HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 112 formes différentes pour 308 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[9, 5]   τοὺς Ἔκτηνας ἐς τὴν χώραν Ὕαντας καὶ Ἄονας, Βοιώτια ἐμοὶ δοκεῖν

[9, 5]   ἐπελθούσης μάχῃ νικηθέντες οἱ μὲν Ὕαντες ἐς τὴν νύκτα τὴν ἐπερχομένην

[9, 13]   ἀνεκτὰ ἐφαίνετο εἶναι τὰ τῆς ὕβρεως ἀπάγχουσιν αὑτάς· καὶ ὁ Σκέδασος,

[9, 15]   εἶχεν ὑπὸ ἀπιστίας τε καὶ ὕβρεως· Θηβαῖοι δὲ ἐπεξιέναι παραυτίκα ἐπὶ

[9, 27]   μετ´ ἀνθρώπων, τιμωρούμενός τε ἄλλους ὑβρίζοντας καὶ μάλιστα ὅσοι θεῶν ἀσεβεῖς

[9, 8]   προήχθησάν ποτε ὑπὸ μέθης ἐς ὕβριν, ὥστε καὶ τοῦ Διονύσου τὸν

[9, 27]   τὴν μίαν μιχθῆναι· τὸν δὲ ὑβρισθῆναι νομίζοντα δικάσαι μένειν παρθένον πάντα

[9, 5]   ὢν δὲ ἐς τὰ λοιπὰ ὑβριστὴς καὶ ἀσεβὴς Διονύσου, δίκην ἔσχεν

[9, 39]   τις Ἀσκληπιοῦ τε εἶναι καὶ Ὑγείας, εἶεν δ´ ἂν Τροφώνιος καὶ

[9, 26]   καὶ αὖθις Τύχης, ἑτέρωθι δὲ Ὑγείας τὴν δὲ Ἀθηνᾶν τὴν Ἐργάνην

[9, 8]   Θεσσαλικῶν καὶ εὔγεων μάλιστα καὶ ὕδασιν ἐπιρρεομένην. (Θερσάνδρου δὲ τοῦ Πολυνείκους

[9, 32]   λίμνην ὑπὸ πλήθους εἶναι τοῦ ὕδατος, εἰ μὴ διὰ μέσου χῶμά

[9, 33]   οὔσης τὸ ἐξ ἀρχῆς καὶ ὕδατος οὐκ ὄντος ἐν αὐτῇ ἄνδρα

[9, 39]   ἐπὶ τὸ μαντεῖον, ἐπὶ δὲ ὕδατος πηγὰς ἄγεται· αἱ δὲ ἐγγύτατά

[9, 8]   δὲ ἵππους τὰς ἐπιχωρίους τοῦ ὕδατος πιούσας τούτου μανῆναι λέγουσιν. (ἐκ

[9, 38]   δὲ ἐκλιπεῖν τοὺς οἰκήτοράς φασιν ὕδατος σπανίζοντος· γενέσθαι δὲ τὸ ὄνομα

[9, 7]   τὸν βίον κατέστρεψεν· ἐπλήσθη γὰρ ὑδέρῳ, καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ζῶντι ἐγένοντο

[9, 30]   τὰ ὀστᾶ τοῦ Ὀρφέως ἡ ὑδρία, καθὰ οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι. (ῥεῖ

[9, 30]   καὶ ἐπίθημα ἐπὶ τῷ κίονι ὑδρία λίθου, ἔχει δὲ τὰ ὀστᾶ

[9, 4]   αὐτῆς ἔπινεν· ὕστερον μέντοι τὸ ὕδωρ ἀνεσώσαντο οἱ Πλαταιεῖς. (ἐκ Πλαταίας

[9, 34]   εἰσιν εἰκασμέναι, καὶ ὅμοιον γάλακτι ὕδωρ ἀπ´ αὐτῶν ἄνεισιν. (ἐς δὲ

[9, 30]   καὶ εἴκοσι στάδια ἄνεισι τὸ ὕδωρ αὖθις, καὶ ὄνομα Βαφύρας ἀντὶ

[9, 33]   ὅπου δὲ ῥυῆναι τὸ αἷμα, ὕδωρ ἐντεῦθεν ἀνεῖναι τὴν γῆν. ἐπὶ

[9, 33]   ἐς Δελφοὺς ἐπερέσθαι τρόπον ὅντινα ὕδωρ εὑρήσουσιν ἐν τῇ γῇ· τὴν

[9, 38]   ἐπὶ πλέον τῆς χώρας τὸ ὕδωρ. (Θηβαῖοι δὲ τὸν ποταμὸν τὸν

[9, 30]   πολὺ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸ ὕδωρ καὶ ὁ ποταμὸς ὁ Σῦς

[9, 39]   χρὴ πιεῖν αὐτὸν Λήθης τε ὕδωρ καλούμενον, ἵνα λήθη γένηταί οἱ

[9, 39]   κατακείμενον· ῥυῆναί τε δὴ τὸ ὕδωρ ὅθεν ἀνείλετο ἡ Κόρη τὸν

[9, 38]   ἀξία· καταβαίνουσι δὲ ἐς αὐτὴν ὕδωρ οἴσοντες. θησαυρὸς δὲ ὁ Μινύου,

[9, 30]   μὴ τοῦ φόνου καθάρσια τὸ ὕδωρ παράσχηται. (ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλον

[9, 39]   καὶ ἐπὶ τῷδε ἄλλο αὖθις ὕδωρ πίνειν Μνημοσύνης· ἀπὸ τούτου τε

[9, 32]   ἐπέκεινα τοῦ χώματος ἐκτρέπουσι τὸ ὕδωρ, τὸ δὲ ἐπὶ τὰ ἕτερα

[9, 32]   τὰ πλοῖα, ἐσκεδασμένους ἐπί τε ὕδωρ τοὺς ναύτας καὶ ἐπὶ ἀγορὰν

[9, 31]   Νάρκισσον ἰδεῖν ἐς τοῦτο τὸ ὕδωρ φασίν, οὐ συνέντα δὲ ὅτι

[9, 24]   ἐστιν. ἔστι δὲ αὐτόθι καὶ ὕδωρ ψυχρὸν ἐκ πέτρας ἀνερχόμενον· νυμφῶν

[9, 40]   γὰρ δή σφισιν ἔτος δεύτερον ὗεν ὁ θεός. τούτοις αἰτοῦσιν ἐπανόρθωμα

[9, 39]   ἱερὸν ἐπίκλησιν Εὐρώπης καὶ Ζεὺς Ὑέτιος ἐν ὑπαίθρῳ. ἀναβᾶσι δὲ ἐπὶ

[9, 24]   Ἀθαμάντιον. καὶ ὅσα μὲν ἐς Ὕηττον ἄνδρα Ἀργεῖον καὶ Ὄλμον τὸν

[9, 36]   Ὀρχομενὸς ὅση νῦν περί τε Ὕηττόν ἐστι τὴν κώμην καὶ ἡ

[9, 24]   Ὀλμωνέων δὲ ἑπτά που στάδια Ὕηττος ἀφέστηκε κῶμαι νῦν τε οὖσαι

[9, 36]   παρὰ τοῦτον τὸν Ὀρχομενὸν βασιλεύοντα Ὕηττος ἀφίκετο ἐξ Ἄργους, φεύγων ἐπὶ

[9, 36]   ἃς μεγάλας Ἠοίας καλοῦσιν Ἕλληνες· Ὕηττος δὲ Μόλουρον Ἀρίσβαντος φίλον υἱόν

[9, 36]   ἐπιεικές» (πρῶτος δὲ οὗτος ὁ Ὕηττος δίκην μοιχείας λαβὼν δῆλός ἐστι·

[9, 36]   κώμην καὶ ἡ ταύτῃ προσεχής. (Ὑήττου δὲ ἐποιήσατο μνήμην καὶ ὁ

[9, 24]   δὲ ἀργοῦ κατὰ τὸ ἀρχαῖον. (Ὑήττου δὲ στάδια ὡς εἴκοσιν ἀπέχουσι

[9, 24]   ἐπὶ βραχύτατον παρεῖχον οὐδέν, ἐν Ὑήττῳ δὲ ναός ἐστιν Ἡρακλέους καὶ

[9, 5]   ἔρεξεν ἀιδρείῃσι νόοιο γημαμένη ᾧ υἱεῖ· ὁ δ´ ὃν πατέρ´ ἐξεναρίξας

[9, 40]   Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον, Ἱππότην δέ οἱ υἱὸν ἐνὶ μεγάροισιν ἔτικτεν Θηρώ τ´

[9, 5]   ἀπολείψειν, καὶ ἐπιτρέπει τόν τε υἱὸν καὶ τὴν ἀρχὴν Νυκτεῖ. (τὰ

[9, 36]   Ὕηττος δὲ Μόλουρον Ἀρίσβαντος φίλον υἱόν κτείνας ἐν μεγάροις εὐνῆς ἕνεχ´

[9, 33]   τε δὴ αὐτῷ παραγενομένῳ τὸν υἱὸν Λόφιν καὶ τὸν οὐ μελλήσαντα

[9, 38]   ἀγακλειτῆς τε Μιδείης Ἀσπληδὼν γένεθ´ υἱὸς ἀν´ εὐρύχορον πτολίεθρον» (τοῦδε τοῦ

[9, 36]   Ἄλμου καὶ Ποσειδῶνος. τούτῳ δὲ υἱὸς γίνεται τῷ Χρύσῃ Μινύας, καὶ

[9, 34]   λαμβάνει παρὰ Ἀθάμαντος γυναῖκα, καὶ υἱὸς Ἐτεοκλῆς αὐτῷ γίνεται, Κηφισοῦ δὲ

[9, 26]   γὰρ τῷ Λαΐῳ ἐκ παλλακῶν υἱοὺς καὶ τὰ χρησθέντα ἐκ Δελφῶν

[9, 19]   τῆς ὁδοῦ χῶμα οὐ μέγα ὕλῃ τε ἀγρίᾳ σύσκιον καὶ ἡμέροις

[9, 13]   ὀμνύοντας κατὰ πόλιν ἴδωμεν τοὺς ὑμετέρους. (ὡς δὲ ὁ Λακεδαιμονίων καὶ

[9, 23]   Περσεφόνη οἱ καθεύδοντι οὐκ ἔφασκεν ὑμνηθῆναι μόνη θεῶν ὑπὸ Πινδάρου, ποιήσειν

[9, 23]   Πίνδαρος ἐνύπνιον τῇ πρεσβύτιδι ἐπιστὰς ὕμνον ᾖσεν ἐς Περσεφόνην, ἡ δὲ

[9, 16]   Λιβύης ἐς Ἀμμωνίους τῷ Ἄμμωνι ὕμνον· οὗτος καὶ ἐς ἐμὲ ἦν

[9, 16]   καὶ ἐς ἐμὲ ἦν ὁ ὕμνος ἐν τριγώνῳ στήλῃ παρὰ τὸν

[9, 30]   ποιήσεως ἐπολυπραγμόνησεν ἤδη, τοὺς Ὀρφέως ὕμνους οἶδεν ὄντας ἕκαστόν τε αὐτῶν

[9, 30]   ἂν μετά γε Ὁμήρου τοὺς ὕμνους, τιμῆς δὲ ἐκ τοῦ θείου

[9, 27]   δὲ Ὠλήν, ὃς καὶ τοὺς ὕμνους τοὺς ἀρχαιοτάτους ἐποίησεν Ἕλλησιν, οὗτος

[9, 27]   οὗτος ὁ Ὠλὴν ἐν Εἰλειθυίας ὕμνῳ μητέρα Ἔρωτος τὴν Εἰλείθυιάν φησιν

[9, 29]   (Πάμφως δέ, ὃς Ἀθηναίοις τῶν ὕμνων ἐποίησε τοὺς ἀρχαιοτάτους, οὗτος ἀκμάζοντος

[9, 1]   πράσσοντος, οὕτω καὶ οἱ Πλαταιεῖς ὑπ´ αὐτοῦ κατήχθησαν. ~(Γῆς δὲ τῆς

[9, 22]   Εὐρίπου Μεσσάπιον ὄρος καλούμενον καὶ ὑπ´ αὐτῷ Βοιωτῶν ἐπὶ θαλάσσης πόλις

[9, 12]   νομίζουσι. λέγεται δὲ καὶ ὅδε ὑπ´ αὐτῶν λόγος, ὡς ἀπιόντι ἐκ

[9, 39]   Εὐρώπης καὶ Ζεὺς Ὑέτιος ἐν ὑπαίθρῳ. ἀναβᾶσι δὲ ἐπὶ τὸ μαντεῖον

[9, 12]   χωρίον. ἐνταῦθα ἔστι μὲν ἐν ὑπαίθρῳ βωμὸς καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς· ἀναθεῖναι

[9, 33]   ἀκοῇ. (Ἁλιαρτίοις δέ ἐστιν ἐν ὑπαίθρῳ θεῶν ἱερὸν ἃς Πραξιδίκας καλοῦσιν·

[9, 25]   ἀπωτέρω μικρὸν Ἡρακλῆς ἕστηκεν ἐν ὑπαίθρῳ Ῥινοκολούστης ἐπωνυμίαν ἔχων, ὅτι τῶν

[9, 5]   πόλει, λίθος ὁ ἐν τῷ ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς· καὶ ἐναγίζειν οἱ

[9, 24]   δὲ ἄγαλμα οὐ μέγα ἐν ὑπαίθρῳ τοῦ ἄλσους ἕστηκε. τοῦτο ἀπέχει

[9, 20]   εὔξασθαι Διόνυσόν σφισιν ἀφικέσθαι βοηθόν, ὑπακοῦσαί τε δὴ τὸν θεὸν καὶ

[9, 8]   τὸν θεόν φασιν αἶγα ἱερεῖον ὑπαλλάξαι σφίσιν ἀντὶ τοῦ παιδός. δείκνυται

[9, 40]   ἐς εὔνοιάν ποτε τοὺς προσχώρους ὑπάξονται. μαρτυρεῖ δὲ τῷ λόγῳ καὶ

[9, 15]   γένοιτο οἰκιστὴς καὶ τοῖς Ἕλλησιν ὑπάρξειεν ἐλευθερία δι´ αὐτοῦ. καὶ οὕτως

[9, 32]   μὲν Λυσάνδρῳ τὰ ἐς δόξαν ὑπάρχοντα ἦν, ἄλλα δὲ τοσάδε ὀνείδη.

