HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la production et de la destruction des choses, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ρ = 23 formes différentes pour 333 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Chap.

[1, 3]   οὗ γίνεται, οὐχ ὑπολείπει· τοῦτο γὰρ ἀδύνατον. Κατ´ ἐνέργειαν μὲν γὰρ

[1, 9]   κἂν ἄποθεν ᾖ· τὸν μὲν γὰρ ἀέρα τὸ πῦρ, ὁ δ´

[1, 4]   ἢ φθαρῇ εἰς ἀέρα· ὁ γὰρ ἀὴρ ἐπιεικῶς ἀναίσθητον. Ἐν δὲ

[1, 3]   δ´ ἄγνωστον μὴ ὄν· ἡ γὰρ αἴσθησις ἐπιστήμης ἔχει δύναμιν. Καθάπερ

[1, 7]   εἶναι τὴν γραμμήν· οὐκ ἐξίστησι γὰρ ἄλληλα τῆς φύσεως ὅσα μήτ´

[1, 5]   τῷ αὐτῷ μέτρῳ ὕδωρ· ἀεὶ γὰρ ἄλλο καὶ ἄλλο τὸ γινόμενον.

[1, 1]   εἶναι τοῦτο καὶ ἀλλοίωσιν· εἴτε γὰρ ἀλλοίωσίς ἐστι, καὶ τὸ ὑποκείμενον

[1, 3]   εἴτε καί πως ἄλλως. Ἀπορήσειε γὰρ ἄν τις ἆρ´ ἔστιν οὐσίας

[1, 5]   αὔξησιν εἰς ἐντελέχειαν μεγέθους· γένεσις γὰρ ἂν εἴη σώματος μᾶλλον, οὐκ

[1, 3]   ποσὸν οὔτε τὸ ποῦ· χωριστὰ γὰρ ἂν εἴη τὰ πάθη τῶν

[1, 5]   δὲ μηδὲν ἔχοντος μέγεθος· χωριστὸν γὰρ ἂν εἴη τὸ κενόν, τοῦτο

[1, 5]   τοῦτο αὐτὸ καθ´ αὑτό· γένεσις γὰρ ἂν ἦν, οὐκ αὔξησις· ἀλλὰ

[1, 3]   οὐχ ὑπολείπει τὴν φύσιν· ἅμα γὰρ ἂν ἴσως τοῦτο γένοιτο δῆλον,

[1, 8]   ψυχρὸν τὸ δὲ θερμόν· οὐδὲ γὰρ ἂν μία τις εἴη ἡ

[1, 7]   τὸ μηθαμῇ ταὐτὸν ὡσαύτως· οὐδὲν γὰρ ἂν πάθοι λευκότης ὑπὸ γραμμῆς

[1, 10]   φάσκοντες εἶναι καὶ μεμίχθαι· οὐ γὰρ ἅπαν ἅπαντι μικτόν, ἀλλ´ ὑπάρχειν

[1, 3]   πάντα τοῦτον τὸν τρόπον. Εἰ γὰρ ἁπλῶς ἔσται γένεσις, ἁπλῶς ἄν

[1, 2]   ἔσται ὃ λέγομεν προιοῦσιν. Ἔχει γὰρ ἀπορίαν, εἴ τις θείη σῶμά

[1, 7]   κινήσεως, δοκεῖ τοῦτο κινεῖν (ἡ γὰρ ἀρχὴ πρώτη τῶν αἰτίων) καὶ

[1, 8]   ὥσπερ καὶ Λεύκιππός φησιν· εἶναι γὰρ ἄττα στερεά, ἀδιαίρετα δέ, εἰ

[1, 5]   ἴδιος ἀλλὰ γενέσεως ὅλως. Ἡ γὰρ αὔξησίς ἐστι τοῦ ἐνυπάρχοντος μεγέθους

[1, 5]   μείζων ὁ ὄγκος γέγονεν· οὐ γὰρ αὔξησις τοῦτο ἀλλὰ γένεσις μὲν

[1, 7]   ὅμοιον ᾗ ὅμοιον ποιητικόν· αὐτὸ γὰρ αὑτὸ κινήσει πᾶν, τό τε

[1, 1]   οὖν τούτων τῶν διαφορῶν (εἰσὶ γὰρ ἀφαιρεταὶ γενόμεναί γε) δῆλον ὡς

[1, 2]   ἐν ᾧ σφάλλεται πάντα. Ἔστι γὰρ γένεσις ἁπλῆ καὶ φθορὰ οὐ

[1, 3]   τὸ μὴ ὄν. Τὶς μὲν γὰρ γένεσις ἐκ μὴ ὄντος τινός,

[1, 3]   Εἰκότως οὖν οὐχ ὑπολείπει· ἡ γὰρ γένεσις φθορὰ τοῦ μὴ ὄντος,

[1, 2]   εἰς ἐπίπεδα διαιροῦσιν οὐκέτι· οὐδὲν γὰρ γίνεται πλὴν στερεὰ συντιθεμένων· πάθος

[1, 3]   γίνεται τῶν γινομένων ἕκαστον; οὐ γὰρ δὴ διὰ τὸ ἄπειρον εἶναι

[1, 10]   ἐὰν μὴ γλίσχρον ᾖ· ταῦτα γὰρ δὴ πλείω καὶ μείζω μόνον

[1, 1]   τότε ἐξ ἑνὸς ἐγεννήθησαν· οὐ γὰρ δὴ πῦρ γε καὶ γῆ

[1, 10]   ἐναντίωσιν ἔχει τῶν ποιούντων· ταῦτα γὰρ δὴ ὑπ´ ἀλλήλων ἐστὶ παθητικά.

[1, 9]   ᾖ διῃρημένον, ἔσται διῃρημένον· δυνατὸν γὰρ διαιρεθῆναι· γίνεται γὰρ οὐθὲν ἀδύνατον.

[1, 8]   σωμάτων πόρους ποιεῖν γελοῖον· ᾗ γὰρ διαιρετά, δύναται χωρίζεσθαι. ~Τίνα δὲ

[1, 8]   καὶ διὰ τῆς ἁφῆς (ταύτῃ γὰρ διαιρετὸν ἕκαστον) Πλάτωνι δὲ κατὰ

[1, 9]   δέ, ἢ διαιρετὸν εἶναι· εἰ γὰρ διακρίνεσθαι δύναται κατὰ τὰς ἁφάς,

[1, 8]   μᾶλλον τῶν μικρῶν· τὰ μὲν γὰρ διαλύεται ῥᾳδίως, οἷον τὰ μεγάλα·

[1, 8]   ὕδωρ ὕδατος ὅταν θίγῃ; οὐδὲν γὰρ διαφέρει τὸ ὕστερον τοῦ προτέρου.

[1, 8]   τῷ Τιμαίῳ γέγραφε Πλάτων. Τοσοῦτον γὰρ διαφέρει τοῦ μὴ τὸν αὐτὸν

[1, 5]   δὲ μόνον σάρξ, τρέφει· ταύτῃ γὰρ διαφέρει τροφὴ καὶ αὔξησις τῷ

[1, 8]   πόρων, εἰ πλήρης ἕκαστος· τί γὰρ διοίσει τοῦ μὴ ἔχειν πόρους;

[1, 2]   ἀδιαίρετον οὐδὲν ἄτοπον· τὸ μὲν γὰρ δυνάμει διαιρετόν, τὸ δ´ ἐντελεχείᾳ

[1, 3]   ἄλλον ἐξ ὄντος ἀεί· τὸ γὰρ δυνάμει ὂν ἐντελεχείᾳ δὲ μὴ

[1, 2]   διαιρεθῆναι κατὰ πᾶν σημεῖον (οὐ γὰρ δυνατόν) ἀλλὰ μέχρι του. Ἀνάγκη

[1, 2]   ἀδύνατον δόξειεν ἂν εἶναι. Εἰ γὰρ δυνατόν, κἂν γένοιτο, οὐχ ὥστε

[1, 7]   ποιοῦν καὶ τὸ πάσχον· οὐ γὰρ ἐγχωρεῖν τὰ ἕτερα καὶ διαφέροντα

[1, 8]   ἐν τῷ κενῷ φέρεσθαι (κενὸν γὰρ εἶναι) καὶ συνιστάμενα μὲν γένεσιν

[1, 10]   ἔφθαρται τῶν μιγνυμένων ἑκάτερον· οὐ γὰρ εἶναι μεμιγμένα τά γε ὅλως

[1, 2]   τὸ μέγεθος εἰς μηδέν· πάντῃ γὰρ εἶναι στιγμήν, ὥστε ἢ ἐξ

[1, 7]   ἐναντίωσιν τοῦτό φασι πάσχειν· ἐναντίον γὰρ εἶναι τὸ πολὺ τῷ ὀλίγῳ.

[1, 1]   καὶ ἀέρα σύνθετα· παν σπερμίαν γὰρ εἶναι τούτων. Τοῖς μὲν οὖν

[1, 3]   τοῦτο συμβαίνει τὸ ζητούμενον. Διαφέρει γὰρ εἰς ἃ μεταβάλλει τὸ μεταβάλλον,

[1, 3]   μὴ αἰσθητῷ διαφέρειν· ὅταν μὲν γὰρ εἰς αἰσθητὴν μεταβάλλῃ ὕλην, γίνεσθαί

[1, 2]   ἐποίουν μεῖζον τὸ πᾶν. Διαιρεθέντος γὰρ εἰς δύο καὶ πλείω, οὐδὲν

[1, 2]   συγκρινόμενα εὔφθαρτα γίνεται. Ἐὰν μὲν γὰρ εἰς ἐλάττω ὑδάτια διαιρεθῇ, θᾶττον

[1, 10]   διαιρετῶν καὶ παθητικῶν μικτά (διαιρεῖται γὰρ εἰς μικρὰ ταῦτα ῥᾳδίως· τοῦτο

[1, 5]   τῷ τὰ ὁμοιομερῆ αὐξάνεσθαι (σύγκειται γὰρ ἐκ τούτων ἕκαστον) ἔπειθ´ ὅτι

[1, 3]   τοιαύτην αἰτίαν λεκτέον. Περὶ μὲν γὰρ ἐκείνης εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς

[1, 5]   τὰ τῆς σφαίρας· τὰ μὲν γὰρ ἐν τῷ ἴσῳ τόπῳ μεταβάλλει

[1, 1]   ἀλλοίωσιν καὶ γένεσιν. Ὅσοι μὲν γὰρ ἕν τι τὸ πᾶν λέγουσιν

[1, 6]   κινητοῦ, ἐκείνου δὲ οὐδέν· φαμὲν γὰρ ἐνίοτε τὸν λυποῦντα ἅπτεσθαι ἡμῶν,

[1, 7]   εἰς τὸ ποιοῦν μεταβάλλειν· οὕτω γὰρ ἔσται εἰς τοὐναντίον ἡ γένεσις.

[1, 8]   εἰσιν. Τοῦτο δ´ ἀδύνατον· οὐθὲν γὰρ ἔσται ἕτερον στερεὸν παρὰ τοὺς

[1, 10]   τὰ μιγνύμενα φάναι μεμίχθαι. Σύνθεσις γὰρ ἔσται καὶ οὐ κρᾶσις οὐδὲ

[1, 2]   διαιρετόν, καὶ τοῦτο δυνατόν. Τί γὰρ ἔσται ὅπερ τὴν διαίρεσιν διαφεύγει;

[1, 10]   μίξις ἢ τοῦτο ψεῦδος· ἀδύνατον γάρ ἐστι μιχθῆναί τι ἕτερον ἑτέρῳ,

[1, 2]   πολλὰς καὶ εὐλόγους. Εἰ μὲν γάρ ἐστι σύγκρισις ἡ γένεσις, πολλὰ

[1, 9]   ἀρχὴν τὴν πολλάκις εἰρημένην. Εἰ γάρ ἐστι τὸ μὲν δυνάμει τὸ

[1, 5]   δ´ εἶναι ἄλλο· ᾗ μὲν γάρ ἐστι τὸ προσιὸν δυνάμει ποσὴ

[1, 8]   ἀλλοίωσις οὐ δῆλον. Τοῖς μὲν γάρ ἐστιν ἀδιαίρετα τὰ πρῶτα τῶν

[1, 2]   ἐχομένην στιγμὴν ἔσται διαιρετόν· οὐ γάρ ἐστιν ἐχόμενον σημεῖον σημείου ἢ

[1, 4]   ἀλλοιώσεως λέγωμεν τί διαφέρουσιν· φαμὲν γὰρ ἑτέρας εἶναι ταύτας τὰς μεταβολὰς

[1, 8]   τί τὸ κινοῦν; εἰ μὲν γὰρ ἕτερον, παθητικόν· εἰ δ´ αὐτὸ

[1, 10]   καθάπερ λέγουσί τινες· ὄντων μὲν γὰρ ἔτι τῶν μιχθέντων καὶ μὴ

[1, 8]   μεγάλα δὲ μή· νῦν μὲν γὰρ εὐλόγως τὰ μείζω θραύεται μᾶλλον

[1, 2]   περὶ τούτων ἐπιστήσασι θεωρητέον. Ἀπορίας γὰρ ἔχει ταῦτα καὶ πολλὰς καὶ

[1, 7]   τὸ κινοῦν· ἐν ᾧ τε γὰρ ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως, δοκεῖ

[1, 5]   Ἀλλὰ δεῖ τοῦτο σώζειν· ὑπόκειται γὰρ ἡ αὔξησις τοιοῦτον. Ἀπορήσειε δ´

[1, 10]   οὔτε θάτερον οὔτ´ ἄμφω· σώζεται γὰρ ἡ δύναμις αὐτῶν. Διὸ ταῦτα

[1, 6]   καὶ τοῦτο θερμαίνεσθαι πάλιν· οὐ γὰρ ἡ θερμότης μεταβάλλει καὶ ἡ

[1, 5]   ἐν ὕλῃ εἶδος ἐχόντων· καὶ γὰρ ἡ ὕλη λέγεται καὶ τὸ

[1, 2]   ὥστε πάντῃ διαίρεσιν γενέσθαι (εἰ γὰρ ἦν ἐχομένη στιγμὴ στιγμῆς, τοῦτ´

[1, 10]   εἰς μικρὰ ταῦτα ῥᾳδίως· τοῦτο γὰρ ἦν τὸ εὐορίστῳ εἶναι) οἷον

[1, 10]   αὐτὸν τρόπον τῆς μεθόδου· τοῦτο γὰρ ἦν τρίτον τῶν προτεθέντων ἐξ

[1, 2]   στιγμῶν, οὐκ ἔσται ποσόν. Ὁπότε γὰρ ἥπτοντο καὶ ἓν ἦν μέγεθος

[1, 10]   ἀλλ´ αὔξησιν τοῦ κρατοῦντος· μεταβάλλει γὰρ θάτερον εἰς τὸ κρατοῦν, οἷον

