγρᾳ καὶ	ὄρος	Κηρύκιον, ἔνθα Ἑρμῆν τεχθῆναι λέγουσι,
[9, 21]	τὴν πεδιάδα χιλίων ἢ καὶ	ὄρος	περιλαβόντες, τὸν κύκλον μὲν οὐκ
[9, 24]	(ἐκ δὲ Κυρτώνων ὑπερβάλλοντι τὸ	ὄρος	πόλισμά ἐστι Κορσεία, ὑπὸ δὲ
[9, 30]	οἱ χώραν τὴν ὑπὸ τὸ	ὄρος	τὴν Πιερίαν ἔχοντες καὶ πόλιν
[9, 34]	αὐτῶν ἄνεισιν. (ἐς δὲ τὸ	ὄρος	τὸ Λαφύστιον καὶ ἐς τοῦ
[9, 23]	τῇ Καρικῇ. (ὑπερβαλόντων δὲ τὸ	ὄρος	τὸ Πτῶον ἔστιν ἐπὶ θαλάσσης
[9, 33]	Πανδίονός ἐστιν ἡρῷον. τὸ δὲ	ὄρος	τὸ Τιλφούσιον καὶ ἡ Τιλφοῦσα
[9, 26]	πεντήκοντα σταδίους Θέσπια ὑπὸ τὸ	ὄρος	τὸν Ἑλικῶνα ᾤκισται. θυγατέρα δὲ
[9, 26]	σχεῖν θάλασσαν, καταλαβοῦσαν δὲ τὸ	ὄρος	τοῦτο ἁρπαγαῖς χρῆσθαι, πρὶν ἐξεῖλεν
[9, 29]	οὗ καὶ Μακεδόσιν ὠνόμασται τὸ	ὄρος,	τοῦτον ἐλθόντα ἐς Θεσπιὰς ἐννέα
[9, 19]	τοιῷδε· ὑπὲρ δὲ Γλίσαντός ἐστιν	ὄρος	Ὕπατος καλούμενον, ἐπὶ δὲ αὐτῷ
[9, 3]	σφισιν ἐπὶ τῇ κορυφῇ τοῦ	ὄρους	βωμός, ποιοῦσι δὲ τρόπῳ τοιῷδε
[9, 41]	μέγα ἐστὶν ἐπὶ κορυφῇ τοῦ	ὄρους.	(ἐνταῦθα ἐν τῇ Χαιρωνείᾳ μύρα
[9, 38]	χάσμα ἐμφράξαι τὸ διὰ τοῦ	ὄρους.	ἐπίσταται μὲν οὖν καὶ Ὅμηρος
[9, 39]	ἰοῦσιν ἐς τὸ πρόσω τοῦ	ὄρους,	Κόρης ἐστὶ καλουμένη θήρα καὶ
[9, 39]	ὑπὲρ τὸ ἄλσος ἐπὶ τοῦ	ὄρους.	κρηπὶς μὲν ἐν κύκλῳ περιβέβληται
[9, 33]	ἐστιν οὐ μεγάλη, κεῖται δὲ	ὄρους	οὐκ ἄγαν ὑψηλοῦ πρὸς τοῖς
[9, 34]	Κηφισίδα ἐκδιδοὺς λίμνην. (τοῦ δὲ	ὄρους	τοῦ Λαφυστίου πέραν ἐστὶν Ὀρχομενός,
[9, 26]	τὸν χρησμόν. (ἀπὸ δὲ τοῦ	ὄρους	τούτου πέντε ἀπέχει καὶ δέκα
[9, 24]	εἶναι Κυρτώνην. ᾤκισται δὲ ἐπὶ	ὄρους	ὑψηλοῦ, καὶ Ἀπόλλωνός ἐστιν ἐνταῦθα
[9, 33]	σφισιν οὐκ ἀγάλματα ἔνεστιν, οὐκ	ὄροφος	ἔπεστιν· οὐ μὴν οὐδὲ οἷς
[9, 30]	τὰς γυναῖκας δὲ αἳ τὸν	Ὀρφέα	ἀπέκτειναν ἐναπονίψασθαί οἱ θελῆσαι τὸ
[9, 30]	ὄντα Ἕλληνες καὶ δὴ καὶ	Ὀρφέα	Καλλιόπης τε εἶναι Μούσης καὶ
[9, 30]	ἐπὶ ποιήσει τῶν ἐπῶν καθεστήκεσαν.	(Ὀρφεῖ	δὲ τῷ Θρᾳκὶ πεποίηται μὲν
[9, 30]	γενέσθαι τὴν τελευτὴν ἐνταῦθα τῷ	Ὀρφεῖ·	ἰόντι δὲ ἐκ Δίου τὴν
[9, 30]	τοῦ θεοῦ συμβῆναι τὴν τελευτὴν	Ὀρφεῖ·	κεραυνωθῆναι δὲ αὐτὸν τῶν λόγων
[9, 30]	τὴν γυναῖκα αἰτοῦντα. ὁ δὲ	Ὀρφεὺς	ἐμοὶ δοκεῖν ὑπερεβάλετο ἐπῶν κόσμῳ
[9, 27]	ὕστερον Πάμφως τε ἔπη καὶ	Ὀρφεὺς	ἐποίησαν· καί σφισιν ἀμφοτέροις πεποιημένα
[9, 30]	ἔχει δὲ τὰ ὀστᾶ τοῦ	Ὀρφέως	ἡ ὑδρία, καθὰ οἱ ἐπιχώριοι
[9, 30]	ἐπειδὰν ἴδῃ τὰ ὀστᾶ τοῦ	Ὀρφέως	ἥλιος, τηνικαῦτα ὑπὸ συὸς ἀπολεῖσθαι
[9, 30]	καθεύδοντι ἔπη τε ᾄδειν τῶν	Ὀρφέως	καὶ μέγα καὶ ἡδὺ φωνεῖν.
[9, 30]	τι ἦν τῶν ὀστῶν τοῦ	Ὀρφέως	λοιπόν. (αὐτίκα δὲ ἐν τῇ
[9, 30]	πόρρω τῆς πόλεως τὸ τοῦ	Ὀρφέως	μνῆμα· ἀφικέσθαι δὲ τοῖς Λιβηθρίοις
[9, 30]	ἑαυτῶν τὰ ὀστᾶ κομίζουσι τοῦ	Ὀρφέως.	(ὅστις δὲ περὶ ποιήσεως ἐπολυπραγμόνησεν
[9, 30]	νεοσσιὰς ἐπὶ τῷ τάφῳ τοῦ	Ὀρφέως,	ταύτας ἥδιον καὶ μεῖζόν τι
[9, 30]	ἡμέραν ἐπικλίνων αὑτὸν πρὸς τοῦ	Ὀρφέως	τὸν τάφον, ὁ μὲν ἐκάθευδεν
[9, 30]	περὶ ποιήσεως ἐπολυπραγμόνησεν ἤδη, τοὺς	Ὀρφέως	ὕμνους οἶδεν ὄντας ἕκαστόν τε
[9, 17]	δὲ ἕτερα λέγεται καὶ περὶ	Ὀρφέως,	ὡς κιθαρῳδοῦντι ἕποιτο αὐτῷ τὰ
[9, 24]	ἤκουον, προσέσται καὶ αὐτὰ τῇ	Ὀρχομενίᾳ	συγγραφῇ· θέας δὲ ἄξιον ἐν
[9, 38]	τῆς Ναυπακτίας ἀγαγοῦσιν ἐς τὴν	Ὀρχομενίαν,	ἄλλο δὲ εἶναί σφισιν οὐδὲν
[9, 24]	μοίρας δὲ ἐμοὶ δοκεῖν τῆς	Ὀρχομενίας	εἰσὶ καὶ αὗται καὶ πεδίον
[9, 38]	μὲν δὴ καὶ ἄλλως τῆς	Ὀρχομενίας	τὸ πολὺ ἡ λίμνη, χειμῶνος
[9, 36]	Ὀρχομενὸς καὶ οἱ ἄνδρες ἐκλήθησαν	Ὀρχομένιοι·	διέμεινε δὲ οὐδὲν ἧσσον καὶ
[9, 37]	Μινύαι στρατεύουσιν ἐς Τροίαν. (μετέσχον	Ὀρχομένιοι	καὶ τοῖς Κόδρου παισὶν ἐς
[9, 3]	Πλαταιεῖς Κορωναῖοι Θεσπιεῖς Ταναγραῖοι Χαιρωνεῖς	Ὀρχομένιοι	Λεβαδεῖς Θηβαῖοι· διαλλαγῆναι γὰρ καὶ
[9, 38]	τοῦ Χερσίου καὶ ἐπίγραμμα οἱ	Ὀρχομένιοι	τὸ ἐπὶ τῷ Ἡσιόδου τάφῳ
[9, 38]	τὸ ἀσθενέστερον ἔμελλεν ἀεὶ ῥέψειν.	~(Ὀρχομενίοις	δὲ πεποίηται καὶ Διονύσου, τὸ
[9, 38]	(περὶ δὲ Ἀκταίωνος λεγόμενα ἦν	Ὀρχομενίοις	λυμαίνεσθαι τὴν γῆν πέτρας ἔχον
[9, 38]	ὡς καὶ τότε προσιόντων τοῖς	Ὀρχομενίοις	χρημάτων πολλῶν. (Ἀσπληδόνα δὲ ἐκλιπεῖν
[9, 38]	ἐς τὸ πεδίον ἀποστραφῆναι τὸ	Ὀρχομένιον·	τέως δὲ αὐτὸν ὑπὸ τὸ
[9, 38]	σφίσιν ἃ ἐποίησε Χερσίας, ἀνὴρ	Ὀρχομένιος·	ἐκ δὲ Ποσειδάωνος ἀγακλειτῆς τε
[9, 35]	ὀνομάζοντες. (παρὰ δὲ Ἐτεοκλέους τοῦ	Ὀρχομενίου	μαθόντες τρισὶν ἤδη νομίζομεν Χάρισιν
[9, 17]	καὶ Ἀλκίδα. μελλούσης γὰρ πρὸς	Ὀρχομενίους	γίνεσθαι μάχης Θηβαίοις καὶ Ἡρακλεῖ,
[9, 30]	Ἐρεχθέα· ἀνέθηκε δὲ οὐκ οἴκοθεν,	Ὀρχομενίους	δὲ ἀφελόμενος τοὺς Μινύας. τοῦτό
[9, 32]	οὔ με ἀπὸ τῶν ἐς	Ὀρχομενίους	ἐχόντων εἰκὸς ἦν χωρίζειν· κατὰ
[9, 15]	ὅσῳ δὲ ἀπῆν ὁ Ἐπαμινώνδας,	Ὀρχομενίους	Θηβαῖοι ποιοῦσιν ἀναστάτους ἐκ τῆς
[9, 17]	πεποιημένος· ἀναθεῖναι δὲ ἐλέγετο Ἡρακλῆς	Ὀρχομενίους	καὶ τὸν βασιλέα αὐτῶν Ἐργῖνον
[9, 38]	δὲ οὐδὲ εἰκότα λόγον τοὺς	Ὀρχομενίους	μὴ καὶ τὸ χάσμα ἐξευρεῖν
[9, 33]	τὰ ἐς Θηβαίους τε καὶ	Ὀρχομενίους·	προσεξειργάσατο δὲ καὶ ἐν ταῖς
[9, 29]	δὲ Κορίνθιος ἐν τῇ ἐς	Ὀρχομενίους	συγγραφῇ μαρτύρια ποιεῖται τῷ λόγῳ
[9, 38]	αὐτὸν λόγον τὸν ἔχοντα ἐς	Ὀρχομενίους·	τούτου δὲ τοῦ Χερσίου καὶ
[9, 26]	ἐπίκλησιν Ἱπποδέτου· τούς τε γὰρ	Ὀρχομενίους	φασὶν ἐς τοῦτο ἀφῖχθαι στρατιᾷ
[9, 25]	λώβῃ τὰς ῥῖνας, οἳ παρὰ	Ὀρχομενίων	ἀφίκοντο ἐπὶ τοῦ δασμοῦ τὴν
[9, 39]	πρὸς τῶν ὀρῶν Φωκεῖς ὑπεροικοῦσιν	Ὀρχομενίων,	ἐν δὲ τῷ πεδίῳ Λεβάδειά
[9, 15]	συμφορὰν δὲ τὴν ἀνάστασιν τὴν	Ὀρχομενίων	ἐνόμιζεν ὁ Ἐπαμινώνδας καὶ οὔ
[9, 37]	στήλη· τὴν δὲ ἀρχὴν τῶν	Ὀρχομενίων	ἔσχεν Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος Ἄρεως
[9, 36]	ἐπονομάζεσθαι σφᾶς ἐς διάκρισιν ἀπὸ	Ὀρχομενίων	τῶν ἐν Ἀρκαδίᾳ. παρὰ τοῦτον
[9, 36]	ἀνὰ χρόνον ἀπὸ τῶν ἄλλων	Ὀρχομενίων	ὑπὸ ἀνοίας καὶ τόλμης οἱ
[9, 36]	ἐν Ἀρκαδίᾳ. παρὰ τοῦτον τὸν	Ὀρχομενὸν	βασιλεύοντα Ὕηττος ἀφίκετο ἐξ Ἄργους,
[9, 36]	φεῦγ´ Ἄργεος ἱπποβότοιο, ἷξεν δ´	Ὀρχομενὸν	Μινυήιον· καί μιν ὅ γ´
[9, 38]	Ἀγαμέμνονος πρέσβεις· οὐδ´ ὅς´ ἐς	Ὀρχομενὸν	ποτινίσσεται» δῆλα δήπουθεν ὡς καὶ
[9, 37]	ὑπὸ Θηβαίων κατήγαγεν αὖθις ἐς	Ὀρχομενὸν	Φίλιππος ὁ Ἀμύντου· τὰ δὲ
[9, 34]	ὄρους τοῦ Λαφυστίου πέραν ἐστὶν	Ὀρχομενός,	εἴ τις Ἕλλησιν ἄλλη πόλις
[9, 36]	ἐλάττονος θαύματος. (Μινύου δὲ ἦν	Ὀρχομενός,	καὶ ἐπὶ τούτου βασιλεύοντος ἥ
[9, 36]	τούτου βασιλεύοντος ἥ τε πόλις	Ὀρχομενὸς	καὶ οἱ ἄνδρες ἐκλήθησαν Ὀρχομένιοι·
[9, 37]	γένος· οὐχ ὑπολείπεται γὰρ παῖδα	Ὀρχομενός,	καὶ οὕτως ἐς Κλύμενον τὸν
[9, 36]	καὶ αὐτῷ τῆς χώρας ἀπένειμεν	Ὀρχομενὸς	ὅση νῦν περί τε Ὕηττόν
[9, 38]	ἔτος. (σταδίους δὲ ἀφέστηκεν ἑπτὰ	Ὀρχομενοῦ	ναός τε Ἡρακλέους καὶ ἄγαλμα
[9, 36]	βασιλεύων Πύλου γυναῖκα ἔσχεν ἐξ	Ὀρχομενοῦ	Χλῶριν Ἀμφίονος τοῦ Ἰασίου. ~(Ἔδει
[9, 32]	δὲ πεδίον τὸ μεταξὺ τῶν	ὀρῶν	ἐκώλυεν οὐδὲν ἂν λίμνην ὑπὸ
[9, 32]	περαιοῦσθαι καὶ ἅμα ἐκ τῶν	ὀρῶν	καταπνέουσιν ἄνεμοι βίαιοι. (πλέοντι δὲ
[9, 28]	ἐπιτετράφθαι λέγουσιν. ~(Ὁ δὲ Ἑλικὼν	ὀρῶν	τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐν
[9, 8]	δὲ ἐς Θεσσαλοὺς καταλαμβάνουσιν Ὁμόλην,	ὀρῶν	τῶν Θεσσαλικῶν καὶ εὔγεων μάλιστα
[9, 39]	~(Τὰ μὲν δὴ πρὸς τῶν	ὀρῶν	Φωκεῖς ὑπεροικοῦσιν Ὀρχομενίων, ἐν δὲ
[9, 37]	μὲν καὶ σημεῖα τὰ ἄλλα	ὁρῶν	ἀκίνητα, τὸν δὲ ἀριθμὸν ἀεὶ
[9, 15]	ἔτι ἐθάρρει τὸν πόλεμον στρατηγοῦντα	ὁρῶν	τοῖς ἐναντίοις Ἐπαμινώνδαν καὶ ἑκὼν
[9, 25]	Ἀλεξιάρουν καλούμενον· (ὅτι δὲ τῶν	ὅρων	ἐκτὸς ἐμύησεν ἡ Πελαργὴ τῶν
[9, 6]	ὅτε σφᾶς ἐπέλαβεν ὑπὲρ τῶν	ὅρων	πολεμῆσαι τῆς χώρας· προσέπταισαν δὲ
[9, 29]	ὑπὸ καλὸν ἄειδεν» (Πάμφως δέ,	ὃς	Ἀθηναίοις τῶν ὕμνων ἐποίησε τοὺς
[9, 33]	γῇ· τὴν δὲ Πυθίαν προστάσσειν,	ὃς	ἂν ἐπανήκοντι ἐς Ἁλίαρτον ἐντύχῃ
[9, 17]	πολέμου κράτος ἀποθανεῖν αὐτοχειρίᾳ θελήσαντος,	ὃς	ἂν τῶν ἀστῶν ἐπιφανέστατος κατὰ
[9, 19]	ἐς Χαλκίδα Χαλκώδοντος μνῆμά ἐστιν,	ὃς	ἀπέθανεν ὑπὸ Ἀμφιτρύωνος μάχης πρὸς
[9, 22]	φέροντα κριὸν ἐπὶ τῶν ὤμων·	ὃς	δ´ ἂν εἶναι τῶν ἐφήβων
[9, 40]	ἐν Μακεδονίᾳ κρατῆσαι μάχῃ Κισσέως,	ὃς	ἐδυνάστευεν ἐν χώρᾳ τῇ ὁμόρῳ·
[9, 10]	θυγατέρας δὲ αὐτὰς εἶναι Κρέοντος,	ὃς	ἐδυνάστευεν ἐπιτροπεύων Λαοδάμαντα τὸν Ἐτεοκλέους.
