Section, chapitre |
[2, 26] |
δὲ
καὶ
παθεῖν
ἄδικα.
~ΧΧV
|
Ι. |
(Τοῖς
δὲ
παρὰ
τὸν
ὁρισμὸν |
[2, 31] |
εἴδει
(οἷον
εἰ
ἔστιν
ἡ
|
ἰατρικὴ |
ἐπιστήμη)
ὅπερ
τὸ
κοινόν·
ἐκεῖνο |
[2, 16] |
ἐστὶ
λαβόντα
τε
τὸν
λόγον
|
ἰδεῖν |
καὶ
λῦσαι
τὴν
μοχθηρίαν,
καὶ |
[2, 33] |
ἕκαστον
οἱ
μὲν
ἔσονται
ῥᾴους
|
ἰδεῖν |
οἱ
δὲ
χαλεπώτεροι
τῶν
λόγων, |
[2, 18] |
χαλεπόν,
τὸ
δὲ
κατὰ
σχολὴν
|
ἰδεῖν |
ῥᾷον.
~Τῶν
μὲν
οὖν
παρὰ |
[2, 20] |
ὀφθαλμοῖς
τυπτόμενον"
καὶ
τὸ
φάναι
|
ἰδεῖν |
τοῖς
ὀφθαλμοῖς"
τυπτόμενον.
Καὶ
ὁ |
[2, 20] |
ἀποκρινομένῳ·
οὐ
γὰρ
ταὐτὸ
τὸ〉
|
ἰδεῖν |
Τοῖς
ὀφθαλμοῖς
τυπτόμενον"
καὶ
τὸ |
[2, 22] |
ἢ
ᾧ
μὴ
ἔχει
ὀφθαλμῷ
|
ἴδοι |
ἄν;
οὐ
γὰρ
ἔχει
ἕνα |
[2, 27] |
ταὐτὸ
μεῖζον
καὶ
ἔλαττον.
~ΧΧV
|
ΙΙ. |
Τοὺς
δὲ
παρὰ
τὸ
αἰτεῖσθαι |
[2, 28] |
ἢ
ἐπὶ
τῶν
παρεξελέγχων.
~ΧΧV
|
ΙΙΙ. |
Καὶ
τοὺς
διὰ
τοῦ
παρεπομένου |
[2, 16] |
τὰς
ἐν
τῷ
πυνθάνεσθαι
πλεονεξίας
|
ἱκανῶς |
διείλομεν.
Οὐ
ταὐτὸ
δ´
ἐστὶ |
[2, 17] |
τῆς
προτάσεως·
ἐπεὶ
διελομένου
γε
|
ἱκανῶς |
ἢ
ναί"
ἢ
οὔ"
ἀνάγκη |
[2, 25] |
καὶ
τὸν
ἀδικούμενον
δίκαιόν
ἐστιν
|
ἱκανῶς |
λέγειν
ἃ
ἔπαθεν·
ταῦτα
δ´ |
[2, 24] |
εἰπόντες
τοῦ
ἔπους
δός
μοι
|
Ἰλιάδα" |
σημαίνομεν,
οἷον
τὸ
μῆνιν
ἄειδε, |
[2, 30] |
ἑκάτερον
αὐτὸ
αὑτῷ
ἴσον·
ὥστε
|
ἴσα |
καὶ
ἄνισα
αὐτὰ
αὑτοῖς"
Ἐμπίπτουσι |
[2, 16] |
ἀπαντᾶν
δύνασθαι
ταχέως·
ὃ
γὰρ
|
ἴσμεν, |
πολλάκις
μετατιθέμενον
ἀγνοοῦμεν.
Ἔτι
δ´, |
[2, 30] |
καὶ
ἀνίσων
ἑκάτερον
αὐτὸ
αὑτῷ
|
ἴσον· |
ὥστε
ἴσα
καὶ
ἄνισα
αὐτὰ |
[2, 33] |
ὁ
τοιοῦτος
δριμύς,
ὁ
ἐξ
|
ἴσου |
τὸ
συμπέρασμα
ποιῶν
τοῖς
ἐρωτήμασι, |
[2, 24] |
καὶ
ἁπλῶς
φαίνεται.
Καίτοι
ἐνδέχεται
|
ἴσως |
ἀγαθὸν
εἶναί
τι
τῶν
κακῶν |
[2, 24] |
δοῦλον
εἴη
ἀγαθὸν
μοχθηροῦ,
μᾶλλον.
|
Ἴσως |
δ´
οὐδ´
οὕτως·
οὐ
γὰρ |
[2, 24] |
ἡ
ἐκείνου
δήλωσις
λύσις
ἐστίν.
|
Ἴσως |
δὲ
καὶ
τοῦτ´
ἐπ´
ἐνίων |
[2, 17] |
φησί
τε
καὶ
ἀπόφησιν.
Ἀλλ´
|
ἴσως |
οὐ
ταὐτὸ
σημαίνει
(οὐδὲ
γὰρ |
[2, 31] |
δὲ
διπλάσιον"
οὐδὲ
σημαίνει
οὐδὲν
|
ἴσως, |
ὥσπερ
οὐδὲ
τὸ
ἥμισυ"
εἰ |