HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

DION CASSIUS, L'Histoire romaine, livre XXXVI (incomplet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  524 formes différentes pour 941 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[36, 41]   τοὺς ἄνδρας τοὺς καταστήσοντας τὰ  ἑαλωκότα,   ὡς καὶ διαπεπολεμηκὼς ἐξ ὧν
[36, 47]   οὕτως ἀπέθανον αὐτῶν πολλοὶ, καὶ  ἑάλωσαν   οὐκ ἐλάττους. Συχνοὶ δὲ καὶ
[36, 22]   ἀσμενίζοντες ἄν τίς σφας ζῆν  ἐάσῃ·   τοὺς δὲ δημάρχους τοὺς ἐννέα
[36, 47]   διώλλυντο· οὐδ' εἶχον οὐδὲν οὔτε  ἑαυτοῖς   ἐπαρκέσαι, οὔτε ἐς τοὺς πολεμίους
[36, 38]   ῥᾷον ἄλλοις ἐπιτιμῶσί τινες,  ἑαυτοῖς   παραινοῦσι· καὶ προχειρότατά γε ἐφ'
[36, 52]   ἄλλους ἐπεποίηντο, προαπήντησε τοῖς ἐφ'  ἑαυτὸν   ἐπιοῦσιν ἀπροσδόκητος, καὶ κρατήσας, ἐπὶ
[36, 50]   αὐτοῦ ἐθελοντὴς ἧκεν, ἐν μέσῳ  ἑαυτὸν   ὅτι μάλιστα τοῦ τε προτέρου
[36, 25]   καὶ αὐτὸ τοῦτο ἄξιον τῶν  ἑαυτοῦ   ἠθῶν ποιεῖ, μήτε ἐφιέμενος τῆς
[36, 22]   ἤδη γε ὑπό τε τῆς  ἑαυτοῦ   φιλοτιμίας, καὶ ὑπὸ τῆς τοῦ
[36, 19]   οὐκ ἐπαύσαντο, ἀλλ' αὐτοὶ καθ'  ἑαυτοὺς   πολλὰ καὶ δεινὰ τούς τε
[36, 34]   ἀπροφασίστως ὁτιοῦν ποιήσειν, μέλλοντα μὴ  ἑαυτῷ,   ἀλλ' ἑτέρῳ κρατήσειν; Ὥσθ' ὅτι
[36, 41]   τῆς βουλῆς ἐπικρατέστεροι ἦσαν, καὶ  ἑαυτῷ   τό τι τῶν ὁμοίων ψηφισθῆναί
[36, 47]   Καὶ ταῦτα μέν, ἕως ἄπωθεν  ἐβάλλοντο,   ἔπασχον· ἐπεὶ δὲ ἐξαναλώσαντες οἱ
[36, 47]   ἅμα τὸ πολεμικὸν ἀπὸ συνθήματος  ἐβόησαν.   Ἔπειτα δὲ οἵ τε στρατιῶται
[36, 45]   αὐτούς, καὶ ὑπαγαγὼν ἐς  ἐβούλετο,   πολλοὺς ἀπέκτεινε. Θαρσήσας τε ἐκ
[36, 21]   παντὶ ἐγένοντο. Τότε δὲ συνελθόντες,  ἐβουλεύσαντο   ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ὅ, τι
[36, 51]   ὡμολογημένα κομίσηται) ἠγανάκτησε, καὶ δρασμὸν  ἐβουλεύσατο.   οὖν Πομπήιος, προμαθὼν τοῦτο,
[36, 18]   τήν τε αἴσθησιν τῆς βλάβης  ἐγγύθεν,   καὶ τὴν σύλληψιν οὐ πάνυ
[36, 30]   πολλούς τε ἐν ταῖς πράξεσιν  ἐγγυμνάζεσθαι,   καὶ ῥᾳδίαν ὑμῖν τὴν αἵρεσιν
[36, 47]   κενὸν οἱ βάρβαροι, ὡς καὶ  ἐγγὺς   αὐτῶν ὄντων, μάτην ἔπαιον, καὶ
[36, 51]   κεκλειμένα αὐτὰ εὑρὼν, προσῆλθέ τε  ἐγγύς,   καὶ ἐκέλευσε καὶ ἄκων αὐτὰ
[36, 23]   οὐχ ὅτι ἀχάριστοι πρός με  ἐγένεσθε,   ἐρῶ. Πόθεν; Πολλοῦ γε καὶ
[36, 47]   ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τι ἔλαμπεν.  ~Ἐγένετο   δὲ μάχη τοιάδε. Πρῶτον
[36, 36]   τε Πίσωνος ταῦτά τε οὕτως  ἐγένετο,   καὶ κατὰ τῶν δεκασμοῦ περὶ
[36, 41]   σφίσι τῆς ἀρχῆς ἐξήκειν, κατελύοντο,  ἐγένετο.   δὲ ὅμιλος, καίτοι μικρὸν
[36, 22]   γνώμην ἐπικυρωθῆναι ἔδει, ἐνέστη, τάδε  ἐγένετο.   Πομπήιος, ἐπιθυμῶν μὲν πάνυ
[36, 18]   καὶ τὰ κατὰ τοῦτον πῶς  ἐγένετο.   Οἱ καταποντισταὶ ἐλύπουν μὲν ἀεὶ
[36, 18]   γὰρ ἔστιν ὅτε ταῦτ' οὐκ  ἐγένετο,   οὐδ' ἂν παύσαιτό ποτε, ἕως
[36, 29]   καὶ ὕπατος ἑξάκις ἐν βραχυτάτῳ  ἐγένετο·   οὔτε τὸν Σύλλαν, ὅτι
[36, 38]   χρόνον ἐκεῖνον τὸ μηδὲν δωροδοκεῖσθαι  ἐγένετο,   ὥστε πρὸς τῷ τοὺς ἐλεγχομένους
[36, 18]   καὶ πολλαὶ μὲν πόλεις ἀνάστατοι  ἐγένοντο,   πᾶσι δὲ καὶ τοῖς διαφεύγουσιν
[36, 21]   ἀνελπιστίᾳ τοῦ κατορθώσειν τι πολλῇ  ἐγένοντο·   πρὶν δὴ Αὖλός τις Γαβίνιος
[36, 21]   ἐταλαιπώρουν· μέχρις οὗ ἐν παντὶ  ἐγένοντο.   Τότε δὲ συνελθόντες, ἐβουλεύσαντο ἐπὶ
[36, 38]   κατ' ἔχθραν τινῶν, ὥσπερ εἰκός,  ἐγίγνετο.   Ἐσηγήσατο κατ' ἀρχάς τε εὐθὺς
[36, 48]   ἀπέκτεινεν. Ἐν δὲ ταῦτ'  ἐγίγνετο,   Πομπήιος ἔπεμψε μὲν τοὺς
[36, 22]   ἐκείνου, τοῦ τε Ἀκιλίου ταῦτ'  ἐγίγνετο)   συλληφθέντα, καὶ μέλλοντα καὶ ἀντὶ
[36, 20]   τέλος, ὡς οὐδεμία σφῶν ἐπιστροφὴ  ἐγίγνετο,   τάς τε διατριβὰς ἐν τῇ
[36, 47]   δὲ ἐν τῇ στενοχωρίᾳ μηχανήσασθαι,  ἐγίγνοντο.   Ἐπειδὴ δὲ σελήνη ἀνέτειλεν,
[36, 36]   παμπληθεῖς ἐφ' ἁπάσαις ταῖς ἀρχαῖς  ἐγίγνοντο.   Ἔπραξαν δὲ τοῦθ' οἱ ὕπατοι,
[36, 35]   ἐς αὐτὰ εἶναι ἦν ἑκάστοτε  ἐγίγνωσκεν·   ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ τοῦ
[36, 23]   τε γὰρ πάντες ἄνθρωποι καὶ  ἐγκαλλωπίζονται   ταῖς παρὰ τῶν πολιτῶν εὐεργεσίαις,
[36, 38]   μηδεμίαν πίστιν, ἐξ ὧν ἑτέροις  ἐγκαλοῦσιν,   ὅτι καὶ μισοῦσιν αὐτά, λαμβάνειν.
[36, 47]   σφων τὴν ἠχὴν τὰ ὄρη  ἔγκοιλα   ὄντα καὶ ὑπεδέξατο καὶ ἀνταπέδωκε
[36, 44]   οὖν Πομπήιος ἐπειδὴ πολεμητέα οἱ  ἔγνω   εἶναι, τά τε ἄλλα παρεσκευάσατο,
[36, 22]   μᾶλλον ἐκείνῳ τοσαύτην ἡγεμονίαν  ἐγχειρίσαι,   ᾑρεῖτο· καὶ ὀλίγου καὶ ἀπέκτειναν
[36, 23]   παρὰ τῶν πολιτῶν εὐεργεσίαις, καὶ  ἐγώ,   ἅτε δὴ πολλάκις τῆς παρ'
[36, 34]   οὐ πολὺ δικαιότερον καὶ συμφορώτερον;  ἐγὼ   γὰρ ἂν εἴποιμι· καὶ τί
[36, 34]   αὐτοὺς τοὺς λῃστὰς τοῦθ' ὅπερ  ἐγὼ   λέγω ἐστί, πᾶς ἄν τις
[36, 24]   πολλῶν γενέσθαι. Οὐ γάρ που  ἐγὼ   μόνος ὑμᾶς φιλῶ, καὶ
[36, 27]   ~Γελοῖος δὲ δήπουθέν εἰμι ταῦτα  ἐγὼ   σοὶ παραινῶν, ὅστις ἐν τοσούτοις
[36, 29]   τῶν συμφερόντων ὑμῖν ἀκριβῶς εὑρήσετε.  Ἐγὼ   τοίνυν πρῶτον μὲν καὶ μάλιστά
[36, 46]   (τὴν γὰρ ἀγνωσίαν τῶν χωρίων  ἐδεδίει)   πρίν σφας πρὸς τῇ μεθορίᾳ
[36, 26]   πρὸς τὰ τότε κατεπείξαντα ὑμᾶς  ἐδεήθητε,   τούτῳ νῦν, ἱκανώτατα αὐτοῦ πεπειραμένοι,
[36, 22]   ἐν τὴν γνώμην ἐπικυρωθῆναι  ἔδει,   ἐνέστη, τάδε ἐγένετο. Πομπήιος,
[36, 48]   διὰ τοῦτο οὐχ ὅπως αὐτὸν  ἐδέξατο,   ἀλλὰ καὶ τοὺς προπεμφθέντας ὑπ'
[36, 51]   πατρὶ, οὔτ' ἄλλο τι αὐτὸν  ἐδεξιώσατο·   ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὸ δεῖπνον
[36, 35]   ἑώρα, καὶ πόλεις ὅσαι ἐποίκων  ἐδέοντο,   ἐδίδου. Καὶ ἄλλαι τε ἐκ
[36, 45]   καὶ ἐξαυτομολοῦντας ἐπὶ τούτῳ συχνοὺς  ἐδέχετο.   οὖν Πομπήιος ἐνταῦθα μὲν
[36, 40]   Γάιος Μάλλιος, ὅτε  ἐδημάρχησεν·   ἀλλ' ἐκεῖνος μέν τὰς γὰρ
[36, 28]   λέγοντα ἀεὶ καὶ πράττοντα· καὶ  ἐδημηγόρησε   τοιάδε. ~Ὅτι μὲν ἐς ὑπερβολήν,
[36, 51]   ἐποιεῖτο, ἐχαλέπηνεν Πομπήιος καὶ  ἔδησε   τὸν Τιγράνην. Καὶ οὕτως
[36, 35]   καὶ πόλεις ὅσαι ἐποίκων ἐδέοντο,  ἐδίδου.   Καὶ ἄλλαι τε ἐκ τούτου
[36, 39]   τὸν δίφρον αὐτοῦ, ἐφ' οὗ  ἐδίκαζε,   κελεύσαντος, ὅτι παριόντα ποτὲ αὐτὸν
[36, 28]   πρῶτα τῆς βουλῆς ἦν, καὶ  ἐδόκει   δι' ἐκείνου καὶ τοὺς ἄλλους
[36, 49]   χρόνου τε τῇ προσεδρείᾳ δεῖν  ἔδοξε,   καὶ διὰ τοῦτο Φραάτης
[36, 28]   περὶ αὐτοῦ ἐκείνου ἀντεσῆγε· καὶ  ἔδοξεν   ἑπτακαίδεκα φυλαῖς ταῖς πρώταις χρηματισάσαις
[36, 50]   ἀναδήματι, ἔς τε τὴν πλησίαν  ἕδραν   ἐκάθισε, καὶ παρεμυθήσατο· εἰπὼν ἄλλα
[36, 40]   ἱππέων τὰς ἐν τοῖς θεάτροις  ἕδρας   ἀκριβῶς ἀπὸ τῶν ἄλλων ἀφώρισε
[36, 20]   τῇ θαλάσσῃ οἱ αὐτοὶ κακουργεῖν  ἐδύναντο·   τοσαύτῃ μέντοι φιλίᾳ πρὸς ἀλλήλους
[36, 19]   οὐδένα ὑπὸ τοῦ ταχυναυτεῖν σφας  ἐδύνατο.   Καὶ οὕτως ὑποστρέφοντες διὰ βραχέος,
[36, 26]   τά τε τῶν ἀνθισταμένων προσκτᾶσθαι  ἐδύνατο·   νῦν δὲ ἀκμάζων, καὶ ἐν
[36, 21]   Αὖλός τις Γαβίνιος δήμαρχος γνώμην  ἔδωκεν,   (εἴτ' οὖν τοῦ Πομπηίου καθέντος
[36, 40]   ψηφίσασθαι μετὰ τῶν ἐξελευθερωσάντων σφᾶς  ἔδωκεν.   Ἐπεὶ δὲ βουλὴ (εὐθὺς
[36, 45]   οὖν Πομπήιος ἐνταῦθα μὲν οὐκ  ἐθάρσησεν   αὐτοῖς συμβαλεῖν· μεταστρατοπεδευσάμενος δὲ ἑτέρωσε,
[36, 29]   χρόνον ἐνδιατρίψασαν, τοῖς πατρίοις ἔθεσιν  ἐθέλειν   ἐμμένειν. ~Καὶ τοῦτο μὲν οὐχ
[36, 25]   ἐπιθυμεῖν, καὶ τὰ πράγματ' ἔχειν  ἐθέλειν·   κἀν τούτῳ προσήκει πάντα τὰ
[36, 27]   εἴγε καὶ λυπῆσαί τι αὐτοὺς  ἐθέλεις,   καὶ διὰ τοῦτο ἄρξον, ἵνα
[36, 23]   Σερτώριον στρατηγίαν, μηδενὸς ἄλλου μήτ'  ἐθελήσαντος   μήτε δυνηθέντος αὐτὴν ὑποστῆναιΠ τό
[36, 21]   εἴτε καὶ ἄλλως χαρίσασθαί οἱ  ἐθελήσας·   οὐ γάρ που καὶ ὑπ'
[36, 41]   καὶ ἀγορανομῆσαι μᾶλλον δημαρχῆσαι  ἐθελήσας,   τότε πρὸς τοὺς συρφετώδεις μετέστη.
[36, 35]   καὶ τὰ στρατεύματα ὅσα ἂν  ἐθελήσῃ,   λαβεῖν ἐψηφίσαντο. Καὶ ἐκεῖνά τε
[36, 48]   Καί σφισι καὶ τῶν περιχώρων  ἐθελονταὶ   πολλοὶ {καὶ} συνῴκησαν· καὶ εἰσὶ
[36, 50]   καὶ ἐς τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ  ἐθελοντὴς   ἧκεν, ἐν μέσῳ ἑαυτὸν ὅτι
[36, 41]   μὲν τόν τε ὄχλον ἅμα  ἐθεράπευσεν,   ἅτε καὶ ὁρῶν ὅσῳ τῆς
[36, 29]   πολὺν χρόνον ἐνδιατρίψασαν, τοῖς πατρίοις  ἔθεσιν   ἐθέλειν ἐμμένειν. ~Καὶ τοῦτο μὲν
[36, 40]   δίκην ὀλίγου ὑπέσχε. Τῷ γὰρ  ἔθνει   τῷ τῶν ἀπελευθέρων ἔν τε
[36, 39]   τοὺς οὐδὲν ὑγιὲς ἐν τοῖς  ἔθνεσι   δρῶντας. Ὅτι γὰρ ἐπιεικὴς ἦν,
[36, 43]   μὴ ἄνευ ἐκείνων πολεμεῖν ἀναγκασθῶσιν,  ἐθορύβησαν.   Κἂν ἐξειργάσαντό τι τὸν Μιθριδάτην,
[36, 22]   πολλοὶ τὴν τῶν βουλευτῶν γνώμην,  ἐθορύβησαν,   ὥστε καὶ ἐπ' αὐτοὺς συγκαθημένους
[36, 50]   τὸ ἔρυμα, κατὰ τὸ σφέτερον  ἔθος,   ἱππεύσων. Ἐσελθόντα δὲ αὐτοποδίᾳ, καὶ
[36, 19]   τῆς τόλμης καὶ ὑπὸ τοῦ  ἔθους,   τῆς τε εὐπραγίας καὶ τότ'
[36, 42]   οὖν καὶ ὣς Πίσων  ἐθρασύνετο,   ἐφοβήθη τε γερουσία, μή
[36, 32]   μηπώποτε γεγενημένην ἡγεμονίαν ἰδιώτῃ προστάξητε;  ~Εἰ   γάρ τοι καὶ παρὰ τὰς
[36, 24]   τὰς φροντίδας καρτερεῖν ἔτι δύναμαι.  ~Εἰ   δ' οὖν τις καὶ πρὸς
[36, 32]   καὶ ταῦτα μηδὲν πράξαντος, αἱρεθείς.  {Εἰ   δ' οὔτε δεῖται Ἰταλία
[36, 34]   εἴπερ τι ὄφελος αὐτῶν ἔσται.  ~Εἰ   δὲ δή τις ἐκεῖνό φησιν,
[36, 19]   ἐτόλμησε, μάλιστα μὲν ἡττηθεὶς ἀπώλετο.  Εἰ   δὲ καὶ ἐνίκησεν, ἀλλ' ἑλεῖν
[36, 30]   αὐτοῖς ἐπὶ πολὺ ἐχρῆσθε. Ὥστ'  εἰ   καὶ κατὰ τὰ ἄλλα πάντα
[36, 32]   πλείω χρόνον ἑξαμήνου κατεστήσαντο. Ὥστ'  εἰ   μὲν τοιούτου τινὸς δεῖσθε, ἔξεστιν
[36, 42]   δόγμα τι κατ' αὐτῶν γενέσθαι,  εἰ   μὴ δήμαρχός τις ἠναντιώθη. Ἐπεὶ
[36, 35]   αὐτὸν ἐκ τῆς ἀρχῆς ἐξήλασαν,  εἰ   μὴ Πομπήιος παρῃτήσατο. Παρασκευασάμενος
[36, 47]   τινὰ ἀμυνούμενοι. Κἂν ὠφελήθησάν τι,  εἰ   μὴ οἱ Ῥωμαῖοι κατόπιν αὐτὴν
[36, 43]   Κἂν ἐξειργάσαντό τι τὸν Μιθριδάτην,  εἰ   μὴ ψευσάμενος ὅτι οὐκ ἐπὶ
[36, 22]   ἐπ' αὐτοὺς συγκαθημένους ἐφορμῆσαι· καὶ,  εἴ   γε μὴ ἐξεκεχωρήκεσαν, πάντως ἂν
[36, 43]   τἆλλα τὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ,  εἴ   πού τι ἀδιοίκητον κατελέλειπτο, παρ'
[36, 19]   τοῖς λιμέσιν ὄντας. Καὶ γὰρ  εἴ   τις ἀνταναχθῆναί σφισιν ἐτόλμησε, μάλιστα
[36, 25]   ὑμῖν ἀγαθοὺς ἄνδρας εἶναι, καὶ  εἴγε   καὶ εὔξασθαι δεῖ, εὐξαίμην ἄν.
[36, 27]   τῶν βασκαινόντων σε καταφρόνει. Καὶ  εἴγε   καὶ λυπῆσαί τι αὐτοὺς ἐθέλεις,
[36, 31]   καὶ τοὺς ἐνιαυσίους ἄρχοντας χειροτονεῖτε,  εἴγε   μηδὲν αὐτοῖς πρὸς τὰ τοιαῦτα
[36, 28]   ἐξ ὧν τοὺς δημάρχους πάσχοντας  εἶδε,   συνεπαινέσειν) λόγου τε ἔτυχεν, ἐπειδὴ
[36, 46]   τῇ μεθορίᾳ γενέσθαι. Τότε γὰρ  εἰδὼς   αὐτοὺς διαφεύγειν μέλλοντας, ἠναγκάσθη νυκτομαχῆσαι.