[9, 5]	οἱ γενέσθαι, μάρτυρι Ὁμήρῳ χρώμενος,	ὃς	ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ (μητέρα τ´
[9, 33]	ὄντα καὶ οὐχὶ τὸν Λιβύων,	ὃς	ἐς τὴν πρὸς Λιβύῃ θάλασσαν
[9, 13]	Ἐπαμινώνδαν τοῦ ἑβδόμου τῶν Βοιωταρχῶν,	ὃς	ἐφρούρει μὲν τὴν κατὰ τὸν
[9, 27]	παῖδα ἥγηνται· Λύκιος δὲ Ὠλήν,	ὃς	καὶ τοὺς ὕμνους τοὺς ἀρχαιοτάτους
[9, 7]	τὸν πάντα οἶκον Ἀλεξάνδρου φθείρων,	ὃς	Ὀλυμπιάδα γε παρέβαλε καταλεῦσαι τοῖς
[9, 12]	ηὐλεῖτο ἀλλοίοις· Πρόνομος δὲ ἦν	ὃς	πρῶτος ἐπενόησεν αὐλοὺς ἐς ἅπαν
[9, 29]	τέκε παῖδα περιπλομένων ἐνιαυτῶν Οἴοκλον,	ὃς	πρῶτος μετ´ Ἀλωέος ἔκτισε παίδων
[9, 6]	καὶ Ἱπποκράτης τε ὁ Ἀρίφρονος,	ὃς	στρατηγὸς ἦν Ἀθηναίοις, καὶ τῆς
[9, 1]	οἱ ἔσχατοι γεωργοῦντες. (Νεοκλῆς δὲ	ὃς	τότε βοιωταρχῶν ἔτυχεν ἐν Θήβαις
[9, 13]	τῆς Φωκέων· ἀποκτείνας δὲ Χαιρέαν,	ὃς	φυλάσσειν διετέτακτο τὰς παρόδους, καὶ
[9, 38]	τοὺς παρὰ Ἀγαμέμνονος πρέσβεις· οὐδ´	ὅς´	ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται» δῆλα δήπουθεν
[9, 19]	τοῦ ἀγάλματος τῶν ποδῶν τιθέασιν	ὅσα	ἐν ὀπώρᾳ πέφυκε γίνεσθαι, ταῦτα
[9, 31]	διδασκαλίᾳ δὴ τῇ Ἀχιλλέως, καὶ	ὅσα	ἐπὶ Ἔργοις τε καὶ Ἡμέραις.
[9, 27]	Πραξιτέλης λίθου τοῦ Πεντελῆσι. καὶ	ὅσα	μὲν εἶχεν ἐς Φρύνην καὶ
[9, 24]	καὶ πεδίον τὸ Ἀθαμάντιον. καὶ	ὅσα	μὲν ἐς Ὕηττον ἄνδρα Ἀργεῖον
[9, 29]	δὲ ἐπιθήματα τοῦ τάφου, καὶ	ὅσα	σημεῖα ἄλλα ἦν, ἀνὰ χρόνον
[9, 30]	γενέσθαι. λέγουσι δὲ οἱ Θρᾷκες,	ὅσαι	τῶν ἀηδόνων ἔχουσι νεοσσιὰς ἐπὶ
[9, 36]	αὐτῷ τῆς χώρας ἀπένειμεν Ὀρχομενὸς	ὅση	νῦν περί τε Ὕηττόν ἐστι
[9, 19]	ταύτην τε τὴν χώραν καὶ	ὅση	περὶ Μυκαλησσόν ἐστι καὶ Ἅρμα.
[9, 25]	ἐς αὐτὴν γινόμενα, οὐκ ἐφαίνετο	ὅσιόν	μοι γράφειν, Δήμητρος δ´ οὖν
[9, 41]	χρόαν δὲ οὐ λευκή, καὶ	ὀσμὴν	ἀποδεῖ κρίνου.
[9, 20]	αὐτίκα ἔρχεσθαι λέγουσιν ὑπὸ τῆς	ὀσμῆς,	πιόντα δὲ ἐρρῖφθαι κατὰ τῆς
[9, 35]	καὶ Ἀγγελίων τε καὶ Τεκταῖος	ὅσοι	γε Διονύσου τὸν Ἀπόλλωνα ἐργασάμενοι
[9, 25]	Πελαργὴ τῶν ἀρχαίων, Τηλώνδης καὶ	ὅσοι	γένους τοῦ Καβειριτῶν ἐλείποντο κατῆλθον
[9, 25]	μετὰ πολὺ ἐπέλαβεν ἡ δίκη.	ὅσοι	δὲ ὁμοῦ Μαρδονίῳ τῆς στρατιᾶς
[9, 27]	τε ἄλλους ὑβρίζοντας καὶ μάλιστα	ὅσοι	θεῶν ἀσεβεῖς ἦσαν, οὐκ ἂν
[9, 30]	ἄλλων τε καὶ οὐχ ἥκιστα	ὅσοι	κατ´ ἐμὲ ἐπὶ ποιήσει τῶν
[9, 29]	θεαῖς τεθῆναι καὶ ταύταις, καὶ	ὅσοι	Μουσῶν παῖδες ἐκλήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων,
[9, 39]	τῶν ἱερέων οὐκ ἐπιδείκνυται πλὴν	ὅσοι	παρὰ τὸν Τροφώνιον μέλλουσιν ἔρχεσθαι
[9, 13]	ἀπέθανον δὲ Θηβαίων τε καὶ	ὅσοι	παρέμειναν Βοιωτῶν ἑπτὰ καὶ τεσσαράκοντα
[9, 9]	ὃν ἐπολέμησαν Ἀργεῖοι, νομίζω πάντων,	ὅσοι	πρὸς Ἕλληνας ἐπὶ τῶν καλουμένων
[9, 29]	τῶν τε ἐφ´ αὑτοῦ καὶ	ὅσοι	πρότερον ἐγένοντο λάβοι δόξαν ἐπὶ
[9, 28]	δὲ τῇ χώρᾳ τῇ Ἀράβων	ὅσοι	τῶν ἔχεων περὶ τὰ δένδρα
[9, 16]	εἶναι λέγουσι· Δήμητρος δὲ ἄγαλμα	ὅσον	ἐς στέρνα ἐστὶν ἐν τῷ
[9, 24]	ἄλσους ἕστηκε. τοῦτο ἀπέχει Κορσείας	ὅσον	τε ἥμισυ σταδίου. καταβάντων δὲ
[9, 4]	ἐς τὰ κάτω καὶ προελθοῦσιν	ὅσον	τεσσαράκοντα στάδια ἔστιν ἐρείπια Σκώλου·
[9, 32]	στρατηγοῦντα καὶ Ἀθηναίων τῶν ἄλλων	ὅσον	τετρακισχιλίους αἰχμαλώτους ὄντας ἀπέκτεινεν ὁ
[9, 29]	δή τινα ὄψιν ὀνείρατος τὰ	ὀστᾶ	ἀνελόμενος τοῦ Λίνου κομίσειεν ἐς
[9, 38]	λέγουσι τὴν Πυθίαν, Ἡσιόδου τὰ	ὀστᾶ	ἐκ τῆς Ναυπακτίας ἀγαγοῦσιν ἐς
[9, 39]	ἀνακομίσαι φασὶ τοῦ Ἀρκεσιλάου τὰ	ὀστᾶ	ἐκ Τροίας. (τὰ δὲ ἐπιφανέστατα
[9, 18]	κρήνῃ, κομίσαι δὲ αὐτοῦ τὰ	ὀστᾶ	ἐξ Ἰλίου φασὶν ἐπὶ τοιῷδε
[9, 29]	ἄλλων ὀπίσω τοῦ Λίνου τὰ	ὀστᾶ	ἐς Θήβας ἀποστεῖλαι, τὰ δὲ
[9, 38]	καὶ τοῦ Ἡσιόδου δὲ τὰ	ὀστᾶ	εὗρον ἐν χηραμῷ τῆς πέτρας.
[9, 30]	ξένου ἐς τὴν ἑαυτῶν τὰ	ὀστᾶ	κομίζουσι τοῦ Ὀρφέως. (ὅστις δὲ
[9, 38]	φασιν οὕτω τοῦ Ἡσιόδου τὰ	ὀστᾶ.	νόσου καταλαμβανούσης λοιμώδους καὶ ἀνθρώπους
[9, 30]	ὑδρία λίθου, ἔχει δὲ τὰ	ὀστᾶ	τοῦ Ὀρφέως ἡ ὑδρία, καθὰ
[9, 30]	ἐκ Θρᾴκης, ἐπειδὰν ἴδῃ τὰ	ὀστᾶ	τοῦ Ὀρφέως ἥλιος, τηνικαῦτα ὑπὸ
[9, 20]	περὶ τούτου, Ἄτλαντος θυγάτηρ ὀλοόφρονος,	ὅστε	θαλάσσης πάσης βένθεα οἶδεν, ἔχει
[9, 38]	μὲν πατρὶς πολυλήιος, ἀλλὰ θανόντος	ὀστέα	πληξίππων γῆ Μινυῶν κατέχει Ἡσιόδου,
[9, 18]	οἰκεῖν σὺν ἀμύμονι πλούτῳ, Ἕκτορος	ὀστέα	Πριαμίδου κομίσαντες ἐς οἴκους ἐξ
[9, 32]	ἄνω πρὸς ἤπειρον ἔστιν Ἁλίαρτος.	ὅστις	δὲ Ἁλιάρτου γέγονε καὶ Κορωνείας
[9, 35]	Χαρίτων εἴη καὶ αὐτὴ μία.	(ὅστις	δὲ ἦν ἀνθρώπων ὁ γυμνὰς
[9, 27]	ἄγαλμα παλαιότατόν ἐστιν ἀργὸς λίθος.	ὅστις	δὲ ὁ καταστησάμενος Θεσπιεῦσιν Ἔρωτα
[9, 30]	τὰ ὀστᾶ κομίζουσι τοῦ Ὀρφέως.	(ὅστις	δὲ περὶ ποιήσεως ἐπολυπραγμόνησεν ἤδη,
[9, 10]	τὸ εἶδος οὐδὲν διαφόρως ἔχον·	ὅστις	δὲ τῶν ἀγαλμάτων τούτων τὸ
[9, 19]	Θηβαῖοι κεφαλήν, τὸν ὄφιν τοῦτον	ὅστις	δὴ ἦν ἀνασχεῖν ἐνταῦθα ἐκ
[9, 7]	καὶ οὐ σύμμαχον. (Κασσάνδρῳ μὲν	ὅστις	δὴ θεῶν τὴν δίκην ἔμελλεν
[9, 30]	ποτε ὠθοῦντες ἀλλήλους καὶ ἐρίζοντες	ὅστις	ἐγγύτατα ἔσται τῷ ποιμένι ἀνατρέπουσι
[9, 2]	δὲ θάψαντα οὐ κατὰ ταὐτά,	ὅστις	ἦν, λέγουσι· φαίνεται δὲ Ἀρτόντης
[9, 37]	καὶ ἐγώ τε πείθομαι καὶ	ὅστις	παρὰ Τροφώνιον ἦλθε δὴ μαντευσόμενος.
