Livre, Chap. |
[1, 8] |
γίνεσθαι
κενοῦ
μὴ
ὄντος
ἐν
|
τοῖς |
ἀδιαιρέτοις.
Ἔτι
δ´
ἄτοπον
καὶ |
[1, 4] |
ὑποκειμένου,
αἰσθητοῦ
ὄντος,
μεταβάλλῃ
ἐν
|
τοῖς |
αὑτοῦ
πάθεσιν,
ἢ
ἐναντίοις
οὖσιν |
[1, 1] |
τὸ
δὲ
τοιοῦτον
ἀλλοιοῦσθαί
φαμεν·
|
τοῖς |
δὲ
τὰ
γένη
πλείω
ποιοῦσι |
[1, 8] |
δὲ
ταῦτα
μὲν
τοῖς
φαινομένοις,
|
τοῖς |
δὲ
τὸ
ἓν
κατασκευάζουσιν
ὡς |
[1, 3] |
τὸ
γίνεσθαι
καὶ
τὸ
φθείρεσθαι
|
τοῖς |
εἰς
ἄλληλα
μεταβάλλουσιν·
τὸ
δ´ |
[1, 1] |
καὶ
φανερὸν
ὅτι
μίαν
ἀεὶ
|
τοῖς |
ἐναντίοις
ὑποθετέον
ὕλην,
ἄν
τε |
[1, 6] |
καὶ
πάσχειν
ὑπ´
ἀλλήλων,
καὶ
|
τοῖς |
ἐξ
ἑνὸς
ἀνάγκη
λέγειν
τὴν |
[1, 8] |
γὰρ
καὶ
τοῖς
στερεὰ
καὶ
|
τοῖς |
ἐπίπεδα
λέγουσιν
ἀδιαίρετα
συμβαίνει
τὸν |
[1, 6] |
δὲ
τὸ
κυρίως
λεγόμενον
ὑπάρχει
|
τοῖς |
ἔχουσι
θέσιν,
θέσις
δ´
οἷσπερ |
[1, 3] |
ἄλλοις
τε
διηπόρηται
καὶ
διώρισται
|
τοῖς |
λόγοις
ἐπὶ
πλεῖον·
συντόμως
δὲ |
[1, 6] |
οἷσπερ
καὶ
τόπος·
καὶ
γὰρ
|
τοῖς |
μαθηματικοῖς
ὁμοίως
ἀποδοτέον
ἁφὴν
καὶ |
[1, 2] |
διαιρετὸν
ἔστι
μὲν
ὡς
ὑπάρχει
|
τοῖς |
μεγέθεσιν,
ἔστι
δ´
ὡς
οὔ. |
[1, 9] |
τις
λέγοι
μᾶλλον,
καθάπερ
ἐν
|
τοῖς |
μεταλλευομένοις
διατείνουσι
τοῦ
παθητικοῦ
φλέβες |
[1, 8] |
τί
μᾶλλον
ὑπάρχει
τῶν
μεγάλων
|
τοῖς |
μικροῖς;
ἔτι
δὲ
πότερον
μία |
[1, 10] |
μίγνυσθαι
καιομένην,
οὔτ´
αὐτὴν
αὑτῆς
|
τοῖς |
μορίοις
οὔτε
τῷ
πυρί,
ἀλλὰ
|
[1, 7] |
(πάντα
γὰρ
ὁμοίως
ὑπάρχειν
ταὐτὰ
|
τοῖς |
ὁμοίοις)
τὰ
δ´
ἀνόμοια
καὶ |
[1, 1] |
ἢ
χωρίς,
ὥσπερ
διώρισται
καὶ
|
τοῖς |
ὀνόμασιν.
Τῶν
μὲν
οὖν
ἀρχαίων |
[1, 9] |
χωρίζεσθαι.
~Τίνα
δὲ
τρόπον
ὑπάρχει
|
τοῖς |
οὖσι
γεννᾶν
καὶ
ποιεῖν
καὶ |
[1, 2] |
ἢ
φθορά,
ὅταν
δ´
ἐν
|
τοῖς |
πάθεσι
καὶ
κατὰ
συμβεβηκός,
ἀλλοίωσις. |
[1, 1] |
ἀλλὰ
καὶ
νῦν,
μεταβάλλοντά
γε
|
τοῖς |
πάθεσιν.
Ἔστι
δ´
ἐξ
ὧν |
[1, 1] |
φαίνονται
λέγοντες
οἱ
περὶ
Ἀναξαγόραν
|
τοῖς |
περὶ
Ἐμπεδοκλέα·
ὁ
μὲν
γάρ |
[1, 3] |
γὰρ
ἐκείνης
εἴρηται
πρότερον
ἐν
|
τοῖς |
περὶ
κινήσεως
λόγοις,
ὅτι
ἐστὶ |
[1, 3] |
ταῖς
διαφοραῖς.
Δοκεῖ
δὲ
μᾶλλον
|
τοῖς |
πολλοῖς
τῷ
αἰσθητῷ
καὶ
μὴ |
[1, 2] |
ἐσκέψατο
καὶ
φθορᾶς,
ὅπως
ὑπάρχει
|
τοῖς |
πράγμασι,
καὶ
περὶ
γενέσεως
οὐ |
[1, 2] |
περὶ
αὐξήσεως,
τίνα
τρόπον
ὑπάρχουσι
|
τοῖς |
πράγμασιν.
Ὅλως
δὲ
παρὰ
τὰ |
[1, 10] |
τὰς
ἕξεις
οἷόν
τε
μίγνυσθαι
|
τοῖς |
πράγμασιν·
σωζόμενα
γὰρ
ὁρᾶται.
Ἀλλὰ |
[1, 8] |
τῶν
ἀδιαιρέτων
ἐπιπέδων
εἰρήκαμεν
ἐν
|
τοῖς |
πρότερον
λόγοις·
περὶ
δὴ
τῶν |
[1, 8] |
ἄλλων
παθημάτων·
τοῦτο
γὰρ
καὶ
|
τοῖς |
στερεὰ
καὶ
τοῖς
ἐπίπεδα
λέγουσιν |
[1, 10] |
ὑγίειαν
οὐδ´
ἡ
ὑγίεια
μιγνυμένη
|
τοῖς |
σώμασιν.
Τῶν
δὲ
ποιητικῶν
καὶ |
[1, 2] |
Μᾶλλον
δ´
ἔσται
δῆλον
ἐν
|
τοῖς |
ὕστερον.
Νῦν
δὲ
τοσοῦτον
διωρίσθω, |
[1, 8] |
ὄντων
Ὁμολογήσας
δὲ
ταῦτα
μὲν
|
τοῖς |
φαινομένοις,
τοῖς
δὲ
τὸ
ἓν |
[1, 6] |
μὲν
οὖν
ἁφῆς
τῆς
ἐν
|
τοῖς |
φυσικοῖς
διωρίσθω
τοῦτον
τὸν
τρόπον. |
[1, 2] |
Διὸ
ὅσοι
ἐνῳκήκασι
μᾶλλον
ἐν
|
τοῖς |
φυσικοῖς
μᾶλλον
δύνανται
ὑποτίθεσθαι
τοιαύτας |