[1, 7]   καὶ αὐτὸ πάσχει τι· ἢ γὰρ θερμαίνεται ἢ ψύχεται ἢ ἄλλο

[1, 3]   ἁπλῶς καὶ τὸ φθείρεσθαι· πνεῦμα γὰρ καὶ ἀὴρ κατὰ μὲν τὴν

[1, 8]   τινὶ τοῦτ´ ἐοικέναι· μέχρι πόσου γὰρ καὶ διὰ τί τὸ μὲν

[1, 1]   τὴν ἀλλοίωσιν τῆς γενέσεως· συνιόντων γὰρ καὶ διαλυομένων ἡ γένεσις συμβαίνει

[1, 2]   ἔστι παρὰ τὴν διαίρεσιν; εἰ γὰρ καὶ ἔστι τι πάθος, ἀλλὰ

[1, 10]   μικροῖς παρατιθέμενα μίγνυται μᾶλλον· ῥᾷον γὰρ καὶ θᾶττον ἄλληλα μεθίστησιν. Τὸ

[1, 5]   οὖν οὐκ ἄμφω ηὔξηται; μεῖζον γὰρ καὶ ὃ καὶ ᾧ, ὥσπερ

[1, 3]   τί γίνεται ἀεὶ ἀπολλυμένων· ὥσπερ γὰρ καὶ τὸ φθείρεσθαι ἁπλῶς φασιν,

[1, 8]   ἐπὶ τῶν ἄλλων παθημάτων· τοῦτο γὰρ καὶ τοῖς στερεὰ καὶ τοῖς

[1, 8]   περιφερεῖ σχήματι τὸ θερμόν· ἀνάγκη γὰρ καὶ τοὐναντίον τὸ ψυχρὸν ἄλλῳ

[1, 2]   εἰσίν, ὥστ´ οὐ πάντῃ· εἰ γὰρ κατὰ μέσον διαιρετόν, καὶ κατ´

[1, 8]   διορᾶν συμβαίνειν ὡς λέγουσιν; οὔτε γὰρ κατὰ τὰς ἁφὰς ἐνδέχεται διιέναι

[1, 10]   Ὅπερ ἐπὶ τούτων συμβαίνει· ὁ γὰρ καττίτερος ὡς πάθος τι ὢν

[1, 8]   εἶναι καὶ ἀκίνητον· τὸ μὲν γὰρ κενὸν οὐκ ὄν, κινηθῆναι δ´

[1, 6]   τὸ ἁπτόμενον ἁπτομένου ἁπτόμενον· καὶ γὰρ κινεῖ κινούμενα πάντα σχεδὸν τὰ

[1, 5]   σώματος δ´ ἤδη τοιουδί (σῶμα γὰρ κοινὸν οὐδέν) ἡ αὐτὴ καὶ

[1, 8]   μὴ ὄν φησιν εἶναι. Τὸ γὰρ κυρίως ὂν παμπλῆρες ὄν· ἀλλ´

[1, 7]   τοῦ κινεῖν καὶ κινεῖσθαι· διχῶς γὰρ λέγεται καὶ τὸ κινοῦν· ἐν

[1, 10]   μικτὰ μάλιστα τῶν σωμάτων· εὐόριστον γὰρ μάλιστα τὸ ὑγρὸν τῶν διαιρετῶν,

[1, 3]   τις ἂν ᾖ· ἧς μὲν γὰρ μᾶλλον αἱ διαφοραὶ τόδε τι

[1, 7]   ὑπὸ τοῦ ὁμοίου μηθέν· τί γὰρ μᾶλλον θάτερον ἔσται ποιητικὸν ἢ

[1, 8]   συμβαίνει τὸν αὐτὸν τρόπον· οὔτε γὰρ μανότερα οὔτε πυκνότερα οἷόν τε

[1, 5]   ὅταν ἐξ ὕδατος ἀήρ· τότε γὰρ μείζων ὁ ὄγκος γέγονεν· οὐ

[1, 1]   καὶ τὴν φθορὰν ἀλλοίωσιν· ἀεὶ γὰρ μένειν τὸ ὑποκείμενον ταὐτὸ καὶ

[1, 5]   αὐξανόμενον ὥσπερ τὸ ἐλαυνόμενον· τούτου γὰρ μένοντος τὰ μόρια μεταβάλλει κατὰ

[1, 9]   διαθιγῇ, καθάπερ λέγει Δημόκριτος· οὔτε γὰρ μεταταχθὲν οὔτε μετατεθὲν τὴν φύσιν

[1, 7]   ἔσχατον καὶ αὐτὸ πάσχον· ὅσα γὰρ μὴ ἔχει τὴν αὐτὴν ὕλην,

[1, 9]   ἀρχῇ τοῦτο λεκτέον. Εἰ μὲν γὰρ μὴ πάντῃ διαιρετὸν τὸ μέγεθος,

[1, 3]   μὴ τόδε μηδ´ ὄν; εἰ γὰρ μηδὲν ἀλλὰ πάντα δυνάμει, χωριστόν

[1, 8]   πόρους ποιεῖν περίεργον· εἰ μὲν γὰρ μηδὲν ποιεῖ κατὰ τὴν ἁφήν,

[1, 8]   γήινα τὸν ὄγκον; εἰ μὲν γὰρ μία φύσις ἐστὶν ἁπάντων, τί

[1, 5]   τὴν ὕλην οὐκ ἔστιν· δεῖ γὰρ νοῆσαι ὥσπερ εἴ τις μετροίη

[1, 10]   μιχθῆναι, καὶ οὐκ ἀπολωλότα· τοῦτο γὰρ ὁ λόγος διηπόρει πρότερον· φαίνεται

[1, 6]   μηδενὸς ποιοῦντος μηδὲ πάσχοντος· καὶ γὰρ οἱ πλείω τὰ στοιχεῖα ποιοῦντες

[1, 6]   ὧν ἀδιορίστως λέγεται νῦν. Πάντες γὰρ οἵ τε τὰ στοιχεῖα γεννῶντες

[1, 2]   οὖν ἔσται λοιπόν; μέγεθος; οὐ γὰρ οἷόν τε· ἔσται γάρ τι

[1, 6]   γε καὶ δεῖ διορίζειν· οὐ γὰρ οἷόν τε πᾶν τὸ κινοῦν

[1, 8]   ἕκαστον λέγειν τῶν ἀδιαιρέτων (οὐ γὰρ οἷόν τε πάσχειν ἀλλ´ ἢ

[1, 7]   ἐναντία καὶ τὰ μεταξύ· καὶ γὰρ ὅλως φθορὰ καὶ γένεσις ἐν

[1, 7]   τυγχάνουσι λέγοντες ἑκάτεροι· τό τε γὰρ ὅμοιον καὶ τὸ πάντῃ πάντως

[1, 8]   τοῦ μὴ ἔχειν πόρους; πᾶν γὰρ ὁμοίως ἔσται πλῆρες. Ἀλλὰ μὴν

[1, 7]   παθητικὸν εἶναι θάτερον θατέρου (πάντα γὰρ ὁμοίως ὑπάρχειν ταὐτὰ τοῖς ὁμοίοις)

[1, 8]   εἰ πλείω τῷ ἑνί· ἀδιαίρετον γὰρ ὂν ἐν τῷ αὐτῷ ἕξει

[1, 3]   δ´ εἰς ἀφανῆ, φθείρεσθαι· τὸ γὰρ ὂν καὶ τὸ μὴ ὂν

[1, 10]   τε μίγνυσθαι τοῖς πράγμασιν· σωζόμενα γὰρ ὁρᾶται. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τὸ

[1, 1]   λέγομεν ὀρθῶς, ῥᾴδιον συνιδεῖν. Ὥσπερ γὰρ ὁρῶμεν ἠρεμούσης τῆς οὐσίας ἐν

[1, 7]   πάσχειν εἰς ἄλληλα πέφυκεν. Καὶ γὰρ ὅταν τὸ ἔλαττον πῦρ ὑπὸ

[1, 3]   γάρ τινα τοῦτο λόγον. Λέγομεν γὰρ ὅτι φθείρεται νῦν ἁπλῶς, καὶ

[1, 9]   τ´ εἶναι καὶ φθίσιν· οὐ γὰρ ὁτιοῦν ἔσται γεγονὸς μεῖζον, εἴπερ

[1, 1]   πρὸς αὑτὸν αὐτός. Ἅμα μὲν γὰρ οὔ φησιν ἕτερον ἐξ ἑτέρου

[1, 2]   γίνεται πλὴν στερεὰ συντιθεμένων· πάθος γὰρ οὐδ´ ἐγχειροῦσι γεννᾶν οὐδὲν ἐξ

[1, 3]   γὰρ ἀδύνατον. Κατ´ ἐνέργειαν μὲν γὰρ οὐδέν ἐστιν ἄπειρον, δυνάμει δ´

[1, 5]   ἐνεῖναι τὴν ὕλην αὐτοῦ. Ἀπείρους γὰρ οὐδὲν κωλύει ὕλας εἶναι, ὥστε

[1, 9]   διῃρημένον· δυνατὸν γὰρ διαιρεθῆναι· γίνεται γὰρ οὐθὲν ἀδύνατον. Ὅλως δὲ τὸ

[1, 8]   κατὰ τὴν ἁφὴν μόνον· κενὸν γὰρ οὐκ εἶναί φησιν· καὶ περὶ

[1, 2]   δὲ μιᾶς οὐκ εἰσίν· ἐφεξῆς γὰρ οὐκ εἰσίν, ὥστ´ οὐ πάντῃ·

[1, 2]   καὶ ᾗ λανθάνει, λέγωμεν. Ἐπεὶ γὰρ οὐκ ἔστι στιγμὴ στιγμῆς ἐχομένη,

[1, 5]   ἢ ἀδύνατον ἀμφοτέρως. Χωριστὴ μὲν γὰρ οὖσα ἢ οὐδένα καθέξει τόπον,

[1, 10]   καὶ εὐόριστα καὶ εὐδιαίρετα· ταῦτα γὰρ οὔτ´ ἐφθάρθαι ἀνάγκη μεμιγμένα οὔτ´

[1, 9]   σχιζομένων τῶν σωμάτων ἄτοπον· ἀναιρεῖ γὰρ οὗτος ὁ λόγος ἀλλοίωσιν, ὁρῶμεν

[1, 10]   ὁτιοῦν παρ´ ὁτιοῦν μέρος, ἀδύνατον γὰρ οὕτω διαιρεθῆναι. Ἢ οὖν οὐκ

[1, 5]   γὰρ χωρίς, γένεσις. Ἔστι μὲν γὰρ οὕτω πῦρ ποιῆσαι ἐπὶ τὸ

[1, 10]   τὴν αἴσθησιν τί ἐστιν. Ὅταν γὰρ οὕτως εἰς μικρὰ διαιρεθῇ τὰ

[1, 8]   πάσχειν ᾗ τυγχάνουσιν ἁπτόμενα· ταύτῃ γὰρ οὐχ ἓν εἶναι. Καὶ συντιθέμενα

[1, 5]   ἀνθρώπου, ἢ ὑπ´ ἐντελεχείας· σκληρὸν γὰρ οὐχ ὑπὸ σκληροῦ γίνεται. Ἐπεὶ

[1, 1]   ποιοῦντες μιᾶς ἀδύνατον ἀλλοιοῦσθαι. Τὰ γὰρ πάθη, καθ´ ἅ φαμεν τοῦτο

[1, 2]   ὅπερ τὴν διαίρεσιν διαφεύγει; εἰ γὰρ πάντῃ διαιρετόν, καὶ τοῦτο δυνατόν,

[1, 8]   εἶναι καὶ κενόν. Εἰ μὲν γὰρ πάντῃ διαιρετόν, οὐδὲν εἶναι ἕν,

[1, 7]   ὅμως ἅπτεσθαι τῆς φύσεως. Λέγομεν γὰρ πάσχειν ὁτὲ μὲν τὸ ὑποκείμενον,

[1, 8]   φασι καὶ ἄπειρον ἔνιοι· τὸ γὰρ πέρας περαίνειν ἂν πρὸς τὸ

[1, 2]   ἐν τῷ πῶς διαφέρειν. Οὔτε γὰρ περὶ αὐξήσεως οὐδεὶς οὐδὲν διώρισεν,

[1, 5]   ὅταν μίξῃς οἶνον ὕδατι· ὁμοίως γὰρ πλεῖον ἑκάτερον. Ἢ ὅτι τοῦ

[1, 7]   ὑπεναντίους ἀλλήλοις λόγους. Οἱ μὲν γὰρ πλεῖστοι τοῦτό γε ὁμονοητικῶς λέγουσιν,

[1, 6]   ἀνάγκη καὶ περὶ ἁφῆς· οὔτε γὰρ ποιεῖν ταῦτα καὶ πάσχειν δύναται

[1, 7]   ἑαυτῷ τὸ πάσχον· τό τε γὰρ ποιοῦν καὶ τὸ πάσχον ἐναντία

[1, 7]   ὄντα, οἷον ἡ ἰατρική· αὐτὴ γὰρ ποιοῦσα ὑγίειαν οὐδὲν πάσχει ὑπὸ

[1, 8]   ῥᾳδίως, οἷον τὰ μεγάλα· προσκόπτει γὰρ πολλοῖς· τὸ δὲ ἀδιαίρετον ὅλως

[1, 5]   σάρξ, ταύτῃ μὲν αὔξει· καὶ γὰρ ποσὴν δεῖ γενέσθαι καὶ σάρκα·

[1, 3]   ὡς ἡ ἑτέρα· ὃ μὲν γάρ ποτε ὂν ὑπόκειται τὸ αὐτό,

[1, 5]   ἀναγκαῖον ἔν τινι εἶναι· ἀεὶ γάρ που ἔσται τὸ γινόμενον ἐξ

[1, 10]   τῶν ὄντων καὶ ἐπαμφοτερίζει· φαίνεται γάρ πως καὶ μικτὰ ἠρέμα, καὶ

[1, 5]   Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον· δεῖ γὰρ σώζειν τῷ λόγῳ τὰ ὑπάρχοντα