[9, 30]	ἥλιος ὅ τι ἦν τῶν	ὀστῶν	τοῦ Ὀρφέως λοιπόν. (αὐτίκα δὲ
[9, 21]	ἐς χεῖρά ποτε δαίμων ἄγει·	ὀσφρᾶται	μὲν γὰρ ἀνθρώπου καὶ πολὺ
[9, 15]	καὶ ἑκὼν Πελοπίδαν ἀφίησιν. (ἐν	ὅσῳ	δὲ ἀπῆν ὁ Ἐπαμινώνδας, Ὀρχομενίους
[9, 11]	ἐπ´ αὐτῷ ἐπιγραφῆναι τόδε· Ἀμφιτρύων	ὅτ´	ἔμελλ´ ἀγαγέσθαι δεῦρο γυναῖκα Ἀλκμήνην,
[9, 14]	κούριον ἀγλαὸν ἥβην Δωριέες ὀλέσως´,	ὅταν	αἴσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ. τουτάκι δ´
[9, 22]	ἐπὶ τὴν μάχην καὶ αὐτὸν	ὅτε	ἔφηβον στλεγγίδι ἀμυνόμενον μάλιστα ἐργάσασθαι
[9, 36]	συλήσοντες στρατεύουσι τὸ ἐν Δελφοῖς,	ὅτε	καὶ Φιλάμμων λογάσιν Ἀργείων ἐπ´
[9, 3]	καὶ ἐς Δαίδαλα θυσίαν ἀποστέλλειν,	ὅτε	Κάσσανδρος ὁ Ἀντιπάτρου τὰς Θήβας
[9, 13]	πρεσβείαν ἐς Σπάρτην ἥκοντα Ἐπαμινώνδαν,	ὅτε	Λακεδαιμόνιοι συντίθεσθαι τοῖς Ἕλλησιν ἔφασαν
[9, 6]	ὑπὸ Ἀθηναίων μάχῃ Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων,	ὅτε	σφᾶς ἐπέλαβεν ὑπὲρ τῶν ὅρων
[9, 21]	οὐ θεασάμενος πείθομαι· πείθομαι δὲ	ὅτι	ἀνὴρ Φρὺξ ἤγαγεν ἐς Ἰωνίαν
[9, 41]	ἐξ ἀρχῆς, καλούμενον δὲ Ἐριφύλης,	ὅτι	αὐτὴ δῶρον ἔλαβεν ἐπὶ τῷ
[9, 5]	εὐρύχορον Θήβην, κρατερώ περ ἐόντε»	ὅτι	δὲ Ἀμφίων ᾖδε καὶ τὸ
[9, 20]	τοῦτο οὐκ ἔπεστιν αὐτῷ κεφαλή.	ὅτι	δὲ μεθυσθέντα εἷλον, ἐπὶ τούτῳ
[9, 25]	αὐτὰ ἐπὶ τὸν Ἀλεξιάρουν καλούμενον·	(ὅτι	δὲ τῶν ὅρων ἐκτὸς ἐμύησεν
[9, 6]	ταύτης δημοσίᾳ σφίσιν οὐ μέτεστιν,	ὅτι	ἐν ταῖς Θήβαις ὀλιγαρχία καὶ
[9, 30]	καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἐπῶν	ὅτι	ἐπὶ ῥάβδου δάφνης ᾖδε. περὶ
[9, 18]	Οἰδιποδίᾳ κρήνῃ τὸ ὄνομα ἐγένετο,	ὅτι	ἐς αὐτὴν τὸ αἷμα ἐνίψατο
[9, 31]	ὕδωρ φασίν, οὐ συνέντα δὲ	ὅτι	ἑώρα σκιὰν τὴν ἑαυτοῦ λαθεῖν
[9, 22]	νικῆσαι τῆς διαλέκτου τε ἕνεκα,	ὅτι	ᾖδεν οὐ τῇ φωνῇ τῇ
[9, 22]	ὁποίᾳ συνήσειν ἔμελλον Αἰολεῖς, καὶ	ὅτι	ἦν γυναικῶν τότε δὴ καλλίστη
[9, 41]	οἱ Ἀχαιοὶ λόγῳ μὲν λέγουσιν	ὅτι	Ἡφαίστου ποίημά ἐστιν ἡ λάρναξ
[9, 5]	καὶ περὶ λίθων καὶ θηρίων,	ὅτι	καὶ ταῦτα ᾄδων ἦγε. Μυρὼ
[9, 31]	Ἡσιόδου τὴν τελευτήν ἐστιν εἰρημένα.	ὅτι	μὲν γὰρ οἱ παῖδες τοῦ
[9, 1]	εἶναι Ἀσωποῦ τοῦ ποταμοῦ νομίζουσιν.	(ὅτι	μὲν δὴ καὶ οὗτοι τὸ
[9, 2]	Μαρδονίου λεγόμενον μνῆμα εἶναι. καὶ	ὅτι	μὲν εὐθὺς ἦν μετὰ τὴν
[9, 35]	Χάρισιν ἀνθρώπων θῦσαι πρῶτον. καὶ	ὅτι	μὲν τρεῖς εἶναι Χάριτας κατεστήσατο
[9, 15]	τε ἐς αὐτὸν λέγοντα καὶ	ὅτι	Μεσσήνης γένοιτο οἰκιστὴς καὶ τοῖς
[9, 39]	δὲ οὐδένα τῶν καταβάντων λέγουσιν	ὅτι	μὴ μόνον τῶν Δημητρίου τινὰ
[9, 41]	ἀνθρώπων ἠκολούθηκεν ἡ φήμη, τούτων,	ὅτι	μὴ τὸ Ἀγαμέμνονος σκῆπτρον, ἄλλο
[9, 12]	τῆς Ἀθηνᾶς ταύτης τὸ ὄνομα,	ὅτι	Ὄγγα κατὰ γλῶσσαν τὴν Φοινίκων
[9, 3]	ταῖς διαλλαγαῖς Δαίδαλα ἑορτὴν ἄγουσιν,	ὅτι	οἱ πάλαι τὰ ξόανα ἐκάλουν
[9, 33]	γυναικὸς ἐς ἄνδρα ἠλλάγη καὶ	ὅτι	Ὅμηρος ἐποίησεν ἐν Ὀδυσσείᾳ συνετὸν
[9, 40]	ἐπίγραμμα δὲ ἄπεστιν ἐμοὶ δοκεῖν	ὅτι	οὐδὲ ἐοικότα τῇ τόλμῃ σφίσι
[9, 5]	ἀθροιζομένου στόλου Πηνέλεων ἄρχοντα εἵλοντο,	ὅτι	οὐκ ἐν ἡλικίᾳ πω Τισαμενὸς
[9, 21]	ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερως,	ὅτι	σφίσιν ἐπ´ ἄκρᾳ τῇ ῥινὶ
[9, 30]	Θρᾳκῶν ἐπιβουλεύειν μὲν αὐτῷ θάνατον,	ὅτι	σφῶν τοὺς ἄνδρας ἀκολουθεῖν ἔπεισεν
[9, 33]	χείμαρρος· ὀνομάζουσι δὲ Τρίτωνα αὐτόν,	ὅτι	τὴν Ἀθηνᾶν τραφῆναι παρὰ ποταμῷ
[9, 31]	ἐπὶ τὴν πηγὴν συνιέναι μὲν	ὅτι	τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν ἑώρα, εἶναι
[9, 1]	μένειν τὴν εἰρήνην σφίσιν ἔφασαν,	ὅτι	τὴν Καδμείαν Λακεδαιμονίοις κατασχοῦσιν οὔτε
[9, 4]	ἡ ἵππος συνέχεεν ἡ Περσῶν,	ὅτι	τὸ Ἑλλήνων στράτευμα τὸ ἀντικαθήμενόν
[9, 25]	ἐν ὑπαίθρῳ Ῥινοκολούστης ἐπωνυμίαν ἔχων,	ὅτι	τῶν κηρύκων, ὡς οἱ Θηβαῖοι
[9, 21]	ταῖς λίμναις χρόαν τε καὶ	ὅτι	τῶν τριχῶν οὐκ ἂν ἀποκρίναις
[9, 32]	τούτῳ τῷ ἀνδρὶ ἐς ἀμφισβήτησιν	ὅτου	δὴ κτήματος Ἐτεόνικος ἦλθεν ὁ
[9, 3]	λόγῳ τοιῷδε ὀνομάζουσιν. ~(Ἥραν ἐφ´	ὅτῳ	δὴ πρὸς τὸν Δία ὠργισμένην
[9, 39]	οὐδὲ ὁ αὐτὸς τρόπος ἐστὶν	ὅτῳ	διδάσκονται τὰ μέλλοντα, ἀλλά πού
[9, 35]	δὲ ὕστερον οὐκ οἶδα ἐφ´	ὅτῳ	μεταβεβλήκασι τὸ σχῆμα αὐταῖς· Χάριτας
[9, 2]	διαγινώσκοντες διαφορήσειν ἔμελλον πάντα τινὰ	ὅτῳ	περιτύχοιεν. καθότι δὲ τοῦ Κιθαιρῶνος
[9, 10]	ἀποφαίνουσι χωρίον ἔνθα Κάδμον λέγουσιν	ὅτῳ	πιστά τοῦ δράκοντος, ὃν ἀπέκτεινεν
[9, 3]	δὲ αὐτῶν ἁρπάσαντα κρέας, ἐφ´	ὅτῳ	τῶν δένδρων καθεδεῖται, φυλάσσουσιν. ἐφ´
[9, 35]	δὲ ἐν Θεογονίᾳ προσιέσθω δὲ	ὅτῳ	φίλον τὴν Θεογονίαν ἐν δ´
[9, 1]	τότε βοιωταρχῶν ἔτυχεν ἐν Θήβαις	οὐ	γὰρ αὐτὸν οἱ Πλαταιεῖς ἐλελήθεσαν
[9, 21]	κατὰ ταὐτὰ ἔχειν φανεῖσθαί οἱ·	(οὐ	γὰρ δὴ ἄνθρωπος μόνον ὁμοῦ
[9, 10]	δὲ οὐ πᾶσιν εἶναι νόμον·	οὐ	γὰρ δὴ πολλοὺς ἑώρων αὐτόθι
[9, 40]	πόλεως ἄνδρας ἀποστέλλουσιν ἐς Δελφούς·	οὐ	γὰρ δή σφισιν ἔτος δεύτερον
[9, 13]	καὶ αἵ τε παρθένοι παραυτίκα	οὐ	γάρ σφισιν ἀνεκτὰ ἐφαίνετο εἶναι
[9, 5]	ποιήσασθαι. τοὺς δὲ ἄνδρας τούτους	οὐ	γάρ τι ἠδυνάμην ἐς αὐτοὺς
[9, 40]	βαρβάρους ἢ καὶ Ἕλληνας ἐνίκησεν·	οὐ	γάρ τι Μακεδόσιν ἱστάναι τρόπαια
[9, 36]	διαφεύγουσιν ἐξ αὐτῶν. (Φλεγύᾳ δὲ	οὐ	γενομένων παίδων ἐκδέχεται Χρύσης τὴν
[9, 1]	γὰρ πανταχοῦ τῆς Ἑλλάδος καὶ	οὐ	δημοκρατίαι πάλαι καθεστήκεσαν. τῶν δὲ
[9, 2]	τοὺς κύνας· μανέντες δὲ καὶ	οὐ	διαγινώσκοντες διαφορήσειν ἔμελλον πάντα τινὰ
[9, 32]	ὡς δὲ ἄρα λέγων ἡλίσκετο	οὐ	δίκαια ἦν γὰρ δὴ τηνικαῦτα
[9, 5]	ἔγημε. παῖδας δὲ ἐξ αὐτῆς	οὐ	δοκῶ οἱ γενέσθαι, μάρτυρι Ὁμήρῳ
[9, 28]	τὸ δένδρον τοῦ ἰοῦ καὶ	οὐ	ζῆν ἔτι τὸν ἄνθρωπον. (τούτου
[9, 21]	τοι καὶ ἐγὼ πτερωτοὺς ὄφεις	οὐ	θεασάμενος πείθομαι· πείθομαι δὲ ὅτι
[9, 18]	καὶ τὰ ἐπ´ αὐτοῖς δρώμενα	οὐ	θεασάμενος πιστὰ ὅμως ὑπείληφα εἶναι.
[9, 7]	δὲ ἀκρόπολιν οἰκοῦσι Θήβας καὶ	οὐ	Καδμείαν καλουμένην. ~(Διαβεβηκότι δὲ ἤδη
[9, 6]	ὁ βάρβαρος, οὐκ ἔστιν ὅπως	οὐ	καὶ Ἀθηναίους κατέλαβεν ἂν ἔγκλημα
[9, 39]	τὸν νεκρὸν ἑτέρωθι ἀναφανῆναι καὶ	οὐ	κατὰ στόμα ἐκβληθῆναι τὸ ἱερόν.
[9, 13]	ἀγῶνα ἐσόμενον. τῶν δὲ βοιωταρχούντων	οὐ	κατὰ ταὐτὰ ἐγίνοντο αἱ γνῶμαι,
[9, 21]	ἀρχὴν αὐτὸν εὑρήσειν, τὰ δὲ	οὐ	κατὰ ταὐτὰ ἔχειν φανεῖσθαί οἱ·
[9, 2]	ἔστιν ὡμολογημένον· τὸν δὲ θάψαντα	οὐ	κατὰ ταὐτά, ὅστις ἦν, λέγουσι·
[9, 35]	τῷ τὰ ἐλεγεῖα γράψαντι τοσόνδε	οὐ	κατὰ τὴν τῶν πρότερον δόξαν
[9, 41]	ἐστὶν ἴση κρίνῳ, χρόαν δὲ	οὐ	λευκή, καὶ ὀσμὴν ἀποδεῖ κρίνου.