[36, 32]   τὰς ἐπετησίους ἀρχὰς ἀνάγκη τις  εἴη   ἑτέραν ἑλέσθαι, ἔστι καὶ τούτου
[36, 50]   τὴν τῶν Ῥωμαίων φιλίαν προσειληφὼς  εἴη.   Καὶ μὲν τούτοις τε
[36, 29]   ἔσχε, καὶ μετὰ τοῦτο δικτάτωρ,  εἶθ'   ὕπατος ἀπεδείχθη. Οὐ γάρ ἐστιν
[36, 38]   καὶ κατ' ἔχθραν τινῶν, ὥσπερ  εἰκός,   ἐγίγνετο. Ἐσηγήσατο κατ' ἀρχάς τε
[36, 26]   Ἀλλ' ὃν ἔφηβον ὄντα ἄρχειν  εἵλεσθε,   τοῦτον ἄνδρα γεγονότα ἀποδοκιμάσετε; Καὶ
[36, 26]   ἀνάγκη σοι γένηται, μὴ τὴν  εἱμαρμένην   ἀναμεῖναι, ἀλλὰ τῷ προστυχόντι θανάτῳ
[36, 23]   Μὴ γὰρ ὅτι νέος ἔτ'  εἰμὶ,   λογίζεσθε· μηδ' ὅτι ἔτη τόσα
[36, 27]   θανάτῳ χρῆσθαι. ~Γελοῖος δὲ δήπουθέν  εἰμι   ταῦτα ἐγὼ σοὶ παραινῶν, ὅστις
[36, 23]   διὰ παντὸς ἔν τινι ἡγεμονίᾳ  εἶναι.   Αὐτός τε γὰρ ἐκ παίδων
[36, 35]   τἆλλα ὅσα πρόσφορα ἐς αὐτὰ  εἶναι   ἦν ἑκάστοτε ἐγίγνωσκεν· ἄλλως τε
[36, 25]   ἂν πολλοὺς ὑμῖν ἀγαθοὺς ἄνδρας  εἶναι,   καὶ εἴγε καὶ εὔξασθαι δεῖ,
[36, 21]   αὖ καθ' ἑκάστους προσπολεμῆσαι δυνατὸν  εἶναι   νομίζοντες· (ἀλλήλοις τε γὰρ συνεβοήθουν,
[36, 38]   οἷς τιμωρίας ἀξίους τοὺς πέλας  εἶναι   νομίζουσιν, αὐτοὶ ποιοῦσιν· ὥστε μηδεμίαν
[36, 42]   πρόφασιν ἐπ' ἐξόδῳ τὸ ἔτος  εἶναι   ποιησάμενος. Κἀν τούτῳ δυσχεράναντος τοῦ
[36, 35]   καὶ ἐν τῇ γῇ ἀνυπόστατος  εἶναι·   πολλῇ δὲ καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ
[36, 44]   Πομπήιος ἐπειδὴ πολεμητέα οἱ ἔγνω  εἶναι,   τά τε ἄλλα παρεσκευάσατο, καὶ
[36, 22]   τὸ μὴ τυχεῖν αὐτοῦ, νομίζων  εἶναι,   τὴν δὲ ἀντίταξιν τῶν δυνατῶν
[36, 32]   τρία, καὶ ἐπὶ πᾶσιν, ὡς  εἰπεῖν,   καὶ τοῖς ἐν τῇ Ἰταλίᾳ
[36, 29]   συμφέρειν τῇ πόλει, μετὰ παρρησίας  εἰπεῖν,   καὶ ὑμῖν προσῆκον ἀκοῦσαί τε
[36, 28]   δὴ Γαβινίου προτρεψαμένου τι αὐτὸν  εἰπεῖν,   ὅτι τά τε πρῶτα τῆς
[36, 22]   μέν, οὐκ ἠδυνήθησαν δὲ οὔτ'  εἰπεῖν   τι ὧν ὑπέσχηντο, οὔτε πρᾶξαι.
[36, 29]   τὸν Μάριον ἄλλο τι, ὡς  εἰπεῖν,   τοιοῦτον ἐποίησεν, ὅτι τοσούτους
[36, 21]   τὸ τοῦ Πομπηίου ὄνομα οὐκ  εἶπεν·   εὔδηλον δὲ ἦν, ὅτι ἂν
[36, 25]   αὐτοῦ δημηγορήσαντος, Γαβίνιος ὑπολαβὼν  εἶπεν.   Πομπήιος μέν, Κυιρῖται, καὶ
[36, 33]   στρατηγοὺς ἐπιστῆναι δεῖ τοῖς πράγμασιν,  εἴπερ   τι ὄφελος αὐτῶν ἔσται. ~Εἰ
[36, 33]   διοικῆσαι. Δεῖ μὲν γὰρ ὑμᾶς,  εἴπερ   τι τῶν δεόντων ποιήσετε, πανταχῇ
[36, 34]   καὶ συμφορώτερον; ἐγὼ γὰρ ἂν  εἴποιμι·   καὶ τί κωλύει τούτους αὖ
[36, 28]   ἀπαλλάξας. ~Τοιαῦτα δὴ τοῦ Γαβινίου  εἰπόντος   Τρεβέλλιος ἐπειράθη μὲν ἀντειπεῖν·
[36, 50]   πλησίαν ἕδραν ἐκάθισε, καὶ παρεμυθήσατο·  εἰπὼν   ἄλλα τε, καὶ ὅτι οὐ
[36, 32]   καὶ αὐτοὶ {αὑτοὺς} μυρία κακὰ  εἰργάσαντο,   πάντες ὁμοίως ἐπίστασθε. ~Ὥστε περὶ
[36, 19]   συμμαχίας λόγῳ συχνοῖς ἐπικουρῆσαι. ~Καὶ  εἴρηται   μὲν ὅσα μετὰ τῶν ἄλλων
[36, 34]   ἑτέρῳ κρατήσειν; Ὥσθ' ὅτι μὲν  εἷς   οὐδ' ἂν δύναιτο τοσοῦτον ἅμα
[36, 33]   Τοῦτο δὲ οὐδένα ἂν τρόπον  εἷς   τις ἄρξας πρᾶξαι δυνηθείη. Πῶς
[36, 24]   καταποντιστὰς ἄλλον χειροτονήσατε. Συχνοὶ δέ  εἰσι   καὶ βουλόμενοι ναυαρχῆσαι καὶ δυνάμενοι,
[36, 48]   ἐθελονταὶ πολλοὶ {καὶ} συνῴκησαν· καὶ  εἰσὶ   καὶ νῦν, Νικοπολῖταί τε ὠνομασμένοι,
[36, 52]   καὶ φοβηθεὶς, ἐμβαλὼν, ἐπεσπάσατο αὐτοὺς  εἴσω   τῆς ἔξωθεν τάφρου, κἀνταῦθα μὴ
[36, 21]   τις Γαβίνιος δήμαρχος γνώμην ἔδωκεν,  (εἴτ'   οὖν τοῦ Πομπηίου καθέντος αὐτόν,
[36, 32]   κοινῶν βουλευσαμένοις, δικτάτορα, εἴτε Πομπήιον,  εἴτε   καὶ ἄλλον τινὰ προχειρίσασθαι, ἐφ'
[36, 21]   οὖν τοῦ Πομπηίου καθέντος αὐτόν,  εἴτε   καὶ ἄλλως χαρίσασθαί οἱ ἐθελήσας·
[36, 30]   (τοῦτο γάρ ἐστιν δημοκρατία)  εἴτε   κάματον, καὶ τούτου πρὸς τὸ
[36, 32]   ὑπὲρ τῶν κοινῶν βουλευσαμένοις, δικτάτορα,  εἴτε   Πομπήιον, εἴτε καὶ ἄλλον τινὰ
[36, 30]   τῶν νόμων ἐπιτέτραπται. Καὶ γὰρ  εἴτε   τιμὴν τοῖς ἀξιουμένοις αὐτοῦ φέρει,
[36, 50]   δὴ τιάραν τό τε ἀνάδημα  εἶχε.   Πομπήιος δὲ ἀπὸ μὲν τοῦ
[36, 42]   καὶ τὴν ἡγεμονίαν τοῦ δικαστηρίου  εἶχεν)   ἐς τὴν ὑστεραίαν ἀνεβάλετο, πρόφασιν
[36, 52]   ἐπὶ τὸν Ὀροίσην εὐθὺς, ὥσπερ  εἶχεν,   ἠπείχθη. Καὶ ἐκεῖνον μὲν οὐ
[36, 51]   νεανίσκος, καὶ ἁμαρτών (οὐ γὰρ  εἶχεν   Πομπήιος ὁπόθεν ἄλλοθεν τὰ
[36, 47]   ὠθούμενοι καὶ συμπατούμενοι διώλλυντο· οὐδ'  εἶχον   οὐδὲν οὔτε ἑαυτοῖς ἐπαρκέσαι, οὔτε
[36, 46]   Οὔτε γὰρ ἄλλο τι φῶς  εἶχον,   οὔτε ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τι
[36, 19]   στόλοις μεγάλοις ἔπλεον, καὶ στρατηγοὺς  εἶχον·   ὥστε καὶ ὄνομα αὐτοὺς μέγα
[36, 22]   ἄλλων ἀπόλλυσθαι, Γαβίνιος ἐξῃτήσατο.  Ἐκ   δὲ τούτου οἱ δυνατοὶ αὐτοὶ
[36, 23]   ἡγεμονίᾳ εἶναι. Αὐτός τε γὰρ  ἐκ   παίδων κέκμηκα, καὶ ὑμᾶς δεῖ
[36, 24]   ὥστε τὴν αἵρεσιν ὑμῖν ῥᾳδίαν  ἐκ   πολλῶν γενέσθαι. Οὐ γάρ που
[36, 35]   Καὶ εὐθύς γ' ἂν αὐτὸν  ἐκ   τῆς ἀρχῆς ἐξήλασαν, εἰ μὴ
[36, 38]   ἐπιβουλῆς ἀποπέμψαντος, αὐτοῦ δὲ πολλὰ  ἐκ   τῆς Βιθυνίας χρηματισαμένου, Γάιον Κάρβωνα
[36, 37]   ἀντέπρασσον τῶν τε ἄλλων τῶν  ἐκ   τῆς γερουσίας συχνοὶ, καὶ
[36, 51]   ~Ὁ δὲ υἱός (ἐκάθητο δὲ  ἐκ   τοῦ ἐπὶ θάτερα τοῦ Πομπηίου)
[36, 40]   καὶ πρὸς ἑσπέραν, παρασκευάσας τινὰς  ἐκ   τοῦ ὁμίλου, ψηφίσασθαι μετὰ τῶν
[36, 46]   ἄλλο τι φῶς εἶχον, οὔτε  ἐκ   τοῦ οὐρανοῦ τι ἔλαμπεν. ~Ἐγένετο
[36, 37]   ψηφίζεσθαι. Τοῦτο γὰρ ἐνενομοθέτητο μὲν  ἐκ   τοῦ πάνυ ἀρχαίου, οὐ μέντοι
[36, 45]   καιρὸς ἦν, καὶ ὀλίγοις τισὶν  ἐκ   τοῦ προφανοῦς τῷ στρατοπέδῳ τῶν
[36, 46]   μεθ' ἡμέραν, (οὐ γὰρ ἐξῄεσαν  ἐκ   τοῦ στρατοπέδου) οὔτε νύκτωρ ἐτόλμησε
[36, 32]   ἔξω πράγμασιν, ἀποδειχθῆναι; Ὅσα γὰρ  ἐκ   τοῦ τοιούτου δεινὰ ταῖς πόλεσι
[36, 45]   ἐβούλετο, πολλοὺς ἀπέκτεινε. Θαρσήσας τε  ἐκ   τούτου καὶ κατὰ τὴν χώραν
[36, 35]   ἐδέοντο, ἐδίδου. Καὶ ἄλλαι τε  ἐκ   τούτου συνῳκίσθησαν, καὶ Πομπηιόπολις
[36, 42]   Μαλλίῳ ὑπέσχετο. Καὶ μὲν  ἐκ   τούτου τά τε ἄλλα κακῶς
[36, 41]   Πομπήιον καὶ ἐπιφθονώτερον καὶ ἐπαχθέστερον  ἐκ   τῶν διδομένων οἱ ποιῆσαι, ὅπως
[36, 30]   συνενεγκόν ποτε ὑμῖν φαίνεται, μήτε  ἐκ   τῶν νόμων ἐπιτέτραπται. Καὶ γὰρ
[36, 31]   Δεύτερον δὲ ἐκεῖνο, ὅτι τεταγμένως  ἐκ   τῶν νόμων τάς τε ἀρχὰς
[36, 31]   πατρίους ἀρχὰς καταλύητε, καὶ τοῖς  ἐκ   τῶν νόμων χειροτονουμένοις μηδὲν ἐπιτρέπητε,
[36, 26]   αὐτὸς αὑτοῦ γίγνεται, καὶ ἐμπειρίαν  ἐκ   τῶν πολέμων πλείστην ὅσην προσειληφώς,
[36, 21]   ἕνα αὐτοκράτορα ἐφ' ἅπαντας αὐτοὺς  ἐκ   τῶν ὑπατευκότων ἑλέσθαι, τρισί τε
[36, 51]   δεῖπνον ἐκάλεσεν. ~Ὁ δὲ υἱός  (ἐκάθητο   δὲ ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα
[36, 50]   ἔς τε τὴν πλησίαν ἕδραν  ἐκάθισε,   καὶ παρεμυθήσατο· εἰπὼν ἄλλα τε,
[36, 20]   ἐσέπλεον· καὶ τάς τε ναῦς  ἔκαιον,   καὶ πάνθ' ἥρπα ζον· καὶ
[36, 45]   καταπέμπων τούς τε προστυγχάνοντάς σφισιν  ἐκάκου,   καὶ ἐξαυτομολοῦντας ἐπὶ τούτῳ συχνοὺς
[36, 19]   Ῥωμαίους καὶ τοὺς συμμάχους σφῶν  ἐκακούργησαν.   Οὔτε γὰρ κατ' ὀλίγους ἔτι,
[36, 50]   αὐτὸν ἀνεκτήσατο, καὶ ἐπὶ δεῖπνον  ἐκάλεσεν.   ~Ὁ δὲ υἱός (ἐκάθητο δὲ
[36, 23]   Σικελίᾳ, καὶ ἐν τῇ Ἀφρικῇ  ἔκαμον,   μηδέπω καθαρῶς ἐς ἐφήβους τελῶν;
[36, 21]   καὶ στρατηγούς, ὥς που καθ'  ἕκαστον   τῶν προσαγγελλομένων ἐκινοῦντο· ἔπραττον δ'
[36, 34]   πολέμου μᾶλλον, ἅτε καὶ ἰδίαν  ἕκαστος   αὐτῶν μερίδα πεπιστευμένος, καὶ ἐς
[36, 35]   πρόσφορα ἐς αὐτὰ εἶναι ἦν  ἑκάστοτε   ἐγίγνωσκεν· ἄλλως τε καὶ ἐπειδὴ
[36, 21]   πᾶσί σφισιν, οὔτ' αὖ καθ'  ἑκάστους   προσπολεμῆσαι δυνατὸν εἶναι νομίζοντες· (ἀλλήλοις
[36, 43]   αὐτόμολοι (πολλοὶ δὲ ἦσαν) μὴ  ἐκδοθῶσι,   καὶ οἱ βάρβαροι, μὴ ἄνευ
[36, 43]   ὅπλα καταθέσθαι, καὶ τοὺς αὐτομόλους  ἐκδοῦναι·   οὐκ ἔσχε καιρὸν βουλεύσασθαι. Ἀκούσαντες
[36, 48]   δὲ ἔφθη ὑπὲρ τὸν Φᾶσιν  ἐκδράς,   πόλιν ἐν τῷ χωρίῳ ἐν
[36, 48]   τε τὴν Κολχίδα ἀπετράπετο, καὶ  ἐκεῖθεν   πεζῇ πρός τε τὴν Μαιῶτιν
[36, 19]   ἔπραξαν. Ἐπεὶ δ' οὖν καὶ  ἐκεῖνα   διελύθη, οὐκ ἐπαύσαντο, ἀλλ' αὐτοὶ
[36, 35]   ἂν ἐθελήσῃ, λαβεῖν ἐψηφίσαντο. Καὶ  ἐκεῖνά   τε καὶ γερουσία καὶ
[36, 23]   τό τε ἐπινίκια καὶ ἐπ'  ἐκείνῃ   παρὰ τὸ νενομισμένον πέμψαι, μεγίστην
[36, 20]   ἐπὶ πλέον ἐκφοβήσειν, ἂν μηδὲ  ἐκείνης   ἀπέχωνται, νομίζοντες ἔς τε τὰς
[36, 33]   τοὺς τοιούτους ἐπαίρουσι καὶ διαφθείρουσιν.  Ἐκεῖνο   δὲ δὴ σκοπεῖν ὑμᾶς ἀξιῶ,
[36, 34]   ὁμολογήσειε. Χωρὶς δὲ τούτου καὶ  ἐκεῖνο   ὁρᾶτε οἷόν ἐστι, τὸ πάσας
[36, 31]   καὶ μάλιστα λέγω. Δεύτερον δὲ  ἐκεῖνο,   ὅτι τεταγμένως ἐκ τῶν νόμων
[36, 34]   ἔσται. ~Εἰ δὲ δή τις  ἐκεῖνό   φησιν, ὅτι κἂν ἑνί τῳ
[36, 46]   τοὺς πολεμίους ὑπέμεινεν. Ἐπειδή τε  ἐκεῖνοι   μετά τε ἀδείας, καὶ ἄνευ
[36, 49]   ἐν ποσὶ χειρούμενοι, καὶ αὐτοῖς  ἐκείνοις   προσέβαλον· γὰρ Τιγράνης
[36, 21]   τι τοιοῦτον ὅμιλος ἀκούσῃ,  ἐκεῖνον   αἱρήσεται. ~Καὶ ἔσχεν οὕτω· τήν
[36, 48]   ἐς ὄψιν αὐτῷ ἐλθεῖν· καὶ  ἐκεῖνον   διὰ τῶν συνόντων οἱ, τήν
[36, 39]   καὶ οἱ συνάρχοντες αὐτοῦ δι'  ἐκεῖνον   διεδίκασαν. ~Ἐσήνεγκε μὲν οὖν καὶ
[36, 51]   Ἀφ' οὗπερ οὐχ ἥκιστα καὶ  ἐκεῖνον   ἔς τε τοὺς φίλους καὶ
[36, 52]   εὐθὺς, ὥσπερ εἶχεν, ἠπείχθη. Καὶ  ἐκεῖνον   μὲν οὐ κατέλαβεν (ἀπωσθείς τε
[36, 48]   τοῦ υἱέος αὐτῷ Τιγράνου στασιάσαντος,  ἐκεῖνον   μὲν πάππον αὐτοῦ ὄντα, αἴτιον
[36, 52]   μὴν καὶ διεπράξατο οὐδαμόθι οὐδέν·  ἐκεῖνόν   τε γὰρ Κέλερ ἰσχυρῶς
[36, 38]   ἐπικυροῦν τὸ προβούλευμα. ~Καὶ οὕτως  ἐκεῖνόν   τε διενομοθέτησε, καὶ ἕτερον τοιόνδε·
[36, 51]   οὖν Πομπήιος, προμαθὼν τοῦτο,  ἐκεῖνόν   τε ἐν φυλακῇ ἀδέσμῳ ἐποιήσατο,
[36, 38]   τοῖς Ῥωμαίοις κατὰ τὸν χρόνον  ἐκεῖνον   τὸ μηδὲν δωροδοκεῖσθαι ἐγένετο, ὥστε
[36, 45]   τῶν ἐπιτηδείων ἐποίει. Ἐπεὶ δὲ  ἐκεῖνος   ἐς τὴν Ἀρμενίαν διά τε
[36, 40]   Μάλλιος, ὅτε ἐδημάρχησεν· ἀλλ'  ἐκεῖνος   μέν τὰς γὰρ τῶν ἱππέων
[36, 28]   ὥσπερ ἐμβρόντητον. Γενομένου δὲ τούτου,  ἐκεῖνος   μὲν τὴν ἡσυχίαν οὐ τῇ
[36, 49]   μονωθέντι, καὶ ἐνίκησε. Φυγὼν οὖν  ἐκεῖνος,   τὸ μὲν πρῶτον πρὸς τὸν
[36, 28]   ἐπέσχεν, ἑτέραν δὲ περὶ αὐτοῦ  ἐκείνου   ἀντεσῆγε· καὶ ἔδοξεν ἑπτακαίδεκα φυλαῖς
[36, 28]   βουλῆς ἦν, καὶ ἐδόκει δι'  ἐκείνου   καὶ τοὺς ἄλλους ὁμογνωμονήσειν σφίσι·
[36, 34]   αὐτοκράτορός τινος ἡγεμονίας, πρὸς  ἐκείνου   μόνου ἐφ' ὑπηρεσίᾳ αὐτοῦ πεμφθῆναι
[36, 42]   Παῖτος καὶ Κορνήλιος Σύλλας, ἀδελφιδοῦς  ἐκείνου   τοῦ πάνυ Σύλλου, ὕπατοί τε
[36, 22]   Γάιον τὸν ὕπατον (ἐπὶ γὰρ  ἐκείνου,   τοῦ τε Ἀκιλίου ταῦτ' ἐγίγνετο)
[36, 42]   πρὸς τῶν δυνατῶν παρασκευασθείσης, καὶ  ἐκείνου   χρόνον τινὰ ἐμποιῆσαι αὐτῇ σπουδάζοντος,
[36, 27]   διὰ τοῦτο ἄρξον, ἵνα καὶ  ἐκείνους   ἀνιάσῃς, παρὰ γνώμην αὐτῶν καὶ
[36, 26]   ἱππεῖ ἔτ' ὄντι τοὺς πολέμους  ἐκείνους   ἐνεχειρίσατε, τούτῳ βουλῆς γεγονότι τὴν
[36, 25]   ἐπιτηδείους προστάττειν τοῖς πράγμασι προσήκει.  Ἐκείνους   μὲν γὰρ πάνυ πολλούς, τοιοῦτον
[36, 20]   ἤπειρον ἀνέβαινον, καὶ πολλὰ καὶ  ἐκείνους   τοὺς μηδὲ χρωμένους τῇ θαλάσσῃ
[36, 34]   κωλύει τούτους αὖ τοὺς ὑπάρξειν  ἐκείνῳ   μέλλοντας, καὶ προχειρισθῆναι ὑφ' ὑμῶν
[36, 22]   τῶν λῃστῶν παθεῖν μᾶλλον  ἐκείνῳ   τοσαύτην ἡγεμονίαν ἐγχειρίσαι, ᾑρεῖτο· καὶ
[36, 26]   πεπειραμένοι, τὰ παρόντα οὐδὲν ἧττον  ἐκείνων   ἀναγκαῖα ὄντα οὐκ ἐπιτρέψετε; Καὶ
[36, 37]   τε νόμον ἐψηφίσαντο καὶ πρὸ  ἐκείνων   ἐσενεχθῆναι καὶ φρουρὰν τοῖς ὑπάτοις
[36, 21]   πλείω τοὺς συμμάχους δι' αὐτῶν  ἐκείνων   ἐταλαιπώρουν· μέχρις οὗ ἐν παντὶ
[36, 41]   ἔστι δ' ὅτε καὶ τὰ  ἐκείνων,   ἵν' ὑπ' ἀμφοτέρων σπουδάζηται, ἔπραττε.