[9, 15]   οὖν τῆς ἐξόδου Κλεομένην καὶ Ὕπατον ἐποιήσαντο βοιωταρχοῦντας ἐν τῷ τότε·

[9, 19]   ὑπὲρ δὲ Γλίσαντός ἐστιν ὄρος Ὕπατος καλούμενον, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Διὸς

[9, 19]   καλούμενον, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Διὸς Ὑπάτου ναὸς καὶ ἄγαλμα· τὸν δὲ

[9, 18]   δρώμενα οὐ θεασάμενος πιστὰ ὅμως ὑπείληφα εἶναι. φασὶ γὰρ καὶ ἄλλοις

[9, 13]   μὲν οὐκ εἴων, ἐκέλευον δὲ ὑπεκθεμένους ἐς τὴν Ἀττικὴν γυναῖκας καὶ

[9, 5]   δύναμιν ἀγείραντες. καὶ Λάιον μὲν ὑπεκκλέπτουσιν οἷς ἦν ἐπιμελὲς μὴ γενέσθαι

[9, 7]   καὶ τὰ ἐκ Δελφῶν, ὁπόσα ὑπελίποντο οἱ Φωκεῖς· (ταῦτα μὲν δὴ

[9, 5]   περιόντος μὲν καὶ ἄρχοντος Οἰδίποδος ὑπεξῆλθεν ἐκ Θηβῶν δέει μὴ τελεσθεῖεν

[9, 8]   τότε ὁμοῦ Λαοδάμαντι τῷ Ἐτεοκλέους ὑπεξίασιν οἱ πολλοί· τούτων οὖν μοῖρα

[9, 22]   σφίσι, χωρὶς δὲ τὰ ἱερὰ ὑπὲρ αὐτὰς ἐν καθαρῷ τέ ἐστι

[9, 21]   ἓν ἑκάστῳ κέρας καὶ ἄλλο ὑπὲρ αὐτὸ οὐ μέγα, ἐπὶ δὲ

[9, 25]   Μητρὶ τὰ δρώμενα, σιωπὴν ἄγοντι ὑπὲρ αὐτῶν συγγνώμη παρὰ ἀνδρῶν φιληκόων

[9, 19]   τοῦτο ἐπὶ λόγῳ καλεῖται τοιῷδε· ὑπὲρ δὲ Γλίσαντός ἐστιν ὄρος Ὕπατος

[9, 11]   στάδιον, ἀμφότερα ἐπώνυμα τοῦ θεοῦ. ὑπὲρ δὲ τὸν Σωφρονιστῆρα λίθον βωμός

[9, 14]   ἀπήλαυνε. καὶ δίκην μὲν ἔφυγεν ὑπὲρ θανάτου, διότι ἐβοιωτάρχησεν ἐξήκοντος ἤδη

[9, 18]   ἄλλο τοιόνδε. (ἐν Μυσίᾳ τῇ ὑπὲρ Καΐκου πόλισμά ἐστι Πιονίαι, τὸν

[9, 22]   χρεὼν αὐτοὺς ἐν Νάξῳ τῇ ὑπὲρ Πάρου κειμένῃ. τούτων τε δή

[9, 11]   ἐξήνεγκεν ὁ κλύδων ἐς τὴν ὑπὲρ Σάμου νῆσον ἔτι οὖσαν ἀνώνυμον.

[9, 13]   καὶ εὔχετο, ὡς οὐ μᾶλλον ὑπὲρ σωτηρίας Θηβαίων ἢ καὶ τιμωρίας

[9, 11]   οἶδα· ἔστι γὰρ καὶ Σμυρναίοις ὑπὲρ τὴν πόλιν κατὰ τὸ ἐκτὸς

[9, 41]   μόνον ποίημα Ἡφαίστου. (ἔστι δὲ ὑπὲρ τὴν πόλιν κρημνὸς Πετραχὸς καλούμενος·

[9, 23]   ἀγχιβαθής, καὶ τὰ ὄρη τὰ ὑπὲρ τὴν πόλιν ὑῶν παρέχεται θήραν

[9, 13]   κατὰ πόλιν ὀμνύναι Βοιωτοὺς ἐάσουσιν ὑπὲρ τῆς εἰρήνης· οὐ πρότερόν γε»

[9, 13]   ἔχων τοῦ στρατοῦ μοῖραν ἀντεκάθητο ὑπὲρ τῆς Κηφισίδος λίμνης ὡς ποιησομένων

[9, 23]   δὴ ὡς εἶχε κατακλίνεται βραχὺ ὑπὲρ τῆς ὁδοῦ, μέλισσαι δὲ αὐτῷ

[9, 13]   Σπάρτης τὸ ἀξίωμα, Θηβαῖοι δὲ ὑπὲρ τῆς πατρίδος καὶ πρὸ γυναικῶν

[9, 39]   κρηπῖδας. (ἔστι δὲ τὸ μαντεῖον ὑπὲρ τὸ ἄλσος ἐπὶ τοῦ ὄρους.

[9, 35]   ἐν τῷ ἱερῷ τῶν Νεμέσεων ὑπὲρ τῶν ἀγαλμάτων χρυσοῦ Χάριτες ἀνάκεινται,

[9, 37]   τῶν χρημάτων ἐλάττονα. (ἵστησιν οὖν ὑπὲρ τῶν ἀγγείων, ἐν οἷς ὅ

[9, 6]   Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων, ὅτε σφᾶς ἐπέλαβεν ὑπὲρ τῶν ὅρων πολεμῆσαι τῆς χώρας·

[9, 36]   τῷ Μινύᾳ τηλικαῦται μέγεθος ὡς ὑπερβαλέσθαι τοὺς πρὸ αὐτοῦ πλούτῳ· θησαυρόν

[9, 24]   ἄλσει δένδρα. (ἐκ δὲ Κυρτώνων ὑπερβάλλοντι τὸ ὄρος πόλισμά ἐστι Κορσεία,

[9, 26]   χρῆσθαι, πρὶν ἐξεῖλεν Οἰδίπους αὐτὴν ὑπερβαλόμενος πλήθει στρατιᾶς ἣν ἀφίκετο ἔχων

[9, 32]   ἐστὶ πρὸς θαλάσσῃ, τοῦτο δὲ ὑπερβαλόντα πεδίον σε ἐκδέξεται καὶ μετὰ

[9, 23]   οὐδὲ αὐτόν, διαλέκτῳ τῇ Καρικῇ. (ὑπερβαλόντων δὲ τὸ ὄρος τὸ Πτῶον

[9, 23]   συνδιαβάντας ὁμολογοῦσι καὶ οἱ Θηβαῖοι. (ὑπερβάντι δὲ τοῦ σταδίου τὰ ἐν

[9, 17]   ἀεί πως παρὰ θεῶν αἱ ὑπερβολαὶ τῶν τιμωριῶν εἰσι· λέγουσιν Ἀντιόπην

[9, 30]   ὁ δὲ Ὀρφεὺς ἐμοὶ δοκεῖν ὑπερεβάλετο ἐπῶν κόσμῳ τοὺς πρὸ αὐτοῦ

[9, 13]   ἄλλους τοὺς σὺν αὐτῷ Θηβαίους, ὑπερέβη καὶ ἐς Λεῦκτρα ἀφικνεῖται τὰ

[9, 5]   ἠδύναντο οἱ Σπαρτοί, Χθόνιος καὶ Ὑπερήνωρ καὶ Πέλωρος καὶ Οὐδαῖος· Ἐχίονα

[9, 14]   τῆς ἀρχῆς· ὁ οὖν Ἐπαμινώνδας ὑπεριδὼν ὡς οὐκ ὄντα ἐν καιρῷ

[9, 39]   δὴ πρὸς τῶν ὀρῶν Φωκεῖς ὑπεροικοῦσιν Ὀρχομενίων, ἐν δὲ τῷ πεδίῳ

[9, 36]   δὲ ἄρα εἰσὶ δεινοὶ τὰ ὑπερόρια ἐν θαύματι τίθεσθαι μείζονι ἢ

[9, 5]   Οἰδίποδι; ἐξ Εὐρυγανείας δὲ τῆς Ὑπέρφαντος ἐγεγόνεσαν. δηλοῖ δὲ καὶ ὁ

[9, 13]   καὶ εἴ τισιν ἄλλοις Βοιωτῶν ὑπῆν δύσνοια ἐς τοὺς Θηβαίους. (ὡς

[9, 32]   Μήδων τοῖς ἀποβᾶσιν ἐς Μαραθῶνα ὑπῆρξε παρὰ Ἀθηναίων καὶ αὐτῶν Λακεδαιμονίων

[9, 5]   Κάδμῳ δὲ γάμος τε ἐπιφανὴς ὑπῆρξεν, εἰ δὴ θυγατέρα Ἀφροδίτης καὶ

[9, 17]   τὰ ἐς τοὺς προγόνους μάλιστα ὑπῆρχεν ἔνδοξα οὐχ ἡδὺ ἦν ἀποθνήσκειν

[9, 13]   Ἐπαμινώνδᾳ τὰ μὲν τῶν προγόνων ὑπῆρχεν ἐς γένους δόξαν, ὁ δέ

[9, 1]   ἣν Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι ἐμαχέσαντο, οὐδὲν ὑπῆρχεν ἐς δόξαν· μετασχόντες δὲ τοῦ

[9, 35]   Πασιθέας δὲ εἶναί φησιν ἐραστὴν Ὕπνον, ἐν δὲ Ὕπνου τοῖς λόγοις

[9, 23]   μεσοῦσαν μάλιστα ἡμέραν κόπος καὶ ὕπνος ἀπ´ αὐτοῦ κατελάμβανεν· ὁ μὲν

[9, 23]   αὐτίκα ὡς ἀπέλιπεν αὐτὴν ὁ ὕπνος, ἔγραψε ταῦτα ὁπόσα τοῦ ὀνείρατος

[9, 11]   ἔμελλεν ἀποκτιννύναι, πρότερον δὲ ἄρα ὕπνος ἐπέλαβεν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ λίθου

[9, 35]   φησιν ἐραστὴν Ὕπνον, ἐν δὲ Ὕπνου τοῖς λόγοις τὸ ἔπος ἐποίησεν

[9, 30]   τοῦ ποιμένος τὴν ἐν τῷ ὕπνῳ ᾠδήν· καί ποτε ὠθοῦντες ἀλλήλους

[9, 20]   δὲ ἐρρῖφθαι κατὰ τῆς ᾐόνος ὑπνωμένον, Ταναγραῖον δὲ ἄνδρα πελέκει παίσαντα

[9, 16]   ἀποκτεῖναί σφισι τοὺς Θρᾷκας παρέδωκεν ὑπνωμένους. ἐνταῦθα οἱ Θηβαῖοι τὸ ἕτερον

[9, 14]   συμμάχους, Μαντινέας δὲ κατὰ κώμας ὑπὸ Ἀγησιπόλιδος διῳκισμένους ἐς τὴν ἀρχαίαν

[9, 6]   τοσάδε φανερώτατα ὄντα εὕρισκον. ἐκρατήθησαν ὑπὸ Ἀθηναίων μάχῃ Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων, ὅτε

[9, 7]   δὲ τοὺς Θηβαίους γενομένους ἀναστάτους ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ διαπεσόντας ἐς Ἀθήνας

[9, 25]   παῖδας λέγουσιν Οἰδίποδος μονομαχήσαντας ἀποθανεῖν ὑπὸ ἀλλήλων· σημεῖον δὲ τῆς μάχης

[9, 18]   οἱ καὶ αὐτῷ τὴν τελευτὴν ὑπὸ Ἀμφιαράου γενέσθαι λέγουσι. (τούτου δὲ

[9, 19]   Χαλκώδοντος μνῆμά ἐστιν, ὃς ἀπέθανεν ὑπὸ Ἀμφιτρύωνος μάχης πρὸς Θηβαίους Εὐβοεῦσι

[9, 15]   τῇ στρατιᾷ, νικῶν καὶ τότε ὑπὸ ἀνδρὸς ἀπέθανεν Ἀθηναίου· καὶ Ἀθήνῃσιν

[9, 36]   χρόνον ἀπὸ τῶν ἄλλων Ὀρχομενίων ὑπὸ ἀνοίας καὶ τόλμης οἱ Φλεγύαι

[9, 15]   Πελοπίδαν ὁ Ἀλέξανδρος δήσας εἶχεν ὑπὸ ἀπιστίας τε καὶ ὕβρεως· Θηβαῖοι

[9, 22]   σφισι τοῦ βίου τὴν τελευτὴν ὑπὸ Ἀπόλλωνος κατὰ τὰ αὐτὰ Ὅμηρος

[9, 40]   τῶν Δαιδάλου· τοῖς γὰρ ἀνατεθεῖσιν ὑπὸ Ἀργείων ἐς τὸ Ἡραῖον καὶ

[9, 8]   κληθῆναί φασιν ἐπὶ τοιῷδε. ἡνίκα ὑπὸ Ἀργείων μάχῃ πρὸς Γλίσαντι ἐκρατήθησαν,

[9, 1]   τότε ἡ τύχη ἢ ὡς ὑπὸ Ἀρχιδάμου καὶ Λακεδαιμονίων τὸ πρότερον

[9, 40]   ἀδιάλλακτον, καταστῆναί τε χρῆναι μήτε ὑπὸ αὐτοῦ Καρανοῦ μήτε ὑπὸ τῶν

[9, 20]   Ἄτλαντα καθήμενον πολυπραγμονεῖν τά τε ὑπὸ γῆς φασι καὶ τὰ οὐράνια,

[9, 23]   Ἀλέξανδρος ἐποίει τὰς Θήβας ἀναστάτους· ὑπὸ δὲ ἀσθενείας καὶ γήρως οὐδὲ

[9, 24]   τὸ ὄρος πόλισμά ἐστι Κορσεία, ὑπὸ δὲ αὐτῷ δένδρων ἄλσος οὐχ

[9, 31]   κατὰ ταὐτὰ ταῖς ἄλλαις φύουσιν, ὑπὸ δὲ βάρους καὶ διὰ μέγεθος

[9, 21]   Ἰνδοὺς μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν, ὑπὸ δὲ Ἑλλήνων φησὶν ἀνδροφάγον λελέχθαι

[9, 3]   ἐκ μακροτάτου σύνοπτον οἶδα ἀρθεῖσαν. (ὑπὸ δὲ τῆς κορυφῆς, ἐφ´ ᾗ

[9, 21]   τοῖς ἐπιθέμασιν ἐμφερεῖς τῶν κόχλων· ὑπὸ δὲ τὸ στέρνον καὶ τὴν

[9, 39]   ἄγαλμα ὃ ποιῆσαι Δαίδαλόν φασιν ὑπὸ δὲ τῶν ἱερέων οὐκ ἐπιδείκνυται

[9, 39]   ὁ μέγιστος καὶ ὠκύτατος συνδεθέντα ὑπὸ δίνης ἀποκρύψειεν ἂν ἄνθρωπον. τὸ

[9, 20]   δὲ μεθυσθέντα εἷλον, ἐπὶ τούτῳ ὑπὸ Διονύσου νομίζουσιν ἀποθανεῖν αὐτόν. ~(Εἶδον

[9, 34]   πεμφθῆναι κριὸν τοῖς παισί φασιν ὑπὸ Διὸς ἔχοντα τὸ ἔριον χρυσοῦν,

[9, 19]   χωρίον ἐστὶ Τευμησσός· Εὐρώπην δὲ ὑπὸ Διὸς κρυφθῆναί φασιν ἐνταῦθα. ἕτερος

[9, 28]   ποσοὺς καὶ πλείονες καὶ ἐλάσσονες ὑπὸ ἕκαστον αὐλίζονται δένδρον· τροφὴ γὰρ

[9, 33]   Ἁλιάρτου πεντήκοντα ἀπέχουσι. λέγεται δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων Ἀργείους μετὰ τῶν Πολυνείκους

[9, 9]   ἐπὶ τῶν καλουμένων ἡρώων ἐπολεμήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων, γενέσθαι λόγου μάλιστα ἄξιον.