[1, 7]   εἴδει ἀνόμοιον καὶ ἐναντίον· πέφυκε γὰρ σῶμα μὲν ὑπὸ σώματος, χυμὸς

[1, 2]   ἄτομα καὶ ἐξ ἀτόμων (πολλὰ γὰρ τὰ ἀδύνατα) οὔτε οὕτως ὥστε

[1, 1]   καθάπερ καὶ ἕτεροι. Ἐμπεδοκλῆς μὲν γὰρ τὰ μὲν σωματικὰ τέτταρα, τὰ

[1, 1]   Λεύκιππος καὶ Δημόκριτος. Ὁ μὲν γὰρ τὰ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα τίθησιν, οἷον

[1, 8]   πόρων, περίεργον οἱ πόροι· εἰ γὰρ ταύτῃ τι πάσχει τὸ πᾶν,

[1, 3]   τρόπον καὶ περὶ φθορᾶς. Εἰ γάρ τι γίνεται, δῆλον ὡς ἔσται

[1, 2]   οὐ γὰρ οἷόν τε· ἔσται γάρ τι οὐ διῃρημένον, ἦν δὲ

[1, 3]   μὴ ὂν μηδέν ἐστιν· οὔτε γὰρ τὶ οὔτε ποιὸν οὔτε ποσὸν

[1, 3]   τουδὶ γένεσις δὲ τουδί· ζητεῖ γάρ τινα τοῦτο λόγον. Λέγομεν γὰρ

[1, 7]   ἄλλους ἰδίως ἔλεξε μόνος· φησὶ γὰρ τὸ αὐτὸ καὶ ὅμοιον εἶναι

[1, 10]   χοεῦσιν ὕδατος οὐ μίγνυται· λύεται γὰρ τὸ εἶδος καὶ μεταβάλλει εἰς

[1, 5]   δ´ ὡς οὔ. Κατὰ μὲν γὰρ τὸ εἶδος ὁτῳοῦν προσελήλυθεν, κατὰ

[1, 5]   καὶ τῷ ἀλλοιουμένῳ· ἐν τούτοις γὰρ τὸ κινοῦν, ἐπεὶ καὶ τὸ

[1, 6]   τοῦ ποιοῦντος ἐροῦμεν ὡσαύτως· καὶ γὰρ τὸ κινοῦν ποιεῖν τί φασι

[1, 5]   τρόπος διαφέρει τῆς μεταβολῆς· φαίνεται γὰρ τὸ μὲν ἀλλοιούμενον οὐκ ἐξ

[1, 10]   καὶ τοιούτῳ μικτόν (πρὸς ὁμώνυμον γὰρ τὸ μικτόν) ἡ δὲ μίξις

[1, 7]   ἐπὶ τῶν ποιητικῶν· ἐκεῖ τε γὰρ τὸ πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον, καὶ

[1, 3]   τινος, εἴρηται τὸ αἴτιον· διὰ γὰρ τὸ τὴν ὕλην διαφέρειν ἢ

[1, 5]   μίξει, οἷον ὅτι οἶνος· ποιεῖ γὰρ τὸ τοῦ οἴνου ἔργον ἀλλ´

[1, 3]   διώρισται ταῖς κατηγορίαις· τὰ μὲν γὰρ τόδε τι σημαίνει, τὰ δὲ

[1, 6]   δ´ οἷσπερ καὶ τόπος· καὶ γὰρ τοῖς μαθηματικοῖς ὁμοίως ἀποδοτέον ἁφὴν

[1, 7]   ἐπὶ τοῦ ποιοῦντος· ὁτὲ μὲν γὰρ τὸν ἄνθρωπόν φαμεν θερμαίνειν, ὁτὲ

[1, 7]   καὶ περὶ τοῦ ποιοῦντος· καὶ γὰρ τὸν ἰατρόν φαμεν ὑγιάζειν καὶ

[1, 3]   γίνεται δ´ ἁπλῶς οὔ· φαμὲν γὰρ τὸν μανθάνοντα γίνεσθαι μὲν ἐπιστήμονα,

[1, 3]   εἴπομεν νῦν τρόπον· νῦν μὲν γὰρ τοσοῦτον διώρισται, τί δή ποτε

[1, 2]   φυσικῶς καὶ λογικῶς σκοποῦντες· περὶ γὰρ τοῦ ἄτομα εἶναι μεγέθη οἱ

[1, 7]   εἰ μὴ κατὰ μεταφοράν· καὶ γὰρ τοῦ μὲν ποιοῦντος ὅταν ὑπάρχῃ,

[1, 2]   οὐθέν ἐστι μέγεθος ἀδιαίρετον· διαφέρει γὰρ τοῦτο πλεῖστον. Καὶ πάλιν εἰ

[1, 2]   ἑνὸς μετακινηθέντος· ἐκ τῶν αὐτῶν γὰρ τραγῳδία καὶ κωμῳδία γίνεται γραμμάτων.

[1, 3]   ἕτερα ὑποτίθεσθαι διαφέρει οὐδέν· τὸν γὰρ τρόπον ζητοῦμεν, ἀλλ´ οὐ τὸ

[1, 5]   αὐξανομένου καὶ ὑπομένοντος· ἐν μὲν γὰρ τῷ γίνεσθαί τι ἁπλῶς ἢ

[1, 2]   μεταβολήν· τὸ δὲ διαφέρει. Ἐν γὰρ τῷ ὑποκειμένῳ τὸ μέν ἐστι

[1, 8]   κατὰ φύσιν ἥπερ ἐστίν. Ἐνίοις γὰρ τῶν ἀρχαίων ἔδοξε τὸ ὂν

[1, 8]   εἶναι τὸ δοξάζειν οὕτως· οὐδένα γὰρ τῶν μαινομένων ἐξεστάναι τοσοῦτον ὥστε

[1, 6]   Ἀρχὴν δὲ λάβωμεν τήνδε. Ἀνάγκη γὰρ τῶν ὄντων ὅσοις ἐστὶ μίξις,

[1, 5]   χειρός, ὅτι ἀνάλογον ηὔξηται· ἡ γὰρ ὕλη ἑτέρα οὖσα δήλη μᾶλλον

[1, 7]   ἐν ὕλῃ, παθητικά. Τὴν μὲν γὰρ ὕλην λέγομεν ὁμοίως ὡς εἰπεῖν

[1, 3]   ἀλλήλων οὐδ´ ἐξ ἐναντίων; τούτοις γὰρ ὑπάρχει τἀναντία, πυρί, γῇ, ὕδατι,

[1, 8]   τῷ πάσχειν τι λέγεται· τὸ γὰρ ὑπεικτικὸν μαλακόν. Ἀλλὰ μὴν ἄτοπον

[1, 5]   τρόπον τοῦ φερομένου. Τὸ μὲν γὰρ φερόμενον ὅλον ἀλλάττει τόπον, τὸ

[1, 1]   τοῖς περὶ Ἐμπεδοκλέα· ὁ μὲν γάρ φησι πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ

[1, 2]   χροιὰν οὔ φησιν εἶναι· τροπῇ γὰρ χρωματίζεσθαι. Τοῖς δ´ εἰς ἐπίπεδα

[1, 5]   σάρκα. Οὐκοῦν ἅμα ὄντος· εἰ γὰρ χωρίς, γένεσις. Ἔστι μὲν γὰρ

[1, 10]   καττίτερον καὶ τὸν χαλκόν. Ἔνια γὰρ ψελλίζεται πρὸς ἄλληλα τῶν ὄντων

[1, 8]   καὶ μηθενὸς ποιητικὸν πάθους· οὔτε γὰρ ψυχρὸν οὔτε σκληρὸν οἷόν τ´

[1, 10]   τοῦ γεννητοῦ καὶ φθαρτοῦ· δῆλον γὰρ ὡς δεῖ διαφέρειν, εἴπερ ἔστιν.

[1, 7]   δὲ τὸ θερμόν· ἔστι μὲν γὰρ ὡς ἡ ὕλη πάσχει, ἔστι

[1, 5]   καὶ γένοιτο ξηρόν· ἔστι μὲν γὰρ ὡς τὸ ὅμοιον ὁμοίῳ αὐξάνεται,

[1, 1]   τὰ σύστοιχα τούτων. Ἧι μὲν γὰρ ὡς ὕλη ὑπόκειται, ἐξ οὗ

[1, 10]   αὐτῶν, δυνάμει δ´ ἔτι ἑκατέρου ἅπερ ἦσαν πρὶν μιχθῆναι, καὶ οὐκ

[1, 3]   ἄλλων τι τῶν εἰρημένων, ἔσται, καθάπερ εἴπομεν, χωριστὰ τὰ πάθη τῶν

[1, 7]   καὶ πλησιάζοντος ἀνάγκη θερμαίνεσθαι· διό, καθάπερ εἴρηται, τὰ μὲν τῶν ποιητικῶν

[1, 2]   ἀλλοίωσιν καὶ γένεσιν ἐνδέχεται ποιεῖν, καθάπερ εἴρηται, τροπῇ καὶ διαθιγῇ μετακινοῦντα

[1, 9]   πόρους ἄν τις λέγοι μᾶλλον, καθάπερ ἐν τοῖς μεταλλευομένοις διατείνουσι τοῦ

[1, 2]   ἐπίπεδα. Τοῦτο μὲν οὖν αὐτό, καθάπερ καὶ ἐν ἄλλοις εἰρήκαμεν, ἄλογον

[1, 1]   πολλὰ δὲ λέγει τὰ στοιχεῖα, καθάπερ καὶ ἕτεροι. Ἐμπεδοκλῆς μὲν γὰρ

[1, 9]   παθόν, οὐδὲ τροπῇ καὶ διαθιγῇ, καθάπερ λέγει Δημόκριτος· οὔτε γὰρ μεταταχθὲν

[1, 1]   μὲν ὕδωρ τὸ δὲ πῦρ, καθάπερ λέγει τὸν μὲν ἥλιον λευκὸν

[1, 10]   ἐστι μιχθῆναί τι ἕτερον ἑτέρῳ, καθάπερ λέγουσί τινες· ὄντων μὲν γὰρ

[1, 3]   γὰρ αἴσθησις ἐπιστήμης ἔχει δύναμιν. Καθάπερ οὖν αὐτοὶ τῷ αἰσθάνεσθαι ἢ

[1, 3]   ἐπιστήμονα, γίνεσθαι δ´ ἁπλῶς οὔ. Καθάπερ οὖν πολλάκις διορίζομεν λέγοντες ὅτι

[1, 8]   Δημόκριτος, ἀρχὴν ποιησάμενοι κατὰ φύσιν ἥπερ ἐστίν. Ἐνίοις γὰρ τῶν ἀρχαίων

[1, 8]   πάθη, ὥστε καὶ ἐὰν πάσχῃ ᾗπερ ψύχεται, ταύτῃ τι καὶ ἄλλο

[1, 2]   ἢ πῶς χωρίζεται ταῦτα; ὥστ´ εἴπερ ἀδύνατον ἐξ ἁφῶν ἢ στιγμῶν

[1, 10]   ὅλῳ τὸ μόριον. Φαμὲν δ´, εἴπερ δεῖ μεμίχθαι τι, τὸ μιχθὲν

[1, 2]   μεγέθη ἀόρατα, ἄλλως τε καὶ εἴπερ ἔσται γένεσις καὶ φθορὰ ἡ

[1, 9]   γὰρ ὁτιοῦν ἔσται γεγονὸς μεῖζον, εἴπερ ἔσται πρόσθεσις, καὶ μὴ πᾶν

[1, 10]   δ´ ἐστὶ πᾶν σῶμα διαιρετόν, εἴπερ ἐστὶ σῶμα σώματι μικτὸν ὁμοιομερές,

[1, 10]   δῆλον γὰρ ὡς δεῖ διαφέρειν, εἴπερ ἔστιν. Ὥστε τούτων ὄντων φανερῶν

[1, 5]   δὲ γέγονεν· τὸ σῶμα δέ, εἴπερ, ηὔξηται. Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον·

[1, 3]   οὔτε ποῦ τὸ μὴ ὄν. Εἴπερ οὖν ἀεί τι τῶν ὄντων

[1, 3]   δ´ οὐχ ἁπλῶς, πάλιν σκεπτέον, εἴπερ τὸ αὐτό ἐστι γένεσις μὲν

[1, 7]   εἴη οὔτε ἄφθαρτον οὔτε ἀκίνητον, εἴπερ τὸ ὅμοιον ᾗ ὅμοιον ποιητικόν·

[1, 6]   τε πᾶν τὸ κινοῦν ποιεῖν, εἴπερ τὸ ποιοῦν ἀντιθήσομεν τῷ πάσχοντι,

[1, 3]   αἴτιον τοῦ συνείρειν τὴν γένεσιν, εἴπερ τὸ φθειρόμενον εἰς τὸ μὴ

[1, 10]   καὶ ποῖα μικτὰ τῶν ὄντων, ἐπείπερ ἐστὶν ἔνια τοιαῦτα οἷα παθητικά

[1, 7]   περὶ τοῦ ποιεῖν καὶ πάσχειν ὅνπερ καὶ περὶ τοῦ κινεῖν καὶ

[1, 10]   μὲν δεκτικὸν θάτερον δ´ εἶδος. Ὅπερ ἐπὶ τούτων συμβαίνει· ὁ γὰρ

[1, 2]   καὶ ταῖς τῶν σχημάτων διαφοραῖς, ὅπερ ποιεῖ Δημόκριτος. Διὸ καὶ χροιὰν

[1, 10]   μιχθὲν ἐξ ἀμφοῖν ἢ μικρόν, ὅπερ συμβαίνει περὶ τὸν καττίτερον καὶ

[1, 2]   τοῦτο δυνατόν. Τί γὰρ ἔσται ὅπερ τὴν διαίρεσιν διαφεύγει; εἰ γὰρ

[1, 1]   τοῦ νείκους καὶ τῆς φιλίας. Διόπερ καὶ τότε ἐξ ἑνὸς ἐγεννήθησαν·

[1, 6]   τοῖς ἔχουσι θέσιν, θέσις δ´ οἷσπερ καὶ τόπος· καὶ γὰρ τοῖς

[1, 8]   ἢ διαφέρει θάτερα τῶν ἑτέρων, ὥσπερ ἂν εἰ τὰ μὲν εἴη

[1, 3]   διὰ τί γίνεται ἀεὶ ἀπολλυμένων· ὥσπερ γὰρ καὶ τὸ φθείρεσθαι ἁπλῶς

[1, 1]   ὅτι λέγομεν ὀρθῶς, ῥᾴδιον συνιδεῖν. Ὥσπερ γὰρ ὁρῶμεν ἠρεμούσης τῆς οὐσίας

[1, 7]   αὐτὴν εἶναι τῶν ἀντικειμένων ὁποτερουοῦν, ὥσπερ γένος ὄν, τὸ δὲ δυνάμενον

[1, 6]   ἄλλον τρόπον. Εἰ οὖν ἐστίν, ὥσπερ διωρίσθη πρότερον, τὸ ἅπτεσθαι τὸ

[1, 1]   ἀλλοιώσεως καὶ γενέσεως, ἢ χωρίς, ὥσπερ διώρισται καὶ τοῖς ὀνόμασιν. Τῶν

[1, 5]   οὐκ ἔστιν· δεῖ γὰρ νοῆσαι ὥσπερ εἴ τις μετροίη τῷ αὐτῷ

[1, 5]   δὲ μεγέθους ὕλην εἶναι χωριστήν, ὥσπερ εἴρηται πρότερον. Εἰ δὲ σώματι,

[1, 8]   ἀλλ´ εἶναι τοῦτ´ ἀδύνατον, ἀλλ´ ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς καὶ τῶν ἄλλων τινές

[1, 5]   ἔσται μεταβάλλοντος, ἀλλὰ διὰ τὸ ὥσπερ ἐν ἀγγείῳ τῷ ὕδατι ἐνεῖναι

[1, 8]   δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων, ὥσπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραφε Πλάτων.