[9, 10]	τοσόνδε ἔστω μνήμη· ~(Πολυάνδριον δὲ	οὐ	μακρὰν ἀπὸ τῶν πυλῶν ἐστι·
[9, 13]	ἐνήγιζέ τε καὶ εὔχετο, ὡς	οὐ	μᾶλλον ὑπὲρ σωτηρίας Θηβαίων ἢ
[9, 24]	πολύ εἰσιν. Ἑρμοῦ δὲ ἄγαλμα	οὐ	μέγα ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ ἄλσους
[9, 38]	ναός τε Ἡρακλέους καὶ ἄγαλμα	οὐ	μέγα. ἐνταῦθα τοῦ ποταμοῦ τοῦ
[9, 11]	καὶ νῦν ἔτι αὐτῷ χῶμα	οὐ	μέγα ἐπὶ ἄκρας ἐστὶν ἀνεχούσης
[9, 21]	κέρας καὶ ἄλλο ὑπὲρ αὐτὸ	οὐ	μέγα, ἐπὶ δὲ τῆς κεφαλῆς
[9, 32]	(παραπλέοντι δὲ αὐτόθεν πόλισμά ἐστιν	οὐ	μέγα ἐπὶ θαλάσσῃ Τίφα· Ἡρακλεῖόν
[9, 41]	τῆς Ῥέας, καὶ ἄγαλμα Διὸς	οὐ	μέγα ἐστὶν ἐπὶ κορυφῇ τοῦ
[9, 24]	ἐπὶ τῇ πηγῇ καὶ ἄλσος	οὐ	μέγα ἐστίν, ἥμερα δὲ ὁμοίως
[9, 40]	λίθου. καὶ Δηλίοις Ἀφροδίτης ἐστὶν	οὐ	μέγα ξόανον, λελυμασμένον τὴν δεξιὰν
[9, 19]	ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ χῶμα	οὐ	μέγα ὕλῃ τε ἀγρίᾳ σύσκιον
[9, 17]	ἐν κοινῷ γῆς χῶμά ἐστιν	οὐ	μέγα. ὑφαιρεῖσθαι δὲ ἐθέλουσιν ἀπ´
[9, 11]	γὰρ ἔφευγεν ἐκ Κρήτης πλοῖα	οὐ	μεγάλα αὑτῷ καὶ τῷ παιδὶ
[9, 22]	ἀνεμώνην μάλιστα· λευκὰ δὲ σημεῖα	οὐ	μεγάλα ἐπί τε ἄκρῳ τῷ
[9, 33]	(Ἀλαλκομεναὶ δὲ κώμη μέν ἐστιν	οὐ	μεγάλη, κεῖται δὲ ὄρους οὐκ
[9, 10]	εἶδε καὶ τὸν εἰργασμένον ἐπύθετο,	οὐ	μεγάλη οἱ σοφία καὶ τὸ
[9, 27]	χαλκοῦ καὶ ναὸς Μουσῶν ἐστιν	οὐ	μέγας· ἀγάλματα δὲ ἐν αὐτῷ
[9, 31]	τῇ κορυφῇ τοῦ Ἑλικῶνος ποταμὸς	οὐ	μέγας ἐστὶν ὁ Λάμος. Θεσπιέων
[9, 8]	δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ περίβολός τε	οὐ	μέγας καὶ κίονες ἐν αὐτῷ·
[9, 33]	ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς ἐνταῦθα	οὐ	μέγας χείμαρρος· ὀνομάζουσι δὲ Τρίτωνα
[9, 21]	ἐν Αἰθιοπίᾳ μελαίνας τὰς ἀσπίδας	οὐ	μεῖον ἢ καὶ τοὺς ἀνθρώπους
[9, 33]	τὸν υἱὸν Λόφιν καὶ τὸν	οὐ	μελλήσαντα τῷ ξίφει τὸν νεανίσκον
[9, 5]	ἔκτισαν ἑπταπύλοιο πύργωσάν τ´, ἐπεὶ	οὐ	μὲν ἀπύργωτόν γ´ ἐδύναντο ναιέμεν
[9, 41]	χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς ἐδέξατο τιμήεντα»	οὐ	μὲν οὐδὲ ἠγνόει τοὺς ὅρμους
[9, 25]	ταὐτὰ ἰδιῶται δρᾶσαι, καὶ σφᾶς	οὐ	μετὰ πολὺ ἐπέλαβεν ἡ δίκη.
[9, 5]	Λαβδάκῳ τὴν ἀρχήν· γενομένης δὲ	οὐ	μετὰ πολὺ καὶ τούτῳ τῆς
[9, 6]	δὲ αἰτίας ταύτης δημοσίᾳ σφίσιν	οὐ	μέτεστιν, ὅτι ἐν ταῖς Θήβαις
[9, 7]	ἐκ Ῥωξάνης ἀπέκτεινεν ὑπὸ φαρμάκων.	οὐ	μὴν οὐδὲ αὐτὸς χαίρων τὸν
[9, 27]	καὶ Τυρίους ἱερὰ ἔχοντας εὕρισκον.	οὐ	μὴν οὐδὲ οἱ Βοιωτοὶ τοῦ
[9, 33]	ἀγάλματα ἔνεστιν, οὐκ ὄροφος ἔπεστιν·	οὐ	μὴν οὐδὲ οἷς τισιν ἐποιήθησαν,
[9, 10]	τὸ ὄνομα ἔσχεν ὁ ποταμός.	οὐ	μὴν οὐδὲ τὰ πρότερα ἦν
[9, 41]	ὑπὸ τυράννων τῶν ἐν Φωκεῦσιν.	(οὐ	μὴν παρὰ Ἀμαθουσίοις γε ἐν
[9, 16]	Σεμέλης μνῆμά ἐστιν, Ἀλκμήνης δὲ	οὐ	μνῆμα· γενέσθαι δὲ αὐτὴν ὡς
[9, 35]	ὀνόματα δὲ οἷα ἔθετο αὐταῖς	οὐ	μνημονεύουσιν· ἐπεὶ Λακεδαιμόνιοί γε εἶναι
[9, 31]	δὲ καὶ τῷ Ἔρωτι, ἆθλα	οὐ	μουσικῆς μόνον ἀλλὰ καὶ ἀθληταῖς
[9, 40]	καὶ Αἴγυπτον τὸν ποταμὸν εἶπεν,	οὐ	Νεῖλον. (Χαιρωνεῦσι δὲ δύο ἐστὶν
[9, 32]	Λάκωσιν ἁρμοσταῖς. (Λακεδαιμονίων δὲ χρήματα	οὐ	νομιζόντων κτᾶσθαι κατὰ δή τι
[9, 41]	ἤνεγκεν ἐξ Ἰλίου, ἔργῳ δὲ	οὐ	παρέχουσιν αὐτὴν θεάσασθαι. ἔστι δὲ
[9, 10]	οὐκ ἔχω δηλῶσαι, δοκῶ δὲ	οὐ	πᾶσιν εἶναι νόμον· οὐ γὰρ
[9, 40]	δὲ μαντεῖον οἱ Βοιωτοὶ τοῦτο	οὐ	πεπυσμένοι πρότερον ἐπ´ αἰτίᾳ τοιᾷδε
[9, 25]	ἐφ´ ἑκάστων ἐτῶν ἡμέρᾳ καὶ	οὐ	πέρα τὸ ἱερὸν ἀνοίγειν νομίζουσιν·
[9, 34]	Σισύφου δίδωσιν οἰκῆσαι τῆς χώρας	οὐ	πολλήν, καὶ κώμη τότε ἐκλήθη
[9, 30]	τὴν πόλιν. οἱ μὲν δι´	οὐ	πολλῆς φροντίδος ἐποιοῦντο τὸν χρησμόν,
[9, 19]	δὲ ἐν τῇ Αὐλίδι οἰκοῦσιν	οὐ	πολλοί, γῆς δέ εἰσιν οὗτοι
[9, 9]	Καδμείαν ὀνομάζουσι νίκην. (ἔτεσι δὲ	οὐ	πολλοῖς ὕστερον ὁμοῦ Θερσάνδρῳ στρατεύουσιν
[9, 8]	θύειν παῖδα ὡραῖον· ἔτεσι δὲ	οὐ	πολλοῖς ὕστερον τὸν θεόν φασιν
[9, 4]	τοῦ Πεντελησίου εἰσί· μέγεθος μὲν	οὐ	πολὺ δή τι ἀποδεῖ τῆς
[9, 6]	Ἀθηναίοις καταλυθέντος τοῦ ναυτικοῦ, μετ´	οὐ	πολὺ Θηβαῖοι μετὰ Κορινθίων ἐς
[9, 7]	μὲν τὸν πρεσβύτατον, ὡς μετ´	οὐ	πολὺ παρέλαβε τὴν ἀρχήν, ἀπήγαγεν
[9, 34]	ἄρα ὑποδέξεσθαι τέλος καὶ ταύτην	οὐ	πολύ τι ἀποδέον ἢ Μυκήνας
[9, 30]	Κηφισοδότου τέχνη πάσαις, προελθόντι δὲ	οὐ	πολὺ τρεῖς μέν εἰσιν αὖθις
[9, 2]	ἐστι Σιμωνίδου γεγραμμένα ἐπ´ αὐτοῖς.	οὐ	πόρρω δὲ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ
[9, 10]	ἀποθανεῖν Ἀλεξάνδρῳ καὶ Μακεδόσιν ἀντιτεταγμένους.	οὐ	πόρρω δὲ ἀποφαίνουσι χωρίον ἔνθα
[9, 16]	μὲν τοσαῦτα ἦν ἐς δόξαν·	οὐ	πόρρω δέ ἐστι ναὸς Ἄμμωνος,
[9, 22]	δένδρῳ τὸν Ἑρμῆν τούτῳ νομίζουσιν.	οὐ	πόρρω δὲ θέατρόν τε καὶ
[9, 3]	τὴν ἑορτήν. (δρυμός ἐστιν Ἀλαλκομενῶν	οὐ	πόρρω· μέγιστα τῶν ἐν Βοιωτίᾳ
[9, 27]	Ἡσίοδος ἀνάκειται χαλκοῦς. τῆς ἀγορᾶς	οὐ	πόρρω Νίκη τε χαλκοῦ καὶ
[9, 25]	ὑπόμνημα εἶχον. (τοῦ δὲ Μενοικέως	οὐ	πόρρω τάφου τοὺς παῖδας λέγουσιν
[9, 38]	ἐς τὴν γῆν πέτραν τε	οὐ	πόρρω τῆς ὁδοῦ καὶ τὴν
[9, 30]	τέτραπται τὸ ὄρος, καὶ εἶναι	οὐ	πόρρω τῆς πόλεως τὸ τοῦ
[9, 39]	Μνημοσύνης μὲν καλούμενον, κεῖται δὲ	οὐ	πόρρω τοῦ ἀδύτου, καθεσθέντα δὲ
[9, 32]	τε καὶ ἀλαζονίας ἐνίκησεν αὐτὸν	οὐ	πόρρω τοῦ Κολοφωνίων ἄστεως. (ὡς
[9, 26]	αὐτοὺς ἀποκρίνασθαι θανάτῳ ζημιοῦν, ἅτε	οὐ	προσηκόντως ἀμφισβητοῦντας γένους τε καὶ
[9, 27]	ἐλθὼν δᾳδουχοῦντι. καὶ τῶν μὲν	οὐ	πρόσω ποιήσομαι μνήμην· Ἡσίοδον δὲ
[9, 30]	ὧν ἐδίδασκεν ἐν τοῖς μυστηρίοις	οὐ	πρότερον ἀκηκοότας ἀνθρώπους. (ἄλλοις δὲ
[9, 13]	Βοιωτοὺς ἐάσουσιν ὑπὲρ τῆς εἰρήνης·	οὐ	πρότερόν γε» εἶπεν ὦ Σπαρτιᾶται,
[9, 12]	γλῶσσαν τὴν Φοινίκων καλεῖται καὶ	οὐ	Σάις κατὰ τὴν Αἰγυπτίων φωνήν.
[9, 7]	μέντοι φονέα ἐξευρηκὼς ἑαυτῷ καὶ	οὐ	σύμμαχον. (Κασσάνδρῳ μὲν ὅστις δὴ
[9, 5]	Ἀνδρόπομπος μονομαχήσαντά οἱ δόλῳ καὶ	οὐ	σὺν τῷ δικαίῳ κτείνει. τὸ
[9, 30]	τοῦ Ἀργείου τὸν ἀνδριάντα πλάσας,	οὐ	συνεὶς Πινδάρου τὸ ἐς αὐτὸν
[9, 31]	ἐς τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν,	οὐ	συνέντα δὲ ὅτι ἑώρα σκιὰν
[9, 13]	μὲν οὐδὲ ἀρχὴν ἀνῃροῦντο ἅτε	οὐ	τεθνεῶτός σφισιν οὐδενός, τῶν δὲ
[9, 22]	διαλέκτου τε ἕνεκα, ὅτι ᾖδεν	οὐ	τῇ φωνῇ τῇ Δωρίδι ὥσπερ
[9, 1]	τοῖς ὅπλοις καὶ σφᾶς αὐτίκα	οὐ	τὴν εὐθεῖαν ἀπὸ τῶν Θηβῶν
[9, 30]	Καλλιόπης τε εἶναι Μούσης καὶ	οὐ	τῆς Πιέρου καί οἱ τὰ
[9, 9]	δῆλοι δέ εἰσι καὶ τούτοις	οὐ	τὸ Ἀργολικὸν μόνον οὐδὲ οἱ
[9, 30]	πλανωμένῳ, φόβῳ δὲ τῶν ἀνδρῶν	οὐ	τολμᾶν· ὡς δὲ ἐνεφορήσαντο οἴνου,
[9, 3]	μέντοι λόγῳ δι´ ἐλάσσονος καὶ	οὐ	τοσούτου χρόνου· ἐθελήσαντες δὲ ἀπὸ
[9, 1]	ἡ πόλις, βασιλέως Ἀσωποῦ καὶ	οὐ	τοῦ ποταμοῦ παῖδα εἶναι. (Πλαταιεῦσι
[9, 12]	Κάδμον τὴν Θηβαΐδα Αἰγύπτιον καὶ	οὐ	Φοίνικα ὄντα, ἔστιν ἐναντίον τῷ
[9, 35]	τὸ γὰρ τῆς Καρποῦς ἐστὶν	οὐ	Χάριτος ἀλλὰ Ὥρας ὄνομα· τῇ
[9, 41]	ἐερμένον, ἠέλιον ὥς» Ἐριφύλην δὲ	οὐ	χρυσῷ καὶ λίθοις ποικίλον δέξασθαί
[9, 32]	Ἁλιάρτου γέγονε καὶ Κορωνείας οἰκιστής,	οὔ	με ἀπὸ τῶν ἐς Ὀρχομενίους
[9, 30]	Ὁμήρου πολυπραγμονήσαντι ἐς τὸ ἀκριβέστατον	οὔ	μοι γράφειν ἡδὺ ἦν, ἐπισταμένῳ
[9, 15]	Ὀρχομενίων ἐνόμιζεν ὁ Ἐπαμινώνδας καὶ	οὔ	ποτ´ ἂν ἐξεργασθῆναι τόλμημα τοιοῦτον
[9, 26]	δὴ διαφθαρέντων μνημονεύειν τὰ ὀνόματα	οὔ	φασιν· ἐπὶ δὲ Κλεοστράτῳ λαχόντι
[9, 3]	τῶν δένδρων καθεδεῖται, φυλάσσουσιν. ἐφ´	οὗ	δ´ ἂν καθεσθῇ, τεμόντες ποιοῦσιν
[9, 32]	ἐς δικαιοσύνην. (Αὐτολύκῳ τῷ παγκρατιάσαντι,	οὗ	δὴ καὶ εἰκόνα ἰδὼν οἶδα
[9, 27]	τοῦ καλουμένου τῶν Ἰδαίων Δακτύλων,	οὗ	δὴ καὶ Ἐρυθραίους τοὺς ἐν
[9, 29]	ὕστερόν φασι Πίερον Μακεδόνα, ἀφ´	οὗ	καὶ Μακεδόσιν ὠνόμασται τὸ ὄρος,
[9, 40]	καὶ ὁ τῆς Ἀριάδνης χορός,	οὗ	καὶ Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι μνήμην
[9, 23]	Θεμιστοῦς παῖδα τὸν Πτῶον, ἀφ´	οὗ	τῷ τε Ἀπόλλωνι ἐπίκλησις καὶ
[9, 24]	δὲ ἄξιον ἐν μὲν Ὄλμωσιν	οὐδ´	ἐπὶ βραχύτατον παρεῖχον οὐδέν, ἐν
[9, 38]	πρὸς τοὺς παρὰ Ἀγαμέμνονος πρέσβεις·	οὐδ´	ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται» δῆλα
[9, 5]	καὶ Ὑπερήνωρ καὶ Πέλωρος καὶ	Οὐδαῖος·	Ἐχίονα δὲ ὡς προέχοντα κατ´
[9, 14]	μοι σκιόεντα μέλει καὶ Ἀλήσιον	οὖδας,	καί μοι τὼ Σκεδάσου μέλετον
[9, 30]	πολλῆς φροντίδος ἐποιοῦντο τὸν χρησμόν,	οὐδὲ	ἄλλο τι θηρίον οὕτω μέγα
[9, 32]	ἀπέκτεινεν ὁ Λύσανδρος καί σφισιν	οὐδὲ	ἀποθανοῦσιν ἐπήνεγκε γῆν, ὃ καὶ
[9, 13]	δὲ τῶν συμμάχων οἱ μὲν	οὐδὲ	ἀρχὴν ἀνῃροῦντο ἅτε οὐ τεθνεῶτός
[9, 21]	παρ´ Ἕλλησιν ἐξευρεῖν, τὰ μὲν	οὐδὲ	ἀρχὴν αὐτὸν εὑρήσειν, τὰ δὲ
[9, 21]	μέγα, ἐπὶ δὲ τῆς κεφαλῆς	οὐδὲ	ἀρχὴν κέρατά ἐστι, καὶ τοὺς
[9, 14]	λέγονται δὲ οἱ δικάζειν λαχόντες	οὐδὲ	ἀρχὴν περὶ αὐτοῦ θέσθαι τὴν
[9, 23]	χρῆσαι τὸν θεόν, οὐχ ἑλληνίσαντα	οὐδὲ	αὐτόν, διαλέκτῳ τῇ Καρικῇ. (ὑπερβαλόντων
[9, 7]	ἀπέκτεινεν ὑπὸ φαρμάκων. οὐ μὴν	οὐδὲ	αὐτὸς χαίρων τὸν βίον κατέστρεψεν·
[9, 38]	λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι» (ἔχει δὲ	οὐδὲ	εἰκότα λόγον τοὺς Ὀρχομενίους μὴ
[9, 2]	μέντοι καὶ ἄλλοις Ἰώνων ὡς	οὐδὲ	ἐκείνοις ἀμελὲς γενόμενον ταφῆναι Μαρδόνιον.