[9, 29]   καὶ ὅσοι Μουσῶν παῖδες ἐκλήθησαν ὑπὸ Ἑλλήνων, θυγατριδοῦς εἶναι σφᾶς Πιέρου·

[9, 6]   τὸν Φωκικὸν πόλεμον, ὀνομαζόμενον δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων ἱερόν, συνεχῶς δέκα ἔτεσιν

[9, 30]   τοὺς Μινύας. τοῦτό ἐστι τὸ ὑπὸ Ἑλλήνων λεγόμενον θυμιάμασιν ἀλλοτρίοις τὸ

[9, 31]   τινὰ ἐς τοσοῦτο ἥκοντα ὡς ὑπὸ ἔρωτος ἁλίσκεσθαι μηδὲ ὁποῖόν τι

[9, 5]   λαβὼν κατῆλθεν ἐς Θήβας μετάπεμπτος ὑπὸ Ἐτεοκλέους μετὰ τὴν τελευτὴν Οἰδίποδος.

[9, 5]   ὁ Θερσάνδρου· Πηνέλεω δὲ ἀποθανόντος ὑπὸ Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου Τισαμενὸν βασιλέα

[9, 28]   παλσάμων νομίζοντες. ἢν δὲ καὶ ὑπὸ ἔχεων δηχθῆναί τῳ συμβῇ, τὸ

[9, 40]   δὲ αὐτὸ ἐς τὴν Φωκίδα ὑπὸ Ἠλέκτρας τῆς Ἀγαμέμνονος πείθομαι. ναὸς

[9, 38]   τὸν ποταμὸν τὸν Κηφισόν φασιν ὑπὸ Ἡρακλέους ἐς τὸ πεδίον ἀποστραφῆναι

[9, 38]   τὴν Κηφισίδα οὖσαν καὶ οὐχ ὑπὸ Ἡρακλέους πεποιημένην, καὶ ἐπὶ τῷδε

[9, 19]   ἑκάστῃ καὶ αὖθις ἀνοίγεσθαί φασιν ὑπὸ Ἡρακλέους, τὸν δὲ Ἡρακλέα εἶναι

[9, 34]   δὴ Ἀχελῴου θυγατέρας ἀναπεισθείσας φασὶν ὑπὸ Ἥρας καταστῆναι πρὸς τὰς Μούσας

[9, 37]   τοῦ στόλου. γενομένους δὲ ἀναστάτους ὑπὸ Θηβαίων κατήγαγεν αὖθις ἐς Ὀρχομενὸν

[9, 15]   τοιοῦτον αὐτοῦ γε παρόντος ἔφασκεν ὑπὸ Θηβαίων. (ὡς δὲ βοιωταρχεῖν αὖθις

[9, 29]   λέγεται δὲ καὶ ἄλλα τοιάδε ὑπὸ Θηβαίων, ὡς τοῦ Λίνου τούτου

[9, 16]   Θηβαίων γὰρ αἰχμαλώτους ἄνδρας ἐχομένους ὑπὸ Θρᾳκῶν, ὡς ἀγόμενοι κατὰ τὴν

[9, 32]   ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι Λακεδαιμονίοις, καὶ ἀναγαγόμενον ὑπὸ θράσους τε καὶ ἀλαζονίας ἐνίκησεν

[9, 29]   λιγείῃ ἱμερόεν κιθάριζε, Λίνον δ´ ὑπὸ καλὸν ἄειδεν» (Πάμφως δέ, ὃς

[9, 39]   δὲ ἄντρον κοῖλον ἐσπτάντος καὶ ὑπὸ λίθον ἀποκρύψαντος αὑτὸν ἐσελθοῦσα ἡ

[9, 30]   ἁμαρτόντα ὡς ἐπεστράφη, αὐτόχειρα αὐτὸν ὑπὸ λύπης αὑτοῦ γενέσθαι. λέγουσι δὲ

[9, 5]   δή τινα ἁμαρτίαν, ἐτεθνήκει δὲ ὑπὸ λύπης καὶ αὐτὸς ὁ Ζῆθος,

[9, 18]   ἐνταῦθα κείμενον, ταφῆναι δὲ αὐτὸν ὑπὸ Μαίονος, καὶ ἐς μαρτυρίαν τοῦ

[9, 40]   τρόπαια ἦν νενομισμένον. (λέγεται δὲ ὑπὸ Μακεδόνων Καρανὸν βασιλεύοντα ἐν Μακεδονίᾳ

[9, 23]   οἱ εἶναι Μῦν τοῦτον ἀποσταλέντα ὑπὸ Μαρδονίου τὸν Μῦν ἐπερέσθαι τε

[9, 8]   γὰρ τῷ θεῷ προήχθησάν ποτε ὑπὸ μέθης ἐς ὕβριν, ὥστε καὶ

[9, 34]   Μελικέρτην ἐτόλμησεν αὐτός, Λεύκωνι δὲ ὑπὸ νόσου τελευτῆσαι συνέβη, Φρίξον δὲ

[9, 26]   ἀρχῆς. Οἰδίπους δὲ ἄρα ἀφίκετο ὑπὸ ὀνείρατος δεδιδαγμένος τὸν χρησμόν. (ἀπὸ

[9, 23]   οὐκ ἔφασκεν ὑμνηθῆναι μόνη θεῶν ὑπὸ Πινδάρου, ποιήσειν μέντοι καὶ ἐς

[9, 32]   ὀρῶν ἐκώλυεν οὐδὲν ἂν λίμνην ὑπὸ πλήθους εἶναι τοῦ ὕδατος, εἰ

[9, 28]   μὲν τραῦμά ἐστιν ὁποῖον καὶ ὑπὸ σιδήρου, δεῖμα δὲ ἄπεστι τὸ

[9, 6]   ἢ τὸν πόλεμον τὸν ἐπαχθέντα ὑπὸ Σύλλα τὰ μεγάλα σφίσιν ἐνεγκεῖν

[9, 30]   ὀστᾶ τοῦ Ὀρφέως ἥλιος, τηνικαῦτα ὑπὸ συὸς ἀπολεῖσθαι Λιβηθρίοις τὴν πόλιν.

[9, 25]   ἀπὸ γυναικὸς τῆς Λύκου Δίρκην ὑπὸ ταύτης δὲ ἔχει λόγος Ἀντιόπην

[9, 5]   καὶ τὸν Θέρσανδρον κατέλαβεν ἀποθανεῖν ὑπὸ Τηλέφου, μάλιστα Ἑλλήνων ἀγαθὸν γενόμενον

[9, 5]   σὺν τοῖς ἐθέλουσιν ἕπεσθαι Θηβαίων ὑπὸ τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα ἀπεχώρησεν ἐς

[9, 11]   οἱ Θηβαῖοι Φαρμακίδας, πεμφθῆναι δὲ ὑπὸ τῆς Ἤρας φασὶν ἐμπόδια εἶναι

[9, 11]   καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν, ὡς Ἡρακλῆς ὑπὸ τῆς μανίας καὶ Ἀμφιτρύωνα ἔμελλεν

[9, 20]   καὶ τὸν αὐτίκα ἔρχεσθαι λέγουσιν ὑπὸ τῆς ὀσμῆς, πιόντα δὲ ἐρρῖφθαι

[9, 21]   τ´ ἐδόκει καὶ ὁμόχρους ἢ ὑπὸ τῆς ὠκύτητος ἢ εἰ μὴ

[9, 38]   τὸ Ὀρχομένιον· τέως δὲ αὐτὸν ὑπὸ τὸ ὄρος ἐς θάλασσαν ἐξιέναι,

[9, 30]   (Μακεδόνων δὲ οἱ χώραν τὴν ὑπὸ τὸ ὄρος τὴν Πιερίαν ἔχοντες

[9, 26]   προελθόντι ὡς πεντήκοντα σταδίους Θέσπια ὑπὸ τὸ ὄρος τὸν Ἑλικῶνα ᾤκισται.

[9, 26]   ἵππους λαβόντα συνδῆσαί σφισι τοὺς ὑπὸ τοῖς ἅρμασι. (προελθόντων δὲ τὸ

[9, 21]   κατὰ ἰχθὺν ῥίνην. βράγχια δὲ ὑπὸ τοῖς ὠσὶν ἔχουσι καὶ ῥῖνα

[9, 21]   δέξασθαι δοκοῦσί μοι παρ´ ἀλλήλων ὑπὸ τοῦ ἄγαν ἐς τὸ θηρίον

[9, 10]   φασιν ἱερὰν εἶναι καὶ δράκοντα ὑπὸ τοῦ Ἄρεως ἐπιτετάχθαι φύλακα τῇ

[9, 31]   τε αὐτὸν ἐρασθέντα αὑτοῦ καὶ ὑπὸ τοῦ ἔρωτος ἐπὶ τῇ πηγῇ

[9, 30]   εἰσὶ δὲ οἵ φασι κεραυνωθέντι ὑπὸ τοῦ θεοῦ συμβῆναι τὴν τελευτὴν

[9, 19]   ὀλέθρῳ τραφείη Θηβαίων, καὶ ὡς ὑπὸ τοῦ κυνός, ὃν Πρόκριδι τῇ

[9, 11]   δὲ ἄρα ὕπνος ἐπέλαβεν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ λίθου τῆς πληγῆς· Ἀθηνᾶν

[9, 10]   εἶναι Κάανθον λέγουσι, σταλῆναι δὲ ὑπὸ τοῦ πατρὸς ζητήσοντα ἡρπασμένην τὴν

[9, 12]   Ὀνασιμήδης ἐποίησε δι´ ὅλου πλῆρες ὑπὸ τοῦ χαλκοῦ· τὸν βωμὸν δὲ

[9, 40]   ξόανον, λελυμασμένον τὴν δεξιὰν χεῖρα ὑπὸ τοῦ χρόνου· κάτεισι δὲ ἀντὶ

[9, 31]   ἔνθα ἡ πηγή, τὰ πολλὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου λελυμασμένον· ἐγγέγραπται δὲ

[9, 37]   τοῦ Ἀζέως τοῦ Κλυμένου· καὶ ὑπὸ τούτοις ἡγεμόσι Μινύαι στρατεύουσιν ἐς

[9, 33]   μὲν ἀπὸ Ἀλαλκομενέως ἀνδρὸς αὐτόχθονος, ὑπὸ τούτου δὲ Ἀθηνᾶν τραφῆναι λέγουσιν·

[9, 41]   ἐς Ἀρκάδας ἔχοντα ἐσυλήθη δὲ ὑπὸ τυράννων τῶν ἐν Φωκεῦσιν. (οὐ

[9, 22]   ἀνδράχνου τὸ ὑπόλοιπον· τραφῆναι δὲ ὑπὸ τῷ δένδρῳ τὸν Ἑρμῆν τούτῳ

[9, 39]   ἡ Κόρη λαμβάνει τὸν ὄρνιθα ὑπὸ τῷ λίθῳ κατακείμενον· ῥυῆναί τε

[9, 25]   Ἀντιόπην κακοῦσθαι καὶ δι´ αὐτὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιόπης καίδων συμβῆναι τῇ

[9, 25]   ἅλωσιν τῶν Θηβῶν ἀνέστησαν μὲν ὑπὸ τῶν Ἀργείων οἱ Καβειραῖοι, ἐξελείφθη

[9, 33]   δοθῆναι μέν φασι τῷ Ἀπόλλωνι ὑπὸ τῶν Ἀργείων, προστάξαντος δὲ τοῦ

[9, 30]   ἔχοντες καὶ πόλιν Δῖον, φασὶν ὑπὸ τῶν γυναικῶν γενέσθαι τὴν τελευτὴν

[9, 1]   ἄρχοντος. καὶ ἡ μὲν πόλις ὑπὸ τῶν Θηβαίων καθῃρέθη πλὴν τὰ

[9, 39]   διακονούμενοι ἅτε παῖδες. τὸ ἐντεῦθεν ὑπὸ τῶν ἱερέων οὐκ αὐτίκα ἐπὶ

[9, 21]   λόγῳ τῷ ἐς Ἰνδοὺς μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν, ὑπὸ δὲ Ἑλλήνων

[9, 1]   Ἀττικῆς, ᾗ μηδὲ σκοπὸς ἐτέτακτο ὑπὸ τῶν Πλαταιέων· γενήσεσθαι δὲ περὶ

[9, 40]   μήτε ὑπὸ αὐτοῦ Καρανοῦ μήτε ὑπὸ τῶν ὕστερον βασιλευσόντων Μακεδονίας τρόπαια

[9, 7]   Ἀλέξανδρον τὸν ἐκ Ῥωξάνης ἀπέκτεινεν ὑπὸ φαρμάκων. οὐ μὴν οὐδὲ αὐτὸς

[9, 17]   Ἀμφίονος μνῆμα λίθους, οἳ κάτωθεν ὑποβέβληνται μηδὲ ἄλλως εἰργασμένοι πρὸς τὸ