[36, 43]   καὶ οἱ βάρβαροι, μὴ ἄνευ  ἐκείνων   πολεμεῖν ἀναγκασθῶσιν, ἐθορύβησαν. Κἂν ἐξειργάσαντό
[36, 30]   ἀπὸ τῆς πείρας ὑπάρχειν συμβαίνει·  ἐκείνως   δὲ δὴ, πολλὴν τὴν σπάνιν
[36, 34]   ὧν ἂν ἐργάσωνται, αὐτοὶ κτησόμενοι.  Ἐκείνως   δὲ, τίνα μὲν ὁμοίως οἴεσθε
[36, 45]   τήν τε ἐν ποσὶν ἀεὶ  ἔκειρε,   καὶ ἐπλάνα τε αὐτὸν ἅμα,
[36, 28]   δὴ χεῖρα ἀνατείνων, δύο ἄνδρας  ἐκέλευέ   σφας ἑλέσθαι, ὅπως ἔν γε
[36, 51]   εὑρὼν, προσῆλθέ τε ἐγγύς, καὶ  ἐκέλευσε   καὶ ἄκων αὐτὰ ἀνοιχθῆναι. Ὡς
[36, 36]   καὶ τοῖς ὑπάτοις νομοθετῆσαι αὐτὴν,  ἐκέλευσεν.   ~Ἐπεὶ δὲ αἵ τε ἀρχαιρεσίαι
[36, 51]   πατρὶ αὐτοῦ πάντα σφᾶς δοῦναι  ἐκέλευσεν.   Ἐπειδή τε μήθ' ὑπήκουσαν, λέγοντες,
[36, 23]   ὅσα δὲ ἐν τῇ Ἰβηρίᾳ  ἐκινδύνευσα,   μηδὲ βουλεύων πω; Ἐφ' οἷς
[36, 21]   που καθ' ἕκαστον τῶν προσαγγελλομένων  ἐκινοῦντο·   ἔπραττον δ' οὐδέν, ἀλλὰ καὶ
[36, 40]   οἱ, τὸν Πομπήιον καὶ ἀπόντα  ἐκολάκευσεν,   ἄλλως τε καὶ ὅτι τὸν
[36, 48]   ἀφίκετο. Καὶ τήν τε χώραν  ἐκομίσατο,   τὸν Μαχάρην τὸν παῖδα, τὸν
[36, 51]   μᾶλλον ἐπείθοντο, προϊσχόμενοι, ὅτι μὴ  ἑκούσιος,   ἀλλ' ἀναγκαστὸς τὴν πρόσταξιν ἐποιεῖτο,
[36, 26]   ἤδη, ἐπὶ τοὺς καταποντιστὰς οὐκ  ἐκπέμψετε;   Ἀλλὰ μήθ' ὑμεῖς ἄλλως πως
[36, 28]   ὥστε κόρακά τινα ὑπερπετόμενόν σφων  ἐκπλαγῆναι,   καὶ πεσεῖν ὥσπερ ἐμβρόντητον. Γενομένου
[36, 47]   τῇ ἐρημίᾳ αὐτῶν ἀκούσαντας, δεινῶς  ἐκπλαγῆναι   ὡς καὶ δαιμονίῳ τινὶ πάθει
[36, 36]   τιμωρημάτων ἐν μὲν ταῖς ἀπειλαῖς  ἔκπληξίν   τινα ἔχει, οὔτε δὲ τοὺς
[36, 24]   ἐν τοῖς πολέμοις δεινῶν μήτε  ἐκταράττεσθαι,   μήτε λυπεῖσθαι, ὡς ὑπὸ τῶν
[36, 45]   μὲν Ῥωμαίους ἀπορίᾳ τῶν τροφῶν  ἐκτρυχώσειν,   (αὐτὸς γὰρ ἅτε ἐν ὑπηκόῳ
[36, 20]   πάντας τοὺς λοιποὺς ἐπὶ πλέον  ἐκφοβήσειν,   ἂν μηδὲ ἐκείνης ἀπέχωνται, νομίζοντες
[36, 42]   Τάραχος δέ τις εὐθὺς ἐπιγενόμενος  ἐκώλυσε   τὸ δικαστήριον συναχθῆναι. Πούπλιός τε
[36, 22]   τε τὸ ἐπίφθονον, ἄν γε  ἑκὼν   τῆς ἀρχῆς ἀντιποιήσηται, καὶ διὰ
[36, 40]   ἀφώρισε καὶ ἔπαινον ἐπ' αὐτῷ  ἔλαβεν·   δὲ δὴ Μάλλιος, καὶ
[36, 46]   αὐτίκα τε τῆς νυκτὸς ἄρας  ἔλαθε,   καὶ μετὰ ταῦτα νυκτοπορῶν ἐς
[36, 20]   διώλλυσαν, τά τε σῦλα, ὅσα  ἐλάμβανον,   ἀδεῶς ὥς γε καὶ ἐν
[36, 46]   οὔτε ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τι  ἔλαμπεν.   ~Ἐγένετο δὲ μάχη τοιάδε.
[36, 47]   αὐτῶν πολλοὶ, καὶ ἑάλωσαν οὐκ  ἐλάττους.   Συχνοὶ δὲ καὶ διέφυγον, ἄλλοι
[36, 38]   ἐγένετο, ὥστε πρὸς τῷ τοὺς  ἐλεγχομένους   κολάζειν καὶ τοὺς κατηγοροῦντας αὐτῶν
[36, 20]   καὶ τοὺς προσκρούσαντάς τισι πάντες  ἐλεηλάτουν.   ~Ἐς τοσοῦτον μὲν δὴ τὰ
[36, 19]   Εἰ δὲ καὶ ἐνίκησεν, ἀλλ'  ἑλεῖν   γε αὐτῶν οὐδένα ὑπὸ τοῦ
[36, 50]   σκευάσας· ὅπως αἰδέσεώς τε καὶ  ἐλέου   ἅμα ἄξιος αὐτῷ φανείη. Τὸν
[36, 32]   ἀρχὰς ἀνάγκη τις εἴη ἑτέραν  ἑλέσθαι,   ἔστι καὶ τούτου παράδειγμα ἀρχαῖον.
[36, 28]   ἀνατείνων, δύο ἄνδρας ἐκέλευέ σφας  ἑλέσθαι,   ὅπως ἔν γε τούτῳ τῆς
[36, 25]   ἀλλὰ τὸ τῇ πόλει συμφέρον  ἑλέσθαι.   Οὐ γάρ που τοὺς σπουδαρχοῦντας,
[36, 21]   ἅπαντας αὐτοὺς ἐκ τῶν ὑπατευκότων  ἑλέσθαι,   τρισί τε ἔτεσιν ἄρξοντα, καὶ
[36, 20]   καὶ ἐν οἰκείᾳ διετίθεντο. Καὶ  ἐλῄστευον   μὲν ἄλλοι ἄλλοθι· (οὐ γάρ
[36, 18]   γῇ καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ  ἐλῄστευον·   τότε δέ, ἐξ οὗ πολλαχῇ
[36, 48]   ὥστε μηδὲ ἐς ὄψιν αὐτῷ  ἐλθεῖν·   καὶ ἐκεῖνον διὰ τῶν συνόντων
[36, 46]   ἐπηκολούθει μὲν, ἐπιθυμῶν διὰ μάχης  ἐλθεῖν·   οὐ μέντοι καὶ πρότερον, οὔτε
[36, 33]   καὶ τῇ Συρίᾳ, τῇ τε  Ἑλλάδι   καὶ τῇ Ἰβηρίᾳ, τῷ τε
[36, 45]   τοῦ τῶν ἐναντίων λυπηθήσεσθαι ἔμελλεν,  ἐλόχισεν   καιρὸς ἦν, καὶ ὀλίγοις
[36, 46]   ἐφέψεσθαί σφισιν ἔτι τοὺς Ῥωμαίους  ἐλπίζειν)   ἐς τὸ κοῖλον ἐσῆλθον· ἐπέθετο
[36, 45]   τῷ μὲν παντὶ στρατῷ ἡσύχαζεν,  ἐλπίζων   τοὺς μὲν Ῥωμαίους ἀπορίᾳ τῶν
[36, 20]   τοὺς μηδὲ χρωμένους τῇ θαλάσσῃ  ἐλύπουν.   Καὶ ταῦτα οὐ τὴν ἔξω
[36, 18]   τοῦτον πῶς ἐγένετο. Οἱ καταποντισταὶ  ἐλύπουν   μὲν ἀεὶ τοὺς πλέοντας, ὥσπερ
[36, 35]   τὴν θάλασσαν, ὅσην οἱ καταποντισταὶ  ἐλύπουν,   τὰ μὲν αὐτὸς, τὰ δὲ
[36, 49]   τὸν πάππον ὥρμησεν· ἐπεὶ δὲ  ἔμαθεν   αὐτὸν ἡττημένον, καὶ βοηθείας μᾶλλον
[36, 24]   τε ἡσυχίαν ἄγειν, καὶ τὰ  ἐμαυτοῦ   πράττειν· ἵν' ἤδη ποτὲ καὶ
[36, 49]   χρὴ πρᾶξαι, ἐς τὴν Ἀρμενίαν  ἐμβαλεῖν   ἀνέπεισε. Καὶ ἦλθον μὲν μέχρι
[36, 52]   τοῖς ἐναντίοις, ὡς καὶ φοβηθεὶς,  ἐμβαλὼν,   ἐπεσπάσατο αὐτοὺς εἴσω τῆς ἔξωθεν
[36, 28]   σφων ἐκπλαγῆναι, καὶ πεσεῖν ὥσπερ  ἐμβρόντητον.   Γενομένου δὲ τούτου, ἐκεῖνος μὲν
[36, 46]   ἐφοβήθη καὶ οὐκέτι κατὰ χώραν  ἔμεινεν,   ἀλλ' αὐτίκα τε τῆς νυκτὸς
[36, 41]   ἀλλ' ἐπειδὴ καὶ ὣς γενήσεσθαι  ἔμελλε,   Καῖσαρ μὲν τόν τε ὄχλον
[36, 45]   τοξικοῦ τοῦ τῶν ἐναντίων λυπηθήσεσθαι  ἔμελλεν,   ἐλόχισεν καιρὸς ἦν, καὶ
[36, 38]   τὰ δίκαια καθ' δικάσειν  ἔμελλον   αὐτοὶ, συγγράφοντες ἐξετίθεσανο οὐ γάρ
[36, 46]   τοὺς βαρβάρους λαθών, πορεύεσθαι  ἔμελλον.   Καὶ ἐντυχών τινι χωρίῳ κοίλῳ,
[36, 51]   ὑπό γε τοῦ Πομπηίου μάλιστα  ἐμισήθη.   Τῇ γοῦν ὑστεραίᾳ διακούσας αὐτῶν,
[36, 29]   ἐνδιατρίψασαν, τοῖς πατρίοις ἔθεσιν ἐθέλειν  ἐμμένειν.   ~Καὶ τοῦτο μὲν οὐχ ὡς
[36, 23]   οὕτω πρός με διακεῖσθαι, οὔτε  ἐμοὶ   διὰ παντὸς ἔν τινι ἡγεμονίᾳ
[36, 26]   σύ, Πομπήιε, πείσθητι καὶ  ἐμοὶ   καὶ τῇ πατρίδι. Ταύτῃ γὰρ
[36, 27]   εὔνοιαν ἐπιδέδειξαι. Πείσθητι οὖν καὶ  ἐμοὶ   καὶ τούτοις· μηδὲ ὅτι τινὲς
[36, 29]   Τούτου δὲ δὴ οὕτως ἔχοντος,  ἐμοὶ   μὲν ἀναγκαῖόν ἐστι πάντα ἁπλῶς,
[36, 24]   ἂν δὲ κατορθώσῃ, ζηλοτυπηθήσεσθαι; Ἀλλ'  ἐμοὶ   μὲν καὶ διὰ ταῦτα καὶ
[36, 24]   ἔχει προσποιεῖσθαί τι ὑμᾶς αὐτῶν)  ἐμοὶ   μέντοι βαρύτατα ἂν γένοιτο. Καὶ
[36, 26]   ἄριστος αὐτὸς αὑτοῦ γίγνεται, καὶ  ἐμπειρίαν   ἐκ τῶν πολέμων πλείστην ὅσην
[36, 24]   ὑμᾶς φιλῶ, καὶ μόνος  ἐμπείρως   τῶν πολεμικῶν ἔχω· ἀλλὰ καὶ
[36, 47]   τούτου ῥᾷον, ἅτε καὶ ἀλλήλοις,  ἐμπελαζόμενοι,   ἐφθείροντο. Καὶ ταῦτα μέν, ἕως
[36, 42]   παρασκευασθείσης, καὶ ἐκείνου χρόνον τινὰ  ἐμποιῆσαι   αὐτῇ σπουδάζοντος, τά τε ἄλλα
[36, 46]   καὶ ἄνευ προφυλακῆς, (ἅτε μήτε  ἔμπροσθε   δεινόν τι πεπονθότες, καὶ τότε
[36, 41]   δὲ ὅμιλος, καίτοι μικρὸν  ἔμπροσθεν   τοὺς ἄνδρας τοὺς καταστήσοντας τὰ
[36, 51]   Καὶ ἔτυχον γὰρ οἱ θησαυροὶ  ἐν   αὐτῇ ὄντες· ἠμφεσβήτησέ τε περὶ
[36, 40]   βουλὴ (εὐθὺς τῇ ὑστεραίᾳ,  ἐν   αὐτῇ τῇ νουμηνίᾳ ἐπύθετο {ἐν
[36, 22]   ὀλίγου καὶ ἀπέκτειναν τὸν Γαβίνιον  ἐν   αὐτῷ τῷ συνεδρίῳ. Ὑπεκδράντος δ'
[36, 29]   πολέμους ἐνεχειρίσθη, καὶ ὕπατος ἑξάκις  ἐν   βραχυτάτῳ ἐγένετο· οὔτε τὸν Σύλλαν,
[36, 29]   ὅτι νέαν, ἀλλὰ καὶ πρεσβυτέραν,  ἐν   ἐξουσίαις ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐνδιατρίψασαν,
[36, 40]   ἐν αὐτῇ τῇ νουμηνίᾳ ἐπύθετο  {ἐν   ᾗ} Λούκιός τε Τούλλιος καὶ
[36, 26]   ἐν ταύτῃ τῇ ἡλικίᾳ ὢν,  ἐν   πᾶς τις ἄριστος αὐτὸς
[36, 22]   Ἐπειδὴ γὰρ κυρία ἡμέρα,  ἐν   τὴν γνώμην ἐπικυρωθῆναι ἔδει,
[36, 51]   φρουρᾶς ἐσήγαγεν. Οὐ μέντοι καὶ  ἐν   ἡσυχίᾳ διεχείμασεν. ~Ὀροίσης γὰρ, Ἀλβανῶν
[36, 26]   ~Ἢ οἴεσθε ὅτι Πομπήιος οὗτος  ἐν   μὲν μειρακίῳ καὶ στρατεύεσθαι, καὶ
[36, 36]   τὸ μὲν ὑπερβάλλον τῶν τιμωρημάτων  ἐν   μὲν ταῖς ἀπειλαῖς ἔκπληξίν τινα
[36, 30]   ἐστιν ἰσομοιρία. Ἔτι τοίνυν  ἐν   μὲν τῷ τοιούτῳ, πολλούς τε
[36, 50]   τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ ἐθελοντὴς ἧκεν,  ἐν   μέσῳ ἑαυτὸν ὅτι μάλιστα τοῦ
[36, 20]   ἐλάμβανον, ἀδεῶς ὥς γε καὶ  ἐν   οἰκείᾳ διετίθεντο. Καὶ ἐλῄστευον μὲν
[36, 29]   ἐποίησεν, ὅτι τοσούτους τε  ἐν   ὀλιγίστῳ χρόνῳ πολέμους ἐνεχειρίσθη, καὶ
[36, 43]   φέροντα. Καὶ ὃς τότε μὲν  ἐν   ὀλιγωρίᾳ αὐτὸν ἐποιήσατο· (τοῦ γὰρ
[36, 24]   τοιαῦτά ἐστιν· ἅπερ ὑμεῖς μὲν  ἐν   οὐδενὶ λόγῳ τίθεσθε, (οὐδὲ γὰρ
[36, 18]   ταῖς ἠπείροις λῃστικά, ἅτε καὶ  ἐν   ὀφθαλμοῖς τῶν δήμων μᾶλλον ὄντα,
[36, 21]   αὐτῶν ἐκείνων ἐταλαιπώρουν· μέχρις οὗ  ἐν   παντὶ ἐγένοντο. Τότε δὲ συνελθόντες,
[36, 20]   ἄλλοι ἄλλοθι· (οὐ γάρ που  ἐν   πάσῃ ἅμα τῇ θαλάσσῃ οἱ
[36, 49]   μέχρι τῶν Ἀρταξάτων, πᾶσαν τὴν  ἐν   ποσὶ χειρούμενοι, καὶ αὐτοῖς ἐκείνοις
[36, 45]   δυνάμεσιν ἠλαττοῦτο) καὶ τήν τε  ἐν   ποσὶν ἀεὶ ἔκειρε, καὶ ἐπλάνα
[36, 18]   προστιθέμενοι, ὥστε τινὰς αὐτῶν καὶ  ἐν   συμμαχίας λόγῳ συχνοῖς ἐπικουρῆσαι. ~Καὶ
[36, 18]   λῃστείαν ἐτράποντο. Καὶ τὰ μὲν  ἐν   ταῖς ἠπείροις λῃστικά, ἅτε καὶ
[36, 25]   ἐν ταῖς ὑποσχέσεσιν, ὀξύτερον καὶ  ἐν   ταῖς πράξεσι τοῦ καιροῦ γιγνόμενον,
[36, 30]   μὲν τῷ τοιούτῳ, πολλούς τε  ἐν   ταῖς πράξεσιν ἐγγυμνάζεσθαι, καὶ ῥᾳδίαν
[36, 25]   πράξῃ. Τὸ μὲν γὰρ προπετὲς  ἐν   ταῖς ὑποσχέσεσιν, ὀξύτερον καὶ ἐν
[36, 26]   ἐδύνατο· νῦν δὲ ἀκμάζων, καὶ  ἐν   ταύτῃ τῇ ἡλικίᾳ ὢν, ἐν
[36, 47]   ἀλλ' ἐς πορείαν ἐσταλμένοι, καὶ  ἐν   ταὐτῷ τοῖς τε ἵπποις καὶ
[36, 23]   ἔν τε τῇ Σικελίᾳ, καὶ  ἐν   τῇ Ἀφρικῇ ἔκαμον, μηδέπω καθαρῶς
[36, 44]   τοὺς Οὐαλεριείους προσκατελέξατο. Καὶ αὐτῷ  ἐν   τῇ Γαλατίᾳ ἤδη ὄντι
[36, 35]   μὴ ἐπιτρέψαντος τοῖς ὑπάρχοις καταλόγους  ἐν   τῇ Γαλατίᾳ τῇ Ναρβωνησίᾳ, ἧς
[36, 35]   καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ καὶ  ἐν   τῇ γῇ ἀνυπόστατος εἶναι· πολλῇ
[36, 20]   ἐπιστροφὴ ἐγίγνετο, τάς τε διατριβὰς  ἐν   τῇ γῇ ἐποιοῦντο, καὶ τοὺς
[36, 18]   ὡραίᾳ μόνῃ, κατ' ὀλίγους, καὶ  ἐν   τῇ γῇ καὶ ἐν τῇ
[36, 18]   τοὺς πλέοντας, ὥσπερ καὶ τοὺς  ἐν   τῇ γῇ οἰκοῦντας οἱ τὰς
[36, 47]   ἔν τε τῇ νυκτὶ καὶ  ἐν   τῇ ἐρημίᾳ αὐτῶν ἀκούσαντας, δεινῶς
[36, 43]   Κρήτην μὲν, τἆλλα τὰ  ἐν   τῇ θαλάσσῃ, εἴ πού τι
[36, 18]   καὶ ἐν τῇ γῇ καὶ  ἐν   τῇ θαλάσσῃ ἐλῄστευον· τότε δέ,
[36, 18]   ῥᾷόν πως κατελύετο· τὰ δὲ  ἐν   τῇ θαλάσσῃ, ἐπὶ πλεῖστον ἐπηυξήθη.
[36, 35]   τῶν ὁπλιτῶν ἐχρῆτο, ὥστε καὶ  ἐν   τῇ θαλάσσῃ καὶ ἐν τῇ
[36, 23]   ἐς ἐφήβους τελῶν; ὅσα δὲ  ἐν   τῇ Ἰβηρίᾳ ἐκινδύνευσα, μηδὲ βουλεύων
[36, 32]   πᾶσιν, ὡς εἰπεῖν, καὶ τοῖς  ἐν   τῇ Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς ἔξω
[36, 34]   καταλυθῆναι, καὶ μηδεμίαν αὐτῶν μήτε  ἐν   τῇ Ἰταλίᾳ μήτε ἐν τῇ
[36, 35]   Πομπηιόπολις ἐπικληθεῖσα· ἔστι δὲ  ἐν   τῇ Κιλικίᾳ τῇ παραθαλασσίᾳ· καὶ
[36, 33]   ἔν τε τῇ Ἰταλίᾳ καὶ  ἐν   τῇ Κιλικίᾳ, τῇ τε Αἰγύπτῳ
[36, 47]   τοτὲ δὲ τῇ, προσπίπτοντες, καὶ  ἐν   τῇ ὄψει καὶ ἐν τῷ
[36, 47]   μάτην ἔπαιον, καὶ ὁμόσε χωρήσαντες  ἐν   τῇ σκιᾷ, μὴ προσδεχόμενοι ἐτιτρώσκοντο,
[36, 47]   σκότῳ προϊδέσθαι τι, ἄποροι δὲ  ἐν   τῇ στενοχωρίᾳ μηχανήσασθαι, ἐγίγνοντο. Ἐπειδὴ
[36, 29]   ὕπατος ἀπεδείχθη. Οὐ γάρ ἐστιν  ἐν   τῇ τῶν ἀνθρώπων φύσει ψυχήν,
[36, 34]   μήτε ἐν τῇ Ἰταλίᾳ μήτε  ἐν   τῇ ὑπηκόῳ τὸν χρόνον τοῦτον
[36, 30]   ὅτι τὸν πρὸ τούτου χρόνον  ἐν   τοῖς αὐτοῖς ἐπὶ πολὺ ἐχρῆσθε.