[9, 40]	δὲ ἄπεστιν ἐμοὶ δοκεῖν ὅτι	οὐδὲ	ἐοικότα τῇ τόλμῃ σφίσι τὰ
[9, 36]	τὰ τείχη τὰ ἐν Τίρυνθι	οὐδὲ	ἐπὶ βραχὺ ἤγαγον μνήμης, οὐδὲν
[9, 23]	ὑπὸ δὲ ἀσθενείας καὶ γήρως	οὐδὲ	ἐς τὴν Ἀττικὴν ἀποσωθῆναι δυνηθέντες
[9, 1]	ὁπόσοι ἀπωτέρω τοῦ ἄστεως ἦσαν,	οὐδὲ	ἐς τούτους ἀνὰ πᾶσαν ἤρχοντο
[9, 41]	ἀνδρὸς ἐδέξατο τιμήεντα» οὐ μὲν	οὐδὲ	ἠγνόει τοὺς ὅρμους τοὺς ποικίλους·
[9, 39]	τοῦ ἀδύτου γενομένοις οὐχ εἷς	οὐδὲ	ὁ αὐτὸς τρόπος ἐστὶν ὅτῳ
[9, 27]	ἱερὰ ἔχοντας εὕρισκον. οὐ μὴν	οὐδὲ	οἱ Βοιωτοὶ τοῦ Ἡρακλέους ἠγνόουν
[9, 9]	τούτοις οὐ τὸ Ἀργολικὸν μόνον	οὐδὲ	οἱ Μεσσήνιοι καὶ Ἀρκάδες ἠκολουθηκότες,
[9, 33]	οὐκ ὄροφος ἔπεστιν· οὐ μὴν	οὐδὲ	οἷς τισιν ἐποιήθησαν, οὐδὲ τοῦτο
[9, 10]	ἔσχεν ὁ ποταμός. οὐ μὴν	οὐδὲ	τὰ πρότερα ἦν ἀνώνυμος, εἰ
[9, 14]	κούρα. ἔνθα μάχη πολύδακρυς ἐπέρχεται·	οὐδέ	τις αὐτήν φράσσεται ἀνθρώπων, πρὶν
[9, 39]	δὲ τοῦ οἰκοδομήματος, οὐκ ἂν	οὐδὲ	τοῦτο εἰκάζοι τις ἐς πλέον
[9, 33]	μὴν οὐδὲ οἷς τισιν ἐποιήθησαν,	οὐδὲ	τοῦτο ἠδυνάμην πυθέσθαι. (ἔστι δὲ
[9, 39]	πρότερον πεφηνότων αἰσίων λόγος ἐστὶν	οὐδείς,	εἰ μὴ καὶ τοῦδε τοῦ
[9, 2]	Οἰδίποδα ὅπῃ τεχθέντα ἐξέθεσαν, οἶδεν	οὐδείς,	καθάπερ γε ἴσμεν τὴν Σχιστὴν
[9, 13]	Σκέδασος, ὡς ἐς Λακεδαίμονα ἐλθόντι	οὐδεμία	ἐγένετο αὐτῷ δίκη, οὕτως ἐς
[9, 25]	Πολυνείκους ἄρασθαί οἱ προθυμουμένῃ νεκρὸν	οὐδεμία	ἐφαίνετο ῥᾳστώνη, δεύτερα ἐπενόησεν ἕλκειν
[9, 38]	(τοῦδε τοῦ Χερσίου τῶν ἐπῶν	οὐδεμία	ἦν ἔτι κατ´ ἐμὲ μνήμη,
[9, 21]	ἑτέρα γε ἄλκην ἑλεῖν ἐστιν	οὐδεμία	μηχανή. (θηρίον δὲ τὸ ἐν
[9, 32]	τὸ μεταξὺ τῶν ὀρῶν ἐκώλυεν	οὐδὲν	ἂν λίμνην ὑπὸ πλήθους εἶναι
[9, 41]	τὸ Ἀγαμέμνονος σκῆπτρον, ἄλλο γε	οὐδὲν	ἀξιόχρεών ἐστιν ἐς πίστιν. Λύκιοι
[9, 35]	οὔτε ἐς τὰ ὀνόματά ἐστιν	οὐδὲν	αὐτῷ πεποιημένον· Ὅμηρος δὲ ἐμνημόνευσε
[9, 13]	λύκοι τοῖς μὲν προβάτοις ἐγίνοντο	οὐδὲν	βλάβος, οἱ δὲ τὰς αἶγας
[9, 10]	Βραγχίδαις ἐστὶ καὶ τὸ εἶδος	οὐδὲν	διαφόρως ἔχον· ὅστις δὲ τῶν
[9, 29]	εἷς ἐπ´ ἐμοῦ καὶ ἄλλο	οὐδὲν	ἐλείπετο ἐς μνήμην, οἱ δὲ
[9, 32]	οἰκοῦσιν ἐν κοινῷ μέν ἐστιν	οὐδέν,	ἐν ἰδιώτου δὲ ἀνδρὸς ἄγαλμα
[9, 24]	Ὄλμωσιν οὐδ´ ἐπὶ βραχύτατον παρεῖχον	οὐδέν,	ἐν Ὑήττῳ δὲ ναός ἐστιν
[9, 40]	ἀποθανόντων. ἐπιγέγραπται μὲν δὴ ἐπίγραμμα	οὐδέν,	ἐπίθημα δ´ ἔπεστιν αὐτῷ λέων·
[9, 30]	τὸ ἐς αὐτὸν προοίμιον, ἐποίησεν	οὐδὲν	ἐς τὸ μῆκος τοῦ σώματος
[9, 25]	πρώτοις φασὶν ἀνθρώπων, ἀποφῆναι δὲ	οὐδὲν	ἔτι ἐς αὐτὴν ὑπόμνημα εἶχον.
[9, 31]	λέγουσιν ὡς ἄλλο Ἡσίοδος ποιήσειεν	οὐδὲν	ἢ τὰ Ἔργα· καὶ τούτων
[9, 25]	με καὶ ἐς ἅπαντας ἐκώλυσεν	οὐδέν,	ἥντινα λέγουσιν ἀρχὴν οἱ Θηβαῖοι
[9, 36]	ἄνδρες ἐκλήθησαν Ὀρχομένιοι· διέμεινε δὲ	οὐδὲν	ἧσσον καὶ Μινύας ἐπονομάζεσθαι σφᾶς
[9, 38]	Ὀρχομενίαν, ἄλλο δὲ εἶναί σφισιν	οὐδὲν	ἴαμα. τότε δὲ ἐπερέσθαι δεύτερα,
[9, 36]	οὐδὲ ἐπὶ βραχὺ ἤγαγον μνήμης,	οὐδὲν	ὄντα ἐλάττονος θαύματος. (Μινύου δὲ
[9, 11]	παίδων τῶν ἐκ Μεγάρας μνῆμα,	οὐδέν	τι ἀλλοίως τὰ ἐς τὸν
[9, 24]	ἰχθῦς οἱ ἐν τῇ Κηφισίδι	οὐδέν	τι διάφορον ἐς ἄλλους ἰχθῦς
[9, 27]	μάλιστα, οὐκ οἶδα. σέβονται δὲ	οὐδέν	τι ἧσσον καὶ Ἑλλησποντίων Παριανοί,
[9, 30]	κιθάραν ἐπὶ τοῖς γόνασιν ἔχων,	οὐδέν	τι οἰκεῖον Ἡσιόδῳ φόρημα· δῆλα
[9, 39]	ὕστερον μέντοι τά τε ἄλλα	οὐδέν	τι φρονήσει μεῖον ἢ πρότερον
[9, 7]	Θηβαῖοι κατ´ ἄλλο ἐμοὶ δοκεῖν	οὐδέν,	τοῦ δὲ Ἀθηναίων δήμου φιλίᾳ.
[9, 39]	ποιῆσαι περὶ τὸ ἱερόν φασιν	οὐδὲν	τῶν νενομισμένων οὔτε χρησόμενον τῷ
[9, 1]	μάχης, ἣν Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι ἐμαχέσαντο,	οὐδὲν	ὑπῆρχεν ἐς δόξαν· μετασχόντες δὲ
[9, 26]	ἐπίστασθαι δὲ πλὴν τοὺς βασιλέας	οὐδένα	ἄλλον τὸ μάντευμα. ὁπότε οὖν
[9, 5]	τεῖχος ἐξειργάζετο πρὸς τὴν λύραν,	οὐδένα	ἐποιήσατο λόγον ἐν τοῖς ἔπεσι·
[9, 34]	καὶ Ἁλιαρτίαν. Ἀθάμας δὲ ἅτε	οὐδένα	οἱ παίδων τῶν ἀρσένων λελεῖφθαι
[9, 1]	τῶν δὲ βασιλέων ἄλλον μὲν	οὐδένα	οἱ Πλαταιεῖς ἴσασι, μόνον δὲ
[9, 39]	σφίσι τῶν ποδῶν. (ἀποθανεῖν δὲ	οὐδένα	τῶν καταβάντων λέγουσιν ὅτι μὴ
[9, 3]	τότε· εἶναι γὰρ τὸν Κιθαιρῶνα	οὐδενὸς	σοφίαν ὕστερον. οὗτος οὖν κελεύει
[9, 13]	ἀνῃροῦντο ἅτε οὐ τεθνεῶτός σφισιν	οὐδενός,	τῶν δὲ ὀλίγον ἐφαίνετο εἶναι
[9, 38]	Ἑλλάδι αὐτῇ καὶ τῶν ἑτέρωθι	οὐδενὸς	ὕστερον, πεποίηται τρόπον τοιόνδε· λίθου
[9, 19]	λόφου πλησίον τῆς Ἀγαμέμνονος σκηνῆς	οὐδὸς	χαλκοῦς· (φοίνικες δὲ πρὸ τοῦ
[9, 33]	δέ εἰσι ναοί, καί σφισιν	οὐκ	ἀγάλματα ἔνεστιν, οὐκ ὄροφος ἔπεστιν·
[9, 33]	οὐ μεγάλη, κεῖται δὲ ὄρους	οὐκ	ἄγαν ὑψηλοῦ πρὸς τοῖς ποσὶν
[9, 39]	γέλως ἐπάνεισίν οἱ. (γράφω δὲ	οὐκ	ἀκοὴν ἀλλὰ ἑτέρους τε ἰδὼν
[9, 17]	τότε δὴ πεφύλαξο πόλει κακὸν	οὐκ	ἀλαπαδνόν ἐρχόμενον· καρποὶ γὰρ ἀποφθινύθουσιν
[9, 31]	τού φασιν αἰσχύναντος Ἡσίοδον λαβεῖν	οὐκ	ἀληθῆ τὴν τοῦ ἀδικήματος δόξαν,
[9, 21]	τοξότου ἀνδρὸς ὀιστῷ ἴσον, ταύτην	οὐκ	ἀληθῆ τὴν φήμην οἱ Ἰνδοὶ
[9, 21]	τε καὶ ὅτι τῶν τριχῶν	οὐκ	ἂν ἀποκρίναις μίαν ἀπὸ τῶν
[9, 27]	μάλιστα ὅσοι θεῶν ἀσεβεῖς ἦσαν,	οὐκ	ἂν αὐτός γε κατεστήσατο αὑτῷ
[9, 39]	πήχεις· βάθος δὲ τοῦ οἰκοδομήματος,	οὐκ	ἂν οὐδὲ τοῦτο εἰκάζοι τις
[9, 40]	δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ἀλέξανδρος,	οὐκ	ἀναστήσας οὔτε ἐπὶ Δαρείῳ τρόπαια
[9, 40]	τὴν Μιθριδάτου κρατήσαντες. Φίλιππος δὲ	οὐκ	ἀνέθηκεν ὁ Ἀμύντου τρόπαιον οὔτε
[9, 9]	δὲ καὶ αὐτοῖς τὸ ἔργον	οὐκ	ἄνευ κακῶν μεγάλων, καὶ ἀπ´
[9, 14]	στρατῷ πρὸς τὴν Σπάρτην, ὡς	οὐκ	ἀντεπῆγεν Ἀγησίλαος μαχούμενος, οὕτω πρὸς
[9, 1]	καὶ ἅπασιν ἠξίουν τὰς σπονδάς.	οὐκ	ἀνύποπτα οὖν ἡγούμενοι οἱ Πλαταιεῖς
[9, 32]	βίαιοι. (πλέοντι δὲ ἐκ Κρεύσιδος	οὐκ	ἄνω, παρὰ δὲ αὐτὴν Βοιωτίαν,
[9, 13]	καὶ τὸν πρὸ τοῦ χρόνον	οὐκ	ἀρεσκόμενοι τὸ ἔχθος μάλιστα ἐπεδείκνυντο,
[9, 39]	τὸ ἐντεῦθεν ὑπὸ τῶν ἱερέων	οὐκ	αὐτίκα ἐπὶ τὸ μαντεῖον, ἐπὶ
[9, 39]	δὲ ἐντὸς χάσμα γῆς ἐστιν	οὐκ	αὐτόματον ἀλλὰ σὺν τέχνῃ καὶ
[9, 21]	ἐπιστροφαῖς συνεχές, ἄλλως τε καὶ	οὐκ	ἐγγύθεν γινομένης τῆς θέας. δοκῶ
[9, 5]	Λαΐου καὶ Οἰδίποδος Τισαμενῷ μὲν	οὐκ	ἐγένετο μήνιμα, Αὐτεσίωνι δὲ τῷ
[9, 3]	μεταξὺ χρόνον ἐς τὸ ἀκριβέστατον	οὐκ	ἐγενόμεθα οἷοί τε. ἄγουσι δὲ
[9, 19]	ἐν Αὐλίδι πνεῦμα τοῖς Ἕλλησιν	οὐκ	ἐγίνετο ἐπίφορον, φανέντος δὲ ἐξαίφνης
[9, 40]	δὲ ἐς τὴν Λεβάδειαν ἐλθόντες	οὐκ	ἐδύναντο εὑρεῖν τὸ μαντεῖον, ἐνταῦθα
[9, 10]	Ἀπόλλωνα εὑρὼν ἔχοντα τὴν Μελίαν	οὐκ	ἐδύνατο ἀφελέσθαι, πῦρ ἐτόλμησεν ἐς
[9, 27]	τῇ αὐτῇ νυκτί· ταύτην δὲ	οὐκ	ἐθελῆσαί οἱ τὴν μίαν μιχθῆναι·
[9, 28]	τοὺς ἔχεις· ἀποκτείνειν δὲ αὐτοὺς	οὐκ	ἐθέλουσιν ἱεροὺς τῶν παλσάμων νομίζοντες.