[9, 34]   ἐπὶ μέγιστον προαχθεῖσαν ἔμελλεν ἄρα ὑποδέξεσθαι τέλος καὶ ταύτην οὐ πολύ

[9, 39]   ταινίαις τὸν χιτῶνα ἐπιζωσθεὶς καὶ ὑποδησάμενος ἐπιχωρίας κρηπῖδας. (ἔστι δὲ τὸ

[9, 36]   ὧν ἴσμεν Μινύας πρῶτος ἐς ὑποδοχὴν χρημάτων ᾠκοδομήσατο. (Ἕλληνες δὲ ἄρα

[9, 3]   πέντε που μάλιστα καὶ δέκα ὑποκαταβάντι σταδίους νυμφῶν ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων,

[9, 7]   πολὺ παρέλαβε τὴν ἀρχήν, ἀπήγαγεν ὑπολαβοῦσα νόσος φθινώδης, Ἀντίπατρος δὲ ὁ

[9, 37]   καὶ τὸ Ἄλμου γένος· οὐχ ὑπολείπεται γὰρ παῖδα Ὀρχομενός, καὶ οὕτως

[9, 34]   ἢ αὐτὸν περιόντα ἢ γένος ὑπολειπόμενον Φρίξου τούτων ἕνεκα ἐποιήσατο Ἁλίαρτον

[9, 36]   καὶ ἰσχυροῖς σεισμοῖς· τοὺς δὲ ὑπολειπομένους νόσος ἐπιπεσοῦσα ἔφθειρε λοιμώδης, ὀλίγοι

[9, 9]   ὁμοῦ Λαοδάμαντι ἐκδιδράσκουσιν, οἱ δὲ ὑπολειφθέντες πολιορκίᾳ παρέστησαν. ἐποιήθη δὲ ἐς

[9, 40]   συμφοράς. πέρα δὲ οὐκ οἶδα ὑπόλοιπα ὄντα τῶν Δαιδάλου· τοῖς γὰρ

[9, 22]   τῷ ἱερῷ τῆς ἀνδράχνου τὸ ὑπόλοιπον· τραφῆναι δὲ ὑπὸ τῷ δένδρῳ

[9, 30]   ἵππους ἄριστα εἰργασμένου· τὰς δὲ ὑπολοίπους τρεῖς ἐποίησεν Ὀλυμπιοσθένης. καὶ Ἀπόλλων

[9, 25]   δὲ οὐδὲν ἔτι ἐς αὐτὴν ὑπόμνημα εἶχον. (τοῦ δὲ Μενοικέως οὐ

[9, 35]   μίαν ὁπλοτεράων» τούτου δὲ ἕνεκα ὑπόνοια δὴ παρέστη τισὶν ὡς Χάριτας

[9, 13]   Ἐπαμινώνδᾳ καὶ ἐς ἄλλους Βοιωτῶν ὕποπτα ἦν, ἐς δὲ τοὺς Θεσπιεῖς

[9, 14]   δίδωσιν οὕτω τοῖς ἀνδράσιν ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους ἔφη τε ἄμεινον ἔσεσθαι τὸν

[9, 27]   ἀεὶ τὸ αὐτὸ σύνθημα μετὰ ὑπούλου χλευασίας ἐς τοσοῦτο προήγαγε θυμοῦ

[9, 32]   ἄλλο ὄρος· ἐν δὲ ταῖς ὑπωρείαις ἐστὶν ἡ πόλις. Ἡρακλέους δὲ

[9, 37]   ᾠκοδόμησαν τὸν ἐν Δελφοῖς καὶ Ὑριεῖ τὸν θησαυρόν. ἐποίησαν δὲ ἐνταῦθα

[9, 37]   τι ἀπὸ τῶν τιθεμένων ἐλάμβανον· Ὑριεὺς δὲ εἴχετο ἀφασίᾳ, κλεῖς μὲν

[9, 8]   ὗς τῶν νεογνῶν· τοὺς δὲ ὗς τούτους ἐς τὴν ἐπιοῦσαν τοῦ

[9, 8]   ἐς τὰ μέγαρα καλούμενα ἀφιᾶσιν ὗς τῶν νεογνῶν· τοὺς δὲ ὗς

[9, 6]   ἐξύφηναν. λέγεται δὲ καὶ Ἀθηναίοις ὗσαι τέφραν ὁ θεὸς ἐνιαυτῷ πρότερον

[9, 1]   τὴν πεδιάδα, τὴν δὲ ἐπὶ Ὑσιῶν ἦγε πρὸς Ἐλευθερῶν τε καὶ

[9, 2]   τῆς εὐθείας ἐκτραπεῖσιν ἐς δεξιὰ Ὑσιῶν καὶ Ἐρυθρῶν ἐρείπιά ἐστι. πόλεις

[9, 2]   ἔτι ἐν τοῖς ἐρειπίοις τῶν Ὑσιῶν ναός ἐστιν Ἀπόλλωνος ἡμίεργος καὶ

[9, 13]   Ἕλληνες· Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐς τὴν ὑστεραίαν τοὺς τεθνεῶτας διενοοῦντο ὡς θάψοντες

[9, 3]   Παλαμάονος ἐγένετο Ἀθήνῃσι, τούτῳ δὲ ὕστερον ἀπὸ τῶν δαιδάλων ἐπίκλησιν γενέσθαι

[9, 40]   αὐτοῦ Καρανοῦ μήτε ὑπὸ τῶν ὕστερον βασιλευσόντων Μακεδονίας τρόπαια ἵστασθαι, εἰ

[9, 34]   γὰρ ἀδελφὸς ἦν ὁ Ἀθάμας. (ὕστερον δὲ ἀναστρέψαντος ἐκ Κόλχων οἱ

[9, 6]   καὶ ἁρμοστὰς τοὺς Σπαρτιάτας ἐκβάλλουσιν. ὕστερον δὲ καὶ τὸν Φωκικὸν πόλεμον,

[9, 23]   Θηβαΐδος τὴν πόλιν φασὶ καὶ ὕστερον διαπεσόντας Θηβαίων ἐς αὐτὴν ἄνδρας

[9, 36]   λαβὼν δῆλός ἐστι· καὶ χρόνῳ ὕστερον Δράκοντος Ἀθηναίοις θεσμοθετήσαντος ἐκ τῶν

[9, 16]   Ἕλλησιν ἤδη τετολμημένα, ὁποῖα καὶ ὕστερον ἐπὶ τῇ Ἀδώνιδος μητρὶ καὶ

[9, 29]   Λίνος οὔτε ὁ τούτου γενόμενος ὕστερον ἐποίησαν· ἢ καὶ ποιηθέντα ἐς

[9, 29]   ὡς τοῦ Λίνου τούτου γένοιτο ὕστερον ἕτερος Λίνος καλούμενος Ἰσμηνίου καὶ

[9, 9]   αὐτῶν οἱ Θηβαῖοι, κρατοῦσι δὲ ὕστερον καὶ τοὺς ἄλλους ἐπεξελθόντες τεταραγμένοις,

[9, 7]   ἀνῳκίσθη, ἔδει δὲ ἄρα καὶ ὕστερον κακῶν σφᾶς μεγάλων γεύσασθαι. Μιθριδάτῃ

[9, 7]   Ἀλεξάνδρου καὶ διαπεσόντας ἐς Ἀθήνας ὕστερον Κάσσανδρος ὁ Ἀντιπάτρου κατήγαγεν. ἐς

[9, 13]   ἅπαν ἀφικόμενος κινδύνου. (χρόνῳ δὲ ὕστερον κατὰ πρεσβείαν ἐς Σπάρτην ἥκοντα

[9, 1]   μετασχόντες δὲ τοῦ Μαραθῶνι ἀγῶνος ὕστερον καταβεβηκότος ἤδη Ξέρξου καὶ ἐς

[9, 6]   Ἀθηναίους κατέλαβεν ἂν ἔγκλημα μηδισμοῦ. (ὕστερον μέντοι καὶ Θηβαίοις νίκη κατ´

[9, 39]   αὑτοῦ τε καὶ τῶν πέλας. ὕστερον μέντοι τά τε ἄλλα οὐδέν

[9, 4]   ἀντικαθήμενόν σφισιν ἀπ´ αὐτῆς ἔπινεν· ὕστερον μέντοι τὸ ὕδωρ ἀνεσώσαντο οἱ

[9, 9]   νίκην. (ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον ὁμοῦ Θερσάνδρῳ στρατεύουσιν ἐπὶ τὰς

[9, 34]   Ἄλμου τούτου· χρόνῳ δὲ ἐξενίκησεν ὕστερον ὄνομα εἶναι τῇ κώμῃ Ὄλμωνας.

[9, 35]   ἅπαντα ἐν ἐσθῆτι, οἱ δὲ ὕστερον οὐκ οἶδα ἐφ´ ὅτῳ μεταβεβλήκασι

[9, 3]   γὰρ τὸν Κιθαιρῶνα οὐδενὸς σοφίαν ὕστερον. οὗτος οὖν κελεύει τὸν Δία

[9, 27]   Εἰλείθυιάν φησιν εἶναι. Ὠλῆνος δὲ ὕστερον Πάμφως τε ἔπη καὶ Ὀρφεὺς

[9, 1]   Λακεδαιμονίους εἶναι τοὺς πράξαντας καὶ ὕστερον παραβάντων ἐκείνων λελύσθαι καὶ ἅπασιν

[9, 38]   αὐτῇ καὶ τῶν ἑτέρωθι οὐδενὸς ὕστερον, πεποίηται τρόπον τοιόνδε· λίθου μὲν

[9, 7]   τὴν μὲν δὴ ἀφαίρετον χώραν ὕστερον Ῥωμαίων χάριτι ἀνεσώσαντο οἱ Θηβαῖοι,

[9, 25]   καὶ ἡ τελετή. Πελαργὴν δὲ ὕστερον τὴν Ποτνιέως καὶ Ἰσθμιάδην Πελαργῇ

[9, 5]   ἡμᾶς Καδμείαν ᾤκισεν. αὐξηθείσης δὲ ὕστερον τῆς πόλεως, οὕτω τὴν Καδμείαν

[9, 20]   καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν» χρόνῳ δὲ ὕστερον τὸ ὄνομα τὸ ἀρχαῖον ἀνεσώσαντο.

[9, 8]   ὡραῖον· ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον τὸν θεόν φασιν αἶγα ἱερεῖον

[9, 29]   Μνήμην καὶ Ἀοιδήν. (χρόνῳ δὲ ὕστερόν φασι Πίερον Μακεδόνα, ἀφ´ οὗ

[9, 27]   ἐς Ἔρωτα ᾖσε. Θεσπιεῦσι δὲ ὕστερον χαλκοῦν εἰργάσατο Ἔρωτα Λύσιππος, καὶ

[9, 28]   τὸν δὲ ἔχιν, ὡς ἦλθεν ὕστερος, ἀποπνεῦσαι πρὸς τὸ δένδρον τοῦ

[9, 17]   γῆς χῶμά ἐστιν οὐ μέγα. ὑφαιρεῖσθαι δὲ ἐθέλουσιν ἀπ´ αὐτοῦ τῆς

[9, 6]   γὰρ τοῦ ἱεροῦ τὰς θύρας ὑφάσματι ἀράχναι λευκῷ, κατὰ δὲ τὴν

[9, 14]   τὴν Λακεδαίμονα ἀπώσασθαι. (Θεσπιεῦσι δέ, ὑφορωμένοις τήν τε ἐξ ἀρχῆς ἐκ

[9, 24]   Κυρτώνην. ᾤκισται δὲ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ, καὶ Ἀπόλλωνός ἐστιν ἐνταῦθα ναός

[9, 33]   κεῖται δὲ ὄρους οὐκ ἄγαν ὑψηλοῦ πρὸς τοῖς ποσὶν ἐσχάτοις. γενέσθαι

[9, 8]   τοιῷδε ὀνομάζουσι· πρὸς δὲ ταῖς Ὑψίσταις Διὸς ἱερὸν ἐπίκλησίν ἐστιν Ὑψίστου.

[9, 8]   (πύλας δὲ Κρηναίας, τὰς δὲ Ὑψίστας ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε ὀνομάζουσι· πρὸς

[9, 8]   Ὑψίσταις Διὸς ἱερὸν ἐπίκλησίν ἐστιν Ὑψίστου. τὰς δὲ ἐπὶ ταύταις πύλας

[9, 39]   κατὰ ἅλων τὴν ἐλαχίστην ἐστίν, ὕψος δὲ ἀποδέουσα δύο εἶναι πήχεις·

[9, 39]   τὸ εὖρος δύο, τὸ δὲ ὕψος ἐφαίνετο εἶναι σπιθαμῆς. (ὁ οὖν

[9, 3]   ἐποιοῦντο οἰκοδομίαν, ἐξάραντες δὲ ἐς ὕψος φρύγανα ἐπιφέρουσιν. (αἱ μὲν δὴ