[36, 39]   τοὺς πολλοὺς τοὺς οὐδὲν ὑγιὲς  ἐν   τοῖς ἔθνεσι δρῶντας. Ὅτι γὰρ
[36, 30]   νόμοις, καὶ παρὰ τὰ διεληλεγμένα  ἐν   τοῖς ἔργοις, αἱρεθείη ἄν, ἥκιστα
[36, 25]   δ' ἀκριβὲς ἀπ' ἀρχῆς, καὶ  ἐν   τοῖς ἔργοις ὅμοιον διατελεῖ ὂν,
[36, 40]   τὰς γὰρ τῶν ἱππέων τὰς  ἐν   τοῖς θεάτροις ἕδρας ἀκριβῶς ἀπὸ
[36, 19]   ναυτιλίαις ἐχρῶντο) ἔπειτα καὶ τοὺς  ἐν   τοῖς λιμέσιν ὄντας. Καὶ γὰρ
[36, 29]   ἀρχὰς ἐπιτρέπειν. Τοῦτο γὰρ καὶ  ἐν   τοῖς νόμοις ἀπηγόρευται, καὶ πείρᾳ
[36, 30]   γε παρά τε τὰ διατεταγμένα  ἐν   τοῖς νόμοις, καὶ παρὰ τὰ
[36, 31]   χρήσεσθε; Οὐ γάρ που ἵν'  ἐν   τοῖς περιπορφύροις ἱματίοις περινοστῶσιν· οὐδ'
[36, 24]   μηδ' ὑφ' ἑνὸς οὕτω τῶν  ἐν   τοῖς πολέμοις δεινῶν μήτε ἐκταράττεσθαι,
[36, 27]   ταῦτα ἐγὼ σοὶ παραινῶν, ὅστις  ἐν   τοσούτοις καὶ τηλικούτοις πολέμοις καὶ
[36, 38]   πολλάκις αὐτὰ μετέγραφον, καὶ συχνὰ  ἐν   τούτῳ πρὸς χάριν καὶ
[36, 37]   οἱ σπουδαρχιῶντες πολλὰ καὶ κακὰ  ἐν   τῷ διακένῳ τούτῳ χρόνῳ ἐποίουν,
[36, 47]   καὶ ἐν τῇ ὄψει καὶ  ἐν   τῷ ἔργῳ ἐνεποίουν. Πάμπολλοί τε
[36, 23]   οὐ μέμνησθε ὅσα μὲν  ἐν   τῷ πρὸς τὸν Κίνναν πολέμῳ
[36, 25]   δὲ, ὅσα καὶ οἷα ἐπάθομεν  ἐν   τῷ πρὸς τὸν Σερτώριον πολέμῳ,
[36, 30]   διὰ τοῦτό γε οὐχ ἥκιστα  ἐν   τῷ πρὸς τὸν Σερτώριον πολέμῳ
[36, 46]   τὸ κοῖλον ἐσῆλθον· ἐπέθετο αὐτοῖς  ἐν   τῷ σκότῳ. Οὔτε γὰρ ἄλλο
[36, 47]   τὸ πλεῖστον ὄντες, ἄποροι μὲν  ἐν   τῷ σκότῳ προϊδέσθαι τι, ἄποροι
[36, 43]   βουλεύσασθαι. Ἀκούσαντες γὰρ ταῦτα οἱ  ἐν   τῷ στρατοπέδῳ αὐτοῦ ὄντες, καὶ
[36, 47]   οἱ μὲν ἔχαιρον ὡς καὶ  ἐν   τῷ φωτὶ πάντως τινὰ ἀμυνούμενοι.
[36, 52]   ἐσβάλωσι· καὶ νομίσας ὅτι, ἂν  ἐν   τῷ χειμῶνι ἀδοκήτοις σφίσι καὶ
[36, 43]   τοῦ τῶν Πάρθων βασιλέως, ἀποθανόντος  ἐν   τῷ χρόνῳ τούτῳ, Φραάτην τὸν
[36, 48]   ὑπὲρ τὸν Φᾶσιν ἐκδράς, πόλιν  ἐν   τῷ χωρίῳ ἐν ἐνενι
[36, 45]   τροφῶν ἐκτρυχώσειν, (αὐτὸς γὰρ ἅτε  ἐν   ὑπηκόῳ χώρᾳ πολλαχόθεν αὐτῶν εὐπόρει)
[36, 19]   καὶ χειμάδια καὶ ὁρμητήρια καθάπερ  ἐν   φιλίᾳ γῇ ποιεῖσθαι. ~Προχωρούντων δὲ
[36, 51]   Πομπήιος, προμαθὼν τοῦτο, ἐκεῖνόν τε  ἐν   φυλακῇ ἀδέσμῳ ἐποιήσατο, καὶ πέμψας
[36, 52]   προσδεχομένοις σφίσιν ἐπεκδραμὼν, πολλοὺς μὲν  ἐν   χερσὶ, πολλοὺς δὲ καὶ φεύγοντας
[36, 47]   κοινῇ πάντες ἀποσκιάζοντες, ἔσφαλλον αὐτούς,  ἐν   γε οὔπω προσέμισγόν σφισιν.
[36, 48]   καὶ χρήματα δώσειν ὑπισχνούμενος, ἀπέκτεινεν.  Ἐν   δὲ ταῦτ' ἐγίγνετο,
[36, 48]   ἐκδράς, πόλιν ἐν τῷ χωρίῳ  ἐν   ἐνενι κήκει συνῴκισε, τοῖς
[36, 28]   ἄνδρας ἐκέλευέ σφας ἑλέσθαι, ὅπως  ἔν   γε τούτῳ τῆς δυναστείας τι
[36, 21]   ἅμα ἀμήχανον ἦν αὐτοὺς ἀμύνασθαι)  ἔν   τε ἀπορίᾳ καὶ ἀνελπιστίᾳ τοῦ
[36, 40]   γὰρ ἔθνει τῷ τῶν ἀπελευθέρων  ἔν   τε τῇ ἐσχάτῃ τοῦ ἔτους
[36, 33]   ἂν ὑπὸ τὰς αὐτὰς ἡμέρας  ἔν   τε τῇ Ἰταλίᾳ καὶ ἐν
[36, 47]   φρικωδεστάτην· ὥστε τοὺς βαρβάρους, ἐξαπιναίως  ἔν   τε τῇ νυκτὶ καὶ ἐν
[36, 23]   κομιδῇ νέος ὤν; ὅσα δὲ  ἔν   τε τῇ Σικελίᾳ, καὶ ἐν
[36, 51]   τοὺς θησαυροὺς παρέλαβε, καὶ αὐτὸς  ἔν   τε τῇ χώρᾳ τῇ Ἀναίίτιδι,
[36, 18]   ἀνθρώπων ᾖ· ἀλλὰ πρότερον μὲν  ἔν   τε τόποις τισὶ κἀν τῇ
[36, 23]   διακεῖσθαι, οὔτε ἐμοὶ διὰ παντὸς  ἔν   τινι ἡγεμονίᾳ εἶναι. Αὐτός τε
[36, 52]   ἀδοκήτοις σφίσι καὶ μὴ καθ'  ἓν   στρατοπεδευομένοις προσπέσῃ, πάντως τι ἐξεργάσεται·
[36, 33]   ὅτι οὐδὲ οἷόν τέ ἐστιν  ἕνα   ἄνδρα πάσης τῆς θαλάσσης ἐπάρξαι,
[36, 21]   κάκιστος γὰρ ἀνὴρ ἦν· στρατηγὸν  ἕνα   αὐτοκράτορα ἐφ' ἅπαντας αὐτοὺς ἐκ
[36, 33]   τινι τὰ πράγματα προστάσσεσθαι, καὶ  ἕνα   τινὰ πάντων τῶν ὑπαρχόντων ἡμῖν
[36, 41]   ἐπεστάλκει, πέμψας, ὅμως ἐψηφίσατο αὐτά,  ἐναγόντων   σφᾶς ἐς τὰ μάλιστα τοῦ
[36, 52]   καὶ δόξαν ἀπ' αὐτοῦ τοῖς  ἐναντίοις,   ὡς καὶ φοβηθεὶς, ἐμβαλὼν, ἐπεσπάσατο
[36, 50]   τοῦ Μιθριδάτου ἐξέδωκεν. Ἐπειδή τε,  ἐναντιωθέντος   οἱ τοῦ υἱέος, οὐδενὸς μετρίου
[36, 22]   δὲ δημάρχους τοὺς ἐννέα ἀνέπεισαν  ἐναντιωθῆναι   τῷ Γαβινίῳ. Καὶ αὐτῶν οἱ
[36, 45]   ὑπὸ τοῦ τοξικοῦ τοῦ τῶν  ἐναντίων   λυπηθήσεσθαι ἔμελλεν, ἐλόχισεν καιρὸς
[36, 29]   ἐν ἐξουσίαις ἐπὶ πολὺν χρόνον  ἐνδιατρίψασαν,   τοῖς πατρίοις ἔθεσιν ἐθέλειν ἐμμένειν.
[36, 52]   ὑπὸ τοῦ μεγέθους σῶσαι, ἑτέραν  ἔνδοθεν   ἐποιήσατο, καὶ δόξαν ἀπ' αὐτοῦ
[36, 45]   καὶ ὡς ἐρήμην αὐτὴν αἱρήσων,  ἐνέβαλεν,   οὕτω δὴ δείσας μὴ προκαταληφθῇ,
[36, 41]   τε πολιτείαν ἄγειν ἠξίου, καὶ  ἐνεδείκνυτο   καὶ τῷ πλήθει καὶ τοῖς
[36, 31]   οὔτε συμφέρει. Τίνος μὲν γὰρ  ἕνεκα   καὶ τοὺς ἐνιαυσίους ἄρχοντας χειροτονεῖτε,
[36, 48]   ἐν τῷ χωρίῳ ἐν  ἐνενι   κήκει συνῴκισε, τοῖς τραυματίαις καὶ
[36, 37]   δήμῳ προσηκόντων ψηφίζεσθαι. Τοῦτο γὰρ  ἐνενομοθέτητο   μὲν ἐκ τοῦ πάνυ ἀρχαίου,
[36, 47]   ὄψει καὶ ἐν τῷ ἔργῳ  ἐνεποίουν.   Πάμπολλοί τε γὰρ ὄντες, καὶ
[36, 22]   τὴν γνώμην ἐπικυρωθῆναι ἔδει,  ἐνέστη,   τάδε ἐγένετο. Πομπήιος, ἐπιθυμῶν
[36, 26]   ἔτ' ὄντι τοὺς πολέμους ἐκείνους  ἐνεχειρίσατε,   τούτῳ βουλῆς γεγονότι τὴν στρατείαν
[36, 29]   τε ἐν ὀλιγίστῳ χρόνῳ πολέμους  ἐνεχειρίσθη,   καὶ ὕπατος ἑξάκις ἐν βραχυτάτῳ
[36, 33]   ἄλλως καλῶς ἔχει οὔτε συμφέρει,  ἑνί   τινι τὰ πράγματα προστάσσεσθαι, καὶ
[36, 34]   τις ἐκεῖνό φησιν, ὅτι κἂν  ἑνί   τῳ πάντα τὸν πόλεμον ἐπιτρέψητε,
[36, 31]   μὲν γὰρ ἕνεκα καὶ τοὺς  ἐνιαυσίους   ἄρχοντας χειροτονεῖτε, εἴγε μηδὲν αὐτοῖς
[36, 49]   πατὴρ αὐτῷ μονωθέντι, καὶ  ἐνίκησε.   Φυγὼν οὖν ἐκεῖνος, τὸ μὲν
[36, 19]   ἡττηθεὶς ἀπώλετο. Εἰ δὲ καὶ  ἐνίκησεν,   ἀλλ' ἑλεῖν γε αὐτῶν οὐδένα
[36, 22]   ἐάσῃ· τοὺς δὲ δημάρχους τοὺς  ἐννέα   ἀνέπεισαν ἐναντιωθῆναι τῷ Γαβινίῳ. Καὶ
[36, 51]   νεανίσκον, οὗπερ χώρα ἤδη  ἐνομίζετο,   χρῆναί σφισι τοῦτο προστάξαι, ἔπεμψεν
[36, 41]   καὶ συμφέρειν αὐτὰ τῇ πόλει  ἐνόμιζον,   οὐδ' ὅτι τῷ Πομπηίῳ χαρίσασθαι
[36, 36]   δεκασμοῦ περὶ τὰς ἀρχὰς ἁλισκομένων  ἐνομοθετήθη   πρὸς αὐτῶν τῶν ὑπάτων μήτ'
[36, 32]   εὑρεθείη δικτάτωρ οὐδεὶς ἄλλοσε, πλὴν  ἑνὸς   ἐς Σικελίαν, καὶ ταῦτα μηδὲν
[36, 36]   γραφεὶς ἐπὶ τούτῳ, καὶ πρὸς  ἑνὸς   καὶ πρὸς ἑτέρου τινὸς ἐξεπρίατο
[36, 24]   Καὶ ὁμολογῶ γε μηδ' ὑφ'  ἑνὸς   οὕτω τῶν ἐν τοῖς πολέμοις
[36, 45]   συχνοὺς ἐδέχετο. οὖν Πομπήιος  ἐνταῦθα   μὲν οὐκ ἐθάρσησεν αὐτοῖς συμβαλεῖν·
[36, 49]   τὴν οἰκείαν ἀνεχώρησεν· ἀντεπῆλθέ τε  ἐνταῦθα   πατὴρ αὐτῷ μονωθέντι, καὶ
[36, 46]   κοίλῳ, μεταξὺ γηλόφων τινῶν ὄντι,  ἐνταῦθα   τό τε στράτευμα ἐπὶ τὰ
[36, 42]   τινα, ἔπεμψε. Καὶ μὲν  ἐνταῦθα   ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων, ἀδικήσας τι
[36, 46]   λαθών, πορεύεσθαι ἔμελλον. Καὶ  ἐντυχών   τινι χωρίῳ κοίλῳ, μεταξὺ γηλόφων
[36, 25]   ἀρχῆς, μήτε διδομένην οἱ αὐτὴν  ἐξ   ἐπιδρομῆς δεχόμενος. Οὔτε γὰρ ἄλλως
[36, 18]   τῇ θαλάσσῃ ἐλῄστευον· τότε δέ,  ἐξ   οὗ πολλαχῇ τε ἅμα καὶ
[36, 38]   αὐτοὶ ποιοῦσιν· ὥστε μηδεμίαν πίστιν,  ἐξ   ὧν ἑτέροις ἐγκαλοῦσιν, ὅτι καὶ
[36, 32]   οὐδὲ τὸ ὄνομα· (δῆλον δὲ  ἐξ   ὧν πρὸς τὸν Σύλλαν ἠγανακτήσατε)
[36, 41]   τὰ ἑαλωκότα, ὡς καὶ διαπεπολεμηκὼς  ἐξ   ὧν σφίσιν Λούκουλλος ἐπεστάλκει,
[36, 28]   σφίσι· (καὶ γὰρ ἤλπιζεν αὐτόν,  ἐξ   ὧν τοὺς δημάρχους πάσχοντας εἶδε,
[36, 29]   χρόνῳ πολέμους ἐνεχειρίσθη, καὶ ὕπατος  ἑξάκις   ἐν βραχυτάτῳ ἐγένετο· οὔτε τὸν
[36, 32]   ἡμῶν, οὔτε ἐπὶ πλείω χρόνον  ἑξαμήνου   κατεστήσαντο. Ὥστ' εἰ μὲν τοιούτου
[36, 47]   ἄπωθεν ἐβάλλοντο, ἔπασχον· ἐπεὶ δὲ  ἐξαναλώσαντες   οἱ Ῥωμαῖοι τὴν πόρρωθεν ἀλκὴν,
[36, 39]   παριόντα ποτὲ αὐτὸν ἰδὼν οὐκ  ἐξανέστη,   οὔτ' ὀργῇ ἐχρήσατο, καὶ ὀρθοστάδην
[36, 50]   τε ἰδὼν, ἠλέησε, καὶ ἀναπηδήσας,  ἐξανέστησέ   τε αὐτόν, καὶ ταινιώσας τῷ
[36, 47]   ἀνταπέδωκε φρικωδεστάτην· ὥστε τοὺς βαρβάρους,  ἐξαπιναίως   ἔν τε τῇ νυκτὶ καὶ
[36, 45]   τε προστυγχάνοντάς σφισιν ἐκάκου, καὶ  ἐξαυτομολοῦντας   ἐπὶ τούτῳ συχνοὺς ἐδέχετο.
[36, 50]   καὶ τὸν κάνδυν τὸν ὁλοπόρφυρον  ἐξέδυ·   τὴν δὲ δὴ τιάραν τό
[36, 50]   τοὺς πρέσβεις τοὺς τοῦ Μιθριδάτου  ἐξέδωκεν.   Ἐπειδή τε, ἐναντιωθέντος οἱ τοῦ
[36, 34]   καὶ ναυάρχους καὶ ὑπάρχους πολλοὺς  ἕξει·   πῶς οὐ πολὺ δικαιότερον καὶ
[36, 37]   Κορνήλιος, γνώμην ἐποιήσατο, μὴ  ἐξεῖναι   τοῖς βουλευταῖς μήτε ἀρχήν τινι
[36, 43]   ἐκείνων πολεμεῖν ἀναγκασθῶσιν, ἐθορύβησαν. Κἂν  ἐξειργάσαντό   τι τὸν Μιθριδάτην, εἰ μὴ
[36, 22]   ἐφορμῆσαι· καὶ, εἴ γε μὴ  ἐξεκεχωρήκεσαν,   πάντως ἂν αὐτοὺς διεφθάρκεσαν. Οἱ
[36, 40]   τοῦ ὁμίλου, ψηφίσασθαι μετὰ τῶν  ἐξελευθερωσάντων   σφᾶς ἔδωκεν. Ἐπεὶ δὲ
[36, 21]   ἐχρῆν, φροντίδα αὐτῶν ἐποιήσαντο· ἀλλ'  ἐξέπεμπον   μὲν καὶ ναυτικὰ καὶ στρατηγούς,
[36, 25]   καὶ ἀντὶ ἀμφοτέρων τῶν ὑπάτων  ἐξεπέμψαμεν.   Βουλοίμην μὲν γὰρ ἂν πολλοὺς
[36, 36]   ἑνὸς καὶ πρὸς ἑτέρου τινὸς  ἐξεπρίατο   τὸ μὴ κατηγορηθῆναι· ἀλλ' ὅτι
[36, 52]   ἓν στρατοπεδευομένοις προσπέσῃ, πάντως τι  ἐξεργάσεται·   ἐστράτευσεν ἐπ' αὐτοὺς παρ' αὐτὰ
[36, 32]   εἰ μὲν τοιούτου τινὸς δεῖσθε,  ἔξεστιν   ὑμῖν, μήτε παρανομήσασι, μήτ' ὀλιγώρως
[36, 38]   δικάσειν ἔμελλον αὐτοὶ, συγγράφοντες  ἐξετίθεσανο   οὐ γάρ πω πάντα τὰ
[36, 46]   οὔτε μεθ' ἡμέραν, (οὐ γὰρ  ἐξῄεσαν   ἐκ τοῦ στρατοπέδου) οὔτε νύκτωρ
[36, 41]   τὸν χρόνον σφίσι τῆς ἀρχῆς  ἐξήκειν,   κατελύοντο, ἐγένετο. δὲ ὅμιλος,
[36, 35]   ἂν αὐτὸν ἐκ τῆς ἀρχῆς  ἐξήλασαν,   εἰ μὴ Πομπήιος παρῃτήσατο.