[9, 13]	Δαμόφιλος καὶ Σιμάγγελος συμβάλλειν μὲν	οὐκ	εἴων, ἐκέλευον δὲ ὑπεκθεμένους ἐς
[9, 3]	δαιδάλων ἐπίκλησιν γενέσθαι δοκῶ καὶ	οὐκ	ἐκ γενετῆς τεθῆναι τὸ ὄνομα.
[9, 5]	στόλου Πηνέλεων ἄρχοντα εἵλοντο, ὅτι	οὐκ	ἐν ἡλικίᾳ πω Τισαμενὸς ἦν
[9, 4]	καὶ Κόρης ἐν τοῖς ἐρειπίοις	οὐκ	ἐξειργασμένος ὁ ναός, ἡμίεργα δὲ
[9, 3]	φασιν ἀναχωρῆσαι, Δία δέ, ὡς	οὐκ	ἔπειθεν αὐτήν, παρὰ Κιθαιρῶνα λέγουσιν
[9, 29]	(ταύτην τοῦ Ἡγησίνου τὴν ποίησιν	οὐκ	ἐπελεξάμην, ἀλλὰ πρότερον ἄρα ἐκλελοιπυῖα
[9, 20]	αὐχένα αὐτοῦ· καὶ διὰ τοῦτο	οὐκ	ἔπεστιν αὐτῷ κεφαλή. ὅτι δὲ
[9, 5]	Βοιώτια ἐμοὶ δοκεῖν γένη καὶ	οὐκ	ἐπηλύδων ἀνθρώπων. Κάδμου δὲ καὶ
[9, 22]	πυνθανομένοις παρὰ Ἀνθηδονίων, τῷ μὲν	οὐκ	ἐπὶ πολὺ ἐπῆλθεν ᾆσαι τὰ
[9, 39]	φασιν ὑπὸ δὲ τῶν ἱερέων	οὐκ	ἐπιδείκνυται πλὴν ὅσοι παρὰ τὸν
[9, 33]	ἐνταῦθα ὀμνύουσι μέν, ποιοῦνται δὲ	οὐκ	ἐπίδρομον τὸν ὅρκον. ταύταις μέν
[9, 9]	ἐς τὸ τεῖχος· (ἅτε δὲ	οὐκ	ἐπισταμένων τῶν Πελοποννησίων μάχεσθαι πρὸς
[9, 37]	ὁ Τροφώνιος Ἀπόλλωνος εἶναι καὶ	οὐκ	Ἐργίνου· καὶ ἐγώ τε πείθομαι
[9, 38]	περιφερές ἐστιν αὐτῷ, κορυφὴ δὲ	οὐκ	ἐς ἄγαν ὀξὺ ἀνηγμένη· τὸν
[9, 19]	δὲ πρὸ τοῦ ἱεροῦ πεφύκασιν,	οὐκ	ἐς ἅπαν ἐδώδιμον παρεχόμενοι καρπὸν
[9, 30]	ἐπὶ βραχύτατον καὶ τὸ σύμπαν	οὐκ	ἐς ἀριθμὸν πολὺν πεποιημένους· Λυκομίδαι
[9, 39]	ὀκτὼ καθήκειν πηχῶν. κατάβασις δὲ	οὐκ	ἔστι πεποιημένη σφίσιν ἐς τὸ
[9, 25]	λίθου πεποίηται, ταῖς Μοίραις δὲ	οὐκ	ἔστιν ἀγάλματα. καὶ ἀπωτέρω μικρὸν
[9, 21]	ἴσμεν μόνην ἀνιχνεῦσαι καὶ προϊδεῖν	οὐκ	ἔστιν ἀνθρώπῳ, σταλεῖσι δὲ ἐς
[9, 40]	τῆς Ἀγαμέμνονος πείθομαι. ναὸς δὲ	οὐκ	ἔστιν αὐτῷ δημοσίᾳ πεποιημένος, ἀλλὰ
[9, 21]	ὄρος περιλαβόντες, τὸν κύκλον μὲν	οὐκ	ἔστιν ὅπως διαλύσουσιν, ἐπισυνιόντες δὲ
[9, 27]	καὶ ἡ πρεσβυτάτη· ἐκεῖνο δὲ	οὐκ	ἔστιν ὅπως ἡγήσομαι πιστόν, Ἡρακλέα
[9, 6]	ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ὁ βάρβαρος,	οὐκ	ἔστιν ὅπως οὐ καὶ Ἀθηναίους
[9, 40]	ἀφανισθῆναι, (συνεῖναι τε γνώμῃ Καρανὸν	οὐκ	εὖ βουλεύσασθαι βαρβάροις τοῖς περιοικοῦσιν
[9, 32]	Πελοποννήσου σκολιός τε καὶ ἄλλως	οὐκ	εὔδιος· ἄκραι τε γὰρ ἀνέχουσιν
[9, 25]	καὶ τὰ ἐς αὐτὴν γινόμενα,	οὐκ	ἐφαίνετο ὅσιόν μοι γράφειν, Δήμητρος
[9, 23]	ἐπιστᾶσα ἡ Περσεφόνη οἱ καθεύδοντι	οὐκ	ἔφασκεν ὑμνηθῆναι μόνη θεῶν ὑπὸ
[9, 19]	Τευμησσῷ Τελχινίας ἐστὶν ἱερὸν ἄγαλμα	οὐκ	ἔχον· ἐς δὲ τὴν ἐπίκλησιν
[9, 26]	εἰδεῖεν ἂν Λαΐου γε ὄντες·	(οὐκ	ἔχοντας δὲ αὐτοὺς ἀποκρίνασθαι θανάτῳ
[9, 10]	δαφνηφορήσαντας χαλκοῦν τῷ θεῷ τρίποδα,	οὐκ	ἔχω δηλῶσαι, δοκῶ δὲ οὐ
[9, 29]	καὶ ποιηθέντα ἐς τοὺς ἔπειτα	οὐκ	ἦλθεν. ~(Ταῖς Μούσαις δὲ ἀγάλματα
[9, 1]	ἐμφανοῦς πόλεμος πρὸς τοὺς Θηβαίους	οὐκ	ἦν συνεστηκώς, ἀλλὰ οἱ Πλαταιεῖς
[9, 34]	τελευτῆσαι συνέβη, Φρίξον δὲ ἄρα	οὐκ	ἠπίστατο ἢ αὐτὸν περιόντα ἢ
[9, 31]	καὶ ἄνθη συλλέγουσαν, ἁρπασθῆναι δὲ	οὐκ	ἴοις ἀπατηθεῖσαν ἀλλὰ ναρκίσσοις. ~(Τοῖς
[9, 39]	καὶ καθ´ ἥντινα αἰτίαν ἦλθεν,	οὐκ	ἴσασιν ἄλλο ἢ γυναῖκα εἶναι
[9, 35]	ἐν ἐσθῆτι, οἱ δὲ ὕστερον	οὐκ	οἶδα ἐφ´ ὅτῳ μεταβεβλήκασι τὸ
[9, 27]	Θεσπιεῦσιν Ἔρωτα θεῶν σέβεσθαι μάλιστα,	οὐκ	οἶδα. σέβονται δὲ οὐδέν τι
[9, 40]	εὑρίσκηται τὰς συμφοράς. πέρα δὲ	οὐκ	οἶδα ὑπόλοιπα ὄντα τῶν Δαιδάλου·
[9, 30]	τὸν Ἀθήνῃσιν Ἐρεχθέα· ἀνέθηκε δὲ	οὐκ	οἴκοθεν, Ὀρχομενίους δὲ ἀφελόμενος τοὺς
[9, 30]	μὲν δὴ καὶ ἄλλα πιστεύουσιν	οὐκ	ὄντα Ἕλληνες καὶ δὴ καὶ
[9, 14]	ὁ οὖν Ἐπαμινώνδας ὑπεριδὼν ὡς	οὐκ	ὄντα ἐν καιρῷ τὸν νόμον
[9, 33]	τὸ ἐξ ἀρχῆς καὶ ὕδατος	οὐκ	ὄντος ἐν αὐτῇ ἄνδρα τῶν
[9, 33]	καί σφισιν οὐκ ἀγάλματα ἔνεστιν,	οὐκ	ὄροφος ἔπεστιν· οὐ μὴν οὐδὲ
[9, 3]	γενετῆς τεθῆναι τὸ ὄνομα. (Δαίδαλα	οὖν	ἄγουσιν οἱ Πλαταιεῖς ἑορτὴν δι´
[9, 5]	τοῖς Φοίνιξιν εἴασε. (τοῖς μὲν	οὖν	Ἄοσι κατὰ κώμας ἔτι ἦσαν
[9, 30]	μέγα καὶ ἡδὺ φωνεῖν. οἱ	οὖν	ἐγγύτατα νέμοντες ἢ καὶ ἀροῦντες
[9, 29]	λέγουσι τῶν Μουσῶν. (ταύτης τε	οὖν	εἰκὼν καὶ μετ´ αὐτὴν Λίνος
[9, 7]	Μιθριδάτην πολέμου, χρημάτων ἐσπάνιζε· συνέλεξεν	οὖν	ἔκ τε Ὀλυμπίας ἀναθήματα καὶ
[9, 15]	Βοιωτῶν φεύγοντας ζημιοῦν θανάτῳ· πόλισμα	οὖν	ἑλὼν Σικυωνίων Φοιβίαν, ἔνθα ἦσαν
[9, 12]	ἐπ´ Εὐρίπῳ Χαλκιδεῦσι. τοῦτόν τε	οὖν	ἐνταῦθα οἱ Θηβαῖοι καὶ Ἐπαμινώνδαν
[9, 14]	ἐπιλαβόντα ἄνδρα τῆς ἀρχῆς· ὁ	οὖν	Ἐπαμινώνδας ὑπεριδὼν ὡς οὐκ ὄντα
[9, 5]	ἀνάπυστα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισιν» πῶς	οὖν	ἐποίησαν ἀνάπυστα ἄφαρ, εἰ δὴ
[9, 10]	ἑώρων αὐτόθι ἀνακειμένους· οἱ δ´	οὖν	εὐδαιμονέστεροι τῶν παίδων ἀνατιθέασιν. ἐπιφανὴς
[9, 1]	ἠξίουν τὰς σπονδάς. οὐκ ἀνύποπτα	οὖν	ἡγούμενοι οἱ Πλαταιεῖς τὰ ἐκ
[9, 25]	ὅσιόν μοι γράφειν, Δήμητρος δ´	οὖν	Καβειραίοις δῶρόν ἐστιν ἡ τελετή.
[9, 38]	διὰ τοῦ ὄρους. ἐπίσταται μὲν	οὖν	καὶ Ὅμηρος λίμνην ἄλλως τὴν
[9, 12]	βοῦς ἔμελλε καμοῦσα ὀκλάσειν· ἀποφαίνουσιν	οὖν	καὶ τοῦτο τὸ χωρίον. ἐνταῦθα
[9, 39]	ὕψος ἐφαίνετο εἶναι σπιθαμῆς. (ὁ	οὖν	κατιὼν κατακλίνας ἑαυτὸν ἐς τὸ
[9, 3]	Κιθαιρῶνα οὐδενὸς σοφίαν ὕστερον. οὗτος	οὖν	κελεύει τὸν Δία ἄγαλμα ξύλου
[9, 2]	Μήδους μαχεσαμένων εἰσί. τοῖς μὲν	οὖν	λοιποῖς ἐστιν Ἕλλησι μνῆμα κοινόν·
[9, 13]	τοὺς Θεσπιεῖς καὶ περισσότερον· δείσας	οὖν	μὴ σφᾶς παρὰ τὸ ἔργον
[9, 8]	Ἐτεοκλέους ὑπεξίασιν οἱ πολλοί· τούτων	οὖν	μοῖρα τὴν μὲν ἐς τοὺς
[9, 12]	δὲ αὐτὸ Κάδμον λέγουσι. τοῖς	οὖν	νομίζουσιν ἐς γῆν ἀφικέσθαι Κάδμον
[9, 21]	σπήλαια τὰ βαθύτατα. οἱ θηρεύοντες	οὖν,	ὁπότε ἐπὶ βραχύτατον, σταδίων τὴν
[9, 13]	οἱ ποιμένες ὀνομάζουσιν αὐτάς. τότε	οὖν	ὁρμήσαντες ἐς τὴν ποίμνην λύκοι
[9, 30]	καὶ ὁ Σῦς ἐστι τότε	οὖν	οὗτος ὁ ποταμὸς κατέβαλε μὲν
[9, 10]	φοροῦσιν οἱ παῖδες. εἰ μὲν	οὖν	πᾶσιν ὁμοίως καθέστηκεν ἀναθεῖναι δαφνηφορήσαντας
[9, 28]	σκιᾷ τῶν φυτῶν χαίρουσιν. (ἐπὰν	οὖν	συλλέγειν τοῦ παλσάμου τὸν ὀπὸν
[9, 18]	ἐκ τοῦ τάφου. ταῦτα μὲν	οὖν	συμβαίνοντα εἶδον, Θηβαῖοι δὲ καὶ
[9, 26]	ἐξ ἐκείνης ἔχειν παῖδας τὴν	οὖν	Σφίγγα χρῆσθαι σοφίσμασιν ἐς τοὺς
[9, 35]	φίλον τὴν Θεογονίαν ἐν δ´	οὖν	τῇ ποιήσει ταύτῃ τὰς Χάριτάς
[9, 26]	οὐδένα ἄλλον τὸ μάντευμα. ὁπότε	οὖν	τῇ Σφιγγὶ ἀμφισβητήσων τις ἀφίκοιτο
[9, 25]	τῇ Δίρκῃ τὴν τελευτήν διαβᾶσιν	οὖν	τὴν Δίρκην οἰκίας τε ἐρείπια
[9, 8]	νήτην καλοῦσι τὴν ἐσχάτην· ταύτην	οὖν	τὴν χορδὴν Ἀμφίονα ἐπὶ ταῖς
[9, 15]	τὸν Ἀλέξανδρον ὥρμηντο. ἡγεμόνας μὲν	οὖν	τῆς ἐξόδου Κλεομένην καὶ Ὕπατον
[9, 40]	Θυέστου δὲ ἔχειν Ἀγαμέμνονα· τοῦτο	οὖν	τὸ σκῆπτρον σέβουσι, Δόρυ ὀνομάζοντες.