[1, 2]   Λεύκιππος, σώματα ταῦτ´ ἐστίν, ἢ ὥσπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ ἐπίπεδα. Τοῦτο

[1, 7]   ἀπαθῆ τὰ δὲ παθητικά. Καὶ ὥσπερ ἐπὶ κινήσεως τὸν αὐτὸν ἔχει

[1, 8]   οὖν ἐπί τινων οὕτω διώρισαν, ὥσπερ καὶ Ἐμπεδοκλῆς, οὐ μόνον ἐπὶ

[1, 5]   οὖν ἁπλῶς ἕτερον ἐξ ἑτέρου, ὥσπερ καὶ ἐν ἄλλοις διώρισται, καὶ

[1, 8]   δὲ καὶ Ἐμπεδοκλεῖ ἀναγκαῖον λέγειν, ὥσπερ καὶ Λεύκιππός φησιν· εἶναι γὰρ

[1, 6]   περὶ ἁφῆς. Σχεδὸν μὲν οὖν, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων ὀνομάτων ἕκαστον

[1, 5]   τῶν τοιούτων μορίων ἐστὶ διττόν, ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐν

[1, 1]   σκληρὸν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον, ὥσπερ καὶ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς ἠέλιον μὲν

[1, 2]   περὶ αὐξήσεως οὐδεὶς οὐδὲν διώρισεν, ὥσπερ λέγομεν, ὅ τι μὴ κἂν

[1, 5]   ὑπὸ τούτου ηὐξήθη> ἢ μιχθέν, ὥσπερ οἴνῳ εἴ τις ἐπιχέοι ὕδωρ,

[1, 5]   τὴν αὔξησιν ἢ τὴν φθίσιν, ὥσπερ ὅταν ἐξ ὕδατος ἀήρ· τότε

[1, 5]   γὰρ καὶ ὃ καὶ ᾧ, ὥσπερ ὅταν μίξῃς οἶνον ὕδατι· ὁμοίως

[1, 5]   τὸ μὲν καθόλου οὐ γίνεται, ὥσπερ οὐδὲ ζῷον ὃ μήτ´ ἄνθρωπος

[1, 3]   φθορὰ δ´ ἁπλῶς, οἷον πυρός, ὥσπερ Παρμενίδης λέγει δύο, τὸ ὂν

[1, 5]   μόρια μεταβάλλει κατὰ τόπον, οὐχ ὥσπερ τὰ τῆς σφαίρας· τὰ μὲν

[1, 5]   ἀλλάττει τόπον, τὸ δ´ αὐξανόμενον ὥσπερ τὸ ἐλαυνόμενον· τούτου γὰρ μένοντος

[1, 3]   καὶ τῷ μὴ αἰσθάνεσθαι διορίζουσιν, ὥσπερ τὸ μὲν ἐπιστητὸν ὄν, τὸ

[1, 5]   οἶνον ποιεῖν τὸ μιχθέν; καὶ ὥσπερ τὸ πῦρ ἁψάμενον τοῦ καυστοῦ,

[1, 10]   πάλιν· οὔτε διαμένουσιν οὖν ἐνεργείᾳ ὥσπερ τὸ σῶμα καὶ τὸ λευκόν,

[1, 10]   τὸ μιχθὲν ὁμοιομερὲς εἶναι, καὶ ὥσπερ τοῦ ὕδατος τὸ μέρος ὕδωρ,

[1, 8]   τί οὐ γίνεται ἁψάμενα ἕν, ὥσπερ ὕδωρ ὕδατος ὅταν θίγῃ; οὐδὲν

[1, 9]   διακρίνεσθαι δύναται κατὰ τὰς ἁφάς, ὥσπερ φασί τινες, κἂν μήπω ᾖ

[1, 5]   ὕδωρ οὐκ ηὔξηται οὐδ´ ὁ ἀήρ, ἀλλὰ τὸ μὲν ἀπόλωλε τὸ

[1, 2]   εἰς ἐλάττω ὑδάτια διαιρεθῇ, θᾶττον ἀὴρ γίνεται, ἐὰν δὲ συγκριθῇ, βραδύτερον.

[1, 5]   δ´ οὐδ´ οὕτω φαίνεται γινόμενος ἀὴρ ἐξ ὕδατος, οἷον ἐξιὼν ὑπομένοντος.

[1, 5]   Λέγω δ´ οἷον εἰ γίνεται ἀὴρ ἐξ ὕδατος, οὐ τοῦ ὕδατος

[1, 4]   φθαρῇ εἰς ἀέρα· ὁ γὰρ ἀὴρ ἐπιεικῶς ἀναίσθητον. Ἐν δὲ τούτοις

[1, 4]   αἷμα πάσης ἢ ἐξ ὕδατος ἀὴρ ἢ ἐξ ἀέρος παντὸς ὕδωρ,

[1, 3]   τὸ φθείρεσθαι· πνεῦμα γὰρ καὶ ἀὴρ κατὰ μὲν τὴν αἴσθησιν ἧττόν

[1, 9]   ἀέρα τὸ πῦρ, ὁ δ´ ἀὴρ τὸ σῶμα θερμαίνει, πεφυκὼς ποιεῖν

[1, 5]   φθίσιν, ὥσπερ ὅταν ἐξ ὕδατος ἀήρ· τότε γὰρ μείζων ὁ ὄγκος

[1, 5]   ἔτι σὰρξ καὶ ὀστοῦν ἢ χεῖρ καὶ βραχίων. Ὥστε ἔστι μὲν

[1, 5]   Σὰρξ δὲ ἢ ὀστοῦν ἢ χεὶρ καὶ τούτων τὰ ὁμοιομερῆ. Προσελθόντος

[1, 3]   οἷον ἐν μὲν οὐσίᾳ ἐὰν πῦρ ἀλλ´ οὐκ ἐὰν γῆ, ἐν

[1, 9]   οὐ μόνον ἁπτόμενον θερμαίνει τὸ πῦρ, ἀλλὰ κἂν ἄποθεν ᾖ· τὸν

[1, 5]   τὸ μιχθέν; καὶ ὥσπερ τὸ πῦρ ἁψάμενον τοῦ καυστοῦ, οὕτως ἐν

[1, 1]   ἑνὸς ἐγεννήθησαν· οὐ γὰρ δὴ πῦρ γε καὶ γῆ καὶ ὕδωρ

[1, 10]   τῷ πυρί, ἀλλὰ τὸ μὲν πῦρ γίνεσθαι, τὴν δὲ φθείρεσθαι. Τὸν

[1, 3]   καὶ τὸ βαρὺ μὴ ὄν, πῦρ δὲ καὶ τὸ κοῦφον τὸ

[1, 8]   μαινομένων ἐξεστάναι τοσοῦτον ὥστε τὸ πῦρ ἓν εἶναι δοκεῖν καὶ τὸν

[1, 7]   ὕλη παθητικόν. Τὸ μὲν οὖν πῦρ ἔχει ἐν ὕλῃ τὸ θερμόν·

[1, 7]   καὶ εὔλογον ἤδη τό τε πῦρ θερμαίνειν καὶ τὸ ψυχρὸν ψύχειν,

[1, 1]   τὸ μὲν ὕδωρ τὸ δὲ πῦρ, καθάπερ λέγει τὸν μὲν ἥλιον

[1, 1]   ἢ τὰ πολλά, λέγω δὲ πῦρ καὶ γῆν καὶ τὰ σύστοιχα

[1, 3]   τὸ μὴ ὂν εἶναι φάσκων πῦρ καὶ γῆν. Τὸ δὴ ταῦτα

[1, 3]   στέρησις, διαφέρουσι δὲ γῆ καὶ πῦρ καὶ ταύταις ταῖς διαφοραῖς. Δοκεῖ

[1, 1]   Ἐμπεδοκλέα· ὁ μὲν γάρ φησι πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα καὶ

[1, 1]   καὶ στοιχεῖα, γῆν δὲ καὶ πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα σύνθετα·

[1, 9]   τὸν μὲν γὰρ ἀέρα τὸ πῦρ, ὁ δ´ ἀὴρ τὸ σῶμα

[1, 3]   οἷον ἴσως ἡ μὲν εἰς πῦρ ὁδὸς γένεσις μὲν ἁπλῆ, φθορὰ

[1, 5]   γένεσις. Ἔστι μὲν γὰρ οὕτω πῦρ ποιῆσαι ἐπὶ τὸ ὑπάρχον ἐπιθέντα

[1, 1]   τὴν κίνησιν γίνονται γῆ καὶ πῦρ, τὸ ἓν στοιχεῖον· ᾗ δὲ

[1, 5]   ἢ ὁμοιοειδοῦς ἢ ὁμογενοῦς, οἷον πῦρ ὑπὸ πυρὸς ἢ ἄνθρωπος ὑπ´

[1, 7]   Καὶ γὰρ ὅταν τὸ ἔλαττον πῦρ ὑπὸ τοῦ πλείονος φθείρηται, διὰ

[1, 5]   τις μετροίη τῷ αὐτῷ μέτρῳ ὕδωρ· ἀεὶ γὰρ ἄλλο καὶ ἄλλο

[1, 4]   ἀὴρ ἢ ἐξ ἀέρος παντὸς ὕδωρ, γένεσις ἤδη τὸ τοιοῦτον, τοῦ

[1, 4]   πάσαις ταῖς αἰσθήσεσιν, οἷον ὅταν ὕδωρ γένηται ἢ φθαρῇ εἰς ἀέρα·

[1, 4]   φθαρέντι, οἷον ὅταν ἐξ ἀέρος ὕδωρ, εἰ ἄμφω διαφανῆ ἢ ψυχρά,

[1, 1]   καὶ γῆν ἐξ ὕδατος καὶ ὕδωρ ἐκ γῆς, ὁμοίως δὲ καὶ

[1, 1]   μὲν γάρ φησι πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα καὶ γῆν στοιχεῖα

[1, 1]   γῆν δὲ καὶ πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα σύνθετα· παν σπερμίαν

[1, 1]   μὴ δυνατὸν ἐκ πυρὸς γενέσθαι ὕδωρ μηδ´ ἐξ ὕδατος γῆν, οὐδ´

[1, 5]   ὥσπερ οἴνῳ εἴ τις ἐπιχέοι ὕδωρ, ὁ δὲ δύναιτο οἶνον ποιεῖν

[1, 5]   μηκέτι ποιεῖν δύνηται, ἀλλ´ οἷον ὕδωρ οἴνῳ ἀεὶ πλεῖον μιγνύμενον τέλος

[1, 1]   πῦρ γε καὶ γῆ καὶ ὕδωρ ὄντα ἓν ἦν τὸ πᾶν.