[9, 23]   ὄρη τὰ ὑπὲρ τὴν πόλιν ὑῶν παρέχεται θήραν ἀγρίων. ~(Ἐξ Ἀκραιφνίου

Livre, Chap.
[9, 5]	τοὺς Ἔκτηνας ἐς τὴν χώραν	Ὕαντας	καὶ Ἄονας, Βοιώτια ἐμοὶ δοκεῖν
[9, 5]	ἐπελθούσης μάχῃ νικηθέντες οἱ μὲν	Ὕαντες	ἐς τὴν νύκτα τὴν ἐπερχομένην
[9, 13]	ἀνεκτὰ ἐφαίνετο εἶναι τὰ τῆς	ὕβρεως	ἀπάγχουσιν αὑτάς· καὶ ὁ Σκέδασος,
[9, 15]	εἶχεν ὑπὸ ἀπιστίας τε καὶ	ὕβρεως·	Θηβαῖοι δὲ ἐπεξιέναι παραυτίκα ἐπὶ
[9, 27]	μετ´ ἀνθρώπων, τιμωρούμενός τε ἄλλους	ὑβρίζοντας	καὶ μάλιστα ὅσοι θεῶν ἀσεβεῖς
[9, 8]	προήχθησάν ποτε ὑπὸ μέθης ἐς	ὕβριν,	ὥστε καὶ τοῦ Διονύσου τὸν
[9, 27]	τὴν μίαν μιχθῆναι· τὸν δὲ	ὑβρισθῆναι	νομίζοντα δικάσαι μένειν παρθένον πάντα
[9, 5]	ὢν δὲ ἐς τὰ λοιπὰ	ὑβριστὴς	καὶ ἀσεβὴς Διονύσου, δίκην ἔσχεν
[9, 39]	τις Ἀσκληπιοῦ τε εἶναι καὶ	Ὑγείας,	εἶεν δ´ ἂν Τροφώνιος καὶ
[9, 26]	καὶ αὖθις Τύχης, ἑτέρωθι δὲ	Ὑγείας	τὴν δὲ Ἀθηνᾶν τὴν Ἐργάνην
[9, 8]	Θεσσαλικῶν καὶ εὔγεων μάλιστα καὶ	ὕδασιν	ἐπιρρεομένην. (Θερσάνδρου δὲ τοῦ Πολυνείκους
[9, 32]	λίμνην ὑπὸ πλήθους εἶναι τοῦ	ὕδατος,	εἰ μὴ διὰ μέσου χῶμά
[9, 33]	οὔσης τὸ ἐξ ἀρχῆς καὶ	ὕδατος	οὐκ ὄντος ἐν αὐτῇ ἄνδρα
[9, 39]	ἐπὶ τὸ μαντεῖον, ἐπὶ δὲ	ὕδατος	πηγὰς ἄγεται· αἱ δὲ ἐγγύτατά
[9, 8]	δὲ ἵππους τὰς ἐπιχωρίους τοῦ	ὕδατος	πιούσας τούτου μανῆναι λέγουσιν. (ἐκ
[9, 38]	δὲ ἐκλιπεῖν τοὺς οἰκήτοράς φασιν	ὕδατος	σπανίζοντος· γενέσθαι δὲ τὸ ὄνομα
[9, 7]	τὸν βίον κατέστρεψεν· ἐπλήσθη γὰρ	ὑδέρῳ,	καὶ ἀπ´ αὐτοῦ ζῶντι ἐγένοντο
[9, 30]	τὰ ὀστᾶ τοῦ Ὀρφέως ἡ	ὑδρία,	καθὰ οἱ ἐπιχώριοι λέγουσι. (ῥεῖ
[9, 30]	καὶ ἐπίθημα ἐπὶ τῷ κίονι	ὑδρία	λίθου, ἔχει δὲ τὰ ὀστᾶ
[9, 4]	αὐτῆς ἔπινεν· ὕστερον μέντοι τὸ	ὕδωρ	ἀνεσώσαντο οἱ Πλαταιεῖς. (ἐκ Πλαταίας
[9, 34]	εἰσιν εἰκασμέναι, καὶ ὅμοιον γάλακτι	ὕδωρ	ἀπ´ αὐτῶν ἄνεισιν. (ἐς δὲ
[9, 30]	καὶ εἴκοσι στάδια ἄνεισι τὸ	ὕδωρ	αὖθις, καὶ ὄνομα Βαφύρας ἀντὶ
[9, 33]	ὅπου δὲ ῥυῆναι τὸ αἷμα,	ὕδωρ	ἐντεῦθεν ἀνεῖναι τὴν γῆν. ἐπὶ
[9, 33]	ἐς Δελφοὺς ἐπερέσθαι τρόπον ὅντινα	ὕδωρ	εὑρήσουσιν ἐν τῇ γῇ· τὴν
[9, 38]	ἐπὶ πλέον τῆς χώρας τὸ	ὕδωρ.	(Θηβαῖοι δὲ τὸν ποταμὸν τὸν
[9, 30]	πολὺ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸ	ὕδωρ	καὶ ὁ ποταμὸς ὁ Σῦς
[9, 39]	χρὴ πιεῖν αὐτὸν Λήθης τε	ὕδωρ	καλούμενον, ἵνα λήθη γένηταί οἱ
[9, 39]	κατακείμενον· ῥυῆναί τε δὴ τὸ	ὕδωρ	ὅθεν ἀνείλετο ἡ Κόρη τὸν
[9, 38]	ἀξία· καταβαίνουσι δὲ ἐς αὐτὴν	ὕδωρ	οἴσοντες. θησαυρὸς δὲ ὁ Μινύου,
[9, 30]	μὴ τοῦ φόνου καθάρσια τὸ	ὕδωρ	παράσχηται. (ἤκουσα δὲ καὶ ἄλλον
[9, 39]	καὶ ἐπὶ τῷδε ἄλλο αὖθις	ὕδωρ	πίνειν Μνημοσύνης· ἀπὸ τούτου τε
[9, 32]	ἐπέκεινα τοῦ χώματος ἐκτρέπουσι τὸ	ὕδωρ,	τὸ δὲ ἐπὶ τὰ ἕτερα
[9, 32]	τὰ πλοῖα, ἐσκεδασμένους ἐπί τε	ὕδωρ	τοὺς ναύτας καὶ ἐπὶ ἀγορὰν
[9, 31]	Νάρκισσον ἰδεῖν ἐς τοῦτο τὸ	ὕδωρ	φασίν, οὐ συνέντα δὲ ὅτι
[9, 24]	ἐστιν. ἔστι δὲ αὐτόθι καὶ	ὕδωρ	ψυχρὸν ἐκ πέτρας ἀνερχόμενον· νυμφῶν
[9, 40]	γὰρ δή σφισιν ἔτος δεύτερον	ὗεν	ὁ θεός. τούτοις αἰτοῦσιν ἐπανόρθωμα
[9, 39]	ἱερὸν ἐπίκλησιν Εὐρώπης καὶ Ζεὺς	Ὑέτιος	ἐν ὑπαίθρῳ. ἀναβᾶσι δὲ ἐπὶ
[9, 24]	Ἀθαμάντιον. καὶ ὅσα μὲν ἐς	Ὕηττον	ἄνδρα Ἀργεῖον καὶ Ὄλμον τὸν
[9, 36]	Ὀρχομενὸς ὅση νῦν περί τε	Ὕηττόν	ἐστι τὴν κώμην καὶ ἡ
[9, 24]	Ὀλμωνέων δὲ ἑπτά που στάδια	Ὕηττος	ἀφέστηκε κῶμαι νῦν τε οὖσαι
[9, 36]	παρὰ τοῦτον τὸν Ὀρχομενὸν βασιλεύοντα	Ὕηττος	ἀφίκετο ἐξ Ἄργους, φεύγων ἐπὶ
[9, 36]	ἃς μεγάλας Ἠοίας καλοῦσιν Ἕλληνες·	Ὕηττος	δὲ Μόλουρον Ἀρίσβαντος φίλον υἱόν
[9, 36]	ἐπιεικές» (πρῶτος δὲ οὗτος ὁ	Ὕηττος	δίκην μοιχείας λαβὼν δῆλός ἐστι·
[9, 36]	κώμην καὶ ἡ ταύτῃ προσεχής.	(Ὑήττου	δὲ ἐποιήσατο μνήμην καὶ ὁ
[9, 24]	δὲ ἀργοῦ κατὰ τὸ ἀρχαῖον.	(Ὑήττου	δὲ στάδια ὡς εἴκοσιν ἀπέχουσι
[9, 24]	ἐπὶ βραχύτατον παρεῖχον οὐδέν, ἐν	Ὑήττῳ	δὲ ναός ἐστιν Ἡρακλέους καὶ
[9, 5]	ἔρεξεν ἀιδρείῃσι νόοιο γημαμένη ᾧ	υἱεῖ·	ὁ δ´ ὃν πατέρ´ ἐξεναρίξας
[9, 40]	Ὀλυμπιάδεσσιν ὅμοιον, Ἱππότην δέ οἱ	υἱὸν	ἐνὶ μεγάροισιν ἔτικτεν Θηρώ τ´
[9, 5]	ἀπολείψειν, καὶ ἐπιτρέπει τόν τε	υἱὸν	καὶ τὴν ἀρχὴν Νυκτεῖ. (τὰ
[9, 36]	Ὕηττος δὲ Μόλουρον Ἀρίσβαντος φίλον	υἱόν	κτείνας ἐν μεγάροις εὐνῆς ἕνεχ´
[9, 33]	τε δὴ αὐτῷ παραγενομένῳ τὸν	υἱὸν	Λόφιν καὶ τὸν οὐ μελλήσαντα
[9, 38]	ἀγακλειτῆς τε Μιδείης Ἀσπληδὼν γένεθ´	υἱὸς	ἀν´ εὐρύχορον πτολίεθρον» (τοῦδε τοῦ
[9, 36]	Ἄλμου καὶ Ποσειδῶνος. τούτῳ δὲ	υἱὸς	γίνεται τῷ Χρύσῃ Μινύας, καὶ
[9, 34]	λαμβάνει παρὰ Ἀθάμαντος γυναῖκα, καὶ	υἱὸς	Ἐτεοκλῆς αὐτῷ γίνεται, Κηφισοῦ δὲ
[9, 26]	γὰρ τῷ Λαΐῳ ἐκ παλλακῶν	υἱοὺς	καὶ τὰ χρησθέντα ἐκ Δελφῶν
[9, 19]	τῆς ὁδοῦ χῶμα οὐ μέγα	ὕλῃ	τε ἀγρίᾳ σύσκιον καὶ ἡμέροις
[9, 13]	ὀμνύοντας κατὰ πόλιν ἴδωμεν τοὺς	ὑμετέρους.	(ὡς δὲ ὁ Λακεδαιμονίων καὶ
[9, 23]	Περσεφόνη οἱ καθεύδοντι οὐκ ἔφασκεν	ὑμνηθῆναι	μόνη θεῶν ὑπὸ Πινδάρου, ποιήσειν
[9, 23]	Πίνδαρος ἐνύπνιον τῇ πρεσβύτιδι ἐπιστὰς	ὕμνον	ᾖσεν ἐς Περσεφόνην, ἡ δὲ
[9, 16]	Λιβύης ἐς Ἀμμωνίους τῷ Ἄμμωνι	ὕμνον·	οὗτος καὶ ἐς ἐμὲ ἦν
[9, 16]	καὶ ἐς ἐμὲ ἦν ὁ	ὕμνος	ἐν τριγώνῳ στήλῃ παρὰ τὸν
[9, 30]	ποιήσεως ἐπολυπραγμόνησεν ἤδη, τοὺς Ὀρφέως	ὕμνους	οἶδεν ὄντας ἕκαστόν τε αὐτῶν
[9, 30]	ἂν μετά γε Ὁμήρου τοὺς	ὕμνους,	τιμῆς δὲ ἐκ τοῦ θείου
[9, 27]	δὲ Ὠλήν, ὃς καὶ τοὺς	ὕμνους	τοὺς ἀρχαιοτάτους ἐποίησεν Ἕλλησιν, οὗτος
[9, 27]	οὗτος ὁ Ὠλὴν ἐν Εἰλειθυίας	ὕμνῳ	μητέρα Ἔρωτος τὴν Εἰλείθυιάν φησιν
[9, 29]	(Πάμφως δέ, ὃς Ἀθηναίοις τῶν	ὕμνων	ἐποίησε τοὺς ἀρχαιοτάτους, οὗτος ἀκμάζοντος
[9, 1]	πράσσοντος, οὕτω καὶ οἱ Πλαταιεῖς	ὑπ´	αὐτοῦ κατήχθησαν. ~(Γῆς δὲ τῆς
[9, 22]	Εὐρίπου Μεσσάπιον ὄρος καλούμενον καὶ	ὑπ´	αὐτῷ Βοιωτῶν ἐπὶ θαλάσσης πόλις
[9, 12]	νομίζουσι. λέγεται δὲ καὶ ὅδε	ὑπ´	αὐτῶν λόγος, ὡς ἀπιόντι ἐκ
[9, 39]	Εὐρώπης καὶ Ζεὺς Ὑέτιος ἐν	ὑπαίθρῳ.	ἀναβᾶσι δὲ ἐπὶ τὸ μαντεῖον
[9, 12]	χωρίον. ἐνταῦθα ἔστι μὲν ἐν	ὑπαίθρῳ	βωμὸς καὶ ἄγαλμα Ἀθηνᾶς· ἀναθεῖναι
[9, 33]	ἀκοῇ. (Ἁλιαρτίοις δέ ἐστιν ἐν	ὑπαίθρῳ	θεῶν ἱερὸν ἃς Πραξιδίκας καλοῦσιν·
[9, 25]	ἀπωτέρω μικρὸν Ἡρακλῆς ἕστηκεν ἐν	ὑπαίθρῳ	Ῥινοκολούστης ἐπωνυμίαν ἔχων, ὅτι τῶν
[9, 5]	πόλει, λίθος ὁ ἐν τῷ	ὑπαίθρῳ	τῆς ἀγορᾶς· καὶ ἐναγίζειν οἱ
[9, 24]	δὲ ἄγαλμα οὐ μέγα ἐν	ὑπαίθρῳ	τοῦ ἄλσους ἕστηκε. τοῦτο ἀπέχει
[9, 20]	εὔξασθαι Διόνυσόν σφισιν ἀφικέσθαι βοηθόν,	ὑπακοῦσαί	τε δὴ τὸν θεὸν καὶ
[9, 8]	τὸν θεόν φασιν αἶγα ἱερεῖον	ὑπαλλάξαι	σφίσιν ἀντὶ τοῦ παιδός. δείκνυται
[9, 40]	ἐς εὔνοιάν ποτε τοὺς προσχώρους	ὑπάξονται.	μαρτυρεῖ δὲ τῷ λόγῳ καὶ
[9, 15]	γένοιτο οἰκιστὴς καὶ τοῖς Ἕλλησιν	ὑπάρξειεν	ἐλευθερία δι´ αὐτοῦ. καὶ οὕτως
[9, 32]	μὲν Λυσάνδρῳ τὰ ἐς δόξαν	ὑπάρχοντα	ἦν, ἄλλα δὲ τοσάδε ὀνείδη.