[9, 17]	γένους ἀξίωμα ᾖ. Ἀντιποίνῳ μὲν	οὖν	τούτῳ γὰρ τὰ ἐς τοὺς
[9, 37]	ἀεὶ τῶν χρημάτων ἐλάττονα. (ἵστησιν	οὖν	ὑπὲρ τῶν ἀγγείων, ἐν οἷς
[9, 21]	τὸ στέρνον καὶ τὴν γαστέρα	οὐρά	σφισιν ἀντὶ ποδῶν οἵα περ
[9, 20]	ὑπὸ γῆς φασι καὶ τὰ	οὐράνια,	πεποιῆσθαι δὲ καὶ Ὁμήρῳ περὶ
[9, 16]	ἐπωνυμίας ἡ Ἁρμονία, (τὴν μὲν	Οὐρανίαν	ἐπὶ ἔρωτι καθαρῷ καὶ ἀπηλλαγμένῳ
[9, 16]	ἦν ξύλου πεποιημένα. καλοῦσι δὲ	Οὐρανίαν,	τὴν δὲ αὐτῶν Πάνδημον καὶ
[9, 29]	ὁ Λίνος οὗτος παῖς μὲν	Οὐρανίας	εἴη καὶ Ἀμφιμάρου τοῦ Ποσειδῶνος,
[9, 20]	μακράς, αἳ γαῖάν τε καὶ	οὐρανὸν	ἀμφὶς ἔχουσιν» (ἐν δὲ τοῦ
[9, 25]	τῇ πολεμίᾳ κεραυνοῖς τε ἐξ	οὐρανοῦ	καὶ ἀστραπαῖς ἐφθάρησαν. ~(Οὕτω μὲν
[9, 12]	Σεμέλης θάλαμον πέσοι ξύλον ἐξ	οὐρανοῦ·	Πολύδωρον δὲ τὸ ξύλον τοῦτο
[9, 29]	φησὶν ἐν τῷ προοιμίῳ θυγατέρας	Οὐρανοῦ	τὰς ἀρχαιοτέρας Μούσας, τούτων δὲ
[9, 30]	θεὸς κατέχει πολὺ ἐκ τοῦ	οὐρανοῦ	τὸ ὕδωρ καὶ ὁ ποταμὸς
[9, 38]	Ἐτεοκλεῖ αὐτὰς πεσεῖν ἐκ τοῦ	οὐρανοῦ	φασιν· τὰ δὲ ἀγάλματα τὰ
[9, 17]	δέ, ἐπειδὰν τὸν ἐν τῷ	οὐρανῷ	ταῦρον ὁ ἥλιος διεξίῃ· τηνικαῦτα
[9, 22]	καὶ ἐπὶ ἄκρας ἔχουσι τῆς	οὐρᾶς.	(οὗτοι μὲν τοιοῦτο παρέχονται τὸ
[9, 21]	κέντρα ἐπὶ ἄκρας ἔχειν τῆς	οὐρᾶς,	τούτοις δὲ τοῖς κέντροις ἐγγύθεν
[9, 19]	φανέντος δὲ ἐξαίφνης ἀνέμου σφίσιν	οὐρίου	θύειν τῇ Ἀρτέμιδι ὅ τι
[9, 36]	ἐκ τῶν ἐκείνου κατέστη νόμων,	οὓς	ἔγραφεν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς, ἄλλων
[9, 21]	καὶ ταύρους τούς τε Αἰθιοπικούς,	οὓς	ἐπὶ τῷ συμβεβηκότι ὀνομάζουσι ῥινόκερως,
[9, 9]	Θερσάνδρῳ στρατεύουσιν ἐπὶ τὰς Θήβας	οὓς	Ἐπιγόνους καλοῦσιν Ἕλληνες· δῆλοι δέ
[9, 39]	τρία που καὶ δέκα γεγονότες,	οὓς	Ἑρμᾶς ἐπονομάζουσιν· οὗτοι τὸν καταβαίνοντά
[9, 15]	σφισιν Ἀχαιῶν Πελληνέας καὶ Ἀθηναίων	οὓς	Χαβρίας ἦγεν ἐξ Ἀθηνῶν. Θηβαίοις
[9, 24]	Ὕηττος ἀφέστηκε κῶμαι νῦν τε	οὖσαι	καὶ εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς· μοίρας
[9, 27]	τοιόνδε, Ἡρακλέα ταῖς θυγατράσι πεντήκοντα	οὔσαις	ταῖς Θεστίου συγγενέσθαι πάσαις πλὴν
[9, 11]	τὴν ὑπὲρ Σάμου νῆσον ἔτι	οὖσαν	ἀνώνυμον. ἐπιτυχὼν δὲ Ἡρακλῆς γνωρίζει
[9, 38]	Ὅμηρος λίμνην ἄλλως τὴν Κηφισίδα	οὖσαν	καὶ οὐχ ὑπὸ Ἡρακλέους πεποιημένην,
[9, 7]	τὴν μητέρα ἀποκτίννυσι, Φιλίππου τε	οὖσαν	τοῦ Ἀμύντου καὶ Νικασιπόλιδος· ἀπέκτεινε
[9, 33]	λέγεται δὲ τῆς χώρας αὐχμηρᾶς	οὔσης	τὸ ἐξ ἀρχῆς καὶ ὕδατος
[9, 21]	ἀέρι καὶ τῇ γῇ διαφόροις	οὖσι	διάφορον κτᾶται καὶ τὸ εἶδος,
[9, 35]	ἐστι τοῖς Ὀνομακρίτου. Ἀντίμαχος δὲ	οὔτε	ἀριθμὸν Χαρίτων οὔτε ὀνόματα εἰπὼν
[9, 35]	ᾖσεν ἐς Χάριτας, πέρα δὲ	οὔτε	ἀριθμοῦ πέρι οὔτε ἐς τὰ
[9, 1]	ὅτι τὴν Καδμείαν Λακεδαιμονίοις κατασχοῦσιν	οὔτε	βουλεύματος οὔτε ἔργου μετεσχήκεσαν· (Θηβαῖοι
[9, 40]	οὐκ ἀνέθηκεν ὁ Ἀμύντου τρόπαιον	οὔτε	ἐνταῦθα οὔτε ὁπόσας μάχας ἄλλας
[9, 40]	λόγῳ καὶ Ἀλέξανδρος, οὐκ ἀναστήσας	οὔτε	ἐπὶ Δαρείῳ τρόπαια οὔτε ἐπὶ
[9, 40]	ἀναστήσας οὔτε ἐπὶ Δαρείῳ τρόπαια	οὔτε	ἐπὶ ταῖς Ἰνδικαῖς νίκαις. (προσιόντων
[9, 1]	Καδμείαν Λακεδαιμονίοις κατασχοῦσιν οὔτε βουλεύματος	οὔτε	ἔργου μετεσχήκεσαν· (Θηβαῖοι δὲ ἀπέφαινον
[9, 35]	πέρα δὲ οὔτε ἀριθμοῦ πέρι	οὔτε	ἐς τὰ ὀνόματά ἐστιν οὐδὲν
[9, 15]	ἑκουσίως τῆς ἀρχῆς· Ἀλέξανδρος δὲ	οὔτε	ἔτι ἐθάρρει τὸν πόλεμον στρατηγοῦντα
[9, 13]	ἀρεσκόμενοι τὸ ἔχθος μάλιστα ἐπεδείκνυντο,	οὔτε	κατὰ χώραν μένειν ἐθέλοντες, ἐνδιδόντες
[9, 29]	διδάσκαλον μουσικῆς ὄντα. ἔπη δὲ	οὔτε	ὁ Ἀμφιμάρου Λίνος οὔτε ὁ
[9, 29]	δὲ οὔτε ὁ Ἀμφιμάρου Λίνος	οὔτε	ὁ τούτου γενόμενος ὕστερον ἐποίησαν·
[9, 35]	Ἀντίμαχος δὲ οὔτε ἀριθμὸν Χαρίτων	οὔτε	ὀνόματα εἰπὼν Αἴγλης εἶναι θυγατέρας
[9, 40]	ὁ Ἀμύντου τρόπαιον οὔτε ἐνταῦθα	οὔτε	ὁπόσας μάχας ἄλλας βαρβάρους ἢ
[9, 39]	Δημητρίου τινὰ δορυφόρων· τοῦτον δὲ	οὔτε	ποιῆσαι περὶ τὸ ἱερόν φασιν
[9, 39]	ἱερόν φασιν οὐδὲν τῶν νενομισμένων	οὔτε	χρησόμενον τῷ θεῷ καταβῆναι, χρυσὸν
[9, 32]	ἐστι καὶ ἑορτὴν ἄγουσιν ἐπέτειον.	οὗτοι	Βοιωτῶν μάλιστα ἐκ παλαιοῦ τὰ
[9, 3]	δι´ ὄχλου, τῶν κοράκων δὲ	οὗτοι	γάρ σφισιν ἐπιφοιτῶσιν ἔχουσιν ἀκριβῆ
[9, 21]	ἐστι, καὶ τοὺς ἐκ Παιόνων	οὗτοι	δὲ οἱ ἐκ Παιόνων ἔς
[9, 19]	οὐ πολλοί, γῆς δέ εἰσιν	οὗτοι	κεραμεῖς· νέμονται δὲ Ταναγραῖοι ταύτην
[9, 31]	καὶ Ἡμέραις. οἱ δὲ αὐτοὶ	οὗτοι	λέγουσι καὶ ὡς μαντικὴν Ἡσίοδος
[9, 22]	ἐπὶ ἄκρας ἔχουσι τῆς οὐρᾶς.	(οὗτοι	μὲν τοιοῦτο παρέχονται τὸ εἶδος,
[9, 3]	Λεβαδεῖς Θηβαῖοι· διαλλαγῆναι γὰρ καὶ	οὗτοι	Πλαταιεῦσιν ἠξίωσαν καὶ συλλόγου μετασχεῖν
[9, 18]	ὁ τάφος· ὁμολογοῦντες δὲ καὶ	οὗτοι	συμβῆναι Τειρεσίᾳ τὴν τελευτὴν ἐν
[9, 1]	νομίζουσιν. (ὅτι μὲν δὴ καὶ	οὗτοι	τὸ ἀρχαῖον ἐβασιλεύοντο, δῆλά ἐστι·
[9, 39]	δέκα γεγονότες, οὓς Ἑρμᾶς ἐπονομάζουσιν·	οὗτοι	τὸν καταβαίνοντά εἰσιν οἱ λούοντες
[9, 31]	προτέρου γνώριμος, λεγόμενος δὲ καὶ	οὗτος,	ἀδελφὴν γενέσθαι Ναρκίσσῳ δίδυμον, τά
[9, 29]	τῶν ὕμνων ἐποίησε τοὺς ἀρχαιοτάτους,	οὗτος	ἀκμάζοντος ἐπὶ τῷ Λίνῳ τοῦ
[9, 18]	ἐστὶν Ἀσφοδίκου· καὶ ὁ Ἀσφόδικος	οὗτος	ἀπέκτεινεν ἐν τῇ μάχῃ τῇ
[9, 15]	μάχῃ τὸν Ἐπαμινώνδαν ὁ ἀνὴρ	οὗτος	γέγραπται φονεύων Γρύλος ὁ Ξενοφῶντος,
[9, 40]	τῶν ἐξ Ἀκραιφνίου πόλεως Σάων	οὗτος	δὲ ἦν καὶ ἡλικίᾳ τῶν
[9, 22]	ἐφήβων προκριθῇ τὸ εἶδος κάλλιστος,	οὗτος	ἐν τοῦ Ἑρμοῦ τῇ ἑορτῇ
[9, 18]	οἱ Ἀργεῖοι, Τυδέα ὁ Μελάνιππος	οὗτος	καὶ ἀδελφῶν τῶν Ἀδράστου Μηκιστέα
[9, 19]	ἡ ἀλώπηξ καὶ ὁ κύων	οὗτος.	καὶ Ἀθηνᾶς ἐν Τευμησσῷ Τελχινίας
[9, 16]	ἐς Ἀμμωνίους τῷ Ἄμμωνι ὕμνον·	οὗτος	καὶ ἐς ἐμὲ ἦν ὁ
[9, 25]	Μοιρῶν, τὸ δὲ Ἀγοραίου Διός·	οὗτος	μὲν δὴ λίθου πεποίηται, ταῖς
[9, 10]	Μαντώ φασι τὴν Τειρεσίου καθέζεσθαι.	οὗτος	μὲν πρὸ τῆς ἐσόδου κεῖται,
[9, 4]	Τροίαν ἤγαγον, μόνος ἀνέστρεψεν οἴκαδε	οὗτος	ὁ Λήιτος. τὴν δὲ κρήνην
[9, 30]	ὁ Σῦς ἐστι τότε οὖν	οὗτος	ὁ ποταμὸς κατέβαλε μὲν τὰ
[9, 29]	Τερμησσοῦ λέγουσι, ῥεῖ δὲ καὶ	οὗτος	ὁ Τερμησσὸς περὶ τὸν Ἑλικῶνα
[9, 36]	πόρεν ὡς ἐπιεικές» (πρῶτος δὲ	οὗτος	ὁ Ὕηττος δίκην μοιχείας λαβὼν
[9, 27]	ὕμνους τοὺς ἀρχαιοτάτους ἐποίησεν Ἕλλησιν,	οὗτος	ὁ Ὠλὴν ἐν Εἰλειθυίας ὕμνῳ
[9, 20]	δέ ἐστι. φησὶ γὰρ δὴ	οὗτος,	ὁπόσα ἐλαύνοιτο ἐπὶ θάλασσαν βοσκήματα,
[9, 3]	τὸν Κιθαιρῶνα οὐδενὸς σοφίαν ὕστερον.	οὗτος	οὖν κελεύει τὸν Δία ἄγαλμα
[9, 29]	λέγεται δὲ ὡς ὁ Λίνος	οὗτος	παῖς μὲν Οὐρανίας εἴη καὶ
[9, 36]	ἀποθανόντος ἄπαιδος ὁ Φλεγύας ἔσχεν	οὗτος.	τῇ μὲν δὴ χώρᾳ τῇ
[9, 38]	ὁ Μέλας ἐς λίμνην καὶ	οὗτος	τὴν Κηφισίδα ἐκδίδωσιν. ἐπέχει μὲν
[9, 35]	δὲ ἐμνημόνευσε γὰρ Χαρίτων καὶ	οὗτος	τὴν μὲν Ἡφαίστου γυναῖκα εἶναι
[9, 16]	ἧσσον τὸ Κηφισοδότου· καὶ γὰρ	οὗτος	τῆς Εἰρήνης τὸ ἄγαλμα Ἀθηναίοις
[9, 25]	Διός· καλεῖται δὲ ὁ σύμπας	οὗτος	τόπος Σῦρμα Ἀντιγόνης· ὡς γὰρ
[9, 34]	Ἐτεοκλέα ἐκάλεσαν ἐν τοῖς ἔπεσιν.	(οὗτος	ὡς ἐβασίλευσεν ὁ Ἐτεοκλῆς, τὴν
[9, 5]	θεοῦ χρήσαντος. (Αὐτεσίωνος δὲ ἀπελθόντος,	οὕτω	βασιλέα εἵλοντο Δαμασίχθονα Ὀφέλτου τοῦ
[9, 16]	(Ἀφροδίτης δὲ Θηβαίοις ξόανά ἐστιν	οὕτω	δὴ ἀρχαῖα ὥστε καὶ ἀναθήματα
[9, 15]	ἄπορα εἶναι τὰ τῆς σωτηρίας,	οὕτω	δὴ ὅ τε λοιπὸς στρατὸς
[9, 12]	ἐπὶ τὸν ταῦρον οὐχ ἧκον·	οὕτω	δὴ παρατυχούσης ἁμάξης τὸν ἕτερον
[9, 29]	~(Ταῦτα μὲν δὴ ἔχοντά ἐστιν	οὕτω,	θῦσαι δὲ ἐν Ἑλικῶνι Μούσαις
[9, 1]	ἐπὶ καταλύσει τῶν Θηβαίων πράσσοντος,	οὕτω	καὶ οἱ Πλαταιεῖς ὑπ´ αὐτοῦ
[9, 13]	συμμάχοις, ἐπὶ δὲ ἐκείνοις ἀνελομένοις	οὕτω	καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους ἠξίου θάπτειν
[9, 32]	ἀφίκετο ἐκ Σπάρτης, ἡμερώσατο μὲν	οὕτω	Κῦρον ὡς χρήματα, ὁπότε ἐς
[9, 5]	λύπης καὶ αὐτὸς ὁ Ζῆθος,	οὕτω	Λάιον ἐπὶ βασιλείᾳ κατάγουσιν οἱ
[9, 13]	ὀλίγον ἐφαίνετο εἶναι τὸ διεφθαρμένον,	οὕτω	Λακεδαιμόνιοί τε ἔθαπτον τοὺς αὑτῶν
[9, 30]	χρησμόν, οὐδὲ ἄλλο τι θηρίον	οὕτω	μέγα καὶ ἄλκιμον ἔσεσθαι νομίζοντες
[9, 26]	ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἀστραπαῖς ἐφθάρησαν.	~(Οὕτω	μὲν τὸ ἱερὸν τοῦτό ἐστιν
[9, 32]	χῶμά σφισιν ἐπεποίητο ἰσχυρόν· καὶ	οὕτω	παρὰ ἔτος ἐς μὲν τὰ
[9, 14]	ὡς οὐκ ἀντεπῆγεν Ἀγησίλαος μαχούμενος,	οὕτω	πρὸς τὸν οἰκισμὸν τρέπεται Μεσσήνης.
