Livre, Chap. |
[1, 5] |
διαφέρει
γενέσεως
καὶ
ἀλλοιώσεως,
καὶ
|
πῶς |
αὐξάνεται
τῶν
αὐξανομένων
ἕκαστον
καὶ |
[1, 8] |
τὴν
φθοράν,
αὐτῶν
δὲ
τούτων
|
πῶς |
γίνεται
καὶ
φθείρεται
τὸ
σωρευόμενον |
[1, 7] |
τε
ποιοῦν
καὶ
τὸ
πάσχον,
|
πῶς |
δ´
ἕτερα
καὶ
ἀνόμοια
ἀλλήλοις. |
[1, 6] |
Ἔστι
δ´
ἡ
σύγκρισις
μίξις·
|
πῶς |
δὲ
μίγνυσθαι
λέγομεν,
οὐ
διώρισται |
[1, 2] |
πάσης
ἀλλὰ
τῆς
τῶν
στοιχείων·
|
πῶς |
δὲ
σάρκες
ἢ
ὀστᾶ
ἢ |
[1, 2] |
ὅτι
προσιόντος
αὐξάνονται
τῷ
ὁμοίῳ
|
(πῶς |
δὲ
τοῦτο,
οὐκέτι)
οὐδὲ
περὶ |
[1, 2] |
ἀπέρχεται,
ὁ
αὐτὸς
λόγος,
ἐκεῖνο
|
πῶς |
διαιρετόν.
Εἰ
δὲ
μὴ
σῶμα |
[1, 2] |
φροντίσαι,
ἤδη
δὲ
ἐν
τῷ
|
πῶς |
διαφέρειν.
Οὔτε
γὰρ
περὶ
αὐξήσεως |
[1, 7] |
ὑπάρχει
καὶ
διὰ
τί
καὶ
|
πῶς, |
διωρίσθω
τοῦτον
τὸν
τρόπον.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[1, 2] |
ὅλως
ἐξ
οὐδενός.
Καὶ
τοῦτο
|
πῶς |
δυνατόν;
ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γε |
[1, 2] |
καὶ
ἔστι
τι
πάθος,
ἀλλὰ
|
πῶς |
εἰς
ταῦτα
διαλύεται
καὶ
γίνεται |
[1, 10] |
ἔστι
μίξις,
ἢ
λεκτέον
τοῦτο
|
πῶς |
ἐνδέχεται
γίνεσθαι
πάλιν.
Ἔστι
δή, |
[1, 8] |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον.
Ἔτι
δὲ
|
πῶς |
ἐνδέχεται
περὶ
τοῦ
διορᾶν
συμβαίνειν |
[1, 4] |
εἴτε
ἔστιν
εἴτε
μή,
καὶ
|
πῶς |
ἔστι,
καὶ
περὶ
ἀλλοιώσεως
διωρίσθω |
[1, 3] |
ἔχει
θαυμαστὴν
ἀπορίαν,
πάλιν
ἐπαναποδιστέον,
|
πῶς |
ἔστιν
ἁπλῆ
γένεσις,
εἴτ´
ἐκ |
[1, 1] |
ἔστιν
ἢ
οὐκ
ἔστι
καὶ
|
πῶς |
ἔστιν,
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[1, 10] |
τίσιν
ὑπάρχει
τῶν
ὄντων
καὶ
|
πῶς, |
ἔτι
δὲ
πότερον
ἔστι
μίξις |
[1, 8] |
καὶ
περὶ
μὲν
τούτων,
καὶ
|
πῶς |
λέγουσι,
δῆλον,
καὶ
πρὸς
τὰς |
[1, 7] |
τἀναντία
ὑπ´
ἀλλήλων.
Ὥστ´
ἀνάγκη
|
πῶς |
μὲν
εἶναι
ταὐτὰ
τό
τε |
[1, 3] |
καὶ
περὶ
τοῦ
νῦν
ἀπορηθέντος,
|
πῶς |
ποτὲ
δεῖ
λέγειν
καὶ
περὶ |
[1, 2] |
καὶ
γίνεται
ἐκ
τούτων;
ἢ
|
πῶς |
χωρίζεται
ταῦτα;
ὥστ´
εἴπερ
ἀδύνατον |