[9, 15]	οὖν τῆς ἐξόδου Κλεομένην καὶ	Ὕπατον	ἐποιήσαντο βοιωταρχοῦντας ἐν τῷ τότε·
[9, 19]	ὑπὲρ δὲ Γλίσαντός ἐστιν ὄρος	Ὕπατος	καλούμενον, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Διὸς
[9, 19]	καλούμενον, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Διὸς	Ὑπάτου	ναὸς καὶ ἄγαλμα· τὸν δὲ
[9, 18]	δρώμενα οὐ θεασάμενος πιστὰ ὅμως	ὑπείληφα	εἶναι. φασὶ γὰρ καὶ ἄλλοις
[9, 13]	μὲν οὐκ εἴων, ἐκέλευον δὲ	ὑπεκθεμένους	ἐς τὴν Ἀττικὴν γυναῖκας καὶ
[9, 5]	δύναμιν ἀγείραντες. καὶ Λάιον μὲν	ὑπεκκλέπτουσιν	οἷς ἦν ἐπιμελὲς μὴ γενέσθαι
[9, 7]	καὶ τὰ ἐκ Δελφῶν, ὁπόσα	ὑπελίποντο	οἱ Φωκεῖς· (ταῦτα μὲν δὴ
[9, 5]	περιόντος μὲν καὶ ἄρχοντος Οἰδίποδος	ὑπεξῆλθεν	ἐκ Θηβῶν δέει μὴ τελεσθεῖεν
[9, 8]	τότε ὁμοῦ Λαοδάμαντι τῷ Ἐτεοκλέους	ὑπεξίασιν	οἱ πολλοί· τούτων οὖν μοῖρα
[9, 22]	σφίσι, χωρὶς δὲ τὰ ἱερὰ	ὑπὲρ	αὐτὰς ἐν καθαρῷ τέ ἐστι
[9, 21]	ἓν ἑκάστῳ κέρας καὶ ἄλλο	ὑπὲρ	αὐτὸ οὐ μέγα, ἐπὶ δὲ
[9, 25]	Μητρὶ τὰ δρώμενα, σιωπὴν ἄγοντι	ὑπὲρ	αὐτῶν συγγνώμη παρὰ ἀνδρῶν φιληκόων
[9, 19]	τοῦτο ἐπὶ λόγῳ καλεῖται τοιῷδε·	ὑπὲρ	δὲ Γλίσαντός ἐστιν ὄρος Ὕπατος
[9, 11]	στάδιον, ἀμφότερα ἐπώνυμα τοῦ θεοῦ.	ὑπὲρ	δὲ τὸν Σωφρονιστῆρα λίθον βωμός
[9, 14]	ἀπήλαυνε. καὶ δίκην μὲν ἔφυγεν	ὑπὲρ	θανάτου, διότι ἐβοιωτάρχησεν ἐξήκοντος ἤδη
[9, 18]	ἄλλο τοιόνδε. (ἐν Μυσίᾳ τῇ	ὑπὲρ	Καΐκου πόλισμά ἐστι Πιονίαι, τὸν
[9, 22]	χρεὼν αὐτοὺς ἐν Νάξῳ τῇ	ὑπὲρ	Πάρου κειμένῃ. τούτων τε δή
[9, 11]	ἐξήνεγκεν ὁ κλύδων ἐς τὴν	ὑπὲρ	Σάμου νῆσον ἔτι οὖσαν ἀνώνυμον.
[9, 13]	καὶ εὔχετο, ὡς οὐ μᾶλλον	ὑπὲρ	σωτηρίας Θηβαίων ἢ καὶ τιμωρίας
[9, 11]	οἶδα· ἔστι γὰρ καὶ Σμυρναίοις	ὑπὲρ	τὴν πόλιν κατὰ τὸ ἐκτὸς
[9, 41]	μόνον ποίημα Ἡφαίστου. (ἔστι δὲ	ὑπὲρ	τὴν πόλιν κρημνὸς Πετραχὸς καλούμενος·
[9, 23]	ἀγχιβαθής, καὶ τὰ ὄρη τὰ	ὑπὲρ	τὴν πόλιν ὑῶν παρέχεται θήραν
[9, 13]	κατὰ πόλιν ὀμνύναι Βοιωτοὺς ἐάσουσιν	ὑπὲρ	τῆς εἰρήνης· οὐ πρότερόν γε»
[9, 13]	ἔχων τοῦ στρατοῦ μοῖραν ἀντεκάθητο	ὑπὲρ	τῆς Κηφισίδος λίμνης ὡς ποιησομένων
[9, 23]	δὴ ὡς εἶχε κατακλίνεται βραχὺ	ὑπὲρ	τῆς ὁδοῦ, μέλισσαι δὲ αὐτῷ
[9, 13]	Σπάρτης τὸ ἀξίωμα, Θηβαῖοι δὲ	ὑπὲρ	τῆς πατρίδος καὶ πρὸ γυναικῶν
[9, 39]	κρηπῖδας. (ἔστι δὲ τὸ μαντεῖον	ὑπὲρ	τὸ ἄλσος ἐπὶ τοῦ ὄρους.
[9, 35]	ἐν τῷ ἱερῷ τῶν Νεμέσεων	ὑπὲρ	τῶν ἀγαλμάτων χρυσοῦ Χάριτες ἀνάκεινται,
[9, 37]	τῶν χρημάτων ἐλάττονα. (ἵστησιν οὖν	ὑπὲρ	τῶν ἀγγείων, ἐν οἷς ὅ
[9, 6]	Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων, ὅτε σφᾶς ἐπέλαβεν	ὑπὲρ	τῶν ὅρων πολεμῆσαι τῆς χώρας·
[9, 36]	τῷ Μινύᾳ τηλικαῦται μέγεθος ὡς	ὑπερβαλέσθαι	τοὺς πρὸ αὐτοῦ πλούτῳ· θησαυρόν
[9, 24]	ἄλσει δένδρα. (ἐκ δὲ Κυρτώνων	ὑπερβάλλοντι	τὸ ὄρος πόλισμά ἐστι Κορσεία,
[9, 26]	χρῆσθαι, πρὶν ἐξεῖλεν Οἰδίπους αὐτὴν	ὑπερβαλόμενος	πλήθει στρατιᾶς ἣν ἀφίκετο ἔχων
[9, 32]	ἐστὶ πρὸς θαλάσσῃ, τοῦτο δὲ	ὑπερβαλόντα	πεδίον σε ἐκδέξεται καὶ μετὰ
[9, 23]	οὐδὲ αὐτόν, διαλέκτῳ τῇ Καρικῇ.	(ὑπερβαλόντων	δὲ τὸ ὄρος τὸ Πτῶον
[9, 23]	συνδιαβάντας ὁμολογοῦσι καὶ οἱ Θηβαῖοι.	(ὑπερβάντι	δὲ τοῦ σταδίου τὰ ἐν
[9, 17]	ἀεί πως παρὰ θεῶν αἱ	ὑπερβολαὶ	τῶν τιμωριῶν εἰσι· λέγουσιν Ἀντιόπην
[9, 30]	ὁ δὲ Ὀρφεὺς ἐμοὶ δοκεῖν	ὑπερεβάλετο	ἐπῶν κόσμῳ τοὺς πρὸ αὐτοῦ
[9, 13]	ἄλλους τοὺς σὺν αὐτῷ Θηβαίους,	ὑπερέβη	καὶ ἐς Λεῦκτρα ἀφικνεῖται τὰ
[9, 5]	ἠδύναντο οἱ Σπαρτοί, Χθόνιος καὶ	Ὑπερήνωρ	καὶ Πέλωρος καὶ Οὐδαῖος· Ἐχίονα
[9, 14]	τῆς ἀρχῆς· ὁ οὖν Ἐπαμινώνδας	ὑπεριδὼν	ὡς οὐκ ὄντα ἐν καιρῷ
[9, 39]	δὴ πρὸς τῶν ὀρῶν Φωκεῖς	ὑπεροικοῦσιν	Ὀρχομενίων, ἐν δὲ τῷ πεδίῳ
[9, 36]	δὲ ἄρα εἰσὶ δεινοὶ τὰ	ὑπερόρια	ἐν θαύματι τίθεσθαι μείζονι ἢ
[9, 5]	Οἰδίποδι; ἐξ Εὐρυγανείας δὲ τῆς	Ὑπέρφαντος	ἐγεγόνεσαν. δηλοῖ δὲ καὶ ὁ
[9, 13]	καὶ εἴ τισιν ἄλλοις Βοιωτῶν	ὑπῆν	δύσνοια ἐς τοὺς Θηβαίους. (ὡς
[9, 32]	Μήδων τοῖς ἀποβᾶσιν ἐς Μαραθῶνα	ὑπῆρξε	παρὰ Ἀθηναίων καὶ αὐτῶν Λακεδαιμονίων
[9, 5]	Κάδμῳ δὲ γάμος τε ἐπιφανὴς	ὑπῆρξεν,	εἰ δὴ θυγατέρα Ἀφροδίτης καὶ
[9, 17]	τὰ ἐς τοὺς προγόνους μάλιστα	ὑπῆρχεν	ἔνδοξα οὐχ ἡδὺ ἦν ἀποθνήσκειν
[9, 13]	Ἐπαμινώνδᾳ τὰ μὲν τῶν προγόνων	ὑπῆρχεν	ἐς γένους δόξαν, ὁ δέ
[9, 1]	ἣν Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι ἐμαχέσαντο, οὐδὲν	ὑπῆρχεν	ἐς δόξαν· μετασχόντες δὲ τοῦ
[9, 35]	Πασιθέας δὲ εἶναί φησιν ἐραστὴν	Ὕπνον,	ἐν δὲ Ὕπνου τοῖς λόγοις
[9, 23]	μεσοῦσαν μάλιστα ἡμέραν κόπος καὶ	ὕπνος	ἀπ´ αὐτοῦ κατελάμβανεν· ὁ μὲν
[9, 23]	αὐτίκα ὡς ἀπέλιπεν αὐτὴν ὁ	ὕπνος,	ἔγραψε ταῦτα ὁπόσα τοῦ ὀνείρατος
[9, 11]	ἔμελλεν ἀποκτιννύναι, πρότερον δὲ ἄρα	ὕπνος	ἐπέλαβεν αὐτὸν ὑπὸ τοῦ λίθου
[9, 35]	φησιν ἐραστὴν Ὕπνον, ἐν δὲ	Ὕπνου	τοῖς λόγοις τὸ ἔπος ἐποίησεν
[9, 30]	τοῦ ποιμένος τὴν ἐν τῷ	ὕπνῳ	ᾠδήν· καί ποτε ὠθοῦντες ἀλλήλους
[9, 20]	δὲ ἐρρῖφθαι κατὰ τῆς ᾐόνος	ὑπνωμένον,	Ταναγραῖον δὲ ἄνδρα πελέκει παίσαντα
[9, 16]	ἀποκτεῖναί σφισι τοὺς Θρᾷκας παρέδωκεν	ὑπνωμένους.	ἐνταῦθα οἱ Θηβαῖοι τὸ ἕτερον
[9, 14]	συμμάχους, Μαντινέας δὲ κατὰ κώμας	ὑπὸ	Ἀγησιπόλιδος διῳκισμένους ἐς τὴν ἀρχαίαν
[9, 6]	τοσάδε φανερώτατα ὄντα εὕρισκον. ἐκρατήθησαν	ὑπὸ	Ἀθηναίων μάχῃ Πλαταιεῦσιν ἀμυνάντων, ὅτε
[9, 7]	δὲ τοὺς Θηβαίους γενομένους ἀναστάτους	ὑπὸ	Ἀλεξάνδρου καὶ διαπεσόντας ἐς Ἀθήνας
[9, 25]	παῖδας λέγουσιν Οἰδίποδος μονομαχήσαντας ἀποθανεῖν	ὑπὸ	ἀλλήλων· σημεῖον δὲ τῆς μάχης
[9, 18]	οἱ καὶ αὐτῷ τὴν τελευτὴν	ὑπὸ	Ἀμφιαράου γενέσθαι λέγουσι. (τούτου δὲ
[9, 19]	Χαλκώδοντος μνῆμά ἐστιν, ὃς ἀπέθανεν	ὑπὸ	Ἀμφιτρύωνος μάχης πρὸς Θηβαίους Εὐβοεῦσι
[9, 15]	τῇ στρατιᾷ, νικῶν καὶ τότε	ὑπὸ	ἀνδρὸς ἀπέθανεν Ἀθηναίου· καὶ Ἀθήνῃσιν
[9, 36]	χρόνον ἀπὸ τῶν ἄλλων Ὀρχομενίων	ὑπὸ	ἀνοίας καὶ τόλμης οἱ Φλεγύαι
[9, 15]	Πελοπίδαν ὁ Ἀλέξανδρος δήσας εἶχεν	ὑπὸ	ἀπιστίας τε καὶ ὕβρεως· Θηβαῖοι
[9, 22]	σφισι τοῦ βίου τὴν τελευτὴν	ὑπὸ	Ἀπόλλωνος κατὰ τὰ αὐτὰ Ὅμηρος
[9, 40]	τῶν Δαιδάλου· τοῖς γὰρ ἀνατεθεῖσιν	ὑπὸ	Ἀργείων ἐς τὸ Ἡραῖον καὶ
[9, 8]	κληθῆναί φασιν ἐπὶ τοιῷδε. ἡνίκα	ὑπὸ	Ἀργείων μάχῃ πρὸς Γλίσαντι ἐκρατήθησαν,
[9, 1]	τότε ἡ τύχη ἢ ὡς	ὑπὸ	Ἀρχιδάμου καὶ Λακεδαιμονίων τὸ πρότερον
[9, 40]	ἀδιάλλακτον, καταστῆναί τε χρῆναι μήτε	ὑπὸ	αὐτοῦ Καρανοῦ μήτε ὑπὸ τῶν
[9, 20]	Ἄτλαντα καθήμενον πολυπραγμονεῖν τά τε	ὑπὸ	γῆς φασι καὶ τὰ οὐράνια,
[9, 23]	Ἀλέξανδρος ἐποίει τὰς Θήβας ἀναστάτους·	ὑπὸ	δὲ ἀσθενείας καὶ γήρως οὐδὲ
[9, 24]	τὸ ὄρος πόλισμά ἐστι Κορσεία,	ὑπὸ	δὲ αὐτῷ δένδρων ἄλσος οὐχ
[9, 31]	κατὰ ταὐτὰ ταῖς ἄλλαις φύουσιν,	ὑπὸ	δὲ βάρους καὶ διὰ μέγεθος
[9, 21]	Ἰνδοὺς μαρτιχόρα ὑπὸ τῶν Ἰνδῶν,	ὑπὸ	δὲ Ἑλλήνων φησὶν ἀνδροφάγον λελέχθαι