[1, 10]   καὶ μεταβάλλει εἰς τὸ πᾶν ὕδωρ. Ὅταν δὲ ταῖς δυνάμεσιν ἰσάζῃ

[1, 5]   οἷον εἰ σῶμα. Τὸ δ´ ὕδωρ οὐκ ηὔξηται οὐδ´ ὁ ἀήρ,

[1, 10]   ὥσπερ τοῦ ὕδατος τὸ μέρος ὕδωρ, οὕτω καὶ τοῦ κραθέντος. Ἂν

[1, 1]   καὶ πάθεσιν ἐγένετο τὸ μὲν ὕδωρ τὸ δὲ πῦρ, καθάπερ λέγει

[1, 5]   μιγνύμενον τέλος ὑδαρῆ ποιεῖ καὶ ὕδωρ, τότε φθίσιν ποιεῖται τοῦ ποσοῦ,

[1, 8]   οὐ γίνεται ἁψάμενα ἕν, ὥσπερ ὕδωρ ὕδατος ὅταν θίγῃ; οὐδὲν γὰρ

Livre, Chap.
[1, 3]	οὗ γίνεται, οὐχ ὑπολείπει· τοῦτο	γὰρ	ἀδύνατον. Κατ´ ἐνέργειαν μὲν γὰρ
[1, 9]	κἂν ἄποθεν ᾖ· τὸν μὲν	γὰρ	ἀέρα τὸ πῦρ, ὁ δ´
[1, 4]	ἢ φθαρῇ εἰς ἀέρα· ὁ	γὰρ	ἀὴρ ἐπιεικῶς ἀναίσθητον. Ἐν δὲ
[1, 3]	δ´ ἄγνωστον μὴ ὄν· ἡ	γὰρ	αἴσθησις ἐπιστήμης ἔχει δύναμιν. Καθάπερ
[1, 7]	εἶναι τὴν γραμμήν· οὐκ ἐξίστησι	γὰρ	ἄλληλα τῆς φύσεως ὅσα μήτ´
[1, 5]	τῷ αὐτῷ μέτρῳ ὕδωρ· ἀεὶ	γὰρ	ἄλλο καὶ ἄλλο τὸ γινόμενον.
[1, 1]	εἶναι τοῦτο καὶ ἀλλοίωσιν· εἴτε	γὰρ	ἀλλοίωσίς ἐστι, καὶ τὸ ὑποκείμενον
[1, 3]	εἴτε καί πως ἄλλως. Ἀπορήσειε	γὰρ	ἄν τις ἆρ´ ἔστιν οὐσίας
[1, 5]	αὔξησιν εἰς ἐντελέχειαν μεγέθους· γένεσις	γὰρ	ἂν εἴη σώματος μᾶλλον, οὐκ
[1, 3]	ποσὸν οὔτε τὸ ποῦ· χωριστὰ	γὰρ	ἂν εἴη τὰ πάθη τῶν
[1, 5]	δὲ μηδὲν ἔχοντος μέγεθος· χωριστὸν	γὰρ	ἂν εἴη τὸ κενόν, τοῦτο
[1, 5]	τοῦτο αὐτὸ καθ´ αὑτό· γένεσις	γὰρ	ἂν ἦν, οὐκ αὔξησις· ἀλλὰ
[1, 3]	οὐχ ὑπολείπει τὴν φύσιν· ἅμα	γὰρ	ἂν ἴσως τοῦτο γένοιτο δῆλον,
[1, 8]	ψυχρὸν τὸ δὲ θερμόν· οὐδὲ	γὰρ	ἂν μία τις εἴη ἡ
[1, 7]	τὸ μηθαμῇ ταὐτὸν ὡσαύτως· οὐδὲν	γὰρ	ἂν πάθοι λευκότης ὑπὸ γραμμῆς
[1, 10]	φάσκοντες εἶναι καὶ μεμίχθαι· οὐ	γὰρ	ἅπαν ἅπαντι μικτόν, ἀλλ´ ὑπάρχειν
[1, 3]	πάντα τοῦτον τὸν τρόπον. Εἰ	γὰρ	ἁπλῶς ἔσται γένεσις, ἁπλῶς ἄν
[1, 2]	ἔσται ὃ λέγομεν προιοῦσιν. Ἔχει	γὰρ	ἀπορίαν, εἴ τις θείη σῶμά
[1, 7]	κινήσεως, δοκεῖ τοῦτο κινεῖν (ἡ	γὰρ	ἀρχὴ πρώτη τῶν αἰτίων) καὶ
[1, 8]	ὥσπερ καὶ Λεύκιππός φησιν· εἶναι	γὰρ	ἄττα στερεά, ἀδιαίρετα δέ, εἰ
[1, 5]	ἴδιος ἀλλὰ γενέσεως ὅλως. Ἡ	γὰρ	αὔξησίς ἐστι τοῦ ἐνυπάρχοντος μεγέθους
[1, 5]	μείζων ὁ ὄγκος γέγονεν· οὐ	γὰρ	αὔξησις τοῦτο ἀλλὰ γένεσις μὲν
[1, 7]	ὅμοιον ᾗ ὅμοιον ποιητικόν· αὐτὸ	γὰρ	αὑτὸ κινήσει πᾶν, τό τε
[1, 1]	οὖν τούτων τῶν διαφορῶν (εἰσὶ	γὰρ	ἀφαιρεταὶ γενόμεναί γε) δῆλον ὡς
[1, 2]	ἐν ᾧ σφάλλεται πάντα. Ἔστι	γὰρ	γένεσις ἁπλῆ καὶ φθορὰ οὐ
[1, 3]	τὸ μὴ ὄν. Τὶς μὲν	γὰρ	γένεσις ἐκ μὴ ὄντος τινός,
[1, 3]	Εἰκότως οὖν οὐχ ὑπολείπει· ἡ	γὰρ	γένεσις φθορὰ τοῦ μὴ ὄντος,
[1, 2]	εἰς ἐπίπεδα διαιροῦσιν οὐκέτι· οὐδὲν	γὰρ	γίνεται πλὴν στερεὰ συντιθεμένων· πάθος
[1, 3]	γίνεται τῶν γινομένων ἕκαστον; οὐ	γὰρ	δὴ διὰ τὸ ἄπειρον εἶναι
[1, 10]	ἐὰν μὴ γλίσχρον ᾖ· ταῦτα	γὰρ	δὴ πλείω καὶ μείζω μόνον
[1, 1]	τότε ἐξ ἑνὸς ἐγεννήθησαν· οὐ	γὰρ	δὴ πῦρ γε καὶ γῆ
[1, 10]	ἐναντίωσιν ἔχει τῶν ποιούντων· ταῦτα	γὰρ	δὴ ὑπ´ ἀλλήλων ἐστὶ παθητικά.
[1, 9]	ᾖ διῃρημένον, ἔσται διῃρημένον· δυνατὸν	γὰρ	διαιρεθῆναι· γίνεται γὰρ οὐθὲν ἀδύνατον.
[1, 8]	σωμάτων πόρους ποιεῖν γελοῖον· ᾗ	γὰρ	διαιρετά, δύναται χωρίζεσθαι. ~Τίνα δὲ
[1, 8]	καὶ διὰ τῆς ἁφῆς (ταύτῃ	γὰρ	διαιρετὸν ἕκαστον) Πλάτωνι δὲ κατὰ
[1, 9]	δέ, ἢ διαιρετὸν εἶναι· εἰ	γὰρ	διακρίνεσθαι δύναται κατὰ τὰς ἁφάς,
[1, 8]	μᾶλλον τῶν μικρῶν· τὰ μὲν	γὰρ	διαλύεται ῥᾳδίως, οἷον τὰ μεγάλα·
[1, 8]	ὕδωρ ὕδατος ὅταν θίγῃ; οὐδὲν	γὰρ	διαφέρει τὸ ὕστερον τοῦ προτέρου.
[1, 8]	τῷ Τιμαίῳ γέγραφε Πλάτων. Τοσοῦτον	γὰρ	διαφέρει τοῦ μὴ τὸν αὐτὸν
[1, 5]	δὲ μόνον σάρξ, τρέφει· ταύτῃ	γὰρ	διαφέρει τροφὴ καὶ αὔξησις τῷ
[1, 8]	πόρων, εἰ πλήρης ἕκαστος· τί	γὰρ	διοίσει τοῦ μὴ ἔχειν πόρους;
[1, 2]	ἀδιαίρετον οὐδὲν ἄτοπον· τὸ μὲν	γὰρ	δυνάμει διαιρετόν, τὸ δ´ ἐντελεχείᾳ
[1, 3]	ἄλλον ἐξ ὄντος ἀεί· τὸ	γὰρ	δυνάμει ὂν ἐντελεχείᾳ δὲ μὴ
[1, 2]	διαιρεθῆναι κατὰ πᾶν σημεῖον (οὐ	γὰρ	δυνατόν) ἀλλὰ μέχρι του. Ἀνάγκη
[1, 2]	ἀδύνατον δόξειεν ἂν εἶναι. Εἰ	γὰρ	δυνατόν, κἂν γένοιτο, οὐχ ὥστε
[1, 7]	ποιοῦν καὶ τὸ πάσχον· οὐ	γὰρ	ἐγχωρεῖν τὰ ἕτερα καὶ διαφέροντα
[1, 8]	ἐν τῷ κενῷ φέρεσθαι (κενὸν	γὰρ	εἶναι) καὶ συνιστάμενα μὲν γένεσιν
[1, 10]	ἔφθαρται τῶν μιγνυμένων ἑκάτερον· οὐ	γὰρ	εἶναι μεμιγμένα τά γε ὅλως
[1, 2]	τὸ μέγεθος εἰς μηδέν· πάντῃ	γὰρ	εἶναι στιγμήν, ὥστε ἢ ἐξ
[1, 7]	ἐναντίωσιν τοῦτό φασι πάσχειν· ἐναντίον	γὰρ	εἶναι τὸ πολὺ τῷ ὀλίγῳ.
[1, 1]	καὶ ἀέρα σύνθετα· παν σπερμίαν	γὰρ	εἶναι τούτων. Τοῖς μὲν οὖν
[1, 3]	τοῦτο συμβαίνει τὸ ζητούμενον. Διαφέρει	γὰρ	εἰς ἃ μεταβάλλει τὸ μεταβάλλον,
[1, 3]	μὴ αἰσθητῷ διαφέρειν· ὅταν μὲν	γὰρ	εἰς αἰσθητὴν μεταβάλλῃ ὕλην, γίνεσθαί
[1, 2]	ἐποίουν μεῖζον τὸ πᾶν. Διαιρεθέντος	γὰρ	εἰς δύο καὶ πλείω, οὐδὲν
[1, 2]	συγκρινόμενα εὔφθαρτα γίνεται. Ἐὰν μὲν	γὰρ	εἰς ἐλάττω ὑδάτια διαιρεθῇ, θᾶττον
[1, 10]	διαιρετῶν καὶ παθητικῶν μικτά (διαιρεῖται	γὰρ	εἰς μικρὰ ταῦτα ῥᾳδίως· τοῦτο
[1, 5]	τῷ τὰ ὁμοιομερῆ αὐξάνεσθαι (σύγκειται	γὰρ	ἐκ τούτων ἕκαστον) ἔπειθ´ ὅτι
[1, 3]	τοιαύτην αἰτίαν λεκτέον. Περὶ μὲν	γὰρ	ἐκείνης εἴρηται πρότερον ἐν τοῖς
[1, 5]	τὰ τῆς σφαίρας· τὰ μὲν	γὰρ	ἐν τῷ ἴσῳ τόπῳ μεταβάλλει
[1, 1]	ἀλλοίωσιν καὶ γένεσιν. Ὅσοι μὲν	γὰρ	ἕν τι τὸ πᾶν λέγουσιν
[1, 6]	κινητοῦ, ἐκείνου δὲ οὐδέν· φαμὲν	γὰρ	ἐνίοτε τὸν λυποῦντα ἅπτεσθαι ἡμῶν,
[1, 7]	εἰς τὸ ποιοῦν μεταβάλλειν· οὕτω	γὰρ	ἔσται εἰς τοὐναντίον ἡ γένεσις.
[1, 8]	εἰσιν. Τοῦτο δ´ ἀδύνατον· οὐθὲν	γὰρ	ἔσται ἕτερον στερεὸν παρὰ τοὺς
[1, 10]	τὰ μιγνύμενα φάναι μεμίχθαι. Σύνθεσις	γὰρ	ἔσται καὶ οὐ κρᾶσις οὐδὲ
[1, 2]	διαιρετόν, καὶ τοῦτο δυνατόν. Τί	γὰρ	ἔσται ὅπερ τὴν διαίρεσιν διαφεύγει;
[1, 10]	μίξις ἢ τοῦτο ψεῦδος· ἀδύνατον	γάρ	ἐστι μιχθῆναί τι ἕτερον ἑτέρῳ,
[1, 2]	πολλὰς καὶ εὐλόγους. Εἰ μὲν	γάρ	ἐστι σύγκρισις ἡ γένεσις, πολλὰ
[1, 9]	ἀρχὴν τὴν πολλάκις εἰρημένην. Εἰ	γάρ	ἐστι τὸ μὲν δυνάμει τὸ
[1, 5]	δ´ εἶναι ἄλλο· ᾗ μὲν	γάρ	ἐστι τὸ προσιὸν δυνάμει ποσὴ
[1, 8]	ἀλλοίωσις οὐ δῆλον. Τοῖς μὲν	γάρ	ἐστιν ἀδιαίρετα τὰ πρῶτα τῶν
[1, 2]	ἐχομένην στιγμὴν ἔσται διαιρετόν· οὐ	γάρ	ἐστιν ἐχόμενον σημεῖον σημείου ἢ
[1, 4]	ἀλλοιώσεως λέγωμεν τί διαφέρουσιν· φαμὲν	γὰρ	ἑτέρας εἶναι ταύτας τὰς μεταβολὰς
[1, 8]	τί τὸ κινοῦν; εἰ μὲν	γὰρ	ἕτερον, παθητικόν· εἰ δ´ αὐτὸ
[1, 10]	καθάπερ λέγουσί τινες· ὄντων μὲν	γὰρ	ἔτι τῶν μιχθέντων καὶ μὴ
[1, 8]	μεγάλα δὲ μή· νῦν μὲν	γὰρ	εὐλόγως τὰ μείζω θραύεται μᾶλλον
[1, 2]	περὶ τούτων ἐπιστήσασι θεωρητέον. Ἀπορίας	γὰρ	ἔχει ταῦτα καὶ πολλὰς καὶ
[1, 7]	τὸ κινοῦν· ἐν ᾧ τε	γὰρ	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως, δοκεῖ
[1, 5]	Ἀλλὰ δεῖ τοῦτο σώζειν· ὑπόκειται	γὰρ	ἡ αὔξησις τοιοῦτον. Ἀπορήσειε δ´