[36, 37]   τοῦτ' οὐδὲν προνομοθετηθῆναι πρὸ αὐτῶν  ἐξῆν,   καὶ οἱ σπουδαρχιῶντες πολλὰ καὶ
[36, 47]   ἐφονεύετο μὲν τὰ περιέσχατα· (καὶ  ἐξήρκει   πρὸς τὸν θάνατον αὐτοῖς μία
[36, 29]   μηδενὶ ἀνδρὶ τοσαύτας κατὰ τὸ  ἑξῆς   ἀρχὰς ἐπιτρέπειν. Τοῦτο γὰρ καὶ
[36, 22]   τῶν ἄλλων ἀπόλλυσθαι, Γαβίνιος  ἐξῃτήσατο.   Ἐκ δὲ τούτου οἱ δυνατοὶ
[36, 26]   μήτε πόνον τινὰ μήτε κίνδυνον  ἐξίστασθαι·   ἀλλὰ κἂν ἀποθανεῖν ἀνάγκη σοι
[36, 42]   τὴν ὑστεραίαν ἀνεβάλετο, πρόφασιν ἐπ'  ἐξόδῳ   τὸ ἔτος εἶναι ποιησάμενος. Κἀν
[36, 33]   μεγάλαι τιμαὶ, καὶ αἱ ὑπέρογκοι  ἐξουσίαι,   καὶ τοὺς τοιούτους ἐπαίρουσι καὶ
[36, 29]   νέαν, ἀλλὰ καὶ πρεσβυτέραν, ἐν  ἐξουσίαις   ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐνδιατρίψασαν, τοῖς
[36, 32]   ἐν τῇ Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς  ἔξω   πράγμασιν, ἀποδειχθῆναι; Ὅσα γὰρ ἐκ
[36, 20]   ἐλύπουν. Καὶ ταῦτα οὐ τὴν  ἔξω   συμμαχίδα αὐτῶν μόνον, ἀλλὰ καὶ
[36, 32]   πλείω τοῦ τεταγμένου χρόνου, μήτε  ἔξω   τῆς Ἰταλίας ἄρξῃ. Οὐ γάρ
[36, 37]   τοῖς βουλευταῖς μήτε ἀρχήν τινι  ἔξω   τῶν νόμων αἰτήσαντι διδόναι, μήτ'
[36, 52]   ἐμβαλὼν, ἐπεσπάσατο αὐτοὺς εἴσω τῆς  ἔξωθεν   τάφρου, κἀνταῦθα μὴ προσδεχομένοις σφίσιν
[36, 19]   τῆς τε εὐπραγίας καὶ τότ'  ἐπ'   ἀδείας ταῖς ναυτιλίαις ἐχρῶντο) ἔπειτα
[36, 42]   ἐς Ἰβηρίαν, πρόφασιν ὡς καὶ  ἐπ'   ἀρχήν τινα, ἔπεμψε. Καὶ
[36, 47]   συνεπιέζετο δὲ τὰ μέσα, πάντων  ἐπ'   αὐτὰ ὑπὸ τοῦ πέριξ δέους
[36, 34]   μέλλοντας, καὶ προχειρισθῆναι ὑφ' ὑμῶν  ἐπ'   αὐτὸ τοῦτο, καὶ τὴν ἡγεμονίαν
[36, 34]   καὶ πρὸς τοῦ δήμου παντὸς  ἐπ'   αὐτοκράτορός τινος ἡγεμονίας, πρὸς
[36, 52]   προσπέσῃ, πάντως τι ἐξεργάσεται· ἐστράτευσεν  ἐπ'   αὐτοὺς παρ' αὐτὰ τὰ Κρόνια.
[36, 22]   βουλευτῶν γνώμην, ἐθορύβησαν, ὥστε καὶ  ἐπ'   αὐτοὺς συγκαθημένους ἐφορμῆσαι· καὶ, εἴ
[36, 40]   τῶν ἄλλων ἀφώρισε καὶ ἔπαινον  ἐπ'   αὐτῷ ἔλαβεν· δὲ δὴ
[36, 37]   τῷ ἔργῳ ἐτηρεῖτο. Θορύβου τε  ἐπ'   αὐτῷ πολλοῦ συμβάντος, (καὶ γὰρ
[36, 23]   ὑποστῆναιΠ τό τε ἐπινίκια καὶ  ἐπ'   ἐκείνῃ παρὰ τὸ νενομισμένον πέμψαι,
[36, 42]   ἐς τὴν ὑστεραίαν ἀνεβάλετο, πρόφασιν  ἐπ'   ἐξόδῳ τὸ ἔτος εἶναι ποιησάμενος.
[36, 27]   ἄξιον σεαυτοῦ τέλος τοῖς προκατειργασμένοις  ἐπαγάγῃς,   πολλῶν καὶ μεγάλων κακῶν ἡμᾶς
[36, 25]   Μέμνησθε δὲ, ὅσα καὶ οἷα  ἐπάθομεν   ἐν τῷ πρὸς τὸν Σερτώριον
[36, 40]   ἀπὸ τῶν ἄλλων ἀφώρισε καὶ  ἔπαινον   ἐπ' αὐτῷ ἔλαβεν· δὲ
[36, 47]   καὶ ἐγγὺς αὐτῶν ὄντων, μάτην  ἔπαιον,   καὶ ὁμόσε χωρήσαντες ἐν τῇ
[36, 33]   ὑπέρογκοι ἐξουσίαι, καὶ τοὺς τοιούτους  ἐπαίρουσι   καὶ διαφθείρουσιν. Ἐκεῖνο δὲ δὴ
[36, 21]   (οὔτε γὰρ ἄλλο τι τῶν  ἐπακτῶν   ἐφοίτα σφίσι, καὶ σιτοπομπία
[36, 37]   αὐτῶν προβουλεύειν, καὶ τὸν δῆμον  ἐπάναγκες   ἐπικυροῦν τὸ προβούλευμα. ~Καὶ οὕτως
[36, 44]   παρεῖναι. Ὡς δ' οὐκ ἐπείσθη  ἐπαναχωρῆσαι,   πρὸς λοιδορίας ἐτράπετο, τά τε
[36, 36]   δημάρχων δυναστεία ἐς τὸ ἀρχαῖον  ἐπανεληλύθει,   καὶ πολλοὶ τῶν ὑπὸ τῶν
[36, 47]   οὐδ' εἶχον οὐδὲν οὔτε ἑαυτοῖς  ἐπαρκέσαι,   οὔτε ἐς τοὺς πολεμίους τολμῆσαι.
[36, 33]   ἕνα ἄνδρα πάσης τῆς θαλάσσης  ἐπάρξαι,   καὶ πάντα τὸν πόλεμον τοῦτον
[36, 47]   ταῦτα μέν, ἕως ἄπωθεν ἐβάλλοντο,  ἔπασχον·   ἐπεὶ δὲ ἐξαναλώσαντες οἱ Ῥωμαῖοι
[36, 41]   ἄν σφων πρόσθηται, πάντως αὐτοὺς  ἐπαυξήσει.   Ἐπημφοτέριζέ τε γὰρ, καὶ ποτὲ
[36, 19]   οὖν καὶ ἐκεῖνα διελύθη, οὐκ  ἐπαύσαντο,   ἀλλ' αὐτοὶ καθ' ἑαυτοὺς πολλὰ
[36, 41]   τὸν Πομπήιον καὶ ἐπιφθονώτερον καὶ  ἐπαχθέστερον   ἐκ τῶν διδομένων οἱ ποιῆσαι,
[36, 42]   τε ἀποδειχθέντες καὶ δεκασμοῦ ἁλόντες,  ἐπεβούλευσαν   τοὺς κατηγορήσαντάς σφων Κότταν τε
[36, 46]   ἐλπίζειν) ἐς τὸ κοῖλον ἐσῆλθον·  ἐπέθετο   αὐτοῖς ἐν τῷ σκότῳ. Οὔτε
[36, 52]   Ἄλλως μὲν γὰρ καὶ σφόδρα  ἐπεθύμει   ἐς τὴν χώραν αὐτῶν ἀντεμβαλεῖν·
[36, 43]   τὸν διάδοχον αὐτοῦ προσεδόκησεν οἰκειώσεσθαι·  ἐπεὶ   δ' Πομπήιος τὴν φιλίαν
[36, 19]   ὅσα μετὰ τῶν ἄλλων ἔπραξαν.  Ἐπεὶ   δ' οὖν καὶ ἐκεῖνα διελύθη,
[36, 42]   εἰ μὴ δήμαρχός τις ἠναντιώθη.  Ἐπεὶ   δ' οὖν καὶ ὣς
[36, 25]   καὶ εὔξασθαι δεῖ, εὐξαίμην ἄν.  Ἐπεὶ   δ' οὔτ' εὐχῆς τὸ πρᾶγμα
[36, 37]   τοῖς ὑπάτοις νομοθετῆσαι αὐτὴν, ἐκέλευσεν.  ~Ἐπεὶ   δὲ αἵ τε ἀρχαιρεσίαι προεπηγγελμέναι
[36, 45]   καὶ ἐπιδεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων ἐποίει.  Ἐπεὶ   δὲ ἐκεῖνος ἐς τὴν Ἀρμενίαν
[36, 49]   τὸν Μιθριδάτην τὸν πάππον ὥρμησεν·  ἐπεὶ   δὲ ἔμαθεν αὐτὸν ἡττημένον, καὶ
[36, 47]   μέν, ἕως ἄπωθεν ἐβάλλοντο, ἔπασχον·  ἐπεὶ   δὲ ἐξαναλώσαντες οἱ Ῥωμαῖοι τὴν
[36, 48]   ἔπεμψε μὲν τοὺς ἐπιδιώξοντας αὐτόν,  ἐπεὶ   δὲ ἔφθη ὑπὲρ τὸν Φᾶσιν
[36, 40]   μετὰ τῶν ἐξελευθερωσάντων σφᾶς ἔδωκεν.  Ἐπεὶ   δὲ βουλὴ (εὐθὺς τῇ
[36, 48]   μὲν πρὸς τὸν Τιγράνην ἠπείγετο·  ἐπεὶ   δὲ προπέμψας πρὸς αὐτὸν οὐδὲν
[36, 49]   τὰ ὄρη, φοβηθείς σφας, ἀνέφυγεν.  Ἐπεὶ   μέντοι χρόνου τε τῇ προσεδρείᾳ
[36, 49]   παῖς, παραλαβών τινας τῶν πρώτων,  ἐπεὶ   οὐ καθ' ἡδονὴν αὐτοῖς
[36, 42]   Τορκουᾶτον Λουκίους, ἄλλως τε καὶ  ἐπειδὴ   αὐτοὶ ἀνθῃρέθησαν, ἀποκτεῖναι. Καὶ παρεσκευάσθησαν
[36, 22]   τι ὧν ὑπέσχηντο, οὔτε πρᾶξαι.  Ἐπειδὴ   γὰρ κυρία ἡμέρα, ἐν
[36, 36]   μηδένα, ἀλλὰ καὶ χρήματα προσοφλισκάνειν.  Ἐπειδὴ   γὰρ τε τῶν δημάρχων
[36, 47]   ἐν τῇ στενοχωρίᾳ μηχανήσασθαι, ἐγίγνοντο.  Ἐπειδὴ   δὲ σελήνη ἀνέτειλεν, οἱ
[36, 28]   εἶδε, συνεπαινέσειν) λόγου τε ἔτυχεν,  ἐπειδὴ   καὶ ᾐδοῦντο πάντες αὐτὸν καὶ
[36, 41]   τῷ Πομπηίῳ χαρίσασθαι ἤθελον· ἀλλ'  ἐπειδὴ   καὶ ὣς γενήσεσθαι ἔμελλε, Καῖσαρ
[36, 44]   αὐτοὺς κατέσχεν. ~Ὁ οὖν Πομπήιος  ἐπειδὴ   πολεμητέα οἱ ἔγνω εἶναι, τά
[36, 52]   ἰσχυρῶς ἀπεκρούσατο, καὶ Φλάκκος,  ἐπειδὴ   πολὺν τὸν περίβολον τῆς ταφρείας
[36, 46]   ἐπιτήδεια ἔπεμπεν. ~Ὁ οὖν Μιθριδάτης,  ἐπειδὴ   ταῦτά τε ἀσφαλῶς ἐπορίζετο, καὶ
[36, 46]   ἀνεβίβασε, καὶ τοὺς πολεμίους ὑπέμεινεν.  Ἐπειδή   τε ἐκεῖνοι μετά τε ἀδείας,
[36, 50]   πρέσβεις τοὺς τοῦ Μιθριδάτου ἐξέδωκεν.  Ἐπειδή   τε, ἐναντιωθέντος οἱ τοῦ υἱέος,
[36, 51]   αὐτοῦ πάντα σφᾶς δοῦναι ἐκέλευσεν.  Ἐπειδή   τε μήθ' ὑπήκουσαν, λέγοντες, τὸν
[36, 40]   τὸν νόμον αὐτοῦ ἀπεψηφίσατο, φοβηθείς,  ἐπειδὴ   τὸ πλῆθος δεινῶς ἠγανάκτει, τὰ
[36, 35]   ἑκάστοτε ἐγίγνωσκεν· ἄλλως τε καὶ  ἐπειδὴ   τοῦ Πίσωνος μὴ ἐπιτρέψαντος τοῖς
[36, 51]   ἀνοιχθῆναι. Ὡς δ' οὐδὲν μᾶλλον  ἐπείθοντο,   προϊσχόμενοι, ὅτι μὴ ἑκούσιος, ἀλλ'
[36, 28]   τοῦ Γαβινίου εἰπόντος Τρεβέλλιος  ἐπειράθη   μὲν ἀντειπεῖν· ὡς δ' οὐδενὸς
[36, 44]   ἤδη παρεῖναι. Ὡς δ' οὐκ  ἐπείσθη   ἐπαναχωρῆσαι, πρὸς λοιδορίας ἐτράπετο, τά
[36, 47]   τὸ πολεμικὸν ἀπὸ συνθήματος ἐβόησαν.  Ἔπειτα   δὲ οἵ τε στρατιῶται καὶ
[36, 19]   ἐπ' ἀδείας ταῖς ναυτιλίαις ἐχρῶντο)  ἔπειτα   καὶ τοὺς ἐν τοῖς λιμέσιν
[36, 43]   τοῦ καὶ πταῖσαί τι, παρέχουσιν  ἐπεκάλει·   ἀσμεναίτατα δὲ αὐτὰ ἀναδεξάμενος Κρήτην
[36, 52]   τάφρου, κἀνταῦθα μὴ προσδεχομένοις σφίσιν  ἐπεκδραμὼν,   πολλοὺς μὲν ἐν χερσὶ, πολλοὺς
[36, 50]   ὃς, μαθὼν τοῦτο, καὶ καταδείσας,  ἐπεκηρυκεύσατό   τε εὐθὺς αὐτῷ, καὶ τοὺς
[36, 35]   καὶ γερουσία καὶ ἄκουσα  ἐπεκύρωσε,   καὶ τἆλλα ὅσα πρόσφορα ἐς
[36, 35]   Τά τε γὰρ ἄλλα αὐτῶν  ἐπεμελεῖτο,   καὶ ὅπως μηδ' αὖθίς ποτε
[36, 45]   ἄλλους ἄλλῃ ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια  ἔπεμπεν.   ~Ὁ οὖν Μιθριδάτης, ἐπειδὴ ταῦτά
[36, 42]   ὡς καὶ ἐπ' ἀρχήν τινα,  ἔπεμψε.   Καὶ μὲν ἐνταῦθα ὑπὸ
[36, 48]   δὲ ταῦτ' ἐγίγνετο, Πομπήιος  ἔπεμψε   μὲν τοὺς ἐπιδιώξοντας αὐτόν, ἐπεὶ
[36, 43]   τῶν Ῥωμαίων παρασκευῆς τοὺς πρέσβεις  ἔπεμψε,   μόλις αὐτοὺς κατέσχεν. ~Ὁ οὖν
[36, 51]   ἐνομίζετο, χρῆναί σφισι τοῦτο προστάξαι,  ἔπεμψεν   αὐτὸν πρὸς τὰ φρούρια. Καὶ
[36, 52]   Φλάκκον, τὸν τῆς τριτημορίδος ἄρχοντα,  ἔπεμψενΚ   ὅπως πάντες ἅμα ταραχθέντες μὴ
[36, 52]   βαρβάρων, ἣν ἐπὶ τοὺς ἄλλους  ἐπεποίηντο,   προαπήντησε τοῖς ἐφ' ἑαυτὸν ἐπιοῦσιν
[36, 35]   τῇ Κιλικίᾳ τῇ παραθαλασσίᾳ· καὶ  ἐπεπόρθητο   ὑπὸ τοῦ Τιγράνου, Σόλοι πρότερον
[36, 31]   παριδόντας αὐτοὺς καινήν τινα ἀρχὴν  ἐπεσαγαγέσθαι   οὔτε συμφέρει. Τίνος μὲν γὰρ
[36, 52]   ἐναντίοις, ὡς καὶ φοβηθεὶς, ἐμβαλὼν,  ἐπεσπάσατο   αὐτοὺς εἴσω τῆς ἔξωθεν τάφρου,
[36, 41]   ἐξ ὧν σφίσιν Λούκουλλος  ἐπεστάλκει,   πέμψας, ὅμως ἐψηφίσατο αὐτά, ἐναγόντων
[36, 28]   μὲν περὶ τοῦ Πομπηίου διαψήφισιν  ἐπέσχεν,   ἑτέραν δὲ περὶ αὐτοῦ ἐκείνου
[36, 32]   γάρ τοι καὶ παρὰ τὰς  ἐπετησίους   ἀρχὰς ἀνάγκη τις εἴη ἑτέραν
[36, 36]   πικρότατα ἐπιτίμια τάξαι κατ' αὐτῶν  ἐπεχείρησε·   καὶ αὐτὰ καὶ ὅμιλος
[36, 37]   ὄχλος συνέτριψε, καὶ αὐτὸν διασπάσασθαι  ἐπεχείρησεν.   Ἰδὼν οὖν τὴν ὁρμὴν αὐτῶν
[36, 46]   προῄει. Καί οἱ Πομπήιος  ἐπηκολούθει   μὲν, ἐπιθυμῶν διὰ μάχης ἐλθεῖν·
[36, 47]   καὶ λοιπὸς ὄχλος πᾶς  ἐπηλάλαξε.   Καὶ οἱ μὲν τὰ δόρατα
[36, 41]   σφων πρόσθηται, πάντως αὐτοὺς ἐπαυξήσει.  Ἐπημφοτέριζέ   τε γὰρ, καὶ ποτὲ μὲν
[36, 18]   τοῖς διαφεύγουσιν αὐτῶν αἱ τιμωρίαι  ἐπηρτῶντο·   καὶ ἀδεὲς οὐδενὶ οὐδὲν ἦν,
[36, 18]   ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἐπὶ πλεῖστον  ἐπηυξήθη.   Τῶν γὰρ Ῥωμαίων πρὸς τοὺς
[36, 47]   Πάμπολλοί τε γὰρ ὄντες, καὶ  ἐπὶ   βαθύτατον κοινῇ πάντες ἀποσκιάζοντες, ἔσφαλλον
[36, 22]   δὲ τὸν Γάιον τὸν ὕπατον  (ἐπὶ   γὰρ ἐκείνου, τοῦ τε Ἀκιλίου
[36, 24]   ἐπιμεληθῶ, καὶ μὴ κατατριφθεὶς ἀπόλωμαι.  Ἐπὶ   δὲ δὴ τοὺς καταποντιστὰς ἄλλον
[36, 50]   τούτοις τε αὐτὸν ἀνεκτήσατο, καὶ  ἐπὶ   δεῖπνον ἐκάλεσεν. ~Ὁ δὲ υἱός
[36, 51]   υἱός (ἐκάθητο δὲ ἐκ τοῦ  ἐπὶ   θάτερα τοῦ Πομπηίου) οὔθ' ὑπανέστη
[36, 43]   ὅτι οὐκ ἐπὶ σπονδαῖς, ἀλλ'  ἐπὶ   κατασκοπῇ τῆς τῶν Ῥωμαίων παρασκευῆς
[36, 47]   γυναῖκες ἀναστρεφόμενοι· καὶ οἱ μὲν,  ἐπὶ   κελήτων, οἱ δὲ, ἐφ' ἁρμάτων
[36, 52]   ἐπὶ τὸν Πομπήιον, καὶ ἄλλους  ἐπὶ   Λούκιον Φλάκκον, τὸν τῆς τριτημορίδος
[36, 36]   τοῦ Τιγράνου, Σόλοι πρότερον ὠνομασμένη.  ~Ἐπὶ   μὲν δὴ τοῦ Ἀκιλίου τοῦ
[36, 52]   τὰ Κρόνια. Καὶ αὐτὸς μὲν  ἐπὶ   Μέτελλον Κέλερα, παρ'
[36, 32]   τοῦτον μέντοι τοιοῦτον ὄντα, οὔτε  ἐπὶ   πᾶσί ποτε τοῖς πράγμασιν οἱ
[36, 32]   ταύτην ἐς ἔτη τρία, καὶ  ἐπὶ   πᾶσιν, ὡς εἰπεῖν, καὶ τοῖς
[36, 18]   τὰ δὲ ἐν τῇ θαλάσσῃ,  ἐπὶ   πλεῖστον ἐπηυξήθη. Τῶν γὰρ Ῥωμαίων
[36, 32]   πράγμασιν οἱ πατέρες ἡμῶν, οὔτε  ἐπὶ   πλείω χρόνον ἑξαμήνου κατεστήσαντο. Ὥστ'
[36, 20]   σχήσειν, καὶ πάντας τοὺς λοιποὺς  ἐπὶ   πλέον ἐκφοβήσειν, ἂν μηδὲ ἐκείνης
[36, 21]   ἐγένοντο. Τότε δὲ συνελθόντες, ἐβουλεύσαντο  ἐπὶ   πολλὰς ἡμέρας ὅ, τι καὶ
[36, 30]   τούτου χρόνον ἐν τοῖς αὐτοῖς  ἐπὶ   πολὺ ἐχρῆσθε. Ὥστ' εἰ καὶ
[36, 18]   πρὸς τοὺς ἀντιπολέμους ἀσχολίαν ἀγόντων,  ἐπὶ   πολὺ ἤκμασαν, πολλαχόσε τε περιπλέοντες,
[36, 29]   ἀλλὰ καὶ πρεσβυτέραν, ἐν ἐξουσίαις  ἐπὶ   πολὺν χρόνον ἐνδιατρίψασαν, τοῖς πατρίοις
[36, 43]   εἰ μὴ ψευσάμενος ὅτι οὐκ  ἐπὶ   σπονδαῖς, ἀλλ' ἐπὶ κατασκοπῇ τῆς
[36, 45]   κατὰ τὴν χώραν ἄλλους ἄλλῃ  ἐπὶ   τὰ ἐπιτήδεια ἔπεμπεν. ~Ὁ οὖν
[36, 46]   ὄντι, ἐνταῦθα τό τε στράτευμα  ἐπὶ   τὰ μετέωρα ἀνεβίβασε, καὶ τοὺς
[36, 38]   τὸν μὲν ταμίαν Πούπλιον Ὄππιον  ἐπί   τε δώροις καὶ ἐπὶ ὑποψίᾳ
[36, 34]   πάσας ὑμῶν τὰς ἄλλας ἀρχὰς  ἐπὶ   τῇ τῶν καταποντιστῶν προφάσει καταλυθῆναι,
[36, 43]   τὸ μὲν πρῶτον ὡς καὶ  ἐπὶ   τὴν Κρήτην τόν τε Μέτελλον
[36, 51]   τι αὐτὸν ἐδεξιώσατο· ἀλλὰ καὶ  ἐπὶ   τὸ δεῖπνον κληθεὶς οὐκ ἀπήντησεν.
