Livre, Chap.
[1, 1]	ὕδωρ ὄντα ἓν ἦν τὸ	πᾶν.	Ἄδηλον δὲ καὶ πότερον ἀρχὴν
[1, 8]	οἴεται μὴ συνεχὲς εἶναι τὸ	πᾶν	ἀλλ´ ἅπτεσθαι διῃρημένον, τοῦ φάναι
[1, 7]	μὲν ὅμοιον ὑπὸ τοῦ ὁμοίου	πᾶν	ἀπαθές ἐστι διὰ τὸ μηδὲν
[1, 8]	διοίσει τοῦ μὴ ἔχειν πόρους;	πᾶν	γὰρ ὁμοίως ἔσται πλῆρες. Ἀλλὰ
[1, 2]	κἂν εἴη συγκείμενον, καὶ τὸ	πᾶν	δὴ οὐδὲν ἄλλ´ ἢ φαινόμενον.
[1, 2]	ἦσαν, οὐδὲν ἐποίουν μεῖζον τὸ	πᾶν.	Διαιρεθέντος γὰρ εἰς δύο καὶ
[1, 3]	ἀνήλωται πάλαι καὶ φροῦδον τὸ	πᾶν,	εἴ γε πεπερασμένον ἦν ἐξ
[1, 8]	ἀκολουθεῖν, ἓν καὶ ἀκίνητον τὸ	πᾶν	εἶναί φασι καὶ ἄπειρον ἔνιοι·
[1, 8]	γὰρ ταύτῃ τι πάσχει τὸ	πᾶν,	κἂν μὴ πόρους ἔχον ἀλλ´
[1, 8]	στερεὸν παρὰ τοὺς πόρους, ἀλλὰ	πᾶν	κενόν. Ἀνάγκη ἄρα τὰ μὲν
[1, 1]	μὲν γὰρ ἕν τι τὸ	πᾶν	λέγουσιν εἶναι καὶ πάντα ἐξ
[1, 9]	εἴπερ ἔσται πρόσθεσις, καὶ μὴ	πᾶν	μεταβεβληκός, ἢ μιχθέντος τινὸς ἢ
[1, 2]	ἅμα οἷόν τε διαιρεθῆναι κατὰ	πᾶν	σημεῖον (οὐ γὰρ δυνατόν) ἀλλὰ
[1, 10]	ὁντινοῦν τεθῇ. Εἰ δ´ ἐστὶ	πᾶν	σῶμα διαιρετόν, εἴπερ ἐστὶ σῶμα
[1, 9]	εἰ δὲ τοῦτο ψεῦδος καὶ	πᾶν	σῶμα διαιρετόν, οὐδὲν διαφέρει διῃρῆσθαι
[1, 6]	διορίζειν· οὐ γὰρ οἷόν τε	πᾶν	τὸ κινοῦν ποιεῖν, εἴπερ τὸ
[1, 8]	πόρων, οὕτω πᾶσαν ἀλλοίωσιν καὶ	πᾶν	τὸ πάσχειν τοῦτον γίνεσθαι τὸν
[1, 7]	ποιητικόν· αὐτὸ γὰρ αὑτὸ κινήσει	πᾶν,	τό τε παντελῶς ἕτερον καὶ
[1, 2]	οὐδὲν ἔλαττον οὐδὲ μεῖζον τὸ	πᾶν	τοῦ πρότερον, ὥστε κἂν πᾶσαι
[1, 10]	εἶδος καὶ μεταβάλλει εἰς τὸ	πᾶν	ὕδωρ. Ὅταν δὲ ταῖς δυνάμεσιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/02/2010