[1, 10]	οὔτε θάτερον οὔτ´ ἄμφω· σώζεται	γὰρ	ἡ δύναμις αὐτῶν. Διὸ ταῦτα
[1, 6]	καὶ τοῦτο θερμαίνεσθαι πάλιν· οὐ	γὰρ	ἡ θερμότης μεταβάλλει καὶ ἡ
[1, 5]	ἐν ὕλῃ εἶδος ἐχόντων· καὶ	γὰρ	ἡ ὕλη λέγεται καὶ τὸ
[1, 2]	ὥστε πάντῃ διαίρεσιν γενέσθαι (εἰ	γὰρ	ἦν ἐχομένη στιγμὴ στιγμῆς, τοῦτ´
[1, 10]	εἰς μικρὰ ταῦτα ῥᾳδίως· τοῦτο	γὰρ	ἦν τὸ εὐορίστῳ εἶναι) οἷον
[1, 10]	αὐτὸν τρόπον τῆς μεθόδου· τοῦτο	γὰρ	ἦν τρίτον τῶν προτεθέντων ἐξ
[1, 2]	στιγμῶν, οὐκ ἔσται ποσόν. Ὁπότε	γὰρ	ἥπτοντο καὶ ἓν ἦν μέγεθος
[1, 10]	ἀλλ´ αὔξησιν τοῦ κρατοῦντος· μεταβάλλει	γὰρ	θάτερον εἰς τὸ κρατοῦν, οἷον
[1, 7]	καὶ αὐτὸ πάσχει τι· ἢ	γὰρ	θερμαίνεται ἢ ψύχεται ἢ ἄλλο
[1, 3]	ἁπλῶς καὶ τὸ φθείρεσθαι· πνεῦμα	γὰρ	καὶ ἀὴρ κατὰ μὲν τὴν
[1, 8]	τινὶ τοῦτ´ ἐοικέναι· μέχρι πόσου	γὰρ	καὶ διὰ τί τὸ μὲν
[1, 1]	τὴν ἀλλοίωσιν τῆς γενέσεως· συνιόντων	γὰρ	καὶ διαλυομένων ἡ γένεσις συμβαίνει
[1, 2]	ἔστι παρὰ τὴν διαίρεσιν; εἰ	γὰρ	καὶ ἔστι τι πάθος, ἀλλὰ
[1, 10]	μικροῖς παρατιθέμενα μίγνυται μᾶλλον· ῥᾷον	γὰρ	καὶ θᾶττον ἄλληλα μεθίστησιν. Τὸ
[1, 5]	οὖν οὐκ ἄμφω ηὔξηται; μεῖζον	γὰρ	καὶ ὃ καὶ ᾧ, ὥσπερ
[1, 3]	τί γίνεται ἀεὶ ἀπολλυμένων· ὥσπερ	γὰρ	καὶ τὸ φθείρεσθαι ἁπλῶς φασιν,
[1, 8]	ἐπὶ τῶν ἄλλων παθημάτων· τοῦτο	γὰρ	καὶ τοῖς στερεὰ καὶ τοῖς
[1, 8]	περιφερεῖ σχήματι τὸ θερμόν· ἀνάγκη	γὰρ	καὶ τοὐναντίον τὸ ψυχρὸν ἄλλῳ
[1, 2]	εἰσίν, ὥστ´ οὐ πάντῃ· εἰ	γὰρ	κατὰ μέσον διαιρετόν, καὶ κατ´
[1, 8]	διορᾶν συμβαίνειν ὡς λέγουσιν; οὔτε	γὰρ	κατὰ τὰς ἁφὰς ἐνδέχεται διιέναι
[1, 10]	Ὅπερ ἐπὶ τούτων συμβαίνει· ὁ	γὰρ	καττίτερος ὡς πάθος τι ὢν
[1, 8]	εἶναι καὶ ἀκίνητον· τὸ μὲν	γὰρ	κενὸν οὐκ ὄν, κινηθῆναι δ´
[1, 6]	τὸ ἁπτόμενον ἁπτομένου ἁπτόμενον· καὶ	γὰρ	κινεῖ κινούμενα πάντα σχεδὸν τὰ
[1, 5]	σώματος δ´ ἤδη τοιουδί (σῶμα	γὰρ	κοινὸν οὐδέν) ἡ αὐτὴ καὶ
[1, 8]	μὴ ὄν φησιν εἶναι. Τὸ	γὰρ	κυρίως ὂν παμπλῆρες ὄν· ἀλλ´
[1, 7]	τοῦ κινεῖν καὶ κινεῖσθαι· διχῶς	γὰρ	λέγεται καὶ τὸ κινοῦν· ἐν
[1, 10]	μικτὰ μάλιστα τῶν σωμάτων· εὐόριστον	γὰρ	μάλιστα τὸ ὑγρὸν τῶν διαιρετῶν,
[1, 3]	τις ἂν ᾖ· ἧς μὲν	γὰρ	μᾶλλον αἱ διαφοραὶ τόδε τι
[1, 7]	ὑπὸ τοῦ ὁμοίου μηθέν· τί	γὰρ	μᾶλλον θάτερον ἔσται ποιητικὸν ἢ
[1, 8]	συμβαίνει τὸν αὐτὸν τρόπον· οὔτε	γὰρ	μανότερα οὔτε πυκνότερα οἷόν τε
[1, 5]	ὅταν ἐξ ὕδατος ἀήρ· τότε	γὰρ	μείζων ὁ ὄγκος γέγονεν· οὐ
[1, 1]	καὶ τὴν φθορὰν ἀλλοίωσιν· ἀεὶ	γὰρ	μένειν τὸ ὑποκείμενον ταὐτὸ καὶ
[1, 5]	αὐξανόμενον ὥσπερ τὸ ἐλαυνόμενον· τούτου	γὰρ	μένοντος τὰ μόρια μεταβάλλει κατὰ
[1, 9]	διαθιγῇ, καθάπερ λέγει Δημόκριτος· οὔτε	γὰρ	μεταταχθὲν οὔτε μετατεθὲν τὴν φύσιν
[1, 7]	ἔσχατον καὶ αὐτὸ πάσχον· ὅσα	γὰρ	μὴ ἔχει τὴν αὐτὴν ὕλην,
[1, 9]	ἀρχῇ τοῦτο λεκτέον. Εἰ μὲν	γὰρ	μὴ πάντῃ διαιρετὸν τὸ μέγεθος,
[1, 3]	μὴ τόδε μηδ´ ὄν; εἰ	γὰρ	μηδὲν ἀλλὰ πάντα δυνάμει, χωριστόν
[1, 8]	πόρους ποιεῖν περίεργον· εἰ μὲν	γὰρ	μηδὲν ποιεῖ κατὰ τὴν ἁφήν,
[1, 8]	γήινα τὸν ὄγκον; εἰ μὲν	γὰρ	μία φύσις ἐστὶν ἁπάντων, τί
[1, 5]	τὴν ὕλην οὐκ ἔστιν· δεῖ	γὰρ	νοῆσαι ὥσπερ εἴ τις μετροίη
[1, 10]	μιχθῆναι, καὶ οὐκ ἀπολωλότα· τοῦτο	γὰρ	ὁ λόγος διηπόρει πρότερον· φαίνεται
[1, 6]	μηδενὸς ποιοῦντος μηδὲ πάσχοντος· καὶ	γὰρ	οἱ πλείω τὰ στοιχεῖα ποιοῦντες
[1, 6]	ὧν ἀδιορίστως λέγεται νῦν. Πάντες	γὰρ	οἵ τε τὰ στοιχεῖα γεννῶντες
[1, 2]	οὖν ἔσται λοιπόν; μέγεθος; οὐ	γὰρ	οἷόν τε· ἔσται γάρ τι
[1, 6]	γε καὶ δεῖ διορίζειν· οὐ	γὰρ	οἷόν τε πᾶν τὸ κινοῦν
[1, 8]	ἕκαστον λέγειν τῶν ἀδιαιρέτων (οὐ	γὰρ	οἷόν τε πάσχειν ἀλλ´ ἢ
[1, 7]	ἐναντία καὶ τὰ μεταξύ· καὶ	γὰρ	ὅλως φθορὰ καὶ γένεσις ἐν
[1, 7]	τυγχάνουσι λέγοντες ἑκάτεροι· τό τε	γὰρ	ὅμοιον καὶ τὸ πάντῃ πάντως
[1, 8]	τοῦ μὴ ἔχειν πόρους; πᾶν	γὰρ	ὁμοίως ἔσται πλῆρες. Ἀλλὰ μὴν
[1, 7]	παθητικὸν εἶναι θάτερον θατέρου (πάντα	γὰρ	ὁμοίως ὑπάρχειν ταὐτὰ τοῖς ὁμοίοις)
[1, 8]	εἰ πλείω τῷ ἑνί· ἀδιαίρετον	γὰρ	ὂν ἐν τῷ αὐτῷ ἕξει
[1, 3]	δ´ εἰς ἀφανῆ, φθείρεσθαι· τὸ	γὰρ	ὂν καὶ τὸ μὴ ὂν
[1, 10]	τε μίγνυσθαι τοῖς πράγμασιν· σωζόμενα	γὰρ	ὁρᾶται. Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τὸ
[1, 1]	λέγομεν ὀρθῶς, ῥᾴδιον συνιδεῖν. Ὥσπερ	γὰρ	ὁρῶμεν ἠρεμούσης τῆς οὐσίας ἐν
[1, 7]	πάσχειν εἰς ἄλληλα πέφυκεν. Καὶ	γὰρ	ὅταν τὸ ἔλαττον πῦρ ὑπὸ
[1, 3]	γάρ τινα τοῦτο λόγον. Λέγομεν	γὰρ	ὅτι φθείρεται νῦν ἁπλῶς, καὶ
[1, 9]	τ´ εἶναι καὶ φθίσιν· οὐ	γὰρ	ὁτιοῦν ἔσται γεγονὸς μεῖζον, εἴπερ
[1, 1]	πρὸς αὑτὸν αὐτός. Ἅμα μὲν	γὰρ	οὔ φησιν ἕτερον ἐξ ἑτέρου
[1, 2]	γίνεται πλὴν στερεὰ συντιθεμένων· πάθος	γὰρ	οὐδ´ ἐγχειροῦσι γεννᾶν οὐδὲν ἐξ
[1, 3]	γὰρ ἀδύνατον. Κατ´ ἐνέργειαν μὲν	γὰρ	οὐδέν ἐστιν ἄπειρον, δυνάμει δ´
[1, 5]	ἐνεῖναι τὴν ὕλην αὐτοῦ. Ἀπείρους	γὰρ	οὐδὲν κωλύει ὕλας εἶναι, ὥστε
[1, 9]	διῃρημένον· δυνατὸν γὰρ διαιρεθῆναι· γίνεται	γὰρ	οὐθὲν ἀδύνατον. Ὅλως δὲ τὸ
[1, 8]	κατὰ τὴν ἁφὴν μόνον· κενὸν	γὰρ	οὐκ εἶναί φησιν· καὶ περὶ
[1, 2]	δὲ μιᾶς οὐκ εἰσίν· ἐφεξῆς	γὰρ	οὐκ εἰσίν, ὥστ´ οὐ πάντῃ·
[1, 2]	καὶ ᾗ λανθάνει, λέγωμεν. Ἐπεὶ	γὰρ	οὐκ ἔστι στιγμὴ στιγμῆς ἐχομένη,
[1, 5]	ἢ ἀδύνατον ἀμφοτέρως. Χωριστὴ μὲν	γὰρ	οὖσα ἢ οὐδένα καθέξει τόπον,
[1, 10]	καὶ εὐόριστα καὶ εὐδιαίρετα· ταῦτα	γὰρ	οὔτ´ ἐφθάρθαι ἀνάγκη μεμιγμένα οὔτ´
[1, 9]	σχιζομένων τῶν σωμάτων ἄτοπον· ἀναιρεῖ	γὰρ	οὗτος ὁ λόγος ἀλλοίωσιν, ὁρῶμεν
[1, 10]	ὁτιοῦν παρ´ ὁτιοῦν μέρος, ἀδύνατον	γὰρ	οὕτω διαιρεθῆναι. Ἢ οὖν οὐκ
[1, 5]	γὰρ χωρίς, γένεσις. Ἔστι μὲν	γὰρ	οὕτω πῦρ ποιῆσαι ἐπὶ τὸ
[1, 10]	τὴν αἴσθησιν τί ἐστιν. Ὅταν	γὰρ	οὕτως εἰς μικρὰ διαιρεθῇ τὰ
[1, 8]	πάσχειν ᾗ τυγχάνουσιν ἁπτόμενα· ταύτῃ	γὰρ	οὐχ ἓν εἶναι. Καὶ συντιθέμενα
[1, 5]	ἀνθρώπου, ἢ ὑπ´ ἐντελεχείας· σκληρὸν	γὰρ	οὐχ ὑπὸ σκληροῦ γίνεται. Ἐπεὶ
[1, 1]	ποιοῦντες μιᾶς ἀδύνατον ἀλλοιοῦσθαι. Τὰ	γὰρ	πάθη, καθ´ ἅ φαμεν τοῦτο
[1, 2]	ὅπερ τὴν διαίρεσιν διαφεύγει; εἰ	γὰρ	πάντῃ διαιρετόν, καὶ τοῦτο δυνατόν,
[1, 8]	εἶναι καὶ κενόν. Εἰ μὲν	γὰρ	πάντῃ διαιρετόν, οὐδὲν εἶναι ἕν,
[1, 7]	ὅμως ἅπτεσθαι τῆς φύσεως. Λέγομεν	γὰρ	πάσχειν ὁτὲ μὲν τὸ ὑποκείμενον,
[1, 8]	φασι καὶ ἄπειρον ἔνιοι· τὸ	γὰρ	πέρας περαίνειν ἂν πρὸς τὸ
[1, 2]	ἐν τῷ πῶς διαφέρειν. Οὔτε	γὰρ	περὶ αὐξήσεως οὐδεὶς οὐδὲν διώρισεν,
[1, 5]	ὅταν μίξῃς οἶνον ὕδατι· ὁμοίως	γὰρ	πλεῖον ἑκάτερον. Ἢ ὅτι τοῦ
[1, 7]	ὑπεναντίους ἀλλήλοις λόγους. Οἱ μὲν	γὰρ	πλεῖστοι τοῦτό γε ὁμονοητικῶς λέγουσιν,
[1, 6]	ἀνάγκη καὶ περὶ ἁφῆς· οὔτε	γὰρ	ποιεῖν ταῦτα καὶ πάσχειν δύναται
[1, 7]	ἑαυτῷ τὸ πάσχον· τό τε	γὰρ	ποιοῦν καὶ τὸ πάσχον ἐναντία
[1, 7]	ὄντα, οἷον ἡ ἰατρική· αὐτὴ	γὰρ	ποιοῦσα ὑγίειαν οὐδὲν πάσχει ὑπὸ
[1, 8]	ῥᾳδίως, οἷον τὰ μεγάλα· προσκόπτει	γὰρ	πολλοῖς· τὸ δὲ ἀδιαίρετον ὅλως