[36, 43]   φιλίαν τῷ Φραάτῃ διὰ ταχέων  ἐπὶ   τοῖς αὐτοῖς προσυνέθετο, καὶ ἐς
[36, 44]   μηδένα ἔτ' αὐτῷ πειθαρχῆσαι· καὶ  ἐπὶ   τὸν Μιθριδάτην ἠπείχθη, σπουδὴν ἔχων
[36, 52]   ἑαυτὸν ἐπιοῦσιν ἀπροσδόκητος, καὶ κρατήσας,  ἐπὶ   τὸν Ὀροίσην εὐθὺς, ὥσπερ εἶχεν,
[36, 49]   ἔς τε τὴν Ἀρμενίαν καὶ  ἐπὶ   τὸν πατέρα αὐτοῦ ἐστράτευσε. ~Καὶ
[36, 52]   Τιγράνης ἦν, ἤλασενΚ ἄλλους δὲ  ἐπὶ   τὸν Πομπήιον, καὶ ἄλλους ἐπὶ
[36, 26]   ἔτι πω καὶ τότε δυνάμενον  ἐπὶ   τὸν Σερτώριον ἐχειροτονήσατε, τοῦτον ὑπατευκότα
[36, 23]   αὐτὸ τὸ πιστευθῆναί με τὴν  ἐπὶ   τὸν Σερτώριον στρατηγίαν, μηδενὸς ἄλλου
[36, 52]   τὴν πείρασιν τῶν βαρβάρων, ἣν  ἐπὶ   τοὺς ἄλλους ἐπεποίηντο, προαπήντησε τοῖς
[36, 26]   Σερτώριον ἐχειροτονήσατε, τοῦτον ὑπατευκότα ἤδη,  ἐπὶ   τοὺς καταποντιστὰς οὐκ ἐκπέμψετε; Ἀλλὰ
[36, 30]   ἄλλα πάντα ἄξιός ἐστι Πομπήιος  ἐπὶ   τοὺς καταποντιστὰς χειροτονηθῆναι· ἀλλ' ὅτι
[36, 37]   τοῖς ὑπάτοις δοθῆναι. Ἀγανακτήσας οὖν  ἐπὶ   τούτοις Κορνήλιος, γνώμην ἐποιήσατο,
[36, 36]   γε Πίσων καὶ γραφεὶς  ἐπὶ   τούτῳ, καὶ πρὸς ἑνὸς καὶ
[36, 45]   προστυγχάνοντάς σφισιν ἐκάκου, καὶ ἐξαυτομολοῦντας  ἐπὶ   τούτῳ συχνοὺς ἐδέχετο. οὖν
[36, 35]   ~Τῆς δὲ Ἰταλίας ἀντὶ ὑπάτου  ἐπὶ   τρία ἔτη, προσέταξαν αὐτῷ ὑποστρατήγους
[36, 38]   Ὄππιον ἐπί τε δώροις καὶ  ἐπὶ   ὑποψίᾳ ἐπιβουλῆς ἀποπέμψαντος, αὐτοῦ δὲ
[36, 30]   φέρει, πᾶσιν αὐτῆς, οἷς γε  ἐπιβάλλει,   προσήκει τυγχάνειν· (τοῦτο γάρ ἐστιν
[36, 42]   δρᾶσαι, διὰ τὸ τήν τε  ἐπιβουλὴν   προμηνυθῆναι, καὶ φρουρὰν τῷ τε
[36, 38]   τε δώροις καὶ ἐπὶ ὑποψίᾳ  ἐπιβουλῆς   ἀποπέμψαντος, αὐτοῦ δὲ πολλὰ ἐκ
[36, 42]   ὠνομάζετο. Τάραχος δέ τις εὐθὺς  ἐπιγενόμενος   ἐκώλυσε τὸ δικαστήριον συναχθῆναι. Πούπλιός
[36, 27]   τὴν πρὸς τὴν πατρίδα εὔνοιαν  ἐπιδέδειξαι.   Πείσθητι οὖν καὶ ἐμοὶ καὶ
[36, 45]   ἐπλάνα τε αὐτὸν ἅμα, καὶ  ἐπιδεῖσθαι   τῶν ἐπιτηδείων ἐποίει. Ἐπεὶ δὲ
[36, 48]   Πομπήιος ἔπεμψε μὲν τοὺς  ἐπιδιώξοντας   αὐτόν, ἐπεὶ δὲ ἔφθη ὑπὲρ
[36, 25]   χρηστὸς καὶ φιλόπολις ἑτοιμότατα ἂν  ἐπιδοίη.   ~Ἢ οἴεσθε ὅτι Πομπήιος οὗτος
[36, 25]   μήτε διδομένην οἱ αὐτὴν ἐξ  ἐπιδρομῆς   δεχόμενος. Οὔτε γὰρ ἄλλως ἀγαθοῦ
[36, 39]   τοῖς ἔθνεσι δρῶντας. Ὅτι γὰρ  ἐπιεικὴς   ἦν, ἱκανώτατα διέδειξεν. Τοῦ γὰρ
[36, 25]   ἄλλως ἀγαθοῦ ἀνδρός ἐστιν, ἄρχειν  ἐπιθυμεῖν,   καὶ τὰ πράγματ' ἔχειν ἐθέλειν·
[36, 22]   καὶ ἄλλως ὡς ἥκιστα προσποιούμενος  ἐπιθυμεῖν   ὧν ἤθελε· τότε δὲ καὶ
[36, 46]   οἱ Πομπήιος ἐπηκολούθει μὲν,  ἐπιθυμῶν   διὰ μάχης ἐλθεῖν· οὐ μέντοι
[36, 22]   ἐνέστη, τάδε ἐγένετο. Πομπήιος,  ἐπιθυμῶν   μὲν πάνυ ἄρξαι, καὶ ἤδη
[36, 47]   οἱ Ῥωμαῖοι τὴν πόρρωθεν ἀλκὴν,  ἐπικατέδραμόν   σφισιν, ἐφονεύετο μὲν τὰ περιέσχατα·
[36, 35]   τούτου συνῳκίσθησαν, καὶ Πομπηιόπολις  ἐπικληθεῖσα·   ἔστι δὲ ἐν τῇ Κιλικίᾳ
[36, 49]   βοηθείας μᾶλλον δεόμενον, τινι  ἐπικουρῆσαι   δυνάμενον, προσεχώρησε τοῖς Ῥωμαίοις, καὶ
[36, 18]   καὶ ἐν συμμαχίας λόγῳ συχνοῖς  ἐπικουρῆσαι.   ~Καὶ εἴρηται μὲν ὅσα μετὰ
[36, 20]   ὥστε σφᾶς καὶ χρήματα καὶ  ἐπικουρίας   καὶ τοῖς πάνυ ἀγνῶσιν, ὡς
[36, 41]   καὶ ὁρῶν ὅσῳ τῆς βουλῆς  ἐπικρατέστεροι   ἦσαν, καὶ ἑαυτῷ τό τι
[36, 37]   προβουλεύειν, καὶ τὸν δῆμον ἐπάναγκες  ἐπικυροῦν   τὸ προβούλευμα. ~Καὶ οὕτως ἐκεῖνόν
[36, 22]   ἡμέρα, ἐν τὴν γνώμην  ἐπικυρωθῆναι   ἔδει, ἐνέστη, τάδε ἐγένετο.
[36, 38]   παρατρέπειν. Τό τε σύμπαν, οὕτως  ἐπιμελὲς   τοῖς Ῥωμαίοις κατὰ τὸν χρόνον
[36, 24]   ἤδη ποτὲ καὶ τῶν οἰκείων  ἐπιμεληθῶ,   καὶ μὴ κατατριφθεὶς ἀπόλωμαι. Ἐπὶ
[36, 23]   δυνηθέντος αὐτὴν ὑποστῆναιΠ τό τε  ἐπινίκια   καὶ ἐπ' ἐκείνῃ παρὰ τὸ
[36, 52]   ἐπεποίηντο, προαπήντησε τοῖς ἐφ' ἑαυτὸν  ἐπιοῦσιν   ἀπροσδόκητος, καὶ κρατήσας, ἐπὶ τὸν
[36, 25]   προσήκει πάντα τὰ προσταττόμενα μετ'  ἐπισκέψεως   ὑφίστασθαι, ἵν' αὐτὰ καὶ ἀσφαλῶς
[36, 29]   ὑμῶν ἐσπούδακα, πάντες που σαφῶς  ἐπίστασθε.   Τούτου δὲ δὴ οὕτως ἔχοντος,
[36, 32]   μυρία κακὰ εἰργάσαντο, πάντες ὁμοίως  ἐπίστασθε.   ~Ὥστε περὶ μὲν τούτων παύομαι
[36, 40]   γνώμην ἀνῆγεν· ὡς δ' οὐδεὶς  ἐπίστευέν   οἱ, τὸν Πομπήιον καὶ ἀπόντα
[36, 33]   τοῦτο καὶ στρατιώτας καὶ στρατηγοὺς  ἐπιστῆναι   δεῖ τοῖς πράγμασιν, εἴπερ τι
[36, 20]   καὶ τέλος, ὡς οὐδεμία σφῶν  ἐπιστροφὴ   ἐγίγνετο, τάς τε διατριβὰς ἐν
[36, 30]   φαίνεται, μήτε ἐκ τῶν νόμων  ἐπιτέτραπται.   Καὶ γὰρ εἴτε τιμὴν τοῖς
[36, 45]   χώραν ἄλλους ἄλλῃ ἐπὶ τὰ  ἐπιτήδεια   ἔπεμπεν. ~Ὁ οὖν Μιθριδάτης, ἐπειδὴ
[36, 25]   που τοὺς σπουδαρχοῦντας, ἀλλὰ τοὺς  ἐπιτηδείους   προστάττειν τοῖς πράγμασι προσήκει. Ἐκείνους
[36, 45]   αὐτὸν ἅμα, καὶ ἐπιδεῖσθαι τῶν  ἐπιτηδείων   ἐποίει. Ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος ἐς
[36, 25]   καὶ φῦναί τινα πρὸς αὐτὸ  ἐπιτηδείως,   καὶ μαθεῖν τὰ πρόσφορα, καὶ
[36, 36]   Γάιός τις Κορνήλιος δημαρχῶν πικρότατα  ἐπιτίμια   τάξαι κατ' αὐτῶν ἐπεχείρησε· καὶ
[36, 38]   Πολλῷ γάρ που ῥᾷον ἄλλοις  ἐπιτιμῶσί   τινες, ἑαυτοῖς παραινοῦσι· καὶ
[36, 30]   ἀσκησόντων τὰ προσήκοντα καὶ τῶν  ἐπιτραπησομένων   ἀνάγκη πᾶσα γίγνεσθαι. Καὶ διὰ
[36, 29]   τοσαύτας κατὰ τὸ ἑξῆς ἀρχὰς  ἐπιτρέπειν.   Τοῦτο γὰρ καὶ ἐν τοῖς
[36, 31]   ἐκ τῶν νόμων χειροτονουμένοις μηδὲν  ἐπιτρέπητε,   ξένην δέ τινα καὶ μηπώποτε
[36, 35]   καὶ ἐπειδὴ τοῦ Πίσωνος μὴ  ἐπιτρέψαντος   τοῖς ὑπάρχοις καταλόγους ἐν τῇ
[36, 26]   ἧττον ἐκείνων ἀναγκαῖα ὄντα οὐκ  ἐπιτρέψετε;   Καὶ ὃν οὐδὲ ἄρχειν ἔτι
[36, 34]   ἑνί τῳ πάντα τὸν πόλεμον  ἐπιτρέψητε,   πάντως που καὶ ναυάρχους καὶ
[36, 24]   ἀντέχοι, ἀλλ' ὁρᾶτε ὅτι καὶ  ἐπίφθονα   καὶ μισητὰ πάντα τὰ τοιαῦτά
[36, 22]   καὶ μᾶλλον, διά τε τὸ  ἐπίφθονον,   ἄν γε ἑκὼν τῆς ἀρχῆς
[36, 41]   τούτῳ καὶ τὸν Πομπήιον καὶ  ἐπιφθονώτερον   καὶ ἐπαχθέστερον ἐκ τῶν διδομένων
[36, 42]   μὲν ἐνταῦθα ὑπὸ τῶν  ἐπιχωρίων,   ἀδικήσας τι αὐτούς, ἐσφάγη. ~Πομπήιος
[36, 37]   Κορνήλιος, τότε μέν, πρὶν  ἐπιψηφίσαι   τι, διαφῆκε τὸν σύλλογον· ὕστερον
[36, 45]   ἐν ποσὶν ἀεὶ ἔκειρε, καὶ  ἐπλάνα   τε αὐτὸν ἅμα, καὶ ἐπιδεῖσθαι
[36, 22]   γε καὶ ἀξιοστρατηγητότατος ὢν, ἀποδειχθῇ,  ἐπλάττετο.   ~Καὶ παρελθὼν ἔφη· Χαίρω μὲν
[36, 19]   ὀλίγους ἔτι, ἀλλὰ στόλοις μεγάλοις  ἔπλεον,   καὶ στρατηγοὺς εἶχον· ὥστε καὶ
[36, 50]   Ἀράξην διέβη, καὶ τοῖς Ἀρταξάτοις  ἐπλησίασεν·   οὕτω δὴ τήν τε πόλιν
[36, 45]   ἅμα, καὶ ἐπιδεῖσθαι τῶν ἐπιτηδείων  ἐποίει.   Ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος ἐς τὴν
[36, 48]   συντελοῦντες. Καὶ μὲν ταῦτ'  ἐποίει.   ~Ὁ δὲ δὴ Τιγράνης,
[36, 51]   ἑκούσιος, ἀλλ' ἀναγκαστὸς τὴν πρόσταξιν  ἐποιεῖτο,   ἐχαλέπηνεν Πομπήιος καὶ ἔδησε
[36, 42]   ἀρχήν, καὶ διὰ τοῦτο ὀργὴν  ἐποιεῖτο)   οὐ μέντοι καὶ ἠδυνήθησάν τι
[36, 21]   ὅτε γε ἐχρῆν, φροντίδα αὐτῶν  ἐποιήσαντο·   ἀλλ' ἐξέπεμπον μὲν καὶ ναυτικὰ
[36, 52]   τοῦ μεγέθους σῶσαι, ἑτέραν ἔνδοθεν  ἐποιήσατο,   καὶ δόξαν ἀπ' αὐτοῦ τοῖς
[36, 51]   ἐκεῖνόν τε ἐν φυλακῇ ἀδέσμῳ  ἐποιήσατο,   καὶ πέμψας πρὸς τοὺς τὰ
[36, 37]   ἐπὶ τούτοις Κορνήλιος, γνώμην  ἐποιήσατο,   μὴ ἐξεῖναι τοῖς βουλευταῖς μήτε
[36, 43]   τότε μὲν ἐν ὀλιγωρίᾳ αὐτὸν  ἐποιήσατο·   (τοῦ γὰρ Ἀρσάκου τοῦ τῶν
[36, 21]   εὐνοίας αὐτὸ τῆς τοῦ κοινοῦ  ἐποίησε·   κάκιστος γὰρ ἀνὴρ ἦν· στρατηγὸν
[36, 29]   ἄλλο τι, ὡς εἰπεῖν, τοιοῦτον  ἐποίησεν,   ὅτι τοσούτους τε ἐν
[36, 35]   ἐρήμους ἑώρα, καὶ πόλεις ὅσαι  ἐποίκων   ἐδέοντο, ἐδίδου. Καὶ ἄλλαι τε
[36, 38]   περὶ τὰ συμβόλαια διετέτακτο  ἐποίουν·   οὔτε ἐσάπαξ τοῦτ' ἐποίουν, οὔτε
[36, 38]   διετέτακτο ἐποίουν· οὔτε ἐσάπαξ τοῦτ'  ἐποίουν,   οὔτε τὰ γραφέντα ἐτήρουν, ἀλλὰ
[36, 20]   ἀλλὰ καὶ τὴν Ἰταλίαν αὐτὴν  ἐποίουν.   Τά τε γὰρ κέρδη τὰ
[36, 37]   ἐν τῷ διακένῳ τούτῳ χρόνῳ  ἐποίουν,   ὥστε καὶ σφαγὰς γίγνεσθαι· τόν
[36, 20]   τε διατριβὰς ἐν τῇ γῇ  ἐποιοῦντο,   καὶ τοὺς ἀνθρώπους, ὅσους μὴ
[36, 18]   πολλαχῇ τε ἅμα καὶ συνεχῶς  ἐπολεμήθη,   καὶ πολλαὶ μὲν πόλεις ἀνάστατοι
[36, 46]   Μιθριδάτης, ἐπειδὴ ταῦτά τε ἀσφαλῶς  ἐπορίζετο,   καὶ τὴν Ἀναῖῖτιν, χώραν τῆς
[36, 36]   ἐφ' ἁπάσαις ταῖς ἀρχαῖς ἐγίγνοντο.  Ἔπραξαν   δὲ τοῦθ' οἱ ὕπατοι, οὐχ
[36, 19]   μὲν ὅσα μετὰ τῶν ἄλλων  ἔπραξαν.   Ἐπεὶ δ' οὖν καὶ ἐκεῖνα
[36, 42]   τά τε ἄλλα κατ' αὐτοῦ  ἔπραττε,   καὶ μόλις αὐτόν (ἐστρατήγει γὰρ
[36, 43]   κατέδεισε, καὶ πρεσβευσάμενος εὐθὺς, σύμβασιν  ἔπραττε.   Κελεύσαντος δὲ αὐτῷ τοῦ Πομπηίου
[36, 41]   ἐκείνων, ἵν' ὑπ' ἀμφοτέρων σπουδάζηται,  ἔπραττε.   Τοὺς γοῦν βελτίους πρότερον προαιρεῖσθαι
[36, 21]   καθ' ἕκαστον τῶν προσαγγελλομένων ἐκινοῦντο·  ἔπραττον   δ' οὐδέν, ἀλλὰ καὶ πολὺ
[36, 28]   αὐτοῦ ἐκείνου ἀντεσῆγε· καὶ ἔδοξεν  ἑπτακαίδεκα   φυλαῖς ταῖς πρώταις χρηματισάσαις ἀδι
[36, 40]   ὑστεραίᾳ, ἐν αὐτῇ τῇ νουμηνίᾳ  ἐπύθετο   {ἐν ᾗ} Λούκιός τε Τούλλιος
[36, 46]   Ἀρμενίας οὖσαν καὶ θεῷ τινι  ἐπωνύμῳ   ἀνακειμένην, διά τινων ἐχειρώσατο· κἀκ
[36, 34]   καὶ τὴν δόξαν ὧν ἂν  ἐργάσωνται,   αὐτοὶ κτησόμενοι. Ἐκείνως δὲ, τίνα
[36, 30]   παρὰ τὰ διεληλεγμένα ἐν τοῖς  ἔργοις,   αἱρεθείη ἄν, ἥκιστα καὶ ὑμῖν
[36, 25]   ἀπ' ἀρχῆς, καὶ ἐν τοῖς  ἔργοις   ὅμοιον διατελεῖ ὂν, καὶ πάντας
[36, 32]   ὑπομείναιτε ἔτι οὐχ ὅτι τὸ  ἔργον   τοῦ δικτάτορος, ἀλλ' οὐδὲ τὸ
[36, 31]   μόνον τῆς ἀρχῆς περιβεβλημένοι, τοῦ  ἔργου   αὐτῆς στέρωνται. Πῶς δ' οὐχὶ
[36, 47]   τῇ ὄψει καὶ ἐν τῷ  ἔργῳ   ἐνεποίουν. Πάμπολλοί τε γὰρ ὄντες,
[36, 37]   ἀρχαίου, οὐ μέντοι καὶ τῷ  ἔργῳ   ἐτηρεῖτο. Θορύβου τε ἐπ' αὐτῷ
[36, 35]   αὖθίς ποτε ἐς ἀνάγκην πονηρῶν  ἔργων   ὑπὸ πενίας ἀφίκωνται, καὶ χώρας
[36, 45]   διά τε τοῦτο, καὶ ὡς  ἐρήμην   αὐτὴν αἱρήσων, ἐνέβαλεν, οὕτω δὴ
[36, 47]   τῇ νυκτὶ καὶ ἐν τῇ  ἐρημίᾳ   αὐτῶν ἀκούσαντας, δεινῶς ἐκπλαγῆναι ὡς
[36, 35]   ἀφίκωνται, καὶ χώρας σφίσιν ὅσας  ἐρήμους   ἑώρα, καὶ πόλεις ὅσαι ἐποίκων
[36, 50]   ὡς καὶ ἐς αὐτὸ τὸ  ἔρυμα,   κατὰ τὸ σφέτερον ἔθος, ἱππεύσων.
[36, 23]   ὅτι ἀχάριστοι πρός με ἐγένεσθε,  ἐρῶ.   Πόθεν; Πολλοῦ γε καὶ δεῖ.