[9, 3]	ἐκ μακροτάτου σύνοπτον οἶδα ἀρθεῖσαν.	(ὑπὸ	δὲ τῆς κορυφῆς, ἐφ´ ᾗ
[9, 21]	τοῖς ἐπιθέμασιν ἐμφερεῖς τῶν κόχλων·	ὑπὸ	δὲ τὸ στέρνον καὶ τὴν
[9, 39]	ἄγαλμα ὃ ποιῆσαι Δαίδαλόν φασιν	ὑπὸ	δὲ τῶν ἱερέων οὐκ ἐπιδείκνυται
[9, 39]	ὁ μέγιστος καὶ ὠκύτατος συνδεθέντα	ὑπὸ	δίνης ἀποκρύψειεν ἂν ἄνθρωπον. τὸ
[9, 20]	δὲ μεθυσθέντα εἷλον, ἐπὶ τούτῳ	ὑπὸ	Διονύσου νομίζουσιν ἀποθανεῖν αὐτόν. ~(Εἶδον
[9, 34]	πεμφθῆναι κριὸν τοῖς παισί φασιν	ὑπὸ	Διὸς ἔχοντα τὸ ἔριον χρυσοῦν,
[9, 19]	χωρίον ἐστὶ Τευμησσός· Εὐρώπην δὲ	ὑπὸ	Διὸς κρυφθῆναί φασιν ἐνταῦθα. ἕτερος
[9, 28]	ποσοὺς καὶ πλείονες καὶ ἐλάσσονες	ὑπὸ	ἕκαστον αὐλίζονται δένδρον· τροφὴ γὰρ
[9, 33]	Ἁλιάρτου πεντήκοντα ἀπέχουσι. λέγεται δὲ	ὑπὸ	Ἑλλήνων Ἀργείους μετὰ τῶν Πολυνείκους
[9, 9]	ἐπὶ τῶν καλουμένων ἡρώων ἐπολεμήθησαν	ὑπὸ	Ἑλλήνων, γενέσθαι λόγου μάλιστα ἄξιον.
[9, 29]	καὶ ὅσοι Μουσῶν παῖδες ἐκλήθησαν	ὑπὸ	Ἑλλήνων, θυγατριδοῦς εἶναι σφᾶς Πιέρου·
[9, 6]	τὸν Φωκικὸν πόλεμον, ὀνομαζόμενον δὲ	ὑπὸ	Ἑλλήνων ἱερόν, συνεχῶς δέκα ἔτεσιν
[9, 30]	τοὺς Μινύας. τοῦτό ἐστι τὸ	ὑπὸ	Ἑλλήνων λεγόμενον θυμιάμασιν ἀλλοτρίοις τὸ
[9, 31]	τινὰ ἐς τοσοῦτο ἥκοντα ὡς	ὑπὸ	ἔρωτος ἁλίσκεσθαι μηδὲ ὁποῖόν τι
[9, 5]	λαβὼν κατῆλθεν ἐς Θήβας μετάπεμπτος	ὑπὸ	Ἐτεοκλέους μετὰ τὴν τελευτὴν Οἰδίποδος.
[9, 5]	ὁ Θερσάνδρου· Πηνέλεω δὲ ἀποθανόντος	ὑπὸ	Εὐρυπύλου τοῦ Τηλέφου Τισαμενὸν βασιλέα
[9, 28]	παλσάμων νομίζοντες. ἢν δὲ καὶ	ὑπὸ	ἔχεων δηχθῆναί τῳ συμβῇ, τὸ
[9, 40]	δὲ αὐτὸ ἐς τὴν Φωκίδα	ὑπὸ	Ἠλέκτρας τῆς Ἀγαμέμνονος πείθομαι. ναὸς
[9, 38]	τὸν ποταμὸν τὸν Κηφισόν φασιν	ὑπὸ	Ἡρακλέους ἐς τὸ πεδίον ἀποστραφῆναι
[9, 38]	τὴν Κηφισίδα οὖσαν καὶ οὐχ	ὑπὸ	Ἡρακλέους πεποιημένην, καὶ ἐπὶ τῷδε
[9, 19]	ἑκάστῃ καὶ αὖθις ἀνοίγεσθαί φασιν	ὑπὸ	Ἡρακλέους, τὸν δὲ Ἡρακλέα εἶναι
[9, 34]	δὴ Ἀχελῴου θυγατέρας ἀναπεισθείσας φασὶν	ὑπὸ	Ἥρας καταστῆναι πρὸς τὰς Μούσας
[9, 37]	τοῦ στόλου. γενομένους δὲ ἀναστάτους	ὑπὸ	Θηβαίων κατήγαγεν αὖθις ἐς Ὀρχομενὸν
[9, 15]	τοιοῦτον αὐτοῦ γε παρόντος ἔφασκεν	ὑπὸ	Θηβαίων. (ὡς δὲ βοιωταρχεῖν αὖθις
[9, 29]	λέγεται δὲ καὶ ἄλλα τοιάδε	ὑπὸ	Θηβαίων, ὡς τοῦ Λίνου τούτου
[9, 16]	Θηβαίων γὰρ αἰχμαλώτους ἄνδρας ἐχομένους	ὑπὸ	Θρᾳκῶν, ὡς ἀγόμενοι κατὰ τὴν
[9, 32]	ἀξιόμαχον ναυμαχῆσαι Λακεδαιμονίοις, καὶ ἀναγαγόμενον	ὑπὸ	θράσους τε καὶ ἀλαζονίας ἐνίκησεν
[9, 29]	λιγείῃ ἱμερόεν κιθάριζε, Λίνον δ´	ὑπὸ	καλὸν ἄειδεν» (Πάμφως δέ, ὃς
[9, 39]	δὲ ἄντρον κοῖλον ἐσπτάντος καὶ	ὑπὸ	λίθον ἀποκρύψαντος αὑτὸν ἐσελθοῦσα ἡ
[9, 30]	ἁμαρτόντα ὡς ἐπεστράφη, αὐτόχειρα αὐτὸν	ὑπὸ	λύπης αὑτοῦ γενέσθαι. λέγουσι δὲ
[9, 5]	δή τινα ἁμαρτίαν, ἐτεθνήκει δὲ	ὑπὸ	λύπης καὶ αὐτὸς ὁ Ζῆθος,
[9, 18]	ἐνταῦθα κείμενον, ταφῆναι δὲ αὐτὸν	ὑπὸ	Μαίονος, καὶ ἐς μαρτυρίαν τοῦ
[9, 40]	τρόπαια ἦν νενομισμένον. (λέγεται δὲ	ὑπὸ	Μακεδόνων Καρανὸν βασιλεύοντα ἐν Μακεδονίᾳ
[9, 23]	οἱ εἶναι Μῦν τοῦτον ἀποσταλέντα	ὑπὸ	Μαρδονίου τὸν Μῦν ἐπερέσθαι τε
[9, 8]	γὰρ τῷ θεῷ προήχθησάν ποτε	ὑπὸ	μέθης ἐς ὕβριν, ὥστε καὶ
[9, 34]	Μελικέρτην ἐτόλμησεν αὐτός, Λεύκωνι δὲ	ὑπὸ	νόσου τελευτῆσαι συνέβη, Φρίξον δὲ
[9, 26]	ἀρχῆς. Οἰδίπους δὲ ἄρα ἀφίκετο	ὑπὸ	ὀνείρατος δεδιδαγμένος τὸν χρησμόν. (ἀπὸ
[9, 23]	οὐκ ἔφασκεν ὑμνηθῆναι μόνη θεῶν	ὑπὸ	Πινδάρου, ποιήσειν μέντοι καὶ ἐς
[9, 32]	ὀρῶν ἐκώλυεν οὐδὲν ἂν λίμνην	ὑπὸ	πλήθους εἶναι τοῦ ὕδατος, εἰ
[9, 28]	μὲν τραῦμά ἐστιν ὁποῖον καὶ	ὑπὸ	σιδήρου, δεῖμα δὲ ἄπεστι τὸ
[9, 6]	ἢ τὸν πόλεμον τὸν ἐπαχθέντα	ὑπὸ	Σύλλα τὰ μεγάλα σφίσιν ἐνεγκεῖν
[9, 30]	ὀστᾶ τοῦ Ὀρφέως ἥλιος, τηνικαῦτα	ὑπὸ	συὸς ἀπολεῖσθαι Λιβηθρίοις τὴν πόλιν.
[9, 25]	ἀπὸ γυναικὸς τῆς Λύκου Δίρκην	ὑπὸ	ταύτης δὲ ἔχει λόγος Ἀντιόπην
[9, 5]	καὶ τὸν Θέρσανδρον κατέλαβεν ἀποθανεῖν	ὑπὸ	Τηλέφου, μάλιστα Ἑλλήνων ἀγαθὸν γενόμενον
[9, 5]	σὺν τοῖς ἐθέλουσιν ἕπεσθαι Θηβαίων	ὑπὸ	τὴν ἐπιοῦσαν νύκτα ἀπεχώρησεν ἐς
[9, 11]	οἱ Θηβαῖοι Φαρμακίδας, πεμφθῆναι δὲ	ὑπὸ	τῆς Ἤρας φασὶν ἐμπόδια εἶναι
[9, 11]	καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν, ὡς Ἡρακλῆς	ὑπὸ	τῆς μανίας καὶ Ἀμφιτρύωνα ἔμελλεν
[9, 20]	καὶ τὸν αὐτίκα ἔρχεσθαι λέγουσιν	ὑπὸ	τῆς ὀσμῆς, πιόντα δὲ ἐρρῖφθαι
[9, 21]	τ´ ἐδόκει καὶ ὁμόχρους ἢ	ὑπὸ	τῆς ὠκύτητος ἢ εἰ μὴ
[9, 38]	τὸ Ὀρχομένιον· τέως δὲ αὐτὸν	ὑπὸ	τὸ ὄρος ἐς θάλασσαν ἐξιέναι,
[9, 30]	(Μακεδόνων δὲ οἱ χώραν τὴν	ὑπὸ	τὸ ὄρος τὴν Πιερίαν ἔχοντες
[9, 26]	προελθόντι ὡς πεντήκοντα σταδίους Θέσπια	ὑπὸ	τὸ ὄρος τὸν Ἑλικῶνα ᾤκισται.
[9, 26]	ἵππους λαβόντα συνδῆσαί σφισι τοὺς	ὑπὸ	τοῖς ἅρμασι. (προελθόντων δὲ τὸ
[9, 21]	κατὰ ἰχθὺν ῥίνην. βράγχια δὲ	ὑπὸ	τοῖς ὠσὶν ἔχουσι καὶ ῥῖνα
[9, 21]	δέξασθαι δοκοῦσί μοι παρ´ ἀλλήλων	ὑπὸ	τοῦ ἄγαν ἐς τὸ θηρίον
[9, 10]	φασιν ἱερὰν εἶναι καὶ δράκοντα	ὑπὸ	τοῦ Ἄρεως ἐπιτετάχθαι φύλακα τῇ
[9, 31]	τε αὐτὸν ἐρασθέντα αὑτοῦ καὶ	ὑπὸ	τοῦ ἔρωτος ἐπὶ τῇ πηγῇ
[9, 30]	εἰσὶ δὲ οἵ φασι κεραυνωθέντι	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ συμβῆναι τὴν τελευτὴν
[9, 19]	ὀλέθρῳ τραφείη Θηβαίων, καὶ ὡς	ὑπὸ	τοῦ κυνός, ὃν Πρόκριδι τῇ
[9, 11]	δὲ ἄρα ὕπνος ἐπέλαβεν αὐτὸν	ὑπὸ	τοῦ λίθου τῆς πληγῆς· Ἀθηνᾶν
[9, 10]	εἶναι Κάανθον λέγουσι, σταλῆναι δὲ	ὑπὸ	τοῦ πατρὸς ζητήσοντα ἡρπασμένην τὴν
[9, 12]	Ὀνασιμήδης ἐποίησε δι´ ὅλου πλῆρες	ὑπὸ	τοῦ χαλκοῦ· τὸν βωμὸν δὲ
[9, 40]	ξόανον, λελυμασμένον τὴν δεξιὰν χεῖρα	ὑπὸ	τοῦ χρόνου· κάτεισι δὲ ἀντὶ
[9, 31]	ἔνθα ἡ πηγή, τὰ πολλὰ	ὑπὸ	τοῦ χρόνου λελυμασμένον· ἐγγέγραπται δὲ
[9, 37]	τοῦ Ἀζέως τοῦ Κλυμένου· καὶ	ὑπὸ	τούτοις ἡγεμόσι Μινύαι στρατεύουσιν ἐς
[9, 33]	μὲν ἀπὸ Ἀλαλκομενέως ἀνδρὸς αὐτόχθονος,	ὑπὸ	τούτου δὲ Ἀθηνᾶν τραφῆναι λέγουσιν·
[9, 41]	ἐς Ἀρκάδας ἔχοντα ἐσυλήθη δὲ	ὑπὸ	τυράννων τῶν ἐν Φωκεῦσιν. (οὐ
[9, 22]	ἀνδράχνου τὸ ὑπόλοιπον· τραφῆναι δὲ	ὑπὸ	τῷ δένδρῳ τὸν Ἑρμῆν τούτῳ
[9, 39]	ἡ Κόρη λαμβάνει τὸν ὄρνιθα	ὑπὸ	τῷ λίθῳ κατακείμενον· ῥυῆναί τε
[9, 25]	Ἀντιόπην κακοῦσθαι καὶ δι´ αὐτὸ	ὑπὸ	τῶν Ἀντιόπης καίδων συμβῆναι τῇ
[9, 25]	ἅλωσιν τῶν Θηβῶν ἀνέστησαν μὲν	ὑπὸ	τῶν Ἀργείων οἱ Καβειραῖοι, ἐξελείφθη
[9, 33]	δοθῆναι μέν φασι τῷ Ἀπόλλωνι	ὑπὸ	τῶν Ἀργείων, προστάξαντος δὲ τοῦ
[9, 30]	ἔχοντες καὶ πόλιν Δῖον, φασὶν	ὑπὸ	τῶν γυναικῶν γενέσθαι τὴν τελευτὴν
[9, 1]	ἄρχοντος. καὶ ἡ μὲν πόλις	ὑπὸ	τῶν Θηβαίων καθῃρέθη πλὴν τὰ
[9, 39]	διακονούμενοι ἅτε παῖδες. τὸ ἐντεῦθεν	ὑπὸ	τῶν ἱερέων οὐκ αὐτίκα ἐπὶ
[9, 21]	λόγῳ τῷ ἐς Ἰνδοὺς μαρτιχόρα	ὑπὸ	τῶν Ἰνδῶν, ὑπὸ δὲ Ἑλλήνων
[9, 1]	Ἀττικῆς, ᾗ μηδὲ σκοπὸς ἐτέτακτο	ὑπὸ	τῶν Πλαταιέων· γενήσεσθαι δὲ περὶ