[1, 5]	σάρξ, ταύτῃ μὲν αὔξει· καὶ	γὰρ	ποσὴν δεῖ γενέσθαι καὶ σάρκα·
[1, 3]	ὡς ἡ ἑτέρα· ὃ μὲν	γάρ	ποτε ὂν ὑπόκειται τὸ αὐτό,
[1, 5]	ἀναγκαῖον ἔν τινι εἶναι· ἀεὶ	γάρ	που ἔσται τὸ γινόμενον ἐξ
[1, 10]	τῶν ὄντων καὶ ἐπαμφοτερίζει· φαίνεται	γάρ	πως καὶ μικτὰ ἠρέμα, καὶ
[1, 5]	Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον· δεῖ	γὰρ	σώζειν τῷ λόγῳ τὰ ὑπάρχοντα
[1, 7]	εἴδει ἀνόμοιον καὶ ἐναντίον· πέφυκε	γὰρ	σῶμα μὲν ὑπὸ σώματος, χυμὸς
[1, 2]	ἄτομα καὶ ἐξ ἀτόμων (πολλὰ	γὰρ	τὰ ἀδύνατα) οὔτε οὕτως ὥστε
[1, 1]	καθάπερ καὶ ἕτεροι. Ἐμπεδοκλῆς μὲν	γὰρ	τὰ μὲν σωματικὰ τέτταρα, τὰ
[1, 1]	Λεύκιππος καὶ Δημόκριτος. Ὁ μὲν	γὰρ	τὰ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα τίθησιν, οἷον
[1, 8]	πόρων, περίεργον οἱ πόροι· εἰ	γὰρ	ταύτῃ τι πάσχει τὸ πᾶν,
[1, 3]	τρόπον καὶ περὶ φθορᾶς. Εἰ	γάρ	τι γίνεται, δῆλον ὡς ἔσται
[1, 2]	οὐ γὰρ οἷόν τε· ἔσται	γάρ	τι οὐ διῃρημένον, ἦν δὲ
[1, 3]	μὴ ὂν μηδέν ἐστιν· οὔτε	γὰρ	τὶ οὔτε ποιὸν οὔτε ποσὸν
[1, 3]	τουδὶ γένεσις δὲ τουδί· ζητεῖ	γάρ	τινα τοῦτο λόγον. Λέγομεν γὰρ
[1, 7]	ἄλλους ἰδίως ἔλεξε μόνος· φησὶ	γὰρ	τὸ αὐτὸ καὶ ὅμοιον εἶναι
[1, 10]	χοεῦσιν ὕδατος οὐ μίγνυται· λύεται	γὰρ	τὸ εἶδος καὶ μεταβάλλει εἰς
[1, 5]	δ´ ὡς οὔ. Κατὰ μὲν	γὰρ	τὸ εἶδος ὁτῳοῦν προσελήλυθεν, κατὰ
[1, 5]	καὶ τῷ ἀλλοιουμένῳ· ἐν τούτοις	γὰρ	τὸ κινοῦν, ἐπεὶ καὶ τὸ
[1, 6]	τοῦ ποιοῦντος ἐροῦμεν ὡσαύτως· καὶ	γὰρ	τὸ κινοῦν ποιεῖν τί φασι
[1, 5]	τρόπος διαφέρει τῆς μεταβολῆς· φαίνεται	γὰρ	τὸ μὲν ἀλλοιούμενον οὐκ ἐξ
[1, 10]	καὶ τοιούτῳ μικτόν (πρὸς ὁμώνυμον	γὰρ	τὸ μικτόν) ἡ δὲ μίξις
[1, 7]	ἐπὶ τῶν ποιητικῶν· ἐκεῖ τε	γὰρ	τὸ πρῶτον κινοῦν ἀκίνητον, καὶ
[1, 3]	τινος, εἴρηται τὸ αἴτιον· διὰ	γὰρ	τὸ τὴν ὕλην διαφέρειν ἢ
[1, 5]	μίξει, οἷον ὅτι οἶνος· ποιεῖ	γὰρ	τὸ τοῦ οἴνου ἔργον ἀλλ´
[1, 3]	διώρισται ταῖς κατηγορίαις· τὰ μὲν	γὰρ	τόδε τι σημαίνει, τὰ δὲ
[1, 6]	δ´ οἷσπερ καὶ τόπος· καὶ	γὰρ	τοῖς μαθηματικοῖς ὁμοίως ἀποδοτέον ἁφὴν
[1, 7]	ἐπὶ τοῦ ποιοῦντος· ὁτὲ μὲν	γὰρ	τὸν ἄνθρωπόν φαμεν θερμαίνειν, ὁτὲ
[1, 7]	καὶ περὶ τοῦ ποιοῦντος· καὶ	γὰρ	τὸν ἰατρόν φαμεν ὑγιάζειν καὶ
[1, 3]	γίνεται δ´ ἁπλῶς οὔ· φαμὲν	γὰρ	τὸν μανθάνοντα γίνεσθαι μὲν ἐπιστήμονα,
[1, 3]	εἴπομεν νῦν τρόπον· νῦν μὲν	γὰρ	τοσοῦτον διώρισται, τί δή ποτε
[1, 2]	φυσικῶς καὶ λογικῶς σκοποῦντες· περὶ	γὰρ	τοῦ ἄτομα εἶναι μεγέθη οἱ
[1, 7]	εἰ μὴ κατὰ μεταφοράν· καὶ	γὰρ	τοῦ μὲν ποιοῦντος ὅταν ὑπάρχῃ,
[1, 2]	οὐθέν ἐστι μέγεθος ἀδιαίρετον· διαφέρει	γὰρ	τοῦτο πλεῖστον. Καὶ πάλιν εἰ
[1, 2]	ἑνὸς μετακινηθέντος· ἐκ τῶν αὐτῶν	γὰρ	τραγῳδία καὶ κωμῳδία γίνεται γραμμάτων.
[1, 3]	ἕτερα ὑποτίθεσθαι διαφέρει οὐδέν· τὸν	γὰρ	τρόπον ζητοῦμεν, ἀλλ´ οὐ τὸ
[1, 5]	αὐξανομένου καὶ ὑπομένοντος· ἐν μὲν	γὰρ	τῷ γίνεσθαί τι ἁπλῶς ἢ
[1, 2]	μεταβολήν· τὸ δὲ διαφέρει. Ἐν	γὰρ	τῷ ὑποκειμένῳ τὸ μέν ἐστι
[1, 8]	κατὰ φύσιν ἥπερ ἐστίν. Ἐνίοις	γὰρ	τῶν ἀρχαίων ἔδοξε τὸ ὂν
[1, 8]	εἶναι τὸ δοξάζειν οὕτως· οὐδένα	γὰρ	τῶν μαινομένων ἐξεστάναι τοσοῦτον ὥστε
[1, 6]	Ἀρχὴν δὲ λάβωμεν τήνδε. Ἀνάγκη	γὰρ	τῶν ὄντων ὅσοις ἐστὶ μίξις,
[1, 5]	χειρός, ὅτι ἀνάλογον ηὔξηται· ἡ	γὰρ	ὕλη ἑτέρα οὖσα δήλη μᾶλλον
[1, 7]	ἐν ὕλῃ, παθητικά. Τὴν μὲν	γὰρ	ὕλην λέγομεν ὁμοίως ὡς εἰπεῖν
[1, 3]	ἀλλήλων οὐδ´ ἐξ ἐναντίων; τούτοις	γὰρ	ὑπάρχει τἀναντία, πυρί, γῇ, ὕδατι,
[1, 8]	τῷ πάσχειν τι λέγεται· τὸ	γὰρ	ὑπεικτικὸν μαλακόν. Ἀλλὰ μὴν ἄτοπον
[1, 5]	τρόπον τοῦ φερομένου. Τὸ μὲν	γὰρ	φερόμενον ὅλον ἀλλάττει τόπον, τὸ
[1, 1]	τοῖς περὶ Ἐμπεδοκλέα· ὁ μὲν	γάρ	φησι πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ
[1, 2]	χροιὰν οὔ φησιν εἶναι· τροπῇ	γὰρ	χρωματίζεσθαι. Τοῖς δ´ εἰς ἐπίπεδα
[1, 5]	σάρκα. Οὐκοῦν ἅμα ὄντος· εἰ	γὰρ	χωρίς, γένεσις. Ἔστι μὲν γὰρ
[1, 10]	καττίτερον καὶ τὸν χαλκόν. Ἔνια	γὰρ	ψελλίζεται πρὸς ἄλληλα τῶν ὄντων
[1, 8]	καὶ μηθενὸς ποιητικὸν πάθους· οὔτε	γὰρ	ψυχρὸν οὔτε σκληρὸν οἷόν τ´
[1, 10]	τοῦ γεννητοῦ καὶ φθαρτοῦ· δῆλον	γὰρ	ὡς δεῖ διαφέρειν, εἴπερ ἔστιν.
[1, 7]	δὲ τὸ θερμόν· ἔστι μὲν	γὰρ	ὡς ἡ ὕλη πάσχει, ἔστι
[1, 5]	καὶ γένοιτο ξηρόν· ἔστι μὲν	γὰρ	ὡς τὸ ὅμοιον ὁμοίῳ αὐξάνεται,
[1, 1]	τὰ σύστοιχα τούτων. Ἧι μὲν	γὰρ	ὡς ὕλη ὑπόκειται, ἐξ οὗ
[1, 10]	αὐτῶν, δυνάμει δ´ ἔτι ἑκατέρου	ἅπερ	ἦσαν πρὶν μιχθῆναι, καὶ οὐκ
[1, 3]	ἄλλων τι τῶν εἰρημένων, ἔσται,	καθάπερ	εἴπομεν, χωριστὰ τὰ πάθη τῶν
[1, 7]	καὶ πλησιάζοντος ἀνάγκη θερμαίνεσθαι· διό,	καθάπερ	εἴρηται, τὰ μὲν τῶν ποιητικῶν
[1, 2]	ἀλλοίωσιν καὶ γένεσιν ἐνδέχεται ποιεῖν,	καθάπερ	εἴρηται, τροπῇ καὶ διαθιγῇ μετακινοῦντα
[1, 9]	πόρους ἄν τις λέγοι μᾶλλον,	καθάπερ	ἐν τοῖς μεταλλευομένοις διατείνουσι τοῦ
[1, 2]	ἐπίπεδα. Τοῦτο μὲν οὖν αὐτό,	καθάπερ	καὶ ἐν ἄλλοις εἰρήκαμεν, ἄλογον
[1, 1]	πολλὰ δὲ λέγει τὰ στοιχεῖα,	καθάπερ	καὶ ἕτεροι. Ἐμπεδοκλῆς μὲν γὰρ
[1, 9]	παθόν, οὐδὲ τροπῇ καὶ διαθιγῇ,	καθάπερ	λέγει Δημόκριτος· οὔτε γὰρ μεταταχθὲν
[1, 1]	μὲν ὕδωρ τὸ δὲ πῦρ,	καθάπερ	λέγει τὸν μὲν ἥλιον λευκὸν
[1, 10]	ἐστι μιχθῆναί τι ἕτερον ἑτέρῳ,	καθάπερ	λέγουσί τινες· ὄντων μὲν γὰρ
[1, 3]	γὰρ αἴσθησις ἐπιστήμης ἔχει δύναμιν.	Καθάπερ	οὖν αὐτοὶ τῷ αἰσθάνεσθαι ἢ
[1, 3]	ἐπιστήμονα, γίνεσθαι δ´ ἁπλῶς οὔ.	Καθάπερ	οὖν πολλάκις διορίζομεν λέγοντες ὅτι
[1, 8]	Δημόκριτος, ἀρχὴν ποιησάμενοι κατὰ φύσιν	ἥπερ	ἐστίν. Ἐνίοις γὰρ τῶν ἀρχαίων
[1, 8]	πάθη, ὥστε καὶ ἐὰν πάσχῃ	ᾗπερ	ψύχεται, ταύτῃ τι καὶ ἄλλο
[1, 2]	ἢ πῶς χωρίζεται ταῦτα; ὥστ´	εἴπερ	ἀδύνατον ἐξ ἁφῶν ἢ στιγμῶν
[1, 10]	ὅλῳ τὸ μόριον. Φαμὲν δ´,	εἴπερ	δεῖ μεμίχθαι τι, τὸ μιχθὲν
[1, 2]	μεγέθη ἀόρατα, ἄλλως τε καὶ	εἴπερ	ἔσται γένεσις καὶ φθορὰ ἡ
[1, 9]	γὰρ ὁτιοῦν ἔσται γεγονὸς μεῖζον,	εἴπερ	ἔσται πρόσθεσις, καὶ μὴ πᾶν
[1, 10]	δ´ ἐστὶ πᾶν σῶμα διαιρετόν,	εἴπερ	ἐστὶ σῶμα σώματι μικτὸν ὁμοιομερές,
[1, 10]	δῆλον γὰρ ὡς δεῖ διαφέρειν,	εἴπερ	ἔστιν. Ὥστε τούτων ὄντων φανερῶν
[1, 5]	δὲ γέγονεν· τὸ σῶμα δέ,	εἴπερ,	ηὔξηται. Ἀλλὰ καὶ τοῦτ´ ἀδύνατον·
[1, 3]	οὔτε ποῦ τὸ μὴ ὄν.	Εἴπερ	οὖν ἀεί τι τῶν ὄντων
[1, 3]	δ´ οὐχ ἁπλῶς, πάλιν σκεπτέον,	εἴπερ	τὸ αὐτό ἐστι γένεσις μὲν
[1, 7]	εἴη οὔτε ἄφθαρτον οὔτε ἀκίνητον,	εἴπερ	τὸ ὅμοιον ᾗ ὅμοιον ποιητικόν·
[1, 6]	τε πᾶν τὸ κινοῦν ποιεῖν,	εἴπερ	τὸ ποιοῦν ἀντιθήσομεν τῷ πάσχοντι,
[1, 3]	αἴτιον τοῦ συνείρειν τὴν γένεσιν,	εἴπερ	τὸ φθειρόμενον εἰς τὸ μὴ
[1, 10]	καὶ ποῖα μικτὰ τῶν ὄντων,	ἐπείπερ	ἐστὶν ἔνια τοιαῦτα οἷα παθητικά
[1, 7]	περὶ τοῦ ποιεῖν καὶ πάσχειν	ὅνπερ	καὶ περὶ τοῦ κινεῖν καὶ
[1, 10]	μὲν δεκτικὸν θάτερον δ´ εἶδος.	Ὅπερ	ἐπὶ τούτων συμβαίνει· ὁ γὰρ