[36, 40]   ἔς τε τὸν Κράσσον καὶ  ἐς   ἄλλους τινὰς τὴν γνώμην ἀνῆγεν·
[36, 35]   καὶ ὅπως μηδ' αὖθίς ποτε  ἐς   ἀνάγκην πονηρῶν ἔργων ὑπὸ πενίας
[36, 35]   ἐπεκύρωσε, καὶ τἆλλα ὅσα πρόσφορα  ἐς   αὐτὰ εἶναι ἦν ἑκάστοτε ἐγίγνωσκεν·
[36, 20]   ἄλλας τὰς ταύτῃ πόλεις καὶ  ἐς   αὐτὰ τὰ Ὤστια ἐσέπλεον· καὶ
[36, 45]   δείσας μὴ προκαταληφθῇ, ἦλθέ τε  ἐς   αὐτήν, καὶ λόφον ἀντικαταλαβὼν ὀχυρὸν,
[36, 50]   πέμψας. Προσήλαυνε γὰρ ὡς καὶ  ἐς   αὐτὸ τὸ ἔρυμα, κατὰ τὸ
[36, 47]   γε οὔπω προσέμισγόν σφισιν.  Ἐς   γὰρ τὸ κενὸν οἱ βάρβαροι,
[36, 32]   ἔχοι καινὴν ἡγεμονίαν, καὶ ταύτην  ἐς   ἔτη τρία, καὶ ἐπὶ πᾶσιν,
[36, 23]   τῇ Ἀφρικῇ ἔκαμον, μηδέπω καθαρῶς  ἐς   ἐφήβους τελῶν; ὅσα δὲ ἐν
[36, 42]   τι συνταράξῃ, καὶ εὐθὺς αὐτὸν  ἐς   Ἰβηρίαν, πρόφασιν ὡς καὶ ἐπ'
[36, 34]   ἕκαστος αὐτῶν μερίδα πεπιστευμένος, καὶ  ἐς   μη δένα ἕτερον τὴν ὑπὲρ
[36, 45]   ἐτάραξέ τε αὐτούς, καὶ ὑπαγαγὼν  ἐς   ἐβούλετο, πολλοὺς ἀπέκτεινε. Θαρσήσας
[36, 48]   αὐτῆς κρατοῦντα, καταπλήξας, ὥστε μηδὲ  ἐς   ὄψιν αὐτῷ ἐλθεῖν· καὶ ἐκεῖνον
[36, 47]   τοῦ πλήθους αὐτῶν ἐτίτρωσκον, καὶ  ἐς   πᾶν κακοῦ σφας κατέστησαν. Οὔτε
[36, 47]   κακοῦ σφας κατέστησαν. Οὔτε γὰρ  ἐς   παράταξιν, ἀλλ' ἐς πορείαν ἐσταλμένοι,
[36, 47]   Οὔτε γὰρ ἐς παράταξιν, ἀλλ'  ἐς   πορείαν ἐσταλμένοι, καὶ ἐν ταὐτῷ
[36, 32]   δικτάτωρ οὐδεὶς ἄλλοσε, πλὴν ἑνὸς  ἐς   Σικελίαν, καὶ ταῦτα μηδὲν πράξαντος,
[36, 41]   ὅμως ἐψηφίσατο αὐτά, ἐναγόντων σφᾶς  ἐς   τὰ μάλιστα τοῦ τε Καίσαρος
[36, 49]   γὰρ Τιγράνης γέρων  ἐς   τὰ ὄρη, φοβηθείς σφας, ἀνέφυγεν.
[36, 52]   δὴ πλεῖστον, δείσας μὴ καὶ  ἐς   τὴν Ἀλβανίδα οἱ Ῥωμαῖοι ἐσβάλωσι·
[36, 43]   ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς προσυνέθετο, καὶ  ἐς   τὴν Ἀρμενίαν αὐτὸν τὴν τοῦ
[36, 45]   ἐπιτηδείων ἐποίει. Ἐπεὶ δὲ ἐκεῖνος  ἐς   τὴν Ἀρμενίαν διά τε τοῦτο,
[36, 49]   γενομένας, τι χρὴ πρᾶξαι,  ἐς   τὴν Ἀρμενίαν ἐμβαλεῖν ἀνέπεισε. Καὶ
[36, 50]   τό τε διάδημα ἀπορρίψαντα, καὶ  ἐς   τὴν γῆν πεσόντα, προσκυνοῦντά τε
[36, 20]   ~Προχωρούντων δὲ αὐτοῖς τούτων, καὶ  ἐς   τὴν ἤπειρον ἀνέβαινον, καὶ πολλὰ
[36, 49]   δυνάμεως τῷ παιδὶ αὐτοῦ καταλιπὼν,  ἐς   τὴν οἰκείαν ἀνεχώρησεν· ἀντεπῆλθέ τε
[36, 51]   ἐσέγραψε, καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ  ἐς   τὴν Ῥώμην μετὰ φρουρᾶς ἐσήγαγεν.
[36, 46]   ἔλαθε, καὶ μετὰ ταῦτα νυκτοπορῶν  ἐς   τὴν τοῦ Τιγράνου Ἀρμενίαν προῄει.
[36, 42]   τὴν ἡγεμονίαν τοῦ δικαστηρίου εἶχεν)  ἐς   τὴν ὑστεραίαν ἀνεβάλετο, πρόφασιν ἐπ'
[36, 52]   μὲν γὰρ καὶ σφόδρα ἐπεθύμει  ἐς   τὴν χώραν αὐτῶν ἀντεμβαλεῖν· διὰ
[36, 36]   τε τῶν δημάρχων δυναστεία  ἐς   τὸ ἀρχαῖον ἐπανεληλύθει, καὶ πολλοὶ
[36, 46]   δεινόν τι πεπονθότες, καὶ τότε  ἐς   τὸ ἀσφαλὲς ἤδη προχωροῦντες, ὥστε
[36, 46]   σφισιν ἔτι τοὺς Ῥωμαίους ἐλπίζειν)  ἐς   τὸ κοῖλον ἐσῆλθον· ἐπέθετο αὐτοῖς
[36, 45]   δὲ δὴ ἱππέων ἀεί τινας  ἐς   τὸ πεδίον ψιλὸν ὂν καταπέμπων
[36, 50]   τε πόλιν αὐτῷ παρέδωκε, καὶ  ἐς   τὸ στρατόπεδον αὐτοῦ ἐθελοντὴς ἧκεν,
[36, 48]   νῦν, Νικοπολῖταί τε ὠνομασμένοι, καὶ  ἐς   τὸν Καππαδοκικὸν νομὸν συντελοῦντες. Καὶ
[36, 42]   δυσχεράναντος τοῦ ὁμίλου, ἐσῆλθέ τε  ἐς   τὸν σύλλογον αὐτῶν, ἀναγκασθεὶς δῆθεν
[36, 21]   τοὺς προσκρούσαντάς τισι πάντες ἐλεηλάτουν.  ~Ἐς   τοσοῦτον μὲν δὴ τὰ τῶν
[36, 47]   οὐδὲν οὔτε ἑαυτοῖς ἐπαρκέσαι, οὔτε  ἐς   τοὺς πολεμίους τολμῆσαι. Ἱππῆς γὰρ
[36, 51]   ἔς τε τοὺς φίλους καὶ  ἐς   τοὺς συμμάχους {οὐ} πολλῷ ὕστερον
[36, 29]   καὶ ἐδημηγόρησε τοιάδε. ~Ὅτι μὲν  ἐς   ὑπερβολήν, Κυιρῖται, πρὸς τὸ
[36, 20]   ἂν μηδὲ ἐκείνης ἀπέχωνται, νομίζοντες  ἔς   τε τὰς ἄλλας τὰς ταύτῃ
[36, 36]   εὑρίσκει. Τὸ δὲ δὴ μέτριον  ἔς   τε τὰς κατηγορίας συχνοὺς προάγει,
[36, 49]   αὐτῷ Πομπήιος ἡγεμόνι χρησάμενος,  ἔς   τε τὴν Ἀρμενίαν καὶ ἐπὶ
[36, 48]   κατέδησε· διαμαρτὼν οὖν ὧν ἤλπισεν,  ἔς   τε τὴν Κολχίδα ἀπετράπετο, καὶ
[36, 50]   αὐτόν, καὶ ταινιώσας τῷ ἀναδήματι,  ἔς   τε τὴν πλησίαν ἕδραν ἐκάθισε,
[36, 40]   δεινῶς ἠγανάκτει, τὰ μὲν πρῶτα  ἔς   τε τὸν Κράσσον καὶ ἐς
[36, 51]   οὗπερ οὐχ ἥκιστα καὶ ἐκεῖνον  ἔς   τε τοὺς φίλους καὶ ἐς
[36, 38]   τὰ συμβόλαια διετέτακτο ἐποίουν· οὔτε  ἐσάπαξ   τοῦτ' ἐποίουν, οὔτε τὰ γραφέντα
[36, 52]   ἐς τὴν Ἀλβανίδα οἱ Ῥωμαῖοι  ἐσβάλωσι·   καὶ νομίσας ὅτι, ἂν ἐν
[36, 51]   τοὺς συμμάχους {οὐ} πολλῷ ὕστερον  ἐσέγραψε,   καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐς
[36, 50]   κατὰ τὸ σφέτερον ἔθος, ἱππεύσων.  Ἐσελθόντα   δὲ αὐτοποδίᾳ, καὶ τό τε
[36, 38]   τιμαῖς ὑπατικαῖς, καίπερ δεδημαρχηκότα μόνον,  ἐσέμνυναν.   Καὶ οὗτος μὲν τῆς τε
[36, 37]   νόμον ἐψηφίσαντο καὶ πρὸ ἐκείνων  ἐσενεχθῆναι   καὶ φρουρὰν τοῖς ὑπάτοις δοθῆναι.
[36, 20]   καὶ ἐς αὐτὰ τὰ Ὤστια  ἐσέπλεον·   καὶ τάς τε ναῦς ἔκαιον,
[36, 51]   ἐς τὴν Ῥώμην μετὰ φρουρᾶς  ἐσήγαγεν.   Οὐ μέντοι καὶ ἐν ἡσυχίᾳ
[36, 38]   ἔχθραν τινῶν, ὥσπερ εἰκός, ἐγίγνετο.  Ἐσηγήσατο   κατ' ἀρχάς τε εὐθὺς αὐτοὺς
[36, 22]   ἔσχεν οὕτω· τήν τε γὰρ  ἐσήγησιν   αὐτοῦ ἀπεδέξαντο, καὶ πρὸς τὸν
[36, 36]   οὐκ ἀποτρέπει· μεταρρυθμίσαι πῃ τὴν  ἐσήγησιν   αὐτοῦ, καὶ τοῖς ὑπάτοις νομοθετῆσαι
[36, 42]   Κἀν τούτῳ δυσχεράναντος τοῦ ὁμίλου,  ἐσῆλθέ   τε ἐς τὸν σύλλογον αὐτῶν,
[36, 46]   Ῥωμαίους ἐλπίζειν) ἐς τὸ κοῖλον  ἐσῆλθον·   ἐπέθετο αὐτοῖς ἐν τῷ σκότῳ.
[36, 40]   οὖν καὶ Ῥώσκιος νόμον,  ἐσήνεγκε   δὲ καὶ Γάιος
[36, 40]   συνάρχοντες αὐτοῦ δι' ἐκεῖνον διεδίκασαν.  ~Ἐσήνεγκε   μὲν οὖν καὶ Ῥώσκιος
[36, 28]   δὲ δὴ Κάτουλος ἄλλως μὲν  ἐσιώπα·   τοῦ δὲ δὴ Γαβινίου προτρεψαμένου
[36, 28]   ψηφιεῖσθαι, μόλις ποτὲ Τρεβέλλιος  ἐσιώπησεν.   Ἰδὼν δὲ τοῦτο Ῥώσκιος,
[36, 52]   ἔφθειρε· κἀκ τούτου δεηθεῖσιν αὐτοῖς  ἐσπείσατο.   Ἄλλως μὲν γὰρ καὶ σφόδρα
[36, 40]   τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ, καὶ πρὸς  ἑσπέραν,   παρασκευάσας τινὰς ἐκ τοῦ ὁμίλου,
[36, 36]   ἀναλαβεῖν τρόπον τινὰ τὴν βουλείαν  ἐσπούδαζον,   συστάσεις καὶ παρακελευσμοὶ παμπληθεῖς ἐφ'
[36, 29]   Κυιρῖται, πρὸς τὸ πλῆθος ὑμῶν  ἐσπούδακα,   πάντες που σαφῶς ἐπίστασθε. Τούτου
[36, 33]   πράγμασιν, εἴπερ τι ὄφελος αὐτῶν  ἔσται.   ~Εἰ δὲ δή τις ἐκεῖνό
[36, 47]   ἐς παράταξιν, ἀλλ' ἐς πορείαν  ἐσταλμένοι,   καὶ ἐν ταὐτῷ τοῖς τε
[36, 29]   οὕτως ἔχοντος, ἐμοὶ μὲν ἀναγκαῖόν  ἐστι   πάντα ἁπλῶς, γιγνώσκω συμφέρειν
[36, 34]   λῃστὰς τοῦθ' ὅπερ ἐγὼ λέγω  ἐστί,   πᾶς ἄν τις ὑμῶν ὁμολογήσειε.
[36, 30]   κατὰ τὰ ἄλλα πάντα ἄξιός  ἐστι   Πομπήιος ἐπὶ τοὺς καταποντιστὰς χειροτονηθῆναι·
[36, 34]   δοθῆναι. Λοιπὴ δὲ δὴ σκέψις  ἐστὶ,   πότερόν ποτε ἄρχοντας αὐτοὺς,
[36, 34]   τούτου καὶ ἐκεῖνο ὁρᾶτε οἷόν  ἐστι,   τὸ πάσας ὑμῶν τὰς ἄλλας
[36, 41]   καὶ ποτὲ μὲν τὰ τούτων,  ἔστι   δ' ὅτε καὶ τὰ ἐκείνων,
[36, 35]   συνῳκίσθησαν, καὶ Πομπηιόπολις ἐπικληθεῖσα·  ἔστι   δὲ ἐν τῇ Κιλικίᾳ τῇ
[36, 32]   ἀνάγκη τις εἴη ἑτέραν ἑλέσθαι,  ἔστι   καὶ τούτου παράδειγμα ἀρχαῖον. Λέγω
[36, 24]   καὶ μισητὰ πάντα τὰ τοιαῦτά  ἐστιν·   ἅπερ ὑμεῖς μὲν ἐν οὐδενὶ
[36, 25]   Οὔτε γὰρ ἄλλως ἀγαθοῦ ἀνδρός  ἐστιν,   ἄρχειν ἐπιθυμεῖν, καὶ τὰ πράγματ'
[36, 29]   εἶθ' ὕπατος ἀπεδείχθη. Οὐ γάρ  ἐστιν   ἐν τῇ τῶν ἀνθρώπων φύσει
[36, 33]   ἀξιῶ, ὅτι οὐδὲ οἷόν τέ  ἐστιν   ἕνα ἄνδρα πάσης τῆς θαλάσσης
[36, 30]   ἐπιβάλλει, προσήκει τυγχάνειν· (τοῦτο γάρ  ἐστιν   δημοκρατία) εἴτε κάματον, καὶ
[36, 30]   πάντας μεταλαμβάνειν δεῖ· (τοῦτο γάρ  ἐστιν   ἰσομοιρία. Ἔτι τοίνυν ἐν
[36, 25]   οὔτ' εὐχῆς τὸ πρᾶγμα τοῦτό  ἐστιν,   οὔτ' αὐτόματόν τῳ παραγίγνεται, ἀλλὰ
[36, 18]   τὰς λῃστείας ποιούμενοι. Οὐ γὰρ  ἔστιν   ὅτε ταῦτ' οὐκ ἐγένετο, οὐδ'
[36, 23]   τοι καὶ τὰς στρατείας, ἃς  ἐστράτευμαι,   καὶ τοὺς κινδύνους, οὓς κεκινδύνευκα,
[36, 49]   καὶ ἐπὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ  ἐστράτευσε.   ~Καὶ ὃς, μαθὼν τοῦτο, καὶ
[36, 52]   στρατοπεδευομένοις προσπέσῃ, πάντως τι ἐξεργάσεται·  ἐστράτευσεν   ἐπ' αὐτοὺς παρ' αὐτὰ τὰ
[36, 42]   αὐτοῦ ἔπραττε, καὶ μόλις αὐτόν  (ἐστρατήγει   γὰρ καὶ τὴν ἡγεμονίαν τοῦ
[36, 42]   τῶν ἐπιχωρίων, ἀδικήσας τι αὐτούς,  ἐσφάγη.   ~Πομπήιος δὲ τὸ μὲν πρῶτον
[36, 47]   ἐπὶ βαθύτατον κοινῇ πάντες ἀποσκιάζοντες,  ἔσφαλλον   αὐτούς, ἐν γε οὔπω
[36, 40]   τῶν ἀπελευθέρων ἔν τε τῇ  ἐσχάτῃ   τοῦ ἔτους ἡμέρᾳ, καὶ πρὸς
[36, 29]   ἔτεσι τὴν ἀρχὴν τῶν στρατοπέδων  ἔσχε,   καὶ μετὰ τοῦτο δικτάτωρ, εἶθ'
[36, 43]   καὶ τοὺς αὐτομόλους ἐκδοῦναι· οὐκ  ἔσχε   καιρὸν βουλεύσασθαι. Ἀκούσαντες γὰρ ταῦτα
[36, 22]   ὅμιλος ἀκούσῃ, ἐκεῖνον αἱρήσεται. ~Καὶ  ἔσχεν   οὕτω· τήν τε γὰρ ἐσήγησιν
[36, 44]   βραχὺ αὐτοῦ φροντίσας, ἀπεῖπε μηδένα  ἔτ'   αὐτῷ πειθαρχῆσαι· καὶ ἐπὶ τὸν
[36, 23]   γνώμην. Μὴ γὰρ ὅτι νέος  ἔτ'   εἰμὶ, λογίζεσθε· μηδ' ὅτι ἔτη
[36, 43]   τι ἀδιοίκητον κατελέλειπτο, παρ' οὐδὲν  ἔτ'   ἤγαγε· πρὸς δὲ δὴ τὸν
[36, 26]   γεγονότα ἀποδοκιμάσετε; Καὶ ἱππεῖ  ἔτ'   ὄντι τοὺς πολέμους ἐκείνους ἐνεχειρίσατε,
[36, 23]   τῷ πρὸς τὸν Κίνναν πολέμῳ  ἐταλαιπώρησα,   καί τοι κομιδῇ νέος ὤν;
[36, 21]   τοὺς συμμάχους δι' αὐτῶν ἐκείνων  ἐταλαιπώρουν·   μέχρις οὗ ἐν παντὶ ἐγένοντο.
[36, 32]   τόν τε δῆμον ἡμῶν πολλάκις  ἐτάραξαν,   καὶ αὐτοὶ {αὑτοὺς} μυρία κακὰ
[36, 45]   τῷ στρατοπέδῳ τῶν βαρβάρων προσμίξας,  ἐτάραξέ   τε αὐτούς, καὶ ὑπαγαγὼν ἐς
[36, 47]   τιτρωσκόμενοι, οἱ δὲ προσδεχόμενοι τρωθήσεσθαι,  ἐταράσσοντο·   κἀκ τούτου ῥᾷον, ἅτε καὶ
[36, 19]   ὡς καὶ κεκρατηκότες, τὰ μὲν  ἔτεμνον   καὶ κατεπίμπρων, οὐχ ὅτι χωρία
[36, 28]   περὶ τοῦ Πομπηίου διαψήφισιν ἐπέσχεν,  ἑτέραν   δὲ περὶ αὐτοῦ ἐκείνου ἀντεσῆγε·
[36, 32]   ἐπετησίους ἀρχὰς ἀνάγκη τις εἴη  ἑτέραν   ἑλέσθαι, ἔστι καὶ τούτου παράδειγμα
[36, 52]   ἦν ὑπὸ τοῦ μεγέθους σῶσαι,  ἑτέραν   ἔνδοθεν ἐποιήσατο, καὶ δόξαν ἀπ'
[36, 38]   ὥστε μηδεμίαν πίστιν, ἐξ ὧν  ἑτέροις   ἐγκαλοῦσιν, ὅτι καὶ μισοῦσιν αὐτά,
[36, 25]   στρατηγοῦ δεόμενοι· καὶ ὅτι οὐδένα  ἕτερον   οὔτε τῶν νεωτέρων, οὔτε τῶν
[36, 34]   πεπιστευμένος, καὶ ἐς μη δένα  ἕτερον   τὴν ὑπὲρ αὐτῆς ἀμέλειαν ἀνενεγκεῖν
[36, 38]   οὕτως ἐκεῖνόν τε διενομοθέτησε, καὶ  ἕτερον   τοιόνδε· οἱ στρατηγοὶ πάντες τὰ
[36, 36]   καὶ πρὸς ἑνὸς καὶ πρὸς  ἑτέρου   τινὸς ἐξεπρίατο τὸ μὴ κατηγορηθῆναι·
[36, 34]   ποιήσειν, μέλλοντα μὴ ἑαυτῷ, ἀλλ'  ἑτέρῳ   κρατήσειν; Ὥσθ' ὅτι μὲν εἷς
[36, 45]   ἐθάρσησεν αὐτοῖς συμβαλεῖν· μεταστρατοπεδευσάμενος δὲ  ἑτέρωσε,   ὅθεν ὑλώδους τοῦ πέριξ χωρίου
[36, 29]   Σύλλαν, ὅτι τοσούτοις ἐφεξῆς  ἔτεσι   τὴν ἀρχὴν τῶν στρατοπέδων ἔσχε,
[36, 21]   τῶν ὑπατευκότων ἑλέσθαι, τρισί τε  ἔτεσιν   ἄρξοντα, καὶ δυνάμει παμπληθεῖ μεθ'
[36, 35]   Ἰταλίας ἀντὶ ὑπάτου ἐπὶ τρία  ἔτη,   προσέταξαν αὐτῷ ὑποστρατήγους τε πεντεκαίδεκα,
[36, 23]   ἔτ' εἰμὶ, λογίζεσθε· μηδ' ὅτι  ἔτη   τόσα καὶ τόσα γέγονα, ἀριθμεῖσθε.