[9, 39]	ἤδη κάτεισιν εὔελπις, κάτεισι δὲ	οὕτω.	(πρῶτα μὲν ἐν τῇ νυκτὶ
[9, 34]	Πρέσβωνα ἐκ τῆς Αἰήτου θυγατρός	οὕτω	συγχωροῦσιν οἱ Θερσάνδρου παῖδες οἶκον
[9, 11]	ὀλολύξαι, τετοκέναι γὰρ τὴν Ἀλκμήνην·	οὕτω	τὰς μὲν ἀπατηθείσας ἀπελθεῖν, τὴν
[9, 3]	ἐγενόμεθα οἷοί τε. ἄγουσι δὲ	οὕτω	τὴν ἑορτήν. (δρυμός ἐστιν Ἀλαλκομενῶν
[9, 5]	αὐξηθείσης δὲ ὕστερον τῆς πόλεως,	οὕτω	τὴν Καδμείαν ἀκρόπολιν συνέβη τῶν
[9, 5]	διαφορὰν προήχθη τῷ Ἐτεοκλεῖ, καὶ	οὕτω	τὸ δεύτερον ἔφυγε· δεηθεὶς δὲ
[9, 41]	λίθοις ποικίλον δέξασθαί φησιν ὅρμον.	οὕτω	τὸ εἰκὸς τῷ σκήπτρῳ πρόσεστιν
[9, 14]	ἐς Λεῦκτρα ἰέναι πανδημεί, δίδωσιν	οὕτω	τοῖς ἀνδράσιν ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους ἔφη
[9, 38]	εἰπεῖν ὡς μηνύσοι κορώνη σφίσιν.	(οὕτω	τοῖς θεοπρόποις ἀποβᾶσιν ἐς τὴν
[9, 37]	Ἡρακλέους δὲ ἐπιτραφέντος ἐν Θήβαις,	οὕτω	τοῦ δασμοῦ τε ἠλευθερώθησαν οἱ
[9, 38]	καὶ Ἡσιόδου· καταδέξασθαι δέ φασιν	οὕτω	τοῦ Ἡσιόδου τὰ ὀστᾶ. νόσου
[9, 11]	καὶ αὐτῷ μοι παρίστατο ἔχειν	οὕτω.	τοῦτον ἀνέθηκεν αὐτός, ὡς λέγεται,
[9, 40]	ἀφαιρεθέντα δὲ αὐτῆς τὸν Θησέα	οὕτω	φασὶν οἱ Δήλιοι τὸ ξόανον
[9, 21]	τοὺς ἀνθρώπους ἡ γῆ τρέφει.	οὕτω	χρὴ πάντα τινὰ μήτε ἐπίδρομον
[9, 37]	ὑπολείπεται γὰρ παῖδα Ὀρχομενός, καὶ	οὕτως	ἐς Κλύμενον τὸν Πρέσβωνος τοῦ
[9, 13]	ἐλθόντι οὐδεμία ἐγένετο αὐτῷ δίκη,	οὕτως	ἐς τὰ Λεῦκτρα ἐπανήκων αὑτὸν
[9, 41]	ἐν Ὀδυσσείᾳ πεποιῆσθαι χρυσοῦ, καὶ	οὕτως	ἔχει· ἣ χρυσὸν φίλου ἀνδρὸς
[9, 15]	ὑπάρξειεν ἐλευθερία δι´ αὐτοῦ. καὶ	οὕτως	ἔχει τὰ ἐλεγεῖα· ἡμετέραις βουλαῖς
[9, 29]	μεταθέσθαι σφίσι. ταῦτα δὲ ἐνόμιζεν	οὕτως	ὁ Πίερος ἢ σοφώτερά οἱ
[9, 30]	πάντα. ἀπολλυμένων δὲ ἤδη Λιβηθρίων,	οὕτως	οἱ ἐν Δίῳ Μακεδόνες κατά
[9, 31]	συνιέντι ῥᾳστώνην τοῦ ἔρωτος ἅτε	οὐχ	ἑαυτοῦ σκιὰν δοξάζοντι ἀλλὰ εἰκόνα
[9, 39]	τοῖς ἐντὸς τοῦ ἀδύτου γενομένοις	οὐχ	εἷς οὐδὲ ὁ αὐτὸς τρόπος
[9, 23]	καί οἱ χρῆσαι τὸν θεόν,	οὐχ	ἑλληνίσαντα οὐδὲ αὐτόν, διαλέκτῳ τῇ
[9, 17]	τοὺς προγόνους μάλιστα ὑπῆρχεν ἔνδοξα	οὐχ	ἡδὺ ἦν ἀποθνήσκειν πρὸ τοῦ
[9, 40]	καὶ εἶναι μέν τι θειότερον	οὐχ	ἥκιστα δηλοῖ τὸ ἐς τοὺς
[9, 28]	ὁμοίως τὰ πάντα, συντελοῦσι δὲ	οὐχ	ἥκιστα ἐς ἰσχύν σφισι τοῦ
[9, 30]	τὸ φιλαίτιον ἄλλων τε καὶ	οὐχ	ἥκιστα ὅσοι κατ´ ἐμὲ ἐπὶ
[9, 12]	οἱ πεμφθέντες ἐπὶ τὸν ταῦρον	οὐχ	ἧκον· οὕτω δὴ παρατυχούσης ἁμάξης
[9, 24]	ὑπὸ δὲ αὐτῷ δένδρων ἄλσος	οὐχ	ἡμέρων· πρῖνοι τὸ πολύ εἰσιν.
[9, 16]	τροφῷ τῇ Τύχῃ, σοφὸν δὲ	οὐχ	ἧσσον τὸ Κηφισοδότου· καὶ γὰρ
[9, 31]	δὲ βάρους καὶ διὰ μέγεθος	οὐχ	οἷά τέ ἐστιν ἀνέχειν σφᾶς
[9, 35]	ἤτοι πλάσας ἢ γραφῇ μιμησάμενος,	οὐχ	οἷόν τε ἐγένετο πυθέσθαι με,
[9, 39]	δὴ ἄλλων ἱερείων τὰ σπλάγχνα	οὐχ	ὁμοίως δηλοῖ τοῦ Τροφωνίου τὴν
[9, 3]	θύουσιν οἱ πλούσιοι· τοῖς δὲ	οὐχ	ὁμοίως δυναμένοις τὰ λεπτότερα τῶν
[9, 29]	εἶναι πάλαι τὸ Θρᾴκιον καὶ	οὐχ	ὁμοίως ἐς τὰ θεῖα ὀλίγωρον.
[9, 17]	καρπὸν ἡ χώρα, Θηβαίοις δὲ	οὐχ	ὁμοίως. καὶ ἐπὶ τούτῳ φρουρὰν
[9, 27]	ἡ Λεσβία πολλά τε καὶ	οὐχ	ὁμολογοῦντα ἀλλήλοις ἐς Ἔρωτα ᾖσε.
[9, 16]	καὶ Μεγαρεῦσι τὰ ἐς αὐτὴν	οὐχ	ὁμολογοῦσι· διάφορα δὲ καὶ τὰ
[9, 19]	ἐνταῦθα Ἀμφιαράῳ τοῦ ἅρματος καὶ	οὐχ	ὅπου λέγουσιν οἱ Θηβαῖοι· Μυκαλησσὸν
[9, 38]	ἄλλως τὴν Κηφισίδα οὖσαν καὶ	οὐχ	ὑπὸ Ἡρακλέους πεποιημένην, καὶ ἐπὶ
[9, 37]	παυσθῆναι καὶ τὸ Ἄλμου γένος·	οὐχ	ὑπολείπεται γὰρ παῖδα Ὀρχομενός, καὶ
[9, 24]	τούτου τοῖς κάμνουσιν ἔστιν, ὄντος	οὐχὶ	ἀγάλματος σὺν τέχνῃ, λίθου δὲ
[9, 6]	ἐν ταῖς Θήβαις ὀλιγαρχία καὶ	οὐχὶ	ἡ πάτριος πολιτεία τηνικαῦτα ἴσχυεν·
[9, 33]	τοῦτον τὸν Τρίτωνα ὄντα καὶ	οὐχὶ	τὸν Λιβύων, ὃς ἐς τὴν
[9, 14]	ἔστι Κερησσὸς ἁλώσιμος, ἄλλοτε δ´	οὐχί.	(τότε δὲ ὁ Ἐπαμινώνδας ὡς
[9, 21]	ἐπεί τοι καὶ ἐγὼ πτερωτοὺς	ὄφεις	οὐ θεασάμενος πείθομαι· πείθομαι δὲ
[9, 5]	ἀπελθόντος, οὕτω βασιλέα εἵλοντο Δαμασίχθονα	Ὀφέλτου	τοῦ Πηνέλεω. τούτου δὲ ἦν
[9, 28]	φύεσθαι. καὶ δὴ καὶ τοῖς	ὄφεσι	τὸν ἰὸν ποιοῦσιν ἐνταῦθα ἀσθενέστερον
[9, 28]	ὁ ἰὸς τοῖς ἀγριωτάτοις τῶν	ὄφεων	καὶ ἄλλως ὀλέθριος ἔς τε
[9, 19]	Θηβῶν λίθοις χωρίον περιεχόμενον λογάσιν	Ὄφεως	καλοῦσιν οἱ Θηβαῖοι κεφαλήν, τὸν
[9, 39]	ἀπὸ τούτου τε μνημονεύει τὰ	ὀφθέντα	οἱ καταβάντι. θεασάμενος δὲ ἄγαλμα
[9, 38]	ὄρνιθα ἐπὶ τῇ πέτρᾳ φασὶν	ὀφθῆναι·	καὶ τοῦ Ἡσιόδου δὲ τὰ
[9, 19]	καλοῦσιν οἱ Θηβαῖοι κεφαλήν, τὸν	ὄφιν	τοῦτον ὅστις δὴ ἦν ἀνασχεῖν
[9, 39]	(καὶ ἔστι μὲν πρὸς τῇ	ὄχθῃ	τοῦ ποταμοῦ ναὸς Ἑρκύνης, ἐν
[9, 3]	ἄλλοι σφίσιν ἥκιστά εἰσι δι´	ὄχλου,	τῶν κοράκων δὲ οὗτοι γάρ
[9, 37]	Πυθία· Ἐργῖνε Κλυμένοιο πάι Πρεσβωνιάδαο,	ὄψ´	ἦλθες γενεὴν διζήμενος, ἀλλ´ ἔτι
[9, 23]	νέμειν. λέγεται δὲ καὶ ὀνείρατος	ὄψιν	αὐτῷ γενέσθαι προήκοντι ἐς γῆρας·
[9, 29]	ὁ Ἀμύντου κατὰ δή τινα	ὄψιν	ὀνείρατος τὰ ὀστᾶ ἀνελόμενος τοῦ