[1, 2]	καὶ ταῖς τῶν σχημάτων διαφοραῖς,	ὅπερ	ποιεῖ Δημόκριτος. Διὸ καὶ χροιὰν
[1, 10]	μιχθὲν ἐξ ἀμφοῖν ἢ μικρόν,	ὅπερ	συμβαίνει περὶ τὸν καττίτερον καὶ
[1, 2]	τοῦτο δυνατόν. Τί γὰρ ἔσται	ὅπερ	τὴν διαίρεσιν διαφεύγει; εἰ γὰρ
[1, 1]	τοῦ νείκους καὶ τῆς φιλίας.	Διόπερ	καὶ τότε ἐξ ἑνὸς ἐγεννήθησαν·
[1, 6]	τοῖς ἔχουσι θέσιν, θέσις δ´	οἷσπερ	καὶ τόπος· καὶ γὰρ τοῖς
[1, 8]	ἢ διαφέρει θάτερα τῶν ἑτέρων,	ὥσπερ	ἂν εἰ τὰ μὲν εἴη
[1, 3]	διὰ τί γίνεται ἀεὶ ἀπολλυμένων·	ὥσπερ	γὰρ καὶ τὸ φθείρεσθαι ἁπλῶς
[1, 1]	ὅτι λέγομεν ὀρθῶς, ῥᾴδιον συνιδεῖν.	Ὥσπερ	γὰρ ὁρῶμεν ἠρεμούσης τῆς οὐσίας
[1, 7]	αὐτὴν εἶναι τῶν ἀντικειμένων ὁποτερουοῦν,	ὥσπερ	γένος ὄν, τὸ δὲ δυνάμενον
[1, 6]	ἄλλον τρόπον. Εἰ οὖν ἐστίν,	ὥσπερ	διωρίσθη πρότερον, τὸ ἅπτεσθαι τὸ
[1, 1]	ἀλλοιώσεως καὶ γενέσεως, ἢ χωρίς,	ὥσπερ	διώρισται καὶ τοῖς ὀνόμασιν. Τῶν
[1, 5]	οὐκ ἔστιν· δεῖ γὰρ νοῆσαι	ὥσπερ	εἴ τις μετροίη τῷ αὐτῷ
[1, 5]	δὲ μεγέθους ὕλην εἶναι χωριστήν,	ὥσπερ	εἴρηται πρότερον. Εἰ δὲ σώματι,
[1, 8]	ἀλλ´ εἶναι τοῦτ´ ἀδύνατον, ἀλλ´	ὥσπερ	Ἐμπεδοκλῆς καὶ τῶν ἄλλων τινές
[1, 5]	ἔσται μεταβάλλοντος, ἀλλὰ διὰ τὸ	ὥσπερ	ἐν ἀγγείῳ τῷ ὕδατι ἐνεῖναι
[1, 8]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων,	ὥσπερ	ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραφε Πλάτων.
[1, 2]	Λεύκιππος, σώματα ταῦτ´ ἐστίν, ἢ	ὥσπερ	ἐν τῷ Τιμαίῳ ἐπίπεδα. Τοῦτο
[1, 7]	ἀπαθῆ τὰ δὲ παθητικά. Καὶ	ὥσπερ	ἐπὶ κινήσεως τὸν αὐτὸν ἔχει
[1, 8]	οὖν ἐπί τινων οὕτω διώρισαν,	ὥσπερ	καὶ Ἐμπεδοκλῆς, οὐ μόνον ἐπὶ
[1, 5]	οὖν ἁπλῶς ἕτερον ἐξ ἑτέρου,	ὥσπερ	καὶ ἐν ἄλλοις διώρισται, καὶ
[1, 8]	δὲ καὶ Ἐμπεδοκλεῖ ἀναγκαῖον λέγειν,	ὥσπερ	καὶ Λεύκιππός φησιν· εἶναι γὰρ
[1, 6]	περὶ ἁφῆς. Σχεδὸν μὲν οὖν,	ὥσπερ	καὶ τῶν ἄλλων ὀνομάτων ἕκαστον
[1, 5]	τῶν τοιούτων μορίων ἐστὶ διττόν,	ὥσπερ	καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐν
[1, 1]	σκληρὸν καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον,	ὥσπερ	καὶ φησὶν Ἐμπεδοκλῆς ἠέλιον μὲν
[1, 2]	περὶ αὐξήσεως οὐδεὶς οὐδὲν διώρισεν,	ὥσπερ	λέγομεν, ὅ τι μὴ κἂν
[1, 5]	ὑπὸ τούτου ηὐξήθη> ἢ μιχθέν,	ὥσπερ	οἴνῳ εἴ τις ἐπιχέοι ὕδωρ,
[1, 5]	τὴν αὔξησιν ἢ τὴν φθίσιν,	ὥσπερ	ὅταν ἐξ ὕδατος ἀήρ· τότε
[1, 5]	γὰρ καὶ ὃ καὶ ᾧ,	ὥσπερ	ὅταν μίξῃς οἶνον ὕδατι· ὁμοίως
[1, 5]	τὸ μὲν καθόλου οὐ γίνεται,	ὥσπερ	οὐδὲ ζῷον ὃ μήτ´ ἄνθρωπος
[1, 3]	φθορὰ δ´ ἁπλῶς, οἷον πυρός,	ὥσπερ	Παρμενίδης λέγει δύο, τὸ ὂν
[1, 5]	μόρια μεταβάλλει κατὰ τόπον, οὐχ	ὥσπερ	τὰ τῆς σφαίρας· τὰ μὲν
[1, 5]	ἀλλάττει τόπον, τὸ δ´ αὐξανόμενον	ὥσπερ	τὸ ἐλαυνόμενον· τούτου γὰρ μένοντος
[1, 3]	καὶ τῷ μὴ αἰσθάνεσθαι διορίζουσιν,	ὥσπερ	τὸ μὲν ἐπιστητὸν ὄν, τὸ
[1, 5]	οἶνον ποιεῖν τὸ μιχθέν; καὶ	ὥσπερ	τὸ πῦρ ἁψάμενον τοῦ καυστοῦ,
[1, 10]	πάλιν· οὔτε διαμένουσιν οὖν ἐνεργείᾳ	ὥσπερ	τὸ σῶμα καὶ τὸ λευκόν,
[1, 10]	τὸ μιχθὲν ὁμοιομερὲς εἶναι, καὶ	ὥσπερ	τοῦ ὕδατος τὸ μέρος ὕδωρ,
[1, 8]	τί οὐ γίνεται ἁψάμενα ἕν,	ὥσπερ	ὕδωρ ὕδατος ὅταν θίγῃ; οὐδὲν
[1, 9]	διακρίνεσθαι δύναται κατὰ τὰς ἁφάς,	ὥσπερ	φασί τινες, κἂν μήπω ᾖ
[1, 5]	ὕδωρ οὐκ ηὔξηται οὐδ´ ὁ	ἀήρ,	ἀλλὰ τὸ μὲν ἀπόλωλε τὸ
[1, 2]	εἰς ἐλάττω ὑδάτια διαιρεθῇ, θᾶττον	ἀὴρ	γίνεται, ἐὰν δὲ συγκριθῇ, βραδύτερον.
[1, 5]	δ´ οὐδ´ οὕτω φαίνεται γινόμενος	ἀὴρ	ἐξ ὕδατος, οἷον ἐξιὼν ὑπομένοντος.
[1, 5]	Λέγω δ´ οἷον εἰ γίνεται	ἀὴρ	ἐξ ὕδατος, οὐ τοῦ ὕδατος
[1, 4]	φθαρῇ εἰς ἀέρα· ὁ γὰρ	ἀὴρ	ἐπιεικῶς ἀναίσθητον. Ἐν δὲ τούτοις
[1, 4]	αἷμα πάσης ἢ ἐξ ὕδατος	ἀὴρ	ἢ ἐξ ἀέρος παντὸς ὕδωρ,
[1, 3]	τὸ φθείρεσθαι· πνεῦμα γὰρ καὶ	ἀὴρ	κατὰ μὲν τὴν αἴσθησιν ἧττόν
[1, 9]	ἀέρα τὸ πῦρ, ὁ δ´	ἀὴρ	τὸ σῶμα θερμαίνει, πεφυκὼς ποιεῖν
[1, 5]	φθίσιν, ὥσπερ ὅταν ἐξ ὕδατος	ἀήρ·	τότε γὰρ μείζων ὁ ὄγκος
[1, 5]	ἔτι σὰρξ καὶ ὀστοῦν ἢ	χεῖρ	καὶ βραχίων. Ὥστε ἔστι μὲν
[1, 5]	Σὰρξ δὲ ἢ ὀστοῦν ἢ	χεὶρ	καὶ τούτων τὰ ὁμοιομερῆ. Προσελθόντος
[1, 3]	οἷον ἐν μὲν οὐσίᾳ ἐὰν	πῦρ	ἀλλ´ οὐκ ἐὰν γῆ, ἐν
[1, 9]	οὐ μόνον ἁπτόμενον θερμαίνει τὸ	πῦρ,	ἀλλὰ κἂν ἄποθεν ᾖ· τὸν
[1, 5]	τὸ μιχθέν; καὶ ὥσπερ τὸ	πῦρ	ἁψάμενον τοῦ καυστοῦ, οὕτως ἐν
[1, 1]	ἑνὸς ἐγεννήθησαν· οὐ γὰρ δὴ	πῦρ	γε καὶ γῆ καὶ ὕδωρ
[1, 10]	τῷ πυρί, ἀλλὰ τὸ μὲν	πῦρ	γίνεσθαι, τὴν δὲ φθείρεσθαι. Τὸν
[1, 3]	καὶ τὸ βαρὺ μὴ ὄν,	πῦρ	δὲ καὶ τὸ κοῦφον τὸ
[1, 8]	μαινομένων ἐξεστάναι τοσοῦτον ὥστε τὸ	πῦρ	ἓν εἶναι δοκεῖν καὶ τὸν
[1, 7]	ὕλη παθητικόν. Τὸ μὲν οὖν	πῦρ	ἔχει ἐν ὕλῃ τὸ θερμόν·
[1, 7]	καὶ εὔλογον ἤδη τό τε	πῦρ	θερμαίνειν καὶ τὸ ψυχρὸν ψύχειν,
[1, 1]	τὸ μὲν ὕδωρ τὸ δὲ	πῦρ,	καθάπερ λέγει τὸν μὲν ἥλιον
[1, 1]	ἢ τὰ πολλά, λέγω δὲ	πῦρ	καὶ γῆν καὶ τὰ σύστοιχα
[1, 3]	τὸ μὴ ὂν εἶναι φάσκων	πῦρ	καὶ γῆν. Τὸ δὴ ταῦτα
[1, 3]	στέρησις, διαφέρουσι δὲ γῆ καὶ	πῦρ	καὶ ταύταις ταῖς διαφοραῖς. Δοκεῖ
[1, 1]	Ἐμπεδοκλέα· ὁ μὲν γάρ φησι	πῦρ	καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα καὶ
[1, 1]	καὶ στοιχεῖα, γῆν δὲ καὶ	πῦρ	καὶ ὕδωρ καὶ ἀέρα σύνθετα·
[1, 9]	τὸν μὲν γὰρ ἀέρα τὸ	πῦρ,	ὁ δ´ ἀὴρ τὸ σῶμα
[1, 3]	οἷον ἴσως ἡ μὲν εἰς	πῦρ	ὁδὸς γένεσις μὲν ἁπλῆ, φθορὰ
[1, 5]	γένεσις. Ἔστι μὲν γὰρ οὕτω	πῦρ	ποιῆσαι ἐπὶ τὸ ὑπάρχον ἐπιθέντα
[1, 1]	τὴν κίνησιν γίνονται γῆ καὶ	πῦρ,	τὸ ἓν στοιχεῖον· ᾗ δὲ
[1, 5]	ἢ ὁμοιοειδοῦς ἢ ὁμογενοῦς, οἷον	πῦρ	ὑπὸ πυρὸς ἢ ἄνθρωπος ὑπ´
[1, 7]	Καὶ γὰρ ὅταν τὸ ἔλαττον	πῦρ	ὑπὸ τοῦ πλείονος φθείρηται, διὰ
[1, 5]	τις μετροίη τῷ αὐτῷ μέτρῳ	ὕδωρ·	ἀεὶ γὰρ ἄλλο καὶ ἄλλο
[1, 4]	ἀὴρ ἢ ἐξ ἀέρος παντὸς	ὕδωρ,	γένεσις ἤδη τὸ τοιοῦτον, τοῦ
[1, 4]	πάσαις ταῖς αἰσθήσεσιν, οἷον ὅταν	ὕδωρ	γένηται ἢ φθαρῇ εἰς ἀέρα·
[1, 4]	φθαρέντι, οἷον ὅταν ἐξ ἀέρος	ὕδωρ,	εἰ ἄμφω διαφανῆ ἢ ψυχρά,
[1, 1]	καὶ γῆν ἐξ ὕδατος καὶ	ὕδωρ	ἐκ γῆς, ὁμοίως δὲ καὶ
[1, 1]	μὲν γάρ φησι πῦρ καὶ	ὕδωρ	καὶ ἀέρα καὶ γῆν στοιχεῖα
[1, 1]	γῆν δὲ καὶ πῦρ καὶ	ὕδωρ	καὶ ἀέρα σύνθετα· παν σπερμίαν
[1, 1]	μὴ δυνατὸν ἐκ πυρὸς γενέσθαι	ὕδωρ	μηδ´ ἐξ ὕδατος γῆν, οὐδ´
[1, 5]	ὥσπερ οἴνῳ εἴ τις ἐπιχέοι	ὕδωρ,	ὁ δὲ δύναιτο οἶνον ποιεῖν
[1, 5]	μηκέτι ποιεῖν δύνηται, ἀλλ´ οἷον	ὕδωρ	οἴνῳ ἀεὶ πλεῖον μιγνύμενον τέλος
[1, 1]	πῦρ γε καὶ γῆ καὶ	ὕδωρ	ὄντα ἓν ἦν τὸ πᾶν.
[1, 10]	καὶ μεταβάλλει εἰς τὸ πᾶν	ὕδωρ.	Ὅταν δὲ ταῖς δυνάμεσιν ἰσάζῃ
[1, 5]	οἷον εἰ σῶμα. Τὸ δ´	ὕδωρ	οὐκ ηὔξηται οὐδ´ ὁ ἀήρ,
[1, 10]	ὥσπερ τοῦ ὕδατος τὸ μέρος	ὕδωρ,	οὕτω καὶ τοῦ κραθέντος. Ἂν
[1, 1]	καὶ πάθεσιν ἐγένετο τὸ μὲν	ὕδωρ	τὸ δὲ πῦρ, καθάπερ λέγει
[1, 5]	μιγνύμενον τέλος ὑδαρῆ ποιεῖ καὶ	ὕδωρ,	τότε φθίσιν ποιεῖται τοῦ ποσοῦ,
[1, 8]	οὐ γίνεται ἁψάμενα ἕν, ὥσπερ	ὕδωρ	ὕδατος ὅταν θίγῃ; οὐδὲν γὰρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/02/2010