[9, 40]	μήτε ὑπὸ αὐτοῦ Καρανοῦ μήτε	ὑπὸ	τῶν ὕστερον βασιλευσόντων Μακεδονίας τρόπαια
[9, 7]	Ἀλέξανδρον τὸν ἐκ Ῥωξάνης ἀπέκτεινεν	ὑπὸ	φαρμάκων. οὐ μὴν οὐδὲ αὐτὸς
[9, 17]	Ἀμφίονος μνῆμα λίθους, οἳ κάτωθεν	ὑποβέβληνται	μηδὲ ἄλλως εἰργασμένοι πρὸς τὸ
[9, 34]	ἐπὶ μέγιστον προαχθεῖσαν ἔμελλεν ἄρα	ὑποδέξεσθαι	τέλος καὶ ταύτην οὐ πολύ
[9, 39]	ταινίαις τὸν χιτῶνα ἐπιζωσθεὶς καὶ	ὑποδησάμενος	ἐπιχωρίας κρηπῖδας. (ἔστι δὲ τὸ
[9, 36]	ὧν ἴσμεν Μινύας πρῶτος ἐς	ὑποδοχὴν	χρημάτων ᾠκοδομήσατο. (Ἕλληνες δὲ ἄρα
[9, 3]	πέντε που μάλιστα καὶ δέκα	ὑποκαταβάντι	σταδίους νυμφῶν ἐστιν ἄντρον Κιθαιρωνίδων,
[9, 7]	πολὺ παρέλαβε τὴν ἀρχήν, ἀπήγαγεν	ὑπολαβοῦσα	νόσος φθινώδης, Ἀντίπατρος δὲ ὁ
[9, 37]	καὶ τὸ Ἄλμου γένος· οὐχ	ὑπολείπεται	γὰρ παῖδα Ὀρχομενός, καὶ οὕτως
[9, 34]	ἢ αὐτὸν περιόντα ἢ γένος	ὑπολειπόμενον	Φρίξου τούτων ἕνεκα ἐποιήσατο Ἁλίαρτον
[9, 36]	καὶ ἰσχυροῖς σεισμοῖς· τοὺς δὲ	ὑπολειπομένους	νόσος ἐπιπεσοῦσα ἔφθειρε λοιμώδης, ὀλίγοι
[9, 9]	ὁμοῦ Λαοδάμαντι ἐκδιδράσκουσιν, οἱ δὲ	ὑπολειφθέντες	πολιορκίᾳ παρέστησαν. ἐποιήθη δὲ ἐς
[9, 40]	συμφοράς. πέρα δὲ οὐκ οἶδα	ὑπόλοιπα	ὄντα τῶν Δαιδάλου· τοῖς γὰρ
[9, 22]	τῷ ἱερῷ τῆς ἀνδράχνου τὸ	ὑπόλοιπον·	τραφῆναι δὲ ὑπὸ τῷ δένδρῳ
[9, 30]	ἵππους ἄριστα εἰργασμένου· τὰς δὲ	ὑπολοίπους	τρεῖς ἐποίησεν Ὀλυμπιοσθένης. καὶ Ἀπόλλων
[9, 25]	δὲ οὐδὲν ἔτι ἐς αὐτὴν	ὑπόμνημα	εἶχον. (τοῦ δὲ Μενοικέως οὐ
[9, 35]	μίαν ὁπλοτεράων» τούτου δὲ ἕνεκα	ὑπόνοια	δὴ παρέστη τισὶν ὡς Χάριτας
[9, 13]	Ἐπαμινώνδᾳ καὶ ἐς ἄλλους Βοιωτῶν	ὕποπτα	ἦν, ἐς δὲ τοὺς Θεσπιεῖς
[9, 14]	δίδωσιν οὕτω τοῖς ἀνδράσιν ἀπελθεῖν	ὑποσπόνδους	ἔφη τε ἄμεινον ἔσεσθαι τὸν
[9, 27]	ἀεὶ τὸ αὐτὸ σύνθημα μετὰ	ὑπούλου	χλευασίας ἐς τοσοῦτο προήγαγε θυμοῦ
[9, 32]	ἄλλο ὄρος· ἐν δὲ ταῖς	ὑπωρείαις	ἐστὶν ἡ πόλις. Ἡρακλέους δὲ
[9, 37]	ᾠκοδόμησαν τὸν ἐν Δελφοῖς καὶ	Ὑριεῖ	τὸν θησαυρόν. ἐποίησαν δὲ ἐνταῦθα
[9, 37]	τι ἀπὸ τῶν τιθεμένων ἐλάμβανον·	Ὑριεὺς	δὲ εἴχετο ἀφασίᾳ, κλεῖς μὲν
[9, 8]	ὗς τῶν νεογνῶν· τοὺς δὲ	ὗς	τούτους ἐς τὴν ἐπιοῦσαν τοῦ
[9, 8]	ἐς τὰ μέγαρα καλούμενα ἀφιᾶσιν	ὗς	τῶν νεογνῶν· τοὺς δὲ ὗς
[9, 6]	ἐξύφηναν. λέγεται δὲ καὶ Ἀθηναίοις	ὗσαι	τέφραν ὁ θεὸς ἐνιαυτῷ πρότερον
[9, 1]	τὴν πεδιάδα, τὴν δὲ ἐπὶ	Ὑσιῶν	ἦγε πρὸς Ἐλευθερῶν τε καὶ
[9, 2]	τῆς εὐθείας ἐκτραπεῖσιν ἐς δεξιὰ	Ὑσιῶν	καὶ Ἐρυθρῶν ἐρείπιά ἐστι. πόλεις
[9, 2]	ἔτι ἐν τοῖς ἐρειπίοις τῶν	Ὑσιῶν	ναός ἐστιν Ἀπόλλωνος ἡμίεργος καὶ
[9, 13]	Ἕλληνες· Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐς τὴν	ὑστεραίαν	τοὺς τεθνεῶτας διενοοῦντο ὡς θάψοντες
[9, 3]	Παλαμάονος ἐγένετο Ἀθήνῃσι, τούτῳ δὲ	ὕστερον	ἀπὸ τῶν δαιδάλων ἐπίκλησιν γενέσθαι
[9, 40]	αὐτοῦ Καρανοῦ μήτε ὑπὸ τῶν	ὕστερον	βασιλευσόντων Μακεδονίας τρόπαια ἵστασθαι, εἰ
[9, 34]	γὰρ ἀδελφὸς ἦν ὁ Ἀθάμας.	(ὕστερον	δὲ ἀναστρέψαντος ἐκ Κόλχων οἱ
[9, 6]	καὶ ἁρμοστὰς τοὺς Σπαρτιάτας ἐκβάλλουσιν.	ὕστερον	δὲ καὶ τὸν Φωκικὸν πόλεμον,
[9, 23]	Θηβαΐδος τὴν πόλιν φασὶ καὶ	ὕστερον	διαπεσόντας Θηβαίων ἐς αὐτὴν ἄνδρας
[9, 36]	λαβὼν δῆλός ἐστι· καὶ χρόνῳ	ὕστερον	Δράκοντος Ἀθηναίοις θεσμοθετήσαντος ἐκ τῶν
[9, 16]	Ἕλλησιν ἤδη τετολμημένα, ὁποῖα καὶ	ὕστερον	ἐπὶ τῇ Ἀδώνιδος μητρὶ καὶ
[9, 29]	Λίνος οὔτε ὁ τούτου γενόμενος	ὕστερον	ἐποίησαν· ἢ καὶ ποιηθέντα ἐς
[9, 29]	ὡς τοῦ Λίνου τούτου γένοιτο	ὕστερον	ἕτερος Λίνος καλούμενος Ἰσμηνίου καὶ
[9, 9]	αὐτῶν οἱ Θηβαῖοι, κρατοῦσι δὲ	ὕστερον	καὶ τοὺς ἄλλους ἐπεξελθόντες τεταραγμένοις,
[9, 7]	ἀνῳκίσθη, ἔδει δὲ ἄρα καὶ	ὕστερον	κακῶν σφᾶς μεγάλων γεύσασθαι. Μιθριδάτῃ
[9, 7]	Ἀλεξάνδρου καὶ διαπεσόντας ἐς Ἀθήνας	ὕστερον	Κάσσανδρος ὁ Ἀντιπάτρου κατήγαγεν. ἐς
[9, 13]	ἅπαν ἀφικόμενος κινδύνου. (χρόνῳ δὲ	ὕστερον	κατὰ πρεσβείαν ἐς Σπάρτην ἥκοντα
[9, 1]	μετασχόντες δὲ τοῦ Μαραθῶνι ἀγῶνος	ὕστερον	καταβεβηκότος ἤδη Ξέρξου καὶ ἐς
[9, 6]	Ἀθηναίους κατέλαβεν ἂν ἔγκλημα μηδισμοῦ.	(ὕστερον	μέντοι καὶ Θηβαίοις νίκη κατ´
[9, 39]	αὑτοῦ τε καὶ τῶν πέλας.	ὕστερον	μέντοι τά τε ἄλλα οὐδέν
[9, 4]	ἀντικαθήμενόν σφισιν ἀπ´ αὐτῆς ἔπινεν·	ὕστερον	μέντοι τὸ ὕδωρ ἀνεσώσαντο οἱ
[9, 9]	νίκην. (ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς	ὕστερον	ὁμοῦ Θερσάνδρῳ στρατεύουσιν ἐπὶ τὰς
[9, 34]	Ἄλμου τούτου· χρόνῳ δὲ ἐξενίκησεν	ὕστερον	ὄνομα εἶναι τῇ κώμῃ Ὄλμωνας.
[9, 35]	ἅπαντα ἐν ἐσθῆτι, οἱ δὲ	ὕστερον	οὐκ οἶδα ἐφ´ ὅτῳ μεταβεβλήκασι
[9, 3]	γὰρ τὸν Κιθαιρῶνα οὐδενὸς σοφίαν	ὕστερον.	οὗτος οὖν κελεύει τὸν Δία
[9, 27]	Εἰλείθυιάν φησιν εἶναι. Ὠλῆνος δὲ	ὕστερον	Πάμφως τε ἔπη καὶ Ὀρφεὺς
[9, 1]	Λακεδαιμονίους εἶναι τοὺς πράξαντας καὶ	ὕστερον	παραβάντων ἐκείνων λελύσθαι καὶ ἅπασιν
[9, 38]	αὐτῇ καὶ τῶν ἑτέρωθι οὐδενὸς	ὕστερον,	πεποίηται τρόπον τοιόνδε· λίθου μὲν
[9, 7]	τὴν μὲν δὴ ἀφαίρετον χώραν	ὕστερον	Ῥωμαίων χάριτι ἀνεσώσαντο οἱ Θηβαῖοι,
[9, 25]	καὶ ἡ τελετή. Πελαργὴν δὲ	ὕστερον	τὴν Ποτνιέως καὶ Ἰσθμιάδην Πελαργῇ
[9, 5]	ἡμᾶς Καδμείαν ᾤκισεν. αὐξηθείσης δὲ	ὕστερον	τῆς πόλεως, οὕτω τὴν Καδμείαν
[9, 20]	καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν» χρόνῳ δὲ	ὕστερον	τὸ ὄνομα τὸ ἀρχαῖον ἀνεσώσαντο.
[9, 8]	ὡραῖον· ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς	ὕστερον	τὸν θεόν φασιν αἶγα ἱερεῖον
[9, 29]	Μνήμην καὶ Ἀοιδήν. (χρόνῳ δὲ	ὕστερόν	φασι Πίερον Μακεδόνα, ἀφ´ οὗ
[9, 27]	ἐς Ἔρωτα ᾖσε. Θεσπιεῦσι δὲ	ὕστερον	χαλκοῦν εἰργάσατο Ἔρωτα Λύσιππος, καὶ
[9, 28]	τὸν δὲ ἔχιν, ὡς ἦλθεν	ὕστερος,	ἀποπνεῦσαι πρὸς τὸ δένδρον τοῦ
[9, 17]	γῆς χῶμά ἐστιν οὐ μέγα.	ὑφαιρεῖσθαι	δὲ ἐθέλουσιν ἀπ´ αὐτοῦ τῆς
[9, 6]	γὰρ τοῦ ἱεροῦ τὰς θύρας	ὑφάσματι	ἀράχναι λευκῷ, κατὰ δὲ τὴν
[9, 14]	τὴν Λακεδαίμονα ἀπώσασθαι. (Θεσπιεῦσι δέ,	ὑφορωμένοις	τήν τε ἐξ ἀρχῆς ἐκ
[9, 24]	Κυρτώνην. ᾤκισται δὲ ἐπὶ ὄρους	ὑψηλοῦ,	καὶ Ἀπόλλωνός ἐστιν ἐνταῦθα ναός
[9, 33]	κεῖται δὲ ὄρους οὐκ ἄγαν	ὑψηλοῦ	πρὸς τοῖς ποσὶν ἐσχάτοις. γενέσθαι
[9, 8]	τοιῷδε ὀνομάζουσι· πρὸς δὲ ταῖς	Ὑψίσταις	Διὸς ἱερὸν ἐπίκλησίν ἐστιν Ὑψίστου.
[9, 8]	(πύλας δὲ Κρηναίας, τὰς δὲ	Ὑψίστας	ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε ὀνομάζουσι· πρὸς
[9, 8]	Ὑψίσταις Διὸς ἱερὸν ἐπίκλησίν ἐστιν	Ὑψίστου.	τὰς δὲ ἐπὶ ταύταις πύλας
[9, 39]	κατὰ ἅλων τὴν ἐλαχίστην ἐστίν,	ὕψος	δὲ ἀποδέουσα δύο εἶναι πήχεις·
[9, 39]	τὸ εὖρος δύο, τὸ δὲ	ὕψος	ἐφαίνετο εἶναι σπιθαμῆς. (ὁ οὖν
[9, 3]	ἐποιοῦντο οἰκοδομίαν, ἐξάραντες δὲ ἐς	ὕψος	φρύγανα ἐπιφέρουσιν. (αἱ μὲν δὴ
[9, 23]	ὄρη τὰ ὑπὲρ τὴν πόλιν	ὑῶν	παρέχεται θήραν ἀγρίων. ~(Ἐξ Ἀκραιφνίου

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 5/10/2006