[36, 32]   καινὴν ἡγεμονίαν, καὶ ταύτην ἐς  ἔτη   τρία, καὶ ἐπὶ πᾶσιν, ὡς
[36, 37]   οὐ μέντοι καὶ τῷ ἔργῳ  ἐτηρεῖτο.   Θορύβου τε ἐπ' αὐτῷ πολλοῦ
[36, 38]   τοῦτ' ἐποίουν, οὔτε τὰ γραφέντα  ἐτήρουν,   ἀλλὰ πολλάκις αὐτὰ μετέγραφον, καὶ
[36, 19]   ἐκακούργησαν. Οὔτε γὰρ κατ' ὀλίγους  ἔτι,   ἀλλὰ στόλοις μεγάλοις ἔπλεον, καὶ
[36, 23]   οὔτε πρὸς τὰς φροντίδας καρτερεῖν  ἔτι   δύναμαι. ~Εἰ δ' οὖν τις
[36, 28]   τὴν ἡσυχίαν οὐ τῇ γλώττῃ  ἔτι   μόνον, ἀλλὰ καὶ τῇ χειρὶ
[36, 32]   τινός, οὔτ' ἂν ὑμεῖς ὑπομείναιτε  ἔτι   οὐχ ὅτι τὸ ἔργον τοῦ
[36, 26]   ἐπιτρέψετε; Καὶ ὃν οὐδὲ ἄρχειν  ἔτι   πω καὶ τότε δυνάμενον ἐπὶ
[36, 44]   τε πάντα ἔφη, καὶ μηδὲν  ἔτι   στρατείας δεῖσθαι· καὶ διὰ τοῦτο
[36, 30]   (τοῦτο γάρ ἐστιν ἰσομοιρία.  Ἔτι   τοίνυν ἐν μὲν τῷ τοιούτῳ,
[36, 46]   προχωροῦντες, ὥστε μηδὲ ἐφέψεσθαί σφισιν  ἔτι   τοὺς Ῥωμαίους ἐλπίζειν) ἐς τὸ
[36, 22]   τοῦ δήμου σπουδῆς, οὐδὲ τιμὴν  ἔτι   τοῦτο, ἀλλ' ἀτιμίαν, τὸ μὴ
[36, 20]   τε θεραπεύοντάς τινας αὐτῶν πάντες  ἐτίμων,   καὶ τοὺς προσκρούσαντάς τισι πάντες
[36, 38]   κολάζειν καὶ τοὺς κατηγοροῦντας αὐτῶν  ἐτίμων.   Τοῦ γοῦν Κόττου τοῦ Μάρκου
[36, 28]   καὶ ᾐδοῦντο πάντες αὐτὸν καὶ  ἐτίμων   ὡς τὰ συμφέροντά σφισι καὶ
[36, 47]   τινας ὑπὸ τοῦ πλήθους αὐτῶν  ἐτίτρωσκον,   καὶ ἐς πᾶν κακοῦ σφας
[36, 47]   ἐν τῇ σκιᾷ, μὴ προσδεχόμενοι  ἐτιτρώσκοντο,   καὶ οὕτως ἀπέθανον αὐτῶν πολλοὶ,
[36, 25]   γε χρηστὸς καὶ φιλόπολις  ἑτοιμότατα   ἂν ἐπιδοίη. ~Ἢ οἴεσθε ὅτι
[36, 22]   τις Τρεβέλλιος, καὶ Λούκιος Ῥώσκιος,  ἐτόλμησαν   μέν, οὐκ ἠδυνήθησαν δὲ οὔτ'
[36, 19]   γὰρ εἴ τις ἀνταναχθῆναί σφισιν  ἐτόλμησε,   μάλιστα μὲν ἡττηθεὶς ἀπώλετο. Εἰ
[36, 28]   Ῥώσκιος, φθέγξασθαι μὲν οὐδὲν  ἐτόλμησε,   τὴν δὲ δὴ χεῖρα ἀνατείνων,
[36, 46]   ἐκ τοῦ στρατοπέδου) οὔτε νύκτωρ  ἐτόλμησε   τοῦτο ποιῆσαι, (τὴν γὰρ ἀγνωσίαν
[36, 42]   ἀνεβάλετο, πρόφασιν ἐπ' ἐξόδῳ τὸ  ἔτος   εἶναι ποιησάμενος. Κἀν τούτῳ δυσχεράναντος
[36, 40]   ἔν τε τῇ ἐσχάτῃ τοῦ  ἔτους   ἡμέρᾳ, καὶ πρὸς ἑσπέραν, παρασκευάσας
[36, 44]   οὐκ ἐπείσθη ἐπαναχωρῆσαι, πρὸς λοιδορίας  ἐτράπετο,   τά τε ἄλλα καὶ πολυπράγμονα
[36, 18]   οὐδὲν ἦν, πάμπολλοι πρὸς λῃστείαν  ἐτράποντο.   Καὶ τὰ μὲν ἐν ταῖς
[36, 50]   οἱ τοῦ υἱέος, οὐδενὸς μετρίου  ἔτυχεν,   ἀλλὰ καὶ ὣς Πομπήιος
[36, 28]   πάσχοντας εἶδε, συνεπαινέσειν) λόγου τε  ἔτυχεν,   ἐπειδὴ καὶ ᾐδοῦντο πάντες αὐτὸν
[36, 28]   ἀντειπεῖν· ὡς δ' οὐδενὸς λόγου  ἔτυχεν,   ἠναντιοῦτο τὸ μὴ τὴν ψῆφον
[36, 51]   τὴν Σωφανηνὴν μόνην ἀπένειμε. Καὶ  ἔτυχον   γὰρ οἱ θησαυροὶ ἐν αὐτῇ
[36, 23]   πολύ γε πλείους αὐτοὺς τῶν  ἐτῶν   εὑρήσετε· καὶ μᾶλλον οὕτω πιστεύσετε,
[36, 24]   τοιούτων. Τίς μὲν γὰρ ἂν  εὖ   φρονῶν ἡδέως παρ' ἀνθρώποις φθονοῦσιν
[36, 21]   τοῦ Πομπηίου ὄνομα οὐκ εἶπεν·  εὔδηλον   δὲ ἦν, ὅτι ἂν ἅπαξ
[36, 27]   γνώμην αὐτῶν καὶ ἡγεμονεύσας καὶ  εὐδοκιμήσας·   καὶ αὐτὸς ἄξιον σεαυτοῦ τέλος
[36, 23]   ἐγκαλλωπίζονται ταῖς παρὰ τῶν πολιτῶν  εὐεργεσίαις,   καὶ ἐγώ, ἅτε δὴ πολλάκις
[36, 42]   γερουσία, μή τι συνταράξῃ, καὶ  εὐθὺς   αὐτὸν ἐς Ἰβηρίαν, πρόφασιν ὡς
[36, 38]   ἐγίγνετο. Ἐσηγήσατο κατ' ἀρχάς τε  εὐθὺς   αὐτοὺς τὰ δίκαια, οἷς χρήσονται,
[36, 50]   τοῦτο, καὶ καταδείσας, ἐπεκηρυκεύσατό τε  εὐθὺς   αὐτῷ, καὶ τοὺς πρέσβεις τοὺς
[36, 35]   δεινῶς ὅμιλος ἠγανάκτησε. Καὶ  εὐθύς   γ' ἂν αὐτὸν ἐκ τῆς
[36, 42]   αὐτόμολος ὠνομάζετο. Τάραχος δέ τις  εὐθὺς   ἐπιγενόμενος ἐκώλυσε τὸ δικαστήριον συναχθῆναι.
[36, 43]   πυθόμενος τοῦτο κατέδεισε, καὶ πρεσβευσάμενος  εὐθὺς,   σύμβασιν ἔπραττε. Κελεύσαντος δὲ αὐτῷ
[36, 40]   ἔδωκεν. Ἐπεὶ δὲ βουλὴ  (εὐθὺς   τῇ ὑστεραίᾳ, ἐν αὐτῇ τῇ
[36, 52]   καὶ κρατήσας, ἐπὶ τὸν Ὀροίσην  εὐθὺς,   ὥσπερ εἶχεν, ἠπείχθη. Καὶ ἐκεῖνον
[36, 22]   ἀντιποιήσηται, καὶ διὰ τοῦτο τὸ  εὐκλεὲς,   ἄν γε καὶ ἄκων ὥς
[36, 27]   καὶ τὴν πρὸς τὴν πατρίδα  εὔνοιαν   ἐπιδέδειξαι. Πείσθητι οὖν καὶ ἐμοὶ
[36, 21]   οὐ γάρ που καὶ ὑπ'  εὐνοίας   αὐτὸ τῆς τοῦ κοινοῦ ἐποίησε·
[36, 25]   καὶ εἴγε καὶ εὔξασθαι δεῖ,  εὐξαίμην   ἄν. Ἐπεὶ δ' οὔτ' εὐχῆς
[36, 25]   ἄνδρας εἶναι, καὶ εἴγε καὶ  εὔξασθαι   δεῖ, εὐξαίμην ἄν. Ἐπεὶ δ'
[36, 45]   ἐν ὑπηκόῳ χώρᾳ πολλαχόθεν αὐτῶν  εὐπόρει)   τῶν δὲ δὴ ἱππέων ἀεί
[36, 19]   ὑπὸ τοῦ ἔθους, τῆς τε  εὐπραγίας   καὶ τότ' ἐπ' ἀδείας ταῖς
[36, 32]   ἡμῶν ἐφυλάξαντο. Καὶ οὐκ ἂν  εὑρεθείη   δικτάτωρ οὐδεὶς ἄλλοσε, πλὴν ἑνὸς
[36, 25]   ὑμᾶς ὁμοθυμαδόν, ὅταν τις τοιοῦτος  εὑρεθῇ,   καὶ σπουδάζειν αὐτὸν, καὶ καταχρῆσθαι
[36, 48]   προπέμψας πρὸς αὐτὸν οὐδὲν φίλιον  εὕρετο,   ὅτι τοῦ υἱέος αὐτῷ Τιγράνου
[36, 29]   τι τῶν συμφερόντων ὑμῖν ἀκριβῶς  εὑρήσετε.   Ἐγὼ τοίνυν πρῶτον μὲν καὶ
[36, 23]   γε πλείους αὐτοὺς τῶν ἐτῶν  εὑρήσετε·   καὶ μᾶλλον οὕτω πιστεύσετε, ὅτι
[36, 25]   δὲ δή τινα ἄλλον οὐδένα  εὑρήσετε.   Μέμνησθε δὲ, ὅσα καὶ οἷα
[36, 36]   καὶ ἀνηκέστων αὐτῶν ὄντων, ῥᾳδίως  εὑρίσκει.   Τὸ δὲ δὴ μέτριον ἔς
[36, 25]   οὔτε τῶν πρεσβυτέρων ἁρμόζοντα αὐτῷ  εὕρομεν.   Ἀλλὰ καὶ τοῦτον καὶ τότε
[36, 51]   Καὶ μὲν, κεκλειμένα αὐτὰ  εὑρὼν,   προσῆλθέ τε ἐγγύς, καὶ ἐκέλευσε
[36, 25]   εὐξαίμην ἄν. Ἐπεὶ δ' οὔτ'  εὐχῆς   τὸ πρᾶγμα τοῦτό ἐστιν, οὔτ'
[36, 21]   ἀνὴρ ἦν· στρατηγὸν ἕνα αὐτοκράτορα  ἐφ'   ἅπαντας αὐτοὺς ἐκ τῶν ὑπατευκότων
[36, 36]   ἐσπούδαζον, συστάσεις καὶ παρακελευσμοὶ παμπληθεῖς  ἐφ'   ἁπάσαις ταῖς ἀρχαῖς ἐγίγνοντο. Ἔπραξαν
[36, 47]   μὲν, ἐπὶ κελήτων, οἱ δὲ,  ἐφ'   ἁρμάτων (τῶν τε καμαρῶν καὶ
[36, 52]   τοὺς ἄλλους ἐπεποίηντο, προαπήντησε τοῖς  ἐφ'   ἑαυτὸν ἐπιοῦσιν ἀπροσδόκητος, καὶ κρατήσας,
[36, 23]   Ἰβηρίᾳ ἐκινδύνευσα, μηδὲ βουλεύων πω;  Ἐφ'   οἷς ἅπασιν οὐχ ὅτι ἀχάριστοι
[36, 38]   ἑαυτοῖς παραινοῦσι· καὶ προχειρότατά γε  ἐφ'   οἷς τιμωρίας ἀξίους τοὺς πέλας
[36, 39]   Ἀκιλίου συντριβῆναι τὸν δίφρον αὐτοῦ,  ἐφ'   οὗ ἐδίκαζε, κελεύσαντος, ὅτι παριόντα
[36, 34]   ἡγεμονίας, πρὸς ἐκείνου μόνου  ἐφ'   ὑπηρεσίᾳ αὐτοῦ πεμφθῆναι δεῖ. Οὐκοῦν
[36, 32]   εἴτε καὶ ἄλλον τινὰ προχειρίσασθαι,  ἐφ'   μήτε πλείω τοῦ τεταγμένου
[36, 29]   τὸν Σύλλαν, ὅτι τοσούτοις  ἐφεξῆς   ἔτεσι τὴν ἀρχὴν τῶν στρατοπέδων
[36, 19]   μέγα κεκτῆσθαι. Ἦγόν τε καὶ  ἔφερον   πρώτους μὲν καὶ μάλιστα τοὺς
[36, 45]   συμμῖξαι. ~Καὶ ὃς τέως μὲν  ἔφευγε   (ταῖς γὰρ δυνάμεσιν ἠλαττοῦτο) καὶ
[36, 46]   ἀσφαλὲς ἤδη προχωροῦντες, ὥστε μηδὲ  ἐφέψεσθαί   σφισιν ἔτι τοὺς Ῥωμαίους ἐλπίζειν)
[36, 44]   Λούκουλλος ἀπαντήσας, διαπεπολεμῆσθαί τε πάντα  ἔφη,   καὶ μηδὲν ἔτι στρατείας δεῖσθαι·
[36, 23]   ὢν, ἀποδειχθῇ, ἐπλάττετο. ~Καὶ παρελθὼν  ἔφη·   Χαίρω μὲν τιμώμενος ὑφ' ὑμῶν,
[36, 26]   ὑμῖν χρησιμώτατος γένοιτο; Ἀλλ' ὃν  ἔφηβον   ὄντα ἄρχειν εἵλεσθε, τοῦτον ἄνδρα
[36, 23]   Ἀφρικῇ ἔκαμον, μηδέπω καθαρῶς ἐς  ἐφήβους   τελῶν; ὅσα δὲ ἐν τῇ
[36, 52]   τὴν τοῦ Κύρνου διάβασιν συλλαβὼν,  ἔφθειρε·   κἀκ τούτου δεηθεῖσιν αὐτοῖς ἐσπείσατο.
[36, 47]   ῥᾷον, ἅτε καὶ ἀλλήλοις, ἐμπελαζόμενοι,  ἐφθείροντο.   Καὶ ταῦτα μέν, ἕως ἄπωθεν
[36, 48]   τοὺς ἐπιδιώξοντας αὐτόν, ἐπεὶ δὲ  ἔφθη   ὑπὲρ τὸν Φᾶσιν ἐκδράς, πόλιν
[36, 25]   τῶν ἑαυτοῦ ἠθῶν ποιεῖ, μήτε  ἐφιέμενος   τῆς ἀρχῆς, μήτε διδομένην οἱ
[36, 46]   οἱ τοῦ Μαρκίου στρατιῶται προσεγένοντο·  ἐφοβήθη   καὶ οὐκέτι κατὰ χώραν ἔμεινεν,
[36, 42]   καὶ ὣς Πίσων ἐθρασύνετο,  ἐφοβήθη   τε γερουσία, μή τι
[36, 21]   γὰρ ἄλλο τι τῶν ἐπακτῶν  ἐφοίτα   σφίσι, καὶ σιτοπομπία παντελῶς
[36, 47]   τὴν πόρρωθεν ἀλκὴν, ἐπικατέδραμόν σφισιν,  ἐφονεύετο   μὲν τὰ περιέσχατα· (καὶ ἐξήρκει
[36, 52]   χερσὶ, πολλοὺς δὲ καὶ φεύγοντας  ἐφόνευσε.   Κἀν τούτῳ Πομπήιος, προμαθών
[36, 22]   ὥστε καὶ ἐπ' αὐτοὺς συγκαθημένους  ἐφορμῆσαι·   καὶ, εἴ γε μὴ ἐξεκεχωρήκεσαν,
[36, 52]   καὶ τὰ τῶν ἄλλων πταίσματα,  ἔφυγε·   τῶν μέντοι Ἀλβανῶν συχνοὺς περὶ
[36, 32]   τοῦτο δεινῶς οἱ πατέρες ἡμῶν  ἐφυλάξαντο.   Καὶ οὐκ ἂν εὑρεθείη δικτάτωρ
[36, 47]   σελήνη ἀνέτειλεν, οἱ μὲν  ἔχαιρον   ὡς καὶ ἐν τῷ φωτὶ
[36, 51]   ἀλλ' ἀναγκαστὸς τὴν πρόσταξιν ἐποιεῖτο,  ἐχαλέπηνεν   Πομπήιος καὶ ἔδησε τὸν
[36, 36]   μὲν ταῖς ἀπειλαῖς ἔκπληξίν τινα  ἔχει,   οὔτε δὲ τοὺς κατηγορήσοντας, οὔτε
[36, 33]   οἶδεν, ὅτι οὔτ' ἄλλως καλῶς  ἔχει   οὔτε συμφέρει, ἑνί τινι τὰ
[36, 31]   ἀρχόντων, οὔτ' ἄλλως καλῶς ὑμῖν  ἔχει   παριδόντας αὐτοὺς καινήν τινα ἀρχὴν
[36, 24]   λόγῳ τίθεσθε, (οὐδὲ γὰρ καλῶς  ἔχει   προσποιεῖσθαί τι ὑμᾶς αὐτῶν) ἐμοὶ
[36, 25]   ἄρχειν ἐπιθυμεῖν, καὶ τὰ πράγματ'  ἔχειν   ἐθέλειν· κἀν τούτῳ προσήκει πάντα
[36, 26]   τότε δυνάμενον ἐπὶ τὸν Σερτώριον  ἐχειροτονήσατε,   τοῦτον ὑπατευκότα ἤδη, ἐπὶ τοὺς
[36, 46]   τινι ἐπωνύμῳ ἀνακειμένην, διά τινων  ἐχειρώσατο·   κἀκ τούτου καὶ ἄλλοι συχνοὶ
[36, 38]   πρὸς χάριν καὶ κατ'  ἔχθραν   τινῶν, ὥσπερ εἰκός, ἐγίγνετο. Ἐσηγήσατο
[36, 32]   ἠγανακτήσατε) πῶς δ' ἂν ὀρθῶς  ἔχοι   καινὴν ἡγεμονίαν, καὶ ταύτην ἐς
[36, 25]   καὶ τότε μηδέπω μήθ' ἡλικίαν  ἔχοντα,   μήτε βουλεύοντα, καὶ ἀντὶ ἀμφοτέρων
[36, 18]   τὴν σύλληψιν οὐ πάνυ χαλεπὴν  ἔχοντα,   ῥᾷόν πως κατελύετο· τὰ δὲ
[36, 33]   ἀναφυγὰς πρὸς τοὺς οὐ πολεμουμένους  ἔχοντες,   δύσληπτοι γένωνται. Τοῦτο δὲ οὐδένα
[36, 47]   μὴ οἱ Ῥωμαῖοι κατόπιν αὐτὴν  ἔχοντες,   πολλήν σφισι πλάνην, τοτὲ μὲν
[36, 29]   ἐπίστασθε. Τούτου δὲ δὴ οὕτως  ἔχοντος,   ἐμοὶ μὲν ἀναγκαῖόν ἐστι πάντα
[36, 21]   μέντοι καὶ μεγάλην, ὅτε γε  ἐχρῆν,   φροντίδα αὐτῶν ἐποιήσαντο· ἀλλ' ἐξέπεμπον
[36, 39]   ἰδὼν οὐκ ἐξανέστη, οὔτ' ὀργῇ  ἐχρήσατο,   καὶ ὀρθοστάδην μετὰ τοῦτο καὶ
[36, 30]   ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐπὶ πολὺ  ἐχρῆσθε.   Ὥστ' εἰ καὶ κατὰ τὰ
[36, 35]   ναυτικοῦ καὶ τῇ τῶν ὁπλιτῶν  ἐχρῆτο,   ὥστε καὶ ἐν τῇ θαλάσσῃ
[36, 19]   τότ' ἐπ' ἀδείας ταῖς ναυτιλίαις  ἐχρῶντο)   ἔπειτα καὶ τοὺς ἐν τοῖς
[36, 20]   τοσαύτῃ μέντοι φιλίᾳ πρὸς ἀλλήλους  ἐχρῶντο,   ὥστε σφᾶς καὶ χρήματα καὶ
[36, 24]   καὶ μόνος ἐμπείρως τῶν πολεμικῶν  ἔχω·   ἀλλὰ καὶ δεῖνα, καὶ
[36, 23]   παρ' ὑμῶν τιμῆς ἀπολελαυκώς, οὐκ  ἔχω   πῶς κατ' ἀξίαν ἡσθῶ τοῖς
[36, 44]   ἐπὶ τὸν Μιθριδάτην ἠπείχθη, σπουδὴν  ἔχων   ὅτι τάχιστά οἱ συμμῖξαι. ~Καὶ
[36, 35]   στρατεύματα ὅσα ἂν ἐθελήσῃ, λαβεῖν  ἐψηφίσαντο.   Καὶ ἐκεῖνά τε καὶ
[36, 37]   σφαγὰς γίγνεσθαι· τόν τε νόμον  ἐψηφίσαντο   καὶ πρὸ ἐκείνων ἐσενεχθῆναι καὶ
[36, 41]   Λούκουλλος ἐπεστάλκει, πέμψας, ὅμως  ἐψηφίσατο   αὐτά, ἐναγόντων σφᾶς ἐς τὰ
[36, 35]   καὶ χώρας σφίσιν ὅσας ἐρήμους  ἑώρα,   καὶ πόλεις ὅσαι ἐποίκων ἐδέοντο,
[36, 21]   που αὐτά, καί τινα καὶ  ἑώρων·   (οὔτε γὰρ ἄλλο τι τῶν
[36, 47]   ἐμπελαζόμενοι, ἐφθείροντο. Καὶ ταῦτα μέν,  ἕως   ἄπωθεν ἐβάλλοντο, ἔπασχον· ἐπεὶ δὲ
[36, 18]   ἐγένετο, οὐδ' ἂν παύσαιτό ποτε,  ἕως   δ' ἂν αὐτὴ φύσις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 23/02/2006